1
00:00:19,020 --> 00:00:21,105
มาถึงข่าวการหลอกลวงอันเหลือเชื่อ

2
00:00:21,189 --> 00:00:23,566
ที่ตำรวจบอกว่ามีหลายคนตกเป็นเหยื่อ

3
00:00:23,649 --> 00:00:27,111
คนในสายโทรมาแอบอ้างเป็นตำรวจ
น่าเชื่อพอ

4
00:00:27,195 --> 00:00:31,407
ที่จะกล่อมให้ผู้จัดการบางคน
ทำอนาจารต่อพนักงานร้านฟาสต์ฟู้ด

5
00:00:32,158 --> 00:00:34,202
ถ้าฉันไม่ยอมให้ตรวจค้น

6
00:00:34,285 --> 00:00:37,163
ฉันก็จะถูกจับ ตกงาน หรือทั้งสองอย่าง

7
00:00:37,246 --> 00:00:38,956
ตำรวจหลายคนบอกผมว่า

8
00:00:39,040 --> 00:00:41,834
มีวิดีโอภาพสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่

9
00:00:49,008 --> 00:00:52,720
ผมไม่เคยเจออะไรอย่างนี้มาก่อน
และยังไม่เคยเจอใน 30 ปี

10
00:00:54,347 --> 00:00:58,893
ผมคุยโทรศัพท์และเขาเริ่มบอกขั้นตอนกับผม

11
00:00:58,976 --> 00:01:00,311
"ถอดเสื้อเธอออก"

12
00:01:01,437 --> 00:01:05,525
ถอดเสื้อผ้าชิ้นนึงออก แล้วก็อีกชิ้นนึง

13
00:01:05,608 --> 00:01:08,194
ฉันคิดว่าไม่มีที่ไหนที่เขาไม่ได้แตะ

14
00:01:08,277 --> 00:01:10,029
ตรวจทุกทวารของเธอเพื่อหายาเสพติดเหรอ

15
00:01:10,113 --> 00:01:13,741
เขาอยากให้ผู้จัดการบรรยายหน้าอกฉัน
ของลับของฉันดูเป็นยังไง

16
00:01:13,825 --> 00:01:15,284
และแม้แต่ขนาดบราของฉัน

17
00:01:16,744 --> 00:01:18,371
ผมตกใจมาก

18
00:01:19,539 --> 00:01:20,832
นั่นใครพูด

19
00:01:21,791 --> 00:01:27,004
จิตวิทยาที่คนในสายใช้มันน่าทึ่งมาก

20
00:01:27,755 --> 00:01:30,174
ผมไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ทำอะไรได้บ้าง

21
00:01:30,925 --> 00:01:33,261
ผมรู้แต่ว่าเขาเป็นคนเลว

22
00:01:35,054 --> 00:01:37,348
คนในสายก่ออาชญากรรมสมบูรณ์แบบ

23
00:01:37,431 --> 00:01:39,976
เพราะเขาไม่เป็นที่รู้จักเลย

24
00:01:40,059 --> 00:01:42,603
เบอร์เกอร์คิง และทาโก้เบลล์…

25
00:01:42,687 --> 00:01:46,899
ร้านอาหารทุกร้านที่คุณรู้จัก
เป็นเหยื่อของคนในสายคนนี้

26
00:01:46,983 --> 00:01:50,153
เรามีอาชญากรทางเพศที่ยังลอยนวลอยู่

27
00:01:50,236 --> 00:01:52,321
และโทรศัพท์ก็ยังดังอยู่ทุกวัน

28
00:01:57,493 --> 00:02:01,038
อย่ารับโทรศัพท์

29
00:02:05,293 --> 00:02:09,213
(เมาท์วอชิงตัน เคนตักกี)

30
00:02:11,549 --> 00:02:14,552
ชีวิตที่นี่ค่อนข้างดีทีเดียว

31
00:02:15,386 --> 00:02:17,805
เหมาะกับการมีครอบครัว โรงเรียนดี

32
00:02:18,973 --> 00:02:20,224
ไม่ค่อยมีอาชญากรรม

33
00:02:22,727 --> 00:02:24,187
(บัดดี้ สตัมป์ นักสืบเกษียณแล้ว)

34
00:02:24,270 --> 00:02:27,732
คืนที่ผมได้รับโทรศัพท์เรื่องคดีของแมคโดนัลด์

35
00:02:27,815 --> 00:02:30,151
ผมอยู่บ้าน กำลังทำธุระของตัวเองอยู่

36
00:02:31,819 --> 00:02:35,156
รองหัวหน้าในตอนนั้นโทรมาแล้วพูดว่า

37
00:02:35,239 --> 00:02:37,783
"เพื่อน ทำอะไรอยู่" ผมตอบว่า

38
00:02:37,867 --> 00:02:40,870
"นั่งพักผ่อนบนโซฟา ดูทีวีเก่าอยู่"

39
00:02:40,953 --> 00:02:43,372
และเขาพูดว่า "ฉันอยากให้นายมาที่นี่

40
00:02:43,456 --> 00:02:47,126
ฉันอยู่ที่แมคโดนัลด์ และไม่รู้จะอธิบายยังไง

41
00:02:47,210 --> 00:02:49,587
มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นที่นี่

42
00:02:49,670 --> 00:02:50,796
และฉันอยากให้นายมา"

43
00:02:53,215 --> 00:02:56,010
มันเป็นวันที่ 9 เมษายน 2004

44
00:02:56,761 --> 00:02:59,555
ผมเพิ่งได้เลื่อนขั้นได้ประมาณสามสัปดาห์

45
00:03:00,389 --> 00:03:02,934
คุณน่าจะพูดได้ว่าผมเป็นนักสืบมือใหม่

46
00:03:05,853 --> 00:03:07,021
ผมขับรถเข้าไปในแมคโดนัลด์

47
00:03:07,104 --> 00:03:09,315
ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

48
00:03:11,859 --> 00:03:14,904
มีรถตำรวจเต็มไปหมด คนเดินเข้าเดินออก

49
00:03:17,281 --> 00:03:21,327
ผมเดินเข้าไปในร้านอาหาร…
แมคโดนัลด์ยังเปิดอยู่

50
00:03:22,495 --> 00:03:25,706
เราเดินผ่านครัวและทางเดินด้านหลัง

51
00:03:27,291 --> 00:03:28,334
มันวุ่นวายมาก

52
00:03:28,417 --> 00:03:30,962
คนวิ่งกันพล่านเหมือนไก่ที่กำลังจะถูกเชือด

53
00:03:34,465 --> 00:03:38,386
เราดูออกว่าบรรยากาศมีแต่คนไม่สบายใจ

54
00:03:40,429 --> 00:03:43,057
และเหมือนพวกเขาเห็นหรือทำอะไรบางอย่าง

55
00:03:43,140 --> 00:03:44,725
ที่พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเกิดขึ้นจริง

56
00:03:47,186 --> 00:03:49,689
ผมไปเจอเหยื่อในสำนักงานด้านหลัง

57
00:03:49,772 --> 00:03:52,275
เธอดูเศร้า ก้มหน้าก้มตา

58
00:03:55,069 --> 00:03:58,823
เราเจอผู้จัดการและผู้ช่วยผู้จัดการ
ที่ดูไม่สบายใจ

59
00:03:58,906 --> 00:04:00,866
เหมือนมีลมหมุนเกิดขึ้น

60
00:04:01,534 --> 00:04:05,788
และผมคิดว่า
"พวกเขาดึงผมมาเกี่ยวข้องกับอะไรวะ"

61
00:04:07,623 --> 00:04:10,584
พวกเขาพยายามอธิบายให้ผมฟังว่า
เกิดอะไรขึ้น

62
00:04:10,668 --> 00:04:13,379
แต่สิ่งที่พวกเขาพูดไม่สมเหตุสมผลนัก

63
00:04:15,131 --> 00:04:16,632
และผมเข้าใจแค่ว่า

64
00:04:16,716 --> 00:04:20,845
มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับโทรศัพท์สายนั้น

65
00:04:25,433 --> 00:04:29,186
แล้วหนึ่งในตำรวจที่นั่นบอกผมว่า

66
00:04:29,270 --> 00:04:32,315
"มีวิดีโอภาพสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่"

67
00:04:32,982 --> 00:04:34,859
และผมพูดว่า "อะไรนะ"

68
00:04:36,986 --> 00:04:40,364
มีกล้องวงจรปิดในนั้นที่บันทึกทุกอย่างไว้

69
00:04:40,865 --> 00:04:42,491
ผมพูดว่า "เอาละ หยุดไว้ตรงนี้

70
00:04:42,575 --> 00:04:46,037
พูดมาพอแล้ว เราพูดมากไปแล้ว

71
00:04:46,120 --> 00:04:48,205
มาดูกันดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้น"

72
00:04:52,668 --> 00:04:56,255
เราเริ่มดูวิดีโอโดยไม่มีเสียง

73
00:04:56,339 --> 00:04:59,717
จะได้รับข้อมูลจากสิ่งที่เห็น
เหมือนดูหนังใบ้

74
00:04:59,800 --> 00:05:02,219
ดอนน่า ซัมเมอร์สที่เป็นผู้ช่วยผู้จัดการ

75
00:05:02,303 --> 00:05:04,472
เธอคุยโทรศัพท์กับใครสักคน

76
00:05:06,974 --> 00:05:08,809
ในวันนี้

77
00:05:08,893 --> 00:05:10,853
มีโทรศัพท์เข้ามาที่ร้าน

78
00:05:14,065 --> 00:05:16,817
และผู้ช่วยผู้จัดการของร้าน

79
00:05:16,901 --> 00:05:20,196
ดอนน่า ซัมเมอร์ส อายุ 51 ปี รับสาย

80
00:05:23,074 --> 00:05:24,408
(คอนนี่ ลีโอนาร์ด ผู้รายงานข่าว)

81
00:05:24,492 --> 00:05:28,245
และผู้ชายที่อยู่ในสายอ้างว่า
เขาเป็นตำรวจ

82
00:05:31,040 --> 00:05:33,667
เขาทำงานให้กรมตำรวจเมาท์วอชิงตัน

83
00:05:33,751 --> 00:05:36,712
ซึ่งห่างจากร้านแค่กิโลเมตรกว่าๆ

84
00:05:38,589 --> 00:05:41,926
เขาพูดว่าผู้จัดการแมคโดนัลด์

85
00:05:42,009 --> 00:05:43,177
อยู่ในสายกับเขา

86
00:05:43,260 --> 00:05:45,471
พร้อมด้วยตัวแทนองค์กร

87
00:05:46,806 --> 00:05:49,475
เขามีธุระสำคัญจะคุยด้วย

88
00:05:51,268 --> 00:05:53,437
หนึ่งในพนักงานของเธอถูกกล่าวหา

89
00:05:53,521 --> 00:05:56,690
ว่าขโมยกระเป๋าเงินจากลูกค้าที่ไปใช้บริการที่นั่น

90
00:05:59,235 --> 00:06:03,823
เขาบรรยายลักษณะเธอว่าตัวเล็ก ผมสีน้ำตาล

91
00:06:06,200 --> 00:06:08,994
ดอนน่าเลยตอบว่า "ใช่ เรามีพนักงานคนนั้น

92
00:06:09,078 --> 00:06:10,287
ฉันรู้ว่าเป็นใคร"

93
00:06:14,166 --> 00:06:16,710
ตอนผมดูวิดีโอ

94
00:06:18,212 --> 00:06:20,589
หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง

95
00:06:20,673 --> 00:06:22,550
เราดูออกว่าพวกเขาโต้กันไปมา

96
00:06:28,806 --> 00:06:30,724
หลุยส์ อ็อกบอร์น อายุ 18 ปี

97
00:06:30,808 --> 00:06:32,518
ทำงานอยู่ที่แมคโดนัลด์

98
00:06:32,601 --> 00:06:36,188
เพราะแม่ของเธอเพิ่งตกงาน

99
00:06:36,272 --> 00:06:37,773
และมีปัญหาสุขภาพ

100
00:06:37,857 --> 00:06:40,860
เธออยากช่วยครอบครัวหาเงิน

101
00:06:42,278 --> 00:06:45,447
ในวันนั้น ที่ร้านยุ่งมาก

102
00:06:45,531 --> 00:06:49,660
เธอเสนอตัวอยู่ช่วยช่วงมื้อเย็นอันวุ่นวาย

103
00:06:51,745 --> 00:06:56,834
ในตอนนั้น ดอนน่า ซัมเมอร์ส
พาหลุยส์ อ็อกบอร์นไปที่ออฟฟิศด้านหลัง

104
00:06:58,335 --> 00:06:59,211
เธอบอกฉันว่า…

105
00:06:59,295 --> 00:07:00,462
(หลุยส์ อ็อกบอร์นพูดในปี 2007)

106
00:07:00,546 --> 00:07:04,133
ฉันถูกกล่าวหาว่าขโมยเงินจากกระเป๋าเงินลูกค้า

107
00:07:06,135 --> 00:07:09,805
ฉันจำได้ว่าตกใจมาก

108
00:07:09,889 --> 00:07:11,056
ฉันโกรธมาก

109
00:07:11,140 --> 00:07:13,851
ที่มีคนกล่าวหาฉันในเรื่องเลวร้ายขนาดนั้น

110
00:07:15,895 --> 00:07:18,314
คนในสายที่อ้างเป็นตำรวจ

111
00:07:18,397 --> 00:07:22,109
บอกคุณซัมเมอร์สว่า "นี่คือสิ่งที่เราทำได้

112
00:07:23,277 --> 00:07:26,780
เราจะไปจับเธอที่ร้าน

113
00:07:27,907 --> 00:07:30,117
หรือถ้าคุณพอช่วยเราได้

114
00:07:30,910 --> 00:07:34,580
เราอยากให้คุณเปลื้องผ้าค้นตัว
แล้วดูว่าเธอเก็บเงินไว้กับตัวหรือเปล่า"

115
00:07:36,248 --> 00:07:39,502
เธอเริ่มขอให้ฉันเอาของ
ออกจากกระเป๋ากางเกง

116
00:07:39,585 --> 00:07:42,379
แล้วฉันก็เริ่มเอาของออกมา

117
00:07:44,215 --> 00:07:45,716
วางไว้บนโต๊ะ…

118
00:07:45,799 --> 00:07:47,843
แล้วปลิ้นกระเป๋ากางเกงออกมา

119
00:07:54,517 --> 00:07:55,518
รู้ตัวอีกที

120
00:07:56,101 --> 00:07:58,687
ผู้ช่วยผู้จัดการอีกคนก็เดินเข้ามาเช่นกัน

121
00:07:58,771 --> 00:08:02,733
พวกเขาเอาถุงขยะมาปิดประตูไว้…

122
00:08:02,816 --> 00:08:04,193
(ผู้จัดการ)

123
00:08:04,276 --> 00:08:06,403
จะได้มองจากทางเดินเข้าไป

124
00:08:06,487 --> 00:08:09,698
แล้วเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในออฟฟิศไม่ได้

125
00:08:11,825 --> 00:08:13,244
ผมคิดว่ามันแปลกนะ

126
00:08:13,327 --> 00:08:16,247
แต่เดาว่าพวกเขาพยายามทำให้เหยื่อสบายใจขึ้น

127
00:08:16,330 --> 00:08:18,874
กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

128
00:08:22,127 --> 00:08:25,130
มันยากที่จะคิดว่าดอนน่า ซัมเมอร์สคิดอะไรอยู่

129
00:08:25,631 --> 00:08:28,300
คนส่วนใหญ่บอกว่าพวกเขาไม่มีทางเชื่อว่า

130
00:08:28,384 --> 00:08:32,012
คนที่อยู่ในสายจะขอให้ทำการเปลื้องผ้าค้นตัว

131
00:08:32,096 --> 00:08:35,683
แต่คนในสายคนนี้ฟังดูน่าเชื่อถือมาก

132
00:08:35,766 --> 00:08:36,725
เขาใจเย็น

133
00:08:36,809 --> 00:08:40,062
เขาออกคำสั่งเหมือนผู้มีอำนาจมาก

134
00:08:40,145 --> 00:08:44,191
และดอนน่า ซัมเมอร์สทำตามทุกอย่างที่เขาสั่ง

135
00:08:46,110 --> 00:08:48,070
แม้แต่หลุยส์เองก็ทำตาม

136
00:08:48,153 --> 00:08:50,239
แม้ว่าเธอจะไม่อยากทำก็ตาม

137
00:08:50,322 --> 00:08:53,158
เธอขัดขืนตลอดแล้วพูดว่าเธอไม่ได้ทำ

138
00:08:53,242 --> 00:08:57,246
แต่เธอคงคิดด้วยว่า
"เดี๋ยวพวกเขาจะได้รู้ว่าไม่ใช่ฉัน

139
00:08:57,329 --> 00:08:59,206
ฉันแค่ยอมๆ ไปก่อน

140
00:08:59,290 --> 00:09:02,042
แล้วหวังว่า
พวกเขาจะปล่อยฉันออกจากสถานการณ์นี้"

141
00:09:04,962 --> 00:09:07,923
แต่ตอนนั้นแหละที่มันเริ่มแปลกขึ้น

142
00:09:09,508 --> 00:09:12,511
จู่ๆ ก็ถอดเสื้อผ้าชิ้นหนึ่งออก

143
00:09:12,595 --> 00:09:14,930
แล้วตามด้วยอีกชิ้น

144
00:09:15,764 --> 00:09:18,350
แล้วผมก็คิดว่า "เฮ้ย

145
00:09:18,434 --> 00:09:20,603
เราเจอคดีอะไรกันเนี่ย"

146
00:09:20,686 --> 00:09:22,104
ผมตกใจมาก

147
00:09:23,522 --> 00:09:24,773
รู้ตัวอีกที

148
00:09:24,857 --> 00:09:27,693
เหยื่อก็เหลือแต่กางเกงชั้นในและบราของเธอ

149
00:09:28,402 --> 00:09:30,529
แล้วจู่ๆ

150
00:09:31,697 --> 00:09:33,324
มันก็ถูกถอดออกเช่นกัน

151
00:09:35,367 --> 00:09:37,745
เธอยืนเปลือยเปล่าอยู่ตรงนั้น

152
00:09:37,828 --> 00:09:40,748
ไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น แล้วผมก็คิดว่า

153
00:09:40,831 --> 00:09:43,292
"เราอยู่ในออฟฟิศของแมคโดนัลด์
กับผู้หญิงเปลือยคนนึงเนี่ยนะ"

154
00:09:43,375 --> 00:09:45,127
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป"

155
00:09:56,805 --> 00:09:59,516
น่าจะคุยโทรศัพท์ไปได้หนึ่งชั่วโมงแล้ว

156
00:09:59,600 --> 00:10:02,394
ผมยืนอ้าปากค้างอยู่ที่นั่น

157
00:10:02,478 --> 00:10:04,355
ไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้เห็น

158
00:10:06,315 --> 00:10:07,900
หลังพวกเขาถอดเสื้อผ้าเธอจนหมด

159
00:10:07,983 --> 00:10:10,861
ก็ให้ผ้ากันเปื้อนผืนหนึ่ง
เพื่อเธอจะได้ปกปิดร่างกาย

160
00:10:10,944 --> 00:10:11,987
เท่าที่เธอจะทำได้

161
00:10:13,447 --> 00:10:17,368
ฉันถูกถอดเสื้อผ้าออกหมด ฉันอายมาก

162
00:10:20,829 --> 00:10:24,583
รู้ตัวอีกที พวกเขาก็เก็บข้าวของของเธอใส่ถุง

163
00:10:25,334 --> 00:10:27,086
แล้วเอามันออกจากห้อง

164
00:10:29,797 --> 00:10:32,466
ตำรวจในสายบอกให้เธอ

165
00:10:32,549 --> 00:10:35,386
เอาเสื้อผ้าทั้งหมดของหลุยส์

166
00:10:35,469 --> 00:10:37,513
เอากุญแจรถเธอ

167
00:10:37,596 --> 00:10:40,057
แล้วเอาไปใส่ไว้ในรถ

168
00:10:41,100 --> 00:10:42,810
ที่นี่เหลือแต่หลุยส์ อ็อกบอร์น

169
00:10:42,893 --> 00:10:46,230
นั่งเปลือยกายโดยมีเพียงผ้ากันเปื้อนปกปิดอยู่

170
00:10:46,313 --> 00:10:49,775
เธอรู้ว่าแม้เธอจะอยากออกจากสถานการณ์นี้

171
00:10:49,858 --> 00:10:52,319
ยังมีลูกค้าเต็มร้าน

172
00:10:52,403 --> 00:10:54,613
ที่เธอต้องวิ่งเปลือยกายผ่าน

173
00:10:54,697 --> 00:10:56,156
แล้วเธอจะทำยังไงดี

174
00:10:56,907 --> 00:10:58,784
เธอจึงติดอยู่ข้างหลังนั่น

175
00:10:59,618 --> 00:11:01,578
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังประตู

176
00:11:01,662 --> 00:11:05,165
ฉันไม่รู้ว่ามีใครรอฉันอยู่มั้ย

177
00:11:05,249 --> 00:11:10,087
และฉันไม่อยากวิ่งเปลือยกายออกไป
ฉันกลัวมาก

178
00:11:12,423 --> 00:11:15,008
ตอนนั้นหลุยส์มีทางเลือกอะไร

179
00:11:15,092 --> 00:11:16,885
นอกจากต้องทำตาม

180
00:11:21,432 --> 00:11:23,892
หญิงสาวคนนี้ไม่ได้แค่ถูกถอดเสื้อผ้าตรวจ

181
00:11:23,976 --> 00:11:26,520
เธอยังเป็นนักโทษในสถานที่ทำงานของตัวเอง

182
00:11:27,479 --> 00:11:30,482
เธอโกรธมาก ดูสีหน้าเธอออก

183
00:11:30,566 --> 00:11:34,027
ว่าเธอกลัวสถานการณ์ที่เป็นอยู่

184
00:11:36,530 --> 00:11:40,409
ฉันได้แต่นึกว่าเด็กวัย 18 กำลังคิดอะไรอยู่

185
00:11:41,285 --> 00:11:44,538
นี่คือคนที่มักทำตามคำสั่ง

186
00:11:44,621 --> 00:11:45,747
น่าจะตลอดทั้งชีวิต

187
00:11:45,831 --> 00:11:47,332
ชีวิตเธอมีแต่คำสั่ง

188
00:11:48,375 --> 00:11:52,379
ไปโบสถ์ ไปเนตรนารี ไปโรงเรียน

189
00:11:55,257 --> 00:11:59,344
โตมาในครอบครัวทหารทั่วไป ระเบียบจัด

190
00:12:00,262 --> 00:12:05,184
ฉันถูกสอนว่าเมื่อพ่อหรือแม่สั่งให้ทำอะไร

191
00:12:05,267 --> 00:12:07,060
ฉันก็ต้องทำตาม

192
00:12:07,144 --> 00:12:09,480
ถ้าผู้ใหญ่คนไหนก็ตามบอกให้ฉันทำอะไร

193
00:12:09,563 --> 00:12:11,732
ฉันก็ทำตามโดยไม่โต้เถียง

194
00:12:15,611 --> 00:12:17,863
รู้ตัวอีกที

195
00:12:19,114 --> 00:12:22,784
ชายคนนี้… พวกเขาเข้ามาในออฟฟิศ…

196
00:12:22,868 --> 00:12:24,578
เขาเป็นชายวัยกลางคน

197
00:12:25,996 --> 00:12:30,959
เขาไม่ได้ใส่ชุดพนักงานหรือผ้ากันเปื้อนอะไรเลย

198
00:12:35,005 --> 00:12:37,090
ผมพูดว่า "เขาไม่ใช่พนักงานร้านแมคโดนัลด์

199
00:12:37,174 --> 00:12:39,676
เขาไปทำอะไรในออฟฟิศหลักของร้าน"

200
00:12:40,636 --> 00:12:43,472
เราไม่รู้ว่าเขาเป็นพวกไหน

201
00:12:44,515 --> 00:12:47,226
เขาเป็นพวกเดียวกับคนในสายหรือเปล่า

202
00:12:52,898 --> 00:12:55,567
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเป็นชั่วโมง

203
00:12:55,651 --> 00:12:57,152
และดอนน่า ซัมเมอร์ส…

204
00:12:57,236 --> 00:13:00,697
เธอพยายามดูแลร้าน
ซึ่งยุ่งมากในช่วงเวลานั้นไปด้วย

205
00:13:01,657 --> 00:13:06,203
แต่ทุกครั้งที่เธอเริ่มสงสัยว่า
"ทำไมใช้เวลานานจัง"

206
00:13:06,286 --> 00:13:07,996
เขามีคำตอบให้ทุกครั้ง

207
00:13:08,580 --> 00:13:13,001
"เรากำลังไป วันนี้มีคนทำงานไม่มาก
อดทนกับเราหน่อย"

208
00:13:13,502 --> 00:13:16,880
ฟังดูเป็นคำตอบที่เชื่อถือได้สำหรับซัมเมอร์ส

209
00:13:17,589 --> 00:13:20,050
แต่เธอต้องกลับไปทำงาน

210
00:13:20,842 --> 00:13:22,678
ตำรวจในสายพูดว่า "ฟังนะ

211
00:13:22,761 --> 00:13:25,889
คุณพอรู้จักผู้ชายที่เชื่อใจได้มั้ย

212
00:13:25,973 --> 00:13:27,975
คุณมีสามี แฟน

213
00:13:28,058 --> 00:13:31,853
ใครที่คุณเรียกมาเฝ้าเธอ
จนกว่าเราจะไปถึงมั้ย"

214
00:13:32,604 --> 00:13:36,900
ดอนน่า ซัมเมอร์สตอบว่า
"ที่จริงก็มี วอลเตอร์ คู่หมั้นของฉัน

215
00:13:36,984 --> 00:13:38,443
เขามาได้"

216
00:13:39,820 --> 00:13:40,654
ผมคิดว่า

217
00:13:42,155 --> 00:13:44,324
"คุณคิดว่า นี่เป็น 'สิ่งที่ถูกต้องที่จะทำ'

218
00:13:44,408 --> 00:13:45,450
ตรงไหน"

219
00:13:49,079 --> 00:13:51,748
ผู้จัดการออกไป แล้วเขาก็รับสายนั้นมา

220
00:13:53,125 --> 00:13:56,920
ตอนนี้วอลเตอร์ นิกซ์เป็นคนคุยกับคนในสาย

221
00:13:57,004 --> 00:13:59,131
แล้วทำตามคำสั่งเขา

222
00:13:59,923 --> 00:14:04,052
เขาพูดกับหลุยส์ว่า
"เอาละ เขาอยากให้เธอทิ้งผ้ากันเปื้อน"

223
00:14:08,390 --> 00:14:10,350
จากนั้นตำรวจในสายก็พูดว่า

224
00:14:11,268 --> 00:14:13,228
"ให้เธอกระโดดได้มั้ย

225
00:14:15,105 --> 00:14:16,773
วิ่งอยู่กับที่ก็ได้

226
00:14:17,399 --> 00:14:21,445
เธอต้องเขย่าตัว
จะได้ดูว่ามีอะไรหล่นลงมามั้ย

227
00:14:21,528 --> 00:14:23,614
เราไม่รู้หรอกว่าเธอซ่อนบางอย่างไว้ที่ไหน"

228
00:14:24,907 --> 00:14:28,118
เธออยู่ในห้องนั้นเกือบสองชั่วโมง

229
00:14:28,201 --> 00:14:30,329
ผมเห็นการกระทำที่เกิดขึ้น

230
00:14:31,204 --> 00:14:34,041
เปลือยกายกระโดดตบ วิ่งอยู่กับที่

231
00:14:34,625 --> 00:14:36,001
ยืนบนเก้าอี้

232
00:14:36,627 --> 00:14:38,086
มันเกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมา

233
00:14:39,755 --> 00:14:42,049
ระหว่างนั้น เป็นครั้งคราว

234
00:14:42,132 --> 00:14:45,469
ดอนน่า ซัมเมอร์สกลับมาที่ออฟฟิศ

235
00:14:45,969 --> 00:14:49,181
แต่ละครั้งที่เธอกลับเข้ามา
เราจะเห็นหลุยส์ อ็อกบอร์น

236
00:14:49,264 --> 00:14:51,892
ปกปิดตัวเองด้วยผ้ากันเปื้อนผืนนั้น

237
00:14:51,975 --> 00:14:54,186
เธอไม่คิดว่ามีอะไรเกิดขึ้น

238
00:14:54,269 --> 00:14:57,230
เธอคิดว่าเขาแค่นั่งฟังตำรวจอยู่ตรงนั้น

239
00:14:57,314 --> 00:14:59,524
แล้วเฝ้าเธอจนกว่าตำรวจจะมาถึง

240
00:15:00,609 --> 00:15:03,737
เราเข้าใจได้ว่าหลุยส์จิตใจอ่อนล้ามาก

241
00:15:03,820 --> 00:15:07,658
และเธอไม่ได้รับความช่วยเหลือ
จากดอนน่า ซัมเมอร์สเลย

242
00:15:10,118 --> 00:15:11,203
มีอยู่ช่วงหนึ่ง…

243
00:15:11,286 --> 00:15:14,206
เราเห็นดอนน่า ซัมเมอร์สกลับเข้ามาในห้อง

244
00:15:14,289 --> 00:15:18,418
และหลุยส์ไม่มีผ้ากันเปื้อนปกปิดตัวอยู่

245
00:15:20,671 --> 00:15:23,298
และวอลเตอร์ นิกซ์ยืนอยู่ข้างเธอ

246
00:15:23,382 --> 00:15:24,800
ไม่รู้ว่าเธอเห็นหรือเปล่า…

247
00:15:24,883 --> 00:15:28,053
เธอกลับเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็วแล้วไม่เห็น

248
00:15:28,136 --> 00:15:29,388
ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดี

249
00:15:30,847 --> 00:15:32,808
ตอนนั้นหลุยส์คงคิดว่า

250
00:15:32,891 --> 00:15:34,309
"ฉันตัวคนเดียวในนี้

251
00:15:35,477 --> 00:15:36,728
ไม่มีใครช่วยฉันได้"

252
00:15:38,146 --> 00:15:42,192
แค่ทำสิ่งที่ต้องทำเพื่อรอดให้ได้

253
00:15:44,903 --> 00:15:48,407
คนในสายบอกให้ฉันพูดว่า
"ค่ะ ท่าน ไม่ค่ะ ท่าน"

254
00:15:49,032 --> 00:15:50,742
ถ้าฉันไม่ทำ ฉันจะถูกลงโทษ

255
00:15:52,119 --> 00:15:56,832
ฉันกลัวมาก ฉันไม่รู้ว่า
นี่จะเป็นวันสุดท้ายบนโลกของฉันหรือเปล่า

256
00:15:57,916 --> 00:16:00,460
ฉันไม่รู้ว่าจะรอดออกไปได้มั้ย

257
00:16:03,463 --> 00:16:04,589
เท่าที่ผมรู้

258
00:16:04,673 --> 00:16:08,635
วอลเตอร์ นิกซ์เป็นคนดีของสังคม
เขาเข้าโบสถ์ รักครอบครัว

259
00:16:08,719 --> 00:16:12,973
เขาเป็นโค้ชเบสบอลให้เด็ก
อยู่ใกล้เด็กตลอดเวลา

260
00:16:13,056 --> 00:16:15,017
ผู้คนเชื่อใจเขา

261
00:16:15,100 --> 00:16:16,727
และดอนน่าจะแต่งงานกับเขา

262
00:16:17,519 --> 00:16:21,857
แต่เห็นได้ชัดว่าพอเขาอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นชิน

263
00:16:21,940 --> 00:16:24,568
กับผู้ชายที่คุยกับเขาในสาย

264
00:16:25,694 --> 00:16:28,363
ทุกอณูจริยธรรมที่เคยมีในตัวเขา…

265
00:16:29,614 --> 00:16:30,741
หายไปทันที

266
00:16:33,243 --> 00:16:36,371
แล้วมันก็แย่ลงเรื่อยๆ เมื่อวิดีโอเล่นต่อไป

267
00:16:37,122 --> 00:16:39,958
แม้แต่ให้สาวคนนั้นโก้งโค้งบนตักเขา

268
00:16:40,042 --> 00:16:43,879
แล้วเขาก็… ตีก้นเปลือยเปล่าของเธอ

269
00:16:43,962 --> 00:16:48,300
ถึงขั้นที่… มีรอยแดงเห็นได้ชัด

270
00:16:48,383 --> 00:16:49,217
และ…

271
00:16:54,765 --> 00:16:57,726
การตีดำเนินต่อไปเป็นช่วงๆ ประมาณ 20 นาที

272
00:16:58,602 --> 00:17:02,189
หลุยส์ อ็อกบอร์นทั้งอาย ทั้งกลัว

273
00:17:02,272 --> 00:17:04,733
เธอคงกลัวตายในตอนนั้น

274
00:17:06,568 --> 00:17:08,111
ฉันร้องไห้ตลอดเวลา

275
00:17:10,155 --> 00:17:12,824
เขาทั้งตีฉัน ตบฉัน และ…

276
00:17:12,908 --> 00:17:14,701
ไม่รู้เลยว่าเขาจะทำอะไร

277
00:17:14,785 --> 00:17:17,454
ถ้าฉันยืนหยัดเพื่อตัวเอง
แล้วพยายามขอความช่วยเหลือ

278
00:17:19,998 --> 00:17:22,042
วิดีโอดำเนินต่อไป

279
00:17:23,210 --> 00:17:24,669
มันเป็นชั่วโมงแห่งความมืดมิด

280
00:17:28,882 --> 00:17:31,802
จากนั้นวอลเตอร์ นิกซ์ถูกสั่งให้

281
00:17:31,885 --> 00:17:35,680
เอาหลุยส์ อ็อกบอร์นนั่งบนตักเขา

282
00:17:36,389 --> 00:17:37,724
"เราต้องตรวจลมหายใจเธอ

283
00:17:37,808 --> 00:17:41,478
คุณน่าจะบอกได้จากลมหายใจว่า
เธอใช้ยาหรือดื่มเหล้าหรือเปล่า"

284
00:17:43,188 --> 00:17:47,984
ตำรวจคนนั้นบอกเขา
ให้บังคับหลุยส์ อ็อกบอร์นให้จูบเขา

285
00:17:51,947 --> 00:17:55,742
หนึ่งชั่วโมงจากนั้น
เขาถูกจูงใจให้ทำสิ่งต่างๆ เหล่านั้น

286
00:17:57,202 --> 00:17:59,037
และถ้านั่นยังไม่พอ

287
00:17:59,121 --> 00:18:02,415
ตำรวจคนนั้นบอกวอลเตอร์ นิกซ์ว่า

288
00:18:05,418 --> 00:18:08,922
"ผมอยากให้เธอทำอะไรเกี่ยวกับเซ็กซ์"

289
00:18:09,005 --> 00:18:12,592
และเขาก็สั่งให้เธอทำอย่างนั้น

290
00:18:17,848 --> 00:18:21,101
วอลเตอร์ นิกซ์บังคับให้เหยื่อ
ร่วมเพศทางปากกับเขา

291
00:18:28,024 --> 00:18:31,736
ไม่มีใครเข้าใจว่ามันเลยเถิดไปได้ยังไง

292
00:18:31,820 --> 00:18:32,904
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว

293
00:18:35,949 --> 00:18:36,783
ฉันชาไปหมด

294
00:18:37,450 --> 00:18:39,244
ฉันจำไม่ได้ว่ารู้สึกอะไรบ้าง

295
00:18:40,370 --> 00:18:42,539
ฉันบังคับให้ตัวเองลืม

296
00:18:43,957 --> 00:18:47,419
ฉันไปถึงจุดที่ไม่รู้สึกอะไรในหัว

297
00:18:53,383 --> 00:18:55,552
มันยากมากที่จะดูและ…

298
00:18:58,180 --> 00:19:00,098
ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เห็น

299
00:19:00,765 --> 00:19:04,311
และ… ผมโกรธมาก

300
00:19:06,646 --> 00:19:07,647
ผมโกรธ

301
00:19:07,731 --> 00:19:11,568
เพราะผมไม่เข้าใจว่า
มันเกิดเรื่องแบบนั้นกับใครสักคน… ได้ยังไง

302
00:19:11,651 --> 00:19:14,654
ถ้าเรารู้สึกปลอดภัยในการทำงาน
ที่แมคโดนัลด์ไม่ได้

303
00:19:14,738 --> 00:19:16,281
โลกนี้คงแย่มากทีเดียว

304
00:19:20,285 --> 00:19:23,663
หญิงสาวถูกล่วงละเมิดทางเพศ
ถูกทำร้ายร่างกาย…

305
00:19:23,747 --> 00:19:26,333
และผมคิดว่า "ฉันจะทำยังไงดี"

306
00:19:29,753 --> 00:19:33,006
วอลเตอร์ นิกซ์คงต้องคิดกับตัวเองว่า

307
00:19:33,089 --> 00:19:34,925
"ฉันเพิ่งทำอะไรลงไป"

308
00:19:35,008 --> 00:19:36,927
เขารู้ตัวว่าเขาทำผิด

309
00:19:37,010 --> 00:19:39,679
เขาต้องรู้ตัวว่าทำผิดไป
เพราะเขาออกไปอย่างรวดเร็ว

310
00:19:43,183 --> 00:19:47,395
ตอนนั้นเองผมเห็นมาพอที่จะรู้ว่า
อาชญากรรมเกิดขึ้นแล้ว

311
00:19:47,479 --> 00:19:50,106
ผมสั่งให้ตำรวจคนหนึ่งไปที่บ้านเขา

312
00:19:50,190 --> 00:19:52,025
พาเขาไปที่สถานีตำรวจ

313
00:19:52,108 --> 00:19:54,819
เขามีความผิดพอๆ กับคนในสาย

314
00:19:54,903 --> 00:19:56,947
น่าจะผิดมากกว่าด้วยซ้ำ

315
00:19:57,030 --> 00:19:59,866
เพียงเพราะมีคนบอกให้คุณทำอะไร
ไม่ได้แปลว่าคุณต้องทำ

316
00:20:01,576 --> 00:20:02,869
ในตอนนั้นเอง

317
00:20:02,953 --> 00:20:05,121
ดอนน่า ซัมเมอร์คิดว่า "ฉันจะทำยังไงดี"

318
00:20:07,332 --> 00:20:09,459
จากนั้นก็มีชายแก่กว่าคนหนึ่งเข้ามา

319
00:20:09,542 --> 00:20:12,629
เขาเป็นคนดูแลสถานที่ซึ่งอยู่ในช่วงนอกเวลางาน

320
00:20:15,715 --> 00:20:17,300
เขารับสาย

321
00:20:17,384 --> 00:20:19,803
เขาได้ยินสองสามคำแล้วพูดว่า

322
00:20:20,595 --> 00:20:24,140
"เรื่องนี้… ไม่มีทาง
มันไม่มีทางเกิดขึ้น มันไม่ถูกต้อง"

323
00:20:24,224 --> 00:20:29,354
เขามีสามัญสำนึกพอที่จะรู้ว่า "เดี๋ยวนะ

324
00:20:29,437 --> 00:20:31,064
นี่ใช่ตำรวจจริงหรือเปล่า"

325
00:20:32,732 --> 00:20:36,111
เขาบอกดอนน่า ซัมเมอร์สว่า
นี่ไม่ใช่โทรศัพท์ของจริง

326
00:20:36,194 --> 00:20:39,114
ในที่สุดเธอก็เริ่มรู้ตัวว่า

327
00:20:39,197 --> 00:20:42,701
"เดี๋ยวนะ เรื่องทั้งหมดนี้ไม่จริงเหรอ"

328
00:20:43,285 --> 00:20:44,828
แล้วทุกอย่างก็หยุดลง

329
00:20:44,911 --> 00:20:46,913
ทั้งหมดเป็นเรื่องหลอกลวง

330
00:20:49,457 --> 00:20:52,335
ตอนนั้นเองที่พวกเขารู้ตัวว่าถูกหลอก

331
00:20:56,464 --> 00:20:59,134
ในใจผมคิดว่า "คนในสายนี้เป็นใครกัน"

332
00:21:01,761 --> 00:21:03,430
"เขาไม่ใช่ตำรวจแน่นอน"

333
00:21:08,059 --> 00:21:09,602
ผมคิดอย่างเดียวว่า

334
00:21:09,686 --> 00:21:14,357
"ผู้ชายคนหนึ่งจะหาความสุขจากการทำอย่างนี้
ทางโทรศัพท์ได้ยังไง แต่…"

335
00:21:14,441 --> 00:21:18,653
เห็นได้ชัดว่าเขาพึงพอใจกับการได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้น

336
00:21:19,362 --> 00:21:24,034
ผมยังคิดด้วยว่าเขาสะใจที่รู้ว่า
เขามีอำนาจ

337
00:21:24,617 --> 00:21:26,328
บังคับความคิดคนเหล่านั้นได้

338
00:21:26,411 --> 00:21:29,706
และทำให้พวกเขายอมทำสิ่งที่เขาสั่งได้

339
00:21:32,917 --> 00:21:35,295
ระหว่างที่คิดไปสารพัด

340
00:21:35,378 --> 00:21:38,214
ผมรู้ว่าเราต้องสอบปากคำเหยื่อ

341
00:21:39,507 --> 00:21:41,301
ตอนนั้นเองที่ผมนั่งลง

342
00:21:42,761 --> 00:21:44,304
ตรงข้ามเธอ

343
00:21:45,305 --> 00:21:46,222
และ…

344
00:21:48,433 --> 00:21:49,851
มองตาเธอ

345
00:21:52,645 --> 00:21:54,105
ผมรู้ทันทีว่ารู้จักเธอ

346
00:21:56,107 --> 00:21:57,442
ใช่ เธอเป็นเพื่อนบ้านผม

347
00:22:01,613 --> 00:22:02,697
และผมพูดว่า "หลุยส์ใช่มั้ย"

348
00:22:04,407 --> 00:22:06,159
เธอตอบว่า "ใช่ บัดดี้ ฉันเอง"

349
00:22:08,703 --> 00:22:09,704
และ…

350
00:22:12,499 --> 00:22:14,292
ให้ตายสิ พ่อเธอเป็นเพื่อนของผม

351
00:22:14,376 --> 00:22:15,335
เราโตมาด้วยกัน

352
00:22:16,419 --> 00:22:17,337
และ…

353
00:22:21,841 --> 00:22:23,635
มันสะเทือนใจผมมาก

354
00:22:24,886 --> 00:22:25,970
และ…

355
00:22:27,180 --> 00:22:29,057
คดีนี้กลายเป็นคดีสำคัญกับผมมาก

356
00:22:32,018 --> 00:22:33,520
ทำให้ผมมีแรงผลักดันมากขึ้น

357
00:22:36,523 --> 00:22:37,857
ทำให้ผมมุ่งมั่นมากขึ้น

358
00:22:39,067 --> 00:22:41,194
ผมจะหาตัวคนที่ทำเรื่องนี้

359
00:22:43,113 --> 00:22:44,948
แล้วจับมันเข้าคุกให้ได้

360
00:22:56,292 --> 00:22:58,336
สามสัปดาห์ก่อนผมรับตำแหน่งนั้น

361
00:22:58,419 --> 00:23:00,630
ผมไม่นึกว่าจะเจอคดีแบบนี้

362
00:23:03,299 --> 00:23:05,969
เราต้องระบุให้ได้ว่า
โทรศัพท์สายนั้นโทรมาจากไหน

363
00:23:06,052 --> 00:23:08,263
ก่อนเราจะคิดวิธีไขคดี

364
00:23:09,722 --> 00:23:11,099
คนในสายดูเหมือน

365
00:23:11,182 --> 00:23:13,351
ตามการให้ปากคำและสิ่งที่พวกเขาบอกผม

366
00:23:13,434 --> 00:23:14,727
เขารู้ดีว่า

367
00:23:14,811 --> 00:23:17,647
เกิดอะไรขึ้นในออฟฟิศนั้น

368
00:23:19,107 --> 00:23:21,526
สัญชาตญาณผมคือชายคนนั้นอยู่ไม่ไกล

369
00:23:24,195 --> 00:23:26,906
หลังเราสอบปากคำคืนนั้น

370
00:23:27,407 --> 00:23:31,661
ผมขับกลับมาที่ที่จอดรถนี้

371
00:23:32,495 --> 00:23:35,331
(แมคโดนัลด์)

372
00:23:37,083 --> 00:23:40,170
สมัยนั้นเพิ่งมีโทรศัพท์มือถือ

373
00:23:40,253 --> 00:23:43,506
มีการใช้โทรศัพท์สาธารณะกันทุกวัน

374
00:23:43,590 --> 00:23:45,425
โดยคนทั่วไปส่วนใหญ่

375
00:23:46,634 --> 00:23:50,805
ผมรู้ว่ามีโทรศัพท์สาธารณะสองสามเครื่อง
ที่กำแพงด้านหน้าร้านวินน์-ดิกซี่

376
00:23:50,889 --> 00:23:52,849
ผมสังหรณ์ใจว่าต้องมีโทรศัพท์สาธารณะ

377
00:23:52,932 --> 00:23:56,603
และโทรศัพท์นั้นมองเห็นแมคโดนัลด์ได้ตรงๆ

378
00:23:59,272 --> 00:24:02,734
เป็นทางเดียวที่ผมคิดว่า
ทำไมถึงมีใครอยากทำอย่างนี้

379
00:24:03,860 --> 00:24:06,237
เพราะพวกมันอยากดูแมคโดนัลด์

380
00:24:06,988 --> 00:24:09,490
แล้วเฝ้าดูตำรวจขับรถเข้ามา

381
00:24:09,574 --> 00:24:12,535
แล้วดูว่าพวกมันประสบความสำเร็จขนาดไหน

382
00:24:14,913 --> 00:24:17,332
ผมคิดว่าอาจเป็นพนักงานที่แค้น

383
00:24:17,415 --> 00:24:22,128
อาจเป็นคนที่รู้จักหลุยส์

384
00:24:22,879 --> 00:24:26,216
ไม่ว่าพวกมันจะแกล้งเธอเพื่อความสนุก

385
00:24:26,299 --> 00:24:30,595
หรือมีความแค้นกับเธอ ผมไม่รู้ แต่มันเป็นไปได้

386
00:24:31,137 --> 00:24:33,514
ในหัวคิดไปสารพัด

387
00:24:33,598 --> 00:24:35,475
พยายามคิดว่าจะไปทางไหนดี

388
00:24:42,690 --> 00:24:44,192
พอผมทำงานกะต่อไป

389
00:24:44,275 --> 00:24:45,944
ผมอ่านคำให้การ

390
00:24:46,027 --> 00:24:51,074
เพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่ม
ซึ่งอาจช่วยผมไขคดีได้

391
00:24:52,617 --> 00:24:56,371
ผมรู้สึกว่าคดีของเราเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

392
00:24:56,454 --> 00:24:57,413
แต่แล้ว…

393
00:24:57,997 --> 00:25:00,583
จู่ๆ ผมก็นั่งอยู่ตรงนั้นแล้วคิดว่า

394
00:25:01,834 --> 00:25:03,461
"ฉันขอหาในอินเทอร์เน็ตดูหน่อย"

395
00:25:04,003 --> 00:25:06,005
ใส่คำว่า "การเปลื้องผ้าค้นตัวที่แมคโดนัลด์"

396
00:25:06,089 --> 00:25:08,049
และ… นั่นไง

397
00:25:08,675 --> 00:25:10,551
มีข้อมูลขึ้นมาเยอะมาก

398
00:25:10,635 --> 00:25:15,098
จากร้านอาหารและร้านค้าปลีกอื่นๆ
ซึ่งเกิดเรื่องแบบนี้ทั่วประเทศ

399
00:25:16,599 --> 00:25:19,269
ทุกคดีมีวิธีเหมือนกันมาก

400
00:25:19,352 --> 00:25:22,355
บางคดีใช้ชื่อตำรวจเดียวกันด้วยซ้ำ

401
00:25:22,438 --> 00:25:24,148
นักสืบสกอตต์

402
00:25:24,232 --> 00:25:26,359
มีทั้งแมคโดนัลด์ในไฮน์สวิลล์ จอร์เจีย

403
00:25:26,442 --> 00:25:28,194
ที่คนดูแลสถานที่อายุมากกว่า

404
00:25:28,278 --> 00:25:31,197
ตรวจทวารพนักงานหญิง

405
00:25:31,781 --> 00:25:34,200
ที่ทาโก้เบลล์ในฟีนิกซ์ แอริโซนา

406
00:25:34,284 --> 00:25:37,996
ผู้จัดการเลือกลูกค้าที่ตรงกับที่บรรยายมาตามสาย

407
00:25:38,079 --> 00:25:39,247
แล้วค้นตัวเธอ

408
00:25:39,956 --> 00:25:43,584
ในปี 1995 เกิดขึ้นที่แมคโดนัลด์
ในราลี นอร์ทแคโรไลนา

409
00:25:43,668 --> 00:25:46,504
ในปี 1998 เกิดขึ้นในโอ๊คบรู๊ค อิลลินอยส์และ…

410
00:25:46,587 --> 00:25:49,090
เขาโผล่ไปทุกที่และ…

411
00:25:49,173 --> 00:25:50,550
มิลวอกี วิสคอนซิน

412
00:25:51,217 --> 00:25:55,513
ทาโก้เบลล์ เบอร์เกอร์คิง
ฮาร์ดีส์ และแอปเปิลบีส์

413
00:25:55,596 --> 00:26:00,310
และทุกร้านที่คุณนึกออกเป็นเหยื่อของคนในสายนี้

414
00:26:00,393 --> 00:26:05,106
ผมพบว่ามีข้อมูลของ 73 คดีใน 32 รัฐ

415
00:26:06,107 --> 00:26:08,318
ครั้งแรกที่เราระบุได้คือ

416
00:26:08,401 --> 00:26:10,069
ในปี 1994

417
00:26:10,778 --> 00:26:12,905
ตอนนี้ผมอยู่ในปี 2004

418
00:26:14,615 --> 00:26:15,616
ผมคิดว่า…

419
00:26:16,784 --> 00:26:17,827
"แย่แล้ว

420
00:26:19,162 --> 00:26:21,748
นี่ไม่น่าใช่โทรศัพท์สาธารณะท้องถิ่น
ในวินน์-ดิกซี่"

421
00:26:24,417 --> 00:26:26,044
ผมรู้ว่าทุกคนจ้องมองมาทางผม

422
00:26:26,127 --> 00:26:30,006
คดีนี้เป็นคดีสำคัญในอาชีพการงานผม

423
00:26:30,506 --> 00:26:34,385
อันตราย เรื่องหลอกลวงที่แทบจะเหลือเชื่อ
เกิดขึ้นซ้ำๆ ทั่วประเทศหลายครั้ง

424
00:26:34,927 --> 00:26:39,057
ข่าวเรื่องหลอกลวงอันเหลือเชื่อ
ที่ตำรวจพูดว่าหลายคนตกเป็นเหยื่อ

425
00:26:39,140 --> 00:26:41,601
เรารู้ว่ามีที่เกิดเหตุ 70 แห่ง

426
00:26:41,684 --> 00:26:44,062
ทั่วประเทศอย่างที่เห็น

427
00:26:44,562 --> 00:26:46,522
มันเป็นการสืบสวนทั่วประเทศครั้งใหญ่

428
00:26:46,606 --> 00:26:51,361
การหลอกลวงเดียวกันเกิดขึ้น
ที่ร้านอื่น 69 ร้านใน 32 รัฐ

429
00:26:51,444 --> 00:26:52,862
ตลอดเวลาสิบปี

430
00:26:53,571 --> 00:26:56,449
นักสืบสตัมป์ถือเป็นวีรบุรุษสำหรับหญิงสาวคนนั้น

431
00:26:56,532 --> 00:26:59,077
สำหรับการติดตามโทรศัพท์หลายร้อยสาย

432
00:26:59,160 --> 00:27:02,163
ผู้ต้องสงสัยมีวิธีควบคุมจิตใจคน

433
00:27:02,747 --> 00:27:06,042
ตอนแรกผมไม่รู้ แต่ผมรับคดีมา

434
00:27:06,584 --> 00:27:08,002
ซึ่งกลายเป็นคดีใหญ่

435
00:27:08,086 --> 00:27:10,088
และไม่มีใครไขคดีนี้ได้นอกจากผม

436
00:27:11,672 --> 00:27:13,633
เรากลัวว่า…

437
00:27:13,716 --> 00:27:16,427
ทุกสัปดาห์จะมีคนถูกทำร้ายเพิ่ม

438
00:27:17,678 --> 00:27:19,931
เรารู้ว่าเราเจอคนร้าย

439
00:27:20,014 --> 00:27:22,475
ที่นึกว่าเขาทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ

440
00:27:23,935 --> 00:27:25,978
เพราะเขาทำมันมาสิบปีแล้ว

441
00:27:26,062 --> 00:27:30,191
และเขาไม่คิดว่าจะถูกจับได้
และจะทำต่อไปเรื่อยๆ

442
00:27:33,111 --> 00:27:34,278
ผมกังวลมากว่า

443
00:27:34,362 --> 00:27:36,531
เราเจออาชญากรทางเพศที่กำลังหนีอยู่

444
00:27:38,950 --> 00:27:41,744
ความคิดผมคือคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้น

445
00:27:43,371 --> 00:27:47,375
ร้านไหนจะตกเป็นเหยื่อ
เหยื่อคนไหนจะโดนทำร้าย

446
00:27:48,167 --> 00:27:51,003
ใครสักคนต้องหยุดปิศาจตัวนี้
ไม่ให้ทำสิ่งที่มันทำอยู่

447
00:27:55,633 --> 00:27:58,719
ผมรู้ว่าการจะจับผู้ชายคนนี้ได้

448
00:27:58,803 --> 00:28:01,222
ผมต้องเข้าใจรูปแบบการลงมือของเขา

449
00:28:02,056 --> 00:28:03,766
และเพื่อทำอย่างนั้น

450
00:28:03,850 --> 00:28:07,145
ผมต้องเข้าใจคดีเก่าของเขาให้มากขึ้น

451
00:28:07,520 --> 00:28:10,189
(ปี 2004)

452
00:28:13,693 --> 00:28:15,445
(ปี 1999)

453
00:28:15,528 --> 00:28:19,282
(แบล็กฟุต ไอดาโฮ)

454
00:28:20,950 --> 00:28:23,035
แบล็กฟุตเป็นชุมชนที่น่ารักและใกล้ชิดกัน

455
00:28:24,120 --> 00:28:25,830
เป็นเมืองทำไร่เล็กๆ…

456
00:28:25,913 --> 00:28:28,124
หัวเก่าและค่อนข้างเคร่งศาสนา

457
00:28:28,207 --> 00:28:30,710
(อลิซาเบธ เหยื่อสายที่ 26)

458
00:28:31,127 --> 00:28:32,753
ฉันเคยรู้สึกปลอดภัยเสมอ

459
00:28:35,047 --> 00:28:38,509
คนในสายพุ่งเป้าไปที่คนบางประเภท

460
00:28:39,051 --> 00:28:40,970
เขาพุ่งเป้าไปที่เมืองเล็กๆ…

461
00:28:41,929 --> 00:28:46,184
ซึ่งผู้คนพร้อมเชื่อในผู้มีอำนาจ

462
00:28:47,101 --> 00:28:49,645
โดยเฉพาะถ้ามีใครอ้างว่าเป็นตำรวจ

463
00:28:51,981 --> 00:28:56,986
ฉันถูกเลี้ยงมาให้เคารพอำนาจของคนที่ดูแลฉัน

464
00:28:57,069 --> 00:29:01,240
ครู คนในโบสถ์ คนที่แก่กว่าฉัน

465
00:29:01,324 --> 00:29:04,452
คนคนนั้นฉลาดพอที่จะรู้ว่า

466
00:29:04,535 --> 00:29:08,998
เมืองเล็กน่าจะมี

467
00:29:09,081 --> 00:29:13,044
คนวัยสาวที่ยอมคน
ซึ่งทำงานในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด

468
00:29:14,170 --> 00:29:16,255
ที่จำเป็นต้องรักษางานประจำไว้

469
00:29:18,674 --> 00:29:20,802
ฉันอายุ 16 ตอนทำงานนั้น

470
00:29:21,636 --> 00:29:23,763
ฉันตื่นเต้นมากตอนได้งาน

471
00:29:23,846 --> 00:29:26,140
เพราะมันเหมือนฉันจะหาเงินได้ด้วยตัวเอง

472
00:29:26,641 --> 00:29:30,895
ฉันเป็นพนักงานที่ซื่อสัตย์ ตั้งใจ และมาเร็วเสมอ

473
00:29:30,978 --> 00:29:35,358
(พิซซ่า)

474
00:29:35,441 --> 00:29:38,277
วันที่ 16 ธันวาคม 1999

475
00:29:39,195 --> 00:29:43,658
คืนวันธรรมดาในเดือนธันวาคม
ที่หนาวและธรรมดามาก

476
00:29:47,370 --> 00:29:50,248
จู่ๆ ฉันถูกเรียกชื่อเข้าไปในออฟฟิศด้านหลัง

477
00:29:51,916 --> 00:29:54,210
ผู้จัดการบอกฉันว่าเขาอยู่ในสาย

478
00:29:54,293 --> 00:29:57,505
กับเจ้าหน้าที่เดวิสจากกรมตำรวจแบล็กฟุต

479
00:30:01,342 --> 00:30:04,595
ผู้หญิงคนหนึ่งที่มาใช้บริการร้านเราในคืนนั้น

480
00:30:05,096 --> 00:30:06,973
ถูกขโมยกระเป๋า

481
00:30:07,056 --> 00:30:09,559
และมันมีแบงค์ 50 อยู่ในนั้น

482
00:30:09,642 --> 00:30:13,062
เธอรู้ว่าหนึ่งในพนักงานเสิร์ฟ…

483
00:30:13,604 --> 00:30:14,689
ขโมยไป

484
00:30:16,774 --> 00:30:18,109
ห้าสิบเหรียญเป็นเงินเยอะมาก

485
00:30:18,192 --> 00:30:21,571
ในเมื่อเราหาเงินได้แค่
2.80 เหรียญต่อชั่วโมงรวมทิป

486
00:30:22,905 --> 00:30:27,159
แต่ฉันไม่คิดจะแตะต้องข้าวของของลูกค้าเด็ดขาด

487
00:30:28,744 --> 00:30:30,621
แล้วพวกเขาก็พูดว่า…

488
00:30:30,705 --> 00:30:32,707
คนที่เธอคิดว่าขโมยกระเป๋าเธอไป

489
00:30:32,790 --> 00:30:35,251
เป็นพนักงานเสิร์ฟหญิง

490
00:30:35,835 --> 00:30:38,045
ผมบลอนด์ สูง 150 นิดๆ

491
00:30:38,880 --> 00:30:42,091
สิ่งที่คนในสายทำทางโทรศัพท์

492
00:30:42,174 --> 00:30:44,135
คือให้ลักษณะทั่วไปมากๆ

493
00:30:44,218 --> 00:30:46,888
และเขารู้ว่ามีพนักงานสาว

494
00:30:46,971 --> 00:30:50,766
ที่ตรงกับลักษณะตัวเล็กและนอบน้อม

495
00:30:51,559 --> 00:30:54,020
ฉันยืนกรานว่าฉันไม่ได้สูง 150

496
00:30:54,103 --> 00:30:56,188
ฉันไม่ได้ผมบลอนด์ ไม่ใช่ฉัน

497
00:30:56,689 --> 00:30:57,899
ฉันยืนกรานว่าไม่ใช่ฉัน

498
00:31:00,735 --> 00:31:02,111
ไม่ว่าจะพูดยังไง

499
00:31:02,194 --> 00:31:07,033
ตำรวจคนนั้นมีคำตอบที่มีเหตุผล น่าเชื่อถือ
และฟังขึ้นสำหรับทุกอย่าง

500
00:31:08,868 --> 00:31:13,414
ตำรวจคนนั้นต้องการให้ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น

501
00:31:13,497 --> 00:31:16,417
มันเริ่มด้วยการถอดรองเท้า

502
00:31:17,460 --> 00:31:20,838
จากนั้นก็กางเกง

503
00:31:22,715 --> 00:31:25,468
แล้วก็เสื้อยูนิฟอร์มของฉัน

504
00:31:27,553 --> 00:31:31,307
แล้วก็เลยเถิดไปทีละชิ้น

505
00:31:32,099 --> 00:31:35,019
และมีการพูดเยอะมากระหว่างนั้น

506
00:31:36,187 --> 00:31:39,523
คนในสายดูจะชอบทำเรื่องนี้ช้าๆ

507
00:31:40,775 --> 00:31:41,817
เริ่มอย่างง่ายๆ

508
00:31:41,901 --> 00:31:45,363
ดูว่าเขาหลอกคนให้เชื่อได้มั้ย

509
00:31:47,615 --> 00:31:50,618
จากนั้นก็มากขึ้น ยกระดับขึ้น

510
00:31:51,869 --> 00:31:54,246
ในขณะที่มันดำเนินต่อไป
ฉันตีโพยตีพายหนักขึ้น

511
00:31:54,330 --> 00:31:56,040
เพราะฉันอ้อนวอน

512
00:31:56,123 --> 00:31:58,376
และพูดตลอดว่า "เรื่องนี้ไม่ถูกต้อง"

513
00:32:00,127 --> 00:32:03,297
ไม่ได้ผล มันดูเหมือน
จะทำให้ตำรวจคนนั้นโกรธมากขึ้นด้วยซ้ำ

514
00:32:05,257 --> 00:32:07,885
เขาบอกให้ผู้จัดการบรรยายรูปร่างฉัน

515
00:32:07,969 --> 00:32:11,639
เขาอยากให้ผู้จัดการบรรยายหน้าอกฉัน
ของลับของฉันดูเป็นยังไง

516
00:32:11,722 --> 00:32:13,641
แม้แต่ขนาดบราของฉัน

517
00:32:13,724 --> 00:32:16,519
ตอนนั้นเองที่ฉันแย่งโทรศัพท์มาแล้วตะคอกว่า

518
00:32:16,602 --> 00:32:19,981
"ขนาดบราฉันกับเรื่องทั้งหมดนี้

519
00:32:20,064 --> 00:32:25,027
เกี่ยวอะไรกับเงิน 50 เหรียญที่ถูกขโมยไป"

520
00:32:28,572 --> 00:32:31,200
ถึงฉันจะถูกล่วงละเมิดและกลัวมาก

521
00:32:31,283 --> 00:32:35,037
ฉันไม่รู้สึกว่ามีอำนาจพอจะออกจากที่นั่นได้

522
00:32:36,706 --> 00:32:38,124
และในช่วงเวลานั้น

523
00:32:38,207 --> 00:32:40,459
เดเรค เพื่อนร่วมงานฉันเข้ามา

524
00:32:41,293 --> 00:32:44,005
และรู้ว่าบางอย่างผิดปกติ

525
00:32:45,006 --> 00:32:47,466
(เดเรค เพื่อนร่วมงานของอลิซาเบธ)

526
00:32:47,550 --> 00:32:50,636
ในปี 1999 ในแบล็กฟุต ไอดาโฮ

527
00:32:51,721 --> 00:32:53,472
งานหายากในเมืองของเรา

528
00:32:53,556 --> 00:32:56,892
ผมลงเอยทำงานที่ร้านพิซซ่า

529
00:32:57,476 --> 00:32:58,894
ตอนนั้นผมอายุ 22

530
00:32:58,978 --> 00:33:03,441
พนักงานเสิร์ฟส่วนใหญ่อายุไม่ถึง 18

531
00:33:05,067 --> 00:33:07,236
ผมเดินผ่านทางเข้าเฉพาะพนักงาน

532
00:33:07,945 --> 00:33:12,408
แล้วสังเกตเห็นทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ

533
00:33:12,491 --> 00:33:16,996
ผมถามกุ๊กว่าเกิดอะไรขึ้น
เพราะผมไม่เห็นพนักงานเสิร์ฟ

534
00:33:17,079 --> 00:33:21,292
มีแต่กุ๊ก พิซซ่าและขนมปังแท่งเป็นกอง

535
00:33:21,375 --> 00:33:23,419
อาหารที่ต้องส่งรอใส่กล่อง

536
00:33:23,502 --> 00:33:26,047
มันวุ่นวายมากสำหรับร้านพิซซ่า

537
00:33:26,130 --> 00:33:30,843
ผมพูดว่า "เกิดอะไรขึ้น"
เธอตอบว่า "เกิดเรื่องในออฟฟิศ"

538
00:33:32,386 --> 00:33:35,014
พอผมเลี้ยวที่มุมห้อง ผมก็เห็นผู้จัดการ

539
00:33:36,182 --> 00:33:37,349
เขาเงยหน้ามองผม

540
00:33:37,433 --> 00:33:39,935
ผมไม่มีวันลืมเหงื่อที่ไหลลงมาตามตัวเขา

541
00:33:40,019 --> 00:33:41,854
ไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นตั้งแต่นั้นมา

542
00:33:42,855 --> 00:33:43,731
ผมเห็น

543
00:33:44,648 --> 00:33:47,026
หญิงสาวคนหนึ่งถูกเปลื้องผ้าค้นตัว

544
00:33:48,110 --> 00:33:49,070
ผมพูดว่า

545
00:33:49,153 --> 00:33:50,821
"คุณทำบ้าอะไรอยู่"

546
00:33:52,364 --> 00:33:55,367
เขาพูดว่า "มีตำรวจอยู่ในสาย

547
00:33:55,451 --> 00:33:58,496
และผมกำลังเปลื้องผ้าค้นตัวให้ตำรวจ"

548
00:33:59,246 --> 00:34:02,041
ผมแย่งโทรศัพท์มาแล้วพูดว่า "นั่นใคร"

549
00:34:02,541 --> 00:34:03,542
ผู้ชายคนนั้นพูดว่า…

550
00:34:03,626 --> 00:34:06,378
"นี่คือตำรวจจากกรมตำรวจแบล็กฟุต"

551
00:34:08,214 --> 00:34:12,968
เขาฟังดูใจเย็น สงบ สบาย
ราวกับเป็นสิ่งที่เขาทำทุกวัน

552
00:34:13,052 --> 00:34:15,888
แล้วผมก็พูดว่า "งั้นคุณควรรู้ดีกว่าใครว่า…

553
00:34:16,722 --> 00:34:20,142
ผู้จัดการคนนี้ไม่ควรเปลื้องผ้าค้นตัวเยาวชน

554
00:34:20,226 --> 00:34:21,852
โดยเฉพาะผู้หญิง"

555
00:34:21,936 --> 00:34:24,563
ผมพูดว่า "เราต้องเรียกตำรวจตัวจริงมาซะแล้ว"

556
00:34:25,106 --> 00:34:27,024
เขาก็เลยวางหูไป

557
00:34:31,987 --> 00:34:33,531
ต้องให้คนนอกเข้ามา

558
00:34:33,614 --> 00:34:36,033
แล้วสงสัยในข้อมูลมากพอ

559
00:34:36,117 --> 00:34:38,577
แล้วทำอะไรสักอย่างเพื่อหยุดสถานการณ์นั้น

560
00:34:39,161 --> 00:34:41,413
ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่เขาเข้ามาขัดจังหวะ

561
00:34:43,749 --> 00:34:45,584
ผมได้แต่หวังว่าจะเข้าไปเร็วกว่านั้น

562
00:34:46,085 --> 00:34:48,712
ผมทำสิ่งที่ควรทำเมื่อไปถึงที่นั่น

563
00:34:49,255 --> 00:34:53,801
มันทำให้ผมโกรธ
ที่มีคนฉวยโอกาสกับคนอื่นแบบนั้น

564
00:34:53,884 --> 00:34:55,928
พอฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องหลอกลวง

565
00:34:56,011 --> 00:35:00,516
และมันเป็นแค่คนปลอมตัวเป็นตำรวจ

566
00:35:01,475 --> 00:35:02,309
ฉันโกรธมาก

567
00:35:03,018 --> 00:35:08,065
ในปี 1999 ผมคงพูดได้อย่างแน่ใจว่า
ผู้จัดการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

568
00:35:08,357 --> 00:35:10,609
แต่หลังได้รู้ว่า

569
00:35:10,693 --> 00:35:14,488
เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายครั้งในหลายรัฐ

570
00:35:15,406 --> 00:35:18,450
ผมไม่เข้าใจว่าเขาจะเกี่ยวข้องได้ยังไง

571
00:35:19,160 --> 00:35:21,495
เข้าใจใช่มั้ย ผมไม่คิดจริงๆ ว่า

572
00:35:21,579 --> 00:35:23,956
จะมีใครที่ร้านอาหารเหล่านี้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง

573
00:35:24,039 --> 00:35:26,917
ผมคิดว่าพวกเขาถูกหาประโยชน์

574
00:35:28,836 --> 00:35:33,090
จากนั้นฉันตรงกลับบ้าน แต่อยู่จนดึกเพื่อจด…

575
00:35:33,716 --> 00:35:35,050
บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมด

576
00:35:35,968 --> 00:35:42,099
(เขาขู่และบอกฉันว่า
ฉันอาจเจอคดีใหญ่ได้)

577
00:35:42,391 --> 00:35:47,146
(จากนั้นก็สั่งให้ฉันถอดกางเกง)

578
00:35:47,980 --> 00:35:52,526
(ฉันรู้สึกถูกล่วงละเมิด
เพราะเขาหยามเกียรติร่างกายฉัน)

579
00:35:52,610 --> 00:35:54,904
แม้แต่การนั่งเขียนบนกระดาษ

580
00:35:54,987 --> 00:35:59,450
แล้วผ่านมันไปให้ได้ มันยากมากจริงๆ

581
00:36:03,370 --> 00:36:04,872
ฉันถูกกระทำอย่างรุนแรงมาก

582
00:36:05,706 --> 00:36:07,208
และฉันท้อแท้ที่รู้ว่า

583
00:36:07,291 --> 00:36:10,794
ไม่มีทางที่ตำรวจจะสละเวลาอันมีค่า

584
00:36:10,878 --> 00:36:13,672
มาดูแลและติดตามเรื่องนี้

585
00:36:13,756 --> 00:36:16,175
มันไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับพวกเขา

586
00:36:17,426 --> 00:36:19,011
สิ่งที่ยากที่จะเชื่อจริงๆ คือ

587
00:36:19,094 --> 00:36:21,555
มีคนทำเรื่องนี้ทั่วไปหมด

588
00:36:21,639 --> 00:36:23,140
แล้วหนีรอดไปได้

589
00:36:23,224 --> 00:36:27,311
ทุกคดีไม่ได้รับการสืบสวนเลยเหรอ
คนกลัวที่จะรายงานเรื่องนี้เหรอ

590
00:36:29,188 --> 00:36:31,899
คดีนี้แปลกมาก มันยากที่จะอธิบาย

591
00:36:33,609 --> 00:36:34,944
เรามีหลักฐาน

592
00:36:35,027 --> 00:36:40,282
หลักฐานวิดีโอที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง

593
00:36:40,366 --> 00:36:42,201
หน่วยงานอื่นไม่มีหลักฐานนี้

594
00:36:42,284 --> 00:36:44,411
พวกเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากคำให้การ

595
00:36:44,495 --> 00:36:46,455
ของใครบางคนที่พูดว่า "นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น"

596
00:36:47,456 --> 00:36:48,415
เท่าที่รู้

597
00:36:48,499 --> 00:36:50,918
ผมเป็นคนเดียวที่สืบสวนเรื่องนี้

598
00:36:51,502 --> 00:36:54,421
ผมไม่รู้เลยว่ามีคนอื่นตามหาเขาเช่นกัน

599
00:36:55,297 --> 00:36:57,925
(ปี 1999)

600
00:37:01,262 --> 00:37:02,096
(ปี 2004)

601
00:37:02,179 --> 00:37:03,264
(เวนดี้ส์)

602
00:37:03,347 --> 00:37:06,308
(เวสต์บริดจ์วอเตอร์ แมสซาชูเซตส์)

603
00:37:07,810 --> 00:37:09,728
การหลอกลวงทางโทรศัพท์ไม่น่าเชื่อ

604
00:37:09,812 --> 00:37:13,232
เกิดขึ้นที่เวนดี้ส์สี่สาขาในบอสตันในคืนวันศุกร์

605
00:37:13,315 --> 00:37:15,442
คนในสายอ้างว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ

606
00:37:15,526 --> 00:37:17,236
และสามารถหลอกให้ผู้จัดการร้าน

607
00:37:17,319 --> 00:37:20,864
ทำการเปลื้องผ้าค้นตัวพนักงานอย่างผิดกฎหมายได้

608
00:37:21,490 --> 00:37:22,908
ในคดีที่น่าตกใจที่สุด

609
00:37:22,992 --> 00:37:27,538
ผู้จัดการหญิงสาวถูกหลอก
ให้ล่วงละเมิดทางเพศพนักงานชาย

610
00:37:28,163 --> 00:37:31,000
เกิดการล่วงละเมิดทางเพศอันเลวร้ายขึ้น

611
00:37:31,083 --> 00:37:35,087
ซึ่งเขาโดนสั่งให้กางแขนกางขา

612
00:37:35,170 --> 00:37:39,758
เธอแตะเนื้อตัวเขาอย่างไม่เหมาะสม
รวมทั้งของสงวนด้วย

613
00:37:43,137 --> 00:37:46,807
สิ่งที่เหยื่อต้องเผชิญน่ากลัวมาก

614
00:37:47,766 --> 00:37:49,643
ถ้ามีใครทำแบบนี้กับลูกผม…

615
00:37:49,727 --> 00:37:51,228
(วิคเตอร์ ฟลาเฮอร์ตี้ จ่าตำรวจ)

616
00:37:51,312 --> 00:37:52,479
ผมคงโกรธมาก

617
00:37:57,776 --> 00:37:59,486
ผมมักปฏิบัติกับคนอื่นเหมือนครอบครัว

618
00:37:59,570 --> 00:38:04,116
ผมจึงโกรธที่เกิดเรื่องแบบนี้
กับชายและหญิงเหล่านี้

619
00:38:04,199 --> 00:38:07,328
และผมอยากทำให้แน่ใจว่ามันต้องหยุดลง

620
00:38:10,456 --> 00:38:13,751
มันแปลกจนทำให้ผมสนใจ

621
00:38:14,960 --> 00:38:17,129
ปกติเราเจอคดียาเสพติดเยอะมาก

622
00:38:17,212 --> 00:38:19,548
ในแต่ละวัน

623
00:38:19,631 --> 00:38:22,801
เราจะออกไปล่อซื้อเฮโรอีนบ้าง โคเคนบ้าง…

624
00:38:22,885 --> 00:38:25,971
ยาที่นิยมตอนนั้นเรียกว่ามอลลี่และออกซิคอนติน

625
00:38:28,640 --> 00:38:31,185
เมื่อวานนี้เราล่อซื้อเฮโรอีน

626
00:38:31,268 --> 00:38:35,189
วันนี้ผมต้องมาตามคนในสายที่หลอกเป็นตำรวจ

627
00:38:36,607 --> 00:38:39,360
เราไม่รู้ว่าสายนั้นมาจากไหน

628
00:38:41,111 --> 00:38:43,530
เราไม่มีผู้ต้องสงสัย ไม่มีใครเลย

629
00:38:43,614 --> 00:38:46,367
ผมกลับไปที่ออฟฟิศ เอามือก่ายหน้าผากแล้วพูดว่า

630
00:38:46,450 --> 00:38:49,620
"ฉันไม่รู้จะไปงมเข็มในมหาสมุทรยังไง"

631
00:38:54,875 --> 00:38:56,668
(เมาท์วอชิงตัน)

632
00:38:57,878 --> 00:39:00,881
นอกจากวิดีโอ ผมมีหลักฐานอีกชิ้นหนึ่ง

633
00:39:01,298 --> 00:39:03,801
นั่นคือหมายเลขคนโทรเข้า
จากการกดดอกจัน 69

634
00:39:04,676 --> 00:39:06,220
พนักงานที่ร้าน

635
00:39:06,303 --> 00:39:09,014
หัวไวพอจะคิดโทรดอกจัน 69

636
00:39:09,098 --> 00:39:12,059
และสำหรับคนที่ยังจำโทรศัพท์บ้านได้

637
00:39:12,142 --> 00:39:14,561
เราโทรดอกจัน 69

638
00:39:14,645 --> 00:39:16,897
แล้วมันจะพาเรากลับไปหาคนที่โทรคนสุดท้าย

639
00:39:16,980 --> 00:39:20,818
ถ้าผมไม่มีเบอร์นั้น คดีนี้คงเจอทางตัน

640
00:39:22,694 --> 00:39:25,072
ผมนั่งจ้องเบอร์นั้น

641
00:39:25,823 --> 00:39:26,740
แล้วตัดสินใจโทรไป

642
00:39:28,575 --> 00:39:30,035
มันมีสัญญาณสายไม่ว่าง

643
00:39:31,954 --> 00:39:34,123
แล้วผมก็คิดว่า "เดี๋ยว ไม่นะ"

644
00:39:34,206 --> 00:39:35,457
ผมโทรไปอีกครั้ง

645
00:39:36,500 --> 00:39:37,876
ได้ยินสัญญาณสายไม่ว่าง

646
00:39:39,294 --> 00:39:42,423
ผมนั่งอยู่ตรงนั้นแล้วคิดว่าขนาดได้เบอร์มาแล้ว

647
00:39:42,923 --> 00:39:44,758
มันยังบอกอะไรผมไม่ได้เลย

648
00:39:45,509 --> 00:39:47,803
ในตอนนั้น ผมไม่ได้รับความช่วยเหลือมากนัก

649
00:39:47,886 --> 00:39:51,306
ผมไม่ได้มีนักสืบสองสามคนมาช่วยงานผม

650
00:39:51,390 --> 00:39:53,100
ผมไม่มีอะไรจะไปต่อได้

651
00:39:54,309 --> 00:39:57,604
(ตำรวจ)

652
00:39:59,148 --> 00:40:01,650
ผมกำลังสืบสวนคดีนี้คนเดียว

653
00:40:01,733 --> 00:40:03,235
และมันยากมากที่จะไปต่อ

654
00:40:04,736 --> 00:40:07,573
ลองคิดดูสิ คดีนี้มีหลักฐานอะไรบ้าง

655
00:40:09,867 --> 00:40:12,661
แต่ผมรู้ว่าผมต้องทำทุกอย่างที่ทำได้

656
00:40:12,744 --> 00:40:15,205
แล้วถ้าผมทำอะไรเพื่อจับเขาได้ ผมก็จะทำ

657
00:40:17,624 --> 00:40:19,209
หลักฐานแรกในคดีนี้คือ

658
00:40:19,293 --> 00:40:22,588
การทำสิ่งที่เรียกว่าการย้อนรอยทั้งสี่จุดเกิดเหตุ

659
00:40:23,547 --> 00:40:27,217
ผมถูกผู้พิพากษาเรียก
ไปให้การหลายครั้งในคดีเหล่านี้

660
00:40:27,301 --> 00:40:31,346
และผมได้รับรายงานกลับมาว่า
หมายเลขเหล่านั้นปลอม

661
00:40:31,430 --> 00:40:32,556
คดีไม่คืบหน้าไปไหนเลย

662
00:40:33,307 --> 00:40:34,725
เราไม่รู้อะไรอย่างอื่น

663
00:40:34,808 --> 00:40:38,812
เราไม่รู้ว่าเป็นเบอร์มือถือหรือเปล่า
เราไม่รู้ว่าเป็นเบอร์บ้านมั้ย ไม่รู้อะไรเลย

664
00:40:45,110 --> 00:40:49,740
ผมโทรหาเอทีแอนด์ทีและต้องคุยกับหลายคน

665
00:40:53,202 --> 00:40:54,995
พวกเขาโอนสายผมไปหาคนอื่น

666
00:40:55,078 --> 00:40:57,915
แล้วผมก็พูดเหมือนเดิม
แล้วโอนไปหาคนอื่นอีก

667
00:40:59,166 --> 00:41:00,167
ในที่สุด หลัง…

668
00:41:01,293 --> 00:41:03,837
คุยอยู่ประมาณชั่วโมงครึ่ง

669
00:41:04,630 --> 00:41:06,465
ผมได้คุยกับสุภาพสตรีท่านนี้

670
00:41:07,591 --> 00:41:09,551
และผมจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เธอพูด

671
00:41:10,052 --> 00:41:11,220
"รู้มั้ย…

672
00:41:11,845 --> 00:41:15,933
ฉันคิดว่านี่อาจเป็น
หนึ่งในเบอร์บัตรโทรศัพท์ที่ซื้อล่วงหน้า"

673
00:41:17,184 --> 00:41:18,727
และผมคิดว่า "เอาละ"

674
00:41:19,603 --> 00:41:23,857
ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับบัตรโทรศัพท์เลย
ไม่เคยทำคดีที่เกี่ยวกับมัน

675
00:41:24,525 --> 00:41:27,778
ไม่มีใครรู้จักเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง

676
00:41:27,861 --> 00:41:31,406
นั่นคือขั้นต่อไปของเรา
หาวิธีตามบัตรโทรศัพท์ซื้อล่วงหน้า

677
00:41:36,703 --> 00:41:39,039
เรารู้ว่าเขาไม่ใช่คนท้องถิ่น

678
00:41:39,957 --> 00:41:42,876
ผมจึงเข้าใจได้ว่า
ทำไมเขาใช้บัตรโทรศัพท์ซื้อล่วงหน้า

679
00:41:44,419 --> 00:41:46,088
ถ้าคุณจำได้ ในสมัยนั้น

680
00:41:46,171 --> 00:41:48,423
บัตรโทรศัพท์ถูกใช้กันแพร่หลาย

681
00:41:48,507 --> 00:41:50,884
มันสะดวกและถูกกว่า

682
00:41:50,968 --> 00:41:53,470
สายเหล่านี้คุยนานกว่า 90 นาที

683
00:41:53,971 --> 00:41:56,223
เพราะฉะนั้นมันจะแพงมาก

684
00:41:57,307 --> 00:41:58,976
ผมโทรหาเอทีแอนด์ที

685
00:42:03,564 --> 00:42:04,898
มันพูดว่า "กรุณาถือสายรอ

686
00:42:04,982 --> 00:42:08,110
เจ้าหน้าที่จะรับสายคุณในสามสิบนาที"

687
00:42:08,986 --> 00:42:12,239
ผมนั่งถือสายรอ ฟังเพลงแย่ๆ นั่น

688
00:42:13,115 --> 00:42:15,242
แล้วก็มีคนรับสายขึ้นมา

689
00:42:16,577 --> 00:42:18,912
แล้วพูดว่า "นี่มิเชลล์อยู่กับเอทีแอนด์ที
ลูกค้าที่ถูกเรียกให้การ

690
00:42:18,996 --> 00:42:19,997
มีอะไรให้ช่วยคะ"

691
00:42:20,747 --> 00:42:24,459
ผมบอกว่าผมอยากรู้หมายเลขต้นทาง

692
00:42:25,085 --> 00:42:26,336
ของเลขปลอมพวกนี้

693
00:42:26,420 --> 00:42:28,547
เธอพูดว่า "พวกมันสืบต้นตอไม่ได้ค่ะ"

694
00:42:28,630 --> 00:42:30,173
ผมพูดว่า "ไม่สมเหตุสมผลเลย

695
00:42:30,257 --> 00:42:34,052
คุณกำลังบอกว่าคุณสืบต้นตอ
บัตรโทรศัพท์ซื้อล่วงหน้าพวกนี้ไม่ได้เลยเหรอ"

696
00:42:34,678 --> 00:42:36,138
เธอบอกว่า "ไม่ได้ สืบต้นตอไม่ได้ค่ะ"

697
00:42:36,221 --> 00:42:39,808
ผมไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ไม่รู้จะทำยังไง

698
00:42:42,603 --> 00:42:45,397
คุณจะพูดว่าผมไล่ตามเสียงในโทรศัพท์ก็ได้

699
00:42:45,480 --> 00:42:48,317
แต่ที่จริง ผมกำลังไล่ตามเบอร์โทรศัพท์

700
00:42:49,818 --> 00:42:51,445
เพราะผมไม่เคยได้ยินเสียงเขา

701
00:42:52,946 --> 00:42:55,616
ถึงจะได้ยินก็คงจำไม่ได้

702
00:42:56,325 --> 00:43:00,704
เจอทางตันครั้งแล้วครั้งเล่า
ความหงุดหงิดครั้งแล้วครั้งเล่า

703
00:43:00,787 --> 00:43:02,039
ผมไม่สนว่าต้องทำอะไรบ้าง

704
00:43:02,122 --> 00:43:04,625
ต้องทำงานอีกกี่ชั่วโมง ต้องโทรหาใคร

705
00:43:05,375 --> 00:43:08,795
เพราะผมไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ทำอะไรได้บ้าง

706
00:43:10,505 --> 00:43:12,841
ผมแค่รู้ว่าเขาเป็นคนเลว

707
00:43:13,550 --> 00:43:16,386
เขาต้องติดคุกให้เร็วที่สุดเท่าที่เราจะทำได้

708
00:43:25,312 --> 00:43:28,148
ทุกอย่างที่ผมทำถึงตอนนี้คือโทรศัพท์

709
00:43:28,231 --> 00:43:32,361
โทรหาหน่วยงานอื่น โทรหาเอทีแอนด์ที

710
00:43:34,154 --> 00:43:37,741
ตอนนั้นผมคุยกับมิเชลล์จากเอทีแอนด์ที
มากกว่าคุยกับเมียซะอีก

711
00:43:37,824 --> 00:43:42,496
เราคุยกันตลอดเวลา แย้งกันไปมาได้พักหนึ่ง

712
00:43:42,579 --> 00:43:46,041
แล้วถามคำถามไปเรื่อยๆ

713
00:43:46,750 --> 00:43:49,795
"คุณกำลังบอกผมว่าไม่มีทางสืบย้อนได้เลยเหรอ"

714
00:43:49,878 --> 00:43:53,632
ผมบอกว่า "ผมหาข้อมูลเรื่องบัตรโทรศัพท์แล้ว
มันมีหมายเลขต่างกันบนบัตร"

715
00:43:54,841 --> 00:43:56,718
"หมายเลขเหล่านี้หมายถึงอะไร"
"ฉันไม่ทราบ"

716
00:43:56,802 --> 00:43:59,346
"ทำไมบนบัตรถึงมีบาร์โคด"
"ฉันไม่ทราบ"

717
00:44:00,514 --> 00:44:03,350
ผมพูดว่า "ผมจะไม่ยอมแพ้จนกว่าคุณจะตอบผม"

718
00:44:04,434 --> 00:44:07,521
จากนั้นเธอก็โทรหาผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย

719
00:44:07,688 --> 00:44:09,272
เธอพูดว่า "ฉันได้คำตอบมาแล้ว

720
00:44:09,356 --> 00:44:13,860
ตั้งแต่เหตุการณ์ 9/11
แม้ว่าเราไม่อยากให้คนทั่วไปรู้

721
00:44:14,444 --> 00:44:16,780
แต่บัตรโทรศัพท์ซื้อล่วงหน้า
สามารถสืบย้อนได้แล้ว"

722
00:44:18,115 --> 00:44:20,242
ผมตื่นเต้นมากแล้วคิดว่า "ได้เรื่องแล้ว"

723
00:44:20,909 --> 00:44:23,787
เธอพูดว่า "วิค หมายเลขต้นทางที่แท้จริง

724
00:44:23,870 --> 00:44:25,580
มาจากปานามาซิตี ฟลอริดา"

725
00:44:27,165 --> 00:44:30,168
(ปานามาซิตี ฟลอริดา)

726
00:44:33,088 --> 00:44:35,006
ได้เรื่องแล้ว เราได้ที่อยู่มาแล้ว

727
00:44:35,799 --> 00:44:40,220
ในที่สุดผมก็รู้ว่าสายนั้นมีต้นกำเนิด
จากปานามาซิตี ฟลอริดา

728
00:44:40,303 --> 00:44:43,724
และผมคิดว่า "ให้ตายสิ
คุณควรไปหาความสนุกที่ชายหาดที่นั่นมากกว่าสิ"

729
00:44:43,807 --> 00:44:47,394
ผมตกใจที่อาชญากรรมแบบนี้เกิดจากที่นั่น

730
00:44:47,477 --> 00:44:49,229
ผมไม่รู้จะคิดยังไงดี

731
00:44:49,312 --> 00:44:55,819
แต่ผมรู้ว่าผมต้องยึดข้อมูลสำคัญชิ้นนี้ให้แน่น

732
00:45:00,157 --> 00:45:04,661
ผมรู้แล้วว่าสถานที่เหล่านี้ของจริง
ไม่ใช่ของปลอม ของจริง

733
00:45:05,328 --> 00:45:07,247
ปัญหาคือมันเป็นโทรศัพท์สาธารณะ

734
00:45:08,957 --> 00:45:11,668
มันจะได้ประโยชน์อะไร
ผมไปเคาะประตูเรียกไม่ได้

735
00:45:11,751 --> 00:45:13,420
เพราะมีคนใช้มันเยอะมาก

736
00:45:14,504 --> 00:45:18,341
ผมรู้ว่าสายนั้นโทรเข้ามาตอนไหน
ผมรู้ว่าเป็นบูทไหน

737
00:45:18,425 --> 00:45:21,344
ผมรู้ว่าเขาอยู่ไหน เวลาที่เขาอยู่ที่…

738
00:45:22,512 --> 00:45:25,891
แค่นั้น เราไม่รู้อะไรอย่างอื่นเลย

739
00:45:27,476 --> 00:45:28,935
ผมกลับมาเริ่มต้นจากศูนย์อีกครั้ง

740
00:45:29,019 --> 00:45:31,188
(กรมตำรวจปานามาซิตี ฟลอริดา)

741
00:45:31,271 --> 00:45:34,024
ผมโทรหานักสืบที่ปานามาซิตีแล้วคุยกับพวกเขา

742
00:45:34,107 --> 00:45:38,695
พวกเขาบอกผมว่าปานามาซิตีได้รับสายเยอะมาก

743
00:45:38,778 --> 00:45:42,949
เกี่ยวกับสายหลอกลวงที่มาจากพื้นที่ของพวกเขา

744
00:45:43,033 --> 00:45:46,036
แอบอ้างเป็นตำรวจแล้วเปลื้องผ้าค้นตัวผู้คน

745
00:45:46,119 --> 00:45:47,871
แล้วผมก็คิดว่า "อะไรกัน

746
00:45:47,954 --> 00:45:50,707
ผมนึกว่ามีแต่เราซะอีก" ผมตกใจมาก

747
00:45:55,670 --> 00:46:00,592
ถึงตอนนั้น ผมรู้แล้วว่าเขาฝึกมันมาหลายครั้งมาก

748
00:46:00,675 --> 00:46:03,637
จนเขารู้ว่าต้องพูดอะไรต่อ

749
00:46:04,554 --> 00:46:06,389
แต่คงไม่ได้ทำได้ทุกครั้ง

750
00:46:07,390 --> 00:46:10,101
เขาถูกวางหูใส่หลายครั้ง

751
00:46:10,185 --> 00:46:13,438
แต่พอเขาทำอีก มาได้ไกลขนาดนี้
ก่อนถูกวางหูใส่

752
00:46:13,522 --> 00:46:16,608
ครั้งต่อไป ไปได้ไกลขึ้นอีกนิด
ก่อนถูกวางหูใส่

753
00:46:16,691 --> 00:46:18,443
บางคนวางหูใส่เขาทันที

754
00:46:19,319 --> 00:46:22,197
แต่เขาเรียนรู้ที่จะเล่นตามบท

755
00:46:22,280 --> 00:46:24,074
เขาเรียนรู้ที่จะเล่นตามเกม

756
00:46:24,783 --> 00:46:26,326
นั่นคือส่วนที่น่ากลัวของมัน

757
00:46:26,868 --> 00:46:29,913
เขาเก่งขึ้นและพอเขาเก่งขึ้น

758
00:46:29,996 --> 00:46:32,749
มันกลายเป็นเหมือน… การเสพติด

759
00:46:33,542 --> 00:46:35,001
เขาต้องเสพมัน

760
00:46:35,585 --> 00:46:39,047
ผมไม่เชื่อเลยว่าจะเป็นตำรวจ

761
00:46:39,130 --> 00:46:43,635
อาจเป็นคนที่อยากเป็นก็ได้
คนหิวอำนาจ อยากมีอำนาจ

762
00:46:44,844 --> 00:46:47,097
ตอนนั้นเขาอาจรู้สึกว่าไม่มีใครเอาชนะเขาได้

763
00:46:48,348 --> 00:46:50,684
เพราะเขาทำสำเร็จสี่ในสี่
ในแมสซาชูเซตส์

764
00:46:52,852 --> 00:46:54,563
นั่นคะแนนเต็มร้อยเลยนะ

765
00:46:54,646 --> 00:46:56,898
(แบล็กฟุต 3.2 - เฟิร์ธ 22.5 - เชลลีย์ 43)

766
00:46:58,149 --> 00:47:01,861
เราแต่ละคนอาจรู้สึกว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นแต่กับเรา

767
00:47:01,945 --> 00:47:04,197
แล้วรู้สึกโง่งี่เง่ากับมัน

768
00:47:05,156 --> 00:47:09,035
แต่ความจริงคือมีผู้หญิงหลายคนที่เจอเรื่องนี้

769
00:47:09,119 --> 00:47:12,247
มันทำให้ฉันรู้สึกโง่และซื่อน้อยลง

770
00:47:13,873 --> 00:47:16,501
แต่แม้จะยอมรับเรื่องนั้น มันก็…

771
00:47:17,961 --> 00:47:22,215
ทำร้ายจิตใจมากเพราะฉันรู้สึกว่า

772
00:47:22,924 --> 00:47:25,552
มันเป็นการละเมิดกฎหมายอย่างไม่ละอาย

773
00:47:28,388 --> 00:47:31,099
ฉันรู้สึกว่าเขาต้องถูกจับกุม

774
00:47:31,182 --> 00:47:32,892
และต้องชดใช้การกระทำของเขา

775
00:47:34,811 --> 00:47:38,064
ผมคิดว่าเขาทำลายชีวิตของเหยื่อ
และครอบครัวของเหยื่อด้วย

776
00:47:38,565 --> 00:47:43,236
ไม่มีใครในสหรัฐอเมริกาที่พูดอย่างมั่นใจได้ว่า

777
00:47:43,320 --> 00:47:46,156
ลูกสาวหรือลูกชายของเขาปลอดภัยจากผู้ชายคนนี้

778
00:47:47,949 --> 00:47:49,659
เราต้องเจอตัวคนในสายคนนี้

779
00:47:49,743 --> 00:47:51,995
มันจะได้ไม่เกิดขึ้นกับคนอื่นๆ
ที่จะตกเป็นเหยื่อเพิ่มอีก

780
00:47:52,996 --> 00:47:55,749
บางคืนมันก็ยากที่จะหลับขณะที่คิดถึงมัน

781
00:47:56,583 --> 00:47:59,169
ผมต้องรู้ว่าเขาเข้าคุกก่อน

782
00:47:59,919 --> 00:48:03,089
และไม่มีคนอื่นที่หลงกลเป็นเหยื่อเขาอีก

783
00:48:09,554 --> 00:48:11,931
ถึงตอนนี้ ผมเจอทางตัน

784
00:48:12,015 --> 00:48:13,391
เพราะเรามาถึงจุดที่

785
00:48:13,475 --> 00:48:16,519
เราระบุได้ว่าโทรศัพท์โทรมาจากที่ไหนไม่รู้

786
00:48:17,312 --> 00:48:18,396
ไม่มีทางอื่น

787
00:48:19,689 --> 00:48:20,857
แต่ผมจะไม่ยอมแพ้

788
00:48:20,940 --> 00:48:24,819
เพราะตอนนี้มันถึงจุดที่สำคัญมาก

789
00:48:24,903 --> 00:48:30,241
มาถึงการสืบสวนของตำรวจจริงๆ โดยเฉพาะ

790
00:48:31,785 --> 00:48:34,579
ต้องทำงานหนัก ซึ่งผมไม่มีปัญหากับเรื่องนี้

791
00:48:35,955 --> 00:48:40,043
ตอนนี้ขั้นต่อไปของผมคือระบุ

792
00:48:40,126 --> 00:48:42,087
ว่าบัตรโทรศัพท์ถูกซื้อที่ไหน

793
00:48:43,797 --> 00:48:46,508
พอผมได้ข้อมูลนั้นกลับมา

794
00:48:47,050 --> 00:48:51,304
มันบอกว่าถูกซื้อที่วอลมาร์ท วันที่ 19 กุมภาพันธ์

795
00:48:51,388 --> 00:48:52,222
ในปานามาซิตี

796
00:48:54,974 --> 00:48:57,394
หวังว่านี่คือการค้นพบครั้งใหญ่ที่เราตามหา

797
00:48:57,477 --> 00:49:00,730
(วอลมาร์ท)

798
00:49:00,814 --> 00:49:03,566
มันเป็นบริษัทใหญ่ บริษัทใหญ่ต้องมีกล้องวงจรปิด

799
00:49:03,650 --> 00:49:07,404
ถ้าเขาซื้อมันที่ร้านสะดวกซื้อเล็กๆ อาจไม่มีกล้อง

800
00:49:07,904 --> 00:49:11,825
ผมเลยโทรหาวอลมาร์ทและขอวิดีโอ

801
00:49:11,908 --> 00:49:14,661
ผมรู้ว่ามันถูกซื้อในเวลานี้และวันนี้

802
00:49:15,995 --> 00:49:20,333
พวกเขาบอกผมซ้ำๆ ว่า "ฉันว่าไม่น่าจะได้
คุยกับคนนี้แล้วกัน"

803
00:49:20,417 --> 00:49:25,171
เราถูกโอนสายจากคนหนึ่งไปอีกคนไปอีกคน
ในที่สุดก็ได้คุยกับชายคนนั้น

804
00:49:25,255 --> 00:49:27,674
และเขาพูดว่า "ได้ ผมเอามาให้คุณได้"

805
00:49:31,469 --> 00:49:33,263
ในที่สุดผมก็ได้วิดีโอเทปมา

806
00:49:33,346 --> 00:49:38,017
ผมตั้งชุดทีวีและเครื่องเล่นวิดีโอในออฟฟิศ
แล้วก็ใส่เทปนั่นเข้าไป

807
00:49:43,022 --> 00:49:44,983
ทันทีที่ผมใส่เทปเข้าไป ผมรู้ว่า

808
00:49:45,066 --> 00:49:47,527
มันไม่ใช่สิ่งที่ผมคิดไว้เลย

809
00:49:47,610 --> 00:49:50,780
ดูออกว่ามันเป็นหนึ่งในเทปที่ใช้ซ้ำไปมา

810
00:49:50,864 --> 00:49:53,366
น่าจะหกเดือนได้ คุณภาพแย่มาก

811
00:49:53,450 --> 00:49:57,537
มันเป็นหนึ่งในเจ็ดหรือแปดมุมทั่วร้าน

812
00:49:57,620 --> 00:50:01,875
ภาพแวบของแผนกเครื่องประดับ
เดี๋ยวก็ทางเข้า

813
00:50:02,792 --> 00:50:04,377
แล้วมันก็กลับไปที่เดิม วนไปเรื่อยๆ

814
00:50:04,461 --> 00:50:07,338
ภาพแวบของมุมนี้ มุมนั้น แล้วกลับไปที่ทางเข้า

815
00:50:07,422 --> 00:50:10,467
และไม่มีภาพจุดชำระเงิน

816
00:50:10,550 --> 00:50:13,636
แน่นอนถ้าผมดูต่อ ผมคงทำงานไม่ไหว

817
00:50:13,720 --> 00:50:16,347
ผมคงเป็นบ้าซะก่อนเพราะมันบ้ามาก

818
00:50:17,056 --> 00:50:19,642
เพราะวิดีโอนี้ ถึงเราจะเล่นให้ช้าลง

819
00:50:19,726 --> 00:50:22,312
แล้วดึงภาพมุมอื่นออก

820
00:50:22,854 --> 00:50:26,775
ก็ยังมีคนเดินเข้าไปในชั่วโมงนั้นเป็นพัน

821
00:50:26,858 --> 00:50:29,694
และมันเป็นการคาดเดาว่าเขามาที่ร้าน

822
00:50:29,778 --> 00:50:32,322
ก่อนการซื้อเล็กน้อย และออกจากร้าน

823
00:50:32,405 --> 00:50:33,907
หลังการซื้อทันที

824
00:50:33,990 --> 00:50:36,993
ไม่มีทางที่ผมจะได้อะไรจากเทปนี้

825
00:50:37,076 --> 00:50:38,453
เป็นไปไม่ได้

826
00:50:38,536 --> 00:50:40,705
ผมไม่รู้จะไปทางไหนต่อแล้ว

827
00:50:40,789 --> 00:50:42,248
ผ่านมาสี่เดือน

828
00:50:42,332 --> 00:50:44,125
สี่เดือนของการทำงานหนัก

829
00:50:46,503 --> 00:50:48,755
ถึงจุดนี้ ผมเจอทางตันอีกแล้ว

830
00:50:48,838 --> 00:50:54,594
แล้วผมก็ได้รับโทรศัพท์จากบัดดี้ สตัมป์
จากกรมตำรวจเมาท์วอชิงตัน

831
00:50:55,345 --> 00:50:59,015
ในที่สุดวันหนึ่ง สิ่งแรกที่ผมทำคือ
โทรหาวิค ฟลาเฮอร์ตี้

832
00:51:02,435 --> 00:51:06,606
ผมรับโทรศัพท์และบอกได้ว่า
เขาไม่ได้มาจากบอสตัน

833
00:51:06,689 --> 00:51:09,442
ผมเป็นคนประเภทที่จะไม่ทำอะไรซ้ำรอยคนอื่น

834
00:51:09,526 --> 00:51:13,071
ผมรู้ว่าสายนั้นโทรมาจากปานามาซิตี

835
00:51:13,154 --> 00:51:17,909
นักสืบที่นั่นแนะนำผมว่ามีคดีในแมสซาชูเซตส์

836
00:51:17,992 --> 00:51:20,036
ที่คล้ายคดีของเรามาก

837
00:51:20,119 --> 00:51:22,872
ผมควรติดต่อนักสืบวิค ฟลาเฮอร์ตี้คนนี้

838
00:51:23,623 --> 00:51:25,542
เขาบอกข้อมูลที่เขามี

839
00:51:25,625 --> 00:51:27,752
ชัดเจนว่าเขามาจากกรมที่เล็กมาก

840
00:51:27,836 --> 00:51:30,213
ของเราว่าเล็กแล้ว แต่กรมนี้เล็กกว่า

841
00:51:30,296 --> 00:51:34,092
เขาแปลกใจที่มีคนอื่นสืบมาได้ไกลเท่าเขา

842
00:51:34,717 --> 00:51:36,719
เขาตั้งใจกับเรื่องนี้มาก

843
00:51:36,803 --> 00:51:39,430
ผมดีใจแทบตาย กระโดดเลยทีเดียว

844
00:51:40,306 --> 00:51:42,392
ผมรู้สึกว่าผมไม่ต้องฉายเดี่ยวอีกแล้ว

845
00:51:42,475 --> 00:51:48,940
มีบางคนที่มีแรงใจในการหาตัวชายคนนี้เท่าผม

846
00:51:50,149 --> 00:51:52,360
ผมตื่นเต้นมากที่ได้ยินและได้คุยกับบัดดี้

847
00:51:52,443 --> 00:51:54,320
เพราะมันเป็นคดีใหม่เอี่ยม

848
00:51:54,404 --> 00:51:56,781
ตอนนี้เรามีข้อมูลใหม่และ…

849
00:51:56,865 --> 00:51:58,908
"ผมรู้มาว่าคุณช่วยผม

850
00:51:58,992 --> 00:52:01,411
พยายามคิดวิธีสืบต้นตอบัตรโทรศัพท์นี้ได้"

851
00:52:01,494 --> 00:52:05,164
ผมพูดว่า "ส่งข้อมูลนั้นมาให้ผม
แล้วผมจะตอบกลับอย่างรวดเร็ว

852
00:52:05,248 --> 00:52:09,836
เพราะผมสืบได้ว่า
บัตรโทรศัพท์ถูกซื้อมาจากไหน"

853
00:52:09,919 --> 00:52:11,296
จากที่ผมคิดว่า

854
00:52:12,338 --> 00:52:15,842
"ฉันไม่รู้ว่าเราจะไขคดีนี้ได้มั้ย"
จนตอนนี้ "เย้ เราจะไขคดีนี้ได้แล้ว"

855
00:52:20,263 --> 00:52:23,600
ผมโทรหาผู้หญิงคนโปรดที่เอทีแอนด์ที

856
00:52:23,683 --> 00:52:26,686
แล้วพูดว่า "คุณเดาไม่ถูกแน่ มีอีกคดี

857
00:52:26,769 --> 00:52:31,274
น่ากลัวยิ่งกว่า
และไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นคนเดียวกัน"

858
00:52:32,275 --> 00:52:36,029
เอทีแอนด์ทีบอกผมว่าบัตรโทรศัพท์ที่ใช้
ในคดีที่เมาท์วอชิงตัน

859
00:52:36,112 --> 00:52:40,199
ถูกซื้อจากร้านวอลมาร์ทคนละสาขากับของผม

860
00:52:41,451 --> 00:52:45,955
ผมก็เลยโทรหาวอลมาร์ท คำถามแรกของผมคือ
"มีวิดีโอที่จุดชำระเงินมั้ย"

861
00:52:46,539 --> 00:52:47,749
และพวกเขาพูดว่า "มี"

862
00:52:48,625 --> 00:52:51,044
ผมพูดว่า "ล้อเล่นหรือเปล่า"
"เปล่า เรามีจริงๆ"

863
00:52:51,127 --> 00:52:52,587
ผมพูดว่า "เอาเลย ดึงเทปออกมา"

864
00:52:54,213 --> 00:52:57,383
ไม่กี่วันจากนั้น ผมก็ได้วิดีโอเทปมา

865
00:52:57,467 --> 00:52:58,301
(เล่น)

866
00:52:58,384 --> 00:52:59,510
ผมกดปุ่มเล่น…

867
00:53:01,638 --> 00:53:03,932
ผมรู้ว่ามีการซื้อตอน 15.02 น.

868
00:53:05,141 --> 00:53:06,851
แล้วกรอมันไปข้างหน้านิดหน่อย

869
00:53:08,311 --> 00:53:10,563
แล้วก็เห็นผู้ต้องสงสัยเดินเข้ามา

870
00:53:12,899 --> 00:53:14,817
ผมเห็นเขาวางของพวกนั้นบนเคาน์เตอร์

871
00:53:16,903 --> 00:53:20,156
ชายผิวขาวอายุประมาณ 30 ถึง 40

872
00:53:21,282 --> 00:53:23,409
สูงประมาณ 180 ผมสีดำ

873
00:53:24,744 --> 00:53:27,372
เราดูออกว่าเป็นของแบนๆ ที่จุดชำระเงิน

874
00:53:28,164 --> 00:53:29,666
สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นบัตรโทรศัพท์

875
00:53:30,500 --> 00:53:33,169
ผมมองเขาแล้วพูดว่า "โอ้ พระเจ้า"

876
00:53:33,252 --> 00:53:36,047
และภาพมันชัดมาก ชัดจริงๆ

877
00:53:39,592 --> 00:53:42,053
และผมคิดว่า "ให้ตายสิ เราได้ตัวเขาแล้ว"

878
00:53:43,429 --> 00:53:45,306
เราได้ภาพของผู้ต้องสงสัยแล้ว

879
00:53:47,517 --> 00:53:49,477
เขาซื้อบัตรโทรศัพท์

880
00:53:50,061 --> 00:53:55,316
ที่ถูกใช้ในคดีที่เมาท์วอชิงตันอย่างไม่ต้องสงสัย

881
00:53:56,901 --> 00:53:57,986
ตรงนี้บนทีวี

882
00:53:59,529 --> 00:54:00,613
นี่เป็นการค้นพบครั้งใหญ่

883
00:54:01,447 --> 00:54:05,284
ผมโทรหาบัดดี้แล้วบอกเขาว่า
"รู้มั้ยเราได้รูปเขาแล้ว"

884
00:54:05,368 --> 00:54:06,494
ผมตื่นเต้นมาก

885
00:54:06,577 --> 00:54:08,371
คนสามร้อยล้านคนในประเทศ

886
00:54:08,454 --> 00:54:10,164
แต่ผมสามารถระบุชายคนหนึ่งในวอลมาร์ทได้

887
00:54:10,248 --> 00:54:12,875
ผมพร้อมจะใส่เกียร์เดินหน้า ผมพร้อมลุยแล้ว

888
00:54:14,961 --> 00:54:17,630
ปัญหาคือวิดีโอเหล่านี้เป็นมุมบน

889
00:54:17,714 --> 00:54:20,049
ไม่เห็นหน้าเขาชัดนัก

890
00:54:20,717 --> 00:54:23,386
เราจะระบุตัวตนคนคนนี้ได้ยังไง

891
00:54:23,469 --> 00:54:25,680
เราต้องได้ภาพที่ชัดที่สุดของเขา

892
00:54:26,472 --> 00:54:29,767
เราตัดสินใจย้อนกลับไปดูเทปเก่าของผม

893
00:54:29,851 --> 00:54:33,021
เพราะมันมีมุมทางเข้าทางออก

894
00:54:33,813 --> 00:54:35,857
กล้องส่องตรงไปที่หน้า

895
00:54:35,940 --> 00:54:38,985
ถ้าเราหาเขาเจอตรงนั้น
เราจะได้ภาพหน้าเขาชัดๆ

896
00:54:39,068 --> 00:54:40,445
เอาอีกแล้ว

897
00:54:40,528 --> 00:54:44,532
เรากลับไปที่ห้องขนาด 13 ตารางเมตร

898
00:54:44,615 --> 00:54:47,660
ที่มีหกจอเปิดพร้อมกันให้เวียนหัว

899
00:54:47,744 --> 00:54:51,914
แต่เรารู้ว่าเรามองหาใครอยู่ แล้วทันใดนั้น

900
00:54:52,623 --> 00:54:53,583
แจ็กพอต

901
00:54:57,920 --> 00:54:58,838
เขาเดินเข้ามา

902
00:55:00,089 --> 00:55:00,923
ชายคนเดียวกัน

903
00:55:02,175 --> 00:55:04,635
ทันทีที่เขาเดินเข้ามา ผมพูดว่า "นั่นไงเขา"

904
00:55:05,094 --> 00:55:06,429
ผมรู้ทันที

905
00:55:08,765 --> 00:55:11,559
เขาสวมแจ็กเก็ตและแว่นกันแดดเข้ามา

906
00:55:12,268 --> 00:55:14,645
และเขาดูเหมือนพร้อมไปทำงาน

907
00:55:14,729 --> 00:55:16,939
หรือเพิ่งกลับจากทำงาน เรียบร้อยมาก

908
00:55:17,565 --> 00:55:21,360
ผมสังเกตเห็นแถบข้างกางเกงของเขา

909
00:55:22,737 --> 00:55:24,030
ผมพูดเลยว่า "อะไรกันวะ"

910
00:55:27,283 --> 00:55:28,910
แถบข้างกางเกงนั้น

911
00:55:29,994 --> 00:55:30,995
คือตำรวจ

912
00:55:33,664 --> 00:55:34,540
เขาเป็นตำรวจ

913
00:56:51,325 --> 00:56:56,330
คำบรรยายโดย พรทินา ตั้งสัจจะวิฑูรย์