1
00:00:05,964 --> 00:00:07,966
(ดนตรีเปิดเรื่องบรรเลง)

2
00:01:46,731 --> 00:01:49,108
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

3
00:01:49,192 --> 00:01:56,157
(สัตว์สยองกยองซอง)

4
00:01:59,327 --> 00:02:02,288
[คาโต้] เราทําการวิจัยและทดลองหลายอย่าง

5
00:02:02,789 --> 00:02:05,250
ในเรื่องขีดจํากัดของร่างกายมนุษย์ครับ

6
00:02:07,794 --> 00:02:10,171
(ตัวอย่างทดลอง 871)

7
00:02:23,560 --> 00:02:28,606
เราค้นพบการมีอยู่ของนาจิน
ระหว่างทําการทดลองนึงอยู่

8
00:03:18,531 --> 00:03:20,616
(การจัดการพิเศษ)

9
00:03:20,700 --> 00:03:24,329
ถ้างั้นก็แปลว่า ทั้งหมดเป็นเรื่องบังเอิญ

10
00:03:25,246 --> 00:03:29,291
[คาโต้] ก็เหมือนเพนิซิลเลียม
ที่โตในจานเพาะเชื้อครับ

11
00:03:29,375 --> 00:03:31,628
ราที่ถูกค้นพบโดยบังเอิญ

12
00:03:32,337 --> 00:03:34,338
ได้เปลี่ยนแปลงหน้าประวัติศาสตร์

13
00:03:34,422 --> 00:03:36,466
ด้านโรคต่างๆ ของมนุษย์

14
00:03:37,383 --> 00:03:38,425
(รายงานการวิจัย)

15
00:03:38,509 --> 00:03:43,848
การค้นพบนาจิน
จะพัฒนามนุษยชาติให้ก้าวไปสู่อีกระดับครับ

16
00:03:43,932 --> 00:03:46,392
หมายถึงพลังการรักษาเหรอคะ

17
00:03:47,018 --> 00:03:48,436
ก็อาจจะใช่ครับ

18
00:03:49,520 --> 00:03:52,649
แต่เราเชื่อว่ามันมีศักยภาพที่มากกว่านั้น

19
00:03:53,608 --> 00:03:54,901
อย่างนั้นเหรอคะ

20
00:03:56,069 --> 00:03:58,571
ขอบคุณนะคะ ที่บอกให้ฟัง

21
00:04:01,908 --> 00:04:07,288
ฉันคิดว่าผอ.อิจิโร่จะเดินทางกลับ
ไปญี่ปุ่นในอีกไม่ช้านี้ค่ะ

22
00:04:09,958 --> 00:04:13,253
ขอให้คุณเข้ารับผิดชอบโรงพยาบาลองซอง

23
00:04:13,795 --> 00:04:17,298
และทําการทดลองที่ทําอยู่ในตอนนี้ให้สําเร็จ

24
00:04:17,799 --> 00:04:19,758
ฉันจะช่วยสนับสนุนคุณ

25
00:04:19,842 --> 00:04:21,678
ด้วยทุกอย่างที่จําเป็นค่ะ

26
00:04:25,723 --> 00:04:28,184
จะใช้ระยะเวลานานเท่าไหร่

27
00:04:28,268 --> 00:04:30,395
หรือต้องใช้เงินมากแค่ไหน

28
00:04:31,354 --> 00:04:33,230
ตอนนี้ยังรับรองไม่ได้นะครับ

29
00:04:33,314 --> 00:04:35,066
ไม่ใช่ปัญหาค่ะ

30
00:04:35,942 --> 00:04:39,654
เพราะยังไงแล้ว สิ่งที่ฉันต้องการก็คือเซชินค่ะ

31
00:04:40,571 --> 00:04:43,574
ทําให้มันเชื่อฟังฉันโดยสมบูรณ์ทีนะคะ

32
00:04:44,867 --> 00:04:46,411
ฉันต้องการแค่นั้นค่ะ

33
00:04:53,626 --> 00:04:55,002
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

34
00:04:55,086 --> 00:04:56,629
[ร้องไห้สะอึกสะอื้น หอบ]

35
00:04:58,256 --> 00:05:01,342
- [หอบ สะอื้น]
- [เสียงเป่านกหวีด]

36
00:05:03,344 --> 00:05:05,847
[เสียงเป่านกหวีด]

37
00:05:10,601 --> 00:05:12,478
[หอบ สะอื้น]

38
00:05:18,192 --> 00:05:19,527
[เสียงขึ้นลํากล้อง]

39
00:05:29,370 --> 00:05:30,538
[เสียงเปิดประตูรถ]

40
00:05:41,174 --> 00:05:42,675
อิชิคาว่าซัง

41
00:05:42,759 --> 00:05:43,926
[ดนตรีช้าบรรเลง]

42
00:05:45,595 --> 00:05:46,596
[ถอนหายใจ]

43
00:05:47,722 --> 00:05:50,600
เป็นเธอเองอย่างงั้นเหรอ

44
00:05:51,517 --> 00:05:52,727
[สะอื้น]

45
00:05:54,187 --> 00:05:56,230
[ดนตรีรันทดใจบรรเลง]

46
00:05:56,314 --> 00:05:58,733
ตลอดสามวันเธอเที่ยวไป...

47
00:05:59,233 --> 00:06:01,652
ฆ่าผู้คนด้วยสภาพแบบนี้เนี่ยนะ

48
00:06:02,528 --> 00:06:04,071
อิชิคาว่าซัง

49
00:06:04,155 --> 00:06:05,281
[ถอนใจ]

50
00:06:07,492 --> 00:06:10,995
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกับเธอกันแน่ อากิโกะ

51
00:06:11,079 --> 00:06:12,580
[สะอื้น]

52
00:06:13,247 --> 00:06:15,541
ช่วยฉันด้วยค่ะ อิชิคาว่าซัง

53
00:06:21,547 --> 00:06:22,757
[ถอนใจยาว]

54
00:06:26,135 --> 00:06:28,137
กลับไปโรงพยาบาลองซองซะ

55
00:06:29,764 --> 00:06:32,683
เธอฆ่าคนตายไปมากกว่าสิบคนแล้ว

56
00:06:32,767 --> 00:06:36,145
ยังไงเธอก็ต้องโทษประหาร อากิโกะ

57
00:06:43,611 --> 00:06:44,987
แล้วเด็กล่ะคะ

58
00:06:45,988 --> 00:06:47,323
ลูกของเราล่ะ

59
00:06:47,407 --> 00:06:48,866
[ตะคอก] ดูตัวเองบ้าง!

60
00:06:50,618 --> 00:06:53,663
ทําแบบนั้นยังคิดว่าฉันจะ
ยอมรับเด็กเป็นลูกฉันอีกเหรอ

61
00:06:56,541 --> 00:06:59,252
อย่าให้ฉันต้องยุ่งยากไปกว่านี้เลย อากิโกะ

62
00:07:05,550 --> 00:07:07,552
[สะอื้น]

63
00:07:09,345 --> 00:07:11,097
[อิชิคาว่า] เข้าไปด้วยตัวเองซะ

64
00:07:12,473 --> 00:07:16,102
นี่เป็นความใจดีอย่างสุดท้ายที่ฉันให้ได้

65
00:07:19,730 --> 00:07:21,566
เลิกยื้อเวลาแล้วรีบเข้าไปซะ

66
00:07:25,319 --> 00:07:26,320
[ตะคอก] เร็วเข้าสิ!

67
00:07:26,404 --> 00:07:27,905
[ดนตรีเครียดบรรเลง]

68
00:07:29,365 --> 00:07:31,117
- [อากิโกะฮึดฮัดจู่โจม]
- [อิชิคาว่าร้อง]

69
00:07:31,909 --> 00:07:32,952
[เสียงร้องคราง]

70
00:07:34,203 --> 00:07:36,205
[ไอ พูดขัดๆ] ทําอะไรเนี่ย!

71
00:07:36,289 --> 00:07:38,749
[สะอื้นครางน้ําเสียงเคืองแค้น]

72
00:07:38,833 --> 00:07:41,252
[อิชิคาว่าร้องครวญครางโอดโอย]

73
00:07:44,005 --> 00:07:46,007
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

74
00:07:56,767 --> 00:07:58,018
[เสียงปืนยิงรัว]

75
00:07:58,102 --> 00:07:59,479
[หอบ หายใจแรง]

76
00:08:04,442 --> 00:08:05,818
[เสียงปืนยิงรัวต่อเนื่อง]

77
00:08:07,528 --> 00:08:09,572
[ถอนใจแรง]

78
00:08:11,741 --> 00:08:13,743
[เสียงปืนดังก้อง]

79
00:08:15,203 --> 00:08:17,205
[ดนตรีเศร้าวังเวงสะเทือนอารมณ์]

80
00:08:35,389 --> 00:08:36,849
ผู้การครับ!

81
00:08:37,475 --> 00:08:39,769
- [เจ้าหน้าที่] ผู้การอิชิคาว่า!
- [ครางแผ่ว]

82
00:08:40,394 --> 00:08:41,938
รีบพาไปที่รถ!

83
00:08:42,730 --> 00:08:43,898
ผู้การ!

84
00:08:44,440 --> 00:08:46,024
[เจ้าหน้าที่] แข็งใจไว้นะครับ!

85
00:08:46,108 --> 00:08:48,193
- [อิชิคาว่าครางต่อเนื่อง]
- [เจ้าหน้าที่] ผู้การครับ!

86
00:08:48,277 --> 00:08:51,280
[เสียงอากิโกะหายใจรวยริน]

87
00:08:54,534 --> 00:08:56,536
[ดนตรีสยองขวัญบรรเลง]

88
00:09:01,082 --> 00:09:04,418
(สัตว์สยองกยองซอง
เส้นแบ่งระหว่างนักล่าและเหยื่อ)

89
00:09:04,502 --> 00:09:07,088
(ตอนที่ 9 - ป่าเถื่อน)

90
00:09:08,965 --> 00:09:10,466
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

91
00:09:20,643 --> 00:09:22,645
[หายใจแรง]

92
00:09:29,318 --> 00:09:30,361
(โรงแรมฟุตามิ)

93
00:09:31,070 --> 00:09:32,196
[เสียงเคาะประตู]

94
00:09:33,197 --> 00:09:34,574
คุณพ่อคะ

95
00:09:37,994 --> 00:09:39,120
[เสียงเคาะประตู]

96
00:09:45,126 --> 00:09:46,294
ขอเข้าไปหน่อยนะคะ

97
00:10:19,243 --> 00:10:20,494
[เสียงจุงวอน] แชอ๊ก...

98
00:10:21,704 --> 00:10:24,248
ตอนนี้พ่อกําลังไปหาแม่ของลูก

99
00:10:26,751 --> 00:10:28,919
[ทหาร 1] เฮ้ย เดี๋ยวก่อน! แกเป็นใคร!

100
00:10:29,003 --> 00:10:30,087
หยุดนะ!

101
00:10:31,297 --> 00:10:32,840
ถ้าไม่หยุดฉันยิงแน่!

102
00:10:37,511 --> 00:10:39,388
ผมมาหาภรรยาผมครับ

103
00:10:41,641 --> 00:10:44,101
ช่วยไปบอกคนที่ชื่อคาโต้ให้ที...

104
00:10:46,062 --> 00:10:49,523
ว่าเซชินที่พวกคุณกําลังทดลองกันอยู่
ในห้องทดลองใต้ดิน

105
00:10:51,317 --> 00:10:52,401
คือภรรยาผม

106
00:10:54,528 --> 00:10:59,116
[เสียงจุงวอน] พ่อจะไปทําหน้าที่สุดท้าย
ในฐานะของสามีอย่างเต็มที่

107
00:10:59,200 --> 00:11:00,367
[ดนตรีเศร้าซึ้งบรรเลง]

108
00:11:00,451 --> 00:11:02,078
เพราะฉะนั้นแชอ๊ก

109
00:11:03,162 --> 00:11:05,247
จงใช้ชีวิตของตัวเองซะ

110
00:11:06,624 --> 00:11:11,003
พ่อขอให้ลูกหวงแหนชีวิตตัวเองให้มากนะ

111
00:11:22,682 --> 00:11:25,017
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

112
00:11:25,101 --> 00:11:27,103
[เสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา]

113
00:11:35,111 --> 00:11:37,613
ผู้พันคาโต้ พาตัวมาแล้วครับ

114
00:11:54,463 --> 00:11:56,674
เป็นสามีของเซชินเหรอ

115
00:11:57,758 --> 00:11:58,843
ใช่แล้วครับ

116
00:12:01,637 --> 00:12:03,514
ให้ผมได้พบภรรยาด้วยเถอะครับ

117
00:12:05,433 --> 00:12:08,143
[เสียงลูกกรงเหล็กสั่นสะเทือน]

118
00:12:08,227 --> 00:12:10,229
[สัตว์ประหลาดครางเบาๆ]

119
00:12:11,814 --> 00:12:14,108
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

120
00:12:14,692 --> 00:12:16,652
[เสียงคําราม]

121
00:12:26,162 --> 00:12:28,122
[แผดเสียงคําราม]

122
00:12:29,290 --> 00:12:31,834
[เสียงลมหายใจและคราง]

123
00:12:40,176 --> 00:12:41,969
[เสียงหายใจสั่น]

124
00:12:42,720 --> 00:12:44,513
นานสิบปีแล้วใช่ไหม

125
00:12:44,597 --> 00:12:46,515
[หายใจสั่นรัว]

126
00:12:47,057 --> 00:12:48,642
[คาโต้] เป็นไง

127
00:12:49,393 --> 00:12:51,103
ที่ได้มาเจอ

128
00:12:52,646 --> 00:12:54,732
ภรรยาอีกครั้งในรอบสิบปี

129
00:12:55,399 --> 00:12:57,359
ไอ้พวกสารเลว

130
00:12:57,443 --> 00:12:59,403
[เสียงสะอื้น]

131
00:12:59,487 --> 00:13:00,613
ได้ยังไง!

132
00:13:02,072 --> 00:13:03,532
ทําได้ไง!

133
00:13:05,284 --> 00:13:08,203
ไอ้พวกชาติชั่วเอ๊ย!

134
00:13:08,287 --> 00:13:10,580
ไอ้พวกระยํา! ปล่อยเดี๋ยวนี้!

135
00:13:10,664 --> 00:13:12,917
ปล่อย! ไอ้พวกเหี้ย!

136
00:13:13,793 --> 00:13:17,003
แก! ไอ้ชาติชั่ว แกทําได้ยังไง

137
00:13:17,087 --> 00:13:18,296
ทําได้ยังไง!

138
00:13:18,380 --> 00:13:20,966
[จุงวอนคราง สะอื้นไห้]

139
00:13:22,092 --> 00:13:23,385
[สัตว์ประหลาดคําราม]

140
00:13:23,469 --> 00:13:25,888
[เสียงสะอื้น หอบคราง]

141
00:13:32,186 --> 00:13:34,188
[หายใจแรง]

142
00:13:36,315 --> 00:13:38,776
- [เสียงกระแทกลูกกรงเหล็ก]
- [เสียงสัตว์ประหลาดคําราม]

143
00:13:40,486 --> 00:13:41,737
[เสียงกระแทกลูกกรงเหล็ก]

144
00:13:43,572 --> 00:13:45,574
[ดนตรีระทึกขวัญหยุดบรรเลง]

145
00:13:50,621 --> 00:13:51,538
[เสียงหายใจสั่น]

146
00:13:51,622 --> 00:13:55,209
[เสียงปิดประตูเหล็ก ล็อก]

147
00:13:56,877 --> 00:13:59,171
- [เสียงคํารามเกรี้ยวกราด]
- [เสียงกระแทกลูกกรง]

148
00:14:01,757 --> 00:14:04,802
อาหารยังทําให้สงบแทบไม่ได้ เอายังไงดีครับ

149
00:14:05,469 --> 00:14:07,221
มันเริ่มเดือดพล่านอีกแล้ว

150
00:14:08,889 --> 00:14:09,974
สุดท้ายแล้ว...

151
00:14:11,141 --> 00:14:13,394
ไม่มีทางอื่นนอกจาก

152
00:14:14,770 --> 00:14:16,313
ต้องหาลูกมันมางั้นเหรอ

153
00:14:16,397 --> 00:14:19,400
- [เสียงกระแทกลูกกรงเหล็ก]
- [เสียงคําราม]

154
00:14:34,248 --> 00:14:35,832
[คุณนาวอล] เอาไงดีคะ

155
00:14:35,916 --> 00:14:37,835
ให้ทําเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก็ไม่ได้

156
00:14:38,794 --> 00:14:40,170
หรือต่อให้รู้

157
00:14:40,838 --> 00:14:42,965
เราก็ไม่มีวิธีช่วยเหลืออยู่ดี

158
00:14:50,681 --> 00:14:51,807
(คลังสมบัติทอง)

159
00:14:51,891 --> 00:14:53,517
เราก็ต้องคิดหาวิธี

160
00:14:54,184 --> 00:14:56,645
กลับไปโรงพยาบาลองซองไม่ได้นะคะ

161
00:14:57,187 --> 00:14:59,398
ห้ามแม้แต่คิดเชียวนะ นะคะ

162
00:15:01,775 --> 00:15:02,692
[ถอนใจ]

163
00:15:02,776 --> 00:15:03,903
[ถอนใจ]

164
00:15:05,529 --> 00:15:06,739
ทําได้ยังไงกัน!

165
00:15:07,281 --> 00:15:10,075
พวกคุณทําเรื่องเลวร้ายแบบนั้นลงได้ยังไงกัน

166
00:15:10,159 --> 00:15:12,577
ไม่เอาโรงพยาบาลไว้ใช้รักษาคนป่วย

167
00:15:12,661 --> 00:15:14,120
กลับไว้ทําเรื่องชั่วแบบนั้น

168
00:15:14,204 --> 00:15:16,248
เอ่อ... คือว่า

169
00:15:17,416 --> 00:15:21,920
ผมไม่ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นที่นั่นหรอกครับ

170
00:15:22,004 --> 00:15:25,090
แต่ตอนนี้รู้แล้วก็มาช่วยกันคิดหาทางออกเข้าสิ

171
00:15:25,174 --> 00:15:27,676
ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหน้าที่กรมตํารวจ

172
00:15:27,760 --> 00:15:30,971
พอรู้ว่ามีเรื่องผิดกฎหมายเกิดขึ้น
จะมัวนั่งเฉยๆ หรือยังไงกันคะ

173
00:15:32,056 --> 00:15:36,643
ผมมีหน้าที่แค่ทําตามคําสั่งที่ได้รับเท่านั้นครับ

174
00:15:36,727 --> 00:15:39,813
ไม่มีอํานาจแบบนั้น

175
00:15:40,314 --> 00:15:44,443
พอไม่มีอํานาจ ก็เลยต้องเห็นด้วย
กับทุกเรื่องที่ไม่ถูกต้องอย่างงั้นเหรอคะ

176
00:15:45,277 --> 00:15:46,403
คือว่า...

177
00:15:46,487 --> 00:15:48,780
ถึงจะมองประเทศนี้เป็นของเล่น

178
00:15:48,864 --> 00:15:51,992
แต่ในฐานะมนุษย์ก็มีสิ่งที่ควรและไม่ควรทํานะคะ

179
00:15:52,076 --> 00:15:55,328
การเป็นมนุษย์
อย่างน้อยก็ควรจะแยกแยะเรื่องแบบนั้นได้

180
00:15:55,412 --> 00:15:58,582
ถ้าไม่รู้เรื่องนั้น จะต่างกับสัตว์ตรงไหนคะ ฮะ!

181
00:16:00,960 --> 00:16:02,127
ก็จริงนะครับ

182
00:16:04,421 --> 00:16:06,673
เอาเป็นว่าปิดคลังสมบัติทองไปก่อน

183
00:16:06,757 --> 00:16:08,467
จนกว่าเหตุการณ์จะคลี่คลายแล้วกัน

184
00:16:10,135 --> 00:16:13,722
ย้ายหัวหน้าคูให้ไปอยู่ที่อื่นด้วยนะ คงปลอดภัยกว่า

185
00:16:14,515 --> 00:16:15,640
คิดจะทําอะไรคะ

186
00:16:15,724 --> 00:16:18,143
เวลาที่เกิดปัญหาอะไรขึ้น

187
00:16:18,227 --> 00:16:20,521
ก็ต้องตัดรากถอนโคนมันให้หมดไปสิ

188
00:16:21,647 --> 00:16:22,814
นายท่านจางคะ

189
00:16:22,898 --> 00:16:25,650
เกิดอะไรขึ้นที่โรงพยาบาลองซองบ้าง

190
00:16:25,734 --> 00:16:27,027
ผมเห็นทุกอย่างเลย

191
00:16:28,362 --> 00:16:30,239
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นั่นน่ะเป็น

192
00:16:30,948 --> 00:16:33,993
สิ่งที่ไม่ควรเกิดกับมนุษย์คนไหนทั้งนั้น

193
00:16:35,536 --> 00:16:38,372
แต่พวกนั้นก็คงตีหน้าซื่อต่อหน้าคนทั้งโลก

194
00:16:39,289 --> 00:16:41,249
ว่าไม่ได้ทําเรื่องชั่วแบบนั้น

195
00:16:41,333 --> 00:16:44,128
ว่าเรื่องแบบนั้น มันไม่ได้เกิดขึ้นจริง

196
00:16:47,172 --> 00:16:50,175
ขนาดมยองจาฆ่าคนตั้งเยอะขนาดนั้น แต่ดูสิ

197
00:16:51,051 --> 00:16:53,804
มีหนังสือพิมพ์เล่มไหนลงข่าวฆาตกรรมบ้างเหรอ

198
00:16:55,055 --> 00:16:56,473
นี่แหละวิธีการของพวกมัน

199
00:16:57,141 --> 00:16:59,809
พวกมันปิดข่าว ทําให้เหมือนว่าไม่เคยเกิดขึ้น

200
00:16:59,893 --> 00:17:01,436
แต่ว่านายท่านคะ...

201
00:17:01,520 --> 00:17:04,064
อย่างที่คุณว่า ไม่ใช่คือไม่ใช่ ผิดก็คือผิดนั่นแหละ

202
00:17:05,816 --> 00:17:07,442
ถ้าตอนนี้เราทําเป็นไม่รู้ไม่เห็น

203
00:17:07,526 --> 00:17:09,694
เพราะคิดว่าไม่เกี่ยวกับเรา

204
00:17:09,778 --> 00:17:11,238
ท้ายที่สุดวันนึง

205
00:17:11,905 --> 00:17:14,074
มันก็จะเกิดขึ้นกับพวกเราเองจนได้

206
00:17:19,121 --> 00:17:20,372
บอกมาสิคะ

207
00:17:22,166 --> 00:17:24,209
พวกเราช่วยนายท่านยังไงได้บ้าง

208
00:17:28,255 --> 00:17:32,217
[อิจิโร่] ผมคิดว่า
พวกเราคงทําอะไรไม่ได้มากนัก

209
00:17:32,301 --> 00:17:35,804
แผลที่ใบหน้ากับเส้นเลือดตรงลําคอ

210
00:17:35,888 --> 00:17:38,015
กว้างและลึกเกินไปจนห้ามเลือดไม่ได้

211
00:17:38,849 --> 00:17:41,226
แน่นอนว่าเราจะทําเต็มที่

212
00:17:41,310 --> 00:17:43,812
- [หมอ] เร็วเข้า!
- แต่ถ้าเลือดยังไหลไม่หยุด...

213
00:17:43,896 --> 00:17:46,022
[หมอ] ผ้ากอซ! เร็วๆ!

214
00:17:46,106 --> 00:17:48,525
ผมเสียใจที่จะต้องแจ้งแบบนี้

215
00:17:48,609 --> 00:17:51,820
แต่เขาอาจไม่ฟื้นคืนนี้ครับ มาดามมาเอดะ

216
00:17:52,946 --> 00:17:54,239
เรื่องนั้นก็

217
00:17:54,990 --> 00:17:56,450
โชคร้ายหน่อยนะคะ

218
00:17:57,367 --> 00:17:58,284
ครับ

219
00:17:58,368 --> 00:18:00,162
ยังไงก็รบกวน

220
00:18:00,662 --> 00:18:03,289
ดูแลสามีฉันอย่างดีด้วยนะคะ

221
00:18:03,373 --> 00:18:04,458
แค่นี้ค่ะ

222
00:18:07,836 --> 00:18:11,381
[เสียงอิชิคาว่าร้องครวญคราง]

223
00:18:22,643 --> 00:18:25,270
อ้อ อยู่นี่เอง

224
00:18:40,536 --> 00:18:43,372
มาเอดะซัง มีข้อความจากชิโร่ซังครับ

225
00:18:43,997 --> 00:18:45,999
[ดนตรีลึกลับชวนพิศวงบรรเลง]

226
00:18:56,176 --> 00:18:57,761
[ดนตรีหยุด]

227
00:19:31,378 --> 00:19:32,546
[เสียงหัวเราะเบาๆ]

228
00:19:33,130 --> 00:19:34,214
ทําอะไรอยู่ครับ

229
00:19:35,507 --> 00:19:36,592
ก็แค่...

230
00:19:37,676 --> 00:19:39,094
มองดูเฉยๆ ค่ะ

231
00:19:55,152 --> 00:19:58,447
[แชอ๊ก] พอมองจากตรงนี้แล้ว
เหมือนโลกสงบสุขเลยนะคะ

232
00:19:59,406 --> 00:20:00,741
ไร้ความเจ็บปวด

233
00:20:02,034 --> 00:20:03,160
ไร้ความตาย

234
00:20:05,662 --> 00:20:07,539
ไร้ความอยุติธรรม

235
00:20:08,290 --> 00:20:10,042
มันช่างเงียบสงัดเหลือเกิน

236
00:20:13,337 --> 00:20:15,421
[ดนตรีช้านุ่มนวลบรรเลงเบาๆ]

237
00:20:15,505 --> 00:20:18,383
ก็แค่มองเห็นไม่ชัดในความมืดมิด

238
00:20:19,468 --> 00:20:21,428
แต่ผมเชื่อว่าทุกคน

239
00:20:22,804 --> 00:20:25,557
ต่างกลั้นใจรอให้คืนนี้รีบผ่านพ้นไปครับ

240
00:20:30,479 --> 00:20:31,980
มยองจาล่ะคะ

241
00:20:32,814 --> 00:20:34,066
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

242
00:20:34,733 --> 00:20:37,527
คงถูกจับตัวกลับไปโรงพยาบาลองซองแล้วครับ

243
00:20:38,028 --> 00:20:42,032
และระหว่างนั้น
อิชิคาว่าก็ได้รับบาดเจ็บหนักพอควรเลย

244
00:20:50,958 --> 00:20:53,919
ทั้งคุณพ่อทั้งมยองจา
ต่างกลับไปโรงพยาบาลองซอง

245
00:20:59,549 --> 00:21:00,759
สุดท้ายพวกเรา...

246
00:21:04,471 --> 00:21:07,307
ก็ขัดขวางสิ่งที่คนพวกนั้นทําไม่ได้เหรอคะ

247
00:21:16,858 --> 00:21:19,360
มาทางนี้สักเดี๋ยวนึงได้ไหมครับ

248
00:21:19,444 --> 00:21:20,904
ผมมีอะไรให้ดู

249
00:21:30,122 --> 00:21:31,164
[แทซังถอนหายใจ]

250
00:21:41,258 --> 00:21:42,550
ของพวกนี้อะไรกันคะ

251
00:21:42,634 --> 00:21:44,720
ของสะสมทั้งหมดของผมครับ

252
00:21:45,971 --> 00:21:48,598
บ้างมีคนมาจํานําแล้วไม่มาไถ่คืน

253
00:21:49,182 --> 00:21:51,476
บ้างก็เป็นของที่ผมทยอยซื้อมา

254
00:21:51,560 --> 00:21:53,687
โรงรับจํานํามันก็แบบนี้แหละครับ

255
00:21:54,187 --> 00:21:56,982
ของทุกชิ้นที่เข้ามา ล้วนมีเรื่องราวของมันเอง

256
00:22:00,235 --> 00:22:03,613
อ้อ เครื่องเล่นแผ่นเสียงตรงด้านโน้น

257
00:22:03,697 --> 00:22:05,991
เป็นของวังซูบกกีแซงเปียงยาง

258
00:22:08,577 --> 00:22:09,619
แล้วก็...

259
00:22:10,579 --> 00:22:13,081
เสื้อโค้ตที่แขวนอยู่ตรงด้านโน้น

260
00:22:13,165 --> 00:22:16,835
อาจารย์ยุนดงจูมาจํานําไว้
เพื่อไปเลี้ยงข้าวพวกรุ่นน้อง

261
00:22:17,794 --> 00:22:20,714
แต่ก็ไม่ทันมาไถ่คืน

262
00:22:22,049 --> 00:22:25,385
ส่วนรูปภาพตรงนี้ ผลงานนาฮเยซอกครับ

263
00:22:26,428 --> 00:22:30,307
จิตรกรอัจฉริยะ
ที่เคยแสดงผลงานที่งานศิลปะโชซอน

264
00:22:30,932 --> 00:22:34,519
แต่ดูเหมือนว่าชีวิตศิลปินคงไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

265
00:22:34,603 --> 00:22:38,231
คุณนาวอลดุผมที่ตีราคาซะสูง ทั้งที่ไม่ทําเงิน

266
00:22:38,940 --> 00:22:40,692
แต่ผมแค่ชื่นชอบภาพของเธอ

267
00:22:43,570 --> 00:22:45,614
นอกจากภาพนั้นยังมีอีกสองสามภาพ

268
00:22:54,498 --> 00:22:55,624
ขอมือ...

269
00:22:57,542 --> 00:22:58,794
เดี๋ยวนึงได้ไหมครับ

270
00:23:20,399 --> 00:23:24,611
กําไลเงินนี้ ผมซื้อมาจากมิชชันนารีชาวอเมริกัน

271
00:23:25,779 --> 00:23:28,365
ที่อยู่ตรงกลางนี้ เรียกว่าโอปอลครับ

272
00:23:29,157 --> 00:23:32,661
ได้ยินว่าคนยุโรปถือว่ามันเป็นหินนําโชคน่ะครับ

273
00:23:35,956 --> 00:23:36,957
เรียบร้อย

274
00:23:38,375 --> 00:23:41,711
ต่อจากนี้ไป คุณจะมีแต่โชคดี

275
00:23:49,928 --> 00:23:50,929
เอ่อ...

276
00:23:53,265 --> 00:23:56,225
นอกจากอันนี้ยังมีของน่าสนใจอีกเยอะเลย

277
00:23:56,309 --> 00:23:59,437
เอาไว้มีเวลาเมื่อไหร่ค่อยๆ มาเดินดูด้วยกันก็ได้

278
00:23:59,521 --> 00:24:00,480
เรามา...

279
00:24:01,523 --> 00:24:03,442
สัญญากันข้อนึงเถอะค่ะ

280
00:24:09,197 --> 00:24:12,534
ถ้าหนึ่งในพวกเราสองคนมีใครตายก่อนอีกฝ่าย...

281
00:24:13,034 --> 00:24:14,953
[ดนตรีเศร้าซึ้งบรรเลงแว่ว]

282
00:24:15,829 --> 00:24:18,415
คนที่ยังอยู่จะต้องจดจํา...

283
00:24:20,500 --> 00:24:22,335
คนที่จากไปก่อน

284
00:24:24,212 --> 00:24:25,380
ว่าไงคะ

285
00:24:34,014 --> 00:24:36,850
เรื่องตายฉันไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่

286
00:24:41,563 --> 00:24:45,317
แต่ถ้าไม่มีใครจดจําได้แม้กระทั่งการมีอยู่ของฉัน

287
00:24:50,363 --> 00:24:51,740
เรื่องนั้นมันออกจะ...

288
00:24:54,242 --> 00:24:55,744
เปล่าเปลี่ยวอยู่น่ะค่ะ

289
00:24:57,913 --> 00:24:58,914
[หัวเราะเบาๆ]

290
00:25:02,834 --> 00:25:06,254
ขอโทษนะ แต่ไม่เป็นอย่างงั้นแน่

291
00:25:09,799 --> 00:25:11,218
เพราะเราสองคน

292
00:25:12,844 --> 00:25:16,347
จะอยู่ด้วยกันจนถึงช่วงเวลาที่ดี

293
00:25:16,431 --> 00:25:19,059
[ดนตรีเศร้าซึ้งบรรเลงเบาๆ ต่อเนื่อง]

294
00:25:22,437 --> 00:25:23,897
ช่วงเวลาที่ดี

295
00:25:28,235 --> 00:25:30,612
จะมาถึงพวกเราเหมือนกันใช่ไหม

296
00:25:35,742 --> 00:25:36,785
ถึงสิครับ

297
00:25:38,870 --> 00:25:40,330
ผมจะทําให้แน่ใจ

298
00:25:42,541 --> 00:25:44,376
ว่าวันนั้นจะมาถึงเราสองคน

299
00:25:46,253 --> 00:25:47,420
เพราะฉะนั้น...

300
00:25:55,428 --> 00:25:56,429
[เสียงสะอื้น]

301
00:25:56,513 --> 00:25:59,432
[ดนตรีหวานเศร้าซึ้งบรรเลงดังขึ้น]

302
00:26:06,231 --> 00:26:07,691
อยู่กับผมนะ

303
00:26:10,110 --> 00:26:11,403
ช่วยอยู่ตรงนี้

304
00:26:13,780 --> 00:26:15,156
ข้างๆ ผมนะ

305
00:26:42,892 --> 00:26:43,935
[สะอื้นเบา]

306
00:26:55,488 --> 00:26:56,948
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

307
00:26:57,657 --> 00:27:00,660
[เพลงรักหวานซึ้งบรรเลง]

308
00:27:13,465 --> 00:27:15,467
[เพลงรักหวานซึ้งบรรเลงต่อเนื่อง]

309
00:28:09,437 --> 00:28:10,897
[เพลงหยุดบรรเลง]

310
00:28:18,405 --> 00:28:19,655
ไปดีมาดีนะคะ

311
00:28:19,739 --> 00:28:21,700
คุณก็ดูแลตัวเองด้วย

312
00:28:43,972 --> 00:28:46,182
อยู่เฝ้าร้านให้ดีๆ ล่ะ

313
00:28:46,266 --> 00:28:47,892
ล็อกประตูให้แน่นหนา

314
00:28:48,560 --> 00:28:50,603
ครับ เดินทางปลอดภัยครับ

315
00:28:57,819 --> 00:28:58,862
[เสียงปิดประตู]

316
00:29:38,318 --> 00:29:39,527
[หายใจหอบ]

317
00:29:40,612 --> 00:29:41,529
แทซัง!

318
00:29:47,035 --> 00:29:48,620
นายปลอดภัยดีนะ

319
00:29:49,162 --> 00:29:50,413
โล่งอกไปที

320
00:29:50,497 --> 00:29:51,956
ฉันโล่งอกจริงๆ

321
00:29:53,124 --> 00:29:55,376
[เสียงตบหลังเบาๆ ต่อเนื่อง]

322
00:30:09,182 --> 00:30:11,184
[เสียงพระสวดในพิธีศพ]

323
00:30:19,317 --> 00:30:20,276
[เสียงเคาะบาตร]

324
00:30:20,360 --> 00:30:22,278
[พระสวดต่อเนื่อง]

325
00:30:23,905 --> 00:30:25,114
[เสียงเคาะบาตร]

326
00:30:29,369 --> 00:30:31,371
[พระสวดต่อเนื่อง]

327
00:30:32,413 --> 00:30:34,415
[เสียงเคาะบาตร]

328
00:30:41,506 --> 00:30:43,049
[พระสวดต่อเนื่อง]

329
00:30:58,606 --> 00:31:00,525
ผมเสียใจด้วยนะครับ

330
00:31:02,318 --> 00:31:03,569
[พระสวดจบ]

331
00:31:03,653 --> 00:31:05,029
[เสียงระฆัง]

332
00:31:05,822 --> 00:31:08,908
[อิจิโร่] ขอโทษครับ
แต่ผมไม่มีทางเลือก อิชิคาว่าซัง

333
00:31:08,992 --> 00:31:11,577
ผมก็ต้องทําเพื่อรักษาตําแหน่งของผมเหมือนกัน

334
00:31:11,661 --> 00:31:13,788
หากจะแค้นเคือง

335
00:31:13,872 --> 00:31:16,415
- ก็แค้นมาดามมาเอดะเถอะ
- [เสียงอิชิคาว่าคราง]

336
00:31:16,499 --> 00:31:19,043
เพราะทั้งหมดนี้เป็นความต้องการของเธอ

337
00:31:19,127 --> 00:31:20,795
[พูดครางแผ่วๆ] ไม่นะ

338
00:31:21,921 --> 00:31:22,964
ไม่นะ

339
00:31:25,049 --> 00:31:26,259
[เสียงร้องคราง]

340
00:31:27,385 --> 00:31:29,596
[พูดคราง] ได้โปรดช่วยผมด้วย

341
00:31:30,722 --> 00:31:33,057
[ร้องครางกระตุก]

342
00:31:35,101 --> 00:31:38,855
[ร้องโอดโอย]

343
00:31:41,149 --> 00:31:42,150
[หายใจเฮือก]

344
00:31:43,526 --> 00:31:45,069
[เสียงกระอัก สิ้นลม]

345
00:31:48,781 --> 00:31:54,370
[มาเอดะ] การตายของสามีฉัน
ฉันหวังอยากให้มันมีเกียรติมากกว่านี้สักหน่อย

346
00:31:55,538 --> 00:31:58,374
ผู้บังคับการสํานักงานข้าหลวงใหญ่

347
00:31:58,458 --> 00:32:01,210
มาตายด้วยน้ํามือของกีแซงชาวโชซอน

348
00:32:01,294 --> 00:32:05,381
ก็จะเป็นความอับอายอย่างยิ่ง
ของกรมตํารวจเช่นกันนะคะ

349
00:32:06,424 --> 00:32:07,592
ครับ!

350
00:32:11,971 --> 00:32:14,557
(ผู้บังคับการอิชิคาว่าเสียชีวิต
ระหว่างจับกุมฆาตกรต่อเนื่องชาวโชซอน)

351
00:32:14,641 --> 00:32:17,018
[จุนแทค] อิชิคาว่าเสียชีวิตเมื่อเช้ามืดวันนี้

352
00:32:17,894 --> 00:32:21,064
สุดท้ายชาวโชซอนก็กลายเป็นคนร้ายอีกสินะ

353
00:32:22,523 --> 00:32:24,651
รูปแบบเหมือนเดิมเลยว่าไหม

354
00:32:25,276 --> 00:32:27,152
เพื่อปกปิดสิ่งที่พวกตัวเองก่อ

355
00:32:27,236 --> 00:32:29,030
พวกมันซ่อน กุเรื่อง และบิดเบือน

356
00:32:30,323 --> 00:32:31,491
พอไม่ได้ผล

357
00:32:31,991 --> 00:32:34,702
ก็หันปลายดาบมาที่ชาวโชซอนอีกครั้ง

358
00:32:35,536 --> 00:32:37,079
เหมือนตอนแผ่นดินไหวคันโต

359
00:32:37,163 --> 00:32:39,874
พวกมันจะเป็นยังไงถ้าไม่ได้ชาวโชซอน

360
00:32:40,375 --> 00:32:42,585
มีเรื่องทีก็วุ่นวายมาโยนความผิดให้เรา

361
00:32:44,128 --> 00:32:46,631
รูปแบบของพวกมัน มีหนึ่งในสองอย่างนี้

362
00:32:47,131 --> 00:32:49,383
ไม่มาลงกับชาวกยองซองผู้บริสุทธิ์

363
00:32:49,467 --> 00:32:52,428
ก็เอามาลงกับพวกเรานี่แหละ

364
00:32:54,430 --> 00:32:57,892
ทําไมเป็นเราคะ พวกเรามีความผิดอะไรเหรอ

365
00:32:57,976 --> 00:33:00,477
ก็ผิดที่รู้เยอะมากเกินไปน่ะสิ

366
00:33:00,561 --> 00:33:03,856
ตั้งแต่ห้องทดลองใต้ดินในโรงพยาบาล
เรื่องที่เกิดขึ้นข้างในนั้น

367
00:33:03,940 --> 00:33:05,400
ไปจนถึงเรื่องมยองจา

368
00:33:07,694 --> 00:33:10,947
ถ้าอย่างงั้น แผนของนายคืออะไร

369
00:33:14,117 --> 00:33:15,284
ว่ามาสิ

370
00:33:16,160 --> 00:33:17,829
ที่เรียกฉันมาเวลานี้

371
00:33:18,454 --> 00:33:20,248
ก็เพราะมีความคิดในหัวแล้วจริงไหม

372
00:33:25,044 --> 00:33:27,422
ฉันมีคนที่อยากปกป้องแล้ว

373
00:33:28,589 --> 00:33:29,841
และเพราะอย่างนั้น

374
00:33:31,759 --> 00:33:32,885
ฉันเอง...

375
00:33:33,970 --> 00:33:36,681
ก็อยากลองเสี่ยงชีวิตดูบ้างสักครั้งนึง

376
00:33:37,265 --> 00:33:39,267
[ดนตรีช้าเศร้าบรรเลง]

377
00:33:41,394 --> 00:33:44,230
[แชอ๊ก] รู้ไหมคะ สิ่งที่ฉันกลัวจริงๆ คืออะไร

378
00:33:47,525 --> 00:33:49,694
การเริ่มฝันถึงบางอย่าง

379
00:33:51,070 --> 00:33:53,114
ในโลกที่ไม่มีความหวังค่ะ

380
00:33:56,034 --> 00:33:59,037
ผอ.อิจิโร่ เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะครับ

381
00:34:08,629 --> 00:34:09,797
อ้าว สหายควอน!

382
00:34:21,684 --> 00:34:24,062
[ดนตรีเศร้าพลิ้วไหวบรรเลง]

383
00:34:27,899 --> 00:34:29,984
[แชอ๊ก] ฉันกลัวจะแน่วแน่น้อยลง

384
00:34:30,068 --> 00:34:32,070
เพราะความหวังลมๆ แล้งๆ

385
00:34:33,321 --> 00:34:35,990
กลัวรีรอและลังเลในสิ่งที่ต้องทํา

386
00:34:38,159 --> 00:34:39,911
นั่นแหละค่ะสิ่งที่ฉันกลัว

387
00:34:42,497 --> 00:34:44,916
ฉันเลยต้องขอบอกลาคุณแบบนี้

388
00:34:53,424 --> 00:34:54,717
ขอบคุณนะคะ

389
00:34:56,427 --> 00:34:58,012
ขอบคุณค่ะ นายท่านจาง

390
00:34:58,513 --> 00:35:00,139
[ดนตรีสยองขวัญบรรเลง]

391
00:35:01,641 --> 00:35:03,476
ฉันจะไม่ลืมคุณ

392
00:35:04,143 --> 00:35:06,395
เดี๋ยว... เดี๋ยวก่อน! อย่า!

393
00:35:06,479 --> 00:35:07,771
ลาก่อน

394
00:35:07,855 --> 00:35:10,024
อย่า... อย่า!

395
00:35:10,108 --> 00:35:11,692
[เสียงปืน]

396
00:35:14,362 --> 00:35:15,947
[แทซัง] แต่ว่านะครับ

397
00:35:16,614 --> 00:35:19,575
ตัวผม กลัวอะไรมากที่สุดรู้ไหม

398
00:35:20,952 --> 00:35:24,580
การสูญเสียสิ่งที่... ไม่อยากสูญเสีย

399
00:35:25,998 --> 00:35:28,417
- [เสียงนกหวีด]
- [ผู้ชาย] อิจิโร่ซังถูกลอบยิง!

400
00:35:28,501 --> 00:35:30,044
จับตัวไว้! ตามเธอไป!

401
00:35:30,128 --> 00:35:31,503
[เสียงฝูงชนชุลมุน]

402
00:35:31,587 --> 00:35:32,755
[เสียงปืน]

403
00:35:33,381 --> 00:35:35,383
[ตนตรีช้าเศร้าบรรเลง]

404
00:36:07,373 --> 00:36:11,002
[เปียโนบรรเลงทํานองเศร้า]

405
00:36:36,944 --> 00:36:38,946
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

406
00:36:42,074 --> 00:36:45,161
[แผดเสียงคํารามเกรี้ยวกราด]

407
00:36:46,954 --> 00:36:48,164
[เสียงคําราม]

408
00:36:49,123 --> 00:36:51,125
[เสียงคํารามต่อเนื่อง]

409
00:36:52,293 --> 00:36:53,336
[เสียงกระแทกกรงเหล็ก]

410
00:36:56,255 --> 00:36:58,507
- [เสียงคําราม]
- [เสียงกระแทกกรงเหล็ก]

411
00:36:59,091 --> 00:37:01,093
[แผดเสียงคํารามเกรี้ยวกราด]

412
00:37:02,511 --> 00:37:04,388
[เสียงกระแทกกรงเหล็ก]

413
00:37:05,264 --> 00:37:07,266
[เสียงกระแทกกรงเหล็ก]

414
00:37:10,353 --> 00:37:11,646
[เสียงคํารามเกรี้ยวกราด]

415
00:37:13,272 --> 00:37:14,607
ว่ายังไงนะครับ

416
00:37:15,441 --> 00:37:17,526
ไดนาไมต์ที่คุณมีอยู่น่ะ

417
00:37:17,610 --> 00:37:20,070
สามารถใช้ทําระเบิดได้ทั้งหมดกี่ลูกครับ

418
00:37:20,154 --> 00:37:21,656
ถามทําไมครับ

419
00:37:22,448 --> 00:37:24,200
คุณจะร่วมก่อการกบฏด้วยเหรอครับ

420
00:37:24,825 --> 00:37:28,329
น่าเสียดาย แต่งานที่บูมินกวานจะไม่ถูกจัดขึ้นครับ

421
00:37:29,622 --> 00:37:30,455
อะไรนะ

422
00:37:30,539 --> 00:37:34,751
งานศพของอิชิคาว่า
จะถูกจัดโดยสํานักงานข้าหลวงใหญ่

423
00:37:34,835 --> 00:37:37,380
งานที่บูมินกวานก็เลยถูกเลื่อนกําหนดออกไป

424
00:37:38,256 --> 00:37:39,506
แน่ใจเหรอครับ

425
00:37:39,590 --> 00:37:42,301
เรายังไม่ได้ยินอะไร
จากแหล่งข่าวของเราเลยนะ

426
00:37:42,385 --> 00:37:44,971
ข้อมูลนี้มาจากผู้เกี่ยวข้อง ไม่ผิดแน่ครับ

427
00:37:45,471 --> 00:37:48,849
ผมรับประกันความน่าเชื่อถือ
และความแม่นยําได้เลย

428
00:37:49,976 --> 00:37:52,978
ว่าแต่นายท่านจาง ถามจํานวนระเบิดทําไมครับ

429
00:37:53,062 --> 00:37:54,646
ในเมื่อการกบฏใกล้ยุติแล้ว

430
00:37:54,730 --> 00:37:58,275
ผมว่าจะใช้ระเบิดพวกนั้นก่อนน่ะครับ

431
00:37:58,359 --> 00:38:02,404
คุณไม่ได้มาเพื่อจะช่วยเรา แต่มาฮุบระเบิดสินะ

432
00:38:02,488 --> 00:38:05,324
ช่างเถอะ ผมไม่จําเป็นต้องฟังอะไรจากคุณแล้ว

433
00:38:06,158 --> 00:38:07,243
กลับไปซะเถอะครับ

434
00:38:08,786 --> 00:38:11,121
คุณคิดจะใช้ระเบิดนั้นยังไง

435
00:38:11,205 --> 00:38:13,249
- [ผู้ชาย] สหายอี!
- โรงพยาบาลองซอง

436
00:38:17,295 --> 00:38:18,587
ผมคิดจะ...

437
00:38:21,007 --> 00:38:22,674
ระเบิดที่นั่นให้ราบครับ

438
00:38:22,758 --> 00:38:24,760
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

439
00:38:25,970 --> 00:38:27,430
[หอบ]

440
00:38:29,557 --> 00:38:30,891
ผู้พันคาโต้!

441
00:38:31,600 --> 00:38:32,643
ผู้พันคาโต้!

442
00:38:33,811 --> 00:38:35,395
[หอบ]

443
00:38:35,479 --> 00:38:36,314
[เสียงเคาะประตู]

444
00:38:57,209 --> 00:38:58,794
มีปัญหาแล้วค่ะนายท่านจาง

445
00:39:00,296 --> 00:39:02,298
นักแกะรอยที่ชื่อยุนแชอ๊กน่ะค่ะ

446
00:39:03,841 --> 00:39:05,468
เธอก่อเรื่องเข้าจนได้แล้ว

447
00:39:08,888 --> 00:39:10,765
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงเร็วขึ้น]

448
00:39:13,976 --> 00:39:15,644
[เสียงกริ่งจักรยาน]

449
00:39:17,688 --> 00:39:19,774
[เสียงแตรรถบีบดังลั่น]

450
00:39:39,794 --> 00:39:42,088
[ดนตรีซิมโฟนีทํานองระทึกใจบรรเลง]

451
00:39:44,215 --> 00:39:46,217
[เสียงฝูงชนพูดคุยซักถามกัน]

452
00:39:46,884 --> 00:39:48,094
[เสียงหอบ หายใจแรง]

453
00:39:48,761 --> 00:39:49,929
[ผู้ชายตะโกน] ผอ.อิจิโร่!

454
00:39:51,597 --> 00:39:54,517
[ดนตรีซิมโฟนีระทึกใจบรรเลงต่อเนื่อง]

455
00:40:04,735 --> 00:40:06,778
เป็นยังไงบ้าง ตัวอย่างทดลองล่ะ

456
00:40:06,862 --> 00:40:10,073
[ทหาร 1] ไม่เห็นเลยครับ!
เรามองหามาหลายสิบนาทีแล้ว

457
00:40:10,157 --> 00:40:12,118
แต่ไม่พบการเคลื่อนไหวเลยครับ

458
00:40:25,631 --> 00:40:26,882
แล้วลิฟต์ล่ะ

459
00:40:26,966 --> 00:40:28,633
[ทหาร 1] ถูกปิดอยู่ครับ

460
00:40:28,717 --> 00:40:31,136
ในเมื่อนั่นเป็นทางเดียวที่ขึ้นมาชั้นบนได้

461
00:40:31,220 --> 00:40:33,681
ตัวอย่างทดลองต้องยังอยู่ข้างล่างแน่นอนครับ

462
00:40:38,936 --> 00:40:40,228
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

463
00:40:40,312 --> 00:40:41,563
มันหมายความว่ายังไง

464
00:40:41,647 --> 00:40:43,482
ยุนแชอ๊กหายตัวไปเหรอ หายไปไหน

465
00:40:44,817 --> 00:40:46,235
เราก็ไม่รู้ครับ

466
00:40:46,735 --> 00:40:50,155
พอผู้หญิงคนนั้นลอบยิงผอ.อิจิโร่แล้ว

467
00:40:50,239 --> 00:40:52,616
เจ้าหน้าที่แถวนั้นก็ไล่ตามเธอไปทันทีครับ

468
00:40:53,659 --> 00:40:54,826
แต่เธอหายไปเลย

469
00:40:54,910 --> 00:40:57,913
เจ้าหน้าที่จากทั้งจงโนและกรมตํารวจ

470
00:40:57,997 --> 00:41:01,083
ออกค้นหาทั่วตั้งแต่ฮอนมาจิจนถึงจงโน

471
00:41:01,167 --> 00:41:03,043
แต่ยังไม่พบตัวเลยครับ

472
00:41:04,253 --> 00:41:05,337
[ถอนใจแรง]

473
00:41:05,421 --> 00:41:08,299
เมื่อครู่ก็เพิ่งมีคําสั่งให้ไปค้นคลังสมบัติทองครับ

474
00:41:10,759 --> 00:41:11,968
[เจ้าหน้าที่] หาตัวให้เจอ!

475
00:41:12,052 --> 00:41:13,721
รีบหาให้เจอ! ค้นหาให้ทั่ว!

476
00:41:17,892 --> 00:41:20,603
[บอมโอ] ทําอะไรน่ะครับ

477
00:41:22,229 --> 00:41:23,814
[เจ้าหน้าที่] เร็วเข้า! อย่าให้หนีได้!

478
00:41:24,398 --> 00:41:25,565
เร่งมือเข้า!

479
00:41:25,649 --> 00:41:27,025
ค้นให้ทั่วทุกมุม!

480
00:41:27,109 --> 00:41:28,736
[เสียงปึงปัง]

481
00:41:30,613 --> 00:41:32,156
[เสียงข้าวของหล่นแตก]

482
00:41:35,242 --> 00:41:37,119
[โมริ] สถานการณ์

483
00:41:37,203 --> 00:41:39,163
ดูเหมือนมันกําลังแย่ลงเรื่อยๆครับ

484
00:41:39,997 --> 00:41:42,124
นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้มาบอก

485
00:41:44,126 --> 00:41:45,920
ข้อมูลกับคุณก็ได้ครับ

486
00:41:49,507 --> 00:41:50,549
ขอบคุณนะ

487
00:41:51,050 --> 00:41:53,969
แค่ข้อมูลที่คุณบอกมาก็ช่วยได้มากแล้ว

488
00:41:54,053 --> 00:41:55,429
คุณไปเถอะ

489
00:41:57,223 --> 00:41:59,975
คุณอยู่ให้ห่างจากผมสักพักน่าจะดีกว่า

490
00:42:00,059 --> 00:42:01,310
เข้าใจที่พูดใช่ไหม

491
00:42:05,481 --> 00:42:07,191
[ดนตรีเครียดชวนพิศวงบรรเลง]

492
00:42:09,610 --> 00:42:11,069
ระวังด้วยนะครับ จางซัง

493
00:42:11,153 --> 00:42:13,072
มีมือที่มองไม่เห็น

494
00:42:14,573 --> 00:42:15,866
ควบคุมทุกอย่างอยู่ครับ

495
00:42:25,042 --> 00:42:26,042
[ดนตรีหยุด]

496
00:42:26,126 --> 00:42:28,504
เกิดเรื่องแบบนี้ได้ไงครับท่านอธิบดี

497
00:42:29,171 --> 00:42:34,468
มียิงกันกลางวันแสกๆ
หน้าบ้านมาเอดะซังขณะที่เธอกําลังไว้ทุกข์เนี่ย

498
00:42:34,552 --> 00:42:36,219
ขออภัยอย่างสูงครับ

499
00:42:36,303 --> 00:42:38,472
ทางเราควรจะระวังมากกว่านี้

500
00:42:38,556 --> 00:42:42,350
เรื่องครั้งนี้น่ะ
ไม่เพียงเป็นการกระทําที่ยั่วยุเราทุกคน

501
00:42:42,434 --> 00:42:44,436
แต่เป็นการก่อการร้ายชัดเจน

502
00:42:44,979 --> 00:42:48,816
ช่วยหาตัวให้เจอด้วยนะ
ว่าใครอยู่เบื้องหลัง ท่านอธิบดี!

503
00:42:49,650 --> 00:42:53,487
ถือโอกาสนี้
กวาดล้างพวกกบฏโชซอนในกยองซอง

504
00:42:53,571 --> 00:42:55,155
ให้สิ้นซากไปเลยครับ!

505
00:42:55,781 --> 00:42:58,742
พวกก่อความไม่สงบอย่าให้มีเหลือ เก็บให้หมด!

506
00:42:58,826 --> 00:43:00,076
- ถูกต้อง!
- ผมเห็นด้วย!

507
00:43:00,160 --> 00:43:02,955
- [ผู้ชาย 1] เราปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้
- [ผู้ชาย 2] กําจัดพวกมันเลย!

508
00:43:03,706 --> 00:43:05,124
[เสียงโทรศัพท์ดัง]

509
00:43:06,417 --> 00:43:07,626
ครับ สวัสดีครับ

510
00:43:08,502 --> 00:43:09,753
ชิโร่เหรอ

511
00:43:14,466 --> 00:43:15,759
[บอมโอ] เกิดอะไรขึ้นครับ

512
00:43:17,094 --> 00:43:20,306
ไหนบอกว่าจะไม่แตะต้องคลังสมบัติทองไงครับ

513
00:43:21,724 --> 00:43:24,601
ไหนว่าผมแค่ต้องบอกที่อยู่ของผู้หญิงนักแกะรอย

514
00:43:24,685 --> 00:43:28,272
แต่เมื่อครู่มีตํารวจมาค้นที่นี่จนเละเทะไปหมดเลย

515
00:43:28,772 --> 00:43:30,524
ไม่ได้ครับ

516
00:43:30,608 --> 00:43:33,360
ผมทําไม่ได้ ผมขอถอนตัว

517
00:43:34,278 --> 00:43:35,904
ให้เงินผมมาเถอะ

518
00:43:37,406 --> 00:43:39,533
คุณสัญญาว่าจะให้ผมขึ้นเรือ

519
00:43:39,617 --> 00:43:41,035
ไปโตเกียวนี่ครับ

520
00:43:41,619 --> 00:43:43,411
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคุยเรื่องนั้น

521
00:43:43,495 --> 00:43:44,747
ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง

522
00:43:46,165 --> 00:43:48,375
ฮัลโหล ฮัลโหล

523
00:43:52,212 --> 00:43:53,339
[หายใจสั่น]

524
00:43:55,090 --> 00:43:56,425
[หายใจแรง]

525
00:43:58,802 --> 00:44:00,179
[สะดุ้งเฮือก]

526
00:44:03,599 --> 00:44:04,516
คุณลุง

527
00:44:04,600 --> 00:44:06,226
[ดนตรีตึงเครียด]

528
00:44:10,064 --> 00:44:12,066
ยังไม่มีการเคลื่อนไหวอีกเหรอ

529
00:44:13,067 --> 00:44:13,984
ไม่มีเลยครับ

530
00:44:15,569 --> 00:44:16,778
ลองโยนเหยื่อเข้าไป

531
00:44:16,862 --> 00:44:19,156
ไม่มีพวกท่อนซุงเหลือแล้วครับผู้พัน

532
00:44:21,241 --> 00:44:22,534
ยังมีอีกคนนึงนี่

533
00:44:26,038 --> 00:44:27,206
[เสียงฝีเท้า]

534
00:44:29,875 --> 00:44:31,001
[เสียงปลดล็อกประตู]

535
00:44:34,672 --> 00:44:36,840
เฮ้ย ออกมาได้แล้ว

536
00:44:45,265 --> 00:44:46,266
เฮ้ย!

537
00:44:47,309 --> 00:44:48,227
เฮ้ย!

538
00:44:49,853 --> 00:44:51,105
มาช่วยฉันที

539
00:44:58,862 --> 00:45:01,615
[เสียงทหารออกแรงยก]

540
00:45:03,701 --> 00:45:05,703
[ดนตรีจังหวะระทึก]

541
00:45:07,496 --> 00:45:09,832
- [เสียงปืน]
- [เสียงสะดุ้งเฮือก]

542
00:45:10,874 --> 00:45:12,876
[ดนตรีน่ากลัว]

543
00:45:13,877 --> 00:45:15,003
[ถอนใจแรง]

544
00:45:15,921 --> 00:45:17,923
[หายใจแรง]

545
00:45:34,398 --> 00:45:36,233
[ดนตรีหยุด]

546
00:45:36,775 --> 00:45:38,736
[ดนตรีลึกลับชวนพิศวงบรรเลง]

547
00:45:45,701 --> 00:45:46,994
[เสียงเปิดประตู]

548
00:46:04,136 --> 00:46:05,596
มาเอดะ ยูกิโกะ

549
00:46:06,263 --> 00:46:07,347
เอ...

550
00:46:08,932 --> 00:46:11,226
คุณรู้จักฉันอยู่แล้วสินะ

551
00:46:12,603 --> 00:46:14,396
ยุนแชอ๊กซัง

552
00:46:18,025 --> 00:46:19,610
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

553
00:46:23,155 --> 00:46:24,864
แปลกๆ นะครับ

554
00:46:24,948 --> 00:46:27,617
อยู่ๆ พวกเจ้าหน้าที่ของญี่ปุ่น

555
00:46:27,701 --> 00:46:29,036
ก็เงียบกันไปแล้วครับ

556
00:46:38,337 --> 00:46:40,547
หนังสือพิมพ์ครับ! หนังสือพิมพ์ไหมครับ!

557
00:46:41,215 --> 00:46:42,841
หนังสือพิมพ์ครับ หนังสือพิมพ์!

558
00:46:44,635 --> 00:46:46,386
หนังสือพิมพ์ไหมครับ

559
00:46:46,470 --> 00:46:47,471
หนังสือพิมพ์!

560
00:46:48,639 --> 00:46:50,056
ทางโรงพักจงโนเป็นไงบ้าง

561
00:46:50,140 --> 00:46:51,683
ดูเหมือนพวกนั้น

562
00:46:51,767 --> 00:46:54,520
ยังไม่พบร่องรอยของยุนแชอ๊กเหมือนกันครับ

563
00:46:57,064 --> 00:47:00,400
แล้วทําไมอยู่ๆ ถึงได้เงียบกันไปซะล่ะ

564
00:47:01,193 --> 00:47:05,113
เป็นเวลาอื่นพวกนั้นคงพลิกแผ่นดินบนจอง
กับจงโนหาจนทั่วไปแล้วนะ

565
00:47:05,197 --> 00:47:08,450
บรรยากาศบางอย่างดูต่างจากปกตินะครับ

566
00:47:09,159 --> 00:47:12,037
เรื่องการตายของผอ.อิจิโร่ก็ถูกปิดเงียบ

567
00:47:14,498 --> 00:47:17,542
- [นาวอล] นายท่านคะ
- อ้าว คุณนาวอล เป็นยังไงบ้าง

568
00:47:17,626 --> 00:47:19,211
เรียบร้อยด้วยดีค่ะ

569
00:47:23,757 --> 00:47:25,091
(บัตรโดยสารเรือ)

570
00:47:25,175 --> 00:47:26,718
[นาวอล] เอ่อ แต่ว่า...

571
00:47:26,802 --> 00:47:29,220
ฉันคิดว่าคุณควรลงไปด้านล่างหน่อยค่ะ

572
00:47:29,304 --> 00:47:30,973
มีแขกมาหาน่ะ

573
00:47:55,205 --> 00:47:57,207
[เสียงรินน้ําชา]

574
00:48:01,003 --> 00:48:02,254
ถ้าอย่างนั้น

575
00:48:03,046 --> 00:48:04,256
เชิญตามสบายนะคะ

576
00:48:24,484 --> 00:48:26,737
- เธอมีธุระอะไรครับ
- ไม่รู้สิ

577
00:48:28,238 --> 00:48:31,574
ทั้งคู่ยังไม่พูดอะไรเลย เอาแต่นั่งเฉยๆ

578
00:48:31,658 --> 00:48:32,910
เออ ว่าแต่...

579
00:48:33,702 --> 00:48:36,538
ทําไมไม่เห็นนายพัคเลยล่ะ ไปไหนของเขา

580
00:48:37,247 --> 00:48:38,749
ไม่ต้องหาหรอกครับ

581
00:48:39,875 --> 00:48:41,293
เขาไม่มาแล้วละ

582
00:48:51,178 --> 00:48:53,472
คนที่ชื่อคุณนาวอลเมื่อครู่

583
00:48:54,556 --> 00:48:55,974
เธอไว้ใจได้หรือเปล่าคะ

584
00:48:58,226 --> 00:49:00,603
เธออยู่กับผมตั้งแต่เด็กเหมือนครอบครัวครับ

585
00:49:00,687 --> 00:49:02,063
[หัวเราะเบาๆ]

586
00:49:02,147 --> 00:49:05,943
เหมือนครอบครัว ก็ใช่ว่าเชื่อใจได้ทุกคน

587
00:49:06,652 --> 00:49:11,281
ขึ้นชื่อว่ามนุษย์
จะไว้เนื้อเชื่อใจง่ายๆ ไม่ได้หรอกนะคะ

588
00:49:12,199 --> 00:49:14,367
พวกเขาไม่ได้ทรยศเพราะชั่วร้าย

589
00:49:14,451 --> 00:49:17,496
แต่ทรยศเพราะว่าอ่อนแอค่ะ

590
00:49:18,914 --> 00:49:20,666
และมนุษย์ส่วนใหญ่

591
00:49:21,500 --> 00:49:23,168
ก็ล้วนแต่อ่อนแอ

592
00:49:29,091 --> 00:49:30,967
แล้วเหตุผลที่มาหาผมถึงที่นี่

593
00:49:31,051 --> 00:49:34,096
เพราะฉะนั้น คุณอย่ารอเลยค่ะ

594
00:49:36,181 --> 00:49:39,726
คุณยุนแชอ๊กจะไม่กลับมาอีกแล้วค่ะ

595
00:49:39,810 --> 00:49:42,228
[ดนตรีช้าบรรเลง]

596
00:49:42,312 --> 00:49:45,023
- หมายความว่าไงครับ
- ฉันบอกแล้วไงคะ

597
00:49:45,524 --> 00:49:48,694
การทรยศไม่ใช่เพราะชั่วร้าย แต่เพราะอ่อนแอ

598
00:49:51,405 --> 00:49:54,199
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เข้มแข็งพอ

599
00:49:54,908 --> 00:49:57,160
ที่จะอยู่เคียงข้างคุณค่ะ

600
00:49:57,244 --> 00:49:58,745
รู้เหรอครับว่าเธออยู่ไหน

601
00:50:00,664 --> 00:50:01,999
ตอนนี้เธออยู่ไหนครับ

602
00:50:03,917 --> 00:50:05,460
[ขึ้นเสียงดัง] มาเอดะซัง!

603
00:50:06,503 --> 00:50:07,921
เธอตายแล้วค่ะ

604
00:50:11,591 --> 00:50:12,800
แล้วรู้ไหมคะ

605
00:50:12,884 --> 00:50:15,470
จางซังก่อนเข้าไปโรงพยาบาลองซอง

606
00:50:15,554 --> 00:50:18,598
ฉันชอบคนนั้นมากกว่าเยอะ

607
00:50:19,099 --> 00:50:23,019
คุณแยกชัดเจนว่าอะไรมีประโยชน์
หรือสร้างความเสียหาย

608
00:50:23,103 --> 00:50:24,771
ความคิดเรียบง่าย

609
00:50:25,647 --> 00:50:27,482
เพราะงั้นคุณถึงมีอํานาจ

610
00:50:30,694 --> 00:50:34,239
ช่วยกลับไปเป็นแบบตอนนั้นเถอะนะคะ

611
00:50:35,657 --> 00:50:39,327
ลืมอิชิคาว่า อากิโกะ และโรงพยาบาลองซองซะ

612
00:50:39,828 --> 00:50:41,329
ยุนแชอ๊ก

613
00:50:42,414 --> 00:50:44,166
ลืมผู้หญิงคนนี้ด้วย

614
00:50:45,375 --> 00:50:47,586
แค่กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเมื่อก่อน

615
00:50:48,420 --> 00:50:51,173
ราวกับไม่เคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็พอค่ะ

616
00:50:52,716 --> 00:50:56,678
แบบนั้น จางซังกับคลังสมบัติทอง

617
00:50:57,679 --> 00:50:59,056
ก็จะปลอดภัยค่ะ

618
00:51:03,351 --> 00:51:04,852
[โมริ] ระวังด้วยนะครับจางซัง

619
00:51:04,936 --> 00:51:06,730
มีมือที่มองไม่เห็น

620
00:51:08,273 --> 00:51:09,775
ควบคุมทุกอย่างอยู่ครับ

621
00:51:12,944 --> 00:51:14,738
แล้วคุณรู้ได้ไงครับ

622
00:51:17,032 --> 00:51:19,076
ทั้งบนจองทั้งจงโน

623
00:51:19,576 --> 00:51:20,660
ผมใช้เส้นสายทั้งหมดแล้ว

624
00:51:20,744 --> 00:51:23,496
ก็ยังไม่เจอแม้แต่ร่องรอยของยุนแชอ๊ก

625
00:51:23,580 --> 00:51:24,998
แล้วมาเอดะซัง...

626
00:51:26,583 --> 00:51:28,043
รู้ได้ยังไงครับ

627
00:51:28,835 --> 00:51:30,212
ว่าคนคนนั้นตายไปแล้ว

628
00:51:33,090 --> 00:51:34,925
ถ้าหากไม่ได้ฉัน...

629
00:51:36,051 --> 00:51:38,804
คุณคงถูกจับกุมตัวไปแล้วค่ะ

630
00:51:39,429 --> 00:51:41,389
แค่ด้วยความใกล้ชิดของคุณ

631
00:51:41,473 --> 00:51:43,433
กับผู้หญิงที่ลอบยิงผอ.อิจิโร่

632
00:51:44,184 --> 00:51:47,395
ก็เพียงพอที่คุณจะกลายเป็นกลุ่มกบฏได้แล้ว

633
00:51:48,271 --> 00:51:49,314
เพราะฉะนั้น...

634
00:51:50,440 --> 00:51:53,068
อย่าทําเรื่องอันตรายอีกต่อไปเลยค่ะ

635
00:51:53,610 --> 00:51:56,362
- จางซัง
- ยุนแชอ๊กอยู่ไหนครับ

636
00:51:56,446 --> 00:51:58,906
บอกแล้วไงคะ ว่าเธอตายแล้ว

637
00:51:58,990 --> 00:52:00,825
อย่างน้อยก็ขอให้ผมเห็นศพเธอหน่อยสิ

638
00:52:00,909 --> 00:52:02,285
[พูดเสียงแข็ง] คุณหยุดทํา...

639
00:52:02,369 --> 00:52:04,078
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

640
00:52:04,162 --> 00:52:06,081
ให้ฉันผิดหวังสักทีค่ะ

641
00:52:07,874 --> 00:52:09,709
ฉันไม่อยากเป็นศัตรูกับคุณ

642
00:52:09,793 --> 00:52:11,419
[พูดเสียงดัง] ยุนแชอ๊ก...

643
00:52:13,463 --> 00:52:14,673
เธออยู่ที่ไหน

644
00:52:18,385 --> 00:52:19,761
คุณจะไม่ได้

645
00:52:20,846 --> 00:52:22,097
เจอเธออีกแล้วค่ะ

646
00:52:36,987 --> 00:52:38,238
[เสียงลมหายใจสั่นเครือ]

647
00:52:41,449 --> 00:52:44,244
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

648
00:52:54,504 --> 00:52:57,924
ไม่ว่าคุณทําอะไรลงไป ผมจะหาเธอให้เจอ

649
00:52:58,550 --> 00:53:00,343
จะเป็นศพหรืออะไรก็ช่าง

650
00:53:00,427 --> 00:53:02,970
ผมจะหาเธอ ให้เจอให้ได้ครับ!

651
00:53:03,054 --> 00:53:05,056
[แทซังหายใจแรง]

652
00:53:08,518 --> 00:53:11,813
นี่แปลว่า คุณจะบาดหมางกับฉันเหรอคะ

653
00:53:11,897 --> 00:53:15,483
คนอย่างผมน่ะ
มันจะไปสู้กับคนอย่างคุณได้ยังไงครับ

654
00:53:16,693 --> 00:53:20,404
คุณมีอํานาจ มีครอบครัวที่ทรงอิทธิพล
แถมเป็นคนญี่ปุ่น

655
00:53:20,488 --> 00:53:22,240
ถ้ารู้ก็อยู่เงียบๆ เถอะค่ะ

656
00:53:23,491 --> 00:53:25,159
แบบนั้นดีที่สุดสําหรับคุณ

657
00:53:25,243 --> 00:53:26,369
แต่ว่านะ!

658
00:53:29,039 --> 00:53:30,373
นั่นคือยุนแชอ๊ก

659
00:53:30,457 --> 00:53:32,291
[ดนตรีเศร้าสะเทือนใจ]

660
00:53:32,375 --> 00:53:35,294
ผมอาจจะเป็นแค่เจ้าของโรงจํานําต่ําต้อย

661
00:53:35,378 --> 00:53:37,296
ใช้ชีวิตมาอย่างคนขี้ขลาด

662
00:53:37,380 --> 00:53:40,091
ยอมทําเรื่องสกปรกทุกอย่างเพื่อเลี้ยงปากท้อง

663
00:53:40,175 --> 00:53:41,509
แต่แค่สักครั้งนึง...

664
00:53:42,260 --> 00:53:45,596
ผมอยากปกป้องเธอ
แม้ต้องยอมเสียทุกอย่างที่มีครับ

665
00:53:45,680 --> 00:53:46,973
แล้วยังไงคะ

666
00:53:48,850 --> 00:53:51,686
คุณคิดที่จะสู้กับฉันยังไงเหรอคะ

667
00:53:51,770 --> 00:53:52,979
สู้ด้วยอะไร

668
00:53:54,773 --> 00:53:56,066
อย่าบอกนะ

669
00:53:56,566 --> 00:54:00,236
ว่าด้วยพวกสวะพวกนั้น ที่อยู่ข้างคุณน่ะ

670
00:54:00,320 --> 00:54:03,322
ระวังคําพูดด้วยครับ พวกเขาเป็นคนของผม!

671
00:54:03,406 --> 00:54:06,368
แล้วรู้หรือเปล่าคะว่าคนพวกนั้นทรยศหักหลัง...

672
00:54:07,077 --> 00:54:08,661
จางซังยังไงกันบ้าง

673
00:54:08,745 --> 00:54:11,623
ผู้หญิงที่ชื่อคุณนาวอล
ที่อยู่กับคุณมาเหมือนครอบครัว

674
00:54:12,374 --> 00:54:15,335
คือคนที่ปากโป้งเรื่องแม่คุณเมื่อนานมาแล้วค่ะ

675
00:54:16,336 --> 00:54:19,755
[แทซังตอนเด็ก] ตอนนี้แม่ผม
ท่านก็อยู่ในนั้นเหมือนกัน

676
00:54:19,839 --> 00:54:21,591
คุณเห็นท่านบ้างไหมครับ

677
00:54:22,092 --> 00:54:25,971
ชื่อของท่านคือ ชิมซุนด็อกน่ะครับ

678
00:54:27,639 --> 00:54:29,224
คุณรู้จักไหมครับ

679
00:54:29,933 --> 00:54:30,850
ไม่รู้จัก

680
00:54:30,934 --> 00:54:33,103
ไม่เคยได้ยินชื่อเลยเหรอครับ

681
00:54:34,354 --> 00:54:35,647
ไม่เคยได้ยิน

682
00:54:36,147 --> 00:54:38,149
[สะอึกสะอื้น]

683
00:54:39,276 --> 00:54:42,445
[สะอื้น]

684
00:54:45,115 --> 00:54:48,201
(ชิมซุนด็อก)

685
00:54:49,244 --> 00:54:51,246
[ร้องร่ําไห้ สะอึกสะอื้น]

686
00:54:58,044 --> 00:54:59,713
[มาเอดะ] คูกับพยองคนนั้น

687
00:55:00,338 --> 00:55:03,674
ไม่นานมานี้เขาเพิ่งหักหลังคุณ
ในห้องทรมานของกรมตํารวจ

688
00:55:03,758 --> 00:55:05,885
ตอน... ตอนนี้...

689
00:55:10,223 --> 00:55:12,684
[พูดอึกอัก] ผมยอมบอกแล้วครับ

690
00:55:13,560 --> 00:55:14,561
ทั้งหมด

691
00:55:19,482 --> 00:55:21,150
[มาเอดะ] นายพัค เด็กคนนั้น

692
00:55:21,234 --> 00:55:25,071
เพราะอยากตามหาแม่
ที่ทิ้งเขาหนีไปญี่ปุ่นตั้งแต่เด็ก

693
00:55:25,155 --> 00:55:26,740
เขาเลยหักหลังคุณค่ะ

694
00:55:27,449 --> 00:55:30,368
เขาขายนายท่านจางที่ดูแลเขามา

695
00:55:30,452 --> 00:55:34,039
เหมือนครอบครัว เพื่อตั๋วขึ้นเรือราคาแค่ไม่กี่แดง

696
00:55:34,873 --> 00:55:36,958
แล้วก็คนที่คุณเรียกว่าเพื่อน

697
00:55:37,834 --> 00:55:40,002
ไม่ถึงครึ่งวันเขาก็ให้การแล้วว่า

698
00:55:40,086 --> 00:55:43,048
คุณกับเพื่อนๆ ของคุณเป็นตัวการหลักของกลุ่มกบฏ

699
00:55:44,132 --> 00:55:48,636
มนุษย์ที่อ่อนแอจนน่าสมเพชก็เป็นแบบนั้นแหละค่ะ

700
00:55:50,013 --> 00:55:53,975
หมกมุ่นกับการเอาตัวรอดจนไม่รู้จักบุญคุณ

701
00:55:54,059 --> 00:55:55,935
ไม่รู้จักแม้แต่คุณธรรม

702
00:55:56,936 --> 00:55:58,271
แต่ว่านี่...

703
00:55:58,355 --> 00:56:01,566
คุณว่าจะทําอะไรกับสวะพวกนั้นนะคะ

704
00:56:03,109 --> 00:56:04,527
สู้กับฉันเหรอ

705
00:56:06,196 --> 00:56:10,158
ทั้งที่ตอนนี้คนที่พยายามอย่างที่สุดเพื่อตัวคุณก็คือฉัน

706
00:56:11,451 --> 00:56:13,370
แต่คุณจะหักหลังฉันเหรอ

707
00:56:14,371 --> 00:56:17,207
คุณหมายความว่าแบบนั้นใช่ไหมคะจางซัง!

708
00:56:25,423 --> 00:56:26,924
[สูดหายใจ]

709
00:56:27,008 --> 00:56:28,301
[หายใจสั่นเครือ]

710
00:56:28,885 --> 00:56:29,886
ก็ได้

711
00:56:32,055 --> 00:56:33,890
สิ่งที่คุณพูดมาอาจจะถูก

712
00:56:36,726 --> 00:56:37,769
แต่ว่า...

713
00:56:38,812 --> 00:56:40,146
รู้หรือเปล่าครับ

714
00:56:41,731 --> 00:56:43,608
ถ้าโลกของพวกเรา

715
00:56:44,984 --> 00:56:47,195
ไม่เป็นแบบนี้ พวกเขาก็...

716
00:56:48,196 --> 00:56:49,781
คงไม่ต้องเผชิญเรื่องแบบนั้น

717
00:56:53,576 --> 00:56:55,328
หากโลกเราไม่เป็นแบบนี้

718
00:56:56,996 --> 00:57:00,583
พวกเขาก็คงไม่โดนลากเข้าคุกแล้วถูกซ้อมจนน่วม

719
00:57:00,667 --> 00:57:02,335
เพื่อให้หักหลังพรรคพวกตัวเอง

720
00:57:03,086 --> 00:57:07,381
พวกเขาคงไม่ถูกนาบด้วยไฟ
หรือถูกถอดเล็บมือเล็บเท้า

721
00:57:07,465 --> 00:57:09,675
และคงไม่ต้องปากโป้ง

722
00:57:09,759 --> 00:57:12,470
บอกชื่อพวกพ้อง เพราะทนถูกทรมานไม่ไหว

723
00:57:13,263 --> 00:57:15,723
จนต้องรู้สึกผิดตลอดชีวิตหรอกครับ

724
00:57:16,641 --> 00:57:18,393
แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น

725
00:57:19,352 --> 00:57:22,480
พวกเขาก็เอาเป็นเอาตาย อดทนทําทุกอย่าง

726
00:57:24,107 --> 00:57:25,733
เพราะต้องเอาตัวรอด

727
00:57:25,817 --> 00:57:27,944
ไม่ว่ามันจะน่าอัปยศอดสูมากแค่ไหน

728
00:57:29,946 --> 00:57:31,573
เพราะถ้าเราเอาตัวไม่รอด

729
00:57:32,615 --> 00:57:35,618
ก็จะไม่มีใครจดจําว่าพวกเราโดนอะไรมาบ้าง

730
00:57:39,372 --> 00:57:42,125
เพราะงั้นอย่าพูดพล่อยๆ ว่าพวกเขาเป็นสวะครับ

731
00:57:44,252 --> 00:57:45,962
ในบรรดาคนพวกนั้น

732
00:57:47,714 --> 00:57:51,384
ไม่มีแม้แต่คนเดียว
ที่สมควรจะถูกคุณเรียกด้วยคําแบบนั้น

733
00:58:04,814 --> 00:58:05,982
คุณเอง...

734
00:58:07,901 --> 00:58:09,068
สุดท้ายแล้ว...

735
00:58:11,321 --> 00:58:12,322
ใช่แล้วครับ

736
00:58:15,158 --> 00:58:16,242
ผมก็ด้วย

737
00:58:19,829 --> 00:58:21,289
คงจบแค่นี้แหละครับ

738
00:58:23,500 --> 00:58:24,667
มาเอดะซัง

739
00:58:24,751 --> 00:58:26,753
[ดนตรีเศร้าสะเทือนใจบรรเลง]

740
00:58:51,861 --> 00:58:53,029
เข้าข้างในกัน

741
00:58:54,781 --> 00:58:55,823
อากาศ...

742
00:58:57,492 --> 00:58:58,909
ยังเย็นอยู่ครับ

743
00:58:58,993 --> 00:59:00,995
[ดนตรีเศร้าสะเทือนใจบรรเลงต่อเนื่อง]

744
00:59:11,089 --> 00:59:12,715
[สะอื้นไห้]

745
00:59:20,306 --> 00:59:21,307
[ถอนใจ]

746
00:59:31,818 --> 00:59:32,819
นายท่าน

747
00:59:34,237 --> 00:59:35,238
นายท่าน

748
00:59:35,989 --> 00:59:36,990
นายท่าน

749
00:59:39,075 --> 00:59:40,076
นี่ผม...

750
00:59:42,912 --> 00:59:44,914
ก่อนเข้ามาผมพูดอะไรออกไปนะ

751
00:59:48,251 --> 00:59:49,419
ก่อนเข้ามา...

752
00:59:52,171 --> 00:59:54,465
เธอพูดทุกอย่างที่ต้องพูดแล้ว

753
00:59:56,092 --> 00:59:57,510
[คู] รอก่อนนะ

754
00:59:59,929 --> 01:00:01,598
เรื่องอื่นผมไม่รู้หรอก

755
01:00:04,434 --> 01:00:06,561
แต่ผมจะหาเบาะแสให้เจอ

756
01:00:09,647 --> 01:00:12,150
ว่ายุนแชอ๊กอยู่ที่ไหนก่อนตายแน่นอน

757
01:00:24,120 --> 01:00:25,413
ว่าแต่เธอ...

758
01:00:28,291 --> 01:00:30,293
รู้เรื่องนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่

759
01:00:31,961 --> 01:00:33,296
ที่ฉัน...

760
01:00:35,882 --> 01:00:37,425
เป็นคนบอกชื่อ...

761
01:00:40,219 --> 01:00:41,971
แม่ของเธอไป

762
01:00:43,806 --> 01:00:44,891
ตั้งแต่...

763
01:00:49,979 --> 01:00:52,065
หลังจากที่คุณแม่เสียไปไม่นาน

764
01:00:57,070 --> 01:00:58,112
ถึงอย่างนั้น...

765
01:01:00,740 --> 01:01:01,824
เธอก็ยัง...

766
01:01:02,909 --> 01:01:04,494
รับฉันเอาไว้เหรอ

767
01:01:09,666 --> 01:01:12,335
เพราะผมคิดว่าไม่ใช่ความผิดของคุณนาวอลเลย

768
01:01:16,297 --> 01:01:17,340
[สะอื้นไห้]

769
01:01:20,468 --> 01:01:22,470
[สะอื้นต่อเนื่อง]

770
01:01:26,683 --> 01:01:28,184
อย่ากังวลไปเลย

771
01:01:31,187 --> 01:01:32,522
ระดับหัวหน้าคู

772
01:01:33,314 --> 01:01:35,400
ลองเขาได้แน่วแน่ตั้งใจแล้ว

773
01:01:37,110 --> 01:01:39,529
เขามักจะได้อะไรกลับมาเสมอแหละ

774
01:01:42,073 --> 01:01:43,157
รอดูก่อนเถอะ

775
01:01:47,203 --> 01:01:48,621
ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะ

776
01:01:51,749 --> 01:01:52,834
[สะอื้น]

777
01:01:53,626 --> 01:01:55,252
ถ้าเธอตายแล้วจริงๆ

778
01:01:55,336 --> 01:01:56,963
[สะอื้นไห้ทั้งคู่]

779
01:02:12,520 --> 01:02:14,731
[ดนตรีหยุดบรรเลง]

780
01:02:22,029 --> 01:02:23,197
เหยื่อยังไม่พร้อมอีกเหรอ

781
01:02:23,281 --> 01:02:26,367
มาดามมาเอดะส่งผู้หญิงโชซอนมาคนนึงครับ

782
01:02:28,619 --> 01:02:29,996
[เสียงเปิดประตู]

783
01:02:43,968 --> 01:02:45,177
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

784
01:02:45,261 --> 01:02:46,763
[ผู้หญิงหอบ]

785
01:02:47,805 --> 01:02:50,099
[ผู้หญิงฮึดฮัด]

786
01:02:54,687 --> 01:02:55,855
[ผู้หญิงฮึดออกแรงสู้]

787
01:02:56,689 --> 01:02:57,857
[ผู้หญิงคราง]

788
01:03:00,568 --> 01:03:01,861
[เสียงคราง]

789
01:03:03,237 --> 01:03:05,198
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

790
01:03:05,907 --> 01:03:07,033
[สัตว์ประหลาดคราง]

791
01:03:07,867 --> 01:03:09,452
[เสียงคําราม]

792
01:03:19,545 --> 01:03:20,463
[เสียงหัวเราะหยัน]

793
01:03:22,507 --> 01:03:25,843
[เสียงคําราม]

794
01:03:29,555 --> 01:03:30,848
[เสียงคําราม]

795
01:03:31,432 --> 01:03:32,266
[เสียงคราง]

796
01:03:38,272 --> 01:03:40,024
[เสียงคํารามเกรี้ยวกราด]

797
01:03:40,942 --> 01:03:42,693
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงต่อเนื่อง]

798
01:03:44,737 --> 01:03:45,863
[เสียงคําราม]

799
01:03:48,074 --> 01:03:49,700
[ดนตรีไวโอลินบรรเลงเร้าใจ]

800
01:05:18,372 --> 01:05:19,874
[ดนตรีแผ่วลงแล้วหยุด]

801
01:05:20,499 --> 01:05:22,501
[ดนตรีเครื่องสายบรรเลงช้า]

802
01:05:40,645 --> 01:05:42,647
[ดนตรีทํานองผ่อนคลาย]

803
01:07:14,864 --> 01:07:16,282
[ดนตรีหยุดบรรเลง]