1
00:01:51,069 --> 00:01:56,074
(สัตว์สยองกยองซอง)

2
00:01:59,494 --> 00:02:01,538
เราทำการทดลองและค้นคว้ามากมาย

3
00:02:02,705 --> 00:02:05,041
เกี่ยวกับขีดจำกัดของมนุษย์

4
00:02:23,601 --> 00:02:27,981
การค้นพบว่ามีนาจินอยู่
ก็เป็นส่วนหนึ่งในการทดลองเหล่านั้น

5
00:03:20,617 --> 00:03:23,703
แสดงว่าทุกอย่างคือเรื่องบังเอิญเหรอคะ

6
00:03:25,246 --> 00:03:29,292
ทำนองเดียวกับที่ราเพนิซิลเลียม
เจริญในจานเพาะเชื้อครับ

7
00:03:29,375 --> 00:03:34,339
เหมือนที่เชื้อราซึ่งถูกค้นพบโดยบังเอิญนั้น
ได้พลิกหน้าประวัติศาสตร์ทั้งหมด

8
00:03:34,422 --> 00:03:36,466
ของมนุษยชาติ

9
00:03:38,509 --> 00:03:39,677
การค้นพบนาจิน

10
00:03:40,178 --> 00:03:43,848
จะทำให้มนุษยชาติวิวัฒนาการขึ้นไปอีกขั้นครับ

11
00:03:43,932 --> 00:03:45,808
กำลังพูดถึงพลังฟื้นฟูของมันใช่ไหมคะ

12
00:03:47,018 --> 00:03:47,852
หรือบางที

13
00:03:49,520 --> 00:03:52,065
อาจมีความเป็นไปได้ที่มากกว่านั้นรออยู่ครับ

14
00:03:53,650 --> 00:03:54,525
งั้นเหรอคะ

15
00:03:56,069 --> 00:03:57,987
ขอบคุณสำหรับคำอธิบายค่ะ

16
00:04:01,908 --> 00:04:07,288
อีกไม่นานผอ.อิจิโร่จะต้องกลับไปญี่ปุ่นแล้ว

17
00:04:09,958 --> 00:04:12,919
มาเป็นผู้รับผิดชอบคนใหม่ของโรงพยาบาลองซอง

18
00:04:13,878 --> 00:04:16,714
แล้วทำการทดลองที่ทำอยู่ให้สำเร็จสิคะ

19
00:04:17,674 --> 00:04:21,678
ฉันจะให้การสนับสนุนทุกอย่างที่จำเป็นเองค่ะ

20
00:04:25,807 --> 00:04:30,019
ตอนนี้ไม่มีใครรับประกันได้
ว่ามันจะใช้เวลานานเท่าไร

21
00:04:31,437 --> 00:04:33,231
หรือใช้เงินเท่าไรนะครับ

22
00:04:33,314 --> 00:04:34,691
ไม่ใช่ประเด็นค่ะ

23
00:04:35,900 --> 00:04:39,320
เพราะยังไงสิ่งที่ฉันต้องการก็คือเซชิน

24
00:04:40,530 --> 00:04:43,324
แค่ทำให้มันเชื่อฟังฉันโดยสมบูรณ์

25
00:04:44,826 --> 00:04:45,994
แค่นั้นก็พอค่ะ

26
00:05:41,257 --> 00:05:42,300
ท่านอิชิคาว่า

27
00:05:47,764 --> 00:05:48,598
ว่าแล้ว

28
00:05:49,766 --> 00:05:50,600
เธอเองสินะ

29
00:05:56,314 --> 00:05:58,024
ตลอดสามวันที่ผ่านมา

30
00:05:59,275 --> 00:06:01,652
เธอไล่ฆ่าคนอื่นในสภาพนั้นน่ะเหรอ

31
00:06:02,779 --> 00:06:04,072
ท่านอิชิคาว่า

32
00:06:07,367 --> 00:06:10,995
เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ อากิโกะ

33
00:06:13,247 --> 00:06:14,957
ช่วยฉันด้วยค่ะ ท่านอิชิคาว่า

34
00:06:26,094 --> 00:06:27,512
กลับไปโรงพยาบาลองซองซะ

35
00:06:29,764 --> 00:06:32,183
เธอฆ่าคนไปสิบกว่าคนแล้ว

36
00:06:32,767 --> 00:06:36,145
ยังไงเธอก็ต้องโทษประหารอยู่ดี อากิโกะ

37
00:06:43,486 --> 00:06:44,487
แล้วเด็กในท้องล่ะค่ะ

38
00:06:46,155 --> 00:06:47,323
แล้วลูกของเราล่ะ

39
00:06:47,407 --> 00:06:48,366
ดูสารรูปเธอสิ

40
00:06:50,618 --> 00:06:53,663
สภาพแบบนั้น
คิดว่าฉันจะยอมรับเด็กในท้องเธอเหรอ

41
00:06:56,541 --> 00:06:59,252
อย่าทำให้ฉันปวดหัวไปมากกว่านี้เลย อากิโกะ

42
00:07:09,178 --> 00:07:10,304
เข้าไปเองซะ

43
00:07:12,473 --> 00:07:16,102
นี่คือความเมตตาสุดท้ายที่ฉันจะให้เธอได้

44
00:07:19,730 --> 00:07:21,566
เข้าไปซะ อย่าถ่วงเวลา

45
00:07:25,361 --> 00:07:26,320
เร็วเข้า

46
00:07:35,079 --> 00:07:36,205
เธอจะทำอะไร

47
00:08:36,015 --> 00:08:36,849
ท่านครับ

48
00:08:37,642 --> 00:08:38,851
ท่านอิชิคาว่า

49
00:08:40,353 --> 00:08:41,479
เร็วเข้า พาไปที่รถ

50
00:08:42,813 --> 00:08:45,066
ท่านครับ ทำใจดีๆ ไว้ก่อน

51
00:09:01,082 --> 00:09:04,418
(สัตว์สยองกยองซอง
เส้นแบ่งระหว่างนักล่าและเหยื่อ)

52
00:09:04,502 --> 00:09:07,088
(ตอนที่ 9 ป่าเถื่อน)

53
00:09:33,322 --> 00:09:34,156
พ่อคะ

54
00:09:45,167 --> 00:09:46,294
ขอเข้าไปหน่อยนะคะ

55
00:10:19,243 --> 00:10:20,077
แชอ๊ก

56
00:10:21,746 --> 00:10:24,332
ตอนนี้พ่อกำลังไปหาแม่ของแก

57
00:10:26,792 --> 00:10:28,419
นั่นใคร หยุดนะ!

58
00:10:29,003 --> 00:10:29,837
หยุด!

59
00:10:31,297 --> 00:10:32,632
ถ้าไม่หยุดเราจะยิง!

60
00:10:37,511 --> 00:10:39,138
ผมมาตามหาภรรยา

61
00:10:41,682 --> 00:10:43,768
ช่วยไปบอกคนที่ชื่อคาโต้ให้ผมที

62
00:10:45,978 --> 00:10:49,440
ว่าเซชินที่ถูกพวกคุณจับทดลองอยู่
ในห้องทดลองชั้นใต้ดิน

63
00:10:51,317 --> 00:10:52,151
คือภรรยาของผม

64
00:10:54,612 --> 00:10:58,949
พ่อจะแสดงความรับผิดชอบครั้งสุดท้าย
ในฐานะสามีของแม่แก

65
00:11:00,451 --> 00:11:01,786
เพราะฉะนั้น แชอ๊ก

66
00:11:03,287 --> 00:11:05,122
แกใช้ชีวิตของแกซะ

67
00:11:06,791 --> 00:11:07,625
ขอให้

68
00:11:08,626 --> 00:11:10,878
แกจงหวงแหนชีวิตของแก

69
00:11:35,403 --> 00:11:37,530
พาตัวเขามาแล้วครับ พันโทคาโต้

70
00:11:54,463 --> 00:11:56,173
สามีของเซชินงั้นเหรอ

71
00:11:57,633 --> 00:11:58,467
ใช่

72
00:12:01,721 --> 00:12:03,514
ขอผมพบกับภรรยาผมที

73
00:12:42,887 --> 00:12:43,929
สิบปีแล้วใช่ไหม

74
00:12:47,475 --> 00:12:48,309
เป็นไง

75
00:12:49,393 --> 00:12:50,686
ความรู้สึกที่ได้เจอ

76
00:12:52,772 --> 00:12:54,732
เมียตัวเองอีกครั้งหลังผ่านไปสิบปีน่ะ

77
00:12:55,608 --> 00:12:57,109
ไอ้พวกสารเลว

78
00:12:59,779 --> 00:13:00,613
ทำได้ยังไง…

79
00:13:02,406 --> 00:13:03,240
ทำได้ยังไง…

80
00:13:05,284 --> 00:13:07,203
ไอ้สารเลว!

81
00:13:08,162 --> 00:13:09,497
ไอ้สารเลว!

82
00:13:09,580 --> 00:13:11,081
ปล่อยสิวะ ปล่อย

83
00:13:11,832 --> 00:13:13,167
ไอ้สารเลว!

84
00:13:13,250 --> 00:13:16,796
ไอ้พวกสารเลว แกทำแบบนี้ได้ยังไง

85
00:13:17,588 --> 00:13:18,881
จิตใจทำด้วยอะไร

86
00:14:01,841 --> 00:14:03,551
อุตส่าห์ให้อาหารจนมันสงบลงได้

87
00:14:04,134 --> 00:14:04,969
เอายังไงดีครับ

88
00:14:05,553 --> 00:14:06,720
มันอาละวาดอีกแล้ว

89
00:14:08,973 --> 00:14:09,807
สุดท้าย

90
00:14:11,141 --> 00:14:16,313
จะไม่มีวิธีอื่นนอกจากให้มันเจอลูกแล้วงั้นเหรอ

91
00:14:34,206 --> 00:14:35,249
ทำยังไงดีคะ

92
00:14:35,916 --> 00:14:37,918
จะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ไม่ได้

93
00:14:38,836 --> 00:14:42,715
แต่ถึงจะรู้ก็ไม่มีทางช่วยได้อยู่ดี

94
00:14:51,932 --> 00:14:53,183
ต้องคิดหาวิธีสิ

95
00:14:54,184 --> 00:14:56,312
เข้าไปในโรงพยาบาลองซองอีกไม่ได้นะคะ

96
00:14:57,187 --> 00:14:59,106
อย่าแม้แต่จะคิดเลย รู้ไหม

97
00:15:05,321 --> 00:15:06,155
ถึงว่าไง

98
00:15:07,281 --> 00:15:09,658
คิดยังไงถึงได้ทำเรื่องชั่วร้ายแบบนั้น

99
00:15:10,159 --> 00:15:12,620
โรงพยาบาลมีไว้รักษาคนแต่กลับไม่ทำ

100
00:15:12,703 --> 00:15:14,121
ดันมาทำเรื่องเลวๆ แบบนั้น

101
00:15:15,331 --> 00:15:21,921
เรื่องนั้น ผมก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

102
00:15:22,004 --> 00:15:25,090
ตอนนี้รู้แล้วก็หาทางทำอะไรสักอย่างสิ

103
00:15:25,174 --> 00:15:27,676
เป็นถึงตำรวจของกรมตำรวจ

104
00:15:27,760 --> 00:15:29,219
รู้ว่ามีคนทำผิดกฎหมาย

105
00:15:29,303 --> 00:15:30,971
ยังนั่งเฉยอยู่แบบนี้ได้ยังไง

106
00:15:32,014 --> 00:15:32,848
ผม…

107
00:15:33,933 --> 00:15:39,521
มีหน้าที่แค่ทำตามคำสั่ง
เลยไม่มีอำนาจขนาดนั้นครับ

108
00:15:40,606 --> 00:15:42,733
ไม่มีอำนาจแล้วจะปล่อยให้ผิดเป็นชอบ

109
00:15:42,816 --> 00:15:44,443
ให้ชั่วเป็นดีไปแบบนี้เลยรึไง

110
00:15:45,277 --> 00:15:46,403
คือ…

111
00:15:46,487 --> 00:15:48,113
ต่อให้คิดว่าพวกตัวเองครองโลก

112
00:15:48,864 --> 00:15:51,992
แต่คนเราก็ต้องรู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควรสิ

113
00:15:52,076 --> 00:15:55,329
อย่างน้อยก็ควรแยกแยะให้ได้สิ
ถึงจะเรียกว่าเป็นคน

114
00:15:55,412 --> 00:15:58,582
เรื่องแค่นี้ยังไม่รู้
แล้วจะต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉาน หือ

115
00:16:00,793 --> 00:16:02,127
ก็จริงครับ

116
00:16:04,380 --> 00:16:08,467
เราปิดคลังสมบัติทองไปก่อน
จนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลายแล้วกัน

117
00:16:10,219 --> 00:16:13,722
พาผู้จัดการคูไปอยู่ที่อื่นก่อนจะปลอดภัยกว่าด้วย

118
00:16:14,556 --> 00:16:15,641
คิดจะทำอะไรคะ

119
00:16:15,724 --> 00:16:17,768
เวลาเกิดปัญหาอะไร

120
00:16:18,394 --> 00:16:20,521
ต้องขุดรากถอนโคนปัญหานั้น

121
00:16:21,730 --> 00:16:22,815
นายท่าน

122
00:16:22,898 --> 00:16:26,568
ผมเห็นหมดแล้ว
ว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงพยาบาลองซอง

123
00:16:28,362 --> 00:16:30,155
สิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น

124
00:16:31,031 --> 00:16:33,367
จะปล่อยให้เกิดขึ้นกับใครอีกไม่ได้เด็ดขาด

125
00:16:35,536 --> 00:16:37,997
แต่ยังไงพวกมันคงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

126
00:16:39,289 --> 00:16:40,791
ปฏิเสธว่าไม่ได้ทำ

127
00:16:41,458 --> 00:16:44,128
ปฏิเสธว่าไม่มีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้น

128
00:16:47,172 --> 00:16:49,800
ดูอย่างที่มยองจาฆ่าคนไปตั้งเยอะแยะสิ

129
00:16:51,093 --> 00:16:53,012
หนังสือพิมพ์ไหนออกข่าวว่าเป็นฆาตกรรมบ้าง

130
00:16:55,055 --> 00:16:56,473
นั่นละคือวิธีของพวกมัน

131
00:16:57,224 --> 00:16:59,810
กลบความผิด ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

132
00:17:00,394 --> 00:17:01,437
แต่นายท่านคะ

133
00:17:01,520 --> 00:17:02,980
อย่างที่คุณแม่บ้านว่า ผิดคือผิด

134
00:17:03,063 --> 00:17:04,064
ไม่ถูกต้องคือไม่ถูกต้อง

135
00:17:05,816 --> 00:17:07,526
ถ้าผมหลับหูหลับตาแสร้งทำไม่รู้

136
00:17:07,609 --> 00:17:09,028
มองว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง

137
00:17:09,820 --> 00:17:10,904
สักวันนึงเรื่องแบบนี้

138
00:17:11,947 --> 00:17:13,657
มันจะเกิดขึ้นกับเราทุกคน

139
00:17:19,121 --> 00:17:19,955
บอกมาเลยค่ะ

140
00:17:22,207 --> 00:17:24,209
ให้เราช่วยได้ยังไงบ้าง

141
00:17:28,756 --> 00:17:31,800
เราทำอะไรได้ไม่มากครับ

142
00:17:32,301 --> 00:17:34,553
แผลที่หน้ากับแถวเส้นเลือดใหญ่
ตรงลำคอกว้างและลึก

143
00:17:35,929 --> 00:17:38,015
ทำให้เลือดไหลไม่หยุดครับ

144
00:17:38,974 --> 00:17:40,684
แน่นอนว่าผมจะพยายามสุดความสามารถ

145
00:17:40,768 --> 00:17:41,643
ห้ามเลือด!

146
00:17:41,727 --> 00:17:43,145
แต่ถ้าเลือดยังไหลไม่หยุดแบบนี้…

147
00:17:43,228 --> 00:17:44,730
ผ้าก๊อซ เอาผ้าก๊อซมาเร็ว

148
00:17:46,106 --> 00:17:48,025
ผมคงต้องเสียมารยาทเรียนว่า…

149
00:17:49,151 --> 00:17:51,820
เขาอาจอยู่ได้ไม่พ้นคืนนี้ครับ ท่านหญิงมาเอดะ

150
00:17:52,946 --> 00:17:53,906
แบบนั้นก็

151
00:17:55,032 --> 00:17:56,450
น่าสงสารแย่เลย

152
00:17:57,242 --> 00:17:58,285
อะไรนะครับ

153
00:17:58,368 --> 00:17:59,787
ยังไงก็ฝาก

154
00:18:00,662 --> 00:18:03,290
ดูแลสามีฉันให้เต็มที่ด้วยนะคะ

155
00:18:03,373 --> 00:18:04,208
แค่นี้แหละ

156
00:18:24,061 --> 00:18:24,895
อยู่นี่เอง

157
00:18:40,702 --> 00:18:43,163
ท่านหญิงครับ ข้อความจากชิโร่ครับ

158
00:19:33,172 --> 00:19:34,214
ทำอะไรอยู่เหรอ

159
00:19:35,549 --> 00:19:36,383
แค่…

160
00:19:37,634 --> 00:19:38,468
มองไปเรื่อยน่ะ

161
00:19:55,319 --> 00:19:58,238
ดูแบบนี้เหมือนเป็นโลกที่สงบสุขมากเลยนะว่าไหม

162
00:19:59,489 --> 00:20:00,490
ไม่มีทั้งความเจ็บปวด

163
00:20:02,075 --> 00:20:02,910
ความตาย

164
00:20:05,704 --> 00:20:07,164
ความอยุติธรรม

165
00:20:08,332 --> 00:20:09,791
มีแต่ความเงียบสงบอย่างที่เห็น

166
00:20:15,714 --> 00:20:18,217
เราแค่มองเห็นไม่ชัดเพราะมันมืดเท่านั้นละ

167
00:20:19,509 --> 00:20:20,928
ทุกคนคงกำลังกลั้นใจ

168
00:20:22,846 --> 00:20:25,140
รอให้คืนนี้ผ่านไปไวๆ กันอยู่

169
00:20:30,771 --> 00:20:31,605
แล้วมยองจาล่ะคะ

170
00:20:32,856 --> 00:20:34,066
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

171
00:20:34,775 --> 00:20:37,069
เธอคงโดนจับกลับไปที่โรงพยาบาลองซองอีกรอบ

172
00:20:38,111 --> 00:20:41,615
ระหว่างนั้นอิชิคาว่าก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วย

173
00:20:50,958 --> 00:20:53,919
ทั้งพ่อฉันทั้งมยองจา
ต้องกลับเข้าไปในโรงพยาบาลอีกรอบ

174
00:20:59,633 --> 00:21:00,467
สุดท้ายเราก็

175
00:21:04,554 --> 00:21:07,307
ขัดขวางสิ่งที่พวกมันทำไม่ได้งั้นเหรอ

176
00:21:16,900 --> 00:21:18,860
มาทางนี้เดี๋ยวนึงได้ไหม

177
00:21:19,444 --> 00:21:20,570
ผมมีอะไรจะให้ดู

178
00:21:41,216 --> 00:21:42,551
ของพวกนี้คืออะไรคะ

179
00:21:42,634 --> 00:21:44,177
ของที่ผมสะสมไว้ครับ

180
00:21:46,054 --> 00:21:48,265
มีทั้งของที่คนเอามาจำนำไว้แล้วไม่มาไถ่คืน

181
00:21:49,182 --> 00:21:51,059
แล้วก็ของที่ผมซื้อเก็บไว้เป็นครั้งคราว

182
00:21:51,560 --> 00:21:53,270
โรงรับจำนำก็แบบนี้ละ

183
00:21:54,187 --> 00:21:56,982
ของแต่ละชิ้นที่เข้ามาล้วนมีเรื่องราวของมัน

184
00:22:00,235 --> 00:22:01,069
จริงสิ

185
00:22:02,195 --> 00:22:05,449
จานเสียงตรงนั้น
เป็นของกีแซงพยองยางที่ชื่อวังซูบกครับ

186
00:22:08,702 --> 00:22:09,536
แล้วก็

187
00:22:10,579 --> 00:22:12,664
เสื้อโค้ตที่แขวนอยู่ตรงนั้น

188
00:22:13,165 --> 00:22:15,417
คุณยุนดงจูเอามาจำนำเพื่อหาเงิน

189
00:22:15,500 --> 00:22:16,752
ไปซื้อข้าวให้รุ่นน้องกิน

190
00:22:17,794 --> 00:22:20,714
แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้มาไถ่คืน

191
00:22:22,215 --> 00:22:24,885
ภาพวาดตรงนี้เป็นผลงานของนาฮเยซอกครับ

192
00:22:26,428 --> 00:22:29,723
เธอเป็นจิตรกรเอกที่เคยได้รับเลือก
ให้แสดงผลงานในนิทรรศการศิลปะโชซอน

193
00:22:30,932 --> 00:22:32,100
แต่การใช้ชีวิตเป็นศิลปิน

194
00:22:32,184 --> 00:22:34,102
คงไม่ได้ราบรื่นสักเท่าไร

195
00:22:34,603 --> 00:22:36,104
คุณแม่บ้านนาวอลบ่นที่ผม

196
00:22:36,188 --> 00:22:37,647
ซื้อภาพวาดไร้ราคามาแพงๆ

197
00:22:38,982 --> 00:22:40,484
แต่ผมชอบภาพวาดของเธอนะ

198
00:22:43,570 --> 00:22:45,197
นอกจากภาพนั้นก็ยังมีอีกสองสามภาพ

199
00:22:54,539 --> 00:22:55,415
ยื่นมือมา…

200
00:22:57,584 --> 00:22:58,794
หน่อยสิครับ

201
00:23:20,440 --> 00:23:21,274
กำไลอันนี้

202
00:23:22,234 --> 00:23:24,236
เป็นกำไลเงินที่ผมซื้อมาจากมิชชันนารีอเมริกัน

203
00:23:25,779 --> 00:23:28,365
เม็ดที่ฝังอยู่ตรงกลางนี้เรียกว่าโอปอลครับ

204
00:23:29,366 --> 00:23:32,661
ได้ยินว่าคนยุโรปถือว่ามันเป็นหินนำโชคด้วย

205
00:23:35,997 --> 00:23:36,832
เรียบร้อย

206
00:23:38,375 --> 00:23:41,711
จากนี้ไปจะมีแต่โชคดีเข้ามาหาคุณ

207
00:23:49,970 --> 00:23:50,804
เอ่อ

208
00:23:53,432 --> 00:23:55,684
นอกจากอันนี้ ยังมีของน่าสนใจอีกเยอะเลย

209
00:23:56,309 --> 00:23:59,396
วันหลังถ้ามีเวลาเรามาค่อยๆ ดูไปด้วยกันก็ดีนะ

210
00:23:59,479 --> 00:24:00,313
เรา

211
00:24:01,731 --> 00:24:03,024
มาสัญญากันอย่างนึงเถอะ

212
00:24:09,364 --> 00:24:12,284
เราสองคนถ้ามีใครตายไปก่อน

213
00:24:15,829 --> 00:24:17,914
คนที่ยังอยู่จะต้องจดจำ

214
00:24:20,709 --> 00:24:21,793
คนที่จากไปก่อน

215
00:24:24,337 --> 00:24:25,172
ดีไหมคะ

216
00:24:34,306 --> 00:24:36,391
ความตายไม่ใช่เรื่องน่าเศร้าเท่าไร

217
00:24:41,688 --> 00:24:44,941
แต่ถ้าไม่มีใครจดจำแม้แต่ร่องรอย
ว่าเราเคยมีชีวิตอยู่มาก่อน

218
00:24:50,363 --> 00:24:51,490
มันก็ออกจะ…

219
00:24:54,242 --> 00:24:55,368
ว้าเหว่อยู่เหมือนกัน

220
00:25:02,834 --> 00:25:03,668
ขอโทษนะ

221
00:25:05,170 --> 00:25:06,254
แต่มันจะไม่เป็นแบบนั้น

222
00:25:09,799 --> 00:25:10,842
เพราะเราสองคน

223
00:25:12,844 --> 00:25:15,764
จะอยู่ด้วยกันจนกว่าวันเวลาดีๆ จะมาถึง

224
00:25:22,437 --> 00:25:23,563
เราเอง

225
00:25:28,276 --> 00:25:30,111
ก็จะได้พบกับวันเวลาดีๆ เหมือนกันใช่ไหม

226
00:25:35,617 --> 00:25:36,451
ได้สิ

227
00:25:38,912 --> 00:25:39,871
เราสองคนเองก็…

228
00:25:42,624 --> 00:25:44,376
จะมีวันแบบนั้นแน่นอน

229
00:25:46,545 --> 00:25:47,379
เพราะงั้น…

230
00:26:06,314 --> 00:26:07,190
อยู่กับผมนะ

231
00:26:10,110 --> 00:26:11,111
อยู่เคียงข้างกัน…

232
00:26:13,863 --> 00:26:14,781
กับผมนะ

233
00:28:18,446 --> 00:28:19,656
รีบไปรีบกลับนะคะ

234
00:28:20,365 --> 00:28:21,700
คุณแม่บ้านก็ดูแลตัวเองด้วย

235
00:28:43,972 --> 00:28:45,682
ดูร้านให้ดีๆ ล่ะ

236
00:28:46,391 --> 00:28:47,892
อย่าลืมล็อกประตูด้วย

237
00:28:48,852 --> 00:28:50,603
ครับ คุณแม่บ้านไปเถอะ

238
00:29:40,695 --> 00:29:41,529
แทซัง

239
00:29:47,202 --> 00:29:48,036
ปลอดภัยดีสินะ

240
00:29:49,162 --> 00:29:49,996
โล่งอกไปที

241
00:29:50,497 --> 00:29:51,623
โล่งอกจริงๆ

242
00:30:58,606 --> 00:31:00,233
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ

243
00:31:06,114 --> 00:31:08,199
แย่เลยนะครับ
แต่ก็ช่วยไม่ได้จริงๆ คุณอิชิคาว่า

244
00:31:08,992 --> 00:31:11,578
ผมเองก็ต้องรักษาตำแหน่งนี้ไว้เหมือนกัน

245
00:31:11,661 --> 00:31:15,373
ถ้าจะโกรธก็ไปโกรธท่านหญิงมาเอดะซังแล้วกัน

246
00:31:16,457 --> 00:31:18,459
เพราะทั้งหมดนี้คือความต้องการของเธอ

247
00:31:19,419 --> 00:31:20,253
ไม่นะ…

248
00:31:21,921 --> 00:31:22,964
อย่า…

249
00:31:27,552 --> 00:31:28,803
ช่วยผมด้วย

250
00:31:48,990 --> 00:31:50,199
ฉันอยากให้การตาย

251
00:31:50,783 --> 00:31:53,745
ของสามีฉันมีเกียรติมากกว่านี้ค่ะ

252
00:31:55,663 --> 00:31:57,874
คิดดูว่าหากใครพูดว่าผู้บัญชาการ

253
00:31:58,541 --> 00:32:01,210
ของสำนักผู้สำเร็จราชการ
ต้องมาตายเพราะกีแซงโชซอน

254
00:32:01,294 --> 00:32:05,048
กรมตำรวจจะพลอยเสื่อมเสียไปด้วยนะคะ

255
00:32:06,174 --> 00:32:07,008
ครับ

256
00:32:11,971 --> 00:32:14,682
(ผบช.อิชิคาว่าเสียชีวิต
ขณะจับกุมฆาตกรต่อเนื่องชาวโชซอน)

257
00:32:14,766 --> 00:32:16,601
ฉันได้ยินว่าอิชิคาว่าตายเมื่อเช้ามืด

258
00:32:18,019 --> 00:32:20,647
สรุปแล้วคนโชซอนก็กลายเป็นผู้ร้ายอีกตามเคย

259
00:32:22,607 --> 00:32:24,233
มาแนวเดิมตลอดเลยไม่ใช่เหรอ

260
00:32:25,360 --> 00:32:29,030
สร้างเรื่องปกปิดบิดเบือน
เพื่อกลบเรื่องที่ตัวเองก่อขึ้น

261
00:32:30,406 --> 00:32:34,285
ถ้ายังไม่สำเร็จอีกก็คงหันปลายดาบใส่คนโชซอน

262
00:32:35,662 --> 00:32:37,080
เหมือนตอนแผ่นดินไหวใหญ่ที่คันโต

263
00:32:37,163 --> 00:32:39,582
ถ้าไม่มีคนโชซอนพวกมันจะเป็นยังไง

264
00:32:40,458 --> 00:32:42,585
เกิดเรื่องทีไรก็โยนความผิดให้เราตลอด

265
00:32:44,170 --> 00:32:46,339
ถ้าตามวิธีของมัน คงไม่พ้นสองอย่าง

266
00:32:47,131 --> 00:32:49,384
ไม่ลากตัวคนกยองซองไป

267
00:32:49,467 --> 00:32:52,428
หรือไม่ก็ลากตัวเราไป

268
00:32:54,931 --> 00:32:55,765
ทำไมถึงเป็นเราคะ

269
00:32:56,641 --> 00:32:57,892
เรามีความผิดอะไร

270
00:32:57,976 --> 00:32:59,936
ผิดที่รู้มากน่ะสิ

271
00:33:00,687 --> 00:33:02,355
ตั้งแต่เรื่องห้องทดลองใต้ดิน

272
00:33:02,438 --> 00:33:05,400
เรื่องที่เกิดขึ้นในนั้น
รวมถึงเรื่องของมยองจา ทั้งหมดนั่น

273
00:33:07,694 --> 00:33:08,528
ถ้างั้น

274
00:33:09,821 --> 00:33:10,947
นายวางแผนจะทำยังไง

275
00:33:14,117 --> 00:33:14,993
บอกมาเถอะ

276
00:33:16,202 --> 00:33:17,495
ที่เรียกฉันมาในเวลาแบบนี้

277
00:33:18,538 --> 00:33:20,248
ก็เพราะคิดจะทำอะไรอยู่ไม่ใช่รึไง

278
00:33:25,169 --> 00:33:26,713
ฉันมีคนที่อยากปกป้องแล้วละ

279
00:33:28,631 --> 00:33:29,549
เพราะงั้น…

280
00:33:31,718 --> 00:33:32,635
ฉันก็เลย

281
00:33:33,970 --> 00:33:36,347
อยากจะลองเสี่ยงสิ่งที่เรียกว่าชีวิตดูสักครั้ง

282
00:33:41,519 --> 00:33:43,688
รู้ไหมว่าที่จริงแล้วฉันกลัวอะไร

283
00:33:47,859 --> 00:33:49,485
การเริ่มวาดฝันถึงอะไรบางอย่าง

284
00:33:51,112 --> 00:33:52,989
บนโลกที่ไร้ความหวังใบนี้ไงล่ะ

285
00:33:55,950 --> 00:33:58,661
ผอ.อิจิโร่ เดินทางกลับดีๆ นะครับ

286
00:34:08,629 --> 00:34:09,797
ว่าไง สหายควอน

287
00:34:27,857 --> 00:34:31,444
กลัวว่าใจฉันจะอ่อนแอ
เพราะความหวังอันเลื่อนลอย

288
00:34:33,321 --> 00:34:35,406
กลัวว่าถึงเวลาต้องทำอะไรแล้วจะไม่กล้าลงมือ

289
00:34:38,284 --> 00:34:39,494
นั่นละคือสิ่งที่ฉันกลัว

290
00:34:42,497 --> 00:34:44,332
ฉันเลยต้องบอกลาคุณแบบนี้

291
00:34:53,508 --> 00:34:54,550
ขอบคุณ

292
00:34:56,469 --> 00:34:57,804
ขอบคุณนะคะ นายท่านจาง

293
00:35:01,641 --> 00:35:03,059
ฉันจะไม่มีวันลืมเลย

294
00:35:04,102 --> 00:35:05,478
เดี๋ยวก่อน

295
00:35:06,521 --> 00:35:07,355
ลาก่อน

296
00:35:09,023 --> 00:35:10,024
อย่านะ!

297
00:35:14,403 --> 00:35:15,279
แต่คุณรู้ไหม

298
00:35:16,614 --> 00:35:19,242
ว่าสิ่งที่ผมกลัวมากที่สุดคืออะไร

299
00:35:20,910 --> 00:35:22,411
การสูญเสียในสิ่งที่

300
00:35:23,621 --> 00:35:24,539
ไม่อยากเสียไปไงล่ะ

301
00:35:26,833 --> 00:35:28,459
ท่านอิจิโร่ถูกยิง!

302
00:35:28,543 --> 00:35:30,002
จับไว้ จับตัวมันไว้

303
00:37:13,314 --> 00:37:14,148
คุณว่าไงนะ

304
00:37:15,483 --> 00:37:17,526
ไดนาไมต์ที่คุณมีอยู่

305
00:37:17,610 --> 00:37:20,071
เอามาทำเป็นระเบิดได้ทั้งหมดกี่ลูกครับ

306
00:37:20,154 --> 00:37:21,489
ถามเรื่องนั้นทำไมครับ

307
00:37:22,406 --> 00:37:24,200
คุณจะร่วมก่อกบฏกับเราเหรอ

308
00:37:24,784 --> 00:37:27,745
น่าเสียดายที่งานบูมินกวานจะไม่ถูกจัดขึ้นแล้วครับ

309
00:37:29,622 --> 00:37:30,456
อะไรนะ

310
00:37:30,539 --> 00:37:34,126
ดูเหมือนสำนักผู้สำเร็จราชการ
จะเป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้กับอิชิคาว่า

311
00:37:34,877 --> 00:37:37,380
งานที่บูมินกวาน
เลยถูกเลื่อนออกไปไม่มีกำหนดครับ

312
00:37:38,339 --> 00:37:39,173
แน่ใจเหรอครับ

313
00:37:39,715 --> 00:37:42,301
ผมยังไม่ได้ยินอะไรจากแหล่งข่าวของเราเลย

314
00:37:42,385 --> 00:37:44,845
คงไม่คลาดเคลื่อน
เพราะเป็นข้อมูลจากผู้เกี่ยวข้อง

315
00:37:45,554 --> 00:37:48,224
ผมรับประกันความถูกต้อง
และความน่าเชื่อถือของข้อมูลนี้ครับ

316
00:37:50,017 --> 00:37:52,979
ว่าแต่นายท่านจาง
คุณถามถึงจำนวนระเบิดทำไมกัน

317
00:37:53,062 --> 00:37:54,647
ทั้งที่แผนของเราต้องพับแล้ว

318
00:37:54,730 --> 00:37:58,276
เพราะผมว่าจะใช้ระเบิดนั่นสักหน่อยครับ

319
00:37:58,901 --> 00:37:59,860
แบบนี้แปลว่า

320
00:37:59,944 --> 00:38:02,405
คุณไม่ได้จะมาช่วยเรา
แต่จะมาแย่งระเบิดไปสินะ

321
00:38:02,488 --> 00:38:04,907
ช่างเถอะ เราไม่จำเป็นต้องฟังคำพูดคุณแล้ว

322
00:38:06,117 --> 00:38:07,243
กลับไปเถอะครับ

323
00:38:08,786 --> 00:38:11,122
คุณจะใช้ระเบิดนั่นยังไงครับ

324
00:38:11,205 --> 00:38:12,164
สหายอี

325
00:38:12,248 --> 00:38:13,249
โรงพยาบาลองซอง

326
00:38:17,420 --> 00:38:18,337
ผมจะ…

327
00:38:21,132 --> 00:38:22,383
ทำลายที่นั่นให้สิ้นซากครับ

328
00:38:29,598 --> 00:38:30,433
พันโทคาโต้!

329
00:38:31,684 --> 00:38:32,518
พันโทคาโต้!

330
00:38:57,209 --> 00:38:58,794
เกิดเรื่องแล้วค่ะ นายท่านจาง

331
00:39:00,296 --> 00:39:02,298
นักแกะรอยที่ชื่อยุนแชอ๊กคนนั้น

332
00:39:03,841 --> 00:39:05,468
ดูเหมือนเธอจะก่อเรื่องขึ้นแล้วค่ะ

333
00:40:04,819 --> 00:40:06,779
เกิดอะไรขึ้น ตัวทดลองล่ะ

334
00:40:06,862 --> 00:40:07,696
ยังไม่เห็นครับ

335
00:40:08,197 --> 00:40:12,118
เราจับตาดูมาหลายสิบนาทีแล้ว
แต่ไม่เห็นความเคลื่อนไหวเลยครับ

336
00:40:25,631 --> 00:40:26,465
ลิฟต์ล่ะ

337
00:40:26,966 --> 00:40:27,842
ปิดแล้วครับ

338
00:40:28,676 --> 00:40:30,845
ทางเดียวที่เชื่อมถึงข้างบนได้คือลิฟต์

339
00:40:30,928 --> 00:40:33,806
ตัวทดลองน่าจะยังติดอยู่ข้างล่างครับ

340
00:40:40,312 --> 00:40:41,647
หมายความว่ายังไง

341
00:40:41,730 --> 00:40:43,482
ยุนแชอ๊กหายตัวไปงั้นเหรอ หายไปไหน

342
00:40:44,900 --> 00:40:45,860
เราก็ไม่ทราบครับ

343
00:40:46,819 --> 00:40:49,655
พอเธอยิงผอ.อิจิโร่

344
00:40:50,364 --> 00:40:52,366
เจ้าหน้าที่ที่อยู่ใกล้ๆ ก็ไล่ตามจับเธอทันที

345
00:40:53,617 --> 00:40:54,827
แต่อยู่ๆ เธอก็หายตัวไปครับ

346
00:40:55,411 --> 00:40:57,788
ไม่ใช่แค่ตำรวจจงโน
แต่คนของกรมตำรวจก็ออกมา

347
00:40:57,872 --> 00:41:00,499
ค้นหาจนทั่วตั้งแต่ฮอนมาจิไปจนถึงจงโน แต่ก็ยัง…

348
00:41:01,167 --> 00:41:03,043
หาตัวเธอไม่พบครับ

349
00:41:05,421 --> 00:41:08,299
เมื่อกี้เพิ่งมีคำสั่ง
ให้ตรวจค้นคลังสมบัติทองด้วยครับ

350
00:41:10,676 --> 00:41:11,969
- หาให้เจอ
- ครับ

351
00:41:12,052 --> 00:41:14,180
- หาเร็วเข้า ค้นให้ทั่ว
- ครับ

352
00:41:17,391 --> 00:41:18,476
ทำอะไรครับเนี่ย

353
00:41:35,242 --> 00:41:36,160
สถานการณ์

354
00:41:37,203 --> 00:41:39,163
น่าจะแย่ลงเรื่อยๆ ครับ

355
00:41:40,080 --> 00:41:42,082
นี่ก็อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะ…

356
00:41:44,084 --> 00:41:45,461
บอกข้อมูลคุณได้แบบนี้ คุณจาง

357
00:41:49,632 --> 00:41:50,466
ขอบใจนะ

358
00:41:51,091 --> 00:41:53,385
แค่ข้อมูลที่เพิ่งบอกมาก็ช่วยได้มากแล้ว

359
00:41:54,011 --> 00:41:54,845
ไปได้แล้วละ

360
00:41:57,223 --> 00:41:59,517
อยู่ให้ห่างจากฉันไปก่อนสักพักดีกว่า

361
00:42:00,351 --> 00:42:01,310
เข้าใจที่พูดใช่ไหม

362
00:42:09,485 --> 00:42:10,569
ระวังด้วยนะครับ คุณจาง

363
00:42:11,153 --> 00:42:12,655
มีมือที่มองไม่เห็น

364
00:42:14,490 --> 00:42:15,866
คอยบงการเรื่องทั้งหมดนี้อยู่ครับ

365
00:42:26,126 --> 00:42:28,379
เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไงท่านอธิบดี

366
00:42:29,046 --> 00:42:29,880
กลางวันแสกๆ

367
00:42:30,506 --> 00:42:34,093
แถมยังก่อเหตุหน้าบ้านท่านหญิงมาเอดะ
ในช่วงไว้ทุกข์ด้วย

368
00:42:34,593 --> 00:42:35,636
ขออภัยครับ

369
00:42:36,220 --> 00:42:38,264
เราควรระวังให้มากกว่านี้แท้ๆ

370
00:42:38,764 --> 00:42:42,017
เรื่องคราวนี้ถือเป็นพฤติการณ์ยั่วยุพวกเราทุกคน

371
00:42:42,518 --> 00:42:44,061
และเป็นการก่อการร้ายอย่างชัดเจน

372
00:42:45,187 --> 00:42:48,816
ท่านต้องหาตัวผู้อยู่เบื้องหลัง
มาให้ได้ทันที ท่านอธิบดี

373
00:42:49,692 --> 00:42:50,693
ใช้โอกาสนี้

374
00:42:51,360 --> 00:42:53,571
กำจัดพวกกบฏในกยองซองให้หมด

375
00:42:53,654 --> 00:42:54,822
โดยไม่ต้องผ่อนปรน

376
00:42:55,864 --> 00:42:58,576
ใครดูขัดหูขัดตา กำจัดให้หมด

377
00:42:58,659 --> 00:43:00,035
- ใช่
- ถูกต้อง

378
00:43:00,119 --> 00:43:01,245
ปล่อยไว้ไม่ได้

379
00:43:01,745 --> 00:43:02,580
ต้องจับมาลงโทษ

380
00:43:06,542 --> 00:43:07,376
ครับ สวัสดีครับ

381
00:43:08,502 --> 00:43:09,336
ชิโร่

382
00:43:14,425 --> 00:43:15,384
นี่มันอะไรกันครับ

383
00:43:17,094 --> 00:43:19,513
ตกลงกันแล้วนี่ว่าจะไม่ยุ่งกับคลังสมบัติทอง

384
00:43:21,515 --> 00:43:24,059
ไหนว่าแค่บอกที่อยู่ของหญิงนักแกะรอยก็พอ

385
00:43:24,685 --> 00:43:27,980
เมื่อกี้ตำรวจเพิ่งบุกเข้ามาค้นจนทั่วเลย

386
00:43:28,772 --> 00:43:31,358
ไม่ได้ครับ ผมทำไม่ได้

387
00:43:32,192 --> 00:43:35,195
ผมไม่เอาด้วยแล้ว ขอเงินให้ผมด้วย

388
00:43:37,364 --> 00:43:41,035
คุณบอกว่าจะช่วย
ให้ผมขึ้นเรือไปโตเกียวได้ไม่ใช่เหรอ

389
00:43:41,619 --> 00:43:43,120
ไม่ใช่เวลามาพูดเรื่องนั้น

390
00:43:43,621 --> 00:43:44,622
ไว้ค่อยคุยกัน

391
00:43:46,165 --> 00:43:48,125
คุณครับ คุณ

392
00:44:03,682 --> 00:44:04,516
ลุง…

393
00:44:10,064 --> 00:44:11,482
ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอีกเหรอ

394
00:44:13,108 --> 00:44:13,984
ยังครับ

395
00:44:15,736 --> 00:44:16,779
โยนอาหารให้มันสิ

396
00:44:16,862 --> 00:44:19,156
ไม่มีเหยื่อเหลือแล้วครับ พันโทคาโต้

397
00:44:21,283 --> 00:44:22,534
มีอยู่ตัวนึงไง

398
00:44:34,672 --> 00:44:36,840
เฮ้ย ออกมา

399
00:44:45,349 --> 00:44:46,266
เฮ้ย

400
00:44:47,267 --> 00:44:48,185
เฮ้ย

401
00:44:49,978 --> 00:44:50,813
มาช่วยที

402
00:46:04,178 --> 00:46:05,596
มาเอดะ ยูกิโกะเหรอ

403
00:46:06,263 --> 00:46:07,097
แหม

404
00:46:08,974 --> 00:46:10,976
รู้จักฉันด้วยเหรอเนี่ย

405
00:46:12,519 --> 00:46:14,396
คุณยุนแชอ๊ก

406
00:46:23,322 --> 00:46:24,281
แปลกนะครับ

407
00:46:24,948 --> 00:46:29,036
อยู่ๆ เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นก็หยุดเคลื่อนไหวไป

408
00:46:38,337 --> 00:46:40,547
หนังสือพิมพ์ครับ หนังสือพิมพ์ไหมครับ

409
00:46:41,173 --> 00:46:42,841
หนังสือพิมพ์ครับ หนังสือพิมพ์!

410
00:46:44,635 --> 00:46:45,761
หนังสือพิมพ์ไหมครับ

411
00:46:46,470 --> 00:46:47,471
หนังสือพิมพ์ครับ

412
00:46:48,722 --> 00:46:50,057
แล้วทางสน.จงโนเป็นไงบ้าง

413
00:46:50,140 --> 00:46:54,520
พวกนั้นก็น่าจะยังหาเบาะแส
ของยุนแชอ๊กไม่เจอครับ

414
00:46:57,064 --> 00:47:00,234
ว่าแต่ ทำไมอยู่ๆ ถึงเงียบหายไปแบบนี้ล่ะ

415
00:47:01,235 --> 00:47:03,403
ถ้าเป็นอย่างทุกที พวกมันต้องพลิกแผ่นดินหา

416
00:47:03,487 --> 00:47:05,113
ทั้งบนจอง ทั้งจงโนไปแล้วไม่ใช่เหรอ

417
00:47:05,197 --> 00:47:08,116
ดูแล้วบรรยากาศไม่เหมือนทุกทีเลยครับ

418
00:47:09,201 --> 00:47:11,453
เรื่องที่ปิดข่าวการตายของผอ.อิจิโร่ก็ด้วย

419
00:47:14,623 --> 00:47:15,457
นายท่านคะ

420
00:47:15,541 --> 00:47:17,000
คุณแม่บ้าน เรื่องที่ให้ไปทำล่ะ

421
00:47:17,709 --> 00:47:18,877
เรียบร้อยแล้วค่ะ

422
00:47:25,175 --> 00:47:26,009
แต่…

423
00:47:26,802 --> 00:47:28,846
คงต้องลงไปข้างล่างหน่อยแล้วละค่ะ

424
00:47:29,346 --> 00:47:30,514
มีแขกมาค่ะ

425
00:48:01,003 --> 00:48:01,837
ถ้างั้น

426
00:48:03,088 --> 00:48:04,256
เชิญคุยกันตามสบายค่ะ

427
00:48:24,568 --> 00:48:25,527
เธอมาทำไมครับ

428
00:48:25,611 --> 00:48:26,904
นั่นน่ะสิ

429
00:48:28,322 --> 00:48:30,574
ยังนั่งกันอยู่เฉยๆ ไม่ค่อยได้พูดอะไรกันทั้งคู่เลย

430
00:48:31,658 --> 00:48:32,659
ว่าแต่

431
00:48:33,785 --> 00:48:36,538
ไม่เห็นเจ้าพัคอีกแล้ว ไปไหนของเขา

432
00:48:37,289 --> 00:48:38,123
ไม่ต้องไปหาหรอก

433
00:48:39,875 --> 00:48:41,293
เขาไม่กลับมาแล้วละครับ

434
00:48:51,261 --> 00:48:52,971
แม่บ้านนาวอลคนเมื่อกี้

435
00:48:54,556 --> 00:48:55,974
เป็นคนที่เชื่อใจได้ไหมคะ

436
00:48:58,268 --> 00:49:00,604
เธออยู่กับผมเหมือนครอบครัว
มาตั้งแต่ผมเด็กๆ ครับ

437
00:49:02,147 --> 00:49:05,233
เหมือนครอบครัว
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเชื่อใจได้ทั้งหมดนี่คะ

438
00:49:06,568 --> 00:49:10,697
ขึ้นชื่อว่าเป็นคนแล้ว
เราเชื่อใจง่ายๆ ไม่ได้หรอกค่ะ

439
00:49:12,157 --> 00:49:13,951
พวกเขาไม่ได้ทรยศเพราะเป็นคนไม่ดี

440
00:49:14,451 --> 00:49:17,204
แต่ทรยศเพราะอ่อนแอค่ะ

441
00:49:18,914 --> 00:49:22,584
แล้วมนุษย์ส่วนใหญ่
ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอเสียด้วยสิ

442
00:49:29,132 --> 00:49:30,968
แล้วมาถึงนี่มีธุระอะไร…

443
00:49:31,051 --> 00:49:32,010
เพราะฉะนั้น

444
00:49:33,136 --> 00:49:34,096
ไม่ต้องรอค่ะ

445
00:49:36,181 --> 00:49:39,726
คุณยุนแชอ๊กจะไม่กลับมาแล้วค่ะ

446
00:49:42,479 --> 00:49:43,313
พูดเรื่องอะไรครับ

447
00:49:43,397 --> 00:49:44,481
บอกแล้วไงคะ

448
00:49:45,524 --> 00:49:47,025
คนเราไม่ได้ทรยศเพราะคิดไม่ดี

449
00:49:47,776 --> 00:49:48,694
แต่เพราะอ่อนแอ

450
00:49:51,571 --> 00:49:53,657
ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แข็งแกร่งพอ

451
00:49:55,033 --> 00:49:56,410
ที่จะอยู่เคียงข้างคุณค่ะ

452
00:49:57,411 --> 00:49:58,745
รู้เหรอครับว่าเธออยู่ไหน

453
00:50:00,664 --> 00:50:01,999
ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนครับ

454
00:50:03,917 --> 00:50:05,460
ท่านหญิงมาเอดะ!

455
00:50:06,503 --> 00:50:07,337
เธอตายแล้วค่ะ

456
00:50:11,550 --> 00:50:12,384
รู้ตัวไหมคะ

457
00:50:12,884 --> 00:50:16,346
ก่อนเข้าไปในโรงพยาบาลองซอง คุณจางน่ะ

458
00:50:17,431 --> 00:50:18,265
ดีกว่านี้มาก

459
00:50:19,099 --> 00:50:22,185
คุณแยกแยะได้ชัดเจน
ว่าอะไรเป็นผลดีหรือผลเสียสำหรับคุณ

460
00:50:23,103 --> 00:50:23,937
คุณเรียบง่าย

461
00:50:25,647 --> 00:50:26,857
ถึงได้มีอำนาจ

462
00:50:30,694 --> 00:50:31,528
กลับไป

463
00:50:32,571 --> 00:50:34,239
เป็นเหมือนตอนนั้นเถอะค่ะ

464
00:50:35,657 --> 00:50:38,577
ลืมอิชิคาว่า อากิโกะ
และโรงพยาบาลองซองไปซะ

465
00:50:39,828 --> 00:50:41,079
ยุนแชอ๊ก

466
00:50:42,414 --> 00:50:43,707
ลืมเธอไปให้หมดด้วย

467
00:50:45,459 --> 00:50:47,169
ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

468
00:50:48,420 --> 00:50:50,797
แค่ใช้ชีวิตเหมือนเมื่อก่อนก็พอค่ะ

469
00:50:52,841 --> 00:50:56,094
แล้วคุณจางกับคลังสมบัติทอง

470
00:50:57,763 --> 00:50:58,638
จะปลอดภัยค่ะ

471
00:51:03,268 --> 00:51:04,352
ระวังด้วยนะครับ คุณจาง

472
00:51:04,936 --> 00:51:06,354
มีมือที่มองไม่เห็น

473
00:51:08,315 --> 00:51:09,775
คอยบงการเรื่องทั้งหมดนี้อยู่ครับ

474
00:51:13,028 --> 00:51:14,154
รู้ได้ยังไงครับ

475
00:51:17,032 --> 00:51:18,492
ทั้งในบนจอง ทั้งในจงโน

476
00:51:19,618 --> 00:51:21,119
ขนาดรวบรวมสายข่าวทั้งหมดแล้ว

477
00:51:21,203 --> 00:51:23,497
ผมยังไม่เจอกระทั่งร่องรอยของยุนแชอ๊ก

478
00:51:23,580 --> 00:51:24,456
แล้วท่านหญิง…

479
00:51:26,750 --> 00:51:30,212
รู้ได้ยังไงว่าเธอตายไปแล้ว

480
00:51:33,215 --> 00:51:34,508
ถ้าไม่ได้ฉัน

481
00:51:36,093 --> 00:51:37,969
คุณคงถูกจับไปแล้วละค่ะ

482
00:51:39,554 --> 00:51:42,974
แค่คุณใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ยิงผอ.อิจิโร่

483
00:51:44,226 --> 00:51:47,020
ก็ทำให้คุณเข้าข่ายเป็นกบฏได้แล้ว

484
00:51:48,313 --> 00:51:49,147
เพราะฉะนั้น

485
00:51:50,524 --> 00:51:52,651
อย่าทำอะไรเสี่ยงอีกเลยค่ะ

486
00:51:53,610 --> 00:51:54,444
คุณจาง

487
00:51:55,028 --> 00:51:56,363
ตอนนี้ยุนแชอ๊กอยู่ไหนครับ

488
00:51:56,446 --> 00:51:57,322
บอกแล้วไงคะ

489
00:51:58,073 --> 00:51:58,907
เธอตายไปแล้ว

490
00:51:58,990 --> 00:52:00,826
ตายแล้วก็ขอเห็นศพหน่อยสิครับ

491
00:52:00,909 --> 00:52:01,827
หยุดทำให้ฉัน…

492
00:52:04,079 --> 00:52:05,622
ผิดหวังในตัวคุณสักที

493
00:52:07,958 --> 00:52:09,709
ฉันไม่อยากเป็นศัตรูกับคุณหรอกนะ

494
00:52:09,793 --> 00:52:10,836
ยุนแชอ๊ก!

495
00:52:13,505 --> 00:52:14,673
ผมถามว่าเธออยู่ไหน

496
00:52:18,426 --> 00:52:19,261
คุณจะไม่มีวัน

497
00:52:20,846 --> 00:52:21,680
ได้เจอเธออีกค่ะ

498
00:52:54,588 --> 00:52:57,757
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรลงไป ผมต้องรู้ให้ได้

499
00:52:58,675 --> 00:53:00,260
ไม่ว่าเธอจะกลายเป็นศพหรืออะไร

500
00:53:00,343 --> 00:53:02,971
ผมจะหาเธอให้เจอให้ได้

501
00:53:08,685 --> 00:53:11,813
หมายความว่าคุณกำลังจะต่อกรกับฉันใช่ไหม

502
00:53:11,897 --> 00:53:15,317
คนอย่างผมจะไปต่อกรอะไรกับคุณได้

503
00:53:16,776 --> 00:53:20,405
คุณมีทั้งอำนาจ ครอบครัวทรงอิทธิพล
แล้วไหนจะคนญี่ปุ่นที่…

504
00:53:20,488 --> 00:53:21,907
รู้แล้วก็อยู่เงียบๆ ไปค่ะ

505
00:53:23,491 --> 00:53:25,160
มันจะดีกับตัวคุณ

506
00:53:25,243 --> 00:53:26,203
แต่ว่า

507
00:53:29,206 --> 00:53:30,373
ยุนแชอ๊กไงล่ะ

508
00:53:32,375 --> 00:53:34,794
คนที่เปิดโรงรับจำนำกระจอกๆ อย่างผม

509
00:53:35,462 --> 00:53:37,422
ใช้ชีวิตด้วยการทำอะไรต่อมิอะไร

510
00:53:37,505 --> 00:53:39,633
อย่างไร้ศักดิ์ศรีเพื่อหากิน

511
00:53:40,217 --> 00:53:41,218
แต่เพิ่งมีครั้งนี้

512
00:53:42,302 --> 00:53:45,138
เธอเป็นคนที่ผมอยากปกป้อง
แม้จะต้องเสียทุกอย่างไปก็ตาม

513
00:53:45,680 --> 00:53:46,640
แล้วยังไงคะ

514
00:53:48,934 --> 00:53:50,936
คุณจะสู้กับฉันยังไงล่ะ

515
00:53:51,728 --> 00:53:52,562
สู้ด้วยอะไร

516
00:53:54,940 --> 00:53:55,774
อย่าบอกนะ

517
00:53:56,566 --> 00:54:00,237
ว่าจะอาศัยพวกเศษสวะที่อยู่ข้างๆ ตัวคุณ

518
00:54:00,320 --> 00:54:02,906
ระวังคำพูดด้วยครับ พวกเขาเป็นคนของผม

519
00:54:03,406 --> 00:54:08,036
รู้รึเปล่าว่าคนพวกนั้นทรยศคุณจางยังไง

520
00:54:08,745 --> 00:54:11,623
แม่บ้านนาวอล
ผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างคุณตลอดเหมือนครอบครัว

521
00:54:12,457 --> 00:54:14,876
เป็นคนที่สมัยก่อนเคยแอบรายงานชื่อแม่คุณ

522
00:54:16,336 --> 00:54:19,339
ตอนนี้แม่ผมก็อยู่ในนั้นเหมือนกัน

523
00:54:19,839 --> 00:54:21,549
เห็นแม่ผมบ้างไหมครับ

524
00:54:22,092 --> 00:54:25,262
แม่ผมชื่อชิมซุนด็อก

525
00:54:27,639 --> 00:54:28,682
พอจะรู้จักไหมครับ

526
00:54:29,975 --> 00:54:30,850
ไม่รู้หรอก

527
00:54:30,934 --> 00:54:33,103
ไม่เคยได้ยินชื่อเลยเหรอครับ

528
00:54:34,354 --> 00:54:35,313
ไม่เคย

529
00:54:45,115 --> 00:54:48,201
(ชิมซุนด็อก)

530
00:54:58,044 --> 00:54:59,212
ส่วนคูกับพยอง

531
00:55:00,422 --> 00:55:03,258
ก่อนหน้านี้ก็เพิ่งจะหักหลังคุณ
ในห้องทรมานของกรมตำรวจ

532
00:55:03,758 --> 00:55:05,927
ผมยอม…

533
00:55:10,307 --> 00:55:11,891
บอกทุกอย่างแล้ว

534
00:55:13,643 --> 00:55:14,477
ทุกอย่าง

535
00:55:19,482 --> 00:55:20,483
เจ้าพัค เด็กคนนั้น

536
00:55:21,234 --> 00:55:24,487
ก็หักหลังคุณเพื่อจะตามหาแม่ที่ทิ้งเขาหนีไปอยู่ญี่ปุ่น

537
00:55:25,322 --> 00:55:26,573
ตั้งแต่เขายังเด็ก

538
00:55:27,449 --> 00:55:29,701
แลกกับค่าเรือไม่กี่แดง

539
00:55:30,618 --> 00:55:33,413
เขายอมขายข้อมูลของนายท่านจาง
ที่ดูแลตัวเองเหมือนครอบครัว

540
00:55:34,998 --> 00:55:36,541
และคนที่คุณเรียกว่าเพื่อนน่ะ

541
00:55:37,834 --> 00:55:40,003
ยังไม่ทันถึงครึ่งวันเขาก็ให้การแล้ว

542
00:55:40,086 --> 00:55:42,297
ว่าคุณกับพวกเป็นแกนนำคอมมิวนิสต์

543
00:55:44,132 --> 00:55:45,967
นั่นแหละค่ะที่เขาเรียกว่า

544
00:55:47,344 --> 00:55:48,636
มนุษย์ผู้อ่อนแอ

545
00:55:50,055 --> 00:55:53,475
สนใจแต่ชีวิตตัวเองจนไม่รู้จักบุญคุณคน

546
00:55:54,142 --> 00:55:55,435
ไม่รู้จักกระทั่งศีลธรรม

547
00:55:56,936 --> 00:55:57,771
แล้วคุณ

548
00:55:58,897 --> 00:56:01,149
จะเอาเศษสวะพวกนี้มาทำอะไรคะ

549
00:56:03,109 --> 00:56:04,194
สู้กับฉันน่ะเหรอ

550
00:56:06,196 --> 00:56:09,741
ณ เวลานี้ คนที่ทุ่มเทให้กับคุณมากที่สุดคือฉัน

551
00:56:11,451 --> 00:56:12,786
แล้วคุณจะทรยศฉันงั้นเหรอ

552
00:56:14,412 --> 00:56:16,873
คุณกำลังจะบอกฉันแบบนั้นใช่ไหม คุณจาง

553
00:56:28,760 --> 00:56:29,594
ใช่

554
00:56:32,097 --> 00:56:33,473
ที่คุณพูดอาจจะถูก

555
00:56:36,684 --> 00:56:37,602
แต่

556
00:56:38,812 --> 00:56:39,646
คุณรู้อะไรไหม

557
00:56:41,731 --> 00:56:42,982
พวกเขาทุกคน

558
00:56:45,026 --> 00:56:46,736
คงไม่ต้องเจอเรื่องอย่างว่า

559
00:56:48,238 --> 00:56:49,364
ถ้าโลกไม่ได้เป็นแบบนี้

560
00:56:53,618 --> 00:56:54,994
ถ้าโลกไม่ได้เป็นแบบนี้

561
00:56:56,996 --> 00:56:58,748
พวกเขาคงไม่ต้องถูกลากเข้าคุก

562
00:56:58,832 --> 00:57:02,127
ไปซ้อมจนน่วมเพื่อบีบให้ทรยศพวกพ้องตัวเอง

563
00:57:03,086 --> 00:57:04,712
คงไม่ต้องถูกไฟจี้

564
00:57:04,796 --> 00:57:06,965
หรือถูกถอดเล็บมือเล็บเท้าสดๆ

565
00:57:07,465 --> 00:57:09,175
พวกเขาคงไม่ต้องทรมาน

566
00:57:09,801 --> 00:57:12,011
กับความรู้สึกผิดไปทั้งชีวิต
ที่ทนความเจ็บปวดไม่ได้

567
00:57:13,263 --> 00:57:15,265
จนต้องบอกชื่อพวกพ้องของตัวเองไป

568
00:57:16,641 --> 00:57:18,268
แต่ถึงอย่างนั้น

569
00:57:19,436 --> 00:57:21,980
จะเป็นจะตายยังไงทุกคนก็ต้องอดทน

570
00:57:24,107 --> 00:57:27,777
ถึงจะอับอาย ถึงจะต่ำต้อย แต่ก็ต้องมีชีวิตอยู่

571
00:57:29,988 --> 00:57:31,239
เพราะถ้าเราไม่อยู่ต่อไป

572
00:57:32,657 --> 00:57:35,368
ก็จะไม่มีใครมาคอยจดจำ
ว่าเราโดนกระทำอะไรไว้บ้าง

573
00:57:39,372 --> 00:57:41,791
เพราะฉะนั้นอย่าเรียกคนอื่นพล่อยๆ ว่าเศษสวะ

574
00:57:44,419 --> 00:57:45,420
พวกเขาทุกคน

575
00:57:47,755 --> 00:57:50,049
ไม่สมควรมีใครได้ยินคำพูดแบบนั้น

576
00:57:50,133 --> 00:57:51,301
ออกจากปากของคุณ

577
00:58:04,731 --> 00:58:05,565
สุดท้าย

578
00:58:07,859 --> 00:58:08,735
คุณเองก็…

579
00:58:11,362 --> 00:58:12,280
เพราะแบบนั้นไงครับ

580
00:58:15,200 --> 00:58:16,034
สุดท้าย

581
00:58:19,871 --> 00:58:20,997
เราถึงจบกันแค่นี้

582
00:58:23,333 --> 00:58:24,167
ท่านหญิงมาเอดะ

583
00:58:51,819 --> 00:58:52,654
เข้าข้างในกันเถอะ

584
00:58:54,739 --> 00:58:55,573
อากาศ

585
00:58:57,325 --> 00:58:58,201
ยังเย็นอยู่

586
00:59:31,818 --> 00:59:32,652
นายท่าน

587
00:59:34,279 --> 00:59:35,113
นายท่าน

588
00:59:36,072 --> 00:59:36,906
นายท่าน

589
00:59:38,992 --> 00:59:39,826
ผม…

590
00:59:42,912 --> 00:59:44,747
เมื่อกี้ผมพูดอะไรออกไป

591
00:59:48,209 --> 00:59:49,043
พูดทุกอย่าง

592
00:59:52,130 --> 00:59:53,715
ที่ควรพูดสมกับที่เป็นแกไง

593
00:59:56,134 --> 00:59:56,968
รอก่อน

594
00:59:59,971 --> 01:00:01,306
เรื่องอื่นจะยังไงไม่รู้

595
01:00:04,392 --> 01:00:05,893
แต่ก่อนตายฉันต้องหา…

596
01:00:09,647 --> 01:00:12,150
เบาะแสมาให้ได้ว่ายุนแชอ๊กอยู่ที่ไหน

597
01:00:23,995 --> 01:00:24,954
แล้วแก…

598
01:00:28,291 --> 01:00:29,584
รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

599
01:00:31,961 --> 01:00:32,879
ว่าฉัน…

600
01:00:35,798 --> 01:00:37,008
เป็นคนบอกชื่อ

601
01:00:40,178 --> 01:00:41,304
ของแม่แก

602
01:00:43,848 --> 01:00:44,682
ตั้งแต่

603
01:00:49,937 --> 01:00:52,065
แม่ผมเสียไปได้ไม่นาน

604
01:00:57,028 --> 01:00:57,862
แต่แก

605
01:01:00,573 --> 01:01:01,407
ก็ยัง

606
01:01:02,950 --> 01:01:04,077
อยู่กับฉันเนี่ยนะ

607
01:01:09,666 --> 01:01:12,168
เพราะผมคิดว่ามันไม่ใช่ความผิดของคุณแม่บ้าน

608
01:01:26,683 --> 01:01:27,809
ไม่ต้องเสียใจไปหรอก

609
01:01:31,229 --> 01:01:32,313
แกก็รู้จักผู้จัดการคูดี

610
01:01:33,314 --> 01:01:35,108
ถ้าเขามุ่งมั่นตั้งใจจะทำอะไร

611
01:01:37,151 --> 01:01:39,195
เขาต้องได้อะไรติดมือกลับมาแน่

612
01:01:42,115 --> 01:01:43,157
รอดูก่อนเถอะ

613
01:01:47,203 --> 01:01:48,454
ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะ

614
01:01:53,668 --> 01:01:54,794
ถ้าเธอตายแล้วจริงๆ ล่ะ

615
01:02:21,988 --> 01:02:23,197
อาหารยังไม่ได้อีกเหรอ

616
01:02:23,281 --> 01:02:25,783
ท่านหญิงมาเอดะส่งหญิงโชซอนมาคนนึงครับ

617
01:03:46,864 --> 01:03:49,659
คำบรรยายโดย พริมขวัญ โกมลมนัส