1
00:00:40,666 --> 00:00:45,296
(จังหวะหัวใจ)

2
00:00:45,379 --> 00:00:47,298
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร หน่วยงาน
และฉากที่ปรากฏเป็นเรื่องสมมติ)

3
00:00:47,381 --> 00:00:49,383
(และการถ่ายทำดำเนินไปตาม
แนวปฏิบัติในการถ่ายทำสัตว์)

4
00:01:00,186 --> 00:01:01,937
ข้าก็บอกแล้วไม่ใช่หรือไง

5
00:01:02,021 --> 00:01:04,648
ว่าการอยู่บนเขตแดน
ระหว่างมนุษย์และแวมไพร์มันอันตราย

6
00:01:05,608 --> 00:01:06,734
เหลือเวลาไม่มากแล้ว

7
00:01:07,443 --> 00:01:10,070
ร่างกายเจ้าจะค่อยๆ
แสดงอาการแปลกๆ อย่างที่เป็นวันนี้

8
00:01:10,154 --> 00:01:11,447
ไม่สิ มันจะร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ

9
00:01:19,455 --> 00:01:20,915
แปลว่าผมจะตายเหรอครับ

10
00:01:22,249 --> 00:01:23,209
ผม...

11
00:01:24,293 --> 00:01:25,961
ยังไม่ทันได้เป็นมนุษย์เลยนะครับ

12
00:01:26,295 --> 00:01:28,464
เพราะงั้น ถ้าไม่อยากตาย
ก็ตั้งสติให้มันดีๆ

13
00:01:32,384 --> 00:01:34,428
ไหนเจ้าบอกว่า
อยากมีความรักที่ทำให้ใจเต้น

14
00:01:35,179 --> 00:01:38,098
ไหนว่าอยากรักษาสัญญา
ที่ให้ไว้กับแฮซอนให้ได้

15
00:01:40,142 --> 00:01:41,227
จงหาทางรอดให้ได้

16
00:01:41,936 --> 00:01:45,898
ตัดสินใจให้เด็ดขาด เหมือนตอนที่เจ้า
ตัดสินใจอดทนนอนในโลงไม้ซานจาร้อยปี

17
00:01:45,981 --> 00:01:47,024
เจ้าจะต้อง

18
00:01:47,942 --> 00:01:48,943
รอดให้ได้

19
00:01:54,031 --> 00:01:56,450
เราจะตายไป
โดยไม่ทันใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ไม่ได้

20
00:02:02,081 --> 00:02:03,499
ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องรอด

21
00:02:04,291 --> 00:02:05,292
ไม่ว่ายังไงก็ตาม

22
00:02:11,966 --> 00:02:13,717
ผมเห็นเต็มสองตาเลยครับ

23
00:02:14,468 --> 00:02:15,803
เขาไม่ใช่คนครับ

24
00:02:26,564 --> 00:02:29,525
{\an8}บอกจะเอาต็อกไปแจก
แล้วทำไมกลับดึกขนาดนี้ล่ะ

25
00:02:32,403 --> 00:02:34,738
{\an8}คงแอบไปอู้อยู่ไหนอีกแน่ๆ ไม่ต้องสืบ

26
00:02:34,822 --> 00:02:37,116
{\an8}อุตส่าห์ขอให้ช่วย
แต่ไม่เคยจะช่วยอะไรได้เลย

27
00:02:37,366 --> 00:02:38,534
{\an8}กลับมาเมื่อไหร่โดนแน่

28
00:02:43,372 --> 00:02:44,748
{\an8}มัวไปทำแป๊ะอะไร ถึงได้...

29
00:02:50,045 --> 00:02:52,923
{\an8}รุ่นพี่ เห็นว่ายุ่งๆ
แล้วมาได้ยังไง...

30
00:02:53,007 --> 00:02:54,550
{\an8}วันนี้วันเปิดกิจการทั้งที

31
00:02:55,301 --> 00:02:56,552
{\an8}ยังไงพี่ก็รู้สึกคาใจ

32
00:02:57,219 --> 00:02:58,971
{\an8}ไม่เห็นต้องตั้งใจมาเลย

33
00:02:59,722 --> 00:03:00,764
{\an8}ขอบคุณนะคะ

34
00:03:00,973 --> 00:03:02,850
{\an8}ว่าแต่ คุณซอนอูฮยอลล่ะ

35
00:03:03,142 --> 00:03:05,436
{\an8}เห็นบอกจะเอาต็อกไปแจก
แต่หายต๋อมไปเลยค่ะ

36
00:03:07,688 --> 00:03:10,399
{\an8}อินแฮ ออกไปคุยกันข้างนอกหน่อยได้ไหม

37
00:03:15,029 --> 00:03:17,531
{\an8}มีเรื่องอะไรเหรอคะ รุ่นพี่

38
00:03:21,702 --> 00:03:23,245
สิ่งที่พี่จะพูดต่อไปนี้

39
00:03:23,913 --> 00:03:26,040
พี่รู้ว่ามันคงฟังดูแปลกๆ

40
00:03:26,999 --> 00:03:28,167
แต่คุณซอนอูฮยอลน่ะ

41
00:03:29,877 --> 00:03:31,670
คุณซอนอูฮยอลเขาทำไมเหรอคะ

42
00:03:31,962 --> 00:03:34,465
ไม่รู้สึกว่าเขามีอะไรแปลกๆ เหรอ

43
00:03:37,551 --> 00:03:38,928
หมายถึงเรื่องอะไร...

44
00:03:41,639 --> 00:03:43,933
อันที่จริง วันที่เธอเชิญพี่มาที่บ้าน

45
00:03:44,433 --> 00:03:45,559
พี่เห็นอะไรแปลกๆ

46
00:03:47,186 --> 00:03:50,272
คนทั่วไปไม่มีทางเคลื่อนไหว
ได้เร็วขนาดนั้นแน่ๆ

47
00:03:50,689 --> 00:03:51,982
ยังไงพี่ก็ว่ามันแปลกๆ

48
00:03:52,983 --> 00:03:54,318
เธอพอจะรู้อะไรบ้างไหม

49
00:03:55,569 --> 00:03:56,737
โธ่

50
00:03:57,196 --> 00:03:59,615
ไม่ใช่ว่าตาฝาดไปเหรอคะ

51
00:04:00,282 --> 00:04:02,368
วันนั้นทุกคนดื่มหนักด้วยนี่คะ

52
00:04:02,701 --> 00:04:04,787
พี่ว่ามันไม่ใช่เรื่อง
ที่จะขำแล้วปล่อยผ่านไปได้นะ

53
00:04:07,206 --> 00:04:08,207
รุ่นพี่

54
00:04:09,208 --> 00:04:11,961
คุณซอนอูฮยอลเขาอาจจะมีด้านที่แปลกๆ

55
00:04:12,920 --> 00:04:16,090
แต่เขาไม่ใช่คนประหลาด
อย่างที่รุ่นพี่คิดหรอกค่ะ

56
00:04:16,590 --> 00:04:18,342
เรื่องนั้นฉันรับประกันได้ค่ะ

57
00:04:19,843 --> 00:04:22,137
- อินแฮ
- อย่าห่วงนักเลยค่ะ

58
00:04:22,763 --> 00:04:25,474
ฉันรู้จักคุณซอนอูฮยอลดี

59
00:04:25,724 --> 00:04:28,227
ฉันว่ารุ่นพี่ไม่ต้องกังวลมากก็ได้ค่ะ

60
00:04:30,896 --> 00:04:34,775
(จังหวะหัวใจ
ตอนที่ 9)

61
00:04:38,320 --> 00:04:39,947
เธอรู้จักซอนอูฮยอลดีงั้นเหรอ

62
00:04:42,116 --> 00:04:44,660
ไม่เคยคิดบ้างเหรอ
ว่าอาจจะมีเรื่องที่เธอไม่รู้ก็ได้

63
00:04:45,953 --> 00:04:49,748
ไม่ว่าใครก็มีด้านที่
ไม่อยากให้คนอื่นเห็นกันทั้งนั้นนี่คะ

64
00:04:51,125 --> 00:04:53,293
รุ่นพี่ไม่มีเหรอคะ

65
00:05:10,310 --> 00:05:12,354
ไม่มีทางที่มนุษย์จะทำแบบนี้ได้

66
00:05:15,024 --> 00:05:16,358
ต้องเป็นแวมไพร์แน่ๆ

67
00:05:29,413 --> 00:05:31,498
นี่อู้งานตั้งแต่
เปิดกิจการวันแรกเลยเหรอคะ

68
00:05:32,750 --> 00:05:33,876
ขอโทษแล้วกัน

69
00:05:36,879 --> 00:05:38,213
เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ

70
00:05:39,590 --> 00:05:40,966
สีหน้าคุณดูไม่ดีเลยนะ

71
00:05:44,803 --> 00:05:45,971
ไม่มีอะไร

72
00:06:06,825 --> 00:06:08,786
นอนหลับสบายดีไหมคะ

73
00:06:08,869 --> 00:06:10,788
ไม่อะค่ะ หลับๆ ตื่นๆ ตลอด

74
00:06:11,163 --> 00:06:13,082
พอดีฉันมันเป็นพวกตื่นง่าย

75
00:06:13,499 --> 00:06:14,792
อาจเพราะบ้านเก่าแล้ว

76
00:06:14,875 --> 00:06:16,502
เวลามีคนเดินขึ้นลงบันได

77
00:06:16,585 --> 00:06:18,921
เสียงเอี๊ยดอ๊าดจะกวนประสาทฉันตลอด

78
00:06:19,838 --> 00:06:20,839
จริงเหรอคะ

79
00:06:21,715 --> 00:06:23,509
ว่าแต่ ไม่มีสลัดเหรอคะ

80
00:06:23,592 --> 00:06:24,426
คะ

81
00:06:24,676 --> 00:06:28,472
อาหารเช้าเรามีให้บริการฟรีก็เลย...

82
00:06:28,555 --> 00:06:30,808
ฉันพักระยะยาวนะ
น่าจะดูแลดีๆ หน่อยสิคะ

83
00:06:30,891 --> 00:06:33,268
จะให้กินของแบบนั้นทุกวันไม่ได้นี่นา

84
00:06:33,894 --> 00:06:34,812
ค่ะ

85
00:06:44,196 --> 00:06:45,155
คุณเป็นใครคะ

86
00:06:48,158 --> 00:06:49,660
แล้วเธอล่ะ เป็นใคร

87
00:06:57,668 --> 00:07:00,337
นี่คุณซอนอูฮยอล เป็นพนักงานของเราค่ะ

88
00:07:00,629 --> 00:07:03,298
เห็นใบปลิวเมื่อวานใช่ไหมคะ
เขาเป็นคนเขียนเองค่ะ

89
00:07:04,633 --> 00:07:07,010
พอดีเมื่อวานเขาไม่อยู่
เลยไม่ทันได้แนะนำให้รู้จักกันน่ะค่ะ

90
00:07:07,427 --> 00:07:10,430
คนนี้เป็นแขกมาพักระยะยาวอยู่ห้อง 201
ชื่อคุณฮวังโซอี

91
00:07:11,098 --> 00:07:12,057
อ้อ

92
00:07:13,600 --> 00:07:16,061
แขกคนแรกของเกสต์เฮาส์
อิลมยอนชิกของเรานี่เอง

93
00:07:16,812 --> 00:07:18,188
ยินดีต้อนรับสู่อิลมยอนชิก

94
00:07:19,106 --> 00:07:21,400
ขอให้มีช่วงเวลาที่สะดวกสบาย
ระหว่างอยู่ที่นี่

95
00:07:21,483 --> 00:07:22,985
อะไรเนี่ย ดูพูดจาเข้า

96
00:07:30,742 --> 00:07:31,660
คือ...

97
00:07:33,328 --> 00:07:34,496
มาคุยกันหน่อยสิคะ

98
00:07:48,468 --> 00:07:49,511
มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ

99
00:07:49,595 --> 00:07:51,430
เมื่อวานนี้มีเรื่องอะไรเหรอคะ

100
00:07:52,890 --> 00:07:53,724
ไม่มี

101
00:07:54,183 --> 00:07:57,394
ถ้างั้น หรือว่ารู้สึกไม่ดีเหรอ

102
00:08:00,355 --> 00:08:01,857
ก็ไม่เห็นจะมีไข้นี่

103
00:08:02,399 --> 00:08:04,860
อ้อ ไม่มีทางมีไข้อยู่แล้วนี่เนอะ

104
00:08:05,694 --> 00:08:08,739
หรือว่าเกิดอะไรขึ้น
ระหว่างออกไปแจกต็อกเหรอคะ

105
00:08:10,699 --> 00:08:12,993
- ไม่มีหรอก
- แล้วทำไมหน้ามุ่ยแบบนั้นล่ะคะ

106
00:08:13,076 --> 00:08:14,203
หน้ามุ่ยอะไรกัน

107
00:08:14,494 --> 00:08:16,788
ฉันไปทำหน้ามุ่ยตอนไหน

108
00:08:16,872 --> 00:08:18,248
แค่เห็นก็รู้แล้วค่ะ

109
00:08:18,332 --> 00:08:19,625
คิดว่าฉันไม่รู้ใช่ไหมล่ะ

110
00:08:19,708 --> 00:08:22,711
ฉันเฝ้ามองทุกสีหน้า
และการกระทำของคุณซอนอูฮยอลอยู่นะคะ

111
00:08:27,174 --> 00:08:28,175
นั่นมัน

112
00:08:28,258 --> 00:08:29,426
การสตอล์กกิ้งไม่ใช่เหรอ

113
00:08:29,968 --> 00:08:31,595
ใช่ที่ไหนเล่า

114
00:08:32,054 --> 00:08:36,225
หมายถึงฉันใส่ใจคุณขนาดนั้นต่างหาก

115
00:08:37,768 --> 00:08:40,854
เพราะงั้น ถ้ามีเรื่องอะไร
ก็บอกฉันเถอะนะคะ

116
00:08:41,188 --> 00:08:42,272
ฉันต้องรู้ด้วยสิ

117
00:08:42,689 --> 00:08:44,149
เพราะฉันเป็นหัวหน้า

118
00:08:44,358 --> 00:08:46,026
ส่วนคุณซอนอูฮยอลก็เป็น...

119
00:08:47,486 --> 00:08:48,570
พนักงานของฉัน

120
00:08:50,906 --> 00:08:53,158
ความสัมพันธ์แบบนายบ่าวอะไรแบบนั้นเหรอ

121
00:08:54,993 --> 00:08:56,912
เรียกว่าเป็น
นายจ้างกับลูกจ้างดีกว่าค่ะ

122
00:08:57,246 --> 00:08:58,872
นายจ้างกับผู้ใช้แรงงาน

123
00:08:59,289 --> 00:09:01,625
ไหนๆ ก็พูดเรื่องนี้แล้ว
เรามาตกลงเรื่องการใช้แรงงานกันค่ะ

124
00:09:03,669 --> 00:09:04,878
(การแบ่งหน้าที่ในอิลมยอนชิก)

125
00:09:04,962 --> 00:09:07,089
(รับแขก เตรียมอาหารเช้า
ทำความสะอาดห้องพัก ล้างห้องน้ำ)

126
00:09:07,172 --> 00:09:08,840
(ดูแลของใช้จำเป็น ซักเครื่องนอน
แยกขยะ จัดเตียง)

127
00:09:08,924 --> 00:09:11,301
ฉันว่าเราจำเป็นต้องแบ่งงานกัน
ให้ชัดเจนค่ะ

128
00:09:12,594 --> 00:09:13,887
แบ่งงานงั้นเหรอ

129
00:09:14,096 --> 00:09:17,057
เราต้องแบ่งหน้าที่กันให้ชัดเจน
คุณจะได้ไม่อู้งานเหมือนเมื่อวานไงคะ

130
00:09:18,016 --> 00:09:19,184
อู้งานอะไรกัน

131
00:09:19,268 --> 00:09:21,144
ฉันไม่เคยอู้งานเลยสักครั้ง

132
00:09:21,395 --> 00:09:24,523
การหายต๋อมไปในเวลางาน
เขาเรียกว่าการอู้งานค่ะ

133
00:09:28,151 --> 00:09:29,945
อันดับแรก การรับแขก

134
00:09:30,028 --> 00:09:32,531
กับการเตรียมอาหารเช้า
ฉันจะดูแลเอง คุณไม่ต้องสนใจ

135
00:09:33,615 --> 00:09:36,493
งานที่เหลือก็มี
ทำความสะอาดห้องพัก ล้างห้องน้ำ

136
00:09:36,576 --> 00:09:38,412
ทำความสะอาด
ห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่ง และห้องครัว

137
00:09:38,495 --> 00:09:40,956
ดูแลของใช้จำเป็น ซักเครื่องนอน แยกขยะ

138
00:09:41,039 --> 00:09:42,124
อะไรประมาณนี้

139
00:09:42,207 --> 00:09:43,166
เอายังไงดีคะ

140
00:09:44,334 --> 00:09:47,629
ทำความสะอาดห้องพัก

141
00:09:48,463 --> 00:09:49,881
กับแยกขยะ

142
00:09:50,382 --> 00:09:51,717
งานพวกนี้ฉันจะจัดการเอง

143
00:09:51,800 --> 00:09:53,552
ฉันมีฝีมือด้านการทำความสะอาดอยู่แล้ว

144
00:09:53,927 --> 00:09:55,053
มีประสบการณ์พอตัวเนอะ

145
00:09:55,429 --> 00:09:57,764
งั้นไหนๆ แล้ว
ก็จัดการของใช้จำเป็นด้วยเลยนะคะ

146
00:09:57,848 --> 00:10:00,767
ฉันจะทำความสะอาดห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่ง
ห้องครัว แล้วก็ห้องน้ำเอง

147
00:10:01,018 --> 00:10:03,353
ส่วนการซักเครื่องนอน
กับการจัดเตียงก็ช่วยกัน

148
00:10:03,437 --> 00:10:04,313
ได้ใช่ไหมคะ

149
00:10:04,396 --> 00:10:05,272
ใช้ได้เลย

150
00:10:05,355 --> 00:10:06,481
รายได้แบ่งกันคนละครึ่ง

151
00:10:06,565 --> 00:10:08,108
ฉันจะหักลบจากหนี้เลยนะคะ

152
00:10:08,608 --> 00:10:09,651
เดี๋ยวนะ คนละครึ่ง...

153
00:10:10,152 --> 00:10:11,111
เอาล่ะ

154
00:10:11,403 --> 00:10:13,572
ปกติเราจะปิดท้ายการเจรจา
ด้วยการจับมือค่ะ

155
00:10:15,198 --> 00:10:16,241
แต่ว่าคนละครึ่ง...

156
00:10:22,789 --> 00:10:24,124
มือเย็นเหมือนเดิมเลยนะคะ

157
00:10:26,877 --> 00:10:29,963
ถ้าไม่ติดอะไร
ฉันจะเป็นคนรับมือกับแขกเอง

158
00:10:30,047 --> 00:10:32,090
คุณซอนอูฮยอลก็ระวัง
อย่าให้ตัวตนถูกเปิดเผยนะคะ

159
00:10:32,799 --> 00:10:35,594
ฉันน่ะรู้อยู่แล้ว ว่าคุณไม่อันตราย

160
00:10:36,011 --> 00:10:38,889
แต่คนอื่นอาจจะไม่คิดเหมือนฉันก็ได้

161
00:10:39,806 --> 00:10:41,141
เข้าใจที่ฉันสื่อใช่ไหมคะ

162
00:10:42,351 --> 00:10:43,268
อือ

163
00:10:44,394 --> 00:10:45,645
ไม่นึกเลยว่า

164
00:10:45,729 --> 00:10:47,564
แม่บ้านจูจะเอาใจใส่ฉันขนาดนี้

165
00:10:47,939 --> 00:10:49,358
เล่นเอาทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

166
00:10:51,068 --> 00:10:51,943
อ้อ จริงสิ

167
00:10:52,027 --> 00:10:53,695
ฉันมีเรื่องอยากถามอยู่

168
00:10:53,779 --> 00:10:54,821
อะไรเหรอคะ

169
00:10:54,905 --> 00:10:55,864
คือ...

170
00:10:56,615 --> 00:10:59,409
ถ้าเราทำงานแบบนี้ทุกวัน

171
00:10:59,743 --> 00:11:01,536
แล้วตอนไหนจะได้พักผ่อน

172
00:11:02,204 --> 00:11:04,331
แบบว่า ต้องมีวันพักผ่อนบ้าง

173
00:11:04,414 --> 00:11:08,126
เธอเองก็จะได้มีเวลาไปเดต
กะหนุงกะหนิงกับรุ่นพี่โดชิกไงล่ะ

174
00:11:08,418 --> 00:11:09,669
เดตอะไรเล่า

175
00:11:09,753 --> 00:11:11,963
ฉันจะไปเดตกับรุ่นพี่โดชิกทำไมคะ

176
00:11:12,047 --> 00:11:13,465
ฉันกับรุ่นพี่
ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้น

177
00:11:13,548 --> 00:11:14,508
ทำไมล่ะ

178
00:11:14,591 --> 00:11:15,801
ทำไม...

179
00:11:15,884 --> 00:11:19,054
ทำไมถึงไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้นล่ะ

180
00:11:20,472 --> 00:11:21,765
ทุกอย่างก็ไปได้สวยไม่ใช่เหรอ

181
00:11:23,683 --> 00:11:27,312
ฉันกับรุ่นพี่ไปได้สวยไหมไม่ใช่ประเด็น
เกสต์เฮาส์สิคะ ที่ต้องไปได้สวย

182
00:11:27,396 --> 00:11:29,648
เราลงทุนไปตั้งเท่าไร
จะเอาเวลาไหนมาพักคะ

183
00:11:30,023 --> 00:11:31,525
เราจะไม่มีวันหยุดจนกว่าจะตั้งหลักได้

184
00:11:31,608 --> 00:11:33,193
- ฮะ
- ฉันขอตัวก่อนล่ะ

185
00:11:34,653 --> 00:11:35,654
ไม่สิ

186
00:11:37,030 --> 00:11:38,323
ไปกันได้สวยอยู่ไม่ใช่เหรอ

187
00:11:50,001 --> 00:11:50,877
อะไรวะ

188
00:11:50,961 --> 00:11:51,920
อะไรกัน ไม่ได้นะเว้ย

189
00:11:52,003 --> 00:11:54,339
อะไรวะ ไม่นะ

190
00:11:55,215 --> 00:11:56,591
หยุดเลย

191
00:11:56,675 --> 00:11:58,218
ทำบ้าอะไรครับเนี่ย

192
00:11:58,802 --> 00:12:02,222
คุณครับ การทำธุรกิจตรงนี้มันผิดกฎหมาย
ไม่รู้เหรอครับ

193
00:12:02,305 --> 00:12:05,475
ถึงงั้นก็เถอะ แต่กฎบ้านไหน
เขาให้มารื้อถอนโดยไม่บอกกันสักคำครับ

194
00:12:05,559 --> 00:12:06,726
มีสิครับ กฎแบบนั้น

195
00:12:06,977 --> 00:12:09,771
ตามพ.ร.บ.จราจรทางบก มาตรา 61 วรรค 1
การอนุญาตให้ครอบครองและใช้ถนน

196
00:12:10,021 --> 00:12:11,398
เอาไง ให้พูดต่อไหมครับ

197
00:12:13,108 --> 00:12:14,651
ผมไม่รู้ครับ หยวนให้กันสักครั้งเถอะนะ

198
00:12:14,734 --> 00:12:15,944
ผมก็ต้องทำมาหากินเหมือนกัน

199
00:12:16,027 --> 00:12:18,697
ไม่สิ หมายเตือนแปะอยู่ตั้งกี่ใบ
จะไม่รู้ได้ยังไงครับ

200
00:12:18,780 --> 00:12:20,323
ยังจะมีหน้ามาแถอีก

201
00:12:21,032 --> 00:12:21,908
ช่างมัน

202
00:12:22,617 --> 00:12:24,703
ถ้ารู้สึกไม่ยุติธรรม
ก็ไปขออนุญาตทางเขตแล้วค่อยมาเปิดครับ

203
00:12:24,786 --> 00:12:25,787
อย่างเป็นทางการ

204
00:12:30,709 --> 00:12:32,252
ยืนรออะไร รีบเก็บไปสิ

205
00:12:32,544 --> 00:12:34,212
เดี๋ยวก่อนครับ คุณ รอเดี๋ยวครับ

206
00:12:36,047 --> 00:12:37,883
รื้อให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่ซาก

207
00:12:40,844 --> 00:12:43,305
(หมายเตือน)

208
00:12:52,272 --> 00:12:54,357
นี่ ซังแฮ ดื่มนี่สิ

209
00:12:55,567 --> 00:12:57,319
เฮ้ย ช่างหัวมัน ดื่มเหอะน่า

210
00:13:06,786 --> 00:13:08,830
เต็นท์หลังนั้นราคาตั้งเท่าไร

211
00:13:09,080 --> 00:13:11,124
ไหนจะเฟอร์นิเจอร์ที่พังไปอีก

212
00:13:12,626 --> 00:13:14,336
เดี๋ยวปั๊ดฟ้องมันซะเลย

213
00:13:14,419 --> 00:13:15,420
นี่

214
00:13:15,504 --> 00:13:18,507
เอาจริงๆ
นายทำผิดกฎหมายหนักกว่านั้นหลายขุม

215
00:13:18,757 --> 00:13:20,717
ทั้งปลอมแปลงบัตรประชาชน
ปลอมแปลงเอกสารราชการอีก

216
00:13:21,343 --> 00:13:23,428
แค่ไม่ถูกจับได้ก็บุญหัวแล้ว

217
00:13:23,762 --> 00:13:25,180
ถ้าโป๊ะแตกขึ้นมาละก็

218
00:13:25,889 --> 00:13:27,224
นายได้นอนตะรางแน่

219
00:13:28,350 --> 00:13:29,809
นี่ ไหนๆ เรื่องก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว

220
00:13:30,393 --> 00:13:31,645
ถือโอกาสไปเรียนทักษะไป

221
00:13:32,103 --> 00:13:34,648
ให้ตายสิ ไอ้พี่คนนี้
พล่ามเรื่องทักษะอีกแล้ว

222
00:13:34,898 --> 00:13:36,983
นี่แหละครับ ทักษะน่ะ

223
00:13:37,317 --> 00:13:39,861
จากนี้เลิกทำเรื่องผิดกฎหมาย
อยู่ในเงามืดได้แล้ว

224
00:13:40,153 --> 00:13:43,114
ออกมาอยู่ด้านสว่าง
ใช้ชีวิตถูกกฎหมายให้เต็มภาคภูมิเหอะ

225
00:13:43,198 --> 00:13:44,783
ที่ฉันพูดก็เพราะเห็นแก่แกทั้งนั้น

226
00:13:44,866 --> 00:13:46,660
จะให้แวมไพร์ไปอยู่ในที่สว่างเพื่อ

227
00:13:46,743 --> 00:13:48,703
ผมชอบที่มืดครับ ผมสะดวกแบบนี้

228
00:13:48,787 --> 00:13:49,955
เมื่อไหร่แกจะรู้จักโตวะ

229
00:13:50,038 --> 00:13:52,207
ขนาดเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้แล้ว
แกยังไม่ได้สติอีกเหรอ

230
00:13:53,416 --> 00:13:54,751
ให้ตายสิ

231
00:13:55,710 --> 00:13:57,796
ยังจะมีหน้าไปบ่นคนอื่น

232
00:13:58,463 --> 00:13:59,673
คุณตา มาแล้วเหรอครับ

233
00:13:59,756 --> 00:14:01,258
สบายใจเหลือเกินนะ

234
00:14:02,133 --> 00:14:05,136
ร้านข้างๆ เขาคนเยอะ
จนแทบไม่มีที่ให้ยืนแล้ว

235
00:14:05,220 --> 00:14:07,305
ยังจะมัวมานั่งคุยกันอยู่อีก

236
00:14:07,389 --> 00:14:10,183
ร้านก็ไม่ได้เพิ่งมายอดขายตกต่ำ

237
00:14:10,267 --> 00:14:12,644
แล้วแบบนี้จะมีปัญญาจ่ายค่าเช่าเหรอ

238
00:14:14,020 --> 00:14:15,814
เอาไง อยากให้ฉันช่วยไหม

239
00:14:16,565 --> 00:14:17,524
หือ

240
00:14:17,607 --> 00:14:20,610
ร้านที่ขายไม่ออก
จะรั้งมันไว้เพื่ออะไรล่ะ

241
00:14:20,944 --> 00:14:23,822
ถ้าเลิกเองมันยาก
ฉันก็จะช่วยสงเคราะห์ให้

242
00:14:23,905 --> 00:14:25,031
หมายความว่ายังไง

243
00:14:25,323 --> 00:14:28,159
ฉันคุยกับเจ้าของ
ร้านต็อกบกกีแวมไพร์เรียบร้อยแล้ว

244
00:14:28,243 --> 00:14:29,661
ว่าพวกเขาจะขยายร้าน

245
00:14:29,869 --> 00:14:31,079
- เฮ้ย แวมไพร์โว้ย
- ครับ

246
00:14:31,162 --> 00:14:32,205
เข้ามา

247
00:14:32,581 --> 00:14:34,749
เข้ามา นั่นน่ะ ลองไปเดินดู

248
00:14:34,833 --> 00:14:36,042
- ครับ
- อือ

249
00:14:37,335 --> 00:14:38,169
คุณตา

250
00:14:39,087 --> 00:14:40,422
แบบนี้มันเสียมารยาทนะครับ

251
00:14:40,505 --> 00:14:41,590
มารยาทอะไรล่ะ

252
00:14:42,007 --> 00:14:44,509
ในกฎแห่งความอยู่รอด มีมารยาทที่ไหน

253
00:14:44,801 --> 00:14:46,761
สัญญาเช่าก็ใกล้จะหมดแล้ว

254
00:14:46,845 --> 00:14:49,306
ย้ายออกไปภายในเดือนหน้านะ เข้าใจไหม

255
00:14:49,889 --> 00:14:50,849
นี่ แวมไพร์

256
00:14:51,683 --> 00:14:52,601
ฉันไปก่อนนะ

257
00:14:54,936 --> 00:14:56,271
ฉันหงุดหงิดมากนะบอกเลย

258
00:14:56,688 --> 00:14:58,106
บอกให้ตัดผม ทำไมไม่ตัด

259
00:14:58,690 --> 00:14:59,691
ดื้อด้านนัก

260
00:15:00,734 --> 00:15:02,527
สภาพพิลึกกึกกือชะมัด ไอ้หมอนี่

261
00:15:09,367 --> 00:15:10,702
ไม่เป็นไรนะ

262
00:15:10,785 --> 00:15:11,786
สวยดีออก

263
00:15:12,787 --> 00:15:14,539
ถ้าไม่ลำบากก็ตัดเถอะนะ

264
00:15:19,628 --> 00:15:20,545
คุณอินแฮ

265
00:15:21,004 --> 00:15:22,380
ยินดีกับการเปิดกิจการนะคะ

266
00:15:22,631 --> 00:15:23,757
ประธานนา

267
00:15:24,132 --> 00:15:26,259
ขอบคุณที่มานะคะ น่าจะยุ่งอยู่แท้ๆ

268
00:15:26,343 --> 00:15:28,470
เมื่อวานฉันก็อยากมา
แต่พอดีติดธุระนิดหน่อย

269
00:15:33,141 --> 00:15:35,143
ปรับปรุงบ้านออกมาสวยดีจัง

270
00:15:36,394 --> 00:15:37,354
ดีเลยนะคะ

271
00:15:40,899 --> 00:15:42,442
ภาพวาดก็เหมาะดีด้วย

272
00:15:44,277 --> 00:15:46,780
ว่าแต่ คุณซอนอูฮยอลอยู่ไหนเหรอคะ

273
00:15:47,113 --> 00:15:49,240
อ้อ เขาออกไปร้านขายของชำ
เดี๋ยวก็กลับมาแล้วค่ะ

274
00:15:49,574 --> 00:15:50,867
รับชาสักแก้วไหมคะ

275
00:15:51,117 --> 00:15:52,118
ดีเลยค่ะ

276
00:16:03,588 --> 00:16:05,507
ถ้าครอบครัวรู้จักกัน

277
00:16:06,091 --> 00:16:08,968
แปลว่าคุณรู้จักกับคุณอูฮยอล
เหมือนพี่น้องมาตั้งแต่เด็กแล้วเหรอคะ

278
00:16:12,472 --> 00:16:14,683
ไม่สนิทถึงขั้นพี่น้อง

279
00:16:16,518 --> 00:16:18,853
แต่เขาเป็นคนที่ฉันต้องคอยดูแลน่ะค่ะ

280
00:16:20,563 --> 00:16:23,358
คุณซอนอูฮยอลเป็นคนยังไงเหรอคะ

281
00:16:26,486 --> 00:16:28,279
ฉันถามปุบปับเกินไปหรือเปล่านะ

282
00:16:28,655 --> 00:16:31,408
เห็นว่าคุณอินแฮใกล้ชิดกับเขา
เลยน่าจะรู้ดีน่ะค่ะ

283
00:16:35,537 --> 00:16:36,538
เขาก็...

284
00:16:36,955 --> 00:16:40,083
ออกจะประหลาด และแปลกอยู่นิดหน่อยค่ะ

285
00:16:40,291 --> 00:16:42,043
ไม่นิดหรอกค่ะ แปลกมากเลยแหละ

286
00:16:43,628 --> 00:16:45,839
แต่ฉันว่าเสน่ห์เขาอยู่ตรงนั้นแหละค่ะ

287
00:16:45,922 --> 00:16:47,757
เขาค่อนข้างต่างจากผู้ชายทั่วไปนี่คะ

288
00:16:48,758 --> 00:16:51,511
เรียกว่ามีเสน่ห์
ที่ทำให้คนเผลอตัวได้ไหมนะ

289
00:16:52,929 --> 00:16:56,433
เวลาได้อยู่กับเขา
จะรู้สึกสบายใจ และสนุกค่ะ

290
00:17:04,065 --> 00:17:05,567
คุณคิดยังไงกับประธานชินคะ

291
00:17:05,650 --> 00:17:07,777
- คะ
- ตกใจอะไรขนาดนั้นคะ

292
00:17:08,903 --> 00:17:10,697
ก็คุณเล่นถามปุบปับ

293
00:17:11,656 --> 00:17:13,992
เหมือนประธานชินจะใส่ใจคุณอินแฮมาก

294
00:17:14,075 --> 00:17:16,369
ฉันเลยอยากรู้ว่าคุณอินแฮ
คิดยังไงกับประธานชินน่ะค่ะ

295
00:17:20,999 --> 00:17:26,421
(เกสต์เฮาส์อิลมยอนชิก)

296
00:17:29,007 --> 00:17:32,635
รุ่นพี่โดชิก
เป็นคนที่มีบุญคุณต่อฉันมากค่ะ

297
00:17:33,887 --> 00:17:34,929
ถ้าไม่ได้รุ่นพี่

298
00:17:35,013 --> 00:17:37,265
ฉันคงไม่คิดจะเปิดเกสต์เฮาส์ด้วยซ้ำค่ะ

299
00:17:37,682 --> 00:17:40,477
รุ่นพี่ช่วยทุกอย่าง
ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ

300
00:17:40,852 --> 00:17:42,771
แถมในช่วงปรับปรุงที่นี่...

301
00:17:42,854 --> 00:17:45,106
แต่คุณยังจะแกล้งไม่เห็นอีกเหรอคะ

302
00:17:45,899 --> 00:17:48,526
มันชัดเจนขนาดนั้นแล้ว
คุณยังจะแกล้งไม่รู้อีกเหรอ

303
00:17:49,652 --> 00:17:50,653
เอ่อ

304
00:17:55,825 --> 00:17:59,954
ฉันคิดว่าตอนนี้ ฉันควรโฟกัส
กับเกสต์เฮาส์อย่างเดียวน่ะค่ะ

305
00:18:00,747 --> 00:18:02,707
รู้สึกไม่ใช่เวลาที่จะมาคบใครด้วย

306
00:18:03,750 --> 00:18:04,918
บอกตามตรง

307
00:18:05,001 --> 00:18:07,504
ฉันยังไม่อยากคิดด้วยซ้ำค่ะ

308
00:18:09,380 --> 00:18:10,381
จริงเหรอคะ

309
00:18:21,100 --> 00:18:22,268
คุณอูฮยอล

310
00:18:33,071 --> 00:18:35,198
ประธานนา ลมอะไรหอบมาที่นี่

311
00:18:35,281 --> 00:18:37,325
ว่าจะมาส่องของขวัญ
ที่ให้ไปสักหน่อยน่ะค่ะ

312
00:18:37,617 --> 00:18:38,701
รถพอขับได้ไหมคะ

313
00:18:39,160 --> 00:18:40,370
พาฉันไปขับรถเล่นหน่อยได้ไหม

314
00:18:43,456 --> 00:18:45,416
อย่างที่เห็น พอดีผมทำงานอยู่

315
00:18:48,795 --> 00:18:50,588
ไม่ค่ะๆ ไม่เป็นไร

316
00:18:50,672 --> 00:18:51,589
คุณไปเถอะค่ะ

317
00:18:52,757 --> 00:18:55,134
เราไม่ได้ยุ่งอะไรอยู่แล้ว
มีฉันคนเดียวก็เกินพอค่ะ

318
00:18:55,218 --> 00:18:56,719
ออกไปกับท่านประธานเถอะค่ะ

319
00:19:05,562 --> 00:19:07,188
คุณดูต่างจากปกตินะ

320
00:19:07,939 --> 00:19:09,107
เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ

321
00:19:13,069 --> 00:19:13,945
เปล่าครับ

322
00:19:14,737 --> 00:19:15,780
ไม่มีอะไร

323
00:19:17,532 --> 00:19:18,867
หรือว่าคุณประหม่านะ

324
00:19:18,950 --> 00:19:20,577
เพราะได้มาเดตกับฉันแบบปุบปับ

325
00:19:25,874 --> 00:19:27,876
วันนี้อากาศก็ดี

326
00:19:28,334 --> 00:19:30,378
เราไปไกลๆ กว่านี้ดีไหมคะ

327
00:19:33,590 --> 00:19:34,757
อ้อ จริงสิ

328
00:19:35,508 --> 00:19:37,051
แบบนั้นจะโดนคุณอินแฮดุเอาไหมนะ

329
00:19:37,427 --> 00:19:39,470
ดุอะไรกัน ใครกันจะโดนดุ

330
00:19:39,971 --> 00:19:43,224
มีแต่ผมดุคนอื่น ไม่มีใครมาดุผมหรอก

331
00:19:43,892 --> 00:19:46,060
แต่เห็นคุณระแวงเขาตลอดเลยนะ

332
00:19:51,691 --> 00:19:53,443
ฉันไม่กวนเวลาเยอะหรอกค่ะ

333
00:19:53,735 --> 00:19:56,529
เพราะถ้าโดนเจ้านาย
เพ่งเล็งตั้งแต่เปิดกิจการจะซวยเอา

334
00:19:57,697 --> 00:20:00,742
แต่ว่า ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแบบนี้
มานานมากเลย

335
00:20:20,011 --> 00:20:22,263
แต่ฉันว่าเสน่ห์เขาอยู่ตรงนั้นแหละค่ะ

336
00:20:22,347 --> 00:20:24,349
เขาค่อนข้างต่างจากผู้ชายทั่วไปนี่คะ

337
00:20:25,141 --> 00:20:27,936
เรียกว่ามีเสน่ห์
ที่ทำให้คนเผลอตัวได้ไหมนะ

338
00:20:29,395 --> 00:20:32,732
เวลาได้อยู่กับเขา
จะรู้สึกสบายใจ และสนุกค่ะ

339
00:20:33,983 --> 00:20:37,153
ไม่ใช่แค่
ต่างจากผู้ชายทั่วไปเฉยๆ เหอะค่ะ

340
00:20:37,695 --> 00:20:41,074
ถ้ารู้ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ผู้ชาย
แต่เป็นแวมไพร์ละก็ คุณได้ลมจับแน่

341
00:20:53,336 --> 00:20:55,880
ราวกับเราอยู่ในภาพวาดก็ไม่ปาน

342
00:20:56,464 --> 00:20:59,676
คุณอยู่กับสาวสวย
ในวิวทิวทัศน์ที่เหมือนภาพวาดเชียวนะ

343
00:21:00,760 --> 00:21:02,553
แต่ทำไมสายตาดูเศร้าจังล่ะ

344
00:21:02,762 --> 00:21:04,514
อย่างกับคนมีอดีต
กับดอกดารารัตน์งั้นแหละ

345
00:21:08,226 --> 00:21:10,019
เดิมทีเมื่อคนเรามองสิ่งที่สวยงาม

346
00:21:10,645 --> 00:21:11,771
มักจะรู้สึกเศร้าอยู่แล้ว

347
00:21:13,481 --> 00:21:15,525
การเห็นดอกไม้บานสะพรั่งแบบนี้

348
00:21:17,485 --> 00:21:20,321
ก็ทำให้รู้สึกราวกับว่า
มันเหลือแต่เวลาที่จะร่วงโรย

349
00:21:22,240 --> 00:21:23,866
ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกตัวเองหรอก

350
00:21:24,409 --> 00:21:25,660
ถ้างั้นฉัน

351
00:21:26,244 --> 00:21:27,870
ควรสวยให้น้อยลงไหมนะ

352
00:21:36,087 --> 00:21:38,715
เราอุตส่าห์มาถึงนี่แล้ว
ดูให้เต็มที่ก่อนกลับเถอะค่ะ

353
00:21:39,340 --> 00:21:40,591
สูดกลิ่นให้หนำใจด้วย

354
00:21:47,348 --> 00:21:49,684
ฉันเห็นคฤหาสน์หลังนั้นครั้งแรก
เมื่อไหร่แล้วนะ

355
00:21:49,767 --> 00:21:51,185
เป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว

356
00:21:51,561 --> 00:21:54,272
แต่ฉันยังจำความรู้สึกในตอนนั้น
ได้อย่างชัดเจนอยู่เลย

357
00:21:56,190 --> 00:21:58,401
มันไม่ใช่แค่บ้านเก่าพังๆ

358
00:21:58,776 --> 00:22:03,614
แต่ฉันรู้สึกเหมือนมันรอใครบางคน
อยู่ที่นั่นมานานแสนนานค่ะ

359
00:22:06,284 --> 00:22:08,202
จำได้ใช่ไหมคะ วันที่เราเจอกันครั้งแรก

360
00:22:09,871 --> 00:22:12,290
ฉันถูกผู้ชายที่เจอกันครั้งแรก
พรวดพราดเข้ามากอด

361
00:22:12,665 --> 00:22:13,916
แต่น่าแปลก

362
00:22:14,000 --> 00:22:15,835
ฉันไม่รู้สึกกลัวเลยค่ะ

363
00:22:18,254 --> 00:22:21,132
วันนั้นพอกลับบ้านไป
ฉันนั่งคิดอยู่พักใหญ่เลยค่ะ

364
00:22:21,883 --> 00:22:22,800
"ผู้ชายคนนี้

365
00:22:23,801 --> 00:22:24,927
เป็นใครกันนะ"

366
00:22:26,345 --> 00:22:28,931
ตอนแรกฉันแค่คิดว่าคุณเป็นคนตลกดี

367
00:22:29,932 --> 00:22:31,601
แต่แล้วก็ค่อยๆ รู้สึกแบบนี้ค่ะ

368
00:22:32,810 --> 00:22:36,022
ว่าการที่ฉัน
สนใจคฤหาสน์หลังนั้นโดยไม่มีเหตุผล

369
00:22:37,190 --> 00:22:38,274
อาจเป็นเพราะ

370
00:22:39,150 --> 00:22:41,402
เพื่อที่จะได้เจอ
กับผู้ชายคนนี้หรือเปล่านะ

371
00:22:46,949 --> 00:22:48,576
ฉันสงสัยเรื่องคุณซอนอูฮยอลค่ะ

372
00:22:50,119 --> 00:22:51,329
ฉันอยากรู้ค่ะ

373
00:22:52,455 --> 00:22:54,123
ว่าคุณซอนอูฮยอลเป็นคนยังไง

374
00:23:09,347 --> 00:23:10,515
ผมขอ

375
00:23:12,016 --> 00:23:13,184
กอดคุณสักครั้งได้ไหม

376
00:23:34,789 --> 00:23:35,873
อีกนิดเดียวเท่านั้น

377
00:23:37,500 --> 00:23:38,835
ช่วยรออีกนิดนะ

378
00:23:40,962 --> 00:23:42,547
ผมมีเรื่องต้องสะสางอยู่

379
00:23:47,677 --> 00:23:49,053
ขอแค่จัดการเรื่องนั้นได้

380
00:23:51,180 --> 00:23:52,974
ผมจะรักษาสัญญาแน่นอน

381
00:23:55,184 --> 00:23:56,227
ไม่ว่ายังไงก็ตาม

382
00:23:59,188 --> 00:24:02,066
คุณจูอินแฮก็รู้เรื่องตัวตน
ของซอนอูฮยอลอยู่แล้วเหรอครับ

383
00:24:03,609 --> 00:24:04,652
ไม่รู้สิครับ

384
00:24:06,154 --> 00:24:08,865
ผมรู้สึกเหมือนเขาพยายาม
ปกป้องซอนอูฮยอลยังไงชอบกล

385
00:24:09,448 --> 00:24:11,909
แต่ไม่แน่ใจว่าเขารู้เรื่อง
ที่เป็นแวมไพร์หรือเปล่า

386
00:24:11,993 --> 00:24:13,452
คิดว่าจะทำยังไงต่อไปครับ

387
00:24:14,662 --> 00:24:16,831
ที่ผ่านมาอาจไม่มีปัญหาอะไรมากมาย

388
00:24:17,415 --> 00:24:20,084
แต่เราไม่รู้ว่า
ต่อไปจะเป็นยังไงนี่ครับ

389
00:24:23,004 --> 00:24:24,964
ก่อนอื่น
ช่วยจับตาดูซอนอูฮยอลให้ดีนะครับ

390
00:24:25,798 --> 00:24:28,718
ช่วยเช็กด้วยว่ารอบตัวซอนอูฮยอล
มีแวมไพร์ตนอื่นอีกหรือเปล่า

391
00:24:29,886 --> 00:24:31,971
รายงานผมทุกรายละเอียด
อย่าให้ตกหล่นนะครับ

392
00:24:32,054 --> 00:24:33,055
รับทราบครับ

393
00:24:42,815 --> 00:24:44,358
ทำไมถึงได้ทำอะไรตามใจตัวเองตลอด

394
00:24:44,984 --> 00:24:47,445
นัดไว้แล้วก็ไม่โผล่มา
โทรไปก็ไม่รับสายอีก

395
00:24:47,737 --> 00:24:48,738
ทำบ้าอะไรกันแน่

396
00:24:51,824 --> 00:24:53,743
เขาจะสะสางเรื่องอะไรนะ

397
00:24:57,622 --> 00:24:59,081
แล้วสัญญานี่มันอะไรอีก

398
00:25:02,793 --> 00:25:04,045
วันนี้มีอะไรอีกล่ะ

399
00:25:04,378 --> 00:25:06,380
ปล่อยให้ฉันรอเก้อ
แล้วไปทำอะไรถึงเพิ่งโผล่มา

400
00:25:07,381 --> 00:25:08,633
อยากรู้จังเลย

401
00:25:10,509 --> 00:25:12,261
อยากรู้จนแทบบ้าอยู่แล้ว

402
00:25:17,642 --> 00:25:18,643
นายไปสืบมาให้หน่อยสิ

403
00:25:19,352 --> 00:25:20,978
- เรื่องอะไร
- ซอนอูฮยอลน่ะ

404
00:25:21,062 --> 00:25:23,397
ไปสืบเรื่องซอนอูฮยอลมาให้หน่อย
แบบด่วนที่สุด

405
00:25:24,815 --> 00:25:25,816
หมายความว่าไง

406
00:25:25,900 --> 00:25:27,443
เมื่อก่อนเขาทำอะไร

407
00:25:27,526 --> 00:25:29,904
ทำไมถึงได้มาอยู่กับจูอินแฮ
ในคฤหาสน์หลังนั้น

408
00:25:29,987 --> 00:25:32,823
สืบข้อมูลของซอนอูฮยอลมาให้หมด
อย่าให้ตกหล่นแม้แต่เรื่องเดียว

409
00:25:33,950 --> 00:25:35,034
ทำได้ใช่ไหม

410
00:25:37,078 --> 00:25:38,412
ทำไมไม่ตอบล่ะ

411
00:25:41,249 --> 00:25:43,000
เดี๋ยวจ่ายค่าจ้างให้อย่างงามเลย

412
00:25:43,084 --> 00:25:44,335
นายชอบเงินนี่

413
00:26:08,150 --> 00:26:09,235
เพิ่งกลับมาเหรอคะ

414
00:26:13,823 --> 00:26:14,949
จะไปไหนคะ

415
00:26:20,496 --> 00:26:22,290
ไปเที่ยวกลับมาแล้ว
ก็ต้องทำงานที่ค้างให้เสร็จสิ

416
00:26:22,707 --> 00:26:24,208
ไอ้นั่นน่ะ
เป็นหน้าที่คุณซอนอูฮยอลนี่คะ

417
00:26:30,172 --> 00:26:31,173
รู้แล้ว

418
00:26:32,091 --> 00:26:34,176
หือ จะเดินหนีดื้อๆ ได้ยังไงคะ

419
00:26:34,260 --> 00:26:35,511
วันนี้ต้องเอาขยะไปเทนะ

420
00:26:35,594 --> 00:26:37,722
ต้องให้ฉันคอยจี้ทุกอย่างเลยเหรอคะ

421
00:26:46,772 --> 00:26:47,898
ทำไมคะ

422
00:26:47,982 --> 00:26:49,817
ตอนไปเที่ยวข้างนอก
ยังสนุกดี๊ด๊าอยู่เลย

423
00:26:49,900 --> 00:26:51,944
พอต้องกลับมาทำงานแล้ว ไม่อยากทำเหรอคะ

424
00:26:56,449 --> 00:26:57,408
สนุกเหรอ

425
00:26:57,908 --> 00:27:00,995
ในสายตาเธอ
ฉันดูเหมือนคนตื่นเต้นสนุกสนานเหรอ

426
00:27:07,209 --> 00:27:08,669
เธอรู้ไหมว่าในใจฉันรู้สึกยังไง

427
00:27:09,211 --> 00:27:11,088
เข้าใจความรู้สึกฉันหรือเปล่า

428
00:27:11,714 --> 00:27:14,383
เห็นออกไปเที่ยวข้างนอก
คิดว่าฉันตื่นเต้นสนุกสนานงั้นเหรอ

429
00:27:14,467 --> 00:27:15,426
เปล่าเลย

430
00:27:16,302 --> 00:27:19,513
ฉันรู้สึกเหมือนในใจ
มันมอดไหม้จนเกรียมไปหมด

431
00:27:22,141 --> 00:27:24,101
คิดว่าฉันสบายใจหรือไงคะ

432
00:27:25,019 --> 00:27:29,231
คุณไม่ต้องแสดงออกขนาดนั้น
ฉันก็รู้ว่าคุณแค้นและเกลียดฉันแค่ไหน

433
00:27:29,315 --> 00:27:30,399
ฉันรู้สึกได้หมดแหละค่ะ

434
00:27:31,650 --> 00:27:33,486
คุณคิดว่าฉันเป็นคนทำลายทุกอย่างนี่คะ

435
00:27:33,903 --> 00:27:35,529
ฉันทำให้คุณเป็นมนุษย์ไม่สำเร็จ

436
00:27:36,906 --> 00:27:38,783
เพราะงั้น ยิ่งคุณเข้าใกล้
ประธานนามากเท่าไร

437
00:27:39,200 --> 00:27:40,910
คุณก็ยิ่งเกลียดขี้หน้าฉันมากเท่านั้น

438
00:27:40,993 --> 00:27:42,453
ใช่ ถูกแล้ว

439
00:27:43,537 --> 00:27:44,789
ทุกอย่างเป็นความผิดของเธอ

440
00:27:44,872 --> 00:27:46,040
เป็นเพราะเธอคนเดียว

441
00:27:50,336 --> 00:27:51,879
เป็นเพราะเธอปลุกฉันขึ้นมา

442
00:27:53,047 --> 00:27:54,173
ทุกอย่างถึงได้บิดเบี้ยว

443
00:27:54,256 --> 00:27:55,216
ทุกอย่างมันพังหมด

444
00:27:56,258 --> 00:27:58,219
เป็นเพราะคนที่
เลือดเต็มไปด้วยพิษอย่างเธอ

445
00:28:03,724 --> 00:28:04,642
ทุกอย่างมันจบแล้ว

446
00:28:18,114 --> 00:28:20,991
{\an8}(อีซังแฮ
พัคดงซอบ อาจารย์โก พ่อบ้านจู)

447
00:28:21,075 --> 00:28:23,411
ในเมื่อเรื่องกลายเป็นแบบนี้แล้ว
สิ่งเดียวที่เราเหลือตอนนี้

448
00:28:24,078 --> 00:28:25,955
ก็มีแค่ทองแท่ง

449
00:28:26,038 --> 00:28:27,915
นี่ แกเอาเวลาคิดเรื่องนั้น

450
00:28:27,998 --> 00:28:29,542
ไปหางานพาร์ตไทม์อื่นทำไป

451
00:28:29,625 --> 00:28:32,002
ในเมื่อเริ่มแล้ว
ก็ต้องไปให้สุดก่อนสิครับ

452
00:28:36,549 --> 00:28:39,927
นอกจากอาจารย์โกแล้ว
คนที่เข้าบ้านหลังนั้นได้อย่างอิสระ

453
00:28:40,261 --> 00:28:41,929
ก็มีแต่คนในครอบครัวพ่อบ้านจู

454
00:28:42,012 --> 00:28:44,974
นี่ ถ้ามีใครในครอบครัวพ่อบ้านจู
เชิดเอาทองไป

455
00:28:45,057 --> 00:28:47,852
ก็คงเลิกทำงานพ่อบ้าน
และหนีไปต่างประเทศนานแล้ว

456
00:28:47,935 --> 00:28:49,645
จะมาติดอยู่บ้านหลังนั้นเพื่อ

457
00:28:49,728 --> 00:28:51,021
เฮ้ย รีบทาครีมกันแดดเลยนะเว้ย

458
00:28:52,648 --> 00:28:55,067
- เรื่องราวมันอาจบิดเบี้ยวก็ได้ปะครับ
- อะไร

459
00:28:55,276 --> 00:28:58,696
ผู้หญิงที่เป็นลูกสาวพ่อบ้านจูน่ะ
ถ้าได้รับสืบทอดตำแหน่งแม่บ้านดีๆ

460
00:28:58,779 --> 00:29:01,866
เขาจะมาเปิดโลงลูกพี่อูฮยอล
สุ่มสี่สุ่มห้าไหมล่ะครับ ฮะ

461
00:29:02,283 --> 00:29:04,034
ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้
ตัวตนของลูกพี่อูฮยอล

462
00:29:04,118 --> 00:29:06,954
และก็น่าจะรู้อยู่แล้ว
ว่าไม่ควรไปเปิดฝาโลงสุ่มสี่สุ่มห้า

463
00:29:07,037 --> 00:29:10,207
แต่การที่เขาไม่รู้อะไรเลย
แล้วทะลึ่งไปเปิดฝาโลงนี่

464
00:29:11,333 --> 00:29:12,585
มันแปลกๆ ไม่ใช่เหรอ

465
00:29:12,668 --> 00:29:13,627
งั้นเหรอ

466
00:29:14,670 --> 00:29:15,588
นี่ เดี๋ยวนะ

467
00:29:16,922 --> 00:29:17,840
เอาไป

468
00:29:21,927 --> 00:29:23,679
ต้องมีเรื่องอะไร
ในครอบครัวแม่บ้านจูแน่นอน

469
00:29:26,682 --> 00:29:27,975
อะไรวะ ใครมันมาเวลานี้

470
00:29:30,561 --> 00:29:31,562
อ้าว ลูกพี่

471
00:29:37,818 --> 00:29:39,862
ตัวเองกินไม่ได้ด้วยซ้ำ
จะซื้อมาทำไมเยอะแยะ

472
00:29:44,992 --> 00:29:47,995
วันนี้ฉันก็แค่อยากเมา

473
00:29:51,790 --> 00:29:52,875
- ลูกพี่
- ลูกพี่

474
00:29:53,292 --> 00:29:54,376
เดี๋ยวสิ

475
00:29:54,460 --> 00:29:56,212
จะทำอะไรครับ ไม่ได้นะครับ

476
00:29:56,295 --> 00:29:57,213
อย่าทำเลยครับ ลูกพี่

477
00:30:06,055 --> 00:30:08,390
ลูกพี่ จะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอครับ

478
00:30:10,184 --> 00:30:11,393
ไม่เป็นไรหรอก

479
00:30:16,607 --> 00:30:18,025
พวกนายเองก็รู้นี่

480
00:30:19,235 --> 00:30:20,569
ว่าฉันพยายามมากมายแค่ไหน

481
00:30:21,654 --> 00:30:23,239
เพื่อจะได้กลายเป็นมนุษย์

482
00:30:23,697 --> 00:30:24,698
ฉัน...

483
00:30:25,574 --> 00:30:27,785
พยายาม

484
00:30:28,327 --> 00:30:29,870
หนักมากจริงๆ

485
00:30:29,954 --> 00:30:31,372
ต่อให้ใครไม่รู้

486
00:30:31,455 --> 00:30:32,831
แต่พวกเรารู้ดีครับ ลูกพี่

487
00:30:34,124 --> 00:30:35,793
เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง

488
00:30:42,800 --> 00:30:44,802
ทุกอย่างเป็นเพราะยัยแม่บ้านจูนั่น

489
00:30:45,135 --> 00:30:46,804
ถ้าไม่ใช่เพราะแม่บ้านจู

490
00:30:47,388 --> 00:30:51,100
ป่านนี้ฉันคงได้มีความรัก
ที่ทำให้ใจเต้นกับแฮซอนไปแล้ว

491
00:30:52,893 --> 00:30:54,103
ฉันคงรักษา

492
00:30:55,521 --> 00:30:58,399
สัญญาที่ให้ไว้กับแฮซอนได้แล้ว

493
00:31:02,444 --> 00:31:03,654
เพราะเหตุใดกัน

494
00:31:05,155 --> 00:31:06,991
ทำไมฉันถึงไม่มีแม้แต่โอกาส

495
00:31:07,908 --> 00:31:09,451
ที่จะอยู่เพื่อคนที่ฉันรัก

496
00:31:11,579 --> 00:31:12,830
ก่อนที่จะตาย

497
00:31:14,498 --> 00:31:18,210
โธ่ ทำไมลูกพี่ต้องตายด้วยล่ะครับ

498
00:31:18,294 --> 00:31:21,547
ลูกพี่ ยังไงเรา
ก็ตายไม่ได้อยู่แล้วนี่ครับ

499
00:31:22,423 --> 00:31:24,258
ช่วงนี้เราเองก็ลำบากมากครับ

500
00:31:24,758 --> 00:31:27,928
เต็นท์ดูไพ่ทาโรต์ก็ถูกรื้อ
พี่ซอบก็โดนไล่ตะเพิดออกจากตึก

501
00:31:28,220 --> 00:31:30,431
ทั้งค่าเช่า ค่าครองชีพ โห นี่มัน...

502
00:31:31,473 --> 00:31:33,142
โดนขูดรีดจนเลือดจะหมดตัวแล้วครับ

503
00:31:34,852 --> 00:31:35,936
ถูกไล่อะไรกัน

504
00:31:36,687 --> 00:31:37,813
หมายความว่ายังไง

505
00:31:38,063 --> 00:31:40,065
แกจะบอกลูกพี่ยันเรื่องพวกนั้นทำไม

506
00:31:40,149 --> 00:31:41,859
ทำให้ลูกพี่เป็นห่วงเปล่าๆ

507
00:31:48,073 --> 00:31:49,575
ฉันเป็นพี่

508
00:31:49,658 --> 00:31:51,660
ควรจะเป็นกำลังให้พวกนายแท้ๆ

509
00:31:52,828 --> 00:31:53,787
ขอโทษนะ

510
00:31:53,871 --> 00:31:55,539
พูดอะไรอย่างนั้นครับ ลูกพี่

511
00:31:55,873 --> 00:31:57,374
ไม่ต้องห่วงพวกเรานะครับ

512
00:31:57,458 --> 00:32:00,085
ลูกพี่สนใจ
แค่การกลายเป็นมนุษย์ก็พอครับ

513
00:32:00,628 --> 00:32:01,962
อาจารย์โกบอกไว้นี่ครับ

514
00:32:02,421 --> 00:32:05,758
ว่าตอนนี้ลูกพี่อยู่ในช่วงเวลา
ที่อันตรายและสำคัญที่สุด

515
00:32:11,764 --> 00:32:13,182
(เกสต์เฮาส์อิลมยอนชิก)

516
00:32:13,265 --> 00:32:14,475
(สถานะการจอง: 0 คน)

517
00:32:18,479 --> 00:32:20,022
ทุกอย่างเป็นความผิดของเธอ

518
00:32:20,272 --> 00:32:21,523
เป็นเพราะเธอคนเดียว

519
00:32:24,193 --> 00:32:25,819
เป็นเพราะเธอปลุกฉันขึ้นมา

520
00:32:26,362 --> 00:32:27,613
ทุกอย่างถึงได้บิดเบี้ยว

521
00:32:27,696 --> 00:32:28,656
ทุกอย่างมันพังหมด

522
00:32:29,782 --> 00:32:31,825
เป็นเพราะคนที่
เลือดเต็มไปด้วยพิษอย่างเธอ

523
00:32:35,329 --> 00:32:36,205
ทุกอย่างมันจบแล้ว

524
00:33:01,021 --> 00:33:02,231
มีห้องว่างไหมครับ

525
00:33:02,731 --> 00:33:03,607
อ้อ

526
00:33:03,857 --> 00:33:04,733
ค่ะ

527
00:33:05,067 --> 00:33:06,193
มีค่ะ

528
00:33:16,745 --> 00:33:19,915
โอ้โฮ ที่นี่ทั้งสะอาดทั้งกว้างขวาง
ไม่เหมือนที่เห็นภายนอกเลยนะครับ

529
00:33:29,508 --> 00:33:30,467
โอ้โฮ

530
00:33:32,553 --> 00:33:34,263
พักที่ห้องนี้ได้เลยค่ะ

531
00:33:34,346 --> 00:33:36,348
- นี่กุญแจค่ะ
- อ้อ ครับ

532
00:33:36,765 --> 00:33:37,683
ขอบคุณนะครับ

533
00:33:37,766 --> 00:33:39,768
อ้อ ส่วนอาหารเช้า
ให้บริการเจ็ดโมงถึงเก้าโมง

534
00:33:39,852 --> 00:33:41,228
ที่ห้องครัวชั้นหนึ่ง

535
00:33:41,311 --> 00:33:44,398
สามารถเลือกทานขนมปังปิ้ง
ไข่ดาว และซีเรียลได้ตามใจชอบเลยค่ะ

536
00:33:44,481 --> 00:33:46,108
ห้องน้ำอยู่ที่ชั้นหนึ่งค่ะ

537
00:33:46,400 --> 00:33:49,653
ระหว่างพักที่นี่
ถ้ามีอะไรขาดเหลือหรือไม่สะดวก

538
00:33:49,737 --> 00:33:51,321
ก็แจ้งฉันได้เลยค่ะ

539
00:33:51,655 --> 00:33:52,906
งั้นก็พักผ่อนนะคะ

540
00:33:52,990 --> 00:33:54,116
เดี๋ยวก่อน

541
00:33:55,325 --> 00:33:56,952
คุณเป็นเจ้าของที่นี่เหรอครับ

542
00:33:57,786 --> 00:33:59,121
- ใช่ค่ะ
- อ๋อ

543
00:33:59,997 --> 00:34:03,000
เป็นเด็กสาวบริหารที่แบบนี้คนเดียว
คงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

544
00:34:03,876 --> 00:34:05,043
น่าทึ่งมากเลยนะครับ

545
00:34:06,336 --> 00:34:09,131
พ่อแม่คุณเลี้ยงลูกสาวมาดีจริงๆ

546
00:34:09,673 --> 00:34:11,008
พ่อแม่คงภูมิใจน่าดูเลยครับ

547
00:34:12,926 --> 00:34:15,387
เอ่อ ไม่หรอกค่ะ ชมกันเกินไปแล้ว

548
00:34:15,929 --> 00:34:17,347
ผมก็มีลูกสาวอยู่หนึ่งคนครับ

549
00:34:17,431 --> 00:34:18,682
ตอนนี้ขึ้นม.ปลายแล้ว

550
00:34:19,099 --> 00:34:20,726
แกอยู่กับแม่ที่อเมริกาน่ะครับ

551
00:34:21,268 --> 00:34:24,772
แกย้ายไปตั้งแต่ประถม
โห ผมอยู่คนเดียวมาสิบปีแล้วสิเนี่ย

552
00:34:24,980 --> 00:34:26,315
เวลาก็ผ่านไปเร็วแบบนี้แหละครับ

553
00:34:27,357 --> 00:34:30,944
ลูกสาวผมเป็นเด็กฉลาด
ผมเลยส่งไปเรียนนอกแต่เนิ่นๆ

554
00:34:31,028 --> 00:34:33,030
แต่ค่าส่งเสียไม่ใช่เล่นๆ เลยครับ

555
00:34:34,364 --> 00:34:35,741
อ้อ ผมมีรูปด้วยนะ

556
00:34:36,116 --> 00:34:37,785
แกไม่มีความคล้ายผมสักนิดเลยครับ

557
00:34:37,993 --> 00:34:39,036
เดี๋ยวผมเอาให้ดูนะครับ

558
00:34:41,580 --> 00:34:42,623
อุ๊ย

559
00:34:43,207 --> 00:34:46,168
พอดีผมอยู่คนเดียว ไม่มีใครให้คุยด้วย

560
00:34:46,376 --> 00:34:47,878
เลยเผลอพูดมากไม่ดูตาม้าตาเรือ

561
00:34:47,961 --> 00:34:49,087
นี่ก็ดึกแล้ว คุณรีบไปเถอะครับ

562
00:34:50,255 --> 00:34:51,298
ค่ะ

563
00:34:51,590 --> 00:34:53,425
งั้นพักผ่อนให้สบายนะคะ

564
00:34:53,634 --> 00:34:55,302
- ครับผม เชิญครับ
- ค่ะ

565
00:34:57,221 --> 00:34:58,680
ครับ ขอบคุณนะครับ

566
00:35:38,804 --> 00:35:41,139
ลูกพี่คงลำบากน่าดู

567
00:35:41,223 --> 00:35:44,268
ต้องอัดอั้นตันใจแค่ไหน
ถึงได้กินอาหารมนุษย์เต็มที่แบบนั้น

568
00:35:45,269 --> 00:35:46,270
นั่นสิครับ

569
00:35:46,353 --> 00:35:48,522
ต้องลำบากขนาดไหน
เรามาลองชิมดูบ้างไหมครับ

570
00:35:49,648 --> 00:35:51,650
ดูลูกพี่อูฮยอลสิครับ ก็ยังปกติดีนี่

571
00:35:51,733 --> 00:35:53,151
อย่างมากก็แค่เมา จะเป็นอะไรได้ล่ะ

572
00:35:53,235 --> 00:35:55,821
ลูกพี่อูฮยอลกับเรา
ก็ออกจะต่างกันอยู่นี่

573
00:35:55,904 --> 00:35:59,575
ปัดโธ่ ชีวิตมันลำบาก
ผมก็อยากเมาบ้างอะไรบ้าง

574
00:35:59,658 --> 00:36:00,701
พี่เองก็เหนื่อยนี่ครับ

575
00:36:02,077 --> 00:36:03,120
เอางั้นเหรอ

576
00:36:03,203 --> 00:36:04,538
มาลองสักอันดีไหม

577
00:36:10,961 --> 00:36:13,130
อันนี้หน้าตาดูใช้ได้

578
00:36:22,723 --> 00:36:23,724
หือ

579
00:36:26,226 --> 00:36:27,352
ก็อร่อยกว่าที่...

580
00:36:37,154 --> 00:36:39,156
ผมทำให้ลูกสาวกินเท่านั้นนะ

581
00:36:40,908 --> 00:36:41,950
นี่อะไรเหรอ

582
00:36:43,285 --> 00:36:45,287
นุ่มนิ่มและอร่อยสุดๆ เลยค่ะ

583
00:36:45,913 --> 00:36:46,830
- อร่อยใช่ไหมครับ
- อือ

584
00:36:46,914 --> 00:36:48,206
ดีใจที่คุณชอบนะ

585
00:36:50,709 --> 00:36:52,419
อ้าว สวัสดีครับ คุณเจ้าของบ้าน

586
00:36:52,920 --> 00:36:54,880
สุดสัปดาห์แท้ๆ ตื่นกันแต่เช้าเลยนะคะ

587
00:36:54,963 --> 00:36:57,132
พออายุมากเข้า
ก็ตื่นเช้าแบบนี้แหละครับ

588
00:36:58,467 --> 00:36:59,718
เจ้าของบ้านลองชิมดูไหมครับ

589
00:36:59,801 --> 00:37:01,845
ฉันเหรอคะ ไม่ค่ะ ไม่เป็นไร

590
00:37:01,929 --> 00:37:03,055
ไม่เอาสิ

591
00:37:03,764 --> 00:37:04,848
ลองชิมดูสักคำนะครับ

592
00:37:05,432 --> 00:37:08,852
อย่างอื่นเป็นยังไงไม่รู้
แต่ขนมปังปิ้งของผมจัดว่าเด็ดครับ

593
00:37:08,936 --> 00:37:11,480
อร่อยกว่าที่วางขายทั่วไปอีก
ว่าไหมครับ

594
00:37:11,563 --> 00:37:12,564
อือ

595
00:37:12,648 --> 00:37:15,442
ในบรรดาสิ่งที่ฉันเคยกินอยู่นี่
อันนี้อร่อยสุดแล้วค่ะ

596
00:37:17,319 --> 00:37:18,236
ลองชิมดูสิครับ

597
00:37:19,738 --> 00:37:20,739
ค่ะ

598
00:37:29,498 --> 00:37:30,791
อร่อยจริงๆ ด้วยค่ะ

599
00:37:32,793 --> 00:37:34,044
คุณทำยังไงเหรอคะ

600
00:37:34,127 --> 00:37:36,004
เห็นไหมล่ะครับ ผมบอกแล้วว่าอร่อย

601
00:37:37,506 --> 00:37:39,925
มันเป็นสูตรลับของผมครับ

602
00:37:43,470 --> 00:37:47,057
ลูกสาวผมก็บอกว่า
ขนมปังปิ้งของผมอร่อยที่สุดในโลกครับ

603
00:37:47,140 --> 00:37:48,767
เอะอะก็พูดถึงแต่ลูกสาว

604
00:37:49,226 --> 00:37:50,644
ท่าทางคงคิดถึงลูกสาวน่าดู

605
00:37:51,603 --> 00:37:53,105
เจอกันครั้งล่าสุดเมื่อไหร่คะ

606
00:37:56,108 --> 00:37:57,109
สักพักแล้วครับ

607
00:37:57,192 --> 00:38:00,028
แล้วไม่ได้วิดีโอคอลคุยกันเหรอคะ

608
00:38:01,029 --> 00:38:03,365
เวลาเราต่างกัน แล้วต่างคนต่างยุ่งด้วย

609
00:38:03,782 --> 00:38:05,784
ผมก็ยุ่งกับการหาเงิน

610
00:38:06,076 --> 00:38:08,453
ส่วนภรรยาก็หัวหมุนอยู่กับการดูแลลูก

611
00:38:09,037 --> 00:38:11,748
ผมไม่ควรไปกวนเวลาลูกสาว
เรียนหนังสือนี่ครับ จริงไหมครับ

612
00:38:12,874 --> 00:38:14,751
เงินอาจจะไม่ใช่ทุกอย่างก็ได้ค่ะ

613
00:38:15,836 --> 00:38:19,589
เขาอาจจะอยากกินขนมปังปิ้งฝีมือพ่อ
มากกว่าต้องการเงินก็ได้นี่คะ

614
00:38:44,364 --> 00:38:45,991
นี่ยังไม่กลับมาอีกเหรอ

615
00:39:46,551 --> 00:39:47,761
คือว่าฉัน...

616
00:40:03,360 --> 00:40:05,654
พี่ซอบ เข้มแข็งไว้นะครับ

617
00:40:09,991 --> 00:40:12,160
ไว้ผมหาทองแท่งเจอเมื่อไหร่นะ

618
00:40:12,869 --> 00:40:16,039
ผมจะเปิดร้านใหญ่ๆ
ติดกับต็อกบกกีแวมไพร์ให้เอง

619
00:40:16,123 --> 00:40:18,542
ฉันไม่อยากเห็นต็อกบกกีแล้วด้วยซ้ำ

620
00:40:21,336 --> 00:40:22,504
แต่จะว่าไป

621
00:40:22,587 --> 00:40:25,298
ลูกพี่อูฮยอลกลับถึงบ้าน
ปลอดภัยดีหรือเปล่าก็ไม่รู้

622
00:40:25,799 --> 00:40:28,385
โดนยัยแม่บ้านจูนั่นแว้ดใส่
อีกหรือเปล่าก็ไม่รู้

623
00:40:30,512 --> 00:40:31,429
อะไรกัน

624
00:40:31,513 --> 00:40:32,472
อ้าว อาจารย์โก

625
00:40:33,890 --> 00:40:36,184
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย

626
00:40:37,185 --> 00:40:38,937
- เจ๊งแล้วเหรอ
- ครับ

627
00:40:40,188 --> 00:40:41,231
อาจารย์โก

628
00:40:42,065 --> 00:40:43,191
จะไม่ทำเกินไปหน่อยเหรอครับ

629
00:40:43,275 --> 00:40:45,986
ใครเขาซื้อต็อกบกกี
เข้าร้านต็อกบกกีที่เจ๊งกันครับ

630
00:40:47,195 --> 00:40:49,614
เห็นว่าร้านนี้เขาขายดี
เพราะมีคอนเซปต์แบบเรโทร

631
00:40:49,906 --> 00:40:51,908
ข้าก็เลยซื้อมา
เผื่อจะช่วยกิจการเจ้าได้

632
00:40:51,992 --> 00:40:53,326
น่าจะพยายามให้มากกว่านี้หน่อยสิ

633
00:40:56,496 --> 00:40:58,039
(ต็อกบกกีคุณยายของเรา)

634
00:40:59,124 --> 00:41:00,917
จะลองชิมต็อกแป้งสาลี

635
00:41:01,459 --> 00:41:02,794
หรือว่าต็อกข้าวดีนะ

636
00:41:06,548 --> 00:41:07,549
- ร้อน
- โห

637
00:41:08,008 --> 00:41:09,176
จิ้มซอสเน้นๆ แบบนี้

638
00:41:22,314 --> 00:41:24,316
ดูสิ มันต้องชิ้นเป้งๆ แบบนี้

639
00:41:24,774 --> 00:41:27,861
แค่มองด้วยตา ก็พาให้อยากกินแล้ว

640
00:41:28,278 --> 00:41:30,113
ถ้ารู้ก่อนหน้านี้ร้านก็คงไม่เจ๊ง

641
00:41:30,447 --> 00:41:31,698
น่ากินใช่ไหมล่ะ

642
00:41:33,158 --> 00:41:35,869
ยังไงเราก็กินไม่ได้อยู่แล้วครับ

643
00:41:36,119 --> 00:41:39,581
เมื่อคืนนี้ เราลองชิมอาหารมนุษย์
ตามลูกพี่อูฮยอล

644
00:41:39,664 --> 00:41:41,374
จนเกือบกลับบ้านเก่าไปแล้วครับ

645
00:41:42,209 --> 00:41:43,877
ซอนอูฮยอลกินอาหารมนุษย์งั้นเหรอ

646
00:41:44,085 --> 00:41:44,920
ครับ

647
00:41:45,253 --> 00:41:48,381
เหมือนที่มนุษย์ดื่มเหล้า
เวลามีเรื่องอัดอั้นตันใจ

648
00:41:48,798 --> 00:41:52,344
ลูกพี่เขาซื้ออาหารมนุษย์มากิน
แบบจัดหนักจัดเต็มเลยครับ

649
00:41:52,636 --> 00:41:54,262
ขนาดถามแล้วว่ามีปัญหาอะไร

650
00:41:54,346 --> 00:41:56,056
ก็ไม่ค่อยยอมปริปากบอก

651
00:41:56,139 --> 00:41:57,057
ใช่ครับ

652
00:41:57,140 --> 00:42:00,727
พอกินอาหารจนเมา
ก็เอาแต่พูดเรื่องเป็นๆ ตายๆ

653
00:42:00,810 --> 00:42:04,147
นี่พวกเจ้า เห็นเขากินอาหารมนุษย์
ก็ไม่มีปัญญาห้าม

654
00:42:04,439 --> 00:42:05,482
เอาแต่มองอย่างเดียวเนี่ยนะ

655
00:42:05,565 --> 00:42:07,275
ทำไมครับ มันไม่ดีเหรอครับ

656
00:42:07,359 --> 00:42:09,945
ร่างกายเขายังไม่ใช่มนุษย์เต็มตัว
มันจะไปดีได้ยังไงล่ะ

657
00:42:11,947 --> 00:42:14,616
ถ้ากินอาหารมนุษย์เข้าไป
ทั้งที่ร่างกายยังไม่สมบูรณ์

658
00:42:15,075 --> 00:42:16,284
แปลว่าคงทุกข์ใจน่าดู

659
00:42:18,787 --> 00:42:20,747
ร่างกายยังไม่สมบูรณ์นี่
หมายความว่ายังไงครับ

660
00:42:21,790 --> 00:42:22,916
ลูกพี่เราป่วยเป็นอะไรเหรอครับ

661
00:42:26,169 --> 00:42:28,171
ก็ป่วยน่ะสิ ที่หัวใจ

662
00:42:32,384 --> 00:42:33,927
ข้ารู้ว่าพวกเจ้าก็ลำบาก

663
00:42:34,886 --> 00:42:36,096
แต่ช่วยดูแลอยู่เคียงข้างเขาที

664
00:42:36,179 --> 00:42:38,348
พวกเจ้าเอง
ก็พึ่งพาเขาด้านจิตใจเหมือนกันนี่

665
00:43:10,297 --> 00:43:11,131
ไม่สิ

666
00:43:11,631 --> 00:43:13,174
เศษอาหารคือขยะทั่วไป

667
00:43:13,258 --> 00:43:15,719
บอกจนปากเปียกปากแฉะแล้วแท้ๆ

668
00:43:21,641 --> 00:43:22,475
(อินชอน ปลายทางชิคาโก)

669
00:43:34,029 --> 00:43:36,489
ทำไมมาดื่มอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะคะ

670
00:43:38,158 --> 00:43:39,492
อ้อ ผมอยากสูดอากาศหน่อยน่ะครับ

671
00:43:41,870 --> 00:43:43,288
ตรงนี้ดีมากเลยนะครับ

672
00:43:43,872 --> 00:43:44,873
ดวงจันทร์ก็ส่องสว่าง

673
00:43:49,210 --> 00:43:50,295
นั่นสิคะ

674
00:43:51,004 --> 00:43:53,757
ถ้างั้นทานให้อร่อยแล้วเข้าบ้านนะคะ

675
00:43:54,174 --> 00:43:55,425
ขอโทษที่รบกวนค่ะ

676
00:43:56,426 --> 00:43:57,677
ลูกสาวผม

677
00:43:58,887 --> 00:44:00,513
ไม่คิดถึงผมเลยครับ

678
00:44:12,525 --> 00:44:13,818
พอถึงจุดหนึ่ง

679
00:44:14,903 --> 00:44:15,987
ผมก็รู้สึกว่า

680
00:44:16,738 --> 00:44:19,949
ผมเป็นแค่เครื่องจักรที่หาเงินให้แก

681
00:44:20,950 --> 00:44:22,911
แม่แกก็ไม่แยแสผม

682
00:44:23,703 --> 00:44:26,498
ตอนนี้ต่อให้ผมไปหา
ก็คงกลายเป็นเรื่องน่าหนักใจไปแล้วครับ

683
00:44:27,415 --> 00:44:29,793
ต่อให้จ่ายค่าตั๋วเครื่องบินแพงๆ บินไป

684
00:44:29,876 --> 00:44:31,628
พวกเขาก็คงไม่รู้สึกยินดี

685
00:44:33,088 --> 00:44:36,758
จนผมเองก็รู้สึกว่า
สู้ส่งไปแต่เงินยังดีกว่า

686
00:44:43,473 --> 00:44:45,558
ทุกครั้งที่ต้องถอนเงินมัดจำบ้าน

687
00:44:46,101 --> 00:44:48,061
แล้วย้ายไปอยู่ที่ใหม่ที่เล็กลงเรื่อยๆ

688
00:44:48,144 --> 00:44:49,270
ผมถึงกับคิดแบบนี้ด้วยครับ

689
00:44:50,063 --> 00:44:54,692
"นี่เราจะโดนคนในครอบครัว
ขูดรีดจนตายไปทั้งแบบนี้เหรอ"

690
00:44:56,194 --> 00:44:57,570
ต่อให้เป็นผู้ปกครองยังไง

691
00:45:00,949 --> 00:45:02,200
แต่ผมก็เป็นคนครับ

692
00:45:04,077 --> 00:45:05,954
ผมทั้งเสียใจเพราะลูก

693
00:45:07,163 --> 00:45:09,582
ทั้งอยากใช้ชีวิตตามใจตัวเองบ้าง

694
00:45:10,417 --> 00:45:11,543
อะไรแบบนั้นครับ

695
00:45:13,503 --> 00:45:16,506
พ่อเราก็รู้สึกแบบนั้นหรือเปล่านะ

696
00:45:17,674 --> 00:45:18,758
โอ้

697
00:45:20,218 --> 00:45:21,344
ผมดันพูดเรื่องไร้สาระไปซะได้

698
00:45:22,053 --> 00:45:24,097
ฟังหูซ้ายทะลุหูขวาไปเถอะนะครับ

699
00:45:25,056 --> 00:45:26,015
ไม่หรอกค่ะ

700
00:45:26,099 --> 00:45:28,435
คุณจะคิดแบบนั้นก็ไม่แปลกหรอก

701
00:45:32,355 --> 00:45:36,067
ครอบครัวคุณ อาจจะคิดถึงคุณมากก็ได้ค่ะ

702
00:45:37,360 --> 00:45:40,113
แต่พวกเขาอาจจะเกร็งๆ
เพราะไม่ค่อยได้เจอกัน

703
00:45:41,573 --> 00:45:44,367
ก็เลยแสดงออกไม่ถูกก็ได้ค่ะ

704
00:45:47,662 --> 00:45:50,165
ฉันไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังมาก่อน

705
00:45:52,542 --> 00:45:54,878
แต่อันที่จริง พ่อฉัน

706
00:45:56,337 --> 00:45:59,549
หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยมานาน

707
00:45:59,966 --> 00:46:01,926
และเมื่อไม่นานมานี้
ก็ถูกประกาศว่าเสียชีวิตไปแล้ว

708
00:46:05,430 --> 00:46:08,016
ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ แล้วเป็นหรือตาย

709
00:46:09,392 --> 00:46:11,102
แม้แต่งานศพก็จัดไม่ได้ค่ะ

710
00:46:12,896 --> 00:46:14,022
มีอยู่พักหนึ่ง

711
00:46:14,564 --> 00:46:16,316
ที่ฉันคับแค้นใจ

712
00:46:17,775 --> 00:46:19,152
คิดว่าพ่อทิ้งฉัน

713
00:46:22,655 --> 00:46:23,907
แต่ฉันคิดถึงพ่อค่ะ

714
00:46:25,450 --> 00:46:28,203
แล้วก็หวังว่าท่านจะมีชีวิต
อยู่ที่ไหนสักแห่ง

715
00:46:30,079 --> 00:46:34,083
ต่อให้ท่านทอดทิ้งฉันไปจริงๆ

716
00:46:36,753 --> 00:46:37,921
ยังไงพ่อก็คือพ่อ

717
00:46:40,924 --> 00:46:42,008
เจ้าของบ้าน

718
00:46:43,468 --> 00:46:45,553
คงทุกข์ใจมาเยอะเลยนะครับ

719
00:46:53,937 --> 00:46:56,356
ฉันรู้สึกเหมือนคุณ

720
00:46:56,439 --> 00:46:59,484
ช่วยพูดจากมุมของพ่อ
อย่างตรงไปตรงมาให้ฉันฟัง

721
00:47:00,735 --> 00:47:03,780
ฉันก็เลยอยากพูดในมุมลูกสาวบ้างค่ะ

722
00:47:05,031 --> 00:47:07,325
คนในครอบครัว

723
00:47:07,408 --> 00:47:11,454
จะต้องคิดถึงและห่วงใยคุณ

724
00:47:12,497 --> 00:47:14,082
มากกว่าที่คุณคิดแน่นอนค่ะ

725
00:47:20,797 --> 00:47:21,798
ขอบคุณนะครับ

726
00:47:23,383 --> 00:47:24,509
เช่นกันค่ะ

727
00:48:07,594 --> 00:48:09,679
(ลาดตระเวนหมู่บ้าน)

728
00:48:13,641 --> 00:48:14,851
ทำไมมาคนเดียว

729
00:48:14,934 --> 00:48:15,852
พ่อหนุ่มเลือดวัวล่ะ

730
00:48:16,394 --> 00:48:19,480
เอ่อ พอดีเขามีธุระ
วันนี้ฉันเลยมาคนเดียว

731
00:48:19,564 --> 00:48:20,940
งั้นคนก็ไม่ครบคู่น่ะสิ

732
00:48:21,441 --> 00:48:23,318
ถ้าสัญญาว่าจะมาแล้ว
ก็น่าจะรักษาสัญญาสิ

733
00:48:23,401 --> 00:48:24,569
- ใช่ไหม
- แน่นอนๆ

734
00:48:24,652 --> 00:48:26,404
ทำไมไร้ความรับผิดชอบขนาดนี้

735
00:48:26,487 --> 00:48:30,074
คิดว่าเราออกมาลาดตระเวน
เพราะมีเวลาว่างมากหรือไง

736
00:48:30,158 --> 00:48:32,118
โอ้ นั่นมันพ่อหนุ่มเลือดวัวไม่ใช่เหรอ

737
00:48:38,875 --> 00:48:39,959
ต้องขออภัยที่มาช้า

738
00:48:41,836 --> 00:48:44,964
ต่อไปถ้าขาดหรือมาสายโดยไม่บอกไม่กล่าว

739
00:48:45,048 --> 00:48:47,508
จะต้องถูกปรับเงิน
เพราะงั้นมาให้ตรงเวลานะคะ

740
00:48:50,261 --> 00:48:51,179
เข้าใจแล้ว

741
00:48:53,014 --> 00:48:53,931
ทีนี้ก็ครบคู่พอดี

742
00:48:54,599 --> 00:48:56,351
เอาล่ะ งั้นก็แยกกันไป
ลาดตระเวนพื้นที่ตัวเอง

743
00:48:56,434 --> 00:48:58,936
แล้วกลับมารวมตัวกันตรงนี้นะ

744
00:48:59,437 --> 00:49:01,105
- พยายามเข้านะคะ
- พยายามเข้านะครับ

745
00:49:01,189 --> 00:49:02,315
- เอาล่ะ
- อือ

746
00:49:02,398 --> 00:49:04,901
- ทุกคน พยายามเข้านะคะ
- ครับผม โชคดีครับ

747
00:49:08,363 --> 00:49:10,073
ออกไปไม่บอกไม่กล่าวแบบนั้นได้ยังไง

748
00:49:10,156 --> 00:49:11,157
คุณเป็นใครคะ

749
00:49:11,741 --> 00:49:12,784
เดี๋ยวสิ

750
00:49:18,373 --> 00:49:19,415
ขอโทษนะ

751
00:49:20,833 --> 00:49:21,751
มาคิดๆ ดูแล้ว

752
00:49:22,585 --> 00:49:23,795
ฉันก็พูดแรงไปหน่อย

753
00:49:23,878 --> 00:49:24,796
ไม่สิ

754
00:49:25,254 --> 00:49:26,464
แรงมากเลย

755
00:49:28,424 --> 00:49:30,176
เธอไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นสักหน่อย

756
00:49:32,762 --> 00:49:33,721
ฉันผิดไปแล้ว

757
00:49:34,180 --> 00:49:36,891
แต่ถึงกับต้องไปนอนที่อื่นเลยเหรอคะ
โดยไม่บอกเจ้านายสักคำเนี่ยนะ

758
00:49:37,517 --> 00:49:39,227
เรื่องนอนที่อื่นมันเป็นอุบัติเหตุ

759
00:49:39,519 --> 00:49:41,104
ฉันกินอาหารมนุษย์เข้าไป

760
00:49:41,187 --> 00:49:44,190
แล้วดันเมาขึ้นมา
เลยนอนหมดสภาพอยู่ที่บ้านน้องๆ

761
00:49:44,273 --> 00:49:45,733
ยังจะกล้าพูดอีกเหรอคะ

762
00:49:45,983 --> 00:49:47,235
ทำไมถึงได้เอาแต่กิน...

763
00:49:50,488 --> 00:49:51,322
อาหารมนุษย์ล่ะคะ

764
00:49:51,406 --> 00:49:52,990
ถ้าซวยขึ้นมาจะทำยังไง

765
00:49:53,366 --> 00:49:55,576
ฉันเองก็ทุกข์ใจเลยทำไปโดยไม่รู้ตัว

766
00:50:04,377 --> 00:50:06,421
- ต่อไปห้ามเด็ดขาดเลยนะคะ
- ฮะ

767
00:50:06,504 --> 00:50:09,632
การหายตัวไปในเวลางาน
ฉันจะไม่ยอมให้เด็ดขาดเลยค่ะ

768
00:50:10,049 --> 00:50:12,844
ต่อให้เป็นเรื่องประธานนา
ฉันก็จะไม่ยอมให้โดดงานอีกเด็ดขาด

769
00:50:12,927 --> 00:50:13,761
รู้ไว้ด้วยนะคะ

770
00:50:16,973 --> 00:50:17,974
เข้าใจแล้ว

771
00:50:19,726 --> 00:50:20,852
เรื่องไปนอนที่อื่นก็เหมือนกัน

772
00:50:20,935 --> 00:50:23,062
เวลาจะออกไปไหน
ฉันอยากให้บอกกันก่อนค่ะ

773
00:50:23,146 --> 00:50:24,480
อย่าหายไปโดยไม่บอกกัน

774
00:50:24,939 --> 00:50:27,608
คนที่หายตัวไปโดยไม่บอกไม่กล่าว
แค่คนเดียวก็มากเกินพอแล้ว

775
00:50:30,319 --> 00:50:32,280
ฉันให้สัญญาเลย

776
00:50:39,495 --> 00:50:41,289
- ไม่มาเหรอคะ
- อ้อ

777
00:51:22,163 --> 00:51:23,706
มีที่แบบนี้อยู่ด้วยเหรอ

778
00:51:28,002 --> 00:51:30,046
มามุดหัวเหมือนหนูท่ออยู่นี่เองสินะ

779
00:52:13,005 --> 00:52:14,257
ดูดีจริงๆ

780
00:52:17,510 --> 00:52:19,345
อย่าไปยืนจ้องซึ่งๆ หน้าแบบนั้นค่ะ

781
00:52:19,428 --> 00:52:20,429
- หือ
- รีบไปได้แล้ว

782
00:52:20,513 --> 00:52:22,807
- รีบไป
- เดี๋ยวสิ ฉันแค่...

783
00:52:26,811 --> 00:52:29,856
เธอไม่อยากมีความรักที่ทำให้ใจเต้น

784
00:52:29,939 --> 00:52:31,232
แบบนั้นบ้างเหรอ

785
00:52:32,400 --> 00:52:34,026
คุณซอนอูฮยอลเคยบอกไว้นี่คะ

786
00:52:34,902 --> 00:52:36,779
ว่าเลือดฉันมันเต็มไปด้วยพิษ

787
00:52:39,448 --> 00:52:40,741
จะไปมีความรักอะไรได้

788
00:52:42,159 --> 00:52:43,911
ยังเก็บเรื่องนั้นมาใส่ใจอยู่อีกเหรอ

789
00:52:44,245 --> 00:52:45,913
ฉันขอโทษนะ

790
00:52:46,414 --> 00:52:47,248
ไม่หรอกค่ะ

791
00:52:47,707 --> 00:52:50,293
ฉันคิดว่า
มันอาจจะเป็นแบบนั้นจริงๆ ก็ได้ค่ะ

792
00:52:52,003 --> 00:52:54,964
ขนาดฉันยังคิดว่าตัวเอง
ใช้ชีวิตมาแบบโหดร้ายเลยค่ะ

793
00:52:56,507 --> 00:52:58,801
เอะอะก็มีแต่เงินๆ

794
00:53:00,678 --> 00:53:03,556
อย่างกับเงินจะช่วยเติมเต็มทุกอย่างได้

795
00:53:05,433 --> 00:53:07,018
แน่นอนว่ามีเงินเยอะๆ มันก็ดีแหละค่ะ

796
00:53:08,352 --> 00:53:09,228
แต่ถึงยังไง

797
00:53:09,896 --> 00:53:12,315
ก็มีสิ่งที่สำคัญมากกว่าเงินอยู่

798
00:53:14,984 --> 00:53:16,611
ฉันไม่มีทางเลือกน่ะค่ะ

799
00:53:17,612 --> 00:53:21,365
ถ้าอยากเอาตัวรอดตามลำพังให้ได้
เงินคือสิ่งสำคัญที่สุดเลยค่ะ

800
00:53:24,452 --> 00:53:25,661
ความรักเหรอ

801
00:53:28,497 --> 00:53:29,540
ไม่รู้สิคะ

802
00:53:38,716 --> 00:53:40,468
เห็นต้นไม้ต้นนั้นไหมคะ

803
00:53:42,845 --> 00:53:44,889
การที่ฉันมีความรัก

804
00:53:45,306 --> 00:53:49,060
ก็เหมือนการที่ต้นไม้เหี่ยวเฉาต้นนั้น
จะออกดอกบานสะพรั่ง

805
00:53:51,145 --> 00:53:53,105
หมายความว่ายังไง

806
00:53:53,189 --> 00:53:55,524
คุณเคยเห็นต้นไม้เฉาๆ
ออกดอกบานสะพรั่งไหมล่ะคะ

807
00:53:56,651 --> 00:53:59,737
หมายถึงว่ามันไม่ต่างอะไร
กับเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยค่ะ

808
00:54:01,447 --> 00:54:03,699
ความรักเอง
ก็ต้องเป็นคนที่เคยรักถึงจะรู้วิธี

809
00:54:04,200 --> 00:54:07,078
ฉันไม่เคยมีความรักอะไรเทือกนั้น

810
00:54:07,536 --> 00:54:09,497
ก็เลยไม่มีหัวใจจะไปมอบให้ใครค่ะ

811
00:54:10,998 --> 00:54:13,334
ตอนนี้แค่รักตัวเองก็หนักหนาพอแล้ว

812
00:54:16,671 --> 00:54:17,755
เข้าบ้านกันเถอะค่ะ

813
00:54:42,613 --> 00:54:43,948
เหลือเวลาไม่มากแล้ว

814
00:54:44,031 --> 00:54:46,701
ร่างกายเจ้าจะค่อยๆ
แสดงอาการแปลกๆ อย่างที่เป็นวันนี้

815
00:54:46,951 --> 00:54:48,369
ไม่สิ มันจะร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ

816
00:54:53,541 --> 00:54:56,794
{\an8}(เกสต์เฮาส์)

817
00:55:20,651 --> 00:55:23,696
ผมพักผ่อนอย่างสบายได้
ก็เพราะเจ้าของบ้านเลยครับ

818
00:55:24,030 --> 00:55:26,574
เจ้าของบ้านเองก็จะได้พบเจอ
เรื่องดีๆ มากมายเหมือนกันครับ

819
00:55:28,034 --> 00:55:29,368
อันที่จริง

820
00:55:29,452 --> 00:55:30,619
ผมเปิดร้านขายขนมปังปิ้งครับ

821
00:55:43,966 --> 00:55:45,760
การที่ฉันมีความรัก

822
00:55:45,843 --> 00:55:49,722
ก็เหมือนการที่ต้นไม้เหี่ยวเฉาต้นนั้น
จะออกดอกบานสะพรั่ง

823
00:55:55,853 --> 00:55:57,813
{\an8}(ประธาน ชินโดชิก)

824
00:56:04,320 --> 00:56:05,321
นี่ค่ะ

825
00:56:08,574 --> 00:56:09,700
อะไรเหรอ

826
00:56:09,784 --> 00:56:11,744
- ของขวัญค่ะ
- ของขวัญเหรอ

827
00:56:11,827 --> 00:56:14,413
ฉันซื้อมาด้วยรายได้ก้อนแรก
จากเกสต์เฮาส์ค่ะ

828
00:56:16,123 --> 00:56:16,957
อ๋อ

829
00:56:17,416 --> 00:56:20,044
ถ้าไม่มีรุ่นพี่
ฉันคงเปิดกิจการไม่ได้ด้วยซ้ำค่ะ

830
00:56:20,836 --> 00:56:23,631
ฉันคิดอยู่ตลอด
ว่าจะแสดงความขอบคุณยังไงดี

831
00:56:24,006 --> 00:56:26,550
พอได้เงินก้อนแรก
ฉันเลยเอามาซื้อของขวัญให้รุ่นพี่ค่ะ

832
00:56:28,094 --> 00:56:29,553
ขอบคุณมากจริงๆ นะคะ รุ่นพี่

833
00:56:31,138 --> 00:56:32,389
เป็นเกียรติจังเลย

834
00:56:32,973 --> 00:56:33,974
ขอบใจนะ

835
00:56:34,058 --> 00:56:37,228
เอาไว้ถ้าหาเงินได้เยอะๆ แล้ว
ฉันจะตอบแทนอย่างเหมาะสมนะคะ

836
00:56:57,957 --> 00:56:58,874
ท่านประธาน

837
00:57:03,087 --> 00:57:04,588
ท่านประธาน

838
00:57:06,590 --> 00:57:09,176
เหมือนจะเป็นอาการช็อกกะทันหัน
จากความผิดปกติของหัวใจครับ

839
00:57:10,344 --> 00:57:13,639
ผลการตรวจหัวใจ
ก็เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ

840
00:57:14,223 --> 00:57:16,183
หมอเลยหาสาเหตุไม่ได้

841
00:57:16,517 --> 00:57:20,563
ก่อนอื่น หมอว่าการพักผ่อน
น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดครับ

842
00:57:21,188 --> 00:57:22,231
ขอบคุณครับ คุณหมอ

843
00:57:34,285 --> 00:57:35,744
ไม่ทราบสาเหตุใช่ไหมครับ

844
00:57:37,413 --> 00:57:38,414
ท่านประธาน

845
00:57:39,790 --> 00:57:40,916
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

846
00:57:42,710 --> 00:57:45,838
เหมือนหัวหน้ากูจะเพิ่งเคยเห็น
ด้านนี้ของผมเป็นครั้งแรกเลยนะ

847
00:57:47,715 --> 00:57:49,049
ผมขออะไรหน่อยได้ไหมครับ

848
00:58:13,616 --> 00:58:15,326
ของที่ขอไว้ได้แล้วครับ

849
00:58:16,452 --> 00:58:17,620
ขอบคุณนะครับ

850
00:58:17,870 --> 00:58:20,497
การที่คุณเก็บหนังสือเก่าๆ แบบนี้
ไว้ในตู้เซฟ...

851
00:58:20,956 --> 00:58:21,999
ถูกแล้วครับ

852
00:58:23,125 --> 00:58:25,461
มันเป็นหนังสือสำคัญ
ที่สืบทอดในตระกูลจากรุ่นสู่รุ่น

853
00:58:26,629 --> 00:58:28,756
เคล็ดลับในการรักษาโรคต้องสาปนี้

854
00:58:30,174 --> 00:58:31,217
เขียนอยู่ในนี้ครับ

855
00:58:32,801 --> 00:58:34,428
(บันทึกผีดูดเลือด)

856
00:58:39,767 --> 00:58:42,937
จงหาบุคคลที่อยู่บนเขตแดน
ระหว่างมนุษย์และผีดูดเลือด

857
00:58:44,021 --> 00:58:47,775
รอยแผลเป็นบนร่างกาย
จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของคนผู้นั้น

858
00:58:48,692 --> 00:58:51,028
หากควักหัวใจและดื่มเลือดของคนผู้นั้น

859
00:58:51,445 --> 00:58:53,155
จะทำให้เป็นอมตะ

860
00:59:03,666 --> 00:59:07,253
ถ้างั้น การที่คุณเข้าออก
โรงพยาบาลเป็นประจำก็เพราะ...

861
00:59:09,797 --> 00:59:11,340
มันอาจจะทำใจเชื่อได้ยาก

862
00:59:12,132 --> 00:59:14,635
แต่หนทางเดียว
ที่ผมจะเอาชีวิตรอดได้ในตอนนี้

863
00:59:15,010 --> 00:59:17,012
ก็มีแค่การทำตาม
วิธีในหนังสือเล่มนี้ครับ

864
00:59:18,597 --> 00:59:21,141
ผมต้องตามหาครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์
ที่ร่างกายมีแผลเป็น

865
00:59:22,476 --> 00:59:23,811
ซอนอูฮยอล

866
00:59:24,603 --> 00:59:27,439
อาจเป็นป้ายชี้ทางสำคัญ
ในการไขโจทย์ที่ผมมีมายาวนานก็ได้ครับ

867
00:59:38,951 --> 00:59:40,035
เพิ่งกลับมาเหรอ

868
00:59:40,995 --> 00:59:42,037
อันนี้

869
00:59:42,955 --> 00:59:44,623
คุณซอนอูฮยอลทำเหรอคะ

870
00:59:50,963 --> 00:59:52,756
ฉันอยากให้เธอได้เห็น

871
00:59:55,384 --> 00:59:57,803
ว่าต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแบบนี้

872
00:59:58,012 --> 00:59:59,430
มีดอกบานสะพรั่งได้ฉันใด

873
01:00:00,931 --> 01:00:02,725
เธอเองก็สามารถรักใครสักคน

874
01:00:03,642 --> 01:00:07,354
และสามารถรับความรักได้เช่นกัน

875
01:00:26,665 --> 01:00:28,667
คุณพอจะบอกฉันได้ไหมคะ

876
01:00:30,627 --> 01:00:33,672
วิธีที่คุณซอนอูฮยอลจะกลายเป็นมนุษย์

877
01:00:35,632 --> 01:00:37,509
ขนาดต้นไม้ตายยังออกดอกได้เลย

878
01:00:37,593 --> 01:00:39,887
แล้วทำไมแวมไพร์
จะกลายเป็นมนุษย์ไม่ได้ล่ะคะ

879
01:00:42,556 --> 01:00:44,099
ถ้ามีก็ช่วยบอกทีนะคะ

880
01:00:45,392 --> 01:00:46,602
ฉันจะช่วยเองค่ะ

881
01:01:02,451 --> 01:01:03,577
ช่วยรักที

882
01:01:24,348 --> 01:01:27,726
{\an8}(ขอบคุณนักแสดงรับเชิญพิเศษ
คุณพัคอินฮวาน และคุณชเวแดชอล)

883
01:01:40,781 --> 01:01:43,784
(จังหวะหัวใจ)

884
01:01:43,992 --> 01:01:46,370
{\an8}ต้องทำยังไง
เลือดถึงจะเปี่ยมไปด้วยความรักล่ะคะ

885
01:01:46,453 --> 01:01:47,704
{\an8}มันคือกำแพงครับ กำแพงเหล็ก

886
01:01:48,122 --> 01:01:49,164
{\an8}รุ่นพี่โดชิกเหรอคะ

887
01:01:49,248 --> 01:01:51,959
{\an8}เหมือนจะไม่ได้สิ้นหวังซะทีเดียว

888
01:01:52,167 --> 01:01:53,127
{\an8}รุ่นพี่ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

889
01:01:53,210 --> 01:01:56,046
{\an8}การมีคนมาห่วงใย
มันรู้สึกแบบนี้เองสินะ

890
01:01:56,255 --> 01:01:58,549
{\an8}ฉันรู้สึกเหมือนได้เห็นตัวเอง
ในอดีตอันไกลโพ้น

891
01:01:58,632 --> 01:02:00,676
{\an8}พอจะนึกอะไรออกบ้างไหม

892
01:02:00,926 --> 01:02:02,386
{\an8}ฉันชอบคฤหาสน์หลังนี้ค่ะ

893
01:02:02,678 --> 01:02:04,763
{\an8}ชีวิตฉันสนุกขึ้นเยอะเลยค่ะ

894
01:02:05,097 --> 01:02:08,434
{\an8}การที่คุณซอนอูฮยอลอาศัยอยู่กับอินแฮ
ทำให้ผมหงุดหงิดและไม่สบายใจครับ

895
01:02:08,976 --> 01:02:10,644
{\an8}หมายถึงขอให้คุณ
ออกไปจากอิลมยอนชิกครับ

896
01:02:13,856 --> 01:02:15,858
{\an8}คำบรรยายโดย: ณัฐิญา น่วมถนอม