1
00:00:37,829 --> 00:00:41,958
(ปีศาจของฉัน)

2
00:00:45,295 --> 00:00:47,297
นรกของเธอน่าจะเริ่มขึ้นแล้ว

3
00:00:50,508 --> 00:00:52,010
ถ้าเจอของของฉันก็ติดต่อมา

4
00:00:52,719 --> 00:00:53,636
ไม่แน่นะ

5
00:00:54,137 --> 00:00:55,096
นั่นอาจจะเป็น…

6
00:00:56,347 --> 00:00:58,892
เชือกที่ช่วยฉุดเธอขึ้นมาจากนรกก็ได้

7
00:00:59,476 --> 00:01:00,435
เขานั่นแหละค่ะ

8
00:01:02,562 --> 00:01:05,899
เป็นฝีมือของโนซอกมินค่ะ
ที่ฆ่าคุณแม่และโดกยอง

9
00:01:07,442 --> 00:01:09,486
เขาพยายามจะฆ่าโดโดฮีด้วย

10
00:01:11,112 --> 00:01:13,239
โนซอกมิน หมอนั่น

11
00:01:15,700 --> 00:01:16,993
เป็นปีศาจค่ะ

12
00:01:23,249 --> 00:01:25,919
คุณแม่ไม่เคยเชื่อในอะไรเลย
ศาสนายิ่งไม่ต้องพูดถึง

13
00:01:26,002 --> 00:01:28,838
แต่กลับเริ่มไปสารภาพบาปทุกวัน
ตั้งแต่พ่อแม่เธอตาย

14
00:01:28,922 --> 00:01:30,089
คิดว่าเพราะอะไรล่ะ

15
00:01:30,173 --> 00:01:32,425
เขาอยากล้างบาปอะไรใจแทบขาดขนาดนั้น

16
00:01:32,509 --> 00:01:34,302
เขากลัวอะไรหัวหดขนาดนั้น

17
00:01:35,970 --> 00:01:39,891
ความเมตตา
และความรักที่เธอได้รับมาทั้งหมด

18
00:01:40,600 --> 00:01:43,394
ที่จริงแล้ว มันคือตั๋วไปสวรรค์ของคุณแม่

19
00:01:44,479 --> 00:01:45,355
โกหก

20
00:01:45,438 --> 00:01:46,356
โกหก

21
00:01:51,945 --> 00:01:53,363
งั้นก็ไปถามเองนะ

22
00:01:53,446 --> 00:01:55,073
จะในนรกหรือสวรรค์ก็เถอะ

23
00:01:55,156 --> 00:01:57,033
ไปหาคุณแม่แล้วถามความจริงซะ

24
00:02:43,037 --> 00:02:44,080
ท่านประธานใหญ่ เป็นอะไรไหมครับ

25
00:02:46,666 --> 00:02:47,500
ท่านประธานใหญ่

26
00:02:48,543 --> 00:02:49,544
ท่านประธานใหญ่

27
00:02:52,922 --> 00:02:53,798
ท่านประธานใหญ่

28
00:03:00,930 --> 00:03:03,057
พลังที่ว่าคือแบบนี้เองเหรอ

29
00:03:06,978 --> 00:03:08,229
ฆ่าฉันสิ

30
00:03:08,313 --> 00:03:09,856
มาตกนรกไปด้วยกัน

31
00:03:11,190 --> 00:03:13,443
แกจะดับสลายถ้าฆ่ามนุษย์นี่

32
00:03:17,155 --> 00:03:18,364
พลังก็ไม่มี

33
00:03:19,157 --> 00:03:20,867
รู้เยอะไปจะเสี่ยงตายเอานะ

34
00:03:21,367 --> 00:03:22,535
จองกูวอน

35
00:03:30,501 --> 00:03:32,295
ถึงฉันจะฆ่าแกไม่ได้

36
00:03:32,378 --> 00:03:34,172
แต่ฉันทรมานแกเท่าไรก็ได้

37
00:03:35,048 --> 00:03:37,717
จนแกต้องเอ่ยปากขอให้ฉันฆ่าแกแน่

38
00:03:40,470 --> 00:03:41,846
พอได้แล้ว จองกูวอน

39
00:03:41,930 --> 00:03:43,389
ปล่อยให้ตำรวจจัดการเถอะ

40
00:03:43,473 --> 00:03:44,974
ไม่มีประโยชน์หรอก

41
00:03:45,058 --> 00:03:47,894
ยังไงก็ไม่เจอหลักฐานหรืออะไรอยู่ดี

42
00:03:48,645 --> 00:03:51,272
เธอแตะฉันไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ

43
00:03:52,440 --> 00:03:54,817
มีหลักฐานชิ้นหนึ่งที่แกกำจัดไม่ได้

44
00:03:57,278 --> 00:03:58,238
คิม…

45
00:03:59,364 --> 00:04:00,448
เซรา

46
00:04:08,081 --> 00:04:09,457
สามีฉัน

47
00:04:09,540 --> 00:04:12,961
กระวนกระวายใจอยู่ตลอดว่าคุณแม่

48
00:04:13,044 --> 00:04:15,129
จะไม่ยกตำแหน่งประธานใหญ่ให้

49
00:04:16,256 --> 00:04:18,800
เขาเลยเตรียมการไว้ค่ะ

50
00:04:18,883 --> 00:04:23,179
คุณมีข้อมูลมากมายขนาดนี้
โดยที่โนซอกมินไม่รู้ได้ยังไงครับ

51
00:04:23,763 --> 00:04:24,722
สามี…

52
00:04:26,224 --> 00:04:29,227
คิดว่าฉันมันหูหนวกตาบอดค่ะ

53
00:04:33,314 --> 00:04:35,775
ครอบครัวเวรนี่คือตัวปัญหาทุกที

54
00:04:35,858 --> 00:04:37,860
นายก็น่าจะทำตัวดีๆ
กับคนในครอบครัวหน่อย

55
00:04:39,654 --> 00:04:40,905
มาทำข้อตกลงกับฉันเถอะ

56
00:04:41,614 --> 00:04:43,533
อยากได้วิญญาณหรืออะไรก็เอาไปเลย

57
00:04:43,616 --> 00:04:44,617
แต่ว่า

58
00:04:45,285 --> 00:04:47,203
อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เลยนะ

59
00:04:48,079 --> 00:04:50,248
ฉันจะไม่ทำอะไรโดฮีอีกเลย

60
00:04:50,331 --> 00:04:51,416
ฉันสัญญา

61
00:04:55,628 --> 00:04:57,297
ฟังดูแย่ชะมัด

62
00:04:57,380 --> 00:04:59,632
นายนี่มันเลวไม่สิ้นสุดจริงๆ

63
00:04:59,716 --> 00:05:01,175
เพราะมีสวะแบบนายนี่ไง

64
00:05:01,801 --> 00:05:03,886
ปีศาจอย่างฉันเลยโดนแย่งงาน

65
00:05:03,970 --> 00:05:05,346
ยอมแพ้ซะเถอะ โนซอกมิน

66
00:05:06,347 --> 00:05:08,558
นายไม่มีที่ให้หนีแล้ว

67
00:05:13,479 --> 00:05:14,355
ทำไมจะไม่มี

68
00:05:15,315 --> 00:05:16,607
ก็นรกไง

69
00:05:20,862 --> 00:05:21,696
ไม่นะ

70
00:05:36,544 --> 00:05:42,884
(ตอน 14
นรกของกันและกัน)

71
00:05:42,967 --> 00:05:45,720
เขาทำถึงขั้นนี้
เพราะอยากเป็นประธานใหญ่เนี่ยนะ

72
00:05:47,388 --> 00:05:48,931
ปีศาจของแท้เลยจริงๆ

73
00:05:49,432 --> 00:05:53,186
โนซอกมินตบตาคนเก่ง
มาโดยตลอดเลยนะครับ

74
00:05:54,020 --> 00:05:55,521
ติดต่อคนในครอบครัวเขาหรือยัง

75
00:05:55,605 --> 00:05:58,858
ครับ ผมติดต่อประธานโนซูอัน
กับประธานจูซอกฮุนแล้ว

76
00:05:58,941 --> 00:06:00,193
จะว่าไปสองคนนั้น

77
00:06:00,276 --> 00:06:02,070
เป็นทั้งครอบครัวของ
เหยื่อและผู้ต้องสงสัยเลย

78
00:06:02,153 --> 00:06:03,154
เวรกรรม

79
00:06:07,200 --> 00:06:08,326
ท่านประธานโนซูอัน

80
00:06:08,409 --> 00:06:09,368
เรื่องจริงเหรอคะ

81
00:06:09,869 --> 00:06:12,163
ที่พี่ชายฉันคือคนร้ายที่ฆ่าแม่

82
00:06:13,289 --> 00:06:14,123
ครับ

83
00:06:24,008 --> 00:06:25,843
ประธานใหญ่โนซอกมินแห่งมีแรกรุ๊ป

84
00:06:25,927 --> 00:06:28,012
กระโดดจากตึกสูงฆ่าตัวตายค่ะ

85
00:06:28,096 --> 00:06:30,431
- ประธานใหญ่มีแรกรุ๊ปเหรอ
- ประธานใหญ่โนต้องสงสัยว่า

86
00:06:30,515 --> 00:06:33,434
เป็นคนร้ายที่ฆ่าอดีตประธานใหญ่ จูชอนซุก
ซึ่งสร้างความตกใจอย่างมาก

87
00:06:33,518 --> 00:06:36,646
และยังมีการเปิดเผยว่าเขา
เป็นผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังการยักยอก

88
00:06:36,729 --> 00:06:39,524
และทุจริตเงินจำนวนมหาศาล
ที่เพิ่งเกิดขึ้นในมีแรกรุ๊ปอีกด้วย

89
00:06:40,233 --> 00:06:42,693
ขณะนี้ยังไม่พบร่างของประธานใหญ่โน

90
00:06:42,777 --> 00:06:43,903
ตำรวจ…

91
00:06:48,533 --> 00:06:50,159
เขาตายจริงๆ หรือเปล่า

92
00:06:50,243 --> 00:06:51,577
ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่

93
00:06:51,661 --> 00:06:53,079
ฉันคงเจอตัวเขาแล้ว

94
00:06:53,704 --> 00:06:55,039
ฉันลองใช้พลัง

95
00:06:55,623 --> 00:06:58,000
วาร์ปไปหาโนซอกมินแล้ว

96
00:06:58,084 --> 00:06:59,293
แต่ไม่ได้ผล

97
00:07:00,169 --> 00:07:01,921
ฉันน่าจะรีบไปให้เร็วกว่านี้

98
00:07:03,548 --> 00:07:04,382
ขอโทษนะ

99
00:07:07,385 --> 00:07:08,553
ไม่เป็นไร

100
00:07:08,636 --> 00:07:09,762
แค่นี้ฉันไม่เจ็บหรอก

101
00:07:30,408 --> 00:07:31,576
คุณจองกูวอน

102
00:07:31,659 --> 00:07:33,035
ขอโทษที่มาโดยไม่บอกนะครับ

103
00:07:33,119 --> 00:07:34,871
ไปสถานีตำรวจมาเหรอ

104
00:07:34,954 --> 00:07:36,789
โดฮีเป็นไงบ้างครับ

105
00:07:38,708 --> 00:07:39,917
เจอศพหรือยัง

106
00:07:40,751 --> 00:07:41,919
ยังเลย

107
00:07:42,003 --> 00:07:43,880
กำลังค้นหากันอยู่ แต่คงจะไม่ง่าย

108
00:07:43,963 --> 00:07:47,508
เห็นว่าในฤดูหนาว
กว่าศพจะลอยขึ้นมาก็เป็นเดือนเลย

109
00:07:47,592 --> 00:07:48,843
ภรรยาโนซอกมินล่ะ

110
00:07:48,926 --> 00:07:50,928
คำให้การของพี่สะใภ้เป็นรูปธรรมมาก

111
00:07:51,012 --> 00:07:52,388
ตำรวจน่าจะเริ่มสืบสวนเลย

112
00:07:53,181 --> 00:07:55,892
ว่าแต่คุณไปเกลี้ยกล่อมพี่สะใภ้ยังไงครับ

113
00:07:57,685 --> 00:07:59,312
ฉันแค่ให้เธอรับรู้ความเป็นจริง

114
00:08:00,521 --> 00:08:03,149
คนเรานี่น่ากลัวที่สุดจริงๆ

115
00:08:03,232 --> 00:08:04,692
ฆ่าแม่แท้ๆ ของตัวเอง

116
00:08:04,775 --> 00:08:06,777
แถมยังโบ้ยความผิดใส่ลูกในไส้อีก

117
00:08:07,445 --> 00:08:09,780
เขาใช้ทุกคนในครอบครัวเป็นเครื่องมือ

118
00:08:09,864 --> 00:08:11,073
ให้ตัวเองบรรลุเป้าหมาย

119
00:08:11,157 --> 00:08:14,660
การกระทำที่ไร้มนุษยธรรม
เกิดจากมนุษย์มากที่สุดนี่แหละ

120
00:08:17,788 --> 00:08:18,956
โนซอกมิน…

121
00:08:21,584 --> 00:08:23,419
พูดเรื่องแปลกๆ กับฉันด้วย

122
00:08:25,213 --> 00:08:26,464
เรื่องแปลกๆ เหรอ

123
00:08:27,381 --> 00:08:29,008
เขาบอกว่าคุณนายจู

124
00:08:29,091 --> 00:08:30,593
ฆ่าพ่อแม่ฉัน

125
00:08:32,553 --> 00:08:35,181
อะไรน่ะ เหลวไหลเกินไปแล้ว

126
00:08:35,264 --> 00:08:36,265
เธอคงไม่ได้เชื่อใช่ไหม

127
00:08:36,349 --> 00:08:38,351
ฉันรู้ว่ามันเหลวไหล

128
00:08:39,101 --> 00:08:40,561
แต่มันติดอยู่ในหัวฉัน

129
00:08:40,645 --> 00:08:43,022
คุณป้าไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนั้นนะ โดฮี

130
00:08:44,023 --> 00:08:45,900
เขาบอกว่าวันที่พ่อแม่ฉันเสีย

131
00:08:45,983 --> 00:08:47,693
พ่อฉันไปหาคุณนายจู

132
00:08:48,986 --> 00:08:52,031
เพื่อจะขู่เรียกเงิน
จากการลงทุนครั้งใหญ่ที่ใกล้แค่เอื้อม

133
00:08:53,324 --> 00:08:54,867
โดฮี เธอไม่ต้องเก็บไปใส่ใจนะ

134
00:08:54,951 --> 00:08:58,371
เขาก็แค่อยากพูดทำร้ายจิตใจเธอ
จนวินาทีสุดท้ายนั่นแหละ

135
00:09:03,376 --> 00:09:04,794
นายคิดว่าไง

136
00:09:04,877 --> 00:09:06,504
เรื่องที่โนซอกมินพูดน่ะ

137
00:09:07,964 --> 00:09:09,590
ไม่ใช่เรื่องจริงหรอกครับ

138
00:09:09,674 --> 00:09:11,008
จะเป็นเรื่องจริงไม่ได้ด้วย

139
00:09:11,801 --> 00:09:15,513
คุณป้าคือคนที่ช่วยดึงโดฮีขึ้นมาจากนรก

140
00:09:15,596 --> 00:09:18,349
ถ้ากลับกลายเป็นว่าคุณป้า
คือคนที่สร้างนรกขึ้นมาซะเอง

141
00:09:18,849 --> 00:09:20,726
โดฮีจะแตกสลายไม่เหลือชิ้นดีนะครับ

142
00:09:20,810 --> 00:09:23,187
เท่ากับว่าโลกที่เธอเชื่อมั่นมาตลอด

143
00:09:23,271 --> 00:09:24,564
เป็นแค่เรื่องโกหก

144
00:09:57,930 --> 00:09:59,181
จองกูวอน

145
00:10:00,266 --> 00:10:01,142
อือ

146
00:10:02,393 --> 00:10:03,227
ฉันแค่

147
00:10:04,186 --> 00:10:05,563
อยากรู้ว่านายอยู่ไหม

148
00:10:09,817 --> 00:10:11,360
ฉันกอดเธออยู่นี่ไง

149
00:10:12,737 --> 00:10:14,113
เรียกได้ตลอดนะ

150
00:10:14,196 --> 00:10:17,199
ไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันก็จะตอบ

151
00:10:20,036 --> 00:10:21,037
จองกูวอน

152
00:10:21,704 --> 00:10:23,873
อือ โดโดฮี

153
00:10:26,292 --> 00:10:27,376
จองกูวอน

154
00:10:28,169 --> 00:10:29,754
อือ โดโดฮี

155
00:10:41,599 --> 00:10:43,017
จองกูวอน

156
00:10:43,100 --> 00:10:45,603
อือ ฉันอยู่ตรงนี้

157
00:10:56,489 --> 00:11:00,701
(ประธานใหญ่โนซอกมินแห่งมีแรกรุ๊ป
กระโดดตึกฆ่าตัวตาย)

158
00:11:01,285 --> 00:11:03,621
เป็นที่ทราบกันดีว่าประธานโดโดฮี

159
00:11:03,704 --> 00:11:07,083
อยู่กับประธานใหญ่โนซอกมิน
ขณะที่เขากระโดดตึก…

160
00:11:07,166 --> 00:11:08,876
เราออกแถลงการณ์
อย่างเป็นทางการไปแล้ว

161
00:11:08,959 --> 00:11:11,045
- ปล่อยข่าวแบบนั้นไม่ได้สิคะ
- นี่เป็นเรื่องส่วนตัวที่สะเทือนใจ

162
00:11:11,128 --> 00:11:13,381
- แต่เวลาจะเยียวยาทุกสิ่งครับ
- ไม่ครับ เราจะไม่ให้สัมภาษณ์

163
00:11:13,464 --> 00:11:14,423
อะไรทั้งนั้นครับ

164
00:11:15,091 --> 00:11:16,759
แถลงการณ์…

165
00:11:16,842 --> 00:11:18,135
- ฮัลโหล คุณนักข่าวครับ
- ฮัลโหล

166
00:11:18,219 --> 00:11:19,637
ฟังผมอยู่ไหมครับ ฮัลโหล

167
00:11:23,849 --> 00:11:26,352
อย่าเปลืองพลังงาน
กับการโต้ตอบที่ไร้ประโยชน์

168
00:11:26,435 --> 00:11:27,812
แล้วตั้งใจทำงานดีกว่าค่ะ

169
00:11:36,445 --> 00:11:37,405
เรา

170
00:11:37,947 --> 00:11:39,448
ควรจะทำพิธีทรงเจ้าไหมคะเนี่ย

171
00:11:39,532 --> 00:11:40,449
พิธีทรงเจ้าเหรอ

172
00:11:42,159 --> 00:11:44,203
ก็มีคนตายอยู่เรื่อยเลยนี่คะ

173
00:11:44,286 --> 00:11:45,746
มันต้องมีซัมติงสิ

174
00:11:45,830 --> 00:11:49,917
ฉันว่าบริษัทเราต้องมีสิ่งชั่วร้ายเกาะอยู่
แถมเกาะซะแน่นเลยด้วยค่ะ

175
00:11:50,000 --> 00:11:51,585
พิธีทรงเจ้าใช้เงินเยอะด้วยสิ

176
00:11:51,669 --> 00:11:53,671
อีกอย่าง ถึงทำแบบนั้นไป

177
00:11:53,754 --> 00:11:56,841
ก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่า

178
00:11:57,425 --> 00:11:59,593
ให้ผมไปคุยกับท่านประธานดูไหมครับ

179
00:11:59,677 --> 00:12:01,429
- อะไร เรื่องพิธีทรงเจ้าเหรอ
- ถูก

180
00:12:05,641 --> 00:12:07,893
ฉันบอกว่าให้ตั้งใจทำงานไงคะ

181
00:12:07,977 --> 00:12:09,103
- ค่ะ
- ครับ

182
00:12:14,024 --> 00:12:15,067
คือว่า

183
00:12:15,943 --> 00:12:18,154
ตอนนี้นักข่าวมามุงกันเพียบเลย

184
00:12:18,737 --> 00:12:20,739
ผมว่าเราควรจะช่วยล้อมเป็นโล่มนุษย์

185
00:12:20,823 --> 00:12:22,700
ให้ท่านประธานเข้ามาทำงานได้ดีไหมครับ

186
00:12:22,783 --> 00:12:24,034
อรุณสวัสดิ์…

187
00:12:24,118 --> 00:12:25,661
อรุณเฉยๆ ครับ

188
00:12:28,038 --> 00:12:29,707
ฝ่าฝูงชนเบอร์นั้นมาได้ไงเนี่ย

189
00:12:30,583 --> 00:12:32,418
ถ้าว่างมากนัก
ฉันหางานให้ทำเอาไหมคะ

190
00:12:32,501 --> 00:12:33,878
ไม่ล่ะครับ

191
00:12:33,961 --> 00:12:35,671
ผมยุ่งกับการเตรียมอีเวนต์สุดๆ

192
00:12:36,464 --> 00:12:37,715
เรางานยุ่งเนอะ

193
00:12:37,798 --> 00:12:39,592
มา เร่งเลยๆ

194
00:12:40,676 --> 00:12:41,677
เชิญค่ะ

195
00:12:41,760 --> 00:12:43,137
มาถึงโดยปลอดภัยนะคะ

196
00:12:44,096 --> 00:12:45,973
ต้องขอบคุณพลังของจองกูวอนค่ะ

197
00:12:46,056 --> 00:12:47,766
ที่นี่วุ่นวายอีกแล้วนะคะ

198
00:12:48,559 --> 00:12:49,852
แต่อดทนแค่ไม่กี่วันหรอกค่ะ

199
00:12:50,478 --> 00:12:52,396
เดี๋ยวคนก็จะลืมกันไปเอง

200
00:12:54,190 --> 00:12:55,524
มีอะไรต้องอนุมัติเหรอคะ

201
00:13:04,783 --> 00:13:05,784
ให้ผิดคนสินะคะ

202
00:13:05,868 --> 00:13:07,244
ให้ถูกคนแล้วค่ะ

203
00:13:07,328 --> 00:13:09,663
โทษทีนะ นี่จะขับไล่ผมเหรอ

204
00:13:09,747 --> 00:13:11,040
ใช่ที่ไหนล่ะคะ

205
00:13:11,123 --> 00:13:12,875
เราเจอเรื่องร้ายๆ ไม่หยุดหย่อน
เลยเตรียมมาให้

206
00:13:12,958 --> 00:13:15,711
ไม่ต้องกังวลนะคะ ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

207
00:13:17,213 --> 00:13:19,298
หูเบานะเนี่ย หน้าไม่ให้แท้ๆ

208
00:13:20,090 --> 00:13:21,217
ตายแล้ว นี่แพงนะ

209
00:13:23,135 --> 00:13:24,386
นี่

210
00:13:24,470 --> 00:13:26,388
เลขาชิน ฉันขอรับไว้แค่น้ำใจนะคะ

211
00:13:26,472 --> 00:13:27,473
เข้าใจแล้วค่ะ

212
00:13:28,557 --> 00:13:30,935
ช่างคล้ายกับหัวหน้าพัคจนไม่น่าเชื่อ

213
00:13:42,905 --> 00:13:46,367
ก็นะ เธอมียันต์ที่แข็งแกร่งกว่า
อยู่ข้างกายแล้วนี่

214
00:13:56,001 --> 00:13:57,002
ครับ

215
00:13:59,630 --> 00:14:02,341
มีแขกมาหาค่ะ ชื่อคุณจินกายอง

216
00:14:10,266 --> 00:14:11,183
กินสิครับ

217
00:14:11,684 --> 00:14:13,727
ร้านนี้อร่อยที่สุดในย่านนี้แล้ว

218
00:14:21,026 --> 00:14:22,820
พรุ่งนี้ฉันจะแสดงครั้งสุดท้ายค่ะ

219
00:14:24,780 --> 00:14:26,699
นี่แทนคำขอโทษหรือเปล่านะ

220
00:14:27,199 --> 00:14:28,617
ฉันไม่ขอโทษใครหรอกค่ะ

221
00:14:29,243 --> 00:14:31,328
ใช่ว่าคำพูดไม่กี่คำ
จะแก้ไขอะไรได้สักหน่อย

222
00:14:33,038 --> 00:14:35,124
คำขอโทษก็แค่สิ่งที่ทำให้คนพูดรู้สึกดีขึ้น

223
00:14:39,587 --> 00:14:40,671
ฉันมันแย่เองค่ะ

224
00:14:41,547 --> 00:14:42,923
ทั้งเรื่องที่หลอกคุณจูซอกฮุน

225
00:14:43,424 --> 00:14:45,259
และอยากให้คุณโดโดฮีตาย

226
00:14:45,342 --> 00:14:47,094
แกล้งไม่เห็นแค่แป๊บเดียวก็ได้

227
00:14:47,177 --> 00:14:50,097
โดโดฮีต้องตาย ประธานถึงจะรอดนะ

228
00:14:51,682 --> 00:14:53,642
ถ้าต้องเจอสถานการณ์นั้นอีก

229
00:14:55,102 --> 00:14:56,645
คุณจะเลือกทำอีกแบบไหมครับ

230
00:14:57,229 --> 00:14:58,188
ไม่ค่ะ

231
00:14:59,398 --> 00:15:00,482
ฉันเป็นแบบนี้

232
00:15:01,734 --> 00:15:03,819
และนี่คือวิธีแสดงความรักต่อประธานของฉัน

233
00:15:04,528 --> 00:15:05,571
ผมจะพยายามเข้าใจนะครับ

234
00:15:06,488 --> 00:15:07,948
คุณจินกายองเคยบอกนี่ครับ

235
00:15:08,532 --> 00:15:09,783
ว่าเรามีอะไรเหมือนกัน

236
00:15:11,285 --> 00:15:14,288
อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่ง
ที่จะพยายามเข้าใจคุณครับ

237
00:15:17,499 --> 00:15:18,500
กินสิครับ

238
00:15:26,175 --> 00:15:28,052
- กวาดตรงนั้นด้วย
- ครับ ลูกพี่

239
00:15:28,135 --> 00:15:29,261
(ข้าวต้มเนื้ออก)

240
00:15:29,345 --> 00:15:30,554
- ลูกพี่
- เริ่มจากตรงนั้น

241
00:15:30,638 --> 00:15:33,140
พวกเราน้อมนำคำพูดของลูกพี่

242
00:15:33,724 --> 00:15:36,518
มาเริ่มอาชีพที่ยืดอกได้
กับเนื้ออกแล้วนะครับ

243
00:15:36,602 --> 00:15:37,603
ผม…

244
00:15:41,565 --> 00:15:42,441
ปากสว่างเอ๊ย

245
00:15:42,524 --> 00:15:43,651
ครับ ลูกพี่

246
00:15:45,027 --> 00:15:45,861
ครับ

247
00:15:46,779 --> 00:15:47,738
ต้นหอมนั่น

248
00:15:48,447 --> 00:15:50,824
ไหงต้นหอมนั่นมันเล็กเฉยเลยล่ะ

249
00:15:54,662 --> 00:15:55,913
ขอโทษครับ ลูกพี่

250
00:15:55,996 --> 00:15:57,289
ผมจะแก้ไขครับ ลูกพี่

251
00:15:59,208 --> 00:16:02,044
รบกวนแก้งานด้วยนะครับ คุณเชฟ

252
00:16:02,544 --> 00:16:03,545
ครับ

253
00:16:04,296 --> 00:16:05,714
ลุง

254
00:16:05,798 --> 00:16:06,924
ต้นหอมนั่นใหญ่แล้วเหรอ

255
00:16:07,007 --> 00:16:08,133
ปัดโธ่

256
00:16:08,217 --> 00:16:09,385
ลูกผู้ชายตัวจริง

257
00:16:09,468 --> 00:16:10,761
ต้องต้นหอมใหญ่

258
00:16:10,844 --> 00:16:12,221
เอาต้นหอมใหญ่มา

259
00:16:12,721 --> 00:16:14,890
- ครับ ลูกพี่
- ฉันทำอะไรผิด

260
00:16:15,391 --> 00:16:17,267
เราบริการจากหัวใจครับ

261
00:16:18,435 --> 00:16:20,229
ข้าวต้มเนื้ออกครับ

262
00:16:30,990 --> 00:16:33,450
ฉันคิดว่าควรจะคืนให้เจ้าของ

263
00:16:33,534 --> 00:16:34,368
(ดีม่อน)

264
00:16:36,745 --> 00:16:37,579
ขอตัวค่ะ

265
00:16:40,541 --> 00:16:41,917
โนซอกมินบอกว่า

266
00:16:42,876 --> 00:16:43,961
จูชอนซุก

267
00:16:44,670 --> 00:16:45,921
ฆ่าพ่อแม่โดโดฮี

268
00:16:48,882 --> 00:16:49,925
ไม่รู้มาก่อนสินะ

269
00:16:50,426 --> 00:16:51,260
ค่ะ

270
00:16:52,386 --> 00:16:55,806
แต่ถ้าสามีฉันพูดแบบนั้น

271
00:16:55,889 --> 00:16:57,349
เขาน่าจะพูดจริงนะคะ

272
00:16:58,350 --> 00:17:01,103
เพราะเขาเชื่อว่าคุณแม่

273
00:17:01,186 --> 00:17:03,397
ทำเรื่องที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นได้

274
00:17:13,699 --> 00:17:15,743
(ดีม่อน)

275
00:17:19,121 --> 00:17:19,955
ประธาน

276
00:17:21,498 --> 00:17:23,876
คนร้ายไม่ใช่โนโดกยองจริงเหรอ

277
00:17:24,752 --> 00:17:26,670
สรุปว่าคนร้ายมีกี่คนกันแน่

278
00:17:26,754 --> 00:17:30,382
ทำไมยิ่งขุดยิ่งเจอคนร้ายใหม่อยู่เรื่อย

279
00:17:30,466 --> 00:17:31,800
คราวนี้ตัวจริงแล้วใช่ไหม

280
00:17:31,884 --> 00:17:33,635
- หัวหน้าพัค
- หือ

281
00:17:34,803 --> 00:17:35,971
สมมติว่า

282
00:17:37,931 --> 00:17:41,393
มีคนหนึ่งที่เราเชื่อใจว่า
เป็นผู้มีพระคุณที่ดึงเราขึ้นมาจากนรก

283
00:17:44,354 --> 00:17:45,439
แต่ที่จริงแล้ว

284
00:17:46,857 --> 00:17:49,276
เขาคนนั้นคือตัวการ
ที่ลากเราลงสู่นรกซะเอง

285
00:17:51,904 --> 00:17:53,489
ถ้าเป็นหัวหน้าพัค จะทำไงเหรอ

286
00:17:54,490 --> 00:17:55,532
ก็ต้องตัดขาดไง

287
00:17:56,325 --> 00:17:59,495
ถ้าความสัมพันธ์นั้นทำร้ายเรา
การตัดขาดคือการเยียวยาที่ดีที่สุดนะ

288
00:18:00,079 --> 00:18:01,413
ถ้าเขาตายไปแล้วล่ะ

289
00:18:01,497 --> 00:18:02,956
งั้นก็ตัดขาดไปแล้วไง หมดปัญหา

290
00:18:03,040 --> 00:18:04,541
ว่าแต่พูดถึงใครอยู่เหรอ

291
00:18:06,460 --> 00:18:07,503
จูชอนซุก

292
00:18:08,754 --> 00:18:09,838
จูชอนซุก…

293
00:18:11,882 --> 00:18:13,842
อาจจะฆ่าพ่อแม่โดโดฮี

294
00:18:14,384 --> 00:18:15,761
เดี๋ยวนะ

295
00:18:15,844 --> 00:18:17,971
แต่ฆ่าก็คือฆ่า ไม่ฆ่าก็คือไม่ฆ่าสิ

296
00:18:18,055 --> 00:18:19,807
อาจจะฆ่านี่หมายความว่าไง

297
00:18:19,890 --> 00:18:21,683
เป็นคำพูดของโนซอกมิน
เลยยังไม่แน่ชัดน่ะ

298
00:18:21,767 --> 00:18:22,601
โอ๊ยตาย

299
00:18:22,684 --> 00:18:24,728
หมอนั่นทิ้งระเบิดไว้ก่อนตายนี่นา

300
00:18:25,771 --> 00:18:27,106
มันคงเป็นคนร้ายจริงๆ แหละ

301
00:18:27,189 --> 00:18:29,066
ชั่วช้ายันวินาทีสุดท้ายแบบนี้

302
00:18:31,276 --> 00:18:33,987
ประธานถึงได้หน้าอมทุกข์สินะ

303
00:18:34,780 --> 00:18:36,323
ปัญหานี้ไม่ง่ายเลยแฮะ

304
00:18:36,865 --> 00:18:38,784
จะขุดคุ้ยความจริงก็หวั่นใจ

305
00:18:38,867 --> 00:18:41,245
แต่จะให้ปิดไว้เฉยๆ ก็ค้างคาใจอีก

306
00:18:41,745 --> 00:18:43,122
แต่ถ้าเป็นผมนะ…

307
00:18:45,124 --> 00:18:46,083
ยังไงล่ะ

308
00:18:46,166 --> 00:18:48,335
ผมคงจะไม่ยอมรับ

309
00:18:48,418 --> 00:18:49,503
และปิดมันไว้แบบนั้น

310
00:18:53,924 --> 00:18:54,967
ถ้าปิด

311
00:18:58,595 --> 00:18:59,680
มันจะปิดมิดเหรอ

312
00:19:00,681 --> 00:19:03,725
ก็คงจะเจ็บเป็นพักๆ
เหมือนมีก้างปลาติดคอ

313
00:19:04,726 --> 00:19:05,602
แต่ไงก็เถอะ

314
00:19:06,562 --> 00:19:08,230
ความสุขแบบครึ่งๆ กลางๆ

315
00:19:08,313 --> 00:19:09,815
ยังดีกว่าความจริงที่เจ็บปวดนี่

316
00:19:25,455 --> 00:19:28,542
น่าจะมีบทความยอดขาย
สินค้าตัวใหม่ออกมาแล้วนะ

317
00:19:33,463 --> 00:19:36,884
(ยังคงไม่พบร่างประธานใหญ่โนซอกมิน)

318
00:19:36,967 --> 00:19:39,845
คุณแม่ไม่เคยเชื่อในอะไรเลย
ศาสนายิ่งไม่ต้องพูดถึง

319
00:19:39,928 --> 00:19:42,973
แต่กลับเริ่มไปสารภาพบาปทุกวัน
ตั้งแต่พ่อแม่เธอตาย

320
00:19:43,056 --> 00:19:44,266
คิดว่าเพราะอะไรล่ะ

321
00:19:44,349 --> 00:19:46,602
เขาอยากล้างบาปอะไรใจแทบขาดขนาดนั้น

322
00:19:46,685 --> 00:19:48,812
เขากลัวอะไรหัวหดขนาดนั้น

323
00:19:56,695 --> 00:19:59,531
(มีแรอิเล็กทรอนิกส์
อุบัติเหตุจากการทำงาน)

324
00:20:10,292 --> 00:20:14,129
(มีแรอิเล็กทรอนิกส์ยอมรับเรื่องอุบัติเหตุ
จากการทำงานอย่างเป็นทางการครั้งแรก)

325
00:20:25,390 --> 00:20:26,808
(ประธานจูชอนซุกคุกเข่า)

326
00:20:26,892 --> 00:20:29,728
ผมจะเปิดโปงทุกอย่างซะ

327
00:20:31,521 --> 00:20:33,482
นี่นายกล้าขู่ฉันเหรอ

328
00:20:33,565 --> 00:20:34,608
ต้องการอะไร

329
00:20:35,609 --> 00:20:36,526
คอยดูนะครับ

330
00:20:37,361 --> 00:20:40,656
มันจะไม่มีทาง
เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก

331
00:20:40,739 --> 00:20:44,201
ความเมตตา
และความรักที่เธอได้รับมาทั้งหมด

332
00:20:44,868 --> 00:20:47,704
ที่จริงแล้ว มันคือตั๋วไปสวรรค์ของคุณแม่

333
00:20:47,788 --> 00:20:49,706
แต่นแต๊น

334
00:20:49,790 --> 00:20:52,626
วันครบรอบวันตายของพ่อแม่
ที่แกคอยจัดแจงมาเกือบ 20 ปี

335
00:20:52,709 --> 00:20:55,087
ขอให้มันสิ้นสุดลงตั้งแต่วันนี้

336
00:20:55,170 --> 00:20:56,588
ฉลองวันเกิดแกแทนเถอะ

337
00:21:20,445 --> 00:21:24,199
เลขาชินร่วมงานกับคุณนายจู
มานานแค่ไหนแล้วคะ

338
00:21:24,283 --> 00:21:27,202
ก่อนจะมาทำงานกับคุณ
ก็ประมาณ 20 ปีแล้วค่ะ

339
00:21:29,037 --> 00:21:30,580
ถ้างั้น

340
00:21:30,664 --> 00:21:34,543
ตอนที่คุณนายจูยอมรับเรื่องอุบัติเหตุ
จากการทำงานของมีแรอิเล็กทรอนิกส์ครั้งแรก

341
00:21:35,043 --> 00:21:36,962
เลขาชินก็คงอยู่ด้วยสินะคะ

342
00:21:37,045 --> 00:21:38,088
ใช่ค่ะ

343
00:21:38,171 --> 00:21:41,675
ฉันเริ่มทำงานเป็นเลขาท่านก็ตอนนั้นแหละ

344
00:21:47,389 --> 00:21:50,392
คุณนายจูใช้ไม้เท้าตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอคะ

345
00:21:52,436 --> 00:21:54,521
ตอนฉันเจอท่านครั้งแรก
ท่านก็ใช้ไม้เท้าอยู่แล้ว

346
00:21:55,355 --> 00:21:58,567
ช่วงนั้นแหละค่ะ ที่คุณเจอท่านครั้งแรก

347
00:21:59,776 --> 00:22:01,361
ตอนงานศพพ่อแม่คุณ

348
00:22:07,326 --> 00:22:08,285
ตอนนั้น

349
00:22:09,244 --> 00:22:10,912
เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ

350
00:22:12,998 --> 00:22:15,208
ท่านไม่ได้บอกเหตุผลค่ะ

351
00:22:15,292 --> 00:22:18,211
ทุกคนรู้แค่ว่าเป็นโรคประจำตัวของท่าน

352
00:22:50,035 --> 00:22:51,161
จองกูวอน

353
00:22:53,080 --> 00:22:54,873
ฉันควรทำยังไง

354
00:23:11,431 --> 00:23:14,267
คุณนายจูไม่ชอบให้ฉัน

355
00:23:15,227 --> 00:23:17,604
ระลึกถึงวันตายของพ่อแม่
ในวันเกิดฉันเอง

356
00:23:19,356 --> 00:23:21,024
แล้วก็คอยบอก

357
00:23:21,108 --> 00:23:22,609
ให้ฉันรีบลืมอดีตที่แย่ๆ ไป

358
00:23:34,538 --> 00:23:36,164
ถ้าสิ่งที่โนซอกมินพูดเป็นความจริง

359
00:23:40,669 --> 00:23:43,004
ถ้าคุณนายจูหลอกฉันจริงๆ

360
00:23:46,216 --> 00:23:47,676
แล้วฉันจะทำยังไง

361
00:23:50,971 --> 00:23:52,264
ฉันรู้สึก

362
00:23:53,056 --> 00:23:54,641
เหมือนติดอยู่ในกับดักเลย

363
00:24:02,065 --> 00:24:03,233
จำข้อความสุดท้าย

364
00:24:04,234 --> 00:24:06,820
ที่จูชอนซุกส่งให้เธอก่อนตายได้ไหม

365
00:24:10,949 --> 00:24:12,325
ท่านบอกรักเธอนะ

366
00:24:12,409 --> 00:24:13,368
(โดฮี รักนะ)

367
00:24:16,037 --> 00:24:19,374
ท่านอุตส่าห์กดส่งข้อความ
แม้ในตอนที่กำลังทรมานอยู่

368
00:24:21,418 --> 00:24:25,005
นั่นคือสิ่งที่ท่านอยากบอกเธอจากใจจริงนะ

369
00:24:30,468 --> 00:24:31,636
มนุษย์

370
00:24:33,638 --> 00:24:37,100
ซื่อสัตย์กับตัวเองมากที่สุด
ในตอนที่กำลังจะตาย

371
00:24:41,688 --> 00:24:44,107
นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นจากมนุษย์

372
00:24:44,191 --> 00:24:45,442
ตลอด 200 ปีที่ผ่านมา

373
00:24:51,239 --> 00:24:53,074
ถูกของนาย

374
00:24:59,289 --> 00:25:01,082
น่าเสียดายที่คนตายพูดไม่ได้

375
00:25:01,833 --> 00:25:03,710
ถ้าได้พูดอะไรกับจูชอนซุกสักคำ

376
00:25:04,419 --> 00:25:05,879
ทุกอย่างคงคลี่คลายแท้ๆ

377
00:25:06,796 --> 00:25:07,881
ว่าไหม

378
00:25:21,478 --> 00:25:22,479
มีนะ

379
00:25:24,522 --> 00:25:27,442
วิธีฟังสิ่งที่คุณนายจูพูด

380
00:25:41,414 --> 00:25:43,375
เธอจะฟังสิ่งที่จูชอนซุกพูดจากที่นี่ได้ยังไง

381
00:25:43,458 --> 00:25:45,293
ที่นี่มีบาทหลวงที่สนิทกับคุณนายจู

382
00:25:45,377 --> 00:25:47,712
ชื่อบาทหลวงมีคาเอล

383
00:25:48,213 --> 00:25:49,214
บาทหลวง

384
00:25:50,257 --> 00:25:52,050
อาจจะรู้อะไรอยู่ก็ได้

385
00:25:53,009 --> 00:25:54,511
บาทหลวงจะรู้อะไรได้ไงกัน

386
00:25:58,515 --> 00:25:59,391
คุณพ่อ

387
00:26:04,187 --> 00:26:05,480
อ๋อ

388
00:26:05,563 --> 00:26:06,439
จากการสารภาพบาป

389
00:26:07,065 --> 00:26:09,526
โดฮี ไม่ได้เจอกันนานนะ

390
00:26:13,029 --> 00:26:14,823
นี่สามีหนูเองค่ะ

391
00:26:22,747 --> 00:26:24,332
ผมบาทหลวงมีคาเอลครับ

392
00:26:25,250 --> 00:26:26,209
จองกูวอน

393
00:26:28,795 --> 00:26:30,213
การพูดของเขามีเอกลักษณ์นิดนึงน่ะค่ะ

394
00:26:30,297 --> 00:26:32,173
คงมาจากแดนไกลสินะครับ

395
00:26:35,552 --> 00:26:36,636
อ้อ

396
00:26:36,720 --> 00:26:39,014
งานศพของลูกจูชอนซุกเป็นยังไงบ้างล่ะ

397
00:26:39,097 --> 00:26:41,766
ฉันติดทำกิจกรรมอาสาที่มองโกเลีย
เลยไปร่วมงานไม่ได้

398
00:26:43,143 --> 00:26:44,686
มีอะไรเกิดขึ้นเยอะเลยค่ะ

399
00:26:44,769 --> 00:26:47,147
ฉันอ่านเจอในหนังสือพิมพ์แล้วล่ะ

400
00:26:47,731 --> 00:26:49,649
เห็นว่าซอกมินตายแล้ว

401
00:26:52,235 --> 00:26:54,612
ที่จริง หนูมาเพราะเรื่องนั้นค่ะ

402
00:26:54,696 --> 00:26:57,407
เขาพูดอะไรแปลกๆ กับหนูก่อนจะตาย

403
00:27:04,039 --> 00:27:04,873
เราขอ

404
00:27:05,707 --> 00:27:07,917
คุยกันตามลำพังสักครู่ได้ไหมครับ

405
00:27:10,211 --> 00:27:11,713
รอข้างนอกแป๊บนึงได้ไหม

406
00:27:14,799 --> 00:27:17,177
มีอะไรก็เรียกฉันทันทีนะ

407
00:27:17,260 --> 00:27:18,094
อือ

408
00:27:44,204 --> 00:27:46,289
หมอนั่นขัดอารมณ์ยังไงก็ไม่รู้

409
00:27:53,046 --> 00:27:55,256
ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้วสินะ

410
00:28:01,429 --> 00:28:02,931
ลูกจูชอนซุก…

411
00:28:04,974 --> 00:28:07,394
ทนทุกข์ทรมานจนวินาทีสุดท้าย

412
00:28:13,650 --> 00:28:16,319
เพราะไม่ได้ซื่อตรงกับหนูเต็มร้อย

413
00:28:26,496 --> 00:28:27,622
คุณพ่อ

414
00:28:28,373 --> 00:28:30,208
ลูกคงขึ้นสวรรค์ไม่ได้ใช่ไหมคะ

415
00:28:32,460 --> 00:28:35,171
ลูกมีสิ่งหนึ่งที่กลัว

416
00:28:36,756 --> 00:28:38,466
ยิ่งกว่าการตกนรก

417
00:28:39,759 --> 00:28:41,177
ลูกกลัวว่า

418
00:28:43,847 --> 00:28:45,765
จะไม่ได้รับการให้อภัยจากเด็กคนนั้น

419
00:28:46,641 --> 00:28:50,687
นรกอยู่ในใจลูกเองนะ

420
00:28:51,604 --> 00:28:53,273
จากนี้ไปก็สารภาพความจริง

421
00:28:54,441 --> 00:28:55,859
และปลดปล่อยตัวเองซะ

422
00:28:57,569 --> 00:28:58,778
ความจริง…

423
00:29:06,035 --> 00:29:08,037
ถ้าลูกยังไม่กล้าพอ

424
00:29:09,205 --> 00:29:11,124
จนถึงวันที่ลูกตาย

425
00:29:13,460 --> 00:29:14,419
และ…

426
00:29:17,714 --> 00:29:19,924
ถ้าโดฮีอยากรู้ความจริง

427
00:29:21,718 --> 00:29:22,761
ถึงตอนนั้น…

428
00:29:25,972 --> 00:29:28,057
คุณพ่อช่วยบอกแกด้วยนะคะ

429
00:29:36,983 --> 00:29:39,694
นี่เป็นคำสั่งของท่านประธานเหรอครับ

430
00:29:40,820 --> 00:29:43,740
คนที่สั่งแก้ข้อมูลการตรวจวัด
สภาพแวดล้อมในการทำงาน

431
00:29:43,823 --> 00:29:44,949
ใช่ท่านประธานหรือเปล่า

432
00:29:45,033 --> 00:29:46,075
แค่แป๊บเดียวน่า

433
00:29:46,576 --> 00:29:50,079
พอเรื่องลงทุนชัดเจนเมื่อไหร่
ฉันจะเปลี่ยนเครื่องดักฝุ่นทันที

434
00:29:50,747 --> 00:29:51,915
"แป๊บเดียว" เหรอครับ

435
00:29:52,540 --> 00:29:55,126
คนอาจจะต้องตาย
ในช่วงเวลาแค่แป๊บเดียวนั่น

436
00:29:55,210 --> 00:29:59,422
ท่านกำลังสื่อว่าจะเอาชีวิตคน
มาแลกกับเงินลงทุนเหรอครับ

437
00:29:59,506 --> 00:30:01,299
ทุกอย่างมันมีลำดับขั้นตอน

438
00:30:02,967 --> 00:30:04,761
เราต้องยอมรับความเสี่ยง

439
00:30:05,595 --> 00:30:07,430
เพื่อสิ่งที่สำคัญกว่า

440
00:30:07,514 --> 00:30:09,849
ไม่ได้มาเสี่ยงเองก็พูดได้สิครับ

441
00:30:10,517 --> 00:30:13,311
ท่านประธานกำลังสังเวยคนงานในบริษัท

442
00:30:13,853 --> 00:30:17,982
ที่ศรัทธาในตัวท่าน
เพื่อความสำเร็จของตัวเองนะครับ

443
00:30:19,442 --> 00:30:21,945
รู้หรือเปล่าว่าบริษัทเรา
กำลังอยู่ในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน

444
00:30:22,904 --> 00:30:25,740
ข้อเสนอลงทุนใหญ่ๆ แบบนั้น
ไม่ได้มีมาบ่อยๆ นะ

445
00:30:27,325 --> 00:30:28,576
ช่วยไม่ได้หรอก

446
00:30:28,660 --> 00:30:29,744
ในทุกเรื่อง

447
00:30:30,578 --> 00:30:32,038
ต้องมีคนเสียสละเป็นธรรมดา

448
00:30:32,121 --> 00:30:33,957
งั้นก็ไม่มีทางเลือกนะครับ

449
00:30:34,457 --> 00:30:37,001
ผมจะเปิดโปงทุกอย่างซะ

450
00:30:46,344 --> 00:30:48,263
นี่นายกล้าขู่ฉันเหรอ

451
00:30:49,180 --> 00:30:50,306
ต้องการอะไร

452
00:30:51,099 --> 00:30:52,058
เงินเหรอ

453
00:30:52,141 --> 00:30:55,645
ผมแค่ต้องการให้ท่านประธานรับผิดชอบ

454
00:30:55,728 --> 00:30:58,523
และอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครับ

455
00:30:58,606 --> 00:31:01,985
นายนึกจะทิ้งขว้างบริษัทตอนไหนก็ไป

456
00:31:02,569 --> 00:31:03,903
ยังจะมาอ้างสิทธิ์อะไรอีก

457
00:31:06,656 --> 00:31:09,951
นี่คือบริษัทฉัน

458
00:31:10,034 --> 00:31:12,537
ท่านประธานไม่ได้สร้างที่นี่มาคนเดียวนะครับ

459
00:31:12,620 --> 00:31:14,914
บริษัทนี้สร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรง

460
00:31:14,998 --> 00:31:17,041
ของทุกคนที่ทำงานที่นี่

461
00:31:17,125 --> 00:31:19,335
ที่รัก พอแค่นี้เถอะ

462
00:31:19,419 --> 00:31:20,879
เราไม่มีเวลาแล้ว

463
00:31:20,962 --> 00:31:22,422
คอยดูนะครับ

464
00:31:22,505 --> 00:31:26,175
มันจะไม่มีทาง
เป็นอย่างที่ท่านประธานหวังหรอก

465
00:31:57,540 --> 00:32:00,793
คุณนักข่าวครับ เดี๋ยวภรรยาผม
จะส่งรายละเอียดไปให้ทันที

466
00:32:00,877 --> 00:32:03,129
เรื่องนี้มีชีวิตคนนับร้อยเป็นเดิมพัน

467
00:32:03,212 --> 00:32:05,131
จะปิดเรื่องนี้ไว้ไม่ได้เด็ดขาดนะครับ

468
00:32:09,636 --> 00:32:11,930
ฉันอุตส่าห์ฟูมฟักบริษัทนี้ขึ้นมา

469
00:32:13,181 --> 00:32:15,141
กล้าดีจะมาทำลายบริษัทฉันเหรอ

470
00:32:23,066 --> 00:32:23,900
ที่รัก

471
00:32:23,983 --> 00:32:25,693
ก่อนตาย

472
00:32:25,777 --> 00:32:27,070
ผมต้องสะสางเรื่องนี้ให้ได้

473
00:32:30,740 --> 00:32:33,076
ฉันจะทำทุกหนทางเพื่อหยุดไว้ให้ได้

474
00:32:33,660 --> 00:32:35,411
หยุดด้วยสองมือของฉันนี่แหละ

475
00:32:51,219 --> 00:32:53,638
จะหมดเวลาแล้วนะ ที่รัก

476
00:32:58,184 --> 00:32:59,185
ไม่ต้องห่วงนะ

477
00:33:00,436 --> 00:33:02,814
เราจะไปหาโดฮีกันก่อน

478
00:33:12,490 --> 00:33:13,658
ไม่นะ

479
00:33:50,945 --> 00:33:53,906
(ลูกสาวฉัน โดฮี)

480
00:34:01,247 --> 00:34:02,498
นี่ ฟื้นสิ

481
00:34:04,042 --> 00:34:05,043
ที่รัก

482
00:34:06,794 --> 00:34:07,754
ที่รัก

483
00:34:57,887 --> 00:34:59,722
ช่วยเมียฉันที

484
00:35:06,562 --> 00:35:08,397
นายขอพรไม่ได้แล้ว

485
00:35:08,898 --> 00:35:11,067
เพราะนายทำข้อตกลงกับฉันไปแล้ว
เมื่อสิบปีก่อน

486
00:35:12,068 --> 00:35:14,862
ฉันทิ้งโดฮีไว้คนเดียวไม่ได้ ขอร้องนะ

487
00:35:17,073 --> 00:35:20,159
นายจะตายด้วยอาการหัวใจวาย

488
00:35:27,166 --> 00:35:28,459
โดฮี

489
00:35:29,794 --> 00:35:31,003
โดฮี

490
00:36:22,471 --> 00:36:23,514
นาย…

491
00:36:26,601 --> 00:36:28,519
ทำเรื่องบ้าอะไรลงไป

492
00:36:31,606 --> 00:36:32,857
แววตาเธอ

493
00:36:33,691 --> 00:36:35,860
ก็เหมือนต้องการอะไรสุดหัวใจเลยนะ

494
00:36:38,446 --> 00:36:39,530
ว่าไงนะ

495
00:36:40,573 --> 00:36:43,367
ฉันทำให้สมหวังเอาไหม

496
00:36:45,036 --> 00:36:47,496
ความปรารถนาสุดแรงกล้าของเธอ
จะกลายเป็นจริง

497
00:36:48,080 --> 00:36:49,665
และเธอจะได้ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ

498
00:36:49,749 --> 00:36:51,375
แล้วค่อยชดใช้อีกสิบปีข้างหน้า

499
00:36:52,668 --> 00:36:54,170
สิบปีหลังจากนี้

500
00:36:55,922 --> 00:36:57,340
วิญญาณของเธอจะตกนรก

501
00:37:07,600 --> 00:37:08,434
นาย…

502
00:37:14,190 --> 00:37:15,358
คือปีศาจสินะ

503
00:37:53,354 --> 00:37:54,855
ลูกจูชอนซุก

504
00:37:55,439 --> 00:37:58,567
นึกเสียใจกับเรื่องคืนนั้นมาทั้งชีวิต

505
00:38:00,194 --> 00:38:02,363
เธอโทษตัวเองว่าถ้าไม่ตามพ่อแม่หนูไป

506
00:38:02,446 --> 00:38:05,700
เหตุการณ์อาจจะต่างไปจากนี้

507
00:38:33,394 --> 00:38:34,353
เขาว่าไง

508
00:38:35,730 --> 00:38:37,440
โนซอกมินโกหกน่ะ

509
00:38:39,984 --> 00:38:42,445
แล้วทำไมสีหน้าเธอเป็นงั้น

510
00:38:44,322 --> 00:38:46,824
ฉันรู้สึกผิดที่เผลอสงสัยในตัวคุณนายจูน่ะ

511
00:38:49,201 --> 00:38:50,036
ไปกันเถอะ

512
00:39:22,985 --> 00:39:24,612
ฉันขอไปอาบน้ำแล้วเข้านอนก่อนนะ

513
00:39:25,571 --> 00:39:26,572
โดโดฮี

514
00:39:30,951 --> 00:39:31,786
ไม่เป็นไรหรอก

515
00:39:31,869 --> 00:39:33,621
แค่เหนื่อยๆ น่ะ

516
00:40:15,746 --> 00:40:16,914
ตั้งแต่วันนั้นมา

517
00:40:19,291 --> 00:40:21,919
ทัศนคติต่อชีวิตของลูกจูชอนซุกก็เปลี่ยนไป

518
00:40:23,587 --> 00:40:25,965
พอได้เจอกับปีศาจตัวจริงแล้ว

519
00:40:28,384 --> 00:40:30,719
เธอถึงหยุดกลายเป็นปีศาจ

520
00:42:12,530 --> 00:42:13,531
จะไปไหนเหรอ

521
00:42:15,115 --> 00:42:16,784
ไปทำข้อตกลงน่ะ

522
00:42:19,912 --> 00:42:22,248
พอดีฉันเครื่องติด
เวลาทำงานตอนกลางคืนมากกว่า

523
00:42:29,880 --> 00:42:30,798
นอนก่อนเลย

524
00:42:31,549 --> 00:42:32,508
ไม่ต้องรอฉัน

525
00:43:35,821 --> 00:43:37,281
มาอีกแล้วสินะครับ

526
00:43:38,032 --> 00:43:39,825
รู้เรื่องฉันอยู่แล้วจริงๆ ด้วย

527
00:43:42,578 --> 00:43:44,371
ดูจากที่ไม่แปลกใจแบบนี้

528
00:43:44,455 --> 00:43:45,873
ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจนี่ครับ

529
00:43:46,874 --> 00:43:48,208
การดำรงอยู่ของคุณ

530
00:43:49,084 --> 00:43:52,046
เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพระเจ้ามีจริง

531
00:43:52,630 --> 00:43:53,922
มีพระเจ้าคอยหนุนว่างั้น

532
00:43:56,675 --> 00:43:58,636
ผมรอคุณอยู่พอดีเลยครับ

533
00:44:01,388 --> 00:44:02,931
ไปจากโดฮีซะเถอะครับ

534
00:44:06,602 --> 00:44:08,312
คุณคือสิ่งอันตราย

535
00:44:09,897 --> 00:44:12,024
จะอยู่ใกล้โดฮีต่อไปไม่ได้

536
00:44:12,107 --> 00:44:13,817
คงเพราะนายเป็นบาทหลวง

537
00:44:13,901 --> 00:44:15,778
ถึงได้อคติกับดีม่อนเหลือเกิน

538
00:44:16,695 --> 00:44:17,821
ฉันไม่อันตรายสักหน่อย

539
00:44:18,489 --> 00:44:21,367
อย่างน้อยก็กับโดโดฮี

540
00:44:21,450 --> 00:44:23,577
ไม่อยากรู้เหรอครับ

541
00:44:24,495 --> 00:44:25,913
ว่าผมรู้เรื่องคุณได้ยังไง

542
00:44:26,830 --> 00:44:29,625
ออร่าที่ไม่เหมือนใคร
การพูดที่เป็นเอกลักษณ์

543
00:44:29,708 --> 00:44:30,793
ทันทีที่เห็นคุณ

544
00:44:31,794 --> 00:44:34,630
ผมก็รู้ได้ทันทีว่าคุณคือปีศาจ

545
00:44:35,255 --> 00:44:36,590
ที่ลูกจูชอนซุกพูดถึง

546
00:44:40,177 --> 00:44:42,638
หมายความว่าจูชอนซุกเคยเจอฉันเหรอ

547
00:44:42,721 --> 00:44:45,974
วันที่คุณพาพ่อของโดฮีไปลงนรก

548
00:44:47,142 --> 00:44:48,477
ลูกจูชอนซุก

549
00:44:49,645 --> 00:44:51,105
อยู่ที่นั่นด้วยครับ

550
00:44:54,316 --> 00:44:56,193
นายขอพรไม่ได้แล้ว

551
00:44:56,693 --> 00:44:58,862
เพราะนายทำข้อตกลงกับฉันไปแล้ว
เมื่อสิบปีก่อน

552
00:44:58,946 --> 00:45:01,782
ฉันทิ้งโดฮีไว้คนเดียวไม่ได้ ขอร้องนะ

553
00:45:07,663 --> 00:45:08,664
นาย…

554
00:45:10,791 --> 00:45:11,917
คือปีศาจสินะ

555
00:46:38,670 --> 00:46:41,298
การจำใครสักคนไม่ได้
หลังจากที่ห่างหายกันไปนาน

556
00:46:42,299 --> 00:46:43,926
ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอก

557
00:46:45,010 --> 00:46:46,303
อย่างที่นายรู้

558
00:46:47,304 --> 00:46:51,350
พวกมนุษย์แก่ง่าย แถมโรยราเร็วจะตายไป

559
00:46:53,393 --> 00:46:54,394
แต่ว่า

560
00:46:55,437 --> 00:46:57,689
ใครจะไปคิดว่าการซ้ำรอย
ของโชคชะตาที่โชคร้าย

561
00:46:59,024 --> 00:47:00,526
ไม่ได้จะเกิดขึ้นในอนาคต

562
00:47:01,693 --> 00:47:03,946
แต่เกิดขึ้นแล้วในอดีต

563
00:47:06,156 --> 00:47:07,491
รู้ทุกอย่างอยู่แล้วเหรอ

564
00:47:07,991 --> 00:47:09,451
ก็บอกแล้วไง

565
00:47:10,285 --> 00:47:12,412
นายต้องรู้ตัวก่อน

566
00:47:13,914 --> 00:47:17,793
มนุษย์คิดว่าฉันควบคุมสรรพสิ่ง

567
00:47:18,544 --> 00:47:19,461
แต่ฉัน

568
00:47:19,962 --> 00:47:22,714
เป็นแค่เพื่อนร่วมเดินทาง
ของสรรพสิ่งเท่านั้นเอง

569
00:48:34,995 --> 00:48:35,954
คุณนายจู

570
00:48:37,247 --> 00:48:39,207
หนูรับปากว่าจะมาหาตอนที่ดีขึ้น

571
00:48:41,960 --> 00:48:43,503
แต่หนูผิดสัญญาซะแล้ว

572
00:48:46,256 --> 00:48:48,258
ถ้าคุณนายจูซื่อตรงกับหนู

573
00:48:51,970 --> 00:48:54,222
หนูจะยังรักจองกูวอนอยู่ไหม

574
00:49:15,118 --> 00:49:17,371
พ่อขอพรเรื่องอะไรกันนะ

575
00:49:29,383 --> 00:49:30,801
หนูต้องรู้ให้ได้

576
00:49:33,345 --> 00:49:35,263
ว่าพ่อทำข้อตกลงอะไรไว้

577
00:49:37,349 --> 00:49:38,517
บางที

578
00:49:39,476 --> 00:49:42,229
จองกูวอนอาจจะช่วยชีวิตพ่อไว้ก็ได้ไง

579
00:49:56,201 --> 00:49:58,203
(สัญญาหมดอายุ)

580
00:50:15,053 --> 00:50:15,929
คุณโดโดฮี

581
00:50:19,266 --> 00:50:20,767
วันนี้ฉันแสดงเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ

582
00:50:21,893 --> 00:50:23,645
ถึงเราจะไม่กินเส้นกัน

583
00:50:24,521 --> 00:50:26,857
แต่ฉันก็คิดว่าควรจะบอกลาคุณ

584
00:50:27,774 --> 00:50:30,610
จะไม่กลับมาเกาหลีอีกแล้วจริงๆ เหรอคะ

585
00:50:31,403 --> 00:50:32,237
ค่ะ

586
00:50:33,071 --> 00:50:34,531
คุณโดโดฮีก็ระวังไว้นะคะ

587
00:50:34,614 --> 00:50:37,868
จุดจบของมนุษย์ที่ตกหลุมรักดีม่อน
ก็เป็นแบบนี้แหละ

588
00:50:44,124 --> 00:50:45,667
หยอกค่ะ หยอก

589
00:50:47,544 --> 00:50:49,379
ขอให้คุณโดโดฮีมีความสุขนะคะ

590
00:50:50,505 --> 00:50:52,257
ไม่ว่ากับประธานหรือไม่ก็เถอะ

591
00:50:54,217 --> 00:50:55,343
ขอบคุณนะคะ

592
00:50:56,052 --> 00:50:57,179
ฉันจะมีความสุขให้ได้

593
00:50:59,806 --> 00:51:02,517
- ขอเชิญร่วมอีเวนต์ครับ
- ขอบคุณค่ะ

594
00:51:02,601 --> 00:51:03,935
ฝากรีวิวดีๆ ให้เราด้วยนะครับ

595
00:51:04,019 --> 00:51:05,604
- ขอบคุณครับ
- ดื่มให้อร่อยนะครับ

596
00:51:05,687 --> 00:51:08,190
สีสันสวยจัง

597
00:51:08,273 --> 00:51:10,942
- ผมขอดื่มได้ไหมครับ
- ได้ครับ หัวหน้าพัค ดื่มเลย

598
00:51:11,026 --> 00:51:13,153
อันนี้กำลังฮอตสุดๆ
ในโซเชียลมีเดียเลยนะครับ

599
00:51:13,236 --> 00:51:15,030
ถ้าผมดื่มจะฮอตขึ้นบ้างไหมนะ

600
00:51:15,739 --> 00:51:17,449
ฝากรีวิวดีๆ ให้เราด้วยนะครับ

601
00:51:17,532 --> 00:51:19,159
- ขอให้เป็นวันที่ดีครับ
- ลองได้นะครับ

602
00:51:19,242 --> 00:51:20,076
ครับ

603
00:51:22,162 --> 00:51:23,205
ผมยกเองครับ

604
00:51:23,288 --> 00:51:24,331
ไม่เป็นไรค่ะ

605
00:51:24,414 --> 00:51:26,291
งั้นก็ยกไปด้วยกันนะ

606
00:51:34,674 --> 00:51:37,344
เห็นคุณสองคนสนิทสนมกันแบบนี้

607
00:51:37,427 --> 00:51:38,887
- ผมก็…
- ไม่ต้องค่ะ

608
00:51:43,600 --> 00:51:44,434
เธอว่าไม่ต้องครับ

609
00:51:45,477 --> 00:51:47,646
ฝากรีวิวดีๆ ให้เราด้วยนะครับ

610
00:51:48,396 --> 00:51:50,065
ครับ ขอบคุณครับ

611
00:51:51,399 --> 00:51:52,651
หัวหน้าพัค

612
00:51:53,401 --> 00:51:54,236
สวัสดีครับ

613
00:51:55,153 --> 00:51:56,655
ประธานล่ะครับ

614
00:51:56,738 --> 00:51:58,114
ไปทำข้อตกลงน่ะค่ะ

615
00:51:58,198 --> 00:52:00,325
ตั้งแต่พลังกลับมาก็ขยันขันแข็งเชียว

616
00:52:01,827 --> 00:52:05,121
คือฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับหัวหน้าพัค

617
00:52:06,039 --> 00:52:06,873
เรื่องสำคัญเหรอครับ

618
00:52:06,957 --> 00:52:09,376
หัวหน้าพัค ผู้กำกับให้มาตามครับ

619
00:52:10,627 --> 00:52:12,128
ไปทำธุระเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันรอ

620
00:52:12,629 --> 00:52:13,672
ถ้างั้น

621
00:52:13,755 --> 00:52:16,007
ผมจะรีบไปรีบกลับ
คุณไปรอที่ห้องทำงานประธานนะครับ

622
00:52:16,091 --> 00:52:17,092
- ค่ะ
- ครับ

623
00:52:20,512 --> 00:52:22,597
- เร็วเลยครับ
- ครับ

624
00:52:28,353 --> 00:52:30,188
รีบอย่างกับข้าศึกบุก

625
00:52:31,314 --> 00:52:33,525
- หัวหน้า ของเรารีบกว่านะครับ
- อ้อ โอเคๆ

626
00:53:36,546 --> 00:53:37,672
เอาใหม่

627
00:53:40,550 --> 00:53:42,802
มาทำสัญญากันใหม่เถอะ

628
00:53:45,305 --> 00:53:46,264
อยู่ไหนนะ

629
00:53:48,391 --> 00:53:49,809
เขาน่าจะอยู่ที่นี่สิ

630
00:53:56,775 --> 00:53:57,734
นายใช่ไหม

631
00:53:58,902 --> 00:54:00,612
ที่ทำข้อตกลงกับฉันเมื่อสิบปีก่อน

632
00:54:01,613 --> 00:54:02,906
ในที่สุดก็เจอสักที

633
00:54:03,865 --> 00:54:05,909
รู้ไหมว่าฉันตามหานายแทบแย่

634
00:54:07,744 --> 00:54:08,912
ฉันขอยกเลิกสัญญา

635
00:54:09,454 --> 00:54:11,790
เงิน ความสำเร็จ หรืออะไรก็เถอะ
นายเอาคืนไปเลย

636
00:54:14,584 --> 00:54:16,795
อุตส่าห์มาถึงที่นี่เพื่อจะพูดแค่นั้นเหรอ

637
00:54:16,878 --> 00:54:19,547
ตอนนั้น ฉันคิดว่าไม่มีอะไร
ดีไปกว่าความสำเร็จ

638
00:54:20,465 --> 00:54:22,968
ฉันตัดสินใจโง่ๆ ลงไป
โดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรมีค่า

639
00:54:24,094 --> 00:54:27,555
ตั้งแต่วันนั้น
ก็ไม่มีสักวันเลยที่ฉันไม่นึกเสียใจ

640
00:54:29,224 --> 00:54:30,308
ฉันขอร้องนะ

641
00:54:30,392 --> 00:54:33,979
ฉันจะถอนทุกคำพูดที่เคยขอพรไว้

642
00:54:34,062 --> 00:54:35,981
ขอแค่ไว้ชีวิตฉันก็พอ

643
00:54:43,822 --> 00:54:46,449
พวกเธอเห็นดีม่อนเป็นอะไรกัน

644
00:54:46,533 --> 00:54:48,952
ฉันคงดูเหมือนเทวดาสิท่า หือ

645
00:55:03,967 --> 00:55:04,801
ไม่นะ

646
00:55:25,363 --> 00:55:26,322
ดูให้ดี

647
00:55:27,532 --> 00:55:29,242
แบบนี้แหละดีม่อน

648
00:56:44,025 --> 00:56:46,444
(คิมจียอน)

649
00:56:46,528 --> 00:56:48,279
"คิมจียอน"

650
00:57:12,887 --> 00:57:13,847
(ฮงซอกยอง)

651
00:57:13,930 --> 00:57:14,764
(พัคมินชอล)

652
00:57:14,848 --> 00:57:16,474
ทั้งหมดนี้

653
00:57:16,558 --> 00:57:18,810
คือชื่อของคนที่ทำสัญญากับเขาเหรอ

654
00:57:23,398 --> 00:57:24,482
(ชินจูยอน)

655
00:57:24,566 --> 00:57:25,608
(โอกยูแท)

656
00:57:25,692 --> 00:57:26,943
(พัคกยองมิน)

657
00:57:39,330 --> 00:57:40,790
ชื่อพ่อฉันก็ด้วย…

658
00:57:47,046 --> 00:57:48,214
(โดวอนจุน)

659
00:58:11,988 --> 00:58:13,239
ประธานมาตั้งแต่เมื่อไหร่

660
00:58:15,408 --> 00:58:17,076
มนุษย์ที่สัญญาหมดอายุ

661
00:58:19,829 --> 00:58:21,831
บุกมาถึงห้องทำงานฉัน

662
00:58:21,915 --> 00:58:23,291
บุกถึงห้องเลยเหรอ

663
00:58:25,376 --> 00:58:27,587
แต่เมื่อกี้โดโดฮีก็อยู่ในห้องนั้นนะ

664
00:58:32,967 --> 00:58:36,304
(มูลนิธิซอนวอล)

665
00:58:43,811 --> 00:58:44,687
โดฮี

666
00:58:47,273 --> 00:58:48,358
เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น

667
00:58:53,613 --> 00:58:54,531
โดโดฮี

668
00:59:26,854 --> 00:59:28,147
โดฮี

669
00:59:28,231 --> 00:59:30,149
ฉันไม่รู้นะว่าเกิดอะไรขึ้น

670
00:59:30,233 --> 00:59:33,027
แต่ดื่มน้ำให้ใจเย็นลงหน่อยนะ

671
00:59:33,611 --> 00:59:36,030
โดฮี เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น

672
00:59:37,115 --> 00:59:39,784
เกิดอะไรขึ้น
ระหว่างเธอกับคุณจองกูวอนเหรอ

673
00:59:42,620 --> 00:59:44,372
คนที่ฉันรัก…

674
00:59:46,374 --> 00:59:48,126
กลายเป็นนรกสำหรับฉัน

675
00:59:54,048 --> 00:59:55,800
ฉันรักพวกเขาแทบตาย

676
01:00:00,763 --> 01:00:02,557
แต่ก็แค้นพวกเขาแทบตายด้วย

677
01:00:22,493 --> 01:00:23,786
เธอพูดถูกจริงๆ

678
01:00:24,871 --> 01:00:26,080
สุดท้ายแล้ว…

679
01:00:30,251 --> 01:00:31,961
ฉันมีแต่จะทำให้โดโดฮีโชคร้าย

680
01:00:34,088 --> 01:00:35,673
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น

681
01:00:37,216 --> 01:00:39,552
ไม่ใช่แค่เพราะนายเป็นดีม่อนหรอก

682
01:00:40,386 --> 01:00:41,971
เดิมทีแล้วมนุษย์

683
01:00:42,055 --> 01:00:44,432
ก็เป็นนรกของกันและกันอยู่แล้ว

684
01:00:59,864 --> 01:01:00,698
โดโดฮี

685
01:01:08,998 --> 01:01:10,416
หนูต้องรู้ให้ได้

686
01:01:11,626 --> 01:01:13,670
ว่าพ่อทำข้อตกลงอะไรไว้

687
01:01:15,922 --> 01:01:17,674
ตั้งแต่วันนั้นมา

688
01:01:17,757 --> 01:01:20,176
พอได้เจอกับปีศาจตัวจริงแล้ว

689
01:01:21,094 --> 01:01:23,513
เธอถึงหยุดกลายเป็นปีศาจ

690
01:01:25,264 --> 01:01:27,392
ทนทุกข์ทรมานจนวินาทีสุดท้าย

691
01:01:28,309 --> 01:01:30,937
เพราะไม่ได้ซื่อตรงกับหนูเต็มร้อย

692
01:01:45,243 --> 01:01:48,454
วันที่คุณพาพ่อของโดฮีไปลงนรก

693
01:01:49,163 --> 01:01:50,164
ลูกจูชอนซุก

694
01:01:51,040 --> 01:01:52,458
อยู่ที่นั่นด้วยครับ

695
01:01:54,419 --> 01:01:56,421
ถ้าคุณนายจูซื่อตรงกับหนู

696
01:01:57,505 --> 01:01:59,590
หนูจะยังรักจองกูวอนอยู่ไหม

697
01:02:14,939 --> 01:02:17,233
(มีแรเอฟแอนด์บี)

698
01:02:57,648 --> 01:02:58,900
ไปเดินเล่นกันไหม

699
01:03:32,058 --> 01:03:33,142
ไม่หนาวใช่ไหม

700
01:03:34,519 --> 01:03:35,478
อือ

701
01:03:44,278 --> 01:03:45,321
โดโดฮี

702
01:03:46,531 --> 01:03:48,407
- เรา…
- เรามาแต่งต้นคริสต์มาส

703
01:03:48,491 --> 01:03:50,117
ให้เสร็จวันนี้ดีไหม

704
01:03:51,661 --> 01:03:54,747
ต้องจองเซตคู่รัก
ที่เราอดกินคราวก่อนซะแล้ว

705
01:03:56,165 --> 01:03:58,125
ถ้าจองเต็มแล้วจะทำไงดีเนี่ย

706
01:04:05,007 --> 01:04:06,133
ในวันคริสต์มาส

707
01:04:13,558 --> 01:04:15,309
เราคงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้

708
01:04:22,692 --> 01:04:23,693
โดโดฮี

709
01:04:26,779 --> 01:04:28,030
เอาชีวิตรอด

710
01:04:32,076 --> 01:04:33,244
จากนรกซะนะ

711
01:05:11,991 --> 01:05:13,034
จองกูวอน

712
01:05:20,875 --> 01:05:21,876
จองกูวอน

713
01:05:32,470 --> 01:05:33,512
จองกูวอน

714
01:06:19,976 --> 01:06:21,102
และแล้ว

715
01:06:23,270 --> 01:06:25,314
กูวอนผู้ช่วยชีวิตของฉันก็หายไป

716
01:06:43,874 --> 01:06:46,544
(ปีศาจของฉัน)

717
01:07:21,746 --> 01:07:23,247
ยิ่งรักฉัน ยิ่งทรมานสินะ

718
01:07:23,330 --> 01:07:24,415
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรักฉัน

719
01:07:24,498 --> 01:07:25,750
สุดท้ายก็จะลงเอยแบบนี้

720
01:07:25,833 --> 01:07:26,834
ฉันจะจากไปสักพักหนึ่ง

721
01:07:26,917 --> 01:07:29,420
จนกว่าโดโดฮีจะมีตอนจบที่สวยงาม
โดยไม่มีฉัน

722
01:07:29,503 --> 01:07:30,588
ก็แค่กลับมาเป็นเหมือนเดิม

723
01:07:31,797 --> 01:07:33,632
คิดว่าแค่นี้ฉันจะเจ็บเหรอ

724
01:07:33,716 --> 01:07:35,926
ไม่เจ็บหรอก สบายมาก

725
01:07:36,010 --> 01:07:37,470
เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว

726
01:07:37,553 --> 01:07:40,014
ที่ยังไม่พบร่าง
ของประธานใหญ่โนซอกมินครับ

727
01:07:40,097 --> 01:07:41,015
หรือว่า…

728
01:07:41,098 --> 01:07:45,811
ยังคงไม่พบเบาะแสใดๆ
ที่เกี่ยวข้องกับประธานใหญ่โนซอกมินครับ

729
01:07:50,232 --> 01:07:55,237
คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์