1 00:00:02,000 --> 00:00:07,000 Downloaded from YTS.MX 2 00:00:08,000 --> 00:00:13,000 Official YIFY movies site: YTS.MX 3 00:00:10,510 --> 00:00:11,386 หนังเรื่องนั้น 4 00:00:14,472 --> 00:00:18,226 มีชื่อว่าลุคกิ้งฟอร์พาราไดซ์ เอ่อ…มีความยาวแค่ห้านาทีเป็นผลงาน 5 00:00:18,309 --> 00:00:22,063 ของนักศึกษาค่ะ แล้วตอนนั้น ผู้กำกับบง…ไม่ใช่ผู้กำกับบงอย่าง 6 00:00:22,147 --> 00:00:25,859 วันนี้ 7 00:00:26,651 --> 00:00:28,653 เรื่องนั้นเอ่อ…มัน ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ 8 00:00:29,279 --> 00:00:34,409 เรื่องนั้น…ถ้าหากมองว่า…เอิ่ม เทียบกับสารคดีเรื่องนี้ก็…น่าจะไม่ 9 00:00:34,492 --> 00:00:39,664 สักช่วงต้นก็เป็นช่วง กลางๆค่ะไม่ใช่ช่วงท้ายๆ 10 00:00:40,665 --> 00:00:46,171 มาวันนึง…ผู้กำกับบง…ก็ถูกเรียก ว่าจุนโฮๆแล้วกันแล้วหลังจากนั้น…เขา 11 00:00:46,254 --> 00:00:51,760 ก็ได้เริ่ม…หาเงินด้วยการออกไปสอ นพิเศษน่ะค่ะซึ่งฉันเองก็ไม่แน่ใจว่า 12 00:00:51,843 --> 00:00:57,348 เป็นหนึ่งเดือนหรือว่าสองเดือนนี่ แหละค่ะแล้วก็เอาเงินไปซื้อกล้อง 13 00:00:57,432 --> 00:01:02,937 แล้วก็ใช้ห้อง…นั่งเล่น…ทำเป็น 14 00:01:04,105 --> 00:01:11,029 ฉากหลังและสร้างเป็น…คอนเซ็ปต์ที่ ว่า…หนอนกำลังตามหาสวรรค์อยู่น่ะค่ะ 15 00:01:14,282 --> 00:01:19,037 แล้วสุดท้ายเจ้าหนอนตัวนั้น ก็ได้เกิดทะเลาะกับลิง…ที่อยู่ใน 16 00:01:19,120 --> 00:01:23,917 ห้องนั่งเล่นก่อนที่จะ เดินทางต่อไปยังสรวงสวรรค์ล่ะค่ะ 17 00:01:25,668 --> 00:01:30,381 แต่ว่ามันยอดเยี่ยมมากและ ตกใจมาก ตอนนั้นฉันทึ่งมากๆเลยค่ะ 18 00:01:32,467 --> 00:01:36,763 ไม่ใช่จุนโฮที่ฉันเคย รู้จักค่ะน่าจะยาวแค่ห้านาที 19 00:01:37,680 --> 00:01:38,723 -เอ่อ -ค่ะ 20 00:01:39,516 --> 00:01:40,850 เห็นว่า23นาทีน่ะครับ 21 00:01:43,436 --> 00:01:46,898 แล้วก็…เรื่อง ตัวเอก…กับวายร้ายสลับกัน 22 00:01:46,981 --> 00:01:50,735 ค่ะอ๋อฉันจำผิดเหรอ ตัวเอกไม่ใช่หนอนหรอกเหรอคะ 23 00:01:50,819 --> 00:01:51,861 กอริลล่าครับ 24 00:01:54,697 --> 00:02:01,538 ฉันคิดว่าเป็นหนอนซะอีกค่ะ อ๋อกอริลล่าเหรออย่างนี้นี่เอง 25 00:02:02,539 --> 00:02:05,041 ผม…เจอกล่องไม้สนเพาโลเนียที่ ไม่ได้เห็นมาแล้วน่าจะเกิน20ปีได้ 26 00:02:05,125 --> 00:02:08,086 โอ้ 27 00:02:08,169 --> 00:02:11,548 ผมได้เก็บอะไรไว้ในนี้เอาไว้เมื่อ นานมากแล้วแต่มันเป็นของที่ปราบเซีย 28 00:02:11,631 --> 00:02:14,592 -นมากๆเลยนะครับ -โอ๊ะแปดมิลนี่อ่า 29 00:02:14,676 --> 00:02:17,679 เป็นฟิล์มภาพแปดมิลที่เราเคย ถ่ายด้วยกันในเยลโลว์ดอร์แล้วนี่ 30 00:02:17,762 --> 00:02:19,681 -อ่าฮะเออเออๆเออนี่ๆๆๆๆ -โอ้ 31 00:02:19,764 --> 00:02:21,683 -นี่หมดเลยมีอยู่ในนี้ทั้งหมด -นี่ๆๆ 32 00:02:21,766 --> 00:02:23,393 ว้าว 33 00:02:23,476 --> 00:02:26,396 มีหลายอย่างเลยผมก็จำไม่ได้เหมือน กันว่ามีอะไรบ้างนะเราถ่ายอะไรกันไป 34 00:02:26,479 --> 00:02:29,440 เรื่อยเปื่อยมากๆเลย 35 00:02:30,650 --> 00:02:33,862 นี่เป็นของที่น่าทึ่งมากเลยนะครับ ซึ่งผมก็หวังว่ามันคงจะ…เป็นประโยชน์ 36 00:02:33,945 --> 00:02:37,574 -มากเลยนะครับมีหมดเลย -อ่าฮะ 37 00:02:37,657 --> 00:02:39,659 ไม่ทราบว่ามี กอริลล่าอยู่ด้วยไหมครับเนี่ย 38 00:02:39,742 --> 00:02:41,077 นั่นสิ กอริลล่า 39 00:02:41,161 --> 00:02:42,120 ถึงจะมีอยู่ 40 00:02:45,915 --> 00:02:48,209 ทำเป็นว่า…ทำเป็นว่าหายไปแล้วเถอะนะ 41 00:02:49,252 --> 00:02:52,797 แหมคิดแล้วก็น่าอายชะมัดเลยเอ้อ 42 00:03:55,526 --> 00:03:57,362 ผมนึกถึงผลงานเดบิวต์ที่ถูก ซุกซ่อนเอาไว้และก็ไม่เคยบอกให้ใคร 43 00:03:57,445 --> 00:03:59,280 ได้รู้ 44 00:04:01,366 --> 00:04:05,161 ก่อนเรื่องสั้นไวท์แมนที่ผมเคยบอก ว่าเป็นผลงานแรกสุดผมเคยสร้างแอนิเม 45 00:04:05,245 --> 00:04:09,040 ชั่นเรื่องสั้นชื่อ ลุคกิ้งฟอร์พาราไดซ์ 46 00:04:13,920 --> 00:04:17,632 ผมเป็นคนสัมภาษณ์ ผู้กำกับบงจุนโฮในเดอะเดบิวต์ 47 00:04:17,715 --> 00:04:21,928 เขาทำเหมือนเอ่อเป็นสายลับ…แล้วก็ บอกกับผมอย่างลับๆว่าความจริงแล้วเขา 48 00:04:22,011 --> 00:04:26,224 เคยมีผลงานแบบนี้มาก่อนแล้วก็พูดไป พร้อมกับมองซ้ายมองขวาไปผมก็เลยคิด 49 00:04:26,307 --> 00:04:30,520 ว่า…ควรจะตัดบทสัมภาษณ์ส่วนนี้ออก เพราะคิดว่าน่าจะไม่น่าสนใจเท่าไหร่ 50 00:04:30,603 --> 00:04:34,732 แต่พอฟังแล้วสนุกดีครับ 51 00:04:36,651 --> 00:04:40,947 ในปาร์ตี้คริสมาสที่เยลโลว์ดอร์เ นี่ย…มีผู้เข้าชมอยู่ประมาณ20คนครับ 52 00:04:41,030 --> 00:04:45,326 งานเปิดตัวรอบปฐมทัศน์แรกใน ชีวิตได้เริ่มขึ้นพร้อมใบหน้าแดงก่ำ 53 00:04:49,122 --> 00:04:52,000 ยังไงก็ตามคนที่อยู่ในโลกนี้และเคย เห็นผลงานนั้นก็มีแค่คนที่เคยอยู่ที่ 54 00:04:52,083 --> 00:04:54,961 นั่นในเวลานั้นเท่านั้น 55 00:05:07,890 --> 00:05:09,642 ได้ยินไหมครับพี่จงแท 56 00:05:09,726 --> 00:05:12,729 -อ้าวไง -ครับเห็นชัดไหมครับ 57 00:05:13,271 --> 00:05:14,480 เออเห็นชัดเลย 58 00:05:14,564 --> 00:05:15,565 ช่วงนี้ยุ่งไหมครับ 59 00:05:16,107 --> 00:05:19,610 -ก็…เอ่อ -ได้ยินว่าหนังใกล้ฉายแล้วใช่ไหมครับ 60 00:05:19,694 --> 00:05:23,489 มันก็…เอ่อ…ก็ใช่แหละพอ เป็นหนังเล็กเลยยุ่งกว่าเดิม 61 00:05:23,573 --> 00:05:28,077 -เพราะต้องสร้างอะไรให้มากขึ้น -พี่เซบอม…น่าจะทำสีผมมานะ 62 00:05:31,164 --> 00:05:32,999 -ไม่คุยกันนานเลยนะครับ -ไง พวก 63 00:05:33,082 --> 00:05:36,002 ไงพี่เซบอมได้…ทำสี ผมไหมครับ สีผมตอนนี้ 64 00:05:36,085 --> 00:05:39,172 ก็ต้องทำสิถ้าไม่ทำ ก็ขาวทั้งหัวแล้วตอนนี้ 65 00:05:39,255 --> 00:05:42,675 วันนี้เหมือนมาในลุครัฐมนตรีเลยนะ ครับแบบว่า…เหมือนเป็นรัฐมนตรี 66 00:05:42,759 --> 00:05:46,137 กระทรวงการคมนาคมเลยครับ 67 00:05:46,220 --> 00:05:48,681 -โอ้อือ -โอ๊ะพี่บยองฮุนโอ๊ะ 68 00:05:48,765 --> 00:05:49,766 นี่ 69 00:05:49,849 --> 00:05:53,144 อ้าวบยองฮุนเหรอฮะๆ 70 00:05:53,227 --> 00:05:55,480 -โอ๊ยพี่บยองฮุนเห็นไหมครับ -บยองฮุนมองไม่เห็นเหรอไม่เห็นสินะ 71 00:05:55,563 --> 00:05:57,857 ต้องเห็นสิ 72 00:06:00,568 --> 00:06:01,486 -โอ้ เห็นสิ -นี่ บยองฮุน 73 00:06:01,569 --> 00:06:03,071 -ได้ยินไหมครับ -โอเคๆ 74 00:06:03,654 --> 00:06:06,157 กี่โมงแล้วเหรอครับ ที่นั่นเที่ยงคืนหรือยัง 75 00:06:06,240 --> 00:06:08,785 -ที่นี่ห้าทุ่มกว่าแล้ว -ห้าทุ่มเหรอ 76 00:06:09,535 --> 00:06:12,288 -อ๋อยอดเลย -โอ้ 77 00:06:12,372 --> 00:06:15,124 ว่าแต่นายพูดภาษาเกาหลี ไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่เลยนะฮะ 78 00:06:18,044 --> 00:06:19,295 ไม่…คือ 79 00:06:20,004 --> 00:06:22,757 คุยอังกฤษดีไหมคุยอังกฤษดีไหมครับพี่ 80 00:06:22,840 --> 00:06:25,009 -โอ้คือ -แคนยูสปีกอิงลิช 81 00:06:25,093 --> 00:06:26,094 -หวัดดี -มินฮยาง 82 00:06:27,345 --> 00:06:29,347 -โอ้ -พี่คะ 83 00:06:29,430 --> 00:06:31,474 -พี่คะพี่คะ -นี่ 84 00:06:45,154 --> 00:06:47,240 นี่มันเมื่อไหร่เหรอเนี่ย 85 00:06:50,952 --> 00:06:52,912 -ว่าแต่ทำไม -โฟกัสถึง 86 00:06:52,995 --> 00:06:54,831 อ่าแต่ก่อนผมจะไม่ยอมเรื่องแบบนี้แน่ 87 00:06:56,624 --> 00:06:58,334 ทั้งที่เราเป็นชมรมภาพยนตร์นะ 88 00:06:58,418 --> 00:07:01,421 โฟกัสไม่ชัดเลย 89 00:07:01,504 --> 00:07:03,840 ตลกชะมัดใครเป็นคนถ่ายเนี่ย 90 00:07:03,923 --> 00:07:05,091 ต้องหาคนร้ายให้เจอ 91 00:07:05,174 --> 00:07:07,635 ผมไม่ได้ถ่ายนะครับผมอยู่ในภาพด้วยนา 92 00:07:07,718 --> 00:07:08,594 ผมก็เหมือนกันครับ 93 00:07:08,678 --> 00:07:10,179 ผะ…ผมหายไปไหน 94 00:07:14,684 --> 00:07:15,601 นั่นผมเหรอ 95 00:07:16,185 --> 00:07:19,063 ทำไมถึงได้…เอาแต่ถ่ายหมากฝรั่ง 96 00:07:20,523 --> 00:07:22,525 น่าจะ…ทดสอบการโฟกัสอยู่ 97 00:07:24,694 --> 00:07:28,322 มันเป็นตอนที่เรายังไม่รู้หลักการ การใช้กล้องสักเท่าไหร่น่ะครับการ 98 00:07:28,406 --> 00:07:32,034 เปิดกล้องรูรับแสงชัตเตอร์สปีดรวม ถึงโฟกัสเอ่อมันเป็นเวิร์คช้อปเพื่อ 99 00:07:32,118 --> 00:07:35,746 -ช่วยให้เราคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ -เอ่อทดสอบการโฟกัส 100 00:07:35,830 --> 00:07:39,459 อยู่ใช่แล้วครับครับ 101 00:07:40,084 --> 00:07:41,544 เบสิคสุดๆเลย 102 00:07:41,627 --> 00:07:44,964 ไม่มีความอาร์ตเลยสักนิดน่าจะมี แต่รูปภาพที่ถ่ายกันไปเรื่อยเปื่อย 103 00:07:45,047 --> 00:07:48,676 -เท่านั้น -นี่…บ้านคุณคิมฮเยจานี่ 104 00:07:48,759 --> 00:07:51,971 ใช่นั่นบ้านของอาจารย์คิมฮเยจาถ้า มองจากหน้าต่างที่อยู่ตรงหน้าออฟฟิศ 105 00:07:52,054 --> 00:07:55,266 ของเรา…ก็จะมองเห็น…สวน บ้านอาจารย์แบบนี้แหละครับ 106 00:07:55,349 --> 00:07:57,977 -ทำไมตอนนั้น -ใช่ๆใช่ๆๆ เห็นประตูใหญ่ข้างหน้า 107 00:07:58,060 --> 00:08:00,688 กำแพงหินตรงนั้นสวยมากเราเลยไป ถ่ายกันตรงนั้นเยอะมากเลยครับสมาชิก 108 00:08:00,771 --> 00:08:03,232 เยลโลว์ดอร์ 109 00:08:03,316 --> 00:08:04,609 อืม 110 00:08:04,692 --> 00:08:06,944 ฮ่าพี่แดยอบโพสท่าเซ็กซี่จัง 111 00:08:12,241 --> 00:08:17,079 ตอนนั้นถ้ารู้ว่ามีชมรมอะไรมาล่ะก็ ฉันคงจะเหลียวมองพวกเขาอีกสักครั้ง 112 00:08:17,163 --> 00:08:22,210 ฉัน…เอาแต่คิดว่าพวกเขาคงจะมอง เห็นบ้านของเราได้จากชั้นบนนั้น 113 00:08:22,293 --> 00:08:27,757 ก็เลย…ใครจะไปรู้ล่ะคะเรื่องอนาคต 114 00:08:28,883 --> 00:08:33,304 เอ่อ…เรื่องที่…ฉันอบอุ่น หัวใจที่สุดเกี่ยวกับจุนโฮ 115 00:08:33,971 --> 00:08:37,475 คือหลังจากที่ฉายภาพยนตร์…เรื่อง ฆาตกรรมความตายและสายฝนเขาก็โทรมาหา 116 00:08:37,558 --> 00:08:41,103 ฉันตอนประมาณสามสี่ทุ่มน่าจะได้ 117 00:08:41,187 --> 00:08:44,440 -เออ -แล้วเขาก็บอกว่ารู้ไหมอยู่ไหน 118 00:08:44,524 --> 00:08:47,777 ตอนนี้ผมอยู่หน้าตึกคยองซอฮะพูดแบบ ไม่มีปี่มีขลุ่ยเลยนะตอนนั้น 119 00:08:47,860 --> 00:08:51,405 ครับ 120 00:08:51,489 --> 00:08:55,618 นายคงอารมณ์ดีเพราะภาพยนตร์ที่ได้ ฉายมันไปได้ดีก็เลยทำให้…คิดไปถึง 121 00:08:55,701 --> 00:08:59,872 -ช่วง…ที่เคยลำบากกันมาน่ะ -ตึกคยองซอครับ 122 00:09:01,123 --> 00:09:02,792 ตรงนี้มันเคยเป็นบ้าน เดี่ยวแต่ถูกเปลี่ยนเป็นแบบนี้แล้ว 123 00:09:02,875 --> 00:09:04,585 ใช่ครับ 124 00:09:05,795 --> 00:09:07,088 ผ่านไป30ปีแล้ว 125 00:09:09,674 --> 00:09:12,468 นี่คือเส้นทาง…ตอน ไปทำงานที่เยลโลว์ดอร์ 126 00:09:13,135 --> 00:09:14,053 ใช่ครับ 127 00:09:14,887 --> 00:09:18,516 แต่ว่า…ตอนนั้นที่เราไป…เยลโลว์ ดอร์เหมือนมันเป็นการไปปิคนิค 128 00:09:18,599 --> 00:09:22,270 -มากกว่าไปทำงานอะไรสักอย่างนะครับ -พอเลี้ยวไปหน่อย 129 00:09:23,062 --> 00:09:28,276 ว่าแต่ทำไมเป็นตึกคยองซอหรือ ว่ามันเคยเป็น…ออฟฟิศของพี่จงแท 130 00:09:28,359 --> 00:09:33,573 คือเอ่อ…คือพี่จงแท…ได้พักการเรียน ไป…จากม ทงแดแล้วก็ได้ออฟฟิศเพื่อที่ 131 00:09:33,656 --> 00:09:38,869 จะเริ่มธุรกิจกับเพื่อน…โดย ทำเป็นเหมือนเอเจนซี่น่ะครับ 132 00:09:40,246 --> 00:09:47,169 ก้าว…ก้าวแรกที่ได้ไปเรียนผม ก็ผิดหวังมากนะครับมหาลัยอะไรกัน 133 00:09:49,005 --> 00:09:51,090 มัน…ไม่มีอะไรให้เรียนเลย 134 00:09:52,341 --> 00:09:56,095 นี่ผมยังจำได้อยู่นะ…คือที่มอ มี กล้อง16มิลอยู่ผมอยากให้สอนเกี่ยวกับ 135 00:09:56,178 --> 00:09:59,932 วิธีการใช้กล้องนั่นแต่พวกเขา กลับบอกว่านี่กล้อง16มิลแล้วให้ดู 136 00:10:00,016 --> 00:10:03,894 เฉยๆ 137 00:10:03,978 --> 00:10:04,854 แค่นั้นเลยเหรอครับ 138 00:10:04,937 --> 00:10:05,855 แค่นั้นล่ะครับ 139 00:10:08,566 --> 00:10:15,489 แล้วตอนนั้น…เอ่อ…ดงฮุน…ผม ก็ได้เจอกับคุณ…อีดงฮุนครับ 140 00:10:16,866 --> 00:10:19,493 ตอนนั้นผมทำงานพิเศษอยู่ที่ ร้านหนังสือวันนี้…ที่อยู่ตรงหน้า 141 00:10:19,577 --> 00:10:22,288 มหาวิทยาลัยยอนเซ 142 00:10:22,371 --> 00:10:26,584 ตอนนั้นยังไม่มีมือถือหรือเพจเจอร์ ที่ร้านก็จะมีบอร์ดทิ้งข้อความไว้ว่า 143 00:10:26,667 --> 00:10:31,005 อยู่ไหนให้รีบมา ติดเต็มไปหมดเลยนะครับ 144 00:10:31,088 --> 00:10:35,551 ผมอยากรู้จัก…ใครสักคนที่ทำงาน ภาพยนตร์แล้วผมก็ได้เอ่อ…รู้จักกับ 145 00:10:35,635 --> 00:10:40,389 ผู้กำกับชเวจงแทที่พัก การเรียน…จากมหาลัยทงแด 146 00:10:40,473 --> 00:10:46,646 เขามาบอก…ให้ผมช่วยสอนเขาหน่อย ผมก็…บอกเขาไปว่า…งั้นก็…เรียกมาสิ 147 00:10:46,729 --> 00:10:52,193 มันน่าทึ่งมากๆเลยนะครับบอกตามตรง ว่าสมัยนี้มีใครบ้าง…ที่จะไป…ฮะสอน 148 00:10:52,276 --> 00:10:57,740 เกี่ยวกับภาพยนตร์ให้คนอื่นแต่ว่า …เอ่อ…วัฒนธรรมเกี่ยวกับมหาวิทยาลัย 149 00:10:57,823 --> 00:11:03,287 หรือชมรมสมัยนั้นมันก็ยัง…ไม่ได้ เลือนลางขนาดนั้นมันเป็นธรรมชาติ 150 00:11:03,371 --> 00:11:08,876 มากๆนะ 151 00:11:08,959 --> 00:11:15,341 ชีวิตของผม…ก็คง…เปลี่ยนไปเยอะมากๆ แบบว่านี่มัน…อาจเปลี่ยนไปในทางที่ก็ 152 00:11:15,424 --> 00:11:21,847 ดีอาจจะ…เปลี่ยนไป ในทางที่ดีกว่านี้อีก 153 00:11:22,431 --> 00:11:26,102 ผมไม่เคยคิดแบบ…จริงๆจังๆว่าจะ ต้องทำอะไรแต่ก็…ตามตื๊อไม่หยุด 154 00:11:26,185 --> 00:11:30,064 วุ่นวายมากๆ 155 00:11:30,147 --> 00:11:33,567 ดงฮุนก็เลยบอกว่า…มีรุ่นพี่ที่ รู้จักอยู่คนนึง…และถามว่ามาด้วยได้ 156 00:11:33,651 --> 00:11:37,363 ไหมผมก็บอกว่าได้ 157 00:11:37,446 --> 00:11:41,826 ผมคิดว่าจะโดนคนเดียวไม่ได้ก็ เลยลากผู้กำกับบงจุนโฮไปด้วยกันครับ 158 00:11:46,706 --> 00:11:51,001 ผมชอบภาพยนตร์มาตั้งแต่สมัยที่ เรียนประถมหรือมัธยมต้นน่ะครับแล้ว 159 00:11:51,085 --> 00:11:55,381 ก็…ฝันอยากเป็นผู้กำกับตั้งแต่ ตอนนั้นไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม 160 00:11:56,298 --> 00:12:00,094 เหมือนครอบครัวของผมจะเอาแต่ดู ทีวีไม่ทำอะไรอย่างอื่นกันเลยน่ะครับ 161 00:12:00,720 --> 00:12:05,057 ไม่ไปท่องเที่ยวไม่ไปเล่นกีฬาอะไร กันเลยคนในครอบครัวเอาแต่ดูทีวีแล้ว 162 00:12:05,141 --> 00:12:09,478 มันก็มักจะมีผลงานที่ ทำเอาทึ่งได้โดยที่ไม่มีบริบท 163 00:12:10,312 --> 00:12:12,189 สมัยประถมมีเรื่องเลคเวจเจสออฟเฟียร์ 164 00:12:14,024 --> 00:12:17,737 เรื่องจอมโจรจักรยาน…ตอนเด็กผมเคย มีประสบการณ์ทำจักรยานหายก็เลยอิน 165 00:12:17,820 --> 00:12:21,532 มากๆหนังที่ผมอินสุดๆก็เลยเป็น เรื่องนี้ซึ่งไม่ว่าจะเป็นวิตตอรีโอ 166 00:12:21,615 --> 00:12:25,327 เดซีกาหรือสัจจนิยมใหม่…ผมก็ไม่รู้ จักเลยครับเลยกลายเป็นผลงานที่น่า 167 00:12:25,411 --> 00:12:29,165 ทึ่งสุดๆไปเลย 168 00:12:29,874 --> 00:12:34,211 แต่นั่นเป็นครั้งแรก…ที่…ผมได้ เริ่ม…พูดคุย…เรื่องภาพยนตร์และก็ 169 00:12:34,295 --> 00:12:38,632 ศึกษาเรื่องนี้แล้วผมก็ดูหนังเรื่อ ยๆถึงผมไม่ได้เรียนเอกภาพยนตร์แล้วก็ 170 00:12:38,716 --> 00:12:43,053 ไม่เคยทำงานอยู่ในสถานที่ถ่ายหนัง แต่นั่นมันก็เป็นครั้งแรกที่ผมสามารถ 171 00:12:43,137 --> 00:12:47,767 คลุกคลีกับภาพยนตร์ อย่างจริงจังได้ครับ 172 00:12:47,850 --> 00:12:53,397 ผมให้ไอ้บงจุนโฮกับอีดงฮุนนั่งลง แล้วก็เริ่มจากความเข้าใจ…ในภาพยนตร์ 173 00:12:54,064 --> 00:12:57,193 นั่นเป็นครั้งแรกที่หนังสือเกี่ยว กับภาพยนตร์เริ่มตีพิมพ์สมัยนี้นี่ 174 00:12:57,276 --> 00:13:00,404 ที่ร้านหนังสือจะมีชั้นที่เกี่ยวกับ ภาพยนตร์อย่างเดียวเลยแต่ว่าสมัยก่อน 175 00:13:00,488 --> 00:13:03,616 หนังสือที่เกี่ยวกับหนัง เป็นอะไรที่…ยังใหม่…อยู่มากเลย 176 00:13:03,699 --> 00:13:06,827 -ใช่ครับตอนนั้นยัง…เอ่อ -ความจริงแล้ว…หนังสือทฤษฎีเริ่ม 177 00:13:06,911 --> 00:13:10,289 จากความเข้าใจในภาพยนตร์ของหลุยส์จิ อันเน็ตตี 178 00:13:10,372 --> 00:13:12,708 กับประวัติภาพยนตร์โลกของแจ็คซี เอลลิสมีแค่สองเล่มไม่มีเล่มอื่นเลย 179 00:13:12,792 --> 00:13:15,127 ใช่ครับใช่แค่นั้นนอกนั้นก็เป็น มันเป็นช่วงที่เริ่มมีร้านสะดวกซื้อ 180 00:13:15,211 --> 00:13:17,546 แล้วนะครับ 181 00:13:18,088 --> 00:13:19,673 -อ่า -เพราะงั้นตอนนั้นผมเลย 182 00:13:19,757 --> 00:13:24,094 ช่วยตัดที่บอกว่าเริ่มมีร้าน สะดวกซื้อออกทีนะครับฟังดู…มันฟังดู 183 00:13:24,178 --> 00:13:28,724 -…แต่ก่อนไม่มีจริงๆเหรอวะเนี่ย -อืม 184 00:13:28,808 --> 00:13:29,725 ไม่มีครับ 185 00:13:30,518 --> 00:13:34,146 จะว่าไปก็จริงตอนนั้นเรา ไปกินกาแฟที่ร้านโดโตร์สินะ 186 00:13:34,230 --> 00:13:37,858 ใช่แล้วครับโดโตร์ตอนนี้ไม่มีแล้ว 187 00:13:38,484 --> 00:13:42,613 ผมควรจะทำอะไรเพื่อพวกเขาหน่อยแต่ ก็ไม่มีอะไรที่จะทำได้แล้วตอนนั้นบง 188 00:13:42,696 --> 00:13:46,867 จุนโฮ…ทำงานพิเศษ…เป็น ผู้ดูแลที่ร้านอ่านหนังสือ 189 00:13:47,660 --> 00:13:51,455 ผมเลยบอกเขาว่าในเมื่อมีเวลา…ก็ อย่ามัวแต่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่าแต่ 190 00:13:51,539 --> 00:13:55,376 ให้ถอดความหมายประวัติหนังโลก 191 00:13:55,459 --> 00:13:58,629 อืมแต่ผมไม่เคยถอด ความหมายของมันเลยนะครับ 192 00:13:58,712 --> 00:14:02,424 ผู้กำกับบงน่าจะทำน่า จะทำนะอืมประวัติหนังโลก 193 00:14:03,008 --> 00:14:06,178 แต่ผมไม่ได้ทำผมไม่ ได้ทำผู้กำกับบงน่าจะทำ 194 00:14:06,262 --> 00:14:09,682 นี่มันเป็นความเข้าใจผิดแบบ…อย่าง ใหญ่หลวงมากเลยมันหนาจะตายผม…ผมจะไป 195 00:14:09,765 --> 00:14:13,477 ถอดความหมายได้ไง 196 00:14:13,561 --> 00:14:15,896 ไม่รู้ผมไม่รู้จริงๆ 197 00:14:16,856 --> 00:14:19,108 ผมไม่สามารถเชื่อใจใครได้อีกแล้ว 198 00:14:20,276 --> 00:14:22,236 ผู้…ผู้กำกับบงจำไม่ได้เหรอ 199 00:14:22,319 --> 00:14:24,530 ผมตั้งใจอ่านครับพี่บอกให้อ่านผมก็ เลยตั้งใจอ่านไปแต่ผม…ผมไม่ได้เขียน 200 00:14:24,613 --> 00:14:26,907 นะครับ 201 00:14:26,991 --> 00:14:29,743 จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่า เหมือนนายจะเอาโน้ตให้ฉันดู 202 00:14:29,827 --> 00:14:31,620 -จริงเหรอครับ -คือคือ…เอ่อฉันจำโน้ตนั่นได้เลย 203 00:14:31,704 --> 00:14:33,497 ว่าคิดว่านายทำมันไม่งั้นฉันคงไม่รู้ เรื่องนั้นหรอก 204 00:14:33,581 --> 00:14:35,332 เดี๋ยวแป๊บนะ 205 00:14:42,214 --> 00:14:43,340 ใช่อันนี้หรือเปล่าครับ 206 00:14:45,050 --> 00:14:47,803 -อือๆๆใช่ -ประวัติหนังโลกแจ๊คซีเอลลิส 207 00:14:47,887 --> 00:14:49,346 นายทำอยู่นะฉันจำ ได้ว่าเคยเห็นโน้ต ใช่ๆ 208 00:14:49,430 --> 00:14:51,015 เอ่ออ๋อแค่บางส่วน 209 00:14:51,098 --> 00:14:53,434 -ครับ -นายคงทำแค่ช่วงแรกๆ 210 00:14:53,517 --> 00:14:57,021 คงเกี่ยวกับหลักการใช้ทูใน หนังสือแกรมม่าภาษาอังกฤษมั้งครับ 211 00:14:57,104 --> 00:15:00,149 ใช่เหมือนการ…ใช้ ทูน่าจะเป็น…ประมาณนั้นแหละ 212 00:15:00,232 --> 00:15:03,277 คนเกาหลีรู้จักหลักการใช้ทูดีนี่ครับ 213 00:15:04,361 --> 00:15:07,281 มันเป็นช่วงแรกสุดครับที่ผู้กำกับบง จุนโฮผม…กับผู้กำกับชเวจงแทมีอะไรบาง 214 00:15:07,364 --> 00:15:10,284 อย่างที่ตรงกัน 215 00:15:15,664 --> 00:15:19,209 อยู่มาวันนึงฉันก็นอนในบ้านแบบนี้ แล้วจู่ๆฉันก็…มีความคิด…วูบเข้ามา 216 00:15:19,293 --> 00:15:22,838 ว่าอยากเรียนเกี่ยวกับภาพยนตร์เอา มากๆตั้งแต่นั้นฉันก็เลยนอนไม่หลับ 217 00:15:22,922 --> 00:15:26,467 เลยค่ะ 218 00:15:26,550 --> 00:15:29,345 -พี่อิมฮุนอาเป็นสมาชิกแรกๆครับ -ใช่ครับใช่ 219 00:15:29,428 --> 00:15:33,223 ตอนนั้นฉันมีเพื่อนคณะจิตวิทยา ที่ชอบฟังเพลงอยู่คนนึงค่ะเธอบอกว่า 220 00:15:33,307 --> 00:15:37,102 มีคนที่ชื่อบงจุนโฮอยู่คณะสังคมคน นั้น…บอกว่าชอบภาพยนตร์และบอกให้ฉัน 221 00:15:37,186 --> 00:15:41,231 ลองโทรไปหาคนนั้นดู 222 00:15:41,315 --> 00:15:44,735 ฉันเลยคิดว่าชื่อเขาแปลกดีเลยคิด ว่าน่าจะเรียกว่าบงชูร์ได้เลยจำเอา 223 00:15:44,818 --> 00:15:48,238 ไว้แบบนั้นแล้วจากนั้นฉันก็โทรไปหา เขาเขาเลยบอก…ให้ไปที่ไหนสักที่หน้า 224 00:15:48,322 --> 00:15:51,909 ฮงแด 225 00:15:51,992 --> 00:15:54,912 จำที่พี่จงแท นายกับฉันแล้วก็พี่ อิมฮุนอาเป็นสี่คนดูหนังแล้วสัมมนา 226 00:15:54,995 --> 00:15:57,915 กันครั้งแรกสุดได้ไหมที่แต่ละ คน…เอาหนังที่…อยากดูมาคนละเรื่อง 227 00:15:57,998 --> 00:16:00,876 อืมๆๆใช่ 228 00:16:01,627 --> 00:16:04,004 ตอนนั้นพี่จงแทเอาเรื่องแลนด์สเค ปอินเดอะมิสต์ของธีโอแองเจโลปูลอส 229 00:16:04,088 --> 00:16:06,465 -ส่วนฉันฟร็องซัวทรูว์โฟ -ใช่ๆแลนด์สเคปอินเดอะมิสต์ 230 00:16:06,548 --> 00:16:08,926 เรื่องนั้น-ที่ฟร็องซัวทรูว์โฟเล่น เป็นผู้กำกับเดย์ฟอร์ไนท์ใช่ 231 00:16:09,009 --> 00:16:11,720 เดย์ฟอร์ไนท์ๆ 232 00:16:11,804 --> 00:16:12,721 นายเรื่องอะไรนะ 233 00:16:12,805 --> 00:16:14,974 ตอนนั้นผมคงไม่ตั้งใจ เรียนถึงได้จำอะไรไม่ได้อือ 234 00:16:15,057 --> 00:16:17,935 ตอนนั้นเราเลยดูหนังกันไปสี่เรื่อง 235 00:16:18,018 --> 00:16:20,896 -ใช่ครับอืม -เพราะงั้นเอ่อ…เรา…ก็สลับกันดู 236 00:16:20,980 --> 00:16:23,065 หนังที่แต่ละคนแนะนำแล้วก็พูดคุย กันไปด้วยกระหนุงกระหนิง 237 00:16:23,148 --> 00:16:25,234 คุยกัน ใช่ครับใช่ 238 00:16:30,864 --> 00:16:36,996 มาวันนึง…ฉันเดินไปตามถนนแพคยางโร แล้วก็…ได้เจอเพื่อนคนหนึ่งที่ฉัน…จะ 239 00:16:37,079 --> 00:16:43,335 ชอบบังเอิญเจอกันบ่อยๆเดินมา จากที่อีกฝั่งของถนนน่ะค่ะอืม 240 00:16:43,419 --> 00:16:46,714 เราก็คุยเรื่องหนังกันค่ะเพราะตอน นั้นคิดแต่เรื่องหนังก็เลย…บอกว่า 241 00:16:46,797 --> 00:16:50,092 ช่วงนี้สนใจเรื่องหนังเธอก็ 242 00:16:50,175 --> 00:16:54,638 โอ๊ะฉันอยู่ชมรมภาพยนตร์แล้ววันนี้ เราก็จะมีดูหนังตุรกีเรื่องเดอะเวย์ 243 00:16:54,722 --> 00:16:59,184 กันและถามว่าอยากไปดูด้วยกันไหมฉัน ก็เลยไปแล้วก็พบว่าเป็นเยลโลว์ดอร์ 244 00:16:59,268 --> 00:17:03,731 นี่แหละค่ะเพื่อนคนนั้น ก็คืออิมฮุนอานั่นเองค่ะ 245 00:17:04,356 --> 00:17:08,861 อืมค่ะพอได้ยินแล้ว…ก็เริ่มจำได้ค่ะ ความจริงแล้วฉันรู้จักมินฮยางตั้งแต่ 246 00:17:08,944 --> 00:17:13,741 ก่อนหน้านั้น 247 00:17:13,824 --> 00:17:19,413 คณะอักษร…มีจัดการแสดงมีนักศึกษา ที่ดู…เท่มาก…รับบทเป็นพระเยซูค่ะ 248 00:17:19,496 --> 00:17:25,294 การแสดงชื่อว่าจีซัสออฟโกลด์คราวน์ 249 00:17:25,377 --> 00:17:30,924 ฉันรู้สึกประทับใจกับมันมากๆคน ที่รับบทนั้น…ก็คือมินฮยางล่ะค่ะ 250 00:17:33,969 --> 00:17:37,973 ความจริงแล้วตอนนั้น…เรายังไม่ ได้มีอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง 251 00:17:38,682 --> 00:17:41,393 ที่ฉันจำได้ก็คือทุกคนมาเพราะมี ความมุ่งมั่นเดียวคือชอบภาพยนตร์และ 252 00:17:41,477 --> 00:17:44,271 อยากจะเรียนรู้เกี่ยวกับมันน่ะค่ะ 253 00:17:44,354 --> 00:17:47,691 ที่นึกขึ้นได้เกี่ยวกับพึ่อึนชิม คือวันหนึ่ง…เธอเอารูปปั้นชายครึ่ง 254 00:17:47,775 --> 00:17:51,403 ตัวสำหรับใช้…ตอนสเก็ตภาพมาค่ะ 255 00:17:51,487 --> 00:17:56,325 แล้วจู่ๆก็พูดว่ามาสเก็ตภาพกันเถอะ มาวาดภาพด้วยเส้นกันเถอะแบบไม่มีปี่ 256 00:17:56,408 --> 00:18:01,580 มีขลุ่ยเลยล่ะค่ะจู่ๆ…ก็ คิดว่าเธอเอารูปปั้นมาทำไม 257 00:18:01,663 --> 00:18:07,336 แต่ก็มีคนวาดภาพจริงๆ ค่อนข้าง…มีคนแปลกๆเยอะเลยค่ะ 258 00:18:08,295 --> 00:18:12,091 เป็นห้องเล็กๆครับมันเป็นห้องเล็กๆ แล้วก็มีโต๊ะวงกลมตั้งอยู่เอ่อนั่ง 259 00:18:12,174 --> 00:18:15,969 สักเจ็ดคนก็เต็มหมดแล้วก็แค่…นั่ง ดูภาพยนตร์แล้วพูดคุยเกี่ยวกับ 260 00:18:16,053 --> 00:18:20,265 สิ่งที่เราพอจะรู้กัน 261 00:18:20,349 --> 00:18:22,976 อยากฟังอะไรก็มาพูดคุยกันแล้วก็ พูดถึงความคิดของตัวเองมันก็แค่ 262 00:18:23,060 --> 00:18:25,729 นั้นเอง 263 00:18:26,271 --> 00:18:30,692 รุ่นพี่ชเวจงแทที่เป็นหัวหน้าไม่ได้ มีแผนอะไรเลยครับพอไม่มีแผนอะไรผมเลย 264 00:18:30,776 --> 00:18:35,239 ชอบที่มันไม่มีรูปแบบครับ ทุกคนเหมือนเป็นพวกอินโทรเวิร์ต 265 00:18:37,533 --> 00:18:41,453 ครับแก๊งของชเวจงแทกับอีกห้าหน่อ 266 00:18:42,538 --> 00:18:45,499 คนที่มีสถานะเหมือนของเหลวมารวมกัน แล้วก็ก่อร่างสร้างตัว…เป็นความฝัน 267 00:18:45,582 --> 00:18:48,585 ที่เหมือนกับแก๊ส 268 00:18:50,045 --> 00:18:53,423 ทำไมนะช่วงต้นปี90ทุกคนต่าง ก็ศึกษาเรื่องภาพยนตร์กันแทบตาย 269 00:18:53,507 --> 00:18:56,885 แต่ว่า…ถ้าหาก…ลองคิดโดยใช้ ความรู้สึก…ตอนนั้นเต็มไปด้วย 270 00:18:56,969 --> 00:19:00,347 การเคลื่อนไหวทางสังคมแต่น่าจะเจอ กับทางตันทั้งเปเรสตรอยคาหรือกลัสนอ 271 00:19:00,430 --> 00:19:04,101 สต์แล้วก็โซเวียตล่มสลาย 272 00:19:04,184 --> 00:19:06,061 ฟังดู…มีความรู้มี วิสัยทัศน์…แบบสุดๆเลยนะเนี่ย 273 00:19:06,145 --> 00:19:08,230 งั้นเหรอ 274 00:19:08,313 --> 00:19:10,858 -แต่ว่า -แต่ตอนนี้มีหลายกลุ่มเลยที่รวมตัว 275 00:19:10,941 --> 00:19:13,610 กันและเรียนเกี่ยวกับภาพยนตร์ซึ่งก็ ไม่รู้ว่าทำไม 276 00:19:13,694 --> 00:19:16,405 มีคน…ผมก็…ไม่รู้แต่ถ้าถามผม…ผม เลือกเรียนภาพยนตร์เพื่อค้นหาตัวเอง 277 00:19:16,488 --> 00:19:20,993 -แค่นั้นเลย -เพื่อค้นหาตัวเองเหรอ 278 00:19:21,076 --> 00:19:25,539 ใช่แล้วครับอยาก…ที่ จะค้นหาว่าตัวเองชอบอะไร 279 00:19:25,622 --> 00:19:29,960 ตอนนั้นผู้คน…ต่างก็ยุ่งอยู่กับการ โค่นล้มเผด็จการหรือต่อต้าน 280 00:19:30,043 --> 00:19:34,381 รัฐธรรมนูญเหมือนกับทุกคนต่างก็ รู้สึกถึงความว่างเปล่าหลังจากที่ 281 00:19:34,464 --> 00:19:39,011 ได้ผ่าน…งานเลี้ยงไปถึง ฉันจะไม่ได้ทำการใหญ่อะไรก็เถอะ 282 00:19:39,094 --> 00:19:42,431 เพราะอย่างงั้นเลยไม่รู้ว่าควรไปไหน 283 00:19:43,557 --> 00:19:49,521 ก็เลยมีพลังเหลือเฟือเอ่อ…และ ไม่รู้ต้องทำยังไงแล้วก็ 284 00:19:49,605 --> 00:19:55,569 การเคลื่อนไหวก็ได้จบลงมันก็เลย เหมือนเป็นฝุ่นเล็กๆน้อยๆที่มา 285 00:19:55,652 --> 00:20:01,658 รวมตัวกันเอ่อ…แล้วก็…ถ้าให้พูด ดีๆ…มันก็กลายเป็น…ช่อองุ่นสุกน่ะค่ะ 286 00:20:02,534 --> 00:20:05,454 งานภาพยนตร์ช่วงต้นถึงกลางปี2000เ นี่ยจะมีคนถามบ่อยมากว่าทำไมจู่ๆหนัง 287 00:20:05,537 --> 00:20:08,498 เกาหลีถึงได้ 288 00:20:08,582 --> 00:20:09,541 ถึงโด่งดัง 289 00:20:09,625 --> 00:20:13,754 ปี2000มีภาพยนตร์ออกมาไม่หยุดได้ รับความสนใจในเทศกาลหนังผู้กำกับ 290 00:20:13,837 --> 00:20:18,258 โผล่มาพร้อมกันทีเดียวจาก ไหนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย 291 00:20:19,718 --> 00:20:23,096 ฉันก็เลยบอกว่ามาจากเยลโลว์ดอร์ ความจริงเท่าที่ฉันคิด…เราคือรุ่น 292 00:20:23,180 --> 00:20:26,975 -แรกของคนที่รักหนัง -เออ 293 00:20:27,059 --> 00:20:30,395 ฉันคิดว่ายุคสมัยของเราเนี่ย ยุคสมัยของคนที่ชื่นชอบหนังและทำความ 294 00:20:30,479 --> 00:20:33,815 เข้าใจ…เรื่องหนังจนเป็นผู้กำกับ น่าจะเป็นยุคแรกๆของอุตสาหกรรมเลยก็ 295 00:20:33,899 --> 00:20:37,236 -ว่าได้ -ใช่ครับแรกๆเลยอืม 296 00:20:38,028 --> 00:20:42,282 ถ้า…ฉันพูดออกไปแนวนี้จะทำข่าวง่าย ขึ้นไหมนะเพราะงั้น…ก็เลยพูดไปแบบนี้ 297 00:20:42,366 --> 00:20:46,620 -ไงเคยมียุคสมัยแบบนี้ -ครับ 298 00:20:55,754 --> 00:20:58,840 ตอนนั้นจางซันกดแมอยู่ ระดับซูเปอร์สตาร์เลยครับ 299 00:20:59,508 --> 00:21:03,804 เอ่อ…ทุกปีจะมีแฟนคลับ มากมายที่รอชมผลงานพวกเขา 300 00:21:05,347 --> 00:21:06,974 ชองนยอนเองก็เหนียวแน่นมาก 301 00:21:09,518 --> 00:21:13,438 ซีเนมาเทค1895ก็ถูกเปลี่ยนชื่อ เป็นซิกแอนท์ซิกเอ้เป็นโรงภาพยนตร์ 302 00:21:13,522 --> 00:21:17,484 ที่โด่งดังและมีประวัติศาสตร์ยาวนาน 303 00:21:18,277 --> 00:21:21,154 แล้วก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกับว่าจู่ๆ ก็มีคนรักหนังที่ซ่อนตัวอยู่ได้เปิด 304 00:21:21,238 --> 00:21:24,116 เผยตัวขึ้นอย่างกะทันหัน 305 00:21:30,205 --> 00:21:35,085 ตอนนั้น…เหมือนเป็น สถานการณ์…บ้าคลั่งที่เกิดขึ้นในปี90 306 00:21:42,259 --> 00:21:43,593 ผมสรุปแบบนี้ละกันครับ 307 00:21:43,677 --> 00:21:47,306 รัฐบาลตอนนั้น…ใส่ยาในน้ำประปาที่ ทำให้…คนทั้งประเทศชื่นชอบหนังกันล่ะ 308 00:21:47,389 --> 00:21:51,018 มั้งครับ 309 00:22:05,532 --> 00:22:08,368 ตอนนี้ถ้าให้เทียบกับกลุ่มพวกนี้ เยลโลว์ดอร์ก็…เป็นกลุ่มแปลกๆที่ 310 00:22:08,452 --> 00:22:11,288 เข้าใจยาก 311 00:22:12,205 --> 00:22:13,957 จางซันกดแมคือพรีเมียร์ลีก 312 00:22:14,041 --> 00:22:14,958 ใช่ครับ 313 00:22:15,834 --> 00:22:19,296 ส่วนจองจีอูจากชองนยอนก็เปรียบ เหมือนบุนเดสลีกาส่วนเราก็คือ…ทีม 314 00:22:19,379 --> 00:22:22,841 -มือสมัครเล่นเฉยๆ -เราก็แค่มือสมัครเล่น 315 00:22:23,800 --> 00:22:29,556 ตอนนั้นผมกำลังจะจ่ายค่าลง ทะเบียนเทอมสี่แต่ก็รู้สึกเสียดายฮึ 316 00:22:30,640 --> 00:22:36,772 ก็ค่าลงทะเบียนบัณฑิตวิทยาลัย สามารถเอาไป…ซื้อ…อุปกรณ์ดีๆได้ครบ 317 00:22:36,855 --> 00:22:42,986 ครันเลยก็เลยคิดก่อเรื่อง …อย่างเป็น…ทางการจากนั้น 318 00:22:45,822 --> 00:22:47,949 ผมก็ก่อตั้งศูนย์วิจัย…ภาพยนตร์ขึ้น 319 00:22:50,869 --> 00:22:52,662 แน่นอนว่าที่บ้านไม่รู้ครับ 320 00:23:05,175 --> 00:23:10,806 ตอนนั้นเนี่ย…ศูนย์วิจัยเยลโลว์ ดอร์นั้น…อยู่ชั้นสองของย่าน…ซอคโย 321 00:23:10,889 --> 00:23:17,813 ซี๊ดลักษณะ…เป็นตึกสี่เหลี่ยมผืน ผ้าแบบนี้แหละครับตรงกลางเป็นทางเดิน 322 00:23:21,400 --> 00:23:26,071 ซึ่งศูนย์วิจัยเยลโลว์ดอร์ จะมีประตูอยู่ตรงนี้ล่ะครับ 323 00:23:28,824 --> 00:23:33,537 ปกติแล้วพอเปิดประตูเข้าไปทางด้าน ซ้าย…จะมีโต๊ะกลมตั้งอยู่ส่วนใหญ่จะ 324 00:23:33,620 --> 00:23:38,375 เห็นจุนโฮนั่งเรียนตรงนั้น 325 00:23:41,086 --> 00:23:45,006 จากนั้นก็ที่ตรงข้างหน้าก็จะมี ทีวีเครื่องเล็กตั้งอยู่ซึ่งเราก็ดู 326 00:23:45,090 --> 00:23:49,010 วิดีโอกันที่นั่นไปเยอะมากๆ 327 00:23:50,095 --> 00:23:52,556 เฟอร์นิเจอร์พวกนั้น ถูกทาด้วยสีเหลืองนี่ครับ 328 00:23:53,098 --> 00:23:56,184 ตอนนั้นพี่แดยอบไม่ได้ช่วยกันทา ด้วยหรอกเหรอครับผมจำได้ว่าพี่จงแท 329 00:23:56,268 --> 00:23:59,354 กับพี่ซื้อสีมาด้วยกันตอนแรกมัน ไม่ใช่สีแบบนั้นแต่พี่ๆบอกว่าจะ 330 00:23:59,438 --> 00:24:02,566 ทำให้เป็นสีเหลือง 331 00:24:03,275 --> 00:24:04,776 ก็เลยทาสีไปไม่ใช่เหรอ 332 00:24:09,239 --> 00:24:12,784 ช่วงเวลานั้น…แปลกมากที่ผมชอบสี เหลืองแล้วก็ต้องเป็นสีเหลืองเข้ม 333 00:24:12,868 --> 00:24:16,413 แค่เห็นก็รู้สึกว่ามันสวยมาก 334 00:24:16,997 --> 00:24:20,917 เท่าที่ผมจำได้เนี่ย…สีเพนท์ที่เรา มีก็คือสีเหลืองครับผมไปทำงาน 335 00:24:21,001 --> 00:24:24,921 ก่อสร้างที่อื่นแล้วก็มีสีทาบ้าน ที่เหลือนิดหน่อย…ก็ดันเป็นสีเหลือง 336 00:24:25,005 --> 00:24:28,925 โดยบังเอิญน่ะครับเลยคิดว่าไม่ จำเป็นต้องซื้อแล้วก็ทาเป็นสีเหลือง 337 00:24:29,009 --> 00:24:32,971 ซึ่งไม่ได้…มีความ หมายอะไรพิเศษหรอกนะครับ 338 00:24:34,014 --> 00:24:35,807 ตอนแรกมันไม่ได้ชื่อว่าเยลโลว์ดอร์ 339 00:24:35,891 --> 00:24:36,808 ใช่ครับใช่ 340 00:24:36,892 --> 00:24:39,394 -แต่เป็นศูนย์วิจัย…ภาพยนตร์ -วิจัยภาพยนตร์ 341 00:24:40,312 --> 00:24:42,314 แล้วเราก็เริ่มศึกษา…เกี่ย วกับสัญวิทยาแล้วก็กลายเป็นเยลโลว์ 342 00:24:42,397 --> 00:24:44,524 ดอร์ 343 00:24:44,608 --> 00:24:45,525 ใช่ครับ 344 00:24:45,609 --> 00:24:48,278 เราเริ่มพูดคุยและถกเถียงกัน เรื่องความสำคัญและความหมายสัญญะ 345 00:24:48,361 --> 00:24:50,489 ที่มัน…น่าอายชะมัด 346 00:24:50,572 --> 00:24:52,741 แล้วเรา…ก็ค่อยใส่ความหมายให้กับมัน 347 00:24:54,409 --> 00:24:57,287 -มันถูกแต่งเติมไปแบบนั้นน่ะครับ -ใช่แล้วล่ะใช่แล้ว 348 00:24:57,370 --> 00:25:01,374 เรามักจะมาพูดคุยกันถึงหัวข้อ ที่เรียนแบบความรู้งูๆปลาๆเท่านั้น 349 00:25:02,209 --> 00:25:06,505 ความสำคัญกับความหมายตรงกัน แบบจู่ๆก็กลายเป็นเยลโลว์ดอร์ 350 00:25:07,547 --> 00:25:08,798 นั่นสิ 351 00:25:08,882 --> 00:25:11,218 เพราะงั้นพวกแผนกวิจารณ์เลยเรียก กันว่าซิกๆสินะซิกนิฟิแอนท์กับซิ 352 00:25:11,301 --> 00:25:13,637 -กนิฟิเอ้ -ใช่ครับน่าจะเป็นแบบนั้นแหละ 353 00:25:13,720 --> 00:25:15,764 ใช่ครับน่าจะเป็นแบบนั้นครับ 354 00:25:15,847 --> 00:25:17,933 ซิกแอนท์ซิกเอ้ก็เหมือนกันนี่ครับ 355 00:25:18,016 --> 00:25:19,768 -ใช่แล้วล่ะ -อืมซิกนิฟิแอนท์ซิกนิฟิเอ้ 356 00:25:19,851 --> 00:25:23,188 โรงหนังชื่อดังที่อยู่ในย่านแด ฮังโนพวกเขาก็มีชื่อนี้เหมือนกัน 357 00:25:23,271 --> 00:25:26,608 -ครับครับ -ตอนนั้นเราแทบไม่ได้คุยกัน 358 00:25:26,691 --> 00:25:29,986 -เรื่องซิกนิฟิแอนท์กับซิกนิฟิเอ้เลย -ใช่แล้วล่ะครับ 359 00:25:30,070 --> 00:25:32,739 เพราะว่าตอนนั้น…คำว่าซิกนิฟิ แอนท์กับซิกนิฟิเอ้ยังเป็นคำศัพท์ 360 00:25:32,822 --> 00:25:35,534 -ที่ค่อนข้างแปลกใหม่มากๆ -ใช่ๆใช่แล้วล่ะ 361 00:25:35,617 --> 00:25:39,037 เราคงจะภูมิใจในตัวเอง มากๆที่รู้แนวคิดแบบนั้น 362 00:25:39,120 --> 00:25:41,957 ทำไมตอนนั้นสัญ วิทยาถึงได้บูมขนาดนั้น 363 00:25:42,040 --> 00:25:45,210 ตอนนั้นทั้งสัญวิทยาหรือจะเป็น …แนวคิดหลังยุคนวนิยมรวมไปถึงหลัง 364 00:25:45,293 --> 00:25:48,463 โครงสร้างนิยมแล้วก็โรล็องด์บาร์ ตส์ก็เป็นอะไรที่…บูมมากๆในตอนนั้น 365 00:25:48,547 --> 00:25:51,967 หลังยุคนวนิยม 366 00:25:52,050 --> 00:25:54,761 ทั้งที่ไม่ค่อยเข้าใจนะแต่ก็ฝืน ตั้งวงกันแล้วก็สัมมนาไปบ่อยมากเลย 367 00:25:54,844 --> 00:25:57,639 ครับเออ 368 00:25:57,722 --> 00:26:01,476 ไม่รู้สมัยนี้จะเป็นไหมนะมันจะมี ร้านนั้นน่ะเอ่อ…มีร้านถ่ายเอกสาร 369 00:26:01,560 --> 00:26:05,313 ชื่อดังอยู่ตอนนั้นก็จะมี…สำเนา ต้นฉบับที่ถูกถ่ายเอกสารตั้งอยู่ 370 00:26:05,397 --> 00:26:09,150 เป็นกองโตๆเลยแล้วก็จะมีเกี่ยวกับ สรรนิพนธ์ซึ่งพี่จงแทก็บอกว่าเอาอัน 371 00:26:09,234 --> 00:26:12,988 -นี้ๆๆๆแล้วพวกเราก็จะ -ถ่ายเอกสารเราก็ 372 00:26:13,071 --> 00:26:16,825 ไม่ๆๆๆไม่ใช่ฉันไม่ได้บอกอันนี้ ฉันบอกว่าเอาหมดเลยเพราะไม่รู้ 373 00:26:16,908 --> 00:26:20,620 เนื้อหาของมัน 374 00:26:21,871 --> 00:26:24,291 ก็เลย…ก็เลยเหมามาหมดนั่นแหละ 375 00:26:25,000 --> 00:26:29,045 แล้วเราก็เลือกหนึ่งในสรร นิพนธ์นั้นมาครับตอนนั้นพวกเราคือ 376 00:26:29,129 --> 00:26:34,301 เราเคยอ่านหนังสือของดัดลีย์เอ่อ …แอนดรูว์…ด้วยกันด้วยล่ะครับเลย 377 00:26:34,384 --> 00:26:35,385 ดัดลีย์แอนดรูว์ 378 00:26:35,468 --> 00:26:38,054 -ดัดลีย์แอนดรูว์ -ทำเอาเราไปไม่เป็นนะนั่นน่ะ 379 00:26:38,138 --> 00:26:40,056 เราแปลจนหัวแทบจะระเบิด 380 00:26:41,349 --> 00:26:45,770 ความจริง…พี่มินฮยางค่อนข้างจะ เก่งอังกฤษพี่จบเอกภาษาอังกฤษนี่ 381 00:26:45,854 --> 00:26:48,023 ฉัน…ก็แค่เรียนจบเฉยๆ 382 00:26:48,732 --> 00:26:52,235 ส่วนสมาชิกคนอื่น…ก็ไม่ได้ เก่งภาษาอังกฤษกันเท่าไหร่นัก 383 00:26:52,319 --> 00:26:57,282 ตอนนั้นที่เซบอมอยู่ที่ เยลโลว์ดอร์นายเรียนป เอกปีไหนนะ 384 00:26:58,116 --> 00:26:59,909 ตอนนั้นเป็นตอนก่อน ที่จะเรียนปริญญาเอกอีก 385 00:26:59,993 --> 00:27:02,078 อ๋อก่อนเรียนอีกเหรอ 386 00:27:02,162 --> 00:27:03,788 แต่ตอนนั้นเราก็เรียก ว่าด็อกเตอร์พันๆกันหมดเลย 387 00:27:03,872 --> 00:27:05,540 ใช่ๆๆๆเรียกว่าด็อกเตอร์พัน 388 00:27:06,374 --> 00:27:07,542 ยังไม่ได้เรียนแต่ก็ คิดว่าฉันจะเป็นด็อกเตอร์ 389 00:27:07,626 --> 00:27:08,793 ทำไมนะ 390 00:27:09,836 --> 00:27:12,964 ตอนนั้นเราตั้งฉายาแปลกๆให้ กับพี่ด้วยนิรุก…นิรุกติศาสตร์ 391 00:27:13,048 --> 00:27:16,176 นิรุกติศาสตร์ 392 00:27:16,968 --> 00:27:21,264 ตอนนั้นพวกเรา…จริงด้วยจำได้แล้ว ตอนสัมมนาเราก็จะมาแปล…แบ่งกันแปล 393 00:27:21,348 --> 00:27:25,644 แล้วพอมีจุดที่แปลผิดพี่ก็จะมาจี้ ว่าจุดนี้แปลผิดไปคำศัพท์คำนี้แปลผิด 394 00:27:25,727 --> 00:27:30,023 ฉันมักจะจี้เกี่ยวกับความหมายของคำ ศัพท์ตรงนี้ๆแล้วก็สอนว่าควรจะแปลยัง 395 00:27:30,106 --> 00:27:34,778 ไงจนได้ฉายาว่านักนิรุกติศาสตร์ 396 00:27:34,861 --> 00:27:38,156 เวลาที่เราได้มาพูดคุยเกี่ยวกับ ทฤษฎีและเหมือนจะดูจริงจังแต่ว่า…พอ 397 00:27:38,239 --> 00:27:41,534 เวลาผ่านไปก็แทบจำอะไรไม่ได้ 398 00:27:42,327 --> 00:27:44,996 ตอนนั้นนายยังได้ร่วมงานกับแผนก ควบคุมการแสดงของผู้กำกับคิมซองซู 399 00:27:45,080 --> 00:27:47,749 -ด้วยใช่ไหม -ใช่ครับเคยทำครับตอนนั้นเราได้ 400 00:27:47,832 --> 00:27:50,502 ทำหนังสั้นกันเยอะมากโดยเฉพาะหนัง สั้น16มิลอย่างที่รู้กันอยู่ 401 00:27:50,585 --> 00:27:53,296 อืม 402 00:27:54,005 --> 00:27:56,216 พี่แดยอบ…รู้จักบีท ใช่ไหมครับ บีทของจองอูซอง 403 00:27:56,299 --> 00:27:58,677 ค่ะๆๆรู้จักค่ะ 404 00:27:58,760 --> 00:28:01,680 ซอกอูได้ไปเป็นผู้ช่วย ผู้กำกับเรื่องนั้นครับ 405 00:28:02,263 --> 00:28:06,393 -อ๋าอย่างนี้นี่เอง -แผนกควบคุมการแสดงของผู้กำกับคิม 406 00:28:06,476 --> 00:28:10,605 ซองซู…ต่างก็กลายเป็น…ทีมโด่งดัง เพราะต่างก็ทำงานกันหนักมากคนที่ 407 00:28:10,689 --> 00:28:14,776 สามารถ…ผ่านงานนั้นมาได้เกือบทุกคน ก็ได้เป็น…เอ่อ 408 00:28:15,485 --> 00:28:19,489 ซอกอูได้ลงสนามจริงเป็นคนแรก สุดในบรรดาคนที่เรารู้จักสินะ 409 00:28:19,572 --> 00:28:24,619 เพราะงั้น…ในความคิดของนายคงดู สนุก…ตลก…จะว่าตลกก็ตลกนะพอนายได้ลง 410 00:28:24,703 --> 00:28:29,749 สนามจริงบ่อยๆแล้วเนี่ยแล้วมาที่ เยลโลว์ดอร์ก็…ผู้คนก็พากันร้องไชโย 411 00:28:29,833 --> 00:28:34,879 แล้วก็มาพูดคุยเกี่ยวกับหนังสือกัน พยายามทำเป็นวิชาการแต่นายว่ามันน่า 412 00:28:34,963 --> 00:28:40,218 ตลกหรือเปล่าถ้าถามความเห็นนาย 413 00:28:40,301 --> 00:28:44,305 แบบเอาแต่พูดอะไรแปลกๆ…เป็นอังกฤษ มีพี่เซบอมคอยขีดเส้นใต้ตอนเรียนนาย 414 00:28:44,389 --> 00:28:48,393 -คิดว่าไง -ตอนนั้นก็…ถ้าให้มองดีๆก็ 415 00:28:48,476 --> 00:28:52,939 เหมือนเป็นมือสมัครเล่นแหละครับ 416 00:28:53,022 --> 00:28:54,399 -ใช่ไหมล่ะ -มือสมัครเล่น 417 00:28:54,482 --> 00:28:57,402 ทำเอาผมภูมิใจในตัวเองชะมัดเลย 418 00:28:59,988 --> 00:29:01,781 แต่ผมก็รู้สึกผิด ที่คิดอย่างงั้นนะครับ 419 00:29:02,365 --> 00:29:06,327 ไม่ใช่แบบนั้นเอ่อ…คือว่าฉัน…ค่อน ข้างร้อนใจอยากจะทำหนังสั้นแต่ 420 00:29:06,411 --> 00:29:10,373 ความจริงฉันกลับไม่รู้อะไรสักอย่าง และก็ไม่เคยทำเลยสักครั้งเลยคิดว่า 421 00:29:10,457 --> 00:29:14,419 ควรคลุกคลีกับซอกอูแล้วก็พึ่งพาซอก อูสักหน่อย…นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดตอน 422 00:29:14,502 --> 00:29:18,465 นั้น 423 00:29:19,132 --> 00:29:23,261 ส่วนพี่ก็…ตอนนั้นพี่ก็ได้ เข้าเรียน…ป โทแล้ว…ใช่หรือเปล่า 424 00:29:23,344 --> 00:29:27,640 ตอนฉันอยู่เยลโลว์ดอร์ ฉันเรียนป โท…เทอมที่สอง 425 00:29:27,724 --> 00:29:30,518 ตอนนั้นพี่ก็คิดจะ ไปเรียนเมืองนอกใช่ไหม 426 00:29:30,602 --> 00:29:33,480 ตอนนั้นฉันแต่งงานแล้วล่ะค่ะ 427 00:29:33,563 --> 00:29:36,566 จริงเหรอ 428 00:29:36,649 --> 00:29:40,361 เพราะแบบนั้น…ความจริงตอนนั้น…ฉัน เพิ่งแต่งงานไม่กี่ปีทั้งที่ก็ขยัน 429 00:29:40,445 --> 00:29:44,491 มากตอนอยู่ที่เยลโลว์ ดอร์แต่ขยันกว่านั้นไม่ได้ 430 00:29:44,574 --> 00:29:47,452 เพราะ…เพราะแบบนั้นพี่เลย…พี่เอง ก็เป็นเหมือนกับ…พี่แดยอบเป็นกลุ่ม 431 00:29:47,535 --> 00:29:50,413 ผู้ใหญ่ตอนนั้น…เหมือนที่เยลโลว์ ดอร์จะถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มคือ 432 00:29:50,497 --> 00:29:53,374 กลุ่มผู้ใหญ่กับ กลุ่มที่เป็นนักศึกษา 433 00:29:53,458 --> 00:29:56,377 เพราะชีวิตฉันค่อนข้างยุ่ง คือว่า…หลังจากที่จบไป…ใช่แล้วค่ะ 434 00:29:56,461 --> 00:29:59,380 เพราะอย่างงั้นเนี่ย…ตอนที่เรา คุยกัน…เอ่อ…ฉันก็พูดเป็นกันเองกับ 435 00:29:59,464 --> 00:30:02,383 คุณยุนอาไม่ได้ไม่เกี่ยวกับสนิท หรือไม่สนิทเพราะรู้ว่าแต่งงานแล้ว 436 00:30:02,467 --> 00:30:05,386 ก็เลยทำตัวเหมือนตอน เจอผู้ใหญ่แบบนั้นแหละ 437 00:30:05,470 --> 00:30:08,348 ไรเนี่ย 438 00:30:09,057 --> 00:30:09,974 อะไรเนี่ย 439 00:30:12,977 --> 00:30:14,562 -เชิญเลยครับ -เดี๋ยวนะฉันขอ…ขอถาม 440 00:30:14,646 --> 00:30:16,606 หน่อยมีแต่ฉันที่จำได้เหรอ 441 00:30:16,689 --> 00:30:20,026 พวกเรา…มักจะสั่งอาหาร มื้อเที่ยงมากินกันบ่อยๆใช่ไหม 442 00:30:20,109 --> 00:30:22,862 อืมๆแล้วจากนั้นที่เรา…เริ่มเรียก กัน…ว่าเยลโลว์ดอร์ก็มาจากร้านอาหาร 443 00:30:22,946 --> 00:30:25,698 จีน 444 00:30:26,825 --> 00:30:30,620 ตอนนั้นเราต่อเติมห้อง…แล้วก็สั่ง อาหารเราก็จะบอกว่ามาประตูสีเหลือง 445 00:30:30,703 --> 00:30:34,457 ตรงชั้นสองได้เลยเลยเป็นเยลโลว์ดอร์ 446 00:30:34,541 --> 00:30:36,376 อ๋าเลยกลายเป็นเยลโลว์ดอร์ 447 00:30:36,459 --> 00:30:40,505 ใช่เวลาที่มีใครมาหาก็จะบอกว่า เอ่อ มีประตูสีเหลืองอยู่เข้ามาทาง 448 00:30:40,588 --> 00:30:44,634 ประตูนั้นได้เลยเพราะอย่างงั้นเ นี่ย…จงแทเลยบอกว่างั้นตั้งชื่อว่า 449 00:30:44,717 --> 00:30:48,763 เยลโลว์ดอร์แล้วกันจากนั้น เราก็เลยใส่ความหมายให้กับมัน 450 00:30:51,724 --> 00:30:55,728 ตอนเราพูดถึงภาพยนตร์ก็จะมีการยก ตัวอย่างอะนะแต่เราไม่เคยพูดหนังที่ 451 00:30:55,812 --> 00:31:00,233 ถูกยกตัวอย่างเลย ทำให้ไม่เข้าใจสิ่งที่พูด 452 00:31:00,316 --> 00:31:03,945 อย่างหนังเยอรมันเรื่อง…โลกวิปริต ของคาลิการี่แล้วในหนังสือ…ก็จะมีภาพ 453 00:31:04,028 --> 00:31:07,657 หนึ่งฉากจากในเรื่องเพราะเรา ไม่สามารถดูมันได้เราเลยทำได้แค่ 454 00:31:07,740 --> 00:31:11,369 เรียนพร้อมนึกภาพตาม 455 00:31:12,287 --> 00:31:16,499 อย่างเรื่องดิอะไรวัลออฟอะเทรนใน ยุคที่ยังไม่มียูทูปเราก็ต้องก็อป 456 00:31:16,583 --> 00:31:20,795 หรืออัดใส่วิดีโอเพื่อเอามา ให้นักศึกษาได้ดูแต่ตอนนี้มีหมด 457 00:31:23,548 --> 00:31:28,052 แล้วมีอะไรอีกส่วนใหญ่เราจะต้องดู หนังกันและการ…มา…แนะนำหนังให้ 458 00:31:28,136 --> 00:31:32,640 รู้จัก…ก็เป็นภารกิจที่สำคัญที่สุด ของศูนย์วิจัยถ้าเรารู้ว่า…ที่ไหนมี 459 00:31:32,724 --> 00:31:37,228 ภาพยนตร์ให้ดูเราก็จะเอามันมาอัด และก็อปปี้เก็บไว้นั่นเรียกได้ว่า 460 00:31:37,312 --> 00:31:41,816 เป็น…งานที่ใหญ่…ที่สุดของ ศูนย์วิจัยหนังซึ่งงานนั้น…ผู้กำกับ 461 00:31:41,900 --> 00:31:46,571 บงจุนโฮเป็นคนทำ 462 00:31:46,654 --> 00:31:50,074 ตอนนั้นมีแค่ไม่กี่ที่เท่านั้นที่ สามารถเช่าภาพยนตร์มาดูได้นะครับแล้ว 463 00:31:50,158 --> 00:31:53,578 ภาพยนตร์ที่ถูกเรียกว่าเป็นอาร์ต ฟิล์ม…ผู้กำกับบงก็ไปหามาเช่าจน 464 00:31:53,661 --> 00:31:57,373 ได้เลยนะครับ 465 00:31:57,457 --> 00:32:01,127 เวลาที่เราจะก็อปปี้หนังสักครั้ง มันไม่ใช่แบบดิจิตอลระหว่างที่ก็อปก็ 466 00:32:01,210 --> 00:32:04,881 เลยต้องดูไปด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ อะนะเราจำเป็นต้องดูไปด้วยถ้าต้องอัด 467 00:32:04,964 --> 00:32:08,843 สองครั้งก็ต้องดูสองรอบ 468 00:32:08,927 --> 00:32:13,473 เพราะงั้นพอเราต้องก็อปปี้เป็นสาม ถึงสี่ครั้งเป็นการก็อปปี้จาก…วิดีโอ 469 00:32:13,556 --> 00:32:18,102 ต้นฉบับอีกทีทำให้ภาพต้นฉบับเสีย หายเวลาก็อปปี้วิดีโอที่มาจาก 470 00:32:18,186 --> 00:32:22,732 อเมริกาก็จะเห็นคำ เตือนจากเอฟบีไอด้วยค่ะ 471 00:32:24,192 --> 00:32:26,986 วิดีโอเกาหลี…พูดถึงเรื่องเสือ และโรคฝีดาษและห้ามคัดลอกผิดกฎหมาย 472 00:32:27,070 --> 00:32:29,989 เด็กสมัยก่อนต่างหวาด กลัวเสือและโรคฝีดาษมากที่สุด 473 00:32:30,073 --> 00:32:33,451 สงครามเป็นหายนะที่น่ากลัวที่สุด 474 00:32:34,202 --> 00:32:39,040 และถ้าไม่ก็อปปี้แบบ ผิดกฎหมายก็คงหา…ดูไม่ได้ 475 00:32:43,628 --> 00:32:48,299 ชื่อเรื่อง…จะถูกเขียนเอาไว้บนเทป คือเราจะเขียนชื่อเรื่องบนสติกเกอร์ 476 00:32:48,383 --> 00:32:53,096 แล้วติดเอาไว้แต่ถ้าเขียนด้วย มือแบบนั้นก็จะดู…ไม่ค่อยเท่ครับ 477 00:32:56,099 --> 00:32:59,686 ผมก็เลยเขียนชื่อเรื่อง หนังของกอดาร์เป็นภาษาฝรั่งเศส 478 00:32:59,769 --> 00:33:03,147 ทั้งที่เขียนเกาหลีก็ได้แต่ผมกลับ เขียนแบบตามใจตัวเองด้วยภาษาฝรั่งเศส 479 00:33:03,231 --> 00:33:06,901 ผมสะกดเป็นนะ 480 00:33:06,985 --> 00:33:10,863 เอบีโอยูทีดีอีเอสโอยูเอฟเอฟแอลอี อ่านว่าอะบูเดอซูฟไหมนะผมก็ไม่แน่ใจ 481 00:33:10,947 --> 00:33:14,826 คนรู้ฝรั่งเศสน่าจะรู้ 482 00:33:15,618 --> 00:33:19,288 พอปริ้นท์ออกมาบนกระดาษเอสี่ผมก็จะ เห็นมันแล้วผมก็จะมองในที่ที่สว่าง 483 00:33:19,372 --> 00:33:23,084 แล้วก็ติดสติกเกอร์นั้นครับ 484 00:33:23,793 --> 00:33:25,920 จากนั้นก็ใส่กลับเข้าไปใหม่ใน เครื่องปริ้นท์แล้วก็ปริ้นท์ชื่อ 485 00:33:26,004 --> 00:33:28,172 เรื่องให้ชัดๆแล้วก็แปะไป 486 00:33:29,090 --> 00:33:31,634 เป็น…ช่วงที่…ผม ยังไม่มีเทคนิคอะไรเลย 487 00:33:32,176 --> 00:33:36,472 ถ้าหาก…เห็นเทปของเยลโลว์ดอร์ตอน นั้นก็จะเห็นว่ามีที่เขียนด้วยมือ 488 00:33:36,556 --> 00:33:41,227 แล้วหลังจากนั้นก็จะเห็นได้ว่ามี ที่ปริ้นท์ออกมาอย่างสะอาดสะอ้านด้วย 489 00:33:41,310 --> 00:33:45,857 นอกจากเรื่อง…ก็อปปี้…การที่เรามี วิดีโอภาพยนตร์เพิ่มขึ้นทีละม้วนสอง 490 00:33:45,940 --> 00:33:50,778 ม้วนแบบนั้นมันทำให้ ผมรู้สึกดีมากๆเลยครับ 491 00:33:50,862 --> 00:33:53,072 การหมกมุ่นคือสิ่ง กระตุ้นความชอบนะครับ 492 00:33:53,906 --> 00:33:57,326 ใครที่ไม่ชอบก็จะมองคนที่ คลั่งไคล้ด้วยความรู้สึกแปลกๆ 493 00:33:57,410 --> 00:34:01,831 แต่ว่าตัวเรา…จะได้รับแรงกระตุ้น อย่างเป็นธรรมชาติมากเลยนะครับพอมี 494 00:34:01,914 --> 00:34:06,377 ความกระหายเกี่ยวกับหนังก็ ยิ่งทำให้หมกมุ่นมากยิ่งขึ้น 495 00:34:07,587 --> 00:34:09,964 เราตั้งตาจดบันทึกทีละเรื่องทั้งที่ สมัยนี้แค่พิมพ์ใส่เอ็กเซลก็จบเรื่อง 496 00:34:10,048 --> 00:34:12,425 แล้ว 497 00:34:14,177 --> 00:34:16,804 ซึ่งฉัน…ใช่ค่ะฉันน่าจะได้เรียน วิธีการใช้เม้าส์มาจากจุนโฮแหละค่ะ 498 00:34:16,888 --> 00:34:19,557 ตอนนั้น 499 00:34:20,767 --> 00:34:24,353 เขาบอกให้ฉันรู้ว่านี่มันหน้าตา เหมือนหนูเลยถูกเรียกว่าเม้าส์ค่ะ 500 00:34:26,105 --> 00:34:27,148 ตั้งแต่ปี1992 501 00:34:27,231 --> 00:34:28,733 รายชื่อวิดีโอที่รวบรวมไว้ 502 00:34:29,442 --> 00:34:30,401 ผู้จัดเรียงบง 503 00:34:32,028 --> 00:34:34,030 -มีนี่ด้วย -ดอกจันนี่อะไร 504 00:34:35,281 --> 00:34:37,200 -นั่นสิ -แปลว่าห้ามลืมหรือเปล่านะ 505 00:34:37,283 --> 00:34:40,036 น่าจะ…เป็นแบบนั้นก็ได้หรือว่า 506 00:34:40,119 --> 00:34:41,204 เรือประจัญบานโพเทมกิ้น 507 00:34:42,121 --> 00:34:44,373 บีฟอร์เดอะเรฟโวลูชั่นมีหมดเลย 508 00:34:44,457 --> 00:34:46,334 นี่ดอกจันเอาไว้ใช่แบบนั้นหรือเปล่า 509 00:34:47,168 --> 00:34:50,755 -ห้ามยืมงั้นเหรอ -ใช่ครับใช่น่าจะอะไรประมาณนั้นอือ 510 00:34:50,838 --> 00:34:52,507 เรื่องดักฟังอันตรายของ คอปโปลาที่ดูด้วยกันที่ตอนนั้น 511 00:34:52,590 --> 00:34:54,300 จำได้สิครับครับ 512 00:34:55,384 --> 00:34:57,053 เราเคยซื้อเทปเอาไว้ด้วยนี่ 513 00:34:57,136 --> 00:35:00,431 -เอ่อ…ที่เราไปย่านฮวังฮักด้วยกัน -ใช่ๆที่นั่นเป็น…ร้านขายส่ง 514 00:35:00,515 --> 00:35:03,851 มันมีร้านขายส่งอยู่เต็มแล้ว ก็มี…ที่วางขายอยู่ริมทางด้วย 515 00:35:04,852 --> 00:35:06,395 ตอนนั้นวิดีโอของแถว ย่านฮวังฮักราคา2 500วอน 516 00:35:06,479 --> 00:35:08,231 2 500 517 00:35:08,314 --> 00:35:13,152 เหมือนตามหาสมบัติเอ่อ…ในกองที่ เต็มไปด้วยหนังแปลกๆมีผู้กำกับคิมกี 518 00:35:13,236 --> 00:35:18,116 -ยองกับ…กับของดูซานมาคาเวเยฟ -ใช่ครับใช่ครับอืม 519 00:35:18,199 --> 00:35:19,826 แล้วก็ของแอเบลเฟอรารา 520 00:35:19,909 --> 00:35:23,704 -ผู้กำกับแอนด์เจซวาจดา -คิงออฟนิวยอร์กของแอนด์เจซวาจดา 521 00:35:23,788 --> 00:35:27,792 ซ่อนอยู่…ภายในกองพวกนั้นแล้วก็ดัน ถูกเปลี่ยนเป็นชื่อแปลกๆ 522 00:35:27,875 --> 00:35:29,001 -นั่นสิครับ -คือมันต้องมี 523 00:35:29,085 --> 00:35:30,253 เซนส์ถึงจะตามหาได้เจอนะ 524 00:35:30,962 --> 00:35:33,881 ชื่อเรื่อง…ภาพยนตร์เหล่านั้นและ คนที่ให้ข้อมูลและเคล็ดลับมากมายคือ 525 00:35:33,965 --> 00:35:36,926 ผู้กำกับคิมฮงจุน 526 00:35:37,009 --> 00:35:37,885 งั้นเหรอครับ 527 00:35:37,969 --> 00:35:40,888 คนรักหนังรุ่นบุกเบิกซึ่งตอนนี้ได้ เป็นผู้อำนวยการคลังเก็บภาพยนตร์แล้ว 528 00:35:40,972 --> 00:35:44,308 เขาได้เขียนหนังสือด้วยนะ 529 00:35:44,392 --> 00:35:46,227 ชื่ออะไรนะที่เป็นประโยคยาวๆ 530 00:35:46,310 --> 00:35:49,105 สองถึงสามอย่างที่ อยากรู้เกี่ยวกับภาพยนตร์ 531 00:35:49,188 --> 00:35:51,440 เป็นหนังสือที่ขายได้เยอะมากๆใน ช่วงต้นปี90คนในวงการเดียวกับเรา 532 00:35:51,524 --> 00:35:54,110 -ซื้อไปเยอะเลยล่ะ -อ๋อใช่ครับใช่แล้วล่ะครับใช่ครับใช่ 533 00:35:54,193 --> 00:35:58,406 ในยุค60-70ที่ผู้คนไม่มีทางได้ดู ภาพยนตร์ที่ถูกกล่าวถึงในหนังสือ 534 00:35:58,489 --> 00:36:02,702 ได้เลยบางที…หนังสือนั่นอาจกลาย เป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์และถ้าหาดู 535 00:36:02,785 --> 00:36:06,998 ได้ง่ายเหมือนสมัยนี้ข้อมูลมากมาย ในหนังสือนั้นก็คงจะไม่ได้มีประโยชน์ 536 00:36:07,081 --> 00:36:11,294 ขนาดนั้นแต่ว่า…หนังที่ถูกฉายในโรง หนังได้มีข้อจำกัดอยู่มากแล้วก็เป็น 537 00:36:11,377 --> 00:36:15,590 ช่วงที่วิดีโอกำลังมีการพัฒนาทำให้ เกิดเป็นภาพยนตร์มากมายจนแยกไม่ได้ 538 00:36:15,673 --> 00:36:19,760 ว่าเรื่องไหนดีเรื่องไหนไม่ดีครับ 539 00:36:24,432 --> 00:36:26,893 เขาจะบอกให้เราได้รู้หลายๆเรื่อง เกี่ยวกับผลงานน่าทึ่งของผู้กำกับคน 540 00:36:26,976 --> 00:36:29,437 นี้ได้ถูกตีพิมพ์แบบนี้ ชื่อเรื่องเป็นอะไรที่เหลวไหล 541 00:36:29,520 --> 00:36:32,023 ใช่ครับอืม 542 00:36:32,607 --> 00:36:37,778 ความรักบลาๆแต่ความจริงแล้วมัน …ถ้า…ได้ศึกษาจากหนังสือเล่มนั้น 543 00:36:38,696 --> 00:36:40,239 -เป็นพื้นฐานเลย ใช่แล้วล่ะครับ -เป็นอะไรที่เรา 544 00:36:40,323 --> 00:36:42,200 สามารถไปหาได้ที่ย่านฮวังฮัก 545 00:36:42,283 --> 00:36:44,452 น่าจะเป็นนามปากกาผู้กำกับคิมจงฮุน หนังสือเล่มนั้นไม่ใช่ชื่อคิมจงฮุนคู 546 00:36:44,535 --> 00:36:46,704 -อะไรสักอย่าง -ใช่ครับ 547 00:36:46,787 --> 00:36:48,873 คูฮเวยอง 548 00:36:48,956 --> 00:36:50,833 -คูฮเวยองๆใช่ครับใช่ -คูฮเวยอง 549 00:36:50,917 --> 00:36:53,085 -คนรักหนังที่มองย้อนกลับไปปี90 -คูฮเวยอง 550 00:36:53,169 --> 00:36:57,006 นั่นเป็นครั้งแรกเลยครับที่ผมได้ เขียนหนังสือขึ้นมาเกี่ยวกับ 551 00:36:57,089 --> 00:37:00,927 ภาพยนตร์แบบนั้นเพราะงั้นผมก็เลย กลัวและไม่อยากเขียนด้วยชื่อจริงของ 552 00:37:01,010 --> 00:37:05,097 ผมผมเลยตั้ง นามปากกาซึ่งก็คือคูฮเวยอง 553 00:37:05,181 --> 00:37:08,726 ภายหลังก็มีคนขยายความว่าเป็นคนรัก หนังที่มองย้อนกลับไปปี90และคิดว่าผม 554 00:37:08,809 --> 00:37:12,772 พยายามทำให้ดูเท่ซึ่งไม่ใช่เลย 555 00:37:12,855 --> 00:37:17,026 ผม…แค่อยากจะมีนามปากกาก็เลยคิดว่า จะเอาอะไรดีแล้วก็ไปเจอหนังสือพิมพ์ 556 00:37:17,109 --> 00:37:21,280 ครับแล้วก็เห็นข่าวคนตาย…และเห็น ชื่อว่าคูยองฮเวผมก็เลย…สลับชื่อ 557 00:37:21,364 --> 00:37:25,910 เป็นคูฮเวยองครับ 558 00:37:25,993 --> 00:37:30,289 ภาพยนตร์ไม่มีสถานะทางวัฒนธรรม…ที่ มองเห็น…ได้ในสังคมที่เราอยู่กัน 559 00:37:30,373 --> 00:37:34,669 เอ่อ…การที่เรา…ประกอบอาชีพที่ เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ก็…เลยถูกมอง 560 00:37:34,752 --> 00:37:39,090 ว่าเป็นเรื่องที่ น่าอับอายในตอนนั้นครับ 561 00:37:41,259 --> 00:37:45,680 มันจะเป็นยังไงนะลองนับ ดูกันว่าจะมีสักเท่าไหร่ 562 00:37:45,763 --> 00:37:46,681 อ่า 563 00:37:47,431 --> 00:37:48,808 นายเก่งเลขนี่นา 564 00:37:49,475 --> 00:37:51,310 ครับ…เท่าที่…มองดูคร่าวๆ 565 00:37:52,812 --> 00:37:53,813 300…400ไหม 566 00:37:53,896 --> 00:37:57,358 -เอ่อ…4…27เรื่องได้อืมๆ -น้อยกว่าที่คิดไว้อีก 567 00:37:58,651 --> 00:38:00,278 หนึ่งหน้ามีกี่บรรทัดเหรอ 568 00:38:00,361 --> 00:38:02,655 -มี30บรรทัด -ตัวอักษรอะ 569 00:38:02,738 --> 00:38:04,115 ตัวอักษรมี26ตัว 570 00:38:04,198 --> 00:38:09,328 -ต้องนับถึงจะหายคาใจสี่ห้า -สักประมาณ20ได้ 571 00:38:09,412 --> 00:38:10,329 แปด 572 00:38:11,914 --> 00:38:12,790 เก้าสิบ 573 00:38:14,041 --> 00:38:15,793 11ครึ่ง 574 00:38:15,876 --> 00:38:18,087 -ผมเดาๆว่า -น่าจะสัก1717คูณสาม 575 00:38:18,963 --> 00:38:20,673 -งั้นก็ได้510 -สามหก510มีเทปอยู่ประมาณ500ม้วนครับ 576 00:38:20,756 --> 00:38:22,466 สัก500ได้ 577 00:38:23,009 --> 00:38:26,012 แค่ที่มีบันทึกไว้แต่ เราก็เลิกบันทึกกลางคัน 578 00:38:26,095 --> 00:38:26,971 ใช่แล้วล่ะครับ 579 00:38:27,054 --> 00:38:29,974 ตอนแรกที่ผม…ไปเยลโลว์ดอร์ ครั้งแรกคุณได้วาด…ตารางเอาไว้ใน 580 00:38:30,057 --> 00:38:33,394 -กระดาษ…ด้วยนี่ครับ -ครับ 581 00:38:33,477 --> 00:38:34,437 ตารางเหรอ 582 00:38:34,520 --> 00:38:37,023 ครับคือว่า…นั่นเป็น เรื่องที่คุณถนัดนี่ครับใช่ไหมฮะ 583 00:38:37,106 --> 00:38:41,360 รายชื่อคนไม่ออกเงินเหรอผมเป็นคน ที่ชอบหมกมุ่นสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็เลย 584 00:38:41,444 --> 00:38:45,698 เหมาะกับหน้าที่นั้นมากๆครับเรียกไง ดีเทียบ…กับโรงเรียนสมัยก่อนก็เหมือน 585 00:38:45,781 --> 00:38:50,036 เป็นเวรอือเป็นเหมือน เวรประจำห้องตลอดทั้งปีเลย 586 00:38:50,119 --> 00:38:51,037 ประมาณนั้นครับ 587 00:38:51,120 --> 00:38:55,541 เหมือนกับเป็นคนที่มีหน้าที่ เขียนชื่อคนคุยคนที่ไม่คืนวิดีโอ 588 00:38:56,459 --> 00:38:59,545 ถ้าไม่จัดการให้ดีต่อให้รวบรวม เป็นปีก็พร้อมที่จะหายไปหมดเลยใน 589 00:38:59,628 --> 00:39:03,049 หนึ่งเดือน 590 00:39:03,132 --> 00:39:06,427 พอได้ยินแบบนั้นผมก็คอยตาม จิกกัดแบบไม่คิดชีวิตเลยครับ 591 00:39:07,136 --> 00:39:10,348 แล้วก็ทำหน้าที่จริงจังและก็ดุดัน มากถามว่าทำไมไม่คืนหนังกอดาร์ก็ 592 00:39:10,431 --> 00:39:13,642 ประมาณนั้นครับ 593 00:39:17,813 --> 00:39:20,566 คืนมาเดี๋ยวนี้ยืม ไปสองอาทิตย์แล้วนี่ 594 00:39:24,320 --> 00:39:28,032 ผมจริงจังมากที่…อยาก จะรักษาเทปพวกนั้นเอาไว้ 595 00:39:28,115 --> 00:39:29,784 คุณหมายความว่ายังไงกัน 596 00:39:38,876 --> 00:39:39,794 อะไรเหรอ 597 00:39:44,215 --> 00:39:47,176 ว้าวยอดเลย 598 00:39:48,803 --> 00:39:54,225 ที่ให้เรามาดูภาพยนตร์…แล้วก็ ต่างคนต่างมาวิเคราะห์…กันสินะ 599 00:39:56,435 --> 00:39:58,312 วิเคราะห์ฉากที่แตกต่างกันไป 600 00:39:59,105 --> 00:40:04,110 จงเขียนชื่อเรื่อง…คนแต่ง และแนวคิดลงในที่ว่างด้านล่างนี้ 601 00:40:05,111 --> 00:40:07,780 ทำอย่างกับว่าเราจะ ทำแบบนี้กันได้งั้นแหละ 602 00:40:09,198 --> 00:40:11,909 ทั้งที่ไม่ค่อยรู้อะไรสักอย่างเลย แล้วก็เขียนว่าจะวิเคราะห์กันเป็น 603 00:40:11,992 --> 00:40:14,703 ฉากๆไปด้วย 604 00:40:16,831 --> 00:40:18,290 เขียนว่าจะ วิเคราะห์กันเป็นฉากๆไปด้วย 605 00:40:30,761 --> 00:40:33,264 -จ็อกชัตเทิลเพิ่งออกมาครั้งแรก -ใช่ครับใช่ 606 00:40:33,347 --> 00:40:36,517 สมัยนี้แค่…ตัดต่อ…โดยการใช้แอป พลิเคชั่นไอโฟนหรือว่าแอปพลิเคชั่น 607 00:40:36,600 --> 00:40:39,812 โทรศัพท์ 608 00:40:39,895 --> 00:40:41,188 อืมๆๆ 609 00:40:41,272 --> 00:40:44,358 มันคงดูเชยในยุคนี้ที่เราสามารถใส่ ได้แม้กระทั่งเอฟเฟกต์แต่เราดีใจมากๆ 610 00:40:44,442 --> 00:40:48,028 -ตอนมีจ็อกชัตเทิลออกมาครั้งแรก -ใช่แล้วครับใช่ครับอืม 611 00:40:48,112 --> 00:40:51,365 เพราะว่า…เราสามารถย้อนหรือกดข้าม ภาพยนตร์ได้แล้วก็วิเคราะห์ฉากเป็นเฟ 612 00:40:51,449 --> 00:40:54,702 รมๆได้เพื่อดูว่าพวกเขาตัดต่อกัน ยังไงแล้วก็ใส่ดับเบิลแอคชั่นกันยัง 613 00:40:54,785 --> 00:40:57,955 -ไงได้ด้วย -สามารถย้อนหรือข้ามดูได้เป็นเฟรมๆ 614 00:40:58,038 --> 00:40:58,956 ใช่ครับ 615 00:40:59,039 --> 00:41:01,375 มีคนที่รักหนังรุ่นก่อนหน้าเรา อย่างเช่นอาจารย์จองซองอิลหรือ 616 00:41:01,459 --> 00:41:03,794 -ผู้กำกับคิมฮงจุน -ใช่อืม ใช่ครับอืมๆ 617 00:41:04,462 --> 00:41:06,755 เอ่อ…พวกเขาไปศูนย์วัฒนธรรมของ เยอรมันและฝรั่งเศสและดูเฉยๆพวกเขา 618 00:41:06,839 --> 00:41:09,133 -ไม่มีทางกดย้อนกลับไปดูได้ -ไปศูนย์วัฒนธรรมฝรั่งเศสใช่ครับ 619 00:41:09,216 --> 00:41:11,469 ใช่ครับใช่ใช่ 620 00:41:11,552 --> 00:41:17,057 แต่ว่าเราสามารถ…วิเคราะห์ ภาพยนตร์ได้…ด้วยจ็อกชัตเทิล 621 00:41:17,141 --> 00:41:21,061 เหมือนจะได้ทำแบบนี้เราจะมา วิเคราะห์บทความในรอบแรกกันซึ่งฉัน 622 00:41:21,145 --> 00:41:25,107 ทำเรื่องนักชกเลือด อหังการ์กับซิติเซนเคนมั้ง 623 00:41:25,816 --> 00:41:29,278 มันต่างก็เป็นหนังที่เคยดูทั้ง นั้นทั้งซิตี้ไลท์รวมถึงเซคริไฟซ์ 624 00:41:29,361 --> 00:41:32,823 เอ่อ…ใช่น่าจะได้ วิเคราะห์กันไปแหละมันยังอยู่ดีไหม 625 00:41:32,907 --> 00:41:36,368 ครับมีครับๆ 626 00:41:36,452 --> 00:41:37,786 -จริงเหรอ -ครับใช่ครับ 627 00:41:37,870 --> 00:41:39,371 อ่า…เพราะงั้นเราเลยทำนี่ค่ะ 628 00:41:42,791 --> 00:41:46,837 ฉันไม่ได้ทำเองคนเดียวแต่ทุกแผนก ต่างร่วมแรงกัน…ปะติดปะต่อ…กันทีละ 629 00:41:46,921 --> 00:41:50,925 ส่วนแบบนี้ถึงจะ เล็กแต่ก็ได้มาแบบนี้ค่ะ 630 00:41:51,008 --> 00:41:53,636 ความจริงฉันคิดว่าฉบับที่หนึ่งนี้ มีความสำคัญมากแต่เราไม่ได้ทำอย่าง 631 00:41:53,719 --> 00:41:56,347 ต่อเนื่องค่ะ 632 00:41:57,056 --> 00:41:58,015 ฮ่านี่มัน 633 00:41:59,808 --> 00:42:03,646 ผมพยายามตามหามัน…แทบ ตายเลยนี่เอามาจากไหนครับ 634 00:42:03,729 --> 00:42:05,147 รุ่นพี่คิมยุนอา…พี่ยุนอาครับ 635 00:42:05,231 --> 00:42:06,273 -อ่าพี่ยุนอาเก็บเอาไว้เหรอ -ใช่ครับใช่ 636 00:42:06,357 --> 00:42:08,192 นึกแล้วในนี้มีที่ วิเคราะห์เดอะก็อดฟาเธอร์ของคอปโปลา 637 00:42:08,275 --> 00:42:10,319 ครับ 638 00:42:10,402 --> 00:42:12,363 -นี่ผมเป็นคนวาดเองนะ -ครับ 639 00:42:13,030 --> 00:42:15,533 หนังเรื่อง…เดอะก็อดฟาเธอร์เป็น หนังที่คล้ายกับตำราและมีรูปแบบที่ 640 00:42:15,616 --> 00:42:18,160 เข้มงวด 641 00:42:20,287 --> 00:42:23,332 ทำเหมือนรู้ดีพูดอะไรไร้สาระจริงๆ 642 00:42:24,875 --> 00:42:28,087 อ่านี่เป็นเนื้อหาที่ เราสัมมนากันใช่ไหมครับ 643 00:42:28,170 --> 00:42:29,088 ใช่ครับๆใช่ 644 00:42:30,172 --> 00:42:32,675 อืม…ผมดู…ขยันมากๆเลยนะครับ 645 00:43:01,120 --> 00:43:02,037 เอาล่ะ 646 00:43:17,136 --> 00:43:18,929 นี่…เอ่อ…น่าสงสัย 647 00:43:20,139 --> 00:43:22,766 นี่คือที่ผู้กำกับอี…พูดถึงนี่ ครับที่เกี่ยวกับการควบคุมข้อมูลเป็น 648 00:43:22,850 --> 00:43:25,477 ข้อมูลในมุมมองของคนดูเท่านั้น ครับเพราะงั้นก็เลยทำให้มันดูน่า 649 00:43:25,561 --> 00:43:28,188 -สงสัย -ใช่ครับใช่ 650 00:43:28,272 --> 00:43:29,857 ใช่ครับทำให้เกิดความสงสัยขึ้น 651 00:43:29,940 --> 00:43:31,567 ครับถูกสร้างขึ้น 652 00:43:50,085 --> 00:43:54,214 ผมควรเอานี่ให้ ผู้กำกับคอปโปลาดูผมไปพูดเฉยๆ 653 00:43:58,719 --> 00:44:02,723 มีเทศกาล…หนังที่เอ่อ ถูกจัดที่เมืองลียงครับ 654 00:44:02,806 --> 00:44:04,767 ที่นั่นจะ…ได้มีการ 655 00:44:05,768 --> 00:44:09,688 ในทุกๆปีจะมีการเชื้อเชิญบุคคล สำคัญที่อุทิศชีวิตและเป็นเอกลักษณ์ 656 00:44:09,772 --> 00:44:13,734 ของประวัติศาสตร์ ภาพยนตร์พระเอกคือผู้กำกับคอปโปลา 657 00:44:15,277 --> 00:44:17,404 ที่นั่นจะมีการมอบรางวัลประมาณว่า เชิดชูคุณงามความดีซึ่งผมได้เป็นผู้ 658 00:44:17,488 --> 00:44:19,657 มอบ 659 00:44:20,783 --> 00:44:24,912 พอขึ้นไปบนเวทีผมก็เลยพูดว่าตอนที่ ผมเรียนเนี่ยผม…ก็ได้ศึกษาค้นคว้าจาก 660 00:44:24,995 --> 00:44:29,124 ภาพยนตร์ของคุณแล้วก็บอกให้เขารู้ ด้วยว่าได้วิเคราะห์ฉากๆนี้ในเรื่อง 661 00:44:29,208 --> 00:44:33,295 เดอะก็อดฟาเธอร์แล้วก็…เรื่อง 662 00:44:34,171 --> 00:44:38,676 ทำไมกล้องถึงได้อยู่ตรงนั้น ทำไมถึงได้เปลี่ยนฉากตรงนั้น 663 00:44:39,259 --> 00:44:41,553 ทำไมต่อจากฉากนี้ถึงเป็นฉากนี้ 664 00:44:43,764 --> 00:44:46,308 ทำไมนักแสดงถึงได้มองไปทางโน้น 665 00:44:49,353 --> 00:44:52,147 ผมตั้งคำถามแบบนั้นกับตัวเอง แล้วก็ลองวาดฉากนั้นๆ…ของเรื่องเดอะ 666 00:44:52,231 --> 00:44:55,025 ก็อดฟาเธอร์ดูครับ 667 00:44:57,736 --> 00:44:59,738 ตอนนี้ผมก็ยังคงตื่นเต้นมากๆครับ 668 00:45:00,948 --> 00:45:06,245 ผมได้พบ…ตัวจริงได้ขึ้นเวทีเดียวกัน และก็ได้พูดอะไรแบบนั้นก็ทำให้รู้สึก 669 00:45:06,328 --> 00:45:11,625 แปลกใหม่ครับเป็น ความรู้สึกที่น่าทึ่งมากด้วยล่ะครับ 670 00:45:12,626 --> 00:45:16,964 แม้แต่ตอนนี้พอได้กลับไปดูหนัง อีกครั้งมันก็…ทำให้เห็น…การตัดฉาก 671 00:45:17,047 --> 00:45:21,385 แต่ละฉากของหนังและไฟของฉากนั้นเข้า มาจากตรงไหนการจัดฉากเป็นไงทำให้…ฉัน 672 00:45:21,468 --> 00:45:25,723 มองเห็นได้ถึงสิ่งเหล่านั้นค่ะ 673 00:45:25,806 --> 00:45:29,810 ความจริง…ตอนแรกฉันรู้สึกดีมากๆ แต่พอนานๆไปก็ไม่ค่อยดีเพราะคิดว่า 674 00:45:29,893 --> 00:45:33,897 ฉันต้องเรียนภาษาไปพร้อมๆกับ วิเคราะห์ฉากทุกครั้งเลยงั้นเหรอไม่ 675 00:45:33,981 --> 00:45:37,985 ชอบไม่สนุกซะเลยฉันคิดแบบนั้นแหละ 676 00:45:38,569 --> 00:45:43,198 การที่ต้องมานั่งวิเคราะห์แต่ละ ฉากๆแบบนั้นมันไม่เรียกว่าเป็นการดู 677 00:45:43,282 --> 00:45:47,953 หนังนี่คือพลังที่ได้รับจาก ภาพยนตร์เป็นสิ่งที่เราก็ไม่รู้ตัว 678 00:45:48,495 --> 00:45:51,999 เวลาที่ดูหนังด้วยกันที่ชอบคือ…มัน ทำให้ฉันรู้สึกได้ว่ามีเพื่อนที่อยาก 679 00:45:52,082 --> 00:45:55,753 ดูหนังเหมือนกันกับฉัน 680 00:45:55,836 --> 00:45:58,422 เยลโลว์ดอร์คือแบบนั้นแหละครับมา รวมตัวกัน…ได้พูดคุยและก็รู้ใน 681 00:45:58,505 --> 00:46:01,467 สิ่งที่ไม่รู้ 682 00:46:01,550 --> 00:46:07,181 เอ่อ…สิ่งที่ผมจำได้เอ่อ…คือ นักแสดงได้จุดเทียนขึ้นหนึ่งเล่ม 683 00:46:07,264 --> 00:46:12,936 แล้วเขาคนนั้น…ก็เอามือป้องเพื่อ …ไม่ให้มันดับแล้วก็เดินไปทางโน้น 684 00:46:31,622 --> 00:46:34,958 นั่นเป็นหนังของทาร์คอฟสกี้ที่ ตอนนี้มันคงจะน่าเบื่อแต่ฉันไม่รู้ 685 00:46:35,042 --> 00:46:38,712 ว่าทำไมถึงได้ปักใจค่ะ 686 00:46:38,796 --> 00:46:43,842 พอได้ดูก็คิดว่า…ภาพยนตร์คือ ศิลปะเป็นสิ่งที่ฉันพร้อมทุ่มเทชีวิต 687 00:46:50,724 --> 00:46:53,644 เหมือนซีนนั้นจะยาว ไม่ต่ำกว่าห้านาทีเลยครับ 688 00:46:54,770 --> 00:46:57,606 ทำเอาผมคิดว่าโลกนี้มีหนังอะไรแบบ นี้…อยู่ในโลก…ของเราด้วยอย่าง 689 00:46:57,689 --> 00:47:00,567 งั้นเหรอ 690 00:47:03,111 --> 00:47:08,116 จุนโฮเขา…ค่อนข้างจะ ชื่นชอบ…มาร์ตินสกอร์เซซี 691 00:47:10,327 --> 00:47:13,747 ต้นฉบับ…คือนักชกเลือดอหังการ์แต่ บริษัทที่ปล่อยวิดีโอออกมา…ตั้งชื่อ 692 00:47:13,831 --> 00:47:17,292 ว่ากำปั้นแห่งความโกรธ 693 00:47:18,460 --> 00:47:22,005 วิดีโอม้วนนั้นมีปัญหาเรื่องซับ เกาหลีด้วยครับแต่ถึงจะ…เป็นแบบนั้น 694 00:47:22,089 --> 00:47:25,634 แต่ถ้าดูเรื่องการเรียง ลำดับของการต่อยมวยเนี่ย 695 00:47:26,176 --> 00:47:29,179 มันก็…เป็นอะไรที่โดดเด่นมากๆผมจำ ได้ว่านั่นเลยทำให้ทุกคนดูกันอย่าง 696 00:47:29,263 --> 00:47:32,266 เมามันแล้วตอนนั้นผู้กำกับอี…ก็ พูดถึงการตัดต่อและการใช้กล้องไป 697 00:47:32,349 --> 00:47:35,352 เยอะมากด้วยครับ 698 00:47:35,435 --> 00:47:38,730 ตอนนั้นก็เป็นช่วงแรกๆที่ผมได้ ศึกษาเกี่ยวกับภาพยนตร์ผมก็เลยคิดว่า 699 00:47:38,814 --> 00:47:42,109 เป็นการถ่ายที่ค่อนข้างยุ่งยากและ มีแต่ฉากดีๆที่เต็มไปด้วยการใช้กล้อง 700 00:47:42,192 --> 00:47:45,445 ที่ซับซ้อนมากๆด้วยล่ะครับ 701 00:47:47,239 --> 00:47:50,200 แต่ว่า…ฉากนั้นมัน เรียบง่ายมากๆเลยล่ะครับ 702 00:47:51,743 --> 00:47:53,912 -แกนอนกับเมียฉัน -"แกนอนกับเมียฉัน" 703 00:47:55,289 --> 00:47:56,331 แกนอนกับเมียฉัน 704 00:47:56,415 --> 00:47:57,291 ฮะ 705 00:47:57,374 --> 00:47:58,208 ฉันรู้นะ 706 00:47:59,793 --> 00:48:01,253 ทั้งที่เรียบง่ายแล้วก็หวาดเสียว 707 00:48:01,336 --> 00:48:02,629 -ใช่ครับใช่ๆ -แล้วก็ตลกแต่พอจบ 708 00:48:02,713 --> 00:48:04,047 -ฉากนั้นไปก็เศร้ามากๆ -ถามแบบนั้นได้ยังไง 709 00:48:04,131 --> 00:48:07,175 ผมเป็นน้องของพี่นะ 710 00:48:08,468 --> 00:48:13,682 และเห็นหน้าของโจเปสซีพอถ่ายฉับๆไป แบบนั้นเนี่ยก็มีการแพนกล้องไปแบบนี้ 711 00:48:14,349 --> 00:48:19,021 ตอนที่เดอนีโรเดินขึ้นบันไดไปมันน่า กลัวมากครับระหว่างที่เขาขึ้นไปมันก็ 712 00:48:19,104 --> 00:48:23,817 …เกิดเป็นความรุนแรง ที่โหดร้ายแล้วก็…ทารุณมากๆ 713 00:48:25,360 --> 00:48:26,612 -โหดมากๆเลย -ตอนนั้น…สิ่งที่ผม 714 00:48:26,695 --> 00:48:27,946 จำได้ตอนเราคุยกันเนี่ย 715 00:48:28,739 --> 00:48:30,449 คือเริ่มด้วยฉากที่ทีวี เสียใช่ไหมครับฉากนั้นครับๆ 716 00:48:30,532 --> 00:48:32,284 ใช่แล้วเดอนีโรกำลังซ่อนมันอยู่ 717 00:48:32,367 --> 00:48:35,954 ซึ่งนั่น…เอ่อ…ผมจำได้ว่าคุณบอก ว่านั่นคือฉากที่สร้างบรรยากาศ 718 00:48:36,038 --> 00:48:39,625 ทั้งหมดแล้วผมก็คิดไปว่า อ๋อแบบนี้เองสินะใช่ไหมครับ 719 00:48:39,708 --> 00:48:43,003 -เราเคยคุยเรื่องนั้นด้วยอ๋อ -ครับโธ่ทั้งที่…คุณผู้กำกับ 720 00:48:43,086 --> 00:48:46,173 จำอะไรไม่ได้เลยขนาด เรื่องเมื่อวานนี่ยังจำไม่ได้เลย 721 00:48:50,427 --> 00:48:54,640 มันมีแอนิเมชั่นเรื่องหนึ่ง ที่มีชื่อเรื่องว่า…คนปลูกต้นไม้ 722 00:48:55,641 --> 00:49:00,187 ผมรู้สึกว่าผม…ฮะ ไม่มีเรี่ยวแรงเอาซะเลย 723 00:49:01,229 --> 00:49:02,147 ฮุนอาก็บอกว่า 724 00:49:03,231 --> 00:49:07,069 พี่…เวลาเหนื่อย…หรือตอนที่สิ้นหวัง 725 00:49:08,487 --> 00:49:10,030 ลองดูหนังเรื่องนี้ 726 00:49:11,073 --> 00:49:12,574 มัน…จะช่วยได้เยอะมาก 727 00:49:13,825 --> 00:49:14,785 มันดีมากจริงๆ 728 00:49:17,287 --> 00:49:20,415 อ่าฉัน…ชอบพูดอะไรล้ำเส้นอยู่ เรื่อยฉันคิดว่า…พี่จงแทเป็นคนบอก 729 00:49:20,499 --> 00:49:23,627 ฉันซะอีกนะคะ 730 00:49:26,964 --> 00:49:30,968 ฉันคิดว่าเขาแนะนำหนังดีๆให้ฉัน ได้รู้จักความจริงแล้วหนังเรื่องนั้น 731 00:49:31,051 --> 00:49:35,097 มันดีมากค่ะ หลังจากนั้นก็ยังดูอีกหลายรอบเลย 732 00:49:36,014 --> 00:49:38,725 เป็นหนังในดวงใจเลยล่ะค่ะอ่า น้ำตาฉันไหลเพราะสายตายาวน่ะค่ะค่ะ 733 00:49:38,809 --> 00:49:41,687 อ๋อ 734 00:49:41,770 --> 00:49:43,897 คงจะจำคลาดเคลื่อนสินะครับทั้งคู่เลย 735 00:49:43,981 --> 00:49:45,565 ค่ะเป็นสภาวะราโชมอน 736 00:49:51,738 --> 00:49:53,031 เห็นประตูสีเหลืองด้วยนะครับ 737 00:49:53,115 --> 00:49:55,075 -นั่นแหละประตูสีเหลือง -นั่นสิจริงด้วย 738 00:49:56,159 --> 00:49:58,161 -กำลังกำกับกันอยู่สินะแบบว่า -ทำอะไรกันอยู่ 739 00:49:58,745 --> 00:50:00,789 เอาแต่แสดงออกมาแบบแข็งทื่อ 740 00:50:00,872 --> 00:50:01,790 ครับ 741 00:50:02,666 --> 00:50:03,917 นี่คือฟิล์มแปดมิล 742 00:50:05,168 --> 00:50:07,629 มันอยู่ในกล่องต้นสนเพาโลเนียในบ้าน ฉันมากว่า30ปีแล้วถ้าหาก…มองแบบนี้ก็ 743 00:50:07,713 --> 00:50:10,215 จะเห็น 744 00:50:11,925 --> 00:50:14,052 สมัยนั้นการใช้กล้อง เป็นเรื่องที่ยากมากๆเลยนะ 745 00:50:14,136 --> 00:50:15,178 ใช่ครับอืมๆ 746 00:50:15,262 --> 00:50:18,181 โดยเฉพาะวิดีโอ…ฟิล์มมันแพงมากๆ 747 00:50:18,265 --> 00:50:19,141 ใช่ครับอืม 748 00:50:19,224 --> 00:50:20,600 เราถ่ายกันแบบมือไม้สั่นเลย 749 00:50:20,684 --> 00:50:21,601 อืม 750 00:50:21,685 --> 00:50:24,938 24เฟรมหนึ่งวิเป็นอะไร ที่น่าสยองขวัญ…เอามากๆเลย 751 00:50:34,448 --> 00:50:35,365 ตอนนั้นผม 752 00:50:36,950 --> 00:50:41,538 น่าจะสักปี92ได้นะ ที่ได้…ก้มหน้าเก็บเงิน 753 00:50:45,667 --> 00:50:49,004 ผมเอาเงินจากการทำงานพิเศษที่ร้าน อ่านหนังสือตอนนั้นผมน่าจะได้เงิน 754 00:50:49,087 --> 00:50:52,466 เดือน…ประมาณสามแสนวอนได้ 755 00:50:53,967 --> 00:50:58,597 เขามาถามผมว่า…เงินแค่นี้พอจะซื้อ กล้องดีๆได้ไหมสมัยนั้น…ถ้าไปตามร้าน 756 00:50:58,680 --> 00:51:03,351 ค้าที่อยู่แถวคลองชองกเยชอน…ก็ จะมีอุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์มากมาย 757 00:51:04,019 --> 00:51:08,065 ตอนนั้นมันแพงมากๆเลยนะ ครับฮิตาชิ8200ซูเปอร์วีเอชเอส 758 00:51:08,982 --> 00:51:12,569 ผมได้ไปซื้อมันแล้วก็ถือ ไปที่เยลโลว์ดอร์ในวันต่อมา 759 00:51:13,570 --> 00:51:18,366 ขณะสัมมนาผมก็เอาแต่นั่งกอดมัน แบบนี้กล้องค่อนข้างใหญ่เลยล่ะครับ 760 00:51:19,951 --> 00:51:24,790 แล้วก็…เปิดหน้าหนังสือด้วยท่าทาง แบบนี้แล้วก็เอาแต่…ลูบคลำมันไม่หยุด 761 00:51:25,957 --> 00:51:28,585 พูดยังไงดีเป็นความประหม่ามันเป็น อุปกรณ์ตัวแรกเลยทำให้รู้สึกถึงความ 762 00:51:28,668 --> 00:51:31,338 ประหม่า 763 00:51:49,523 --> 00:51:51,483 ผมใช้กล้อง8200นั้นรับงานพาร์ต ไทม์มากมายอย่างเช่นถ่ายวิดีโองาน 764 00:51:51,566 --> 00:51:53,527 แต่ง 765 00:51:54,653 --> 00:51:57,280 ผมเที่ยวไปรับจ็อบพาร์ตไทม์มากมาย ไม่ว่าจะเป็นงานแซยิดงานครบรอบหนึ่ง 766 00:51:57,364 --> 00:51:59,991 ปีหรือคลิปงานแต่ง 767 00:52:12,003 --> 00:52:13,296 -อยู่กันครบเลย -นี่ๆ 768 00:52:13,380 --> 00:52:15,298 -อืมๆ -ถ่ายออกมาได้ดีเลยดีมาก 769 00:52:16,133 --> 00:52:19,344 พี่บยองฮุนกับซอกอู ตัวติดกันขนาดนี้เลยนะ 770 00:52:20,512 --> 00:52:22,973 มีข่าวลือว่าพี่บยองฮุน เลิกทำหนังก็เพราะผมด้วยนะ 771 00:52:24,141 --> 00:52:26,143 ซอกอูบอกว่ารู้สึกผิดกับพี่ด้วย 772 00:52:26,226 --> 00:52:28,562 -รู้สึกผิดทำไมเหรอฮะ -ตอน…ที่ถ่ายหนังสั้นกันเขาก็หัว 773 00:52:28,645 --> 00:52:30,981 เสียและตะโกนเสียงดังก็เลยรู้สึกผิด 774 00:52:33,441 --> 00:52:35,527 ส่วนพี่จุนโฮก็แอบอยู่ข้างหลัง 775 00:52:35,610 --> 00:52:36,528 อืม 776 00:52:36,611 --> 00:52:38,113 -อะไรเนี่ย -อืม 777 00:52:39,030 --> 00:52:40,949 แต่ผมไม่รู้ว่ามันเป็นช่วงไหนนะ 778 00:52:41,032 --> 00:52:43,702 ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนั้นทำไม เราถึงได้ถ่ายรูปกันไม่ใช่ว่าบังเอิญ 779 00:52:43,785 --> 00:52:46,496 ถ่ายหรอกเหรอ 780 00:52:47,455 --> 00:52:50,709 แต่ว่าทุกคนดูแต่ง ตัวดี…เกินกว่าจะบังเอิญนะ 781 00:52:51,334 --> 00:52:52,544 ฮ่าฮุนอา 782 00:52:54,254 --> 00:52:55,505 -จริงด้วยวันเดียวกัน -จริงด้วยๆ 783 00:52:56,798 --> 00:52:58,884 นั่นไม่ใช่ท่าคุกเข่าคำนับหรอกเหรอ 784 00:52:58,967 --> 00:53:00,302 เหมือนกำลังทำพิธีเซ่นไหว้ 785 00:53:00,886 --> 00:53:02,512 -นั่นสิอือๆ -มองเห็นข้างหลัง 786 00:53:02,596 --> 00:53:04,264 ของกล้องฮิตาชิ8200ด้วย 787 00:53:06,141 --> 00:53:07,184 งานเปิดตัวนี่เอง 788 00:53:07,267 --> 00:53:08,810 -อาจริงด้วยสิเป็นงานเปิดตัวนี่เอง -มีเขียนอยู่ตรง 789 00:53:08,894 --> 00:53:10,478 นั้นว่างานเปิดตัวครับ 790 00:53:11,104 --> 00:53:13,523 -อ๊าฉันจำรูปหมูที่อยู่ตรงนั้นได้ -น่าจะใช่ครับ 791 00:53:13,607 --> 00:53:15,108 อืม 792 00:53:15,859 --> 00:53:17,777 เพราะเราไม่มี…เงินซื้อหัวหมูก็ เลยเขียนเป็นรูปหัวหมูบนกระดาษแทน 793 00:53:17,861 --> 00:53:20,197 อืมๆ 794 00:53:20,280 --> 00:53:22,240 นั่นเป็นภาพที่ผม วาดเองด้วยนะผมจำได้ 795 00:53:22,324 --> 00:53:24,284 -จริงด้วย จุนโฮเป็นคนวาดเอง -ลำดับพิธีเปิดนั่นผม 796 00:53:24,367 --> 00:53:26,244 เป็นคนเขียนเองนะป้ายขนาดใหญ่ 797 00:53:26,328 --> 00:53:27,204 -จริงเหรอ -อ๋อเหรอ 798 00:53:27,287 --> 00:53:28,205 -ลายมือซอกอูนี่เอง -ใช่ครับ 799 00:53:28,288 --> 00:53:29,164 นี่เหรอ 800 00:53:29,247 --> 00:53:30,790 -นั่นไม่ใช่ลายมือของผม -ลายมือผมเอง 801 00:53:31,541 --> 00:53:33,376 -อืมมีเขียนตรงนั้นว่า…กอริลล่าเอ่อ -ตรงนั้นเขียนอยู่ว่ากอริลล่า 802 00:53:33,460 --> 00:53:35,086 -สองใช่แล้วกอริลล่าสอง -อืม 803 00:53:35,170 --> 00:53:36,796 -กอริลล่าสอง -กอริลล่าสองเหรอ 804 00:53:36,880 --> 00:53:37,797 อืม 805 00:53:37,881 --> 00:53:38,798 กอริลล่าสองก็คือลุค กิ้งฟอร์พาราไดซ์ไงครับ 806 00:53:38,882 --> 00:53:39,883 ใช่ ลุคกิ้งฟอร์พาราไดซ์ 807 00:53:40,884 --> 00:53:44,804 มัน…น่าอายชะมัดที่ดันตั้งว่า กอริลล่าสองอย่างกับเป็นซีรีส์ยาว 808 00:53:48,475 --> 00:53:50,977 ชมรมที่ผู้กำกับชเวจงแท…สร้างขึ้น และเป็นศูนย์รวมของคนหนุ่มสาวที่ 809 00:53:51,061 --> 00:53:53,563 คลั่งไคล้ภาพยนตร์ 810 00:53:54,731 --> 00:53:56,900 ได้ยินว่าปลายปีจะมีงานฉายภาพยนตร์ 811 00:53:59,611 --> 00:54:04,282 ชเวจงแทอูฮยอนแล้วก็มีอันแนซัง ตอนนี้ทั้งสองคน…กลายเป็นดาราคิวทอง 812 00:54:04,366 --> 00:54:09,037 ไปแล้วพวกเขากลายเป็นสหายสามคนและ เอ่อ…รุ่นพี่อูฮยอนกับรุ่นพี่อันแน 813 00:54:09,120 --> 00:54:13,833 ซังมาบ่อยๆครับมาดื่ม เหล้ากันที่เยลโลว์ดอร์บ่อยๆ 814 00:54:14,876 --> 00:54:15,794 อืม 815 00:54:16,628 --> 00:54:21,758 งานฉายหนังพอได้ยินก็คิดว่าจะ อลังการที่ไหนได้…เป็นห้องขนาดเล็ก 816 00:54:21,841 --> 00:54:27,264 ผมจำได้ว่าพวกเขา…เปิด งาน…ฉายหนังในห้องออฟฟิศ 817 00:54:27,347 --> 00:54:31,142 ตอนนั้นผมรู้สึกว่ามันค่อนข้างน่า เบื่อเลยล่ะครับจนทำให้คิดไปว่า…นี่ 818 00:54:31,226 --> 00:54:35,021 พวกเขาทำอะไรอยู่กันแน่นะเนี่ย 819 00:54:38,900 --> 00:54:42,195 แล้วผลงานของบงจุนโฮก็ฉายขึ้นตอนแรก …มัน…มันอะไรเนี่ยทำเอาผมเนี่ยหยุดดู 820 00:54:42,279 --> 00:54:45,573 ไม่ได้เลย 821 00:54:46,408 --> 00:54:48,743 จริงเลยคิดแล้วก็…อยากดูอีกครั้ง 822 00:54:51,871 --> 00:54:53,790 นาย…ทำอะไรตอนทำแอนิเมชั่น 823 00:54:54,582 --> 00:54:55,834 ตอน…กอริลล่าเหรอ 824 00:54:55,917 --> 00:54:58,336 ใช่นาย…เป็นคน…คุมตุ๊กตาเหรอ 825 00:54:58,420 --> 00:54:59,296 น่าจะทำหลายอย่าง 826 00:54:59,379 --> 00:55:01,339 นายอยู่ตรงกล้องส่วน ฉันอยู่ตรงตุ๊กตางั้นเหรอ 827 00:55:01,423 --> 00:55:04,301 ไม่ใช่มีคน…ที่ค่อนข้างจะเหนื่อย ง่ายสุดรับหน้าที่ในการกดกล้องและ 828 00:55:04,384 --> 00:55:07,262 -ถ่ายส่วนคนที่มีพลังเยอะ -ไปๆมาๆเหรอ 829 00:55:07,345 --> 00:55:08,263 นายแรงเยอะใช่ไหม 830 00:55:08,346 --> 00:55:10,181 จะคอยขยับตุ๊กตาแล้วมันก็มีที่ต้อง ห้อยข้างบนแล้วก็ปีนขึ้นบันไดด้วยนี่ 831 00:55:10,265 --> 00:55:12,100 -ครับ -อ่า 832 00:55:12,183 --> 00:55:13,435 ใช่ๆนายทำส่วนที่เสี่ยง 833 00:55:13,518 --> 00:55:14,811 ส่วนใหญ่ผมจะทำแบบนั้นแหละ 834 00:55:15,770 --> 00:55:16,896 ปีนขึ้นไปบนท่อ 835 00:55:16,980 --> 00:55:20,483 อืมผมก็…คิดว่าคงน่าสนุกดีดูน่าสนุก 836 00:55:20,567 --> 00:55:21,484 ตอนแรกเหรอ 837 00:55:21,568 --> 00:55:24,279 อืมในตอนแรกแต่ว่า…เราถ่ายไปประมาณ สองวัน…เราได้ถ่ายกันในที่ที่มีท่อ 838 00:55:24,362 --> 00:55:27,574 ที่เคยเห็นใน เรื่องADogofFlandersที่อยู่ 839 00:55:27,657 --> 00:55:31,161 ห้องใต้ดินของแดริมอพาร์ตเมนต์ 840 00:55:31,244 --> 00:55:33,288 ตอนนั้นเรา…ค่อนข้างเหนื่อยกันมาก เพราะต้องถ่ายพร้อมกับขยับกอริลล่า 841 00:55:33,371 --> 00:55:35,415 ทีละนิด 842 00:55:47,177 --> 00:55:51,639 กล้องฮิตาชิ8200เต็มไปด้วยลูกเล่น ต่างๆมากมายที่ซับซ้อนทำได้ทั้งถ่าย 843 00:55:51,723 --> 00:55:56,186 แลDHะตัดต่อแถมยังสามารถใส่ซับได้ ด้วยครับแต่ว่าเป็นลูกเล่นการใส่ซับ 844 00:55:56,269 --> 00:56:00,774 ไตเติลภาษาอังกฤษไม่ใช่เกาหลี 845 00:56:01,316 --> 00:56:03,735 เพราะงั้นเราก็เลยทำได้แค่ถ่าย เป็นหนังที่ไม่มีเสียงแล้วก็ใส่ซับ 846 00:56:03,818 --> 00:56:06,279 เป็นภาษาอังกฤษอย่างเดียว 847 00:56:14,454 --> 00:56:19,250 กอริลล่า…กอริลล่าที่เป็น ตัวเอก…ได้ขึ้นไปขี้บนหินใช่ไหมครับ 848 00:56:20,418 --> 00:56:23,922 -อ่าหินใช่มีหินอยู่ด้วย -ใช่ไหมครับพอมันขึ้นไปขี้บนหิน 849 00:56:25,256 --> 00:56:28,676 นั่นเป็นเสียงของ ผู้กำกับบงจุนโฮเสียงตอนที่มันขี้ 850 00:56:37,102 --> 00:56:40,271 เอ่อ…แล้วขี้นั้นก็ได้กลาย เป็นหนอนแล้วก็จู่โจมกอริลล่า 851 00:56:42,190 --> 00:56:45,902 -แล้วจากนั้นก็เป็น -แค่อธิบายก็ทำเอาอายชะมัดเลย 852 00:56:51,449 --> 00:56:56,496 แต่จะว่าไปมันก็เป็นหนังเกี่ยวกับ ปีศาจแหละที่มีสัตว์ประหลาดเอ่อ…มัน 853 00:56:56,579 --> 00:57:02,043 เป็นปีศาจหนอนเราทำ ขึ้นมาจากดินสีขาวครับ 854 00:57:02,127 --> 00:57:05,797 ถ้าทำจากดินสีน้ำตาลก็กลัวจะทำให้ รู้สึกยี้เกินไปกลัวจะดูน่าขยะแขยงไป 855 00:57:05,880 --> 00:57:09,592 จากนั้นมันก็โจมตี และต่อสู้กับกอริลล่า 856 00:57:14,055 --> 00:57:18,601 เป็นเรื่องราวที่มันจะไปยัง ที่ที่ไม่มีสัตว์ประหลาดแบบนั้น 857 00:57:21,646 --> 00:57:25,316 กอริลล่าที่อยู่ในห้องใต้ดินที่ ทั้ง…มืดและก็สกปรกมันพยายามที่จะ 858 00:57:25,400 --> 00:57:29,070 ออกไปจากที่นั่นอย่างเช่นสวรรค์ เพราะงั้นชื่อเรื่องก็เลยฟังดูเด็กๆ 859 00:57:29,154 --> 00:57:32,782 เป็นลุคกิ้งฟอร์พาราไดซ์ 860 00:57:35,285 --> 00:57:39,497 กลางท้องทุ่ง…มีต้นไม้สีเขียวอยู่ กอริลล่า…เลยเริ่มฝันว่ามันได้ไป 861 00:57:39,581 --> 00:57:43,835 เด็ดผลกล้วยสดๆที่ อยู่บนต้นไม้นั้นกินค่ะ 862 00:57:45,003 --> 00:57:50,300 ทั้งที่ปกติแล้วมันควรจะปีนขึ้นไปบน ต้นไม้แต่มันกลับฝันว่าได้…ปีนขึ้นไป 863 00:57:50,383 --> 00:57:55,722 บนท่อที่ทำจาก…เหล็กสีเทาๆที่ อยู่ในห้องใต้ดิน…เพื่อที่จะได้หนีไป 864 00:57:59,142 --> 00:58:03,855 พอได้เห็นเจ้าลิงกอริลล่าตัวนี้ขยับ ร่างกายและพยายามที่จะทำอะไรสักอย่าง 865 00:58:03,938 --> 00:58:08,651 เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้นมันก็ ทำให้ผม…คิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่ 866 00:58:08,735 --> 00:58:13,448 ค่อนข้างจะเรียบง่ายแต่กลับมีความปะ ติดปะต่อกันและมีความเป็นภาพยนตร์ไม่ 867 00:58:13,531 --> 00:58:18,244 น้อยเลยนะผมก็…เลย รู้สึกว่ามันเจ๋งมากๆเลยครับ 868 00:58:29,964 --> 00:58:33,885 ไม่รู้สิคงเพราะ…ผมไม่ได้เข้า ร่วมการถ่ายทำครั้งนั้นผมก็เลยไม่ 869 00:58:33,968 --> 00:58:37,889 ค่อยรู้สึกถึงความยากลำบากที่เกิด ขึ้นระหว่างการถ่ายทำเท่าไหร่เลยครับ 870 00:58:37,972 --> 00:58:41,851 แต่ผมก็ไม่กล้าพูดว่าไม่โอเคฮะ 871 00:58:42,393 --> 00:58:46,523 เพื่อนๆที่ศึกษาเรื่องภาพยนตร์ ต่างก็วิจารณ์ในแง่ดีอะนะผมเลยไม่ 872 00:58:46,606 --> 00:58:50,735 กล้า…วิจารณ์และได้แค่…อืม…ก็ไม่ เลวนี่นั่นน่าจะเป็นผลงานที่ผมมอง 873 00:58:50,818 --> 00:58:55,323 ข้าม…และไม่ได้วิจารณ์อะไรครับ 874 00:58:55,406 --> 00:58:59,369 ผมค่อนข้างเป็นคน…ขี้โม้อยู่แล้ว 875 00:59:00,453 --> 00:59:02,247 ผมก็เลยไม่ค่อยคิดอะไรหรอกครับ 876 00:59:03,039 --> 00:59:06,376 ก็…เอ่อ…มันมีหนังประเภทสต็อปโม ชั่นนี่ครับบางครั้งก็เรียกว่าสต็อป 877 00:59:06,459 --> 00:59:09,796 เฟรมผมคิดว่าถ้าเป็นกล้อง 878 00:59:11,005 --> 00:59:15,134 เอ่อ…ที่มีลูกเล่นก็คงจะ ไม่สนใจเพราะใครๆก็คงจะถ่ายได้ 879 00:59:15,218 --> 00:59:18,596 มันเป็นอะไรที่น่าอายมากตอนเปิดใน งาน…ส่งท้ายปีหน้าผมก็แดงก่ำไปถึงหู 880 00:59:18,680 --> 00:59:22,100 เลยล่ะครับ 881 00:59:22,725 --> 00:59:27,105 เอ่อ…นั่นน่าจะเป็นครั้งแรกด้วยที่ ผมลองใส่คำบรรยายลงไปตอนนั้นก็…มีคน 882 00:59:27,188 --> 00:59:31,568 เข้าร่วมอยู่ประมาณ15-20คนได้ เรียกว่าเป็น…ผู้ชมก็คงไม่ผิดนะครับ 883 00:59:31,651 --> 00:59:36,030 มัน…เป็นงานเลี้ยงส่งท้ายปีทั้งที่ ทุกคนอยากจะรีบๆดูให้จบจะได้รีบๆกิน 884 00:59:36,114 --> 00:59:40,743 เลี้ยงกันแท้ๆเลย 885 00:59:40,827 --> 00:59:43,413 แต่มีแค่ผมที่รู้สึกตื่นเต้นอยู่คน เดียวจำได้เลยว่าหน้าผมแดงไปถึงหูเลย 886 00:59:43,496 --> 00:59:46,082 ครับตอนนั้น 887 00:59:47,792 --> 00:59:49,752 แอนิเมชั่นนั้นคือจุดเริ่มต้นที่ ทำให้ฉันเลิกเดินเส้นทางแอนิเมชั่น 888 00:59:49,836 --> 00:59:51,796 และก็หันไปมุ่งกับ การถ่ายหนังที่มีคนแสดง 889 00:59:51,879 --> 00:59:53,881 อ๋า 890 00:59:53,965 --> 00:59:58,052 เพราะเป็นแอนิเมชั่นที่ถ่ายให้ ตุ๊กตาค่อยๆขยับทีละนิดหลังจากนั้น 891 00:59:58,136 --> 01:00:02,223 ความรู้สึกของฉันที่มีต่อตุ๊กตา นั้นก็ไม่ค่อยจะน่ารื่นรมย์เท่าไหร่ 892 01:00:03,308 --> 01:00:06,477 ฉันเอาแต่คิดให้มันลองขยับเองสัก หนึ่งก้าวเพราะงั้นก็เลย…เปลี่ยน 893 01:00:06,561 --> 01:00:09,772 เส้นทางเลยเพราะนักแสดงขยับเองได้ 894 01:00:09,856 --> 01:00:10,898 -เพราะงั้นเลย -ใช่แล้วครับนั่นสิ 895 01:00:10,982 --> 01:00:15,820 ถ้าลองมองกลับไปล่ะก็ผมก็คิด ว่าตอนนั้นเราน่าจะไม่ค่อย…ปกติ 896 01:00:16,529 --> 01:00:19,324 เพราะเรา…ต้องถ่าย กันที่นั่นยันเช้ามืดเลย 897 01:00:19,407 --> 01:00:22,201 อืมเพราะเรา…เริ่มจัด ฉากกันตั้งแต่ประมาณสองทุ่ม 898 01:00:22,285 --> 01:00:23,745 ตอนนั้นมันร้อนหรือหนาวนะ 899 01:00:23,828 --> 01:00:26,331 ผมจำไม่ได้ครับผมรู้ สึกอินถึงขนาดจำมันไม่ได้ 900 01:00:27,665 --> 01:00:29,667 -น่าจะเป็นตอนอากาศหนาวนะ -น่าจะหนาวหน่อยๆ 901 01:00:29,751 --> 01:00:31,419 เราน่าจะถ่ายตอนที่ใส่เสื้อโค้ทกัน 902 01:00:31,502 --> 01:00:33,880 แล้วตอนนั้น…เอ่อ…คุณแม่รุ่นพี่ 903 01:00:33,963 --> 01:00:36,132 -อ๋อแม่ฉันเดินลงมา -เดินลงมาตอนเช้ามืดแล้วก็ 904 01:00:36,215 --> 01:00:38,426 มองเราด้วยสายตาที่รู้สึกสมเพช 905 01:00:38,509 --> 01:00:40,428 -ถามว่ายังไม่เสร็จเหรอ -ถามว่ายังไม่เสร็จเหรอ 906 01:00:40,970 --> 01:00:43,181 แล้วเรา…ตอนนั้นเป็นตอนที่ ฉันเพิ่งกลับมาจากกรม…ทหารด้วย 907 01:00:43,264 --> 01:00:45,475 ใช่แล้วครับ 908 01:00:46,017 --> 01:00:48,353 ท่านลงมาเห็นลูกชายที่โตเป็น ผู้ใหญ่กำลังถ่ายตุ๊กตากอริลล่าอยู่ 909 01:00:48,436 --> 01:00:50,813 ที่ห้องใต้ดิน 910 01:00:50,897 --> 01:00:51,898 ใช่ครับ 911 01:00:51,981 --> 01:00:56,361 แม่คงจะรู้สึกหัวเสียมากๆแล้วก็ คงจะรู้สึกแบบ…อึดอัดมากๆด้วยอะนะ 912 01:00:57,195 --> 01:01:01,741 ตอนนั้นที่…เราได้ดู…เรื่อง กอริลล่าผมก็มอง…ว่าแก่นสำคัญของ 913 01:01:01,824 --> 01:01:06,412 หนังของผู้กำกับบงจุนโฮอยู่ในนั้น 914 01:01:08,915 --> 01:01:12,543 ภาพยนตร์ของเขาจะต้อง…มี ฉากที่อยู่ชั้นใต้ดินเสมอ 915 01:01:13,670 --> 01:01:18,091 อือเชิญลงไปทำธุระส่วน ตัวที่ชั้น…ใต้ดินได้เลย 916 01:01:24,889 --> 01:01:28,935 เพราะห้องน้ำสำนักงาน ค่อนข้าง…จะไกลจากที่นี่มากๆ 917 01:01:32,605 --> 01:01:34,315 เรื่องนี้เกิดขึ้น ตอนที่สร้างอพาร์ตเมนต์ 918 01:01:35,400 --> 01:01:36,317 แต่ตอนนั้น 919 01:01:36,401 --> 01:01:39,862 ปี88การก่อสร้าง อพาร์ตเมนต์ก็เติบโตมากๆ 920 01:01:39,946 --> 01:01:44,075 แปลว่า…ตั้งแต่หลังจากที่นาย ปลดประจำการและมาโรงงานแถวนี้ 921 01:01:44,784 --> 01:01:47,745 เรื่องราวที่นี่ก็เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ 922 01:01:47,829 --> 01:01:50,331 ผมไม่คิดว่ามันจัด ฉากหรือเป็นเรื่องผิด 923 01:01:51,165 --> 01:01:53,167 ปีหน้าผมจะเข้ามหาลัยให้ได้ 924 01:01:53,251 --> 01:01:56,254 โอ้นายมีแผนการด้วยสินะ 925 01:01:59,215 --> 01:02:00,800 เขา…คงทำได้ 926 01:02:00,883 --> 01:02:01,759 อืม 927 01:02:01,843 --> 01:02:04,762 ผมก็พอจะดูออกแต่ไม่คิดว่าขนาดนี้ 928 01:02:07,056 --> 01:02:10,226 แล้วเขาก็…เขาเป็นคน…ที่คำนวณได้ เร็วมากๆไม่ใช่คนที่จะใช้เงิน 929 01:02:10,309 --> 01:02:13,813 ฟุ่มเฟือย 930 01:02:13,896 --> 01:02:17,734 ได้ยินว่าครั้งแรกที่ผู้กำกับบง จุนโฮ…เอ่อ…ได้เงินทุนสร้างหนัง 931 01:02:17,817 --> 01:02:21,654 ครั้งแรกตอนถ่ายหนัง สั้น…เรื่องไวท์แมนใช่ไหม 932 01:02:22,739 --> 01:02:25,116 จำได้ว่าเหมือนนายจะให้ เงินทุนไปประมาณสามล้านวอน 933 01:02:25,199 --> 01:02:26,409 -ไม่เลยไม่ใช่ๆ -เท่าไหร่เหรอ 934 01:02:26,492 --> 01:02:28,661 ไม่เลยฉันเองก็จำไม่ค่อยได้ 935 01:02:28,745 --> 01:02:29,746 จำไม่ได้เหรอ 936 01:02:29,829 --> 01:02:30,913 ส่วนหนึ่ง 937 01:02:30,997 --> 01:02:32,206 -ส่วนหนึ่งเหรอ -ฉันจำได้ว่าแค่ส่วนหนึ่ง 938 01:02:32,290 --> 01:02:33,541 แต่ได้ยินว่ามีการจดเอาไว้ 939 01:02:33,624 --> 01:02:34,167 อ่า 940 01:02:34,250 --> 01:02:34,667 ห้าแสนวอน 941 01:02:34,751 --> 01:02:35,168 ห้าแสนวอนงั้นเหรอ 942 01:02:35,251 --> 01:02:36,169 อืม ห้าแสนวอน 943 01:02:36,252 --> 01:02:37,545 นายเคยบอกฉันว่าให้สามล้านวอนนี่ 944 01:02:37,628 --> 01:02:38,546 ใช่เหรอ 945 01:02:38,629 --> 01:02:39,672 โม้ล่ะสินะ 946 01:02:39,756 --> 01:02:44,677 รุ่นพี่อูฮยอนก็ร่วมงานเลี้ยงส่ง ท้ายปีแล้วเขาก็ได้ดู…แอนิเมชั่น 947 01:02:44,761 --> 01:02:50,224 นั่นเลยทำให้ตอนผมถ่ายเรื่องไวท์ แมนเอ่อ…ได้ร่วมลงทุนด้วยส่วนหนึ่ง 948 01:02:51,476 --> 01:02:53,853 เอ่อ…เขาได้ให้เงินผม ครับตอนที่ถ่ายหนังสั้น 949 01:02:54,937 --> 01:02:56,189 (กองควบคุมการแสดง:ซองซุนยง อีซังจุน 950 01:02:58,274 --> 01:03:01,611 อูฮยอนฮีเหรอจุนโฮ ไม่รู้จักชื่อฉันแฮะ 951 01:03:01,694 --> 01:03:02,612 อ่า 952 01:03:02,695 --> 01:03:03,613 ฮ่า 953 01:03:03,696 --> 01:03:06,282 ตอนนี้ก็ยังด้วยเออ่ เขารู้ชื่อนายแล้วสินะ 954 01:03:06,365 --> 01:03:10,536 อ่า ไม่รู้ว่าควรจะพูดแบบนี้ดีไหม หลังจากที่ได้สนับสนุนในครั้งนั้นไป 955 01:03:10,620 --> 01:03:14,832 แล้วเอ่อนั่นก็เป็น ครั้งแรกที่ไม่รู้สึกเสียใจ 956 01:03:15,833 --> 01:03:16,834 ตอนนั้นไม่เสียใจเลย 957 01:03:18,377 --> 01:03:20,129 แต่พอผ่านไปหลายๆปี 958 01:03:23,049 --> 01:03:24,133 เขาถ่ายเรื่องMemoriesofMurder 959 01:03:25,760 --> 01:03:30,348 หลังจากที่ได้ดูหนังเรื่องนั้น ภายในใจ…ฮ่า…ก็หนักอึ้งมันอัดอั้น 960 01:03:30,431 --> 01:03:35,019 แล้วก็รู้สึก…เต็ม ไปด้วยความตื่นตันใจ 961 01:03:36,521 --> 01:03:37,438 ในใจคิด 962 01:03:39,065 --> 01:03:39,982 ควรออกหมด 963 01:03:44,237 --> 01:03:45,154 ควรควักเงินให้ทั้งหมด 964 01:03:46,197 --> 01:03:51,327 ทำไมฉัน…ถึงได้ขี้เหนียวและออกเงิน ให้เขาแค่นั้นกันฮะผมคิดแบบนั้นจริงๆ 965 01:04:02,421 --> 01:04:06,509 ตอนท้ายที่สุดของเรื่องมันก็จะมี ต้นไม้อยู่หนึ่งต้นด้วยแต่ชื่อ 966 01:04:06,592 --> 01:04:10,680 เรื่องคือลุคกิ้งฟอร์ พาราไดซ์พอมาลองคิดดูตอนนี้ 967 01:04:11,848 --> 01:04:16,269 ฉันก็รู้สึกว่าทุกคนคงจะมี สิ่งที่ต้องการ…เอ่อ…จะตามหาอยู่ค่ะ 968 01:04:19,814 --> 01:04:25,194 สุดท้ายมันก็เดินทางไปถึงต้นไม้ นั้นกอริลล่ายืนอยู่หน้าต้นไม้นั้น 969 01:04:25,278 --> 01:04:28,906 เรากำลังมองด้านหลังของกอริลล่าอยู่ แต่ว่า…พอกล้องค่อยๆถ่ายออกมาไกลขึ้น 970 01:04:33,035 --> 01:04:35,788 ต้นกล้วยต้นนั้น…เราก็ได้เห็นว่า มันเป็นต้นไม้ที่ปรากฏอยู่ในทีวีนั่น 971 01:04:35,872 --> 01:04:38,666 แหละค่ะ 972 01:04:45,006 --> 01:04:47,341 หลังจากนั้นฉันน่าจะร้องไห้ด้วยนะคะ 973 01:04:48,301 --> 01:04:53,639 เพราะมันสามารถถ่ายทอดอารมณ์ ของกอริลล่า…ได้ดี…มากๆเลยค่ะ 974 01:04:57,685 --> 01:05:02,315 ตอนนั้น…เราไม่สามารถไป ไหน…ไกลจากละแวกม ได้เลย 975 01:05:03,900 --> 01:05:06,819 เอ่อ…ยังหาเงินไม่ได้ และยังว่างงานอยู่ด้วย 976 01:05:08,112 --> 01:05:12,867 และ…เราก็ยังคงไม่รู้แน่ชัดว่าอยาก จะทำอะไรแล้วก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ 977 01:05:12,950 --> 01:05:17,747 ว่าควรจะต้องทำอะไรแต่เราก็ได้ รู้แล้วว่าไม่ต้องการจะไปที่ไหน 978 01:05:21,417 --> 01:05:22,960 เพราะงั้นพอคิดๆดู 979 01:05:24,712 --> 01:05:26,213 เราก็เหมือนกอริลล่าเลย 980 01:05:27,298 --> 01:05:28,132 ล่ะค่ะ 981 01:05:46,442 --> 01:05:49,987 ตอนภาพยนตร์ครบรอบร้อยปี เมื่อปี95ก็ได้เกิดการบูมขึ้น 982 01:05:58,663 --> 01:06:02,833 บางทีเรื่องนอสตัลเจีย…ในเกาหลีน่า จะทำเงินในบ็อกซ์ออฟฟิศของเกาหลีได้ 983 01:06:02,917 --> 01:06:07,088 พอๆกับรัสเซียส่วนเซค ริไฟซ์…น่าจะสักหกหมื่นคน 984 01:06:08,214 --> 01:06:11,175 ทุกคนต่างก็ไปดูกันพอดูแล้วก็ 985 01:06:12,635 --> 01:06:14,679 กลับมาบ่นกันว่าปวดหัวมากเลย 986 01:06:15,972 --> 01:06:19,475 เป็นช่วงที่นิตยสารซี เน21หรือคีโนเพิ่งวางขายเป็นฉบับแรก 987 01:06:20,851 --> 01:06:25,272 เราต่างก็ดูหนังและอ่านบทความของ อาจารย์จองซองอิลจนวุ่นวายกันไปหมด 988 01:06:26,148 --> 01:06:30,027 หลายปีก่อนภาพยนตร์จากอเมริกา อย่างเรื่องจูราสสิคพาร์คได้ทำเงินไป 989 01:06:30,111 --> 01:06:33,990 มากกว่ารายได้จากการ ส่งออกรถทั้งปีของเกาหลี 990 01:06:34,073 --> 01:06:38,160 ฉันคิดว่า…พอผ่านช่วงกลางและปลาย ปี90อุตสาหกรรมภาพยนตร์…ก็เริ่มมีการ 991 01:06:38,244 --> 01:06:42,331 พัฒนาจู่ๆใครบางคนก็โด่งดังจู่ๆ ทั้งนิตยสารหรือทีมตัดต่อก็ด้วย 992 01:06:42,415 --> 01:06:46,544 เหมือนกัน 993 01:06:46,627 --> 01:06:49,880 บริษัทใหญ่ได้ เริ่มลงทุนในอุตสาหกรรม 994 01:06:49,964 --> 01:06:53,217 ฉันคิดว่าพอเรา…ได้ดูแล้วก็น่า จะได้แรงบันดาลใจมาบ้างเหมือนกันค่ะ 995 01:06:54,218 --> 01:06:57,596 ช่วงปี70-80เป็นปีที่…คนหนุ่มสาว ที่รักภาพยนตร์ต่างก็มารวมตัวและแสดง 996 01:06:57,680 --> 01:07:01,475 ความรู้สึกเสียดาย 997 01:07:01,559 --> 01:07:07,231 ทำไมเกาหลี…ไม่มีเทศกาล หนังทำไมเกาหลี…ไม่มีสอนทำหนัง 998 01:07:08,983 --> 01:07:11,861 ทำไมเกาหลี…ไม่มีการ สนับสนุนในการผลิตหนังสั้น 999 01:07:13,904 --> 01:07:19,702 บางที…สวรรค์…ของหนังคงจะอยู่นอก ประเทศนี้และผมก็อยากจะไปที่นั่นดู 1000 01:07:35,468 --> 01:07:36,385 แต่มาวันหนึ่ง 1001 01:07:37,386 --> 01:07:40,473 เอ่อ…ตอนนั้นฉันต้องไปๆมาๆเพราะ ต้องเขียนวิทยานิพนธ์ซึ่งมันก็ 1002 01:07:40,556 --> 01:07:43,684 เกี่ยวกับภาพยนตร์ด้วยน่ะค่ะ 1003 01:07:44,393 --> 01:07:47,938 แต่ว่า…เราได้เจอกันที่สถานีคังนัม เลยถามจุนโฮว่ามาทำอะไรเพราะเรา 1004 01:07:48,022 --> 01:07:51,567 เจอกันหน้าฮงแดตลอดพอเจอที่สถานี คังนัมก็เลยตกใจมากๆเขาบอกว่าจะไป 1005 01:07:51,650 --> 01:07:55,154 เรียนสถาบันภาพยนตร์ 1006 01:07:56,113 --> 01:07:57,031 เอ่อแต่ว่า 1007 01:07:57,907 --> 01:08:01,744 ถ้าจะเรียนที่นั่นก็ต้องสอบภาษา อังกฤษเขาเลยต้องไปเรียนภาษาอังกฤษ 1008 01:08:01,827 --> 01:08:06,082 ที่สถาบันสอนวิชาภาษา อังกฤษอีอิกฮุนที่อยู่แถวนั้นค่ะ 1009 01:08:06,165 --> 01:08:10,920 ตอนนั้นฉันก็เลยแอบตกใจอยู่ค่ะด้วย ความที่ยังเด็กก็เลยคิดว่าจุนโฮคงจะ 1010 01:08:11,003 --> 01:08:15,758 คิดจริงจังกับ…ภาพยนตร์มากจริงๆ สินะภาพยนตร์สำหรับฉัน…เป็นเหมือน 1011 01:08:15,841 --> 01:08:20,805 ความโรแมนติกแต่เขา กลับคิดว่ามันเป็นอาชีพ 1012 01:08:20,888 --> 01:08:25,309 นี่เป็นสิ่งที่ผมได้รับรู้หลังมอง กลับไปตอนนั้น…เราได้ดูหนังด้วยกัน 1013 01:08:25,392 --> 01:08:29,814 ที่ศูนย์เยลโลว์ดอร์เอ่อ…ได้พูดคุย กันและคิดว่า…แค่นั้นมันก็เพียง 1014 01:08:29,897 --> 01:08:34,360 พอแล้ว 1015 01:08:34,443 --> 01:08:38,572 เอ่อ…ผมไม่รู้ความ…รู้สึกของทุกคน แต่ที่…สำคัญ…ก็คือพวกเขาอยากสร้าง 1016 01:08:38,656 --> 01:08:42,827 หนังกันสินะอยากจะ ถ่ายทำหนังกันนี่เอง 1017 01:08:43,577 --> 01:08:48,082 ในบรรดา…ผู้คนที่อยู่รวมกันเป็น กลุ่มๆเรียกว่าขัดแย้งทางความคิดได้ 1018 01:08:48,165 --> 01:08:52,670 ไหมนะเอ่อ…ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา หรือทิศทางที่อยากจะไปก็ตามต่างคน 1019 01:08:52,753 --> 01:08:57,258 ต่างก็มีความคิดเพราะงั้น…พอ ความคิดเห็นไม่ตรงกันหลังจากนั้นก็ 1020 01:08:57,341 --> 01:09:02,221 เลย…ต่างฝ่ายต่างก็ รู้สึกอึดอัดกันครับ 1021 01:09:02,304 --> 01:09:05,766 ไม่ว่ายังไง…พอมัน…เลยช่วงที่ รุ่งเรืองที่สุดไปแล้วก็ทำให้รู้สึก 1022 01:09:05,850 --> 01:09:09,311 ปวดใจได้นะคะ 1023 01:09:10,479 --> 01:09:12,690 เยลโลว์ดอร์ไม่ใช่ สิ่งที่มีชีวิตสักหน่อย 1024 01:09:13,732 --> 01:09:18,737 แต่รู้สึกว่ามัน…หมดแรง…เหมือน มีชีวิตซึ่งฉันก็ได้เฝ้ามองมันอยู่ 1025 01:09:20,030 --> 01:09:24,118 เพราะอย่างงั้น…ต่างคนต่างก็มี ความชอบของตัวเองถึงจะเป็นเยลโลว์ 1026 01:09:24,201 --> 01:09:28,289 ดอร์แต่ความจริงแล้วต่างก็ยอมรับ ว่าต่างคนต่างก็มีฝันของตัวเองมันมี 1027 01:09:28,372 --> 01:09:32,418 สิ่งที่ไม่สามารถมัด รวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้ 1028 01:09:49,351 --> 01:09:50,394 เอ่อ 1029 01:09:50,936 --> 01:09:53,606 เราเลยจะยุบวงแล้วก็…แยกย้าย 1030 01:09:54,815 --> 01:09:56,233 แต่ว่าจากนั้น 1031 01:09:58,235 --> 01:10:04,700 ก็แอบเศร้าครับเรา…ต่างก็มี ความฝันและสร้างผลงานกันไปเยอะมากๆ 1032 01:10:04,783 --> 01:10:11,290 แต่แล้วจู่ๆ…มันก็กลับพังทลาย ลงไป…ในพริบตาทันที…ที่มันพังลง 1033 01:10:12,625 --> 01:10:14,793 คนก็หายไปเหมือนกระแสน้ำลง 1034 01:10:18,672 --> 01:10:19,506 เราไปเที่ยวกัน 1035 01:10:20,591 --> 01:10:21,508 ผมชวน 1036 01:10:22,301 --> 01:10:26,805 ผมชวนพวกเขาไป เที่ยวกันที่ทะเล…คังวอนโด 1037 01:10:27,848 --> 01:10:32,144 คนที่จะไปก็มารวมตัว กันที่สถานีชองนยังนี 1038 01:10:33,145 --> 01:10:38,984 เรามาเจอกัน…มันดีมากเลย ครับตอน…ทริปเที่ยวคราวนั้น 1039 01:10:39,068 --> 01:10:42,947 มันยัง…ผมยังคงจำมันได้ชัดเจนมากๆ ตอนที่พระอาทิตย์ขึ้นมาบนฟ้าตอนเช้า 1040 01:10:43,030 --> 01:10:46,909 มืดตอนเรากำลังผ่านจองดงจินบนรถไฟ ก็เปิด…เพลงมูนไลท์โซนาต้ามันดีมากๆ 1041 01:10:46,992 --> 01:10:51,288 ครับ 1042 01:10:51,372 --> 01:10:55,292 แล้วรถไฟก็ประกาศกว่าใกล้ถึงสถานี สุดท้ายพร้อมกับเปิดเพลงมูนไลท์โซนา 1043 01:10:55,376 --> 01:10:59,338 ต้าแล้วรถไฟก็วิ่ง เลียบไปตามทะเลเรื่อยๆ 1044 01:11:03,592 --> 01:11:08,931 ช่วงเวลาของศูนย์วิจัยเยลโลว์ดอร์ ถ้าเทียบกับละครก็เหมือนกับเป็นละคร 1045 01:11:09,014 --> 01:11:14,353 ฉากหนึ่งครับแต่ว่าเรื่องนี้ ไม่ว่ายังไงละครฉากเหล่านั้น…ก็ต้อง 1046 01:11:14,436 --> 01:11:19,775 สิ้นสุดลงเพื่อที่ให้ฉากต่อๆไป…ได้ เริ่มขึ้น…เป็นฉากสองฉากสามฉากสี่ต่อ 1047 01:11:19,858 --> 01:11:25,072 ไปร่วมกับวันเวลากว่า30ปีในชีวิตเรา 1048 01:11:25,155 --> 01:11:30,202 ซึ่งชีวิต…เหล่านั้นของเรา…ก็จะยัง ดำเนินต่อไปสิ่งที่ขาดไปและได้เรียน 1049 01:11:30,286 --> 01:11:35,332 รู้ในฉากแรกๆเหล่านั้นก็จะได้ถูกนำ ไปใช้ในฉากใหม่เพื่อ…ให้สามารถก้าวไป 1050 01:11:35,416 --> 01:11:40,504 ข้างหน้าได้แบบนี้ ชีวิตผม…ก็เหมือนกัน 1051 01:11:43,007 --> 01:11:48,178 รู้อะไรไหมคะมันดีมาก…ที่…เราได้เจอ ใครและสนิทกันฉันรู้สึกดีมากแต่พอได้ 1052 01:11:48,262 --> 01:11:53,434 จับมือไปด้วยกันเราก็ไปกันตลอดไม่ ได้ก็ต้องปล่อยมือในสักวันพอปล่อย 1053 01:11:53,517 --> 01:11:58,731 มือก็ทำอะไรไม่ถูก เหมือน…จะรู้สึกแบบนั้นด้วยค่ะ 1054 01:11:59,398 --> 01:12:00,399 ส่วนตัวของผมแล้ว 1055 01:12:01,400 --> 01:12:05,946 คนที่ไร้เดียงสาได้มาร่วมตัวกัน แล้วก็…แยกย้ายกันไปก็ดีแล้วนะถ้า 1056 01:12:06,030 --> 01:12:10,576 หากเรามีเป้าหมายเกี่ยวกับเงิน หรือมีเป้าหมายอะไรสักอย่างล่ะก็ 1057 01:12:11,910 --> 01:12:15,622 เราก็น่าจะทำอะไรเป็นรูปเป็น ร่างเพื่อที่จะได้ตามหาสิ่งใหม่ๆครับ 1058 01:12:26,759 --> 01:12:27,676 ไม่นาน 1059 01:12:28,385 --> 01:12:29,261 ฉันก็เลิกดูหนัง 1060 01:12:30,721 --> 01:12:33,349 หนังตอนที่ได้ดูในเยลโลว์ดอร์กับ หนังตอนฉันออกมาแล้วมันต่างกันมาก 1061 01:12:33,432 --> 01:12:36,101 เลยค่ะ 1062 01:12:36,852 --> 01:12:41,148 ถึงขนาดที่ฉันคิดว่าฉันชอบอะไรแบบ นี้เหรอน่าแปลกที่หนังที่ดูในเยลโลว์ 1063 01:12:41,231 --> 01:12:45,569 ดอร์เหมือนมันจะมี ความหมายแฝงไปมากกว่านั้น 1064 01:12:46,487 --> 01:12:49,782 แต่หนังที่ฉันควักเงินซื้อตั๋วมาดู หลังจากออกมาอยู่ในโลกแห่งความจริง 1065 01:12:49,865 --> 01:12:53,202 ฉันกลับไม่รู้สึก อะไรแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว 1066 01:12:54,411 --> 01:12:59,166 อืมตอนนั้น…ฉันก็รู้สึกเสียดายมากใน ช่วงแรกๆถึงฉันจะแอบอยากให้มันมีอยู่ 1067 01:12:59,249 --> 01:13:04,004 ต่อไปเรื่อยๆไปนานๆก็เถอะแต่มัน…ก็ เหมือนจะกลายเป็นความทรงจำที่ดีและ 1068 01:13:04,088 --> 01:13:08,842 ที่ยาวนานจนถึงตอนนี้ค่ะอืม 1069 01:13:10,135 --> 01:13:12,221 พอผมอายุ40-50ปี 1070 01:13:13,138 --> 01:13:14,515 ก็รู้สึกเสียใจมาก 1071 01:13:15,391 --> 01:13:16,308 เอ่อ 1072 01:13:17,351 --> 01:13:18,602 ช่วง…เวลานั้น 1073 01:13:19,478 --> 01:13:21,647 ช่วงเวลา…ที่หายไปแบบนั้น 1074 01:13:23,023 --> 01:13:26,276 ฉันเก็บความชอบ…ในเส้นทางหนังเอา ไว้ในใจมานานตั้งแต่ช่วงเวลานั้นจน 1075 01:13:26,360 --> 01:13:29,613 กระทั่งถึงตอนนี้ 1076 01:13:31,949 --> 01:13:33,951 แต่การค้นหาเส้นทางก็มีความหมาย 1077 01:13:34,785 --> 01:13:39,540 มันอาจจะเป็นกล้วยที่อยู่ในทีวีก็ เป็นได้นะแค่ได้เฝ้ามองดูมันสักครั้ง 1078 01:13:39,623 --> 01:13:44,378 นึงก็น่าจะทำให้เราได้ตระหนัก…และ รับรู้แต่คนที่…ไม่ลองไปถึงจุดนี้เ 1079 01:13:44,461 --> 01:13:49,258 นี่ย…ก็คงทำได้แค่ เชื่อว่ามีกล้วยอยู่ข้างบน 1080 01:13:50,008 --> 01:13:52,594 ถ้าลองมองดีๆช่วงเวลาหนึ่ง 1081 01:13:54,012 --> 01:13:57,015 ก็เหมือนฉันจะเห็น ต้นไม้ที่อยู่ในจอด้วยล่ะค่ะ 1082 01:14:00,477 --> 01:14:02,521 เพราะงั้น…ถึงฉันจะไม่รู้ว่า เหลือเวลาอีกเท่าไหร่ก็เถอะแต่ฉัน 1083 01:14:02,604 --> 01:14:04,690 ว่า 1084 01:14:05,899 --> 01:14:08,152 ฉันรู้สึกเหมือนว่าจะสามารถเดิน เข้าไปใกล้ต้นไม้นั้นและสามารถ 1085 01:14:08,235 --> 01:14:10,821 สัมผัสได้ 1086 01:14:10,904 --> 01:14:15,993 ถึงจะน่าอาย…แต่ฉันก็เริ่มวาดภาพ และภาพที่ฉัน…เผลอวาดออกมา…ก็มีความ 1087 01:14:16,076 --> 01:14:21,165 คล้ายกับฉากสุดท้ายที่ปรากฎในหนัง สั้น…เรื่องลุคกิ้งฟอร์พาราไดซ์…ที่ 1088 01:14:21,248 --> 01:14:26,336 เคยดูฉันได้วาดภาพเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่กำลังหาอะไรบางอย่างอยู่ความจริง 1089 01:14:26,420 --> 01:14:31,508 ฉันก็ไม่ได้คิดถึงเยลโลว์ดอร์ขณะวาด 1090 01:14:32,843 --> 01:14:37,097 แต่พอได้มาที่นี่มันก็ทำ…ให้ฉันคิด …ว่าฉันคงวาดไปแบบนั้นเพราะอยากที่จะ 1091 01:14:37,181 --> 01:14:41,435 ตามหาอะไร…สักอย่างค่ะ 1092 01:14:42,311 --> 01:14:47,399 การที่พวกเราเคยมี…เรื่องราวในอดีต ร่วมกันเมื่อ30ปีก่อนกาลครั้งหนึ่ง 1093 01:14:47,483 --> 01:14:52,571 เราเคย…มาเจอกันโดยที่…ไม่คิดถึง เรื่องในอนาคตการที่เราได้มาสนุกกัน 1094 01:14:52,654 --> 01:14:57,784 เหมือนเป็นชิ้นส่วนของจิ๊กซอว์ครับ 1095 01:14:58,410 --> 01:15:00,996 เรื่องราวที่ผมเล่าให้ฟังจนถึงตอนนี้ 1096 01:15:02,331 --> 01:15:06,251 เป็นเรื่องราวเมื่อ30ปีก่อนนะ ครับอ่าแต่ว่านี่มัน…พอพูดถึงวันเวลา 1097 01:15:06,335 --> 01:15:10,255 กว่า30ปีแล้ว 1098 01:15:11,381 --> 01:15:13,675 ผมก็แทบไม่อยากจะเชื่อเลยครับ 1099 01:15:16,136 --> 01:15:20,974 เหมือนเป็นเปลวไฟที่ลุกโชนน่ะครับ ปี92-93แต่ว่า…แต่ละคนต่างก็จดจำมัน 1100 01:15:21,058 --> 01:15:25,938 ในแบบที่ต่างกัน เพราะมีคนที่อยู่แค่ไม่นาน 1101 01:15:26,980 --> 01:15:31,360 แล้วก็มีคนที่อยู่มานานแล้วก็…มีคน ที่อยู่ท่ามกลางความวุ่นวายเหมือนกับ 1102 01:15:31,443 --> 01:15:35,822 พี่จงแทต่างคนต่าง ก็…จดจำแบบที่ต่างกัน 1103 01:15:37,157 --> 01:15:39,743 ไม่มีช่วงเวลาไหน 1104 01:15:41,119 --> 01:15:42,162 ที่ผมตั้งใจ 1105 01:15:43,455 --> 01:15:47,709 และคลั่งไคล้ภาพยนตร์ได้…เหมือน ช่วงเวลานั้นอีกแล้วครับพอลองคิดดู 1106 01:15:48,627 --> 01:15:51,463 มันเป็นช่วงที่ทำให้ฉัน…ได้เริ่ม 1107 01:15:52,548 --> 01:15:56,885 เป็นเวลาที่อยากจดจำ แล้วก็…ถึงจะออกมาแล้ว 1108 01:15:58,178 --> 01:16:00,847 มันก็ทำให้ฉันยังคงสามารถเดิมตาม เส้นทางนั้นต่อไปได้ให้ฉันได้เริ่ม 1109 01:16:00,931 --> 01:16:03,600 ต้น 1110 01:16:04,893 --> 01:16:05,811 เยลโลว์ดอร์ 1111 01:16:14,236 --> 01:16:16,738 ถ้าตอนนี้มาเริ่มกันใหม่จะทำได้ดีไหม 1112 01:16:53,900 --> 01:16:55,527 เกี่ยวกับศูนย์วิจัยหนังเยลโลว์ดอร์ 1113 01:16:56,570 --> 01:16:59,406 ศูนย์วิจัยหนังเยลโลว์ดอร์…เป็น ชมรมสำหรับคนที่ต้องการศึกษาเรื่อง 1114 01:16:59,489 --> 01:17:02,326 ภาพยนตร์การศึกษาไม่ได้เป็นสิ่งที่ จะทำได้ด้วยการพยายามเพียงฝ่ายเดียว 1115 01:17:02,409 --> 01:17:05,287 เท่านั้น 1116 01:17:06,079 --> 01:17:09,166 เราต่างมาแลกเปลี่ยนข้อมูลกันและมา รวมตัวกันทีละคนสองคนจนตอนนี้ก็มีไม่ 1117 01:17:09,249 --> 01:17:12,377 ต่ำกว่า30คน 1118 01:17:12,461 --> 01:17:17,841 ตอนนี้…ถึงจะเคอะๆเขินๆ…แต่เราก็ จะตั้งชื่อว่าเป็นศูนย์วิจัยภาพยนตร์ 1119 01:17:18,842 --> 01:17:21,762 ที่ศูนย์วิจัยมีเส้นทางสายภาพยนตร์ ที่ต้องการไม่ว่าจะแผนกวิจารณ์ควบคุม 1120 01:17:21,845 --> 01:17:24,931 การแสดงหรือบทละคร 1121 01:17:25,015 --> 01:17:29,102 ปัจจุบันได้มี…การแบ่งเป็นแผนก ต่างๆและทำกิจกรรมกันอย่างหลากหลาย 1122 01:17:29,186 --> 01:17:33,273 ส่วนสมาชิกของเรา…ในศูนย์วิจัย ประกอบไปด้วยคนที่มีความรู้พื้นฐาน 1123 01:17:33,357 --> 01:17:37,444 หรือนักศึกษาปริญญาโทเอกภาพยนตร์ ตลอดจนถึงคนที่กำลังศึกษาในระดับชั้น 1124 01:17:37,527 --> 01:17:41,948 ปริญญาเอกสาขามนุษยศาสตร์ 1125 01:17:42,032 --> 01:17:45,494 ทว่า…เราทุกคนนั้น…ต่างก็มีความ มุ่งมั่นร่วมกัน…ที่จะให้ภาพยนตร์ 1126 01:17:45,577 --> 01:17:49,039 เป็นตัวนำทางชีวิตของเรา 1127 01:17:50,207 --> 01:17:53,877 เพื่อตอบสนองความต้องการและระดับ ต่างๆที่หลากหลายทางศูนย์วิจัยจึง 1128 01:17:53,960 --> 01:17:57,631 กำลังเตรียมโปรแกรมที่มีความเหมาะ สมกับแต่ละคนอยู่เราจึงคิดว่านี่เป็น 1129 01:17:57,714 --> 01:18:01,385 สถานที่ที่เหมาะสำหรับผู้คนที่ ต้องการเข้าถึง…ภาพยนตร์ในทางทฤษฎี 1130 01:18:01,468 --> 01:18:05,180 เป็นอย่างยิ่ง 1131 01:18:05,263 --> 01:18:08,809 และ…แน่นอนว่าเราได้มีการจัดสร้าง โปรแกรมที่จำเป็นและมีอยู่จริงร่วม 1132 01:18:08,892 --> 01:18:12,479 กับแผนกต่างๆในศูนย์วิจัย 1133 01:18:13,188 --> 01:18:16,316 ศูนย์วิจัยหนังเยลโลว์ดอร์กำลัง ตั้งตารอนักศึกษาวัยหนุ่มสาวที่มี 1134 01:18:16,400 --> 01:18:19,569 ความปรารถนาอันแรงกล้า 1135 01:18:20,821 --> 01:18:25,784 มาเคาะประตู…ที่ประตูสีเหลือง ของศูนย์วิจัยและเปิดประตูแห่งวงการ 1136 01:18:25,867 --> 01:18:30,872 ภาพยนตร์…ของเกาหลี…และชีวิต ในเส้นทางภาพยนตร์ให้สุดแรงเกิด 1137 01:18:33,250 --> 01:18:34,167 ว้าว 1138 01:18:36,545 --> 01:18:37,754 เฮ้ยอลังการมากๆ 1139 01:18:38,588 --> 01:18:39,673 ยิ่งใหญ่มากเลยค่ะ 1140 01:18:41,550 --> 01:18:42,467 เขียนได้ดีเลย 1141 01:18:45,011 --> 01:18:46,263 โอ้เท่ดีจริงๆ