1
00:00:26,484 --> 00:00:31,114
‎(จุนจิ อิโต้: รวมเรื่องสยองขวัญญี่ปุ่น)

2
00:01:13,656 --> 00:01:15,076
‎ขวา หรือว่าซ้าย

3
00:01:15,575 --> 00:01:17,325
‎ตรงนี้ หรือว่าตรงนั้น

4
00:01:17,410 --> 00:01:19,660
‎ฉันจะไปทางไหนดี

5
00:01:19,746 --> 00:01:22,036
‎ฉันควรทำยังไงดี

6
00:01:22,540 --> 00:01:24,920
‎ควรจะเดิน หรือควรจะวิ่ง

7
00:01:25,418 --> 00:01:27,798
‎ควรจะนั่ง หรือควรจะยืน

8
00:01:29,714 --> 00:01:31,264
‎หัวเราะดีไหม

9
00:01:31,758 --> 00:01:34,008
‎หรือควรจะโกรธ หรือร้องไห้

10
00:01:34,094 --> 00:01:36,934
‎ตื่นดีไหม หรือไปนอนดี

11
00:01:37,013 --> 00:01:39,893
‎กระพริบตาดีไหม หายใจดีไหม

12
00:01:39,974 --> 00:01:41,984
‎ฉันควรทำยังไงดี

13
00:01:46,439 --> 00:01:49,149
‎ฉันเห็นประกาศตำแหน่งงานก็เลยมาสัมภาษณ์ค่ะ

14
00:01:49,984 --> 00:01:52,614
‎ฉันชื่ออุชิดะ มิตสึค่ะ

15
00:01:52,695 --> 00:01:56,865
‎(หญิงกระซิบ)

16
00:01:57,450 --> 00:02:00,790
‎รู้ใช่ไหมครับว่างานนี้ต้องทำอะไรบ้าง

17
00:02:01,412 --> 00:02:02,252
‎ค่ะ

18
00:02:02,330 --> 00:02:06,130
‎คนดูแลทุกคนที่เราเคยจ้างมา ทำแป๊บเดียวก็ออก

19
00:02:06,918 --> 00:02:09,798
‎คงทนตอบคำถามของมายูมิตลอดเวลาไม่ได้

20
00:02:10,380 --> 00:02:13,260
‎ลองไปพบลูกสาวผมดูก่อน
‎แล้วค่อยตัดสินใจดีไหมครับ

21
00:02:17,011 --> 00:02:19,641
‎ฉันควรทำยังไงดี

22
00:02:20,515 --> 00:02:23,055
‎ยืนดีไหม หรือว่านั่งดี

23
00:02:23,143 --> 00:02:24,523
‎หรือจะนอนลง

24
00:02:24,602 --> 00:02:26,192
‎นอนหงาย หรือว่านอนคว่ำล่ะ

25
00:02:28,815 --> 00:02:32,185
‎- มายูมิ นั่งลงก่อนเถอะ
‎- นั่งยังไงล่ะ

26
00:02:32,277 --> 00:02:34,317
‎นั่งบนเก้าอี้ หรือว่านั่งบนพื้น

27
00:02:34,404 --> 00:02:36,454
‎นั่งคุกเข่า นั่งขัดสมาธิ หรือว่านั่งกอดเข่า

28
00:02:36,531 --> 00:02:38,581
‎นี่ ฉันควรทำยังไงดี

29
00:02:39,200 --> 00:02:42,080
‎เป็นแบบนี้แหละครับ รบกวนช่วยเธอด้วยนะครับ

30
00:02:43,163 --> 00:02:44,413
‎อ๋อ ค่ะ

31
00:02:45,123 --> 00:02:47,503
‎นี่ ฉันควรทำยังไงดี

32
00:02:48,126 --> 00:02:50,916
‎คุณมายูมิ ไปนั่งบนเตียงเถอะ

33
00:02:51,004 --> 00:02:52,924
‎บนเตียงเหรอ แล้วต้องนั่งยังไง

34
00:02:53,006 --> 00:02:54,756
‎นั่งคุกเข่าหรือว่านั่งขัดสมาธิ

35
00:02:54,841 --> 00:02:58,471
‎นั่งบนขอบเตียง เหมือนเวลาหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้

36
00:02:58,553 --> 00:03:00,763
‎เอาละ ทีนี้ก็เอามือออกมาจากกำแพงซะ

37
00:03:01,890 --> 00:03:03,350
‎แล้วก็เดินไปที่เตียง

38
00:03:07,562 --> 00:03:09,862
‎ค่อยๆ หย่อนก้นลง นั่นแหละ

39
00:03:11,524 --> 00:03:14,944
‎นั่งเสร็จแล้ว แล้วทำยังไงต่อล่ะ

40
00:03:18,114 --> 00:03:18,954
‎ต่อเลยครับ

41
00:03:19,657 --> 00:03:23,487
‎งั้นก็หายใจเข้าลึกๆ จนกว่าจะรู้สึกสงบ

42
00:03:35,256 --> 00:03:36,506
‎แล้วทำยังไงต่อ

43
00:03:36,591 --> 00:03:39,761
‎นั่นผู้ดูแลคนใหม่เหรอครับ

44
00:03:39,844 --> 00:03:42,144
‎ใช่ เพิ่งมาทำงานวันแรก

45
00:03:42,222 --> 00:03:44,432
‎แต่ก็ดูท่าทางไม่ตกใจกับอาการของมายูมิ

46
00:03:44,515 --> 00:03:47,345
‎แถมยังออกคำสั่งได้ตลอด

47
00:03:47,435 --> 00:03:48,555
‎น่าทึ่งมากเลยละ

48
00:03:48,645 --> 00:03:51,265
‎ถ้าอยู่ได้นานกว่าคนอื่นก็คงจะดีสินะครับ

49
00:03:52,148 --> 00:03:52,978
‎อืม

50
00:03:53,566 --> 00:03:54,526
‎นอนลงแล้ว

51
00:03:55,026 --> 00:03:56,896
‎แล้วทีนี้ต้องทำยังไงต่อล่ะ

52
00:03:57,403 --> 00:03:58,573
‎หลับตาลงซะ

53
00:04:00,531 --> 00:04:01,951
‎หายใจช้าๆ

54
00:04:15,088 --> 00:04:18,258
‎คุณอุชิดะ ทำงานวันแรก
‎คงลำบากน่าดูเลยสินะครับ

55
00:04:18,841 --> 00:04:21,841
‎แต่ดูเหมือนคุณจะช่วยให้มายูมิสงบอยู่ได้ทั้งวัน

56
00:04:21,928 --> 00:04:24,218
‎พรุ่งนี้ขอรบกวนคุณอีกได้ไหมครับ

57
00:04:25,223 --> 00:04:28,353
‎ค่ะ ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะมาตอนแปดโมงเช้า

58
00:04:37,068 --> 00:04:41,568
‎นี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว
‎ไม่มีใครเคยอยู่นานขนาดนี้มาก่อนเลย

59
00:04:41,656 --> 00:04:43,656
‎แถมยังไม่เคยแสดงอาการเกียจคร้าน

60
00:04:43,741 --> 00:04:47,081
‎สภาพจิตใจของมายูมิก็ดูสงบดีมาก

61
00:04:47,161 --> 00:04:50,581
‎โชคดีที่ได้คนดีๆ ซะทีนะครับ ท่านประธาน

62
00:04:50,665 --> 00:04:52,745
‎คำสั่งของเธอมีความละเอียดและชัดเจน

63
00:04:53,835 --> 00:04:57,505
‎เพราะแบบนี้ มายูมิถึงสามารถทำ
‎ในสิ่งที่ไม่เคยทำได้มาก่อน

64
00:04:58,840 --> 00:05:01,760
‎แน่นอนว่าเธอต้องคอยอยู่ข้างๆ มายูมิตลอดเวลา

65
00:05:02,260 --> 00:05:06,350
‎ฉันทึ่งมากที่อุชิดะ มิตสึ
‎สามารถอดทนทำงานที่ยากขนาดนี้ได้

66
00:05:06,431 --> 00:05:09,181
‎แต่จะว่าไป เธอก็มีความน่ากลัวอยู่เหมือนกัน

67
00:05:10,018 --> 00:05:13,808
‎การที่เธอสามารถอดทนกับอาการของมายูมิได้

68
00:05:13,896 --> 00:05:15,356
‎มันก็ออกจะแปลกอยู่

69
00:05:15,940 --> 00:05:19,650
‎แถมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเธอสักเท่าไร

70
00:05:19,736 --> 00:05:22,446
‎นายช่วยไปตรวจสอบประวัติของเธอทีสิ

71
00:05:23,197 --> 00:05:24,317
‎รับทราบครับ

72
00:05:36,002 --> 00:05:37,922
‎ขอบคุณมากเลยนะ

73
00:05:38,004 --> 00:05:39,594
‎วันนี้ก็ทำได้ดีมาก

74
00:05:39,672 --> 00:05:41,922
‎ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะมาตอนแปดโมงเช้านะคะ

75
00:05:42,008 --> 00:05:44,468
‎คุณมิตสึ พรุ่งนี้หยุดพักสักวันก็ได้ครับ

76
00:05:45,011 --> 00:05:47,181
‎ถ้าโหมงานแบบนี้ ระวังสุขภาพจะแย่เอานะ

77
00:05:47,263 --> 00:05:49,143
‎ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

78
00:05:49,640 --> 00:05:54,270
‎ฉันรู้สึกว่างานนี้จะช่วยให้ฉัน
‎กลับไปเป็นตัวของตัวเองได้อีกครั้ง

79
00:05:54,812 --> 00:05:57,902
‎ถ้าลูกสาวของท่านประธานมีความสุข
‎ฉันก็มีความสุขไปด้วย

80
00:05:58,483 --> 00:06:02,863
‎งั้นเหรอ อย่าหักโหมเกินไปจะดีกว่านะ

81
00:06:02,945 --> 00:06:04,945
‎ผมไม่ได้อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณ

82
00:06:05,031 --> 00:06:07,871
‎แต่… รอยช้ำบนหน้าเกิดจากอะไรเหรอ

83
00:06:08,743 --> 00:06:10,753
‎ไม่มีอะไรหรอกค่ะ

84
00:06:11,371 --> 00:06:12,581
‎ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

85
00:06:17,543 --> 00:06:19,923
‎แล้วหลังจากนั้น คุณมิตสึเป็นยังไงบ้างครับ

86
00:06:20,004 --> 00:06:22,974
‎อืม… ก็ดูจะเกินกว่าคำว่าแปลกนิดๆ ไปแล้วละ

87
00:06:23,466 --> 00:06:28,136
‎นี่ก็ผ่านมาสองเดือนแล้ว
‎ผลงานของมิตสึถือว่าเกินกว่าคำว่าปกติไปมาก

88
00:06:28,805 --> 00:06:31,465
‎ทุกครั้งที่ฉันยืนดู ฉันก็รู้สึกขนลุก

89
00:06:31,557 --> 00:06:33,517
‎หมายความว่าไงหรือครับ

90
00:06:33,601 --> 00:06:37,981
‎มิตสึโหมทำงานจนโทรม
‎แต่เธอทำงานได้อย่างไร้ที่ติ

91
00:06:38,064 --> 00:06:41,654
‎ไม่ใช่แค่นั้นนะ แต่ดูเหมือนว่า
‎เธอจะเป็นตัวนำความโชคดีมาให้มายูมิ

92
00:06:42,276 --> 00:06:43,186
‎โชคดีเหรอครับ

93
00:06:43,277 --> 00:06:46,447
‎ใช่ อย่างเรื่องการตัดสินใจง่ายๆ
‎ในชีวิตประจำวัน

94
00:06:46,531 --> 00:06:50,201
‎อย่างเช่นควรจะทาแยมหรือทาเนยบนขนมปังดี

95
00:06:50,284 --> 00:06:53,704
‎จะใส่ดอกไม้ในแจกันสองดอกหรือสามดอกดี

96
00:06:54,205 --> 00:06:56,165
‎ผลของการตัดสินใจในเรื่องเหล่านั้น

97
00:06:56,249 --> 00:06:58,669
‎ส่งผลดีต่อมายูมิทั้งนั้นเลย

98
00:06:58,751 --> 00:07:00,671
‎หยิบมีดกับส้อมขึ้นมา

99
00:07:00,753 --> 00:07:03,173
‎เพราะแบบนี้ มายูมิเลยดูมีความสุข

100
00:07:03,256 --> 00:07:06,256
‎พูดง่ายๆ ก็คือกรอบความคิดมีการพัฒนาสินะครับ

101
00:07:06,342 --> 00:07:09,352
‎ไม่ใช่ เธอนำโชคมาให้มายูมิจริงๆ

102
00:07:10,012 --> 00:07:13,392
‎ดูอย่างเมื่อวันก่อน มีรถบรรทุกเสียหลัก

103
00:07:13,474 --> 00:07:17,274
‎พุ่งขึ้นมาบนฟุตบาทที่สองคนนั้น
‎มักจะไปเดินเล่นเวลานั้นพอดี

104
00:07:21,983 --> 00:07:23,903
‎พอคิดแล้วก็ขนลุกเลยละ

105
00:07:23,985 --> 00:07:27,605
‎มิตสึเปรียบเสมือนเทพีนำโชคของพวกฉันจริงๆ

106
00:07:27,697 --> 00:07:28,527
‎โฮ่…

107
00:07:29,031 --> 00:07:30,951
‎นายคงไม่เชื่อที่ฉันพูดใช่ไหมล่ะ

108
00:07:31,033 --> 00:07:33,623
‎แต่พอมองดูมิตสึตอนนี้…

109
00:07:35,204 --> 00:07:37,084
‎พ่อคะ ขอหนูเข้าไปได้ไหมคะ

110
00:07:37,165 --> 00:07:39,165
‎อ้าว มายูมิ เข้ามาสิ

111
00:07:44,630 --> 00:07:47,300
‎เข้าไปข้างในแล้วเดินไปหาคุณพ่อ

112
00:07:52,013 --> 00:07:54,273
‎เอาดอกไม้ให้คุณพ่อ

113
00:07:54,348 --> 00:07:57,558
‎พ่อคะ ดอกไม้บานสวยสะพรั่งเลย
‎หนูเอามาให้พ่อค่ะ

114
00:07:57,643 --> 00:07:59,103
‎งั้นเหรอ ขอบใจมากนะ

115
00:07:59,770 --> 00:08:02,480
‎ดอกไม้นี้จะต้องนำโชคดีมาให้พ่อแน่ๆ

116
00:08:02,565 --> 00:08:05,395
‎ทีนี้ก็กลับไปที่ห้องตัวเองแล้วไปดื่มชา

117
00:08:06,194 --> 00:08:07,284
‎จั๊กจี้

118
00:08:08,821 --> 00:08:10,621
‎- งั้นไปก่อนนะคะ พ่อ
‎- จ้ะ

119
00:08:10,698 --> 00:08:12,028
‎เดินไปที่ประตู

120
00:08:12,950 --> 00:08:14,830
‎ใช่ เดินตรงไปเลย

121
00:08:17,663 --> 00:08:18,713
‎เป็นไงล่ะ

122
00:08:21,083 --> 00:08:26,133
‎นี่ครับ ท่านประธาน
‎ผมไปสืบประวัติของอุชิดะ มิตสึมาให้แล้วครับ

123
00:08:26,214 --> 00:08:29,184
‎ลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่าไงบ้างล่ะ

124
00:08:29,258 --> 00:08:30,178
‎ข้อแรก

125
00:08:30,259 --> 00:08:34,599
‎อุชิดะ มิตสึยังไม่แต่งงาน
‎แต่ดูเหมือนว่าจะอาศัยอยู่กับผู้ชาย

126
00:08:34,680 --> 00:08:36,060
‎ชื่ออากะ เรียวอิจิ

127
00:08:36,557 --> 00:08:39,517
‎เขาไม่ได้ทำงานและอาศัยอยู่ที่
‎อะพาร์ตเมนต์ของมิตสึฟรีๆ

128
00:08:39,602 --> 00:08:40,852
‎ก็คือแมงดานั่นแหละครับ

129
00:09:01,374 --> 00:09:03,294
‎เรื่องที่มาทำงานเป็นคนดูแลคุณหนู

130
00:09:03,376 --> 00:09:07,796
‎ก็ดูเหมือนว่าอากะจะบังคับให้มิตสึมาทำ
‎เพราะได้เงินดี

131
00:09:07,880 --> 00:09:12,890
‎อย่างนี้เองเหรอ มิน่าล่ะ
‎มิตสึถึงได้พยายามทำงานอย่างหนัก

132
00:09:13,386 --> 00:09:14,756
‎แปลกจังเลยแฮะ

133
00:09:14,845 --> 00:09:18,635
‎ตอนทำงาน เธอสามารถออกคำสั่ง
‎ที่ละเอียดและชาญฉลาดกับมายูมิ

134
00:09:18,724 --> 00:09:21,104
‎แต่พออยู่ที่บ้านกลับโดนข่มเหงรังแกงั้นหรือนี่

135
00:09:21,727 --> 00:09:25,567
‎แต่ท่านประธานครับ
‎เราจะนิ่งดูดายกับปัญหานี้ไม่ได้นะครับ

136
00:09:26,983 --> 00:09:30,613
‎แต่เราควรที่จะเข้าไปยุ่งกับ
‎เรื่องส่วนตัวของเธองั้นหรือ

137
00:09:30,695 --> 00:09:31,735
‎เอ๊ะ

138
00:09:31,821 --> 00:09:35,321
‎ถ้าเราช่วยจัดการให้แมงดา
‎ออกไปจากชีวิตของมิตสึ

139
00:09:35,408 --> 00:09:39,908
‎นายคิดว่าเธอจะทุ่มเท
‎กับการดูแลมายูมิต่อไปงั้นหรือ

140
00:09:41,247 --> 00:09:44,497
‎ฉันว่าปล่อยไปแบบนี้แหละ ดีแล้ว

141
00:09:44,584 --> 00:09:46,214
‎หรือนายคิดว่าไง

142
00:09:49,338 --> 00:09:51,258
‎นี่ คุณมิตสึ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

143
00:09:51,340 --> 00:09:52,760
‎หรือไม่ควรถาม

144
00:09:52,842 --> 00:09:53,842
‎ถามได้

145
00:09:53,926 --> 00:09:57,756
‎ฉันจะสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองไหม

146
00:09:57,847 --> 00:09:59,427
‎อยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้ว

147
00:09:59,515 --> 00:10:01,925
‎จริงเหรอ งั้นฉันควรดีใจไหม

148
00:10:02,435 --> 00:10:03,935
‎หรือควรจะเสียใจดี

149
00:10:04,020 --> 00:10:06,150
‎ไม่ต้องเสียใจหรอก เพราะถึงยังไง…

150
00:10:09,233 --> 00:10:10,323
‎ว่าไงนะ

151
00:10:10,401 --> 00:10:14,821
‎ดูเหมือนว่าคุณมิตสึจะได้รับบาดเจ็บ
‎จนถึงแก่ชีวิตครับ

152
00:10:14,905 --> 00:10:18,445
‎หมอบอกว่าสุขภาพของเธอย่ำแย่มาก

153
00:10:18,534 --> 00:10:22,044
‎อยู่ในสภาพที่จะสามารถตายได้ทุกเมื่อ

154
00:10:23,205 --> 00:10:27,955
‎ขณะนี้กำลังประกาศตามล่าตัวอากะ
‎ในฐานะผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม

155
00:10:28,044 --> 00:10:29,714
‎แต่ก็ยังลอยนวลอยู่

156
00:10:30,338 --> 00:10:31,548
‎ถ้าไม่มีมิตสึ…

157
00:10:33,341 --> 00:10:35,051
‎แล้วมายูมิจะเป็นยังไงล่ะ

158
00:10:42,683 --> 00:10:43,523
‎จั๊กจี้

159
00:10:51,859 --> 00:10:52,859
‎แล้วไงต่อ

160
00:10:55,571 --> 00:10:57,161
‎แล้วทำยังไงต่อ

161
00:11:14,131 --> 00:11:15,131
‎แบบนี้เหรอ

162
00:11:16,133 --> 00:11:17,093
‎แบบนี้ใช่ไหม

163
00:11:17,176 --> 00:11:19,296
‎แรงกว่านี้เหรอ แบบนี้เหรอ

164
00:11:29,271 --> 00:11:33,821
‎(ปลอดภัยไว้ก่อน)

165
00:11:48,666 --> 00:11:50,576
‎มา… มายูมิ

166
00:11:51,085 --> 00:11:52,875
‎พ่อคะ หนูกลับมาแล้ว

167
00:11:54,255 --> 00:11:56,835
‎มายูมิ… เลือดนั่น…

168
00:11:58,467 --> 00:11:59,797
‎หนูฆ่าเขาแล้วค่ะ

169
00:12:00,386 --> 00:12:01,386
‎อากะน่ะ

170
00:12:02,722 --> 00:12:04,142
‎เธอบอกให้หนูฆ่าเขา

171
00:12:05,683 --> 00:12:06,563
‎คุณมิตสึน่ะ

172
00:12:08,477 --> 00:12:10,977
‎ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป

173
00:12:17,027 --> 00:12:17,987
‎(ประสาทหลอน)

174
00:12:25,661 --> 00:12:27,961
‎ตายจริง ลูกแมวน้อยน่ารัก

175
00:12:28,456 --> 00:12:29,786
‎แม่ไปไหนซะล่ะ

176
00:12:34,211 --> 00:12:35,591
‎กลับมาแล้ว

177
00:12:35,671 --> 00:12:36,631
‎สวัสดีฮะ พ่อ

178
00:12:37,798 --> 00:12:39,218
‎โอ๊ะ แมวใครล่ะนั่น

179
00:12:39,300 --> 00:12:40,760
‎ซายูริไปเจอเข้าน่ะครับ

180
00:12:40,843 --> 00:12:42,303
‎มันตามหนูมาค่ะ

181
00:12:42,803 --> 00:12:44,763
‎ขอเลี้ยงไว้ได้ไหมคะ

182
00:12:44,847 --> 00:12:46,557
‎ได้ใช่ไหมฮะ พ่อ

183
00:12:46,640 --> 00:12:50,060
‎ช่วยไม่ได้นี่นะ อุตส่าห์พามาถึงที่นี่แล้ว

184
00:12:50,144 --> 00:12:51,694
‎- เย่
‎- ไชโย

185
00:12:52,646 --> 00:12:56,186
‎- แล้วจะตั้งชื่อว่าไง
‎- คิดไว้แล้วละ ชื่อ "โคร่อน"

186
00:12:56,275 --> 00:13:01,195
‎(สัตว์เลี้ยงแสนรักของโซอิจิ)

187
00:13:26,764 --> 00:13:28,224
‎ว่าไงๆ น้องเหมียว เมี้ยวๆ

188
00:13:28,808 --> 00:13:31,438
‎มาสิๆ มานี่มา การ่อน

189
00:13:49,954 --> 00:13:51,874
‎เป็นไง ชอบไหมล่ะ

190
00:13:51,956 --> 00:13:55,416
‎ถ้าเมินท่านโซอิจิก็ต้องโดนแบบนี้แหละ

191
00:13:55,501 --> 00:13:56,711
‎โซอิจิ

192
00:14:08,180 --> 00:14:09,850
‎(น้ำยาล้างแผล
‎เบนเซโธเนียม)

193
00:14:09,932 --> 00:14:12,562
‎โดนข่วนเป็นแผลลึกเลยนะเนี่ย

194
00:14:12,643 --> 00:14:14,273
‎กรรมตามสนองนั่นแหละ

195
00:14:14,353 --> 00:14:17,273
‎แบบนั้นมันทรมานสัตว์ ห้ามทำอีกนะ

196
00:14:17,356 --> 00:14:20,316
‎แม่ฮะ ผมละเป็นห่วงจริงๆ

197
00:14:20,401 --> 00:14:25,571
‎เคยได้ยินว่าพวกที่ชอบทรมานสัตว์บางคน
‎โตขึ้นไปก่อเหตุอาชญากรรมร้ายแรง

198
00:14:26,282 --> 00:14:27,872
‎โซอิจิมันไม่เป็นไรแน่นะฮะ

199
00:14:28,450 --> 00:14:31,040
‎คงไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกน่า

200
00:14:31,120 --> 00:14:35,080
‎ที่โซอิจิทำตัวแบบนี้ก็เพราะแม่นั่นแหละ
‎ที่ชอบให้ท้ายมันตลอด

201
00:14:35,165 --> 00:14:38,705
‎ถ้าโตไปแบบนี้แล้วไปก่อเรื่องอะไรเข้า

202
00:14:38,794 --> 00:14:40,504
‎ถึงตอนนั้นคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะฮะ

203
00:14:40,588 --> 00:14:41,918
‎ครอบครัวคงพังพินาศ

204
00:14:42,006 --> 00:14:46,886
‎ถ้าไม่จัดการเรื่องโรคจิตวิปริตของหมอนี่ละก็
‎อนาคตมีปัญหาแน่ๆ

205
00:14:46,969 --> 00:14:50,309
‎คนที่รักสัตว์ไม่ได้ก็รักมนุษย์ไม่ได้เหมือนกัน

206
00:14:50,389 --> 00:14:51,929
‎เป็นพวกเหลือขอจริงๆ

207
00:14:52,016 --> 00:14:57,766
‎ผมไม่อยากคิดภาพเจ้าโคร่อนที่น่ารัก
‎ต้องตกเป็นเครื่องมือกลั่นแกล้งของโซอิจิอีก

208
00:15:07,323 --> 00:15:08,953
‎อยู่ๆ ก็เหมือนถูกไฟช็อตเลย

209
00:15:09,909 --> 00:15:12,079
‎อ๋อ น่าจะเป็นไฟฟ้าสถิตน่ะ

210
00:15:12,578 --> 00:15:14,248
‎เมื่อกี้พี่ก็โดนเหมือนกัน

211
00:15:19,251 --> 00:15:24,921
‎ไฟฟ้าสถิตบ้าบออะไร
‎เมื่อกี้คือคำสาปจำแลงของท่านโซอิจิต่างหาก

212
00:15:25,007 --> 00:15:29,887
‎รอก่อนเหอะ คำสาปนี้มันยังเทียบไม่ได้
‎กับสิ่งที่กำลังจะตามมา

213
00:15:36,477 --> 00:15:39,477
‎ขอให้โดนสาป ขอให้โดนสาป

214
00:15:42,066 --> 00:15:44,106
‎ซายูริ โคร่อนล่ะ

215
00:15:44,193 --> 00:15:45,863
‎หืม เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย

216
00:15:46,779 --> 00:15:47,659
‎โคร่อน

217
00:15:49,198 --> 00:15:50,368
‎โคร่อนจ๋า

218
00:15:52,743 --> 00:15:53,583
‎โคร่อน

219
00:15:57,289 --> 00:15:59,419
‎โคร่อน ทำอะไรน่ะ

220
00:16:06,423 --> 00:16:08,093
‎น่ารักจังเลย

221
00:16:08,175 --> 00:16:09,885
‎อะไรกัน โซอิจิเองหรอกเหรอ

222
00:16:10,844 --> 00:16:12,054
‎พี่ ดูสิ

223
00:16:12,137 --> 00:16:14,597
‎นึกว่าเป็นของเล่นแมว แต่เป็นซากงูจริงๆ นี่นา

224
00:16:17,810 --> 00:16:18,980
‎ใช่แล้ว

225
00:16:19,061 --> 00:16:22,191
‎เจ้าแมวข้างถนนตัวนี้เป็นตัวประกันของฉันแล้ว

226
00:16:22,272 --> 00:16:25,072
‎ไอ้บ้าเอ๊ย เอาไปทิ้งเดี๋ยวนี้นะ

227
00:16:25,150 --> 00:16:28,360
‎ทำบ้าอะไรเนี่ย เดี๋ยวก็โดนคำสาปงูเข้าหรอก

228
00:16:30,656 --> 00:16:33,076
‎แน่จริงก็ลองสาปดูสิ สาปเลย

229
00:16:33,701 --> 00:16:34,911
‎โซอิจิ!

230
00:16:38,497 --> 00:16:40,617
‎อย่านะ โคร่อน กินไม่ได้นะ

231
00:16:40,708 --> 00:16:43,498
‎พี่ ทำอะไรสักอย่างสิ

232
00:16:43,585 --> 00:16:44,585
‎โคร่อน

233
00:16:55,305 --> 00:16:57,135
‎- โคร่อน…
‎- ทำไม

234
00:16:59,560 --> 00:17:02,400
‎ไปหาตะขาบตัวบักเอ้กแบบนั้นมาจากไหนเนี่ย

235
00:17:02,479 --> 00:17:05,399
‎พักนี้โคร่อนดูแปลกๆ ไปนะ เป็นอะไรไปเนี่ย

236
00:17:05,482 --> 00:17:07,942
‎ซายูริ อาจจะเป็นนิสัยที่ติดตัวมันมาตั้งแต่เกิดก็ได้

237
00:17:08,027 --> 00:17:09,357
‎คงทำอะไรไม่ได้หรอก

238
00:17:11,488 --> 00:17:12,448
‎นั่นสินะ

239
00:17:24,209 --> 00:17:26,549
‎โคร่อน หยุดเดี๋ยวนี้นะ โคร่อน

240
00:17:26,628 --> 00:17:27,628
‎โคร่อน

241
00:17:27,713 --> 00:17:30,173
‎เฮ้อ ทำอะไรไม่ได้เลย

242
00:17:30,257 --> 00:17:31,927
‎บ้านเละเทะไปหมดแล้ว

243
00:17:32,009 --> 00:17:34,299
‎คงต้องซ่อมประตูกระดาษใหม่หมดเลย

244
00:17:34,386 --> 00:17:37,426
‎เมื่อก่อนก็ไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่นา

245
00:17:41,685 --> 00:17:44,095
‎โคร่อนเอาของน่ากลัวมาอีกแล้ว

246
00:17:44,730 --> 00:17:45,900
‎มีอะไร ซายูริ

247
00:17:48,108 --> 00:17:49,568
‎ดูสิ พี่…

248
00:17:53,280 --> 00:17:56,410
‎โคร่อน นั่นมันอะไรกันน่ะ

249
00:18:00,037 --> 00:18:01,707
‎อย่ากินของแบบนั้นสิ

250
00:18:03,123 --> 00:18:08,593
‎สุดยอดเลย การ่อน
‎ต้องเป็นแมลงจากขุมนรกแน่ๆ เลย

251
00:18:08,670 --> 00:18:12,380
‎โอ้โฮ การ่อน แกนี่ก็ใช้ได้เหมือนกันนะ

252
00:18:12,466 --> 00:18:17,006
‎วันหลังเอาแมลงนรกตัวเป็นๆ มาฝากฉันบ้างนะ

253
00:18:17,596 --> 00:18:18,926
‎อย่าพูดอะไรบ้าๆ แบบนั้นนะ

254
00:18:19,431 --> 00:18:21,771
‎คงเป็นแค่แมลงสายพันธุ์หายากนั่นแหละ

255
00:18:22,309 --> 00:18:24,599
‎แล้วก็ไม่ได้ชื่อการ่อนซะหน่อย โคร่อนต่างหาก

256
00:18:25,354 --> 00:18:26,864
‎เก่งมากๆ

257
00:18:29,316 --> 00:18:30,566
‎มานี่มา โคร่อน

258
00:18:35,739 --> 00:18:39,279
‎คำสาปของท่านโซอิจิ
‎เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นเรื่อยๆ

259
00:18:40,536 --> 00:18:44,156
‎นี่ ทำไมปิดประตูหน้าต่างหมดเลยล่ะ

260
00:18:44,790 --> 00:18:47,000
‎พวกเราพยายามกันไม่ให้โคร่อนออกไปน่ะครับ

261
00:18:47,709 --> 00:18:49,919
‎จะได้ไม่เอาของแปลกๆ เข้ามาอีก

262
00:18:50,003 --> 00:18:52,553
‎แต่พอปิดหมดแล้วห้องหับมันรู้สึกอับๆ พิกล

263
00:18:53,924 --> 00:18:55,304
‎กลิ่นอะไรเนี่ย

264
00:18:55,384 --> 00:18:57,434
‎กล่องทรายแมวของโคร่อนน่ะฮะ

265
00:18:57,511 --> 00:18:59,561
‎สงสัยต้องไปทำความสะอาดแล้ว

266
00:19:01,014 --> 00:19:02,064
‎นี่ ดูสิ

267
00:19:02,933 --> 00:19:04,983
‎ในอากาศมีอะไรลอยอยู่ด้วย

268
00:19:05,060 --> 00:19:06,810
‎นี่มันขนโคร่อนนี่

269
00:19:09,273 --> 00:19:12,153
‎ไม่ไหวแล้วแบบนี้
‎แม่ เปิดประตูบานเลื่อนทีซิ

270
00:19:12,234 --> 00:19:13,074
‎ค่ะ

271
00:19:16,655 --> 00:19:17,815
‎โคร่อนไปไหนแล้ว

272
00:19:18,323 --> 00:19:20,083
‎อยู่กับโซจังหรือเปล่านะ

273
00:19:21,118 --> 00:19:22,998
‎โซอิจิ จะเข้าไปละนะ

274
00:19:31,336 --> 00:19:34,456
‎แหม สัตว์ที่มันน่ารักจริงๆ นะ

275
00:19:34,548 --> 00:19:38,888
‎ฉันต้องเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรีแน่ๆ เลย
‎พวกสัตว์ถึงได้ชอบฉันขนาดนี้

276
00:19:47,311 --> 00:19:50,021
‎โคร่อน เป็นอะไรไปเนี่ย

277
00:19:50,105 --> 00:19:52,685
‎มันแปลกไปนะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่

278
00:19:54,735 --> 00:19:56,735
‎นี่ โคร่อน มานี่เร็ว

279
00:20:01,074 --> 00:20:02,034
‎นี่มัน…

280
00:20:06,455 --> 00:20:08,705
‎โซอิจิ แกทำอะไรโคร่อนเนี่ย

281
00:20:08,790 --> 00:20:10,170
‎ส่งโคร่อนมานี่

282
00:20:10,250 --> 00:20:11,630
‎ไม่ให้

283
00:20:11,710 --> 00:20:13,590
‎บอกให้เอามา

284
00:20:17,299 --> 00:20:19,049
‎อะไรวะเนี่ย

285
00:20:30,979 --> 00:20:31,979
‎ทุกคน

286
00:20:32,564 --> 00:20:36,534
‎หนีเร็ว!

287
00:20:49,873 --> 00:20:50,873
‎กัดฉันเรอะ!

288
00:21:04,888 --> 00:21:06,308
‎จั๊กจี้ๆๆ

289
00:21:07,474 --> 00:21:09,024
‎โคร่อนกลับมาเป็นปกติแล้ว

290
00:21:09,101 --> 00:21:11,061
‎คงเป็นเพราะไฟช็อตละมั้ง

291
00:21:11,144 --> 00:21:13,984
‎โซอิจิ เจ็บไหม ลูก

292
00:21:15,274 --> 00:21:16,484
‎หนวกหูน่า

293
00:21:16,566 --> 00:21:21,986
‎ขอให้ถูกสาป ขอให้ถูกสาป ขอให้ถูกสาป

294
00:23:23,276 --> 00:23:27,986
‎คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์

295
00:23:29,658 --> 00:23:32,908
‎และคนเฝ้าประตูก็อ่านคำบนกำแพง
‎ที่เขียนด้วยเลือด

296
00:23:33,412 --> 00:23:36,622
‎เต็มไปด้วยตัวหนังสือยึกยือเหมือนแมลง

297
00:23:37,207 --> 00:23:38,827
‎ถึงจะอ่านยาก

298
00:23:38,917 --> 00:23:42,747
‎แต่ความจริงอันโหดร้ายก็คือการที่คนไข้
‎ใช้นิ้วที่กระดูกโผล่ออกมาขีดเขียนบนกำแพง

299
00:23:42,838 --> 00:23:46,468
‎ก่อนที่จะหนีออกไปและถูกขังไว้
‎ที่อีกฟากหนึ่งของวอร์ดจิตเวช

300
00:23:46,967 --> 00:23:48,887
‎ประโยคแรกเขียนไว้ว่า…

301
00:23:49,428 --> 00:23:51,968
‎"ในที่สุดก็เริ่มคิดได้ว่าผมมีบางอย่างผิดปกติ"