1
00:00:05,964 --> 00:00:09,509
[ดนตรีเปิดเรื่องบรรเลง]

2
00:01:46,731 --> 00:01:48,108
[ดนตรีหยุด]

3
00:01:48,191 --> 00:01:55,156
(สัตว์สยองกยองซอง)

4
00:01:58,034 --> 00:01:59,160
[ดนตรีชวนพิศวงบรรเลง]

5
00:02:00,120 --> 00:02:03,289
[เสียงหายใจสั่นเครือ]

6
00:02:29,649 --> 00:02:34,028
[ยูกิโกะ] ฉันคุยกับผอ.อิจิโร่
โรงพยาบาลองซองไว้แล้วค่ะ

7
00:02:36,531 --> 00:02:40,577
เด็กที่อยู่ในท้องจะมีความหมายพิเศษอย่างยิ่ง

8
00:02:40,660 --> 00:02:45,373
ไม่เพียงต่ออิชิคาว่าซัง แต่ต่อฉันด้วยค่ะ

9
00:02:46,749 --> 00:02:47,750
เพราะฉะนั้น…

10
00:02:49,878 --> 00:02:53,882
ช่วยดูแลร่างกายเป็นพิเศษด้วยนะคะ

11
00:02:54,382 --> 00:02:55,800
อากิโกะซัง

12
00:02:57,927 --> 00:02:59,929
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงเบาๆ]

13
00:03:03,183 --> 00:03:06,477
[มยองจาร้องขัดขืน]

14
00:03:17,572 --> 00:03:19,115
[มยองยาร้องขัดขืนกลัวต่อเนื่อง]

15
00:03:23,077 --> 00:03:26,080
[เสียงประตูเหล็กกระแทกปัง]

16
00:03:26,581 --> 00:03:28,374
[เสียงหายใจสั่นเครือ]

17
00:03:35,089 --> 00:03:39,010
[ผู้ชาย] ขอโทษครับ
แต่ว่าวันนี้ร้านของเราปิดแล้วครับ

18
00:03:39,844 --> 00:03:41,346
[เสียงหายใจสั่นแรง]

19
00:03:42,222 --> 00:03:43,806
[เสียงออกแรงกระโดดเข้าทำร้าย]

20
00:03:43,890 --> 00:03:45,892
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงดังขึ้น]

21
00:03:51,231 --> 00:03:53,191
[เสียงร้องเจ็บปวด คอหักกระแทก]

22
00:03:57,403 --> 00:03:58,738
[ดนตรีหยุด]

23
00:04:07,872 --> 00:04:08,873
[ครางโอดโอยลุกขึ้นนั่ง]

24
00:04:10,208 --> 00:04:11,125
[ถอนหายใจ]

25
00:04:11,960 --> 00:04:13,962
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงเบาๆ]

26
00:04:15,672 --> 00:04:18,549
[ทหาร] สปอร์หยุดกระจายตัว
มาสักหนึ่งชั่วโมงที่แล้วครับ

27
00:04:19,884 --> 00:04:21,302
[คาโต้] มันตื่นแล้วเหรอ

28
00:04:22,553 --> 00:04:24,681
[ทหาร] แต่ยังไม่มีการเคลื่อนไหวครับ

29
00:04:24,764 --> 00:04:28,059
อาจจะเป็นเพราะเราใช้ก๊าซไนโตรเจน
มากไปหรือเปล่าครับ

30
00:04:32,981 --> 00:04:35,066
[คาโต้] เธอกำลังคิดอะไรอยู่…

31
00:04:35,608 --> 00:04:36,901
เซชิน

32
00:04:47,704 --> 00:04:50,581
[อิจิโร่] ผู้พันคาโต้ ทักทายสิครับ

33
00:04:51,082 --> 00:04:54,711
ทางนี้คือมาดามมาเอดะ ภริยาของผู้การอิชิคาว่า

34
00:04:54,794 --> 00:04:58,006
และยังเป็นลูกสาว
ของท่านพลโทมาเอดะอีกด้วยนะครับ

35
00:04:58,506 --> 00:05:02,510
[คาโต้] ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่บุคคลภายนอก
จะสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามาได้ครับ

36
00:05:02,593 --> 00:05:06,639
เธอเป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ที่สุด
ของโรงพยาบาลด้วย ผู้พันคาโต้

37
00:05:18,609 --> 00:05:20,361
นั่นน่ะเหรอคะ

38
00:05:21,904 --> 00:05:24,615
อย่าเข้าใกล้จนเกินไปจะดีกว่าครับ

39
00:05:31,205 --> 00:05:32,623
เซชิน

40
00:05:32,707 --> 00:05:35,001
[เสียงสัตว์ประหลาดคำรามเบาๆ]

41
00:05:39,756 --> 00:05:42,258
คุณยังมีชีวิตอยู่สินะ

42
00:05:43,426 --> 00:05:46,220
อาจารย์… เซชิน

43
00:05:46,804 --> 00:05:49,057
[สัตว์ประหลาดแผดเสียงคำราม]

44
00:05:51,851 --> 00:05:53,561
[ร้องตกใจ]

45
00:06:03,363 --> 00:06:04,947
[สัตว์ประหลาดคำราม]

46
00:06:07,492 --> 00:06:09,535
[สัตว์ประหลาดแผดเสียงคำรามต่อเนื่อง]

47
00:06:15,500 --> 00:06:16,709
[เสียงกระแทกลูกกรงเหล็ก]

48
00:06:18,920 --> 00:06:20,922
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงต่อเนือ่ง]

49
00:06:35,728 --> 00:06:39,023
(สัตว์สยองกยองซอง
เส้นแบ่งระหว่างข้ออ้างและคำแก้ตัว)

50
00:06:39,107 --> 00:06:41,734
(ตอน 8 - ตื่นรู้)

51
00:06:42,318 --> 00:06:44,445
[เสียงหายใจสั่น]

52
00:06:45,321 --> 00:06:47,740
[นัมชน] ดูท่าคงโดนทรมานมาหนักครับ

53
00:06:48,366 --> 00:06:50,076
เขานอนไม่หลับเลยสักนิด

54
00:06:50,576 --> 00:06:52,912
แถมไม่ทานอาหารแม้แต่คำเดียวด้วยครับ

55
00:06:54,497 --> 00:06:55,581
[พ่อ] แทซังล่ะ

56
00:06:56,082 --> 00:06:57,959
[นัมชน] เห็นว่าออกมาไม่ได้ครับ

57
00:06:58,042 --> 00:07:01,212
พวกพ่อค้าในบนจอง ก็ถูกจับตัวไปหมดด้วยครับ

58
00:07:02,463 --> 00:07:04,298
[ถอนหายใจ]

59
00:07:06,134 --> 00:07:07,260
[ผู้ชาย 1] ครับ สวัสดีครับ

60
00:07:07,760 --> 00:07:08,761
ครับ

61
00:07:09,470 --> 00:07:10,346
ครับ

62
00:07:10,847 --> 00:07:11,806
[เสียงเคาะลูกกรงเหล็ก]

63
00:07:11,889 --> 00:07:13,808
- ครับ เข้าใจแล้วครับ
- [ผู้ชาย 2] เงียบๆ หน่อย

64
00:07:13,891 --> 00:07:15,101
นั่งลงไป!

65
00:07:21,399 --> 00:07:23,901
ลุงกับพยอง เกิดอะไรขึ้นครับ

66
00:07:23,985 --> 00:07:26,195
ทำไมยังไม่ได้ข่าวจากนายท่านจางอีก

67
00:07:26,779 --> 00:07:30,616
หรือว่าเขาจะไม่มาช่วยพวกเราแล้วเหรอครับ

68
00:07:33,161 --> 00:07:34,162
หา

69
00:07:35,329 --> 00:07:36,747
บ้าเอ๊ย

70
00:07:39,125 --> 00:07:41,127
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลง]

71
00:07:44,338 --> 00:07:48,801
(คลังสมบัติทอง)

72
00:07:51,471 --> 00:07:53,014
(โรงรับจำนำ)

73
00:07:53,097 --> 00:07:56,726
(วันนี้ปิด)

74
00:08:16,537 --> 00:08:17,705
[ถอนหายใจ]

75
00:08:21,501 --> 00:08:22,752
แทซัง

76
00:08:24,337 --> 00:08:25,671
ทำอะไรอยู่

77
00:08:27,089 --> 00:08:29,133
ทำไมยังไม่รีบกลับบ้าน

78
00:08:34,222 --> 00:08:35,640
[เสียงออกแรงยก]

79
00:08:40,728 --> 00:08:42,271
เขาตายหรือยัง

80
00:08:44,899 --> 00:08:46,526
ดูเหมือนจะยังหายใจครับ

81
00:08:46,609 --> 00:08:49,111
รีบๆ พาตัวเขาไปรับการรักษาซะ

82
00:08:49,779 --> 00:08:51,280
- ให้เร็วเลย
- [ทหาร] ครับ!

