1 00:01:00,060 --> 00:01:01,604 (ละครเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์) 2 00:01:01,687 --> 00:01:03,856 (ไม่เกี่ยวข้องกับความเป็นจริง นักแสดงเด็กถ่ายทำภายใต้การคุ้มครอง) 3 00:01:03,939 --> 00:01:05,399 (ละครเรื่องนี้ได้รับการสนับสนุน โดยกองทุนพัฒนาการสื่อสาร) 4 00:01:05,483 --> 00:01:06,984 (กระทรวงวิทยาศาสตร์และไอซีที) 5 00:01:07,401 --> 00:01:08,861 (ต้นฉบับจากนิยาย "The Day of Kidnapping" โดยจองแฮยอน) 6 00:01:09,904 --> 00:01:11,864 ถ้าไปที่ห้องสังเกตการณ์ชั้นใต้ดิน 7 00:01:11,947 --> 00:01:14,241 จะมีโทรศัพท์บ้าน ที่แกะรอยไม่ได้อยู่เครื่องหนึ่ง 8 00:01:15,242 --> 00:01:17,244 มันเป็นโทรศัพท์ที่พ่อหนูเคยใช้ 9 00:01:23,375 --> 00:01:24,710 (นี่คิมมยองจุนนะครับ...) 10 00:01:28,214 --> 00:01:30,966 (ไม่ระบุหมายเลขผู้โทร) 11 00:01:33,844 --> 00:01:34,804 ครับ สวัสดีครับ 12 00:01:34,887 --> 00:01:35,971 นี่คิมมยองจุนนะครับ 13 00:01:36,055 --> 00:01:37,598 คุณคิมมยองจุนเหรอครับ 14 00:01:37,681 --> 00:01:38,891 ผมคือโจรลักพาตัวครับ 15 00:01:39,350 --> 00:01:40,184 ตอนนี้ 16 00:01:41,143 --> 00:01:42,311 โรฮีอยู่กับผม 17 00:01:46,065 --> 00:01:47,274 ครับ ว่ามาเลยครับ 18 00:01:47,983 --> 00:01:49,527 ผมโทรมาเจรจาครับ 19 00:01:50,444 --> 00:01:51,487 เจรจาเหรอ 20 00:01:51,695 --> 00:01:53,113 ตอนนี้โรฮีอยู่ด้วยไหมครับ 21 00:01:53,697 --> 00:01:55,115 ถ้าคุณอยากตามหาชเวโรฮี 22 00:01:55,616 --> 00:01:56,992 ก็เตรียมเงินเอาไว้ครับ 23 00:01:57,952 --> 00:01:58,994 สามหมื่นล้าน 24 00:02:03,207 --> 00:02:05,042 ฮัลโหล ฟังอยู่หรือเปล่าครับ 25 00:02:05,125 --> 00:02:06,877 ครับ ฟังอยู่ครับ ว่ามาเลยครับ 26 00:02:10,548 --> 00:02:12,383 ถ้าเป็นห่วงความปลอดภัยของโรฮี 27 00:02:12,716 --> 00:02:15,177 ให้แปลงทรัพย์สินทั้งหมด ในบ้านโรฮีเป็นเงินสด... 28 00:02:15,261 --> 00:02:16,720 ผมขอถามอีกครั้งนะครับ 29 00:02:16,971 --> 00:02:18,639 ตอนนี้โรฮีอยู่ข้างๆ หรือเปล่าครับ 30 00:02:19,056 --> 00:02:20,099 ครับ 31 00:02:23,185 --> 00:02:25,145 ไม่ครับๆ ไม่อยู่ครับ 32 00:02:25,604 --> 00:02:27,106 ขอสายโรฮีหน่อยครับ 33 00:02:28,399 --> 00:02:29,567 เอาไง ทำไงดี 34 00:02:30,860 --> 00:02:31,986 ทำไงดีล่ะ 35 00:02:37,241 --> 00:02:38,534 ไม่เจอกันนานเลยนะ ครูชเว 36 00:02:39,285 --> 00:02:41,203 ไม่สิ หรือต้องเรียกทนายชเวนะ 37 00:02:41,662 --> 00:02:42,705 เธอโอเคใช่ไหม 38 00:02:43,330 --> 00:02:44,331 เสียงฟังดูสบายดีนะ 39 00:02:44,415 --> 00:02:46,208 ถือว่าไม่เลวสำหรับการเป็นคนตาย 40 00:02:46,667 --> 00:02:48,794 แต่จะใช้กลยุทธ์โจ่งแจ้งไปหน่อยไหม 41 00:02:49,211 --> 00:02:50,546 พวกลูกความของคุณน่ะ 42 00:02:51,297 --> 00:02:52,381 ไม่รู้สิ 43 00:02:53,048 --> 00:02:54,884 กลยุทธ์การเจรจาที่ทำอยู่นี่ 44 00:02:55,426 --> 00:02:57,052 ก็ไม่ได้ดูฉลาดเท่าไรนะ 45 00:02:58,053 --> 00:03:00,514 หนูถึงต้องการความช่วยเหลือ จากทนายชเวไง 46 00:03:02,725 --> 00:03:05,102 ฝากบอกคนที่เป็นน้องชายคุณปู่ของหนูที 47 00:03:06,145 --> 00:03:09,481 ว่าคนที่ลักพาตัวหนู เรียกร้องขอค่าไถ่ 48 00:03:11,567 --> 00:03:12,902 ยอมจ่ายมาจะดีกว่า 49 00:03:14,486 --> 00:03:17,573 เพราะไม่งั้นหนูจะบอกให้โลกได้รู้ ว่าหนูยังมีชีวิตอยู่ 50 00:03:18,699 --> 00:03:19,825 แล้วฉันจะได้อะไร 51 00:03:28,125 --> 00:03:31,795 (บทที่ 7 ไส้ศึก) 52 00:03:32,004 --> 00:03:33,255 มีข่าวด่วนเข้ามาเมื่อสักครู่ค่ะ 53 00:03:33,339 --> 00:03:36,592 ทางเราได้รับรายงานด่วนว่า ตำรวจส่งนักประดาน้ำสิบกว่าคน 54 00:03:36,675 --> 00:03:38,802 ไปพร้อมกับพยานที่อ้างว่า 55 00:03:38,886 --> 00:03:41,472 เห็นร่างเด็กหญิงชเวโรฮี ที่ถูกลักพาตัวไปถูกโยนทิ้งลงในทะเล 56 00:03:41,555 --> 00:03:44,058 เพื่อมุ่งหน้าดำเนินการค้นหาร่างค่ะ 57 00:03:44,141 --> 00:03:46,685 แต่เนื่องจากกระแสน้ำ ในบริเวณดังกล่าวมีความเชี่ยวกราก 58 00:03:46,769 --> 00:03:49,271 และเป็นพื้นที่ชายแดนทางทะเลติดกับจีน 59 00:03:49,355 --> 00:03:51,649 จึงคาดว่าการค้นหา จะเป็นไปอย่างยากลำบากค่ะ 60 00:03:52,066 --> 00:03:53,817 นายคิม กัปตันเรือผู้เป็นพยาน 61 00:03:53,901 --> 00:03:57,780 มีท่าทีให้ความร่วมมือ กับการสืบสวนเต็มที่ 62 00:03:58,030 --> 00:04:00,324 อีกทั้งยังให้สัญญาว่า จนกว่าจะพบร่างของเด็ก 63 00:04:00,407 --> 00:04:03,118 จะช่วยจัดหาเรือให้โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย 64 00:04:03,327 --> 00:04:06,497 และจะช่วยนำทางไปยังบริเวณ ที่คาดว่าเป็นจุดทิ้งศพค่ะ 65 00:04:06,997 --> 00:04:09,959 เราจะรายงานอย่างละเอียดอีกครั้ง เมื่อมีความคืบหน้าเข้ามา 66 00:04:10,793 --> 00:04:14,296 โอนเงิน 300 ล้านวอน ให้ลูกเรือที่กัปตันดูแลอยู่แล้วครับ 67 00:04:14,672 --> 00:04:17,174 เอาล่ะ ถ้างั้นเราไปรับ ของของเรากันเลยดีไหม 68 00:04:23,722 --> 00:04:26,058 ว่าแต่ เป็นคนที่ไว้ใจได้เหรอ 69 00:04:26,433 --> 00:04:27,393 เขาเป็นใคร 70 00:04:29,687 --> 00:04:31,397 เขาเคยเป็นติวเตอร์ของหนู 71 00:04:32,189 --> 00:04:33,649 ตอนนี้เป็นทนายความ 72 00:04:34,149 --> 00:04:37,236 ถึงจะอยู่ในช่วงทดลองงานก็เถอะ แต่ก็นั่นแหละ 73 00:04:39,446 --> 00:04:42,741 แล้วอีกอย่าง ตอนนี้มีใครไว้ใจได้ที่ไหน 74 00:04:43,200 --> 00:04:44,493 ไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้นแหละ 75 00:04:45,285 --> 00:04:46,328 ลุงก็ด้วยเหรอ 76 00:04:46,412 --> 00:04:49,748 สำหรับลุง หนูไม่ไว้ใจเพราะเหตุผลอื่น 77 00:04:52,418 --> 00:04:54,420 เหตุผลอะไร หือ 78 00:04:56,964 --> 00:04:58,841 เพราะอะไรเล่า 79 00:04:59,633 --> 00:05:01,010 อะไรกัน 80 00:05:02,261 --> 00:05:04,763 แต่ว่า เราถูกขังอยู่นี่ 81 00:05:05,472 --> 00:05:06,640 แล้วจะรับเงินได้ไง 82 00:05:10,352 --> 00:05:12,229 ดร.โมอึนซอนจะช่วยเรา 83 00:05:12,438 --> 00:05:13,981 แล้วหนูจะไว้ใจดร.โมอึนซอนได้ไง 84 00:05:14,440 --> 00:05:16,900 ตอนที่พ่อหนูเริ่มทำโครงการนี้แรกๆ 85 00:05:16,984 --> 00:05:18,360 เป้าหมายไม่ใช่การทำเพื่อเงิน 86 00:05:19,194 --> 00:05:22,239 พ่อก็เลยทำการวิจัยโดยรับเงินทุน 87 00:05:22,322 --> 00:05:24,450 จากคนที่สนับสนุนโครงการไม่กี่คน 88 00:05:25,117 --> 00:05:27,870 เจเดนที่มองโครงการนี้ เป็นแค่ช่องทางหาเงินมหาศาล 89 00:05:28,579 --> 00:05:29,955 ต่างจากดร.โมอึนซอน 90 00:05:31,165 --> 00:05:33,542 หนูคือคนที่จะเป็นประโยชน์ ต่อดร.โมอึนซอน 91 00:05:34,418 --> 00:05:36,795 เพราะงั้นดร.ก็จะช่วยหนูเหมือนกัน 92 00:05:42,760 --> 00:05:45,888 ยังไม่หมดเวลาตามที่ให้สัญญาไว้เลย ทำไมส่งต่อคดีไปล่ะครับ 93 00:05:45,971 --> 00:05:47,848 แกช่วยเงียบหน่อยเถอะ ไอ้นี่ 94 00:05:47,931 --> 00:05:49,600 คิดว่าฉันโอนไปเพราะอยากโอนเหรอ 95 00:05:50,059 --> 00:05:50,976 อะไรนะครับ 96 00:05:51,518 --> 00:05:53,145 มันเป็นคำสั่งจากเบื้องบน 97 00:05:53,228 --> 00:05:55,189 ใครมันจะไปขัดคำสั่ง ที่มาจากเบื้องบนได้ 98 00:05:58,609 --> 00:05:59,943 ไม่ต้องแถลงสรุป 99 00:06:00,152 --> 00:06:01,695 และจัดการปิดคดีนี้ ให้เงียบที่สุดเถอะนะ 100 00:06:01,779 --> 00:06:02,863 ไม่ล่ะครับ 101 00:06:03,530 --> 00:06:04,573 นี่ พัคซังยุน 102 00:06:05,616 --> 00:06:08,827 ก็คิมมยองจุน มันโยนชเวโรฮีลงทะเลไปแล้วไง 103 00:06:08,911 --> 00:06:10,370 แล้วกัปตันเรือก็เห็นด้วย 104 00:06:10,454 --> 00:06:12,998 จะไปเชื่อคำพูดของพยาน ทุกอย่างได้ยังไงครับ 105 00:06:13,082 --> 00:06:15,042 แล้วแกจะเชื่อคำพูดโจรลักพาตัวหรือไงวะ 106 00:06:24,426 --> 00:06:25,469 พัคซังยุน 107 00:06:26,261 --> 00:06:27,930 อย่าอินเกินเบอร์นักเลย 108 00:06:28,013 --> 00:06:30,766 อ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้ไป ก็มีแต่เราจะปวดหัว 109 00:06:31,350 --> 00:06:33,352 ทำแต่สิ่งที่เราต้องทำเถอะนะ 110 00:06:33,852 --> 00:06:35,354 ปิดคดีฆาตกรรมให้เรียบร้อย 111 00:06:36,688 --> 00:06:39,108 แล้วก็เลื่อนขั้นกับเขาบ้าง นะ 112 00:06:40,692 --> 00:06:41,610 มีอะไร 113 00:06:42,986 --> 00:06:44,196 คุณซอฮเยอึนมาครับ 114 00:06:44,279 --> 00:06:45,280 ฮะ 115 00:06:48,200 --> 00:06:49,868 เฮ้ย ไอ้หนู เฮ้ย ซังยุน 116 00:06:51,036 --> 00:06:51,995 เฮ้ย ไอ้... 117 00:06:53,956 --> 00:06:57,459 เราจะโอนคดีลักพาตัวไปหน่วยสืบภูมิภาค ไปเตรียมเอกสารให้เรียบร้อย 118 00:06:57,543 --> 00:06:58,961 - โธ่ หัวหน้าทีม - โอ๊ย 119 00:06:59,044 --> 00:07:00,087 ให้ไว 120 00:07:08,470 --> 00:07:09,638 สวัสดีค่ะ 121 00:07:13,058 --> 00:07:14,560 ขอโทษนะคะ คือฉัน... 122 00:07:15,227 --> 00:07:17,980 ติดธุระส่วนตัวก็เลยรับสายไม่ได้ค่ะ 123 00:07:19,189 --> 00:07:21,316 เห็นข่าวแล้วใช่ไหมครับ เรื่องคดีฆาตกรรมเมืองยองอิน 124 00:07:22,776 --> 00:07:23,777 เมื่อคืนคุณพัคชอลวอน 125 00:07:23,861 --> 00:07:27,197 ถูกจับกุมในข้อหาฆาตกรรม ผอ.ชเวจินแทแล้วครับ 126 00:07:30,033 --> 00:07:32,161 ผมอยากสอบถามเรื่องความสัมพันธ์ ระหว่างคุณกับคุณพัคชอลวอน 127 00:07:32,244 --> 00:07:33,912 เลยติดต่อขอสอบปากคำคุณในฐานะพยาน 128 00:07:34,413 --> 00:07:35,664 เกี่ยวกับคุณและคุณพัคชอลวอน 129 00:07:36,165 --> 00:07:38,083 หลังเกิดเหตุวันนั้น เมื่อ 30 ปีก่อนครับ 130 00:07:40,043 --> 00:07:43,297 ผมทราบเรื่องนี้ระหว่างสืบสวน เรื่องของดร.ชเวดงออกและคุณพัคชอลวอน 131 00:07:44,214 --> 00:07:47,759 ว่าดร.ชเวดงออก มีลูกสาวบุญธรรมในตอนนั้น 132 00:07:49,219 --> 00:07:50,888 จะให้ฉันเริ่มเล่าจากตรงไหนคะ 133 00:07:53,140 --> 00:07:55,434 เอาตั้งแต่วันที่ฉัน ถูกเลิกรับอุปการะดีไหม 134 00:07:56,685 --> 00:07:57,728 หรือว่า 135 00:08:09,364 --> 00:08:11,200 ตั้งแต่วันที่ได้แผลนี้มา 136 00:08:15,454 --> 00:08:16,663 เอาแบบนั้นดีไหมคะ 137 00:08:18,624 --> 00:08:21,043 - ไม่นะ - ตายแล้ว 138 00:08:24,963 --> 00:08:27,674 พยาบาล 139 00:08:28,800 --> 00:08:30,052 ตอนนั้นฉันก็ตกใจ 140 00:08:31,178 --> 00:08:32,429 แต่ร้องไห้ไม่ออกด้วยซ้ำค่ะ 141 00:08:32,930 --> 00:08:35,474 ไม่เป็นไรนะ ทุกอย่างต้องเรียบร้อย 142 00:08:35,766 --> 00:08:38,518 เพราะกลัวเขาจะไม่ชอบที่ฉันร้องไห้ แล้วจะถูกทิ้งเอา 143 00:08:39,478 --> 00:08:43,023 ฉันเลยกลั้นน้ำตาไว้จนถึงที่สุดค่ะ 144 00:08:44,107 --> 00:08:46,109 แต่หลังแผลหายดีแล้ว 145 00:08:46,526 --> 00:08:48,111 พวกเขาก็ไม่ให้ฉันกลับบ้าน 146 00:08:48,195 --> 00:08:50,948 เกือบหนึ่งปีได้มั้ง 147 00:08:52,199 --> 00:08:53,659 ฉันมารู้เอาทีหลังค่ะ 148 00:08:54,076 --> 00:08:55,953 ว่ามีดผ่าตัดที่ลุงชอลวอนใช้ 149 00:08:56,828 --> 00:08:58,830 คือมีดที่ใช้กับผู้ป่วยโรคเอดส์มา 150 00:08:59,623 --> 00:09:00,958 หลังจากวันนั้น 151 00:09:01,875 --> 00:09:03,585 ฉันก็ติดโรคค่ะ 152 00:09:05,295 --> 00:09:06,380 แต่ถึงอย่างนั้น 153 00:09:06,922 --> 00:09:09,716 พ่อฉัน ที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิสูงสุด ด้านยีนบำบัดในตอนนั้น 154 00:09:11,802 --> 00:09:13,971 ก็ทุ่มเทความสามารถทั้งหมดที่มี 155 00:09:15,514 --> 00:09:17,015 เพื่อช่วยรักษาฉันค่ะ 156 00:09:27,234 --> 00:09:29,778 ในวันที่ฉันรักษาตัวเสร็จ และกลับมาที่บ้าน 157 00:09:31,947 --> 00:09:33,365 ก็มีเด็กที่ไม่เคยเห็นหน้า 158 00:09:35,409 --> 00:09:36,702 อยู่ในห้องของฉันค่ะ 159 00:09:38,870 --> 00:09:40,038 นายเป็นใคร 160 00:09:41,540 --> 00:09:42,582 ฉันเหรอ 161 00:09:42,666 --> 00:09:43,583 พัคจิน... 162 00:09:44,418 --> 00:09:46,003 ไม่สิ ฉันชเวจินแท 163 00:09:49,256 --> 00:09:50,299 เธอล่ะ 164 00:09:54,636 --> 00:09:55,637 แต่ว่า 165 00:09:56,179 --> 00:10:00,183 ถ้าดร.ชเวดงออกรักคุณมาก ถึงขั้นทุ่มเทความสามารถรักษาคุณ 166 00:10:00,726 --> 00:10:02,144 แล้วทำไมเขายกเลิกการอุปการะครับ 167 00:10:04,104 --> 00:10:05,147 ฉัน... 168 00:10:09,526 --> 00:10:10,986 ไม่เป็นไปตามที่เขาคาดหวังไว้ค่ะ 169 00:10:12,070 --> 00:10:14,114 พ่อ... ไม่สิ 170 00:10:14,406 --> 00:10:17,784 ดร.ชเวดงออก ทุ่มเททำการทดลองมาทั้งชีวิต 171 00:10:18,452 --> 00:10:20,704 แต่ผลลัพธ์ที่ได้จากฉัน... 172 00:10:21,872 --> 00:10:23,290 ไม่เป็นไปตามที่เขาคาดหวัง 173 00:10:23,832 --> 00:10:24,875 การทดลองเหรอ 174 00:10:29,004 --> 00:10:30,589 คุณคิดว่าเด็กที่ดร.ชเวดงออกรับอุปการะ 175 00:10:31,715 --> 00:10:34,426 มีแค่ฉันกับผอ.ชเวจินแทสองคนเหรอคะ 176 00:10:35,010 --> 00:10:36,011 อะไรนะครับ 177 00:10:39,806 --> 00:10:40,849 แหงล่ะ 178 00:10:41,808 --> 00:10:44,394 แค่การที่คุณสืบจนเจอตัวฉัน ก็น่าประทับใจแล้วค่ะ 179 00:10:44,686 --> 00:10:46,188 ไม่น่าจะมีบันทึกอยู่แท้ๆ 180 00:10:47,647 --> 00:10:51,526 คนที่อยู่ในประวัติการรับเลี้ยง อย่างเป็นทางการมีแค่ผอ.ชเวจินแท 181 00:10:52,527 --> 00:10:53,612 แต่คงมีเด็กอีกไม่น้อย 182 00:10:55,364 --> 00:10:57,657 ที่ถูกรับเลี้ยงแล้วก็ถูกทิ้งแบบฉันค่ะ 183 00:10:58,617 --> 00:10:59,534 หมายความว่ายังไงครับ 184 00:10:59,618 --> 00:11:02,913 ทำไมเขาต้องรับเลี้ยงเด็ก แล้วทิ้งซ้ำๆ ด้วย 185 00:11:03,830 --> 00:11:05,165 เขาต้องการ... 186 00:11:06,708 --> 00:11:10,003 ขยายการทำงานของสมอง ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ 187 00:11:11,713 --> 00:11:15,467 เขาทำการทดลองนั้น กับเด็กที่รับไปเลี้ยงเหรอครับ 188 00:11:19,346 --> 00:11:22,682 เด็กที่ทำการทดลองแล้วไม่เห็นผล ก็จะถูกทิ้งหมดค่ะ 189 00:11:23,225 --> 00:11:24,476 ฉันเองก็ไม่ต่างกัน 190 00:11:29,106 --> 00:11:32,526 แปลว่าชเวโรฮีที่ถูกลักพาตัวไป ก็ถูกทดลองแบบเดียวกันเหรอครับ 191 00:11:35,070 --> 00:11:36,321 ฉันไม่รู้หรอกค่ะ 192 00:11:36,655 --> 00:11:38,865 คุณคิดว่าการทดลองที่น่ากลัวนั่น 193 00:11:39,658 --> 00:11:41,785 จะดำเนินมาจนถึงป่านนี้เหรอคะ 194 00:11:43,495 --> 00:11:45,789 คุณพัคชอลวอน รู้ความจริงพวกนี้ด้วยไหมครับ 195 00:11:49,918 --> 00:11:52,587 มันไม่ใช่เรื่องที่ จะเล่าให้ใครฟังได้ง่ายๆ นี่คะ 196 00:11:55,173 --> 00:11:56,758 ฉันเก็บมันไว้คนเดียวค่ะ 197 00:11:58,802 --> 00:12:00,011 ถ้างั้น 198 00:12:00,220 --> 00:12:03,181 คุณกลับมาเจอ คุณพัคชอลวอนอีกครั้งตอนไหนครับ 199 00:12:05,851 --> 00:12:08,728 ลุงชอลวอนแกรู้สึกผิดต่อฉันมาตลอดค่ะ 200 00:12:09,938 --> 00:12:12,065 เพราะแกคิดว่า ฉันถูกยกเลิกการอุปการะเพราะแก 201 00:12:12,649 --> 00:12:14,067 ฉันเองก็เคยแค้นลุงแกค่ะ 202 00:12:15,193 --> 00:12:17,487 ทุกครั้งที่ฉันอยาก ระบายความเกลียดใส่ใครสักคน 203 00:12:17,571 --> 00:12:19,614 ลุงแกก็จะโผล่มาตลอด 204 00:12:21,533 --> 00:12:23,493 แกคงอยากจะชดใช้ 205 00:12:24,369 --> 00:12:26,163 ก็เลยส่งเงินสนับสนุนให้ฉันตลอด 206 00:12:26,830 --> 00:12:29,124 จนฉันเรียนจบม.ปลายค่ะ 207 00:12:29,458 --> 00:12:31,751 ความสัมพันธ์ของพวกคุณ สืบเนื่องมาตั้งแต่ตอนนั้นเหรอ 208 00:12:32,043 --> 00:12:33,378 หลังจากเรียนจบ 209 00:12:34,754 --> 00:12:37,007 ฉันก็เชื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรา คงจบลงแล้วจริงๆ 210 00:12:38,175 --> 00:12:39,217 แต่ว่า 211 00:12:42,721 --> 00:12:43,930 ฝันร้าย... 212 00:12:47,225 --> 00:12:48,643 มันกลับมาใหม่อีกครั้งค่ะ 213 00:12:52,272 --> 00:12:55,734 (3 ปีก่อน) 214 00:12:56,109 --> 00:12:58,570 (ผลการตรวจ) 215 00:12:58,653 --> 00:13:00,655 (ภูมิต้านทานเอชไอวี) 216 00:13:00,739 --> 00:13:04,075 ตอนที่ได้รู้ว่าเชื้อไวรัสนั่น กลับมาอยู่ในร่างกายฉันอีกครั้ง 217 00:13:05,827 --> 00:13:08,830 ฉันก็รู้สึกเกลียด 218 00:13:09,372 --> 00:13:10,749 และเคียดแค้นต่อทุกอย่างมากค่ะ 219 00:13:11,833 --> 00:13:13,210 กระทั่งลูกตัวเองก็ไม่เว้น 220 00:13:28,558 --> 00:13:30,810 ตอนที่ฉันพยายามปล่อยทุกอย่าง ให้เป็นไปตามยถากรรม 221 00:13:31,853 --> 00:13:33,104 ฉันก็ได้ยิน 222 00:13:33,980 --> 00:13:35,732 ชื่อของคนที่คุ้นเคยจากในข่าวค่ะ 223 00:13:36,274 --> 00:13:40,111 ดร.ชเวดงออก ซึ่งเคยเป็นผู้นำ ด้านเทคโนโลยียีนบำบัดของเกาหลี 224 00:13:40,195 --> 00:13:43,073 ถึงแก่กรรมแล้ว ในวัย 83 ปีค่ะ 225 00:13:43,448 --> 00:13:47,035 ดร.ชเวดงออกอุทิศทั้งชีวิต ให้กับการทำยีนบำบัด 226 00:13:47,118 --> 00:13:50,372 และเป็นคนที่ยกระดับ วงการแพทย์เกาหลีไปอีกขั้น 227 00:13:50,664 --> 00:13:53,833 สมาคมการแพทย์เกาหลี ออกแถลงการณ์บนเว็บไซต์โดยระบุว่า 228 00:13:53,917 --> 00:13:56,419 ดาวดวงใหญ่ได้ดับลงแล้วค่ะ 229 00:13:56,795 --> 00:14:00,882 ครอบครัวของดร.ชเวดงออกผู้ล่วงลับ กล่าวว่าท่านจากไปอย่างสงบ 230 00:14:00,966 --> 00:14:02,801 โดยไม่มีโรคหรือความเจ็บป่วยใดๆ 231 00:14:15,480 --> 00:14:18,024 (ขอแสดงความอาลัยอย่างสุดซึ้ง) 232 00:14:27,075 --> 00:14:28,952 ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันไปที่นั่นค่ะ 233 00:14:32,914 --> 00:14:33,957 ฉันแค่คิดว่า... 234 00:14:35,083 --> 00:14:38,211 เขาคือคนแรกในชีวิตที่ฉันเรียกว่าพ่อ 235 00:14:40,505 --> 00:14:43,091 ก็เลยตั้งใจจะไปบอกลาแค่นั้น 236 00:14:49,681 --> 00:14:50,765 ฮเยอึน 237 00:14:58,815 --> 00:15:00,650 แต่เราก็ได้เจอกันอีกครั้งที่นั่นค่ะ 238 00:15:02,569 --> 00:15:03,695 ฉันกับคุณลุง 239 00:15:11,828 --> 00:15:13,163 ฉันละอายใจจริงๆ 240 00:15:14,372 --> 00:15:16,333 แล้วมันก็กลับมาสานต่ออีกครั้งค่ะ 241 00:15:17,542 --> 00:15:19,461 สายสัมพันธ์ระหว่างฉันกับลุงชอลวอน 242 00:15:19,544 --> 00:15:21,296 ฉันจะชดใช้บาปนี้ยังไง... 243 00:15:23,006 --> 00:15:24,049 ถ้างั้น 244 00:15:25,008 --> 00:15:26,509 ที่เขาเข้าไปดูแลความปลอดภัย 245 00:15:26,593 --> 00:15:28,928 ในบ้านคุณชเวจินแท ก็เป็นเพราะคุณเหรอครับ 246 00:15:31,264 --> 00:15:32,307 เรื่องนั้น... 247 00:15:35,852 --> 00:15:37,896 คุณคิดว่าเขาทำไปเพราะฉันเหรอคะ 248 00:15:42,150 --> 00:15:45,236 คุณพัคชอลวอน หมายตาทรัพย์สินของคุณชเวจินแทเอาไว้ 249 00:15:45,779 --> 00:15:47,280 และในวันที่ถอดกล้องวงจรปิดหมดแล้ว 250 00:15:47,989 --> 00:15:50,659 เขาก็บุกเข้าไปในบ้าน และลงมือสังหารคุณชเวจินแทครับ 251 00:15:51,701 --> 00:15:54,371 หลังจากนั้นมา คุณเคยติดต่อกับเขาบ้างไหมครับ 252 00:16:02,420 --> 00:16:05,340 คือว่า แกหายไปไม่ติดต่อมาเลยค่ะ 253 00:16:05,757 --> 00:16:08,176 และปกติฉันก็ไม่เคย โทรหาลุงแกก่อนอยู่แล้ว 254 00:16:09,636 --> 00:16:10,845 แล้วคุณคิมมยองจุนล่ะครับ 255 00:16:12,138 --> 00:16:13,598 ในวันต่อมา คุณคิมมยองจุน 256 00:16:14,933 --> 00:16:17,727 ก็ลักพาตัวชเวโรฮี ที่วิ่งออกมาจากบ้านไปครับ 257 00:16:17,811 --> 00:16:20,480 แล้วเขาก็กระเตงเด็กไปด้วยอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งเมื่อคืน 258 00:16:22,440 --> 00:16:24,025 มีรายงานเข้ามาว่า 259 00:16:24,818 --> 00:16:27,153 ร่างของชเวโรฮีถูกโยนทิ้งลงในทะเล 260 00:16:28,905 --> 00:16:30,073 ใกล้ชายแดนตะวันตก 261 00:16:33,618 --> 00:16:34,744 ไม่จริงหรอกค่ะ 262 00:16:37,330 --> 00:16:39,499 ไม่ใช่หรอกค่ะ เป็นไปไม่ได้ 263 00:16:40,291 --> 00:16:41,584 จะทำยังไงดีล่ะ 264 00:16:42,127 --> 00:16:43,378 ตายแล้ว จะทำยังไงดี 265 00:16:43,461 --> 00:16:44,963 มยองจุนไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอน 266 00:16:45,046 --> 00:16:46,131 มยองจุนเขา... 267 00:16:47,674 --> 00:16:49,926 ไม่ใช่คนที่จะฆ่าใครได้หรอกค่ะ 268 00:16:50,009 --> 00:16:51,302 ยิ่งเป็นเด็กแล้วด้วย 269 00:16:52,303 --> 00:16:53,638 ไม่ใช่หรอกค่ะ 270 00:16:54,431 --> 00:16:56,349 ต้องมีอะไรผิดพลาดไปแน่ๆ ค่ะ 271 00:16:56,766 --> 00:16:59,936 ที่คุณคิมมยองจุนลักพาตัวชเวโรฮีไป 272 00:17:01,062 --> 00:17:02,355 คุณมีส่วนรู้เห็นด้วยไหมครับ 273 00:17:05,900 --> 00:17:06,901 ไม่ค่ะ 274 00:17:11,197 --> 00:17:12,574 วันเกิดเหตุ 275 00:17:13,700 --> 00:17:16,161 ในวันที่ 20 และ 21 ที่ผ่านมา คุณอยู่ที่ไหนครับ 276 00:17:17,829 --> 00:17:18,955 ฉันอยู่ที่... 277 00:17:20,832 --> 00:17:21,958 โรงพยาบาล 278 00:17:25,170 --> 00:17:26,838 เพื่อทำการทดลองทางคลินิก 279 00:17:30,633 --> 00:17:32,010 สำหรับยาต้านเอดส์ตัวใหม่ค่ะ 280 00:17:41,102 --> 00:17:43,897 นี่เป็นคดีที่มีคนตายสามคน แถมมีการลักพาตัวด้วยครับ 281 00:17:43,980 --> 00:17:46,149 ต่อจากนี้ ก็ต้องขอความร่วมมือด้วยนะครับ 282 00:17:47,233 --> 00:17:50,195 ถ้าเป็นเรื่องที่ฉันช่วยได้ ฉันก็ยินดีเสมอค่ะ 283 00:17:51,863 --> 00:17:53,114 อ้อ ผมขอถามอีกอย่างนะครับ 284 00:17:54,282 --> 00:17:58,119 ถ้าผอ.ชเวจินแททำการทดลองสืบเนื่อง จากที่ผอ.ชเวดงออกเคยทำ 285 00:17:58,495 --> 00:18:00,121 แล้วคุณคิมมยองจุนรู้ด้วยไหมครับ 286 00:18:00,955 --> 00:18:02,457 ว่าชเวโรฮีคือเป้าหมายในการทดลอง 287 00:18:04,667 --> 00:18:05,710 ไม่รู้สิคะ 288 00:18:07,921 --> 00:18:09,255 ถ้าให้ผมพูดตรงๆ 289 00:18:09,714 --> 00:18:12,300 คุณคิมมยองจุน แตกต่างจากโจรลักพาตัวทั่วไปครับ 290 00:18:12,675 --> 00:18:14,344 เขาทั้งปกป้องและเป็นห่วงเด็ก 291 00:18:14,844 --> 00:18:16,387 ถึงขั้นขอความช่วยเหลือด้วยซ้ำ 292 00:18:18,598 --> 00:18:20,141 และถ้าให้พูดตรงๆ กว่านั้น 293 00:18:20,809 --> 00:18:24,896 ผมไม่คิดว่าคุณคิมมยองจุน ลักพาตัวชเวโรฮีครับ 294 00:18:27,982 --> 00:18:28,983 ฉันก็เหมือนกันค่ะ 295 00:18:40,203 --> 00:18:43,540 ร่องรอยการทารุณกรรมที่พยาบาลเห็น บนตัวชเวโรฮีเมื่อตอนนั้นน่ะครับ 296 00:18:43,623 --> 00:18:45,208 ผมว่าไม่ใช่ฝีมือคิมมยองจุน 297 00:18:45,291 --> 00:18:47,877 แต่น่าจะเกิดจากการทดลอง ของพ่อเด็ก ผอ.ชเวจินแทครับ 298 00:18:49,629 --> 00:18:50,880 (คำให้การ) 299 00:18:50,964 --> 00:18:52,674 มันเป็นการทดลอง ที่ดำเนินมาตั้งแต่ 30 ปีก่อน 300 00:18:52,757 --> 00:18:53,633 ตั้งแต่สมัยผอ.ชเวดงออก 301 00:18:53,716 --> 00:18:56,386 (ชื่อ: ซอฮเยอึน) 302 00:18:56,469 --> 00:18:57,679 โอเค แล้วไง 303 00:18:58,972 --> 00:19:01,558 ไอ้นี่มันเกี่ยวอะไรกับคดีฆาตกรรมด้วย 304 00:19:01,641 --> 00:19:05,395 พัคชอลวอน มันช่วยแก้แค้นแทนเขาหรือว่าไง 305 00:19:05,478 --> 00:19:07,897 ผมไม่ได้หมายถึงคดีฆาตกรรม แต่หมายถึงลักพาตัวครับ 306 00:19:07,981 --> 00:19:09,524 เฮ้ย ไอ้พัคซังยุน 307 00:19:09,899 --> 00:19:12,360 ผมจะขุดคุ้ยเรื่องนี้อย่างละเอียดครับ 308 00:19:12,569 --> 00:19:14,404 นี่ไม่ใช่การก่ออาชญากรรม ประสงค์ทรัพย์ธรรมดา 309 00:19:14,654 --> 00:19:16,406 เขาไม่มีใคร ให้เรียกร้องขอเงินแล้วนี่ครับ 310 00:19:16,698 --> 00:19:18,992 แล้วมันต้องการอะไรกันแน่ล่ะ 311 00:19:20,326 --> 00:19:21,619 ผมว่าตอนนี้ 312 00:19:22,996 --> 00:19:24,706 คิมมยองจุนกำลังถูกหลอกใช้อยู่ครับ 313 00:19:26,708 --> 00:19:27,667 ใครหลอกใช้ 314 00:19:27,876 --> 00:19:30,378 เราก็ต้องตามหาสิครับว่าใคร 315 00:19:42,807 --> 00:19:43,808 คุณเป็นใครครับ 316 00:19:44,642 --> 00:19:47,061 ฉันเป็นอาของผอ.ชเวจินแท 317 00:19:47,145 --> 00:19:49,272 นี่เป็นที่เกิดเหตุฆาตกรรม ให้เข้าไปไม่ได้ครับ 318 00:19:49,355 --> 00:19:51,608 ก็บอกว่าฉันเป็นอาของผอ.ชเวจินแทไง 319 00:19:51,691 --> 00:19:53,192 ผมก็บอกว่าไม่ได้ไงครับ 320 00:19:53,693 --> 00:19:54,986 พูดบ้าอะไรของนาย 321 00:19:55,320 --> 00:19:56,279 ครับผม 322 00:19:56,738 --> 00:19:57,697 ผมได้รับการติดต่อแล้วครับ 323 00:19:58,323 --> 00:19:59,324 เชิญครับ 324 00:20:35,610 --> 00:20:38,321 ตามสัญญา คุณเอาบ้านหลังนี้ไปเปล่าๆ 325 00:20:38,655 --> 00:20:41,115 แต่งานวิจัยทั้งหมดที่อยู่ในบ้าน เป็นของผมนะครับ 326 00:20:41,824 --> 00:20:43,159 ตามหาอะไรอยู่กันแน่ 327 00:20:44,118 --> 00:20:46,746 มันคงจะมีมูลค่า มากกว่าทรัพย์สินของผอ.ชเวสินะ 328 00:20:47,288 --> 00:20:48,331 ก็ไม่รู้สิครับ 329 00:20:49,499 --> 00:20:50,959 ชีวิตก็คือการเดิมพันครับ 330 00:20:51,292 --> 00:20:54,045 ถึงไม่รู้มันจะออกมาเป็น 120,000 ล้านวอน หรือ 1,200 วอนก็เถอะ 331 00:21:09,102 --> 00:21:10,228 อือ ว่ามา 332 00:21:12,105 --> 00:21:13,106 อือ 333 00:21:14,857 --> 00:21:15,775 หือ 334 00:21:17,235 --> 00:21:19,153 พูดอะไรของนายเนี่ย 335 00:21:21,030 --> 00:21:22,115 อือ 336 00:21:24,117 --> 00:21:25,243 เรื่องจริงเหรอ 337 00:21:27,912 --> 00:21:29,914 เก็บไปยันคอมพิวเตอร์แล้วสินะ 338 00:21:32,083 --> 00:21:33,042 เออ 339 00:21:35,837 --> 00:21:36,838 เข้าใจแล้ว 340 00:21:51,602 --> 00:21:52,687 นี่คุณ 341 00:21:54,522 --> 00:21:56,024 ออกจากบ้านหลังนี้ไปเดี๋ยวนี้เลย 342 00:21:57,859 --> 00:21:59,318 พูดบ้าอะไรครับเนี่ย 343 00:21:59,652 --> 00:22:00,945 บอกให้ออกไปเดี๋ยวนี้ไงวะ 344 00:22:03,573 --> 00:22:05,700 มันขอเงินสดสามหมื่นล้านเหรอ 345 00:22:06,325 --> 00:22:07,285 ครับ 346 00:22:07,618 --> 00:22:10,413 เขาบอกว่าถ้าไม่ทำตามที่เรียกร้อง จะโพสต์หลักฐานว่าโรฮียังมีชีวิตอยู่ 347 00:22:10,496 --> 00:22:12,123 ลงบนโซเชียลมีเดียครับ 348 00:22:14,876 --> 00:22:15,960 ได้บันทึกการโทรไว้หรือเปล่า 349 00:22:16,044 --> 00:22:17,253 ไม่ครับ 350 00:22:17,336 --> 00:22:18,171 เดี๋ยวนะ 351 00:22:18,880 --> 00:22:20,381 ทำไมมันโทรหาคุณล่ะ 352 00:22:20,465 --> 00:22:22,592 ผมเคยเป็นติวเตอร์ของโรฮี จนถึงปีก่อนครับ 353 00:22:23,051 --> 00:22:24,135 เขาโทรหาผม 354 00:22:24,218 --> 00:22:26,512 หลังเห็นชื่อสำนักงานกฎหมายของเรา ในข่าวครอบครัวผู้สูญเสีย 355 00:22:26,596 --> 00:22:27,930 เพราะโรฮีจำเบอร์โทรผมได้ 356 00:22:28,848 --> 00:22:29,974 ทำไมถึงเป็นสามหมื่นล้าน 357 00:22:30,183 --> 00:22:33,728 คาดว่าน่าจะเป็นมูลค่าทรัพย์สิน ที่ผอ.ชเวจินแทฝากเอาไว้ครับ 358 00:22:34,270 --> 00:22:37,732 เขาอาจจะเรียกร้องเงินจำนวนนั้น เพราะสามารถถอนออกมาได้ทันที 359 00:22:39,275 --> 00:22:41,360 ทำงานประสาอะไรวะ 360 00:22:41,778 --> 00:22:42,904 ทีนี้จะเอายังไงครับ 361 00:22:42,987 --> 00:22:45,323 คุณรู้ตำแหน่งของโรฮีหรือไม่รู้กันแน่ 362 00:22:50,745 --> 00:22:52,622 โจรลักพาตัวโทรหาคุณด้วยตัวเองเหรอครับ 363 00:22:54,540 --> 00:22:57,752 - ครับ - เสียงมันล่ะ เป็นยังไงครับ 364 00:22:58,002 --> 00:22:59,504 น้ำเสียงค่อนข้างสุขุมลุ่มลึก 365 00:23:01,464 --> 00:23:03,382 และเป็นเสียงผู้หญิงครับ 366 00:23:03,883 --> 00:23:06,177 ผู้หญิงเหรอ ไหนว่าโจรลักพาตัวเป็นผู้ชายไง 367 00:23:06,511 --> 00:23:08,012 ในข่าวก็บอกแบบนั้นนี่ 368 00:23:08,096 --> 00:23:09,847 คนที่โทรหาผมเป็นผู้หญิงครับ 369 00:23:11,224 --> 00:23:12,266 น่าสนใจดีนี่ 370 00:23:15,103 --> 00:23:16,062 นี่คุณ 371 00:23:17,188 --> 00:23:18,356 ทนายชเวของเรา 372 00:23:18,648 --> 00:23:19,899 พูดจริงเหรอครับ 373 00:23:21,275 --> 00:23:22,151 อะไรครับ 374 00:23:22,235 --> 00:23:24,070 โจรลักพาตัวที่โทรหาคุณ 375 00:23:25,863 --> 00:23:27,115 เป็นผู้หญิงจริงๆ เหรอครับ 376 00:23:31,619 --> 00:23:32,537 ครับ 377 00:23:33,412 --> 00:23:34,497 เป็นผู้หญิงจริงๆ ครับ 378 00:23:37,583 --> 00:23:38,668 พับผ่าสิ 379 00:23:39,836 --> 00:23:41,170 อ่านสีหน้าไม่ออกเลยแฮะ 380 00:23:42,380 --> 00:23:44,257 ผู้หญิงที่มีน้ำเสียงสุขุมลุ่มลึก 381 00:23:44,799 --> 00:23:45,800 ผู้หญิงเหรอ 382 00:23:46,843 --> 00:23:49,720 สื่อก็เปิดเผยทั้งชื่อทั้งรูปแล้ว ว่าเป็นผู้ชาย 383 00:23:50,638 --> 00:23:52,098 แล้วเขาจะเชื่อเหรอ 384 00:23:52,181 --> 00:23:53,474 เราก็ต้องรอดู 385 00:23:53,558 --> 00:23:55,351 ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เชื่อ 386 00:23:55,768 --> 00:23:57,770 ขอแค่จัดการเรื่องนี้สำเร็จเรียบร้อย 387 00:23:57,854 --> 00:24:00,273 ตำแหน่งตัวแทนทางกฎหมาย และตัวแทนผู้ดูแลมรดกของหนู 388 00:24:00,356 --> 00:24:01,941 จะเป็นของทนายชเว 389 00:24:03,359 --> 00:24:04,777 น่าหนักใจจังแฮะ 390 00:24:12,201 --> 00:24:14,704 ตำรวจล่ะ ไม่มีการเคลื่อนไหวเหรอ 391 00:24:15,121 --> 00:24:16,372 ยังไม่มีครับ 392 00:24:16,789 --> 00:24:19,959 แต่ว่า มีข้อมูลที่เราพลาดไปหนึ่งอย่าง 393 00:24:20,376 --> 00:24:21,627 เกี่ยวกับคิมมยองจุนครับ 394 00:24:30,303 --> 00:24:32,471 (ผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม ผอ.โรงพยาบาลยองอินและภรรยาถูกจับกุม) 395 00:24:32,680 --> 00:24:34,515 หือ เน็ตกลับมาติดแล้วเหรอ 396 00:24:35,641 --> 00:24:36,642 อือ 397 00:24:37,143 --> 00:24:39,562 หนูต่อฮอตสปอต จากมือถือดร.โมเมื่อตอนเย็น 398 00:24:39,645 --> 00:24:40,646 หือ 399 00:24:40,730 --> 00:24:42,190 ถ้าถูกจับได้ขึ้นมาจะทำยังไง 400 00:24:43,191 --> 00:24:45,818 เห็นฮอตสปอตเปิดอยู่ เขาก็คงรู้แล้วล่ะ 401 00:24:46,110 --> 00:24:48,404 แต่ดูจากการที่ป่านนี้แล้วยังไม่ปิด 402 00:24:48,988 --> 00:24:50,656 คงมีนัยแฝงอะไรสักอย่างแหละ 403 00:24:51,574 --> 00:24:53,534 เฮ้อ ไม่รู้ด้วยหรอก 404 00:24:53,618 --> 00:24:55,161 อะไรมันจะซับซ้อนซ่อนเงื่อนขนาดนั้น 405 00:24:56,662 --> 00:24:58,039 มันมีสำนวนนี้ด้วยไง ที่ว่า 406 00:24:58,831 --> 00:25:00,666 "น้ำลึกดำได้ 407 00:25:01,667 --> 00:25:04,378 น้ำใจดำยาก" 408 00:25:06,047 --> 00:25:08,925 "น้ำลึกหยั่งได้ น้ำใจหยั่งยาก" หรอก 409 00:25:10,134 --> 00:25:12,803 โอ๊ย ไม่รู้ มันก็เหมือนๆ กันนั่นแหละ 410 00:25:14,388 --> 00:25:17,141 ว่าแต่ หาดูสิ่งที่ต้องการครบแล้วเหรอ 411 00:25:17,391 --> 00:25:18,434 เปล่า 412 00:25:19,143 --> 00:25:22,271 หนูอ่านข่าวเพราะคิดว่า เห็นแล้วน่าจะนึกอะไรบางอย่างออก 413 00:25:23,022 --> 00:25:23,981 แต่นึกไม่ออกเลย 414 00:25:24,232 --> 00:25:25,233 นึกเรื่องอะไร 415 00:25:25,983 --> 00:25:29,737 หนูน่ะ ถ้าได้เห็นอะไรสักครั้ง แล้วจะไม่มีวันลืมเด็ดขาด 416 00:25:30,988 --> 00:25:35,743 แต่รอบนี้ หนูใช้เวลานานมาก กว่าจะนึกเรื่องไฟไซเรนออก 417 00:25:38,454 --> 00:25:39,872 แต่หนูก็นึกออกเกือบหมดแล้วนี่ 418 00:25:40,122 --> 00:25:41,415 มันก็ใช่อยู่ 419 00:25:43,501 --> 00:25:45,878 แต่ว่าความทรงจำในวันนั้น มันยังไม่ชัดเจนเลย 420 00:25:46,754 --> 00:25:50,633 ยาที่คนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อ ใช้ทดลองกับหนู มีแค่สองตัวเท่านั้น 421 00:25:51,968 --> 00:25:54,470 ตัวแรกเป็นยาที่ใช้กระตุ้นฮิปโปแคมปัส 422 00:25:54,720 --> 00:25:57,306 ส่วนอีกตัวเป็นยา ที่ทำให้ร่างกายผ่อนคลาย 423 00:25:57,807 --> 00:26:00,476 ถึงการทดลองจะจบลง แต่อาการหนูจะเหมือนเดิมตลอด 424 00:26:01,143 --> 00:26:03,104 จำเรื่องก่อนหลังทดลองได้ชัดเจนด้วย 425 00:26:04,647 --> 00:26:06,023 แต่ว่าครั้งนี้มันไม่ใช่ 426 00:26:06,399 --> 00:26:10,152 นี่เป็นครั้งแรกที่ความทรงจำหนู ไม่ชัดเจนและพร่ามัวขนาดนี้ 427 00:26:11,279 --> 00:26:12,321 ในวันนั้น 428 00:26:13,114 --> 00:26:15,574 น่าจะมียาตัวอื่นเข้ามาในร่างกายหนู 429 00:26:16,951 --> 00:26:19,328 ความทรงจำหนูถึงได้เลือนรางขนาดนี้ 430 00:26:25,042 --> 00:26:26,085 แต่ว่า 431 00:26:27,128 --> 00:26:29,797 การลืมความทรงจำเลวร้ายไป ก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ 432 00:26:30,006 --> 00:26:33,634 ปกติความทรงจำที่เจ็บปวดที่สุด จะอยู่กับเรานานที่สุดนี่ 433 00:26:34,427 --> 00:26:37,263 เวลาลุงพูดแบบนี้ บางทีหนูก็กลัวนะ 434 00:26:37,847 --> 00:26:38,848 ทำไม 435 00:26:38,931 --> 00:26:42,268 หนูกลัวคนที่อยู่ดีๆ ก็ทำตัวผิดปกติขึ้นมามากที่สุดเลย 436 00:26:43,144 --> 00:26:44,895 ลุงกลัวหนูที่สุดเลยเหอะ 437 00:26:46,022 --> 00:26:47,106 ให้ตาย 438 00:26:48,232 --> 00:26:49,483 แต่จะว่าไป 439 00:26:50,735 --> 00:26:51,736 หิวจังเลยแฮะ 440 00:26:51,819 --> 00:26:53,195 จะไม่หาข้าวให้กินเหรอ 441 00:26:54,155 --> 00:26:55,990 ประโยคนี้คุ้นมากเลยนะ 442 00:26:56,699 --> 00:26:58,617 นี่คงไม่ได้พูดเลียนแบบหนูใช่ไหม 443 00:26:59,035 --> 00:27:00,995 ถูกแล้ว พูดตามหนูนั่นแหละ 444 00:27:01,787 --> 00:27:04,915 อะไรเข้าสิง ฮะ ปกติเคร่งเรื่องกินข้าวครบทุกมื้อแท้ๆ 445 00:27:05,791 --> 00:27:07,084 ไม่รู้หรอก 446 00:27:07,752 --> 00:27:09,378 ช่วงนี้ไม่อยากอาหารเลย 447 00:27:10,171 --> 00:27:12,214 เป็นเพราะความทรงจำไร้ประโยชน์ กลับมาหรือเปล่านะ 448 00:27:14,008 --> 00:27:16,469 ตอนนี้คงประมาณสองทุ่มแล้วใช่ไหม 449 00:27:17,762 --> 00:27:18,763 อือ 450 00:27:26,562 --> 00:27:28,272 ถ้าหิวก็กินไอ้นี่ไปแล้วกัน 451 00:27:36,447 --> 00:27:39,116 เธอรู้เหรอว่าตอนนั้นฉันฟังอยู่ 452 00:27:41,535 --> 00:27:43,245 หนูคิดว่าคุณอาจจะฟังอยู่ก็ได้ 453 00:27:44,622 --> 00:27:45,706 แล้วก็ 454 00:27:46,374 --> 00:27:48,626 น่าจะรู้ว่าหนูดูมือถือคุณ 455 00:27:50,127 --> 00:27:51,295 หนูคิดว่าอย่างนั้น 456 00:27:52,713 --> 00:27:53,714 รู้ใช่ไหมคะ 457 00:27:54,298 --> 00:27:56,801 ว่าทันทีที่หนูไปสิงคโปร์กับเจเดน 458 00:27:57,885 --> 00:28:01,305 ลูกสาวดร.จะถูกตัดออก จากโครงการนี้โดยสิ้นเชิง 459 00:28:02,848 --> 00:28:05,851 แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไปขวางอะไรไม่ได้หรอก 460 00:28:08,145 --> 00:28:09,772 เพราะในตอนนี้ที่ไม่มีดร.ชเว 461 00:28:10,189 --> 00:28:13,692 เจเดนก็คือผู้ถือหุ้น รายใหญ่ที่สุดของโครงการนี้ 462 00:28:13,943 --> 00:28:16,654 คุณคงไม่ได้อยากให้หนู ตามเจเดนไปหรอกใช่ไหมคะ 463 00:28:17,571 --> 00:28:18,614 โรฮี 464 00:28:20,032 --> 00:28:22,660 เธอคิดว่าตอนนี้ฉันจะไว้ใจเธอลงเหรอ 465 00:28:25,162 --> 00:28:27,123 หนูก็ไม่ไว้ใจดร.เหมือนกันค่ะ 466 00:28:27,206 --> 00:28:28,499 แต่จะทำไงได้ล่ะคะ 467 00:28:30,209 --> 00:28:33,045 คนที่จะจับมือได้ตอนนี้ ก็มีแค่พวกเราเอง 468 00:28:34,797 --> 00:28:37,800 ทั้งหนูและดร. 469 00:28:41,429 --> 00:28:44,181 สุดท้าย กุญแจสำคัญก็คือการที่ ความจำทั้งหมดของหนูกลับมาไม่ใช่เหรอ 470 00:28:47,643 --> 00:28:49,061 กลับมาจำได้หมดแล้วเหรอ 471 00:28:49,145 --> 00:28:50,688 เรื่องนั้นมีแค่หนูที่รู้ค่ะ 472 00:28:52,857 --> 00:28:54,900 ว่าความทรงจำหนูกลับมาหมดหรือยัง 473 00:29:07,163 --> 00:29:10,124 ให้ตาย เข้ามาเสียงดังชะมัด ไอ้พวกนักเลง 474 00:29:18,174 --> 00:29:19,550 ทำบ้าอะไรน่ะ 475 00:29:21,594 --> 00:29:22,595 ลุกขึ้นมา 476 00:29:30,436 --> 00:29:32,646 ฉันน่าจะถามให้เร็วกว่านี้ 477 00:29:33,939 --> 00:29:35,149 แกเป็นใคร 478 00:29:36,025 --> 00:29:37,151 ไม่รู้จักฉันเหรอ 479 00:29:38,360 --> 00:29:41,405 ฉันชื่อคิมมยองจุนเว้ย ไอ้สารเลว 480 00:29:45,826 --> 00:29:46,744 เจเดน 481 00:29:47,036 --> 00:29:47,995 โรฮี อย่าไปมอง 482 00:30:00,633 --> 00:30:02,134 (ห้องหนังสืออ้างอิง) 483 00:30:05,888 --> 00:30:07,598 ฉันจะถามให้ตอบได้ง่ายๆ นะ 484 00:30:07,681 --> 00:30:10,559 คดีลักพาตัวครั้งนี้น่ะ มีผู้สมรู้ร่วมคิดไหม 485 00:30:11,727 --> 00:30:12,686 ฮะ 486 00:30:12,770 --> 00:30:15,773 ให้ตาย ฉันน่าจะจัดการให้เร็วกว่านี้ 487 00:30:16,106 --> 00:30:18,567 วันนี้เมียเก่าคุณไปสถานีตำรวจ 488 00:30:19,360 --> 00:30:22,404 ก่อนเมียคุณถูกสอบปากคำ มีผู้หญิงคนหนึ่งเรียกร้องขอค่าไถ่โรฮี 489 00:30:22,613 --> 00:30:23,614 แล้วไงวะ 490 00:30:24,615 --> 00:30:26,784 ฉันติดแหง็กอยู่ที่นี่ทั้งวัน 491 00:30:26,867 --> 00:30:28,702 มือถืออะไรก็ไม่มี 492 00:30:28,911 --> 00:30:32,164 แล้วมาวุ่นวายกับฉันหาพระแสงอะไร ไอ้เวรประสาทกลับ 493 00:30:38,796 --> 00:30:39,964 มันอยู่ในห้องใต้ดินครับ 494 00:30:47,805 --> 00:30:49,723 ไอ้สารเลว 495 00:30:58,065 --> 00:30:58,983 แกเป็นคนโทรไปเหรอ 496 00:30:59,066 --> 00:31:01,485 ไม่สิ แกบอกให้ซอฮเยอึน มันเรียกร้องขอเงินเหรอ 497 00:31:01,735 --> 00:31:03,737 พล่ามบ้าอะไรอยู่ได้วะ 498 00:31:03,821 --> 00:31:05,864 ซอฮเยอึนคือตัวการใช่ไหม ส่วนแกก็แค่หุ่นเชิด 499 00:31:06,365 --> 00:31:09,994 ฉันนี่แหละ ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง 500 00:31:10,244 --> 00:31:12,246 จบไหม ฮะ 501 00:31:12,329 --> 00:31:15,624 ได้ยินมาว่าซอฮเยอึนรู้จักกับฆาตกร ที่ฆ่าผอ.ชเวจินแทมานานมากแล้ว 502 00:31:15,874 --> 00:31:19,003 แถมรู้เรื่องธุรกิจของเราทุกอย่าง มาตั้งแต่สมัยผอ.ชเวดงออกทำวิจัย 503 00:31:19,211 --> 00:31:20,963 อะไร นี่พวกแกก็เล็งชเวโรฮีเหรอ 504 00:31:21,505 --> 00:31:22,590 ถึงได้ฆ่าทุกคนเหรอ 505 00:31:23,424 --> 00:31:24,508 เรื่องจริงเหรอ 506 00:31:26,302 --> 00:31:27,595 ฉันไม่รู้เรื่องการฆาตกรรม 507 00:31:27,928 --> 00:31:31,432 แต่ว่าฉันเป็นคนวางแผนทุกอย่าง 508 00:31:31,515 --> 00:31:33,142 - ทุกอย่างเป็นแผนของ... - ยังจะมีหน้ามาแถอีก 509 00:31:36,395 --> 00:31:37,896 ฮเยอึนไม่เกี่ยวอะไรทั้งนั้น 510 00:31:37,980 --> 00:31:39,773 ฉันเป็นคนทำทุกอย่างเอง 511 00:31:42,526 --> 00:31:44,028 ฉันจะถามเป็นครั้งสุดท้าย 512 00:31:44,320 --> 00:31:46,071 ซอฮเยอึนสั่งให้แกทำเหรอ 513 00:31:49,742 --> 00:31:51,577 ทำไมต้องเงียบเหมือนคนโง่ด้วย 514 00:31:51,660 --> 00:31:54,038 อยู่เฉยๆ โรฮี เงียบไว้ 515 00:31:55,039 --> 00:31:56,415 ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนสั่งจริงๆ 516 00:31:56,498 --> 00:31:57,458 โรฮีโว้ย 517 00:31:57,541 --> 00:31:58,542 หุบปากไป 518 00:31:58,959 --> 00:32:00,628 อยากโดนยิงตายตรงนี้เลยเหรอ 519 00:32:02,963 --> 00:32:04,465 ดูหน้าหมอนั่นซะก่อนสิ 520 00:32:04,548 --> 00:32:06,175 มันลั่นไกได้โดยไม่ต้องนึกลังเลด้วยซ้ำ 521 00:32:06,258 --> 00:32:08,260 โอเค ให้คนฉลาดอย่างเธอเป็นคนพูดดีไหม 522 00:32:08,344 --> 00:32:10,387 คิดว่าทุกอย่าง เป็นฝีมือตาลุงหน้าโง่นี่เหรอ 523 00:32:11,096 --> 00:32:13,265 เมียลุงแกที่หนีออกจากบ้านไปหลายปี 524 00:32:13,349 --> 00:32:15,768 กลับมาและเสนอให้ลักพาตัวหนู เพื่อหาเงินค่าผ่าตัดให้ลูกสาว 525 00:32:15,851 --> 00:32:18,771 ลุงแกก็เลยต้องลักพาตัวหนู อย่างไม่มีทางเลือก 526 00:32:19,438 --> 00:32:22,316 แต่พอเรื่องมันวุ่นวายขึ้นมา ผู้หญิงคนนั้นก็หนีเอาตัวรอดคนเดียว 527 00:32:22,399 --> 00:32:23,776 พอได้แล้ว 528 00:32:24,443 --> 00:32:25,653 ฉันเคยบอกแล้วไง 529 00:32:26,278 --> 00:32:28,864 ว่าฮเยอึนต้องอยู่ดูแลฮีแอ 530 00:32:28,947 --> 00:32:31,575 แล้วจะให้หนูอยู่เฉยๆ เหรอ ลุงจะถูกยิงตายตรงนี้อยู่แล้ว 531 00:32:31,659 --> 00:32:32,993 หุบปาก 532 00:32:37,456 --> 00:32:39,083 ถ้าคนที่เรียกร้องขอเงิน 533 00:32:40,376 --> 00:32:41,460 คือซอฮเยอึนล่ะ 534 00:32:42,753 --> 00:32:43,754 แก 535 00:32:45,047 --> 00:32:46,465 ถ้าแกบังอาจแตะต้องฮเยอึน 536 00:32:46,924 --> 00:32:49,843 ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ 537 00:32:59,228 --> 00:33:00,729 คุณลุงโจรลักพาตัว 538 00:33:01,063 --> 00:33:02,439 คุณน่ะ 539 00:33:03,023 --> 00:33:05,359 คือคนที่ตายไปเมื่อไหร่ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย 540 00:33:06,652 --> 00:33:08,946 อย่าอวดดีนักเลย ถ้าไม่อยากไปเฝ้ายมบาล 541 00:33:20,290 --> 00:33:23,752 ฉันจะไม่ปล่อยไอ้พวกที่มาขัดขวาง เส้นทางการหาเงินของฉันไว้แน่ 542 00:33:39,810 --> 00:33:40,811 ความสัมพันธ์เหรอ 543 00:33:41,937 --> 00:33:43,105 ความสัมพันธ์แบบไหนกัน 544 00:33:44,106 --> 00:33:45,691 ฆาตกรกับป้าน่ะ 545 00:33:48,986 --> 00:33:50,988 ลุงก็ไม่รู้จริงๆ 546 00:33:52,865 --> 00:33:55,701 ไหนว่ารู้จักเขามาตั้งแต่เด็ก จน 30 ปีแล้วไง 547 00:33:55,784 --> 00:33:58,996 ลุงกับป้าใช้เวลาร่วมกันมา นานกว่าที่หนูมีชีวิตมาตั้งสามเท่า 548 00:33:59,413 --> 00:34:00,664 จะไม่รู้เลยได้ยังไง 549 00:34:05,878 --> 00:34:08,297 พนักงานบริษัทรักษาความปลอดภัย เป็นผู้ชายวัยเลขห้า 550 00:34:08,797 --> 00:34:11,216 ไม่ใช่ว่าเขาเป็นชู้กันเหรอ 551 00:34:12,426 --> 00:34:13,510 เธอนี่มัน 552 00:34:13,761 --> 00:34:15,179 ก็มันแปลกๆ นี่นา 553 00:34:16,472 --> 00:34:20,142 จู่ๆ พนักงานรักษาความปลอดภัยบ้านหนู กับภรรยาลุงก็มีความเกี่ยวข้องกัน 554 00:34:23,687 --> 00:34:25,105 แต่หมอนั่นรู้ได้ยังไงนะ 555 00:34:26,064 --> 00:34:26,940 เรื่องอะไร 556 00:34:27,316 --> 00:34:29,026 เรื่องที่ฮเยอึนถูกตำรวจสอบปากคำน่ะ 557 00:34:29,276 --> 00:34:31,779 ไอ้ประสาทนั่นมันรู้ยันเนื้อหา การสอบปากคำเลยนี่ 558 00:34:35,073 --> 00:34:36,366 มีสปายแฮะ 559 00:34:39,745 --> 00:34:41,830 บางทีแบบนี้อาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้ 560 00:34:43,582 --> 00:34:47,044 เพราะถ้าตำรวจจับตาดูป้าอยู่ พวกนั้นก็จะทำอะไรไม่ได้ 561 00:34:53,008 --> 00:34:54,259 จะไปไหนครับ 562 00:34:57,554 --> 00:34:59,348 ฉันต้องถูกขังด้วยเหรอคะ 563 00:35:00,098 --> 00:35:02,768 ก็นะ คนมีครอบครัวก็ควรกลับบ้านสิครับ 564 00:35:03,060 --> 00:35:05,813 คุณบอกว่าชื่อบยอลใช่ไหมนะ ลูกสาวคุณน่ะ 565 00:35:14,530 --> 00:35:16,073 อย่ามาเรียกพล่อยๆ นะคะ 566 00:35:18,242 --> 00:35:21,703 เราอาจจะดูเหมือน คนที่มีเป้าหมายต่างกัน 567 00:35:22,663 --> 00:35:25,332 แต่สุดท้ายเราก็จะมาเจอกัน ด้วยเป้าหมายเดียวกันนี่ครับ 568 00:35:26,792 --> 00:35:28,752 ถ้าทำสำเร็จ ผมก็ได้เงิน 569 00:35:29,169 --> 00:35:32,297 ส่วนดร.โม ก็จะได้ลูกสาวในแบบที่ต้องการนักหนา 570 00:35:34,591 --> 00:35:37,636 บยอลก็ควรได้เป็นแบบโรฮีสิครับ 571 00:35:37,845 --> 00:35:40,889 แต่ว่า แกจะไม่ได้กำพร้าเหมือนโรฮี 572 00:35:41,223 --> 00:35:44,476 แต่จะเป็นเด็กที่เติบโตมา ในครอบครัวแสนสุขพร้อมพ่อและแม่ 573 00:36:08,166 --> 00:36:09,334 กลับมาแล้วเหรอคะ 574 00:36:09,751 --> 00:36:10,961 ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหมคะ 575 00:36:11,378 --> 00:36:12,379 ค่ะ 576 00:36:12,462 --> 00:36:13,714 ถ้างั้นฉันขอกลับก่อนนะคะ 577 00:36:13,797 --> 00:36:15,424 - ค่ะ ทำได้ดีมากค่ะ - ค่ะ 578 00:36:49,958 --> 00:36:51,126 ซอฮเยอึนครับ 579 00:36:56,465 --> 00:36:57,466 เดี๋ยวก่อน 580 00:37:00,677 --> 00:37:02,179 - ตำรวจครับ - ว่าไงนะ 581 00:37:03,263 --> 00:37:04,556 รถตู้สีดำคันนั้น 582 00:37:08,352 --> 00:37:09,478 เวรเอ๊ย 583 00:37:15,359 --> 00:37:17,903 - จูฮยอก - รุ่นพี่ คุณซอฮเยอึนกำลังไปทำงานครับ 584 00:37:18,236 --> 00:37:19,363 เบื่อไหมวะ 585 00:37:20,197 --> 00:37:22,032 นี่เพิ่งวันแรกเอง ไม่เป็นไรหรอกครับ 586 00:37:22,240 --> 00:37:25,035 ยิ่งอดทนเท่าไร ผลลัพธ์ที่ได้ยิ่งหอมหวานนะ 587 00:37:25,369 --> 00:37:26,453 พยายามเข้า 588 00:37:26,745 --> 00:37:27,746 อือ 589 00:37:31,208 --> 00:37:33,126 นึกว่าบรรยากาศจะแย่ แต่คนเยอะเลยแฮะ 590 00:37:33,877 --> 00:37:36,129 ก็โรงพยาบาลใหญ่แถวนี้ มีแค่ที่นี่นี่ครับ 591 00:37:37,798 --> 00:37:40,258 ช่วงหลังๆ มานี้หมอยุนจองโด มีอะไรแปลกไปบ้างไหมครับ 592 00:37:41,969 --> 00:37:44,221 ช่วงนี้ไม่มีอะไรแปลกเลยค่ะ 593 00:37:44,471 --> 00:37:46,181 คุณหมอไม่มีอะไรผิดปกติเลย 594 00:37:47,140 --> 00:37:48,517 ปกติเขาเป็นยังไงครับ 595 00:37:48,809 --> 00:37:52,062 ก็แค่ เป็นคนพูดค่อนข้างเก่ง 596 00:37:52,145 --> 00:37:53,397 พูดค่อนข้างเก่งเหรอ 597 00:37:54,481 --> 00:37:57,484 การเอาเรื่องคนตายมาพูดแบบนี้ คงไม่ค่อยดีนัก 598 00:37:58,151 --> 00:37:59,987 แต่ว่าเขาค่อนข้างพูดมากค่ะ 599 00:38:00,237 --> 00:38:02,614 ที่ว่าพูดมากนี่ หมายถึงยังไงครับ 600 00:38:04,992 --> 00:38:06,952 ซุบซิบนินทาน่ะค่ะ 601 00:38:07,035 --> 00:38:10,747 พูดเรื่องคนอื่น นินทาลับหลัง เขาชอบพูดเรื่องพวกนี้ 602 00:38:11,415 --> 00:38:14,501 ชื่อเสียงในหมู่พนักงานก็เลยไม่ดีค่ะ 603 00:38:15,210 --> 00:38:16,253 ใช่ค่ะ 604 00:38:16,753 --> 00:38:20,465 สุดท้ายก็ไม่มีใคร อยากคบค้าสมาคมกับหมอยุนจองโด 605 00:38:20,549 --> 00:38:23,176 เขาเลยได้แต่รอ วันที่ช่างกล้องวงจรปิดมาทำงาน 606 00:38:23,260 --> 00:38:27,014 แล้วก็ไปดื่มกาแฟด้วยกัน ไปสูบบุหรี่ด้วยกันอะไรแบบนี้ค่ะ 607 00:38:27,347 --> 00:38:30,183 เรื่องซุบซิบที่ว่า เป็นเรื่องประเภทไหนครับ 608 00:38:31,268 --> 00:38:32,436 มันเยอะมากซะด้วยสิ 609 00:38:32,811 --> 00:38:36,356 ก็ อย่างเช่นว่าใครไปนัดบอดมา แล้วจบไม่สวย 610 00:38:36,732 --> 00:38:39,443 หรือเรื่องที่พยาบาลกับหมอคบกัน 611 00:38:39,860 --> 00:38:41,028 อะไรแบบนั้น 612 00:38:47,034 --> 00:38:49,119 แล้วคุณพยาบาล ไม่มีอะไรจะเสริมเหรอครับ 613 00:38:51,371 --> 00:38:54,332 เขานินทาผอ.นิดหน่อยด้วยค่ะ 614 00:38:55,751 --> 00:38:58,128 เขาว่าดูเหมือนผอ.กับภรรยา จะไม่ลงรอยกัน 615 00:38:58,712 --> 00:39:01,298 แล้วก็บอกว่าผอ.น่าจะมีชู้ 616 00:39:01,965 --> 00:39:05,010 แต่พวกเราไม่เชื่อหรอกค่ะ เรารู้ว่าผอ.เป็นคนแบบไหน 617 00:39:05,093 --> 00:39:07,429 ใช่ค่ะ นั่นแหละค่ะ 618 00:39:37,125 --> 00:39:38,835 ครับ ทนายชเวแทกกยุนพูดครับ 619 00:39:38,919 --> 00:39:40,212 ว่าไง เป็นยังไงบ้าง 620 00:39:40,670 --> 00:39:42,547 โจรลักพาตัวส่งคลิปวิดีโอมาครับ 621 00:39:46,426 --> 00:39:48,678 จับตาดูคิมมยองจุนกับซอฮเยอึน อย่างใกล้ชิดด้วย 622 00:39:48,970 --> 00:39:49,930 ครับ 623 00:39:51,640 --> 00:39:52,849 ดร.โมอึนซอนด้วย 624 00:39:59,856 --> 00:40:01,775 ลุงอาจจะเล่นเกมขโมยทราย เก่งกว่าหนูก็ได้ 625 00:40:03,276 --> 00:40:06,905 ถ้ามันน่าเบื่อขนาดนี้ อย่าเรียกว่าเกมเลยดีกว่าไหม 626 00:40:07,114 --> 00:40:08,281 อย่างง่วงอะ 627 00:40:09,616 --> 00:40:11,743 มันก็ได้เวลาง่วงนอนแล้วล่ะ 628 00:40:16,123 --> 00:40:17,541 บ่ายสองโมงได้แล้วมั้ง 629 00:40:20,877 --> 00:40:21,878 เฮ้ย 630 00:40:48,405 --> 00:40:49,823 นี่มันเมื่อคืนนี้ 631 00:40:50,198 --> 00:40:51,116 มันอยู่ที่ไหนกัน 632 00:40:51,199 --> 00:40:52,742 สถานที่ปลอดภัยที่ไม่มีใครรู้จักครับ 633 00:40:52,826 --> 00:40:54,911 ถ้าไม่มีใครรู้จัก แล้วมีคนถ่ายคลิปนี้มาได้ยังไง 634 00:40:56,246 --> 00:40:57,247 คุณปู่ 635 00:40:58,165 --> 00:41:00,667 ถ้าไม่อยากโดนคนบ้ากัดเอา ก็นั่งดูเงียบๆ เถอะครับ 636 00:41:00,917 --> 00:41:02,669 ผมจะจัดการเอง 637 00:41:05,088 --> 00:41:06,548 มันส่งมายังไงครับ 638 00:41:07,007 --> 00:41:08,258 ผมได้รับทางอีเมลครับ 639 00:41:11,052 --> 00:41:12,220 เท่าที่ตรวจสอบดู 640 00:41:12,429 --> 00:41:15,515 มันเป็นอีเมลของเว็บไซต์ลามก ที่เปิดให้บริการอยู่ในยุโรปตะวันออก 641 00:41:15,599 --> 00:41:16,683 มันรอบคอบดีนะครับ 642 00:41:18,018 --> 00:41:19,978 ถึงใช้อีเมลที่ตามรอยได้ยากแบบนี้ 643 00:41:27,277 --> 00:41:29,154 - คนไข้รายต่อไปค่ะ - ค่ะ 644 00:41:29,237 --> 00:41:30,322 เชิญด้านในเลยค่ะ 645 00:41:32,073 --> 00:41:33,950 ดร.โมอึนซอนรักษาคนไข้อยู่ครับ 646 00:41:34,034 --> 00:41:36,077 เพราะอย่างนั้นเหรอ 647 00:41:36,453 --> 00:41:38,872 ต้องทำใจให้สบายสิ 648 00:41:46,046 --> 00:41:47,756 รุ่นพี่ คุณซอฮเยอึนออกมาแล้วครับ 649 00:41:47,839 --> 00:41:50,425 เดี๋ยวฉันไปเอง ว่าจะไปเข้าห้องน้ำอยู่พอดี 650 00:41:52,928 --> 00:41:54,763 ซอฮเยอึนหายตัวไปที่ด้านหลังตึกครับ 651 00:41:54,846 --> 00:41:56,181 มีตำรวจอยู่แถวนั้น 652 00:41:56,556 --> 00:41:58,266 ไปตามหาเงียบๆ อย่าให้วุ่นวาย 653 00:41:58,350 --> 00:41:59,351 ครับ 654 00:42:00,894 --> 00:42:02,145 ซอฮเยอึนหายตัวไปแล้วครับ 655 00:42:02,562 --> 00:42:03,647 เวร 656 00:42:07,984 --> 00:42:09,986 (โทรศัพท์ระหว่างประเทศ) 657 00:42:18,662 --> 00:42:20,455 (เข้าสู่ระบบ) 658 00:42:25,627 --> 00:42:26,753 (เปิดลำโพง) 659 00:42:26,962 --> 00:42:27,879 ครับ 660 00:42:28,171 --> 00:42:29,965 ชเวแทกกยุนพูดครับ ว่ามาได้เลย 661 00:42:30,048 --> 00:42:31,424 มารวมตัวกันหมดแล้วเหรอคะ 662 00:42:32,884 --> 00:42:34,511 เอ่อ คือ... 663 00:42:34,928 --> 00:42:36,805 ครับ อยู่นี่หมดแล้วครับ ว่ามาได้เลย 664 00:42:37,389 --> 00:42:40,809 ฉันโทรมาแจ้ง เวลาและสถานที่ในการรับเงินค่ะ 665 00:42:41,768 --> 00:42:45,397 แต่การขอเงินสามหมื่นล้านเป็นค่าไถ่ สำหรับเด็ก 11 ขวบนี่มันออกจะ... 666 00:42:45,480 --> 00:42:47,732 มากเกินไปหน่อยไหม 667 00:42:47,983 --> 00:42:51,861 เทียบกับมูลค่าของเด็กคนนั้นแล้ว เงินสามหมื่นล้านถือว่าน้อยมาก 668 00:42:52,654 --> 00:42:54,447 ฉันว่าคุณน่าจะรู้ดีกว่าใครนะ 669 00:42:54,531 --> 00:42:56,700 (รัสเซีย มอสโก) 670 00:42:58,868 --> 00:43:00,453 ถ้าเอาแบงก์ห้าหมื่นวอน 671 00:43:00,912 --> 00:43:04,291 ใส่ในถุงขยะ 100 ลิตร จะได้เป็น 1,500 ล้านวอน 672 00:43:05,250 --> 00:43:08,962 แล้วก็ จากหน้าซูเปอร์มาร์เก็ตอูจอง ถนนชินกิล จนถึงในซอย 673 00:43:09,713 --> 00:43:12,424 จะมีพื้นที่ทิ้งขยะ อยู่ทั้งหมดห้าจุดค่ะ 674 00:43:13,008 --> 00:43:14,676 เตรียมถุงขยะ 20 ถุง 675 00:43:15,343 --> 00:43:18,346 แล้วเอาไปวางไว้จุดละสี่ถุงก็พอค่ะ 676 00:43:19,055 --> 00:43:21,766 คุณมีเวลาถึงเที่ยงคืนพรุ่งนี้ 677 00:43:24,269 --> 00:43:25,353 การถอนแบงก์ห้าหมื่นวอน 678 00:43:25,437 --> 00:43:28,440 ให้ได้เงินสดสามหมื่นล้านวอน ภายในพรุ่งนี้มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ 679 00:43:28,523 --> 00:43:30,984 ฉันต้องช่วยยันเรื่องนั้นด้วยเหรอคะ 680 00:43:39,284 --> 00:43:40,452 เจอตัวซอฮเยอึนแล้วครับ 681 00:43:42,620 --> 00:43:43,705 แล้วโรฮีล่ะ 682 00:43:44,539 --> 00:43:45,832 เราจะรับตัวแกยังไงครับ 683 00:43:53,048 --> 00:43:54,132 พวกคุณเป็นใครคะ 684 00:43:54,215 --> 00:43:55,550 ขอดูมือถือหน่อยได้ไหมครับ 685 00:43:57,927 --> 00:43:59,471 ฉันถามว่าเป็นใครไงคะ 686 00:44:05,810 --> 00:44:06,811 อุ๊ย 687 00:44:09,731 --> 00:44:12,776 หลังจากเช็กจำนวนเงินแล้ว ฉันจะไปส่งแกที่หน้าบ้านค่ะ 688 00:44:17,530 --> 00:44:19,783 เอ่อ ขอผ่านหน่อยได้ไหมครับ 689 00:44:22,494 --> 00:44:23,787 ครับ ขออนุญาตนะครับ 690 00:44:28,291 --> 00:44:29,459 ไม่เห็นด้วยเหรอคะ 691 00:44:30,710 --> 00:44:32,045 เงียบไปเลยแฮะ 692 00:44:33,338 --> 00:44:34,506 หยุดแค่นี้ไหมคะ 693 00:44:42,389 --> 00:44:44,099 โห สนุกดีว่ะ 694 00:44:44,808 --> 00:44:46,434 เปล่าครับ ผมแค่หยุดคิดเฉยๆ 695 00:44:46,976 --> 00:44:49,354 ว่าถ้าเราไม่ยอมรับข้อเสนอนี้ 696 00:44:50,313 --> 00:44:51,439 แล้วคุณจะทำยังไง 697 00:44:51,731 --> 00:44:53,858 ฉันจะส่งลิงก์ไปให้ทางอีเมลนะคะ 698 00:44:53,942 --> 00:44:56,403 (ผู้ส่ง: ไม่ระบุ) 699 00:44:59,030 --> 00:45:01,074 (โรฮีที่ถูกลักพาตัวไปยังมีชีวิตอยู่ คลิปโรฮีเมื่อคืนนี้) 700 00:45:02,242 --> 00:45:04,452 "น้องชายปู่ของเด็กพยายามจัดฉาก 701 00:45:04,786 --> 00:45:06,287 ว่าเด็กตายแล้ว" 702 00:45:06,496 --> 00:45:09,541 แน่นอนว่าคนที่บงการกัปตันเรือ ก็คงเป็นคุณ 703 00:45:11,042 --> 00:45:13,294 "ทำไมเอกซ์แคปปิตอล ที่เป็นกองทุนหุ้นเอกชนในสิงคโปร์ 704 00:45:13,878 --> 00:45:15,964 ถึงได้ยึดติดกับเด็กคนนี้นัก" 705 00:45:16,297 --> 00:45:17,841 ผู้คนน่าจะสงสัยกันนะ 706 00:45:18,716 --> 00:45:21,094 การจ่ายเงินสามหมื่นล้านวอน เพื่อระงับผลที่จะตามมา 707 00:45:21,428 --> 00:45:22,887 ถือว่าไม่เลวหรอกค่ะ 708 00:45:23,304 --> 00:45:24,514 รีบตัดสินใจได้แล้วค่ะ 709 00:45:25,056 --> 00:45:26,141 ยอดวิวกำลังเพิ่มขึ้นแล้ว 710 00:45:26,224 --> 00:45:28,226 (จำนวนผู้ชม: 4) 711 00:45:31,604 --> 00:45:32,480 โอเค 712 00:45:32,939 --> 00:45:34,107 (ไม่สามารถเล่นวิดีโอได้) 713 00:45:35,608 --> 00:45:37,610 ตอนนี้ชเวโรฮีอยู่ด้วยไหมครับ 714 00:45:38,236 --> 00:45:39,279 คุณปู่ 715 00:45:39,946 --> 00:45:42,115 - คุณปู่ ช่วยหนูด้วยค่ะ - นี่มันอะไรกัน 716 00:45:42,198 --> 00:45:43,908 - ช่วยหนูด้วยค่ะ - ทำบ้าอะไรวะ 717 00:45:43,992 --> 00:45:45,869 ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไง 718 00:45:46,244 --> 00:45:47,245 โรฮีอยู่ไหน 719 00:45:47,495 --> 00:45:48,955 อยู่กับคิมมยองจุนครับ 720 00:45:50,081 --> 00:45:52,125 บอกให้ปล่อยไง 721 00:45:52,208 --> 00:45:53,626 คุณปู่ 722 00:45:53,710 --> 00:45:55,128 คุณปู่ 723 00:45:55,336 --> 00:45:58,214 ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไง 724 00:45:58,298 --> 00:45:59,466 คุณปู่คะ 725 00:45:59,841 --> 00:46:02,385 คุณปู่ ช่วยหนูด้วยค่ะ หนูขอร้อง 726 00:46:08,558 --> 00:46:11,436 ถ้างั้น หลังเช็กจำนวนเงินแล้ว ฉันจะติดต่อไปนะคะ 727 00:46:12,645 --> 00:46:14,522 (วีพีเอ็นโลก เปลี่ยนเสียง) 728 00:46:24,866 --> 00:46:25,992 รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมคะ 729 00:46:30,205 --> 00:46:31,498 เริ่มเก่งแล้วนะเนี่ย ชเวโรฮี 730 00:46:31,581 --> 00:46:32,874 ค่อยสนุกขึ้นมาหน่อย 731 00:46:45,887 --> 00:46:47,222 ทำงานประสาอะไรวะ 732 00:46:49,390 --> 00:46:51,184 คุณอยากได้อะไรผมก็ให้หมดทุกอย่าง 733 00:46:51,518 --> 00:46:52,936 ทั้งช่วยโน้มน้าวเบื้องบน 734 00:46:53,019 --> 00:46:54,437 ไหนจะเปลี่ยนทิศทางการสืบสวนอีก 735 00:46:55,230 --> 00:46:57,524 มีแต่หลอกใช้ผม แล้วก็ทำเสียเรื่องหมดแบบนี้เนี่ยนะ 736 00:46:58,191 --> 00:46:59,359 แล้วทีนี้จะรับมือยังไง 737 00:47:00,026 --> 00:47:01,861 เราถึงขั้นรายงานผ่านสื่อไปหมดแล้ว 738 00:47:02,445 --> 00:47:04,113 คุณจะสะสางเรื่องนี้ยังไง 739 00:47:07,575 --> 00:47:08,701 ท่านประธาน 740 00:47:09,702 --> 00:47:11,704 อย่างที่คุณว่า สื่อรายงานไปหมดแล้ว 741 00:47:11,788 --> 00:47:14,791 มันเป็นสถานการณ์ที่เราต้องแก้ไข คุณเองก็รู้นี่ 742 00:47:15,083 --> 00:47:17,168 จะมัวอารมณ์เสียอยู่แบบนี้ได้ยังไงครับ 743 00:47:19,587 --> 00:47:22,257 เราต้องระดมสมองและช่วยกันคิดสิครับ 744 00:47:22,590 --> 00:47:25,093 กว่าจะได้ผลไม้ที่หวานหอม เราต้องผ่านความยากลำบาก... 745 00:47:30,390 --> 00:47:32,183 ไอ้เวรนี่มันอวดดีนัก 746 00:47:32,517 --> 00:47:33,893 กล้าดียังไงมาสั่งสอนฉัน 747 00:47:35,353 --> 00:47:37,313 ก็แค่ไอ้เวรที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า 748 00:47:41,067 --> 00:47:42,777 โทรไปแก้ข่าวกับสื่อเดี๋ยวนี้เลย 749 00:47:43,444 --> 00:47:44,487 ครับ 750 00:47:45,321 --> 00:47:47,824 ไม่ ฉันจะไปหาผู้กำกับการด้วยตัวเอง 751 00:47:48,241 --> 00:47:50,034 เข้าใจแล้วครับ 752 00:47:50,451 --> 00:47:52,996 นั่งก่อนนะครับ ท่านประธาน นั่งลงครับ 753 00:47:54,914 --> 00:47:57,166 แล้วก็สงบสติอารมณ์สักหน่อย 754 00:47:57,250 --> 00:47:59,002 ไอ้เวรนี่ทำบ้าอะไรวะ 755 00:48:05,717 --> 00:48:07,802 ให้ตายสิวะ ไอ้แก่เวรตะไล 756 00:48:07,885 --> 00:48:09,637 กล้าดียังไงมาสวดฉัน 757 00:48:10,179 --> 00:48:13,308 นี่ลุง ผมก็บอกว่าจะแก้ไขให้ไง ฮะ 758 00:48:14,434 --> 00:48:16,311 ผมจะประเคนทุกอย่างให้ ตามที่ลุงต้องการเลย 759 00:48:16,394 --> 00:48:18,771 เพราะงั้นแทนที่จะมัวแต่โวยวาย หาสวรรค์วิมาน 760 00:48:19,147 --> 00:48:22,108 มาช่วยคิดวิธีหาเงินสามหมื่นล้าน ให้ได้ภายในพรุ่งนี้ดีกว่า นะ 761 00:48:22,859 --> 00:48:25,028 เรามา 762 00:48:25,570 --> 00:48:28,197 ระดมสมองกันดีกว่า 763 00:48:28,865 --> 00:48:31,576 ไอ้แก่เวรตะไล 764 00:48:41,419 --> 00:48:42,962 ขอค้นตัวก่อนเข้านะครับ 765 00:48:45,173 --> 00:48:46,549 เฮ้อ ให้ตาย 766 00:48:52,764 --> 00:48:55,391 ไม่มีหรอกน่า มันจะไปมีอะไรได้ 767 00:48:57,393 --> 00:48:58,686 จริงๆ เลย 768 00:49:04,609 --> 00:49:06,319 ไว้เจอกันตอนกินข้าวเย็นนะ 769 00:49:07,028 --> 00:49:08,655 วันนี้คุณจะไม่ได้ออกจากห้องครับ 770 00:49:08,863 --> 00:49:10,698 ทำไม ข้าวก็จะไม่ให้กินเหรอ 771 00:49:10,782 --> 00:49:11,991 เป็นคำสั่งจากผู้อำนวยการ 772 00:49:12,075 --> 00:49:13,701 ผมจะเตรียมข้าวกล่องไว้ให้ล่วงหน้าครับ 773 00:49:13,785 --> 00:49:15,370 ฮะ ข้าวกล่องเหรอ 774 00:49:16,287 --> 00:49:19,540 เฮอะ ขนาดตอนอยู่เรือนจำ เขายังไม่ทำแบบนี้เลย 775 00:49:34,180 --> 00:49:35,223 ล็อกประตู 776 00:49:39,268 --> 00:49:42,605 ผมได้เงินจากประธานกองทุนหุ้นเอกชน ในฮ่องกงที่เคยร่วมงานกันมานิดหน่อย 777 00:49:43,731 --> 00:49:46,067 มันเป็นเงินที่ผมใช้เครดิตแลกมา 778 00:49:46,359 --> 00:49:48,111 ทีนี้พอจะไว้ใจผมบ้างหรือยังครับ 779 00:49:48,945 --> 00:49:50,238 ผมขอถามข้อเดียว 780 00:49:51,197 --> 00:49:52,365 ชเวโรฮี 781 00:49:53,366 --> 00:49:54,826 อยู่กับคุณแน่นะ 782 00:49:59,372 --> 00:50:00,498 ไม่รู้สิครับ 783 00:50:03,000 --> 00:50:05,128 ถ้ารอบนี้พลาดขึ้นมาจะทำยังไง 784 00:50:08,381 --> 00:50:10,049 ผมไม่เคยเดิมพันอะไร ที่ตัวเองจะแพ้ด้วยสิ 785 00:50:12,468 --> 00:50:13,886 แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมให้สัญญาได้ 786 00:50:14,095 --> 00:50:15,596 ถ้างานนี้ผิดพลาดขึ้นมา 787 00:50:15,680 --> 00:50:18,266 ผมจะเอาร่างชเวโรฮี มาให้คุณเห็นต่อหน้าเลยครับ 788 00:50:33,990 --> 00:50:36,367 เวลา 21:20 น. คุณซอฮเยอึนกลับบ้าน 789 00:50:36,451 --> 00:50:37,368 ครับ 790 00:50:37,785 --> 00:50:40,413 "เวลา 21:20 น. ซอฮเยอึนกลับบ้าน" 791 00:50:40,705 --> 00:50:43,166 ผลัดกันนอนเถอะ ฉันนอนก่อนนะ 792 00:50:43,249 --> 00:50:44,333 ครับ รับทราบครับ 793 00:51:00,558 --> 00:51:01,934 เขาไม่ได้ไปเจอใครเป็นพิเศษเหรอ 794 00:51:02,018 --> 00:51:05,104 เหมือนเขาจะรู้ตัว ก็เลยวนเวียน อยู่แค่ที่บ้านกับที่ทำงานครับ 795 00:51:05,354 --> 00:51:07,023 เฮ้อ ไม่มีเพื่อนบ้างหรือไงนะ 796 00:51:07,607 --> 00:51:08,733 ท่าทีเป็นไง 797 00:51:08,816 --> 00:51:09,901 สงบครับ 798 00:51:10,193 --> 00:51:13,237 ผมว่าเขาอาจจะช็อก กับเรื่องคุณพัคชอลวอนด้วยก็ได้ 799 00:51:13,780 --> 00:51:17,074 แล้วก็เหมือนจะช็อกกับเรื่องที่ คิมมยองจุนทิ้งศพโรฮีด้วย 800 00:51:26,125 --> 00:51:29,337 รุ่นพี่ครับ รถเก๋งสีดำ ในทิศ 11 นาฬิกาจากตำแหน่งของผม 801 00:51:35,927 --> 00:51:37,386 - มันตามเราเหรอ - ครับ 802 00:51:37,887 --> 00:51:39,305 ไอ้พวกที่เห็นเมื่อวานตอนกลางวัน 803 00:51:39,597 --> 00:51:42,517 พวกมันวนเวียนอยู่รอบตัวคุณซอฮเยอึน มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ 804 00:51:42,809 --> 00:51:43,768 ตรวจสอบรถหรือยัง 805 00:51:43,851 --> 00:51:46,646 รถเถื่อนครับ ผมก็ว่าจะจับทันทีแต่ว่ายั้งไว้ 806 00:51:46,729 --> 00:51:47,897 ว่าจะรอดูไปก่อน 807 00:51:57,406 --> 00:51:58,741 เอาไปให้คุณลุงหน่อยค่ะ 808 00:51:58,825 --> 00:52:00,034 หนูไม่อยากกินอะไรเลย 809 00:52:00,910 --> 00:52:03,246 ลุงแกเป็นคนประเภท กินข้าวมื้อละสองชามน่ะ 810 00:52:06,290 --> 00:52:07,500 ทำไมคะ 811 00:52:07,583 --> 00:52:08,876 กลัวหนูวางยาพิษเหรอ 812 00:52:10,086 --> 00:52:11,295 งั้นก็ลองกินดูสิ 813 00:52:25,560 --> 00:52:27,228 อะไร ให้เพิ่มอีกเหรอ 814 00:52:27,562 --> 00:52:28,938 ก็ว่ามันน้อยไป 815 00:52:29,480 --> 00:52:31,148 น้ำหนักฉันได้พุ่งกันพอดี 816 00:53:01,637 --> 00:53:03,806 (สถานีตำรวจยองอิน ร้อยตำรวจโทพัคซังยุน) 817 00:53:17,361 --> 00:53:19,113 ขังคิมมยองจุน ไว้ในห้องเรียบร้อยแล้วครับ 818 00:53:19,196 --> 00:53:20,573 ตอนนี้ตรวจสอบอยู่เรื่อยๆ 819 00:53:21,282 --> 00:53:22,950 ส่วนคุณซอฮเยอึนกลับบ้านแล้ว 820 00:53:28,831 --> 00:53:30,207 ดร.โมอึนซอนล่ะ 821 00:53:30,291 --> 00:53:31,709 รักษาคนไข้เสร็จก็กลับบ้านแล้วครับ 822 00:53:31,792 --> 00:53:33,294 บอกว่าจะมาบ้านพักตากอากาศพรุ่งนี้ 823 00:53:34,879 --> 00:53:37,506 รวบรวมคนจากบ้านพัก ไปที่จุดนัดหมายให้มากที่สุด 824 00:53:38,382 --> 00:53:40,009 ไม่ว่ายังไงก็ต้องจับมันให้ได้ 825 00:53:40,301 --> 00:53:41,636 ไอ้โจรลักพาตัวนั่น 826 00:53:45,389 --> 00:53:48,517 ถ้าลดกำลังคนที่เฝ้าคิมมยองจุน จะไม่เป็นไรเหรอครับ 827 00:53:48,726 --> 00:53:50,061 แล้วจะมีปืนไว้ทำแมวอะไร 828 00:53:50,561 --> 00:53:51,687 ถ้าจำเป็นก็ยิงมันเลย 829 00:54:50,079 --> 00:54:51,205 ดร.โมอึนซอน 830 00:55:25,573 --> 00:55:28,284 (รถเก็บขยะ) 831 00:55:59,440 --> 00:56:01,025 มันกำลังย้ายไปจุดที่สามครับ 832 00:56:01,108 --> 00:56:02,610 ไปขวางรถขยะไว้ตรงจุดที่ห้า 833 00:56:03,319 --> 00:56:04,320 รับทราบครับ 834 00:56:06,030 --> 00:56:07,740 จุดที่ห้า ขวางรถขยะไว้ 835 00:56:21,337 --> 00:56:22,588 เตรียมตัวออกมาค่ะ 836 00:56:39,855 --> 00:56:40,940 เสียงอะไรน่ะ 837 00:56:50,574 --> 00:56:51,492 เปิดประตู 838 00:57:10,845 --> 00:57:13,264 คิมมยองจุน อย่าทำอะไรโง่ๆ ดีกว่า 839 00:57:53,929 --> 00:57:55,055 โรฮี 840 00:58:50,069 --> 00:58:51,153 ลงมาครับ 841 00:58:53,697 --> 00:58:54,990 ลงมาสิวะ ไอ้เวร 842 00:59:39,493 --> 00:59:41,620 ในที่สุดก็เจอตัวสักที ไอ้ไส้ศึก 843 00:59:50,963 --> 00:59:51,964 พอ 844 00:59:55,050 --> 00:59:56,093 ออกมา 845 00:59:56,885 --> 00:59:58,220 ออกมาสิวะ ไอ้เวร 846 01:00:19,616 --> 01:00:20,617 ทิ้งอาวุธซะ 847 01:00:27,333 --> 01:00:28,375 นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ 848 01:01:16,465 --> 01:01:18,926 คิดว่ากำจัดฉันแล้วเรื่องมันจะจบเหรอ 849 01:01:19,009 --> 01:01:20,052 มันถูกแล้วหรือเปล่าคะ 850 01:01:20,344 --> 01:01:22,012 โรฮีอาจเสี่ยงอันตรายกว่าเดิมก็ได้ค่ะ 851 01:01:22,304 --> 01:01:25,265 โรฮีไม่ใช่หนูทดลองของใครอีกต่อไปแล้ว 852 01:01:26,475 --> 01:01:27,309 ทำบ้าอะไรวะ 853 01:01:27,393 --> 01:01:28,811 หมายถูกเพิกถอนไปแล้ว 854 01:01:29,061 --> 01:01:31,146 วันนี้คือวันที่ลูกสาวคิมมยองจุน เข้าผ่าตัดครับ 855 01:01:31,230 --> 01:01:32,648 วันนี้ผมจะพาตัวมาให้ได้ 856 01:01:33,148 --> 01:01:34,566 ฉันต้องจัดการทุกอย่างให้เสร็จในวันนี้ 857 01:01:35,567 --> 01:01:36,777 ชเวโรฮีอยู่ไหน 858 01:01:37,778 --> 01:01:38,862 แม่ 859 01:01:39,530 --> 01:01:40,531 อยู่ไหนครับ 860 01:01:41,782 --> 01:01:43,325 ชเวโรฮีเป็นอะไรสำหรับแกกันแน่ 861 01:01:43,534 --> 01:01:45,786 ทำไมต้องทุ่มเทปกป้องสุดตัวขนาดนั้น 862 01:01:46,620 --> 01:01:49,832 จากนี้โรฮีจะได้ใช้ชีวิต เป็นเด็ก 11 ขวบธรรมดา 863 01:01:49,915 --> 01:01:52,835 เพราะมันเป็นสิ่งเดียว ที่ลุงโจรลักพาตัวคนนี้จะทำให้แกได้ 864 01:01:53,127 --> 01:01:54,336 ไม่นะ 865 01:01:55,254 --> 01:01:56,255 โรฮี 866 01:01:56,505 --> 01:01:58,507 คำบรรยายโดย: ณัฐิญา น่วมถนอม