1
00:00:15,348 --> 00:00:19,227
(โกเชน)

2
00:00:27,193 --> 00:00:28,361
โมเสส

3
00:00:28,945 --> 00:00:30,071
พระองค์

4
00:00:31,156 --> 00:00:33,700
คืนนี้ต่างจากคืนอื่นๆ

5
00:00:33,783 --> 00:00:35,243
อย่างไรหรือ พระองค์

6
00:00:35,326 --> 00:00:38,246
บุตรหัวปีทุกคนในอียิปต์จะต้องตาย

7
00:00:39,205 --> 00:00:41,499
ตั้งแต่บุตรหัวปีของฟาโรห์

8
00:00:41,583 --> 00:00:43,585
ไปจนถึงบุตรหัวปีของทาสรับใช้ที่ยากจนที่สุด

9
00:00:44,627 --> 00:00:46,212
แล้วชาวฮีบรูล่ะ

10
00:00:46,296 --> 00:00:47,756
ตั้งใจฟังให้ดี

11
00:00:49,382 --> 00:00:52,969
ทุกครอบครัวต้องกินเนื้อแกะที่ถูกฆ่าสังเวย

12
00:00:53,053 --> 00:00:54,929
ปรุงด้วยสมุนไพรขม

13
00:00:55,555 --> 00:01:00,351
กินกับขนมปังที่ไม่ใส่เชื้อ
เพราะไม่มีเวลาให้มันขึ้นฟู

14
00:01:03,188 --> 00:01:07,317
เอาเลือดของลูกแกะ
มาทารอบๆ ประตูบ้านพวกเจ้า

15
00:01:07,400 --> 00:01:12,739
แสดงให้รู้ว่าเจ้าอยู่บ้านไหน
จะได้รับการคุ้มครองจากการล้างแค้นของเรา

16
00:01:17,994 --> 00:01:19,871
ข้ากำลังหาบ้านของโมเสส

17
00:01:22,791 --> 00:01:24,501
แม่กลัวเหลือเกิน โมเสส

18
00:01:24,584 --> 00:01:26,503
มันต้องมีทางอื่นสิ

19
00:01:26,586 --> 00:01:29,130
ข้าคือผู้ทำลาย

20
00:01:32,383 --> 00:01:33,885
ข้างใน เร็วเข้า

21
00:01:34,594 --> 00:01:35,428
เร็วๆ

22
00:01:37,639 --> 00:01:40,809
และภัยพิบัติครั้งที่สิบก็เริ่มขึ้น

23
00:01:40,892 --> 00:01:43,478
ความตายของลูกหัวปี

24
00:01:48,358 --> 00:01:53,530
(เรื่องราวของโมเสส)

25
00:01:54,280 --> 00:01:59,828
(ตอนที่สาม
ดินแดนแห่งพันธสัญญา)

26
00:02:05,625 --> 00:02:08,670
ภัยพิบัติครั้งสุดท้ายนั้นโหดร้ายมาก

27
00:02:08,753 --> 00:02:12,215
เพราะมันบอกว่าลูกหัวปีทุกคนในอียิปต์

28
00:02:12,298 --> 00:02:13,133
(ทอม แคง
หัวหน้าบาทหลวง โบสถ์นิวสตอรี่)

29
00:02:13,216 --> 00:02:18,471
ตั้งแต่ลูกคนหัวปีของฟาโรห์
ลูกหัวปีของคนที่ไม่มีใครรู้จัก

30
00:02:18,555 --> 00:02:21,015
ไปจนถึงเหล่าวัวควาย พวกเขาจะตายหมด

31
00:02:21,933 --> 00:02:27,605
สำหรับศาสนาคริสต์นี่คือสัญญาณบ่งบอก
ถึงพันธสัญญาใหม่และพระเยซูคริสต์

32
00:02:27,689 --> 00:02:28,731
เลือดของลูกแกะ

33
00:02:28,815 --> 00:02:30,275
การสังเวยลูกแกะ

34
00:02:30,358 --> 00:02:34,404
และด้วยเลือดของพระองค์เท่านั้น
ที่คุณจะถูกไว้ชีวิต

35
00:02:34,487 --> 00:02:36,990
การอพยพจะเกิดขึ้นจากเลือดของลูกแกะตัวนี้

36
00:02:37,490 --> 00:02:39,492
บนประตูเท่านั้น ที่คุณจะได้รับการไว้ชีวิต

37
00:02:39,576 --> 00:02:41,161
เชิญรับประทาน

38
00:02:41,703 --> 00:02:42,620
ดื่มสิ

39
00:02:43,246 --> 00:02:46,166
มันก็คือการทำสัญลักษณ์บนบ้านของชาวฮีบรู

40
00:02:46,249 --> 00:02:48,418
ด้วยเลือดของลูกแกะตรงประตู

41
00:02:48,501 --> 00:02:49,335
(บิชอป แอนดี้ ลูเทอร์ นักประวัติศาสตร์
สมาคมคริสตจักรแบ๊บติสต์พระกิตติคุณเต็ม)

42
00:02:49,419 --> 00:02:53,214
ที่ทำให้ทูตสวรรค์ผ่านบ้านนั้นไป

43
00:02:54,215 --> 00:02:56,843
นั่นคือที่มาของคำว่า "ปัสกา"

44
00:02:56,926 --> 00:02:58,761
ผ่านบ้านของพวกเขาไป

45
00:02:58,803 --> 00:02:59,637
(แรบไบ เรเชล เอเดลแมน
ผศ. สาขาไบเบิลฮีบรู วิทยาลัยฮีบรู)

46
00:02:59,679 --> 00:03:01,306
และจัดการชาวอียิปต์แทน

47
00:03:01,890 --> 00:03:05,685
(พีราเมส เมืองหลวงแห่งอียิปต์)

48
00:03:13,985 --> 00:03:15,945
จานนี้เลย อร่อยมาก

49
00:03:29,500 --> 00:03:30,376
อาเมน

50
00:03:31,794 --> 00:03:33,046
อาเมน

51
00:03:33,963 --> 00:03:35,006
อาเมน

52
00:03:58,112 --> 00:04:00,531
วิธีคิดเกี่ยวกับมันอย่างหนึ่งก็คือตาต่อตาฟันต่อฟัน

53
00:04:00,615 --> 00:04:02,200
ฟาโรห์ทำอะไรในตอนต้นของหนังสืออพยพ

54
00:04:02,242 --> 00:04:03,076
(ดร. ปีเตอร์ เอนส์)

55
00:04:03,117 --> 00:04:04,244
แต่เขาฆ่าเด็กผู้ชาย

56
00:04:05,787 --> 00:04:08,706
ตอนนี้ก็เป็นลูกคนโตที่ต้องรับกรรม

57
00:04:09,874 --> 00:04:11,584
เรื่องราวกำลังวกกลับมาอย่างสมบูรณ์

58
00:04:11,668 --> 00:04:14,003
สิ่งที่คุณพยายามทำกับผม ผมก็ทำกับคุณ

59
00:04:32,981 --> 00:04:35,733
ประเพณีโบราณของชาวยิว
ไม่ได้เฉลิมฉลองความทุกข์ทรมาน

60
00:04:35,817 --> 00:04:36,693
(แรบไบ มอริซ แฮร์ริส
ผู้แต่ง โมเสส: คนแปลกหน้าในหมู่พวกเรา)

61
00:04:36,776 --> 00:04:41,239
ที่ภัยพิบัตินำมาสู่ประชาชนในอียิปต์

62
00:04:46,828 --> 00:04:52,375
เมื่อเราเข้าสู่ช่วงเทศกาลปัสกา

63
00:04:52,458 --> 00:04:55,878
ที่เราจะสวดถึงภัยพิบัติสิบประการ

64
00:04:55,962 --> 00:05:01,884
เราจะถูกบอกให้เอานิ้วจุ่มลงไปในแก้วไวน์

65
00:05:01,968 --> 00:05:05,972
แล้วหยดไวน์หยดนึงลงบนขอบจาน

66
00:05:09,475 --> 00:05:14,564
มันไม่ถูกต้องที่จะมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น

67
00:05:16,774 --> 00:05:19,444
ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นคนที่ทำร้ายเรา

68
00:05:19,527 --> 00:05:21,738
หรือเป็นผู้บริสุทธิ์ก็ตาม

69
00:05:21,821 --> 00:05:25,325
ดังนั้นเราจึงลดความสุขของเราลง
เพื่อเป็นสัญลักษณ์

70
00:05:42,508 --> 00:05:44,969
โมเสส

71
00:05:49,015 --> 00:05:52,727
ในบทที่ 12 คุณได้ยินเกี่ยวกับผู้ทำลาย

72
00:05:52,810 --> 00:05:55,605
บางครั้งคนก็เข้าใจว่าคือทูตสวรรค์

73
00:05:55,688 --> 00:05:56,981
มันไม่ได้เขียนว่าพระเจ้า

74
00:05:58,900 --> 00:06:00,026
โมเสส

75
00:06:00,109 --> 00:06:02,737
แต่หลังจากนั้น ในเรื่องก็เขียนไว้ว่า
พระเจ้าเป็นคนทำ

76
00:06:02,820 --> 00:06:05,406
ผมก็ไม่รู้ว่านี่คือความพยายามที่จะแยก

77
00:06:05,490 --> 00:06:09,369
พระเจ้าออกจากสิ่งที่พระเจ้าทำหรือเปล่า

78
00:06:09,452 --> 00:06:10,620
โมเสส

79
00:06:11,829 --> 00:06:12,955
โมเสส

80
00:06:14,791 --> 00:06:17,043
"และจึงเกิดการร่ำไห้ครั้งใหญ่ในอียิปต์"

81
00:06:17,126 --> 00:06:18,795
(อพยพ 12:30)

82
00:06:18,878 --> 00:06:22,632
"เพราะไม่มีบ้านไหนที่ไม่มีคนตาย"

83
00:06:23,883 --> 00:06:25,093
โมเสส

84
00:06:28,388 --> 00:06:30,765
ขอร้องล่ะ เราต้องไปแล้ว ได้โปรด

85
00:06:30,848 --> 00:06:34,310
ผมคิดว่าพวกบรรณาธิการ
และผู้เขียนพระคัมภีร์

86
00:06:34,394 --> 00:06:36,813
เอาทูตสวรรค์เข้ามาแทน

87
00:06:36,896 --> 00:06:40,316
พระเจ้าจะได้ไม่ถูกมองว่ามีนิสัยดุร้าย

88
00:06:40,400 --> 00:06:43,694
และอาฆาตแค้นยิ่งขึ้นไปอีก

89
00:06:43,778 --> 00:06:46,572
ที่คนจะต้องคิดแน่ไม่ว่ากับพระเจ้าองค์ไหน

90
00:06:46,656 --> 00:06:50,910
ที่เลือกปลิดชีวิตเด็กๆ และชีวิตของผู้บริสุทธิ์

91
00:06:53,704 --> 00:06:54,872
เราทำอะไรลงไป

92
00:06:56,499 --> 00:06:58,751
สิ่งที่พระเจ้าขอให้เจ้าทำ

93
00:08:05,193 --> 00:08:07,612
ผมเห็นภัยพิบัติครั้งสุดท้าย

94
00:08:08,362 --> 00:08:10,615
แล้วมันก็ช่างโหดร้ายเหลือเกิน

95
00:08:11,491 --> 00:08:16,204
มันคือเหตุผลทั้งหมดว่าทำไม
คุณถึงได้ยินการถกเถียงพวกนี้เกี่ยวกับพระเจ้า

96
00:08:16,287 --> 00:08:19,165
พระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยความรัก
ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง

97
00:08:19,248 --> 00:08:21,459
พระเจ้าผู้อาฆาตแค้นแบบไหนถึงทำแบบนี้

98
00:08:21,542 --> 00:08:25,463
จะฆ่าลูกหัวปีทั้งหมดเลยเหรอ
ช่างเป็นพระเจ้าที่ไร้ความปราณี

99
00:08:26,005 --> 00:08:30,009
และขอพูดตามตรงนะ
ยังไม่มีใครตอบคำถามพวกนั้นได้ดีเลย

100
00:08:31,385 --> 00:08:35,389
แต่แค่ในระดับมนุษยชาติ
มันโหดร้ายมาก

101
00:08:40,436 --> 00:08:41,521
โมเสส

102
00:08:45,066 --> 00:08:46,317
เจ้าอยู่ไหน โมเสส

103
00:08:47,109 --> 00:08:48,027
โมเสส

104
00:08:49,487 --> 00:08:50,404
โมเสส

105
00:08:51,989 --> 00:08:53,157
เจ้าอยู่ที่ไหน

106
00:08:53,950 --> 00:08:54,825
ตอบข้าสิ

107
00:08:54,909 --> 00:08:56,619
- น้องชายของข้า
- ลงกลอนประตู

108
00:08:56,702 --> 00:08:58,579
- ข้าต้องไปหาเขา
- ไม่

109
00:08:58,663 --> 00:08:59,830
ตอบข้าสิ

110
00:09:01,249 --> 00:09:02,124
ข้าไปเอง

111
00:09:11,467 --> 00:09:12,552
โมเสสไม่ได้อยู่ที่นี่

112
00:09:13,386 --> 00:09:15,805
ละอายเกินกว่าจะมาเจอข้าซึ่งๆ หน้าเหรอ

113
00:09:19,600 --> 00:09:21,143
ลูกชายข้าตายแล้ว

114
00:09:22,061 --> 00:09:25,398
ลูกๆ ของเราก็ตายเหมือนกัน ด้วยน้ำมือท่าน

115
00:09:27,858 --> 00:09:29,026
เราเตือนท่านแล้ว

116
00:09:30,319 --> 00:09:32,488
ไม่มีผู้ใดขวางทางพระเจ้าได้

117
00:09:32,572 --> 00:09:35,533
พระเจ้าของเจ้าก็แค่ฆาตกร

118
00:09:35,616 --> 00:09:37,243
พระองค์คือผู้มอบชีวิต

119
00:09:38,911 --> 00:09:39,829
และผู้รับ

120
00:09:40,746 --> 00:09:41,872
ลูกชายข้า...

121
00:09:47,378 --> 00:09:48,421
ลูกชายข้า

122
00:10:04,437 --> 00:10:05,646
ไปที่ทะเลทราย

123
00:10:06,897 --> 00:10:07,940
ไปเดี๋ยวนี้

124
00:10:08,608 --> 00:10:09,692
ไม่มีเงื่อนไขเหรอ

125
00:10:11,402 --> 00:10:12,278
ไม่มี

126
00:10:13,571 --> 00:10:15,323
ตราบใดที่เจ้าไปเดี๋ยวนี้

127
00:10:35,551 --> 00:10:36,636
อยู่กับเราเถอะ

128
00:10:40,348 --> 00:10:41,182
ไม่ได้

129
00:10:44,477 --> 00:10:47,104
ข้าต้องไว้อาลัยความสูญเสียของอียิปต์กับเขา

130
00:10:51,901 --> 00:10:53,069
ความสูญเสียของเขา

131
00:11:09,627 --> 00:11:11,379
เราต้องไปแล้ว เร็วเข้า

132
00:11:13,047 --> 00:11:14,674
ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ

133
00:11:53,337 --> 00:11:54,755
โถ หลานรัก

134
00:11:55,881 --> 00:11:59,009
เจ้าพาปีศาจนี่เข้ามาในบ้านข้า

135
00:11:59,969 --> 00:12:02,179
เจ้าผลักไสโมเสสไปสู่...

136
00:12:03,931 --> 00:12:04,932
หายนะนี่

137
00:12:05,725 --> 00:12:07,268
แล้วดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น

138
00:12:08,769 --> 00:12:10,855
เจ้าคิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน

139
00:12:10,938 --> 00:12:11,814
คงกระพัน

140
00:12:11,897 --> 00:12:13,858
ข้าสมาคมกับเหล่าทวยเทพ

141
00:12:14,650 --> 00:12:15,818
งั้นเหรอ

142
00:12:32,168 --> 00:12:34,128
ก้มหัวให้ข้า

143
00:12:39,633 --> 00:12:41,677
- ข้าขอร้อง ฟังข้าเถอะ
- ก้มหัว

144
00:12:51,353 --> 00:12:53,105
ข้าคือฟาโรห์

145
00:12:54,440 --> 00:12:56,859
ราชาแห่งแม่น้ำไนล์

146
00:13:01,655 --> 00:13:04,158
(โกเชน)

147
00:13:04,241 --> 00:13:07,995
"พวกอียิปต์เร่งเร้าชาวฮีบรู
ให้รีบออกนอกประเทศ"

148
00:13:08,078 --> 00:13:08,913
(อพยพ 12:33)

149
00:13:08,996 --> 00:13:13,167
"เพราะไม่งั้นพวกเราจะตายกันหมด"

150
00:13:14,502 --> 00:13:16,962
ตอนนี้ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก

151
00:13:17,046 --> 00:13:19,507
มันเหมือนกับว่าเวลาจะพังทลาย

152
00:13:19,548 --> 00:13:20,382
(แรบไบ ชโลโม ไอน์ฮอร์น
คณบดีสถาบันเยชิวัต ยาฟเนห์)

153
00:13:20,424 --> 00:13:23,219
พวกคุณอยู่ที่นี่มาตลอด
นานแค่ไหนแล้วนะ สอง สิบ สี่ร้อยปี

154
00:13:23,302 --> 00:13:26,096
พวกเขาหลงเวลา
ทาสไม่ได้จัดการเวลาของตัวเอง

155
00:13:26,180 --> 00:13:28,390
ทาสถูกสั่งว่าจะต้องอยู่ที่ไหนเมื่อไหร่

156
00:13:28,891 --> 00:13:31,143
เป็นครั้งแรกที่มีคนบอกพวกเขาว่า "ไปได้แล้ว"

157
00:13:31,811 --> 00:13:35,105
พวกเขาไม่ใช่ทาสของเวลาอีกต่อไป
พวกเขาจะต้องจัดการเวลาเอง

158
00:13:43,739 --> 00:13:45,908
"พวกเขาได้ขอของจากชาวอียิปต์

159
00:13:45,991 --> 00:13:46,867
(อพยพ 12:35-36)

160
00:13:46,951 --> 00:13:50,162
ไม่ว่าจะเป็นของที่ทำจากเงิน
ทอง และเสื้อผ้า"

161
00:13:51,247 --> 00:13:56,252
"และพระเจ้าก็ได้ทำให้ชาวอียิปต์
มองเห็นพวกเขาในแง่ดี

162
00:13:56,335 --> 00:13:59,380
จนยินยอมให้สิ่งที่พวกเขาขอ"

163
00:14:00,214 --> 00:14:03,467
"ดังนั้นพวกเขาจึงได้ปล้นสะดมชาวอียิปต์"

164
00:14:04,969 --> 00:14:08,514
คำว่า "ปล้นสะดม"
เป็นคำที่ผมเคยได้ยินแปลเป็นภาษาฮีบรู

165
00:14:08,597 --> 00:14:11,642
แต่ไม่พูดอ้อมค้อมแล้วกัน
มันก็อย่างเดียวกัน

166
00:14:11,725 --> 00:14:13,310
"เราจะเอาของเราเดี๋ยวนี้"

167
00:14:14,186 --> 00:14:17,314
อันที่จริง นี่เป็นปัญหามาก
ในยุคแรกๆ ของศาสนายิว

168
00:14:17,398 --> 00:14:19,692
และนักปรัชญาชาวยิว ไฟโล

169
00:14:19,775 --> 00:14:23,904
ก็เถียงว่า
"ไม่ๆ นี่เป็นค่าจ้างการบริการของเรา"

170
00:14:23,988 --> 00:14:25,990
ไม่ใช่การปล้นสะดมหรือทำลาย

171
00:14:26,073 --> 00:14:27,992
มันเป็นสิ่งที่เราสมควรได้รับ

172
00:14:28,075 --> 00:14:30,369
แล้วเราก็ได้มา
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องเผชิญ

173
00:14:30,953 --> 00:14:33,080
ถ้าคัมภีร์ไบเบิลมาพร้อมเชิงอรรถก็จะดีมาก

174
00:14:33,163 --> 00:14:35,916
แบบว่า "คุณพยายามจะสื่อถึงอะไร

175
00:14:36,000 --> 00:14:39,378
นอกเสียจากว่าสถานการณ์พลิกโผ"

176
00:15:04,695 --> 00:15:05,821
นี่มัน...

177
00:15:07,114 --> 00:15:09,992
นี่เราจะกลายเป็นคนแบบนี้เหรอ

178
00:15:10,075 --> 00:15:11,118
เนี่ยเหรอ

179
00:15:12,703 --> 00:15:13,829
โมเสส

180
00:15:15,456 --> 00:15:18,292
เจ้าก็เอาเครื่องเพชรพลอยมาให้ข้า
ตอนที่เราหมั้นกันไม่ใช่เหรอ

181
00:15:19,793 --> 00:15:22,588
วันนี้ก็เป็นวันหมั้นเหมือนกัน

182
00:15:23,088 --> 00:15:25,966
สี่ร้อยปี โมเสส

183
00:15:26,842 --> 00:15:28,510
ปล่อยให้พวกเขาฉลอง

184
00:15:38,979 --> 00:15:40,773
จะดีใจกับเราไม่ได้หรือไง

185
00:16:00,376 --> 00:16:02,169
วันนี้ได้ถูกทำนายไว้นานแล้ว

186
00:16:03,087 --> 00:16:05,130
วันที่เราจะไปคานาอัน

187
00:16:05,214 --> 00:16:07,257
ดินแดนแห่งความอุดมสมบูรณ์

188
00:16:08,926 --> 00:16:13,222
ผ่านไป 400 ปี ในที่สุดวันนั้นก็มาถึง

189
00:16:14,640 --> 00:16:17,810
ในเวลานั้นเราถูกปิดกั้นด้วยความยากลำบาก

190
00:16:18,811 --> 00:16:22,564
ด้วยงานหนัก ความลำบาก และความทุกข์ทรมาน

191
00:16:24,066 --> 00:16:25,859
เราลืมไปแล้วว่าเราเป็นใคร

192
00:16:26,902 --> 00:16:27,861
จากนั้นพระเจ้า...

193
00:16:28,445 --> 00:16:30,364
พระเจ้าตรัสกับข้าบนภูเขา

194
00:16:31,156 --> 00:16:32,408
ตอนนี้เรามาอยู่ตรงนี้แล้ว

195
00:16:33,117 --> 00:16:36,286
เราอยู่ตรงนี้ ยืนอยู่ในเช้าอันงดงาม

196
00:16:36,787 --> 00:16:38,038
ณ ประตูสู่อิสรภาพ

197
00:16:38,122 --> 00:16:40,958
อยู่ดีๆ เราจะไว้ใจฟาโรห์
ว่าจะปล่อยเราไปได้เหรอ

198
00:16:41,792 --> 00:16:44,169
เขาเปลี่ยนแผนกี่ครั้งแล้ว

199
00:16:44,837 --> 00:16:46,630
เรื่องทั้งหมดนี่อาจเป็นกับดัก

200
00:16:46,714 --> 00:16:47,548
ไม่ใช่

201
00:16:48,048 --> 00:16:52,011
กับดักเดียวตอนนี้คือที่อยู่ในใจเรา

202
00:16:53,137 --> 00:16:57,391
นับจากวันนี้ พระเจ้าของเราคือผู้หมั้นหมาย

203
00:16:58,308 --> 00:16:59,935
และเราคือคู่หมั้นของพระองค์

204
00:17:00,019 --> 00:17:00,936
โมเสส

205
00:17:04,106 --> 00:17:05,983
- นี่
- เจ้าหญิง

206
00:17:14,992 --> 00:17:17,911
ไม่ว่าลูกไปที่ไหน แม่จะไปด้วย

207
00:17:18,746 --> 00:17:21,540
ไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ใด แม่จะอยู่ด้วย

208
00:17:23,584 --> 00:17:28,672
ครั้นเมื่อโมเสสนำชนกลุ่มนี้ออกจากอียิปต์

209
00:17:29,548 --> 00:17:34,344
บิเทียห์ก็เข้าร่วมการอพยพของพวกเขาจากอียิปต์

210
00:17:34,428 --> 00:17:36,221
ผมว่านั่นบอกอะไรบางอย่าง

211
00:17:36,305 --> 00:17:40,768
ผมว่ามันบอกอะไรได้มากมาย
ไม่ว่าจะเกี่ยวกับคนที่โมเสสเป็นในวันนี้

212
00:17:40,851 --> 00:17:46,273
และความประทับใจที่เขาได้สร้าง
ถึงขั้นที่ทำให้ครอบครัวเขาตามเขามาได้

213
00:17:47,900 --> 00:17:51,445
ในบทวิเคราะห์ข้อความในไบเบิล
ตามหลักศาสนายิว มีท่อนท่อนนึงที่เจ็บปวด

214
00:17:51,528 --> 00:17:55,949
บอกว่าลูกสาวของฟาโรห์เป็นบุตรคนโต

215
00:17:57,117 --> 00:18:02,164
และเธอก็คงจะตายไปแล้ว
จากภัยพิบัติของลูกหัวปี

216
00:18:03,707 --> 00:18:08,545
แต่พระเจ้าตรัสว่า
"เพราะเจ้าช่วยโมเสส เราจะช่วยเจ้า"

217
00:18:08,629 --> 00:18:14,802
นั่นคือจุดที่พระเจ้ารับเธอเป็นบุตรบุญธรรม
และช่วยเธอไว้จากภัยพิบัติครั้งสุดท้าย

218
00:18:14,885 --> 00:18:18,764
สำหรับชาวมุสลิมหลายคน
เมื่อคิดถึงแม่บุญธรรมของโมเสส

219
00:18:18,847 --> 00:18:19,681
(ดร. เซลีน อิบราฮิม
ผู้แต่ง ผู้หญิงและเพศในคัมภีร์อัลกุรอาน)

220
00:18:19,765 --> 00:18:23,644
พวกเขาคิดถึงคนที่ถูกฟาโรห์กดขี่เช่นกัน

221
00:18:23,727 --> 00:18:26,313
และที่จริงในคัมภีร์อัลกุรอานฉบับเพิ่มเติม

222
00:18:26,396 --> 00:18:28,607
ได้กล่าวไว้ว่าเมื่อโมเสสกลับมา

223
00:18:28,690 --> 00:18:32,319
เธอเป็นหนึ่งในคนแรกๆ
ที่ยอมรับสาส์นจากเขา

224
00:18:32,820 --> 00:18:36,365
มีการบรรยายไว้ว่าฟาโรห์เลยจับเธอมาทรมาน

225
00:18:36,448 --> 00:18:40,369
และพระเจ้าก็ได้ช่วยเธอไว้
จากการถูกทรมานอันแสนสาหัส

226
00:18:40,452 --> 00:18:43,372
ที่ฟาโรห์เป็นคนลงมือด้วยตัวเอง

227
00:18:43,455 --> 00:18:46,166
ในธรรมเนียมของอิสลาม เธอจึงกลายเป็น

228
00:18:46,708 --> 00:18:50,712
แรงบันดาลใจให้ผู้หญิง
ที่เป็นเหยื่อของความรุนแรงในครอบครัว

229
00:18:51,255 --> 00:18:52,589
ที่ต้องการหลบหนี

230
00:18:52,673 --> 00:18:55,134
และการที่เธอเป็นคนที่มองไปข้างหน้า

231
00:19:06,728 --> 00:19:09,815
โมเสส เราจะเสียเวลาไม่ได้แล้ว

232
00:19:11,483 --> 00:19:14,361
น้องชายแม่เสียสติไปแล้ว

233
00:19:22,244 --> 00:19:23,495
ชาวอิสราเอล

234
00:19:24,663 --> 00:19:25,914
ไปกันได้แล้ว

235
00:19:27,249 --> 00:19:29,001
ไปกันได้

236
00:20:01,909 --> 00:20:04,870
มีประโยคหนึ่งจากคืนปัสกาที่เราพูดว่า

237
00:20:04,953 --> 00:20:08,248
ถ้าพระเจ้าไม่ได้นำเราออกมาจากอียิปต์
เราก็คงเป็นทาสของฟาโรห์อยู่

238
00:20:08,332 --> 00:20:11,376
ไม่ได้หมายถึงเราจะยังเป็นทาสอยู่
มันหมายถึงในทางจิตวิทยา

239
00:20:12,169 --> 00:20:15,505
ในทางจิตวิทยา
เราคงจะยังเป็นทาสของเจ้านายเราอยู่

240
00:20:16,673 --> 00:20:17,883
สต็อกโฮล์ม ซินโดรม

241
00:20:17,966 --> 00:20:21,178
หนึ่งในวิธีการลดทอนและรักษา
อาการสต็อกโฮล์ม ซินโดรม

242
00:20:21,261 --> 00:20:23,013
คือการลดค่าผู้จับกุม

243
00:20:23,722 --> 00:20:25,766
โดยที่คุณเห็นว่าพวกเขาไม่ใช่คนที่น่านับถือ

244
00:20:25,849 --> 00:20:28,644
คนพวกนี้ไม่ใช่คนที่มีเมตตากับเรา ไม่ใช่คนดี

245
00:20:28,727 --> 00:20:30,354
และทันทีที่พวกเขาเห็นเช่นนั้น

246
00:20:30,437 --> 00:20:31,897
สต็อกโฮล์ม ซินโดรมก็จะหาย

247
00:20:33,357 --> 00:20:35,025
และพวกเขาเป็นอิสระ ถูกปลดปล่อย

248
00:20:53,585 --> 00:20:56,255
ข้ามอบเครื่องสังเวยให้กับอามุน

249
00:20:56,880 --> 00:21:00,384
เขาจึงช่วยเราจากความชั่วร้ายนี้ได้ในที่สุด

250
00:21:00,467 --> 00:21:03,595
ไม่ เราตัดสินใจผิดแล้ว เฮมาน

251
00:21:05,097 --> 00:21:08,475
ถ้าคนงานเผ่านึงไป เผ่าอื่นๆ ก็จะตามไปด้วย

252
00:21:08,976 --> 00:21:11,395
พวกนูเบียน พวกฮิตไทต์

253
00:21:11,478 --> 00:21:13,438
รากฐานจะพังทลาย

254
00:21:13,522 --> 00:21:14,940
เตรียมกองทัพให้พร้อม

255
00:21:15,649 --> 00:21:18,277
ฝ่าบาท ข้าขอร้อง

256
00:21:19,820 --> 00:21:21,613
เตรียมกองทัพให้พร้อม

257
00:21:35,294 --> 00:21:37,379
มันมีอะไรที่ให้พูดถึงได้มากมาย
จากความจริงที่ว่า

258
00:21:37,462 --> 00:21:42,342
ภัยพิบัติครั้งที่สิบนี่แหละ
ที่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อฟาโรห์

259
00:21:42,426 --> 00:21:46,972
เหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้หลังอูฐหัก
อย่างที่คนพูดกัน

260
00:21:47,723 --> 00:21:52,436
ผมคิดว่าเมื่อฟาโรห์มาถึงจุด
ที่เขาตระหนักว่าลูกชายเขาจากไปแล้ว

261
00:21:52,519 --> 00:21:55,814
หัวใจของเขาก็ต้องการแก้แค้น

262
00:21:55,897 --> 00:21:58,692
แล้วฟาโรห์ก็เปลี่ยนใจและไล่ตามพวกเขา

263
00:21:59,651 --> 00:22:02,029
บางครั้งผมก็นึกภาพถึงเกมแมวจับหนู

264
00:22:02,112 --> 00:22:04,364
ที่ที่แมวไล่ตามหนู

265
00:22:04,865 --> 00:22:07,659
แล้วก็งับเข้าปาก แล้วก็ปล่อยมันไป
ให้มันฟื้นขึ้นมาสักพัก

266
00:22:07,743 --> 00:22:10,120
จากนั้นก็กลับไปเล่นต่ออีกหน่อย

267
00:22:10,203 --> 00:22:12,873
นั่นคือภาพที่ผมได้จากพระเจ้าในเรื่องนี้

268
00:22:31,183 --> 00:22:33,310
คานาอันอยู่ทางเหนือ ทางนี้

269
00:22:34,186 --> 00:22:36,146
เราจะทะลุผ่านดินแดนฟิลิสตีน

270
00:22:36,229 --> 00:22:37,230
พวกเขาอาจโจมตีเรา

271
00:22:40,317 --> 00:22:41,860
งั้นเราก็ต้องสู้

272
00:22:42,694 --> 00:22:44,237
มันเป็นทางเดียว โมเสส

273
00:22:44,988 --> 00:22:46,031
งั้นก็ทิศเหนือ

274
00:22:47,032 --> 00:22:50,118
ข้ามทะเลทรายสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา

275
00:23:00,295 --> 00:23:02,881
แอรอน

276
00:23:04,091 --> 00:23:05,550
เขากำลังชี้ทางให้เรา

277
00:23:05,634 --> 00:23:07,761
ไม่ ทางนั้นนำไปสู่ทะเล

278
00:23:07,844 --> 00:23:09,513
ระหว่างมิกดอลกับบาอัลเซโฟน

279
00:23:09,596 --> 00:23:12,265
- ข้าเคยเห็นภาพนี้มาก่อน
- แต่เราจะไม่มีทางออก

280
00:23:12,349 --> 00:23:15,352
- มันนำข้ากลับมาหาเจ้า
- ข้ากำลังบอกเจ้า น้องชาย

281
00:23:15,435 --> 00:23:16,728
มันคือสัญญาณ

282
00:23:17,896 --> 00:23:21,566
เราต้องใช้เรือเป็นพันๆ ลำ
เพื่อออกจากอียิปต์ด้วยวิธีนั้น

283
00:23:26,029 --> 00:23:27,989
"เมื่อฟาโรห์ปล่อยประชาชนไป

284
00:23:28,073 --> 00:23:28,907
(อพยพ 13:17-18)

285
00:23:28,990 --> 00:23:32,285
"พระเจ้าไม่ได้นำพวกเขาเดินทาง
ผ่านดินแดนฟิลิสตีน

286
00:23:32,369 --> 00:23:33,954
แม้ว่าทางนั้นจะสั้นกว่า"

287
00:23:34,913 --> 00:23:37,541
"พระเจ้าตรัสว่า ถ้าพวกเขาเผชิญสงคราม

288
00:23:37,624 --> 00:23:41,336
พวกเขาอาจเปลี่ยนใจและกลับไปอียิปต์"

289
00:23:41,420 --> 00:23:46,800
"พระเจ้าจึงทรงนำผู้คน
ไปตามถนนทะเลทรายสู่ทะเลแดง"

290
00:23:48,677 --> 00:23:51,346
มีการตีความมากมายว่าทำไมพระเจ้าถึงนำผู้คน

291
00:23:51,430 --> 00:23:53,932
ไปในทิศทางที่แปลกไม่เข้าท่า

292
00:23:54,015 --> 00:23:56,768
และคำอธิบายก็มีตั้งแต่เหตุผลทางการทหาร

293
00:23:56,852 --> 00:24:01,815
หรือคำสัญญาที่ว่าจะช่วยพวกเขา
ผ่านทางแหล่งน้ำที่พวกเขาจะต้องใช้

294
00:24:01,898 --> 00:24:04,443
และทั้งหมดนั้นก็อาจมีแก่นของความจริง

295
00:24:04,985 --> 00:24:09,448
แต่ประสงค์ของคัมภีร์โทราห์
คือข้อความที่ยังสื่อกับเราได้จนทุกวันนี้

296
00:24:09,531 --> 00:24:12,451
ดังนั้นข้อความที่เกี่ยวข้องที่สุดจากการเดินทาง

297
00:24:12,534 --> 00:24:17,205
ที่ว่าพระเจ้านำทางพวกเขาไปในเส้นทาง
ที่คุณคิดว่าคุณจำเป็นต้องเดินในชีวิต

298
00:24:17,289 --> 00:24:21,793
พระเจ้าตรัสว่า "เราคือผู้ที่คอยดูแลพวกเจ้า
เรารู้เส้นทางที่เจ้าต้องเดิน ตามเรามา"

299
00:24:23,211 --> 00:24:24,045
(อพยพ 13:21)

300
00:24:24,129 --> 00:24:27,591
"ในตอนกลางวัน
พระเจ้านำหน้าพวกเขาในเมฆหมอก

301
00:24:27,674 --> 00:24:29,384
เพื่อนำพวกเขาไปบนเส้นทาง"

302
00:24:31,761 --> 00:24:35,515
"และตอนกลางคืน ในเพลิงไฟ
เพื่อให้แสงสว่างแก่พวกเขา

303
00:24:37,809 --> 00:24:41,771
พวกเขาจะได้เดินทางได้
ทั้งกลางวันและกลางคืน"

304
00:24:44,232 --> 00:24:46,735
"และพวกอียิปต์ก็ไล่ตาม"

305
00:25:19,601 --> 00:25:20,769
ข้าบอกเจ้าแล้ว น้องเอ๋ย

306
00:25:21,520 --> 00:25:23,313
ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากทะเล

307
00:25:24,940 --> 00:25:26,066
เราต้องกลับไป

308
00:25:28,401 --> 00:25:29,736
มันต้องมีจุดประสงค์

309
00:25:41,039 --> 00:25:41,873
(อพยพ 14:9)

310
00:25:41,957 --> 00:25:47,170
"พวกอียิปต์ เหล่าม้าและรถม้าศึกของฟาโรห์
พลม้าและกองทัพทั้งหมด

311
00:25:47,254 --> 00:25:50,340
ไล่ตามชาวอิสราเอลและตามพวกเขาทัน

312
00:25:50,423 --> 00:25:53,552
ขณะที่พวกเขาตั้งค่ายอยู่ริมทะเลใกล้พีหะหิโรท

313
00:25:53,635 --> 00:25:55,428
ตรงข้ามกับบาอัลเซโฟน"

314
00:26:07,399 --> 00:26:10,277
บอกเราหน่อย โมเสส พระเจ้าตรัสว่าอย่างไร

315
00:26:13,196 --> 00:26:14,698
บอกแล้วไงว่าเป็นกลลวง

316
00:26:17,867 --> 00:26:18,994
เราจะพักแรมที่นี่

317
00:26:21,871 --> 00:26:23,164
เราจะพักแรมที่นี่

318
00:26:23,790 --> 00:26:25,709
ฟาโรห์จะฆ่าเราตายคาที่ที่เรานอน

319
00:26:25,792 --> 00:26:26,960
เราจะพักแรมที่นี่

320
00:26:34,884 --> 00:26:35,927
ไม่

321
00:26:37,012 --> 00:26:38,138
ไม่ เขาพูดถูก

322
00:26:38,805 --> 00:26:40,223
โมเสสพูดถูก

323
00:26:50,191 --> 00:26:54,321
พระเจ้าประทานพระคุณนี้แก่พวกเขา

324
00:26:54,404 --> 00:26:59,117
การปรากฏตัวที่มองไม่เห็นได้นี้

325
00:26:59,200 --> 00:27:00,994
ที่พวกเขายังรู้จัก

326
00:27:01,077 --> 00:27:04,205
ไม่เพียงแต่ทำหน้าที่เป็นเข็มทิศ

327
00:27:04,289 --> 00:27:07,167
แต่ยังเป็นกำลังป้องกันด้วย

328
00:27:12,505 --> 00:27:14,466
บอกให้พวกเขาอ้อมไปสิ

329
00:27:14,549 --> 00:27:16,259
เราทำไม่ได้ ฝ่าบาท

330
00:27:16,343 --> 00:27:19,638
ทุกครั้งที่เราพยายามขยับ มันก็ขยับไปกับเรา

331
00:27:21,556 --> 00:27:25,018
มันดูเหมือนมีชีวิตเลย พระองค์

332
00:27:40,700 --> 00:27:43,119
คนที่หาทางหลบเลี่ยงไอ้นั่นได้

333
00:27:43,828 --> 00:27:45,413
จะได้เป็นรัชทายาทของข้า

334
00:28:21,783 --> 00:28:24,577
ท่านต้องมีจุดประสงค์ ถึงได้พาเรามาที่นี่

335
00:28:30,583 --> 00:28:33,294
บอกข้ามาสิพระองค์ มันคืออะไร แสดงให้ข้าเห็น

336
00:28:56,234 --> 00:28:57,318
โมเสส

337
00:29:05,618 --> 00:29:07,912
ยกไม้เท้าขึ้น

338
00:29:19,632 --> 00:29:21,426
ยื่นมือออกมา

339
00:29:25,096 --> 00:29:26,514
(อพยพ 14:21)

340
00:29:26,598 --> 00:29:29,809
"แล้วโมเสสก็ยื่นมือออกไปเหนือท้องทะเล"

341
00:29:31,102 --> 00:29:37,108
"และพระเจ้าก็ทำให้น้ำทะเลถอยกลับ
ด้วยลมตะวันออกที่พัดแรงตลอดคืนนั้น"

342
00:29:43,239 --> 00:29:45,617
ทำไมทะเลแดงถึงแยกจากกัน

343
00:29:45,700 --> 00:29:46,534
(โจนาธาน เคิร์ช
ผู้แต่ง โมเสส: ชีวิต)

344
00:29:46,618 --> 00:29:49,037
นักวิชาการคัมภีร์ไบเบิลบางคนแย้งว่า
ถ้ามันเกิดขึ้นจริง

345
00:29:49,120 --> 00:29:51,581
อย่างที่บอกไว้ในไบเบิล

346
00:29:51,664 --> 00:29:54,417
นั่นเป็นเพราะแผ่นดินไหว

347
00:29:54,501 --> 00:29:56,211
และแผ่นดินไหวก็ก่อให้เกิดรอยแยก

348
00:29:56,294 --> 00:30:00,048
และน้ำพวกนี้ก็ไหลลงไปจากทะเล

349
00:30:00,632 --> 00:30:03,426
และนำมันไปเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ธรรมชาติ

350
00:30:06,471 --> 00:30:09,015
นั่นไม่ใช่เจตนาของผู้เขียนคัมภีร์ไบเบิล

351
00:30:09,724 --> 00:30:11,518
คัมภีร์ไบเบิลนั้นชัดเจนกับเรื่องนี้มาก

352
00:30:11,601 --> 00:30:14,270
พระเจ้ามอบอำนาจให้โมเสส

353
00:30:14,896 --> 00:30:17,440
ให้ยกไม้เท้าของเขา และปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น

354
00:30:50,932 --> 00:30:52,433
เกิดอะไรขึ้น

355
00:30:52,517 --> 00:30:54,727
- เราไม่รอดแน่
- เราควรหันหลังกลับ

356
00:30:54,811 --> 00:30:56,604
เราจะโดนทะเลบดขยี้

357
00:30:57,689 --> 00:31:00,024
- เราจะตายกันหมด
- กลับกันเถอะ

358
00:31:08,700 --> 00:31:11,661
พระเจ้าของพวกเขาไม่มีขีดจำกัด ฝ่าบาท

359
00:31:12,495 --> 00:31:14,038
ของเราไม่มีทางยอมแน่

360
00:31:15,748 --> 00:31:16,749
เห็นไหม

361
00:31:18,376 --> 00:31:19,502
นี่คือพระเจ้า

362
00:31:20,670 --> 00:31:22,922
เห็นไหม นี่คือพระเจ้า

363
00:31:23,756 --> 00:31:25,300
เจ้าต้องมีศรัทธา

364
00:31:35,518 --> 00:31:36,519
อย่างที่เจ้าจะได้เห็น

365
00:31:40,773 --> 00:31:43,818
พวกเจ้าจะเอาตัวรอด
แล้วทิ้งลูกๆ ไว้เบื้องหลังไหม

366
00:31:44,485 --> 00:31:46,779
ไม่ พระองค์ก็เช่นกัน

367
00:31:47,280 --> 00:31:49,824
พระเจ้าต้องการเราทุกคน

368
00:31:50,783 --> 00:31:51,993
ลูกๆ ของพระองค์ทุกคน

369
00:31:53,244 --> 00:31:54,287
พวกเราทุกคน

370
00:32:10,219 --> 00:32:12,347
กลับไปตอนที่ยังมีเวลาเถอะ

371
00:32:12,430 --> 00:32:14,474
เราไม่มีทางรอดชีวิตไปได้แน่

372
00:32:15,558 --> 00:32:16,851
ข้าขอจมน้ำดีกว่า

373
00:32:31,574 --> 00:32:35,078
มีคำสอนตามหลักศาสนายิวดีๆ
เกี่ยวกับการแยกตัวของทะเลอยู่หลายคำสอน

374
00:32:35,161 --> 00:32:37,705
และหนึ่งในนั้นก็คือ
เหล่านางฟ้ามองขึ้นไปแล้วพูดว่า

375
00:32:37,789 --> 00:32:39,624
"นี่หรือคือผู้คนที่ท่านจะช่วยเหลือ"

376
00:32:39,707 --> 00:32:42,168
"พวกเขานมัสการรูปเคารพ
ชาวอียิปต์นมัสการรูปเคารพ"

377
00:32:42,835 --> 00:32:45,088
"มนุษย์ทุกคนเป็นขยะ.
พวกเขาก็เหมือนกันหมด"

378
00:32:45,713 --> 00:32:49,258
พระเจ้าตรัสว่า "เจ้าพลาดบางอย่างไป"
เหล่านางฟ้าก็ "อะไร" พระองค์ก็ "ดูสิ"

379
00:32:49,342 --> 00:32:51,010
"พวกเขาเดินด้วยกัน"

380
00:32:51,803 --> 00:32:53,096
นั่นคือหัวใจสำคัญ

381
00:32:53,763 --> 00:32:57,016
ลืมสิ่งที่พวกเขาทำไปเสีย
ทุกคนย่อมทำผิดพลาดในชีวิต

382
00:32:57,100 --> 00:32:59,602
แต่ตราบใดที่มนุษย์เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน

383
00:32:59,686 --> 00:33:01,187
และทำงานร่วมกันได้

384
00:33:01,270 --> 00:33:02,772
นั่นคือสิ่งที่พระเจ้ารอคอย

385
00:33:06,901 --> 00:33:10,071
พวกมันจะตายในทะเล
ตามพวกมันไปก็บ้าแล้ว

386
00:33:11,406 --> 00:33:12,281
ไม่

387
00:33:16,494 --> 00:33:18,079
พระเจ้าของพวกมันหนีไปแล้ว

388
00:33:18,621 --> 00:33:23,126
เจ้าสงสัยในหลักฐานที่เห็นด้วยตาตัวเองเหรอ

389
00:33:23,209 --> 00:33:24,293
ฝ่าบาท

390
00:33:24,919 --> 00:33:27,588
ลูกๆ ของเราถูกพรากจากไปแล้ว

391
00:33:28,339 --> 00:33:30,633
นี่คือเหล่านักรบที่เก่งที่สุดของท่าน

392
00:33:32,385 --> 00:33:33,553
เตรียมรถม้าให้ข้า

393
00:33:34,387 --> 00:33:35,221
ฝ่าบาท

394
00:33:36,222 --> 00:33:39,142
เราจะไล่ตามพวกมันและฆ่ามันให้หมด

395
00:33:48,234 --> 00:33:49,902
(อพยพ 14:22-23)

396
00:33:49,986 --> 00:33:52,113
"และดังนั้นลูกหลานของอิสราเอล

397
00:33:52,196 --> 00:33:55,742
ก็เดินเข้าไปกลางท้องทะเลบนพื้นที่แห้ง"

398
00:33:56,868 --> 00:33:59,537
"และน้ำก็เป็นกำแพงให้กับพวกเขา

399
00:33:59,620 --> 00:34:02,999
ทั้งด้านขวาและด้านซ้าย"

400
00:34:09,255 --> 00:34:11,591
"และพวกอียิปต์ก็ไล่ตาม

401
00:34:36,407 --> 00:34:37,325
เร็วเข้า

402
00:34:37,992 --> 00:34:39,660
- ไปเร็ว
- ไม่

403
00:34:39,744 --> 00:34:40,870
ทำตามที่ข้าบอก

404
00:34:40,953 --> 00:34:41,788
ไปเร็ว

405
00:34:45,666 --> 00:34:47,043
ไปเลย เร็วเข้า

406
00:34:50,254 --> 00:34:51,255
ไป

407
00:34:55,676 --> 00:34:56,677
ไป

408
00:35:12,568 --> 00:35:13,903
(อพยพ 14:27-28)

409
00:35:13,986 --> 00:35:17,115
"โมเสสยื่นมือออกไปเหนือทะเล"

410
00:35:18,825 --> 00:35:22,370
"เมื่อรุ่งสาง น้ำทะเลก็ไหลกลับที่ของมัน"

411
00:35:24,956 --> 00:35:29,335
"น้ำไหลกลับมาท่วมรถม้าศึกและม้า"

412
00:35:36,801 --> 00:35:39,554
"กองทัพทั้งหมดของฟาโรห์

413
00:35:39,637 --> 00:35:42,932
ที่ตามชาวอิสราเอลลงทะเลไป"

414
00:35:44,892 --> 00:35:47,103
"ไม่มีใครรอดสักคน"

415
00:35:52,108 --> 00:35:54,235
ลูกสาวผมคนนึง ตอนเธอสิบขวบ

416
00:35:54,318 --> 00:35:55,611
กลับมาจากโรงเรียนวันอาทิตย์

417
00:35:55,695 --> 00:35:56,529
(ดร. ปีเตอร์ เอนส์ ศจ. อับราม เอ.คลีเมนส์
สาขาพระคัมภีร์ศึกษา มหาวิทยาลัยอีสเทิร์น)

418
00:35:56,612 --> 00:36:02,034
เพิ่งได้อ่านเรื่องราวของทะเลแดงมา
ตอนที่พวกเขาตายกันหมดในทะเลแดง

419
00:36:02,535 --> 00:36:04,537
เธอดูเศร้ามาก

420
00:36:04,620 --> 00:36:07,748
เธอบอกว่า "พระเจ้าทำแบบนั้นทำไม"

421
00:36:08,249 --> 00:36:10,501
"พวกเขาก็เป็นลูกของพระเจ้าเหมือนกัน
ไม่ใช่เหรอ"

422
00:36:11,002 --> 00:36:14,797
ผมก็คิดกับตัวเอง "ให้ตายสิ
นั่นเป็นความเข้าใจที่ดีมากเลย"

423
00:36:14,881 --> 00:36:16,632
ทำไมพระเจ้าถึงทำแบบนั้น

424
00:36:20,803 --> 00:36:23,472
เรื่องที่เล่าไว้ในคัมภีร์อัลกุรอาน

425
00:36:23,556 --> 00:36:25,933
จบลงด้วยการจมน้ำของฟาโรห์

426
00:36:26,017 --> 00:36:27,727
ในเรื่องที่ถูกเล่า

427
00:36:27,810 --> 00:36:32,940
เขาได้พูดด้วยว่า
"ข้าเชื่อในพระเจ้าของแอรอนและโมเสส"

428
00:36:33,566 --> 00:36:35,234
แต่ ณ จุดนั้นมันก็สายเกินไปแล้ว

429
00:36:37,153 --> 00:36:39,030
ที่จริงมีเรื่องน่าสนใจอยู่นะ

430
00:36:39,530 --> 00:36:42,783
กาเบรียล หนึ่งในเทวดาผู้ยิ่งใหญ่

431
00:36:42,867 --> 00:36:43,743
(ดร. เชดี้ นัสเซอร์)

432
00:36:43,826 --> 00:36:48,539
เขาบอกมูฮัมหมัดว่า
"มีคนสองคนที่ข้าเกลียดที่สุด"

433
00:36:50,333 --> 00:36:52,585
"ซาตานและฟาโรห์"

434
00:36:53,461 --> 00:36:59,592
กาเบรียล บอกว่า "ข้ากลัวเหลือเกินว่า
ฟาโรห์จะกลับใจเข้ารับอิสลาม

435
00:36:59,675 --> 00:37:01,010
ก่อนที่เขาจะตาย"

436
00:37:01,093 --> 00:37:03,679
ข้าเลยเริ่มใส่โคลนเข้าไปในปากของเขา

437
00:37:04,805 --> 00:37:07,808
เขาจะได้ไม่เปลี่ยนมาเป็นมุสลิม
หรือเชื่อในพระเจ้า"

438
00:37:53,271 --> 00:37:55,731
ในบรรดาม้วนคัมภีร์เดดซี

439
00:37:55,815 --> 00:37:57,066
ชิ้นส่วนสั้นๆ ที่เป็นม้วน

440
00:37:57,149 --> 00:37:58,526
(ดร. แครอล ไมเยอร์ส)

441
00:37:58,609 --> 00:38:00,611
(ศจ. กิตติคุณด้านศาสนา
มหาวิทยาลัยดยุค)

442
00:38:00,695 --> 00:38:03,030
ที่เป็นตัวแทนส่วนหนึ่งของหนังสืออพยพ

443
00:38:03,114 --> 00:38:06,951
มันเป็นชิ้นส่วนที่เสียหาย
แต่เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพลงยาว

444
00:38:07,034 --> 00:38:09,370
ที่กล่าวถึงมิเรียม

445
00:38:13,207 --> 00:38:14,750
นี่คือเพลงแห่งชัยชนะ

446
00:38:15,668 --> 00:38:17,211
ประชาชนหนีออกมาได้

447
00:38:17,295 --> 00:38:20,715
และพระเจ้าคือนักรบที่เอาชนะพวกอียิปต์

448
00:38:20,798 --> 00:38:21,841
และช่วยเหลือผู้คน

449
00:38:35,604 --> 00:38:41,027
มันกล่าวว่า "มีใครเหมือนท่าน ยาห์เวห์,
ในหมู่เทพเจ้า"

450
00:38:41,527 --> 00:38:43,988
พูดอีกอย่างก็คือ
"ท่านเป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุด"

451
00:38:47,033 --> 00:38:50,578
นี่เป็นข้อความทางศาสนาที่สำคัญ

452
00:38:50,661 --> 00:38:52,997
ทั้งของประเพณียิว คริสต์ และมุสลิม

453
00:38:53,080 --> 00:38:56,083
และมันมาจากปากของผู้หญิงคนหนึ่ง

454
00:39:07,053 --> 00:39:07,887
อโดนาย

455
00:39:10,848 --> 00:39:13,225
โมเสสช่วยโลกไว้เหมือนที่โนอาห์ช่วย

456
00:39:13,893 --> 00:39:16,937
ตอนโนอาห์ น้ำก็ลดลง

457
00:39:17,021 --> 00:39:19,523
จากนั้นก็ลงจอดบนพื้นที่แห้ง
เพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

458
00:39:20,232 --> 00:39:23,402
แล้วคุณก็มีเหตุการณ์ทะเลแดง
ที่ที่น้ำแยกออก

459
00:39:23,486 --> 00:39:25,946
พื้นที่แห้งอยู่ตรงนั้น
และนั่นก็คือชีวิตสำหรับพวกเขา

460
00:39:26,030 --> 00:39:27,490
พวกเขาจึงได้ไปถึงอีกฝั่งหนึ่ง

461
00:39:27,573 --> 00:39:29,909
เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ในฐานะประเทศชาติ

462
00:39:29,992 --> 00:39:31,410
แต่พวกมันเกี่ยวโยงกัน

463
00:39:31,494 --> 00:39:36,040
และผมคิดว่าความเชื่อมโยงก็คือ
เมื่อพระเจ้าช่วยเหลือ

464
00:39:36,123 --> 00:39:38,292
การสร้างก็เข้ามาเกี่ยวด้วย

465
00:39:43,130 --> 00:39:44,340
น้องชายข้า...

466
00:39:47,468 --> 00:39:48,469
เราเป็นอิสระแล้ว

467
00:39:51,055 --> 00:39:51,889
จริงเหรอ

468
00:40:05,486 --> 00:40:06,487
(อพยพ 15:22)

469
00:40:06,570 --> 00:40:10,825
"จากนั้นโมเสสก็นำชาวอิสราเอล
ออกจากทะเลแดง

470
00:40:10,908 --> 00:40:13,411
และเข้าไปในทะเลทรายทุรกันดารของชูร์"

471
00:40:15,788 --> 00:40:20,876
"เป็นเวลาสามวันที่พวกเขาเดินทาง
ในทะเลทรายโดยปราศจากน้ำ

472
00:40:22,420 --> 00:40:25,673
นี่คือผู้คนที่เสียขวัญ ถูกทำร้ายมา

473
00:40:25,756 --> 00:40:28,509
ที่ตอนนี้มาอยู่ในถิ่นทุรกันดาร

474
00:40:29,677 --> 00:40:33,347
มีเหตุผลทุกประการที่พวกเขาจะสับสน

475
00:40:33,848 --> 00:40:36,267
กลัว ไม่แน่ใจ

476
00:40:38,269 --> 00:40:41,605
พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

477
00:40:43,983 --> 00:40:49,029
พวกเขามีประสบการณ์มากมาย
ที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า

478
00:40:49,113 --> 00:40:53,200
พระเจ้าของพวกเขามีจริง
และพระเจ้าก็ได้ช่วยชีวิตพวกเขา

479
00:40:54,660 --> 00:40:57,746
แต่พวกเขากำลังถูกขอให้จินตนาการ
ไปถึงการณ์ข้างหน้า

480
00:40:57,830 --> 00:41:01,292
ถึงสิ่งที่เกินกว่า
พวกเขาจะสามารถนึกภาพออกได้

481
00:41:02,126 --> 00:41:04,628
ลูกๆ ข้าไม่ได้กินอะไรมาสามวันแล้ว

482
00:41:04,712 --> 00:41:06,881
พวกเขาตามโมเสสไป

483
00:41:06,964 --> 00:41:09,717
แต่พวกเขาก็รู้ว่าโมเสสก็นึกภาพไม่ออกเหมือนกัน

484
00:41:11,927 --> 00:41:13,596
ส่งสัญญาณให้ข้าด้วยเถิด พระองค์

485
00:41:14,763 --> 00:41:16,557
เขาพาเรามาตายที่นี่เหรอ

486
00:41:16,640 --> 00:41:19,185
- นี่มันบ้าชัดๆ
- เราน่าจะอยู่อียิปต์ต่อ

487
00:41:23,063 --> 00:41:24,815
พวกเขาคือทาสที่เพิ่งจะได้เป็นอิสระ

488
00:41:24,899 --> 00:41:27,860
พอพวกเขาคิดว่าทุกอย่างมันจบแล้ว
มันยังไม่จบ

489
00:41:27,943 --> 00:41:29,403
และภาพก็จับไว้ตรงนั้น

490
00:41:29,487 --> 00:41:30,488
นั่นคือชีวิต

491
00:41:30,571 --> 00:41:34,408
คุณผ่านบททดสอบหนึ่งครั้ง
และเรียนรู้บางอย่างจากมัน

492
00:41:34,492 --> 00:41:36,035
แต่คุณยังไปไม่ถึง

493
00:41:36,118 --> 00:41:39,330
และข้อความในคัมภีร์โทราห์ก็คือ
คุณไม่มีวันไปถึง

494
00:41:40,789 --> 00:41:43,000
เป้าหมายคือการเดินทาง ไม่ใช่จุดหมาย

495
00:41:52,551 --> 00:41:54,053
พระองค์ ท่านอยู่ที่ไหน

496
00:41:54,887 --> 00:41:56,972
คนของข้ากระหายและหิวโหย

497
00:42:04,188 --> 00:42:05,773
พระองค์ทรงพูดกับข้า

498
00:42:25,167 --> 00:42:27,419
ผู้คนหวาดกลัว โมเสส

499
00:42:41,392 --> 00:42:43,143
พระองค์ไม่พูดกับข้าอีกแล้ว

500
00:42:44,270 --> 00:42:45,145
ใคร

501
00:42:46,647 --> 00:42:47,773
พระเจ้า

502
00:42:49,024 --> 00:42:50,109
เขาไปแล้ว

503
00:42:55,573 --> 00:42:56,657
อาจจะยัง

504
00:42:57,491 --> 00:42:59,243
บางทีท่านอาจกำลังทดสอบเจ้าอยู่

505
00:42:59,326 --> 00:43:00,995
ครั้งนี้มันมากเกินไป

506
00:43:03,956 --> 00:43:04,957
ไม่หรอก

507
00:43:08,752 --> 00:43:09,587
ไม่

508
00:43:28,939 --> 00:43:30,649
ชี้ทางให้พวกเขา

509
00:43:51,337 --> 00:43:53,464
พระประสงค์ของพระเจ้ามีว่า
เราจะพบน้ำในวันนี้

510
00:43:58,302 --> 00:43:59,303
เราเลี้ยวลงใต้

511
00:44:01,388 --> 00:44:03,641
- คานาอันอยู่ทางเหนือ น้องชาย
- ข้ารู้

512
00:44:04,266 --> 00:44:06,018
เราจะลงใต้ไปมีเดียน

513
00:44:06,101 --> 00:44:07,227
ไปมีเดียนเหรอ

514
00:44:07,811 --> 00:44:10,230
ไปที่ภูเขาที่พระองค์ตรัสกับข้าครั้งแรก

515
00:44:10,314 --> 00:44:12,107
เราจะไปดินแดนแห่งพันธสัญญา

516
00:44:12,191 --> 00:44:13,567
พวกเราจะไปให้ถึงให้ได้

517
00:44:18,030 --> 00:44:19,239
เราจะอยู่รอดได้ยังไง

518
00:44:21,700 --> 00:44:23,452
เราจะบอกคนของเราว่ายังไง

519
00:44:26,372 --> 00:44:27,498
พระองค์จะจัดหาให้

520
00:44:33,128 --> 00:44:38,175
"ในทะเลทราย ทั้งชุมชนไม่พอใจ
โมเสสและแอรอน"

521
00:44:38,258 --> 00:44:39,093
(อพยพ 16:2-3)

522
00:44:39,176 --> 00:44:41,178
ชาวอิสราเอลพูดกับพวกเขาว่า

523
00:44:41,261 --> 00:44:45,349
"ถ้าเราตายไปด้วยน้ำมือของพระเจ้า
ในอียิปต์ก็คงจะดีกว่า"

524
00:44:45,432 --> 00:44:50,187
"ที่นั่นเรานั่งล้อมหม้อเนื้อ
และกินอาหารทุกอย่างที่เราต้องการ"

525
00:44:50,771 --> 00:44:56,527
"เจ้าพาพวกเรามาสู่ทะเลทราย
เพื่อให้พวกเราทั้งหมดหิวตาย"

526
00:44:59,905 --> 00:45:01,824
หนทางยังอีกยาวไกล ความท้าทายมีมากมาย

527
00:45:01,907 --> 00:45:04,576
แล้วคุณก็เห็นความเหนื่อยล้าที่เกิดขึ้นกับคนเหล่านี้

528
00:45:04,660 --> 00:45:07,955
พวกเขาเริ่มอารมณ์เสียแล้วคุณก็สงสัยว่า
"ทำไมไม่รู้จักกตัญญูซะบ้าง"

529
00:45:08,038 --> 00:45:09,957
"พวกเขาเห็นทุกอย่าง
ที่เกิดขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอ"

530
00:45:10,040 --> 00:45:13,127
คุณพูดแบบนั้นตอนเดินออกจากห้องแอร์

531
00:45:13,210 --> 00:45:16,213
คนพวกนี้ทุกข์ทรมานและได้รับการช่วยเหลือ

532
00:45:16,296 --> 00:45:18,382
พวกเขาบอบช้ำในหลายด้าน

533
00:45:18,465 --> 00:45:21,301
มันจะแปลกกว่าถ้าพวกเขาไม่บ่น

534
00:45:39,403 --> 00:45:43,282
"ในตอนเช้ามีชั้นน้ำค้างรอบๆ ค่าย"

535
00:45:43,365 --> 00:45:44,533
(อพยพ 16:13-14 4)

536
00:45:44,616 --> 00:45:46,368
"เมื่อน้ำค้างหายไป

537
00:45:46,452 --> 00:45:51,165
เกล็ดบางๆ เหมือนน้ำค้างแข็งบนพื้นดิน
ปรากฏบนพื้นทะเลทราย"

538
00:45:53,167 --> 00:45:58,547
"พระเจ้าตรัสว่าเราจะให้ฝนตกเป็นขนมปัง
ลงมาจากสวรรค์เพื่อพวกเจ้า"

539
00:46:02,301 --> 00:46:04,970
ชาวอิสราเอลบ่นว่าพวกเขาหิว

540
00:46:05,053 --> 00:46:10,017
และพระเจ้าก็สร้างปาฏิหาริย์
โดยส่งมานนาลงมาจากสวรรค์

541
00:46:11,518 --> 00:46:13,520
นักวิทยาศาสตร์หลายคนบอกเราว่า

542
00:46:13,604 --> 00:46:17,191
มีเพลี้ยสายพันธุ์หนึ่ง

543
00:46:17,274 --> 00:46:20,235
ที่เกาะกินต้นทามาริสก์

544
00:46:20,319 --> 00:46:22,279
ซึ่งมีอยู่ในไซนาย

545
00:46:22,362 --> 00:46:26,533
และพวกมันจะหลั่งยางเรซิน

546
00:46:26,617 --> 00:46:30,120
ที่มีรสหวานและมีลักษณะเป็นสีขาว

547
00:46:34,041 --> 00:46:35,584
อยู่บนพืช

548
00:46:36,210 --> 00:46:39,046
เราสามารถเก็บเกี่ยว นำมันไปตากแห้ง
และทำเป็นขนมปังได้

549
00:46:43,008 --> 00:46:44,134
พระองค์ตรัสแล้ว

550
00:46:46,595 --> 00:46:50,390
ในประสบการณ์ไซนาย
หรือประสบการณ์ในถิ่นทุรกันดาร

551
00:46:52,810 --> 00:46:54,937
ฉันคิดว่าเราได้เห็นด้านความเป็นแม่ของพระเจ้า

552
00:46:55,771 --> 00:46:59,942
เพราะผู้หญิงคือคนที่เปลี่ยนวัสดุทางการเกษตร

553
00:47:00,025 --> 00:47:01,819
มาอยู่ในรูปแบบที่กินได้

554
00:47:02,569 --> 00:47:04,947
เห็นไหม พี่ชาย สัญญาณ

555
00:47:07,616 --> 00:47:11,411
เรามีพระเจ้าผู้เป็นนักรบ
ในสัญญาณและสิ่งมหัศจรรย์

556
00:47:11,495 --> 00:47:13,372
และการต่อสู้กับกองทัพของฟาโรห์

557
00:47:13,455 --> 00:47:18,168
และตอนนี้ อย่างน้อยก็ในเชิงเปรียบเทียบ
เรามีพระเจ้าผู้เป็นมารดา ให้การดูแล

558
00:47:21,421 --> 00:47:22,673
หยุดนะ

559
00:47:26,009 --> 00:47:28,220
ข้าบอกให้หยุด นี่มันไม่ใช่วิธี

560
00:47:28,303 --> 00:47:30,055
- วางลงเดี๋ยวนี้ หยุด
- หยุดนะ

561
00:47:32,683 --> 00:47:34,893
เห็นแก่ตัว คนเห็นแก่ตัว

562
00:47:36,186 --> 00:47:37,145
ถอย

563
00:47:38,272 --> 00:47:39,314
หยุดเถอะ

564
00:47:40,941 --> 00:47:42,067
กล้าดียังไง

565
00:47:42,150 --> 00:47:45,946
เดวิดกับอัมรามกักตุน
ตอนนี้ไม่มีเพียงพอที่จะแบ่งปัน

566
00:47:48,073 --> 00:47:49,199
เอามันไปแลก

567
00:47:51,076 --> 00:47:53,120
อยู่ได้สองวัน ไม่มากกว่านั้น

568
00:47:58,375 --> 00:48:01,587
พระเจ้าประทานพรความอุดมสมบูรณ์ให้เรา
และนี่คือวิธีตอบแทนพระองค์เหรอ

569
00:48:06,967 --> 00:48:09,303
ขับพวกเขาออกไป ให้พวกเขาดูแลตัวเอง

570
00:48:12,306 --> 00:48:15,517
ไม่ หยุด

571
00:48:16,518 --> 00:48:17,394
ทำตามที่ข้าบอก

572
00:48:19,354 --> 00:48:21,523
ความโกรธเคยทำลายเจ้ามาก่อน

573
00:48:22,649 --> 00:48:24,902
พระเจ้าทรงเมตตา

574
00:48:25,402 --> 00:48:26,862
เราก็ควรทำเช่นกัน

575
00:48:33,911 --> 00:48:35,329
เธอพูดถูก น้องชาย

576
00:48:37,164 --> 00:48:38,582
พระองค์จะอยากได้อะไรจากเรา

577
00:48:39,082 --> 00:48:40,500
เจ้าถามข้าแบบนั้นได้ยังไง

578
00:48:41,376 --> 00:48:43,378
เมื่อมันคือสิ่งเดียวที่ใจข้าตามหามาตลอด

579
00:48:43,462 --> 00:48:45,380
งั้นก็ให้จิตของเจ้าตามหามันด้วย

580
00:48:56,475 --> 00:49:00,354
คุณไม่สามารถเรียนรู้ได้
จนกว่าจะลบล้างสิ่งที่เคยเรียนมาก่อน

581
00:49:01,021 --> 00:49:03,857
ดังนั้นสำหรับผม
ที่นี่มันไม่ใช่สถานที่สำหรับสัตว์นักล่า

582
00:49:03,941 --> 00:49:05,943
มันเป็นพื้นที่ว่างเปล่า

583
00:49:07,110 --> 00:49:10,113
ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรเลย

584
00:49:10,197 --> 00:49:13,283
มีศัตรูไหม มีภัยคุกคามหรือเปล่า
มีสิ มีทั้งหมดแหละ

585
00:49:13,367 --> 00:49:14,534
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

586
00:49:14,618 --> 00:49:18,372
ประเด็นคือบทเรียนและค่านิยม
ของสิ่งที่ผมต้องสอนคุณ

587
00:49:18,455 --> 00:49:19,998
ซึ่งทำไม่ได้ในอียิปต์

588
00:49:20,082 --> 00:49:21,208
ที่นั่นมีประวัติศาสตร์มากไป

589
00:49:21,291 --> 00:49:23,293
ทำในอิสราเอลก็ไม่ได้ มีอะไรต้องสร้างเยอะ

590
00:49:24,294 --> 00:49:26,213
ผมว่านั่นแหละคือจุดประสงค์ของถิ่นทุรกันดาร

591
00:49:26,713 --> 00:49:28,090
ลูกหลานอิสราเอล

592
00:49:29,299 --> 00:49:32,260
เป็นเวลาห้าวัน
เราจะเก็บรวบรวมอาหารทุกเช้า

593
00:49:33,303 --> 00:49:35,180
เฉพาะที่เราจะกินในวันนั้น

594
00:49:38,725 --> 00:49:40,018
และในวันที่หก...

595
00:49:42,521 --> 00:49:46,441
ในวันที่หก เราจะเก็บรวบรวมเผื่อวันที่เจ็ด
วันที่เราจะได้พักผ่อน

596
00:49:49,486 --> 00:49:53,031
เราถูกสร้างตามพระฉายาของพระเจ้า

597
00:49:53,699 --> 00:49:55,909
และในวันที่เจ็ด เราจะพัก เนอะ

598
00:49:55,993 --> 00:49:58,203
- ใช่ไหม
- ใช่

599
00:50:02,958 --> 00:50:03,792
วันศักดิ์สิทธิ์

600
00:50:09,589 --> 00:50:15,095
หนึ่งวันเอาไว้เตือนตัวเองว่า
เราเป็นหนี้บุญคุณพระองค์มากเพียงใด

601
00:50:21,768 --> 00:50:22,853
จงทำให้มันเป็นกฎ

602
00:50:23,895 --> 00:50:26,815
วันสะบาโตเป็นสถาบันที่น่าสนใจมาก

603
00:50:26,898 --> 00:50:30,610
เมื่อเรานึกถึงชาวอิสราเอลโบราณ
และโลกในพระคัมภีร์

604
00:50:30,694 --> 00:50:33,488
เท่าที่เรารู้ ไม่มีอะไรแบบนี้

605
00:50:33,572 --> 00:50:36,324
ในวัฒนธรรมอื่นๆ รอบๆ อิสราเอลโบราณ

606
00:50:36,408 --> 00:50:40,287
ดังนั้นในแง่นั้น ฉันว่าเราอาจจะเรียกมันว่า
สิ่งประดิษฐ์ของชาวอิสราเอลก็ได้

607
00:50:43,206 --> 00:50:47,085
วันสะบาโตถูกกล่าวถึงครั้งแรก
ในหนังสืออพยพ 16

608
00:50:47,169 --> 00:50:49,629
ด้วยเรื่องของ "การเก็บมานนา"

609
00:50:49,713 --> 00:50:53,967
อย่างวันที่หก เก็บให้เยอะเป็นสองเท่า

610
00:50:54,051 --> 00:50:58,346
และพักผ่อนในวันที่เจ็ดเช่นที่พระเจ้าทรงทำ

611
00:51:01,183 --> 00:51:02,601
มีวลีหนึ่งที่เราใช้

612
00:51:02,684 --> 00:51:06,188
"วันสะบาโตอนุรักษ์ชาวยิว
มากกว่าที่ชาวยิวอนุรักษ์วันสะบาโต"

613
00:51:06,271 --> 00:51:08,815
นั่นคือสิ่งที่ผู้คนจำเป็นต้องมี ณ จุดนั้น

614
00:51:08,899 --> 00:51:11,610
พระเจ้า ผ่านทางโมเสส
ต้องการประกาศถึงประเด็นที่ว่า

615
00:51:11,693 --> 00:51:13,320
"หยุดเถอะ ไม่ต้องทำงานแล้ว"

616
00:51:13,403 --> 00:51:15,405
"ตรวจสอบสิ่งที่คุณมี"

617
00:51:15,489 --> 00:51:18,700
"ถ้าคุณอยู่กับปัจจุบัน
และตระหนักว่าไม่มีอะไรผิดพลาดในขณะนี้

618
00:51:18,784 --> 00:51:19,993
เราก็ทำได้"

619
00:51:23,705 --> 00:51:27,042
หลังจากรอดพ้นจากความหิวโหย
และความโกรธแค้นของฟาโรห์มาได้

620
00:51:27,542 --> 00:51:33,006
ต่อมาไม่นานชาวอิสราเอลก็ต้องเผชิญกับศัตรูใหม่
ระหว่างการเดินทางไปทางใต้สู่ภูเขาไซนาย

621
00:51:37,260 --> 00:51:38,345
พวกเราไม่ได้อยู่คนเดียว

622
00:51:43,558 --> 00:51:44,851
คนทะเลทราย

623
00:51:45,519 --> 00:51:46,895
นี่ถิ่นของพวกเขา

624
00:51:50,690 --> 00:51:57,030
ผู้คนมากมายจากตะวันออกใกล้โบราณ
ไม่ใช่ชาวอิสราเอล

625
00:51:57,114 --> 00:51:59,241
แต่เป็นศัตรูของชาวอิสราเอล

626
00:51:59,783 --> 00:52:03,245
ตัวอย่างที่ดีคือชาวอามาเลคิต

627
00:52:10,293 --> 00:52:12,963
ไป โมเสส

628
00:52:14,923 --> 00:52:15,924
พวกโจร

629
00:52:16,842 --> 00:52:18,593
พวกมันคืบคลานเข้ามาหาเราในความมืด

630
00:52:18,677 --> 00:52:20,846
เขาไล่พวกมันไปได้
แต่พวกมันมีกันเยอะเกินไป

631
00:52:20,929 --> 00:52:22,430
ผู้หญิงและเด็กๆ ถูกจับตัวไป

632
00:52:23,598 --> 00:52:24,683
ข้าต้องการกำลังเพิ่ม

633
00:52:27,602 --> 00:52:30,397
อามาเลคิต พวกค้าทาส

634
00:52:32,065 --> 00:52:33,900
เราจะพักแรมที่นี่ สั่งการเลย

635
00:52:34,484 --> 00:52:36,153
ไปพาคนของเรากลับมา

636
00:52:51,293 --> 00:52:55,589
(ค่ายชาวอามาเลคิต)

637
00:52:59,551 --> 00:53:01,970
เร็วเข้า เข้าประจำที่เร็ว

638
00:53:07,851 --> 00:53:13,023
ชาวอิสราเอลจึงออกเดินทาง
พร้อมด้วยดาบ โล่ห์และธนู

639
00:53:13,106 --> 00:53:17,444
พวกเขาจะสู้รบกับอามาเลคิตได้อย่างไร

640
00:53:18,445 --> 00:53:21,156
ที่จริงนี่เป็นการตีความตามหลักศาสนายิว
ที่เก่าแก่มาก

641
00:53:21,239 --> 00:53:25,243
ที่บอกว่าพวกเขาเอา

642
00:53:25,827 --> 00:53:28,997
ทหารอียิปต์ที่ตายในทะเลแดง

643
00:53:29,080 --> 00:53:31,082
คนที่ร่างถูกซัดขึ้นฝั่ง

644
00:53:31,166 --> 00:53:32,834
แล้วก็ขโมยข้าวของจากร่าง

645
00:53:32,918 --> 00:53:36,296
ซึ่งเป็นคำตอบที่ดี
คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้บอกอย่างนั้น

646
00:53:36,379 --> 00:53:40,008
คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้บอกอะไรเลย
แต่คุณก็สงสัยว่า "มันเกิดขึ้นได้ยังไง"

647
00:53:41,676 --> 00:53:42,928
พระองค์...

648
00:53:46,223 --> 00:53:48,016
ทรงนำลูกๆ ของท่านไปสู่ชัยชนะ

649
00:53:53,438 --> 00:53:57,442
พระเจ้าตรัสว่า "เราพาพวกเจ้าออกจากอียิปต์

650
00:53:57,525 --> 00:54:03,031
ด้วยแขนที่ยื่นออกและมือที่แข็งแรง"

651
00:54:10,664 --> 00:54:14,459
และแขนของโมเสสก็ทำท่านั้นอยู่พอดี

652
00:54:21,091 --> 00:54:23,468
เขาทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์

653
00:54:23,551 --> 00:54:25,053
คือผู้ส่งสาส์น

654
00:54:27,973 --> 00:54:29,391
โจชัว

655
00:54:29,474 --> 00:54:30,392
เราอยู่ทางนี้

656
00:54:31,351 --> 00:54:32,227
พวกเขามาแล้ว

657
00:54:34,312 --> 00:54:38,400
และตราบใดที่ดวงตาของพวกเขา
จับจ้องมาที่สรวงสวรรค์

658
00:54:38,483 --> 00:54:40,819
พวกเขาก็จะประสบความสำเร็จในการต่อสู้

659
00:54:42,445 --> 00:54:44,030
เร็วเข้า อยู่ใกล้ข้าไว้

660
00:54:45,782 --> 00:54:48,076
แต่ถ้าไม่ทำอย่างนั้น พวกเขาจะล้มเหลว

661
00:54:49,369 --> 00:54:50,203
ให้ไว

662
00:54:52,664 --> 00:54:54,374
โมเสสเริ่มอ่อนล้า

663
00:55:01,506 --> 00:55:03,883
แต่แขนของเขายังมั่นคง

664
00:55:13,810 --> 00:55:17,397
ชาวอิสราเอลได้รับชัยชนะจากการสู้รบ

665
00:56:02,275 --> 00:56:04,778
- มีอะไร
- พวกเขากำลังสู้แย่งของที่ชิงมาได้

666
00:56:05,362 --> 00:56:08,948
พอได้แล้ว

667
00:56:10,450 --> 00:56:13,912
คนต่อไปที่ปล่อยหมัดต้องตาย

668
00:56:16,498 --> 00:56:17,499
ตาย

669
00:56:21,169 --> 00:56:23,171
จำไว้ว่าเราเป็นใคร

670
00:56:28,385 --> 00:56:29,511
ชาติ

671
00:56:30,762 --> 00:56:32,972
ชนชาติผู้ศรัทธา

672
00:56:35,934 --> 00:56:36,851
ถอยไป

673
00:57:03,044 --> 00:57:04,712
ข้าจะนำคนแบบนั้นได้ยังไง

674
00:57:05,213 --> 00:57:06,881
เดินไปกับพวกเขาด้วยความรัก

675
00:57:07,966 --> 00:57:09,342
แล้วถ้าข้าไม่มีล่ะ

676
00:57:09,426 --> 00:57:11,553
ความผิดก็จะตกอยู่กับลูก

677
00:57:14,305 --> 00:57:16,891
ความรักถูกพรากไปจากเราตอนเด็กๆ จำได้ไหม

678
00:57:20,895 --> 00:57:23,940
ความรักอย่างเดียว
คงพาเราออกมาจากอียิปต์ไม่ได้

679
00:57:39,998 --> 00:57:44,252
เรื่องราวการพเนจรในถิ่นทุรกันดาร
โดยพื้นฐานแล้วเกี่ยวกับกลุ่มคนรกร้างนี้...

680
00:57:45,670 --> 00:57:51,176
คนที่บอบช้ำและมีแผลเป็น
และได้รับการปลดปล่อยแบบไม่มีประสิทธิภาพ

681
00:57:52,343 --> 00:57:53,928
เดินทางโซซัดโซเซ

682
00:57:56,723 --> 00:57:59,851
ส่วนหนึ่งของบทเรียนก็คือ
พระเจ้าอาจมอบนิมิตให้คุณ

683
00:57:59,934 --> 00:58:01,603
พระเจ้าอาจมอบความฝันให้คุณ

684
00:58:03,146 --> 00:58:06,524
และส่วนใหญ่มันจะไม่เป็นจริงตามที่คุณต้องการ

685
00:58:06,608 --> 00:58:08,735
ในแบบที่คุณต้องการ

686
00:58:08,818 --> 00:58:10,612
แต่มันจะออกมาดีกว่า

687
00:58:13,698 --> 00:58:15,992
คนของพระเจ้าคาดหวังดินแดนแห่งพันธสัญญา

688
00:58:16,075 --> 00:58:18,286
และคิดว่าพวกเขาได้ตั๋วด่วน

689
00:58:18,369 --> 00:58:19,412
แต่เปล่า

690
00:58:19,496 --> 00:58:23,458
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องจัดการก่อนภายใน

691
00:58:23,541 --> 00:58:26,628
ก่อนที่ฉันจะพาพวกเธอออกไปข้างนอก

692
00:58:28,963 --> 00:58:32,717
อิสราเอลเปลี่ยนจากการเป็นทาสแบบหนึ่ง
ไปสู่การเป็นทาสอีกแบบหนึ่ง

693
00:58:32,800 --> 00:58:34,219
ซึ่งหมายถึงพระยาห์เวห์

694
00:58:34,302 --> 00:58:38,264
เป้าหมายของเรื่องอพยพไม่ใช่ "เป็นอิสระ"

695
00:58:40,308 --> 00:58:42,894
มันคือ "ไปที่ภูเขาเพื่อบูชาพระเจ้า"

696
00:58:45,104 --> 00:58:47,106
(มีเดียน)

697
00:58:47,190 --> 00:58:49,776
"ไปรับบัญญัติเพื่อรับกฎหมาย

698
00:58:49,859 --> 00:58:52,362
จะได้รู้ว่าต้องกระทำอย่างไร
และต้องบูชาอย่างไร"

699
00:58:54,864 --> 00:58:57,951
พวกเขายังต้องดิ้นรนต่อสู้ทางวิญญาณ

700
00:58:58,034 --> 00:59:00,119
แม้พวกเขาจะเป็นอิสระทางการเมืองแล้ว

701
00:59:00,203 --> 00:59:03,498
พวกเขายังเหลือการเป็นอิสระทางจิตวิญญาณ

702
00:59:20,306 --> 00:59:21,766
ข้ามาเพื่อพูดกับพระองค์

703
00:59:21,849 --> 00:59:23,226
เพื่อตามหาพระองค์อีกครั้ง

704
00:59:26,729 --> 00:59:28,523
ข้าเคยเห็นเจ้าเป็นแบบนี้มาก่อน

705
00:59:32,318 --> 00:59:34,445
ข้าไม่อาจนำประชาชนของข้าได้
หากไม่มีพระเจ้า

706
00:59:36,781 --> 00:59:40,034
ข้าจะเดินไปกับพวกเขาและตามหาพระองค์
ไปพร้อมกันได้ยังไง

707
00:59:44,414 --> 00:59:45,540
หลายปีก่อน

708
00:59:46,499 --> 00:59:48,293
เจ้าพาแกะของข้าไปที่ทุ่ง

709
00:59:49,419 --> 00:59:52,297
ข้าจะได้เป็นอิสระและดูแลคนของข้า

710
00:59:55,174 --> 00:59:57,051
เจ้าเป็นข้ารับใช้ที่ดี

711
00:59:58,595 --> 01:00:00,013
เจ้าก็มีข้ารับใช้เหมือนกัน

712
01:00:01,598 --> 01:00:04,851
เลือกอย่างชาญฉลาด ใช้พวกเขา

713
01:00:06,269 --> 01:00:10,898
แล้วเจ้าจะได้ไปหาพระองค์อย่างมีสติ

714
01:00:11,691 --> 01:00:12,942
และขอให้ท่านช่วย

715
01:00:14,485 --> 01:00:15,903
เจโธรกลับมาอีกครั้ง

716
01:00:16,404 --> 01:00:19,699
แล้วเขาก็มองดูโมเสสทำธุรกรรม

717
01:00:19,782 --> 01:00:23,828
รับฟังปัญหาจากคนต่างๆ ที่มีข้อพิพาท

718
01:00:23,911 --> 01:00:26,623
และโมเสสก็เป็นทั้งผู้พิพากษาและลูกขุน

719
01:00:26,706 --> 01:00:30,918
เจโธรเห็นเขาทำแบบนี้และบอกกับเขาว่า

720
01:00:31,002 --> 01:00:33,212
"เจ้าจะทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้"

721
01:00:33,296 --> 01:00:35,465
"เดี๋ยวก็หมดไฟหรอก"

722
01:00:35,548 --> 01:00:38,217
แล้วเจโธรก็บอกเขาว่า
"นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องทำ"

723
01:00:38,301 --> 01:00:41,429
แล้วเขาก็อธิบายวิธีจัดระบบศาลให้ฟัง

724
01:00:41,512 --> 01:00:43,973
เจโธรในความคิดผม

725
01:00:44,766 --> 01:00:46,893
เป็นตัวอย่างที่ดีมาก

726
01:00:46,976 --> 01:00:50,980
ของคนที่ไม่ใช่ชาวยิว

727
01:00:51,064 --> 01:00:53,733
ที่นำความคิด

728
01:00:53,816 --> 01:00:58,613
และข้อเสนอแนะที่ดีที่สุด
จากประเพณีทางศาสนาของเขามาช่วย

729
01:00:59,280 --> 01:01:03,743
และโมเสสก็ฉลาดพอที่จะยอมรับปัญญานั้น

730
01:01:03,826 --> 01:01:07,372
ถึงแม้จะมาจากวัฒนธรรมที่ต่างออกไป

731
01:01:09,666 --> 01:01:10,792
มันยังอยู่ที่นี่

732
01:01:20,593 --> 01:01:22,095
เรื่องราวชีวิตของเรา

733
01:01:26,808 --> 01:01:28,351
อยากรู้จังว่ามันจะจบยังไง

734
01:01:34,899 --> 01:01:36,651
ข้าต้องไปขอความช่วยเหลือจากเขา

735
01:01:38,528 --> 01:01:39,487
เจ้าจะไป

736
01:02:00,007 --> 01:02:03,219
เล่าเรื่องนี้ให้ลูกๆ เราฟัง พวกเราจะได้เข้าใจ

737
01:02:06,973 --> 01:02:07,807
ไปเถอะ

738
01:02:17,984 --> 01:02:24,073
โมเสสขึ้นไปบนภูเขา เพื่อคุยกับพระเจ้าอีกครั้ง

739
01:02:36,711 --> 01:02:37,545
(อพยพ 19:16 18)

740
01:02:37,628 --> 01:02:41,299
"มีเสียงฟ้าร้องและสายฟ้า
พร้อมกับเมฆหนาคลุมภูเขา"

741
01:02:43,009 --> 01:02:45,678
"ภูเขาไซนายถูกปกคลุมด้วยควัน

742
01:02:45,762 --> 01:02:49,098
เพราะพระเจ้าลงมาที่นั่นในรูปของไฟ"

743
01:02:50,308 --> 01:02:54,061
"ควันพวยพุ่งขึ้นจากมันเหมือนควันจากเตาเผา

744
01:02:54,145 --> 01:02:58,191
และภูเขาทั้งลูกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง"

745
01:03:11,037 --> 01:03:12,121
พระองค์อยู่ที่ไหน

746
01:03:14,624 --> 01:03:16,876
ข้ามาไกลขนาดนี้เพื่อหาท่าน

747
01:03:18,795 --> 01:03:20,046
ทรงตรัสกับข้า

748
01:03:23,800 --> 01:03:25,301
หรือพระองค์หมดธุระกับข้าแล้ว

749
01:03:26,260 --> 01:03:27,845
ข้ายังไม่หมดธุระกับท่าน

750
01:03:29,722 --> 01:03:30,848
ได้ยินข้าหรือไม่

751
01:03:43,194 --> 01:03:44,904
ข้าไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร พระเจ้า

752
01:03:46,739 --> 01:03:48,282
ถ้าไม่รู้จะไปทางไหน

753
01:03:49,033 --> 01:03:50,326
ไม่มีท่าน ข้าก็หลงทาง

754
01:03:56,958 --> 01:03:59,752
เราสร้างเจ้าบนปีกของนกอินทรีย์

755
01:03:59,836 --> 01:04:01,629
และนำเจ้ามาหาตัวเรา

756
01:04:02,338 --> 01:04:05,842
หากเจ้าจะเชื่อฟังเสียงของเรา
และรักษาพันธสัญญาของเรา

757
01:04:05,925 --> 01:04:11,305
เจ้าก็จะได้เป็นอาณาจักรแห่งนักบวช
และชาติที่ศักดิ์สิทธิ์

758
01:04:12,390 --> 01:04:16,561
นี่คือถ้อยคำที่เจ้าจะบอกกับลูกหลานอิสราเอล

759
01:04:21,732 --> 01:04:23,192
หลายสัปดาห์ผ่านไป

760
01:04:26,070 --> 01:04:30,867
ชาวอิสราเอลเฝ้ารอการกลับมาของโมเสส
ในเงามืดของภูเขาไซนาย

761
01:04:49,093 --> 01:04:51,470
เขาจากไป 40 วัน 40 คืน

762
01:04:54,599 --> 01:04:55,683
เขาจะกลับมา

763
01:05:08,905 --> 01:05:11,282
คนพวกนี้คือคนที่ต้องอยู่กับความไม่แน่ไม่นอน

764
01:05:11,365 --> 01:05:14,327
เป็นครั้งแรกที่ผู้นำของพวกเขา
ไม่ได้อยู่ต่อหน้าพวกเขา

765
01:05:14,410 --> 01:05:15,995
คนที่ช่วยพวกเขาออกมา

766
01:05:16,078 --> 01:05:18,539
คนที่ได้ทำหน้าที่ประหนึ่งบิดาของชาติ

767
01:05:19,206 --> 01:05:20,333
เขาไม่อยู่ตรงนั้น

768
01:05:20,416 --> 01:05:22,877
พวกเขามองขึ้นไปและได้รับประสบการณ์นี้

769
01:05:22,960 --> 01:05:25,796
ที่น่าตื่นตาตื่นใจและน่ากลัว

770
01:05:25,880 --> 01:05:28,841
เมื่อคุณไม่รู้ว่าพรุ่งนี้...
หรือคุณจะรอดชีวิตอย่างไร

771
01:05:28,925 --> 01:05:30,635
หรือจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

772
01:05:30,718 --> 01:05:32,970
นั่นคือเวลาที่คุณอาจทำสิ่งที่ไม่ดีมากมาย

773
01:05:44,649 --> 01:05:45,733
นี่มันอะไรกัน

774
01:05:46,776 --> 01:05:50,321
เราต้องการพระเจ้าที่คนอื่นรู้จัก

775
01:05:50,404 --> 01:05:52,448
เทพที่เหมือนเทพอื่นๆ

776
01:05:52,531 --> 01:05:54,116
เรามีทองอียิปต์

777
01:05:54,951 --> 01:05:58,746
ก่อนที่เราจะไป เราจะละลายมัน
และสร้างเทพเจ้าที่จะปกป้องเรา

778
01:05:58,829 --> 01:06:00,289
โมเสสปกป้องเรา

779
01:06:03,042 --> 01:06:06,295
เจ้าเชื่อจริงๆ หรือว่าน้องเจ้ายังมีชีวิตอยู่

780
01:06:09,298 --> 01:06:10,341
เชื่อเหรอ

781
01:06:20,393 --> 01:06:22,228
เจ้าเป็นพี่ชายคนโต

782
01:06:24,313 --> 01:06:26,649
ได้เวลาทวงตำแหน่งคืนแล้ว

783
01:06:57,555 --> 01:06:58,889
"และแอรอนก็บอกกับพวกเขาว่า

784
01:06:58,973 --> 01:06:59,807
(อพยพ 32:2 4)

785
01:06:59,890 --> 01:07:03,978
ดึงต่างหูทองคำที่อยู่ในหูของภรรยาพวกเจ้า

786
01:07:04,061 --> 01:07:07,773
ลูกชายพวกเจ้าและลูกสาวพวกเจ้า
และนำมันมาให้ข้า"

787
01:07:12,194 --> 01:07:15,406
"และเขาก็รับทองคำมาจากมือของพวกเขา

788
01:07:15,489 --> 01:07:18,492
และสร้างมันด้วยเครื่องมือสลัก

789
01:07:18,993 --> 01:07:21,162
ขึ้นเป็นรูปหล่อลูกวัว"

790
01:07:25,374 --> 01:07:29,545
จำไว้ว่ามันคือการไม่เชื่อฟัง
ที่ทำให้เกิดภัยพิบัติในอียิปต์

791
01:07:29,628 --> 01:07:33,132
แต่เป็นการไม่เชื่อฟังของประชาชน
อีกฝั่งหนึ่งของถิ่นทุรกันดาร

792
01:07:33,215 --> 01:07:35,384
ที่พวกเขาสร้างพระเจ้าองค์นั้น

793
01:07:35,468 --> 01:07:39,972
มันคือการไม่เชื่อฟังนั้น
ที่ทำให้พวกเขาต้องเดินทาง

794
01:07:40,056 --> 01:07:42,641
ที่ไม่ควรจะเกินสิบวัน

795
01:07:42,725 --> 01:07:44,560
เป็นเวลา 40 ปี

796
01:07:53,903 --> 01:07:58,574
แอรอน ผู้เป็นพี่ชายของโมเสส
และเป็นปุโรหิตใหญ่ของอิสราเอล

797
01:07:58,657 --> 01:08:00,951
เขาคือคนที่ทำลูกวัวทองคำ

798
01:08:01,035 --> 01:08:04,288
เพราะเขารู้สึกถูกคุกคาม

799
01:08:04,371 --> 01:08:08,292
จากความไม่พอใจของชาวอิสราเอล

800
01:08:08,375 --> 01:08:12,755
ดังนั้นเพียงเพื่อทำให้พวกเขาสงบลง
เขาจึงทำพระเจ้าองค์นี้ให้พวกเขา

801
01:08:27,978 --> 01:08:31,315
เป็นที่เลื่องลือว่าโมเสสลงจากไซนาย

802
01:08:31,398 --> 01:08:35,319
ในขณะที่พวกเขากำลังเคารพบูชารูปลูกวัวทองคำ

803
01:08:37,530 --> 01:08:39,657
มันน่าเศร้ามาก

804
01:08:49,250 --> 01:08:50,126
นั่นโมเสส

805
01:08:54,505 --> 01:08:56,006
- โมเสส
- โมเสส

806
01:08:57,883 --> 01:08:59,135
โมเสส

807
01:08:59,635 --> 01:09:00,636
โมเสส

808
01:09:16,068 --> 01:09:16,902
โมเสส

809
01:09:36,046 --> 01:09:36,922
เปล่าประโยชน์

810
01:09:38,716 --> 01:09:40,342
ทั้งหมดนี้เปล่าประโยชน์

811
01:10:02,990 --> 01:10:05,993
โมเสส เขาตกใจและโกรธมาก

812
01:10:06,076 --> 01:10:10,372
เขาเอาแผ่นหินทั้งสอง
ที่บัญญัติสิบประการได้ถูกเขียนไว้

813
01:10:10,956 --> 01:10:12,166
และทุ่มมันลง

814
01:10:12,833 --> 01:10:14,460
ปัญหาการควบคุมความโกรธ

815
01:10:14,543 --> 01:10:18,172
นั่นเป็นธีมที่คุณเห็นตลอดชีวิตของโมเสส

816
01:10:20,466 --> 01:10:24,678
การต่อสู้กับความโกรธ
เป็นสิ่งที่เราสามารถเรียนรู้ได้มาก

817
01:10:26,347 --> 01:10:30,809
โมเสสเป็นคนที่หัวร้อน ระเบิดอารมณ์

818
01:10:31,435 --> 01:10:36,774
แล้วต้องคิดหาวิธี
ที่จะประกอบชิ้นส่วนเข้าด้วยกันอีกครั้ง

819
01:10:41,070 --> 01:10:41,904
ช่วยข้าด้วย

820
01:10:59,129 --> 01:11:00,047
พวกมันคืออะไร

821
01:11:06,428 --> 01:11:07,304
พระองค์ตอบแล้ว

822
01:11:09,765 --> 01:11:11,100
พระองค์ตอบข้าแล้ว

823
01:11:13,894 --> 01:11:16,021
และมอบของขวัญล้ำค่าที่สุดให้

824
01:11:19,275 --> 01:11:20,150
กฎของพระองค์

825
01:11:23,779 --> 01:11:24,613
ส่วนพวกเจ้า...

826
01:11:27,074 --> 01:11:29,285
ทุกคนทำข้าใจสลาย

827
01:11:33,664 --> 01:11:34,873
ข้าก็เลยทำมันสลายด้วย

828
01:11:36,625 --> 01:11:38,711
เพื่อเปลี่ยนวันที่ผ่านมา...

829
01:11:40,796 --> 01:11:42,548
เราต้องอภัย

830
01:11:43,674 --> 01:11:44,633
จำได้ไหม

831
01:11:45,426 --> 01:11:46,385
ปล่อยข้า

832
01:11:49,471 --> 01:11:50,389
ตอนนี้

833
01:12:10,868 --> 01:12:12,536
ข้าทำอะไรลงไป พระองค์

834
01:12:16,415 --> 01:12:17,374
ไปให้พ้น

835
01:12:23,213 --> 01:12:24,214
พระเจ้า

836
01:12:28,844 --> 01:12:30,471
ข้าทำให้พระองค์ผิดหวัง

837
01:12:31,347 --> 01:12:32,806
ได้เวลาแล้ว

838
01:12:33,640 --> 01:12:36,852
เราปล่อยน้ำให้ท่วมไปครั้งหนึ่ง
และไว้ชีวิตโนอาห์คนเดียว

839
01:12:37,353 --> 01:12:41,273
ครั้งนี้เราจะปล่อยเพลิงไฟ
และไว้ชีวิตเจ้าคนเดียว

840
01:12:41,357 --> 01:12:44,193
เผาพวกเขาเหรอ เผาทั้งหมดเลยเหรอ

841
01:12:45,486 --> 01:12:46,612
แต่พระองค์

842
01:12:47,988 --> 01:12:49,865
เราอาจจะไปถึงดินแดนแห่งพันธสัญญาแล้ว

843
01:12:49,948 --> 01:12:51,658
ถ้าพระองค์ไม่นำข้ามาทางนี้

844
01:12:52,868 --> 01:12:56,580
- เรื่องพวกนี้คงจะไม่เกิดขึ้น
- ดินแดนแห่งพันธสัญญาจะมีประโยชน์อะไร

845
01:12:56,663 --> 01:12:59,041
ถ้าเจ้าไม่รู้วิธีอยู่ที่นั่น

846
01:12:59,750 --> 01:13:02,836
เจ้าอาจมีอิสรภาพ แต่เจ้าจะรักษามันไว้ไม่ได้
หากไม่มีความจริง

847
01:13:04,213 --> 01:13:05,881
เราจะเริ่มต้นกันใหม่

848
01:13:05,964 --> 01:13:06,965
ไม่

849
01:13:08,634 --> 01:13:11,845
ให้อภัยพวกเขาเถิด ให้อภัยเรา ให้อภัยข้า

850
01:13:13,806 --> 01:13:14,640
ให้อภัย

851
01:13:27,277 --> 01:13:28,570
อีกครั้ง พระเจ้าทนไม่ไหว

852
01:13:28,654 --> 01:13:31,698
"เราจะฆ่าทุกคน
และจะเริ่มต้นใหม่กับเจ้าคนเดียว"

853
01:13:32,199 --> 01:13:33,992
และโมเสสพูดจาห้ามทัพเขา

854
01:13:34,076 --> 01:13:36,745
หุนหันพลันแล่น ลองคิดดูสิ

855
01:13:36,829 --> 01:13:38,205
พวกอียิปต์จะว่ายังไง

856
01:13:38,288 --> 01:13:40,499
คุณพาเราออกไปในทะเลทรายเพื่อฆ่าเราเหรอ

857
01:13:55,097 --> 01:13:56,181
ปล่อยพวกเขาไป

858
01:13:59,184 --> 01:14:00,561
พวกเขาต่อต้านเจ้า

859
01:14:01,854 --> 01:14:02,688
ต่อต้านพระเจ้า

860
01:14:02,771 --> 01:14:03,897
ปล่อยพวกเขาไป

861
01:14:05,732 --> 01:14:06,942
พวกเขาสมควรตาย

862
01:14:09,069 --> 01:14:11,321
เราควรทำให้พวกเขาเป็นตัวอย่างให้คนอื่นๆ

863
01:14:11,405 --> 01:14:13,866
เจ้าไม่ควรก่อเหตุฆาตกรรม

864
01:14:15,284 --> 01:14:16,368
นี่คือกฎหมาย

865
01:14:16,994 --> 01:14:17,870
กฎหมายอะไร

866
01:14:20,706 --> 01:14:22,791
กฎที่ข้าทำลายไป ปล่อยพวกเขาไป

867
01:14:41,602 --> 01:14:43,520
ท่องกฎให้เราฟัง โมเสส

868
01:14:44,605 --> 01:14:46,565
เรามาท่องให้กันและกันฟัง

869
01:14:47,858 --> 01:14:49,651
จนกว่าเราจะไม่ต้องท่องอีก

870
01:14:53,071 --> 01:14:55,073
เพราะกฎหมายจะเขียนอยู่ในตัวเรา

871
01:14:59,286 --> 01:15:04,458
เจ้าไม่ควรสร้างรูปเคารพใดๆ

872
01:15:09,505 --> 01:15:12,758
เจ้าไม่ควรมีพระเจ้าอื่นต่อหน้าเรา

873
01:15:17,804 --> 01:15:21,475
เจ้าไม่ควรออกพระนามของพระเจ้า
โดยเปล่าประโยชน์

874
01:15:33,904 --> 01:15:35,239
เจ้าจะไม่โลภ

875
01:15:45,332 --> 01:15:46,500
เจ้าไม่ควร...

876
01:16:06,270 --> 01:16:10,440
สิ่งที่ทำให้ลูกหลานอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร
รู้สึกแปลกแยก

877
01:16:10,524 --> 01:16:11,858
คือการไร้ซึ่งพันธสัญญา

878
01:16:11,942 --> 01:16:15,988
และเหตุผลที่พวกเขายังคงอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
นานเท่าที่พวกเขาอยู่

879
01:16:16,071 --> 01:16:17,573
ก็คือเพื่อผนึกพันธสัญญา

880
01:16:18,323 --> 01:16:22,953
พระเจ้าอาจพาพวกเขาไปดินแดนคานาอัน
ได้ทุกเมื่อ แต่พวกเขายังไม่พร้อม

881
01:16:28,000 --> 01:16:29,918
จงระลึกถึงวันสะบาโต

882
01:16:31,336 --> 01:16:32,629
จงถือเป็นวันศักดิ์สิทธิ์

883
01:16:34,006 --> 01:16:35,882
เคารพบิดามารดาของเจ้า

884
01:16:38,093 --> 01:16:41,179
เจ้าจะไม่ล่วงประเวณี

885
01:16:49,229 --> 01:16:51,940
เจ้าจะไม่ให้การเท็จ

886
01:16:52,024 --> 01:16:55,068
พระคัมภีร์ไม่เคยใช้คำว่า "บัญญัติ"

887
01:16:55,152 --> 01:16:58,238
บอกว่าสิบ แต่มีสิบอย่าง

888
01:16:58,322 --> 01:17:01,950
สิบ "ดีวาริม" สิบประเด็น สิบหลักการ

889
01:17:02,034 --> 01:17:08,248
ห้าข้อแรกเกี่ยวกับความสัมพันธ์
ของมนุษย์กับพระเจ้า

890
01:17:08,332 --> 01:17:10,459
เจ้าจะไม่มีพระเจ้าอื่นต่อหน้าเรา

891
01:17:10,959 --> 01:17:13,587
ไม่ควรออกพระนามพระเจ้าโดยเปล่าประโยชน์

892
01:17:13,670 --> 01:17:16,798
บัญญัติห้าข้อสุดท้ายคือสังคม

893
01:17:16,882 --> 01:17:20,677
เกี่ยวกับคนให้ความเคารพต่อกันและกัน

894
01:17:20,761 --> 01:17:22,304
ทำสิ่งที่ถูกต้องต่อกันและกัน

895
01:17:23,013 --> 01:17:28,435
ไม่ควรปรารถนาบ้านของเพื่อนบ้าน
หรือสิ่งใดที่เป็นของเพื่อนบ้าน

896
01:17:28,518 --> 01:17:30,729
พระเจ้าตรัสว่า
"เจ้าอยู่แบบไม่มีโครงสร้างไม่ได้"

897
01:17:30,812 --> 01:17:33,482
"เราไม่ได้พาเจ้าออกมาเพื่อมาเป็นคนไร้ค่า"

898
01:17:33,565 --> 01:17:35,484
"เราพาเจ้าออกมาเพื่อเป็นอะไรสักอย่าง"

899
01:17:35,567 --> 01:17:38,820
"ดังนั้นกฎหมายเหล่านี้
จึงเป็นจุดเริ่มต้นของหลักจริยธรรม

900
01:17:38,904 --> 01:17:41,239
ที่จะปฏิวัติโลกทั้งใบ"

901
01:17:53,001 --> 01:17:53,835
ท่านแม่

902
01:18:09,893 --> 01:18:12,062
ทำไมเศร้าล่ะ โมเสส

903
01:18:16,608 --> 01:18:18,110
สำหรับทุกอย่างที่ข้าทำผิด

904
01:18:24,116 --> 01:18:26,785
สำหรับทุกอย่างที่ข้ายังเหลืออยู่

905
01:18:28,078 --> 01:18:29,579
ลูกทำได้ดีแล้ว

906
01:18:36,503 --> 01:18:40,173
ลูกพาพวกเขาออกจากอียิปต์ตามที่พระเจ้าขอ

907
01:18:42,676 --> 01:18:45,721
ให้กฎหมายพวกเขาไว้ใช้ในชีวิต

908
01:18:48,849 --> 01:18:50,308
ให้ชีวิตพวกเขา

909
01:18:58,191 --> 01:18:59,901
แล้วยัง

910
01:19:01,486 --> 01:19:04,072
ต้องการอะไรจากตัวเองอีก

911
01:19:06,324 --> 01:19:09,870
ข้าต้องนำพวกเขาไปยังดินแดนแห่งพันธสัญญา

912
01:19:12,372 --> 01:19:14,458
พวกเขาจะไปถึงที่นั่นด้วยตัวเอง

913
01:19:17,461 --> 01:19:18,295
โดยไม่มีลูก

914
01:19:22,591 --> 01:19:25,635
สามผู้เล่นหลักในเรื่องนี้

915
01:19:25,719 --> 01:19:27,304
โมเสส แอรอน และมิเรียม

916
01:19:28,513 --> 01:19:32,809
พวกเขาไปไม่ถึงดินแดนแห่งพันธสัญญา

917
01:19:35,395 --> 01:19:36,563
มา

918
01:19:39,316 --> 01:19:42,694
ช่วงเวลาเดียวที่เจ็บปวดและน่าเศร้าที่สุด

919
01:19:42,778 --> 01:19:45,572
ในคัมภีร์ไบเบิลทั้งเล่มคือโมเสส

920
01:19:45,655 --> 01:19:48,533
ที่ได้รับมอบหมายจากพระเจ้า

921
01:19:48,617 --> 01:19:53,205
เพื่อทำภารกิจที่ยากและอันตรายนี้

922
01:19:53,288 --> 01:19:57,292
นำชาวอิสราเอลข้ามทะเลทรายมา 40 ปี

923
01:19:57,375 --> 01:20:02,339
และทำหน้าที่นั้นอย่างซื่อสัตย์จนเสร็จสิ้น

924
01:20:03,215 --> 01:20:08,011
แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมกับลูกหลาน
อิสราเอลในดินแดนแห่งพันธสัญญา

925
01:20:09,596 --> 01:20:10,764
มันน่าเศร้ามาก

926
01:20:14,100 --> 01:20:15,393
ดูนั่น โมเสส

927
01:20:18,897 --> 01:20:19,898
อยู่นั่นไง

928
01:20:21,358 --> 01:20:26,238
การปฏิเสธโมเสสไม่ให้เข้าดินแดนแห่งพันธสัญญา

929
01:20:26,321 --> 01:20:29,282
สะท้อนชีวิตในสมัยใหม่

930
01:20:29,366 --> 01:20:32,369
ผ่านชีวิตของมาร์ติน ลูเทอร์ คิง จูเนียร์

931
01:20:34,412 --> 01:20:39,000
คืนก่อนเขาตาย
เขาสะท้อนความรู้สึกของโมเสส

932
01:20:39,084 --> 01:20:42,128
เขาบอกว่า "ผมเคยขึ้นไปบนยอดเขา"

933
01:20:42,212 --> 01:20:44,005
"ผมเคยเห็นดินแดนแห่งพันธสัญญา"

934
01:20:44,089 --> 01:20:46,633
"ผมอาจไม่ได้ไปที่นั่นกับคุณ
แต่ผมอยู่ที่นี่เพื่อบอกคุณ

935
01:20:46,716 --> 01:20:48,301
คุณจะไปถึงดินแดนแห่งพันธสัญญา"

936
01:20:48,385 --> 01:20:52,305
มันเหมือนกับว่าเขากำลังถ่ายทอดโมเสส
ในช่วงเวลานั้น

937
01:20:52,389 --> 01:20:54,349
และถ้าเรื่องราวของโมเสสจะมีความหมาย

938
01:20:54,432 --> 01:20:57,602
นั่นคือแม้ว่าคุณจะไปถึงคานาอัน

939
01:20:57,686 --> 01:21:01,147
แม้ว่าคุณจะมีอิสระในนาม

940
01:21:01,231 --> 01:21:03,400
มันยังต้องการการต่อสู้

941
01:21:03,483 --> 01:21:05,902
สิ่งที่ต้องใช้เพื่อจะได้รับอิสระ

942
01:21:05,986 --> 01:21:09,030
แตกต่างจากสิ่งที่ต้องใช้เพื่อรักษาอิสระ

943
01:21:16,872 --> 01:21:18,081
ดินแดนแห่งพันธสัญญา

944
01:21:21,543 --> 01:21:23,295
และข้าจะไม่มีวันไปถึงที่นั่น

945
01:21:26,172 --> 01:21:27,007
ไม่

946
01:21:29,676 --> 01:21:31,136
แต่ลูกหลานของเจ้าจะไปถึง

947
01:21:33,263 --> 01:21:34,264
โมเสส

948
01:21:39,185 --> 01:21:40,562
เข้าข้างในเถอะ

949
01:21:53,491 --> 01:21:54,326
มาเร็วเข้า

950
01:21:59,956 --> 01:22:02,667
"และโมเสส ผู้รับใช้ของพระเจ้า

951
01:22:02,751 --> 01:22:05,962
ตายที่นั่นในโมอับ ตามที่พระเจ้าตรัสไว้"

952
01:22:06,046 --> 01:22:07,422
(เฉลยธรรมบัญญัติ 34:5 10-12)

953
01:22:07,505 --> 01:22:11,843
"นับแต่นั้นมา ไม่มีศาสดาใดๆ
ในอิสราเอลเหมือนโมเสส

954
01:22:11,927 --> 01:22:14,262
ผู้ที่พระเจ้าทรงรู้จักแบบซึ่งๆ หน้า…

955
01:22:16,389 --> 01:22:21,686
ผู้ที่ทำทุกสัญญาณ ทุกสิ่งที่น่าอัศจรรย์
ที่พระเจ้าส่งเขาไปทำในอียิปต์

956
01:22:21,770 --> 01:22:26,274
ต่อฟาโรห์ ต่อเจ้าหน้าที่ทั้งหมดของเขา
และต่อแผ่นดินของเขา"

957
01:22:28,443 --> 01:22:32,113
"เพราะไม่มีใครเคยแสดงพลังมหาศาล

958
01:22:32,197 --> 01:22:35,784
หรือกระทำการอันน่าอัศจรรย์อย่างที่โมเสสทำ

959
01:22:35,867 --> 01:22:38,620
ต่อสายตาของชาวอิสราเอลทั้งปวงมาก่อนเลย"

960
01:26:37,734 --> 01:26:39,736
คำบรรยายโดย จิตรวดี ตรีมาศ