1
00:00:07,459 --> 00:00:09,959
สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด

2
00:00:10,043 --> 00:00:11,876
หนึ่ง สอง สาม สี่…

3
00:00:16,584 --> 00:00:21,251
ราวๆ ปี 1993 ผมเคยได้รับจดหมาย
จากสตูดิโอใหญ่ๆ อย่างวอร์เนอร์

4
00:00:21,334 --> 00:00:23,751
บอกว่า "เราอยากนัดพบคุณ"

5
00:00:23,834 --> 00:00:25,793
และผมเคยคิดว่าโดนแกล้ง

6
00:00:25,876 --> 00:00:29,584
เพราะทำไมบริษัททำหนังฮอลลีวูดใหญ่ๆ
จะอยากเจอผมล่ะ

7
00:00:29,668 --> 00:00:31,293
ผมไม่ใช่คนสำคัญอะไร

8
00:00:33,043 --> 00:00:35,918
และผมก็บอกเรื่องนี้

9
00:00:36,001 --> 00:00:40,084
กับเพื่อนทนายของผม
ซึ่งเป็นคนอเมริกัน และเขาบอกว่า

10
00:00:40,168 --> 00:00:43,126
"ฟังนะ ไปเจอพวกเขาหน่อย
ก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี่"

11
00:00:43,209 --> 00:00:47,001
ผมเลยตอบรับไป
แล้วก็ไปที่วอร์เนอร์บราเธอส์

12
00:00:47,626 --> 00:00:50,084
และเป็นเวลาเกือบสองชั่วโมง

13
00:00:50,168 --> 00:00:54,251
ผู้บริหารคนนี้ไม่ให้ผมพูดเลย

14
00:00:54,334 --> 00:00:56,876
เขาบอกผมถึงความจริงทั้งหมด

15
00:00:56,959 --> 00:00:58,709
ของวงการหนังอินเดีย

16
00:01:00,043 --> 00:01:01,709
เขารู้ทุกรายละเอียดเลย

17
00:01:01,793 --> 00:01:03,001
วิธีทำหนังของเรา

18
00:01:03,084 --> 00:01:05,334
สภาพเศรษฐกิจของเราเป็นยังไง
วงการค้าเป็นยังไง

19
00:01:05,418 --> 00:01:09,126
เรื่องราวที่เราสร้างเป็นแบบไหน
นักแสดงมีใครบ้าง รู้ทั้งระบบเลย

20
00:01:10,418 --> 00:01:11,293
ผมช็อกเลย

21
00:01:11,376 --> 00:01:13,334
ผมกลับมาเล่าให้เพื่อนผมฟังว่า

22
00:01:13,418 --> 00:01:15,918
"ฟังนะ ผมไปแล้วและนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น"

23
00:01:16,001 --> 00:01:18,376
เขาพูดแค่คำเดียวว่า "คุณพัจจัน

24
00:01:18,459 --> 00:01:21,959
คุณต้องกลับไปประเทศของคุณ
เพราะพวกอเมริกันกำลังมาแน่"

25
00:01:22,918 --> 00:01:26,418
(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

26
00:01:54,126 --> 00:01:57,334
(ตอนที่สี่ "มรดกตกทอด")

27
00:01:57,418 --> 00:01:59,626
คุณคิดยังไงกับคำว่า "บอลลีวูด"

28
00:02:00,543 --> 00:02:03,751
ฉันไม่เคยชอบเลยที่ถูกเรียกว่าบอลลีวูด

29
00:02:03,834 --> 00:02:05,834
คุณคิดยังไงกับคำว่า "บอลลีวูด"

30
00:02:08,251 --> 00:02:09,918
คำว่า "บอลลีวูด"

31
00:02:10,001 --> 00:02:10,918
ผมไม่ชอบเลย

32
00:02:11,001 --> 00:02:11,876
เกลียด

33
00:02:11,959 --> 00:02:14,793
ไม่ ผมไม่ชอบคำนั้น

34
00:02:14,876 --> 00:02:17,876
ผมเดาว่า "บ" มาจาก "บอมเบย์"
ชื่อเก่าของมุมไบ

35
00:02:17,959 --> 00:02:20,251
เพราะมีฮอลลีวูด แล้วก็มีบอลลีวูด

36
00:02:20,334 --> 00:02:22,376
เรื่องเดียวที่ผมไม่ชอบกับคำว่าบอลลีวูดคือ

37
00:02:22,459 --> 00:02:24,543
มันไม่ได้รวมหนังอินเดียที่เหลือ

38
00:02:24,626 --> 00:02:26,084
ซึ่งสำคัญพอกัน เผลอๆ สำคัญกว่าด้วย

39
00:02:26,168 --> 00:02:29,793
หนังเบงกอล เตลูกู ทมิฬ มลยาฬัม ปัญจาบ

40
00:02:29,876 --> 00:02:32,876
ผมคิดว่าคุณต้องเข้าใจการมองข้าม

41
00:02:32,959 --> 00:02:34,793
ที่คนวงการหนังส่วนใหญ่รู้สึก

42
00:02:34,876 --> 00:02:36,834
ถ้าพวกเขารู้ต้นกำเนิดของมัน

43
00:02:36,918 --> 00:02:39,793
บทความแง่ร้ายเกี่ยวกับหนังของเรา

44
00:02:39,876 --> 00:02:42,668
และการที่พวกเขารู้สึกว่า
เราเป็นฮอลลีวูดเวอร์ชั่นแย่

45
00:02:42,751 --> 00:02:44,293
ผมรู้สึกว่ามันเสื่อมเสียมั้ยเหรอ

46
00:02:45,501 --> 00:02:47,043
ตอนแรกผมไม่ชอบนะ

47
00:02:47,126 --> 00:02:51,001
แต่ผมได้รู้ทีหลังว่ามีหลายชื่อ

48
00:02:51,084 --> 00:02:53,959
ที่เริ่มต้นจากเหมือนดูถูกมักจะติดหู

49
00:02:54,043 --> 00:02:56,293
ผมไม่ยักรู้ว่า "อิมเพรสชั่นนิสต์"

50
00:02:56,376 --> 00:02:58,084
ก็เป็นคำที่สื่อในทางไม่ดี

51
00:02:58,168 --> 00:02:59,793
ส่วนตัวฉันไม่มองมันแบบนั้นนะ

52
00:02:59,876 --> 00:03:02,876
แต่หลายคนมอง โดยเฉพาะคุณพัจจัน

53
00:03:02,959 --> 00:03:05,334
ดังนั้นเวลาฉันอยู่ใกล้เขา
ฉันไม่เคยพูดคำว่า "บอลลีวูด"

54
00:03:06,626 --> 00:03:09,001
ทุกครั้งที่ผมพูดคำว่า "วงการหนังฮินดี"

55
00:03:09,084 --> 00:03:12,376
ผมรู้ว่าในใจผมนึกถึง

56
00:03:12,459 --> 00:03:13,376
คำว่า "บอลลีวูด"

57
00:03:13,459 --> 00:03:15,084
แต่ผมแค่ไม่อยากพูดออกไป

58
00:03:15,168 --> 00:03:18,209
แต่ผมชอบคำว่า "วงการหนังฮินดี" นะ
ผมคิดว่ามันมี…

59
00:03:18,293 --> 00:03:20,126
มันน่าฟังกว่าบอลลีวูด

60
00:03:20,209 --> 00:03:22,459
ตอนแรกพวกเราทุกคนไม่เอาเลย

61
00:03:22,543 --> 00:03:26,293
เราไม่ใช่บอลลีวูด เราเป็นสมาคมหนังอินเดีย
หรือภาพยนตร์อินเดีย

62
00:03:26,376 --> 00:03:28,501
ผมได้รู้ว่า "บอลลีวูด" มันพูดง่ายกว่า

63
00:03:28,584 --> 00:03:30,876
เพราะนั่นเป็นสิ่งที่คนอื่นคิดทันทีว่าเราเป็น

64
00:03:30,959 --> 00:03:32,959
พวกเขาคิดว่าหนังอินเดียเรียกว่าบอลลีวูด

65
00:03:34,126 --> 00:03:35,918
มันมีแนวโน้มตามปกติ

66
00:03:36,001 --> 00:03:40,168
ที่ทำให้ดูเหมือนทุกอย่างมีแต่
"คนอินเดียร้องเพลงและเต้น"

67
00:03:40,251 --> 00:03:45,001
มันทำให้เรามีความบอลลีวูดเฉพาะบางอย่าง
ตอนถูกเรียกแบบนั้น

68
00:03:45,084 --> 00:03:47,709
"นั่นบอลลีวูดสุดๆ" หรือ "นั่นแอบบอลลีวูดนะ"

69
00:03:47,793 --> 00:03:49,834
แต่ผมคิดว่ามันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็ว

70
00:03:49,918 --> 00:03:52,126
ขณะที่เพลงและการเต้นคือตัวตนของเรา

71
00:03:52,209 --> 00:03:56,709
และฉันคิดว่าคนควรเปิดรับมัน
เพราะนั่นคือเอกลักษณ์ของเรา เราคิดมันขึ้นมา

72
00:03:56,793 --> 00:03:59,126
แต่นั่นไม่ใช่แค่อย่างเดียวนะ

73
00:03:59,209 --> 00:04:04,001
มีหนังหลายเรื่องที่เป็นตัวแทนอินเดียสมัยใหม่

74
00:04:04,084 --> 00:04:07,584
และนั่นเป็นหนัง
ที่ตอนนี้กำลังเข้าถึงคนดูทั่วโลก

75
00:04:27,876 --> 00:04:28,959
(หนังโดยยาช โจปรา
Veer-Zaara)

76
00:04:31,168 --> 00:04:33,751
ถ้าคุณพูดว่า "อินเดีย"
และคุณเดินทางไปต่างประเทศ

77
00:04:33,834 --> 00:04:35,209
พวกเขาจะพูดว่า "บอลลีวูดนี่"

78
00:04:37,293 --> 00:04:38,959
ผมเจอคนต่างชาติมากมาย

79
00:04:39,043 --> 00:04:42,043
รวมทั้งสื่อตามงานเปิดตัว จะมีสื่ออยู่ที่นั่น

80
00:04:42,126 --> 00:04:45,209
และพวกเขาจะเรียกผมว่า
ซีอีโอวอร์เนอร์บราเธอส์ของอินเดีย

81
00:04:45,293 --> 00:04:46,751
(ซานจีฟ โกห์ลี
ซีอีโอ ยาช ราช ฟิล์มส์ 2000-2009)

82
00:04:46,834 --> 00:04:49,418
วายอาร์เอฟประสบความสำเร็จขนาดนั้น

83
00:04:49,501 --> 00:04:52,043
การยอมรับในตัวแบรนด์

84
00:04:52,126 --> 00:04:55,168
และเพราะแบบนั้น
บริษัทระหว่างประเทศต่างๆ ตัดสินใจ

85
00:04:55,251 --> 00:04:57,168
"ที่นี่มีโอกาสรึเปล่า"

86
00:05:01,751 --> 00:05:03,834
แล้วก็เกิดสถานการณ์ตื่นทอง

87
00:05:03,918 --> 00:05:06,001
โซนี่พิกเจอส์เข้ามาสร้าง…

88
00:05:06,084 --> 00:05:10,126
เป็นครั้งแรกที่สตูดิโอฮอลลีวูดทำหนังฮินดี

89
00:05:10,209 --> 00:05:12,126
วอร์เนอร์ทำหนังเรื่อง
จอมยุทธ์โรตี บี้แดนมังกร

90
00:05:12,209 --> 00:05:13,043
(วอร์เนอร์เผยตัวอย่างหนังกังฟูบอลลีวูด)

91
00:05:13,126 --> 00:05:16,334
ไม่รู้ใครโอเคกับบทบ้าง
เพราะมันห่วยมากๆ

92
00:05:16,418 --> 00:05:17,334
(อนูปรามา โจปรา
ผู้สื่อข่าวภาพยนตร์)

93
00:05:17,418 --> 00:05:19,918
แต่พวกเขาอยากมีส่วนด้วย

94
00:05:22,626 --> 00:05:25,793
ผมจำตอนรอบปฐมทัศน์
ของสลัมด็อก มิลเลียนแนร์ได้…

95
00:05:25,876 --> 00:05:27,334
(อนิล กาปูร์
นักแสดง)

96
00:05:27,418 --> 00:05:32,918
บนการ์ดเขียนว่า
"อนิล กาปูร์และฟอกซ์ขอเชิญทุกคน"

97
00:05:33,626 --> 00:05:36,334
คนก็เลยมากัน

98
00:05:36,418 --> 00:05:39,376
ผมจำได้ว่าเราตื่นเต้นมาก
ตอนผมได้ยินชื่อทเวนตีท์เซนจูรีฟอกซ์

99
00:05:39,459 --> 00:05:40,293
(แซฟ อลี ข่าน
นักแสดง)

100
00:05:40,376 --> 00:05:44,876
เพราะเราทุกคนอยากทำหนัง
กับบริษัทใหญ่ๆ พวกนั้น

101
00:05:44,959 --> 00:05:48,668
แต่เราไม่รู้ถึงความเสี่ยง
และอันตรายที่อาจเกิดได้

102
00:05:48,751 --> 00:05:49,584
(การาน โจฮาร์
ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์)

103
00:05:49,668 --> 00:05:53,376
มีการทุ่มเงินกับนักแสดงนำ
คนทำหนัง และโปรเจกต์ต่างๆ

104
00:05:53,459 --> 00:05:56,418
ที่พวกเขาควบคุมทุกอย่างเลย

105
00:05:56,501 --> 00:05:59,126
เพราะวิธีที่พวกเขาบงการตลาด

106
00:05:59,209 --> 00:06:01,251
ผมรู้ว่านั่นจะทำให้อทิกังวลใจมากๆ

107
00:06:02,043 --> 00:06:03,793
ขอผมพูดตรงๆ นะ

108
00:06:03,876 --> 00:06:06,793
บริษัทหลายเจ้าติดต่อวายอาร์เอฟ
อยากทำงานกับพวกเขา

109
00:06:06,876 --> 00:06:09,709
แต่ปัญหาคืออทิไม่ตกลงง่ายๆ

110
00:06:09,793 --> 00:06:11,626
เพราะมันเป็นการยึดครอง

111
00:06:11,709 --> 00:06:13,668
คนจะคอยบอกว่าต้องทำหนังยังไง

112
00:06:13,751 --> 00:06:15,043
อทิไม่ชอบให้ใครมาสั่งเขา

113
00:06:15,126 --> 00:06:19,001
ความจริงคือมันสำคัญว่า
ใครเป็นคนเล่าเรื่องของเรา

114
00:06:19,793 --> 00:06:24,418
และฉันคิดว่าหนึ่งในสิ่งที่อทิคิดคือ
เราควรเล่าเรื่องของเราเอง

115
00:06:24,501 --> 00:06:26,543
เราควรเป็นคนบอกเล่าเรื่องราวของเรา

116
00:06:30,793 --> 00:06:33,001
เห็นได้ชัดว่าหลังจากการเปิดเสรีในยุค 90

117
00:06:33,084 --> 00:06:35,043
มีบริษัทระหว่างประเทศเข้ามาเยอะมาก

118
00:06:35,126 --> 00:06:38,834
อินเดียกลายเป็นจุดหมายโปรด
ของบริษัทระหว่างประเทศที่มองหาคู่ค้า

119
00:06:38,918 --> 00:06:39,751
(ไมโครซอฟต์
ทำให้อะไรๆ มันง่ายขึ้น)

120
00:06:39,834 --> 00:06:42,543
หลายบริษัทเข้ามาเป็นพันธมิตรกับบริษัทอินเดีย

121
00:06:42,626 --> 00:06:46,334
ผมสังหรณ์ใจอยู่ว่า
มันจะเกิดขึ้นกับวงการหนังด้วย

122
00:06:46,418 --> 00:06:47,793
(ธนาคารแห่งชาติปารีส
ธนาคารแห่งอเมริกา)

123
00:06:47,876 --> 00:06:51,084
และรูปแบบสตูดิโอน่าจะเข้ามายังอินเดีย

124
00:06:52,459 --> 00:06:55,168
และถ้านั่นเกิดขึ้น บริษัททำหนังทุกแห่ง…

125
00:06:55,251 --> 00:06:56,084
(ดีที ซินิมาส์)

126
00:06:56,168 --> 00:07:00,751
แม้แต่ที่มีชื่อเสียงอย่างเรา
ท้ายสุดก็คงทำงานให้พวกสตูดิโอ

127
00:07:00,834 --> 00:07:01,834
(อทิตยา โจปรา
ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์)

128
00:07:01,918 --> 00:07:02,918
(ประธานและกรรมการผู้จัดการ
ยาช ราช ฟิล์มส์)

129
00:07:06,626 --> 00:07:10,459
พ่อผมเป็นคนอินเดียที่หัวโบราณมาก

130
00:07:10,543 --> 00:07:13,543
เขาไม่เข้าใจ เขาบอกว่า
"ลูกอยากตั้งสตูดิโอเหรอ"

131
00:07:13,626 --> 00:07:17,043
ผมบอกว่า "ไม่ ผมอยากทำแบบนั้นนะ
แต่นั่นมันแบบดั้งเดิม"

132
00:07:18,376 --> 00:07:21,584
ผมคิดว่าเราต้องควบคุมการจัดจำหน่ายด้วย

133
00:07:21,668 --> 00:07:23,918
และก่อนที่พวกสตูดิโอจะเข้ามา…

134
00:07:24,001 --> 00:07:24,834
(จุดจำหน่ายตั๋ว)

135
00:07:24,918 --> 00:07:28,751
ผมอยากเป็นสตูดิโอ
เพื่อไม่ให้พวกเขามาคุมเราได้

136
00:07:28,834 --> 00:07:30,543
แต่จะมองว่าเราเท่าเทียมกับพวกเขา

137
00:07:32,418 --> 00:07:36,626
ผมอยากยกระดับทั้งกระบวนการของการทำหนัง

138
00:07:36,709 --> 00:07:39,834
ผมอยากยกระดับทั้งอุตสาหกรรมหนัง

139
00:07:43,626 --> 00:07:46,001
ผมไม่อยากให้คนมองเรา

140
00:07:46,126 --> 00:07:52,876
ว่าเป็นคณะละครสัตว์
แต่เป็นบริษัทแนวหน้าที่จริงจัง

141
00:07:58,709 --> 00:08:00,668
วันหนึ่ง คุณยาชโทรหาผม

142
00:08:00,751 --> 00:08:03,126
"วากิล เราต้องสร้างสตูดิโอ"

143
00:08:03,209 --> 00:08:04,251
(มาเฮน วากิล
อดีตผู้อำนวยการสร้าง ยาช ราช ฟิล์มส์)

144
00:08:04,334 --> 00:08:06,209
ผมตอบว่า "ได้ครับ ผมจัดการให้"

145
00:08:06,293 --> 00:08:09,584
ผมจัดการให้และบอกว่า
"เงินน่าจะไม่พอครับ"

146
00:08:10,293 --> 00:08:12,834
เขาบอกว่า "ไอ้หนู จะพอหรือไม่พอ

147
00:08:12,918 --> 00:08:15,043
ฉันอยากสร้างสตูดิโอเพื่อส่งต่อให้อทิ"

148
00:08:16,459 --> 00:08:19,918
ตอนที่คุณยาชกับอทิบอกผมว่า
พวกเขาจะสร้างสตูดิโอ…

149
00:08:20,918 --> 00:08:23,209
ผมก็คิดว่า "จริงเหรอ"

150
00:08:23,293 --> 00:08:25,543
ผมกังวลแทนคุณยาชกับอทิ ผมคิดว่า

151
00:08:25,626 --> 00:08:28,251
"พวกเขาจะลงทุนมหาศาลเลย"

152
00:08:28,334 --> 00:08:31,918
"ทางด้านการเงินมันจะเป็นไปได้เหรอ
ที่จะทำอะไรแบบนี้น่ะ"

153
00:08:32,001 --> 00:08:35,501
ผมคิดว่าพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
จะทำกำไรได้จากเรื่องนี้รึเปล่า

154
00:08:36,959 --> 00:08:38,209
ผมไม่กังวลเลย

155
00:08:38,793 --> 00:08:41,334
เพราะผมไม่ใช่คนที่เสียเงิน

156
00:08:41,418 --> 00:08:44,709
คุณยาชบอกผมว่า
"สร้างสตูดิโอที่ดีที่สุดให้ฉัน"

157
00:08:46,751 --> 00:08:48,959
ผมจะบอกให้ว่าทำไมผมไม่กังวล

158
00:08:49,043 --> 00:08:50,751
เพราะสำหรับผม

159
00:08:50,834 --> 00:08:54,626
ถึงแม้ทุกอย่างจะล้มเหลว
และเราสามารถสร้างสตูดิโอนี้ได้

160
00:08:54,709 --> 00:08:56,793
ซึ่งมีชื่อพ่อผมติดอยู่

161
00:08:56,876 --> 00:08:59,418
อย่างน้อยสิ่งที่เราได้ทำคือ

162
00:08:59,501 --> 00:09:04,043
เราได้สร้างอนุสรณ์ซึ่งแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เขาทำ

163
00:09:06,501 --> 00:09:08,918
ผมคิดว่าเรื่องนั้นมันตีค่าไม่ได้

164
00:09:09,001 --> 00:09:11,459
จะต้องจ่ายเท่าไหร่ก็ไม่เป็นไร

165
00:09:13,459 --> 00:09:15,876
แม้แต่ตอนที่เราเริ่มก่อสร้างสตูดิโอ

166
00:09:15,959 --> 00:09:17,293
ความคิดยังเป็นแค่ความฝัน

167
00:09:17,376 --> 00:09:18,959
เหมือนหนัง ฟิลด์ออฟดรีมส์ เลย

168
00:09:19,043 --> 00:09:20,626
ถ้าสร้างก็จะเป็นจริงเอง

169
00:09:26,376 --> 00:09:31,001
(ปี 2005
เปิดตัววายอาร์เอฟ สตูดิโอ)

170
00:09:31,668 --> 00:09:33,834
เราดีใจมากตอนสตูดิโอเปิด

171
00:09:33,918 --> 00:09:35,626
ฉันอธิบายไม่ถูกเลย

172
00:09:41,543 --> 00:09:44,084
ปี 2005 เป็นปีที่เราย้ายมาที่นี่

173
00:09:44,168 --> 00:09:46,293
และเราก็จัดงานเลี้ยงใหญ่มาก

174
00:09:46,376 --> 00:09:49,959
พี่ชายของพ่อผม
คุณบี.อาร์. โจปราก็มาด้วย

175
00:09:52,834 --> 00:09:55,543
เป็นช่วงเวลาที่วิเศษมาก
เพราะครั้งแรกที่คนได้เห็น

176
00:09:55,626 --> 00:09:56,876
สิ่งที่เราทำที่นี่

177
00:09:58,084 --> 00:10:00,793
ทุกคนตกตะลึงกับมันมาก

178
00:10:00,876 --> 00:10:02,626
ผมจำได้ว่าต้นยุค 2000…

179
00:10:02,709 --> 00:10:03,709
(อัคศเย วิธานี
ซีอีโอ ยาช ราช ฟิล์มส์)

180
00:10:03,793 --> 00:10:05,584
ตอนเราสร้างสตูดิโอนี้

181
00:10:05,668 --> 00:10:07,251
เพราะตอนนั้นผมเป็นผู้จัดการสตูดิโอ

182
00:10:07,334 --> 00:10:10,293
ผมเลยต้องคอยดูแลหลายคนที่เข้ามาดู

183
00:10:10,376 --> 00:10:12,001
- เป็นยังไงบ้าง
- สบายดีมั้ย

184
00:10:12,084 --> 00:10:13,168
(วิล สมิธ
นักแสดง)

185
00:10:13,251 --> 00:10:16,418
และทุกคนจากฮอลลีวูดที่มาอินเดีย

186
00:10:16,501 --> 00:10:19,918
จะอยากมาดูว่าเราสร้างอะไรขึ้นมาบ้าง

187
00:10:20,001 --> 00:10:22,709
และพอพาพวกเขาไปดูรอบๆ
ทุกคนอึ้งไปเลย…

188
00:10:22,793 --> 00:10:23,751
(เอคอน
นักดนตรี)

189
00:10:23,834 --> 00:10:25,543
เพราะหลายคนคิดว่า

190
00:10:25,626 --> 00:10:30,126
มันดีกว่าสตูดิโอหลายแห่ง
ในเบอร์แบงก์หรือแอลเอ

191
00:10:30,209 --> 00:10:33,626
มันวิเศษมาก เราดีใจที่มาที่นี่

192
00:10:37,334 --> 00:10:39,876
ผมอยากทำให้ที่นี่มีชื่อเสียง

193
00:10:39,959 --> 00:10:44,168
อย่างให้ข้อมูลกับนิตยสารหนัง

194
00:10:44,251 --> 00:10:46,584
อทิบอกว่า "ไม่เอา นี่สำหรับพวกเรากันเอง"

195
00:10:47,543 --> 00:10:50,418
และหลักๆ แล้วสตูดิโอนี้สร้างขึ้นเพื่อเขา

196
00:10:54,876 --> 00:10:58,626
(ซาลาม นมัสเต)

197
00:10:59,168 --> 00:11:01,543
มีช่วงเวลาที่มันเหมือนเทพนิยาย

198
00:11:01,626 --> 00:11:02,834
(ยาช ราช ฟิล์มส์กำลังรุ่ง)

199
00:11:02,918 --> 00:11:04,168
(ตอนนี้พวกเขาจะเป็นเซียนหนังเบาสมองด้วย)

200
00:11:04,251 --> 00:11:08,543
เราทำหนังเรื่องแล้วเรื่องเล่า
แต่ละเรื่องก็ทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ

201
00:11:12,876 --> 00:11:17,126
แม้แต่ในวงการกันเอง
ยังบอกว่าวายอาร์เอฟทำสำเร็จเสมอ

202
00:11:17,209 --> 00:11:19,293
(ดูม 2)

203
00:11:21,251 --> 00:11:24,168
ผมจำได้ว่าผมให้สัมภาษณ์
กับนักข่าวคนหนึ่งที่บอกว่า

204
00:11:24,251 --> 00:11:26,459
"พี่คุณจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง"

205
00:11:26,543 --> 00:11:27,543
(อุทัย โจปรา
นักแสดง โปรดิวเซอร์ ลูกชายยาช โจปรา)

206
00:11:27,626 --> 00:11:29,334
ผมก็บอกว่า "ใช่ หวังว่าจะเป็นแบบนั้นต่อไปนะ"

207
00:11:32,168 --> 00:11:33,751
เมื่อไหร่กันที่บริษัทเริ่มทำได้ไม่ดีคะ

208
00:11:35,501 --> 00:11:38,834
ผมเจาะจงเวลาไม่ได้

209
00:11:38,918 --> 00:11:42,126
ว่าเมื่อไหร่ที่อะไรๆ ตกต่ำ

210
00:11:42,209 --> 00:11:44,918
มันค่อยๆ เริ่มเป็นไปในทางนั้นน่ะ

211
00:11:46,834 --> 00:11:50,668
เรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นในช่วงนั้นคือ
สุขภาพของแม่ผม

212
00:11:50,751 --> 00:11:52,376
เธอสุขภาพไม่ดี

213
00:11:52,459 --> 00:11:54,418
เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง

214
00:11:55,043 --> 00:11:58,293
และนั่นเป็นตอนที่พ่อผมเริ่มวางมือ

215
00:12:00,209 --> 00:12:03,251
ส่วนตัวแล้ว เรารู้ว่านี่เป็นเรื่องใหญ่

216
00:12:03,334 --> 00:12:05,751
ที่ทำให้เราเลิกรู้สึก

217
00:12:05,834 --> 00:12:08,501
ว่าทุกอย่างสวยงามตามที่โลกเห็น

218
00:12:11,459 --> 00:12:13,959
นั่นเป็นตอนที่พ่อกับผมเริ่มสร้าง

219
00:12:14,043 --> 00:12:18,251
สายสัมพันธ์ของเรา
เพราะเขาต้องการคนคุยด้วย

220
00:12:18,334 --> 00:12:20,959
ช่วงนั้นพี่ผมยุ่งกับงานมาก

221
00:12:21,834 --> 00:12:25,251
เขาจะนั่งคุยกับผม บอกว่า "พ่อกลัว"

222
00:12:26,501 --> 00:12:30,126
พ่อกับผมมีความสัมพันธ์ที่เหมือนพี่น้อง

223
00:12:30,751 --> 00:12:33,001
และพี่ชายผมเปรียบเหมือนพ่อ

224
00:12:33,084 --> 00:12:35,959
พ่อกับผมจะบอกความลับกัน

225
00:12:36,043 --> 00:12:39,543
อย่าง "อย่าบอกอทินะว่าพ่อทำแบบนี้"

226
00:12:39,626 --> 00:12:41,876
ณ จุดหนึ่งมันเป็นแบบนั้น

227
00:12:41,959 --> 00:12:44,709
อทิกลายเป็นพ่อสำหรับเราทั้งคู่

228
00:12:50,543 --> 00:12:53,168
ปี 2004 เราประสบความสำเร็จสูงมาก

229
00:12:53,251 --> 00:12:54,793
ปี 2005 กับ 2006 ทุกอย่างมั่นคง

230
00:12:54,876 --> 00:12:57,709
เรารู้สึกว่า ไม่มีอะไรที่เราทำพลาดได้

231
00:12:58,584 --> 00:13:01,584
จากนั้นพอปี 2007 เราเริ่มจะถดถอย

232
00:13:04,043 --> 00:13:07,043
มีหนังที่ไม่ประสบความสำเร็จสองสามเรื่อง

233
00:13:08,459 --> 00:13:13,251
เราอยู่ในจุดที่การเงินแย่มาก

234
00:13:13,334 --> 00:13:15,043
ผมเศร้ามาก

235
00:13:15,126 --> 00:13:19,334
ผมรู้สึกว่า
"ทำไมสัญชาตญาณฉันผิดพลาดล่ะ"

236
00:13:19,418 --> 00:13:21,626
"ฉันจะจบแค่นี้เหรอ"

237
00:13:21,709 --> 00:13:24,209
แล้วผมก็ตระหนักว่าผมต้องกำกับหนัง

238
00:13:26,126 --> 00:13:31,126
ผมไม่ได้กำกับหนังมาเจ็ดปี
เพราะมัวแต่บริหารบริษัท

239
00:13:31,209 --> 00:13:33,751
แน่นอนว่าผมไม่อยากกำกับหนัง
ด้วยอารมณ์แบบนี้

240
00:13:33,834 --> 00:13:34,751
ผมอยากจะ…

241
00:13:34,834 --> 00:13:37,876
ทุกครั้งที่ผมกำกับหนัง ผมคิดว่าผมจะ

242
00:13:37,959 --> 00:13:39,501
ทำงานในสถานการณ์ที่ดีกว่านี้

243
00:13:39,584 --> 00:13:43,876
และผมตระหนักว่าผมต้องสร้างหนัง

244
00:13:43,959 --> 00:13:46,793
ที่ประสบความสำเร็จมากๆ ให้กับบริษัท

245
00:13:46,876 --> 00:13:48,876
และผมน่าจะต้องลงมือเอง

246
00:13:49,459 --> 00:13:51,418
(แร็ปนี้เพื่อเธอ)

247
00:13:51,501 --> 00:13:54,626
องค์เทพลิขิตให้เราคู่กัน

248
00:13:54,709 --> 00:13:57,501
ผมไปลอนดอนประมาณสองอาทิตย์

249
00:13:57,584 --> 00:13:59,084
และผมบอกว่าผมจะเขียนบท

250
00:13:59,168 --> 00:14:02,793
ผมมีไอเดียคร่าวๆ

251
00:14:02,876 --> 00:14:03,959
(แร็ปนี้เพื่อเธอ ปี 2008
กำกับโดยอทิตยา โจปรา)

252
00:14:04,043 --> 00:14:08,334
มันเป็นเรื่องราวของผู้ชาย
ที่ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงาน

253
00:14:08,418 --> 00:14:11,626
กับหญิงสาว และเขาไม่ใช่คนเท่

254
00:14:11,709 --> 00:14:12,793
ส่วนเธอ…

255
00:14:12,876 --> 00:14:15,334
เธอไม่ดีใจที่ได้แต่งงานกับเขาเลย

256
00:14:15,418 --> 00:14:17,251
มันเป็นเรื่องรักของเขา

257
00:14:17,334 --> 00:14:19,834
เขาอยากชนะใจเธอ เขารักเธอจริงๆ

258
00:14:22,126 --> 00:14:25,876
เขาก็เลยสร้างอีกตัวตนขึ้นมา
เพื่อเอาชนะใจเธอ

259
00:14:32,001 --> 00:14:34,126
(แบดบอย)

260
00:14:36,043 --> 00:14:38,209
บทนี้จะเล่นด้วยนักแสดงคนเดียว

261
00:14:38,293 --> 00:14:41,251
แต่ปัญหาคือ "เธอจำเขาไม่ได้ได้ยังไง"

262
00:14:41,334 --> 00:14:43,626
หนังเรื่องนี้จึงล้มเหลวตั้งแต่ยังไม่เริ่ม

263
00:14:43,709 --> 00:14:46,876
พระเอก

264
00:14:49,084 --> 00:14:50,876
สวัสดีค่ะ ฉันตานี

265
00:14:51,459 --> 00:14:55,126
- ส่วนผมคือพระเอกของคุณ
- อะไรนะคะ

266
00:14:55,709 --> 00:15:01,001
ผมโทรหาศาห์รุขจากลอนดอนและบอกว่า

267
00:15:01,084 --> 00:15:04,876
"ผมเขียนบทเสร็จแล้ว
และผมอยากเริ่มถ่ายภายในสามเดือน"

268
00:15:04,959 --> 00:15:06,251
"คุณว่างรึเปล่า"

269
00:15:07,168 --> 00:15:09,793
เขาต้องเล่นหนังเรื่องหนึ่ง แต่หนังเพิ่งล่มไป

270
00:15:09,876 --> 00:15:12,001
"แปลกดีนะ หนังล่มไปพอดี ผมว่าง"

271
00:15:15,209 --> 00:15:17,459
ฉันอายุแค่ 19 ตอนเซ็นสัญญาเล่นเรื่องนั้น

272
00:15:17,543 --> 00:15:18,834
หนังเรื่องแรกของฉัน

273
00:15:18,918 --> 00:15:23,418
และอทิไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเป็นนางเอก

274
00:15:23,501 --> 00:15:25,043
ทุกอย่างเป็นความลับมาก

275
00:15:25,126 --> 00:15:26,084
(อนุชกา ชาร์มา
นักแสดง)

276
00:15:26,168 --> 00:15:28,793
ทุกคนในออฟฟิศห้ามบอกกัน

277
00:15:28,876 --> 00:15:31,251
มันลับขนาดนั้นเลย เป็นความลับสำคัญ

278
00:15:31,334 --> 00:15:33,001
และอทิบอกฉันว่า

279
00:15:33,084 --> 00:15:35,834
"เธอห้ามบอกใคร ห้ามแม้แต่พ่อแม่เธอ"

280
00:15:35,918 --> 00:15:38,751
ฉันบอกว่า "ฉันต้องบอกพ่อแม่ฉัน

281
00:15:38,834 --> 00:15:41,084
ฉันอยู่กับแม่
ฉันจะไม่บอกพวกท่านได้ยังไง"

282
00:15:47,293 --> 00:15:50,668
ปีนั้นเป็นปีที่หนักที่สุดในชีวิตผม

283
00:15:50,751 --> 00:15:52,876
ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องการงาน

284
00:15:52,959 --> 00:15:56,168
ผมเจอความกดดันสูงมาก

285
00:15:57,543 --> 00:16:01,459
แต่น่าแปลกที่ทุกครั้ง
ที่ผมไปกองถ่ายเรื่อง แร็ปนี้ฯ

286
00:16:02,293 --> 00:16:06,251
มันเหมือนมีพลังงานบางอย่าง
ที่ดึงความทุกข์ออกไปหมดเลย

287
00:16:07,334 --> 00:16:09,043
และผมก็มีความสุขมาก

288
00:16:09,126 --> 00:16:15,251
สำหรับโลก ฉันคือจังลีที่ไม่สนใคร

289
00:16:21,043 --> 00:16:23,168
ก่อนหนังจะออกฉาย…

290
00:16:27,251 --> 00:16:29,501
ก็เกิดเหตุโจมตีในมุมไบ

291
00:16:32,793 --> 00:16:36,168
ในช่วงเย็นวันพุธที่ 26 พฤศจิกายน 2008

292
00:16:36,251 --> 00:16:37,959
มุมไบ ศูนย์กลางการเงินของอินเดีย

293
00:16:38,043 --> 00:16:40,543
ถูกมือปืนติดอาวุธสิบคนโจมตีต่อเนื่อง

294
00:16:40,626 --> 00:16:41,626
(ปี 2008
เหตุโจมตีในมุมไบ)

295
00:16:41,709 --> 00:16:43,626
ในอีก 60 ชั่วโมงต่อมา

296
00:16:43,709 --> 00:16:47,668
เหตุการณ์โจมตีที่เกิดขึ้นจริง
เผยแพร่ผ่านจอทีวีทั่วโลก

297
00:16:47,751 --> 00:16:48,626
(ผู้ก่อการร้ายเก้าในสิบคนถูกฆ่า)

298
00:16:48,709 --> 00:16:52,876
คนออกจากโรงแรมได้แล้ว
นั่นถือเป็นข่าวดีมากสำหรับครอบครัว

299
00:16:52,959 --> 00:16:53,793
เอาละ

300
00:16:56,334 --> 00:16:58,876
หมอบลง หมอบๆ

301
00:16:58,959 --> 00:17:00,876
(โรงแรมทัชมาฮาลถูกโจมตี)

302
00:17:00,959 --> 00:17:03,793
การโจมตีของผู้ก่อการร้ายในมุมไบจบลงแล้ว

303
00:17:03,876 --> 00:17:07,334
แต่ผลกระทบน่าจะยังคงอยู่ไปอีกนาน

304
00:17:07,418 --> 00:17:08,918
มาร์ค ฟิลลิปส์จะรายงานให้ทราบ

305
00:17:10,543 --> 00:17:12,793
ทั้งเมืองหยุดนิ่ง

306
00:17:13,793 --> 00:17:15,959
หนัง แร็ปนี้ฯ จะออกฉายวันที่ 12 ธันวาคม

307
00:17:17,126 --> 00:17:18,959
ในอีกสองอาทิตย์

308
00:17:19,043 --> 00:17:21,668
(แร็ปนี้เพื่อเธอ
เขียนและกำกับโดยอทิตยา โจปรา)

309
00:17:21,751 --> 00:17:23,709
ที่จริงมีหลายคน

310
00:17:23,793 --> 00:17:28,001
ทั้งในและนอกบริษัทรู้สึกว่า
"เลื่อนฉายหนังเถอะ"

311
00:17:33,668 --> 00:17:38,084
ผมเชื่อจริงๆ ว่าเบื้องบนมีส่วนในเรื่องนี้

312
00:17:39,293 --> 00:17:40,793
ผมคิดว่าหนังจะไม่เป็นไร

313
00:17:41,418 --> 00:17:43,918
และที่สำคัญกว่านั้น ผมคิดว่าคน…

314
00:17:45,084 --> 00:17:48,084
จะอยากดูหนังเรื่องนี้ พวกเขาอยากมีความสุข

315
00:17:48,168 --> 00:17:51,626
พวกเขาอยากได้หนัง
ที่ทำให้รู้สึกดีและผ่อนคลาย

316
00:17:53,959 --> 00:17:55,293
ผมจะลองเสี่ยงดู

317
00:17:57,001 --> 00:17:59,251
และผมจะไม่เปลี่ยนวันฉาย

318
00:17:59,334 --> 00:18:02,501
(แร็ปนี้ฯ… ในที่สุด
ก็ทำให้ยาช ราช ฟิล์มส์ได้ใจชื้น)

319
00:18:02,584 --> 00:18:06,001
มันมาจากความรู้สึกมั่นใจที่ผมมี…

320
00:18:06,084 --> 00:18:09,084
(เสน่ห์ของศาห์รุขเกินต้าน
ในหนังแร็ปนี้ฯ… ทำลายทุกสถิติ)

321
00:18:09,168 --> 00:18:11,043
ต่อผู้คนในประเทศนี้ด้วย

322
00:18:12,334 --> 00:18:14,043
ไม่มีอะไรทำร้ายคนอินเดียได้

323
00:18:16,001 --> 00:18:17,876
เราเป็นคนที่ฟื้นตัวได้เร็วที่สุด

324
00:18:20,793 --> 00:18:24,334
และหนังทำได้ดีมาก และเราก็…

325
00:18:24,418 --> 00:18:25,959
เรารู้สึกดีน่ะ

326
00:18:33,626 --> 00:18:36,293
พอมองย้อนกลับไป ผมคิดว่า
เราทุกคนรู้สึกภาคภูมิใจมาก

327
00:18:36,376 --> 00:18:38,751
กับสิ่งที่เราทำสำเร็จในวายอาร์เอฟ

328
00:18:40,251 --> 00:18:43,501
ทุกวันนี้ การตัดสินใจของผมถูกมากกว่าผิด

329
00:18:45,418 --> 00:18:46,793
พรุ่งนี้อาจจะไม่ใช่

330
00:18:46,876 --> 00:18:49,751
ผมอาจไม่ใช่คนที่มีไอเดียที่ดีที่สุด

331
00:18:49,834 --> 00:18:51,709
ผมอาจไม่ได้ทำหนังที่ดีที่สุด

332
00:18:51,793 --> 00:18:54,209
ผมอาจทำหนังแย่ๆ มากกว่าหนังดีๆ

333
00:18:54,293 --> 00:18:58,626
อย่าเอ่ยคำว่ารัก อย่าพูดว่าเฌอแตม

334
00:18:58,709 --> 00:19:00,751
(ถ้าหัวใจมีรัก ปี 2016
กำกับโดยอทิตยา โจปรา)

335
00:19:00,834 --> 00:19:02,918
ตอนหนัง ถ้าหัวใจมีรัก ทำได้ไม่ดี

336
00:19:04,209 --> 00:19:06,959
ผมใจสลายนิดหน่อย

337
00:19:07,709 --> 00:19:09,626
อยู่สักพักเลย

338
00:19:10,793 --> 00:19:13,209
จนกระทั่งตอนนี้ก็แอบเจ็บๆ อยู่บ้าง

339
00:19:13,293 --> 00:19:15,043
แบบจี๊ดๆ น่ะ

340
00:19:15,126 --> 00:19:16,043
และแอ็กชั่น

341
00:19:17,126 --> 00:19:20,084
มันเป็นหนังที่ผมคิดมาสักพักแล้ว

342
00:19:20,168 --> 00:19:22,709
ผมอยากทำหนังเบาสมอง

343
00:19:22,793 --> 00:19:26,543
ที่ไม่มีองค์ประกอบหลักของหนังอินเดีย

344
00:19:26,626 --> 00:19:29,793
และผมคิดว่าเราไม่ทำหนังรอมคอม

345
00:19:29,876 --> 00:19:31,918
ในอินเดีย เราทำหนังรัก

346
00:19:32,001 --> 00:19:34,293
ฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน

347
00:19:34,376 --> 00:19:37,543
และผมบอกว่า "ผมคิดว่าอินเดียพร้อมสำหรับ…"

348
00:19:37,626 --> 00:19:38,459
เพื่อนเหรอ

349
00:19:38,543 --> 00:19:41,918
"เรื่องราวที่ไม่ต้องสะเทือนอารมณ์"

350
00:19:42,001 --> 00:19:43,209
มันสนุกและเบาสมองมากกว่า

351
00:19:43,293 --> 00:19:45,001
เพื่อฉลองให้กับความสุขในการใช้ชีวิตต่อ

352
00:19:45,084 --> 00:19:48,626
เราอยู่ตรงนี้ หนึ่งปีต่อมา บอกลากันอย่างเท่ๆ

353
00:19:49,168 --> 00:19:51,626
มาฉลองวันครบรอบการเลิกของเรา

354
00:19:51,709 --> 00:19:52,543
ให้ตายสิ

355
00:19:52,626 --> 00:19:53,501
และในการทำแบบนั้น

356
00:19:53,584 --> 00:19:57,793
ผมอยากนำเสนอผู้หญิงอินเดียหัวสมัยใหม่

357
00:19:57,876 --> 00:19:59,376
เราอยากอยู่ด้วยกันใช่มั้ย

358
00:19:59,459 --> 00:20:00,334
แน่นอน

359
00:20:00,418 --> 00:20:01,584
เราจะมีชื่อเล่นโง่ๆ

360
00:20:01,668 --> 00:20:04,501
อย่าง "ที่รัก ยาหยี หวานใจ"
เหมือนคู่รักเห่ยๆ คู่อื่นมั้ย

361
00:20:04,584 --> 00:20:05,834
ไม่มีวัน

362
00:20:05,918 --> 00:20:08,251
ทำไมเราถึงไม่บอกรักกันและกัน

363
00:20:08,334 --> 00:20:11,209
เพราะมันจะลึกซึ้งอ่อนไหว
ไม่สนุกอีกแล้ว

364
00:20:11,959 --> 00:20:12,918
เพอร์เฟกต์

365
00:20:13,001 --> 00:20:14,876
ผมนึกว่าอินเดียจะพร้อม

366
00:20:14,959 --> 00:20:16,043
ผมนึกว่า…

367
00:20:18,251 --> 00:20:22,501
ผมว่าพวกเขา
คงไม่พร้อมรับหนังแนวนั้นจากผมน่ะ

368
00:20:25,334 --> 00:20:28,668
อทิตยาทำได้ดีที่สุดเสมอ

369
00:20:28,751 --> 00:20:30,709
เวลาเขาทำหนังที่ผสมผสานทั้งสองโลก

370
00:20:30,793 --> 00:20:32,209
สมัยเก่าและสมัยใหม่

371
00:20:32,293 --> 00:20:35,376
ไม่ว่าจะสวรรค์เบี่ยง เปลี่ยนทางรัก
โมฮับบะเทน…

372
00:20:35,459 --> 00:20:36,459
(ทนุล ฐากูร
ผู้สื่อข่าวภาพยนตร์)

373
00:20:36,543 --> 00:20:37,626
หรือแม้แต่ แร็ปนี้เพื่อเธอ

374
00:20:38,501 --> 00:20:42,126
ตอนนี้คนดูอยากได้อย่างอื่นจากเขา

375
00:20:43,334 --> 00:20:46,418
ประเทศนี้สมัยใหม่ขึ้นเรื่อยๆ

376
00:20:46,501 --> 00:20:49,584
และอทิตยา โจปราก็ไม่ใช่คนหนุ่มอีกต่อไปแล้ว

377
00:20:49,668 --> 00:20:51,376
(ถ้าหัวใจมีรัก
สำหรับคนที่กล้าที่จะรัก)

378
00:20:51,459 --> 00:20:54,418
ในตอนนั้นผมคิดหนักเลยว่า

379
00:20:55,959 --> 00:20:57,709
หมดผมไป จะเกิดอะไรกับวายอาร์เอฟ

380
00:20:59,126 --> 00:21:01,626
ผมอยากปั้นโปรดิวเซอร์ฝ่ายสร้างสรรค์

381
00:21:02,501 --> 00:21:06,626
ที่ยึดหลักของวายอาร์เอฟ
แต่ก็สามารถนำเสนอความคิดตัวเอง

382
00:21:07,501 --> 00:21:09,834
ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นตามความคิดผม

383
00:21:13,084 --> 00:21:17,501
ผมได้ช่วยทำหนังสามเรื่องกับวายอาร์เอฟ

384
00:21:17,584 --> 00:21:19,001
(มานีช ชาร์มา
ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์)

385
00:21:19,084 --> 00:21:22,834
เรื่อง Fanaa เรื่อง Aaja Nachle
แล้วก็ แร็ปนี้เพื่อเธอ

386
00:21:22,918 --> 00:21:26,084
และสุดท้ายผมก็ได้กำกับ
หนังเรื่องแรกของผม

387
00:21:26,168 --> 00:21:27,584
Band Baaja Baaraat

388
00:21:27,668 --> 00:21:28,751
คนละอย่างกันเลย

389
00:21:28,834 --> 00:21:30,709
ทั้งคู่นั่งลง สบตากัน

390
00:21:30,793 --> 00:21:34,543
ตอนคุยกับอทิ

391
00:21:34,626 --> 00:21:37,584
ผมบอกเขาว่า "มีนักเขียนคนหนึ่ง
ที่กำลังเขียนบทอยู่"

392
00:21:37,668 --> 00:21:38,668
(Dum Laga Ke Haisha
เขียนโดยชารัต กตริยา)

393
00:21:38,751 --> 00:21:41,709
"คุณอยากดูมั้ย มันเป็นหนังเล็กๆ อาจจะ…"

394
00:21:41,793 --> 00:21:43,168
เขาบอกว่า "ส่งมาให้ผม"

395
00:21:43,876 --> 00:21:46,918
ผมอ่านบทแล้วก็อึ้งไปเลย

396
00:21:47,001 --> 00:21:48,834
ผมบอกว่าผมต้องทำหนังเรื่องนี้

397
00:21:48,918 --> 00:21:52,501
วันต่อมาเขาบอกว่า
"คุณชอบรึเปล่า ชอบจริงๆ ใช่มั้ย"

398
00:21:52,584 --> 00:21:54,584
ผมตอบว่า "ใช่" "งั้นคุณก็ทำหนังเรื่องนี้สิ"

399
00:21:55,168 --> 00:21:56,501
ผมก็แบบว่า "จริงเหรอ"

400
00:21:58,251 --> 00:21:59,709
ผมไม่มีแผนอะไรเลย

401
00:21:59,793 --> 00:22:01,751
นั่นเป็นตอนที่ Dum Laga Ke Haisha กำเนิด

402
00:22:01,834 --> 00:22:03,126
(Dum Laga Ke Haisha
2015)

403
00:22:03,209 --> 00:22:05,209
(กำกับโดยชารัต กตริยา
ผลิตโดยอทิตยา โจปรา)

404
00:22:05,293 --> 00:22:08,001
ผมบอกว่า "ผมว่าผมยังไม่รู้จักโลกนี้ดีพอ

405
00:22:08,084 --> 00:22:09,668
ที่จะทำเรื่องนี้ได้อย่างสร้างสรรค์"

406
00:22:09,751 --> 00:22:11,918
"แต่ผมคิดว่าคุณจะทำได้ยอดเยี่ยม"

407
00:22:12,001 --> 00:22:15,168
"ผมจะให้คุณรับผิดชอบหนังเรื่องนี้"

408
00:22:15,834 --> 00:22:19,334
ผมจึงต้องหานักแสดงนำ

409
00:22:20,668 --> 00:22:24,251
และงานเดียวของผมคือ
เจอกับนักแสดงฝีมือดีมากมายทุกวัน

410
00:22:24,334 --> 00:22:27,793
และผมบอกมานีชว่า "คุณเจอนางเอกแล้ว"

411
00:22:28,751 --> 00:22:30,001
คุณอยากเริ่มยังไงดี

412
00:22:30,084 --> 00:22:32,001
อยากลอง Jab We Met ก่อนมั้ย

413
00:22:32,084 --> 00:22:33,376
ได้ค่ะ

414
00:22:33,459 --> 00:22:35,376
ฉันอยากเป็นนักแสดงมาตลอด

415
00:22:35,459 --> 00:22:38,334
แต่ความสมบูรณ์…

416
00:22:38,418 --> 00:22:41,459
และฉันไม่ได้บอกใครว่าอยากเป็นนักแสดง

417
00:22:41,543 --> 00:22:43,876
มันเป็นความลับที่เก็บงำไว้น่ะ

418
00:22:43,959 --> 00:22:47,209
งานฉันได้เงินดี ฉันเก่งมากในสิ่งที่ฉันทำ

419
00:22:47,293 --> 00:22:48,251
(ภูมิ เพดเนการ์
นักแสดง)

420
00:22:48,334 --> 00:22:51,501
ฉันกลายเป็นส่วนสำคัญของระบบทำหนัง

421
00:22:54,084 --> 00:22:57,876
ใช่ ตอนภูมิเป็นผู้ช่วยฉัน
เธอกลัวฉันมาก

422
00:22:57,959 --> 00:22:59,709
และไม่เคยทดสอบการแสดงต่อหน้าฉัน

423
00:22:59,793 --> 00:23:01,251
(ชานู ชาร์มา
ผู้คัดเลือกนักแสดง ยาช ราช ฟิล์มส์)

424
00:23:01,334 --> 00:23:03,293
เธอบอกตลอดว่า "ออกไปจากห้องก่อน"

425
00:23:03,376 --> 00:23:06,251
ฉันเลยแอบแวะไปดู
และทุกคนก็พยายาม… ฉันแบบ

426
00:23:06,334 --> 00:23:08,001
"เกิดอะไรขึ้น ภูมิทดสอบอยู่เหรอ"

427
00:23:08,084 --> 00:23:11,626
ฉันจะไม่เดินทางด้วยรถไฟคนเดียวหรอก

428
00:23:11,709 --> 00:23:13,668
ประตูแง้มนิดๆ และฉันเห็นเธอ

429
00:23:13,751 --> 00:23:15,334
เธอกำลังถือกล้อง

430
00:23:15,418 --> 00:23:17,876
และเธอก็กำลังให้คิวคนสี่คน

431
00:23:17,959 --> 00:23:22,418
บ้าจริง มากเกินไป วันนี้ล้ำเส้นไปแล้วนะ

432
00:23:22,501 --> 00:23:24,876
แล้วคุณอทิก็บอกว่า "ภูมิเป็นนักแสดงที่เก่งมาก"

433
00:23:24,959 --> 00:23:26,209
แล้วเขาก็หัวเราะ

434
00:23:26,293 --> 00:23:29,501
เพราะเธออวบนิดๆ และทำท่าแบบ "คุณอทิ"

435
00:23:29,584 --> 00:23:31,626
เป็นสาวตลก

436
00:23:31,709 --> 00:23:35,543
ฉันเลยพาเธอไปยิมและบอกว่า
"เริ่มลดน้ำหนักได้แล้ว ที่รัก"

437
00:23:35,626 --> 00:23:37,043
"เธอนี่…"

438
00:23:37,126 --> 00:23:38,459
เธอก็เลยเริ่มลดน้ำหนัก

439
00:23:38,543 --> 00:23:40,876
นั่นเป็นตอนที่คุณอทิโทรบอกฉันว่า

440
00:23:40,959 --> 00:23:42,418
"แน่ใจนะว่าภูมิแสดงได้"

441
00:23:42,501 --> 00:23:44,626
ฉันก็ตอบว่า "เอางานฉันเป็นประกันได้เลย"

442
00:23:44,709 --> 00:23:46,876
และเขาก็ตอบว่า "โอเค มีหนังเรื่องหนึ่ง

443
00:23:46,959 --> 00:23:48,626
ที่ผมอยากได้สาวอวบๆ"

444
00:23:48,709 --> 00:23:53,001
ฉันนี่แบบ "ภูมิ เลิกออกกำลังกาย
เริ่มกินได้แล้ว"

445
00:23:53,084 --> 00:23:55,501
- เกิดอะไรขึ้น
- แม่คะ ส่าหรีหนูหลุด

446
00:23:55,584 --> 00:23:59,126
แม่บอกแล้วว่าให้ติดเข็มกลัด
ลูกไม่ฟังแม่เลย ถือนี่ไว้

447
00:23:59,793 --> 00:24:03,918
Dum Laga Ke Haisha เป็นเรื่อง
ที่เกิดในหริทวาร ปี 1995

448
00:24:05,209 --> 00:24:06,584
หายใจเข้า

449
00:24:06,668 --> 00:24:09,168
หนังเปิดเรื่องด้วย
ชายหนุ่มที่ไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิต

450
00:24:09,251 --> 00:24:11,376
ทำแต่เรื่องไม่ดี ชื่อว่าเปรม

451
00:24:11,459 --> 00:24:14,501
ผมคิดว่าควรให้หนุ่มสาวแนะนำตัวกัน

452
00:24:14,584 --> 00:24:15,459
จริงด้วย

453
00:24:15,543 --> 00:24:19,834
พ่อแม่จับเขาแต่งงานกับสาวอวบอ้วนชื่อสันธยา

454
00:24:21,168 --> 00:24:23,084
เปรมไม่ได้ชอบสันธยาเลย

455
00:24:23,168 --> 00:24:25,084
ดูขนาดตัวเธอสิครับ แม่ ใหญ่มาก

456
00:24:25,168 --> 00:24:26,001
ใหญ่เหรอ

457
00:24:26,084 --> 00:24:29,043
แกไม่ใช่พระเอกหนังนะ ไอ้เด็กเหลือขอ

458
00:24:29,126 --> 00:24:33,584
และความจริงที่ว่า
เธอไม่ได้หน้าตาดีตามพิมพ์นิยม

459
00:24:33,668 --> 00:24:35,668
ยิ่งทำให้เขาไม่มั่นใจมากขึ้น

460
00:24:36,501 --> 00:24:38,751
ไม่เอาคนที่ดูแก่และหน้าบึ้ง

461
00:24:38,834 --> 00:24:40,001
นั่นเจ้าสาวนายเหรอ

462
00:24:40,084 --> 00:24:42,793
เขาเป็นผู้ชายที่ทำงานบ้านเก่ง

463
00:24:42,876 --> 00:24:46,168
ฉันเปิดตัวในฐานะนางเอกร่างอวบ

464
00:24:46,251 --> 00:24:47,709
ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นในอินเดีย

465
00:24:47,793 --> 00:24:50,126
แถมยังเป็นหนังรักที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน

466
00:24:50,209 --> 00:24:52,918
เขาบอกว่าหนูตัวใหญ่อย่างกับแม่วัวนะแม่

467
00:24:53,001 --> 00:24:55,584
- อะไร พี่ก็เหมือนวัวจริงนี่
- หุบปาก

468
00:24:55,668 --> 00:24:58,043
มีหลายคนที่ติดต่อฉันมา

469
00:24:58,126 --> 00:25:01,959
บอกว่า "เหมือนคุณกำลังเล่าเรื่องของเราเลย"

470
00:25:03,876 --> 00:25:05,626
หลายคนประหลาดใจ

471
00:25:05,709 --> 00:25:08,043
ที่หนังแนวนี้ทำจากสตูดิโอนี้

472
00:25:08,126 --> 00:25:09,126
(อายุชมานน์ คูร์ราน่า
นักแสดง)

473
00:25:09,209 --> 00:25:11,959
ภรรยาอ้วนกับผู้ชายขี้แพ้

474
00:25:12,043 --> 00:25:15,876
แต่สิ่งที่ฉันกับนางเอกคนอื่น
ของวายอาร์เอฟมีเหมือนกัน

475
00:25:15,959 --> 00:25:17,918
ก็คือเรามั่นใจในตัวเองมาก

476
00:25:18,001 --> 00:25:20,751
เราเชื่อมั่นในตัวเองมาก

477
00:25:20,834 --> 00:25:22,959
เรายืนหยัดเพื่อสิ่งที่ถูกต้อง

478
00:25:23,043 --> 00:25:25,418
ได้นอนกับสันธยาคืนเดียว…

479
00:25:25,501 --> 00:25:27,584
- ฟังนะ
- นายจะรู้ว่านรกเป็นยังไง

480
00:25:34,084 --> 00:25:36,543
หน้าช้ำเลย ดูสิ

481
00:25:36,626 --> 00:25:37,834
ดูนี่

482
00:25:39,043 --> 00:25:43,543
สิ่งที่ Dum Laga Ke ให้กับผม
คือโอกาสในการปั้น

483
00:25:43,626 --> 00:25:45,876
มานีชให้เป็นโปรดิวเซอร์ฝ่ายสร้างสรรค์

484
00:25:45,959 --> 00:25:48,834
ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมอยากเริ่มทำ

485
00:25:48,918 --> 00:25:52,293
ปั้นโปรดิวเซอร์คนอื่นๆ นอกจากตัวผม

486
00:25:52,376 --> 00:25:55,168
มันจะได้ไม่ใช่ความสร้างสรรค์ของผมคนเดียว

487
00:25:55,251 --> 00:25:57,334
ที่ขับเคลื่อนสตูดิโอนี้

488
00:25:57,418 --> 00:26:03,001
และในหัวผมก็คิดว่า "ฉันจะปรับเปลี่ยน
ความสร้างสรรค์ได้ยังไง"

489
00:26:10,418 --> 00:26:13,501
ในฐานะนักแสดงมืออาชีพ
ถ้าผมต้องใช้เวลาร้อยวันในกองถ่าย

490
00:26:13,584 --> 00:26:16,459
ผมอยากอยู่ในกองถ่ายของยาช โจปรา
มากกว่าของคนอื่น

491
00:26:16,543 --> 00:26:19,334
เพราะสำหรับผม
การได้ทำงานกับยาช โจปราคือที่สุด…

492
00:26:19,418 --> 00:26:20,376
(ศาห์รุข ข่าน
นักแสดง)

493
00:26:20,459 --> 00:26:21,459
แห่งความสุขในกองถ่าย

494
00:26:21,543 --> 00:26:25,334
บอกตามตรง กองถ่ายของเขา
กระชุ่มกระชวยกว่าของอทิ

495
00:26:25,418 --> 00:26:26,293
มีพลังมากกว่า

496
00:26:26,376 --> 00:26:28,918
(การถ่ายทำหนัง Dil To Pagal Hai)

497
00:26:29,001 --> 00:26:32,709
ลุงยาชชอบเข้าสังคม มีแต่ความรัก

498
00:26:33,418 --> 00:26:36,543
ผมชอบไปเยี่ยมเขา
เพราะมันไม่เหมือนการพบปะ

499
00:26:36,626 --> 00:26:38,209
กับโปรดิวเซอร์หนังเครียดๆ

500
00:26:38,293 --> 00:26:42,376
มันคือการพบปะคนที่เหมือนพ่อ
ซึ่งคอยให้คำแนะนำผม

501
00:26:42,459 --> 00:26:44,626
เขามีมุกที่ตลกที่สุด

502
00:26:44,709 --> 00:26:45,543
(กาชัล
นักแสดง)

503
00:26:45,626 --> 00:26:47,751
มุกฮาๆ สั้นๆ ท่าทางตลกๆ

504
00:26:48,376 --> 00:26:52,334
ในกองถ่ายคึกคักมาก
ร้องตะโกนอย่างมีความสุขไปกับทุกคน

505
00:26:52,418 --> 00:26:55,376
คนที่เสียงดังที่สุดในกองถ่ายคือยาช โจปรา

506
00:26:55,459 --> 00:26:56,293
พร้อมนะ

507
00:26:56,376 --> 00:26:57,709
ข้างหลังหลบหน่อย

508
00:26:57,793 --> 00:27:01,084
เขามักบอกเราว่า
เขาต้องการความรู้สึกแบบไหน

509
00:27:01,168 --> 00:27:02,501
ผู้หญิงเดินมาจากตรงนั้น

510
00:27:02,584 --> 00:27:03,501
(มาธุรี ทิกษิต
นักแสดง)

511
00:27:03,584 --> 00:27:06,751
มันควรจะตื่นเต้นมากๆ
หรืออ่อนหวาน โรแมนติก

512
00:27:06,834 --> 00:27:11,168
เขาจะสร้างบรรยากาศดีๆ ให้กับทุกคน
ไม่ใช่แค่กับนักแสดง

513
00:27:11,251 --> 00:27:16,293
ตั้งแต่เด็กยกของ ช่างไฟ ไปจนถึงตากล้อง

514
00:27:16,376 --> 00:27:18,293
พวกเขาทุกคนอยากทำเต็มที่

515
00:27:18,376 --> 00:27:19,209
แอ็กชั่นครับ

516
00:27:19,293 --> 00:27:20,959
เขาจะไม่มองจอเลย

517
00:27:21,043 --> 00:27:24,168
เขาจะอยู่ข้างๆ กล้อง ไม่ก็ตรงหน้าคุณ

518
00:27:24,251 --> 00:27:26,543
บางครั้งตากล้องต้องบอกว่า…

519
00:27:26,626 --> 00:27:27,501
(คาทรินา เคฟ
นักแสดง)

520
00:27:27,584 --> 00:27:30,084
"คุณยาช ขอโทษที ช่วยเขยิบหน่อย
คุณเข้ามาในเฟรม"

521
00:27:30,168 --> 00:27:32,668
ส่วนใหญ่ผมไม่ค่อยเข้าใจว่าเขาพูดอะไร

522
00:27:32,751 --> 00:27:33,709
(ฤติก โรศัน
นักแสดง)

523
00:27:33,793 --> 00:27:35,876
เขาชอบพูดเร็ว

524
00:27:35,959 --> 00:27:38,001
เร็วมาก น้ำไหลไฟดับเลย

525
00:27:38,084 --> 00:27:40,001
"ทำแบบนี้"

526
00:27:40,084 --> 00:27:41,793
"ทำแบบนั้น"

527
00:27:42,543 --> 00:27:43,543
เขาจะแบบ…

528
00:27:43,626 --> 00:27:45,043
ฉันแบบ "เขาว่าไงนะ"

529
00:27:45,126 --> 00:27:48,584
คนในกองถ่ายจะมองไปรอบๆ
และแบบ "พูดอะไรกันเนี่ย"

530
00:27:48,668 --> 00:27:50,251
ศาห์รุขเคยพูดว่า

531
00:27:50,334 --> 00:27:52,501
"แค่รับคำไป
เดี๋ยวผมบอกว่าเขาพูดถึงอะไร"

532
00:27:55,209 --> 00:27:59,793
พ่อผมมีสไตล์การทำหนังที่แตกต่างจาก

533
00:27:59,876 --> 00:28:01,251
วิธีของพี่ชายผมมาก

534
00:28:01,918 --> 00:28:06,709
แนวทางและปรัชญาในการทำหนังของเขา
ไม่ใช่แนวบริษัทเลย

535
00:28:07,293 --> 00:28:11,209
ในยุคของเขา
ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยการยกหูโทรศัพท์

536
00:28:11,293 --> 00:28:12,918
มันเกิดขึ้นในสองสามวัน

537
00:28:13,001 --> 00:28:15,668
ไม่มีโครงสร้างแบบบริษัทเลย

538
00:28:15,751 --> 00:28:17,876
ทุนทำหนังก็แตกต่างมาก

539
00:28:17,959 --> 00:28:20,043
คุณมีเพื่อนที่เอาเงินมาลงทุน

540
00:28:20,126 --> 00:28:23,376
หรือคุณออกเงินทำหนังเอง
และลงมือถ่ายเอง

541
00:28:23,459 --> 00:28:26,293
คุณจะให้ภรรยาหรือภรรยาของนักแสดง

542
00:28:26,376 --> 00:28:29,459
ช่วยทำหรือคิดเรื่องชุดให้

543
00:28:29,543 --> 00:28:31,918
มันเป็นแบบครอบครัวมาก

544
00:28:33,376 --> 00:28:36,126
กระบวนการทันสมัยทั้งหมดนี้

545
00:28:36,209 --> 00:28:38,126
เขาไม่ชอบมันเลย

546
00:28:38,209 --> 00:28:42,168
เขาชอบสไตล์การทำหนังแบบดั้งเดิมมากกว่า

547
00:28:42,251 --> 00:28:45,584
ที่ทุกคนร่วมใจกัน ทุกคนคือครอบครัว

548
00:28:45,668 --> 00:28:47,876
เขาบอกว่า "การทำหนังทุกวันนี้มันยังไงนะ"

549
00:28:47,959 --> 00:28:49,209
(พาเมลา โจปรา
ภรรยายาช โจปรา)

550
00:28:49,293 --> 00:28:52,126
"เขาจะทำแบบนี้ เขาจะทำแบบนั้น"

551
00:28:52,209 --> 00:28:54,001
"แล้วผู้กำกับจะทำอะไร"

552
00:28:54,084 --> 00:28:57,543
เวลาผมอยากดูชุด จะมีผู้ช่วยผู้กำกับ

553
00:28:57,626 --> 00:29:00,334
มาบอกว่า "เดี๋ยวผมเอาชุดมาให้ดู"

554
00:29:00,418 --> 00:29:03,501
ผมอยากนั่งอ่านบท
จะมีคนบอกว่า "ไม่ เราจะเตรียมให้"

555
00:29:03,584 --> 00:29:04,418
(ชัยทีป ซาห์นี
นักเขียนบท)

556
00:29:04,501 --> 00:29:06,834
เขาก็บอกว่า "ใครเป็นคนทำหนัง นายหรือฉัน"

557
00:29:09,918 --> 00:29:13,168
ผมจำได้ว่าเขาเริ่มพูดบ่อยขึ้น

558
00:29:13,251 --> 00:29:17,168
"ฉันจะไม่ทำหนังแล้ว นี่จะเป็นเรื่องสุดท้าย"

559
00:29:17,251 --> 00:29:19,126
(Jab Tak Hai Jaan ปี 2012 กำกับโดย
ยาช โจปรา - ผลิตโดยอทิตยา โจปรา)

560
00:29:19,209 --> 00:29:21,668
นี่คือผู้พันซามาร์ อนันด์คนเก่าที่มีสถิติ

561
00:29:21,751 --> 00:29:23,459
ปลดระเบิดได้มากที่สุดรึเปล่าครับ

562
00:29:23,543 --> 00:29:25,751
ใช่ 97 ลูก

563
00:29:25,834 --> 00:29:27,668
Jab Tak Hai Jaan เป็นหนัง

564
00:29:27,751 --> 00:29:30,251
ที่ผมเลือกแสดง
แทนหนังอีกเรื่องที่อทิเสนอผมมา

565
00:29:30,334 --> 00:29:32,876
"ไม่ ถ้าคุณยาชจะทำหนัง
ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งด้วย"

566
00:29:32,959 --> 00:29:35,376
- ซิงห์ เปิดตลาดได้
- ครับผม

567
00:29:36,293 --> 00:29:38,584
ความทุ่มเทในการทำ
Jab Tak Hai Jaan ของเขา

568
00:29:38,668 --> 00:29:41,084
เหมือนผู้กำกับใหม่ที่เพิ่งทำหนังเรื่องแรก

569
00:29:41,168 --> 00:29:43,001
คุณจะเห็นคุณยาชมีความสุข

570
00:29:43,084 --> 00:29:46,459
เวลาที่เขาทำหนังในกองถ่าย

571
00:29:46,543 --> 00:29:48,626
เขาจะนั่งกับทีมงาน กินอาหารด้วยกัน

572
00:29:48,709 --> 00:29:52,209
เป็นคนแรกที่ไปถึงกองถ่ายตอนเช้า
และเป็นคนสุดท้ายที่กลับ

573
00:29:54,793 --> 00:29:58,543
ฉันไม่ได้เล่นหนังเยอะ แต่พออทิชวน
ฉันก็บอกว่า "เราต้องเล่นเรื่องนี้"

574
00:30:02,418 --> 00:30:04,959
การได้ทำงานกับเขามันดีต่อใจมาก

575
00:30:05,043 --> 00:30:06,876
เราทุกคนอายุมากขึ้น

576
00:30:10,334 --> 00:30:11,584
ทำอะไรน่ะ

577
00:30:12,459 --> 00:30:14,043
และ…

578
00:30:14,126 --> 00:30:16,334
ผมไปที่นั่น เราถ่ายทำ

579
00:30:16,418 --> 00:30:18,084
และพอถ่ายเสร็จ…

580
00:30:18,168 --> 00:30:19,043
(ริชี่ กาปูร์
นักแสดง)

581
00:30:19,126 --> 00:30:23,043
ตาเราก็ประสานกัน คุณยาชกับผม

582
00:30:23,126 --> 00:30:26,001
คุณยาชน้ำตาคลอ ผมก็เหมือนกัน

583
00:30:26,793 --> 00:30:29,043
เราต่างมองกันและกัน

584
00:30:29,126 --> 00:30:32,793
และผมก็แวบนึกถึงช่วงเวลาในอดีต

585
00:30:37,793 --> 00:30:41,251
เราถ่ายทำในลาดักห์ สภาพอากาศแย่มาก

586
00:30:41,334 --> 00:30:43,876
เขาดูสบายดีสุด ผมนี่แบบหนาวตัวสั่น

587
00:30:44,501 --> 00:30:49,209
ผู้ช่วยอายุ 18-19 ปีของเราล้มป่วย

588
00:30:49,293 --> 00:30:53,084
แต่ชายอายุ 80 ปียังสบายๆ อยู่เลย

589
00:30:53,751 --> 00:30:57,709
มีคนอยากช่วยพยุงเขาขึ้นลงเขา

590
00:30:57,793 --> 00:30:59,918
และเขาบอกว่า "ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้"

591
00:31:00,001 --> 00:31:02,126
"ไว้ค่อยมาอุ้มฉันตอนฉันตาย"

592
00:31:02,209 --> 00:31:04,251
เขาเป็นแบบนั้นเสมอ

593
00:31:09,043 --> 00:31:11,584
ตอนผมถ่ายทำในแคชเมียร์
แต่เขามาบอกกับผมว่า…

594
00:31:11,668 --> 00:31:13,168
"หนังของนายเสร็จสมบูรณ์แล้ว"

595
00:31:14,251 --> 00:31:15,376
"คุณพูดว่าอะไรนะ"

596
00:31:15,459 --> 00:31:18,626
"นี่เป็นฉากสุดท้าย ไม่ต้องถ่ายแล้ว
หนังเสร็จสมบูรณ์"

597
00:31:18,709 --> 00:31:20,376
และเขาก็อ่อนไหวมาก

598
00:31:20,459 --> 00:31:22,043
จากนั้นเขาก็เริ่มร้องไห้

599
00:31:22,126 --> 00:31:25,293
เขาบอกว่า "นี่อาจเป็นฉากสุดท้ายของเรา"
ผมก็ถามว่า "ทำไมล่ะ"

600
00:31:25,376 --> 00:31:27,793
เขาบอกว่า "ไม่มีฉากที่นายต้องแสดงแล้ว"

601
00:31:28,376 --> 00:31:30,543
ผมตอบว่า "ก็ใช่ แต่เราจะทำเรื่องต่อไปกัน"

602
00:31:31,959 --> 00:31:35,959
"นี่เป็นฉากสุดท้ายแล้ว"

603
00:31:38,043 --> 00:31:41,668
ฉันคิดว่าเขาตัดสินใจแล้วว่า

604
00:31:42,793 --> 00:31:44,959
นี่จะเป็นหนังเรื่องสุดท้ายของเขา

605
00:31:46,084 --> 00:31:47,418
แต่เขาไม่เคยบอกใคร

606
00:31:47,501 --> 00:31:50,876
เพราะเขารู้ว่า
ทุกคนจะพยายามพูดให้เขาเปลี่ยนใจ

607
00:31:50,959 --> 00:31:54,043
ผมอยากถามคุณว่า
เมื่อไหร่จะทำหนังเรื่องต่อไป และ…

608
00:31:54,126 --> 00:31:56,709
เมื่อไหร่คุณจะโทรเรียกผมไปถ่ายทำ

609
00:31:56,793 --> 00:32:00,043
คุณคิดวันไว้แล้ว
แค่บอกผมมาว่านางเอกเป็นใคร

610
00:32:00,126 --> 00:32:01,626
ผมจะฟังเรื่องราวจากอทิ

611
00:32:01,709 --> 00:32:02,793
เมื่อไหร่จะทำเรื่องต่อไป

612
00:32:02,876 --> 00:32:06,543
เพราะนี่เป็นประสบการณ์ที่เยี่ยมมาก
และผมอยากทำอีก

613
00:32:06,626 --> 00:32:08,251
(ปี 2012
การสัมภาษณ์ครั้งสุดท้ายของยาช โจปรา)

614
00:32:11,084 --> 00:32:14,709
ศาห์รุข ฉันไม่เคยกำหนดอะไรในชีวิต

615
00:32:14,793 --> 00:32:16,209
ไม่เคยวางแผนการใช้ชีวิต

616
00:32:17,584 --> 00:32:23,168
ฉันปล่อยไปตามสายลม ทะเล
หรือที่ใดก็ตามที่องค์เทพพาฉันไป

617
00:32:24,584 --> 00:32:26,876
ฉันใช้ชีวิตตามเสียงหัวใจ

618
00:32:28,334 --> 00:32:32,168
เวลาที่หัวใจฉันบอกอะไร
ฉันจะไม่สนที่คนอื่นพูด

619
00:32:33,251 --> 00:32:35,418
หัวใจฉันบอกว่าพอได้แล้ว

620
00:32:36,543 --> 00:32:40,209
จบจาก Jab Tak Hai Jaan
ฉันจะไม่กำกับหนังอีก

621
00:32:41,084 --> 00:32:42,543
ฉันไม่เคยรู้มาก่อน

622
00:32:42,626 --> 00:32:47,709
ฉันตะโกนออกมาตอนเขาสัมภาษณ์ว่า "อะไรนะ"

623
00:32:49,959 --> 00:32:52,668
แล้วเขาก็มองฉันและยิ้ม

624
00:32:57,626 --> 00:33:00,459
สิ่งที่ผมจำได้ขึ้นใจ
ในช่วงเวลาของผมกับยาช โจปรา

625
00:33:00,543 --> 00:33:03,043
คือสิบปีสุดท้ายที่ผมใช้เวลากับเขา

626
00:33:03,126 --> 00:33:04,418
ทุกครั้งที่ผมไปมุมไบ…

627
00:33:05,418 --> 00:33:07,959
ผมจะกินมื้อเช้ากับเขาทุกเช้า

628
00:33:08,584 --> 00:33:10,501
เขาเปิดใจให้ผม

629
00:33:11,418 --> 00:33:16,543
และให้ผมได้เห็นความปิติของเขา
ความสุขของเขา

630
00:33:16,626 --> 00:33:21,126
ความภูมิใจในตัวอทิ ความรักที่เขามีต่ออุทัย

631
00:33:21,209 --> 00:33:23,376
ความรักของเขาที่มีต่อแพม

632
00:33:24,001 --> 00:33:25,001
หลังจากช่วงอายุหนึ่ง

633
00:33:25,084 --> 00:33:27,959
จะมีความโดดเดี่ยวคืบคลานเข้ามา

634
00:33:28,043 --> 00:33:32,168
และความโดดเดี่ยวนั้นไม่เกี่ยวกับว่า
โลกปฏิบัติกับคุณยังไง

635
00:33:38,043 --> 00:33:42,543
ขอให้มีชีวิตยาวนานแสนสุขสงบ

636
00:33:42,626 --> 00:33:45,334
และสุขสันต์วันเกิดครับ คุณพัจจัน

637
00:33:48,709 --> 00:33:50,251
มันเป็นวันเกิดของคุณอมิต…

638
00:33:50,334 --> 00:33:51,751
สุขสันต์วันเกิด 70 ปี

639
00:33:51,834 --> 00:33:53,251
และผมเข้าไปกอดคุณยาช

640
00:33:53,334 --> 00:33:55,001
เขาตัวสั่นเทา เขามีไข้

641
00:33:55,084 --> 00:33:58,293
เขาบอกว่า "งานนี้ล่าช้า นายมาแล้ว"

642
00:33:58,376 --> 00:34:00,168
ผมบอกว่า "ผมเพิ่งมาจากกองถ่าย"

643
00:34:00,251 --> 00:34:02,293
เขาบอกว่า "ฉันเป็นไข้"

644
00:34:02,376 --> 00:34:04,959
จากนั้นผมก็ไปกินมื้อค่ำ

645
00:34:05,043 --> 00:34:07,334
เย็นวันถัดมาเขาก็เข้าโรงพยาบาล

646
00:34:10,834 --> 00:34:13,126
ตอนพ่อผมเข้าโรงพยาบาล

647
00:34:13,209 --> 00:34:15,876
ผมกำลังถ่ายทำเรื่องดูม 3 ในชิคาโก

648
00:34:17,418 --> 00:34:19,543
ผมคอยโทรหาพี่ชายตลอด

649
00:34:19,626 --> 00:34:22,376
เขาบอกว่า "พ่อไปโรงพยาบาลแล้ว
ไม่มีอะไรต้องห่วงนะ"

650
00:34:22,459 --> 00:34:25,251
เขาพยายามไม่ทำให้ผมเป็นกังวล

651
00:34:25,334 --> 00:34:27,543
และผมไม่แน่ใจว่ามันร้ายแรงแค่ไหน

652
00:34:27,626 --> 00:34:29,501
อทิบอกว่า "ไม่เป็นอะไรมากหรอก

653
00:34:29,584 --> 00:34:32,001
เราแค่พาเขาไปโรงพยาบาล
เพื่อกันไว้ก่อนน่ะ"

654
00:34:32,084 --> 00:34:35,084
ผมจำได้ว่าคืนหนึ่งผมฝันว่า

655
00:34:35,168 --> 00:34:37,959
พ่อผมมาที่สตูดิโอนี้

656
00:34:38,043 --> 00:34:40,709
เขานั่งอยู่ในชุดสูทสีดำทั้งตัว

657
00:34:41,543 --> 00:34:45,959
ผมอยู่ข้างๆ เขา และเขาก็บอกว่า
"ทำไมลูกไม่อยู่ที่นี่"

658
00:34:46,584 --> 00:34:50,251
ผมตื่นขึ้นกลางดึก สังหรณ์ว่ามีอะไรไม่ดีแน่

659
00:34:50,334 --> 00:34:52,084
พี่ผมไม่ยอมบอก

660
00:34:52,168 --> 00:34:55,709
นักทำหนังยาช โจปรา
เข้าโรงพยาบาลตั้งแต่วันเสาร์

661
00:34:55,793 --> 00:34:59,209
หลังจากได้รับการวินิจฉัย
ว่าเป็นไข้เลือดออก

662
00:34:59,293 --> 00:35:02,001
เขารู้สึกไม่ค่อยสบายในวันที่ 11 ตุลาคม

663
00:35:03,709 --> 00:35:05,709
ผมได้ข่าวว่าเขาเข้าโรงพยาบาล

664
00:35:05,793 --> 00:35:08,418
แล้วก็ได้ข่าวว่าเขาเป็นไข้เลือดออก
อทิบอกว่า "อย่าเพิ่งมา

665
00:35:08,501 --> 00:35:11,209
ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่"
และผมเข้าใจนะ

666
00:35:11,293 --> 00:35:14,293
และวันที่ 21 ตุลาคม
ผมนั่งอยู่คนเดียวในออฟฟิศ

667
00:35:14,376 --> 00:35:17,084
ผมโทรไปและป้าแพมก็รับสาย

668
00:35:18,293 --> 00:35:20,876
ผมถามว่า "ป้าแพม ลุงยาชเป็นยังไงบ้างครับ"

669
00:35:20,959 --> 00:35:24,251
เสียงเธอสั่นเครือ

670
00:35:24,751 --> 00:35:27,876
และเธอบอกว่า "ไม่ดีเลย การาน มาเดี๋ยวนี้"

671
00:35:32,293 --> 00:35:34,209
และแค่ไม่กี่วันหลังจากนั้น…

672
00:35:34,293 --> 00:35:36,043
(จูฮี ชอว์ลา
นักแสดง)

673
00:35:39,084 --> 00:35:41,793
(พูนาม ดิลลอน
นักแสดง)

674
00:35:41,876 --> 00:35:42,876
มัน…

675
00:35:42,959 --> 00:35:46,251
ให้ตาย มันไม่ใช่เรื่องที่น่าจดจำเลย

676
00:36:14,084 --> 00:36:16,293
พอได้ข่าว เราทุกคนไปที่สตูดิโอ

677
00:36:16,376 --> 00:36:19,334
ที่ที่ศพของเขาถูกนำมาจากโรงพยาบาล

678
00:36:19,418 --> 00:36:23,251
และคนทั้งวงการอยู่ที่นั่น
ตรงห้องโถงชั้นล่าง

679
00:36:24,084 --> 00:36:26,084
วันนั้นผมร้องไห้หนักมาก

680
00:36:27,168 --> 00:36:31,543
จากนั้นที่เมรุ
ผมบอกศาห์รุขว่า "ผมเสียพ่อไป"

681
00:36:31,626 --> 00:36:35,501
เขาบอกว่า "ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอก คุณวากิล
ผมเองก็เสียพ่อไป"

682
00:36:36,293 --> 00:36:39,918
นี่เป็นคำพูดของเขา
เขาเคารพยาชเหมือนพ่อ

683
00:36:43,209 --> 00:36:46,501
เขาเป็นกาวใจให้กับครอบครัวและสตูดิโอ

684
00:36:47,084 --> 00:36:49,543
ยาช ราช ฟิล์มส์จะเป็นยังไง
เมื่อไม่มียาชแล้ว

685
00:36:49,626 --> 00:36:50,793
(รานี มุคาจี
นักแสดง ภรรยาอทิตยา โจปรา)

686
00:36:50,876 --> 00:36:54,251
มันเจ็บปวดมาก เพราะมันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

687
00:36:56,418 --> 00:37:00,584
ความจริงที่ว่าเขายังไม่ได้เห็น
หนังฉบับร่างแรกด้วยซ้ำ

688
00:37:01,126 --> 00:37:02,168
ฟังนะ

689
00:37:03,168 --> 00:37:04,459
อย่าภาวนาขออะไร

690
00:37:05,751 --> 00:37:07,209
แค่รักผมก็พอ

691
00:37:08,043 --> 00:37:09,251
เพราะอย่าว่าแต่ระเบิดเลย

692
00:37:10,293 --> 00:37:13,209
แม้แต่พระเจ้าก็หยุดผม
ให้กลับมาหาคุณไม่ได้

693
00:37:15,084 --> 00:37:16,084
ฉันรู้ค่ะ

694
00:37:16,168 --> 00:37:18,126
ฉันต้องบอกคุณตามตรง

695
00:37:19,001 --> 00:37:22,084
ฉันสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่ร้องไห้

696
00:37:24,001 --> 00:37:27,918
แต่ตอนฉันดูหนัง
และ 15 นาทีสุดท้ายของหนังเรื่องนั้น

697
00:37:29,001 --> 00:37:30,751
ฉันปล่อยโฮออกมาเลย

698
00:37:32,626 --> 00:37:36,668
แล้วอทิ ลูกชายคนดีของฉัน
เขามาหาฉันและบอกว่า

699
00:37:37,459 --> 00:37:41,459
"แม่ครับ พ่อพูดเสมอว่า
'ตอนตาย พ่อจะใส่บู๊ตด้วย'"

700
00:37:42,543 --> 00:37:45,209
เขาชอบพูดแบบนั้น
ไม่ใช่ครั้งสองครั้งนะ ทุกวันเลย

701
00:37:45,293 --> 00:37:48,084
เขาบอกว่า "ถ้าพ่อจะตาย
ก็ต้องตายแบบใส่บู๊ตด้วย"

702
00:37:48,168 --> 00:37:49,834
และนั่นก็คือสิ่งที่เกิดขึ้น

703
00:37:49,918 --> 00:37:51,459
(ยาช โจปรา
50 ปีแห่งวงการภาพยนตร์อินเดีย)

704
00:37:57,876 --> 00:38:01,668
สิ่งที่ช่วยปลอบใจผมคือ

705
00:38:02,793 --> 00:38:05,168
พ่อผมทำตัวเป็นคนหนุ่มตลอดเวลา

706
00:38:06,834 --> 00:38:08,043
การสูญเสียเขา

707
00:38:09,459 --> 00:38:10,959
ซึ่งผมรู้สึกทุกวัน

708
00:38:12,084 --> 00:38:13,334
มันไม่ได้กวนใจผมเลย

709
00:38:13,418 --> 00:38:15,543
ผมคิดว่าเขาใช้ชีวิตคุ้มค่าแล้ว

710
00:38:15,626 --> 00:38:19,251
เขาประสบความสำเร็จ
เท่าที่คนคนหนึ่งจะทำได้ในชีวิต

711
00:38:19,918 --> 00:38:22,793
เราคงจะเห็นแก่ตัว

712
00:38:22,876 --> 00:38:24,668
ถ้าเราอยากให้เขาอยู่ต่อ

713
00:38:26,043 --> 00:38:27,334
เขาทำหน้าที่ของเขาแล้ว

714
00:38:27,418 --> 00:38:32,293
เขาเลี้ยงดูเรา ให้เราทุกอย่าง งานเขาจบแล้ว

715
00:38:32,376 --> 00:38:33,709
ปล่อยเขาไปได้แล้ว

716
00:38:35,501 --> 00:38:38,876
ผมคิดว่าอทิคิดถึงพ่อเขาทุกวัน
พวกเราก็เช่นกัน

717
00:38:38,959 --> 00:38:42,543
แต่ผมคิดว่าอุทัยใจสลาย
ในแบบที่ผมอธิบายไม่ได้

718
00:38:44,418 --> 00:38:46,293
ผมฝันถึงพ่อบ่อยๆ

719
00:38:46,376 --> 00:38:48,668
และเป็นความฝันเดิมๆ

720
00:38:49,626 --> 00:38:52,959
ที่ผมจะคุยกับพ่อเรื่องอะไรสักอย่าง

721
00:38:53,043 --> 00:38:55,376
เราสนุกกันมาก

722
00:38:55,459 --> 00:38:56,918
บางทีเราก็กินข้าวกันอยู่

723
00:38:57,001 --> 00:39:00,418
ไม่ก็นั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง
หัวเราะหยอกล้อกัน แล้วจู่ๆ

724
00:39:00,501 --> 00:39:02,876
ผมก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าเขาไม่อยู่แล้ว

725
00:39:03,918 --> 00:39:07,959
เรามีความสัมพันธ์ที่วิเศษมากมาตลอด
จนถึงวันที่เขาเสียชีวิต

726
00:39:08,043 --> 00:39:11,293
เป็นความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดที่ผมเคยมี

727
00:39:11,376 --> 00:39:14,209
ใช่ ผมโคตรคิดถึงเขาเลย

728
00:39:14,293 --> 00:39:16,834
ใช่ และผมคิดเขาบ่อยๆ

729
00:39:21,126 --> 00:39:26,584
(ปี 2012
รอบปฐมทัศน์ Jab Tak Hai Jaan)

730
00:39:26,668 --> 00:39:29,834
การทำงานมา 50 ปี

731
00:39:29,918 --> 00:39:31,834
และยังเป็นที่หนึ่งมันไม่ง่ายเลย

732
00:39:31,918 --> 00:39:37,126
หนังเรื่องแรกของเขาฮิตมาก
และเรื่องสุดท้ายก็ฮิตมาก

733
00:39:38,376 --> 00:39:42,168
หนังเรื่องแรกของเขาทำในปี 1959
เรื่องสุดท้าย ปี 2012

734
00:39:47,001 --> 00:39:48,626
อยากกล่าวอะไรหน่อยมั้ยครับ

735
00:39:48,709 --> 00:39:51,251
เรื่องราวไม่ธรรมดาที่ผมเคยเล่า

736
00:39:52,251 --> 00:39:54,376
เรื่องราวไม่ธรรมดาที่ผมเคยเล่า

737
00:39:54,459 --> 00:39:56,168
ความฝันแสนสุขและแสนเศร้าของผม

738
00:39:57,584 --> 00:40:00,209
เพลงของผม บ้างไพเราะ บ้างฟังไม่ได้

739
00:40:01,126 --> 00:40:03,293
ตัวละครของผม บ้างก็ดี บ้างก็ไม่ดี

740
00:40:04,584 --> 00:40:07,293
ทั้งหมดนี้เป็นของผม และผมอยู่ในพวกมัน

741
00:40:08,084 --> 00:40:10,459
แค่อย่าลืมพวกมัน

742
00:40:10,543 --> 00:40:12,418
อย่าลืมผม

743
00:40:12,501 --> 00:40:14,334
ตราบใดที่คุณยังมีชีวิตอยู่

744
00:40:14,418 --> 00:40:16,043
ตราบใดที่คุณยังมีลมหายใจ

745
00:40:20,043 --> 00:40:21,376
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ…

746
00:40:22,584 --> 00:40:24,501
อย่างที่ผมบอก ผมรู้สึกเป็นเกียรติ

747
00:40:24,584 --> 00:40:27,876
และขอบคุณมากครับ คุณยาช
ที่ใจดีกับเรา พระเจ้าคุ้มครองครับ

748
00:40:38,459 --> 00:40:40,709
หลังจากที่พ่อผมเสียชีวิต

749
00:40:40,793 --> 00:40:45,459
ผมรู้สึกว่ามีหลายคนที่รู้สึกว่างเปล่า

750
00:40:45,543 --> 00:40:47,376
(ยาช โจปรา)

751
00:40:47,459 --> 00:40:48,834
และผมตระหนักว่า

752
00:40:49,501 --> 00:40:52,626
ตอนนี้พวกเขากำลังอยากให้ผม
เติมเต็มความว่างเปล่านั้น

753
00:40:54,834 --> 00:40:58,334
และนิสัยผมแตกต่างจากพ่อมาก

754
00:40:58,876 --> 00:41:02,793
ผมไม่ใช่คนมีมนุษยสัมพันธ์ดี
ผมไม่ได้สร้างมันขึ้นมา

755
00:41:02,876 --> 00:41:05,376
ผมไม่มีความสัมพันธ์พวกนั้น

756
00:41:05,459 --> 00:41:07,418
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมมีทักษะพวกนั้นมั้ย

757
00:41:09,334 --> 00:41:11,126
และเห็นได้ชัดว่าผมเป็นเขาไม่ได้

758
00:41:11,209 --> 00:41:12,459
มันเป็นไปไม่ได้

759
00:41:13,418 --> 00:41:15,668
แต่ผมจะต้องพยายามมากขึ้น

760
00:41:16,918 --> 00:41:18,543
เพื่อที่จะเป็นตัวแทนของเขา

761
00:41:19,793 --> 00:41:21,376
อย่างน้อยก็เป็นคนที่เข้าถึงได้ง่าย

762
00:41:22,418 --> 00:41:24,668
สำหรับคนที่ต้องการผมจริงๆ

763
00:41:25,334 --> 00:41:28,793
นั่นเป็นส่วนที่ยากที่สุด
ในการสานต่อมรดกของเขารึเปล่าคะ

764
00:41:30,959 --> 00:41:34,709
ใช่ ผมรู้สึกตลอดว่านี่เป็นวิธีที่เขา

765
00:41:34,793 --> 00:41:36,584
บอกผมว่า

766
00:41:36,668 --> 00:41:39,543
"โอเค ลูก ตอนนี้พ่อจะทำให้แน่ใจว่า

767
00:41:39,626 --> 00:41:41,668
ลูกจะกล้าออกไปพบผู้คน"

768
00:41:42,334 --> 00:41:46,293
ครับ มันยาก แต่ผมพยายามอยู่

769
00:41:46,376 --> 00:41:49,543
ผมรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่เขาอยากให้ผมทำ

770
00:41:49,626 --> 00:41:52,126
และผมจะบอกเขาว่า
"โอเคครับพ่อ ผมทำได้แน่"

771
00:41:56,084 --> 00:41:59,834
ส่วนตัวของผมแล้ว ผมไม่เคยพบว่าตัวเอง

772
00:41:59,918 --> 00:42:02,459
มีความหลงใหล
เหมือนที่พี่ชายกับพ่อผมมีเลย

773
00:42:02,543 --> 00:42:06,209
มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายหลังน่ะ

774
00:42:07,043 --> 00:42:09,543
ราวๆ ช่วงที่พ่อผมเสียชีวิต

775
00:42:09,626 --> 00:42:12,001
ผมอยู่ในช่วงวิกฤตของการเปลี่ยนตัวเอง

776
00:42:13,001 --> 00:42:16,084
ไม่ใช่แค่ทางด้านอารมณ์นะ
แต่เป็นเรื่องงานด้วย

777
00:42:16,168 --> 00:42:17,918
ผมอยากทำอะไรที่แตกต่าง

778
00:42:18,001 --> 00:42:19,459
(เกรซแห่งโมนาโค
โอลิเวียร์ ดาฮ็อง)

779
00:42:19,543 --> 00:42:21,543
เป็นช่วงเวลาที่น่าทึ่ง

780
00:42:21,626 --> 00:42:25,293
บนพรมแดง
งานเทศกาลหนังเมืองคานส์ครั้งที่ 67…

781
00:42:25,376 --> 00:42:30,709
ผมเลยตั้งบริษัททำหนังในแอลเอ
ชื่อว่าวายอาร์เอฟ เอ็นเตอร์เทนเมนต์

782
00:42:30,793 --> 00:42:33,209
(ยาช ราช ฟิล์มส์เปิดบริษัทในฮอลลีวูด
วายอาร์เอฟ เอ็นเตอร์เทนเมนต์)

783
00:42:33,293 --> 00:42:36,459
เขามีหัวคิดที่เป็นสากลมาก

784
00:42:36,543 --> 00:42:38,293
ในตอนนั้นเขาเคย

785
00:42:38,376 --> 00:42:41,334
รู้เรื่องหนังฮอลลีวูด ทีวีอเมริกันเยอะมาก

786
00:42:41,418 --> 00:42:43,334
และผมคิดว่าเขาจะทำได้ดีมากๆ

787
00:42:43,418 --> 00:42:45,293
ผมบอกว่า "นี่อาจเป็นสิ่งที่นายรัก

788
00:42:45,376 --> 00:42:48,084
นายบริหารมัน ตัดสินใจเรื่องทิศทาง…"

789
00:42:48,168 --> 00:42:49,584
และเขาก็ตื่นเต้นมากๆ

790
00:42:49,668 --> 00:42:51,793
ผู้กำกับหนังเรื่องนี้เป็นคนฝรั่งเศส

791
00:42:52,834 --> 00:42:56,459
โปรเจกต์นานาชาติ
อุทัย โจปราเป็นโปรดิวเซอร์ร่วม…

792
00:42:57,418 --> 00:43:01,334
ผมรู้ว่าผมจะเป็นฉากหลัง
ของพ่อกับพี่ชายตลอด

793
00:43:01,418 --> 00:43:03,793
มันจะยากมากๆ สำหรับผม
ที่จะก้าวออกมาจากตรงนั้น

794
00:43:03,876 --> 00:43:06,209
แล้วนี่เป็นโอกาสที่ถ้าผมลงมือทำ

795
00:43:06,293 --> 00:43:08,876
และไม่ว่าผมจะได้รับความสำเร็จแค่ไหน

796
00:43:08,959 --> 00:43:09,834
มันก็จะเป็นของผม

797
00:43:09,918 --> 00:43:13,043
และผมก็จะสร้างตัวตนของตัวเองได้
ด้วยการทำสิ่งนี้

798
00:43:33,668 --> 00:43:35,543
คุณรู้สึกว่าคุณทำสำเร็จ
ในสิ่งที่คุณตั้งใจทำมั้ย

799
00:43:35,626 --> 00:43:36,459
ห้าสิบเปอร์เซ็นต์

800
00:43:38,418 --> 00:43:40,043
ผมทำได้ 50 เปอร์เซ็นต์นะ

801
00:43:40,126 --> 00:43:43,418
มีอีกหลายอย่างที่ผมวางแผน…

802
00:43:45,543 --> 00:43:48,459
สร้างผลงานระดับสากล

803
00:43:48,543 --> 00:43:49,793
ให้วายอาร์เอฟในฮอลลีวูด

804
00:43:50,918 --> 00:43:54,043
อีกความฝันหนึ่งของผมก็คือ
นำบรอดเวย์มายังอินเดีย

805
00:43:55,084 --> 00:43:59,334
สวนสนุกเคยเป็นความฝันผมเช่นกัน
ยังเป็นอยู่นะ

806
00:43:59,418 --> 00:44:02,501
ผมนึกว่าป่านนี้เราน่าจะทำได้แล้ว แต่ก็ยัง

807
00:44:02,584 --> 00:44:04,834
ที่จริง เรายังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ

808
00:44:04,918 --> 00:44:05,959
และ…

809
00:44:07,293 --> 00:44:09,334
และผมคิดว่าวายอาร์เอฟทำแบบนั้นได้

810
00:44:20,376 --> 00:44:22,209
คุณยาชเคยบอกผมว่า

811
00:44:23,668 --> 00:44:27,001
เขาเอาเงินเก็บทั้งชีวิตของเขา
มาสร้างสตูดิโอนี้

812
00:44:29,043 --> 00:44:30,084
เขาไม่จำเป็นต้องทำก็ได้

813
00:44:31,376 --> 00:44:33,584
คุณใช้เงินกับเรื่องที่ดีกว่านี้ได้

814
00:44:35,209 --> 00:44:38,793
เขาบอกว่า "ฉันอยากมี
สตูดิโอของตัวเองมาตลอด

815
00:44:39,376 --> 00:44:41,334
ที่ที่คนหนุ่มสาวจะมา

816
00:44:41,418 --> 00:44:44,043
และผู้ช่วยผู้กำกับได้เป็นผู้กำกับ

817
00:44:44,126 --> 00:44:46,751
ทำหนังของตัวเองโดยไม่ต้องเผชิญ

818
00:44:46,834 --> 00:44:49,209
กับความยากลำบากของวงการหนัง"

819
00:44:49,293 --> 00:44:50,543
มันเป็นสีหน้าธรรมชาติ…

820
00:44:50,626 --> 00:44:53,001
ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่คุณยาชฝันไว้

821
00:44:53,084 --> 00:44:56,834
และอทิก็ทำให้มัน
เป็นระบบที่มีประสิทธิภาพมาก

822
00:44:58,334 --> 00:44:59,543
มันเป็นเหมือนโอเอซิส

823
00:44:59,626 --> 00:45:03,084
และเพราะแบบนั้น
มันจึงเป็นสถานที่ที่พิเศษมาก

824
00:45:04,376 --> 00:45:08,126
มันเป็นบริษัทที่มีความเป็นมืออาชีพ

825
00:45:08,209 --> 00:45:10,876
ซึ่งมีหัวใจของชุมชนที่อ่อนโยน

826
00:45:11,876 --> 00:45:14,584
อทิบริหารให้เป็นไปตามแบบนั้น

827
00:45:15,584 --> 00:45:19,626
"นี่คือตัวตนของเรา นี่คือสิ่งที่เราทำ"

828
00:45:21,001 --> 00:45:21,834
และ…

829
00:45:23,168 --> 00:45:25,209
"เราจะทำงานจนตาย" และเขาก็ทำแบบนั้นจริง

830
00:45:27,584 --> 00:45:29,543
และอทิเองก็คงจะเป็นเช่นกัน

831
00:45:35,876 --> 00:45:40,459
เก็บดวงดาวใส่เต็มกระเป๋า

832
00:45:40,543 --> 00:45:44,876
ขณะที่ท้องฟ้าว่างเปล่า

833
00:45:44,959 --> 00:45:48,793
แสงอาทิตย์ให้ความอบอุ่นกับมือฉัน

834
00:45:49,626 --> 00:45:53,209
ขณะที่ทั้งโลกหนาวเหน็บ

835
00:45:53,293 --> 00:45:57,668
จิตวิญญาณของฉันปลื้มปิติ

836
00:45:57,751 --> 00:46:02,251
ใจฉันบอกให้เฉลิมฉลอง

837
00:46:02,334 --> 00:46:06,959
ความสุข

838
00:46:07,043 --> 00:46:11,626
แห่งรสจูบ

839
00:46:14,084 --> 00:46:17,501
เก็บดวงดาวใส่เต็มกระเป๋า

840
00:46:17,584 --> 00:46:21,543
ขณะที่ท้องฟ้าว่างเปล่า

841
00:46:22,334 --> 00:46:25,959
แสงอาทิตย์ให้ความอบอุ่นกับมือฉัน

842
00:46:26,043 --> 00:46:29,626
ขณะที่ทั้งโลกหนาวเหน็บ

843
00:46:29,709 --> 00:46:33,543
จิตวิญญาณของฉันปลื้มปิติ

844
00:46:33,626 --> 00:46:37,251
ใจฉันบอกให้เฉลิมฉลอง

845
00:46:37,334 --> 00:46:41,209
ความสุข

846
00:46:41,293 --> 00:46:45,876
แห่งรสจูบ

847
00:46:45,959 --> 00:46:50,126
เก็บดวงดาวใส่เต็มกระเป๋า

848
00:46:50,209 --> 00:46:54,084
ขณะที่ท้องฟ้าว่างเปล่า

849
00:46:54,168 --> 00:46:58,084
แสงอาทิตย์ให้ความอบอุ่นกับมือฉัน

850
00:46:58,168 --> 00:47:01,584
ขณะที่ทั้งโลกหนาวเหน็บ

851
00:47:34,168 --> 00:47:37,793
เก็บดวงดาวใส่เต็มกระเป๋า

852
00:47:42,001 --> 00:47:45,709
เก็บดวงดาวใส่เต็มกระเป๋า

853
00:47:50,293 --> 00:47:57,251
ความสุขแห่งรสจูบ

854
00:47:58,876 --> 00:48:03,876
คำบรรยายโดย วิภาพร หมู่ศิริเลิศ