1
00:00:07,382 --> 00:00:09,384
[ดนตรีเปิดเรื่องบรรเลง]

2
00:00:11,011 --> 00:00:12,470
[เสียงลมพัด]

3
00:00:37,954 --> 00:00:41,958
(สัตว์สยองกยองซอง 2)

4
00:00:46,546 --> 00:00:47,464
[ซึงโจ] ว่าแต่…

5
00:00:48,965 --> 00:00:50,884
ทำไมพี่ถึงสู้ต่อล่ะ

6
00:00:52,218 --> 00:00:53,803
ก็รู้นี่ว่ายังไงก็แพ้

7
00:00:55,388 --> 00:00:57,307
[จางแทซัง] ฉันไม่ได้สู้เพื่อจะเอาชนะหรอก

8
00:00:57,390 --> 00:00:59,142
[ดนตรีตึงเครียดบรรเลง]

9
00:00:59,225 --> 00:01:01,061
ฉันสู้เพื่อให้มันไม่ลืมน่ะ

10
00:01:02,062 --> 00:01:04,731
เพื่อให้มันไม่ลืมสิ่งที่เคยทำไว้กับเรา

11
00:01:06,357 --> 00:01:10,528
เพื่อย้ำว่าคนที่จำการกระทำของมันได้
ยังคงมีชีวิตกันอยู่

12
00:01:12,405 --> 00:01:13,740
ให้มันรู้สึกผิด

13
00:01:14,657 --> 00:01:16,493
และถ้ามันไม่รู้สึกผิด

14
00:01:18,161 --> 00:01:20,246
อย่างน้อยมันก็จะได้อยู่กับตราบาป

15
00:01:22,499 --> 00:01:24,501
แล้วถ้ามันยังไม่สนตราบาปนั้นอีก

16
00:01:26,169 --> 00:01:28,296
ก็ถือซะว่าขัดขวางให้มันรำคาญ

17
00:01:29,547 --> 00:01:30,799
อยู่ไม่เป็นสุข

18
00:01:32,967 --> 00:01:35,053
แบบนั้นมันจะได้ไม่มีวันลืมไง

19
00:01:36,846 --> 00:01:38,431
พี่ให้อภัยไม่ได้เลยเหรอ

20
00:01:39,099 --> 00:01:42,102
จะให้อภัยอะไรกับคนที่ไม่คิดจะรู้สึกผิดด้วยซ้ำ

21
00:01:42,185 --> 00:01:45,605
มันทำไขสือกับสิ่งที่ตัวเองทำ
เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

22
00:01:46,606 --> 00:01:48,942
และฉันให้อภัยมันก็ไม่ตลกไปหน่อยเหรอ

23
00:01:50,276 --> 00:01:51,444
แต่ถึงยังไง

24
00:01:52,695 --> 00:01:54,447
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วนี่นา

25
00:01:55,865 --> 00:01:57,450
สมัยนั้นมีทางเลือกที่ไหนล่ะ

26
00:01:59,285 --> 00:02:00,537
ก็จริง ที่…

27
00:02:01,287 --> 00:02:02,789
สมัยนั้นเป็นแบบนั้น

28
00:02:03,414 --> 00:02:07,335
เพื่อจะเอาตัวรอด มันก็รู้สึก
ไม่มีทางเลือกอื่นได้แหละ เพราะยังไงเราก็คน

29
00:02:08,878 --> 00:02:09,879
แต่ว่า

30
00:02:10,839 --> 00:02:14,968
ก็มีแค่คนนี่แหละที่มีโอกาสเรียนรู้
เมื่อทำผิดและทำทุกอย่างให้มันถูกต้องน่ะ

31
00:02:17,137 --> 00:02:19,305
ถ้าไม่พยายามแม้แต่จะทำแบบนั้น

32
00:02:21,516 --> 00:02:23,434
โลกนี้น่ะ จะยิ่งเลวร้ายกว่าเดิมอีก

33
00:02:25,311 --> 00:02:26,646
พี่เชื่อใจผมแค่ไหนเหรอ

34
00:02:28,231 --> 00:02:30,233
ความเชื่อใจมันมีระดับที่ไหน

35
00:02:31,317 --> 00:02:32,569
เชื่อก็คือเชื่อแหละ

36
00:02:35,113 --> 00:02:36,364
[ซึงโจ] ผมไม่มา

37
00:02:37,157 --> 00:02:39,075
เจอพี่แต่แรกซะยังดีกว่า

38
00:02:41,286 --> 00:02:42,453
ไม่อย่างงั้น

39
00:02:43,454 --> 00:02:46,958
ผมก็คงจะโอเคดีแหละ
ต่อให้จะกลายเป็นสัตว์ประหลาด

40
00:02:55,508 --> 00:02:57,552
[ยุนแชอ๊กครางเจ็บ]

41
00:02:58,094 --> 00:02:59,262
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

42
00:02:59,345 --> 00:03:01,014
[หายใจแรง]

43
00:03:04,851 --> 00:03:06,311
ทำอะไรของนาย

44
00:03:06,394 --> 00:03:07,812
ก็บอกแล้วนี่

45
00:03:09,981 --> 00:03:11,816
ว่าฉันไม่อยากตายน่ะ

46
00:03:11,900 --> 00:03:13,026
[หายใจแรง]

47
00:03:17,030 --> 00:03:18,615
[เสียงออกแรงต่อสู้กัน]

48
00:03:22,660 --> 00:03:26,080
[ซึงโจ] เป็นเพราะพี่โฮแจนั่นแหละ
ที่ช่วยให้ฉันมีความฝันอยู่พักนึง

49
00:03:30,126 --> 00:03:32,003
[เสียงออกแรงต่อสู้กัน]

50
00:03:36,633 --> 00:03:37,675
[ครางเจ็บ]

51
00:03:40,553 --> 00:03:42,889
ว่าฉันเองก็อาจใช้ชีวิตแบบพี่เขาได้

52
00:03:45,475 --> 00:03:48,978
ชีวิตแบบที่สมเป็นมนุษย์

53
00:03:49,854 --> 00:03:50,897
แต่ว่า

54
00:03:52,899 --> 00:03:54,067
มันไม่ใช่เลย

55
00:03:56,319 --> 00:03:58,154
ฉันมันก็แค่สัตว์ประหลาด

56
00:03:59,447 --> 00:04:02,533
ไม่สนว่าใครจะเป็นตายร้ายดียังไง
นอกจากตัวเอง

57
00:04:02,617 --> 00:04:04,577
ไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดี

58
00:04:05,870 --> 00:04:07,205
แล้วก็ไม่สำนึกด้วย

59
00:04:07,288 --> 00:04:11,209
ถ้าอะไรเป็นภัยก็ฆ่าทิ้ง ถ้ารู้สึกเบื่อก็ออกล่า

60
00:04:11,292 --> 00:04:13,044
ถ้าหิวเมื่อไหร่ก็หากิน

61
00:04:16,256 --> 00:04:17,382
แถมไม่มี…

62
00:04:20,218 --> 00:04:22,220
อะไรที่เร้าใจกว่านั้นแล้ว

63
00:04:25,265 --> 00:04:27,558
ได้ยินมาว่านายเป็นลูกของอากิโกะ

64
00:04:29,352 --> 00:04:30,353
แต่นายรู้ไหม

65
00:04:33,606 --> 00:04:35,692
ว่าแม่ตัวเองตายยังไงน่ะ

66
00:04:38,903 --> 00:04:39,904
รู้สิ

67
00:04:45,201 --> 00:04:46,953
[ดนตรีเศร้าบรรเลงต่อเนื่อง]

68
00:04:52,917 --> 00:04:54,335
แล้วเรื่องนั้นมันทำไม

69
00:04:55,044 --> 00:04:57,171
มันตั้งนานแล้ว จะให้รู้สึกอะไรอีก

70
00:04:58,381 --> 00:05:02,135
มาดามมาเอดะเป็นคนเลี้ยงฉันมา
แล้วก็เป็นคนคอยปกป้องฉัน

