1
00:00:13,848 --> 00:00:16,267
‎ผมคิดว่าโชคชะตาเป็นไปตามที่เราคิด

2
00:00:17,935 --> 00:00:19,854
‎เราต้องมีวิสัยทัศน์

3
00:00:19,937 --> 00:00:23,357
‎ถ้าเราไปตามวิสัยทัศน์นั้น
‎ผมคิดว่าปาฏิหาริย์ก็จะเกิดขึ้นได้

4
00:00:26,110 --> 00:00:29,030
‎นี่คือสิ่งที่ชีวิตผมเจอมาตลอด

5
00:00:29,113 --> 00:00:32,325
‎ผมเห็นยอดเขาแห่งวงการเพาะกาย
‎ผมปีนยอดเขานั้น

6
00:00:32,867 --> 00:00:35,787
‎แล้วผมก็เห็นยอดเขาอีกลูก นั่นคือพระเอก

7
00:00:35,870 --> 00:00:37,580
‎ดาราหนัง

8
00:00:38,372 --> 00:00:41,459
‎มันทำให้ผมนึกถึงนักปีนเขาชื่อดัง

9
00:00:41,542 --> 00:00:42,919
‎เอ็ดมันด์ ฮิลลารี่

10
00:00:43,586 --> 00:00:46,631
‎ที่เป็นคนแรกที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์

11
00:00:50,510 --> 00:00:51,719
‎นักข่าวถามเขาว่า

12
00:00:51,803 --> 00:00:53,846
‎"คุณคิดอะไรเวลามองไปรอบๆ

13
00:00:53,930 --> 00:00:55,181
‎ตอนที่อยู่บนยอดเขานั้น"

14
00:00:56,265 --> 00:00:57,725
‎เขาตอบว่า

15
00:00:57,809 --> 00:00:59,936
‎"อยู่ๆ ผมก็เห็นยอดเขาอีกลูกหนึ่ง

16
00:01:00,728 --> 00:01:01,813
‎อยู่ไกลออกไป

17
00:01:02,605 --> 00:01:05,316
‎แล้วผมก็เริ่มวางแผนเส้นทาง

18
00:01:05,399 --> 00:01:07,527
‎ผมจะไปถึงยอดเขานั้นได้ยังไง"

19
00:01:10,905 --> 00:01:12,615
‎เมื่อปี 1969

20
00:01:13,282 --> 00:01:16,869
‎เรารู้ข่าวว่าเขากำลังคัดตัวแสดงบทเฮอร์คิวลิส

21
00:01:16,953 --> 00:01:20,998
‎พระเจ้าช่วย นี่คือโอกาสของผม
‎ที่จะได้เป็นเรจ พาร์กคนใหม่

22
00:01:22,250 --> 00:01:25,878
‎ตอนนั้นผมยังไม่พร้อม
‎ผมเข้าใจบทไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ

23
00:01:25,962 --> 00:01:30,550
‎ข้าไม่ได้พูดโดยไม่มีมูล
‎แต่เจ้าคงไม่ชอบโลกข้างล่างแน่

24
00:01:30,633 --> 00:01:31,968
‎ให้ข้าตัดสินเองเถิด

25
00:01:32,051 --> 00:01:35,138
‎ข้าเบื่อหน้าเดิมๆ

26
00:01:35,221 --> 00:01:36,722
‎สิ่งของเดิมๆ

27
00:01:36,806 --> 00:01:38,516
‎ผมยังไม่เคยเรียนการแสดง

28
00:01:38,599 --> 00:01:40,726
‎ไม่มีชายคนใดเหนือกว่าเฮอร์คิวลิส

29
00:01:41,561 --> 00:01:42,436
‎ข้าคือเฮอร์คิวลิส

30
00:01:42,520 --> 00:01:43,521
‎นายพูดเองทั้งนั้น

31
00:01:43,604 --> 00:01:45,439
‎ไม่มีมนุษย์หน้าไหนเหนือกว่าเฮอร์คิวลิส

32
00:01:45,523 --> 00:01:48,860
‎เขาพากย์เสียงทับผม
‎ผมยังพูดภาษาอังกฤษไม่คล่อง

33
00:01:49,777 --> 00:01:54,282
‎เขาบอกผมว่าคนอเมริกัน
‎อยากฟังดาราที่พูดเหมือนจอห์น เวย์น

34
00:01:54,365 --> 00:01:55,283
‎ไม่ใช่คุณ

35
00:01:56,325 --> 00:01:57,326
‎ผมโดนเปลี่ยนชื่อ

36
00:01:57,410 --> 00:02:00,329
‎จากอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎เป็นอาร์โนลด์ สตรอง

37
00:02:00,997 --> 00:02:02,331
‎หนังออกฉาย

38
00:02:02,415 --> 00:02:03,916
‎แล้วมันก็…

39
00:02:04,625 --> 00:02:05,960
‎ไม่ได้ฮิตเลย

40
00:02:10,506 --> 00:02:12,300
‎ช่วงห้าปีนั้น ไม่มีใครเสนองานอะไรให้ผม

41
00:02:13,176 --> 00:02:14,177
‎ไม่มีสักอย่างเลย

42
00:02:15,469 --> 00:02:18,139
‎ยังมีอีกหลายอย่างที่ผมต้องเรียนรู้

43
00:02:18,222 --> 00:02:22,185
‎มีอุปสรรคที่ผมต้องฝ่าฟัน
‎ซึ่งรวมถึงอุปสรรคใหญ่ที่สุดด้วย

44
00:02:22,268 --> 00:02:25,313
‎ตอนที่ทุกคนบอกว่า "ไม่ มันเป็นไปไม่ได้"

45
00:02:25,396 --> 00:02:26,397
‎ทำไมถึงไม่ยอมแพ้

46
00:02:27,231 --> 00:02:30,318
‎เพราะวิสัยทัศน์ของผมไม่มีเรื่องการยอมแพ้

47
00:02:30,401 --> 00:02:32,361
‎วิสัยทัศน์ของผมคือการปีนเขาลูกนั้น

48
00:02:33,487 --> 00:02:34,322
‎โคแนน

49
00:02:34,405 --> 00:02:35,781
‎สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตคืออะไร

50
00:02:35,865 --> 00:02:38,618
‎ปราบศัตรู ได้เห็นมันวิ่งหนีไป

51
00:02:39,202 --> 00:02:41,037
‎แล้วได้ฟังเสียงคร่ำครวญของผู้หญิงของมัน

52
00:02:42,246 --> 00:02:44,123
‎ศิลปะของเขามาจาก…

53
00:02:44,207 --> 00:02:46,876
‎การไม่ซ้ำใครมากๆ กับทุกอย่างที่เขาทำ

54
00:02:46,959 --> 00:02:49,962
‎มันไม่ใช่แค่เรื่องความนิยม เขาทำให้มันเท่ด้วย

55
00:02:50,046 --> 00:02:54,467
‎นี่คือเรื่องราวความสำเร็จแบบอเมริกัน
‎ที่น่าทึ่งที่สุดที่ผมรู้จัก

56
00:02:54,550 --> 00:02:55,968
‎เราผลักดันกันและกัน

57
00:02:56,052 --> 00:02:57,303
‎ผมอยากผลักเขาตกหน้าผา

58
00:02:57,386 --> 00:03:00,806
‎น่าเสียดายที่ผมหาหน้าผาไม่เจอ
‎ผมเลยต้องทนอยู่กับเขา

59
00:03:00,890 --> 00:03:02,767
‎ลาก่อนนะจ๊ะ น้องสาว

60
00:03:06,520 --> 00:03:11,817
‎เขาไม่ใช่อาร์โนลด์
‎ที่ว่างเปล่าแบบที่ใครอาจจะคิด

61
00:03:11,901 --> 00:03:15,071
‎มันง่ายที่จะดูถูกเขาว่า
‎เป็นดาราหนังแอ็กชันยุค 80 ที่หมดยุคแล้ว

62
00:03:15,154 --> 00:03:16,489
‎แต่เขาเป็นมากกว่านั้นเยอะ

63
00:03:19,617 --> 00:03:22,370
‎(อาร์โนลด์)

64
00:03:22,954 --> 00:03:26,290
‎(ตอนที่ 2: นักแสดง)

65
00:03:36,008 --> 00:03:36,842
‎นูดเดิล

66
00:03:37,843 --> 00:03:38,678
‎มานี่

67
00:03:40,972 --> 00:03:42,223
‎มาอ่านบทด้วยกัน

68
00:03:44,642 --> 00:03:45,810
‎พระราชาในปราสาท

69
00:03:46,727 --> 00:03:48,229
‎บทแบบเดิมๆ สำหรับพ่อเนอะ

70
00:03:50,481 --> 00:03:51,315
‎ใช่

71
00:03:52,441 --> 00:03:54,694
‎ว้าว ฉากนี้แหละที่เราจะบุก

72
00:03:55,820 --> 00:03:57,405
‎การปรับตัวมันแปลก

73
00:03:57,488 --> 00:03:59,448
‎ตอนเปลี่ยนจากเพาะกาย

74
00:03:59,532 --> 00:04:00,908
‎ไปเป็นนักแสดง

75
00:04:04,036 --> 00:04:05,496
‎(แฮปปี้แอนนิเวอร์แซรีแอนด์กู๊ดบาย)

76
00:04:05,579 --> 00:04:06,580
‎ผมริโก้

77
00:04:07,415 --> 00:04:08,582
‎อ้อ ค่ะ

78
00:04:09,250 --> 00:04:10,501
‎จัดที่ไหนดี

79
00:04:11,002 --> 00:04:12,211
‎อะไรนะ

80
00:04:12,295 --> 00:04:13,921
‎ตรงนี้ หรือในห้องนอน

81
00:04:14,005 --> 00:04:16,257
‎อ้อ ที่นี่ค่ะๆ

82
00:04:17,466 --> 00:04:20,761
‎ในยุค 70 พวกตัวแทนกับผู้จัดการ

83
00:04:20,845 --> 00:04:22,596
‎กับผู้บริหารค่ายหนัง

84
00:04:22,680 --> 00:04:26,392
‎พวกเขาบอกผมชัดเจนมากว่า
‎"คุณตัวใหญ่เกินไปเยอะเลย

85
00:04:26,892 --> 00:04:29,937
‎คุณกล้ามใหญ่เกินไป มันไม่เหมาะกับยุคนี้

86
00:04:30,021 --> 00:04:32,690
‎ลืมหุ่นกล้ามโตหนัก 113 กิโลไปก่อน"

87
00:04:33,065 --> 00:04:36,694
‎(เดอะสตรีตส์ออฟซานฟรานซิสโก)

88
00:04:36,777 --> 00:04:37,653
‎เฮ้ย

89
00:04:37,737 --> 00:04:40,281
‎คิดว่าผมตลกหรือไง คิดว่าตลกเหรอ

90
00:04:40,364 --> 00:04:41,657
‎คุณต้องยอมรับนะ

91
00:04:41,741 --> 00:04:45,077
‎เวลาทำแบบนั้น
‎คุณเหมือนลิงยักษ์หรือตัวอะไรสักอย่าง

92
00:04:45,161 --> 00:04:45,995
‎หยุดเลยนะ

93
00:04:46,579 --> 00:04:47,955
‎"พยายามต่อไปนะ

94
00:04:48,039 --> 00:04:51,042
‎ปรับปรุงพื้นฐานก่อน ปรับปรุงการแสดง

95
00:04:51,125 --> 00:04:52,668
‎ช่วงเวลาของคุณจะมาถึง"

96
00:04:53,002 --> 00:04:55,880
‎(เวนิซบีช 1974)

97
00:05:01,177 --> 00:05:03,846
‎ถึงตอนนั้น ผมเลิกแข่งเพาะกายแล้ว

98
00:05:04,889 --> 00:05:08,851
‎เพื่อนผม ชาร์ลส์ เกนส์
‎บอกว่าเขาเขียนนิยาย "สเตย์ฮังกรี้"

99
00:05:08,934 --> 00:05:11,937
‎แล้วเขาก็อยากดัดแปลงเป็นบทหนัง

100
00:05:12,021 --> 00:05:14,315
‎"สเตย์ฮังกรี้" เขียนมาเพื่อนักเพาะกาย

101
00:05:14,398 --> 00:05:17,193
‎ผมรู้สึกว่าผมอยู่ถูกที่ถูกเวลา

102
00:05:20,613 --> 00:05:21,447
‎ในนิยายเรื่องนั้น

103
00:05:21,530 --> 00:05:24,742
‎ผมเขียนถึงนิยาม
‎ความหมายของการหิวกระหาย อย่าหยุดยั้ง

104
00:05:24,825 --> 00:05:27,244
‎อย่าพอแค่จุดที่ตัวเองอยู่

105
00:05:27,328 --> 00:05:31,123
‎ทันทีที่อาร์โนลด์ได้ยินคำนี้ เขาก็โยงกับตัวเอง

106
00:05:31,207 --> 00:05:34,168
‎นี่คือคติของเขา นี่คือวิธีใช้ชีวิตของเขา

107
00:05:34,251 --> 00:05:36,670
‎ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จกี่ครั้ง

108
00:05:36,754 --> 00:05:39,006
‎เขาก็หิวกระหายอยากได้มากกว่าเดิมเสมอ

109
00:05:40,257 --> 00:05:42,593
‎บ็อบ ราเฟลสันซื้อสิทธิ์ไปทำหนัง

110
00:05:43,344 --> 00:05:45,471
‎ผมกับบ็อบเขียนบทด้วยกัน

111
00:05:46,180 --> 00:05:48,182
‎ในบทของโจ ซานโต

112
00:05:48,265 --> 00:05:52,269
‎คุณต้องเป็นนักเพาะกายที่เก่งสมกับบทบาท

113
00:05:52,353 --> 00:05:56,440
‎ผมบอกว่า "ฟังนะ มีคนเดียวที่เหมาะกับบทนี้

114
00:05:56,524 --> 00:05:58,567
‎นั่นคืออาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์"

115
00:05:58,651 --> 00:06:01,487
‎บ็อบบอกว่า "ไม่ไหวหรอก เขาต้องมีโค้ชสอนพูด

116
00:06:01,570 --> 00:06:03,781
‎สำเนียงเขายังแข็งเกินไป"

117
00:06:03,864 --> 00:06:06,909
‎อาร์โนลด์ก็ตั้งใจทำให้บ็อบเชื่อ

118
00:06:06,992 --> 00:06:08,828
‎ว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับบทนี้

119
00:06:09,620 --> 00:06:12,790
‎บ็อบ ราเฟลสันเพิ่งสร้าง
‎"ไฟว์อีซี่พีซซิส" กับ "อีซี่ไรเดอร์"

120
00:06:12,873 --> 00:06:16,502
‎เขาสร้างหนังดังมาเยอะ
‎เขาเป็นผู้กำกับเนื้อหอมมากๆ

121
00:06:16,585 --> 00:06:18,838
‎เขาไม่รับประกันบทนี้ให้ผม

122
00:06:19,797 --> 00:06:23,259
‎เขาบอกว่า "อีกสักสามสี่เดือน มาทดสอบกัน

123
00:06:23,342 --> 00:06:25,845
‎ระหว่างนี้คุณก็ไปเรียนการแสดงซะ"

124
00:06:26,762 --> 00:06:28,889
‎ผมได้รับสายจากบ็อบ ราเฟลสัน

125
00:06:28,973 --> 00:06:30,474
‎เขาบอกว่าเขาหานักแสดงได้

126
00:06:30,558 --> 00:06:33,436
‎ที่ไม่เคยแสดงหนังดราม่ามาก่อน

127
00:06:33,519 --> 00:06:35,062
‎"คุณอยากร่วมงานกับเขาไหม"

128
00:06:36,272 --> 00:06:38,065
‎ช่วงหกสัปดาห์แรก

129
00:06:38,149 --> 00:06:42,027
‎ผมหาข้อมูลทุกอย่างที่หาได้
‎เกี่ยวกับชีวิตของอาร์โนลด์

130
00:06:42,611 --> 00:06:44,405
‎"เล่าเรื่องพ่อให้ฟังหน่อย

131
00:06:44,989 --> 00:06:46,907
‎เล่าเรื่องแม่ให้ฟังหน่อย

132
00:06:47,825 --> 00:06:51,620
‎บอกหน่อยว่าชีวิตวัยเด็กในออสเตรียเป็นยังไง

133
00:06:52,121 --> 00:06:52,955
‎ไม่ใช่พูดอย่างเดียวนะ

134
00:06:53,038 --> 00:06:55,666
‎ผมอยากเข้าใจประสบการณ์ของคุณ
‎ตอนที่คุณเล่าให้ฟังด้วย

135
00:06:55,749 --> 00:06:56,876
‎คุณรู้สึกยังไงบ้าง"

136
00:06:57,918 --> 00:07:02,006
‎ผมรู้ว่ายังมีบางอย่างที่ขาดหายไปในตัวผม

137
00:07:02,089 --> 00:07:06,427
‎ผมตั้งกำแพงตัวเองสูงมาก
‎จนแทบไม่มีอารมณ์ความรู้สึกเลย

138
00:07:06,510 --> 00:07:09,889
‎มันอาจจะมี แต่ถูกเก็บซ่อนไว้
‎แล้วก็ต้องดึงมันออกมา

139
00:07:09,972 --> 00:07:11,974
‎เพื่อที่จะเป็นนักแสดงที่ดี

140
00:07:12,057 --> 00:07:14,560
‎ทุกครั้งที่ความรู้สึกมีผลกับการฝึก

141
00:07:14,643 --> 00:07:16,437
‎ผมก็จะปิดสวิตช์มัน

142
00:07:17,229 --> 00:07:20,941
‎ผมต้องบอกจิตใจตัวเอง
‎ว่าตอนนี้ปลดปล่อยมันออกมาได้แล้ว

143
00:07:23,569 --> 00:07:26,739
‎ตอนผมไปออฟฟิศของบ็อบ ราเฟลสัน

144
00:07:26,822 --> 00:07:30,117
‎ตอนกลางซีน บ็อบก็พูดขึ้นมาว่า "ผมขนลุกเลย

145
00:07:31,076 --> 00:07:32,328
‎ผมสั่นไปเลยล่ะ

146
00:07:32,411 --> 00:07:33,662
‎คุณได้บทแล้ว"

147
00:07:35,331 --> 00:07:38,834
‎(สเตย์ฮังกรี้)

148
00:07:44,757 --> 00:07:47,718
‎เพราะมีเจฟฟ์ บริดเจสกับแซลลี่ ฟีลด์ช่วย

149
00:07:47,801 --> 00:07:52,932
‎พวกเขาทุ่มเทมากๆ
‎กับการทำให้ผมโดดเด่น ทำให้หนังออกมาดี

150
00:07:53,015 --> 00:07:55,726
‎พวกเขาพร้อมจะซ้อมกับผมตลอดเวลา

151
00:07:55,809 --> 00:07:58,145
‎เมื่อไหร่คุณจะถอดหน้ากาก

152
00:07:58,812 --> 00:08:01,065
‎เวลาเราทำงานกับมืออาชีพแบบนั้น

153
00:08:01,148 --> 00:08:02,566
‎เราก็จะโดดเด่นไปด้วย

154
00:08:02,650 --> 00:08:04,693
‎ผมไม่ชอบที่ตัวเองสบายเกิน

155
00:08:05,736 --> 00:08:08,572
‎พอเราชินกับความสบาย มันก็ถอนตัวยาก

156
00:08:09,365 --> 00:08:10,741
‎ผมขอหิวกระหายต่อไปดีกว่า

157
00:08:12,993 --> 00:08:14,411
‎ผมตื่นเต้นมากๆ

158
00:08:14,495 --> 00:08:18,040
‎แต่ก็อีกนานกว่า "สเตย์ฮังกรี้" จะออกฉาย

159
00:08:18,624 --> 00:08:19,875
‎ตอนนี้เราจะทำอะไร

160
00:08:21,460 --> 00:08:24,296
‎สองเดือนต่อมา จอร์จ บัตเลอร์
‎กับชาร์ลส์ เกนส์มาหาผม

161
00:08:24,380 --> 00:08:27,883
‎บอกว่าพวกเขาอยากทำสารคดี
‎เกี่ยวกับการเพาะกาย

162
00:08:27,967 --> 00:08:29,301
‎ชื่อว่า "ปั๊มปิ้งไอรอน"

163
00:08:29,802 --> 00:08:32,137
‎เอาล่ะ สเลตแรก เทกหนึ่ง

164
00:08:34,598 --> 00:08:37,393
‎ผมแสดงต่อหน้าคนดูได้ดีกว่า

165
00:08:37,476 --> 00:08:38,936
‎เรามาอยู่ตรงนี้

166
00:08:39,019 --> 00:08:41,730
‎กับทีมงานสารคดีสิบคน

167
00:08:41,814 --> 00:08:43,399
‎กล้องก็อยู่หน้าผม

168
00:08:43,482 --> 00:08:45,276
‎ผมก็จะทุ่มเทกับการแสดงได้มากขึ้น

169
00:08:45,901 --> 00:08:49,280
‎"ปั๊มปิ้งไอรอน" กับอาร์โนลด์

170
00:08:49,363 --> 00:08:51,782
‎คือสิ่งที่ร่วมกัน
‎ทำให้กีฬาเพาะกายเป็นอย่างทุกวันนี้

171
00:08:52,950 --> 00:08:56,370
‎นี่คือผลงานแรกที่ทำให้การเพาะกาย

172
00:08:56,453 --> 00:08:57,705
‎เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป

173
00:08:57,788 --> 00:09:01,834
‎แล้วก็ทำให้อาร์โนลด์ได้รับการยอมรับ
‎ในวงการภาพยนตร์มากขึ้น

174
00:09:02,668 --> 00:09:06,297
‎มันข้ามเส้นแบ่ง
‎จากการที่คนมองผมเป็นไอ้บ้ากล้าม

175
00:09:06,380 --> 00:09:07,881
‎ไปเป็นคนคนหนึ่ง

176
00:09:08,716 --> 00:09:12,261
‎- ลู คิดว่านายมีโอกาสแค่ไหน
‎- ฉันแพ้แน่ อาร์โนลด์ นายเก่งที่สุด

177
00:09:12,344 --> 00:09:13,804
‎- ขอบใจ
‎- ยินดีเสมอ

178
00:09:13,887 --> 00:09:18,142
‎หมาป่าที่อยู่บนเนินเขา
‎ไม่หิวกระหายเท่าหมาป่าที่ต้องพยายามปีนขึ้นไป

179
00:09:18,225 --> 00:09:19,602
‎- ก็จริง
‎- ใช่ไหม

180
00:09:19,685 --> 00:09:22,396
‎หมาป่าบนเนินเขาไม่หิวกระหาย
‎แต่ถ้าอยากกิน มันก็มีให้กิน

181
00:09:22,479 --> 00:09:26,609
‎ความรู้สึกที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นได้ในโรงยิม
‎คือตอนกล้ามขยายหลังฝึกหนัก

182
00:09:26,692 --> 00:09:30,821
‎สำหรับผม มันเทียบได้กับการที่ผู้หญิงมีเซ็กซ์

183
00:09:30,904 --> 00:09:31,947
‎แล้วถึงจุดสุดยอด

184
00:09:32,031 --> 00:09:33,574
‎มันเหมือนกันเลย

185
00:09:36,118 --> 00:09:38,537
‎ปี 1977 มันสุดเหวี่ยงมาก

186
00:09:40,539 --> 00:09:44,251
‎ที่งานเทศกาลหนังเมืองคานส์
‎"ปั๊มปิ้งไอรอน" กลายเป็นหนังฮิต

187
00:09:44,877 --> 00:09:49,214
‎ช่างภาพหลายร้อยคนเดินตามเรา
‎คนดูยืนปรบมือให้

188
00:09:50,841 --> 00:09:52,343
‎ผมแต่งงานหรือยังเหรอ ยังครับ

189
00:09:52,968 --> 00:09:53,969
‎ทำไมล่ะ

190
00:09:56,305 --> 00:10:00,017
‎ปีนั้นไม่มีใครสร้างกระแสได้แรงกว่าเรา

191
00:10:00,851 --> 00:10:04,313
‎เด็กร่างใหญ่กล้ามโต
‎ที่ดึงตัวมาจากชนบทออสเตรีย

192
00:10:04,396 --> 00:10:07,691
‎ความเปิดเผยและไหวพริบ
‎ทำให้ชวาร์เซเน็กเกอร์เป็นดาวเด่นของเรื่องนี้

193
00:10:07,775 --> 00:10:10,444
‎พบกับชายในฝันของนักโฆษณา มิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

194
00:10:10,527 --> 00:10:13,697
‎- มันใหญ่ไปสำหรับฉันนะ
‎- "ใหญ่ไปสำหรับฉัน" เหรอ ทำแบบนี้ได้ไหม

195
00:10:18,243 --> 00:10:21,705
‎ผมได้คุยกับแอนดี้ วาร์ฮอล ศิลปินดังๆ

196
00:10:22,289 --> 00:10:23,832
‎ได้ขึ้นปกนิตยสาร

197
00:10:24,458 --> 00:10:25,626
‎ได้ออกทอล์กโชว์

198
00:10:27,044 --> 00:10:28,420
‎แล้ว "สเตย์ฮังกรี้" ก็ออกฉาย

199
00:10:29,213 --> 00:10:31,298
‎มันยิ่งบ้าคลั่งกว่าอีก

200
00:10:31,382 --> 00:10:33,092
‎รางวัลลูกโลกทองคำ

201
00:10:33,175 --> 00:10:36,136
‎แล้วผมก็ได้รางวัลลูกโลกทองคำ
‎สาขานักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยม

202
00:10:36,220 --> 00:10:39,890
‎เห็นชัดแล้วว่า
‎สิ่งต่อไปที่ผมจะทำมันไม่ใช่แค่การแสดง

203
00:10:39,973 --> 00:10:42,893
‎แต่เป็นพระเอกแถวหน้าของวงการหนัง

204
00:10:42,976 --> 00:10:44,103
‎เป็นดาราดัง

205
00:10:50,359 --> 00:10:51,610
‎ขอไฟแช็กหน่อย

206
00:10:57,574 --> 00:11:01,286
‎หลายๆ ครั้งที่คนเราสนใจแต่ความสำเร็จ

207
00:11:02,371 --> 00:11:03,497
‎ความจริงก็คือ

208
00:11:03,580 --> 00:11:07,209
‎นอกจากความสำเร็จยิ่งใหญ่ที่ผมได้รับ
‎มันก็มีการดิ้นรนด้วย

209
00:11:08,585 --> 00:11:11,004
‎ผมเล่นหนังเรื่อง "เดอะวิลเลน"

210
00:11:11,088 --> 00:11:13,298
‎กับเคิร์ต ดักลาสและแอนน์-มาร์เกร็ต

211
00:11:13,382 --> 00:11:16,218
‎อยากถูหลังให้ฉันไหม

212
00:11:17,803 --> 00:11:18,721
‎ผมจะไปเอาไม้

213
00:11:19,638 --> 00:11:22,683
‎ตอนหนังออกฉาย รีวิวหนึ่งเขียนว่า

214
00:11:22,766 --> 00:11:26,270
‎"ม้าในหนังแสดงสีหน้า
‎ได้ดีกว่าชวาร์เซเน็กเกอร์อีก"

215
00:11:30,190 --> 00:11:31,775
‎ผมหงุดหงิดมาก

216
00:11:32,651 --> 00:11:35,654
‎มันยากมากที่จะหาตัวแทน

217
00:11:36,155 --> 00:11:37,906
‎ทุกคนพูดเหมือนกันหมด

218
00:11:37,990 --> 00:11:39,825
‎"ยุคนี้คุณมันขายไม่ออก"

219
00:11:39,908 --> 00:11:41,535
‎"นี่คือยุค 70

220
00:11:41,618 --> 00:11:44,621
‎พระเอกกระแสต้องแบบดัสดิต ฮอฟฟ์แมน"

221
00:11:44,705 --> 00:11:46,957
‎"อัล ปาชิโนก็เป็นกระแส

222
00:11:47,040 --> 00:11:50,377
‎นี่คนตัวเล็กๆ ทั้งนั้น ตรงข้ามกับคุณคนละขั้วเลย"

223
00:11:52,963 --> 00:11:55,215
‎โชคดีที่ผมไม่ได้ขาดเงิน

224
00:11:56,341 --> 00:11:58,927
‎โจ วีเดอร์ หลังจากเขาพาผมมาอเมริกา

225
00:11:59,011 --> 00:12:02,097
‎ก็สอนผมว่าอสังหาฯ
‎คือการลงทุนที่ดีที่สุดอย่างหนึ่ง

226
00:12:02,181 --> 00:12:04,850
‎ผมซื้ออะพาร์ตเมนต์ตึกแรกเมื่อยุค 70

227
00:12:04,933 --> 00:12:06,393
‎ตอนที่เกิดเงินเฟ้อครั้งใหญ่

228
00:12:06,477 --> 00:12:09,605
‎ผมรู้ทันทีว่ามันมีศักยภาพแค่ไหน

229
00:12:10,189 --> 00:12:13,901
‎แล้วผมก็เริ่มซื้ออาคารสำนักงาน
‎บนถนนสายหลักที่แซนตามอนิกา

230
00:12:14,610 --> 00:12:17,154
‎ผมได้จับเงินล้านตั้งแต่ยุค 70

231
00:12:17,237 --> 00:12:19,448
‎ก่อนที่ผมจะดังในวงการหนังซะอีก

232
00:12:19,531 --> 00:12:23,160
‎ผมไม่จำเป็นต้องรับเล่นหนังห่วยๆ

233
00:12:23,243 --> 00:12:24,870
‎หรือเป็นนักแสดงบทตัวละครแปลกๆ

234
00:12:24,953 --> 00:12:27,623
‎"อะไรวะเนี่ย ผมไม่ได้อยากเล่นตัวละครแปลกๆ

235
00:12:27,706 --> 00:12:30,459
‎ผมอยากเป็นพระเอก

236
00:12:31,001 --> 00:12:32,419
‎ผมอยากเป็นดาราดัง"

237
00:12:33,128 --> 00:12:36,298
‎แค่เพราะมันยาก แค่เพราะมันมีอุปสรรค

238
00:12:36,381 --> 00:12:38,217
‎ผมไม่สนว่าต้องทำยังไง

239
00:12:38,300 --> 00:12:41,720
‎สุดท้าย ผมจะไต่ขึ้นไป
‎อยู่แถวหน้ากับพวกเขาให้ได้

240
00:12:42,471 --> 00:12:44,181
‎ผมบอกกับตัวเองว่า

241
00:12:44,264 --> 00:12:47,059
‎"สิ่งเหล่านั้นที่ใครๆ บอกว่าเป็นอุปสรรค

242
00:12:47,142 --> 00:12:50,521
‎ผมจะทำให้มันเปลี่ยนจากจุดอ่อน
‎เป็นจุดแข็งของตัวเอง"

243
00:12:55,359 --> 00:12:56,944
‎เชฟวี่

244
00:12:57,027 --> 00:12:58,111
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

245
00:12:58,195 --> 00:13:01,490
‎ถ่ายทอดสดแบบเกือบตายอีกครั้ง
‎จากเวสต์ไซต์เทนนิสคลับ

246
00:13:01,573 --> 00:13:04,827
‎นี่คือทัวร์นาเมนต์เทนนิสดารา
‎โรเบิร์ต เอฟ. เคนเนดี้

247
00:13:04,910 --> 00:13:05,828
‎ผมล่ะปวดไปทั้งตัวเลย

248
00:13:06,995 --> 00:13:08,539
‎เอเธล เคนเนดี้โทรหาผม

249
00:13:09,289 --> 00:13:12,417
‎บอกว่า "บ็อบบี้ ชไรเวอร์พูดถึงชื่อคุณ

250
00:13:12,501 --> 00:13:14,920
‎ว่าจะเชิญมาแข่งเทนนิส
‎รายการโรเบิร์ต เอฟ. เคนเนดี้

251
00:13:15,462 --> 00:13:16,421
‎คุณคงเหมาะมากเลย

252
00:13:16,505 --> 00:13:19,258
‎คุณมีบุคลิกที่เหมาะดีนะ อยากมาไหม"

253
00:13:19,341 --> 00:13:23,887
‎ผมบอกว่า "เอเธล
‎ผมไม่เคยคิดจะจับไม้เทนนิสมาก่อนเลย"

254
00:13:24,513 --> 00:13:27,683
‎ทุกอย่างที่ผมทำ
‎ผมปรึกษานักประชาสัมพันธ์เสมอ

255
00:13:27,766 --> 00:13:30,269
‎เขาบอกว่า "เอเธล เคนเนดี้โทรมาเหรอ

256
00:13:30,352 --> 00:13:31,687
‎แม่เจ้า

257
00:13:31,770 --> 00:13:33,438
‎ไปเลย ตกลงไปเลย"

258
00:13:35,399 --> 00:13:38,819
‎ก่อนทัวร์นาเมนต์เทนนิสจะเริ่ม
‎ก็มีงานเลี้ยงครั้งใหญ่

259
00:13:39,361 --> 00:13:41,572
‎ทั้งตระกูลเคนเนดี้ไปที่นั่น

260
00:13:42,990 --> 00:13:46,743
‎ยูนิซมาหาผมแล้วบอกว่า
‎"สวัสดีค่ะ ดีใจจริงๆ ที่คุณมาด้วย

261
00:13:46,827 --> 00:13:49,788
‎อีกอย่าง นี่ลูกสาวฉัน มาเรีย ชไรเวอร์"

262
00:13:50,664 --> 00:13:54,918
‎หลังจากนั้น ตอนเธอบอกว่า
‎"ลูกสาวฉันชอบคุณมากเลย"

263
00:13:55,419 --> 00:13:57,629
‎ผมดันตอบไปว่า "ลูกสาวคุณก้นสวยมาก

264
00:13:57,713 --> 00:13:58,881
‎ผมต้องบอกเลยล่ะ"

265
00:13:59,506 --> 00:14:01,008
‎ยูนิซบอกว่า "ขอบคุณค่ะ"

266
00:14:02,009 --> 00:14:05,554
‎แล้วเธอก็เดินหนีไปแบบว่า "อะไรวะเนี่ย"

267
00:14:05,637 --> 00:14:07,973
‎มันโง่มาก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมพูดไปแบบนั้น

268
00:14:09,391 --> 00:14:11,852
‎อดีตมิสเตอร์โอลิมเปีย มิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

269
00:14:11,935 --> 00:14:14,813
‎อาร์โนลด์กำลังหงุดหงิด

270
00:14:14,897 --> 00:14:17,733
‎ถอดเสื้อทิ้ง พร้อมกลับไปสู้อีกครั้ง

271
00:14:18,233 --> 00:14:20,402
‎ตอนลงไปแข่งทัวร์นาเมนต์เทนนิสจริงๆ

272
00:14:21,069 --> 00:14:23,864
‎ผมเห็นเลยว่ามาเรียจ้องผมตลอดเวลา

273
00:14:24,489 --> 00:14:26,825
‎หลังจากแข่งจบ เธอกับแคโรไลน์ เคนเนดี้

274
00:14:26,909 --> 00:14:28,952
‎ก็มาหาผม แล้วก็คุยกัน

275
00:14:29,036 --> 00:14:33,248
‎มาเรียบอกว่า "คุณน่าจะไป
‎ไฮแอนนิสพอร์ตกับเราคืนนี้นะ"

276
00:14:33,332 --> 00:14:38,128
‎ผมก็บอกว่า
‎"ผมต้องกลับโรงแรมไปเก็บเสื้อผ้าก่อน

277
00:14:38,211 --> 00:14:40,005
‎ผมมีแต่ชุดเทนนิส"

278
00:14:40,672 --> 00:14:43,342
‎"จะบ้าเหรอ ทุกคนที่นั่นใส่ขาสั้นทั้งนั้นแหละ"

279
00:14:44,760 --> 00:14:47,930
‎คืนนั้นเราออกเดินทาง
‎ด้วยเครื่องบินส่วนตัวไปไฮแอนนิส พอร์ต

280
00:14:48,513 --> 00:14:51,850
‎แล้วผมก็ไปริมหาดกับเธอ
‎แล้วเราก็ว่ายน้ำออกไปในทะเล

281
00:14:53,226 --> 00:14:57,105
‎เราขึ้นเรือ นั่งเรือล่องไปในอ่าว

282
00:14:57,189 --> 00:15:00,192
‎มันเหลือเชื่อขนาดนั้นเลย

283
00:15:00,275 --> 00:15:03,779
‎บรรยากาศวันนั้นคือแบบ
‎"ลองทดสอบผู้ชายคนนี้ดู"

284
00:15:05,572 --> 00:15:07,449
‎เช้าวันต่อมา วันอาทิตย์

285
00:15:07,532 --> 00:15:10,494
‎ทุกคนวิ่งมาที่ห้องผม ถามว่า "คุณพร้อมหรือยัง

286
00:15:10,577 --> 00:15:11,995
‎เราจะไปโบสถ์กัน"

287
00:15:12,079 --> 00:15:14,831
‎ผมก็บอก "หมายความว่าไง ผมไม่มีชุดใส่"

288
00:15:15,707 --> 00:15:19,211
‎ที่โบสถ์ โรส เคนเนดี้นั่งแถวหน้า

289
00:15:19,294 --> 00:15:22,214
‎เราต้องแต่งตัวดีๆ
‎ทุกคนแต่งหรูดูแพง เพราะว่าโรส…

290
00:15:22,297 --> 00:15:25,300
‎ผมใส่กางเกงเทนนิสนั่งเป็นไอ้ง่าว

291
00:15:25,384 --> 00:15:27,636
‎พร้อมรองเท้าเทนนิสกับเสื้อของบ็อบบี้ ชไรเวอร์

292
00:15:27,719 --> 00:15:29,221
‎อย่างน้อยผมก็ยังใส่เสื้อ

293
00:15:32,099 --> 00:15:34,851
‎ผมหลงรักมาเรียจริงๆ

294
00:15:34,935 --> 00:15:36,520
‎ไม่ใช่เพราะเธอมาจากตระกูลเคนเนดี้

295
00:15:36,603 --> 00:15:39,064
‎แต่เพราะเธอมีบุคลิกที่ไม่ธรรมดาจริงๆ

296
00:15:39,690 --> 00:15:42,484
‎ผมมองเห็นความกบฏเล็กๆ ในตัวเธอ

297
00:15:43,402 --> 00:15:45,988
‎ผมอยากหนีออกจากบ้าน ออกจากออสเตรีย

298
00:15:46,488 --> 00:15:49,992
‎เธอก็อยากหนีเหมือนกัน

299
00:15:50,534 --> 00:15:53,036
‎นั่นคือจุดเริ่มต้น

300
00:15:53,120 --> 00:15:54,329
‎ของผมกับมาเรีย

301
00:15:58,000 --> 00:16:02,170
‎ปีต่อมา ในที่สุดผมก็เจอผู้จัดการที่ยินดีรับดูแลผม

302
00:16:02,254 --> 00:16:06,341
‎ผมส่งทั้งหมดที่คุณให้มา
‎ไปให้ทนายแล้ว เขากำลังดู…

303
00:16:06,425 --> 00:16:09,845
‎เขาบอกผมว่า "คุณมีสัมภาษณ์
‎กับดีโน่ เดอ ลอเรนติส"

304
00:16:09,928 --> 00:16:12,514
‎เขาคือคนที่สร้างหนังมา 500 เรื่อง

305
00:16:12,597 --> 00:16:14,683
‎เขาได้ทั้งรางวัลออสการ์ ทั้งลูกโลกทองคำ

306
00:16:14,766 --> 00:16:16,309
‎เขาเป็นขาใหญ่ตัวจริง

307
00:16:16,810 --> 00:16:19,312
‎เราไปที่ออฟฟิศเขา สิ่งแรกที่ผมเห็น

308
00:16:19,396 --> 00:16:20,939
‎คือผู้ชายตัวเล็กๆ

309
00:16:21,023 --> 00:16:22,858
‎นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวเบ้อเริ่ม

310
00:16:23,358 --> 00:16:25,861
‎พอลุกจากเก้าอี้ เขาก็ไม่ได้สูงขึ้นมาก

311
00:16:25,944 --> 00:16:28,030
‎ผมสังเกตเห็นว่าเขาตัวเล็กจริงๆ

312
00:16:28,697 --> 00:16:32,117
‎ผมถามว่า "ทำไมคนตัวเล็ก
‎ต้องใช้โต๊ะใหญ่ขนาดนี้"

313
00:16:32,951 --> 00:16:35,037
‎แล้วเขาก็อาละวาดทันทีเลย

314
00:16:36,496 --> 00:16:39,332
‎"ผมใช้คุณไม่ได้หรอก คุณพูดติดสำเนียง"

315
00:16:39,416 --> 00:16:43,587
‎ผมก็สวน "พูดตลกดีนี่
‎เพราะคุณก็ติดสำเนียงเหมือนกัน

316
00:16:43,670 --> 00:16:44,921
‎ผมแทบฟังคุณไม่รู้เรื่องเลย"

317
00:16:46,214 --> 00:16:47,466
‎"พาเขาออกไปซะ"

318
00:16:48,133 --> 00:16:50,218
‎ประตูยังไม่ทันจะปิดดี

319
00:16:50,302 --> 00:16:52,596
‎แล้วผู้จัดการก็ตะโกนใส่ผม

320
00:16:52,679 --> 00:16:54,097
‎"ดูนี่สิ อาร์โนลด์

321
00:16:54,181 --> 00:16:58,435
‎เพิ่งจะหนึ่งนาที 40 วินาที

322
00:16:59,061 --> 00:17:02,856
‎นี่คือการคุยงานที่เร็วที่สุด
‎ที่ผมเคยเจอในฮอลลีวูดเลย

323
00:17:02,939 --> 00:17:05,609
‎คุณไปปากดีใส่เขา"

324
00:17:07,277 --> 00:17:08,403
‎ต่อมาในปีนั้น

325
00:17:08,487 --> 00:17:11,656
‎เอ็ด เพรสแมนก็ซื้อลิขสิทธิ์
‎"โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน"

326
00:17:11,740 --> 00:17:14,993
‎แล้วก็ชื่นชอบผมหลังจากได้ดู "ปั๊มปิ้งไอรอน"

327
00:17:15,077 --> 00:17:17,829
‎เขารู้สึกว่าผมมีตัวตนที่เหมาะมาก

328
00:17:17,913 --> 00:17:19,664
‎สำหรับบทโคแนน

329
00:17:19,748 --> 00:17:23,043
‎เอ็ด เพรสแมนขอให้
‎ดีโน่ เดอ ลอเรนติสสร้างหนังเรื่องนี้

330
00:17:23,919 --> 00:17:27,047
‎ดีโน่บอกทันทีเลยว่า "ผมใช้เขาไม่ได้นะ

331
00:17:27,130 --> 00:17:28,465
‎เขาเป็นนาซี

332
00:17:28,548 --> 00:17:29,925
‎ผมไม่ชอบเขา"

333
00:17:30,008 --> 00:17:34,137
‎เอ็ด เพรสแมนไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

334
00:17:34,846 --> 00:17:38,725
‎โชคดีที่ก่อนผมจะถูกคัดออกจากโปรเจกต์

335
00:17:39,267 --> 00:17:41,853
‎พวกเขาไปจ้างผู้กำกับ จอห์น มิลเลียส

336
00:17:42,437 --> 00:17:44,606
‎เขาบอกว่า "ดีโน่ไม่ชอบคุณ"

337
00:17:44,689 --> 00:17:46,191
‎ผมก็บอก "ผมรู้เขาไม่ชอบผม"

338
00:17:46,274 --> 00:17:49,152
‎เขาก็บอก "ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวผมเคลียร์ให้"

339
00:17:49,236 --> 00:17:51,446
‎จอห์น มิลเลียสเป็นคนโหด

340
00:17:52,197 --> 00:17:54,950
‎เขาพกปืน .45 ใส่กระสุนเข้าคุยงาน

341
00:17:55,033 --> 00:17:57,953
‎เขาวางปืนบนโต๊ะตอนคุยกับผู้บริหารค่ายหนัง

342
00:17:58,036 --> 00:18:00,455
‎ดีโน่ไม่อยากยุ่งกับเขาเลย

343
00:18:01,123 --> 00:18:03,083
‎เขาคิดว่ามิลเลียสเป็นบ้า

344
00:18:03,625 --> 00:18:06,795
‎มิลเลียสบอกว่า
‎"ผมจะไม่กำกับเรื่องนี้ถ้าไม่มีอาร์โนลด์

345
00:18:06,878 --> 00:18:08,421
‎เขาจะต้องเป็นโคแนน"

346
00:18:15,137 --> 00:18:18,223
‎(โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน)

347
00:18:18,306 --> 00:18:19,891
‎การถ่ายทำโหดมาก

348
00:18:20,475 --> 00:18:21,768
‎มิลเลียสบ้าจริงๆ

349
00:18:22,769 --> 00:18:25,605
‎เขาอยากให้เราออกไปลุยอากาศหนาว

350
00:18:25,689 --> 00:18:27,023
‎เอาให้แข็งตายไปเลย

351
00:18:28,150 --> 00:18:30,443
‎ธีมของหนังคือความทรมาน

352
00:18:30,527 --> 00:18:31,862
‎เขาชอบสิ่งนั้น

353
00:18:31,945 --> 00:18:34,114
‎สิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้คือต้องโหดเข้าไว้

354
00:18:34,906 --> 00:18:38,910
‎หลังจากเราจากไป
‎คนก็จะตัดสินว่าเราเก่งจริงหรือเปล่า

355
00:18:38,994 --> 00:18:43,248
‎ผมเล่นสตันต์เองทุกอย่าง
‎ไม่มีใครที่รูปร่างเหมือนผมเลย

356
00:18:43,832 --> 00:18:45,792
‎ผมก็เลยต้องเล่นทุกฉากเอง

357
00:18:56,011 --> 00:18:57,137
‎ให้ตายสิ

358
00:18:57,220 --> 00:18:58,889
‎เทกแรกก็ไม่เป็นไร

359
00:18:58,972 --> 00:19:02,350
‎แล้วเราก็ถ่ายเทกสอง เทกสาม เทกสี่

360
00:19:02,434 --> 00:19:05,312
‎สุดท้ายผมก็เลือดออกจริงๆ

361
00:19:10,984 --> 00:19:14,404
‎ผมบ้าการเตรียมตัวมาตลอด

362
00:19:14,905 --> 00:19:17,699
‎ไม่ว่าจะถ่ายซ้ำกี่รอบ ไม่ว่าจะกี่เทก

363
00:19:17,782 --> 00:19:20,285
‎เราก็ห้ามเข้ากองถ่ายโดยไม่ได้เตรียมพร้อม

364
00:19:20,368 --> 00:19:22,412
‎แค่นี้แหละที่แกต้องการ

365
00:19:22,495 --> 00:19:25,790
‎ตีห้า เราไปรวมตัวกัน ซ้อมดาบซามูไร

366
00:19:25,874 --> 00:19:27,667
‎ซ้อมมวยปล้ำ ซ้อมฟันดาบใหญ่

367
00:19:27,751 --> 00:19:31,046
‎ผมจะได้ใช้ดาบเป็นจริงๆ แล้วเข้าใจท่วงท่า

368
00:19:34,049 --> 00:19:35,926
‎ซ้อมขี่ม้าอยู่หลายชั่วโมง

369
00:19:36,009 --> 00:19:38,887
‎เพราะผมอยากรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับม้า

370
00:19:39,888 --> 00:19:42,766
‎สุดท้าย ดีโน่ เดอ ลอเรนติสก็มาที่กอง

371
00:19:43,725 --> 00:19:45,268
‎เขาเดินขึ้นบันไดมา

372
00:19:46,561 --> 00:19:47,771
‎เดินมาหาผม

373
00:19:47,854 --> 00:19:50,106
‎เขาบอกผมว่า "ชวาร์เซเน็กเกอร์

374
00:19:50,190 --> 00:19:51,566
‎คุณคือโคแนน"

375
00:19:53,401 --> 00:19:55,820
‎แล้วหันหลัง แต็กๆ แต็กๆ กลับลงบันไดไป

376
00:19:56,613 --> 00:19:59,282
‎ผมจำได้ว่ามิลเลียสวิ่งมาหาผม

377
00:19:59,366 --> 00:20:00,575
‎มากอดผมแน่นเลย

378
00:20:00,659 --> 00:20:03,745
‎แล้วบอกว่า "เยี่ยม เขารักคุณแล้ว

379
00:20:03,828 --> 00:20:06,831
‎ได้ยินที่เขาบอกไหม"
‎ผมก็ตอบ "เขาบอกผมคือโคแนน ผมรู้"

380
00:20:07,791 --> 00:20:11,002
‎"นี่คือคำชมสูงสุดที่คุณจะได้รับเลย
‎คุณคือโคแนน

381
00:20:11,086 --> 00:20:12,545
‎คุณคือตัวละครนั้น"

382
00:20:14,714 --> 00:20:17,676
‎อดีตมิสเตอร์ยูนิเวิร์สร่างใหญ่อย่างกับรถบรรทุก

383
00:20:17,759 --> 00:20:20,303
‎แสดงนำในหนังใหม่ "โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน"

384
00:20:23,556 --> 00:20:26,142
‎- หนังเกี่ยวกับอะไรคะ
‎- เป็นหนังแฟนตาซี

385
00:20:26,226 --> 00:20:29,396
‎เป็นหนังผจญภัยในยุคที่อยู่ในจินตนาการ

386
00:20:29,479 --> 00:20:32,148
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎"โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน"

387
00:20:32,232 --> 00:20:34,734
‎ผมไปโปรโมตหนังเรื่องนี้ทุกประเทศทั่วโลก

388
00:20:34,818 --> 00:20:37,654
‎เพราะผมอยากแสดงให้เห็นว่า
‎ตอนนี้ผมคืออาร์โนลด์ นักแสดง

389
00:20:37,737 --> 00:20:38,738
‎ไม่ใช่อาร์โนลด์ นักเพาะกาย

390
00:20:41,574 --> 00:20:46,037
‎มันได้ผล เพราะผมได้สร้างชื่อเสียง
‎ในฐานะนักแสดงระดับนานาชาติ

391
00:20:46,121 --> 00:20:49,749
‎"โคแนน" ทำเงินทั่วโลกได้ 90 ล้านดอลลาร์

392
00:20:49,833 --> 00:20:54,004
‎ผมพิสูจน์ให้คนที่ปฏิเสธผมได้เห็น
‎ว่าคนต่างชาติที่พูดติดสำเนียง

393
00:20:54,087 --> 00:20:57,924
‎ตัวหนัก 109 กิโลก็เป็นพระเอกได้จริงๆ

394
00:20:58,008 --> 00:21:00,885
‎แล้วขายหนังได้ทั่วโลกด้วย

395
00:21:02,470 --> 00:21:03,471
‎ช่างหัวพวกนั้นเลย

396
00:21:10,645 --> 00:21:14,107
‎(ซันแวลลีย์ ปี 2023)

397
00:21:15,191 --> 00:21:18,111
‎ผมซื้อบ้านหลังนี้มาเกิน 25 ปีแล้ว

398
00:21:19,279 --> 00:21:21,906
‎ที่นี่คือการผสมผสานออสเตรียกับอเมริกา

399
00:21:22,407 --> 00:21:23,825
‎มีความอบอุ่นแบบออสเตรีย

400
00:21:24,534 --> 00:21:26,953
‎แต่ขนาดใหญ่แบบอเมริกัน

401
00:21:27,037 --> 00:21:27,996
‎ใหญ่มาก

402
00:21:28,079 --> 00:21:30,665
‎ใหญ่เกินไปก็ยังใหญ่ไม่พอ

403
00:21:30,749 --> 00:21:31,875
‎นั่นแหละแนวคิด

404
00:21:33,710 --> 00:21:37,505
‎ตอนผมมาที่นี่ในยุค 60-70

405
00:21:37,589 --> 00:21:38,840
‎อเมริกากำลังมีปัญหา

406
00:21:39,341 --> 00:21:42,385
‎คดีฆาตกรรมแมนสัน ประท้วงสงครามเวียดนาม

407
00:21:42,469 --> 00:21:44,095
‎ฮิปปี้ลุกฮือ

408
00:21:44,721 --> 00:21:48,683
‎คนย้ายถิ่นฐานอย่างผม
‎ไม่ได้สนใจอะไรพวกนั้นเลย

409
00:21:48,767 --> 00:21:50,643
‎ผมจะไปที่เมืองอันเจิดจรัสบนเนินเขา

410
00:21:51,770 --> 00:21:55,398
‎ใช่ มันอาจจะมีข้อบกพร่อง มีเรื่องแย่ๆ

411
00:21:55,482 --> 00:21:56,983
‎แต่ผมมองไม่เห็นด้านนั้น

412
00:21:58,610 --> 00:22:02,864
‎การที่ได้ข้ามจากวงการหนึ่งมาอีกวงการ

413
00:22:03,448 --> 00:22:06,117
‎จากวงการเพาะกาย
‎มาสู่วงการบันเทิงและการแสดง

414
00:22:06,201 --> 00:22:07,619
‎ทำได้แค่ในอเมริกาเท่านั้น

415
00:22:13,416 --> 00:22:16,294
‎ผมหลงรักอเมริกาเพราะผมได้ดู

416
00:22:16,378 --> 00:22:18,922
‎หนังขาวดำเรื่องหนึ่งสมัยเรียน

417
00:22:19,672 --> 00:22:22,092
‎ตึกสูงในนิวยอร์ก

418
00:22:22,675 --> 00:22:24,803
‎มีสะพานโกลเดนเกต

419
00:22:24,886 --> 00:22:27,555
‎ทุกอย่างดูใหญ่ยักษ์ไปหมด

420
00:22:27,639 --> 00:22:29,557
‎ผมอยากมีส่วนกับสิ่งนั้น

421
00:22:30,517 --> 00:22:34,020
‎ผมชอบดนตรีอเมริกัน
‎ผมชอบนักการเมืองอเมริกัน

422
00:22:34,104 --> 00:22:36,272
‎ทุกอย่างคืออเมริกา อเมริกา อเมริกา

423
00:22:38,566 --> 00:22:40,860
‎ผมสมัครขอสิทธิพลเมือง

424
00:22:41,778 --> 00:22:43,488
‎แน่นอน เราต้องสอบให้ผ่านก่อน

425
00:22:44,155 --> 00:22:46,533
‎ผมซ้อมมา แล้วผมก็สอบผ่าน

426
00:22:47,909 --> 00:22:50,495
‎ปี 1983 ผมได้เป็นพลเมือง

427
00:22:50,995 --> 00:22:53,581
‎ผมรอเวลานี้มานาน

428
00:22:53,665 --> 00:22:55,333
‎วันที่ผมได้เป็นพลเมืองอเมริกันสักที

429
00:22:55,417 --> 00:22:58,878
‎แล้วผมก็รู้สึกวิเศษมากๆ

430
00:23:02,006 --> 00:23:05,844
‎ผมรู้สึกว่ามันเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่

431
00:23:05,927 --> 00:23:07,303
‎ที่ได้เป็นคนอเมริกัน

432
00:23:09,264 --> 00:23:12,559
‎ผมเกิดในออสเตรีย แล้วผมก็ภูมิใจมาก

433
00:23:12,642 --> 00:23:14,477
‎แต่ผมสร้างชีวิตในอเมริกา

434
00:23:18,648 --> 00:23:21,526
‎ประเทศนี้ต้องการรัฐบาลชุดใหม่

435
00:23:21,609 --> 00:23:24,446
‎เพื่อทำให้อเมริกายิ่งใหญ่อีกครั้ง

436
00:23:27,866 --> 00:23:32,162
‎ในยุค 80 คนก้าวข้ามปัญหา
‎จากยุค 60-70 ได้แล้ว

437
00:23:32,245 --> 00:23:34,456
‎แล้วโรนัลด์ เรแกนก็ได้รับเลือกตั้ง

438
00:23:34,539 --> 00:23:37,208
‎เขาไม่ยอมให้ใครแหยมเลย

439
00:23:37,709 --> 00:23:38,751
‎อเมริกากลับมายิ่งใหญ่

440
00:23:41,838 --> 00:23:44,674
‎ทุกคนได้ทุ่มพลังกาย
‎ทุ่มความกล้าหาญอย่างมีศีลธรรม

441
00:23:44,757 --> 00:23:46,259
‎และใช่ครับ ทุ่มพลังทางจิตวิญญาณ

442
00:23:46,342 --> 00:23:49,888
‎ที่สร้างชาติที่ยิ่งใหญ่
‎และเสรีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในโลก

443
00:23:55,560 --> 00:23:59,647
‎อเมริกาเข้มแข็ง แล้วมันก็มีผลต่อหนัง

444
00:24:00,982 --> 00:24:03,818
‎อยู่ๆ คนก็คลั่งหนังแอ็กชันขึ้นมา

445
00:24:04,527 --> 00:24:08,573
‎สิ่งสำคัญคือต้องมีกล้ามโต
‎เหมือนพระเอกหนังแอ็กชัน

446
00:24:12,076 --> 00:24:14,954
‎เราได้ประโยชน์จากการที่
‎โรนัลด์ เรแกนเข้ามารับตำแหน่ง

447
00:24:15,038 --> 00:24:18,166
‎และจากการที่ใครๆ บอกว่า
‎"ใช่ อเมริกากลับมายิ่งใหญ่แล้ว"

448
00:24:18,917 --> 00:24:20,293
‎สำหรับอาร์โนลด์

449
00:24:20,376 --> 00:24:23,755
‎เขาได้นำพากระแสนี้มาถึงจอเงิน

450
00:24:27,342 --> 00:24:30,637
‎ผมไปงานเลี้ยง แล้วได้เจอไมค์ เมดาวอย

451
00:24:30,720 --> 00:24:33,014
‎ที่เป็นโปรดิวเซอร์ชื่อดังมากๆ

452
00:24:33,681 --> 00:24:37,018
‎เขาบอกผมว่า
‎"เรามีหนังแอ็กชันสนุกๆ บู๊ล้างผลาญ"

453
00:24:37,685 --> 00:24:39,187
‎ชื่อว่า "คนเหล็ก 2029"

454
00:24:41,648 --> 00:24:45,109
‎ผมค่อนข้างลังเล ไม่อยากเล่นหนังห่วยๆ เกรดบี

455
00:24:45,777 --> 00:24:47,737
‎แต่บทเขียนออกมาดีมาก

456
00:24:48,279 --> 00:24:51,241
‎เขาบอกว่า "เราต้องคัดตัวแสดงอีกบท

457
00:24:51,324 --> 00:24:52,492
‎นั่นก็คือรีส"

458
00:24:54,244 --> 00:24:57,789
‎ไมค์ เมดาวอยบอกผมว่าได้ตัวแสดงครบแล้ว

459
00:24:57,872 --> 00:24:59,541
‎"ผมได้ทุกอย่างครบแล้ว"

460
00:24:59,624 --> 00:25:02,252
‎โอเจ ซิมป์สันกับอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

461
00:25:03,753 --> 00:25:07,423
‎ผมถามว่า "คนไหนคือคนไหน"
‎สองชื่อนั้นฟังดูผิดมากๆ สำหรับผม

462
00:25:08,132 --> 00:25:12,387
‎ผมถอนตัวจากหนังไม่ได้
‎อย่างน้อยผมต้องไปเจอชวาร์เซเน็กเกอร์ก่อน

463
00:25:12,470 --> 00:25:17,016
‎ผมนัดเจอกับอาร์โนลด์ที่เลอโดม
‎ซึ่งเป็นภัตตาคารสำหรับตกลงงานใหญ่

464
00:25:17,100 --> 00:25:20,353
‎อาร์โนลด์อ่านบทมาแล้ว
‎เขาเขียนโน้ตไว้ แล้วเขาก็อธิบายให้ฟัง

465
00:25:20,436 --> 00:25:24,524
‎ผมนั่งดูเขาเฉยๆ มันเหมือนเสียงเงียบลง

466
00:25:25,024 --> 00:25:28,194
‎ผมเห็นแต่แสงที่สะท้อนจากกระจกหน้าต่าง

467
00:25:28,278 --> 00:25:30,655
‎ส่องมาที่หน้าเขาตอนประตูเปิดออก

468
00:25:30,738 --> 00:25:31,739
‎ผมก็คิด

469
00:25:33,324 --> 00:25:34,909
‎"คนนี้หน้าตาดีมาก"

470
00:25:36,202 --> 00:25:39,664
‎ตอนที่เราคุยกัน มันก็เห็นชัดว่าไม่มีใครมั่นใจ

471
00:25:39,747 --> 00:25:42,292
‎ให้โอเจ ซิมป์สันรับบทเทอร์มิเนเตอร์

472
00:25:42,375 --> 00:25:45,211
‎เพราะเขาไม่เหมาะจะขายหนัง
‎ในบทเครื่องจักรสังหาร

473
00:25:47,672 --> 00:25:48,506
‎ใช่

474
00:25:50,800 --> 00:25:54,345
‎ตอนนั้นเขาพูดถึงเทอร์มิเนเตอร์
‎เขาไม่ได้พูดถึงรีสเลย

475
00:25:55,013 --> 00:25:59,267
‎ผมบอกว่า "ฟังนะ ไม่ว่าใครจะรับบท
‎เขาต้องทำตัวให้ต่างจาก…

476
00:25:59,350 --> 00:26:01,060
‎มนุษย์โดยสิ้นเชิง"

477
00:26:01,144 --> 00:26:04,981
‎ท่าขึ้นมอเตอร์ไซค์ ท่าวิ่ง ท่าลุก

478
00:26:05,064 --> 00:26:08,359
‎ทุกอย่างต้องเหมือนเครื่องจักรเป๊ะๆ

479
00:26:09,402 --> 00:26:11,946
‎เขาบอกว่า "คุณมารับบทเทอร์มิเนเตอร์สิ

480
00:26:12,030 --> 00:26:15,617
‎คุณเข้าใจตัวละครอย่างดี คุณคือเครื่องจักรนั่น"

481
00:26:16,367 --> 00:26:18,745
‎แต่ผมบอกว่า "ไม่เอา ผมไม่อยากเป็นตัวร้าย

482
00:26:18,828 --> 00:26:21,456
‎ตัวละครนี้มีบทพูด 26 ประโยคเอง"

483
00:26:21,539 --> 00:26:26,628
‎ผมเริ่มเถียงเขาเรื่องนี้
‎แล้วเขาก็บอกอย่างใจเย็นว่า "ลองไปคิดดูนะ"

484
00:26:27,795 --> 00:26:30,673
‎ผมคิดอยู่สามวันแล้วก็โทรกลับไปหาเขา

485
00:26:30,757 --> 00:26:34,844
‎ผมบอกว่า "ทุกครั้งที่ผมอ่านซ้ำ
‎ผมก็ยิ่งเห็นภาพตัวเองมากขึ้น

486
00:26:34,927 --> 00:26:36,429
‎ในบทเทอร์มิเนเตอร์"

487
00:26:36,512 --> 00:26:39,474
‎ผมบอกว่าผมตกลง แล้วเราก็เริ่มเตรียมการ

488
00:26:42,644 --> 00:26:46,189
‎(คนเหล็ก 2029)

489
00:26:50,068 --> 00:26:53,237
‎เขาเข้าใจว่านี่คือสิ่งที่จำเป็นต่อเขา

490
00:26:53,321 --> 00:26:57,241
‎ในการปรับภาพลักษณ์โดดเด่นที่เขาเคยมี

491
00:26:57,325 --> 00:26:59,160
‎ในฐานะ "หุ่น"

492
00:26:59,661 --> 00:27:02,830
‎บทนี้ไม่ได้เน้นที่หุ่น แต่เน้นที่หน้า

493
00:27:06,250 --> 00:27:08,169
‎จริงๆ มันก็แค่งานหนึ่ง

494
00:27:08,252 --> 00:27:11,381
‎ฉันไม่ได้คิดว่าจะดีอะไรมากมาย

495
00:27:11,464 --> 00:27:12,924
‎ไปกว่าบทอื่นๆ ที่เคยอ่าน

496
00:27:13,007 --> 00:27:14,425
‎ฉันไม่รู้เลยจริงๆ

497
00:27:14,509 --> 00:27:18,054
‎มันเป็นหนังทุนต่ำมาก แล้วทุกคนก็ค่อนข้างยังใหม่

498
00:27:18,137 --> 00:27:20,473
‎ฉันสงสัยในโปรเจกต์นี้แน่นอน

499
00:27:21,349 --> 00:27:25,019
‎เรานิยามเขาแบบเหยียดๆ
‎ว่าอาร์โนลด์เป็นพวกขี้เก๊ก

500
00:27:25,103 --> 00:27:27,730
‎เป็นนักเพาะกายที่เสแสร้งว่าเป็นนักแสดง

501
00:27:29,774 --> 00:27:31,442
‎แต่เพราะฉันอยากรู้

502
00:27:31,526 --> 00:27:34,987
‎ฉันเลยไปยืนดูอาร์โนลด์ข้างฉาก

503
00:27:36,280 --> 00:27:38,157
‎เทอร์มิเนเตอร์อยู่ข้างนอกนั่น

504
00:27:39,742 --> 00:27:41,494
‎มันไม่ฟังการเจรจา

505
00:27:41,577 --> 00:27:43,454
‎มันไม่ฟังเหตุผล

506
00:27:44,205 --> 00:27:45,790
‎มันไม่รู้จักสงสาร

507
00:27:45,873 --> 00:27:48,418
‎ไม่เกรงความผิด ไม่กลัวใคร

508
00:27:48,501 --> 00:27:52,296
‎แล้วมันก็จะไม่ยอมหยุดเด็ดขาด

509
00:27:52,922 --> 00:27:54,382
‎จนกว่าคุณจะตาย

510
00:28:01,556 --> 00:28:02,390
‎แล้วฉันก็เชื่อ

511
00:28:02,473 --> 00:28:04,892
‎แรงกายกับความแข็ง

512
00:28:04,976 --> 00:28:07,687
‎กับทุกอย่างที่เขานำมาใช้

513
00:28:07,770 --> 00:28:09,313
‎ฉันคิดเลยว่า "โอเค อาจจะดีก็ได้"

514
00:28:13,067 --> 00:28:16,487
‎ช่วงหนึ่ง กลางๆ การถ่ายทำ
‎เราถ่ายฉากในสถานีตำรวจกัน

515
00:28:16,571 --> 00:28:18,364
‎ผมเป็นเพื่อนของซาราห์ คอนเนอร์

516
00:28:18,448 --> 00:28:20,241
‎ได้ข่าวเธออยู่ที่นี่ ผมขอพบเธอ

517
00:28:20,324 --> 00:28:22,785
‎ไม่ได้ครับ เธอกำลังให้ปากคำอยู่

518
00:28:22,869 --> 00:28:24,704
‎บทคือ "ผมจะกลับมาใหม่"

519
00:28:24,787 --> 00:28:27,457
‎เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นฉากสำคัญอะไรเลย

520
00:28:27,540 --> 00:28:31,586
‎ตั้งใจว่าจะสื่อหมายความตรงๆ ไม่มีปัญหาอะไร

521
00:28:31,669 --> 00:28:34,005
‎"ผมจะกลับมาใหม่"

522
00:28:34,088 --> 00:28:36,507
‎เพราะอะไรไม่รู้
‎อาร์โนลด์ไม่พูดว่า "ผมจะกลับมาใหม่"

523
00:28:36,591 --> 00:28:40,136
‎ผมบอกว่า
‎"พูดแค่ 'แล้วผมจะกลับมา' ก็ได้ ง่ายเข้าไว้"

524
00:28:40,219 --> 00:28:44,807
‎ผมบอกว่า "จิม สำหรับผมนะ
‎ถ้าผมพูด 'แล้วผมจะกลับมา' มันฟังดูตลก

525
00:28:45,349 --> 00:28:49,854
‎มันฟังดูเป็นเครื่องจักรมากกว่า
‎ถ้าผมบอกว่า 'ผมจะมาใหม่'"

526
00:28:49,937 --> 00:28:52,774
‎เขาก็ถาม "คุณเป็นนักเขียนบทเหรอ"
‎ผมก็ตอบ "เปล่าครับ"

527
00:28:52,857 --> 00:28:55,318
‎แล้วเขาก็บอกว่า "อย่ามาสอนผมเขียนบท"

528
00:28:56,694 --> 00:28:57,695
‎ผมก็บอก "โอเค"

529
00:28:58,488 --> 00:28:59,822
‎"แล้วผมจะกลับมา"

530
00:28:59,906 --> 00:29:00,782
‎"เออๆ ใช่เลยๆ

531
00:29:00,865 --> 00:29:03,034
‎แม่เจ้า ขนลุกเลย สุดยอด"

532
00:29:04,035 --> 00:29:05,161
‎แล้วผมจะกลับมา

533
00:29:08,164 --> 00:29:09,373
‎เขาพูดถูกเผง

534
00:29:09,457 --> 00:29:13,836
‎ผมว่ามันกลายเป็นบทที่ถูกกอ้างถึงมากที่สุด
‎ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์เลย

535
00:29:13,920 --> 00:29:17,048
‎เรื่องนี้ทำให้เราเห็นว่าใครถูกใครผิด

536
00:29:24,305 --> 00:29:25,223
‎(สนีกพรีวิวส์)

537
00:29:25,306 --> 00:29:28,559
‎ที่ผมต้องการจากหนังแบบนี้
‎ก็แค่แอ็กชันเยอะๆ ซึ่งทำได้ดีมาก

538
00:29:28,643 --> 00:29:30,686
‎กับตัวละครน่าสนใจให้คอยลุ้น
‎ตัวละครที่เราห่วงใย

539
00:29:30,770 --> 00:29:32,313
‎- หนังเรื่องนี้มีทั้งสองอย่าง
‎- แน่นอนครับ

540
00:29:32,396 --> 00:29:34,482
‎ฉากแอ็กชันอัดแน่นสุดๆ มีตัวละครที่คุณห่วงใย

541
00:29:34,565 --> 00:29:36,067
‎แล้วก็มีพลอตเรื่องที่ค่อนข้างฉลาดด้วย

542
00:29:36,150 --> 00:29:38,653
‎ตอนออกจากโรง "คนเหล็ก 2029"
‎ตอนจบ ผมบอกเลย

543
00:29:38,736 --> 00:29:40,446
‎ผมสนุกกับเรื่องนี้จริงๆ

544
00:29:41,113 --> 00:29:45,284
‎หนังที่ประสบความสำเร็จในบ็อกซ์ออฟฟิศ
‎ไม่ได้แปลว่านักวิจารณ์จะชอบ

545
00:29:45,993 --> 00:29:48,871
‎ดังนั้น การที่นิตยสารไทม์

546
00:29:48,955 --> 00:29:52,041
‎นักวิจารณ์ของทางนั้น
‎เลือกเรื่องนี้ติดสิบอันดับหนังประจำปี

547
00:29:52,124 --> 00:29:53,209
‎มันไม่เคยมีมาก่อน

548
00:29:53,292 --> 00:29:55,294
‎กระทั่งจิม คาเมรอนยังตกใจ

549
00:29:55,878 --> 00:29:57,672
‎อยู่ๆ ผมก็ดังระเบิด

550
00:29:57,755 --> 00:29:58,923
‎(สัมภาษณ์)

551
00:29:59,006 --> 00:30:01,133
‎แต่มันมีบางอย่างแปลกไป

552
00:30:01,217 --> 00:30:04,387
‎(ประตูสู่ฮอลิเดย์แลนด์
‎ยินดีต้อนรับสู่โฮป)

553
00:30:05,680 --> 00:30:07,515
‎ผมต้องการคู่ปรับมาตลอด

554
00:30:08,099 --> 00:30:09,475
‎มาหาคนแถวนี้เหรอ

555
00:30:11,060 --> 00:30:12,186
‎เปล่า

556
00:30:12,979 --> 00:30:15,481
‎เมื่อปี 1977 อาร์โนลด์ได้รางวัล
‎ดาราหน้าใหม่ยอดเยี่ยม

557
00:30:15,565 --> 00:30:16,566
‎ผมก็แบบ "จริงเหรอ"

558
00:30:18,484 --> 00:30:22,697
‎ยุค 80 เป็นยุคที่น่าสนใจ
‎เพราะนิยาม "พระเอกหนังแอ็กชัน"

559
00:30:22,780 --> 00:30:24,699
‎ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างชัดเจน

560
00:30:27,034 --> 00:30:30,246
‎ก่อนหน้านั้น แอ็กชันคือฉากขับรถไล่ล่า

561
00:30:30,329 --> 00:30:32,540
‎อย่างเรื่อง "บูลลิตท์" หรือ
‎"มือปราบเพชรตัดเพชร"

562
00:30:33,291 --> 00:30:35,877
‎กับหนังที่เกี่ยวกับ "สติปัญญา"

563
00:30:35,960 --> 00:30:39,422
‎กับมุกส่อเสียด กับ "คำพูด" แบบนั้นแบบนี้

564
00:30:39,505 --> 00:30:42,300
‎แต่ "แรมโบ้ นักรบเดนตาย" มันสำคัญที่แอ็กชัน

565
00:30:42,967 --> 00:30:45,261
‎เราต้องใช้ร่างกายจริงๆ

566
00:30:45,344 --> 00:30:46,888
‎ในการเล่าเรื่องราว

567
00:30:48,472 --> 00:30:50,433
‎บทพูดไม่จำเป็นเลย

568
00:30:51,225 --> 00:30:54,103
‎ผมเห็นโอกาส เพราะไม่มีใครอื่นทำแบบนี้

569
00:30:54,186 --> 00:30:56,939
‎ยกเว้นผู้ชายอีกคนจากออสเตรีย

570
00:30:59,108 --> 00:31:00,860
‎ซึ่งไม่ต้องพูดอะไรมาก

571
00:31:00,943 --> 00:31:03,946
‎สไลนำหน้าผมในยุค 80

572
00:31:04,030 --> 00:31:06,157
‎ผมเลยต้องเป็นฝ่ายไล่ตาม

573
00:31:06,240 --> 00:31:10,036
‎ทุกครั้งที่เขาออกหนังอย่างแรมโบ้ 2

574
00:31:10,786 --> 00:31:13,247
‎ผมก็ต้องหาวิธีแซงหน้าเขาให้ได้

575
00:31:13,331 --> 00:31:15,625
‎หนังใหม่ที่คุณแสดง "คอมมานโด"

576
00:31:15,708 --> 00:31:18,085
‎แน่นอนว่ามันถูกเปรียบเทียบกับแรมโบ้

577
00:31:18,169 --> 00:31:19,545
‎คุณเอาสองเรื่องนี้มาเทียบกันไม่ได้

578
00:31:19,629 --> 00:31:21,714
‎เพราะหนังของผมไม่ได้ถ่ายในป่า

579
00:31:22,298 --> 00:31:25,885
‎แล้วกล้ามล่ะ กล้ามคุณ
‎เทียบกับคุณสตอลโลนไหวไหม

580
00:31:25,968 --> 00:31:29,013
‎ผมคือคนที่คว้าแชมป์ด้านนี้มานะ
‎ผมไม่จำเป็นต้องแก้ตัวเรื่องนี้

581
00:31:31,307 --> 00:31:33,184
‎อาร์โนลด์เริ่มมีแววเก่งขึ้นมา

582
00:31:33,267 --> 00:31:36,520
‎เรากลายเป็นคู่แข่งที่ดุเดือดมาก
‎เหมือนอาลีกับเฟรเซียร์

583
00:31:36,604 --> 00:31:39,273
‎หรือยอดนักรบที่เดินบนเส้นทางเดียวกัน

584
00:31:39,357 --> 00:31:41,108
‎มีที่ว่างให้เราแค่คนเดียวเท่านั้น

585
00:31:41,734 --> 00:31:45,529
‎เรามีสไตล์การแสดงที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

586
00:31:47,114 --> 00:31:48,783
‎เขาเหนือกว่า

587
00:31:48,866 --> 00:31:51,994
‎เขามีคำตอบทุกอย่าง เขามีร่างกาย มีพลัง

588
00:31:52,078 --> 00:31:53,746
‎นั่นคือคาแรกเตอร์ของเขา

589
00:31:54,372 --> 00:31:55,665
‎ก๊อกๆ

590
00:31:56,791 --> 00:31:59,585
‎ผมพยายามเป็นคนแบบที่

591
00:31:59,669 --> 00:32:01,712
‎ไม่ได้มีพรสวรรค์มากมายนัก

592
00:32:02,254 --> 00:32:04,799
‎ผมต้องโดนอัดบ่อยๆ

593
00:32:05,299 --> 00:32:08,469
‎ส่วนอาร์โนลด์ไม่ค่อยเจ็บตัว
‎แล้วผมก็บอกว่า "อาร์โนลด์

594
00:32:08,552 --> 00:32:11,639
‎ต่อให้นายไปสู้กับมังกร
‎นายก็ได้แผลแค่พลาสเตอร์ปิด"

595
00:32:12,264 --> 00:32:15,101
‎เราเป็นศัตรูกันสุดขั้ว

596
00:32:15,184 --> 00:32:17,853
‎ฉันว่านายต้องเพิ่มธาตุเหล็ก

597
00:32:17,937 --> 00:32:18,771
‎ในร่างกายสักหน่อย

598
00:32:18,854 --> 00:32:22,274
‎เราทนอยู่ห้องเดียวกันไม่ได้เลย
‎ทุกคนต้องจับเราแยกกัน

599
00:32:23,109 --> 00:32:24,652
‎เราแข่งกันทุกเรื่อง

600
00:32:24,735 --> 00:32:26,278
‎ไอ้เบื๊อกเอ๊ย

601
00:32:27,196 --> 00:32:28,906
‎ร่างกายที่กล้ามล่ำ ทาน้ำมัน

602
00:32:28,990 --> 00:32:30,408
‎เป็นอะไรไป

603
00:32:30,491 --> 00:32:32,660
‎ใครโหดกว่า ใครอึดกว่า

604
00:32:32,743 --> 00:32:36,288
‎เขาแบบว่า
‎"ถ้าสตอลโลนฆ่า 15 คน ผมจะฆ่า 30 คน"

605
00:32:37,707 --> 00:32:39,208
‎ใครใช้มีดใหญ่กว่ากัน

606
00:32:39,291 --> 00:32:40,334
‎อยู่ตรงนั้นก่อนนะ

607
00:32:40,418 --> 00:32:41,669
‎ใครใช้ปืนใหญ่กว่ากัน

608
00:32:45,840 --> 00:32:48,634
‎เราเล่นหนักขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นปืนใหญ่

609
00:32:49,844 --> 00:32:52,471
‎ผมกับสไลทำสงครามกัน

610
00:32:54,181 --> 00:32:55,891
‎เขาอยากเป็นที่หนึ่ง

611
00:32:58,352 --> 00:33:00,021
‎น่าเสียดายที่เขาได้เป็น

612
00:33:01,355 --> 00:33:05,359
‎ถ้าไม่มีสตอลโลน
‎ผมอาจจะไม่มีแรงกระตุ้นขนาดนั้นในยุค 80

613
00:33:05,443 --> 00:33:09,238
‎ที่จะแสดงหนังที่ผมแสดงไว้
‎แล้วทุ่มเทกับงานขนาดนั้น

614
00:33:10,865 --> 00:33:12,450
‎ผมเป็นคนชอบเอาชนะ

615
00:33:13,284 --> 00:33:14,994
‎ตลอดชีวิตผมเป็นแบบนี้เสมอ

616
00:33:17,163 --> 00:33:18,622
‎ตอนเด็กๆ

617
00:33:18,706 --> 00:33:22,668
‎พี่ชายผมเข้าเมืองกราซ เพื่อไปเรียนมัธยมต้น

618
00:33:23,461 --> 00:33:25,713
‎ต้องเดินครึ่งชั่วโมงไปขึ้นรถเมล์

619
00:33:25,796 --> 00:33:26,922
‎เดินลุยป่า

620
00:33:27,548 --> 00:33:29,175
‎พี่ชายผมกลัว

621
00:33:29,258 --> 00:33:30,217
‎กลัวความมืด

622
00:33:30,301 --> 00:33:32,762
‎ตอนเขาเดินกลับบ้านมันเลยน่ากลัวมาก

623
00:33:33,512 --> 00:33:35,097
‎ผมก็เลยต้องไปด้วย

624
00:33:35,181 --> 00:33:38,434
‎ไปเฝ้าไม่ให้พี่ชายร้องไห้ตอนกลับบ้าน

625
00:33:39,268 --> 00:33:43,064
‎ผมอยากพิสูจน์ให้พ่อแม่เห็น
‎ว่าผมคือคนที่กล้าหาญที่สุดในสองพี่น้อง

626
00:33:44,065 --> 00:33:46,275
‎ผมอยากให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวผม

627
00:33:46,358 --> 00:33:47,735
‎เพื่อแสดงให้เห็นว่า ใช่

628
00:33:48,444 --> 00:33:49,278
‎ผมทำได้

629
00:33:52,239 --> 00:33:54,742
‎เมื่อปี 1985

630
00:33:54,825 --> 00:33:57,703
‎ผมพามาเรียไปออสเตรียด้วยกัน

631
00:33:58,454 --> 00:33:59,663
‎ไปทาล

632
00:33:59,747 --> 00:34:01,165
‎ไปหมู่บ้านที่ผมเกิดมา

633
00:34:02,625 --> 00:34:05,044
‎แล้วเราก็ไปทาเลอร์ซี

634
00:34:05,127 --> 00:34:06,837
‎ทะเลสาบในหมู่บ้านของผม

635
00:34:07,379 --> 00:34:09,673
‎มันมีความหมายกับผมมากๆ

636
00:34:09,757 --> 00:34:12,676
‎การที่เธอได้เห็นที่ที่ผมจากมา

637
00:34:12,760 --> 00:34:14,095
‎กับสถานที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้น

638
00:34:16,138 --> 00:34:17,598
‎ผมบอกกับเธอว่า

639
00:34:17,681 --> 00:34:20,893
‎"เรืออยู่ข้างนอก
‎ผมจะพาคุณไปนั่งเรือสักหน่อย"

640
00:34:21,644 --> 00:34:25,481
‎ตอนเราอยู่กลางทะเลสาบ ผมก็หยิบแหวนออกมา

641
00:34:25,564 --> 00:34:27,149
‎แล้วผมก็ขอเธอแต่งงาน

642
00:34:30,820 --> 00:34:32,363
‎ผมทำเซอร์ไพรส์สำเร็จ

643
00:34:36,158 --> 00:34:37,910
‎เราจัดงานแต่งที่ไฮแอนนิสพอร์ต

644
00:34:37,993 --> 00:34:41,539
‎ที่โบสถ์เดิมที่ผมเจอยายของมาเรียครั้งแรก

645
00:34:41,622 --> 00:34:42,706
‎โรส เคนเนดี้

646
00:34:43,958 --> 00:34:46,043
‎นี่เป็นงานแต่งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยไป

647
00:34:46,127 --> 00:34:48,504
‎มีคนไปร่วมงานอย่างน้อย 500 คน

648
00:34:49,505 --> 00:34:50,840
‎ผมรู้จักแค่สิบเปอร์เซ็นต์

649
00:34:51,674 --> 00:34:53,217
‎ฉันรักคุณตรงไหน

650
00:34:53,300 --> 00:34:55,302
‎ฉันขอนับเหตุผล

651
00:34:55,386 --> 00:34:57,304
‎ฉันรักคุณ

652
00:34:57,388 --> 00:34:58,722
‎ด้วยลมหายใจ

653
00:34:59,473 --> 00:35:02,101
‎ด้วยรอยยิ้ม ด้วยน้ำตา

654
00:35:02,184 --> 00:35:04,019
‎ด้วยทั้งชีวิตของฉัน

655
00:35:04,103 --> 00:35:05,729
‎- ฉัน มาเรีย…
‎- ผม อาร์โนลด์…

656
00:35:05,813 --> 00:35:08,232
‎- จะดูแลคุณ อาร์โนลด์…
‎- จะดูแลคุณ มาเรีย…

657
00:35:08,315 --> 00:35:11,152
‎ทั้งในยามดียามร้าย ยามป่วยและยามแข็งแรง

658
00:35:11,735 --> 00:35:12,820
‎- ผมจะรักคุณ…
‎- ฉันจะรักคุณ…

659
00:35:12,903 --> 00:35:14,905
‎- และให้เกียรติคุณ
‎- ในทุกๆ วันของชีวิต

660
00:35:16,282 --> 00:35:17,449
‎ยังไงต่อ

661
00:35:17,533 --> 00:35:18,909
‎เชิญจูบเจ้าสาวได้

662
00:35:52,484 --> 00:35:55,905
‎ผมคิดเสมอว่าผมโชคดีที่สุดในโลก

663
00:35:55,988 --> 00:36:00,326
‎ผมโชคดีมากๆ
‎ที่ประสบความสำเร็จในวงการหนัง

664
00:36:00,910 --> 00:36:02,661
‎และในชีวิตส่วนตัวด้วย

665
00:36:02,745 --> 00:36:06,248
‎มีคนน้อยมากที่พูดได้
‎ว่าประสบความสำเร็จทั้งสองด้าน

666
00:36:07,958 --> 00:36:09,293
‎(นักข่าวสาวเอ็นบีซี ท้องไม่ใช่อุปสรรค)

667
00:36:09,376 --> 00:36:11,712
‎แล้วก็ได้เป็นพ่อคน

668
00:36:11,795 --> 00:36:13,464
‎นี่คือเรื่องใหม่ในชีวิตผมเลย

669
00:36:13,547 --> 00:36:16,425
‎หลายคนพูดถึงเรื่องนี้เยอะมาก
‎แต่เราไม่ได้ใจเข้าใจเลย

670
00:36:16,508 --> 00:36:18,177
‎ว่าพวกเขาพูดถึงอะไรกัน

671
00:36:18,260 --> 00:36:19,845
‎ตอนแคทเทอรีนเกิดมา

672
00:36:19,929 --> 00:36:22,806
‎ผมน้ำตาไหลอยู่ในห้องคลอด

673
00:36:22,890 --> 00:36:25,017
‎ผมกำลังซึ้งมากๆ

674
00:36:25,768 --> 00:36:27,061
‎กับชีวิตนี้

675
00:36:27,144 --> 00:36:29,313
‎ที่ผมได้สร้างขึ้นมากับมาเรีย

676
00:36:29,396 --> 00:36:33,317
‎แล้วเราก็ได้รู้ว่านี่คือโลกอีกใบหนึ่งเลย

677
00:36:34,026 --> 00:36:38,113
‎มันยิ่งใหญ่มาก ความสุขที่ลูกมอบให้เรา

678
00:36:38,864 --> 00:36:40,908
‎แล้วก็เป็นแรงกระตุ้นที่ยิ่งใหญ่ด้วย

679
00:36:40,991 --> 00:36:42,910
‎ให้เดินหน้าต่อไปในอาชีพการงาน

680
00:36:42,993 --> 00:36:45,746
‎แต่ตอนนี้เราต้องคิดถึงเรื่องนี้ด้วย

681
00:36:49,833 --> 00:36:54,296
‎ผมชอบเสมอ
‎เวลาที่ได้อ่านคำพูดคนอื่น แล้วก็บอกกับตัวเอง

682
00:36:54,380 --> 00:36:56,340
‎"นี่ก็เป็นคำกล่าวของผมได้เหมือนกัน"

683
00:36:57,049 --> 00:37:01,929
‎"นอนเร็ว ตื่นเร็ว ขยันทำงาน
‎ประกาศให้โลกรู้" ของเท็ด เทอร์เนอร์

684
00:37:02,471 --> 00:37:04,014
‎ก็เป็นคำพูดหนึ่ง

685
00:37:15,943 --> 00:37:18,612
‎ครั้งแรกที่ผมได้เจออาร์โนลด์

686
00:37:18,696 --> 00:37:21,532
‎เราไปเล่นสกีที่โคโลราโดทั้งคู่

687
00:37:21,615 --> 00:37:24,034
‎เขากำลังเดินออกมาจากสโนว์แมสคลับ

688
00:37:24,118 --> 00:37:26,620
‎อยู่ๆ เขาก็หยุดแล้วชี้มาที่ผม

689
00:37:26,704 --> 00:37:28,664
‎"คุณทำหนัง 'บริษัทกำจัดผี' ใช่ไหมน่ะ"

690
00:37:28,747 --> 00:37:31,542
‎ผมก็ตอบ "ใช่ครับ หนังผมเอง"

691
00:37:31,625 --> 00:37:33,669
‎เขาบอกว่า "ผมก็เป็นนักกำจัดผีได้นะ"

692
00:37:34,378 --> 00:37:37,298
‎เป็นวิธีบอกผมที่ฉลาดมากว่า

693
00:37:37,381 --> 00:37:39,550
‎"ผมก็เล่นหนังตลกได้นะ ไม่ใช่แค่แอ็กชัน"

694
00:37:40,384 --> 00:37:43,554
‎เราไปกินมื้อค่ำกัน แล้วเขาก็ทำให้ผมแปลกใจ

695
00:37:43,637 --> 00:37:45,222
‎เขาพูดได้ดีมาก

696
00:37:45,306 --> 00:37:48,434
‎แล้วความฉลาดกับอารมณ์ขันของเขาก็เห็นได้ชัด

697
00:37:49,435 --> 00:37:52,104
‎ผมบอกว่า "สักวันเราจะทำหนังด้วยกัน"

698
00:37:53,564 --> 00:37:57,568
‎หลังจากนั้น ผมกับแดนนี่ เดอวิโต้
‎ไปดูหนังที่สตูดิโอของดิสนีย์

699
00:37:58,110 --> 00:38:01,822
‎แล้วการที่ได้เจอสองคนนี้
‎ในเวลาห่างกันไม่เกินสัปดาห์

700
00:38:01,905 --> 00:38:05,617
‎ก็ทำให้ผมเกิดความคิด
‎ว่าพวกเขาอาจจะเป็นคู่ที่ลงตัว

701
00:38:05,701 --> 00:38:06,702
‎ในหนังสักเรื่อง

702
00:38:07,911 --> 00:38:11,290
‎อยู่ดีๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากไอวาน ไรต์แมน

703
00:38:11,373 --> 00:38:14,251
‎เขาบอกว่า "คุณกับอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎เล่นเป็นพี่น้องกันดีไหม

704
00:38:14,335 --> 00:38:18,130
‎ในหนัง "แฝดผิดฝา ซ่าส์ผิดกัน"
‎ผมก็บอก "แม่เจ้า ความคิดนี้สุดยอดเลย"

705
00:38:19,214 --> 00:38:21,216
‎ผมไปนิวยอร์กกับลูกๆ

706
00:38:21,300 --> 00:38:24,094
‎ผมอยู่หน้าโรงแรม กำลังลงจากรถ

707
00:38:24,178 --> 00:38:27,473
‎ผมกำลังลำบากกับกระเป๋า
‎แล้วก็มีคนมาจับไหล่ผม

708
00:38:27,556 --> 00:38:30,434
‎แล้วช่วยหยิบกระเป๋า ผมนึกว่าพนักงานโรงแรม

709
00:38:30,517 --> 00:38:33,145
‎ผมหันไปเจอชวาร์เซเน็กเกอร์

710
00:38:33,228 --> 00:38:36,398
‎"โย่ แดนนี่" แล้วผมก็ตอบ
‎"อ้าว อาร์โนลด์ ขอบคุณ"

711
00:38:36,482 --> 00:38:38,359
‎นั่นคือครั้งแรกที่เราเจอกัน

712
00:38:39,610 --> 00:38:41,070
‎การที่หนังเรื่องนี้จะสำเร็จได้

713
00:38:41,153 --> 00:38:44,740
‎เราต้องเชื่อในความจริงของเรื่อง
‎ไม่ว่ามันจะเหลวไหลขนาดไหน

714
00:38:45,866 --> 00:38:46,867
‎(แฝดผิดฝา ซ่าส์ผิดกัน)

715
00:38:46,950 --> 00:38:48,160
‎ผมมีพี่ชายเหรอ

716
00:38:49,328 --> 00:38:50,204
‎ใช่

717
00:38:51,830 --> 00:38:54,458
‎แกถูกส่งไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าในลอสแอนเจลิส

718
00:38:54,541 --> 00:38:56,835
‎ผมรู้สึกว่าการรับบทไร้เดียงสากว่ามากๆ

719
00:38:56,919 --> 00:39:00,297
‎เป็นตัวละครที่อ่อนต่อโลกกว่ามากๆ อาจจะได้ผล

720
00:39:00,881 --> 00:39:02,883
‎เขาก็อาจจะเหมือนผมนี่แหละ

721
00:39:03,884 --> 00:39:05,969
‎เราเขียนบทไว้แบบนั้น

722
00:39:06,053 --> 00:39:11,141
‎แล้วหน้าที่ส่วนหนึ่งในฐานะผู้กำกับ
‎ก็คือการใช้ทุกอย่างให้เป็นประโยชน์

723
00:39:11,225 --> 00:39:14,103
‎เพื่อดึงด้านที่ลึกซึ้งของอาร์โนลด์ออกมา

724
00:39:15,396 --> 00:39:18,774
‎ส่วนตัวแล้ว ผมไม่อยากใช้วิธี
‎ประโยคเดียวพูดแล้วจบ

725
00:39:18,857 --> 00:39:21,443
‎เขาคิดเสมอว่าวิธีพูดของเขาในหนังคือ

726
00:39:21,527 --> 00:39:24,405
‎พูดออกมาด้วยความแข็งแกร่ง

727
00:39:24,488 --> 00:39:28,325
‎ส่วนนักแสดงตลกเก่งๆ
‎จะทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก

728
00:39:28,409 --> 00:39:31,495
‎ผมบอกนักเขียนบทเสมอว่าต้องเขียนบทเพื่อผม

729
00:39:31,578 --> 00:39:33,872
‎จำได้ไหม ซัลลี่ ฉันสัญญาจะฆ่าแกเป็นคนสุดท้าย

730
00:39:33,956 --> 00:39:35,624
‎ใช่ แมทริกซ์ แกสัญญาไว้

731
00:39:35,707 --> 00:39:37,209
‎ฉันโกหก

732
00:39:37,292 --> 00:39:42,131
‎ประโยคที่สร้างชื่อให้ผม
‎นั่นไม่ใช่วิธีพูดแบบในหนังตลก

733
00:39:42,214 --> 00:39:45,592
‎นี่คือการเปลี่ยนแนวที่น่าสนใจ

734
00:39:45,676 --> 00:39:49,221
‎จากสิ่งที่เคยได้ผลกับเรา
‎เราก็ยิ่งต้องทุ่มเทเพื่อเอามันออกไป

735
00:39:53,934 --> 00:39:55,978
‎ทันใดนั้นก็ "บิงโก"

736
00:39:56,061 --> 00:39:57,146
‎เราเข้ากันได้เลย

737
00:39:57,646 --> 00:40:00,607
‎ฉันชื่อจูเลียส ฉันเป็นน้องชายฝาแฝดของนาย

738
00:40:02,401 --> 00:40:04,153
‎แหงสิ

739
00:40:04,236 --> 00:40:06,947
‎พอนั่งปุ๊บ ฉันก็นึกว่าส่องกระจกปั๊บ

740
00:40:07,906 --> 00:40:09,491
‎เราไม่ใช่แฝดเหมือน

741
00:40:11,118 --> 00:40:15,038
‎แล้วเราก็ทำอะไรแบบส่องกระจก

742
00:40:21,920 --> 00:40:26,925
‎"แฝดผิดฝา ซ่าส์ผิดกัน" เป็นเรื่องแรกของผม
‎ที่ทำเงินได้เกินร้อยล้านดอลลาร์

743
00:40:27,009 --> 00:40:28,093
‎จากบ็อกซ์ออฟฟิศ

744
00:40:32,347 --> 00:40:34,308
‎(รายได้นอกประเทศ 71,088,059 ดอลลาร์)

745
00:40:34,391 --> 00:40:36,268
‎(รวมทั่วโลก 183,024,447 ดอลลาร์)

746
00:40:37,311 --> 00:40:39,938
‎ทุกคนมีหนังเรื่องนั้นติดบ้าน

747
00:40:40,022 --> 00:40:44,485
‎อย่างน้อย เงินในบัญชีของผม
‎ก็บอกว่าทุกคนมีหนังเรื่องนั้นติดบ้าน

748
00:40:46,153 --> 00:40:48,864
‎(แฝดผิดฝา ซ่าส์ผิดกัน พาสุขพารวย)

749
00:40:48,947 --> 00:40:51,617
‎ผมเจออาร์โนลด์ในงานปาร์ตี้ฮาโลวีน

750
00:40:51,700 --> 00:40:53,911
‎ผมโตมาในครอบครัวชาวออสเตรีย

751
00:40:53,994 --> 00:40:56,455
‎เราเลยสนิทกันได้เพราะสกี

752
00:40:56,538 --> 00:40:59,374
‎กับเวียนเนอร์ชนิตเซล แล้วก็เลเดอร์โฮเซน

753
00:41:00,167 --> 00:41:03,086
‎เขาบอกว่า "ผมเริ่มหาเงินได้เยอะแล้ว

754
00:41:03,170 --> 00:41:05,297
‎ผมอยากทำมากกว่าแค่อสังหาฯ

755
00:41:05,380 --> 00:41:08,675
‎ผมอยากให้คุณบริหารเงินให้ผม คุณช่วยได้ไหม"

756
00:41:21,021 --> 00:41:22,314
‎คืนนี้ สิ้นสุดการรอคอย

757
00:41:22,397 --> 00:41:24,942
‎แพลเน็ตฮอลลีวูดเปิดทำการในประเทศแล้ว

758
00:41:25,025 --> 00:41:28,737
‎อิทธิพลของเขา
‎ตั้งแต่กลางยุค 80 ไปจนถึงปี 2000

759
00:41:28,820 --> 00:41:29,821
‎มันยิ่งใหญ่มาก

760
00:41:30,739 --> 00:41:32,824
‎เขาช่วยสร้างกระแสซิการ์

761
00:41:32,908 --> 00:41:35,285
‎อยู่ๆ ซิการ์ก็กลายเป็นของฮิต

762
00:41:35,369 --> 00:41:37,120
‎เขาเป็นดาราหนังที่ดังที่สุดในโลก

763
00:41:37,204 --> 00:41:38,497
‎เขาสูบซิการ์เข้าฉากเสมอ

764
00:41:40,040 --> 00:41:43,001
‎นาฬิกาเรือนใหญ่ ไม่มีใครใส่กัน

765
00:41:43,585 --> 00:41:47,881
‎ฮัมเมอร์ อาร์โนลด์มีส่วน
‎กับการพัฒนารถฮัมเมอร์รุ่นแรกที่ออกขาย

766
00:41:47,965 --> 00:41:51,385
‎การที่อเมริกาหันมาใช้รถคันใหญ่ รถเอสยูวี

767
00:41:51,468 --> 00:41:52,553
‎กับทุกอย่างเหล่านั้น

768
00:41:52,636 --> 00:41:54,304
‎มันมีส่วนทั้งหมด

769
00:41:54,888 --> 00:41:56,139
‎นั่นคือแบรนด์ของเขา

770
00:41:56,223 --> 00:41:58,642
‎ผมมันยอดชาย ผมมันกล้า

771
00:41:58,725 --> 00:42:01,353
‎ผมสูบซิการ์ที่ไหนก็ได้

772
00:42:01,436 --> 00:42:04,606
‎ผมไม่ต้องหาที่แอบสูบเหมือนคุณ

773
00:42:06,692 --> 00:42:09,319
‎มันคือ "ชเมห์" นั่นคือ "ชเมห์" เลยนะ

774
00:42:09,403 --> 00:42:10,696
‎ทุกอย่างคือการตอแหล

775
00:42:12,030 --> 00:42:14,700
‎การจะขายของ เราต้องมี "ชเมห์"

776
00:42:15,284 --> 00:42:18,870
‎คำเดียวที่ผมพอจะแปลออก
‎จริงๆ ก็คือ "ตอแหล" นี่แหละ

777
00:42:18,954 --> 00:42:20,956
‎ภาษาไทยเรียก "ตอแหล"

778
00:42:21,039 --> 00:42:24,167
‎ตอนออกไปโปรโมตหนัง
‎"กล้ามขยายฟินกว่าถึงจุดสุดยอด"

779
00:42:24,251 --> 00:42:25,460
‎นั่นก็ "ชเมห์" ทั้งนั้น

780
00:42:32,342 --> 00:42:36,680
‎ผมชอบรถทหารคันใหญ่ๆ ยักษ์ๆ มาตลอด

781
00:42:37,222 --> 00:42:39,891
‎ขับรถฮัมเมอร์ไปทั่วเมือง แล้วก็ได้มีรถถัง

782
00:42:39,975 --> 00:42:42,644
‎ถ้าจะขับรถกระบะแบบนั้น
‎ก็ต้องคาบซิการ์ไว้ในปาก

783
00:42:42,728 --> 00:42:45,105
‎เพราะทุกอย่างมันจะดูกล้าขึ้น

784
00:42:45,856 --> 00:42:47,107
‎มันก็แค่ความ "ชเมห์"

785
00:42:50,110 --> 00:42:52,738
‎(คนเหล็ก 2 วันพิพากษา)

786
00:42:56,241 --> 00:42:58,827
‎- "คนเหล็ก 2" เขากลับมาอีกครั้ง
‎- ใช่ครับ

787
00:42:59,411 --> 00:43:03,707
‎ทุกครั้งที่ทำภาคต่อ เราจะทำเรื่องราวเดิมไม่ได้

788
00:43:05,292 --> 00:43:07,961
‎ใน "คนเหล็ก" ภาคแรก
‎ผมเป็นเครื่องจักรชั่วร้าย

789
00:43:08,045 --> 00:43:10,672
‎ที่ทำลายทุกคนที่ขวางทาง

790
00:43:11,590 --> 00:43:12,924
‎ส่วนในภาคสอง

791
00:43:13,008 --> 00:43:14,885
‎ผมบอก "ผมสาบาน…"

792
00:43:14,968 --> 00:43:16,094
‎ผมจะไม่ฆ่าใคร

793
00:43:17,304 --> 00:43:20,974
‎ตอนแรก อาร์โนลด์ค้านไอเดียนี้สุดๆ

794
00:43:21,058 --> 00:43:23,477
‎ผมกับอาร์โนลด์นัดคุยเรื่องบทกัน

795
00:43:23,977 --> 00:43:28,482
‎ผมนั่งลงแล้วก็เห็นว่าเขาไม่ได้ร่าเริงเหมือนปกติ

796
00:43:28,565 --> 00:43:30,776
‎ผมก็ถาม "เป็นอะไรเหรอ คุณไม่ชอบบทเลย"

797
00:43:30,859 --> 00:43:31,943
‎เขาก็บอกว่า "จิม

798
00:43:34,237 --> 00:43:35,572
‎ผมไม่ได้ฆ่าใครเลย"

799
00:43:36,156 --> 00:43:37,991
‎ถ้าไม่อยากตายก็ตามมา

800
00:43:38,075 --> 00:43:40,786
‎"ตอนนี้คุณเป็นคนดีไง เป็นผู้ปกป้อง ผู้พิทักษ์"

801
00:43:40,869 --> 00:43:43,830
‎เขาก็บอก "โอเค ก็ได้

802
00:43:43,914 --> 00:43:45,791
‎ผมยิงขาคนได้ไหม"

803
00:43:45,874 --> 00:43:48,418
‎ผมบอก "ก็ได้ แค่ยิงขาก็จบ เป็นไง"

804
00:43:48,502 --> 00:43:50,462
‎เขาบอก "ก็ดี"

805
00:43:53,423 --> 00:43:55,884
‎- ทำบ้าอะไรของนายน่ะ
‎- เขาไม่ตายหรอก

806
00:43:57,344 --> 00:43:59,638
‎ไม่กี่วันก่อนเริ่มถ่ายทำ จิม คาเมรอนบอกว่า

807
00:43:59,721 --> 00:44:01,640
‎"มากินมื้อค่ำด้วยกันทุกคนสักมื้อสิ"

808
00:44:01,723 --> 00:44:04,518
‎ลินดามาถึง แล้วเธอก็ถอดเสื้อสเวตเตอร์

809
00:44:04,601 --> 00:44:06,436
‎ผมมองแขนเธอ

810
00:44:06,520 --> 00:44:09,272
‎เส้นเลือดขึ้นกล้ามไบเซปเลย

811
00:44:09,356 --> 00:44:11,024
‎แล้วก็ไทรเซปอีก

812
00:44:11,108 --> 00:44:14,027
‎ทุกอย่างเหมือนนักเพาะกาย แค่เล็กกว่า

813
00:44:14,111 --> 00:44:17,406
‎ฉันจำความภูมิใจตอนนั้นได้เลย

814
00:44:17,489 --> 00:44:19,157
‎ที่ได้โชว์กับอาร์โนลด์

815
00:44:19,241 --> 00:44:22,119
‎ผมบอก "ไม่อยากเชื่อเลยว่านังบ้านี่

816
00:44:22,202 --> 00:44:24,121
‎โคตรล่ำกว่าผมอีก"

817
00:44:24,788 --> 00:44:28,458
‎ตอนทำหนังกับอาร์โนลด์
‎ผมให้เขาคุยกับนักแสดงทุกคน

818
00:44:28,542 --> 00:44:31,503
‎ปกตินักแสดงจะเปิดเผยความจริงต่อกัน

819
00:44:31,586 --> 00:44:33,130
‎ในเรื่องวิธีการแสดง

820
00:44:33,213 --> 00:44:34,423
‎อาร์โนลด์บอกว่า "เรื่องนั้นช่างมัน"

821
00:44:34,506 --> 00:44:35,590
‎เขามองว่า

822
00:44:35,674 --> 00:44:39,177
‎การแสดงคืองานแค่ครึ่งเดียว
‎อีกครึ่งคือการโปรโมต

823
00:44:39,845 --> 00:44:41,471
‎เราต้องเข้าไปมีส่วนร่วม

824
00:44:41,555 --> 00:44:45,142
‎เราต้องออกไปบอกว่า
‎"นี่คือเหตุผลที่คุณควรไปดูหนังเรื่องนี้"

825
00:44:45,225 --> 00:44:47,477
‎ถึงดาราคนอื่นจะปฏิเสธก็ไม่เป็นไร

826
00:44:47,561 --> 00:44:49,229
‎เพราะพวกนั้นมันนิสัยเสีย

827
00:44:49,312 --> 00:44:52,274
‎"ผมเป็นดารา ผมไม่ต้องไปขายหนัง

828
00:44:52,357 --> 00:44:54,818
‎คุณสิต้องออกไปขาย ผมคือศิลปิน"

829
00:44:54,901 --> 00:44:56,278
‎ไร้สาระ เราต้องขายทุกอย่าง

830
00:44:56,361 --> 00:44:58,488
‎ไม่ว่าเราจะทำอะไรในชีวิต เราต้องขาย

831
00:44:59,072 --> 00:45:02,159
‎หนังภาคนี้ไม่ได้ทำเงิน 50 ล้านเหมือนภาคแรก

832
00:45:02,242 --> 00:45:06,538
‎แต่มันทำรายได้ในประเทศเกิน 200 ล้าน
‎มันกลายเป็นหนังที่ทำรายได้สูงสุด

833
00:45:06,621 --> 00:45:09,708
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎พิชิตคู่แข่งในบ็อกซ์ออฟฟิศ

834
00:45:09,791 --> 00:45:11,752
‎ทำไมอาร์โนลด์อยากเล่นบทไซบอร์กฝ่ายดี

835
00:45:11,835 --> 00:45:13,170
‎ฉันคิดว่าสักวันหนึ่ง

836
00:45:13,253 --> 00:45:15,380
‎เราจะได้เห็นเขาลงสมัครส.ว.รัฐแคลิฟอร์เนีย

837
00:45:15,464 --> 00:45:20,135
‎เขาไม่อยากทำลายชื่อเสียง
‎ด้วยการเป็นตัวร้ายจากปี 1984

838
00:45:20,218 --> 00:45:22,679
‎แค่ทฤษฎีเล็กๆ ที่ฉันคิดเองนะ

839
00:45:22,763 --> 00:45:24,264
‎- คุณได้ฟังที่นี่ก่อนใคร
‎- ใช่ค่ะ

840
00:45:24,347 --> 00:45:26,683
‎คงไม่มีสักคนในโลกใบนี้

841
00:45:26,767 --> 00:45:29,936
‎ที่ไม่รู้จักชายที่อยู่หลังฉาก

842
00:45:30,020 --> 00:45:32,606
‎เขาคือดาราอันดับหนึ่งในบ็อกซ์ออฟฟิศทั่วโลก

843
00:45:32,689 --> 00:45:36,610
‎วันนี้เป็นวันเปิดฉายหนังเรื่องล่าสุดของเขา
‎ชื่อว่า "คนเหล็กทะลุมิติ"

844
00:45:36,693 --> 00:45:39,529
‎ขอเสียงต้อนรับ อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

845
00:45:40,989 --> 00:45:44,034
‎ตอนที่ "คนเหล็กทะลุมิติ" ออกฉาย

846
00:45:44,117 --> 00:45:48,205
‎ผมถึงจุดสูงสุดไปแล้ว หลังจาก "คนเหล็ก 2"

847
00:45:48,288 --> 00:45:51,458
‎ได้มีหนังที่ประสบความสำเร็จสูงสุดประจำปี

848
00:45:51,541 --> 00:45:53,835
‎ทั่วโลก ไม่ใช่แค่ในอเมริกา แต่เป็นทั่วโลก

849
00:45:57,464 --> 00:46:00,926
‎ณ จุดนั้น ทุกคนต่างจ้องจะโค่นผม

850
00:46:01,718 --> 00:46:05,138
‎ไม่ใช่ทุกคนที่จะชอบหนังใหม่สุดระห่ำ
‎ของอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

851
00:46:05,222 --> 00:46:06,681
‎"คนเหล็กทะลุมิติ"

852
00:46:09,392 --> 00:46:12,729
‎ที่จริง รีวิวบางส่วนสับแหลกเลยล่ะครับ

853
00:46:12,813 --> 00:46:16,525
‎"คนเหล็กทะลุมิติ"
‎แทบจะล้มเหลวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

854
00:46:17,484 --> 00:46:19,194
‎ผมบอกไม่ถูกเลย

855
00:46:19,820 --> 00:46:23,907
‎ว่าผมหงุดหงิดแค่ไหน

856
00:46:23,990 --> 00:46:25,283
‎มันเจ็บปวดนะ

857
00:46:25,367 --> 00:46:27,452
‎มันเจ็บปวดในความรู้สึก มันขายหน้า

858
00:46:27,536 --> 00:46:29,663
‎เห็นเลขบ็อกซ์ออฟฟิศแล้วอายเลย

859
00:46:32,874 --> 00:46:34,835
‎ผมจำได้ว่าโทรหาอาร์โนลด์ตอนเช้าวันเสาร์

860
00:46:34,918 --> 00:46:36,628
‎ผมยังไม่ได้อ่านข่าว

861
00:46:37,504 --> 00:46:39,256
‎ผมถามว่า "หนังเปิดฉายเป็นไงบ้าง"

862
00:46:39,840 --> 00:46:40,757
‎เขาบอกว่า

863
00:46:40,841 --> 00:46:41,925
‎"ห่วยแตก"

864
00:46:42,759 --> 00:46:45,637
‎เสียงเขาเหมือนร้องไห้อยู่บนเตียง

865
00:46:45,720 --> 00:46:49,015
‎เขามองว่ามันเสียหายร้ายแรงต่อแบรนด์ของเขา

866
00:46:49,099 --> 00:46:50,642
‎ผมคิดว่ามันสะเทือนใจเขาจริงๆ

867
00:46:54,020 --> 00:46:55,355
‎ผมก็ถาม "แล้วคุณจะทำยังไง"

868
00:46:56,064 --> 00:46:57,148
‎เขาบอกว่า

869
00:46:57,232 --> 00:46:59,609
‎"ผมแค่ขออยู่คนเดียว"

870
00:47:00,402 --> 00:47:02,821
‎นั่นคือครั้งเดียวที่ผมได้ยินเขาเศร้า

871
00:47:03,655 --> 00:47:05,657
‎ผมไม่อยากเจอใครไปทั้งอาทิตย์

872
00:47:06,324 --> 00:47:08,451
‎แต่เราก็ต้องเดินต่อไป

873
00:47:08,535 --> 00:47:10,704
‎แม่ยายผมพูดแบบนี้ประจำ

874
00:47:10,787 --> 00:47:13,123
‎ท่านบอกว่า "ก็เดินหน้าต่อไปสิ

875
00:47:13,206 --> 00:47:14,791
‎ไปเลย เดินต่อ"

876
00:47:14,875 --> 00:47:16,501
‎มันเป็นข้อความที่ดีนะ

877
00:47:17,460 --> 00:47:19,504
‎หลังจาก "คนเหล็กทะลุมิติ" ออกฉาย

878
00:47:20,005 --> 00:47:21,381
‎บ็อบบี้ ชไรเวอร์ก็โทรหาผม

879
00:47:21,464 --> 00:47:23,508
‎เขาบอกว่า "ดูหนังเรื่องนี้สิ 'ลา โททาล'"

880
00:47:23,592 --> 00:47:25,343
‎หนังฝรั่งเศสฟอร์มเล็กๆ ที่ไม่มีใครดู

881
00:47:25,427 --> 00:47:27,554
‎มันสนุกมาก ทำออกมาได้ดีมาก

882
00:47:27,637 --> 00:47:30,265
‎คอนเซปต์ก็ไม่ซ้ำและแปลกใหม่มาก

883
00:47:30,348 --> 00:47:32,851
‎ผมเลยโทรหาจิม คาเมรอน บอกว่า "จิม

884
00:47:32,934 --> 00:47:34,644
‎คุณต้องดูหนังเรื่องนี้"

885
00:47:34,728 --> 00:47:37,397
‎อาร์โนลด์เสนอโปรเจกต์ที่เขาเชื่อมั่นให้ผม

886
00:47:37,480 --> 00:47:38,982
‎เขาไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน

887
00:47:39,065 --> 00:47:40,817
‎ผมก็คิดว่าเราเล่นสนุกกับหนังตลกได้

888
00:47:40,901 --> 00:47:43,778
‎ผมรู้ว่าอาร์โนลด์เคยเล่นหนังตลก
‎เขามีอารมณ์ขันดีมาก

889
00:47:43,862 --> 00:47:45,447
‎แล้วมันก็จะเป็นหนังแอ็กชันที่ดีด้วย

890
00:47:46,114 --> 00:47:50,660
‎เขาบอกว่า "สร้างหนังฟอร์มยักษ์ไปเลยนะ"
‎ผมก็บอก "เอาสิ สร้างฟอร์มยักษ์เลย"

891
00:47:50,744 --> 00:47:52,954
‎ขอดูบัตรเชิญด้วยครับ

892
00:47:53,038 --> 00:47:55,457
‎ได้เลย นี่บัตรเชิญผม

893
00:47:59,794 --> 00:48:02,088
‎โทรศัพท์ในห้องนอนฉันดังขึ้น

894
00:48:02,756 --> 00:48:04,341
‎แล้วฉันก็ได้ยินเสียงนี้…

895
00:48:04,841 --> 00:48:06,968
‎"ไง เจมี่ เจมส์ คาเมนรอนพูดนะ

896
00:48:07,052 --> 00:48:10,096
‎ผมเขียนบทหนังให้คุณ
‎กับอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์"

897
00:48:13,725 --> 00:48:17,020
‎ช่างประปาโทรมา เขาบอกว่า
‎ต้องเจาะใต้พื้นหรืออะไรนี่แหละ

898
00:48:17,103 --> 00:48:18,688
‎ต้องจ่ายตั้ง 600 ดอลลาร์แน่ะ

899
00:48:19,189 --> 00:48:20,273
‎ก็จ่ายได้นี่

900
00:48:20,815 --> 00:48:22,442
‎ไม่ได้หรอก ขูดรีดกันชัดๆ

901
00:48:23,151 --> 00:48:24,653
‎แล้วคุณบอกเขาว่าไง

902
00:48:24,736 --> 00:48:27,364
‎ฉันนอนกับเขา เขาเลยบอกว่าจะลดให้ 100

903
00:48:28,114 --> 00:48:29,991
‎ความคิดดี ไปก่อนนะ ที่รัก

904
00:48:32,827 --> 00:48:37,832
‎อาร์โนลด์ใจดีมากๆ กับทีมงานและเพื่อนนักแสดง

905
00:48:38,458 --> 00:48:40,669
‎เขาเปิดประตูรับทั้งวัน

906
00:48:41,544 --> 00:48:43,964
‎มาเรียก็อยู่ ลูกเขาก็อยู่

907
00:48:44,047 --> 00:48:45,256
‎มันน่ารักมาก

908
00:48:45,882 --> 00:48:48,426
‎ฉันมีอิสระในการแสดงครั้งนั้น

909
00:48:48,510 --> 00:48:50,345
‎มากที่สุดในชีวิตฉันเลย

910
00:48:52,639 --> 00:48:53,515
‎มาเร็ว ที่รัก

911
00:49:00,438 --> 00:49:03,233
‎แล้วพอหนังถ่ายทำเสร็จ

912
00:49:05,068 --> 00:49:06,277
‎โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

913
00:49:07,445 --> 00:49:08,613
‎จิม คาเมรอนโทรมา

914
00:49:09,322 --> 00:49:11,324
‎เขาบอกว่า "ผมคุยกับอาร์โนลด์มา

915
00:49:11,408 --> 00:49:13,034
‎แล้วก็ถามเขา

916
00:49:13,118 --> 00:49:17,288
‎ว่าผมขอใส่ชื่อคุณก่อนชื่อหนังได้ไหม"

917
00:49:18,581 --> 00:49:23,128
‎เราจ่ายเงินให้ทนายกับตัวแทนก้อนโต

918
00:49:23,211 --> 00:49:24,838
‎เป็นค่าเครดิต

919
00:49:24,921 --> 00:49:26,589
‎นี่เป็นธุรกิจใหญ่

920
00:49:27,173 --> 00:49:30,218
‎อาร์โนลด์ ที่มีทั้งความมั่น ทั้งอีโก้

921
00:49:30,301 --> 00:49:32,637
‎ทั้งทุกอย่างที่ทำให้เขาดังขึ้นมา

922
00:49:32,721 --> 00:49:34,848
‎เขาก็ยังมีน้ำใจ

923
00:49:35,390 --> 00:49:37,183
‎ที่จะแบ่งพื้นที่ให้ฉัน

924
00:49:38,560 --> 00:49:40,478
‎นี่เป็นช่วงเวลาที่ฉันประทับใจ

925
00:49:40,562 --> 00:49:43,440
‎และแน่นอน หนังเรื่องนั้นก็เปลี่ยนชีวิตฉันไป

926
00:49:45,358 --> 00:49:48,653
‎เหมือนฟีนิกซ์ฟื้นขึ้นมา
‎จากเถ้าถ่านของ "คนเหล็กทะลุมิติ"

927
00:49:48,737 --> 00:49:51,322
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎กลับมาแข็งแกร่งกว่าที่เคย

928
00:49:51,406 --> 00:49:54,617
‎"คนเหล็กผ่านิวเคลียร์" คือขุมทอง
‎คว้าอันดับหนึ่งไปครอง

929
00:49:55,618 --> 00:49:57,120
‎ผมกลับมาได้อีกครั้ง

930
00:49:57,203 --> 00:50:00,248
‎"อาร์โนลด์กลับมาแล้ว เขากล่าวว่า
‎'แล้วผมจะกลับมา' แล้วเขาก็มา"

931
00:50:00,832 --> 00:50:02,125
‎("แล้วผมจะกลับมา")

932
00:50:02,917 --> 00:50:05,045
‎แล้วเราก็สร้าง "ผู้ชายทำไมท้อง"

933
00:50:05,128 --> 00:50:06,755
‎ที่ไอวาน ไรต์แมนกำกับ

934
00:50:06,838 --> 00:50:07,922
‎นี่ก็เป็นหนังที่ประสบความสำเร็จ

935
00:50:08,506 --> 00:50:09,758
‎ผมก็เป็นแม่ได้เหมือนกัน

936
00:50:15,513 --> 00:50:17,223
‎แล้วก็หนังเรื่องถัดไป "อีเรเซอร์"

937
00:50:17,307 --> 00:50:19,059
‎ก็ทำรายได้เกิน 100 ล้าน

938
00:50:19,142 --> 00:50:21,478
‎ไดโนเสาร์สูญพันธุ์เพราะอะไร

939
00:50:21,561 --> 00:50:22,937
‎ยุคน้ำแข็งไงล่ะ

940
00:50:24,189 --> 00:50:26,191
‎แล้วก็มี "แบทแมนแอนด์โรบิน"

941
00:50:26,274 --> 00:50:28,359
‎ทุกอย่างราบรื่น ไปได้สวย

942
00:50:28,443 --> 00:50:29,819
‎นี่คือการวางแผนกีฬา

943
00:50:29,903 --> 00:50:31,196
‎ชีวิตคือการวางแผนแบบกีฬา

944
00:50:31,279 --> 00:50:34,699
‎เราต้องยอมรับความล้มเหลว
‎ที่มากับความสำเร็จได้ด้วย

945
00:50:34,783 --> 00:50:36,409
‎มันเป็นแบบนั้นจริงๆ

946
00:50:39,621 --> 00:50:42,415
‎ไง ฟังนะ บ่ายนี้คุณว่างไหม

947
00:50:42,499 --> 00:50:45,794
‎มาบ้านผมสิ แม่ผมทำ
‎"แอปเฟิลสตรูเดล" อร่อยมาก

948
00:50:47,545 --> 00:50:49,672
‎โอเค ไม่ๆ แอปเปิลสตรูเดล

949
00:50:49,756 --> 00:50:53,551
‎ตอนที่พี่ชายผมเสีย แล้วพ่อก็เสียตามไป

950
00:50:53,635 --> 00:50:56,137
‎ครอบครัวก็เหลือผมคนเดียว

951
00:50:56,221 --> 00:50:59,849
‎ผมต้องปรับการใช้ชีวิต แล้วคิดถึงแม่ให้มากขึ้น

952
00:51:02,060 --> 00:51:06,147
‎เมื่อปี 1974 แม่มาอยู่กับผม
‎แค่ไม่กี่อาทิตย์ แล้วแม่ก็ชอบที่นี่

953
00:51:07,941 --> 00:51:11,194
‎แล้วผมก็เริ่มเห็นคุณค่าของแม่มากขึ้นจริงๆ

954
00:51:11,277 --> 00:51:13,404
‎ได้อยู่กับแม่ ได้มีช่วงเวลาดีๆ

955
00:51:14,155 --> 00:51:15,949
‎แม่ไปทุกกองถ่าย

956
00:51:18,409 --> 00:51:19,953
‎แม่ถ่ายรูปที่กอง

957
00:51:20,036 --> 00:51:22,997
‎แม่ทำอัลบั้มรูป เอากลับไปออสเตรีย

958
00:51:23,081 --> 00:51:25,333
‎แล้วก็เอาไปอวดเพื่อนๆ

959
00:51:25,416 --> 00:51:27,001
‎แม่ภูมิใจในตัวผมมาก

960
00:51:28,378 --> 00:51:31,714
‎ในออสเตรีย มีสองอย่างที่เราไม่พูดถึงเด็ดขาด

961
00:51:32,215 --> 00:51:33,758
‎นั่นคือการเงิน

962
00:51:33,842 --> 00:51:34,843
‎ไม่ว่ากับใคร

963
00:51:35,885 --> 00:51:38,221
‎อีกเรื่องคือปัญหาสุขภาพ

964
00:51:41,766 --> 00:51:43,643
‎เมื่อปี 1997

965
00:51:44,686 --> 00:51:48,022
‎หลังจากผมถ่ายทำ "แบทแมนแอนด์โรบิน" จบ

966
00:51:48,815 --> 00:51:51,442
‎แม่ก็มาอยู่กับเราด้วย

967
00:51:52,193 --> 00:51:53,403
‎แม่ตื่นมาตอนเช้า

968
00:51:53,486 --> 00:51:55,822
‎แล้วมาเรียก็บอกแม่ว่า
‎"อาร์โนลด์เข้าโรงพยาบาล

969
00:51:55,905 --> 00:51:57,365
‎เขาไปผ่าตัดหัวใจ"

970
00:51:58,116 --> 00:52:00,034
‎แม่ผมก็บอกว่า "อะไรนะ"

971
00:52:07,375 --> 00:52:09,335
‎หลังจากที่ผมฟื้นจากการผ่าตัด

972
00:52:09,419 --> 00:52:12,714
‎หมอก็นั่งที่เตียง จับมือผม

973
00:52:13,506 --> 00:52:15,300
‎เขาบอกว่า "อาร์โนลด์ หมอขอโทษจริงๆ

974
00:52:16,551 --> 00:52:17,677
‎มันไม่ได้ผล

975
00:52:18,511 --> 00:52:22,182
‎ลิ้นหัวใจคุณแตก แล้วเลือดก็เริ่มคั่ง

976
00:52:22,265 --> 00:52:23,391
‎อยู่ในปอด

977
00:52:24,100 --> 00:52:26,186
‎เราต้องผ่าตัดอีกรอบทันที"

978
00:52:28,897 --> 00:52:31,858
‎ทีมแพทย์เริ่มเตรียมผมเข้าผ่าตัดรอบสอง

979
00:52:33,359 --> 00:52:34,444
‎ผมก็คิดในใจ

980
00:52:35,153 --> 00:52:36,613
‎"เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

981
00:52:36,696 --> 00:52:38,615
‎ผมยังไม่ได้รมยาสลบเลย

982
00:52:38,698 --> 00:52:40,617
‎แล้วหมอก็ยืนถือมีดอยู่ตรงนั้นแล้ว"

983
00:52:41,534 --> 00:52:43,161
‎หมอบอกผมว่า

984
00:52:43,244 --> 00:52:46,956
‎"เราอยากรอให้ถึงวินาทีสุดท้ายก่อน
‎เราไม่อยากเสียคุณไป"

985
00:52:49,500 --> 00:52:51,961
‎ผมก็คิดในใจ "อะไรเนี่ย"

986
00:52:52,962 --> 00:52:56,716
‎แล้วผมก็โดนรมยาสลบ แล้วก็หลับไป

987
00:52:58,593 --> 00:53:00,470
‎ผลการผ่าตัดคาดเดาไม่ได้

988
00:53:01,721 --> 00:53:04,474
‎สิบหกชั่วโมงต่อมา ผมก็ฟื้น

989
00:53:04,557 --> 00:53:06,142
‎การผ่าตัดสำเร็จด้วยดี

990
00:53:08,770 --> 00:53:10,521
‎แม่ผมมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล

991
00:53:10,605 --> 00:53:12,982
‎แล้วก็บ่นผมยกใหญ่ที่ไม่บอกแม่

992
00:53:13,066 --> 00:53:15,568
‎"แกทำแบบนี้ได้ยังไง นี่แม่แกนะ

993
00:53:15,652 --> 00:53:17,862
‎แกต้องบอกแม่ได้ทุกอย่างสิ"

994
00:53:17,946 --> 00:53:19,405
‎มันหนักเกินไปสำหรับแม่

995
00:53:27,163 --> 00:53:28,581
‎หนึ่งปีต่อมา

996
00:53:28,665 --> 00:53:29,916
‎ผมได้รับโทรศัพท์

997
00:53:30,500 --> 00:53:33,294
‎บอกว่าแม่ไปเยี่ยมพ่อ

998
00:53:33,378 --> 00:53:34,504
‎ที่สุสาน

999
00:53:35,004 --> 00:53:37,173
‎แล้วแม่ก็เสียไปที่หลุมศพเลย

1000
00:53:39,217 --> 00:53:40,218
‎ครับ ก็…

1001
00:53:42,679 --> 00:53:44,472
‎แม่ผมเสียไป

1002
00:53:44,555 --> 00:53:46,766
‎ด้วยปัญหาลิ้นหัวใจแบบเดียวกับผม

1003
00:53:48,142 --> 00:53:50,478
‎แม่ไม่ยอมผ่าตัด

1004
00:53:51,312 --> 00:53:53,731
‎แม่บอกเสมอว่า "ถ้าพระเจ้าจะมารับแม่ไป

1005
00:53:54,649 --> 00:53:55,650
‎ก็ให้ท่านมารับไป"

1006
00:53:57,819 --> 00:54:01,072
‎ผมรู้สึกขึ้นมาทันทีว่า "แล้วยังไงต่อ"

1007
00:54:02,573 --> 00:54:05,910
‎มันอยู่ลึกในใจผมมากจนผมไม่เคยคิด

1008
00:54:05,994 --> 00:54:09,914
‎ว่าผมอาจจะพยายามทำให้แม่ยอมรับอยู่ก็ได้

1009
00:54:11,833 --> 00:54:13,584
‎ผมจะทำทุกอย่างไปเพื่อใครอีก

1010
00:54:23,386 --> 00:54:27,849
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

1011
00:54:31,769 --> 00:54:35,356
‎ฉันอยากขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานในคืนนี้

1012
00:54:35,440 --> 00:54:36,899
‎เป็นปีที่หนักมากสำหรับเรา

1013
00:54:36,983 --> 00:54:38,359
‎ฉันคงไม่ต้องเล่า

1014
00:54:38,443 --> 00:54:42,780
‎แต่นั่นแหละ ฉันได้เจออาร์โนลด์
‎สองสัปดาห์หลังวันเกิดอายุ 30 ของเขา

1015
00:54:42,864 --> 00:54:45,950
‎ในสองสัปดาห์นั้น
‎เหมือนเราคบกันมา 20 ปี และ…

1016
00:54:47,076 --> 00:54:49,912
‎ถือเป็นความสำเร็จเลยนะ

1017
00:54:50,538 --> 00:54:51,706
‎ฉันขอบอกเลย

1018
00:54:51,789 --> 00:54:55,376
‎หลังจากผ่าตัด ผมก็พักงานไปหนึ่งปี

1019
00:54:56,544 --> 00:54:58,713
‎ค่ายหนังก็โทรหาผู้จัดการผม แล้วบอกว่า

1020
00:54:58,796 --> 00:55:01,007
‎"ผมว่าเราต้องเลื่อนหนังเรื่องนี้ไปก่อน"

1021
00:55:01,090 --> 00:55:04,052
‎หรือ "ผมว่าเราต้องคิดใหม่ เรื่องนี้เรื่องนั้น"

1022
00:55:04,135 --> 00:55:05,470
‎แล้วมันก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

1023
00:55:06,179 --> 00:55:08,890
‎ที่อยู่ๆ งานหนังเริ่มหลุดมือผมไป

1024
00:55:09,807 --> 00:55:11,434
‎นี่คือดาราหนังแอ็กชัน

1025
00:55:11,934 --> 00:55:15,313
‎คนที่ฆ่าไม่ตายในจอ

1026
00:55:15,396 --> 00:55:16,689
‎เกือบตายจริง

1027
00:55:18,274 --> 00:55:19,817
‎ผมกังวล

1028
00:55:19,901 --> 00:55:22,612
‎ว่าอาชีพของผมจะสิ้นสุดลง

1029
00:55:26,324 --> 00:55:29,452
‎ผมรู้ว่าหนังเรื่องแรกที่ผมกลับมาเล่น

1030
00:55:29,535 --> 00:55:33,956
‎บริษัทประกันจะมาเฝ้ากองถ่าย
‎คอยจับตามองทุกเทก

1031
00:55:34,040 --> 00:55:35,917
‎เพื่อมาดูว่ามีอะไรเปลี่ยนไปไหม

1032
00:55:36,000 --> 00:55:38,961
‎ในการแสดงของผม ระหว่างหลังผ่าตัดหัวใจ

1033
00:55:39,045 --> 00:55:40,588
‎เทียบกับก่อนหน้านี้

1034
00:55:45,051 --> 00:55:46,594
‎ได้โปรด พระเจ้า

1035
00:55:47,428 --> 00:55:48,304
‎ช่วยลูกด้วย

1036
00:55:49,597 --> 00:55:51,015
‎ขอทรงมอบพัลง

1037
00:55:59,273 --> 00:56:01,484
‎ตอนนั้นผมบอกตัวเองว่า "โอเค

1038
00:56:02,860 --> 00:56:03,903
‎นี่มันวันใหม่แล้ว

1039
00:56:05,321 --> 00:56:06,906
‎เดินหน้ากันต่อไปเถอะ"

1040
00:56:07,615 --> 00:56:08,741
‎แอ็กชัน

1041
00:56:12,078 --> 00:56:12,912
‎(คนเหล็กทวงแค้น)

1042
00:56:12,995 --> 00:56:15,039
‎อยากเห็นลูกหลงใช่ไหม นี่ไง

1043
00:56:16,958 --> 00:56:21,170
‎มียุคหนึ่งที่ผมเคยเป็นดาราหนังอันดับหนึ่งของโลก

1044
00:56:22,505 --> 00:56:24,424
‎ผมสามารถเดินไปที่โซนี่

1045
00:56:24,507 --> 00:56:27,718
‎วอร์เนอร์บราเธอร์ส
‎ยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ ดิสนีย์ หรือค่ายไหนก็ตาม

1046
00:56:27,802 --> 00:56:29,262
‎แล้วพวกเขาจะเสนอหนังให้ผม

1047
00:56:30,096 --> 00:56:34,225
‎แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ
‎ผมกำลังมองหาความท้าทายครั้งใหม่

1048
00:56:35,476 --> 00:56:38,396
‎มันก็เหมือนตอนเพาะกาย
‎ผมได้ทำทุกอย่างที่ผมทำได้แล้ว

1049
00:56:38,479 --> 00:56:42,483
‎ไม่มีอะไรให้พิชิตอีกแล้ว
‎มันมีแต่เรื่องเดิมซ้ำๆ ซากๆ

1050
00:56:43,401 --> 00:56:45,820
‎ลองทำอะไรที่แตกต่างดีกว่า
‎ทำอะไรที่ตื่นเต้นกว่า

1051
00:56:49,157 --> 00:56:50,908
‎ตอนผมได้เจอมาเรีย

1052
00:56:50,992 --> 00:56:55,121
‎แล้วได้ฟังบทสนทนาในไฮแอนนิสพอร์ต

1053
00:56:55,204 --> 00:56:58,916
‎ที่คุยกันแต่เรื่องการเมือง
‎กับประเด็นต่างๆ หลายๆ อย่าง

1054
00:56:59,000 --> 00:57:00,376
‎ผมรู้สึกว่ามันน่าสนใจ

1055
00:57:01,294 --> 00:57:03,713
‎กับแนวคิดของการรับใช้ประชาชนด้วย

1056
00:57:04,839 --> 00:57:08,593
‎ยูนิซ แม่ของมาเรีย
‎แนะนำให้ผมรู้จักสเปเชียลโอลิมปิก

1057
00:57:08,676 --> 00:57:10,261
‎แล้วผมก็หลงรักมัน

1058
00:57:11,095 --> 00:57:13,389
‎แล้วประธานาธิบดีบุชก็แต่งตั้งผม

1059
00:57:13,473 --> 00:57:17,143
‎เป็นประธานสภาฟิตเนสและการกีฬา

1060
00:57:19,729 --> 00:57:22,231
‎ผมได้รู้ว่ามันสนุกแค่ไหน

1061
00:57:22,315 --> 00:57:24,150
‎นั่นแหละ ใช่

1062
00:57:24,233 --> 00:57:26,444
‎ผมมีความสุขกว่าอยู่ในกองถ่ายหนัง

1063
00:57:27,278 --> 00:57:31,199
‎เงินทั้งหมดที่ผมหามาได้ก็เพราะอเมริกา

1064
00:57:31,282 --> 00:57:34,785
‎ทำไมผมถึงจะไม่หยุด แล้วตอบแทนสังคมบ้างล่ะ

1065
00:57:35,620 --> 00:57:37,747
‎ในช่วงเวลาหลายปี

1066
00:57:37,830 --> 00:57:40,124
‎วิสัยทัศน์ใหม่เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง

1067
00:57:40,708 --> 00:57:44,045
‎ผมสนใจการเมืองมากๆ

1068
00:57:44,545 --> 00:57:47,006
‎หลายคนก็บอกว่าไม่ช้าก็เร็ว

1069
00:57:47,089 --> 00:57:49,759
‎หลังจบอาชีพนักแสดง
‎ผมอาจจะหันไปเล่นการเมือง

1070
00:57:49,842 --> 00:57:52,553
‎- ชวาร์เซเน็กเกอร์เป็นนักการเมือง
‎- ครับ ใช่เลย

1071
00:57:52,637 --> 00:57:55,598
‎ส่วนเรื่องของอนาคต
‎ทำไมผมถึงได้ยินกระแสข่าว

1072
00:57:55,681 --> 00:57:57,475
‎ว่าคุณจะหันไปเล่นการเมือง

1073
00:57:58,226 --> 00:58:01,312
‎ท่านสุภาพบุรุษและสตรี
‎พบกับ อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

1074
00:58:01,395 --> 00:58:03,814
‎ผมหมดข้อสงสัย

1075
00:58:03,898 --> 00:58:05,775
‎กับการที่จะไปตั้งขีดจำกัดกับเขา

1076
00:58:07,026 --> 00:58:10,947
‎ประวัติศาสตร์หลายๆ ข้อสมเหตุสมผลสำหรับผม
‎จากที่ได้มองผ่านการเป็นเพื่อนกับอาร์โนลด์

1077
00:58:11,030 --> 00:58:12,573
‎มาตลอด 40 ปี

1078
00:58:14,158 --> 00:58:17,411
‎ตลอดชีวิตเขา เราจะเห็นได้ว่า
‎เขามุ่งหน้าไปหาบางอย่างเสมอ

1079
00:58:17,495 --> 00:58:19,288
‎สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิมมากๆ

1080
00:58:20,748 --> 00:58:23,584
‎ผมเชื่อว่าการเมืองคือชะตาลิขิตของเขา

1081
00:58:23,668 --> 00:58:26,128
‎ทุกอย่างที่ผ่านมาเป็นการวอร์มอัป

1082
00:58:26,796 --> 00:58:30,091
‎เขาเข้าใจว่าระบบการเมืองคือกรอบจำกัด

1083
00:58:30,174 --> 00:58:31,926
‎แล้วเขาก็ทลายกรอบนั้น

1084
00:58:32,009 --> 00:58:35,721
‎ทุกท่านครับ เรามาที่นี่เพื่อเก็บกวาด

1085
00:58:39,016 --> 00:58:40,268
‎เห็นยอดเขานี้ไหม

1086
00:58:40,977 --> 00:58:42,186
‎ผมต้องปีนขึ้นไป

1087
00:58:42,937 --> 00:58:44,564
‎ไม่ว่าจะต้องทำยังไงก็ตาม

1088
00:58:45,314 --> 00:58:46,649
‎ผมจะไล่ตามมันไป

1089
01:00:21,702 --> 01:00:26,707
‎คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา