1
00:00:09,259 --> 00:00:13,304
(กรุงปารีส)

2
00:00:18,810 --> 00:00:20,478
สวัสดีค่ะ ทุกคน

3
00:00:21,062 --> 00:00:22,063
ไงคะ

4
00:00:27,360 --> 00:00:31,031
(วิคตอเรีย เบ็คแฮม)

5
00:00:31,114 --> 00:00:34,951
เจนน่าจะใกล้มาถึงแล้ว
ลาร่าน่าจะใกล้มาถึงแล้ว

6
00:00:35,035 --> 00:00:38,163
ฉันอัดคาเฟอีนมาเต็มแม็กซ์เลย

7
00:00:38,246 --> 00:00:40,331
- สบายดีไหม
- คุณบอกว่าจัดที่นั่งอยู่ใช่ไหม

8
00:00:40,415 --> 00:00:42,083
- ใช่ค่ะ นี่
- ค่ะ โอเค

9
00:00:42,167 --> 00:00:44,627
- สรุปจิอันคาร์โลมาได้
- ค่ะ เขาเพิ่งส่งข้อความมา

10
00:00:44,711 --> 00:00:46,755
โอเค คุณจะให้เขานั่งตรงไหน

11
00:00:46,838 --> 00:00:48,631
- ข้างคารีน รอยต์เฟลด์
- โอเค

12
00:00:48,715 --> 00:00:52,761
โจเอล, คริสทีน, เยอร์เกน
โดวิลและเฮเลน่า เพราะงั้น…

13
00:00:52,844 --> 00:00:53,928
เราไม่ให้เขา…

14
00:00:54,012 --> 00:00:55,930
- เขาจะอยู่ฝั่งตรงกันข้ามค่ะ
- โอเค

15
00:00:56,014 --> 00:01:00,060
- กับคาร์เมน แคสและคนน่ารักๆ อีกสองสามคน
- โอเค

16
00:01:06,441 --> 00:01:09,402
วันงานแฟชั่นโชว์มักโกลาหลเสมอ

17
00:01:11,112 --> 00:01:12,781
ฉันกังวลเรื่องกระโปรงนั่น

18
00:01:12,864 --> 00:01:17,869
ฉันนอนดึกเพราะกังวลเรื่องลุคนั้นทั้งลุค
บอกตามตรงเลย

19
00:01:18,369 --> 00:01:22,207
นางแบบชื่อเฟลิซเป็นคนใส่ชุดนั้น
เธอน่าทึ่งมาก

20
00:01:22,290 --> 00:01:24,459
กระโปรงนั่นซีทรู

21
00:01:24,959 --> 00:01:27,629
เราตั้งใจจะทำอีกตัว แต่เราไม่มีเวลา

22
00:01:28,379 --> 00:01:30,590
- คุณไม่ได้นอนเลยเหรอ
- ก็ใช่น่ะสิ

23
00:01:35,053 --> 00:01:37,514
เราเสร็จงานที่นี่ตอนตีสามของวันนี้

24
00:01:37,597 --> 00:01:40,391
กลับมาที่ห้องเสื้อตอนเก้าโมงเช้า

25
00:01:42,018 --> 00:01:44,270
แค่ทำให้แน่ใจว่าเราจะทำทุกอย่างเสร็จ

26
00:01:44,354 --> 00:01:46,147
อย่าโกหกนะ มันเครียดจะตาย

27
00:01:46,231 --> 00:01:47,690
บอกว่ามันเครียดไง

28
00:01:51,027 --> 00:01:53,488
งานจะเริ่มในอีกหกหรือเจ็ดชั่วโมง

29
00:01:53,571 --> 00:01:56,199
และเราใกล้จะเสร็จแล้ว

30
00:01:56,282 --> 00:01:58,076
- ใกล้จะเสร็จแล้ว
- มาแล้ว

31
00:01:58,159 --> 00:02:01,204
เวลาที่ให้คนบ้าบงการ…

32
00:02:01,287 --> 00:02:03,623
ฉันชอบเรียกตัวเองว่าคนบ้าบงการ
ในทางบวกนะ

33
00:02:03,706 --> 00:02:07,210
เวลาที่ให้คนชอบบงการ…

34
00:02:07,293 --> 00:02:10,588
มาอยู่ในสถานการณ์ที่บงการไม่ได้

35
00:02:10,672 --> 00:02:13,967
มันจะทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัดมาก

36
00:02:15,135 --> 00:02:19,597
ชีวิตของฉันอยู่เหนือการควบคุมนับครั้งไม่ถ้วน

37
00:02:20,098 --> 00:02:22,433
ทั้งเรื่องการถูกรังแก และหลังจากนั้นก็

38
00:02:22,517 --> 00:02:25,478
ข้อความที่ถูกเขียนเกี่ยวกับฉัน คำพูดเกี่ยวกับฉัน

39
00:02:25,562 --> 00:02:26,896
ไว้เจอกันนะ

40
00:02:27,689 --> 00:02:30,275
มีหลายอย่างเหลือเกินที่ฉันควบคุมไม่ได้

41
00:02:30,775 --> 00:02:34,362
และในวันงานแฟชั่นโชว์
นั่นแหละที่ทำให้ฉันประหม่า

42
00:02:45,123 --> 00:02:48,084
(สี่ชั่วโมงก่อนงานแฟชั่นโชว์)

43
00:02:56,384 --> 00:02:58,928
ตอนนี้ทุกอย่างกำลังดูดีขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

44
00:02:59,554 --> 00:03:01,347
อะไรๆ กำลังเข้าที่เข้าทาง

45
00:03:01,431 --> 00:03:04,976
เราคว่ำเทียนเผื่อเอาไว้ ไม่ให้มันโดนฝน

46
00:03:06,186 --> 00:03:08,855
- เรามีห่านด้วย
- พระเจ้า มันดูน่าทึ่งมากเลย

47
00:03:08,938 --> 00:03:11,065
มันจะต้องออกมาดีแน่ๆ

48
00:03:11,149 --> 00:03:16,112
ตอนนี้จอภาพตรงแล้ว
ทอดไปจนถึงเพดาน ทุกอย่างดูยอดเยี่ยม

49
00:03:19,699 --> 00:03:23,077
อากาศแบบนี้ทำให้ฉันกังวล
มากกว่าอากาศในวันแต่งงานฉันอีก

50
00:03:23,161 --> 00:03:25,038
ใช่ ใช่เลย

51
00:03:25,121 --> 00:03:27,498
วันแต่งงานฉันฝนตกนะ แต่วันนี้ห้ามตก

52
00:03:27,582 --> 00:03:29,125
ใช่ เรื่องนี้สำคัญกว่า

53
00:03:29,209 --> 00:03:31,502
อย่ามองไปตรงนั้นกัน อย่ามองทางขวาหรือซ้าย

54
00:03:31,586 --> 00:03:33,630
ทีมฉันสั่งห้ามฉันดูพยากรณ์อากาศ

55
00:03:35,840 --> 00:03:37,217
เมื่อเดินเข้าไปในที่จัดงานวันนี้

56
00:03:37,300 --> 00:03:40,887
เราจะสัมผัสได้ถึง
ความทะเยอทะยานมหาศาลที่คุณมี

57
00:03:40,970 --> 00:03:42,263
มันเป็นหนทางที่ยาวไกล

58
00:03:42,347 --> 00:03:46,226
ผมจำตอนที่คุณจัดแฟชั่นโชว์เล็กๆ
แบบส่วนตัวที่นิวยอร์กได้

59
00:03:46,309 --> 00:03:47,977
คุณคิดอะไรอยู่ วิสัยทัศน์คุณเป็นยังไง

60
00:03:48,061 --> 00:03:50,563
ฉันทำแบบนี้มาประมาณ 17 ปีแล้ว

61
00:03:50,647 --> 00:03:54,108
ธุรกิจนี้ผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมาย

62
00:03:54,192 --> 00:03:56,861
และในฐานะแบรนด์อิสระ

63
00:03:56,945 --> 00:03:59,614
สิ่งที่เราทำสำเร็จเป็นสิ่งที่ฉันภูมิใจมาก

64
00:04:06,663 --> 00:04:09,582
คิดถึงเรื่องดีๆ ที่ได้จากอากาศหนาวสิ

65
00:04:09,666 --> 00:04:11,918
ผิวพวกเขาจะเต่งตึงมาก ใช่ไหม

66
00:04:12,585 --> 00:04:14,337
และหัวนมที่เด่นชัด

67
00:04:17,507 --> 00:04:20,677
หวังว่าฮาร์เปอร์จะเอาเสื้อโค้ตมาด้วยนะ
ไม่ก็แจ็กเกต

68
00:04:24,681 --> 00:04:27,100
แรงกดดันเยอะมากค่ะ

69
00:04:27,809 --> 00:04:31,104
ฉันต้องการให้งานนี้ประสบความสำเร็จครั้งใหญ่

70
00:04:33,189 --> 00:04:35,650
ธุรกิจนี้คือทุกอย่างของฉัน

71
00:04:37,443 --> 00:04:39,070
มันคือตัวตนที่แท้จริงของฉัน

72
00:04:42,573 --> 00:04:45,118
แต่มันเป็นการเดินทางที่โหดมาก

73
00:04:47,912 --> 00:04:49,956
ฉันเกือบเสียทุกอย่างไปแล้ว

74
00:04:51,207 --> 00:04:53,293
และนั่นเป็นช่วงเวลาที่มืดมนมาก

75
00:04:53,376 --> 00:04:56,212
ฉันเคยร้องไห้ก่อนไปทำงานทุกวัน

76
00:04:56,296 --> 00:04:59,090
เพราะฉันรู้สึกเหมือนต้องไปดับไฟน่ะค่ะ

77
00:04:59,674 --> 00:05:01,634
มาคุยเรื่องครอบครัวเบ็คแฮมกัน

78
00:05:01,718 --> 00:05:04,554
- ขึ้นพาดหัวข่าวตลอดแต่…
- ราชวงศ์ในอีกรูปแบบหนึ่ง

79
00:05:04,637 --> 00:05:09,017
สิ่งที่ฉันสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้คือการใช้ถ้อยคำ

80
00:05:09,100 --> 00:05:12,770
ว่า "สามี" กอบกู้เธอ… กอบกู้ธุรกิจเธอไว้

81
00:05:12,854 --> 00:05:14,856
- อธิบายได้ไหมคะ
- เรื่องนี้…

82
00:05:14,939 --> 00:05:19,235
เราติดลบหลายสิบล้าน

83
00:05:19,944 --> 00:05:21,863
ใช่ ฉันกลับบ้านไปเจอสามี

84
00:05:21,946 --> 00:05:24,741
แต่เขาก็เป็นหุ้นส่วนธุรกิจของฉันด้วย

85
00:05:25,700 --> 00:05:29,370
ดังนั้นฉันก็เลยจะคุยกับเขา

86
00:05:29,454 --> 00:05:32,248
ฉันต้องคุย เขาเป็นคนลงทุน

87
00:05:33,916 --> 00:05:37,628
และฉันเกลียดที่ต้องทำแบบนั้น เกลียดสุดๆ

88
00:05:39,839 --> 00:05:45,094
เราทั้งคู่นั่งอยู่ตรงนั้นและดูสิ่งที่ผมลงทุนไป

89
00:05:47,180 --> 00:05:50,266
และผมคิดว่าส่วนหนึ่งของบทสนทนานั้น
ทำให้ผมเสียใจ

90
00:05:50,350 --> 00:05:53,144
เพราะวิคตอเรียเป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรี

91
00:05:55,730 --> 00:05:58,358
ตอนเราเจอกัน เธอรวยกว่าผมเยอะ

92
00:05:59,567 --> 00:06:01,986
เธอเป็นคนซื้อบ้านหลังแรกของเรา
ในฮาร์ตฟอร์ดเชอร์

93
00:06:02,070 --> 00:06:03,946
ที่รู้จักกันในนามพระราชวังเบ็คกิงแฮมด้วย

94
00:06:06,574 --> 00:06:09,035
ดังนั้นการที่เธอต้องมาหาผม และพูดว่า

95
00:06:09,535 --> 00:06:12,622
"เราต้องการเงินเพิ่ม ธุรกิจต้องการเงินเพิ่ม"

96
00:06:14,332 --> 00:06:17,043
มันเป็นเรื่องยากสำหรับเราทั้งคู่

97
00:06:18,252 --> 00:06:20,922
เพราะผมไม่มีเงินเพื่อจะทำการนี้ต่อไปแล้ว

98
00:06:22,340 --> 00:06:27,011
และในที่สุด ผมก็บอกว่า
"เราทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้"

99
00:06:30,681 --> 00:06:34,727
ทั้งบริษัทถล่มทลายลงมา

100
00:06:35,395 --> 00:06:38,064
ฉันกำลังจะเสียธุรกิจไป

101
00:06:38,981 --> 00:06:42,777
ฉันต้องการการลงทุนจากภายนอก

102
00:06:43,403 --> 00:06:45,738
ฉันต้องการคนมาช่วย

103
00:06:48,616 --> 00:06:52,620
วิคตอเรียไม่ได้มองหาหุ้นส่วน
ที่จะลงทุนเป็นตัวเงินเฉยๆ

104
00:06:54,038 --> 00:06:57,125
เธอต้องการหุ้นส่วนที่รู้จักธุรกิจ

105
00:06:57,208 --> 00:06:59,794
เข้าใจความฝันของเธอ

106
00:07:00,711 --> 00:07:03,256
และมีความสามารถที่จะทำให้มันเป็นจริงได้

107
00:07:04,715 --> 00:07:07,301
ตอนที่ผมมองดูธุรกิจ คุยกับผู้คน

108
00:07:07,385 --> 00:07:09,429
คุยกับคนนอกธุรกิจ

109
00:07:09,512 --> 00:07:12,515
ผมก็ได้รู้ว่าสถานการณ์หนักหนามาก

110
00:07:12,598 --> 00:07:13,724
มันคือหายนะของจริง

111
00:07:15,226 --> 00:07:17,145
เราเริ่มมองไปที่สื่อ

112
00:07:17,645 --> 00:07:18,896
มันเลวร้ายมาก

113
00:07:18,980 --> 00:07:22,066
พวกเขาบอกว่า "นี่เป็นธุรกิจที่แย่ที่สุด"

114
00:07:22,984 --> 00:07:25,945
จากนั้นก็มองไปที่สมุดบัญชีและตัวเลข

115
00:07:26,028 --> 00:07:27,780
ขาดทุน

116
00:07:28,364 --> 00:07:29,699
ไม่เคยได้กำไร

117
00:07:30,700 --> 00:07:34,954
บอกตามตรง ผมไม่เคยเห็น
อะไรที่เกินเยียวยาขนาดนี้มาก่อน

118
00:07:36,038 --> 00:07:37,999
ตอนที่ฉันเจอเดวิด เบลฮัสเซน

119
00:07:38,082 --> 00:07:43,588
ฉันรู้ว่าความฝันของฉัน
คือการให้เขาลงทุนกับธุรกิจของฉัน

120
00:07:44,088 --> 00:07:48,968
แต่มันเหมือนมีเรือลำมโหฬารที่แล่นออกไปแล้ว

121
00:07:49,051 --> 00:07:52,013
และคุณต้องกลับลำเรือนั่นซะ

122
00:07:52,763 --> 00:07:56,976
และฉันก็ไม่รู้ว่า
เขาพร้อมสำหรับความท้าทายนั้นไหม

123
00:07:57,685 --> 00:08:01,772
นั่นทำให้ฉันเครียดมากเพราะฉันสิ้นหวังจริงๆ

124
00:08:01,856 --> 00:08:03,900
ไม่ใช่แค่เพราะเงิน

125
00:08:03,983 --> 00:08:07,320
แต่เพราะผลประโยชน์ทุกอย่าง
ที่เขาสามารถสร้างให้เราได้

126
00:08:09,447 --> 00:08:13,284
ผมไม่เคยลงทุนกับอะไรที่ไม่รู้สึกใช่ ผมไม่ทำ

127
00:08:14,035 --> 00:08:16,037
ดังนั้น หลังจากที่ปิดสมุดบัญชี

128
00:08:16,120 --> 00:08:18,498
ผมก็บอกว่า
"เราจะไม่ทำ ช่างมันเถอะ ไม่มีทาง"

129
00:08:18,581 --> 00:08:22,418
ฉันรู้สึกใจสลาย แหลกเหลวเป็นเสี่ยงๆ

130
00:08:22,502 --> 00:08:26,380
เพราะฉันใช้เวลานานมากกว่าจะมาถึงจุดนี้

131
00:08:26,464 --> 00:08:31,219
ผมเลยต้องประกาศให้ทีม ให้ทุกคนรู้ว่า
"ขอโทษทีครับ เราตัดสินใจไม่ลงทุน"

132
00:08:31,302 --> 00:08:34,222
จากนั้นผมก็ออกไปเที่ยวกับภรรยาในคืนวันเสาร์

133
00:08:34,305 --> 00:08:36,057
เธอดูสวยสะพรั่งมาก

134
00:08:36,140 --> 00:08:38,768
ผมเลยถามว่า "คุณใส่ชุดของอะไร"

135
00:08:39,268 --> 00:08:40,394
"วิคตอเรีย เบ็คแฮม"

136
00:08:40,478 --> 00:08:43,689
ผมถามว่า "คุณซื้อชุด
ของวิคตอเรีย เบ็คแฮมเยอะไหม"

137
00:08:43,773 --> 00:08:46,734
และเธอก็ตอบว่า "เพียบเลยละ
ฉันชอบมัน มันสวยมาก"

138
00:08:48,569 --> 00:08:51,739
และเปลวไฟเล็กๆ ตรงนั้นก็กลายมาเป็นไฟโหม

139
00:08:51,822 --> 00:08:55,034
ในวันจันทร์ ผมเรียกทั้งทีมมารวมตัวกัน
และเราพูดว่า "เราต้องทำ"

140
00:08:55,117 --> 00:08:56,452
"ถ้าล้มเหลว ก็คือล้มเหลว"

141
00:08:57,119 --> 00:08:59,038
ดังนั้น เราเลยลงนามครับ

142
00:08:59,830 --> 00:09:02,083
ผมจำได้ว่าเธออารมณ์อ่อนไหวมาก

143
00:09:02,166 --> 00:09:04,710
และเธอบอกผมว่า "ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง"

144
00:09:05,294 --> 00:09:09,257
ฉันไม่เคยกลัวที่จะทุ่มเททำงานหนัก

145
00:09:09,340 --> 00:09:13,010
แต่ฉันไม่รู้เลยว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน

146
00:09:14,387 --> 00:09:17,557
(สามชั่วโมงก่อนงานแฟชั่นโชว์)

147
00:09:25,690 --> 00:09:28,234
- ลูกดูน่าทึ่งมาก
- ขอบคุณค่ะ

148
00:09:28,317 --> 00:09:30,236
สวยมากเลย มีความสุขไหม

149
00:09:30,319 --> 00:09:34,115
ลูกแต่งหน้าทำผมสวยมาก สวยกันทั้งคู่เลย

150
00:09:37,535 --> 00:09:38,828
- ผมหนาว
- สวยจัง

151
00:09:41,205 --> 00:09:45,918
วิคตอเรียในโหมดจัดงาน
เห็นได้ชัดว่าเธอมีสมาธิมาก

152
00:09:46,002 --> 00:09:47,795
- เธออยู่ไหน
- ทางซ้าย โน่นค่ะ

153
00:09:47,878 --> 00:09:50,172
เธอตรวจดูคอลเลกชัน ตรวจดูลุค

154
00:09:50,256 --> 00:09:52,717
ตรวจดูนางแบบ ตรวจดูดนตรี

155
00:09:56,429 --> 00:09:58,598
ผมไม่เคยเห็นภรรยาผมป่วนปั่นเลย

156
00:10:00,975 --> 00:10:02,268
ปีนี้ต่างออกไป

157
00:10:04,937 --> 00:10:08,399
และบอกได้เลยว่าเธอเป็นแบบนี้ครับ
"โอเค ไปก่อนนะ"

158
00:10:11,569 --> 00:10:13,821
โอเค ฉันมีข่าวมาบอก

159
00:10:13,904 --> 00:10:16,240
- เฟลิซตกจักรยาน
- โอเค

160
00:10:16,324 --> 00:10:17,825
และขาของเธอเป็นแบบนี้

161
00:10:18,909 --> 00:10:21,537
- อะไรวะเนี่ย
- และเธอต้องใส่กระโปรงซีทรู

162
00:10:21,621 --> 00:10:23,706
- เธอไม่เป็นไร
- โชคดีไปที่เธอไม่เป็นไร

163
00:10:23,789 --> 00:10:27,668
กระโปรงยาวแค่ไหน มันคลุมเข่าหรือเปล่า

164
00:10:27,752 --> 00:10:30,129
ฉันบอกว่า"แต่งตัวซะ เดี๋ยววิคตอเรียจะดูเอง"

165
00:10:30,212 --> 00:10:32,423
ทำไมเราไม่เปลี่ยนลุคของเธอล่ะ

166
00:10:32,506 --> 00:10:34,091
เพราะไม่รู้ว่าจะพอดีตัวเธอไหม

167
00:10:34,175 --> 00:10:35,885
เราลองหาคนที่สัดส่วนคล้ายกันได้นะ

168
00:10:35,968 --> 00:10:38,220
-  ลองคิดดู
-  ไหนจะความยาวอีก อะไรอีก

169
00:10:38,304 --> 00:10:40,765
ฉันอยากลองเก็บกระโปรงนั่นไว้นะ
คุณไม่อยากเหรอ

170
00:10:40,848 --> 00:10:43,684
กระโปรงเธอยาวถึงนี่ แต่เดี๋ยวคุณก็เห็นแหละ

171
00:10:44,185 --> 00:10:45,645
แน่นอน เดี๋ยวก็เห็นกัน

172
00:10:46,896 --> 00:10:48,731
ฉันว่าเราควรดูตัวเลือกทั้งหมด

173
00:10:48,814 --> 00:10:49,815
แป๊บนะ

174
00:10:49,899 --> 00:10:52,568
ทำไมเราไม่ลองให้เฟลิซใส่ลุคนี้
และดูว่ามันจะเป็นยังไงล่ะ

175
00:10:52,652 --> 00:10:53,819
มันยังมาไม่ถึง

176
00:10:54,320 --> 00:10:57,365
ถ้าฉันเรียกเธอมาอธิบายสถานการณ์ให้ฟังล่ะ

177
00:10:57,448 --> 00:10:59,367
คุณไม่ถูกใจกางเกงใช่ไหม

178
00:10:59,450 --> 00:11:01,118
กางเกงดำกับเสื้อชมพูเหรอ

179
00:11:01,202 --> 00:11:03,287
ไม่ใช่กางเกงดำธรรมดานะ กางเกงคอร์เซ็ต

180
00:11:03,371 --> 00:11:05,873
กางเกงพวกนั้นสวยเวอร์เลย

181
00:11:05,956 --> 00:11:07,375
- เรา…
- ตอนเราใส่…

182
00:11:07,458 --> 00:11:10,002
มันยากที่จะเปลี่ยนลุคในนาทีสุดท้าย

183
00:11:10,086 --> 00:11:12,630
เพราะทั้งสัปดาห์ก่อนหน้านั้น
เราทนทุกข์ทรมานกับมันมาตลอด

184
00:11:12,713 --> 00:11:14,632
"นี่คือลุคที่ถูกต้องสำหรับนางแบบคนนี้ใช่ไหม"

185
00:11:14,715 --> 00:11:18,886
ดังนั้นการเปลี่ยนลุคก่อนเริ่มงาน
จึงไม่ใช่เรื่องที่ควรทำค่ะ

186
00:11:20,054 --> 00:11:23,140
ตอนนี้แทนที่จะเป็นกระโปรง
เราได้กางเกงมาแทน

187
00:11:23,224 --> 00:11:28,604
เพราะเราต้องปิดขาเธอ
รอยช้ำที่เข่าของเธอชัดมาก

188
00:11:29,855 --> 00:11:31,649
พระเจ้า เครียดจนต้องดื่มเลย

189
00:11:32,149 --> 00:11:34,360
สาหัสเหมือนกำลังคลอดลูกแฝดสาม

190
00:11:34,443 --> 00:11:38,280
แบบว่า "ออกมาแล้วหนึ่งคน"
"แต่ยังเหลืออีกสองคนนะ"

191
00:11:42,451 --> 00:11:46,539
อีกห้านาที เราจะมีเพลงพอ

192
00:11:46,622 --> 00:11:49,625
ยังไม่ใช่เวอร์ชันสุดท้าย
แต่มีเพลงพอให้เริ่มซ้อมได้

193
00:11:50,126 --> 00:11:53,254
ทุกคน ถ้าไม่มีเพลง ฉันก็ต้องร้องเองแล้ว

194
00:11:55,172 --> 00:11:56,924
- นั่นมัน…
- แบบว่า

195
00:11:57,007 --> 00:11:58,217
ฉันหมายถึง…

196
00:11:58,300 --> 00:11:59,635
ฉันว่าทุกคนโอเคกับมันนะ

197
00:11:59,719 --> 00:12:02,972
ฉันกับเคลมองต์
เราจะเป็นเหมือนซอนนี่แอนด์เชอร์คู่ใหม่

198
00:12:03,055 --> 00:12:04,849
โอ้ ผมชอบนะ

199
00:12:04,932 --> 00:12:08,978
เอาละ งั้นเราก็แค่ต้องรอเพลงที่มิกซ์คร่าวๆ

200
00:12:09,061 --> 00:12:12,189
ใครก็ได้เอาไมค์ไปที
ถือแล้วจะเครียดเพราะความหลัง

201
00:12:12,773 --> 00:12:13,899
โอเค เอาละ

202
00:12:13,983 --> 00:12:16,152
- ไม่เป็นไรหรอก
- เราไม่เป็นไร โอเค

203
00:12:25,119 --> 00:12:27,663
- เวรละ ฝนเริ่มตกแล้ว
- ไม่นะ

204
00:12:40,342 --> 00:12:41,969
โอเค ขอโทษนะ

205
00:12:42,052 --> 00:12:45,014
- ได้ข่าวว่าฝนเริ่มตกแล้ว
- ฝนเริ่มตกแล้ว

206
00:12:45,097 --> 00:12:46,390
ขอโทษนะ ทุกคน

207
00:12:48,225 --> 00:12:49,268
โอ้ว้าว

208
00:13:01,489 --> 00:13:03,949
แบบว่าฉันพูดไม่ออกด้วยซ้ำ

209
00:13:07,036 --> 00:13:08,287
ให้ตายเถอะ

210
00:13:09,497 --> 00:13:10,748
ไม่นะ!

211
00:13:11,248 --> 00:13:13,501
ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี

212
00:13:14,001 --> 00:13:16,545
ให้ตายสิ ฉันทำไม่ได้

213
00:13:21,300 --> 00:13:24,595
ถ้าฉันสติแตก มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

214
00:13:26,055 --> 00:13:28,849
ไม่ช่วยอะไรได้เลยสักนิด

215
00:13:30,184 --> 00:13:32,686
งานแฟชั่นโชว์นี้ทุ่มทุนสร้างมาก

216
00:13:33,187 --> 00:13:36,690
ทั้งความพยายาม ทั้งพรสวรรค์
ความหลงใหลของผู้คนมากมาย

217
00:13:39,360 --> 00:13:41,320
ฝนตกจริงๆ จังๆ เลยนะเนี่ย

218
00:13:45,616 --> 00:13:48,744
ฉันรับไม่ได้ ฉันอาจต้องไปนั่งทำใจให้สงบหน่อย

219
00:13:50,246 --> 00:13:51,580
ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย

220
00:13:53,040 --> 00:13:54,375
ไม่จริงน่า

221
00:13:54,458 --> 00:13:55,751
ล้อเล่นแน่ๆ

222
00:13:58,003 --> 00:13:59,630
เดาว่าเราจะเลื่อนไปก่อนใช่ไหม

223
00:14:00,172 --> 00:14:02,758
ใช่ เราต้องเลื่อนไปก่อน ต้องเลื่อน

224
00:14:08,305 --> 00:14:11,350
เราเริ่มงานทั้งที่เห็นว่า
ฝนตกโครมๆ แบบนี้ไม่ได้

225
00:14:11,433 --> 00:14:12,434
ไม่ได้

226
00:14:14,186 --> 00:14:16,480
วิคตอเรีย ขึ้นอยู่กับคุณแล้วละว่า
คุณอยากจะเอายังไง

227
00:14:18,899 --> 00:14:20,568
เธอรู้ความท้าทาย

228
00:14:20,651 --> 00:14:25,072
เธอรู้ว่าเกมอาจจะหยุด
หรือดำเนินต่อไปอย่างยากลำบาก

229
00:14:25,656 --> 00:14:28,158
ตอนที่ผมมาเป็นหุ้นส่วนกับวิคตอเรีย

230
00:14:28,242 --> 00:14:32,371
ธุรกิจอยู่ในสถานการณ์ที่ท้าทายมาก

231
00:14:32,454 --> 00:14:34,290
ผมเลยต้องเข้าใจว่า

232
00:14:34,373 --> 00:14:38,836
เธอจะสามารถยอมรับ
ในสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นได้จริงๆ หรือเปล่า

233
00:14:41,881 --> 00:14:45,217
นานเป็นปีๆ ผู้คนพูดแต่สิ่งที่เธออยากได้ยิน

234
00:14:49,054 --> 00:14:52,224
ผมจำค่าใช้จ่ายได้อย่างหนึ่งได้
มันคือค่าต้นไม้ในออฟฟิศ

235
00:14:52,308 --> 00:14:53,684
เพราะเธอชอบต้นไม้

236
00:14:54,184 --> 00:14:57,813
ค่าใช้จ่ายนั้นอยู่ที่ประมาณ 70,000 ต่อปี

237
00:14:58,355 --> 00:15:02,318
แล้วก็มีค่าจ้างคนรดน้ำต้นไม้

238
00:15:02,902 --> 00:15:05,654
ปีละ 15,000

239
00:15:07,031 --> 00:15:08,574
และนั่นเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้นครับ

240
00:15:08,657 --> 00:15:10,200
(กรุณางดใช้เสียง)

241
00:15:11,410 --> 00:15:15,915
ผมเลยไปหาเธอและตัดสินใจ
บอกความจริงอย่างที่มันเป็น

242
00:15:17,374 --> 00:15:19,376
ผมไม่รู้ว่าเธอจะมีปฏิกิริยายังไง

243
00:15:21,712 --> 00:15:24,423
ผมบอกว่า "วิคตอเรีย เราต้องเปลี่ยนทุกอย่าง

244
00:15:24,506 --> 00:15:28,302
ปรับโครงสร้างธุรกิจใหม่และมันจะเจ็บปวดนะ"

245
00:15:29,136 --> 00:15:33,223
พอพูดจบ เธอก็แค่ฟังและเงียบไปสักพัก

246
00:15:38,646 --> 00:15:41,523
ฉันยอมรับแต่โดยดีค่ะ

247
00:15:42,024 --> 00:15:44,693
และการรับฟังเรื่องราวพวกนั้นก็ไม่ง่ายเลย

248
00:15:45,694 --> 00:15:47,655
ฉันไม่เคยเรียนบริหารธุรกิจ

249
00:15:48,906 --> 00:15:51,450
ฉันมาจากวงการบันเทิง

250
00:15:52,701 --> 00:15:54,620
บริษัทของเราเป็นบริษัทบันเทิง

251
00:15:54,703 --> 00:15:58,248
ที่ไม่เคยได้ทำงานทางแฟชั่นมาก่อน

252
00:16:00,084 --> 00:16:01,877
ตอนนั้นฉันไม่รู้ตัวเลย

253
00:16:02,461 --> 00:16:05,547
แต่สิ่งที่เสียไปโดยเปล่าประโยชน์
ทำเอาฉันอึ้งเลยค่ะ

254
00:16:06,131 --> 00:16:11,095
แบบว่า ฉันมีผ้าซับในของเสื้อนอกตั้ง 15 แบบ

255
00:16:11,679 --> 00:16:15,849
คนคิดกันว่าฉันเคยชิน
กับการได้สิ่งที่ดีที่สุดและได้ทุกอย่าง

256
00:16:16,642 --> 00:16:20,896
ของแปลกๆ อย่างเก้าอี้ที่บิน
จากฟากโลกหนึ่งไปอีกฟากโลกหนึ่งได้

257
00:16:21,772 --> 00:16:24,483
ตอนนี้พอรู้แล้ว ฉันก็สยองไปเลยค่ะ

258
00:16:24,984 --> 00:16:26,777
แต่ฉันเองที่ปล่อยให้มันเกิดขึ้น

259
00:16:27,820 --> 00:16:29,571
และฉันคิดว่าส่วนหนึ่งของปัญหา

260
00:16:29,655 --> 00:16:32,324
คือทุกคนกลัวมากที่จะเห็นต่างจากฉัน

261
00:16:32,408 --> 00:16:33,242
ทำไมครับ

262
00:16:33,325 --> 00:16:35,619
ฉันคิดว่าน่าจะ

263
00:16:36,286 --> 00:16:38,706
เป็นเพราะอิทธิพล ถ้าให้พูดตามตรง

264
00:16:38,789 --> 00:16:40,624
อิทธิพลของคนดัง

265
00:16:41,959 --> 00:16:44,169
- ขอบคุณ วิคตอเรีย
- ขอบคุณครับ วิคตอเรีย

266
00:16:45,295 --> 00:16:51,593
ผู้คนคิดว่าฉันไม่ชินกับการได้ยินคำว่า "ไม่"

267
00:16:52,803 --> 00:16:56,390
ฉันจะยอมรับความผิดพลาดและรับผิดชอบ

268
00:16:56,473 --> 00:17:01,270
ในสิ่งที่ฉันทำลงไป สิ่งที่ฉันควรทำต่างออกไป

269
00:17:03,188 --> 00:17:05,399
และฉันเป็นหนี้

270
00:17:06,608 --> 00:17:08,694
มีหลายอย่างที่ฉันต้องเปลี่ยน

271
00:17:10,237 --> 00:17:12,823
ฉันรู้ตัวว่าแนวทางของฉันหายไป

272
00:17:13,949 --> 00:17:15,784
หนึ่งในปัญหาใหญ่ที่เราพบ

273
00:17:15,868 --> 00:17:19,955
คือตัวตนของเธอจางหายไปจากแบรนด์

274
00:17:20,039 --> 00:17:22,750
มันไม่กลายเป็นวิคตอเรีย เบ็คแฮมอีกแล้ว

275
00:17:23,250 --> 00:17:25,169
มันกำลังกลายเป็นอย่างอื่น

276
00:17:25,252 --> 00:17:29,465
ฉันต้องใส่ตัวตนวิคตอเรีย เบ็คแฮม
กลับไปที่แบรนด์วิคตอเรีย เบ็คแฮม

277
00:17:30,758 --> 00:17:34,386
จนวันหนึ่ง ฉันก็ผุดไอเดียขึ้นมา

278
00:17:34,470 --> 00:17:36,221
ฉันโทรหาเยอร์เกน เทลเลอร์

279
00:17:36,805 --> 00:17:40,934
และพูดว่า "เยอร์เกน ฉันอยากเอา
แคมเปญของมาร์ค เจคอบส์กลับมาทำใหม่"

280
00:17:42,102 --> 00:17:45,272
ปกติผมจะไม่ทำงานเดิมซ้ำ
ผมอยากทำอะไรใหม่ๆ มากกว่า

281
00:17:45,355 --> 00:17:48,650
แต่มันค่อนข้างพิเศษ
เพราะมันเป็นความคิดของเธอ

282
00:17:48,734 --> 00:17:49,985
และเป็นแบรนด์ของเธอเอง

283
00:17:51,361 --> 00:17:53,614
ตอนที่เขาถ่ายภาพฉันเมื่อสิบปีก่อน

284
00:17:54,239 --> 00:17:56,241
ฉันถูกหัวเราะเยาะ

285
00:17:56,784 --> 00:18:00,120
แต่ฉันอยากทวงภาพนั้นคืนมาเพื่อตัวฉันเอง

286
00:18:00,621 --> 00:18:03,332
ฉันอยากใช้รูปนั้นสื่อสารบางอย่าง

287
00:18:05,250 --> 00:18:06,502
เธอคุมเอง

288
00:18:06,585 --> 00:18:09,630
และคนก็เข้าใจ "สนุกดีนะ เยี่ยมเลย"
แต่มันตรงไปตรงมา

289
00:18:10,130 --> 00:18:13,425
เธอกลับไปลุยงาน
กลับไปโปรโมทสินค้าจนสายตัวแทบขาด

290
00:18:13,509 --> 00:18:15,969
ใช้วิสัยทัศน์ของเธอ สิ่งที่เป็นตัวตนของเธอ

291
00:18:16,053 --> 00:18:18,514
ความเก๋ไก๋ ความหรูหรา

292
00:18:19,473 --> 00:18:21,725
ฉันเริ่มเผชิญหน้ากับความท้าทาย

293
00:18:21,809 --> 00:18:23,727
เพื่อก้าวนำธุรกิจของฉัน

294
00:18:24,353 --> 00:18:25,979
และฉันอยากทำมากกว่านี้

295
00:18:27,147 --> 00:18:28,565
วิเศษมาก

296
00:18:29,066 --> 00:18:30,609
- น่าทึ่งมาก
- สวัสดีค่ะ วิคตอเรีย

297
00:18:30,692 --> 00:18:31,860
ขอบคุณค่ะ

298
00:18:31,944 --> 00:18:35,364
ฉันเลยกลับไปหาสิ่งที่ฉันรู้

299
00:18:38,033 --> 00:18:40,869
ฉันกำลังทำงานจากที่บ้านจริงๆ

300
00:18:40,953 --> 00:18:43,122
ฉันมีกระจกแต่งหน้าของผู้เชี่ยวชาญ

301
00:18:43,205 --> 00:18:45,207
และแค่อยากแบ่งปันกับคุณ

302
00:18:45,290 --> 00:18:48,252
แค่โชว์ให้เห็นว่าฉันใส่ชุดอะไร
พวกการแต่งหน้า ในชีวิตประจำวัน

303
00:18:48,335 --> 00:18:49,837
เอาละนะ สาวๆ

304
00:18:52,673 --> 00:18:57,636
ตอนฉันเปิดตัวผลิตภัณฑ์ความงาม
ฉันรู้ว่าตัวเองอยากสร้างอะไร

305
00:18:57,719 --> 00:19:00,889
เพราะฉันรู้สึกว่า
ตัวเองใช้เวลาครึ่งชีวิตบนเก้าอี้แต่งหน้า

306
00:19:01,723 --> 00:19:03,809
เอาแปรงหัวฟุ้งมา

307
00:19:04,643 --> 00:19:07,563
และฉันจะใช้มันแตะสีที่เข้มขึ้น

308
00:19:08,480 --> 00:19:12,609
ตอนฉันอยู่ในสไปซ์เกิร์ลส์
ฉันนั่งบนเก้าอี้แต่งหน้าตลอดเวลา

309
00:19:14,069 --> 00:19:17,990
สิ่งที่คนเห็นแล้วนึกถึงฉันจริงๆ

310
00:19:18,073 --> 00:19:19,700
คือตาสโมกกี้อาย

311
00:19:20,534 --> 00:19:22,327
ฉันเลยอยากบอกว่า

312
00:19:22,411 --> 00:19:24,913
"ฉันแต่งตาแบบนี้นะ ถ้าฉันแต่งได้ คุณก็แต่งได้"

313
00:19:24,997 --> 00:19:29,668
ฉันใช้แค่ผลิตภัณฑ์เดียวสร้างสโมกกี้อายขึ้นมา

314
00:19:29,751 --> 00:19:31,003
หนึ่งผลิตภัณฑ์นั่น…

315
00:19:31,086 --> 00:19:34,089
ฉันเชื่อสัญชาตญาณตัวเอง

316
00:19:35,632 --> 00:19:39,303
ฉันยอมให้คนอื่นเห็นตัวตนที่แท้จริงของฉัน

317
00:19:39,386 --> 00:19:43,682
ช่วยเข้าใจกันหน่อยนะคะว่า
ฉันไม่ได้ถ่ายออกมาดีเลิศ

318
00:19:44,474 --> 00:19:45,809
ฉันไม่ถนัดเรื่องแบบนี้

319
00:19:46,894 --> 00:19:50,397
ฉันจำได้ว่ารอดูว่าปฏิกิริยาจะเป็นยังไง

320
00:19:50,480 --> 00:19:51,690
พระเจ้าช่วย

321
00:19:53,525 --> 00:19:55,402
และมันเหลือเชื่อมาก

322
00:19:59,156 --> 00:20:01,325
ทันทีที่ผลิตภัณฑ์ความงามประสบความสำเร็จ

323
00:20:01,408 --> 00:20:04,828
การที่บางอย่างไปได้สวยในที่สุดนั้น…

324
00:20:05,954 --> 00:20:09,541
ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชอบผมหนูจัง สวยเชียว

325
00:20:09,625 --> 00:20:12,669
ทำให้ฉันเชื่อมั่นในตัวเองขึ้นมาค่ะ

326
00:20:13,795 --> 00:20:16,340
แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องไปต่อ

327
00:20:16,423 --> 00:20:17,466
ขอบคุณมากค่ะ

328
00:20:17,549 --> 00:20:21,345
เพราะธุรกิจแฟชั่นของฉันยังคงดิ้นรนอยู่

329
00:20:28,185 --> 00:20:30,938
(สองชั่วโมงก่อนงานแฟชั่นโชว์)

330
00:20:40,614 --> 00:20:41,740
ฉันไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงดี

331
00:20:41,823 --> 00:20:45,911
สาวๆ ใช้เวลาสอง สาม สี่ชั่วโมง
เพื่อแต่งหน้าทำผม

332
00:20:45,994 --> 00:20:47,871
พวกเธอใส่รองเท้าส้นสูง

333
00:20:47,955 --> 00:20:51,291
ใส่เสื้อผ้าที่เปียกไม่ได้

334
00:20:51,917 --> 00:20:55,963
และเราต้องพาพวกเธอออกจากบ้าน
เข้าไปในพื้นที่ที่มีที่กันฝน

335
00:21:03,220 --> 00:21:07,140
ในทุกธุรกิจใดก็ตาม ผู้ประกอบการใส่ทุกอย่าง

336
00:21:07,224 --> 00:21:09,935
ในบุคลิกของเขาหรือเธอลงไปในธุรกิจนั้นๆ

337
00:21:11,603 --> 00:21:14,773
พวกเขารู้ว่าความสำเร็จนั้น
เป็นเรื่องของความอุตสาหะ

338
00:21:14,856 --> 00:21:18,860
คุณต้องทำต่อไป สู้ต่อไป

339
00:21:18,944 --> 00:21:23,615
ถ้าคุณไม่มีคุณสมบัติในการพากเพียร ไม่ย่อท้อ

340
00:21:24,324 --> 00:21:26,076
ผลลัพธ์อย่างเดียวก็คือความล้มเหลว

341
00:21:27,119 --> 00:21:31,832
ฉันทำงานหนักเพื่อที่จะมีที่ยืนในวงการนี้

342
00:21:31,915 --> 00:21:36,295
และไม่อยากเสียทุกอย่างที่ฉันสร้างขึ้นมาไป

343
00:21:37,129 --> 00:21:38,630
ช่างหัวมัน

344
00:21:38,714 --> 00:21:41,174
เราจะเดินหน้ากับงานแฟชั่นโชว์นี้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

345
00:21:43,218 --> 00:21:46,638
ทุกคน เราจะเริ่มซ้อมกันแล้ว
ช่วยเคลียร์รันเวย์ด้วย

346
00:21:51,768 --> 00:21:55,022
มาใส่รองเท้ากันเถอะ
ให้ใครสักคนจับมือสาวๆ ลงบันได

347
00:21:55,105 --> 00:21:56,898
- ฉันจับได้…
- ไปกันเถอะ

348
00:21:56,982 --> 00:22:00,319
สาวๆ เราจะให้สักคนจับมือพวกคุณ

349
00:22:00,402 --> 00:22:02,863
พาเดินลงบันไดไปจะได้ไม่ลื่น

350
00:22:02,946 --> 00:22:05,657
ฉันแค่เป็นห่วงว่าถ้าเราไม่รันคิว

351
00:22:05,741 --> 00:22:07,909
พวกคุณจะกะจังหวะได้ลำบาก

352
00:22:11,496 --> 00:22:15,167
ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย

353
00:22:17,627 --> 00:22:22,174
นั่นทำให้ฉันกังวล
เพราะฉันอยากควบคุมทุกอย่างได้

354
00:22:23,175 --> 00:22:25,927
แต่ฉันพยายามไม่แสดงออก

355
00:22:26,011 --> 00:22:29,890
ไม่งั้นทั้งองค์กรก็จะล้มครืนลงมา

356
00:22:32,100 --> 00:22:34,353
มันช่างน่าเหลือเชื่อที่การสร้างคอลเลกชัน

357
00:22:34,436 --> 00:22:37,147
และงานแฟชั่นโชว์สักงาน
ต้องใช้ความทุ่มเทมากแค่ไหน

358
00:22:40,067 --> 00:22:45,113
หกเดือนแห่งกระดานแรงบันดาลใจ
การลองชุด การเลือกผ้า

359
00:22:46,698 --> 00:22:51,912
และผู้คนดูออกว่าคนที่ออกแบบเสื้อผ้าชิ้นนั้น

360
00:22:51,995 --> 00:22:55,248
รัก คลั่งไคล้และตื่นเต้นกับมัน

361
00:22:55,332 --> 00:22:58,543
หรือมันถูกออกแบบมาโดยคนขาย

362
00:22:58,627 --> 00:23:00,670
ที่ไร้จิตวิญญาณกันแน่

363
00:23:05,175 --> 00:23:07,302
การได้เห็นวิคตอเรียวิวัฒนาการมาตั้งแต่ต้น

364
00:23:07,386 --> 00:23:10,138
ตอนที่เธอมีความคิดที่ว่า "ฉันอาจจะทำแบรนด์นี้"

365
00:23:10,222 --> 00:23:12,307
ไปจนถึงงานแฟชั่นโชว์ครั้งแรกในนิวยอร์ก

366
00:23:17,479 --> 00:23:18,730
จนถึงตอนนี้

367
00:23:18,814 --> 00:23:21,608
ฉันไม่เคยเห็นวิคตอเรียทำบางสิ่ง
ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลยค่ะ

368
00:23:28,740 --> 00:23:30,951
ในการเดินทางของคนที่มีความคิดสร้างสรรค์

369
00:23:31,034 --> 00:23:34,538
ทุกการตัดสินใจของคุณคือสิ่งที่ทำให้คุณเป็นคุณ

370
00:23:36,081 --> 00:23:38,500
ห้าปีที่ผมทำงานกับวิคตอเรีย

371
00:23:38,583 --> 00:23:39,918
งานของผมคือ

372
00:23:40,419 --> 00:23:44,089
"เราจะให้อาหารแก่รากตลอดเวลา
เพื่อให้มันเติบโต"

373
00:23:50,387 --> 00:23:54,141
ถ้าเธออยากเป็นแฟชั่นดีไซเนอร์

374
00:23:54,766 --> 00:23:58,895
ก็ต้องซื่อสัตย์กับตัวเอง
ในทุกช่วงเวลาของกระบวนการนั้น

375
00:24:01,273 --> 00:24:03,233
ผมอยากให้เธอหามันเจอ

376
00:24:03,984 --> 00:24:07,362
เพราะการทำตามความฝัน
คือการพยายามค้นหาตัวเอง

377
00:24:15,078 --> 00:24:18,457
(สามสิบนาทีก่อนงานแฟชั่นโชว์)

378
00:24:20,417 --> 00:24:21,460
จากนั้นก็รันเวย์

379
00:24:21,543 --> 00:24:22,961
ฝนยังตกอยู่หรือเปล่า

380
00:24:23,044 --> 00:24:24,463
ไม่ ฝนหยุดแล้ว

381
00:24:24,546 --> 00:24:27,257
- ให้สาวๆ มาเข้าแถวกันไหม
- เอาสิ

382
00:24:28,633 --> 00:24:32,095
ทุกคนหนาว เราต้องทำให้งานเริ่มตามแผน

383
00:24:32,179 --> 00:24:34,097
คุณโอเคไหม แน่ใจเหรอ

384
00:24:34,723 --> 00:24:36,641
แน่ใจไหม แค่หนาวเหรอ

385
00:24:38,393 --> 00:24:39,394
ไม่ต้องห่วงค่ะ

386
00:24:44,024 --> 00:24:45,984
- ไม่ต้องห่วงจริงเหรอ
- เอาแจ็กเกตฉันไป

387
00:24:50,071 --> 00:24:53,783
- เหมือนวิ่งมาราธอนเลย
- ไม่รู้ทำไมฉันถึงตัวสั่นขนาดนี้

388
00:24:53,867 --> 00:24:55,285
เราจะเอาคุณเข้าเตาอบ

389
00:24:55,368 --> 00:24:59,623
ผมอยากพาคุณไปที่เงียบสงบ
ให้คุณได้นั่งก่อนงานเริ่ม

390
00:24:59,706 --> 00:25:02,167
ในปราสาทอีกหลัง ติดกับรันเวย์เลย

391
00:25:02,250 --> 00:25:03,710
มีปราสาทมากกว่าหนึ่งหลังเหรอ

392
00:25:03,793 --> 00:25:06,630
คุณจะพาแอนนาไปเหรอ โอเค เดี๋ยวเจอกันครับ

393
00:25:06,713 --> 00:25:07,714
ค่ะ

394
00:25:12,177 --> 00:25:13,178
โอ้ว้าว

395
00:25:14,095 --> 00:25:15,805
ดูไม่ค่อยพร้อมนะ

396
00:25:16,306 --> 00:25:18,725
สื่อแฟชั่นอย่างพวกเราเห็นงานแฟชั่นโชว์มาเยอะ

397
00:25:18,808 --> 00:25:20,519
เราเดินทางกันมาเป็นเดือนแล้ว

398
00:25:20,602 --> 00:25:25,774
และเมื่อเราทุกคนไปถึงที่นั่น
มันทั้งเฉอะแฉะและหนาว

399
00:25:25,857 --> 00:25:29,236
และเราทุกคนก็เห็นได้ว่าทางไปนั้นยาวไกล…

400
00:25:29,319 --> 00:25:30,904
พยากรณ์อากาศว่าฝนจะไม่ตกใช่ไหม

401
00:25:32,280 --> 00:25:36,535
วิคตอเรียเผชิญหน้ากับผู้ชม
ที่อาจไม่เข้าข้างเธอ 100 เปอร์เซ็นต์

402
00:25:36,618 --> 00:25:39,746
ฉันคิดว่าเราจะพยายามให้คนนั่งถ้าทำได้

403
00:25:39,829 --> 00:25:40,956
ใช่ ระหว่างนั้น

404
00:25:42,332 --> 00:25:46,461
ให้สาวๆ ทุกคนเข้าแถวเตรียมพร้อมเลยไหม
เชิญประจำที่ด้วย ขอบคุณ

405
00:25:47,128 --> 00:25:50,882
- จัสมินพร้อมที่จะให้เรา…
- ไม่ ดูสิ เธอให้ทุกคนนั่งแล้ว

406
00:25:50,966 --> 00:25:52,926
รู้ไหมว่าผมนั่งตรงไหน

407
00:25:53,009 --> 00:25:54,344
- ค่ะ ฉันต้อง…
- ใช่ แน่นอน

408
00:25:54,427 --> 00:25:56,304
ไม่ค่ะ ฉันต้องการคนจากลูเซียง ปาเจส

409
00:25:56,388 --> 00:25:59,224
ฉันรู้คร่าวๆ แต่ไม่รู้หมายเลขเป๊ะๆ

410
00:25:59,307 --> 00:26:02,352
ที่จริงพวกคุณอยู่อีกฝั่งนะ เราตัดผ่านตรงนี้ไปได้

411
00:26:02,435 --> 00:26:04,688
- เป็นยังไงบ้าง
- คนดูยังไม่ได้นั่งกันเลย

412
00:26:04,771 --> 00:26:07,274
- เราต้องการเวลาอีกหน่อย
- ต้องการเวลาเหรอ

413
00:26:07,357 --> 00:26:10,360
- ผมอยู่กับวิคตอเรีย คุยได้ไหม
- ยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่ได้นั่ง

414
00:26:11,152 --> 00:26:14,739
จัสมินบอกว่าเราต้องรอ
เพราะเธอกำลังให้คนนั่งอยู่

415
00:26:14,823 --> 00:26:17,993
- ทำไมล่ะ คนมาสายเหรอ
- ใช่ คนมาสาย คนสำคัญ

416
00:26:18,076 --> 00:26:19,244
โอเค ขอบคุณ

417
00:26:19,995 --> 00:26:22,163
เวลาเราใกล้หมดแล้ว ทุกคน

418
00:26:22,247 --> 00:26:24,708
มาเข้าแถวกัน ตอนนี้ฉันกังวลแล้ว

419
00:26:24,791 --> 00:26:27,544
ใช่ คุณพูดถูก ตัดสินใจถูกแล้ว ไปกันเถอะ

420
00:26:27,627 --> 00:26:29,963
ฉันขอโทษที่อากาศทั้งหนาวและฝนตกด้วย

421
00:26:30,547 --> 00:26:32,465
แต่พวกคุณดูสวยมาก

422
00:26:32,549 --> 00:26:35,385
และหลายๆ คนทุ่มเทอย่างมาก

423
00:26:35,468 --> 00:26:38,179
ให้กับเสื้อผ้าในคอลเลกชันที่คุณใส่อยู่

424
00:26:38,263 --> 00:26:39,806
ตอนนี้ขึ้นอยู่กับพวกคุณแล้ว

425
00:26:40,390 --> 00:26:42,642
เรารักพวกคุณทุกคน

426
00:26:42,726 --> 00:26:45,729
และขอบคุณมากๆ โชคดีนะคะ

427
00:26:49,899 --> 00:26:50,984
มาลุยกันเลย

428
00:26:53,778 --> 00:26:55,947
- โชคดีนะ
- โชคดีนะ

429
00:26:57,073 --> 00:26:58,074
รักนะคะ

430
00:26:59,242 --> 00:27:00,327
โชคดีนะ

431
00:27:01,494 --> 00:27:03,496
งานแฟชั่นโชว์นี้สำคัญมาก

432
00:27:03,580 --> 00:27:06,791
ไม่ใช่แค่สำหรับฉัน แต่สำหรับทั้งทีม

433
00:27:06,875 --> 00:27:08,835
ทุกคนที่เชื่อในตัวฉัน

434
00:27:09,794 --> 00:27:13,632
ฉันอยากให้หุ้นส่วนธุรกิจของฉันพึงพอใจ

435
00:27:14,174 --> 00:27:16,259
ฉันอยากให้ลูกๆ ภูมิใจในตัวฉัน

436
00:27:17,010 --> 00:27:18,720
ฉันอยากให้เดวิดภูมิใจในตัวฉัน

437
00:27:18,803 --> 00:27:22,682
ถ้าเขาไม่เชื่อในตัวฉัน ตอนนี้ฉันคงไม่มีธุรกิจแล้ว

438
00:27:24,017 --> 00:27:28,146
ดังนั้น ตอนที่ฉันจัดแถวครั้งสุดท้าย
และสาวๆ กำลังรอออกไปข้างนอก

439
00:27:28,229 --> 00:27:31,691
ไม่มีใครเข้าใจเรื่องเหล่านั้น
มากไปกว่าตัวฉันเอง

440
00:28:51,271 --> 00:28:53,314
- ลุคนั้นไม่ควรถือกระเป๋านะ
- อะไรนะ

441
00:28:53,398 --> 00:28:56,192
- ลุคของอะพอลลีน
- ให้ตายสิ โทษที

442
00:29:05,076 --> 00:29:09,497
เราควรเอามันออก ฉันขอโทษ
อะพอลลีนไม่ควรถือกระเป๋าใบนั้น

443
00:29:16,963 --> 00:29:18,006
ไม่เป็นไร

444
00:29:40,028 --> 00:29:41,905
- ว้าว
- สวยมาก

445
00:29:49,996 --> 00:29:51,331
ว้าวเลย

446
00:29:54,709 --> 00:29:55,627
สุดยอด

447
00:30:35,792 --> 00:30:37,544
ฉันบอกวิคตอเรียเสมอว่า

448
00:30:38,127 --> 00:30:41,172
"อย่ามองซ้าย อย่ามองขวา
แค่เป็นตัวของตัวเองก็พอ"

449
00:30:41,673 --> 00:30:46,302
และนั่นแหละที่ฉันคิดว่า
ส่งผลต่อความสำเร็จของเธออย่างมาก

450
00:30:52,517 --> 00:30:56,688
ฉันรู้สึกว่าคืนนั้นเธอทำให้ฝันเป็นจริงแล้ว

451
00:30:56,771 --> 00:31:00,817
ฉันรู้สึกจริงๆ ว่านั่นทำให้เธออยู่ในจุดที่อยากอยู่

452
00:31:10,910 --> 00:31:13,454
สุดยอด รู้อะไรไหม เหนือชั้นมากเลย

453
00:31:13,538 --> 00:31:15,164
- เหลือเชื่อ
- ขอบคุณมาก

454
00:31:15,248 --> 00:31:19,711
เธอไม่เคยยอมแพ้ และในที่สุดมันก็ได้ผล

455
00:31:19,794 --> 00:31:21,838
เรากอบกู้ธุรกิจนี้ขึ้นมาได้

456
00:31:21,921 --> 00:31:24,173
แต่มันก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

457
00:31:24,257 --> 00:31:27,051
โลกที่เรายังไม่ได้เข้าไปลุยนั้นยังอีกกว้างใหญ่นัก

458
00:31:27,135 --> 00:31:28,887
มันเหลือเชื่อมาก คุณทำได้ดีมาก

459
00:31:29,596 --> 00:31:32,390
ตอนเริ่มวางรากฐานสำหรับธุรกิจนี้

460
00:31:32,473 --> 00:31:34,225
ฉันกำลังตั้งท้องครูซ

461
00:31:34,309 --> 00:31:38,146
และใช้เวลาเกือบ 20 ปีเพื่อมาถึงจุดนี้

462
00:31:38,646 --> 00:31:41,024
และตอนนี้ฉันก็เริ่มสร้างมันขึ้นมาจริงๆ ได้สักที

463
00:31:48,448 --> 00:31:51,618
(เดอะ คอตส์โวลด์ส)

464
00:31:57,415 --> 00:31:59,542
ต้นไม้พวกนี้ออกดอกสวยจังเลย

465
00:31:59,626 --> 00:32:03,963
แต่เคยได้ยิน… ฟังสิ พอไปถึงแล้วฟังดูนะ

466
00:32:04,505 --> 00:32:06,507
- อะไร ฟังต้นไม้เหรอ
- ฟังเถอะน่า

467
00:32:20,396 --> 00:32:22,482
สิ่งที่คุณสร้างขึ้นที่นี่น่าทึ่งมากเลย

468
00:32:23,900 --> 00:32:25,568
ผมสร้างมันให้คุณกับลูกๆ

469
00:32:28,029 --> 00:32:29,030
จริงๆ นะ

470
00:32:31,199 --> 00:32:32,575
ฉันรู้

471
00:32:32,659 --> 00:32:34,327
สุดยอดเลย

472
00:32:35,119 --> 00:32:36,371
ลูกๆ อยู่ทางโน้นเหรอ

473
00:32:36,454 --> 00:32:39,582
ไม่ได้ยินเสียงพวกเขาเตะบอลไปทั่วเหรอ

474
00:32:40,959 --> 00:32:44,462
- โทษที แป๊บนะ
- นึกว่าลูกบอลพุ่งเข้ามาหาฉันซะอีก

475
00:32:47,382 --> 00:32:48,383
ด้วยความยินดี

476
00:32:48,466 --> 00:32:52,136
ฉันอึ้งจริงๆ นะที่มีคนเห็นลูกบอลลอยเข้ามาหา

477
00:32:52,220 --> 00:32:54,472
แล้วสัญชาตญาณสั่งให้…

478
00:32:54,555 --> 00:32:57,308
- วิ่งไปเตะมัน
- เตะมัน สัญชาตญาณของฉันคือ…

479
00:32:57,392 --> 00:32:58,935
หยิบขึ้นมาหรือไม่ก็หลบ

480
00:33:09,445 --> 00:33:11,739
อะไรๆ กลับมาเข้าทางคุณแล้ว

481
00:33:11,823 --> 00:33:16,244
คุณรู้สึกมั่นใจพอที่จะนั่งพักสบายๆ หรือยัง

482
00:33:16,327 --> 00:33:20,707
คุณมีแรงผลักดันสูง หลงใหลและทุ่มเทมาก

483
00:33:20,790 --> 00:33:24,043
- ในทางที่ดีหรือไม่ดีล่ะ
- พระเจ้า ในทางที่เยี่ยมมากเลยละ

484
00:33:24,544 --> 00:33:26,087
ในทางที่เยี่ยม ผม…

485
00:33:26,587 --> 00:33:28,798
มันทำให้ผมสะเทือนอารมณ์

486
00:33:28,881 --> 00:33:31,843
เพราะคุณพยายามพิสูจน์ตัวเองกับคนอื่นมาตลอด

487
00:33:32,385 --> 00:33:37,682
อะไรห้ามไม่ให้คุณพูดว่า
"โอเค ฉันทำสำเร็จแล้ว"

488
00:33:38,307 --> 00:33:44,230
เพราะฉันใช้เวลาหลายปีต่อสู้และสร้าง

489
00:33:44,313 --> 00:33:47,066
จนตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีโอกาสจริงๆ สักที

490
00:33:47,567 --> 00:33:49,736
และฉันไม่อยากให้มันหลุดมือไป

491
00:33:49,819 --> 00:33:51,571
คุณพยายามจะพิสูจน์เรื่องนี้กับใคร

492
00:33:53,364 --> 00:33:55,616
ส่วนมากอาจจะกับคุณมั้ง

493
00:33:56,743 --> 00:33:59,370
รู้ไหม แน่นอนว่าฉันรู้สึกแย่

494
00:33:59,454 --> 00:34:03,750
เรื่องทุกครั้งที่ต้องขอให้คุณช่วย

495
00:34:03,833 --> 00:34:05,752
คุณไม่ต้องพิสูจน์ให้ผมเห็นหรอก ไม่เลย

496
00:34:05,835 --> 00:34:08,463
เปล่า แต่ฉันอยากพิสูจน์เอง

497
00:34:08,546 --> 00:34:11,174
ฉันอยากพิสูจน์

498
00:34:11,257 --> 00:34:16,888
ตอนที่ฉันเห็นหน้าคุณกับลูกๆ ที่หลังเวที
หลังจากงานล่าสุดจบ

499
00:34:17,388 --> 00:34:19,474
มันไม่ใช่ครั้งแรกหรอก

500
00:34:19,557 --> 00:34:21,309
แต่มันเป็นช่วงเวลาที่เกิดขึ้นจริงกับฉัน

501
00:34:21,392 --> 00:34:25,772
ที่ฉันเห็นได้ว่าคุณภูมิใจในตัวฉันแค่ไหน

502
00:34:27,065 --> 00:34:28,107
เข้าใจไหม

503
00:34:28,191 --> 00:34:31,527
เอาจริงๆ คุณแค่ทำแซนด์วิชชีสกับแฮม
เราก็ภูมิใจในตัวคุณแล้ว

504
00:34:31,611 --> 00:34:35,281
มาพูดกันตามตรงเถอะ ฝีมือทำ
แซนด์วิชชีสของฉันก็ไม่ได้เรื่องเท่าไร

505
00:34:35,782 --> 00:34:37,283
ใช่เลย

506
00:34:40,161 --> 00:34:41,621
แต่มันไม่สำคัญหรอก

507
00:34:42,163 --> 00:34:46,918
ใช่ แต่ไม่รู้สิ ยังมีหลายๆ อย่างที่ฉันอยากทำ

508
00:34:47,001 --> 00:34:49,879
ผมคิดว่าคุณพยายามพิสูจน์กับตัวเอง ไม่ใช่ผมนะ

509
00:34:50,546 --> 00:34:52,507
- ก็อาจจะ
- ผมว่าคุณหัวรั้นจนถึงขั้นที่

510
00:34:52,590 --> 00:34:57,053
คุณพยายามพิสูจน์ว่าทุกคนคิดผิด

511
00:34:57,553 --> 00:35:00,223
ใช่ แต่ความสำเร็จ

512
00:35:01,015 --> 00:35:03,059
รู้สึกดี ฉันจะไม่โกหก

513
00:35:03,142 --> 00:35:07,980
ฉันภูมิใจและไม่อายที่จะพูดว่าฉันทะเยอทะยาน

514
00:35:08,064 --> 00:35:10,483
และยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันอยากทำ

515
00:35:12,568 --> 00:35:16,781
ตอนนี้เราทั้งคู่… ผมอายุเกือบ 50 คุณอายุ 51

516
00:35:17,990 --> 00:35:19,784
- พระเจ้า เดวิด
- คุณ…

517
00:35:21,077 --> 00:35:23,329
- แต่คุณ…
- เราอายุรวมกัน 101

518
00:35:23,412 --> 00:35:25,665
- ดูไม่เลวสำหรับอายุ 101 นะ
- แต่…

519
00:35:26,666 --> 00:35:28,000
แล้วไงต่อ

520
00:35:28,584 --> 00:35:30,002
แล้วไงต่อ

521
00:35:30,545 --> 00:35:32,338
- ลูกอีกคนไหม
- นั่นมัน…

522
00:35:32,421 --> 00:35:35,341
ลูกอีกคนเหรอ พระเจ้า ไม่

523
00:35:37,677 --> 00:35:40,346
เรามีอะไรที่อยากทำอีกเยอะเลย

524
00:35:41,139 --> 00:35:44,183
- คุณยังไม่หยุดอีกเหรอ
- ฉันยังไม่หยุด

525
00:35:50,898 --> 00:35:52,400
"สวัสดีค่ะ ทุกคน

526
00:35:52,483 --> 00:35:56,445
ฉันตื่นเต้นมากที่ได้มา
ประกาศรางวัลผู้ประกอบการแห่งปีที่นี่"

527
00:35:56,529 --> 00:35:58,698
ตอนเริ่ม หนูควรถอนสายบัวไหม

528
00:35:59,490 --> 00:36:00,867
ทำไม พระราชาอยู่ในห้องเหรอ

529
00:36:00,950 --> 00:36:02,243
- ว่าไง ลูกพ่อ
- เป็นไงบ้าง

530
00:36:02,326 --> 00:36:03,411
อ้าว ไง

531
00:36:06,038 --> 00:36:10,877
ฉันจะพูดว่า "ขอบคุณเดวิด สามีที่แสนดีของฉัน

532
00:36:10,960 --> 00:36:15,506
และครอบครัวที่น่ารักของเรา
ฉันซาบซึ้งใจชั่วนิรันดร์"

533
00:36:16,007 --> 00:36:18,176
- ผมได้แค่นี้เหรอ
- แค่นั้นแหละ

534
00:36:18,259 --> 00:36:21,179
"แด่ผู้หญิงที่เป็นแรงบันดาลใจอย่างแท้จริง
และเป็นโลกทั้งใบของฉัน

535
00:36:21,262 --> 00:36:23,222
สุดยอดคุณแม่ของฉัน วิคตอเรีย เบ็คแฮม"

536
00:36:23,890 --> 00:36:25,391
- น่ารักจังเลย
- น่ารักไม่ไหว

537
00:36:25,892 --> 00:36:27,310
- ลูกร้องไห้เหรอ
- เปล่า

538
00:36:27,393 --> 00:36:28,644
- ร้องนี่
- เปล่าสักหน่อย

539
00:36:30,354 --> 00:36:31,647
ไม่ ใช่ๆ

540
00:36:31,731 --> 00:36:35,067
- ฉันว่าในนั้นไม่มีอะไรหรอก
- งั้นคุณไปแงะมันทำไม

541
00:36:35,151 --> 00:36:37,320
ฉันก็แค่ตรวจดู ในนั้นไม่มีอะไร

542
00:36:38,029 --> 00:36:40,072
- นึกว่ามีซะอีก
- ไม่นะ ไม่น่ารักเลย

543
00:36:40,156 --> 00:36:41,949
- ไม่น่ารักเลย
- จริงๆ นะ

544
00:36:42,033 --> 00:36:44,952
ผมภูมิใจในตัวคุณ ผมรู้ว่าคุณจะไม่จูบผม

545
00:36:45,036 --> 00:36:48,539
ใช่ เพราะฉันเพิ่ง
ใช้เวลาสองชั่วโมงแต่งหน้าทำผม

546
00:36:49,749 --> 00:36:52,043
ฉันไม่อยากให้ผิวแทนปลอมๆ ของคุณ
เปื้อนแจ็กเกตฉัน

547
00:36:52,126 --> 00:36:53,127
ไม่เป็นไร

548
00:36:57,465 --> 00:36:59,217
ฮาร์เปอร์ ลูกอยากเข้ามาด้วยไหม

549
00:37:00,218 --> 00:37:02,386
เดี๋ยว ทำไมมันถึงเรียกว่าฮาร์เปอร์ส บาซาร์

550
00:37:02,470 --> 00:37:03,930
นั่นชื่อนิตยสาร

551
00:37:04,013 --> 00:37:05,598
อ้าว นึกว่าเป็นเพราะหนูซะอีก

552
00:37:05,681 --> 00:37:08,601
เพื่อมอบรางวัลผู้ประกอบการแห่งปีของเรา

553
00:37:08,684 --> 00:37:11,646
ฉันดีใจที่จะเชิญฮาร์เปอร์ เบ็คแฮม
ขึ้นมาบนเวทีค่ะ

554
00:37:11,729 --> 00:37:13,231
ไปได้หรือยัง

555
00:37:23,324 --> 00:37:24,867
ฉันประหม่ามากเลยค่ะ

556
00:37:28,120 --> 00:37:31,499
"ฉันตื่นเต้นมากที่ได้มา
ประกาศรางวัลผู้ประกอบการแห่งปีที่นี่

557
00:37:31,999 --> 00:37:33,542
โดยเฉพาะเมื่อคืนนี้เป็นวันธรรมดา

558
00:37:33,626 --> 00:37:36,003
หวังว่าจะหมายถึงฉันได้โดดทำการบ้านนะ"

559
00:37:36,879 --> 00:37:40,299
"คืนนี้ ฉันภูมิใจนำเสนอ
รางวัลผู้ประกอบการแห่งปี

560
00:37:40,383 --> 00:37:43,469
แด่ผู้หญิงที่เป็นแรงบันดาลใจอย่างแท้จริง
และเป็นโลกทั้งใบของฉัน

561
00:37:43,552 --> 00:37:45,972
สุดยอดคุณแม่ของฉัน วิคตอเรีย เบ็คแฮม"

562
00:38:45,114 --> 00:38:50,119
คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง