1
00:00:26,694 --> 00:00:27,695
‎ตลอดชีวิตผม

2
00:00:28,696 --> 00:00:29,655
‎ผมมี…

3
00:00:30,740 --> 00:00:32,742
‎พรสวรรค์แปลกๆ

4
00:00:34,285 --> 00:00:37,163
‎ผมมองเห็นสิ่งต่างๆ ที่อยู่ข้างหน้า

5
00:00:37,246 --> 00:00:38,164
‎ได้อย่างชัดเจน

6
00:00:41,709 --> 00:00:42,877
‎ถ้าผมมองเห็น

7
00:00:43,377 --> 00:00:45,004
‎มันก็ต้องทำได้สำเร็จ

8
00:00:51,219 --> 00:00:52,845
‎ความคิดตอนนั้นคือ

9
00:00:52,929 --> 00:00:55,139
‎ปั้นแต่งร่างกาย

10
00:00:55,223 --> 00:00:56,224
‎ให้ได้ดั่งใจสั่ง

11
00:01:06,192 --> 00:01:08,736
‎แต่มันก็ใช้หล่อหลอมจิตใจ

12
00:01:11,239 --> 00:01:14,492
‎ให้ทำได้ในสิ่งที่ทุกคนบอกว่าเป็นไปไม่ได้อีกด้วย

13
00:01:16,494 --> 00:01:19,956
‎มันทำให้เรามีพลังใจ

14
00:01:20,623 --> 00:01:21,457
‎ผมจะกลับมา

15
00:01:22,041 --> 00:01:23,793
‎และไร้ความเคลือบแคลง

16
00:01:25,086 --> 00:01:27,380
‎ว่าคุณทำให้วิสัยทัศน์ของคุณ

17
00:01:27,463 --> 00:01:29,215
‎ไม่ใช่แค่กลายเป็นจริง

18
00:01:31,759 --> 00:01:33,427
‎แต่ไปไกลเกินยิ่งกว่าฝันได้

19
00:01:36,139 --> 00:01:38,015
‎ผมมีไฟในตัว

20
00:01:38,099 --> 00:01:39,392
‎ให้ทำยิ่งกว่านี้

21
00:01:40,226 --> 00:01:42,979
‎ยิ่งกว่านี้อีกมากนัก

22
00:01:49,610 --> 00:01:52,363
‎ถ้าผมต้องบรรยายอาร์โนลด์ด้วยคำเดียว

23
00:01:52,446 --> 00:01:54,991
‎ผมคงบอกว่าเขาเป็นคนที่วางแผนรอบคอบที่สุด

24
00:01:55,074 --> 00:01:56,159
‎ที่ผมเคยเจอมา

25
00:01:57,869 --> 00:02:01,080
‎เขาเป็นคนบ้าที่ชอบเอาชนะที่สุดที่ผมเคยเจอ

26
00:02:01,789 --> 00:02:03,291
‎เขามหัศจรรย์จริงๆ

27
00:02:03,791 --> 00:02:06,335
‎ถ้าอาร์โนลด์มาที่กองถ่าย

28
00:02:06,419 --> 00:02:08,087
‎คุณต้องยกระดับตัวเอง

29
00:02:09,297 --> 00:02:11,507
‎เรายืนเทียบเคียงกันไม่ได้เลยสักนิด

30
00:02:12,133 --> 00:02:14,468
‎เขาแหกกฎทุกอย่างที่เคยมี

31
00:02:16,429 --> 00:02:20,183
‎อาร์โนลด์เชื่อว่า
‎วิกฤตคือสิ่งที่ไม่ควรทิ้งให้เสียเปล่า

32
00:02:20,725 --> 00:02:23,144
‎อาร์โนลด์ขายตัวเองได้

33
00:02:23,769 --> 00:02:26,022
‎เขาเข้าใจความตลกของจักรวาล

34
00:02:28,774 --> 00:02:29,692
‎มันเหลวไหล

35
00:02:30,526 --> 00:02:33,988
‎(อาร์โนลด์)

36
00:02:34,572 --> 00:02:40,912
‎(ตอนที่ 1: นักกีฬา)

37
00:02:41,954 --> 00:02:44,457
‎ท่านสุภาพบุรุษและสตรีครับ จากออสเตรีย

38
00:02:44,540 --> 00:02:48,044
‎ขอเสียงต้อนรับสู่เวที
‎คุณอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

39
00:02:49,170 --> 00:02:51,714
‎ดูครับ อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ อายุ 22 ปี

40
00:02:51,797 --> 00:02:53,341
‎ปัจจุบันอยู่ที่ลอสแอนเจลิส

41
00:02:54,967 --> 00:02:57,053
‎น้ำหนักเกือบ 104 กิโลกรัม

42
00:02:57,136 --> 00:02:59,388
‎เขาออกกำลังกายวันละหลายชั่วโมง

43
00:02:59,472 --> 00:03:01,182
‎นี่คือชีวิตของเขา เขาคือระดับอาชีพ

44
00:03:01,766 --> 00:03:03,976
‎ตอนที่เขาไม่ได้มาประกวด เขาก็ไปทัวร์รอบโลก

45
00:03:04,060 --> 00:03:05,311
‎เพื่อไปจัดโชว์

46
00:03:06,771 --> 00:03:08,481
‎ฟังเสียงผู้ชมเชียร์เขาสิครับ

47
00:03:18,115 --> 00:03:19,283
‎นั่นแหละครับ

48
00:03:20,117 --> 00:03:22,411
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์จากออสเตรีย

49
00:03:23,079 --> 00:03:26,958
‎กรรมการเจ็ดท่านสังเกตจุดเฉพาะ
‎ของการพัฒนากล้ามเนื้อและการนำเสนอ

50
00:03:27,541 --> 00:03:30,294
‎อันดับที่หนึ่ง

51
00:03:30,795 --> 00:03:32,755
‎คุณอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

52
00:03:32,838 --> 00:03:34,090
‎และผู้ชนะ

53
00:03:34,173 --> 00:03:35,883
‎เป็นวันที่ยิ่งใหญ่สำหรับชายหนุ่มคนนี้จากออสเตรีย

54
00:03:35,967 --> 00:03:39,095
‎สมัยเรียน ผมรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ผิดที่

55
00:03:39,178 --> 00:03:40,721
‎ผมควรไปอยู่ที่อื่น

56
00:03:41,389 --> 00:03:45,017
‎นั่นไม่ใช่ชีวิตที่ผมอยากใช้
‎ชีวิตแบบที่คนออสเตรียใช้กัน

57
00:03:45,101 --> 00:03:46,686
‎ซึ่งก็คือ

58
00:03:46,769 --> 00:03:50,106
‎เข้าโรงเรียนจนถึงอายุ 18 แล้วก็แต่งงาน มีลูก

59
00:03:50,189 --> 00:03:52,191
‎แล้วก็ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว

60
00:03:52,692 --> 00:03:56,904
‎ผมรู้สึกว่าเป้าหมายในชีวิตผม
‎มันไกลกว่านั้นอีกมาก

61
00:03:59,407 --> 00:04:06,414
‎(ทาล ออสเตรีย)

62
00:04:12,753 --> 00:04:14,755
‎ผมชอบกลับมาที่นี่เสมอ

63
00:04:15,589 --> 00:04:18,884
‎ทุกครั้งที่มา
‎เราจะมองที่นี่ด้วยมุมมองที่ต่างออกไป

64
00:04:18,968 --> 00:04:20,511
‎ผ่านเลนส์ที่ต่างออกไป

65
00:04:22,972 --> 00:04:25,975
‎มันสำคัญมากๆ ทุกครั้งที่ผมมาออสเตรีย

66
00:04:26,058 --> 00:04:28,602
‎ไม่ว่าจะมาโปรโมตหนังหรือเพาะกาย

67
00:04:28,686 --> 00:04:29,687
‎หรืออะไรก็ตามแต่

68
00:04:29,770 --> 00:04:31,939
‎ผมจะกลับมาที่ทาลเสมอ

69
00:04:32,898 --> 00:04:36,444
‎ผมคิดว่ามันดีเสมอ
‎ที่ได้กลับมาหารากเหง้า ที่ที่เราจากมา

70
00:04:38,696 --> 00:04:41,365
‎ทาลเป็นสถานที่ที่สวยงาม

71
00:04:43,242 --> 00:04:44,744
‎บ้านที่ผมโตขึ้นมา

72
00:04:45,619 --> 00:04:47,204
‎ล้อมรอบด้วยฟาร์ม

73
00:04:49,290 --> 00:04:51,876
‎เรามีปราสาทอยู่ตรงข้ามบ้าน

74
00:04:51,959 --> 00:04:53,294
‎ที่สร้างตั้งแต่ยุค 1100

75
00:04:53,919 --> 00:04:57,006
‎ที่นี่คือสนามเด็กเล่นของเรา มันสวยงามที่สุด

76
00:05:00,134 --> 00:05:02,011
‎บ้านของเราเป็นบ้านเก่า

77
00:05:03,095 --> 00:05:06,223
‎สร้างตั้งแต่ต้นยุค 1800

78
00:05:07,516 --> 00:05:09,727
‎ชั้นล่างเป็นที่พักเจ้าหน้าที่พิทักษ์อุทยาน

79
00:05:10,603 --> 00:05:13,272
‎ส่วนเราอาศัยอยู่ชั้นบนของบ้านหลังเก่า

80
00:05:28,746 --> 00:05:30,998
‎แม่ผมเป็นคนขยันมากๆ

81
00:05:32,249 --> 00:05:33,417
‎ออเรเลีย

82
00:05:35,002 --> 00:05:37,546
‎แม่ไม่เคยอู้เลยสักครั้ง

83
00:05:38,964 --> 00:05:41,842
‎แม่เป็นคนคลั่งความสะอาด

84
00:05:42,510 --> 00:05:45,262
‎ผมบอกเลย แม่คุกเข่าลงไป

85
00:05:45,346 --> 00:05:46,263
‎อาทิตย์ละสองครั้ง

86
00:05:46,347 --> 00:05:48,474
‎เพื่อขัดพื้น

87
00:05:49,517 --> 00:05:52,395
‎แล้วเวลาเราเปิดตู้

88
00:05:52,478 --> 00:05:53,521
‎ที่มีผ้าเก็บไว้

89
00:05:53,604 --> 00:05:55,689
‎ผ้าจะถูกวางไว้ตรงเป๊ะ

90
00:05:56,982 --> 00:05:58,025
‎ชั้นวางจะมีขอบ

91
00:05:58,609 --> 00:06:00,069
‎ปังๆ

92
00:06:03,614 --> 00:06:06,158
‎ถ้าพ่อผมไปโดนเข้า

93
00:06:06,242 --> 00:06:07,535
‎แม่จะอาละวาดเลย

94
00:06:08,744 --> 00:06:10,454
‎แม่บ้าคลั่งขนาดนั้นเลย

95
00:06:12,123 --> 00:06:15,793
‎ผมจะเล่าสิ่งที่เรียนรู้มาตอนเด็กๆ ให้ฟัง

96
00:06:15,876 --> 00:06:17,294
‎"ขยันให้ตายไปเลย"

97
00:06:18,379 --> 00:06:21,590
‎พ่อผมเป็นสารวัตรตำรวจภูธร

98
00:06:22,508 --> 00:06:25,386
‎เขาเป็นเผด็จการ
‎แล้วก็เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่โหดมากๆ

99
00:06:25,469 --> 00:06:27,054
‎ทำเป็นเล่นไม่ได้เลย

100
00:06:28,013 --> 00:06:31,267
‎พ่อผมคิดว่าที่บ้านควรมีระเบียบวินัย

101
00:06:31,350 --> 00:06:33,436
‎พ่อบอกว่าเราต้องขยันให้คู่ควรกับมื้อเช้า

102
00:06:38,607 --> 00:06:41,110
‎ผมมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่ชาย

103
00:06:41,193 --> 00:06:43,112
‎แต่ก็เป็นความสัมพันธ์แบบแข่งขันกัน

104
00:06:43,988 --> 00:06:46,157
‎พี่ชายโตกว่าผมหนึ่งปี

105
00:06:46,240 --> 00:06:48,659
‎กล้ามใหญ่กว่า ฉลาดกว่า

106
00:06:48,742 --> 00:06:50,244
‎เขาเรียนเก่งมาก

107
00:06:50,744 --> 00:06:53,831
‎พ่อผมให้เราแข่งกันเองด้วย

108
00:06:54,540 --> 00:06:56,000
‎ใครวิ่งเร็วกว่า

109
00:06:56,083 --> 00:07:00,087
‎ใครเก็บดอกไม้วันแม่ได้สวยกว่า

110
00:07:01,213 --> 00:07:03,674
‎พ่อผมบอกว่า "พ่อจะให้เวลาพวกแกหนึ่งชั่วโมง"

111
00:07:06,093 --> 00:07:08,095
‎พี่ชายผมก็จะเก็บดอกไม้กลับบ้าน

112
00:07:08,179 --> 00:07:11,640
‎พ่อก็จะชม "ไมน์ฮาร์ด เด็กดี เก่งมาก"

113
00:07:11,724 --> 00:07:14,059
‎"อาร์โนลด์ ปีหน้าแกลองใหม่นะ"

114
00:07:14,143 --> 00:07:17,104
‎มันก็เลยแข่งกันตลอด แม้แต่เรื่องงี่เง่าแบบนั้น

115
00:07:20,649 --> 00:07:23,527
‎พ่อทำให้ผมมีแรงขับ ทำให้ผมมีไฟในตัว

116
00:07:23,611 --> 00:07:25,154
‎แล้วก็แถมข้อความให้ด้วย

117
00:07:25,863 --> 00:07:27,364
‎"ไม่ว่าแกจะทำอะไรนะ อาร์โนลด์

118
00:07:28,824 --> 00:07:29,825
‎แกต้องมีประโยชน์"

119
00:07:35,539 --> 00:07:40,044
‎ผมเติบโตมาอย่างยากลำบากมาก
‎ถึงแม้จะอยู่ในชนบทที่สวยงาม

120
00:07:40,127 --> 00:07:42,213
‎แต่การเป็นเด็กในยุคหลังสงคราม

121
00:07:45,799 --> 00:07:47,510
‎ความคิดเราจะเป็นยังไงบ้าง

122
00:07:47,593 --> 00:07:49,220
‎ถ้าเราไปรบในสงครามกลับมา

123
00:07:49,303 --> 00:07:52,556
‎แล้วเป็นโรคเครียดหลังเหตุการณ์รุนแรง

124
00:07:52,640 --> 00:07:53,724
‎เหมือนที่พ่อผมเป็น

125
00:07:54,600 --> 00:07:58,604
‎พ่อถูกฝังทั้งเป็นอยู่ใต้ซากตึกสามวัน

126
00:08:00,314 --> 00:08:02,566
‎ยิ่งไปกว่านั้น ฝ่ายพ่อแพ้สงครามด้วย

127
00:08:03,400 --> 00:08:05,236
‎ทหารกลับบ้านมาอย่างหดหู่มากๆ

128
00:08:06,278 --> 00:08:09,615
‎ออสเตรียเป็นประเทศของคนที่แตกสลาย

129
00:08:13,202 --> 00:08:17,456
‎ผมว่ามีหลายครั้งที่พ่อผมลำบากมากๆ

130
00:08:18,624 --> 00:08:20,084
‎เวลาเราโดนตี

131
00:08:21,085 --> 00:08:23,879
‎หรือพ่อผมใช้เข็มขัดฟาดเรา

132
00:08:23,963 --> 00:08:26,840
‎เด็กข้างบ้านเราก็โดนพ่อเขาตีเหมือนกัน

133
00:08:26,924 --> 00:08:29,176
‎ทุกคนเผชิญเหตุการณ์เดียวกัน

134
00:08:32,137 --> 00:08:33,389
‎พอผมโตขึ้น

135
00:08:33,472 --> 00:08:36,392
‎ยิ่งผมได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับโลกภายนอก

136
00:08:36,475 --> 00:08:39,603
‎นอกประเทศออสเตรีย ผมก็ยิ่งเริ่มรู้สึกว่า

137
00:08:39,687 --> 00:08:42,273
‎"ผมว่าผมโตมาผิดที่แล้วล่ะ

138
00:08:42,356 --> 00:08:43,816
‎บางอย่างมันแปลกๆ ไป"

139
00:08:45,859 --> 00:08:49,071
‎ผมรู้ว่ามันฟังดูบ้า แต่ช่วงหนึ่ง

140
00:08:49,572 --> 00:08:54,159
‎ผมก็คิด "บางทีพ่อผมอาจไม่ใช่พ่อแท้ๆ

141
00:08:55,244 --> 00:08:57,329
‎พ่อผมอาจเป็นทหารอเมริกัน"

142
00:09:04,878 --> 00:09:08,090
‎ผมไปเช็กดูเลยนะ
‎ผมบอกว่า "มันมาจากไหนกัน

143
00:09:08,173 --> 00:09:10,551
‎ไอ้ความรู้สึกที่ว่าจริงๆ แล้ว

144
00:09:12,094 --> 00:09:13,596
‎ผมอาจไม่ควรอยู่ออสเตรีย

145
00:09:13,679 --> 00:09:16,098
‎บางทีผมอาจควรไปอยู่อเมริกา ทำไมกันนะ"

146
00:09:17,057 --> 00:09:20,519
‎นั่นคือความคิดที่ทำให้ผมเชื่อมั่น
‎ว่าสักวันผมจะย้ายไปที่นั่นให้ได้

147
00:09:20,603 --> 00:09:21,812
‎ผมอยู่ผิดที่

148
00:09:23,814 --> 00:09:25,232
‎"ผมต้องไปจากที่นี่"

149
00:09:28,777 --> 00:09:32,615
‎ตอนผมกับพี่ชายเข้าเมืองที่กราซ

150
00:09:35,075 --> 00:09:38,037
‎นั่นคือครั้งแรกที่เราได้สัมผัสเมือง

151
00:09:39,288 --> 00:09:42,499
‎หลังเลิกเรียน เราเดินเล่นในเมืองกันสักพัก

152
00:09:42,583 --> 00:09:44,168
‎แล้วเราก็เห็นโรงหนัง

153
00:09:44,251 --> 00:09:46,337
‎มีโฆษณาอยู่หน้าโรงหนัง

154
00:09:46,420 --> 00:09:48,547
‎เป็นผู้ชายยืนท่านี้

155
00:09:48,631 --> 00:09:51,258
‎ผมตะลึงแบบอยู่ในภวังค์ไปเลย

156
00:09:51,925 --> 00:09:52,801
‎นั่นใครกัน

157
00:09:54,803 --> 00:09:57,348
‎"เฮอร์คิวลิสกับหญิงสาวที่ถูกจับ"

158
00:09:57,431 --> 00:09:58,515
‎ในที่สุดก็มาถึง

159
00:09:58,599 --> 00:10:01,268
‎กับดาราหน้าใหม่ผู้มีพลัง

160
00:10:01,352 --> 00:10:03,729
‎เรจ พาร์ก ในบทเฮอร์คิวลิส

161
00:10:05,064 --> 00:10:06,023
‎พละกำลังเหนือมนุษย์

162
00:10:06,106 --> 00:10:08,400
‎ผมเข้าไปดู แล้วผมก็เห็นหุ่นของเขา

163
00:10:08,484 --> 00:10:13,238
‎ผมทึ่งมากกับหุ่นของเขาจนลืมภาพนั้นไม่ได้

164
00:10:14,156 --> 00:10:16,283
‎ฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนเริ่มสูบฉีด

165
00:10:16,867 --> 00:10:19,453
‎ความสนใจผู้หญิงก็เริ่มบังเกิด

166
00:10:19,536 --> 00:10:21,330
‎ทุกอย่างเริ่มจะเกิดขึ้น

167
00:10:22,206 --> 00:10:25,501
‎แล้วผมก็เดินผ่านร้านแห่งหนึ่ง

168
00:10:26,460 --> 00:10:28,462
‎ที่นั่นมีของอเมริกันขาย

169
00:10:29,296 --> 00:10:32,299
‎ของอย่างหนึ่งในนั้น
‎คือนิตยสารเพาะกายจากอเมริกา

170
00:10:32,383 --> 00:10:34,385
‎ผู้ชายชื่อเรจ พาร์ก

171
00:10:34,468 --> 00:10:35,928
‎ที่ผมได้เห็นในหนังเฮอร์คิวลิส

172
00:10:36,011 --> 00:10:37,471
‎เขาขึ้นปกเล่มนั้น

173
00:10:37,554 --> 00:10:40,474
‎ข้างในมีโปรแกรมการฝึก

174
00:10:40,557 --> 00:10:43,102
‎เขาตื่นตีห้าตอนเช้า ไปออกกำลังกาย

175
00:10:43,185 --> 00:10:45,979
‎แล้วก็ออกกำลังกายรอบสอง
‎แล้วก็ออกกำลังกายรอบสาม

176
00:10:46,063 --> 00:10:47,314
‎ผมต้องทำแบบนั้นบ้าง

177
00:10:48,190 --> 00:10:50,567
‎เล่มนั้นเล่าวิธีที่เขาได้เป็นมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

178
00:10:51,318 --> 00:10:55,489
‎เล่าว่าแมวมองเจอเขาในโรม
‎ทาบทามไปเล่นเฮอร์คิวลิส

179
00:10:56,448 --> 00:10:58,283
‎ผมเลยบอกว่า "พระเจ้าช่วย

180
00:10:58,367 --> 00:10:59,910
‎คนนี้คือไอดอลของผม"

181
00:10:59,993 --> 00:11:03,247
‎เขาเป็นเหมือนต้นแบบของผม

182
00:11:04,289 --> 00:11:05,749
‎ในเรื่องจุดที่อยากไปให้ถึงในชีวิต

183
00:11:14,717 --> 00:11:18,595
‎ผมมีแรงขับในการไปอเมริกาสูงมาก

184
00:11:19,680 --> 00:11:22,182
‎ถ้าคุณพร้อมจะทุ่มเทแรงกายแรงใจ

185
00:11:22,266 --> 00:11:24,893
‎คุณก็ต้องหาคำตอบด้วยว่ามันคืออะไร

186
00:11:24,977 --> 00:11:27,271
‎พรสวรรค์ของคุณอยู่ตรงไหน

187
00:11:27,354 --> 00:11:28,480
‎คุณเก่งเรื่องไหน

188
00:11:29,064 --> 00:11:33,444
‎สำหรับผม เพาะกายเป็นตัวแทนของกีฬาอเมริกัน

189
00:11:33,527 --> 00:11:35,779
‎ผมได้รับเสียงตอบรับในโรงยิมดีมาก

190
00:11:35,863 --> 00:11:39,324
‎นั่นคือเหตุผลที่ผมรู้ว่านี่คือแนวทางที่ผมอยากไป

191
00:11:45,914 --> 00:11:49,418
‎ผมออกกำลังกายในบ้าน

192
00:11:49,960 --> 00:11:51,378
‎ที่นั่นไม่มีเสียง

193
00:11:51,462 --> 00:11:52,463
‎ไม่มีเลย

194
00:11:57,134 --> 00:11:59,845
‎ผมก็จะได้คิด ได้ใช้สมาธิ

195
00:11:59,928 --> 00:12:03,390
‎และได้มองภาพว่าทำยังไง
‎ผมถึงจะได้เป็นแชมป์เพาะกาย

196
00:12:04,641 --> 00:12:06,685
‎ผมจะย้ายไปอเมริกาได้ยังไง

197
00:12:06,769 --> 00:12:08,687
‎ผมจะเข้าวงการหนังได้ยังไง

198
00:12:08,771 --> 00:12:11,023
‎ผมจะหาเงินหลายล้านดอลลาร์ได้ยังไง

199
00:12:15,694 --> 00:12:20,073
‎ทะเลสาบทาเลอร์ซีเป็นสถานที่ที่วิเศษ

200
00:12:20,699 --> 00:12:23,327
‎ผมได้อยู่กับนักมวยปล้ำอาชีพ

201
00:12:23,410 --> 00:12:24,620
‎นักยกน้ำหนัก

202
00:12:24,703 --> 00:12:25,913
‎นักเพาะกาย

203
00:12:25,996 --> 00:12:27,206
‎พวกคนที่มีกล้าม

204
00:12:28,874 --> 00:12:30,459
‎ผมได้เจอมิสเตอร์ออสเตรีย

205
00:12:30,542 --> 00:12:31,585
‎คูร์ต มามูล

206
00:12:31,668 --> 00:12:34,213
‎เดินอยู่กับสาวๆ สวยๆ

207
00:12:34,296 --> 00:12:36,673
‎ขับรถสปอร์ตอัลฟา โรมิโอมาจอด

208
00:12:37,549 --> 00:12:39,218
‎ผมคิดว่ามันน่าประทับใจมากๆ

209
00:12:40,511 --> 00:12:43,013
‎แล้วอยู่ดีๆ ผมก็ได้ไปเข้ากลุ่มนั้น

210
00:12:43,096 --> 00:12:45,891
‎ผมเป็นน้องเล็กที่พวกเขารับเข้ากลุ่ม

211
00:13:02,074 --> 00:13:06,119
‎ผมคิดว่าตั้งแต่ตอนนั้นมา ผมก็เชิดชูมิตรภาพนี้

212
00:13:06,203 --> 00:13:10,249
‎เพราะผมชื่นชมมันมากๆ
‎ผมสร้างกลุ่มแบบนี้ในทุกที่ที่ไป

213
00:13:14,211 --> 00:13:18,340
‎พ่อผมไม่สนับสนุน เพราะมันไม่ใช่แนวทางปกติ

214
00:13:18,423 --> 00:13:21,844
‎แนวทางของคนทั่วไปคือไปเป็นนักฟุตบอล

215
00:13:22,761 --> 00:13:25,806
‎หรือไปเป็นแชมป์สกี

216
00:13:25,889 --> 00:13:27,349
‎"ที่นี่ออสเตรียนะ

217
00:13:27,432 --> 00:13:29,685
‎แกจะยกน้ำหนักไปทำอะไร

218
00:13:29,768 --> 00:13:32,020
‎แถมยังส่องกระจกตอนออกกำลังกายอีก

219
00:13:32,104 --> 00:13:33,605
‎ทำอะไรน่ะ"

220
00:13:38,277 --> 00:13:40,153
‎ซึ่งหมายถึงคล้ายๆ หลงตัวเอง

221
00:13:40,237 --> 00:13:43,782
‎พ่อบอกว่า "ถ้าอยากใช้กล้าม ไปผ่าฟืนโน่น"

222
00:13:48,453 --> 00:13:50,581
‎แล้วแม่ผมก็สติแตก บอกว่า

223
00:13:51,582 --> 00:13:52,958
‎"เพื่อนเขาทุกคนนะ

224
00:13:53,876 --> 00:13:55,627
‎จะมีแบบ…

225
00:13:57,045 --> 00:13:59,840
‎รูปผู้หญิงแปะไว้เหนือเตียง

226
00:14:01,216 --> 00:14:04,344
‎ลูกฉันไม่มีรูปผู้หญิงสักรูป ดูสิ

227
00:14:04,428 --> 00:14:08,223
‎ไม่มีผู้หญิงสักคน มีแต่ผู้ชายแก้ผ้าทาน้ำมัน

228
00:14:08,807 --> 00:14:10,475
‎เราเลี้ยงลูกพลาดตรงไหน"

229
00:14:14,396 --> 00:14:17,107
‎ตอนแรกๆ อาร์โนลด์ไม่ใช่ผู้นำกลุ่ม

230
00:14:17,190 --> 00:14:19,568
‎เขาเข้ามาอยู่กับเรา

231
00:14:19,651 --> 00:14:22,070
‎แต่ภายในปีเดียว

232
00:14:22,154 --> 00:14:25,324
‎ผมว่าเขาทำน้ำหนักได้ 15-20 กิโล

233
00:14:26,700 --> 00:14:29,661
‎เวลาคุณอยู่ในกลุ่มของอาร์โนลด์

234
00:14:29,745 --> 00:14:32,915
‎คุณจะรู้สึกว่าทุกอย่างมันง่ายไปหมด

235
00:14:32,998 --> 00:14:34,541
‎แล้วมันก็ไม่มีปัญหาเลย

236
00:14:35,834 --> 00:14:39,504
‎พ่อผมมักจะตามมาด้วย

237
00:14:39,588 --> 00:14:42,507
‎เขาเล็งเห็นถึงศักยภาพของอาร์โนลด์

238
00:14:46,720 --> 00:14:50,515
‎เฟรดดี้ เกิร์สเทิล คนพ่อ
‎กลายเป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ตัวจริง

239
00:14:52,517 --> 00:14:55,979
‎เขาบอกว่า "ไม่ใช่แค่ต้องมีกล้ามแข็งแรงนะ

240
00:14:56,063 --> 00:14:57,731
‎แต่จิตใจต้องแข็งแกร่งด้วย"

241
00:14:59,358 --> 00:15:03,779
‎ร่างกายเราทำงานเองไม่ได้
‎มันทำงานได้เพราะเราออกคำสั่งกับมัน

242
00:15:04,404 --> 00:15:06,031
‎เขาบอกว่า "จำไว้อย่างหนึ่ง

243
00:15:06,114 --> 00:15:10,285
‎ถ้าบาดเจ็บขึ้นมา เรื่องกีฬาก็จบเลยนะ

244
00:15:11,370 --> 00:15:13,080
‎ต่อให้มีเงินเป็นล้านๆ ดอลลาร์

245
00:15:13,747 --> 00:15:16,166
‎ถ้ามีใครขโมยไป มันก็จบ

246
00:15:16,667 --> 00:15:19,753
‎สิ่งเดียวที่ไม่มีใครขโมยได้คือจิตใจ

247
00:15:19,836 --> 00:15:21,088
‎พลังสมองของนายเอง

248
00:15:22,047 --> 00:15:23,757
‎จิตใจ เจตจำนง

249
00:15:23,840 --> 00:15:26,468
‎สุดท้ายแล้ว มันก็สำคัญกว่าร่างกายมากๆ"

250
00:15:28,845 --> 00:15:32,849
‎เขาเป็นคนที่เหมือนพ่อ
‎ต่างกันคนละขั้วกับพ่อผมเลย

251
00:15:33,558 --> 00:15:35,936
‎เขาไม่เหมือนพ่อผมที่วิจารณ์ทุกอยว่าง

252
00:15:36,019 --> 00:15:39,564
‎ชายคนนั้นเป็นเหมือนพ่อที่รู้จักเข้าใจ

253
00:15:39,648 --> 00:15:43,151
‎ที่เข้าใจเรา
‎และพาเราไปในทางที่ถูกต้องได้อย่างสบายๆ

254
00:15:43,235 --> 00:15:44,444
‎แทนที่จะบังคับเรา

255
00:15:44,528 --> 00:15:47,114
‎ผมได้ยินเสียงเขาพูดอยู่หลังผมเสมอ

256
00:15:47,197 --> 00:15:48,740
‎"จงหิวหาข้อมูล"

257
00:15:52,786 --> 00:15:57,249
‎ผมเข้าชมรมยกน้ำหนักชื่อว่า
‎"แอธเลติกอูนิโอน กราซ"

258
00:15:57,749 --> 00:16:01,503
‎คนที่ทะเลสาบก็ฝึกซ้อมที่นั่นด้วย

259
00:16:01,586 --> 00:16:04,715
‎ในที่สุดผมก็ได้ซ้อมกับพวกพี่ใหญ่

260
00:16:04,798 --> 00:16:07,092
‎นี่คือสถานที่ฝึกของคูร์ต มามูล

261
00:16:08,301 --> 00:16:11,013
‎ชมรมยกน้ำหนักนี้
‎สำหรับผม มันกลายเป็นแหล่งรวมคน

262
00:16:12,097 --> 00:16:14,016
‎ผมเสพติดที่นั่น

263
00:16:14,099 --> 00:16:15,559
‎ผมก็เลยไปทุกวัน

264
00:16:20,731 --> 00:16:24,067
‎ตอนเดินเข้าไปในยิม ที่นั่นมีกำแพง

265
00:16:24,860 --> 00:16:25,861
‎ที่ทำจากไม้

266
00:16:26,486 --> 00:16:28,613
‎แล้วผมก็จะเอาแท่งชอล์ก

267
00:16:29,531 --> 00:16:30,866
‎มาเขียนลงไป

268
00:16:31,783 --> 00:16:32,743
‎ไบเซป

269
00:16:33,493 --> 00:16:34,745
‎ไทรเซป

270
00:16:34,828 --> 00:16:37,414
‎อก หลัง

271
00:16:40,250 --> 00:16:43,170
‎ผมยกท่าไบเซปเคิร์ลหนึ่งเซต

272
00:16:45,005 --> 00:16:47,716
‎แล้วผมก็จะขีดเส้นตรงนั้น

273
00:16:48,550 --> 00:16:52,095
‎แล้วผมก็จะขีดอีกเส้น แล้วก็อีกเส้น

274
00:16:52,804 --> 00:16:54,097
‎แล้วก็ท่าต่อไป

275
00:16:54,181 --> 00:16:56,224
‎ยกท่าฟลายบนเบนช์เพรส

276
00:16:57,225 --> 00:16:59,519
‎ผมจะรู้ได้ว่าผมทำครบ 20 เซตแล้ว

277
00:16:59,603 --> 00:17:01,146
‎สำหรับการออกกำลังกายแต่ละท่า

278
00:17:02,564 --> 00:17:06,359
‎หลังจากฝึกอยู่สามชั่วโมง
‎กระดานก็จะเต็มไปด้วยเซต

279
00:17:06,443 --> 00:17:07,402
‎ที่ผมได้ทำ

280
00:17:08,403 --> 00:17:10,447
‎เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่อยากไป

281
00:17:21,374 --> 00:17:25,087
‎เพาะกายมีจัดแข่งปีละหนึ่งถึงสองรายการ

282
00:17:26,129 --> 00:17:28,924
‎บางครั้งก็มีการแข่งมากกว่าหนึ่งรอบในวันเดียว

283
00:17:29,007 --> 00:17:32,260
‎อย่าง "มิสเตอร์ชไตเออร์มาร์ก"
‎แปลว่า "มิสเตอร์สตีเรีย"

284
00:17:34,888 --> 00:17:37,516
‎แล้วก็มีการแข่งรายการมิสเตอร์เฮอร์คิวลิส

285
00:17:37,599 --> 00:17:40,894
‎ซึ่งแชมป์มักจะเป็นคนที่กล้ามใหญ่ที่สุด

286
00:17:43,188 --> 00:17:46,316
‎ในงานจะจ้างวงดนตรีท้องถิ่นที่กำลังดังมากๆ

287
00:17:47,526 --> 00:17:51,488
‎มีผู้หญิงที่มาจากสถานที่แปลกๆ

288
00:17:51,571 --> 00:17:54,866
‎เพื่อให้กีฬาเพาะกายมีชื่อเสียงที่ดีขึ้น

289
00:17:56,034 --> 00:17:58,078
‎แล้วก็มีการแข่งมิสเตอร์ออสเตรีย

290
00:17:58,161 --> 00:18:00,163
‎ซึ่งแน่นอน เป็นการชิงแชมป์ระดับประเทศ

291
00:18:08,463 --> 00:18:10,590
‎นี่คือสถานที่ที่ผมใช้เวลาอยู่เยอะมาก

292
00:18:10,674 --> 00:18:13,093
‎ที่นี่ บนเตียงนี้ ในห้องนี้เลย

293
00:18:13,969 --> 00:18:17,013
‎ผมก็แค่นอนอยู่ที่นี่เฉยๆ

294
00:18:17,097 --> 00:18:18,306
‎แบบนี้

295
00:18:19,516 --> 00:18:21,685
‎แล้วก็นอนเฉยอยู่ตรงนี้แบบนี้

296
00:18:22,519 --> 00:18:23,895
‎แล้วก็ฝัน

297
00:18:25,272 --> 00:18:28,567
‎แล้วก็มองขึ้นไปดูคนพวกนี้

298
00:18:30,652 --> 00:18:31,903
‎แล้วก็ลุกขึ้นมานั่ง

299
00:18:34,698 --> 00:18:37,450
‎ผมก็จะเห็นเรจ พาร์กกับหุ่นของเขา

300
00:18:38,076 --> 00:18:41,037
‎แล้วก็จะนึกถึงเรื่องราว

301
00:18:41,663 --> 00:18:44,082
‎ที่เขาเติบโตมาในลีดส์

302
00:18:44,166 --> 00:18:45,083
‎ในอังกฤษ

303
00:18:45,167 --> 00:18:47,335
‎เมืองนั้นก็เหมือนกราซ

304
00:18:47,419 --> 00:18:48,795
‎มันเป็นเมืองโรงงาน

305
00:18:49,379 --> 00:18:51,173
‎คนก็ขยันทำงาน

306
00:18:51,256 --> 00:18:54,009
‎ผมก็บอกกับตัวเอง
‎"เขาออกมาจากเมืองนั้นเหรอ

307
00:18:55,510 --> 00:18:57,804
‎งั้นผมก็มีโอกาสเหมือนกัน

308
00:18:57,888 --> 00:18:59,181
‎ที่จะย้ายไปจากที่นี่"

309
00:18:59,806 --> 00:19:04,436
‎แล้วเราก็มองหาทุกโอกาสที่จะย้ายไปจากที่นี่ได้

310
00:19:04,519 --> 00:19:08,440
‎ผมคิดว่านั่นคงเป็นเหตุผล
‎ที่ผมสมัครเป็นทหารเร็ว

311
00:19:12,819 --> 00:19:16,656
‎ในออสเตรีย ทุกคนต้องผ่านการเป็นทหาร

312
00:19:18,033 --> 00:19:20,452
‎ผมตัดสินใจไปเป็นทหารตอนอายุ 18

313
00:19:20,994 --> 00:19:24,623
‎ผมอยากรับใช้ชาติให้จบแล้วค่อยย้ายออกไป

314
00:19:24,706 --> 00:19:29,753
‎เพราะเราจะทำพาสปอร์ตไม่ได้
‎ถ้าไม่ได้ผ่านการเป็นทหารมาก่อน

315
00:19:31,213 --> 00:19:35,008
‎ผมอยากฝึกเฉพาะทาง
‎ในหน่วยรถถัง เป็นพลขับรถถัง

316
00:19:36,176 --> 00:19:38,720
‎พวกเขาบอกว่าเป็นไปไม่ได้ ผมสูงเกินไป

317
00:19:40,472 --> 00:19:44,267
‎พ่อผมมีเส้นสายในกองทัพ ผมก็เลยได้เป็นพลขับ

318
00:19:44,351 --> 00:19:48,271
‎ผมกลายเป็นพลขับรถถัง
‎ที่ห้าวที่สุดที่พวกเขาเคยมีเลยล่ะ

319
00:19:59,908 --> 00:20:01,743
‎ช่วงกลางๆ ของการฝึกพื้นฐาน

320
00:20:01,826 --> 00:20:06,414
‎ผมได้รับเชิญไปแข่งที่สตุตการ์ต เยอรมนี

321
00:20:06,915 --> 00:20:10,543
‎ชายงามแห่งยุโรป ในระดับเยาวชน

322
00:20:10,627 --> 00:20:12,837
‎ผมขออนุญาตไปแข่งจากกองทัพ แต่ถูกปฏิเสธ

323
00:20:14,381 --> 00:20:15,674
‎ผมไม่รู้เลย

324
00:20:15,757 --> 00:20:19,678
‎ว่าระหว่างการฝึกพื้นฐาน
‎คุณจะออกจากค่ายไม่ได้

325
00:20:22,347 --> 00:20:23,265
‎แต่ผมก็ไปอยู่ดี

326
00:20:31,106 --> 00:20:34,109
‎(สตุตการ์ต ปี 1965)

327
00:20:36,653 --> 00:20:38,655
‎บนเวทีมีผู้ชาย 28 คน

328
00:20:39,614 --> 00:20:40,907
‎ผมชนะ

329
00:20:48,164 --> 00:20:50,166
‎ผมเห็นเส้นทางอาชีพอยู่ตรงหน้า

330
00:20:51,668 --> 00:20:54,921
‎ผมเห็นตัวเองอยู่บนเวทีมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

331
00:20:56,548 --> 00:20:59,092
‎ผมแค่ต้องเปลี่ยนหัวของเรจ พาร์ก

332
00:20:59,175 --> 00:21:02,345
‎เป็นหัวของผมเอง ยืนถือถ้วยอยู่ตรงนั้น

333
00:21:02,429 --> 00:21:03,930
‎แล้วก็เบ่งกล้าม

334
00:21:04,014 --> 00:21:05,056
‎แล้วผมก็เห็น

335
00:21:05,557 --> 00:21:07,100
‎คนหลายพันคน

336
00:21:08,310 --> 00:21:11,646
‎ในห้องประชุม ในโรงละคร ส่งเสียงเชียร์

337
00:21:11,730 --> 00:21:14,816
‎"อาร์โนลด์ๆ"

338
00:21:17,193 --> 00:21:18,320
‎ผมเห็นภาพในจินตนาการ

339
00:21:18,987 --> 00:21:20,405
‎แล้วมันก็ไม่ใช่ความฝัน

340
00:21:21,072 --> 00:21:23,825
‎ผมบอก "ช่างความฝันสิ ฝันแล้วทำอะไรได้

341
00:21:23,908 --> 00:21:25,744
‎เราต้องมีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจน"

342
00:21:25,827 --> 00:21:28,455
‎เวลาเราเห็นภาพอะไรสักอย่างชัดมากๆ

343
00:21:28,538 --> 00:21:31,833
‎คุณก็จะเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าคุณไปถึงจุดนั้นได้

344
00:21:34,586 --> 00:21:36,212
‎ความประทับใจแรกสุดของผมคือ

345
00:21:36,296 --> 00:21:40,216
‎นี่คือเยาวชนที่โดดเด่นที่สุดที่ผมเคยเจอในชีวิต

346
00:21:40,300 --> 00:21:41,718
‎เพราะเขามีครบทุกอย่าง

347
00:21:42,218 --> 00:21:47,349
‎เขามีความโดดเด่นที่หายากมากๆ ในอายุรุ่นเขา

348
00:21:48,058 --> 00:21:49,309
‎เขาครองเวทีได้

349
00:21:49,392 --> 00:21:50,352
‎ในอายุแค่นั้น

350
00:21:51,019 --> 00:21:54,189
‎ผมไปคุยกับเขา
‎"คิดว่ายังไงถ้าผมจะชวนไปมิวนิค

351
00:21:54,272 --> 00:21:56,066
‎ไปเป็นเทรนเนอร์ในยิมที่ผมดูแล"

352
00:22:05,658 --> 00:22:08,703
‎ผมต้องรับราชการทหารสามปี

353
00:22:08,787 --> 00:22:11,373
‎ผมเลยขอลาออกก่อนกำหนด

354
00:22:13,124 --> 00:22:15,126
‎ตำแหน่งงานที่ผมได้รับข้อเสนอ

355
00:22:15,210 --> 00:22:18,463
‎ให้ไปเป็นเทรนเนอร์
‎ในโรงยิมเพาะกายที่เยอรมนี

356
00:22:18,546 --> 00:22:19,631
‎มันน่าสนใจมากๆ

357
00:22:19,714 --> 00:22:22,634
‎แล้วมันก็เป็นทางออกเดียวจริงๆ

358
00:22:22,717 --> 00:22:26,304
‎ที่ผมจะได้ออกจากออสเตรีย
‎แล้วเข้าใกล้อเมริกาเข้าไปอีกก้าว

359
00:22:27,889 --> 00:22:31,351
‎เราไม่มีทางเป็นสุดยอด
‎นักเพาะกายตลอดกาลที่ออสเตรียได้

360
00:22:31,434 --> 00:22:34,979
‎เพราะเราต้องฝึกกับสุดยอดนักเพาะกายรอบตัว

361
00:22:35,063 --> 00:22:37,690
‎และแหล่งรวมนักเพาะกายก็คืออเมริกา

362
00:22:39,359 --> 00:22:42,695
‎"ผมต้องไปจากที่นี่ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตาม"

363
00:22:50,370 --> 00:22:52,705
‎ผมไม่ได้มองว่า "ให้ตายเถอะ

364
00:22:53,373 --> 00:22:56,376
‎ผมโตมาอย่างยากลำบากมากๆ"

365
00:22:56,960 --> 00:22:57,794
‎ไม่เลย

366
00:22:58,294 --> 00:23:01,798
‎สิ่งที่ผมเกลียดตอนเด็กๆ คือข้อดี

367
00:23:01,881 --> 00:23:04,717
‎เพราะมันเป็นแรงขับให้ผมออกมาจากที่นั่น

368
00:23:10,265 --> 00:23:12,267
‎เอาล่ะ ไปให้อาหารสาวๆ กัน

369
00:23:13,560 --> 00:23:15,103
‎ลูลู่ มิสตี้

370
00:23:18,189 --> 00:23:19,732
‎อูโน่ มิสตี้

371
00:23:19,816 --> 00:23:21,734
‎ผมฝึกได้นานกว่าใครทั้งหมด

372
00:23:21,818 --> 00:23:25,363
‎ผมทนความลำบากเวลาเดินทางไปประเทศอื่นได้

373
00:23:25,447 --> 00:23:28,032
‎ผมทำได้ในสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้

374
00:23:28,116 --> 00:23:29,242
‎ก็เพราะเรื่องนั้น

375
00:23:29,909 --> 00:23:31,536
‎ผลักน้องไปให้พ้นสิ

376
00:23:32,162 --> 00:23:33,538
‎ผมไม่ได้ข้องใจเลย

377
00:23:33,621 --> 00:23:36,040
‎เพราะมันดีกว่าที่ที่ผมจากมา

378
00:23:37,000 --> 00:23:40,712
‎(มิวนิค ปี 1966)

379
00:23:40,795 --> 00:23:43,006
‎ตอนผมมาถึงมิวนิค

380
00:23:43,673 --> 00:23:46,718
‎เพื่อนผม อัลเบิร์ต บูเซ็กมารับที่สถานีรถไฟ

381
00:23:47,760 --> 00:23:49,679
‎แล้วผมก็ย้ายไปอยู่ที่ยิม

382
00:23:50,805 --> 00:23:52,807
‎ที่นั่นมีห้องเล็กๆ

383
00:23:52,891 --> 00:23:56,311
‎แล้วเตียงผมก็ใหญ่พอๆ กับเตียงที่ผมโตมา

384
00:23:56,936 --> 00:24:01,691
‎ผมมีแค่เครื่องปั่นไว้ทำเครื่องดื่มโปรตีน

385
00:24:01,774 --> 00:24:02,692
‎กับเสื้อผ้าไม่กี่ชุด

386
00:24:02,775 --> 00:24:03,610
‎แค่นั้นเลย

387
00:24:04,402 --> 00:24:07,489
‎ผมอยู่ที่นั่นอย่างน้อยหนึ่งปีได้

388
00:24:08,740 --> 00:24:10,825
‎ณ ตอนไหนก็ตาม

389
00:24:10,909 --> 00:24:12,660
‎ผมไปออกกำลังกายได้ทุกเวลา

390
00:24:14,537 --> 00:24:19,417
‎ผมโคตรโชคดีแค่ไหนล่ะที่มียิมเป็นบ้าน

391
00:24:21,002 --> 00:24:23,588
‎แล้วผมก็สร้างครอบครัวเล็กๆ ของตัวเอง

392
00:24:23,671 --> 00:24:25,548
‎ซึ่งมีอัลเบิร์ต บูเซ็ก

393
00:24:25,632 --> 00:24:27,467
‎กับฟรังโก้ โคลัมโบ

394
00:24:27,550 --> 00:24:29,886
‎ที่ผมได้เจอเมื่อปีก่อนในสตุตการ์ต

395
00:24:30,553 --> 00:24:32,263
‎เขาเป็นคู่ฝึกที่สมบูรณ์แบบ

396
00:24:32,347 --> 00:24:36,434
‎เขาเป็นคนอิตาลีไม่กี่คนที่พูดภาษาเยอรมันได้

397
00:24:37,435 --> 00:24:39,729
‎เขามาจากออสเตรีย ผมมาจากอิตาลี

398
00:24:39,812 --> 00:24:42,690
‎เราเริ่มฝึกด้วยกัน แล้วก็ไปสนุกด้วยกัน

399
00:24:43,942 --> 00:24:46,486
‎หลังจากนั้น
‎ผมก็เป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของอาร์โนลด์

400
00:24:46,569 --> 00:24:47,737
‎ผมพูดผิด

401
00:24:47,820 --> 00:24:48,947
‎ขอพูดใหม่นะ

402
00:24:53,159 --> 00:24:55,370
‎(ลอนดอน ปี 1966)

403
00:24:56,538 --> 00:24:59,541
‎เพื่อนๆ ช่วยผมหาเงินค่าตั๋วเครื่องบิน

404
00:24:59,624 --> 00:25:02,085
‎เพื่อไปลงประกวดในรายการมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

405
00:25:07,590 --> 00:25:08,883
‎(24 กันยายน 1966
‎ลอนดอน อังกฤษ)

406
00:25:08,967 --> 00:25:12,095
‎นึกภาพดูสิ ไม่กี่เดือนก่อน
‎เรายังเป็นทหารอยู่เลย

407
00:25:12,178 --> 00:25:15,932
‎แต่ตอนนี้เรากำลังไปลอนดอน
‎เพื่อลงแข่งมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

408
00:25:17,058 --> 00:25:20,520
‎เป้าหมายของผมคือติดหกอันดับแรก

409
00:25:21,104 --> 00:25:22,772
‎แต่ผมได้ที่สอง

410
00:25:22,855 --> 00:25:24,315
‎ตอนอายุ 19

411
00:25:24,857 --> 00:25:26,401
‎ผมบอกว่า "แม่เจ้า

412
00:25:26,943 --> 00:25:28,611
‎ถ้าผมได้อันดับสอง

413
00:25:28,695 --> 00:25:32,782
‎ในฐานะเด็กน้อยชาวไร่จากออสเตรีย
‎ที่ไม่มีประสบการณ์เลย

414
00:25:32,865 --> 00:25:34,284
‎ปีหน้าผมได้แชมป์แน่"

415
00:25:34,867 --> 00:25:37,120
‎อาร์โนลด์มีพรสวรรค์มากๆ

416
00:25:37,203 --> 00:25:39,664
‎พวกขาประจำ แฟนกีฬาเพาะกายรู้

417
00:25:39,747 --> 00:25:41,291
‎ว่านี่คืออนาคต

418
00:25:45,670 --> 00:25:47,755
‎ในการประกวดมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

419
00:25:47,839 --> 00:25:52,552
‎กรรมการคนหนึ่งเป็นผู้ชายชื่อแว็ก เบนเน็ตต์

420
00:25:53,511 --> 00:25:59,100
‎เขาบอกว่า "อาร์โนลด์
‎นายดูดีแบบวิเศษเลย น่าตกตะลึงสุดๆ"

421
00:25:59,183 --> 00:26:01,519
‎พูดภาษาบริติชของเขาน่ะ

422
00:26:03,313 --> 00:26:05,523
‎เขาชวนเราไปกินมื้อค่ำ

423
00:26:05,607 --> 00:26:08,818
‎เขาเป็นกรรมการ
‎ผมคิดว่า "นี่มันเหลือเชื่อเลย"

424
00:26:09,444 --> 00:26:11,821
‎ตอนนั้นผมยังพูดภาษาอังกฤษได้ห่วยแตก

425
00:26:12,322 --> 00:26:14,198
‎เราก็เลยล้อกันเรื่องนี้ประจำ

426
00:26:16,242 --> 00:26:20,413
‎แว็กบอกผมว่า
‎"ถ้านายมาที่นี่อีก มาพักกับเราได้นะ

427
00:26:20,496 --> 00:26:21,914
‎นายไม่ต้องไปพักโรงแรมก็ได้"

428
00:26:23,541 --> 00:26:24,459
‎ปีถัดมา

429
00:26:25,209 --> 00:26:27,795
‎แว็กเป็นผู้จัดการแข่งขัน

430
00:26:27,879 --> 00:26:30,423
‎แล้วเขาก็จ่ายค่าตั๋วให้ผมบินไปที่นั่น

431
00:26:32,717 --> 00:26:35,261
‎ผมไปที่บ้านของเบนเน็ตต์ในลอนดอน

432
00:26:35,345 --> 00:26:37,347
‎เลขที่ 335 ถนนรอมฟอร์ด

433
00:26:37,430 --> 00:26:38,806
‎ผมจำได้เป๊ะๆ เลย

434
00:26:38,890 --> 00:26:40,975
‎แล้วเรจ พาร์กก็เดินเข้ามา

435
00:26:47,315 --> 00:26:48,900
‎การได้เจอเรจ พาร์ก

436
00:26:49,651 --> 00:26:52,945
‎เป็นช่วงเวลาที่ไม่ธรรมดาครั้งหนึ่งเลย

437
00:26:56,532 --> 00:26:58,534
‎เราเห็นเขาในนิตยสาร

438
00:26:59,160 --> 00:27:00,953
‎เราเห็นเขาในหนัง

439
00:27:01,537 --> 00:27:03,498
‎แล้วอยู่ดีๆ เขาก็อยู่ตรงนั้น

440
00:27:05,792 --> 00:27:08,961
‎เขาเพิ่งมาจากแอฟริกาใต้
‎แล้วเขาก็อยากออกกำลังกาย

441
00:27:09,545 --> 00:27:11,798
‎แล้วเราก็ออกกำลังกายด้วยกัน

442
00:27:13,299 --> 00:27:17,512
‎ผมจำได้ว่าเขาไม่ได้ถอดเสื้อนอกด้วยซ้ำ

443
00:27:20,973 --> 00:27:24,811
‎มันไม่ธรรมดาเลยที่ได้เจอเฮอร์คิวลิส

444
00:27:25,520 --> 00:27:28,439
‎ที่เราเคยเห็นในหนัง แล้วมาเห็นเขาอยู่ต่อหน้า

445
00:27:28,523 --> 00:27:31,901
‎แล้วได้มาคุยกัน แล้วเขาก็นิสัยดีมากๆ

446
00:27:31,984 --> 00:27:34,112
‎เขารู้เรื่องผมทุกอย่าง

447
00:27:34,195 --> 00:27:36,155
‎เพราะแว็ก เบนเน็ตต์บอกเขา

448
00:27:40,952 --> 00:27:43,246
‎เขาบอกผมเพื่อกระตุ้นผมแรงๆ ว่า

449
00:27:43,329 --> 00:27:45,498
‎"ถ้านายชนะการประกวดมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

450
00:27:45,581 --> 00:27:48,000
‎ฉันจะพานายไปแอฟริกาใต้

451
00:27:48,084 --> 00:27:51,963
‎ฉันจะพานายไปเบ่งกล้ามโชว์
‎ฉันจะจ่ายค่าตัวให้นายทุกโชว์

452
00:27:52,046 --> 00:27:55,800
‎นายหาเงินได้เลยล่ะ
‎แล้วนายก็จะได้ไปเที่ยวทั้งประเทศ"

453
00:27:59,721 --> 00:28:01,597
‎ผมจะทำพลาดไม่ได้เลย

454
00:28:01,681 --> 00:28:04,475
‎เพราะผมต้องเป็น
‎มิสเตอร์ยูนิเวิร์สปี 1967 ให้ได้

455
00:28:07,061 --> 00:28:09,439
‎แว็กบอกว่า "นายต้องเล่นน่อง

456
00:28:09,522 --> 00:28:13,401
‎ไบเซปนายใหญ่กว่าน่องเยอะมาก

457
00:28:14,026 --> 00:28:16,738
‎น่องนายเล็กไป สัดส่วนมันผิด"

458
00:28:18,072 --> 00:28:19,323
‎ถ้าเราอยากชนะ

459
00:28:19,407 --> 00:28:22,785
‎เราต้องขัดเกลาทุกอย่างให้เนี้ยบ
‎ทุกอย่างต้องเต็มสิบไม่หัก

460
00:28:22,869 --> 00:28:26,247
‎(1967 มิสเตอร์ยูนิเวิร์ส)

461
00:28:27,540 --> 00:28:29,542
‎ในที่สุด ทุกอย่างก็ลงตัว

462
00:28:32,003 --> 00:28:33,212
‎ผู้ชนะได้แก่…

463
00:28:34,464 --> 00:28:35,923
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

464
00:28:40,970 --> 00:28:42,346
‎ตอนอายุ 20

465
00:28:42,972 --> 00:28:44,724
‎ผมทำวิสัยทัศน์

466
00:28:44,807 --> 00:28:45,933
‎ให้กลายเป็นจริงได้แล้ว

467
00:28:48,019 --> 00:28:51,355
‎บนเวทีเดียวกันกับที่เรจ พาร์กเคยชนะ

468
00:28:52,148 --> 00:28:55,902
‎แล้วผมก็ได้รับถ้วยใบเดียวกับเขา

469
00:28:55,985 --> 00:28:58,696
‎แบบที่ผมมองภาพไว้เป๊ะๆ เลย

470
00:28:59,614 --> 00:29:01,407
‎ทุกคนต่างส่งเสียงเชียร์

471
00:29:02,950 --> 00:29:06,037
‎ผมรู้สึกว่า "นี่มันเหมือนเทพนิยายเลย"

472
00:29:06,537 --> 00:29:08,498
‎ทุกอย่างมันลงตัว

473
00:29:17,215 --> 00:29:24,222
‎(แอฟริกาใต้ ปี 1967)

474
00:29:25,723 --> 00:29:28,935
‎เรจ พาร์กชวนผมไปโจฮันเนสเบิร์ก

475
00:29:30,019 --> 00:29:31,771
‎ไปพักที่บ้านเขา

476
00:29:31,896 --> 00:29:33,022
‎(โอลิมปัส 90)

477
00:29:33,689 --> 00:29:34,941
‎รู้ไหมมันส่งผลยังไงกับผม

478
00:29:35,441 --> 00:29:39,237
‎ไอดอลของผมชวนผมไปรังเหย้าของเขา

479
00:29:41,823 --> 00:29:43,741
‎ผมได้เจออาร์โนลด์ตอนเขามาที่นี่

480
00:29:43,825 --> 00:29:46,160
‎ตอนนั้นผมเพิ่งเก้าขวบ

481
00:29:46,244 --> 00:29:48,788
‎เขาสุภาพมากๆ มารยาทก็ดี

482
00:29:49,288 --> 00:29:51,999
‎เขาใส่รองเท้าแตะกับถุงเท้า รู้ไหม

483
00:29:52,083 --> 00:29:54,502
‎เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงเลย จะว่างั้นก็ได้

484
00:29:55,002 --> 00:29:58,756
‎ผิวขาวซีด ทุกคนที่ชายหาดมีผิวแทน

485
00:29:59,507 --> 00:30:02,760
‎ผมจำได้ว่าเขาแทบจะตะลึงเลย

486
00:30:02,844 --> 00:30:05,221
‎แต่พ่อผมก็ทำให้เขาสบายใจมากๆ

487
00:30:05,304 --> 00:30:08,933
‎แม่ผมก็ช่วยให้เขาสบายใจด้วยเหมือนกัน

488
00:30:09,016 --> 00:30:10,977
‎เขามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวทันที

489
00:30:11,060 --> 00:30:14,272
‎เราไปกินข้าวด้วยกันทุกคืน ไปดูหนังกัน

490
00:30:14,981 --> 00:30:19,360
‎สิ่งที่เขาเรียนรู้จากพ่อแม่ผม
‎คือความสำคัญของครอบครัว

491
00:30:20,111 --> 00:30:23,030
‎ผมว่านั่นคือสิ่งที่ประทับใจเขาเหนือสิ่งอื่นใด

492
00:30:24,699 --> 00:30:27,118
‎แม่ผมชี้แนะแนวทางให้อาร์โนลด์

493
00:30:27,201 --> 00:30:31,080
‎เขาทำท่าโพสพื้นฐานได้
‎แต่มันไม่มีความลื่นไหลระหว่างเปลี่ยนท่า

494
00:30:31,163 --> 00:30:34,166
‎เธอก็เลยช่วยเขาปรับท่าให้ลงตัว

495
00:30:35,626 --> 00:30:37,837
‎แมริออนเป็นครูสอนบัลเลต์

496
00:30:38,504 --> 00:30:42,008
‎เธอสอนวิธีเพิ่มความสง่างามบนเวทีให้เรจ

497
00:30:42,800 --> 00:30:46,470
‎ไม่มีขั้วตรงข้ามมากกว่านี้อีกแล้ว
‎บัลเลต์เน้นที่ความสง่างาม

498
00:30:47,597 --> 00:30:50,099
‎กับเพาะกายที่เน้นความแข็ง

499
00:30:50,182 --> 00:30:51,851
‎ไม่ค่อยมีการเคลื่อนไหว

500
00:30:53,060 --> 00:30:55,146
‎ตอนนั้นผมไม่ค่อยเข้าใจ

501
00:30:55,229 --> 00:31:00,151
‎แต่พอเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มใช้สิ่งที่เธอสอน

502
00:31:05,740 --> 00:31:07,408
‎ตอนเด็กๆ ผมขี้อาย

503
00:31:08,242 --> 00:31:10,244
‎แล้วเพาะกาย

504
00:31:10,328 --> 00:31:13,497
‎ก็คือกีฬาที่เราต้องแสดง

505
00:31:13,581 --> 00:31:15,791
‎ผมก็เลยหัดด้วยวิธีของตัวเอง

506
00:31:15,875 --> 00:31:17,877
‎สำหรับการแสดงและโพสท่าบนเวที

507
00:31:17,960 --> 00:31:21,088
‎คนก็จะคอยแก้ "ยิ้มเยอะๆ เวลาขึ้นเวที"

508
00:31:21,172 --> 00:31:22,131
‎โน่นนี่นั่น

509
00:31:22,214 --> 00:31:24,425
‎นี่คือกระบวนการที่เป็นไปช้าๆ

510
00:31:24,508 --> 00:31:26,260
‎จนผมกลายเป็นนักเอ็นเตอร์เทนคนดู

511
00:31:26,344 --> 00:31:29,138
‎แล้วได้สนุกกับช่วงเวลานั้นจริงๆ

512
00:31:31,474 --> 00:31:36,771
‎เมื่อปี 1968 ผมไปแข่ง
‎ในรายการมิสเตอร์ยูนิเวิร์สที่ลอนดอน

513
00:31:36,854 --> 00:31:38,814
‎ทุกครั้งที่เขาเรียกโพสท่า

514
00:31:38,898 --> 00:31:42,735
‎ถ้าเป็นท่าไบเซปโพส
‎กล้ามไบเซปผมก็ใหญ่ที่สุดในบรรดาทุกคน

515
00:31:43,611 --> 00:31:46,197
‎แล้วพอหันหลังโพสท่าโชว์กล้ามหลัง

516
00:31:46,280 --> 00:31:49,367
‎ก็ไม่มีใครมีหลังแบบผมเลย

517
00:31:50,826 --> 00:31:52,828
‎ผมเลยรู้ว่าผมชนะแน่

518
00:32:01,337 --> 00:32:06,008
‎ผมได้แชมป์มิสเตอร์ยูนิเวิร์สสมัยที่สอง
‎ผมรู้สึกว่านั่นเป็นช่วงที่ดีที่สุดของผม

519
00:32:06,884 --> 00:32:09,637
‎แล้วผมก็กำลังจะกลับไปมิวนิค

520
00:32:09,720 --> 00:32:11,764
‎แล้วผมก็ได้รับโทรเลข

521
00:32:11,847 --> 00:32:12,848
‎จากโจ วีเดอร์

522
00:32:14,141 --> 00:32:15,935
‎ผมบอกตัวเองว่า "พระเจ้าช่วย"

523
00:32:16,018 --> 00:32:19,897
‎"โจ วีเดอร์
‎เขาคือเจ้าพ่อแห่งวงการเพาะกาย"

524
00:32:20,731 --> 00:32:23,734
‎เทรนเนอร์ที่ปั้นแชมป์มาตั้งแต่ปี 1939

525
00:32:24,276 --> 00:32:26,988
‎ทุกคนที่ได้แชมป์มิสเตอร์ยูนิเวิร์สกับมิสเตอร์เวิลด์

526
00:32:27,071 --> 00:32:28,739
‎ฝึกกับโจ วีเดอร์มาทั้งนั้น

527
00:32:28,823 --> 00:32:30,658
‎ในโทรเลขบอกว่า

528
00:32:30,741 --> 00:32:34,787
‎"ขอเชิญชวนร่วมการแข่งขัน
‎มิสเตอร์ยูนิเวิร์สในไมแอมี"

529
00:32:34,870 --> 00:32:36,330
‎เพราะมันมีสองรายการ

530
00:32:36,414 --> 00:32:39,458
‎วีเดอร์จัดมิสเตอร์ยูนิเวิร์สของตัวเอง
‎เมื่อยุค 60 ในอเมริกา

531
00:32:41,043 --> 00:32:44,588
‎ผมไม่ได้กลับบ้าน ผมไม่ได้กลับไปเอาของเลย

532
00:32:45,339 --> 00:32:48,592
‎ผมโทรหาอัลเบิร์ต
‎แล้วก็โทรหาฟรังโก้ บอกว่า "ฟังนะ

533
00:32:49,093 --> 00:32:52,555
‎ผมได้รับเชิญจากวีเดอร์ ผมจะไม่กลับไปอีก

534
00:32:52,638 --> 00:32:54,390
‎ผมจะย้ายไปอเมริกา

535
00:32:54,473 --> 00:32:55,641
‎บ๊ายบาย"

536
00:32:55,975 --> 00:32:58,894
‎(อเมริกา ปี 1967)

537
00:33:02,231 --> 00:33:04,442
‎(สนามบินเคนเนดี้)

538
00:33:14,744 --> 00:33:17,788
‎ตอนมาถึงอเมริกา ผมรู้สึกเหมือน…

539
00:33:22,293 --> 00:33:23,753
‎ในที่สุดผมก็มาถึงบ้าน

540
00:33:26,255 --> 00:33:28,174
‎แล้วเราก็บินมาที่ฟลอริดา

541
00:33:32,595 --> 00:33:34,388
‎ผมมั่นใจมากๆ

542
00:33:34,472 --> 00:33:36,807
‎ว่าผมจะชนะนักเพาะกายอเมริกันทุกคน

543
00:33:36,891 --> 00:33:39,435
‎ประกาศศักดาเป็นแชมป์คนใหม่

544
00:33:39,518 --> 00:33:41,854
‎เป็นนักเพาะกายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล

545
00:33:42,938 --> 00:33:47,485
‎เขาทำตัวอวดเก่ง อวดดี
‎เหมือนผู้ชนะ แต่ร่างกายเขาไม่ได้ฟิต

546
00:33:47,568 --> 00:33:51,280
‎เพราะเขาเน้นแต่ขนาดกับความใหญ่

547
00:33:52,323 --> 00:33:55,993
‎ตอนประกาศอันดับสี่ อันดับสามไล่มา

548
00:33:56,077 --> 00:33:59,038
‎พอถึงอันดับสอง อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

549
00:34:00,873 --> 00:34:02,333
‎ให้ตายสิ

550
00:34:03,417 --> 00:34:04,752
‎ไม่จริงแน่

551
00:34:08,089 --> 00:34:12,676
‎ผมเคยได้ชื่อว่าคนที่ไม่มีใครโค่นได้
‎แต่อยู่ดีๆ แฟรงก์ เซนชนะไป

552
00:34:14,678 --> 00:34:17,139
‎มันแย่มาก ผมขายหน้า

553
00:34:19,809 --> 00:34:22,561
‎ผมว่าเขาเคยชินกับการชนะตลอดเวลา

554
00:34:22,645 --> 00:34:26,148
‎การมาประเทศนี้ครั้งแรกแล้วแพ้

555
00:34:26,232 --> 00:34:27,775
‎ให้กับคนที่เขาบอกว่า

556
00:34:27,858 --> 00:34:30,528
‎"ไก่อ่อนแขน 43 เซนติเมตร"

557
00:34:30,611 --> 00:34:32,446
‎มันทำให้เขาข้องใจมากๆ

558
00:34:35,908 --> 00:34:37,910
‎ผมใจสลายมากๆ

559
00:34:37,993 --> 00:34:40,454
‎ผมนอนอยู่บนเตียงกลางดึก

560
00:34:40,538 --> 00:34:42,248
‎ในห้องโรงแรม

561
00:34:42,331 --> 00:34:44,458
‎แล้วผมก็คิดว่าโลกจบสิ้นแล้ว

562
00:34:47,920 --> 00:34:49,713
‎ผมอยู่ในประเทศที่แปลกถิ่น

563
00:34:49,797 --> 00:34:51,632
‎ผมสื่อสารกับใครที่นี่ไม่ได้

564
00:34:51,715 --> 00:34:53,968
‎ผมอยู่ห่างบ้านเป็นพันกิโล

565
00:34:54,593 --> 00:34:56,387
‎แล้วผมก็เพิ่งแพ้

566
00:34:56,470 --> 00:34:58,597
‎ผมเพิ่งทำให้ทุกคนผิดหวัง

567
00:35:00,057 --> 00:35:02,726
‎ในใจผม ผมคิดว่าวงการเพาะกายจะบอกว่า

568
00:35:02,810 --> 00:35:05,729
‎"ชวาร์เซเน็กเกอร์ไม่ได้เก่งอย่างที่เราคิด

569
00:35:05,813 --> 00:35:06,814
‎ช่างหัวเขาเถอะ"

570
00:35:08,440 --> 00:35:10,067
‎ผมร้องไห้ทั้งคืน

571
00:35:16,365 --> 00:35:18,784
‎วันต่อมา ผมบอกว่า "เอาล่ะ

572
00:35:18,868 --> 00:35:21,412
‎นายร้องไห้เป็นเด็กเล็กเลยนะ ไอ้ทุเรศ

573
00:35:21,495 --> 00:35:23,038
‎ได้เวลาก้าวต่อไปแล้ว"

574
00:35:25,916 --> 00:35:29,587
‎แล้ววีเดอร์ก็ให้ตั๋วบินผมไปลอสแอนเจลิส

575
00:35:30,588 --> 00:35:33,924
‎เขาจะจัดการธุระต่างๆ หาอะพาร์ตเมนต์ให้ผม

576
00:35:36,385 --> 00:35:40,055
‎ผมเขียนจดหมายหาเพื่อนทันที
‎บอกว่า "ที่นี่มันแตกต่างมาก"

577
00:35:40,973 --> 00:35:43,350
‎ผมรู้สึกหมดหนทางสุดๆ

578
00:35:43,434 --> 00:35:44,518
‎แล้วก็โดดเดี่ยว

579
00:35:47,062 --> 00:35:49,231
‎ยิมที่ผมไปเข้า

580
00:35:49,315 --> 00:35:52,401
‎เป็นยิมที่นักเพาะกายชั้นยอดออกกำลังกายกัน

581
00:35:52,484 --> 00:35:54,737
‎ผมเข้าไปในนั้น ผมก็อยากออกกำลังกาย

582
00:35:54,820 --> 00:35:58,240
‎พวกคนที่มียิมของตัวเองอย่างวินซ์ จิรอนด้า

583
00:35:58,324 --> 00:35:59,783
‎เขาเป็นเจ้าของวินซ์ยิม

584
00:35:59,867 --> 00:36:01,994
‎เขาบอกว่า "นายยังเป็นเด็กอ่อน

585
00:36:02,077 --> 00:36:04,747
‎เราต้องกำจัดไขมันให้นายอีกเยอะ

586
00:36:04,830 --> 00:36:06,832
‎แต่นายมีศักยภาพสูงมาก"

587
00:36:06,916 --> 00:36:10,586
‎แล้วผมก็บอกตัวเอง
‎"เขาพูดเรื่องอะไร ศักยภาพเนี่ยนะ"

588
00:36:11,670 --> 00:36:14,048
‎แล้วผมก็ไปฝึกที่ยิมของโกลด์

589
00:36:14,131 --> 00:36:17,468
‎โจ โกลด์เรียกผมว่า "พุงบอลลูน" ตั้งแต่วันแรก

590
00:36:17,551 --> 00:36:18,886
‎ผมบอกเลยว่า

591
00:36:19,595 --> 00:36:20,554
‎"ให้ตายเถอะ"

592
00:36:22,223 --> 00:36:25,935
‎ผมคิดได้แล้วว่าทำไมมันสำคัญที่ต้องมาอเมริกา

593
00:36:26,018 --> 00:36:28,729
‎เพราะที่นี่มีความเข้าใจที่แตกต่าง

594
00:36:28,812 --> 00:36:30,731
‎ถึงความหมายของการฟิตร่างกาย

595
00:36:31,815 --> 00:36:34,902
‎ผมคนเดียวไม่อาจทำอะไรสำเร็จได้เลย

596
00:36:36,570 --> 00:36:37,821
‎ผมต้องการคนช่วย

597
00:36:39,198 --> 00:36:43,827
‎ผมเลยชวนแฟรงก์ เซน คนที่ผมแพ้ให้

598
00:36:43,911 --> 00:36:45,829
‎มาที่แคลิฟอร์เนีย

599
00:36:45,913 --> 00:36:47,081
‎มาฝึกด้วยกันกับผม

600
00:36:47,164 --> 00:36:49,166
‎เพราะผมอยากเห็นกับตา

601
00:36:49,250 --> 00:36:52,127
‎ว่าเขาทำยังไงถึงสร้างหุ่นคุณภาพขนาดนี้ได้

602
00:36:53,003 --> 00:36:55,881
‎ผมอยู่กับเขา นอนเปลในห้องนั่งเล่นบ้านเขา

603
00:36:55,965 --> 00:36:58,133
‎แล้วเราก็ไปเข้ายิม ไปฝึกกัน

604
00:36:58,217 --> 00:37:01,428
‎ไปชายหาด ถ่ายรูปให้วีเดอร์

605
00:37:01,512 --> 00:37:03,472
‎ผมกลับไปฟลอริดา

606
00:37:03,555 --> 00:37:06,725
‎ลาออกจากงานครู แล้วย้ายมาแคลิฟอร์เนีย

607
00:37:06,809 --> 00:37:08,894
‎แล้วตอนที่ผมฝึกอยู่ที่นั่น

608
00:37:08,978 --> 00:37:10,980
‎โดยเฉพาะที่ยิมของโกลด์ ผมรู้สึกว่า

609
00:37:11,063 --> 00:37:14,942
‎"มันคงจะดีนะ ถ้าฟรังโก้ได้เห็นว่าที่นี่เป็นยังไง"

610
00:37:15,025 --> 00:37:19,196
‎เขาเป็นเพื่อนสนิทผม และเพื่อนร่วมฝึกในมิวนิค

611
00:37:19,280 --> 00:37:20,489
‎ผมคิดถึงเขามากๆ

612
00:37:20,572 --> 00:37:24,368
‎แต่พอโจ วีเดอร์ได้ยินส่วนสูง เขาก็ไม่สนใจเลย

613
00:37:24,451 --> 00:37:27,705
‎เขาบอกตลอดว่า
‎"ไม่ ฉันไม่อยากพาผู้ชายตัวเล็กแบบนั้นมา"

614
00:37:27,788 --> 00:37:28,622
‎"ไม่เอาน่า"

615
00:37:29,206 --> 00:37:32,209
‎แล้วสุดท้าย ผมกับอาร์ตี้ เซลเลอร์ช่างกาพ

616
00:37:32,293 --> 00:37:33,961
‎ก็โน้มน้าวเขาจนได้

617
00:37:34,044 --> 00:37:36,922
‎แล้วหลังจากนั้น ทุกอย่างก็เร็วขึ้นมากๆ

618
00:37:37,006 --> 00:37:39,425
‎ห้า หก

619
00:37:39,508 --> 00:37:40,843
‎เจ็ด

620
00:37:40,926 --> 00:37:41,802
‎อะไรน่ะ

621
00:37:41,885 --> 00:37:42,845
‎เจ็ด

622
00:37:43,470 --> 00:37:44,513
‎แปด

623
00:37:45,222 --> 00:37:46,056
‎เก้า

624
00:37:47,141 --> 00:37:48,017
‎สิบ

625
00:37:49,268 --> 00:37:50,102
‎โอเค

626
00:37:50,185 --> 00:37:51,228
‎- ยากนะ
‎- ฉันไหว

627
00:37:51,312 --> 00:37:53,314
‎- ฉันไหว
‎- ฟรังโก้ไหว

628
00:37:55,524 --> 00:37:56,859
‎โอเค มาช่วยก็ได้

629
00:37:57,943 --> 00:38:00,821
‎ในแง่ของการสร้างชุมชน

630
00:38:00,904 --> 00:38:03,532
‎จริงๆ แล้วผมมีพรสวรรค์

631
00:38:03,615 --> 00:38:05,743
‎ยิ่งกว่าพรสวรรค์ด้านเพาะกายซะอีก

632
00:38:10,122 --> 00:38:12,416
‎ยิมของโกลด์ที่เวนิซบีช

633
00:38:12,499 --> 00:38:16,337
‎นักเพาะกายที่ฝึกเพื่อเป็นแชมป์ไปฝึกกันที่นั่น

634
00:38:19,590 --> 00:38:23,052
‎แล้วโจ วีเดอร์ก็โฆษณาว่าเป็นยิมของแชมป์

635
00:38:23,135 --> 00:38:24,720
‎เดี๋ยวจมูกได้ลีบแน่

636
00:38:25,804 --> 00:38:27,639
‎ความประทับใจแรกที่ผมมีต่อเขา

637
00:38:27,723 --> 00:38:30,434
‎คือเขาเป็นคนชอบเข้าสังคม ตลก

638
00:38:30,517 --> 00:38:32,394
‎แล้วก็ยิงมุกตลอด

639
00:38:32,478 --> 00:38:35,105
‎เวลาอยู่ในยิม เขามุ่งมั่น

640
00:38:41,195 --> 00:38:43,655
‎ทุกอย่างคือการทุ่มพลัง เราทุกคนช่วยกัน

641
00:38:44,406 --> 00:38:47,117
‎อาร์โนลด์เป็นคนที่เหมาะมากๆ
‎ถ้าเขาอยู่ในยิมตอนเราออกกำลังกาย

642
00:38:47,201 --> 00:38:49,620
‎แค่เขาอยู่ด้วยเราก็อยากขยันกว่าเดิมแล้ว

643
00:38:49,703 --> 00:38:50,662
‎เพื่อให้เขาประทับใจ

644
00:38:51,455 --> 00:38:52,915
‎เขาเน้นความสมบูรณ์แบบ

645
00:38:54,541 --> 00:38:56,293
‎เราฝึกด้วยกัน เราก็ช่วยกัน

646
00:38:56,377 --> 00:38:59,505
‎เราช่วยกันยืดเหยียดด้วยผ้าเช็ดตัวหลังเวทีด้วย

647
00:38:59,588 --> 00:39:00,923
‎แล้วเราก็ทาน้ำมันให้กัน

648
00:39:01,006 --> 00:39:05,177
‎เราช่วยกันทาน้ำมัน
‎เพราะผมทาหลังเองไม่ได้ คนอื่นต้องทำให้

649
00:39:05,260 --> 00:39:07,221
‎นั่นแหละคือสิ่งที่เราทำ เราช่วยกัน

650
00:39:07,304 --> 00:39:09,848
‎แล้วก่อนจะออกไป เราก็อวยพรกัน "โชคดีนะ"

651
00:39:09,932 --> 00:39:12,476
‎ผมชอบพูดว่า "โชคดีนะ แต่ฉันจะชนะนาย"

652
00:39:16,897 --> 00:39:19,566
‎ผมไม่เคยบ้าเรื่องคุมอาหารเลย

653
00:39:19,650 --> 00:39:22,653
‎แต่มีแฟรงก์ เซนกับฟรังโก้ โคลัมโบ

654
00:39:22,736 --> 00:39:24,446
‎ที่คอยจัดวิตามินให้ผม

655
00:39:25,072 --> 00:39:27,783
‎แล้วเราก็จะทดลองสเตียรอยด์กัน

656
00:39:28,325 --> 00:39:31,620
‎ทุกคนในวงการเพาะกายที่เป็นตัวท็อปๆ

657
00:39:31,703 --> 00:39:33,330
‎ใช้สเตียรอยด์กันทั้งนั้น

658
00:39:35,207 --> 00:39:39,878
‎ผลงานของผมสักห้าเปอร์เซ็นต์

659
00:39:39,962 --> 00:39:41,296
‎อาจจะมาจากสเตียรอยด์

660
00:39:42,089 --> 00:39:43,966
‎ผมมีหมอคอยดูแล

661
00:39:44,049 --> 00:39:48,137
‎เราทำตามกฎที่เข้มงวดมาก ใช้แค่ปีละสี่เดือน

662
00:39:48,220 --> 00:39:50,389
‎ก่อนเริ่มการแข่ง แล้วก็หยุด

663
00:39:51,598 --> 00:39:54,017
‎ผมเปลี่ยนพฤติกรรมการกินกับทุกๆ อย่าง

664
00:39:54,726 --> 00:39:56,019
‎ผมทำผิวแทนเข้มมาก

665
00:39:56,603 --> 00:40:00,607
‎ถ้านิสัยคุณคือชอบโชว์ออฟ

666
00:40:01,358 --> 00:40:03,902
‎คุณจะรอโชว์ของดีไม่ไหวเลยล่ะ

667
00:40:03,986 --> 00:40:06,947
‎มีคนหลายร้อยที่มาดูผู้ชายออกกำลังกาย

668
00:40:09,950 --> 00:40:12,327
‎ผมรู้สึกเหมือนใช้ชีวิตอยู่กลางคณะละครสัตว์

669
00:40:13,704 --> 00:40:16,665
‎เรารู้สึกได้ตลอดเวลา

670
00:40:16,748 --> 00:40:19,251
‎ถึงความสาแก่ใจที่มีคนคอยดูเรา

671
00:40:19,835 --> 00:40:22,337
‎แล้วบอกว่า "ว้าว หุ่นเขาสุดยอดเลย"

672
00:40:32,055 --> 00:40:34,475
‎ตอนนั้นฤดูร้อนปี 69

673
00:40:35,225 --> 00:40:37,895
‎ฉันทำงานเป็นโฮสเทสที่ซุกกี้ส์เดลี

674
00:40:39,354 --> 00:40:42,191
‎เขามาหาฉันแล้วบอกว่า

675
00:40:42,274 --> 00:40:44,109
‎"คุณเซ็กซี่จังเลย

676
00:40:44,193 --> 00:40:46,445
‎ผมต้องขอชวนคุณไปเดตแล้วล่ะ"

677
00:40:47,696 --> 00:40:49,990
‎ด้วยสำเนียงที่แข็งมากๆ

678
00:40:50,073 --> 00:40:52,576
‎เขารู้คำศัพท์แทบไม่ถึงร้อยคำ

679
00:40:53,452 --> 00:40:56,455
‎เขาหล่อมาก เขาเป็นแม่เหล็กดึงดูดคน

680
00:40:56,538 --> 00:40:58,040
‎เขามีเสน่ห์

681
00:40:58,665 --> 00:41:00,584
‎เขาแตกต่างกับคนอื่นจริงๆ

682
00:41:02,920 --> 00:41:06,673
‎ตอนเขามาถึงตามนัดเดต
‎ฉันกำลังดูยานลงจอดบนดวงจันทร์

683
00:41:10,385 --> 00:41:14,264
‎เราดูเหตุการณ์นั้นด้วยกัน เราถ่ายรูปหน้าทีวี

684
00:41:14,348 --> 00:41:16,892
‎ฐานทรานควิลิตี้พูด อีเกิลลงจอดแล้ว

685
00:41:17,434 --> 00:41:18,894
‎หลังจากเดตแรก

686
00:41:18,977 --> 00:41:21,688
‎เราก็มาเจอกันทุกครั้งที่มีโอกาส

687
00:41:22,814 --> 00:41:25,484
‎เขาสร้างเสียงหัวเราะไปทุกที่

688
00:41:25,567 --> 00:41:26,818
‎เขาช่าง…

689
00:41:27,986 --> 00:41:29,071
‎น่าหลงใหล

690
00:41:31,657 --> 00:41:34,159
‎บาร์บาราคือคนแรก

691
00:41:34,243 --> 00:41:39,540
‎ที่ทำให้ผมได้เห็น
‎ว่าอเมริกาฉลองคริสต์มาสกันยังไง

692
00:41:40,040 --> 00:41:41,542
‎เพราะเธอพาผมไปบ้าน

693
00:41:42,167 --> 00:41:44,836
‎ครอบครัวเธอก็ต้อนรับดีมากๆ

694
00:41:45,796 --> 00:41:47,256
‎ครั้งแรก…

695
00:41:47,839 --> 00:41:50,717
‎ในชีวิตผม ที่ผมได้ฉลองวันเกิด

696
00:41:50,801 --> 00:41:53,303
‎คือตอนที่แม่ของบาร์บาราทำเค้กวันเกิดให้

697
00:41:54,471 --> 00:41:58,141
‎ผมไม่เคยได้เค้กเลย
‎ไม่เคยมีใครร้องแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้

698
00:41:58,225 --> 00:41:59,268
‎ผมก็ไม่รู้ทำไม

699
00:42:01,228 --> 00:42:04,731
‎มันทำให้ผมรู้จักอีกวิธีในการเข้าใจ

700
00:42:04,815 --> 00:42:06,650
‎วิถีชีวิตแบบอเมริกัน

701
00:42:07,150 --> 00:42:08,902
‎กับการมีชีวิตปกติ

702
00:42:10,487 --> 00:42:11,905
‎แต่สำหรับครอบครัวผมเอง

703
00:42:11,989 --> 00:42:15,450
‎การสื่อสารกับพ่อแม่มันไม่ค่อยดี

704
00:42:16,952 --> 00:42:18,120
‎พี่ชายผม

705
00:42:18,203 --> 00:42:21,915
‎ผมลบเขาออกไปจากความคิด

706
00:42:21,999 --> 00:42:24,793
‎ตลอดหลายปีที่ผมเล่นเพาะกาย

707
00:42:26,878 --> 00:42:30,257
‎ผมรู้สึกเหมือนผมกำลังสร้างชีวิตของตัวเองที่นี่

708
00:42:30,340 --> 00:42:33,218
‎แล้วผมก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเดิม

709
00:42:37,931 --> 00:42:41,560
‎โจ วีเดอร์สนใจจะหาวิธีขายผมให้ได้

710
00:42:41,643 --> 00:42:43,562
‎เขาก็เลยออกไอเดีย

711
00:42:44,062 --> 00:42:46,231
‎ว่าผมคือเครื่องจักรเยอรมัน

712
00:42:47,232 --> 00:42:49,651
‎ไม่มีความรู้สึก เดินหน้าอย่างเดียว

713
00:42:49,735 --> 00:42:52,029
‎แล้วมันก็จะทำให้ผมเป็นแชมป์

714
00:42:53,030 --> 00:42:55,240
‎แล้วผมก็ชอบ เพราะนั่นคือสิ่งที่ผมมองตัวเอง

715
00:42:55,324 --> 00:42:57,034
‎เป็นคนที่ไม่มีใครหยุดได้

716
00:43:01,747 --> 00:43:06,960
‎โจ วีเดอร์มีเป้าหมายเดียวในใจ
‎นั่นคือทำให้ผมชนะในทุกรายการ

717
00:43:07,044 --> 00:43:09,588
‎ให้ผมขึ้นปกนิตยสารของเขา

718
00:43:09,671 --> 00:43:12,966
‎ให้ผมทำยอดขายอาหารเสริมให้เขาได้เยอะๆ

719
00:43:13,592 --> 00:43:15,886
‎และนั่นก็คือทุกอย่างที่ผมทำ

720
00:43:15,969 --> 00:43:18,597
‎เขาใช้ชื่อวีเดอร์ในการโฆษณา

721
00:43:18,680 --> 00:43:20,807
‎ตอนที่ผมคิด

722
00:43:20,891 --> 00:43:23,894
‎วิธีแยกการฝึกไบเซปกับไทรเซปของผมเอง

723
00:43:23,977 --> 00:43:26,313
‎เขาก็ตั้งชื่อว่า "วีเดอร์สปลิตรูทีน"

724
00:43:27,230 --> 00:43:28,690
‎นั่นคือข้อตกลง

725
00:43:29,483 --> 00:43:31,193
‎ขอทวนงานหน่อยนะ

726
00:43:31,276 --> 00:43:34,446
‎นายควรถ่ายรูปให้ดูมีเอกลักษณ์ อาร์โนลด์

727
00:43:34,529 --> 00:43:36,031
‎ทำให้มันดูแตกต่าง

728
00:43:36,114 --> 00:43:37,949
‎ผมต้องไปทำงานกับเขา แล้วบอกว่า

729
00:43:38,033 --> 00:43:41,536
‎"โจ คุณขายสินค้าของคุณ คุณหาเงินได้เป็นล้าน

730
00:43:41,620 --> 00:43:44,331
‎ผมก็อยากขายสินค้าของผมเองบ้าง

731
00:43:44,414 --> 00:43:47,084
‎ผมแค่อยากขอพื้นที่โฆษณาจากคุณ

732
00:43:47,167 --> 00:43:48,335
‎ในนิตยสารของคุณ"

733
00:43:49,836 --> 00:43:53,465
‎ผมอยากหาเงิน
‎ผมอยากเปลี่ยนหนึ่งดอลลาร์ให้เป็นสอง

734
00:43:53,548 --> 00:43:56,843
‎ผมอยากเรียนรู้วิธีหาเงินแบบอเมริกัน

735
00:43:56,927 --> 00:43:58,387
‎ผมบอกกับโจ วีเดอร์

736
00:43:58,470 --> 00:44:01,098
‎"คุณช่วยผมได้ไหม
‎ผมอยากไปเรียนภาษาอังกฤษในวิทยาลัย

737
00:44:01,181 --> 00:44:03,016
‎แล้วผมก็จะไปเรียนธุรกิจ

738
00:44:03,100 --> 00:44:05,894
‎เพราะถึงจุดหนึ่ง
‎ผมอาจจะต้องดูแลกิจการของคุณแทน"

739
00:44:05,977 --> 00:44:07,312
‎แล้วเขาก็ถูกใจความคิดนั้น

740
00:44:07,938 --> 00:44:09,439
‎นี่คือรูปปกใหม่

741
00:44:10,273 --> 00:44:11,441
‎ขอผมดูหน่อย

742
00:44:12,109 --> 00:44:14,695
‎เราไม่อยากให้เขาขึ้นปกหรอก ไม่เอาน่า โจ

743
00:44:14,778 --> 00:44:20,659
‎คุณเคยบอกผมว่ามีแค่
‎มิสเตอร์ยูนิเวิร์สกับมิสเตอร์โอลิมเปียที่ได้ขึ้นปก

744
00:44:20,742 --> 00:44:21,576
‎โจ

745
00:44:53,024 --> 00:44:55,235
‎ทุกครั้งที่ผมชนะอะไรสักอย่าง

746
00:44:55,318 --> 00:44:58,405
‎ผมจะบอกตัวเอง "โอเค ทีนี้จะทำอะไรต่อ"

747
00:44:59,114 --> 00:45:02,075
‎ถ้าเราหิวกระหายอยู่เสมอ เราจะไม่มีวันพอใจ

748
00:45:04,369 --> 00:45:07,456
‎เพราะเรจ พาร์ก
‎เป็นแชมป์มิสเตอร์ยูนิเวิร์สสามสมัย

749
00:45:07,539 --> 00:45:09,458
‎อาร์โนลด์ต้องทำลายสถิตินั้นให้ได้

750
00:45:12,461 --> 00:45:16,423
‎ตอนที่ใครๆ คิดว่า "มันหนักเกินไปนะ"
‎แต่สำหรับผม แค่นั้นมันไม่พอแน่ๆ

751
00:45:16,506 --> 00:45:18,258
‎ผมอยากได้มากกว่านั้น

752
00:45:21,887 --> 00:45:23,430
‎พ่อผมเลิกเพาะกายแล้ว

753
00:45:23,972 --> 00:45:27,100
‎แต่เขาก็ตัดสินใจลงประกวดมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

754
00:45:28,643 --> 00:45:31,313
‎ตอนนั้นพ่อผมอายุ 42 แล้ว

755
00:45:31,396 --> 00:45:33,106
‎อาร์โนลด์เพิ่ง 23

756
00:45:33,190 --> 00:45:36,067
‎มีคนถามว่า "รู้ไหมว่าใครอีกที่ลงประกวดปีนี้"

757
00:45:36,151 --> 00:45:37,068
‎ผมก็ถาม "ใครเหรอ"

758
00:45:37,152 --> 00:45:38,570
‎เขาก็ตอบ "เรจ พาร์ก"

759
00:45:38,653 --> 00:45:40,447
‎ผมก็บอก "ไม่เอาน่า เป็นไปไม่ได้หรอก"

760
00:45:42,157 --> 00:45:44,951
‎ผมรู้สึกแปลกๆ ที่ต้องแข่งกับไอดอลของตัวเอง

761
00:45:50,540 --> 00:45:51,875
‎แล้วก็ชนะ

762
00:45:54,628 --> 00:45:58,173
‎ตอนที่มันเกิดขึ้น
‎มันเป็นเรื่องแปลกมากๆ สำหรับสภาพจิตใจผม

763
00:45:59,090 --> 00:46:00,717
‎ผมรู้สึกผิดเล็กๆ

764
00:46:01,301 --> 00:46:04,346
‎ที่อีโก้ของผมเข้ามาแทรกกลาง
‎บางทีปีนั้นผมอาจจะไม่ควรลงแข่ง

765
00:46:08,350 --> 00:46:12,270
‎ได้รู้ว่าตอนอายุ 15 เราเคยฝันถึงจุดนั้น

766
00:46:12,354 --> 00:46:13,563
‎แล้วก็มีคนที่ยึดถือเป็นไอดอล

767
00:46:15,106 --> 00:46:17,567
‎แล้วตอนนี้อยู่ เราก็ได้กลายเป็นคนนั้น

768
00:46:17,651 --> 00:46:19,194
‎ที่คนอื่นๆ ยึดถือเป็นไอดอล

769
00:46:21,071 --> 00:46:24,032
‎ผมทำให้ภาพนี้กลายเป็นความจริง

770
00:46:24,282 --> 00:46:29,746
‎(19/9/1970 มิสเตอร์ยูนิเวิร์ส
‎ลอนดอน อังกฤษ อันดับหนึ่ง เอ็นเอบีบีเอ)

771
00:46:34,376 --> 00:46:39,381
‎จิตใจผมทำงานแตกต่างจากคนอื่น
‎มันคิดแต่จะก้าวไปข้างหน้า

772
00:46:45,303 --> 00:46:46,805
‎อะไรคือสิ่งใหม่ๆ

773
00:46:48,640 --> 00:46:51,726
‎ความท้าทายครั้งใหม่ ภูเขาใหม่ๆ ให้ลองปีน

774
00:46:56,690 --> 00:46:59,484
‎มิสเตอร์ยูนิเวิร์สคือตำแหน่งแชมป์โลก

775
00:46:59,568 --> 00:47:01,653
‎แต่ทุกปีก็มีมิสเตอร์ยูนิเวิร์ส

776
00:47:01,736 --> 00:47:03,572
‎ถ้างั้นใครคือสุดยอดตัวจริง

777
00:47:05,532 --> 00:47:07,993
‎โจ วีเดอร์ก็เลยก่อตั้งมิสเตอร์โอลิมเปีย

778
00:47:08,577 --> 00:47:11,371
‎ที่มิสเตอร์ยูนิเวิร์สกับแชมป์โลกทุกคน

779
00:47:11,454 --> 00:47:13,206
‎มาแข่งกันในรายการมิสเตอร์โอลิมเปีย

780
00:47:15,208 --> 00:47:18,253
‎ถ้าชนะรายการนั้น ก็เรียกตัวเองว่าสุดยอดได้

781
00:47:18,336 --> 00:47:19,337
‎ปัง

782
00:47:19,421 --> 00:47:20,755
‎มิสเตอร์โอลิมเปีย

783
00:47:22,799 --> 00:47:26,219
‎ปี 1969 ผมลงแข่งมิสเตอร์โอลิมเปียครั้งแรก

784
00:47:26,845 --> 00:47:27,971
‎มันเป็นระดับที่แตกต่าง

785
00:47:29,681 --> 00:47:31,933
‎ผมแข่งกับเซอร์จิโอ โอลิวา

786
00:47:32,601 --> 00:47:33,977
‎แล้วผมก็แพ้ให้เขา

787
00:47:34,060 --> 00:47:35,687
‎เขาเก่งกว่าผม

788
00:47:36,897 --> 00:47:39,065
‎ผมจูบเขาเน้นๆ บนเวที

789
00:47:39,608 --> 00:47:41,985
‎แล้วผมก็บอก
‎"ขอให้สนุกนะ นี่สมัยสุดท้ายของนาย"

790
00:47:44,154 --> 00:47:46,907
‎ปีต่อมา ผมกลับมาแก้แค้น

791
00:47:46,990 --> 00:47:49,701
‎ผมต้องทำให้เขาเป็นวายร้าย

792
00:47:50,452 --> 00:47:53,163
‎เพื่อให้ตัวเองฝึกหนักขึ้น และหนักขึ้น

793
00:47:53,246 --> 00:47:55,874
‎ในที่สุดผมก็ได้โอกาสเผชิญหน้ากับเขา

794
00:47:57,208 --> 00:48:00,462
‎(ปี 1970 มิสเตอร์โอลิมเปีย)

795
00:48:00,545 --> 00:48:02,422
‎ผมใช้เล่ห์เหลี่ยมกับเขานิดหน่อย

796
00:48:03,882 --> 00:48:06,092
‎เราโพสท่าแข่งกันท่าแล้วท่าเล่า

797
00:48:06,176 --> 00:48:08,303
‎แล้วผมก็บอกว่า "ฉันว่าพอแล้วล่ะ

798
00:48:08,386 --> 00:48:10,096
‎ทุกคนคงจะรู้กันแล้ว

799
00:48:10,180 --> 00:48:11,640
‎ว่าใครคือผู้ชนะ"

800
00:48:11,723 --> 00:48:14,517
‎เขาก็ตอบ "จริงของนาย" แล้วเขาก็เดินลงไป

801
00:48:15,810 --> 00:48:18,521
‎แล้วผมก็ชี้เขาแบบ "เขายอมแพ้แล้ว"

802
00:48:19,689 --> 00:48:23,902
‎มันเป็นเล่ห์เหลี่ยมทางจิตวิทยา
‎เพื่อประกาศสงครามให้เด็ดขาด

803
00:48:23,985 --> 00:48:26,529
‎(ปี 1970 มิสเตอร์โอลิมเปีย
‎แชมป์โอลิมเปียสมัยแรกของอาร์โนลด์)

804
00:48:26,613 --> 00:48:29,866
‎เขาหันมาด่าผมว่า "ไอ้ทุเรศ"

805
00:48:29,950 --> 00:48:32,202
‎เขาโมโหเรื่องนี้มากจริงๆ

806
00:48:32,410 --> 00:48:36,164
‎(3/10/1970 ไอเอฟบีบี มิสเตอร์โอลิมเปีย
‎นิวยอร์ก อันดับหนึ่ง ไอเอฟบีบี)

807
00:48:37,958 --> 00:48:42,420
‎ตอนยุค 70 ผมมีแรงขับ
‎ให้ตามล่าแชมป์ตำแหน่งแล้วตำแหน่งเล่า

808
00:48:42,504 --> 00:48:43,964
‎(ปี 1971 มิสเตอร์โอลิมเปีย)

809
00:48:47,175 --> 00:48:50,762
‎ผมเหนือชั้นกว่าทุกคนไปไกลมาก
‎จนปราบทุกคนเรียบหมดเลย

810
00:48:51,930 --> 00:48:53,306
‎(ปี 1972 มิสเตอร์โอลิมเปีย)

811
00:49:02,816 --> 00:49:04,150
‎(ปี 1973 มิสเตอร์โอลิมเปีย)

812
00:49:18,623 --> 00:49:21,376
‎- คิดว่าคืนนี้จะได้เห็นอะไร
‎- ผมก็ไม่แน่ใจ

813
00:49:21,459 --> 00:49:23,586
‎ผมอยากเห็นว่ามันเป็นยังไง

814
00:49:25,005 --> 00:49:29,467
‎- ขอถามหน่อย คืนนี้คุณคาดหวังอะไรครับ
‎- ผมคาดว่าจะได้เห็นนักเพาะกายที่น่าทึ่ง

815
00:49:29,551 --> 00:49:31,469
‎- เคยมาดูการแข่งไหมครับ
‎- ไม่เคยค่ะ

816
00:49:31,553 --> 00:49:33,763
‎- ไม่เคยมาดูเลยเหรอ
‎- ไม่เคยเลย

817
00:49:34,973 --> 00:49:36,266
‎- คุณล่ะ
‎- ไม่เคยครับ

818
00:49:37,350 --> 00:49:42,981
‎(พิพิธภัณฑ์วิตนีย์ ปี 1975)

819
00:49:49,195 --> 00:49:51,740
‎เป็นนักเพาะกายก็เหมือนเป็นศิลปิน

820
00:49:51,823 --> 00:49:54,868
‎เป็นประติมากรอย่างโรแดงหรือมิเกลันเจโล

821
00:49:56,911 --> 00:50:01,666
‎เพราะเราต้องรับรู้ได้
‎ถึงความสมมาตรและความงาม

822
00:50:05,378 --> 00:50:08,339
‎ถ้าคุณไม่มีสิ่งนั้น ทั้งหมดที่ทำรวมๆ กัน

823
00:50:08,423 --> 00:50:09,924
‎มันก็ดูเหมือนเสียเวลาเปล่า

824
00:50:18,183 --> 00:50:19,601
‎นั่นแหละ เกร็งไว้

825
00:50:19,684 --> 00:50:21,478
‎นั่นแหละ เกร็งไว้เฉยๆ

826
00:50:21,561 --> 00:50:23,563
‎ดูต่างจากสองเดือนก่อนนิดหน่อยนะ

827
00:50:28,943 --> 00:50:31,488
‎ผมไม่เคยพอใจกับร่างกายตัวเอง

828
00:50:31,571 --> 00:50:32,739
‎พระเจ้าช่วย

829
00:50:32,822 --> 00:50:37,160
‎ผมมองกระจกแล้วบอกว่า
‎"ผมไม่รู้ว่าหุ่นห่วยๆ แบบนี้

830
00:50:37,243 --> 00:50:39,412
‎จะชนะการแข่งรายการนี้ได้ยังไง"

831
00:50:41,039 --> 00:50:43,958
‎- ขอบคุณที่มานะ
‎- ลู เฟอร์ริกโนก็มาด้วย

832
00:50:45,585 --> 00:50:48,254
‎เวลาผมคุยโม้อวดตัวเองไว้ มันเหลวไหลทั้งเพ

833
00:50:48,338 --> 00:50:50,465
‎เอาล่ะ อลังการมากๆ

834
00:50:50,548 --> 00:50:55,178
‎นี่คือตัวผมอีกด้านหนึ่ง ด้านที่ผมอยากให้โลกเห็น

835
00:50:55,261 --> 00:50:56,179
‎เอานี่ไป

836
00:50:57,430 --> 00:51:00,100
‎น่าจะได้แรงบันดาลใจนะ เพราะนี่ถ่ายแขน

837
00:51:02,060 --> 00:51:02,894
‎โคลัมโบ

838
00:51:03,394 --> 00:51:04,437
‎ชอบไหมล่ะ

839
00:51:04,521 --> 00:51:06,606
‎แต่ความจริง เวลาผมอยู่คนเดียว

840
00:51:06,689 --> 00:51:08,650
‎ผมก็จะมองกระจกแล้วบอกตัวเอง

841
00:51:08,733 --> 00:51:10,610
‎"มันยังไปไม่ถึง มันไม่สำเร็จหรอก"

842
00:51:10,693 --> 00:51:11,653
‎ลองอกบ้าง

843
00:51:12,320 --> 00:51:16,491
‎ผมคิดว่ามันคือสิ่งที่ทำให้ผมเครียดตลอดเวลา

844
00:51:16,574 --> 00:51:18,118
‎อยากได้มากกว่าเดิมตลอดเวลา

845
00:51:18,201 --> 00:51:20,620
‎อกสวยสุดๆ เลย อาร์โนลด์

846
00:51:20,703 --> 00:51:21,663
‎อย่างใหญ่

847
00:51:28,878 --> 00:51:32,757
‎ผมไปที่บัลติมอร์กับฟิลาเดลเฟีย

848
00:51:32,841 --> 00:51:34,926
‎ไปจัดโชว์โพสท่า

849
00:51:35,009 --> 00:51:36,344
‎พอกลับบ้าน

850
00:51:37,637 --> 00:51:40,765
‎ฟรังโก้ก็บอกผมว่า "ฉันมีข่าวร้าย"

851
00:51:41,850 --> 00:51:43,184
‎ผมก็ถาม "อะไรเหรอ"

852
00:51:43,268 --> 00:51:44,394
‎เขาบอกผมว่า

853
00:51:44,477 --> 00:51:46,604
‎"พี่ชายนายตายเพราะรถชน

854
00:51:47,230 --> 00:51:49,524
‎เขาเมาแล้วขับ

855
00:51:50,483 --> 00:51:54,863
‎เขาขับไปชนกับเสาโทรศัพท์"

856
00:51:57,031 --> 00:51:58,783
‎ผมตะลึงไปเลย

857
00:52:06,249 --> 00:52:08,668
‎เขาเป็นที่รักของครอบครัวเสมอ

858
00:52:09,252 --> 00:52:10,879
‎เขามีศิลปะมากๆ

859
00:52:10,962 --> 00:52:12,172
‎ฉลาดมากๆ

860
00:52:12,255 --> 00:52:13,631
‎อ่านหนังสือเยอะ

861
00:52:16,593 --> 00:52:20,096
‎แต่ผมไม่คิดว่าพี่ชายผมเคยมีความสุขจริงๆ

862
00:52:22,891 --> 00:52:27,854
‎ผมคิดว่าเขาเริ่มดื่มเหล้า
‎เพราะเราโตมาอย่างยากลำบากมากๆ

863
00:52:28,646 --> 00:52:30,732
‎ความโหดร้ายที่บ้าน

864
00:52:30,815 --> 00:52:33,359
‎ที่เราถูกพ่อแม่ทำร้ายในบางครั้ง

865
00:52:33,902 --> 00:52:36,321
‎ทั้งหมดนี้ ผมคิดว่าเขาทนไม่ไหว

866
00:52:36,404 --> 00:52:37,322
‎กับการลงโทษ

867
00:52:37,405 --> 00:52:40,533
‎เขาเป็นคนที่เปราะบางกว่านั้นมากๆ

868
00:52:40,617 --> 00:52:41,618
‎โดยธรรมชาติเลย

869
00:52:43,661 --> 00:52:47,332
‎มีพฤติกรรมโรคจิตเภทขั้นรุนแรง

870
00:52:47,415 --> 00:52:49,626
‎ที่ผมกับพี่ชายได้เห็นในบ้าน

871
00:52:49,709 --> 00:52:51,252
‎พ่อเราใจดี

872
00:52:51,336 --> 00:52:54,672
‎แต่บางครั้งพ่อก็เมากลับบ้าน

873
00:52:55,173 --> 00:52:58,176
‎แล้วก็มากรีดร้องโวยวายเอาตอนตีสาม

874
00:52:58,259 --> 00:52:59,260
‎เราก็จะตื่น

875
00:52:59,928 --> 00:53:02,722
‎แล้วอยู่ดีๆ หัวใจเราก็เต้นแรง

876
00:53:04,015 --> 00:53:05,934
‎เพราะเรารู้ความหมายของมัน

877
00:53:06,017 --> 00:53:09,020
‎ว่าเขาสามารถลงมือทำร้ายแม่ได้ทุกเมื่อ

878
00:53:09,103 --> 00:53:10,563
‎หรือบ้าคลั่งไปเลย

879
00:53:13,399 --> 00:53:16,486
‎มันมีความรุนแรงแบบแปลกๆ

880
00:53:19,656 --> 00:53:22,450
‎วัยเด็กที่เราเติบโตมา

881
00:53:22,951 --> 00:53:26,454
‎มันส่งผลดีให้คนอย่างผม

882
00:53:26,537 --> 00:53:29,749
‎ที่ภายในเข้มแข็งและมุ่งมั่นมากๆ

883
00:53:30,541 --> 00:53:32,543
‎แต่พี่ชายผมเปราะบางกว่า

884
00:53:35,004 --> 00:53:36,506
‎นีทเชอกล่าวไว้ถูกต้อง

885
00:53:36,589 --> 00:53:40,260
‎ที่บอกว่าสิ่งฆ่าเราไม่ตายจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น

886
00:53:40,343 --> 00:53:43,137
‎สิ่งที่ทำให้ผมเป็นตัวผมวันนี้

887
00:53:43,221 --> 00:53:46,099
‎คือสิ่งเดียวกับที่ทำลายเขา

888
00:53:54,315 --> 00:54:01,322
‎(ไมน์ฮาร์ด ชวาร์เซเน็กเกอร์
‎1946-1971)

889
00:54:04,784 --> 00:54:08,413
‎เมื่อปี 1972 ตอนผมไปแข่งที่เอสเซน เยอรมนี

890
00:54:08,955 --> 00:54:11,249
‎พ่อแม่ผมมาหาโดย…

891
00:54:13,209 --> 00:54:14,711
‎ไม่อธิบายเหตุผลเลย

892
00:54:16,921 --> 00:54:19,173
‎ผมลงแข่งอย่างน้อย 50 รายการ

893
00:54:19,257 --> 00:54:22,176
‎ทั้งยกน้ำหนัก ทั้งพาวเวอร์ลิฟติ้ง

894
00:54:22,260 --> 00:54:25,138
‎ทั้งระดับท้องถิ่น ระดับรัฐ

895
00:54:25,221 --> 00:54:26,597
‎หรือการแข่งระดับประเทศ

896
00:54:26,681 --> 00:54:28,766
‎พ่อแม่ผมไม่เคยมาดูเลยสักครั้ง

897
00:54:28,850 --> 00:54:30,768
‎ผมก็เลยแปลกใจมากๆ

898
00:54:34,439 --> 00:54:37,734
‎พ่อผมทำตัวแปลกไปนิดหน่อย

899
00:54:38,943 --> 00:54:43,114
‎เขาช้าลงกว่าเดิม บางครั้งเขาก็พูดติดอ่าง

900
00:54:43,197 --> 00:54:45,616
‎มันมีอะไรบางอย่างแปลกไปเล็กน้อย

901
00:54:46,993 --> 00:54:48,036
‎ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา

902
00:54:49,203 --> 00:54:50,330
‎ผมก็ได้รับโทรศัพท์

903
00:54:50,913 --> 00:54:52,915
‎บอกว่าพ่อผมเส้นเลือดสมองแตก

904
00:54:53,666 --> 00:54:57,337
‎แล้วผมก็รีบบินไปออสเตรีย

905
00:54:57,420 --> 00:54:59,672
‎แล้วไปเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาล

906
00:55:00,214 --> 00:55:04,510
‎เขาไม่สามารถสื่อสารได้

907
00:55:06,262 --> 00:55:08,181
‎พ่อต้องมีหมอคอยดูแล

908
00:55:08,264 --> 00:55:11,726
‎แต่ผมไม่รู้ว่ามันเป็นแล้วหายได้ไหม

909
00:55:11,809 --> 00:55:12,935
‎ผมไม่รู้เลย

910
00:55:15,772 --> 00:55:17,774
‎ผมบินกลับลอสแอนเจลิส

911
00:55:18,566 --> 00:55:20,651
‎หลังจากนั้น พ่อก็เสียไป

912
00:55:28,326 --> 00:55:30,453
‎ตอนทั้งพ่อกับพี่ชายเสียไป

913
00:55:31,245 --> 00:55:33,873
‎ผมไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

914
00:55:33,956 --> 00:55:36,125
‎นึกออกไหม ผมลบมันทิ้งไป

915
00:55:36,834 --> 00:55:40,004
‎มันอาจจะกลับมาสักวันในชีวิตหลังจากนี้

916
00:55:40,088 --> 00:55:42,048
‎ความรู้สึกนั้นน่ะ แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

917
00:55:42,131 --> 00:55:44,133
‎ผมฝึกตัวเองให้ทำแบบนั้น

918
00:55:44,675 --> 00:55:47,345
‎ไม่ให้ได้รับผลกระทบจากเรื่องภายนอก

919
00:55:50,890 --> 00:55:51,891
‎ผมหมายถึง

920
00:55:52,475 --> 00:55:53,976
‎ผมก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ

921
00:55:54,477 --> 00:55:56,270
‎ด้านจิตวิทยาหรืออะไรเลย

922
00:55:56,354 --> 00:55:58,147
‎ผมบอกคุณได้แค่ว่า

923
00:55:59,982 --> 00:56:03,069
‎ถ้าคุณเป็นคนที่มีเป้าหมายเสมอ

924
00:56:04,946 --> 00:56:06,447
‎มีภารกิจอยู่เสมอ

925
00:56:07,657 --> 00:56:12,203
‎ยิ่งคุณใช้เวลาคิดน้อยว่า
‎"วันนี้เรารู้สึกยังไงบ้าง"

926
00:56:12,703 --> 00:56:14,914
‎"วันนี้เราเป็นซึมเศร้าหรือเปล่า"

927
00:56:15,415 --> 00:56:17,375
‎"เราสมเพชตัวเองอยู่หรือเปล่า"

928
00:56:17,875 --> 00:56:19,502
‎"เรากลายเป็นเหยื่อหรือเปล่า"

929
00:56:20,002 --> 00:56:24,006
‎"พระเจ้า เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากเลย"
‎อะไรพวกนั้น

930
00:56:24,090 --> 00:56:27,802
‎ผมไม่มีเวลามาเหลวไหลแบบนั้น
‎หลายๆ ครั้งมันจะเป็นคนที่ได้ทำงานไม่พอ

931
00:56:27,885 --> 00:56:29,804
‎ถ้าคุณยุ่งอยู่ตลอดเวลา

932
00:56:29,887 --> 00:56:32,140
‎คุณไม่มีเวลามาคิดหรอก

933
00:56:32,223 --> 00:56:34,267
‎เดินหน้าต่อไปเถอะ เดินไป

934
00:56:37,186 --> 00:56:40,356
‎พอผมรับรู้ได้ว่าวงการเพาะกายยังไม่ดัง

935
00:56:40,440 --> 00:56:43,192
‎ผมก็เลยตัดสินใจโปรโมตตัวเองเยอะๆ

936
00:56:44,110 --> 00:56:45,570
‎กรรมการมองหาอะไรครับ

937
00:56:45,653 --> 00:56:49,449
‎กรรมการมองหาสัดส่วน
‎ความสมมาตร ขนาดกล้ามเนื้อ

938
00:56:49,532 --> 00:56:51,284
‎วิธีโพสท่า โชว์กล้ามออกมา

939
00:56:51,367 --> 00:56:54,287
‎ผมอยากพยายามช่วยให้ผู้คนได้เข้าใจ

940
00:56:54,370 --> 00:56:55,788
‎ว่ากีฬานี้คืออะไร

941
00:56:55,872 --> 00:56:58,958
‎- ของบนเก้าอี้ครบหรือยังครับ
‎- ยังครับ มีปัญหาอยู่

942
00:56:59,041 --> 00:57:00,251
‎ได้เลย

943
00:57:05,381 --> 00:57:08,092
‎(กระจกมีไว้ทำไม
‎ต้นโอ๊กออสเตรีย หุ่นงามล้ำเลิศ)

944
00:57:15,016 --> 00:57:17,518
‎ผมเพิ่งมาอยู่ประเทศนี้ได้ห้าปี

945
00:57:17,602 --> 00:57:20,104
‎"แฮงกี้แพงกี้" แปลว่าอะไรครับ

946
00:57:20,188 --> 00:57:21,689
‎อุ๊ยตายแล้ว

947
00:57:23,107 --> 00:57:25,401
‎(เขาไม่ใช่ดัมเบลล์
‎สมองผสมกล้าม)

948
00:57:25,485 --> 00:57:28,571
‎นี่คือกีฬา แล้วผมก็แข่งขันเพื่อเป็นที่หนึ่ง

949
00:57:28,654 --> 00:57:30,823
‎ผมรู้สึกว่าขณะเดียวกัน ผมก็เป็นศิลปินด้วย

950
00:57:30,907 --> 00:57:33,367
‎ผมสร้างร่างกายที่ไม่ได้มีอยู่ตามเดิม

951
00:57:37,497 --> 00:57:40,124
‎(ปี 1974 มิสเตอร์โอลิมเปีย)

952
00:57:44,462 --> 00:57:48,090
‎ปี 74 อาร์โนลด์ฟิตร่างกายมาสุดยอดมาก

953
00:57:48,925 --> 00:57:52,261
‎ไม่มีใครเอาชนะเขาได้เด็ดขาด

954
00:57:59,352 --> 00:58:03,397
‎ปี 1974 ผมได้แชมป์มิสเตอร์โอลิมเปีย

955
00:58:03,481 --> 00:58:07,276
‎โดยรวมแล้ว
‎ผมคว้าแชมป์เพาะกายได้ 13 รายการ

956
00:58:08,319 --> 00:58:09,737
‎แชมป์แล้วแชมป์เล่า

957
00:58:13,157 --> 00:58:15,117
‎เพราะผมมีแรงขับจากวิสัยทัศน์

958
00:58:15,201 --> 00:58:17,245
‎(อันดับหนึ่ง)

959
00:58:21,332 --> 00:58:22,792
‎มีอะไรเหลือให้ผมทำอีก

960
00:58:24,377 --> 00:58:25,711
‎คว้าแชมป์อีกรายการเหรอ

961
00:58:26,587 --> 00:58:27,672
‎น่าเบื่อ

962
00:58:28,839 --> 00:58:30,174
‎ผมก็เลยเลิก

963
00:58:34,262 --> 00:58:37,473
‎ตอนนี้ผมแข่งเพาะกายมาสิบปีแล้ว

964
00:58:37,557 --> 00:58:40,726
‎หลังผ่านไปสิบปี ผมก็รู้สึกว่าพอแล้ว

965
00:58:41,435 --> 00:58:43,229
‎ผมต้องปล่อยให้คนอื่นได้โอกาสบ้าง

966
00:58:44,564 --> 00:58:47,775
‎แล้วก็จากไปในฐานะผู้ชนะ

967
00:58:50,278 --> 00:58:53,489
‎ท่านสุภาพบุรุษและสตรีครับ
‎อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์

968
00:59:09,338 --> 00:59:11,340
‎นี่คือกีฬา ผมชอบแข่งขัน

969
00:59:12,174 --> 00:59:16,804
‎แล้วผมก็ชอบที่ได้เป็นที่หนึ่งในโลก

970
00:59:17,555 --> 00:59:18,973
‎เป็นสุดยอด

971
00:59:19,056 --> 00:59:22,893
‎ได้ยืนอยู่บนจุดนั้นแล้วได้รู้ว่าไม่มีใครคนอื่น

972
00:59:22,977 --> 00:59:26,606
‎ที่เก่งเฉพาะทางด้านนี้ไปกว่าผม

973
00:59:27,607 --> 00:59:31,235
‎แล้วผมก็คิดว่ามันกลายเป็นเรื่องซ้ำซากแล้ว

974
00:59:31,319 --> 00:59:34,363
‎ผมอยากจะไปทำอย่างอื่นต่อ

975
00:59:34,447 --> 00:59:38,492
‎พยายามเป็นที่หนึ่งในด้านอื่นบ้าง

976
00:59:38,993 --> 00:59:39,952
‎เช่นอะไร

977
00:59:40,036 --> 00:59:41,746
‎ผมอยากลองการแสดง

978
00:59:42,455 --> 00:59:45,166
‎ลองดูว่าผมจะเก่งด้านนั้นได้ไหม

979
00:59:51,213 --> 00:59:54,216
‎(สิบปีต่อมา)

980
00:59:55,635 --> 00:59:57,094
‎ผมจำได้ว่าคุยโทรศัพท์กับเขา

981
00:59:57,178 --> 00:59:58,012
‎ฮัลโหล

982
00:59:58,095 --> 00:59:58,929
‎ผมบอกว่า

983
00:59:59,013 --> 01:00:01,641
‎อธิบายขั้นตอนของคุณในฐานะนักแสดงทีครับ

984
01:00:01,724 --> 01:00:03,684
‎เขาบอกว่า "จิม

985
01:00:03,768 --> 01:00:05,561
‎ผมไม่ได้อยากเป็นนักแสดง

986
01:00:06,604 --> 01:00:08,189
‎ผมอยากเป็นดาราดัง"

987
01:01:45,119 --> 01:01:48,164
‎คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา