1
00:00:02,754 --> 00:00:05,339
วันนี้ไม่มีคลื่น กลับกันดีกว่า

2
00:00:05,423 --> 00:00:08,801
- ฉันชอบนะ ผ่อนคลายดี
- มันน่าเบื่อ

3
00:00:10,303 --> 00:00:11,929
- อะไรน่ะ
- หยุดนะ

4
00:00:13,639 --> 00:00:16,726
- ปล่อยฉันนะ
- ตามบัญชาเลย

5
00:00:16,809 --> 00:00:17,894
ปล่อยนาง

6
00:00:20,313 --> 00:00:21,606
นายเห็นหรือเปล่า

7
00:00:26,360 --> 00:00:28,821
ไม่ตลกนะ

8
00:00:29,864 --> 00:00:33,493
แต่ว่าข้าตลก

9
00:00:33,576 --> 00:00:35,578
แซม ระวัง

10
00:00:41,751 --> 00:00:43,169
เมื่อกี้มันจริงมั้ย

11
00:00:43,252 --> 00:00:46,214
จะอะไรก็ช่าง แต่อย่างน้อยมันไม่น่าเบื่อ

12
00:00:49,967 --> 00:00:52,470
ช่างงดงามสักเท่าใด

13
00:00:52,553 --> 00:00:55,264
ถ้าได้เห็นโลกนี้ มันได้มีอะไร

14
00:00:55,348 --> 00:00:57,475
อธิษฐาน แชร์ความฝัน

15
00:00:57,558 --> 00:01:00,311
เพราะมีความเชื่อเท่านั้น เกิดเวทมนตร์ขึ้นพลัน

16
00:01:00,394 --> 00:01:02,772
เราจะเป็นได้ดั่งฝัน

17
00:01:02,855 --> 00:01:06,442
- ด้วยสัมผัสของเวทมนตร์
- เวทมนตร์

18
00:01:06,526 --> 00:01:08,820
เชื่อในสิ่งที่เห็นได้

19
00:01:08,903 --> 00:01:10,822
มันจะเกิดขึ้นอย่างนั้น

20
00:01:10,905 --> 00:01:13,324
เราจะเป็นได้ดั่งฝัน

21
00:01:13,407 --> 00:01:16,911
- ด้วยสัมผัสของเวทมนตร์
- เวทมนตร์

22
00:01:24,126 --> 00:01:25,336
เกือบถึงเวลาแล้ว

23
00:01:25,419 --> 00:01:29,131
ประตูระหว่างเมสเมอร์กับโลกมนุษย์
จะปรากฏขึ้นในไม่ช้า

24
00:01:29,215 --> 00:01:33,010
เราแน่ใจเหรอว่า
ม้าเพกาซัสน้อยได้ทำภารกิจสำเร็จแล้ว

25
00:01:33,094 --> 00:01:38,015
- อย่างน้อยเราก็ไม่ไม่แน่ใจ
- ข้ารู้จักลูกข้า

26
00:01:38,099 --> 00:01:41,102
- นางต้องทำสำเร็จ
- นั่นแหละแผน

27
00:01:41,185 --> 00:01:43,229
แต่กลิฟเอาแต่ใจนั่นล่ะ

28
00:01:43,312 --> 00:01:47,108
ไม่มีคำทำนายว่า
นางจะไปปรากฏตัวอยู่ในโลกมนุษย์แบบนั้น

29
00:01:47,692 --> 00:01:52,446
กลิฟคนที่ตอนนี้เรียกตัวเองว่าร็อกกี้
ทำให้มีปัญหานิดหน่อย

30
00:01:52,947 --> 00:01:55,783
แต่ข้าเห็นมากับตาว่า
นางปกป้องเพื่อนของนางยังไง

31
00:01:55,867 --> 00:02:00,830
แถมยังปกป้องเพกาซัสน้อยของเรา
จากศัตรูตัวฉกาจ เจ้าวิล กิ้งก่าพ่อมด

32
00:02:00,913 --> 00:02:05,001
ความเสียสละนั้นถือว่าทรงเกียรติ
ต่อให้นางต้องสูญเสียพลังไปก็ตาม

33
00:02:06,294 --> 00:02:09,714
สภานี้มีมติแล้วว่า
การสูญเสียพลังเป็นการลงโทษที่มากพอ

34
00:02:09,797 --> 00:02:12,592
เราจึงขอยกโทษให้กับนางคนนั้น

35
00:02:12,675 --> 00:02:15,761
งั้นท่านจะให้นางกลับมาเมสเมอร์เหรอ

36
00:02:15,845 --> 00:02:18,264
แน่นอน ถ้านางกลับมาทันเวลา

37
00:02:18,931 --> 00:02:23,519
เราให้มีอะไรมาส่งผลกระทบต่อสมดุล
ที่บอบบางในโลกของเราไม่ได้อีก

38
00:02:23,603 --> 00:02:27,148
ทันทีที่ประตูระหว่างสองโลกของเรา
ปิดลงอย่างถาวร

39
00:02:27,231 --> 00:02:32,195
ใครที่ไม่มีปีกจะเข้ามายังเมสเมอร์ไม่ได้อีก

40
00:02:42,872 --> 00:02:45,791
เฮ่ อย่ามาสงสัยในทางเลือกของฉันนะ

41
00:02:46,918 --> 00:02:49,295
- นายเจออะไรบ้างมั้ย
- ไม่เจอ

42
00:02:49,378 --> 00:02:51,464
มันจะต้องมีทางหนีออกจากที่นี่บ้างสิ

43
00:02:51,547 --> 00:02:56,052
ตื่นที เราติดอยู่บนเกาะร้างแห่งนึง
กลางมหาสมุทรเวิ้งว้าง

44
00:02:56,135 --> 00:02:59,805
- เราไม่มีทางเลือกแล้ว
- เทรย์อาจจะพูดถูก

45
00:02:59,889 --> 00:03:03,476
- เราไม่มีทางหลุดจากปัญหานี้ได้เลย
- แล้วจะทำยังไงดี

46
00:03:03,559 --> 00:03:07,271
ฉันหนุ่มเกินกว่าที่ผิวจะโดนแดดจ้าที่นี่ทำพัง

47
00:03:07,355 --> 00:03:10,942
ยังมีคนอยู่คนนึงบนเกาะนี้ที่รู้เรื่องเวทมนตร์

48
00:03:11,025 --> 00:03:12,652
ต้องช่วยกันตามหาร็อกกี้

49
00:03:14,153 --> 00:03:16,489
- เฮ่ เทรีซ่า
- ยอดเลย อเล็กซ์

50
00:03:16,572 --> 00:03:19,909
- มาทำอะไรที่นี่
- มาตามหาร็อกกี้ บาร์บี้ด้วย

51
00:03:19,992 --> 00:03:21,911
วันนี้ทั้งสองคนไม่ไปทำงานเลย

52
00:03:21,994 --> 00:03:25,289
ฉันส่งข้อความหาบาร์บี้ แต่หล่อนก็ไม่ตอบมา

53
00:03:25,373 --> 00:03:30,628
ส่วนร็อกกี้ หล่อนไม่มีมือถือด้วยซ้ำ
มันเลยไม่ใช่เรื่องแปลก

54
00:03:30,711 --> 00:03:32,964
มันแปลกที่บาร์บี้ไม่ยอมตอบข้อความกลับ

55
00:03:33,047 --> 00:03:34,799
เธอมีความรับผิดชอบมากๆ

56
00:03:34,882 --> 00:03:38,511
ฉันจะลองติดต่อบาร์บี้อีกคน
อาจจะอยู่ด้วยกันที่ไหนสักแห่งก็ได้

57
00:03:40,137 --> 00:03:41,806
พวกนั้นก็ไม่ตอบฉันเหมือนกัน

58
00:03:42,306 --> 00:03:44,642
คงไม่คิดว่าพวกนั้นกำลังลำบากหรอกนะ

59
00:03:45,059 --> 00:03:47,520
ฉันต้องลองสืบหาข้อมูลหน่อย เพื่อให้แน่ใจ

60
00:03:47,603 --> 00:03:51,565
ช่วยบอกเจ้านายว่าฉันมีเรื่องฉุกเฉิน
ทางที่ดี ช่วยอยู่แทนหน่อย

61
00:03:51,649 --> 00:03:53,276
ขอบใจ ขอบใจมากๆ

62
00:03:53,526 --> 00:03:55,945
แต่ฉันไม่ได้ทำงานที่นี่นะ

63
00:03:58,864 --> 00:04:01,158
แกจะพาฉันไปไหน

64
00:04:03,494 --> 00:04:04,870
นั่นอ่าวมาลิบู

65
00:04:04,954 --> 00:04:07,707
- ปล่อยฉันลง
- ได้ยินนางแล้วนี่

66
00:04:14,672 --> 00:04:18,259
ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น แต่ยังไงก็ขอบใจ

67
00:04:24,098 --> 00:04:25,308
แบตดันหมดแล้ว

68
00:04:26,392 --> 00:04:28,519
ต่อให้มันใช้ได้ก็ไม่มีประโยชน์หรอก

69
00:04:28,602 --> 00:04:33,441
สถานที่นี้เข้ามายากมาก
แม้แต่ในสถานการณ์ปกติทั่วไป