71
00:05:04,929 --> 00:05:07,098
ไม่คิดเหรอว่าถูกยัยนั่นหลอกใช้

72
00:05:08,182 --> 00:05:09,392
[หัวเราะ]

73
00:05:12,770 --> 00:05:15,273
ลูกชายที่ดีต้องตอบว่าครับนะคะ

74
00:05:20,361 --> 00:05:21,779
[ซึงโจ] นี่ไม่เข้าใจสินะ

75
00:05:21,863 --> 00:05:24,157
ว่าฉันต่างหากที่หลอกใช้ยัยนั่น

76
00:05:25,366 --> 00:05:27,035
เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด

77
00:05:30,079 --> 00:05:31,080
เพราะฉะนั้น

78
00:05:35,126 --> 00:05:36,336
ตายซะเถอะ

79
00:05:36,919 --> 00:05:40,840
ยุนแชอ๊ก ยัยนั่นน่ะ ไปพามาหาฉันที

80
00:05:41,424 --> 00:05:42,508
ตายเพื่อพี่เขา

81
00:05:42,592 --> 00:05:46,804
ผู้หญิงคนนั้นจะต้องตาย
ด้วยน้ำมือของจางซังเท่านั้น

82
00:05:46,888 --> 00:05:48,306
ตายซะตรงนี้แหละ

83
00:05:49,182 --> 00:05:50,433
[เสียงปืน]

84
00:05:51,392 --> 00:05:52,685
[หายใจสั่น]

85
00:05:54,896 --> 00:05:57,398
[โนจีซู] อย่าขยับ ถ้าขยับฉันยิงนะคะ

86
00:05:58,941 --> 00:06:00,651
[เสียงปืน]

87
00:06:03,988 --> 00:06:05,198
[ร้องเจ็บปวด]

88
00:06:06,699 --> 00:06:08,493
[ครางเจ็บ หายใจเฮือก]

89
00:06:13,331 --> 00:06:15,750
นายท่านจางรู้เมื่อไหร่จะต้องผิดหวังมากแน่

90
00:06:18,002 --> 00:06:20,254
ที่นายเลือกกลายเป็นสัตว์ประหลาด

91
00:06:26,094 --> 00:06:27,678
[โนจีซู] เดี๋ยวก่อนสิคะ คนนั้นเขา

92
00:06:31,432 --> 00:06:33,309
[เสียงวิ่งกรู]

93
00:06:37,980 --> 00:06:39,649
แล้วพวกนั้นน่ะมันอะไรกันคะ

94
00:06:40,858 --> 00:06:43,694
รีบหนีเร็วค่ะ ไม่งั้นคุณได้ตายแน่

95
00:06:43,778 --> 00:06:46,406
[สูดลมหายใจ] ทำอะไรของพวกแก

96
00:06:48,699 --> 00:06:49,992
[ครางเจ็บ]

97
00:06:50,076 --> 00:06:52,078
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

98
00:06:56,833 --> 00:06:59,669
- นี่คุณ
- หนีไปให้ไกลที่สุดเลยค่ะ เร็วเข้า

99
00:07:00,795 --> 00:07:02,046
[เสียงกระจกแตก]

100
00:07:02,839 --> 00:07:04,465
[เสียงออกแรงต่อสู้]

101
00:07:15,893 --> 00:07:17,937
[เสียงออกแรงต่อสู้]

102
00:07:24,610 --> 00:07:26,112
[เสียงออกแรงต่อสู้]

103
00:07:34,537 --> 00:07:35,621
[เสียงดาบหัก]

104
00:07:39,375 --> 00:07:40,293
[เสียงแทง]

105
00:07:44,505 --> 00:07:46,591
[เสียงออกแรงต่อสู้]

106
00:07:51,053 --> 00:07:52,555
[หายใจหอบ]

107
00:07:53,055 --> 00:07:54,765
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

108
00:07:58,144 --> 00:07:59,562
[เสียงวิ่งกรู]

109
00:08:07,528 --> 00:08:09,530
[เสียงออกแรงต่อสู้]

110
00:08:14,452 --> 00:08:15,369
แกเป็นใคร

111
00:08:15,870 --> 00:08:17,455
[ตะโกน] ใครเป็นคนส่งแกมา!

112
00:08:22,251 --> 00:08:24,003
[เสียงออกแรงต่อสู้]

113
00:08:27,256 --> 00:08:28,883
[เสียงออกแรง ครางเจ็บ]

114
00:08:41,979 --> 00:08:42,939
[ถอนใจ]

115
00:08:49,987 --> 00:08:51,239
[ถอนใจ]

116
00:08:52,657 --> 00:08:55,743
แกไม่มีทางที่จะเอาชนะที่นี่ได้หรอกนะ

117
00:08:57,203 --> 00:08:58,371
ลองสักตั้งไหมล่ะ

118
00:09:02,208 --> 00:09:04,126
ว่าฉันมีทางที่จะเอาชนะได้ไหมน่ะ

119
00:09:10,633 --> 00:09:15,221
สุดท้ายมาดามมาเอดะก็จะฆ่า
ทุกๆ คนที่อยู่รอบตัวแกทิ้งจนหมด

120
00:09:16,347 --> 00:09:21,394
เพราะว่าสิ่งที่มาดามมาเอดะต้องการก็คือ
ให้สุดท้ายแกไม่เหลือใครเลยไง

121
00:09:25,314 --> 00:09:29,443
แต่ถ้าถามความเห็นของฉันละก็นะ
ใครจะเป็นฝ่ายชนะฉันก็ไม่สนหรอก

122
00:09:29,527 --> 00:09:32,280
ฉันแค่อยากให้สมรภูมินี้มันจบลงไวๆ

123
00:09:35,157 --> 00:09:36,742
เพื่อจะให้เป็นอย่างงั้น

124
00:09:37,577 --> 00:09:39,370
แบบนี้น่าจะช่วยไม่ใช่เหรอ

125
00:09:45,793 --> 00:09:47,461
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงดังขึ้น]

126
00:09:50,631 --> 00:09:54,552
(สัตว์สยองกยองซอง
เส้นแบ่งระหว่างการพึ่งพาและกาฝาก)

127
00:09:54,635 --> 00:09:58,556
(ตอนที่ 7 คนชายขอบ)

128
00:10:01,517 --> 00:10:03,060
[ดนตรีตึงเครียดบรรเลง]

129
00:10:03,769 --> 00:10:05,563
[ควอนยงกิล] ไว้ชีวิตเขาเถอะครับท่านประธาน

130
00:10:05,646 --> 00:10:08,649
ไว้ชีวิตโฮแจสักครั้งเถอะนะครับ

131
00:10:09,609 --> 00:10:10,484
นะครับ

132
00:10:10,985 --> 00:10:13,446
ผมผมจะดูแลเขาอย่างดีครับ

133
00:10:13,946 --> 00:10:17,867
ผมจะระวังไม่ให้เขาโผล่หน้า
มาให้ดามมาเอดะเห็นอีก

134
00:10:17,950 --> 00:10:21,495
ยังไงผมจะคอยประกบเขาเองนะครับ

135
00:10:22,913 --> 00:10:23,831
[หายใจเฮือก]

136
00:10:23,914 --> 00:10:25,916
ได้โปรดไว้ชีวิตเขาสักครั้งเถอะครับ

137
00:10:26,500 --> 00:10:27,585
สัญญาแล้ว

138
00:10:29,086 --> 00:10:30,921
กล้าเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพันไหมคะ

139
00:10:31,005 --> 00:10:32,131
[หายใจเฮือก]

140
00:10:38,888 --> 00:10:39,972
[หายใจสั่น]

141
00:10:41,140 --> 00:10:44,602
ถ้ามาดามยอมไว้ชีวิตโฮแจ

142
00:10:45,394 --> 00:10:46,896
[หายใจสั่น] ครับ

143
00:10:47,897 --> 00:10:49,231
ผมกล้าเดิมพัน

144
00:10:54,654 --> 00:10:55,863
[เสียงเปิดประตูเหล็ก]

145
00:10:57,239 --> 00:10:58,783
[ดนตรีตึงเครียดบรรเลงต่อเนื่อง]

146
00:11:01,744 --> 00:11:02,703
โฮแจ

147
00:11:14,090 --> 00:11:15,299
[ถอนใจ]

148
00:11:18,803 --> 00:11:19,804
[ถอนใจ]

149
00:11:21,639 --> 00:11:22,473
โฮแจเอ๊ย

150
00:11:24,433 --> 00:11:25,601
โฮแจ เรา…

151
00:11:25,685 --> 00:11:26,602
พวกเรา…

152
00:11:27,103 --> 00:11:29,188
กลับบ้านกันเถอะนะ โฮแจ

153
00:11:31,107 --> 00:11:35,111
[สะอื้น] กลับบ้านกันนะ
พวกเรากลับบ้านกันเถอะนะ

154
00:11:35,611 --> 00:11:36,779
กลับบ้านกัน

155
00:11:41,826 --> 00:11:42,952
[หายใจแรง]

156
00:11:44,453 --> 00:11:45,621
[หายใจแรง]

157
00:11:47,748 --> 00:11:48,791
[หายใจแรง]

158
00:11:50,751 --> 00:11:52,002
[เสียงเครื่องพยุงชีพดังบี๊บๆ]

159
00:11:55,923 --> 00:11:57,550
ครับ รับทราบครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ

160
00:12:01,554 --> 00:12:04,056
ไม่ต้อง นายอยู่นี่แหละ ฉันไปคนเดียวได้

161
00:12:04,140 --> 00:12:05,349
อ้าว จะไปไหนเหรอครับ

162
00:12:05,433 --> 00:12:08,686
ควอนยงกิลฟื้นแล้วน่ะ
เห็นว่าถามหาฉันอยู่ เดี๋ยวฉันกลับมา

163
00:12:08,769 --> 00:12:10,479
[เสียงฝีเท้าเดินจากไป]

164
00:12:24,910 --> 00:12:26,328
[เสียงโทรศัพท์สั่น]

165
00:12:26,412 --> 00:12:28,080
(สายสืบโนจีซู)

166
00:12:28,164 --> 00:12:29,874
ไง สายสืบโน ได้เรื่องยังไงบ้าง

167
00:12:29,957 --> 00:12:31,375
[เสียงรถชนดังสนั่น]

168
00:12:31,459 --> 00:12:32,793
[เสียงสัญญาณซ่าๆ]

169
00:12:34,003 --> 00:12:35,004
[โนจีซู] ผู้กองคะ

170
00:12:37,757 --> 00:12:38,758
ผู้กองคะ

171
00:12:40,092 --> 00:12:42,011
[ตะโกน] ผู้กอง! [หายใจสั่น]

172
00:12:42,511 --> 00:12:44,054
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

173
00:12:51,020 --> 00:12:52,104
มีเรื่องอะไร

174
00:12:52,188 --> 00:12:54,648
[ผู้ชาย] เหมือนมาดามมาเอดะ
จะรู้ทันแผนแล้วครับ

175
00:14:11,976 --> 00:14:13,477
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงดังขึ้น]

176
00:14:28,659 --> 00:14:30,035
[ดนตรีหยุด]

177
00:14:35,040 --> 00:14:36,041
เข้ามาสิคะ

178
00:14:37,626 --> 00:14:38,836
กำลังรออยู่เลยค่ะ

179
00:14:58,105 --> 00:15:00,107
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมเดินเข้ามาแล้วมันเงียบๆ

180
00:15:00,941 --> 00:15:04,528
เพื่อนเก่ากลับมาหาทั้งที
ก็ต้องต้อนรับกันหน่อยสิคะ

181
00:15:05,529 --> 00:15:06,864
เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่เหรอครับ

182
00:15:06,947 --> 00:15:11,827
ถึงแม้เวลาจะผ่านล่วงเลยมานาน
อีกทั้งหลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป

183
00:15:11,911 --> 00:15:14,663
แต่ดูจากที่เรายังมายืนประจันหน้ากัน

184
00:15:16,081 --> 00:15:17,499
ก็คงงั้นมั้งคะ

185
00:15:22,254 --> 00:15:24,298
บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่…

186
00:15:36,477 --> 00:15:39,188
การเป็นคนที่ไม่เคยอยู่ในความทรงจำคุณเลย

187
00:15:40,773 --> 00:15:43,192
มันเหงากว่าที่คิดไว้อีกค่ะ

188
00:15:45,361 --> 00:15:48,030
ถ้าคุณได้รู้ว่าผมจดจำคุณไว้แบบไหน

189
00:15:49,490 --> 00:15:51,992
การปล่อยให้ผมจำไม่ได้คงจะดีกว่าด้วยซ้ำไป

190
00:15:52,868 --> 00:15:54,703
การสามารถระลึกถึง

191
00:15:55,871 --> 00:15:58,916
ความทรงจำแสนเจ็บปวดได้ก็ยังดีกว่า

192
00:16:00,250 --> 00:16:01,835
อยู่อย่างว่างเปล่านะคะ

193
00:16:01,919 --> 00:16:04,171
คุณไม่ใช่เรื่องน่าเจ็บปวดของผมแล้วครับ

194
00:16:05,631 --> 00:16:06,715
น่ารังเกียจต่างหาก

195
00:16:08,717 --> 00:16:10,219
ยังคิดอยู่อีกเหรอคะ

196
00:16:11,387 --> 00:16:14,723
ว่าชีวิตของมนุษย์ทุกคนมันเท่าเทียมกันหมด

197
00:16:15,307 --> 00:16:18,978
- คุณยังคิดว่าไม่ใช่แบบนั้นเหรอครับ
- แล้วชีวิตยุนแชอ๊กล่ะคะ

198
00:16:21,855 --> 00:16:25,693
ยังรู้สึกแบบเดิมกับชีวิตเธอไหมคะ

199
00:16:33,492 --> 00:16:35,494
[เสียงออกแรง]

200
00:16:38,539 --> 00:16:40,124
[ดนตรีตึงเครียดบรรเลง]

201
00:16:41,333 --> 00:16:42,626
[เสียงฮึดฮัด]

202
00:16:54,263 --> 00:16:55,764
[มาเอดะ] ฉันสงสัยมาตลอดเลยค่ะ

203
00:16:56,473 --> 00:17:00,310
ว่าสำหรับคุณ ชีวิตมนุษย์ทุกคน
จะเท่าเทียมกันได้ถึงแค่ไหน

204
00:17:01,937 --> 00:17:05,441
ยกตัวอย่างเช่น
เพื่อนคุณที่นอนอยู่โรงพยาบาลนั่นไง

205
00:17:09,778 --> 00:17:12,614
- [พยาบาล] เดี๋ยวย้ายไปวอร์ดคนไข้ทั่วไปนะ
- ครับ

206
00:17:13,240 --> 00:17:14,241
ไม่งั้นก็

207
00:17:15,451 --> 00:17:16,952
เพื่อนตำรวจของคุณคนนั้นไง

208
00:17:23,459 --> 00:17:24,668
[ถอนใจ]

209
00:17:26,253 --> 00:17:29,131
แล้วก็เด็กเบอร์ 71 ที่คุณกำลังตามหาตัวอยู่

210
00:17:29,214 --> 00:17:32,468
ถ้าคุณต้องเลือกระหว่างชีวิตคนเหล่านั้นรวมกัน

211
00:17:33,302 --> 00:17:35,429
กับชีวิตยุนแชอ๊กคนเดียวล่ะคะ

212
00:17:37,014 --> 00:17:38,724
คุณคิดว่าคุณจะเลือกฝั่งไหนดี

213
00:17:39,308 --> 00:17:40,309
มาเอดะ

214
00:17:41,310 --> 00:17:42,436
อย่าบอกนะว่าคุณ…

215
00:17:43,103 --> 00:17:44,772
[เสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา]

216
00:17:46,899 --> 00:17:47,775
[ถอนใจ]

217
00:17:55,991 --> 00:17:57,993
[เสียงคำรามเบาๆ]

218
00:18:13,092 --> 00:18:15,177
[มาเอดะ] ยุนแชอ๊กไม่ได้อยู่ข้างล่างนั่นค่ะ

219
00:18:15,844 --> 00:18:19,807
เธอกำลังจะโดนเอานาจินออกในห้องแท็งก์น้ำค่ะ

220
00:18:22,059 --> 00:18:23,811
มีความเป็นไปได้อยู่สองอย่าง

221
00:18:23,894 --> 00:18:28,440
หนึ่งคือจำอะไรไม่ได้เลย
กลายเป็นคนละคนเหมือนกับคุณเมื่อหนึ่งปีก่อน

222
00:18:29,691 --> 00:18:32,861
หรือไม่งั้น ก็หนีออกมาจากแท็งก์น้ำไม่ได้

223
00:18:34,530 --> 00:18:36,198
แล้วก็จมน้ำตายค่ะ

224
00:18:36,281 --> 00:18:37,449
[ถอนใจ]

225
00:18:38,659 --> 00:18:39,493
เอาละ

226
00:18:40,494 --> 00:18:42,454
คุณจะเลือกช่วยฝั่งไหนก่อนดีคะ

227
00:18:44,289 --> 00:18:45,290
ยุนแชอ๊ก

228
00:18:49,336 --> 00:18:51,338
[ดนตรีตึงเครียดบรรเลงต่อเนื่อง]

229
00:18:58,679 --> 00:18:59,596
โยนลงไปเลย

230
00:19:02,349 --> 00:19:03,183
[มาเอดะ] หรือว่า…

231
00:19:05,102 --> 00:19:06,270
เพื่อนๆ ของคุณล่ะ

232
00:19:06,353 --> 00:19:07,771
[เสียงประตูเหล็กดังโครมคราม]

233
00:19:09,064 --> 00:19:10,274
[เสียงคำราม]

234
00:19:12,401 --> 00:19:13,986
[คำรามเสียงแหลม]

235
00:19:14,069 --> 00:19:15,737
เลือกมาสิคะ จางซัง

236
00:19:17,281 --> 00:19:19,449
จะไม่เหลือเวลาแล้วนะคะ

237
00:19:19,533 --> 00:19:21,910
ทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยครับ

238
00:19:21,994 --> 00:19:24,329
ฉันแค่อยากจะยืนยันก็เท่านั้นเองค่ะ

239
00:19:25,330 --> 00:19:29,710
ว่าที่คุณพูดมันจริงหรือไม่จริง
แล้วมันใช้กับสถานการณ์นี้ได้ไหม

240
00:19:31,837 --> 00:19:32,838
เป็นไงคะ

241
00:19:33,338 --> 00:19:38,135
คุณยังคิดว่าชีวิตมนุษย์เสมอภาคกันไหมคะ

242
00:19:40,262 --> 00:19:44,057
ยังคิดว่าเท่าเทียมกันอยู่ไหม

243
00:20:00,991 --> 00:20:02,034
[เสียงแทง]

244
00:20:03,035 --> 00:20:04,077
[หายใจเฮือก]

245
00:20:04,828 --> 00:20:06,496
[หายใจสั่น]

246
00:20:07,164 --> 00:20:08,749
[ครางเจ็บ หายใจเฮือก]

247
00:20:12,294 --> 00:20:13,462
[หายใจแรง]

248
00:20:14,171 --> 00:20:15,339
จางซัง

249
00:20:16,131 --> 00:20:17,049
[หายใจเฮือก]

250
00:20:17,841 --> 00:20:19,801
[ครางเจ็บปวด หายใจเฮือก]

251
00:20:20,636 --> 00:20:21,887
[เสียงวิ่งกรู]

252
00:20:25,557 --> 00:20:27,184
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

253
00:20:28,393 --> 00:20:29,686
[เสียงฮึดฮัด]

254
00:20:33,190 --> 00:20:34,107
[ครางเจ็บ]

255
00:20:36,401 --> 00:20:37,402
[กระอักเลือด]

256
00:20:45,452 --> 00:20:46,954
- [เสียงคำราม]
- [ครางกลัว]

257
00:20:47,037 --> 00:20:49,331
ผู้กอง ผู้กองครับ

258
00:20:49,414 --> 00:20:50,791
[เสียงคำราม]

259
00:20:52,501 --> 00:20:54,086
[เสียงต่อสู้กัน]

260
00:20:57,589 --> 00:20:59,007
[หายใจหอบ]

261
00:21:00,175 --> 00:21:01,218
[เสียงกระแทกดังโครม]

262
00:21:02,302 --> 00:21:04,054
[เสียงคำราม]

263
00:21:04,638 --> 00:21:06,056
[ร้องหวาดกลัว]

264
00:21:06,640 --> 00:21:08,141
[เสียงคำราม]

265
00:21:22,114 --> 00:21:23,031
[ร้องตกใจกลัว]

266
00:21:32,958 --> 00:21:34,042
[หายใจแรง]

267
00:21:43,468 --> 00:21:44,886
เฮ้ยๆ อย่านะ อย่าลงมา

268
00:21:50,475 --> 00:21:51,893
[เสียงคำรามแหลม]

269
00:21:53,562 --> 00:21:55,022
อย่านะ อย่าลงมานะ

270
00:21:56,565 --> 00:21:57,607
[ออกแรงชก]

271
00:22:09,202 --> 00:22:10,829
[เสียงคำรามแหลม]

272
00:22:18,253 --> 00:22:20,255
[หายใจหอบ]

273
00:22:22,924 --> 00:22:24,760
เฮ้ย! จะบ้าเหรอวะ

274
00:22:24,843 --> 00:22:27,220
เฮ้ย! จะลงมาทำไม คิดอะไรของแก

275
00:22:27,304 --> 00:22:28,680
[ครางเสียงสั่น]

276
00:22:37,939 --> 00:22:39,107
ฉันเคยปะทะมาแล้ว

277
00:22:44,696 --> 00:22:46,073
[คำราม]

278
00:22:54,122 --> 00:22:55,582
[คำรามลั่น]

279
00:23:00,253 --> 00:23:01,671
[คุโรโกะ 1] ยอมแพ้ซะเถอะ

280
00:23:03,131 --> 00:23:04,716
แกออกจากที่นี่ไม่ได้หรอก

281
00:23:04,800 --> 00:23:06,093
[หายใจสั่น]

282
00:23:06,593 --> 00:23:08,220
นายท่านจางอยู่ที่ไหน

283
00:23:11,556 --> 00:23:13,350
ช่วยบอกแค่นั้นก็พอ

284
00:23:13,433 --> 00:23:14,893
[หายใจสั่น]

285
00:23:17,479 --> 00:23:18,563
[หายใจเฮือก]

286
00:23:18,647 --> 00:23:21,608
เขายังไม่ตายใช่ไหม [หายใจสั่น]

287
00:23:23,402 --> 00:23:26,238
[คุโรโกะ 2] เขายังไม่ตายหรอก
แต่คงไม่ได้เจอกันง่ายๆ

288
00:23:34,704 --> 00:23:38,542
จางแทซังเขาเลือกช่วยชีวิตคนอื่น
แทนที่จะช่วยชีวิตเธอน่ะ

289
00:23:41,253 --> 00:23:43,213
และเพราะว่าเขาเลือกแบบนั้น

290
00:23:44,172 --> 00:23:47,342
เขาจะได้จบชีวิตที่นั่นโดยโดนฉีกเป็นชิ้นๆ

291
00:23:53,140 --> 00:23:55,392
ส่วนเธอก็จะได้ตายในแท็งก์น้ำนี่

292
00:23:58,228 --> 00:24:01,481
ถ้าอยากเอาชนะขนาดนั้น
ก็ควรทำอะไรให้มันง่ายสิ

293
00:24:01,565 --> 00:24:04,109
เธอสองคนน่ะใช้อารมณ์มากเกินไป

294
00:24:04,192 --> 00:24:06,903
แถมยังมีเหตุผลนู่นนี่นั่นโน่นเยอะแยะไปหมด

295
00:24:06,987 --> 00:24:08,488
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

296
00:24:09,781 --> 00:24:13,201
คนเรามีเหตุผลในการเลือกมีชีวิตแตกต่างกันไป

297
00:24:14,619 --> 00:24:15,745
[สูดลมหายใจ]

298
00:24:18,206 --> 00:24:21,626
เหมือนที่แต่ละคนมีเหตุผล
ในการเลือกความตายของตัวเองแหละ

299
00:24:23,628 --> 00:24:25,797
เธอไม่กลัวความตายเลยรึไง

300
00:24:27,299 --> 00:24:28,341
[ถอนใจ]

301
00:24:36,224 --> 00:24:37,309
[ถอนใจ]

302
00:24:43,231 --> 00:24:46,193
สิ่งที่น่ากลัวจริงๆ ไม่ใช่ความตายหรอก

303
00:24:55,076 --> 00:24:58,538
แต่การเหลือตัวคนเดียวจะตายก็ไม่ได้ต่างหาก

304
00:25:11,676 --> 00:25:13,512
ฉันชอบดวงตาเธอนะ

305
00:25:18,391 --> 00:25:19,643
น่าเสียดายจริงๆ

306
00:25:22,812 --> 00:25:24,064
[เสียงกระแทกดังโครม]

307
00:25:24,147 --> 00:25:25,690
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

308
00:25:25,774 --> 00:25:27,150
[อึกอัก หายใจไม่ออก]

309
00:25:30,654 --> 00:25:32,489
[เสียงออกแรงต่อสู้]

310
00:25:39,621 --> 00:25:41,164
[เสียงคำราม]

311
00:25:43,583 --> 00:25:45,460
[ยอมยองจุน] อะไรวะนั่นน่ะ นั่นมันอะไร

312
00:25:45,544 --> 00:25:46,628
มันตัวอะไร

313
00:25:46,711 --> 00:25:48,296
เงียบๆ หน่อยสิเว้ย ให้ตายสิ

314
00:25:51,550 --> 00:25:53,468
- [ร้องเจ็บ]
- โฮแจ

315
00:25:54,970 --> 00:25:56,263
[คำราม]

316
00:25:57,347 --> 00:25:58,515
[ควอนยงกิล] เฮ้ย โฮแจ

317
00:26:00,308 --> 00:26:01,601
โฮแจ เป็นอะไรไหม

318
00:26:01,685 --> 00:26:03,144
[ครางกลัว] เวรเอ๊ย

319
00:26:05,272 --> 00:26:06,523
[ตำราม]

320
00:26:06,606 --> 00:26:08,108
อย่านะ ไม่

321
00:26:08,191 --> 00:26:10,485
ไม่นะ เดี๋ยวสิ ออกไปเลย อย่าเข้ามา

322
00:26:11,987 --> 00:26:13,446
[คำรามลั่น]

323
00:26:13,530 --> 00:26:14,656
รีบหนี เร็วเข้า

324
00:26:15,156 --> 00:26:17,367
รีบตัดเลย เร็ว ยงกิล

325
00:26:18,535 --> 00:26:20,370
โอ๊ย แม่งเอ๊ย

326
00:26:20,453 --> 00:26:22,247
ขาฉัน ขาฉัน

327
00:26:22,831 --> 00:26:23,915
[ร้องกลัว]

328
00:26:26,334 --> 00:26:27,919
แม่งเอ๊ย โธ่เว้ย

329
00:26:28,712 --> 00:26:31,214
นั่นๆ จงฮยอก เราต้องพาจงฮยอกไปด้วยสิ

330
00:26:31,298 --> 00:26:32,382
เออ ไปช่วยเขาเร็ว

331
00:26:35,135 --> 00:26:35,969
ขอบคุณครับ

332
00:26:37,679 --> 00:26:38,513
ได้แล้ว

333
00:26:41,891 --> 00:26:42,726
โฮแจ

334
00:26:42,809 --> 00:26:45,687
ข้างหลังนั่นมีลิฟต์อยู่ รีบไปสิ ไปเร็ว

335
00:26:47,022 --> 00:26:48,023
[ควอนยงกิล] โธ่เว้ย!

336
00:26:49,232 --> 00:26:50,859
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

337
00:26:52,819 --> 00:26:53,778
[ควอนยงกิล] เฮ้ย!

338
00:26:56,990 --> 00:26:58,450
[คำราม]

339
00:26:58,533 --> 00:26:59,701
[ตะโกน] บอกให้รีบไปไง

340
00:27:01,870 --> 00:27:03,371
[ควอนยงกิล] มาเถอะ เร็วเข้า

341
00:27:03,455 --> 00:27:04,706
[หายใจสั่น] เร็ว

342
00:27:23,141 --> 00:27:25,143
[คำรามลั่น]

343
00:27:34,069 --> 00:27:35,737
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

344
00:27:43,745 --> 00:27:47,415
- [คุโรโกะ 1] ให้ลดเหลือกี่องศาครับ
- ลดลงไปเลยให้ถึง 18 องศา

345
00:28:07,727 --> 00:28:08,853
[คำราม]

346
00:28:13,608 --> 00:28:15,610
[เสียงออกแรงต่อสู้]

347
00:28:22,283 --> 00:28:23,410
[ร้องเจ็บปวด]

348
00:28:26,287 --> 00:28:27,664
[เสียงออกแรงต่อสู้]

349
00:28:28,873 --> 00:28:30,041
[ร้องเจ็บปวด]

350
00:28:31,334 --> 00:28:32,794
[เสียงออกแรง]

351
00:28:34,796 --> 00:28:35,714
[เสียงออกแรง]

352
00:28:38,383 --> 00:28:39,467
[ร้องเจ็บปวด]

353
00:28:40,009 --> 00:28:41,261
[คำราม]

354
00:28:47,600 --> 00:28:49,185
[ร้องเจ็บ]

355
00:28:52,731 --> 00:28:53,606
[ครางเจ็บ]

356
00:28:57,819 --> 00:28:59,154
[เสียงออกแรง]

357
00:28:59,237 --> 00:29:00,905
[เสียงคำราม]

358
00:29:00,989 --> 00:29:01,906
[หายใจสั่น]

359
00:29:03,658 --> 00:29:04,576
[ร้องเจ็บปวด]

360
00:29:15,920 --> 00:29:17,088
[คำราม]

361
00:29:22,719 --> 00:29:25,013
[สัตว์ประหลาดร้องเจ็บปวด คำราม]

362
00:29:28,683 --> 00:29:29,893
[ดนตรีหยุด]

363
00:29:30,393 --> 00:29:32,228
[เสียงคำราม]

364
00:29:32,312 --> 00:29:33,772
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

365
00:29:34,522 --> 00:29:35,607
พอได้แล้ว

366
00:29:38,401 --> 00:29:40,403
[คำรามเบาๆ]

367
00:29:43,531 --> 00:29:45,074
แกเองก็เจ็บปวดนี่

368
00:29:45,950 --> 00:29:47,952
[หายใจหอบ]

369
00:29:59,672 --> 00:30:01,049
[คำราม]

370
00:30:02,258 --> 00:30:03,510
[คำราม]

371
00:30:04,969 --> 00:30:06,429
[เสียงประตูเหล็กปิด]

372
00:30:11,643 --> 00:30:12,727
[ถอนใจแรง]

373
00:30:17,565 --> 00:30:20,068
[ผู้หญิง] ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

374
00:30:20,151 --> 00:30:22,403
กรุณาอพยพโดยด่วน

375
00:30:22,487 --> 00:30:23,905
[คำรามลั่น]

376
00:30:26,908 --> 00:30:29,953
ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

377
00:30:30,036 --> 00:30:33,498
- ทางไปเลเวลสี่ทั้งหมดจะถูกปิดกั้น
- [ควอนยงกิล] เฮ้ย มาแล้วครับ มาแล้วครับ

378
00:30:33,581 --> 00:30:35,208
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

379
00:30:35,917 --> 00:30:38,503
[ผู้หญิง] ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

380
00:30:39,003 --> 00:30:40,338
- กรุณาอพยพโดยด่วน
- โฮแจ มานี่เร็ว

381
00:30:42,173 --> 00:30:44,968
- มัวทำบ้าอะไรอยู่วะ
- [ผู้หญิง] ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

382
00:30:45,051 --> 00:30:46,010
[ควอนยงกิล] เฮ้ย!

383
00:30:46,094 --> 00:30:47,428
[ผู้หญิง] ทางไปเลเวลสี่…

384
00:30:47,512 --> 00:30:50,306
เฮ้ย เดี๋ยวก่อน โฮแจ โฮแจ

385
00:30:50,390 --> 00:30:51,766
[ตะโกน] โฮแจ!

386
00:30:53,393 --> 00:30:55,436
[คำราม]

387
00:30:58,773 --> 00:30:59,941
[คำราม]

388
00:31:01,150 --> 00:31:02,277
[คำราม]

389
00:31:23,423 --> 00:31:24,716
[หอบ]

390
00:31:25,341 --> 00:31:26,634
[หายใจแรง]

391
00:31:27,510 --> 00:31:29,387
[เสียงออกแรง]

392
00:31:38,354 --> 00:31:39,355
[เสียงออกแรง]

393
00:31:39,439 --> 00:31:40,899
[ร้องครวญคราง]

394
00:31:42,442 --> 00:31:43,276
[เสียงออกแรง]

395
00:31:45,236 --> 00:31:46,279
[เสียงเปิดประตูเหล็ก]

396
00:31:51,409 --> 00:31:52,493
ทุกคนปลอดภัยใช่ไหม

397
00:31:52,577 --> 00:31:54,913
[หายใจสั่น] โฮแจ โฮแจ

398
00:31:54,996 --> 00:31:56,998
นี่แกโอเคไหม

399
00:31:57,832 --> 00:31:59,500
ไม่มีเวลามาคุยแล้ว

400
00:31:59,584 --> 00:32:01,836
ถ้าขึ้นไปอีกชั้นจะมีโถงทางเดินยาวอยู่

401
00:32:01,920 --> 00:32:03,630
เดินไปให้สุดทางเลยนะ

402
00:32:03,713 --> 00:32:08,384
เดินไป พอออกจากประตูเหล็กทางด้านขวาปุ๊บ
ก็จะเจอทางเดินที่พาออกไปข้างนอกได้

403
00:32:08,468 --> 00:32:10,970
เดี๋ยวก่อนสิ เดี๋ยวก่อน แล้วแกล่ะ

404
00:32:11,054 --> 00:32:12,805
คุณยุนแชอ๊กยังอยู่ข้างใน

405
00:32:12,889 --> 00:32:16,309
ไม่ได้ ไม่ได้นะโว้ย ไอ้นี่นี่ อย่าเชียวนะ

406
00:32:16,392 --> 00:32:17,602
[หายใจสั่น]

407
00:32:18,186 --> 00:32:19,938
เดี๋ยวพอออกไปแล้ว ช่วยเรียกตำรวจทีนะครับ

408
00:32:20,563 --> 00:32:23,066
- เออ ได้เลย
- [ควอนยงกิล] ไอ้นี่นี่ เดี๋ยวสิวะ

409
00:32:23,149 --> 00:32:26,110
ออกไปพร้อมกับพวกเรานี่แหละนะ
ไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ

410
00:32:26,611 --> 00:32:29,113
ยังมีลมหายใจก็ต้องเอาตัวรอดไม่ใช่เหรอวะ

411
00:32:29,197 --> 00:32:30,782
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

412
00:32:32,450 --> 00:32:33,660
พี่ไปก่อนเลย

413
00:32:34,410 --> 00:32:35,578
ผมจะพาเธอออกไปด้วย

414
00:32:41,000 --> 00:32:42,210
[สูดลมหายใจเบาๆ]

415
00:32:42,961 --> 00:32:44,712
[เสียงเลื่อนปิดประตูเหล็ก]

416
00:33:13,700 --> 00:33:15,326
[เสียงฝีเท้าเดินห่างออกไป]

417
00:33:32,051 --> 00:33:33,302
[สะอื้น]

418
00:33:43,354 --> 00:33:45,023
[ดนตรีเศร้าบรรเลงต่อเนื่อง]

419
00:33:51,237 --> 00:33:52,321
เป็นยังไงบ้างแล้ว

420
00:33:52,989 --> 00:33:56,492
[คุโรโกะ 1] ตอนนี้อุณหภูมิน้ำในแท็งก์
ลดเหลือ 20 องศาแล้วครับ

421
00:33:56,576 --> 00:33:58,619
อีกสองสามนาทีก็จะเหลือ 18 องศา

422
00:33:59,370 --> 00:34:01,873
ไม่นานหัวใจคงหยุดเต้นครับ

423
00:34:08,337 --> 00:34:09,672
[ยุนแชอ๊ก] นายท่านจาง

424
00:34:12,216 --> 00:34:14,302
ฉันอยากไปหาคุณจังเลย

425
00:34:17,138 --> 00:34:18,639
มีเรื่องที่ฉัน…

426
00:34:20,224 --> 00:34:22,310
อยากจะบอกคุณให้ได้

427
00:34:24,562 --> 00:34:26,481
แถมยังมีอีกตั้งหลายอย่าง

428
00:34:28,566 --> 00:34:30,318
ที่ฉันอยากทำกับคุณ

429
00:34:41,704 --> 00:34:43,581
[ดนตรีเศร้าบรรเลงดังขึ้น]

430
00:35:01,099 --> 00:35:02,183
นั่นอะไรน่ะ

431
00:35:05,144 --> 00:35:06,979
นาจินไม่ได้หลับอยู่หรอกเหรอ

432
00:35:11,067 --> 00:35:12,693
[ดนตรีเศร้าบรรเลงเบาลง]

433
00:35:33,131 --> 00:35:34,632
[ซึงโจ] ทำไปทำไมครับ

434
00:35:36,050 --> 00:35:36,968
นี่ตั้งใจ

435
00:35:39,137 --> 00:35:40,596
จะฆ่าผมจริงๆ เหรอครับ

436
00:35:44,100 --> 00:35:46,185
น่าจะฆ่าตั้งแต่ตอนนั้นด้วยซ้ำ

437
00:35:47,395 --> 00:35:48,980
ตั้งแต่ปีที่แล้ว

438
00:35:50,273 --> 00:35:52,316
ที่เลือกจางซังแทนที่จะเลือกฉัน

439
00:35:52,400 --> 00:35:53,526
[หัวเราะ]

440
00:35:57,905 --> 00:35:59,824
เคยมีอย่างน้อยสักครั้งไหม

441
00:36:03,953 --> 00:36:05,955
ที่คุณเห็นผมเป็นลูกชายของคุณบ้างน่ะ

442
00:36:06,038 --> 00:36:08,040
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

443
00:36:08,624 --> 00:36:11,002
มนุษย์ก็มีช่วงเวลาที่อ่อนแอนี่คะ

444
00:36:12,336 --> 00:36:16,549
อย่างความสัมพันธ์แม่ลูก มิตรสหาย
คนรัก ความรักชาติ อะไรอย่างงั้น

445
00:36:17,842 --> 00:36:21,888
เวลาที่ยึดติดกับความสัมพันธ์
หยุมหยิมไร้ค่าแบบนั้นแล้วกักขังตัวเองไว้

446
00:36:22,597 --> 00:36:24,807
มนุษย์ก็จะไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

447
00:36:25,516 --> 00:36:27,101
แถมยังน่าสังเวชด้วยค่ะ

448
00:36:28,853 --> 00:36:33,441
เลยถูกเอาเปรียบ
จนไร้ค่าเหมือนของใช้แล้วทิ้งไงคะ

449
00:36:34,901 --> 00:36:38,905
ส่วนซึงโจคุงน่ะ ฉันไม่ได้เลี้ยงมาแบบนั้นค่ะ

450
00:36:40,406 --> 00:36:42,575
ฉันเฆี่ยนโบยฝึกฝนมา

451
00:36:42,658 --> 00:36:45,620
ให้ซึงโจคุงสมบูรณ์แบบได้ด้วยตัวเอง

452
00:36:45,703 --> 00:36:47,747
โดยไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใดทั้งนั้น

453
00:36:50,541 --> 00:36:52,710
แต่ซึงโจคุงก็ยังคงโหยหาแม่

454
00:36:53,377 --> 00:36:55,421
และพึ่งพาจางแทซังอยู่ดี

455
00:36:57,757 --> 00:36:59,425
น่าผิดหวังจริงๆ

456
00:37:00,843 --> 00:37:01,928
[ถอนใจ]

457
00:37:06,098 --> 00:37:08,684
[ถอนใจยาว]

458
00:37:15,650 --> 00:37:16,776
ผมขอโทษครับ

459
00:37:21,906 --> 00:37:23,407
การที่คุณผิดหวัง

460
00:37:25,243 --> 00:37:27,912
แปลว่าอย่างน้อยคุณก็ยังคาดหวังในตัวผม

461
00:37:29,413 --> 00:37:30,498
เข้าใจแล้วครับ

462
00:37:31,624 --> 00:37:33,376
ผมจะพยายามมากขึ้น

463
00:37:34,669 --> 00:37:36,337
ผมจะไม่โหยหาใคร

464
00:37:38,130 --> 00:37:39,674
ไม่คาดหวังอะไรอีกแล้วครับ

465
00:37:40,258 --> 00:37:41,300
เพราะฉะนั้น

466
00:37:41,801 --> 00:37:42,802
[เสียงแทง]

467
00:37:42,885 --> 00:37:44,220
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

468
00:37:44,720 --> 00:37:45,638
[ร้องเจ็บปวด]

469
00:37:47,139 --> 00:37:48,140
[กระอักเลือด]

470
00:37:50,434 --> 00:37:52,144
ยอมรับผมได้แล้วนะครับ

471
00:37:54,855 --> 00:37:56,732
ผมจะสมบูรณ์แบบด้วยตัวเอง

472
00:37:59,527 --> 00:38:01,320
โดยไม่ยึดติดกับคุณอีกแล้ว

473
00:38:01,946 --> 00:38:03,906
[หายใจสั่น ครางเจ็บปวด]

474
00:38:05,658 --> 00:38:06,575
[ครางเจ็บปวด]

475
00:38:09,829 --> 00:38:10,997
[เสียงมาเอดะออกแรง]

476
00:38:11,789 --> 00:38:13,040
[เสียงมาเอดะออกแรง]

477
00:38:16,210 --> 00:38:17,878
[เสียงปืน]

478
00:38:18,796 --> 00:38:20,423
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงดังขึ้น]

479
00:38:20,506 --> 00:38:21,882
[เสียงมาเอดะออกแรง]

480
00:38:24,760 --> 00:38:25,886
[ครางเจ็บปวด]

481
00:38:26,971 --> 00:38:28,431
[ทั้งคู่หายใจแรง]

482
00:38:28,514 --> 00:38:30,308
อ๊าก!

483
00:38:31,475 --> 00:38:32,643
[มาเอดะครางเจ็บ]

484
00:38:40,443 --> 00:38:41,861
[หายใจหอบ]

485
00:38:45,740 --> 00:38:46,866
[ครางเจ็บ]

486
00:38:48,951 --> 00:38:49,910
[หายใจแรง]

487
00:39:01,464 --> 00:39:02,465
[กระอักเบาๆ]

488
00:39:05,801 --> 00:39:07,511
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

489
00:39:17,021 --> 00:39:18,147
[สะอื้น]

490
00:39:20,149 --> 00:39:21,150
[สะอื้น]

491
00:39:25,696 --> 00:39:26,947
[สะอื้น]

492
00:39:31,994 --> 00:39:33,329
สวยจังเลย

493
00:39:35,831 --> 00:39:36,957
[หายใจแรง]

494
00:40:05,820 --> 00:40:07,238
[คุโรโกะ 1] หัวใจหยุดเต้นแล้วครับ

495
00:40:24,171 --> 00:40:25,923
[ดนตรีเศร้าบรรเลงดังขึ้น]

496
00:40:52,199 --> 00:40:53,951
เดี๋ยวฉันจะไปเอานาจินนั่นเอง

497
00:41:03,836 --> 00:41:05,379
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

498
00:41:16,223 --> 00:41:18,350
[เสียงออกแรงต่อสู้]

499
00:41:24,106 --> 00:41:26,442
[เสียงออกแรง]

500
00:41:44,752 --> 00:41:46,253
[เสียงออกแรง]

501
00:41:48,130 --> 00:41:49,465
[เสียงออกแรง]

502
00:41:51,967 --> 00:41:53,219
[เสียงออกแรง]

503
00:41:53,302 --> 00:41:54,303
[หอบ]

504
00:41:57,348 --> 00:41:58,807
[หอบ]

505
00:42:03,771 --> 00:42:04,772
[ยุนแชอ๊ก] คุณว่า…

506
00:42:05,814 --> 00:42:09,485
ช่วงเวลาที่ดีจะมาหาพวกเราด้วยไหมคะ

507
00:42:13,072 --> 00:42:14,323
[จางแทซัง] ต้องมาสิครับ

508
00:42:23,582 --> 00:42:26,210
ผมจะทำให้มันมาเอง

509
00:42:27,711 --> 00:42:29,004
[เสียงกระจกแตก]

510
00:42:43,769 --> 00:42:45,104
[ไอสำลัก]

511
00:42:46,438 --> 00:42:47,648
[ครางเจ็บ]

512
00:42:48,232 --> 00:42:49,692
[ร้องโอดโอย]

513
00:42:49,775 --> 00:42:51,402
[เสียงไซเรน]

514
00:42:55,322 --> 00:42:56,323
อะไร

515
00:42:58,617 --> 00:43:00,202
แล้วผมจะเป็นยังไงต่อเหรอครับ

516
00:43:00,286 --> 00:43:01,620
เฮ้อ ก่อนอื่น

517
00:43:02,288 --> 00:43:04,331
มีคนตายไปตั้งสามคนเลยนะ

518
00:43:05,040 --> 00:43:06,709
นายก็ต้องรับผิดชอบเรื่องที่ก่อ

519
00:43:07,668 --> 00:43:08,877
[หายใจสั่น]

520
00:43:08,961 --> 00:43:09,962
แต่เดี๋ยวฉัน…

521
00:43:10,546 --> 00:43:13,632
จะช่วยให้นายได้ขอลดหย่อนโทษให้มากที่สุดเอง

522
00:43:14,133 --> 00:43:15,050
เพราะงั้นไม่ต้องห่วง

523
00:43:15,634 --> 00:43:17,052
[เสียงปิดประตูรถ]

524
00:43:17,136 --> 00:43:18,429
เฮ้ย [ครางเจ็บ]

525
00:43:18,512 --> 00:43:19,722
เร็วเข้า เร็วสิ

526
00:43:19,805 --> 00:43:22,141
[ครางเหนื่อย เจ็บ]

527
00:43:23,392 --> 00:43:24,393
[พัค] มันอะไรกันเนี่ย

528
00:43:24,476 --> 00:43:25,352
[หายใจเฮือก]

529
00:43:25,436 --> 00:43:27,688
- [โนจีซู] เป็นอะไรไหมคะ
- [พัค] อะไรวะเนี่ย

530
00:43:27,771 --> 00:43:29,273
- [ผู้ชาย] ทางนี้เลยครับ
- [โนจีซู] ขยับตัวได้ไหม

531
00:43:29,356 --> 00:43:31,567
- [ยอมยองจุน] โอ๊ย ฉันว่าฉันขาหัก
- [โนจีซู] ทำไงดีเนี่ย

532
00:43:32,234 --> 00:43:35,988
ก่อนอื่น เริ่มจากเข้าค้น
จอนซึงเภสัชกรรมด่วนเลย

533
00:43:36,071 --> 00:43:38,365
- สายสืบโนรีบไปขอหมายค้นนะ
- ค่ะ รับทราบค่ะ

534
00:43:38,449 --> 00:43:40,743
- โอ๊ย แม่งเอ้ย
- [พัค] ระวังครับ ไหวไหมครับเนี่ย

535
00:43:40,826 --> 00:43:42,411
[ครางเจ็บ]

536
00:43:42,995 --> 00:43:44,496
ว่าแต่ ออกมากันแค่สองคนเหรอครับ

537
00:43:45,331 --> 00:43:46,415
[หายใจแรง]

538
00:43:53,005 --> 00:43:53,839
ว่ายังไงนะ

539
00:43:54,465 --> 00:43:55,799
มากันแค่สองคนเหรอครับ

540
00:44:00,596 --> 00:44:01,430
เออ

541
00:44:02,306 --> 00:44:03,223
แค่สองคน

542
00:44:03,307 --> 00:44:04,475
อ๋อ ครับ

543
00:44:08,228 --> 00:44:09,855
[หายใจหอบ]

544
00:44:47,851 --> 00:44:49,436
[เสียงรถไฟแล่น]

545
00:44:57,361 --> 00:45:00,656
[ผู้หญิง] ประตูกำลังเปิดค่ะ
โปรดระวังระหว่างข้ามชานชาลา

546
00:45:03,617 --> 00:45:06,412
{\an8}(บุกค้นจอนซึงเภสัชกรรมและยึดของกลาง)

547
00:45:06,495 --> 00:45:08,580
{\an8}(อัยการสืบสวนการทดลองมนุษย์ผิดกฎหมาย)

548
00:45:08,664 --> 00:45:10,624
{\an8}(มีรายงานการทดลองมนุษย์เข้ามาต่อเนื่อง)

549
00:45:10,708 --> 00:45:12,084
(เรียกตัวประธานสอบปากคำ)

550
00:45:12,167 --> 00:45:13,794
{\an8}(ไม่แน่ชัดว่ามีห้องทดลองจริงหรือไม่)

551
00:45:13,877 --> 00:45:15,462
[เสียงพูดคุยจอแจฟังไม่ได้ศัพท์]

552
00:45:16,588 --> 00:45:18,590
[เสียงสุนัขเห่า]

553
00:45:24,304 --> 00:45:25,222
โอ๊ย อร่อยเหาะ

554
00:45:33,772 --> 00:45:34,690
[ถอนใจ]

555
00:45:39,737 --> 00:45:40,738
[ถอนใจ]

556
00:46:05,220 --> 00:46:07,055
[ฮัมเพลงเบาๆ]

557
00:46:36,877 --> 00:46:39,630
[ชินซอลดง] มาเร็ว มากินข้าวได้แล้ว
เดี๋ยวสายเอานะ

558
00:46:39,713 --> 00:46:40,547
ค่ะ

559
00:46:41,965 --> 00:46:43,634
มาแล้วค่ะ

560
00:46:44,134 --> 00:46:44,968
[หายใจแรง]

561
00:46:47,471 --> 00:46:49,807
[ชินซอลดง] วันนี้ก็เลิกเรียนช้าอีกเหรอ

562
00:46:49,890 --> 00:46:54,978
อ๋อ คือหนูมีงานบาซาร์ของชมรมน่ะ
ถ้ามีงานไปกินเลี้ยงต่ออีกก็…

563
00:46:55,062 --> 00:46:56,772
คงจะเลิกดึกมากเลยแหละ

564
00:46:56,855 --> 00:46:58,190
อืม…

565
00:46:59,733 --> 00:47:00,609
อร่อยเหาะ

566
00:47:00,692 --> 00:47:02,277
- ใช่ไหมล่ะ
- [ยุนแชอ๊ก] อือ

567
00:47:02,861 --> 00:47:03,904
[หัวเราะ]

568
00:47:07,825 --> 00:47:10,536
นี่ ยังไม่มีแฟนกับเขาเหรอเราน่ะ

569
00:47:12,412 --> 00:47:14,248
เอ่อ แฟนงั้นเหรอคะ

570
00:47:15,958 --> 00:47:17,042
อืม…

571
00:47:17,584 --> 00:47:18,544
ก็…

572
00:47:21,505 --> 00:47:22,840
ถึงเวลาคงมีเองแหละ

573
00:47:22,923 --> 00:47:23,924
[หัวเราะ]

574
00:47:24,007 --> 00:47:26,260
- แหม ให้ตายเถอะ [หัวเราะ]
- [ยุนแชอ๊กหัวเราะ]

575
00:47:28,011 --> 00:47:30,305
เอ้า กินเนื้อด้วยสิ

576
00:47:34,268 --> 00:47:36,478
อืม อร่อยจังเลย

577
00:47:36,562 --> 00:47:38,272
[หัวเราะ]

578
00:47:39,022 --> 00:47:40,524
แต่งหน้าพริ้งเลยแฮะเนี่ย

579
00:47:41,275 --> 00:47:43,777
ว่าจะตกผู้ชายในงานบาซาร์สักคนน่ะ

580
00:47:43,861 --> 00:47:46,196
[หัวเราะ] ชุดก็เลือกซะสวยเลยนะเนี่ย

581
00:47:46,280 --> 00:47:47,781
[ดนตรีเศร้าบรรเลง]

582
00:47:48,448 --> 00:47:51,785
[ยุนแชอ๊ก] บางครั้งฉันก็ฝัน

583
00:47:57,916 --> 00:48:01,587
ฝันว่าตัวเองวิ่งไล่ตามใครบางคนอยู่ทุกคืนเลย

584
00:48:03,630 --> 00:48:05,215
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใคร

585
00:48:06,091 --> 00:48:07,926
แถมยังจำอะไรไม่ได้มาก

586
00:48:10,012 --> 00:48:13,807
แต่ใจฉันกลับปวด
เหมือนโดนฉีกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะตื่น

587
00:48:15,809 --> 00:48:17,936
ฤดูใบไม้ผลิกำลังผันผ่าน

588
00:48:18,979 --> 00:48:20,647
เดี๋ยวก็จะหน้าร้อนอีกแล้ว

589
00:49:13,367 --> 00:49:15,369
[เพลงเศร้าซึ้งบรรเลง]

590
00:49:55,492 --> 00:49:59,371
[จางแทซัง] และพวกเราจะใช้ชีวิตต่อไปอีกครา

591
00:52:10,043 --> 00:52:11,545
[เพลงจบ]

592
00:52:11,628 --> 00:52:13,421
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

593
00:52:34,401 --> 00:52:35,610
อืม…

594
00:52:40,073 --> 00:52:41,366
ทำต่อไปสิครับ

595
00:52:53,420 --> 00:52:55,297
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงดังขึ้น]

596
00:53:48,934 --> 00:53:50,936
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงเบาลง]