1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:00:11,886 --> 00:00:14,806
- สถานีตำรวจค่ะ แจ้งเหตุฉุกเฉินมาเลย
- พระเจ้าช่วย

4
00:00:15,306 --> 00:00:19,144
มีคนร้ายอยู่ในตึก เขาโยนเด็กจากบนนั้น

5
00:00:19,227 --> 00:00:21,479
จากที่อยู่ไหน หมายถึงชั้นที่เท่าไหร่

6
00:00:21,980 --> 00:00:25,567
จากชั้นหก ให้ตายสิ เขาโยนเด็กลงมา

7
00:00:25,650 --> 00:00:28,278
คนร้ายอยู่ในตึก พระเจ้าช่วย

8
00:00:31,823 --> 00:00:32,907
พระเจ้า

9
00:00:33,908 --> 00:00:36,703
- เห็นแก่ความรักของพระองค์
- ฉันกำลังบันทึกเหตุ

10
00:00:37,370 --> 00:00:41,332
- ได้ยินหรือเปล่าครับ
- ได้ยินแล้ว เรากำลังไป

11
00:00:53,595 --> 00:00:56,931
พบเด็กผู้หญิงคนนึงที่สนามหญ้า

12
00:00:58,600 --> 00:01:02,187
ตาข่ายกันตกบริเวณ
หน้าต่างห้องนอนของอิซาเบลล่า

13
00:01:02,270 --> 00:01:05,065
มีรอยถูกตัดด้วยมีดและกรรไกร

14
00:01:08,026 --> 00:01:11,404
เราเคยคิดว่า "นั่นคือดวงใจของเรา

15
00:01:11,488 --> 00:01:14,824
เขากลับโยนดวงใจของเราทิ้งทางหน้าต่าง"

16
00:01:18,453 --> 00:01:22,040
หวังว่าจะได้ฟังคำให้การของพ่อและแม่เลี้ยง

17
00:01:23,333 --> 00:01:24,751
ทำลายหลักฐานในอะพาร์ตเมนต์

18
00:01:25,668 --> 00:01:27,462
ตำรวจแน่ใจในเรื่องนั้น

19
00:01:30,465 --> 00:01:36,387
ประชาชนเห็นภาพคนที่ตัวเองรักในตัวเหยื่อรายนี้

20
00:01:38,473 --> 00:01:42,602
ผมไม่เคยเห็นคดีที่ส่งผล
ต่อความรู้สึกของประชาชนมากขนาดนี้

21
00:01:43,645 --> 00:01:47,357
- พวกเขาใส่อารมณ์จนเกินเลย
- อะไรวะเนี่ย

22
00:01:47,440 --> 00:01:48,566
ความยุติธรรม

23
00:01:48,650 --> 00:01:50,693
พวกเขารู้ทุกอย่าง

24
00:01:50,777 --> 00:01:53,154
เว้นแต่ว่าในคดีของอิซาเบลล่ามันไม่จริง

25
00:01:53,238 --> 00:01:55,073
เราไม่ได้รู้ทุกเรื่อง

26
00:01:57,575 --> 00:02:01,788
มันผิดปกติ ไม่เหมือนคดีอื่นๆ ที่ตำรวจเคยเจอมา

27
00:02:04,791 --> 00:02:08,795
แม่เด็กไปส่งเด็กที่นั่นตอนยังเป็นๆ
แล้วไปรับลูกศพลูกออกมา

28
00:02:10,588 --> 00:02:13,716
พวกเขาปะติดปะต่อข้อเท็จจริง
แบบหนึ่งเพื่อปลอบสังคมให้สงบ

29
00:02:16,094 --> 00:02:18,012
แล้วพยานวัตถุล่ะ

30
00:02:18,096 --> 00:02:19,597
ใครฆ่าอิซาเบลล่า นาร์โดนี

31
00:02:19,681 --> 00:02:23,268
อาชญากรรมสมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริง
แม้จะเตรียมการล่วงหน้า

32
00:02:23,351 --> 00:02:25,061
ยังไงคำโกหกก็จะโผล่ขึ้นมาในที่สุด

33
00:02:27,313 --> 00:02:28,690
ขอทางหน่อยทุกคน

34
00:02:28,773 --> 00:02:35,363
ระบอบกฎหมายของเรา
ไม่พร้อมสำหรับคดีที่สำคัญขนาดนั้น

35
00:02:38,032 --> 00:02:43,204
ต่อมา ตำรวจเริ่มสืบสวน ข่าวก็เริ่มออกมา

36
00:02:43,788 --> 00:02:48,459
แล้วก็มีเรื่องให้ประหลาดใจ
น่าตกใจตามมาติดๆ กัน

37
00:02:56,676 --> 00:03:03,683
(อิซาเบลล่า: ชีวิตช่างสั้นเกินไป)

38
00:03:20,742 --> 00:03:23,995
- สวยจัง
- รูปเยอะเลย

39
00:03:26,789 --> 00:03:29,792
- ดูสิ จี รูปเธอสองคน
- เทศกาลเซนต์จอห์น

40
00:03:32,462 --> 00:03:36,299
ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของ
อิซาเบลล่า แก่กว่าเธอสี่เดือน

41
00:03:36,382 --> 00:03:38,343
(จีโอวานนา โอลิเวียร่า ลูกพี่ลูกน้อง)

42
00:03:38,927 --> 00:03:39,886
เรียบร้อย

43
00:03:41,512 --> 00:03:44,557
เราตัวติดกันตลอด

44
00:03:44,641 --> 00:03:47,060
พ่อแม่เรามีเราตั้งแต่อายุยังน้อย

45
00:03:47,143 --> 00:03:50,730
เด็กๆ อย่างเราเลยเล่นด้วยกัน

46
00:03:52,774 --> 00:03:56,986
ฉันเงียบกว่าเธอมาก

47
00:03:57,070 --> 00:04:00,657
เธอมีนิสัยห้าวกว่า

48
00:04:00,740 --> 00:04:01,908
เธอออกจะ...

49
00:04:02,742 --> 00:04:05,328
- โผงผางกว่า
- ใช่เลย

50
00:04:05,411 --> 00:04:07,580
ส่วนฉันจะต้วมเตี้ยมกว่า เงียบกว่า

51
00:04:07,664 --> 00:04:11,668
เธอเป็นคนไม่ยอมคน
จะพูดอย่างนั้นก็ได้ ส่วนหลาน...

52
00:04:11,751 --> 00:04:16,923
ฉันว่าง่ายกว่าเวลาโดนห้ามโดนดุ

53
00:04:20,468 --> 00:04:24,389
ฉันอายุ 17 ตอนตั้งท้อง ฉันยังเรียนอยู่

54
00:04:25,556 --> 00:04:26,516
เราตกใจมาก

55
00:04:27,600 --> 00:04:31,104
- พี่ชายฉันซึ่งเป็นพ่อของเธอ...
- พ่อฉัน

56
00:04:31,187 --> 00:04:33,731
ทำคู่นอนของเขาท้องก่อนหน้านั้นไม่กี่เดือน

57
00:04:33,815 --> 00:04:38,361
ฉันดีใจมากที่จะมีหลานสาว
หรือหลานชาย ตอนนั้นฉันยังไม่รู้

58
00:04:38,945 --> 00:04:41,698
นั่นคือตอนที่เราได้ยินเรื่องคาโรลิน่า

59
00:04:41,781 --> 00:04:44,784
ซึ่งมันไม่เหมือนกันเพราะคาโรลิน่าอายุแค่ 17 ปี

60
00:05:03,094 --> 00:05:06,556
เราหย่ากันตอนเธออายุ 11 เดือน

61
00:05:06,639 --> 00:05:12,478
ช่วงสี่ปีหลังจากนั้น มีทั้งดีและร้าย

62
00:05:12,562 --> 00:05:16,190
ในตอนแรก ความสัมพันธ์ของเรา

63
00:05:16,899 --> 00:05:18,776
เหมือนคนทั่วไปที่หย่ากันแต่มีลูกด้วยกัน

64
00:05:18,860 --> 00:05:24,532
เรายังคุยกันได้ แต่มันยากขึ้น
หลังจากที่เขาเจอจาโตบา

65
00:05:24,615 --> 00:05:27,994
เราไม่ได้คุยกันมากนัก

66
00:05:28,077 --> 00:05:33,166
แต่ฉันสังเกตว่าเธอเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
หลังจากมีลูกของตัวเอง

67
00:05:35,918 --> 00:05:38,963
อิซาเบลล่ารักน้องๆ ของเธอมาก

68
00:05:39,589 --> 00:05:43,885
เธอชอบเล่นกับพวกเขา

69
00:05:43,968 --> 00:05:47,805
สำหรับแม่ที่ให้ลูกไปอยู่บ้านพ่อช่วงวันหยุด

70
00:05:47,889 --> 00:05:50,641
่ฉันก็สบายใจที่รู้ว่าลูกชอบน้องคนละแม่

71
00:05:50,725 --> 00:05:53,686
ฉันอยากให้เธอรู้สึกเป็นคนในครอบครัวนั้น

72
00:05:53,770 --> 00:05:57,023
พวกเขาเป็นส่วนหนึ่ง
ของชีวิตเธอ เธอจึงต้องเรียนรู้สิ่งนี้

73
00:05:58,858 --> 00:06:00,735
ภาพสุดท้ายของเธอที่ฉันจำได้...

74
00:06:03,071 --> 00:06:05,073
มันเป็นวันศุกร์ เธอไปบ้านพ่อ

75
00:06:05,907 --> 00:06:09,619
(วันที่ 29 มีนาคม ปี 2008
ทางเหนือของเซาเปาลู)

76
00:06:09,702 --> 00:06:12,372
วันเกิดเหตุนั้น

77
00:06:12,997 --> 00:06:17,418
เป็นวันธรรมดามากๆ อีกวันหนึ่ง

78
00:06:18,002 --> 00:06:22,256
มันคือวันเสาร์ ฉันไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ

79
00:06:22,340 --> 00:06:25,510
เราอยู่ในงานปาร์ตี้บาร์บีคิว
แล้วโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น

80
00:06:29,097 --> 00:06:31,265
"แม่ อิซาเกิดอุบัติเหตุ"

81
00:06:31,349 --> 00:06:34,727
"หมายความว่าไง" "เธอตกตึก"

82
00:06:35,770 --> 00:06:38,648
"ที่ไหน" "เธออยู่ที่บ้านอเล็กซานเดร"

83
00:06:38,731 --> 00:06:40,441
"เธอตกตึกๆ"

84
00:06:42,568 --> 00:06:45,947
คืนนั้นมีหมอก ทุกอย่างเงียบสงัด

85
00:06:46,030 --> 00:06:51,702
แล้วตอนนั้นเราก็เริ่มได้ยิน
เสียงเอะอะจากห้องข้างๆ

86
00:06:54,372 --> 00:06:58,835
ตอนเราเข้านอน เราได้ยินเสียงคู่รักทะเลาะกัน

87
00:06:58,918 --> 00:07:02,296
เถียงกันไม่นาน ประมาณ 15 ถึง 20 นาที

88
00:07:02,380 --> 00:07:05,133
แล้วก็เงียบเหมือนเดิม

89
00:07:05,216 --> 00:07:06,884
หลังจากนั้นไม่นาน

90
00:07:06,968 --> 00:07:11,305
เราก็ได้ยินเสียงคนจากชั้นล่าง

91
00:07:11,389 --> 00:07:12,598
พวกเขาตะโกนว่า

92
00:07:12,682 --> 00:07:16,602
"พวกเขาโยนอิซาเบลล่า
ช่วยด้วย พวกเขาโยนอิซาเบลล่า"

93
00:07:18,771 --> 00:07:22,442
ฉันก็พูดว่า "ลงไปข้างล่าง
กันเถอะ ดูว่าเราช่วยอะไรได้ไหม"

94
00:07:22,525 --> 00:07:28,197
ผมตรงไปหาอิซาเบลล่า เธอนอนอยู่บนสนามหญ้า

95
00:07:28,698 --> 00:07:32,910
ตรงหน้าประตูทางเข้าซึ่งเป็นกระจกติดฟิล์มสีเข้ม

96
00:07:33,578 --> 00:07:37,415
ตอนที่ผมก้มดูว่าเธอมีชีพจรหรือเปล่า

97
00:07:37,498 --> 00:07:40,668
อเล็กซานเดร นาร์โดนีก็ออกมาจากประตูตึก

98
00:07:43,588 --> 00:07:48,009
เขาบอกว่า "มีคนร้ายในห้องผม
เขาโยนเธอออกจากหน้าต่าง"

99
00:07:48,801 --> 00:07:54,599
เขาบอกว่ามีคนร้ายเข้าไปในห้องเขา
และโยนเด็กออกทางหน้าต่าง

100
00:07:55,475 --> 00:07:59,020
และเขาบอกว่าคนร้ายใส่เสื้อสีดำ

101
00:07:59,937 --> 00:08:01,814
คนเฝ้าประตูใส่เสื้อสีดำ

102
00:08:05,735 --> 00:08:08,154
เราเปลี่ยนชุดนอนแล้วออกจากบ้าน

103
00:08:08,237 --> 00:08:10,323
กว่าเราจะไปถึงที่นั่นดูเหมือนนานเป็นชาติ

104
00:08:10,406 --> 00:08:14,035
เราใช้เวลาขับรถห้านาที
แต่รู้สึกเหมือนห้าชั่วโมง

105
00:08:15,077 --> 00:08:18,039
เราสวดภาวนาไปตลอดทาง

106
00:08:18,122 --> 00:08:21,542
เพราะเรานึกภาพไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น

107
00:08:21,626 --> 00:08:23,669
เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

108
00:08:25,213 --> 00:08:28,633
พอไปถึง สภาพที่นั่น
วุ่นวายไปหมด ตำรวจเยอะมาก

109
00:08:28,716 --> 00:08:32,428
สามีฉันพยายามขับรถเข้าไป แต่ตำรวจไม่ยอม

110
00:08:32,512 --> 00:08:35,640
ฉันเลยลงจากรถ แล้ววิ่งไปตามถนน

111
00:08:35,723 --> 00:08:39,602
จำได้ว่าฉันลงจากรถทั้งที่มันยังไม่จอด

112
00:08:39,685 --> 00:08:42,188
ฉันเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไป

113
00:08:42,271 --> 00:08:45,024
ตอนฉันไปถึง เธอนอนอยู่บนพื้น

114
00:08:45,858 --> 00:08:48,694
เธอหายใจช้ามากๆ

115
00:08:54,867 --> 00:09:00,540
ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องซักถามด้วยซ้ำ
ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไม หรือยังไง

116
00:09:00,623 --> 00:09:04,794
ฉันแค่อยากพาเธอถึงมือหมอเร็วที่สุด

117
00:09:04,877 --> 00:09:07,672
ฉันเลยไม่ยอมห่างเธอแม้แต่วินาทีเดียว

118
00:09:07,755 --> 00:09:14,095
ฉันรู้สึกโล่งอกนิดหน่อยเพราะเธอยังหายใจอยู่

119
00:09:20,726 --> 00:09:24,605
อเล็กซานเดร อัลเวส อายุ 29 ปี
กลับบ้านมาพร้อมอิซาเบลล่า

120
00:09:24,689 --> 00:09:28,568
ภรรยาคนปัจจุบันและลูกสองคน
อายุสามขวบและ 11 เดือน

121
00:09:28,651 --> 00:09:33,072
พวกเขาเข้าทางประตูโรงรถ คืนนั้นอากาศหนาว

122
00:09:33,155 --> 00:09:37,118
แหล่งข่าวของเราบอกว่าทันทีที่เขาจอดรถ

123
00:09:37,201 --> 00:09:39,954
เขาก็พาเด็กหกขวบคนนี้ไปที่อะพาร์ตเมนต์ของตน

124
00:09:40,037 --> 00:09:42,540
ที่อยู่บนชั้นหกของตึกนี้

125
00:09:42,623 --> 00:09:47,336
อาคารใหม่เอี่ยมหลังนี้ปลอดภัย
และมีตาข่ายกันตกที่หน้าต่างทุกห้อง

126
00:09:47,420 --> 00:09:52,133
แหล่งข่าวระบุว่า ไม่นานหลังจากนั้น

127
00:09:52,216 --> 00:09:55,511
เขาก็ลงมาข้างล่างรับเด็กอีกสองคน

128
00:09:55,595 --> 00:09:58,681
และมีคนพบเด็กผู้หญิงที่สนามหญ้าตรงนี้

129
00:10:04,312 --> 00:10:07,398
จำได้ว่าฉันพยายามขึ้นรถพยาบาลด้วย

130
00:10:07,481 --> 00:10:12,069
เพื่ออยู่ข้างเธอ แต่พวกเขาไม่ยอมให้ฉันนั่งหลัง

131
00:10:12,153 --> 00:10:13,988
ฉันเลยไปนั่งหน้า

132
00:10:14,071 --> 00:10:16,991
จำได้ว่าฉันขึ้นรถพยาบาล

133
00:10:18,576 --> 00:10:20,828
และออกจากที่เกิดเหตุ

134
00:10:27,627 --> 00:10:30,129
เท่าที่เรารู้ ตอนเราไปถึงโรงพยาบาล

135
00:10:30,921 --> 00:10:32,256
มันเป็นแค่อุบัติเหตุ

136
00:10:37,762 --> 00:10:40,848
ฉันกอดลูกสาว

137
00:10:42,558 --> 00:10:46,228
ตอนที่หมอมาคุยกับเรา

138
00:10:52,234 --> 00:10:53,778
ไม่นานนัก

139
00:10:54,612 --> 00:10:58,866
พวกเขาก็มาบอกเราว่าเธอไม่รอด

140
00:10:59,784 --> 00:11:02,161
ให้เราเข้าไปในห้องที่เธอนอนอยู่ได้

141
00:11:02,244 --> 00:11:06,040
โชคร้ายที่เธออยู่ได้อีกแป๊บเดียว

142
00:11:07,333 --> 00:11:08,292
แค่นั้น

143
00:11:09,585 --> 00:11:12,838
แล้วเราก็สติแตก

144
00:11:13,339 --> 00:11:17,176
คาโรลิน่าไถลตัวไปกองที่พื้น

145
00:11:17,259 --> 00:11:20,096
ฉันเดินไปหาลูกสาวและกอดเธอไว้

146
00:11:20,721 --> 00:11:25,101
เธอมองฉันแล้วพูดว่า
"แม่ ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้กับหนู"

147
00:11:25,184 --> 00:11:29,313
ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย
ฉันจะพูดอะไรกับลูกสาวฉันได้

148
00:11:29,397 --> 00:11:31,107
เธอเพิ่งเสียลูกสาวไป

149
00:11:37,238 --> 00:11:42,201
ผ่านไปสักพัก ฉันก็พูดได้แค่ว่า
"ลูกรัก เราต้องปล่อยเธอไป

150
00:11:42,284 --> 00:11:44,036
เธอจะได้ไปสวรรค์"

151
00:11:49,500 --> 00:11:54,714
ตอนที่ฉันรู้ว่าเธอไม่รอด

152
00:11:55,464 --> 00:12:00,761
ฉันกระซิบข้างหูเธอได้แค่ว่า

153
00:12:02,805 --> 00:12:06,726
"หลับให้สบายนะลูกแม่

154
00:12:09,270 --> 00:12:11,689
แม่จะจัดการทุกอย่างทางนี้ให้เอง"

155
00:12:12,273 --> 00:12:16,235
นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่ฉันพูดกับเธอ

156
00:12:22,575 --> 00:12:26,495
จากนั้น ตำรวจก็เริ่มสืบสวน

157
00:12:26,579 --> 00:12:29,957
เริ่มมีข่าวและความคืบหน้ามากมายออกมา

158
00:12:30,708 --> 00:12:35,421
ซึ่งน่าแปลกใจและน่าตกใจเรื่องแล้วเรื่องเล่า

159
00:12:36,547 --> 00:12:40,217
(ตำรวจ)

160
00:12:40,801 --> 00:12:45,306
ที่สถานีตำรวจที่ 9 ในเซาเปาลู ตลอดบ่ายจนค่ำ

161
00:12:45,389 --> 00:12:46,932
มีการเคลื่อนไหวมากมาย

162
00:12:47,016 --> 00:12:50,770
กองทัพนักข่าวตั้งตารอหวังจะ

163
00:12:50,853 --> 00:12:53,564
ฟังคำให้การของอเล็กซานเดรและคาโรลิน่า

164
00:12:54,774 --> 00:12:56,275
ผมเข้าเวรอยู่

165
00:12:56,358 --> 00:13:01,530
ตอนที่เราได้ข่าวว่ามีเด็กตกจาก
อะพาร์ตเมนต์ของพ่อแม่

166
00:13:01,614 --> 00:13:03,407
นั่นคือข้อมูลทั้งหมดที่เรามี

167
00:13:03,491 --> 00:13:05,075
(รอเจริโอ นักข่าวและนักเขียน)

168
00:13:05,159 --> 00:13:09,538
ตอนแรก ทุกคนไม่แน่ใจว่า
มันเป็นคดีอะไร อาชญากรรม

169
00:13:09,622 --> 00:13:13,334
หรือฆาตกรรม หรืออะไรทำนองนั้น

170
00:13:13,417 --> 00:13:15,461
หรือว่าเป็นอุบัติเหตุตกจากที่สูง

171
00:13:15,544 --> 00:13:17,880
สมัยนั้น มีข่าวบ่อย

172
00:13:17,963 --> 00:13:21,884
ที่เด็กถูกทิ้งไว้ตามลำพังและตกตึกตาย

173
00:13:21,967 --> 00:13:23,594
(เด็กตกตึกอีกราย)

174
00:13:23,677 --> 00:13:26,180
(เด็กตกตึก อาการสาหัส)

175
00:13:26,263 --> 00:13:28,766
(เด็กตกตึกในย่านเปร์จิซ)

176
00:13:33,437 --> 00:13:35,856
พวกเขาส่งผมไปสถานีตำรวจที่เก้า

177
00:13:35,940 --> 00:13:38,734
ผมเลยได้ข้อมูล

178
00:13:38,818 --> 00:13:42,071
ระหว่างการแถลงข่าว
จากคุณคาลิกซ์โต คาลิล ฟิลโย

179
00:13:42,154 --> 00:13:45,282
ว่ามีผู้ต้องสงสัยซึ่งเป็นคนในครอบครัว

180
00:13:45,366 --> 00:13:46,575
เป็นคดีฆาตกรรม

181
00:13:46,659 --> 00:13:48,494
เด็กห้าขวบ…

182
00:13:48,577 --> 00:13:50,246
(คาลิกซ์โต คาลิล ฟิลโย
หัวหน้าตำรวจ)

183
00:13:50,329 --> 00:13:53,082
เมื่อคืนประมาณห้าทุ่มครึ่ง

184
00:13:53,582 --> 00:13:57,211
เด็กถูกโยนลงมาจากชั้นหกของตึกแห่งนึง

185
00:13:57,711 --> 00:13:59,839
มันไม่ใช่อุบัติเหตุ

186
00:13:59,922 --> 00:14:04,134
มีคนตัดตาข่ายกันตก

187
00:14:04,218 --> 00:14:05,678
แล้วโยนเธอลงมา

188
00:14:05,761 --> 00:14:09,265
เป็นไปไม่ได้ที่เด็กห้าขวบ
จะตัดตาข่ายแล้วกระโดดลงมา

189
00:14:09,348 --> 00:14:11,809
ตอนกลางคืน

190
00:14:11,892 --> 00:14:16,021
โดยเฉพาะ ตามที่พ่อเด็กบอกนะ
เธอหลับอยู่ตอนที่เขาพาเธอขึ้นไป

191
00:14:16,105 --> 00:14:19,775
เธอนอนบนตักเขามาในรถแล้ว

192
00:14:19,859 --> 00:14:22,444
เป็นไปได้ที่จะเป็นการฆาตกรรม

193
00:14:23,195 --> 00:14:26,532
เพราะมีคนตัดตาข่ายกันตกและโยนเธอลงมา

194
00:14:29,243 --> 00:14:30,703
ความจริงก็คือ ในตอนนั้น

195
00:14:30,786 --> 00:14:35,749
ฉันนึกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

196
00:14:36,750 --> 00:14:41,755
แต่แล้ว พวกเขากลับบอกว่า
เราต้องไปสถานีตำรวจ

197
00:14:43,424 --> 00:14:45,801
ฉันจะไปทำอะไรที่สถานีตำรวจ

198
00:14:45,885 --> 00:14:49,013
หมายความว่ายังไง สถานีตำรวจ นี่มันอะไรกัน

199
00:14:49,096 --> 00:14:52,474
เรายังต้องทำใจกับเรื่อง
ทั้งหมดนี้อยู่เลย ที่เกิดอุบัติเหตุ

200
00:14:52,558 --> 00:14:53,559
มันเป็นอุบัติเหตุ

201
00:14:53,642 --> 00:14:56,270
(สถานีตำรวจที่ 9)

202
00:14:56,353 --> 00:14:58,606
ฉันอยู่เวรในวันเสาร์คืนนั้น

203
00:15:01,942 --> 00:15:05,237
ฉันเข้าเวรตอนสองทุ่ม แล้วพอถึงเที่ยงคืนนิดๆ

204
00:15:05,321 --> 00:15:09,366
ตำรวจทหารก็รายงานเหตุเข้ามา

205
00:15:09,450 --> 00:15:13,704
ตอนแรกเขาบอกว่า "มีคนร้ายในตึก

206
00:15:13,787 --> 00:15:17,666
และระหว่างที่คนร้ายบุกเข้าไป
มีเด็กถูกโยนลงมาจากชั้นหก

207
00:15:21,921 --> 00:15:26,216
ตำรวจจะขอสอบปากคำพ่อเด็กและแม่เลี้ยง

208
00:15:26,300 --> 00:15:27,551
ตำรวจสอบถามพวกเขาว่า

209
00:15:27,635 --> 00:15:31,513
เคยได้รับคำขู่หรือเปล่า มีศัตรูหรือเปล่า

210
00:15:31,597 --> 00:15:35,184
มีใครอยากทำร้ายพวกเขาหรือเด็กหรือเปล่า

211
00:15:39,021 --> 00:15:41,148
พวกเขาเอาแต่พูดถึงคนเฝ้าประตู

212
00:15:41,231 --> 00:15:43,484
ฉันเลยเริ่มสืบค้นชีวิตของเขาอย่างละเอียด

213
00:15:43,567 --> 00:15:46,528
ค้นประวัติ ค้นว่าเขาคือใคร

214
00:15:46,612 --> 00:15:50,908
โดยเฉพาะเมื่อสามีภรรยาคู่นี้สงสัยเขา

215
00:15:50,991 --> 00:15:56,705
ผมโทรหาผู้จัดการตึกทันที
เขาพักอาศัยที่นั่นมาตั้งแต่แรกเริ่ม

216
00:15:56,789 --> 00:15:57,706
(พนักงานเฝ้าประตู)

217
00:15:57,790 --> 00:15:59,792
ผมบอกเขาว่ามีเด็กตกตึก

218
00:15:59,875 --> 00:16:02,795
ตอนแรก ผมนึกว่าเธอตกจากระเบียง

219
00:16:02,878 --> 00:16:04,421
ตอนนั้นผมยังไม่รู้

220
00:16:04,505 --> 00:16:07,466
ผมเลยบอกให้เขา
เรียกรถพยาบาลและแจ้งตำรวจ

221
00:16:08,884 --> 00:16:13,013
เขาทำสิ่งที่ทุกคนคงจะทำเช่นกันในสถานการณ์นั้น

222
00:16:13,097 --> 00:16:16,058
เขาโทรหาผู้จัดการตึก

223
00:16:16,558 --> 00:16:19,395
ผู้จัดการตึกไปที่เกิดเหตุ
และยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง

224
00:16:21,563 --> 00:16:23,983
ตอนที่ฉันไปถึงที่เกิดเหตุ คนมุงเยอะแล้ว

225
00:16:24,066 --> 00:16:26,986
มีคนมุง มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเยอะมาก

226
00:16:27,069 --> 00:16:29,071
ฉันขึ้นไปดูในห้อง

227
00:16:33,784 --> 00:16:36,370
ฉันเห็นทันทีว่าไม่มีร่องรอยการบุกรุก

228
00:16:36,453 --> 00:16:41,834
แล้วฉันก็เดินเข้าไปใน
ห้องนั่งเล่น ฉันเห็นหยดเลือด

229
00:16:41,917 --> 00:16:44,169
ฉันได้คำตอบแรกแล้ว

230
00:16:44,253 --> 00:16:46,547
มีบางอย่างเกิดขึ้นในห้องนั้น

231
00:16:46,630 --> 00:16:50,009
ก่อนที่เหยื่อจะถูกโยนออกทางหน้าต่าง

232
00:16:50,092 --> 00:16:53,929
มีบางอย่างเกิดขึ้นในห้องนั้น

233
00:16:54,013 --> 00:16:59,852
ตอนนั้น ฉันไม่แน่ใจว่า
นั่นเป็นเลือดของอิซาเบลล่า

234
00:16:59,935 --> 00:17:03,772
ฉันยังไม่เห็นศพเธอด้วยซ้ำ
เลยยังไม่รู้ว่าเลือดใครหรือเพราะอะไร

235
00:17:03,856 --> 00:17:09,695
หน้าที่ของเราคือ
สำรวจสถานที่เกิดเหตุอย่างละเอียด

236
00:17:10,404 --> 00:17:12,614
มองหาหยดเลือดอื่นๆ

237
00:17:12,698 --> 00:17:16,660
หรือร่องรอยอื่นๆ ที่หลงเหลือ
เทียบกับการประเมินทางนิติวิทยาศาสตร์ของเรา

238
00:17:17,661 --> 00:17:19,872
อะพาร์ตเมนต์นั้นรกมาก

239
00:17:19,955 --> 00:17:23,625
แต่ไม่มีอะไรผิดปกติ

240
00:17:23,709 --> 00:17:25,753
ไม่มีอะไรแตกหัก

241
00:17:25,836 --> 00:17:29,506
ไม่มีอะไรอยู่ผิดที่ผิดทาง
เหมือนที่เราเห็นได้ทั่วไปในคดีฆาตกรรม

242
00:17:29,590 --> 00:17:34,178
มันไม่ได้รกเหมือนที่เกิดเหตุ
ในคดีฆาตกรรมหรือมีการบุกรุก

243
00:17:34,261 --> 00:17:37,222
มันก็แค่บ้านรกธรรมดา

244
00:17:41,769 --> 00:17:45,981
หลักฐานนี้บอกให้รู้ว่า

245
00:17:46,065 --> 00:17:49,693
ที่นี่ไม่มีการบุกรุก แต่เป็นการฆาตกรรม

246
00:17:49,777 --> 00:17:56,116
พบเลือดในที่เกิดเหตุ และไม่มีหลักฐานการบุกรุก

247
00:17:56,200 --> 00:18:00,746
ไม่มีการรื้อค้น ไม่มีหลักฐานว่ามีการต่อสู้

248
00:18:00,829 --> 00:18:04,500
หรือมีคนพยายามหลบหนี
ไม่มีแม้แต่ร่องรอยว่าคู่รักทะเลาะกัน

249
00:18:13,300 --> 00:18:17,930
เราได้รับแจ้งว่าชายคนนี้คือพ่อของเด็ก

250
00:18:18,013 --> 00:18:20,099
เขากำลังให้ปากคำ

251
00:18:20,182 --> 00:18:24,728
นี่คือฟุตเทจที่เรานำมาให้คุณดูโดยเฉพาะ

252
00:18:28,649 --> 00:18:31,568
ขณะที่พวกเขาให้ปากคำ ฉันถามพวกเขาว่า

253
00:18:31,652 --> 00:18:32,986
"มันมีเหตุผลเหรอ

254
00:18:33,070 --> 00:18:35,614
คนร้ายจะโยนเด็กลงมาทำไม"

255
00:18:35,697 --> 00:18:37,950
ฉันถามคำถามเหล่านี้

256
00:18:38,534 --> 00:18:42,496
เพื่อจะได้ตั้งสมมติฐานที่น่าเชื่อมากขึ้น

257
00:18:42,579 --> 00:18:43,956
ว่าเกิดอะไรขึ้น

258
00:18:45,332 --> 00:18:48,043
คุณกำลังดูฟุตเทจลับเฉพาะนี้

259
00:18:48,544 --> 00:18:51,421
อันนา คาโรลิน่า แม่เลี้ยงยังสาว

260
00:18:51,505 --> 00:18:56,301
ดูเหมือนเธอจะกลัว สีหน้าเธอค่อนข้างตึงเครียด

261
00:18:57,678 --> 00:19:01,807
ตอนแรก มันเป็นแค่คดีธรรมดา

262
00:19:01,890 --> 00:19:07,271
ในวันแรก หนังสือพิมพ์ไม่ได้เน้นข่าวนี้มากนัก

263
00:19:07,354 --> 00:19:08,772
สักพักหนึ่งมันก็เป็นข่าวใหญ่

264
00:19:08,856 --> 00:19:11,358
(อิซาเบลล่า)

265
00:19:13,402 --> 00:19:16,738
ฉันกำลังจะไปงานศพพอดี วันนั้นวันอาทิตย์

266
00:19:16,822 --> 00:19:19,533
สถานีโทรทัศน์ช่องนึงโทรหาฉัน

267
00:19:19,616 --> 00:19:25,205
สำหรับครอบครัวทั่วไปแบบของฉัน
เราเห็นโศกนาฏกรรมแบบนั้นแค่ในทีวี

268
00:19:25,289 --> 00:19:28,792
จู่ๆ ฉันก็ได้ออกทีวี ทั้งครอบครัวฉันได้ออกทีวี

269
00:19:35,716 --> 00:19:40,053
(วันที่ 30 มีนาคม ปี 2008)

270
00:19:40,137 --> 00:19:46,476
การได้รู้ว่าลูกสาวฉันจะไม่มีโอกาส
ได้อ่าน เขียน เรียนหนังสือ

271
00:19:48,520 --> 00:19:49,771
ไม่ได้มีอายุ 15

272
00:19:50,689 --> 00:19:53,525
ไม่ได้มีความฝัน ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย

273
00:19:53,609 --> 00:19:55,027
เธอจะไม่มีโอกาสอีก

274
00:19:58,113 --> 00:20:00,532
เราต้องอยู่เคียงข้างกัน

275
00:20:01,033 --> 00:20:05,454
บางครั้งเราอดรู้สึกใจสลายไม่ได้
แต่เราพยายามอยู่เคียงข้างกัน

276
00:20:12,085 --> 00:20:14,087
(อิซาเบลล่า ดาวน้อยของเราตลอดไป)

277
00:20:16,423 --> 00:20:18,967
เรากำลังพูดถึงอาชญากรรมกับเด็ก

278
00:20:19,051 --> 00:20:21,637
ซึ่งเป็นอาชญากรรมที่สะเทือนขวัญทุกคน

279
00:20:21,720 --> 00:20:25,015
มันเกิดขึ้นกับครอบครัวชนชั้นกลาง

280
00:20:25,098 --> 00:20:29,186
บริบทของอาชญากรรมเป็นที่จับตามองของผู้คน

281
00:20:29,269 --> 00:20:32,731
- ขอบคุณ
- เราเคยเรียนด้วยกันตอนเกรดสี่

282
00:20:33,232 --> 00:20:36,318
ดังนั้นเราทุกคนหวังว่ามัน...

283
00:20:37,069 --> 00:20:38,612
ฉันออกจากบ้านไม่ได้เลย

284
00:20:39,780 --> 00:20:45,869
เพราะนักข่าวทีวี นักข่าววิทยุ
นักข่าวหนังสือพิมพ์

285
00:20:45,953 --> 00:20:48,413
ตั้งแคมป์หน้าบ้านฉัน

286
00:20:49,623 --> 00:20:50,791
ทั้งวันทั้งคืน

287
00:20:50,874 --> 00:20:56,338
ขอโทษนะคะ ฉันเข้าใจว่ามันเป็น
งานของพวกคุณ แต่ฉันอยากอยู่คนเดียว

288
00:20:56,421 --> 00:20:58,006
พวกเขาบอกว่าเด็กตกตึก

289
00:20:58,090 --> 00:21:03,095
แต่คุณในฐานะตำรวจ
มากประสบการณ์ไม่ยอมเชื่อ ใช่ไหม คุณคาลิล

290
00:21:03,178 --> 00:21:06,807
นี่เป็นคดีที่ซับซ้อน

291
00:21:06,890 --> 00:21:09,559
เรากำลังระมัดระวังอย่างที่สุด

292
00:21:09,643 --> 00:21:12,562
ตรวจสอบทุกข้อมูล

293
00:21:12,646 --> 00:21:15,315
ทุกคนที่ถูกอ้างถึง

294
00:21:15,399 --> 00:21:19,653
ทุกคนที่มีคนเห็นว่าทำอะไรสักอย่างในตึกนั้น

295
00:21:23,740 --> 00:21:27,744
เจ้าหน้าที่เวรพิสูจน์หลักฐานเข้าไปถึงคนแรก

296
00:21:27,828 --> 00:21:31,081
ทันทีที่เขาเห็นความผิดปกติ เขาก็ติดต่อฉัน

297
00:21:33,125 --> 00:21:35,544
ฉันได้รับแจ้งว่าเป็นการโจรกรรมและฆาตกรรม

298
00:21:36,211 --> 00:21:38,880
พูดอีกอย่างก็คืออาชญากรรม
หวังชิงทรัพย์ ฉันก็ไปที่เกิดเหตุ

299
00:21:38,964 --> 00:21:40,549
"เดี๋ยวนะ เรื่องยังไงนะ"

300
00:21:40,632 --> 00:21:43,844
"พ่อแม่ทิ้งให้เธอนอนในห้อง

301
00:21:43,927 --> 00:21:46,680
แล้วลงไปรับลูกๆ ที่เหลือในรถ

302
00:21:46,763 --> 00:21:50,142
พอพวกเขากลับมา เธอก็อยู่ที่พื้นแล้ว

303
00:21:50,225 --> 00:21:52,769
เธอถูกโยนออกทางหน้าต่าง

304
00:21:52,853 --> 00:21:55,647
และถูกพบนอนอยู่ข้างตู้ยาม"

305
00:21:55,731 --> 00:22:00,360
"เธอถูกทำร้ายหรือเปล่า"
"ไม่ พวกเขาบอกว่าเธอไม่ได้ถูกทำร้าย"

306
00:22:00,444 --> 00:22:04,156
โอเค แต่ถ้าเธอไม่ได้ถูกทำร้าย ทำไมมีเลือด

307
00:22:04,239 --> 00:22:05,782
ที่ประตูทางเข้าอะพาร์ตเมนต์

308
00:22:05,866 --> 00:22:09,494
รอยเลือดอยู่ที่ทางเข้าห้อง

309
00:22:09,578 --> 00:22:13,248
ซึ่งบ่งชี้ว่ามันหยดลงพื้นระหว่างที่เข้าบ้าน

310
00:22:13,332 --> 00:22:17,794
ฉันสะดุดใจกับเรื่องแรกที่น่าสนใจนี้

311
00:22:17,878 --> 00:22:19,921
เด็กได้รับบาดเจ็บมาจากข้างนอก

312
00:22:22,507 --> 00:22:26,553
มีผ้ากองโตรอให้ซักในอ่าง

313
00:22:27,054 --> 00:22:29,139
และบนเครื่องซักผ้า

314
00:22:29,222 --> 00:22:31,933
แต่ผมสังเกตเห็นถังใบนึง

315
00:22:32,017 --> 00:22:36,063
แช่ผ้าอยู่ ซึ่งดูเหมือนผ้าอ้อม

316
00:22:36,146 --> 00:22:38,982
มันแช่อยู่ในน้ำยาซักผ้า

317
00:22:39,483 --> 00:22:42,986
ผมพูดว่า "มีผ้ารอให้ซัก
เยอะมาก แต่กลับซักแค่ผ้าอ้อมในถังนี้"

318
00:22:43,070 --> 00:22:44,613
เราก็เลยเอาถังใบนั้นเข้ามาตรวจ

319
00:22:44,696 --> 00:22:48,909
ปรากฏว่ามีเลือดติดอยู่บนผ้าที่แช่อยู่

320
00:22:50,035 --> 00:22:52,954
(ตำรวจพิสูจน์หลักฐาน)

321
00:22:53,038 --> 00:22:58,126
เราเริ่มเกี่ยวข้องกับคดีนี้ในเช้าตรู่วันนั้น

322
00:22:58,210 --> 00:23:01,380
แผนกต้อนรับของห้องเก็บศพโทรมา

323
00:23:01,880 --> 00:23:05,759
บอกว่าตำรวจคนนึงอยากถามเราเรื่องคดี

324
00:23:05,842 --> 00:23:07,844
คดีใหม่เอี่ยม

325
00:23:07,928 --> 00:23:08,845
และ…

326
00:23:09,554 --> 00:23:12,974
เขาอยากรู้ว่ามีบาดแผลบนตัวบ้างหรือเปล่า

327
00:23:13,058 --> 00:23:16,728
ที่ทำให้เลือดออกจนสามารถ

328
00:23:17,229 --> 00:23:20,273
เกิดหยดเลือดตามที่พบในที่เกิดเหตุ

329
00:23:20,357 --> 00:23:24,694
อันที่จริง เธอมีแผลที่หน้าผาก

330
00:23:24,778 --> 00:23:27,948
เกิดจากวัตถุมีคมบางอย่าง

331
00:23:28,031 --> 00:23:30,617
เหลือรอยแผลเล็กๆ ไว้บนหน้าผากเธอ

332
00:23:30,700 --> 00:23:33,954
มีอาการเขียวคล้ำตามใบหน้าและเล็บ

333
00:23:34,037 --> 00:23:38,125
และการบาดเจ็บที่คอซึ่ง
เห็นได้ว่าสอดคล้องกับการถูกบีบรัด

334
00:23:39,376 --> 00:23:42,462
หลักฐานชี้ชัดไปที่การขาดอากาศหายใจ

335
00:23:42,546 --> 00:23:44,881
(สถาบันนิติเวช)

336
00:23:44,965 --> 00:23:47,300
(อิซาเบลล่า เดอ โอลิเวียร่า นาร์โดนี)

337
00:23:47,384 --> 00:23:50,887
สาเหตุการตายคือการบาดเจ็บหลายระบบ

338
00:23:50,971 --> 00:23:56,059
และภาวะขาดออกซิเจนเนื่องจากถูกบีบรัดคอ

339
00:23:59,688 --> 00:24:05,110
ตอนที่เธอตกลงมา เธอไม่ได้ตายทันที
เธอยังมีชีวิตอยู่สักพัก

340
00:24:05,193 --> 00:24:10,782
เธอได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว
และอยู่ในภาวะขาดอากาศรุนแรง

341
00:24:10,866 --> 00:24:13,201
ึซึ่งเป็นเหตุให้ถึงแก่
ความตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

342
00:24:15,537 --> 00:24:19,458
พบร่องรอยหลายอย่างปรากฏบนร่างกายเธอ

343
00:24:19,541 --> 00:24:23,837
แสดงให้เห็นว่าเธอถูกรัดคอก่อนที่จะถูกโยนทิ้ง

344
00:24:23,920 --> 00:24:28,633
(ตำรวจ)

345
00:24:28,717 --> 00:24:33,597
ตอนที่อเล็กซานเดรคุยกับฉัน
เขาเริ่มด้วยการถามว่า

346
00:24:33,680 --> 00:24:35,432
"คุณจับคนร้ายได้ไหม"

347
00:24:38,518 --> 00:24:42,189
คืนนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจถูกเรียกตัวกว่า 30 นาย

348
00:24:42,272 --> 00:24:44,983
เพราะมีคนร้ายบุกเข้าไปในอะพาร์ตเมนต์นี้

349
00:24:45,066 --> 00:24:47,194
และโยนเด็กหญิงออกทางหน้าต่าง

350
00:24:47,277 --> 00:24:50,655
ตำรวจก็กันพื้นที่ปิดล้อมตึกนั้นตามปกติ

351
00:24:50,739 --> 00:24:55,368
และกระจายกำลังโดยรอบเพื่อหาตัวคนร้าย

352
00:24:56,536 --> 00:25:00,874
ไม่มีอะไรสูญหาย ไม่มีหลักฐานการงัดแงะ

353
00:25:00,957 --> 00:25:06,046
และไม่มีรายงานว่าเห็นคนอื่นลงลิฟต์มา

354
00:25:07,672 --> 00:25:09,925
พอเราไปถึงโรงพยาบาล

355
00:25:10,425 --> 00:25:12,177
อเล็กซานเดรมาคุยกับฉัน

356
00:25:12,260 --> 00:25:15,096
เขาบอกว่า "คุณโรซ่า เธอมีความสุขอยู่ดีๆ

357
00:25:15,180 --> 00:25:17,974
คนร้ายก็โยนเธอลงมา"

358
00:25:18,058 --> 00:25:19,726
"เธอพูดเรื่องอะไร"

359
00:25:19,809 --> 00:25:22,312
"ตอนผมไปถึง ประตูถูกงัดแงะ"

360
00:25:22,395 --> 00:25:26,233
"หมายความว่าไง เขาโยนเธอลงมาทำไม"

361
00:25:28,610 --> 00:25:34,157
เขามีท่าทีเหมือนเสือในกรง เดินไปเดินมา

362
00:25:34,241 --> 00:25:37,244
"ผมเห็นคนร้าย เขาใส่เสื้อยืดสีดำ

363
00:25:37,327 --> 00:25:38,995
เขาพังประตู ผมเห็น"

364
00:25:39,079 --> 00:25:42,749
ผมก็บอก "ทำไมไม่สู้กับเขาเล่า

365
00:25:43,250 --> 00:25:46,419
ทำไมไม่สู้กับเขา" แล้วเขาก็เปลี่ยนเรื่อง

366
00:25:46,503 --> 00:25:48,505
(ตำรวจ)

367
00:25:50,257 --> 00:25:52,342
พวกเขามีความคิดเป็นขั้นเป็นตอนเหมือนกัน

368
00:25:52,425 --> 00:25:54,344
เหมือนพวกเขาซ้อมกันมา

369
00:25:55,220 --> 00:25:59,683
เธอสังเกตว่าเรื่องที่ทั้งคู่เล่า

370
00:25:59,766 --> 00:26:01,476
มันแปลกมาก

371
00:26:01,560 --> 00:26:04,646
เพราะลำดับข้อเท็จริงที่พวกเขาเล่า

372
00:26:04,729 --> 00:26:09,109
ไม่ตรงกับปากคำของพยานคนอื่นๆ

373
00:26:09,192 --> 00:26:13,947
เขามัวแต่ห่วงเล่าว่ามีคนอื่นในที่เกิดเหตุ

374
00:26:14,030 --> 00:26:17,367
และโทษคนนี้ว่าทำให้ลูกสาวตาย

375
00:26:17,450 --> 00:26:19,995
มากกว่าอยากจะไขคดีจริงๆ

376
00:26:20,078 --> 00:26:21,329
เขาไม่มีคำถาม

377
00:26:21,413 --> 00:26:26,209
เขาเอาแต่บอกข้อมูล
ที่เขาพยายามโน้มน้าวให้ฉันเชื่อ

378
00:26:26,293 --> 00:26:27,460
ฉันคิดว่ามันแปลก

379
00:26:29,254 --> 00:26:34,092
เธอเพิ่งสังเกตว่ามีนักข่าว
ทนายของเธอพยายามบังใบหน้าเธอ

380
00:26:35,885 --> 00:26:38,680
ตอนนี้ เธอกำลังจะออกจากห้อง

381
00:26:40,181 --> 00:26:42,142
แต่เราได้ภาพมาแล้ว

382
00:26:42,225 --> 00:26:44,853
เกิดอะไรขึ้น พวกเขาไปที่นั่นด้วยกันทั้งหมดเหรอ

383
00:26:44,936 --> 00:26:49,024
เรื่องนั้นตำรวจเป็นคนตัดสิน
ตำรวจกำลังทำงานอยู่ครับ

384
00:26:49,107 --> 00:26:51,651
เรามาช่วยในการสอบสวน

385
00:26:51,735 --> 00:26:54,112
เราไม่รู้ว่าใครทำ

386
00:26:54,195 --> 00:26:57,866
ทั้งคู่ไปสถานีตำรวจครั้งแรก

387
00:26:57,949 --> 00:27:01,161
ก็มีทีมทนายไปด้วยทันที

388
00:27:01,745 --> 00:27:05,624
พวกเขาเตรียมเอกสารที่คู่นี้มอบอำนาจ

389
00:27:05,707 --> 00:27:07,751
ให้ทนายแก้ต่างมาด้วย

390
00:27:07,834 --> 00:27:11,171
ตอนนั้นมันเป็นคดีที่เราสนใจมาก

391
00:27:11,254 --> 00:27:15,925
เมื่อคดีนั้นมีประชาชนจำนวนมาก
มีนักข่าวจำนวนมากให้ความสนใจ

392
00:27:16,009 --> 00:27:19,429
และเบื้องหลังกล้องออกไปก็มีฝูงชนตะโกน

393
00:27:19,512 --> 00:27:21,097
"ฆาตกร ความยุติธรรม"

394
00:27:21,181 --> 00:27:23,725
ผมจำได้ด้วยว่าได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกน

395
00:27:24,684 --> 00:27:28,146
"ฆาตกร ฆาตกร"

396
00:27:28,229 --> 00:27:30,857
ผมมองไปรอบๆ บอก
"ดึกป่านนี้ ชาวบ้านยังมาอีกเหรอ"

397
00:27:30,940 --> 00:27:33,860
แต่ไม่ใช่ชาวบ้าน เป็นหัวหน้าเวรคืนนั้น

398
00:27:33,943 --> 00:27:35,987
ที่ตะโกนใส่พวกเขา

399
00:27:36,071 --> 00:27:40,492
ฉันไม่เคยเห็นหัวหน้าเวรพูดอย่างนั้น

400
00:27:40,575 --> 00:27:42,285
และฉันไม่มีเวลา

401
00:27:43,286 --> 00:27:48,166
มาตามว่ามีอะไรเกิดขึ้นนอกขอบเขตการสืบสวน

402
00:27:48,249 --> 00:27:51,419
เห็นการเคลื่อนไหวแล้วครับ
อเล็กซานเดรกับอันนา คาโรลิน่ากำลังมา

403
00:27:51,503 --> 00:27:54,089
คนเยอะมาก ช่วยอย่าดัน

404
00:27:54,798 --> 00:27:56,633
- หลบไป
- วุ่นวายมาก

405
00:27:56,716 --> 00:27:59,177
อย่าขวางประตูรถ หลบไป

406
00:27:59,969 --> 00:28:01,513
โกลาหลจริงๆ

407
00:28:02,389 --> 00:28:04,724
อย่าดันผม ถ่ายภาพรถด้วย

408
00:28:04,808 --> 00:28:06,976
ดูตรงนี้สิ ด้านหน้ารถ

409
00:28:07,060 --> 00:28:11,189
อเล็กซานเดรกับอันนา คาโรลิน่ากำลังออกมา

410
00:28:11,773 --> 00:28:13,608
พวกเขากลับมาแล้ว ตรงนี้

411
00:28:13,692 --> 00:28:15,777
พวกเขาออกมาแล้ว อเล็กซานเดร

412
00:28:17,404 --> 00:28:21,825
ตอนแรก อนา คาโรลิน่า
เดอ โอลิเวียร่าไม่ได้ชี้เอาผิดใคร

413
00:28:23,076 --> 00:28:25,495
(แม่และตาปกป้องพ่อและแม่เลี้ยง)

414
00:28:25,578 --> 00:28:27,706
ฉันไม่มีเหตุผลให้สงสัยพวกเขา

415
00:28:28,498 --> 00:28:31,334
ครอบครัวฉันไม่คิดสงสัยด้วยซ้ำ

416
00:28:31,835 --> 00:28:33,002
ฉันก็เหมือนกัน

417
00:28:34,587 --> 00:28:38,591
หลายคนบอกเราว่า "เขาทำ"

418
00:28:38,675 --> 00:28:40,051
เราก็จะบอกว่า "ไม่

419
00:28:40,135 --> 00:28:43,847
บางครั้งเขาอาจจะเย็นชาหรืออะไรบ้าง

420
00:28:43,930 --> 00:28:47,142
แต่เขาไม่มีวันฆ่าลูกสาวตัวเอง

421
00:28:47,225 --> 00:28:52,230
เพราะเขารักอิซา และอิซาก็รักเขา

422
00:28:58,153 --> 00:29:00,655
ถ้าฉันเป็นแม่เด็ก

423
00:29:01,156 --> 00:29:02,449
ยายของเด็ก

424
00:29:03,116 --> 00:29:05,493
ฉันก็คงภาวนาให้เป็นฝีมือคนอื่น

425
00:29:05,577 --> 00:29:08,163
(อิลาน่า คาซอย นักอาชญวิทยา)

426
00:29:08,246 --> 00:29:10,749
ฉันคงไม่นึกไม่ฝันด้วยซ้ำว่า

427
00:29:10,832 --> 00:29:13,918
พ่อเด็กอาจเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้

428
00:29:15,920 --> 00:29:20,467
รองหัวหน้าตำรวจ
มาพร้อมทนายของจำเลยทั้งสอง

429
00:29:20,550 --> 00:29:23,720
เธอไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่หารือกัน

430
00:29:23,803 --> 00:29:26,639
แต่ยืนยันว่ายังไม่ใช่คำแถลงอย่างเป็นทางการ

431
00:29:26,723 --> 00:29:28,600
ฉันเปิดเผยอะไรไม่ได้

432
00:29:29,100 --> 00:29:31,269
- เป็นความลับเหรอ
- ใช่ เป็นความลับ

433
00:29:31,352 --> 00:29:36,775
การสืบสวนอาชญากรรมที่ผู้ต้องสงสัย
คือคนใกล้ชิดของเหยื่อเป็นงานที่ละเอียดอ่อน

434
00:29:36,858 --> 00:29:39,152
ต้องรับผิดชอบมากกว่าปกติสามเท่า

435
00:29:39,235 --> 00:29:41,196
ผิดพลาดไม่ได้เลย

436
00:29:41,279 --> 00:29:44,699
คุณจะตั้งข้อหาผิดๆ กับพ่อเด็ก

437
00:29:44,783 --> 00:29:47,285
กับแม่ หรือใครก็ตามที่ใกล้ชิดเหยื่อไม่ได้

438
00:29:47,368 --> 00:29:52,248
ถ้ามาพบว่าบุคคลนั้นบริสุทธิ์
พวกเขาก็เป็นเหยื่อด้วย พวกเขาจะเจ็บปวด

439
00:29:52,332 --> 00:29:55,502
เราทำพลาดไม่ได้เรื่องที่จะกล่าวหา

440
00:29:55,585 --> 00:29:58,922
พ่อฆ่าลูกสาวตัวเองถ้าเราไม่แน่ใจอย่างที่สุด

441
00:29:59,005 --> 00:30:04,552
สิ่งที่ฉันเปิดเผยได้มีแค่
หลังจากรวบรวมหลักฐานทั้งหมดแล้ว

442
00:30:04,636 --> 00:30:08,848
เราพอจะเห็นภาพประมาณ 70%
ของสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น

443
00:30:08,932 --> 00:30:13,853
หลังสืบสวนไปได้สองสามวัน
ฉันก็มีหลักฐานมากพอ

444
00:30:13,937 --> 00:30:15,438
ว่าพวกเขาโกหก

445
00:30:15,522 --> 00:30:18,274
และคนที่โยนลูกสาวตัวเองออกทางหน้าต่าง

446
00:30:18,358 --> 00:30:21,069
ก็สามารถจะหนีความผิดไปได้

447
00:30:21,152 --> 00:30:22,111
(ตำรวจ)

448
00:30:22,195 --> 00:30:25,490
โปรดเข้าใจด้วยว่านี่เป็น
อาชญากรรมร้ายแรงมาก

449
00:30:25,573 --> 00:30:27,700
ซึ่งทำงานได้ยากลำบากมาก

450
00:30:27,784 --> 00:30:32,247
หัวหน้าเรนาต้าทุ่มเทให้คดีนี้เต็มที่

451
00:30:32,330 --> 00:30:36,000
สามวันมานี้เธอแทบไม่ได้นอนเลย

452
00:30:36,084 --> 00:30:38,878
เราจึงจะไม่ทำตามข้อเรียกร้องให้เราปิดคดี

453
00:30:38,962 --> 00:30:41,089
เร็วกว่า 30 วันตามที่กฎหมายกำหนด

454
00:30:41,172 --> 00:30:44,342
เมื่อเกิดเรื่อง ผมโทรหารองหัวหน้าเรนาต้า

455
00:30:45,343 --> 00:30:49,055
เธอก็บอกว่า "ฉันมั่นใจค่ะ

456
00:30:49,138 --> 00:30:50,890
ฝีมือสองคนนั้น"

457
00:30:52,267 --> 00:30:56,771
ตำรวจขอคำสั่งศาลจับกุมพ่อและแม่
เลี้ยงของอิซาเบลล่าชั่วคราว

458
00:31:14,497 --> 00:31:19,544
ประชาชนตะโกนว่า "ฆาตกร"
เขากลัว แต่เขาจะไปแล้ว

459
00:31:19,627 --> 00:31:20,879
อเล็กซานเดรอยู่นั่น

460
00:31:21,462 --> 00:31:22,881
อเล็กซานเดร คุณบริสุทธิ์ไหม

461
00:31:23,715 --> 00:31:25,300
ผมบริสุทธิ์

462
00:31:25,383 --> 00:31:27,218
ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ อเล็กซานเดร

463
00:31:28,845 --> 00:31:29,888
ถอยไป

464
00:31:32,056 --> 00:31:33,892
อเล็กซานเดรบอกว่าเขาบริสุทธิ์

465
00:31:34,642 --> 00:31:36,561
เจ้าหน้าที่กำลังปกป้องเขา

466
00:31:38,396 --> 00:31:41,733
ผู้คนยังตะโกนต่อไป "ฆาตกร"

467
00:31:42,317 --> 00:31:44,903
อเล็กซานเดรได้รับการ
คุ้มกันจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ

468
00:31:46,279 --> 00:31:49,449
เขาพยายามจะเข้าไปในตึก

469
00:31:50,033 --> 00:31:51,284
ตรงนี้โกลาหลมาก

470
00:31:52,201 --> 00:31:55,872
หลายคนไล่ตามเขา เขาวิ่งอ้อมสถานี

471
00:31:57,332 --> 00:31:59,709
เขาจะเข้าไปแล้ว

472
00:31:59,792 --> 00:32:02,503
คงพูดได้ว่าคดีนี้เสี่ยงมาก

473
00:32:02,587 --> 00:32:05,715
ถ้าพวกเขาไม่พบหลักฐานเพียงพอ

474
00:32:05,798 --> 00:32:12,096
ที่จะยืนยันข้อสงสัยของตำรวจที่มีแต่ต้น

475
00:32:12,180 --> 00:32:16,351
คดีนี้จะกลายเป็นคดีอื้อฉาวแน่ๆ

476
00:32:19,729 --> 00:32:23,441
บางครั้ง ตั้งแต่เริ่มการสืบสวนเลย

477
00:32:23,524 --> 00:32:26,778
ผลแบบที่ต้องการถูกกำหนดไว้แล้ว

478
00:32:26,861 --> 00:32:29,614
คุณต้องประเมินข้อเท็จจริงทั้งหมด

479
00:32:29,697 --> 00:32:32,116
ที่หัวหน้าตำรวจรวบรวมมา

480
00:32:32,200 --> 00:32:35,578
ตลอดระยะเวลาการสืบสวนทุกขั้นตอน

481
00:32:35,662 --> 00:32:37,622
เพื่อให้ได้ข้อสรุป

482
00:32:37,705 --> 00:32:42,085
คุณต้องยึดหลักฐานรายรอบก่อนจะเริ่มการสืบสวน

483
00:32:42,168 --> 00:32:47,006
สื่อต้องการความรวดเร็วฉับไว
ทำงานในกรอบเวลาที่จำกัด

484
00:32:47,090 --> 00:32:48,758
ดังนั้นเมื่อเกิดเหตุอาชญากรรม

485
00:32:48,841 --> 00:32:51,469
สื่อจึงอยากนำเสนอตัวคนร้ายทันที

486
00:32:51,552 --> 00:32:54,847
เมื่อระบบยุติธรรม ทั้งในระหว่างการสืบสวน

487
00:32:54,931 --> 00:32:56,724
ระหว่างการพิจารณาคดี

488
00:32:56,808 --> 00:33:01,437
พยายามตามตอบคำถามสื่อให้ทัน

489
00:33:01,521 --> 00:33:02,605
ทุกอย่างมันจึงเละเทะ

490
00:33:02,689 --> 00:33:05,108
ผมต้องยึดตามกฎหมายบราซิล

491
00:33:05,191 --> 00:33:11,572
กฎหมายกำหนดว่าอนุญาตให้
ทั้งสองฝ่ายรวบรวมหลักฐาน

492
00:33:11,656 --> 00:33:15,201
และจนถึงตอนนี้ หลักฐานระบุว่าจำเลยกระทำผิด

493
00:33:15,910 --> 00:33:18,371
ในการให้สัมภาษณ์ครั้งแรกของผม

494
00:33:18,454 --> 00:33:21,124
หลังเกิดเหตุไม่กี่วัน

495
00:33:21,207 --> 00:33:25,586
นักข่าวถามว่าผมจะเอาผิด
จำคุกจำเลยนานแค่ไหน

496
00:33:25,670 --> 00:33:28,589
ผมก็บอกว่า "คุณครับ การสืบสวนยังดำเนินอยู่

497
00:33:28,673 --> 00:33:31,050
เราไม่รู้หรอกว่าเราจะตั้งข้อหาหรือเปล่า

498
00:33:31,134 --> 00:33:35,179
จะมีการพิจารณาคดีหรือเปล่า
อย่าว่าแต่ไม่รู้ว่าพวกเขาจะถูกตัดสินว่าผิดไหม

499
00:33:35,263 --> 00:33:38,725
แต่คุณกลับถามผมแล้วว่า
จะลงโทษพวกเขานานแค่ไหน

500
00:33:41,602 --> 00:33:46,441
นิตยสารรายสัปดาห์ฉบับนึง
ประกาศขึ้นปกเลยว่า "พวกเขาทำ"

501
00:33:46,524 --> 00:33:50,737
"พวกเขาทำ" เป็นประโยคกล่าวหาชัดเจน

502
00:33:50,820 --> 00:33:54,365
คดีนาร์โดนี และเธอเก่งมาก

503
00:33:54,449 --> 00:33:57,869
- อเล็กซานเดร นาร์โดนี
- อเล็กซานเดรและอันนา คาโรลิน่าจะให้...

504
00:33:57,952 --> 00:34:01,748
คนเป็นแม่ หลังจากผ่านกระบวนการสืบสวน...

505
00:34:01,831 --> 00:34:04,542
ประชาชนพูดถึงคดีนี้ตลอดเวลา

506
00:34:04,625 --> 00:34:08,212
ที่ร้านขายของชำ ที่บาร์ ผู้คนพูดถึงเรื่องนี้ตลอด

507
00:34:08,296 --> 00:34:10,590
ความยุติธรรม ความยุติธรรม

508
00:34:10,673 --> 00:34:13,593
อิซาเบลล่าถูกโยนลงมาจากชั้นหก

509
00:34:13,676 --> 00:34:15,887
ความยุติธรรม พวกเขาหนีมันไม่พ้นหรอก

510
00:34:15,970 --> 00:34:18,723
ประชาชนเฝ้าดูราวกับนี่เป็นละครหลังข่าว

511
00:34:18,806 --> 00:34:23,186
คุณแม่บ้านทั้งหลาย
คุณคิดจริงๆ เหรอว่าเด็กห้าขวบ

512
00:34:23,269 --> 00:34:27,565
จะมีความอดทนพอจะหากรรไกรสักอัน

513
00:34:27,648 --> 00:34:32,111
มาตัดตาข่ายกันตกแล้วโดดลงมาเอง

514
00:34:33,071 --> 00:34:35,448
อะไรวะเนี่ย

515
00:34:36,032 --> 00:34:38,618
ชีวิตฉันกลับตาลปัตร

516
00:34:39,911 --> 00:34:43,539
ทุกครั้งที่มีการเปิดเผยข้อมูลใหม่
ฉันเอาแต่ถามตัวเองว่า

517
00:34:44,707 --> 00:34:46,751
"เกิดอะไรขึ้นในชีวิตฉัน"

518
00:34:47,543 --> 00:34:48,961
ฟุตเทจจากกล้องที่เกี่ยวกับคดีนี้

519
00:34:49,045 --> 00:34:54,133
กล้องวงจรปิดของซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งนี้
จับภาพช่วงสุดท้ายที่อิซาเบลล่ายังมีชีวิต

520
00:34:54,217 --> 00:34:57,470
คุณจะเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในร้านนั้น

521
00:34:57,553 --> 00:34:59,514
นี่เป็นภาพที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน

522
00:35:04,393 --> 00:35:05,603
(นักแสดงฝีมือห่วย)

523
00:35:05,686 --> 00:35:07,480
(ปีศาจในคราบพ่อแม่)

524
00:35:07,563 --> 00:35:09,482
ฆาตกร ฆาตกร

525
00:35:09,565 --> 00:35:12,527
คนสนใจ…

526
00:35:12,610 --> 00:35:14,612
(ริคาร์โด โมลิน่า
ผู้เชี่ยวชาญพิเศษ)

527
00:35:14,695 --> 00:35:15,822
โศกนาฏกรรมตั้งแต่...

528
00:35:16,906 --> 00:35:17,782
ตำนานกรีกแล้ว

529
00:35:19,784 --> 00:35:24,372
อันนา คาโรลิน่า จาโตบา และ อเล็กซานเดร
นาร์โดนี จะหนีออกนอกประเทศได้ไหม

530
00:35:24,455 --> 00:35:27,416
ความยุติธรรม ความยุติธรรม

531
00:35:27,500 --> 00:35:28,918
ความยุติธรรม

532
00:35:29,001 --> 00:35:30,795
ใครฆ่าอิซาเบลล่า

533
00:35:32,046 --> 00:35:37,301
ทุกอย่างล้นเกินพอดี

534
00:35:37,385 --> 00:35:40,221
เป็นข่าวออกทีวีตลอด 24 ชั่วโมงทุกวัน

535
00:35:40,304 --> 00:35:42,974
ฉันออกทีวีตลอดเวลา

536
00:35:43,057 --> 00:35:47,186
ในช่วงสุดสัปดาห์
พยานสามคนที่อาศัยในอาคารที่เกิดเหตุ

537
00:35:47,270 --> 00:35:51,315
ให้ปากคำเกี่ยวกับการตายของอิซาเบลล่า

538
00:35:51,399 --> 00:35:53,568
ผมคุยกับพยาบาลคนนึง

539
00:35:53,651 --> 00:35:57,989
ที่บอกว่าได้ยินเสียงเอะอะจากไซต์ก่อสร้าง

540
00:35:58,072 --> 00:36:01,325
ซึ่งอาจใช้เป็นทางหลบหนีที่เหมาะที่สุดได้

541
00:36:01,409 --> 00:36:03,286
ผมคุยกับ…

542
00:36:03,369 --> 00:36:06,080
(รอเจริโอ แพ็กแนน นักข่าวและนักเขียน)

543
00:36:06,164 --> 00:36:09,876
คนงานก่อสร้าง ผมถามว่า
พวกเขาเห็นอะไรผิดปกติบ้างไหม

544
00:36:09,959 --> 00:36:13,671
พวกเขาบอกว่า "ไม่เห็น
แต่สัปดาห์นี้มีคนนอนในไซต์งาน

545
00:36:13,754 --> 00:36:17,633
เขาอาจรู้อะไรก็ได้"

546
00:36:17,717 --> 00:36:20,761
หัวหน้าคนงานยืนยันข้อมูลทางโทรศัพท์

547
00:36:20,845 --> 00:36:23,431
กับคนงานคนแรกที่มาถึงเมื่อวันอาทิตย์

548
00:36:23,514 --> 00:36:24,432
ไง กาเบรียล

549
00:36:24,515 --> 00:36:25,433
(หัวหน้าคนงาน)

550
00:36:25,516 --> 00:36:29,812
ฟังนะ เมื่อวันอาทิตย์
มีการบุกรุกเข้าในไซต์งานไหม

551
00:36:29,896 --> 00:36:31,147
อ้อ มันเปิดอยู่แล้วเหรอ

552
00:36:31,230 --> 00:36:34,108
ไม่มีใครเอาอะไรไป แต่มีคนเข้าไปเหรอ

553
00:36:34,192 --> 00:36:35,234
มันเปิดอยู่

554
00:36:35,318 --> 00:36:39,572
เขาบอกผมว่า
ตอนที่เขาไปถึงที่ไซต์งานในตอนเช้า

555
00:36:40,907 --> 00:36:42,074
วันอาทิตย์

556
00:36:42,158 --> 00:36:45,494
เขาสังเกตเห็นมีคนพังประตูไว้ มันเปิดอยู่

557
00:36:45,578 --> 00:36:48,664
แผงไม้นี้ถูกทำลาย

558
00:36:48,748 --> 00:36:51,918
มันควรจะถูกตอกตะปูปิดอยู่เหมือนแผงอื่น

559
00:36:52,001 --> 00:36:53,461
แผงไม้ทุกแผงจะถูกตอกตะปูติดกัน

560
00:36:53,544 --> 00:36:57,006
แต่แผงนี้ถูกทำลายเพื่อให้คนผ่านเข้าไปได้

561
00:36:57,089 --> 00:36:58,758
ไม่มีอะไรหายไป

562
00:36:58,841 --> 00:37:03,221
แต่หัวหน้าคนงาน
แสดงให้เราเห็นว่าการเข้าตึกมันง่ายมาก

563
00:37:04,388 --> 00:37:07,266
เขาบอกว่า "ผม
บอกได้เลยว่ามีคนรื้อค้นของของเรา

564
00:37:07,767 --> 00:37:10,853
ผมรู้ว่ามีคนบุกเข้ามา"

565
00:37:10,937 --> 00:37:13,940
- คืนนั้นคุณอยู่ที่นั่นไหม กาเบรียล
- ไม่ ผมไม่อยู่

566
00:37:14,023 --> 00:37:14,941
(คนงานก่อสร้าง)

567
00:37:15,024 --> 00:37:17,026
วันหยุดผมไม่อยู่

568
00:37:18,069 --> 00:37:19,904
แล้วตำรวจทำยังไงเหรอ

569
00:37:19,987 --> 00:37:22,615
เรื่องนี้เพิ่งถูกตีพิมพ์เป็นข่าว

570
00:37:22,698 --> 00:37:26,994
และตำรวจกำลังตัดสินใจว่า
จะปล่อยตัวทั้งคู่หรือไม่

571
00:37:27,078 --> 00:37:30,790
พวกเขาเลยพาคนงานก่อสร้าง
คนนั้นไปที่สถานีตำรวจ

572
00:37:30,873 --> 00:37:35,253
เขาไปสถานี พบตำรวจ

573
00:37:35,336 --> 00:37:38,756
และเป็นไปได้ที่เขาถูกกดดันให้เปลี่ยนคำให้การ

574
00:37:38,839 --> 00:37:43,386
แล้วตำรวจก็พาเขาไปแถลงข่าว
เขาก็บอกว่า "ผมไม่ได้พูดอะไรเลย

575
00:37:43,469 --> 00:37:45,846
ประตูไม่ได้พัง ไม่เคยเกิดอะไรขึ้น"

576
00:37:45,930 --> 00:37:50,309
ผมไม่รู้อะไรเลย ผมไม่รู้เลยว่ามีการบุกรุก

577
00:37:50,393 --> 00:37:52,812
- มีคนร้ายบุกเข้าไปไหม
- ไม่มี

578
00:37:52,895 --> 00:37:54,522
- มีคนร้ายบุกเข้าไปไหม
- ไม่มี

579
00:37:54,605 --> 00:37:56,607
- คุณเคยให้สัมภาษณ์หรือเปล่า
- ไม่เคย

580
00:37:56,691 --> 00:37:58,943
- ไม่เหรอ คุณพูดว่าอะไรนะ
- ไม่เคย

581
00:37:59,026 --> 00:38:01,612
ไม่มีของหายและไม่มีใครบุกเข้าไป

582
00:38:01,696 --> 00:38:04,740
- ไม่มีใครเข้าไปเหรอ
- ไม่มี

583
00:38:04,824 --> 00:38:09,287
ปัญหาคือตำรวจไม่สืบเบาะแสนี้

584
00:38:09,370 --> 00:38:14,375
ถ้าพวกเขาสืบ พวกเขาคงเจอคนที่บุกเข้าไป

585
00:38:14,458 --> 00:38:18,379
นั่นคือจ่าเมสซีอัสกับตำรวจอีกสองนาย

586
00:38:18,462 --> 00:38:22,383
กำลังตำรวจกว่า 30 นายขับไปที่เกิดเหตุ

587
00:38:22,466 --> 00:38:27,305
และปิดล้อมรัศมีโดยรอบตามขั้นตอน

588
00:38:27,388 --> 00:38:31,267
ทำไมตำรวจไม่เคยมีข้อมูลว่า

589
00:38:31,350 --> 00:38:34,145
มีคนบุกเข้าไปในไซต์ก่อสร้างคืนนั้น

590
00:38:34,228 --> 00:38:37,773
เพราะจ่าคนนี้ไม่ได้บันทึกรายงานเหตุนี้ไว้

591
00:38:38,357 --> 00:38:39,650
แล้วทางออกง่ายๆ ทำยังไง

592
00:38:39,734 --> 00:38:45,031
ก็กดดันคนที่ไม่รู้หนังสือ คนที่กลัว

593
00:38:45,114 --> 00:38:47,575
"ฟังนะ จากนี้ไป จงปฏิเสธจนถึงที่สุด"

594
00:38:47,658 --> 00:38:48,784
แล้วเขาก็ทำตาม

595
00:38:48,868 --> 00:38:52,121
(วันนี้ตัดสินความยุติธรรม
จะปล่อยตัวพ่อและแม่เลี้ยงหรือไม่)

596
00:38:52,204 --> 00:38:56,292
(ศาลอุทธรณ์จะตัดสิน
คำร้องขอประกันตัวของจำเลย)

597
00:38:56,792 --> 00:39:01,797
(ผู้พิพากษาบอกว่าไม่สามารถ
ขังจำเลยซึ่งเป็นเพียงผู้ต้องสงสัยได้)

598
00:39:01,881 --> 00:39:03,799
ในเวลาบ่ายสองโมงครึ่ง

599
00:39:03,883 --> 00:39:06,844
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ อเล็กซานเดรก็ออกจากคุก

600
00:39:19,315 --> 00:39:23,319
ขอบคุณพระเจ้า

601
00:39:35,790 --> 00:39:39,168
หน่วยปฏิบัติการพิเศษถูกเรียกตัว
ให้คุมทั้งคู่ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล

602
00:39:39,251 --> 00:39:40,920
ก่อนจะปล่อยตัว

603
00:39:41,003 --> 00:39:43,547
ผมพบพวกเขาครั้งแรกที่นั่น

604
00:39:43,631 --> 00:39:48,969
สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจคือพวกเขาเริ่มหัวเราะ

605
00:39:50,346 --> 00:39:53,849
พวกเขาเริ่มพูดคุยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

606
00:39:53,933 --> 00:39:56,936
ผมถึงกับถามคนพ่อว่า

607
00:39:57,019 --> 00:40:00,606
"หัวเราะทำไม ลูกสาวคุณตายแล้วนะ"

608
00:40:00,689 --> 00:40:04,652
ทั้งคู่จะถูกพาไปยังที่ปลอดภัย

609
00:40:04,735 --> 00:40:08,739
เราเข้าใจว่าพวกเขาไม่มีท่าที
ทำเรื่องเสี่ยงภัยหรือเป็นอันตราย

610
00:40:16,414 --> 00:40:21,127
(วันที่ 18 เมษายน ปี 2008)

611
00:40:26,632 --> 00:40:30,970
วันที่ทั้งคู่ถูกนำตัวไปให้ปากคำที่สถานี

612
00:40:31,053 --> 00:40:33,139
ที่นั่นถูกล้อมจนแน่นขนัด

613
00:40:33,764 --> 00:40:37,476
มีทั้งนักข่าว ตากล้อง

614
00:40:37,560 --> 00:40:40,729
ช่างภาพ และเฮลิคอปเตอร์

615
00:40:42,940 --> 00:40:48,404
พวกเขายังทำสิ่งที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

616
00:40:49,155 --> 00:40:55,703
พวกเขานัดสอบปากคำทั้งคู่ในวันที่ 18 เมษายน

617
00:40:55,786 --> 00:41:00,624
ซึ่งน่าจะเป็นวันเกิดครบหกขวบของเหยื่อ

618
00:41:04,545 --> 00:41:09,175
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู

619
00:41:12,511 --> 00:41:15,723
ฉันนัดสอบปากคำในวันนั้น

620
00:41:15,806 --> 00:41:18,017
ด้วยความบังเอิญจริงๆ

621
00:41:18,100 --> 00:41:23,439
ใครก็ตามที่คิดว่าเป็นเจตนา

622
00:41:24,440 --> 00:41:26,400
เข้าใจผิดแล้ว เพราะมันไม่ใช่

623
00:41:26,484 --> 00:41:29,987
ผมเดาว่ามันเป็นกลยุทธ์…

624
00:41:30,070 --> 00:41:31,071
(หัวหน้าหน่วยพิเศษ)

625
00:41:31,155 --> 00:41:35,326
เพื่อปั่นหัวพวกเขา มันเป็นเทคนิคการสอบสวน

626
00:41:35,409 --> 00:41:36,660
เรื่องธรรมดามาก

627
00:41:36,744 --> 00:41:39,538
เคยได้ยินคำว่า "ตำรวจดี ตำรวจเลว" ไหม

628
00:41:39,622 --> 00:41:43,417
แม้แต่เด็กก็รู้ว่ามีของแบบนี้

629
00:41:44,627 --> 00:41:47,796
พวกเขาทำเรื่องนี้อย่างเปิดเผย

630
00:41:48,297 --> 00:41:49,924
พวกเขาปล่อยข้อมูลนี้

631
00:41:50,007 --> 00:41:53,719
และถึงกับเตรียมสุขาเคลื่อนที่ไว้หน้าสถานี

632
00:41:53,802 --> 00:41:57,806
เพื่อให้ประชาชนได้มีส่วน

633
00:41:57,890 --> 00:42:02,436
กดดันทั้งคู่ให้สารภาพ

634
00:42:09,026 --> 00:42:11,612
พวกเขาเข้าไปในนั้นนานกว่า 20 ชม.แล้ว

635
00:42:12,571 --> 00:42:15,533
ก็ยังไม่สารภาพ

636
00:42:20,037 --> 00:42:24,041
ระหว่างการสอบสวน อเล็กซานเดร นาร์โดนี
และอันนา คาโรลิน่า จาโตบา

637
00:42:24,124 --> 00:42:27,002
ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้องกับการตายของอิซาเบลล่า

638
00:42:27,086 --> 00:42:29,421
ลำดับเหตุการณ์ที่ทั้งคู่เล่า

639
00:42:29,505 --> 00:42:32,341
และรายละเอียดเมื่อพวกเขามาถึงอาคารหลังนั้น

640
00:42:32,424 --> 00:42:36,512
ในคืนวันที่ 29 มีนาคม ไม่ตรงกับรายละเอียด

641
00:42:36,595 --> 00:42:39,181
จากปากคำของพยานและหลักฐานในที่เกิดเหตุ

642
00:42:39,265 --> 00:42:43,477
อเล็กซานเดร จาโตบา
พ่อของอันนา แม่เลี้ยงของอิซาเบลล่า

643
00:42:43,561 --> 00:42:46,063
มั่นใจว่าทั้งคู่บริสุทธิ์

644
00:42:46,146 --> 00:42:48,482
เธอบอกว่า "ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้"

645
00:42:48,566 --> 00:42:49,984
ผมบอกเธอว่า "เข้มแข็งไว้"

646
00:42:50,067 --> 00:42:50,985
(พ่อของอันนา)

647
00:42:51,068 --> 00:42:56,532
"ทุกคนต้องผ่านความยากลำบากใน
ชีวิต แต่เราต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าลูกบริสุทธิ์"

648
00:42:56,615 --> 00:43:01,662
- คุณกลัวอะไรที่สุด
- ไม่มี ผมมั่นใจมาก

649
00:43:01,745 --> 00:43:04,582
ผมมั่นใจว่าพวกเขาไม่ได้ทำ
และเราจะพิสูจน์ให้เห็น

650
00:43:04,665 --> 00:43:05,583
(พ่อของอเล็กซานเดร)

651
00:43:05,666 --> 00:43:10,462
- ถ้าตำรวจพิสูจน์ได้ว่าพวกเขาทำล่ะ
- ผมไม่รู้หรอกว่าพวกเขาจะว่าไง

652
00:43:10,546 --> 00:43:14,967
ทุกวันจะมีคนบอกว่ามีการตัดสินใหม่อะไรสักอย่าง

653
00:43:15,050 --> 00:43:16,969
แต่เราต้องรอ

654
00:43:17,052 --> 00:43:18,762
คาดเดาไปมันไม่มีประโยชน์

655
00:43:18,846 --> 00:43:24,393
ท่าทางโอหังที่พ่อของอเล็กซานเดรแสดงออก

656
00:43:24,476 --> 00:43:30,608
และการที่ครอบครัวเขา
ไม่ลดละที่จะพยายามเป็นจุดสนใจ

657
00:43:31,483 --> 00:43:36,447
เลยถูกตีความว่า "พวกเขามีอำนาจ

658
00:43:36,530 --> 00:43:40,075
พวกเขาจะลอยนวลแน่" ก็เป็นได้

659
00:43:40,159 --> 00:43:42,953
ฉันได้ยินแบบนี้เยอะจากหลายคน

660
00:43:43,037 --> 00:43:47,916
"พวกเขาจะถูกจับเหรอ ออกจะรวยขนาดนั้น"

661
00:43:48,959 --> 00:43:53,130
พ่อกับปู่เป็นทนายจำเลยด้วย

662
00:43:53,213 --> 00:43:55,132
ท่าทีใจเย็นและสำรวม

663
00:43:55,215 --> 00:43:59,136
ของอันโตนิโอ นาร์โดนี ทนายด้านภาษี
ดูเหมือนจะคุมสถานการณ์ไว้หมดแล้ว

664
00:44:04,850 --> 00:44:07,102
มีบางอย่างของอเล็กซานเดร

665
00:44:07,186 --> 00:44:12,024
การที่เขาเชิดหน้าขึ้นตลอด
หรืออาจเป็นแววตาเย่อหยิ่งของเขา

666
00:44:12,524 --> 00:44:15,694
ฉันรู้สึกว่าเขาคิดอยู่ตลอดเวลา

667
00:44:15,778 --> 00:44:18,322
"อยากทำอะไรก็ทำไป พ่อฉันจะแก้ไขได้แน่

668
00:44:18,405 --> 00:44:21,575
ฉันปลอดภัย พ่อช่วยฉันได้อยู่แล้ว"

669
00:44:22,868 --> 00:44:26,205
ในวัยนี้แล้ว เขากลับไม่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่

670
00:44:26,288 --> 00:44:27,623
พ่อเขาจัดการทุกอย่าง

671
00:44:27,706 --> 00:44:31,085
ที่เกี่ยวกับเขา ความขัดแย้ง ผัวเมียทะเลาะกัน

672
00:44:31,752 --> 00:44:33,545
แม้แต่อะพาร์ตเมนต์ที่เขาอยู่

673
00:44:33,629 --> 00:44:37,549
ไม่ได้ซื้อด้วยเงินของเขา

674
00:44:37,633 --> 00:44:40,094
เพราะเขาไม่มีปัญญาซื้อ

675
00:44:40,594 --> 00:44:45,974
แม้แต่ของตกแต่งบ้านก็เป็นพ่อเขาที่เลือกให้

676
00:44:46,058 --> 00:44:49,603
ไม่มีอะไรเป็นของเขา
ทุกอย่างเป็นของครอบครัวเขา

677
00:44:49,687 --> 00:44:53,148
เขามีทุกอย่างนั้นได้ต่อเมื่อเขาทำตัวดี

678
00:44:59,154 --> 00:45:03,867
อเล็กซานเดรไม่รู้อะไรเลย
เกี่ยวกับกิจวัตรประจำวันของอิซาเบลล่า

679
00:45:03,951 --> 00:45:07,287
เขาไม่รู้ชื่อครูของเธอ ไม่รู้ชื่อหมอประจำตัวเธอ

680
00:45:07,371 --> 00:45:11,125
เขาจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรเพราะศาลสั่ง

681
00:45:12,960 --> 00:45:18,048
ดังนั้นเมื่อคุณมองไปที่
พ่อของเด็ก อเล็กซานเดร นาร์โดนี

682
00:45:18,132 --> 00:45:22,594
ประวัติของเขาคือล้มเหลวหลายครั้ง

683
00:45:22,678 --> 00:45:29,351
จากการพยายามเป็นลูกชาย
ที่สมบูรณ์แบบของครอบครัว

684
00:45:29,435 --> 00:45:31,895
เขามีประวัติก้าวร้าว

685
00:45:31,979 --> 00:45:36,775
แม้แต่กับภรรยา และแม่ของอิซาเบลล่า

686
00:45:36,859 --> 00:45:39,945
เขาก้าวร้าวขึ้นเรื่อยๆ

687
00:45:41,280 --> 00:45:42,406
พูดกับเราสิ

688
00:45:42,990 --> 00:45:44,491
พูดกับนักข่าวหน่อย

689
00:45:45,367 --> 00:45:46,201
อเล็กซานเดร

690
00:45:46,285 --> 00:45:49,121
อเล็กซานเดร
ลูกๆ เป็นยังไงบ้าง อเล็กซานเดร

691
00:45:49,913 --> 00:45:55,085
สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือรายงานของตำรวจในอดีต

692
00:45:55,169 --> 00:45:58,297
ที่อนา คาโรลิน่า โอลิเวียร่ายื่นฟ้องเขา

693
00:45:58,380 --> 00:46:03,969
อ้างว่าเขาข่มขู่เธอ
ตอนที่อิซาเบลล่าอายุ 16 เดือน

694
00:46:04,470 --> 00:46:09,183
เพราะอนาส่งอิซาเบลล่า
เข้าโรงเรียนอนุบาลโดยไม่ขอเขาก่อน

695
00:46:12,644 --> 00:46:16,732
เราต้องฟ้องร้องเพราะเขาเอาแต่ขู่ฉัน

696
00:46:16,815 --> 00:46:19,276
เขาอยากฆ่าฉัน

697
00:46:19,359 --> 00:46:21,695
ใช่ เขาบอกว่าจะฆ่าฉัน

698
00:46:22,696 --> 00:46:24,907
(17922/08)

699
00:46:24,990 --> 00:46:27,910
(ใบอนุญาตขับขี่ ชื่อ อเล็กซานเดร นาร์โดนี)

700
00:46:27,993 --> 00:46:34,041
เขาอาจตีลูกๆ บ้าง

701
00:46:34,124 --> 00:46:36,293
แต่ก็ไม่ได้ทำจนเกินเลย

702
00:46:36,376 --> 00:46:39,296
โดยเฉพาะกับอิซาเบลล่า
เขาไม่เคยทำอะไรเลย

703
00:46:39,379 --> 00:46:41,632
แม่เด็กยืนยันเรื่องนี้

704
00:46:41,715 --> 00:46:43,425
ข่าวตามสื่อต่างๆ ขาดอะไรงั้นเหรอ

705
00:46:44,426 --> 00:46:46,428
ข้อเท็จจริงในมุมของคู่นี้

706
00:46:46,512 --> 00:46:51,934
ใครจะลืมบทสัมภาษณ์ที่โด่งดังของ
ครอบครัวนาร์โดนีในรายการแฟนตาสติโกได้

707
00:46:52,017 --> 00:46:55,604
มันเคยเป็นรายการทีวีที่มีคนดูมากที่สุดในบราซิล

708
00:46:55,687 --> 00:46:58,148
เราไปหาอันโตนิโอ นาร์โดนี

709
00:46:58,232 --> 00:47:02,736
"คุณอันโตนิโอ เราอยากสัมภาษณ์พวกเขา"

710
00:47:02,820 --> 00:47:06,824
คืนนั้น เขาก็โทรมาบอกว่า

711
00:47:06,907 --> 00:47:10,494
"โอเค เราพร้อมให้สัมภาษณ์ พวกเขาตกลง"

712
00:47:10,577 --> 00:47:12,371
นั่นมันข่าวใหญ่เลยนะ

713
00:47:13,497 --> 00:47:17,918
คุณกำลังถูกกล่าวหาว่ากระทำ
อาชญากรรมร้ายแรง จัดการเรื่องนี้ยังไงครับ

714
00:47:18,001 --> 00:47:20,587
หายนะชัดๆ

715
00:47:20,671 --> 00:47:25,175
พวกเขาพาตัวเองลงเหวเพราะเริ่มพูดพล่าม

716
00:47:25,259 --> 00:47:31,473
และไม่มีทักษะการพูดเลย

717
00:47:31,557 --> 00:47:33,433
และนักข่าวก็ฉวยโอกาสนั้น

718
00:47:33,517 --> 00:47:37,229
คุณรู้สึกยังไงหลังจาก
อิซาเบลล่าตายไปอย่างน่าเศร้า

719
00:47:38,146 --> 00:47:40,315
เราเจ็บปวดมาก

720
00:47:40,399 --> 00:47:43,318
กับสิ่งที่คนพูดถึงเรา

721
00:47:43,402 --> 00:47:47,698
ที่พวกเขาตัดสินเรา
และเพราะพวกเขาลงโทษเรา

722
00:47:47,781 --> 00:47:50,242
แม้เราบริสุทธิ์

723
00:47:51,326 --> 00:47:52,160
เข้าใจแล้ว

724
00:47:52,244 --> 00:47:55,789
ผมจะพูดอะไรได้ ผมกับภรรยา...

725
00:47:55,873 --> 00:47:59,585
ผมจะพูดยังไงดี เราเป็นเหมือนครอบครัวอื่นๆ

726
00:47:59,668 --> 00:48:02,546
เราทุกคนสนิทกันมาก

727
00:48:02,629 --> 00:48:06,008
เราเป็นครอบครัวที่กลมเกลียวกันมากน่ะ

728
00:48:06,091 --> 00:48:09,803
หลังการสัมภาษณ์ครั้งนั้น เราก็หมดความสงสัย

729
00:48:10,470 --> 00:48:12,556
เราแน่ใจที่สุด

730
00:48:13,056 --> 00:48:15,642
เธอร้องไห้เหมือนเด็กๆ ตลกมาก

731
00:48:15,726 --> 00:48:19,521
เธอแกล้งทำเป็นร้องไห้
ที่จริงไม่เหมือนเด็กหรอก

732
00:48:19,605 --> 00:48:21,481
เธอไม่มีน้ำตาสักหยด

733
00:48:21,565 --> 00:48:26,111
"เราเป็นครอบครัวเดียวกัน"

734
00:48:26,612 --> 00:48:28,739
แล้วไง ฉันก็มีครอบครัวเหมือนกัน

735
00:48:28,822 --> 00:48:31,074
หลายครอบครัวนั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน

736
00:48:31,158 --> 00:48:33,744
แล้ววันนึงก็ลุกขึ้นมาแทงกัน

737
00:48:34,244 --> 00:48:37,080
มีอีกอย่างที่สะดุดใจผู้คน

738
00:48:37,164 --> 00:48:41,126
ที่ดูสัมภาษณ์ครั้งนั้น

739
00:48:41,835 --> 00:48:43,921
ทุกครั้งที่อเล็กซานเดรพยายามจะพูด

740
00:48:44,004 --> 00:48:46,798
แม่เลี้ยงจะแย่งพูด

741
00:48:46,882 --> 00:48:49,301
ก่อนที่เขาจะพูดจบ

742
00:48:49,384 --> 00:48:53,680
พวกเขาไม่รู้จักเรา คือหมายถึง...

743
00:48:53,764 --> 00:48:57,976
พวกเขารู้จักเราแค่จากที่
สื่อนำเสนอ ซึ่งส่วนใหญ่...

744
00:48:58,060 --> 00:49:03,106
ส่วนใหญ่ที่พวกเขาพูดเกี่ยวกับเรา
เป็นการกุเรื่องขึ้น ไม่มี

745
00:49:03,190 --> 00:49:08,153
ไม่มีใครรู้จักครอบครัวเราจริงๆ
ไม่มีใครรู้จักเราจริงๆ

746
00:49:08,654 --> 00:49:13,659
หลังการสัมภาษณ์ครั้งนั้นใน
รายการแฟนตาสติโก หลายคนรีบด่วนสรุป

747
00:49:13,742 --> 00:49:16,036
ว่าจาโตบาคือผู้นำครอบครัวนั้น

748
00:49:17,287 --> 00:49:21,124
แต่ข้อสรุปนั้นเป็นการประเมินแค่ผิวเผิน

749
00:49:21,208 --> 00:49:23,418
เธอต่างหากคือคนที่ถูกครอบงำ

750
00:49:24,086 --> 00:49:29,299
เธอพูดมากกว่า เธอเกร็ง
มากกว่า เธอไม่ใช่คนคุมเกม

751
00:49:40,936 --> 00:49:45,065
รายละเอียดที่สำคัญอีกอย่าง
ในประวัติของอันนา คาโรลิน่าคือ

752
00:49:45,148 --> 00:49:48,402
เธอป่วยเป็นโรคซึมเศร้า

753
00:49:48,485 --> 00:49:49,945
ภาวะซึมเศร้าหลังคลอด

754
00:49:50,028 --> 00:49:54,241
เธอซึมเศร้ารุนแรง
ลูกชายเธอเพิ่งอายุ 11 เดือน

755
00:49:57,411 --> 00:50:00,956
สภาพบ้านที่รกรุงรังสะท้อนสภาวะจิตใจของเธอ

756
00:50:01,039 --> 00:50:03,542
บ้านของเธอเป็นเหมือน
ภาพให้เห็นความคิดของเธอ

757
00:50:03,625 --> 00:50:05,043
มันไม่โอเค

758
00:50:05,127 --> 00:50:08,171
เธอกำลังเจ็บปวด เธอกำลังทุกข์ทรมาน

759
00:50:08,255 --> 00:50:09,881
ใครบอกว่าเธอมีความสุข

760
00:50:09,965 --> 00:50:12,843
เพราะพวกเขาจูงมือกัน
ในซูเปอร์มาร์เก็ตเหรอ แล้วไง

761
00:50:12,926 --> 00:50:14,636
เธอถูกแยกจากเพื่อนฝูง

762
00:50:14,720 --> 00:50:18,849
เธอไม่เคยสังสรรค์กับ
เพื่อนคนไหน ไม่เคยรับโทรศัพท์ใคร

763
00:50:18,932 --> 00:50:21,560
เราหาเพื่อนเธอไม่เจอสักคน

764
00:50:31,319 --> 00:50:35,323
ลองพิจารณาสมมติฐานที่ว่า
เรากำลังรับมือกับคู่รักธรรมดา

765
00:50:35,407 --> 00:50:39,745
ที่ไม่ใช้ความรุนแรงและไม่โหดร้าย

766
00:50:39,828 --> 00:50:44,207
ถึงจุดหนึ่ง มีใครสักคน
โมโหจนขาดสติและทำร้ายเด็ก

767
00:50:44,291 --> 00:50:48,712
สมมติสักแว่บหนึ่งว่า
การทำร้ายนั้นไม่ได้ตั้งใจจะฆ่า

768
00:50:48,795 --> 00:50:52,174
แต่ลงเอยทำให้เด็กตาย

769
00:50:52,257 --> 00:50:55,385
นี่ไม่ใช่แค่ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นอีกแล้ว

770
00:50:55,469 --> 00:51:00,432
แต่เกี่ยวกับคนชั่วที่ก่อ
อาชญากรรมและพยายามปิดบัง

771
00:51:00,515 --> 00:51:02,768
ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้นกันแน่

772
00:51:38,261 --> 00:51:42,015
ในที่เกิดเหตุนั้น สิ่งที่ดึงดูดความสนใจฉันทันทีคือ

773
00:51:42,099 --> 00:51:43,850
คราบเลือดหลายรอย

774
00:51:43,934 --> 00:51:48,188
เหตุผลสองข้อ ข้อแรก
เพราะลักษณะและโครงสร้างของมัน

775
00:51:48,271 --> 00:51:52,734
ฉันยังสังเกตด้วยว่าพวกเขาพยายามกำจัดมัน

776
00:51:52,818 --> 00:51:54,319
พยายามเช็ดคราบเลือดนี้

777
00:51:54,402 --> 00:51:57,280
แต่ยังมองเห็นได้ชัดเจน

778
00:51:58,740 --> 00:52:04,287
รอยเลือดหยดเป็นทางจากประตู

779
00:52:04,371 --> 00:52:05,705
ไปยังโซฟา

780
00:52:08,500 --> 00:52:11,503
คราบเลือดข้างประตูหน้า

781
00:52:11,586 --> 00:52:16,842
บอกวิถีของหยดเลือดซึ่งทำให้รู้ว่าอิซาเบลล่า

782
00:52:16,925 --> 00:52:18,760
ถูกอุ้มเข้าบ้าน

783
00:52:18,844 --> 00:52:21,179
เธอไม่ได้เดินเข้ามาเอง

784
00:52:23,557 --> 00:52:28,478
หยดเลือดมีระยะตรงกับก้าวย่างของผู้ใหญ่

785
00:52:29,980 --> 00:52:36,153
รอยเลือดแสดงให้เห็นรูปแบบ
การสะบัดที่ตรงกับความสูงของพ่อเด็ก

786
00:52:36,236 --> 00:52:42,325
สมมติว่าอันนาเป็นคนอุ้มเด็ก ก็จะทุลักทุเลมาก

787
00:52:42,409 --> 00:52:45,912
รอยเลือดคงมีลักษณะและโครงสร้างอีกแบบ

788
00:52:45,996 --> 00:52:48,248
ตามความสูงของเธอซึ่งเตี้ยกว่า

789
00:52:51,042 --> 00:52:53,670
ตรงนี้เลย ข้างโซฟา

790
00:52:53,753 --> 00:52:57,090
มีคราบเลือดอีกหลายรอย

791
00:52:57,174 --> 00:53:02,012
นอกเหนือจากที่ฉันเห็นหยดเป็นทางมาจากประตู

792
00:53:02,095 --> 00:53:05,348
เมื่อตามรอยเลือดนั้นไป

793
00:53:05,432 --> 00:53:11,354
มันจะนำคุณตรงเข้าห้องนอนของเด็กๆ

794
00:53:18,612 --> 00:53:21,281
เตียงกับผ้าปูเตียงยุ่งเหยิง

795
00:53:21,364 --> 00:53:24,034
มีหยดเลือดตรงนี้ด้วย

796
00:53:25,493 --> 00:53:30,665
และรอยเลือดสุดท้ายที่เราพบในอะพาร์ตเมนต์นี้

797
00:53:30,749 --> 00:53:32,959
อยู่ที่ด้านล่างขอบหน้าต่าง

798
00:53:34,794 --> 00:53:38,340
มีจานยังไม่ได้ล้างเต็มอ่างล้างจาน

799
00:53:38,423 --> 00:53:40,634
แต่ผมยังเห็นกรรไกรด้ามหนึ่ง

800
00:53:41,134 --> 00:53:43,720
ผมก็คิดว่า "สิ่งนี้

801
00:53:44,304 --> 00:53:48,475
น่าจะถูกใช้ตัดตาข่ายกันตกได้"

802
00:53:48,558 --> 00:53:51,686
เราพบบางอย่างติดอยู่ในกรรไกรด้ามนั้น

803
00:53:51,770 --> 00:53:53,480
ชิ้นส่วนของตาข่ายกันตก

804
00:54:00,862 --> 00:54:03,031
มีของเล่นมากมายบนเตียงของเธอ

805
00:54:03,114 --> 00:54:06,117
อีกอย่าง เตียงถูกเก็บกวาดและไม่มีใครแตะต้อง

806
00:54:06,201 --> 00:54:07,619
และเหนืออื่นใด

807
00:54:07,702 --> 00:54:11,581
มีภาพที่อิซาเบลล่าวาดเองวางอยู่บนเตียง

808
00:54:12,207 --> 00:54:16,836
ดังนั้น ไม่มีทางที่พ่อเด็ก
จะเคยวางเธอไว้บนเตียง

809
00:54:16,920 --> 00:54:19,631
นั่นเป็นข้ออ้างที่กวนใจฉันมาก

810
00:54:19,714 --> 00:54:21,800
ทำไมพ่อเด็กถึงโกหก

811
00:54:21,883 --> 00:54:26,096
(สำนักงานพิสูจน์หลักฐานตำรวจ)

812
00:54:26,179 --> 00:54:28,682
จำเลยถูกหมายศาลเรียกตัว

813
00:54:28,765 --> 00:54:32,018
และถูกพาตัวไปจำลองเหตุการณ์ในที่เกิดเหตุ

814
00:54:32,102 --> 00:54:38,483
ในเช้าวันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน ปี 2008

815
00:54:38,566 --> 00:54:43,113
ทีมพิสูจน์หลักฐานคิดจะจำลองเหตุการณ์ ที

816
00:54:43,196 --> 00:54:47,826
ซึ่งเป็นเหตุการณ์ในแบบที่
จำเลยคิดว่าเป็นประโยชน์ต่อตนเอง

817
00:54:48,535 --> 00:54:50,370
ยกเว้นพวกเขาไม่ยอมไป

818
00:54:50,453 --> 00:54:53,581
พวกเขาบอกว่าพวกเขา
จะไม่สร้างหลักฐานเอาผิดตัวเอง

819
00:54:54,499 --> 00:54:57,961
(วันที่ 27 เมษายน ปี 2008)

820
00:55:05,218 --> 00:55:10,265
หัวหน้าตำรวจขอคำสั่งศาล
จากผู้พิพากษาเมาริซิโอ้

821
00:55:10,348 --> 00:55:14,019
ห้ามเครื่องบินทุกลำขึ้นบิน

822
00:55:14,102 --> 00:55:16,354
ในรัศมีสองกิโลเมตร

823
00:55:19,107 --> 00:55:21,735
แต่นักข่าวก็หาวิธีใหม่แก้ปัญหาจนได้

824
00:55:21,818 --> 00:55:26,823
พวกเขาเช่าระเบียงของอะพาร์ตเมนต์รอบๆ

825
00:55:26,906 --> 00:55:31,369
และส่งนักข่าวกับพิธีกรของตนไปประจำที่นั่น

826
00:55:31,453 --> 00:55:35,665
พร้อมกล้องประสิทธิภาพสูง
เพื่อจะได้บันทึกภาพการจำลองเหตุการณ์

827
00:55:44,883 --> 00:55:48,136
เกือบสามชั่วโมงที่ทีมงานมืออาชีพสิบคน

828
00:55:48,219 --> 00:55:52,807
อยู่ในตึกที่เกิดเหตุเมื่อวันที่ 29 มีนาคมที่ผ่านมา

829
00:55:59,314 --> 00:56:03,651
ในการจำลองเหตุการณ์
เรากำหนดช่วงเวลาของแต่ละเหตุการณ์

830
00:56:03,735 --> 00:56:05,862
เราวาดออกมาเป็นไทม์ไลน์นึง

831
00:56:05,945 --> 00:56:07,697
ซึ่งมันสำคัญที่สุด

832
00:56:07,781 --> 00:56:12,243
เราตรวจสอบข้อมูลทั้งหมดที่จนถึงตอนนั้น

833
00:56:12,327 --> 00:56:15,246
คือตั้งแต่เริ่มการสืบสวนแล้ว ยังไม่มีการพิสูจน์

834
00:56:15,330 --> 00:56:19,209
ตัวอย่างเช่น รถมีอุปกรณ์จีพีเอส

835
00:56:19,292 --> 00:56:23,963
เราสามารถระบุเวลาแน่นอนที่เขาดับเครื่องยนต์

836
00:56:24,047 --> 00:56:28,927
ทุกอย่างเกิดขึ้นหลัง 23.36 น.ในคืนนั้น

837
00:56:29,427 --> 00:56:34,307
(เวลา 23.36 น.)

838
00:56:37,477 --> 00:56:40,939
พวกเขาขึ้นไปข้างบน
พวกเขาเข้าไปในอะพาร์ตเมนต์

839
00:56:41,439 --> 00:56:45,985
ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในช่วง 15 นาทีนั้น

840
00:56:48,279 --> 00:56:51,241
เวลา 23.49 น.

841
00:56:51,741 --> 00:56:56,496
คนเฝ้าประตูได้ยินเสียงเหมือนรถชนกัน

842
00:56:56,579 --> 00:56:57,997
(เวลา 23.49 น.)

843
00:56:58,081 --> 00:57:02,585
เขาออกไปดูทันทีและโทรหาผู้จัดการอาคาร

844
00:57:03,253 --> 00:57:05,880
ผู้จัดการรีบโทรแจ้งตำรวจ

845
00:57:05,964 --> 00:57:09,968
เจ้าหน้าที่ได้รับแจ้งในเวลา 23.50 น.เป๊ะๆ

846
00:57:10,051 --> 00:57:13,972
(เวลา 23.50 น.)

847
00:57:14,055 --> 00:57:19,102
เรามีบันทึกโทรศัพท์ที่ผู้จัดการคุยกับเจ้าหน้าที่

848
00:57:19,185 --> 00:57:23,064
มีคนร้ายเข้ามาในตึก เขาโยนเด็กลงมาแล้ว

849
00:57:23,148 --> 00:57:27,861
เราสามารถใช้บันทึกสายนั้นระบุเวลาเป๊ะๆ

850
00:57:27,944 --> 00:57:32,282
ที่จำเลยมาตรวจสอบศพได้

851
00:57:32,365 --> 00:57:38,288
ตอนนั้นคือเวลา 23.50 น.บวกไม่กี่วินาที

852
00:57:38,371 --> 00:57:44,127
หมายความว่าหนึ่งนาที
หลังจากอิซาเบลล่าถูกโยนลงมา

853
00:57:44,210 --> 00:57:46,379
จำเลยก็มาอยู่ข้างตัวเธอแล้ว

854
00:57:47,005 --> 00:57:50,258
ระหว่างนั้น อันนาอยู่ในอะพาร์ตเมนต์โทรศัพท์

855
00:57:50,842 --> 00:57:54,345
คนแรกที่อันนาโทรหาคือพ่อของเธอ

856
00:57:54,429 --> 00:57:56,723
ใช้เวลาเร็วมาก คุยไม่กี่วินาที

857
00:57:56,806 --> 00:57:59,601
หลังจากนั้นอีกหกวินาที เธอก็โทรหาพ่อสามี

858
00:58:00,101 --> 00:58:01,769
ใช้เวลาคุยเร็วเช่นกัน

859
00:58:01,853 --> 00:58:04,689
ตอนที่เธอคุยโทรศัพท์ อิซาเบลล่าอยู่ข้างล่างแล้ว

860
00:58:05,190 --> 00:58:08,651
เธอคุยโทรศัพท์กับพ่อแล้วก็พ่อสามี

861
00:58:08,735 --> 00:58:12,989
ในเวลาเดียวกับที่คุณลูซิโอคุยโทรศัพท์กับตำรวจ

862
00:58:13,072 --> 00:58:16,075
ส่วนเธออยู่ข้างบน คุยโทรศัพท์

863
00:58:16,159 --> 00:58:20,747
คือว่าถ้ามีบุคคลที่สาม คนนั้นก็คงอยู่กับพวกเขา

864
00:58:20,830 --> 00:58:23,291
พวกเขาบอกว่ากลับไปที่รถ

865
00:58:23,374 --> 00:58:25,293
เด็กหลับอยู่

866
00:58:25,376 --> 00:58:29,839
พวกเขาเลยกลับไปที่รถเพื่อพาเด็กที่เหลือขึ้นมา

867
00:58:29,923 --> 00:58:34,177
และตอนที่เข้าไปในอะพาร์ตเมนต์
ถึงรู้ว่าอิซาเบลล่าหายไป

868
00:58:34,844 --> 00:58:39,432
คำให้การของจำเลยชี้ให้เห็นว่า

869
00:58:39,516 --> 00:58:42,477
เขามาถึงชั้นล่างหลังเที่ยงคืน

870
00:58:43,102 --> 00:58:47,232
ดังนั้นการจำลองเหตุการณ์คือ
กุญแจสำคัญในการสร้างไทม์ไลน์

871
00:58:47,315 --> 00:58:48,191
พวกเขาเล่าไม่ตรง

872
00:58:48,274 --> 00:58:52,779
อเล็กซานเดร นาร์โดนี
และอันนา คาโรลิน่า จาโตบาถูกใส่กุญแจมือ

873
00:58:52,862 --> 00:58:56,741
ตำรวจขอคำสั่งศาลตั้งแต่วันพุธ
จับกุมตัวพวกเขาเพื่อกันก่อเหตุซ้ำ

874
00:58:56,824 --> 00:59:00,161
ตอนนี้ เวลา 22.33 น.

875
00:59:00,245 --> 00:59:03,915
ทั้งคู่จะถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจที่ 9

876
00:59:03,998 --> 00:59:06,376
อเล็กซานเดร นาร์โดนี...

877
00:59:06,459 --> 00:59:09,379
เขาอยู่เบาะหลังรถคันนี้

878
00:59:10,255 --> 00:59:14,509
อเล็กซานเดรอยู่นั่น เขาถูกจับขึ้นรถคันนี้

879
00:59:14,592 --> 00:59:19,430
อันนา คาโรลิน่า จาโตบา
ถูกจับขึ้นรถหน่วยปฏิบัติการพิเศษ

880
00:59:19,514 --> 00:59:22,850
เราได้รับคำสั่งให้ไปที่ตึกเกิดเหตุ

881
00:59:23,393 --> 00:59:27,063
เพื่อนำตัวเขาไปขัง แล้วฝูงคนก็ปรบมือให้

882
00:59:27,146 --> 00:59:33,069
งานของเราคือคุ้มกันพวกเขา
เพื่อไม่ให้พวกเขาถูกรุมประชาทัณฑ์

883
00:59:34,195 --> 00:59:37,198
ตอนที่พวกเขามาถึงสถานีตำรวจก็วุ่นวายมาก

884
00:59:37,282 --> 00:59:38,741
นอกจากนักข่าวจำนวนมากแล้ว

885
00:59:38,825 --> 00:59:41,661
ก็มีฝูงคนจำนวนมากที่อยากเห็นหน้าสองคนนี้

886
00:59:46,416 --> 00:59:47,875
เข้าด้านหลัง

887
00:59:48,501 --> 00:59:51,629
คำสั่งศาล

888
00:59:52,130 --> 00:59:58,303
ถูกสื่อมวลชนรู้ทันที

889
00:59:59,804 --> 01:00:02,807
เจ้าหน้าที่ซึ่งคุมตัวทั้งคู่

890
01:00:02,890 --> 01:00:08,813
ถอดฟิล์มกระจกหน้าต่างด้านหลังรถออก

891
01:00:08,896 --> 01:00:10,898
ซึ่งเป็นจุดที่เคลื่อนย้ายนักโทษ

892
01:00:10,982 --> 01:00:12,775
แน่นอนว่าทั้งหมดเป็นความตั้งใจ

893
01:00:12,859 --> 01:00:17,405
ตำรวจถึงกับบอกนักข่าวและทีมตากล้องว่า

894
01:00:17,488 --> 01:00:19,240
"ดูสิ เรามีของขวัญเล็กน้อยให้พวกคุณ"

895
01:00:28,625 --> 01:00:31,002
ยิ่งไปกว่านั้น

896
01:00:31,085 --> 01:00:36,090
หลังจากพวกเขาไปถึงสถานีตำรวจ
ยังถูกบังคับให้รออยู่ในรถ

897
01:00:37,008 --> 01:00:40,762
โดยเปิดประตูกว้าง ทุกคนก็เลยถ่ายรูปได้

898
01:00:40,845 --> 01:00:44,974
เหมือนพวกเขาเป็น
รางวัลสองชิ้น รางวัลแห่งการล่า

899
01:00:45,058 --> 01:00:49,187
ที่ตำรวจวางโชว์ให้ถ่ายรูป

900
01:00:50,688 --> 01:00:51,814
ผมจะอัดเสียง

901
01:00:51,898 --> 01:00:54,442
- คุณ...
- พูดอะไรสักอย่างสิ ให้ตาย

902
01:00:54,942 --> 01:00:56,861
หยุดนะ พอแล้ว

903
01:00:59,238 --> 01:01:00,531
ขอโทษนะ ทุกคน

904
01:01:00,615 --> 01:01:02,742
ระวัง

905
01:01:12,126 --> 01:01:14,879
ตำรวจไม่สามารถห้ามนักข่าวทำงานได้

906
01:01:15,505 --> 01:01:19,258
ความจริงก็คือไม่มีประโยชน์ที่จะรีบเร่ง

907
01:01:19,342 --> 01:01:21,761
พวกเขาถูกจับ พวกเขาปลอดภัย

908
01:01:21,844 --> 01:01:24,097
มีเราอยู่ที่นั่นเพื่อปกป้องพวกเขา

909
01:01:24,180 --> 01:01:27,058
ผมไม่คิดจะรีบกันนักข่าวไม่ให้บันทึกภาพ

910
01:01:27,141 --> 01:01:30,103
ถ้าพวกเขาจะบันทึกภาพ ก็เป็นเรื่องของพวกเขา

911
01:01:30,853 --> 01:01:34,857
(คู่รักยอมจำนนต่อหน้าฝูงชนที่เดือดพล่าน)

912
01:01:34,941 --> 01:01:39,779
(ผู้พิพากษารับทราบข้อกล่าวหา
และออกหมายจับช่วงหกโมงเย็น)

913
01:01:41,572 --> 01:01:44,659
สื่ออยากได้ข่าว

914
01:01:44,742 --> 01:01:47,829
และบางครั้ง ในช่วงสถานการณ์คุกรุ่น

915
01:01:47,912 --> 01:01:51,666
ที่เร่งรีบจะตีพิมพ์เรื่องเด่น
ก่อนใครจนละเลยข้อเท็จจริง

916
01:01:52,250 --> 01:01:56,003
และอาจทำให้สถานการณ์นั้นเป็นมหรสพ

917
01:01:56,087 --> 01:01:57,880
มันคือการหาประโยชน์หรือเปล่า

918
01:01:59,006 --> 01:02:01,926
ผมบอกไม่ได้หรอกว่า
เป็นการหาประโยชน์หรือเปล่า

919
01:02:02,593 --> 01:02:05,680
ผมรู้แค่ว่ามันเป็นคดีที่สะเทือนใจคนทั้งประเทศ

920
01:02:07,056 --> 01:02:11,310
มันเกือบจะเหมือนว่า
สังคมชำระล้างอารมณ์กับคดีนี้

921
01:02:15,189 --> 01:02:20,319
คดีนี้ แน่นอนว่ามันทำให้เห็น
ภาพความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน

922
01:02:20,403 --> 01:02:23,197
ระหว่างสื่อและกระบวนการยุติธรรม

923
01:02:23,281 --> 01:02:25,742
ซึ่งมีความสัมพันธ์มายาวนาน

924
01:02:25,825 --> 01:02:30,329
ระหว่างการไต่สวน ผู้คนจะมารวมตัวกันที่จตุรัส

925
01:02:30,413 --> 01:02:32,206
เพื่อเป็นพยานการตัดสินโทษอย่างเปิดเผย

926
01:02:32,290 --> 01:02:36,127
ผู้คนแสดงท่าทีพึงพอใจ

927
01:02:36,210 --> 01:02:40,548
เพราะเห็นว่าความยุติธรรมยังปรากฏ
ไม่ว่าใครจะถูกกล่าวหา

928
01:02:40,631 --> 01:02:43,718
หรือมีหลักฐานอะไรที่นำไปสู่การตัดสินโทษนี้

929
01:02:43,801 --> 01:02:48,181
ผู้คนแสดงความสนใจอย่างมาก
ต่อกระบวนการตัดสินคดีอาญา

930
01:02:48,264 --> 01:02:50,349
มาตั้งแต่อดีต

931
01:02:52,393 --> 01:02:55,229
อาชญากรรมนี้เกิดขึ้นในสังคมชนชั้นกลาง

932
01:02:57,315 --> 01:03:00,276
ซึ่งมีอิทธิพลต่อความคิดเห็น
ของประชาชนอย่างมาก

933
01:03:00,777 --> 01:03:04,697
ดังนั้น ด้วยเหตุนั้น ผู้ชมซึ่งเป็นชนชั้นกลาง

934
01:03:04,781 --> 01:03:06,574
ซึ่งเป็นประชาชนที่มีอิทธิพลมาก

935
01:03:07,492 --> 01:03:11,037
สามารถนึกภาพตัวเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

936
01:03:11,120 --> 01:03:12,663
ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

937
01:03:13,247 --> 01:03:15,583
ผมเห็นตัวเองในอะพาร์ตเมนต์นั่น

938
01:03:15,666 --> 01:03:18,377
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมสนใจคดีนี้มาก

939
01:03:18,461 --> 01:03:20,505
ผมอยากรู้เรื่องคดีนี้ให้มากกว่านี้

940
01:03:20,588 --> 01:03:24,509
ที่จริงมันเป็นสูตรสำหรับการเรียกเรตติ้งสูงๆ น่ะ

941
01:03:24,592 --> 01:03:27,011
สำนักข่าวบางแห่งล้ำเส้นมาก

942
01:03:27,094 --> 01:03:30,014
พวกเขาไม่ทันนึกถึงความรับผิดชอบของตัวเอง

943
01:03:30,097 --> 01:03:34,811
พวกเขาจะตรวจจับการโกหก
ทางอ้อมผ่านเสียงได้ยังไง

944
01:03:34,894 --> 01:03:37,146
โดยไม่ทดสอบคนจริง

945
01:03:37,230 --> 01:03:42,068
เพื่อให้มีข่าวเขียนเลยใช้เครื่องจับเท็จ...

946
01:03:42,652 --> 01:03:45,196
ผมไม่เห็นด้วย

947
01:03:45,279 --> 01:03:46,697
(กำลังทดสอบ)

948
01:03:46,781 --> 01:03:48,533
(เรื่องที่สองของแฟนตาสติโก)

949
01:03:48,616 --> 01:03:50,660
กับสิ่งที่ผู้คนพูดถึงเรา

950
01:03:50,743 --> 01:03:54,956
ที่ตัดสินเรา
และเพราะพวกเขาลงโทษเราไปแล้ว

951
01:03:55,039 --> 01:03:57,124
แม้ว่าเราเป็นผู้บริสุทธิ์

952
01:03:57,208 --> 01:03:58,292
(โกหก)

953
01:03:58,376 --> 01:04:00,545
ผมไม่เคยเล่นเรื่องนี้

954
01:04:00,628 --> 01:04:04,257
และผมคงไม่ทำข่าวเรื่องนี้

955
01:04:04,340 --> 01:04:05,842
ผมไม่เห็นด้วย

956
01:04:09,470 --> 01:04:10,888
(ซูเปอร์ป๊อปกับลูเชียน่า กิมีเนซ)

957
01:04:10,972 --> 01:04:14,600
คุณเซมบราเนลลี ขอบคุณมากที่ให้สัมภาษณ์ครั้งนี้

958
01:04:14,684 --> 01:04:17,562
ขอบคุณครับ ยินดีที่ได้มาร่วมรายการนี้

959
01:04:17,645 --> 01:04:21,524
คนมองว่าเซมบราเนลลีเป็นวีรบุรุษของชาติ

960
01:04:21,607 --> 01:04:22,859
- สบายดีไหม
- สวัสดีครับ

961
01:04:22,942 --> 01:04:26,112
คุณอยากให้ผมเรียกคุณยังไง
ฟรานซิสโก ชิโกหรือเซมบราเนลลี

962
01:04:26,195 --> 01:04:29,115
- ปกติคนเรียกผมเซมบราเนลลี
- เซมบราเนลลีนะ

963
01:04:29,198 --> 01:04:32,410
มาเริ่มกันตั้งแต่ต้นดีไหม

964
01:04:32,493 --> 01:04:36,455
อัยการฟรานซิสโก เซมบราเนลลี
มีชื่อเสียงจากการทำคดี

965
01:04:36,539 --> 01:04:38,124
ซึ่งประชาชนให้ความสนใจอย่างมาก

966
01:04:38,207 --> 01:04:42,253
คุณกลายเป็นคนดังระหว่างทำคดีนาร์โดนี

967
01:04:42,336 --> 01:04:44,589
มันมีผลกับชีวิตส่วนตัวคุณไหม

968
01:04:44,672 --> 01:04:47,842
คุณถูกคุกคามหรือเปล่า
ครอบครัวและลูกๆ ของคุณล่ะ

969
01:04:47,925 --> 01:04:49,927
คุณเคยโดนคุกคามอะไรมาบ้าง

970
01:04:50,011 --> 01:04:52,555
ผู้คนตามท้องถนนเข้ามาทักทายผม

971
01:04:52,638 --> 01:04:55,391
ผมไม่รู้จะรับมือยังไง เพราะผมขี้อาย

972
01:04:55,474 --> 01:04:57,268
ผมไม่ใช่คนดัง

973
01:04:57,351 --> 01:05:01,731
ผมยังทำงานเดิมในสถานที่เดิมเหมือนที่เคยทำ

974
01:05:02,315 --> 01:05:03,399
แต่ผมมองสิ่งนี้ว่าเป็น

975
01:05:03,482 --> 01:05:07,320
ถ้าให้ผมพูดตรงๆ ผมพร้อมจะตั้งคณะลูกขุนอยู่แล้ว

976
01:05:08,029 --> 01:05:11,157
ในปี 2008 สามเดือนหลังเกิดเหตุ

977
01:05:11,240 --> 01:05:14,368
ผมเคยพูดแบบนั้นกับนักข่าวทุกคนที่ถามผม

978
01:05:14,452 --> 01:05:17,538
"ฝ่ายอัยการจะต้องทำยังไงบ้าง
ถึงจะยื่นเรื่องนี้ให้ลูกขุนพิจารณาได้"

979
01:05:17,622 --> 01:05:20,791
ผมตอบว่า "ไม่ต้องทำอะไรเลย
ผู้พิพากษาแค่ต้องสั่งมาเท่านั้น

980
01:05:21,375 --> 01:05:24,670
เราก็จะตั้งคณะลูกขุนพร้อมหลักฐานที่รวบรวมได้

981
01:05:24,754 --> 01:05:26,672
มันมากพอที่จะเอาผิดพวกเขา"

982
01:05:31,636 --> 01:05:34,555
ฝ่ายอัยการอยากฉวยโอกาสช่วงที่
ประชาชนส่งเสียงเรียกร้องกระหึ่ม

983
01:05:34,639 --> 01:05:37,850
เพราะมันทำให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการง่ายขึ้น

984
01:05:37,934 --> 01:05:39,977
ระหว่างที่ความสนใจของประชาชนส่งผล

985
01:05:40,061 --> 01:05:44,398
เร่งรัดการพิจารณาคดีและการสืบสวน

986
01:05:55,409 --> 01:05:58,537
หลายคนส่งรูปของตนเองแนบมากับจดหมาย

987
01:05:58,621 --> 01:06:01,749
ที่เขียนข้อความจากใจ

988
01:06:01,832 --> 01:06:04,835
ฉันสังเกตเห็นได้ว่า
เรื่องทั้งหมดนี้ขยายผลไปไกลขนาดไหน

989
01:06:04,919 --> 01:06:07,755
เมื่อฉันได้รับจดหมายที่มีข้อความจับใจเหล่านี้

990
01:06:07,838 --> 01:06:12,635
ซึ่งบรรยายความรู้สึก
และการตีความเรื่องนี้ของทุกคน

991
01:06:12,718 --> 01:06:18,474
บางคนตั้งชื่อลูกสาวว่า
"อิซาเบลล่า" เพราะเรื่องนี้

992
01:06:18,557 --> 01:06:21,435
ยังไงก็ตาม จดหมายเหล่านี้
ทำให้ฉันประทับใจมาก

993
01:06:21,519 --> 01:06:22,436
ฟังนะ

994
01:06:25,606 --> 01:06:29,110
"คุณไม่รู้จักฉันหรอก ฉันโรซาน่า อายุ 47 ปี

995
01:06:29,193 --> 01:06:31,320
ฉันเป็นแม่ลูกสาม

996
01:06:31,404 --> 01:06:34,198
ตั้งแต่วันที่ 29 มีนาคม ปี 2008

997
01:06:34,699 --> 01:06:36,826
เรากลายเป็นเพื่อนกันโดยไม่ได้ตั้งใจไปแล้ว

998
01:06:37,326 --> 01:06:39,787
เมื่อฉันได้ยินเรื่องน่าเศร้าที่เกิดขึ้นกับอิซาเบลล่า

999
01:06:39,870 --> 01:06:42,373
ฉันอดไม่ได้ที่จะนึกภาพตัวเอง
เจอเรื่องแบบที่คุณเจอ

1000
01:06:43,416 --> 01:06:46,669
ตั้งแต่วันที่น่าเศร้านั้น ฉันนอนไม่หลับไปหลายคืน

1001
01:06:46,752 --> 01:06:49,130
คิดถึงคุณกับลูกสาวที่น่ารักของคุณ

1002
01:06:49,213 --> 01:06:51,507
ฉันได้แต่จินตนาการว่าคุณเจ็บปวดแค่ไหน

1003
01:06:51,590 --> 01:06:55,803
แต่ฉันรู้ดีว่าฉันจะไม่มีวันรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดนั้น

1004
01:06:56,846 --> 01:06:59,348
ฉันเอาแต่คิดว่าจะช่วยอะไรคุณได้บ้าง

1005
01:06:59,432 --> 01:07:01,600
ดังนั้น ในวันที่ 18 เมษายน

1006
01:07:02,852 --> 01:07:05,396
วันเกิดของฉันกับอิซาเบลล่า

1007
01:07:05,479 --> 01:07:09,775
ฉันทำป้ายประท้วงต่อต้านการอภัยโทษ

1008
01:07:09,859 --> 01:07:15,281
ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ร่วมประท้วงหลายครั้ง
รวมถึงในวันพิจารณาคดีด้วย

1009
01:07:15,865 --> 01:07:19,326
ฉันยืนอยู่หน้าศาลจนพวกเขาได้รับโทษ"

1010
01:07:28,711 --> 01:07:30,588
(อิซาเบลล่าตลอดกาล)

1011
01:07:30,671 --> 01:07:34,175
เรากังวลเรื่องนี้จนถึงนาทีสุดท้ายรู้ไหม

1012
01:07:34,258 --> 01:07:37,636
เพราะทุกวัน ทุกสัปดาห์ ทุกเดือน

1013
01:07:37,720 --> 01:07:39,013
เราจะได้ข่าวเพิ่มเติม

1014
01:07:39,513 --> 01:07:41,932
เราอยากรู้ว่าการสืบสวนไปถึงไหนแล้ว

1015
01:07:42,892 --> 01:07:45,770
เราทรมานกับเรื่องนี้สองปีเต็ม

1016
01:07:48,564 --> 01:07:51,484
หนึ่งวันก่อนวันพิจารณาคดี...

1017
01:07:52,568 --> 01:07:54,862
เป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตฉันเลย

1018
01:07:54,945 --> 01:07:58,449
เวลาหยุดนิ่ง เหมือนวันนั้นไม่มีวันมาถึง

1019
01:08:01,077 --> 01:08:03,037
วันนี้เริ่มการพิจารณาคดีของ

1020
01:08:03,120 --> 01:08:06,207
อเล็กซานเดร นาร์โดนี
และอันนา คาโรลีน่า จาโตบา

1021
01:08:06,290 --> 01:08:10,795
ที่ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม
อิซาเบลล่าในเดือนมีนาคม ปี 2008

1022
01:08:10,878 --> 01:08:15,549
น้อยครั้งในประวัติศาสตร์ของบราซิล
ที่การพิจารณาคดีได้รับความสนใจ

1023
01:08:15,633 --> 01:08:17,343
มากเท่าคดีของคู่สามีภรรยานาร์โดนี

1024
01:08:20,137 --> 01:08:22,598
บรรยากาศคึกคักมาก

1025
01:08:22,681 --> 01:08:26,811
รอบๆ ศาลที่กำลังพิจารณาคดีออกโทรทัศน์

1026
01:08:28,437 --> 01:08:31,065
การพิจารณาคดีครั้งนั้นสุดยอดมาก

1027
01:08:31,148 --> 01:08:35,736
ทางเท้าหน้าศาลเต็มไปด้วยฝูงชน

1028
01:08:39,573 --> 01:08:41,408
ผมเห็นแล้วตกใจเลย

1029
01:08:41,909 --> 01:08:46,205
มีคนมาเยอะมาก นักข่าวก็เยอะมาก

1030
01:08:46,288 --> 01:08:49,542
ฉันชั่งใจอยู่ว่าจะเดินผ่านคนเหล่านี้ดีไหม

1031
01:08:49,625 --> 01:08:52,294
ฉันเอาแต่คิดว่า "ฉันมาทำอะไรที่นี่"

1032
01:08:52,878 --> 01:08:57,675
(ครอบครัวนาร์โดนีเปลี่ยนทนาย
ในวันก่อนพิจารณาคดีหนึ่งวัน)

1033
01:08:57,758 --> 01:09:01,303
สิ่งสำคัญที่สุดระหว่าง
ทนายกับลูกความคือต้องไว้ใจกัน

1034
01:09:01,387 --> 01:09:06,892
ในคดีที่เกี่ยวข้องกับ
อาชญากรรมร้ายแรงเช่นคดีฆาตกรรมแบบนี้

1035
01:09:06,976 --> 01:09:10,563
ลูกความต้องการผู้เชี่ยวชาญ
ในคดีลักษณะนี้เป็นพิเศษ

1036
01:09:10,646 --> 01:09:13,899
และโรแบร์โต้ พอดวาลมีประสบการณ์มาก

1037
01:09:13,983 --> 01:09:17,403
เขาเป็นหนึ่งในทนายที่เก่งที่สุดในประเทศ

1038
01:09:17,486 --> 01:09:20,030
เดาว่าพวกเขาคงรู้สึก
ปลอดภัยที่ได้เขามาว่าความให้

1039
01:09:23,701 --> 01:09:29,623
โรแบร์โต้ พอดวาล อายุ 44 ปี
และฟรานซิสโก เซมบราเนลลี อายุ 49 ปี

1040
01:09:29,707 --> 01:09:32,793
ทั้งคู่จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันในเซาเปาลู

1041
01:09:32,877 --> 01:09:35,004
และประสบความสำเร็จ
สูงสุดในอาชีพเช่นเดียวกัน

1042
01:09:35,087 --> 01:09:37,673
พอดวาลเคยว่าความในคดีอื้อฉาวมาหลายคดี

1043
01:09:37,756 --> 01:09:41,177
และชนะ 13 คดีจาก 15 คดี
ที่เขาเคยทำมาก่อนคดีของอิซาเบลล่า

1044
01:09:44,263 --> 01:09:47,933
เห็นได้ชัดว่า คดีนี้ยากจะชนะ

1045
01:09:48,017 --> 01:09:49,727
แต่ผมควรไม่รับทำคดีนี้เหรอ

1046
01:09:49,810 --> 01:09:54,398
เพราะผมห่วงว่าจะแพ้

1047
01:09:54,481 --> 01:09:56,859
อย่างไรก็ตาม พวกเขากำลัง
ถูกตัดสินอย่างไม่เป็นธรรม

1048
01:09:56,942 --> 01:09:59,320
แต่พวกเขามีสิทธิ์ที่จะปกป้องตัวเอง

1049
01:09:59,403 --> 01:10:00,988
ก่อนที่จะเดินเข้าไปในศาล

1050
01:10:01,071 --> 01:10:05,284
ทนายโรแบร์โต้ พอดวาลถูกโห่ไล่

1051
01:10:05,367 --> 01:10:07,786
เป็นเสียงโห่จากฝูงชน
ที่กำลังรอชมการพิจารณาคดี

1052
01:10:09,079 --> 01:10:12,791
พอดวาลถูกทำร้ายร่างกายหน้าศาล

1053
01:10:13,417 --> 01:10:15,920
บ้าไปแล้ว ทนายไม่ได้ปกป้องอาชญากรรม

1054
01:10:16,003 --> 01:10:21,634
ผู้คนต่างส่งเสียงเชียร์
คำตัดสินอยู่หน้าศาลอย่างไม่สมควร

1055
01:10:21,717 --> 01:10:25,638
ความรู้สึกของพวกเขา
ถูกโหมกระพือจากข่าวหน้าหนึ่งรายวัน

1056
01:10:25,721 --> 01:10:28,224
ที่นำเสนอข่าวเกี่ยวกับคดีนี้อย่างต่อเนื่อง

1057
01:10:29,266 --> 01:10:33,604
นักศึกษากฎหมายคนนี้นำน้ำกับอาหารมาแจก

1058
01:10:33,687 --> 01:10:36,440
เธอตื่นแต่เช้าเพื่อมาเข้าคิวรายแรก

1059
01:10:36,523 --> 01:10:38,108
อันเดร คุณมาจากไหน

1060
01:10:38,192 --> 01:10:40,694
ปงชีโนวา ห่างจากที่นี่ประมาณ 800 กม.

1061
01:10:40,778 --> 01:10:42,571
อยู่ทางเหนือของรัฐมีนาสเจไรส์

1062
01:10:42,655 --> 01:10:45,157
พวกเขาต้องเข้าคุก พวกเขาเป็นฆาตกร

1063
01:10:45,241 --> 01:10:46,200
พวกเขามีความผิด

1064
01:10:46,283 --> 01:10:48,994
ฉันคิดว่าพวกเขามีความผิด
จนกว่าจะพิสูจน์ได้เป็นอย่างอื่น

1065
01:10:49,078 --> 01:10:52,790
ไม่มีหลักฐานว่ามีบุคคลที่สาม
ในที่เกิดเหตุ พวกเขามีความผิด

1066
01:10:52,873 --> 01:10:55,292
พวกเขาต้องติดคุก พวกเขาคือปีศาจ

1067
01:10:55,376 --> 01:10:57,544
เหมือนที่ฉันรู้ว่าพระเจ้ามีอยู่จริง
ฉันรู้ว่าพวกเขาทำ

1068
01:10:57,628 --> 01:11:00,089
สังคมกำลังลงโทษพวกเขา

1069
01:11:00,172 --> 01:11:02,925
แล้วก็มี คณะลูกขุน ที่เป็นคนธรรมดา

1070
01:11:03,008 --> 01:11:06,804
มาเป็นตัวแทนสังคมในการตัดสินคนอื่น

1071
01:11:06,887 --> 01:11:10,474
เมื่อคนเหล่านั้นเข้าไปในศาล
เพื่อเป็นตัวแทนประชาชนตัดสินคู่สามีภรรยา

1072
01:11:10,557 --> 01:11:14,853
ยากมากที่จะเชื่อว่าคณะลูกขุนปลอดอคติ

1073
01:11:14,937 --> 01:11:18,899
(ศาลยุติธรรมระดับภูมิภาค)

1074
01:11:18,983 --> 01:11:21,151
มันเหมือนถูกหวยเลย

1075
01:11:21,235 --> 01:11:25,823
การได้เป็นส่วนหนึ่งของ
คณะลูกขุนในคดีดังๆ เช่นคดีของนาร์โดนี

1076
01:11:25,906 --> 01:11:30,411
อย่างแรก คุณต้อง
ลงทะเบียนเป็นลูกขุนของศาลนั้น

1077
01:11:30,494 --> 01:11:34,456
จากนั้น ถ้าคุณโชคดี ก็จะได้รับเลือกเป็นลูกขุน

1078
01:11:34,540 --> 01:11:37,918
คนหนึ่งใน 25 คนของ
ลูกขุนซึ่งมีคุณสมบัติตามต้องการ

1079
01:11:38,419 --> 01:11:41,255
และจากลูกขุน 25 คนนั้น
จะมีเพียงเจ็ดคนที่ถูกเลือกเป็นคณะลูกขุน

1080
01:11:41,338 --> 01:11:43,716
(ผู้พิพากษา)

1081
01:11:55,144 --> 01:11:57,938
เซมบราเนลลี อัยการในคดีนั้น

1082
01:11:58,856 --> 01:12:01,984
มองไปที่คณะลูกขุน ซึ่งแบกรับภาระหนักอึ้งอยู่แล้ว

1083
01:12:02,067 --> 01:12:06,655
ภาระจากกระแสความคิดเห็น
ของมวลชน และบอกว่า

1084
01:12:06,739 --> 01:12:08,741
"พวกคุณรับผิดชอบ

1085
01:12:09,366 --> 01:12:12,036
ผลของคดีนี้ และคุณจะต้องตอบคำถาม

1086
01:12:12,119 --> 01:12:13,912
ของสังคม"

1087
01:12:16,081 --> 01:12:19,209
คนที่เสาะหาความยุติธรรมควรพูดแบบนั้นเหรอ

1088
01:12:19,293 --> 01:12:22,171
ฝ่ายจำเลยขอให้ศาลสูงสุด
เพิกถอนคำตัดสินของคณะลูกขุนเป็นโมฆะ

1089
01:12:22,254 --> 01:12:26,550
เพราะลูกขุนขาดความเป็นกลาง

1090
01:12:26,633 --> 01:12:29,595
ซึ่งเป็นผลจากการที่มวลชนชุมนุม
กดดันระหว่างพิจารณาคดี

1091
01:12:30,262 --> 01:12:33,766
ทางเดียวที่จะพิจารณาคดี
อย่างปลอดอคติคงต้องไปทำบนดาวอังคาร

1092
01:12:33,849 --> 01:12:38,312
เพราะทุกคนในบราซิลรู้เรื่องนี้
แน่นอนว่าย่อมมีอิทธิพลต่อคณะลูกขุน

1093
01:12:40,397 --> 01:12:42,483
ฉันไปถึงที่นั่นแล้วก็รอ

1094
01:12:42,566 --> 01:12:45,027
และฉันเป็นคนแรกที่ขึ้นให้ปากคำ

1095
01:12:50,574 --> 01:12:52,576
ผมเลือกพยานสี่คน

1096
01:12:52,659 --> 01:12:55,662
คนแรกคือแม่ของอิซาเบลล่า อนา คาโรลิน่า

1097
01:12:55,746 --> 01:12:59,708
เธอให้ภาพประวัติของครอบครัวนั้นได้

1098
01:12:59,792 --> 01:13:02,294
เธออาจจะคุยกับลูกสาวก็ได้
เรื่องความสัมพันธ์ของเธอ

1099
01:13:02,378 --> 01:13:04,380
กับอดีตสามี

1100
01:13:04,463 --> 01:13:07,007
กับแม่เลี้ยงของลูก

1101
01:13:07,091 --> 01:13:11,178
เธอสามารถเล่าความสัมพันธ์ของเธอ
กับอเล็กซานเดรระหว่างที่พวกเขาใช้ชีวิตด้วยกัน

1102
01:13:11,261 --> 01:13:13,305
เล่าว่าความสัมพันธ์เป็นยังไงหลังหย่า

1103
01:13:13,389 --> 01:13:15,432
หรือแม้แต่ตอนที่เกิดเหตุร้าย

1104
01:13:15,516 --> 01:13:18,102
เป็นการให้ปากคำที่สำคัญและมีน้ำหนักต่อจิตใจ

1105
01:13:22,022 --> 01:13:24,608
ตอนที่ฉันเดินเข้าไปในศาลเพื่อให้ปากคำ

1106
01:13:24,691 --> 01:13:27,277
ฉันจำได้ว่าประจันหน้ากับผู้พิพากษา

1107
01:13:27,361 --> 01:13:30,322
และคู่สามีภรรยานั่งอยู่ทางขวามือของฉัน

1108
01:13:30,406 --> 01:13:33,492
ฉันไม่ได้สบตาพวกเขาเลย

1109
01:13:33,575 --> 01:13:36,495
ฉันไม่อยากมองพวกเขา

1110
01:13:36,578 --> 01:13:42,835
ฉันพยายามจดจ่อกับสิ่งที่ฉัน
ต้องทำตรงนั้นและตอนนั้น

1111
01:13:42,918 --> 01:13:45,546
ฉันพยายามไม่สนใจว่ามีพวกเขาอยู่ที่นั่น

1112
01:13:47,923 --> 01:13:50,843
เช้าวันจันทร์นี้ นักข่าวซานโดร บาร์โบซา

1113
01:13:50,926 --> 01:13:53,429
ได้ดูการให้การของแม่อิซาเบลล่า

1114
01:13:53,512 --> 01:13:55,222
อนา คาโรลิน่า เดอ โอลิเวียร่า

1115
01:13:55,305 --> 01:13:59,768
ซานโดร ถ้าให้พูดถึงช่วงเวลา
ที่กระทบใจคุณที่สุดคือตอนไหนคะ

1116
01:13:59,852 --> 01:14:01,437
ระหว่างที่อนา คาโรลิน่าให้การ

1117
01:14:01,520 --> 01:14:05,232
ทุกครั้งที่เธอพูดถึงลูกสาว

1118
01:14:05,315 --> 01:14:10,612
เวลาที่เธอตอบคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์แม่ลูก

1119
01:14:10,696 --> 01:14:12,364
เธอจะมีน้ำเสียงสั่นเครือ

1120
01:14:12,448 --> 01:14:16,994
มีอยู่ช่วงหนึ่ง เธอพูดถึง
เรื่องที่ลูกสาวเคยอยากจะ

1121
01:14:17,077 --> 01:14:18,954
หัดอ่านและเขียนหนังสือ

1122
01:14:19,037 --> 01:14:23,459
แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้ ตอนที่เธอเล่าเรื่องลูกสาว

1123
01:14:23,542 --> 01:14:25,961
(พยาน: อิซาเบลล่าใฝ่ฝันอยากหัดอ่านหนังสือ)

1124
01:14:26,044 --> 01:14:28,130
(ตั้งแต่เธอเข้าเรียนและ...)

1125
01:14:28,213 --> 01:14:30,924
(ในตอนนั้น พยานเริ่มร้องไห้อีกครั้ง)

1126
01:14:31,008 --> 01:14:32,885
ฉันให้การในฐานะพยาน

1127
01:14:32,968 --> 01:14:34,970
ฉันพูดอยู่หลายชั่วโมง

1128
01:14:35,804 --> 01:14:37,264
เล่าสิ่งที่ฉันจำได้

1129
01:14:37,347 --> 01:14:41,602
เล่าเรื่องความอบอุ่น ความรู้สึกทุกอย่าง...

1130
01:14:45,314 --> 01:14:47,774
หลังให้การเสร็จ ผู้พิพากษามีหน้าที่สอบถามว่า

1131
01:14:47,858 --> 01:14:50,611
ทุกฝ่ายยินยอมให้ปล่อยตัวพยานกลับหรือไม่

1132
01:14:50,694 --> 01:14:53,489
พยานอาจอยู่ต่อในศาลก็ได้โดยถูกแยกเดี่ยว

1133
01:14:53,572 --> 01:14:57,534
แต่ไม่สามารถกลับบ้านได้ถ้าทุกฝ่ายไม่ยินยอม

1134
01:14:57,618 --> 01:15:00,370
เมื่อผู้พิพากษาถามว่า
"ปล่อยให้เธอกลับได้หรือไม่"

1135
01:15:00,454 --> 01:15:01,705
ผมตกลง

1136
01:15:01,788 --> 01:15:03,290
ฝ่ายจำเลยไม่ยินยอม

1137
01:15:03,373 --> 01:15:07,294
การเผชิญหน้าเกิดขึ้นเพื่อหักล้างประเด็นต่างๆ

1138
01:15:07,377 --> 01:15:10,672
ของผู้ถูกกล่าวหาและแม่เด็ก

1139
01:15:10,756 --> 01:15:12,716
ผมสนใจที่จะทำคดีนี้มากครับ

1140
01:15:12,799 --> 01:15:16,345
ผมทำไปเพื่อความปลอดภัย

1141
01:15:16,428 --> 01:15:19,473
ผมไม่ได้อยากให้แม่เด็กดูการพิจารณาคดีหรอก

1142
01:15:19,556 --> 01:15:23,352
ซึ่งผมก็โดนวิจารณ์หนักมาก
ในตอนนั้นเพราะทำแบบนั้น

1143
01:15:23,435 --> 01:15:27,231
ฉันเตรียมตัวมาแล้วเพื่ออยู่ใน
สถานการณ์นั้น ในการพิจารณาคดี

1144
01:15:27,314 --> 01:15:30,442
ฉันเตรียมใจมาเผชิญหน้ากับปัญหาพวกนั้นอีกครั้ง

1145
01:15:31,026 --> 01:15:33,695
แต่ฉันไม่ได้เตรียมใจที่จะถูกแยกเดี่ยว

1146
01:15:33,779 --> 01:15:38,408
ผู้พิพากษาเมาริซิโอ้ ฟอสเซนยืนยัน
ว่าแม่ของอิซาเบลล่าต้องอยู่ด้วย

1147
01:15:38,492 --> 01:15:40,786
จนกว่าจะเบิกความพยานสุดท้ายเสร็จสิ้น

1148
01:15:40,869 --> 01:15:44,790
การที่ฝ่ายจำเลยขอให้แม่เด็ก
ถูกแยกเดี่ยว น่าเห็นใจครับ

1149
01:15:44,873 --> 01:15:46,959
เธอต้องอยู่ที่นั่นหลายวัน

1150
01:15:47,042 --> 01:15:48,961
พยานต้องถูกแยกตัวอยู่คนเดียว

1151
01:15:49,044 --> 01:15:51,213
เธออยู่ในสภาพที่จิตใจถูกกระทบกระเทือนอยู่แล้ว

1152
01:15:51,296 --> 01:15:53,131
มันจึงเป็นสถานการณ์ที่เปราะบางมาก

1153
01:15:53,215 --> 01:15:55,217
พวกเขาฆ่าหลานสาวของฉัน

1154
01:15:55,300 --> 01:15:59,346
พวกเขาฆ่าเธออยู่ทุกวัน
และตอนนี้พวกเขาอยากฆ่าลูกสาวฉัน

1155
01:15:59,429 --> 01:16:01,723
เธอต้องการกำลังใจจากครอบครัว

1156
01:16:01,807 --> 01:16:05,894
เธอต้องการแค่นั้นเองอย่างน้อย
ในตอนนี้ กำลังใจจากครอบครัว

1157
01:16:05,978 --> 01:16:07,521
เราอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอ

1158
01:16:07,604 --> 01:16:12,943
แต่พวกเขากลับไม่ยอมให้เธอ
มีสิทธิ์ทุกข์ทรมานใจ มีสิทธิ์กรีดร้อง

1159
01:16:16,947 --> 01:16:20,075
พวกเขาอยากให้เธออยู่ห่าง
จากคณะลูกขุนให้มากที่สุด

1160
01:16:20,158 --> 01:16:25,205
เธอทรมานมากที่ต้องอยู่คนเดียวในห้องนั้น

1161
01:16:25,289 --> 01:16:28,959
ไม่มีฉัน ไม่มีพ่อของเธอ

1162
01:16:29,042 --> 01:16:33,672
เธอไม่มีใครคอยปลอบใจ

1163
01:16:33,755 --> 01:16:35,048
เป็นกำลังใจให้เธอ

1164
01:16:35,132 --> 01:16:38,594
แม้แต่คนที่เอาอาหารไปให้เธอ

1165
01:16:38,677 --> 01:16:40,012
ก็คุยกับเธอไม่ได้

1166
01:16:42,973 --> 01:16:44,933
พยานถูกแยกให้ห่างจากคณะลูกขุน

1167
01:16:45,017 --> 01:16:48,061
เธอออกจากศาลไม่ได้ ไปพักที่โรงแรมไม่ได้

1168
01:16:48,145 --> 01:16:49,479
ทุกอย่างเกิดขึ้นในนั้น

1169
01:16:49,563 --> 01:16:53,567
เราจะก้าวออกจากห้อง
พิจารณาคดีไปที่โถงทางเดิน

1170
01:16:53,650 --> 01:16:58,071
และอีกฟากของโถงทางเดินจะมีห้องนึง

1171
01:16:58,155 --> 01:17:01,366
ซึ่งถูกปรับใช้เป็นหอพัก

1172
01:17:01,450 --> 01:17:04,536
เธอต้องค้างคืนในศาลนั้นไปอีกหลายคืนเช่นกัน

1173
01:17:04,620 --> 01:17:09,249
และห้องของเธอก็อยู่ติดกับห้องของเรา

1174
01:17:09,791 --> 01:17:11,168
ผมไม่เคยเจอเธอ

1175
01:17:11,251 --> 01:17:14,630
แต่เราได้ยินเธอร้องไห้หลายครั้ง

1176
01:17:14,713 --> 01:17:18,592
เธอเสียใจมากเพราะเรื่องของลูกสาว

1177
01:17:18,675 --> 01:17:20,886
ช่วงเวลานั้นยังติดอยู่ในใจผมอยู่เลย

1178
01:17:24,473 --> 01:17:27,726
ฉันเลยต้องอยู่ที่นั่นสี่วัน

1179
01:17:27,809 --> 01:17:29,603
อยู่ในห้องนึงคนเดียว

1180
01:17:29,686 --> 01:17:32,606
ฉันทนอยู่แบบนั้นไม่ไหวอีกแล้ว

1181
01:17:32,689 --> 01:17:34,983
นี่คือการพิจารณาคดีเกี่ยวกับลูกสาวฉันนะ

1182
01:17:35,067 --> 01:17:38,779
มันคือการคลี่คลายปมในชีวิตของฉัน

1183
01:17:38,862 --> 01:17:40,238
ฉันทนเฝ้าดูไม่ไหวด้วยซ้ำ

1184
01:17:45,077 --> 01:17:48,955
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เขาก็ยอมแพ้
ด้วยเหตุผลบางอย่าง

1185
01:17:49,039 --> 01:17:52,000
และยอมให้อนา คาโรลิน่าถูกปล่อยตัว

1186
01:17:52,084 --> 01:17:54,252
เธอไม่ได้ดูการพิจารณาคดีด้วยซ้ำ

1187
01:17:54,336 --> 01:17:57,506
เธออยู่ในสภาพบอบช้ำ
ทางจิตใจมากจนตัดสินใจกลับบ้าน

1188
01:17:58,256 --> 01:18:01,468
ฉันมาถึงจุดที่อยู่ที่นั่นไม่ได้อีกแล้ว

1189
01:18:01,551 --> 01:18:04,763
ทรมานมาก

1190
01:18:05,597 --> 01:18:08,558
การที่ไม่ได้คุยกับใคร

1191
01:18:08,642 --> 01:18:12,229
มีเรื่องเกิดขึ้นข้างนอกนี้
และฉันไม่สามารถรู้อะไรด้วยเลย

1192
01:18:12,312 --> 01:18:14,523
ฉันพบใครไม่ได้ คุยกับใครก็ไม่ได้

1193
01:18:14,606 --> 01:18:18,026
เขาปล่อยให้ฉันติดอยู่ในนั้น
ในช่วงเวลาที่ฉันต้องการคนอยู่ข้างๆ มากที่สุด

1194
01:18:19,236 --> 01:18:22,155
แม่คนนี้ไม่สามารถเฝ้าดู

1195
01:18:22,239 --> 01:18:25,409
การพิจารณาคดีเอาผิด
ฆาตกรที่ฆ่าลูกสาวของเธอได้

1196
01:18:25,492 --> 01:18:26,827
มันแย่มาก

1197
01:18:26,910 --> 01:18:31,707
เธอถูกกันไม่ให้มีส่วนร่วม

1198
01:18:31,790 --> 01:18:34,668
ในสิ่งที่อาจช่วยเยียวยาเธอได้

1199
01:18:34,751 --> 01:18:36,461
และทำให้เธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

1200
01:18:43,927 --> 01:18:47,222
ถ้าผมเป็นทนายของคู่สามีภรรยานาร์โดนี

1201
01:18:47,305 --> 01:18:50,475
ผมคงพยายามหักล้างหลักฐานแต่ละชิ้น

1202
01:18:50,559 --> 01:18:53,186
ผมคงพยายามพิสูจน์ว่าหลักฐานทุกชิ้นเป็นโมฆะ

1203
01:18:53,270 --> 01:18:56,523
ด้วยการวิเคราะห์หลักฐานแต่ละชิ้นแยกต่างหาก

1204
01:18:56,606 --> 01:18:58,984
พอดวาลเป็นทนายที่เก่งมาก

1205
01:18:59,067 --> 01:19:01,737
ผมนับถือเขาอย่างมาก

1206
01:19:01,820 --> 01:19:05,157
แต่การว่าความให้จำเลย
ในครั้งนี้ไม่ใช่ผลงานที่ดีที่สุดของเขา

1207
01:19:05,240 --> 01:19:07,492
ยังไงซะมันก็เป็นงานที่ยากลำบาก

1208
01:19:07,576 --> 01:19:11,121
พวกเขาถูกตัดสินโทษไปแล้วน่ะ

1209
01:19:11,204 --> 01:19:15,041
ผมคิดว่าฝ่ายจำเลยทำได้ไม่ดีนัก
ในการจัดการรายละเอียดบางอย่าง

1210
01:19:15,125 --> 01:19:17,669
เกี่ยวกับรายงานของทีมพิสูจน์หลักฐาน

1211
01:19:17,753 --> 01:19:20,172
ฝ่ายจำเลยถูกขัดขวางเหรอ ทำไมล่ะ

1212
01:19:20,255 --> 01:19:25,635
ฟังนะ ผมไม่สามารถและจะไม่ขอ
ยืนยันว่าฝ่ายจำเลยถูกขัดขวาง

1213
01:19:25,719 --> 01:19:30,891
แต่สิ่งที่ผมบอกได้คือ ตั้งแต่เราเข้ามาในสถานที่นี้

1214
01:19:30,974 --> 01:19:33,226
เราเจอความท้าทายมากมาย

1215
01:19:35,520 --> 01:19:39,608
ผมได้ยินเรื่องคดีนาร์โดนีตั้งแต่ต้น

1216
01:19:39,691 --> 01:19:42,903
เพราะทนายของทั้งคู่มาหาผม

1217
01:19:42,986 --> 01:19:44,738
และขอให้ผมเข้าร่วมทีม

1218
01:19:44,821 --> 01:19:46,406
แต่ผมบอกพ่อของอเล็กซานเดรว่า

1219
01:19:46,490 --> 01:19:51,119
"ฟังนะ เก็บเงินไว้เถอะ เพราะลูกคุณมีความผิด

1220
01:19:51,787 --> 01:19:53,497
เขาจะถูกตัดสินว่ามีความผิด"

1221
01:19:55,123 --> 01:19:59,961
ถึงแม้ผมไม่เห็นด้วยกับหลายอย่างที่อยู่ในรายงาน

1222
01:20:00,879 --> 01:20:02,964
(รายงาน: คดีฆาตกรรม)

1223
01:20:03,048 --> 01:20:04,508
(เหยื่อ: อิซาเบลล่า นาร์โดนี)

1224
01:20:04,591 --> 01:20:05,717
(ผู้นำส่ง: เรนาต้า ปอนเตส)

1225
01:20:05,801 --> 01:20:08,637
ตำรวจ ตำรวจพิสูจน์หลักฐาน
กระทรวงความมั่นคงสาธารณะ

1226
01:20:08,720 --> 01:20:11,890
ไม่มีใครมีหลักฐานแน่ชัด

1227
01:20:11,973 --> 01:20:14,810
หลักฐานที่ไม่มีใครหักล้างได้น่ะ

1228
01:20:14,893 --> 01:20:15,977
แล้วพวกเขาทำยังไงล่ะ

1229
01:20:17,103 --> 01:20:19,105
(กระทรวงความมั่นคงสาธารณะ)

1230
01:20:21,983 --> 01:20:24,736
วิดีโอภาพสามมิติ

1231
01:20:24,820 --> 01:20:28,907
ซึ่งพวกเขาใช้แสดงภาพว่า
อาชญากรรมน่าจะเกิดขึ้นยังไง

1232
01:20:30,033 --> 01:20:33,578
พวกเขาพยายามอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น

1233
01:20:33,662 --> 01:20:36,081
นั่นคือหลักฐานที่หักล้างไม่ได้ของพวกเขา

1234
01:20:36,164 --> 01:20:38,708
แต่ลึกๆ แล้ว มันว่างเปล่า

1235
01:20:38,792 --> 01:20:40,627
มันเป็นวิดีโอที่คนสร้างขึ้นมา

1236
01:20:42,128 --> 01:20:44,214
(สถานที่พบเหยื่อ)

1237
01:20:44,297 --> 01:20:47,926
วิดีโอนั้นนำเสนอสิ่งที่เกิดขึ้น
ตามความคิดของหลายคนประกอบกัน

1238
01:20:49,010 --> 01:20:51,304
แต่การพิจารณาคดีต้องการมากกว่านั้น

1239
01:20:51,388 --> 01:20:52,889
ภาพแอนิเมชันเป็นฝีมือคน

1240
01:20:52,973 --> 01:20:57,519
สร้างขึ้นจากหลักฐานที่พบในที่เกิดเหตุ

1241
01:20:57,602 --> 01:21:00,230
และการจำลองเหตุการณ์
ซึ่งพวกเขาไม่ยอมให้ความร่วมมือ

1242
01:21:00,313 --> 01:21:04,192
เรามีข้อเท็จจริงเพียงพอที่จะสร้างไทม์ไลน์

1243
01:21:04,276 --> 01:21:06,987
มันคือความจริงไหมเหรอ
มันคือความจริงของฝ่ายพิสูจน์หลักฐาน

1244
01:21:07,070 --> 01:21:12,158
พวกเขารวบรวมข้อเท็จจริง
เขียนรายงานและจำลองอาชญากรรม

1245
01:21:12,242 --> 01:21:15,662
โดยอิงจากความเข้าใจของพวกเขา
ว่าอะไรคือที่มาของร่องรอยเหล่านั้น

1246
01:21:19,583 --> 01:21:25,213
มันเหมือนรอยโรคที่ผม
เห็นมาเยอะในรายงานของตำรวจ

1247
01:21:25,297 --> 01:21:27,299
ผมเรียกมันว่าโรคเชอร์ล็อก

1248
01:21:28,091 --> 01:21:31,219
พวกมืออาชีพคิดว่าทุกอย่างต้องอธิบายได้

1249
01:21:31,761 --> 01:21:36,892
ถ้าผมจำไม่ผิด พวกเขาพบ
คราบเลือดหรือหยดเลือดสิบสามแห่ง

1250
01:21:36,975 --> 01:21:41,771
พวกเขาเลยสร้างภาพจำลองเรื่องขึ้นมา
"เธอเดินจากที่นี่ไปที่นั่น

1251
01:21:41,855 --> 01:21:44,524
แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปที่ห้องนอนของน้องๆ"

1252
01:21:44,608 --> 01:21:50,155
ฝ่ายอัยการจำเป็นต้องมี
คำบอกเล่าอย่างละเอียดเพื่อใช้พิจารณาคดี

1253
01:21:50,238 --> 01:21:54,659
เหมือนหนังสั้นเรื่องนึง มีโครงสร้าง มีการพัฒนา

1254
01:21:54,743 --> 01:21:57,913
ที่ชักนำให้ลูกขุนเชื่อว่าฝ่ายอัยการรู้ทุกอย่าง

1255
01:21:57,996 --> 01:22:00,415
แต่มันไม่จริงในคดีของอิซาเบลล่า

1256
01:22:00,999 --> 01:22:02,208
เราไม่ได้รู้ทุกเรื่อง

1257
01:22:06,922 --> 01:22:09,549
ที่ประตูห้องนอนของเหยื่อ

1258
01:22:09,633 --> 01:22:13,136
มีคราบเลือดเป็นรูปมือเด็ก

1259
01:22:13,219 --> 01:22:15,138
ทนายหลายคนเคยถามว่า

1260
01:22:15,221 --> 01:22:20,143
"ทำไมในวิดีโอของคุณเราไม่เห็นเด็กแตะประตูุ"

1261
01:22:20,226 --> 01:22:24,940
ทีมพิสูจน์หลักฐานก็ตอบว่า
"มันไม่ลงตัวกับไทม์ไลน์ของเรา"

1262
01:22:25,023 --> 01:22:26,775
ผมเลยถามว่า

1263
01:22:26,858 --> 01:22:30,570
"ข้อเท็จจริงไหนอีกบ้าง
ที่ผู้เชี่ยวชาญในที่เกิดเหตุค้นพบ

1264
01:22:30,654 --> 01:22:34,199
แต่ไม่ลงตัวกับ 'ไทม์ไลน์' ในวิดีโอนี้"

1265
01:22:38,995 --> 01:22:41,915
ข้อเท็จจริงบางอย่างไม่ถูกต้องหรือเปล่า

1266
01:22:41,998 --> 01:22:43,083
แน่นอน

1267
01:22:43,166 --> 01:22:47,629
ยกตัวอย่างเช่น ตอนที่คาดว่าเธอ
ฟาดหน้าผากอิซาเบลล่าอย่างแรง

1268
01:22:47,712 --> 01:22:49,589
โดยตั้งใจ

1269
01:22:49,673 --> 01:22:51,132
นั่นไม่ใช่แผลจากการฟาด

1270
01:22:51,216 --> 01:22:53,802
อิซาเบลล่าอยู่ตรงนี้

1271
01:22:53,885 --> 01:22:58,098
เธอมีแผลบนหน้าผากตามที่เห็นในรูป

1272
01:22:58,181 --> 01:23:01,434
แผลนี้มีเลือดออกในรถ

1273
01:23:01,518 --> 01:23:04,604
พวกเขาใช้น้ำยารีเอเจนต์ทดสอบในรถ
และพบว่าตรงกับเลือดของเธอ

1274
01:23:05,689 --> 01:23:08,316
น้ำยารีเอเจนต์ทำให้เรา

1275
01:23:08,400 --> 01:23:13,154
เห็นคราบเลือด
แม้จะมีการเช็ดทำความสะอาดไปแล้ว

1276
01:23:13,238 --> 01:23:15,991
ฉันใช้น้ำยารีเอเจนต์ก็มองเห็นคราบเลือด

1277
01:23:16,074 --> 01:23:19,452
ฉันจินตนาการว่าอาจมีคราบอื่นๆ อยู่ด้วย

1278
01:23:19,536 --> 01:23:21,246
และก็มีจริงๆ

1279
01:23:21,329 --> 01:23:23,540
ฉันยืนยันได้ด้วยว่ามันเป็นเลือดคน

1280
01:23:26,960 --> 01:23:32,298
พวกเขาอ้างว่ามีการทำร้ายร่างกาย
และเริ่มทำการตรวจสอบรถเพื่อหาคราบเลือด

1281
01:23:32,382 --> 01:23:34,300
ผลปรากฏว่า

1282
01:23:34,384 --> 01:23:38,680
เลือดที่พบในรถไม่สามารถ
ยืนยันได้ว่าเป็นเลือดของอิซาเบลล่า

1283
01:23:38,763 --> 01:23:40,432
พวกเขาจึงตรวจดีเอ็นเอ

1284
01:23:41,016 --> 01:23:42,350
ซึ่งก็ไม่ได้ข้อสรุป

1285
01:23:42,434 --> 01:23:46,062
แต่มันบ่งชี้ว่าเป็นเลือดของเพศชาย

1286
01:23:46,896 --> 01:23:48,773
แล้วคราบเลือดนี้บอกอะไรบ้าง

1287
01:23:49,357 --> 01:23:51,026
บอกว่าเธอถูกทำร้ายเหรอ เปล่า

1288
01:23:51,109 --> 01:23:52,444
มันไม่ใช่เลือดของเธอ

1289
01:23:53,236 --> 01:23:57,240
เราพิสูจน์ไม่ได้ว่าเป็นเลือดของอิซาเบลล่า

1290
01:23:57,323 --> 01:24:03,204
เพราะมันปนกับข้อมูลทาง
พันธุกรรมของสมาชิกรายอื่นในครอบครัว

1291
01:24:03,288 --> 01:24:04,497
เด็กชายคนนึง

1292
01:24:04,581 --> 01:24:06,207
มันผสมกับเลือดของเขา

1293
01:24:06,291 --> 01:24:11,588
ดูจากตำแหน่งที่อยู่บนคาร์ซีท
น่าจะเป็นเลือดของทารก

1294
01:24:16,885 --> 01:24:19,262
พวกเขาพยายามโยงทุกอย่างเข้าด้วยกันน่ะ

1295
01:24:19,345 --> 01:24:22,599
"เขาใช้ผ้าอ้อมพันรอบหัวเธอ"

1296
01:24:23,641 --> 01:24:25,101
หลักฐานอยู่ไหน

1297
01:24:25,185 --> 01:24:27,604
"เราเจอผ้าอ้อมเปื้อนเลือด"

1298
01:24:27,687 --> 01:24:29,439
"คุณตรวจดีเอ็นเอแล้วเหรอ" "เปล่า"

1299
01:24:29,522 --> 01:24:30,774
มันจึงพิสูจน์ไม่ได้

1300
01:24:30,857 --> 01:24:36,780
(ต่อมา อันนา จาโตบาบีบคอเหยื่อ)

1301
01:24:38,907 --> 01:24:42,702
แล้วก็มาถึงการบีบคอ
แผลที่คอของเหยื่อเป็นของจริง

1302
01:24:42,786 --> 01:24:48,041
ฝ่ายชันสูตรศพเจอรอยเล็บ

1303
01:24:48,124 --> 01:24:51,336
(รอยโรคของภาวะ
ขาดอากาศที่เกิดจากการบีบรัด)

1304
01:24:51,419 --> 01:24:55,298
พวกเขาพิสูจน์ไม่ได้ว่าเธอเป็นคนบีบคอเด็ก

1305
01:24:55,381 --> 01:24:58,384
เราสังเกตเห็นลักษณะของการขาดอากาศชัดเจน

1306
01:24:58,968 --> 01:25:05,433
แต่ในกรณีนี้ ยากที่สุดที่จะ

1307
01:25:05,517 --> 01:25:09,521
บอกได้ว่าเป็นฝีมือใคร

1308
01:25:09,604 --> 01:25:11,898
ที่ทำให้เกิดร่องรอยเหล่านั้น

1309
01:25:14,901 --> 01:25:18,238
ถ้าคุณตั้งใจจะลงโทษสองคนนี้

1310
01:25:18,321 --> 01:25:20,115
ที่ทำให้เด็กเสียชีวิต

1311
01:25:20,198 --> 01:25:24,744
คุณต้องชี้ให้เห็นได้ว่าแต่ละคนทำอะไร

1312
01:25:24,828 --> 01:25:26,913
ใครเป็นคนโยนเธอ ใครฆ่าเธอ ใครตีเธอ

1313
01:25:26,996 --> 01:25:28,248
ใครทำอะไร

1314
01:25:28,331 --> 01:25:30,333
อะไรบ้างที่พิสูจน์ได้ว่าใครทำอะไร

1315
01:25:30,834 --> 01:25:32,085
ไม่มีเลย

1316
01:25:36,422 --> 01:25:40,176
มันชวนเชื่อมาก เรื่องแนวเดิมๆ ที่ว่า

1317
01:25:40,260 --> 01:25:42,929
เป็นฝีมือของแม่เลี้ยงใจร้าย

1318
01:25:43,012 --> 01:25:45,682
แล้วค่อยไปหาหลักฐานเอาผิดอเล็กซานเดร

1319
01:25:45,765 --> 01:25:52,147
เหมือนทุกอย่างเกี่ยวกับเด็กคนนี้
คล้ายกับหนังสยองขวัญสักเรื่อง

1320
01:25:52,230 --> 01:25:53,773
ผมเคยถามเจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐาน

1321
01:25:54,440 --> 01:25:59,696
"ทำไมในวิดีโอถึงแสดงภาพแม่เลี้ยง

1322
01:26:00,530 --> 01:26:03,616
บีบคอเหยื่อจนขาดอากาศหายใจ

1323
01:26:03,700 --> 01:26:06,327
ถ้าหมอบอกว่าไม่สามารถยืนยันได้ล่ะ"

1324
01:26:06,411 --> 01:26:09,164
มันเป็นข้อสังเกต แค่นั้นเอง

1325
01:26:09,247 --> 01:26:13,251
อเล็กซานเดร นาร์โดนี
กัดเล็บของเขาไปจนถึงฐานเล็บ

1326
01:26:13,334 --> 01:26:16,796
ในทางกลับกัน อันนา มีเล็บยาวปกติ

1327
01:26:16,880 --> 01:26:20,675
ที่สามารถทิ้งรอยพวกนั้นไว้ได้

1328
01:26:24,804 --> 01:26:29,184
แน่นอนว่าบางคนตั้งคำถามกับเรื่องนี้
พวกเขาอยากชี้ให้เห็นทุกความผิดพลาด

1329
01:26:29,267 --> 01:26:33,855
แต่ทุกการสืบสวนในโลกนี้มีข้อบกพร่อง

1330
01:26:33,938 --> 01:26:35,899
แล้วผมก็พูดกับคณะลูกขุนว่า

1331
01:26:35,982 --> 01:26:39,777
"รายงานนี้จัดทำขึ้นโดย
สถาบันนิติเวชวิทยาของเซาเปาลู

1332
01:26:39,861 --> 01:26:43,615
หนึ่งในสถาบันที่มีเกียรติที่สุด
ในประเทศ และโรงเรียนแพทย์

1333
01:26:43,698 --> 01:26:45,283
แต่คุณพอดวาล

1334
01:26:45,366 --> 01:26:47,827
ที่ไม่เคยเรียนแพทย์

1335
01:26:47,911 --> 01:26:51,497
ไม่มีใครในทีมของเขาเข้าใจนิติเวชวิทยา

1336
01:26:51,581 --> 01:26:53,208
แต่พวกเขาบอกว่านี่คือคำโกหก

1337
01:26:53,291 --> 01:26:55,460
คุณจะเชื่อใครล่ะทีนี้"

1338
01:27:04,761 --> 01:27:08,514
พ่อแม่บางคนคิดว่าการตีลูกเป็นเรื่องธรรมดา

1339
01:27:08,598 --> 01:27:12,518
สมมติว่ามีพ่อหรือแม่ตีลูก แล้วเด็กล้ม

1340
01:27:12,602 --> 01:27:14,812
หัวฟาดของมีคมหรือมุมไหนสักแห่งแล้วตาย

1341
01:27:14,896 --> 01:27:17,315
จากสมมติฐานนี้

1342
01:27:17,398 --> 01:27:20,526
สมมติว่าพ่อเด็กคิดว่า

1343
01:27:20,610 --> 01:27:22,946
"ให้ตายสิ ตอนนี้ฉันจะทำยังไงดี"

1344
01:27:23,488 --> 01:27:25,573
แล้วเขาก็พยายามแกล้งทำว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

1345
01:27:32,705 --> 01:27:36,042
จู่ๆ สมองเขาก็หยุดทำงาน

1346
01:27:36,125 --> 01:27:38,211
เขาไม่สามารถคิดวิเคราะห์อย่างมีเหตุผล

1347
01:27:38,294 --> 01:27:40,546
ไม่สามารถคิดถึงผลที่ตามมา

1348
01:27:40,630 --> 01:27:43,967
เขาเลยทำตามสัญชาตญาณ ที่ก้าวร้าว

1349
01:27:51,391 --> 01:27:53,643
มันมีศัพท์ภาษาฝรั่งเศสเรียกสิ่งนี้

1350
01:27:53,726 --> 01:27:55,061
ฟอลิอาตู

1351
01:27:55,603 --> 01:27:58,815
โรคประสาทหลอนร่วม

1352
01:27:58,898 --> 01:28:03,611
มันเป็นลักษณะที่พบได้กับ
คู่นาร์โดนีและสามีภรรยาคู่อื่นๆ

1353
01:28:03,695 --> 01:28:07,615
พวกเขาไม่ใช่ฆาตกรโรคจิต
พวกเขาไม่ได้มีลักษณะนั้น

1354
01:28:07,699 --> 01:28:11,035
มนุษย์มีอะไรอื่นมากกว่าแค่
อาชญากรรมที่พวกเขาก่อ

1355
01:28:14,664 --> 01:28:16,666
ประเด็นคือ เราพิสูจน์ได้ว่า

1356
01:28:16,749 --> 01:28:19,961
ทั้งคู่มีส่วนกระทำผิดเท่ากัน

1357
01:28:20,044 --> 01:28:22,547
พวกเขารับผิดชอบการตายของเธอเท่ากัน

1358
01:28:22,630 --> 01:28:26,301
และไม่ว่าใครจะพลิกแพลงเรื่องนี้ยังไง

1359
01:28:26,384 --> 01:28:28,553
ก็ไม่สามารถลบล้างความจริงที่คู่นี้

1360
01:28:28,636 --> 01:28:31,139
อยู่ในสถานที่เกิดเหตุในเวลาที่เด็กร่วงลงมา

1361
01:28:31,222 --> 01:28:34,309
ไม่ว่าจะพิจารณายังไง

1362
01:28:34,392 --> 01:28:38,479
พวกเขาก็ไปอยู่ที่อื่นไม่ได้
ณ เวลาที่เด็กร่วงลงมา

1363
01:28:42,608 --> 01:28:47,280
การพิจารณาคดีมาถึงวันที่ห้าซึ่งเป็น
วันสุดท้ายโดยไม่มีกำหนดเวลาสิ้นสุด

1364
01:28:47,363 --> 01:28:50,950
หลังจากดูการต่อสู้คดีระหว่าง
ฝ่ายจำเลยและอัยการ

1365
01:28:51,034 --> 01:28:55,371
คณะลูกขุนจะรวมตัวกันในห้องลับ
พร้อมผู้พิพากษา อัยการและทนาย

1366
01:28:55,455 --> 01:28:57,790
ฝูงชนที่รออยู่นอกศาล

1367
01:28:57,874 --> 01:29:03,004
และคาดว่าจะได้ฟัง
คำพิพากษาลงโทษผ่านเครื่องเสียง

1368
01:29:03,087 --> 01:29:04,922
คงไม่ยอมรับแน่หากศาลตัดสินว่าไม่ผิด

1369
01:29:05,006 --> 01:29:08,176
ผู้พิพากษา...

