1
00:00:37,455 --> 00:00:38,748
(ตอน 14)

2
00:00:38,831 --> 00:00:39,915
ขอบคุณครับ

3
00:00:45,963 --> 00:00:47,715
พื้นลื่นนะคะ ระวัง

4
00:00:47,798 --> 00:00:49,633
ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องหรอก คุณ

5
00:00:51,343 --> 00:00:52,803
บอกว่าอย่าขยับไง

6
00:00:58,934 --> 00:01:00,436
อุ๊ย ทำอะไรของคุณคะ

7
00:01:00,936 --> 00:01:02,354
ไม่เป็นไรหรอกครับ

8
00:01:02,438 --> 00:01:05,524
ผมทำเพราะพวกหมอกังวลมาก
จริงๆ ของพวกนั้นไม่จำเป็นเลย

9
00:01:05,608 --> 00:01:09,111
เวลาหมอที่เก่งๆ บอกให้ทำอะไร
แสดงว่ามีเหตุผลหมดค่ะ

10
00:01:09,195 --> 00:01:12,990
ต่อไปนี้ห้ามทำอะไรตามใจตัวเอง เข้าใจนะคะ

11
00:01:15,075 --> 00:01:16,327
คุณดื้ออะ

12
00:01:21,539 --> 00:01:22,625
ไม่หิวเหรอคะ

13
00:01:29,548 --> 00:01:30,925
ทำอะไรคะเนี่ย

14
00:01:33,928 --> 00:01:35,554
ขออยู่แบบนี้แป๊บหนึ่งครับ

15
00:01:50,735 --> 00:01:54,740
ตอนคิดว่าวาระสุดท้ายมาถึงแล้ว
ผมนึกเสียใจมากเลยครับ

16
00:01:55,950 --> 00:01:58,953
ผมอุตส่าห์ได้โอกาสอีกครั้ง
แต่ก็ซื่อตรงไม่ได้อีก

17
00:02:05,167 --> 00:02:07,211
คุณยูจีฮยอกจะไม่ตายค่ะ

18
00:02:10,214 --> 00:02:12,424
ขอโทษนะคะที่ฉันไม่เชื่อคุณ

19
00:02:20,099 --> 00:02:21,183
ผมสิควรขอโทษ

20
00:02:27,398 --> 00:02:29,567
โอยูราไม่หมูนะครับ

21
00:02:31,527 --> 00:02:34,363
ขนาดผมเห็นธาตุแท้ของยูรา
ที่เกินจะจินตนาการแล้ว

22
00:02:34,446 --> 00:02:36,991
ยังใช้เวลาเกินสามปี กว่าจะจบกับยูราได้

23
00:02:38,742 --> 00:02:41,787
บางคนที่ว่าเกินจะจินตนาการ...

24
00:02:42,538 --> 00:02:43,789
ฉันรู้ว่าหมายถึงอะไร

25
00:02:46,500 --> 00:02:48,918
เมื่อเราใช้เวลากับใครสักคนมานาน

26
00:02:49,003 --> 00:02:51,255
มันยากจะที่มองคนคนนั้นได้ตามที่เป็น

27
00:02:52,631 --> 00:02:55,134
กล่อมตัวเองว่า "ไม่หรอก ไม่จริงหรอก"

28
00:02:56,760 --> 00:03:00,306
สุดท้ายกว่าเราจะรู้ซึ้ง
ก็ตอนเห็นจุดจบซะแล้วค่ะ

29
00:03:02,474 --> 00:03:05,394
อดีตคู่หมั้นของคุณพยายามฆ่าฉัน

30
00:03:06,395 --> 00:03:09,189
และพัคมินฮวานกับจองซูมินจะได้เงิน
ถ้าฉันตาย

31
00:03:10,816 --> 00:03:12,484
พวกนั้นผนึกกำลังกันค่ะ

32
00:03:18,282 --> 00:03:20,492
สามีของผู้จัดการยังออกนอกลู่นอกทาง

33
00:03:21,952 --> 00:03:25,539
ฉันคิดว่าชะตากรรมของฉัน
ย้ายไปตกอยู่กับผู้จัดการยังค่ะ

34
00:03:27,041 --> 00:03:29,126
ไม่จบแค่งานแต่งของพัคมินฮวานกับจองซูมิน

35
00:03:29,209 --> 00:03:32,046
ยังมีอะไรอีก ฉันต้องรู้ให้ได้ค่ะ

36
00:03:32,129 --> 00:03:34,048
เพื่อปกป้องผู้จัดการยัง

37
00:03:37,843 --> 00:03:39,428
อยู่เคียงข้างฉันก็พอนะคะ

38
00:04:25,891 --> 00:04:27,142
(จุดหมายล่าสุด)

39
00:04:34,608 --> 00:04:36,527
พี่ รอฉันด้วย

40
00:04:38,362 --> 00:04:39,196
หยุดเลยนะ

41
00:04:52,292 --> 00:04:54,503
(คาเฟ่รักต้องห้าม
โรงภาพยนตร์ไดรฟ์อิน)

42
00:04:54,586 --> 00:04:56,171
(คาเฟ่เลิฟแอฟแฟร์
โฮเต็ลโลนลี่)

43
00:05:03,762 --> 00:05:06,849
ตำรวจมองว่าเหตุเกิดจากคนเมาแล้วขับ
และแกะรอยอยู่

44
00:05:08,267 --> 00:05:10,352
ชาตินี้ก็จับไม่ได้หรอก

45
00:05:10,436 --> 00:05:13,814
เราส่งคนไปตามติดโอยูรา
พัคมินฮวาน กับจองซูมินแล้ว

46
00:05:13,897 --> 00:05:16,608
แต่อย่างที่เห็น เรายังจับต้นชนปลายไม่ได้

47
00:05:17,151 --> 00:05:21,196
เราให้คนตามติดสามคนนี้หลังเกิดอุบัติเหตุ
ดังนั้นก็เลยไม่ได้อะไร

48
00:05:25,325 --> 00:05:29,121
ถ้าแกรู้อะไรล่วงหน้า
อย่างน้อยก็ควรจะปรึกษาฉันก่อนสิ

49
00:05:37,171 --> 00:05:39,882
ผมไม่แน่ใจว่าหัวหน้า
เป็นคนของผมหรือเปล่าครับ

50
00:05:47,765 --> 00:05:49,850
ขอโทษนะ พี่

51
00:05:58,776 --> 00:06:00,861
อย่า ฉันไม่ได้โกรธถึงขั้นนั้น

52
00:06:04,031 --> 00:06:07,701
ตอนนี้เหลือวิธีเดียวคือ
แกะรอยจองมันชิกและแพฮีซุกให้เจอ

53
00:06:08,452 --> 00:06:10,579
สองคนนี้ต้องมุ่งหน้าไปอินชอนแน่

54
00:06:10,662 --> 00:06:12,706
และโอยูราก็ต้องแกะรอยสองคนนี้อยู่

55
00:06:12,790 --> 00:06:14,249
อยู่แล้วแหละครับ

56
00:06:14,333 --> 00:06:17,086
ปัญหาคือใครไวกว่ากันครับ

57
00:06:17,169 --> 00:06:21,048
ว่าแต่ว่า แกต้องใส่ผ้าคล้องแขนอีกนานแค่ไหน

58
00:06:23,634 --> 00:06:26,637
จนกว่าคุณคังจีวอนจะบอกให้เลิกใส่

59
00:06:26,720 --> 00:06:28,722
จริงๆ ผมถอดออกได้เดี๋ยวนี้เลย

60
00:06:29,264 --> 00:06:32,518
แต่คุณคังจีวอนสัญญาว่าจะดูแลผม
ระหว่างที่ใส่ครับ

61
00:06:52,996 --> 00:06:54,206
คุณจีฮยอก

62
00:06:54,289 --> 00:06:57,417
วันที่เกิดอุบัติเหตุ คุณจำอะไรได้บ้างไหมคะ

63
00:07:02,840 --> 00:07:03,882
ไม่แน่ใจเลยครับ

64
00:07:03,966 --> 00:07:06,426
ผมแค่ไปหาคุณที่สุสานสวนป่า

65
00:07:06,927 --> 00:07:08,428
แล้วรถก็เสียที่นั่นครับ

66
00:07:09,805 --> 00:07:10,889
แค่นั้นเหรอคะ

67
00:07:13,517 --> 00:07:17,813
อาจจะไม่ใช่แค่นั้น
แต่ตอนนี้ผมนึกอะไรไม่ออกเลย

68
00:07:22,734 --> 00:07:23,944
- คุณจีวอน
- คะ

69
00:07:24,862 --> 00:07:26,405
- ไข่ม้วน
- ค่ะ

70
00:07:31,243 --> 00:07:32,119
อะไรอีก

71
00:07:33,370 --> 00:07:35,873
ฉันไปนะคะ พักเยอะๆ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ค่ะ

72
00:07:39,042 --> 00:07:40,169
วันนี้ก็ขอบคุณนะคะ

73
00:07:45,966 --> 00:07:46,842
เป็นอะไรไปคะ

74
00:07:47,759 --> 00:07:48,802
คุณจีวอน

75
00:07:48,886 --> 00:07:50,220
เจ็บแผลอีกเหรอคะ

76
00:07:57,644 --> 00:07:58,645
ขอโทษนะครับ

77
00:08:00,189 --> 00:08:02,399
ผมนึกออกแต่มุกนี้น่ะ

78
00:08:06,737 --> 00:08:09,823
อะไรคะ เดี๋ยวเถอะ

79
00:08:12,034 --> 00:08:12,951
คืนนี้...

80
00:08:15,704 --> 00:08:16,997
นอนค้างที่นี่ได้ไหมครับ

81
00:08:26,381 --> 00:08:27,424
ฝันดีนะคะ

82
00:08:28,175 --> 00:08:29,384
เดี๋ยวฉันปิดไฟให้

83
00:08:40,770 --> 00:08:42,940
ผู้จัดการทั่วไป ทำอะไรน่ะ...

84
00:08:43,440 --> 00:08:46,360
ผมเข้าใจที่คุณสื่อ
งั้นผมจะนอนกอดคุณเฉยๆ ครับ

85
00:08:48,737 --> 00:08:51,240
แผลยังเจ็บครับ ผมพูดจริง

86
00:09:00,165 --> 00:09:01,500
อยู่ข้างๆ ผมเสมอนะครับ

87
00:09:02,960 --> 00:09:06,296
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม

88
00:09:09,174 --> 00:09:10,259
ก็ทำอยู่ข้างๆ ผม

89
00:09:14,846 --> 00:09:16,056
แค่นั้นก็พอ

90
00:10:10,527 --> 00:10:12,946
ตื่นแล้วเหรอคะ ว่าจะปลุกอยู่พอดี

91
00:10:14,531 --> 00:10:18,493
อยากกินสตรอเบอร์รี่ไหมคะ อร่อยจริงๆ นะ
อร่อยที่สุดเท่าที่ฉันเคย...

92
00:10:22,914 --> 00:10:24,875
ทำไมคะ ฝันร้ายหรือไง

93
00:10:33,508 --> 00:10:36,970
อะไร ไม่เจ็บแขนเหรอคะ ตอนนี้ดีขึ้นแล้วเหรอ

94
00:10:39,306 --> 00:10:40,307
เจ็บครับ

95
00:10:41,391 --> 00:10:43,518
ไม่นะ คุณเพิ่ง...

96
00:10:46,021 --> 00:10:48,982
ว้าว เดี๋ยวนี้การละครเป็นแล้ว

97
00:10:49,900 --> 00:10:50,817
เรื่องจริงนะครับ

98
00:10:55,906 --> 00:10:57,449
คุณฝันถึงอะไรคะ

99
00:10:58,617 --> 00:10:59,826
ความลับครับ

100
00:11:01,953 --> 00:11:04,748
(ยูแอนด์เค)

101
00:11:05,248 --> 00:11:09,002
เราเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทั้งคู่ก็จริง
แต่ผมเป็นรักษาการผู้จัดการ

102
00:11:09,711 --> 00:11:12,005
ผมเลยต้องพูดในฐานะซูเปอร์ไวเซอร์

103
00:11:12,089 --> 00:11:16,635
ผู้ช่วยคังใช้วันหยุดบ่อยไปนะ
ลาประจำปี ลาครึ่งวัน อย่างกับตระกูลเจ้าของ

104
00:11:16,718 --> 00:11:18,762
ที่บ้านของฉันมีปัญหาน่ะค่ะ

105
00:11:19,304 --> 00:11:24,518
ปัญหาที่บ้านเหรอ
แหม่เว้ย ในออฟฟิศนี้ใครไม่มีบ้านบ้าง

106
00:11:24,601 --> 00:11:27,854
มีบ้างไหม คนที่ไม่มีปัญหาที่บ้าน

107
00:11:27,938 --> 00:11:31,858
เฮ้อ ทำไมฝ่ายบุคคลต้องตัดสินใจ
หลังเกิดเรื่องล่ะ

108
00:11:31,942 --> 00:11:34,903
ไอ้อุบาทว์นั่นก็ดวงดีชิบเป๋ง

109
00:11:34,986 --> 00:11:38,448
งานรุมเร้าเรากองเท่าภูเขา
ทว่าเขาสูงเพียงไหนก็อยู่...

110
00:11:40,867 --> 00:11:41,868
ใต้หล้า

111
00:11:43,537 --> 00:11:45,330
ให้ฉันช่วยไหมคะ

112
00:11:47,749 --> 00:11:49,251
- ผู้จัดการ
- ผู้จัดการ

113
00:11:52,254 --> 00:11:53,964
มาทำงานไหวแล้วเหรอครับ

114
00:11:55,507 --> 00:11:57,717
- ผู้จัดการไหวแน่นะคะ
- อือ ฉันไหว

115
00:12:07,018 --> 00:12:08,186
มีอะไร

116
00:12:08,270 --> 00:12:11,148
คุณทำอะไรอยู่เนี่ย ทำไมผมติดต่อคุณไม่ได้

117
00:12:11,231 --> 00:12:14,234
วันนี้คังจีวอนมาทำงาน
ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

118
00:12:14,317 --> 00:12:16,486
ตอนนี้มันยังไงกันแน่เนี่ย

119
00:12:16,570 --> 00:12:19,489
ยูจีฮยอกออกจากโรงพยาบาลแล้ว
แม่นั่นเลยมาทำงานไง

120
00:12:19,990 --> 00:12:22,284
บอกแล้วใช่ไหมว่าให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไป

121
00:12:22,784 --> 00:12:24,411
คุณคิดว่าแม่นั่นจะทำยังไง

122
00:12:25,328 --> 00:12:29,291
ถ้าอยากสู้ก็วิ่งไปหยุมหัวแม่นั่น
และแหกปากใส่เลย ง่ายออก

123
00:12:29,374 --> 00:12:32,752
ต้องหัดอดทนให้เป็นนะ
ถ้าชีวิตนี้ไม่อยากอยู่แบบยาจก

124
00:12:34,171 --> 00:12:36,089
เดี๋ยวมาที่โรงกีฬาไหมล่ะ

125
00:12:36,673 --> 00:12:39,759
คุณจะรู้สึกดีขึ้น
หลังจากเราคุยกันไปออกกำลังไป

126
00:12:42,220 --> 00:12:45,682
อีเจ๊นี่ปากมอมแท้ จริงๆ เลย

127
00:12:45,765 --> 00:12:48,977
ฉันไม่ควรลดตัวไปยุ่งกับพวกตลาดล่าง

128
00:12:49,519 --> 00:12:52,189
แต่ถ้าฉันไม่ลงมือเอง งานก็ไม่เสร็จสักอย่าง

129
00:12:52,272 --> 00:12:56,485
เราหาจองมันชิกกับแพฮีซุกเจอแล้วครับ
สองคนนั้นกลัวมากจนหนีไปซ่อนตัว

130
00:13:04,367 --> 00:13:07,370
สวัสดีนะครับ ผมคือจองมันชิกครับ

131
00:13:07,454 --> 00:13:09,414
หาตัวยากจังนะคะ

132
00:13:09,498 --> 00:13:13,251
หลบๆ ซ่อนๆ ทำไมคะ เราลงเรือลำเดียวกันนะ

133
00:13:13,335 --> 00:13:17,172
เปล่า ไม่ใช่ว่าเราเชื่อใจคุณไม่ได้

134
00:13:17,255 --> 00:13:19,341
แต่เราเชื่อใจลูกสาวของเราไม่ได้

135
00:13:19,841 --> 00:13:21,384
จากนี้เชื่อฉันก็พอแล้ว

136
00:13:21,468 --> 00:13:24,262
ฉันไม่ใช่คนทอดทิ้งครอบครัวค่ะ

137
00:13:24,888 --> 00:13:28,141
เอาเป็น ไปจีนสักพักดีไหมคะ

138
00:13:28,225 --> 00:13:29,935
เซี่ยงไฮ้สวยนะคะ

139
00:13:30,018 --> 00:13:34,731
และยังไปเล่นน้ำสนุกๆ ในหางโจว
และซูโจวที่อยู่ใกล้ๆ ได้ด้วย

140
00:13:53,583 --> 00:13:54,751
น่าสมเพชจริงๆ เนอะ

141
00:13:55,418 --> 00:13:58,338
อายุเท่านี้ ตอนที่รู้สึกว้าวุ่นใจ

142
00:13:58,421 --> 00:14:00,715
ฉันกลับไม่มีที่ไปจนมาทำงานที่บริษัท

143
00:14:02,217 --> 00:14:04,261
เพราะที่บริษัทมีเพื่อนไงคะ

144
00:14:05,095 --> 00:14:07,931
ฉันเป็นห่วงผู้จัดการอยู่พอดี
และว่าจะไปหาอยู่ค่ะ

145
00:14:09,849 --> 00:14:13,520
ไม่ได้ คืนนี้ฉ้นจะบุกเข้าไป

146
00:14:13,603 --> 00:14:16,898
ฉันแจ้งความกับตำรวจแล้ว
ให้ต้องโทษการผิดประเวณี

147
00:14:17,607 --> 00:14:20,485
จริงสิ ตอนนี้คือก่อนที่กฎหมายนั่น
จะถูกยกเลิก

148
00:14:22,070 --> 00:14:25,574
ทุกครั้งที่ฉันนอนโรงพยาบาล ผู้ชายคนนั้น...

149
00:14:26,616 --> 00:14:28,410
จะพาแม่นั่นมาที่บ้าน

150
00:14:30,078 --> 00:14:32,497
ฉันจึงบอกไปว่าวันนี้ฉันจะนอนโรงพยาบาล

151
00:14:33,999 --> 00:14:35,917
กล้องหน้ารถของคนบ้าพวกนั้น

152
00:14:36,543 --> 00:14:40,046
บันทึกตอนคนพวกนั้นทำเรื่องคาวๆ ในรถได้หมด

153
00:14:40,922 --> 00:14:43,717
มีวิดีโอแต่ไม่มีภาพ หรือว่ากล้องจะเสีย

154
00:14:43,800 --> 00:14:47,262
และตำรวจบอกว่าแค่ไฟล์เสียง
เป็นหลักฐานไม่เพียงพอ

155
00:14:48,013 --> 00:14:50,056
วิดีโอกล้องหน้ารถไม่มีภาพเหรอคะ

156
00:14:50,932 --> 00:14:51,933
ฟังดูตลกใช่ไหมล่ะ

157
00:14:54,352 --> 00:14:57,147
จริงๆ ฉันก็ไม่อยากทำถึงขั้นนี้หรอก

158
00:14:57,897 --> 00:15:02,485
แต่ฉันตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
และพังล็อกประตูตอนออกจากบ้านวันนี้

159
00:15:10,327 --> 00:15:11,369
ผู้จัดการคะ

160
00:15:12,537 --> 00:15:13,830
วันนี้ฉันไปด้วยได้ไหม

161
00:15:21,588 --> 00:15:22,589
คนนั้นเหรอครับ

162
00:15:23,048 --> 00:15:23,882
ใช่ค่ะ

163
00:15:24,799 --> 00:15:28,261
เอาละ สามีของคุณเข้าไป 30 นาทีแล้วครับ

164
00:15:28,345 --> 00:15:29,721
อีกสิบนาที เข้าไปกัน

165
00:15:56,456 --> 00:15:58,290
ว้าย พวกคุณเป็นใครคะ

166
00:15:58,375 --> 00:16:00,043
อะไรๆ มีอะไรกัน

167
00:16:00,627 --> 00:16:02,212
อะไรกันวะ

168
00:16:14,766 --> 00:16:16,101
เอ๊ะ

169
00:16:16,184 --> 00:16:17,310
เฮ้ย

170
00:16:17,394 --> 00:16:19,479
ทำไมเธอมาอยู่ที่นี่ดึกป่านนี้

171
00:16:23,400 --> 00:16:24,234
อะไร

172
00:16:27,487 --> 00:16:32,158
พี่เขาบอกว่าพี่นอนโรงพยาบาล
ฉันก็เลยเอากับข้าวมาให้พี่เขาน่ะค่ะ

173
00:16:32,242 --> 00:16:34,160
ฉันล้ำเส้นแหงเลยค่ะ

174
00:16:34,244 --> 00:16:38,206
เพราะเห็นพี่เขาที่ร้านบ่อยๆ
ฉันก็เลยใส่ใจพี่เขาเหมือนคนในครอบครัว

175
00:16:39,708 --> 00:16:40,583
นี่

176
00:16:42,210 --> 00:16:43,336
เธอระแวงฉันเหรอ

177
00:16:44,546 --> 00:16:47,549
พอฉันทำงานร้านซี่โครงย่างของพ่อตา
เธอก็ดูถูกฉันเหรอ

178
00:16:52,220 --> 00:16:55,140
- แกสองคน...
- แกสองคนอะไร อะไรเล่า

179
00:16:58,101 --> 00:16:59,269
อะไรก็ช่าง

180
00:16:59,853 --> 00:17:02,772
ช่างเถอะ ทุกคนออกไปให้หมดเลยครับ

181
00:17:02,856 --> 00:17:05,023
ออกไปสิครับ เฮ้ย เธอก็ด้วย

182
00:17:05,108 --> 00:17:08,027
ห้ามอ้างว่าเป็นห่วงเป็นใย
และเอาอะไรมาให้อีก รู้ไหม

183
00:17:08,111 --> 00:17:10,238
โอ้โฮ เล่นเอาฉันเป็นตัวตลกเลย

184
00:17:10,320 --> 00:17:12,824
ขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ

185
00:17:18,371 --> 00:17:19,789
ออกไปสิครับ

186
00:17:24,377 --> 00:17:27,464
คุณน้องก็ไปเถอะ เดี๋ยวฉันคุยกับเขาเอง

187
00:17:32,677 --> 00:17:33,803
ไม่ออกไปเหรอครับ

188
00:17:46,733 --> 00:17:49,486
ออกสิคะ ออกแน่ แต่...

189
00:17:52,197 --> 00:17:53,198
ทำอะไรของเขา

190
00:17:58,411 --> 00:18:00,455
อะไร อะไรน่ะ ทำอะไร

191
00:18:00,538 --> 00:18:01,664
อะไรครับ ทำไมครับ

192
00:18:28,775 --> 00:18:29,901
อย่าฟาดผม

193
00:18:29,984 --> 00:18:32,987
ถ้าแตะต้องพี่สาวของฉัน ฉันเอาตายแน่

194
00:18:36,574 --> 00:18:38,368
เฮ้ย นังนี่บ้าของแท้

195
00:18:41,162 --> 00:18:43,498
ฉันจะแจ้งตำรวจจับซะให้เข็ด

196
00:18:43,581 --> 00:18:45,083
มากับตำรวจอยู่แล้วสินะ

197
00:18:45,166 --> 00:18:46,709
คุณตำรวจครับ นี่...

198
00:18:46,793 --> 00:18:50,505
แบบนี้ทำลายทรัพย์สินไม่ใช่เหรอครับ
ผู้หญิงคนนี้ใช้ไม้กอล์ฟ...

199
00:18:50,588 --> 00:18:51,798
หยุดได้แล้ว

200
00:19:05,061 --> 00:19:06,813
แกมันหน้าด้านจริงๆ

201
00:19:07,647 --> 00:19:09,816
ดีใจสิท่าที่ไม่โดนจับได้คาหนังคาเขา

202
00:19:10,775 --> 00:19:14,946
ไม่เลย ฉันรู้หมดว่าแกทำอะไรในรถ

203
00:19:15,864 --> 00:19:19,492
อะไรนะ อยากรู้เหรอว่าถ้าฉันจะตาย
จะได้เงินประกันเท่าไร

204
00:19:20,368 --> 00:19:23,079
คิกคักเลยล่ะสิ แกสองคนยังเป็นคนอยู่ไหม

205
00:19:25,456 --> 00:19:26,457
อะไรนะ

206
00:19:27,041 --> 00:19:29,002
รถคันนั้นยอนจีก็นั่งนะ

207
00:19:29,919 --> 00:19:31,462
เห็นยอนจีแล้วไม่อายเหรอ

208
00:19:32,714 --> 00:19:34,924
แกเป็นคนชั่วจริงๆ สินะ

209
00:19:38,970 --> 00:19:40,388
ยัยนี่พูดอะไรเนี่ย

210
00:19:40,471 --> 00:19:42,557
หลักฐานก็ไม่มี ปรักปรำคนบริสุทธิ์

211
00:19:42,640 --> 00:19:44,058
เฮ้ย นั่น...

212
00:19:48,563 --> 00:19:49,898
เดี๋ยวปั๊ด...

213
00:20:07,081 --> 00:20:07,916
เป็นอะไรไหมคะ

214
00:20:13,296 --> 00:20:14,380
อย่า อย่านะ

215
00:20:14,464 --> 00:20:15,965
ไอ้ผีบ้านี่

216
00:20:16,049 --> 00:20:18,468
เดี๋ยวๆ ห้ามทำอย่างนี้ครับ

217
00:20:18,551 --> 00:20:21,387
- จับยัยนั่นไว้แน่นๆ ครับ
- อดทนไว้ อดทนไว้ครับ

218
00:20:22,388 --> 00:20:24,599
ใจเย็นๆ ครับ โธ่เอ๊ย ห้ามทำแบบนี้ครับ

219
00:20:37,153 --> 00:20:38,613
เป็นอะไรไหมครับ คุณจีวอน

220
00:20:47,372 --> 00:20:51,584
พรุ่งนี้เลิกงานแล้วฉันจะมาใหม่ค่ะ
ห้ามทำอะไรจนกว่าฉันจะมานะคะ

221
00:20:54,003 --> 00:20:55,463
ขอบใจนะ คุณน้อง

222
00:20:56,714 --> 00:20:59,717
แต่มันเป็นเรื่องของฉัน
เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง

223
00:21:01,260 --> 00:21:05,390
ดูสภาพแล้ว ฉันไม่คิดว่าพ่อยอนจี
จะยอมเลิกง่ายๆ หรอก

224
00:21:06,724 --> 00:21:08,101
ฉันต้องไปพบทนาย

225
00:21:09,143 --> 00:21:10,687
ไม่...

226
00:21:10,770 --> 00:21:13,898
ห้ามเจอกันโดยลำพังนะคะ

227
00:21:13,982 --> 00:21:15,984
โทรเรียกฉันก็ได้ ฉันจะมาค่ะ

228
00:21:17,235 --> 00:21:20,363
พูดอะไรน่ะ ทำไมพูดอะไรแปลกๆ แบบนี้

229
00:21:21,531 --> 00:21:23,032
คุณน้องนี่แปลกนะ

230
00:21:24,909 --> 00:21:26,661
ฉันรู้ว่าฉันแปลกค่ะ

231
00:21:27,370 --> 00:21:31,207
แต่ผู้จัดการเกือบจะหัวร้างข้างแตกนะคะ
ถ้าเมื่อกี้ฉันไม่อยู่ด้วย

232
00:21:32,125 --> 00:21:34,502
ทำตามที่ฉันบอกสักครั้งนะคะ

233
00:21:36,337 --> 00:21:38,047
ผมจะอยู่ข้างๆ คุณเองครับ

234
00:21:44,262 --> 00:21:47,682
คุณบอกว่าจะพบทนายไง

235
00:21:47,765 --> 00:21:49,517
คุยกับผมก็ได้ครับ

236
00:22:09,120 --> 00:22:11,330
ผู้จัดการยังจูรันไว้ใจหัวหน้าอีได้ครับ

237
00:22:11,414 --> 00:22:13,458
เพราะแกไม่เคยผิดคำพูด

238
00:22:18,671 --> 00:22:21,132
ชะตากรรมของฉันไปตกอยู่กับคนอื่น...

239
00:22:21,883 --> 00:22:24,010
ฉันไม่คิดว่าเป็นความบังเอิญค่ะ

240
00:22:26,512 --> 00:22:30,641
ถ้าความเครียดจากสามีที่ไม่แยแส
เป็นต้นเหตุให้ผู้จัดการยังเป็นมะเร็ง

241
00:22:31,934 --> 00:22:35,188
แล้วชะตากรรมที่ต้องโดนสามีฆ่า
มาจากไหนกันล่ะ

242
00:22:38,024 --> 00:22:39,942
ล็อกประตูพัง

243
00:22:41,110 --> 00:22:42,528
รองเท้าส้นสูงสีแดง

244
00:22:43,362 --> 00:22:45,073
และกระป๋องขนมลูกอม

245
00:22:48,451 --> 00:22:51,079
เพราะสามีเป็นชู้กับคนใกล้ตัว...

246
00:22:53,372 --> 00:22:57,794
หรือเพราะพวกเดนคนพวกนั้น
หิวเงินประกันล่ะคะ

247
00:23:05,760 --> 00:23:08,429
ถ้าเมียของฉันตาย ฉันจะดูแลเธอเอง

248
00:23:14,560 --> 00:23:16,687
ฉันรู้แล้วค่ะว่าฉันต้องทำอะไร

249
00:23:18,564 --> 00:23:19,607
คุณจีฮยอก

250
00:23:20,775 --> 00:23:22,944
ฉันต้องอ่อยพัคมินฮวานค่ะ

251
00:23:30,618 --> 00:23:35,206
เพราะคนอย่างพัคมินฮวานต้องนอกใจเมียแน่
และต่อให้เมียตายก็ไม่แยแส

252
00:23:44,757 --> 00:23:47,760
(จองซูมิน เพื่อนจีวอน)

253
00:23:58,229 --> 00:24:02,024
ไม่สิ ฉันต้องทำให้พัคมินฮวานคิดว่า
จำเป็นต้องฆ่าจองซูมิน

254
00:24:16,747 --> 00:24:20,877
ฉันรู้ว่ามันจะทำให้คุณอารมณ์เสีย
แต่ฉันต้องทำจริงๆ ค่ะ

255
00:24:22,628 --> 00:24:26,883
ถ้าฉันไม่ส่งต่อชะตากรรมที่ถูกสามีนอกใจฆ่า
ไปให้จองซูมิน

256
00:24:28,801 --> 00:24:30,428
ผู้จัดการยังจะตายค่ะ

257
00:24:41,814 --> 00:24:43,566
ฉันทำไม่ได้เหรอคะ

258
00:24:56,037 --> 00:24:57,038
ทำได้ครับ

259
00:24:58,164 --> 00:25:01,000
ทำอย่างที่คุณจีวอนต้องการเลย

260
00:25:07,298 --> 00:25:08,799
ผมจะช่วยคุณทุกอย่างครับ

261
00:25:51,008 --> 00:25:53,052
- ผู้ช่วยคิม
- ครับ ผู้จัดการทั่วไป

262
00:25:53,135 --> 00:25:55,554
จากนี้คุณรับหน้าที่ทำโปรเจกต์ชุดทำอาหารนะ

263
00:25:56,555 --> 00:25:59,600
อะไรนะครับ แต่ผู้รับผิดชอบคือ...

264
00:25:59,684 --> 00:26:02,937
เข้าร่วมทีมแล้ว
คุณก็ต้องมีโปรเจกต์ของคุณเองสิครับ

265
00:26:03,562 --> 00:26:05,231
คุณทำได้ใช่ไหมครับ

266
00:26:05,314 --> 00:26:06,732
ช่วยๆ กันเยอะๆ นะครับ

267
00:26:11,445 --> 00:26:13,030
ผู้จัดการทั่วไป แบบนี้ไม่ถูกค่ะ

268
00:26:14,115 --> 00:26:17,243
คุณเลือกเงินและยอมเลิกกับผม
แค่นี้เดาไม่ออกเหรอ

269
00:26:17,326 --> 00:26:19,412
คุณจับปลาสองมือไม่ได้ครับ คุณคังจีวอน

270
00:26:22,915 --> 00:26:25,710
เข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะหางานใหม่

271
00:26:25,793 --> 00:26:29,088
แต่มีข้อแม้ ให้ฉันทำโปรเจกต์ชุดทำอาหารนี่
ให้เสร็จนะคะ

272
00:26:29,171 --> 00:26:31,716
โปรเจกต์นี้เป็นของฉันกับผู้จัดการยังน่ะค่ะ

273
00:26:31,799 --> 00:26:33,301
เป็นโปรเจกต์ของบริษัทครับ

274
00:26:35,136 --> 00:26:37,054
ผู้จัดการทั่วไป หัดแยกแยะ...

275
00:26:37,138 --> 00:26:40,933
ที่ผมให้คุณทำโปรเจกต์ชุดอาหารนี้
เพราะความรู้สึกส่วนตัวนะ

276
00:26:41,559 --> 00:26:44,061
ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ ลาหยุดไปเถอะครับ

277
00:26:45,021 --> 00:26:46,647
เขียนจดหมายลาออกเลยก็ยิ่งดี

278
00:27:04,123 --> 00:27:06,584
คังจีวอนรับเงินแล้วเลิกกับมันเหรอ

279
00:27:15,468 --> 00:27:18,429
(โอยูรา)

280
00:27:21,599 --> 00:27:22,975
ช่างเหอะ

281
00:27:39,867 --> 00:27:41,702
ทำไมนั่งทำนี่อยู่คนเดียวล่ะ

282
00:27:43,037 --> 00:27:44,163
อะไรเล่า

283
00:27:44,663 --> 00:27:47,500
เพราะใครล่ะ
ตำแหน่งของฉันที่บริษัทถึงเละเป็นขี้

284
00:27:48,167 --> 00:27:49,835
อย่างที่ฉันเคยพูดไว้

285
00:27:51,087 --> 00:27:54,715
ถ้าคุณไม่คบกับจองซูมิน
เรื่องแบบนี้ก็จะไม่เกิด

286
00:27:55,925 --> 00:27:57,635
อย่ามาตลก

287
00:27:57,718 --> 00:28:00,388
เธอเล่นฉันยับเพื่อไปซบอกยูจีฮยอก

288
00:28:07,436 --> 00:28:08,479
ก็ถูกนะ

289
00:28:10,481 --> 00:28:11,649
ถูกเหรอ

290
00:28:13,109 --> 00:28:16,153
แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้วน่ะสิ

291
00:28:25,746 --> 00:28:29,083
เดี๋ยวไปกินเหล้าด้วยกันไหม

292
00:28:32,002 --> 00:28:33,045
แปดหมื่นล้านเหรอ

293
00:28:37,675 --> 00:28:42,430
ท่านประธานบอกว่าจะจ่ายให้ฉันแพงขนาดนั้น
ถ้าฉันเลิกกับผู้จัดการทั่วไป

294
00:28:43,931 --> 00:28:46,308
แน่นอน ไม่ใช่เงินสดหมดหรอก

295
00:28:46,392 --> 00:28:47,935
มีอสังหาริมทรัพย์ด้วย

296
00:28:50,688 --> 00:28:52,773
แถมท่านยังดูแลภาษีให้หมด

297
00:28:53,357 --> 00:28:55,734
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าฉันมีอยู่เท่าไร

298
00:28:55,818 --> 00:28:58,904
ผู้จัดการสินทรัพย์มั้ง ฉันก็มีเหมือนกัน

299
00:29:01,866 --> 00:29:06,871
ผู้จัดการทั่วไปโกรธมาก
ที่ฉันรับเงินจากท่านประธาน

300
00:29:06,954 --> 00:29:09,039
แต่นั่นปู่กับหลาน ฉันควรทำอะไรอีกล่ะ

301
00:29:14,336 --> 00:29:15,588
ก็มีเหตุผลอยู่

302
00:29:15,671 --> 00:29:19,842
ถึงรวยแค่ไหนก็แปลกที่ให้เงิน 80,000 ล้าน
กับหญิงที่คบกับหลานชาย

303
00:29:19,925 --> 00:29:23,471
แต่ถ้าอยู่ภายใต้เงื่อนไขว่า
ต้องเลิกกันในเร็ววัน

304
00:29:23,554 --> 00:29:24,889
แบบนั้นก็มีเหตุผล

305
00:29:26,474 --> 00:29:28,350
ถึงยังไงก็เยอะอยู่ดี...

306
00:29:33,105 --> 00:29:34,440
(จองซูมิน เพื่อนจีวอน)

307
00:29:34,523 --> 00:29:36,317
ทำไมต้องโทรมาตอนนี้

308
00:29:49,413 --> 00:29:51,999
(พี่มินฮวาน)

309
00:29:59,006 --> 00:30:00,090
มีธุระอะไร

310
00:30:09,141 --> 00:30:11,435
ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว
ออกจากบ้านตอนนี้ได้เหรอ

311
00:30:15,564 --> 00:30:20,069
ฉันรู้ว่าผู้จัดการยุ่ง
ขอบคุณที่สละเวลามานะคะ

312
00:30:21,278 --> 00:30:23,697
ฉันอยากเจอผู้จัดการสักครั้งน่ะค่ะ

313
00:30:25,282 --> 00:30:28,327
ไม่ได้เห็นพี่ซะนาน

314
00:30:29,328 --> 00:30:31,664
นึกถึงตอนทำงานที่บริษัทด้วยกันเลยค่ะ

315
00:30:42,967 --> 00:30:45,052
ลาก่อน จองซูมิน

316
00:30:45,135 --> 00:30:46,887
ฉันที่เคยรักเธอ

317
00:30:49,306 --> 00:30:50,808
จะจบชีวิตวันนี้

318
00:30:55,479 --> 00:30:57,982
พอแต่งงานแล้ว เธอดูเปลี่ยนไปนะ

319
00:31:00,276 --> 00:31:04,238
ผู้หญิงทำเหมือนตัวเองจะไม่เปลี่ยน
แต่เปลี่ยนกันหมดหลังแต่งงาน

320
00:31:04,738 --> 00:31:07,366
คังจีวอนที่ไม่แต่งงานกลับสวยขึ้น

321
00:31:08,867 --> 00:31:09,952
จองซูมิน

322
00:31:10,035 --> 00:31:12,121
ต่อมเอ๊ะของเธอต้องทำงานแล้ว

323
00:31:12,204 --> 00:31:14,081
ในบริษัท พัคมินฮวานกับคังจีวอน...

324
00:31:15,291 --> 00:31:18,294
เคยเป็นแฟนกันมาเจ็ดปี
เพราะเข้ากันได้ดีไม่ใช่เหรอ

325
00:31:18,377 --> 00:31:21,422
หนำซ้ำ ทั้งคู่ยังเจอหน้ากันที่บริษัท
เป็นประจำ

326
00:31:21,505 --> 00:31:23,716
ความรู้สึกเก่าๆ อาจจะกลับมาและ...

327
00:31:38,939 --> 00:31:41,984
จำร้านบุฟเฟต์เนื้อย่างกินได้ไม่อั้น

328
00:31:42,067 --> 00:31:44,153
แถวๆ ห้องเช่าเก่าของฉันได้ไหม

329
00:31:44,236 --> 00:31:45,654
เราเคยไปที่นั่นกันบ่อย

330
00:31:46,322 --> 00:31:47,323
ใช่

331
00:31:49,158 --> 00:31:52,620
วันไหนที่เราไปร้านนั้น
คุณจะไม่ให้ฉันกินข้าวเช้า

332
00:31:52,703 --> 00:31:55,748
หรือไม่ให้ดื่มน้ำระหว่างกินเนื้อ
กลัวจะอิ่มก่อน

333
00:31:55,831 --> 00:31:58,917
ทำไมจำอะไรเลอะเทอะๆ แบบนั้นได้ล่ะ

334
00:31:59,585 --> 00:32:02,379
ทำไมล่ะ เลอะเทอะอะไรกัน ออกจะน่ารัก

335
00:32:03,589 --> 00:32:07,885
ตอนนั้น ทุกอย่างสำคัญหมด
และยิ่งทำให้มันมีค่า

336
00:32:11,764 --> 00:32:15,351
เงินไม่สำคัญกับฉันเลย เวลาที่ฉันอยู่กับคุณ

337
00:32:17,144 --> 00:32:19,146
ฉันเคยชอบคุณมากไง

338
00:32:20,064 --> 00:32:23,192
ก็นะ ไม่มีใครเหมือนเธอหรอก

339
00:32:24,318 --> 00:32:26,028
ใครจะรองรับอารมณ์ของฉันได้

340
00:32:32,284 --> 00:32:33,452
สรุปว่า...

341
00:32:34,578 --> 00:32:36,747
เธอกับยูจีฮยอกเลิกกันแล้วจริงเหรอ

342
00:32:38,832 --> 00:32:40,250
ทีแรกนึกว่าใช่ แต่...

343
00:32:43,796 --> 00:32:46,924
จริงๆ แล้ว ไม่นานมานี้
ฉันเกือบเกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่

344
00:32:48,384 --> 00:32:49,843
อุบัติเหตุเหรอ

345
00:32:51,387 --> 00:32:55,391
รถคู่กรณีคือรถดัมป์น่ะ
ไม่งั้นฉันตายไปแล้วแหงๆ

346
00:32:55,474 --> 00:32:58,018
แต่จู่ๆ ผู้จัดการทั่วไปก็โผล่มา...

347
00:32:59,436 --> 00:33:01,814
ตอนนั้นเอง ทุกอย่างก็อีรุงตุงนัง

348
00:33:03,941 --> 00:33:04,983
อีนุงตุงนังเหรอ

349
00:33:05,067 --> 00:33:07,820
อีนุงตุงนังแบบเลวร้ายด้วย

350
00:33:12,157 --> 00:33:16,161
คุณรู้ไหมว่าคนขับรถดัมป์นั่นคือใคร

351
00:33:21,333 --> 00:33:23,252
ไม่ ฉันจะไปรู้ได้ยังไง

352
00:33:24,461 --> 00:33:25,796
คือพ่อของจองซูมิน

353
00:33:29,216 --> 00:33:30,759
ยัยนี่รู้ทุกอย่าง

354
00:33:41,520 --> 00:33:42,938
หยุดโกหกสักที

355
00:33:43,021 --> 00:33:44,982
ไอ้คำโกหกซ้ำซากนั่น

356
00:33:45,816 --> 00:33:46,942
ฉันก็อยาก

357
00:33:49,278 --> 00:33:51,196
ฉันก็อยากหยุดเหมือนกัน

358
00:33:57,244 --> 00:34:00,956
อยู่ไหนน่ะ พี่ควรรายงานฉันสิ
ว่าเรื่องไปถึงไหนแล้ว

359
00:34:01,039 --> 00:34:03,584
อยู่บ้าน ฉันใกล้จะบ้าทุกวันแล้ว

360
00:34:04,543 --> 00:34:06,211
ทำไมพี่ไม่กลับบ้าน

361
00:34:06,295 --> 00:34:08,005
พี่อยู่กับคังจีวอน...

362
00:34:14,887 --> 00:34:17,264
เคยเป็นแฟนกันมาเจ็ดปี
เพราะเข้ากันได้ดีไม่ใช่เหรอ

363
00:34:20,184 --> 00:34:21,768
ไม่จริง

364
00:34:21,851 --> 00:34:23,520
เป็นไปไม่ได้

365
00:34:23,603 --> 00:34:25,731
พี่เขาอยากฆ่ายัยนั่น...

366
00:34:25,813 --> 00:34:26,899
เกิดอะไรขึ้นๆ หลบ

367
00:34:27,858 --> 00:34:29,275
ใช่แฟนของฉันจริงเหรอเนี่ย

368
00:34:29,359 --> 00:34:30,360
อะโวคาโดนะ อะโวคาโด

369
00:34:31,527 --> 00:34:32,362
คังจีวอน

370
00:34:33,614 --> 00:34:34,947
ฉันรักเธอ

371
00:34:41,538 --> 00:34:44,373
คุณไม่รู้ล่ะสิว่าจองซูมินจะทำถึงขนาดนี้

372
00:34:45,042 --> 00:34:46,210
ฉันเองก็ไม่รู้

373
00:34:47,460 --> 00:34:50,797
ฉันรู้ว่าจองซูมินเกลียดฉัน
แต่คิดจะฆ่าฉันได้ยังไง

374
00:34:50,880 --> 00:34:52,341
ยัยนั่นบ้าเข้าขั้น

375
00:34:53,550 --> 00:34:56,804
ฉันไม่ได้แค่เห็นความต่ำตมของจองซูมิน
จากอุบัติเหตุนี้นะ

376
00:34:57,304 --> 00:34:58,472
ผู้จัดการทั่วไป...

377
00:34:58,972 --> 00:35:00,682
ก็ให้คนตามติดฉัน

378
00:35:02,476 --> 00:35:07,314
ถ้าไม่ใช่ ผู้จัดการทั่วไปจะโผล่มาได้ยังไง
เราไม่ได้เจอกันนับตั้งแต่เลิกกันนะ

379
00:35:07,397 --> 00:35:08,732
มันฟังไม่ขึ้นน่ะ

380
00:35:12,069 --> 00:35:13,946
ฉันว่าฉันจะเป็นบ้าแล้ว

381
00:35:14,029 --> 00:35:17,157
รู้สึกเหมือนโดนจับตาดูตลอด ฉันกลัวมาก

382
00:35:19,326 --> 00:35:21,578
ฉันควรทำยังไงในสถานการณ์นี้ล่ะ

383
00:35:21,662 --> 00:35:25,582
แปลว่าเธอไม่ได้มาทำงานเพราะ...

384
00:35:26,458 --> 00:35:29,294
ผู้จัดการทั่วไปเจ็บตัวเพราะฉัน
ฉันนิ่งดูดายไม่ได้

385
00:35:30,337 --> 00:35:33,131
โชคดีที่ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงอะไร

386
00:35:34,925 --> 00:35:36,468
ก็เลยออกจากโรงพยาบาลแล้ว

387
00:35:38,178 --> 00:35:40,889
แต่พอฉันบอกว่าฉันไม่ได้จะกลับมาคืนดี

388
00:35:41,765 --> 00:35:43,392
ผู้จัดการทั่วไปก็บอกให้ฉันลาออก

389
00:35:47,020 --> 00:35:48,230
ยัยนี่พูดความจริง

390
00:35:57,614 --> 00:35:59,741
มีอะไรพิลึกๆ ที่แท้ก็เรื่องนี้

391
00:35:59,825 --> 00:36:03,871
ใช่แล้ว ยูจีฮยอกเป็นทายาทเศรษฐี
ยัยนี่ก็ต้องไปซบอกมันน่ะสิ

392
00:36:03,954 --> 00:36:08,667
และยัยนี่ยังคิดถูกที่ยอมเลิกกับมัน
เพื่อเงิน 80,000 ล้านวอน

393
00:36:09,960 --> 00:36:12,880
ยัยนี่ไม่มีปัญญา
เป็นคุณหญิงคุณนายบ้านเศรษฐีหรอก

394
00:36:13,589 --> 00:36:16,842
และถ้ายัยนี่มีเงิน 80,000 ล้านวอน
ฉันก็ไม่ควรฆ่ายัยนี่

395
00:36:16,925 --> 00:36:20,762
ถ้ายัยนี่ตาย แม่ของยัยนี่กับคนอื่นๆ
ก็จะแบ่งเงิน 80,000 ล้านวอนกัน

396
00:36:20,846 --> 00:36:22,681
และจะไม่มีอะไรตกมาถึงฉัน

397
00:36:23,181 --> 00:36:27,019
แต่ถ้าหลอกให้ตายใจได้อีก
เงิน 80,000 ล้านวอนก็จะเป็นของฉันใสๆ

398
00:36:29,146 --> 00:36:30,856
คุณเลิกกับจองซูมินไม่ได้เหรอ

399
00:36:31,440 --> 00:36:32,482
หือ

400
00:36:33,191 --> 00:36:36,194
คุณรู้แล้วนี่ว่ายัยนั่น
เป็นผู้หญิงน่ากลัวแค่ไหน

401
00:36:37,070 --> 00:36:38,280
กลับมาหาฉันนะ

402
00:36:42,409 --> 00:36:43,911
ฉันตัวคนเดียวคงไม่ไหว...

403
00:36:47,289 --> 00:36:49,541
ไม่มีอะไร ฉันกลับดีกว่า

404
00:36:50,751 --> 00:36:52,085
จีวอน

405
00:37:05,807 --> 00:37:06,934
ไว้จะติดต่อไปนะ

406
00:37:28,747 --> 00:37:31,375
ขอโทษนะคะ คุณหัวเสียมากใช่ไหมคะ

407
00:37:59,695 --> 00:38:01,029
ทำอะไรคะเนี่ย

408
00:38:03,615 --> 00:38:04,950
ไม่มีอะไรครับ

409
00:38:06,451 --> 00:38:10,122
อย่างน้อยถ้าไม่ทำแบบนี้
ผมจะคิดอะไรแบบมีสติไม่ได้ครับ

410
00:38:16,294 --> 00:38:18,046
ที่จริงคุณชอบฉันมากใช่ไหมคะ

411
00:38:28,515 --> 00:38:29,891
เปล่า คือ...

412
00:38:29,975 --> 00:38:33,311
เมื่อกี้พัคมินฮวานดูจะเสียใจ
ในสิ่งที่ตัวเองทำไปนะครับ

413
00:38:34,479 --> 00:38:35,772
พัคมินฮวานน่ะเหรอคะ

414
00:38:37,566 --> 00:38:40,694
อีตานั่นอาจจะดีดลูกคิดในหัวอยู่นะคะ ตอนนี้

415
00:38:51,997 --> 00:38:53,790
- ฮัลโหล
- วันนี้ไม่มาเหรอ

416
00:38:53,874 --> 00:38:55,751
กำลังจะโทรหาเลย

417
00:38:55,834 --> 00:38:58,462
ผมว่าอะไรๆ ง่ายขึ้นแล้วแหละ

418
00:38:58,545 --> 00:39:00,589
เมื่อกี้ผมเพิ่งเจอคังจีวอน

419
00:39:00,672 --> 00:39:02,758
ยัยนั่นไม่รู้เลยว่าผมมีเอี่ยว

420
00:39:02,841 --> 00:39:05,969
เพราะงั้น คุณก็จัดการแค่แม่ของคังจีวอน

421
00:39:06,053 --> 00:39:08,346
กับพ่อของซูมินให้ไวก็พอ

422
00:39:08,430 --> 00:39:11,058
จากนั้นคังจีวอนจะมาหาผม
พร้อมเงิน 80,000 ล้าน

423
00:39:11,141 --> 00:39:14,895
คุณยูราจะฮุบยูแอนด์เคหรือยึดยูจีฮยอกมา
ก็สุดแล้วแต่คุณแล้วกัน

424
00:39:15,395 --> 00:39:19,274
เราจะเป็นแบ็กที่เหนียวแน่นให้กันตลอดไป

425
00:39:21,693 --> 00:39:24,112
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

426
00:39:24,196 --> 00:39:25,864
ดีแล้ว ง่ายดี

427
00:39:31,036 --> 00:39:33,872
หมอนี่ดูถูกแฟนเก่าอย่างคังจีวอนเกินไป

428
00:39:33,955 --> 00:39:35,624
ฉันบอกนายแล้วใช่ไหม

429
00:39:35,707 --> 00:39:38,794
ว่าผู้ชายไม่ระวังผู้หญิงที่ตัวเองนอนด้วย

430
00:39:42,631 --> 00:39:44,549
จองมันชิกกับแพฮีซุกอยู่ไหนล่ะ

431
00:39:47,427 --> 00:39:49,304
แหม สมัยพี่ยังหนุ่มๆ นะ

432
00:39:49,387 --> 00:39:51,765
พี่หน้าเหมือนนักแสดงคนนั้นเลย

433
00:39:51,848 --> 00:39:53,475
ฉันดูดีกว่า

434
00:39:54,059 --> 00:39:55,519
พี่เคยหล่อไง

435
00:39:57,354 --> 00:39:59,648
เราทำอะไรที่จีนดีล่ะ

436
00:39:59,731 --> 00:40:00,857
ฆ่าสองคนนั้นกัน

437
00:40:01,983 --> 00:40:02,818
อะไรนะครับ

438
00:40:05,237 --> 00:40:07,656
ที่บอกว่าจะฆ่า
เป็นเพราะคำพูดของพัคมินฮวาน...

439
00:40:07,739 --> 00:40:09,783
ไม่ใช่ๆ ไม่มีผลร้ายอะไรหรอก

440
00:40:09,866 --> 00:40:13,495
ถ้าคังจีวอนอยากกลับมาหาพัคมินฮวานจริง

441
00:40:13,578 --> 00:40:16,748
นางก็ไม่ควรรู้ว่าแฟนเก่าพยายามจะฆ่านาง

442
00:40:16,832 --> 00:40:19,209
และถึงนางจะมีแผนอะไรในใจ

443
00:40:19,292 --> 00:40:22,295
นางก็พิสูจน์อะไรไม่ได้
เมื่อจองมันชิกกับแพฮีซุกหายไป

444
00:40:23,296 --> 00:40:26,716
อีกอย่าง มันเปลืองเงินน้อยกว่า
พาหนีออกนอกประเทศ

445
00:40:28,552 --> 00:40:29,803
เรามาหย่ากันเถอะ

446
00:40:35,725 --> 00:40:37,477
ยังไงเราก็ไม่มีลูก

447
00:40:37,561 --> 00:40:40,188
คิดๆ ดูแล้ว ฉันไม่มีเหตุผล
ที่จะอยู่กับเธอต่อ

448
00:40:40,856 --> 00:40:43,316
และอยู่กับเธอไป ใช่ว่าจะมีอะไรดี

449
00:40:45,068 --> 00:40:46,069
อ้อ ใช่

450
00:40:46,945 --> 00:40:49,823
เธอยังติดต่อพ่อไม่ได้เหรอ

451
00:40:54,703 --> 00:40:55,704
หรือว่า

452
00:40:57,247 --> 00:40:58,665
พี่ไปเจอคังจีวอนมา

453
00:41:02,210 --> 00:41:05,463
ใช่ เจอกันที่บริษัทไง

454
00:41:06,256 --> 00:41:07,340
ทำไมอยู่ๆ ถึงถามล่ะ

455
00:41:10,468 --> 00:41:12,220
ฉันเก็บไปคิดมาแล้วนะ

456
00:41:13,430 --> 00:41:16,892
ถ้าจีวอนกับพี่กลับมาคืนดีกัน...

457
00:41:24,357 --> 00:41:26,401
ก็จะมีแต่ฉันที่โดนรุมกินโต๊ะ

458
00:41:34,993 --> 00:41:36,203
(เลิกกิจการ)

459
00:41:36,828 --> 00:41:38,747
อะไร ไหงเป็นงี้ล่ะ

460
00:41:40,290 --> 00:41:41,791
ได้รับการติดต่อมาไหม

461
00:41:42,751 --> 00:41:45,086
แกดูไม่น่าจะทำอะไรแบบนี้นะ

462
00:41:45,170 --> 00:41:46,963
เจ้าของร้านควรจะบอกเราปะ

463
00:41:47,047 --> 00:41:49,382
เราถูกไล่ออกเหรอ เกิดอะไรขึ้น

464
00:41:50,926 --> 00:41:53,803
อึนโฮ ขอโทษนะ

465
00:41:53,887 --> 00:41:57,015
ฉันต้องปิดเวอร์เธอร์ด้วยเหตุผลส่วนตัว

466
00:41:57,098 --> 00:42:01,269
การได้ร่วมงานกับนายเป็นความทรงจำสวยงาม
หวังว่าเราจะเจอกันใหม่สักวัน

467
00:42:02,771 --> 00:42:04,439
ปิดเวอร์เธอร์เหรอ

468
00:42:05,148 --> 00:42:05,982
อยู่ๆ เนี่ยนะ

469
00:42:06,066 --> 00:42:08,068
- บ้าไปแล้ว
- มันเรื่องบ้าอะไรกัน

470
00:42:11,446 --> 00:42:12,364
ทุกคน

471
00:42:12,447 --> 00:42:16,743
ผมต้องเลิกกิจการร้านเวอร์เธอร์ครับ
ค่าชดเชยกับค่าทำขวัญถูกโอนเข้าบัญชีแล้ว

472
00:42:16,826 --> 00:42:18,495
- เลิกกิจการเหรอ
- ขอโทษครับ

473
00:42:18,578 --> 00:42:19,579
ได้ข้อความว่าอะไร

474
00:42:19,663 --> 00:42:21,456
เจ้าของร้านจะจ่ายเงินเดือน...

475
00:42:21,539 --> 00:42:22,666
เราตกงานกันแล้ว

476
00:42:22,749 --> 00:42:24,751
นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย

477
00:42:24,834 --> 00:42:26,753
เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงครับ

478
00:42:26,836 --> 00:42:28,296
มีคนออกมา

479
00:42:30,548 --> 00:42:31,925
มาทำอะไรที่ร้านของเรา

480
00:42:40,976 --> 00:42:42,936
คุณเชฟคะ เข้ามาค่ะ

481
00:42:49,901 --> 00:42:51,278
สองเท่า

482
00:42:52,529 --> 00:42:54,281
เจ้าของร้านนี้ตัดสินใจ

483
00:42:54,364 --> 00:42:57,325
ขายร้านอาหารให้ฉันแบบปุบปับข้ามคืน

484
00:42:57,993 --> 00:43:00,161
สองเท่าของราคาตลาดค่ะ

485
00:43:02,330 --> 00:43:03,915
เป็นทางเลือกที่ดีแหละ

486
00:43:05,333 --> 00:43:07,502
ทางเลือกที่คุณเองก็เลือกได้นะคะ

487
00:43:07,585 --> 00:43:10,755
ถ้าคุณช่วยฉัน ร้านอาหารที่แพงสองเท่านี้

488
00:43:11,339 --> 00:43:12,716
จะเป็นของคุณแบคอึนโฮค่ะ

489
00:43:18,263 --> 00:43:21,224
ผมต้องทำอะไรครับ

490
00:43:22,559 --> 00:43:24,311
คุณมีสองทางเลือกค่ะ

491
00:43:25,186 --> 00:43:27,981
หนึ่ง ได้ร้านอาหารไป

492
00:43:28,815 --> 00:43:31,985
สอง เสียหน้าที่การงานไป

493
00:43:38,867 --> 00:43:40,035
คุณเชฟ

494
00:43:40,910 --> 00:43:42,996
ฉันใจเต้นตึกตักเลยตอนที่คุณทักมา

495
00:43:45,040 --> 00:43:47,292
ตอนที่ผมอกหักเพราะจีวอนไม่รับรัก

496
00:43:48,084 --> 00:43:51,421
ที่คุณปลอบใจผมมันดีมากเลยครับ

497
00:43:54,007 --> 00:43:56,176
มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ

498
00:43:58,470 --> 00:44:00,347
ตอนนี้ผมตกงานครับ

499
00:44:01,681 --> 00:44:02,849
ทำไมล่ะคะ

500
00:44:07,812 --> 00:44:08,813
ก็แค่ตกงานน่ะ

501
00:44:11,232 --> 00:44:12,817
อย่ามา

502
00:44:12,901 --> 00:44:16,196
แต่ยังไง เชฟก็มีชื่อเสียงและหล่อ...

503
00:44:16,279 --> 00:44:18,948
และที่สำคัญที่สุด
เชฟทำอาหารได้อร่อยสุดยอดเลย

504
00:44:19,032 --> 00:44:20,492
เพราะฉะนั้น...

505
00:44:20,575 --> 00:44:23,078
เชฟอาจจะตกงานแป๊บๆ แค่แป๊บเดียว

506
00:44:23,161 --> 00:44:25,205
- แต่เดี๋ยว...
- วงการนี้มันแคบครับ

507
00:44:25,830 --> 00:44:28,166
ร้านอาหารปิดกิจการกะทันหัน

508
00:44:28,249 --> 00:44:30,293
ขาเม้าท์ทั้งหลายก็จะซุบซิบ...

509
00:44:30,960 --> 00:44:32,337
เรื่องผมทุกแง่มุมครับ

510
00:44:33,380 --> 00:44:36,174
อันนั้นฉันรู้ค่ะ ฉันก็โดนเหมือนกัน

511
00:44:37,425 --> 00:44:41,096
มนุษย์ไม่เชื่อที่เราพูด
โดยไม่พยายามค้นหาความจริงค่ะ

512
00:44:42,263 --> 00:44:45,100
ขอแค่มีเชฟฝีมือใช้ได้ๆ สักคน...

513
00:45:01,408 --> 00:45:02,659
ผู้ช่วยคะ

514
00:45:05,245 --> 00:45:07,247
- มาแล้วเหรอ
- ไง

515
00:45:07,330 --> 00:45:09,457
อะไรของฉัน ทำไมฉันไม่นึกถึงนายนะ

516
00:45:10,333 --> 00:45:13,795
แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันช่วยอะไรได้ไหม

517
00:45:14,462 --> 00:45:16,214
พูดอะไรเนี่ย เราควรจะขอบคุณนาย

518
00:45:19,300 --> 00:45:22,804
ว่าแต่ขอคุยเป็นการส่วนตัวสักแป๊บได้ไหม

519
00:45:24,889 --> 00:45:26,266
- ได้
- ไปกันเถอะ

520
00:45:30,103 --> 00:45:33,690
สรุปว่าเป็นผู้หญิงใช่ไหม

521
00:45:33,773 --> 00:45:34,607
ใช่

522
00:45:41,406 --> 00:45:43,450
ขอบใจนะที่เล่าให้ฟัง

523
00:45:43,533 --> 00:45:46,703
และขอโทษด้วยจริงๆ นะ
ฉันจะไม่ทำให้นายเดือดร้อน

524
00:45:48,830 --> 00:45:50,373
ฉันไม่ได้เล่าเพราะแบบนั้น

525
00:45:57,172 --> 00:46:01,009
เอ้อ และฉันไม่ได้เล่าให้คุณฮียอนฟังนะ

526
00:46:04,012 --> 00:46:08,266
โอยูราซื้อร้านอาหารเวอร์เธอร์
และขอให้อึนโฮช่วยอะไรสักอย่างค่ะ

527
00:46:08,349 --> 00:46:10,185
แต่อึนโฮปฏิเสธและโดนไล่ออกทันที

528
00:46:10,727 --> 00:46:13,813
อ้อ โอยูราไม่ได้บอกตอนนั้นเลยว่า
ต้องการให้ช่วยอะไร

529
00:46:15,023 --> 00:46:17,025
ผมรู้ว่าคืออะไร ไม่ต้องห่วงครับ

530
00:46:18,193 --> 00:46:21,738
เดี๋ยวผมโทรไปใหม่นะครับ
ตอนนี้ผมต้องไปเจอคนคนหนึ่ง

531
00:46:38,004 --> 00:46:39,923
คุณมีสองทางเลือกครับ

532
00:46:41,132 --> 00:46:43,760
หนึ่ง ช่วยผม

533
00:46:43,843 --> 00:46:46,804
สอง ล่มจมไปกับโอยูรา

534
00:46:49,557 --> 00:46:52,769
คุณย่อมรู้ดีว่าต้องเลือกทางไหนครับ
ถ้าคุณไม่ใช่คนโง่

535
00:47:01,069 --> 00:47:02,487
ผมต้องทำอะไรครับ

536
00:47:13,748 --> 00:47:16,167
ค่ะ คังจีวอน ทีมการตลาด 1 ค่ะ

537
00:47:16,251 --> 00:47:19,546
สวัสดีครับ ผม พัคมินฮวาน
ทีมการตลาด 3 ของยูแอนด์เคครับ

538
00:47:25,260 --> 00:47:28,513
ผมอยากถามน่ะครับ
ว่าคุณสะดวกไปพบผมค่ำนี้ไหม

539
00:47:28,596 --> 00:47:31,516
คือ ก่อนหน้านี้ผมเคยทำผิดไว้

540
00:47:31,599 --> 00:47:33,017
ผมอยากเลี้ยงขอโทษน่ะครับ

541
00:47:34,978 --> 00:47:37,564
ฉันซาบซึ้งตลอดแหละค่ะ

542
00:47:37,647 --> 00:47:40,567
เอ่อ ฉันพร้อมทุกเมื่อค่ะ

543
00:47:40,650 --> 00:47:44,445
หวังว่าจะเป็นนิมิตหมายอันดี
ในการเริ่มใหม่ ตั้งตารอได้เลยครับ

544
00:47:48,366 --> 00:47:49,701
ได้ค่ะ

545
00:47:50,451 --> 00:47:51,536
(ผจก.ทั่วไป ยูจีฮยอก)

546
00:47:51,619 --> 00:47:53,121
- สักครู่นะคะ
- ครับๆ

547
00:47:55,540 --> 00:47:56,374
ค่ะ

548
00:47:56,457 --> 00:47:58,543
พัคมินฮวานมีผู้หญิงอยู่แล้วครับ

549
00:48:00,753 --> 00:48:01,796
คะ

550
00:48:03,548 --> 00:48:05,383
อะไรเนี่ย ไหนว่าหาไม่ได้ไง

551
00:48:05,466 --> 00:48:08,052
คุณดูเซ็งๆ ผมก็เลยไปควานหาให้ครับ

552
00:48:08,136 --> 00:48:08,970
(ออเธนทีค)

553
00:48:13,057 --> 00:48:15,727
ผมจึงส่งรองเท้าส้นสูงสีแดง
รุ่นลิมิเต็ดไปให้ครับ

554
00:48:18,938 --> 00:48:21,232
พร้อมกระป๋องลูกอมที่คุณจีวอนพูดถึง

555
00:48:22,650 --> 00:48:24,527
อันนี้อะไรเหรอ

556
00:48:24,611 --> 00:48:28,239
มีคนเอามาวันนี้ครับ เอาไปทิ้งไหมครับ

557
00:48:34,454 --> 00:48:37,832
ไม่ต้อง เอาไว้นี่แหละ
ลูกอมนี่ทำให้นึกถึงวันเก่าๆ ดีจะตาย

558
00:48:42,253 --> 00:48:45,798
แล้วฉันก็ไม่จำเป็นต้องเล่น
กับพัคมินฮวานอีกต่อไปค่ะ

559
00:48:52,430 --> 00:48:53,973
ขอบคุณที่รอสายนะคะ

560
00:48:54,641 --> 00:48:57,060
แต่ฉันว่าฉันไปทานมื้อเย็นไม่ได้ค่ะ

561
00:48:58,061 --> 00:49:00,605
ถ้าเป็นเพราะงาน ก็ช่วยไม่ได้ครับ

562
00:49:00,688 --> 00:49:03,149
ค่ำๆ พรุ่งนี้ ผมก็ว่างครับ

563
00:49:03,232 --> 00:49:05,109
เสาร์อาทิตย์ก็ว่าง ว่างหมดครับ

564
00:49:05,693 --> 00:49:07,945
ผมจะไปพบคุณนะครับ ไม่ใช่ใครอื่น

565
00:49:08,029 --> 00:49:09,113
ไม่มีหรอกที่จะไม่ว่าง

566
00:49:09,197 --> 00:49:10,615
ไม่ค่ะ

567
00:49:10,698 --> 00:49:12,200
ฉันหมายถึง...

568
00:49:12,825 --> 00:49:15,912
ฉันไม่มีอะไรจะข้องเกี่ยวกับคุณ
อีกตลอดชาติค่ะ

569
00:49:18,998 --> 00:49:20,083
อะไรนะครับ

570
00:49:20,166 --> 00:49:23,544
คุณทำเป็นอย่างเดียวคือกะล่อนปลิ้นปล้อน
และหยอดคำหวาน

571
00:49:23,628 --> 00:49:27,090
หยิบจับอะไรเป็นพินาศหมด
แถมจ้องจะโกงเงินประกันของครอบครัว

572
00:49:27,173 --> 00:49:29,300
ไม่จำเป็นต้องร่วมงานกับคนไร้น้ำยานี่คะ

573
00:49:29,384 --> 00:49:32,303
ที่ฉันว้าวเป็นพิเศษคือ
วิธีจัดการบุคลากรของคุณค่ะ

574
00:49:32,887 --> 00:49:36,307
คุณช่ำชองการสรรหาบุคลากรหญิงโดยเฉพาะนี่คะ

575
00:49:36,391 --> 00:49:39,018
ฉันละอึ้งเลยค่ะ เพราะคุณเพิ่งแต่งงานหยกๆ

576
00:49:40,019 --> 00:49:41,688
คุณเป็นเลิศหลายๆ ด้านนะคะ

577
00:49:44,941 --> 00:49:47,068
จากนี้ก็สู้ๆ นะคะ

578
00:49:54,867 --> 00:49:56,869
ทำไมวันนี้ลูกค้าทุเรศจัง

579
00:50:17,724 --> 00:50:20,977
(จีวอน แม่ละอายแก่ใจมาก...)

580
00:50:29,569 --> 00:50:32,447
มัวรออะไรอยู่ ให้ฉันจุดไฟเองไหม

581
00:50:48,838 --> 00:50:51,090
เพิ่งเคยเห็นคนตายครั้งแรกแฮะ

582
00:50:56,012 --> 00:50:57,638
แต่มันกร่อยกว่าที่คิดนะ

583
00:50:59,474 --> 00:51:02,477
แต่ฉันก็อารมณ์ดีขึ้นแหละ

584
00:51:11,861 --> 00:51:14,238
ฉันว่าฉันไม่เหมาะกับเกาหลีหรอก

585
00:51:14,322 --> 00:51:15,865
ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง

586
00:51:17,283 --> 00:51:21,370
จริงสิ ร้านอาหารนั่น ฉันควรทำอะไรดีนะ

587
00:51:21,454 --> 00:51:23,206
ทุบให้เหลือแต่ซากเลยไหม

588
00:51:31,214 --> 00:51:33,883
ได้ เรามาหย่ากันเถอะ

589
00:51:45,937 --> 00:51:47,647
(โอ)

590
00:51:47,730 --> 00:51:49,524
(โทร)

591
00:51:49,607 --> 00:51:51,192
(โอ)

592
00:51:54,237 --> 00:51:56,572
ฮัลโหลค่ะ โอยูราค่ะ

593
00:51:56,656 --> 00:51:59,867
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อจองซูมินค่ะ

594
00:52:14,799 --> 00:52:15,925
เสร็จแล้ว

595
00:52:16,509 --> 00:52:17,885
ลงตัวเป๊ะเลย

596
00:52:19,637 --> 00:52:22,223
ทำไมจู่ๆ ทุกอย่างก็คลี่คลายหมดล่ะ

597
00:52:29,647 --> 00:52:33,609
อีกห้านาทีถึง ดูความเรียบร้อย
แล้วค่อยลงมานะครับ

598
00:52:47,498 --> 00:52:50,126
ค่ะ คังจีวอน ทีมการตลาด 1 พูดสายค่ะ

599
00:52:53,462 --> 00:52:54,630
ฮัลโหลค่ะ

600
00:53:06,851 --> 00:53:07,935
คุณเป็นใครคะ

601
00:53:24,452 --> 00:53:25,536
ใครคะเนี่ย

602
00:53:32,877 --> 00:53:35,212
ทำไมอยู่ดีๆ ก็โทรมาที่บริษัทล่ะคะ

603
00:53:35,296 --> 00:53:37,840
ขอโทษครับ เห็นคุณไม่รับสายจากมือถือ

604
00:53:39,550 --> 00:53:41,886
มันอยู่ในกระเป๋าน่ะ ฉันไม่รู้ตัว ขอโทษค่ะ

605
00:53:41,969 --> 00:53:44,305
ผมใกล้ถึงแล้ว อีกสัก 15 นาที

606
00:53:44,388 --> 00:53:45,431
ค่ะ

607
00:54:36,649 --> 00:54:37,650
คังจีวอน

608
00:54:49,912 --> 00:54:51,122
จีวอน

609
00:54:57,003 --> 00:54:58,004
กลัวเหรอ

610
00:54:59,964 --> 00:55:01,674
เราต้องคุยกันนะ

611
00:55:02,967 --> 00:55:03,968
ออกมา

612
00:55:05,386 --> 00:55:06,512
มาคุยกันเถอะ

613
00:55:08,222 --> 00:55:09,098
ว่าไง

614
00:55:11,183 --> 00:55:12,852
เรามีอะไรคุยกันเยอะเลย

615
00:55:28,617 --> 00:55:31,328
เธอก็ควรเจียมตัวตั้งแต่แรกสิ

616
00:55:32,913 --> 00:55:34,540
นี่แหละ ปัญหาของผู้หญิง

617
00:55:36,709 --> 00:55:40,463
สนุกไหมที่ปั่นหัวฉันเล่น

618
00:56:07,823 --> 00:56:10,242
(ผู้จัดการทั่วไป ยูจีฮยอก)

619
00:56:10,826 --> 00:56:12,244
นี่ ยูจีฮยอกโทรมา

620
00:56:14,413 --> 00:56:15,706
จะไม่รับเหรอ

621
00:56:18,834 --> 00:56:20,086
งั้นฉันรับแทนนะ

622
00:56:24,590 --> 00:56:25,591
แม่ง...

623
00:56:27,176 --> 00:56:28,344
(เลื่อนเพื่อปิดเครื่อง)

624
00:56:32,807 --> 00:56:34,934
เธอนี่จิตแข็งดีนะ

625
00:56:37,144 --> 00:56:38,854
ฉันก็ชอบเงินอยู่หรอก

626
00:56:39,355 --> 00:56:43,609
แต่คนรวยพวกนั้นไม่น่าขยะแขยงเหรอ

627
00:56:44,318 --> 00:56:46,237
ฉันขยะแขยงนะ

628
00:56:59,792 --> 00:57:00,918
ทำอะไรของเธอ

629
00:57:15,641 --> 00:57:17,518
กล้าปั่นหัวฉันเหรอ

630
00:57:17,601 --> 00:57:19,103
ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ

631
00:57:19,186 --> 00:57:21,355
ทำไม กลัวหรือไง

632
00:57:21,438 --> 00:57:23,566
ทำไมดูถูกความจริงใจของคนอื่นล่ะ

633
00:57:25,067 --> 00:57:26,735
จีวอน

634
00:57:26,819 --> 00:57:30,823
ฉันอยากกลับไปหาเธอจริงๆ นะ
ฉันว่าจะพยายามให้มากแล้วเชียว

635
00:57:31,490 --> 00:57:32,950
แกพยายามฆ่าฉัน

636
00:57:36,036 --> 00:57:37,163
เธอ...

637
00:57:37,830 --> 00:57:39,832
หลอกฉัน

638
00:57:39,915 --> 00:57:42,168
เธอทำอย่างกับฉันเป็นเสนียด

639
00:57:43,252 --> 00:57:46,422
ไอ้เลวที่ฆ่าคนอื่นได้
ชีวิตของมันมีค่าขนาดนั้นเหรอ

640
00:57:48,632 --> 00:57:50,926
ฉันคิดไว้แล้วว่าแกจะชดใช้คืนยังไง

641
00:57:51,010 --> 00:57:55,014
จองซูมินน่ะ ฉันยกให้แกได้เลย
แต่แกเนี่ย ฉันจะส่งไปลงนรกยังไง

642
00:57:56,849 --> 00:57:57,850
อะไรนะ

643
00:57:58,934 --> 00:58:00,060
นรกเหรอ

644
00:58:01,645 --> 00:58:03,230
อยากตายหรือไงวะ

645
00:58:07,985 --> 00:58:09,320
นี่เองสินะ

646
00:58:10,446 --> 00:58:11,655
ฆ่าฉันสิ

647
00:58:12,531 --> 00:58:14,700
แต่คราวนี้ฆ่าให้ตายจริงๆ ล่ะ

648
00:58:14,783 --> 00:58:17,036
ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกแทน

649
00:58:29,340 --> 00:58:30,382
ตายซะ

650
00:58:30,966 --> 00:58:33,344
ในเมื่อวอนหาที่ตาย ฉันก็จะสนองให้

651
00:58:35,304 --> 00:58:36,305
หัวเราะเหรอ

652
00:58:37,139 --> 00:58:38,140
ตายไปซะ

653
00:58:40,226 --> 00:58:41,602
ฆ่าฉันเลย

654
00:59:19,265 --> 00:59:20,891
คุณจีวอน เป็นอะไรไหมครับ

655
00:59:20,975 --> 00:59:22,643
คุณจีวอน ฟื้นสิครับ

656
00:59:22,726 --> 00:59:23,769
คุณจีวอน

657
00:59:23,852 --> 00:59:25,354
คุณจีวอน ฟื้นขึ้นมาสิครับ

658
00:59:26,272 --> 00:59:27,439
คุณจีวอน

659
00:59:34,613 --> 00:59:36,365
ไอ้ตัวน่ารังเกียจ

660
00:59:41,161 --> 00:59:45,416
สุดท้าย ฉันก็ถูกลิขิตมาให้ตาย
ด้วยน้ำมือพัคมินฮวานเหรอ

661
01:00:10,274 --> 01:00:12,443
คุณจีวอน

662
01:00:12,526 --> 01:00:14,778
ไหนชกต่อยเก่งกว่าฉันไง อย่าทำแบบนี้สิ

663
01:00:14,862 --> 01:00:17,072
จริงๆ ฉันเกลียดการใช้กำลังของฉัน

664
01:00:17,156 --> 01:00:18,574
แต่ไม่ใช่กับแก

665
01:00:20,034 --> 01:00:23,120
- คุณจีฮยอก
- ผมขอโทษครับ ขอโทษสำหรับทุกอย่างเลย

666
01:00:23,203 --> 01:00:24,872
คุณพยายามฆ่าคุณคังจีวอนใช่ไหมครับ

667
01:00:25,664 --> 01:00:28,917
อะไรก็คังจีวอน ทำไมทุกคนถามหาแต่คังจีวอน

668
01:00:29,001 --> 01:00:30,711
ผมจะพยายามย้ายพัคมินฮวานครับ

669
01:00:30,794 --> 01:00:33,964
ผมจะจัดการจองซูมินเอง
คุณจะได้ไม่โดนกวนใจอีก

670
01:00:34,048 --> 01:00:38,177
ถ้าจองซูมินหายไปจากโลกนี้
ก็จะไม่มีใครข่มขู่คุณยูรา

671
01:00:38,260 --> 01:00:40,846
จะเริ่มต้นใหม่ได้ ฉันก็ต้องสอยเธอก่อนสิ

672
01:00:46,852 --> 01:00:48,854
แปลโดย: จุฑาทิพ แวงสูงเนิน