70
00:04:33,524 --> 00:04:36,819
และยิ่งตอนนี้น้ำกำลังจะขึ้นสูงที่สุด

71
00:04:37,987 --> 00:04:41,574
ก็เอาเป็นว่าไม่ใช่เวลาเหมาะจะมาปิกนิกแล้วกัน

72
00:04:42,158 --> 00:04:44,076
แล้วเพื่อนฉันอยู่ไหน

73
00:04:44,160 --> 00:04:45,453
เพ็กกี้อยู่ไหน

74
00:04:45,536 --> 00:04:50,624
ติดอยู่บนเกาะน่าเบื่อที่ข่สเคยติด
ด้วยฝีมือของสภากลิฟ

75
00:04:50,708 --> 00:04:55,004
แกมีปัญหากับพวกนั้น
แล้วพวกเราไปเกี่ยวอะไรกับเรื่องนั้นด้วย

76
00:04:55,087 --> 00:04:59,133
เจ้าไม่ผิด แค่โชคร้ายที่เจ้าคือ
กุญแจสำคัญของทุกสิ่งทุกอย่าง

77
00:04:59,633 --> 00:05:01,552
นั่นมันหมายความว่าไง

78
00:05:01,635 --> 00:05:05,431
ที่ไหนมีกุญแจ ปกติก็จะต้องมีประตู

79
00:05:06,015 --> 00:05:09,477
เจ้าเพกาซัส "เพ็กกี้" ตามที่เจ้าเรียก

80
00:05:09,560 --> 00:05:12,897
ถูกส่งมาค้นหามนุษย์
ที่เชื่อในเวทมนตร์อย่างแรงกล้า

81
00:05:12,980 --> 00:05:16,567
เพื่อร่วมกันทำภารกิจอันยิ่งใหญ่มากให้สำเร็จ

82
00:05:17,276 --> 00:05:19,612
เอลวี่หมายถึงแบบนั้นเอง

83
00:05:19,695 --> 00:05:22,656
ภารกิจของเพ็กกี้คือเปิดประตูนี้

84
00:05:22,740 --> 00:05:24,909
ที่จริงแล้วคือปิดประตู

85
00:05:24,992 --> 00:05:29,372
ดูเหมือนมนุษย์อย่างเจ้า
บังเอิญไปเจอประตูเมื่อไม่นานมานี้

86
00:05:29,455 --> 00:05:31,290
ทางสภาไม่พอใจมากๆ

87
00:05:31,374 --> 00:05:34,460
พวกเขาไม่ชอบให้มนุษย์เข้าไปยุ่มย่าม
คงเข้าใจนะ

88
00:05:34,543 --> 00:05:36,045
ดรู ชาร์ลส์

89
00:05:40,633 --> 00:05:46,305
คนที่เมสเมอร์ส่วนใหญ่เตรียมตัวจะปิดประตูนั้น
อย่างถาวรหลังจากเกิดเหตุ

90
00:05:46,388 --> 00:05:49,183
จึงทำให้เราเกิดความขัดแย้งกัน

91
00:05:49,266 --> 00:05:51,852
เดี๋ยว แกอยากให้ประตูเปิดอยู่อย่างงั้นเหรอ

92
00:05:52,645 --> 00:05:55,106
ไม่งั้นจะยกพลไปบุกยังไง

93
00:05:55,189 --> 00:05:58,609
ข้ารวบรวมพลกิ้งก่าผู้ภักดีมาหลายปีแล้ว

94
00:05:58,692 --> 00:06:01,153
ก่อนที่ทางสภาจะเนรเทศข้า

95
00:06:01,237 --> 00:06:06,450
ฉันเองก็ว่าแปลกที่พื้นที่แถวนี้
มีจำนวนกิ้งก่ามากเกินปกติ

96
00:06:11,872 --> 00:06:15,709
แต่ช่างเถอะ
ยังไงฉันก็ไม่ช่วยแกทำอะไรเด็ดขาด

97
00:06:15,793 --> 00:06:17,128
ไม่จำเป็นต้องช่วยเลย

98
00:06:17,211 --> 00:06:21,090
แค่เจ้าอยู่นี่ และเพ็กกี้ไม่อยู่ น้ำจะขึ้นมา

99
00:06:21,173 --> 00:06:24,343
และประตูระหว่างโลกเราสองโลก
ก็จะถูกเปิดอย่างถาวร

100
00:06:24,426 --> 00:06:29,056
และแผนชั่วร้ายของข้าที่จะครองทั้งสองภพ
ก็จะเริ่มขึ้นหลังจากนั้น

101
00:06:30,349 --> 00:06:33,144
- กิ้งก่าคิดการใหญ่
- ถูกต้องแล้ว

102
00:06:37,231 --> 00:06:41,527
ข้าบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าเล่นกับอาหารน่ะ

103
00:06:47,783 --> 00:06:48,784
ปากัวร์

104
00:06:55,499 --> 00:06:57,543
แล้วเมื่อกี้พูดถึงไหนแล้วเนี่ย

105
00:06:57,626 --> 00:07:00,462
ใช่ กุญแจของแผนข้า

106
00:07:04,508 --> 00:07:05,509
ให้ตายสิ

107
00:07:08,554 --> 00:07:11,307
ฉันไม่ชอบแบบนี้เลย

108
00:07:12,391 --> 00:07:14,018
หยุดทำ

109
00:07:14,101 --> 00:07:17,229
ทำไมจะต้องสูญเสียพลังแบบนี้ด้วย

110
00:07:20,983 --> 00:07:23,694
นี่มันอับอายที่สุด

111
00:07:26,697 --> 00:07:28,365
ไทเกอร์

112
00:07:29,200 --> 00:07:31,285
ฉันดีใจที่ได้เจอแก

113
00:07:31,368 --> 00:07:33,621
คิดถึงมากๆ เลย

114
00:07:36,874 --> 00:07:38,626
ให้ไปช่วยคนอื่นเหรอ

115
00:07:38,709 --> 00:07:40,294
ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย

116
00:07:40,377 --> 00:07:41,754
ทำไมไม่ช่วยล่ะ

117
00:07:41,837 --> 00:07:44,757
ที่ช่วยเธอทำให้ฉันสูญเสียพลัง

118
00:07:44,840 --> 00:07:47,009
แต่ได้รับความนับถือตอบแทน

119
00:07:48,302 --> 00:07:52,056
ฉันไม่เคยเชื่อใจเธอเลย แต่ที่เธอช่วยเพ็กกี้

120
00:07:52,139 --> 00:07:56,393
เข้าไปขวางคาถาเจ้ากิ้งก่าตัวนั้น
แสดงถึงความกล้าที่แท้จริง

121
00:07:56,894 --> 00:08:01,482
มาลิบูพูดเสมอว่าใต้ผมสวยๆ ของเธอนั้น
มันมีความกล้าซ่อนอยู่

122
00:08:01,565 --> 00:08:05,152
เธอเห็นผมฉันด้วยเหรอ ถามจริง

123
00:08:06,320 --> 00:08:07,321
เดี๋ยว

124
00:08:07,780 --> 00:08:11,283
นี่เธอบอกว่าเธอคิดว่าฉันเป็นคนดีเหรอ

125
00:08:11,367 --> 00:08:12,785
ฉันว่าเธอเป็นได้

126
00:08:13,077 --> 00:08:14,495
จะช่วยเรามั้ยล่ะ

127
00:08:19,750 --> 00:08:22,169
ขอโทษค่ะ พอจะช่วยอะไรฉันหน่อยได้มั้ย

128
00:08:22,253 --> 00:08:26,090
ฉันมาหาหนังสือหายาก
เกี่ยวกับสถานที่ชื่อเมสเมอร์

129
00:08:33,430 --> 00:08:35,641
เป็นอะไรไป โอเคหรือเปล่า

130
00:08:35,724 --> 00:08:38,060
ลูกสาวข้า ข้ารู้สึกได้

131
00:08:38,143 --> 00:08:39,603
นางกำลังลำบาก

132
00:08:39,687 --> 00:08:43,899
- สิ่งที่เพ็กกี้ต้องทำไม่ใช่เรื่องง่าย
- แต่มันเป็นสิ่งถูกต้องหรือเปล่า

133
00:08:45,401 --> 00:08:47,152
เข้มแข็งไว้ ลูกแม่

134
00:08:47,611 --> 00:08:49,238
เกือบถึงเวลาแล้ว

135
00:08:58,914 --> 00:09:02,626
โชคดีจังเลย พี่เจอร็อกกี้ได้ทันเวลา

136
00:09:02,710 --> 00:09:05,170
ใช่ แต่เกิดอะไรกับเพ็กกี้

137
00:09:05,254 --> 00:09:08,090
เราไม่รู้ มันพยายามบิน แล้วอยู่ๆ ก็ล้มลงน่ะ

138
00:09:08,173 --> 00:09:11,760
ตั้งแต่เผชิญหน้ากับเจ้ากิ้งก่า
มันก็ไม่เหมือนเดิมอีก

139
00:09:16,640 --> 00:09:18,851
ก็เพราะมันไม่เหมือนเดิมจริงๆ

140
00:09:18,934 --> 00:09:22,438
การเปลี่ยนแปลงของมันยังไม่สมบูรณ์

141
00:09:22,521 --> 00:09:24,898
เราต้องพาเพ็กกี้ออกไปโดนแสงอาทิตย์

142
00:09:24,982 --> 00:09:26,650
มันจะช่วยอะไร

143
00:09:26,734 --> 00:09:29,945
มันต้องอาศัยพลังจากดวงอาทิตย์
เพื่อทำภารกิจให้เสร็จ

144
00:09:30,029 --> 00:09:31,030
เร็วเข้า

145
00:09:35,576 --> 00:09:36,577
ถอยออกไป

146
00:09:40,748 --> 00:09:43,792
เอาหน่อย เพ็กกี้ แกทำได้

147
00:09:54,928 --> 00:09:56,430
ไม่มีทาง

148
00:09:56,513 --> 00:09:58,223
ฉันเคยเห็นแบบนี้มาก่อน

149
00:09:58,307 --> 00:10:02,478
เป็นนิมิตที่บาร์บี้เห็น
และเป็นอธิษฐานแรกที่เพ็กกี้ทำให้เป็นจริง

150
00:10:09,485 --> 00:10:11,236
- อะไรเนี่ย
- ว้าว

151
00:10:11,320 --> 00:10:13,989
เพ็กกี้ นั่นแกเหรอ

152
00:10:14,073 --> 00:10:18,035
ถูกแล้ว และฉันรู้สึกวิเศษมาก

153
00:10:20,788 --> 00:10:23,749
สุดยอดไปเลย เราเป็นห่วงกันแทบแย่

154
00:10:23,832 --> 00:10:28,545
- แต่มีบางอย่างเปลี่ยนไป แกสูงขึ้น
- และสีชมพู

155
00:10:28,629 --> 00:10:31,006
- ใช่
- และพูดได้ด้วย

156
00:10:31,090 --> 00:10:32,508
ใช่

157
00:10:32,591 --> 00:10:34,677
เดี๋ยว พูดได้เหรอ

158
00:10:36,095 --> 00:10:37,096
ใช่

159
00:10:41,058 --> 00:10:43,811
แบบนี้ไม่เจ๋งซะแล้ว เจ้าอยู่ไหน

160
00:10:43,894 --> 00:10:49,525
อย่าคิดนะว่าข้าจะโดนหลอก
ด้วยไอ้เกมซ่อนหาที่งี่เง่าบ้าๆ แบบนี้

161
00:10:51,110 --> 00:10:53,737
นี่ความผิดของแก หานางให้เจอ

162
00:11:04,915 --> 00:11:07,626
โอเค มันเคยได้ผล ก็น่าจะได้ผลอีก

163
00:11:07,710 --> 00:11:09,670
รหัสมอร์ส อย่าให้ฉันผิดหวัง

164
00:11:09,753 --> 00:11:13,507
สั้นๆๆ ยาวๆๆ

165
00:11:13,590 --> 00:11:14,425
สั้นๆๆ

166
00:11:26,103 --> 00:11:28,063
ปีกนี่สุดยอด

167
00:11:29,064 --> 00:11:31,733
ขอบใจ ทุกคน ที่เอาฉันไปอาบแดด

168
00:11:31,817 --> 00:11:34,862
ฉันอ่อนแอมาก
จนเดินออกไปโดนแสงแดดเองไม่ได้

169
00:11:34,945 --> 00:11:37,531
นี่มันน่าทึ่งมา เธอน่าทึ่งมาก

170
00:11:37,614 --> 00:11:42,369
แต่ถามให้เคลียร์หน่อย ตลอดเวลาที่เรารู้จักเธอ
เธอเข้าใจเรามาตลอดงั้นเหรอ

171
00:11:42,453 --> 00:11:45,289
- ประมาณนั้น
- นึกแล้วเลย

172
00:11:46,707 --> 00:11:48,959
แต่ทำไมเธอถึงพูดได้ล่ะ

173
00:11:49,042 --> 00:11:51,920
ตอนเป็นทารก เธอพูดได้หรือเปล่าล่ะ

174
00:11:52,004 --> 00:11:55,924
เป็นวัยรุ่น มีแต่นิสัยแย่ๆ ถูกต้องมั้ย

175
00:11:57,050 --> 00:11:59,136
ฉันอาจอายุน้อยในปีของมนุษย์

176
00:11:59,219 --> 00:12:03,807
แต่ในโลกของฉัน
ฉันโตพอที่จะใช้พลังได้สมบูรณ์แบบ

177
00:12:03,891 --> 00:12:07,436
เดี๋ยว นี่แปลว่า
เธอช่วยเราออกจากเกาะนี้ได้ใช่มั้ย

178
00:12:14,693 --> 00:12:16,278
น่าทึ่งมาก

179
00:12:16,361 --> 00:12:17,946
เรือของฉัน

180
00:12:26,705 --> 00:12:27,956
สวัสดีค่ะ

181
00:12:28,040 --> 00:12:29,541
คุณชาร์ลส์

182
00:12:29,625 --> 00:12:31,168
มีใครอยู่มั้ยคะ

183
00:12:41,178 --> 00:12:45,265
- แล้วพอรู้มั้ยเรากำลังจะไปไหน
- ไปชายหาด ตอนเราถึงครั้งแรก

184
00:12:45,349 --> 00:12:48,018
ประตูระหว่างโลกเราสองโลกอยู่แถวนี้

185
00:12:48,101 --> 00:12:50,812
ต้องเป็นที่ที่วิลพาบาร์บี้ไปแน่ๆ

186
00:12:52,898 --> 00:12:53,941
ดูนั่น

187
00:12:58,820 --> 00:13:00,405
ฉันรู้หมายความว่าไง

188
00:13:00,489 --> 00:13:02,950
บาร์บี้ใช้มือถือส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ

189
00:13:03,033 --> 00:13:05,160
ฉันเป็นคนสอนเธอเองแหละ

190
00:13:10,165 --> 00:13:12,376
ทีนี้ฉันไปล่ะนะ บ๊ายบาย

191
00:13:17,548 --> 00:13:18,840
นิสัยเดิมของเทรย์

192
00:13:20,008 --> 00:13:23,595
แล้วเรามัวรออะไรอยู่ล่ะ ไปเลย ไปๆ

193
00:13:40,445 --> 00:13:42,906
โอเค เอาล่ะนะ มานี่

194
00:13:45,784 --> 00:13:47,327
อยู่นิ่งๆ

195
00:13:47,411 --> 00:13:49,162
ให้ฉันช่วยสิ

196
00:13:52,541 --> 00:13:56,128
หยุดสะบัดหางสิ

197
00:13:58,630 --> 00:13:59,798
เสร็จฉัน

198
00:14:08,557 --> 00:14:09,766
ไม่ต้องขอบใจ

199
00:14:10,976 --> 00:14:16,481
รู้มั้ย ไม่เห็นต้องทนให้วิลทำ
อย่างที่เขาเคยทำเลย

200
00:14:24,156 --> 00:14:26,074
- น้ำขึ้น
- ใช่

201
00:14:26,158 --> 00:14:29,828
น้ำขึ้น ถึงเวลาเปิดประตูมิติ

202
00:14:29,912 --> 00:14:31,538
อย่างถาวร

203
00:14:37,836 --> 00:14:40,005
เฮ่ เจ้ากิ้งก่า

204
00:14:40,088 --> 00:14:42,591
ถอยออกมาจากพี่สาวของฉันนะ

205
00:14:43,508 --> 00:14:45,427
จัดการพวกนั้น

206
00:14:49,848 --> 00:14:51,224
ไม่มีทางซะหรอก

207
00:14:57,272 --> 00:15:00,692
อย่าทำร้ายพวกเขา พวกเขาเป็นเพื่อนฉัน

208
00:15:03,362 --> 00:15:04,780
แกทำอะไรของแก

209
00:15:05,572 --> 00:15:07,074
ข้าทำเองก็ได้

210
00:15:17,417 --> 00:15:19,544
ความพยายามของเจ้าไม่มีผลหรอก

211
00:15:19,628 --> 00:15:21,088
จงเข้าไป

212
00:15:25,092 --> 00:15:28,845
โดนซัดอีกครั้ง เจ้าจะไม่ได้กลับมาอีก

213
00:15:32,766 --> 00:15:33,892
ฉันช่วยเธอเอง

214
00:15:41,525 --> 00:15:44,194
คิดว่าหยุดข้าได้งั้นเหรอ กลิฟ

215
00:15:44,277 --> 00:15:47,114
- แกไม่มีพลังแล้ว
- อ๋อเหรอ

216
00:15:47,197 --> 00:15:49,616
แต่ฉันมีพลังของเพื่อน

217
00:15:56,039 --> 00:15:57,040
เกิดอะไรขึ้น

218
00:15:57,124 --> 00:16:00,085
ดูสิ ประตูมิติกำลังปิด

219
00:16:04,089 --> 00:16:06,967
- เย่ เราทำได้
- สุดยอด

220
00:16:13,140 --> 00:16:16,560
ฉันได้ปีกแล้ว ฉันได้ปีกแล้ว

221
00:16:16,893 --> 00:16:18,895
ดูสิ ดูฉันสิ

222
00:16:20,105 --> 00:16:23,734
อะไร ปีกข้าล่ะ ไม่

223
00:16:24,192 --> 00:16:26,778
- เสร็จฉัน
- ไม่แฟร์

224
00:16:26,862 --> 00:16:29,031
มันเอาพลังข้าไป

225
00:16:29,114 --> 00:16:33,118
ปล่อยข้านะ ข้าเป็นพวกกลัวที่แคบ

226
00:16:42,085 --> 00:16:43,712
รู้นะต้องเอามันไปไหน

227
00:16:45,547 --> 00:16:49,676
เดี๋ยว ไม่ ข้านึกว่าเราเพื่อนกัน

228
00:16:49,760 --> 00:16:52,763
บังคับข้าไม่ได้นะ ไม่

229
00:16:53,388 --> 00:16:56,600
ขอให้สนุกอยู่บนเกาะคนถูกเนรเทศ

230
00:16:58,602 --> 00:17:02,189
- ดีใจจังที่พี่ปลอดภัย
- พี่เหมือนกัน

231
00:17:02,272 --> 00:17:03,690
ต้องขอบใจทุกคนเลย

232
00:17:03,774 --> 00:17:05,609
รู้ได้ไงว่าต้องมาตามเราที่นี่

233
00:17:05,692 --> 00:17:09,196
ฉันรู้ว่ามีอะไรผิดปกติ
เมื่อลูกพี่ลูกน้องบอกว่าเธอไม่ไปทำงาน

234
00:17:09,279 --> 00:17:12,199
หาข้อมูลนิดหน่อย
ด้วยความช่วยเหลือจากดรู ชาร์ลส์

235
00:17:12,282 --> 00:17:13,408
พาฉันมาที่ชายหาด

236
00:17:13,492 --> 00:17:15,535
- แล้วเอาอ่างปลามาทำไม
- เทรย์

237
00:17:15,619 --> 00:17:20,874
เขาโพสต์ข้อมูลในโซเชียลมีเดีย
เกี่ยวกับเจ้ากิ้งก่าตัวแสบพยายามจะครองโลกนี้

238
00:17:20,957 --> 00:17:24,211
เทรย์ไม่มีความคิดสร้างสรรค์
ฉันเลยคิดว่าน่าจะเป็นจริง

239
00:17:24,294 --> 00:17:27,089
- ตัดสินใจได้ดี
- แล้วเทรย์อยู่ไหน

240
00:17:27,172 --> 00:17:30,175
และมันพูดได้ มีปีกด้วย

241
00:17:30,258 --> 00:17:35,013
แล้วพวกนั้นลืมใส่พริกฮาลาพิญโญ

242
00:17:35,097 --> 00:17:37,390
เทรย์-เทรย์ ผู้น่าสงสาร

243
00:17:37,474 --> 00:17:39,142
ดื่มนมช็อกโกแลตซะ

244
00:17:39,226 --> 00:17:41,353
รู้นะมันทำให้จิตใจสงบ

245
00:17:42,771 --> 00:17:45,899
ฉันจะไปดูเขาเอง ให้แน่ใจว่าเขาไม่เป็นไร

246
00:17:46,483 --> 00:17:50,153
เพ็กกี้ เรื่องนี้มันช่างน่าเหลือเชื่อมาก

247
00:17:50,237 --> 00:17:53,615
- จะเกิดอะไรต่อไป
- ฉันกลับบ้าน

248
00:17:53,698 --> 00:17:55,575
แต่ประตูมันปิดแล้ว

249
00:17:55,659 --> 00:17:57,369
เธอจะกลับไปยังไง

250
00:17:57,452 --> 00:17:59,079
เราก็แค่ใช้ปีก

251
00:18:06,378 --> 00:18:09,256
- เย่
- เจ๋งไปเลย

252
00:18:13,051 --> 00:18:14,469
เย่

253
00:18:14,928 --> 00:18:17,305
ยาฮู

254
00:18:26,982 --> 00:18:29,025
ขอต้อนรับสู่เมสเมอร์

255
00:18:29,109 --> 00:18:31,111
- เพ็กกี้
- แม่

256
00:18:31,695 --> 00:18:32,988
ลูกน้อยของแม่

257
00:18:35,699 --> 00:18:37,701
ขอบใจที่ช่วยเรานะ

258
00:18:37,951 --> 00:18:41,413
และถ้าไม่ว่า ฉันอยากขอร้องอีกอย่าง

259
00:18:48,670 --> 00:18:51,756
ซัมเมอร์นี้ตื่นเต้นมาก

260
00:18:51,840 --> 00:18:55,927
ไม่รู้มาก่อนเลยว่าอยู่ที่มาลิบูจะเสี่ยงภัยแบบนี้

261
00:18:56,011 --> 00:18:58,263
ถ้าคิดว่านี่เสี่ยงภัยแล้ว

262
00:18:58,346 --> 00:19:01,516
รอเธอเข้าเรียนที่มัธยมโกลเด้นบีชก่อนเถอะ

263
00:19:01,600 --> 00:19:02,601
รอไม่ไหวแล้ว

264
00:19:04,269 --> 00:19:05,937
ข้าเป็นหนี้บุญคุณอย่างยิ่ง

265
00:19:06,021 --> 00:19:08,690
ขอบใจที่ช่วยดูแลลูกน้อยที่ล้ำค่าของข้า

266
00:19:08,773 --> 00:19:12,402
แม่ หนูไม่ใช่ลูกน้อยอีกแล้วนะ

267
00:19:13,486 --> 00:19:15,614
ลูกๆ ช่างโตเร็วจัง

268
00:19:15,697 --> 00:19:17,949
เราทั้งหมดเป็นหนี้บุญคุณของพวกเจ้า

269
00:19:18,033 --> 00:19:23,079
ไม่ใช่แค่เรื่องที่เอาชนะวิล กิ้งก่าพ่อมดได้
แต่ที่ช่วยเปิดตาเรา

270
00:19:23,163 --> 00:19:25,790
เรายังต้องเรียนรู้กันและกันอีกหลายอย่าง

271
00:19:25,999 --> 00:19:27,918
ไอ้เรื่องนั้น ฉันมาคิดดูแล้ว

272
00:19:28,001 --> 00:19:32,214
มันคงจะดีถ้าพวกเราสักคนจะไปอยู่
กับพวกมนุษย์กันสักพัก แล้วรายงานมา

273
00:19:32,297 --> 00:19:36,176
ไม่ใช่เป็นสายลับอะไรหรอกนะ
แต่ไปเรียนรู้พวกเขาในฐานะเพื่อน

274
00:19:36,259 --> 00:19:39,387
ใช่ นั่นจะเป็นก้าวแรกที่วิเศษมากเลย

275
00:19:39,471 --> 00:19:41,139
และสำหรับก้าวที่สอง

276
00:19:41,223 --> 00:19:45,060
ถ้าพวกเราคนหนึ่งจะอยู่ที่นี่สักพักล่ะ

277
00:19:48,480 --> 00:19:51,358
ไม่อยากเชื่อจริงๆ

278
00:19:51,441 --> 00:19:54,444
ฉันได้กลับมาที่เมสเมอร์จริงๆ

279
00:19:54,527 --> 00:19:58,406
ข้าว่าเราคงให้การต้อนรับ
ผู้มาเยือนได้สักคนในระหว่างนี้

280
00:19:59,824 --> 00:20:02,494
คุณพระช่วย นี่ช่างน่าทึ่งมาก

281
00:20:02,577 --> 00:20:05,247
เฮ่ ฉันดอกเตอร์ดรู ชาร์ลส์ ยินดีที่รู้จัก

282
00:20:05,330 --> 00:20:09,626
บินได้มั้ย อาหารที่นี่เป็นยังไง
มีอาหารวีแกนมั้ย แค่อยากรู้

283
00:20:12,087 --> 00:20:13,296
ถึงเวลาแล้ว

284
00:20:13,380 --> 00:20:16,216
เราจะเริ่มพิธีกันเลย

285
00:20:46,162 --> 00:20:47,622
เก่งมาก เพ็กกี้

286
00:20:48,790 --> 00:20:51,418
เย่ เรารักเธอ เพ็กกี้

287
00:21:00,844 --> 00:21:03,138
- ช่างน่ารักมาก
- ดีจัง

288
00:21:03,221 --> 00:21:04,472
เป็นทางการแล้ว

289
00:21:04,556 --> 00:21:09,060
ขอแนะนำสมาชิกสภาของกลิฟคนใหม่ล่าสุด

290
00:21:12,731 --> 00:21:14,524
- ยินดีด้วยนะ
- เย่

291
00:21:14,607 --> 00:21:17,986
เย่ เยี่ยม เยี่ยม

292
00:21:19,070 --> 00:21:21,698
ฉันชอบการจบลงอย่างมีความสุข

293
00:21:24,659 --> 00:21:27,078
เชิญฉลองกันให้เต็มที่

294
00:21:27,287 --> 00:21:29,289
เรื่องนี้มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น

295
00:22:05,075 --> 00:22:07,077
คำบรรยายโดย รุ่งอนันต์ สมัญญากิติมศักดิ์