1370
01:29:09,135 --> 01:29:10,595
กล้ามาก

1371
01:29:11,095 --> 01:29:15,516
ที่วางลำโพงหลายตัวริมถนน

1372
01:29:17,060 --> 01:29:19,645
เพื่อจะอ่านคำพิพากษาออกเสียงดังๆ

1373
01:29:21,314 --> 01:29:27,362
ซึ่งไร้ความปราณี นี่พูดเบาที่สุดแล้วนะ
และเป็นปฏิปักษ์เปิดเผยกับสองคนนั้น

1374
01:29:27,445 --> 01:29:28,738
เขาเป็นผู้พิพากษานะ

1375
01:29:28,821 --> 01:29:32,367
เรากำลังรอฟังคำตัดสินของคณะลูกขุน

1376
01:29:32,450 --> 01:29:35,119
ที่จะประกาศผ่านเครื่องกระจายเสียง

1377
01:29:35,203 --> 01:29:38,581
เพื่อให้ประชาชนที่ยืนอยู่หน้าศาลตรงนี้

1378
01:29:38,664 --> 01:29:41,876
ได้ยินคำพิพากษาแบบเรียลไทม์

1379
01:29:41,959 --> 01:29:46,422
ขณะที่ผู้พิพากษาเมาริซิโอ้ ฟอสเซน
อ่านคำตัดสินในห้องพิจารณาคดี

1380
01:29:47,507 --> 01:29:51,803
สื่อจะอ่านคำตัดสินของผมแบบสดๆ
หรือนำเสนอในถ้อยคำของตัวเอง

1381
01:29:52,553 --> 01:29:56,349
แต่ละสำนักข่าวอาจนำเสนอ
สิ่งที่ผมพูดในรูปแบบต่างกัน

1382
01:29:56,432 --> 01:29:58,684
เรานำทุกอย่างมาพิจารณา

1383
01:29:58,768 --> 01:30:03,731
น่าทึ่งมากที่ประชาชนไม่ยอมกลับ

1384
01:30:03,815 --> 01:30:07,527
ทุกคนมีอารมณ์ร่วมกับเรื่องทั้งหมดนี้

1385
01:30:07,610 --> 01:30:10,655
ฉันกับคนทั้งบราซิลกำลังรอฟังคำตัดสิน

1386
01:30:10,738 --> 01:30:13,282
จากนั้น ช่วงเวลาท้ายๆ

1387
01:30:13,366 --> 01:30:14,826
ฉันอยู่กับสามี

1388
01:30:14,909 --> 01:30:19,205
ฉันจับแขนเขา เราจับมือกัน

1389
01:30:19,288 --> 01:30:21,040
ระหว่างรอฟังคำตัดสิน

1390
01:30:21,124 --> 01:30:24,502
ความเงียบตอนนั้นมันสั่นประสาทมาก

1391
01:30:29,132 --> 01:30:33,886
เมื่อผู้พิพากษาฟอสเซน
ประกาศว่าพวกเขามีความผิด

1392
01:30:33,970 --> 01:30:36,848
ฉันไม่มั่นใจว่าฉันทำมือสามีหักหรือเปล่า

1393
01:30:36,931 --> 01:30:39,350
ผมจึงตัดสินโทษพวกเขาดังนี้

1394
01:30:39,434 --> 01:30:41,060
อเล็กซานเดร อัลเวส นาร์โดนี

1395
01:30:41,144 --> 01:30:44,147
ถูกตัดสินจำคุก 31 ปี หนึ่งเดือน สิบวัน

1396
01:30:44,230 --> 01:30:47,442
โทษฐานฆาตกรรมบุคคลอายุต่ำกว่า 14 ปี

1397
01:30:47,525 --> 01:30:48,943
ด้วยสามข้อหาอุกฉกรรจ์

1398
01:30:49,026 --> 01:30:53,072
โดยเพิ่มโทษหนักขึ้น
จากความที่เหยื่อเป็นผู้สืบสันดาน

1399
01:30:53,156 --> 01:30:57,326
และเพิ่มโทษจำคุกแปดเดือน
โทษฐานทำลายหลักฐาน

1400
01:30:57,410 --> 01:31:00,746
คำพิพากษาจำเลยอันนา คาโรลิน่า
ทร็อตต้า เปโซโต จาโตบา

1401
01:31:00,830 --> 01:31:03,124
ต้องโทษจำคุก 26 ปี แปดเดือน

1402
01:31:03,207 --> 01:31:06,252
โทษฐานฆาตกรรมบุคคลอายุต่ำกว่า 14 ปี

1403
01:31:06,335 --> 01:31:07,753
ด้วยสามข้อหาอุกฉกรรจ์...

1404
01:31:07,837 --> 01:31:10,173
ฉันร้องไห้ แล้วก็ร้องไห้ ร้องไห้

1405
01:31:11,257 --> 01:31:13,259
เพราะนั่นคือ...

1406
01:31:14,385 --> 01:31:17,763
ความยุติธรรมที่ฉันเสาะหามานาน

1407
01:31:19,056 --> 01:31:20,433
คำตัดสินโทษของฆาตกร

1408
01:31:20,516 --> 01:31:23,978
ของผู้พิพากษาเมาริซิโอ้ ฟอสเซนที่ศาลซานตานา

1409
01:31:24,061 --> 01:31:26,230
นำมาซึ่งความโล่งใจและปลอบประโลมใจ

1410
01:31:26,314 --> 01:31:28,232
แก่ประชาชนที่โกรธแค้น

1411
01:31:28,316 --> 01:31:29,859
ผู้กระหายความยุติธรรม

1412
01:31:32,445 --> 01:31:34,906
ฉันดูการพิพากษาทางทีวี

1413
01:31:34,989 --> 01:31:37,408
พวกเขาถ่ายทอดสด

1414
01:31:39,452 --> 01:31:41,787
รู้สึกเหมือนเป็นวันแข่งฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย

1415
01:31:56,552 --> 01:31:59,555
อิซาเบลล่า

1416
01:32:01,849 --> 01:32:07,021
ไม่ มันไม่ใช่เวลาจะฉลอง

1417
01:32:07,104 --> 01:32:10,233
ผมแค่อยากทวงคืนความยุติธรรม และก็ได้แล้ว

1418
01:32:15,655 --> 01:32:18,157
การที่เขาได้รับโทษจำคุก 31 ปี

1419
01:32:18,241 --> 01:32:22,328
และเธอได้รับโทษจำคุก 26 ปี
ทำให้คนที่เฝ้าดูการพิจารณาคดีพอใจ

1420
01:32:22,411 --> 01:32:27,375
มันทำให้ชาวบราซิลอย่างเรา
มีความหวังและเชื่อมั่นในระบอบยุติธรรมของเรา

1421
01:32:27,458 --> 01:32:29,919
อย่างน้อยก็ทำเพื่อแม่เด็ก

1422
01:32:30,002 --> 01:32:32,630
ฉันชอบมาก จิตวิญญาณของฉันสงบแล้ว

1423
01:32:35,424 --> 01:32:39,512
ความยุติธรรม

1424
01:32:42,557 --> 01:32:44,559
ฆาตกร

1425
01:32:46,561 --> 01:32:51,315
ขณะที่ผู้คนกำลังกรีดร้องอยู่ข้างนอก

1426
01:32:51,399 --> 01:32:56,862
ในห้องพิจารณาคดีมีแต่
ความเงียบน่าเศร้าที่ชวนหูดับเลย

1427
01:32:58,155 --> 01:33:00,908
บรรยากาศหนักอึ้ง

1428
01:33:01,993 --> 01:33:05,329
หายใจลำบากนะ
เพราะใครในที่นี้คือผู้ชนะจริงๆ ล่ะ

1429
01:33:06,247 --> 01:33:09,292
ไม่มีใครฉลอง ไม่มีเลย

1430
01:33:09,375 --> 01:33:11,627
ไม่มีใครยิ้ม ในนี้ไม่มีเลย

1431
01:33:30,438 --> 01:33:32,982
พวกเขาถูกตัดสินโทษไปแล้วเมื่อสองปีก่อน

1432
01:33:33,065 --> 01:33:36,193
คุณเชื่อว่าการอุทธรณ์จะพลิกคำตัดสินได้ไหม

1433
01:33:36,277 --> 01:33:38,529
มันยากที่จะเชื่ออะไรทั้งนั้นในประเทศนี้

1434
01:33:38,613 --> 01:33:40,489
แต่ผมจะเชื่อต่อไป

1435
01:33:46,954 --> 01:33:50,124
เรามีคู่สามีภรรยาที่มีลูกสามคน

1436
01:33:50,207 --> 01:33:52,501
สองคนเป็นลูกแท้ๆ อีกคนเป็นลูกติดของสามี

1437
01:33:52,585 --> 01:33:54,629
พวกเขามีชีวิตที่สงบสุข

1438
01:33:54,712 --> 01:33:57,798
มีวิดีโอที่พวกเขา
เดินเล่นในสวนและอะไรทำนองนั้น

1439
01:33:57,882 --> 01:34:01,636
แล้ววันหนึ่ง พวกเขากลับบ้าน ขึ้นข้างบน

1440
01:34:01,719 --> 01:34:04,805
พวกเขาทะเลาะกัน ตีเด็กคนหนึ่ง

1441
01:34:04,889 --> 01:34:08,893
พวกเขาใช้กรรไกรตัดตาข่ายกันตกเป็นรู

1442
01:34:10,144 --> 01:34:12,313
แล้วก็โยนลูกสาวออกไปทางหน้าต่าง

1443
01:34:12,396 --> 01:34:17,234
ทุกคนเห็นว่าเรื่องนี้น่าเชื่อถือที่สุด

1444
01:34:17,318 --> 01:34:21,822
พวกเขาตัดสินจำคุกคู่นี้ โดยจำคุกเขา 30 กว่าปี

1445
01:34:21,906 --> 01:34:23,407
จำคุกเธอ 26 ปี

1446
01:34:23,491 --> 01:34:26,786
แต่พวกเขาไม่สามารถระบุได้ว่าใครทำอะไร

1447
01:34:26,869 --> 01:34:28,913
ผมจึงแน่ใจว่า

1448
01:34:28,996 --> 01:34:32,708
เรื่องที่เราได้ยินไม่ได้เกิดขึ้นจริง

1449
01:34:32,792 --> 01:34:34,710
ไม่ต้องสงสัยเลย

1450
01:34:37,838 --> 01:34:42,343
วันนี้ผมจะพูดอย่างนี้และคุณ
อาจเรียกผมออกมาพูดอีกในอีกไม่กี่ปี

1451
01:34:42,968 --> 01:34:48,099
นั่นเป็นการพิจารณาคดีครั้งแรก
และครั้งเดียวในคดีของอิซาเบลล่า นาร์โดนี

1452
01:34:48,182 --> 01:34:50,309
จะไม่มีการพิจารณาคดีครั้งที่สอง

1453
01:34:54,230 --> 01:35:00,778
(อเล็กซานเดร นาร์โดนีและอันนา
คาโรลิน่า จาโตบา อยู่ในคุกตั้งแต่ปี 2008)

1454
01:35:00,861 --> 01:35:05,866
(พวกเขาปฏิเสธข้อกล่าวหา)

1455
01:35:09,161 --> 01:35:11,497
ถ้าพวกเขายังโกหกจนถึงตอนนี้

1456
01:35:11,580 --> 01:35:15,251
เราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าสามีและภรรยาคู่นี้

1457
01:35:15,835 --> 01:35:18,254
มีข้อตกลงบางอย่างอะไรหรือเปล่า

1458
01:35:18,879 --> 01:35:20,881
ที่ทำให้พวกเขา

1459
01:35:20,965 --> 01:35:22,591
อดทนกับการถูกจับกุม

1460
01:35:22,675 --> 01:35:24,927
และรับผลกระทบที่ตามมาต่อทั้งครอบครัว

1461
01:35:25,428 --> 01:35:28,764
ในขณะที่ยังคงยืนยันว่าตนบริสุทธิ์

1462
01:35:36,689 --> 01:35:39,984
ผมคิดว่าผู้คนคาดหวังว่าในที่สุด

1463
01:35:40,067 --> 01:35:42,528
พ่อหรือแแม่เลี้ยง

1464
01:35:42,611 --> 01:35:46,782
จะสารภาพและเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

1465
01:35:46,866 --> 01:35:49,326
พวกเขาอยาก

1466
01:35:50,035 --> 01:35:52,121
ได้รับโทษน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้อยู่แล้ว

1467
01:35:52,204 --> 01:35:54,039
พวกเขายังหนุ่มสาว

1468
01:35:54,123 --> 01:35:57,001
พวกเขาจะยังได้ใช้ชีวิตเมื่อพ้นโทษ

1469
01:36:03,674 --> 01:36:05,009
ผู้ชายคนนั้นจะเหลืออะไร

1470
01:36:05,092 --> 01:36:09,054
พอเขาออกจากคุก เขาจะส่องกระจก
แล้วพูดว่า "ฉันเป็นฆาตกรเหรอ

1471
01:36:10,598 --> 01:36:12,057
ฉันฆ่าลูกสาวตัวเองเหรอ"

1472
01:36:12,141 --> 01:36:14,727
เขามองตาลูกชายได้เหรอโดยพูดว่า

1473
01:36:14,810 --> 01:36:16,729
"พ่อฆ่าพี่สาวของลูก"

1474
01:36:16,812 --> 01:36:19,774
วิธีที่สะเทือนใจน้อยที่สุดคงเป็นอย่างนี้

1475
01:36:19,857 --> 01:36:23,694
มองว่าตัวเองเป็นเหยื่อของ...

1476
01:36:24,195 --> 01:36:27,281
โศกนาฏกรรมครั้งใหญ่
ของความผิดพลาดในกระบวนการยุติธรรม

1477
01:36:27,364 --> 01:36:30,284
เหมือนคุณชดใช้สิ่งที่คุณไม่ได้ทำ

1478
01:36:30,367 --> 01:36:33,496
แล้วคุณก็ทำใจให้เข้มแข็งเพื่อก้าวไปข้างหน้า

1479
01:36:33,579 --> 01:36:37,249
โดยไม่มองย้อนกลับน่ะ

1480
01:36:37,333 --> 01:36:42,004
ถ้าความจริงพวกเขาทำผิดดังคำพิพากษา

1481
01:36:42,087 --> 01:36:45,049
มันก็เข้าใจได้ที่พวกเขาไม่ยอมสารภาพ

1482
01:36:45,758 --> 01:36:51,555
เพราะการสารภาพจะทำให้พวกเขา
สูญสิ้นความเห็นอกเห็นใจที่ยังพอได้อยู่บ้าง

1483
01:36:51,639 --> 01:36:55,309
สูญสิ้นข้อสงสัยน่ะว่าบางที
พวกเขาอาจเป็นเหยื่อของความอยุติธรรม

1484
01:36:58,938 --> 01:37:00,981
พวกเขาทั้งคู่รู้สึกผิด

1485
01:37:01,065 --> 01:37:03,067
แม้ว่าจะแสดงความรู้สึกผิดด้วยการเงียบ

1486
01:37:03,609 --> 01:37:07,863
เป็นไปได้ยากมากที่อาชญากรรมลักษณะนี้
จะเกิดขึ้นโดยไม่มีการสมรู้ร่วมคิด

1487
01:37:07,947 --> 01:37:11,700
เรื่องราวทั้งหมด
แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสมรู้ร่วมคิด

1488
01:37:14,703 --> 01:37:18,916
ไม่เคยเลยสักครั้ง ในประวัติศาสตร์
อาชญวิทยา ผมไม่เคยได้ยิน

1489
01:37:18,999 --> 01:37:24,964
ว่ามีคู่สามีภรรยาที่ถูกตัดสินว่า
มีความผิดและต้องโทษจำคุกนานกว่าสิบปี

1490
01:37:25,881 --> 01:37:29,635
นอกจากยืนกรานว่าตนบริสุทธิ์แล้ว

1491
01:37:29,718 --> 01:37:30,928
ยังไม่ทอดทิ้งกันด้วย

1492
01:37:31,011 --> 01:37:34,223
เห็นได้ชัดว่า ทั้งเขาและเธอ

1493
01:37:34,306 --> 01:37:37,977
มีโอกาสถูกปล่อยตัว

1494
01:37:38,060 --> 01:37:39,895
ถ้าพวกเขาชี้นิ้วเอาผิดอีกฝ่าย

1495
01:37:45,317 --> 01:37:46,777
เราเหลือแค่คำถามเดียว

1496
01:37:46,861 --> 01:37:53,450
หรือแม่เลี้ยงจะยอมชดใช้ในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ

1497
01:38:03,210 --> 01:38:07,756
ฉันบังเอิญเจอจาโตบา พ่อของอันนา

1498
01:38:07,840 --> 01:38:08,924
ที่ศาล

1499
01:38:09,008 --> 01:38:11,719
ฉันบังเอิญเจอเขาที่ห้องโถง ฉันเลยพูดว่า

1500
01:38:11,802 --> 01:38:14,597
"คุณจาโตบา บอกให้เธอสารภาพสิ

1501
01:38:15,514 --> 01:38:17,308
บอกให้เธอสารภาพ"

1502
01:38:17,391 --> 01:38:19,935
เขาบอกว่า "คุณโรซ่า ผมบอกเธอแล้ว

1503
01:38:20,019 --> 01:38:22,187
แต่พวกเขาไม่ยอมให้เธอทำ

1504
01:38:22,271 --> 01:38:24,023
พวกเขาไม่ยอมให้เธอทำ"

1505
01:38:24,106 --> 01:38:26,317
เขาบอกฉันอย่างนั้น ฉันได้ยินกับหู

1506
01:38:32,281 --> 01:38:35,993
การใช้เงินไปในทางมิชอบคือแง่มุมสำคัญในคดีนี้

1507
01:38:36,076 --> 01:38:40,998
มันไม่ใช่สิ่งที่คุณได้ยินบ่อยๆ แต่มันมีอยู่จริง

1508
01:38:41,081 --> 01:38:46,170
การตัดสินใจของผู้หญิงคนนี้ตกอยู่ใต้อำนาจเงิน

1509
01:38:46,253 --> 01:38:50,549
ซึ่งในสถานที่นั้นแม้แต่การซื้อผ้าอนามัยก็ต้องมีเงิน

1510
01:38:50,633 --> 01:38:55,429
ช่างเป็นการเหยียดหยามผู้หญิง
ทุกคนอย่างที่สุดที่ขาดอิสระในเรื่องแบบนี้

1511
01:38:56,430 --> 01:39:00,017
หากไม่มีความช่วยเหลือทางการเงิน

1512
01:39:00,100 --> 01:39:02,937
เธอคงไม่มีแม้แต่ค่าจ้างทนายส่วนตัว

1513
01:39:03,771 --> 01:39:07,066
ไม่มีเงินดูแลลูกๆ

1514
01:39:07,149 --> 01:39:10,486
การตัดสินใจที่จะรับผิดด้วยกัน
ในฐานะคู่รักเกี่ยวข้องกับหลายปัจจัย

1515
01:39:11,153 --> 01:39:13,739
ไม่มีใครไร้เดียงสาพอที่จะคิดว่าผ่านไป 14 ปี

1516
01:39:13,822 --> 01:39:16,909
พวกเขายังอยู่ในเทพนิยายโรแมนติกหรอก

1517
01:39:17,493 --> 01:39:21,413
(มิถุนายน ปี 2023 อันนา
คาโรลิน่า จาโตบาได้รับทันฑ์บนและถูกปล่อยตัว)

1518
01:39:21,497 --> 01:39:24,416
(เพื่อรับโทษที่เหลือ
ด้วยการกักบริเวณนอกเรือนจำ)

1519
01:39:24,500 --> 01:39:27,878
(ตั้งแต่ปี 2019 อเล็กซานเดร
ยังคงต้องขังแต่ได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวบ้าง)

1520
01:39:27,962 --> 01:39:30,297
(โดยอยู่ในการควบคุม
ของเจ้าหน้าที่อย่างเข้มงวด)

1521
01:39:35,803 --> 01:39:38,097
หลังจากที่...

1522
01:39:39,098 --> 01:39:42,309
อิซาเบลล่าเสียชีวิต หลังจากการพิจารณาคดี

1523
01:39:43,227 --> 01:39:45,896
ฉันอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่มากๆ

1524
01:39:47,773 --> 01:39:52,695
ขอบคุณพระเจ้าที่มอบโอกาส
ให้ฉันพบสามีคนปัจจุบัน

1525
01:39:52,778 --> 01:39:54,405
เขาเป็นคนดีมาก

1526
01:39:55,489 --> 01:39:57,950
เขารับเรื่องราวของฉันได้

1527
01:39:59,493 --> 01:40:02,371
เขาคบกับฉัน

1528
01:40:02,997 --> 01:40:04,415
โดยที่รู้มันคงไม่ง่าย

1529
01:40:04,999 --> 01:40:07,710
ฉันก็เลยสร้างชีวิตฉันขึ้นใหม่อีกครั้งกับเขา

1530
01:40:08,544 --> 01:40:10,170
เมื่อมีเขา

1531
01:40:12,339 --> 01:40:14,925
ฉันก็มีความสุขที่ได้เป็นแม่คนอีกครั้ง

1532
01:40:16,010 --> 01:40:18,554
มันคือความฝันของฉัน

1533
01:40:23,642 --> 01:40:26,770
ฉันอยากเป็นแม่คนอีกครั้ง

1534
01:40:26,854 --> 01:40:30,649
เป็นเป้าหมายนึงที่ฉันทำสำเร็จ

1535
01:40:34,278 --> 01:40:38,365
เป็นการตั้งท้องที่ท้าทายสภาพจิตใจจริงๆ

1536
01:40:39,199 --> 01:40:41,618
ทันทีที่ฉันท้อง

1537
01:40:41,702 --> 01:40:44,371
ทุกอย่างก็เริ่มกลับมา

1538
01:40:47,791 --> 01:40:51,211
พอท้องมาเรีย เฟอร์นันดาก็ง่ายขึ้น

1539
01:40:51,295 --> 01:40:54,048
หลังจากที่คลอดมิเกล

1540
01:40:57,426 --> 01:40:58,969
ทุกวันนี้ ฉันไม่ใช่

1541
01:41:00,054 --> 01:41:02,097
แม่ประเภทที่

1542
01:41:02,181 --> 01:41:05,059
ปกป้องลูกจนเกินไป

1543
01:41:05,142 --> 01:41:07,978
ฉันจะไม่ยัดเยียดภาระ

1544
01:41:08,854 --> 01:41:11,106
ที่ฉันเคยทุกข์ทรมาน

1545
01:41:12,149 --> 01:41:15,569
ไปให้ลูกๆ แบกรับ

1546
01:41:18,155 --> 01:41:22,242
นานทีเดียวที่ฉันจะเข้านอน

1547
01:41:23,285 --> 01:41:27,164
และเอาแต่คิดว่า "แม่อยาก

1548
01:41:27,247 --> 01:41:31,543
พบลูกได้อีกครั้ง ในโลกนี้หรือที่ไหนก็ได้"

1549
01:41:31,627 --> 01:41:33,420
(อิซาเบลล่า)

1550
01:41:33,504 --> 01:41:36,173
"แม่เคยสัญญาบางอย่างกับลูกไว้ แม่ทำได้แล้ว

1551
01:41:36,256 --> 01:41:39,426
ตอนนี้ถึงเวลาเริ่มต้นใหม่"

1552
01:41:48,102 --> 01:41:54,024
(ครอบครัวนาร์โดนีและจาโตบา
ปฏิเสธไม่ให้สัมภาษณ์ในการทำสารคดีเรื่องนี้)

1553
01:41:58,278 --> 01:42:03,617
(สร้างจากหนังสือของ
อิลาน่า คาซอย และ รอเจริโอ แพ็กแนน)

1554
01:43:57,773 --> 01:44:02,778
คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล