1
00:00:38,573 --> 00:00:40,893
ในเดือนมกราคม ปี 1865

2
00:00:41,093 --> 00:00:42,983
ก่อนการเลิกทาส

3
00:00:43,183 --> 00:00:45,653
วิลเลียม เทคอมเซห์ เชอร์แมน
แม่ทัพสหพันธรัฐได้พบกับ

4
00:00:45,853 --> 00:00:48,693
กลุ่มรัฐมนตรีผิวดำในเซาท์แคโรไลนา

5
00:00:48,893 --> 00:00:53,013
เพื่อถามว่าพวกเขาต้องการอะไร

6
00:00:55,843 --> 00:00:57,373
สาธุคุณเฟรเซียร์

7
00:00:57,573 --> 00:00:59,953
โฆษกตอบว่า

8
00:01:00,153 --> 00:01:03,043
"วิธีที่เราจะดูแลตัวเองได้ดีที่สุดคือ

9
00:01:03,243 --> 00:01:08,523
การมีที่ดินและเปิดหน้าดิน
เพื่อเพาะปลูกด้วยแรงงานของเราเอง"

10
00:01:19,823 --> 00:01:25,833
{\an8}อดัมส์ครีก
เขตคาร์เทอเรต นอร์ทแคโรไลนา

11
00:01:36,973 --> 00:01:42,973
ฤดูรัก ฤดูร้อน

12
00:01:58,453 --> 00:02:00,853
พ่อของฉัน ก่อนวันที่เขาจะเสีย

13
00:02:01,053 --> 00:02:04,853
เขาบอกฉันว่า "เกอร์ทรูด
พ่ออยู่กับลูกๆ ได้ไม่นานหรอก"

14
00:02:05,053 --> 00:02:08,733
{\an8}เขากล่าวว่า "และไม่ว่าลูกจะทำอะไร
อย่าให้คนขาวได้ที่ดินของพ่อไปนะ"

15
00:02:08,933 --> 00:02:09,923
{\an8}เกอร์ทรูด รีลส์

16
00:02:19,093 --> 00:02:23,253
สุขสันต์วันเกิดนะ

17
00:02:23,453 --> 00:02:27,673
สุขสันต์วันเกิด

18
00:02:27,873 --> 00:02:32,263
- สุขสันต์วันเกิดคุณยายที่รักของเรา
- เกอร์ทรูดที่รัก

19
00:02:32,453 --> 00:02:35,383
{\an8}สุขสันต์วันเกิด

20
00:02:35,583 --> 00:02:36,433
{\an8}พฤศจิกายน 2021

21
00:02:36,633 --> 00:02:39,223
ยายคะ หนูอยากจะบอกว่าพวกเรารักยาย

22
00:02:39,423 --> 00:02:41,893
เราโชคดีมาก
ที่ยายอยู่กับเรามา 95 ปีแล้ว

23
00:02:42,093 --> 00:02:44,413
และพวกเราหวังว่า
ยายจะอยู่กับเราต่อไปอีกหลายๆ ปี

24
00:02:44,993 --> 00:02:47,903
ผมขอพูดแทนหลานๆ
หลานๆ ทั้งหลายของยาย

25
00:02:48,103 --> 00:02:49,363
ใช่แล้ว

26
00:02:49,553 --> 00:02:53,113
สิ่งเดียวที่ผมบอกได้คือ
เรามีชีวิตที่ดีที่สุดในเมอร์ริมอน

27
00:02:53,313 --> 00:02:54,693
- ทั้งหมดเป็นเพราะคุณยาย
- ใช่

28
00:02:54,893 --> 00:02:55,823
อาเมน

29
00:02:56,023 --> 00:02:59,373
ไม่รู้จะขอบพระทัย
ต่อพระเจ้าและผู้ช่วยไถ่บาปอย่างไรดี

30
00:02:59,563 --> 00:03:02,913
ที่ให้ผมเป็นคนเมอร์ริมอน
จากถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์

31
00:03:03,113 --> 00:03:04,623
พวกเราไม่มีเงินมากมาย

32
00:03:04,823 --> 00:03:06,583
แต่เรามีรักมากมาย
เรามีคนมากมาย...

33
00:03:06,783 --> 00:03:08,173
ดูคนที่มากันนี่สิ

34
00:03:08,373 --> 00:03:10,023
แม่คือราชินีของเรา

35
00:03:10,773 --> 00:03:13,343
เป็นทั้งแม่และพ่อ

36
00:03:13,543 --> 00:03:15,513
แม่คะ แม่เป็นตัวอย่างที่แท้จริง

37
00:03:15,713 --> 00:03:19,743
ที่แสดงให้เห็นว่าแม่เลี้ยงเดี่ยว
ทำและเป็นอะไรได้บ้าง หากมีเป้าหมาย

38
00:03:19,993 --> 00:03:24,143
ในชีวิต 95 ปี แม่ทำงานหนักมาก

39
00:03:24,343 --> 00:03:28,143
เตรียมดอกไม้และผักทุกๆ วันศุกร์

40
00:03:28,343 --> 00:03:31,363
ห้าโมงเย็นเป็นต้นไป คุณอยู่ในทุ่งนา

41
00:03:31,563 --> 00:03:34,113
เมื่อนาฬิกาปลุกดังขึ้นในเช้าวันเสาร์

42
00:03:34,313 --> 00:03:38,423
แม่ตื่นตอนตีสี่
เพื่อไปที่ส่วนขยายบ้านในเมืองมอร์เฮด

43
00:03:44,973 --> 00:03:46,003
ฤดูรัก ฤดูร้อน

44
00:03:46,193 --> 00:03:48,083
ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กน้อย

45
00:03:48,283 --> 00:03:50,773
และโตขึ้นที่นี่ บนถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์

46
00:03:52,483 --> 00:03:54,003
{\an8}ฉันชอบคิดถึงคืนวันเหล่านั้น...

47
00:03:54,203 --> 00:03:55,713
{\an8}มามี เอลลิสัน
ลูกสาวของเกอร์ทรูด

48
00:03:55,913 --> 00:03:58,823
{\an8}เพราะมันช่างบริสุทธิ์
มันช่างวิเศษเหลือเกิน

49
00:04:00,573 --> 00:04:02,433
รู้สึกเป็นอิสระ

50
00:04:02,633 --> 00:04:06,243
รู้สึกมีความสุขและรู้สึกว่าได้รับความรัก

51
00:04:06,783 --> 00:04:08,683
มันเป็นเหมือนหมู่บ้าน

52
00:04:08,883 --> 00:04:14,653
เรามีอิสระที่จะเดินเที่ยวเล่น
และเรามีแหล่งน้ำ

53
00:04:14,853 --> 00:04:17,633
และการไปยังแหล่งน้ำ
สำหรับฉันมันมหัศจรรย์มาก

54
00:04:19,093 --> 00:04:21,493
พวกลุงๆ ของฉันชอบดื่ม และมักจะ...

55
00:04:21,693 --> 00:04:24,123
มารวมตัวกัน แล้วก็มักจะพูดถึงว่า

56
00:04:24,323 --> 00:04:28,293
มีนางเงือกอยู่ในน้ำ และวันดีคืนดี

57
00:04:28,493 --> 00:04:30,623
ก็จะได้ยินเสียงนางเงือกร้องเพลง

58
00:04:30,823 --> 00:04:32,963
แล้วก็เดินขึ้นมาและสะบัดผม

59
00:04:33,163 --> 00:04:37,093
และกลับลงไปในน้ำ
และพวกเราก็ชอบนั่งฟัง

60
00:04:37,293 --> 00:04:39,473
เราไม่รู้ว่าลุงเลนเนิร์ดโกหก

61
00:04:39,663 --> 00:04:42,133
ไม่มีนางเงือกหรืออะไรอยู่ในน้ำหรอก

62
00:04:42,333 --> 00:04:45,033
แต่ตอนเป็นเด็ก
เรื่องนั้นมันช่างมีมนตร์ขลัง

63
00:04:48,283 --> 00:04:50,063
ฉันอาศัยอยู่ที่นิวออร์ลีนส์

64
00:04:50,263 --> 00:04:53,233
และเราจะมาที่นี่ทุกหน้าร้อน

65
00:04:53,433 --> 00:04:55,063
และอยู่เกือบสองสัปดาห์

66
00:04:55,263 --> 00:04:58,113
รู้ตัวอีกทีก็ถึงเวลาต้องกลับนิวออร์ลีนส์

67
00:04:58,313 --> 00:04:59,573
{\an8}ความซึมเศร้าจะเข้ามา

68
00:04:59,773 --> 00:05:01,453
{\an8}คิม ดูฮอน
เหลนของเกอร์ทรูด - หลานสาวของมามี

69
00:05:01,653 --> 00:05:04,413
{\an8}เราร้องไห้เพราะไม่อยากให้วันศุกร์มาถึง

70
00:05:04,613 --> 00:05:06,623
{\an8}วันที่พ่อกับแม่มารับเรากลับ

71
00:05:06,823 --> 00:05:10,753
เราไม่อยากกลับไป
มันเป็นความโหยหาการมีอิสระ

72
00:05:10,953 --> 00:05:12,963
เราเดินเท้าเปล่าไปรอบๆ

73
00:05:13,163 --> 00:05:16,043
จากบ้านป้าคนนึง ไปยังบ้านป้าอีกคน

74
00:05:16,243 --> 00:05:19,553
ไปบ้านญาติๆ และถาม
"วันนี้พาเราไปว่ายน้ำได้ไหม

75
00:05:19,753 --> 00:05:22,803
"เพราะคุณยายไม่ให้ไป
ถ้าไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย"

76
00:05:23,003 --> 00:05:24,993
เรามีชายหาดเป็นของตัวเอง

77
00:05:25,783 --> 00:05:29,523
พวกลุงๆ จะนำเรือเข้าเทียบท่า
และพวกเราก็พากันวิ่งเข้าไป

78
00:05:29,713 --> 00:05:34,443
ช่วยพวกเขาขนถ่ายกุ้งและปูปลา

79
00:05:34,643 --> 00:05:36,733
และมันก็เป็นช่วงเวลาที่ดี

80
00:05:36,933 --> 00:05:40,283
มีดนตรี เต้นรำ บาร์บีคิว คอนเสิร์ต

81
00:05:40,483 --> 00:05:44,133
ไม่ก็คริสตจักรท้องถิ่น
จัดคอนเสิร์ตสรรเสริญพระกิตติคุณ

82
00:05:44,333 --> 00:05:46,553
และพิธีล้างบาปในน้ำ

83
00:05:47,053 --> 00:05:51,003
อยู่กลางแดดกลางทราย
ถูกปลากระเบนทิ่ม

84
00:05:51,193 --> 00:05:54,793
และวิ่งไปเอาทรายถมตัว

85
00:05:54,993 --> 00:05:58,943
พยายามจะเอาเงี่ยงพิษออก
มันวิเศษมาก

86
00:05:59,443 --> 00:06:01,233
มันช่างวิเศษ

87
00:06:02,063 --> 00:06:05,153
ฉันไปตลาดกับยายเพื่อช่วยยาย

88
00:06:05,573 --> 00:06:09,513
ยายเป็นที่นับถืออย่างมาก
และมีลูกค้าอุดหนุนมากมาย

89
00:06:09,713 --> 00:06:13,683
เมื่อเป็นเรื่องผลผลิต
และอาหารทะเลที่ยายขาย

90
00:06:13,883 --> 00:06:16,153
ว่ากันตามหลักแล้วก็นับได้ว่ายาย

91
00:06:16,343 --> 00:06:19,693
เป็นผู้หญิงผิวดำที่มั่งคั่งที่สุดคนหนึ่งในชุมชน

92
00:06:19,893 --> 00:06:25,253
เพราะทรัพย์สินที่มีมูลค่ามาก

93
00:06:25,923 --> 00:06:28,953
มูลค่าสำหรับเราไม่ใช่ในแง่ของเงินตรา

94
00:06:29,153 --> 00:06:32,333
แต่เป็นเพราะประวัติศาสตร์

95
00:06:32,533 --> 00:06:35,043
และความงดงามของมัน

96
00:06:35,243 --> 00:06:37,393
ฤดูรัก ฤดูร้อน
ถนนเมอร์ริมอน

97
00:06:42,233 --> 00:06:44,593
{\an8}เราอยู่ที่สุสาน

98
00:06:44,793 --> 00:06:46,383
{\an8}ชาร์ลส์ ลี รีลส์
หลานชายของเกอร์ทรูด

99
00:06:46,583 --> 00:06:48,743
{\an8}ถัดจากโบสถ์รีลส์ โบสถ์ของครอบครัวเรา

100
00:06:49,783 --> 00:06:54,123
{\an8}ที่นี่แหละที่ผมเรียกว่าเป็นสุสานที่สาม

101
00:06:55,033 --> 00:06:57,143
สุสานที่สาม - โบสถ์รีลส์
ฤดูรัก ฤดูร้อน

102
00:06:57,343 --> 00:07:01,153
สุสานแรกอยู่ทางซ้ายมือผม
ไปประมาณ 180 เมตร

103
00:07:01,353 --> 00:07:02,233
สุสานที่หนึ่ง

104
00:07:02,433 --> 00:07:07,153
และนั่นคือสุสาน
ที่ถูกบันทึกไว้ในเอกสารเก่าแก่

105
00:07:07,353 --> 00:07:09,463
ว่าเป็น "สุสานคนผิวดำที่แรก"

106
00:07:10,513 --> 00:07:14,623
สุสานที่สอง มันตั้งอยู่บนที่สูง

107
00:07:14,823 --> 00:07:18,373
สุสานที่สอง

108
00:07:18,573 --> 00:07:21,463
หลุมศพตรงนี้ คืออีไลจาห์ รีลส์

109
00:07:21,663 --> 00:07:23,773
เจ้าของที่ดินคนแรก

110
00:07:24,353 --> 00:07:29,183
เขาและซัดดี แอนน์ได้ที่ดินนี้มา
ในเดือนพฤศจิกายน ปี 1911

111
00:07:29,383 --> 00:07:33,853
เขาเกิดในปี 1866

112
00:07:34,053 --> 00:07:36,283
และนั่นอยู่ในช่วงยุคทาส

113
00:07:45,043 --> 00:07:47,863
"อยากดีขึ้นก็ต้องพึ่งตัวเอง"

114
00:07:48,063 --> 00:07:50,883
พวกเขาตะโกนใส่อดีตทาส

115
00:07:56,183 --> 00:08:01,393
เป็นข้อเรียกร้องที่เลวทราม
แต่พวกเขาก็ทำแบบนั้น

116
00:08:09,863 --> 00:08:12,343
เกษตรกรผิวดำที่ถูกทอดทิ้ง

117
00:08:12,543 --> 00:08:16,993
พลิกพื้นที่ชุ่มน้ำต่ำค่า
ให้เป็นที่ดินซึ่งเป็นที่ต้องการ

118
00:08:27,543 --> 00:08:30,033
แต่การเป็นเจ้าของที่ดินนำมาซึ่งอำนาจ

119
00:08:30,233 --> 00:08:32,743
ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20
กลุ่มผู้ถือลัทธิคนผิวขาวสุดโต่ง

120
00:08:32,943 --> 00:08:36,913
ทำการรณรงค์เคลื่อนไหว
ต่อต้านเจ้าของที่ดินผิวดำทั่วภาคใต้

121
00:08:37,113 --> 00:08:39,623
นิวเบิร์น นอร์ทแคโรไลนา
นิโกรต่อสู้การสูญเสียบ้านและทรัพย์สิน

122
00:08:39,823 --> 00:08:42,883
คนผิวขาวไม่ยอมให้มีการซ่อมแซม
ถิ่นคนผิวสีที่ถูกเผาทำลาย

123
00:08:43,073 --> 00:08:46,053
ฝูงชนที่บ้าคลั่งรุมร่างโชกเลือด
ของนิโกรที่ถูกม็อบประชาทัณฑ์

124
00:08:46,243 --> 00:08:47,763
ม็อบทิ้งร่างเหยื่อไว้ให้ผู้คนได้เห็น

125
00:08:47,953 --> 00:08:50,013
การรุมประชาทัณฑ์ชายผิวดำ
ห่างจากศาลาว่าการรัฐจอร์เจีย

126
00:08:50,213 --> 00:08:53,323
เพียง 120 กม. ซึ่งแสดงถึง
ความไม่แยแสต่อกฎหมายโดยสิ้นเชิง

127
00:08:53,743 --> 00:08:56,473
นิโกรสี่คนถูกแขวนคอ

128
00:08:56,673 --> 00:08:59,523
ผู้คน 15,000 คน
เห็นนิโกรถูกเผาทั้งเป็น

129
00:08:59,723 --> 00:09:02,523
ถูกบังคับขับไล่ด้วยความรุนแรง
และลงประชาทัณฑ์

130
00:09:02,723 --> 00:09:08,003
ครอบครัวคนผิวดำออกจากที่ดิน
ของพวกเขา และถูกเนรเทศขึ้นเหนือ

131
00:09:18,183 --> 00:09:20,833
{\an8}ในช่วงศตวรรษที่ 20

132
00:09:21,033 --> 00:09:26,523
{\an8}ชาวอเมริกันผิวดำ
สูญเสียที่ดินเพาะปลูกไป 90 เปอร์เซ็นต์

133
00:09:28,943 --> 00:09:31,673
อีไลจาห์ รีลส์ เป็นปู่ทวดของฉัน

134
00:09:31,873 --> 00:09:34,323
เขาเพาะปลูกบนที่ดิน
มีครอบครัวอาศัยในที่ดิน

135
00:09:35,493 --> 00:09:38,143
{\an8}และโชคร้ายในปี 1939

136
00:09:38,343 --> 00:09:40,813
{\an8}เขาเสียสิทธิในที่ดินเนื่องจากภาษีย้อนหลัง

137
00:09:41,013 --> 00:09:44,943
{\an8}จากนั้นลูกชายของเขา มิทเชลล์ รีลส์
ได้ซื้อที่ดินคืนมา

138
00:09:45,143 --> 00:09:48,773
{\an8}ในปี 1944 ชำระภาษีย้อนหลังที่ศาล

139
00:09:48,973 --> 00:09:53,863
{\an8}โชคร้ายในปี 1970
มิทเชลล์ รีลส์เสียชีวิตโดยไม่มีพินัยกรรม

140
00:09:54,063 --> 00:09:57,573
{\an8}แล้วทรัพย์สินก็ตกเป็นของ
ทายาทของมิทเชลล์ รีลส์

141
00:09:57,773 --> 00:10:00,473
{\an8}และนั่นคือจุดเริ่มต้น
ของปัญหาทางกฎหมายทั้งหมดของเรา

142
00:10:02,103 --> 00:10:05,043
{\an8}ทรัพย์สินของทายาทเป็นทรัพย์สินที่

143
00:10:05,243 --> 00:10:08,523
{\an8}ทิ้งไว้ให้เกิดการต่อสู้กันเอง
ของสมาชิกตระกูลเดียวกัน

144
00:10:09,733 --> 00:10:12,423
{\an8}มีเอกสารฉบับหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า

145
00:10:12,623 --> 00:10:16,343
ที่จริงแล้วคุณยายของฉันและพี่น้องของเธอ

146
00:10:16,543 --> 00:10:20,513
ครอบครองที่ดิน 165 ไร่
หลังจากการพิจารณาคดีในชั้นศาล

147
00:10:20,713 --> 00:10:23,233
ศาลตัดสินให้ที่ดิน 165 ไร่

148
00:10:23,433 --> 00:10:25,773
ตกเป็นของทายาทของมิทเชลล์ รีลส์

149
00:10:25,973 --> 00:10:28,543
ปี 1976 ทรัพย์สินของ
ทายาทมิทเชลล์ รีลส์ที่ได้รับการพิสูจน์

150
00:10:30,083 --> 00:10:32,653
คืนที่มิทเชลล์เสียชีวิต

151
00:10:32,853 --> 00:10:34,543
ขอเรียกว่า "พ่อ" ก็แล้วกันนะคะ

152
00:10:35,553 --> 00:10:37,633
มันเป็นคืนที่มีการสังสรรค์

153
00:10:38,343 --> 00:10:41,913
มีคนมาที่บ้าน
และบอกแม่ฉันว่า พ่อให้มาตาม

154
00:10:42,113 --> 00:10:45,083
แล้วแม่ของฉันก็ไปที่บ้านตา

155
00:10:45,283 --> 00:10:49,133
{\an8}ตาบอกว่า
ต้องไปโรงพยาบาลเพราะเขาป่วย

156
00:10:49,333 --> 00:10:50,843
{\an8}มามี เอลลิสัน
ลูกสาวของเกอร์ทรูด

157
00:10:51,043 --> 00:10:55,843
{\an8}และตาป่วยขนาดที่ว่า
เขาไม่รู้ว่าเขาจะได้กลับบ้านไหม

158
00:10:56,043 --> 00:10:59,013
และก็มีบางเรื่อง
ที่ตาต้องการจะพูดคุยกับแม่

159
00:10:59,213 --> 00:11:00,933
และอยากให้แม่ทำ

160
00:11:01,133 --> 00:11:04,453
ฉันจำได้ว่าแม่ของฉันถามตาอย่างเจาะจง

161
00:11:05,333 --> 00:11:07,663
"พ่อคะ ทำไมพ่อถึงต้องการให้

162
00:11:09,043 --> 00:11:13,653
"ฉันเป็นคนทำเรื่องนี้
ทั้งๆ ที่พ่อก็มีลูกชายหลายคน"

163
00:11:13,853 --> 00:11:18,163
ตาบอกว่า "เพราะพ่อรู้ว่าลูก
จะทำมันได้อย่างแน่นอน

164
00:11:18,353 --> 00:11:19,923
"พ่อรู้ว่าพ่อพึ่งลูกได้"

165
00:11:37,823 --> 00:11:40,263
เขาบอกว่า "ให้หลานอยู่กับแม่

166
00:11:40,463 --> 00:11:42,223
"บนผืนดินนี้"

167
00:11:42,423 --> 00:11:44,853
{\an8}เพราะตารู้ว่าแม่เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด

168
00:11:45,053 --> 00:11:46,393
{\an8}เมลวิน เดวิส
ลูกชายของเกอร์ทรูด

169
00:11:46,593 --> 00:11:48,243
{\an8}และแม่ก็ทำได้
ตารู้ว่าแม่จะทำในสิ่งควรทำ

170
00:11:48,493 --> 00:11:52,333
{\an8}เพื่อยืนหยัดบนที่ดินผืนนี้

171
00:11:58,593 --> 00:12:00,843
ฉันมีความทรงจำทั้งหมด

172
00:12:01,843 --> 00:12:06,473
ทุกความทรงจำ เพราะไม่มีที่ไหน

173
00:12:07,183 --> 00:12:10,683
บนที่ดินผืนนี้ที่ฉันไม่เคยไป

174
00:12:12,733 --> 00:12:15,753
{\an8}ฉันรู้จักทุกตารางนิ้วของมัน...

175
00:12:15,953 --> 00:12:17,423
{\an8}คลาสซี่ เคอร์ลีย์
น้องสาวของเกอร์ทรูด

176
00:12:17,623 --> 00:12:23,573
{\an8}เพราะนี่คือชุมชนของฉัน ที่ฉันเติบโตมา

177
00:12:27,203 --> 00:12:29,743
ใจของผมอยู่ในผืนดินนี้อย่างแท้จริง

178
00:12:31,083 --> 00:12:35,073
เมื่อใดก็ตามที่ผมได้วันหยุดจากกองทัพ

179
00:12:35,273 --> 00:12:39,703
ผมมักจะกลับมาที่นี่เพื่อหาความเงียบสงบ

180
00:12:39,893 --> 00:12:42,663
{\an8}ผมสามารถลงไปที่อดัมส์ครีก

181
00:12:42,863 --> 00:12:44,913
{\an8}นั่งอยู่ที่นั่นและคิดทบทวน...

182
00:12:45,113 --> 00:12:46,663
{\an8}ชาร์ลส์ ลี รีลส์
ลูกชายของคลาสซี่

183
00:12:46,863 --> 00:12:50,623
{\an8}ไม่ใช่แค่อดีตที่เคยเติบโตที่นี่

184
00:12:50,823 --> 00:12:55,003
แต่ทุกความรู้สึกนึกคิดที่ผมมีด้วย

185
00:12:55,203 --> 00:13:00,193
ผมสามารถมองไปในน้ำ
แล้วพูดว่า "เฮ้ย"

186
00:13:00,863 --> 00:13:04,073
และบอกตัวเองว่า "มันอาจแย่กว่านี้ก็ได้"

187
00:13:06,703 --> 00:13:10,983
จากนั้นเชดริก
ซึ่งเป็นน้องชายของมิทเชลล์

188
00:13:11,183 --> 00:13:14,703
ก็เข้าแทรกแซงโฉนดจากรัฐนิวเจอร์ซีย์

189
00:13:15,913 --> 00:13:20,693
เขากลับมาที่นี่
มาขึ้นทะเบียนกับศาลท้องถิ่น

190
00:13:20,893 --> 00:13:23,323
ว่าที่ดินเหล่านี้เป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล

191
00:13:23,523 --> 00:13:26,623
ว่าเขาเป็นเจ้าของคนปัจจุบัน
คนในครอบครัวไม่ทราบ

192
00:13:26,823 --> 00:13:28,123
และหลังจากนั้นไม่นาน

193
00:13:28,323 --> 00:13:30,953
เราเริ่มพบว่ามีคนพูดถึง

194
00:13:31,153 --> 00:13:33,583
ว่าทรัพย์สินถูกขายให้กับคนอื่นไปแล้ว

195
00:13:33,783 --> 00:13:35,683
ซึ่งครอบครัวไม่รู้เรื่องเลย

196
00:13:36,773 --> 00:13:39,053
ในช่วงเวลานั้น คุณยายของฉัน

197
00:13:39,253 --> 00:13:41,263
ผู้ซึ่งเป็นผู้จัดการทรัพย์สิน

198
00:13:41,463 --> 00:13:43,133
ถูกพามาร่วมสมทบ

199
00:13:43,333 --> 00:13:46,723
{\an8}แล้วยายก็จัดการหาคนมาเป็น
ตัวแทนของครอบครัว...

200
00:13:46,923 --> 00:13:49,223
{\an8}คิม ดูฮอน
เหลนของเกอร์ทรูด - หลานสาวของมามี

201
00:13:49,423 --> 00:13:51,143
{\an8}ในการแสดงให้เห็นว่าทรัพย์สินนี้
ที่จริงแล้ว

202
00:13:51,343 --> 00:13:55,663
{\an8}เป็นของทายาทของมิทเชลล์ รีลส์
และไม่ใช่ทรัพย์สินของเชดริก

203
00:13:56,333 --> 00:13:58,613
วันที่ 19 มีนาคม ปี 1979

204
00:13:58,813 --> 00:14:01,033
ศาลให้สิทธิเชดริก รีลส์ครอบครองที่ดิน

205
00:14:01,233 --> 00:14:03,703
พื้นที่ริมน้ำ 33 ไร่

206
00:14:03,903 --> 00:14:07,533
ครอบครัวบอกว่า ไม่เคยได้รับแจ้ง

207
00:14:07,733 --> 00:14:09,373
ทรัพย์สินของทายาทของมิทเชลล์ รีลส์

208
00:14:09,573 --> 00:14:13,503
{\an8}ดังนั้นจึงเกิดข้อพิพาทเรื่องที่ดิน 33 ไร่

209
00:14:13,703 --> 00:14:16,923
{\an8}นั่นคือที่ดินส่วนที่
นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ต้องการ

210
00:14:17,123 --> 00:14:21,233
{\an8}ที่ดินชั้นเลิศได้ถูกพัฒนาส่วนริมน้ำแล้ว

211
00:14:22,023 --> 00:14:24,863
{\an8}นั่นเป็นที่อยู่อาศัยของพวกลุงๆ ด้วย

212
00:14:25,733 --> 00:14:29,513
{\an8}และนั่นก็เป็นสิ่งที่
นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ต้องการ

213
00:14:29,713 --> 00:14:31,723
{\an8}เพราะมันเป็นที่ดินทำเลงาม

214
00:14:31,923 --> 00:14:32,933
{\an8}มันเป็นที่ดินชั้นเลิศ

215
00:14:33,133 --> 00:14:34,833
{\an8}บ้านของไลเคอร์ติส
บ้านของเมลวิน

216
00:14:35,033 --> 00:14:37,123
{\an8}ที่ดินอ้างสิทธิ์โดยอดัมส์ครีกแอสโซซิ

217
00:14:49,673 --> 00:14:53,163
{\an8}เมลวิน เดวิส
ลูกชายของเกอร์ทรูด

218
00:14:53,363 --> 00:14:56,463
{\an8}ที่นี่มีอายุ 200 ปี

219
00:14:56,663 --> 00:14:58,483
สุสานอยู่ทางนี้

220
00:15:00,813 --> 00:15:03,883
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีเส้นทางนี้อยู่ที่นี่

221
00:15:04,083 --> 00:15:07,233
กว่าร้อยปี อาจจะเป็นสองร้อยปี

222
00:15:09,903 --> 00:15:13,623
อีไลจาห์ รีลส์ เป็นเจ้าของอีก 101 ไร่

223
00:15:14,243 --> 00:15:16,393
เป็นเจ้าของอีก 101 ไร่ ตรงนั้น

224
00:15:16,593 --> 00:15:19,613
จากสุสานและกลับไปยังหุบเขานั้น

225
00:15:19,803 --> 00:15:24,633
นั่นเป็นเส้นทางที่เขาใช้เดินเพื่อมาตรงนี้

226
00:15:25,463 --> 00:15:28,363
มีไร่ข้างหลังนั่น พวกเขาเคยทิ้งมันไว้

227
00:15:28,563 --> 00:15:29,663
ที่ดิน 101 ไร่

228
00:15:29,863 --> 00:15:32,913
เขาจะออกมา
และเดินไปตามทางนี้ และกลับไปที่...

229
00:15:33,113 --> 00:15:34,703
{\an8}ไปที่แหล่งน้ำตรงนี้

230
00:15:34,903 --> 00:15:35,753
{\an8}นี่คือเส้นทาง

231
00:15:35,953 --> 00:15:39,423
{\an8}อดัมส์ครีก - ดัมพ์ลิงครีก
ฤดูรัก ฤดูร้อน - โบสถ์รีลส์

232
00:15:39,623 --> 00:15:42,713
{\an8}ยังอยู่บนที่ดิน 165 ไร่

233
00:15:42,913 --> 00:15:45,563
นี่ยังคงเป็นที่ดิน 165 ไร่ ถัดจากแหล่งน้ำ

234
00:15:48,783 --> 00:15:51,893
และยังมีอีก 114 ไร่อยู่ถัดออกไป

235
00:15:52,093 --> 00:15:54,473
ซึ่งเป็นทางไปยังดัมพ์ลิงครีก

236
00:15:54,673 --> 00:15:56,833
ใช่ ทั้งหมดนี้เป็นทรัพย์สินของรีลส์

237
00:15:59,203 --> 00:16:00,413
ขึ้นไปบนเนินเขานี้

238
00:16:02,333 --> 00:16:04,613
มีหลุมฝังศพอยู่ตรงนี้

239
00:16:04,813 --> 00:16:08,153
{\an8}พวกนี้คือหลุมฝังศพ เห็นไหม ป้ายหลุมศพ

240
00:16:08,353 --> 00:16:09,073
{\an8}สุสานหมายเลขสอง

241
00:16:09,273 --> 00:16:10,953
{\an8}มีหลุมศพบางส่วนบนนี้

242
00:16:11,153 --> 00:16:12,993
ตรงนั้นมีสองหลุม

243
00:16:13,193 --> 00:16:14,333
และหลุมนึงตรงนี้

244
00:16:14,533 --> 00:16:15,743
น่าจะตั้งแต่ช่วงต้นตระกูล

245
00:16:15,943 --> 00:16:17,203
ซัดดี เอ รีลส์

246
00:16:17,403 --> 00:16:21,853
เขาเกิดเมื่อ...

247
00:16:26,563 --> 00:16:29,723
มีลำธารด้านหลังเรา ชื่อว่าดัมพ์ลิงครีก

248
00:16:29,923 --> 00:16:31,943
ดัมพ์ลิงครีกอยู่ด้านหลังโน้น

249
00:16:32,863 --> 00:16:34,053
เห็นไหม

250
00:16:34,253 --> 00:16:35,813
เราถูกโอบล้อมไปด้วยน้ำ

251
00:16:36,013 --> 00:16:38,603
และถ้าเราเดินต่อไปเรื่อยๆ
ไปทางหลังสุสานนั่น

252
00:16:38,803 --> 00:16:42,083
เราจะไปเจอลำธารน้ำ

253
00:16:43,663 --> 00:16:45,373
ดังนั้นเราจึงโอบล้อมไปด้วยน้ำ

254
00:16:56,223 --> 00:16:57,913
แต่แล้วจู่ๆ

255
00:16:58,113 --> 00:17:00,373
{\an8}ฉันจำได้ ตอนเช้าวันอาทิตย์

256
00:17:00,573 --> 00:17:02,673
{\an8}ก่อนเราเตรียมจะไปโบสถ์ ประมาณนั้น

257
00:17:02,873 --> 00:17:05,463
{\an8}มีการพบปะเล็กๆ ในบ้านคุณยายเสมอ

258
00:17:05,663 --> 00:17:08,633
ตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้น

259
00:17:08,833 --> 00:17:11,933
มีบางอย่างตั้งเค้าความยุ่งยากในตอนนั้น

260
00:17:12,123 --> 00:17:17,203
พวกเขาเริ่มได้รับการแจ้งเตือน
ว่าการถือครองทรัพย์สินเกิดปัญหา

261
00:17:17,863 --> 00:17:20,893
มีคนอ้างว่าเป็นเจ้าของทรัพย์สิน

262
00:17:21,093 --> 00:17:23,693
เด็กๆ อย่างเรารู้ได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

263
00:17:23,893 --> 00:17:25,693
แต่เราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

264
00:17:25,893 --> 00:17:28,943
แต่พอโตเป็นผู้ใหญ่ ฉันเริ่มรับรู้อย่างช้าๆ

265
00:17:29,143 --> 00:17:32,113
ว่านี่คือปัญหาใหญ่

266
00:17:32,313 --> 00:17:33,303
มันเป็นเรื่องร้ายแรง

267
00:17:38,973 --> 00:17:43,423
แม้ว่าครอบครัวจะเคยไปขึ้นศาล

268
00:17:43,613 --> 00:17:47,713
{\an8}เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขา
เป็นเจ้าของที่ดินผืนนี้ถูกต้องตามกฎหมาย

269
00:17:47,913 --> 00:17:49,963
{\an8}การดำเนินการต่อมา
นำโดยสมาชิกครอบครัวแต่ละคน

270
00:17:50,163 --> 00:17:51,673
{\an8}แอนนิต้า เอิร์ล
ผู้พิพากษาศาลฎีกา นอร์ทแคโรไลนา

271
00:17:51,873 --> 00:17:53,323
{\an8}ทนายความของเมลวิน
และไลเคอร์ติสในปี 2006 ถึงปี 2007

272
00:17:54,823 --> 00:17:57,853
ตามด้วยคนที่ซื้อที่ดิน
จากสมาชิกในครอบครัวนั้น

273
00:17:58,053 --> 00:18:00,143
ที่จะบอกว่าพวกเขาเป็นเจ้าของที่ดิน

274
00:18:00,343 --> 00:18:04,733
ผ่านการซื้อขายที่ไม่ถูกต้อง

275
00:18:04,933 --> 00:18:09,373
หรือการทำข้อตกลงที่ครอบครัวไม่เห็นด้วย

276
00:18:10,333 --> 00:18:13,203
ตอนที่คดีมาถึงมือฉัน
ครอบครัวได้ตกเป็นจำเลยแล้ว

277
00:18:13,393 --> 00:18:15,033
พวกเขาคือคนที่ถูกฟ้อง

278
00:18:15,233 --> 00:18:19,533
{\an8}และโจทก์คือ
บริษัทอดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์

279
00:18:19,733 --> 00:18:22,853
{\an8}อ้างว่าถูกครอบครัวบุกรุกที่ดินของตัวเอง

280
00:18:35,403 --> 00:18:39,013
{\an8}เมลวินเป็นเหมือนผู้นำ
ของครอบครัวเรามาโดยตลอด

281
00:18:39,213 --> 00:18:41,913
สิ่งที่เขาคิด
และสิ่งที่เขาพูดมีความหมายมาก

282
00:18:45,833 --> 00:18:50,043
เมลวินมักอยู่ในกระแสแฟชั่นรถยนต์

283
00:18:50,963 --> 00:18:52,233
และแน่นอน ผู้หญิงก็เช่นกัน

284
00:18:52,433 --> 00:18:54,593
เขาไม่สนหรอกว่าใครจะมีสีผิวอะไร

285
00:18:55,213 --> 00:18:59,203
เขาชอบแต่งตัว และทำเงินจากการประมง

286
00:18:59,403 --> 00:19:03,343
เขาทำงานกับผู้ชายคนนึงที่มีเรือ
และเขาหาเงินได้มาก

287
00:19:11,313 --> 00:19:15,943
ผมทำประมงที่นี่มา 53 ปีแล้ว

288
00:19:17,113 --> 00:19:20,183
ผมได้รับใบอนุญาตตั้งแต่อายุ 16 ปี

289
00:19:20,383 --> 00:19:21,723
และผมทำประมงที่นี่มาตลอดชีวิต

290
00:19:21,923 --> 00:19:23,113
นี่คือที่ทำงานของผม

291
00:19:24,203 --> 00:19:25,583
ผมขอตายในน่านน้ำนี้

292
00:19:26,623 --> 00:19:31,543
ผมช่วยให้น้องสาว
และน้องชายได้ไปโรงเรียน

293
00:19:31,743 --> 00:19:33,043
โดยที่ผมทำงานอยู่ในน้ำ

294
00:19:34,673 --> 00:19:37,153
ตอนนั้นผมอายุ 14 หรือ 15 ปี

295
00:19:37,353 --> 00:19:41,723
อยู่ในน้ำนี่ บางครั้งผมทำเงินได้
สัปดาห์ละ 1,000 ดอลลาร์

296
00:19:43,473 --> 00:19:44,833
ผมไปเรียนอย่างที่ต้องการไม่ได้

297
00:19:45,033 --> 00:19:49,003
เพราะผมอยากมั่นใจว่า
เมื่อน้องๆ ผมไปโรงเรียน

298
00:19:49,203 --> 00:19:50,293
พวกเขาจะมีเสื้อผ้าดีๆ ใส่

299
00:19:50,493 --> 00:19:53,273
มีชุดใหม่ในวันเปิดเรียน

300
00:19:57,523 --> 00:19:58,933
นั่นคือชีวิตของผม

301
00:19:59,133 --> 00:20:02,153
นั่นคือสิ่งที่ผมทำ

302
00:20:03,493 --> 00:20:07,203
ผมคือคนจับกุ้ง

303
00:20:10,373 --> 00:20:14,213
นั่นแหละ มันเป็นความสุขสำหรับผม

304
00:20:15,633 --> 00:20:17,963
ผมรู้สึกสงบเมื่ออยู่ในน้ำ

305
00:20:31,023 --> 00:20:34,793
ลุงเมลวิน เขาเป็นคนที่มี

306
00:20:34,993 --> 00:20:37,193
คำแนะนำทางการเงิน

307
00:20:38,113 --> 00:20:41,843
เขาเป็นลุงที่มีความสามารถล้นเหลือ

308
00:20:42,043 --> 00:20:45,183
และเขาก็พยายามอยู่เสมอ
เพื่อสร้างแนวทางในชุมชน

309
00:20:45,383 --> 00:20:49,663
เพื่อให้เราสามารถดำเนินสิ่งต่างๆ ต่อไป

310
00:21:01,303 --> 00:21:03,373
เริ่มต้นในทศวรรษ 1920

311
00:21:03,563 --> 00:21:05,373
อุตสาหกรรมสันทนาการเฟื่องฟู

312
00:21:05,573 --> 00:21:06,973
ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก

313
00:21:16,773 --> 00:21:19,133
เราเติบโตในโบฟอร์ต

314
00:21:19,333 --> 00:21:22,943
เราไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่เพื่อว่ายน้ำได้

315
00:21:26,783 --> 00:21:30,393
ดังนั้นพ่อของฉัน
เขามักจะพาเราไปเมอร์ริมอน

316
00:21:30,593 --> 00:21:32,773
{\an8}สมัยนั้นเราไม่ได้เรียกว่าเมอร์ริมอนหรอก

317
00:21:32,973 --> 00:21:35,113
{\an8}เราเรียกมันว่าซิลเวอร์ดอลลาร์

318
00:21:35,303 --> 00:21:38,333
และคนส่วนใหญ่ที่นี่

319
00:21:39,383 --> 00:21:41,343
ไปที่ซิลเวอร์ดอลลาร์

320
00:21:42,553 --> 00:21:45,453
และพวกเขาก็เป็นชุมชนที่อบอุ่น

321
00:21:45,653 --> 00:21:48,373
และส่วนใหญ่คุณไม่มี

322
00:21:48,573 --> 00:21:51,393
คนผิวขาวเข้าไปในชุมชนนั้น

323
00:21:51,973 --> 00:21:53,813
ซึ่งนั่นเป็นเรื่องสำคัญ

324
00:21:55,353 --> 00:21:58,103
และนั่นทำให้คุณรู้สึกปลอดภัย

325
00:22:02,573 --> 00:22:05,683
มันเป็นเพียงสถานที่เดียวที่คุณสามารถไป

326
00:22:05,883 --> 00:22:10,223
และไม่ต้องกังวลว่า
จะตกเป็นเหยื่อทางกฎหมาย

327
00:22:10,423 --> 00:22:13,693
และคุณก็ไม่ต้องรู้สึกเหมือนว่า

328
00:22:13,883 --> 00:22:16,983
คุณถูกคุกคาม

329
00:22:17,183 --> 00:22:18,373
คุณสามารถผ่อนคลาย

330
00:22:29,383 --> 00:22:32,103
{\an8}ไลเคอร์ติส รีลส์ ลูกชายของเกอร์ทรูด

331
00:22:41,483 --> 00:22:43,213
ลุงไลเคอร์ติส

332
00:22:43,413 --> 00:22:44,443
เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน

333
00:22:45,193 --> 00:22:47,553
ลุงไลเคอร์ติสเป็นช่างก่ออิฐ

334
00:22:47,753 --> 00:22:49,723
เขาทำงานด้วยมือของเขา

335
00:22:49,923 --> 00:22:51,313
เขาน่ารักมาก

336
00:22:51,513 --> 00:22:55,663
เขาชอบร้องเพลง เขาชอบฮัมเพลง

337
00:22:57,083 --> 00:23:00,253
เขาเป็นลุงที่ทุกคนรัก

338
00:23:01,873 --> 00:23:03,613
{\an8}ฉันกับไลเคอร์ติสสนิทกัน

339
00:23:03,813 --> 00:23:05,633
{\an8}เราโตมาในบ้านเดียวกัน

340
00:23:06,093 --> 00:23:10,223
{\an8}ดังนั้นเราทำหลายสิ่งด้วยกัน เช่นงานปาร์ตี้

341
00:23:14,103 --> 00:23:16,463
ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นคนบอกว่าเขาเต้นเก่ง

342
00:23:16,663 --> 00:23:17,773
เขาเต้นไม่เป็นเลย

343
00:23:19,733 --> 00:23:22,253
เขาแค่มีความสุขไปเรื่อย

344
00:23:22,453 --> 00:23:24,213
เขาเป็นเพียงคนที่มีความสุข ผู้โชคดี

345
00:23:24,413 --> 00:23:28,093
เขารักทุกคน
เขามักจะหัวเราะ และชอบเล่นมุก

346
00:23:28,293 --> 00:23:33,033
หากต้องการมีช่วงเวลาที่ดี
เขานี่แหละคือคนที่คุณควรอยู่ด้วย

347
00:23:37,663 --> 00:23:38,483
เกาะแฟนตาซี

348
00:23:38,683 --> 00:23:40,903
{\an8}ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับเกาะแฟนตาซี

349
00:23:41,103 --> 00:23:42,983
{\an8}ฉันแบบว่า "เกาะแฟนตาซีอยู่ไหน"

350
00:23:43,183 --> 00:23:44,943
{\an8}ฉันได้ยินมันจากวิทยุ

351
00:23:45,143 --> 00:23:48,953
ต่อมาก็ในประกาศ
พวกเขาบอกว่า "อยู่ที่เมอร์ริมอน"

352
00:23:49,153 --> 00:23:50,573
ฉันว่า "อยู่ที่เมอร์ริมอนเหรอ"

353
00:23:50,773 --> 00:23:53,413
และพวกเขาบอกว่า
"ที่ถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์เก่าน่ะ"

354
00:23:53,613 --> 00:23:55,833
และฉันก็พูดว่า "อ้อ ตายจริง
พวกเขาพูดถึง..."

355
00:23:56,033 --> 00:23:58,923
และนั่นคือตอนที่ฉันเริ่มถามเกี่ยวกับมัน

356
00:23:59,113 --> 00:24:02,003
พวกเขาตอบว่า
"ใช่ พวกเขาเปิดคลับเล็กๆ ที่นั่น"

357
00:24:02,203 --> 00:24:04,213
เมลวินเป็นคนดูแล และมันก็ได้ชื่อนั้น...

358
00:24:04,413 --> 00:24:05,903
และผู้คนก็หลั่งไหลไป

359
00:24:09,823 --> 00:24:11,053
{\an8}โซลเทรน ปี 1973

360
00:24:11,253 --> 00:24:13,353
{\an8}ในทุกฤดูกาลจะมีสิ่งที่แตกต่างกันไป

361
00:24:13,553 --> 00:24:15,273
{\an8}มีอยู่ปีหนึ่งที่เรามีการแสดงของโซลเทรน

362
00:24:15,463 --> 00:24:19,043
เราวาดรถไฟกับรางรถไฟบนฟลอร์เต้นรำ

363
00:24:19,663 --> 00:24:21,833
และคุณก็ลงไปในขบวนรถไฟโซลเทรน

364
00:24:22,753 --> 00:24:26,883
ฉันจำได้ว่ามีนาวิกโยธินมากมาย
จากเชอร์รี่พอยต์มาที่นี่

365
00:24:29,633 --> 00:24:31,363
เรามีเพื่อนปาร์ตี้

366
00:24:31,563 --> 00:24:34,993
{\an8}จากทั่วสารทิศ จากลิเบอร์ตีซิตี
ที่มาร่วมกับเรา

367
00:24:35,193 --> 00:24:36,333
{\an8}ไลเคอร์ติส รีลส์
ลูกของเกอร์ทรูด

368
00:24:36,533 --> 00:24:40,933
{\an8}ไม่ว่าคนขาวหรือคนดำ
คนเนืองแน่นทุกวันหยุดสุดสัปดาห์

369
00:24:48,943 --> 00:24:52,393
เราให้คนของเรา
มากับรถบัสเกรย์ฮาวด์และดีเจ

370
00:24:52,583 --> 00:24:55,033
แล้วเขาก็จะมากับดีเจคนนั้น

371
00:24:55,743 --> 00:24:59,533
ผู้คนตามหลังรถบัส
และชายหาดนี้ก็เต็มไปด้วยผู้คน

372
00:25:02,083 --> 00:25:05,023
ผมให้หลายๆ วง
สลับกันมาแสดงบนชายหาด

373
00:25:05,223 --> 00:25:07,673
แล้วเราก็ได้สนุกกัน

374
00:25:25,393 --> 00:25:27,773
ในช่วงเวลาที่เรื่องทั้งหมดนี้เริ่มเกิดขึ้น

375
00:25:28,603 --> 00:25:32,363
บริเวณรอบๆ เราก็เปลี่ยนไป

376
00:25:33,733 --> 00:25:35,553
และเราพอจะมองเห็นได้ว่า

377
00:25:35,753 --> 00:25:41,413
พวกเขากำลังทำท่าเรือ
ที่จอดเรือ ที่ดินจัดสรร

378
00:25:42,413 --> 00:25:45,903
เรารู้ว่านี่คือแผนที่จะใช้กับชุมชนของเรา

379
00:25:46,103 --> 00:25:50,403
และเรารู้ว่าเราต้องยืนหยัด
เพื่อรักษาชุมชนของเราไว้

380
00:25:50,603 --> 00:25:53,613
เพราะถ้าสิ่งเหล่านี้เกิดในชุมชนของเรา

381
00:25:53,813 --> 00:25:56,873
เราซึ่งเป็นคนที่นี่จะจ่ายภาษีกันไม่ไหว

382
00:25:57,073 --> 00:25:59,373
เพราะเราไม่มีรายได้

383
00:25:59,573 --> 00:26:02,933
อย่างที่คนจากรัฐอื่นที่เข้ามาเขามีกัน

384
00:26:10,563 --> 00:26:15,033
{\an8}โรเดอริค เอลลิสัน
หลานของเมลวิน

385
00:26:22,833 --> 00:26:26,163
{\an8}เนท เอลลิสัน
เหลนของเมลวิน

386
00:26:31,253 --> 00:26:34,963
{\an8}โรเดอริค เอลลิสัน
เนท เอลลิสัน

387
00:26:35,593 --> 00:26:37,623
เมื่อก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้

388
00:26:37,823 --> 00:26:40,763
น้ำไม่ได้ผ่านเข้ามาทางนี้

389
00:26:40,963 --> 00:26:44,663
พ่อของแม่ผมช่วยกัน

390
00:26:44,863 --> 00:26:47,793
ทำให้ส่วนที่เหลือหมดไป
ผ่านทางน้ำที่ท่วมนั้น

391
00:26:47,993 --> 00:26:49,103
ออกไป

392
00:26:50,143 --> 00:26:52,733
พวกเขาเรียกมันว่า
"ทางน้ำระหว่างชายฝั่ง"

393
00:26:53,313 --> 00:26:56,733
เพราะคุณขับไปฟลอริดาได้
ขับไปได้ยาวตลอด

394
00:26:57,443 --> 00:26:58,693
มันผ่านทางนี้

395
00:27:01,323 --> 00:27:03,703
โห มีบ้านมาปลูกตรงนี้ด้วย

396
00:27:06,163 --> 00:27:09,043
รู้ไหมต้องใช้เวลานานแค่ไหน
ถึงจะไปถึงสนีดส์เฟอร์รี่

397
00:27:09,243 --> 00:27:10,193
ประมาณห้าชั่วโมง

398
00:27:10,393 --> 00:27:11,363
- ไม่ใช่
- หกชั่วโมง

399
00:27:11,563 --> 00:27:13,133
ไม่ใช่ มันต้องใช้เวลาทั้งวัน

400
00:27:13,793 --> 00:27:18,823
อาจออกจากเมอร์ริมอนตอนเก้าโมงเช้า

401
00:27:19,023 --> 00:27:21,583
เริ่มต้นจากด้านหลังของซิลเวอร์ดอลลาร์

402
00:27:21,783 --> 00:27:26,063
และไปถึงสนีดส์เฟอร์รี่เอาห้าโมงเย็น

403
00:27:27,103 --> 00:27:29,043
เราจึงไม่สามารถไปหากุ้งที่นี่
ในเวลากลางวัน

404
00:27:29,243 --> 00:27:32,063
หากุ้งตอนกลางคืนน่ะไม่ได้
ต้องตอนกลางวันเท่านั้น

405
00:27:36,363 --> 00:27:38,683
ตอนผมไปหากุ้งทางตะวันออกเมื่อปีที่แล้ว

406
00:27:38,883 --> 00:27:40,223
ผมหาได้แค่ในเวลากลางคืน

407
00:27:40,423 --> 00:27:42,263
และตลอดทั้งวันก็หาได้แค่ปลา

408
00:27:42,463 --> 00:27:44,973
ใช่ แค่ปลา ตอนกลางวันไม่มีกุ้งให้หา

409
00:27:45,173 --> 00:27:46,683
แล้วก็ต้องทำงานกับแสงจันทร์

410
00:27:46,883 --> 00:27:48,023
ใช่ ทำงานกับแสงจันทร์

411
00:27:48,223 --> 00:27:50,373
- พอดวงจันทร์ขึ้น เราก็เริ่ม
- หากุ้ง

412
00:28:23,453 --> 00:28:25,073
- โอเคนะ
- โอเค

413
00:28:25,873 --> 00:28:27,563
ฉันจะเอาไปใส่ในอีกถังนึงทั้งหมด

414
00:28:27,763 --> 00:28:28,683
ได้

415
00:28:28,883 --> 00:28:30,373
- อีกด้านนึงเหรอ
- ใช่

416
00:28:38,093 --> 00:28:40,053
นั่นเรือหากุ้งใช่ไหม

417
00:28:40,253 --> 00:28:41,213
เหมือนจะใช่

418
00:28:42,263 --> 00:28:44,053
กำลังแล่นมาทางเรา

419
00:29:26,303 --> 00:29:28,663
ผมให้พ่อขับดีกว่า หรือว่าปู่อยากขับ

420
00:29:28,863 --> 00:29:31,163
- เออ ปู่กำลังดูโน่นดูนี่
- งั้นผมให้พ่อขับ

421
00:29:31,363 --> 00:29:33,423
ไม่ได้มาแถวนี้นานแล้ว

422
00:29:33,623 --> 00:29:35,333
ผมจะให้พ่อขับ
ผมอยากสูดอากาศหน่อย

423
00:29:35,533 --> 00:29:36,483
ให้โรเดอริคขับเลย

424
00:29:37,813 --> 00:29:38,813
พ่อครับ

425
00:29:40,363 --> 00:29:42,263
มาขับแป๊บนึงได้ไหม

426
00:29:42,463 --> 00:29:43,723
ผมจะพักสักหน่อย ผมร้อน

427
00:29:43,923 --> 00:29:44,763
ผมบอกปู่แล้ว

428
00:29:44,963 --> 00:29:47,313
อธิบายนิดนึง... มา ผมขับเองดีกว่า

429
00:29:47,503 --> 00:29:49,183
- ง่ายๆ
- เออ แกมาขับเลยดีกว่า

430
00:29:49,383 --> 00:29:51,813
- จะเล่าอะไรนะ
- บอกแล้ว

431
00:29:52,013 --> 00:29:54,273
มีอยู่วันนึงฉันออกไปวางตาข่าย

432
00:29:54,473 --> 00:29:57,573
ก็คล้ายๆ กับทุกวัน
คืนนึงกับเช้าวันรุ่งขึ้น

433
00:29:57,763 --> 00:30:01,243
ในเรือแบบนี้ ขนาดเท่าๆ นี้
วิ่งวุ่นไปมาบนหัวเรือ

434
00:30:01,443 --> 00:30:03,613
แล้วฉันก็เข้าไปในนั้น
และวางมันลงกับพื้น

435
00:30:03,813 --> 00:30:07,033
เธอเป็นคนดำ สูบบุหรี่
ให้ตายสิ ฉันไม่เข้าใจ

436
00:30:07,233 --> 00:30:08,413
เขาบอกว่า "ออกไปจากที่นี่"

437
00:30:08,613 --> 00:30:12,123
ฉันพูดว่า "ฉันพยายามจะวิ่งชนแกอยู่
เมื่อสิบนาทีที่แล้ว

438
00:30:12,323 --> 00:30:14,893
"กลับไปข้ามมาอีกสิ ฉันจะชนให้เลย

439
00:30:15,853 --> 00:30:17,353
"ฉันจะผลักแกให้จมลงไปเลย"

440
00:30:19,193 --> 00:30:20,023
ฉันทำไม่ได้...

441
00:30:22,943 --> 00:30:25,683
ในปี 2002 อดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์

442
00:30:25,883 --> 00:30:30,523
ยื่นดำเนินคดีบุกรุกที่ดิน
กับเมลวินและไลเคอร์ติส

443
00:30:30,713 --> 00:30:32,563
10 กุมภาพันธ์ ปี 2004
คำให้การของเมลวิน เดวิส

444
00:30:32,763 --> 00:30:35,293
"คุณเดวิส ที่อยู่ของคุณคือที่ไหน"

445
00:30:35,873 --> 00:30:39,253
"484 ฤดูรัก ฤดูร้อน"

446
00:30:39,623 --> 00:30:44,243
"คุณอาศัยอยู่ที่นั่นมานานแค่ไหน"

447
00:30:44,443 --> 00:30:48,513
"ผมอาศัยอยู่ที่นั่นมาตลอดชีวิต"

448
00:30:49,553 --> 00:30:52,203
ปี 2004 ศาลพิพากษา
ว่าเมลวินและไลเคอร์ติส

449
00:30:52,403 --> 00:30:56,923
ต้องย้ายบ้านออก หยุดการบุกรุกริมน้ำ

450
00:30:57,123 --> 00:30:59,173
คดีนี้ขึ้นๆ ลงๆ ดังนั้นฉันไม่...

451
00:30:59,373 --> 00:31:00,963
และเมื่อมันกลับมา

452
00:31:01,163 --> 00:31:04,693
มันกลับมาพร้อมกับความเหลวไหลมากขึ้น

453
00:31:05,483 --> 00:31:09,053
และเรื่องที่บ้าบอที่สุดก็คือ พวกเขามา

454
00:31:09,253 --> 00:31:11,743
และติดประกาศขับไล่ที่บ้าน

455
00:31:12,203 --> 00:31:14,273
ที่บ้านของไลเคอร์ติสและเมลวิน

456
00:31:14,473 --> 00:31:18,063
{\an8}ประกาศการขับไล่
เมลวิน เดวิส และผู้อาศัยทั้งหมด

457
00:31:18,263 --> 00:31:19,913
{\an8}ภาพยนตร์ครอบครัวบ้านรีลส์

458
00:31:23,213 --> 00:31:25,283
เมื่อสถานการณ์เริ่มร้อนระอุ

459
00:31:25,483 --> 00:31:27,243
และเรารู้ว่ามันเริ่มจะร้ายแรง

460
00:31:27,443 --> 00:31:31,183
เมลวินถูกโจมตีเรื่องงานเยอะมาก

461
00:31:31,683 --> 00:31:33,123
เขาสูญเสียงานจำนวนมาก

462
00:31:33,323 --> 00:31:35,753
คนไม่ต้องการซื้ออาหารทะเลของเขา

463
00:31:35,953 --> 00:31:39,883
และเขาถูกข่มขู่
ถ้าเขาไม่ยอมออกไปจากที่ดิน

464
00:31:40,083 --> 00:31:43,423
จะโดนเผาบ้านที่เขากำลังสร้าง

465
00:31:43,623 --> 00:31:46,823
แล้วจากนั้นก็มีคนระเบิดเรือของเขา

466
00:31:49,533 --> 00:31:50,893
พอเรือถูกระเบิดแล้ว

467
00:31:51,093 --> 00:31:54,853
เขาก็ให้นักดำน้ำเข้ามา
ประเมินความเสียหาย

468
00:31:55,053 --> 00:31:57,353
ก่อนที่เขาจะได้ข้อสรุปนั้น

469
00:31:57,553 --> 00:31:59,663
"นี่ ใช่เลย เรือของฉันถูกวางระเบิด"

470
00:32:01,253 --> 00:32:03,983
มันน่ากลัวอย่างที่สุดสำหรับเมลวิน

471
00:32:04,183 --> 00:32:05,073
{\an8}ใบอนุญาตก่อสร้างอาคาร

472
00:32:05,273 --> 00:32:06,363
{\an8}บันทึกวิดีโอของมามี ปี 2011

473
00:32:06,563 --> 00:32:09,573
{\an8}เมลวินได้ทำทุกอย่างตามที่เขตต้องการ

474
00:32:09,773 --> 00:32:14,133
เขามีผู้ตรวจรังวัดที่จะเข้ามา
และแสดงความเป็นเจ้าของทรัพย์สิน

475
00:32:14,803 --> 00:32:19,223
เขามีใบอนุญาต
สำหรับบ้านและที่ทำงานของเขา

476
00:32:20,313 --> 00:32:24,753
{\an8}นี่คือใบอนุญาตของเขา
จากรัฐนอร์ทแคโรไลนา

477
00:32:24,953 --> 00:32:27,403
{\an8}การบังคับใช้กฎหมายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

478
00:32:28,323 --> 00:32:31,933
ตอนที่เมลวินเปิดเกาะแฟนตาซี

479
00:32:32,133 --> 00:32:36,073
เขาได้ใบอนุญาตควบคุม
เครื่องดื่มเบียร์และเครื่องดื่มของเขา

480
00:32:37,533 --> 00:32:40,413
เรารู้ว่าเรากำลังต่อสู้กับอำนาจ

481
00:32:40,953 --> 00:32:42,713
เรารู้ว่าเรากำลังต่อสู้กับเงิน

482
00:32:44,163 --> 00:32:47,583
และเรารู้ว่า
เราไม่ได้กำลังเล่นกับคนที่...

483
00:32:48,883 --> 00:32:50,453
จะปล่อยเราง่ายๆ

484
00:32:50,653 --> 00:32:52,303
พวกเขาต้องการที่ดินนี้จริงๆ

485
00:33:01,353 --> 00:33:03,753
แม่ฉันเป็นกังวล

486
00:33:03,953 --> 00:33:05,843
เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่แม่เครียดมากๆ

487
00:33:06,043 --> 00:33:09,763
เพราะว่าแม่จะเปิดอัลบั้มคริสตจักร
อัลบั้มพระกิตติคุณ

488
00:33:09,963 --> 00:33:11,433
เธอจะร้องไห้ทั้งวัน

489
00:33:11,633 --> 00:33:14,823
พอฉันเข้าบ้านมาและถามว่า
"เกิดอะไรขึ้น"

490
00:33:15,033 --> 00:33:17,603
แม่ก็จะบอก "ที่ดินผืนนี้
มันทำให้ฉันเป็นโรคประสาท

491
00:33:17,803 --> 00:33:21,483
"วันนี้นายอำเภอมาที่นี่และเขาก็ให้เอกสาร

492
00:33:21,683 --> 00:33:24,663
"ฉันไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร"

493
00:33:25,543 --> 00:33:26,823
เราพยายามทำให้เธอใจเย็น

494
00:33:27,023 --> 00:33:29,073
แต่นี่มันเป็นอะไรที่...

495
00:33:29,273 --> 00:33:30,823
ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไงดี

496
00:33:31,023 --> 00:33:33,173
มันยากเหลือเกิน

497
00:33:36,513 --> 00:33:41,143
ยายอยู่ในสภาพที่เริ่มทำให้ป้าหงุดหงิด

498
00:33:41,563 --> 00:33:45,923
ป้ามามีเป็นหัวหอกที่ช่วยจัดการทุกอย่าง
เกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอด

499
00:33:46,123 --> 00:33:47,383
ป้ามามีคือผู้ช่วยชีวิต

500
00:33:47,583 --> 00:33:51,263
ป้าจึงเกี่ยวข้องกับบันทึกเอกสารทั้งหมด

501
00:33:51,463 --> 00:33:57,223
เก็บเอกสารทั้งหมดไว้
ให้สมบูรณ์และจัดระเบียบ

502
00:33:57,423 --> 00:34:00,123
เราคงไม่ได้มาถึงจุดนี้
ถ้าไม่ใช่เพราะป้ามามี

503
00:34:04,043 --> 00:34:05,663
ในครอบครัวของฉัน

504
00:34:06,293 --> 00:34:10,673
เราถูกเลี้ยงมาเพื่อเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง

505
00:34:11,463 --> 00:34:14,513
ดังนั้นฉันจึงต้องอยู่เบื้องหลังแม่ของฉัน

506
00:34:15,633 --> 00:34:21,123
แต่ฉันรู้สึกว่า
ฉันไม่แข็งแกร่งเท่าแม่ของฉัน

507
00:34:21,323 --> 00:34:27,213
เพราะว่าบางครั้ง
ภาระความรับผิดชอบที่ฉันแบกอยู่ตอนนี้

508
00:34:27,413 --> 00:34:29,813
มันยากที่จะแบกรับไว้

509
00:34:33,323 --> 00:34:37,033
บางครั้งมันทำให้ฉันหดหู่

510
00:34:37,903 --> 00:34:42,073
เพราะบางครั้งฉันรู้สึกว่า
ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตของตัวเองเลย

511
00:34:43,283 --> 00:34:46,213
ตอนที่ผมติดคุก
ตรงนี้โล่งเตียนไปหมด

512
00:34:46,413 --> 00:34:48,313
บ้าชัดๆ

513
00:34:48,513 --> 00:34:50,523
นี่เป็นของ... ผมซีเรียสนะ

514
00:34:50,723 --> 00:34:52,633
ไม่มี ไม่มีเลย ไม่มีต้นไม้ที่นี่

515
00:34:56,383 --> 00:34:58,783
เห็นไหม เส้นทางทั้งหมด และตอนนี้...

516
00:34:58,983 --> 00:35:00,883
ยายจำได้ไหม

517
00:35:01,133 --> 00:35:04,723
เอาละ ตรงนี้จะไปดัมพ์ลิงครีก

518
00:35:05,103 --> 00:35:07,753
ฉันเห็นแล้ว โอ้ พระเจ้า

519
00:35:07,953 --> 00:35:10,143
ใช่ ตรงนี้คือดัมพ์ลิงครีก

520
00:35:10,733 --> 00:35:14,013
งั้นเราก็อยู่อีกฝั่ง
ของธนาคารจอห์นนี่ควินน์ใช่ไหม

521
00:35:14,213 --> 00:35:17,893
ใช่ นั่น นั่น คุณฟอร์ตัมซื้อทั้งหมดนี่

522
00:35:18,083 --> 00:35:20,783
ตรงนี้ เดวิด วีทลีย์

523
00:35:21,113 --> 00:35:23,813
- ตรงนั้น บ้านหลังใหญ่ตรงนั้น
- ไหน

524
00:35:24,013 --> 00:35:27,233
แทบจะมองไม่เห็น
เว้นแต่จะเดินลงมาตรงริมน้ำนี่

525
00:35:27,433 --> 00:35:29,833
- และมองไปที่มุมนี้
- ยายคะ ระวังด้วย

526
00:35:33,043 --> 00:35:33,963
นี่

527
00:35:34,673 --> 00:35:36,073
เห็นสระน้ำตรงนั้นไหม

528
00:35:36,273 --> 00:35:37,573
ฉันขุดตรงนั้น

529
00:35:37,773 --> 00:35:39,573
จะไหลลงด้านข้าง

530
00:35:39,773 --> 00:35:41,053
นั่นบ่อน้ำตรงนั้น

531
00:35:42,843 --> 00:35:45,833
โอ้พระเจ้า
ลุงขุดบ่อนี้ออกมาอย่างนี้เลยเหรอ

532
00:35:46,033 --> 00:35:47,873
ใช่ ฉันขุดบ่อน้ำนี้

533
00:35:48,073 --> 00:35:49,753
- เราอยู่หลังบ้านใช่ไหมเนี่ย
- มาเถอะ

534
00:35:49,953 --> 00:35:51,213
ใช่ เราอยู่หลังบ้านแม่

535
00:35:51,413 --> 00:35:52,803
- มาเถอะ
- มันลึกแค่ไหนคะลุง

536
00:35:52,993 --> 00:35:56,223
มันไม่ได้ลึกลงไปจนสุด

537
00:35:56,413 --> 00:35:58,033
ลุงแค่ขุดลงไป

538
00:35:59,693 --> 00:36:01,603
- ใช่
- แล้วนี่เป็นน้ำฝนเหรอ

539
00:36:01,803 --> 00:36:04,643
ใช่ ตรงนี้ น้ำที่ไหลมาจากพื้นดิน

540
00:36:04,843 --> 00:36:05,783
น้ำจืด

541
00:36:06,453 --> 00:36:09,603
ตรงนี้เคยเป็นไร่ มีพื้นที่ 25 ไร่ได้มั้ง

542
00:36:09,803 --> 00:36:10,903
ไม่ก็ 13 ไร่

543
00:36:11,103 --> 00:36:12,733
ตรงนี้เคยเป็นไร่ข้าวโพด

544
00:36:12,933 --> 00:36:15,213
พ่อปลูกยาสูบไว้เยอะในนี้

545
00:36:15,713 --> 00:36:17,543
โอเค แดเนียล บูน กลับมา

546
00:36:18,803 --> 00:36:20,663
ผ่านตรงนั้น แล้วเดินไปตรงโน้น

547
00:36:20,863 --> 00:36:22,643
บิลลี่มีเรือของเขาจอดอยู่

548
00:36:22,843 --> 00:36:24,013
ระวังด้วย ลุงเมลวิน

549
00:36:24,683 --> 00:36:26,003
ระวังด้วย คุณยาย

550
00:36:26,193 --> 00:36:26,953
จ้ะ

551
00:36:27,153 --> 00:36:29,003
ยายคิดยังไงกับเรื่องทั้งหมดนี้

552
00:36:29,203 --> 00:36:31,213
ฉันไม่คิดอะไรเกี่ยวกับมันทั้งนั้น

553
00:36:31,413 --> 00:36:32,963
- คุณไม่คิดว่า...
- เห็นนี่ไหม

554
00:36:33,163 --> 00:36:36,233
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่แม่ต่อสู้มา

555
00:36:36,653 --> 00:36:39,933
และแม่กำลังพูดว่า
แม่ไม่คิดอะไรเกี่ยวกับมันทั้งนั้น

556
00:36:40,133 --> 00:36:42,143
แม่ต้องคิดนะ เพราะว่า...

557
00:36:42,343 --> 00:36:45,203
- ผมคิดถึงมันตลอดเวลา
- นี่เป็นมรดกของหนูค่ะ คุณยาย

558
00:37:07,303 --> 00:37:09,813
ในปี 2007

559
00:37:10,263 --> 00:37:14,273
ฉันเริ่มสนใจเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างจริงจัง

560
00:37:14,853 --> 00:37:20,193
หลักๆ คือลุงเมลวินบอกฉันว่า
"ลุงต้องการให้เธอช่วย

561
00:37:21,073 --> 00:37:22,363
"ลุงกำลังจะติดคุก"

562
00:37:22,903 --> 00:37:24,473
ลุงบอกฉันว่า

563
00:37:24,673 --> 00:37:27,853
"เอกสารเหล่านี้ระบุว่า
เราไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพย์สินแล้ว

564
00:37:28,053 --> 00:37:30,103
"ลุงไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไง ไม่รู้ว่าทำไม

565
00:37:30,303 --> 00:37:32,163
"ไม่มีใครฟังเรา

566
00:37:32,703 --> 00:37:34,193
"แต่ถ้าพวกเขาบอกอย่างนั้น

567
00:37:34,393 --> 00:37:37,333
"เราทำได้แค่เซ็นสละสิทธิ หรือต้องเข้าคุก

568
00:37:38,333 --> 00:37:39,713
"ลุงกำลังจะเข้าคุก"

569
00:37:41,883 --> 00:37:45,283
หลังจากการต่อสู้
ทางกฎหมาย 33 ปีของรีลส์

570
00:37:45,483 --> 00:37:47,833
อดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์พยายามให้

571
00:37:48,033 --> 00:37:53,143
เมลวินกับไลเคอร์ติสถูกไล่ออกจากริมน้ำ

572
00:37:54,223 --> 00:37:58,483
ในเช้าวันที่ 11 มีนาคม

573
00:37:59,523 --> 00:38:02,613
ตอนที่ไลเคอร์ติสกับเมลวินขึ้นศาล

574
00:38:03,113 --> 00:38:06,823
เรารู้ว่าเมื่อเราออกจากบ้าน
พวกเขาจะไม่ได้กลับมาอีก

575
00:38:07,953 --> 00:38:10,873
เรารู้ว่าศาลได้ซ้อนแผนคัดค้านเราไว้แล้ว

576
00:38:11,993 --> 00:38:16,203
เรารู้แต่ต้นว่าศาลไม่อยู่ข้างเรา
เพราะมันไม่ใช่มาตั้งแต่แรกแล้ว

577
00:38:19,213 --> 00:38:20,583
ผมตื่นเช้าในวันนั้น

578
00:38:21,843 --> 00:38:23,863
มามีพาผมไปที่นั่น

579
00:38:24,063 --> 00:38:27,033
เธอกับผมแค่มองไปรอบๆ เป็นครั้งสุดท้าย

580
00:38:27,233 --> 00:38:32,013
ผมเห็นและก็ทักทายมัน
ผมกับเมลวินไปที่นั่นด้วยกัน

581
00:38:33,393 --> 00:38:36,523
ดูเหมือนวันที่คุณเกิดมา ช่างยาวนาน

582
00:38:37,483 --> 00:38:41,153
"มีหมอกลง เหมือนฝนกำลังตก"

583
00:38:42,773 --> 00:38:44,553
{\an8}โบฟอร์ต เขตคาร์เทอเรต
นอร์ทแคโรไลนา

584
00:38:44,753 --> 00:38:47,013
{\an8}ในโมเต็ลที่ทนายผมอยู่

585
00:38:47,213 --> 00:38:50,683
{\an8}มันทำให้เขาคิดไม่ตกจนกินข้าวไม่ลง

586
00:38:50,883 --> 00:38:53,623
เขาเพิ่งจะพร้อมทานอาหารเช้า

587
00:38:54,123 --> 00:38:57,753
เขาบอกว่า "คนพวกนี้
ไม่อยากให้มีการพิจารณาคดี

588
00:38:58,663 --> 00:39:00,623
"พวกเขาต้องการแค่จับพวกคุณขัง"

589
00:39:02,883 --> 00:39:04,193
และนั่นคือสิ่งที่พวกเขาทำ

590
00:39:04,393 --> 00:39:07,573
พิจารณาคดีในวันที่ 17 มีนาคม ปี 2011
ทนายของอดัมส์ครีก กับไลเคอร์ติส รีลส์

591
00:39:07,773 --> 00:39:12,163
- "ผมเข้าใจว่าคุณเชื่อว่า
คุณเป็นเจ้าของที่ดินผืนนั้น"

592
00:39:12,363 --> 00:39:16,223
"ใช่ครับ"

593
00:39:16,433 --> 00:39:20,423
"คุณมีความตั้งใจที่จะอยู่ที่นั่นใช่ไหม"

594
00:39:20,623 --> 00:39:24,013
"ใช่แล้ว"

595
00:39:24,213 --> 00:39:30,153
- "และคุณไม่คิดจะเอาบ้านออกไป
จากที่ดินนั้น ถูกต้องหรือไม่"

596
00:39:30,903 --> 00:39:36,793
"แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ จะตอบว่าอะไร"

597
00:39:40,003 --> 00:39:44,533
ดังนั้นวันที่พวกเขาถูกจับ
เป็นวันที่ทนายของเราแจ้งให้เราทราบว่า

598
00:39:44,733 --> 00:39:46,743
เขาจะไม่เป็นตัวแทนของเราอีกต่อไป

599
00:39:46,943 --> 00:39:50,763
เพราะเขาได้รับคำแนะนำ
ให้เลิกทำคดี และเขาก็ทำตามนั้น

600
00:39:51,933 --> 00:39:55,013
เขาพูดว่า "หนุ่มๆ กำลังจะเข้าคุกในวันนี้"

601
00:39:56,393 --> 00:40:00,423
มันเป็นเรื่องสะเทือนใจอย่างที่สุด
และมีสมาชิกครอบครัวประมาณ 15

602
00:40:00,623 --> 00:40:03,483
หรือ 20 คน
เราทุกคนมารวมตัวกันในห้องเดียว

603
00:40:04,483 --> 00:40:06,093
และเราก็พยายามทำความเข้าใจว่าทำไม

604
00:40:06,293 --> 00:40:09,763
"ทำไมพวกเขาต้องติดคุก
และเราจะแก้ปัญหานี้ยังไง"

605
00:40:09,963 --> 00:40:11,243
และเขาก็บอกว่า

606
00:40:11,653 --> 00:40:15,683
"พวกเขาจะไม่ลงนามยินยอม
ว่าจะไม่กลับไปที่ที่ดินอีก

607
00:40:15,883 --> 00:40:17,683
"ผู้พิพากษาค่อนข้างยืนกราน

608
00:40:17,883 --> 00:40:19,373
"อย่างมากเรื่องที่

609
00:40:20,663 --> 00:40:22,903
"พวกเขาแสดงท่าทีไม่แยแสศาล
โดยบอกว่า

610
00:40:23,103 --> 00:40:25,573
'พวกเราจะไม่ฟังคำสั่งของคุณ
กฎหมายของคุณ

611
00:40:25,773 --> 00:40:28,343
เราจะกลับไปที่ที่ดินของเรา'"

612
00:40:28,843 --> 00:40:33,803
และหลังจากการสนทนาเพิ่มเติม
ฉันจำคำพูดเป๊ะๆ ไม่ได้ว่าเขาพูดอะไร

613
00:40:34,633 --> 00:40:37,393
เขาส่งพวกลุงกลับไปคุมขังที่คุก

614
00:40:37,933 --> 00:40:39,563
และฉันจำได้ว่าลุงเมลวิน

615
00:40:42,273 --> 00:40:44,963
ถอดนาฬิกาและเครื่องประดับ
ของเขาออกทั้งหมด

616
00:40:45,163 --> 00:40:48,423
แล้วก็พูดว่า "คิม จำที่ลุงบอกไว้นะ"

617
00:40:48,623 --> 00:40:52,143
และฉันก็แบบว่า ตอนนั้นฉันอยากจะบอกว่า

618
00:40:52,343 --> 00:40:53,803
"ทำตามที่พวกเขาขอเถอะนะลุง"

619
00:40:54,003 --> 00:40:57,393
ศาลเขตคาร์เทอเรต

620
00:40:57,593 --> 00:41:01,403
ทนายความของเรา
ในเวลานั้นถูกข่มขู่ด้วยบทลงโทษ

621
00:41:01,593 --> 00:41:03,483
และความทรงจำของฉัน
เกี่ยวกับวันที่ขึ้นศาลนั้น

622
00:41:03,683 --> 00:41:07,403
ที่เห็นเขาเดินจากไป
พร้อมกระเป๋าเอกสารของเขา

623
00:41:07,603 --> 00:41:09,363
เดินกลับไปที่รถบีเอ็มดับเบิลยูของเขา

624
00:41:09,563 --> 00:41:13,013
ไม่หันกลับมามองอีกเลย
และลุงของฉันก็ถูกจองจำ

625
00:41:13,593 --> 00:41:17,043
เขาจบบทสรุปนั้น และเขาก็จากไป

626
00:41:17,243 --> 00:41:18,393
ขึ้นรถแล้วเขาก็จากไป

627
00:41:34,443 --> 00:41:36,603
ผมไม่เคยคิดจะเซ็นเลย

628
00:41:36,803 --> 00:41:37,823
ไม่เด็ดขาด

629
00:41:38,283 --> 00:41:40,783
ที่เราทำคือนั่งและคิดทบทวน

630
00:41:41,993 --> 00:41:45,583
จะเป็นอย่างไรถ้าเราไม่มีที่ดิน

631
00:41:46,963 --> 00:41:50,653
ไม่มีบ้าน และต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด

632
00:41:50,853 --> 00:41:54,663
โดยเฉพาะแม่ผม
ผมจะสร้างเนื้อสร้างตัวใหม่ไวๆ ได้ยังไง

633
00:41:54,863 --> 00:41:58,293
สุดท้ายผมก็ได้คำตอบว่า

634
00:41:58,483 --> 00:42:00,663
ผมอายุปูนนี้
สร้างเนื้อสร้างตัวใหม่ไม่ทันหรอก

635
00:42:00,863 --> 00:42:05,253
เพราะนั่นเกือบจะทั้งชีวิต ผมขอพูดแบบนี้

636
00:42:05,453 --> 00:42:08,463
นั่นคือส่วนใหญ่ของที่คนผิวดำเคยมี

637
00:42:08,663 --> 00:42:12,273
บ้านที่ดี ครอบครัวที่ดี รถที่ดี

638
00:42:12,863 --> 00:42:14,803
คุณไม่มีทางมีเงินขนาดนั้นได้อีก

639
00:42:15,003 --> 00:42:17,743
เพราะในเขตนี้มันไม่เหมือนที่อื่น

640
00:42:32,543 --> 00:42:35,303
ทรัพย์สินส่วนบุคคล ห้ามบุกรุก

641
00:42:41,933 --> 00:42:46,753
วิธีที่มันถูกกำหนดขึ้นมา และวิธีที่มันจบไป

642
00:42:46,953 --> 00:42:50,753
ยิ่งทำให้การลงชื่อในกระดาษยากขึ้นไปอีก

643
00:42:50,953 --> 00:42:53,193
ระบุว่าคุณไม่สามารถไปที่ที่ดินได้อีก

644
00:42:54,073 --> 00:42:56,843
ไลเคอร์ติสพูดทำนองว่า

645
00:42:57,043 --> 00:42:59,113
"นี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องทำ"

646
00:43:00,743 --> 00:43:05,333
ความคิดของเมลวินคือ
"นั่นคือวิถีชีวิตของฉัน

647
00:43:06,163 --> 00:43:07,793
"ฉันไม่มีทางเลือก

648
00:43:08,623 --> 00:43:14,253
"ฉันอายุเข้า 70 กว่าแล้ว
ฉันจะไปหาที่ไหนอยู่ได้อีกล่ะ"

649
00:43:16,923 --> 00:43:18,783
บางแง่มุมก็แทบไม่อยากเชื่อ

650
00:43:18,983 --> 00:43:22,413
ว่าระบบกฎหมายอาจไม่ยุติธรรม

651
00:43:22,613 --> 00:43:27,923
ฉันคิดว่าเขาสองคนคงไม่อยากเชื่อ
และผิดหวังเป็นที่สุด

652
00:43:28,123 --> 00:43:32,213
{\an8}แต่ก็ตั้งใจว่าจะทำทุกวิถีทาง

653
00:43:32,413 --> 00:43:37,053
{\an8}และนั่นน่าทึ่งมาก
เพราะฉันคิดว่าถ้าเป็นคนอื่น...

654
00:43:37,253 --> 00:43:40,893
สุดท้ายก็คงจะ "ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

655
00:43:41,093 --> 00:43:43,993
"ฉันจะยอมแพ้และเริ่มต้นใหม่"

656
00:43:45,493 --> 00:43:49,693
พวกเขามีความมุ่งมั่นอย่างเหลือเชื่อ

657
00:43:49,893 --> 00:43:55,843
มีปณิธานที่จะรักษาเกียรติ
ของบรรพบุรุษของพวกเขา

658
00:43:56,923 --> 00:43:59,453
เดือนที่สองในคุก

659
00:43:59,653 --> 00:44:02,303
{\an8}โกหกปลิ้นปล้อนเหมือนเดิมทุกวัน

660
00:44:02,513 --> 00:44:07,123
{\an8}บันทึกวิดีโอของมามี พฤษภาคม ปี 2011

661
00:44:07,323 --> 00:44:10,083
{\an8}ฉันคิดว่าเขากำลังถือจอบไป

662
00:44:10,283 --> 00:44:11,483
{\an8}ที่คูน้ำ

663
00:44:12,353 --> 00:44:13,403
ฉันเดานะ

664
00:44:14,153 --> 00:44:15,733
ทำตามที่พวกนั้นต้องการไปเถอะ

665
00:44:21,693 --> 00:44:23,363
นี่ไง เจอแล้ว เห็นพวกนั้นแล้ว

666
00:44:42,343 --> 00:44:45,763
บิลลี่ อย่าไปตรงนั้นนะ

667
00:44:46,973 --> 00:44:48,713
พวกเขาอยากทำอะไรก็ปล่อยให้ทำไปเถอะ

668
00:44:48,913 --> 00:44:52,183
ถ้าไม่มีใครเข้ามาที่นี่เร็วๆ นี้ ไม่รู้นะ

669
00:44:53,443 --> 00:44:55,853
อย่าไปกวนใจพวกเขา
ไม่ต้องไปพูดอะไรทั้งนั้น

670
00:44:59,523 --> 00:45:00,533
เฮ้ย!

671
00:45:02,443 --> 00:45:03,403
บิลลี่!

672
00:45:04,453 --> 00:45:06,283
ปัดโธ่เอ๊ย จะไปตรงนั้นทำไม

673
00:45:08,073 --> 00:45:10,203
บิลลี่ อย่าไปตรงนั้นนะ

674
00:45:10,703 --> 00:45:13,373
รอก่อน ให้ฉันไปด้วย ฉันจะได้บันทึกไว้

675
00:45:16,333 --> 00:45:18,903
นายเป็นลูกของผู้ชายคนนั้นใช่ไหม

676
00:45:19,103 --> 00:45:20,033
- ไม่
- อ้อ โอเค

677
00:45:20,233 --> 00:45:22,033
ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น...

678
00:45:22,233 --> 00:45:24,703
ได้ เดี๋ยวก็รู้ โอเคนะ

679
00:45:24,903 --> 00:45:26,083
เดี๋ยวนะ ฉันเอา...

680
00:45:26,283 --> 00:45:27,373
ฉันไม่สนว่านายมาจากไหน

681
00:45:27,573 --> 00:45:28,623
- มีอะไรเพื่อน
- โอเค

682
00:45:28,823 --> 00:45:31,003
ก็ได้ ฉันก็ไม่สนนายเหมือนกัน ขาใหญ่

683
00:45:31,203 --> 00:45:33,253
- เดี๋ยวจะเจ็บตัว
- โอเค อย่าหาเรื่องเจ็บตัว

684
00:45:33,453 --> 00:45:35,213
พวกนายคิดว่าจะมาทำอะไรกับที่นี่ก็ได้

685
00:45:35,413 --> 00:45:36,293
แล้วก็เดินกลับไปเฉยๆ

686
00:45:36,493 --> 00:45:38,843
ฉันไม่ได้จะทำอะไรกับที่นี่
ฉันไม่สนหรอกว่าเกิดอะไรขึ้น

687
00:45:39,043 --> 00:45:40,303
- และฉันไม่...
- บิลลี่

688
00:45:40,503 --> 00:45:42,323
ไม่ ไม่นะ บิลลี่ บิลลี่ บิลลี่

689
00:45:43,323 --> 00:45:47,143
ไม่ ไม่นะ ไม่นะ ไม่นะ

690
00:45:47,343 --> 00:45:49,373
ไปกันเถอะ ไปกัน

691
00:45:50,953 --> 00:45:52,693
บิลลี่ เขาเป็นจอมโกหก เขาคือคนขาว

692
00:45:52,893 --> 00:45:54,023
- เขาชอบโกหก
- ก็ใช่น่ะสิ

693
00:45:54,223 --> 00:45:55,813
- ดีนะที่เธอมาด้วย
- คนขาวน่ะไม่...

694
00:45:56,013 --> 00:45:57,273
พวกเขาชอบขโมยและโกหก

695
00:45:57,473 --> 00:45:58,233
ไป ไปกันเถอะ

696
00:45:58,433 --> 00:46:00,153
พวกเขาไม่ทำอะไรหรอก นอกจากโกหก

697
00:46:00,353 --> 00:46:02,613
บิลลี่ พี่ก็รู้ว่ามันคือยุคทาส

698
00:46:02,813 --> 00:46:04,113
พวกเขาโกหกมาทั้งชีวิต

699
00:46:04,313 --> 00:46:06,243
อยากได้อะไรก็โกหกเพื่อให้ได้สิ่งนั้น

700
00:46:06,443 --> 00:46:07,873
- ไปกันเถอะ
- ถ้าฉัน...

701
00:46:08,073 --> 00:46:10,003
ไม่ๆ ไม่ๆ

702
00:46:10,193 --> 00:46:12,463
ก็แค่นี้แหละ นี่แหละที่คนขาวชอบทำ

703
00:46:12,663 --> 00:46:14,623
ปล่อยมันไป
พวกเขาชอบขโมยและเข่นฆ่า

704
00:46:14,823 --> 00:46:16,463
และก็คูคลักซ์แคลน
ตลอดชีวิตพวกเขา

705
00:46:16,663 --> 00:46:18,103
อย่าไปใส่ใจ

706
00:46:18,393 --> 00:46:19,943
อย่าไปใส่ใจ ไปกันเถอะ บิลลี่

707
00:46:20,903 --> 00:46:22,513
ฉันถึงต้องบันทึกวิดีโอนี้ไว้ไง

708
00:46:22,713 --> 00:46:23,733
เร็ว ไปกันเถอะ

709
00:46:32,033 --> 00:46:33,483
ตอนที่ไลเคอร์ติสกับเมลวินอยู่ในคุก

710
00:46:33,683 --> 00:46:36,523
{\an8}ทุกคนโกรธ พอเห็นนายอำเภอ...

711
00:46:36,723 --> 00:46:38,653
{\an8}ก็พูดว่า "เมื่อก่อนคุณไม่เคยมาเลยด้วยซ้ำ"

712
00:46:38,853 --> 00:46:39,823
{\an8}มันสมเหตุสมผลเหรอ

713
00:46:40,023 --> 00:46:42,323
{\an8}พวกเขามาที่นี่
เพื่อดูว่ามีใครอยู่บนที่ดินนั่นไหม

714
00:46:42,523 --> 00:46:44,823
จู่ๆ ก็แห่กันมา

715
00:46:45,023 --> 00:46:47,533
มากันทุกวัน มาดูว่าพวกเราทำอะไรอยู่

716
00:46:47,733 --> 00:46:49,953
บางทีนายอำเภอก็แวะมาที่บ้าน

717
00:46:50,153 --> 00:46:51,293
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องน้ำ

718
00:46:51,493 --> 00:46:53,433
พวกเขาจะขับรถมาดู

719
00:46:54,643 --> 00:46:58,793
แล้วแบบ "ถ้าคุณพูด
หรือทำอะไรบนพื้นที่หน้าบ้านคุณ"

720
00:46:58,993 --> 00:47:00,503
ผมตัดบท "อะไร คุณมีปัญหาเหรอ"

721
00:47:00,703 --> 00:47:04,073
แล้วก็นั่งดู
"คนพวกนี้เป็นบ้าอะไรไปแล้ว"

722
00:47:26,463 --> 00:47:30,743
ฤดูรัก ฤดูร้อน

723
00:47:30,943 --> 00:47:34,543
ฉันคิดว่าแผนแรกเริ่มเดิมที
สำหรับน่านน้ำตรงนี้คือ

724
00:47:34,743 --> 00:47:39,423
พวกเขาจะทำท่าเรือเพื่อให้คนเช่า

725
00:47:39,623 --> 00:47:42,133
คนที่มีเรือยอช์ตหรือเรืออื่นๆ

726
00:47:42,333 --> 00:47:44,383
ส่วนตรงคลับของเมลวิน

727
00:47:44,583 --> 00:47:47,263
ก็จะทำเป็นคลับเฮาส์สำหรับท่าจอดเรือ

728
00:47:47,463 --> 00:47:50,303
และฉันเชื่อว่าที่ดินบ้านของไลเคอร์ติส

729
00:47:50,503 --> 00:47:53,183
จะถูกทำเป็นบ้านสี่หรือห้าหลัง

730
00:47:53,383 --> 00:47:56,103
หรืออาจจะทำบ้านหลายๆ หลังเลยก็ได้

731
00:47:56,303 --> 00:47:59,233
และก็ทำที่กลับรถตรงจุดที่เป็นทางตัน

732
00:47:59,433 --> 00:48:04,253
และฉันเชื่อว่าการรุกล้ำที่ดิน
อย่างที่พวกเขากำลังทำอยู่ตอนนี้

733
00:48:04,633 --> 00:48:07,993
ซึ่งเป็นที่ดินของบ้านแม่ฉัน
ไปจนถึงโบสถ์

734
00:48:08,193 --> 00:48:11,923
ถ้าพวกเขาได้ถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์
มันก็จะกลายเป็นสนามกอล์ฟ

735
00:48:12,593 --> 00:48:16,253
ใครจะสามารถจ่ายภาษี
ของถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์ได้ล่ะ

736
00:48:16,453 --> 00:48:21,393
ในเมื่อคนส่วนใหญ่ที่นี่คือผู้สูงอายุ

737
00:48:22,693 --> 00:48:24,103
หรือได้รับ

738
00:48:26,403 --> 00:48:27,743
แค่เงินประกันสังคม

739
00:48:27,943 --> 00:48:31,643
นั่นจึงเป็นการบังคับให้คนจำนวนมาก
ต้องขายเหมือนที่เกิดขึ้นในโบฟอร์ต

740
00:48:31,843 --> 00:48:35,143
เป็นการบังคับคนจำนวนมากในโบฟอร์ต

741
00:48:35,343 --> 00:48:39,563
ที่อยากจะรักษาบ้านของพ่อแม่ไว้

742
00:48:39,763 --> 00:48:41,453
แต่ไม่สามารถจ่ายภาษีได้ไหว

743
00:48:41,703 --> 00:48:43,713
แล้วคุณจะทำยังไงกับ...

744
00:48:44,583 --> 00:48:47,243
ฉันจะไม่พูดว่า "คนดำ"
เพราะคนก็คือคนเหมือนๆ กัน

745
00:48:47,443 --> 00:48:49,573
"คุณจะทำยังไงกับคนจน"

746
00:48:49,773 --> 00:48:50,703
แค่นี้แหละ

747
00:48:50,903 --> 00:48:52,263
"คุณจะทำยังไงกับพวกเรา"

748
00:48:53,553 --> 00:48:57,623
และแน่นอนว่าพวกเขาต้องการ
คนทำความสะอาดคอนโด

749
00:48:57,823 --> 00:49:03,433
เตรียมอาหารจานด่วน และตัดหญ้า

750
00:49:04,063 --> 00:49:07,903
แล้วถ้าคุณเอาถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์
ออกไปแล้ว คนจะไปอยู่ไหนล่ะ

751
00:49:08,943 --> 00:49:12,143
และเราก็ไม่ได้อยากไปอยู่ที่อื่น
เพราะที่นี่คือของเรา

752
00:49:12,333 --> 00:49:16,033
บรรพบุรุษของเราทิ้งที่นี่ไว้ให้เรา

753
00:49:16,663 --> 00:49:19,933
โอเค วันนี้คือวันที่ 4 เดือนกรกฎาคม

754
00:49:20,133 --> 00:49:20,943
เดือนที่ห้าในคุก

755
00:49:21,143 --> 00:49:25,403
{\an8}วันเกิดของไลเคอร์ติส
สุขสันต์วันเกิดไลเคอร์ติส

756
00:49:25,603 --> 00:49:26,323
{\an8}สุขสันต์วันเกิด

757
00:49:26,523 --> 00:49:28,323
{\an8}ภาพยนตร์บ้านครอบครัวรีลส์
4 กรกฎาคม ปี 2011

758
00:49:28,523 --> 00:49:30,363
{\an8}พวกเธอพูดสิว่า
"สุขสันต์วันเกิดจากฉัน"

759
00:49:30,563 --> 00:49:31,823
{\an8}สุขสันต์วันเกิดจากฉัน

760
00:49:32,023 --> 00:49:32,783
สุขสันต์วันเกิด

761
00:49:32,983 --> 00:49:34,843
- ไลเคอร์ติส นั่นแหละ
- ใช้ได้เลย

762
00:49:36,843 --> 00:49:38,093
สุขสันต์วันเกิด พี่ชาย

763
00:49:39,103 --> 00:49:40,503
สุขสันต์วันเกิด ลุง

764
00:49:40,703 --> 00:49:42,043
สุขสันต์วันเกิด ลุงไล

765
00:49:42,243 --> 00:49:43,383
ดีมากจ้ะ

766
00:49:43,573 --> 00:49:44,773
เขาทำได้ เขาทำแล้ว

767
00:49:44,973 --> 00:49:46,923
สวัสดี ลุงเมลวิน

768
00:49:47,123 --> 00:49:48,633
หวัดดีลุงไลเคอร์ติส

769
00:49:48,833 --> 00:49:50,843
หวัดดี ลุงไลเคอร์ติส

770
00:49:51,043 --> 00:49:52,183
โอเค

771
00:49:52,373 --> 00:49:54,433
หวัดดีเมลวิน และลุงไล

772
00:49:54,633 --> 00:49:57,033
สุขสันต์วันเกิดลุงไล

773
00:49:57,283 --> 00:49:59,973
ลุงเมลวินกับลุงไล อดทนหน่อยนะ

774
00:50:00,173 --> 00:50:02,393
พวกเราได้เรื่องมาแล้ว ไม่ต้องห่วง

775
00:50:02,593 --> 00:50:04,063
- เรารักพวกคุณ
- รักพวกคุณทุกคน

776
00:50:04,263 --> 00:50:08,123
สำนักงานนายอำเภอคาร์เทอเรต และคุก

777
00:50:12,303 --> 00:50:16,033
ในช่วงเวลาดังกล่าว
จากที่ควรจะเป็น 90 วัน

778
00:50:16,233 --> 00:50:18,833
เราไม่มีคนจัดการเรื่องนั้นให้ได้เลย

779
00:50:19,033 --> 00:50:22,163
เราไม่รู้ด้วยซ้ำ จนกระทั่งเราหาทนายได้

780
00:50:22,363 --> 00:50:24,523
ในเดือนกันยายนของปี 2011

781
00:50:25,313 --> 00:50:30,963
และนั่นคือตอนที่เขาบอกเราว่า
"นี่ไม่ใช่การบุกรุกธรรมดาๆ

782
00:50:31,163 --> 00:50:33,513
"นี่คงไม่ง่ายเลย
ที่จะช่วยพวกเขาออกมาได้

783
00:50:33,713 --> 00:50:35,743
"และเพื่อให้ฉันรับคดีนี้

784
00:50:37,533 --> 00:50:40,703
"ฉันต้องการค่าจ้าง 45,000 ดอลลาร์"

785
00:50:41,243 --> 00:50:44,273
สองพี่น้องยังคงอยู่ในคุก
หลังจากที่ผู้พิพากษาปฏิเสธที่จะพิจารณาคดี

786
00:50:44,473 --> 00:50:45,353
เดือนที่สิบในคุก

787
00:50:45,553 --> 00:50:47,363
เกี่ยวกับที่ดินที่พวกเขาอ้างว่าเป็นเจ้าของ

788
00:50:47,563 --> 00:50:49,443
มันเป็นเรื่องราว
ที่เล่าครั้งแรกเมื่อสัปดาห์ก่อน

789
00:50:49,643 --> 00:50:53,153
ที่ดินในข้อพิพาท
คือที่ดินตามชายฝั่งในเขตคาร์เทอเรต

790
00:50:53,353 --> 00:50:55,913
มีการพิจารณาคดีในศาล
ช่วงบ่ายวันนี้ที่นิวเบิร์น

791
00:50:56,113 --> 00:50:59,433
ไบรอัน มิมส์อยู่ที่นั่นเพื่อรายงานสด
เกิดอะไรขึ้น ไบรอัน

792
00:51:00,343 --> 00:51:02,543
เดวิด ประเด็นก็คือ
ผู้พิพากษาเบน อัลฟอร์ดกล่าวว่า

793
00:51:02,743 --> 00:51:04,643
"ไม่มีอะไรที่จะต้องพิจารณาอีกในคดีนี้"

794
00:51:05,973 --> 00:51:07,753
สถานการณ์ของครอบครัว

795
00:51:07,953 --> 00:51:10,963
ที่ผ่านการดำเนินคดี
ตอนที่ฉันเป็นตัวแทนพวกเขา

796
00:51:11,163 --> 00:51:14,193
พวกเขาถูกโกงที่ดิน

797
00:51:15,443 --> 00:51:18,473
โดยหลายๆ

798
00:51:18,673 --> 00:51:21,933
หน่วยงานที่เกี่ยวเนื่องกัน

799
00:51:22,133 --> 00:51:25,813
นักแสดง เอกชน บริษัทแห่งหนึ่ง

800
00:51:26,013 --> 00:51:29,153
ซึ่งยังคงอ้างว่าตนเป็นเจ้าของที่ดิน

801
00:51:29,353 --> 00:51:31,363
แม้ว่าการอ้างสิทธินั้นจะเกิดขึ้น

802
00:51:31,563 --> 00:51:34,003
โดยเริ่มต้นมาจากการฉ้อฉลโฉนด

803
00:51:34,673 --> 00:51:35,923
และ

804
00:51:36,843 --> 00:51:41,243
มีการบิดเบือนและเปลี่ยนแปลง
จำนวนมากต่อกระบวนการทางกฎหมายนี้

805
00:51:41,443 --> 00:51:46,213
ซึ่งเป็นเรื่องยาก
สำหรับทนายความในศาลที่จะติดตาม

806
00:51:46,413 --> 00:51:48,883
และไม่มีทางที่คนในครอบครัวนี้จะเข้าใจ

807
00:51:49,073 --> 00:51:50,633
ว่าทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นได้

808
00:51:50,833 --> 00:51:52,753
และทำไมพวกเขาถึงต้องสูญเสียที่ดิน

809
00:51:52,953 --> 00:51:57,193
มันดูไม่สมเหตุสมผล
ที่อะไรแบบนั้นจะสร้างความยุติธรรม

810
00:52:05,623 --> 00:52:07,853
ทางตัน

811
00:52:08,053 --> 00:52:09,503
มันยากมาก

812
00:52:10,163 --> 00:52:12,293
ทำได้แค่รอโทรศัพท์

813
00:52:12,673 --> 00:52:14,383
หวังว่าพวกเขาจะโทรมา

814
00:52:14,923 --> 00:52:17,243
และมีคำตอบให้ ถ้าโทรมา

815
00:52:17,443 --> 00:52:19,203
แบบว่า "หาได้หรือยัง

816
00:52:19,403 --> 00:52:20,533
"หาทนายได้แล้วหรือยัง"

817
00:52:20,733 --> 00:52:22,283
และคุณต้องแบกรับไว้ทั้งหมด

818
00:52:22,483 --> 00:52:25,683
จากคนที่ต้องพึ่งพาคุณให้ทำอะไรบางอย่าง

819
00:52:26,723 --> 00:52:27,723
ที่สำคัญ

820
00:52:29,433 --> 00:52:31,213
มันหนักมาก ความวิตกกังวล

821
00:52:31,413 --> 00:52:35,273
ความเครียด
ความกลัวที่จะทำให้พวกเขาผิดหวัง

822
00:52:35,733 --> 00:52:38,763
เพราะในช่วงเวลานั้น
สามีของฉันเพิ่งถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง

823
00:52:38,963 --> 00:52:40,233
และฉันก็แบบ...

824
00:52:41,283 --> 00:52:43,763
การต่อสู้ระหว่างพวกลุงๆ ของฉัน

825
00:52:43,963 --> 00:52:47,183
และวุ่นวายวิ่งไปมาที่ศูนย์บำบัดมะเร็ง

826
00:52:47,383 --> 00:52:50,353
และดูแลคุณยายไม่ให้เครียดเกินไป

827
00:52:50,553 --> 00:52:52,523
ยายไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น

828
00:52:52,723 --> 00:52:56,673
ยายนั่งฟังเพลงศาสนาเดิมๆ และร้องไห้

829
00:52:57,593 --> 00:53:00,713
แล้วก็ "ฉันอยากให้ลูกๆ กลับบ้าน
ฉันแค่อยากให้ลูกชายฉันกลับมาบ้าน"

830
00:53:01,593 --> 00:53:04,993
ดังนั้นวันอาทิตย์
เมื่อเราเจอกันและทานอาหารเย็น

831
00:53:05,193 --> 00:53:07,473
เราทุกคนจะอยู่ด้วยกันและรอโทรศัพท์

832
00:53:08,013 --> 00:53:09,353
รอให้พวกเขาโทรมา

833
00:53:09,933 --> 00:53:13,353
แล้วเราก็ส่งโทรศัพท์ไปรอบๆ
ให้ทุกคนมีโอกาสได้พูดคุย

834
00:53:13,853 --> 00:53:17,963
แล้วความกังวลก็มาถึง เมื่อฉันต้องพูดสาย

835
00:53:18,163 --> 00:53:20,883
ถูกถาม "หาทนายได้ไหม"

836
00:53:21,083 --> 00:53:22,033
แล้วฉันก็บอก

837
00:53:25,033 --> 00:53:26,033
"ยังไม่ได้เลย"

838
00:53:36,213 --> 00:53:37,443
ใช่ ฉันเคยนั่งรถมาเส้นทางนี้

839
00:53:37,643 --> 00:53:42,463
และแน่นอน บางครั้งฉันก็ร้องไห้ไปด้วย

840
00:53:43,633 --> 00:53:46,123
ไม่รู้ว่าความคิดของพวกเขาจะเป็นยังไง

841
00:53:46,323 --> 00:53:48,593
และอารมณ์ดีหรือเปล่า

842
00:53:49,263 --> 00:53:52,473
เพราะอารมณ์ของพวกเขาเป็นตัวตัดสิน
การมาเยี่ยมครั้งต่อๆ ไปของเรา

843
00:53:53,063 --> 00:53:56,793
เพราะถ้าฉันรู้สึกเหมือน
พวกเขาไม่สบายใจ

844
00:53:56,993 --> 00:53:59,403
การมาเยี่ยมก็ไม่ส่งผลดี

845
00:54:01,023 --> 00:54:02,683
{\an8}โบฟอร์ต คุกเขตคาร์เทอเรต
นอร์ทแคโรไลนา

846
00:54:02,883 --> 00:54:05,113
{\an8}ฉันไปเยี่ยมพวกเขาอย่างน้อยทุกสัปดาห์

847
00:54:05,573 --> 00:54:08,823
{\an8}ฉันมักจะไปเยี่ยมพวกเขาทุกวันพุธ

848
00:54:13,493 --> 00:54:15,583
เราไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดีเสมอไป

849
00:54:16,373 --> 00:54:20,073
"ชื่อของคุณไม่ได้อยู่ในเอกสาร"
ทั้งๆ ที่ชื่อของฉันอยู่ในรายชื่อผู้มาเยี่ยม

850
00:54:20,273 --> 00:54:23,553
พวกเขารู้นามสกุลเดิมของฉันอยู่แล้ว

851
00:54:23,883 --> 00:54:26,573
แต่ฉันก็ยังต้องยืนยันกับพวกเขา
หลังจากไปเยี่ยมแล้วหลายครั้ง

852
00:54:26,773 --> 00:54:29,043
"ฉันคนเดิม คุณก็รู้จักฉัน

853
00:54:29,233 --> 00:54:30,083
"คุณเคยเห็นฉัน"

854
00:54:30,283 --> 00:54:31,753
"ชื่อของคุณไม่อยู่ในรายชื่อ"

855
00:54:31,953 --> 00:54:34,393
"แต่ฉันเพิ่งมาสัปดาห์ที่แล้ว
และคุณก็ให้ฉันเข้าไป"

856
00:54:34,893 --> 00:54:36,433
"ชื่อของคุณไม่อยู่ในรายชื่อ"

857
00:54:37,023 --> 00:54:40,153
คุณรู้ไหม เป็นอีกครั้ง ที่ฉันได้เจอกับ

858
00:54:41,403 --> 00:54:43,173
ตราสัญลักษณ์ถูกถอดออกจากรถของฉัน

859
00:54:43,373 --> 00:54:45,433
มีตะปูตอกลงไปในยางรถฉัน

860
00:54:45,633 --> 00:54:50,933
ถึงขนาดที่เวลาฉันมาเยี่ยมลุง
ที่เขตคาร์เทอเรต

861
00:54:51,133 --> 00:54:53,453
ฉันต้องมีคนอยู่ในรถคอยเฝ้าไว้ตลอด

862
00:54:55,953 --> 00:54:57,693
ปกติแล้วเมื่อเรามา

863
00:54:57,893 --> 00:55:01,673
{\an8}จะมีคนประมาณสิบห้าหรือยี่สิบคน
รอที่จะเข้าไป

864
00:55:02,753 --> 00:55:03,863
{\an8}เพื่อจะได้เห็นคนที่คุณรัก

865
00:55:04,063 --> 00:55:07,873
คุณเข้าแถว บอกชื่อของคุณ

866
00:55:08,073 --> 00:55:11,593
รอขึ้นไปข้างบนเพื่อพบพวกเขา

867
00:55:13,223 --> 00:55:14,933
เข้าไปในพื้นที่รอ

868
00:55:15,433 --> 00:55:17,923
แล้วเขาก็ปล่อยให้เราเข้าไปในห้องแยก

869
00:55:18,123 --> 00:55:21,463
แล้วเราก็ได้แค่คุยกันผ่านฉากกั้นกระจก

870
00:55:21,663 --> 00:55:23,273
ไม่สามารถสัมผัสร่างกายได้

871
00:55:31,363 --> 00:55:34,813
มันช่างปวดใจ

872
00:55:35,013 --> 00:55:38,653
มันน่าเศร้าที่เห็นพวกเขาถูกล่ามโซ่

873
00:55:38,853 --> 00:55:42,653
อยู่ในชุดนักโทษสีส้ม และท้อแท้

874
00:55:42,853 --> 00:55:45,923
และท้อแท้ สีหน้าท้อแท้ของพวกเขา

875
00:55:47,093 --> 00:55:48,203
ตอนที่พวกเขาพูดคุยกับเรา

876
00:55:48,403 --> 00:55:50,533
บางครั้งพวกเขาก็พูดกับเราแบบก้มหน้า

877
00:55:50,733 --> 00:55:52,123
ไม่ยอมมองเรา

878
00:55:52,323 --> 00:55:54,643
พวกเขาบอกว่า
ไม่อยากเห็นเราเดินจากไป

879
00:55:55,643 --> 00:55:59,233
แล้วมันก็ถึงช่วงที่พวกเขา
ไม่อยากให้เราไปเยี่ยม เพราะว่า...

880
00:56:00,063 --> 00:56:02,303
พวกเขาบอกว่า
มันเป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในโลก

881
00:56:02,493 --> 00:56:04,403
ที่เห็นเราจากไปและไม่สามารถไปด้วยได้

882
00:56:10,743 --> 00:56:13,323
ผมกลัวที่จะเข้าคุก เพราะผมไม่เคยติดคุก

883
00:56:14,413 --> 00:56:18,453
และผมก็เอาแต่ฝันว่าติดคุก
และรู้สึกยังไงถ้าต้องอยู่ในนั้น

884
00:56:19,543 --> 00:56:22,273
แล้วพอต้องไปอยู่ในนั้นจริงๆ
มันเหมือนความฝันของผมเป็นจริง

885
00:56:22,473 --> 00:56:25,493
มันเหมือนกับที่ผมฝัน ผนังสีเขียว

886
00:56:25,683 --> 00:56:27,243
มีแค่ทางเดียวในนั้น

887
00:56:27,443 --> 00:56:30,743
แล้วก็ต้องทำตามที่พวกเขาบอก

888
00:56:30,943 --> 00:56:36,003
ลุกขึ้น นอนลง กิน
ไปห้องน้ำ กลับไปที่เตียงตัวเอง

889
00:56:36,203 --> 00:56:37,563
ทั้งหมดมีแค่นั้น

890
00:56:50,323 --> 00:56:54,393
พูดง่ายๆ คืออยู่ในห้องขังนั่น
ตลอด 24 ชั่วโมง

891
00:56:54,593 --> 00:56:58,743
ไม่สิ 23 ชั่วโมง
เพราะมีหนึ่งชั่วโมงที่ได้ออกไปกินข้าว

892
00:57:03,253 --> 00:57:07,743
แล้วผมก็ดูทีวีจากในห้องขัง

893
00:57:07,943 --> 00:57:09,403
ตอนติดคุกมันเป็นแบบนั้น

894
00:57:09,603 --> 00:57:14,223
และผมก็ได้แต่สวดมนต์ภาวนา
ขอพระเจ้าช่วยให้ผมหลุดพ้นจากที่นี่

895
00:57:17,393 --> 00:57:19,513
มีครั้งนึง ผมนึกว่าผมจะเป็นบ้าไปแล้ว

896
00:57:22,683 --> 00:57:26,633
ชีวิตประจำวันในนั้น ลุกขึ้น ล้างหน้า

897
00:57:26,833 --> 00:57:31,693
แปรงฟัน และเดินสองถึงสามชั่วโมง

898
00:57:38,323 --> 00:57:40,603
และผมเดินอยู่อย่างนั้นได้จนกว่าจะเหนื่อย

899
00:57:40,803 --> 00:57:42,663
แล้วก็ล้มตัวลงนอน

900
00:57:45,663 --> 00:57:48,293
นั่นคือชีวิตประจำวันของผม

901
00:57:50,003 --> 00:57:52,593
นม

902
00:57:57,933 --> 00:58:00,083
ผมจะซื้อนมจากคนอื่นๆ

903
00:58:00,283 --> 00:58:01,723
เพราะผมดื่มน้ำในนั้นไม่ได้

904
00:58:02,393 --> 00:58:04,503
คนส่วนใหญ่ในเรือนจำดื่มน้ำไม่ได้

905
00:58:04,703 --> 00:58:07,343
ผมเลยเอาอาหารไปแลกนมมา

906
00:58:07,543 --> 00:58:10,653
ผมดื่มนมเยอะ และผมรอดมาได้

907
00:58:14,033 --> 00:58:16,653
พวกเขาคิดว่าผมเสพติดน้ำตาล

908
00:58:17,913 --> 00:58:19,433
พวกเขาส่งผมไปโรงพยาบาล

909
00:58:19,633 --> 00:58:22,533
ผมอยู่ที่นั่นประมาณสามอาทิตย์

910
00:58:24,253 --> 00:58:27,193
พวกเขาล่ามโซ่ผมไว้
ทำเหมือนผมเคยฆ่าใครตาย

911
00:58:27,393 --> 00:58:28,963
จับผมล่ามไว้กับเตียง

912
00:58:29,633 --> 00:58:33,803
ผมอยู่ไม่ได้
นอนหันข้างเดียวแบบมีโซ่ล่ามข้อเท้า

913
00:58:36,763 --> 00:58:40,123
ผลออกมา ผมไม่ได้เสพติดน้ำตาล

914
00:58:40,323 --> 00:58:41,933
หมอบอกผมว่า เขาบอกว่า

915
00:58:43,433 --> 00:58:47,563
"สิ่งเดียวที่ไม่ถูกต้องเกี่ยวกับคุณ
คือคุณต้องได้ออกจากคุก"

916
00:58:50,983 --> 00:58:53,113
มีหลายเรื่องผ่านเข้ามาในความคิดผม

917
00:58:54,403 --> 00:58:56,493
พอรู้ว่าไลเคอร์ติสป่วย

918
00:58:57,153 --> 00:58:59,473
ผมก็คอยเฝ้าดูแลเขา

919
00:58:59,673 --> 00:59:03,493
ผมว่าคงเป็นความรักของพี่ชาย

920
00:59:14,803 --> 00:59:17,993
พวกเขาเอาผมไปขังในอีกห้องหนึ่ง
ครั้งแล้วครั้งเล่า

921
00:59:18,193 --> 00:59:20,083
และไลเคอร์ติสอยู่ในอีกห้องหนึ่ง

922
00:59:20,283 --> 00:59:22,553
บางทีผมก็ไม่ได้เจอไลเคอร์ติสเป็นเดือนๆ

923
00:59:44,663 --> 00:59:48,253
จะบอกให้นะ ในคุกน่ะมันมีอคติเยอะ

924
00:59:48,833 --> 00:59:50,333
คนฆ่ากันเอง

925
00:59:53,673 --> 00:59:57,093
แต่ผมก็ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายในนั้น

926
01:00:11,523 --> 01:00:15,613
เพราะผมมีความฝัน
ถึงตอนที่พวกเขาปล่อยผมออกไป

927
01:00:18,073 --> 01:00:21,013
แล้วเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์คนหนึ่ง
ก็เข้ามาบอกผม

928
01:00:21,213 --> 01:00:22,813
หนึ่งในผู้คุม เขาบอก

929
01:00:23,003 --> 01:00:25,323
"พวกนั้นไม่รู้ว่าจะปล่อยนายออกไปยังไง"

930
01:00:26,083 --> 01:00:30,173
ผมบอก "พวกเขาแค่ต้องเปิดประตู"

931
01:00:30,373 --> 01:00:32,233
รู้ไหม แล้วพอผมพร้อมจะไป

932
01:00:32,433 --> 01:00:35,153
ดูเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง

933
01:00:35,353 --> 01:00:37,363
ผมไม่ควรต้องเห็นใครมาคอยบอก

934
01:00:37,563 --> 01:00:40,613
"ไปได้แล้ว ไปสิ"

935
01:00:40,813 --> 01:00:41,913
ผมบอกว่า "ผมกำลังไป"

936
01:00:42,113 --> 01:00:44,373
ผมบอกว่า "มารับผมด้วย รอตรงนั้นก่อน

937
01:00:44,573 --> 01:00:45,703
"ผมใส่เสื้อผ้าไม่ได้

938
01:00:45,903 --> 01:00:48,643
"ขากางเกงข้างหนึ่งยาวกว่าอีกข้าง
ข้างหนึ่งมันสั้น"

939
01:00:49,263 --> 01:00:51,103
แต่หลังจากนั้นสักพัก ผมก็เดินออกไป

940
01:00:54,653 --> 01:00:57,723
ลองมาดูภาพสามมิตินี้กัน

941
01:00:57,913 --> 01:01:00,133
คุณสามารถดูได้จาก
ช่องเอบีซีสิบเอ็ดเท่านั้น

942
01:01:00,333 --> 01:01:02,933
และมันแสดงให้เห็นว่า
ถ้าเราไปที่แหล่งสภาพอากาศที่นี่

943
01:01:03,133 --> 01:01:05,223
มันจะแสดงให้คุณเห็น
ความสูงของพายุเหล่านี้

944
01:01:05,423 --> 01:01:08,683
อย่างที่คุณเห็น เราซูมเข้าไป
ในกลุ่มทางตอนเหนือของหลุยส์เบิร์ก

945
01:01:08,883 --> 01:01:10,943
มีขอบด้านหลังของมัน ตรงนั้น

946
01:01:11,143 --> 01:01:15,363
ก่อนที่พวกเขาจะติดคุก
แม่ฉันเคยไปตลาดส่วนต่อขยายบ้าน

947
01:01:15,563 --> 01:01:17,193
ที่พวกเขาเรียกมันว่าตลาดเกษตรกร

948
01:01:17,393 --> 01:01:19,713
แม่ฉันเคยไป แต่เธอไม่ได้ไปแล้ว

949
01:01:21,003 --> 01:01:23,743
และแม่ของฉันเคยมีสวน

950
01:01:23,943 --> 01:01:27,973
แม่เคยทำงานในสวนของแม่
และตอนนี้แม่ก็ไม่อยากทำแบบนั้นแล้ว

951
01:01:29,643 --> 01:01:34,423
แม่คิดว่าต้องอยู่ตรงนั้น
ถ้าเมลวินและไลเคอร์ติสโทรมา

952
01:01:34,623 --> 01:01:36,653
แม่ต้องอยู่ที่นั่นเพื่อรับสายพวกเขา

953
01:01:38,903 --> 01:01:41,183
คุณรู้ไหม เราพยายามทำให้เธอเข้าใจ

954
01:01:41,373 --> 01:01:43,803
ว่าแม่ไม่มีทางรู้เลยว่า
เมื่อไหร่พวกเขาจะโทรมา

955
01:01:44,003 --> 01:01:45,403
แต่ความคิดของเธอคือ

956
01:01:45,903 --> 01:01:49,983
"ถึงจะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ฉันก็ต้องอยู่ที่นี่

957
01:01:50,183 --> 01:01:51,413
"ฉันไปไหนไม่ได้"

958
01:01:58,173 --> 01:02:01,783
การโทรนี้จะถูกบันทึก
และตรวจสอบได้ตลอดเวลา

959
01:02:01,983 --> 01:02:03,823
คุณเริ่มพูดได้แล้ว

960
01:02:04,023 --> 01:02:05,873
แม่สบายดีไหม

961
01:02:06,073 --> 01:02:07,543
- สบายดี
- เด็กๆ สบายดีไหม

962
01:02:07,733 --> 01:02:09,393
จ้ะ ทุกคนสบายดี

963
01:02:10,013 --> 01:02:12,003
โอเค ดีครับที่ทุกคนสบายดี

964
01:02:12,203 --> 01:02:14,103
มามีไปตรวจร่างกายวันนี้

965
01:02:15,233 --> 01:02:17,443
โอเค เธอกำลังไปตรวจร่างกาย

966
01:02:20,193 --> 01:02:24,183
ช่วงเวลาที่เราให้ทนายคนนึงทำหน้าที่

967
01:02:24,383 --> 01:02:26,643
ผ่านไปได้ประมาณห้าปี

968
01:02:26,843 --> 01:02:29,623
เราให้เงินเขาไปแล้ว
ประมาณ 95,000 ดอลลาร์

969
01:02:30,453 --> 01:02:32,733
ลุงของฉันยังถูกคุมขังอยู่

970
01:02:32,933 --> 01:02:36,413
ไม่มีหลักฐาน
ที่พวกเขาจะได้รับการปล่อยตัว

971
01:02:36,753 --> 01:02:40,033
มีแค่การติดต่อสื่อสารเป็นครั้งคราว

972
01:02:40,233 --> 01:02:44,413
"ฉันต้องการเงิน 1,500 ดอลลาร์
ไม่ก็ 2,000 ดอลลาร์

973
01:02:44,603 --> 01:02:47,933
"ครอบครัวต้องจ่าย 12,000 ดอลลาร์
เพราะฉันต้องทำสิ่งนี้"

974
01:02:48,683 --> 01:02:50,893
ฉันขอให้ผู้ช่วยทนาย

975
01:02:52,303 --> 01:02:56,923
เขียนเอกสารที่เล่าเรื่องทั้งหมดของเรา
อย่างครบถ้วนสมบูรณ์

976
01:02:57,123 --> 01:02:58,543
ว่าเราคืบหน้าถึงไหนแล้ว

977
01:02:58,743 --> 01:03:02,673
ดังนั้นเวลาที่ฉันไปขอให้คนอื่นช่วย

978
01:03:02,873 --> 01:03:08,433
จะได้เล่าเรื่องราว
จากมุมมองของเขาได้ง่าย

979
01:03:08,633 --> 01:03:11,373
ซึ่งสมเหตุสมผล โดยที่ฉันไม่ต้องเล่าเรื่อง

980
01:03:15,453 --> 01:03:20,323
เราเคยมีทนาย เธอบอกว่า
เราต้องจ่าย 5,000 ดอลลาร์

981
01:03:20,523 --> 01:03:23,903
ให้เธอเพื่อให้คำปรึกษา

982
01:03:24,103 --> 01:03:29,283
และอะไรก็ตามที่เหลืออยู่
หลังจากที่เธออ่านเอกสารของเรา

983
01:03:29,483 --> 01:03:33,453
เธอจะส่งมันกลับมาให้
หรือคืนเงินที่เหลือให้

984
01:03:33,653 --> 01:03:35,763
และจะแจ้งให้เราทราบ
ว่าเธอจะรับทำคดีได้ไหม

985
01:03:37,223 --> 01:03:41,143
เธอใช้เวลาทั้งสุดสัปดาห์
เพื่อดูแฟ้มคดีหรืออะไรสักอย่าง

986
01:03:42,693 --> 01:03:46,193
เธอส่งเงินกลับมาให้เรา
ประมาณร้อยดอลลาร์กว่าๆ

987
01:03:46,443 --> 01:03:49,323
และบอกเราว่า
โชคร้ายที่เธอไม่สามารถรับทำคดีเราได้

988
01:03:50,783 --> 01:03:52,743
แต่นั่นคือสิ่งที่เราต้องเจอ

989
01:03:53,623 --> 01:03:57,063
จากคนที่เคยได้ยินเรื่องราวของเรา

990
01:03:57,263 --> 01:04:00,233
เราไม่มีทางรู้
ไม่ว่าอะไรก็ต้องคว้าไว้ก่อน

991
01:04:00,433 --> 01:04:02,583
เพราะเราอยากให้ลุงออกจากคุก

992
01:04:03,333 --> 01:04:05,443
และพยายามทำทุกวิถีทาง

993
01:04:05,643 --> 01:04:10,513
เพื่อให้ได้คนที่จะช่วยเราจริงๆ
นั่นทำให้เราเสียค่าใช้จ่ายครั้งใหญ่

994
01:04:11,553 --> 01:04:13,343
ผู้คนหาประโยชน์จากเรา

995
01:04:20,273 --> 01:04:24,863
ไม่มีความยุติธรรมในโบฟอร์ต
สำหรับคนผิวดำ

996
01:04:26,323 --> 01:04:27,513
สำหรับคนขาวน่ะมี

997
01:04:27,713 --> 01:04:29,643
สำหรับคนดำ ไม่มีหรอก

998
01:04:29,833 --> 01:04:32,853
แล้วดูตอนนี้สิ

999
01:04:33,053 --> 01:04:36,203
ไปดูในโบฟอร์ตได้เลย

1000
01:04:36,783 --> 01:04:40,503
ไม่มีคนดำเดินตามถนนอีกต่อไปแล้ว

1001
01:04:41,873 --> 01:04:43,873
ผู้คนที่สูญเสียบ้านของตัวเองไป

1002
01:04:44,583 --> 01:04:48,303
พวกเขาจะไม่มีวันได้อาศัย
อยู่ในเมืองโบฟอร์ตอีกต่อไป

1003
01:05:06,903 --> 01:05:08,093
ความทรงจำเกี่ยวกับโบฟอร์ต

1004
01:05:08,293 --> 01:05:09,303
วีรบุรุษสมาพันธรัฐของเรา

1005
01:05:09,503 --> 01:05:13,223
ตอนที่ฉันอายุสิบหรือ 11 ขวบ
เป็นความทรงจำที่ดีทีเดียว

1006
01:05:13,423 --> 01:05:15,723
มักจะเดินไปบนถนนฟรอนท์สตรีท

1007
01:05:15,923 --> 01:05:19,773
ดูเรือและกินไอศกรีม

1008
01:05:19,973 --> 01:05:22,563
และรู้สึกโหยหาสิ่งต่างๆ ในอดีต

1009
01:05:22,763 --> 01:05:24,773
ไปที่สำนักงานไปรษณีย์กับคุณยายของฉัน

1010
01:05:24,973 --> 01:05:28,573
หรือไปที่ธนาคาร และจะได้รับลูกอมเสมอ

1011
01:05:28,773 --> 01:05:30,903
มันเป็น "เมือง"
เราเรียกมันแบบนั้นมาตลอด

1012
01:05:31,103 --> 01:05:32,783
"คุณยายพาเราไปที่เมือง"

1013
01:05:32,983 --> 01:05:35,123
มันสวยงาม
มันเป็นความทรงจำที่สวยงาม

1014
01:05:35,323 --> 01:05:38,123
จนกระทั่งฉันโตเป็นผู้ใหญ่และตระหนักว่า

1015
01:05:38,323 --> 01:05:40,163
มีบางอย่างเกิดขึ้น

1016
01:05:40,363 --> 01:05:42,713
ฉันประสบกับมันในขณะที่ช่วยในคดีนี้

1017
01:05:42,913 --> 01:05:46,193
ซึ่งทำให้ฉันคิดว่า
ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่สวยงามอีกต่อไปแล้ว

1018
01:05:47,153 --> 01:05:50,013
{\an8}นักเคลื่อนไหวด้านสิทธิมนุษยชน
ในภาคตะวันออกของนอร์ทแคโรไลนา

1019
01:05:50,213 --> 01:05:51,053
{\an8}ปีที่สี่ในคุก

1020
01:05:51,253 --> 01:05:53,183
{\an8}กำลังพยายาม
ขอความช่วยเหลือให้กับครอบครัว

1021
01:05:53,383 --> 01:05:54,933
{\an8}เพื่อให้คนที่พวกเขารัก
ถูกปล่อยจากคุก

1022
01:05:55,133 --> 01:05:57,353
{\an8}ผู้สื่อข่าวเลแลนด์ พินเดอร์
ฟ็อกซ์ อีสเทิร์นแคโรไลนา

1023
01:05:57,553 --> 01:06:00,233
มีรายละเอียดเพิ่มเติม
และจะอธิบายสิ่งที่องค์กรได้วางแผนไว้

1024
01:06:00,433 --> 01:06:01,313
ปล่อยตัวเมลวินและไลเคอร์ติส

1025
01:06:01,513 --> 01:06:03,853
{\an8}ผมไม่เคยเห็นใครติดคุก
ด้วยข้อหาบุกรุกนานขนาดนี้

1026
01:06:04,053 --> 01:06:05,273
{\an8}ตามเอกสารของศาล

1027
01:06:05,473 --> 01:06:08,693
{\an8}โจทก์ในคดีนี้คืออดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์

1028
01:06:08,893 --> 01:06:10,573
{\an8}ผมพยายามโทรหาพวกเขา
เพื่อขอเรื่องราว

1029
01:06:10,773 --> 01:06:11,613
{\an8}เลแลนด์ พินเดอร์
ผู้สื่อข่าวดับเบิลยูซีทีไอ

1030
01:06:11,813 --> 01:06:12,913
{\an8}และนี่คือสิ่งที่ผมเจอ

1031
01:06:13,103 --> 01:06:14,873
สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่เวอไรซันไวร์เลส

1032
01:06:15,063 --> 01:06:19,333
หมายเลขที่ติดต่อมีการเปลี่ยนแปลง
ไม่สามารถติดต่อได้หรือยกเลิกการใช้งาน

1033
01:06:19,533 --> 01:06:21,373
บาร์เน็ตต์บอกว่า
เขากำลังวางแผนเดินขบวน

1034
01:06:21,573 --> 01:06:24,253
ถ้าชายสองคนนั้น
ไม่ได้รับการปล่อยตัวตามวันที่กำหนด

1035
01:06:24,453 --> 01:06:25,793
{\an8}เราจะสวดภาวนาต้อนรับ

1036
01:06:25,993 --> 01:06:27,383
{\an8}บันทึกวิดีโอของมามี
สิทธิพลเมือง มีนาคม

1037
01:06:27,583 --> 01:06:29,803
{\an8}เราจะสวดมนต์ให้เมลวินและไลเคอร์ติส

1038
01:06:30,003 --> 01:06:31,133
{\an8}แล้วก็สวดมนต์ให้ผู้ต้องขัง

1039
01:06:31,333 --> 01:06:33,593
{\an8}แม้ว่าพวกเขาอาจจะมีความผิด
บางคนก็อาจเป็นผู้บริสุทธิ์

1040
01:06:33,793 --> 01:06:36,183
ผมได้นำผู้บริสุทธิ์เจ็ดคนออกจากคุก

1041
01:06:36,383 --> 01:06:38,813
- พวกเขายังคงเป็นมนุษย์
- ใช่ อาเมน ฮาเลลูยา

1042
01:06:39,013 --> 01:06:41,353
เนลสัน แมนเดล่าถูกตั้งข้อหา
แต่เขาก็ออกมาได้ใช่ไหม

1043
01:06:41,553 --> 01:06:42,273
ใช่

1044
01:06:42,473 --> 01:06:44,943
แน่นอนว่าผมอยากให้
ครอบครัวรีลส์อยู่ด้านหน้า

1045
01:06:45,143 --> 01:06:46,443
- มีใครเอาป้ายบ้าง
- แม่ฉันล่ะ

1046
01:06:46,643 --> 01:06:48,523
- แน่นอน
- ฉันด้วย

1047
01:06:48,723 --> 01:06:50,233
ขอบคุณ ขอบคุณ

1048
01:06:50,433 --> 01:06:53,053
เรามีพี่น้องผิวขาวออกมาเดินขบวนด้วย

1049
01:06:53,253 --> 01:06:54,213
ดีเลย

1050
01:06:55,633 --> 01:06:56,573
เราครอบครัวเดียวกัน

1051
01:06:56,773 --> 01:06:57,993
- ไร้ความยุติธรรม
- ไร้สันติ

1052
01:06:58,193 --> 01:06:59,373
- ยืนหยัด
- อย่ายิง

1053
01:06:59,573 --> 01:07:00,793
- ยืนหยัด
- อย่ายิง!

1054
01:07:00,993 --> 01:07:02,293
- ยืนหยัด!
- อย่ายิง!

1055
01:07:02,493 --> 01:07:03,623
- ยืนหยัด!
- อย่ายิง

1056
01:07:03,823 --> 01:07:05,253
- ไม่ยุติธรรม!
- ไม่มีสันติภาพ!

1057
01:07:05,453 --> 01:07:07,083
มันไม่ง่ายอย่างที่คิด

1058
01:07:07,283 --> 01:07:08,843
พวกขาใหญ่นั้นหาตัวได้ยาก

1059
01:07:09,043 --> 01:07:11,053
และเกรกอรี่บอกว่าเขารู้จักกัปตัน

1060
01:07:11,253 --> 01:07:13,523
ที่ตกปลาเป็นเวลาหนึ่งปีและยังคงมี...

1061
01:07:31,423 --> 01:07:34,343
สวนสาธารณะอีไลจาห์ รีลส์
ชาตะ 1866 มรณะ 1962

1062
01:07:40,383 --> 01:07:44,043
จุดสิ้นสุด
การบำรุงรักษาของรัฐ

1063
01:07:44,243 --> 01:07:47,333
{\an8}"สวัสดีครับพ่อ ผมไม่ได้เจอพ่อมานานแล้ว

1064
01:07:47,533 --> 01:07:49,923
{\an8}"แต่ผมหวังว่าพ่อจะรู้
ว่าผมคิดถึงพ่อตลอดเวลา

1065
01:07:50,123 --> 01:07:51,713
{\an8}"ผมคิดถึงพ่อมากจริงๆ

1066
01:07:51,913 --> 01:07:53,843
{\an8}"ผมอยู่ในราลีกับแฟนของผม"

1067
01:07:54,043 --> 01:07:56,433
{\an8}"ลุงเมลวิน ผมคิดถึงลุงมากๆ

1068
01:07:56,623 --> 01:07:59,393
{\an8}"ผมอยากจะขอบคุณ
สำหรับทุกสิ่งที่ลุงทำให้ผม

1069
01:07:59,593 --> 01:08:01,473
{\an8}"ลุงอยู่กับผมในเวลาที่ผมไม่เหลือใคร"

1070
01:08:01,673 --> 01:08:04,933
{\an8}"ลุงเมลวิน หนูไม่ได้เจอลุงนานแล้ว

1071
01:08:05,133 --> 01:08:07,733
{\an8}"เราไม่ได้เจอลุงนานแล้ว

1072
01:08:07,933 --> 01:08:09,653
{\an8}"เราเสียใจจริงๆ ที่มันนานขนาดนี้"

1073
01:08:09,853 --> 01:08:12,363
"พ่อครับ ผมคิดถึงพ่อตลอดเวลา

1074
01:08:12,563 --> 01:08:15,533
"ผมถึงขนาดฝันเห็นพ่อ
ตัวผมและหลานตัวน้อยของพ่อ

1075
01:08:15,733 --> 01:08:17,113
"ทำงานบนเรือด้วยกัน

1076
01:08:17,313 --> 01:08:20,513
"และโบกมือให้ลุงบิลลี่
ในขณะที่เขากำลังจะกลับไปที่ท่าเรือ"

1077
01:08:31,183 --> 01:08:34,303
ตามที่คาดไว้
พายุเฮอริเคนไอรีนทำแผ่นดินถล่ม

1078
01:08:34,503 --> 01:08:37,633
เช้านี้ตามชายฝั่งนอร์ทแคโรไลนา

1079
01:08:37,833 --> 01:08:40,573
จากที่คุยกับผู้ว่าฯ เพอร์ดูเมื่อเช้านี้...

1080
01:08:42,783 --> 01:08:43,783
นี่นาเดีย

1081
01:08:45,283 --> 01:08:47,183
เหลือเวลาอีกไม่ถึงหกเดือนในทำเนียบขาว

1082
01:08:47,383 --> 01:08:49,693
ประธานาธิบดีโอบามา
มาถึงบนเวทีในชาร์ลอตต์

1083
01:08:49,893 --> 01:08:52,693
กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาสัญญา
จะลงคะแนนเสียงให้ในเดือนพฤศจิกายน

1084
01:08:52,893 --> 01:08:54,983
ผมทำแคมเปญสุดท้ายของผมแล้ว

1085
01:08:55,183 --> 01:08:58,043
แคมเปญคลินตันกล่าวว่า
ได้รับบิลสำหรับค่าใช้จ่ายของ...

1086
01:08:59,383 --> 01:09:00,243
ปีที่เจ็ดในคุก

1087
01:09:00,443 --> 01:09:02,723
นี่ให้ไลเคอร์ติสจากเกอร์ทรูด

1088
01:09:07,103 --> 01:09:09,393
นี่ให้ไลเคอร์ติส จากเกอร์ทรูด

1089
01:09:10,683 --> 01:09:14,943
และนี่ให้เมลวิน จากเกอร์ทรูด

1090
01:09:17,523 --> 01:09:18,983
คริสต์มาสมันยาก

1091
01:09:20,443 --> 01:09:24,513
ทุกๆ ปี แม่ฉันจะซื้อของให้พวกเขา

1092
01:09:24,713 --> 01:09:25,893
เหมือนที่ซื้อให้ทุกคน

1093
01:09:26,093 --> 01:09:28,953
และจะวางของขวัญของพวกเขา
ไว้ใต้ต้นคริสต์มาส

1094
01:09:30,123 --> 01:09:35,333
เราจึงยังมีความหวัง
เรียกว่าความหวังลมๆ แล้งๆ

1095
01:09:36,333 --> 01:09:38,463
และทุกๆ ปี 

1096
01:09:39,713 --> 01:09:43,093
แม่ของฉันจะซื้อของขวัญ
วันคริสต์มาสไว้ให้พวกเขา

1097
01:09:44,883 --> 01:09:45,883
และ

1098
01:09:47,643 --> 01:09:50,753
เธอมีของขวัญวันคริสต์มาสให้
เมื่อพวกเขาออกมาหลังจากแปดปี

1099
01:09:50,953 --> 01:09:53,603
พวกเขามีของขวัญคริสต์มาสทั้งแปดปี

1100
01:09:56,903 --> 01:09:59,883
อดัมส์ครีกและทนายของพวกเขา

1101
01:10:00,083 --> 01:10:02,093
{\an8}พวกเขามีทางเลือกอื่น

1102
01:10:02,293 --> 01:10:03,763
{\an8}ภายใต้คำสั่งปี 2011...

1103
01:10:03,963 --> 01:10:06,603
{\an8}เจมส์ แฮร์สตัน ทนายความ
ของเมลวินกับไลเคอร์ติสตั้งแต่ปี 2015

1104
01:10:06,803 --> 01:10:09,503
{\an8}พวกนั้นสามารถทำลาย
ทรัพย์สินของพวกเขาได้ง่ายๆ

1105
01:10:09,703 --> 01:10:12,623
รื้อถอนโครงสร้างทั้งหมด
ทำให้ที่ดินโล่งเตียน

1106
01:10:13,753 --> 01:10:17,153
เรียกเก็บค่าใช้จ่ายเหล่านั้น

1107
01:10:17,353 --> 01:10:21,953
และมีคำพิพากษาคดีแพ่ง
ต่อนายเดวิสและนายรีลส์

1108
01:10:22,153 --> 01:10:24,073
ไม่มีความจำเป็นที่ต้องให้พวกเขาถูกคุมขัง

1109
01:10:24,273 --> 01:10:27,883
ปัญหาใหญ่ที่ทุกคนก็รู้แต่ไม่มีใครพูด
ในคดีนี้คือเรื่องเชื้อชาติ

1110
01:10:28,933 --> 01:10:31,793
ผมไม่อ้างเหตุผลเรื่องเชื้อชาติ
ถ้าผมไม่มีข้อเท็จจริงพอสมควร

1111
01:10:31,993 --> 01:10:33,673
และผมไม่มีข้อเท็จจริงพอสมควร

1112
01:10:33,873 --> 01:10:36,463
ผมไม่ได้กล่าวหาใครเรื่องอะไรทั้งนั้น

1113
01:10:36,663 --> 01:10:40,963
แต่ถ้าให้พูดตามความคิด
คำสั่งนี้เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ

1114
01:10:41,163 --> 01:10:44,223
มันเหมือนกับว่า
เขาต้องการสอนบทเรียนให้คนพวกนี้

1115
01:10:44,423 --> 01:10:48,783
แม้ครอบครัวนี้จะป่าวประกาศ
ความจริงไปแค่ไหน

1116
01:10:49,993 --> 01:10:51,313
และก็ไม่มีใครรับฟัง

1117
01:10:51,513 --> 01:10:53,733
วันขึ้นศาล
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ ปี 2019

1118
01:10:53,933 --> 01:10:59,423
{\an8}เจ็ดปี 11 เดือน และ 10 วันในคุก

1119
01:11:02,343 --> 01:11:03,613
วันนี้แล้วสินะ

1120
01:11:03,813 --> 01:11:07,423
แล้วบางคนอาจคิดว่าเป็นพรุ่งนี้ วันพฤหัส

1121
01:11:08,303 --> 01:11:10,663
มันเหมือนกับว่าพวกเขาเกือบจะ

1122
01:11:10,863 --> 01:11:14,263
ไม่ต้องการให้ห้องพิจารณาคดี
มีคนไปร่วมฟังมากๆ

1123
01:11:16,473 --> 01:11:17,753
ฉันไม่รู้สิ

1124
01:11:17,953 --> 01:11:20,133
ถึงขั้นนี้ก็รู้แล้วว่ามันไม่ถูกต้อง

1125
01:11:20,333 --> 01:11:21,803
ใช่

1126
01:11:22,003 --> 01:11:25,013
เพราะถ้าพวกเขาถูก
ก็คงทำให้มันเหมาะสม

1127
01:11:25,213 --> 01:11:26,613
- และถูกต้องตามกฎหมาย
- จริง

1128
01:11:28,153 --> 01:11:31,353
เอ็นอาร์ซีเอส หน่วยบริการ
ด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ

1129
01:11:31,553 --> 01:11:33,523
ได้ทำงานในการพัฒนาโปรแกรมเฉพาะ

1130
01:11:33,723 --> 01:11:36,853
เพื่อแผ่นดินชนพื้นเมืองอเมริกัน
ด้วยผลลัพธ์ที่จำกัดจนถึงตอนนี้

1131
01:11:37,053 --> 01:11:39,443
และโครงสร้างความเป็น
เจ้าของที่ดินเกี่ยวกับการจอง 

1132
01:11:39,643 --> 01:11:41,783
ทำให้โปรแกรมมีคุณสมบัติค่อนข้างยาก

1133
01:11:41,973 --> 01:11:44,173
ในบันทึกอื่น
หมายเลขใหม่จะออกสำหรับปีนี้...

1134
01:11:48,013 --> 01:11:50,163
ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงใช้ทนาย

1135
01:11:50,363 --> 01:11:52,393
ในแบบที่เขาไม่เคยถูกใช้มาก่อน

1136
01:11:52,933 --> 01:11:54,603
ข้าแต่พระเจ้า
โปรดทรงมอบความกล้าหาญแก่เรา

1137
01:11:55,813 --> 01:11:56,873
โปรดทรงประทานอภัยโทษ

1138
01:11:57,073 --> 01:12:00,133
โปรดทรงมอบความแข็งแกร่งให้แก่เรา
ในทุกสิ่งที่เราทำ

1139
01:12:00,333 --> 01:12:02,383
พระเจ้าขอทรงนำเกียรติ
และสรรเสริญมาสู่พระองค์

1140
01:12:02,583 --> 01:12:03,763
อธิษฐานในนามของพระเยซู

1141
01:12:03,963 --> 01:12:05,513
- อาเมน
- อาเมน

1142
01:12:05,713 --> 01:12:08,443
ทนายคนสุดท้ายของเราคือเจมส์ แฮร์สตัน

1143
01:12:09,533 --> 01:12:12,823
และเขานำเสนอคดี

1144
01:12:13,453 --> 01:12:17,523
เขาพิสูจน์แล้วว่าไลเคอร์ติสและเมลวิน

1145
01:12:17,723 --> 01:12:21,663
ไม่สามารถรับการลงโทษ
แบบที่พวกเขาโดน

1146
01:12:23,213 --> 01:12:26,363
เขาพิสูจน์ว่า
การกักขังคนทั้งสองเป็นเวลาแปดปี...

1147
01:12:26,563 --> 01:12:28,073
ศาลแพ่ง - ศาลสูง - ห้องพิจารณาคดี 2

1148
01:12:28,273 --> 01:12:30,303
ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาทำได้

1149
01:12:31,593 --> 01:12:32,593
และ...

1150
01:12:35,723 --> 01:12:37,643
ศาลเข้าข้างเขา

1151
01:12:38,263 --> 01:12:41,313
แต่มันก็ถูกต้องแล้ว

1152
01:12:44,103 --> 01:12:45,213
- กำลังออกมาแล้ว
- เฮ้

1153
01:12:45,413 --> 01:12:47,053
- พวกเขากำลังออกมา
- ดีจริง

1154
01:12:47,253 --> 01:12:49,203
- ใช่ พวกเขากำลังออกมา
- ใช่

1155
01:12:49,403 --> 01:12:50,473
นั่นดีแล้ว

1156
01:12:50,673 --> 01:12:51,903
พระเจ้าช่วย

1157
01:13:36,913 --> 01:13:38,123
เย้

1158
01:13:42,753 --> 01:13:43,753
เย้!

1159
01:13:56,053 --> 01:13:57,643
ฉันดีใจที่ได้เจอลุง

1160
01:14:02,103 --> 01:14:03,683
มาให้ฉันดูคุณหน่อย

1161
01:14:32,713 --> 01:14:34,453
ผอมลงไปหน่อยนะ แต่เธอจะจำคุณได้

1162
01:14:34,653 --> 01:14:35,763
โอเค

1163
01:14:41,183 --> 01:14:42,813
ให้เขาได้เห็นบ้านตัวเอง

1164
01:14:47,023 --> 01:14:48,633
บ้านดูดีแล้วตอนนี้

1165
01:14:48,833 --> 01:14:49,633
ใช่แล้ว

1166
01:14:49,833 --> 01:14:50,613
ใช่

1167
01:14:53,903 --> 01:14:59,103
{\an8}บ้านของไลเคอร์ติส

1168
01:14:59,303 --> 01:15:00,183
{\an8}มันยังอยู่

1169
01:15:00,383 --> 01:15:03,203
ตราบใดที่มันยังอยู่ นั่นแหละที่สำคัญ

1170
01:15:08,873 --> 01:15:09,653
ไง พวก

1171
01:15:09,853 --> 01:15:10,863
นายเป็นไงบ้าง เพื่อน

1172
01:15:11,063 --> 01:15:12,243
ฉันสบายดี

1173
01:15:12,443 --> 01:15:14,073
- ไง...
- เป็นไงบ้าง

1174
01:15:14,273 --> 01:15:17,303
พวก! พระเจ้า

1175
01:15:19,133 --> 01:15:19,913
หนุ่มไลมาแล้ว

1176
01:15:20,113 --> 01:15:21,353
มานี่

1177
01:15:21,553 --> 01:15:22,413
ออกมาจากห้องเถอะ

1178
01:15:22,613 --> 01:15:23,873
{\an8}มาสิ

1179
01:15:24,073 --> 01:15:25,833
{\an8}มาร์ติน เดวิส
พ่อของไลเคอร์ติสและเมลวิน

1180
01:15:26,033 --> 01:15:27,503
{\an8}ออกมาสิ มากอดลูกๆ

1181
01:15:27,703 --> 01:15:29,043
ผมคิดถึงพ่อเสมอ

1182
01:15:29,243 --> 01:15:30,813
- อือ
- เป็นไงบ้าง

1183
01:15:32,613 --> 01:15:33,523
เฮ้ ผมสบายดีครับพ่อ

1184
01:15:39,903 --> 01:15:40,913
น่าดึงดูดมาก

1185
01:15:43,623 --> 01:15:45,993
ฉันคงตายในพายุนั่นไปแล้ว
ถ้าทำอะไรอยู่ บอกเลย

1186
01:15:46,743 --> 01:15:49,373
โรงปลาก็พังย่อยยับ

1187
01:15:51,173 --> 01:15:54,253
นั่นไง ที่เกิดเหตุ

1188
01:15:58,173 --> 01:16:00,473
ที่นี่ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

1189
01:16:01,723 --> 01:16:03,183
มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

1190
01:16:13,443 --> 01:16:15,363
อดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์

1191
01:16:18,613 --> 01:16:21,453
พวก ไม่ได้เกิดหรอก

1192
01:16:22,613 --> 01:16:23,703
ไม่ได้เกิด

1193
01:16:34,463 --> 01:16:37,783
พวกนั้นห้ามฉันไม่ให้มาที่ที่ดินผืนนี้ไม่ได้

1194
01:16:37,983 --> 01:16:39,053
ฉันสร้างทั้งหมดนี่ขึ้นมา

1195
01:16:43,433 --> 01:16:45,263
มาเถอะ กลับบ้านกัน

1196
01:16:46,393 --> 01:16:47,933
ผมรู้สึกดีที่ได้กลับบ้าน

1197
01:16:49,313 --> 01:16:51,933
ผมรู้สึกดีที่ได้กลับบ้าน และ

1198
01:16:54,603 --> 01:16:56,653
ผมรู้สึกดีจริงๆ ที่ได้กลับบ้าน

1199
01:16:57,733 --> 01:17:00,223
ฉันอยากจะขอบคุณทุกคนที่มาที่นี่

1200
01:17:00,423 --> 01:17:02,973
อุตส่าห์ทิ้งงานที่กำลังทำอยู่แล้วมากันทันที

1201
01:17:03,173 --> 01:17:05,183
เพราะนี่ไม่ใช่สิ่งที่วางแผนไว้

1202
01:17:05,383 --> 01:17:06,103
จบงานเลย

1203
01:17:06,303 --> 01:17:09,373
มันเป็นสิ่งที่พระเจ้ากำหนดไว้

1204
01:17:09,573 --> 01:17:12,653
และเมื่อศาลบอกให้ปล่อยตัวพวกเขา
เราก็คิดขึ้นได้เลย

1205
01:17:12,853 --> 01:17:16,073
ไม่รู้สิ พอฉันบอก "ทำอาหารมากินกัน"

1206
01:17:16,273 --> 01:17:18,713
ทั้งครอบครัวและเพื่อนๆ เฟซบุ๊ก
ก็พากันเข้าร่วม

1207
01:17:19,753 --> 01:17:23,913
ให้สิ่งนี้เป็นประจักษ์พยาน
เพราะงานของเรายังไม่เสร็จ

1208
01:17:24,113 --> 01:17:25,833
- ใช่แล้ว
- มันยังไม่จบ

1209
01:17:26,033 --> 01:17:28,043
คุณรู้ว่าไม่มีทางแน่ๆ
นอกจากเมอร์ริมอนแล้ว

1210
01:17:28,243 --> 01:17:29,393
เราไม่มีที่ไหนให้ไปอีก

1211
01:17:30,103 --> 01:17:33,183
สิ่งที่ฉันจะบอกก็คือ
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน

1212
01:17:33,393 --> 01:17:36,803
ไม่สนว่าจะขายอะไร เราคือครอบครัว

1213
01:17:37,003 --> 01:17:39,223
ฉันจะบอกว่า มาอยู่ด้วยกันต่อไปเถอะ

1214
01:17:39,423 --> 01:17:40,733
เพราะเราต้องเอาน่านน้ำนี้คืนมา

1215
01:17:41,483 --> 01:17:44,203
ต้องทำให้ไลได้กลับไปอยู่ในบ้านของเขา

1216
01:17:44,403 --> 01:17:47,103
เขาจะได้ตุ๋นถั่วและขาหมูได้

1217
01:17:47,303 --> 01:17:48,703
นั่นแหละ ใช่

1218
01:17:49,123 --> 01:17:50,873
เมื่อวานฉันไปที่ร้านโรส

1219
01:17:51,993 --> 01:17:53,293
และก็มีคุณครูคนนึง

1220
01:17:53,963 --> 01:17:54,983
และเธอรู้ชื่อคนของเรา

1221
01:17:55,183 --> 01:17:57,923
เพราะพวกเขากำลังแย่...

1222
01:17:58,123 --> 01:18:00,033
มันก็ไม่เลวนะที่พวกเขายุ่งกับเรื่องนี้

1223
01:18:00,233 --> 01:18:02,553
ชื่อของคุณคือประวัติศาสตร์ พลังคนผิวดำ!

1224
01:18:12,813 --> 01:18:14,483
เดี๋ยว หยุดๆ

1225
01:18:14,683 --> 01:18:16,003
ใครช่วยทำจังหวะทีสิ

1226
01:18:16,203 --> 01:18:18,513
ใช่ ฉันอยากได้ฟรีสไตล์แบบเร็วๆ

1227
01:18:18,703 --> 01:18:20,223
เอาละ มาเลย เริ่มกันเลย

1228
01:18:20,413 --> 01:18:21,383
ทำจังหวะ

1229
01:18:21,583 --> 01:18:22,363
ก็ได้

1230
01:18:26,153 --> 01:18:27,533
โอเค เย้

1231
01:18:27,743 --> 01:18:28,973
นี่คือชายหาดของเรา

1232
01:18:29,173 --> 01:18:30,603
นี่คือที่ดินของเรา

1233
01:18:30,803 --> 01:18:33,083
นี่คือน้ำของเรา
คลับของเรา ทุกอย่างของเรา

1234
01:18:33,283 --> 01:18:34,583
- นี่คือที่ดินของเรา
- โอเค

1235
01:18:34,783 --> 01:18:36,233
- นี่คือน้ำของเรา
- ใช่

1236
01:18:36,433 --> 01:18:38,653
นี่คือคลับของเรา
พื้นที่ของเรา ทุกสิ่งของเรา

1237
01:18:38,853 --> 01:18:40,493
- นี่คือที่ดินของเรา
- โอเค

1238
01:18:40,683 --> 01:18:41,863
นี่คือน้ำของเรา

1239
01:18:42,063 --> 01:18:44,993
- นี่คือคลับของเรา พื้นที่ของเรา ทุกสิ่ง
- โอเค

1240
01:18:45,193 --> 01:18:46,453
เราได้ทุกอย่างแล้ว

1241
01:18:46,653 --> 01:18:47,683
เราเป็นอิสระจริงๆ

1242
01:18:47,933 --> 01:18:48,953
เราคือทุกสิ่ง

1243
01:18:49,153 --> 01:18:50,933
เราสามารถเดินไปตามถนนได้

1244
01:18:54,683 --> 01:18:55,683
นี่คือเมอร์ริมอน

1245
01:18:56,233 --> 01:18:58,213
{\an8}- บิลลี่ บิลลี่ คุณมาด้านนี้ได้ไหม
- งั้นเหรอ

1246
01:18:58,413 --> 01:18:59,133
{\an8}เวย์น ลอว์เรนซ์

1247
01:18:59,333 --> 01:19:00,423
{\an8}ถ่ายภาพสำหรับบทความของโปรพับลิก้า
วันที่ 5 พฤษภาคม 2019

1248
01:19:00,623 --> 01:19:01,843
{\an8}- ยืนข้าง...
- โอเค

1249
01:19:02,043 --> 01:19:03,433
{\an8}- ข้างๆ มามี
- ใช่ๆ

1250
01:19:03,623 --> 01:19:04,633
ขอดูเลนส์ยาวอีกที

1251
01:19:04,833 --> 01:19:06,443
อันที่จริง นี่ดีเลยนะ

1252
01:19:06,693 --> 01:19:08,403
ไลเคอร์ติส มาอีกด้านนึง

1253
01:19:14,743 --> 01:19:16,083
เข้ามาใกล้ๆ อีกครับ

1254
01:19:20,173 --> 01:19:21,173
สวย

1255
01:19:37,813 --> 01:19:38,753
โปรพับลิก้า

1256
01:19:38,953 --> 01:19:41,633
ตระกูลของพวกเขา
ซื้อที่ดินรุ่นแรกหลังจากยุคทาส

1257
01:19:41,833 --> 01:19:43,173
พี่น้องรีลส์

1258
01:19:43,373 --> 01:19:45,863
ติดคุกนานแปดปี
ข้อหาปฏิเสธการออกจากที่ดินนี้

1259
01:19:47,783 --> 01:19:48,853
โดย ลิซซี่ เพรสเซอร์

1260
01:19:49,043 --> 01:19:51,563
ถ่ายภาพโดยเวย์น ลอว์เรนซ์
วันที่ 15 กรกฎาคม ปี 2019

1261
01:19:51,763 --> 01:19:54,703
ร่วมตีพิมพ์เรื่องราวโดย
เดอะนิวยอร์กเกอร์

1262
01:20:18,603 --> 01:20:21,233
เมื่อฉันมองดูระบบยุติธรรมตอนนี้

1263
01:20:22,193 --> 01:20:23,483
แม้แต่กับคดีนี้

1264
01:20:24,943 --> 01:20:26,383
เมื่อเราถูก ก็ต้องว่าถูก

1265
01:20:26,583 --> 01:20:29,303
และเมื่อเราผิด ก็ต้องว่าผิด
ไม่ว่าจะยังไง

1266
01:20:29,503 --> 01:20:31,223
แต่เรากลับไม่ถูก แม้ว่าเราจะถูก

1267
01:20:31,423 --> 01:20:33,453
เราผิดสำหรับระบบศาล

1268
01:20:34,493 --> 01:20:38,103
ถามว่าฉันเชื่อไหมว่าคนดำ
เคยได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียม

1269
01:20:38,303 --> 01:20:39,153
ไม่เชื่อหรอก

1270
01:20:39,353 --> 01:20:40,233
ไม่เชื่อ

1271
01:20:40,433 --> 01:20:41,963
ระบบยุติธรรมล่ะ ไม่เชื่อหรอก

1272
01:20:43,083 --> 01:20:45,073
ฉันเห็นอะไรเปลี่ยนไปไหม ก็ไม่

1273
01:20:45,273 --> 01:20:49,573
หกสิบกว่าปีมานี้มันไม่เปลี่ยน
เพราะเรายังต้องมาสู้ในคดีนี้

1274
01:20:49,773 --> 01:20:53,183
มันไม่ได้เปลี่ยนไปจากวันที่
มาร์ติน ลูเธอร์ คิงเริ่มต้น

1275
01:20:54,223 --> 01:20:55,703
ถามว่าฉันเห็นอะไรเปลี่ยนไปไหม

1276
01:20:55,903 --> 01:20:56,853
ไม่

1277
01:20:57,813 --> 01:20:59,563
ไม่ ฉันไม่เห็น

1278
01:20:59,763 --> 01:21:03,293
เพราะใจคนมันเย็นชา

1279
01:21:03,493 --> 01:21:05,233
และทุกอย่างก็เกี่ยวกับเงิน

1280
01:21:06,943 --> 01:21:12,783
{\an8}บ้านของเกอร์ทรูด
วันที่ 23 พฤษภาคม ปี 2022

1281
01:21:14,743 --> 01:21:15,893
นี่ไม่ใช่ขนมปังของเรา

1282
01:21:16,093 --> 01:21:17,563
ได้มาจากบ้านกอร์ดอน

1283
01:21:17,763 --> 01:21:19,943
- โอเค
- คงต้องหั่นแยกเป็นชิ้นๆ

1284
01:21:20,143 --> 01:21:21,503
อาจจะไม่ต้อง

1285
01:21:23,003 --> 01:21:24,083
กดลงไป

1286
01:21:25,083 --> 01:21:26,153
อรุณสวัสดิ์ เกอร์ท

1287
01:21:26,353 --> 01:21:27,363
อรุณสวัสดิ์

1288
01:21:27,563 --> 01:21:28,443
เป็นยังไงบ้าง

1289
01:21:28,643 --> 01:21:29,613
ฉันสบายดี

1290
01:21:29,813 --> 01:21:30,573
เป็นไงบ้าง

1291
01:21:30,773 --> 01:21:33,723
รู้สึกยังไงคะที่ตื่นตอน 10 โมง 20

1292
01:21:34,973 --> 01:21:36,643
รู้สึกแย่

1293
01:21:45,653 --> 01:21:46,653
ฉันไม่ชอบทำอาหาร

1294
01:21:47,363 --> 01:21:48,173
ฉันรักการทำอาหาร

1295
01:21:48,373 --> 01:21:50,383
ฉันชอบที่คนเพลิดเพลินกับการกิน

1296
01:21:50,583 --> 01:21:52,093
งั้นฉันจะจ้างเธอแล้วกัน

1297
01:21:52,293 --> 01:21:53,143
ว่าไงล่ะ

1298
01:21:53,343 --> 01:21:54,973
แต่ฉันเคยชอบทำอาหาร

1299
01:21:55,173 --> 01:21:56,473
ไม่เอาน่า เธอไม่เคย

1300
01:21:56,673 --> 01:21:57,563
เชื่อฉันสิ

1301
01:21:57,763 --> 01:21:59,433
ลุงไล อาหารของลุงเย็นหมดแล้ว

1302
01:21:59,633 --> 01:22:01,873
- ฉันโทรหาพี่แล้ว
- โทรทำไม

1303
01:22:02,413 --> 01:22:03,453
โทรเรียกมาทานข้าว

1304
01:22:04,293 --> 01:22:05,523
ฉันไม่หิว

1305
01:22:05,723 --> 01:22:06,693
ไม่ได้ ลุงต้องกินจานนั้น

1306
01:22:06,893 --> 01:22:08,363
ใช่ มากินเลย

1307
01:22:08,563 --> 01:22:10,613
มีคนเขาอุตส่าห์ทำให้กินนะพี่

1308
01:22:10,813 --> 01:22:11,903
นี่ไงฉันถึงไม่ชอบทำอาหาร

1309
01:22:12,103 --> 01:22:14,323
ตอนนี้เขานั่งอยู่นั่น
แล้วบอกว่าอยากกินมื้อเช้าละ

1310
01:22:14,523 --> 01:22:16,723
ถ้าเขาไม่พูดว่าอยากกิน ฉันคงไม่ทำ

1311
01:22:18,513 --> 01:22:20,473
ทำตามที่ป้าบอกเถอะค่ะ

1312
01:22:20,813 --> 01:22:22,083
ล้างมือก่อนสิ

1313
01:22:22,283 --> 01:22:23,063
ตรงนั้น

1314
01:22:24,523 --> 01:22:25,603
รู้อะไรไหม

1315
01:22:26,483 --> 01:22:27,503
รู้ไหมฉันคิดอะไร

1316
01:22:27,703 --> 01:22:28,463
ไม่

1317
01:22:28,663 --> 01:22:30,263
อย่ากระตุ้นให้ฉันแสดงด้านไม่ดี

1318
01:22:30,463 --> 01:22:31,383
ฉันเห็นด้านไม่ดีพี่แล้ว

1319
01:22:31,583 --> 01:22:33,223
ฉันไม่สนหรอกว่าจะกระตุ้นด้านไม่ดีของพี่

1320
01:22:33,423 --> 01:22:35,393
ฉันรับด้านไม่ดีของลุงได้

1321
01:22:35,593 --> 01:22:38,263
ทุกคนมีด้านไม่ดีของตัวเอง

1322
01:22:38,463 --> 01:22:40,703
พี่ไม่อยากเห็นด้านไม่ดีของฉันหรอก
พ่อคนด้านดี

1323
01:22:41,873 --> 01:22:43,293
นั่งลงบนด้านดีของพี่ซะ

1324
01:22:44,583 --> 01:22:46,543
มีหลายด้านให้นั่งค่ะ

1325
01:22:56,513 --> 01:22:58,843
ผมพยายามที่จะรักษามันไว้

1326
01:22:59,643 --> 01:23:01,623
มันทำให้ผมหงุดหงิดนะที่ผมไม่ได้มาที่นี่

1327
01:23:01,823 --> 01:23:04,253
เพราะผมรู้ว่าผมต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง

1328
01:23:04,453 --> 01:23:08,883
ทุกสิ่งที่ผมสร้างขึ้นที่นี่ เรือผมถูกระเบิด

1329
01:23:09,083 --> 01:23:10,273
เอาไอ้นี่ออก

1330
01:23:16,783 --> 01:23:18,223
เราเพิ่งย้ายไปตรงนั้น

1331
01:23:18,423 --> 01:23:21,163
นั่นคือที่ที่คุณสามารถจอดเรือและสิ่งของ

1332
01:23:21,533 --> 01:23:23,773
และนำขึ้นทางลาดเรือของเรา

1333
01:23:23,973 --> 01:23:26,103
ตอนนี้เรามีทางลาดเรือตรงนั้น

1334
01:23:26,303 --> 01:23:28,733
เรามีทางลาดเรือตรงนั้น

1335
01:23:28,933 --> 01:23:32,883
แต่ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว
ที่พวกผู้ชายจะเริ่มหากุ้ง

1336
01:23:34,093 --> 01:23:35,713
และทำเงินให้พวกเขา

1337
01:23:37,133 --> 01:23:39,373
เห็นไหม นี่คือช่วงเวลาของปี

1338
01:23:39,573 --> 01:23:41,913
ที่เราจะออกเรือและไปอยู่ในน้ำ

1339
01:23:42,113 --> 01:23:44,683
จนกว่าจะหมดฤดูกาล

1340
01:23:46,853 --> 01:23:48,313
ทำเงินได้มาก

1341
01:23:48,853 --> 01:23:52,673
ลุงชาร์ลส์ สิ่งที่เรากำลังพยายามทำตอนนี้
หลักๆ ก็คือ...

1342
01:23:52,873 --> 01:23:54,973
- โอเค
- คิดให้ออกว่าเราจะทำยังไง

1343
01:23:55,173 --> 01:23:58,223
กับทรัพย์สินที่เหลือที่ยังอยู่ในสภาพดี

1344
01:23:58,423 --> 01:23:59,373
ใช่

1345
01:23:59,573 --> 01:24:01,063
ดังนั้นเราจึงต้องคิดแผนขึ้นมา

1346
01:24:01,263 --> 01:24:02,933
ดำเนินการบางสิ่งบางอย่าง

1347
01:24:03,133 --> 01:24:04,523
- เห็นด้วย
- หาใครสักคน

1348
01:24:04,723 --> 01:24:07,483
ที่สามารถและสะดวกที่จะ

1349
01:24:07,683 --> 01:24:11,943
เป็นผู้จัดการคนใหม่ในสถานการณ์นี้

1350
01:24:12,143 --> 01:24:14,113
เพราะเรารู้ว่าคุณยายแก่ตัวลง

1351
01:24:14,313 --> 01:24:16,903
- แม่ฉันก็เหมือนกัน
- และป้าคลาสซี่

1352
01:24:17,103 --> 01:24:18,803
ก็ทำไม่ไหวเหมือนกัน

1353
01:24:19,473 --> 01:24:22,953
ฉันคิดว่ามันคงจะดีถ้าจะมีผู้จัดการคนใหม่

1354
01:24:23,153 --> 01:24:25,163
ฉันเริ่มแก่แล้ว

1355
01:24:25,363 --> 01:24:26,473
ขี้ลืม

1356
01:24:27,223 --> 01:24:28,143
ดังนั้น

1357
01:24:29,603 --> 01:24:30,643
แค่นั้นแหละ

1358
01:24:31,443 --> 01:24:35,023
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับฉันคือ
จะเกิดอะไรขึ้น

1359
01:24:36,023 --> 01:24:39,893
เมื่อผู้หญิงอายุ 95 ปีที่ชื่อเกอร์ทรูด รีลส์

1360
01:24:40,093 --> 01:24:42,663
เสียชีวิตไปแล้ว
จะเกิดอะไรขึ้นกับถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์

1361
01:24:44,323 --> 01:24:50,043
คนรุ่นต่อไปจะใส่ใจที่จะรักษา
ถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์มากพอไหม

1362
01:24:50,663 --> 01:24:52,213
พวกเขาอาจจะ

1363
01:24:53,673 --> 01:24:56,543
{\an8}เนท เอลลิสัน
หลานชายของมามี

1364
01:25:18,823 --> 01:25:22,073
เนท ย่าอยากเจอหลานมาตลอด
ตอนนี้ได้เจอซะทีนะ

1365
01:25:24,783 --> 01:25:28,453
ย่าอยากออกมาแถวนี้
นั่งเรือและดูอะไรๆ

1366
01:25:28,663 --> 01:25:30,063
โอ้โฮ ดูสิ

1367
01:25:30,263 --> 01:25:31,503
เยี่ยมเลย

1368
01:25:32,333 --> 01:25:35,463
ในน้ำ มันดูกลับหลัง

1369
01:25:38,423 --> 01:25:39,323
นั่นคือสิ่งที่ผมเป็น

1370
01:25:39,523 --> 01:25:42,203
ผมเนท มามีเป็นย่าของผม

1371
01:25:42,403 --> 01:25:43,493
เมลวินเป็นลุงของผม

1372
01:25:43,693 --> 01:25:45,033
ไลเคอร์ติสเป็นลุงของผม

1373
01:25:45,233 --> 01:25:48,293
ผมมีลูกสองคน
และอาชีพของผมคือชาวประมง

1374
01:25:48,493 --> 01:25:49,893
- ดัลลัส
- ดัลลัส

1375
01:25:51,603 --> 01:25:55,293
วันปกติผมอาจจับได้
ร้อยถึงสองร้อยกิโลโดยเฉลี่ย

1376
01:25:55,493 --> 01:25:57,423
บางวันก็จับอะไรไม่ได้เลย

1377
01:25:57,623 --> 01:25:59,923
บางวันก็จับได้ครึ่งตันในไม่กี่นาที

1378
01:26:00,123 --> 01:26:01,323
ทุกๆ วันมันต่างกัน

1379
01:26:04,033 --> 01:26:06,013
พอจับมาแล้ว เก้าในสิบส่วน

1380
01:26:06,213 --> 01:26:10,183
ถ้าได้มามากก็นำไปที่โรงปลา

1381
01:26:10,383 --> 01:26:13,523
โรงปลาจะตั้งราคา
ที่พวกเขาสามารถทำกำไรได้เยอะ

1382
01:26:13,723 --> 01:26:17,673
ส่วนชาวประมงก็ได้เท่าที่โรงปลาจะให้

1383
01:26:18,923 --> 01:26:23,363
ปีที่แล้วพวกเขาพยายามปิดน่านน้ำภายใน
ในนอร์ทแคโรไลนา

1384
01:26:23,563 --> 01:26:26,033
ซึ่งเป็นบริเวณที่
เรือเล็กๆ อย่างผมไปทำงานได้

1385
01:26:26,233 --> 01:26:27,993
ตอนนี้พวกเขากำลังพยายามจะ

1386
01:26:28,193 --> 01:26:30,663
จำกัดระยะไว้แค่ห้ากิโลเมตร
ที่เราจะออกไปหากุ้งได้

1387
01:26:30,863 --> 01:26:34,083
แต่เรือที่ใหญ่กว่าสามารถออกสู่มหาสมุทร
และอยู่ได้เป็นสัปดาห์ๆ

1388
01:26:34,283 --> 01:26:37,303
ไม่เหมือนเรา เรามีเชื้อเพลิง
ไม่มากเท่าเขา ไม่มีน้ำแข็งมากพอ

1389
01:26:37,493 --> 01:26:38,843
เรารักษาของชำได้ไม่มากเท่าไหร่

1390
01:26:39,043 --> 01:26:41,343
แล้วก็มีผู้ชายที่มีเรือเหมือนผม

1391
01:26:41,543 --> 01:26:43,823
ขนาดเท่าผม ที่ออกเรือแล้วไปตาย

1392
01:26:44,283 --> 01:26:47,433
มหาสมุทรนั่นไม่ใช่เรื่องสนุก เทียบกับในนี้

1393
01:26:47,633 --> 01:26:52,103
มันแทบไม่ใกล้เคียง...
คลื่นลมแรง อากาศก็ต่างกัน

1394
01:26:52,303 --> 01:26:56,063
และที่เลวร้ายที่สุด
คุณอยู่ห่างจากชายฝั่ง 400 เมตร

1395
01:26:56,263 --> 01:26:57,823
ไม่ได้อยู่ไกลถึงห้ากิโล

1396
01:26:58,023 --> 01:27:00,863
ต่อสู้กับฉลามที่กินอวนของคุณและทุกอย่าง

1397
01:27:01,063 --> 01:27:03,463
มันแตกต่างกันมาก
การจับกุ้งในน่านน้ำภายในและภายนอก

1398
01:27:04,133 --> 01:27:07,283
นี่คือเส้นทางที่เธอมาหากุ้งเมื่อเช้านี้เหรอ

1399
01:27:07,483 --> 01:27:10,303
ผมขับจากตรงนี้ไปตรงโน้นและกลับมา

1400
01:27:11,853 --> 01:27:13,253
ได้สักตะกร้าไหม

1401
01:27:13,453 --> 01:27:14,683
- ได้ครับ
- ดีแล้ว

1402
01:27:16,643 --> 01:27:19,713
ผมจะพยายามเริ่มธุรกิจอื่น
นอกจากการประมงเชิงพาณิชย์

1403
01:27:19,913 --> 01:27:22,863
เผื่อทุกอย่างล้มเหลว
ผมต้องมีหนทางหาเลี้ยงครอบครัว

1404
01:27:26,783 --> 01:27:28,103
จอดตรงนี้พักนึง...

1405
01:27:28,303 --> 01:27:30,033
เราอยู่ในน่านน้ำนี้มาตลอดชีวิต

1406
01:27:30,243 --> 01:27:31,373
จ้ะ

1407
01:27:31,663 --> 01:27:32,993
นั่นคือสิ่งที่เรารู้

1408
01:27:33,993 --> 01:27:36,733
ผมมีหลานๆ ออกเรือไปหากุ้งอยู่ตอนนี้

1409
01:27:36,933 --> 01:27:38,813
แต่พวกเขาไม่มีทางได้เข้าถึงน่านน้ำ

1410
01:27:39,013 --> 01:27:42,823
พวกนั้นยึดจุดที่ดีที่สุดที่เราหาปลาได้ไว้

1411
01:27:43,023 --> 01:27:45,863
จุดที่เราเคยใช้ทำมาหากิน

1412
01:27:46,063 --> 01:27:48,673
บริเวณที่เคยมีเรือของเรา
บริเวณที่มีน้ำลึกที่สุด

1413
01:27:49,473 --> 01:27:50,513
พวกนั้นยึดมันไป

1414
01:27:59,603 --> 01:28:01,443
ว้าว นี่เยี่ยมเลย

1415
01:28:05,773 --> 01:28:07,973
และย่าของผม เธอเป็นนักสู้

1416
01:28:08,173 --> 01:28:10,393
เธอพยายามทำให้ทุกคนกลับมารวมกัน

1417
01:28:10,593 --> 01:28:12,473
มันไม่ได้ผลเสมอไป
แต่เธอไม่เคยล้มเหลว

1418
01:28:12,673 --> 01:28:13,573
เธอจะพยายาม

1419
01:28:13,823 --> 01:28:17,983
ในแง่นึง ผมยอมรับ
ความรับผิดชอบต่อที่ดินนั้น

1420
01:28:18,183 --> 01:28:20,233
เพราะนั่นคือที่ที่ผม
อยากอยู่เลี้ยงลูกๆ ของผม

1421
01:28:20,433 --> 01:28:22,023
นั่นคือที่ที่ผมอยากอยู่

1422
01:28:22,223 --> 01:28:24,653
ดังนั้นเมื่อถึงเวลา
ผมรู้สึกว่าผมอาจจะเป็นหนึ่งในหมู่คนที่

1423
01:28:24,853 --> 01:28:27,463
ร่วมกันต่อสู้
และผมไม่สามารถต่อสู้คนเดียวได้

1424
01:28:28,553 --> 01:28:31,493
ถ้าพวกเขาเอาที่ดินกลับคืนมาได้
ผมเห็นว่ามันจะไปได้ดี

1425
01:28:31,693 --> 01:28:34,663
เพราะลุงเมลวินได้พูดถึง
แผนการสร้างโรงปลา

1426
01:28:34,863 --> 01:28:37,503
ทำให้แน่ใจว่าเรามีเชื้อเพลิง
น้ำแข็ง ทุกสิ่งที่เขาเคยมีมาก่อน

1427
01:28:37,703 --> 01:28:39,673
เขาบอกว่าเขาต้องการที่จะทำมันอีกครั้ง

1428
01:28:39,873 --> 01:28:43,923
ผมจะได้เห็นทุกคนในครอบครัว
กลับมาทำประมงเชิงพาณิชย์อีกครั้ง

1429
01:28:44,123 --> 01:28:47,553
เราจะได้ไม่ต้องไปโรงปลาและถูกโกง

1430
01:28:47,753 --> 01:28:50,743
ผมรู้สึกว่ามันจะดีกว่านี้เยอะ
ถ้าทำงานกันแบบครอบครัว

1431
01:31:03,543 --> 01:31:05,863
ฉันอยากจะขอบคุณทุกคนที่มาวันนี้

1432
01:31:06,053 --> 01:31:09,283
อย่างที่พวกคุณรู้ ฉันอยากให้...
เราทุกคนอยากมาอยู่ด้วยกัน

1433
01:31:09,473 --> 01:31:11,743
ในวันเมโมเรียลเดย์เพื่อเฉลิมฉลอง

1434
01:31:11,943 --> 01:31:14,783
เรียกได้ว่าเฉลิมฉลองให้ครอบครัวน่ะค่ะ

1435
01:31:14,983 --> 01:31:16,743
ฉลองให้ทหาร
และคนของเราที่เรียนจบด้วย

1436
01:31:16,943 --> 01:31:20,833
รู้ไหม เราไม่ได้โตมาแบบทุกข์ยากเข็ญใจ

1437
01:31:21,033 --> 01:31:22,873
เราเคยสบายๆ แต่เราก็ยัง

1438
01:31:23,073 --> 01:31:24,773
ขอบคุณพระเจ้าที่ให้เรามา

1439
01:31:24,973 --> 01:31:28,593
ปู่ของฉันมีหมู ม้า ยาสูบ และแตงโม

1440
01:31:28,793 --> 01:31:30,133
เขามีหมด

1441
01:31:30,333 --> 01:31:33,323
และเราไม่ต้องการอะไรอีก

1442
01:31:34,113 --> 01:31:36,393
ป้าเกรย์มีสวนใหญ่กว่าสนามเด็กเล่น

1443
01:31:36,583 --> 01:31:40,353
และเราจะไปขโมยแตงกวา มะเขือเทศ
ตอนเธอออกไปทำงาน

1444
01:31:40,553 --> 01:31:43,733
เธอเอาแป้งโรยใส่ไว้
และบอกเราว่าเป็นยาพิษ

1445
01:31:43,933 --> 01:31:46,153
เราเลยกลัวและไม่กล้ากินมัน
แต่เราก็จับได้ว่าป้าโกหก

1446
01:31:46,343 --> 01:31:47,563
เขาพูดว่า

1447
01:31:47,763 --> 01:31:49,443
"ไม่มีพิษ มันคือแป้ง"

1448
01:31:49,643 --> 01:31:51,283
อ้อ โอเค เราล้างมันออกและก็กิน

1449
01:31:51,473 --> 01:31:52,653
เธอบอกว่าจะดัดนิสัยพวกเรา

1450
01:31:52,853 --> 01:31:54,293
เห็นทุกวัน พวกแกขโมยมันไปหมด

1451
01:32:52,443 --> 01:32:54,063
เย่ๆ

1452
01:33:02,243 --> 01:33:05,373
พวกเขาเอาช่วงปีที่ดีที่สุด
ของผมไปใช่ไหมล่ะ

1453
01:33:07,913 --> 01:33:09,663
ผมเข้าไปตอนอายุ 52

1454
01:33:10,753 --> 01:33:15,533
และออกมาตอนอายุ 61 หรือ 62

1455
01:33:15,733 --> 01:33:16,923
โธ่เอ๊ย

1456
01:33:19,503 --> 01:33:22,833
เมื่อผมกลับมาบ้าน
ผมไปนั่งที่ระเบียงด้านหน้า

1457
01:33:23,023 --> 01:33:26,373
ผมพูดว่า "พระเจ้า ขอเพียงมอบ
ความแข็งแกร่งให้ลูก

1458
01:33:26,573 --> 01:33:30,393
"ไม่ใช่เพื่อเกลียด
แต่เพื่อจะก้าวต่อไปในชีวิตของลูก"

1459
01:33:32,143 --> 01:33:36,403
ผมนั่งร้องไห้ไป แล้วก็คิดไป
นี่ผมก็ร้องไห้แล้ว

1460
01:33:39,733 --> 01:33:41,693
มันทำให้ผมรู้สึกแย่น่ะ

1461
01:33:42,533 --> 01:33:47,563
พวกเขาพยายามจะทำให้เราเผชิญกับ

1462
01:33:47,763 --> 01:33:50,373
อะไรแบบนี้ที่นี่
ทั้งๆ ที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

1463
01:33:52,413 --> 01:33:54,123
อย่างที่บอก

1464
01:33:58,173 --> 01:33:59,963
เวลาออกมานั่ง

1465
01:34:01,713 --> 01:34:03,423
และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่นี่

1466
01:34:05,763 --> 01:34:06,993
มันทำให้ผมร้องไห้

1467
01:34:07,193 --> 01:34:08,143
คุณเข้าใจนะ

1468
01:34:11,313 --> 01:34:12,813
ผมถึงได้อยู่แต่ในห้องของผม

1469
01:34:20,363 --> 01:34:23,303
และบางครั้งผมพบว่าตัวเองกำลังร้องไห้

1470
01:34:23,503 --> 01:34:25,433
และผมไม่แม้แต่... และผมก็รู้ว่าทำไม

1471
01:34:25,633 --> 01:34:27,913
คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม

1472
01:34:36,373 --> 01:34:37,373
ผมรู้แค่ว่า

1473
01:34:39,543 --> 01:34:40,793
มันไม่ถูกต้อง

1474
01:35:43,273 --> 01:35:45,843
มากกว่าหนึ่งในสาม
ของที่ดินที่คนผิวดำเป็นเจ้าของ

1475
01:35:46,043 --> 01:35:48,513
ในภาคใต้เป็นทรัพย์สินของทายาท

1476
01:35:48,713 --> 01:35:51,313
กฎหมายทรัพย์สินทายาท
มีผลกระทบอย่างไม่ได้สัดส่วน

1477
01:35:51,513 --> 01:35:53,643
ต่อชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติและชาติพันธุ์

1478
01:35:53,843 --> 01:35:57,703
ประชากรผู้มีรายได้ต่ำและอยู่ในชนบท

1479
01:35:59,083 --> 01:36:04,243
ครอบครัวรีลส์อยู่ในขั้นตอน
ของการรักษาที่ดินของบรรพบุรุษ

1480
01:36:04,443 --> 01:36:07,663
และทำให้ถนนซิลเวอร์ ดอลลาร์

1481
01:36:07,863 --> 01:36:11,183
เป็นที่อยู่อาศัยอันปลอดภัย
สำหรับคนรุ่นต่อๆ ไป

1482
01:37:33,933 --> 01:37:35,553
เดี๋ยวก็รู้

1483
01:38:23,103 --> 01:38:25,923
อดัมส์ครีกแอสโซซิเอตส์บอกว่า
พวกเขามีสิทธิในที่ดินโดยชอบธรรม

1484
01:38:26,123 --> 01:38:29,443
และพวกเขาปฏิบัติต่อ
ครอบครัวรีลส์อย่างเป็นธรรม

1485
01:40:35,023 --> 01:40:36,973
คำบรรยายโดย รุจาวดี

1486
01:40:37,173 --> 01:40:39,113
"ผู้ตรวจสอบงานแปล
ต้องตา สุธรรมรังษี"