1
00:00:40,666 --> 00:00:45,296
(จังหวะหัวใจ)

2
00:00:45,379 --> 00:00:47,298
(ตัวละคร สถานที่ องค์กร หน่วยงาน
และฉากที่ปรากฏเป็นเรื่องสมมติ)

3
00:00:47,381 --> 00:00:49,383
(และการถ่ายทำดำเนินไปตาม
แนวปฏิบัติในการถ่ายทำสัตว์)

4
00:01:06,734 --> 00:01:07,693
ซอนอูฮยอล

5
00:01:08,486 --> 00:01:09,987
นี่แกจะตายจริงๆ เหรอเนี่ย

6
00:01:11,155 --> 00:01:12,031
ถามจริง

7
00:01:13,908 --> 00:01:14,825
ฮะ

8
00:01:19,538 --> 00:01:21,457
ต่อให้ฉันต้องตาย

9
00:01:21,999 --> 00:01:23,125
ฉันก็จะไม่มีวัน

10
00:01:24,543 --> 00:01:25,419
ปล่อยแกเอาไว้แน่

11
00:01:28,380 --> 00:01:29,965
เราอย่าได้เจอกันอีกเลยนะ

12
00:01:31,050 --> 00:01:32,051
แค่เห็นหน้าแก

13
00:01:32,134 --> 00:01:33,469
ฉันก็หงุดหงิดแล้ว

14
00:01:41,769 --> 00:01:43,187
ไอ้เวรหน้าไหนวะ

15
00:02:03,332 --> 00:02:07,211
(จังหวะหัวใจ
ตอนที่ 14)

16
00:02:14,635 --> 00:02:15,970
ลูกพี่อูฮยอลอยู่ที่ไหน

17
00:02:16,053 --> 00:02:17,221
ลูกพี่ฉันอยู่ไหน

18
00:02:28,816 --> 00:02:30,109
- พี่
- พี่คะ

19
00:02:30,192 --> 00:02:31,026
พี่ซอบ

20
00:02:31,610 --> 00:02:33,404
พี่ซอบ ไม่เป็นไรใช่ไหม พี่ซอบ

21
00:02:37,449 --> 00:02:38,701
พวกแกมาที่นี่ได้ไงวะ

22
00:02:40,327 --> 00:02:42,413
สมกับเป็นพวกลูกกะจ๊อกของซอนอูฮยอล

23
00:02:44,290 --> 00:02:46,750
ก็ว่าทำไมกลิ่นเลือดถึงได้แรงนัก

24
00:02:48,668 --> 00:02:50,379
นี่ยังดูดเลือดมนุษย์อยู่อีกเหรอ

25
00:02:51,547 --> 00:02:54,216
แกโดนพี่อูฮยอลสั่งสอนขนาดนั้นแล้ว
แต่ยังตั้งสติไม่ได้อีกสินะ

26
00:03:04,351 --> 00:03:06,270
ฉันว่าเธอระวังปากไว้จะดีกว่านะ

27
00:03:12,067 --> 00:03:13,444
ลีมานฮวีโว้ย

28
00:03:21,118 --> 00:03:22,578
อย่ามาแตะต้องพี่เขา

29
00:03:25,497 --> 00:03:26,790
ไม่เป็นไรนะ

30
00:03:31,670 --> 00:03:32,671
เด็กๆ

31
00:03:39,553 --> 00:03:41,180
เธอรีบไปเถอะ เดี๋ยวตรงนี้เรารับมือเอง

32
00:03:41,263 --> 00:03:42,222
โอเค

33
00:03:43,098 --> 00:03:44,516
- ระวังด้วยนะ
- อือ

34
00:03:44,600 --> 00:03:45,643
พี่อูฮยอล

35
00:03:45,976 --> 00:03:46,936
มั่นใจเหรอวะ

36
00:03:49,647 --> 00:03:50,689
พี่อูฮยอล

37
00:03:52,775 --> 00:03:54,442
อ้อ โรส

38
00:03:56,070 --> 00:03:57,071
นี่มันอะไรกัน

39
00:04:14,838 --> 00:04:16,298
ออกมาค่ะ

40
00:04:16,382 --> 00:04:17,466
รีบออกมาเลยค่ะ

41
00:04:19,551 --> 00:04:21,303
ปะ พี่ เราก็รีบออกไปกันเถอะ

42
00:04:22,471 --> 00:04:24,807
- ฮะ ทำไมล่ะ
- เดี๋ยวก่อน

43
00:04:30,062 --> 00:04:32,648
เราจะช่วยถ่วงเวลาให้
หาจังหวะเหมาะๆ หนีออกไปนะ

44
00:04:36,527 --> 00:04:37,736
ขอบคุณครับ

45
00:04:38,237 --> 00:04:39,279
คือว่า...

46
00:04:41,240 --> 00:04:43,492
ระวังตัวด้วยนะครับ

47
00:04:51,542 --> 00:04:52,501
ซังแฮ

48
00:04:57,715 --> 00:04:58,757
พี่ซอบ

49
00:04:59,008 --> 00:05:00,968
เป็นแวมไพร์แต่กินเลือดมนุษย์ไม่ได้

50
00:05:01,260 --> 00:05:03,429
ได้แต่กินเลือดถุงหมดอายุไปวันๆ

51
00:05:03,637 --> 00:05:04,972
ถึงได้ไม่มีเรี่ยวแรงน่ะสิ

52
00:05:05,055 --> 00:05:09,101
เพราะแวมไพร์อย่างแก
เราถึงได้ถูกมองเป็นสัตว์ประหลาดกันหมด

53
00:05:10,894 --> 00:05:11,895
ใช่ไง

54
00:05:13,605 --> 00:05:14,940
แวมไพร์

55
00:05:16,233 --> 00:05:18,193
ก็คือสัตว์ประหลาดน่ะสิ
คิดว่าไม่ใช่หรือไงวะ

56
00:05:27,202 --> 00:05:28,203
พวกเรา...

57
00:05:36,670 --> 00:05:37,713
ไม่เหมือนกับแก

58
00:05:38,255 --> 00:05:39,256
ลูกพี่

59
00:05:41,842 --> 00:05:42,718
ลูกพี่

60
00:05:56,815 --> 00:05:59,568
แวมไพร์ที่ขังมนุษย์ไว้ดูดเลือด
อย่างแกต่างหากที่เป็นสัตว์ประหลาด

61
00:06:01,153 --> 00:06:02,321
แต่เราไม่ใช่

62
00:06:03,072 --> 00:06:03,947
ซังแฮ

63
00:06:05,616 --> 00:06:06,533
ดันขึ้นมา

64
00:06:07,367 --> 00:06:08,285
ยกหน่อย

65
00:06:19,338 --> 00:06:20,297
ลูกพี่

66
00:06:34,478 --> 00:06:36,146
คุณซอนอูฮยอล ตอนนี้คุณอยู่ไหนคะ

67
00:06:36,730 --> 00:06:38,607
ถ้าได้อ่านข้อความแล้ว
ช่วยโทรกลับทันทีด้วยนะคะ

68
00:06:55,791 --> 00:06:57,167
ถ้ามาแตะต้องพี่อูฮยอล

69
00:06:58,085 --> 00:06:59,294
ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่

70
00:07:26,488 --> 00:07:27,489
วันที่พวกแก

71
00:07:28,407 --> 00:07:31,577
จะได้อยู่รวมกันเป็นฝูง
ก็เหลืออีกไม่นานแล้วล่ะ

72
00:07:34,872 --> 00:07:36,456
- เฮ้ย ลีมานฮวี
- ไม่เอาน่า โรส

73
00:07:37,832 --> 00:07:39,042
จะปล่อยมันไปเฉยๆ เหรอ

74
00:07:39,293 --> 00:07:40,252
อยู่เฉยๆ เถอะ

75
00:07:40,669 --> 00:07:41,628
โธ่เว้ย

76
00:07:42,588 --> 00:07:43,922
- ลูกพี่
- ลูกพี่

77
00:07:44,173 --> 00:07:45,090
พี่

78
00:07:45,174 --> 00:07:46,758
- ลูกพี่ ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ
- อือ

79
00:07:47,843 --> 00:07:48,802
ลูกพี่

80
00:07:49,595 --> 00:07:51,096
ฉันไม่เป็นไร

81
00:07:51,680 --> 00:07:52,973
โธ่เว้ย

82
00:07:54,391 --> 00:07:55,808
ไม่เป็นไรก็บ้าแล้ว

83
00:07:55,893 --> 00:07:57,895
แผลก็ไม่สมาน
ยังอยู่เหมือนเดิมเลยเนี่ย

84
00:07:58,896 --> 00:08:00,606
- ทำไมพี่ถึงเป็นแบบนี้ ฮะ
- โรส

85
00:08:00,689 --> 00:08:02,858
- ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ
- โรส ไม่เอา

86
00:08:02,941 --> 00:08:04,484
ก่อนอื่น ลูกพี่ครับ...

87
00:08:04,568 --> 00:08:05,611
นายท่าน

88
00:08:13,160 --> 00:08:16,079
นี่ผมเองครับ
ไม่รู้ว่าท่านจะรู้หรือเปล่า

89
00:08:17,497 --> 00:08:18,999
แต่ผมคือจูดงอิลครับ

90
00:08:26,131 --> 00:08:27,090
นายคือ...

91
00:08:28,133 --> 00:08:30,302
ผมไม่รู้เลยว่าจะขอบคุณยังไงดี

92
00:08:31,511 --> 00:08:32,846
ขอบคุณจริงๆ นะครับ

93
00:08:33,472 --> 00:08:34,597
ไม่หรอก

94
00:08:35,182 --> 00:08:36,390
ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณ

95
00:08:36,725 --> 00:08:38,227
โล่งอกจริงๆ

96
00:08:38,727 --> 00:08:40,020
ที่นายยังมีชีวิตอยู่

97
00:08:40,812 --> 00:08:43,565
ลูกสาวนายก็คงดีใจมากเหมือนกัน

98
00:08:46,026 --> 00:08:46,944
ลูกสาวผม...

99
00:08:49,655 --> 00:08:50,864
มาด้วยกันนะ

100
00:09:12,803 --> 00:09:13,804
อะไรกัน

101
00:09:14,721 --> 00:09:15,931
หายไปไหนกันหมด

102
00:10:29,046 --> 00:10:31,506
ลูกพี่ ทำไมถึงมาที่นี่คนเดียว
ไม่บอกไม่กล่าวเราสักคำ

103
00:10:31,590 --> 00:10:33,091
ร่างกายยิ่งไม่ค่อยแข็งแรงอยู่

104
00:10:33,425 --> 00:10:35,761
ถ้าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาจริงๆ
จะทำยังไงครับ

105
00:10:37,929 --> 00:10:40,932
ไอ้มานฮวีมันล่อฉันมาที่นี่

106
00:10:41,183 --> 00:10:44,353
โชคดีที่โรสมาส่งของแถวนี้
แล้วสังหรณ์ใจแปลกๆ

107
00:10:44,853 --> 00:10:46,229
ไม่งั้นคงเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วครับ

108
00:10:46,313 --> 00:10:47,397
ก็นั่นน่ะสิ

109
00:10:47,481 --> 00:10:50,817
หนูได้กลิ่นเลือดคลุ้งอยู่แถวนั้น
ก็ว่ามันมีอะไรไม่ชอบมาพากล

110
00:10:54,613 --> 00:10:55,572
ขอโทษด้วยนะ

111
00:10:55,655 --> 00:10:56,490
ลูกพี่

112
00:10:57,824 --> 00:11:00,494
ช่วยเลิกขอโทษเราสักทีไม่ได้เหรอครับ

113
00:11:00,702 --> 00:11:03,497
มีแต่ตัดสินใจทำอะไรเอง
แล้วก็มาขอโทษทีหลังตลอด

114
00:11:04,164 --> 00:11:07,000
- เฮ้ย ซังแฮ
- นี่ ไปว่าคนเจ็บแบบนั้นได้ไง

115
00:11:07,793 --> 00:11:09,836
ก็คนมันเจ็บใจนี่หว่า

116
00:11:18,887 --> 00:11:24,434
(เกสต์เฮาส์อิลมยอนชิก)

117
00:11:25,644 --> 00:11:26,645
ไม่คิดเลย

118
00:11:27,646 --> 00:11:29,523
ว่าผมจะได้กลับมาที่นี่

119
00:11:32,526 --> 00:11:35,779
ช่วยปิดเรื่องที่เกิดขึ้นที่นั่นไว้

120
00:11:36,905 --> 00:11:38,407
อย่าให้อินแฮของผมรู้นะครับ

121
00:11:39,825 --> 00:11:41,535
ผมกลัวแกจะช็อกครับ

122
00:11:43,286 --> 00:11:45,497
แกอยู่คนเดียว คงจะลำบากมาเยอะ

123
00:11:46,289 --> 00:11:48,165
ผมไม่อยากทำให้แกกังวลครับ

124
00:11:50,710 --> 00:11:51,753
เข้าใจแล้ว

125
00:11:55,757 --> 00:11:56,800
เข้าไปกันเถอะ

126
00:12:01,888 --> 00:12:03,932
คุณอูฮยอล ออกไปไหนมาคะ

127
00:12:04,766 --> 00:12:05,851
อ้อ

128
00:12:14,568 --> 00:12:15,610
อินแฮ

129
00:12:27,497 --> 00:12:29,124
ดูท่าคงมีเรื่องต้องคุยกันเยอะ

130
00:12:29,207 --> 00:12:30,667
ฉันจะหลีกทางให้แล้วกัน

131
00:12:57,694 --> 00:12:58,945
ขอบใจนะ อินแฮ

132
00:13:00,822 --> 00:13:02,449
ที่แกแข็งแรง

133
00:13:03,408 --> 00:13:04,534
และสบายดีแบบนี้

134
00:13:08,163 --> 00:13:09,164
พ่อน่าจะ

135
00:13:10,832 --> 00:13:12,417
กลับมาให้เร็วกว่านี้

136
00:13:14,377 --> 00:13:17,130
พ่อขอโทษนะ ที่กลับมาช้า

137
00:13:21,343 --> 00:13:23,720
นึกว่าตายไปแล้วถึงกลับมาไม่ได้ซะอีก

138
00:13:23,970 --> 00:13:25,263
แต่ยังปกติสุขดีแฮะ

139
00:13:31,144 --> 00:13:32,354
มาทำอะไรที่นี่คะ

140
00:13:33,772 --> 00:13:35,607
น่าจะใช้ชีวิตเหมือนคนตายต่อไปสิ

141
00:13:37,442 --> 00:13:39,444
จู่ๆ จะมาหาทำไมคะ

142
00:13:40,904 --> 00:13:42,531
พ่ออยากติดต่อหาแก

143
00:13:44,366 --> 00:13:45,825
แต่เพราะมีเหตุผลบางอย่าง

144
00:13:45,909 --> 00:13:48,119
หนูไม่อยากรู้เหตุผลของคุณหรอก
กลับไปได้แล้วค่ะ

145
00:13:49,037 --> 00:13:50,205
เดี๋ยว อินแฮ

146
00:13:51,957 --> 00:13:53,625
ไม่ต้องโผล่มาเลยซะยังดีกว่า

147
00:13:54,459 --> 00:13:57,587
ทิ้งลูกทิ้งเต้าไปแล้ว
จะไปมีชีวิตดีๆ อยู่ไหนก็ไปสิ

148
00:13:58,213 --> 00:14:00,340
เล่นโผล่มาป่านนี้ แล้วจะให้หนูทำยังไง

149
00:14:00,674 --> 00:14:03,134
คิดว่าหนูจะพูดว่า
"ขอบคุณที่ยังมีชีวิต" อะไรแบบนี้เหรอ

150
00:14:03,635 --> 00:14:05,345
พ่อไม่ได้ทิ้งแม่กับแกไปนะ

151
00:14:05,428 --> 00:14:06,721
ไม่ใช่อย่างนั้นนะ อินแฮ

152
00:14:06,805 --> 00:14:09,266
- พ่อ...
- หนูไม่ต้องการพ่ออย่างคุณ

153
00:14:10,100 --> 00:14:11,726
ถ้าพูดจบแล้วก็ออกไปค่ะ

154
00:14:11,810 --> 00:14:12,978
แล้วก็ไม่ต้องกลับมาอีกนะคะ

155
00:14:34,415 --> 00:14:36,418
ทำไมต้องทำอะไรที่ฉันไม่ได้บอกด้วยคะ

156
00:14:36,751 --> 00:14:39,212
ใครขอให้คุณซอนอูฮยอล
ช่วยหาพ่อให้งั้นเหรอคะ

157
00:14:40,130 --> 00:14:41,590
เขาเป็นพ่อของเธอ

158
00:14:42,757 --> 00:14:46,261
แต่สำหรับฉัน เขาก็เป็นผู้มีพระคุณ
ที่ช่วยปกป้องคฤหาสน์หลังนี้มาตลอด

159
00:14:46,344 --> 00:14:49,264
เขาอาจจะเป็นผู้มีพระคุณสำหรับคุณ
แต่ไม่ใช่สำหรับฉันค่ะ

160
00:14:50,015 --> 00:14:53,351
เขาเป็นมนุษย์เห็นแก่ตัว
ที่ทิ้งครอบครัวตัวเองไป

161
00:14:54,644 --> 00:14:56,229
เขาเป็นครอบครัวคนเดียวของเธอนี่

162
00:14:59,316 --> 00:15:00,650
เขาเป็นห่วงเธอ

163
00:15:01,651 --> 00:15:03,403
ว่าเธอคงผ่านความยากลำบากมาตามลำพัง

164
00:15:07,574 --> 00:15:09,034
เลือดย่อมข้นกว่าน้ำนะ

165
00:15:10,660 --> 00:15:13,455
พ่อเธอก็คงคิดถึงเธอมากเหมือนกัน

166
00:15:17,584 --> 00:15:18,627
จากนี้

167
00:15:19,753 --> 00:15:21,171
ให้อภัยเขาจะดีไหม

168
00:15:23,548 --> 00:15:24,924
การให้อภัยก็มีเวลาจำกัดค่ะ

169
00:15:27,344 --> 00:15:28,762
ฉันไม่มีวันอภัยให้เขาเด็ดขาด

170
00:15:40,065 --> 00:15:41,066
คือ...

171
00:16:01,336 --> 00:16:04,547
พี่อูฮยอลอาจจะตายก็ได้งั้นเหรอ

172
00:16:06,675 --> 00:16:10,553
ถ้าเขาไม่ดูดเลือดแม่บ้านจูจนตาย
ก็ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องลงเอยแบบนั้น

173
00:16:12,347 --> 00:16:14,015
โกหกน่า

174
00:16:14,641 --> 00:16:16,768
พี่อูฮยอลจะตายทำไม

175
00:16:17,560 --> 00:16:18,395
ไม่จริงใช่ไหม

176
00:16:18,478 --> 00:16:19,938
นี่ล้อกันเล่นใช่ปะ

177
00:16:25,151 --> 00:16:26,111
อะไรกัน

178
00:16:27,987 --> 00:16:29,155
พูดจริงเหรอ

179
00:16:32,283 --> 00:16:33,243
ถ้างั้น

180
00:16:34,160 --> 00:16:36,162
ที่เขาช่วยตามหาพ่อให้แม่บ้านจู

181
00:16:37,330 --> 00:16:39,624
ก็เพื่อสะสางสิ่งต่างๆ หรอกเหรอ

182
00:16:39,874 --> 00:16:41,543
เพื่อไม่ให้แม่บ้านจูเหงา
ตอนพี่เขาจากไปเหรอ

183
00:16:41,626 --> 00:16:43,253
ตงตายอะไรกันเล่า

184
00:16:43,712 --> 00:16:44,629
พี่จะไม่ยอมเด็ดขาด

185
00:16:44,713 --> 00:16:47,006
ถ้าไม่ยอม แล้วจะทำยังไงล่ะครับ ฮะ

186
00:16:47,215 --> 00:16:48,591
มีวิธีอะไรหรือไงครับ

187
00:16:51,678 --> 00:16:53,471
พี่อูฮยอลผู้น่าสงสาร

188
00:16:56,349 --> 00:16:58,351
ทุกคนทำใจให้เข้มแข็งไว้เถอะ

189
00:17:02,939 --> 00:17:04,441
จากนี้ลูกพี่อูฮยอลจะเป็นยังไงครับ

190
00:17:04,523 --> 00:17:06,608
ทำไมต้องไปบอกวิธีเป็นมนุษย์ให้เขาด้วย

191
00:17:06,693 --> 00:17:09,194
ถ้าลูกพี่อูฮยอลเป็นอะไรขึ้นมา
คุณจะทำยังไงครับ

192
00:17:17,954 --> 00:17:19,289
ตอนนี้ซอนอูฮยอล

193
00:17:21,332 --> 00:17:23,376
กำลังพยายามทำสิ่งที่ทำได้อย่างเต็มที่

194
00:17:24,502 --> 00:17:27,255
ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะเคารพ

195
00:17:28,882 --> 00:17:30,049
ในสิ่งที่เขาเลือก

196
00:17:36,806 --> 00:17:38,016
มันอาจจะยาก

197
00:17:39,434 --> 00:17:42,645
แต่พวกเจ้าก็พยายามปกป้องเขา
ให้ถึงที่สุด จนวินาทีสุดท้ายเถอะนะ

198
00:18:13,885 --> 00:18:15,470
พักที่ห้องนี้ก็แล้วกัน

199
00:18:16,221 --> 00:18:17,388
ห้องน้ำอยู่ชั้นหนึ่ง

200
00:18:19,808 --> 00:18:21,810
ถ้ามีอะไรไม่สะดวก ก็บอกได้เสมอ

201
00:18:22,310 --> 00:18:23,603
คือว่า ผม...

202
00:18:24,771 --> 00:18:27,732
ไม่แน่ใจว่าควรอยู่ที่นี่หรือเปล่าครับ

203
00:18:28,691 --> 00:18:29,859
มันอาจใช้เวลาหน่อย

204
00:18:30,485 --> 00:18:31,611
แต่ทุกอย่างจะต้องดีขึ้น

205
00:18:32,362 --> 00:18:33,988
เพราะเขาคิดถึงพ่อมาตลอด

206
00:18:37,575 --> 00:18:38,618
ว่าแต่

207
00:18:39,077 --> 00:18:42,121
นายท่านนอนหลับร้อยปี
เพื่อจะกลายเป็นมนุษย์ไม่ใช่เหรอครับ

208
00:18:42,914 --> 00:18:44,332
เท่าที่ได้ยินก่อนหน้านี้

209
00:18:44,415 --> 00:18:46,459
เหมือนท่านจะเป็นมนุษย์ไม่สำเร็จ

210
00:18:46,876 --> 00:18:48,169
ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอะไร

211
00:18:50,797 --> 00:18:51,881
มันก็กลายเป็นแบบนั้นแหละ

212
00:18:54,467 --> 00:18:55,927
น่าเศร้าจริงๆ ครับ

213
00:18:57,846 --> 00:18:59,347
ถึงจะเป็นมนุษย์ไม่สำเร็จ

214
00:19:00,223 --> 00:19:01,391
แต่ฉันไม่เสียใจสักนิด

215
00:19:02,225 --> 00:19:04,853
เพราะฉันได้สิ่งที่สำคัญกว่านั้นมาแล้ว

216
00:19:06,104 --> 00:19:07,981
ทุกอย่างนี้ต้องขอบคุณครอบครัวของนาย

217
00:19:08,731 --> 00:19:11,276
ที่ปกป้องคฤหาสน์หลังนี้และฉัน

218
00:19:11,359 --> 00:19:12,360
ไว้ได้สำเร็จ

219
00:19:14,112 --> 00:19:16,906
ผมเคยแต่ได้ยินเรื่องเล่าของท่าน
สืบต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น

220
00:19:16,990 --> 00:19:19,409
พอได้มาเจอด้วยตัวเองแบบนี้
อัศจรรย์ใจจริงๆ ครับ

221
00:19:20,368 --> 00:19:23,121
ผมสงสัยมาตลอดเลยว่าท่านเป็นคนแบบไหน

222
00:19:24,122 --> 00:19:26,833
และผมก็ได้เจอลูกสาวเพราะท่านเลยครับ

223
00:19:28,126 --> 00:19:29,586
ขอบคุณจริงๆ ครับ

224
00:19:36,509 --> 00:19:39,888
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นั่น
ฉันต้องขอโทษแทนด้วย

225
00:19:40,471 --> 00:19:42,140
แวมไพร์ไม่ได้เป็นแบบนั้นกันทุกตน

226
00:19:43,808 --> 00:19:45,310
หวังว่าจะไม่เข้าใจผิดนะ

227
00:19:47,228 --> 00:19:49,230
ถ้างั้น พักผ่อนให้สบายเถอะ

228
00:20:31,940 --> 00:20:32,982
อินแฮ

229
00:20:34,192 --> 00:20:35,985
ไปใช้ชีวิตแบบไหนมากันแน่

230
00:20:54,754 --> 00:20:56,005
(ลีมานฮวี)

231
00:20:59,968 --> 00:21:01,469
เล่นอะไรของคุณครับเนี่ย

232
00:21:02,011 --> 00:21:04,514
พอดีพวกลูกกะจ๊อกมันโผล่มา
ผมเลยต้องปล่อยมันไป

233
00:21:04,597 --> 00:21:05,556
ว่าไงนะครับ

234
00:21:05,932 --> 00:21:07,517
แค่พยายามจับซอนอูฮยอล

235
00:21:08,267 --> 00:21:09,644
แหล่งกบดานผมถึงกับโดนปล้นไปจนหมด

236
00:21:09,727 --> 00:21:11,270
ไอ้เวรพวกนี้ เดี๋ยวปั๊ด...

237
00:21:11,521 --> 00:21:13,648
แหล่งกบดานงั้นเหรอ
คุณทำอะไรอยู่ที่นั่นกันแน่ครับ

238
00:21:14,190 --> 00:21:15,441
คุณทำอะไรถึงได้...

239
00:21:15,525 --> 00:21:16,609
คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอก

240
00:21:16,693 --> 00:21:18,569
อย่าทำอะไรไม่ยั้งคิดจะดีกว่านะครับ

241
00:21:18,653 --> 00:21:20,947
- ว่าไงนะครับ
- ผมจะบอกว่าให้ทำอะไรอย่างมีสติ

242
00:21:21,447 --> 00:21:23,032
เลือดของซอนอูฮยอลต้องมาก่อน

243
00:21:23,449 --> 00:21:24,951
ถ้าไม่อยากให้เรื่องมันวุ่นวาย

244
00:21:25,034 --> 00:21:26,577
จะทำอะไรก็ระวังด้วยครับ

245
00:21:26,953 --> 00:21:28,746
โอเค รออีกแป๊บเดียว

246
00:21:29,163 --> 00:21:31,582
ผมจะจับซอนอูฮยอลมาด้วยมือผมเองให้ได้

247
00:22:17,628 --> 00:22:18,838
รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง

248
00:22:21,174 --> 00:22:23,301
ครับ เพราะท่านเลย

249
00:22:24,177 --> 00:22:25,178
โล่งอกไปที

250
00:22:26,429 --> 00:22:28,139
คือว่า ที่สำคัญกว่านั้น

251
00:22:28,222 --> 00:22:30,683
ผมคิดว่าแผลในใจอินแฮคงจะใหญ่มาก

252
00:22:31,517 --> 00:22:33,603
ก็เลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีครับ

253
00:22:34,270 --> 00:22:35,772
ถ้ามีเรื่องเข้าใจผิด ก็แค่ไปสะสางกัน

254
00:22:36,522 --> 00:22:39,984
ถ้าทำอะไรผิดไว้
แค่ไปขอให้เขาอภัยก็ได้นี่

255
00:22:41,986 --> 00:22:44,030
การที่แม่บ้านจูไม่ไปจากคฤหาสน์หลังนี้

256
00:22:45,198 --> 00:22:48,618
บางทีอาจเป็นเพราะ
เขาคิดว่านายอาจจะกลับมาก็ได้

257
00:22:50,203 --> 00:22:52,246
มันจะใช่แบบนั้นแน่เหรอครับ

258
00:22:56,125 --> 00:22:59,796
ตอนนั้นเป็นช่วงที่มีการพูดถึง
เรื่องการพัฒนาย่านนี้ครับ

259
00:23:01,422 --> 00:23:03,716
ลีมานฮวีเข้าหาผม

260
00:23:03,800 --> 00:23:06,594
บอกว่าจะขอซื้อคฤหาสน์หลังนี้ครับ

261
00:23:07,595 --> 00:23:10,181
เพื่อรักษาสัญญา
ที่สืบต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น

262
00:23:10,264 --> 00:23:13,810
ผมก็เลยยืนกราน
ไม่ยอมขายคฤหาสน์หลังนี้ครับ

263
00:23:17,188 --> 00:23:18,523
(การชี้แจงเพื่อโครงการพัฒนาพื้นที่)

264
00:23:18,606 --> 00:23:19,649
เฮ้อ

265
00:23:20,858 --> 00:23:22,777
ไอ้บ้านเก่าๆ นั่น มันวิเศษตรงไหน

266
00:23:23,111 --> 00:23:24,487
ก็นั่นน่ะสิ

267
00:23:24,570 --> 00:23:26,656
เห็นแก่ตัวชะมัด น่าอึดอัดใจจริงๆ

268
00:23:27,281 --> 00:23:28,866
- การพัฒนา...
- เป็นเพราะผม

269
00:23:28,950 --> 00:23:31,077
โครงการพัฒนาถึงได้ล่มไป

270
00:23:31,369 --> 00:23:34,247
คนในหมู่บ้านก็เริ่มไม่พอใจผมครับ

271
00:23:36,624 --> 00:23:38,543
ผมเองก็มีหนี้ท่วมหัว

272
00:23:39,001 --> 00:23:41,963
ถ้าจะบอกว่าผมไม่หวั่นไหวเลย
ก็คงโกหกครับ

273
00:23:43,256 --> 00:23:46,008
แต่ผมก็อยากรักษามันเอาไว้

274
00:23:49,762 --> 00:23:52,723
ผมคิดว่าการปกป้องที่นี่ให้ถึงที่สุด
ในฐานะพ่อบ้านคนสุดท้าย

275
00:23:53,391 --> 00:23:55,726
คือวิธีที่จะช่วย
ปกป้องครอบครัวที่ผมรัก

276
00:23:55,935 --> 00:23:57,854
และลูกสาวคนเดียวของผมได้ครับ

277
00:23:59,856 --> 00:24:01,691
ในตอนที่ผมตัดสินใจได้แบบนั้น

278
00:24:02,441 --> 00:24:03,985
หมอนั่นก็มาหาผมอีกครั้ง

279
00:24:05,194 --> 00:24:07,989
นี่คุณ ผมบอกหลายครั้งแล้วไงครับ

280
00:24:08,072 --> 00:24:09,657
ว่าจะไม่มีวันขายคฤหาสน์หลังนี้เด็ดขาด

281
00:24:09,991 --> 00:24:11,409
คุณกลับไปเถอะครับ

282
00:24:17,623 --> 00:24:18,624
และในคืนนั้น

283
00:24:19,417 --> 00:24:21,127
เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นครับ

284
00:24:23,421 --> 00:24:25,590
นี่คุณ เข้ามาในนี้ได้ยังไง

285
00:24:25,673 --> 00:24:27,925
ถ้าฉันตั้งใจแล้ว
ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก

286
00:24:28,968 --> 00:24:29,844
ออกไป

287
00:24:30,428 --> 00:24:31,512
ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้

288
00:24:37,393 --> 00:24:39,228
คุณเป็นใครเนี่ย

289
00:24:49,906 --> 00:24:52,575
บอกแล้วให้กินเหล้าเพลาๆ หน่อย

290
00:25:10,218 --> 00:25:12,637
ทำบ้าอะไรของคุณครับเนี่ย

291
00:25:13,012 --> 00:25:14,055
นี่มันที่ไหน

292
00:25:17,600 --> 00:25:18,643
ก็นั่นไง

293
00:25:19,477 --> 00:25:21,896
ถ้ายอมขายซะ ตอนที่ฉันยังพูดดีด้วย
ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก

294
00:25:23,189 --> 00:25:26,067
กับอีแค่คฤหาสน์เก่าๆ
มันวิเศษวิโสตรงไหน

295
00:25:27,985 --> 00:25:29,111
คิดว่าทำแบบนั้นไป

296
00:25:29,570 --> 00:25:32,156
ซอนอูฮยอลที่หายไปแล้ว
มันจะกลับมางั้นเหรอ

297
00:25:35,117 --> 00:25:36,285
ผมให้โอกาสแล้วนะ

298
00:25:36,869 --> 00:25:39,247
แล้วคุณก็เป็นคนเตะโอกาสนั้นทิ้งไปเอง

299
00:25:48,005 --> 00:25:49,423
มานี่นะเว้ย เฮ้ย

300
00:25:49,924 --> 00:25:51,676
ปล่อยฉันไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้

301
00:25:51,926 --> 00:25:54,053
เฮ้ย เปิดสิวะ

302
00:25:54,136 --> 00:25:55,471
เปิดประตู

303
00:25:56,264 --> 00:25:57,348
ตอนอยู่ที่นั่น

304
00:25:58,057 --> 00:26:01,602
ผมทำอะไรไม่ได้เลยครับ

305
00:26:02,520 --> 00:26:03,521
ได้แต่อดทน

306
00:26:04,772 --> 00:26:07,984
และปล่อยให้หมอนั่นดูดเลือด
ทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่

307
00:26:10,861 --> 00:26:12,905
พอเห็นความตายอยู่ต่อหน้า

308
00:26:16,951 --> 00:26:18,160
สิ่งที่ผมนึกถึง

309
00:26:19,495 --> 00:26:20,830
ก็มีแต่ครอบครัวเท่านั้นครับ

310
00:26:25,042 --> 00:26:28,879
ผมจะตายจากไป
ทิ้งให้อินแฮอยู่ตามลำพังไม่ได้ครับ

311
00:26:30,923 --> 00:26:34,385
เพราะผมให้สัญญาไว้แล้ว
ว่าจะกลับไปหาแก

312
00:26:37,346 --> 00:26:38,639
ผมเป็นพ่อแย่ๆ

313
00:26:39,515 --> 00:26:41,350
ที่ทำอะไรเพื่อลูกสาว

314
00:26:42,101 --> 00:26:43,561
ไม่ได้สักอย่างครับ

315
00:26:45,229 --> 00:26:46,272
เพราะอย่างนั้น

316
00:26:48,607 --> 00:26:50,860
อย่างน้อยผมก็อยากรักษาสัญญา

317
00:26:52,320 --> 00:26:54,238
ที่บอกว่าจะกลับไปหาให้ได้

318
00:27:18,971 --> 00:27:23,017
ถึงยังไงการหาเงินจำนวนมากขนาดนั้น
ในเวลาสั้นๆ คงไม่ใช่เรื่องง่ายครับ

319
00:27:23,225 --> 00:27:24,518
ให้กฎหมายจัดการเถอะค่ะ

320
00:27:26,145 --> 00:27:27,521
นั่นคืองานของคุณนี่คะ

321
00:27:29,065 --> 00:27:31,901
ใครไม่มีเงินก็ต้องยอมแพ้ไปก่อนค่ะ

322
00:27:32,234 --> 00:27:33,069
รับทราบครับ

323
00:27:34,236 --> 00:27:36,947
จริงสิ ไหนๆ ก็จะไล่ออกไปแล้ว

324
00:27:37,198 --> 00:27:39,658
เรามาสานต่อ
โครงการพัฒนาย่านกงชอนกันเถอะค่ะ

325
00:27:39,742 --> 00:27:40,826
ย่านกงชอนเหรอครับ

326
00:27:41,744 --> 00:27:43,996
ครั้งนี้เรามาผลักดัน
ให้สำเร็จกันเถอะค่ะ

327
00:27:44,372 --> 00:27:46,916
ส่งเสริมการจัดตั้ง
สมาคมพัฒนาพื้นที่ทีนะคะ

328
00:27:46,999 --> 00:27:48,542
ผมจะดำเนินการตามสั่งครับ

329
00:27:51,712 --> 00:27:53,089
ครับ รับทราบครับ

330
00:27:53,506 --> 00:27:54,548
ไว้เจอกันนะครับ

331
00:28:03,724 --> 00:28:05,267
แค่พยายามจับซอนอูฮยอล

332
00:28:05,351 --> 00:28:06,852
แหล่งกบดานผมถึงกับโดนปล้นไปจนหมด

333
00:28:07,228 --> 00:28:09,271
มีแบ่งแยกของคุณของผมที่ไหนกันครับ

334
00:28:09,772 --> 00:28:11,023
ในเมื่อเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว

335
00:28:12,983 --> 00:28:14,151
รออีกแป๊บเดียว

336
00:28:14,485 --> 00:28:16,987
ผมจะจับซอนอูฮยอลมาด้วยมือผมเองให้ได้

337
00:28:18,030 --> 00:28:19,448
จะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ

338
00:28:22,701 --> 00:28:23,702
ท่านประธาน

339
00:28:24,537 --> 00:28:25,913
ผมว่าควรเช็กนี่ดูหน่อยนะครับ

340
00:28:26,789 --> 00:28:27,832
มีเรื่องอะไรเหรอครับ

341
00:28:27,915 --> 00:28:31,377
ประธานนา
ประกาศถอนเงินลงทุนเกสต์เฮาส์ครับ

342
00:28:32,461 --> 00:28:33,504
ว่าไงนะครับ

343
00:28:36,715 --> 00:28:38,092
(หนังสือชี้แจงการถอนเงินลงทุน)

344
00:29:14,795 --> 00:29:16,547
ดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยทีเดียว

345
00:29:30,269 --> 00:29:32,229
อ้อ อยู่นี่พอดีเลย

346
00:29:35,566 --> 00:29:36,609
เป็นยังไง

347
00:29:36,692 --> 00:29:38,861
พอได้ตัดผม และแต่งตัวดีๆ

348
00:29:39,361 --> 00:29:40,738
เขาก็ดูมีสง่าราศีนะว่าไหม

349
00:29:47,286 --> 00:29:49,371
อย่าออกไปไหนในเวลางานค่ะ

350
00:30:12,728 --> 00:30:16,607
ผมจะตายจากไป
ทิ้งให้อินแฮอยู่ตามลำพังไม่ได้ครับ

351
00:30:18,275 --> 00:30:21,654
เพราะผมให้สัญญาไว้แล้ว
ว่าจะกลับไปหาแก

352
00:30:26,075 --> 00:30:29,078
อินแฮ พ่อขอเข้าไปหน่อยได้ไหม

353
00:30:31,914 --> 00:30:33,207
พ่อขอเข้าไปแป๊บหนึ่งนะ

354
00:30:45,219 --> 00:30:46,178
อินแฮ

355
00:30:51,392 --> 00:30:52,476
แกคง...

356
00:30:55,104 --> 00:30:56,355
เกลียดพ่อมากใช่ไหม

357
00:31:00,568 --> 00:31:01,569
ที่ผ่านมา

358
00:31:02,945 --> 00:31:04,863
แกคงลำบากตามลำพังมามากเลยใช่ไหม

359
00:31:08,450 --> 00:31:09,743
พ่อขอโทษนะ

360
00:31:12,162 --> 00:31:13,330
ขอโทษจริงๆ

361
00:31:18,335 --> 00:31:19,420
พ่อ

362
00:31:20,337 --> 00:31:22,590
ไม่ได้ทิ้งแม่กับแกไปนะ

363
00:31:24,800 --> 00:31:26,260
พ่ออยากรีบกลับมาหา

364
00:31:27,219 --> 00:31:28,387
แต่ว่าทำไม่ได้

365
00:31:30,389 --> 00:31:31,515
แต่พ่อก็ภาวนา

366
00:31:33,392 --> 00:31:35,978
ว่าอย่างน้อยก็ขอให้ได้
เจอหน้าลูกสาวสักครั้งก่อนตาย

367
00:31:37,479 --> 00:31:39,773
พ่อทั้งอ้อนวอนแล้ว อ้อนวอนอีก

368
00:31:42,318 --> 00:31:43,861
แค่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งแบบนี้

369
00:31:45,404 --> 00:31:46,864
พ่อก็ดีใจมากแล้ว

370
00:31:48,365 --> 00:31:49,491
จากนี้

371
00:31:50,534 --> 00:31:51,952
ต่อให้ตายพ่อก็ไม่เสียใจแล้ว

372
00:32:01,211 --> 00:32:02,838
ใครบอกให้ตายได้

373
00:32:06,967 --> 00:32:10,804
รู้ไหมว่าหนูทั้งโกรธแค้น
และเกลียดชังพ่อแค่ไหน

374
00:32:12,890 --> 00:32:16,101
รู้ไหมว่าหนูกลัวแค่ไหน
ที่ต้องอยู่คนเดียว

375
00:32:19,521 --> 00:32:23,525
รู้ไหมว่าหนูคิดถึงพ่อขนาดไหน

376
00:32:31,659 --> 00:32:33,035
พ่อขอโทษนะ

377
00:32:34,328 --> 00:32:35,454
พ่อขอโทษ

378
00:32:40,000 --> 00:32:42,836
ขอบคุณจริงๆ ที่พ่ออดทนจนถึงที่สุด

379
00:32:44,880 --> 00:32:46,715
ขอบคุณจริงๆ ที่พ่อรักษาสัญญา

380
00:32:47,341 --> 00:32:49,426
ว่าจะกลับมาหาหนู

381
00:32:52,846 --> 00:32:54,056
หนูขอโทษนะ พ่อ

382
00:33:10,114 --> 00:33:11,657
หนูขอโทษจริงๆ

383
00:33:13,033 --> 00:33:15,327
ขอโทษที่ตอนพ่อกลับมา
หนูทำตัวร้ายๆ ใส่นะ

384
00:33:25,796 --> 00:33:27,464
จู่ๆ มาทำแบบนี้
ผมก็ไปไม่เป็นเหมือนกันนะ

385
00:33:27,548 --> 00:33:29,216
ฉันต่างหากที่ไปไม่เป็น

386
00:33:29,842 --> 00:33:31,260
มีแวมไพร์อยู่ในเกสต์เฮาส์เนี่ยนะ

387
00:33:31,343 --> 00:33:32,678
คิดว่ามันเข้าท่าแล้วเหรอคะ

388
00:33:32,761 --> 00:33:34,388
ผมเองก็รู้ครับ ว่ามันไม่เข้าท่า

389
00:33:34,888 --> 00:33:36,932
แต่ปัญหามันอยู่ตรงไหน
ก็ควรกำจัดตรงนั้นสิ

390
00:33:37,015 --> 00:33:38,392
อยู่ๆ จะมาถอนเงินลงทุนได้ไงครับ

391
00:33:39,643 --> 00:33:41,895
กิจการเพิ่งเปิดได้ไม่เท่าไร
ถ้าคุณมาทำแบบนี้

392
00:33:41,979 --> 00:33:43,021
ฝั่งที่รับเงินลงทุนไป...

393
00:33:43,105 --> 00:33:45,566
ฉันจะเอาเงินตัวเองคืน
มันมีปัญหาตรงไหนเหรอคะ

394
00:33:46,900 --> 00:33:48,485
ฉันให้ทนายตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว

395
00:33:48,569 --> 00:33:49,737
ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ

396
00:33:50,404 --> 00:33:52,364
คุณจูอินแฮเองก็ยินยอมแล้วด้วย

397
00:33:52,865 --> 00:33:54,450
ฮะ อินแฮน่ะเหรอครับ

398
00:33:55,826 --> 00:33:56,994
เราคุยกันจบไปแล้วค่ะ

399
00:33:57,202 --> 00:33:59,997
ไม่ครับ คุณต้องคุยกับผมสิครับ
ไม่ใช่อินแฮ

400
00:34:00,247 --> 00:34:01,999
ผมเป็นคนแนะนำให้เปิดเกสต์เฮาส์

401
00:34:02,082 --> 00:34:04,334
เรื่องการเรียกคืนเงินลงทุน
ก็อยู่ในความรับผิดชอบของผม

402
00:34:04,835 --> 00:34:05,919
ประธานชิน

403
00:34:06,211 --> 00:34:08,380
ปกติคุณแยกงานกับเรื่องส่วนตัว
ไม่ออกแบบนี้เหรอคะ

404
00:34:08,464 --> 00:34:10,424
ผมต่างหากที่อยากถามท่านประธาน

405
00:34:12,259 --> 00:34:13,552
จะใช้อารมณ์มากเกินไปแล้วนะครับ

406
00:34:16,764 --> 00:34:18,139
ยังไงมันก็น่าผิดหวังมากนะคะ

407
00:34:19,266 --> 00:34:22,478
ถ้าคุณจะเป็นแบบนี้
เรื่องการลงทุนอื่นๆ ก่อนหน้านี้

408
00:34:22,561 --> 00:34:24,062
ฉันก็คงต้องพิจารณาใหม่แล้วล่ะค่ะ

409
00:34:38,409 --> 00:34:42,790
แม่เป็นห่วงพ่อจนวินาทีสุดท้าย
แล้วก็จากไป

410
00:34:45,167 --> 00:34:47,503
หนูกลัวมาก

411
00:34:48,045 --> 00:34:51,340
เพราะไม่รู้เลย
ว่าเวลามีคนตายต้องทำยังไง

412
00:34:52,257 --> 00:34:53,801
และรู้สึกผิดต่อแม่ด้วย

413
00:34:56,804 --> 00:35:01,725
พ่อควรทำทุกวิถีทาง
เพื่ออยู่เคียงข้างแม่กับแกแท้ๆ

414
00:35:10,692 --> 00:35:11,735
พ่อ นี่น่ะ

415
00:35:16,824 --> 00:35:19,868
เดี๋ยวนะ แกเป็นคนเก็บไอ้นี่เอาไว้เหรอ

416
00:35:20,869 --> 00:35:23,872
หนูเจอตอนที่เข้ามาทำความสะอาดที่นี่

417
00:35:24,498 --> 00:35:25,624
พ่อจำได้ใช่ไหม

418
00:35:26,750 --> 00:35:28,418
ทุกครั้งที่พ่อจะออกไปไหน

419
00:35:28,502 --> 00:35:30,629
พ่อจะเอามาฝากให้หนูเก็บไว้

420
00:35:32,130 --> 00:35:33,590
จำได้อยู่แล้วสิ

421
00:35:36,885 --> 00:35:38,345
สิ่งสำคัญที่สุดของพ่อ

422
00:35:39,346 --> 00:35:40,722
อยู่ในนี้เชียวนะ

423
00:36:03,871 --> 00:36:06,456
อันนี้ คุณซอนอูฮยอลทำเหรอคะ

424
00:36:07,457 --> 00:36:08,417
ใช่

425
00:36:09,960 --> 00:36:11,503
ฉันอยากให้เธอได้เห็น

426
00:36:13,839 --> 00:36:16,258
ว่าต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแบบนี้

427
00:36:16,592 --> 00:36:17,926
มีดอกบานสะพรั่งได้ฉันใด

428
00:36:18,510 --> 00:36:20,470
เธอเองก็สามารถรักใครสักคน

429
00:36:20,554 --> 00:36:24,474
และสามารถรับความรักได้เช่นกัน

430
00:36:27,185 --> 00:36:28,562
แม้ฉันจะจากไป

431
00:36:29,813 --> 00:36:31,315
ก็หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะ

432
00:36:32,816 --> 00:36:34,151
ว่าเธอคือคนที่สามารถรัก

433
00:36:35,068 --> 00:36:37,029
และเป็นที่รักของใครสักคนได้

434
00:36:44,870 --> 00:36:45,871
ขอบคุณนะคะ

435
00:36:46,496 --> 00:36:47,831
ที่ช่วยพ่อของฉัน

436
00:36:50,500 --> 00:36:52,252
ไม่ ไม่ได้ค่ะ

437
00:36:53,337 --> 00:36:55,130
ฉันร้องไห้มาหนักมาก

438
00:36:56,548 --> 00:36:58,258
ขอคุยแบบนี้ดีกว่าค่ะ

439
00:37:08,268 --> 00:37:09,311
ทำได้ดีมาก

440
00:37:10,479 --> 00:37:11,605
คงจะยากมากแท้ๆ

441
00:37:14,191 --> 00:37:15,275
พยายามได้ดีมาก

442
00:37:19,112 --> 00:37:20,155
ขอบคุณนะคะ

443
00:37:22,199 --> 00:37:25,577
เหมือนมีแต่เรื่องที่ทำให้ฉัน
ต้องขอบคุณคุณซอนอูฮยอลตลอดเลย

444
00:37:29,122 --> 00:37:31,124
ทำไมถึงดีกับฉันขนาดนี้คะ

445
00:37:32,459 --> 00:37:35,921
ทั้งที่ฉันเปิดฝาโลงก่อนกำหนดหนึ่งวัน
และทำให้ทุกอย่างพังแท้ๆ

446
00:37:40,968 --> 00:37:42,219
จะทำไงได้ล่ะ

447
00:37:43,303 --> 00:37:46,056
คนหล่อและจิตใจดีอย่างฉัน
ต้องอดทนไว้สิ

448
00:37:46,139 --> 00:37:47,349
จริงๆ เลย

449
00:38:05,867 --> 00:38:07,369
ไหนๆ เรื่องก็เป็นแบบนี้แล้ว

450
00:38:07,452 --> 00:38:09,287
เราเลื่อนเข้ามาอีกหน่อยดีไหมคะ

451
00:38:13,750 --> 00:38:15,085
"แฮปปี้ บลัด เดย์"

452
00:38:15,794 --> 00:38:19,131
คุณจะได้กินเลือดที่เปี่ยมไปด้วยรัก
และกลายเป็นคนไวๆ ค่ะ

453
00:38:20,590 --> 00:38:21,550
อ้อ

454
00:38:23,635 --> 00:38:24,553
เป็นอะไรไปคะ

455
00:38:27,431 --> 00:38:30,017
ฉันว่ามันคงจะยากน่ะ

456
00:38:30,100 --> 00:38:34,396
ทำไมล่ะคะ ในเมื่อคุณจะเป็นคนอยู่แล้ว
รีบเป็นให้เร็วที่สุดจะไม่ดีกว่าเหรอคะ

457
00:38:38,400 --> 00:38:41,528
เพราะฉันอยากปกป้องเธอไว้ให้นานที่สุด

458
00:38:42,654 --> 00:38:45,949
อะไรเล่า กลายเป็นคนแล้ว
ก็ปกป้องได้นี่คะ

459
00:38:46,950 --> 00:38:47,993
คือ...

460
00:38:50,912 --> 00:38:53,790
รอยแผลเป็นที่คอยส่งสัญญาณเตือน
ทุกครั้งที่เธอตกอยู่ในอันตรายน่ะ

461
00:38:55,667 --> 00:38:57,919
พอฉันกลายเป็นมนุษย์ มันก็จะหายไปไง

462
00:38:59,671 --> 00:39:01,631
ฉันอยากปกป้องเธอให้นานกว่านี้สักนิด

463
00:39:03,633 --> 00:39:05,427
ก่อนรอยแผลเป็นที่เธอฝากไว้จะหายไป

464
00:39:16,605 --> 00:39:17,939
ข่าวล่ามาแรง

465
00:39:18,607 --> 00:39:20,650
พี่ๆ

466
00:39:20,734 --> 00:39:21,943
พี่ได้ยินข่าวยัง

467
00:39:22,235 --> 00:39:23,361
ข่าวอะไร

468
00:39:23,445 --> 00:39:24,654
โธ่ ผมละเหนื่อยใจ

469
00:39:24,738 --> 00:39:25,697
ดูนี่สิ ดูนี่

470
00:39:25,781 --> 00:39:27,699
เขากำลังล่าลายเซ็น

471
00:39:27,783 --> 00:39:29,785
เพื่อทำโครงการพัฒนาย่านเราอยู่เนี่ย

472
00:39:29,993 --> 00:39:30,911
จริงเหรอ

473
00:39:30,994 --> 00:39:32,496
ก็ใช่น่ะสิ พี่ดู

474
00:39:32,579 --> 00:39:35,332
โห ในที่สุดความอดทนของเรา
ก็ส่งผลสักที

475
00:39:35,415 --> 00:39:36,500
(แบบฟอร์มยินยอมการพัฒนาพื้นที่)

476
00:39:36,917 --> 00:39:38,043
จริงด้วยแฮะ

477
00:39:38,126 --> 00:39:40,962
ก็เรื่องจริงน่ะสิ ดูสิดู

478
00:39:42,172 --> 00:39:43,673
- ในที่สุด
- ในที่สุด

479
00:39:43,757 --> 00:39:46,468
- ในที่สุด
- ในที่สุด

480
00:39:48,678 --> 00:39:49,805
โอ้โฮ

481
00:39:54,351 --> 00:39:56,728
ไม่ต้องมาตักให้พ่อ แกกินเยอะๆ เถอะ

482
00:39:56,812 --> 00:39:58,647
อยู่นั่นพ่อคงไม่ได้กินอะไรเลยนี่

483
00:39:59,356 --> 00:40:01,858
อยากกินอะไรบอกมาได้เลยนะ
หนูจะจัดให้ทุกอย่างเลย

484
00:40:04,402 --> 00:40:07,989
ว่าแต่ เหมือนทุกคนไม่กินข้าว
แล้วออกไปไหนกันหมดเลยนะ

485
00:40:08,240 --> 00:40:09,991
อ๋อ คือ...

486
00:40:10,075 --> 00:40:12,744
เห็นว่าจะออกไปกินข้าวนอกบ้าน
ให้เราได้ใช้เวลาด้วยกันน่ะ

487
00:40:13,954 --> 00:40:14,996
กินข้าวนอกบ้านเหรอ

488
00:40:18,458 --> 00:40:19,751
อะไรประมาณนั้นแหละค่ะ

489
00:40:20,293 --> 00:40:21,461
เดี๋ยวชืดหมดนะ รีบกินเถอะ

490
00:40:24,005 --> 00:40:24,965
ไหนดูซิ

491
00:40:29,094 --> 00:40:31,388
- กลมกล่อมจริงๆ
- เห็นว่าใส่เห็ดซางฮวงด้วยนะ

492
00:40:31,471 --> 00:40:32,389
แกก็กินด้วยสิ

493
00:40:38,436 --> 00:40:39,938
แกโดนโกงเงินค่าเช่าเหรอ

494
00:40:40,647 --> 00:40:41,731
อือ

495
00:40:41,982 --> 00:40:43,942
ตอนนั้นหนูไม่มีที่ไป

496
00:40:44,234 --> 00:40:46,695
ก็เลยต้องเข้ามาอยู่ที่นี่

497
00:40:46,778 --> 00:40:48,321
แต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ออกมาดีแหละ

498
00:40:48,864 --> 00:40:51,241
เพราะคุณซอนอูฮยอล
หนูเลยได้เจอกับพ่ออีกครั้งด้วย

499
00:40:54,119 --> 00:40:55,120
แต่ว่า

500
00:40:56,204 --> 00:40:59,207
แกน่าจะอึดอัด
ที่ต้องอยู่ร่วมชายคากับเขาไม่ใช่เหรอ

501
00:41:02,711 --> 00:41:04,546
หนูว่าดีด้วยซ้ำไป

502
00:41:05,964 --> 00:41:07,299
ที่มีคุณซอนอูฮยอลอยู่ด้วย

503
00:41:08,675 --> 00:41:09,676
อ๋อ

504
00:41:21,980 --> 00:41:22,939
อินแฮ

505
00:41:24,900 --> 00:41:26,067
หรือว่าแก...

506
00:41:31,281 --> 00:41:32,365
เปล่าหรอก

507
00:41:33,533 --> 00:41:34,784
ค่อยยังชั่วหน่อย

508
00:41:35,202 --> 00:41:37,829
ถ้าอยู่ในบ้านเก่าๆ คนเดียว
คงจะน่ากลัวแย่เลย

509
00:41:38,538 --> 00:41:39,539
อือ

510
00:41:39,915 --> 00:41:42,375
ถ้าไม่ใช่เพราะคุณซอนอูฮยอล
หนูคงทนอยู่ไม่ไหวหรอก

511
00:42:04,147 --> 00:42:06,191
เจอวิธีจับซอนอูฮยอลแล้วเหรอครับ

512
00:42:06,399 --> 00:42:07,651
มันก็มีอยู่หรอก

513
00:42:08,985 --> 00:42:10,070
มันคืออะไรครับ

514
00:42:10,445 --> 00:42:12,489
ผมจะไว้ใจบอกคุณได้ยังไง

515
00:42:18,370 --> 00:42:19,829
ผมจะเพิ่มค่าจ้างให้เป็นสองเท่าครับ

516
00:42:21,581 --> 00:42:22,999
เงินไม่ใช่ทุกอย่างสักหน่อย

517
00:42:23,875 --> 00:42:25,627
งานนี้ผมต้องใช้ชีวิตเป็นเดิมพันนะ

518
00:42:26,503 --> 00:42:29,047
กลัวว่าผมจะฆ่าคุณหรือไงครับ

519
00:42:31,383 --> 00:42:33,593
พอดีผมไม่เชื่อใจมนุษย์
มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

520
00:42:37,389 --> 00:42:38,431
งั้นก็ดีครับ

521
00:42:38,515 --> 00:42:39,683
งั้นเราก็จบกันแค่นี้

522
00:42:40,100 --> 00:42:41,559
ผมจะยกเลิกสัญญาครับ

523
00:42:41,643 --> 00:42:42,644
ช่วยออกไปด้วย

524
00:42:43,144 --> 00:42:46,189
มนุษย์ที่เป็นรองแวมไพร์ในทุกๆ ด้าน

525
00:42:46,898 --> 00:42:49,442
คิดว่าจะจับแวมไพร์ได้เหรอครับ

526
00:42:53,196 --> 00:42:55,115
ครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์
ไม่เหมือนกับเรานะครับ

527
00:42:55,490 --> 00:42:58,159
วิธีจับก็ต่างออกไปเหมือนกัน

528
00:43:00,036 --> 00:43:03,331
ขอแค่คุณช่วยบอกวิธี
เอาเลือดจากครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์มา

529
00:43:04,040 --> 00:43:05,792
แล้วผมจะเตรียมการทุกอย่างเองครับ

530
00:43:11,131 --> 00:43:12,549
ดีครับ งั้นก็เอาแบบนี้

531
00:43:15,427 --> 00:43:19,931
ถ้าคุณบอกเหตุผลว่าทำไมถึงตามหาเลือด
ของครึ่งมนุษย์ครึ่งแวมไพร์

532
00:43:20,473 --> 00:43:21,641
ผมก็จะบอกคุณเหมือนกัน

533
00:43:25,437 --> 00:43:26,855
(เกสต์เฮาส์)

534
00:43:26,938 --> 00:43:28,440
คุณจูอินแฮอยู่ไหมครับ

535
00:43:28,732 --> 00:43:30,191
ถามหาเจ้านายเราทำไมครับ

536
00:43:30,275 --> 00:43:32,485
มีจดหมายจากศาลถึงคุณจูอินแฮครับ

537
00:43:32,569 --> 00:43:33,486
- ศาลเหรอครับ
- ครับ

538
00:43:33,570 --> 00:43:34,738
มีเรื่องอะไรเหรอคะ

539
00:43:34,821 --> 00:43:36,990
เขาว่ามีจดหมายจากศาลส่งมาหาเจ้านาย

540
00:43:41,077 --> 00:43:42,454
ครับ ช่วยเซ็นตรงนี้ด้วยครับ

541
00:43:42,537 --> 00:43:43,997
อ้อ นี่ค่ะ

542
00:43:44,789 --> 00:43:46,333
ครับ ขอบคุณนะครับ

543
00:43:46,541 --> 00:43:47,709
ครับ โชคดีนะครับ

544
00:43:52,047 --> 00:43:53,423
ไปก่อเรื่องอะไรมาเหรอครับ

545
00:43:53,506 --> 00:43:54,466
คะ ก่อเรื่องเหรอ

546
00:43:54,549 --> 00:43:56,593
เปล่าค่ะ ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกค่ะ

547
00:43:56,843 --> 00:43:58,511
- ไม่มีแน่นอน
- เดี๋ยวก่อน แปลกๆ แฮะ

548
00:43:58,595 --> 00:44:00,680
ถ้าไม่ได้ก่อเรื่อง
แล้วทำไมมีจดหมายมาจากศาลล่ะ

549
00:44:15,278 --> 00:44:16,654
(คำสั่งชำระเงิน)

550
00:44:21,618 --> 00:44:26,289
มันคือคำสั่งชำระเงินจากศาล

551
00:44:29,459 --> 00:44:32,670
บางทีเราอาจจะต้องยกบ้านหลังนี้
ให้ประธานนาก็ได้ค่ะ

552
00:44:33,922 --> 00:44:36,216
หมายความว่ายังไง ยกบ้านให้อะไรกัน

553
00:44:41,221 --> 00:44:42,222
ความจริงแล้ว

554
00:44:43,223 --> 00:44:47,143
เมื่อไม่นานมานี้ ประธานนามาหาฉัน
เพื่อขอถอนเงินลงทุนคืนค่ะ

555
00:44:49,145 --> 00:44:51,815
ทำไมอยู่ๆ
เขาถึงจะถอนเงินลงทุนคืนล่ะครับ

556
00:44:54,859 --> 00:44:57,028
เพราะเขารู้เรื่อง
ที่คุณเป็นแวมไพร์แล้วไงคะ

557
00:45:01,533 --> 00:45:03,535
เขาบอกว่าจะให้มีแวมไพร์
ในเกสต์เฮาส์ไม่ได้

558
00:45:24,973 --> 00:45:26,141
(ซอนอูฮยอล)

559
00:45:37,444 --> 00:45:38,903
ถึงกับโทรมาหาฉันก่อน

560
00:45:39,362 --> 00:45:40,238
มีเรื่องอะไรเหรอคะ

561
00:45:41,156 --> 00:45:42,449
วันนี้พอมีเวลาไหม

562
00:45:43,116 --> 00:45:44,367
ผมมีเรื่องอยากคุยด้วย

563
00:45:44,951 --> 00:45:45,869
ดีค่ะ

564
00:45:46,703 --> 00:45:47,829
มาเจอที่บ้านฉันได้ใช่ไหมคะ

565
00:45:48,705 --> 00:45:50,331
เข้าใจแล้ว ผมจะไปหาเอง

566
00:45:56,129 --> 00:45:58,798
เพราะแบบนี้แหละ เงินมันถึงได้น่ากลัว

567
00:46:03,511 --> 00:46:06,514
(สัญญาการลงทุน)

568
00:46:23,323 --> 00:46:25,241
ถ้าคุณทำแบบนั้นเพราะผม
ขอให้หยุดเดี๋ยวนี้เลยครับ

569
00:46:26,284 --> 00:46:27,702
แค่ผมออกไปก็จบแล้ว

570
00:46:27,785 --> 00:46:28,912
ผมจะออกไปเอง เพราะงั้นคฤหาสน์...

571
00:46:28,995 --> 00:46:32,248
ไม่ใช่ คนที่ออกไปไม่ใช่คุณ
แต่ต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นต่างหากค่ะ

572
00:46:33,041 --> 00:46:35,043
เพราะนางคือคนที่เข้ามา
แทรกกลางระหว่างเรา

573
00:46:35,835 --> 00:46:38,129
ผู้หญิงคนนั้นต้องจากไป
เราถึงจะมีตอนจบแสนสุขได้

574
00:46:38,213 --> 00:46:39,255
ประธานนา

575
00:46:41,174 --> 00:46:42,509
คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอคะ

576
00:46:42,884 --> 00:46:45,887
สิ่งที่ฉันต้องการคือคฤหาสน์หลังนั้น
และคุณซอนอูฮยอล

577
00:46:46,262 --> 00:46:49,098
ขอแค่ยัยจูอินแฮนั่นออกไป
ปัญหาทุกอย่างก็จบค่ะ

578
00:46:49,849 --> 00:46:50,850
เข้าใจไหมคะ

579
00:46:53,895 --> 00:46:57,440
ผมอยากให้คุณ
เลิกยุ่งกับคฤหาสน์หลังนั้นสักที

580
00:46:58,733 --> 00:46:59,651
ว่าไงนะคะ

581
00:46:59,859 --> 00:47:02,362
สำหรับประธานนา
มันเป็นแค่หนึ่งในคฤหาสน์ที่คุณอยากได้

582
00:47:02,862 --> 00:47:06,074
แต่สำหรับใครบางคน
มันคือคำสัญญาที่เขารักษาไว้ด้วยชีวิต

583
00:47:07,992 --> 00:47:10,828
ในที่สุดแม่บ้านจูก็เจอพ่อ
และกำลังจะได้มีความสุขสักที

584
00:47:11,496 --> 00:47:14,332
การทำให้เขาต้องลำบากอีก
จะไม่โหดร้ายเกินไปเหรอ

585
00:47:15,458 --> 00:47:18,670
ช่วยละเว้นความโลภ
ที่มีต่อคฤหาสน์หลังนั้นทีเถอะ

586
00:47:18,753 --> 00:47:20,380
ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามีเรื่องอะไร

587
00:47:20,463 --> 00:47:22,465
แต่ฉันว่า
ฉันไม่จำเป็นต้องรู้ขนาดนั้นนะ

588
00:47:36,896 --> 00:47:38,773
พอจะมีเวลาว่างไหมครับ

589
00:47:38,856 --> 00:47:40,567
พอดีผมมีเรื่องอยากถามสักหน่อย

590
00:47:43,027 --> 00:47:44,112
มีเรื่องอะไร...

591
00:47:54,122 --> 00:47:58,626
คุณดูแลบ้านหลังนี้มานาน
น่าจะรู้ดีที่สุด

592
00:47:58,710 --> 00:48:01,754
คุณได้ลงไปชั้นใต้ดินบ่อยไหมครับ

593
00:48:02,714 --> 00:48:04,382
ครับ ผมก็ลงไปบ้างเป็นครั้งคราว

594
00:48:04,465 --> 00:48:06,342
เพื่อปัดกวาดฝุ่นที่เกาะอยู่บนโลง

595
00:48:06,426 --> 00:48:08,970
แล้วก็คอยป้องกัน
ไม่ให้มีเชื้อราขึ้นครับ

596
00:48:09,387 --> 00:48:10,638
ไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไร

597
00:48:10,722 --> 00:48:12,390
เปล่าครับ ไม่ได้มีปัญหา

598
00:48:12,473 --> 00:48:15,351
ถ้างั้นก็แปลว่า
คุณลงไปชั้นใต้ดินบ่อยๆ

599
00:48:16,561 --> 00:48:17,562
ไม่ทราบว่า

600
00:48:18,563 --> 00:48:22,025
คุณพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับทองคำแท่ง
ที่เก็บอยู่ชั้นใต้ดินหรือเปล่าครับ

601
00:48:22,734 --> 00:48:23,776
อะไรนะครับ

602
00:48:24,360 --> 00:48:25,361
ทองคำแท่งเหรอครับ

603
00:48:27,947 --> 00:48:30,283
มีทองอยู่ชั้นใต้ดินด้วยเหรอครับ

604
00:48:32,160 --> 00:48:35,246
ผมอยากให้คุณตอบตามตรงนะ
นี่คุณไม่รู้จริงๆ เหรอครับ

605
00:48:35,330 --> 00:48:37,874
เรื่องทองนี่
ผมเพิ่งเคยได้ยินครั้งแรกเลยนะ

606
00:48:38,166 --> 00:48:39,334
อ๋อ ไม่รู้เรื่องสินะ

607
00:48:40,293 --> 00:48:41,919
ถือซะว่าเราไม่เคยคุยเรื่องนี้กัน

608
00:48:52,096 --> 00:48:55,016
ใครมันเอาทองไปกันแน่วะ อยากจะบ้าตาย

609
00:48:56,100 --> 00:49:02,398
(สำนักงานกฎหมายซอนจิน)

610
00:49:02,482 --> 00:49:05,568
ตัวสัญญาดูไม่มีปัญหาในทางกฎหมายครับ

611
00:49:05,818 --> 00:49:07,612
ถ้าไม่สะดวกจะคืนเงินลงทุนตอนนี้

612
00:49:07,695 --> 00:49:10,573
ผมแนะนำให้ไปหา
และเจรจากันจะดีที่สุดครับ

613
00:49:21,209 --> 00:49:22,210
ฮัลโหล

614
00:49:24,462 --> 00:49:25,421
คะ

615
00:49:50,154 --> 00:49:51,280
สบายดีไหม

616
00:49:55,868 --> 00:49:56,869
รุ่นพี่

617
00:49:57,578 --> 00:50:00,707
เกิดอะไรขึ้นกับเงินลงทุนเหรอคะ

618
00:50:01,541 --> 00:50:02,542
ไม่บอกกันสักคำ

619
00:50:04,043 --> 00:50:06,504
พี่รู้นิสัยเธออยู่แล้ว
ว่าต้องเก็บมาคิดมากอยู่คนเดียว

620
00:50:08,214 --> 00:50:10,466
เธอเริ่มทำเกสต์เฮาส์
ก็เพราะพี่เป็นคนแนะนำ

621
00:50:11,592 --> 00:50:13,761
ที่พี่ช่วย
เพราะพี่ก็มีส่วนรับผิดชอบเหมือนกัน

622
00:50:18,725 --> 00:50:22,103
ถึงพี่จะไม่ชอบใจ
ที่เธออยู่คฤหาสน์หลังนั้นกับซอนอูฮยอล

623
00:50:23,104 --> 00:50:25,022
แต่การใช้วิธีนี้ไล่เธอออกไป

624
00:50:26,232 --> 00:50:27,525
พี่เองก็รู้สึกไม่ดี

625
00:50:33,406 --> 00:50:35,158
พี่ก็ไม่เข้าใจ
ความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน

626
00:50:37,869 --> 00:50:38,911
เป็นนักธุรกิจแท้ๆ

627
00:50:41,038 --> 00:50:43,124
แต่พอเป็นเรื่องเธอแล้ว
พี่เหมือนคนสมองรวนเลย

628
00:50:46,294 --> 00:50:47,795
พี่ทำไปก็เพื่อกดดันเธอ

629
00:50:50,298 --> 00:50:52,091
เพราะความรู้สึกพี่ยังเหมือนเดิมอยู่

630
00:51:08,107 --> 00:51:09,275
นี่คุณทำบ้าอะไรคะ

631
00:51:10,485 --> 00:51:11,486
หมายถึงอะไรครับ

632
00:51:11,569 --> 00:51:13,362
ได้ยินว่าคุณจ่ายเงินลงทุนแทนนี่คะ

633
00:51:15,072 --> 00:51:16,365
คราวก่อนผมก็บอกแล้วใช่ไหมครับ

634
00:51:16,449 --> 00:51:18,409
ว่าคนที่แนะนำให้เปิดเกสต์เฮาส์ก็คือผม

635
00:51:18,493 --> 00:51:20,453
เพราะงั้นผมเลยมีส่วนรับผิดชอบ
เรื่องการขอคืนเงินทุน

636
00:51:20,536 --> 00:51:22,997
แล้วยังไง แปลว่าคุณ
จะช่วยแวมไพร์เหรอคะ

637
00:51:23,080 --> 00:51:25,708
เพราะผมจะปล่อยให้มีคนเสียหาย

638
00:51:25,958 --> 00:51:27,919
จากการที่ใครบางคน
ให้แล้วเอาคืนตามใจชอบไม่ได้ครับ

639
00:51:29,587 --> 00:51:30,588
ว่าไงนะคะ

640
00:51:31,923 --> 00:51:34,759
การคว้าสิ่งที่ต้องการมาได้ด้วยเงิน
มันก็โอเคครับ

641
00:51:35,718 --> 00:51:39,680
แต่การสร้างความเดือดร้อน
ให้คนอื่นด้วยวิธีนี้ มันไม่ถูกครับ

642
00:51:43,184 --> 00:51:45,061
ถ้าคุณทำเพื่อจูอินแฮละก็

643
00:51:45,144 --> 00:51:46,813
คุณเลือกผิดแล้วล่ะค่ะ

644
00:51:47,522 --> 00:51:48,981
คุณต้องแยกเขาออกจากซอนอูฮยอลสิคะ

645
00:51:49,065 --> 00:51:51,984
จะทำตัวเป็นพ่อพระ
เหมือนคนโง่ไปถึงเมื่อไหร่

646
00:51:52,652 --> 00:51:53,778
ออกไปได้แล้วครับ

647
00:51:55,112 --> 00:51:56,823
คิดว่าฉันจะยอมถอยแบบนี้เหรอ

648
00:51:57,365 --> 00:51:59,283
คุณเองก็เตรียมใจไว้จะดีกว่านะ

649
00:52:23,349 --> 00:52:24,725
คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอคะ

650
00:52:25,309 --> 00:52:28,437
สิ่งที่ฉันต้องการคือคฤหาสน์หลังนั้น
และคุณซอนอูฮยอล

651
00:52:28,521 --> 00:52:31,274
ขอแค่ยัยจูอินแฮนั่นออกไป
ปัญหาทุกอย่างก็จบค่ะ

652
00:52:47,498 --> 00:52:48,541
คุณซอนอูฮยอล

653
00:52:49,500 --> 00:52:52,461
คุณซอนอูฮยอล เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

654
00:52:52,795 --> 00:52:53,921
ลุกขึ้นก่อนนะคะ

655
00:53:01,804 --> 00:53:02,972
ทำไมตรงนี้เป็นแบบนี้ล่ะคะ

656
00:53:04,599 --> 00:53:06,809
ตั้งแต่คราวก่อนแล้วนะ
ทำไมคุณเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเลยคะ

657
00:53:06,893 --> 00:53:08,436
คุณไม่สบายจริงๆ ใช่ไหม

658
00:53:11,230 --> 00:53:12,356
ไม่ต้องสนใจหรอก

659
00:53:14,358 --> 00:53:15,401
ฉันไม่เป็นไร

660
00:53:16,235 --> 00:53:18,988
คุณซอนอูฮยอล

661
00:53:20,281 --> 00:53:21,240
ไม่นะ

662
00:53:32,501 --> 00:53:34,295
ทำไมถึงเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเลยคะ

663
00:53:42,428 --> 00:53:43,763
เป็นเพราะฉันใช่ไหม

664
00:53:45,306 --> 00:53:48,476
ฉันต้องรีบเอาเลือดให้
เขาถึงจะหายดีใช่ไหมคะ

665
00:53:52,313 --> 00:53:54,523
พวกผมก็ยังไม่รู้อะไรหรอกครับ

666
00:53:54,607 --> 00:53:57,652
เอาไว้ค่อยถามลูกพี่ดูทีหลังนะครับ

667
00:54:30,726 --> 00:54:32,353
ไม่เป็นไรก็แย่แล้ว

668
00:54:33,521 --> 00:54:35,189
ตัวเองล้มไปแบบนี้แท้ๆ

669
00:54:38,985 --> 00:54:40,611
จะปล่อยให้ช้าไปกว่านี้ไม่ได้

670
00:54:42,196 --> 00:54:43,698
พอตื่นมาแล้ว เราต้องรีบ

671
00:54:44,407 --> 00:54:46,200
ใช้เลือดของเราทำให้เขาเป็นมนุษย์

672
00:54:52,623 --> 00:54:54,250
รอบนี้คงสำเร็จชัวร์ๆ แล้วใช่ไหม

673
00:54:54,667 --> 00:54:55,626
แน่นอนสิ

674
00:54:55,710 --> 00:54:57,545
มีข่าวลือแพร่ไปทั่วแล้ว

675
00:54:57,920 --> 00:55:00,464
ว่าอีกไม่นาน
ย่านนี้ก็จะถูกรื้อไม่เหลือซาก

676
00:55:00,548 --> 00:55:02,341
และสร้างใหม่เป็นอาคารแบบคอมเพล็กซ์

677
00:55:04,218 --> 00:55:05,553
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ

678
00:55:05,636 --> 00:55:07,847
ฉันจะปิดร้านไปเที่ยวมันซะเลย

679
00:55:07,930 --> 00:55:11,809
งั้นผมปิดร้านตัดสูท แล้วเอาเงินชดเชย
ไปเปิดร้านขายไก่ทอดดีไหม

680
00:55:11,892 --> 00:55:13,811
คนตัดสูทจะมาขายไก่ทอดอะไร

681
00:55:13,894 --> 00:55:15,521
อย่างนายต้องเป็นไอ้นั่น ช่างอัญมณี

682
00:55:15,604 --> 00:55:17,565
เพราะชื่อนายหมายถึงหยกนี่

683
00:55:17,648 --> 00:55:18,941
เอาไหมล่ะ เอางั้นไหม

684
00:55:19,567 --> 00:55:20,735
งานนี้ปังแน่ๆ

685
00:55:23,738 --> 00:55:24,822
มาซื้อเนื้อเหรอ

686
00:55:26,490 --> 00:55:27,742
ไม่ได้จะซื้อเนื้อ

687
00:55:29,035 --> 00:55:30,619
จะมาซื้อย่านนี้

688
00:55:30,995 --> 00:55:31,912
ฮะ

689
00:55:46,469 --> 00:55:47,470
ท่านประธาน

690
00:55:49,972 --> 00:55:51,182
ได้ของมาแล้วครับ

691
00:55:53,726 --> 00:55:54,727
ทำได้ดีมาก

692
00:55:56,520 --> 00:55:59,440
มีดที่ทำจากไม้ซานจาและเงิน
ตามที่สั่งเอาไว้ครับ

693
00:56:59,375 --> 00:57:00,459
คุณซอนอูฮยอล

694
00:57:00,543 --> 00:57:01,502
ลุกขึ้นก่อนนะคะ

695
00:57:01,585 --> 00:57:03,462
ทำไมตรงนี้เป็นแบบนี้ล่ะคะ
คุณไม่สบายจริงๆ ใช่ไหม

696
00:57:03,546 --> 00:57:04,588
ฉันไม่เป็นไร

697
00:57:05,172 --> 00:57:06,048
คุณซอนอูฮยอล

698
00:57:06,132 --> 00:57:07,800
ไหนๆ เรื่องก็เป็นแบบนี้แล้ว

699
00:57:08,175 --> 00:57:09,927
เราเลื่อนเข้ามาอีกหน่อยดีไหมคะ

700
00:57:10,136 --> 00:57:11,470
"แฮปปี้ บลัด เดย์"

701
00:57:12,721 --> 00:57:16,225
คุณจะได้กินเลือดที่เปี่ยมไปด้วยรัก
และกลายเป็นคนไวๆ ค่ะ

702
00:57:23,399 --> 00:57:26,402
(เกสต์เฮาส์อิลมยอนชิก)

703
00:57:37,079 --> 00:57:39,748
คุณซอนอูฮยอล รู้สึกดีขึ้นหรือยังคะ

704
00:58:12,406 --> 00:58:14,241
เลขหมายที่ท่านเรียก
ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

705
00:58:14,325 --> 00:58:16,327
ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝากข้อความ

706
00:58:19,205 --> 00:58:20,956
เกิดอะไรขึ้นกันนะ

707
00:58:30,507 --> 00:58:32,092
เห็นคุณซอนอูฮยอลไหมคะ

708
00:58:32,176 --> 00:58:33,219
ที่ห้องใต้ดินก็ไม่อยู่นะ

709
00:58:33,677 --> 00:58:34,720
ลูกพี่หายไปแล้วครับ

710
00:58:35,471 --> 00:58:37,640
หายไปหมายความว่ายังไงคะ

711
00:58:38,474 --> 00:58:40,100
เขาไปจากบ้านหลังนี้แล้วครับ

712
00:58:43,646 --> 00:58:44,855
เขาไปตาย

713
00:58:45,064 --> 00:58:46,774
เฮ้ย อีซังแฮ หุบปากได้ไหมวะ

714
00:58:47,316 --> 00:58:48,400
หมายความว่ายังไงกันคะ

715
00:58:48,484 --> 00:58:49,443
ผมพูดถูกแล้วนี่

716
00:58:50,444 --> 00:58:52,196
แม่บ้านจูก็ควรรู้ไว้ไม่ใช่เหรอครับ

717
00:58:52,279 --> 00:58:55,074
ลูกพี่จะตายอยู่แล้ว
เราต้องแกล้งไม่รู้ไปอีกนานแค่ไหน

718
00:58:58,953 --> 00:59:00,162
ทำไมคุณซอนอูฮยอลถึงจะตายคะ

719
00:59:01,038 --> 00:59:01,956
บ้าเอ๊ย

720
00:59:07,544 --> 00:59:10,673
ลูกพี่ไม่มีทางดูดเลือดแม่บ้านจูจนตาย
เพื่อให้ตัวเองกลายเป็นมนุษย์ได้

721
00:59:11,507 --> 00:59:13,259
ก็เลยจะไปตายเองคนเดียวครับ

722
00:59:13,342 --> 00:59:14,885
ไม่ได้นะ คุณซอนอูฮยอล

723
00:59:28,274 --> 00:59:29,275
คุณอูฮยอล

724
00:59:31,110 --> 00:59:32,778
คุณไปแบบนี้ได้ไง

725
01:00:39,011 --> 01:00:41,930
(จังหวะหัวใจ)

726
01:00:42,014 --> 01:00:43,807
เราอยู่ร่วมกับแวมไพร์ไม่ได้เด็ดขาด

727
01:00:43,891 --> 01:00:45,267
ออกจากย่านนี้ไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ

728
01:00:45,351 --> 01:00:46,769
ลองดูไหมว่าคุณจะทนได้นานแค่ไหน

729
01:00:47,186 --> 01:00:49,605
เราก็ขายบ้านหลังนี้
และไปจากที่นี่กันเถอะ

730
01:00:49,688 --> 01:00:51,523
หนูจะรอคุณซอนอูฮยอลอยู่ที่นี่

731
01:00:51,774 --> 01:00:53,650
ไม่ว่ายังไง
หนูก็ต้องปกป้องมันไว้ให้ได้

732
01:00:53,734 --> 01:00:56,195
จะปล่อยให้เขาตายตามลำพังไม่ได้

733
01:00:56,278 --> 01:00:58,906
ในที่สุดวันนั้นก็จะมาถึงแล้วสินะ

734
01:00:58,989 --> 01:01:01,700
บอกมาว่าไอ้ซอนอูฮยอลเฮงซวย
มันอยู่ที่ไหน

735
01:01:01,784 --> 01:01:02,993
ฉันก็อยากรู้เหมือนกันแหละ

736
01:01:03,077 --> 01:01:05,120
ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้นค่ะ

737
01:01:06,497 --> 01:01:08,707
ฉันทำอะไรเพื่อแม่บ้านจูไม่ได้เลย

738
01:01:08,957 --> 01:01:10,334
ผมว่าได้เวลาแล้วล่ะครับ

739
01:01:10,542 --> 01:01:12,336
มันเป็นเรื่องที่ผมต้องจบด้วยตัวเอง

740
01:01:13,962 --> 01:01:15,964
คำบรรยายโดย: ณัฐิญา น่วมถนอม