1
00:00:18,853 --> 00:00:20,730
มาถึงข่าวเรื่องหลอกลวงอันเหลือเชื่อ

2
00:00:20,813 --> 00:00:23,149
ที่ตำรวจบอกว่ามีคนตกเป็นเหยื่อมากมาย

3
00:00:23,649 --> 00:00:27,111
คนในสายแอบอ้างเป็นตำรวจน่าเชื่อพอ

4
00:00:27,195 --> 00:00:31,407
ที่จะโน้มน้าวให้ผู้จัดการบางคน
ทำอนาจารพนักงานฟาสต์ฟู้ดได้

5
00:00:32,116 --> 00:00:34,160
ถ้าฉันไม่ยอมให้ค้นตัว

6
00:00:34,243 --> 00:00:36,746
ฉันอาจถูกจับ ตกงาน หรือทั้งสองอย่าง

7
00:00:37,246 --> 00:00:38,956
ตำรวจสองสามคนบอกผมว่า

8
00:00:39,040 --> 00:00:42,001
มีวิดีโอภาพสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่

9
00:00:49,091 --> 00:00:52,678
ผมไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อน
และยังไม่เคยตลอด 30 ปี

10
00:00:54,305 --> 00:00:55,139
นั่นใครพูด

11
00:00:56,682 --> 00:00:59,644
คนในสายก่ออาชญากรรมสมบูรณ์แบบ

12
00:00:59,727 --> 00:01:01,979
เพราะเขาไม่เป็นที่รู้จักเลย

13
00:01:02,980 --> 00:01:05,024
เรามีอาชญากรทางเพศที่ยังลอยนวลอยู่

14
00:01:05,108 --> 00:01:07,151
และโทรศัพท์ที่ยังดังอยู่ทุกวัน

15
00:01:12,281 --> 00:01:15,827
อย่ารับโทรศัพท์

16
00:01:28,297 --> 00:01:30,466
ผู้จัดการของฉันมาบอกว่า

17
00:01:30,550 --> 00:01:33,553
ต้องการเจอฉันในออฟฟิศด้านหลังซึ่ง…

18
00:01:34,178 --> 00:01:35,638
ฉันไม่คิดว่าเรื่องนั้นจะเกิดขึ้น

19
00:01:37,056 --> 00:01:39,517
เขาพูดว่า "ปิดประตู" และ…

20
00:01:40,935 --> 00:01:44,730
ออฟฟิศเล็กจนน่ากลัว

21
00:01:46,107 --> 00:01:50,862
ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่รู้ว่ามีเรื่องใหญ่แน่

22
00:01:51,362 --> 00:01:52,363
ฉันรู้สึกไร้พลัง

23
00:02:00,413 --> 00:02:03,958
(สเตตโบโร จอร์เจีย)

24
00:02:04,041 --> 00:02:08,171
ฉันโตมาในเซาท์จอร์เจีย เราย้ายไปหลายที่

25
00:02:09,005 --> 00:02:10,173
ไปอาศัยอยู่ใน…

26
00:02:10,256 --> 00:02:11,090
(เดโบราห์ สายที่ 67)

27
00:02:11,174 --> 00:02:12,925
เขตชนบทเล็กๆ

28
00:02:14,093 --> 00:02:16,304
เดโบราห์เป็นน้องสาวฝาแฝดของผม

29
00:02:17,471 --> 00:02:20,641
เราเข้าวิทยาลัยตอนอายุ 18
ที่จอร์เจียเซาเทิร์น

30
00:02:20,725 --> 00:02:21,684
(แดเนียล พี่ชาย)

31
00:02:21,767 --> 00:02:24,145
เราอยู่กันในรถเทรลเลอร์เล็กๆ

32
00:02:24,228 --> 00:02:26,314
ทำงานทุกอย่างเพื่อให้พอยาไส้

33
00:02:26,397 --> 00:02:31,944
เดือนชนเดือนจริงๆ เงินทองติดขัดตลอด

34
00:02:32,028 --> 00:02:34,655
แต่เรามีกันและกันเสมอ

35
00:02:36,657 --> 00:02:39,869
ฉันอยากพึ่งพาตัวเองให้ได้ มีเงินของตัวเอง

36
00:02:39,952 --> 00:02:41,996
ก็เลยไปทำงานที่ทาโก้เบลล์

37
00:02:42,079 --> 00:02:43,247
(ทาโก้เบลล์ ไดร์ฟทรู)

38
00:02:43,331 --> 00:02:45,499
ฉันอายุ 19 ตอนเริ่มงาน

39
00:02:46,792 --> 00:02:48,836
ตอนนั้นตีสาม

40
00:02:48,920 --> 00:02:52,423
เดโบราห์กลับจากทำงานที่ทาโก้เบลล์

41
00:02:52,506 --> 00:02:55,468
แล้วเริ่มเล่าให้ผมฟัง

42
00:02:55,551 --> 00:02:59,347
เรื่องแปลกที่เกิดขึ้นกับเธอในที่ทำงาน

43
00:02:59,430 --> 00:03:02,683
(ทาโก้เบลล์)

44
00:03:06,020 --> 00:03:09,774
มันเป็นคืนวันจันทร์ในเดือนพฤศจิกายน
ฉันทำงานสองกะ

45
00:03:12,109 --> 00:03:15,738
ผู้จัดการบอกฉันว่ามีนักสืบอยู่ในสาย

46
00:03:18,574 --> 00:03:23,371
เขาบอกว่ามีกระเป๋าเงินถูกขโมยไปจากล็อบบี้

47
00:03:23,454 --> 00:03:26,999
และฉันตรงกับลักษณะของคนที่ขโมยมันไป

48
00:03:28,000 --> 00:03:30,211
ซึ่งน่าตกใจมากสำหรับฉัน

49
00:03:30,294 --> 00:03:33,756
เพราะฉันไม่มีทางทำแบบนั้น

50
00:03:35,758 --> 00:03:38,970
ตำรวจให้ทางเลือกฉันสองอย่าง

51
00:03:39,053 --> 00:03:44,058
จะให้ตำรวจเข้ามา

52
00:03:44,141 --> 00:03:46,978
แล้วค้นตัวฉันที่นั่น

53
00:03:47,061 --> 00:03:49,814
หรือฉันจะยอมให้ผู้จัดการ

54
00:03:50,648 --> 00:03:52,024
ลงมือทำมันเอง

55
00:03:53,234 --> 00:03:55,945
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการเปลื้องผ้าค้นตัวทำยังไง

56
00:03:57,280 --> 00:03:58,948
ฉันกลัวมาก

57
00:04:00,116 --> 00:04:01,534
ฉันเป็นคนทำตามกฎเสมอ

58
00:04:10,793 --> 00:04:12,169
ทั้งหมดไม่สมเหตุสมผลเลย

59
00:04:12,670 --> 00:04:13,546
และมัน…

60
00:04:15,298 --> 00:04:18,634
น่าสงสัยเพราะเธอบอกผมว่าเธอต้องเปลื้องผ้า

61
00:04:18,718 --> 00:04:19,844
(ผู้จัดการ)

62
00:04:19,927 --> 00:04:23,139
ฉันถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นออกแล้วยื่นให้เขา

63
00:04:24,307 --> 00:04:28,853
เขาอ่านป้ายเสื้อผ้าให้คนในสายฟัง

64
00:04:28,936 --> 00:04:31,564
แล้วใส่มันไว้ในตู้เซฟ

65
00:04:33,441 --> 00:04:36,986
ตำรวจในสายฟังดูใจเย็น
เหมือนเขารู้ว่าทำอะไรอยู่

66
00:04:37,486 --> 00:04:40,573
เขาอยากให้ฉันออกกำลังกาย ฉันจะได้เหงื่อออก

67
00:04:40,656 --> 00:04:43,617
เพื่อที่ถ้าคุณถูตัวฉัน

68
00:04:43,701 --> 00:04:45,369
จะได้เห็นสสารสีเขียว

69
00:04:45,453 --> 00:04:48,998
ตำรวจคนนั้นบอกว่า
"ถ้ามีเงินที่เคยเก็บไว้กับตัวฉัน

70
00:04:49,081 --> 00:04:50,416
มันจะแสดงออกมา"

71
00:04:54,170 --> 00:04:56,589
เขาจึงถูทั่วร่างกายฉัน

72
00:04:56,672 --> 00:04:59,925
เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีสสารสีเขียว

73
00:05:05,806 --> 00:05:08,976
มีการตรวจทุกจุด

74
00:05:11,312 --> 00:05:15,274
ปาก หู แล้วก็ของสงวนของฉัน

75
00:05:19,028 --> 00:05:23,866
ฉันต้องโก้งโค้ง ถ่างขา แตะนิ้วเท้า

76
00:05:25,868 --> 00:05:28,871
ฉันคิดว่าไม่มีตรงไหนที่เขาไม่ได้แตะ

77
00:05:34,293 --> 00:05:39,423
ฉันกลัวจนถึงจุดที่ร้องว่า "ไม่"

78
00:05:43,135 --> 00:05:46,597
ฉันรู้สึกว่าร่างกายของฉันถูกล่วงละเมิดน่ะค่ะ

79
00:05:48,057 --> 00:05:51,143
เธอพูดว่ากลัวซ้ำแล้วซ้ำอีก

80
00:05:51,227 --> 00:05:53,687
แต่ถ้าเธอไม่ทำอย่างนี้ ไม่ทำอย่างนั้น

81
00:05:53,771 --> 00:05:54,939
พวกเขาจะจับกุมเธอ

82
00:05:58,317 --> 00:06:01,862
ฉันมีสิทธิ์อะไรที่จะไปตั้งคำถามถึงวิธีการได้

83
00:06:02,404 --> 00:06:06,075
ฉันไม่มีอำนาจทำอย่างนั้นด้วยซ้ำ

84
00:06:09,161 --> 00:06:12,665
สุดท้ายคือ ผู้จัดการของฉันโกรธ

85
00:06:12,748 --> 00:06:15,209
แล้วเขาพูดว่า "ไปตายซะ"

86
00:06:15,292 --> 00:06:16,710
แล้ววางหู

87
00:06:17,878 --> 00:06:21,423
โยนเสื้อผ้าใส่ฉันแล้วเดินออกไป

88
00:06:28,764 --> 00:06:33,269
สายนั้นกินเวลานานเป็นชั่วโมง
แต่มันรู้สึกเหมือนชั่วกัปชั่วกัลป์

89
00:06:33,352 --> 00:06:36,313
ขนาดตอนเดินออกมาจากห้อง
ฉันจำได้ว่ามันรู้สึกเหมือน

90
00:06:37,106 --> 00:06:38,023
มันไม่ใช่เรื่องจริง

91
00:06:41,110 --> 00:06:44,071
วันสองวันจากนั้น ฉันถึงได้รู้ว่า

92
00:06:45,364 --> 00:06:49,118
ไม่มีใครกล่าวหาว่าฉันขโมยอะไรทั้งนั้น

93
00:06:49,201 --> 00:06:51,412
และไม่มีตำรวจโทรมา

94
00:06:56,333 --> 00:06:58,878
เวลาถามเธอ เธอก็บอกว่า
"ฉันไม่อยากพูดถึงมัน"

95
00:06:58,961 --> 00:07:00,588
หรือไม่ก็เปลี่ยนเรื่องคุย

96
00:07:03,007 --> 00:07:05,134
ฉันคิดว่าความอัปยศทั้งหมดของเรื่องนี้

97
00:07:05,217 --> 00:07:09,972
ฉันแค่ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริง

98
00:07:10,055 --> 00:07:12,183
และพอพูดถึงมัน มันก็กลายเป็นเรื่องจริง

99
00:07:15,728 --> 00:07:19,273
หลังจากนั้นฉันลาออก เลิกเรียน

100
00:07:19,356 --> 00:07:20,691
ฉันเสียทุนการศึกษาไป

101
00:07:21,567 --> 00:07:23,527
ฉันทำไม่ได้ ฉันแค่

102
00:07:24,820 --> 00:07:26,989
ลาไปสองสามปี แค่อยากพัก

103
00:07:29,200 --> 00:07:33,120
เดโบราห์มีทั้งความใสซื่อและความสว่างไสว

104
00:07:33,204 --> 00:07:34,622
ซึ่งเห็นได้เสมอ

105
00:07:34,705 --> 00:07:36,373
แต่พอเรื่องนี้เกิดขึ้น

106
00:07:36,457 --> 00:07:38,709
เธอดิ่งลงสู่ความมืดมิด

107
00:07:39,293 --> 00:07:41,587
และผมยังรู้สึก…

108
00:07:43,631 --> 00:07:44,507
ขอโทษครับ

109
00:07:49,929 --> 00:07:53,182
ผมยังรู้สึกผิดที่ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้น

110
00:08:00,481 --> 00:08:05,194
ผมคิดว่าคนในสายไม่มีความเป็นมนุษย์เลย

111
00:08:05,277 --> 00:08:06,695
ไม่มีสิ่งที่คนเรา…

112
00:08:08,280 --> 00:08:09,782
สามารถรู้สึกได้ในสถานการณ์หนึ่ง

113
00:08:09,865 --> 00:08:14,286
อาชญากรทางเพศแน่นอน จิตป่วย

114
00:08:15,329 --> 00:08:16,997
ต้องหยุดเขาให้ได้

115
00:08:18,290 --> 00:08:20,834
(ปี 2002)

116
00:08:22,127 --> 00:08:24,129
(ปี 2004)

117
00:08:24,213 --> 00:08:28,842
(เมาท์วอชิงตัน เคนตักกี)

118
00:08:30,844 --> 00:08:34,640
พอผมได้รู้ว่ามีเหยื่อคนอื่นอีก

119
00:08:35,349 --> 00:08:38,769
ผมรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของผม
ที่จะหยุดเรื่องนี้ให้ได้

120
00:08:38,852 --> 00:08:42,731
ผมทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไม่หยุด
เพื่อทำมันให้ได้

121
00:08:44,108 --> 00:08:47,736
มันเกิดขึ้นมาสิบปีแล้วทั่วสหรัฐอเมริกา

122
00:08:47,820 --> 00:08:50,906
สิ่งที่สะเทือนใจผมคือ
ผมไม่อยากเชื่อว่า…

123
00:08:50,990 --> 00:08:52,324
(บัดดี้ สตัมป์ นักสืบเกษียณแล้ว)

124
00:08:52,408 --> 00:08:55,244
เราเดินหน้าทำคดีนี้ พยายามไขมัน
และตอนนี้

125
00:08:55,828 --> 00:08:59,206
เราเจอถึง 73 คดีใน 32 รัฐ

126
00:09:00,374 --> 00:09:02,334
และโทรศัพท์ยังดังอยู่ทุกวัน

127
00:09:04,169 --> 00:09:09,008
ทุกสายถูกสืบย้อนไปถึงปานามาซิตีทุกครั้งไป

128
00:09:09,091 --> 00:09:10,676
(ปานามาซิตี)

129
00:09:10,759 --> 00:09:14,888
ทุกครั้ง ไม่มีครั้งไหนสืบย้อนไปเทกซัส
หรือแคลิฟอร์เนีย

130
00:09:15,556 --> 00:09:17,725
ไม่มีคดีไหนไขได้

131
00:09:19,268 --> 00:09:21,478
มีทั้งเบอร์เกอร์คิงในฟาร์โก้ นอร์ทดาโคตา

132
00:09:21,562 --> 00:09:25,441
ที่ผู้จัดการเปลื้องผ้าค้นตัวพนักงานอายุ 17

133
00:09:26,734 --> 00:09:30,362
ในปี 2002 ที่ทาโก้เบลล์
หญิงสาวถูกเปลื้องผ้าค้นตัว

134
00:09:30,446 --> 00:09:33,824
โดยผู้จัดการและถูกกล่าวหาว่าขโมยของ

135
00:09:35,576 --> 00:09:36,994
คดีนี้ใหญ่เกินตัวผม

136
00:09:38,871 --> 00:09:41,457
แต่มีสองอย่างที่ผมไม่อยากได้ยิน

137
00:09:41,540 --> 00:09:44,376
ผมไม่อยากได้ยินคำว่า "ไม่"
และอย่าพูดว่าผมทำไม่ได้

138
00:09:45,336 --> 00:09:48,255
เมื่อเวลาล่วงเลยไป และเราคอยโทร

139
00:09:48,339 --> 00:09:50,215
และถามคำถามไปเรื่อยๆ และ…

140
00:09:51,133 --> 00:09:54,011
เราคืบหน้าไปทีละน้อย ทีละน้อย

141
00:09:54,720 --> 00:09:58,641
หลังจากผมได้คุยกับวิค
ผมรู้ว่าพวกเขาอาจได้ตัวชายผู้ต้องสงสัย

142
00:09:58,724 --> 00:10:01,894
เขาอาจได้ข้อมูลชิ้นต่อไปที่ผมต้องการ

143
00:10:08,525 --> 00:10:10,653
ผมใช้เวลาโทรไปทั่วสี่เดือนเต็ม

144
00:10:10,736 --> 00:10:11,862
(วิคเตอร์ ฟลาเฮอร์ตี้)

145
00:10:13,781 --> 00:10:16,241
สี่เดือนของการดูวิดีโอซ้ำไปซ้ำมา

146
00:10:17,159 --> 00:10:18,869
ในที่สุด เราก็ได้ภาพมา

147
00:10:21,664 --> 00:10:25,250
เราเห็นคนคนหนึ่งจากกล้องมุมสูง

148
00:10:25,334 --> 00:10:26,835
กำลังซื้อบัตรโทรศัพท์

149
00:10:28,045 --> 00:10:32,549
มันทำให้เห็นลักษณะของคนคนนั้น

150
00:10:33,133 --> 00:10:35,511
สีผม ความสูง รูปร่าง

151
00:10:36,428 --> 00:10:39,890
มีแถบที่ด้านข้างกางเกงของเขา

152
00:10:40,516 --> 00:10:41,892
แถบนั้นเป็นของตำรวจ

153
00:10:41,975 --> 00:10:43,060
เขาเป็นตำรวจ

154
00:10:45,104 --> 00:10:49,400
ในที่สุดก็ได้เวลาวางโทรศัพท์แล้วลงมือ

155
00:10:49,483 --> 00:10:51,110
เราจะไปหาตัวเขาในปานามาซิตี

156
00:10:56,031 --> 00:10:58,867
(ปานามาซิตี ฟลอริดา)

157
00:11:04,665 --> 00:11:09,712
ผมบินไปปานามาซิตี
ผมกับดวงอาทิตย์ไม่ถูกกัน มันร้อนมาก

158
00:11:11,755 --> 00:11:17,302
ปานามาซิตี สถานที่พักร้อน
ผมคิดว่าแถวนี้เหมาะมาก

159
00:11:17,386 --> 00:11:18,804
ที่จะโทรสายเหล่านี้

160
00:11:18,887 --> 00:11:21,306
เพราะคนส่วนใหญ่ที่นี่อยู่แค่ชั่วคราว

161
00:11:21,390 --> 00:11:25,644
พวกเขามาที่นี่แค่ไม่กี่วัน สัปดาห์หนึ่ง
ใครจะไปสน ไม่มีใครรู้จักเรา

162
00:11:26,728 --> 00:11:31,984
เรากำลังหาคนไร้ตัวตน
ใครคือคนในวิดีโอนี้

163
00:11:33,152 --> 00:11:34,278
อาจอยู่ที่ไหนก็ได้

164
00:11:35,779 --> 00:11:38,490
ผมดูทั้งสี่สายที่เวนดี้ส์ในคืนนั้น

165
00:11:38,574 --> 00:11:40,701
ทั้งสี่สายเกิดขึ้นในคืนเดียวกัน

166
00:11:40,784 --> 00:11:43,871
น่าจะตั้งแต่ทุ่มครึ่งถึงห้าทุ่มครึ่ง

167
00:11:43,954 --> 00:11:45,456
ที่ไหนสักแห่งในบริเวณใกล้เคียง

168
00:11:46,290 --> 00:11:48,333
สองสายที่เกิดขึ้นที่เวนดี้ส์ในแมสซาชูเซตส์

169
00:11:48,417 --> 00:11:50,127
โทรจากปั๊มน้ำมันแห่งนี้

170
00:11:53,213 --> 00:11:56,550
ทั้งสองสายนานประมาณ 90 นาที
และโทรต่อเนื่องกัน

171
00:11:56,633 --> 00:12:00,262
ดังนั้นเขาต้องอยู่ที่ปั๊มแห่งนี้เกือบสามชั่วโมง

172
00:12:02,723 --> 00:12:05,893
ผมไม่อยากเชื่อว่า
โทรศัพท์นั้นอยู่ใกล้ประตูขนาดนั้น

173
00:12:05,976 --> 00:12:08,395
ผมนึกว่าจะเป็นพื้นที่ส่วนตัวกว่านี้

174
00:12:08,479 --> 00:12:10,522
ห่างจากร้านค้ากว่านี้หน่อย

175
00:12:11,023 --> 00:12:12,399
มันน่าแปลกใจ

176
00:12:13,609 --> 00:12:18,405
ผมเชื่อว่ามันเป็นเรื่องของการแสดงอำนาจ
เขาโทรสายเหล่านั้นข้างนอก

177
00:12:18,489 --> 00:12:19,948
ที่มีผู้คนเดินผ่านไปมา

178
00:12:20,032 --> 00:12:21,867
เขาอยากมีอำนาจเหนือผู้คน

179
00:12:21,950 --> 00:12:26,371
เขาอยากรู้ว่าพวกเขาทำสิ่งที่เขาสั่งให้ทำ

180
00:12:28,707 --> 00:12:31,001
ผมคิดว่าเขาเป็นอาชญากรทางเพศต่อเนื่อง

181
00:12:32,461 --> 00:12:34,588
เพราะเขาโทรสายเหล่านั้นหลายครั้งมาก

182
00:12:35,214 --> 00:12:38,050
เพื่อสั่งให้ใครสักคน
เปลื้องผ้าค้นตัวทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

183
00:12:40,260 --> 00:12:42,513
คนที่โทรสายเหล่านี้เป็นตัวอันตรายมาก

184
00:12:42,596 --> 00:12:43,931
เขาทำร้ายคนมากมาย

185
00:12:44,431 --> 00:12:46,350
ในแบบที่เขาคิดไม่ถึง

186
00:12:53,190 --> 00:12:55,609
เราไปที่กรมตำรวจปานามาซิตี

187
00:12:55,692 --> 00:13:00,155
เพื่อพบกับนักสืบที่นั่นและเริ่มเผยข้อมูลทั้งหมด

188
00:13:00,239 --> 00:13:01,490
และคุยเรื่องคดีกัน

189
00:13:02,074 --> 00:13:05,536
เอาแล็ปท็อปแล้วเข้าไป
ให้พวกเขาดูภาพพวกนี้ เพื่อดูว่า

190
00:13:05,619 --> 00:13:07,287
พวกเขาจะช่วยอะไรได้บ้าง

191
00:13:08,872 --> 00:13:10,249
ผมดึงภาพขึ้นมา

192
00:13:12,793 --> 00:13:15,921
แล้วพวกเขาพูดว่า
"ไม่ เราไม่รู้จักเขา เราไม่รู้จักเขา"

193
00:13:16,713 --> 00:13:18,549
ถ้าเขาเป็นตำรวจจริง พวกเขาต้องรู้จัก

194
00:13:19,967 --> 00:13:23,554
พวกเขาทุกคนดูภาพแล้วพูดว่า
"ไม่ มันไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่"

195
00:13:24,805 --> 00:13:28,225
ผมแบบ "งั้นทำไมเขาถึงใส่กางเกงตำรวจล่ะ"

196
00:13:29,685 --> 00:13:32,354
พวกเขาบอก "มันไม่ใช่กางเกงตำรวจ"
ผมก็ "อะไรนะ"

197
00:13:33,105 --> 00:13:36,567
"นั่นเป็นชุดผู้คุมเรือนจำ
เขาเป็นเจ้าหน้าที่เรือนจำ"

198
00:13:36,650 --> 00:13:39,111
แต่ผมแบบ "เดี๋ยว อะไรนะ"

199
00:13:39,903 --> 00:13:41,989
ผมตกใจที่มันอาจเป็นตำรวจ

200
00:13:43,282 --> 00:13:47,828
ผมไม่อยากให้มันเป็นตำรวจ
แต่ตอนนี้ผมกลับแปลกใจที่ไม่ใช่

201
00:13:48,579 --> 00:13:51,665
ไม่ ไม่ใช่ตำรวจแน่นอน เป็นเจ้าหน้าที่เรือนจำ

202
00:13:52,791 --> 00:13:55,252
แต่เรามาถูกทางแล้ว

203
00:13:55,794 --> 00:14:00,966
เราตัดความเป็นไปได้จากทั้งรัฐฟลอริดา

204
00:14:02,217 --> 00:14:03,218
ลงเหลือตำรวจ

205
00:14:04,928 --> 00:14:07,889
เหลือเจ้าหน้าที่เรือนจำ

206
00:14:07,973 --> 00:14:12,019
ผมรู้สึกดีขึ้นว่าเราจะระบุตัวเขาได้แน่

207
00:14:21,612 --> 00:14:25,616
(เมาท์วอชิงตัน เคนตักกี)

208
00:14:25,699 --> 00:14:29,161
ระหว่างที่เราพยายามหาว่า
โทรศัพท์มาจากไหน

209
00:14:29,244 --> 00:14:30,579
ผมได้ตรวจดูคดีอื่นๆ

210
00:14:30,662 --> 00:14:34,041
เป้าหมายหลักของผมคือ
การนำความยุติธรรมมาสู่หลุยส์…

211
00:14:34,124 --> 00:14:35,000
(การหลอกลวงสุดโหด)

212
00:14:35,083 --> 00:14:36,835
ในฐานะเหยื่อของคดีนี้

213
00:14:38,170 --> 00:14:39,254
(ฟ็อกซ์เฟิร์สนิวส์ 11.30 น.)

214
00:14:40,047 --> 00:14:42,633
นักสืบบอกว่าชายคนหนึ่งอ้างว่าเป็นตำรวจ
โทรไปที่แมคโดนัลด์

215
00:14:42,716 --> 00:14:45,302
ในเมาท์วอชิงตันในเดือนเมษายน 2004

216
00:14:45,385 --> 00:14:48,972
เขาบอกหัวหน้าว่า
หลุยส์ อ็อกบอร์นเป็นผู้ต้องสงสัยขโมยของ

217
00:14:49,056 --> 00:14:51,266
จากนั้นเขาสั่งให้หัวหน้าและคู่หมั้น

218
00:14:51,350 --> 00:14:54,186
เปลื้องผ้าค้นตัวอ็อกบอร์นและทำอนาจาร

219
00:14:54,269 --> 00:14:55,562
วอลเตอร์ นิกซ์ คู่หมั้น

220
00:14:55,646 --> 00:14:58,523
บอกว่าเขานึกว่าชายในสายเป็นตำรวจจริงๆ

221
00:14:59,024 --> 00:15:01,109
คนคนนั้นมีวิธีควบคุมเขา

222
00:15:02,361 --> 00:15:04,988
ทำให้พวกเขาเชื่อในสิ่งที่เขาบอก

223
00:15:05,072 --> 00:15:09,284
และจูงใจพวกเขาให้ทำตามคำสั่ง

224
00:15:12,329 --> 00:15:15,916
คนส่วนใหญ่บอกว่าไม่มีทางเชื่อคนในสาย
ที่ขอให้พวกเขา…

225
00:15:15,999 --> 00:15:17,000
(คอนนี่ ลีโอนาร์ด)

226
00:15:17,084 --> 00:15:18,335
ทำการเปลื้องผ้าค้นตัว

227
00:15:18,418 --> 00:15:22,673
แต่คนในสายหลอกลวงนี้
ต้องเก่งในสิ่งที่เขาทำมากๆ

228
00:15:23,715 --> 00:15:28,470
คนในสายคนนี้เป็นคนที่ไม่เคยขึ้นเสียง

229
00:15:28,553 --> 00:15:32,557
เขาสื่อสารได้ดีว่าเขาต้องการให้ทำยังไง

230
00:15:32,641 --> 00:15:35,143
และเขาอธิบายว่าเขาอยากให้ทำยังไง

231
00:15:35,227 --> 00:15:39,606
เพื่อที่ว่าถ้ามีข้อสงสัยอะไร
เขาจะให้เหตุผลพวกเขา

232
00:15:40,190 --> 00:15:41,858
ที่แก้ข้อสงสัยเหล่านั้นได้

233
00:15:41,942 --> 00:15:44,236
และพวกเขาจะลงมือทำสิ่งที่เขาต้องการ

234
00:15:44,987 --> 00:15:49,032
คนในสายหลอกลวงฟังดูเหมือนคนมีอำนาจ

235
00:15:49,116 --> 00:15:50,200
เขาแนะนำว่า

236
00:15:50,283 --> 00:15:53,912
ให้ปิดหน้าต่างจะได้ไม่มีใครมองเข้ามา

237
00:15:53,996 --> 00:15:57,249
เพื่อปกป้องพวกเขา ปกป้องหลุยส์

238
00:16:00,127 --> 00:16:02,087
เขาจะบอกลักษณะของพนักงาน

239
00:16:02,170 --> 00:16:03,630
เสื้อผ้าที่พวกเขาสวมใส่

240
00:16:03,714 --> 00:16:07,759
คุณคงสงสัยว่า
"เขารู้ได้ยังไงว่าพนักงานหน้าตายังไง"

241
00:16:08,260 --> 00:16:10,262
พวกเขาคิดว่ากำลังคุยกับตำรวจอยู่

242
00:16:10,345 --> 00:16:14,016
พวกเขาคิดว่ามีตำรวจอยู่ในสาย

243
00:16:14,099 --> 00:16:17,144
แถมยังมีเจ้าหน้าที่องค์กรแมคโดนัลด์อยู่อีกสาย

244
00:16:17,227 --> 00:16:18,854
กับตำรวจคนนั้น

245
00:16:18,937 --> 00:16:21,481
พวกเขาจึงคิดว่า "ทั้งหมดนี่เชื่อถือได้"

246
00:16:21,565 --> 00:16:24,276
พวกเขาก็เลยทำตามทีละขั้น

247
00:16:24,359 --> 00:16:26,570
แล้วดูว่าเขาจะไปได้ไกลแค่ไหน

248
00:16:30,240 --> 00:16:34,411
แน่นอนว่าในคดีนี้
คนในสายหลอกลวงเป็นอาชญากร

249
00:16:34,494 --> 00:16:38,582
เป็นคนร้าย แต่ผู้คนโทษดอนน่า ซัมเมอร์ส

250
00:16:38,665 --> 00:16:41,126
และวอลเตอร์ นิกซ์ คู่หมั้นของเธอ

251
00:16:42,127 --> 00:16:46,798
เพียงเพราะเราหาตัวคนในสายไม่เจอ
อย่าคิดแม้แต่น้อยว่า

252
00:16:47,549 --> 00:16:49,843
ผู้ร่วมเล่นเกมสองคนนี้จะรอดข้อกล่าวหา

253
00:16:49,926 --> 00:16:51,303
และไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

254
00:16:51,386 --> 00:16:54,347
วอลเตอร์ นิกซ์และดอนน่า ซัมเมอร์ส
เป็นคนที่ปล่อยให้มันเกิดขึ้น

255
00:16:59,895 --> 00:17:03,065
มันดูไม่ดีสำหรับนิกซ์ เขาโดนข้อหาร้ายแรง

256
00:17:04,483 --> 00:17:06,526
เขาถูกจับได้คาหนังคาเขา

257
00:17:06,610 --> 00:17:09,196
และไม่มีทางที่เขาจะแก้ต่างให้ตัวเองได้เลย

258
00:17:10,238 --> 00:17:13,575
วอลเตอร์ นิกซ์โดนคดีหนัก

259
00:17:13,658 --> 00:17:18,580
และสารภาพข้อหาทางเพศ
เขาอยู่ในรายชื่ออาชญากรทางเพศ

260
00:17:18,663 --> 00:17:20,916
และติดคุกห้าปี

261
00:17:21,333 --> 00:17:22,501
(เวฟทรีนิวส์)

262
00:17:22,584 --> 00:17:26,505
สวัสดีตอนบ่าย ดิฉันลอรี่ ไลล์
ชายในบูลลิตต์เคาน์ตีถูกตัดสินจำคุก

263
00:17:26,588 --> 00:17:29,800
สำหรับการทำตามสิ่งที่เขานึกว่า
เป็นคำสั่งจากเจ้าหน้าที่

264
00:17:29,883 --> 00:17:32,260
และทำอนาจารสาววัยรุ่น

265
00:17:32,344 --> 00:17:37,682
คุณนิกซ์เป็นคนดีที่ติดอยู่ในสถานการณ์แปลกๆ

266
00:17:37,766 --> 00:17:40,185
แล้วตัดสินใจผิดพลาด

267
00:17:40,268 --> 00:17:42,729
ผู้พิพากษาไม่เห็นด้วยกับการเป็นคนดีของนิกซ์

268
00:17:42,813 --> 00:17:45,857
เขาปฏิเสธข้อตกลงการรับสารภาพแรก
ให้ลงอาญาไว้เฉยๆ

269
00:17:45,941 --> 00:17:48,902
แต่ยอมรับข้อตกลงใหม่ที่รวมไปถึงโทษจำคุก

270
00:17:48,985 --> 00:17:51,488
น่าทึ่งสำหรับผมมากที่มีใครยอมทำ

271
00:17:51,571 --> 00:17:54,699
เรื่องเลวร้ายแบบนี้

272
00:17:54,783 --> 00:17:57,160
เพียงเพราะเสียงในสาย

273
00:17:57,244 --> 00:17:59,204
หลังข้อตกลงการสารภาพ นิกซ์ลงเอย

274
00:17:59,287 --> 00:18:02,332
ด้วยการถูกจำคุกห้าปีในคุกหนักของรัฐ

275
00:18:03,542 --> 00:18:07,129
ดอนน่า ซัมเมอร์สทำเรื่องเลวร้าย
เธอทำด้วยความเต็มใจ

276
00:18:07,212 --> 00:18:09,506
ไม่มีใครเอาปืนจ่อหัวเธอแล้วสั่งเธอ…

277
00:18:09,589 --> 00:18:12,175
เธอทำสิ่งที่คนในสายบอกให้ทำ

278
00:18:12,259 --> 00:18:14,386
เธอควรมีสามัญสำนึกพอที่จะไม่ทำตาม

279
00:18:14,469 --> 00:18:16,513
เธอต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง

280
00:18:16,596 --> 00:18:18,348
เธอต้องรับผลกรรม

281
00:18:19,015 --> 00:18:23,186
ดอนน่า ซัมเมอร์สรับสารภาพเช่นกัน
แต่เป็นการสารภาพที่เธอไม่คิดว่าตัวเองผิดจริง

282
00:18:23,270 --> 00:18:24,813
ซึ่งหมายความว่าคุณยอมรับผิด

283
00:18:25,355 --> 00:18:27,983
เพราะมีหลักฐานเพียงพอที่จะเอาผิดคุณ

284
00:18:28,066 --> 00:18:31,862
แต่คุณยังบริสุทธิ์ในทางกฎหมาย

285
00:18:31,945 --> 00:18:36,867
เธอรับสารภาพทางอาญาและถูกลงอาญาไว้หนึ่งปี

286
00:18:37,159 --> 00:18:40,036
(ผู้พิพากษาลงอาญาจำเลยคดีเปลื้องผ้าค้นตัว)

287
00:18:40,120 --> 00:18:45,208
แม้ว่าดอนน่าจะไม่ติดคุก
แต่เธอถูกแมคโดนัลด์ไล่ออก

288
00:18:45,292 --> 00:18:48,086
พวกเขายกเลิกการจ้างงานเธอ
และทิ้งเธออย่างไม่ไยดี

289
00:18:48,170 --> 00:18:51,089
หน้าของเธออยู่ในข่าวหกโมงเย็น

290
00:18:51,173 --> 00:18:53,175
ค่อนข้างบ่อยในข่าวคดีนี้

291
00:18:53,258 --> 00:18:55,385
ดังนั้น อาชีพการงานของเธอก็คงพังไปแล้ว

292
00:18:55,969 --> 00:18:59,639
ฉันแค่ทำตามคำสั่งที่คนในสายสั่งให้ฉันทำ

293
00:18:59,723 --> 00:19:02,893
ไม่ใช่สิ่งที่ฉันตั้งใจอยากจะทำ

294
00:19:03,393 --> 00:19:04,519
ฉันไม่ใช่อาชญากร

295
00:19:07,439 --> 00:19:09,191
และฉันรู้สึกผิดมาก

296
00:19:10,400 --> 00:19:15,113
ผิดอย่างยิ่งต่อสิ่งที่เกิดขึ้น

297
00:19:15,197 --> 00:19:21,161
มันทำลายชีวิตฉัน
มันทำลายทุกอย่างไปหมดแล้ว

298
00:19:23,163 --> 00:19:26,625
มีคนในสายหลอกลวงที่โทรมา

299
00:19:26,708 --> 00:19:30,295
สั่งให้พวกเขาทำเรื่องผิดกฎหมาย
แล้วพวกเขาก็ยินยอม

300
00:19:30,378 --> 00:19:33,632
ผมไม่มีวันรู้ว่าทำไมคุณรู้สึกว่าต้องยอม

301
00:19:33,715 --> 00:19:36,134
ทำอะไรแบบนั้นต่อมนุษย์อีกคนหนึ่ง

302
00:19:37,469 --> 00:19:40,180
เพียงเพราะมีคนในสายบอกให้คุณทำ

303
00:19:40,889 --> 00:19:45,101
คนมากมายที่ผมคุยด้วยพูดว่า
"ฉันไม่มีวันทำอย่างนั้นหรอก"

304
00:19:45,185 --> 00:19:46,895
"ทำไมพวกเขาไม่วางหูไปซะ"

305
00:19:48,939 --> 00:19:51,608
(ดร.เจอร์รี่ เอ็ม เบอร์เกอร์
ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาสังคม)

306
00:19:51,691 --> 00:19:52,984
ผมก็รู้สึกเหมือนทุกคน

307
00:19:53,068 --> 00:19:55,862
ผมตกใจครั้งแรกที่ได้อ่านเรื่องคดีหลอกลวง

308
00:19:55,946 --> 00:19:58,406
และผมน่าจะรู้สึกเหมือนคนส่วนใหญ่

309
00:19:58,490 --> 00:20:00,617
ซึ่งก็คือ "มีใครทำอย่างนั้นได้ยังไง"

310
00:20:00,700 --> 00:20:03,411
แต่แล้วผมก็จำได้ว่ามันเป็นปฏิกิริยาเดียวกับ

311
00:20:03,495 --> 00:20:05,247
เวลาที่พวกเขาดูการทดลองของมิลแกรม

312
00:20:05,330 --> 00:20:07,540
ปล่อยผมออกไปนะ คุณไม่มีสิทธิ์กักตัวผมไว้ที่นี่

313
00:20:07,624 --> 00:20:09,709
ปล่อยผมไป ปล่อยผมออกไป

314
00:20:09,793 --> 00:20:11,586
- ต่อเลยครับ
- ปล่อยผมออกไป

315
00:20:12,170 --> 00:20:13,421
- ต่อเลย
- ปล่อยผมไป

316
00:20:13,505 --> 00:20:17,801
สแตนลีย์ มิลแกรมสนใจว่าทำไมคนมากมาย

317
00:20:17,884 --> 00:20:20,011
ถึงยอมทำตามผู้มีอำนาจ

318
00:20:20,095 --> 00:20:21,513
แม้กระทั่งเวลาผู้มีอำนาจเหล่านี้

319
00:20:21,596 --> 00:20:24,891
ออกคำสั่งให้ทำสิ่งที่เลวร้ายก็ตาม

320
00:20:26,518 --> 00:20:30,397
มิลแกรมสร้างสถานการณ์จำลองขึ้นในห้องแล็บ

321
00:20:30,480 --> 00:20:32,524
แล้วศึกษาพฤติกรรมการเชื่อฟัง

322
00:20:33,566 --> 00:20:36,278
มีผู้ที่เกี่ยวข้องสามคน

323
00:20:36,361 --> 00:20:38,822
คนหนึ่งเป็นผู้ที่ดูแลการทดลอง

324
00:20:38,905 --> 00:20:43,827
คนที่สองเป็นผู้เข้าร่วมการทดลองจริงๆ
และคนที่สามเป็นนักแสดง

325
00:20:43,910 --> 00:20:46,246
ที่แสร้งทำเป็นผู้เข้าร่วมการทดลอง

326
00:20:47,706 --> 00:20:52,043
ครูถูกสั่งให้ทำการทดสอบความจำง่ายๆ

327
00:20:52,627 --> 00:20:56,756
ถ้านักเรียนตอบผิด

328
00:20:56,840 --> 00:21:00,135
เขาจะถูกช็อตด้วยไฟฟ้า และหน้าที่ของครูคือ

329
00:21:00,218 --> 00:21:01,344
เป็นคนช็อตไฟฟ้า

330
00:21:01,428 --> 00:21:02,595
(เครื่องช็อตไฟฟ้า)

331
00:21:02,679 --> 00:21:04,806
แน่นอนว่าไม่มีการช็อตไฟฟ้าจริง…

332
00:21:04,889 --> 00:21:05,765
(ความรุนแรงสูง)

333
00:21:05,849 --> 00:21:09,894
และมันถูกจัดฉากขึ้นให้คนที่แกล้งเป็นผู้เข้าร่วม

334
00:21:09,978 --> 00:21:11,896
เป็นนักเรียนเสมอ

335
00:21:13,106 --> 00:21:17,986
นักเรียนจงใจตอบผิดหลายข้อ

336
00:21:18,570 --> 00:21:23,658
ซึ่งทำให้ครูต้องช็อตไฟฟ้าแรงขึ้นเรื่อยๆ

337
00:21:23,742 --> 00:21:26,661
(ครู - ผู้เข้าร่วมตัวจริง
นักเรียน - นักแสดง)

338
00:21:29,122 --> 00:21:30,123
ผิด

339
00:21:32,250 --> 00:21:34,210
กระแสไฟ 225 โวลต์

340
00:21:35,670 --> 00:21:36,963
คำตอบคือ "เสียง"

341
00:21:40,342 --> 00:21:45,764
ผู้ร่วมทดลองของมิลแกรมร้อยละ 65
ยังคงทำสิ่งที่พวกเขาคิดว่า

342
00:21:45,847 --> 00:21:50,226
เป็นการช็อตไฟฟ้าที่เจ็บปวดอย่างมาก
และอาจถึงตาย

343
00:21:51,394 --> 00:21:54,981
คนเหล่านี้กลัวทุกครั้งที่ต้องกดปุ่มช็อตไฟฟ้า

344
00:21:55,565 --> 00:22:01,363
แต่ถึงพวกเขาจะรู้สึกถึงแรงต้านในใจ

345
00:22:01,446 --> 00:22:04,991
สถานการณ์ทรงพลังมากจนพวกเขาพบว่า

346
00:22:05,075 --> 00:22:06,659
ตัวเองต้องกดปุ่มอยู่ดี

347
00:22:06,743 --> 00:22:08,453
ใครเป็นคนกดปุ่มนั้น

348
00:22:08,536 --> 00:22:11,081
- ผมเอง
- ทำไมคุณไม่หยุดล่ะ

349
00:22:11,164 --> 00:22:13,041
เขาไม่ยอม ผมเองก็อยากหยุด

350
00:22:13,792 --> 00:22:19,381
สิ่งที่น่าสนใจก็คือสิ่งที่มันบอกเราทุกคนว่า

351
00:22:19,464 --> 00:22:22,258
ภายใต้สถานการณ์ที่เหมาะสม…

352
00:22:25,595 --> 00:22:29,933
เราคนไหนก็ได้สามารถทำสิ่งที่ลำบากใจอย่างยิ่ง

353
00:22:30,016 --> 00:22:34,521
และสิ่งที่ไม่เป็นตัวเองเลย

354
00:22:34,604 --> 00:22:36,981
(ปี 2004)

355
00:22:38,608 --> 00:22:41,111
(ปี 2003)

356
00:22:41,194 --> 00:22:45,365
(แรพิดซิตี เซาท์ดาโคตา)

357
00:22:48,368 --> 00:22:52,831
เพียงไม่กี่ชั่วโมง
ผมเปลี่ยนจากทำสิ่งที่ถูกต้องให้คนอื่น…

358
00:22:52,914 --> 00:22:53,832
(อัลลัน เหยื่อสายที่ 89)

359
00:22:53,915 --> 00:22:55,500
ไปเจอการเผชิญหน้ากับชีวิตในคุก

360
00:22:57,669 --> 00:23:00,088
เพียงเพราะผมรับสายนั้น

361
00:23:01,589 --> 00:23:05,260
ผมโง่เอง ผม… ผมหลงเชื่อ

362
00:23:06,261 --> 00:23:09,597
ผมเชื่อในผู้มีอำนาจ และผมเชื่อว่าเป็นตำรวจจริง

363
00:23:10,140 --> 00:23:13,268
ผมเชื่อว่าผมกำลังช่วยคน

364
00:23:13,351 --> 00:23:17,105
ให้รอดจากสถานการณ์ที่เธอถูกกล่าวหา

365
00:23:21,067 --> 00:23:22,944
(แรนดัล อี คอนเนลลี่
ทนายความของอัลลัน)

366
00:23:23,027 --> 00:23:26,156
ผมไปที่เรือนจำและพบกับอัลลัน

367
00:23:27,073 --> 00:23:31,077
เขาเล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับคนร้าย

368
00:23:31,161 --> 00:23:32,996
ที่อ้างตัวเป็นตำรวจทางโทรศัพท์

369
00:23:33,079 --> 00:23:36,708
แล้วทำให้เขาทำสิ่งที่เลวร้ายเหล่านี้

370
00:23:37,208 --> 00:23:43,798
เขาโดนตั้งข้อหาร้ายแรง
รวมทั้งการข่มขืนและลักพาตัว

371
00:23:45,258 --> 00:23:50,138
แต่อัลลันไม่เหมือนคนข่มขืนหรือลักพาตัว

372
00:23:50,221 --> 00:23:52,682
ที่ผมเคยเจอมา

373
00:23:53,600 --> 00:23:58,646
ผมรับทำคดีและตกลงจะช่วยครอบครัวให้ถึงที่สุด

374
00:24:06,404 --> 00:24:07,238
(ฮาร์ดี้ส์)

375
00:24:07,322 --> 00:24:10,158
ผมได้งานที่ฮาร์ดี้ส์ตอนอายุ 50 ต้นๆ

376
00:24:10,909 --> 00:24:12,994
ผมเข้าไปทำงานในฐานะผู้ช่วยผู้จัดการ

377
00:24:14,495 --> 00:24:19,375
ผมใหม่กับงานที่ฮาร์ดี้ส์ ยังเรียนรู้งานอยู่

378
00:24:20,919 --> 00:24:23,379
บ่ายวันนั้น ผมกำลังจะออกกะ

379
00:24:25,173 --> 00:24:26,299
โทรศัพท์ดังขึ้น

380
00:24:26,841 --> 00:24:28,718
ผมก็เลยรับสาย

381
00:24:29,969 --> 00:24:31,346
ผู้ชายในสายพูดว่า

382
00:24:31,846 --> 00:24:34,724
ผมเป็นคนนั้นคนนี้จากกรมตำรวจแรพิดซิตี

383
00:24:35,600 --> 00:24:40,271
ผมได้รับการร้องเรียนว่า
พนักงานคนหนึ่งของคุณขโมยเงิน

384
00:24:41,189 --> 00:24:43,399
จากลูกค้า

385
00:24:45,193 --> 00:24:50,198
ผมคิดว่า "ไม่นะ
พนักงานของผมขโมยของจากลูกค้าเหรอ"

386
00:24:50,281 --> 00:24:51,699
ผมไม่รู้จะคิดยังไงดี

387
00:24:53,701 --> 00:24:54,744
ตำรวจคนนั้นพูดว่า

388
00:24:54,827 --> 00:24:57,497
ทางเลือกของเธอคือจะไปสถานีตำรวจ

389
00:24:57,580 --> 00:25:01,876
แล้วเปลื้องผ้าค้นตัว
หรือเธอจะถูกค้นที่ฮาร์ดี้ส์

390
00:25:03,503 --> 00:25:08,258
เธออยากให้เปลื้องผ้าค้นตัวที่ฮาร์ดี้ส์

391
00:25:08,341 --> 00:25:10,551
มากกว่าจะไปที่สถานีตำรวจ

392
00:25:14,138 --> 00:25:18,643
ผมอยู่ในสายและเขาเริ่มบอกขั้นตอนผม

393
00:25:18,726 --> 00:25:21,521
ถอดรองเท้าเธอออก มีเงินในรองเท้ามั้ย

394
00:25:21,604 --> 00:25:26,693
จากนั้นถอดเสื้อเธอออก ตรวจที่แขนเสื้อด้วย

395
00:25:27,777 --> 00:25:31,990
ผมต้องให้เธอถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น

396
00:25:32,490 --> 00:25:38,288
แล้วดูว่าเธอซ่อนเงินไว้ที่ไหนหรือเปล่า

397
00:25:39,372 --> 00:25:44,419
ระหว่างนั้น หญิงสาวพูดสาย

398
00:25:45,211 --> 00:25:48,381
กับคนในสาย 13 ครั้ง

399
00:25:48,464 --> 00:25:53,261
เธอได้ยินคนในสายขณะที่อัลลันฟังเขา

400
00:25:53,344 --> 00:25:55,888
ออกคำสั่งว่าให้ทำอะไรต่อไป

401
00:26:00,018 --> 00:26:02,562
ครั้งหนึ่งเขาอยากให้เธอกระโดดตบ

402
00:26:03,062 --> 00:26:09,110
เพื่อให้เขาได้ยินที่เธอทำ และรู้ว่าผมทำตาม

403
00:26:09,652 --> 00:26:11,487
คำสั่งที่เขาสั่งมา

404
00:26:14,073 --> 00:26:17,910
การหลอกลวงดำเนินไป
สองชั่วโมงครึ่งถึงสามชั่วโมง

405
00:26:17,994 --> 00:26:22,665
ซึ่งส่งเสริมให้คนในสาย

406
00:26:22,749 --> 00:26:28,588
สามารถสร้างบรรยากาศให้พาเตลิดไปได้

407
00:26:31,007 --> 00:26:37,055
เสียงของเขาชัดเจนและสั่งการ

408
00:26:41,517 --> 00:26:45,521
ผมพูดว่า "ไม่ ผมไม่อยากมีส่วนกับเรื่องนี้"

409
00:26:45,605 --> 00:26:48,274
แต่ผมรู้สึกว่าผมไม่มีทางเลือก

410
00:26:50,693 --> 00:26:53,571
ผมไม่เจอเงินแล้วคิดว่า "โอเค น่าจะจบแล้ว"

411
00:26:55,698 --> 00:26:58,951
คราวนี้เขากลับพูดว่า
เราต้องค้นตัวเธอหายาเสพติด

412
00:27:00,036 --> 00:27:04,624
แล้วผมคิดว่า "อะไรกัน
ผมนึกว่าเป็นการค้นตัวหาเงิน"

413
00:27:07,085 --> 00:27:10,254
แล้วเขาก็เรียกร้องอย่างอื่นต่อไปเรื่อยๆ

414
00:27:12,423 --> 00:27:14,509
คนในสายขอให้เขาทำเรื่องบางอย่าง…

415
00:27:14,592 --> 00:27:17,553
(ถาม: อัลลันโดนส่วนไหนบ้าง
ตอบ: ขา หน้าอก ทุกส่วน)

416
00:27:17,637 --> 00:27:19,347
ซึ่งรวมไปถึงการแตะต้องบริเวณสงวน…

417
00:27:19,430 --> 00:27:20,681
(เขาเริ่มแตะหัวนมฉัน)

418
00:27:20,765 --> 00:27:21,974
ของร่างกายเธอ

419
00:27:22,558 --> 00:27:26,479
(บังคับให้ฉันโก้งโค้ง แล้วเริ่มแตะก้นฉัน
แหวกแก้มก้น)

420
00:27:26,562 --> 00:27:30,441
"ตรวจทวารหายาเสพติด" เหรอ
นี่มันฝันร้ายชัดๆ

421
00:27:33,403 --> 00:27:38,116
ผมรู้ว่าผมต้องจบเรื่องที่เกิดขึ้น
นั่นเป็นสิ่งที่ผมรู้

422
00:27:38,950 --> 00:27:42,203
และตอนนั้นเอง ผู้ช่วยผมเดินเข้ามา

423
00:27:43,621 --> 00:27:47,166
ผมคิดได้ว่า "พระเจ้า ฉันทำอะไรลงไป"

424
00:27:52,296 --> 00:27:54,173
ผมออกจากที่นั่นแล้วกลับบ้าน

425
00:27:57,093 --> 00:28:00,888
เพราะการบังคับและบงการทางจิต

426
00:28:00,972 --> 00:28:05,601
อัลลันจึงทำสิ่งที่เขาเสียใจอย่างที่สุด

427
00:28:06,894 --> 00:28:09,272
ผมเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า

428
00:28:09,355 --> 00:28:14,527
"ใช่ตำรวจเหรอ แกล้งกันหรือเปล่า
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"

429
00:28:15,695 --> 00:28:17,530
ผมอยู่ในอาการตกใจ

430
00:28:18,865 --> 00:28:22,910
วันต่อมา ผมกลับไปที่ฮาร์ดี้ส์

431
00:28:24,245 --> 00:28:29,459
มีตำรวจสองคนที่นั่น พวกเขาตั้งข้อหาผมสามข้อ

432
00:28:30,877 --> 00:28:35,214
ลักพาตัวสองข้อหา
และข่มขืนโดยไม่ได้วางแผนล่วงหน้า

433
00:28:39,677 --> 00:28:42,680
ผมไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น

434
00:28:43,931 --> 00:28:45,183
(เรือนจำเพนนิงตันเคาน์ตี)

435
00:28:45,266 --> 00:28:49,645
ในใจผม ตั้งแต่ช่วงแรกของการสืบสวน

436
00:28:49,729 --> 00:28:51,939
อัลลันเองก็เป็นเหยื่อเช่นกัน

437
00:28:53,524 --> 00:29:00,156
สิ่งที่สำคัญที่สุดของคดีนี้คือมีกล้อง

438
00:29:00,239 --> 00:29:06,162
ที่บันทึกการเปลื้องผ้าค้นตัว
ตลอดสองชั่วโมงครึ่งถึงสามชั่วโมง

439
00:29:06,245 --> 00:29:08,873
ทุกอย่างอยู่ในวิดีโอ

440
00:29:08,956 --> 00:29:11,167
หญิงสาวขอในตอนนั้น

441
00:29:11,250 --> 00:29:14,796
ให้อัลลันคลุม… "ช่วยคลุมกล้องไว้หน่อย"

442
00:29:14,879 --> 00:29:19,300
เขาพูดว่า "ไม่ๆๆ" เขาปฏิเสธ

443
00:29:19,383 --> 00:29:21,761
ที่จะปกปิดเหตุการณ์ในห้องนั้น

444
00:29:23,262 --> 00:29:27,683
ไม่มีอาชญากรคนไหนต้องการบันทึก

445
00:29:28,518 --> 00:29:31,145
การกระทำด้วยวิดีโอหรอก

446
00:29:31,229 --> 00:29:32,814
มันเหลวไหลสิ้นดี

447
00:29:37,193 --> 00:29:40,112
การพิจารณาคดีเลือนลางมากสำหรับผม

448
00:29:40,696 --> 00:29:42,782
สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือผมยืนอยู่ที่แท่น

449
00:29:42,865 --> 00:29:44,742
แล้วได้เล่าความจริง

450
00:29:45,743 --> 00:29:49,455
เขาพูดความจริงและนั่นคือตัวตนของอัลลัน

451
00:29:49,539 --> 00:29:54,669
คณะลูกขุนต้องได้รู้จักอัลลัน
พวกเขาต้องได้เห็นว่าเขาเป็นคนยังไง

452
00:29:56,170 --> 00:29:59,090
ผมไม่รู้

453
00:30:00,800 --> 00:30:03,803
ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะว่ายังไง

454
00:30:03,886 --> 00:30:07,431
ผมแค่คิดว่า "ผมอาจติดคุกตลอดชีวิตก็ได้"

455
00:30:09,642 --> 00:30:12,728
ผู้พิพากษาถามคณะลูกขุนว่า
"ได้คำตัดสินหรือยัง"

456
00:30:14,272 --> 00:30:20,236
"เราคณะลูกขุนพบว่า
จำเลยในข้อหากระทำชำเราและลักพาตัว…

457
00:30:21,988 --> 00:30:23,906
ไม่มีความผิด"

458
00:30:25,408 --> 00:30:27,577
มีคนเชื่อผมสักที

459
00:30:29,537 --> 00:30:34,292
เพราะผมไม่รู้ว่าจะมีใครเชื่อผมมั้ย

460
00:30:36,127 --> 00:30:38,254
นอกจากครอบครัวผม

461
00:30:43,009 --> 00:30:48,764
คณะลูกขุนอาจรังเกียจสิ่งที่ลูกความคุณทำ

462
00:30:48,848 --> 00:30:52,268
แต่ยึดตามหลักฐานและพบว่าเขาไม่ผิดก็ได้

463
00:30:52,977 --> 00:30:59,150
นั่นคือตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดที่ผมเคยเห็น

464
00:30:59,233 --> 00:31:04,906
ของความสามารถในการแยกแยะของลูกขุน

465
00:31:06,741 --> 00:31:08,409
พลิกชีวิตผมไปเลย

466
00:31:10,995 --> 00:31:12,914
ความสัมพันธ์ส่วนตัว…

467
00:31:15,750 --> 00:31:18,586
พวกเขาคิดแต่ว่า "มีคนทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง"

468
00:31:19,253 --> 00:31:21,297
"ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขา"

469
00:31:23,424 --> 00:31:26,677
แม้แต่บางคนที่เป็นเพื่อนมาทั้งชีวิต…

470
00:31:28,679 --> 00:31:32,558
เลิกเป็นเพื่อนกับผม

471
00:31:37,563 --> 00:31:39,941
ผมแค่อยากจะบอกกับหญิงสาวคนนั้นว่า

472
00:31:40,024 --> 00:31:43,444
ผมขอโทษจากก้นบึ้งของหัวใจ

473
00:31:44,570 --> 00:31:48,032
และมัน… มันเป็นสิ่งที่…

474
00:31:49,617 --> 00:31:54,747
มันเป็นเงาตามตัวผมไปตลอดชีวิต

475
00:31:58,376 --> 00:32:00,795
คนในสายก่ออาชญากรรมสมบูรณ์แบบ

476
00:32:00,878 --> 00:32:03,005
เพราะไม่มีใครรู้จักเขาเลย

477
00:32:03,089 --> 00:32:07,301
เขาอาจอยู่ห่างออกไปร้อยกิโลหรือพันกิโล
ใครจะไปรู้

478
00:32:08,636 --> 00:32:14,517
ตำรวจมองแต่คนที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น

479
00:32:15,476 --> 00:32:18,980
พวกเขาไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ

480
00:32:19,063 --> 00:32:23,234
ในการตามหาคนในสาย

481
00:32:25,486 --> 00:32:27,947
(ปี 2003)

482
00:32:29,615 --> 00:32:32,118
(ปี 2004)

483
00:32:32,201 --> 00:32:35,496
(ปานามาซิตี ฟลอริดา)

484
00:32:35,579 --> 00:32:39,125
เราอยู่ในปานามาซิตี
เพื่อตามหาคนในสายหลอกลวง

485
00:32:40,084 --> 00:32:43,337
เรารู้แล้วว่าเขาไม่ใช่ตำรวจ
เขาทำงานที่เรือนจำ

486
00:32:43,879 --> 00:32:45,006
(ปานามาซิตี เรือนจำที่หนึ่ง)

487
00:32:45,089 --> 00:32:46,882
มีเรือนจำในพื้นที่สามแห่ง

488
00:32:46,966 --> 00:32:48,509
(เรือนจำที่สาม - เรือนจำที่สอง)

489
00:32:48,592 --> 00:32:49,635
เรากำลังไป

490
00:32:52,638 --> 00:32:56,017
เรากำลังไปแห่งที่ใกล้ที่สุด
แล้วค่อยไปแห่งที่สอง

491
00:32:56,100 --> 00:32:57,977
ถ้าจำเป็น เราก็จะไปแห่งที่สาม

492
00:32:59,812 --> 00:33:02,314
เราไปถึงเรือนจำแห่งแรก

493
00:33:04,191 --> 00:33:08,404
เข้าไปในออฟฟิศของพัศดี
เปิดแล็ปท็อปแล้วคิดว่า

494
00:33:08,487 --> 00:33:11,073
"เอาละนะ น่าจะง่ายแหละ"

495
00:33:16,996 --> 00:33:20,499
พวกเขาดูมันแล้วพูดว่า
"ไม่ เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร"

496
00:33:20,583 --> 00:33:22,001
(เรือนจำที่หนึ่ง)

497
00:33:22,084 --> 00:33:23,961
พวกเขาไม่รู้จักเขา

498
00:33:25,296 --> 00:33:26,338
เราก็เลยเก็บข้าวของ…

499
00:33:26,422 --> 00:33:27,506
(ปานามาซิตี)

500
00:33:27,590 --> 00:33:28,591
(แห่งที่สาม - แห่งที่สอง)

501
00:33:28,674 --> 00:33:30,926
ขึ้นรถแล้วมุ่งหน้าไปแห่งที่สอง

502
00:33:32,428 --> 00:33:36,599
เราเข้าใกล้มากขึ้นแล้ว
ต้องมีใครรู้จักเขาสิ

503
00:33:42,354 --> 00:33:44,690
ผมใช้เวลา 32 ปีสุดท้ายทำงานในเรือนจำ

504
00:33:44,774 --> 00:33:46,692
(คริส ฮับบาร์ด เรือนจำเบย์)

505
00:33:47,276 --> 00:33:49,320
วันที่ 30 มิถุนายน ผมกำลังปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ

506
00:33:50,780 --> 00:33:54,617
หัวหน้าเรือนจำเบย์เคาน์ตีโทรมา
แล้วบอกว่ามีนักสืบ

507
00:33:54,700 --> 00:33:56,702
เอารูปภาพมาและอยากให้เราช่วยดู

508
00:33:56,786 --> 00:33:57,828
"ได้เลย มาสิ"

509
00:34:01,248 --> 00:34:05,628
เราเข้าไปในเรือนจำที่สอง
ผ่านประตูรักษาความปลอดภัย

510
00:34:06,712 --> 00:34:08,464
เข้าไปในออฟฟิศพัศดี

511
00:34:10,508 --> 00:34:14,053
เราอยู่กับพัศดี
และหนึ่งในเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

512
00:34:14,845 --> 00:34:20,518
เราดึงรูปขึ้นมา พัศดีและหัวหน้ารปภ.เข้ามา

513
00:34:23,938 --> 00:34:27,274
พวกเขาให้เราดูภาพจากกล้อง

514
00:34:27,358 --> 00:34:29,026
ที่วอลมาร์ทในคัลลาเวย์

515
00:34:29,485 --> 00:34:31,529
เป็นภาพมุมสูงเหนือจุดชำระเงิน

516
00:34:32,738 --> 00:34:35,241
เราบอกได้ทันทีที่เราเห็นมัน

517
00:34:35,324 --> 00:34:37,076
"ให้ตายสิ นั่นเดวิด สจ๊วต"

518
00:34:39,662 --> 00:34:40,704
แล้วผมก็ "อะไรนะ

519
00:34:42,206 --> 00:34:43,207
เดวิด สจ๊วต"

520
00:34:44,708 --> 00:34:46,085
อะไรกันวะ

521
00:34:46,669 --> 00:34:49,255
เราระบุตัวเขาได้แล้ว
ผมไม่รู้จะพูดอะไร

522
00:34:52,842 --> 00:34:55,719
พอเราระบุตัวเขาได้ ตำรวจในห้องสีหน้าชื่นมื่น

523
00:34:55,803 --> 00:34:58,514
เพราะพวกเขาได้หลักฐานชิ้นสุดท้าย

524
00:34:58,597 --> 00:35:01,725
นั่นคือเดวิด สจ๊วต
ตอนนี้พวกเขารู้ตัวตนคนที่กำลังตามหาแล้ว

525
00:35:02,309 --> 00:35:06,605
ผมถามพัศดีว่า "เดวิด สจ๊วตทำงานที่นี่เหรอ"

526
00:35:07,148 --> 00:35:09,900
พัศดีตอบว่า "ไม่เพียงทำงานที่นี่…"

527
00:35:09,984 --> 00:35:11,652
แต่เขาอยู่ที่นี่ตอนนี้

528
00:35:12,653 --> 00:35:16,740
ล้อเล่นใช่มั้ย ไม่เพียงเราระบุตัวเขาได้

529
00:35:16,824 --> 00:35:19,243
แต่เขาอยู่ที่เรือนจำในตอนนั้น

530
00:35:19,827 --> 00:35:22,163
ผมคิดว่าแค่สอบสวนเขาก็คงสารภาพ

531
00:35:23,539 --> 00:35:25,332
ผมต้องการคำรับสารภาพ

532
00:35:25,916 --> 00:35:29,545
พอเราพูดกับพัศดีว่า
"เราพร้อมเจอเขาแล้ว พาเขามาได้เลย"

533
00:35:31,172 --> 00:35:35,759
เดวิด สจ๊วตเป็นเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์
เขาอยู่กะสองตอนตีสามถึงสิบเอ็ดโมง

534
00:35:35,843 --> 00:35:39,096
หน้าที่หลักคือดูแล ปกป้อง และควบคุมนักโทษ

535
00:35:39,180 --> 00:35:42,308
ให้แน่ใจว่าพวกเขาปลอดภัย
และคนอื่นๆ ปลอดภัย

536
00:35:45,269 --> 00:35:48,564
พัศดีเดินเข้ามา มีคนเดินตามเขา

537
00:35:49,523 --> 00:35:55,738
มันคือคนที่อยู่ในรูปและวิดีโอแน่นอน
ไม่พลาดแน่

538
00:35:56,947 --> 00:36:01,493
ชายผิวขาว สูง 180 ผมสีดำปัดไปด้านหลัง

539
00:36:01,994 --> 00:36:03,329
(เอ็ม เอส แคร์เรียร์ส เดวิด สจ๊วต)

540
00:36:03,412 --> 00:36:08,709
ผมแนะนำตัวและถามเขาว่า
เขาคิดว่าวันนี้เรามาที่นี่

541
00:36:08,792 --> 00:36:10,669
เพื่อคุยกับเขาทำไม

542
00:36:11,337 --> 00:36:12,838
เขาพูดว่า "ไม่รู้เลย"

543
00:36:14,590 --> 00:36:18,385
เขาอยู่ในนั้นแค่ 30 วินาที
เขาก็เริ่มดูอึดอัดมากแล้ว

544
00:36:19,303 --> 00:36:24,058
ผมพูดว่า "เริ่มได้แล้ว"
เพราะผมรู้ว่าเราจัดการเขาได้แน่

545
00:36:24,934 --> 00:36:29,855
ผมพูดว่า "เรารู้ว่าคุณโทรศัพท์หลอกคน
ในแมสซาชูเซตส์

546
00:36:29,939 --> 00:36:32,566
และชุมชนอื่นๆ ทั่วสหรัฐอเมริกา"

547
00:36:33,817 --> 00:36:37,488
ถึงตอนนี้ เขาเริ่มเหงื่อแตก ตัวสั่น

548
00:36:37,571 --> 00:36:38,989
เราคิดว่า "โอเค ดี"

549
00:36:40,282 --> 00:36:42,618
แล้วเขาก็พูดว่า "มีใครเป็นอะไรมั้ย"

550
00:36:42,701 --> 00:36:45,454
จากนั้น เขาก็พูดว่า "ขอบคุณพระเจ้า จบซะที"

551
00:36:47,331 --> 00:36:51,043
ตอนนั้นเอง พอเขาพูดประโยคเหล่านั้น
ผมนึกว่าผมได้ตัวเขาแน่

552
00:36:51,585 --> 00:36:54,421
ไม่ต้องสงสัย ผมพูดว่า "เรามีวิดีโอ

553
00:36:54,505 --> 00:36:55,798
ตอนคุณซื้อบัตรโทรศัพท์"

554
00:36:57,091 --> 00:37:00,344
เขาพูดว่า "ผมไม่ได้เป็นคนโทร"

555
00:37:00,427 --> 00:37:02,888
เขาปฏิเสธว่าไม่ได้ซื้อบัตรโทรศัพท์อะไร

556
00:37:03,764 --> 00:37:06,642
เขาไม่ยอมรับและขอใช้สิทธิ์ไม่ตอบ

557
00:37:06,725 --> 00:37:10,145
เราหยุดซักถาม ไม่พูดต่ออีกเลย

558
00:37:13,232 --> 00:37:15,693
พอผมได้ยินว่านี่มันเรื่องใหญ่ขนาดไหน

559
00:37:15,776 --> 00:37:19,571
ผมไม่อยากเชื่อว่ามันเกิดขึ้นนานขนาดนี้
โดยที่จับเขาไม่ได้

560
00:37:19,655 --> 00:37:21,949
เรายังแปลกใจและตกใจกับเรื่องนี้อยู่เลย

561
00:37:22,741 --> 00:37:25,202
มันสายไปแล้วที่จะเฝ้าดูเดวิด สจ๊วต

562
00:37:25,286 --> 00:37:28,205
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเราจับเขาคาหนังคาเขาไม่ได้

563
00:37:28,956 --> 00:37:31,917
ผมต้องได้คำรับสารภาพ
แต่เขาไม่ยอมให้

564
00:37:32,584 --> 00:37:35,254
การสืบสวนแขวนอยู่บนเส้นด้าย

565
00:37:36,338 --> 00:37:38,090
ผมต้องการหลักฐานเพิ่ม

566
00:37:38,173 --> 00:37:41,051
(กรมตำรวจปานามาซิตี ฟลอริดา)

567
00:37:41,135 --> 00:37:42,052
(ตำรวจปานามาซิตี)

568
00:37:42,136 --> 00:37:44,847
เราก็เลยกลับไปที่สำนักงานตำรวจปานามาซิตี

569
00:37:44,930 --> 00:37:49,226
แล้วบอกว่า "โอเค แล้วไงต่อ เราจะทำยังไงดี"

570
00:37:49,310 --> 00:37:52,354
ผมตัดสินใจว่าเราต้องขอหมายค้นบ้านเขา

571
00:37:52,438 --> 00:37:54,356
(ทางตัน)

572
00:37:54,440 --> 00:37:56,066
เดวิด สจ๊วตอาศัยอยู่ในเฟาน์เทน

573
00:37:56,150 --> 00:37:59,028
สี่สิบกิโลเมตรทางตอนเหนือ
จากใจกลางเมืองปานามาซิตี

574
00:37:59,945 --> 00:38:04,199
เฟาน์เทนมีถนนดินมากมาย
ชาวบ้านอาศัยอยู่ในรถบ้าน

575
00:38:04,742 --> 00:38:07,119
อยากอยู่อย่างสงบ ยุ่งแต่เรื่องตัวเอง

576
00:38:07,202 --> 00:38:09,496
และไม่อยากให้ใครไปที่นั่น

577
00:38:12,833 --> 00:38:15,419
เขาอาศัยอยู่ลึกเข้าไปในบริเวณป่า

578
00:38:15,502 --> 00:38:19,465
เขามีรถเทรลเลอร์
และกระท่อมเล็กๆ ในบริเวณบ้าน

579
00:38:21,383 --> 00:38:24,219
เดวิดยังไม่รู้ว่าจะถูกค้นบ้านจนกระทั่ง…

580
00:38:25,596 --> 00:38:26,805
เขาเปิดประตู

581
00:38:28,974 --> 00:38:31,727
ตำรวจปานามาซิตีตรวจค้นบ้านเขาจนทั่ว

582
00:38:35,189 --> 00:38:38,025
และพบนิตยสารตำรวจจำนวนมาก

583
00:38:41,653 --> 00:38:44,031
เขาสมัครงานตำรวจหลายครั้ง

584
00:38:44,114 --> 00:38:45,282
ทั่วบริเวณ

585
00:38:48,660 --> 00:38:52,039
เราพบไดอารี่ เห็นได้ชัดว่า

586
00:38:52,122 --> 00:38:56,877
เขาเคยเป็นตำรวจพาร์ทไทม์
ที่กรมท้องถิ่นบางแห่ง

587
00:38:57,378 --> 00:38:58,629
และเขาบันทึกเรื่องราวว่า

588
00:38:58,712 --> 00:39:05,511
"วันจันทร์ที่ 21 เมษายน ขับรถไปกับบร็อค
ไล่ตามรถที่ขับ 200 กม.ต่อชั่วโมง"

589
00:39:06,512 --> 00:39:10,516
"วันพุธที่ 30 เมษายนไล่ตามจ่า
ที่ 225 กม.ต่อชั่วโมง"

590
00:39:12,142 --> 00:39:15,771
เขาหมกมุ่นกับการเป็นตำรวจ

591
00:39:17,231 --> 00:39:18,941
เราดูออกว่ามันทำให้เขาตื่นเต้น

592
00:39:22,486 --> 00:39:27,408
แต่มันไม่ช่วยคดีของผมเลย
ผมต้องการหลักฐานในคดี

593
00:39:30,702 --> 00:39:34,456
พวกเขาค้นบริเวณทั้งหมด
ด้านนอก กระท่อม…

594
00:39:36,458 --> 00:39:38,627
แล้วก็ แจ็กพอต

595
00:39:39,795 --> 00:39:41,672
เจอบัตรโทรศัพท์

596
00:39:41,755 --> 00:39:44,216
หลักฐานชิ้นสำคัญคือ
บัตรโทรศัพท์ซื้อล่วงหน้า

597
00:39:46,510 --> 00:39:48,846
ความหวังของผมคือ มันจะมัดตัวเขา
กับคดีที่เมาท์วอชิงตันได้มั้ย

598
00:39:48,929 --> 00:39:53,434
เราจะมัดตัวเขากับคดีในแมสซาชูเซตส์ได้มั้ย
ใช่บัตรนี้มั้ย มันอาจจะ

599
00:39:53,517 --> 00:39:55,227
นำไปสู่คดีอื่นๆ ก็ได้

600
00:39:56,103 --> 00:40:01,275
ในตอนนี้งานของผมคือจูงใจให้อัยการตั้งข้อหา

601
00:40:02,985 --> 00:40:06,405
ผมอยากให้เขาถูกตั้งข้อหาประทุษร้ายทางเพศ

602
00:40:06,488 --> 00:40:08,991
เพราะผมคิดว่า
มันเหมาะกับลักษณะของอาชญากรรม

603
00:40:09,074 --> 00:40:13,203
เขาสั่งให้คนอื่นทำอนาจารเหยื่อเหล่านี้

604
00:40:14,913 --> 00:40:17,499
อัยการคิดว่ามันเป็นแค่การโทรหลอก

605
00:40:18,125 --> 00:40:21,503
แม้ว่าจะน่าสยดสยอง น่ากลัวมาก

606
00:40:23,797 --> 00:40:27,843
อัยการคิดว่าคงยากจะเอาผิดเดวิด สจ๊วต
ในข้อหาทางเพศ

607
00:40:27,926 --> 00:40:31,847
เนื่องจากมันเป็นการโทรหลอก
และเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นจริงๆ

608
00:40:31,930 --> 00:40:32,931
เขาแค่อยู่ในสาย

609
00:40:36,310 --> 00:40:39,521
สิบปีที่คนคนนี้โทรศัพท์หลอก

610
00:40:39,605 --> 00:40:43,025
ผมเจอตัวเขาแต่ไม่มีใครอยากตั้งข้อหาเขา

611
00:40:43,108 --> 00:40:45,152
ไม่อยากจะเชื่อเลย

612
00:40:46,028 --> 00:40:48,822
ผมโทรหาบัดดี้ สตัมป์ในเมาท์วอชิงตัน

613
00:40:53,118 --> 00:40:57,915
ผมรับโทรศัพท์จากวิคแล้วพูดว่า
"เกิดอะไรขึ้นที่นั่น"

614
00:40:57,998 --> 00:41:00,792
ผมอยู่ห่างออกไปเป็นพันกิโล
"เขาเข้าคุกหรือยัง"

615
00:41:01,627 --> 00:41:05,464
วิคบอกว่า "ผมคิดว่า
ยังไม่มีหลักฐานพอเอาผิดเขา"

616
00:41:06,548 --> 00:41:10,302
ผมพูดว่า "อะไรกันวะ
คุณจับเขาไม่ได้เหรอ เขาอยู่บ้านน่ะแหละ

617
00:41:11,261 --> 00:41:14,431
เขารู้ว่าถูกตำรวจเฝ้าดูอยู่

618
00:41:14,515 --> 00:41:17,768
แล้วคุณจะบอกว่าหมอนี่อาจหนีออกจากพื้นที่

619
00:41:17,851 --> 00:41:19,102
และเราอาจชวดเขาได้งั้นเหรอ"

620
00:41:19,186 --> 00:41:23,899
ผมคิดว่า "ฉันลงแรงกับคดีนี้ไปมาก
ตลอดสามเดือน

621
00:41:23,982 --> 00:41:26,527
เราระบุตัวเขาได้
แต่เขาจะหนีไปเฉยๆ งั้นเหรอ"

622
00:41:28,946 --> 00:41:32,282
ผมเลยพูดว่า "เราต้องจบเรื่องบ้าๆ นี้ให้ได้"

623
00:41:32,366 --> 00:41:36,578
ผมพยายามเท่าที่จะทำได้เพื่อขอหมายจับ

624
00:41:36,662 --> 00:41:39,831
เราพบกับอัยการเขต อัยการสูงสุด

625
00:41:40,415 --> 00:41:41,291
และผู้พิพากษาเขต

626
00:41:41,375 --> 00:41:44,419
ผู้พิพากษาออกหมายจับเดวิด สจ๊วต

627
00:41:46,004 --> 00:41:49,466
ผมโทรหาภรรยาแล้วพูดว่า
"ที่รัก จัดกระเป๋าให้ผมที

628
00:41:49,550 --> 00:41:51,260
ผมจะไปปานามาซิตี ฟลอริดา"

629
00:41:55,222 --> 00:41:58,767
ผมจะจัดการเขา ผมจะพาเขากลับมา

630
00:42:02,437 --> 00:42:04,356
เราจะทวงคืนความยุติธรรมกันที่นี่

631
00:42:04,439 --> 00:42:06,316
ให้กับทุกอย่างที่เขาทำกับเราทุกคน

632
00:42:10,487 --> 00:42:13,574
จะมีอะไรผิดพลาดได้

633
00:42:16,702 --> 00:42:18,912
(สตีฟ โรมิเนส ทนายของเดวิด สจ๊วต)

634
00:42:18,996 --> 00:42:22,082
ตำรวจคิดว่าทุกคดีคือชัยชนะ

635
00:42:24,042 --> 00:42:30,424
สิ่งที่เกิดขึ้นในมุมของตำรวจ
มักไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นจริง

636
00:42:30,507 --> 00:42:32,634
(เดวิด อาร์ สจ๊วต)

637
00:42:32,718 --> 00:42:35,137
ผมคิดว่าเดวิด สจ๊วต ลูกความผมบริสุทธิ์มั้ย

638
00:42:36,305 --> 00:42:38,640
ผมรู้แน่ชัดว่าเขาไม่ผิด

639
00:43:55,884 --> 00:44:00,889
คำบรรยายโดย พรทินา ตั้งสัจจะวิฑูรย์