1 00:00:15,390 --> 00:00:19,894 ระวังนะ อย่างน้อยบนนี้ก็ไม่ได้ร้อนหนึ่งพันองศา 2 00:00:22,147 --> 00:00:25,567 กระเป๋าสองใบของเอมี่อยู่ทางนี้ 3 00:00:25,650 --> 00:00:30,655 และข้าวของทั้งหมดของเธอ อยู่ในกล่องตรงชายคาบ้านตรงนั้น 4 00:00:37,787 --> 00:00:39,205 นั่นกระเป๋าที่เธอจัดไว้ใช่ไหมครับ 5 00:00:39,289 --> 00:00:41,124 เธอจัดกระเป๋าใบนี้ไว้ 6 00:00:42,751 --> 00:00:43,960 และใบนี้ 7 00:00:45,253 --> 00:00:47,297 คุณดูในกระเป๋าใบนั้นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ 8 00:00:47,380 --> 00:00:49,841 น่าจะประมาณ 20 ปีก่อน 9 00:00:50,425 --> 00:00:52,343 เรามีทุกอย่างของเธอ 10 00:00:52,427 --> 00:00:55,513 ไปจนถึงกระเป๋าเงินของเธอ และเศษเงิน แปรงสีฟัน 11 00:01:04,355 --> 00:01:06,941 นี่คือชุดที่เธอใส่ตอนกินมื้อค่ำ 12 00:01:17,368 --> 00:01:21,456 เธอควรจะกลับบ้าน มาเอาข้าวของของเธอไป 13 00:01:23,917 --> 00:01:25,585 (เราคิดถึงเธอ) (สวนของเอมี่) 14 00:01:26,544 --> 00:01:32,550 หลังจากเอมี่หายตัวไป การเห็นพ่อโอบกอดแม่ ขณะที่แม่กำลังเสียสติเป็นเรื่องที่ยากมาก 15 00:01:33,134 --> 00:01:37,347 ก่อนหน้านั้น ผมไม่รู้ว่าผมเคยเห็นพ่อใจพังไหม 16 00:01:39,099 --> 00:01:43,436 ก่อนเอมี่จะหายตัวไป ชีวิตมันดีครับ 17 00:01:43,520 --> 00:01:45,855 ทุกอย่างดีมาก ทุกอย่างไปได้สวย 18 00:01:47,023 --> 00:01:50,235 แล้วจู่ๆ ทุกอย่างก็พังลงอย่างไม่ทันตั้งตัว 19 00:01:50,318 --> 00:01:55,865 และทุกอย่างที่เคยดีก็หยุดลงกะทันหัน 20 00:01:56,908 --> 00:02:00,870 ผมหยุดเรียนไปช่วงนึงเลย กลับมาอยู่บ้าน 21 00:02:01,621 --> 00:02:03,623 มันรู้สึกเหมือนเป็นช่วงเวลาที่หดหู่สุดๆ 22 00:02:03,706 --> 00:02:10,463 ที่คนสำคัญที่สุดคนหนึ่ง ในชีวิตผมไม่อยู่แล้ว หายไปแล้ว 23 00:02:11,047 --> 00:02:15,218 เราเสียเวลาหลายปี… ของชีวิตเรา 24 00:02:18,680 --> 00:02:21,015 ในการค้นหา แต่เราก็จะไม่หยุด 25 00:02:22,308 --> 00:02:23,726 ผมไม่มีลูก 26 00:02:24,727 --> 00:02:26,855 และเดือนธันวาคมนี้ ผมจะอายุ 48 แล้ว 27 00:02:27,730 --> 00:02:33,570 ในใจลึกๆ ผมว่าผมต้องยอมรับว่า การเห็นพ่อแม่ผมเสียลูกไปคนนึง 28 00:02:33,653 --> 00:02:38,074 มันสะเทือนใจผมมากจนผมไม่อยากให้ตัวเอง 29 00:02:38,158 --> 00:02:39,784 ต้องไปเจออะไรแบบนั้น 30 00:02:50,336 --> 00:02:52,380 มีบางคนรู้อะไรบางอย่าง 31 00:02:52,463 --> 00:02:54,716 มีคนเห็นอะไรบางอย่าง มีคนได้ยินบางอย่าง 32 00:02:54,799 --> 00:02:57,093 มีคนบอกอะไรบางอย่างกับบางคน 33 00:02:58,469 --> 00:03:00,763 เจ้าหน้าที่เอฟบีไอบอกเราว่า 34 00:03:01,639 --> 00:03:03,224 "คอยตั้งใจดูให้ดี" 35 00:03:04,434 --> 00:03:07,145 "ไม่มีใครเก็บความลับได้ตลอดชีวิตหรอก" 36 00:03:09,647 --> 00:03:15,111 (ปริศนาการหายตัวไปของเอมี่ แบรดลีย์) 37 00:03:17,030 --> 00:03:21,784 (เมษายน 2017 19 ปีตั้งแต่เอมี่หายตัวไป) 38 00:03:21,868 --> 00:03:22,869 ข้อความที่สอง 39 00:03:25,622 --> 00:03:28,416 สวัสดีค่ะ ฉันชื่ออมิกา ดักลาส 40 00:03:29,834 --> 00:03:31,961 ฉันเป็นลูกสาวของอลิสเตอร์ ดักลาส 41 00:03:33,254 --> 00:03:35,506 ฉันไม่ค่อยถนัดเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่… 42 00:03:36,466 --> 00:03:39,469 ฉันอยากคุยกับคุณมากจริงๆ ค่ะ 43 00:03:41,679 --> 00:03:43,598 ฉันรู้ว่าพวกคุณต้องเจอกับอะไร 44 00:03:43,681 --> 00:03:48,102 และถ้าฉันอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันคงอยากได้ข้อมูล 45 00:03:48,728 --> 00:03:51,648 ว่าทำไมตอนนี้ลูกสาวฉันถึงไม่อยู่ตรงนี้ 46 00:03:53,733 --> 00:03:55,193 ฉันไม่อยากเชื่อเลย 47 00:03:55,902 --> 00:03:58,613 ฉันไม่อยากเชื่อเลย ว่าในบรรดาคนมากมาย 48 00:03:58,696 --> 00:04:00,698 คนที่หาเบอร์โทรเรา พยายามอย่างเต็มที่ 49 00:04:00,782 --> 00:04:04,661 และโทรมาจะเป็นลูกสาวของอลิสเตอร์ ดักลาส 50 00:04:07,038 --> 00:04:09,916 (เซนต์จอร์เจส เกรนาดา) 51 00:04:10,291 --> 00:04:11,626 ฉันเกิดที่เกรนาดา 52 00:04:14,462 --> 00:04:16,965 เมื่อก่อนฉันกับพ่อตัวติดกันตลอดเวลา 53 00:04:17,048 --> 00:04:19,092 ฉันบอกทุกคนว่า "ฉันติดพ่อมาก 54 00:04:19,175 --> 00:04:20,385 พ่อทำให้ฉันเป็นแบบนั้น" 55 00:04:21,052 --> 00:04:26,391 พ่อพาฉันไปผจญภัยสนุกๆ เยอะมาก ไปชายหาด ออกไปหาอาหาร 56 00:04:26,474 --> 00:04:28,142 ดูเขาเล่นกับวงของเขา 57 00:04:28,226 --> 00:04:30,645 แต่ตอนเด็กๆ ชีวิตเขาก็มีแต่เรื่องดนตรี 58 00:04:31,229 --> 00:04:34,857 และเขาก็ไม่อยู่บ้านตลอด เขาไปเล่นดนตรีบนเรือสำราญ 59 00:04:36,150 --> 00:04:38,569 ตอนที่พ่อกับแม่ฉันหย่ากัน 60 00:04:38,653 --> 00:04:40,947 ฉันคิดว่าฉันน่าจะหนึ่งหรือสองขวบ 61 00:04:42,323 --> 00:04:44,951 แล้วพอฉันโตขึ้น 62 00:04:46,244 --> 00:04:51,457 แม่ฉันก็บอกว่า "มีบางอย่างเกิดขึ้น บนเรือสำราญที่พ่อของลูกเคยอยู่ 63 00:04:51,541 --> 00:04:55,336 และถ้าลูกไปค้นชื่อเขา ลูกอาจจะเจอเรื่องนี้เกี่ยวกับเขา" 64 00:04:56,504 --> 00:05:01,092 ตอนนั้นฉันยังไม่เกิด แต่แม่เล่าให้ฉันฟังว่า 65 00:05:01,175 --> 00:05:04,971 มีคืนนึงที่พ่อกลับมาจากเรือสำราญ 66 00:05:05,054 --> 00:05:07,348 แม่ฉันบอกว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป 67 00:05:10,601 --> 00:05:13,938 ฉันคิดว่าแม่ฉันคงแค่พยายามจะคุยกับพ่อ 68 00:05:14,022 --> 00:05:16,649 คือแม่อยู่บ้านคนเดียวตั้งหลายเดือน นึกออกไหม 69 00:05:16,733 --> 00:05:19,527 แล้วพอเห็นสามีกลับบ้าน 70 00:05:19,610 --> 00:05:22,780 และเขาหัวเสีย และพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจแม่เยอะมาก 71 00:05:23,781 --> 00:05:25,491 มันแปลกมากจริงๆ 72 00:05:25,575 --> 00:05:29,245 ที่เขาไม่ให้เกียรติเมียตัวเอง ที่ท้องอยู่แบบนั้น นึกออกไหม 73 00:05:29,329 --> 00:05:31,080 มันน่ากลัวด้วยค่ะ 74 00:05:32,415 --> 00:05:36,711 แล้วแม่ฉันก็เห็นว่าเขากลับมาพร้อมกระเป๋าใบนึง 75 00:05:37,670 --> 00:05:39,464 แม่ฉันดูในกระเป๋า… 76 00:05:41,507 --> 00:05:43,176 และมันเป็นรูปถ่าย 77 00:05:45,553 --> 00:05:47,013 รูปของผู้หญิง 78 00:05:47,889 --> 00:05:49,557 ผู้หญิงผิวขาวทั้งหมด 79 00:05:51,809 --> 00:05:54,896 และฉันคิดว่านั่นเป็นสัญญาณอันตรายสำหรับฉัน 80 00:05:57,273 --> 00:05:59,776 มันมีคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะมาก 81 00:06:02,945 --> 00:06:06,407 พอฉันถามพ่อว่าเกิดอะไรขึ้นกับเอมี่ 82 00:06:07,408 --> 00:06:09,869 ปฏิกิริยาของเขาก็แปลกมาก 83 00:06:10,870 --> 00:06:13,539 พอฉันพูดเรื่องนี้ พ่อก็หงุดหงิดเลย 84 00:06:14,499 --> 00:06:18,378 ฉันรู้สึกว่าเรื่องที่พ่อเล่า มีอะไรขาดหายไปหลายอย่าง 85 00:06:21,631 --> 00:06:24,801 และนั่นคือสิ่งที่ทำให้รู้สึกเครียดมาก 86 00:06:27,053 --> 00:06:30,598 ฉันอยากให้เรื่องนี้จบ ฉันอยากได้คำตอบ 87 00:06:31,432 --> 00:06:32,308 ว่าไง อมิกา 88 00:06:33,810 --> 00:06:34,644 หวัดดีค่ะ พ่อ 89 00:06:35,645 --> 00:06:39,399 (อมิกาตัดสินใจโทรหาอลิสเตอร์ต่อหน้ากล้อง และถามเขาตรงๆ เกี่ยวกับคดีของเอมี่) 90 00:06:39,482 --> 00:06:40,900 ไม่รู้สิ คือ… 91 00:06:41,859 --> 00:06:43,903 พ่อไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้อีก 92 00:06:43,986 --> 00:06:45,446 พ่อไม่ได้ทำอะไรผิดนะ 93 00:06:45,530 --> 00:06:47,949 บอกพ่อมาสิว่าพ่อควรทำยังไง 94 00:06:48,533 --> 00:06:51,160 พ่อไม่มีปัญหาหรอกที่ลูกโทรมาถามพ่อ 95 00:06:51,244 --> 00:06:53,871 หนูแค่อยากให้พ่อลองนึกถึงใจหนูบ้าง 96 00:06:53,955 --> 00:06:57,041 - และเข้าใจว่าหนูรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ - อมิกา… 97 00:06:57,125 --> 00:06:59,335 พวกเขาพาเอฟบีไอมาทันทีเลยนะ 98 00:06:59,419 --> 00:07:02,630 แล้วเขาก็พูดกับพ่อว่า พวกเขากำลังพยายามตามหา 99 00:07:03,214 --> 00:07:05,216 ผู้หญิงคนนี้ ที่มีคนเห็นพ่อเต้นกับเธอ 100 00:07:05,299 --> 00:07:07,844 ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง กับการทำความสะอาดห้องเธอ 101 00:07:07,927 --> 00:07:10,513 เสิร์ฟเครื่องดื่มให้เธอ เราถูกกักบริเวณกันหมด 102 00:07:10,596 --> 00:07:15,101 พอพวกเขารู้ว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง เราก็ทำงานกันต่อ 103 00:07:15,184 --> 00:07:19,772 และพ่อก็ทำงานบนเรือสำราญต่อไป ทำต่ออีกสองปีเลย 104 00:07:19,856 --> 00:07:25,611 ทำไมหนูถึงได้ยินว่ามีคนเห็นพ่อบนชายหาดกับเธอ หลายเดือนหลังจากนั้น 105 00:07:25,695 --> 00:07:26,779 หาดไหน 106 00:07:26,863 --> 00:07:29,407 พวกเขาเห็นพ่อที่หาดไหน เพราะพ่อไม่ชอบชายหาด 107 00:07:30,074 --> 00:07:31,367 อมิกา… 108 00:07:34,162 --> 00:07:38,416 เราเต้นกันที่คลับ เหมือนที่พ่อเต้นกับคนมากมายที่คลับ 109 00:07:38,499 --> 00:07:40,126 - สรุปว่า… - พ่อไม่ได้ทำอะไรเลย 110 00:07:40,209 --> 00:07:42,753 พ่อไม่รู้ว่าเธอลงไปจากเรือไหมเหรอ 111 00:07:43,629 --> 00:07:47,425 พ่อจะไปรู้ได้ยังไง พ่อแยกกับเธอที่คลับตอนตีหนึ่ง 112 00:07:47,508 --> 00:07:50,428 แล้วพ่อก็กลับห้องพ่อ พ่อจะรู้ได้ไงว่าเธอลงไปจากเรือไหม 113 00:07:51,304 --> 00:07:52,889 พ่อเป็นเด็กน้อยจากเกรเนดา 114 00:07:52,972 --> 00:07:56,184 ที่ไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาก่อนเลย 115 00:07:56,267 --> 00:07:58,311 พ่อนั่งอยู่ตรงนั้น มีคนเรียกชื่อพ่อ 116 00:07:58,394 --> 00:08:00,897 พ่อถูกสอบปากคำเกี่ยวกับเรื่องที่พ่อไม่รู้ 117 00:08:00,980 --> 00:08:06,194 แม่เจอกระเป๋าที่มีรูปผู้หญิงผิวขาว 118 00:08:06,277 --> 00:08:09,405 ที่พ่อเอากลับไปบ้านด้วย รู้ไหม 119 00:08:09,489 --> 00:08:12,325 - คนไหนล่ะ - มันทำให้เกิดคำถามเยอะมากนะพ่อ 120 00:08:12,408 --> 00:08:14,911 แล้วมีรูปไหนบ้างที่ถ่ายกับเธอ 121 00:08:14,994 --> 00:08:16,954 - หนูไม่รู้ - พ่อมีรูปตั้งเยอะตั้งแยะ 122 00:08:17,038 --> 00:08:18,122 - ใช่ ทำไมล่ะ - แน่นอน 123 00:08:18,206 --> 00:08:22,502 เราคุยกันต่อยากนะพ่อ เพราะพ่ออารมณ์เสีย 124 00:08:22,585 --> 00:08:24,086 พ่อก็ถ่ายรูปกับทุกคน 125 00:08:24,170 --> 00:08:27,465 เพราะเราเป็นวงดนตรี คนจะอยากมาถ่ายรูปกับเรา 126 00:08:27,548 --> 00:08:29,634 ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับหนู พ่อจะรู้สึกยังไง 127 00:08:29,717 --> 00:08:32,136 ถ้าลูกหายตัวไป พ่อจะทำทุกอย่างที่ทำได้ 128 00:08:32,220 --> 00:08:34,180 เพื่อหาว่าลูกอยู่ที่ไหน 129 00:08:34,263 --> 00:08:38,726 พ่อเข้าใจนะว่าครอบครัวเธอพยายาม… อาจจะพยายามตามหาเธออยู่ตลอดหลายปีมานี้ 130 00:08:38,809 --> 00:08:42,688 และพ่อก็เห็นใจนะ แต่พ่อไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนั้น 131 00:08:42,772 --> 00:08:43,981 ไม่เกี่ยวเลยสักนิด 132 00:08:45,274 --> 00:08:46,234 ไม่เกี่ยวเลย 133 00:08:52,198 --> 00:08:55,618 มันเหมือนจิ๊กซอว์ที่คุณต่อไม่ได้ 134 00:08:57,245 --> 00:08:59,205 มีชิ้นส่วนที่หายไปเยอะมาก 135 00:09:00,289 --> 00:09:04,418 ตอนที่ฉันคุยกับครอบครัวแบรดลีย์ มันสะเทือนใจมากค่ะ 136 00:09:04,502 --> 00:09:07,713 ทุกอย่างที่พวกเขาพูด มันสะเทือนใจฉันตลอด 137 00:09:08,214 --> 00:09:13,386 คือ ฉันก็มีลูกสาวคนนึงนะ และฉันคงจะเสียสติทุกวันแน่ๆ 138 00:09:14,095 --> 00:09:18,558 ฉันคงไม่หยุดจนกว่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 139 00:09:18,641 --> 00:09:25,606 ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้ว เธอต้องมีอะไรบางอย่างในใจแน่ๆ 140 00:09:25,690 --> 00:09:28,985 ที่ทำให้เธอพยายามตามหาเรา และพยายามจะช่วยเรา 141 00:09:30,403 --> 00:09:32,405 ฉันอยากให้ทุกคนได้รับความสงบสุข 142 00:09:33,698 --> 00:09:38,035 ฉันแค่หวังว่าฉันจะช่วยให้พวกเขาได้รับคำตอบได้ 143 00:09:42,373 --> 00:09:45,585 ถ้าเรามีหลักฐาน คงมีคนถูกจับไปแล้ว 144 00:09:45,668 --> 00:09:48,879 แต่อลิสเตอร์ เขามีพฤติกรรมบางอย่าง ที่น่าสงสัยจริงๆ 145 00:09:48,963 --> 00:09:51,841 หญิงสาวเห็นเอมี่กับอลิสเตอร์ ดักลาสอยู่ด้วยกัน 146 00:09:51,924 --> 00:09:54,552 ขึ้นลิฟต์ไปคลับดิสโก้ 147 00:09:54,635 --> 00:09:56,929 ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากคลับดิสโก้ปิด 148 00:09:57,680 --> 00:10:00,224 และลำดับเวลานั้นก็สมเหตุสมผล 149 00:10:01,183 --> 00:10:06,480 เพราะเรารู้ว่าอลิสเตอร์อยู่ในห้องของตัวเอง ประมาณ 3:35 น. 150 00:10:06,564 --> 00:10:09,609 แต่หลังจากนั้น ก็ยืนยันลำดับเวลาไม่ได้ 151 00:10:09,692 --> 00:10:13,195 เพราะที่ล็อกประตูจะบันทึกเวลา ที่ผู้โดยสารเข้าไปในห้องพัก 152 00:10:15,156 --> 00:10:17,742 แต่แน่นอนว่าไม่ได้บันทึกเวลาออกจากห้องพัก 153 00:10:18,451 --> 00:10:21,871 เราแกะรอยไม่ได้ว่าอลิสเตอร์ ดักลาส ออกจากห้องพักอีกครั้งตอนไหน 154 00:10:22,663 --> 00:10:25,333 หญิงสาวสองคน เห็นเอมี่กับอลิสเตอร์ ดักลาสอยู่ด้วยกัน 155 00:10:25,916 --> 00:10:29,128 เราแค่ไม่รู้ว่าเวลามันถูกต้องจริงๆ รึเปล่า 156 00:10:31,547 --> 00:10:34,050 ลอรี่ เรนิคเห็นอลิสเตอร์ ดักลาสกับเอมี่ 157 00:10:34,133 --> 00:10:39,221 ขึ้นลิฟต์แก้วไปที่คลับดิสโก้ประมาณตีห้าครึ่ง 158 00:10:39,305 --> 00:10:42,725 พวกเขากลับไปที่ห้องตัวเองไม่กี่นาทีหลังจากนั้น 159 00:10:42,808 --> 00:10:44,935 และลืมกุญแจไว้ 160 00:10:45,895 --> 00:10:47,688 พวกเขาเลยเคาะประตู 161 00:10:48,189 --> 00:10:53,402 และแม่ของเด็กผู้หญิงคนนึง ก็เปิดประตูและให้พวกเขาเข้าไป 162 00:10:53,486 --> 00:10:57,990 ก็เลยไม่มีข้อมูลจากระบบล็อก ที่แสดงว่ามีการใช้กุญแจเข้าห้อง 163 00:10:58,074 --> 00:11:00,201 ตามเวลาที่พวกเขาบอกว่าพวกเขาเข้าห้องไป 164 00:11:01,160 --> 00:11:04,580 ฉันไม่เจอหลักฐานว่ามีใครสอบปากคำผู้เป็นแม่ 165 00:11:05,122 --> 00:11:08,417 ที่เปิดประตูให้พวกเขาเข้าห้อง ตอนตีห้าครึ่งหรือหกโมงเช้า 166 00:11:08,501 --> 00:11:09,752 เพื่อยืนยันเวลานั้น 167 00:11:11,295 --> 00:11:15,383 การที่อลิสเตอร์ ดักลาสไม่ได้อยู่ในอเมริกา ทำให้มันยากมาก 168 00:11:16,092 --> 00:11:17,927 เราไม่มีอำนาจในต่างประเทศ 169 00:11:18,010 --> 00:11:20,012 แน่นอนว่าอยู่ๆ คุณจะเข้าไปในประเทศอื่น 170 00:11:20,096 --> 00:11:24,392 โดยไม่ได้รับอนุญาตไม่ได้ หรือไม่สามารถ "นี่ ขอคุยกับพลเมืองของคุณได้ไหม" 171 00:11:25,768 --> 00:11:29,397 ผมจำได้ว่าเขาเป็นคนน่ารักมาก สบายๆ มาก 172 00:11:29,980 --> 00:11:31,023 เป็นคนดี นึกออกไหม 173 00:11:31,107 --> 00:11:34,860 ไม่มีความคิดแย่ๆ เกี่ยวกับ… ไม่มีประสบการณ์แย่ๆ กับเขาเลย 174 00:11:34,944 --> 00:11:38,030 เขาอยู่ผิดที่ผิดเวลา เต้นรำกับผู้หญิงผิดคน 175 00:11:38,739 --> 00:11:41,242 และเขาก็บอกสิ่งที่เขารู้กับตำรวจแล้ว 176 00:11:41,951 --> 00:11:46,247 ไม่มีใครคิดด้วยซ้ำ ว่าเขาจะทำอะไรผิดหรือไม่ดีได้ 177 00:11:47,665 --> 00:11:52,753 น่าแปลกใจที่มีคนน้อยมาก ที่ตระหนักถึงอันตรายของการล่องเรือ 178 00:11:52,837 --> 00:11:55,423 แต่สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเอมี่ แบรดลีย์ 179 00:11:55,506 --> 00:11:57,633 และครอบครัวของเธอนั้นเกิดขึ้นได้จริงๆ 180 00:11:57,717 --> 00:12:00,511 ฉันไม่รู้ว่ามีการตรวจสอบประวัติ 181 00:12:00,594 --> 00:12:03,848 ลูกเรือที่พวกเขาจ้างยังไงบ้าง 182 00:12:03,931 --> 00:12:08,477 เพราะพวกเขาถูกจ้างมาจาก ประเทศที่กระบวนการตรวจสอบประวัติ 183 00:12:08,561 --> 00:12:12,732 อาจแตกต่างจากที่เราเคยชินกัน ในสหรัฐฯ อย่างสิ้นเชิง 184 00:12:12,815 --> 00:12:15,943 มีเรื่องราวเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซ้ำแล้วซ้ำเล่า 185 00:12:16,026 --> 00:12:20,614 เกี่ยวกับการหายตัวไป หรือการตายที่น่าสงสัย การล่วงละเมิดทางเพศ 186 00:12:21,782 --> 00:12:25,286 เวลามีอะไรเกิดขึ้น ฉันเดาว่าคนแรกที่พวกเขาโทรหาคือ 187 00:12:25,369 --> 00:12:26,746 ฝ่ายกฎหมาย 188 00:12:26,829 --> 00:12:29,165 "เราจะทำยังไงดี เราจะปกปิดเรื่องนี้ยังไง 189 00:12:29,248 --> 00:12:30,791 เราจะทำให้เรื่องนี้หายไปได้ยังไง" 190 00:12:32,334 --> 00:12:36,422 ผมคิดว่าคนลืม ว่าตอนที่คุณขึ้นเรือสำราญพวกนี้ 191 00:12:36,505 --> 00:12:38,883 คุณอยู่ในประเทศของคุณเอง 192 00:12:39,550 --> 00:12:41,510 คุณอาจเป็นพลเมืองอเมริกัน 193 00:12:42,094 --> 00:12:44,346 และนี่อาจดูเหมือนเมนสตรีท ยูเอสเอ 194 00:12:44,972 --> 00:12:45,848 แต่มันไม่ใช่ 195 00:12:46,849 --> 00:12:50,227 เพราะนายอำเภอของเมืองนี้ 196 00:12:50,311 --> 00:12:55,149 หัวหน้าหมู่บ้านลอยน้ำเล็กๆ แห่งนี้ คือกัปตันเรือ 197 00:12:55,232 --> 00:13:00,279 และกัปตันก็เป็นพนักงาน ของบริษัทมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ 198 00:13:01,071 --> 00:13:05,034 สิ่งที่เป็นเดิมพันคือเงิน 199 00:13:05,117 --> 00:13:08,412 มันคือการที่กำไรสำคัญกว่าคน 200 00:13:08,496 --> 00:13:10,414 กำไรสำคัญกว่าการคุ้มครอง 201 00:13:12,041 --> 00:13:16,587 การเป็นพนักงานของรอยัลแคริบเบียน ที่น่าภาคภูมิใจ มันน่าเศร้าจริงๆ 202 00:13:16,670 --> 00:13:19,465 ที่เราถูกกล่าวหาว่าทำผิด 203 00:13:19,548 --> 00:13:22,259 หรือไม่ทำหน้าที่ของเราให้ดี หรือไม่ใส่ใจ 204 00:13:22,343 --> 00:13:24,720 เราก็มีธุรกิจที่ต้องจัดการ 205 00:13:24,804 --> 00:13:28,891 แล้ว… เรื่องที่เกิดขึ้นก็ไม่มีใครคาดคิดเลยจริงๆ 206 00:13:32,645 --> 00:13:36,190 ผมสรุปแล้วว่าทฤษฎีสมคบคิดต่างๆ 207 00:13:36,273 --> 00:13:39,068 เกี่ยวกับเอมี่ แบรดลีย์มันไร้สาระ 208 00:13:40,152 --> 00:13:42,446 ผมคิดว่าเธอโดดเรือหรือไม่ก็พลัดตกลงไป 209 00:13:45,282 --> 00:13:47,993 และผมคิดว่ามันเป็นแค่การพยายามสรุปอะไรมั่วๆ 210 00:13:48,077 --> 00:13:53,958 เป็นครอบครัวที่ไม่ยอมรับ… ความจริง 211 00:13:56,001 --> 00:14:02,299 ครอบครัวที่ทำใจไม่ได้ ว่าลูกสาวของพวกเขาได้จากไปแล้ว 212 00:14:03,509 --> 00:14:05,219 กำลังมองหาคนมารับผิด 213 00:14:05,302 --> 00:14:10,182 หน้าปกเป็นรูปจันทรา เลวี่ 214 00:14:10,266 --> 00:14:13,727 มอลลี่ บิช, จิล เบอร์แมน และนี่คือเอมี่ 215 00:14:14,562 --> 00:14:19,149 ยี่สิบหกปีกับการตามหาเอมี่ทุกวัน 216 00:14:20,609 --> 00:14:22,236 มันคือเป้าหมายชีวิต 217 00:14:22,319 --> 00:14:24,572 เก้าอี้สองตัว แล้วก็ระเบียง 218 00:14:24,655 --> 00:14:27,408 มีชั้นดาดฟ้าให้อาบแดด แล้วก็มีชั้นคอมพาส 219 00:14:27,491 --> 00:14:31,203 ตรงนั้นจะเป็นเกาะ แล้วนี่ก็จะเป็นพื้นที่ค้นหาแบบตาราง 220 00:14:32,872 --> 00:14:38,836 เวลาที่ฉันอยู่เงียบๆ คนเดียว ฉันก็เอาแต่คิดว่า… "เราพลาดอะไรไปนะ" 221 00:14:38,919 --> 00:14:42,131 เรามองหาเบาะแส และมองหาใครสักคนที่มีอะไรบางอย่าง 222 00:14:43,132 --> 00:14:46,260 แต่พวกเขาไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี หรือไม่ก็กลัว 223 00:14:48,554 --> 00:14:50,931 เพราะฉันรู้ว่ามีคนรู้อะไรบางอย่างแน่ๆ 224 00:14:51,432 --> 00:14:56,645 โปรดมอบสิ่งนั้นที่เราต้องการ เพียงสิ่งเดียวให้เราเถอะ 225 00:14:58,147 --> 00:14:59,565 ถืออะไรอยู่ครับ 226 00:15:04,153 --> 00:15:05,362 มันคือ… 227 00:15:06,322 --> 00:15:07,781 มันคือข้อความในขวด 228 00:15:07,865 --> 00:15:11,243 ที่เธอส่งฉันมาให้ฉันเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1998 229 00:15:13,329 --> 00:15:15,789 มันเป็นเรื่องส่วนตัวที่สุดเรื่องนึงเลย 230 00:15:15,873 --> 00:15:21,003 และฉันลังเลสุดๆ ที่จะเล่าเรื่องนี้ 231 00:15:22,046 --> 00:15:24,840 ให้ใครฟัง 232 00:15:25,716 --> 00:15:27,301 ฉันทำไม่ได้… มันไม่… 233 00:15:36,477 --> 00:15:38,479 เรามาเริ่มกันตั้งแต่ต้นเลยดีไหมครับ 234 00:15:38,562 --> 00:15:39,396 ได้ค่ะ 235 00:15:42,107 --> 00:15:46,070 เราเจอกันที่การคัดตัวเข้าทีมบาสเกตบอล 236 00:15:49,406 --> 00:15:54,995 ฉันอายุ 14 และฉันเป็นคนขี้อาย เก็บตัว ไม่มั่นใจ 237 00:15:56,038 --> 00:16:00,668 แล้วฉันก็เห็นคนที่มั่นใจมากๆ เสียงดัง 238 00:16:01,835 --> 00:16:07,549 ร่าเริงคนนี้ที่กำลังโชว์ท่ายาก 239 00:16:07,633 --> 00:16:12,888 และเธอจะเลย์อัปเฉยๆ ไม่ได้นะ เธอจะต้องใส่ความเท่เข้าไปด้วย 240 00:16:14,098 --> 00:16:17,434 ฉันเลยแบบว่า "โห คนนี้ใครเนี่ย" 241 00:16:19,269 --> 00:16:21,105 เราสองคนอยู่ในทีมที่เดินทางแข่งด้วยกัน 242 00:16:21,188 --> 00:16:26,026 เพราะงั้น เราพักกันในโรงแรม เราเล่นกันทั้งวัน 243 00:16:26,610 --> 00:16:29,405 เราก็เลยเป็นเพื่อนสนิทกันเร็วมากๆ 244 00:16:30,030 --> 00:16:32,574 เราเข้ากันได้ในหลายๆ เรื่อง 245 00:16:32,658 --> 00:16:34,743 เราไปบ้านของอีกคน 246 00:16:34,827 --> 00:16:37,788 แล้วความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้น 247 00:16:37,871 --> 00:16:41,917 ฉันก็แบบ "โอเค คนคนนี้ ที่เธอกำลังคบหาอยู่เป็นใครนะ" 248 00:16:42,001 --> 00:16:44,378 ฉันเคยไปนอนค้างที่บ้านเธอ 249 00:16:44,461 --> 00:16:47,214 ฉันนอนไม่หลับ ทำไมไม่หลับ… หัวใจฉันเต้นแรง 250 00:16:47,297 --> 00:16:51,427 แต่เห็นได้ชัดว่าฉันหลงรักเธอเข้าแล้ว 251 00:16:52,052 --> 00:16:54,638 แต่แล้วเราก็ไปเรียนกันคนละมหาวิทยาลัย 252 00:16:54,722 --> 00:16:57,224 และเปิดเผยว่าเป็นเกย์ที่มหาวิทยาลัยทั้งคู่ 253 00:16:58,267 --> 00:17:02,062 แต่เราไม่รู้เรื่องนี้เลยจริงๆ จนกระทั่งเรียนจบ 254 00:17:03,814 --> 00:17:06,108 เราไปบาร์เกย์กัน 255 00:17:06,191 --> 00:17:09,528 และอยู่ด้วยกันทั้งคืน และเต้นกัน พูดคุยอัปเดตชีวิตกัน 256 00:17:10,863 --> 00:17:14,033 แล้วเธอก็ขับรถมาส่งฉันหน้าบ้าน 257 00:17:15,159 --> 00:17:16,910 เราทั้งคู่โน้มตัวเข้าหากัน 258 00:17:19,079 --> 00:17:22,416 ฉันไม่เคยถูกจูบแบบนั้นมาก่อน 259 00:17:22,499 --> 00:17:27,212 ฉันคิดว่าเราอยู่ในรถคันนั้น จูบกันเป็นชั่วโมงได้ 260 00:17:27,296 --> 00:17:31,467 และมันรู้สึกเหมือน… ในที่สุด 261 00:17:32,843 --> 00:17:33,969 มันเหมือนต้องมนตร์เลย 262 00:17:35,721 --> 00:17:40,100 ฉันเพิ่งได้งานที่มหาวิทยาลัยเคนทักกี 263 00:17:40,184 --> 00:17:41,769 ฉันก็เลยกำลังเตรียมตัวจะไปแล้ว 264 00:17:42,394 --> 00:17:46,982 แต่เราต่างก็รู้โดยสัญชาตญาณ ว่าเราอยากอยู่ด้วยกัน 265 00:17:47,066 --> 00:17:50,110 แล้วเราก็ตกลงจะคบกันระยะไกล 266 00:17:50,736 --> 00:17:52,905 เธอจะแวะมาช่วงสุดสัปดาห์ 267 00:17:52,988 --> 00:17:56,158 และฉันก็รักเธอมาก 268 00:17:56,241 --> 00:17:58,077 (มกราคม 1998 สองเดือนก่อนเอมี่จะหายตัวไป) 269 00:17:58,160 --> 00:18:01,830 แต่ในเดือนมกราคม ปี 1998 เธอโทรหาฉัน 270 00:18:01,914 --> 00:18:06,835 เธออยากบอกฉันว่าเธอจูบกับใครคนนึง 271 00:18:07,461 --> 00:18:08,712 พวกเขาดื่มกัน 272 00:18:08,796 --> 00:18:11,548 เธอบอกว่ามันไม่ได้มีความหมายอะไร 273 00:18:11,632 --> 00:18:17,971 เธอบอกว่ามันช่วยให้เธอยืนยัน ความรู้สึกที่เธอมีต่อฉัน 274 00:18:18,055 --> 00:18:22,643 และฉันบอกว่า "เอมี่ ฉันต้องการเวลา ทำใจกับเรื่องนี้หน่อย" 275 00:18:23,352 --> 00:18:27,147 ฉันไม่ได้โทรกลับหาเธอ เธอเลยใช้วิธีเขียนจดหมายแทน 276 00:18:27,815 --> 00:18:30,359 และข้อความในขวดด้วย 277 00:18:32,569 --> 00:18:35,155 (24 ก.พ. 98) 278 00:18:35,239 --> 00:18:36,907 มอลลี่ 279 00:18:36,990 --> 00:18:41,912 "มอลลี่ ฉันทำให้เธอเจ็บ ลึกเกินกว่าที่เธอจะลืมได้ 280 00:18:41,995 --> 00:18:45,082 ฉันไม่ได้ขอให้เธอลืม เพราะมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น 281 00:18:45,165 --> 00:18:50,003 ฉันแค่อยากถามเธอว่าพอจะมีสักมุมในหัวใจ ที่เธอจะยกโทษให้ฉันได้ไหม 282 00:18:50,838 --> 00:18:52,923 มอลลี่ ยกโทษให้ฉันได้ไหม 283 00:18:53,674 --> 00:18:57,386 ฉันมันไม่คิดถึงใจเธอ ไม่เป็นผู้ใหญ่ และเห็นแก่ตัว 284 00:18:57,469 --> 00:19:01,515 ฉันไม่ชอบคนที่ฉันเป็น และฉันไม่ภูมิใจในการกระทำของฉันเลย 285 00:19:02,141 --> 00:19:04,601 ฉันรู้สึกเหมือนมีมหาสมุทรคั่นกลางระหว่างเรา 286 00:19:06,270 --> 00:19:10,190 เหมือนฉันอยู่บนเกาะร้าง รอให้เธอมาช่วยฉัน 287 00:19:10,858 --> 00:19:14,027 ข้อความในขวดคือความหวังเดียวของฉัน 288 00:19:14,778 --> 00:19:18,198 ฉันคิดถึงเธอ มอลลี่ ช่วยฉันด้วย 289 00:19:20,200 --> 00:19:21,952 เคว้งคว้าง จากเอมี่" 290 00:19:37,217 --> 00:19:41,972 หลายปีผ่านไป เพราะวันครบรอบ ปีที่ 20 กำลังจะมาถึงแล้ว 291 00:19:42,055 --> 00:19:44,558 นั่นเป็นวิธีที่ดีมากในการเผยแพร่ข้อมูลออกไป 292 00:19:44,641 --> 00:19:47,394 เพื่อเน้นย้ำให้คนรู้ว่าเอฟบีไอยังไม่ปิดคดีนี้ 293 00:19:47,477 --> 00:19:50,939 เรายังเปิดรับข้อมูลใหม่ๆ อยู่ และยินดีรับทุกเบาะแสที่ส่งเข้ามา 294 00:19:51,648 --> 00:19:53,192 หลายปีมานี้ 295 00:19:53,275 --> 00:19:55,235 ฉันให้ทำภาพจำลองใบหน้าของเอมี่ตามวัย 296 00:19:55,319 --> 00:19:58,864 เพราะตัวฉันเองก็ดูไม่เหมือนกับ ตอนที่ฉันเรียนจบมหาวิทยาลัย 297 00:19:59,948 --> 00:20:02,701 เธออาจเปลี่ยนทรงผมไปแล้ว ผมยาว ผมสั้น 298 00:20:02,784 --> 00:20:04,578 และแน่นอนว่าเธอแก่ลง 299 00:20:04,661 --> 00:20:07,831 ถ้าคุณมีข้อมูลอะไร ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้โดยสารในตอนนั้น 300 00:20:07,915 --> 00:20:10,375 หรือลูกเรือ เราขอให้คุณก้าวออกมา 301 00:20:10,459 --> 00:20:14,254 รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ อาจช่วยเรา หาคำตอบได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเอมี่ 302 00:20:15,380 --> 00:20:19,635 ย้อนกลับไปในปี 1998 ตอนนั้นยังแทบไม่มีอินเทอร์เน็ตให้ใช้เลย 303 00:20:19,718 --> 00:20:21,553 อะไรๆ เปลี่ยนไปมากแล้ว 304 00:20:25,557 --> 00:20:27,267 ไง ทุกคน ขอต้อนรับกลับสู่ช่องของฉัน 305 00:20:27,351 --> 00:20:30,854 วันนี้ เราจะมาพูดถึงคดีคนหายที่ยังไม่คลี่คลาย 306 00:20:30,938 --> 00:20:32,231 เอมี่ ลินน์ แบรดลีย์ 307 00:20:32,314 --> 00:20:34,316 - เอมี่ แบรดลีย์ - เอมี่ ลินน์ แบรดลีย์ 308 00:20:34,399 --> 00:20:36,401 หนึ่งในปริศนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในท้องทะเล 309 00:20:36,485 --> 00:20:39,529 ฉันไม่คิดจริงๆ ว่าเธอจะตั้งใจโดดจากเรือ 310 00:20:39,613 --> 00:20:42,532 โอเค ก่อนอื่นเลย ต่อให้เธอตกจากเรือจริง 311 00:20:42,616 --> 00:20:45,369 แต่พวกเขาอยู่ใกล้มาก เธอน่าจะว่ายน้ำได้ 312 00:20:45,452 --> 00:20:48,205 ถึงมันจะชวนให้สะเทือนใจ แต่ก็มีความเป็นไปได้อยู่มาก 313 00:20:48,288 --> 00:20:51,124 ที่เอมี่ ลินน์ แบรดลีย์ อาจถูกลักลอบลงจากเรือสำราญลำนี้ 314 00:20:51,208 --> 00:20:54,044 - เรือมีตู้เยอะมาก แล้วก็… - ใช่ 315 00:20:54,127 --> 00:20:57,256 มุมแปลกๆ หรือซอกหลืบเล็กๆ ที่สามารถซ่อนใครสักคนไว้ได้ 316 00:20:57,339 --> 00:21:02,219 เขาเป็นพนักงานของเรือสำราญ และเข้าถึงพื้นที่หวงห้ามได้ 317 00:21:02,302 --> 00:21:04,471 - บางทีสมาชิกวงบลูออร์คิด… - ใช่ 318 00:21:04,554 --> 00:21:07,557 อาจทำงานให้กับองค์ชั่วร้ายอะไรสักอย่าง 319 00:21:07,641 --> 00:21:09,977 บางทีลูกเรือทุกคนอาจเกี่ยวข้องด้วย 320 00:21:10,060 --> 00:21:12,604 ฉันคิดว่าเธอถูกหมายหัวไว้อยู่แล้ว 321 00:21:13,188 --> 00:21:15,732 ดังนั้นถ้าคุณมีข้อมูลอะไรที่อาจช่วยให้ตามหาตัว 322 00:21:15,816 --> 00:21:19,111 หรือระบุตัวเอมี่ ลินน์ แบรดลีย์ได้ กรุณาติดต่อเอฟบีไอ 323 00:21:19,695 --> 00:21:23,615 (ซิดนีย์ ออสเตรเลีย) 324 00:21:24,283 --> 00:21:28,620 ผมรู้เรื่องคดีของเอมี่ครั้งแรกเมื่อปี 2014 325 00:21:28,704 --> 00:21:32,666 เว็บบอร์ดพูดคุยเรื่องอาชญากรรมที่เกิดขึ้นจริง ก็เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นในช่วงนั้น 326 00:21:32,749 --> 00:21:34,960 ผมค่อนข้างสนใจอาชญากรรมที่เกิดขึ้นจริงมาก 327 00:21:35,043 --> 00:21:38,422 ผมค้นกูเกิลและหาข้อมูลทุกอย่าง เท่าที่หาได้เกี่ยวกับเอมี่ 328 00:21:39,047 --> 00:21:43,802 มีทั้งบทความ กระทู้ในเว็บสลูธ แล้วก็เว็บบอร์ดที่คนพูดคุยกัน 329 00:21:44,511 --> 00:21:47,723 ผมตกใจมากที่… ข้อแรก ผมไม่เคยได้ยินคดีนี้เลย 330 00:21:47,806 --> 00:21:50,267 และที่ไม่เคยมีใครพบเอมี่เลย 331 00:21:50,350 --> 00:21:55,230 เรื่องราวของเอมี่สะเทือนใจผมในหลายๆ แง่มุม และผมรู้สึกจริงๆ ว่ามันต้องมี 332 00:21:55,314 --> 00:21:56,773 แหล่งข้อมูลหลัก 333 00:21:56,857 --> 00:22:00,319 ที่สามารถโพสต์ข้อมูลทั้งหมด ที่เกี่ยวข้องกับคดีของเอมี่ได้ 334 00:22:01,737 --> 00:22:05,657 เพราะถ้าไม่มี บ่อยครั้งที่คดีพวกนี้ก็ถูกลืมไปจริงๆ 335 00:22:06,491 --> 00:22:12,331 นั่นคือเหตุผลที่ในปี 2018 ผมได้สร้างเว็บไซต์ ของผมขึ้นมา amybradleyismissing.com. 336 00:22:17,919 --> 00:22:20,255 มันมีรูปถ่าย การพบเห็น 337 00:22:20,339 --> 00:22:24,926 ลิงก์ที่เก็บไว้จำนวนมาก เบาะแสทั้งหมด ข้อมูลนำสืบ และทฤษฎีต่างๆ 338 00:22:27,554 --> 00:22:32,434 แน่นอนว่า พอเป็นคดีใหญ่ขนาดนี้ คนก็ยิ่งเดากันไปต่างๆ นานา 339 00:22:38,190 --> 00:22:42,152 และผมยืนอยู่ตรงนั้นตอนที่ผมเห็นเอมี่ 340 00:22:44,321 --> 00:22:46,198 ผมทำงานด้านการสื่อสาร 341 00:22:46,281 --> 00:22:48,367 ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเครือข่ายและการสื่อสาร 342 00:22:48,450 --> 00:22:49,284 นั่นคืองานของผม 343 00:22:50,535 --> 00:22:54,539 วันนึงไอวาบอกผมว่า "นี่ คนนี้ แอนโทนี่ วิลลิส 344 00:22:54,623 --> 00:22:56,041 เขาสร้างเว็บไซต์นี้ขึ้นมา" 345 00:22:57,542 --> 00:23:01,296 แอนโทนี่กับไอวาก็เลยเริ่มผูกมิตรกัน 346 00:23:01,380 --> 00:23:06,218 แล้วเราก็เริ่มคิดว่า "เดี๋ยวนะ เรามีเว็บไซต์แล้ว 347 00:23:06,301 --> 00:23:09,429 เรามีข้อมูลชนิดข้อความที่มาจากเว็บไซต์นั้น 348 00:23:09,513 --> 00:23:12,015 เรามีการติดตามไอพีบนเว็บไซต์นั้น 349 00:23:12,724 --> 00:23:15,644 ทำไมเราไม่เริ่มขุดคุ้ยข้อมูลนั่นล่ะ" 350 00:23:18,563 --> 00:23:22,901 ข้อดีของเว็บไซต์ผมคือ ผมสามารถเข้าไปดูข้อมูลวิเคราะห์ได้ 351 00:23:22,984 --> 00:23:26,947 ผมหาทุกไอพีที่เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์ของผมได้ 352 00:23:27,030 --> 00:23:30,826 แล้วผมก็สามารถ… สิ่งที่ทำคือเราคัดลอกและวางไอพีพวกนั้น 353 00:23:30,909 --> 00:23:32,828 ลงไปในโปรแกรมอ่านไอพี แล้วมันก็จะ 354 00:23:32,911 --> 00:23:36,123 แสดงตำแหน่งโดยประมาณ ของที่อยู่ไอพีนั้นว่าอยู่ที่ไหน 355 00:23:38,875 --> 00:23:42,045 แอนโทนี่เริ่มส่งข้อมูลและข้อมูลเชิงเทคนิคให้ผม 356 00:23:43,046 --> 00:23:44,881 ผมเริ่มคัดกรองข้อมูล 357 00:23:45,424 --> 00:23:47,384 เรากำลังหารูปแบบ 358 00:23:47,467 --> 00:23:49,719 ว่าที่อยู่ไอพีพวกนี้มาจากไหน 359 00:23:52,097 --> 00:23:54,266 สิ่งที่ทำให้ผมตกใจมาก 360 00:23:54,349 --> 00:23:58,562 คือจำนวนไอพีที่มาจากบริดจ์ทาวน์ บาร์เบโดส 361 00:24:02,816 --> 00:24:04,276 ครั้งสุดท้ายที่มีคนเห็นเธอ… 362 00:24:06,153 --> 00:24:07,612 คือที่บาร์เบโดส 363 00:24:08,238 --> 00:24:11,032 เราเลยเริ่มถ่ายรูปครอบครัวของเอมี่ 364 00:24:11,575 --> 00:24:13,660 แล้วเราก็เริ่มโพสต์ข้อมูลบนนั้น 365 00:24:14,327 --> 00:24:16,997 ผมเริ่มดึงที่อยู่ไอพีทั้งหมดออกมา 366 00:24:17,080 --> 00:24:21,376 มันบอกเราว่าที่อยู่ไอพีนั้น เข้าไปที่เว็บไซต์นั้นกี่ครั้ง 367 00:24:21,460 --> 00:24:26,339 มันบอกเราว่าพวกเขาไปที่หน้าไหน และพวกเขาอยู่ที่หน้านั้นนานแค่ไหน 368 00:24:28,091 --> 00:24:32,929 ทำไม ทำไมๆ ในวันเกิด 369 00:24:33,430 --> 00:24:37,642 วันครบรอบ คริสต์มาส ถึงได้มีใครบางคนเข้าเว็บนั้นอยู่ตลอด 370 00:24:39,519 --> 00:24:41,938 คนคนนั้นเน้นวันขอบคุณพระเจ้า… 371 00:24:43,857 --> 00:24:44,691 คริสต์มาส 372 00:24:46,485 --> 00:24:47,694 และวันเกิด 373 00:24:48,445 --> 00:24:51,490 และเข้ามาจากคูราเซา เข้ามาจากบาร์เบโดส 374 00:24:51,573 --> 00:24:54,284 แล้วแช่อยู่ในเว็บประมาณ 45 นาทีได้ 375 00:24:54,367 --> 00:24:55,744 มันไม่สมเหตุสมผลเลย 376 00:24:59,080 --> 00:25:00,457 และนี่คือทฤษฎีของผม 377 00:25:01,500 --> 00:25:02,667 ซึ่งก็เป็นแค่ทฤษฎีเท่านั้น 378 00:25:02,751 --> 00:25:06,463 มันอาจจะเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แหละ 379 00:25:06,546 --> 00:25:09,841 ที่อยากรู้ว่าตัวเองใกล้จะถูกจับแค่ไหนแล้ว 380 00:25:10,717 --> 00:25:12,719 ทฤษฎีที่สองคือ เป็นเอมี่เอง 381 00:25:13,762 --> 00:25:15,388 (สวนของเอมี่) 382 00:25:15,472 --> 00:25:18,892 เราลงรูปใหม่เยอะมาก เรื่องต่างๆ ที่อ่อนไหว 383 00:25:19,809 --> 00:25:23,522 เราเคยซื้อรถมิอาต้าให้เธอ มีรูปหมาด้วย 384 00:25:24,189 --> 00:25:27,567 เผื่อว่าถ้าเธอบังเอิญได้เห็นมันเข้า 385 00:25:27,651 --> 00:25:30,153 หวังว่าเธอจะเห็นมันและรู้ว่าเรายังพยายามอยู่ 386 00:25:30,237 --> 00:25:31,446 และยังคิดถึงเธออยู่ 387 00:25:32,405 --> 00:25:34,699 หน้าเว็บที่พวกเขาชอบเข้าน่ะ 388 00:25:34,783 --> 00:25:37,035 ทำไมคุณถึงดูหน้านี้ 389 00:25:37,118 --> 00:25:40,622 แล้วทำไมคุณถึงใช้เวลาอยู่กับมันนาน 390 00:25:40,705 --> 00:25:42,874 ทำไมคุณถึงกลับมาดูหน้าพวกนี้อยู่ตลอด 391 00:25:42,958 --> 00:25:45,085 ทำไมคุณถึงสนใจหน้าพวกนี้ 392 00:25:47,087 --> 00:25:50,048 บางทีคุณอาจจะทำแบบนี้ เพราะคุณอยากติดต่อกลับไป 393 00:25:50,131 --> 00:25:52,592 คุณอยากติดต่อกลับไป มันเป็นความทรงจำ ใช่ไหม 394 00:25:52,676 --> 00:25:55,178 คุณอยากเห็นว่าพ่อกับแม่คุณ 395 00:25:55,262 --> 00:25:57,806 แก่ลงแค่ไหนตลอดหลายปีที่ผ่านมา และน้องชายคุณทำอะไรอยู่ 396 00:25:57,889 --> 00:25:59,891 หรือมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตพวกเขาบ้าง 397 00:25:59,975 --> 00:26:02,269 คนคนนั้นอาจมาดู เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ 398 00:26:04,271 --> 00:26:07,649 ตอนที่เอมี่หายตัวไป มีการขู่ไหมว่า 399 00:26:07,732 --> 00:26:10,443 "ถ้าบอกพ่อแม่ เราจะฆ่าพวกเขา" 400 00:26:10,527 --> 00:26:14,155 เธออาจจะยังเชื่ออยู่ก็ได้ ว่าครอบครัวของเธออาจถูกคุกคาม 401 00:26:15,865 --> 00:26:18,994 ฉันคิดว่าความคิดที่ว่าเธอถูกกักตัวไว้ 402 00:26:19,077 --> 00:26:23,373 และเธอจะเข้าไปที่เว็บไซต์ เพื่อดูรูปถ่ายของตัวเอง… 403 00:26:23,456 --> 00:26:24,457 อะไรก็เป็นไปได้ค่ะ 404 00:26:25,792 --> 00:26:29,212 คุณติดตามคนที่เข้ามาในเว็บไซต์ได้ 405 00:26:29,296 --> 00:26:32,882 แต่คุณต้องผ่านกระบวนการทางกฎหมาย เพื่อให้ได้ข้อมูลสมาชิก 406 00:26:32,966 --> 00:26:36,511 ถ้าคนที่เข้าเว็บเป็นชาวต่างชาติ และไม่ได้ใช้เครือข่ายจากสหรัฐฯ 407 00:26:36,595 --> 00:26:39,889 เราก็ไม่มีทางได้ข้อมูลอะไรมาเลย 408 00:26:39,973 --> 00:26:41,600 ว่าเป็นใครที่เข้าเว็บไซต์นั้น 409 00:26:42,225 --> 00:26:44,311 คำถามที่ผมมั่นใจว่า มีคนเคยถามคุณเหมือนกันคือ 410 00:26:44,394 --> 00:26:48,356 ทำไมเอมี่ไม่โทรกลับบ้าน อีเมลกลับบ้าน ถ้าเธอยังไม่ตาย 411 00:26:49,441 --> 00:26:51,192 โอเค ก็… 412 00:26:52,861 --> 00:26:54,237 เป็นคำถามที่ดี 413 00:26:56,239 --> 00:26:59,075 ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ติดต่อมา 414 00:26:59,159 --> 00:27:01,786 ถ้าเธอใช้คอมพิวเตอร์ได้ 415 00:27:01,870 --> 00:27:03,663 แต่นั่นแหละ เราไม่รู้ 416 00:27:03,747 --> 00:27:05,915 ว่าเธอเจออะไรมา ว่าเธอทนทุกข์อะไรมา 417 00:27:10,295 --> 00:27:12,964 ตอนที่ฉันเจอเอมี่ที่บาร์เบโดส 418 00:27:13,923 --> 00:27:17,636 สิ่งนึงที่ฉันจำได้แม่นคือตอนที่ผู้ชายพูดว่า 419 00:27:17,719 --> 00:27:21,806 "เธอควรพร้อมไปนะ และอย่าคิดหนีหรือทำอะไรทั้งนั้น 420 00:27:23,058 --> 00:27:26,478 เพราะเราจะรอและเฝ้าดูอยู่ข้างนอกทั้งคืน" 421 00:27:26,561 --> 00:27:29,648 ผู้หญิงคนนั้นถามว่า "เราแวะดูเด็กๆ ได้ไหม" 422 00:27:31,232 --> 00:27:33,902 เขาบอกว่า "ได้ เราแวะดูเด็กๆ ได้" 423 00:27:33,985 --> 00:27:37,113 เขาถาม "เธอจะให้ความร่วมมือ และไม่พยายามหนีไหม" เธอตอบ "ใช่" 424 00:27:39,324 --> 00:27:42,118 ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปหาลูกใคร 425 00:27:42,202 --> 00:27:46,915 แต่เธอตื่นเต้นกับเรื่องนั้นมาก 426 00:27:47,832 --> 00:27:49,626 อาจจะเป็นลูกๆ ของเธอก็ได้ 427 00:27:49,709 --> 00:27:52,379 หลายๆ อย่างอาจเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น 428 00:27:52,462 --> 00:27:55,423 เราไม่รู้ว่าเธอมีลูกไหม ตอนนี้เธออาจเป็นแม่คนแล้ว 429 00:27:55,507 --> 00:27:58,301 เราไม่รู้ว่ามีการข่มขู่ครอบครัวเธอรึเปล่า 430 00:27:58,385 --> 00:28:01,137 นั่นอาจอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงไม่ติดต่อมา 431 00:28:01,221 --> 00:28:05,725 ถึงแม้ว่าจะมีคนเคยเห็นเธอในคูราเซา มีคนเคยเห็นเธอในบาร์เบโดส 432 00:28:08,395 --> 00:28:10,563 ผมดูการพบเห็นทั้งหมดนี้ 433 00:28:11,731 --> 00:28:14,442 และมีคนถามว่า "ทำไมเธอไม่โทรหาคุณ" 434 00:28:14,526 --> 00:28:17,404 นั่นน่าจะเป็นคำถามที่เราถูกถามบ่อยที่สุดแล้ว 435 00:28:17,487 --> 00:28:19,864 "ถ้าเธอยังอยู่ ทำไมเธอไม่โทรหาคุณ" 436 00:28:19,948 --> 00:28:21,116 ก็มีหลายเหตุผลนะ 437 00:28:22,075 --> 00:28:24,869 เธออาจจะเป็นเหยื่อ ของสตอกโฮล์มซินโดรมก็ได้ 438 00:28:25,954 --> 00:28:29,457 ที่คนที่ถูกจับตัวไปเริ่มรู้สึกเข้าอกเข้าใจ คนที่จับตัวพวกเขาไป 439 00:28:32,627 --> 00:28:36,172 เธออาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่เธอมีลูก 440 00:28:36,923 --> 00:28:39,759 พวกเขาอาจขู่เธอ พวกเขาอาจขู่ลูกๆ ของเธอ 441 00:28:40,468 --> 00:28:42,262 เราไม่รู้คำตอบพวกนี้เลย 442 00:28:43,012 --> 00:28:46,349 มันแค่ทำให้ผมมีความหวัง ว่าเธอยังอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ 443 00:28:46,433 --> 00:28:49,394 พอคิดว่าฉันมีหลานที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อน 444 00:28:49,477 --> 00:28:54,023 ฉันยังอยู่บนโลกนี้ ฉันยังอยู่ตรงนี้ ดังนั้นถ้าฉันยังอยู่ 445 00:28:54,107 --> 00:28:56,317 และเราสามารถหาเอมี่เจอได้ 446 00:28:56,401 --> 00:28:58,737 และถ้าเธอมีลูก ก็ตามหาลูกๆ ของเธอให้เจอ 447 00:29:00,655 --> 00:29:01,698 ฉันคงมีความสุข 448 00:29:06,661 --> 00:29:09,622 ในนี้มีของอยู่นิดหน่อยที่พิเศษมาก 449 00:29:09,706 --> 00:29:14,002 เรามีข้าวของทั้งหมดของเอมี่… 450 00:29:15,920 --> 00:29:17,422 แม้กระทั่ง… 451 00:29:23,636 --> 00:29:25,263 เศษเหรียญในกระเป๋าเงินเธอ 452 00:29:26,848 --> 00:29:31,394 การที่ไม่รู้อะไรเลย มันไม่บั่นทอนจิตใจพวกเขาได้ยังไงกัน 453 00:29:31,478 --> 00:29:32,353 แต่มันไม่บั่นทอน 454 00:29:33,396 --> 00:29:38,485 ผ่านไป 30 ปี พวกเขาก็ยัง ดูมีความหวังและมองโลกแง่ดีอยู่เลย 455 00:29:39,319 --> 00:29:42,405 แต่ความหวังก็เป็นดาบสองคมนะ 456 00:29:43,364 --> 00:29:45,116 และฉันไม่รู้ว่าอะไรดีกว่ากัน 457 00:29:45,200 --> 00:29:50,371 การมีความหวังแบบนั้น มีความเชื่อว่าเธอจะกลับบ้าน 458 00:29:51,080 --> 00:29:54,542 หรือการได้บทสรุปที่คุณต้องการ 459 00:29:59,422 --> 00:30:02,550 ถ้าเธอกำลังดื่มไหมไทย อยู่บนชายหาดที่ไหนสักแห่ง 460 00:30:02,634 --> 00:30:04,469 แล้วเราก็เจอเธอ และเธอมีความสุข 461 00:30:05,887 --> 00:30:08,348 ฉันคงเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก 462 00:30:10,725 --> 00:30:14,521 แต่ฉันว่านั่นไม่ใช่… ตอนจบที่เราจะได้รับ 463 00:30:19,400 --> 00:30:22,904 เพราะสถานการณ์ 464 00:30:22,987 --> 00:30:27,283 ที่เธอหายตัวไปในอีกหนึ่งเดือนให้หลังตรงกับวันที่ 465 00:30:27,367 --> 00:30:30,745 เธอส่งจดหมายฉบับนี้ให้ฉัน 466 00:30:30,829 --> 00:30:34,958 แถมมันยังเป็นข้อความในขวดด้วย 467 00:30:36,125 --> 00:30:39,879 การเปรียบเปรยที่เหมาะเจาะเกินไปนี้ 468 00:30:39,963 --> 00:30:43,049 เอื้อต่อการเข้าใจผิดมาก 469 00:30:44,801 --> 00:30:47,095 มันอาจสื่อถึงการฆ่าตัวตาย… 470 00:30:48,972 --> 00:30:51,182 แต่ฉันไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้น 471 00:30:51,266 --> 00:30:54,269 สำหรับฉัน ฉันได้อ่านจดหมายรัก 472 00:30:55,603 --> 00:30:57,230 มันคือจดหมายรัก 473 00:31:00,400 --> 00:31:02,443 หลังจากได้รับข้อความในขวด 474 00:31:03,236 --> 00:31:06,865 ฉันก็ติดต่อไปหาเธอ แล้วเราก็คืนดีกันจริงๆ 475 00:31:06,948 --> 00:31:10,994 นี่คือไม่กี่วันก่อนที่เธอจะไปล่องเรือ 476 00:31:11,703 --> 00:31:14,455 เธออยากให้ฉันไปเจอเบลีย์ หมาที่เธอรับมาเลี้ยง 477 00:31:14,539 --> 00:31:16,708 และเธออยากให้ฉันเห็น อะพาร์ตเมนต์ของเธอมาก 478 00:31:19,752 --> 00:31:24,424 ตอนที่อยู่กับเธอ ฉันรู้เลยว่าเราต้องไปกันรอดแน่ 479 00:31:25,008 --> 00:31:27,510 และเราวางแผนว่าเราจะเจอกัน 480 00:31:27,594 --> 00:31:31,097 หลังจากล่องเรือ ในวันอีสเตอร์ 481 00:31:31,764 --> 00:31:34,267 ฉันคิดว่าเธอไม่เคยล่องเรือสำราญมาก่อน 482 00:31:34,350 --> 00:31:36,311 เธอตื่นเต้นกับมันมาก 483 00:31:38,980 --> 00:31:40,732 เธอเขียนโปสการ์ดมาหาฉัน 484 00:31:41,649 --> 00:31:47,363 มันมาถึงหลังจากที่ฉันได้ข่าวว่าเธอหายตัวไป 485 00:31:50,283 --> 00:31:53,912 ฉันเป็นช่างภาพ เธอเลยพูดถึงการถ่ายรูป 486 00:31:55,538 --> 00:31:57,707 แล้วเธอก็พูดว่า "ฉันอยากให้เธออยู่ที่นี่ด้วยจัง" 487 00:32:02,128 --> 00:32:06,049 ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไปห้ามเธอ ไม่ให้ไปล่องเรือจริงๆ 488 00:32:07,425 --> 00:32:08,843 นึกออกไหม ฉันอยู่ตรงนั้นแท้ๆ 489 00:32:08,927 --> 00:32:12,221 ฉันอยู่ตรงนั้นกับเธอ ในอะพาร์ตเมนต์นั้นก่อนเธอจะไป และ… 490 00:32:14,015 --> 00:32:17,185 มันเหมือนฉันเห็นเธอ ฉันมองเห็นเธอได้ชัดเจน 491 00:32:17,268 --> 00:32:18,561 ฉันได้กลิ่นเธอ 492 00:32:19,354 --> 00:32:21,272 ฉันรู้สึกถึงเธอได้ 493 00:32:28,947 --> 00:32:31,366 ก็เพราะเราทำให้เธอมีชีวิตอยู่ไง เข้าใจใช่ไหม 494 00:32:31,449 --> 00:32:33,409 เราทำให้เธอมีชีวิตอยู่ 495 00:32:39,248 --> 00:32:43,962 วันนี้เป็นวันที่ 9,758 496 00:32:44,045 --> 00:32:47,131 ที่เราพยายามตามหาเอมี่ 497 00:32:50,468 --> 00:32:52,470 เราจะไม่มีวันถอดใจจากเธอ 498 00:32:53,471 --> 00:32:56,432 ในตอนเช้าพอเราตื่นนอน เราจะพูดว่า "อาจจะเป็นวันนี้แหละ" 499 00:32:56,516 --> 00:32:58,434 แล้วพอเราเตรียมตัวเข้านอน 500 00:32:58,518 --> 00:33:02,355 เราจะมีจูบพิเศษให้เอมี่ และพูดว่า "อาจจะเป็นพรุ่งนี้แหละ" 501 00:33:03,648 --> 00:33:06,317 เราเก็บรถของเธอไว้ในโรงรถที่บ้าน 502 00:33:06,401 --> 00:33:09,654 เราจอดมันไว้ไม่ให้โดนแดดฝน และขัดให้เงาอยู่ตลอด 503 00:33:10,321 --> 00:33:15,326 นั่นรถของลูก และลูกคง… ลูกคงอยากกลับมาขับมันได้ 504 00:33:16,619 --> 00:33:20,415 ดังนั้นมันจะอยู่ในสภาพเดิมเมื่อเธอกลับมาที่นี่ 505 00:33:23,251 --> 00:33:25,503 แล้วเธอก็จะได้ขับมันอีก 506 00:33:29,257 --> 00:33:33,594 เราทุกคนมีความรู้สึกว่าเธอยังอยู่บนโลกนี้ 507 00:33:38,433 --> 00:33:42,895 การไม่มีบทสรุปหรือการไม่รู้อะไรเลย ทำให้เรามีความหวังต่อไป 508 00:33:44,105 --> 00:33:47,483 ที่จริงผมก็ชอบให้เป็นแบบนี้มากกว่านะ 509 00:33:47,567 --> 00:33:50,653 ดีกว่าการได้คำตอบแล้วทุกอย่างจบสิ้น 510 00:33:53,531 --> 00:33:56,200 รอน แบรดลีย์แวะมาที่บ้านฉันเมื่อเดือนก่อน 511 00:33:56,284 --> 00:33:59,829 แล้วเขาพูดกับฉันว่า "เมื่อเอมี่กลับบ้าน" 512 00:34:04,000 --> 00:34:06,669 บางครั้งฉันก็เห็นเธอในสมองฉัน 513 00:34:07,462 --> 00:34:10,339 ฉันคิดถึงเธอในบางสถานที่ 514 00:34:10,423 --> 00:34:12,842 ฉันเห็นเธอเล่นบาสบ่อยมาก 515 00:34:14,010 --> 00:34:18,181 ฉันเห็นเธอดื่มเบียร์บ่อยมาก และอยู่ด้วยกันและเต้นรำกัน 516 00:34:20,266 --> 00:34:22,810 เราอยากรู้ว่าเธอจะคิดยังไง กับทางเลือกชีวิตของเราทุกคน 517 00:34:22,894 --> 00:34:25,563 และสิ่งที่เราทำไป 518 00:34:25,646 --> 00:34:28,441 และ… แล้วมันก็มีความหวัง 519 00:34:28,524 --> 00:34:31,944 ว่าเธอรู้ว่าเราทุกคนคิดถึงเธอมากแค่ไหน 520 00:34:35,114 --> 00:34:39,035 แบรดกับฉันเลิกกัน หลังจากเอมี่หายตัวไปสองสามเดือน 521 00:34:40,787 --> 00:34:44,874 ฉันแค่คิดว่าตอนนั้นมีเรื่องมากมาย เกิดขึ้นกับพวกเราทุกคนเลยน่ะ 522 00:34:46,584 --> 00:34:48,169 ฉันยังรักพวกเขาอยู่ 523 00:34:48,795 --> 00:34:53,341 ฉันคิดว่าเหตุการณ์นั้น เห็นได้ชัดว่ามันหนักหนามาก จน… 524 00:34:54,467 --> 00:34:56,761 ฉันคงถอยห่างออกมา 525 00:34:58,679 --> 00:35:02,850 ฉันว่าทุกคนคงรู้สึกว่า พวกเขารับอะไรไปมากกว่านั้นไม่ไหวแล้ว 526 00:35:03,559 --> 00:35:06,354 มันจะไม่มีทางเหมือนเดิมเลย 527 00:35:08,898 --> 00:35:12,318 คดีของเอมี่ แบรดลีย์เนี่ย… คุณจะไม่มีวันลืมมันเลย 528 00:35:12,401 --> 00:35:15,780 เพราะคุณลืมไม่ลง มันมีคำถามมากมายเหลือเกิน 529 00:35:15,863 --> 00:35:19,325 สำหรับเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ มันเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดมาก 530 00:35:19,408 --> 00:35:21,869 เพราะนั่นคืองานของเรา เราชอบไขปริศนาให้ได้ 531 00:35:21,953 --> 00:35:23,746 เราไม่ชอบให้อะไรค้างคา 532 00:35:23,830 --> 00:35:26,374 และคดีนี้มีอะไรค้างคาเต็มไปหมด 533 00:35:29,335 --> 00:35:30,962 ฉันคิดว่านั่นแหละ… 534 00:35:32,755 --> 00:35:33,673 ที่ยากมาก 535 00:35:34,382 --> 00:35:36,884 การพบเห็นต่างๆ เหล่านี้ 536 00:35:36,968 --> 00:35:39,679 ฉันอยากให้มันเป็นความจริงแบบสุดหัวใจเลย 537 00:35:40,763 --> 00:35:45,226 ไม่ว่าสถานการณ์อะไรที่อาจเกิดอะไรขึ้น 538 00:35:45,309 --> 00:35:46,936 เกี่ยวกับการหายตัวไปของเธอ 539 00:35:47,770 --> 00:35:52,191 ก็มีทั้งข้อสงสัย และความเป็นไปได้ปะปนกัน 540 00:35:53,609 --> 00:35:56,696 แต่สำหรับฉันและการทำใจยอมรับ 541 00:35:57,989 --> 00:36:00,658 ว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกแล้ว 542 00:36:00,741 --> 00:36:03,619 คนที่ฉันเคยรัก มัน… 543 00:36:04,579 --> 00:36:07,874 ความจริงก็คือ ฉันกำลังใช้ชีวิตอยู่โดยไม่มีเธอ 544 00:36:08,666 --> 00:36:10,001 เรื่องนั้นจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง 545 00:36:10,585 --> 00:36:12,336 มันไม่เปลี่ยนไปเลย 546 00:36:20,636 --> 00:36:23,472 ทุกวันนี้ คดีของเอมี่ยังคงถูกจัดว่า อยู่ระหว่างการสอบสวน 547 00:36:23,556 --> 00:36:26,767 ถ้ามีใครรู้อะไร คุณอยู่บนเรือลำนั้นรึเปล่า 548 00:36:26,851 --> 00:36:29,896 คุณเห็นหรือได้ยินอะไรไหม มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว 549 00:36:29,979 --> 00:36:32,273 บางทีคุณอาจจดไว้ คุณอาจเขียนบางอย่างลงไป 550 00:36:32,356 --> 00:36:35,151 ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ข้อมูลนั้นอาจช่วยได้ 551 00:36:38,821 --> 00:36:41,282 มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเอมี่ 552 00:36:41,365 --> 00:36:45,786 เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เราต้องหาคำตอบให้ได้ 553 00:36:58,174 --> 00:37:00,009 ถ้าคุณรู้อะไร 554 00:37:00,092 --> 00:37:05,139 โปรดมอบสิ่งนั้นที่เราต้องการ เพียงสิ่งเดียวให้เราเถอะ 555 00:37:05,765 --> 00:37:08,267 ได้โปรดทำเพื่อเราและทำเพื่อเอมี่เถอะ 556 00:37:09,435 --> 00:37:10,353 เอมี่! 557 00:37:11,520 --> 00:37:12,355 เอมี่! 558 00:37:22,615 --> 00:37:24,700 (ถ้าคุณมีข้อมูลเกี่ยวกับเอมี่ แบรดลีย์ ติดต่อเอฟบีไอ) 559 00:37:24,784 --> 00:37:26,744 (เอฟบีไอได้สอบปากคำอลิสเตอร์ ดักลาส) 560 00:37:26,827 --> 00:37:29,330 (เขาสมัครใจเข้ารับการทดสอบ ด้วยเครื่องจับเท็จ) 561 00:37:29,413 --> 00:37:34,585 (เอฟบีไอปล่อยตัวเขาเพราะไม่มีหลักฐาน ที่จะตั้งข้อหาเขาเกี่ยวกับการหายตัวไปของเอมี่) 562 00:37:34,669 --> 00:37:37,964 (ในปี 1999 ครอบครัวแบรดลีย์ได้ยื่นฟ้องร้อง ต่อบริษัทรอยัลแคริบเบียน) 563 00:37:38,047 --> 00:37:41,592 (ณ ตอนนั้น รอยัลแคริบเบียนกล่าวว่า พวกเขาทำหน้าที่ได้อย่างเหมาะสม) 564 00:37:41,676 --> 00:37:45,096 (และรับผิดชอบตลอดเวลา สุดท้าย ศาลก็สั่งยกฟ้องคดีนี้) 565 00:38:23,259 --> 00:38:24,844 คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล