1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:07,674 --> 00:00:10,969
(ในเดือนมิถุนายน ปี 1968
เอลวิส เพรสลีย์เริ่มซ้อม)

3
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

4
00:00:11,052 --> 00:00:14,389
(การแสดงสดครั้งแรกของเขาในรอบเจ็ดปี)

5
00:00:15,724 --> 00:00:20,979
(เขาไม่มีเพลงฮิตติดสิบอันดับแรกเป็นเวลาห้าปี)

6
00:00:22,272 --> 00:00:27,777
(อาชีพของเขาในฐานะผู้ให้ความบันเทิง)

7
00:00:27,861 --> 00:00:30,989
(ตกอยู่ในอันตราย)

8
00:00:35,744 --> 00:00:40,707
อนาคตทั้งหมดของเขาขึ้นอยู่กับรายการพิเศษนี้

9
00:00:41,875 --> 00:00:43,710
("เอลวิส" นำแสดงโดยเอลวิส เพรสลีย์)

10
00:00:43,793 --> 00:00:46,421
เอลวิสอยู่ในจุดตกต่ำในอาชีพการงาน

11
00:00:46,504 --> 00:00:49,215
เขาเล่นหนังที่ไม่ได้อยากเล่น

12
00:00:52,510 --> 00:00:55,638
เขาไม่ได้ขึ้นเวทีมาเจ็ดปีแล้ว

13
00:00:55,722 --> 00:00:59,559
ทุกคนรู้ใช่ไหมว่าเรามาที่นี่เพื่ออะไร
เอลวิส เพรสลีย์ สเปเชียล

14
00:01:01,186 --> 00:01:05,774
รายการคัมแบ็กสเปเชียลปี 68
จะบอกให้เขารู้ว่า

15
00:01:05,857 --> 00:01:09,611
ยังมีคนติดตามชมเขาในฐานะนักร้องหรือไม่

16
00:01:13,990 --> 00:01:18,870
ถ้าเอลวิสไม่ทำการแสดง
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอาชีพของเขา

17
00:01:19,496 --> 00:01:20,789
มันก็จะเป็นจุดจบ

18
00:01:21,790 --> 00:01:25,043
ตอนที่เอลวิสมายังสถานที่ถ่ายทำครั้งแรก

19
00:01:25,126 --> 00:01:27,087
มันคือประสบการณ์แปลกใหม่

20
00:01:32,634 --> 00:01:37,597
ภาพลักษณ์ของเขาในช่วงแรกเริ่มนั้นเท่จนถึงที่สุด

21
00:01:42,727 --> 00:01:45,188
แต่มันเริ่มเปลี่ยนไปในยุค 60

22
00:01:45,271 --> 00:01:49,359
เขาทำเพลงที่ไม่ค่อยดีเท่าเพลงที่ทำในช่วงแรก

23
00:01:49,442 --> 00:01:52,570
เขาเล่นหนังที่ไม่มีใครเชื่อ

24
00:01:52,654 --> 00:01:54,614
ผมจะเลี้ยงสเต๊กชิ้นใหญ่สุดที่คุณเคยกินเลย

25
00:01:55,949 --> 00:01:58,493
เขาอยู่ในสถานการณ์ที่หมิ่นเหม่

26
00:01:58,576 --> 00:02:00,912
ระหว่าง "ฉันนี่แหละตัวจริง"

27
00:02:01,621 --> 00:02:03,665
หรือ "ฉันเสียความสามารถไปแล้ว"

28
00:02:06,751 --> 00:02:11,214
ตอนนี้เราจะได้เห็นว่า
เขาจะกลับมาจริงๆ หรือไม่

29
00:02:11,297 --> 00:02:13,758
เราจะได้เห็นว่าเขาสามารถทำอะไรได้จริงๆ

30
00:02:18,930 --> 00:02:21,474
ก่อนหน้าที่พวกเขาจะขึ้นเวที

31
00:02:21,558 --> 00:02:24,644
เอลวิสเรียกผู้กำกับไปที่ห้องแต่งตัว

32
00:02:24,727 --> 00:02:27,438
และพูดว่า "ผมออกไปไม่ได้ ผมทำไม่ได้"

33
00:02:27,522 --> 00:02:28,565
(บาซ ลูร์มานน์
ผู้กำกับ)

34
00:02:28,648 --> 00:02:30,275
และผู้ชมก็กำลังเข้ามา

35
00:02:32,026 --> 00:02:32,986
เกล็น

36
00:02:34,154 --> 00:02:35,155
เริ่มหรือยัง

37
00:02:35,238 --> 00:02:38,158
โอเค ทุกคนรู้แล้วว่าเรามาที่นี่เพื่ออะไร ใช่ไหม

38
00:02:38,241 --> 00:02:40,702
และผู้กำกับบอกว่า "ฟังนะ เอลวิส

39
00:02:41,536 --> 00:02:44,289
คุณต้องออกไปข้างนอกนั่น"
เอลวิสใส่แจ็กเกตหนังครับ

40
00:02:47,917 --> 00:02:50,420
และผู้กำกับก็บอกว่า "จะบอกอะไรให้นะ

41
00:02:50,503 --> 00:02:52,046
คุณออกไปแสดง

42
00:02:52,130 --> 00:02:55,049
และถ้าคุณไม่ชอบ ผมจะแกล้งทำเป็นว่าเทปพัง"

43
00:02:55,133 --> 00:02:57,135
เขารับปากเรื่องบ้าๆ นี้กับเอลวิส

44
00:02:59,012 --> 00:03:00,555
ดังนั้นเอลวิสจึงออกไป

45
00:03:05,268 --> 00:03:07,312
เขาเข้าใจความเสี่ยงดีค่ะ ใช่

46
00:03:11,566 --> 00:03:14,360
เขารู้ว่ามันอาจล้มเหลวและคงเป็นจุดจบ

47
00:03:14,444 --> 00:03:17,530
มันอาจทำลายอาชีพของเขาได้และเขาก็รู้ดีมาก

48
00:03:18,990 --> 00:03:20,533
ขอต้อนรับสู่เอ็นบีซี

49
00:03:21,159 --> 00:03:22,994
และรายการเอลวิส เพรสลีย์ สเปเชียล

50
00:03:23,077 --> 00:03:25,121
(รายการ: เอลวิส เทปวันที่ 6-29-68)

51
00:03:27,999 --> 00:03:30,084
พวกคุณทำได้ดีกว่านั้นน่า ผมจะเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น

52
00:03:30,168 --> 00:03:31,794
ผมอยากได้ยินเสียงดังๆ

53
00:03:31,878 --> 00:03:35,006
ขอต้อนรับสู่เอ็นบีซี
และรายการเอลวิส เพรสลีย์ สเปเชียลครับ!

54
00:03:42,805 --> 00:03:45,642
และนี่คือเอลวิส เพรสลีย์

55
00:04:06,079 --> 00:04:07,914
ไม่ช้าก็เร็วผมก็ต้องทำแบบนี้

56
00:04:07,997 --> 00:04:10,416
เพราะงั้นมาลุยกันเลยดีกว่า ทุกคน ไปกันเลย

57
00:04:22,262 --> 00:04:24,555
เอาใหม่ดีกว่า เมื่อกี้ผมพลาดไป

58
00:04:26,224 --> 00:04:29,477
เอลวิสสะดุดในตอนแรก
และพวกเขาต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง

59
00:04:30,144 --> 00:04:33,439
และเขาประหม่ามากครับ
ประหม่าจนเหงื่อท่วมไปหมด

60
00:04:36,234 --> 00:04:38,027
- โอเค เราพร้อมแล้ว
- ให้ตายสิ

61
00:04:39,487 --> 00:04:41,364
พวกเขาต้องขังผมไว้สักพักแน่

62
00:04:42,824 --> 00:04:45,243
เมื่อเราได้เห็นเขา
มันนึกภาพแทบไม่ออกเลยครับ

63
00:04:45,326 --> 00:04:48,037
ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นราชาร็อกแอนด์โรล

64
00:04:48,121 --> 00:04:50,623
ผมจะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานแค่ไหนเนี่ย
เราพร้อมกันหรือยัง

65
00:04:51,624 --> 00:04:55,003
มันเริ่มน่าอายแล้วนะ สตีฟ
ผมต้องทำอะไรสักอย่าง

66
00:04:56,129 --> 00:04:58,548
มันน่าตกใจครับ เพราะเขาประหม่ามาก

67
00:04:58,631 --> 00:05:01,009
เขาดูไม่มั่นใจอย่างเห็นได้ชัด

68
00:05:02,343 --> 00:05:05,305
ความกดดันของช่วงเวลานั้นถาโถมใส่เขา

69
00:05:06,097 --> 00:05:08,016
โอเค คุณพร้อมหรือยัง

70
00:05:08,099 --> 00:05:09,309
ไม่ แต่ยังไงเราก็จะลองดู

71
00:05:09,392 --> 00:05:12,270
ไม่ว่าคนที่ยืนอยู่บนเวทีนี้จะเป็นใครก็ตาม

72
00:05:12,353 --> 00:05:16,482
เขาเป็นเพียงคราบของดาวร็อกที่เมื่อสิบปีก่อน

73
00:05:16,566 --> 00:05:19,444
เพิ่งทำให้กระแสหลักของอเมริกาต้องหวาดกลัว

74
00:05:34,417 --> 00:05:36,753
เราทำสัญญาเจ็ดปีกับพาราเมาต์ พิคเจอร์ส

75
00:05:37,503 --> 00:05:40,340
และในชั่วข้ามคืน
ทุกอย่างก็หายไป เหมือนความฝันเลยครับ

76
00:05:40,423 --> 00:05:41,674
(ตรวจร่างกายรับใช้ชาติ)

77
00:05:42,342 --> 00:05:43,885
พูดอะไรกับแฟนๆ หน่อยครับ

78
00:05:43,968 --> 00:05:46,971
มีข้อความอะไรที่อยาก
ฝากถึงพวกเขาเป็นพิเศษไหม

79
00:05:51,059 --> 00:05:52,935
ดังนั้นผมก็เลย

80
00:05:53,644 --> 00:05:54,896
ท้อแท้มาก

81
00:06:02,612 --> 00:06:05,615
และนี่คือเอลวิส เพรสลีย์

82
00:06:05,698 --> 00:06:12,455
(Return Of The King:
ยุครุ่งเรืองและตกอับของเอลวิส เพรสลีย์)

83
00:06:14,123 --> 00:06:17,210
เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน
ชายหนุ่มจากเมมฟิส เทนเนสซี

84
00:06:17,293 --> 00:06:19,253
อัดเพลงกับค่ายซัน เลเบิล

85
00:06:19,337 --> 00:06:23,716
เขาอายุแค่ 19 ปีเท่านั้น เอลวิส เพรสลีย์
ขอเสียงปรบมือให้เขาหน่อยครับ

86
00:06:38,481 --> 00:06:40,274
ผมชอบดนตรีมาตลอด

87
00:06:40,358 --> 00:06:42,235
พ่อกับแม่ผมชอบร้องเพลงกันทั้งคู่

88
00:06:43,277 --> 00:06:45,154
พวกเขาบอกผมตอนผมอายุสามหรือสี่ขวบว่า

89
00:06:45,238 --> 00:06:47,782
ผมผละจากพวกเขาในโบสถ์
และเดินไปที่คณะประสานเสียง

90
00:06:47,865 --> 00:06:49,283
จากนั้นก็เริ่มขยับตัวเข้าจังหวะ

91
00:06:49,784 --> 00:06:53,121
คุณต้องจำไว้นะว่าสมัยนั้นดนตรีแบ่งแยกมาก

92
00:06:53,204 --> 00:06:55,665
เพลงส่วนใหญ่ที่เราได้ยินคือเพลงคนดำ

93
00:06:55,748 --> 00:06:57,125
และมันเป็นเพลงอาร์แอนด์บี

94
00:06:57,208 --> 00:06:59,293
บี.บี.คิง, ลิตเติลริชาร์ด

95
00:06:59,377 --> 00:07:03,589
คนขาวจะฟังเพลงแพท บูน
หรือแมคไกวร์ ซิสเตอร์ส

96
00:07:03,673 --> 00:07:06,467
และเราไม่ได้สนใจเพลงแบบนั้นจริงๆ หรอกค่ะ

97
00:07:07,635 --> 00:07:09,220
อเมริกา

98
00:07:09,303 --> 00:07:13,683
กลัวมากกับการเผยแพร่วัฒนธรรมคนดำ

99
00:07:14,434 --> 00:07:15,435
ไปสู่เด็กผิวขาว

100
00:07:17,103 --> 00:07:22,108
และเอลวิสก็ปรากฏตัวขึ้นมา
เขาเอาเพลงและท่าเต้น

101
00:07:22,191 --> 00:07:27,238
ที่เคยเห็นในผับบาร์
ในมิสซิสซิปปีและเมมฟิสในวัยเยาว์

102
00:07:28,030 --> 00:07:31,075
ดนตรีที่เขาชื่นชอบสมัยเด็กมาแสดงบนเวที

103
00:07:33,369 --> 00:07:38,124
มันทำให้เรามีดนตรีเป็นของตัวเอง
ที่ไม่ใช่เพลงของพ่อแม่เรา

104
00:07:38,207 --> 00:07:42,170
มันเป็นเพลงที่อันตราย
เพราะมันไม่ใช่เพลงของสังคมเรา

105
00:07:42,253 --> 00:07:44,130
โดยเฉพาะทางใต้

106
00:07:44,213 --> 00:07:45,923
มันเป็นเรื่องต้องห้ามเลยละครับ

107
00:07:46,007 --> 00:07:49,510
ส่วนใหญ่ตอนนั้นเอลวิสโคฟเวอร์ศิลปินผิวดำครับ

108
00:07:54,682 --> 00:07:56,851
เอลวิสมาจากภาคใต้ตอนลึก

109
00:07:56,934 --> 00:08:00,438
เขาเลยอยากถูกห้อมล้อมด้วยคนดำ

110
00:08:01,147 --> 00:08:05,193
ฉันถามเขาว่า "คุณมาตกหลุมรัก
เพลงคนดำจริงๆ จังๆ ได้ยังไง"

111
00:08:06,652 --> 00:08:09,655
เขาบอกว่าเขาตระเวนไปโบสถ์คนดำ

112
00:08:09,739 --> 00:08:13,034
ยืนที่หน้าต่างและฟังเพลงของพวกเขา

113
00:08:16,287 --> 00:08:18,623
เขาเป็นตัวอย่างที่ดี

114
00:08:18,706 --> 00:08:21,292
ที่แสดงให้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

115
00:08:21,375 --> 00:08:25,755
เมื่อเราเอาดนตรีจากภูเขา

116
00:08:25,838 --> 00:08:28,841
และดนตรีจากแม่น้ำมิสซิสซิปปี

117
00:08:28,925 --> 00:08:30,551
มาผสมผสานบรรจบกัน

118
00:08:30,635 --> 00:08:33,888
แล้วมันก็ระเบิด กลายเป็นร็อกแอนด์โรล

119
00:08:34,472 --> 00:08:37,141
(บิ๊ก โจ เทอร์เนอร์
เชค แรทเทิล แอนด์ โรล)

120
00:08:37,225 --> 00:08:41,771
ไม่มีคนขาวร้องเพลงแบบนั้น
หรือทำท่าทางแบบนั้นบนเวทีด้วยซ้ำ

121
00:08:43,856 --> 00:08:46,984
เราคิดว่ามันตลกดีเพราะเราจะพูดว่า

122
00:08:47,068 --> 00:08:48,694
"เขาแค่พยายามจะเป็นคนดำน่า"

123
00:08:48,778 --> 00:08:49,779
(ชัค เบอร์รี่)

124
00:08:49,862 --> 00:08:52,532
แต่จริงๆ แล้วเปล่าเลย เขาแค่เป็นคนแบบนั้น

125
00:08:53,115 --> 00:08:56,410
นั่นคือความขัดแย้งที่ทุกคนมีในตอนนั้น

126
00:08:56,494 --> 00:08:59,956
เพราะแฟนๆ ของเขาไม่อยากให้เขาเป็นคนดำ

127
00:09:00,540 --> 00:09:04,210
และฉันไม่คิดว่าพวกเขารู้ตัวด้วยซ้ำว่า
การร้องเพลงของเขาเป็นแบบคนดำ

128
00:09:04,293 --> 00:09:07,713
แต่เราในฐานะศิลปินผิวดำและนักร้องผิวดำ

129
00:09:07,797 --> 00:09:10,800
เราแยกความแตกต่างระหว่างเอลวิส

130
00:09:10,883 --> 00:09:13,928
กับนักร้องผิวขาวคนอื่นๆ ที่มีอยู่ในตอนนั้นได้

131
00:09:15,179 --> 00:09:19,350
โลกพยายามสู้ไม่ให้เราทำแบบนั้น
พวกเขาอยากแบ่งแยกต่อไป

132
00:09:19,433 --> 00:09:23,813
แต่ดนตรีจะไม่แบ่งแยกเราออกจากกัน
ดนตรีจะนำพาเรามาพบกัน

133
00:09:25,231 --> 00:09:27,692
เอลวิสเป็นศิลปินที่ทะเยอทะยาน

134
00:09:29,110 --> 00:09:32,363
เขายังเป็นเด็กที่เติบโตมาอย่างยากจนด้วย

135
00:09:32,446 --> 00:09:35,908
ซึ่งสิ่งที่เขากลัวที่สุดคือการกลับไปจนอีกครั้ง

136
00:09:35,992 --> 00:09:40,621
แรงกระตุ้นใหญ่ๆ สองประการของเขาคือ
การใช้ประโยชน์จากพรสวรรค์ตัวเองให้มากที่สุด

137
00:09:41,247 --> 00:09:44,417
และการไม่กลับไปจนอีก

138
00:09:44,500 --> 00:09:46,961
และทั้งสองอย่างนั้น
จะฟาดฟันกันไปตลอดชีวิตของเขา

139
00:09:47,044 --> 00:09:50,047
(โชว์ของผู้พันทอม - ทางเข้าหลัก)

140
00:09:50,131 --> 00:09:52,967
ดนตรีส่วนใหญ่ในยุคต้นๆ ของเอลวิส เพรสลีย์

141
00:09:53,050 --> 00:09:56,304
ตอนนี้แทบจะเป็นเพียงเชิงอรรถ
ในประวัติศาสตร์ร็อกแอนด์โรลเลยละครับ

142
00:09:56,387 --> 00:10:00,057
เพราะพวกเขาไม่มีสิ่งหนึ่งที่เอลวิส เพรสลีย์มี

143
00:10:00,641 --> 00:10:04,687
ผู้พันทอม พาร์คเกอร์
ผู้จัดการที่หลักแหลมที่สุดในวงการ

144
00:10:06,606 --> 00:10:08,441
ตอนที่ผู้พันมองเอลวิส

145
00:10:08,524 --> 00:10:12,528
เขาเห็นไอดอลฉายแสงคนสำคัญที่อเมริกาจะบูชา

146
00:10:13,237 --> 00:10:17,033
และเมื่อเอลวิสมองเข้าไปในกระจก
เขาเห็นบี.บี.คิง

147
00:10:17,742 --> 00:10:22,413
เขาไม่มีทางเป็นทั้งสองอย่างพร้อมกันได้

148
00:10:22,496 --> 00:10:25,041
และเอลวิสของผู้พัน

149
00:10:26,250 --> 00:10:27,585
ฆ่าเอลวิสอีกคน

150
00:10:28,628 --> 00:10:32,089
เอลวิสกับผู้พันเริ่มทำงานด้วยกันในปี 1955

151
00:10:32,173 --> 00:10:37,428
ตอนที่เอลวิสออกทัวร์
โปรโมตซิงเกิ้ลของเขากับซัน

152
00:10:37,511 --> 00:10:40,181
และผู้พันก็กำลังดูแลแฮงค์ สโนว์

153
00:10:40,848 --> 00:10:43,726
ง่ายๆ ก็คือพวกเขาไปทัวร์ร่วมกันนั่นแหละครับ

154
00:10:43,809 --> 00:10:45,603
ผู้พันเลยได้เห็น

155
00:10:46,145 --> 00:10:48,731
ว่าเอลวิสเป็นยังไง เห็นปฏิกิริยาของผู้ชม

156
00:10:48,814 --> 00:10:50,941
และความสามารถที่แท้จริงของเขา

157
00:10:51,942 --> 00:10:54,362
แทบจะในทันที เขาเริ่ม

158
00:10:54,445 --> 00:10:59,033
วางแผนว่าจะชิงตัวเอลวิสมาบริหารยังไง

159
00:11:00,451 --> 00:11:02,703
ผู้พันพาร์คเกอร์โผล่มาในฐานะโฆษกงานรื่นเริง

160
00:11:02,787 --> 00:11:04,497
เขามองว่าเอลวิสเป็นสินค้า

161
00:11:04,580 --> 00:11:07,416
เขามองว่าเอลวิสคือเครื่องมือ
ที่ตัวเองขายให้อเมริกาได้

162
00:11:10,127 --> 00:11:13,297
ในความคิดของเอลวิส ผู้พันเป็นอัจฉริยะ

163
00:11:14,924 --> 00:11:17,134
เขาเป็นอัจฉริยะด้านการขาย

164
00:11:17,218 --> 00:11:21,555
เขาเป็นอัจฉริยะด้านการจัดการแสดง
เขาเป็นอัจฉริยะด้านงานรื่นเริง จริงๆ นะ

165
00:11:22,473 --> 00:11:26,435
และเขาก็มีไอเดียด้านความบันเทิงที่บรรเจิดสุดๆ

166
00:11:28,854 --> 00:11:32,733
ผู้พันได้พบกับเอลวิสและคุยกับเขาเรื่อง

167
00:11:32,817 --> 00:11:35,736
ออกทีวี เรื่องหนัง

168
00:11:35,820 --> 00:11:39,907
เขาเข้ามารับช่วงต่อแบบนั้น
เอลวิสยังอายุไม่ถึง 21 เลยครับ

169
00:11:40,574 --> 00:11:44,370
ผมไม่เป็นที่รู้จักเลย
จนกระทั่งผู้พันพาร์คเกอร์เข้ามาดูแลผม

170
00:11:44,453 --> 00:11:47,790
จากนั้นผมก็ได้ออกทีวีและเริ่มเป็นที่รู้จัก

171
00:11:47,873 --> 00:11:49,750
เอลวิส เพรสลีย์ ขอต้อนรับครับ

172
00:11:50,876 --> 00:11:55,047
(การออกทีวีครั้งแรกของเอลวิส
วันที่ 28 มกราคม 1956)

173
00:11:55,131 --> 00:11:58,467
ออกไปจากครัวซะ และเขย่าหม้อกับกระทะ

174
00:12:00,261 --> 00:12:02,972
ออกไปจากครัวซะ และเขย่าหม้อกับกระทะ

175
00:12:04,348 --> 00:12:05,891
เอาละ ม้วนมื้อเช้าของฉัน…

176
00:12:05,975 --> 00:12:09,270
เราสรุปเกี่ยวกับผู้พันได้ในประโยคเดียวครับ

177
00:12:09,353 --> 00:12:13,274
"ปีที่แล้ว เด็กผมมีพรสวรรค์
มูลค่าหนึ่งล้านดอลลาร์

178
00:12:13,357 --> 00:12:16,485
ปีนี้เขามีเงินล้านดอลลาร์แล้ว"

179
00:12:17,236 --> 00:12:20,072
นั่นสรุปความเป็นผู้พันทอม พาร์คเกอร์ได้เลย

180
00:12:20,906 --> 00:12:23,701
เขาคิดค้นสินค้าที่เรารู้จักวันนี้

181
00:12:23,784 --> 00:12:26,203
มันเป็นความคิดของผู้พัน
ในการเอาหน้าเอลวิสใส่ทุกอย่าง

182
00:12:26,287 --> 00:12:30,374
ก่อนหน้านั้นสินค้าสำหรับแฟนๆ
อย่างเดียวที่มีอยู่ก็คือของมิกกี้เมาส์

183
00:12:30,458 --> 00:12:32,209
เขายกระดับมันไปอีกขั้น

184
00:12:32,960 --> 00:12:37,006
ไม่ว่าจะชอบหรือไม่
ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าศิลปินคนนี้

185
00:12:37,089 --> 00:12:39,759
มีทั้งพลังและพรสวรรค์มหาศาล

186
00:12:39,842 --> 00:12:44,430
ชื่อเอลวิส เพรสลีย์จะโด่งดังไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

187
00:12:45,890 --> 00:12:48,893
คืนที่เอลวิสปรากฏตัว
ในรายการเอ็ด ซัลลิแวน โชว์

188
00:12:48,976 --> 00:12:51,228
ผมรู้ว่าผมเห็นอะไรบางอย่าง

189
00:12:51,312 --> 00:12:54,231
ที่อาจไม่เคยเห็นมาก่อน

190
00:12:54,315 --> 00:12:58,652
ซึ่งนั่นก็คือมนุษย์รูปแบบใหม่ ชายศตวรรษที่ 20

191
00:13:03,616 --> 00:13:07,203
ผมเป็นเด็กแล้วดนตรีก็ทำให้ผมตื่นเต้น

192
00:13:08,454 --> 00:13:11,332
ระวัง พร้อม ไปเลยไป

193
00:13:11,415 --> 00:13:13,459
ฉันมีผู้หญิงที่รักเหลือเกิน

194
00:13:13,542 --> 00:13:14,960
ฉันพร้อมแล้ว

195
00:13:15,044 --> 00:13:17,421
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว

196
00:13:17,505 --> 00:13:19,840
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว

197
00:13:19,924 --> 00:13:23,552
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว
พร้อมที่จะร็อกแอนด์โรล

198
00:13:23,636 --> 00:13:26,430
แม้จะเด็กขนาดนั้น มันก็ทำให้ผมประทับใจมาก

199
00:13:26,514 --> 00:13:30,351
รูปลักษณ์ภายนอกที่เปิดกว้างทางเพศของเขา

200
00:13:30,434 --> 00:13:33,103
ทรงผมหรือการแต่งหน้าของเขา…

201
00:13:33,187 --> 00:13:36,273
เขาแต่งหน้านะครับ ทุกคน ในปี 1956

202
00:13:36,357 --> 00:13:37,817
พร้อม พร้อมที่จะร็อกแอนด์โรล

203
00:13:37,900 --> 00:13:40,402
ตอนนี้หนุ่มเท่ในทรงผมแฟลตท็อป
กับสาวเก๋ในชุดเอี๊ยมยีน

204
00:13:40,486 --> 00:13:42,947
มุ่งหน้าไปงานเต้นรำถุงเท้าที่โรงยิม

205
00:13:43,030 --> 00:13:45,324
บรรยากาศคึกคัก หนุ่มๆ ก็เมามัน

206
00:13:45,407 --> 00:13:48,077
ดนตรีสุดแสนเร้าใจ ฉันหลงรักความบ้านั่น

207
00:13:50,538 --> 00:13:53,123
สิ่งแรกที่ผมทำหลังจากที่เห็นเอลวิสคือ

208
00:13:53,207 --> 00:13:56,502
ผมไปหาแม่ เราไปร้านดนตรีไมค์ ดีห์ล

209
00:13:56,585 --> 00:13:59,255
และผมก็เช่ากีตาร์ตัวนั้นกลับมาบ้าน

210
00:13:59,338 --> 00:14:02,258
จากนั้นก็ดมกลิ่นมัน ลูบไล้มัน สัมผัสมัน

211
00:14:02,341 --> 00:14:04,343
เอามาดีดเป็นเสียงดัง ผมเล่นไม่เป็นหรอก

212
00:14:05,386 --> 00:14:09,598
มันเป็นอะไรที่เราไม่เคยรู้สึกถึงมาก่อน

213
00:14:09,682 --> 00:14:15,020
ซึ่งเขาได้เปิดโลกและทำให้เราสามารถ

214
00:14:15,604 --> 00:14:17,314
เป็นตัวของตัวเองได้

215
00:14:18,607 --> 00:14:20,776
ไม่ต้องทำตามกฎก็ได้

216
00:14:21,360 --> 00:14:22,987
จะแหกกฎก็เชิญตามสบาย

217
00:14:23,070 --> 00:14:24,321
ร็อกแอนด์โรล

218
00:14:39,128 --> 00:14:40,045
ผมถามแม่ว่า

219
00:14:40,629 --> 00:14:43,090
"จำตอนที่เอลวิส เพรสลีย์ปรากฏตัวได้ไหม"

220
00:14:43,173 --> 00:14:46,051
และแม่มาจาก
ครอบครัวคาทอลิกชาวไอริชที่เคร่งมาก

221
00:14:46,135 --> 00:14:48,053
แม่บอกว่า "แม่ว่ามันน่าขยะแขยง"

222
00:14:48,137 --> 00:14:49,054
(โคแนน โอไบรอัน)

223
00:14:49,138 --> 00:14:52,433
ผมผิดหวังมากนะ ผมบอกแม่ว่า
"แม่ นี่เอลวิสนะ"

224
00:14:52,516 --> 00:14:54,143
"ก็แม่ไม่ชอบนี่"

225
00:14:54,935 --> 00:14:58,355
การขยับขาของเขาไม่ได้…

226
00:14:59,148 --> 00:15:03,485
ดูเสน่หา ท่าเต้นที่เขาคิดมาไม่เท่เอาซะเลย

227
00:15:03,569 --> 00:15:04,653
แต่เขาช่วยไม่ได้

228
00:15:04,737 --> 00:15:06,947
จะร็อกแอนด์โรลจนคืนดับสลายไป

229
00:15:08,115 --> 00:15:10,409
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว

230
00:15:10,492 --> 00:15:12,786
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว

231
00:15:12,870 --> 00:15:16,624
พร้อมแล้ว พร้อมแล้ว ฉันพร้อมแล้ว
พร้อมที่จะร็อกแอนด์โรล

232
00:15:16,707 --> 00:15:17,791
เยี่ยม

233
00:15:20,085 --> 00:15:23,881
สิ่งแรกที่คนอยากรู้คือ
ทำไมผมถึงยืนเฉยๆ เวลาร้องเพลงไม่ได้

234
00:15:23,964 --> 00:15:25,758
ผมมองผู้ชมและรับฟังพวกเขา

235
00:15:25,841 --> 00:15:28,385
และผมรู้ว่าเราทุกคนกำลังปลดปล่อยบางอย่าง

236
00:15:28,469 --> 00:15:30,012
ไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไร

237
00:15:30,095 --> 00:15:33,098
สิ่งสำคัญคือเราต้องปล่อยมันออกไป
และไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ

238
00:15:34,350 --> 00:15:38,896
ตอนที่เขาออกรายการเอ็ด ซัลลิแวน โชว์
ในเดือนกันยายนปี 1956

239
00:15:38,979 --> 00:15:43,025
เขาออกทีวีระดับประเทศแล้วสิบครั้งและ…

240
00:15:44,401 --> 00:15:48,822
และรายการที่ทำให้เป็นกระแสจริงๆ
คือรายการของมิลตัน เบิร์ล

241
00:15:49,949 --> 00:15:52,785
ความเห็นของผมเรื่องเพลงร็อกแอนด์โรล
และทำไมผมถึงต่อต้านมัน

242
00:15:52,868 --> 00:15:54,370
ก็เพราะผมรู้ว่ามันส่งผลยังไงกับคุณ

243
00:15:54,995 --> 00:15:59,625
และผมรู้ถึงความรู้สึกชั่วร้าย…
ที่สัมผัสได้เมื่อร้องมัน

244
00:15:59,708 --> 00:16:01,585
(เชิงกรานเอลวิส รายการเอ็ด ซัลลิแวน)

245
00:16:01,669 --> 00:16:04,046
ผมไม่ชอบให้ใครเรียกว่า "เชิงกรานเอลวิส"

246
00:16:04,129 --> 00:16:06,340
มันเป็นหนึ่งในคำพูดที่ไม่รู้จักโตที่สุด

247
00:16:06,423 --> 00:16:09,343
ที่ผมได้ยินผู้ใหญ่สักคนพูดออกมาเลยละ
"เชิงกรานเอลวิส"

248
00:16:09,426 --> 00:16:12,388
แต่ถ้าพวกเขาอยากเรียกผมแบบนั้น
ผมก็ทำอะไรไม่ได้

249
00:16:12,471 --> 00:16:14,098
ผมแค่ต้องยอมรับมัน

250
00:16:14,974 --> 00:16:17,810
ทีนี้ เหตุผลหลักที่เอลวิส เพรสลีย์
ถูกวิพากษ์วิจารณ์

251
00:16:17,893 --> 00:16:21,313
ก็เพราะเขากลายมาเป็น
สัญลักษณ์ทางเพศของเด็กสาววัยรุ่น

252
00:16:21,397 --> 00:16:23,148
พวกเธอคลั่งไคล้เขา

253
00:16:26,568 --> 00:16:31,448
ความมั่นใจของเขาเป็นเชื้อเพลิง
เติมให้เสน่ห์ทางเพศของเขา

254
00:16:31,532 --> 00:16:33,367
ซึ่งมันคือสิ่งที่ทำให้อเมริกากลัว

255
00:16:33,450 --> 00:16:35,244
แกไม่ใช่เพื่อนฉัน

256
00:16:37,830 --> 00:16:41,500
แกมันก็แค่หมาล่าเนื้อ

257
00:16:43,127 --> 00:16:45,254
ร้องไห้ตลอดเวลา

258
00:16:46,880 --> 00:16:49,508
หนึ่งเคล็ดลับที่ทำให้เพรสลีย์มีชื่อเสียงในหมู่วัยรุ่น

259
00:16:49,591 --> 00:16:52,344
คือการที่เขาไม่มีชื่อเสียง
ในหมู่พ่อแม่ของวัยรุ่นพวกนั้น

260
00:16:53,012 --> 00:16:56,432
ถ้าพ่อแม่เลิกวิพากษ์วิจารณ์
การร้องเพลงของเขา ผมเดาว่า

261
00:16:56,515 --> 00:16:59,018
ดาวของเอลวิส เพรสลีย์จะร่วงหล่น

262
00:16:59,643 --> 00:17:01,645
เร็วพอๆ กับตอนที่มันผงาดขึ้นมา

263
00:17:01,729 --> 00:17:02,730
เอลวิส…

264
00:17:03,439 --> 00:17:05,566
พิเศษมาก เพราะว่า

265
00:17:05,649 --> 00:17:09,069
การที่แค่ฟังเพลงของเขา
จะไม่ทำให้เราเข้าใจเขา

266
00:17:09,153 --> 00:17:10,946
ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

267
00:17:11,030 --> 00:17:12,489
เราต้องเห็นเขาครับ

268
00:17:12,573 --> 00:17:14,199
เอลวิส เพรสลีย์

269
00:17:14,283 --> 00:17:16,368
เขาเป็นไงบ้างครับ ผมรักเขา

270
00:17:16,452 --> 00:17:17,578
วิเศษมาก ขอดนตรีหน่อย

271
00:17:20,247 --> 00:17:22,708
ฮอลลีวูดคือเป้าหมายสูงสุด ณ จุดนั้น

272
00:17:22,791 --> 00:17:24,626
ถ้าคุณอยากเป็นคนดัง

273
00:17:24,710 --> 00:17:28,047
มันได้ผลกับแฟรงก์ ซินาตรา
บิง ครอสบีและดีน มาร์ติน

274
00:17:28,130 --> 00:17:31,091
จึงเป็นเรื่องธรรมชาติที่พวกเขาจะตั้งเป้าว่า…

275
00:17:31,842 --> 00:17:33,927
มันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่

276
00:17:34,011 --> 00:17:36,680
ไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นไหมนะ แต่คือเมื่อไหร่

277
00:17:36,764 --> 00:17:38,557
เอามือออกจากแขนผม คุณฟิลด์

278
00:17:39,224 --> 00:17:41,643
ทำไมนายถึงเป็นมิตรกับสาวๆ นักล่ะ ไอ้หนู

279
00:17:41,727 --> 00:17:44,772
เราเจอกันที่ปารีสปีที่แล้ว
กษัตริย์ฝรั่งเศสแนะนำเราให้รู้จักกัน

280
00:17:47,608 --> 00:17:49,109
หากมองหาปัญหาอยู่

281
00:17:50,235 --> 00:17:52,071
นายก็มาถูกที่แล้ว

282
00:17:52,154 --> 00:17:54,907
เอลวิสหมกมุ่นกับการแสดงจริงจัง

283
00:17:54,990 --> 00:17:57,910
เขาเทิดทูนเจมส์ ดีน

284
00:17:57,993 --> 00:18:02,122
และเขาก็อยากเป็นอย่างดีนและแบรนโดจริงๆ

285
00:18:02,206 --> 00:18:07,169
อันที่จริง บทเรื่องคิง ครีโอล
ถูกเสนอให้เจมส์ ดีนก่อน

286
00:18:07,252 --> 00:18:09,379
เขาถึงได้คว้าโอกาสมาทันที

287
00:18:09,463 --> 00:18:14,593
พ่อฉันเป็นคนตัดไม้นัยน์ตาสีเขียว

288
00:18:16,220 --> 00:18:18,806
สำหรับผม การได้ดูเอลวิสแสดงก็สนุกดีนะ

289
00:18:18,889 --> 00:18:21,183
วงการหนังมีที่ให้เขายืนได้

290
00:18:21,266 --> 00:18:23,977
(คิง ครีโอลคือที่สุดของเพรสลีย์)

291
00:18:24,061 --> 00:18:26,105
ผมมาฮอลลีวูดและเล่นหนังสี่เรื่อง

292
00:18:26,188 --> 00:18:29,274
ทุกอย่างเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่สั้นมากจริงๆ ครับ

293
00:18:34,571 --> 00:18:35,405
จากนั้น

294
00:18:36,448 --> 00:18:38,575
ตอนที่กำลังไปได้สวย ผมก็ถูกเกณฑ์ทหาร

295
00:18:40,202 --> 00:18:42,871
และในชั่วข้ามคืน
ทุกอย่างก็หายไป เหมือนความฝันเลยครับ

296
00:18:42,955 --> 00:18:43,956
โป๊ะ

297
00:18:50,170 --> 00:18:52,131
ข้าพเจ้าขอสาบานอย่างจริงจังว่า…

298
00:18:52,214 --> 00:18:53,632
(วันที่ 24 มีนาคม 1958)

299
00:18:53,715 --> 00:18:55,384
จะศรัทธาและจงรักภักดี

300
00:18:55,467 --> 00:18:57,386
ต่อสหรัฐอเมริกาอย่างแท้จริง

301
00:18:57,469 --> 00:18:59,638
ต่อสหรัฐอเมริกาอย่างแท้จริง

302
00:18:59,721 --> 00:19:03,058
ยินดีด้วย พวกคุณเข้าร่วมกองทัพ
และเป็นพลทหารแล้ว

303
00:19:05,477 --> 00:19:09,815
อาชีพที่รุ่งเรืองของเขาในฐานะ
ราชาร็อกแอนด์โรลถูกขัดจังหวะชั่วขณะ

304
00:19:09,898 --> 00:19:14,611
เอลวิส เพรสลีย์ เริ่มรับราชการทหาร
ที่ฟอร์ตแชฟฟี รัฐอาร์คันซอแล้วครับ

305
00:19:14,695 --> 00:19:17,990
อเมริกาไม่เลือกที่รักมักที่ชังและจอนชื่อดัง

306
00:19:18,073 --> 00:19:22,578
ซึ่งเป็นจุดขายของเขา
ถูกสละให้กับเครื่องแบบทหาร

307
00:19:23,787 --> 00:19:29,084
เอลวิส เพรสลีย์
พลทหารเอลวิส เพรสลีย์แห่งกองทัพสหรัฐฯ

308
00:19:29,960 --> 00:19:33,505
มีกำหนดจะลงเรือไปเยอรมนีวันนี้

309
00:19:36,717 --> 00:19:38,010
(เพรสลีย์)

310
00:19:38,677 --> 00:19:41,096
เขาอยู่ในจุดสูงสุดของอาชีพ

311
00:19:41,180 --> 00:19:43,807
สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากทำคือการไปเป็นทหาร

312
00:19:45,225 --> 00:19:46,310
มันเป็นเรื่องน่าเศร้า

313
00:19:46,393 --> 00:19:50,063
ผมจำเอลวิสตอนกำลังเดินขึ้นไปบนเรือได้

314
00:19:50,147 --> 00:19:52,107
เขาแบกกระเป๋าไว้บนหลัง

315
00:19:52,191 --> 00:19:56,111
และบอกลาแฟนๆ ทุกคน
ระหว่างออกเดินทางไปเยอรมนี

316
00:20:02,659 --> 00:20:04,536
แม้จะไม่มีสงคราม

317
00:20:05,454 --> 00:20:07,748
แต่เมื่อย้อนคิดถึงเยอรมนีในยุค 50

318
00:20:07,831 --> 00:20:09,958
มันก็เหมือนกำลังไป

319
00:20:10,042 --> 00:20:11,418
ในที่ที่แย่ที่สุดน่ะครับ

320
00:20:15,631 --> 00:20:19,009
นี่คือเรื่องราวของบทบาทของกองทัพสหรัฐฯ

321
00:20:19,092 --> 00:20:24,556
งานของพวกเขาเหรอ ยับยั้ง
กระแสคอมมิวนิสต์ในเยอรมนีและยุโรปเสรี

322
00:20:24,640 --> 00:20:27,226
เป็นเกียรติมากครับที่ได้มายุโรป

323
00:20:27,309 --> 00:20:30,020
มันเป็นสิ่งที่บางครั้งผมก็ตั้งตารอ

324
00:20:30,103 --> 00:20:31,980
สิ่งเดียวที่ผมเสียใจคือ…

325
00:20:33,899 --> 00:20:35,817
ผมไม่สามารถ…

326
00:20:36,902 --> 00:20:39,404
ทำการแสดงหรืออย่างอื่นได้ขณะที่อยู่ที่นี่

327
00:20:39,488 --> 00:20:41,240
แต่ผมจะตั้งตารอเมื่อ…

328
00:20:42,950 --> 00:20:44,034
เวลาในกองทัพสิ้นสุดลง

329
00:20:44,117 --> 00:20:48,997
ผมอยากกลับมาทัวร์ยุโรปเป็นประจำครับ

330
00:20:49,081 --> 00:20:50,832
ขอบคุณมากครับ คุณเพรสลีย์

331
00:20:50,916 --> 00:20:52,834
และขอให้คุณเพลิดเพลินกับเวลาในเยอรมนี

332
00:20:52,918 --> 00:20:54,002
ขอบคุณมากครับ

333
00:20:56,255 --> 00:20:58,257
อาร์รีเวเดรซี ไม่สิ นั่นมันภาษาอิตาลี

334
00:21:00,634 --> 00:21:02,970
ฉันเจอเอลวิสที่เยอรมนี

335
00:21:03,053 --> 00:21:07,099
พ่อฉันเป็นทหารอากาศและพ่อประจำการอยู่ที่นั่น

336
00:21:07,182 --> 00:21:09,393
มีคลับที่ชื่อว่าอีเกิลส์คลับ

337
00:21:09,476 --> 00:21:12,771
และบ่ายวันหนึ่ง ฉันนั่งอยู่ที่อีเกิลส์คลับ

338
00:21:12,854 --> 00:21:13,814
(พริสซิลลา เพรสลีย์)

339
00:21:13,897 --> 00:21:16,400
มีตู้เพลงอยู่ สมัยนั้นเราเล่นแผ่นเสียงกัน

340
00:21:16,984 --> 00:21:21,321
และฉันก็เขียนจดหมายหาเพื่อนว่า
ตัวเองเกลียดที่นั่นแค่ไหน

341
00:21:21,405 --> 00:21:23,156
และคิดถึงทุกคนมาก

342
00:21:23,740 --> 00:21:26,743
แล้วผู้ชายคนนี้ก็มาหาฉัน แนะนำตัว

343
00:21:26,827 --> 00:21:28,662
พูดว่า "คุณเขียนจดหมายหาเพื่อนเหรอ"

344
00:21:28,745 --> 00:21:31,164
ฉันก็ตอบว่า
"ใช่ เราเพิ่งมาถึงนี่เมื่อสามอาทิตย์ก่อน"

345
00:21:33,041 --> 00:21:34,584
และเขาถามว่า "ชอบเอลวิสไหม"

346
00:21:34,668 --> 00:21:37,254
ฉันก็ตอบว่า "ชอบสิ ใครไม่ชอบเอลวิสบ้าง"

347
00:21:37,337 --> 00:21:39,089
เขาถามว่า "อยากเจอเขาไหม"

348
00:21:42,175 --> 00:21:45,846
พอกลับมาบ้าน ฉันก็บอกพ่อว่า
"พ่อคะ หนูเจอบางคนที่อีเกิลส์คลับ

349
00:21:45,929 --> 00:21:48,515
และเขาอยากรู้ว่าหนูอยากเจอเอลวิสไหม"

350
00:21:48,598 --> 00:21:50,767
มันไปได้ไม่สวยเลยละค่ะ

351
00:21:50,851 --> 00:21:54,438
เพราะพ่อฉันไม่ได้ชอบเขาและแม่ฉันก็เหมือนกัน

352
00:21:56,565 --> 00:21:58,900
และฉันก็คิดว่ามันเป็นแค่โอกาสครั้งเดียว

353
00:21:58,984 --> 00:22:01,945
ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะถูกขอให้กลับไป

354
00:22:03,238 --> 00:22:05,407
เรากลับไปอีกในวันเสาร์นั้น

355
00:22:06,742 --> 00:22:08,910
มีแก้ววางอยู่บนเปียโน

356
00:22:08,994 --> 00:22:12,372
และตอนที่ร้องเพลง
เขาร้องเหมือนเจอร์รี่ ลี ลูอิสเลยค่ะ

357
00:22:13,123 --> 00:22:14,791
ฉันมองที่แก้วและคิดว่า "คุณพระช่วย

358
00:22:14,875 --> 00:22:18,378
น้ำจะกระฉอกไปทั่ว มันต้องตกลงมาแน่"
และพอมันเริ่มจะตกลงมา

359
00:22:18,462 --> 00:22:21,465
เขาก็หยิบมันขึ้นมา
และมองทุกคนเหมือนจงใจทำให้มันตก

360
00:22:24,426 --> 00:22:27,596
เขาไม่ชอบการอยู่ในกองทัพเลย
เขาไม่คุ้นเคยกับมัน

361
00:22:27,679 --> 00:22:31,016
และเขาตัวคนเดียว ปกติมักจะมีคนอยู่รอบตัวเขา

362
00:22:31,099 --> 00:22:34,644
เขามีคนอยู่รอบตัวก่อนที่จะเข้ากองทัพด้วยซ้ำ

363
00:22:34,728 --> 00:22:37,147
นั่นจึงเป็นครั้งแรกที่เขาตัวคนเดียว

364
00:22:37,981 --> 00:22:41,234
ฉันคิดว่าเขาต้องการคนที่จะคุยด้วย

365
00:22:41,318 --> 00:22:44,112
และเอลวิสก็ระบายความในใจ
ให้ฉันฟังหมดเปลือก

366
00:22:44,196 --> 00:22:45,530
เขาเพิ่งเสียแม่ไป

367
00:22:48,784 --> 00:22:52,704
มันไม่ใช่แค่การเสียแม่
แต่มันเหมือนการสูญเสียเพื่อน สหาย

368
00:22:53,288 --> 00:22:56,708
คนที่ผมคุยด้วยได้ จะดึกดื่นแค่ไหนผมก็ปลุกท่านได้

369
00:22:56,792 --> 00:22:58,668
ถ้าผมมีเรื่องอะไรให้กังวลใจ

370
00:22:58,752 --> 00:23:00,462
ท่านจะตื่นขึ้นมาและพยายามช่วยผม

371
00:23:02,506 --> 00:23:07,636
เอลวิสกับแกลดิส
ใกล้ชิดสนิทสนมกันมาตั้งแต่แรกเริ่ม

372
00:23:07,719 --> 00:23:11,932
พวกเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ยากจนมากของทูเพอโล

373
00:23:12,015 --> 00:23:14,309
เธอพยายามมาตลอดที่จะทำให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้น

374
00:23:14,393 --> 00:23:16,395
และในขณะเดียวกัน

375
00:23:16,478 --> 00:23:20,065
เวอร์นอนก็ถูกส่งเข้าคุกข้อหาปลอมเช็ค

376
00:23:20,607 --> 00:23:23,652
ดังนั้นเวลาส่วนมากในวัยเด็กของเอลวิส

377
00:23:23,735 --> 00:23:27,239
จะมีแค่เขาและแกลดิส
และแกลดิสก็ทำงานหนักมาก

378
00:23:27,322 --> 00:23:29,533
เพื่อหาอาหาร เสื้อผ้าและส่งเขาเข้าโรงเรียน

379
00:23:31,451 --> 00:23:34,621
เธอเป็นกลไกที่ค้ำจุนเขา ทั้งในเรื่องความกดดัน

380
00:23:34,704 --> 00:23:37,416
ความเครียด ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับอาชีพการงาน

381
00:23:37,499 --> 00:23:39,709
(แม่ของเอลวิส เพรสลีย์
จำนนต่ออาการเจ็บป่วย)

382
00:23:39,793 --> 00:23:43,755
ฉันเห็นอกเห็นใจและรู้สึกแย่แทนเขาค่ะ

383
00:23:43,839 --> 00:23:46,967
ฉันเข้าใจการที่ต้องอยู่ไกลออกไป

384
00:23:47,050 --> 00:23:50,053
โดยเฉพาะการเสียแม่ที่ใกล้ชิดมากไป

385
00:23:50,137 --> 00:23:52,139
เราถึงได้ผูกพันกัน

386
00:23:52,222 --> 00:23:54,683
(เพรสลีย์)

387
00:23:54,766 --> 00:23:57,686
และเขาประหม่ามากว่าตัวเอง

388
00:23:57,769 --> 00:24:01,731
จะยังอยู่ในวงการต่อไป
หรือแม้กระทั่งจะยังร้องเพลงได้อีกไหม

389
00:24:05,902 --> 00:24:08,280
เขาหายไปพักใหญ่

390
00:24:08,363 --> 00:24:11,700
และคิดว่าแฟนๆ หลายคนคงลืมเขาไปแล้ว

391
00:24:11,783 --> 00:24:13,869
คงมีคนอื่นเข้ามา คนใหม่ๆ

392
00:24:15,370 --> 00:24:16,663
พูดอะไรกับแฟนๆ หน่อยครับ

393
00:24:16,746 --> 00:24:19,958
มีข้อความอะไรที่อยาก
ฝากถึงพวกเขาเป็นพิเศษไหม

394
00:24:21,168 --> 00:24:23,837
ครับ มีสิ ผมอยากบอกว่า

395
00:24:23,920 --> 00:24:28,425
ต่อให้พวกเขาจะไม่ได้เห็นผมพักใหญ่

396
00:24:28,508 --> 00:24:30,177
ผมก็หวังว่าจะยังอยู่ในใจของพวกเขา

397
00:24:31,553 --> 00:24:33,597
และผมจะตั้งตารอเวลา

398
00:24:33,680 --> 00:24:36,766
ที่ได้กลับมาและให้ความบันเทิงอีกเหมือนที่เคยทำ

399
00:24:38,727 --> 00:24:39,561
เอลวิส

400
00:24:40,645 --> 00:24:43,315
เขาอ่อนไหวและขาดความมั่นใจมาก

401
00:24:45,150 --> 00:24:48,487
เหมือนเด็กน้อยที่ละอายใจในที่สิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อ

402
00:24:48,570 --> 00:24:50,197
ละอายใจในความยากจนของตัวเอง

403
00:24:50,280 --> 00:24:53,074
ละอายใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่เขา
เขาพยายามแก้ไขสิ่งต่างๆ

404
00:24:53,158 --> 00:24:56,870
ทำทุกอย่างให้ดี
อยากเอาอกเอาใจคนอื่นมาตลอด

405
00:24:56,953 --> 00:24:59,080
เขาเป็นคนที่ช่างเอาอกเอาใจมากเลยละครับ

406
00:24:59,164 --> 00:25:01,750
และนั่นทำให้เขามีเสน่ห์มากบนเวที

407
00:25:01,833 --> 00:25:04,044
แต่มันก็ยังเป็นจุดอ่อนของเขาอีกด้วย

408
00:25:04,127 --> 00:25:06,463
ซึ่งก็คือการต้องการความรัก ความรักมหาศาล

409
00:25:06,546 --> 00:25:10,050
แต่ยิ่งได้รับความรักมากเท่าไร
ช่องว่างก็ยิ่งกว้างขึ้นและคุณก็จะต้องการมันอีก

410
00:25:11,510 --> 00:25:12,636
ตอนที่อยู่ในกองทัพ

411
00:25:12,719 --> 00:25:16,014
ผมคิดว่านั่นเป็นตอนที่เริ่มบั่นทอนเขาจริงๆ ครับ

412
00:25:16,097 --> 00:25:19,434
การที่ขาดความรักจากคนดูน่ะ

413
00:25:23,355 --> 00:25:26,608
ปกติเวลาศิลปินมีชื่อเสียง

414
00:25:26,691 --> 00:25:30,946
ไปเป็นทหารและห่างหาย
จากสายตาสาธารณชนไปสองสามปี

415
00:25:31,029 --> 00:25:33,573
พวกเขาจะไม่สามารถ
กอบกู้อาชีพของตัวเองคืนมาได้

416
00:25:34,157 --> 00:25:36,201
เอลวิสไม่เคยห่างหายไปเลย

417
00:25:41,081 --> 00:25:43,750
สิ่งสำคัญที่สุดที่ผู้พันทำ

418
00:25:43,833 --> 00:25:46,336
ก่อนที่เอลวิสจะไปเป็นทหาร

419
00:25:46,419 --> 00:25:50,298
คือเขาให้เอลวิสอัดเพลงไว้เพียบเลยครับ

420
00:26:01,601 --> 00:26:03,979
ขณะที่เอลวิสอยู่ที่เยอรมนี
พวกเขามีเพลงฮิตเพียบ

421
00:26:04,062 --> 00:26:07,816
ดังนั้นถ้าคุณไม่ติดตามข่าวของประเทศชาติ

422
00:26:07,899 --> 00:26:10,986
และสิ่งที่เอลวิสทำอยู่จริงๆ แล้ว

423
00:26:11,069 --> 00:26:13,029
คุณคงคิดว่าเขายังทำเพลงอยู่

424
00:26:19,160 --> 00:26:21,079
ก่อนจะไปเยอรมนี

425
00:26:21,162 --> 00:26:22,956
เขายังเป็น

426
00:26:23,039 --> 00:26:24,040
จอมขบถ

427
00:26:27,669 --> 00:26:30,297
และเขาต้องมาเป็นทหารราบ

428
00:26:30,380 --> 00:26:33,425
ลาดตระเวนตรวจตราทั้งคืน

429
00:26:34,843 --> 00:26:37,137
โดนหิมะกัด

430
00:26:41,141 --> 00:26:42,475
ผู้พันเขียนจดหมายถึงเขา

431
00:26:42,559 --> 00:26:45,895
อธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า
เขาทำอะไรเพื่อโปรโมตเพลงเอลวิส

432
00:26:48,148 --> 00:26:51,818
(เพื่อรักษาชื่อเสียงไม่ให้ลบเลือน
ไปจากแฟนเพลงและคนอื่นๆ)

433
00:26:51,901 --> 00:26:54,154
(ในขณะที่เขากำลังรับใช้ชาติ)

434
00:26:54,237 --> 00:26:57,991
เขาบอกว่าทำสัญญาใหม่ให้เอลวิส
มีหนังใหม่ให้ออกมาเล่น

435
00:26:58,074 --> 00:27:00,702
บอกว่า "ฉันตกลงทำสัญญาใหม่
สำหรับหนังสองเรื่องแล้ว"

436
00:27:03,455 --> 00:27:05,957
ผมอยากจะบอกว่าเมื่อผมได้ออกจากกองทัพ

437
00:27:07,000 --> 00:27:09,002
ผมตั้งตารอที่จะ

438
00:27:09,085 --> 00:27:13,256
สานต่อสิ่งที่ทำค้างไว้ตอนที่เข้ามารับใช้ชาติ

439
00:27:14,299 --> 00:27:16,885
(ปี 1960)

440
00:27:16,968 --> 00:27:20,180
และผมคิดว่าคุณสนุกกับสิ่งที่ทำอยู่จริงๆ

441
00:27:20,263 --> 00:27:22,349
หรือสิ่งที่คุณทำอยู่ก่อนที่จะเข้าประจำการ

442
00:27:22,432 --> 00:27:24,017
อ๋อ ครับ ใช่เลย

443
00:27:24,100 --> 00:27:27,520
ความจริง มันคือสิ่งที่ยากที่สุด
ในการรับราชการทหาร

444
00:27:27,604 --> 00:27:29,147
การอยู่ห่างจากมัน

445
00:27:29,230 --> 00:27:30,774
การอยู่ห่างจากแฟนเพลงเหรอ

446
00:27:30,857 --> 00:27:32,942
อยู่ห่างจากวงการบันเทิงโดยรวมน่ะครับ

447
00:27:33,026 --> 00:27:34,861
มันคือส่วนที่ยากที่สุดเลยละ

448
00:27:35,570 --> 00:27:39,074
ผมเอาแต่คิดถึงอดีตตลอดเวลา
ใคร่ครวญถึงอนาคต

449
00:27:43,078 --> 00:27:44,663
ไม่มีนักดนตรีร็อกคนไหน

450
00:27:44,746 --> 00:27:49,334
ที่ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน
ถึง 20 หรือ 30 ปีหรอก

451
00:27:50,085 --> 00:27:52,087
คนแบบนั้นไม่มีตัวตนจริง

452
00:27:53,088 --> 00:27:56,383
คอนเซปต์เกี่ยวกับความสำเร็จ
ของทุกคนคือซินาตรา

453
00:27:56,466 --> 00:27:59,344
ซินาตรามีอาชีพที่น่าทึ่ง

454
00:27:59,427 --> 00:28:01,971
และคนบันเทิงประเภทนั้น

455
00:28:02,055 --> 00:28:04,766
มันคือ… มันคือจุดสูงสุดน่ะครับ

456
00:28:05,558 --> 00:28:06,393
(12 พ.ค. 1960)

457
00:28:06,476 --> 00:28:10,689
แฟรงก์ ซินาตรา ไทเม็กซ์ โชว์
"ยินดีต้อนรับกลับบ้าน เอลวิส"

458
00:28:12,857 --> 00:28:14,526
สิ่งที่เป็นที่จดจำสำหรับผม

459
00:28:15,276 --> 00:28:17,654
ซึ่งเป็นการเดินหมากที่ฉลาดมาก

460
00:28:17,737 --> 00:28:22,075
คือการที่เขากลับมาบ้าน
ในรายการพิเศษของแฟรงก์ ซินาตรา

461
00:28:23,118 --> 00:28:25,412
เอลวิส นั่นคือของขวัญ
ต้อนรับกลับบ้านเล็กๆ จากเรา

462
00:28:25,495 --> 00:28:27,372
สองปีที่คุณเสียไประหว่างอยู่ในกองทัพ

463
00:28:27,455 --> 00:28:29,958
และเมื่อมองย้อนกลับไป ผมก็คิดว่าคุณ

464
00:28:30,041 --> 00:28:32,127
อาจไม่ได้พลาดอะไรไปมากเท่าไรเลย

465
00:28:32,752 --> 00:28:35,922
อันที่จริง อย่างเดียว
ที่เหมือนจะหายไปก็คือจอนของคุณ

466
00:28:36,840 --> 00:28:40,635
เอาละ ทุกคน
ถ้าผมร้องเพลงอีกเพลง ทุกคนจะว่ายังไง

467
00:28:40,719 --> 00:28:45,140
มันเป็นช่วงเวลาที่ชัดเจนมาก

468
00:28:45,223 --> 00:28:49,018
ว่าเอลวิสถูกรับเข้าชมรม

469
00:28:49,769 --> 00:28:53,815
แฟรงก์กำลังบอกคนทั้งประเทศว่า
"เขาเป็นเด็กดี

470
00:28:53,898 --> 00:28:56,860
เขารับใช้ประเทศ
ไปเป็นทหารและตอนนี้เขากลับมาแล้ว"

471
00:28:57,569 --> 00:29:00,238
แต่ในขณะเดียวกัน เอลวิสก็เสียสละบางอย่างไป

472
00:29:01,197 --> 00:29:03,408
เพราะการจะได้เข้าชมรม

473
00:29:03,491 --> 00:29:07,412
คุณจะต้องละทิ้งคำที่บอกว่า "คนคนนี้อันตราย

474
00:29:07,495 --> 00:29:08,913
คนคนนี้เป็นภัย

475
00:29:08,997 --> 00:29:11,666
ลูกสาวฉันอาจหนีไปกับผู้ชายคนนี้"

476
00:29:11,750 --> 00:29:14,335
มันจบแล้ว มันเกือบเหมือน
ข้อตกลงที่ตกลงกันไว้เลยครับ

477
00:29:16,004 --> 00:29:18,506
พวกเขาเรียกแฟรงก์ ซินาตราว่า
ประธานคณะกรรมการ

478
00:29:18,590 --> 00:29:20,592
เพราะเขาทำธุรกิจการแสดง

479
00:29:20,675 --> 00:29:23,636
เขาถูกมองว่าเป็นคนคนนั้น

480
00:29:23,720 --> 00:29:26,765
ที่พูดส่งเสริมให้คนบางคนได้

481
00:29:26,848 --> 00:29:30,727
และทำให้เห็นว่า "ดูสิ เราอยู่ด้วยกัน
ร้องเพลงของกันและกันนะ"

482
00:29:30,810 --> 00:29:34,856
แด่ที่รักของผม

483
00:29:34,939 --> 00:29:38,443
ผมรักคุณ

484
00:29:38,526 --> 00:29:39,694
ให้ตาย เพราะชะมัด

485
00:29:40,695 --> 00:29:46,868
และจะรักเสมอไป

486
00:29:49,204 --> 00:29:52,373
เอลวิส สถานีวิทยุบางสถานี
ลดการเปิดเพลงร็อกแอนด์โรลลง

487
00:29:52,999 --> 00:29:54,292
คุณคิดยังไงกับเรื่องนั้น

488
00:29:54,375 --> 00:29:57,253
และจะเกิดอะไรขึ้นกับอาชีพของคุณ
หากร็อกแอนด์โรลตายจากไป

489
00:29:57,837 --> 00:30:01,466
หากร็อกแอนด์โรลตายจากไปอย่างสิ้นเชิง

490
00:30:02,217 --> 00:30:03,968
งั้นผมก็คงต้องทำอย่างอื่น

491
00:30:04,052 --> 00:30:05,845
ในแง่ของดนตรี บางที…

492
00:30:08,556 --> 00:30:09,516
อาจเป็นโอเปร่า

493
00:30:10,016 --> 00:30:11,267
ผมไม่รู้หรอก เอาจริงๆ

494
00:30:13,770 --> 00:30:16,397
ตอนที่เอลวิสอยู่ในกองทัพ

495
00:30:16,481 --> 00:30:20,401
เขาฟังเพลงยุโรปเยอะมาก
และรักมาริโอ ลานซาเป็นพิเศษ

496
00:30:20,485 --> 00:30:22,278
มาริโอ ลานซาเป็นนักร้องโอเปร่าครับ

497
00:30:22,362 --> 00:30:25,406
และผมคิดว่านั่นคือตอนที่เกิดการข้ามสายพันธุ์นี้ขึ้น

498
00:30:46,511 --> 00:30:50,515
(เซอร์เรนเดอร์)

499
00:30:54,602 --> 00:30:57,355
เอลวิสเปลี่ยนแนวเพลงและเสียงของเขา

500
00:30:57,438 --> 00:30:59,649
วิธีพูดของเขาเปลี่ยนไปมาก

501
00:30:59,732 --> 00:31:01,359
หลังออกจากกองทัพ

502
00:31:02,068 --> 00:31:06,406
เอลวิสเปลี่ยนมาจริงจัง
กับการใช้เสียงร้องที่ทรงพลัง

503
00:31:07,156 --> 00:31:10,743
เขาแทบจะร้องในช่วงเสียงโอเปร่าได้เลยครับ

504
00:31:11,703 --> 00:31:13,955
ทันทีที่กลับมาจากกองทัพ

505
00:31:14,038 --> 00:31:17,000
ผู้พันก็ให้เขาเข้าสตูดิโออีกครั้ง

506
00:31:17,083 --> 00:31:20,962
พวกเขาอัดเพลงในสไตล์ที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก

507
00:31:23,506 --> 00:31:27,844
สิ่งหนึ่งเกี่ยวกับเอลวิสในฐานะศิลปิน
คือเขามีเพลงฮิตในทุกแนวเพลง

508
00:31:28,553 --> 00:31:31,598
เสียงเหมือนเอลวิสในทุกเพลงไหมน่ะเหรอ
ใช่ ทำไปได้ยังไง

509
00:31:31,681 --> 00:31:32,682
(บิลลี่ คอร์แกน
ศิลปิน)

510
00:31:32,765 --> 00:31:34,392
เขาไม่ได้เปลี่ยนตัวเองสักหน่อย

511
00:31:34,475 --> 00:31:37,437
เขาทำให้แนวเพลงพวกนั้นเอนมาทางเขา
ไม่ใช่ในแบบตรงข้าม

512
00:31:41,274 --> 00:31:44,402
มันคือพรสวรรค์ที่เปล่งประกายของเขาล้วนๆ

513
00:32:03,922 --> 00:32:06,341
เอลวิสกลับมาและแสดงที่โชว์การกุศล

514
00:32:06,424 --> 00:32:10,261
องค์กรการกุศลเพิร์ลฮาร์เบอร์

515
00:32:11,512 --> 00:32:14,349
ระวังนะ เขามาแล้ว
ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

516
00:32:14,432 --> 00:32:17,602
ดูเหมือนจะเป็น… นั่นเอลวิส เพรสลีย์ครับ

517
00:32:17,685 --> 00:32:19,896
(โชว์การกุศลอนุสาวรีย์เรือรบหลวงแอริโซนา)

518
00:32:43,586 --> 00:32:48,007
เขาขึ้นเวทีไปและเขาก็แค่

519
00:32:48,091 --> 00:32:49,717
มีเสน่ห์ด้วยตัวเองน่ะครับ

520
00:32:56,724 --> 00:32:59,310
มันคือจุดสูงสุดของบางอย่าง

521
00:32:59,978 --> 00:33:02,438
และเราคงคิดว่านี่จะเป็นการกลับมา

522
00:33:03,272 --> 00:33:05,692
แต่มันกลับกลายเป็นจุดจบของบางสิ่ง

523
00:33:14,242 --> 00:33:15,368
เขาเดินลงมาจากเวที

524
00:33:15,451 --> 00:33:18,621
และไม่เดินขึ้นเวทีไปอีกเจ็ดปี

525
00:33:20,957 --> 00:33:23,376
คุณไม่คิดว่าร็อกแอนด์โรลตายแล้วใช่ไหม

526
00:33:23,459 --> 00:33:27,380
ในปี 1956 ตอนที่ผมเริ่มเป็นนักร้อง
ผมก็ได้ยินคำพูดเดียวกันนี่แหละ

527
00:33:27,463 --> 00:33:29,424
คำว่าร็อกแอนด์โรลตายไปแล้ว กำลังจะตาย

528
00:33:30,091 --> 00:33:34,554
ผมไม่ได้บอกว่ามันจะไม่ตายนะ
เพราะพรุ่งนี้มันอาจจะตายก็ได้ ไม่รู้สิ

529
00:33:35,221 --> 00:33:36,305
ผมก็หวังว่าจะรู้นะ

530
00:33:37,849 --> 00:33:41,185
เอลวิสมักจะโทรหาฉันแบบฉุกละหุก

531
00:33:41,269 --> 00:33:46,649
เขารู้สึกปลอดภัยที่ได้คุยกับฉัน
และระบายความกลัวให้ฉันฟัง

532
00:33:46,733 --> 00:33:48,276
สิ่งที่เขาชอบ สิ่งที่ไม่ชอบ

533
00:33:48,359 --> 00:33:52,071
ฉันไม่ได้รับความสนใจจากสื่อตอนที่คบกับเขา

534
00:33:54,115 --> 00:33:55,867
เขาบอกฉันเรื่องผู้พันพาร์คเกอร์

535
00:33:55,950 --> 00:33:58,870
และเขาพึ่งพาผู้พันพาร์คเกอร์

536
00:33:58,953 --> 00:34:01,831
ในการดูแลและพาเขาเข้าวงการหนังจริงๆ ค่ะ

537
00:34:02,832 --> 00:34:05,543
เขาหวังว่าจะมีโอกาสที่ใหญ่กว่า

538
00:34:05,626 --> 00:34:08,463
ในการได้เล่นหนังแนวที่เขาอยากเล่น

539
00:34:09,172 --> 00:34:13,593
หนังที่จริงจังขึ้น หนังดีๆ ที่เขารู้สึกเชื่อมโยงได้

540
00:34:15,636 --> 00:34:20,349
หลังปลดประจำการ เอลวิสเล่นหนัง
ที่ไม่ได้ร้องเพลงสองสามเรื่องและไม่มีใครดูครับ

541
00:34:20,433 --> 00:34:23,394
เอลวิส เพรสลีย์กับบทบาทที่น่าทึ่งที่สุดของเขา

542
00:34:23,478 --> 00:34:25,897
รับบทลูกครึ่งในเรื่องเฟลมมิงสตาร์

543
00:34:25,980 --> 00:34:29,942
ต้องเลือกระหว่างสองรัก สองความภักดี
และต่อสู้เพื่อรักษาทั้งสองอย่างไว้

544
00:34:30,026 --> 00:34:32,820
เฟลมมิงสตาร์ เรื่องราวเข้มข้นเร้าใจ

545
00:34:32,904 --> 00:34:34,322
มันเป็นหนังที่ดีค่ะ

546
00:34:34,405 --> 00:34:38,159
เป็นหนังที่ดีมาก
แต่เขาไม่ได้ร้องเพลง ไม่ได้สาว…

547
00:34:38,242 --> 00:34:39,118
(บาร์บารา อีเดน)

548
00:34:39,202 --> 00:34:42,955
แถมยังตายอีก คุณคงนึกภาพออก
ว่าแฟนๆ ของเขาคิดยังไง

549
00:34:43,039 --> 00:34:44,916
พวกเขาเกลียดมัน รู้ไหม

550
00:34:47,126 --> 00:34:51,506
ผู้พันก็เลยเอามันมาใช้ในการพูดว่า
"ให้สาวๆ ห้อมล้อมนายเยอะๆ เถอะ

551
00:34:51,589 --> 00:34:54,425
ให้นายแต่งตัวเท่ๆ ร้องเพลงเยอะๆ

552
00:34:54,509 --> 00:34:56,135
ทำให้โครงเรื่องเบาสมอง

553
00:34:56,219 --> 00:34:58,513
คนจะได้ซื้อตั๋วมาดูมากที่สุด

554
00:34:59,180 --> 00:35:01,474
นายจะทำเงินได้มหาศาล"
และพวกเขาก็ทำได้จริงๆ

555
00:35:02,892 --> 00:35:06,771
และผมคิดว่านั่น
คือจุดเริ่มต้นของการล่มสลายของเขา

556
00:35:06,854 --> 00:35:11,692
นักปราชญ์กล่าวไว้ว่า

557
00:35:11,776 --> 00:35:12,819
(บลูฮาวาย 1961)

558
00:35:12,902 --> 00:35:18,282
มีแต่คนโง่เท่านั้นที่เร่งรัด

559
00:35:18,366 --> 00:35:21,953
และนั่นคือตอนที่เขาทำสัญญา
เล่นหนังห้าปีที่มีแต่หนังเพลงเท่านั้น

560
00:35:22,036 --> 00:35:28,167
ฉันอดรักเธอไม่ได้

561
00:35:28,251 --> 00:35:30,586
นั่นคือที่ที่คนอยากเห็นเขาร้องเพลง

562
00:35:32,213 --> 00:35:34,298
เราจะกลับไปฮอลลีวูด

563
00:35:34,382 --> 00:35:36,759
เพื่อเริ่มถ่ายหนังในวันพฤหัสบดีที่พาราเมาต์

564
00:35:36,843 --> 00:35:38,803
หนังของฮัล วาลลิสในวันพฤหัสบดีที่พาราเมาต์

565
00:35:38,886 --> 00:35:41,931
ปีนี้จะมีประมาณสองสามเรื่องครับ
เขาจะยุ่งครับ ยุ่งมาก

566
00:35:44,308 --> 00:35:46,894
วิธีที่เธอโยกสะโพกไปจนถึงปลายนิ้ว

567
00:35:46,978 --> 00:35:49,313
ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์

568
00:35:49,397 --> 00:35:51,524
พวกเขาทำหนังเรื่องบลูฮาวาย

569
00:35:51,607 --> 00:35:54,110
มันเป็นหนังที่ดังอย่างน่าเหลือเชื่อในบ็อกซ์ออฟฟิศ

570
00:35:54,193 --> 00:35:55,695
แต่มีอย่างอื่นเกิดขึ้น

571
00:35:55,778 --> 00:35:58,698
ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อบัญชีธนาคารของเอลวิสมาก

572
00:35:58,781 --> 00:36:02,368
แต่เกือบเล่นเอาชีวิตสร้างสรรค์ของเขาถึงตาย

573
00:36:02,451 --> 00:36:06,247
ซึ่งก็คือเพลงประกอบหนัง
ติดชาร์ตอันดับหนึ่ง 20 สัปดาห์

574
00:36:06,330 --> 00:36:09,959
มันดังกระหึ่มและคุณจะพูดถึง
ผู้พันพาร์คเกอร์ยังไงก็ช่างนะ

575
00:36:10,042 --> 00:36:12,086
แต่เขาเป็นนักธุรกิจที่ชาญฉลาดมาก

576
00:36:12,170 --> 00:36:13,796
และเขาก็รู้ทันทีว่า

577
00:36:13,880 --> 00:36:18,593
"ถ้าเราฉายหนังที่เอลวิสร้องเพลงให้หญิงสาว

578
00:36:18,676 --> 00:36:20,595
ที่สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นฟัง

579
00:36:20,678 --> 00:36:22,805
และขายเพลงประกอบหนังคู่กัน

580
00:36:22,889 --> 00:36:24,932
มันจะส่งเสริมกันและกัน"

581
00:36:25,892 --> 00:36:27,977
ดังนั้นมันจึงกลายมาเป็นสูตรตายตัวครับ

582
00:36:28,060 --> 00:36:30,062
โอ๊ะ ปาร์ตี้ริมหาดนี่ มาเร็ว

583
00:36:30,813 --> 00:36:34,066
แล้วพวกเขาก็ทำมันซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า

584
00:36:37,612 --> 00:36:39,447
เช่นเดียวกับยาทุกตัว

585
00:36:40,406 --> 00:36:42,241
ประสิทธิภาพจะลดน้อยลงทุกครั้ง

586
00:36:42,325 --> 00:36:44,493
ทุกคนมารวมตัวกัน

587
00:36:45,870 --> 00:36:48,206
ฟังเสียงกลองบองโกนั่นสิ

588
00:36:48,289 --> 00:36:49,749
จากมุมมองทางธุรกิจ

589
00:36:49,832 --> 00:36:52,084
ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ผู้พันสนใจ

590
00:36:52,168 --> 00:36:53,878
หนังพวกนั้นแย่มาก

591
00:36:53,961 --> 00:36:58,132
แต่เป็นความจริงที่
ธุรกิจของเอลวิสดีที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา

592
00:36:58,216 --> 00:37:01,135
เต้นท่าแคลม

593
00:37:04,722 --> 00:37:07,433
เขาเริ่มดูเหมือนพลาสติก
มากขึ้นเรื่อยๆ ในหนังพวกนั้น

594
00:37:07,516 --> 00:37:09,894
ขอโทษนะ พวก ผมอยู่สองที่พร้อมกันไม่ได้

595
00:37:09,977 --> 00:37:12,480
ณ จุดหนึ่ง ผมของเอลวิสในหนังพวกนั้น

596
00:37:12,563 --> 00:37:15,274
ดูเหมือนสายไหมที่พ่นสีดำ

597
00:37:15,358 --> 00:37:16,859
จากนั้นก็เคลือบเงาไว้

598
00:37:16,943 --> 00:37:19,111
เอาเนยจามรีอะไรสักอย่างมาหวีมัน

599
00:37:19,195 --> 00:37:22,406
เขาปลอม ไม่ใช่คนจริงๆ อีกต่อไปแล้ว

600
00:37:22,490 --> 00:37:25,159
ฉากหลังเขาไม่ใช่ของจริง

601
00:37:25,243 --> 00:37:26,202
ไม่มีอะไรจริงเลย

602
00:37:30,039 --> 00:37:31,749
แผนของผู้พันพาร์คเกอร์ได้ผล

603
00:37:31,832 --> 00:37:33,793
เขาทำเงินได้มากกว่าสตีฟ แมคควีน

604
00:37:33,876 --> 00:37:35,753
เขาทำเงินได้มากกว่าเกรกอรี เพ็ก

605
00:37:35,836 --> 00:37:37,546
เขาทำเงินได้มากกว่าแครี แกรนต์

606
00:37:37,630 --> 00:37:41,342
เขาคือดาราหนังที่ทำเงินได้มากที่สุดในอเมริกา

607
00:37:41,425 --> 00:37:43,344
พวกเขาจ่ายเงินมหาศาล

608
00:37:43,427 --> 00:37:45,429
แต่สิ่งที่ผู้พันตระหนักได้คือ

609
00:37:45,513 --> 00:37:49,016
ยิ่งคุณหาเงินจากพวกเขาได้มากเท่าไร
ยิ่งสร้างหนังได้ถูกลง

610
00:38:03,990 --> 00:38:06,534
ผมเล่นหนังหลายเรื่องติดๆ กัน

611
00:38:07,326 --> 00:38:09,078
และหนังพวกนั้นก็คล้ายกันมาก

612
00:38:09,870 --> 00:38:12,331
อ่านบทแค่สี่ถึงห้าหน้าแรกก็รู้แล้วว่า

613
00:38:12,415 --> 00:38:17,086
มันเป็นแค่หนังเดิมในอีกชื่อนึง
ที่มีเพลงใหม่ 12 เพลง

614
00:38:17,169 --> 00:38:19,422
ส่วนใหญ่ก็เพลงธรรมดาๆ ครับ

615
00:38:19,505 --> 00:38:21,549
พวกเขาเลิกแต่งเพลงใหม่ไปเลยด้วยซ้ำ

616
00:38:21,632 --> 00:38:23,676
พวกเขาจะเอาเพลงเก่าๆ กลับมาใช้

617
00:38:24,260 --> 00:38:26,387
โยนโครงเรื่องใส่เข้าไป

618
00:38:26,470 --> 00:38:30,641
เขาหยิบเอาเพลงมั่วๆ ที่คนอื่นไม่ต้องการมายำ

619
00:38:30,725 --> 00:38:33,102
การที่พวกเขาต้องการให้เป็นเพลงเอลวิส

620
00:38:33,185 --> 00:38:34,979
ก็เพราะผู้พันพาร์คเกอร์จะได้ค่าลิขสิทธิ์

621
00:38:35,855 --> 00:38:38,316
ทั้งหมดเป็นการกอบโกยเงินอย่างหน้าไม่อาย

622
00:38:38,399 --> 00:38:39,650
พวกเขาออกเพลงหนึ่งเพลง

623
00:38:39,734 --> 00:38:44,155
ที่มีเอลวิสโพสท่ากับหมาอาร์ซีเอ

624
00:38:44,238 --> 00:38:47,950
นั่งอยู่บนเครื่องคิดเงิน มันบ้ามากครับ

625
00:38:48,034 --> 00:38:51,370
เร่เข้ามาและเต้นท่าแคลม

626
00:38:55,041 --> 00:38:57,752
บทหนังแย่ลง เพลงแย่ลง

627
00:38:57,835 --> 00:39:01,589
จนในที่สุด เอลวิส เพรสลีย์
จะทำหนังในอีกสามสัปดาห์

628
00:39:01,672 --> 00:39:03,382
ที่ถ่ายทำทุกอย่างในเทคเดียว

629
00:39:03,466 --> 00:39:05,634
และเขาร้อง
"โอล แมคโดนัลด์ แฮส อะ ฟาร์ม"

630
00:39:09,388 --> 00:39:10,639
ให้ตายสิ

631
00:39:19,857 --> 00:39:21,942
- น่าขายหน้า
- ใช่

632
00:39:26,030 --> 00:39:28,115
- สำหรับฉัน มันคืออาชญากรรมเลยละ
- ใช่

633
00:39:28,199 --> 00:39:29,575
- มันคืออาชญากรรม
- ใช่

634
00:39:29,658 --> 00:39:32,870
ให้เขาอยู่ในสถานการณ์นั้นและร้องเพลงนั่น

635
00:39:34,163 --> 00:39:36,791
มันทำให้เขาเป็นตัวตลกและเขารู้ดี

636
00:39:37,500 --> 00:39:38,918
- ใช่
- เขารู้อยู่แล้ว

637
00:39:43,923 --> 00:39:46,300
คุณย้ายไปเกรซแลนด์ถาวรตอนไหน

638
00:39:46,884 --> 00:39:49,637
ปี 1963 ค่ะ

639
00:39:56,143 --> 00:39:57,728
ฉันรู้ว่าเขาจะโกรธมาก

640
00:39:57,812 --> 00:40:00,856
ฉันเห็นเขาขว้างบทมากมายไปอีกฟากของห้อง

641
00:40:00,940 --> 00:40:03,025
เขาหงุดหงิด เขาโกรธ

642
00:40:05,945 --> 00:40:09,156
สับสนนิดหน่อยเรื่องทิศทางอาชีพ

643
00:40:09,240 --> 00:40:11,951
เพราะนั่นไม่ใช่บทบาทการแสดงที่เขาต้องการ

644
00:40:13,369 --> 00:40:16,122
ภาพลักษณ์ในฮอลลีวูดของผม
เดินมาผิดทางและผมรู้ดี

645
00:40:16,205 --> 00:40:17,873
และผมทำอะไรไม่ได้เลย

646
00:40:19,291 --> 00:40:23,254
ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไง
ผมแค่รู้สึกถูกผูกมัดกับสิ่งที่ไม่ได้…

647
00:40:24,130 --> 00:40:25,381
เชื่อมั่นอย่างเต็มที่

648
00:40:25,464 --> 00:40:28,008
เมื่อถึงจุดหนึ่งแล้ว ผมก็ไม่มีอำนาจที่จะตัดสินใจ

649
00:40:29,718 --> 00:40:32,555
ผมไม่ได้อนุมัติบทสุดท้าย

650
00:40:33,597 --> 00:40:36,600
ซึ่งหมายความว่าผมไม่สามารถพูดได้ว่า

651
00:40:36,684 --> 00:40:38,394
"มันไม่ดีกับผม"

652
00:40:39,353 --> 00:40:41,313
ดังนั้นผมก็เลย

653
00:40:42,148 --> 00:40:43,315
ท้อแท้มาก

654
00:40:43,941 --> 00:40:46,235
พวกเขาจ่ายเงินเท่าไรก็ไม่สามารถ

655
00:40:46,318 --> 00:40:49,447
ทำให้ผมรู้สึกพึงพอใจได้

656
00:40:51,574 --> 00:40:55,744
ครั้งแรกที่ผมได้ยินเขาปฏิเสธ…

657
00:40:55,828 --> 00:40:58,372
(เจอร์รี่ ชิลลิง - เพื่อนของเอลวิส)

658
00:40:58,456 --> 00:41:01,208
คือตอนที่เราอยู่เบลแอร์

659
00:41:01,292 --> 00:41:03,127
และเขากำลังอ่านบทหนังเรื่องหนึ่ง

660
00:41:03,878 --> 00:41:06,630
จากนั้นก็โยนมันกระแทกกำแพง

661
00:41:06,714 --> 00:41:09,216
"ฉันจะไม่เล่นหนังพวกนี้อีกแล้ว"

662
00:41:10,634 --> 00:41:12,136
ภายในไม่กี่ชั่วโมง

663
00:41:12,219 --> 00:41:14,263
ก็มีค่ายเพลง

664
00:41:15,347 --> 00:41:17,016
มีวิลเลียม มอร์ริส

665
00:41:18,726 --> 00:41:20,352
มีสตูดิโอ

666
00:41:20,436 --> 00:41:22,188
และมีผู้พันพาร์คเกอร์

667
00:41:23,439 --> 00:41:27,985
และพวกเขาบอกว่า "ถ้าคุณไม่ทำสัญญาพวกนี้

668
00:41:28,819 --> 00:41:30,821
คุณจะไม่ได้ทำอะไรเลย"

669
00:41:33,741 --> 00:41:35,159
เขาไม่มีทางเลือกจริงๆ

670
00:41:36,035 --> 00:41:36,952
ไม่เชิงค่ะ

671
00:41:37,036 --> 00:41:39,038
เขาต้องทำตามสัญญา

672
00:41:40,581 --> 00:41:42,791
มันแสดงออกให้เห็นทางกายภาพด้วยซ้ำ

673
00:41:43,876 --> 00:41:47,171
ผมใส่ใจกับมันมากจนป่วย

674
00:41:47,254 --> 00:41:49,215
ผมจะป่วยหนักมากเลยละครับ

675
00:41:55,471 --> 00:41:59,767
ไม่ว่าเอลวิสจะประสบความสำเร็จแค่ไหน
เขายังเป็นผู้ชายคนเดิมที่โตมา

676
00:42:00,518 --> 00:42:02,102
ในย่านที่ยากจนอยู่ดี

677
00:42:05,231 --> 00:42:06,440
(บ้านเกิดเอลวิส เพรสลีย์)

678
00:42:06,524 --> 00:42:07,858
มักมีคนพูดเสมอว่า

679
00:42:07,942 --> 00:42:10,361
"รู้อะไรไหม คุณไม่ได้มาไกล
เกินกว่าจะกลับไปได้นะ"

680
00:42:13,656 --> 00:42:16,867
ถ้าเอลวิสสนใจเรื่องเงินมากนัก
ทำไมเขาถึงถลุงเงินแบบนั้นล่ะ

681
00:42:16,951 --> 00:42:19,245
ไม่มีใครถลุงเงินเหมือนเอลวิสหรอก
เขาเป็นตำนาน

682
00:42:20,788 --> 00:42:22,164
มันไม่เกี่ยวกับเงินไงครับ

683
00:42:24,458 --> 00:42:27,086
ผลลัพธ์ของเรื่องนี้

684
00:42:27,169 --> 00:42:29,672
ไม่ใช่การเลือกระหว่างเงินกับสิ่งที่อยากทำ

685
00:42:29,755 --> 00:42:32,258
แต่ผลลัพธ์คือ "คุณจะถูกทิ้ง" ต่างหาก

686
00:42:33,717 --> 00:42:37,012
เงินเป็นแค่เครื่องพิสูจน์ที่ผู้คนให้ความสำคัญ

687
00:42:37,680 --> 00:42:40,683
การถูกทอดทิ้งต่างหาก
ที่คนพวกนั้นใช้เป็นเครื่องต่อรอง

688
00:42:40,766 --> 00:42:46,480
ผู้พันมีความสามารถอย่างมากในการ
ใช้ประโยชน์จากจิตใจที่ไม่มั่นคงของเอลวิส

689
00:42:47,064 --> 00:42:49,775
และทำให้เขาเป็นเหมือนเด็กจริงๆ

690
00:42:52,736 --> 00:42:54,280
เขารู้สึกมาตลอดว่า

691
00:42:54,363 --> 00:42:59,702
เขาติดค้างผู้พันในด้านการงาน
และผมคิดว่ามันยากมากสำหรับเขา

692
00:42:59,785 --> 00:43:03,330
ที่จะพูดว่า "ผมอยากทำมันคนเดียว

693
00:43:03,414 --> 00:43:05,457
ผมจะตัดสินใจเอง"

694
00:43:05,541 --> 00:43:07,960
เพื่อนร่วมงานที่ใกล้ชิดที่สุดของเอลวิส

695
00:43:08,836 --> 00:43:11,672
คือคนที่ไม่เข้าใจเขา

696
00:43:12,923 --> 00:43:15,676
นั่นคือโศกนาฏกรรมในความสัมพันธ์ของพวกเขา

697
00:43:16,468 --> 00:43:20,306
ไม่มีใครบอกเอลวิสได้ว่าที่จริงเขาเก่งแค่ไหน

698
00:43:20,389 --> 00:43:23,183
ในทางที่… ลึกซึ้งพอ

699
00:43:27,771 --> 00:43:29,982
ผมหมายถึงคุณมีพรสวรรค์มากมาย

700
00:43:30,065 --> 00:43:33,193
เป็นศิลปินที่ปฏิวัติวงการ

701
00:43:33,986 --> 00:43:37,489
แต่กลับมีโลกที่ไม่เข้าใจคุณจริงๆ

702
00:43:37,573 --> 00:43:40,326
ที่มองว่าคุณเป็นเหมือนตัวตลก

703
00:43:43,746 --> 00:43:47,666
ถ้าคุณมองอาชีพของเอลวิสตลอดช่วงยุค 60

704
00:43:48,500 --> 00:43:52,129
คุณกำลังมองศิลปินที่ตัดขาด

705
00:43:52,963 --> 00:43:54,673
จากทุกอย่างที่หล่อเลี้ยงเขา

706
00:43:54,757 --> 00:43:56,175
เขาคือผู้ชายที่…

707
00:43:57,509 --> 00:44:00,554
เกิดมาเพื่อการแสดงต่อหน้าผู้คน

708
00:44:00,638 --> 00:44:01,764
แต่ตอนนี้เขาโดดเดี่ยว

709
00:44:07,853 --> 00:44:10,481
เอลวิสเป็นภัยมามากพอ

710
00:44:10,564 --> 00:44:12,858
ที่จะรับรู้ถึงภยันตรายเมื่อเขาเห็นมัน

711
00:44:12,941 --> 00:44:14,026
(ไรท์ ทอมป์สัน
นักเขียน)

712
00:44:14,109 --> 00:44:15,819
เขาเห็นโรลลิงสโตนส์

713
00:44:16,445 --> 00:44:17,780
เขาเห็นเดอะบีเทิลส์

714
00:44:18,739 --> 00:44:21,533
เขารู้ว่าคนพวกนั้นทำให้อเมริการู้สึกยังไง

715
00:44:21,617 --> 00:44:23,911
เพราะเขาเคยทำให้อเมริการู้สึกแบบนั้น

716
00:44:23,994 --> 00:44:26,914
(ปี 1964)

717
00:44:34,838 --> 00:44:36,799
(เดอะบีเทิลส์)

718
00:44:41,011 --> 00:44:44,264
ไม่นานมานี้ จิตแพทย์คนหนึ่งพูดว่า
พวกคุณก็เป็นแค่เอลวิส เพรสลีย์สี่คน

719
00:44:44,348 --> 00:44:46,350
ไม่จริงเลยครับ

720
00:44:49,520 --> 00:44:51,647
ทุกๆ ป้ายมีข้อความเทิดทูนศิลปิน

721
00:44:51,730 --> 00:44:54,525
ที่ทำให้หวนคิดยุคทองของ
เอลวิส เพรสลีย์และแฟรงก์ ซินาตรา

722
00:44:55,234 --> 00:44:58,737
ในปี 64 มีกระแสความนิยมครั้งใหญ่

723
00:44:58,821 --> 00:45:02,241
ทุกอย่างเปลี่ยนไป ทรงผมเปลี่ยน เสื้อผ้าเปลี่ยน

724
00:45:02,324 --> 00:45:05,619
ภายในข้ามคืน เดอะบีเทิลส์ทำให้ทุกคนตกกระแส

725
00:45:05,703 --> 00:45:07,454
แล้วทุกคนก็ต้องตามให้ทัน

726
00:45:14,795 --> 00:45:17,798
พระเจ้าช่วย ฉันก็ฟังเดอะบีเทิลส์เหมือนกันนะ

727
00:45:17,881 --> 00:45:22,177
ฉันฟังมิก แจ็กเกอร์
เขาโผล่มาเหมือนเอลวิสเลยนี่คะ

728
00:45:22,261 --> 00:45:25,180
กระโดดโลดเต้นไปทั่ว
ฉันก็คิดว่า "นั่นมันอะไรเนี่ย"

729
00:45:27,182 --> 00:45:28,684
ดนตรีกำลังเปลี่ยนไป

730
00:45:36,442 --> 00:45:40,612
เดอะบีเทิลส์มาที่บ้านของเราที่เบลแอร์
มันเป็นคืนที่ตลกมากค่ะ

731
00:45:45,534 --> 00:45:48,245
ตอนที่เข้ามา พวกเขาประหม่ามาก

732
00:45:48,328 --> 00:45:50,289
ที่จริง เอลวิสนั่งลงบนโซฟา

733
00:45:50,873 --> 00:45:53,959
จอห์น เลนนอนและพอล แม็กคาร์ตนีย์แค่จ้องเขา

734
00:45:54,752 --> 00:45:58,380
ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
แค่มองอยู่อย่างนั้น พวกเขาประหม่ามาก

735
00:45:58,464 --> 00:46:01,550
และเอลวิสก็พูดว่า "ถ้าพวกนายจะไม่พูดงั้นก็…"

736
00:46:01,633 --> 00:46:02,801
เขาเปิดทีวีค่ะ

737
00:46:03,802 --> 00:46:06,096
พวกเขาหลงใหลเอลวิสมาก

738
00:46:07,931 --> 00:46:09,600
ผมจำตอนเจอพวกเขาได้

739
00:46:09,683 --> 00:46:12,436
เราเริ่มคุยกันและจอห์นพูดว่า

740
00:46:12,519 --> 00:46:16,023
"ผมไม่กล้าบอกเอลวิสเรื่องนี้

741
00:46:16,106 --> 00:46:17,357
แต่คุณช่วยบอกเขาได้ไหม"

742
00:46:17,441 --> 00:46:20,444
เขาบอกว่า "คุณเห็นจอนนี่ไหม"
แล้วผมก็ตอบว่า "เห็นสิ"

743
00:46:20,527 --> 00:46:22,863
เขาบอกว่า "ผมเกือบ
ถูกไล่ออกจากโรงเรียนม.ปลาย

744
00:46:22,946 --> 00:46:25,365
เพราะอยากดูเหมือนเอลวิส"

745
00:46:25,449 --> 00:46:28,911
และวันนี้เราก็คงไม่ได้อยู่ที่นี่
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา"

746
00:46:30,621 --> 00:46:34,458
เดอะบีเทิลส์แต่งเพลงของพวกเขาเองในตอนนั้น

747
00:46:34,541 --> 00:46:36,835
และก่อนวงเดอะบีเทิลส์ โดยรวมแล้ว

748
00:46:36,919 --> 00:46:40,380
นักแต่งเพลงก็จะแต่งเพลง นักร้องก็จะร้องเพลง

749
00:46:40,464 --> 00:46:43,592
มันคือสิ่งที่พาวงการไปอีกระดับครับ

750
00:46:43,675 --> 00:46:46,094
ความจริงที่เดอะบีเทิลส์แต่งเพลงเอง

751
00:46:46,178 --> 00:46:51,016
และนั่นคือสิ่งที่ทำให้เรา
คนหนุ่มสาวในตอนนั้น มีสิทธิ์มีเสียง

752
00:46:52,935 --> 00:46:55,062
แน่นอนว่าเดอะบีเทิลส์บูชาเอลวิส

753
00:46:55,145 --> 00:46:57,856
แต่ก็ไม่จำเป็นต้องฟังเพลงใหม่ของเขา

754
00:46:58,482 --> 00:47:00,150
เขาคือจอมขบถต้นฉบับ

755
00:47:00,776 --> 00:47:03,529
เขาคือผู้เบิกทาง

756
00:47:03,612 --> 00:47:07,115
ที่ทำให้เพลงร็อกแอนด์โรล
เป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่วัยรุ่น

757
00:47:08,075 --> 00:47:10,994
ตอนนี้เขาตกชั้นมาเป็น
ผู้ให้ความบันเทิงของครอบครัวแทน

758
00:47:11,078 --> 00:47:13,205
และผมคิดว่ามันเจ็บปวดมากครับ

759
00:47:13,789 --> 00:47:18,502
ผมไม่เคยแต่งเพลงเลย ผมหวังว่าอยากทำได้
ผมหวังว่าอยากเป็นเหมือนคู่แข่งบางคน

760
00:47:18,585 --> 00:47:21,296
เพราะพวกเขา
เป็นนักแต่งเพลงที่เก่งทีเดียว แต่ผม…

761
00:47:21,380 --> 00:47:23,465
ผมจบมัธยมปลายด้วยดีละนะ รู้ไหม

762
00:47:24,842 --> 00:47:27,594
จู่ๆ วงร็อกพวกนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น

763
00:47:27,678 --> 00:47:31,139
พวกเขาพูดถึงสิ่งต่างๆ ที่ลึกซึ้งกว่ามาก

764
00:47:31,223 --> 00:47:35,727
สิ่งที่เกี่ยวกับชีวิตจริง
และนั่นเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปโดยสิ้นเชิง

765
00:47:36,603 --> 00:47:39,982
ขณะนั้นมีความตึงเครียดทางเชื้อชาติอย่างมาก

766
00:47:40,065 --> 00:47:42,943
แล้วก็มีความตึงเครียดทางเศรษฐกิจ

767
00:47:43,026 --> 00:47:45,696
แล้วก็มีสิ่งที่เกิดขึ้นในเวียดนาม

768
00:47:45,779 --> 00:47:49,366
ซึ่งก็ไม่เกินจริงเลยครับ
หากจะพูดว่ามันส่งผลต่อวัฒนธรรมอเมริกัน

769
00:47:50,033 --> 00:47:52,077
ข่าวคืนนี้ แม้จะมีการปฏิเสธอย่างเป็นทางการ

770
00:47:52,160 --> 00:47:55,414
แต่สงครามในเวียดนาม
ได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

771
00:47:55,497 --> 00:47:58,584
เป็นครั้งแรกที่เครื่องบินเจ็ตของอเมริกา
ทิ้งระเบิดแรงสูงเป็นตัน

772
00:47:58,667 --> 00:48:00,335
ในเขตเมืองไฮฟอง

773
00:48:00,419 --> 00:48:04,965
ไม่มีนักดนตรีร็อกแอนด์โรลยุค 50
ที่พยายามเข้าถึงอะไรที่ลึกซึ้งลงไป

774
00:48:05,048 --> 00:48:09,845
ผมคิดว่าสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับผม
คือการที่ผู้คนเริ่มมองหาความหมายในดนตรี

775
00:48:09,928 --> 00:48:12,639
ความหมายที่แท้จริง บางอย่างที่ลึกซึ้งกว่า

776
00:48:12,723 --> 00:48:15,642
ทุกอย่างที่พวกเขาเคยฟังจากชัค เบอร์รี่

777
00:48:15,726 --> 00:48:17,644
ทุกอย่างที่พวกเขาเคยฟังจากเอลวิส

778
00:48:18,228 --> 00:48:22,232
กระสุนจากหลังพุ่มไม้

779
00:48:22,316 --> 00:48:24,401
ทำให้เมดการ์ เอเวอร์สหลั่งเลือด

780
00:48:26,862 --> 00:48:30,616
หนึ่งนิ้วลั่นไกใส่ชื่อเขา

781
00:48:32,618 --> 00:48:36,705
ด้ามปืนซ่อนอยู่ในความมืด

782
00:48:36,788 --> 00:48:39,291
มือจุดประกาย

783
00:48:39,374 --> 00:48:41,501
สองตาเล็งจับจ้อง

784
00:48:42,753 --> 00:48:45,005
หลังหัวของชายคนหนึ่ง

785
00:48:46,089 --> 00:48:48,216
แต่โทษเขาไม่ได้

786
00:48:49,676 --> 00:48:54,097
เขาเป็นเพียงแค่หมากในเกม

787
00:48:55,432 --> 00:48:57,017
อยู่ๆ ก็มี

788
00:48:57,851 --> 00:48:58,852
บทกวี

789
00:49:04,858 --> 00:49:09,237
มีบทกวีในดนตรี เพลงพื้นบ้าน แล้วก็เพลงร็อก

790
00:49:15,077 --> 00:49:19,873
ความคิดที่ว่าบ็อบ ดีแลนจะ
ท่องบทกวีในเพลงของเขา

791
00:49:19,957 --> 00:49:23,126
มันเป็นอะไรที่ "นั่นมันอะไร มันมาจากไหน"

792
00:49:23,919 --> 00:49:29,007
คนแต่งเพลงอดไม่ได้จริงๆ ที่จะเป็นภาพสะท้อน

793
00:49:29,091 --> 00:49:30,884
ของสิ่งที่เกิดขึ้นตามท้องถนน

794
00:49:37,182 --> 00:49:39,935
เอลวิสไม่ได้มองตัวเอง
เป็นบุคคลสำคัญทางการเมือง

795
00:49:40,727 --> 00:49:44,356
มันคงพิลึกน่าดูแม้แต่ในมุมมองของ "แบรนด์"

796
00:49:44,439 --> 00:49:46,566
โดยเฉพาะเวลาที่เขาเล่นหนังฮอลลีวูดดังๆ

797
00:49:46,650 --> 00:49:49,653
แบบว่า เขาจะเริ่มร้องเพลง
เกี่ยวกับเรื่องที่กำลังเป็นที่สนใจเนี่ยนะ

798
00:49:49,736 --> 00:49:52,823
เอลวิสไม่เข้ามายุ่งเกี่ยว
ในขณะที่โลกกำลังเคลื่อนไปสู่

799
00:49:52,906 --> 00:49:56,284
การเปิดเผยท่าทีทางการเมืองอย่างกระตือรือร้น

800
00:50:00,872 --> 00:50:04,126
คุณเพรสลีย์ ในแง่ของการรับใช้ชาติ

801
00:50:04,209 --> 00:50:08,380
คุณคิดยังไงกับผู้ประท้วงสงคราม
และถ้าเป็นวันนี้ คุณจะปฏิเสธการเกณฑ์ทหารไหม

802
00:50:09,339 --> 00:50:13,218
ผมขอเก็บความเห็นส่วนตัว
เกี่ยวกับเรื่องนั้นไว้ก่อนดีกว่าครับ

803
00:50:13,301 --> 00:50:16,847
เพราะผมเป็นแค่ผู้ให้ความบันเทิง
และผม… ผมไม่ขอพูดดีกว่า

804
00:50:16,930 --> 00:50:19,725
คุณคิดว่าผู้ให้ความบันเทิงคนอื่น
ควรสงบปากสงบคำด้วยไหมคะ

805
00:50:19,808 --> 00:50:22,102
ไม่ครับ ผมพูดแบบนั้นไม่ได้ด้วยซ้ำ

806
00:50:24,187 --> 00:50:26,273
เพลงเดียวที่เอลวิสสามารถอัดได้ ณ จุดนี้

807
00:50:26,356 --> 00:50:31,778
คือเพลงที่นักร้องจริงๆ
ในอเมริกาแทบจะทุกคนเซย์โนแล้ว

808
00:50:31,862 --> 00:50:35,782
คนที่มีเสียงยอดเยี่ยมสุดในอเมริกา
ได้เพลงยอดแย่สุดของอเมริกาไป

809
00:50:35,866 --> 00:50:38,535
และไม่ใช่แค่ไม่มีใครหยุดเขานะ

810
00:50:38,618 --> 00:50:41,204
ไม่มีใครในค่ายของเขาดูเหมือนจะเข้าใจด้วยซ้ำ

811
00:50:41,288 --> 00:50:43,540
ว่านี่เป็นปัญหา ยกเว้นเอลวิส

812
00:50:43,623 --> 00:50:46,793
เอลวิสอาจเป็นหลายๆ อย่าง แต่เขาไม่ใช่คนโง่

813
00:50:46,877 --> 00:50:49,546
เขาดูสถานการณ์ออกเหมือนคนอื่นๆ

814
00:50:49,629 --> 00:50:50,797
นี่คือการเดินไปสู่จุดจบ

815
00:50:50,881 --> 00:50:52,049
ผมคิดว่าเขาคิดว่า

816
00:50:52,799 --> 00:50:56,219
"ถ้าเรื่องนี้จะจบ ฉันอยากจบ"
ในฐานะเอลวิสที่ฉันอยากเป็น

817
00:50:56,303 --> 00:50:57,888
ไม่ใช่เอลวิสที่พวกเขาอยากให้เป็น"

818
00:50:57,971 --> 00:51:00,974
(ปี 1967)

819
00:51:22,537 --> 00:51:26,374
"ฮาว์ เกรท ธาว อาร์ต"
เป็นก้าวสำคัญอย่างมากในอาชีพของเขา

820
00:51:26,458 --> 00:51:30,921
เพราะมันทำให้เขาเห็นว่าเขาทำสิ่งที่อยากทำได้

821
00:51:31,004 --> 00:51:32,672
และไม่จำเป็นต้อง

822
00:51:32,756 --> 00:51:35,383
ประสบความสำเร็จเชิงพาณิชย์มากที่สุดในโลก

823
00:51:35,467 --> 00:51:39,221
แต่เขาควบคุมโชคชะตาของตัวเองได้

824
00:51:43,642 --> 00:51:45,685
มันเป็นเหมือนก้าวแรกสู่ความคิดว่า

825
00:51:45,769 --> 00:51:50,065
"ฉันต้องกลับไปเป็นคนเดิม
ในฐานะคนคนหนึ่งและในฐานะศิลปิน"

826
00:51:50,732 --> 00:51:52,484
การกลับไปสู่รากเหง้าเพลงกอลเปส

827
00:51:52,567 --> 00:51:55,237
และการยืนกรานจะทำเพลงนั้นของเขา

828
00:51:55,320 --> 00:51:59,199
ไม่สอดคล้องกับสิ่งที่ผู้พันคงต้องการให้เขาทำ

829
00:51:59,282 --> 00:52:01,201
ซึ่งออกไปทางแนวเพลงป๊อปมากกว่าครับ

830
00:52:01,993 --> 00:52:05,038
ฉันคิดว่าถ้า ณ จุดนั้นในอาชีพของเขา

831
00:52:05,122 --> 00:52:07,082
เอลวิสทำเพลงกอสเปลไม่ได้

832
00:52:07,165 --> 00:52:09,501
ฉันก็ไม่รู้แล้วว่าเอลวิสจะทำอะไร

833
00:52:10,377 --> 00:52:12,337
เขาเลยต้องสู้

834
00:52:12,420 --> 00:52:14,172
"นี่คือสิ่งที่ฉันอยากทำจริงๆ"

835
00:52:14,256 --> 00:52:16,466
เอลวิส รักแรกของคุณคือดนตรีตะวันตกเหรอ

836
00:52:17,384 --> 00:52:19,052
ไม่ครับ ไม่ใช่

837
00:52:19,136 --> 00:52:21,179
รักแรกของผม คงต้องบอกว่าเป็น

838
00:52:22,139 --> 00:52:23,557
เพลงที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณครับ

839
00:52:23,640 --> 00:52:27,435
ผมรู้จักทุกเพลงสรรเสริญในโบสถ์
ที่เคยถูกแต่งขึ้นมาเลยละ

840
00:52:28,687 --> 00:52:30,313
(ฮาว์ เกรท ธาว อาร์ต)

841
00:52:32,190 --> 00:52:36,153
ตอนที่เขารู้ว่าฉันเป็นนักร้องเพลงกอสเปล
และมีรากเหง้ามาจากเพลงกอสเปล

842
00:52:36,236 --> 00:52:39,447
ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ทำให้เราดึงดูดกันและกัน

843
00:52:39,531 --> 00:52:41,283
เพราะเขาอยากร้องเพลงแนวนั้นจริงๆ

844
00:52:45,745 --> 00:52:47,873
เราเกิดมาพร้อมกับความรู้สึกหนึ่งในตัว

845
00:52:47,956 --> 00:52:50,250
และจะสัมผัสถึงมันได้เวลาไปในที่ต่างๆ

846
00:52:50,333 --> 00:52:51,918
อย่างตอนที่ฉันไปโบสถ์ต่างๆ

847
00:52:52,002 --> 00:52:54,421
ฉันจะรู้สึกถึงจิตวิญญาณที่มีที่โบสถ์นั้นได้

848
00:52:55,589 --> 00:52:57,716
และเอลวิสอยากรู้สึกแบบนั้น

849
00:53:04,848 --> 00:53:06,808
ตอนที่ผมเห็นเอลวิส

850
00:53:06,892 --> 00:53:09,519
ร้องเพลง "ฮาว์ เกรท ธาว อาร์ต"

851
00:53:12,272 --> 00:53:14,983
มันเป็นครั้งแรกที่ผมไปดูการอัดเสียง

852
00:53:15,942 --> 00:53:20,071
ผมนั่งอยู่นอกหน้าต่างกระจก

853
00:53:20,155 --> 00:53:24,784
ผมคิดว่าเขาถูกบางอย่าง
ที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณตราตรึงใจ

854
00:53:24,868 --> 00:53:27,204
เหมือนวิญญาณออกจากร่างเขาไปแล้ว

855
00:53:33,710 --> 00:53:35,837
เมื่อจบการอัดเสียง

856
00:53:37,130 --> 00:53:39,549
เขาคุกเข่าลง

857
00:53:39,633 --> 00:53:42,677
จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาและมี…

858
00:53:42,761 --> 00:53:45,972
เขาดูเหมือนเด็กน้อย ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

859
00:53:46,806 --> 00:53:48,975
เขารู้ว่าได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ลงไปแล้ว

860
00:54:02,030 --> 00:54:05,575
เขาชนะรางวัลแกรมมี่สามรางวัล

861
00:54:05,659 --> 00:54:09,287
ทั้งหมดเป็นเพลงกอสเปล
มันบอกได้เลยว่าเขาให้ใจกับอะไร

862
00:54:11,498 --> 00:54:14,793
(เอลวิส เพรสลีย์ การแสดงยอดเยี่ยมปี 1967
"ฮาว์ เกรท ธาว อาร์ต")

863
00:54:14,876 --> 00:54:19,256
ถ้าเอลวิสเลือกเพลงที่จะร้องได้

864
00:54:19,339 --> 00:54:20,966
มันคงเป็นเพลงกอสเปลค่ะ

865
00:54:21,049 --> 00:54:26,096
แต่เขาจะทำเงินไม่ได้และไม่ได้เป็นดาราดัง
ในฐานะนักร้องเพลงกอสเปล

866
00:54:26,179 --> 00:54:29,099
เขาเลยต้องใช้เส้นทางที่จะทำให้

867
00:54:29,182 --> 00:54:32,102
ประสบความสำเร็จอย่างมาก เพราะว่า

868
00:54:32,185 --> 00:54:34,980
ผู้พันไม่อยากให้เขาร้องเพลงอีกแล้ว

869
00:54:35,063 --> 00:54:36,856
เขาแค่อยากให้เอลวิสเล่นหนัง

870
00:54:41,403 --> 00:54:44,656
อัลบั้มเพลงกอสเปลนั้นเป็นการแสดงให้เห็น

871
00:54:44,739 --> 00:54:47,534
ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในชีวิตของเขา

872
00:54:50,287 --> 00:54:53,081
ผมไม่อยากทำอะไรเดิมๆ

873
00:54:53,164 --> 00:54:56,960
ผมไม่อยากหยุดนิ่ง เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม

874
00:54:57,043 --> 00:55:00,463
ผมอยาก… ผมอยากก้าวต่อไป

875
00:55:00,547 --> 00:55:02,924
ผมอยากแต่งงาน อยากมีครอบครัว

876
00:55:03,008 --> 00:55:05,719
มันเป็นเรื่องจริงแน่นอน เป็นเรื่องปกติที่จะทำ

877
00:55:05,802 --> 00:55:08,388
ใครอยากแก่และอยู่คนเดียวบ้าง
รู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร

878
00:55:13,310 --> 00:55:15,854
ฉันอยู่ในห้องแต่งตัวที่เกรซแลนด์

879
00:55:16,688 --> 00:55:20,150
แล้วเขาก็เรียก "ซิลลา" และเคาะประตู

880
00:55:20,233 --> 00:55:22,235
และเขามีบางอย่างอยู่ข้างหลัง

881
00:55:24,988 --> 00:55:28,199
แล้วเขาก็บอกฉันว่า "ได้เวลาแล้ว"

882
00:55:28,783 --> 00:55:29,701
จากนั้น

883
00:55:30,201 --> 00:55:32,537
เขาก็หยิบกล่องออกมาและมันเป็นแหวนแต่งงาน

884
00:55:35,040 --> 00:55:36,249
ฉันตกใจมากค่ะ

885
00:55:40,378 --> 00:55:42,714
มันสำคัญมากในการอยู่กับคน

886
00:55:42,797 --> 00:55:46,259
ที่มอบความสุขเล็กๆ น้อยๆ ให้คุณได้
เพราะคุณผ่านชีวิตนี้แค่ครั้งเดียว

887
00:55:46,343 --> 00:55:47,969
ไม่ได้กลับมาใช้มันใหม่ได้

888
00:55:48,053 --> 00:55:51,973
หาผู้หญิงคนนั้นให้เจอ มันเป็นเรื่องที่เร่งรัดไม่ได้

889
00:55:54,184 --> 00:55:57,228
ฉันคิดกับตัวเองว่า "พ่อฉันต้องไม่เชื่อแน่"

890
00:56:02,650 --> 00:56:04,986
ฉันท้องคืนที่เราแต่งงานกัน

891
00:56:06,571 --> 00:56:10,158
และฉันประหม่าค่ะ แบบว่า
"พระเจ้า ฉันไม่รู้ว่าฉัน…

892
00:56:10,241 --> 00:56:13,495
ฉันพร้อมจะเป็นแม่คนหรือยัง" ฉันอายุ 21 นะ

893
00:56:13,578 --> 00:56:17,832
คืนหนึ่งฉันเริ่มร้องไห้ ฉันไม่เคยเล่าเลยนะ
แต่คืนหนึ่งฉันเริ่มร้องไห้

894
00:56:17,916 --> 00:56:21,795
แล้วเขาเรียกฉันว่า "แซทนิน" แล้วพูดว่า
"แซทนิน คุณเป็นอะไรไป

895
00:56:21,878 --> 00:56:24,255
เกิดอะไรขึ้น ที่รัก " ฉันบอกว่า…

896
00:56:25,590 --> 00:56:26,591
"ฉันกลัว"

897
00:56:26,674 --> 00:56:29,636
(ปี 1968)

898
00:56:31,638 --> 00:56:33,640
"ฉันไม่รู้ว่าพร้อมจะมีลูกไหม"

899
00:56:33,723 --> 00:56:36,559
เขาบอกว่า "คุณจะเป็นแม่ที่ดี
คุณจะเป็นแม่ที่ดีได้แน่ๆ"

900
00:56:37,352 --> 00:56:38,186
แล้วฉันก็พูดว่า

901
00:56:38,853 --> 00:56:41,564
"ฉันคงทำอะไรกับคุณไม่ได้อีกแล้ว"

902
00:56:41,648 --> 00:56:43,316
แล้วเขาก็ตอบว่า "ได้สิ"

903
00:56:43,400 --> 00:56:46,778
ฉันบอกว่า "คุณไม่ต้องการ
ให้เด็กๆ มาอยู่รอบตัวหรอกน่า"

904
00:56:47,487 --> 00:56:50,073
เราแต่งงานกัน เราทำสิ่งต่างๆ ด้วยกัน

905
00:56:50,156 --> 00:56:51,449
เราจะไปเวกัสกัน

906
00:56:52,742 --> 00:56:55,537
และฉันคิดว่า "ทุกอย่างจะจบลง"

907
00:56:55,620 --> 00:56:58,206
ความคิดของฉันต่างจากที่เขาคิดแน่นอนค่ะ

908
00:56:58,915 --> 00:57:00,959
และเขาคิดเรื่องการเป็นพ่อคน

909
00:57:02,836 --> 00:57:05,296
เอลวิสตื่นเต้นมากที่ได้เป็นพ่อคน

910
00:57:06,005 --> 00:57:07,882
เขาประหม่านิดหน่อย แน่นอน

911
00:57:08,758 --> 00:57:11,594
ไม่รู้วิธีอุ้มเด็กหรือฉันไม่คิดว่าเขารู้ละนะ

912
00:57:16,224 --> 00:57:18,101
และผลปรากฏว่ามันไปได้สวยมากค่ะ

913
00:57:23,773 --> 00:57:26,943
ในที่สุดเขาก็เล่นหนังเรื่องสุดท้ายของพาราเมาต์

914
00:57:27,026 --> 00:57:29,487
เรื่องอีซี คัม อีซี โก มันเจ๊งไม่เป็นท่า

915
00:57:29,571 --> 00:57:35,243
เพลงไม่ติดชาร์ตด้วยซ้ำ
มันขายได้แค่ 30,000 แผ่น

916
00:57:37,120 --> 00:57:39,539
ผมไม่คิดว่าเขาจำได้ว่า

917
00:57:39,622 --> 00:57:43,543
ทุกอย่างเลวร้ายแค่ไหน
จนกระทั่งวันหนึ่งมีพาดหัวข่าวจริงๆ

918
00:57:43,626 --> 00:57:46,463
ในหนังสือพิมพ์หัวหนึ่ง มันเขียนว่า

919
00:57:47,046 --> 00:57:51,426
"ไม่มีคนหิวหนังเพรสลีย์อีกแล้ว"

920
00:57:51,509 --> 00:57:54,804
(เพรสลีย์หมดหวังแล้ว
นักวิจารณ์ส่ายหัวให้กับหนัง)

921
00:57:57,307 --> 00:58:01,269
ในความคิดของผู้พัน
หากต้องทำให้คนกลับมาสนใจอีกครั้ง

922
00:58:01,352 --> 00:58:04,856
ในปี 56 เขาให้เอลวิส
ออกรายการทีวีไม่รู้ตั้งกี่รายการ

923
00:58:04,939 --> 00:58:07,692
ตอนที่เขากลับมาจากกองทัพ
และต้องสร้างชื่อเสียงขึ้นมาใหม่…

924
00:58:07,775 --> 00:58:09,736
"ฉันให้เขาออกรายการแฟรงก์ ซินาตรา"

925
00:58:09,819 --> 00:58:11,196
และตอนนี้เขาไม่มีอะไรเลย

926
00:58:11,279 --> 00:58:14,449
เขาบอกว่า "ฉันต้องกลับไป
ทำแบบเดิมอีกครั้ง ให้เขาออกทีวี"

927
00:58:15,742 --> 00:58:17,619
มันคือการเทหมดหน้าตักครับ

928
00:58:22,665 --> 00:58:25,960
หลายปีผ่านไป ผมคิดถึงการสื่อสารกับผู้ชมจริงๆ

929
00:58:26,044 --> 00:58:27,754
ผมเริ่มหงุดหงิดมากจริงๆ

930
00:58:27,837 --> 00:58:31,466
ผมเล่นหนังหลายเรื่องและไม่อาจทำสิ่งที่ทำได้ได้

931
00:58:31,549 --> 00:58:33,927
ทุกอย่างดำเนินไปเรื่อยๆ
และผมอยากกลับไปจริงๆ ครับ

932
00:58:34,594 --> 00:58:38,223
แนวคิดคือ "ได้เวลาให้เขา
กลับมาที่ห้องนั่งเล่นของทุกคนแล้ว"

933
00:58:38,306 --> 00:58:40,225
มันกลายมาเป็น

934
00:58:40,934 --> 00:58:44,395
รายการคัมแบ็กสเปเชียลปี 68
ในตำนานที่เรารู้จักกัน

935
00:58:44,479 --> 00:58:45,563
ในทุกวันนี้ครับ

936
00:58:48,650 --> 00:58:50,235
เขาไม่อยากอยู่ใกล้ผู้คน

937
00:58:50,944 --> 00:58:54,656
เขาแค่อยากผ่อนคลาย ไปทะเลแล้วคิดดู

938
00:58:57,617 --> 00:58:58,868
ตอนนั้นเขากำลังฟิตหุ่นค่ะ

939
00:59:00,495 --> 00:59:02,038
เขาเริ่มออกกำลังกาย

940
00:59:02,121 --> 00:59:04,874
ผมคิดว่าเขาน่าจะลดน้ำหนักไป 11 กิโลกรัมได้

941
00:59:06,209 --> 00:59:09,087
เขาฟิตหุ่นเหมือนจะไป
ชิงแชมป์รุ่นเฮฟวี่เวทเลยละ

942
00:59:10,129 --> 00:59:12,840
ฉันว่าฉันไม่เคยเห็นเขา

943
00:59:12,924 --> 00:59:15,301
ตื่นเต้นขนาดนั้นมาก่อนเลย

944
00:59:16,928 --> 00:59:18,179
โอเค เอาละ

945
00:59:18,263 --> 00:59:20,640
(เทค 512
รายการ: เอลวิส ฉาก: กอสเปล)

946
00:59:20,723 --> 00:59:22,350
เทค 512

947
00:59:22,433 --> 00:59:25,728
(คัมแบ็กสเปเชียลปี 68
ซ้อมช่วงเพลงกอสเปล)

948
00:59:25,812 --> 00:59:28,898
ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเอลวิสจะมาหรือไม่มา

949
00:59:28,982 --> 00:59:31,985
เพราะหลายครั้งที่รวมตัวกัน เราจะมีวงดนตรี

950
00:59:32,068 --> 00:59:33,736
มีนักร้องคอรัส

951
00:59:33,820 --> 00:59:36,948
และเราจะพยายามซักซ้อมกับโปรดิวเซอร์

952
00:59:37,031 --> 00:59:39,492
จากนั้นเอลวิสก็โผล่มาที่นั่นด้วย

953
00:59:39,576 --> 00:59:40,785
เทค 501

954
00:59:42,245 --> 00:59:43,830
ฉันเคยสูบบุหรี่

955
00:59:43,913 --> 00:59:45,290
ฉันเคยสูบบุหรี่

956
00:59:45,373 --> 00:59:47,250
ดื่มและเต้นระบำหน้าท้อง

957
00:59:47,333 --> 00:59:49,252
ฉันเคยสูบบุหรี่และดื่ม

958
00:59:49,335 --> 00:59:51,754
สูบและดื่ม และเต้นระบำหน้าท้อง

959
00:59:51,838 --> 00:59:53,423
เขานั่งคุยกับเรา

960
00:59:53,506 --> 00:59:55,508
"ฟังดูดีมากเลย พวกคุณเป็นยังไงบ้าง"

961
00:59:55,592 --> 00:59:57,969
แล้วเขาก็อยากรู้ว่าเราเป็นใคร

962
00:59:58,052 --> 01:00:00,555
เราทำอะไรและเพลงแบบไหนที่เราชอบ

963
01:00:00,638 --> 01:00:04,058
ฉันถึงได้รอด ฉันรอดแล้ว

964
01:00:04,142 --> 01:00:07,061
เขาบอกเราว่าเขาประหม่าที่จะทำมัน

965
01:00:07,145 --> 01:00:08,688
รายการสเปเชียลปี 68 น่ะค่ะ

966
01:00:08,771 --> 01:00:11,691
เขาประหม่าเพราะไม่เคยทำอะไรแบบนั้นมาก่อน

967
01:00:15,153 --> 01:00:16,112
ให้ตายสิ

968
01:00:16,195 --> 01:00:19,824
ตอนนี้คนพูดถึง
รายการสเปเชียลจากสิ่งที่พวกเขาจำได้

969
01:00:19,907 --> 01:00:23,536
ซึ่งเป็นการกลับมาของเอลวิส
ฉบับร็อกแอนด์โรลในแบบดั้งเดิม

970
01:00:23,620 --> 01:00:26,372
ผู้พันพยายามสุดชีวิตที่จะทำลายมัน

971
01:00:35,131 --> 01:00:36,883
เพราะรายการนั้นเต็มไปด้วยฉากตลก

972
01:00:36,966 --> 01:00:40,136
และเขาก็ต่อสู้ แล้วก็มีฉากหลังโง่ๆ

973
01:00:45,767 --> 01:00:47,977
- ให้ตายสิ
- โอเค

974
01:00:48,061 --> 01:00:49,729
ใช่ มีเพลงเจ๋งๆ เพียบ

975
01:00:49,812 --> 01:00:51,731
แล้วก็ยังมีอีกสารพัด

976
01:00:51,814 --> 01:00:53,983
เรื่องไร้สาระของผู้พันทอม พาร์คเกอร์ด้วย

977
01:00:55,652 --> 01:00:56,778
เก้าศูนย์สอง

978
01:00:57,362 --> 01:00:58,571
ห้าหนึ่งศูนย์

979
01:01:07,330 --> 01:01:08,581
ให้ตายสิ

980
01:01:08,665 --> 01:01:12,043
เขาประหม่ามากตอนที่เล่นดนตรี

981
01:01:12,126 --> 01:01:16,339
และเขาก็หงุดหงิดมาก
เวลาที่ทำอย่างอื่นนอกจากเล่นดนตรี

982
01:01:16,422 --> 01:01:17,674
เทค 120

983
01:01:27,600 --> 01:01:30,144
ความขัดแย้งระหว่างเอลวิสและผู้พัน

984
01:01:30,228 --> 01:01:32,146
หรือความขัดแย้งระหว่างเอลวิสทั้งสองแบบ…

985
01:01:32,230 --> 01:01:36,776
ไม่ว่าคุณจะอยากตีความยังไง
เราเห็นมันได้ชัดมากใน

986
01:01:36,859 --> 01:01:38,986
ความเจ็บปวดลึกๆ จากการที่ร้องเพลงผิด…

987
01:01:39,070 --> 01:01:40,613
คุณจะเดินเข้ามา ผมขอโทษ

988
01:01:45,535 --> 01:01:47,328
- ผมพลาดแล้ว
- เดินกล้องต่อไป

989
01:01:47,412 --> 01:01:52,959
และความหงุดหงิดลึกๆ ของเขา
ที่ถูกบังคับให้เล่นฉากตลกอัปยศ

990
01:01:53,042 --> 01:01:54,085
ห้าศูนย์สอง

991
01:01:56,504 --> 01:01:58,548
เวทีหน้าอยู่ตรงไหน ทางนั้นเหรอ

992
01:01:58,631 --> 01:01:59,924
มันอยู่ข้างล่าง ตรงนี้

993
01:02:00,007 --> 01:02:02,135
เห็นเครื่องหมายสีน้ำเงินตรงนี้ไหม

994
01:02:02,218 --> 01:02:04,262
น่าจะมีอะไรข้างๆ หน่อย

995
01:02:04,345 --> 01:02:07,140
สิบสี่ปี ผมยังแยกเวทีหน้ากับหลังไม่ออกเลย พวก

996
01:02:08,391 --> 01:02:11,728
คอนเซปต์เดิมของรายการ
คือเป็นแค่รายการงี่เง่าของผู้พันพาร์คเกอร์

997
01:02:13,980 --> 01:02:18,693
โปรดิวเซอร์รายการ
ได้รับแพ็กเกจสำเร็จรูปของผู้พันพาร์คเกอร์

998
01:02:18,776 --> 01:02:20,611
ที่มีแต่เอลวิสในแบบสาธารณชน

999
01:02:20,695 --> 01:02:23,406
ที่ผู้คนรู้จักเขาตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา

1000
01:02:24,031 --> 01:02:25,575
ระหว่างพักการแสดง

1001
01:02:26,284 --> 01:02:29,746
เอลวิสในแบบส่วนตัว
จะกลับไปทำสิ่งที่เขาทำมาตลอด

1002
01:02:29,829 --> 01:02:31,664
ซึ่งก็คือการเล่นดนตรีกับเพื่อนของเขา

1003
01:02:33,916 --> 01:02:40,923
(ห้องแต่งตัวแจมเซสชั่น)

1004
01:02:58,775 --> 01:03:01,569
และเมื่อโปรดิวเซอร์รายการเดินเข้ามาเห็น

1005
01:03:01,652 --> 01:03:06,783
พวกเขาก็ตระหนักได้ว่า
สิ่งที่ผู้พันพยายามทำคือขยะ

1006
01:03:06,866 --> 01:03:11,037
ส่วนสิ่งที่เอลวิสทำอยู่จริงๆ
ในชีวิตส่วนตัวของเขาคือทองคำ

1007
01:03:11,120 --> 01:03:14,582
มันเหมือน "บลูมูน ออฟ เคนทักกี" นิดนึงไหม

1008
01:03:25,593 --> 01:03:28,763
ทุกวันหลังซ้อม เขาจะเล่นดนตรีอะคูสติก

1009
01:03:28,846 --> 01:03:30,723
กับใครก็ตามที่บังเอิญอยู่ด้วยกัน

1010
01:03:31,390 --> 01:03:34,727
ลืมเรื่องโปรดักชั่นไป ลืมคอนเซปต์เดิมไป

1011
01:03:34,811 --> 01:03:38,815
นี่คือสิ่งที่ประชาชนเรียกร้อง
สิ่งที่พวกเขาไม่เคยได้เห็น

1012
01:03:40,942 --> 01:03:43,194
รู้ไหม เมื่อคืนผมคิดเรื่อง…

1013
01:03:46,906 --> 01:03:48,950
ผสมผสานส่วนนี้เข้าด้วยกัน

1014
01:03:49,992 --> 01:03:52,286
กับเมดเลย์ สักเพลงหนึ่ง

1015
01:03:53,454 --> 01:03:55,957
ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เอลวิส

1016
01:03:56,040 --> 01:03:59,627
แต่เราต้องการอย่างอื่นมากระตุ้นถึงจะทำได้

1017
01:03:59,710 --> 01:04:02,338
เพราะตอนนี้คุณกำลังผ่อนคลาย
คุณทำส่วนของคุณแล้วไง

1018
01:04:02,421 --> 01:04:05,258
ผมไปหาผู้พันพาร์คเกอร์และพูดว่า
"ผมจะเอากล้องเข้าไปในนั้น"

1019
01:04:05,341 --> 01:04:07,009
เขาบอกว่า "ข้ามศพผมไปก่อนเถอะ"

1020
01:04:17,854 --> 01:04:21,148
หลังจากเซ้าซี้เขาหลายวัน
ในที่สุดเขาก็หันมาหาผมด้วยความหงุดหงิด

1021
01:04:21,232 --> 01:04:24,777
และบอกว่า "ผมจะทำข้อตกลงกับคุณ
ผมจะให้คุณสร้างมันขึ้นมาใหม่บนเวที

1022
01:04:26,237 --> 01:04:31,284
แต่ผมจะไม่สัญญากับคุณว่า
มันจะได้ออกอากาศช่องเอ็นบีซี"

1023
01:04:32,326 --> 01:04:35,204
เมื่อคุณได้เห็นเขาเล่นตามมาตรฐานเก่า

1024
01:04:35,288 --> 01:04:40,001
เพลงบลูส์ เพลงกอสเปล
และเพลงที่เอลวิสชอบฟัง

1025
01:04:40,084 --> 01:04:42,044
เมื่อคุณได้เห็นเขาเล่นเพลงพวกนั้นบนเวที

1026
01:04:42,128 --> 01:04:44,297
มันคือการนำสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ

1027
01:04:44,380 --> 01:04:46,716
ในห้องแต่งตัวของเขาเมื่อไม่มีกล้องถ่ายอยู่

1028
01:04:46,799 --> 01:04:48,175
มาสร้างขึ้นใหม่

1029
01:04:48,259 --> 01:04:49,427
และสิ่งที่คุณจำได้

1030
01:04:49,510 --> 01:04:55,266
คือเอลวิสที่คำราม เยื้องย่าง
กลับมาบนเวทีเพื่อบอกว่า

1031
01:04:55,349 --> 01:04:57,602
"ใช่ คีธ ริชาร์ดส์กับมิก แจ็กเกอร์แล้วไง

1032
01:04:58,311 --> 01:05:00,229
แต่ฉันคือเอลวิส เพรสลีย์"

1033
01:05:03,858 --> 01:05:08,321
รายการต่อไปนี้ถ่ายทอดเป็นภาพสี
โดยสถานีโทรทัศน์เอ็นบีซี

1034
01:05:10,239 --> 01:05:13,618
ซิงเกอร์นำเสนอ เอลวิส
นำแสดงโดยเอลวิส เพรสลีย์

1035
01:05:13,701 --> 01:05:15,411
ในรายการทีวีพิเศษรายการแรกของเขา

1036
01:05:15,494 --> 01:05:18,831
การแสดงเฉพาะตัวครั้งแรก
ทางทีวีในรอบเกือบสิบปี

1037
01:05:21,918 --> 01:05:24,253
เขาบอกเราว่าเขาประหม่ามาก

1038
01:05:25,838 --> 01:05:27,840
ว่าผู้คนจะชอบเขาไหม

1039
01:05:27,924 --> 01:05:31,594
เราไม่รู้เลยว่าเอลวิส
จะออกมาจากห้องแต่งตัวของเขาไหม

1040
01:05:33,012 --> 01:05:34,013
ขอต้อนรับสู่เอ็นบีซี…

1041
01:05:34,096 --> 01:05:38,059
แน่นอนว่าผมทำงานในโลก
ที่ต่างออกไปโดยสิ้นเชิง

1042
01:05:39,602 --> 01:05:41,854
แต่ผมจะบอกคุณว่า

1043
01:05:42,730 --> 01:05:44,690
ถ้าคุณไม่กลัว คุณก็มีปัญหาแล้ว

1044
01:05:45,900 --> 01:05:47,526
ถ้าคุณอยากให้มันออกมาดี

1045
01:05:48,235 --> 01:05:49,278
คุณจะกลัวจนตัวแข็ง

1046
01:05:49,362 --> 01:05:51,822
("เอลวิส" นำแสดงโดยเอลวิส เพรสลีย์)

1047
01:05:53,407 --> 01:05:55,451
มันเป็นความรู้สึกที่โดดเดี่ยวมาก

1048
01:05:56,160 --> 01:05:57,286
ความกลัว…

1049
01:05:58,955 --> 01:06:00,122
ที่จะล้มเหลว

1050
01:06:00,748 --> 01:06:02,583
เป็นแรงกระตุ้นที่ดีมาก

1051
01:06:02,667 --> 01:06:04,210
ความกลัวที่จะอับอาย

1052
01:06:05,670 --> 01:06:09,715
เราทุกคนรู้ว่ามันรู้สึกยังไงเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คน
และมันก็ไปได้ไม่สวย

1053
01:06:10,383 --> 01:06:12,009
และมันแย่มาก

1054
01:06:12,093 --> 01:06:13,886
(เอลวิส นำแสดงโดยเอลวิส เพรสลีย์)

1055
01:06:18,724 --> 01:06:20,184
"ผู้คนมาที่นี่ คนหนุ่มสาว"

1056
01:06:20,267 --> 01:06:21,227
(เทปสเปเชียลปี 68)

1057
01:06:21,310 --> 01:06:24,647
"ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาชอบเพลงของฉันไหม
พวกเขาคงชอบเดอะบีเทิลส์

1058
01:06:25,231 --> 01:06:28,359
พวกเขาชอบเจนิส จอปลินหรือจิมมี่ เฮนดริกซ์

1059
01:06:28,901 --> 01:06:30,653
ไม่มีใครสนใจฉันหรอก"

1060
01:06:30,736 --> 01:06:33,030
แต่มีบางอย่างเกี่ยวกับ

1061
01:06:33,114 --> 01:06:37,159
การเผชิญหน้ากับมันที่ทำให้คุณทำได้

1062
01:06:46,377 --> 01:06:49,588
ผมเรียกมันว่าภาวะวิตกกังวลล่วงหน้า

1063
01:06:49,672 --> 01:06:51,173
ผมจำ

1064
01:06:51,257 --> 01:06:54,677
จุดเริ่มต้นของทัวร์ "บอร์น อิน ดิ ยูเอสเอ" ได้
เราอยู่ที่เซนต์พอล

1065
01:06:54,760 --> 01:06:57,763
และผมนั่งอยู่หลังเวที สิบนาทีก่อนที่จะเริ่ม

1066
01:06:57,847 --> 01:06:59,765
ผมได้ยินเสียงคนโห่ร้อง

1067
01:07:00,599 --> 01:07:02,309
คำรามอย่างบ้าคลั่ง

1068
01:07:02,393 --> 01:07:03,227
และผมก็คิดว่า

1069
01:07:04,103 --> 01:07:05,187
"ให้ตายสิ

1070
01:07:06,355 --> 01:07:07,857
ฉันหาเรื่องไปทำไมเนี่ย"

1071
01:07:07,940 --> 01:07:12,111
เรากำลังจะขึ้นเวทีที่ไม่คุ้นเคย

1072
01:07:13,237 --> 01:07:17,324
เรากำลังถูกสร้างและกำกับจากคนที่ไม่รู้จัก

1073
01:07:20,036 --> 01:07:22,121
ถึงจุดหนึ่ง เราก็จะไปถึงจุดที่ "ช่างมัน"

1074
01:07:22,204 --> 01:07:24,457
แบบว่า "ฉันต้องออกไป

1075
01:07:24,540 --> 01:07:26,292
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ช่างมัน"

1076
01:07:26,375 --> 01:07:28,044
เขาไปถึงจุด "ช่างมัน" ครับ

1077
01:07:29,003 --> 01:07:31,380
รู้ไหม นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวเขา

1078
01:07:31,464 --> 01:07:32,965
เข้าใจไหม เขามาถึงจุดนั้น

1079
01:07:33,049 --> 01:07:36,093
แล้วเขาก็แค่ออกไปเลย เขาออกไป

1080
01:07:36,177 --> 01:07:40,556
เขาไปยังที่ซึ่งโชคชะตานำพาเขาไป

1081
01:07:44,477 --> 01:07:46,645
(เทค 912
รายการ: เอลวิส ฉาก: เพลงเปิด)

1082
01:07:46,729 --> 01:07:49,231
บ้านผมอยู่ที่วูดสต็อก นิวยอร์ก

1083
01:07:49,315 --> 01:07:52,777
ทุกคนจากวงเดอะแบนด์อยู่ที่นั่น
และบ็อบ ดีแลนก็ด้วย

1084
01:07:52,860 --> 01:07:57,406
และเมื่อเราได้ยินเรื่องเอลวิส
จะออกทีวีในรายการสเปเชียลนี้

1085
01:07:57,990 --> 01:08:01,035
ผมกับบ็อบคุยกันว่า "ไปดูกันเถอะ"

1086
01:08:01,786 --> 01:08:03,704
"มาดูกันว่าหมอนั่นยังไหวไหม"

1087
01:08:05,623 --> 01:08:07,041
หากมองหาปัญหาอยู่

1088
01:08:07,124 --> 01:08:08,459
(การแสดงเปิด)

1089
01:08:08,542 --> 01:08:10,211
นายก็มาถูกที่แล้ว

1090
01:08:11,337 --> 01:08:12,838
หากมองหาปัญหาอยู่

1091
01:08:14,340 --> 01:08:16,050
ให้มองมาที่หน้าฉัน

1092
01:08:17,218 --> 01:08:18,803
ฉันเกิดมายืนหยัด

1093
01:08:20,137 --> 01:08:21,514
และพูดตอบ

1094
01:08:22,139 --> 01:08:27,394
พ่อฉันเป็นคนตัดไม้นัยน์ตาสีเขียว

1095
01:08:27,478 --> 01:08:29,855
เพราะฉันมันร้าย

1096
01:08:31,732 --> 01:08:35,444
ชื่อกลางของฉันคือความทุกข์ทรมาน

1097
01:08:39,240 --> 01:08:42,201
ก็ฉันมันร้าย

1098
01:08:43,494 --> 01:08:47,623
เพราะงั้นอย่ามายุ่งกับฉัน

1099
01:08:56,132 --> 01:08:59,343
ผมมีห้องกินข้าวเล็กๆ กับทีวีจอใหญ่

1100
01:08:59,426 --> 01:09:03,639
แล้วพ่อผมก็อยู่ในครัว แต่เขาเห็นทีวีจาก…

1101
01:09:04,557 --> 01:09:06,684
จุดที่เขาอยู่ตรงโต๊ะในครัวได้

1102
01:09:06,767 --> 01:09:09,228
แล้วผมก็นั่งอยู่หน้าทีวี

1103
01:09:10,187 --> 01:09:12,690
นั่นคือการเกิดใหม่ของเอลวิส เพรสลีย์

1104
01:09:14,108 --> 01:09:16,527
ฉันใกล้จะอดตายในเมมฟิส

1105
01:09:16,610 --> 01:09:18,320
หมดเงินและหมดโชคดี

1106
01:09:18,404 --> 01:09:20,781
ฉันนั่งอยู่ข้างบนเพราะฉันอยากเห็นทุกอย่าง

1107
01:09:20,865 --> 01:09:24,034
รถบรรทุกสัตว์ปีกเกินพิกัดที่โบกไปปานามาซิตี้

1108
01:09:24,118 --> 01:09:27,288
เขาขึ้นมาบนเวที เขาแบบว่า "ว้าว" เลยค่ะ

1109
01:09:27,371 --> 01:09:29,665
ค่ำคืนที่ท่าเรือซ้ำซากจำเจ

1110
01:09:29,748 --> 01:09:32,126
แถวนี้ไม่มีที่ยืนให้มือกีตาร์

1111
01:09:32,751 --> 01:09:34,086
ฉันไม่เคยเห็นเขาแสดงเลย

1112
01:09:34,670 --> 01:09:37,548
มันเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาแสดง
แล้วฉันก็คิดว่า "โว้ว

1113
01:09:38,048 --> 01:09:39,508
มันเป็นอย่างนี้เองเหรอเนี่ย"

1114
01:09:40,801 --> 01:09:44,263
ฉันทำให้พวกเขาเห็นว่า
วงดนตรีจะเป็นยังไงถ้าได้มือกีตาร์สุดเจ๋ง

1115
01:09:44,346 --> 01:09:45,181
โชว์เลย พวก

1116
01:09:47,641 --> 01:09:51,312
ผมไม่คิดว่าการได้ดูเขาแค่ครั้งสองครั้ง
ทำให้เข้าใจว่าเขาเก่งแค่ไหนหรอก

1117
01:09:51,979 --> 01:09:57,526
มันคือการแนะนำอีกครั้งว่าเขาเคย
เป็นคนแบบไหนและอาจเป็นคนแบบไหนได้

1118
01:09:58,235 --> 01:10:02,448
ตามฝูงชนไปแล้วจะลงเอยที่ฟลอร์เต้นรำของเขา

1119
01:10:02,531 --> 01:10:06,577
มันกับวงเครื่องดนตรีห้าชิ้น
ที่ยอดที่สุดทั่วอ่าวเม็กซิโก

1120
01:10:06,660 --> 01:10:08,787
ทายสิว่าใครนำวงเครื่องดนตรีหาชิ้นนั่น

1121
01:10:08,871 --> 01:10:11,373
รู้อะไรไหม มือกีตาร์สุดเจ๋งนั่นไง

1122
01:10:12,458 --> 01:10:14,835
มันส่งผลดีต่อเอลวิส

1123
01:10:16,337 --> 01:10:17,504
เขายังมีฝีมือ

1124
01:10:20,883 --> 01:10:23,385
ฝีมือที่ถูกพัฒนา ฝีมือที่เหนือชั้นขึ้น

1125
01:10:25,221 --> 01:10:27,097
เอลวิสพารายการเอลวิสไปสู่อีกระดับ

1126
01:10:44,949 --> 01:10:47,201
หนึ่งในสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจทันที

1127
01:10:47,284 --> 01:10:49,453
คือเขาดูดีที่สุดหลังจากที่ผ่านมาเนิ่นนาน

1128
01:10:50,412 --> 01:10:51,538
เขาออกมา…

1129
01:10:53,415 --> 01:10:57,044
และเขาเป็นผู้ชายที่ดูดีที่สุดในจักรวาล

1130
01:11:01,131 --> 01:11:04,051
เขาออกมาและสวมชุดหนัง

1131
01:11:04,134 --> 01:11:08,097
และโหนกแก้มนั่น
เหมือนแกะออกมาจากรูปปั้นกรีกเลยครับ

1132
01:11:09,265 --> 01:11:10,266
ราตรีสวัสดิ์ครับ

1133
01:11:12,393 --> 01:11:14,645
- รายการนี้ยาวมาก
- รายการนี้ยาวมาก

1134
01:11:14,728 --> 01:11:18,357
หลายปีมาแล้วที่เขาไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้คน

1135
01:11:18,899 --> 01:11:20,526
และแสดงดนตรี

1136
01:11:20,609 --> 01:11:22,736
ที่ผ่านมาเกิดความห่างเหินในหลายระดับ

1137
01:11:23,320 --> 01:11:24,947
ไหนดูซิ ทีนี้ผมจะทำอะไรดี ทุกคน

1138
01:11:25,698 --> 01:11:27,992
ความไม่มั่นใจทั้งหมดที่เขาอาจมี

1139
01:11:28,075 --> 01:11:31,245
เขายืนหยัดขึ้นมารับการเย้ยหยันที่อาจเกิดขึ้น

1140
01:11:31,870 --> 01:11:36,166
นี่ควรจะเป็นช่วง
ที่ไม่เป็นทางการของรายการที่เราจะเป็นลม

1141
01:11:36,250 --> 01:11:38,669
หรือทำอะไรก็ตามที่เราอยากทำ โดยเฉพาะผม

1142
01:11:38,752 --> 01:11:42,589
ใช่ครับ ผู้ชายที่ใส่ชุดบ้าๆ ส่ายสะโพก

1143
01:11:42,673 --> 01:11:45,676
และมีทรงผมเวอร์วังคนนี้เป็นคนที่ขี้อาย

1144
01:11:45,759 --> 01:11:47,886
และอ่อนไหวมากครับ

1145
01:11:47,970 --> 01:11:50,973
คืนนี้วงดนตรีเต็มวงไม่มา แต่เราอยาก…

1146
01:11:51,849 --> 01:11:56,395
เราอยากให้คุณเข้าใจว่าเรา…
ผมเริ่มมันเมื่อ 14 ปีก่อนยังไง

1147
01:11:58,605 --> 01:12:00,774
และดนตรีที่เรามีในตอนนั้น

1148
01:12:01,608 --> 01:12:04,987
และคนที่อยู่ทางซ้ายมือผมคือคนที่เล่นกีตาร์ให้ผม

1149
01:12:05,070 --> 01:12:08,407
ตอนที่ผมเริ่มต้นในปี 1912 ไม่ใช่สิ…

1150
01:12:09,825 --> 01:12:12,369
โชว์นั้นไม่ได้เป็นแค่การกลับมาของเอลวิสเท่านั้น

1151
01:12:12,453 --> 01:12:15,873
โชว์คือการที่เอลวิสเอาวงกลับมารวมตัวกันจริงๆ

1152
01:12:16,457 --> 01:12:19,543
นี่คือสก็อตตี้ มัวร์ มือกีตาร์ของผม

1153
01:12:20,544 --> 01:12:23,005
นั่นคือวงของเขา
ตอนที่เขายังเป็นนักร้องเพลงคันทรี

1154
01:12:23,088 --> 01:12:25,591
นั่นคือวงตอนที่เขาแสดงในลุยเซียนา เฮย์ไรด์

1155
01:12:25,674 --> 01:12:27,926
นั่นคือวงตอนที่เขาแสดงที่โอปรี

1156
01:12:28,010 --> 01:12:30,721
นี่มือกลองของผม
เขามาจากชรีฟพอร์ต ลุยเซียนา

1157
01:12:31,472 --> 01:12:34,016
ผมเจอเขาเมื่อสิบปีก่อน ดีเจฟอนทานา

1158
01:12:37,019 --> 01:12:39,646
เรากำลังดูนักดนตรีที่รักกัน

1159
01:12:39,730 --> 01:12:43,108
ที่พลัดพรากจากกัน ที่กลับมาหากัน

1160
01:12:43,192 --> 01:12:45,069
เพื่อคว้ามนตร์สะกดเอาไว้อีกครั้ง

1161
01:12:45,152 --> 01:12:48,739
เพลงแรกที่เราอัด เรามีกีตาร์ เบส

1162
01:12:48,822 --> 01:12:50,783
และกีตาร์อีกตัว

1163
01:12:51,533 --> 01:12:52,743
และมันร้องแบบนี้ครับ

1164
01:12:56,497 --> 01:12:58,499
ไม่เป็นไร แม่

1165
01:12:58,582 --> 01:13:01,043
แม่ไม่ต้องกังวล

1166
01:13:01,126 --> 01:13:04,797
ไม่เป็นไรแล้ว แม่ ไม่ว่าจะทำยังไง

1167
01:13:04,880 --> 01:13:06,882
ไม่เป็นไร

1168
01:13:06,965 --> 01:13:08,884
ไม่เป็นไร

1169
01:13:08,967 --> 01:13:11,845
ไม่เป็นไรแล้ว แม่

1170
01:13:11,929 --> 01:13:15,265
ไม่ว่าจะทำยังไง

1171
01:13:15,349 --> 01:13:18,644
ตอนที่เขานั่งเก้าอี้ตัวนั้น

1172
01:13:18,727 --> 01:13:24,191
กับพวกพ้อง มีผู้ชมตรงนั้นล้อมรอบไว้

1173
01:13:24,274 --> 01:13:26,360
เขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย

1174
01:13:27,027 --> 01:13:29,279
คุณจะเห็นความสามารถ
ในการเข้าถึงผู้คนของเขาได้

1175
01:13:29,363 --> 01:13:33,325
ฉันจะไปจากเมือง ที่รัก
ฉันจะไปจากเมืองนี้แน่นอน

1176
01:13:33,409 --> 01:13:36,912
เธอจะไม่ถูกฉันรบกวนอยู่ที่หน้าประตู

1177
01:13:36,995 --> 01:13:38,872
แต่ไม่เป็นไร

1178
01:13:38,956 --> 01:13:40,457
เขาดูน่าทึ่ง

1179
01:13:40,541 --> 01:13:42,167
เสียงเขาน่าทึ่ง

1180
01:13:42,251 --> 01:13:47,047
ผมรู้สึกว่า "ทีมของผมๆ
พวกเขากลับมาแล้วและพวกเขาก็…"

1181
01:13:47,131 --> 01:13:49,842
แบบว่า "พวกเขา
กลับมาชนะอีกแล้ว" เข้าใจไหมครับ

1182
01:13:49,925 --> 01:13:51,093
ไปกันเลย พวก

1183
01:13:58,517 --> 01:13:59,726
ไม่เป็นไร

1184
01:14:00,394 --> 01:14:01,603
ไม่เป็นไร

1185
01:14:02,187 --> 01:14:04,773
ไม่เป็นไรแล้ว แม่

1186
01:14:04,857 --> 01:14:07,568
ไม่ว่าจะทำยังไง

1187
01:14:11,238 --> 01:14:12,448
มันคือการเบิกเนตรครับ

1188
01:14:12,531 --> 01:14:14,992
มันคือการเบิกเนตรทางดนตรี

1189
01:14:15,075 --> 01:14:19,538
เราได้เห็นศิลปะระดับสูงที่น่าเหลือเชื่อของเขา

1190
01:14:19,621 --> 01:14:22,416
การร้องเพลง น่าเหลือเชื่อ

1191
01:14:22,499 --> 01:14:25,419
และเราได้เห็นเขาเล่นกีตาร์

1192
01:14:25,502 --> 01:14:27,713
ได้ยินเขาเล่นกีตาร์จริงๆ เป็นครั้งแรกด้วย

1193
01:14:27,796 --> 01:14:29,590
เขาเป็นมือกีตาร์ที่เก่งมาก

1194
01:14:29,673 --> 01:14:30,883
เราออกทีวีหรือเปล่า

1195
01:14:32,259 --> 01:14:35,471
- เราออกทีวีเหรอ
- ไม่ เราอยู่บนรถไฟที่มุ่งหน้าไปทัลซา

1196
01:14:40,517 --> 01:14:43,562
ช่วงเวลาสำคัญของผม
ในรายการคัมแบ็กสเปเชียลปี 68

1197
01:14:43,645 --> 01:14:46,482
คือตอนที่เอลวิสร้องเพลง
"เบบี้ วอท ดู ยู วอนท์ มี ทู ดู"

1198
01:14:48,942 --> 01:14:51,904
มันออกแนวเพลงอุ่นเครื่องน่ะครับ
เหมือนเพลงบลูส์อุ่นเครื่อง

1199
01:14:52,779 --> 01:14:55,157
เขามีกีตาร์สุดเจ๋ง

1200
01:14:55,240 --> 01:14:58,452
และเราบอกได้เลยว่าเขาเกิดมาเพื่อทำแบบนี้

1201
01:15:00,204 --> 01:15:01,205
ใช่แล้ว ที่รัก

1202
01:15:05,250 --> 01:15:06,251
ไปเลย

1203
01:15:10,756 --> 01:15:13,467
ทุกอย่างที่พาเขาไปถึงจุดนั้นกำลังกลับมา

1204
01:15:13,550 --> 01:15:16,929
และทุกอย่างที่ขัดขวางมันได้สูญสลายไปแล้ว

1205
01:15:17,596 --> 01:15:18,430
ทั้งหมดเลย

1206
01:15:19,848 --> 01:15:21,475
ไปเลย

1207
01:15:21,558 --> 01:15:25,145
เธอทำให้ฉันแอบมอง เธอทำให้ฉันซ่อนตัว

1208
01:15:25,229 --> 01:15:28,148
และมันต้องเป็นช่วงเวลา
ที่ทรงพลังมากสำหรับเขาแน่

1209
01:15:28,232 --> 01:15:29,816
เขาฟื้นคืนชีพแล้ว

1210
01:15:32,152 --> 01:15:34,154
และผมคิดว่าเขาคงรู้ตัวว่า

1211
01:15:34,238 --> 01:15:36,114
"ฉันคือเอลวิส เพรสลีย์ว่ะ"

1212
01:15:36,198 --> 01:15:41,119
เธอทำให้ฉันทำสิ่งที่เธอต้องการ
ที่รัก เธอต้องการให้ฉันทำอะไร

1213
01:15:41,203 --> 01:15:43,413
ปากผมมีบางอย่างผิดปกติ

1214
01:15:43,497 --> 01:15:46,500
แบบว่า ไม่ เดี๋ยวนะ ปากผมเป็นอะไรไปก็ไม่รู้

1215
01:15:50,379 --> 01:15:52,256
- เอ่อ…
- คุณจำมันได้ใช่ไหม

1216
01:16:02,099 --> 01:16:04,851
ผมมีข่าวมาบอกนะ ทุกคน
ผมถ่ายหนัง 29 เรื่องแบบนั้นแหละ

1217
01:16:08,564 --> 01:16:10,190
นี่ เอลวิส นิ้ว

1218
01:16:12,150 --> 01:16:14,695
- ใช่ ผมขยับได้แค่นั้นตอนอยู่ที่ฟลอริดา
- ใช่เลย

1219
01:16:14,778 --> 01:16:17,948
ใช่ ตำรวจมาถ่ายรายการ
ครั้งหนึ่งในฟลอริดาเพราะ

1220
01:16:18,740 --> 01:16:21,702
พีทีเอ วายเอ็มซีเอ หรือใครสักคน
พวกเขาคิดว่าผม…

1221
01:16:23,787 --> 01:16:25,247
อะไรสักอย่างนั่นแหละ และ…

1222
01:16:26,707 --> 01:16:28,917
พวกเขาบอกว่า "ให้ตายสิ หมอนั่นต้องบ้าแน่ๆ"

1223
01:16:29,001 --> 01:16:31,253
พวกเขาเลย…

1224
01:16:31,920 --> 01:16:34,256
ตำรวจมาที่นั่นและพวกเขาถ่ายรายการ

1225
01:16:34,339 --> 01:16:36,383
ผมเลยขยับตัวไม่ได้ ต้องยืนเฉยๆ

1226
01:16:37,092 --> 01:16:39,303
สิ่งเดียวที่ผมขยับได้คือนิ้วก้อย

1227
01:16:43,974 --> 01:16:45,684
แบบว่า ตลอดทั้งรายการเลย

1228
01:16:46,310 --> 01:16:50,063
มันเป็นสิ่งที่สัตย์จริงที่สุด
ที่ใครก็ตามเคยเห็นเอลวิสทำ

1229
01:16:50,147 --> 01:16:52,232
มันอาจเป็นครั้งแรก

1230
01:16:52,316 --> 01:16:55,110
ที่ใครก็ตามเคยได้เห็น

1231
01:16:55,193 --> 01:16:58,196
ตัวตนที่แท้จริงของเอลวิส แอรอน เพรสลีย์

1232
01:16:58,280 --> 01:17:00,282
บุตรแห่งทูเพอโลในเมมฟิส

1233
01:17:00,365 --> 01:17:04,369
ผมเลยบอกเขาว่า "ฟังนะ พวก
คุณจะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ"

1234
01:17:06,747 --> 01:17:08,665
ทำอะไรก็ได้ที่อยากทำเลย ที่รัก"

1235
01:17:09,666 --> 01:17:10,542
ผมพูดว่า…

1236
01:17:11,543 --> 01:17:14,463
นับหนึ่ง เงิน นับสอง การแสดง

1237
01:17:14,546 --> 01:17:16,923
นับสาม เตรียมพร้อม เอาละ ไปเลย พวก ไป

1238
01:17:17,007 --> 01:17:20,636
แต่อย่าเหยียบรองเท้าหนังกลับสีน้ำเงินของฉัน

1239
01:17:22,012 --> 01:17:24,640
ทำอะไรก็ทำ แต่อย่าแตะต้อง
รองเท้าหนังกลับสีน้ำเงินของฉัน

1240
01:17:24,723 --> 01:17:25,932
เอาเลย

1241
01:17:27,267 --> 01:17:30,187
จะอัดฉันล้มลง จะเหยียบหน้าฉัน

1242
01:17:30,270 --> 01:17:32,814
เอาชื่อเสียงฉันไปพูดจาให้ร้าย

1243
01:17:32,898 --> 01:17:35,400
อยากทำอะไรก็ทำ

1244
01:17:35,484 --> 01:17:37,778
แต่ไม่ อย่าแตะต้องรองเท้าฉัน

1245
01:17:37,861 --> 01:17:41,281
อย่าเหยียบรองเท้าหนังกลับสีน้ำเงินของฉัน

1246
01:17:42,699 --> 01:17:46,286
ทำอะไรก็ทำ แต่อย่าแตะต้อง
รองเท้าหนังกลับสีน้ำเงินของฉัน

1247
01:17:48,080 --> 01:17:50,791
จะเผาบ้านฉัน จะขโมยรถกัน

1248
01:17:50,874 --> 01:17:51,917
ดื่มเหล้าของฉัน…

1249
01:17:52,000 --> 01:17:53,168
คุณพระช่วย

1250
01:17:54,211 --> 01:17:56,254
มันแบบว่า… เขาดุดันมากเลยค่ะ

1251
01:17:56,338 --> 01:17:58,840
อย่ามาแตะต้องรองเท้าฉันและอย่า…

1252
01:17:59,966 --> 01:18:04,262
เขาโชว์ตัวเอง ทำสิ่งที่เขาถนัดและเซ็กซี่

1253
01:18:04,346 --> 01:18:06,807
มันเหมือนการกลับชาติมาเกิดเลยค่ะ

1254
01:18:06,890 --> 01:18:08,308
ระวังด้วย ที่รัก ระวัง

1255
01:18:16,233 --> 01:18:17,609
"ฉันแต่งงานกับหมอนี่เหรอเนี่ย

1256
01:18:18,151 --> 01:18:20,112
ว้าว ฉันไปอยู่ไหนมา"

1257
01:18:27,953 --> 01:18:31,081
คุณพระคุณเจ้า เขาหล่อเหลาเอาการมาก

1258
01:18:31,164 --> 01:18:34,251
ผมเขาเงาวับและไฟก็ส่องไปกระทบมัน

1259
01:18:34,334 --> 01:18:35,669
(แซนดี้ ทอมป์กินส์ - ผู้ชม)

1260
01:18:35,752 --> 01:18:36,878
เขาเปล่งแสงแบบว่า…

1261
01:18:36,962 --> 01:18:40,924
ฉันไม่รู้ว่าพระเจ้าหน้าตาเป็นยังไง
แต่คงบอกได้ว่าเขาเหมือนพระเจ้า

1262
01:18:44,803 --> 01:18:46,304
ไปต่อเลย ใช่แล้ว

1263
01:18:47,139 --> 01:18:49,182
ในนั้นวูบวาบไปหมดเลยค่ะ

1264
01:18:49,266 --> 01:18:51,101
มันน่าทึ่งมาก

1265
01:18:51,184 --> 01:18:54,980
ทำอะไรก็ทำ แต่อย่าแตะต้อง
รองเท้าหนังกลับสีน้ำเงินของฉัน

1266
01:19:02,279 --> 01:19:06,658
ฉันจำได้ว่าผู้หญิงสองสามคนคลั่งเขาไปเลย

1267
01:19:07,743 --> 01:19:09,828
พวกเขาพูดว่า "พระเจ้า ฉันไม่เคยรู้เลย

1268
01:19:09,911 --> 01:19:12,789
ไม่เคยรู้เลยว่าเขามีเสน่ห์ขนาดนี้

1269
01:19:12,873 --> 01:19:16,293
ไม่เคยรู้เลยว่าเขาเซ็กซี่ขนาดนี้"

1270
01:19:16,960 --> 01:19:18,170
สนุกกันไหมครับ

1271
01:19:21,798 --> 01:19:24,634
ฉันได้ยินความเห็นพวกนี้และฉันก็ว้าวมากค่ะ

1272
01:19:25,260 --> 01:19:27,637
"นี่มัน… ทุกคนเพิ่งค้นพบเขา

1273
01:19:27,721 --> 01:19:30,932
นี่คือสิ่งที่เราสัมผัสได้
ในตอนแรกที่เขาปรากฏตัวออกมา"

1274
01:19:33,310 --> 01:19:36,521
เขาจะร้องเพลงแบบว่า "นี่อีกเพลงฮิตของผม

1275
01:19:36,605 --> 01:19:39,858
นี่อีกเพลงฮิตของผม" พวกนั้นน่ะโอเค

1276
01:19:39,941 --> 01:19:44,738
แต่ ณ จุดหนึ่งของรายการสเปเชียล
เขาร้องเพลง "ทราอิง ทู เกต ทู ยู"

1277
01:19:44,821 --> 01:19:46,656
ทราอิง ทู เกต ทู ยู

1278
01:19:47,532 --> 01:19:51,453
มันเป็นเพลงแถม
หนึ่งในเพลงของเขาเมื่อหลายปีก่อน

1279
01:19:52,245 --> 01:19:56,208
และเขาร้องเพลงนี้ได้กินใจมากครับ

1280
01:19:56,291 --> 01:19:58,084
มันวิเศษมาก

1281
01:19:58,168 --> 01:20:02,589
ฉันเดินทางข้ามภูเขา

1282
01:20:04,049 --> 01:20:08,804
แม้กระทั่งข้ามผ่านหุบเขา

1283
01:20:08,887 --> 01:20:12,098
ฉันเดินทางทั้งวันทั้งคืน

1284
01:20:12,182 --> 01:20:14,434
วิ่งมาตลอดทาง

1285
01:20:14,518 --> 01:20:17,521
ที่รัก พยายามไปหาเธอ

1286
01:20:19,689 --> 01:20:23,652
ตั้งแต่อ่านจดหมายของเธอ

1287
01:20:23,735 --> 01:20:27,572
มันมหัศจรรย์ค่ะ เพราะเขาเป็นอิสระมาก

1288
01:20:29,074 --> 01:20:33,745
ไม่มีอะไรที่รั้งฉันไว้ได้

1289
01:20:33,829 --> 01:20:38,291
หรือกันฉันให้ห่างจากเธอ

1290
01:20:38,375 --> 01:20:42,921
หลายปีที่ผ่านมา
เขาถูกผู้พันซ่อนตัวไว้ ให้เล่นหนังพวกนั้น

1291
01:20:44,631 --> 01:20:50,136
แต่มันไม่ได้มีความหมายอะไร

1292
01:20:50,220 --> 01:20:53,431
แต่เมื่อพวกนั้นปล่อยเขาหลุดไปบนเวที
คุณก็จะเข้าใจได้เลย

1293
01:20:53,515 --> 01:20:57,185
ฉันคิดเลยว่า "ว้าว พวก
คุณเอาอยู่ในชุดหนังสีดำพวกนั้นแฮะ

1294
01:20:57,769 --> 01:20:59,145
ไปต่อเลยค่ะ คุณพี่"

1295
01:21:00,230 --> 01:21:03,316
ตอนที่เส้นทางของฉันคือคืนที่มืดมนที่สุด

1296
01:21:03,400 --> 01:21:05,318
ท่านจะส่องแสงสว่างที่สุด

1297
01:21:05,402 --> 01:21:09,364
ตอนที่ฉันพยายามไปหาเธอ

1298
01:21:13,785 --> 01:21:17,581
ผู้ชมชอบมันและเขากำลังได้มันมา

1299
01:21:18,540 --> 01:21:21,668
สิ่งที่เขารัก นั่นคือเหตุผลของทุกอย่าง

1300
01:21:22,961 --> 01:21:25,505
มันไม่ใช่เงิน เงินก็ดีแหละ

1301
01:21:25,589 --> 01:21:29,926
แต่เพราะมันทำให้เขามีชีวิตชีวา
ทำมาตั้งแต่เขาเป็นเด็กแล้ว

1302
01:21:35,765 --> 01:21:38,268
พัศดีจัดงานปาร์ตี้ในเรือนจำเคาน์ตี

1303
01:21:38,351 --> 01:21:40,896
วงดนตรีประจำคุกมาและเริ่มบรรเลง

1304
01:21:40,979 --> 01:21:43,356
วงดนตรีคึกคักและทุกคนเริ่มโยกย้าย

1305
01:21:43,440 --> 01:21:46,610
คุณน่าจะมาได้ยินนักโทษตะลึงงัน
ร้องเพลงร็อกกัน

1306
01:21:46,693 --> 01:21:50,030
เขาเป็นเอลวิสคนเดิม
เห็นได้ชัดว่าเขามีจังหวะที่หวนคิดถึงวันวาน

1307
01:21:50,530 --> 01:21:51,865
ทุกคนในแดน…

1308
01:21:51,948 --> 01:21:55,744
เขาเป็นทั้งเอลวิสคนเดิม
และเอลวิสคนใหม่ในเวลาเดียวกัน

1309
01:21:55,827 --> 01:21:59,414
ไอ้แมงมุมเมอร์ฟี่เล่นเทเนอร์แซกโซโฟน
ลิตเติลโจเป่า…

1310
01:21:59,497 --> 01:22:02,876
เราได้เห็นเอลวิสคนเก่า
เอลวิสในปี 1968 และเอลวิสในอนาคต

1311
01:22:03,627 --> 01:22:05,837
แก๊งสีม่วงเป็นคนคุมจังหวะทั้งหมด

1312
01:22:05,921 --> 01:22:06,963
มาร็อกกัน

1313
01:22:07,047 --> 01:22:09,132
เอาละ ทุกคน มาร็อกกัน

1314
01:22:10,759 --> 01:22:13,261
ทุกคนในแดนห้องขัง

1315
01:22:13,345 --> 01:22:15,764
เต้นไปกับเพลงร็อกเรือนจำ

1316
01:22:15,847 --> 01:22:21,061
เขาหาทางที่จะได้อยู่ในที่ที่รู้สึกดีกับตัวเอง

1317
01:22:21,144 --> 01:22:24,981
สำหรับผม รายการสเปเชียลปี 68
คือการที่เขาตามหาพื้นที่นั้น

1318
01:22:25,065 --> 01:22:27,359
บั๊กซี่หันไปหาจอมฉกและพูดว่า "ไม่ล่ะ ไม่

1319
01:22:27,442 --> 01:22:29,903
ฉันอยากอยู่ต่อสักนิดและสนุกกัน"

1320
01:22:29,986 --> 01:22:35,283
เวลาคนพูดถึงเอลวิส
หรือความผิดหวังในอาชีพการงานของเขา

1321
01:22:35,367 --> 01:22:39,829
พวกเขาบอกว่า "เขาไม่ได้ไป
ในที่ที่โชคชะตานำพาไปมากพอ"

1322
01:22:39,913 --> 01:22:43,500
คืนนั้นเขาไปที่ซึ่งโชคชะตานำพาเขาไปแล้ว

1323
01:22:43,583 --> 01:22:45,335
แล้วเขาก็เจอมัน

1324
01:22:45,418 --> 01:22:47,295
เต้นไปกับเพลงร็อกเรือนจำ

1325
01:22:47,379 --> 01:22:49,089
เราเต้นกับเพลงร็อก

1326
01:22:50,131 --> 01:22:52,342
ใช่ เราเต้น

1327
01:22:52,425 --> 01:22:55,345
เต้นไปกับเพลงร็อกเรือนจำ

1328
01:23:16,533 --> 01:23:19,369
รายการสเปเชียลปี 68
เป็นแค่การที่เขาทำงานออกมาดี

1329
01:23:20,453 --> 01:23:22,288
แต่นั่นคือเอลวิสในทุกๆ วัน

1330
01:23:24,624 --> 01:23:28,003
ไม่มีใครมองการณ์ไกลพอ
ที่จะทำให้เราได้เอลวิสในทุกๆ วันมากกว่านี้

1331
01:23:28,753 --> 01:23:32,215
ถ้าพวกเขามีสมองหรือญาณทิพย์เกี่ยวกับเรื่องนั้น

1332
01:23:32,298 --> 01:23:35,844
พวกเขาคงทำรายการแบบนั้นอีกสัก 50 ครั้ง
และเราก็จะพูดถึงพวกมันเหมือนกัน

1333
01:23:35,927 --> 01:23:38,346
นั่นคือเอลวิสในทุกๆ วัน

1334
01:23:39,097 --> 01:23:40,974
เขาไม่ได้ทำแบบนั้นได้เพราะเขามีวันดีๆ

1335
01:23:41,725 --> 01:23:44,561
แต่เขาเป็นแบบนั้นทุกวี่ทุกวันอยู่แล้ว

1336
01:23:49,315 --> 01:23:53,403
เรานั่งตัดสินการจัดการชีวิตปกติของเขา

1337
01:23:53,486 --> 01:23:55,030
ความกดดันของการแต่งงาน

1338
01:23:55,113 --> 01:23:57,240
ความเป็นพ่อ ความเป็นคนดัง

1339
01:23:57,323 --> 01:23:59,659
ความบ้าบอของผู้พันทอม พาร์คเกอร์

1340
01:24:01,036 --> 01:24:03,413
แต่ท่ามกลางพวกเรื่องนี้
มันเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดลงมา

1341
01:24:05,957 --> 01:24:08,334
และเราก็เหลือเพียงเศษซาก
ให้หาคำตอบและคิดว่า

1342
01:24:08,418 --> 01:24:11,796
"พระเจ้า อยากให้มีอีกจัง ทำไมถึงมีแค่นี้"

1343
01:24:14,632 --> 01:24:18,887
เรื่องราวของธุรกิจการแสดงดีๆ ต้องมี

1344
01:24:18,970 --> 01:24:20,513
มากกว่าหนึ่งองก์

1345
01:24:21,681 --> 01:24:23,850
ศิลปินเก่งๆ ตัวจริงมีสามองก์

1346
01:24:26,102 --> 01:24:28,605
รายการพิเศษนี้มอบองก์ที่สามให้กับเขา

1347
01:24:29,898 --> 01:24:31,691
และเราทุกคนรู้ว่ามันจบลงตรงไหน

1348
01:24:32,442 --> 01:24:36,071
แต่ในช่วงแรกๆ มันเยี่ยมมากทีเดียวเลยละครับ

1349
01:24:40,116 --> 01:24:44,370
สิ่งที่ผมอยากขอให้เอลวิส เพรสลีย์
มันเป็นเรื่องแปลกที่จะขอ

1350
01:24:44,454 --> 01:24:46,998
แต่ผมอยากให้คนเห็นใจเขาบ้าง

1351
01:24:51,294 --> 01:24:54,255
เราเปลี่ยนคนดังให้เป็นวัตถุ

1352
01:24:55,090 --> 01:24:56,299
เขาเป็นคน

1353
01:24:57,342 --> 01:24:59,302
คนที่หวาดกลัว

1354
01:24:59,928 --> 01:25:01,971
แต่เปิดเผยทุกอย่างออกมา

1355
01:25:02,055 --> 01:25:05,391
ผมมีความสุขเมื่อได้ดูรายการพิเศษนั่นเพราะว่า

1356
01:25:06,267 --> 01:25:08,520
เขาได้ยืนหยัดเพื่อตัวเอง

1357
01:25:09,854 --> 01:25:14,651
(ภาพรายการออกอากาศจริง - การแสดงปิด)

1358
01:25:28,706 --> 01:25:33,128
ต้องมีแสงจุดประกายที่เจิดจ้ากว่านี้

1359
01:25:33,211 --> 01:25:35,046
ที่ไหนสักแห่ง

1360
01:25:37,048 --> 01:25:40,677
ผู้คนส่วนใหญ่จดจำเขา
ในฐานะบุคคลที่น่าเศร้าสลด

1361
01:25:41,386 --> 01:25:43,012
เราทุกคนรู้ว่ามันจบลงยังไง

1362
01:25:43,596 --> 01:25:47,767
ถ้าฉันฝันถึงดินแดนที่ดีกว่านี้ได้

1363
01:25:47,851 --> 01:25:51,229
ที่ที่พี่น้องทุกคนเดินจับมือกัน

1364
01:25:51,312 --> 01:25:54,190
บอกฉันทีว่าทำไม ทำไม…

1365
01:25:54,274 --> 01:25:58,278
ตอนผมดูรายการสเปเชียลปี 68
ผมจะชอบจินตนาการว่า…

1366
01:25:59,154 --> 01:26:00,405
มันจบลงตรงนั้น

1367
01:26:01,197 --> 01:26:03,324
เขาเดินลงจากเวทีและมีความสุข

1368
01:26:05,869 --> 01:26:10,373
ต้องมีสันติและความเข้าใจ

1369
01:26:10,456 --> 01:26:12,041
บางครั้ง

1370
01:26:12,125 --> 01:26:15,670
เพราะสิ่งที่คุณเห็นในคืนนั้นเป็นครั้งเดียว

1371
01:26:15,753 --> 01:26:21,009
ที่เอลวิส เพรสลีย์ตัดสินใจ
เป็นคนที่อยากเป็น เพื่อตัวเอง

1372
01:26:21,092 --> 01:26:25,555
ถ้าฉันฝันถึงแสงตะวันที่อบอุ่นขึ้นได้

1373
01:26:25,638 --> 01:26:28,975
ที่ที่ความหวังส่องสว่างถึงทุกคน

1374
01:26:29,058 --> 01:26:32,854
บอกฉันทีว่าทำไม ทำไม

1375
01:26:32,937 --> 01:26:38,484
ทำไมดวงตะวันถึงไม่โผล่ขึ้นมา

1376
01:26:38,568 --> 01:26:42,155
ในตอนนั้นเขาเข้าใกล้การตระหนักรู้
ถึงความฝันที่ทำให้เขา

1377
01:26:42,238 --> 01:26:45,074
มายืนหน้าไมโครโฟนในตอนแรก
ได้มากที่สุดแล้วครับ

1378
01:26:45,617 --> 01:26:47,952
เราหลงอยู่ในก้อนเมฆ

1379
01:26:49,370 --> 01:26:52,123
ที่เปียกปอนฝนมากเกินไป

1380
01:26:53,333 --> 01:26:55,543
เราติดอยู่ในโลก

1381
01:26:57,086 --> 01:26:59,964
ที่เจ็บปวดรวดร้าว

1382
01:27:00,882 --> 01:27:03,134
แต่ตราบใดที่เรา

1383
01:27:03,218 --> 01:27:07,055
มีเรี่ยวแรงที่จะฝัน

1384
01:27:07,138 --> 01:27:11,142
เราจะไถ่ถอนวิญญาณ

1385
01:27:11,226 --> 01:27:13,770
และโผบินไป

1386
01:27:13,853 --> 01:27:18,775
ทุกวันนี้เอลวิสเป็นที่จดจำในฐานะ
หนึ่งในพรสวรรค์ที่ล้ำค่าที่สุดของชาวอเมริกัน

1387
01:27:18,858 --> 01:27:22,487
ลึกลงไปในใจฉัน มีคำถาม…

1388
01:27:23,613 --> 01:27:26,449
เพราะมันมีช่วงเวลา

1389
01:27:26,532 --> 01:27:28,159
ที่ผู้คนมองเห็น

1390
01:27:28,243 --> 01:27:30,536
และช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

1391
01:27:30,620 --> 01:27:33,623
ก็คือค่ำคืนนั้นบนเวทีนั้น ที่ลอสแอนเจลิสครับ

1392
01:27:33,706 --> 01:27:37,335
ข้างนอกนั่นในความมืด

1393
01:27:37,418 --> 01:27:40,296
มีแสงเทียนส่องเป็นสัญญาณ

1394
01:27:40,380 --> 01:27:41,631
โอ้เย่

1395
01:27:41,714 --> 01:27:45,718
และในขณะที่ฉันคิดได้ ขณะที่ฉันเดินได้

1396
01:27:45,802 --> 01:27:49,472
ขณะที่ฉันยืนได้ ขณะที่ฉันพูดได้

1397
01:27:49,555 --> 01:27:53,226
ขณะที่ฉันฝันได้

1398
01:27:53,309 --> 01:27:56,938
ขอให้ความฝันของฉัน

1399
01:27:57,021 --> 01:28:02,402
เป็นความจริง

1400
01:28:04,487 --> 01:28:08,157
เดี๋ยวนี้

1401
01:28:08,241 --> 01:28:11,786
ให้มันเป็นจริงเดี๋ยวนี้เลย

1402
01:28:11,869 --> 01:28:15,206
โอ้เย่

1403
01:28:22,839 --> 01:28:24,340
ขอบคุณครับ ราตรีสวัสดิ์

1404
01:28:34,100 --> 01:28:38,855
(คัมแบ็กสเปเชียลปี 68
ออกอากาศวันที่ 3 ธันวาคม ปี 1968)

1405
01:28:38,938 --> 01:28:43,651
(มันคือรายการ
ที่มีเรตติ้งสูงสุดของปีของช่องเอ็นบีซี)

1406
01:28:43,735 --> 01:28:47,196
(ผู้ชมโทรทัศน์
ชาวอเมริกัน 42 เปอร์เซ็นต์รับชมมัน)

1407
01:28:49,532 --> 01:28:54,412
(เอลวิสอุทิศตัวให้กับการแสดงสดหลังปี 1968)

1408
01:28:54,495 --> 01:28:59,375
(เขาเล่นคอนเสิร์ตอีก 361 ครั้ง
ก่อนที่จะเสียชีวิตในปี 1977)

1409
01:28:59,459 --> 01:29:05,465
(เขาอายุ 42 ปี)

1410
01:30:11,364 --> 01:30:13,366
คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง