1
00:00:28,570 --> 00:00:29,655
นายได้ยินไหม

2
00:00:29,655 --> 00:00:31,198
ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย

3
00:00:31,198 --> 00:00:35,494
อาจเป็นคางคกมีหนาม หรืองูราชินี
หรือแม้แต่แมวเป้าก็ได้

4
00:00:35,494 --> 00:00:37,496
นายอาจจะจินตนาการไปเองน่ะ

5
00:00:39,748 --> 00:00:42,251
เสียงนั่นจินตนาการฉันเหรอ

6
00:00:42,251 --> 00:00:45,712
ฉันรู้จักเสียงที่บ่งชี้ว่าเป็นแมวเป้า
เมื่อฉันได้ยินเสียง

7
00:00:46,755 --> 00:00:47,756
(ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!)

8
00:00:48,799 --> 00:00:50,592
ฉันว่าฉันควรไปดูดีกว่า

9
00:00:53,345 --> 00:00:55,764
ตามสบาย ฉันจะอยู่นิ่งๆ

10
00:01:02,437 --> 00:01:04,438
หลงทางตอนเดินเขาอีกละสินะ

11
00:01:10,737 --> 00:01:12,281
"นกเก็บบลูเบอร์รี"

12
00:01:29,298 --> 00:01:32,551
ซุปพร้อม กินซะตอนที่ยังร้อน

13
00:01:33,051 --> 00:01:34,428
ซุปเป็นมื้อเช้าเหรอ

14
00:01:34,928 --> 00:01:37,514
นายไม่เข้าใจการใช้สํานวนโวหารเหรอ

15
00:01:37,514 --> 00:01:40,517
ซุปหมายถึงมื้อเช้า

16
00:01:40,517 --> 00:01:43,687
ค่อยโล่งใจหน่อย ฉันนึกถึงวัฟเฟิลแฉะๆ น่ะ

17
00:01:52,112 --> 00:01:53,697
ทั้งหมดนั่นของแกเหรอ

18
00:01:55,866 --> 00:01:58,160
หมู่ลูกเสือบีเกิลของแกมีเสบียงไม่พอเหรอ

19
00:01:59,286 --> 00:02:01,121
ฉันไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ

20
00:02:01,121 --> 00:02:05,834
แต่นี่อาจเป็นโอกาสให้ลูกเสือบีเกิลพวกนั้น
พิสูจน์ความเชื่อมั่นในตัวเอง

21
00:02:05,834 --> 00:02:08,628
ด้วยการหาอะไรกินในธรรมชาติ

22
00:02:08,628 --> 00:02:10,964
ฉันกล้าเดิมพันว่ามีเครื่องหมายให้ด้วย

23
00:02:15,135 --> 00:02:16,220
(คู่มือลูกเสือบีเกิล)

24
00:02:16,220 --> 00:02:17,846
"เครื่องหมายการหาเสบียง

25
00:02:17,846 --> 00:02:21,683
เมื่อทําอย่างปลอดภัย
ภายใต้การควบคุมที่เหมาะสม

26
00:02:21,683 --> 00:02:27,105
{\an8}การหาเสบียงเป็นหนึ่งในกิจกรรม
ที่เบิกบานใจที่สุดของลูกเสือบีเกิล"

27
00:02:27,105 --> 00:02:28,815
{\an8}ฟังดูเข้าท่าเลยทีเดียว

28
00:02:28,815 --> 00:02:31,735
และการได้เครื่องหมายพวกนั้น
คือเหตุผลที่แกนําหมู่

29
00:02:31,735 --> 00:02:33,820
มาที่นี่ตั้งแต่แรก ถูกไหม

30
00:02:41,161 --> 00:02:43,747
เผื่อที่เหลือให้เราบ้างสิ ชาร์ลี บราวน์

31
00:03:00,931 --> 00:03:02,850
"เมื่อเป็นเรื่องการหาเสบียง

32
00:03:02,850 --> 00:03:06,645
ความรู้คือความปลอดภัย
และความปลอดภัยนั้นสําคัญที่สุด

33
00:03:06,645 --> 00:03:12,901
ดังนั้น สิ่งแรกที่ลูกเสือบีเกิลต้องสร้างขึ้นมา
คือสิ่งที่ใช่และไม่ใช่อาหาร"

34
00:03:15,112 --> 00:03:17,739
"เมื่อข้องใจ จงถามผู้เชี่ยวชาญ"

35
00:03:40,470 --> 00:03:46,268
"ของล้ําค่าที่สุดสําหรับผู้หาเสบียง
คือบลูเบอร์รีที่ตระการตา

36
00:03:46,268 --> 00:03:49,104
สิ่งดีเลิศที่อร่อยที่สุดจากธรรมชาติ

37
00:03:49,980 --> 00:03:51,565
ก่อนที่จะเก็บผล

38
00:03:51,565 --> 00:03:54,818
จงตรวจสอบผลเบอร์รีให้แน่ใจว่าพวกมันสุกแล้ว

39
00:03:58,906 --> 00:04:02,951
เมื่อยืนยันแล้วว่าผลเบอร์รีนั้นทั้งกินได้และสุกแล้ว

40
00:04:02,951 --> 00:04:05,287
ขั้นตอนต่อไปคือการเก็บพวกมัน"

41
00:04:28,227 --> 00:04:30,896
"วิธีหนึ่งที่ได้ผลดีสําหรับการเก็บเบอร์รี

42
00:04:30,896 --> 00:04:32,940
คือการเขี่ยมันให้ร่วงลงจากพุ่มไม้"

43
00:05:14,731 --> 00:05:17,317
การลงชื่อเข้าร่วมกิจกรรมปิกนิก
และสเก็ตช์ภาพธรรมชาติ

44
00:05:17,317 --> 00:05:20,362
เป็นความคิดที่ดีจริงๆ เปปเปอร์มินต์ แพตตี้

45
00:05:20,362 --> 00:05:22,906
ที่จริงแล้วฉันอยากจะเล่นด็อดจ์บอล

46
00:05:22,906 --> 00:05:25,325
แต่ว่ามาร์ซี่โยนหัวก้อยชนะ

47
00:05:26,368 --> 00:05:30,831
นายเลือกสเก็ตช์ภาพ
สไตล์แสดงพลังอารมณ์แนวนามธรรมสินะ พิกเพ็น

48
00:05:31,373 --> 00:05:33,584
ที่จริงแล้ว ฉันยังไม่ได้เริ่มเลย

49
00:05:44,887 --> 00:05:46,930
"เมื่อฝึกจนทําได้แล้ว

50
00:05:46,930 --> 00:05:51,018
มีกิจกรรมสองสามอย่างที่น่าอภิรมย์
และผ่อนคลายกว่าการเก็บเบอร์รีอีก"

51
00:06:08,410 --> 00:06:11,580
ฉันสเก็ตช์ภาพก้อนหินและต้นไม้ทุกแบบที่นี่แล้ว

52
00:06:11,580 --> 00:06:12,956
ฉันเบื่อแล้วล่ะ

53
00:06:14,333 --> 00:06:16,835
การเก็บรายละเอียดต่างๆ ของเธอ
น่าประหลาดใจครับ

54
00:06:17,628 --> 00:06:20,964
เสียดายที่ไม่มีสัตว์ต่างแดนให้วาดเลยสักตัว

55
00:06:31,266 --> 00:06:33,977
ฉันไม่เคยเห็นนกที่มีแต้มสีแบบนั้นเลยแฮะ

56
00:06:33,977 --> 00:06:35,646
ค่อยน่าสนใจหน่อย

57
00:07:01,839 --> 00:07:05,926
ถ้าฉันไม่มีประสบการณ์
ฉันคงบอกว่าดูเหมือนมันโพสท่าให้เรา

58
00:07:09,346 --> 00:07:13,433
มีพวกมันมาเพิ่มอีก ทุกตัวมีแต้มสีเป็นเอกลักษณ์

59
00:08:01,940 --> 00:08:03,025
ยู้ฮู!

60
00:08:05,360 --> 00:08:06,195
แหม่

61
00:08:10,616 --> 00:08:14,286
ใครจะไปคิดว่าเราจะเห็นนกรูปร่างเหมือนกัน
หลากหลายแบบขนาดนี้

62
00:08:14,286 --> 00:08:17,664
น่าตื่นเต้นกว่าด็อดจ์บอลซะอีก ใช่รึเปล่าครับ

63
00:08:17,664 --> 00:08:19,541
กล้าดียังไง มาร์ซี่

64
00:08:24,588 --> 00:08:28,634
เดี๋ยว เรากินกันไปแล้วเหรอ
และฉันลืมไปซะอย่างนั้นเนี่ยนะ

65
00:08:28,634 --> 00:08:32,136
เปล่า มั่นใจว่าอาหารปิกนิกของเราเคยอยู่ตรงนี้

66
00:08:33,764 --> 00:08:36,642
งั้นเรากลับไปกินมื้อเที่ยงที่ค่ายกันก็ได้

67
00:08:38,477 --> 00:08:39,520
- ใช่เลย
- เข้าท่า

68
00:08:39,520 --> 00:08:40,604
งั้นไปกัน

69
00:08:52,282 --> 00:08:55,035
"สําหรับลูกเสือบีเกิลที่อดทนและรอบคอบนั้น

70
00:08:55,035 --> 00:08:58,747
ธรรมชาติมักจะหาหนทาง
จัดหาอาหารมาให้เสมอ"

71
00:09:30,237 --> 00:09:34,324
"ลูกเสือบีเกิลนั้นใจเย็น

72
00:09:37,077 --> 00:09:40,789
เมื่อเผชิญกับเหตุการณ์พลิกผันไม่คาดฝัน

73
00:09:40,789 --> 00:09:43,667
ลูกเสือบีเกิลตัวจริงจะไม่ตื่นตกใจ"

74
00:10:02,019 --> 00:10:05,063
"ก่อนอื่น
พวกเขาประเมินสถานการณ์อย่างใจเย็น"

75
00:10:11,278 --> 00:10:13,447
"เมื่อประเมินสถานการณ์แล้ว

76
00:10:13,447 --> 00:10:17,409
ลูกเสือบีเกิลจะแก้ไขมัน
ด้วยเครื่องมือทั้งหมดที่พวกเขามี"

77
00:10:30,589 --> 00:10:33,425
"ถ้าวิธีแก้ปัญหาแรกไม่ได้ผล อย่าถอดใจ

78
00:10:33,425 --> 00:10:36,970
ให้คิดเชิงสร้างสรรค์ขณะที่สงบใจไว้"

79
00:10:44,603 --> 00:10:45,604
แถ่นแท้น!

80
00:10:55,697 --> 00:10:59,743
"ถ้านั่นไม่ได้ผล
ลูกเสือบีเกิลจะพยายามเป็นครั้งสุดท้าย

81
00:10:59,743 --> 00:11:02,496
เพื่อแก้ปัญหานั้นด้วยการใช้ทุกอย่างที่ใกล้มือ"

82
00:11:04,414 --> 00:11:05,249
แหม่

83
00:11:19,179 --> 00:11:21,390
"เมื่อลองวิธีแก้หลายแบบแล้ว

84
00:11:21,390 --> 00:11:23,684
แต่ว่ายังแก้ปัญหาไม่ได้สักที

85
00:11:23,684 --> 00:11:26,770
ลูกเสือบีเกิลตัวจริงจะยอมรับเมื่อปัญหาตึงมือเกิน

86
00:11:26,770 --> 00:11:28,730
และไม่กลัวที่จะขอความช่วยเหลือ"

87
00:11:33,819 --> 00:11:35,904
ทําไมฉันมีหมาปกติไม่ได้นะ

88
00:11:45,247 --> 00:11:49,835
ความงามตามธรรมชาติของทะเลสาบ
น่าประทับใจอย่างยิ่ง

89
00:11:57,259 --> 00:11:58,343
เสียงสะท้อน

90
00:12:01,138 --> 00:12:02,598
สวัสดีคร้าบ

91
00:12:06,185 --> 00:12:08,312
วันนี้ฉันแพ้ไม่ได้

92
00:12:13,275 --> 00:12:15,194
เสียงสะท้อนยังไม่แน่ใจในตัวฉันเลย

93
00:12:18,030 --> 00:12:19,573
"วันแห่งการเก็บป้าย"

94
00:12:24,453 --> 00:12:26,205
ฟังทางนี้ ชาวค่าย

95
00:12:26,205 --> 00:12:29,291
ได้เวลาที่จะประกาศรางวัลค่ายประจําวันแล้ว

96
00:12:29,291 --> 00:12:32,961
สําหรับความสําเร็จและความเป็นเลิศ
ในด้านความน่าจดจํา

97
00:12:32,961 --> 00:12:36,632
หรือที่รู้จักกันดีว่ารางวัลไพนีย์

98
00:12:38,926 --> 00:12:40,886
รัวกลองหน่อยจ้า

99
00:12:46,350 --> 00:12:50,854
รางวัลไพนีย์แรกของเรา
สําหรับขนมปังปิ้งทาเนยมื้อเช้ายอดเยี่ยม

100
00:12:50,854 --> 00:12:52,940
เป็นของ...

101
00:12:52,940 --> 00:12:54,358
แซลลี่

102
00:12:56,735 --> 00:12:59,655
ขอบใจจ้ะ เคล็ดลับอยู่ที่ข้อมือน่ะ

103
00:13:02,157 --> 00:13:06,662
ต่อไป รางวัลไพนีย์เตียงสะอาดเรียบร้อยที่สุด
เป็นของ...

104
00:13:07,746 --> 00:13:08,872
พิกเพ็นเหรอ

105
00:13:11,416 --> 00:13:14,586
จะพูดไงได้ ฉันชอบพื้นที่ที่เป็นระเบียบ

106
00:13:15,796 --> 00:13:18,215
ฉันน่ะมาที่สปริง เลคมาหลายปีแล้ว

107
00:13:18,215 --> 00:13:21,343
แต่ไม่เคยชนะรางวัลงี่เง่าพวกนี้เลยสักครั้ง

108
00:13:21,343 --> 00:13:24,972
ถ้านายคิดว่าพวกมันงี่เง่ามาก
จะสนทําไมว่าจะได้รึเปล่า

109
00:13:24,972 --> 00:13:27,933
ณ จุดนี้ ชนะอะไรฉันก็เอาหมดน่ะแหละ

110
00:13:27,933 --> 00:13:29,893
งี่เง่าหรืออะไรก็ช่าง

111
00:14:14,938 --> 00:14:18,775
ฉันทํารายการสิ่งที่ฉันคิดว่า
อาจทําให้ได้รางวัลไพนีย์ไว้แล้ว

112
00:14:18,775 --> 00:14:20,068
นายคิดอะไรไว้เหรอ

113
00:14:21,153 --> 00:14:23,071
แต่งกายดีที่สุดดีไหม

114
00:14:23,071 --> 00:14:26,450
ดูเหมือนสุภาพบุรุษสุดเนี้ยบท่านนึง
คือผู้ได้รางวัลไพนีย์

115
00:14:26,450 --> 00:14:28,827
ชาวค่ายผู้แต่งตัวดียอดเยี่ยม

116
00:14:29,536 --> 00:14:31,622
การเตรียมชุดนี้มาต้องมีเหตุผลอยู่แล้ว

117
00:15:00,859 --> 00:15:06,698
สล็อปปี้โจ ความสมดุลอันสมบูรณ์แบบ
ของความเลอะเทอะและอร่อยเลิศ

118
00:15:11,203 --> 00:15:14,665
ใช่แล้ว บางทีถ้าฉันปล่อยให้ทุกคน
ตักอาหารก่อนฉัน

119
00:15:14,665 --> 00:15:17,251
ฉันจะได้รางวัลไพนีย์ชาวค่ายที่สุภาพที่สุด

120
00:15:18,919 --> 00:15:21,505
เชิญเลยทุกคน เชิญก่อนเลย

121
00:15:22,673 --> 00:15:23,674
เชิญก่อนเลย

122
00:15:24,174 --> 00:15:25,175
เชิญก่อนเลย

123
00:15:27,177 --> 00:15:30,180
นั่นเป็นสล็อปปี้โจที่ดูดีใช้ได้ ชาร์ลี บราวน์

124
00:15:31,640 --> 00:15:34,309
พอฉันให้ทุกคนตักก่อนฉันแล้ว

125
00:15:34,309 --> 00:15:36,019
สล็อปปี้ก็หมดเกลี้ยงเลย

126
00:15:37,229 --> 00:15:39,064
นี่เป็นแค่ขนมปังธรรมดา

127
00:15:43,569 --> 00:15:46,154
นี่ขนมปังนาย ชาร์ลส

128
00:15:47,030 --> 00:15:48,615
ฟังทางนี้ ชาวค่าย

129
00:15:48,615 --> 00:15:54,288
สําหรับการเกรงใจผู้อื่น
รางวัลไพนีย์สําหรับชาวค่ายที่สุภาพที่สุดเป็นของ...

130
00:15:54,288 --> 00:15:55,622
มาร์ซี่

131
00:16:20,480 --> 00:16:25,194
โอเค ฉันทําได้
ต่อไปรางวัลไพนีย์ชาวค่ายตลกที่สุด

132
00:16:28,238 --> 00:16:29,323
ก๊อกๆ

133
00:16:31,742 --> 00:16:33,869
ฉันบอก "ก๊อกๆ"

134
00:16:35,829 --> 00:16:38,832
เธอควรจะพูดว่า "ใครน่ะ"

135
00:16:38,832 --> 00:16:43,504
อย่ามา ฉันไม่หลงกลหรอกนะ มีหักมุมตลอดเลย

136
00:16:45,088 --> 00:16:48,717
นั่นต้องเป็นมุกก๊อกๆ ที่ตลกที่สุด
ที่ฉันเคยได้ยิน แฟรงคลิน

137
00:16:49,426 --> 00:16:52,638
มันก็ไม่ตลกเท่าไรหรอก อยู่ที่วิธีการเล่า

138
00:16:53,514 --> 00:16:54,932
เห็นด้วยเลย

139
00:16:59,686 --> 00:17:01,772
ฉันควรจะเอานี่กลับมาใช้อีก

140
00:17:21,290 --> 00:17:24,211
คนบางคนอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อชนะรางวัล

141
00:17:24,211 --> 00:17:27,256
ปัญหาของนายคือนายไม่ได้คิดการใหญ่มากพอ

142
00:17:27,256 --> 00:17:30,551
บางทีนายอาจจะต้องเล่นใหญ่ ใฝ่สูง

143
00:17:37,516 --> 00:17:38,809
ตํานานเล่าว่า

144
00:17:38,809 --> 00:17:44,439
ป้ายของสปริง เลคอันแรกนั้น
ปลิวขึ้นไปติดบนต้นไม้ต้นนี้ระหว่างที่มีพายุ

145
00:17:44,439 --> 00:17:47,526
และมันอยู่ที่นั่นตั้งแต่นั้นมา

146
00:17:47,526 --> 00:17:50,863
วันนี้ฉันจะไปเอามันกลับลงมา

147
00:18:03,333 --> 00:18:04,585
ฉันปีนเป็นยังไงบ้าง

148
00:18:05,294 --> 00:18:09,214
นายอยากจะฟังคําพูดให้กําลังใจ
หรือคําพูดแบบตรงๆ มากกว่า

149
00:18:11,967 --> 00:18:13,927
ดีแล้วล่ะ ชาร์ลี บราวน์

150
00:18:13,927 --> 00:18:16,013
เราไม่ได้รับอนุญาตให้ปีนต้นไม้

151
00:18:16,013 --> 00:18:18,265
ประกันภัยของค่ายไม่ยอมหรอกนะ

152
00:18:18,265 --> 00:18:21,977
ถ้าฉันจะทําเรื่องนี้ ฉันต้องใช้สมองของฉัน

153
00:18:37,326 --> 00:18:39,161
อย่าแม้แต่จะคิดเลย

154
00:19:05,479 --> 00:19:06,730
(ปึง!)

155
00:19:17,115 --> 00:19:19,034
ทําอะไรน่ะ สนูปี้

156
00:19:19,034 --> 00:19:21,453
แกต้องเก็บบางอย่างในต้นไม้เหรอเพื่อน

157
00:19:25,123 --> 00:19:26,792
ฉันรู้ว่าเป็นยังไง

158
00:19:26,792 --> 00:19:30,379
ฉันก็อยากช่วยได้นะ
แต่ฉันพยายามเอาป้ายนั่นลงมาอยู่

159
00:19:30,379 --> 00:19:33,257
และฉันคิดอะไรไม่ออกแล้ว

160
00:19:34,132 --> 00:19:36,844
ใช่ว่าเราบินขึ้นไปบนนั้นได้ซะหน่อย

161
00:19:43,100 --> 00:19:45,018
นั่นใช่ชาร์ลี บราวน์รึเปล่า

162
00:19:48,605 --> 00:19:50,023
เขากําลังจะไปเก็บป้าย

163
00:19:59,533 --> 00:20:01,535
- เยี่ยมเลย
- ฉันทําสําเร็จ

164
00:20:05,330 --> 00:20:09,418
สําหรับการเก็บป้ายของสปริง เลค
ลงมาจากต้นไม้ต้นนั้น

165
00:20:09,418 --> 00:20:14,089
เราขอมอบรางวัลไพนีย์ที่พิเศษมากๆ นี้
แก่ฮีโร่ตัวจริง

166
00:20:14,089 --> 00:20:17,926
หมาของชาร์ลี บราวน์น่ะ สนูปี้

167
00:20:21,847 --> 00:20:24,224
เขาไม่ได้มาเข้าค่ายนี่ด้วยซ้ํา

168
00:20:27,603 --> 00:20:30,230
ยังไงซะ ในเมื่อน้องชายฉันรบเร้า

169
00:20:30,230 --> 00:20:32,232
เราขอมอบประกาศนียบัตรพิเศษให้นาย

170
00:20:34,026 --> 00:20:39,281
"เพื่อแสดงความขอบคุณความพยายาม
ชนะรางวัลไพนีย์ไม่สําเร็จหลายครั้งของเขา"

171
00:20:40,407 --> 00:20:41,408
ฉันได้รางวัลเหรอ

172
00:20:42,201 --> 00:20:44,328
โดยหลักการแล้ว นายพลาดรางวัลมากที่สุด

173
00:20:45,954 --> 00:20:47,247
ฉันจะรับไว้

174
00:20:49,416 --> 00:20:50,459
(สร้างจากการ์ตูนช่องพีนัทส์
โดยชาร์ลส เอ็ม. ชูลซ์)

175
00:21:14,358 --> 00:21:16,360
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี

176
00:21:19,446 --> 00:21:21,448
(ขอบคุณสปาร์กี้
อยู่ในใจของเราเสมอ)