83
00:08:57,620 --> 00:09:00,665
ฆ่ามันซะ [ครางอึกอักใกล้ตาย]

84
00:09:04,794 --> 00:09:08,673
[ครางอีกอัก] ไอ้เวรนั่น

85
00:09:10,383 --> 00:09:12,051
หาตัวมันให้เจอ

86
00:09:13,761 --> 00:09:16,430
แล้วฆ่ามันซะ

87
00:09:21,394 --> 00:09:23,145
[เสียงหายใจอ่อนแรง]

88
00:09:28,317 --> 00:09:31,237
[ครางเจ็บ ออกแรงปีน หายใจแรง]

89
00:09:41,455 --> 00:09:44,750
[เสียงล้มกระแทกพื้น ครางเจ็บ]

90
00:09:50,006 --> 00:09:53,384
[ครางเจ็บ หอบเหนื่อย]

91
00:10:10,484 --> 00:10:12,862
[ครางเจ็บ หายใจแรง]

92
00:10:33,090 --> 00:10:35,217
[ทหาร 3] ทุกคนอย่าขยับ! ถอยหลังออกมา!

93
00:10:35,718 --> 00:10:38,304
[เสียงทหารเดินตบเท้า]

94
00:10:55,237 --> 00:10:56,322
กลับตำแหน่ง!

95
00:10:56,405 --> 00:10:58,407
[เสียงทหารตบเท้า]

96
00:11:11,128 --> 00:11:12,171
[ทหาร 4] ผอ.ครับ!

97
00:11:12,755 --> 00:11:14,382
มีเรื่องรายงานครับ

98
00:11:17,677 --> 00:11:21,305
- เป็นเรื่องด่วนหรือเปล่า
- จ่าสิบเอกฮาเนดะถูกพบตัวในห้องเก็บศพ

99
00:11:21,389 --> 00:11:22,890
เขาถูกยิงจนเจ็บสาหัสครับ

100
00:11:23,974 --> 00:11:29,105
เอ่อ มาดามมาเอดะ ขออภัยด้วยนะครับ
คุณช่วยไปรอด้านในสักครู่ได้ไหมครับ

101
00:11:37,029 --> 00:11:37,988
[เสียงปิดประตู]

102
00:11:43,452 --> 00:11:45,246
[ดนตรีระทึกใจบรรเลง]

103
00:11:50,710 --> 00:11:53,003
[เสียงสัตว์ประหลาดคำรามลั่น]

104
00:11:58,092 --> 00:11:59,218
[ดนตรีหยุด]

105
00:12:06,308 --> 00:12:07,518
จางซัง

106
00:12:09,437 --> 00:12:11,689
มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

107
00:12:12,398 --> 00:12:14,900
ผมเข้ามาเพราะมีธุระ [หายใจสั่นเบาๆ]

108
00:12:15,526 --> 00:12:18,446
แต่ดันพลาดโอกาสออกไปครับ [หายใจสั่นเบาๆ]

109
00:12:19,363 --> 00:12:21,115
มาเอดะซังคงต้อง

110
00:12:21,699 --> 00:12:24,452
ช่วยเหลือผมหน่อยแล้วละครับ [หายใจสั่นเบาๆ]

111
00:12:29,874 --> 00:12:33,544
นก็แปลว่าไอ้โชซอนคนนั้น
ยังซ่อนอยู่ข้างในนี้อย่างงั้นเหรอ

112
00:12:33,627 --> 00:12:36,797
- ครับ ดูเหมือนจะอย่างนั้นครับ
- [ทหาร 3] ผอ.อิจิโร่! [หายใจหอบ]

113
00:12:38,591 --> 00:12:40,760
เหมือนไอ้โชซอนจะอยู่ที่ปีกฝั่งห้องทดลองครับ

114
00:12:40,843 --> 00:12:43,929
การ์ดพบคราบเลือดของหมอนั่น
ใกล้ห้องอุปกรณ์ครับ

115
00:12:53,689 --> 00:12:57,860
มาดามมาเอดะ ผมเกรงว่า
ตอนนี้มันยังไม่เหมาะที่จะ…

116
00:12:58,527 --> 00:12:59,904
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

117
00:13:06,535 --> 00:13:08,621
เหตุฉุกเฉิน! เหตุฉุกเฉิน!

118
00:13:08,704 --> 00:13:14,084
มาดามมาเอดะอยู่ในอันตราย!
ตามหามาดามมาเอดะให้เจอเดี๋ยวนี้!

119
00:13:24,178 --> 00:13:25,638
[เสียงทหารตบเท้า]

120
00:13:32,561 --> 00:13:34,605
[เสียงเหนื่อยหอบ]

121
00:13:36,690 --> 00:13:37,858
มาดามมาเอดะ

122
00:13:51,330 --> 00:13:54,625
ขับไปเฉยๆ ไม่ต้องถามอะไร [หายใจสั่นเบาๆ]

123
00:13:57,294 --> 00:13:59,296
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลงต่อเนื่อง]

124
00:14:15,145 --> 00:14:18,816
[แทซังหายใจสั่นเบาๆ อ่อนแรง] ไปเลย

125
00:14:30,202 --> 00:14:32,705
ขอบคุณนะครับ [หายใจสั่นเบา]

126
00:14:39,628 --> 00:14:41,630
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลงเบาๆ]

127
00:14:45,384 --> 00:14:48,304
[คนขับรถ] เอายังไงดีครับ หยุดรถไหมครับ

128
00:15:11,035 --> 00:15:12,328
ไปฮอนมาจิ

129
00:15:25,215 --> 00:15:26,133
[ดนตรีหยุด]

130
00:15:27,468 --> 00:15:31,722
(โรงรับจำนำ วันนี้ปิด)

131
00:15:32,473 --> 00:15:33,766
[ดนตรีช้าเศร้าสร้อยบรรเลง]

132
00:16:19,895 --> 00:16:22,272
(โรงแรมฟุตามิ)

133
00:16:22,356 --> 00:16:24,733
[จุงวอน] ไปคลังสมบัติทองมาอีกแล้วเหรอ

134
00:16:29,655 --> 00:16:30,823
ออกมารอหนูเหรอคะ

135
00:16:32,533 --> 00:16:34,201
วันนี้ก็วันที่สี่แล้วนะ

136
00:16:35,035 --> 00:16:37,246
การที่ไม่มีข่าวจนถึงตอนนี้

137
00:16:38,038 --> 00:16:39,957
ก็แปลว่าเขาออกมาได้ยากแล้วละ

138
00:16:41,041 --> 00:16:44,586
ยังไงซะ หน้าที่เราก็มีแค่การหาตัวมยองจา

139
00:16:44,670 --> 00:16:46,338
งานเราจบแล้ว

140
00:16:47,381 --> 00:16:49,341
ได้เวลากลับกันแล้วละ

141
00:16:51,176 --> 00:16:54,054
พรุ่งนี้จะออกแต่เช้าตรู่เตรียมตัวไว้ให้พร้อม

142
00:16:54,138 --> 00:16:56,056
หนูควรอยู่แทนที่เขาค่ะ

143
00:16:57,683 --> 00:16:59,685
เรื่องนั้นเขาตัดสินใจเลือกเอง

144
00:16:59,768 --> 00:17:03,272
เดิมทีแล้ว
เขาต้องช่วยแค่มยองจาคนเดียว แต่ว่า…

145
00:17:05,816 --> 00:17:07,359
เป็นเพราะพวกเรา

146
00:17:08,777 --> 00:17:11,905
หนูควรอยู่ต่อและหาวิธีที่จะช่วยคุณแม่ออกมาค่ะ

147
00:17:13,240 --> 00:17:17,286
หรืออย่างน้อยหนูก็ควรแก้แค้น
พวกคนที่ทำให้คุณแม่เป็นแบบนั้น

148
00:17:19,872 --> 00:17:23,167
ถ้าทำแบบนั้นเขาก็จะไม่ต้องถูกทิ้งอยู่คนเดียว

149
00:17:24,209 --> 00:17:26,670
และหนูก็ไม่ต้องมาเสียใจแบบนี้ค่ะ

150
00:17:28,672 --> 00:17:30,049
แกหมายความว่ายังไง

151
00:17:36,805 --> 00:17:38,432
หนูเจอคุณแม่แล้วค่ะ

152
00:17:41,268 --> 00:17:43,062
ท่านยังอยู่นั่น

153
00:17:45,856 --> 00:17:47,524
อยู่ที่โรงพยาบาลองซอง

154
00:17:52,905 --> 00:17:55,866
[เสียงสัตว์ประหลาดคำราม]

155
00:17:55,949 --> 00:17:59,119
[เสียงกระแทกลูกกรงเหล็กและคำราม]

156
00:18:01,580 --> 00:18:04,750
มันเป็นแบบนั้นตั้งแต่มาดามมาเอดะมาครับ

157
00:18:05,417 --> 00:18:08,420
ดูเหมือนกับกำลังโกรธอะไรบางอย่างเลย

158
00:18:10,172 --> 00:18:12,091
มันหาลูกของมันอยู่

159
00:18:13,300 --> 00:18:14,343
ครับ

160
00:18:14,426 --> 00:18:18,097
มันไม่ได้กำลังโมโห แต่กระวนกระวายใจ

161
00:18:18,180 --> 00:18:22,309
[เสียงกระแทกลูกกรงเหล็กและคำราม]

162
00:18:30,567 --> 00:18:34,571
[เสียงคำรามยาว]

163
00:18:34,655 --> 00:18:36,657
[ดนตรีช้าระทึกขวัญบรรเลง]

164
00:18:47,835 --> 00:18:49,294
[หายใจสั่นเบาจะร้องไห้]

165
00:18:49,378 --> 00:18:53,048
[สัตว์ประหลาดทุบประตูและคำราม]

166
00:18:59,888 --> 00:19:01,932
[เสียงคำราม]

167
00:19:26,039 --> 00:19:28,167
[ดนตรีช้าระทึกขวัญบรรเลงต่อเนื่อง]

168
00:19:28,250 --> 00:19:30,043
[ร้องไห้ สะอื้น หายใจสั่น]

169
00:19:53,775 --> 00:19:54,902
[ดนตรีหยุด]

170
00:20:07,956 --> 00:20:09,875
[เสียงช็อตไฟฟ้า]

171
00:20:09,958 --> 00:20:12,461
[ร้องครางเจ็บปวด]

172
00:20:20,594 --> 00:20:22,012
ฉันจะถามอีกครั้ง

173
00:20:22,554 --> 00:20:24,806
ไอ้พวกโชซอนที่แกพาหนีออกมาอยู่ที่ไหน

174
00:20:25,474 --> 00:20:28,810
เอ่อ ไม่… ไม่ทราบครับ [หายใจแรง]

175
00:20:30,354 --> 00:20:31,897
ตอนนี้จางแทซังอยู่ที่ไหน

176
00:20:32,731 --> 00:20:34,107
ผมก็…

177
00:20:35,943 --> 00:20:37,611
ผมก็อยากรู้เหมือนกัน

178
00:20:41,448 --> 00:20:43,283
แกฟังฉันไม่เข้าใจสินะ

179
00:20:44,284 --> 00:20:46,828
เริ่มใหม่แต่แรกดีไหม หือ

180
00:20:48,747 --> 00:20:50,457
เริ่ม… [ครางเสียงสั่น]

181
00:20:50,540 --> 00:20:53,418
เริ่มใหม่ เริ่มใหม่ เริ่มใหม่แต่แรก

182
00:20:53,502 --> 00:20:56,797
เริ่มใหม่แต่แรก เริ่มใหม่ เริ่มใหม่
[ครางเสียงสั่น]

183
00:21:00,509 --> 00:21:02,928
[นาวอล] คุณไม่เคยถูกดึง

184
00:21:03,637 --> 00:21:06,265
เล็บมือเล็บเท้าแบบสดๆ ใช่ไหม

185
00:21:07,182 --> 00:21:09,726
[ครวญครางเจ็บปวดทรมาน]

186
00:21:09,810 --> 00:21:12,437
ไม่เคยถูกนาบด้วยไฟ

187
00:21:12,521 --> 00:21:16,191
[เสียงร้องเจ็บปวดทรมาน หวาดกลัว]

188
00:21:17,734 --> 00:21:20,696
หรือถูกทรมานด้วยไฟฟ้าใช่ไหมคะ

189
00:21:21,530 --> 00:21:23,323
[เสียงครางถูกช็อตไฟฟ้า]

190
00:21:24,491 --> 00:21:27,119
ถ้าเทน้ำผสมพริกป่นลงไป

191
00:21:27,202 --> 00:21:30,622
ในรูจมูกของคนที่ถูกจับห้อยหัวอยู่ละก็…

192
00:21:30,706 --> 00:21:32,332
รู้ไหมคะจะเป็นยังไง

193
00:21:32,874 --> 00:21:34,418
[เสียงร้องทรมาน ไอ สำลัก]

194
00:21:35,002 --> 00:21:36,670
พอถึงจุดนั้นแล้ว…

195
00:21:37,254 --> 00:21:40,382
คนคนนั้นก็ไม่สามารถเป็นมนุษย์ได้อีกแล้วค่ะ

196
00:21:41,091 --> 00:21:43,593
ถ้าคุณตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น

197
00:21:44,094 --> 00:21:48,974
อย่าปล่อยยืดเยื้อจนทำลายชีวิตตัวเอง
ให้บอกพวกมันออกไปให้หมด

198
00:21:49,057 --> 00:21:53,770
แบบนั้นต่อให้คุณหักหลังกัน ฉันก็จะไม่โกรธแค้นคุณ

199
00:21:54,438 --> 00:21:55,772
จำเอาไว้นะคะ

200
00:21:56,273 --> 00:21:58,692
[หายใจทรมาน ไอ]

201
00:21:58,775 --> 00:22:00,193
ฉันจะถามอีกครั้ง

202
00:22:00,694 --> 00:22:03,196
ที่จริงคลังสมบัติทองมีเป้าหมายอะไรกัน

203
00:22:03,280 --> 00:22:04,448
เป็นกบฏเหรอ

204
00:22:05,115 --> 00:22:07,326
หรือให้เงินทุนลับสนับสนุนกองทัพเอกราช

205
00:22:07,409 --> 00:22:09,786
[หายใจทรมาน]

206
00:22:09,870 --> 00:22:11,038
[ตะคอก] ตอบฉันมา!

207
00:22:11,955 --> 00:22:15,334
ฉันถามว่าตอนนี้จางแทซังอยู่ไหน

208
00:22:16,251 --> 00:22:20,130
[ครวญครางทรมาน]

209
00:22:27,929 --> 00:22:30,265
[ครวญคราง] โธ่ แม่งเอ๊ย

210
00:22:41,193 --> 00:22:42,611
[หายใจแรง ออกแรงลุกขึ้น]

211
00:22:50,285 --> 00:22:51,953
[เสียงประตูเลื่อนเปิด]

212
00:22:55,957 --> 00:22:57,042
ฟื้นแล้วเหรอคะ

213
00:22:59,378 --> 00:23:01,129
[หายใจแรง] มาเอดะซัง

214
00:23:20,023 --> 00:23:21,942
ค่อยยังชั่วที่ไข้ลดแล้ว

215
00:23:22,025 --> 00:23:24,694
ส่วนบาดแผล ก็ฟื้นตัวได้ดี

216
00:23:29,324 --> 00:23:33,120
นี่ผมอยู่นี่มานานแค่ไหนแล้ว

217
00:23:34,287 --> 00:23:36,331
วันนี้ วันที่สี่ค่ะ

218
00:23:41,002 --> 00:23:42,879
ที่โรงพยาบาลองซอง

219
00:23:43,505 --> 00:23:45,424
คุณก่อเรื่องไว้พอตัวเลยนะคะ

220
00:23:48,009 --> 00:23:51,263
คุณไม่เห็นต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อเรื่องคนอื่นเลยนี่คะ

221
00:23:52,055 --> 00:23:54,141
ไม่สมเป็นจางซังเลย

222
00:23:55,976 --> 00:23:56,977
[ถอนหายใจ]

223
00:23:59,604 --> 00:24:01,273
ผมก็แค่… [สูดหายใจแรง]

224
00:24:01,982 --> 00:24:03,859
โมโหนิดหน่อยน่ะ

225
00:24:05,569 --> 00:24:08,738
ที่ประเทศตกอยู่ในสภาพนี้ไม่ใช่ความผิดผม

226
00:24:11,032 --> 00:24:15,245
ที่ผู้คนถูกขังถูกทรมานอยู่ในนั้นก็ไม่ใช่ความผิดผม

227
00:24:18,290 --> 00:24:19,499
แต่อะไรคะ

228
00:24:20,000 --> 00:24:21,543
แต่ว่า..

229
00:24:23,378 --> 00:24:25,755
พอผมได้เห็นกับตาตัวเองแล้ว

230
00:24:26,381 --> 00:24:28,383
มันทำให้ผมโมโห

231
00:24:29,384 --> 00:24:30,802
ผมหัวเสีย

232
00:24:31,761 --> 00:24:36,349
คุณทนไม่ได้ในฐานะที่เป็นคนโชซอนเหมือนกัน

233
00:24:38,643 --> 00:24:40,729
ผมทนไม่ได้ในฐานะ

234
00:24:41,438 --> 00:24:43,148
ที่เป็นคนเหมือนกันครับ

235
00:24:45,150 --> 00:24:49,696
คุณคิดว่าชีวิตคนเราเท่าเทียมกัน จริงๆ เหรอคะ

236
00:24:52,199 --> 00:24:54,576
แล้วคุณคิดว่าไม่ใช่งั้นเหรอครับ

237
00:25:00,624 --> 00:25:01,666
แล้วเรา…

238
00:25:02,918 --> 00:25:05,378
ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหมคะ

239
00:25:24,189 --> 00:25:25,357
ฆาตกรรมต่อเนื่องเหรอ

240
00:25:25,440 --> 00:25:29,069
ครับ สี่วันที่ผ่านมาเกิดเหตุฆาตกรรม
บริเวณชองกเยชอน 11 คดี

241
00:25:29,152 --> 00:25:31,112
เราขอให้วอร์ดทหารชันสูตรแล้วครับ

242
00:25:31,196 --> 00:25:34,282
ศพมีจำนวนมากและสภาพศพค่อนข้างผิดปกติ

243
00:25:34,366 --> 00:25:36,910
ผิดปกติ ยังไงกัน

244
00:25:37,452 --> 00:25:40,288
สมองของศพทุกศพหายไปหมดเลยครับ

245
00:25:45,877 --> 00:25:46,878
[สูดลมหายใจแรง]

246
00:25:55,845 --> 00:25:57,847
[ดนตรีชวนพิศวงบรรเลง]

247
00:26:14,823 --> 00:26:17,158
เขามาจากวอร์ดทหารครับ

248
00:26:28,169 --> 00:26:30,171
[เสียงโทรศัพท์]

249
00:26:32,382 --> 00:26:33,925
ค่ะ คลังสมบัติทองค่ะ

250
00:26:34,718 --> 00:26:35,760
เปล่านะคะ

251
00:26:36,595 --> 00:26:38,388
เราไม่เคยปล่อยขายร้าน

252
00:26:40,640 --> 00:26:42,100
พูดเรื่องอะไรกันคะ

253
00:26:43,893 --> 00:26:44,978
ตายเหรอ

254
00:26:45,770 --> 00:26:47,564
นี่คุณหาว่าใครตายกันคะ

255
00:26:48,898 --> 00:26:50,775
นี่แกคิดว่าแกเป็นใคร หา

256
00:26:51,276 --> 00:26:54,571
ถึงได้เที่ยวพูดพล่อยๆ แบบนั้นออกไป
ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย

257
00:26:54,654 --> 00:26:58,199
งั้นให้ฉันด่าว่า
แกขี้ทางปากเลยดีไหมน หนวกหูจริง

258
00:26:58,908 --> 00:27:02,329
เตือนแล้วนะหุบปากซะ ก่อนที่ฉันจะเย็บปากแก

259
00:27:04,205 --> 00:27:05,248
[ถอนหายใจ]

260
00:27:05,957 --> 00:27:11,546
รู้เรื่องจริงหรือก็เปล่าแต่ดันมาพูดหมาๆ
หาว่าคนอื่นเขาตายหรือไม่ตายซะได้ไอ้พวกนี้นี่

261
00:27:12,047 --> 00:27:13,006
เฮ้อ!

262
00:27:18,720 --> 00:27:20,722
[เสียงโทรศัพท์]

263
00:27:22,432 --> 00:27:25,352
ไอ้เวรตะไลที่โทรมานี่มันก็ช่าง…

264
00:27:25,435 --> 00:27:27,103
[เสียงโทรศัพท์]

265
00:27:27,187 --> 00:27:29,189
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลง]

266
00:27:31,399 --> 00:27:32,776
ครับ คลังสมบัติทองครับ

267
00:27:34,069 --> 00:27:39,407
เอ่อ เรื่องนั้น ผมคิดว่า
พนักงานของเราได้ตอบคำถามไปแล้วนะ

268
00:27:40,116 --> 00:27:41,409
ผมเป็นใครเหรอครับ

269
00:27:42,535 --> 00:27:44,579
ผมเจ้าของคลังสมบัติทอง

270
00:27:45,955 --> 00:27:47,165
จางแทซังเองครับ

271
00:27:51,252 --> 00:27:52,253
ครับ

272
00:27:52,754 --> 00:27:55,006
ผมยังมีชีวิตอยู่และสบายดีครับ

273
00:27:59,094 --> 00:28:02,222
มีคนเล็งคลังสมบัติทอง มากกว่าที่คิดอีกนะ

274
00:28:02,722 --> 00:28:03,723
ว่าไหม

275
00:28:05,475 --> 00:28:07,727
[เสียงสั่นเครือ] แทซัง เธอ…

276
00:28:08,311 --> 00:28:09,354
อย่างที่บอก

277
00:28:09,854 --> 00:28:13,066
นี่ผมไม่อยู่แค่ไม่กี่วัน
ถึงขั้นจะต้องปิดร้านกันเลยเหรอ

278
00:28:13,566 --> 00:28:15,610
เพราะแบบนี้คนพวกนั้นถึงได้เข้าใจผิดกันไง

279
00:28:16,820 --> 00:28:17,862
เธอ…

280
00:28:19,781 --> 00:28:21,700
ไม่เป็นไรใช่ไหม

281
00:28:22,701 --> 00:28:24,077
ไม่เป็นไรอยู่แล้ว

282
00:28:24,828 --> 00:28:26,830
[นาวอลสะอื้นโล่งอก]

283
00:28:27,414 --> 00:28:30,208
ไม่ได้บาดเจ็บ ใช่ไหม

284
00:28:30,291 --> 00:28:31,793
ไม่มีอยู่แล้วสิ

285
00:28:31,876 --> 00:28:33,670
นี่แน่ะ!

286
00:28:34,212 --> 00:28:36,840
ไม่ได้บาดเจ็บแล้วทำไมถึงเพิ่งโผล่หัวมา

287
00:28:36,923 --> 00:28:39,884
อยากเห็นยัยแก่คนนี้หัวใจวายตายหรือไงกัน

288
00:28:39,968 --> 00:28:41,594
- ไอ้เด็กเย็นชาคนนี้
- โอ๊ย!

289
00:28:42,095 --> 00:28:43,805
ผมขอโทษนะ

290
00:28:43,888 --> 00:28:45,974
ผมมีเหตุผลของผมน่า

291
00:28:47,016 --> 00:28:48,852
เลิกโมโหนะ คุณนาวอล

292
00:28:54,649 --> 00:28:56,151
ผมขอโทษจริงๆ นะ

293
00:28:58,695 --> 00:29:00,113
เอ่อ ช่างเถอะค่ะ

294
00:29:01,990 --> 00:29:05,618
รีบไปช่วยหัวหน้าคูออกมาก่อนเถอะค่ะ

295
00:29:11,583 --> 00:29:12,751
ตอนนี้เขาอยู่ไหน

296
00:29:14,294 --> 00:29:16,296
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลงดังขึ้น]

297
00:29:41,362 --> 00:29:43,114
[เสียงครางหมดแรง]

298
00:29:46,618 --> 00:29:49,412
[เสียงครางหมดแรง]

299
00:29:52,457 --> 00:29:53,458
[ยองชุนหายใจสั่นกลัว]

300
00:29:57,253 --> 00:29:58,254
ออกมา!

301
00:29:59,255 --> 00:30:00,340
[หายใจสั่นกลัว]

302
00:30:01,549 --> 00:30:03,343
[เสียงทุกคนร้องดด้วยความกลัว]

303
00:30:03,426 --> 00:30:06,346
ปล่อยนะ ไม่! ฉันไม่ไป!

304
00:30:06,429 --> 00:30:07,847
ออกมา!

305
00:30:07,931 --> 00:30:10,225
[ยองชุนร้องโอดโอย หายใจสั่นกลัว]

306
00:30:16,314 --> 00:30:17,690
นายท่านจาง

307
00:30:23,238 --> 00:30:25,281
[ผู้ชายพูดดังแว่วๆ] นายท่านจาง เขามาแล้ว

308
00:30:25,365 --> 00:30:27,659
นายท่านจางมาช่วยเราแล้ว เรารอดแล้ว

309
00:30:30,912 --> 00:30:32,038
[ยองชุนหายใจสั่น]

310
00:30:33,915 --> 00:30:35,583
[สะอึกสะอื้น]

311
00:30:37,544 --> 00:30:38,920
รอนี่เดี๋ยวนะ

312
00:30:40,046 --> 00:30:41,130
[ตำรวจ] เฮ้ย หยุดนะ!

313
00:30:42,173 --> 00:30:43,925
แกคิดจะเดินดุ่มๆ ไปไหน หา!

314
00:30:47,512 --> 00:30:49,722
[ผู้ชาย] นั่นจางแทซัง
จากคลังสมบัติทองไม่ใช่เหรอ

315
00:30:54,853 --> 00:30:56,771
ผมมาเพื่อพบอิชิคาว่าซัง

316
00:30:56,855 --> 00:31:00,191
[ตำรวจ] เฮ้ย แก! นี่แกเมินฉันอยู่เหรอวะ!

317
00:31:01,442 --> 00:31:03,319
ไปบอกเขาที ว่าผมมาหาเขา

318
00:31:03,403 --> 00:31:04,988
ไอ้สมองทึบนี่!

319
00:31:07,198 --> 00:31:09,117
การมาเหวี่ยงหมัดใส่คนอื่น

320
00:31:09,200 --> 00:31:12,161
ที่เขามาเพื่อพูดคุยน่ะ เศษสวะเขาทำกันนะครับ

321
00:31:16,332 --> 00:31:17,959
หากคุณอยู่กรมตำรวจ

322
00:31:18,042 --> 00:31:20,628
ก็ช่วยทำตัวให้สมกับที่เป็นตำรวจด้วยเถอะครับ

323
00:31:21,629 --> 00:31:22,755
[เสียงเปิดประตู]

324
00:31:35,351 --> 00:31:37,979
สร้างเรื่องใหญ่กว่าที่ฉันคิดไว้นะ

325
00:31:39,522 --> 00:31:42,317
ก็คุณบอกว่าให้ทำทุกวิถีทางนี่ครับ

326
00:31:43,109 --> 00:31:44,110
สรุป

327
00:31:44,819 --> 00:31:49,157
นายทำยังไงกับ
พวกคนโชซอนคนอื่นๆ ที่ช่วยออกมา

328
00:31:51,200 --> 00:31:53,536
คุณพูดถึงคนโชซอนพวกไหนกัน

329
00:31:55,705 --> 00:32:00,501
อย่างที่บอกไป
ผมมาในฐานะตัวแทนสมาพันธ์พ่อค้าแห่งบนจอง

330
00:32:00,585 --> 00:32:03,838
กรุณาปล่อยตัวผู้ค้าของบนจองที่ถูกขังไว้ด้วยครับ

331
00:32:06,299 --> 00:32:09,260
คืนนั้นมีการทำผิดมากกว่าสิบข้อหา

332
00:32:09,802 --> 00:32:13,473
ร้องเพลงเสียงดัง เล่นเพลงแจ๊ส
ฝ่าฝืนกฎรักษาความสงบ

333
00:32:13,556 --> 00:32:15,892
ฝ่าฝืนกฎความปลอดภัย และอื่นๆ

334
00:32:15,975 --> 00:32:18,061
มาตกลงกันด้วยค่าปรับเถอะ

335
00:32:18,144 --> 00:32:20,438
คิดว่าเงินแก้ไขสถานการณ์นี้ได้เหรอ

336
00:32:20,521 --> 00:32:23,066
การแก้ปัญหาด้วยเงินหมดจดที่สุดไม่ใช่เหรอครับ

337
00:32:24,651 --> 00:32:27,445
[สูดหายใจ] ถ้าฉันปฏิเสธล่ะ

338
00:32:27,528 --> 00:32:31,366
ตั้งแต่วันนี้ ร้านค้าทุกร้านในบนจอง
จะปิดทำการทั้งหมดครับ

339
00:32:33,201 --> 00:32:37,705
อีกสองวันจะมีปาร์ตี้เรี่ยไรเงินสนับสนุนสงคราม
ทราบใช่ไหมครับ

340
00:32:37,789 --> 00:32:42,251
การส่งเหล้าและวัตถุดิบเพื่อใช้ในงานนั้น
จะถูกหยุดทั้งหมดครับ

341
00:32:42,835 --> 00:32:46,965
เจ้านายกับภริยาที่ตัดชุดปาร์ตี้
กับเสื้อนอกทรงยาวไว้ที่บนจอง

342
00:32:47,048 --> 00:32:49,342
ก็จะไม่ได้รับชุดตามเวลาที่กำหนด

343
00:32:50,969 --> 00:32:54,681
ถ้าเป็นแบบนั้น ผู้มีอำนาจก็คงจะเริ่มสืบสวน

344
00:32:54,764 --> 00:32:57,392
อิชิคาว่าซังก็น่าจะยุ่งยากไม่น้อยนะครับ

345
00:32:58,685 --> 00:33:00,311
นี่ขู่ฉันอยู่เหรอ

346
00:33:01,688 --> 00:33:04,482
ในเวลาที่ผู้ไร้อำนาจจำต้องเข้มแข็ง

347
00:33:05,149 --> 00:33:06,901
เราใช้วิธีปรองดองกัน

348
00:33:07,652 --> 00:33:12,156
ตอนนี้เราแค่กำลังทำ
ในสิ่งที่เราสามารถทำได้น่ะครับ

349
00:33:12,991 --> 00:33:14,450
อย่ามาล้ำเส้น

350
00:33:15,535 --> 00:33:18,538
อย่าเสี่ยงชีวิตกับเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวกับนายเลย

351
00:33:24,210 --> 00:33:28,589
ผมได้บทเรียนอย่างนึงจากการเข้าไป
ในโรงพยาบาลองซองครั้งนี้ครับ

352
00:33:29,674 --> 00:33:31,759
เวลาที่เราต้องเสี่ยงชีวิต

353
00:33:32,427 --> 00:33:33,886
จงทุ่มสุดตัว

354
00:33:35,263 --> 00:33:37,473
ถ้าลังเลที่จะทำแบบนั้น

355
00:33:38,516 --> 00:33:39,767
ได้กลายเป็นศพแน่

356
00:33:42,395 --> 00:33:46,232
ผมรู้ผู้ต้องสงสัยหลักที่มีแนวโน้มของคดีนี้ครับ

357
00:33:48,109 --> 00:33:50,528
จางแทซังแห่งคลังสมบัติทอง

358
00:33:50,611 --> 00:33:53,156
นักแกะรอย ยุนแชอ๊ก แล้วก็…

359
00:33:54,407 --> 00:33:57,618
กีแซงชาวโชซอน ที่ชื่ออากิโกะครับ

360
00:34:00,872 --> 00:34:03,291
[เสียงอาเจียน ไอสำลัก]

361
00:34:03,374 --> 00:34:05,418
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลงเบาๆ]

362
00:34:05,501 --> 00:34:07,253
อากิโกะซัง…

363
00:34:07,837 --> 00:34:09,505
เป็นอะไรไหม

364
00:34:09,589 --> 00:34:13,301
[หายใจแรง ทรมาน]

365
00:34:16,596 --> 00:34:20,892
แล้วคุณมีหลักฐาน
ว่าพวกเขาเป็นผู้ต้องสงสัยไหมครับ

366
00:34:20,975 --> 00:34:23,728
ผู้ต้องสงสัยทั้งหมดที่ผมเพิ่งพูดไปนั้น

367
00:34:23,811 --> 00:34:27,565
เข้ามาในโรงพยาบาลองซองและหนีออกไปครับ

368
00:34:28,274 --> 00:34:31,611
มันเกิดอะไรขึ้นที่นั่นกันแน่เหรอครับ

369
00:34:31,694 --> 00:34:34,781
ผมไม่สามารถบอกถึงขนาดนั้นได้ครับ

370
00:34:34,864 --> 00:34:36,532
เป็นความลับของกองทัพ

371
00:34:44,123 --> 00:34:45,124
อากิโกะ

372
00:34:49,378 --> 00:34:50,379
อากิ…

373
00:35:00,348 --> 00:35:02,183
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

374
00:35:19,617 --> 00:35:21,369
[ตกใจ] อะไรกันวะเนี่ย [หายใจแรง]

375
00:35:26,874 --> 00:35:28,292
[อิชิคาว่า] บอกฉันมา

376
00:35:29,001 --> 00:35:31,295
เกิดเรื่องอะไรขึ้นในนั้น

377
00:35:32,880 --> 00:35:37,093
ในโรงพยาบาลองซอง
กำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หา

378
00:35:41,806 --> 00:35:43,141
คุณคงรู้อยู่แล้ว

379
00:35:43,641 --> 00:35:46,102
ว่าค่าข้อมูลของผมค่อนข้างสูงครับ

380
00:35:47,019 --> 00:35:52,400
ยิ่งเป็นความลับเกี่ยวกับโรงพยาบาลองซอง
ยิ่งนับเป็นข้อมูลระดับสูงสุดจากทั้งหมดเลยครับ

381
00:35:52,984 --> 00:35:57,196
ถ้าไม่ได้ไว้ใจกันจริงๆ
ผมไม่บอกข้อมูลง่ายๆ หรอกครับ

382
00:35:57,280 --> 00:35:58,990
นายอยากต่อรองกับฉันใช่ไหม

383
00:35:59,073 --> 00:36:03,494
อิชิคาว่าซัง ผมพูดถึง
ความสัมพันธ์ที่ไว้ใจกันและกันอยู่ครับ

384
00:36:04,996 --> 00:36:06,998
ผมรักษาสัญญาของผมแล้ว

385
00:36:07,498 --> 00:36:09,167
ผมตามหาอากิโกะให้คุณ

386
00:36:11,752 --> 00:36:13,588
ตอนนี้ก็ถึงตาคุณ

387
00:36:15,298 --> 00:36:17,049
ช่วยปล่อยคนของผมด้วยครับ

388
00:36:31,647 --> 00:36:32,648
[ตำรวจ] ออกมา!

389
00:36:33,608 --> 00:36:35,109
พวกแกถูกปล่อยแล้ว!

390
00:36:35,193 --> 00:36:37,570
[ผู้ชาย 1] ถูกปล่อยตัวแล้ว! รอดแล้ว!

391
00:36:38,070 --> 00:36:39,947
เรารอดแล้ว [หัวเราะ]

392
00:36:40,031 --> 00:36:43,159
[เสียงพูดคุยกันจอแจ]

393
00:36:52,335 --> 00:36:54,253
[ผู้หญิง] เรารอดแล้ว เรารอดแล้ว

394
00:36:54,921 --> 00:36:56,923
[เสียงพูดคุยกันจอแจฟังไม่ได้ศัพท์]

395
00:37:13,314 --> 00:37:14,982
นายท่านจาง

396
00:37:18,319 --> 00:37:19,987
ยังไม่ตายเหรอ

397
00:37:23,783 --> 00:37:25,117
ลุกขึ้นไหวไหมครับ

398
00:37:27,453 --> 00:37:30,456
ทำไมถึงเพิ่งมา [ร้องไห้]

399
00:37:40,633 --> 00:37:42,176
ออกไปกันก่อนเถอะครับ

400
00:37:45,471 --> 00:37:46,722
ลุกขึ้นนะครับ

401
00:37:49,976 --> 00:37:56,190
[ทุกคน] บนจอง! บนจอง! บนจอง!

402
00:37:56,274 --> 00:37:58,776
[ตำรวจ] พวกแกทุกคนอยากตายกันหรือไง

403
00:37:59,485 --> 00:38:00,820
หุบปากเดี๋ยวนี้!

404
00:38:00,903 --> 00:38:02,738
[ทุกคนร้องตกใจกลัว]

405
00:38:02,822 --> 00:38:04,824
[ดนตรีช้าเศร้าใจบรรเลงต่อเนื่อง]

406
00:38:15,042 --> 00:38:19,922
[ทุกคน] บนจอง! บนจอง! บนจอง! บนจอง!

407
00:38:20,006 --> 00:38:24,176
บนจอง! บนจอง! บนจอง! บนจอง!

408
00:38:24,260 --> 00:38:28,431
บนจอง! บนจอง! บนจอง! บนจอง!

409
00:38:28,514 --> 00:38:32,560
บนจอง! บนจอง! บนจอง! บนจอง!

410
00:38:32,643 --> 00:38:34,228
- โมริ
- ครับ!

411
00:38:35,313 --> 00:38:36,314
ท่านผู้การ

412
00:38:36,397 --> 00:38:38,607
เริ่มจับตาดูจางแทซังอีกครั้ง

413
00:38:38,691 --> 00:38:41,444
เอ๊ะ อีกครั้งเหรอครับ

414
00:38:42,862 --> 00:38:45,614
อ้อ เข้าใจแล้วครับ

415
00:38:51,579 --> 00:38:54,707
(โรงพยาบาลองซอง ห้องทดลอง
การทดลองในมนุษย์ มาดามมาเอดะ)

416
00:38:58,711 --> 00:39:02,256
(มาดามมาเอดะ)

417
00:39:02,340 --> 00:39:06,344
(คลังสมบัติทอง)

418
00:39:10,848 --> 00:39:11,932
[ดนตรีหยุด]

419
00:39:18,356 --> 00:39:20,858
ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เขาน่ะไม่เป็นไรหรอก

420
00:39:22,651 --> 00:39:26,322
ผมติดหนี้ก้อนใหญ่ต่อลุงกับพยองเลย

421
00:39:26,405 --> 00:39:27,782
ตาคนนั้น…

422
00:39:28,366 --> 00:39:31,494
ที่ผ่านมานายท่านช่วยชีวิตเขาไว้ตั้งกี่ครั้ง

423
00:39:32,078 --> 00:39:34,038
ถือว่าหายกันไปครั้งนึงเถอะค่ะ

424
00:39:41,754 --> 00:39:43,672
พิษจากการทรมาน

425
00:39:45,299 --> 00:39:46,592
จะอยู่นานเลยใช่ไหม

426
00:39:50,221 --> 00:39:51,472
กลับไปได้แล้วค่ะ

427
00:39:54,600 --> 00:39:56,685
ไม่ละ ผมจะอยู่นี่แหละ

428
00:39:56,769 --> 00:39:59,146
ยังมีอีกคนนึงที่รอคุณอยู่นี่ค่ะ

429
00:40:02,817 --> 00:40:04,819
เธอแวะมาที่นี่ทุกวัน

430
00:40:05,653 --> 00:40:08,739
เพื่อดูว่านายท่านกลับมาได้อย่างปลอดภัยหรือยัง

431
00:40:09,615 --> 00:40:11,700
เดี๋ยวฉันดูแลเขาเอง

432
00:40:11,784 --> 00:40:13,536
ไปหาเด็กคนนั้นเถอะค่ะ

433
00:40:15,371 --> 00:40:17,373
[ดนตรีช้าเศร้าสร้อยบรรเลง]

434
00:40:52,199 --> 00:40:54,076
ไม่ทานมื้อเย็นเหรอคะ

435
00:40:54,160 --> 00:40:55,453
[จุงวอน] พ่อไม่หิว

436
00:40:56,245 --> 00:40:57,705
แกไปกินของแกเถอะ

437
00:40:57,788 --> 00:41:00,124
หรือให้หนูออกไปซื้อเกี๊ยวมาให้ดีไหมคะ

438
00:41:03,627 --> 00:41:05,212
เดี๋ยวหนูกลับมาค่ะ

439
00:41:26,984 --> 00:41:28,986
[เสียงคนพูดคุยจอแจอยู่ไกลๆ]

440
00:42:03,646 --> 00:42:04,855
[แชอ๊ก] แกเป็นใคร

441
00:42:13,864 --> 00:42:15,908
[เพลงหวานซึ้งบรรเลง]

442
00:42:21,038 --> 00:42:23,415
คุณยังดุดันเหมือนเดิมเลยนะครับ

443
00:42:31,298 --> 00:42:33,300
ได้เห็นหน้าผมชัดๆ แล้ว

444
00:42:34,009 --> 00:42:35,219
ปล่อยผมได้หรือยังครับ

445
00:42:42,059 --> 00:42:43,727
นายท่านจาง

446
00:43:07,209 --> 00:43:09,253
[หายใจสั่น สะอื้นดีใจ]

447
00:43:16,427 --> 00:43:17,761
ผมก็เหมือนกันครับ

448
00:43:21,223 --> 00:43:22,433
ผมเอง…

449
00:43:24,893 --> 00:43:27,062
ก็คิดถึงคุณมากเลย

450
00:43:43,203 --> 00:43:45,998
[หายใจสั่นสะอื้น]

451
00:43:56,091 --> 00:43:57,551
[ดนตรีค่อยๆ แผ่วแล้วหยุด]

452
00:43:57,635 --> 00:43:59,136
มีอะไรจะบอกเหรอคะ

453
00:43:59,219 --> 00:44:00,804
คือคุณน่ะ…

454
00:44:02,765 --> 00:44:06,018
รู้เรื่องห้องทดลองใต้ดินที่โรงพยาบาลองซอง

455
00:44:06,644 --> 00:44:08,145
มากน้อยแค่ไหนกันเหรอ

456
00:44:13,651 --> 00:44:17,321
ตอนนี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นที่นั่น
คุณพอจะรู้หรือเปล่าครับ

457
00:44:17,404 --> 00:44:19,615
ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้ค่ะ

458
00:44:23,827 --> 00:44:25,579
คุณทำอะไรกับอากิโกะครับ

459
00:44:30,751 --> 00:44:32,920
ผมถามว่าคุณทำอะไรกับเธอ

460
00:44:33,003 --> 00:44:36,173
ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจอะไรผิดนะคะ

461
00:44:37,007 --> 00:44:40,844
คุณไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะมาถามฉันในเรื่องแบบนั้น

462
00:44:41,720 --> 00:44:44,640
และฉันไม่ได้มีหน้าที่ต้องตอบคุณด้วย

463
00:44:44,723 --> 00:44:45,724
ว่ายังไงนะ

464
00:44:45,808 --> 00:44:51,438
แต่แรกความสัมพันธ์ของเรา
ก็ผูกมัดเพื่อผลประโยชน์ของกันและกันอยู่แล้วนี่คะ

465
00:44:52,564 --> 00:44:56,402
ตัวฉันต้องการสามีเพื่อจะเดินทางมาที่โชซอน

466
00:44:57,736 --> 00:45:00,531
ส่วนคุณก็ต้องการใช้ชื่อ

467
00:45:00,614 --> 00:45:04,868
และตระกูลของฉัน
เพื่อให้ได้ดีและประสบความสำเร็จ

468
00:45:05,494 --> 00:45:10,124
จู่ๆ คุณมาทำตัวเหมือนเป็นสามีของฉันแบบนี้

469
00:45:10,207 --> 00:45:11,959
ฉันอึดอัดนะคะ

470
00:45:12,626 --> 00:45:14,294
อิชิคาว่าซัง

471
00:45:16,213 --> 00:45:18,966
คุณไม่ควรไปแตะต้องอากิโกะเลย

472
00:45:20,092 --> 00:45:24,471
ส่วนคุณก็ไม่เห็นจำเป็น
ที่จะต้องส่งจางซังเข้าไปที่นั่นเลย

473
00:45:24,555 --> 00:45:27,558
เราตกลงกันว่า
จะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน

474
00:45:27,641 --> 00:45:30,394
และคุณเป็นคนทำลายข้อตกลงนั้นก่อน

475
00:45:31,019 --> 00:45:33,480
ฉันเคารพในงานอดิเรกของคุณ

476
00:45:34,356 --> 00:45:36,942
แต่ถ้าพูดถึงเรื่องการมีลูก

477
00:45:37,860 --> 00:45:40,070
มันคนละเรื่องกันโดยสิ้นเชิงค่ะ

478
00:45:40,654 --> 00:45:41,655
เฮอะ

479
00:45:47,578 --> 00:45:48,620
[ดนตรีช้าเศร้าๆ บรรเลง]

480
00:45:48,704 --> 00:45:50,038
เออ จริงสิ

481
00:45:50,122 --> 00:45:54,710
รู้หรือเปล่าครับ
ว่าจางแทซังมีผู้หญิงของเขาแล้ว

482
00:46:00,257 --> 00:46:03,886
เธอชื่อยุนแชอ๊ก เป็นผู้หญิงโชซอนครับ

483
00:46:04,803 --> 00:46:08,056
ได้ยินว่าเธอทั้งสาวแล้วก็สวย

484
00:46:09,892 --> 00:46:11,727
น่าเสียดายจังนะ

485
00:46:12,519 --> 00:46:16,148
อุตส่าห์เอาใจใส่พยาบาลดูแลเขาอย่างดี

486
00:46:16,732 --> 00:46:18,650
กลับสูญเปล่าซะได้

487
00:46:38,212 --> 00:46:39,379
[ดนตรีหยุด]

488
00:46:59,233 --> 00:47:01,610
[เสียงหายใจอ่อนแรง]

489
00:47:23,173 --> 00:47:24,550
[ดนตรีช้าผ่อนคลายบรรเลง]

490
00:47:40,232 --> 00:47:41,650
อือ… อืม…

491
00:47:55,706 --> 00:47:57,374
[ผู้หญิง] เกี๊ยวที่สั่งได้แล้วค่ะ

492
00:48:05,757 --> 00:48:06,884
อืม…

493
00:48:09,553 --> 00:48:10,637
ไปกันเถอะครับ

494
00:48:14,766 --> 00:48:16,643
ซื่อบื้อจริงๆ เลย

495
00:48:17,144 --> 00:48:20,022
[เด็กชาย 2] ซื่อบื้อจริงด้วย

496
00:48:21,231 --> 00:48:25,360
ใช้ไม่ได้เลย ไม่รู้อะไรเลย

497
00:48:28,363 --> 00:48:29,406
[แทซังกระแอม]

498
00:48:37,456 --> 00:48:38,540
[เสียงปืน]

499
00:48:47,799 --> 00:48:49,176
[ดนตรีช้าระทึกใจบรรเลง]

500
00:48:55,682 --> 00:48:57,184
[เสียงหายใจสั่น กลัว]

501
00:49:00,395 --> 00:49:01,563
อย่าเข้ามานะ

502
00:49:11,990 --> 00:49:14,242
ไปนะ ไปให้พ้น อย่าเข้ามานะ!!

503
00:49:14,910 --> 00:49:17,287
[ร้องลั่น กลัว เสียงปืน เสียงล้มกระแทกพื้น]

504
00:49:17,788 --> 00:49:19,706
[เสียงออกแรงต่อสู้]

505
00:49:21,041 --> 00:49:23,043
[ดนตรีระทึกขวัญเร่งจังหวะเร็วและดังขึ้น]

506
00:49:25,128 --> 00:49:27,631
[เสียงร้องเจ็บปวดทรมานต่อเนื่อง]

507
00:50:05,836 --> 00:50:08,338
มยอง… มยองจาเหรอ [หายใจแรง]

508
00:50:22,102 --> 00:50:25,856
แปลว่าสิ่งนี้คือนาจินเหรอคะ

509
00:50:25,939 --> 00:50:27,274
ใช่แล้วครับ

510
00:50:28,442 --> 00:50:31,611
พวกมันถูกพบในธารน้ำแข็งบนภูเขาหิมะมูรยง

511
00:50:31,695 --> 00:50:33,530
ที่พวกนาจกอาศัยอยู่

512
00:50:33,613 --> 00:50:37,576
ถ้าอย่างนั้นสิ่งนี้ พอเข้าไปในสมองมนุษย์แล้ว

513
00:50:37,659 --> 00:50:40,871
มันจะสร้างสัตว์ประหลาดแบบเซชินขึ้นมาเหรอคะ

514
00:50:41,913 --> 00:50:43,290
ไม่ครับ

515
00:50:44,207 --> 00:50:48,462
ด้วยนาจินอย่างเดียว
มันจะเปลี่ยนให้เป็นนักล่าครับ

516
00:50:50,839 --> 00:50:53,383
ขณะที่คงรูปร่างมนุษย์ไว้

517
00:50:53,467 --> 00:50:56,344
ยังมีสัญชาตญาณในการล่า การเอาตัวรอด

518
00:50:56,845 --> 00:50:59,723
และกัดกินสมองของมนุษย์ครับ

519
00:51:00,682 --> 00:51:01,683
[คำราม]

520
00:51:08,940 --> 00:51:10,150
[หายใจแรง]

521
00:51:11,860 --> 00:51:12,903
[แทซังทำเสียงฮึดฮัด]

522
00:51:18,700 --> 00:51:20,160
[แทซังอึกอัก หายใจไม่ออก]

523
00:51:29,294 --> 00:51:31,129
[แทซังไอ สำลัก]

524
00:51:33,298 --> 00:51:38,637
มันมีความก้าวร้าวสูง
และมีความดุร้ายมากกว่าสัตว์นักล่าอื่นๆ ครับ

525
00:51:38,720 --> 00:51:42,390
เมื่อมันบาดเจ็บ ก็ฟื้นตัวได้ทันที

526
00:51:48,855 --> 00:51:52,651
งั้นทำไมเซชินถึงมีรูปร่างแบบนั้นได้ล่ะคะ

527
00:51:52,734 --> 00:51:54,736
เพราะว่าเธอถูกฉีดเซรุ่ม

528
00:51:55,445 --> 00:51:57,531
ที่ผสมด้วยแอนแทรกซ์ครับ

529
00:52:24,099 --> 00:52:27,853
เมื่อถูกฉีดเซรุ่มตัวนี้ในสภาวะตอนที่เป็นนักล่า

530
00:52:27,936 --> 00:52:30,814
ก็จะก้าวไปสู่ขั้นของเซชินครับ

531
00:52:30,897 --> 00:52:34,317
แล้วพวกมันมีจุดอ่อน อะไรบ้างหรือเปล่าคะ

532
00:52:43,243 --> 00:52:44,995
เกลียดไฟกับแสงแดด

533
00:52:45,912 --> 00:52:47,706
อ่อนแอลงด้วยไนโตรเจน

534
00:52:48,748 --> 00:52:50,458
[ครวญครางหวาดกลัว]

535
00:53:05,182 --> 00:53:06,099
ชู่!

536
00:53:10,395 --> 00:53:11,980
[แทซัง] ตั้งสติก่อนนะครับ

537
00:53:12,063 --> 00:53:13,773
เป็นอะไรของคุณเนี่ย

538
00:53:14,858 --> 00:53:16,026
[ตะโกน] มยองจา!

539
00:53:17,027 --> 00:53:19,029
[ดนตรีช้าระทึกขวัญบรรเลง]

540
00:53:23,366 --> 00:53:25,452
[มาเอดะ] น่าขนลุกซะจริง

541
00:53:26,036 --> 00:53:30,790
ที่จดจำตอนที่ยังเป็นมนุษย์ได้
แม้อยู่ในสภาพแบบนั้น

542
00:53:31,833 --> 00:53:33,543
[แชอ๊ก] โรงพยาบาลองซองค่ะ

543
00:53:34,544 --> 00:53:36,546
เธอถูกทดลองที่นั่นไม่ผิดแน่

544
00:53:37,088 --> 00:53:38,381
[แทซังหายใจแรง]

545
00:53:41,384 --> 00:53:43,345
[มยองจาหายใจสั่น กลัว]

546
00:53:47,766 --> 00:53:50,435
[เสียงครวญครางเจ็บปวดทรมาน]

547
00:54:00,987 --> 00:54:03,448
พลุสัญญาณถูกยิงขึ้นจากแถวๆ จงโนครับ

548
00:54:07,619 --> 00:54:09,663
[มยองจาหอบ ครางเจ็บ]

549
00:54:21,925 --> 00:54:23,718
อยู่ทางนั้น! ไปจับตัวมา!

550
00:54:24,219 --> 00:54:25,804
[เสียงนกหวีด]

551
00:54:32,269 --> 00:54:33,353
[ตำรวจ] หยุดนะ!

552
00:54:33,436 --> 00:54:36,606
[เสียงนกหวีดดังต่อเนื่อง]

553
00:54:39,276 --> 00:54:41,278
[ดนตรีชวนพิศวงบรรเลง]

554
00:55:03,925 --> 00:55:06,720
- อย่าให้หนีได้ หาให้เจอ!
- ครับ!

555
00:55:28,616 --> 00:55:30,201
[เสียงล็อกประตูเหล็ก]

556
00:55:30,785 --> 00:55:33,163
ในตอนแรก มันยังจำไม่ได้หรอกครับ

557
00:55:34,039 --> 00:55:35,832
กระทั่งได้เจอลูกสาว

558
00:55:37,625 --> 00:55:39,169
ลูกสาวเหรอ

559
00:55:40,170 --> 00:55:43,590
เซชินมีลูกสาวด้วยงั้นเหรอคะ

560
00:55:43,673 --> 00:55:47,260
เธอแฝงตัวเข้ามาถึงที่นี่
เพื่อตามหาแม่ที่หายตัวไป

561
00:55:47,344 --> 00:55:49,220
อย่างไร้ร่องรอยเมื่อสิบปีก่อน

562
00:55:50,013 --> 00:55:52,891
พอจำลูกสาวตัวเองได้ มันก็…

563
00:55:54,642 --> 00:55:56,519
เหมือนกดเปลี่ยนสวิตช์เลยครับ

564
00:55:57,103 --> 00:55:59,439
แล้วชื่อของลูกสาวเธอคือ…

565
00:55:59,522 --> 00:56:01,483
เธอชื่อยุนแชอ๊ก

566
00:56:02,984 --> 00:56:04,486
เป็นสาวนักแกะรอยครับ

567
00:56:06,863 --> 00:56:08,323
[อิชิคาว่า] รู้หรือเปล่าครับ

568
00:56:08,406 --> 00:56:10,950
ว่าจางแทซังมีผู้หญิงของเขาแล้ว

569
00:56:11,034 --> 00:56:14,579
เธอชื่อยุนแชอ๊ก เป็นผู้หญิงโชซอนครับ

570
00:56:18,041 --> 00:56:19,459
[แผดคำรามเสียงแหลม]

571
00:56:19,542 --> 00:56:20,960
- หาตัวให้เจอ!
- ครับ!

572
00:56:21,044 --> 00:56:22,212
- หาด้านนี้ด้วย!
- ครับ!

573
00:56:22,295 --> 00:56:23,713
เร็วเข้า! ทางนี้!

574
00:56:23,797 --> 00:56:25,507
- ให้ไวเลย!
- หาให้เจอ!

575
00:56:26,007 --> 00:56:27,509
[เสียงนกหวีด]

576
00:56:27,592 --> 00:56:29,094
[ดนตรีชวนพิศวงบรรเลงต่อเนื่อง]

577
00:56:29,177 --> 00:56:30,261
[เสียงนกหวีด]

578
00:56:31,221 --> 00:56:32,639
[เสียงข้าวของดังโครมคราม]

579
00:56:48,196 --> 00:56:50,448
[เสียงแตรรถยนต์]

580
00:56:52,742 --> 00:56:53,743
[แทซังหอบ]

581
00:56:55,912 --> 00:56:57,288
[เสียงนกหวีด]

582
00:56:57,372 --> 00:56:58,790
อยู่ทางนั้น! ไปจับมา!

583
00:57:03,378 --> 00:57:04,587
[เสียงนกหวีด]

584
00:57:05,463 --> 00:57:07,465
[เสียงรถเบรกเอี๊ยด]

585
00:57:12,387 --> 00:57:13,304
เป็นอะไรไหม

586
00:57:13,388 --> 00:57:15,974
ถ้าถูกจับเธออาจถูกฆ่าก็ได้

587
00:57:16,850 --> 00:57:19,394
ไม่สิ เธอจะเจอเรื่องน่ากลัวยิ่งกว่าความตาย

588
00:57:20,478 --> 00:57:21,521
เหมือนกับแม่ฉัน

589
00:57:22,188 --> 00:57:23,898
[เสียงนกหวีด]

590
00:57:24,482 --> 00:57:25,692
[ตำรวจ] ตามไป!

591
00:57:28,820 --> 00:57:30,405
[ดนตรีระทึกใจบรรเลงดังขึ้น]

592
00:57:30,488 --> 00:57:32,157
รีบตามไปเร็ว!

593
00:57:33,450 --> 00:57:34,826
จับตัวให้ได้!

594
00:57:36,327 --> 00:57:37,454
[เสียงนกหวีด]

595
00:57:37,537 --> 00:57:39,247
[ดนตรีระทึกขวัญบรรเลง]

596
00:57:52,135 --> 00:57:53,136
ไปได้

597
00:57:56,222 --> 00:57:58,141
[เสียงวิงกระหืดกระหอบ]

598
00:58:00,685 --> 00:58:02,729
ไว้ชีวิตฉันเถอะค่ะ [ร้องไห้]

599
00:58:02,812 --> 00:58:04,814
ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย

600
00:58:06,441 --> 00:58:09,444
ไว้ชีวิตฉันเถอะ [ร้องไห้ กลัว]

601
00:58:14,908 --> 00:58:16,159
[ตำรวจ1] หยุดนะ!

602
00:58:17,327 --> 00:58:18,411
ทางนั้น!

603
00:58:21,956 --> 00:58:23,750
[แทซังและแชอ๊กหอบ]

604
00:58:27,545 --> 00:58:28,588
[เสียงปืน]

605
00:58:30,006 --> 00:58:32,342
- ตามไปจับมาเร็ว!
- [ตำรวจ 2] ทางนั้น! อย่าให้หนีไปได้!

606
00:58:32,425 --> 00:58:33,843
ไปหาดูทางนั้น!

607
00:58:41,726 --> 00:58:43,478
อย่าฆ่าฉันเลยค่ะ [สะอื้น]

608
00:58:45,146 --> 00:58:46,773
ไว้ชีวิตฉันเถอะ

609
00:58:47,941 --> 00:58:49,734
อย่าฆ่าฉันเลย

610
00:58:50,401 --> 00:58:52,362
อย่าฆ่าฉันเลย!

611
00:58:59,661 --> 00:59:01,663
[ตนตรีทำนองทำนองเครียดบรรเลง]

612
01:00:42,347 --> 01:00:43,514
[ดนตรีหยุด]

613
01:00:44,557 --> 01:00:46,559
[เพลงทำนองเศร้าบรรเลง]

614
01:02:20,653 --> 01:02:21,988
[เพลงหยุดบรรเลง]