1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:19,060 --> 00:00:21,396 {\an8}(คดีบรู๊คฟิลด์ เด็กถูกสิงพูดจาหยาบคาย) 4 00:00:21,396 --> 00:00:23,690 {\an8}(8/14/80 เวลาผ่านไปแล้ว: 1 นาที 05 วินาที) 5 00:00:23,690 --> 00:00:27,569 (สารคดีเรื่องนี้มีฉากที่สร้างขึ้นใหม่ จากเหตุการณ์ที่บันทึกไว้) 6 00:00:33,366 --> 00:00:34,200 ไม่ 7 00:00:34,743 --> 00:00:36,036 นี่แม่เอง 8 00:00:36,036 --> 00:00:38,121 ควายเอ๊ย 9 00:00:38,121 --> 00:00:41,291 (เสียงที่อัดกับรูปภาพเป็นของจริง) 10 00:00:45,128 --> 00:00:50,050 มันคือการเผชิญหน้ากันของฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว 11 00:00:50,633 --> 00:00:53,178 และที่ที่ฝ่ายชั่วเลือกคือคอนเนตทิคัต 12 00:00:54,345 --> 00:00:56,973 (คุ้มกันปีศาจ) 13 00:01:00,852 --> 00:01:02,228 ผมชื่อเดวิด แกลตเซล 14 00:01:03,772 --> 00:01:07,484 ตอนอายุ 11 ผมถูกปีศาจเข้าสิง 15 00:01:08,151 --> 00:01:11,112 พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนคดีฆาตกรรมสุดแปลก ที่แดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัต 16 00:01:11,112 --> 00:01:13,948 ประเด็นสําคัญของคดีนี้คือ คํากล่าวอ้างว่าโดนปีศาจสิง 17 00:01:14,699 --> 00:01:17,952 ทนายที่ว่าความให้เด็กวัยรุ่นคอนเนตทิคัต จะพิสูจน์ข้อเท็จจริงนั้นครับ 18 00:01:18,411 --> 00:01:19,245 {\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์) 19 00:01:19,245 --> 00:01:22,791 {\an8}ผมถามว่า "พาผมมาทําไมที่นี่" เขาตอบว่า "นายฆ่าเพื่อนนายเมื่อกี้" 20 00:01:25,376 --> 00:01:30,215 ชายที่ถูกจับข้อหาฆาตกรรมในคอนเนตทิคัต บอกว่าเขาจะให้การต่อศาลว่าเขาบริสุทธิ์ 21 00:01:30,215 --> 00:01:34,385 เนื่องจากถูกปีศาจสิงในขณะก่ออาชญากรรม 22 00:01:34,385 --> 00:01:35,345 ถามจริง 23 00:01:35,345 --> 00:01:37,680 ดื่มเหล้า แทง 24 00:01:37,680 --> 00:01:39,140 หลักฐานคดีชัดมาก 25 00:01:39,140 --> 00:01:40,308 ตลก 26 00:01:41,726 --> 00:01:45,563 เรื่องราวเริ่มขึ้นในบ้านตรงสุดถนนนี้ 27 00:01:45,563 --> 00:01:50,401 เป็นบ้านที่ลูกชายอายุ 11 ของคู่รักคู่หนึ่งในบรู๊คฟิลด์เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ 28 00:01:51,736 --> 00:01:52,570 ลุกขึ้น 29 00:01:52,570 --> 00:01:56,074 ผมไม่อยากให้คนอื่นมีภาพจํา ว่าผมคือเด็กอายุ 11 คนนั้นที่โดนเข้าสิง 30 00:01:56,074 --> 00:01:57,867 แกตาย 31 00:01:58,868 --> 00:02:00,453 แต่ผมก็ต้องรับมือกับมันทุกวัน 32 00:02:00,453 --> 00:02:01,996 แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก 33 00:02:01,996 --> 00:02:04,124 พระเยซูจะต้องตายในนรก 34 00:02:05,208 --> 00:02:08,128 ผมไม่เคยคุยเรื่องนี้กับใคร 35 00:02:09,462 --> 00:02:10,338 เป็นความลับครับ 36 00:02:10,880 --> 00:02:12,006 ความลับที่ไม่อยากบอกใคร 37 00:02:12,006 --> 00:02:13,758 ข้าแต่พระบิดา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์... 38 00:02:13,758 --> 00:02:16,052 โปรดประทานอาหารประจําวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย... 39 00:02:16,052 --> 00:02:18,429 (พิพากษาปีศาจ) 40 00:02:18,429 --> 00:02:20,598 แกตาย 41 00:02:20,598 --> 00:02:21,683 อาเมน 42 00:02:27,230 --> 00:02:31,359 (คลิปครอบครัวแกลตเซลที่ถ่ายที่บ้าน) 43 00:02:37,073 --> 00:02:39,033 ผมจะเล่าเรื่อง 44 00:02:39,534 --> 00:02:42,412 ที่โดนปีศาจสิงกับฆาตกรรมให้ฟัง 45 00:02:42,912 --> 00:02:44,455 และก็เรื่องอาร์นี่ จอห์สัน 46 00:02:46,666 --> 00:02:49,419 ผมอยากให้เรื่องราวของครอบครัวถูกถ่ายทอด 47 00:02:49,919 --> 00:02:52,380 ตามความเป็นจริงแบบที่ควรเป็น 48 00:02:53,089 --> 00:02:55,466 ผมรู้ว่ามีคนแต่งเรื่อง 49 00:02:55,466 --> 00:02:56,426 (เดวิด แกลตเซล) 50 00:02:56,426 --> 00:02:58,303 ผมไม่โอเคนะ 51 00:02:58,303 --> 00:02:59,888 ผมอยากแจกแจงข้อเท็จจริง 52 00:03:18,281 --> 00:03:19,490 ตอนอายุ 11 53 00:03:20,241 --> 00:03:21,201 ผมเป็นคนเงียบๆ 54 00:03:24,078 --> 00:03:25,163 ชีวิตตอนนั้นดีเลยแหละ 55 00:03:26,789 --> 00:03:28,208 เล่นกับพวกพี่ๆ 56 00:03:28,833 --> 00:03:30,043 เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต 57 00:03:33,046 --> 00:03:35,673 ผมเป็นลูกคนกลาง 58 00:03:36,799 --> 00:03:38,509 ขี้น้อยใจตามประสาลูกคนกลาง 59 00:03:38,509 --> 00:03:40,762 (อลัน แกลตเซล พี่ชายของเดวิด) 60 00:03:40,762 --> 00:03:42,555 พี่ชายผมชื่อคาร์ล 61 00:03:43,056 --> 00:03:43,890 เขา... 62 00:03:44,766 --> 00:03:46,643 เป็นคนที่เข้าด้วยได้ยากมากๆ 63 00:03:47,977 --> 00:03:50,104 บางครั้งเขาก็โง่ 64 00:03:52,023 --> 00:03:53,399 ทําให้ชีวิตยุ่งยาก 65 00:03:55,652 --> 00:03:56,694 สมัยนั้นอลัน... 66 00:03:56,694 --> 00:03:58,321 (คาร์ล แกลตเซล พี่คนโตของเดวิด) 67 00:03:58,321 --> 00:03:59,405 ไม่ใช่แบบที่เป็นในตอนนี้ 68 00:04:00,114 --> 00:04:03,076 ผมกับเดวิดมักจะไปช่วยพ่อทํางานในอู่ 69 00:04:03,076 --> 00:04:05,411 ส่วนอลันไม่ชอบให้เนื้อตัวสกปรก 70 00:04:05,411 --> 00:04:07,163 ส่วนใหญ่อลันเลยอยู่กับแม่ 71 00:04:10,041 --> 00:04:12,460 บอกเลยว่าอลันทําเค้กอร่อยมาก 72 00:04:12,460 --> 00:04:13,378 เพียงแต่ว่า... 73 00:04:13,878 --> 00:04:15,088 เขาต่างจากเรานิดหน่อย 74 00:04:18,967 --> 00:04:19,801 ตอนนั้น... 75 00:04:20,301 --> 00:04:22,095 ครอบครัวเราไม่ได้อเมริกันจ๋า 76 00:04:23,763 --> 00:04:26,099 แต่ก็อยู่กันแบบปกติสุขทั่วไป 77 00:04:29,435 --> 00:04:34,107 ทุกอย่างเริ่มขึ้น ตอนเด็บบี้พี่ผมไปเจอบ้านหลังหนึ่งที่นิวทาวน์ 78 00:04:34,107 --> 00:04:36,734 พี่เด็บบี้จะย้ายไปอยู่ที่นั่นกับอาร์นี่ แฟนเธอ 79 00:04:38,903 --> 00:04:40,863 ผมกับเด็บบี้ตื่นเต้นมากที่จะได้ย้ายไปอยู่ด้วยกัน 80 00:04:40,863 --> 00:04:42,615 (อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน แฟนเด็บบี้) 81 00:04:42,615 --> 00:04:45,702 เราวางแผนจะแต่งงานในฤดูใบไม้ผลิ เราเตรียมจะจัดงานแล้วด้วย 82 00:04:47,287 --> 00:04:48,788 เรารอจะแต่งงานกันแล้วตอนนั้น 83 00:04:49,539 --> 00:04:53,418 (2 กรกฎาคม 1980) 84 00:04:53,418 --> 00:04:54,544 2 กรกฎา 85 00:04:55,420 --> 00:04:57,922 เด็บบี้เจอบ้านเช่าที่น่าอยู่ในนิวทาวน์ 86 00:05:02,176 --> 00:05:04,178 ผมเสียใจนิดหน่อยที่ต้องเห็นพวกเขาย้ายออกไป 87 00:05:06,306 --> 00:05:08,099 เด็กอายุ 11 แล้วตอนนั้นพี่สาวจะย้ายออก 88 00:05:09,100 --> 00:05:14,939 ผม พี่อลัน และพี่คาร์ล ไปช่วยสองคนนั้นย้ายเข้าบ้านใหม่ 89 00:05:25,450 --> 00:05:27,368 บ้านแปลกๆ 90 00:05:29,412 --> 00:05:31,664 เหมือนมีอะไรไม่รู้แปลกๆ 91 00:05:37,920 --> 00:05:40,006 ฉันมอบหมายงานให้พี่น้องแต่ละคน 92 00:05:40,798 --> 00:05:42,925 ฉันให้เดวิดไปที่ห้องนอนใหญ่ ฉันเอาไม้กวาดให้เขา 93 00:05:42,925 --> 00:05:45,094 (เด็บบี้ แกลตเซล พี่สาวเดวิด พูดไว้ในปี 2005) 94 00:05:45,094 --> 00:05:46,387 แล้วก็ขอให้เขากวาดห้องให้ 95 00:05:48,723 --> 00:05:50,016 ฉันทิ้งเขาไว้คนเดียวในห้อง 96 00:05:51,184 --> 00:05:53,770 แล้วฉันก็ทําสิ่งที่ฉันต้องทํา 97 00:05:53,770 --> 00:05:55,396 ทําความสะอาด ขัดนั่นนี่ 98 00:05:58,399 --> 00:06:01,611 แล้วสักพักเดวิดก็วิ่งออกจากบ้าน 99 00:06:02,153 --> 00:06:04,614 เขาดูกลัว ไม่รู้ว่ากลัวอะไร 100 00:06:13,081 --> 00:06:14,957 เดวิดพูดว่า "แม่ ผมอยากกลับบ้าน" 101 00:06:15,750 --> 00:06:19,128 แม่ก็ตอบว่า "ยังกลับไม่ได้ เราต้องจัดของให้เสร็จก่อนแล้วถึงจะกลับได้" 102 00:06:19,128 --> 00:06:20,463 เดวิดก็ "ผมอยากกลับเลย" 103 00:06:22,673 --> 00:06:24,550 ผมอยากออกไปจากบ้านหลังนั้น 104 00:06:24,550 --> 00:06:26,969 ออกจากที่ตรงนั้น ออกไปให้ไกลที่สุด 105 00:06:27,470 --> 00:06:29,806 ผมไม่ได้บอกใครว่าเพราะอะไร 106 00:06:50,785 --> 00:06:53,746 เรากลับถึงบ้าน กินข้าวเย็นกัน ไม่มีปัญหาอะไร 107 00:06:56,582 --> 00:06:57,417 แม่ทําอาหารเก่ง 108 00:06:57,417 --> 00:06:58,751 (คลิปครอบครัวแกลตเซลที่ถ่ายที่บ้าน) 109 00:06:58,751 --> 00:07:00,253 แม่เป็นลูกครึ่งฮังการี 110 00:07:00,753 --> 00:07:01,587 กับอิตาลี 111 00:07:01,587 --> 00:07:04,173 แม่เลยทําอาหารเก่ง 112 00:07:05,425 --> 00:07:06,759 แต่วันนั้นเดวิดเจอเรื่องไม่ดี 113 00:07:07,593 --> 00:07:08,761 มีบางอย่างทําให้เขากลัว 114 00:07:10,179 --> 00:07:11,681 ผมถามเขาว่า "เป็นอะไร" 115 00:07:13,391 --> 00:07:15,101 ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมนั่งอยู่ที่โต๊ะ 116 00:07:15,101 --> 00:07:18,062 แล้วก็อธิบายว่าเช้านั้นเกิดอะไรขึ้น 117 00:07:20,690 --> 00:07:24,652 (เช้าวันนั้น) 118 00:07:25,778 --> 00:07:27,405 ผมอยู่ในห้องนอนคนเดียว 119 00:07:34,787 --> 00:07:36,497 แต่ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง 120 00:08:10,239 --> 00:08:12,783 แล้วผมก็โดนผลักหงายหลังลงบนเตียง 121 00:08:23,503 --> 00:08:24,879 ผมเห็นบางอย่าง 122 00:08:28,216 --> 00:08:31,177 มันเหมือนปีศาจแบบชุดฮาโลวีนเลย 123 00:08:31,177 --> 00:08:35,640 ตามันดํามาก ดําสนิท เหมือนก้อนถ่าน 124 00:08:36,224 --> 00:08:37,058 ผมกลัวมาก 125 00:08:41,270 --> 00:08:44,273 แล้วเดวิดก็บอกว่า "หลังจากนั้นมันก็พูด" 126 00:08:45,733 --> 00:08:48,986 ฉันถามเดวิดว่า "มันบอกนายว่าอะไร" 127 00:08:49,570 --> 00:08:51,405 "มันบอกว่าให้ระวัง" 128 00:08:52,740 --> 00:08:54,408 ฉันก็ถามว่า "ระวังอะไร" 129 00:08:54,408 --> 00:08:56,494 เดวิดบอกฉันย้ําๆ ว่า 130 00:08:57,119 --> 00:08:58,371 "มันจะเอาวิญญาณผมไป" 131 00:09:04,919 --> 00:09:08,339 เดวิดบอกว่า "มันจะมาหาผม มันบอกผมว่างั้น" 132 00:09:08,339 --> 00:09:09,799 "พี่ต้องช่วยผม" 133 00:09:09,799 --> 00:09:13,761 ผมถามเดวิดว่า "ได้หยิบอะไรในตู้ยารึเปล่า" 134 00:09:13,761 --> 00:09:15,596 เขาตอบว่า "ไม่ ผมพูดเรื่องจริง" 135 00:09:17,807 --> 00:09:19,976 ตอนแรกเราไม่เชื่อเขา 136 00:09:22,395 --> 00:09:25,147 แม่แบบ "ดึกแล้ว 137 00:09:26,107 --> 00:09:27,191 เดวิดฝันรึเปล่า" 138 00:09:29,110 --> 00:09:33,698 จูดี้บอกว่า "เอาละ พอๆ ได้เวลานอนแล้ว ไปพักผ่อน 139 00:09:34,198 --> 00:09:35,825 พรุ่งนี้เช้าค่อยว่ากันใหม่" 140 00:09:46,085 --> 00:09:47,128 ต่อมาในคืนนั้น 141 00:09:47,670 --> 00:09:49,255 ผมรู้สึกแปลกๆ 142 00:09:50,673 --> 00:09:52,383 ผมเห็นอีกแล้ว 143 00:09:55,052 --> 00:09:56,137 มีอะไรไม่รู้กําลังมา 144 00:09:59,056 --> 00:10:00,516 ผมเริ่มกลัว 145 00:10:01,058 --> 00:10:04,020 เพราะผมเห็นมันเข้ามาใกล้บ้านเรื่อยๆ 146 00:10:20,745 --> 00:10:22,663 รู้สึกได้เลยว่ามีบางอย่างมองอยู่ 147 00:10:30,087 --> 00:10:31,589 ผมเห็นอะไรไม่รู้เหมือนคน 148 00:10:44,018 --> 00:10:44,977 พอมองอีกที... 149 00:10:47,021 --> 00:10:47,855 หายไปไหนไม่รู้ 150 00:10:54,737 --> 00:10:55,571 คืนนั้น 151 00:10:56,322 --> 00:10:58,783 ผมลืมตานอนแทบทั้งคืนในความมืด 152 00:11:05,956 --> 00:11:08,084 จูดี้เป็นห่วงเดวิด 153 00:11:09,168 --> 00:11:13,881 เลยโทรหาคุณพ่อเดนนิส แล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง 154 00:11:14,465 --> 00:11:17,259 เธอขอคุณพ่อให้มาอวยพรบ้าน 155 00:11:17,760 --> 00:11:19,428 ขอให้พระเจ้าคุ้มครองคุณพ่อเช่นกัน 156 00:11:21,013 --> 00:11:22,723 แม่ผมเคร่งศาสนา 157 00:11:24,308 --> 00:11:29,021 แม่ให้เราเข้าพิธีศีลมหาสนิทกับพิธีศีลกําลัง เพราะเราเป็นคาทอลิก 158 00:11:30,398 --> 00:11:32,900 เราเชื่อเรื่องพระเจ้าและปีศาจ 159 00:11:34,443 --> 00:11:36,404 ตอนคุณพ่อเดนนิสมาที่บ้าน 160 00:11:36,904 --> 00:11:38,239 เขาเอาน้ํามันศักดิ์สิทธิ์มาด้วย 161 00:11:38,781 --> 00:11:39,740 เอาน้ําเสกมา 162 00:11:40,324 --> 00:11:41,575 และก็ธูป 163 00:11:41,575 --> 00:11:43,411 ในนามของพระบิดา พระบุตร... 164 00:11:43,411 --> 00:11:48,833 เขาใช้ที่ผมบอกไป อวยพรทั้งบ้าน ทุกห้อง ชั้นบน ชั้นล่าง 165 00:11:50,584 --> 00:11:52,336 เรานึกว่าจบแล้ว 166 00:11:52,336 --> 00:11:54,672 ขอสวดมนต์ขับไล่ปีศาจร้าย... 167 00:11:54,672 --> 00:11:55,589 แต่กลายเป็นว่า 168 00:11:56,340 --> 00:11:57,466 เพิ่งเริ่ม 169 00:12:07,727 --> 00:12:09,103 ตายแล้ว 170 00:12:09,103 --> 00:12:10,730 ตอนนั้นตีสาม 171 00:12:11,647 --> 00:12:13,941 เดวิดร้องออกมาสุดเสียง 172 00:12:13,941 --> 00:12:16,610 "มันจะมาหาผม มันจะลงโทษผม" 173 00:12:20,990 --> 00:12:22,241 บ้านสั่น 174 00:12:24,034 --> 00:12:26,287 เหมือนมีคนขับรถบรรทุกเข้ามาในบ้าน 175 00:12:28,122 --> 00:12:31,250 เสียงเหมือนยูเอฟโอลงจอดบนหลังคาบ้าน 176 00:12:34,378 --> 00:12:37,131 มันคืออะไรไม่รู้ เอาเป็นว่ามันอยากให้รู้ว่ามันมาแล้ว 177 00:12:38,924 --> 00:12:41,051 ไฟเริ่มติดๆ ดับๆ 178 00:12:43,846 --> 00:12:44,680 แล้วก็มีเสียง... 179 00:12:45,473 --> 00:12:46,766 แก้วตก แก้วแตก 180 00:12:48,684 --> 00:12:53,105 เดวิดสติแตกและตะโกนว่า "มันมาแล้ว มันอยู่ข้างบนบ้าน" 181 00:12:54,398 --> 00:12:55,649 เดวิดบอกว่า "อย่าเปิดประตู 182 00:12:56,567 --> 00:12:57,485 มันคือวิญญาณร้าย" 183 00:13:00,279 --> 00:13:03,574 เสียงปึงปัง 30 40 วินาทีได้... 184 00:13:08,078 --> 00:13:09,997 แล้วก็เงียบลง 185 00:13:23,177 --> 00:13:24,011 ตกใจหมด 186 00:13:27,389 --> 00:13:28,349 ผมกลัวมาก 187 00:13:29,809 --> 00:13:31,894 เราเจอผีเล่นงานเข้าให้ 188 00:13:33,270 --> 00:13:35,898 และเราไม่รู้จะจัดการมันยังไง 189 00:13:38,734 --> 00:13:40,611 เรารู้เลยว่าต้องหาคนช่วย 190 00:13:44,490 --> 00:13:47,034 ตอนนั้นเพื่อนบ้านที่อยู่หลังถัดไป 191 00:13:47,660 --> 00:13:50,454 เค้าดูดวงโดยใช้ไพ่ยิปซี 192 00:13:50,454 --> 00:13:55,626 เค้าบอกว่า "แม่สามีบอกว่า เธอเคยไปหาหมอผีเมื่อสองปีก่อน 193 00:13:56,210 --> 00:13:57,419 พวกเขาน่าจะช่วยได้" 194 00:13:57,419 --> 00:13:59,380 เด็บบี้ก็แบบ "ตอนนี้ใครช่วยได้เอาหมด" 195 00:14:00,214 --> 00:14:03,425 เราจะไม่ยอมให้ใคร 196 00:14:04,134 --> 00:14:07,179 ผีที่ไหน หรือใครที่ไหนมาไล่เราออกจากบ้าน 197 00:14:07,888 --> 00:14:08,889 มันคือบ้านเราอะค่ะ 198 00:14:09,557 --> 00:14:12,142 อะไรก็ตามที่อยู่ในบ้านโดยไม่ได้รับเชิญ 199 00:14:13,060 --> 00:14:15,312 เราจะกําจัดมันออกไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง 200 00:14:16,564 --> 00:14:17,857 แขกรับเชิญพิเศษในคืนนี้ 201 00:14:18,440 --> 00:14:20,526 เป็นนักล่าผีมา 32 ปี 202 00:14:20,526 --> 00:14:25,072 และช่วยกรณีบ้านผีสิงกับปีศาจสิง มามากกว่า 3,000 กรณี 203 00:14:25,072 --> 00:14:28,659 และเคยไล่ผีมาแล้วหลายครั้งทั่วโลก 204 00:14:29,159 --> 00:14:31,537 ตั้งใจฟังให้ดีและตัดสินใจกันเอาเองครับ 205 00:14:31,537 --> 00:14:36,208 ทุกท่านครับ เชิญพบกับนักล่าผี เอ็ด และลอร์เรน วอร์เรนครับ 206 00:14:45,634 --> 00:14:48,679 ตอนเป็นเด็ก ผมภูมิใจในตัวปู่กับย่ามาก 207 00:14:51,682 --> 00:14:54,476 ผมเห็นพวกเขาในหนังสือพิมพ์ ทีวี 208 00:14:54,476 --> 00:14:56,061 เป็นอะไรที่เจ๋งมาก 209 00:14:56,687 --> 00:14:57,730 แต่ในอีกแง่หนึ่ง 210 00:14:58,480 --> 00:15:02,318 {\an8}ผมก็เป็นเด็กแปลกเพราะมีปู่ย่าที่ทํางานเกี่ยวกับผี 211 00:15:02,318 --> 00:15:04,737 {\an8}(คริส แม็กคินเนล หลานของเอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน) 212 00:15:06,322 --> 00:15:09,825 ผมไม่ได้อยู่ๆ ตื่นมาแล้วแบบว่า 213 00:15:10,367 --> 00:15:12,453 "ฉันอยากเป็นนักปีศาจวิทยา" 214 00:15:13,787 --> 00:15:15,706 ผมเกิดมาเป็นนักปีศาจวิทยา 215 00:15:16,498 --> 00:15:19,376 ตอนเป็นเด็ก ผมถามแม่ชีกับบาทหลวงว่า 216 00:15:20,252 --> 00:15:23,422 "เรื่องผีนี่ยังไง เรื่องเหนือธรรมชาติเนี่ย มันเรื่องจริงเหรอ 217 00:15:23,422 --> 00:15:24,965 มันคือปีศาจจริงเหรอ" 218 00:15:24,965 --> 00:15:28,886 นิกายคาทอลิกสอนเราว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่จริง 219 00:15:28,886 --> 00:15:32,264 ส่วนย่าผมมีประสบการณ์อีกแบบ 220 00:15:33,015 --> 00:15:35,559 - ฉันได้ยินเสียงหัวเราะ ฉันไม่ - เสียงหัวเราะเหรอ 221 00:15:35,559 --> 00:15:37,478 ฉันไม่ค่อยเข้าใจ ได้ยินนะ... 222 00:15:37,478 --> 00:15:39,104 เสียงหัวเราะผู้ชายหรือผู้หญิง 223 00:15:39,104 --> 00:15:42,066 ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมพวกคุณไม่ได้ยิน 224 00:15:42,066 --> 00:15:43,317 ฉันได้ยินชัด... 225 00:15:43,317 --> 00:15:45,611 มันดังมากเลยนะในนี้ 226 00:15:45,611 --> 00:15:49,156 เขาบอกว่า "ถ้าอยากล่าเสือ ก็ต้องไปตรงที่ที่เสืออยู่" 227 00:15:49,156 --> 00:15:51,408 ไปหาแสงสว่าง คาริสสา 228 00:15:51,408 --> 00:15:53,535 ฉันมาช่วยเธอ 229 00:15:53,535 --> 00:15:56,246 แต่พวกเขาก็ไม่ได้ดัง 230 00:15:56,956 --> 00:15:57,873 จนกระทั่ง... 231 00:15:57,873 --> 00:16:03,295 ชายหนุ่มฆ่าพ่อ แม่ และพี่น้องสี่คนอย่างเลือดเย็น 232 00:16:03,295 --> 00:16:05,464 เพราะมีเสียงบอกให้เขาทํา 233 00:16:05,464 --> 00:16:11,053 เรื่องนี้กลายเป็นที่มาของหนังสือขายดี กับหนังชื่อว่าผีทวงบ้าน 234 00:16:13,681 --> 00:16:15,099 ผมกับลอร์เรน... 235 00:16:15,933 --> 00:16:17,977 เคยไปบ้านผีสิงมาหลายร้อยหลัง 236 00:16:17,977 --> 00:16:20,771 เราสัมภาษณ์ผู้คนมากมายทั่วโลก 237 00:16:21,355 --> 00:16:24,108 จากหนึ่งถึงสิบ 238 00:16:24,608 --> 00:16:25,901 อมิตี้วิลล์นี่ผมให้สิบเลยครับ 239 00:16:26,485 --> 00:16:29,947 ผีทวงบ้านเป็นหนังที่ดังไปทั่วโลก 240 00:16:29,947 --> 00:16:33,367 ปู่กับย่าผมดังทั่วโลกจากเรื่องนั้น 241 00:16:33,367 --> 00:16:36,286 เบอร์สอง 242 00:16:39,623 --> 00:16:44,128 ตลกดีที่บางอย่างที่น่ากลัวกลายเป็นเรื่องดีซะงั้น 243 00:16:44,920 --> 00:16:46,255 ขอบคุณครับคุณเอ็ด 244 00:16:46,255 --> 00:16:49,299 หลังจากนั้นมันช่วยได้หลายครอบครัวจริงๆ 245 00:16:50,551 --> 00:16:52,970 เราได้รับจดหมายเยอะมาก 246 00:16:52,970 --> 00:16:56,974 จากคนที่เขียนมาเล่าถึงปัญหา 247 00:16:56,974 --> 00:16:57,933 ที่อยู่อะไรครับ 248 00:16:57,933 --> 00:17:01,437 ตู้ไปรษณีย์นะคะ ส่งไปที่ครอบครัววอร์เรน เอ็ด และลอร์เรน วอร์เรนค่ะ 249 00:17:01,437 --> 00:17:03,564 ตู้ไปรษณีย์ 41 250 00:17:04,064 --> 00:17:07,526 มอนโร รัฐคอนเนตทิคัต 06468 251 00:17:09,903 --> 00:17:11,405 เด็บบี้โทรหาเอ็ดกับลอร์เรน 252 00:17:13,365 --> 00:17:14,241 เอ็ดรับ 253 00:17:14,241 --> 00:17:17,202 เด็บบี้เล่าให้ฟังว่าเธอเป็นใคร แล้วก็ถามว่า "ช่วยเราได้มั้ย" 254 00:17:18,579 --> 00:17:21,248 เอ็ดถามว่า "พาเอ็ดไปหาหมอรึยัง" 255 00:17:21,248 --> 00:17:22,249 เราตอบว่า "ยัง" 256 00:17:22,249 --> 00:17:24,626 เอ็ดถามต่อว่า "ผมพาหมอไปด้วยได้มั้ย" 257 00:17:31,717 --> 00:17:33,260 พวกเขาขับเชฟวี่เชเวตต์มา 258 00:17:41,018 --> 00:17:42,728 เอ็ด วอร์เรนเป็นคนที่น่ารักมากๆ 259 00:17:44,646 --> 00:17:47,149 คําพูดเขาทําให้รู้สึกสบายใจ เขาเป็นคนมั่นใจ 260 00:17:48,108 --> 00:17:49,860 เขาทําให้เรารู้สึกปลอดภัยขึ้น 261 00:17:52,321 --> 00:17:56,992 ส่วนลอร์เรนพูดจานุ่มนวลและพูดชัดถ้อยชัดคํา 262 00:17:56,992 --> 00:17:58,702 จูดี้แบบว่า "ดีใจมาก 263 00:17:58,702 --> 00:18:01,413 ดีใจจริงๆ ที่พวกคุณมา และดีใจที่ได้เจอพวกคุณ" 264 00:18:04,208 --> 00:18:05,793 หมอพาเดวิดไป 265 00:18:06,335 --> 00:18:08,295 และวัดความดันเขา 266 00:18:08,921 --> 00:18:10,881 เขาถูกทดสอบสภาพจิตใจด้วย 267 00:18:10,881 --> 00:18:12,758 ซึ่งผลออกมาว่าปกติ 268 00:18:14,009 --> 00:18:17,721 หมอโทนี่ไม่เคยบอกว่าผมสติไม่ดี 269 00:18:17,721 --> 00:18:19,431 เขาบอกว่าผมเป็นคนปกติ 270 00:18:22,601 --> 00:18:25,521 เอ็ดกับลอร์เรนพูดกับเราด้วยความระมัดระวัง 271 00:18:28,273 --> 00:18:31,610 พวกเขาให้เราตอบคําถาม เพื่อหาคําตอบว่าเกิดอะไรขึ้น 272 00:18:33,403 --> 00:18:35,197 (เสียงต่อไปนี้เป็นเสียงที่อัดไว้) 273 00:18:35,197 --> 00:18:36,115 โอเค 274 00:18:36,115 --> 00:18:42,371 (ระหว่างครอบครัววอร์เรน กับครอบครัวแกลตเซลในฤดูร้อนปี 1980) 275 00:18:42,371 --> 00:18:44,289 เดวิด ขอชื่อเต็ม 276 00:18:45,290 --> 00:18:46,875 เดวิด ไมเคิล แกลตเซล 277 00:18:46,875 --> 00:18:48,502 อายุเท่าไรเดวิด 278 00:18:48,502 --> 00:18:50,129 - สิบสอง - อายุ 12 279 00:18:50,712 --> 00:18:52,923 คิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี้เดวิด 280 00:18:53,674 --> 00:18:54,758 อยากให้มันจบใช่มั้ย 281 00:18:55,300 --> 00:18:56,135 อยากให้จบใช่มั้ย 282 00:18:57,094 --> 00:18:59,263 - ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ต่อไปใช่มั้ย - ครับ 283 00:18:59,263 --> 00:19:00,764 ไม่อยาก โอเค 284 00:19:01,265 --> 00:19:04,810 - ลอร์เรนเล่าว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งที่เหตุการณ์รุนแรง - มากกว่าช่วงหนึ่ง 285 00:19:04,810 --> 00:19:07,604 - มากกว่าเหรอ - โอย ทั้งคืนเลยค่ะ 286 00:19:07,604 --> 00:19:10,691 งั้นพูดอีกอย่างก็คือ เป็นคืนที่วุ่นวายมาก 287 00:19:10,691 --> 00:19:14,153 ใช่ ให้เจออีกไม่เอาแล้ว 288 00:19:14,736 --> 00:19:17,156 เราพูดจริง เราต้องการความช่วยเหลือ 289 00:19:17,156 --> 00:19:18,991 เชื่อเถอะ เราอยากกําจัดมันจริงๆ 290 00:19:20,325 --> 00:19:22,327 แม่ผมคือแบบว่า... 291 00:19:22,953 --> 00:19:26,081 หวังมากๆ ว่ามันจะแก้ไขทุกอย่าง 292 00:19:28,167 --> 00:19:30,043 แม่อยากให้ครอบครัวไม่มีเรื่องวุ่นวาย 293 00:19:30,043 --> 00:19:33,338 อยากมีชีวิตแบบก่อนที่เรื่องวุ่นวายจะเกิดขึ้น 294 00:19:34,965 --> 00:19:37,759 พวกเขาเล่าเรื่องที่น่ากลัวให้ฟัง 295 00:19:37,759 --> 00:19:41,930 แต่เราต้องเจอเองก่อน ถึงจะยอมรับได้ว่าเรื่องที่เล่าเป็นเรื่องจริง 296 00:19:41,930 --> 00:19:43,974 - ครับ - เราต้องเห็นก่อน ต้องสัมผัสได้ก่อน 297 00:19:44,474 --> 00:19:48,562 เราต้องรู้ก่อนว่ามีผีที่นั่นจริงๆ ถึงจะพูดได้ว่า "บ้านนี้มีผีสิง" 298 00:19:49,313 --> 00:19:51,315 มันบอกเดวิดว่ามันจะเอาวิญญาณเขาวันนี้ 299 00:19:52,024 --> 00:19:53,358 มันพูดยังไงเกี่ยวกับวิญญาณนาย 300 00:19:54,651 --> 00:19:57,154 มันบอกว่าจะเอาวิญญาณผมไป แค่นี้ 301 00:19:58,488 --> 00:19:59,531 ตอนนี้มันอยู่ที่นี่มั้ย 302 00:20:02,034 --> 00:20:04,870 เอ็ดแบบ "ขอดูมันโชว์ตัวหน่อย 303 00:20:04,870 --> 00:20:08,373 มันพลังเยอะ มันต้องพิสูจน์หน่อยว่ามันมาแล้ว" 304 00:20:10,792 --> 00:20:14,421 ผมต้องใช้วิธีทางศาสนายุให้มันปรากฏตัว 305 00:20:14,421 --> 00:20:17,090 ผมเป็นคริสต์ ผมใช้นามพระเจ้า 306 00:20:17,090 --> 00:20:18,759 ผมใช้น้ําเสก 307 00:20:19,259 --> 00:20:20,469 ใช้ไม้กางเขน 308 00:20:20,469 --> 00:20:22,387 อาจจะฟังดูเว่อร์ 309 00:20:22,387 --> 00:20:26,475 แต่มันคือวิธีที่หมอปราบผี หรือนักปีศาจวิทยาใช้กัน 310 00:20:27,517 --> 00:20:32,231 ผมยุจนกระทั่งเห็นอะไรไม่รู้ตัวเป็นๆ โผล่มา 311 00:20:33,273 --> 00:20:35,484 เอ็ดพูดว่า "ถ้ามีพลังจริง 312 00:20:36,526 --> 00:20:38,862 เคาะโต๊ะสามครั้ง" 313 00:20:48,247 --> 00:20:49,164 ทันใดนั้นก็... 314 00:20:50,290 --> 00:20:51,124 ตึ้ง! 315 00:20:51,625 --> 00:20:53,961 ตึ้ง! 316 00:20:54,461 --> 00:20:57,965 เหมือนมีคนเอาค้อนทุบพื้นห้องครัว 317 00:21:00,133 --> 00:21:02,261 ห้องครัวสั่น 318 00:21:03,345 --> 00:21:04,221 ไฟกะพริบรัวๆ 319 00:21:05,597 --> 00:21:07,015 ทุกคนสัมผัสได้ 320 00:21:13,397 --> 00:21:16,525 เอ็ดมองเดวิดแล้วถามว่า "กลัวมั้ย" 321 00:21:17,901 --> 00:21:20,821 เดวิดตอบว่า "กลัวครับ เพราะมันจะทําร้ายผม 322 00:21:21,488 --> 00:21:23,740 ผมคุยกับคุณ คุณมาที่นี่ 323 00:21:23,740 --> 00:21:25,617 เราทุกคนจะถูกลงโทษเพราะแบบนี้" 324 00:21:28,578 --> 00:21:30,664 แล้วลอร์เรนก็เดินทั่วบ้าน 325 00:21:32,374 --> 00:21:37,087 ฉันเดินเข้าไปในบ้าน เพื่อจะได้สัมผัสผ่านแรงสั่นสะเทือน 326 00:21:37,087 --> 00:21:39,589 เดินดูตามห้องต่างๆ ในบ้าน 327 00:21:40,340 --> 00:21:42,175 มีกฎแรงดึงดูดค่ะ 328 00:21:42,718 --> 00:21:46,722 วิญญาณจะต้องผูกติด กับสมาชิกคนใดคนหนึ่งในบ้าน 329 00:21:49,683 --> 00:21:51,768 ลอร์เรนโน้มตัวไปใกล้เอ็ดแล้วกระซิบว่า 330 00:21:52,519 --> 00:21:56,648 "มีร่างตัวใหญ่ๆ ดําๆ ยืนอยู่ข้างเด็กผู้ชาย 331 00:21:57,607 --> 00:21:58,442 มันคือปีศาจร้าย" 332 00:22:00,986 --> 00:22:02,779 รู้สึกแปลกๆ 333 00:22:03,322 --> 00:22:05,073 เพราะเราไม่เห็นอะไรเลย 334 00:22:06,992 --> 00:22:09,453 เอ็ดกับลอร์เรนคุยกับพ่อแม่ผม 335 00:22:10,329 --> 00:22:11,580 "ไม่ใช่ผี 336 00:22:11,580 --> 00:22:13,165 มันคือปีศาจ" 337 00:22:24,801 --> 00:22:25,844 ผมกลัวเลยตอนนั้น 338 00:22:26,928 --> 00:22:28,055 ทุกคนในครอบครัวกลัว 339 00:22:29,139 --> 00:22:31,058 เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 340 00:22:33,727 --> 00:22:35,604 ปู่ผมเชื่อว่า 341 00:22:36,313 --> 00:22:38,940 การสิงมีอยู่ห้าขั้น 342 00:22:40,901 --> 00:22:41,735 หนึ่ง ยอมให้สิง 343 00:22:41,735 --> 00:22:42,652 {\an8}(ผีถ้วยแก้ว) 344 00:22:44,237 --> 00:22:45,906 มีคนทําอะไรสักอย่าง 345 00:22:46,406 --> 00:22:50,452 ที่ทําให้สิ่งที่เหนือธรรมชาติมีที่อยู่ 346 00:22:54,915 --> 00:22:57,876 อาจจะเป็นกระดานผีถ้วยแก้ว หรือตอนที่เรียกร่างทรงมาติดต่อวิญญาณ 347 00:22:58,377 --> 00:23:00,295 ขั้นต่อไปคือแฝงตัว 348 00:23:00,295 --> 00:23:05,926 ทีนี้วิญญาณจะอยู่ในบ้านละ แต่เราจะสัมผัสไม่ได้ 349 00:23:05,926 --> 00:23:10,931 เป็นผีหรือคนที่เรารักมาหา และอยากให้รู้ว่าพวกเขามาแล้วนะ 350 00:23:11,765 --> 00:23:13,308 ซึ่งปกติ 351 00:23:14,101 --> 00:23:15,936 ขั้นต่อมาเป็นครอบงํา 352 00:23:16,436 --> 00:23:22,067 ทีนี้วิญญาณจะเริ่มควบคุมเจตจํานงเสรีของเรา 353 00:23:22,067 --> 00:23:27,072 เราจะแสดงความอยากที่ชั่วร้ายขึ้นออกมา รวมถึงพฤติกรรมที่เป็นลบมากขึ้น 354 00:23:27,697 --> 00:23:33,245 จนสุดท้ายกลายเป็นโดนสิงเต็มๆ ซึ่งเกิดขึ้นน้อยมากๆ 355 00:23:34,079 --> 00:23:37,916 ถึงตอนนั้นเราจะไม่เป็นตัวเองแล้ว คุมไม่ได้ 356 00:23:37,916 --> 00:23:40,877 ร่างกายถูกอย่างอื่นครอบงําอย่างสมบูรณ์ 357 00:23:49,511 --> 00:23:56,143 ตอนเจอกันครั้งแรก เอ็ดก็สัมผัสได้แล้วว่าเดวิดอยู่ในขั้นครอบงํา 358 00:23:57,102 --> 00:24:03,400 เอ็ดอธิบายให้ฟังว่า ปีศาจจะทําให้เดวิดมีพฤติกรรมไม่เหมือนเดิม 359 00:24:03,900 --> 00:24:07,279 ปีศาจจะควบคุมความคิดเขา ส่งข้อความผ่านเขา 360 00:24:07,863 --> 00:24:09,906 อารมณ์เขาจะแปรปรวนมากขึ้น 361 00:24:15,954 --> 00:24:19,291 เอ็ด วอร์เรน เคยเห็นเหตุการณ์นี้มาแล้วหลายครั้ง 362 00:24:19,291 --> 00:24:21,710 เขาบอกว่า "พวกคุณต้องติดต่อโบสถ์" 363 00:24:21,710 --> 00:24:24,796 แม่ตอบไปว่า "เราติดต่อแล้ว เราลองแล้ว" 364 00:24:24,796 --> 00:24:27,883 เอ็ดตอบกลับมาว่า "เดี๋ยวผมช่วย" 365 00:24:29,217 --> 00:24:32,137 "พวกคุณต้องบันทึกเหตุการณ์ไว้ 366 00:24:32,137 --> 00:24:35,682 รวบรวมหลักฐานให้ได้มากที่สุด เพื่อเสนอต่ออัครสังฆราช 367 00:24:36,433 --> 00:24:39,561 แล้วอัครสังฆราชของบริดจ์พอร์ท จะเป็นคนตัดสินใจ 368 00:24:40,312 --> 00:24:42,105 เกี่ยวกับเรื่องที่เรากําลังรับมืออยู่" 369 00:24:43,356 --> 00:24:45,775 ผมแบบ "ไม่จริงอะ เป็นไปไม่ได้ 370 00:24:45,775 --> 00:24:46,693 มีแต่ใน... 371 00:24:47,903 --> 00:24:49,488 การ์ตูนกับในหนัง" 372 00:24:51,781 --> 00:24:55,577 เอ็ดกับลอร์เรนเตือนเราว่าไม่ใช่เรื่องเล่นๆ 373 00:24:56,703 --> 00:24:58,079 "อย่าชะล่าใจเด็ดขาด 374 00:24:59,498 --> 00:25:00,665 ปกป้องตัวเอง 375 00:25:02,000 --> 00:25:04,085 เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไร" 376 00:25:10,425 --> 00:25:13,553 แม่เอาเครื่องอัดเทปเสียงออกมา 377 00:25:15,514 --> 00:25:17,474 พี่สาวซื้อกล้องโพลารอยด์มา 378 00:25:17,474 --> 00:25:19,434 ที่ถ่ายรูปแล้วรูปออกมาเลย 379 00:25:21,311 --> 00:25:24,731 ตั้งแต่นั้นเราก็เริ่มบันทึกทุกอย่าง 380 00:25:28,276 --> 00:25:30,445 ตอนนั้นปิดเทอมหน้าร้อน 381 00:25:30,445 --> 00:25:32,531 สวัสดีครับคุณผู้ชม... 382 00:25:32,531 --> 00:25:33,823 ไม่มีใครหลับ 383 00:25:33,823 --> 00:25:38,662 ผู้สมัครท้าชิงตําแหน่งประธานาธิบดี ของพรรครีพับลิกันสองคน... 384 00:25:39,371 --> 00:25:42,082 อดีตผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนีย โรนัลด์ รีแกน 385 00:25:42,707 --> 00:25:43,542 อดีตทูต... 386 00:25:43,542 --> 00:25:46,962 เราผลัดกันดูเดวิด 387 00:25:47,504 --> 00:25:48,838 จะชอบหรือไม่ชอบ 388 00:25:49,381 --> 00:25:52,884 ยังไงมันก็คือหน้าที่เรา ที่จะต้องรักษาความสงบสุขของโลกต่อไป 389 00:25:52,884 --> 00:25:54,553 เพราะมีแต่เราเท่านั้นที่ทําได้ 390 00:25:56,096 --> 00:25:57,430 เราไปต่อไม่ได้... 391 00:26:00,183 --> 00:26:03,395 หลังจากนั้นเดวิดก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ 392 00:26:07,983 --> 00:26:08,817 เดวิด 393 00:26:09,401 --> 00:26:10,235 ตายแล้ว 394 00:26:12,404 --> 00:26:15,615 (ภาพและเสียงที่บันทึกไว้ต่อไปนี้) 395 00:26:15,615 --> 00:26:19,119 (ถ่ายและบันทึกโดยครอบครัวแกลตเซล ในเดือนสิงหาคมและกันยายน ปี 1980) 396 00:26:19,119 --> 00:26:21,162 หวัดดี 397 00:26:21,746 --> 00:26:23,540 แกตาย 398 00:26:24,416 --> 00:26:25,959 แกเป็นใคร แกคือตัวอะไร 399 00:26:26,626 --> 00:26:29,004 - ไม่ใช่ธุระอะไรของแก - เดวิด 400 00:26:33,300 --> 00:26:34,134 แม่อยู่นี่ 401 00:26:34,134 --> 00:26:35,635 เร็ว ลุกขึ้น 402 00:26:35,635 --> 00:26:36,553 เร็ว ลุก 403 00:26:36,553 --> 00:26:38,972 ออกไป ออกไปจากร่างลูกฉัน 404 00:26:40,223 --> 00:26:41,057 ไม่ 405 00:26:41,057 --> 00:26:42,767 นี่แม่เอง 406 00:26:42,767 --> 00:26:45,186 ควายเอ๊ย 407 00:26:47,063 --> 00:26:49,024 แกตาย 408 00:26:54,738 --> 00:26:56,323 อย่าทําแบบนี้ 409 00:26:58,575 --> 00:27:00,243 เดวิด ลุกขึ้น 410 00:27:00,243 --> 00:27:01,953 ให้ตายเถอะ ออกไป... 411 00:27:01,953 --> 00:27:02,954 เรียกบาทหลวงมา 412 00:27:02,954 --> 00:27:04,623 เรียกเขามาที่บ้านเดี๋ยวนี้ 413 00:27:04,623 --> 00:27:06,124 ออกไปจากตัวลูกชายฉัน 414 00:27:06,124 --> 00:27:07,834 - ไม่ - อย่ายุ่งกับลูกฉัน 415 00:27:07,834 --> 00:27:08,752 ตรงนี้ 416 00:27:08,752 --> 00:27:10,670 พยายามอยู่ ล็อกแขนไว้แล้ว 417 00:27:10,670 --> 00:27:12,964 ไอ้ห่าเอ๊ย 418 00:27:12,964 --> 00:27:13,965 สวดมนต์เลย 419 00:27:13,965 --> 00:27:16,843 พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์ พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ 420 00:27:16,843 --> 00:27:17,886 พระอาณาจักรจงมาถึง 421 00:27:17,886 --> 00:27:20,597 ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปตามน้ําพระทัย ในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์ 422 00:27:20,597 --> 00:27:23,016 ขอประทานอาหารประจําวัน แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้ 423 00:27:23,016 --> 00:27:25,810 โปรดยกโทษข้าพเจ้า เหมือนที่ข้าพเจ้ายกโทษให้ผู้อื่น 424 00:27:31,232 --> 00:27:32,067 น่ากลัวมาก 425 00:27:32,067 --> 00:27:32,984 ออกไปจากตัวลูกฉัน 426 00:27:32,984 --> 00:27:37,364 จู่ๆ เขาก็กรีดร้อง สู้ แล้วไม่มีใครอยู่ 427 00:27:39,199 --> 00:27:42,118 มีอยู่ช่วงหนึ่งเราจับภาพเขาได้ 428 00:27:42,118 --> 00:27:44,537 เขาทํามือเหมือนจับอะไรสักอย่าง 429 00:27:45,205 --> 00:27:46,164 เหมือนมันบีบคอเขา 430 00:27:46,164 --> 00:27:50,835 เขาพยายามสุดแรงเกิดเพื่อดึงมือออกจากคอเขา 431 00:27:53,004 --> 00:27:55,256 ออกไปจากตัวลูกฉัน 432 00:27:55,256 --> 00:27:58,051 เราขนลุกจนเสียวกระดูกสันหลังเลย 433 00:27:59,344 --> 00:28:01,096 น่ากลัวมากจริงๆ 434 00:28:01,096 --> 00:28:03,598 เราไม่รู้ว่าจะรับมือยังไง 435 00:28:11,314 --> 00:28:12,774 ผมจําได้ว่าโดนบีบคอ 436 00:28:13,650 --> 00:28:15,819 แต่จําไม่ได้ว่าพอสลบแล้วเกิดอะไรขึ้น 437 00:28:17,112 --> 00:28:19,197 จําไม่ได้ว่าสลบรึเปล่าหรือเกิดอะไรขึ้น 438 00:28:19,739 --> 00:28:21,199 ไม่มีใครตอบได้ 439 00:28:24,077 --> 00:28:26,830 ทุกคนสภาพจิตใจอ่อนล้า 440 00:28:27,914 --> 00:28:30,208 และเหตุการณ์แย่ลงเรื่อยๆ 441 00:28:34,212 --> 00:28:35,922 เขาใช้ความรุนแรงกับทุกคน 442 00:28:36,923 --> 00:28:38,842 เขาพยายามบีบคอแม่ผม พี่สาวผม 443 00:28:39,426 --> 00:28:41,886 สองสามนาทีบ้าง สองสามชั่วโมงบ้าง 444 00:28:43,263 --> 00:28:45,390 เราผลัดกันนอน 445 00:28:47,767 --> 00:28:49,352 เราไม่อยากแยกอยู่คนเดียว 446 00:28:50,353 --> 00:28:53,022 เรารู้ว่าถ้าอยู่คนเดียว โอกาสที่จะโดนทําร้าย... 447 00:28:53,940 --> 00:28:54,816 จะทวีคูณขึ้น 448 00:29:00,864 --> 00:29:03,825 ทุกคนในครอบครัวถูกทําร้ายร่างกาย 449 00:29:09,205 --> 00:29:11,458 เราสวดมนต์ไม่หยุด 450 00:29:12,500 --> 00:29:15,754 เราคิดว่าถ้าเราสวดดังขึ้นเรื่อยๆ มันจะหายไป 451 00:29:19,299 --> 00:29:24,763 ที่รบกวนจิตใจแม่ผมที่สุด คือพ่อไม่ช่วยหรือให้กําลังแม่ในเรื่องนี้ 452 00:29:27,432 --> 00:29:28,308 แม่รู้สึกโดดเดี่ยว 453 00:29:30,268 --> 00:29:34,105 ตอนนั้นพ่อคิดว่าเดวิดมีปัญหาทางจิต 454 00:29:34,856 --> 00:29:36,357 คิดว่าเราทําให้เกิดอุปาทานหมู่ 455 00:29:38,943 --> 00:29:41,988 พ่อเลยไม่ยุ่งกับใคร อยู่คนเดียว 456 00:29:41,988 --> 00:29:46,409 พ่อทํางานสองอย่าง กลับมาบ้านแล้วก็นอน 457 00:29:47,368 --> 00:29:49,996 ทุกอย่างเปลี่ยนไป กลายเป็นว่าจากที่เคยกินข้าวเย็นด้วยกัน 458 00:29:49,996 --> 00:29:52,624 เป็นพ่อทํางานตลอด ไม่อยู่บ้าน 459 00:29:53,958 --> 00:29:57,003 สักพักหนึ่งเลยกว่าพ่อจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 460 00:29:57,712 --> 00:29:58,755 ถึงตอนนั้น... 461 00:30:00,089 --> 00:30:02,258 มันก็สายไปแล้ว 462 00:30:06,221 --> 00:30:07,847 แม่ผมโทรหาเอ็ดกับลอร์เรน 463 00:30:08,681 --> 00:30:11,017 แล้วเล่าให้พวกเขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้น 464 00:30:11,601 --> 00:30:12,852 นี่แม่เอง 465 00:30:12,852 --> 00:30:15,313 ควายเอ๊ย 466 00:30:16,564 --> 00:30:17,899 อย่าทําแบบนี้ 467 00:30:20,318 --> 00:30:21,820 เขาทําโดยไม่รู้ตัว 468 00:30:21,820 --> 00:30:23,154 เขากะพริบตามั้ย 469 00:30:23,154 --> 00:30:24,239 ไม่ ไม่เลย 470 00:30:24,989 --> 00:30:27,033 ตาค้างไม่ขยับ 471 00:30:27,534 --> 00:30:30,161 ถ้าเขามีสติ ตาเขาจะกะพริบถูกมั้ย 472 00:30:30,161 --> 00:30:31,955 หมายถึงเขาไม่รู้ตัวตอนทําใช่มั้ย 473 00:30:31,955 --> 00:30:33,164 ตอนที่มันเกิดขึ้นน่ะ 474 00:30:33,748 --> 00:30:35,166 ผมว่างั้นนะ 475 00:30:35,166 --> 00:30:36,084 โอเค 476 00:30:36,584 --> 00:30:39,254 เอ็ดกับลอร์เรนบอกเราว่าเดวิดโดนสิง 477 00:30:44,300 --> 00:30:49,222 {\an8}พอสิงสําเร็จ เป้าหมายสูงสุดคือทําลายครอบครัว 478 00:30:49,806 --> 00:30:50,640 {\an8}และเอาถึงตาย 479 00:30:51,391 --> 00:30:54,143 เรากําลังจะถูกฆ่า หรือ... 480 00:30:55,395 --> 00:30:57,689 ในที่ที่อีกคนถูกฆ่า 481 00:30:58,189 --> 00:30:59,315 มันเกิดขึ้นจริง 482 00:30:59,899 --> 00:31:03,444 เขาอ้อมไปหลังอลัน ดึงมีดออกมา แล้วพูดว่า "ฉันเกลียดทุกคน 483 00:31:04,112 --> 00:31:07,073 ใครเข้ามาใกล้ ฉันฆ่าแน่ ฆ่าหมดไม่เลือกหน้า" 484 00:31:08,199 --> 00:31:10,326 แม่ผมตื่นตระหนกขึ้นมาทันที 485 00:31:10,326 --> 00:31:12,161 แม่คิดว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น 486 00:31:12,161 --> 00:31:13,705 ลูกชายฆ่าตัวตาย 487 00:31:15,206 --> 00:31:16,416 หรือปลิดชีพตัวเอง 488 00:31:18,293 --> 00:31:20,503 แม่แบบว่า "เราต้องหยุดมันเดี๋ยวนี้" 489 00:31:22,672 --> 00:31:25,133 เอ็ด วอร์เรนบอกว่า "พวกคุณต้องจัดพิธีไล่ผี" 490 00:31:29,721 --> 00:31:31,723 ไล่ผีนี่น่าจะน่ากลัวที่สุดแล้วครับ 491 00:31:33,516 --> 00:31:34,517 เราเป็นเหมือน... 492 00:31:35,226 --> 00:31:36,978 กรมตํารวจเรื่องเหนือธรรมชาติ 493 00:31:37,478 --> 00:31:39,063 เราต้องนําตัวคนร้าย 494 00:31:39,772 --> 00:31:40,732 ไปที่โบสถ์ 495 00:31:40,732 --> 00:31:43,526 เราต้องพาคนร้ายไปหาหมอปราบผี 496 00:31:44,193 --> 00:31:45,695 เพราะอย่างนี้ผมถึงบอกว่า 497 00:31:46,279 --> 00:31:47,572 เวลาวิญญาณร้าย 498 00:31:48,239 --> 00:31:50,450 หรือปีศาจร้ายสู้แบบเอาเป็นเอาตาย 499 00:31:51,117 --> 00:31:53,369 เราก็ต้องสู้กลับแบบเอาเป็นเอาตาย 500 00:31:57,916 --> 00:32:00,919 ใช่ว่าโบสถ์จะยอมไล่ผีให้ง่ายๆ 501 00:32:01,836 --> 00:32:05,965 ผมไม่รู้เลยว่า ต้องใช้เอกสารเยอะมากถึงจะขอให้มีการไล่ผีได้ 502 00:32:07,800 --> 00:32:08,760 เรื่องใหญ่ครับ 503 00:32:13,848 --> 00:32:17,852 กระบวนการขอพิธีไล่ผีในนิกายโรมันคาทอลิก ไม่ใช่เรื่องง่าย 504 00:32:17,852 --> 00:32:20,063 (คุณพ่อมักซิมอส บาทหลวงออร์ธอด็อกซ์ชาวรัสเซีย) 505 00:32:20,063 --> 00:32:21,981 ยิ่งสมัยที่เอ็ดกับลอร์เรนดังมากๆ ยิ่งยาก 506 00:32:21,981 --> 00:32:25,443 จากประสบการณ์ นักบวชหลายคนไม่อยากรับมือกับเรื่องพวกนี้ 507 00:32:25,443 --> 00:32:27,570 พวกเขาไม่อยากข้องเกี่ยวกับพลังจากนรก 508 00:32:29,364 --> 00:32:31,741 พวกเขากลัวที่จะก้าวเท้าเข้าไปในบ้านเหล่านั้น 509 00:32:31,741 --> 00:32:35,370 เลยเข้าใจได้ว่าทําไม คนถึงหันไปพึ่งคนอย่างเอ็ดกับลอร์เรน 510 00:32:35,370 --> 00:32:37,664 เพราะนักบวชที่พวกเขานับถือปฏิเสธที่จะช่วย 511 00:32:38,206 --> 00:32:40,166 แต่มันคือหน้าที่ของนักบวชครับ 512 00:32:40,166 --> 00:32:41,876 มันคือหน้าที่นักบวช 513 00:32:41,876 --> 00:32:43,503 เป็นนักบวชก็ต้องช่วยคนเหล่านั้น 514 00:32:47,590 --> 00:32:49,759 โตมากับคริสตจักรโรมันคาทอลิก 515 00:32:50,510 --> 00:32:51,886 เทวทูต ปีศาจ 516 00:32:51,886 --> 00:32:55,139 สิ่งเหล่านี้ฝังลึกในระบบความเชื่อ 517 00:32:55,139 --> 00:32:59,477 แต่ผมมักตั้งคําถามเสมอ ว่าวิญญาณเหล่านั้นมีจริงมั้ย 518 00:32:59,978 --> 00:33:04,190 ผมเปิดใจมากๆ และตามหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ว่ามันมีจริงมั้ย 519 00:33:07,318 --> 00:33:09,696 จะหาว่าผีเป็นเรื่องเพ้อเจ้อก็ได้ 520 00:33:09,696 --> 00:33:12,615 จะหาว่าบ้านผีสิงหรือปีศาจเป็นเรื่องเพ้อเจ้อก็ได้ 521 00:33:13,324 --> 00:33:15,284 แต่ปีศาจมีอยู่จริง 522 00:33:15,284 --> 00:33:16,536 มีเยอะด้วย 523 00:33:17,036 --> 00:33:20,081 และกลุ่มคนที่ไม่เชื่อนี่แหละ คือกลุ่มที่คุ้มหัวปีศาจอย่างดี 524 00:33:20,873 --> 00:33:22,375 ในนามของพระเยซู 525 00:33:23,751 --> 00:33:24,627 ออกไป 526 00:33:25,878 --> 00:33:30,299 การทํางานกับเอ็ดและลอร์เรน เป็นอะไรที่น่าสนใจและน่าตื่นเต้น 527 00:33:31,300 --> 00:33:34,053 ผมได้เห็นว่ามันมีจริงและมันอันตรายแค่ไหน 528 00:33:42,812 --> 00:33:45,690 ศาสนจักรรู้แล้วว่าเรื่องจริง จากหลักฐานทั้งหมดที่เรารวบรวม 529 00:33:45,690 --> 00:33:47,984 มันคือเรื่องจริง และพวกเขาต้องการความช่วยเหลือ 530 00:33:54,741 --> 00:33:57,660 พระคาร์ดินัลจากพระศาสนจักรคาทอลิก มาเองเลย 531 00:33:57,660 --> 00:33:58,953 พวกเขาแต่งชุดแดง 532 00:33:58,953 --> 00:34:01,456 และพระคาร์ดินัลขับรถปอร์เช่สีแดงมา 533 00:34:03,750 --> 00:34:05,585 อยู่พระศาสนจักรคาทอลิกนี่ดีเนอะ 534 00:34:07,587 --> 00:34:08,671 เขาเจอกับครอบครัว 535 00:34:09,505 --> 00:34:13,634 พวกเขาตัดสินว่าเรามีบางอย่างที่ต้องแก้ไข 536 00:34:14,427 --> 00:34:19,182 (2 กันยายน 1980 หนึ่งเดือนต่อมา) 537 00:34:19,182 --> 00:34:24,771 พระศาสนจักรคาทอลิก อนุญาตให้เราทําพิธีไล่ผีแบบย่อมๆ 538 00:34:28,983 --> 00:34:32,403 พวกเขาเชิญครอบครัวผม ไปที่โบสถ์เซนต์โจเซฟที่บรู๊คฟิลด์ 539 00:34:34,572 --> 00:34:36,324 ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น 540 00:34:37,033 --> 00:34:38,201 เพราะผมอยู่ในบ้านพระเจ้า 541 00:34:39,911 --> 00:34:42,080 คุณพ่อเวอร์จูแล็กที่เป็นบาทหลวงเตือนพวกเราว่า 542 00:34:42,080 --> 00:34:47,627 "การไล่ผีอาจรุนแรงถึงขั้นมีการตายเกิดขึ้น" 543 00:34:49,420 --> 00:34:50,671 มันน่ากลัวมากครับ 544 00:34:53,174 --> 00:34:54,550 แต่เราไม่มีทางเลือก 545 00:34:55,093 --> 00:34:55,927 เริ่มสวด 546 00:34:55,927 --> 00:34:58,763 ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระจิต 547 00:34:59,597 --> 00:35:01,766 ตอนเร่ิมคล้ายๆ กับพิธีมิสซา 548 00:35:01,766 --> 00:35:05,228 ข้าแต่พระบิดา พระองค์สถิตในสวรรค์ พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ... 549 00:35:05,228 --> 00:35:07,814 ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมอยู่ในโบสถ์ 550 00:35:08,815 --> 00:35:11,192 แล้วพวกเขาก็สวดมนต์ ผมจําได้แค่นั้น 551 00:35:11,692 --> 00:35:13,611 ขอประทานอาหารแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้ 552 00:35:14,153 --> 00:35:16,155 โปรดยกโทษข้าพเจ้า... 553 00:35:16,155 --> 00:35:19,408 ทันใดนั้นทั้งห้องก็เย็นเฉียบ 554 00:35:25,623 --> 00:35:27,708 เรารู้ทันทีว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี 555 00:35:27,708 --> 00:35:31,379 พระแม่มารี พระมารดาของเจ้า โปรดคุ้มครองเรา... 556 00:35:31,379 --> 00:35:34,549 ภายในไม่กี่นาที เดวิดก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ 557 00:35:35,133 --> 00:35:40,054 (เสียงครอบครัวแกลตเซล) 558 00:35:42,223 --> 00:35:45,643 เขาเริ่มคําราม ทําเสียงขู่ ด่าทอบาทหลวง 559 00:35:45,643 --> 00:35:47,562 ไอ้อ้วน ไอ้ควาย 560 00:35:48,062 --> 00:35:49,814 แกตาย 561 00:35:50,815 --> 00:35:52,316 เดวิดดิ้นและสั่นกระตุก 562 00:35:54,443 --> 00:35:55,778 หน้าตาเขาเปลี่ยนไป 563 00:35:58,114 --> 00:35:59,740 ตัวเขา... 564 00:36:00,449 --> 00:36:02,034 กระตุกไปมา 565 00:36:02,034 --> 00:36:05,496 พวกเหี้ยส้นตีนหน้าหมา 566 00:36:08,958 --> 00:36:12,044 เขาหลุดออกไปได้ และพยายามจะทําร้ายคุณพ่อเวอร์จูแล็ก 567 00:36:12,044 --> 00:36:13,421 เราเลยต้องล็อกเดวิดไว้ 568 00:36:14,714 --> 00:36:17,216 ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมล็อกขาเขาไว้ 569 00:36:18,467 --> 00:36:20,344 ส่วนเอ็ด วอร์เรนล็อกอีกข้าง 570 00:36:20,344 --> 00:36:23,222 ตอนนี้เป็นเวลาที่... 571 00:36:23,222 --> 00:36:26,642 เขางอตัวในแบบที่คนปกติงอไม่ได้ 572 00:36:27,226 --> 00:36:30,980 ตอนผมจับเขากดไว้กับพื้น ผมบอกเขาว่าพระเยซูรักเขามาก 573 00:36:31,772 --> 00:36:34,192 แกอ่อนแอ พระเยซูแข็งแกร่งกว่าแกมาก 574 00:36:35,067 --> 00:36:37,153 แก... แกอ่อนแอมาก 575 00:36:37,153 --> 00:36:38,905 พระเจ้า เขาเป็นลูกพระเจ้า 576 00:36:38,905 --> 00:36:40,406 แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก 577 00:36:40,406 --> 00:36:42,825 พระเยซูจะต้องตายในนรก 578 00:36:42,825 --> 00:36:44,869 แม่รักลูก 579 00:36:46,162 --> 00:36:48,748 มันรู้แล้วว่าครั้งนี้คือแมตช์ตัดสิน 580 00:36:48,748 --> 00:36:50,124 ต้องให้เขาใช้ไม้กางเขน 581 00:36:50,124 --> 00:36:51,626 หยิบให้หน่อย เสกไว้แล้ว 582 00:36:52,210 --> 00:36:55,922 อาร์นี่หยิบไม้กางเขนแล้วทาบบนหน้าผากเดวิด 583 00:36:55,922 --> 00:36:57,465 พระเยซูอยู่บนหน้าผากแล้ว 584 00:36:58,591 --> 00:36:59,592 มันดิ้นพราด 585 00:37:00,426 --> 00:37:02,553 ในนามพระเจ้าพระเยซูคริสต์... 586 00:37:03,596 --> 00:37:08,517 ถึงจุดหนึ่ง ลิ้นเดวิดบวมจนเขาหายใจไม่ออก 587 00:37:08,517 --> 00:37:09,810 หน้าม่วง 588 00:37:09,810 --> 00:37:10,895 ทุกคนร้อง 589 00:37:10,895 --> 00:37:12,104 เราต้องหยุด 590 00:37:13,522 --> 00:37:16,234 รู้สึกหมดหนทาง ว่างเปล่า 591 00:37:17,109 --> 00:37:20,613 ผมตะโกนใส่มันสุดเสียง 592 00:37:20,613 --> 00:37:24,075 ผมบอกมันว่า "อย่ายุ่งกับเด็กคนนี้ เอาฉันไปแทน 593 00:37:24,075 --> 00:37:26,118 ฉันอยู่นี่ เอาฉันไปแทน" 594 00:37:29,038 --> 00:37:31,332 แล้วผมก็รู้สึกได้ถึงความเย็นหนาวเหน็บ 595 00:37:31,332 --> 00:37:32,250 เย็นเฉียบ 596 00:37:33,709 --> 00:37:35,378 ลอร์เรนพูดว่า "ตายแล้ว 597 00:37:36,045 --> 00:37:36,879 ทําอะไร" 598 00:37:40,091 --> 00:37:42,426 เอ็ดพูดว่า "อย่าทําแบบนี้" 599 00:37:42,426 --> 00:37:46,138 อย่าท้าปีศาจเด็ดขาด 600 00:37:47,056 --> 00:37:47,890 เราไม่รู้ไง 601 00:37:47,890 --> 00:37:50,184 เขาคิดว่าเขาแค่พยายามจะช่วยเดวิด 602 00:37:52,645 --> 00:37:54,105 ผมจําได้ว่าปู่ผมบอกเขาว่า 603 00:37:55,273 --> 00:37:56,482 "นายไม่ควรพูดแบบนั้น 604 00:37:56,482 --> 00:37:58,609 เพราะมันเท่ากับว่านายเปิดทางให้มัน 605 00:37:59,277 --> 00:38:00,152 ทําร้ายนาย" 606 00:38:00,778 --> 00:38:01,612 ปู่ผมพูดถูก 607 00:38:04,657 --> 00:38:07,535 เรารู้สึกว่ามันจบแล้ว 608 00:38:08,577 --> 00:38:10,288 ปีศาจออกจากร่างเดวิดแล้ว 609 00:38:27,805 --> 00:38:30,057 ผมจําได้ว่าผมมีความสุขมาก 610 00:38:31,767 --> 00:38:32,977 ผมเล่นที่ข้างนอกบ้าน... 611 00:38:33,978 --> 00:38:34,895 บ่อยมาก 612 00:38:36,731 --> 00:38:37,857 พยายามเป็นเด็กดี 613 00:38:38,399 --> 00:38:39,859 เป็นเด็กดีของครอบครัว 614 00:38:42,820 --> 00:38:43,988 แม่ผมอบขนม 615 00:38:45,072 --> 00:38:46,532 ทํากับข้าวให้เรากิน ทําให้เรามีความสุข 616 00:38:49,035 --> 00:38:50,536 เราคิดว่า 617 00:38:51,620 --> 00:38:52,538 เราจะได้เริ่มต้นใหม่ 618 00:38:55,499 --> 00:38:56,876 แต่กลายเป็นว่าไม่ใช่ 619 00:39:06,886 --> 00:39:11,140 (กรมตํารวจเมืองบรู๊คฟิลด์) 620 00:39:11,140 --> 00:39:12,892 ผมรับรู้แล้วว่ามีเรื่องแปลกๆ... 621 00:39:12,892 --> 00:39:14,894 (เกลนน์ คูเปอร์ ตํารวจสายสืบคอนเนตทิคัต) 622 00:39:14,894 --> 00:39:18,397 มีเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับปีศาจเกิดขึ้นที่บ้านแกลตเซล 623 00:39:19,690 --> 00:39:23,486 ตํารวจบางคน ได้รับเรื่องร้องเรียนว่ามีเสียงรบกวน 624 00:39:23,486 --> 00:39:25,529 ตอนนั้นผมเป็นตํารวจสายสืบที่เข้าเวรอยู่ 625 00:39:25,529 --> 00:39:29,950 เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน ไปที่กรมตํารวจเก่าตรงถนนเกรย์สบริดจ์ 626 00:39:31,702 --> 00:39:35,956 เอ็ด วอร์เรนแนะนําตัวว่าเป็นนักปีศาจวิทยา 627 00:39:35,956 --> 00:39:38,542 ส่วนลอร์เรน วอร์เรนแนะนําตัวว่าเป็นแม่หมอ 628 00:39:40,878 --> 00:39:42,922 ลอร์เรนอารมณ์เสียมาก 629 00:39:42,922 --> 00:39:47,551 ลอร์เรนเล่าให้ฟังว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งตอนไล่ผี 630 00:39:47,551 --> 00:39:53,808 อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสันท้าปีศาจ ให้ออกจากร่างเดวิดแล้วสิงเขาแทน 631 00:39:53,808 --> 00:39:56,185 ลอร์เรนโมโหมาก 632 00:39:56,185 --> 00:40:00,022 เธอบอกว่า "เขาไม่ควรทําแบบนั้น ใครก็ตามห้ามทําแบบนั้น 633 00:40:00,022 --> 00:40:02,525 เขาไม่รู้ว่าเขากําลังเล่นอยู่กับอะไร" 634 00:40:02,525 --> 00:40:04,402 เธอบอกว่า "ฉันเห็นอาการบาดเจ็บสาหัส 635 00:40:05,152 --> 00:40:08,072 หรือการตายจากการโดนมีดแทง" 636 00:40:08,572 --> 00:40:11,450 เธออยากเตือนเราว่า อาจจะมีอาชญากรรมเกิดขึ้น 637 00:40:11,450 --> 00:40:12,368 เธอ... 638 00:40:12,368 --> 00:40:16,080 ขอพูดให้กระจ่างหน่อย เธอบอกว่า "ฉันเห็นว่ามันเกิดขึ้นในนิมิต" 639 00:40:16,789 --> 00:40:21,752 เธอดูจริงจังมาก ไม่ได้ดูแปลกๆ ไม่ได้ทําตัวแปลกๆ 640 00:40:22,753 --> 00:40:26,757 ผมว่าเธอเล่าสิ่งที่เธอเชื่อ 641 00:40:26,757 --> 00:40:28,676 และสําหรับเธอ มันคือเรื่องจริง 642 00:40:29,176 --> 00:40:31,220 ก็นั่นแหละครับ 643 00:40:32,012 --> 00:40:33,305 สรุปแล้วเกิดขึ้นจริง 644 00:40:41,105 --> 00:40:45,484 พี่สาวผมทํางานที่บ้านรับเลี้ยงสุนัขในบรู๊คฟิลด์ 645 00:40:47,194 --> 00:40:48,821 เธออยากเริ่มต้นชีวิตกับอาร์นี่ 646 00:40:50,114 --> 00:40:51,198 ฉันเป็นช่างแต่งขนสุนัข 647 00:40:51,198 --> 00:40:53,200 หัวหน้าฉันคืออลัน โบโน่ 648 00:40:53,200 --> 00:40:55,911 ในเวลาต่อมาเขากลายเป็นเพื่อนฉันกับอาร์นี่ 649 00:40:55,911 --> 00:40:57,121 (อลัน โบโน่ หัวหน้าเด็บบี้) 650 00:40:57,121 --> 00:40:59,081 ฉันกับอาร์นี่เช่าอะพาร์ตเมนต์อยู่ 651 00:41:00,040 --> 00:41:02,209 ได้อะพาร์ตเมนต์เสร็จก็ได้งานเลย 652 00:41:05,588 --> 00:41:09,758 เราตื่นเต้นที่จะได้อยู่ด้วยกัน 653 00:41:09,758 --> 00:41:16,682 {\an8}ได้หายใจเต็มปอด และทุกอย่างสงบลงหลังเจอเรื่องที่สุดจะวุ่นวาย 654 00:41:18,559 --> 00:41:22,146 เรารู้สึกโล่งใจ แบบว่า "มันจบแล้ว 655 00:41:22,146 --> 00:41:23,981 มันจบแล้ว เราหาความสงบกันได้สักที" 656 00:41:32,072 --> 00:41:35,367 จําไว้ว่าเวลาเราท้าปีศาจ 657 00:41:36,035 --> 00:41:39,955 มันไม่ได้ทําตามที่เราท้า ณ เวลาที่เราท้าให้มันทํา 658 00:41:39,955 --> 00:41:45,628 มันจะรอให้เราอ่อนแอที่สุดก่อน แล้วมันค่อยโจมตี 659 00:41:49,006 --> 00:41:53,761 (16 กุมภาพันธ์ 1981 ห้าเดือนหลังประกอบพิธีไล่ผี) 660 00:41:53,761 --> 00:41:56,680 เช้าวันนั้นที่ผมกับเด็บบี้ตื่นมา ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย 661 00:41:57,473 --> 00:41:59,016 รู้สึกเหมือนจะป่วย 662 00:42:00,059 --> 00:42:02,811 เราขับรถไปรับน้องสาวผมที่บริดจ์พอร์ท 663 00:42:02,811 --> 00:42:05,773 เพราะเราวางแผน ว่าจะอยู่กับพวกเขาในช่วงสุดสัปดาห์ 664 00:42:07,650 --> 00:42:10,986 เรากินข้าวเที่ยงกับอลัน โบโน่ 665 00:42:10,986 --> 00:42:12,738 และดื่มไวน์ไปสองแก้ว 666 00:42:13,364 --> 00:42:17,368 แล้วอลันเริ่มกรึ่มๆ 667 00:42:17,368 --> 00:42:18,786 ผมพูดกับเด็บบี้ว่า... 668 00:42:18,786 --> 00:42:20,746 ผมหันไปหาเด็บบี้แล้วพูดว่า 669 00:42:20,746 --> 00:42:23,332 "กลับกันแล้วมั้ย ฉันว่าเราควรกลับได้แล้ว 670 00:42:23,332 --> 00:42:25,167 พาน้องๆ ออกจากวงเหล้ากัน" 671 00:42:26,293 --> 00:42:30,381 ไม่ได้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น แต่เขาเสียงดังแล้วก็โวยวาย นั่นนี่นี่นั่น 672 00:42:30,381 --> 00:42:32,383 ผมไม่อยากให้น้องๆ อยู่ในสถานการณ์แบบนั้น 673 00:42:33,384 --> 00:42:35,302 เราเดินลงบันได 674 00:42:36,679 --> 00:42:40,599 แล้วหลังจากนั้นผมก็จําอะไรไม่ได้อีกเลย 675 00:42:47,106 --> 00:42:49,149 ตอนนั้นน่าจะประมาณทุ่มสองทุ่มมั้ง 676 00:42:51,694 --> 00:42:53,445 ผมจําได้ว่าโทรศัพท์ดัง 677 00:43:00,411 --> 00:43:02,454 - ฮัลโหล - พี่สาวผมโทรมาแล้วก็ร้องไห้ 678 00:43:04,373 --> 00:43:06,041 ก่อนที่พี่สาวผมจะพูด 679 00:43:07,001 --> 00:43:09,128 ผมเห็นภาพผู้ชายคนหนึ่ง... 680 00:43:10,337 --> 00:43:11,171 ตาย 681 00:43:13,674 --> 00:43:15,342 เดวิด เรียกแม่มา เรียกแม่มา 682 00:43:15,342 --> 00:43:17,803 อีกสิบวินาทีต่อมา แม่กรี๊ด 683 00:43:18,429 --> 00:43:19,471 ผมแบบ "เวรแล้ว" 684 00:43:24,059 --> 00:43:25,686 แม่บอกพ่อว่า "ขึ้นรถ 685 00:43:26,770 --> 00:43:28,147 เราต้องไปที่บ้านรับเลี้ยงสุนัข" 686 00:43:29,815 --> 00:43:33,319 เดวิดบอกผมว่าอลัน โบโน่ตาย 687 00:43:34,570 --> 00:43:36,322 "ตายได้ยังไง นายพูดอะไร" 688 00:43:37,364 --> 00:43:40,326 เดวิดบอกว่า "อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสันถูกสิง" 689 00:43:42,036 --> 00:43:42,870 "ฝีมือปีศาจ 690 00:43:43,370 --> 00:43:44,204 มันฆ่าเขา" 691 00:43:47,625 --> 00:43:49,627 ฝ่ายประสานงานโทรหาผม 692 00:43:49,627 --> 00:43:51,629 พวกเขาแจ้งผมว่ามีการแทงกันเกิดขึ้น 693 00:43:52,671 --> 00:43:54,131 เราเรียกให้ทุกคนมาช่วย 694 00:43:56,800 --> 00:44:00,596 เดโบราห์ แกลตเซล บอกตํารวจหน่วยลาดตระเวนที่กําลังจะไปถึงว่า 695 00:44:01,096 --> 00:44:03,474 อาร์นี่กับอัลเลนดื่มเหล้า 696 00:44:04,350 --> 00:44:09,813 มีการทะเลาะกันเกิดขึ้นในอะพาร์ตเมนต์ จนกลายเป็นชกต่อยกัน 697 00:44:09,813 --> 00:44:14,985 ไปจบที่สนามหญ้าหน้าบ้านรับเลี้ยงสุนัข ประมาณสี่เมตรสี่เมตรครึ่งจากประตูหน้า 698 00:44:16,737 --> 00:44:18,030 ในระหว่างต่อสู้กัน 699 00:44:18,697 --> 00:44:20,616 อาร์นี่ชักมีดที่อยู่ในปลอกออกมา 700 00:44:21,367 --> 00:44:23,786 แล้วก็แทงอลัน โบโน่... 701 00:44:24,703 --> 00:44:25,663 ย้ําๆ 702 00:44:27,247 --> 00:44:29,833 อลัน โบโน่บาดเจ็บสาหัส 703 00:44:32,795 --> 00:44:36,090 เด็บบี้ แกลตเซลตกใจและกลัวมาก 704 00:44:36,090 --> 00:44:38,676 บอกว่าอาร์นี่เข้าไปในป่า 705 00:44:38,676 --> 00:44:45,516 เธอคิดว่าเขามุ่งหน้าไปยังบ้านของครอบครัว ที่อยู่บนถนนโอ๊คโกรฟ ซึ่งอยู่ไม่ไกล 706 00:44:50,145 --> 00:44:52,439 ผมเห็นภาพอาร์นี่ 707 00:44:54,108 --> 00:44:56,694 ผมเห็นเขาเดินมุ่งหน้ามาที่บ้านผมในบรู๊คฟิลด์ 708 00:44:58,612 --> 00:45:02,408 ผมรู้เลยว่าอาร์นี่ถูกปีศาจสิง 709 00:45:09,790 --> 00:45:11,750 พี่ชายผมตื่นตระหนก 710 00:45:13,127 --> 00:45:16,714 เขาลากโต๊ะไปไว้ที่ประตูโดยมีผมช่วย 711 00:45:16,714 --> 00:45:18,966 เราล็อกประตูและเอาโต๊ะกั้นไว้ 712 00:45:18,966 --> 00:45:21,635 เพราะเดวิดพูดว่า "เขาจะมาฆ่าผม" 713 00:45:25,848 --> 00:45:28,642 ตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยกลัวอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน 714 00:45:28,642 --> 00:45:30,018 ไม่เคยเลย 715 00:45:30,018 --> 00:45:33,021 แต่ตอนที่เดวิดบอกผมว่าอาร์นี่โดนปีศาจสิง 716 00:45:33,814 --> 00:45:35,065 ผมกลัวจนขนลุก 717 00:45:39,611 --> 00:45:44,032 ตอนคนขับรถพยาบาล กําลังขับกลับจากส่งอลัน โบโน่ที่โรงพยาบาล 718 00:45:44,616 --> 00:45:47,619 เขาเห็นผู้ต้องสงสัย ที่มีรูปพรรณสัณฐานเหมือนลักษณะที่บรรยายไว้ 719 00:45:48,537 --> 00:45:49,872 เขาจึงโทรหาตํารวจ 720 00:45:51,206 --> 00:45:52,875 และตํารวจนําผู้ต้องสงสัยไปคุมขังไว้ 721 00:45:55,961 --> 00:45:57,629 ถ้าคนขับรถพยาบาลไม่เห็นอาร์นี่ 722 00:45:57,629 --> 00:46:00,799 วันนี้ผมกับเดวิดน้องผมคงตายไป 723 00:46:04,720 --> 00:46:06,263 (ตํารวจ) 724 00:46:06,263 --> 00:46:09,141 ผมได้รับมอบหมาย ให้พิสูจน์เอกลักษณ์ของอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน 725 00:46:09,141 --> 00:46:11,226 ผมให้เขาปั๊มลายนิ้วมือ 726 00:46:11,226 --> 00:46:13,145 ผมให้สิทธิมิแรนด้าเขาด้วย 727 00:46:13,771 --> 00:46:14,730 {\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์) 728 00:46:14,730 --> 00:46:17,483 {\an8}สภาพเขาเหมือนเพิ่งมีเรื่องมาจริงนะ 729 00:46:17,483 --> 00:46:19,985 {\an8}เหมือนไปชกต่อยกับใครมา ดูกระเซอะกระเซิง 730 00:46:20,486 --> 00:46:21,320 {\an8}มันไม่ปกติอะ 731 00:46:23,739 --> 00:46:25,949 ผมเพลียมาก ไม่มีแรงยืน 732 00:46:25,949 --> 00:46:27,284 ผมนั่งอยู่บนเก้าอี้ 733 00:46:28,827 --> 00:46:30,704 แล้วถามเขาว่า "พาผมมาที่นี่ทําไม 734 00:46:31,413 --> 00:46:33,207 เกิดอะไรขึ้น" 735 00:46:33,207 --> 00:46:34,124 เขาตอบว่า 736 00:46:35,250 --> 00:46:36,376 "นายฆ่าเพื่อนนายเมื่อกี้" 737 00:46:37,211 --> 00:46:38,378 ผมตอบไปว่า "ไม่ใช่" 738 00:46:39,880 --> 00:46:42,341 ผมไม่เชื่อว่าผมฆ่าเพื่อนผม ผมบอกว่า 739 00:46:42,841 --> 00:46:46,011 "คุณเข้าใจผิดละ อลันไม่ได้เป็นอะไร เราเพิ่งออกจากบ้านมา" 740 00:46:46,011 --> 00:46:49,097 เขาบอกว่า "ไม่ใช่ เขาตายแล้ว นายฆ่าเขา" 741 00:46:50,933 --> 00:46:54,144 ไม่ร้องไห้ ไม่มีคําว่า "ขอโทษ" 742 00:46:54,144 --> 00:46:56,313 มีแต่ "ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น" 743 00:46:56,313 --> 00:46:57,898 เขาจําอะไรเกี่ยวกับ... 744 00:46:58,565 --> 00:46:59,775 เหตุฆาตกรรมไม่ได้เลย 745 00:47:02,110 --> 00:47:03,320 ผมไม่เคยทําร้ายใคร 746 00:47:04,404 --> 00:47:05,489 ไม่เคย 747 00:47:05,489 --> 00:47:08,116 ผมไม่เคยถูกจับข้อหาอะไรทั้งนั้น 748 00:47:09,076 --> 00:47:09,952 ผมเลย... 749 00:47:10,744 --> 00:47:14,248 ผมบอกพวกเขาว่า "ผมไม่ได้ทําแน่นอน พวกคุณจับมาผิดคนแล้ว" 750 00:47:14,248 --> 00:47:17,709 {\an8}(กรมตํารวจบรู๊คฟิลด์) 751 00:47:20,003 --> 00:47:21,797 {\an8}กรณีของเดวิด แกลตเซล 752 00:47:21,797 --> 00:47:27,553 {\an8}เป็นกรณีที่อาร์นี่ จอห์นสันถูกสิง เพราะเข้าช่วยเหลือและท้าปีศาจ 753 00:47:27,553 --> 00:47:28,804 นี่คือความเป็นไปได้ครับ 754 00:47:28,804 --> 00:47:30,305 ผมเคยเจอในเอกสารข้อมูล 755 00:47:30,973 --> 00:47:32,891 มันเรียกว่า "ย้ายร่างสิง" 756 00:47:33,433 --> 00:47:37,938 มันคือการที่วิญญาณร้าย ย้ายร่างจากคนที่มันสิ่งอยู่ 757 00:47:37,938 --> 00:47:40,274 ไปยังอีกคนที่อาจจะอยู่ในพิธีไล่ผี 758 00:47:43,694 --> 00:47:48,198 ทนายฝ่ายจําเลยในคอนเนตทิคัต จะพิสูจน์ว่าลูกความไม่ได้ก่อเหตุฆาตกรรม 759 00:47:48,198 --> 00:47:53,370 เพราะจําเลยอายุ 19 ปี กล่าวอ้างว่าเขาถูกปีศาจสิงขณะฆ่า 760 00:47:53,370 --> 00:47:57,958 อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน ชายอายุ 19 ปี ไม่มีประวัติใช้ความรุนแรง 761 00:47:57,958 --> 00:48:01,378 ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมอลัน โบโน่ เจ้าของอะพาร์ตเมนต์ด้วยมีด 762 00:48:01,378 --> 00:48:05,257 เขาอ้างว่าถูกปีศาจสิงขณะฆ่าและจําไม่ได้ว่าฆ่า 763 00:48:06,884 --> 00:48:09,845 เดโบราห์ แกลตเซล แฟนของอาร์นี่ ผู้อยู่ในเหตุการณ์ 764 00:48:09,845 --> 00:48:12,139 และคนที่น้องชายอายุ 11 ปีถูกสิง 765 00:48:12,139 --> 00:48:13,765 เล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง 766 00:48:14,266 --> 00:48:16,518 {\an8}ฉันไม่เห็นว่ามีการแทงกันเกิดขึ้น ฉันอยู่ในเหตุการณ์ค่ะ 767 00:48:16,518 --> 00:48:18,145 {\an8}(เดโบราห์ แกลตเซล แฟนจอห์นสัน) 768 00:48:18,145 --> 00:48:19,187 {\an8}แล้วคุณเห็นอะไร 769 00:48:20,898 --> 00:48:23,191 ผลักกันไปมา 770 00:48:23,191 --> 00:48:24,109 แล้วยังไงต่อคะ 771 00:48:24,735 --> 00:48:27,070 เหตุการณ์รุนแรงขึ้น 772 00:48:28,071 --> 00:48:30,365 เด็บบี้คิดว่าจะมีการพิสูจน์ได้ว่าจริง 773 00:48:31,283 --> 00:48:32,618 รู้สึกมั่นใจ 774 00:48:33,160 --> 00:48:35,704 ว่าเราจะพิสูจน์ได้ว่ามันคือการโดนสิงจริงๆ 775 00:48:36,288 --> 00:48:38,206 เราเจอขนาดนั้น 776 00:48:38,916 --> 00:48:41,877 มันควรยืนยันกับทุกคนได้แล้วว่าปีศาจมีอยู่จริง 777 00:48:43,170 --> 00:48:46,965 มาร์ติน มินเนลล่า ทนายของจอห์นสัน ไม่ได้เอ่ยถึงปีศาจแต่อย่างใดในศาล 778 00:48:46,965 --> 00:48:51,261 {\an8}ตอนนี้เรายังทําอะไรไม่ได้ จนกว่าจะได้ผลรายงานจากนักพยาธิวิทยา 779 00:48:51,803 --> 00:48:54,556 {\an8}รายงานจากนักพยาธิวิทยาของเรา และผลชันสูตรศพ 780 00:48:54,556 --> 00:48:58,393 ผมไม่เชื่อเรื่องผีเรื่องสาง 781 00:48:58,393 --> 00:49:00,187 {\an8}ก่อนจะต้องลงแรงลงเวลาไปมากกว่านี้... 782 00:49:00,187 --> 00:49:02,689 {\an8}(มาร์ติน มินเนลล่า ทนายฝ่ายจําเลยของอาร์นี่ จอห์นสัน) 783 00:49:02,689 --> 00:49:04,983 {\an8}ผมบอกว่าผมขอหาข้อมูลก่อน 784 00:49:07,611 --> 00:49:13,575 เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนบอกผมว่า "ไม่ใช่ฝีมืออาร์นี่ จอห์นสัน 785 00:49:13,575 --> 00:49:18,538 ปีศาจควบคุมร่างกายอาร์นี่ 786 00:49:19,122 --> 00:49:21,166 และฆ่าอลัน โบโน่" 787 00:49:23,085 --> 00:49:25,921 แฟนผมบอกว่าพวกเขาเพี้ยน 788 00:49:25,921 --> 00:49:30,050 เธอบอกผมว่า "อย่ายุ่งกับคดีนี้เลย" 789 00:49:30,050 --> 00:49:32,010 แต่ผมอยากรู้อีก 790 00:49:32,010 --> 00:49:34,805 ภายนอกเหมือนบ้านสไตล์นิวอิงแลนด์เก๋ๆ 791 00:49:34,805 --> 00:49:38,016 แต่ข้างในเหมือนฉากในหนังผีฮอลลีวูด 792 00:49:38,517 --> 00:49:41,436 มันคือพิพิธภัณฑ์ ที่รวบรวมเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเอาไว้ 793 00:49:41,937 --> 00:49:45,273 เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน บอกว่าทุกอย่างที่เห็นมาจากเหตุการณ์จริง 794 00:49:45,273 --> 00:49:48,193 ตอนนี้เราอยู่ในบ้านที่... 795 00:49:49,695 --> 00:49:53,740 มีของเหนือธรรมชาติที่อันตรายที่สุดในโลก 796 00:49:55,450 --> 00:49:58,787 มีอยู่ห้องหนึ่ง ข้างในมีของพวกนี้อยู่ 797 00:49:59,287 --> 00:50:03,291 {\an8}เป็นตุ๊กตาที่มีป้ายติดว่า "ห้ามจับตุ๊กตาเด็ดขาด" 798 00:50:03,291 --> 00:50:05,419 ตุ๊กตาชื่อแอนนาเบลล์ ผมว่านะ 799 00:50:05,419 --> 00:50:06,712 (ปีศาจ) 800 00:50:06,712 --> 00:50:08,922 พวกเขาเปิดเทปให้ผมฟัง 801 00:50:10,215 --> 00:50:12,009 อย่าไปไหน 802 00:50:12,009 --> 00:50:13,510 - จะไป - ห้ามไป 803 00:50:14,469 --> 00:50:15,804 อยู่ตรงนั้น 804 00:50:16,763 --> 00:50:19,850 เอ็ดกับลอร์เรน นําหลักฐานทั้งหมดที่พวกเขามีมาให้ดู 805 00:50:21,601 --> 00:50:22,936 ลืมตา เดวิด 806 00:50:23,729 --> 00:50:27,858 สําหรับผม หลักฐานน่าเชื่อถือมาก 807 00:50:29,151 --> 00:50:31,737 ผมเชื่อว่าเรื่องจริง 808 00:50:31,737 --> 00:50:34,364 ผมเชื่อคําให้การ 809 00:50:34,364 --> 00:50:38,785 และผมเชื่อว่าทั้งรัฐคงมีแต่เขา 810 00:50:39,286 --> 00:50:42,414 ที่จะยอมว่าความให้จําเลยด้วยข้ออ้างนั้น 811 00:50:44,249 --> 00:50:45,834 "ปีศาจบังคับให้ผมทํา" 812 00:50:46,418 --> 00:50:52,174 มาร์ติน มินเนลล่า ทนายของอาชญากร บอกว่าจะพิสูจน์ข้อเท็จจริงนั้นเมื่อลูกความขึ้นศาล 813 00:50:52,174 --> 00:50:54,217 ที่อังกฤษ 814 00:50:54,926 --> 00:50:58,055 เคยมีคดีทํานองนี้ครั้งหนึ่ง 815 00:50:58,555 --> 00:51:03,060 แต่ที่สหรัฐฯ ยังไม่เคยมีใครให้การว่าถูกปีศาจเข้าสิง 816 00:51:03,060 --> 00:51:07,856 คาดว่าจะมีการฟ้องคดีต่ออาร์นี่ จอห์นสัน ที่อยู่ชั้นบนของที่นี่ในวันที่ 19 มีนาคม 817 00:51:07,856 --> 00:51:10,525 ที่อังกฤษไต่สวนไปแล้วสามคดี 818 00:51:10,525 --> 00:51:12,861 สองคนโดนข้อหาลอบวางเพลิง อีกคนข้อหาข่มขืน 819 00:51:12,861 --> 00:51:14,654 คําตัดสินของทุกคดีออกมาว่า 820 00:51:15,155 --> 00:51:17,449 ไม่มีความผิดเพราะถูกปีศาจสิง 821 00:51:17,949 --> 00:51:21,703 {\an8}ตั้งแต่ทํางานเป็นนักข่าวมา 15 ปี มันคือเรื่องที่ประหลาดที่สุดตั้งแต่ผมเคยทําข่าวมา 822 00:51:21,703 --> 00:51:23,330 {\an8}(ไมค์ อัลเลน อดีตผู้อํานวยการฝ่ายข่าว) 823 00:51:23,330 --> 00:51:28,210 ลอร์เรนกับเอ็ด วอร์เรน ผู้ศึกษาและครูสอนเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับชื่อดัง 824 00:51:28,794 --> 00:51:33,799 ทั้งสองคนโต้ว่าพลังปีศาจ ที่อยู่ในตัวจอห์นสันต่างหากที่บังคับให้เขาฆ่า 825 00:51:33,799 --> 00:51:39,930 จากมุมองนักข่าว ประเด็นโดนปีศาจสิงเป็นอะไรที่ยากมาก 826 00:51:40,597 --> 00:51:42,974 เพราะจะพิสูจน์ว่าจริงก็ทําไม่ได้ 827 00:51:42,974 --> 00:51:44,726 จะพิสูจน์ว่าไม่จริงก็ทําไม่ได้ 828 00:51:45,310 --> 00:51:49,356 สิ่งที่ดีที่สุดที่ทําได้ในฐานะนักข่าวที่ดี คือพยายามหาข้อเท็จจริง 829 00:51:50,941 --> 00:51:54,778 หลังเหตุการณ์แทงผ่านไปหกวัน ก็มีคนแนะนําให้ผมรู้จักกับเอ็ดและลอร์เรน 830 00:51:55,987 --> 00:51:57,948 (คดีบรู๊คฟิลด์ เด็กถูกสิงพูดจาหยาบคาย) 831 00:51:57,948 --> 00:51:59,199 เรานัดเจอกัน 832 00:51:59,199 --> 00:52:01,910 พวกเขาเอาเทปเสียงมาให้ผม 833 00:52:01,910 --> 00:52:07,541 และผมสามารถเอาไปเปิด ในสถานีวิทยุทั้งสองแห่งได้ถ้าต้องการ 834 00:52:08,375 --> 00:52:10,460 สวัสดีตอนบ่ายครับ พบกับผม ไมค์ อัลเลน 835 00:52:10,460 --> 00:52:13,380 ไวน์นิวส์ได้รับเทปเสียงที่ค่อนข้างเขย่าขวัญ 836 00:52:13,380 --> 00:52:17,884 และเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์แทงตาย "ปีศาจบังคับให้ผมทํา" ในบรู๊คฟิลด์ 837 00:52:18,552 --> 00:52:21,388 ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระจิต 838 00:52:21,388 --> 00:52:23,181 ข้าขอสั่งให้เจ้าออกไปจากร่างเด็กคนนี้ 839 00:52:23,181 --> 00:52:26,852 ไม้กางเขนอยู่บนหน้าผากแล้ว แกทําอะไรลูกพระเจ้าไม่ได้หรอก 840 00:52:26,852 --> 00:52:29,146 พระเยซูจะต้องตายในนรก 841 00:52:29,146 --> 00:52:31,314 แม่รักลูก 842 00:52:33,150 --> 00:52:37,320 ผมกะเลยว่าจะต้องมีหลายคนโทรมา 843 00:52:37,320 --> 00:52:40,365 แล้วพูดว่า "เอาออกอากาศทําไม คุณนี่แย่มาก" 844 00:52:41,741 --> 00:52:44,286 กลายเป็นว่าส่วนใหญ่โทรมาบอกว่า "จะเปิดให้ฟังอีกเมื่อไร" 845 00:52:47,289 --> 00:52:49,833 ผมได้รับจดหมายจากทั่วประเทศ 846 00:52:50,500 --> 00:52:55,881 จากคนมีญาณทิพย์ จากคนที่ทํางานเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับเสนอช่วยผม 847 00:52:55,881 --> 00:52:59,801 แต่ก็ไม่วาย ที่จะโดนคนที่ไม่เชื่อต่อว่าว่า "ถามจริง" 848 00:52:59,801 --> 00:53:01,887 "ดื่มเหล้ากัน แทงกัน" 849 00:53:01,887 --> 00:53:03,430 "คดีตัดสินง่ายมาก หลักฐานชัด" 850 00:53:03,430 --> 00:53:06,141 "จะเอาออกอากาศทําไม ตลก" 851 00:53:06,766 --> 00:53:09,394 ตอนไปยังสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม ไม่มีเพื่อนบ้านคนไหน 852 00:53:09,394 --> 00:53:12,731 รวมถึงนักบวชที่ช่วยไล่ผี อยากพูดถึงเรื่องนี้ 853 00:53:13,273 --> 00:53:18,862 ผมติดต่อนักบวชที่อยู่ในพิธีไล่ผี 854 00:53:19,446 --> 00:53:20,989 ผมบอกพวกเขาว่า 855 00:53:21,698 --> 00:53:23,241 "มีคนเล่าว่า 856 00:53:23,825 --> 00:53:27,495 ระหว่างประกอบพิธี เฟอร์นิเจอร์บินว่อนทั่วห้อง 857 00:53:27,495 --> 00:53:30,290 มีการลอยขึ้นมาโดยที่ทุกคนเห็น 858 00:53:31,333 --> 00:53:33,168 ที่ผมจะขอคือ 859 00:53:33,168 --> 00:53:34,127 พูดหน่อยว่า 860 00:53:34,711 --> 00:53:36,671 'ไร้สาระมาก ไม่จริง' 861 00:53:36,671 --> 00:53:38,298 จะได้แยกย้าย" 862 00:53:38,924 --> 00:53:40,300 แต่พวกเขาไม่พูด 863 00:53:41,509 --> 00:53:42,636 เอ็ด 864 00:53:42,636 --> 00:53:47,224 อยากจะพูดอะไรกับคนที่บอกว่า "ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้" 865 00:53:47,891 --> 00:53:49,893 หวังว่าพวกคุณไม่ใช่คณะลูกขุน 866 00:53:50,685 --> 00:53:55,899 เราหาข้อมูลหนุนความเป็นมาของคดีนี้ได้ โดยใช้ประวัติของคดีอื่นที่เราเคยทํา 867 00:53:55,899 --> 00:54:00,320 และพิสูจน์ให้เห็นชัดๆ ไปเลย ว่าเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเคยเกิดขึ้นที่นี่ 868 00:54:13,667 --> 00:54:15,043 คนในรูปดูมีความสุขมาก 869 00:54:16,920 --> 00:54:18,213 ผมไม่เถียง 870 00:54:19,589 --> 00:54:21,216 แต่มี... 871 00:54:21,967 --> 00:54:24,511 แต่พอประตูปิดมันเป็นอีกอย่าง บอกเลย 872 00:54:28,181 --> 00:54:30,642 เราไม่ใช่ครอบครัวอเมริกันแสนสุข 873 00:54:30,642 --> 00:54:32,143 แม่เป็นคนที่มีสิ่งที่ต้องการในใจ 874 00:54:32,143 --> 00:54:33,937 ถ้าอะไรไม่ได้ดั่งใจ 875 00:54:34,562 --> 00:54:35,480 แม่จะโวยวาย 876 00:54:37,732 --> 00:54:41,653 ต่อหน้าคนอื่น แม่จะทําเหมือนเป็นคนเคร่งศาสนามากๆ 877 00:54:42,612 --> 00:54:44,864 ซึ่งในความเป็นจริงไม่ใช่เลย 878 00:54:45,615 --> 00:54:49,911 แม่ไม่เคยไปโบสถ์เลย จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นกับเดวิด 879 00:54:50,412 --> 00:54:52,080 พอลอร์เรน วอร์เรนเข้ามาถ่ายรูปด้วย 880 00:54:52,080 --> 00:54:55,917 ทุกคนก็แบบ "ใส่เสื้อจําพวก ใส่ลูกประคํา" 881 00:54:56,626 --> 00:54:57,585 ผมไม่อินไง 882 00:55:00,005 --> 00:55:03,216 ผมอายุ 15 ตอนน้องชายผมถูกสิง 883 00:55:05,510 --> 00:55:08,138 ผมไม่เคยพูดหน้ากล้องมาก่อน 884 00:55:08,138 --> 00:55:09,723 แต่ผมอยากให้ความจริงถูกเปิดเผย 885 00:55:10,890 --> 00:55:12,225 เพราะคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย 886 00:55:12,851 --> 00:55:13,685 ถูกฆ่า 887 00:55:14,686 --> 00:55:16,896 แล้วจะมาบอกว่าเป็น "ปีศาจบังคับให้ผมทํา" งี้เหรอ 888 00:55:17,605 --> 00:55:18,857 ไกลความจริงมาก 889 00:55:19,941 --> 00:55:21,067 ผมรู้เพราะผมเคยเจอมา 890 00:55:21,693 --> 00:55:27,324 (14 กรกฎาคม 1980 เจ็ดเดือนก่อนที่อลัน โบโน่ถูกฆ่า) 891 00:55:31,995 --> 00:55:35,123 ผมอยู่นอกบ้าน แล้วเอ็ดกับลอร์เรนก็มาถึง 892 00:55:37,334 --> 00:55:40,211 เอ็ด วอร์เรนถามว่า "เกิดอะไรขึ้น" 893 00:55:40,211 --> 00:55:43,340 ผมตอบว่า "ตามตรงนะ ผมว่าครอบครัวผมบ้า" 894 00:55:47,844 --> 00:55:49,804 ผมยังจําได้อยู่เลยว่าพูดแบบนั้นกับเอ็ด 895 00:55:53,892 --> 00:55:57,520 ไม่รู้ว่าตอนแรก สิ่งที่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนต้องการคืออะไร 896 00:55:59,981 --> 00:56:03,568 ผมก็นั่งดูไป แล้วก็รู้สึกว่ามันทะแม่งๆ 897 00:56:03,568 --> 00:56:05,487 ถ้าคุมสถานการณ์ได้จะทําอะไร 898 00:56:05,487 --> 00:56:08,365 พวกเขานั่งคุยกัน ถึงปัญหาของเดวิดที่โต๊ะกินข้าวในครัว 899 00:56:09,032 --> 00:56:10,283 ไม่ชอบอะไรแบบนี้ใช่มั้ย 900 00:56:10,283 --> 00:56:11,618 - ไม่ชอบครับ - ไม่เนอะ 901 00:56:11,618 --> 00:56:16,164 พวกเขาบอกว่า "เดวิดอาจจะด่าพวกคุณ ถ่มน้ําลายใส่พวกคุณ" 902 00:56:16,164 --> 00:56:18,583 เขาจะร้องและทําเสียงขู่เหมือนคนป่าเถื่อน" 903 00:56:19,751 --> 00:56:22,712 ที่ผมกังวลคือ ทําไมถึงพูดแบบนั้น 904 00:56:23,254 --> 00:56:24,506 ทั้งๆ ที่เราก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย 905 00:56:26,007 --> 00:56:28,718 ให้เด็กออกไปข้างนอกก่อนมั้ย ลงไปข้างล่าง หรือไปทําอะไรก็ได้ 906 00:56:29,260 --> 00:56:31,554 แต่พวกเขาอยากให้เราได้ยิน 907 00:56:32,305 --> 00:56:33,139 และเราก็ได้ยิน 908 00:56:33,890 --> 00:56:36,351 เหมือนชี้นําพวกเขาว่าต้องทําอะไร 909 00:56:36,351 --> 00:56:38,561 เดวิดทําอะไรเวลาไม่เป็นตัวของตัวเอง 910 00:56:39,145 --> 00:56:41,648 - ถ่มน้ําลาย สบถ เริ่มสบถ - สบถบ่อยมาก 911 00:56:41,648 --> 00:56:42,732 ด่าบาทหลวงด้วยเหรอ 912 00:56:42,732 --> 00:56:44,776 ด่าฉันด้วย ส่วนใหญ่ด่า... 913 00:56:44,776 --> 00:56:46,986 คิดว่าเดวิดไม่ฉลาดพอ ที่จะเข้าใจแล้วทําตามเหรอ 914 00:56:48,029 --> 00:56:52,367 สองวันต่อมาเดวิดทําตามแบบที่พูดเป๊ะ 915 00:56:53,952 --> 00:56:54,786 เอานะลูก 916 00:56:54,786 --> 00:56:56,162 ไอ้ห่าเอ๊ย 917 00:56:56,746 --> 00:56:57,997 ฉันจะลงโทษแก 918 00:56:58,790 --> 00:56:59,624 เดวิด หยุด 919 00:56:59,624 --> 00:57:01,709 แกสมควรตาย 920 00:57:01,709 --> 00:57:03,753 - เดวิด - แกไม่สมควรอยู่ 921 00:57:03,753 --> 00:57:05,004 เดวิด สงบสติ 922 00:57:05,839 --> 00:57:06,714 แกตาย 923 00:57:07,757 --> 00:57:09,884 อีอ้วนหน้าส้นตีน 924 00:57:11,970 --> 00:57:13,012 ช่วงแรก 925 00:57:13,596 --> 00:57:16,391 เอ็ดกับลอร์เรนมาบ่อยมาก วันเว้นวันเลยมั้ง 926 00:57:16,975 --> 00:57:18,768 สัปดาห์แรกมาทุกวันเลย 927 00:57:18,768 --> 00:57:20,270 แม่อยู่นี่ 928 00:57:20,270 --> 00:57:22,021 ทนไว้ ยอมซะ 929 00:57:22,021 --> 00:57:24,023 ทุกคืนกล้องพร้อมถ่าย 930 00:57:24,023 --> 00:57:26,568 - ออกไปจากตัวลูกฉัน - ไมค์พร้อมอัด 931 00:57:26,568 --> 00:57:29,487 - ไม่ - นี่แม่เอง 932 00:57:29,487 --> 00:57:31,656 กลายเป็นการแสดงซะงั้น 933 00:57:32,615 --> 00:57:34,242 อย่าทําแบบนี้ 934 00:57:36,286 --> 00:57:38,079 หยุด ลุกขึ้น 935 00:57:38,079 --> 00:57:40,290 ให้ตายเถอะ ลุกขึ้น เร็ว 936 00:57:41,082 --> 00:57:45,378 แทนที่จะเน้นช่วยเดวิด แต่กลับอัดคลิปเขาแทน 937 00:57:47,297 --> 00:57:49,424 จริงๆ น่าจะทําอีกอย่าง 938 00:57:51,426 --> 00:57:53,428 มีอยู่วันหนึ่งตอนค่ํา เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น 939 00:57:53,428 --> 00:57:59,350 แม่ตะคอกใส่เดวิดว่าให้หยุด สงบสติแล้วนั่งลง 940 00:57:59,350 --> 00:58:00,810 แล้วเดวิดก็ด่าแม่สารพัด 941 00:58:00,810 --> 00:58:01,769 อีอ้วนหน้า... 942 00:58:01,769 --> 00:58:05,648 แล้วจู่ๆ พ่อก็เดินเข้ามา 943 00:58:05,648 --> 00:58:07,650 - แกไม่ควรมีชีวิตอยู่ - เดวิด... 944 00:58:07,650 --> 00:58:08,651 ลุกขึ้น 945 00:58:08,651 --> 00:58:09,611 เสียงตบ "เพียะ" 946 00:58:10,320 --> 00:58:11,946 ไปนั่งตรงนั้น 947 00:58:11,946 --> 00:58:13,823 พ่อพูดว่า "บอกว่านั่งเดี๋ยวนี้" 948 00:58:13,823 --> 00:58:16,159 พอ หยุดเล่น หยุดทําอะไรแบบนี้ 949 00:58:16,159 --> 00:58:17,118 และแน่นอนว่า 950 00:58:18,203 --> 00:58:21,498 ปีศาจนั่งเงียบเลยครับ 951 00:58:22,457 --> 00:58:24,375 ผมดีใจที่อย่างน้อยเขาก็ฟังพ่อ 952 00:58:27,045 --> 00:58:28,046 แป๊บนึง 953 00:58:28,046 --> 00:58:29,589 โอเค แป๊บนะ 954 00:58:31,466 --> 00:58:34,886 คืนที่เกิดเหตุฆาตกรรม ผมกับพ่อทํางานอยู่ข้างนอก 955 00:58:34,886 --> 00:58:36,304 แล้วแม่ก็กรี๊ดดังมาก 956 00:58:37,388 --> 00:58:41,017 "เราต้องไปที่บ้านรับเลี้ยงสุนัข มีเรื่องเกิดขึ้น เด็บบี้ร้องไห้ไม่หยุด" 957 00:58:41,017 --> 00:58:42,310 - เราต้องไปเดี๋ยวนี้ - ได้ๆ 958 00:58:51,736 --> 00:58:54,781 พอไปถึง เด็บบี้ก็พูดว่า "พวกเขาชกต่อยกัน 959 00:58:54,781 --> 00:58:56,908 แล้วอลันโดนแทง เขาอยู่ตรงนั้น" 960 00:58:59,035 --> 00:59:01,663 ผมเห็นอลันนอนตะแคง ผมเดินไปหาเขา 961 00:59:02,372 --> 00:59:04,207 แล้วพลิกตัวเขา แล้วตอนนั้นผมอายุ 15 962 00:59:04,207 --> 00:59:07,085 ผมไม่รู้ว่าต้องทํายังไง ผมไม่เคยรับมือกับเรื่องแบบนี้มาก่อนในชีวิต 963 00:59:07,710 --> 00:59:09,629 จําได้เลยว่าโดนแทงสี่แผล 964 00:59:10,171 --> 00:59:11,005 สี่ที่ 965 00:59:12,298 --> 00:59:13,633 เขาพยายามหายใจ 966 00:59:13,633 --> 00:59:15,426 ผมเอาแต่บอกเขาว่า "อลัน ใจแข็งไว้" 967 00:59:20,890 --> 00:59:21,724 นั่นแหละ 968 00:59:22,767 --> 00:59:23,685 ทํายังไงดีล่ะ 969 00:59:23,685 --> 00:59:27,313 ไม่รู้ว่าต้องทํายังไง 970 00:59:27,981 --> 00:59:29,566 เข้าใจที่พูดใช่มั้ย คือมัน... 971 00:59:30,984 --> 00:59:32,360 ไม่ใช่ความรู้สึกที่ผมอยาก... 972 00:59:32,360 --> 00:59:34,571 ผมไม่พูดถึงมันด้วยซ้ํา อันนี้ตามตรง 973 00:59:34,571 --> 00:59:36,072 ผมอยากลืมๆ มันไปซะ 974 00:59:37,532 --> 00:59:38,449 มันคือสิ่งที่... 975 00:59:38,449 --> 00:59:40,368 เราช่วยคนคนหนึ่งไม่ได้ มัน... 976 00:59:41,578 --> 00:59:42,537 ผมช่วยไม่ได้จริงๆ 977 00:59:43,496 --> 00:59:45,582 มันสลดใจที่ต้องเห็นใครสักคนตายแบบนั้น 978 00:59:51,170 --> 00:59:55,592 การฆาตกรรมอลัน โบโน่ ผมไม่เคยคิดด้วยซ้ําว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเดวิด 979 00:59:56,926 --> 00:59:59,012 ไม่มีปีซงปีศาจอะไรทั้งนั้น 980 01:00:00,597 --> 01:00:03,349 อาร์นี่หึงเด็บบี้จะตาย 981 01:00:05,310 --> 01:00:09,230 คนทั้งลือและเดากันว่า เด็บบี้แอบเล่นชู้กับอลัน โบโน่ 982 01:00:11,190 --> 01:00:12,734 ผมจําได้ว่าเด็บบี้ แกลตเซล 983 01:00:13,318 --> 01:00:14,777 มาที่กรมตํารวจ 984 01:00:15,403 --> 01:00:17,864 แล้วพูดว่า "ฉันได้ยินข่าวลือมาว่า 985 01:00:18,364 --> 01:00:22,994 สาเหตุของการฆาตกรรมคือคบชู้ 986 01:00:22,994 --> 01:00:25,246 รักสามเศร้าระหว่างฉัน 987 01:00:25,246 --> 01:00:26,247 อลัน โบโน่ 988 01:00:27,040 --> 01:00:28,458 และอาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน" 989 01:00:28,458 --> 01:00:29,709 เธอบอกว่า "ไม่จริงนะ 990 01:00:29,709 --> 01:00:33,379 ฉันเคยคบกับอลัน โบโน่จริง แต่เลิกกันแล้ว 991 01:00:33,379 --> 01:00:36,883 เหตุแทงกันหรือฆาตกรรม ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย" 992 01:00:37,884 --> 01:00:40,845 พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนคดีฆาตกรรมสุดแปลก ที่แดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัต 993 01:00:40,845 --> 01:00:43,723 ประเด็นสําคัญของคดีนี้คือ คํากล่าวอ้างว่าโดนปีศาจสิง 994 01:00:43,723 --> 01:00:45,350 จิม แวน ซิกเคิลรายงานครับ 995 01:00:46,351 --> 01:00:50,897 {\an8}พรุ่งนี้ปีศาจจะมาที่ศาลเก่าแห่งนี้ ในแดนเบอรี่ รัฐคอนเนตทิคัทมั้ย 996 01:00:51,481 --> 01:00:53,733 เขาจะให้การในชั้นศาลมั้ย 997 01:00:54,692 --> 01:00:57,403 ตอนนั้นผมยังไม่รู้เรื่องเลยว่าจะมีการไต่สวนคดี 998 01:00:58,029 --> 01:01:01,532 วันไต่สวนวันแรก พ่อกับแม่เอาเงินให้ผม 999 01:01:01,532 --> 01:01:05,161 ให้ผมหยุดเรียนในวันนั้น แล้วไปทําสิ่งที่อยากทําในระหว่างวัน 1000 01:01:06,204 --> 01:01:07,372 พวกเขากลัว... 1001 01:01:08,373 --> 01:01:10,875 ว่าผมจะไปยุ่งเกี่ยวด้วย 1002 01:01:12,502 --> 01:01:13,753 เพราะผมรู้ว่า... 1003 01:01:15,922 --> 01:01:17,298 ทั้งหมดเป็นเรื่องที่กุขึ้น 1004 01:01:21,678 --> 01:01:26,891 (การไต่สวนคดีปีศาจฆาตกรรม เริ่มขึ้นในวันที่ 28 ตุลาคม 1981) 1005 01:01:26,891 --> 01:01:30,812 (ศาลเทศมณฑลแฟร์ฟิลด์) 1006 01:01:32,230 --> 01:01:34,524 (ตํารวจแดนเบอรี่) 1007 01:01:38,319 --> 01:01:41,614 ครอบครัวเราคิดว่าอาร์นี่จะต้องถูกตัดสินว่าไม่ผิด 1008 01:01:43,116 --> 01:01:46,327 เพราะเราจะพานักบวชไปด้วย 1009 01:01:46,327 --> 01:01:48,037 พาเอ็ดกับลอร์เรนไปด้วย 1010 01:01:48,037 --> 01:01:51,582 รวมถึงหลักฐานทั้งหมดที่รวบรวมได้ เสียงที่อัดไว้ รูปถ่าย 1011 01:01:52,250 --> 01:01:55,169 และเราคิดว่าเราจะสามารถทําให้ศาลเห็นได้ว่า 1012 01:01:55,169 --> 01:01:56,963 อาร์นี่ไม่ได้เป็นคนฆ่า 1013 01:01:57,672 --> 01:02:00,800 เขาถูกเข้าสิงเพราะเขาท้าปีศาจ 1014 01:02:03,553 --> 01:02:07,306 อัยการพยายามให้จําเลยได้รับโทษสูงสุด 1015 01:02:07,306 --> 01:02:08,891 หากศาลตัดสินว่าผิด 1016 01:02:08,891 --> 01:02:10,393 {\an8}คดีนี้เป็นคดีที่สื่อ... 1017 01:02:10,393 --> 01:02:11,978 {\an8}(วอลเตอร์ ฟลานาแกน อัยการรัฐ) 1018 01:02:11,978 --> 01:02:16,190 {\an8}กับเอ็ดและลอร์เรนเผยแพร่เป็นเวลานาน 1019 01:02:16,983 --> 01:02:19,736 เพื่อผลประโยชน์ทางการเงิน ผมเดานะ 1020 01:02:19,736 --> 01:02:26,242 เท่าที่รู้ มีสิทธิ์สูงว่าเป็นสูตรสําเร็จการฆาตกรรม 1021 01:02:26,242 --> 01:02:28,911 การออกมาบอกว่า 1022 01:02:28,911 --> 01:02:30,663 มันคือเรื่องไร้สาระ 1023 01:02:30,663 --> 01:02:36,502 บอกว่าเราพยายามปกปิดคดีฆาตกรรมทั่วๆ ไป 1024 01:02:36,502 --> 01:02:39,338 ถ้าอาร์นี่ถูกตัดสินว่าผิด เขาจะต้องถูกจําคุก 1025 01:02:39,839 --> 01:02:41,299 อย่างน้อย 25 ปี หรือตลอดชีวิต 1026 01:02:42,133 --> 01:02:43,760 (แผนกนายอําเภอ เทศมณฑลแฟร์ฟิลด์) 1027 01:02:45,219 --> 01:02:48,431 การเข้าไปในห้องพิจารณาคดีนั้นยากมาก 1028 01:02:48,431 --> 01:02:49,891 ห้องเต็มจนต้องยืนเอา 1029 01:02:52,018 --> 01:02:54,270 ไม่มีใครรู้ว่าต้องคาดหวังอะไร 1030 01:02:54,270 --> 01:02:57,273 เหมือนจะมีแมตช์ตัดสินเกิดขึ้น 1031 01:02:57,273 --> 01:03:01,319 โดยที่มาร์ติน มินเนลล่า เข้ามาพร้อมกับข้ออ้างว่าโดนปีศาจสิง 1032 01:03:01,319 --> 01:03:06,282 กับโรเบิร์ต แคลลาแฮน ผู้พิพากษา ที่ต้องตัดสินว่าเขาจะยอมรับรึเปล่า 1033 01:03:07,658 --> 01:03:09,202 เป็นการตรวจสอบความจริงมากกว่า 1034 01:03:09,202 --> 01:03:10,119 อันนี้ตามตรง 1035 01:03:11,496 --> 01:03:14,582 ตอนนั้นผมขึ้นศาล ครั้งแรกในชีวิต 1036 01:03:14,582 --> 01:03:16,292 เสี่ยงโดนจําคุก 25 ปี หรือตลอดชีวิต 1037 01:03:17,585 --> 01:03:19,212 ไม่นึกไม่ฝัน 1038 01:03:24,509 --> 01:03:28,638 ผมเชื่อว่าลูกความผมจะมีโอกาสได้อธิบายในศาล 1039 01:03:29,388 --> 01:03:34,519 ให้คณะลูกขุน ประเมินความน่าเชื่อถือของสิ่งที่เกิดขึ้น 1040 01:03:34,519 --> 01:03:36,646 ไม่ใช่ใช้ความเชื่อ 1041 01:03:36,646 --> 01:03:39,774 ให้ดูที่หลักฐานที่เป็นรูปธรรม 1042 01:03:39,774 --> 01:03:41,067 พิจารณาคําให้การ 1043 01:03:41,609 --> 01:03:44,445 และตัดสินจากสิ่งเหล่านั้น 1044 01:03:45,029 --> 01:03:46,614 แต่ก็ไม่ไปถึงจุดนั้น 1045 01:03:47,406 --> 01:03:49,492 ผู้พิพากษาฟังคําตัดสินของคดีก่อนหน้า ฟังข้อโต้แย้ง 1046 01:03:49,492 --> 01:03:51,118 หลังจากนั้นเขากล่าวว่า 1047 01:03:51,744 --> 01:03:54,622 คําให้การที่ว่าถูกปีศาจสิงเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ 1048 01:03:54,622 --> 01:03:57,458 มันไม่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ และใช้ไม่ได้ในศาลในสหรัฐฯ 1049 01:03:57,458 --> 01:03:58,835 มันไม่ใช่วิทยาศาสตร์ 1050 01:03:58,835 --> 01:04:02,630 เขาจะไม่อนุญาตให้เสนอหลักฐาน ที่บอกว่าโดนปีศาจสิงหรือที่เกี่ยวกับปีศาจ 1051 01:04:03,297 --> 01:04:05,591 จิม แวน ซิกเคิล, นิวส์โฟร์, แดนเบอรี่ 1052 01:04:07,426 --> 01:04:08,427 ผมใจสลายเลยตอนนั้น 1053 01:04:10,638 --> 01:04:12,807 แล้วก็ได้ยินเสียงทุกคนในครอบครัวถอนหายใจ 1054 01:04:12,807 --> 01:04:13,891 แบบ "แย่แล้ว" 1055 01:04:14,559 --> 01:04:17,687 เวลาขึ้นศาล เราต้องวางมือบนคัมภีร์ไบเบิลกล่าวคําสาบาน 1056 01:04:18,354 --> 01:04:19,230 ซึ่งก็โอเค 1057 01:04:19,939 --> 01:04:24,026 แต่นอกจากนั้น พวกเขาไม่เชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติหรือเรื่องปีศาจ 1058 01:04:25,653 --> 01:04:26,571 ยังไงล่ะ 1059 01:04:27,822 --> 01:04:28,906 ข้างหน้าผม 1060 01:04:29,490 --> 01:04:34,829 มีนักบวชคาทอลิกห้าถึงหกคนลุกขึ้นพร้อมกัน 1061 01:04:34,829 --> 01:04:36,789 อย่างกับซ้อมมา 1062 01:04:36,789 --> 01:04:38,207 เดินออกไป 1063 01:04:38,207 --> 01:04:39,584 แล้วก็ไม่ได้ข่าวคราวอีกเลย 1064 01:04:39,584 --> 01:04:41,711 หลังจากนั้นโบสถ์ก็ไม่ออกความเห็นเกี่ยวกับ... 1065 01:04:42,211 --> 01:04:43,045 คดีนี้อีกเลย 1066 01:04:44,547 --> 01:04:46,132 ผมรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง 1067 01:04:47,174 --> 01:04:49,927 ผมไม่มีโอกาสได้เล่าความจริงทั้งหมด 1068 01:04:51,554 --> 01:04:53,723 พวกเขาไม่ยอมให้พูดความจริง 1069 01:04:54,932 --> 01:04:56,142 ผมไม่รู้จะทําไงต่อ 1070 01:04:56,934 --> 01:04:58,269 เอาไงดี 1071 01:04:58,978 --> 01:05:01,731 พรุ่งนี้จะมีการไต่สวนต่ออีกทีที่แดนเบอรี่ครับ 1072 01:05:08,613 --> 01:05:13,326 ตอนนั้นมันกลายเป็นคดีที่แก้ต่างได้ยากมาก 1073 01:05:14,368 --> 01:05:18,956 เพราะเอกสารให้ปากคําที่ลงชื่อเรียบร้อย กับตํารวจที่ดูแลพี่สาวเขา 1074 01:05:18,956 --> 01:05:21,876 บอกว่าพี่สาวเขาบอกว่าเห็นอาร์นี่แทงอลัน 1075 01:05:21,876 --> 01:05:25,254 แต่ถ้าพูดไม่ได้ว่า "อาร์นี่ทําเพราะโดนปีศาจสิง" 1076 01:05:25,755 --> 01:05:27,381 แปลว่า "อาร์นี่แทงอลัน" 1077 01:05:30,176 --> 01:05:34,013 มาร์ติน มินเนลล่าบอกว่า เราอ้างได้อย่างเดียวคืออ้างว่าปกป้องตัวเอง 1078 01:05:36,307 --> 01:05:38,517 เขาบอกว่า "เราจะให้การว่าทําเพื่อป้องกันตัวเอง" 1079 01:05:40,311 --> 01:05:42,647 ไม่ได้ผิดโทษฐานฆาตกรรมระดับหนึ่ง 1080 01:05:42,647 --> 01:05:43,856 แต่เป็นฆ่าโดยไม่ได้เจตนา 1081 01:05:45,691 --> 01:05:49,195 ปัญหาคือ ป้องกันตัวเองไม่เหมือนกับแก้แค้น 1082 01:05:49,695 --> 01:05:54,033 พูดอีกอย่างคือ ถ้ามีคนเดินเข้ามา เราอาจจะแทงสักหนึ่งที 1083 01:05:54,033 --> 01:05:55,368 หรืออาจจะสองที 1084 01:05:55,368 --> 01:05:56,953 ไม่ใช่แทงหลายๆ ครั้ง 1085 01:05:56,953 --> 01:05:58,704 เพราะถ้าแทงหลายครั้ง 1086 01:05:59,747 --> 01:06:02,041 ข้ออ้างที่ว่าป้องกันตัวเองใช้ไม่ได้ละ 1087 01:06:03,918 --> 01:06:07,088 จู่ๆ ก็จะมาบอกว่าทําเพื่อป้องกันตัวเอง 1088 01:06:07,088 --> 01:06:10,841 ทั้งๆ ที่ตอนแรกไม่ได้บอกแบบนั้น 1089 01:06:11,676 --> 01:06:13,636 ดูแปลกๆ นะ 1090 01:06:14,679 --> 01:06:19,809 เป็นทางเดียวที่ผมจะมีโอกาส ไม่ต้องจําคุกอย่างน้อย 25 ปีหรือตลอดชีวิต 1091 01:06:21,143 --> 01:06:22,353 ผมต้องให้การในชั้นศาล 1092 01:06:24,522 --> 01:06:28,734 ให้การในชั้นศาลยากนะครับ เพราะผมจําไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น 1093 01:06:29,777 --> 01:06:30,945 และผมบอกพวกเขาแบบนั้น 1094 01:06:32,738 --> 01:06:33,823 ผมคิดว่าทุกคนรู้สึกว่า 1095 01:06:33,823 --> 01:06:37,535 เรื่องนี้เป็นเรื่องที่โชคร้ายมากในหลายระดับ 1096 01:06:37,535 --> 01:06:40,121 ในขณะเดียวกัน มีคนตาย 1097 01:06:40,121 --> 01:06:43,708 มีคนที่ทําให้คนคนนั้นตาย และคนที่ทําให้ตายต้องได้รับโทษ 1098 01:06:45,543 --> 01:06:50,798 (พิพากษา 24 พฤศจิกายน 1981) 1099 01:06:57,513 --> 01:06:59,056 คนในครอบครัวตึงเครียด 1100 01:07:00,516 --> 01:07:02,184 พี่สาวผมกลัวมาก 1101 01:07:02,184 --> 01:07:04,353 กลัวว่าอาร์นี่จะถูกตัดสินว่าผิดข้อหาฆาตกรรม 1102 01:07:04,353 --> 01:07:06,897 และอาร์นี่จะต้องติดคุกไปตลอดชีวิต 1103 01:07:09,483 --> 01:07:11,277 ผมถูกพาไปที่ห้องพิจารณาคดี 1104 01:07:12,278 --> 01:07:13,279 คนเต็มห้อง 1105 01:07:14,196 --> 01:07:17,783 ผู้พิพากษาเดินไปรับคําตัดสินจากหัวหน้าคณะลูกขุน 1106 01:07:19,994 --> 01:07:21,912 ผมกังวลและกลัวมาก 1107 01:07:25,416 --> 01:07:26,751 คําตัดสินคือ 1108 01:07:27,585 --> 01:07:29,545 ไม่มีความผิดโทษฐานฆาตกรรมระดับหนึ่ง 1109 01:07:29,545 --> 01:07:31,714 แต่ผิดโทษฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนาระดับหนึ่ง 1110 01:07:34,675 --> 01:07:36,177 แล้วก็มาที่การตัดสินโทษ 1111 01:07:37,219 --> 01:07:40,264 ผมจําคําพูดของผู้พิพากษาแคลลาแฮน ได้จนถึงทุกวันนี้ 1112 01:07:44,560 --> 01:07:48,022 "ผมไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากตัดสินลงโทษคุณอย่างสูงสุด 1113 01:07:48,022 --> 01:07:49,273 สิบปีถึง 20 ปี 1114 01:07:50,024 --> 01:07:51,734 จําคุกในเรือนจําความมั่นคงสูงสุด" 1115 01:07:54,945 --> 01:07:59,033 พอผมได้รับคําตัดสินโทษ เด็บบี้ก็ลุกขึ้นทันทีและบอกกับผู้พิพากษาว่า 1116 01:07:59,784 --> 01:08:02,912 "แคลลาแฮน คุณมันบ้า คุณมันเสียสติ" 1117 01:08:03,954 --> 01:08:06,207 แล้วเธอก็วิ่งร้องไห้ออกไป 1118 01:08:09,543 --> 01:08:12,129 ตอนผมออกจากห้องพิจารณาคดี 1119 01:08:12,129 --> 01:08:14,006 เด็บบี้ฝ่าพวกช่างกล้อง 1120 01:08:14,507 --> 01:08:16,759 วิ่งมาจูบผม 1121 01:08:16,759 --> 01:08:17,718 (คู่รักปีศาจ) 1122 01:08:20,721 --> 01:08:22,181 ผมบอกเด็บบี้ว่า 1123 01:08:22,181 --> 01:08:25,184 "ฉันอยากให้เธอใช้ชีวิตของเธอ ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉัน 1124 01:08:26,602 --> 01:08:28,062 แบบนี้เธอจะยังได้ใช้ชีวิต" 1125 01:08:29,021 --> 01:08:30,022 แล้วเด็บบี้ร้องไห้ 1126 01:08:30,606 --> 01:08:31,816 แล้วพูดว่า "นายไม่รักฉัน" 1127 01:08:31,816 --> 01:08:33,943 ผมตอบว่า "รักสิ เพราะรักถึงให้อิสระเธอไง" 1128 01:08:34,985 --> 01:08:36,779 เธอตอบว่า "ไม่ ฉันจะไม่ทิ้งนาย" 1129 01:08:39,365 --> 01:08:40,825 ฉันพูดแบบนั้นมาตลอดตั้งแต่ต้น 1130 01:08:42,576 --> 01:08:43,536 อาร์นี่บริสุทธิ์ 1131 01:08:47,414 --> 01:08:48,916 เขาเจอมรสุมชีวิตที่เลวร้ายมาก 1132 01:08:57,758 --> 01:08:59,051 แม่ผมเสียใจมาก 1133 01:09:00,761 --> 01:09:03,639 แม่รู้ว่าเขาถูกปีศาจสิง 1134 01:09:05,307 --> 01:09:06,809 เขาเป็นคนไม่ใช้ความรุนแรง 1135 01:09:07,476 --> 01:09:10,020 แม่สงสารอาร์นี่มาก 1136 01:09:11,856 --> 01:09:13,732 แม่อยากให้เรื่องนี้ถูกเล่าออกไป 1137 01:09:15,401 --> 01:09:18,237 แม่อยากเล่าความจริง อยากให้ผู้คนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 1138 01:09:21,407 --> 01:09:24,577 ที่นั่งอยู่ข้างผมในตอนนี้ คือคุณแม่ที่ครั้งหนึ่งลูกชายเคยถูกเข้าสิง 1139 01:09:24,577 --> 01:09:26,162 เธอจะเล่าเรื่องของเธอให้เราฟัง 1140 01:09:26,787 --> 01:09:28,414 - สวัสดีค่ะ - สวัสดีครับ ยินดีที่ได้เจอ 1141 01:09:31,125 --> 01:09:33,127 วันนี้เดวิดเป็นยังไงบ้างครับ 1142 01:09:33,127 --> 01:09:35,880 ตอนนี้ปีศาจออกจากร่างเขาแล้วค่ะ ไม่โดนสิงแล้วค่ะ 1143 01:09:35,880 --> 01:09:37,840 ครับ เป็นปกติแล้วเนอะ 1144 01:09:37,840 --> 01:09:39,550 เป็นปกติแล้ว และก็... 1145 01:09:40,885 --> 01:09:42,636 แต่อาร์นี่ยังมีปัญหาหลายอย่าง 1146 01:09:42,636 --> 01:09:43,679 เขาคือ... 1147 01:09:44,221 --> 01:09:46,015 คนที่ติดคุกอยู่ในตอนนี้ 1148 01:09:46,599 --> 01:09:50,978 เขาถูกจําคุกสิบถึง 20 ปี ข้อหาฆ่าโดยไม่ได้เจตนา 1149 01:09:51,478 --> 01:09:53,939 ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้เป็นคนทํา 1150 01:09:54,648 --> 01:09:57,484 หลังการไต่สวนจบลง แม่ผมได้ไปถึง... 1151 01:09:58,861 --> 01:09:59,695 ฮอลลีวูดเลยนะ 1152 01:10:06,285 --> 01:10:07,536 เราทุกคนบินเครื่องบินเจ็ตไป 1153 01:10:09,622 --> 01:10:11,040 มีรถลีมูซีนมารับ 1154 01:10:11,749 --> 01:10:13,459 แล้วเราก็ไปกินข้าวเย็นกับดิ๊ก คาร์ก 1155 01:10:17,254 --> 01:10:18,214 แม่ชอบ 1156 01:10:18,214 --> 01:10:20,007 แม่ตื่นเต้นมาก 1157 01:10:20,883 --> 01:10:22,760 จนไม่อยากเชื่อว่ามันเกิดขึ้นจริง 1158 01:10:24,595 --> 01:10:27,765 แต่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนมีจุดประสงค์แอบแฝง 1159 01:10:29,600 --> 01:10:31,393 พวกเขาพูดว่า "พวกคุณจะได้เป็นเศรษฐี" 1160 01:10:33,687 --> 01:10:36,774 เอ็ดกับลอร์เรนบอกว่าจะออกหนังสือ 1161 01:10:37,566 --> 01:10:39,443 พวกเขาติดต่อนักเขียนไว้แล้ว 1162 01:10:39,443 --> 01:10:42,071 ซึ่งผมเดาว่าคนนั้น น่าจะเขียนเล่มก่อนให้พวกเขาด้วย 1163 01:10:43,614 --> 01:10:46,158 พวกเขาพาคุณบริตเทิลมาคุยกับเรา 1164 01:10:47,117 --> 01:10:49,453 พวกเขาถามเราเยอะมาก 1165 01:10:50,412 --> 01:10:51,705 เอ็ดพูดว่า "เอาให้น่ากลัว" 1166 01:10:51,705 --> 01:10:54,833 บริตเทิลพูดว่า "ผมเช็กแล้ว พวกเขาบอกว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นจริง" 1167 01:10:54,833 --> 01:10:58,295 แล้วเอ็ดก็ตอบว่า "เอาให้น่ากลัว คนมาหาเราก็เพราะแบบนั้น ซื้อความน่ากลัว" 1168 01:10:59,004 --> 01:11:01,131 เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรนกลายเป็นคนหลักเลยทีนี้ 1169 01:11:03,050 --> 01:11:06,387 หกเดือนต่อมา สองคนนั้นมาพร้อมกับเอกสาร 1170 01:11:06,387 --> 01:11:08,806 แล้วแม่ก็ถามว่า "จ้างทนายดีมั้ย" 1171 01:11:09,306 --> 01:11:11,016 ลอร์เรนตอบว่า "ไม่ต้องหรอก 1172 01:11:11,517 --> 01:11:14,061 สํานักงานวิลเลียม มอร์ริสมีทนายเยอะแยะ" 1173 01:11:14,061 --> 01:11:16,230 มีน่ะมี แต่ไม่ใช่เพื่อพวกเขา 1174 01:11:16,230 --> 01:11:17,273 เพื่อพวกคุณ 1175 01:11:19,858 --> 01:11:21,360 {\an8}- ฮัลโหล - หวัดดีลอร์เรน จูดี้เอง 1176 01:11:21,360 --> 01:11:22,278 {\an8}(คุยทางโทรศัพท์) 1177 01:11:22,278 --> 01:11:23,737 {\an8}- หวัดดีจูดี้ - เป็นไงบ้าง 1178 01:11:23,737 --> 01:11:24,655 {\an8}สบายดี 1179 01:11:24,655 --> 01:11:26,282 {\an8}ได้ข้อมูลอะไรบ้างมั้ย 1180 01:11:26,282 --> 01:11:28,492 {\an8}- คืออะไรเหรอ - เรื่องหนังสือไง 1181 01:11:28,492 --> 01:11:29,785 {\an8}ทุกอย่างไปได้ดี 1182 01:11:29,785 --> 01:11:30,911 โอเค ดี 1183 01:11:30,911 --> 01:11:32,663 คุณทุ่มเทกับมันมาก 1184 01:11:32,663 --> 01:11:34,623 ส่วนเราเจอโศกนาฏกรรม 1185 01:11:35,124 --> 01:11:37,418 จะบอกว่า เราก็ต้องการเงินเหมือนกัน 1186 01:11:39,795 --> 01:11:43,173 พ่อแม่ผมได้รับเงิน 4,500 ดอลลาร์ 1187 01:11:44,258 --> 01:11:47,970 ในขณะที่เอ็ดกับลอร์เรน วอร์เรน ได้ไป 81,000 ดอลลาร์กว่าๆ 1188 01:11:49,638 --> 01:11:52,224 ทุกวันนี้พวกเขายังได้เงินอยู่ จากหนังตระกูลคนเรียกผี 1189 01:11:52,224 --> 01:11:54,059 (คดีปีศาจที่ทําให้คนทั้งอเมริกาอึ้ง) 1190 01:11:54,059 --> 01:11:55,352 (คนเรียกผี มัจจุราชบงการ) 1191 01:11:55,352 --> 01:11:59,148 ลอร์เรนบอกว่าผม จะกลายเป็นเด็กที่ร่ํารวยจากหนังสือเล่มนั้น 1192 01:12:03,193 --> 01:12:04,778 โกหกทั้งเพ 1193 01:12:07,740 --> 01:12:09,950 เอ็ดกับลอร์เรน หากินกับเราและได้เงินไปเยอะมาก 1194 01:12:11,035 --> 01:12:12,411 ถ้าพวกเขาหากําไรจากคุณได้ 1195 01:12:13,454 --> 01:12:14,288 พวกเขาจะทํา 1196 01:12:16,081 --> 01:12:17,624 พวกเขาไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือแน่ 1197 01:12:19,835 --> 01:12:23,672 พอแม่เริ่มรู้แล้วว่าโดนต้ม แม่ใช้คําว่าโดนต้ม 1198 01:12:25,341 --> 01:12:26,592 แม่หมดศรัทธาในตัวพวกเขา 1199 01:12:27,885 --> 01:12:32,264 พวกเขาถนัดในสิ่งที่ทํา รู้วิธีพูดกับคน รู้ว่าต้องหลอกล่อยังไง 1200 01:12:34,725 --> 01:12:36,060 พวกเขาเป็นเซียนต้มตุ๋นเลยละ 1201 01:12:41,607 --> 01:12:44,193 เดวิดน้องผมรู้สึกผิดกับเรื่องแย่ๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้น 1202 01:12:45,944 --> 01:12:47,696 เขาเสียใจมากๆ 1203 01:12:47,696 --> 01:12:50,074 เพราะรู้ว่าอาร์นี่บริสุทธิ์ 1204 01:12:54,787 --> 01:12:57,706 ถ้าไม่มีเด็บบี้คอยอยู่เคียงข้าง ผมคงอยู่ไม่รอด 1205 01:12:59,291 --> 01:13:00,626 กําลังใจจากเธอทําให้ผมมีหวัง 1206 01:13:02,044 --> 01:13:03,796 ปี 1985 1207 01:13:04,630 --> 01:13:07,883 เราแต่งงานกันในเรือนจํา 1208 01:13:09,051 --> 01:13:11,053 เธอสวยมาก ดูสดใสมาก 1209 01:13:12,971 --> 01:13:14,306 ผมอยากกอดเธอใจจะขาด 1210 01:13:14,973 --> 01:13:15,808 มันดีมาก 1211 01:13:18,769 --> 01:13:22,064 (อาร์นี่ เชเยนน์ จอห์นสัน ถูกปล่อยตัวจากเรือนจําในปี 1986) 1212 01:13:22,064 --> 01:13:28,445 (เขากับเด็บบี้ แกลตเซลอยู่ด้วยกัน จนกระทั่งเด็บบี้เสียชีวิตในปี 2021) 1213 01:13:30,155 --> 01:13:32,032 เรื่องทั้งหมดนี้เปลี่ยนชีวิตผม 1214 01:13:32,825 --> 01:13:34,076 ทําให้ผมเข้าหาศาสนามากขึ้น 1215 01:13:36,662 --> 01:13:37,663 ผมไม่ได้ถูกสิง 1216 01:13:38,539 --> 01:13:39,998 ผมไม่เคยเข้ารับพิธีไล่ผี 1217 01:13:40,999 --> 01:13:42,251 ผมไม่ได้ถูกเข้าสิง 1218 01:13:42,251 --> 01:13:44,503 ผมรู้ว่าต้องปกป้องตัวเองยังไง 1219 01:13:45,003 --> 01:13:46,380 ต้องสวดบทไหน 1220 01:13:47,047 --> 01:13:48,924 ตอนนี้ผมควบคุมได้เป็นอย่างดี 1221 01:13:49,466 --> 01:13:51,009 ศรัทธาทําให้ผมเข้มแข็ง 1222 01:13:52,094 --> 01:13:55,097 ทุกอย่างดูไปได้ดี ชีวิตดําเนินต่อไป 1223 01:13:58,600 --> 01:14:00,894 ผมคิดว่าคดีนี้กระทบ... 1224 01:14:01,603 --> 01:14:02,521 ทุกคนในครอบครัว 1225 01:14:04,648 --> 01:14:06,066 มันสร้างแผลในใจให้กับทุกคน 1226 01:14:09,111 --> 01:14:12,823 มันทําให้ชีวิตเราพลิกผันไปหมด 1227 01:14:12,823 --> 01:14:14,950 มันเป็นเรื่องที่เราไม่อยากพูดถึง 1228 01:14:14,950 --> 01:14:16,660 มันผ่านมาแล้วกว่า 40 ปี 1229 01:14:18,370 --> 01:14:19,204 แต่... 1230 01:14:20,330 --> 01:14:21,790 มันทําให้เราไม่เหมือนเดิม 1231 01:14:23,167 --> 01:14:27,504 และส่งผลกระทบต่อจิตใจ ของทุกคนในครอบครัวเป็นเวลานาน 1232 01:14:30,841 --> 01:14:33,760 เราอยู่ในจุดที่เราอยู่กันคนละที่คนละทาง 1233 01:14:33,760 --> 01:14:35,846 ไม่มีใครพูดอะไร 1234 01:14:44,688 --> 01:14:45,731 เห็นรูปแล้วก็... 1235 01:14:47,399 --> 01:14:49,026 กลัวขึ้นมาอีก 1236 01:14:49,526 --> 01:14:50,444 เสียใจ 1237 01:14:52,112 --> 01:14:54,406 เพราะเด็กอายุ 11 กําลัง... 1238 01:14:55,199 --> 01:14:57,201 มีชีวิตวัยเด็กที่ปกติจนกระทั่งเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น 1239 01:15:00,037 --> 01:15:01,497 ผมต้องสู้กับมันอยู่ทุกวัน 1240 01:15:07,127 --> 01:15:10,130 เรื่องเนี่ย เราอยากรู้ว่าใครพูดความจริง 1241 01:15:13,217 --> 01:15:16,178 (แกลตเซล จูดิธ - คาร์ล ซีเนียร์) 1242 01:15:16,178 --> 01:15:20,015 หลังจากที่พ่อแม่ตาย ผมกับภรรยาก็ค้นดูของของพวกเขา 1243 01:15:20,807 --> 01:15:22,476 แม่ผมจดทุกอย่าง 1244 01:15:23,143 --> 01:15:24,102 แม่เป็นโรคย้ําคิดย้ําทํา 1245 01:15:26,855 --> 01:15:30,150 จดลงกระดาษบ้าง ปฏิทินบ้าง หรืออะไรก็แล้วแต่ แม่จดบันทึกไว้ 1246 01:15:35,072 --> 01:15:36,782 มีอยู่แผ่นหนึ่งเขียนว่า 1247 01:15:36,782 --> 01:15:39,493 "คืนนี้ทุกคนในครอบครัวกินยาไปแล้ว ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น" 1248 01:15:40,244 --> 01:15:42,329 แต่พอค้นต่อ 1249 01:15:43,497 --> 01:15:46,542 เราพบว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นเกี่ยวกับยาตัวนี้ 1250 01:15:50,879 --> 01:15:54,508 เราพบว่าแม่เอาโซมิเน็กซ์ใส่ในอาหารให้เรากิน 1251 01:15:56,426 --> 01:15:59,596 แม่เอาให้ทุกคนในครอบครัวกินมาเป็นเวลานาน 1252 01:16:00,681 --> 01:16:03,058 บางคนหลับได้ทุกที่ 1253 01:16:03,058 --> 01:16:05,894 เมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะตึงเครียดรึเปล่าครับ 1254 01:16:05,894 --> 01:16:08,230 คืนนี้ลองกินโซมิเน็กซ์แล้วเข้านอนดู 1255 01:16:08,230 --> 01:16:10,566 โซมิเน็กซ์กินแล้วไม่ติด 1256 01:16:10,566 --> 01:16:16,154 {\an8}กินโซมิเน็กซ์สองเม็ดตามที่แนะนํา เพื่อให้หลับสบายอย่างปลอดภัยและตื่นมาสดชื่น 1257 01:16:16,154 --> 01:16:18,532 ผมจําได้เวลาแม่เอาข้าวเย็นมาเสิร์ฟให้เรา 1258 01:16:18,532 --> 01:16:20,409 แม่จะแยกชามของตัวเอง 1259 01:16:20,409 --> 01:16:23,161 สมมติว่าถ้ากินสปาเก็ตตี้ ทุกคนจะกินจากในชาม 1260 01:16:23,161 --> 01:16:26,206 แต่แม่จะแยกของตัวเอง ผมถามว่า "เอาอีกมั้ย" แม่ตอบว่า "ไม่เอา" 1261 01:16:28,792 --> 01:16:32,546 ผมเชื่อว่าแม่ผมใช้โซมิเน็กซ์ ควบคุมพวกเราที่เป็นผู้ชาย 1262 01:16:33,422 --> 01:16:34,464 และก็พ่อ 1263 01:16:36,466 --> 01:16:37,467 พอสิ้นวัน 1264 01:16:37,968 --> 01:16:40,053 ถ้าทุกคนเหนื่อยและหมดแรง 1265 01:16:40,762 --> 01:16:43,849 เดาซิว่าอะไร ทุกคนก็จะนั่งพักผ่อน ไม่มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น 1266 01:16:46,435 --> 01:16:50,272 แต่โซมิเน็กซ์มีผลระยะยาวต่อคนที่กิน 1267 01:16:50,814 --> 01:16:52,065 ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์แปรปรวน 1268 01:16:52,733 --> 01:16:53,650 น้ําหนักขึ้น 1269 01:16:54,151 --> 01:16:55,986 เห็นภาพหลอน 1270 01:16:57,904 --> 01:16:59,197 เป็นไปได้สูงมาก 1271 01:16:59,990 --> 01:17:06,038 ว่าเดวิดน้องผมกินยาเข้าไปเยอะ ในช่วงหลายปีนั้นจนเห็นภาพหลอน 1272 01:17:06,038 --> 01:17:07,414 ฉันจะฆ่าแก 1273 01:17:08,457 --> 01:17:10,459 พระเยซูจะต้องตายในนรก 1274 01:17:11,001 --> 01:17:12,794 หรืออย่างน้อยก็จนคิดว่าตัวเองหลอน 1275 01:17:14,046 --> 01:17:16,381 ฉันจะฆ่าแก ไอ้สารเลว 1276 01:17:16,923 --> 01:17:18,050 ระหว่างเดวิด 1277 01:17:18,717 --> 01:17:20,594 อาร์นี่ และอลันน้องผม 1278 01:17:22,095 --> 01:17:24,514 พวกเขาล้วนแต่เป็นเหยื่อทั้งสิ้น 1279 01:17:27,851 --> 01:17:30,562 แม่ผมไม่มีทางวางยาคนในครอบครัวหรอก 1280 01:17:31,438 --> 01:17:32,314 แม่... 1281 01:17:33,857 --> 01:17:35,359 ดูแลเราอย่างดี 1282 01:17:37,277 --> 01:17:39,946 ความจริงก็คือ ตอนผมอายุ 11 1283 01:17:41,198 --> 01:17:42,282 ผมโดน... 1284 01:17:42,908 --> 01:17:45,952 ปีศาจร้ายเข้าสิง จะว่างั้นก็ไม่ผิด 1285 01:17:47,454 --> 01:17:50,457 ความจริงเป็นแบบนั้น ผมไม่มีเหตุผลต้องโกหก 1286 01:17:56,505 --> 01:17:59,341 ผมก็คงเหมือนพ่อแหละ หาซื้อของไม่ดีมาซ่อม 1287 01:18:00,133 --> 01:18:01,093 ทําตัวเองให้ไม่ว่าง 1288 01:18:01,677 --> 01:18:02,761 ทําตัวให้ยุ่งอยู่ตลอด 1289 01:18:04,554 --> 01:18:07,641 เพราะอยู่ว่างๆ แล้วมักจะก่อเรื่อง 1290 01:20:09,095 --> 01:20:11,097 คําบรรยายโดยเฉลิมรัชฏ์ อัครไชยนนท์