1 00:00:17,642 --> 00:00:19,728 (แอนโทนี่ กราสโซ เจ้าหน้าที่ผู้ถูกสอบสวน) 2 00:00:19,853 --> 00:00:21,855 (ผมไม่พบหลักฐาน) 3 00:00:21,980 --> 00:00:23,231 (ผู้กำกับการเคาน์ตี ดอร์ซีย์) 4 00:00:24,190 --> 00:00:25,400 - กราสโซเหรอ - ใช่ 5 00:00:26,735 --> 00:00:28,194 มีแค่การยื่นเรื่องร้องเรียน 6 00:00:28,319 --> 00:00:30,238 ตอนเขาเป็นสมาชิก ของหน่วยเฉพาะกิจอื่น 7 00:00:30,697 --> 00:00:33,324 - ไม่เอาน่า รูปแบบชัดเจนจะตาย - แต่ไม่มีหลักฐาน 8 00:00:33,658 --> 00:00:35,243 ต่อให้กราสโซส่งคลิฟฟ์ไปที่นั่น 9 00:00:35,326 --> 00:00:36,619 ซึ่งผมเชื่อว่าเป็นแบบนั้น 10 00:00:36,745 --> 00:00:39,706 การโต้ตอบในสแนปแชตของทั้งคู่ ก็ไม่สามารถกู้คืนมาได้ 11 00:00:39,831 --> 00:00:40,832 ไม่ ช่างหัวมันสิ 12 00:00:40,957 --> 00:00:43,418 - ไม่ อาลีอาห์ ผมเสียใจ แต่... - จะให้เขา 13 00:00:43,543 --> 00:00:45,378 - รอดตัวไปตลอดไม่ได้ - การสืบสวนคดีนี้ 14 00:00:45,503 --> 00:00:49,090 - เป็นของโอพีเอสแล้ว - แต่เขาหัวหมอรอดมาแล้วครั้งหนึ่ง 15 00:00:49,215 --> 00:00:50,675 อาจจะมากกว่าหนึ่งครั้งด้วย 16 00:00:51,843 --> 00:00:54,929 อย่างน้อยไปสำรวจ วิสซาฮิกคอนพาร์กกันหน่อยก็ยังดี 17 00:00:57,474 --> 00:00:59,017 เราควรทำเพราะติดค้างลิซซี่นะ 18 00:01:00,310 --> 00:01:01,352 ทอมครับ 19 00:01:02,103 --> 00:01:04,605 อยู่กับผมจนกว่าผมจะหลับได้ไหม 20 00:01:04,730 --> 00:01:05,732 ได้สิ 21 00:01:09,486 --> 00:01:11,112 แค่มาอยู่ชั่วคราวน่ะ 22 00:01:13,364 --> 00:01:15,617 ฟังนะ เราทำอะไรกลางดึกไม่ได้หรอก 23 00:01:15,742 --> 00:01:18,661 พรุ่งนี้เช้าเราจะไปที่นั่นกัน ดูว่าจะเจออะไรบ้าง 24 00:01:18,787 --> 00:01:19,788 โอเคไหม 25 00:01:25,001 --> 00:01:27,629 (ภารกิจชีวิต) 26 00:01:46,898 --> 00:01:47,941 มาช้านะ 27 00:01:49,526 --> 00:01:53,071 มาเธอร์คลับประชุมกันเมื่อเช้า มีเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลกลางตาย 28 00:01:53,571 --> 00:01:56,449 และเราต้องตัดสัมพันธ์ กับทุกๆ คน ไม่ว่าใครก็ตาม 29 00:01:56,533 --> 00:01:58,493 ที่เกี่ยวข้องกับความฉิบหายบ้าบอนี่ 30 00:01:58,910 --> 00:02:01,079 เมื่อวานเอฟบีไอ แวะมาถามเรื่องกราสโซ 31 00:02:01,204 --> 00:02:04,124 ฉันบอกพวกเขาว่า พักนี้เขาแปลกๆ ไม่อยู่กับร่องกับรอย 32 00:02:04,249 --> 00:02:06,793 เพราะงั้นพอถึงเวลานั้น ก็คงไม่แปลกใจกันหรอก 33 00:02:07,043 --> 00:02:08,752 มีข้อมูลอีกอย่างเข้ามาเมื่อเช้า 34 00:02:08,877 --> 00:02:12,257 นักค้ายาชื่อลี ไวต์เฮด ปฏิบัติการอยู่ในเรดดิง 35 00:02:12,632 --> 00:02:16,469 เมื่อคืนเขาขายยา 11 กิโล ให้แก๊งค้ายาโคลอมเบีย 36 00:02:16,594 --> 00:02:17,971 แหล่งข่าวฉันบอกว่ายานั่น 37 00:02:18,054 --> 00:02:20,348 - มาจากหญิงสาวคนหนึ่ง - ลืมเรื่องเงินไปซะ 38 00:02:20,473 --> 00:02:22,350 มันสายเกินกว่า จะมาคิดเรื่องเงินบ้านั่นแล้ว 39 00:02:22,475 --> 00:02:24,144 เราต้องเก็บกวาด เรื่องในแก๊งเดี๋ยวนี้ 40 00:02:24,269 --> 00:02:26,980 เงินมันก้อนใหญ่เกินกว่าจะลืมได้นะ วินเซนต์ 41 00:02:30,692 --> 00:02:33,736 ฟังนะ ฉันแค่บอกว่า นายมีแหล่งข่าวในเรดดิง 42 00:02:33,820 --> 00:02:36,906 อย่างน้อยก็ควรโทรไปถาม เรื่องหญิงสาวคนนั้นจริงไหม 43 00:02:39,325 --> 00:02:40,326 ก็ได้ 44 00:02:41,828 --> 00:02:42,954 ฉันจะโทรไปถามดู 45 00:02:48,543 --> 00:02:49,543 ไง 46 00:02:50,628 --> 00:02:52,046 "ใช่คนที่ฉันคิดหรือเปล่า" 47 00:02:53,715 --> 00:02:55,508 สถานะฉันเป็นไงบ้าง วินเซนต์ 48 00:02:56,259 --> 00:02:57,886 "เจย์สันยังอยู่กับนายไหม" 49 00:02:59,137 --> 00:03:00,180 อยู่ 50 00:03:00,305 --> 00:03:01,806 "นี่คือข้อเสนอของฉัน" 51 00:03:01,931 --> 00:03:04,309 "จัดการเด็กนั่นเพื่อพี่น้องของนาย" 52 00:03:04,434 --> 00:03:06,644 "ก่อนที่เขาจะพาเราล่มจมกันหมด" 53 00:03:07,353 --> 00:03:10,231 "ถ้าเขาตายก่อนรุ่งเช้า ฉันจะไม่ไปตามล่านาย" 54 00:03:13,568 --> 00:03:14,569 เพอร์ 55 00:03:16,738 --> 00:03:17,739 "เพอร์รี่" 56 00:04:16,464 --> 00:04:18,548 นี่ ฝักบัวเสียนะ 57 00:04:20,218 --> 00:04:21,844 ผมต้องอาบน้ำที่อ่างล้างมือ 58 00:04:27,016 --> 00:04:28,017 คุณเป็นอะไรไป 59 00:04:29,519 --> 00:04:30,520 เปล่านี่ 60 00:04:38,403 --> 00:04:40,154 ฉันจะซ่อมฝักบัวเอง 61 00:05:41,424 --> 00:05:44,802 โอเค เธอคิดว่าไง 62 00:05:45,470 --> 00:05:50,224 ควรเก็บถุงเท้าในลิ้นชักนี้หรือ... 63 00:05:50,350 --> 00:05:51,351 ผมไม่รู้ 64 00:05:56,689 --> 00:06:02,236 เอาล่ะ เรามีกางเกงใน ถุงเท้า ชุดนอน เสื้อยืด 65 00:06:02,362 --> 00:06:04,739 - เราขาดอะไรไป - แปรงสีฟัน 66 00:06:04,864 --> 00:06:09,285 ชุดว่ายน้ำ เผื่อเราจะพาเขาไปว่ายน้ำที่วาย 67 00:06:09,619 --> 00:06:14,082 และให้เขาเลือกของสองสามอย่าง ในห้องนอนตัวเอง 68 00:06:14,999 --> 00:06:16,584 ของอะไรในห้องนอน 69 00:06:16,709 --> 00:06:19,629 โปสเตอร์ สติกเกอร์ ไม่รู้สิ อะไรก็ได้ที่เขาต้องการ 70 00:06:22,924 --> 00:06:24,926 ตอนที่อีธานกับเอ็มมาอยู่บ้านครั้งแรก 71 00:06:25,051 --> 00:06:29,639 นักสังคมสงเคราะห์สนับสนุนให้เรา ยอมให้พวกเขาตกแต่งห้องนอนเอง 72 00:06:29,722 --> 00:06:32,308 พวกเขาจะได้รู้สึกว่า มันเป็นห้องของตัวเอง 73 00:06:35,520 --> 00:06:38,356 พ่อจะให้เขาอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน 74 00:06:38,898 --> 00:06:40,691 ผู้ดูแลบอกว่า 75 00:06:41,150 --> 00:06:43,194 พวกเขาจะโทรมาทันที ที่หาบ้านให้เขาอยู่ถาวรได้ 76 00:06:43,319 --> 00:06:46,364 อาจจะเป็นสามสัปดาห์ หรือหกเดือน เราก็ไม่รู้ 77 00:06:51,702 --> 00:06:54,705 หนูต้องถามนะ เพราะมันคาใจหนูมาตลอด 78 00:06:54,789 --> 00:06:57,959 และหนูไม่ชอบทิ้งไว้ให้มันกลัดหนอง 79 00:06:58,084 --> 00:07:01,421 - พ่อรู้ดี ลูกไม่ชอบให้คาใจ - การพาแซมมาที่นี่ 80 00:07:01,546 --> 00:07:03,673 เป็นการชดเชย เรื่องที่เกิดขึ้นกับอีธานหรือเปล่า 81 00:07:03,798 --> 00:07:07,468 - อะไรนะ ไม่ๆ - เหมือนพยายามปรับสมดุล... 82 00:07:07,593 --> 00:07:10,096 ไม่ มันไม่เกี่ยวกับน้องชายของลูก 83 00:07:11,639 --> 00:07:13,391 - ไม่เกี่ยวเลย - ดี 84 00:07:14,434 --> 00:07:16,102 ฉันมาอีกแล้วค่ะ 85 00:07:16,227 --> 00:07:17,770 อรุณสวัสดิ์ เราอยู่ในครัว 86 00:07:19,063 --> 00:07:20,523 อรุณสวัสดิ์ค่ะ 87 00:07:20,815 --> 00:07:25,653 ขอเดานะ คุณกับพ่อไม่ได้จะไป งานแนะแนวอาชีพใช่ไหม 88 00:07:25,778 --> 00:07:28,364 เรื่องนี้ฉันไม่ขอยุ่งด้วยนะ 89 00:07:29,490 --> 00:07:31,409 ไม่ใช่งานแนะแนวอาชีพ ไม่ใช่งานหน่วยเฉพาะกิจ 90 00:07:31,534 --> 00:07:33,161 เราแค่สะสางเรื่องที่ค้างคา 91 00:07:33,286 --> 00:07:35,163 โอเค ระหว่างสะสางเรื่องที่ค้างคา 92 00:07:35,246 --> 00:07:38,457 บอกฉันด้วยนะ ถ้าเขาตกบันไดอีก หรือจำชื่อตัวเองไม่ได้ 93 00:07:38,582 --> 00:07:39,792 ได้ค่ะ 94 00:07:41,252 --> 00:07:42,420 ขอให้โชคดีนะ 95 00:07:52,096 --> 00:07:53,764 - อีเกิลส์ คาวบอยส์ 20 ต่อ 20 - ขึ้นไปข้างบน 96 00:07:53,890 --> 00:07:56,183 - เจค เอเลียตขว้างที่ 60 หลา - เราจะสายแล้วนะ 97 00:07:56,308 --> 00:07:58,644 - นี่ เสมอกัน - แม่ 98 00:07:58,769 --> 00:08:00,188 ลูกก็รู้ว่าพ่อเป็นยังไง 99 00:08:00,313 --> 00:08:04,192 เอาลูกมาส่งตามใจชอบ แต่ถ้าแม่ไปสาย เขาจะเล่นงานแม่ 100 00:08:04,317 --> 00:08:06,736 - ไงครับ น้าแอนต์ - ว่าไง เพื่อนยาก 101 00:08:06,861 --> 00:08:07,987 ไงครับ น้าแอนต์ 102 00:08:08,654 --> 00:08:11,616 - นี่ อย่าทำผมยุ่งสิ - นายมาทำอะไรที่นี่ 103 00:08:11,699 --> 00:08:13,493 ฉันมีงานแถวนี้ เลยคิดว่าน่าจะแวะมาหน่อย 104 00:08:13,618 --> 00:08:16,370 เด็กๆ ขึ้นไปเก็บของ เร็วเข้า 105 00:08:16,496 --> 00:08:18,289 ไม่ๆ... 106 00:08:19,040 --> 00:08:22,502 - สบายดีนะ ไม่ได้ก่อเรื่องใช่ไหม - ดี พยายามเต็มที่แล้ว รู้ไหม 107 00:08:27,256 --> 00:08:29,217 เข้ามาสิ ขอดูหน้าหน่อย 108 00:08:29,300 --> 00:08:30,635 เป็นไงบ้าง 109 00:08:30,843 --> 00:08:33,929 นับถอยหลังรอชั่วโมงสุขสันต์อยู่ 110 00:08:34,847 --> 00:08:36,682 หายไปไหนมา ฉันโทรหานายเมื่อวันพุธ 111 00:08:36,807 --> 00:08:40,394 อ๋อ โทษที ฉันติดงานหน่วยเฉพาะกิจ 112 00:08:40,477 --> 00:08:44,315 นายคบใครอยู่หรือเปล่า ฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ยิม โคลอี้ 113 00:08:44,398 --> 00:08:46,192 - เธอ... - แฟรงกี้ ไม่เอาแล้วนะ 114 00:08:46,317 --> 00:08:48,694 จำครั้งก่อนที่เธอจับคู่ให้ฉันได้ไหม สาวคลั่งแมวน่ะ 115 00:08:49,529 --> 00:08:50,947 สาวคลั่งแมวเหรอ คนไหนกัน 116 00:08:51,030 --> 00:08:52,657 เธอจำได้ๆ 117 00:08:52,740 --> 00:08:54,784 โคลอี้เกลียดแมว 118 00:08:54,909 --> 00:08:57,370 มันเป็นคำถามแรกที่ฉันถามเธอเลย "ชอบแมวหรือเปล่า" 119 00:08:58,371 --> 00:09:01,499 ทำเสียงแบบนั้นทำไม อยากอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตเหรอ 120 00:09:01,624 --> 00:09:03,960 ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันมีเธอ ฉันมีหลานๆ 121 00:09:04,085 --> 00:09:07,838 นายเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันรู้จัก ที่พยายามจะไม่นอนกับใคร 122 00:09:10,132 --> 00:09:11,133 ใช่ 123 00:09:13,469 --> 00:09:14,679 เกิดอะไรขึ้น 124 00:09:18,933 --> 00:09:20,309 ฟังนะ มี... 125 00:09:22,853 --> 00:09:24,564 อาจมีเรื่องบางอย่างแดงขึ้นมา 126 00:09:26,607 --> 00:09:27,942 เกี่ยวกับฉัน 127 00:09:28,067 --> 00:09:30,903 ผ่านมาตั้งหลายปี พวกเขารู้แล้วเหรอว่าเป็นฝีมือนาย 128 00:09:31,028 --> 00:09:33,739 ขโมยเงินจากตะกร้ารับบริจาค ที่โบสถ์อิมมาคูเลตฮาร์ต 129 00:09:35,700 --> 00:09:36,701 ไม่ใช่ 130 00:09:39,036 --> 00:09:40,538 พระเจ้า แอนต์ นี่มันเรื่องอะไร 131 00:09:44,125 --> 00:09:45,835 จำตอนที่แม่ป่วย 132 00:09:46,711 --> 00:09:48,838 แล้วเราอยากย้ายแม่ ออกจากบ้านพักนั่นได้ไหม 133 00:09:48,921 --> 00:09:50,715 บ้านห่วยๆ ในครัมลินน์น่ะ 134 00:09:51,090 --> 00:09:54,135 แล้วเราเจอที่ดีๆ ในแรดเนอร์ ที่มองเห็นสวนได้ 135 00:09:54,427 --> 00:09:58,514 - ใช่ เพื่อนนายรู้จักใครบางคน... - ฉันไม่มีเพื่อนหรอก 136 00:09:59,140 --> 00:10:00,808 ฉันจ่ายเงินไป 137 00:10:02,143 --> 00:10:04,520 เหมือนตอนที่บ้านหลังนี้ประกาศขาย แล้วเธอกับเด็กๆ 138 00:10:04,604 --> 00:10:05,896 ต้องหนีมาจากคริส 139 00:10:05,980 --> 00:10:08,899 นั่นก็ไม่ใช่เพื่อนร่วมงาน ที่ต่อราคาให้เราหรอก 140 00:10:09,025 --> 00:10:10,401 ฉันจ่ายเงินเอง 141 00:10:15,573 --> 00:10:16,699 เงินที่ฉันได้มา 142 00:10:17,783 --> 00:10:20,244 จากการทำงาน ให้คนที่ฉันไม่ควรไปยุ่ง 143 00:10:22,872 --> 00:10:25,124 แล้วตอนนี้ก็เป็นเพราะฉัน 144 00:10:27,418 --> 00:10:28,836 เลยมีผู้หญิงถูกฆ่า 145 00:10:32,882 --> 00:10:34,008 พระเจ้าช่วย 146 00:10:36,469 --> 00:10:37,470 แล้ว... 147 00:10:38,929 --> 00:10:41,390 นายจะบอกว่าตำรวจรู้ว่านาย... 148 00:10:41,515 --> 00:10:44,477 ไม่ พวกเขาไม่รู้ แต่ฉันจะบอกพวกเขาเอง 149 00:10:44,602 --> 00:10:45,811 แอนต์ นาย... 150 00:10:45,936 --> 00:10:48,564 - ถ้านายรอสักเดี๋ยว เราจะ... - ฉันรอไม่ได้ แฟรงกี้ 151 00:10:50,232 --> 00:10:51,859 ฉันทนแบกรับเรื่องนี้ไม่ไหวแล้ว 152 00:10:53,235 --> 00:10:55,154 ฉันอึดอัดมาก รู้ไหม 153 00:10:55,279 --> 00:10:56,656 แม่ครับ พร้อมหรือยัง 154 00:10:57,823 --> 00:10:59,700 ขึ้นรถเถอะ เดี๋ยวแม่ออกไป 155 00:10:59,825 --> 00:11:02,953 - แม่เพิ่งบอกว่าเราสายแล้วนะ - ขึ้นรถไป 156 00:11:03,079 --> 00:11:04,121 ให้ตายเถอะ 157 00:11:07,291 --> 00:11:09,085 ไปอยู่กับลูกเถอะ 158 00:11:11,003 --> 00:11:12,421 ไว้ฉันจะมาเล่าให้ฟังทีหลัง 159 00:11:16,592 --> 00:11:17,718 แอนโทนี่ 160 00:11:19,136 --> 00:11:23,265 ฉันรู้ว่านายเป็นคนยังไง ไม่ว่าพวกเขาจะพูดยังไง ฉันก็รู้ 161 00:11:32,274 --> 00:11:34,276 มีใครเคยมาที่นี่หลังเลิกงานไหม 162 00:11:34,902 --> 00:11:37,988 ไม่มี เราออกไปตอนตะวันตกดิน ประมาณสองสามทุ่ม 163 00:11:38,406 --> 00:11:41,075 ฉันส่งคนมาสำรวจสองสามคน หลังจากที่คุณโทรมาเมื่อเช้า 164 00:11:41,325 --> 00:11:42,618 เคซีย์เป็นคนเจอมัน 165 00:11:42,743 --> 00:11:44,537 แล้วทำไมเราเพิ่งมาเจอเอาตอนนี้ 166 00:11:44,662 --> 00:11:46,455 ที่นี่เรามีทางเดินป่า ยาวกว่า 50 ไมล์ 167 00:11:46,580 --> 00:11:48,624 ถ้าไม่ได้มองหาอะไรเป็นพิเศษ คุณก็ไม่มีทางเจอมันหรอก 168 00:11:49,165 --> 00:11:50,292 เช็กทะเบียนรถหรือยัง 169 00:11:50,418 --> 00:11:52,878 เช็กแล้ว มันเป็นรถที่ถูกขโมยไปในคืนนั้น 170 00:12:09,145 --> 00:12:10,771 โอเค 171 00:12:11,981 --> 00:12:13,566 - ทอม - ว่าไง 172 00:12:19,697 --> 00:12:20,865 เหมือนจะพังแล้ว 173 00:12:21,866 --> 00:12:23,534 ไม่รู้ว่าในเครื่องจะเจออะไรไหม 174 00:12:27,288 --> 00:12:29,665 นี่ บนนี้มีพื้นที่กี่เอเคอร์นะ 175 00:12:29,999 --> 00:12:31,041 สามพันห้าร้อย 176 00:12:33,294 --> 00:12:35,212 ช่วงเวลากลางคืนในพื้นที่บนนี้ 177 00:12:36,088 --> 00:12:38,549 คุณว่ามีโทรศัพท์กี่เครื่อง ที่รับส่งสัญญาณจากเสาพวกนี้ 178 00:12:39,759 --> 00:12:40,968 ไม่เยอะหรอก 179 00:12:41,093 --> 00:12:43,220 "ไปขอดูบันทึกกัน ว่าจะเจออะไรบ้าง" 180 00:13:23,594 --> 00:13:25,554 คุณนักสืบ คุณต้องอยากดูนี่แน่ 181 00:13:37,525 --> 00:13:41,070 (พี.ดี.) 182 00:13:48,953 --> 00:13:50,204 มีแผนยังไง เพอร์ 183 00:13:51,831 --> 00:13:52,832 ไง 184 00:13:54,165 --> 00:13:56,418 ผมว่าเราไม่ควรอยู่ที่นี่นานนักนะ 185 00:13:58,003 --> 00:14:01,590 ฉันมาคิดเรื่องกระเป๋าใบนั้น 186 00:14:02,800 --> 00:14:05,803 ร็อบบี้ขายยาพวกนั้นแล้ว ก่อนจะไปที่นั่น 187 00:14:06,595 --> 00:14:07,888 สมเหตุสมผลใช่ไหมล่ะ 188 00:14:08,013 --> 00:14:09,974 ถ้าเราคิดว่ามันหายไป เราก็จะไม่ตามหามัน 189 00:14:11,058 --> 00:14:12,643 ถ้าเขาขายยาแล้ว เงินไปอยู่ไหนล่ะ 190 00:14:14,186 --> 00:14:17,940 มีแค่ที่เดียวเท่านั้น บ้านเมฟ 191 00:14:19,942 --> 00:14:23,988 โทรบอกเบรกเกอร์ให้ไปเจอเรา ที่อัลเลนทาวน์ ตรงด่านเก็บเงิน 192 00:14:24,655 --> 00:14:26,240 "เราจะไปเยี่ยมเธอกัน" 193 00:14:27,408 --> 00:14:29,869 เดี๋ยวๆ เจอกระเป๋าที่ไหนนะ 194 00:14:31,662 --> 00:14:33,247 หมายความว่าไง ไม่มีอะไรในนั้น 195 00:14:40,546 --> 00:14:44,300 บ้านเมฟมีอะไรนะ โอเค ฉันจะไปเอารถดอนน่า 196 00:14:48,804 --> 00:14:51,223 - แม่เจ้าโว้ย - ฉันรู้ ฉันสติแตกอยู่ 197 00:14:56,562 --> 00:15:01,734 มีผู้หญิงคนหนึ่ง โผล่มาที่ประตูบ้านเธอ แล้วแบบว่า 198 00:15:02,151 --> 00:15:03,861 "นี่เงินหนึ่งล้านดอลลาร์" เหรอ 199 00:15:03,986 --> 00:15:06,780 ใช่ ฉันไม่เคยเจอ ผู้หญิงคนนี้มาก่อนเลย 200 00:15:07,781 --> 00:15:09,199 แล้วเธอจะทำยังไงกับมัน 201 00:15:10,826 --> 00:15:11,827 ฉันไม่รู้ 202 00:15:14,663 --> 00:15:17,917 ใจหนึ่งฉันก็อยากส่งมันให้ตำรวจ จะได้จบๆ กันไป 203 00:15:20,294 --> 00:15:23,589 แต่อีกใจหนึ่งฉันก็รู้ว่า ร็อบบี้ยอมตายเพื่อให้เราได้มันมา 204 00:15:25,549 --> 00:15:27,176 งั้นฉันก็ไม่ควรจะทำแผนพัง 205 00:15:29,678 --> 00:15:31,013 งั้นก็เก็บไว้สิ 206 00:15:31,138 --> 00:15:33,474 ใช่ แต่ต้องมีบางคน ที่รู้ว่ามีเงินก้อนนี้อยู่ 207 00:15:36,852 --> 00:15:38,979 ต้องมีใครสักคนตามหามันอยู่ 208 00:15:40,230 --> 00:15:41,231 ซ่อนมันไว้สิ 209 00:15:43,192 --> 00:15:45,778 "ที่ไหนก็ได้ใกล้ๆ บ้าน" 210 00:15:47,112 --> 00:15:48,739 "ที่เธอคอยเฝ้ามันไว้ได้" 211 00:15:50,532 --> 00:15:51,533 "เอาไปไว้ตรงนั้น" 212 00:15:52,451 --> 00:15:54,203 "แล้วก็รอ" 213 00:15:54,328 --> 00:15:57,039 "หกเดือน หนึ่งปี" 214 00:15:57,289 --> 00:15:59,375 "ถ้าตำรวจมาหาแล้วเจอเข้า" 215 00:16:00,125 --> 00:16:02,127 "เธอก็เนียนไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงนั้น" 216 00:16:02,211 --> 00:16:03,337 "ร็อบบี้ซ่อนมันไว้" 217 00:16:07,549 --> 00:16:09,593 แล้วถ้าไม่มีใครมา 218 00:16:12,429 --> 00:16:15,307 เธอก็ไปสร้างชีวิตใหม่กับเด็กๆ ซะ 219 00:16:20,187 --> 00:16:21,397 ผมอยากให้คุณดูนี่ 220 00:16:22,231 --> 00:16:24,775 ทำไมฉันต้องดูบันทึก เสาสัญญาณโทรศัพท์ด้วย 221 00:16:24,858 --> 00:16:27,277 เราได้มาจากเสาสัญญาณ ในวิสซาฮิกคอนพาร์ก 222 00:16:27,403 --> 00:16:29,488 เบอร์นั้นส่งสัญญาณตอน 23.03 น. 223 00:16:29,613 --> 00:16:33,117 - โทรศัพท์เป็นของเรย์ ไลแมน - เดี๋ยวนะ เรย์ ไลแมนเหรอ 224 00:16:34,118 --> 00:16:35,285 โทรศัพท์เขาไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง 225 00:16:35,369 --> 00:16:38,539 เราใช้มันติดต่อคลิฟฟ์ ที่เบลีย์พาร์กไม่ใช่เหรอ 226 00:16:38,664 --> 00:16:40,499 เปล่า เราคิดไปเองว่าเราใช้มัน 227 00:16:41,125 --> 00:16:42,668 พระเจ้า 228 00:16:43,002 --> 00:16:44,378 ไม่ว่าคุณสองคนกำลังจะพูดอะไร 229 00:16:44,503 --> 00:16:46,839 ฉันก็อยากให้รีบเข้าเรื่องสักที 230 00:16:46,964 --> 00:16:49,717 โทรศัพท์ถูกกราสโซสับเปลี่ยน 231 00:16:49,842 --> 00:16:51,593 คืนนั้นคลิฟฟ์ถึงไม่มาตามนัด 232 00:16:51,719 --> 00:16:54,430 และทางเดียวที่จะพิสูจน์ได้ คือเข้าไปในห้องเก็บหลักฐาน 233 00:16:54,555 --> 00:16:58,892 ซึ่งเราเข้าไปไม่ได้แล้ว เพราะโอพีเอสกำลังสืบสวนอยู่ 234 00:17:00,019 --> 00:17:02,730 ไม่เอาน่า แคท คุณก็รู้ว่าคดีพวกนี้เป็นยังไง 235 00:17:02,813 --> 00:17:05,691 ถ้าไม่มีมัน กราสโซจะลอยนวล 236 00:17:05,773 --> 00:17:09,778 ฉันรู้ ก็แค่หงุดหงิดเป็นบ้า ที่ต้องลุกจากโซฟานี่ 237 00:17:09,903 --> 00:17:11,280 ไปใส่กางเกงทำงาน 238 00:17:11,405 --> 00:17:12,698 บ้าเอ๊ย 239 00:17:16,660 --> 00:17:18,871 หนึ่งเม็ดทุกแปดชั่วโมง คุณกินครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 240 00:17:18,996 --> 00:17:21,123 คุณเป็นนักบัญชีของฉันหรือไง เอายามาให้ฉัน 241 00:17:26,587 --> 00:17:27,963 มีอีกเรื่องหนึ่ง 242 00:17:28,922 --> 00:17:29,965 อะไรอีกล่ะวะเนี่ย 243 00:17:30,049 --> 00:17:31,800 เราจะต้องขอปืนของเราคืน 244 00:17:39,266 --> 00:17:40,267 โอเค 245 00:17:41,643 --> 00:17:46,607 ฉันต้องให้คุณ ไปช่วยใส่กางเกงให้ฉันข้างบน 246 00:17:48,400 --> 00:17:51,403 เร็วเข้าๆ จะหลับตาทำก็ได้ 247 00:18:00,579 --> 00:18:02,122 คุณโทรหาผมทำไม ดอนน่า 248 00:18:05,000 --> 00:18:07,086 เบรกเกอร์ซ่อนตัวอยู่ที่นี่มาตลอด 249 00:18:07,211 --> 00:18:10,547 ฉันได้ยินเขาคุยโทรศัพท์ กับเจย์สันเมื่อเช้า 250 00:18:13,133 --> 00:18:14,426 เรื่องเมฟ 251 00:18:16,136 --> 00:18:17,137 เมฟเหรอ 252 00:18:18,013 --> 00:18:19,014 เมฟคือใคร 253 00:18:20,182 --> 00:18:22,559 ลูกสาวของบิลลี่ เพรนเดอร์กราสต์ 254 00:18:23,435 --> 00:18:27,481 เธอยังเด็กอยู่เลย เธอไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ 255 00:18:28,232 --> 00:18:29,399 โอเค 256 00:18:29,525 --> 00:18:33,320 เขาบอกว่า พวกเขาจะไปที่บ้านของเธอ 257 00:18:35,280 --> 00:18:36,490 พวกเขาอยู่ไหน 258 00:18:42,287 --> 00:18:43,330 ดอนน่า 259 00:18:44,081 --> 00:18:45,415 อย่าลองดีกับผม 260 00:18:46,708 --> 00:18:47,751 พวกเขาอยู่ไหน 261 00:18:51,421 --> 00:18:53,423 พวกเขาไปที่บ้านเก่าของแม่ฉัน 262 00:18:54,383 --> 00:18:55,384 ที่ไหน 263 00:18:57,094 --> 00:18:58,428 สเตราด์สเบิร์ก 264 00:18:59,680 --> 00:19:01,265 ถนนบิชอปฮอลโลว์ 265 00:19:12,526 --> 00:19:14,319 "ว่าแต่พวกเขาจะตามล่าเมฟทำไม" 266 00:19:14,945 --> 00:19:16,697 "ผมพอจะรู้ว่าทำไม" 267 00:19:16,780 --> 00:19:18,490 "แต่พวกเขา จะไม่ได้ไปไกลถึงขั้นนั้น" 268 00:19:50,397 --> 00:19:51,398 ว่าไง 269 00:19:52,024 --> 00:19:53,025 "ฉันเองนะ" 270 00:19:53,609 --> 00:19:54,610 มีข่าวอะไรเหรอ 271 00:19:56,236 --> 00:19:57,237 "เจ พวกเขา..." 272 00:19:58,322 --> 00:19:59,364 เบรก มีอะไร 273 00:20:00,741 --> 00:20:02,492 "พวกเขาเจอศพเอริน เจ" 274 00:20:03,285 --> 00:20:04,661 "แถวๆ เหมืองของดายเออร์" 275 00:20:06,622 --> 00:20:08,373 "แล้วไม่ได้เจอแค่นั้นนะ" 276 00:20:15,923 --> 00:20:16,924 "เจ" 277 00:20:21,720 --> 00:20:22,930 "เจ ยังอยู่ไหม" 278 00:20:24,223 --> 00:20:25,224 "เจ" 279 00:20:52,334 --> 00:20:54,628 เจ เราต้องไปแล้ว 280 00:21:04,846 --> 00:21:06,014 ผมรู้ว่าคุณทำอะไรลงไป 281 00:21:12,145 --> 00:21:13,272 ผมรู้ 282 00:21:17,401 --> 00:21:18,443 พวกเขามาแล้ว 283 00:21:20,279 --> 00:21:21,280 พวกเขามาแล้ว 284 00:21:29,496 --> 00:21:33,792 (ดาร์กฮาร์ต) 285 00:22:32,392 --> 00:22:34,144 โอเค อีกแผ่นน่าจะพอนะ 286 00:22:36,646 --> 00:22:38,398 - คิดว่าไงล่ะ - อีกแผ่น 287 00:22:39,941 --> 00:22:43,362 โอเค เธอจะนอน ในสวนสัตว์ทุกคืนเลยนะ 288 00:22:43,487 --> 00:22:45,155 น้องชายคุณชอบสัตว์ไหม 289 00:22:45,280 --> 00:22:46,907 อีธานเหรอ ชอบสิ 290 00:22:47,324 --> 00:22:49,242 เขาทำงานเป็นคนจูงหมาแถวบ้าน ตั้งหลายปี 291 00:22:49,910 --> 00:22:52,996 มีครั้งหนึ่ง หมาของคุณนายไฮม์ริกหายไป 292 00:22:53,121 --> 00:22:54,956 - เธอจำได้ไหม - ได้สิ 293 00:22:55,832 --> 00:22:59,711 ในที่สุดพวกเราก็เลิกตามหา แต่อีธานไม่เลิก 294 00:23:00,754 --> 00:23:04,591 เขาอยู่ข้างนอกทั้งคืน พร้อมเป้กับไฟฉายคาดหัว 295 00:23:05,050 --> 00:23:08,053 แล้วเขาก็เจอหมาตัวนั้น ในชาทัมพาร์ก 296 00:23:09,262 --> 00:23:11,598 โอย ฉันหิวแล้วล่ะ 297 00:23:11,723 --> 00:23:12,891 กินมื้อเที่ยงกันไหม 298 00:23:13,433 --> 00:23:14,893 เอ่อ เอาสิ เอ่อ... 299 00:23:15,018 --> 00:23:18,688 เรามีแซนด์วิชเนยถั่วกับแยม แล้วก็... 300 00:23:18,772 --> 00:23:21,108 - เราไปแดรี่ควีนได้ไหม - พระเจ้าช่วย 301 00:23:21,233 --> 00:23:22,943 - มีอะไรเหรอ - อะไรฮะ 302 00:23:23,068 --> 00:23:26,238 ฉันไม่ได้กินดีคิวมานานแล้ว 303 00:23:27,406 --> 00:23:28,573 ทำไมล่ะ 304 00:23:29,408 --> 00:23:30,992 ก็ฉันเพิ่งมีลูก 305 00:23:31,243 --> 00:23:34,454 แล้วเวลาเรามีลูก 306 00:23:35,497 --> 00:23:37,332 จะมีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นกับร่างกาย 307 00:23:37,457 --> 00:23:41,336 แล้วสิ่งที่เราต้องการก็คือ กลับไปเป็นเหมือนเดิมก่อนจะมีลูก 308 00:23:41,670 --> 00:23:45,215 และวิธีที่จะทำอย่างนั้นได้คือ ไม่กินซันเด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไม... 309 00:23:45,340 --> 00:23:47,008 ฉันถึงเล่าเรื่องพวกนี้ให้เธอฟัง 310 00:23:47,134 --> 00:23:48,760 เร็วเข้า ไปแดรี่ควีนกันเถอะ 311 00:23:49,678 --> 00:23:52,806 ฉันจะสวาปาม พีนัตบัสเตอร์พาร์เฟต์ให้เกลี้ยงเลย 312 00:24:02,983 --> 00:24:04,734 คุณไม่เคยบอกฉันเรื่องแซมเลย 313 00:24:07,487 --> 00:24:08,697 ใช่ เรา... 314 00:24:10,157 --> 00:24:12,534 ภรรยาผม ซูซานกับผม ก่อนเธอ... 315 00:24:12,826 --> 00:24:14,911 เราลงทะเบียนเป็นพ่อแม่อุปถัมภ์ไว้ 316 00:24:15,036 --> 00:24:18,081 ผมเลยคิดว่าอยู่กับผม ย่อมดีกว่าอยู่กับคนอื่นน่ะ 317 00:24:20,083 --> 00:24:23,003 ใช่ ดีแล้ว ฉันดีใจที่เขาอยู่กับคุณ 318 00:24:36,725 --> 00:24:37,767 โอเค 319 00:24:39,019 --> 00:24:41,354 โทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง ของเรย์ ไลแมน ลองดูสิ 320 00:24:56,328 --> 00:24:57,329 ไม่มีอะไรเลย 321 00:24:57,454 --> 00:24:58,455 บ้าจริง 322 00:24:58,580 --> 00:24:59,789 โดนเอามาเปลี่ยนแน่ 323 00:25:00,707 --> 00:25:02,375 เราต้องหามือถือเครื่องจริง 324 00:25:03,126 --> 00:25:05,212 ซึ่งต้องมีหมายค้น 325 00:25:05,337 --> 00:25:07,839 ยื่นโดยเอสเอซี และอนุมัติโดยรัฐบาลกลาง... 326 00:25:07,923 --> 00:25:09,841 หรือนักวิเคราะห์หนุ่มผู้รอบรู้ 327 00:25:09,966 --> 00:25:13,053 "ที่อยากเลื่อนตำแหน่ง ก่อนเจ้านายจะเกษียณ" 328 00:25:22,521 --> 00:25:23,605 ซินดี้... 329 00:25:23,730 --> 00:25:24,731 บ้าจริง 330 00:25:29,819 --> 00:25:32,572 ฉันอยากให้คุณทำบางอย่าง ที่เราไม่ได้รับอนุญาตให้ทำ 331 00:25:32,697 --> 00:25:34,699 แต่คุณก็จะทำอยู่ดี โอเคไหม 332 00:25:35,158 --> 00:25:36,618 - โอเค ครับ - เยี่ยม 333 00:25:43,041 --> 00:25:44,501 - ไง - "โทรศัพท์ของเรย์ ไลแมน" 334 00:25:44,626 --> 00:25:47,212 "ส่งสัญญาณครั้งสุดท้าย คืนวันเสาร์ เวลา 00.58 น." 335 00:25:47,337 --> 00:25:49,381 - "ฟาวน์เทนบล็อกในร็อกซ์โบโรห์" - มันอยู่ที่ไหน 336 00:25:51,258 --> 00:25:53,218 - ถนนฟาวน์เทนอยู่ตรงนี้ - โอเค 337 00:25:53,343 --> 00:25:54,844 บ้านของกราสโซ 338 00:25:55,637 --> 00:25:56,680 อยู่ห่างไปสองบล็อก 339 00:25:57,889 --> 00:25:59,724 เรากำลังไปบ้านกราสโซ 340 00:25:59,849 --> 00:26:02,602 ตามรอยโทรศัพท์มือถือเขา ถ้าเขาเคลื่อนไหว บอกผมด้วย 341 00:26:02,727 --> 00:26:05,689 "ยังพอมีเวลาให้ฉันบอกว่า นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดีไหม" 342 00:26:06,398 --> 00:26:09,109 สายเกินกว่าที่ผม จะคิดอะไรดีๆ แล้ว แคท 343 00:26:10,777 --> 00:26:13,321 - "ตอนนี้นายอยู่ไหน" - หน้าบ้านของกราสโซ 344 00:26:13,780 --> 00:26:17,117 - มีข่าวเรื่องเงินในเรดดิงไหม - "นายพูดถูก" 345 00:26:17,242 --> 00:26:19,744 - "ได้เบาะแสแล้ว เด็กฉันสืบอยู่" - เห็นไหม 346 00:26:20,495 --> 00:26:22,872 ไม่ดีใจเหรอที่ฉันแนะนำ ให้เราขุดคุ้ยมากกว่านี้ 347 00:26:23,498 --> 00:26:25,875 ตอนแบ่งเงิน อย่าลืมเรื่องนี้แล้วกัน เข้าใจไหม 348 00:26:26,084 --> 00:26:29,129 "จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย แล้วค่อยคุยเรื่องเงินกัน" 349 00:26:33,258 --> 00:26:34,259 แอนต์ 350 00:26:39,764 --> 00:26:40,849 แอนโทนี่ 351 00:27:01,202 --> 00:27:03,580 นั่งลง นั่งสิ 352 00:27:14,007 --> 00:27:17,344 นี่ เอาโค้กไหม เอาเลย 353 00:27:18,345 --> 00:27:19,346 นั่นแหละ 354 00:27:19,971 --> 00:27:23,350 แล้วแผนคืออะไร ไมค์ ทำให้เหมือนผมฆ่าตัวตาย 355 00:27:23,475 --> 00:27:24,601 แล้วคุณแค่เข้ามาเจอผมเหรอ 356 00:27:28,855 --> 00:27:31,358 ผมไม่รู้ว่าคุณทำแบบนี้ มานานขนาดนี้ได้ยังไง ไมค์ 357 00:27:31,483 --> 00:27:34,569 สองปีที่ผ่านมา ผมรู้สึกแก่ไป 20 ปี ผมกินไม่ได้ ผมนอนไม่หลับ 358 00:27:34,653 --> 00:27:37,322 - ขาผมกระตุกทั้งคืนเลย - ฉันก็เคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน 359 00:27:37,447 --> 00:27:41,576 นายต้องหาเหตุผลให้มัน ฉันส่งลูกเรียนจบมหาวิทยาลัยสามคน 360 00:27:42,494 --> 00:27:43,870 ใช่ ผมรู้ 361 00:27:46,164 --> 00:27:50,210 ฟังนะ ผมคุยกับโอพีเอสแล้ว พรุ่งนี้เช้าผมจะเข้าไปโดยไม่มีทนาย 362 00:27:50,752 --> 00:27:52,337 - เดี๋ยวๆ - ผมพอแล้ว ไมค์ ไม่เอาแล้ว 363 00:27:52,462 --> 00:27:54,673 ฟังฉันนะ ยังมีทางออกอยู่ 364 00:27:56,216 --> 00:27:57,425 เจย์สันกับเพอร์รี่ตายแล้ว 365 00:27:57,550 --> 00:27:58,927 - ส่วนเรื่องเงิน - รู้ได้ยังไง 366 00:27:59,010 --> 00:28:00,720 - เรารู้ว่าเงินอยู่ไหน - รู้ได้ยังไงว่าพวกเขาตายแล้ว 367 00:28:00,804 --> 00:28:02,847 - ร็อบบี้ เพรนเดอร์กราสต์ - เดี๋ยวนะ เงินอะไร 368 00:28:02,931 --> 00:28:04,182 - เขาขายยา - เงินอะไร 369 00:28:04,265 --> 00:28:06,226 แล้วเอาเงินให้เมฟ หลานสาวเขา 370 00:28:06,351 --> 00:28:08,436 วินเซนต์กำลังส่งคนไปที่บ้านนั้นแล้ว 371 00:28:08,520 --> 00:28:09,646 ไปบ้านเมฟตอนนี้เหรอ 372 00:28:09,729 --> 00:28:11,106 ใช่ ถึงบอกไง นายไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ 373 00:28:11,231 --> 00:28:13,149 - ใครกำลังไปที่บ้านเมฟ - เรายัง... 374 00:28:13,233 --> 00:28:14,984 พระเจ้า บ้าเอ๊ย 375 00:28:47,183 --> 00:28:48,184 "กราสโซเคลื่อนไหวแล้ว" 376 00:28:48,309 --> 00:28:50,937 - บ้าเอ๊ย ให้ตายสิ - "เสาจับสัญญาณมือถือเขาได้" 377 00:28:51,020 --> 00:28:53,773 - "ไปทางตะวันออก ถนน 4-22" - ถนน 4-22 เหรอ ที่ไหนน่ะ 378 00:28:53,898 --> 00:28:56,234 "ในเอลเวอร์สัน บ้านร็อบบี้ เพรนเดอร์กราสต์" 379 00:28:59,571 --> 00:29:00,780 "เขาไปที่นั่นทำไม" 380 00:29:00,864 --> 00:29:02,240 เดี๋ยวเราก็รู้ 381 00:29:13,752 --> 00:29:14,753 อยู่นี่นะ 382 00:29:32,520 --> 00:29:33,521 เมฟใช่ไหม 383 00:29:34,898 --> 00:29:38,401 คุณต้องหนีไปเดี๋ยวนี้ พวกเขากำลังมาหาคุณ 384 00:29:41,404 --> 00:29:43,490 - มีอะไร - ตำรวจอยู่ข้างนอก 385 00:29:43,573 --> 00:29:44,908 เขาบอกว่าเราต้องไปเดี๋ยวนี้เลย 386 00:29:55,335 --> 00:29:57,587 เมฟ เราจะไปไหนกัน 387 00:29:58,922 --> 00:30:00,465 - บ้าเอ๊ย - อะไร 388 00:30:00,590 --> 00:30:02,717 กุญแจ รออยู่นี่นะ 389 00:30:16,815 --> 00:30:17,816 บ้าเอ๊ย 390 00:30:30,703 --> 00:30:31,996 เงินอยู่ไหน 391 00:30:33,248 --> 00:30:34,290 เงินอะไร 392 00:30:36,626 --> 00:30:37,627 อย่าทำแบบนั้น 393 00:30:38,753 --> 00:30:39,879 เรารู้ว่ามันอยู่ที่นี่ 394 00:30:41,130 --> 00:30:43,091 - ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร - เหรอ 395 00:30:53,434 --> 00:30:54,936 ฉันจะบอกให้ว่าเงินอยู่ไหน 396 00:30:55,937 --> 00:30:56,980 ปล่อยเธอไปเถอะ 397 00:30:57,647 --> 00:30:58,815 ฮาร์ป กลับไปที่รถ 398 00:31:01,109 --> 00:31:02,110 ล็อกเลย 399 00:31:08,449 --> 00:31:09,534 อยู่ไหน 400 00:31:14,914 --> 00:31:16,165 นั่นรถกราสโซเหรอ 401 00:31:17,417 --> 00:31:18,585 น่าจะใช่ 402 00:31:39,606 --> 00:31:40,690 เปิดสิ 403 00:31:40,815 --> 00:31:42,233 เปิดกระเป๋า 404 00:32:00,209 --> 00:32:02,420 ปิดประตู ปิดประตูสิวะ 405 00:32:08,551 --> 00:32:10,178 หุบปากไปเลย 406 00:32:41,626 --> 00:32:43,419 เจย์สันอยู่ที่นี่ 407 00:32:50,718 --> 00:32:54,180 มีเจ้าหน้าที่บาดเจ็บ เลขที่ 16 ถ.เมลวิลล์ เอลเวอร์สัน 408 00:32:54,514 --> 00:32:55,682 ส่งกำลังเสริมมาด้วย 409 00:33:15,451 --> 00:33:16,452 เอาล่ะ ไปได้ 410 00:33:20,164 --> 00:33:21,165 ไปเลย 411 00:33:22,500 --> 00:33:23,626 ขึ้นบันได 412 00:34:53,507 --> 00:34:54,509 อาลีอาห์ 413 00:35:08,106 --> 00:35:09,107 คุณโอเคไหม 414 00:35:16,864 --> 00:35:18,741 - พระเจ้า - ไม่เป็นไรใช่ไหม 415 00:35:19,867 --> 00:35:21,536 ปล่อยฉันนะ 416 00:35:22,578 --> 00:35:24,330 ไม่นะ ไม่ๆ 417 00:35:24,413 --> 00:35:25,748 ช่วยด้วย 418 00:35:27,333 --> 00:35:29,418 - จะไปไหน - ปีนเข้าไป แล้วอยู่ในนั้นนะ 419 00:35:29,544 --> 00:35:32,130 ไม่เป็นไร ฉันจะบอกตำรวจ ว่าเมฟกำลังเดือดร้อน 420 00:35:34,632 --> 00:35:35,967 ช่วยด้วย 421 00:35:38,261 --> 00:35:39,887 ช่วยด้วย ไม่นะ 422 00:35:45,143 --> 00:35:46,394 ช่วยด้วย 423 00:35:46,519 --> 00:35:47,645 ไม่นะ 424 00:35:48,187 --> 00:35:49,313 บ้าเอ๊ย 425 00:35:51,482 --> 00:35:53,317 ช่วยด้วย 426 00:35:53,442 --> 00:35:54,944 ช่วยฉันด้วย 427 00:35:56,612 --> 00:35:57,613 ปืน 428 00:36:05,413 --> 00:36:06,414 ไปหน้าบ้าน 429 00:36:14,380 --> 00:36:15,756 หุบปากสิวะ 430 00:36:15,882 --> 00:36:17,258 - ถอยไป - ช่วยด้วย 431 00:36:17,383 --> 00:36:18,885 บอกให้ถอยไปไงวะ 432 00:36:19,385 --> 00:36:22,013 - ฉันว่าฉันยิงเขาได้ - ไม่ มันเสี่ยงเกินไป 433 00:36:22,138 --> 00:36:23,681 บอกให้ถอยไปไงวะ 434 00:36:23,806 --> 00:36:25,141 มันจบแล้ว ปล่อยเธอนะ 435 00:36:25,266 --> 00:36:29,228 ถอยไป ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ ฉันฆ่าเธอแน่ 436 00:37:19,487 --> 00:37:20,738 ไม่เป็นไรใช่ไหม เมฟ 437 00:37:28,371 --> 00:37:29,580 ไม่เป็นไรนะ 438 00:38:41,152 --> 00:38:43,237 คุณโชคดีมาก ที่เด็กคนนั้นกลับมาอย่างปลอดภัย 439 00:38:43,362 --> 00:38:45,448 ไม่งั้นก้นคุณ คงโดนแขวนพร้อมกับแขนนั่นแน่ 440 00:38:45,573 --> 00:38:47,700 - ก้นฉันใหญ่เกินกว่าจะแขวนได้ - อย่ามาต่อปากต่อคำ 441 00:38:47,825 --> 00:38:50,369 เข้าใจไหม ทีนี้ส่งรายงานมาด้วย 442 00:38:50,494 --> 00:38:52,288 แล้วจบเรื่องบ้าบอนี่สักที 443 00:38:52,413 --> 00:38:54,749 - ก่อนที่จะมีอะไรเละกว่านี้ - เข้าใจแล้วน่า 444 00:39:02,089 --> 00:39:03,382 เป็นไงบ้าง 445 00:39:04,842 --> 00:39:07,928 ฉันคงไม่เรียกมันว่า เป็นการแสดงความยินดีหรอก 446 00:39:08,637 --> 00:39:10,473 แต่พวกเขาจะทำอะไรได้ล่ะ ไล่ฉันออกเหรอ 447 00:39:12,516 --> 00:39:17,646 ไม่หรอก สุดท้ายแล้ว ทุกคนก็ดีใจที่ปิดคดีนี้ได้ 448 00:39:17,772 --> 00:39:19,315 และพูดถึงเรื่องนั้น 449 00:39:20,399 --> 00:39:22,193 พวกเขาถามถึงเรื่องเงิน 450 00:39:24,278 --> 00:39:29,575 เจ้าหน้าที่เจอมันในบ้าน ที่เพอร์รี่กับเจย์สันไปกบดาน 451 00:39:32,244 --> 00:39:35,498 ฉันเลยคิดว่า เจย์สันไปหาเงินที่บ้านเมฟ 452 00:39:36,874 --> 00:39:38,167 เหลือเชื่อจริงๆ 453 00:39:39,585 --> 00:39:41,295 คุณสังเกตเห็นอะไรตอนอยู่ที่นั่นไหม 454 00:39:42,671 --> 00:39:43,714 ไม่ 455 00:39:44,965 --> 00:39:47,218 รู้ไหมคนเขาอธิบาย คำว่าภูมิปัญญาว่ายังไง แคท 456 00:39:48,302 --> 00:39:49,345 ไม่รู้ 457 00:39:49,470 --> 00:39:51,347 มันคือการรู้ว่าต้องมองข้ามอะไร 458 00:39:59,814 --> 00:40:01,065 ขอบคุณนะ แคท 459 00:40:02,024 --> 00:40:03,567 ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลย 460 00:40:49,113 --> 00:40:50,698 พี่สาวคุณกำลังมา 461 00:40:52,283 --> 00:40:53,993 น่าจะถึงในอีกไม่กี่นาที 462 00:40:55,911 --> 00:40:58,247 หยิบชุดหมอให้ผมหน่อยได้ไหม 463 00:41:00,249 --> 00:41:03,294 อาจจะพอมีเวลาให้ผม หลบหนีแบบยิ่งใหญ่หน่อย 464 00:41:09,216 --> 00:41:10,342 นี่ หัวหน้า 465 00:41:11,469 --> 00:41:14,597 - ว่าไง - จะไม่ให้ผมชดใช้บาปหน่อยเหรอ 466 00:41:16,932 --> 00:41:18,726 ผมไม่เคยให้ใครชดใช้บาป 467 00:41:20,352 --> 00:41:22,688 คนเราตีอกชกหัวตัวเองมากพอแล้ว 468 00:41:52,635 --> 00:41:57,139 แล้วเราจะมาทวนโจทย์ ที่ครูให้พวกเธอไปเมื่อวาน 469 00:42:14,740 --> 00:42:16,158 - ว่าไง - ไงคะ 470 00:42:17,409 --> 00:42:18,786 วันนี้เจ้าตัวเล็กเป็นยังไงบ้าง 471 00:42:19,537 --> 00:42:20,955 ดีค่ะ เรา... 472 00:42:21,497 --> 00:42:24,458 เราพาเขาไปที่ห้างทาร์เก็ต ซื้อของให้เขาหลายอย่างเลย 473 00:42:24,583 --> 00:42:27,211 เราเล่นบาสเกตบอลที่สวน 474 00:42:27,336 --> 00:42:29,255 ขอบคุณที่ดูแลเขานะ เอ็ม 475 00:42:32,508 --> 00:42:34,051 ขอบคุณที่ดูแลพ่อด้วย 476 00:42:38,055 --> 00:42:39,181 ขอเข้าไปได้ไหม 477 00:42:39,890 --> 00:42:40,975 ค่ะ 478 00:42:48,190 --> 00:42:49,942 เราคุยเรื่องคำให้การได้ไหม 479 00:42:50,568 --> 00:42:51,694 พ่อคะ 480 00:42:53,195 --> 00:42:54,530 หนูไม่รู้ว่าหนู... 481 00:42:54,655 --> 00:42:56,198 หนูไม่รู้ว่าหนูจะพูดอะไร โอเคไหม 482 00:42:56,323 --> 00:42:57,616 - หนูไม่... - เอ็ม 483 00:42:59,743 --> 00:43:01,370 เราต้องพูดความจริง 484 00:43:02,204 --> 00:43:05,332 แม้แต่ตอนที่เรากลัวว่า มันจะทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ 485 00:43:11,964 --> 00:43:14,008 ช่วงนี้พ่อไม่ได้เป็นพ่อที่ดีของลูกเลย 486 00:43:14,425 --> 00:43:16,719 - ไม่เป็นไรค่ะ พ่อ - ไม่ ต้องเป็นสิ 487 00:43:19,388 --> 00:43:22,349 พ่อมีหน้าที่ทำให้ลูกปลอดภัย และรู้สึกว่าได้รับการปกป้อง 488 00:43:22,433 --> 00:43:23,475 และ... 489 00:43:26,895 --> 00:43:28,188 และนั่นคือสิ่งที่พ่อจะทำ 490 00:43:53,547 --> 00:43:56,050 - ไง รถไฟเป็นยังไงบ้าง - ก็ดี 491 00:43:56,175 --> 00:43:57,968 - รู้สึกยังไงบ้าง - ฉันสบายดี 492 00:43:58,260 --> 00:44:00,304 นี่ อีกสองสามชั่วโมง เราจะกลับมานะ 493 00:44:00,429 --> 00:44:01,722 - โอเค - ดี 494 00:44:02,473 --> 00:44:03,641 พร้อมไหม 495 00:44:31,168 --> 00:44:33,962 คุณทนาย พร้อมจะให้การไหม 496 00:44:34,213 --> 00:44:36,090 พร้อมครับ ศาลที่เคารพ 497 00:44:38,092 --> 00:44:42,012 ทอม แบรนดิส จะเป็นผู้กล่าวแทนครอบครัวครับ 498 00:44:44,306 --> 00:44:45,349 พ่อคะ 499 00:44:59,863 --> 00:45:01,407 สวัสดีครับ ศาลที่เคารพ 500 00:45:06,036 --> 00:45:09,707 ในปี 2009 ภรรยาผม ซูซานกับผม กลายเป็นพ่อแม่อุปถัมภ์ 501 00:45:09,832 --> 00:45:12,042 ให้อีธานและเอมิลี่ น้องสาวของเขา 502 00:45:12,793 --> 00:45:14,795 สองปีหลังจากนั้น เรายื่นเอกสาร 503 00:45:14,878 --> 00:45:17,673 ขอรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม อย่างเป็นทางการกับรัฐ 504 00:45:19,341 --> 00:45:21,218 อีธานเป็นเด็กที่กระฉับกระเฉง 505 00:45:22,052 --> 00:45:23,303 เคลื่อนไหวตลอดเวลา 506 00:45:24,304 --> 00:45:28,517 ครูคนหนึ่งบอกว่า เราควรติดเข็มขัดนิรภัยบนโต๊ะเขา 507 00:45:29,143 --> 00:45:31,061 นั่นคือสัญญาณเตือนแรกๆ 508 00:45:31,186 --> 00:45:33,439 ความบกพร่อง ทางการประมวลผลสิ่งที่เห็น 509 00:45:33,522 --> 00:45:36,316 ความผิดปกติในการอ่าน กล้ามเนื้อมัดเล็กบกพร่อง 510 00:45:37,735 --> 00:45:39,236 เราจึงรีบลงมือ 511 00:45:39,611 --> 00:45:42,990 เพื่อนเราย้ำว่า การช่วยเหลือตั้งแต่ต้นสำคัญมาก 512 00:45:43,824 --> 00:45:45,909 และซูซานก็ไม่รีรอเลย 513 00:45:46,034 --> 00:45:48,245 เธอไม่ใช่คนประเภทที่จะรออะไร 514 00:45:48,996 --> 00:45:52,207 เราเริ่มให้เขาทำกิจกรรมบำบัด และกินยาริทาลินอย่างสม่ำเสมอ 515 00:45:53,167 --> 00:45:58,005 ตอนอีธานอายุ 12 เจ้าหน้าที่ตำรวจพาเขากลับมาที่บ้าน 516 00:45:58,756 --> 00:46:02,676 เขาเจออีธานปาหินใส่รถ จากสะพานลอยเหนือริดจ์ไพก์ 517 00:46:03,218 --> 00:46:05,763 กุมารแพทย์แนะนำให้พบนักบำบัด 518 00:46:05,888 --> 00:46:09,266 ผลการวินิจฉัยคืออารมณ์แปรปรวน 519 00:46:10,017 --> 00:46:11,935 เขาขว้างเก้าอี้ใส่ครูหลายคน 520 00:46:13,937 --> 00:46:16,732 ตัดเชือกจากชิงช้าของเพื่อนบ้าน 521 00:46:18,317 --> 00:46:21,403 อาละวาดใส่ซูซานกับผม และพี่น้องของเขา 522 00:46:22,780 --> 00:46:23,781 เพราะอะไรน่ะเหรอ 523 00:46:26,992 --> 00:46:30,954 เขาอธิบายว่ามีเสียงบอกให้เขาทำ 524 00:46:33,207 --> 00:46:34,917 พวกครูส่งรายงานปัญหาเข้ามา 525 00:46:35,042 --> 00:46:36,752 ผมละอายใจที่จะบอกว่า 526 00:46:37,544 --> 00:46:40,422 ผมไม่ยอมติดป้ายชื่อ ในงานพบผู้ปกครองคืนเปิดเทอม 527 00:46:40,506 --> 00:46:43,717 เพราะกลัวจะมีคนรู้ว่า ผมเป็นพ่อของอีธาน 528 00:46:44,968 --> 00:46:46,470 และช่วงสุดสัปดาห์ก็ลำบากที่สุด 529 00:46:46,845 --> 00:46:49,932 สองวันเต็มๆ ที่ต้องดูแลเขาเอง 530 00:46:51,433 --> 00:46:55,187 เราคิดหนัก พยายามจะช่วยเขาอย่างจนตรอก 531 00:46:55,938 --> 00:47:00,150 แต่ซูซาน ตัวแทนของอีธาน ผู้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เจอหมอใหม่ 532 00:47:00,275 --> 00:47:01,985 คนที่ใจเย็น และใจดี 533 00:47:02,611 --> 00:47:04,988 และริสเพอร์ดาลก็เป็นยา ที่ช่วยให้สงบได้ดีมาก 534 00:47:05,989 --> 00:47:08,659 มันหยุดเสียงในหัวของอีธานได้ 535 00:47:09,034 --> 00:47:12,913 เขาได้งานทำที่วายเอ็มซีเอ ได้รู้จักเพื่อนๆ ที่นั่น 536 00:47:13,038 --> 00:47:15,499 เคนนี่ ดอยล์ เอแวนส์ 537 00:47:16,750 --> 00:47:17,876 มีอยู่ช่วงหนึ่ง 538 00:47:19,378 --> 00:47:23,131 ที่เราปล่อยให้ตัวเองมองเห็นอนาคต 539 00:47:26,718 --> 00:47:28,595 แต่โรคระบาดเล่นงานเราหนัก 540 00:47:29,513 --> 00:47:31,348 ริสเพอร์ดาลขาดแคลน 541 00:47:33,600 --> 00:47:36,061 เสียงนั้นจึงกลับมา อย่างเกรี้ยวกราดกว่าเดิม 542 00:47:36,186 --> 00:47:40,816 และวันที่ 15 พฤษภาคม เสียงร้ายนั้นก็บอกให้เขาฆ่าซูซาน 543 00:47:42,568 --> 00:47:45,988 และตอนนี้เหตุการณ์นั้น จะเป็นตัวกำหนดทั้งชีวิตของเขา 544 00:47:51,743 --> 00:47:53,495 ตอนนั้นก็มีความสุขอยู่ด้วย 545 00:47:56,540 --> 00:47:58,292 มีความสุขมาก 546 00:48:00,836 --> 00:48:02,546 ตอนเขาเรียกผมว่าพ่อครั้งแรก 547 00:48:03,380 --> 00:48:06,550 ตอนเราไปนิวยอร์กซิตี เขาซื้อแฮมเบอร์เกอร์มา 25 ชิ้น 548 00:48:06,675 --> 00:48:08,844 แล้วเอาไปแจกให้คนไร้บ้าน 549 00:48:09,803 --> 00:48:13,640 และตอนที่คุณนายโอคีฟ ครูสอนศิลปะผู้ใจดีและเข้าใจ 550 00:48:13,765 --> 00:48:14,975 ดึงตัวผมไปคุย 551 00:48:19,146 --> 00:48:20,981 แล้วบอกว่าเขาเป็นเด็ก... 552 00:48:22,608 --> 00:48:25,319 เป็นเด็กที่เปล่งประกายจริงๆ 553 00:48:39,207 --> 00:48:40,208 อีธาน 554 00:48:41,585 --> 00:48:43,962 พ่อไม่อยากให้ลูก อยู่กับความอับอายอีกแล้ว 555 00:48:45,505 --> 00:48:47,132 อีธาน มองพ่อสิ 556 00:48:50,636 --> 00:48:51,970 อีธาน ได้โปรด 557 00:48:54,765 --> 00:48:56,475 ลูกพ่อ มองพ่อหน่อย 558 00:49:04,900 --> 00:49:06,026 พ่อยกโทษให้ลูกนะ 559 00:49:11,073 --> 00:49:12,199 พ่อรักลูก 560 00:49:19,748 --> 00:49:23,669 วันนี้ผมไม่ได้มาเพื่อบอกศาลว่า ลูกชายผมควรถูกปล่อยตัวเมื่อไหร่ 561 00:49:23,794 --> 00:49:25,253 เรื่องนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับผม 562 00:49:26,046 --> 00:49:29,841 วันนี้พ่อมาที่นี่เพื่อบอกลูกว่า อีธาน เมื่อวันนั้นมาถึง 563 00:49:30,801 --> 00:49:32,094 พ่อจะเตรียมตัวให้พร้อม 564 00:49:33,428 --> 00:49:34,888 ตรงกลับบ้านได้เลยนะ 565 00:49:36,181 --> 00:49:38,141 พ่อจะรอลูกอยู่ที่นั่น 566 00:49:41,019 --> 00:49:42,187 ขอบคุณครับ ศาลที่เคารพ 567 00:50:04,459 --> 00:50:06,294 พระเจ้า ดูหัวนั่นสิ 568 00:50:07,462 --> 00:50:09,715 - คุณรู้ได้ยังไงว่ามันกินได้แล้ว - โอเค 569 00:50:10,632 --> 00:50:11,633 เห็นหัวนี้ไหม 570 00:50:11,758 --> 00:50:14,136 เห็นไหมว่ามันมีรากยื่นออกมาจากพื้น 571 00:50:14,261 --> 00:50:15,762 นั่นคือจุดที่เราต้องดู 572 00:50:15,887 --> 00:50:17,764 - กำมือสิ มาดูกัน - แบบนี้ใช่ไหม 573 00:50:17,889 --> 00:50:20,267 นั่นคือขนาดที่กำลังดีสำหรับบีตรูตนะ 574 00:50:21,143 --> 00:50:22,978 เธอลองเทียบกับมันดูแล้วกัน คิดว่าไงล่ะ 575 00:50:23,103 --> 00:50:24,312 - ใช้ได้แล้ว - ใช่ 576 00:50:24,438 --> 00:50:26,356 ทีนี้ก็โยกใบของมันหน่อย 577 00:50:26,481 --> 00:50:29,443 แล้วก็ดึง นั่นแหละ 578 00:50:30,027 --> 00:50:32,904 - ดีใช่ไหมล่ะ - คนกินไอ้นี่กันด้วยเหรอ 579 00:50:34,531 --> 00:50:37,034 ตอนแตงกวาเธอก็พูดแบบนี้ แล้วดูเธอสิ 580 00:50:38,076 --> 00:50:41,163 โอเค ทีนี้เอาพวกมันเข้าไปข้างใน 581 00:50:42,039 --> 00:50:44,082 ฉันจะดึงเพิ่มอีกสักสองหัว 582 00:50:44,207 --> 00:50:46,126 แล้วเราจะใช้มันทำมื้อค่ำกัน 583 00:50:46,251 --> 00:50:47,711 - โอเค - โอเคนะ 584 00:50:59,765 --> 00:51:00,932 สวัสดีอีกครั้งครับ 585 00:51:02,893 --> 00:51:05,270 ผมมาเคาะประตูหน้าแล้ว ไม่มีใครตอบ หวังว่าจะไม่ถือสานะ 586 00:51:05,562 --> 00:51:08,315 ไม่เลย รอเดี๋ยวนะ 587 00:51:08,440 --> 00:51:12,152 ข่าวดี ในที่สุดเราก็หาครอบครัว ให้เด็กคนนั้นได้แล้ว 588 00:51:16,114 --> 00:51:18,241 ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี แดเนียล 589 00:51:20,410 --> 00:51:22,245 อยากรู้ไหมว่าฉันคิดยังไง 590 00:51:25,332 --> 00:51:26,875 ถ้าฉันบอกว่าไม่ เราก็จะคุยกันอยู่ดีใช่ไหม 591 00:51:27,000 --> 00:51:28,919 - ถ้าไม่อยาก เราไม่ต้องคุยก็ได้ - ไม่ๆ... 592 00:51:29,044 --> 00:51:31,671 ไม่ๆ มาคุยกันเถอะ นายอยากคุยนี่ 593 00:51:34,132 --> 00:51:38,553 ฉันไม่แน่ใจว่าตอนนี้นายอยู่ในฐานะ ที่จะตอบสนองความต้องการของเด็ก 594 00:51:39,054 --> 00:51:40,931 ในขณะที่เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้ 595 00:51:41,765 --> 00:51:44,142 โดยเฉพาะตอนที่อีธานกลับบ้าน 596 00:51:44,351 --> 00:51:46,770 และเรารู้ว่า เขาจะต้องการนายแค่ไหน 597 00:51:49,981 --> 00:51:50,982 มีอะไร 598 00:51:51,108 --> 00:51:53,110 ฉันก็นึกว่าตัวเองทำเรื่องดีๆ 599 00:51:53,193 --> 00:51:54,694 นายทำดีแล้ว 600 00:51:55,821 --> 00:51:59,449 แต่นายทำดีเพื่อตัวเด็ก หรือเพื่อตัวนายเองล่ะ 601 00:52:04,538 --> 00:52:07,374 ฉันรู้ว่านายกับเขาเริ่มสนิทกันแค่ไหน 602 00:52:07,958 --> 00:52:10,502 "และฉันรู้ว่าฉันขอให้ทำเรื่องยาก" 603 00:52:11,169 --> 00:52:14,256 "ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่านายขอให้ฉันทำอะไร" 604 00:52:16,091 --> 00:52:18,802 "ขอให้นายรัก โดยไม่เห็นแก่ตัวไง ทอม" 605 00:52:20,595 --> 00:52:25,433 "ขอให้นายรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนาย อาจไม่ดีที่สุดสำหรับเด็ก" 606 00:52:34,693 --> 00:52:36,820 "แล้วฉันจะรู้ได้ยังไง ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเขา" 607 00:53:51,394 --> 00:53:53,813 ไง คู่หู มาเถอะ 608 00:54:02,113 --> 00:54:03,156 - พร้อมไหม - ค่ะ 609 00:54:03,281 --> 00:54:04,282 โอเค ลุยกันเลย 610 00:54:11,539 --> 00:54:14,042 นานไหมกว่าจะไปถึงที่นั่น 611 00:54:14,167 --> 00:54:16,711 จีพีเอสบอกว่าหกชั่วโมงเจ็ดนาที 612 00:54:16,836 --> 00:54:18,838 หกชั่วโมงเชียวเหรอ 613 00:54:19,881 --> 00:54:21,132 รูตูดไก่เอ๊ย 614 00:54:22,217 --> 00:54:23,593 โตสักทีเถอะ ไวแอตต์ 615 00:54:40,235 --> 00:54:41,528 ถ่ายไปทำไม 616 00:54:42,195 --> 00:54:43,238 ไว้เป็นความทรงจำ 617 00:54:44,990 --> 00:54:46,908 ฉันว่าฉันคงจะจำอะไรไม่ได้เลย 618 00:54:49,244 --> 00:54:51,162 ใช่ ฉันก็เคยคิดแบบนั้นเหมือนกัน 619 00:54:51,454 --> 00:54:52,664 เรื่องพ่อฉัน 620 00:54:54,582 --> 00:54:55,625 แต่มันไม่จริงเลย 621 00:55:19,858 --> 00:55:21,276 ทุกคนพร้อมนะ