1
00:00:51,594 --> 00:00:52,928
คุณสงสัยใช่ไหมล่ะ

2
00:00:53,679 --> 00:00:57,183
ว่าทำไมจู่ๆ ตอนนั้นฉันก็กลับจากอเมริกา

3
00:00:59,268 --> 00:01:00,561
ฉันจะกลับไปเกาหลี

4
00:01:00,644 --> 00:01:03,397
ขอโทษที่ทิ้งไปตอนที่คุณอยู่ในสภาพนี้

5
00:01:03,481 --> 00:01:05,232
ลืมทุกอย่างซะ แล้วโฟกัสกับการรักษานะ

6
00:01:13,949 --> 00:01:15,201
ในที่สุดก็จะอธิบายแล้วสินะ

7
00:01:17,495 --> 00:01:20,873
เรื่องมันยาวและเลวร้ายกว่าที่คุณเคยคิดไว้

8
00:01:20,956 --> 00:01:23,250
เพราะงั้นก็เตรียมตัวฟังสิ่งที่ฉันจะบอกนะ

9
00:01:24,752 --> 00:01:25,836
เมื่อเจ็ดปีก่อน

10
00:01:25,920 --> 00:01:29,089
ฉันค้นพบว่าบริษัทกองทุนสหรัฐฯ
ที่หนุนหลังโดยบริษัทจัดการสินทรัพย์ของเกาหลี

11
00:01:29,173 --> 00:01:31,759
กำลังมีปัญหาการเงินตอนนั้น

12
00:01:32,343 --> 00:01:34,595
และหนึ่งในนักลงทุนอันดับต้นๆ

13
00:01:35,179 --> 00:01:36,555
คือพี่ชายของคุณ

14
00:01:36,639 --> 00:01:37,473
พี่ชายผมเหรอ

15
00:01:38,598 --> 00:01:39,433
ใช่

16
00:01:40,476 --> 00:01:41,310
พี่ชายคุณ

17
00:01:42,436 --> 00:01:43,521
ประธานอีแดโฮ

18
00:01:45,523 --> 00:01:47,942
ตอนเขารู้ว่าฉันกำลังสืบเรื่องบริษัท

19
00:01:48,025 --> 00:01:49,401
เขาก็โผล่มาและข่มขู่ฉัน

20
00:01:50,194 --> 00:01:51,320
และเช้าวันนั้น…

21
00:01:53,489 --> 00:01:55,366
คุณก็เกิดอุบัติเหตุนั่น

22
00:01:57,116 --> 00:01:59,537
นี่เธอจะบอกว่าคนที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ…

23
00:01:59,620 --> 00:02:00,663
คือพี่ชายของคุณ

24
00:02:04,625 --> 00:02:05,543
ฉันกลัว

25
00:02:05,626 --> 00:02:07,127
ถ้าฉันเขียนข่าวนั้น

26
00:02:07,211 --> 00:02:10,589
ฉันรู้สึกว่าเขาอาจฆ่าคุณจริงๆ
ทั้งที่คุณก็แทบไม่รอดจากอุบัติเหตุอยู่แล้ว

27
00:02:11,131 --> 00:02:12,967
เพราะงั้นฉันถึงทิ้งคุณ

28
00:02:15,636 --> 00:02:16,470
พี่ชายคุณ

29
00:02:17,388 --> 00:02:19,515
ทำเรื่องเลวร้ายไว้มากมายเหลือเกิน

30
00:02:19,598 --> 00:02:21,058
เขาทำร้ายคนอื่นด้วย

31
00:02:22,393 --> 00:02:23,435
ขอโทษนะ แต่ว่า…

32
00:02:26,355 --> 00:02:27,439
ฉันทนฟังต่อไม่ไหวแล้ว

33
00:03:14,236 --> 00:03:15,321
นักข่าววีจองชิน

34
00:03:17,072 --> 00:03:17,990
เราเคยเจอกันนี่ครับ

35
00:03:19,033 --> 00:03:22,745
คุณเพิกเฉยคำขอพบของฉันตลอด
แต่ครั้งนี้คุณมาด้วยตัวเองเลยนะคะ

36
00:03:22,828 --> 00:03:25,289
ผมตอบรับคำขอ
จากคนในระดับที่คุ้มค่ากับเวลาของผมเท่านั้น

37
00:03:25,372 --> 00:03:27,166
แต่คุณล้ำเส้นอยู่ตลอด

38
00:03:27,249 --> 00:03:30,169
ผมเลยต้องสละเวลาอันมีค่า
ในตารางของผมเพื่อการนี้

39
00:03:30,252 --> 00:03:31,629
ทำไมคุณไม่ไล่ฉันออกคะ

40
00:03:33,547 --> 00:03:34,381
ไล่คุณออกเหรอ

41
00:03:35,341 --> 00:03:38,928
ถ้าปัญหานี้มันแก้ง่ายขนาดนั้น
ผมก็คงไม่ต้องเข้ามาจัดการเอง

42
00:03:40,137 --> 00:03:42,305
ผมทำให้คนอื่นยอมแพ้

43
00:03:42,932 --> 00:03:44,600
หรือกำจัดพวกเขาให้จบๆ ซะ

44
00:03:44,683 --> 00:03:45,726
นี่คือวิธีจัดการของผม

45
00:03:45,809 --> 00:03:47,019
นี่คำขู่เหรอคะ

46
00:03:47,102 --> 00:03:48,020
คำแนะนำต่างหาก

47
00:03:48,103 --> 00:03:51,440
คิดซะว่าเป็นคำแนะนำที่ผมให้
เพราะเป็นห่วงคุณละกัน

48
00:03:54,276 --> 00:03:57,112
ต้องมีคนจำนวนมาก
ที่คุณกำจัดไปให้จบๆ แล้วแน่ๆ ค่ะ

49
00:04:02,534 --> 00:04:05,162
ผมแนะนำให้คุณหยุดทำสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้

50
00:04:05,245 --> 00:04:07,498
ขืนทำต่อไป มันจะจบไม่สวยสำหรับคุณ

51
00:04:13,420 --> 00:04:14,922
คุณเสียเวลาเปล่าค่ะ

52
00:04:15,005 --> 00:04:16,005
ฉันจะไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ

53
00:04:19,093 --> 00:04:20,052
งั้นก็ได้ครับ

54
00:04:22,262 --> 00:04:25,808
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่านักข่าววีจองชินมีจุดยืนแบบไหน

55
00:04:27,017 --> 00:04:29,269
ผมจะต้องจัดการเรื่องพวกนี้ด้วยตัวเอง

56
00:05:14,481 --> 00:05:16,150
ไอ้บ้านี่โว้ย!

57
00:05:17,568 --> 00:05:18,444
เวรเอ๊ย

58
00:05:46,555 --> 00:05:48,515
แน่ใจนะครับว่าคุณรับมือไหว

59
00:06:17,503 --> 00:06:18,879
(ตอนที่ 14)

60
00:06:25,344 --> 00:06:28,263
วีจองชินคือคนเดียวที่สามารถหยุดพี่ชายคุณได้

61
00:06:29,098 --> 00:06:32,558
ฉันเลยต้องให้คุณช่วยตีพิมพ์ข่าวของเธอ

62
00:06:34,186 --> 00:06:36,647
ในสปอร์ตส์อึนซอง

63
00:06:37,689 --> 00:06:38,565
ขอร้องละ

64
00:06:45,489 --> 00:06:46,323
ฮะ

65
00:06:48,367 --> 00:06:49,909
เฮ้ย ประตูบานนี้ก็ล็อก!

66
00:06:49,993 --> 00:06:50,828
อะไรกัน

67
00:06:51,578 --> 00:06:53,122
แน่ใจนะว่าตารางงานถูกต้อง

68
00:06:53,831 --> 00:06:55,082
โทรถามผู้ช่วยผู้กำกับซิ

69
00:06:56,332 --> 00:06:58,168
เราต้องมาถึงกองถ่ายก่อนหกโมงครึ่ง

70
00:06:59,628 --> 00:07:01,839
หมายเลขที่ท่านเรียก…

71
00:07:01,922 --> 00:07:02,840
เขาไม่รับสาย

72
00:07:05,926 --> 00:07:07,469
เกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย

73
00:07:22,401 --> 00:07:24,027
ฮัลโหลครับ ใช่ครับ

74
00:07:27,322 --> 00:07:28,407
จริงเหรอ

75
00:07:29,867 --> 00:07:31,577
ได้ ขอบใจนะ กิลซู

76
00:07:31,660 --> 00:07:32,578
กลับบ้านเลย

77
00:07:32,661 --> 00:07:33,954
- เขาว่าไงบ้าง
- อ๊ะ

78
00:07:35,330 --> 00:07:36,456
คือว่า…

79
00:07:36,540 --> 00:07:38,917
เขาไปที่ออฟฟิศโปรดักชันและเคาะประตูแล้ว

80
00:07:39,001 --> 00:07:39,835
แต่ไม่มีใครอยู่เลย

81
00:07:39,918 --> 00:07:42,546
ไฟในสตูดิโอของผู้กำกับก็ปิดหมด

82
00:07:42,629 --> 00:07:44,131
ล้อกันเล่นแน่ๆ

83
00:07:44,214 --> 00:07:45,716
พวกเขานี่เหลือเชื่อเลย

84
00:07:45,799 --> 00:07:46,758
ไอ้เวรพวกนั้น!

85
00:07:47,926 --> 00:07:48,969
นี่พี่

86
00:07:49,052 --> 00:07:50,554
ใจเย็นๆ ก่อน

87
00:07:50,637 --> 00:07:52,347
จะใจเย็นได้ไง

88
00:07:52,848 --> 00:07:56,894
เขาขอร้องให้ฉันรับบทนี้ ฉันก็ทำแล้ว!

89
00:07:56,977 --> 00:07:59,730
ตอนนี้ตัวผู้กำกับเอง
ดันรวมหัวกับทีมงานเพื่อแบนฉันงั้นเหรอ

90
00:08:00,272 --> 00:08:02,900
ซีอีโอฮวัง ไปบอกพยองกีกับซีอีโอซน

91
00:08:02,983 --> 00:08:05,235
ว่าฉันจะไม่ถ่ายละครจนกว่าจะได้รับคำขอโทษ!

92
00:08:05,319 --> 00:08:06,278
ไม่เอาน่าพี่

93
00:08:06,361 --> 00:08:07,446
ไปบอกพวกเขาเดี๋ยวนี้!

94
00:08:15,120 --> 00:08:18,457
ให้ตายสิ ผมจะบอกพวกเขายังไง
ในเมื่อไม่มีใครอยู่เลย

95
00:08:34,097 --> 00:08:35,265
ฮะ

96
00:08:35,349 --> 00:08:37,934
ไฟในสตูดิโอของผู้กำกับก็ปิดหมด

97
00:09:14,930 --> 00:09:17,140
โอ้โฮ ผ่านมากี่ปีแล้วเนี่ย

98
00:09:18,350 --> 00:09:20,185
(สายสืบแสนดีคังพิลกู)

99
00:09:21,937 --> 00:09:25,065
หวัดดี ถ้วยรางวัลล้ำค่าของฉัน ไม่เห็นนานเลย

100
00:09:26,024 --> 00:09:27,276
เป็นไงบ้าง

101
00:09:27,359 --> 00:09:29,528
พร้อม แอ็กชัน!

102
00:09:30,320 --> 00:09:31,154
คัต!

103
00:09:31,238 --> 00:09:32,114
- อย่าหยุดสิครับ
- แอ็กชัน!

104
00:09:32,197 --> 00:09:34,992
- แสดงต่อไปจนกว่าผมจะสั่งคัต!
- แอ็กชัน!

105
00:09:35,492 --> 00:09:37,411
รุ่นพี่ มาลองกันอีกทีครับ

106
00:09:37,953 --> 00:09:39,162
คัต!

107
00:09:39,246 --> 00:09:40,289
คัต!

108
00:09:40,372 --> 00:09:42,708
- คัต!
- ใช่ว่ารุ่นพี่เคยร่วมงาน

109
00:09:42,790 --> 00:09:44,084
กับผู้กำกับพวกนั้นซะเมื่อไร

110
00:09:44,167 --> 00:09:45,460
แอ็กชัน!

111
00:09:46,503 --> 00:09:48,088
- ว่าไงนะ
- คัต! ขอใหม่ครับ

112
00:09:49,089 --> 00:09:51,008
ว่ากันว่าคุณแก้ไขคนอื่นไม่ได้

113
00:09:52,175 --> 00:09:53,051
แต่…

114
00:09:53,927 --> 00:09:55,262
ผมทำได้

115
00:09:56,054 --> 00:09:57,639
คัต! โอเค!

116
00:09:57,723 --> 00:09:59,683
- เสร็จแล้ว!
- เยี่ยม!

117
00:09:59,766 --> 00:10:01,518
ผมตั้งเป้าจะเป็นผู้กำกับที่ไม่มีวันลืม

118
00:10:01,601 --> 00:10:03,645
ความตั้งใจแรกที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมครับ

119
00:10:06,982 --> 00:10:10,277
เก็บอยู่ในกล่องมืดๆ มานาน
คงหายใจไม่ออกแย่เลย

120
00:10:14,031 --> 00:10:16,199
โห ไม่อยากเชื่อว่าฉันเก็บของพวกนี้ไว้

121
00:10:23,957 --> 00:10:26,084
เนอะ มาฆ่าคังพิลกูกัน!

122
00:10:26,168 --> 00:10:27,627
ผมเกิดอุบัติเหตุใหญ่

123
00:10:27,711 --> 00:10:29,880
ผมเลยผ่าตัดเปลี่ยนหน้า
และออกมาเป็นคนละคนไปเลย

124
00:10:29,963 --> 00:10:33,133
แบบนี้นักแสดงคนอื่นจะได้รับบทคังพิลกูแทนผมได้

125
00:10:33,216 --> 00:10:36,762
ตัดจบฉากหลังจากเธอผลักฉันติดกำแพงดีไหม

126
00:10:36,845 --> 00:10:39,097
พวกเขาอยู่ในที่ทำงาน ไม่ควรทำอะไรเลยเถิด

127
00:10:39,181 --> 00:10:42,726
นายแก้ตรงส่วนที่คังพิลกูกลายเป็นคนทุจริตได้ไหม

128
00:10:42,809 --> 00:10:45,729
แค่สักนิดนึง แค่นิดเดียว

129
00:10:46,396 --> 00:10:48,273
งานของผู้เขียนบท
คือทำให้เรื่องพวกนี้มันสมเหตุสมผล

130
00:10:54,071 --> 00:10:55,155
เขากลับไปจริงเหรอ

131
00:11:06,166 --> 00:11:08,335
(สายสืบแสนดีคังพิลกู 5)

132
00:11:08,418 --> 00:11:10,337
ผู้กำกับพัค นายทำแบบนี้ไม่ได้นะ!

133
00:11:10,420 --> 00:11:12,297
ลืมทุกอย่างที่เราคุยกันแล้วเหรอ

134
00:11:12,381 --> 00:11:14,132
- เงียบๆ น่า
- ไม่เอาน่า ผู้กำกับพัค

135
00:11:14,216 --> 00:11:15,926
- หุบปากเถอะครับ
- เราพังแน่!

136
00:11:16,510 --> 00:11:18,011
นี่ฉันไง พิลกู คังพิลกู

137
00:11:18,095 --> 00:11:19,221
ฟังฉันหน่อยสิ

138
00:11:19,304 --> 00:11:20,806
นี่จะทำให้ทุกอย่างพัง! ไม่ได้นะ!

139
00:11:20,889 --> 00:11:23,100
นายทำแบบนี้ไม่ได้!

140
00:11:23,183 --> 00:11:26,395
ได้สิ ผมทำได้

141
00:11:29,398 --> 00:11:30,941
พักนี้นักแสดงอิมเป็นอะไรไป

142
00:11:31,024 --> 00:11:32,776
เขาไม่รู้บทตัวเอง ไม่ซ้อมคิวบู๊ด้วย

143
00:11:32,859 --> 00:11:34,569
ได้ข่าวว่าเขาเทกองถ่ายกลางคันด้วยซ้ำ

144
00:11:34,653 --> 00:11:35,737
เพราะเขาเหนื่อยที่จะรอ

145
00:11:36,822 --> 00:11:38,031
คือว่าวันนั้น

146
00:11:38,115 --> 00:11:40,784
ผู้กำกับง่วนอยู่กับแล็ปท็อปในกองถ่าย

147
00:11:40,867 --> 00:11:44,788
และไม่ยอมหยุดแก้บทซะที

148
00:11:45,872 --> 00:11:48,250
แต่แน่นอนว่าเป็นความผิดของนักแสดงอิมด้วยครับ

149
00:11:49,459 --> 00:11:51,211
ผมในฐานะซีอีโอก็ปวดหัวเหมือนกันครับ

150
00:11:51,294 --> 00:11:53,296
นักแสดงออกจากกองถ่ายกลางคัน

151
00:11:53,380 --> 00:11:55,090
และผู้กำกับก็เลิกกองอีก

152
00:11:55,173 --> 00:11:57,300
พวกเขาต้องเลิกแข่งกันสร้างปัญหาได้แล้ว!

153
00:11:57,384 --> 00:11:58,760
ขืนเป็นงี้ ละครจะไม่ทันฉายนะ!

154
00:11:58,844 --> 00:11:59,970
ไม่บอกก็รู้ครับ

155
00:12:00,053 --> 00:12:03,807
ผมพยายามทุกอย่างที่ทำได้แล้ว
ตั้งแต่นั่งคุยด้วยจนถึงคะยั้นคะยอพวกเขา

156
00:12:05,392 --> 00:12:07,060
คังพิลกูของเราหายไปไหน

157
00:12:07,144 --> 00:12:10,772
แววตาที่สดใสและกระตือรือร้นที่เขาเคยมี
ตอนนี้มันหายไปแล้ว

158
00:12:10,856 --> 00:12:12,274
ตอนนี้เขาเป็นคนละคนเลย!

159
00:12:12,357 --> 00:12:14,317
ละครของเราจะออกมาดีได้ไงกัน

160
00:12:14,401 --> 00:12:15,277
ท่านประธานครับ

161
00:12:15,360 --> 00:12:18,363
คราวนี้ผมจะนั่งคุยกับพวกเขา
และคะยั้นคะยอพวกเขา

162
00:12:19,281 --> 00:12:20,699
ให้หนักๆ เลยครับ

163
00:12:20,782 --> 00:12:23,577
- เอาความตั้งใจแรกกลับมาให้ได้ โอเคนะ
- ครับ ความตั้งใจแรก!

164
00:12:42,721 --> 00:12:44,556
หลายปีที่ผ่านมาผมเบื่อหน่ายมากครับ

165
00:12:44,639 --> 00:12:46,308
ถ้าพระเอกอยากให้แก้บท

166
00:12:46,391 --> 00:12:48,143
ผมก็ยินดีแก้บทตามที่เขาต้องการ

167
00:12:48,226 --> 00:12:51,438
ผมพยายามอย่างหนัก
เพื่อเอาใจบริษัทโปรดักชันและพระเอก

168
00:12:51,521 --> 00:12:54,107
ขณะเดียวกันผมก็ต้อง
ทิ้งวิสัยทัศน์การกำกับของผมลงถังขยะ

169
00:12:54,191 --> 00:12:55,317
(รางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยม
พัคพยองกี)

170
00:12:55,400 --> 00:12:57,569
แต่ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกต่อไปครับ

171
00:12:57,652 --> 00:12:59,946
ผมจะเอาความตั้งใจแรกของผมคืนมาครับ!

172
00:13:00,030 --> 00:13:02,741
ไฟที่ลุกโชนที่ผมเคยมีตอนทำหนังอินดี้ของผม

173
00:13:02,824 --> 00:13:05,494
แรงผลักดันเชิงสร้างสรรค์ล้วนๆ ที่ผมเคยมี
ที่ไม่มีใครมาแทรกแซงได้

174
00:13:05,577 --> 00:13:06,620
ผมจะเอามันกลับมาให้หมด

175
00:13:06,703 --> 00:13:08,121
แล้วทุ่มเทให้กับโปรเจกต์นี้ครับ

176
00:13:08,205 --> 00:13:10,165
จากนี้ไป จะไม่มีอะไรและไม่มีใคร

177
00:13:10,248 --> 00:13:12,000
มาขัดขวางผมได้ครับ

178
00:13:25,764 --> 00:13:26,640
ผมไม่ใช่…

179
00:13:27,849 --> 00:13:30,727
- คนเดียวที่กลัวจนตัวแข็งทื่อใช่ไหมครับ
- ผมว่าเขาสติหลุดไปแล้ว

180
00:13:30,810 --> 00:13:32,312
เอาไงต่อดี ซีอีโอฮวัง

181
00:13:32,854 --> 00:13:34,814
เราแค่ต้องปลุก
ความตั้งใจแรกของอิมฮยอนจุนใหม่

182
00:13:42,155 --> 00:13:43,240
มีคนโทรหาคุณแน่ะ

183
00:13:44,032 --> 00:13:45,867
ครับ ขอโทษครับ

184
00:13:48,370 --> 00:13:50,580
ฮัลโหลครับ ฮวังจีซุนพูดครับ

185
00:13:50,664 --> 00:13:52,582
นี่สำนักงานวางแผนองค์กรของอึนซองกรุ๊ปครับ

186
00:13:52,665 --> 00:13:55,585
ซีอีโอฮวัง คณะกรรมการมีมติให้ปลดคุณออกครับ

187
00:13:55,669 --> 00:13:58,547
การปลดนี้มีผลทันทีหลังแจ้งให้ทราบ

188
00:13:58,630 --> 00:14:00,590
ขอโทษครับ เดี๋ยวนะครับ

189
00:14:00,674 --> 00:14:02,175
คุณพูดว่าปลดงั้นเหรอครับ

190
00:14:02,259 --> 00:14:03,301
ผมถูกไล่ออกเหรอครับ

191
00:14:03,885 --> 00:14:04,803
ถูกไล่ออกเหรอ

192
00:14:04,886 --> 00:14:05,804
ทำไมจะถูกไล่ออกล่ะ

193
00:14:05,887 --> 00:14:07,806
ไม่รู้เลย

194
00:14:07,889 --> 00:14:09,975
ผมถามว่าทำไมพวกเขาไล่ผมออก

195
00:14:10,058 --> 00:14:12,769
แต่พวกเขาบอกแค่ว่าคณะกรรมการตัดสินใจแล้ว

196
00:14:12,852 --> 00:14:13,770
นายอาจได้ยินผิดก็ได้

197
00:14:13,853 --> 00:14:15,522
ล้อเล่นรึเปล่าพี่

198
00:14:17,732 --> 00:14:20,986
เดี๋ยวนะ จำตอนที่นักข่าววีมาออฟฟิศเราได้ไหม

199
00:14:21,069 --> 00:14:23,655
- อือ
- วันนั้นจู่ๆ นักข่าววีก็ขอดู

200
00:14:23,738 --> 00:14:25,865
งบการเงินของบริษัทเรา

201
00:14:26,449 --> 00:14:29,828
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
คิงส์แบ็กจะตกอยู่ในความเสี่ยงค่ะ

202
00:14:29,911 --> 00:14:31,246
เธอบอกว่าบริษัทจะตกอยู่ในความเสี่ยง

203
00:14:31,329 --> 00:14:33,331
ทำไมไม่รีบบอกฉันล่ะ

204
00:14:33,415 --> 00:14:35,834
นักข่าววีเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก
เธอจะไม่พูดถ้าไม่มีเหตุผลที่ฟังขึ้น

205
00:14:35,917 --> 00:14:38,003
นี่ ผมรู้น่า

206
00:14:38,086 --> 00:14:40,380
ทันทีที่ผมรู้เรื่อง ผมก็ไปที่ออฟฟิศ

207
00:14:40,463 --> 00:14:41,965
- เพื่อดูงบการเงินของเรา
- โอเค

208
00:14:42,048 --> 00:14:43,258
แต่บางคนบอกผม

209
00:14:43,341 --> 00:14:45,468
ว่าจู่ๆ ก็มีท่อแตก และกำลังก่อสร้างอยู่

210
00:14:45,552 --> 00:14:47,304
- พวกเขาไม่ให้ผมเข้าไป
- จู่ๆ เนี่ยนะ

211
00:14:47,387 --> 00:14:48,597
- แปลกใช่ไหมล่ะ
- อือ

212
00:14:50,098 --> 00:14:52,058
เราควรแจ้งตำรวจไหม

213
00:14:52,809 --> 00:14:55,478
ไม่สิ เราต้องแจ้งกระทรวงแรงงาน
และการจ้างงานใช่ไหม

214
00:14:56,396 --> 00:14:57,314
ใคร ฉันเหรอ

215
00:15:08,783 --> 00:15:09,659
(ร้านอาหารเจวาย)

216
00:15:09,743 --> 00:15:12,120
การเป็นเจ้าของตึกแบบนี้ในกังนัมมันน่าทึ่งมาก

217
00:15:12,829 --> 00:15:14,039
คุณสองคนเยี่ยมยอดจริงๆ ค่ะ

218
00:15:15,665 --> 00:15:16,916
คุณรู้จักอดีตสส.ฮากีวันใช่ไหมคะ

219
00:15:17,500 --> 00:15:18,877
ระหว่างการพัฒนาเมืองชองวอนใหม่

220
00:15:18,960 --> 00:15:22,714
คุณให้เขาใช้ชื่อคุณและได้รับเงินเป็นการตอบแทน

221
00:15:22,797 --> 00:15:24,633
เหลวไหลสิ้นดี!

222
00:15:26,217 --> 00:15:27,427
คุณจะสื่ออะไรกันแน่ครับ

223
00:15:27,510 --> 00:15:28,803
ไม่คิดเหรอคะ

224
00:15:28,887 --> 00:15:31,640
ว่าการซื้อตึกราคาสี่หมื่นล้านวอนด้วยเงินสด
โดยไม่กู้เงินแม้แต่นิด

225
00:15:32,432 --> 00:15:33,933
มันฟังดูเหลวไหลมากกว่าอีก

226
00:15:34,017 --> 00:15:35,393
เราไม่รู้ว่าฮากีวันคือใคร

227
00:15:35,477 --> 00:15:37,854
และเราไม่มีอะไรจะบอกคุณ
เพราะงั้นก็กลับไปเถอะค่ะ

228
00:15:37,937 --> 00:15:39,314
น้องชายคุณไม่ได้ฆ่าตัวตายค่ะ

229
00:15:39,397 --> 00:15:41,775
คุณอาจจะอยากเชื่อว่าเขาลงมือเอง

230
00:15:41,858 --> 00:15:43,902
แต่คุณทั้งคู่รู้ดีว่ามันไม่จริง

231
00:15:43,985 --> 00:15:47,155
ฉันไม่ได้ขอให้พวกคุณพูดความจริงทุกอย่างในวันนี้

232
00:15:47,238 --> 00:15:48,073
แต่ขอให้รู้ไว้

233
00:15:49,032 --> 00:15:52,035
ว่าฉันจะล้างมลทินให้คุณผู้ช่วยอูยองซอกค่ะ

234
00:15:52,619 --> 00:15:53,953
ฉันจะไม่ยอมแพ้ ไม่ว่านานแค่ไหนค่ะ

235
00:15:54,954 --> 00:15:56,206
คุณพร้อมคุยกันตอนไหน

236
00:15:57,374 --> 00:15:58,333
ก็โทรหาฉันนะคะ

237
00:16:00,418 --> 00:16:02,253
(นักข่าววีจองชิน
สปอร์ตส์อึนซอง)

238
00:16:07,384 --> 00:16:08,468
(อิมฮยอนจุน)

239
00:16:16,851 --> 00:16:17,977
วีจองชินพูดค่ะ

240
00:16:18,853 --> 00:16:19,813
คุณอยู่ไหนครับ

241
00:16:21,773 --> 00:16:23,274
ข้างนอกค่ะ ถามทำไมคะ

242
00:16:23,358 --> 00:16:26,486
ขอโทษที แต่คุณช่วยมาที่นี่ด่วนเลยได้ไหมครับ

243
00:16:27,404 --> 00:16:28,613
หมายถึงที่บ้านผมน่ะครับ

244
00:16:28,697 --> 00:16:29,572
บ้านคุณเหรอคะ

245
00:16:30,657 --> 00:16:31,616
มีเรื่องอะไรกันคะ

246
00:16:31,700 --> 00:16:32,701
เดี๋ยวมาถึงก็รู้เองครับ

247
00:16:33,284 --> 00:16:34,828
มาตอนนี้เลยนะครับ

248
00:16:34,911 --> 00:16:35,745
แต่…

249
00:16:38,957 --> 00:16:39,790
มีเรื่องอะไรกัน

250
00:16:47,257 --> 00:16:48,508
ทำไมเขาถึงอยากให้ฉันไปหา

251
00:16:52,804 --> 00:16:53,638
คุณนักข่าว!

252
00:16:54,514 --> 00:16:56,266
- ซีอีโอฮวังก็อยู่ที่นี่เหรอคะ
- ใช่ครับ

253
00:16:56,349 --> 00:16:58,768
เรื่องของเรื่องคือซีอีโอฮวัง

254
00:16:58,852 --> 00:17:02,105
ถูกไล่ออกจากบริษัทของเขาเอง

255
00:17:03,106 --> 00:17:05,733
เราคิดว่าคุณน่าจะมีข้อมูลเบื้องลึก

256
00:17:05,817 --> 00:17:08,236
ผมเลยขอให้คุณมาที่นี่เพื่อปรึกษากันครับ

257
00:17:08,319 --> 00:17:09,988
คุณถูกไล่ออกเหรอคะ

258
00:17:10,070 --> 00:17:13,575
ใช่ครับ! ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณมาที่ออฟฟิศ

259
00:17:13,657 --> 00:17:17,369
คุณขอดูงบการเงินของเรา
และบอกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

260
00:17:17,454 --> 00:17:18,704
ทำไมถึงพูดแบบนั้นครับ

261
00:17:19,289 --> 00:17:22,751
นักข่าววี ตอนนี้ผมต้องการ
ความช่วยเหลือจากคุณอย่างมากครับ

262
00:17:22,834 --> 00:17:26,003
คุณพอจะนึกถึงเหตุผลที่ถูกไล่ออกได้บ้างไหมคะ

263
00:17:26,087 --> 00:17:27,130
เหตุผลเหรอครับ

264
00:17:27,672 --> 00:17:28,506
- เหตุผล…
- คืออะไร

265
00:17:29,090 --> 00:17:30,925
นั่นสิ เรื่องนั้น…

266
00:17:31,009 --> 00:17:33,553
จู่ๆ พวกเขาก็บอกว่ากำลังตรวจสอบการเงินอยู่

267
00:17:34,262 --> 00:17:35,388
และขอให้ผมเซ็นเอ็มโอยู…

268
00:17:35,472 --> 00:17:36,598
หรือเอ็มโอดับเบิลยูนะ

269
00:17:36,681 --> 00:17:39,934
- พูดให้มันถูกๆ สิ!
- มันคือเอ็มโอยูครับ เอ็มโอยู!

270
00:17:40,018 --> 00:17:43,813
พวกเขาเอาเอ็มโอยูมาให้ผมดูและขอให้ผมเซ็น!

271
00:17:43,897 --> 00:17:45,815
- นายได้เซ็นไหม
- ไม่เซ็นอยู่แล้ว

272
00:17:45,899 --> 00:17:48,359
มันรู้สึกแปลกๆ ผมเลยขอให้พวกเขาอธิบาย

273
00:17:48,443 --> 00:17:49,944
รู้ตัวอีกที

274
00:17:50,028 --> 00:17:52,238
พวกเขาก็ประชุมคณะกรรมการและไล่ผมออก!

275
00:17:52,322 --> 00:17:53,698
- แบบนั้นถูกตรงไหน
- เอาละๆ

276
00:17:53,782 --> 00:17:56,117
ฉันอยากให้คุณสองคนโฟกัสกับฉันค่ะ

277
00:17:56,201 --> 00:17:57,494
ฉันมีเรื่องต้องอธิบายค่ะ

278
00:17:57,577 --> 00:17:58,453
โอเคครับ

279
00:17:59,579 --> 00:18:00,914
เรื่องทั้งหมดเริ่มต้น

280
00:18:00,997 --> 00:18:04,459
จากการเป็นหุ้นส่วนระยะยาว
ระหว่างประธานอีแดโฮ

281
00:18:04,542 --> 00:18:05,668
กับผอ.ฮากีวันจากเอฟเอสเอส

282
00:18:05,752 --> 00:18:08,463
อีแดโฮให้เงินอุดหนุนทางการเมืองแก่ฮากีวัน

283
00:18:08,546 --> 00:18:10,882
ซึ่งเขาใช้อำนาจ
เพื่อช่วยเหลืออีแดโฮเป็นการตอบแทน

284
00:18:10,965 --> 00:18:13,092
ตัวอย่างเช่นข้อมูลการพัฒนาเมืองชองวอนใหม่

285
00:18:13,176 --> 00:18:15,386
เป็นเพราะข้อมูลของฮากีวัน

286
00:18:15,470 --> 00:18:18,640
อีแดโฮจึงซื้อที่ดินด้วยราคาถูกยิ่งกว่าถูก
แล้วทำกำไรได้ก้อนโตค่ะ

287
00:18:19,933 --> 00:18:21,392
และเพื่อฟอกเงินก้อนนั้น

288
00:18:22,101 --> 00:18:24,521
เขาจึงซื้อเอเจนซีบันเทิงหลายที่
รวมทั้งคิงส์แบ็กค่ะ

289
00:18:24,604 --> 00:18:25,688
บ้าเอ๊ย!

290
00:18:25,772 --> 00:18:28,399
- นี่ ดูปลาตัวโตๆ ที่เขาจับได้สิ!
- งั้นก็แปลว่า

291
00:18:28,483 --> 00:18:30,944
อีแดโฮคือคนเลวใช่ไหม

292
00:18:31,027 --> 00:18:32,445
จะบอกว่าไอ้เลวนั่น

293
00:18:32,529 --> 00:18:35,824
ใช้บริษัทเราเพื่อฟอกเงินผิดกฎหมายเหรอครับ

294
00:18:38,117 --> 00:18:41,412
แต่ตอนนี้ประธานอีแดโฮ
กำลังมีปัญหาเรื่องกระแสเงินสด

295
00:18:41,496 --> 00:18:44,541
เพราะค่าก่อสร้างโปรเจกต์อะพาร์ตเมนต์
พุ่งสูงมากน่ะค่ะ

296
00:18:44,624 --> 00:18:45,500
นั่นคือเหตุผล

297
00:18:45,583 --> 00:18:49,128
ที่เขาพยายามดับไฟ
ด้วยการขายทอดเอเจนซีในราคาสูงค่ะ

298
00:18:49,212 --> 00:18:51,172
ซีอีโอฮวังคะ เอ็มโอยูที่คุณพูดถึง

299
00:18:51,256 --> 00:18:53,883
คือส่วนหนึ่งของกระบวนการขายคิงส์แบ็กค่ะ

300
00:18:54,592 --> 00:18:55,510
เวรเอ๊ย!

301
00:18:55,593 --> 00:18:59,472
คุณจะบอกว่าเขาขายบริษัทของเรา
เพราะเขาเงินขาดมืองั้นเหรอครับ

302
00:18:59,556 --> 00:19:02,100
และเขาไล่ซีอีโอฮวังออก
เพราะขวางทางเขาใช่ไหมครับ

303
00:19:02,183 --> 00:19:03,476
ใช่ค่ะ

304
00:19:04,143 --> 00:19:05,103
"ขวางทาง" เหรอ

305
00:19:05,186 --> 00:19:07,689
งั้นเราควรทำยังไงดีครับ

306
00:19:07,772 --> 00:19:09,816
แค่นั่งรอรับกรรมเฉยๆ เหรอครับ

307
00:19:09,899 --> 00:19:10,775
ไม่ค่ะ

308
00:19:10,859 --> 00:19:13,862
ถ้าเราจะเล่นงานกลับ เราต้องมีหลักฐานก่อนค่ะ

309
00:19:14,904 --> 00:19:15,989
- ซีอีโอฮวังคะ
- ว่าไงครับ

310
00:19:16,072 --> 00:19:18,199
พรุ่งนี้คุณกับฉันจะไปที่ออฟฟิศของคุณกัน

311
00:19:18,283 --> 00:19:19,909
และรวบรวมเอกสารทั้งหมดที่ต้องใช้

312
00:19:25,957 --> 00:19:26,833
ขอบคุณนะครับ

313
00:19:26,916 --> 00:19:29,252
คุณนักข่าววี ผมรู้สึกเหมือน
มีกองทัพหนุนหลังผมเลยครับ

314
00:19:29,335 --> 00:19:30,962
- ไม่มีอะไรมาหยุดผม…
- พอได้แล้ว

315
00:19:33,089 --> 00:19:33,965
ขอบคุณมากครับ

316
00:19:35,258 --> 00:19:36,718
- ขอบคุณครับ
- ดีจริงๆ ครับที่คุณมา

317
00:19:53,151 --> 00:19:53,985
(อิมพีเรียลปรินต์)

318
00:19:54,068 --> 00:19:57,989
โห ไม่อยากเชื่อเลย
ว่ารถคันนี้จะอยู่ได้นานขนาดนี้

319
00:20:00,199 --> 00:20:02,827
คุณปล่อยให้ลุงผมเป็นคนดูแลร้านพิมพ์นี้

320
00:20:02,911 --> 00:20:05,914
- เขาก็ขับรถคันนี้มาตั้งแต่นั้นเลย
- งี้นี่เอง

321
00:20:05,997 --> 00:20:09,000
ผมเลยว่าจะเอาคันนี้มาด้วย
เพื่อโปรเจกต์ "ตามหาความตั้งใจแรก"

322
00:20:09,542 --> 00:20:11,085
ตามหาความตั้งใจแรกของฉันงั้นเหรอ

323
00:20:11,794 --> 00:20:14,339
บ้าจริง นายก็เอากับเขาด้วย

324
00:20:15,214 --> 00:20:17,383
ให้ตายสิ เหมือนฉันเพิ่งขึ้นรถคันนี้ครั้งแรกเลย

325
00:20:17,467 --> 00:20:20,011
รถคันนี้มันเล็กแบบนี้เลยเหรอเนี่ย

326
00:20:20,094 --> 00:20:22,472
วันนี้พยายามอย่าทะเลาะกับใคร
ในกองถ่ายนะครับ

327
00:20:22,555 --> 00:20:25,016
ใช่ว่าฉันอยากทะเลาะที่ไหนล่ะ

328
00:20:25,099 --> 00:20:27,727
บทของผู้กำกับพัคยังไม่พร้อมเลย

329
00:20:27,810 --> 00:20:30,063
ฉันไม่อยากให้ผู้กำกับพัคขายหน้าต่อหน้าทีมงาน

330
00:20:30,146 --> 00:20:32,607
ฉันเลยเข้าไปแทรกเพื่อซื้อเวลาให้เขา

331
00:20:35,693 --> 00:20:38,196
นักข่าววีกับซีอีโอฮวังเป็นยังไงกันบ้างนะวันนี้

332
00:20:38,279 --> 00:20:40,740
โธ่ ฉันน่าจะไปกับพวกเขา

333
00:20:41,699 --> 00:20:42,951
เซ็งฉิบ

334
00:20:44,285 --> 00:20:47,288
ฟังนะ นี่มันออฟฟิศผม ทำไมไม่ให้ผมเข้าล่ะครับ

335
00:20:47,372 --> 00:20:49,207
- คุณเข้าไปไม่ได้ครับ
- ทำไมคะ

336
00:20:49,290 --> 00:20:51,793
ของส่วนตัวของซีอีโอฮวังก็ยังอยู่ข้างในนะคะ

337
00:20:51,876 --> 00:20:54,629
เขาแค่อยากมาเก็บของของเขา
คุณมีสิทธิ์อะไรมาห้ามเขาคะ

338
00:20:54,712 --> 00:20:57,799
เราทำตามคำสั่งของท่านประธาน
ไม่ให้ใครเข้าไปในห้องของซีอีโอครับ

339
00:20:57,882 --> 00:20:59,842
ถ้าคุณมีปัญหา ก็ไปคุยกับท่านประธานสิครับ

340
00:20:59,926 --> 00:21:01,427
ท่านประธานสั่งให้คุณทำงี้เหรอคะ

341
00:21:01,928 --> 00:21:05,515
ไม่เอาน่า อย่าทำแบบนี้สิ

342
00:21:05,598 --> 00:21:08,434
ทำไมต้องรบกวนท่านประธาน
ด้วยเรื่องขี้ปะติ๋วด้วย

343
00:21:08,518 --> 00:21:10,228
เอางี้ดีไหม

344
00:21:10,770 --> 00:21:13,147
เห็นแล็ปท็อปของผมตรงนั้นไหม

345
00:21:13,231 --> 00:21:16,359
มีรองเท้าแตะแบรนด์เนมคู่นึงด้วย
ที่ภรรยาของผมซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด

346
00:21:16,442 --> 00:21:18,820
ผมแค่จะแวบเข้าไปเอาของสองอย่างนั้น
ตกลงไหมครับ

347
00:21:18,903 --> 00:21:20,655
บ้าเอ๊ย บอกว่าไม่ได้

348
00:21:21,781 --> 00:21:22,740
นี่นายผลักฉันเหรอ

349
00:21:23,491 --> 00:21:24,701
ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย

350
00:21:25,201 --> 00:21:26,953
ไปให้พ้นเลย ไอ้พวกกุ๊ย!

351
00:21:28,663 --> 00:21:29,539
ทำร้ายร่างกายชัดๆ!

352
00:21:29,622 --> 00:21:31,958
คิดว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ถอยไป!

353
00:21:32,041 --> 00:21:33,376
- ถอย!
- ลากพวกเขาออกไป!

354
00:21:33,459 --> 00:21:36,212
- ปล่อยฉันนะ!
- ไอ้พวกเฮงซวย!

355
00:21:36,295 --> 00:21:39,298
บ้าเอ๊ย ฉันไม่ไป!

356
00:21:39,382 --> 00:21:40,258
ปล่อยนะ!

357
00:21:51,894 --> 00:21:53,021
(อิมพีเรียลปรินต์)

358
00:21:53,104 --> 00:21:53,980
หวัดดีครับ

359
00:21:54,981 --> 00:21:55,940
หวัดดีครับ

360
00:21:56,607 --> 00:21:57,442
ผู้กำกับพัค

361
00:21:58,901 --> 00:21:59,902
- หวัดดีครับ
- หวัดดีครับ

362
00:21:59,986 --> 00:22:00,862
กู๊ดมอร์นิงครับ

363
00:22:01,487 --> 00:22:03,072
- ไปเตรียมตัว
- โอเคครับ

364
00:22:08,244 --> 00:22:09,704
นายมีอะไรจะบอกฉันไหม

365
00:22:11,080 --> 00:22:12,040
ไม่มีครับ

366
00:22:15,668 --> 00:22:17,045
เขียนบทเสร็จยัง

367
00:22:18,379 --> 00:22:19,464
คงงั้น…

368
00:22:20,048 --> 00:22:21,382
ให้ตายสิ

369
00:22:22,800 --> 00:22:23,634
นั่นอะไร

370
00:22:24,385 --> 00:22:26,554
ทำไมเอาถ้วยรางวัลมาห้อยคอล่ะ

371
00:22:29,640 --> 00:22:31,684
ก็เหมือนรถอิมพีเรียลปรินต์คันนั้นแหละครับ

372
00:22:32,351 --> 00:22:33,561
- ความตั้งใจแรกไง
- หือ

373
00:22:33,644 --> 00:22:36,105
มันเป็นตัวแทนความมุ่งมั่นของผมครับ
เพื่อย้ำเตือนเสมอว่า

374
00:22:36,189 --> 00:22:38,983
ตัวผมในอดีตเคยมีไฟและบริสุทธิ์
และเพื่อฟื้นความตั้งใจแรกของผม

375
00:22:39,067 --> 00:22:41,110
ผมเก็บมันไว้ใกล้ตัว ผมจะได้ไม่ลืมครับ

376
00:22:42,236 --> 00:22:43,821
ผู้กำกับพัค

377
00:22:43,905 --> 00:22:45,281
ไม่เอาน่า อย่าทำตัวแบบนี้เลย

378
00:22:47,241 --> 00:22:48,076
โธ่เอ๊ย

379
00:22:48,159 --> 00:22:50,870
ไอ้เด็กบ้านี่ เขาเสียสติไปแล้ว

380
00:22:50,953 --> 00:22:54,373
ทำไมเขาถึงทำตัวแปลกๆ
ทุกครั้งที่กำกับอะไรสักอย่างนะ

381
00:22:54,957 --> 00:22:55,958
เอาจริงดิ

382
00:22:56,459 --> 00:23:00,171
พิลกูเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
และตอนนี้เป็นตำรวจทุจริตครับ

383
00:23:00,254 --> 00:23:02,131
เขารับเงินจากคนติดยาและไปเที่ยวบาร์เด็กเอน

384
00:23:02,215 --> 00:23:03,674
เขาเป็นเศษสวะดีๆ นี่เองครับ

385
00:23:03,758 --> 00:23:05,343
- บ้าจริง
- แต่การแสดงของรุ่นพี่

386
00:23:05,426 --> 00:23:06,761
ไม่รู้สึกเหมือนคนเลวสักนิดครับ

387
00:23:06,844 --> 00:23:08,930
รุ่นพี่พยายามเต็มที่เพื่อทำให้เขาดูเป็นคนดี!

388
00:23:09,013 --> 00:23:12,308
ฉันไม่ชอบอะไรพวกนี้เลยจริงๆ

389
00:23:12,391 --> 00:23:15,478
คังพิลกูเป็นฮีโร่
ไหงเขาถึงกลายมาเป็นตำรวจทุจริตได้ล่ะ

390
00:23:15,561 --> 00:23:17,814
เขาเจ็บปวดจะแย่แล้วที่เสียเพื่อนไป

391
00:23:17,897 --> 00:23:20,399
เขาเปลี่ยนจากคนแบบนั้น
ไปเป็นคนที่เห็นแก่เงินได้ไงกัน

392
00:23:20,483 --> 00:23:23,319
นั่นไม่ใช่ตัวตนของคังพิลกูเลย!

393
00:23:23,402 --> 00:23:24,987
รุ่นพี่จะเล่นตามบทไม่ได้ใช่ไหมครับ

394
00:23:25,071 --> 00:23:27,198
ฉันว่ามันแปลกๆ
ตั้งแต่ที่อ่านข้อเสนอโปรเจกต์แล้ว

395
00:23:27,281 --> 00:23:29,867
แต่บทยิ่งทำให้มันดูไม่เข้าท่าเข้าไปใหญ่!

396
00:23:29,951 --> 00:23:33,121
ทุกอย่างรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ทำ ผู้กำกับพัค!

397
00:23:33,204 --> 00:23:34,664
เมื่อไรรุ่นพี่จะมีเหตุผลครับ

398
00:23:36,124 --> 00:23:38,709
- นายว่าไงนะ
- บทละครมันทำให้เชื่อได้มากพอ

399
00:23:38,793 --> 00:23:41,003
และมันไม่สมควรโดนวิจารณ์จากรุ่นพี่นะครับ!

400
00:23:41,087 --> 00:23:43,339
- นี่นาย…
- จะเอายังไงครับ

401
00:23:43,422 --> 00:23:46,092
ถ้ารุ่นพี่ไม่อยากให้ความร่วมมือ
เรายกกองตอนนี้เลยก็ได้ครับ

402
00:23:48,719 --> 00:23:49,804
นี่นายเพิ่งขู่ฉันเหรอ

403
00:23:50,888 --> 00:23:52,431
อยากตายนักรึไง

404
00:23:52,515 --> 00:23:54,433
รุ่นพี่คือคนที่ออกไปตอนกำลังถ่ายทำนะครับ

405
00:23:56,769 --> 00:23:58,271
- แต่นั่นมัน…
- ไม่ว่ายังไง

406
00:23:58,354 --> 00:23:59,856
จากนี้ไป

407
00:23:59,939 --> 00:24:01,649
เราจะทำตามบทแบบเป๊ะๆ ครับ

408
00:24:02,775 --> 00:24:03,776
นี่ ผู้กำกับพัค

409
00:24:05,111 --> 00:24:06,571
เอาจริงดิ

410
00:24:06,654 --> 00:24:09,115
นี่ พัคพยองกี!

411
00:24:09,657 --> 00:24:10,616
(ฮวังจีซุน)

412
00:24:11,284 --> 00:24:12,326
ว่าไง

413
00:24:12,410 --> 00:24:14,537
ได้เอกสารมาครบไหม

414
00:24:14,620 --> 00:24:17,748
เราเข้าไปในออฟฟิศผมไม่ได้ด้วยซ้ำ
พวกเขาไล่เราออกมา

415
00:24:17,832 --> 00:24:19,876
ว่าไงนะ ทำไมล่ะ

416
00:24:19,959 --> 00:24:24,505
พวกเขาจ้างนักเลงกลุ่มนึงมาเฝ้าหน้าอาคาร

417
00:24:24,589 --> 00:24:26,174
และพวกเขาไม่ยอมให้เราเข้าไป

418
00:24:26,257 --> 00:24:28,676
เราพยายามแหวกทางเข้าไป แต่ได้ตีกันซะนี่

419
00:24:28,759 --> 00:24:30,219
เสื้อผ้าของนักข่าววีฉีกขาดหมด

420
00:24:30,303 --> 00:24:31,470
เสื้อผ้าเธอฉีกขาดงั้นเหรอ

421
00:24:31,554 --> 00:24:32,847
- โธ่ ไม่เอาน่า
- หยุดนะ

422
00:24:33,848 --> 00:24:35,433
ทำไมไม่ยอมให้เราเข้าไป

423
00:24:36,017 --> 00:24:36,851
นาย!

424
00:24:36,934 --> 00:24:39,687
นายรอฉันก่อน
อย่าไปไหนจนกว่าฉันจะไปถึงที่นั่น!

425
00:24:39,770 --> 00:24:41,439
- ได้ ฮัลโหล
- รู้ไหมว่าแบบนี้ผิดกฎหมาย

426
00:24:41,522 --> 00:24:43,399
- พี่
- เราแค่อยากมาเก็บ

427
00:24:43,482 --> 00:24:46,527
- ของส่วนตัวก็เท่านั้น
- เวรละ เขาโกรธจริง

428
00:24:46,611 --> 00:24:48,821
ไม่เอาน่า ใช้เวลาแค่แป๊บเดียวเอง

429
00:24:49,989 --> 00:24:53,576
ให้เราเข้าไปแป๊บนึงสิ! บ้าเอ๊ย!

430
00:24:55,244 --> 00:24:56,996
ไอ้กุ๊ยพวกนั้น

431
00:24:58,456 --> 00:24:59,415
จะไปไหนเหรอครับ

432
00:24:59,498 --> 00:25:01,334
สตาร์ตรถเดี๋ยวนี้!

433
00:25:02,043 --> 00:25:03,336
รุ่นพี่ ยังถ่ายละครไม่เสร็จครับ

434
00:25:03,419 --> 00:25:05,546
จะไปอีกแล้วเหรอ ทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ!

435
00:25:06,923 --> 00:25:08,132
ผู้กำกับ!

436
00:25:08,216 --> 00:25:10,426
ผู้กำกับ เรางานเข้าหนักแล้ว! ฝากถือนี่ที

437
00:25:10,509 --> 00:25:11,636
เรางานเข้าแล้ว

438
00:25:11,719 --> 00:25:13,930
รุ่นพี่ตะโกนว่า "สตาร์ตรถเดี๋ยวนี้!"
แล้วก็ออกไปเลย

439
00:25:14,013 --> 00:25:14,847
รถเหรอ รถอะไร

440
00:25:14,931 --> 00:25:16,474
- รถอิมพีเรียลปรินต์
- ให้ตายสิ

441
00:25:17,850 --> 00:25:20,269
- นั่นไง!
- เขาไปอีกแล้วเหรอ

442
00:25:21,103 --> 00:25:22,521
เสียสติไปแล้วรึไงวะ

443
00:25:24,815 --> 00:25:26,484
- ผู้ช่วยผู้กำกับ คุณขับรถนะ!
- ครับ

444
00:25:26,567 --> 00:25:27,401
ผมขับรถ!

445
00:25:27,485 --> 00:25:30,071
- ไปเร็ว!
- วันนี้ผมจะตามล่าเขา!

446
00:25:30,821 --> 00:25:31,739
ขึ้นรถ!

447
00:25:33,241 --> 00:25:34,116
ตามเขาไป!

448
00:25:36,911 --> 00:25:38,496
ออกรถเลย!

449
00:25:43,793 --> 00:25:46,754
เร็วเข้า กิลซู เหยียบเลย!

450
00:25:47,672 --> 00:25:49,632
ไอ้สารเลวพวกนั้นไม่รอดหรอก ใครจะยอม

451
00:25:49,715 --> 00:25:53,094
เวรกรรม เราน่าจะบอกผู้กำกับว่าเราออกมา

452
00:25:53,177 --> 00:25:54,136
ให้ตายสิ

453
00:25:54,220 --> 00:25:56,681
ทำไมวันนี้ต้องเอารถคันนี้มาด้วย

454
00:25:56,764 --> 00:25:58,516
เร็วเข้า เหยียบให้มิดเลย!

455
00:25:58,599 --> 00:25:59,433
โธ่เอ๊ย

456
00:26:04,313 --> 00:26:06,607
ผมยอมให้เขาเหยียบย่ำ
เลยทำเหมือนผมเป็นพรมเช็ดเท้าเหรอ

457
00:26:08,359 --> 00:26:09,652
- ผู้ช่วยผู้กำกับ
- ว่าไงครับ

458
00:26:10,152 --> 00:26:12,280
วันนี้เราต้องถ่ายกี่ฉากนะ

459
00:26:12,363 --> 00:26:13,239
สิบสองฉากครับ

460
00:26:13,322 --> 00:26:14,532
ได้

461
00:26:14,615 --> 00:26:17,910
วันนี้เราจะถ่ายทั้ง 12 ฉาก ไม่ว่ายังไงก็ตาม

462
00:26:17,994 --> 00:26:21,414
ต่อให้เราต้องอยู่กันทั้งคืนจนกระอักเลือดก็ตาม

463
00:26:21,497 --> 00:26:22,707
ผมจะถ่ายให้เสร็จหมด

464
00:26:24,750 --> 00:26:26,377
อย่าคลาดกับรถคันนั้น เข้าใจไหม

465
00:26:27,086 --> 00:26:27,920
เข้าใจครับ

466
00:26:29,046 --> 00:26:29,964
- ขับไป
- โอเค

467
00:26:30,047 --> 00:26:31,132
ตามเขาไปติดๆ เลย

468
00:26:32,341 --> 00:26:34,927
เราไม่กลับจนกว่าคุณจะให้เราเข้าไป
งั้นก็ถอยไปได้แล้ว!

469
00:26:35,011 --> 00:26:36,095
ถูก!

470
00:26:36,178 --> 00:26:38,681
เอารองเท้าแตะแบรนด์เนมของผมคืนมา!

471
00:26:38,764 --> 00:26:39,849
เอาคืนมา!

472
00:26:39,932 --> 00:26:42,601
เอาคืน… ใช่ นั่นแหละ! เอาคืนมา!

473
00:26:42,685 --> 00:26:43,644
- เอาไป
- เฮ้ย!

474
00:26:44,520 --> 00:26:46,105
- ทำอะไรของคุณคะ
- กลับไปได้แล้ว

475
00:26:46,731 --> 00:26:47,732
ไอ้ทุเรศ!

476
00:26:48,316 --> 00:26:50,568
- รองเท้าแตะของผม!
- บอกให้ถอยไปไง!

477
00:26:50,651 --> 00:26:51,777
หยุดเธอไว้

478
00:26:51,861 --> 00:26:53,195
บ้าเอ๊ย!

479
00:26:53,779 --> 00:26:55,573
- เวรเอ๊ย ไปให้พ้น!
- ถอยไป!

480
00:26:55,656 --> 00:26:56,657
ยังไม่เคยใส่เลยด้วย

481
00:26:56,741 --> 00:26:58,784
- ถอย!
- ปล่อยฉันนะ!

482
00:26:58,868 --> 00:26:59,702
แม่งเอ๊ย

483
00:27:00,244 --> 00:27:01,078
เฮ้ย ปล่อยนะ

484
00:27:04,165 --> 00:27:05,166
นักข่าววี! ไอ้…

485
00:27:05,249 --> 00:27:07,001
เฮ้ย ถอยไป!

486
00:27:07,084 --> 00:27:08,502
(อิมพีเรียลปรินต์)

487
00:27:19,722 --> 00:27:20,681
ไอ้พวกเชี่ย!

488
00:27:52,129 --> 00:27:52,963
ไม่นะ

489
00:27:53,047 --> 00:27:54,882
คังพิลกู!

490
00:27:56,008 --> 00:27:58,386
นี่ พานักข่าววีไปจากที่นี่ซะ!

491
00:27:59,136 --> 00:28:01,472
นักข่าววี ทางโน้น!

492
00:28:03,391 --> 00:28:04,642
แม่งเอ๊ย!

493
00:28:13,275 --> 00:28:14,360
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

494
00:28:17,696 --> 00:28:18,864
รุ่นพี่เหรอ

495
00:28:21,367 --> 00:28:22,493
อะไรกันวะ

496
00:28:24,495 --> 00:28:26,122
ล้อเล่นรึไง

497
00:28:27,832 --> 00:28:29,792
เกิดเรื่องขึ้นที่ลานจอดรถ ทุกคนลงมาที่นี่

498
00:28:29,875 --> 00:28:32,378
บ้าเอ๊ย ร่างกายของนักแสดงคือทุกอย่าง

499
00:28:40,803 --> 00:28:41,679
ทีมสตันต์!

500
00:28:44,181 --> 00:28:45,141
พร้อม!

501
00:28:46,851 --> 00:28:48,394
แอ็กชัน!

502
00:28:58,195 --> 00:29:00,489
นั่นแหละ จัดการเขาเลย!

503
00:29:08,164 --> 00:29:09,623
ต้องงี้สิ!

504
00:29:09,707 --> 00:29:11,542
- ผู้กำกับ ซูมไปที่พวกเขาหน่อย!
- สวย!

505
00:29:11,625 --> 00:29:13,377
- หันกล้องไปทางขวา!
- นั่นแหละ โดนซะ!

506
00:29:26,307 --> 00:29:28,225
ว่ากันว่าคุณแก้ไขคนอื่นไม่ได้

507
00:29:28,309 --> 00:29:29,143
แต่…

508
00:29:29,935 --> 00:29:31,145
ผมทำได้

509
00:29:51,248 --> 00:29:52,249
เวรเอ๊ย

510
00:29:55,127 --> 00:29:57,046
- มีอะไร
- ต้องการอะไร

511
00:29:58,255 --> 00:30:00,674
- ทำอะไรน่ะ
- ให้ตายสิวะ!

512
00:30:00,758 --> 00:30:02,510
ปล่อยสิ! อะไรกันวะเนี่ย

513
00:30:02,593 --> 00:30:04,261
ได้เวลาเก็บกวาดขยะแล้ว

514
00:30:04,762 --> 00:30:06,305
- ลุยเลย!
- ไอ้…

515
00:30:35,834 --> 00:30:37,127
เร็วเข้า ไปกันเถอะ

516
00:30:37,211 --> 00:30:38,045
พี่

517
00:30:38,879 --> 00:30:39,964
รองเท้าแตะของฉันล่ะ

518
00:30:43,300 --> 00:30:49,640
(คิงส์แบ็กเอนเตอร์เทนเมนต์
ห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต)

519
00:31:00,818 --> 00:31:03,237
ดูเหมือนว่าวันนี้
เราจะตรวจสอบการเงินไม่ได้ซะแล้ว

520
00:31:14,456 --> 00:31:16,458
คุณเป็นอะไรไหมครับ

521
00:31:16,542 --> 00:31:17,501
บาดเจ็บรึเปล่าครับ

522
00:31:28,220 --> 00:31:29,054
ไม่เป็นไรใช่ไหม

523
00:31:51,493 --> 00:31:52,703
แน่ใจนะครับว่าคุณไม่เป็นไร

524
00:31:53,412 --> 00:31:54,246
คุณเจ็บรึเปล่าคะ

525
00:31:54,330 --> 00:31:55,497
ผมสบายมากครับ!

526
00:31:56,790 --> 00:31:58,334
คุณแน่ใจนะครับว่าไม่เป็นไร

527
00:31:58,417 --> 00:32:00,878
ไอ้นักเลงชั่วพวกนั้น
มันทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้ได้ไงกัน

528
00:32:04,340 --> 00:32:06,258
ไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่ไหมครับ

529
00:32:07,301 --> 00:32:08,677
พูดอะไรหน่อยสิครับ!

530
00:32:12,806 --> 00:32:14,975
- ซีอีโอฮวัง นายโอเคไหม
- ครับ

531
00:32:15,059 --> 00:32:16,268
ไม่มีเวลามามัวคุยแล้ว

532
00:32:16,769 --> 00:32:19,605
นักข่าววี เราต้องไปเอาเอกสารพวกนั้นครับ

533
00:32:19,688 --> 00:32:21,023
- ได้ค่ะ
- ให้ตายเถอะ

534
00:32:23,400 --> 00:32:24,735
- คุณโอเคไหมคะ
- ผมโอเคครับ

535
00:32:27,029 --> 00:32:27,988
เอกสารอยู่ทางโน้น

536
00:32:28,656 --> 00:32:29,490
รุ่นพี่!

537
00:32:30,574 --> 00:32:31,659
รุ่นพี่!

538
00:32:33,285 --> 00:32:34,119
พยองกี

539
00:32:34,745 --> 00:32:38,207
ผมนึกว่ารุ่นพี่หนีไปจากกองถ่าย เกิดอะไรขึ้นครับ

540
00:32:38,290 --> 00:32:41,543
ไม่ได้หนีซะหน่อย แค่ออกมาโดยไม่ได้บอก

541
00:32:41,627 --> 00:32:42,628
- พยองกี
- ครับ

542
00:32:42,711 --> 00:32:46,674
ถ้าไม่ได้นายกับทีมสตันต์ ฉันคงไม่รอดแน่เลย

543
00:32:46,757 --> 00:32:49,134
บริษัทมีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ

544
00:32:49,218 --> 00:32:51,637
บริษัทมีอะไรผิดปกติเยอะเลย

545
00:32:51,720 --> 00:32:54,139
จู่ๆ นักเลงพวกนั้นก็โผล่มาและ…

546
00:32:54,223 --> 00:32:55,057
ให้ตายสิ

547
00:32:56,975 --> 00:32:57,893
ฟังนะครับ

548
00:32:57,976 --> 00:32:59,937
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

549
00:33:00,020 --> 00:33:02,064
แต่ดูเหมือนว่าสถานการณ์คลี่คลายแล้ว

550
00:33:02,147 --> 00:33:03,440
ตอนนี้เรากลับไปที่กองถ่ายกันเถอะ

551
00:33:03,524 --> 00:33:06,652
ตอนนี้ความยุติธรรมเหลือแต่เศษซาก
แต่นายยังห่วงถ่ายละครเหรอ

552
00:33:06,735 --> 00:33:07,569
เปลี่ยนตารางซะ!

553
00:33:07,653 --> 00:33:09,905
รุ่นพี่คิดว่าทำไมผมถึงตามรุ่นพี่มาถึงที่นี่ล่ะครับ

554
00:33:11,990 --> 00:33:13,951
ต่อไปนี้ ถ้าไม่มีภัยพิบัติทางธรรมชาติ

555
00:33:14,034 --> 00:33:15,744
ก็จะไม่เปลี่ยนตารางอะไรทั้งนั้นครับ

556
00:33:15,828 --> 00:33:19,081
วันนี้รุ่นพี่ห้ามกลับบ้าน
จนกว่าจะถ่ายครบ 12 ฉากครับ

557
00:33:19,665 --> 00:33:20,958
- ผู้จัดการครับ
- ครับ

558
00:33:21,041 --> 00:33:23,419
ผมจะนั่งรถไปกับรุ่นพี่ ช่วยเตรียมรถเลยครับ

559
00:33:24,002 --> 00:33:24,878
- โปรดิวเซอร์ครับ
- ครับ

560
00:33:24,962 --> 00:33:25,879
- ผู้ช่วยผู้กำกับครับ
- ครับ

561
00:33:25,963 --> 00:33:29,007
คุณสองคนช่วยพารุ่นพี่ไป
อย่างปลอดภัยและเร็วๆ ทีนะครับ

562
00:33:29,091 --> 00:33:32,052
ผู้กำกับพัค ฉันอยากให้นายอยู่ที่นี่…

563
00:33:32,136 --> 00:33:34,221
- รุ่นพี่ ไปกันเถอะ!
- รุ่นพี่มีถ่าย 12 ฉาก

564
00:33:34,304 --> 00:33:36,306
- นักข่าววี!
- เราต้องไปเดี๋ยวนี้ เร็วเข้า!

565
00:33:36,390 --> 00:33:37,808
รีบเลย!

566
00:33:37,891 --> 00:33:39,351
นักข่าววี เราควรเอาไอ้นี่ไปด้วยไหมครับ

567
00:33:40,811 --> 00:33:42,896
- ค่ะ เราจะเอาไปทุกอย่าง
- ทุกอย่างเลยเหรอ โอเคครับ

568
00:33:43,814 --> 00:33:46,984
ให้ตายสิ มีเยอะจัง ได้แล้วครับ

569
00:33:48,026 --> 00:33:48,902
ว่าไงนะ

570
00:33:52,740 --> 00:33:54,199
อธิบายมาว่าเกิดอะไรขึ้น

571
00:33:54,283 --> 00:33:57,745
บริษัทรักษาความปลอดภัยไม่รู้ว่า
ทีมตรวจสอบการเงินจะแวะมา

572
00:33:57,828 --> 00:33:59,371
แล้วคังพิลกู…

573
00:33:59,455 --> 00:34:01,248
ผมหมายถึงจู่ๆ อิมฮยอนจุนก็โผล่มาครับ

574
00:34:01,331 --> 00:34:04,042
นักเลงตั้งเยอะ
ยังเอานักแสดงคนเดียวไม่ลงงั้นเหรอ

575
00:34:04,126 --> 00:34:04,960
ไม่ใช่แบบนั้นครับ

576
00:34:05,461 --> 00:34:07,171
คุณอิมฮยอนจุนรวบรวมคนมายังไงไม่รู้

577
00:34:07,755 --> 00:34:11,925
แล้วพวกเขาทุกคนก็ทำตัวบ้าคลั่งกัน
อย่างกับฝูงซอมบี้หิวโหยเลยครับ

578
00:34:12,801 --> 00:34:13,886
แล้วไง

579
00:34:15,888 --> 00:34:19,224
พวกมันสยบคนคนเดียวไม่ได้และทำเรื่องวายป่วง
ต่อหน้าทีมตรวจสอบการเงินน่ะนะ

580
00:34:20,516 --> 00:34:21,351
ขอโทษครับ ท่านประธาน

581
00:34:21,435 --> 00:34:23,478
แต่ปัญหาใหญ่กว่าคือหนึ่งในทีมงานของอิมฮยอนจุน

582
00:34:23,562 --> 00:34:25,397
ใช้มือถือถ่ายทุกอย่างไว้ครับ

583
00:34:26,774 --> 00:34:29,359
ผมกลัวว่าสื่อจะกัดไม่ปล่อย
ถ้าเรื่องมันเกินความควบคุม

584
00:34:29,943 --> 00:34:31,445
ผมเลยสั่งให้พวกเขาถอยก่อนครับ

585
00:34:32,446 --> 00:34:33,655
ขอโทษจริงๆ ครับท่าน

586
00:34:35,783 --> 00:34:37,659
- พวกเขากลับมาแล้ว
- มีเรื่องอะไรกัน

587
00:34:37,743 --> 00:34:39,995
- เกิดอะไรขึ้น
- ไปทะเลาะกับใครมา

588
00:34:40,078 --> 00:34:41,746
- แย่แล้ว
- เกิดอะไรขึ้น

589
00:34:41,830 --> 00:34:44,625
- เป็นอะไรรึเปล่า
- สภาพดูไม่ได้เลย!

590
00:34:44,708 --> 00:34:47,043
เราจะเตรียมถ่ายทำทันที ไปเตรียมตัวครับ!

591
00:34:47,127 --> 00:34:48,962
- ถามจริง
- ตอนนี้เนี่ยนะ

592
00:34:49,045 --> 00:34:52,716
นัดถ่ายใหม่เถอะ
ยังไงคืนนี้เราก็ถ่ายไม่เสร็จอยู่ดี

593
00:34:52,800 --> 00:34:54,760
- ผมจะทำให้เสร็จครับ
- ไปโดนอะไรมา

594
00:34:54,842 --> 00:34:56,053
- โปรดิวเซอร์
- คุณโอเคไหม

595
00:34:56,553 --> 00:34:58,096
คัต! โอเค!

596
00:34:58,722 --> 00:35:00,599
- พี่
- ดีมาก!

597
00:35:01,183 --> 00:35:02,392
- ดีมากครับทุกคน!
- ให้ตายสิ

598
00:35:05,562 --> 00:35:06,396
บ้าจริง

599
00:35:08,607 --> 00:35:10,025
พี่ ผมจะไปเอารถมานะครับ

600
00:35:10,108 --> 00:35:10,984
โอเค

601
00:35:11,693 --> 00:35:13,779
- งั้นฉันไปล้างเครื่องสำอางก่อน
- โอเค

602
00:35:14,404 --> 00:35:15,989
- โธ่เอ๊ย
- ทำได้เยี่ยมมากครับ!

603
00:35:16,073 --> 00:35:17,282
เช่นกันครับ

604
00:35:18,700 --> 00:35:19,743
โอย จะเป็นลม

605
00:35:23,455 --> 00:35:25,123
บ้าจริง เอ้านี่

606
00:35:26,875 --> 00:35:30,254
ให้ตายสิ ไอ้เด็กพยองกีนี่มุ่งมั่นจริงๆ

607
00:35:30,337 --> 00:35:32,506
ไม่อยากเชื่อว่าเราถ่ายหมด 12 ฉาก

608
00:35:34,466 --> 00:35:37,135
ผู้กำกับพัคคงจะได้ความตั้งใจแรกคืนมาแล้ว

609
00:35:37,219 --> 00:35:39,179
ไอ้ความตั้งใจแรกบ้าบอนั่น!

610
00:35:39,263 --> 00:35:40,180
ตั้งใจอะไรงี่เง่าน่า

611
00:35:42,391 --> 00:35:44,434
ยังไงก็เถอะ เราจะทำไงต่อดี

612
00:35:45,519 --> 00:35:47,688
ผมถูกไล่ออก แต่พี่ยังติดอยู่กับคิงส์แบ็ก

613
00:35:47,771 --> 00:35:49,314
นี่ มีอะไรให้กังวลเหรอ

614
00:35:49,898 --> 00:35:52,985
แค่จัดการงานของฉันต่อไปแบบที่เคยทำสิ

615
00:35:53,068 --> 00:35:55,279
ฉันจะจ้างนายเป็นฟรีแลนซ์เอง

616
00:35:55,863 --> 00:35:58,574
พี่จะควักเงินตัวเองจ้างผมงั้นเหรอ

617
00:36:00,367 --> 00:36:03,745
ฉันจะให้โบนัสนายนอกเหนือจากเงินเดือนด้วย

618
00:36:03,829 --> 00:36:05,330
- แบบนี้เป็นไง
- พูดจริงเหรอ

619
00:36:05,414 --> 00:36:06,707
พี่เจ๋งที่สุดในโลกเลย!

620
00:36:13,213 --> 00:36:15,799
แบบนี้ก็แปลว่า
เรากลับไปที่ออฟฟิศนั้นไม่ได้อีกแล้วใช่ไหม

621
00:36:16,550 --> 00:36:20,596
ผมกับพี่วิ่งวุ่นสร้างออฟฟิศนั้น
จนเท้าของเราพองไปหมด

622
00:36:20,679 --> 00:36:22,097
เราทาสีกำแพงด้วยกัน

623
00:36:22,180 --> 00:36:23,599
และเราหาซื้อเก้าอี้มาด้วยกัน

624
00:36:23,682 --> 00:36:27,978
ของทุกอย่างในนั้นผ่านมือผมมาหมด
แก้วกาแฟก็ไม่เว้น

625
00:36:28,562 --> 00:36:31,815
ไม่อยากเชื่อว่าผมไม่ได้รับอนุญาต
ให้เข้าไปข้างใน แบบนี้มันไม่แฟร์เลย!

626
00:36:32,941 --> 00:36:35,986
นี่ ฉันยังอยู่กับคิงส์แบ็ก
แน่นอนว่านายเข้าไปข้างในได้อยู่แล้ว

627
00:36:37,321 --> 00:36:38,238
แบบนี้หมายความว่า

628
00:36:38,947 --> 00:36:41,533
ผมไม่ใช่ซีอีโอฮวังแล้วใช่ไหม

629
00:36:41,617 --> 00:36:43,243
ตอนนี้ผมเป็นผู้จัดการฮวังเหรอ

630
00:36:43,911 --> 00:36:45,913
ผมต้องเรียกกิลซูว่า "หัวหน้าทีม" เหรอ

631
00:36:45,996 --> 00:36:47,998
โอย บ้าฉิบ

632
00:36:48,081 --> 00:36:50,751
ผมยังไม่ได้บอกเมียผมด้วยซ้ำ

633
00:36:50,834 --> 00:36:51,668
เฮ้ย!

634
00:36:52,961 --> 00:36:53,795
อย่าหงอสิ!

635
00:36:54,588 --> 00:36:55,505
บ้าเอ๊ย

636
00:36:56,048 --> 00:36:57,966
ใช้ที่นี่เป็นออฟฟิศนายซะ

637
00:36:58,050 --> 00:36:59,801
นี่โต๊ะนาย เข้าใจไหม ซีอีโอฮวัง

638
00:37:01,428 --> 00:37:03,388
ยังไงก็เถอะ ไอ้สารเลวพวกนั้น…

639
00:37:03,972 --> 00:37:07,017
ตอนแรกพวกเขาก็ไล่นายออกทางโทรศัพท์

640
00:37:07,559 --> 00:37:09,561
ต่อมาก็ส่งพวกนักเลงมาที่บริษัท

641
00:37:11,063 --> 00:37:13,482
เราจะตอกกลับไอ้เวรพวกนั้นยังไงดี

642
00:37:13,565 --> 00:37:16,234
พี่ไม่ได้นอนทั้งคืนไม่ใช่รึไง จะไปไหนเหรอ

643
00:37:18,236 --> 00:37:19,071
ฮะ

644
00:37:20,489 --> 00:37:21,949
ฉันมีนัด

645
00:37:22,741 --> 00:37:25,786
พี่มีนัดอะไรในช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายแบบนี้

646
00:37:26,370 --> 00:37:28,997
อ๋อ พี่จะไปหานักข่าววีจองชินอีกแล้วสินะ

647
00:37:29,081 --> 00:37:30,165
คือว่า…

648
00:37:30,248 --> 00:37:33,877
นี่ ฉันทำแบบนี้เพื่อเราทั้งคู่นะ

649
00:37:33,961 --> 00:37:36,755
เราต้องคิดว่าจะทำยังไงต่อไป

650
00:37:36,838 --> 00:37:37,839
ถูกไหมล่ะ

651
00:37:37,923 --> 00:37:40,342
- นายคิดจะเป็นผู้จัดการไปตลอดกาลรึไง
- ไม่

652
00:37:41,551 --> 00:37:44,429
ฉันจะไปหานักข่าววีเพื่อคิดวางแผนกัน

653
00:37:44,513 --> 00:37:49,101
นายนั่งรอและหาทางจัดการ
งานของฉันตั้งแต่วันนี้ไป โอเคไหม

654
00:37:49,184 --> 00:37:50,310
และอย่าร้องไห้ล่ะ!

655
00:37:51,770 --> 00:37:52,854
ไว้เจอกันนะจ๊ะ

656
00:37:52,938 --> 00:37:54,231
ครับ พี่ ไว้เจอกัน!

657
00:37:55,399 --> 00:37:58,026
ให้ตายสิ ใครจะไปรู้ว่าเขาโรแมนติกขนาดนี้

658
00:38:03,240 --> 00:38:05,033
ทำไมขับรถแบบนี้มาล่ะคะ

659
00:38:05,617 --> 00:38:07,369
- มันผิดตรงไหนเหรอครับ
- มันเด่นไงคะ!

660
00:38:07,452 --> 00:38:09,371
ไม่เอาน่า ขึ้นรถเถอะครับ

661
00:38:09,454 --> 00:38:11,164
- ไม่ค่ะ คุณขึ้นก่อนเลย
- ฮะ

662
00:38:11,248 --> 00:38:13,583
- ทำไมล่ะ มีอะไร เป็นอะไรเหรอ
- ขึ้นรถสิคะ

663
00:38:13,667 --> 00:38:14,543
ให้ตายสิ

664
00:38:31,518 --> 00:38:34,896
คังพิลกูไม่มีวันขับรถแบบนี้หรอกค่ะ

665
00:38:34,980 --> 00:38:36,815
โธ่ ไม่เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก

666
00:38:36,898 --> 00:38:40,610
ผมไม่ใช่คังพิลกู ผมคือซูเปอร์สตาร์อิมฮยอนจุน
เพราะงั้นไม่เป็นไรหรอกครับ

667
00:38:42,237 --> 00:38:43,613
ซีอีโอฮวังเป็นยังไงบ้างคะ

668
00:38:45,323 --> 00:38:48,410
แน่นอนว่าเขายังช็อกอยู่และสติแตกไปเลย

669
00:38:50,579 --> 00:38:52,289
ประธานอีแดโฮเป็นคนที่โหดเหี้ยมอำมหิต

670
00:38:52,372 --> 00:38:53,915
ฉันว่าเขาวางแผนทุกอย่างตั้งแต่ต้นค่ะ

671
00:38:53,999 --> 00:38:56,877
บ้าเอ๊ย ทำไมเราจะต้องมาข้องเกี่ยว
กับคนแบบเขานะ

672
00:38:56,960 --> 00:39:00,380
ผมสังหรณ์ใจไม่ดี
ตั้งแต่ตอนที่ไปตกปลากับเขาแล้วครับ

673
00:39:01,214 --> 00:39:04,551
ว่าแต่ทำไมคุณถึงตามขุดคุ้ย
คนที่อันตรายแบบนั้นล่ะครับ

674
00:39:04,634 --> 00:39:05,719
ไม่กลัวเหรอครับ

675
00:39:06,928 --> 00:39:07,929
ไม่มีใครทำได้แล้ว

676
00:39:09,056 --> 00:39:10,015
นอกจากฉันค่ะ

677
00:39:11,016 --> 00:39:13,226
ฉันตามคดีนี้มานานแล้ว

678
00:39:14,144 --> 00:39:15,562
และฉันอยากรู้ความจริงให้ได้ค่ะ

679
00:39:15,645 --> 00:39:18,565
เพราะซีอีโอฮวังเลย
ฉันถึงได้หลักฐานมาเกือบหมด

680
00:39:19,691 --> 00:39:23,111
ฉันแค่กำลังพยายามหาวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุด
ในการเปิดโปงเรื่องนี้ค่ะ

681
00:39:30,368 --> 00:39:31,369
คืองี้นะ…

682
00:39:31,870 --> 00:39:34,998
ผมก็ไม่ใช่คนที่จะยอมโดนกระทำ
อยู่ฝ่ายเดียวเหมือนกัน

683
00:39:37,167 --> 00:39:38,210
มาคิดกันครับ

684
00:39:49,387 --> 00:39:52,140
ทำไมถึงมีแค่เราที่นี่ล่ะคะ

685
00:39:52,224 --> 00:39:53,266
ให้ตายสิ

686
00:39:53,850 --> 00:39:57,521
ชีวิตนี้คุณดูแต่ละครอย่าง "คังพิลกู" สินะ
เลยไม่รู้ว่าแบบนี้คืออะไร

687
00:39:58,480 --> 00:39:59,314
ว่าไงนะคะ

688
00:40:00,899 --> 00:40:04,194
ถ้าคุณดูละครน้ำเน่าหรือรอมคอม
คุณคงจะอ๋อทันทีเลย

689
00:40:05,362 --> 00:40:06,738
หมายความว่าไงคะ

690
00:40:07,364 --> 00:40:10,659
คุณไม่เคยดูละคร
ที่ทายาทเศรษฐีหรือแฟนหนุ่มรวยๆ

691
00:40:10,742 --> 00:40:12,244
เช่าสถานที่ทั้งหมดเพื่อออกเดตเหรอครับ

692
00:40:12,828 --> 00:40:13,870
สถานที่ทั้งหมดเหรอคะ

693
00:40:13,954 --> 00:40:15,288
คุณเช่าที่นี่ทั้งหมดเลยเหรอคะ

694
00:40:16,581 --> 00:40:19,459
คุณหาเรื่องใช้เงินที่ดีกว่านี้ไม่ได้เหรอคะ

695
00:40:19,543 --> 00:40:21,670
โธ่เอ๊ย ว่าแล้วว่าคุณต้องพูดแบบนี้

696
00:40:21,753 --> 00:40:22,879
ผมไม่ได้ใช้เงินสักแดงครับ

697
00:40:23,463 --> 00:40:25,841
ผมแค่บอกว่าผมจะใช้ที่นี่
ในเมื่อวันนี้ไม่มีการถ่ายทำ

698
00:40:27,092 --> 00:40:27,926
และผมอยาก…

699
00:40:28,969 --> 00:40:30,178
อยู่กับคุณแค่สองคนครับ

700
00:40:32,139 --> 00:40:34,724
คุณมักจะนึกถึงคนอื่นเสมอเวลาคุณอยู่กับผม

701
00:40:39,354 --> 00:40:41,273
ผมมาที่นี่บ้างเป็นครั้งคราว

702
00:40:41,356 --> 00:40:42,899
นี่คือที่ที่ผมเดบิวต์ครับ

703
00:40:45,068 --> 00:40:46,736
มันเป็นแค่บทเล็กๆ แต่ก็นั่นแหละ

704
00:40:47,904 --> 00:40:49,573
- ชื่อเรื่องคือ…
- "เมืองแห่งรัก" ใช่ไหมคะ

705
00:40:53,034 --> 00:40:53,869
รู้ได้ไงครับ

706
00:40:54,452 --> 00:40:56,246
หนึ่งในคำถามตอนสมัครแฟนเพจของคุณค่ะ

707
00:40:56,997 --> 00:40:59,791
กว่าจะสมัครแฟนเพจนั่นได้ ปวดหัวจะแย่

708
00:41:47,047 --> 00:41:49,049
ฉันว่าฉันเคยเห็นที่นี่ในทีวีด้วยค่ะ

709
00:41:49,132 --> 00:41:51,176
(นึงแน)

710
00:41:51,259 --> 00:41:52,427
นึกถึงวันเก่าๆ เลย

711
00:41:54,221 --> 00:41:56,681
รู้สึกว่าเราถ่ายทำกันแถวๆ นี้แหละ

712
00:42:00,143 --> 00:42:02,771
ว่าแต่คุณมาเป็นนักแสดงได้ไงคะ

713
00:42:04,689 --> 00:42:07,234
ผมได้ข่าวว่ามีงานพาร์ตไทม์เป็นตัวประกอบ
ผมเลยสมัครดู

714
00:42:08,485 --> 00:42:10,362
เพราะอะไรไม่รู้ ผมชอบอยู่ในกองถ่ายมากๆ

715
00:42:10,445 --> 00:42:12,405
และผมคิดว่าผมจะทำได้ดีด้วย

716
00:42:13,281 --> 00:42:15,659
มีคนเห็นฝีมือคุณตอนเป็นตัวประกอบเหรอคะ

717
00:42:15,742 --> 00:42:16,868
ครับ ประมาณนั้นครับ

718
00:42:17,994 --> 00:42:20,956
ยอมรับเถอะ หล่อขนาดนี้ใครจะเมินไหว

719
00:42:21,039 --> 00:42:24,417
ตอนนี้ยังหล่อขนาดนี้
คิดดูละกันว่าตอนนั้นผมจะหล่อขนาดไหน

720
00:42:25,126 --> 00:42:28,338
ทันทีที่ผู้กำกับเห็นผม เขาก็ให้บทพูดมาเลย

721
00:42:28,421 --> 00:42:30,799
แต่ผมไม่เคยแสดงมาก่อน

722
00:42:30,882 --> 00:42:32,217
ผมจะพูดบทนั้นได้ยังไง

723
00:42:32,300 --> 00:42:34,135
ผมประหม่ามาก

724
00:42:35,095 --> 00:42:37,180
ผมยังจำบทนั้นได้จนถึงทุกวันนี้ครับ

725
00:42:41,309 --> 00:42:42,269
รอเดี๋ยวค่ะ!

726
00:42:46,898 --> 00:42:48,984
รถไฟขบวนสุดท้ายเพิ่งออกไปครับ

727
00:42:53,029 --> 00:42:56,199
"รถไฟขบวนสุดท้ายเพิ่งออกไปครับ"

728
00:42:56,283 --> 00:42:57,534
คัต!

729
00:42:57,617 --> 00:42:59,202
ผมเล่นผ่านตั้งแต่เทคแรกเลย

730
00:43:02,205 --> 00:43:03,206
ใจชื้นสุดๆ ครับ

731
00:43:04,040 --> 00:43:06,418
หลังจากนั้น ผมก็ไปเรียนการแสดงเลย

732
00:43:06,501 --> 00:43:08,920
แล้วผมก็หาประสบการณ์จากละครเวที

733
00:43:09,004 --> 00:43:10,880
จากนั้นก็ได้เล่นหนังในที่สุด

734
00:43:10,964 --> 00:43:12,299
แล้ว "คังพิลกู" ล่ะคะ

735
00:43:13,049 --> 00:43:14,301
คุณเล่นเรื่อง "คังพิลกู" ได้ไงคะ

736
00:43:18,221 --> 00:43:20,682
ทุกอย่างเริ่มขึ้น
ตอนที่นักศึกษาเอกภาพยนตร์มาที่ร้านผม

737
00:43:20,765 --> 00:43:22,892
เพื่อพิมพ์บทหนังของโปรเจกต์เรียนจบครับ

738
00:43:23,852 --> 00:43:25,186
หวัดดีครับ

739
00:43:25,895 --> 00:43:29,190
ผมเอาบทหนังมาพิมพ์ที่นี่ได้พักนึงแล้ว

740
00:43:29,274 --> 00:43:32,736
และมันมีปัญหานิดหน่อยครับ

741
00:43:33,320 --> 00:43:36,364
เขาขอร้องให้ผมเล่นหนังของเขา ผมเลยเล่น

742
00:43:37,073 --> 00:43:39,826
แล้วจู่ๆ ก็ได้รางวัลใหญ่มาก
แบบไม่ได้คิดไว้น่ะครับ

743
00:43:41,661 --> 00:43:44,956
ตั้งแต่นั้นมา
ผมก็กลายเป็นทาสของ "คังพิลกู" ดีๆ นี่เอง

744
00:43:45,915 --> 00:43:48,168
นักศึกษามหาลัยคนนั้นคือผู้กำกับพัคพยองกี

745
00:43:49,210 --> 00:43:50,295
จริงเหรอคะ

746
00:43:52,589 --> 00:43:56,426
งั้นผู้กำกับก็เป็นเครื่องรางนำโชคของคุณสิคะ

747
00:43:58,261 --> 00:43:59,679
เครื่องรางนำโชคเหรอครับ

748
00:44:00,221 --> 00:44:02,390
คุณกลับมาเป็นนักแสดงได้เพราะเขา

749
00:44:02,474 --> 00:44:04,225
และคุณยังได้เจอคังพิลกูด้วยค่ะ

750
00:44:07,729 --> 00:44:11,775
คังพิลกูไม่ใช่แค่ตัวละครในละครค่ะ

751
00:44:12,359 --> 00:44:13,443
เขายืนหยัดเพื่อคนอ่อนแอ

752
00:44:13,526 --> 00:44:15,987
ยอมเสี่ยงอันตราย
และสั่งสอนคนเลวให้ได้รับบทเรียน

753
00:44:17,238 --> 00:44:20,533
เขาช่วยให้ฉันลืมปัญหาของตัวเองไปชั่วครู่

754
00:44:21,826 --> 00:44:24,579
หลายคนชื่นชมนิสัยรักความยุติธรรมของคังพิลกูค่ะ

755
00:44:25,705 --> 00:44:29,167
รู้ไหมคะว่าคนสมัครเป็นตำรวจเยอะขึ้น
เพราะเขาเลย

756
00:44:29,918 --> 00:44:31,044
คังพิลกู

757
00:44:31,127 --> 00:44:34,756
พิเศษจริงๆ จริงจริ๊ง จริงๆ ค่ะ

758
00:44:35,799 --> 00:44:38,593
และคุณได้เล่นเป็นคังพิลกูที่แสนพิเศษคนนั้น

759
00:44:39,469 --> 00:44:40,345
โชคดีขนาดไหนคิดดู

760
00:44:44,265 --> 00:44:46,393
แต่คุณก็ยังเรียกตัวเองว่าทาสของคังพิลกู…

761
00:44:47,310 --> 00:44:50,772
คุณอิมฮยอนจุน
ความตั้งใจแรกของคุณหล่นหายไปนะคะ

762
00:44:53,691 --> 00:44:54,984
ความตั้งใจแรกอีกแล้ว

763
00:44:55,068 --> 00:44:57,112
ผมพูดจริงนะครับ

764
00:44:57,195 --> 00:45:00,865
ตอนนี้ผมอยากรับบทอื่นใจจะขาดแล้วครับ

765
00:45:05,245 --> 00:45:07,247
ถึงงั้นก็เถอะ
ตอนนี้ผมจะต้องตั้งใจเล่นเป็นคังพิลกู

766
00:45:11,793 --> 00:45:14,963
พี่ฮยอนจุนบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว
เธอเป็นใครเหรอ

767
00:45:15,046 --> 00:45:16,297
พี่เขาบอกเธอแบบนั้นเหรอ

768
00:45:16,881 --> 00:45:18,800
เธอไม่มีตัวตนใช่ไหมล่ะ พี่เขาโกหกฉันแน่เลย

769
00:45:18,883 --> 00:45:21,177
ถ้าอยากรู้ ก็ถามเองสิ

770
00:45:21,261 --> 00:45:23,096
อย่าให้ฉันเป็นตัวกลางเลย

771
00:45:23,179 --> 00:45:25,432
งั้นคุณเริ่มปั่นข่าวลือเรื่องฉันคบกับพี่เขาได้ไหม

772
00:45:25,515 --> 00:45:27,684
ให้ตายสิ จะหาเหาใส่ตัวซะงั้น

773
00:45:28,810 --> 00:45:30,562
พักนี้เธอเป็นอะไรของเธอ

774
00:45:30,645 --> 00:45:32,856
ฉันอยากให้ฉันกับพี่เขาต่อกันติดจริงๆ

775
00:45:32,939 --> 00:45:36,943
ยังไงนั่นก็เกินไปอยู่ดี
ฉันปั่นข่าวลือแบบนั้นไม่ได้หรอก

776
00:45:39,028 --> 00:45:40,405
งั้นฉันปั่นเองได้ไหม

777
00:45:40,488 --> 00:45:42,073
ไม่เอาน่า เซนา

778
00:45:42,157 --> 00:45:45,577
หยุดเสียเวลาได้แล้ว
และโฟกัสกับโปรเจกต์นี้เถอะ

779
00:45:46,286 --> 00:45:48,163
ว่าแต่ทำไมคุณถึงให้ฉันมาเจอที่บริษัทโปรดักชัน

780
00:45:48,246 --> 00:45:49,873
แทนที่จะเป็นคิงส์แบ็กล่ะ

781
00:45:50,623 --> 00:45:52,083
ฉันถูกไล่ออกจากที่นั่นแล้ว

782
00:45:52,167 --> 00:45:54,043
ฉันถึงใช้ที่นี่ชั่วคราวไง

783
00:45:54,127 --> 00:45:55,545
เกิดอะไรขึ้น

784
00:45:55,628 --> 00:45:57,464
คุณทำอะไรผิดเหรอ

785
00:45:57,547 --> 00:45:59,757
ฉันจะทำอะไรผิดได้ล่ะ

786
00:45:59,841 --> 00:46:02,218
ฉันว่าพวกเขาอยากขายทอดบริษัท

787
00:46:02,302 --> 00:46:03,678
แต่ฉันขวางไว้ ก็เลยไล่ฉันออก

788
00:46:04,721 --> 00:46:06,264
จริงสิ เอเจนซีของเธอยังโอเคไหม

789
00:46:06,347 --> 00:46:10,435
ไม่ใช่พวกเขาจะพยายามขายทอด
บริษัทของฉันกับของเธอพร้อมกันเหรอ

790
00:46:12,562 --> 00:46:14,856
- พี่ฮยอนจุนรู้เรื่องนี้ไหม
- รู้อยู่แล้ว

791
00:46:17,817 --> 00:46:19,027
ตอนนี้อยู่เฉยๆ ไปก่อน

792
00:46:19,652 --> 00:46:20,862
และอย่าทำอะไรเด่น

793
00:46:20,945 --> 00:46:22,363
ฉันก็อยู่เฉยๆ ตลอดแหละ

794
00:46:27,118 --> 00:46:29,704
ผมมาที่นี่บ่อยๆ ตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว

795
00:46:29,787 --> 00:46:32,165
ผมไม่ได้พาใครมามั่วซั่วนะ

796
00:46:33,625 --> 00:46:36,669
แปลว่าเราเหลือเดตกันอีกเก้าครั้งใช่ไหมคะ

797
00:46:36,753 --> 00:46:38,046
ไม่ครับ ไม่ถูกซะหน่อย

798
00:46:38,880 --> 00:46:41,216
วันนี้เรามาเจอกันเพราะเรื่องของซีอีโอฮวัง

799
00:46:41,299 --> 00:46:42,425
ครั้งนี้เลยไม่นับครับ

800
00:46:42,509 --> 00:46:44,010
นั่นใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ

801
00:46:46,179 --> 00:46:48,139
ห้านาทีก็พอแล้ว ต้องทำอะไรอีกครับ

802
00:46:48,848 --> 00:46:50,808
มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะแก้ได้ในชั่วข้ามคืน

803
00:46:53,436 --> 00:46:56,397
รีบกินรีบกลับกันเถอะค่ะ ตอนแรกจะฉายคืนนี้แล้ว

804
00:46:56,481 --> 00:46:58,233
ทำไมรีบจังล่ะครับ

805
00:46:58,316 --> 00:46:59,817
ผมดูฉบับตัดต่อคร่าวๆ แล้ว

806
00:47:00,360 --> 00:47:01,194
แต่ฉันยังไม่ได้ดูค่ะ

807
00:47:01,986 --> 00:47:03,947
ฉันต้องรีบกลับบ้าน จะได้ดูทันเวลาค่ะ

808
00:47:04,030 --> 00:47:04,948
รีบกินเข้าสิคะ

809
00:47:10,578 --> 00:47:12,247
ผมจะจดจำช่วงเวลานี้

810
00:47:13,414 --> 00:47:15,166
ไปตลอดชีวิตที่เหลือของผม

811
00:47:15,792 --> 00:47:18,920
ไม่ว่าผมจะรับบทอะไรในอนาคต

812
00:47:19,837 --> 00:47:22,674
ผมสัญญาว่าจะทำเต็มที่
และจะเป็นนักแสดงที่ถ่อมตนเสมอครับ

813
00:47:22,757 --> 00:47:23,758
คังพิลกู

814
00:47:23,841 --> 00:47:26,970
พิเศษจริงๆ จริงจริ๊ง จริงๆ ค่ะ

815
00:47:27,053 --> 00:47:30,098
และคุณได้เล่นเป็นคังพิลกูที่แสนพิเศษคนนั้น

816
00:47:31,099 --> 00:47:32,350
โชคดีขนาดไหนคิดดู

817
00:47:35,770 --> 00:47:37,021
ขอบคุณมากครับ!

818
00:47:38,189 --> 00:47:39,983
- พี่ครับ
- บ้าเอ๊ย ตกใจหมด

819
00:47:40,525 --> 00:47:42,110
คืนนี้ผมจะไปค้างบ้านเพื่อนนะ

820
00:47:42,193 --> 00:47:43,528
- เพื่อนคนไหน
- ฮงชิน

821
00:47:44,112 --> 00:47:45,238
เราจะดูตอนแรกด้วยกัน

822
00:47:45,822 --> 00:47:46,906
ฮงชินเหรอ

823
00:47:48,366 --> 00:47:51,077
นี่ ดูกันแค่สองคนมันจะไปสนุกอะไร

824
00:47:51,160 --> 00:47:52,745
ต้องมีพระเอกไปดูด้วยสิ

825
00:47:52,829 --> 00:47:54,122
อะไร พี่จะไปด้วยเหรอ

826
00:47:54,205 --> 00:47:55,498
ขอเวลาเตรียมตัวห้านาที

827
00:47:56,374 --> 00:47:57,792
แรงจูงใจพี่ดูปลอมๆ นะ

828
00:48:00,712 --> 00:48:02,839
ไม่มีอะไรปลอมทั้งนั้นแหละ

829
00:48:02,922 --> 00:48:05,008
นายบอกว่านายชอบพี่สาวนักข่าวคนนั้นเหมือนกันนี่

830
00:48:05,091 --> 00:48:07,844
นายต้องช่วยฉัน
เว้นแต่ว่านายอยากให้ฉันคบกับซูจี

831
00:48:11,389 --> 00:48:12,265
ให้ตายสิ

832
00:48:24,235 --> 00:48:25,778
มาครับ ผมรับไว้ให้

833
00:48:30,366 --> 00:48:31,951
เข้าไปข้างในกันไหม

834
00:48:33,870 --> 00:48:35,538
- เราขอ…
- อ้อ ได้ครับ

835
00:48:45,965 --> 00:48:48,551
บ้านคุณออกจะหรูหราใหญ่โต

836
00:48:49,344 --> 00:48:51,012
ทำไมถึงไฟดับบ่อยจังล่ะคะ

837
00:48:52,597 --> 00:48:53,556
ไฟดับได้ไงนะ

838
00:48:53,640 --> 00:48:55,058
คุณไปนอนโรงแรมเอาก็ได้

839
00:48:55,141 --> 00:48:57,435
ทำไมถึงยืนกรานจะมาบ้านแคบๆ ของเราล่ะ

840
00:48:58,186 --> 00:49:00,938
เอ่อ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไงครับ

841
00:49:02,023 --> 00:49:03,566
เราจะได้ซ้อมบทด้วยกันไปด้วย

842
00:49:04,734 --> 00:49:06,986
และในเมื่อมีนักแสดงจาก "คังพิลกู"
อยู่ที่นี่ตั้งสามคน

843
00:49:07,070 --> 00:49:09,614
เราน่าจะดูตอนแรกด้วยกันและเม้าท์มอยกันหน่อย

844
00:49:09,697 --> 00:49:11,199
ดีออกเนอะ

845
00:49:11,282 --> 00:49:12,575
ใช่ครับ ดีสุดๆ เลยครับ

846
00:49:14,410 --> 00:49:17,038
ขอโทษนะ แต่ฉันไม่เข้าใจจริงๆ

847
00:49:17,121 --> 00:49:18,790
- มีที่อื่นตั้งเยอะแยะ…
- พักก่อน

848
00:49:18,873 --> 00:49:20,124
เป็นอะไรของพี่เนี่ย

849
00:49:21,250 --> 00:49:23,252
ผมว่าพี่นักข่าวความรู้สึกช้าๆ จริงๆ นะเนี่ย

850
00:49:24,045 --> 00:49:25,880
พี่ของผมดื้อจะมาที่นี่ให้ได้

851
00:49:25,963 --> 00:49:28,216
- คงเพราะอยากเจอพี่น่ะครับ
- เฮ้ย

852
00:49:29,092 --> 00:49:30,593
ฉันว่านายออกกำลังกายเยอะนะเนี่ย

853
00:49:30,677 --> 00:49:31,844
- เรื่องจริงนี่
- หล่อล่ำเชียว

854
00:49:34,764 --> 00:49:36,182
- หยุดขำนะ
- อะไรล่ะ

855
00:49:40,561 --> 00:49:43,523
รุ่นพี่กินอะไรมารึยังครับ
ผมทำรามยอนให้ได้นะครับ

856
00:49:43,606 --> 00:49:44,732
รามยอนฟังดูน่ากินดี!

857
00:49:44,816 --> 00:49:46,943
- ฉันชอบ
- มาช่วยฉันหน่อย

858
00:49:47,026 --> 00:49:47,860
แต่มีอาหารเยอะแล้วนี่

859
00:49:51,447 --> 00:49:53,074
เวรกรรม ไม่มีรามยอนเหลือแล้ว

860
00:49:53,616 --> 00:49:54,867
ไม่เหลือสักห่อ

861
00:49:54,951 --> 00:49:56,703
- อย่าเปิดตู้นั้นนะ
- ไม่เหลือเลยเหรอ

862
00:49:56,786 --> 00:49:58,371
เราจะออกไปซื้อรามยอน

863
00:49:58,955 --> 00:50:00,164
- ตอนนี้เนี่ยนะ
- ครับ

864
00:50:00,248 --> 00:50:02,417
- เฮ้ย!
- ไปได้แล้ว เร็วเข้า

865
00:50:02,500 --> 00:50:03,960
- เดี๋ยวก่อน
- ไปสิ!

866
00:50:04,460 --> 00:50:06,921
- แต่เรามีอาหารตั้งเยอะ…
- เงียบน่า!

867
00:50:07,004 --> 00:50:07,964
เอาละ ไปกันเถอะ

868
00:50:17,765 --> 00:50:18,725
โหย ตื่นเต้นจัง

869
00:50:21,310 --> 00:50:22,228
รุ่นพี่!

870
00:50:30,570 --> 00:50:31,612
(สายสืบแสนดีคังพิลกู 5)

871
00:50:47,003 --> 00:50:49,172
ถามไปจะมีประโยชน์อะไร
ในเมื่อแกกำลังจะตาย

872
00:50:49,255 --> 00:50:51,048
ประโยคเด็ดของรุ่นพี่มาแล้วครับ

873
00:50:52,383 --> 00:50:54,635
- ว่ากันว่าคุณแก้ไขคนอื่นไม่ได้
- ว่ากันว่าคุณแก้ไขคนอื่นไม่ได้

874
00:50:54,719 --> 00:50:55,720
แต่…

875
00:50:56,554 --> 00:50:58,723
- แต่ผมทำได้
- แต่ผมทำได้

876
00:51:03,644 --> 00:51:04,771
คังพิลกู

877
00:51:04,854 --> 00:51:07,982
พิเศษจริงๆ จริงจริ๊ง จริงๆ ค่ะ

878
00:51:09,025 --> 00:51:11,986
และคุณได้เล่นเป็นคังพิลกูที่แสนพิเศษคนนั้น

879
00:51:12,987 --> 00:51:14,238
โชคดีขนาดไหนคิดดู

880
00:51:17,033 --> 00:51:18,826
(เรตติ้งผู้ชมตอนแรก: 4.3%)

881
00:51:20,870 --> 00:51:23,498
เรตติ้งผู้ชมตอนแรกของซีซันสี่เป็นยังไงนะ

882
00:51:26,751 --> 00:51:28,377
ได้ 12.4% ครับ

883
00:51:28,461 --> 00:51:32,840
สูงกว่าตอนแรกของซีซันนี้ 8.1%

884
00:51:32,924 --> 00:51:34,175
แล้วซีซันสามล่ะ

885
00:51:34,258 --> 00:51:35,510
ซีซันนั้น 11.7%

886
00:51:35,593 --> 00:51:37,762
ซีซันสองได้ 13.5%

887
00:51:37,845 --> 00:51:39,680
และซีซันหนึ่งได้ 8.9%

888
00:51:40,306 --> 00:51:43,059
สรุปแล้ว 4.3% คือต่ำสุดตลอดกาล

889
00:51:43,601 --> 00:51:45,686
คืนนั้นมีแข่งกีฬานัดสำคัญอะไรไหม

890
00:51:45,770 --> 00:51:46,646
ไม่มีเลย

891
00:51:46,729 --> 00:51:48,397
แต่สภาพอากาศดีอยู่นะ

892
00:51:49,857 --> 00:51:51,859
งั้นแปลว่าทุกคนออกไปสูดอากาศข้างนอกเหรอ

893
00:51:53,319 --> 00:51:54,987
ถ้านี่เป็นละครเรื่องอื่น

894
00:51:55,071 --> 00:51:57,281
เรตติ้งตอนแรกคงไม่แย่เท่านี้

895
00:51:57,365 --> 00:52:00,910
ปัญหาคือมันต่ำเกินไปเมื่อเทียบกับซีซันก่อนๆ

896
00:52:00,993 --> 00:52:03,329
จริงด้วย! จำที่ฉันพูดตั้งแต่แรกได้ไหม

897
00:52:03,412 --> 00:52:05,623
ฉันบอกแล้วว่าเส้นเรื่องของซีซันนี้มันแปลกๆ

898
00:52:06,207 --> 00:52:09,961
ผู้ชมรู้ดีว่าอยากดูอะไรใน "คังพิลกู"

899
00:52:10,461 --> 00:52:12,880
แน่นอน เพื่อเปลี่ยนเส้นเรื่อง

900
00:52:13,464 --> 00:52:15,424
ให้เขาเป็นตำรวจทุจริตก็ได้

901
00:52:16,217 --> 00:52:19,595
แต่เขาต้องรีบกลับมาเป็นคังพิลกูคนเดิม

902
00:52:19,679 --> 00:52:22,598
พี่คิดว่านั่นคือสาเหตุจริงๆ เหรอ

903
00:52:23,641 --> 00:52:25,643
นี่ ว่ากันว่าแก่แต่เก๋ายังดีกว่าพวกมือใหม่นะ

904
00:52:26,227 --> 00:52:27,687
คังพิลกูยังมีดีอยู่

905
00:52:27,770 --> 00:52:30,523
เดี๋ยวเรตติ้งก็พุ่ง ไม่ต้องห่วงหรอก

906
00:52:35,236 --> 00:52:36,070
(สายสืบแสนดีคังพิลกู 5 ฟื้นแล้ว
แต่ไม่มีกระแส)

907
00:52:38,865 --> 00:52:40,825
(ปัญหาที่ใหญ่กว่าคือปฏิกิริยาของผู้ชม)

908
00:52:45,955 --> 00:52:47,498
ตอนหนึ่งได้ 4.3%

909
00:52:47,582 --> 00:52:48,833
ตอนสองได้ 5.1%

910
00:52:48,916 --> 00:52:50,376
ตอนสามได้ 5.2%

911
00:52:50,459 --> 00:52:52,336
และตอนสี่ได้ 4.9%

912
00:52:55,965 --> 00:52:57,508
พอได้แล้วครับ

913
00:52:57,592 --> 00:53:00,011
หันไปทางไหนก็โดนทุกทาง

914
00:53:00,094 --> 00:53:02,013
ความผิดผมเองที่ผมไม่ดีพอ

915
00:53:02,096 --> 00:53:05,141
ไม่มีใครผิดที่ผลออกมาเป็นแบบนี้หรอก

916
00:53:05,224 --> 00:53:06,726
ต่อให้มีงบการผลิตสูงจนทำลายสถิติ

917
00:53:06,809 --> 00:53:08,352
มีดาราระดับโลกอย่างควอนเซนา

918
00:53:08,436 --> 00:53:11,522
และเรตติ้งซีซันก่อนสูงกว่า 20%

919
00:53:11,606 --> 00:53:13,190
ถ้ามันจะล้มเหลว มันก็ล้มเหลวอยู่ดี

920
00:53:14,775 --> 00:53:17,862
ยังไงก็ยังดีที่มียอดขายล่วงหน้าจากต่างประเทศ

921
00:53:17,945 --> 00:53:19,322
ผมว่าเราไม่ได้ขาดทุนอะไรนะ

922
00:53:19,405 --> 00:53:21,157
จริงด้วย

923
00:53:21,240 --> 00:53:23,409
แต่เสียใจจังที่เห็นละครซีซันอย่างคังพิลกู

924
00:53:23,492 --> 00:53:26,495
ที่จะถูกจารึกไว้
ในประวัติศาสตร์ทีวีของประเทศเรา

925
00:53:26,579 --> 00:53:28,748
จบลงอย่างต๊อกต๋อยและอนาถแบบนี้

926
00:53:28,831 --> 00:53:30,499
ใจสลายจริงๆ ครับ

927
00:53:32,627 --> 00:53:34,629
ผมขอให้โปรโมตผ่านทางอูทูบแล้ว

928
00:53:34,712 --> 00:53:36,923
แต่มีคนไม่รับฟัง

929
00:53:37,673 --> 00:53:39,884
- เอ้อ คุณอิมฮยอนจุน
- ครับ

930
00:53:39,967 --> 00:53:41,552
- ยินดีด้วยนะครับ
- ว่าไงนะครับ

931
00:53:41,636 --> 00:53:44,764
คุณเกลียดการเล่นบทคังพิลกูเหลือเกินนี่นา

932
00:53:44,847 --> 00:53:47,099
ต่อไปนี้คุณเล่นบทนี้ไม่ได้แล้ว
ต่อให้อยากเล่นก็ตาม

933
00:53:47,183 --> 00:53:48,225
คุณคงดีใจแน่ๆ เลยครับ

934
00:53:48,809 --> 00:53:50,269
คือว่า…

935
00:53:51,312 --> 00:53:54,440
บทใกล้เสร็จแล้ว
และแทบไม่เหลือฉากให้ถ่ายทำแล้วครับ

936
00:53:54,523 --> 00:53:57,944
เหลืออย่างเดียวที่ผมต้องทำ
คือโฟกัสกับโพสต์โปรดักชัน

937
00:53:58,653 --> 00:53:59,570
- ใช่ครับ
- ครับ

938
00:53:59,654 --> 00:54:00,529
แน่นอนครับ

939
00:54:01,489 --> 00:54:03,866
เราอาจจะไม่ได้อำลาจอแบบปังๆ

940
00:54:04,492 --> 00:54:07,703
แต่เรายังต้องพยายามทำให้เต็มที่
จนโค้งสุดท้ายให้ได้ครับ

941
00:54:10,081 --> 00:54:11,374
พยายามอะไรครับ

942
00:54:18,547 --> 00:54:19,715
เอ้อ!

943
00:54:21,384 --> 00:54:25,179
เราควรทำอะไรสักอย่าง
เพื่อปลุกกระแสให้ผู้ชมสนใจ "คังพิลกู"

944
00:54:25,763 --> 00:54:27,640
จัดงานแถลงข่าวดีไหมครับ

945
00:54:33,354 --> 00:54:35,356
งานแถลงข่าวเหรอ

946
00:54:35,439 --> 00:54:37,900
สายเกินไปแล้วเหรอ

947
00:54:40,528 --> 00:54:42,738
ผมจะส่งไมค์ต่อให้นักข่าวนะครับ

948
00:54:42,822 --> 00:54:44,907
เราจะใช้เวลาตอบคำถาม

949
00:54:44,991 --> 00:54:47,702
ที่พวกเขาอาจมี
เกี่ยวกับ "สายสืบแสนดีคังพิลกู 5" ครับ

950
00:54:47,785 --> 00:54:49,537
ผมมีคำถามจะถามผู้กำกับพัคครับ

951
00:54:49,620 --> 00:54:51,998
เรตติ้งต่ำจนถึงตอนที่สี่เลย

952
00:54:52,081 --> 00:54:54,458
เราควรคาดหวังอะไรจากตอนที่เหลือครับ

953
00:54:54,542 --> 00:54:57,378
เดี๋ยวคุณจะได้เห็นว่าคังพิลกูไม่มีทางเลือก

954
00:54:57,461 --> 00:54:58,629
นอกจากกลายเป็นคนทุจริต

955
00:54:58,713 --> 00:55:01,590
ผมคิดว่าผู้ชมจะเข้าใจคังพิลกูมากขึ้น

956
00:55:01,674 --> 00:55:04,051
และอินไปกับละครจริงๆ ครับ

957
00:55:04,635 --> 00:55:06,262
เราจะไม่ยอมแพ้

958
00:55:06,345 --> 00:55:08,806
เพราะงั้นก็กรุณาติดตามดูจนจบด้วยนะครับ

959
00:55:08,889 --> 00:55:09,932
คุณอิมฮยอนจุน

960
00:55:10,016 --> 00:55:14,020
บางรีวิวอ้างว่าคุณยังไม่เข้าใจ
ตัวละครของคุณในซีซันนี้ได้ดีพอ

961
00:55:14,103 --> 00:55:15,062
คุณเห็นด้วยไหมครับ

962
00:55:16,313 --> 00:55:17,898
ครับ ผมยอมรับครับ

963
00:55:17,982 --> 00:55:22,486
มุมนี้ของคังพิลกูแตกต่างจาก
ภาพลักษณ์ผู้รักความยุติธรรมของเขามาก

964
00:55:22,570 --> 00:55:25,031
จนผมรู้สึกกดดันสุดๆ ที่ต้องเล่นเป็นเขาครับ

965
00:55:26,574 --> 00:55:28,993
ผมสื่อสารกับผู้กำกับอย่างต่อเนื่อง

966
00:55:29,577 --> 00:55:33,289
และกำลังทำงานอย่างหนัก
เพื่อถ่ายทอดด้านใหม่นี้ของคังพิลกู

967
00:55:33,372 --> 00:55:35,124
ในแบบที่ผู้ชมสามารถยอมรับได้ครับ

968
00:55:37,001 --> 00:55:38,210
เชิญครับ

969
00:55:38,294 --> 00:55:40,337
ฉันว่ามันมีความหมายมากที่ตัวละครคังพิลกู

970
00:55:40,421 --> 00:55:42,506
ไม่ได้ทำตามรูปแบบความสำเร็จแบบเดิมๆ

971
00:55:42,590 --> 00:55:48,012
แต่เลือกที่จะเผชิญความท้าทายใหม่ๆ
แม้ว่าต้องเสี่ยงค่ะ

972
00:55:48,095 --> 00:55:49,138
- เราเอาคำถามให้เธอเหรอ
- เปล่า

973
00:55:49,221 --> 00:55:51,474
- คนรอคอยว่าจะเป็นยังไงต่อไป
- เธอเป็นนักข่าว

974
00:55:52,058 --> 00:55:55,394
คุณช่วยพูดอะไร
กับแฟนตัวยงอย่างฉันหน่อยได้ไหมคะ

975
00:55:57,646 --> 00:56:00,691
ก่อนอื่นเลย ผมอยากขอบคุณผู้ชมทุกท่าน

976
00:56:00,775 --> 00:56:02,902
ที่รักคังพิลกูเสมอมา ไม่แปรเปลี่ยนครับ

977
00:56:03,569 --> 00:56:07,198
บอกตามตรง มันไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายเลย

978
00:56:08,074 --> 00:56:10,076
ในการเล่นซีซันนี้

979
00:56:10,159 --> 00:56:13,329
จริงๆ ผมอยากฉีกตัวเอง
ออกจากภาพลักษณ์ของคังพิลกู

980
00:56:13,412 --> 00:56:15,039
ที่ผูกพันอย่างใกล้ชิดกับตัวผมครับ

981
00:56:15,831 --> 00:56:19,376
ผมคิดว่าความปรารถนานั้น
เห็นได้จากการแสดงของผมครับ

982
00:56:22,129 --> 00:56:24,340
แต่ระหว่างการถ่ายทำซีซันนี้

983
00:56:24,423 --> 00:56:27,760
ผมได้รู้ตัวอีกครั้งว่าบทของคังพิลกู

984
00:56:27,843 --> 00:56:30,471
พิเศษและล้ำค่าสำหรับผมขนาดไหนครับ

985
00:56:32,807 --> 00:56:34,100
คังพิลกู

986
00:56:34,183 --> 00:56:37,478
พิเศษจริงๆ จริงจริ๊ง จริงๆ ค่ะ

987
00:56:37,561 --> 00:56:40,773
และคุณได้เล่นเป็นคังพิลกูที่แสนพิเศษคนนั้น

988
00:56:41,649 --> 00:56:43,067
โชคดีขนาดไหนคิดดู

989
00:56:43,150 --> 00:56:47,863
ผมเลยกลับไปถ่ายทำ
พร้อมด้วยความรู้สึกชื่นชอบที่สร้างขึ้นมาใหม่

990
00:56:49,198 --> 00:56:53,077
พอการหักมุมและคำใบ้ต่างๆ ลงล็อกแล้ว
เรื่องราวจะยิ่งสนุกขึ้นครับ

991
00:56:53,661 --> 00:56:55,871
ขอบคุณจริงๆ ที่ไว้ใจในตัวผม
และผมหวังอย่างยิ่ง

992
00:56:56,956 --> 00:56:58,457
ว่าคุณจะอยู่กับเราไปจนจบครับ

993
00:56:58,958 --> 00:57:00,459
คำถามนี้สำหรับคุณควอนเซนาค่ะ

994
00:57:00,543 --> 00:57:03,295
การร่วมแสดงกับคุณอิมฮยอนจุนเป็นยังไงบ้างคะ

995
00:57:03,379 --> 00:57:05,756
ถึงจะผ่านมานานแล้ว
ตั้งแต่เรื่อง "บทเพลงแสนเศร้า"

996
00:57:05,840 --> 00:57:09,385
เราก็ร่วมงานกันในกองถ่ายได้ดีมาก
เหมือนไม่เคยห่างหายไปนานเลยค่ะ

997
00:57:09,969 --> 00:57:12,680
แต่ตอนที่เราถ่ายทำฉากใกล้ชิดกัน

998
00:57:12,763 --> 00:57:14,849
เขาก็เขินอายแบบสุดๆ ค่ะ

999
00:57:17,393 --> 00:57:20,437
เปล่านะครับ ผมไม่ได้เขิน

1000
00:57:20,521 --> 00:57:22,356
ใครบอกว่าผมเขินครับ

1001
00:57:23,023 --> 00:57:24,733
ไม่ใช่ว่าผมรู้สึกเขินหรอกครับ

1002
00:57:25,693 --> 00:57:27,987
คังพิลกูแค่ตกหลุมพราง…

1003
00:57:29,822 --> 00:57:31,323
ผมหมายถึงว่าเขาแค่ตกหลุมรัก

1004
00:57:31,407 --> 00:57:33,033
ในเมื่อนี่คือฉากโรแมนติกฉากแรกของเขา

1005
00:57:33,117 --> 00:57:34,827
ผมว่าเขาคงประหม่านิดหน่อยละมั้งครับ

1006
00:57:36,328 --> 00:57:38,831
นักแสดงรุ่นเก๋าก็ประหม่าได้เหมือนกันนะครับ

1007
00:57:38,914 --> 00:57:40,666
คำถามต่อไปครับ

1008
00:57:43,878 --> 00:57:46,589
คุณอิมฮยอนจุนคะ ได้ข่าวว่าคุณเพิ่งกลับไปคบ

1009
00:57:46,672 --> 00:57:50,134
กับนักแสดงหญิงที่คุณเคยคบในอดีต
หลังจากเลิกกันมานานแล้ว

1010
00:57:50,801 --> 00:57:52,803
วันนี้เธอคนนั้นอยู่กับเราที่นี่ไหมคะ

1011
00:57:53,387 --> 00:57:54,805
ใช่ควอนเซนาไหม พวกเขาเคยคบกัน

1012
00:57:54,889 --> 00:57:55,890
นี่มันเรื่องอะไรกัน

1013
00:57:57,725 --> 00:57:58,809
- จริงรึเปล่า
- ขอโทษครับ

1014
00:57:58,893 --> 00:58:01,020
แต่กรุณางดถามเรื่องส่วนตัวนะครับ

1015
00:58:01,103 --> 00:58:02,021
ไม่เป็นไรครับ

1016
00:58:03,439 --> 00:58:04,565
ผมจะตอบคำถามให้ครับ

1017
00:58:06,817 --> 00:58:09,320
คุณถามว่าคนที่ผมชอบอยู่ที่นี่ในวันนี้ไหม

1018
00:58:14,533 --> 00:58:15,367
ใช่ครับ เธออยู่ที่นี่

1019
00:59:09,713 --> 00:59:11,924
(ขอขอบคุณคุณโอยอนซอ
ที่มาเป็นนักแสดงรับเชิญ)

1020
00:59:14,426 --> 00:59:16,637
เหลือเวลาไม่มากแล้วค่ะ

1021
00:59:16,720 --> 00:59:18,013
คุณต้องรีบปล่อยข่าวค่ะ

1022
00:59:18,722 --> 00:59:22,101
เอกสารที่คุณให้มาจะเป็นหลักฐานที่สำคัญที่สุด

1023
00:59:22,685 --> 00:59:24,436
ทำไมพวกเขาไม่ยอมให้ฉันเข้าไปล่ะ

1024
00:59:24,520 --> 00:59:25,771
พวกเขาคิดจะทำอะไรนะ

1025
00:59:26,355 --> 00:59:29,400
แต่ในความเป็นจริง อะไรๆ มันไม่ได้จบสวยงาม

1026
00:59:29,483 --> 00:59:31,986
เหมือนในละครหรอก

1027
00:59:32,069 --> 00:59:33,529
ฉันว่านักข่าววีตกอยู่ในอันตราย

1028
00:59:34,488 --> 00:59:36,740
ที่ฉันเคยพูดว่ามีเส้นบางๆ กั้น
ระหว่างกรรมลิขิตกับชะตาลิขิต…

1029
00:59:38,200 --> 00:59:39,076
กลายเป็นว่า…

1030
00:59:39,910 --> 00:59:40,995
ฉันพูดถูกค่ะ

1031
00:59:46,125 --> 00:59:48,127
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี