1
00:00:26,527 --> 00:00:31,157
‎(จุนจิ อิโต้: รวมเรื่องสยองขวัญญี่ปุ่น)

2
00:01:13,699 --> 00:01:15,118
‎ขวา หรือว่าซ้าย

3
00:01:15,618 --> 00:01:17,370
‎ตรงนี้ หรือว่าตรงนั้น

4
00:01:17,453 --> 00:01:19,705
‎ฉันจะไปทางไหนดี

5
00:01:19,789 --> 00:01:22,083
‎ฉันควรทำยังไงดี

6
00:01:22,583 --> 00:01:24,961
‎ควรจะเดิน หรือควรจะวิ่ง

7
00:01:25,461 --> 00:01:27,839
‎ควรจะนั่ง หรือควรจะยืน

8
00:01:29,757 --> 00:01:31,300
‎หัวเราะดีไหม

9
00:01:31,801 --> 00:01:34,053
‎หรือควรจะโกรธ หรือร้องไห้

10
00:01:34,137 --> 00:01:36,973
‎ตื่นดีไหม หรือไปนอนดี

11
00:01:37,056 --> 00:01:39,934
‎กระพริบตาดีไหม หายใจดีไหม

12
00:01:40,017 --> 00:01:42,019
‎ฉันควรทำยังไงดี

13
00:01:46,482 --> 00:01:49,193
‎ฉันเห็นประกาศตำแหน่งงานก็เลยมาสัมภาษณ์ค่ะ

14
00:01:50,027 --> 00:01:52,655
‎ฉันชื่ออุชิดะ มิตสึค่ะ

15
00:01:52,738 --> 00:01:56,909
‎(หญิงกระซิบ)

16
00:01:57,493 --> 00:02:00,830
‎รู้ใช่ไหมครับว่างานนี้ต้องทำอะไรบ้าง

17
00:02:01,455 --> 00:02:02,290
‎ค่ะ

18
00:02:02,373 --> 00:02:06,169
‎คนดูแลทุกคนที่เราเคยจ้างมา ทำแป๊บเดียวก็ออก

19
00:02:06,961 --> 00:02:09,839
‎คงทนตอบคำถามของมายูมิตลอดเวลาไม่ได้

20
00:02:10,423 --> 00:02:13,301
‎ลองไปพบลูกสาวผมดูก่อน
‎แล้วค่อยตัดสินใจดีไหมครับ

21
00:02:17,054 --> 00:02:19,682
‎ฉันควรทำยังไงดี

22
00:02:20,558 --> 00:02:23,102
‎ยืนดีไหม หรือว่านั่งดี

23
00:02:23,186 --> 00:02:24,562
‎หรือจะนอนลง

24
00:02:24,645 --> 00:02:26,230
‎นอนหงาย หรือว่านอนคว่ำล่ะ

25
00:02:28,858 --> 00:02:32,236
‎- มายูมิ นั่งลงก่อนเถอะ
‎- นั่งยังไงล่ะ

26
00:02:32,320 --> 00:02:34,363
‎นั่งบนเก้าอี้ หรือว่านั่งบนพื้น

27
00:02:34,447 --> 00:02:36,490
‎นั่งคุกเข่า นั่งขัดสมาธิ หรือว่านั่งกอดเข่า

28
00:02:36,574 --> 00:02:38,618
‎นี่ ฉันควรทำยังไงดี

29
00:02:39,243 --> 00:02:42,121
‎เป็นแบบนี้แหละครับ รบกวนช่วยเธอด้วยนะครับ

30
00:02:43,206 --> 00:02:44,457
‎อ๋อ ค่ะ

31
00:02:45,166 --> 00:02:47,543
‎นี่ ฉันควรทำยังไงดี

32
00:02:48,169 --> 00:02:50,963
‎คุณมายูมิ ไปนั่งบนเตียงเถอะ

33
00:02:51,047 --> 00:02:52,965
‎บนเตียงเหรอ แล้วต้องนั่งยังไง

34
00:02:53,049 --> 00:02:54,800
‎นั่งคุกเข่าหรือว่านั่งขัดสมาธิ

35
00:02:54,884 --> 00:02:58,512
‎นั่งบนขอบเตียง เหมือนเวลาหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้

36
00:02:58,596 --> 00:03:00,806
‎เอาละ ทีนี้ก็เอามือออกมาจากกำแพงซะ

37
00:03:01,933 --> 00:03:03,392
‎แล้วก็เดินไปที่เตียง

38
00:03:07,605 --> 00:03:09,899
‎ค่อยๆ หย่อนก้นลง นั่นแหละ

39
00:03:11,567 --> 00:03:14,987
‎นั่งเสร็จแล้ว แล้วทำยังไงต่อล่ะ

40
00:03:18,157 --> 00:03:18,991
‎ต่อเลยครับ

41
00:03:19,700 --> 00:03:23,537
‎งั้นก็หายใจเข้าลึกๆ จนกว่าจะรู้สึกสงบ

42
00:03:35,299 --> 00:03:36,550
‎แล้วทำยังไงต่อ

43
00:03:36,634 --> 00:03:39,804
‎นั่นผู้ดูแลคนใหม่เหรอครับ

44
00:03:39,887 --> 00:03:42,181
‎ใช่ เพิ่งมาทำงานวันแรก

45
00:03:42,265 --> 00:03:44,475
‎แต่ก็ดูท่าทางไม่ตกใจกับอาการของมายูมิ

46
00:03:44,558 --> 00:03:47,395
‎แถมยังออกคำสั่งได้ตลอด

47
00:03:47,478 --> 00:03:48,604
‎น่าทึ่งมากเลยละ

48
00:03:48,688 --> 00:03:51,315
‎ถ้าอยู่ได้นานกว่าคนอื่นก็คงจะดีสินะครับ

49
00:03:52,191 --> 00:03:53,025
‎อืม

50
00:03:53,609 --> 00:03:54,568
‎นอนลงแล้ว

51
00:03:55,069 --> 00:03:56,946
‎แล้วทีนี้ต้องทำยังไงต่อล่ะ

52
00:03:57,446 --> 00:03:58,614
‎หลับตาลงซะ

53
00:04:00,574 --> 00:04:01,993
‎หายใจช้าๆ

54
00:04:15,131 --> 00:04:18,301
‎คุณอุชิดะ ทำงานวันแรก
‎คงลำบากน่าดูเลยสินะครับ

55
00:04:18,884 --> 00:04:21,887
‎แต่ดูเหมือนคุณจะช่วยให้มายูมิสงบอยู่ได้ทั้งวัน

56
00:04:21,971 --> 00:04:24,265
‎พรุ่งนี้ขอรบกวนคุณอีกได้ไหมครับ

57
00:04:25,266 --> 00:04:28,394
‎ค่ะ ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะมาตอนแปดโมงเช้า

58
00:04:37,111 --> 00:04:41,615
‎นี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว
‎ไม่มีใครเคยอยู่นานขนาดนี้มาก่อนเลย

59
00:04:41,699 --> 00:04:43,701
‎แถมยังไม่เคยแสดงอาการเกียจคร้าน

60
00:04:43,784 --> 00:04:47,121
‎สภาพจิตใจของมายูมิก็ดูสงบดีมาก

61
00:04:47,204 --> 00:04:50,624
‎โชคดีที่ได้คนดีๆ ซะทีนะครับ ท่านประธาน

62
00:04:50,708 --> 00:04:52,793
‎คำสั่งของเธอมีความละเอียดและชัดเจน

63
00:04:53,878 --> 00:04:57,548
‎เพราะแบบนี้ มายูมิถึงสามารถทำ
‎ในสิ่งที่ไม่เคยทำได้มาก่อน

64
00:04:58,883 --> 00:05:01,802
‎แน่นอนว่าเธอต้องคอยอยู่ข้างๆ มายูมิตลอดเวลา

65
00:05:02,303 --> 00:05:06,390
‎ฉันทึ่งมากที่อุชิดะ มิตสึ
‎สามารถอดทนทำงานที่ยากขนาดนี้ได้

66
00:05:06,474 --> 00:05:09,226
‎แต่จะว่าไป เธอก็มีความน่ากลัวอยู่เหมือนกัน

67
00:05:10,061 --> 00:05:13,856
‎การที่เธอสามารถอดทนกับอาการของมายูมิได้

68
00:05:13,939 --> 00:05:15,399
‎มันก็ออกจะแปลกอยู่

69
00:05:15,983 --> 00:05:19,695
‎แถมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเธอสักเท่าไร

70
00:05:19,779 --> 00:05:22,490
‎นายช่วยไปตรวจสอบประวัติของเธอทีสิ

71
00:05:23,240 --> 00:05:24,367
‎รับทราบครับ

72
00:05:36,045 --> 00:05:37,963
‎ขอบคุณมากเลยนะ

73
00:05:38,047 --> 00:05:39,632
‎วันนี้ก็ทำได้ดีมาก

74
00:05:39,715 --> 00:05:41,967
‎ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะมาตอนแปดโมงเช้านะคะ

75
00:05:42,051 --> 00:05:44,512
‎คุณมิตสึ พรุ่งนี้หยุดพักสักวันก็ได้ครับ

76
00:05:45,054 --> 00:05:47,223
‎ถ้าโหมงานแบบนี้ ระวังสุขภาพจะแย่เอานะ

77
00:05:47,306 --> 00:05:49,183
‎ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

78
00:05:49,683 --> 00:05:54,313
‎ฉันรู้สึกว่างานนี้จะช่วยให้ฉัน
‎กลับไปเป็นตัวของตัวเองได้อีกครั้ง

79
00:05:54,855 --> 00:05:57,942
‎ถ้าลูกสาวของท่านประธานมีความสุข
‎ฉันก็มีความสุขไปด้วย

80
00:05:58,526 --> 00:06:02,905
‎งั้นเหรอ อย่าหักโหมเกินไปจะดีกว่านะ

81
00:06:02,988 --> 00:06:04,990
‎ผมไม่ได้อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณ

82
00:06:05,074 --> 00:06:07,910
‎แต่… รอยช้ำบนหน้าเกิดจากอะไรเหรอ

83
00:06:08,786 --> 00:06:10,788
‎ไม่มีอะไรหรอกค่ะ

84
00:06:11,414 --> 00:06:12,623
‎ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

85
00:06:17,586 --> 00:06:19,964
‎แล้วหลังจากนั้น คุณมิตสึเป็นยังไงบ้างครับ

86
00:06:20,047 --> 00:06:23,008
‎อืม… ก็ดูจะเกินกว่าคำว่าแปลกนิดๆ ไปแล้วละ

87
00:06:23,509 --> 00:06:28,180
‎นี่ก็ผ่านมาสองเดือนแล้ว
‎ผลงานของมิตสึถือว่าเกินกว่าคำว่าปกติไปมาก

88
00:06:28,848 --> 00:06:31,517
‎ทุกครั้งที่ฉันยืนดู ฉันก็รู้สึกขนลุก

89
00:06:31,600 --> 00:06:33,561
‎หมายความว่าไงหรือครับ

90
00:06:33,644 --> 00:06:38,023
‎มิตสึโหมทำงานจนโทรม
‎แต่เธอทำงานได้อย่างไร้ที่ติ

91
00:06:38,107 --> 00:06:41,694
‎ไม่ใช่แค่นั้นนะ แต่ดูเหมือนว่า
‎เธอจะเป็นตัวนำความโชคดีมาให้มายูมิ

92
00:06:42,319 --> 00:06:43,237
‎โชคดีเหรอครับ

93
00:06:43,320 --> 00:06:46,490
‎ใช่ อย่างเรื่องการตัดสินใจง่ายๆ
‎ในชีวิตประจำวัน

94
00:06:46,574 --> 00:06:50,244
‎อย่างเช่นควรจะทาแยมหรือทาเนยบนขนมปังดี

95
00:06:50,327 --> 00:06:53,747
‎จะใส่ดอกไม้ในแจกันสองดอกหรือสามดอกดี

96
00:06:54,248 --> 00:06:56,208
‎ผลของการตัดสินใจในเรื่องเหล่านั้น

97
00:06:56,292 --> 00:06:58,711
‎ส่งผลดีต่อมายูมิทั้งนั้นเลย

98
00:06:58,794 --> 00:07:00,713
‎หยิบมีดกับส้อมขึ้นมา

99
00:07:00,796 --> 00:07:03,215
‎เพราะแบบนี้ มายูมิเลยดูมีความสุข

100
00:07:03,299 --> 00:07:06,302
‎พูดง่ายๆ ก็คือกรอบความคิดมีการพัฒนาสินะครับ

101
00:07:06,385 --> 00:07:09,388
‎ไม่ใช่ เธอนำโชคมาให้มายูมิจริงๆ

102
00:07:10,055 --> 00:07:13,434
‎ดูอย่างเมื่อวันก่อน มีรถบรรทุกเสียหลัก

103
00:07:13,517 --> 00:07:17,313
‎พุ่งขึ้นมาบนฟุตบาทที่สองคนนั้น
‎มักจะไปเดินเล่นเวลานั้นพอดี

104
00:07:22,026 --> 00:07:23,944
‎พอคิดแล้วก็ขนลุกเลยละ

105
00:07:24,028 --> 00:07:27,656
‎มิตสึเปรียบเสมือนเทพีนำโชคของพวกฉันจริงๆ

106
00:07:27,740 --> 00:07:28,574
‎โฮ่…

107
00:07:29,074 --> 00:07:30,993
‎นายคงไม่เชื่อที่ฉันพูดใช่ไหมล่ะ

108
00:07:31,076 --> 00:07:33,662
‎แต่พอมองดูมิตสึตอนนี้…

109
00:07:35,247 --> 00:07:37,124
‎พ่อคะ ขอหนูเข้าไปได้ไหมคะ

110
00:07:37,208 --> 00:07:39,210
‎อ้าว มายูมิ เข้ามาสิ

111
00:07:44,673 --> 00:07:47,343
‎เข้าไปข้างในแล้วเดินไปหาคุณพ่อ

112
00:07:52,056 --> 00:07:54,308
‎เอาดอกไม้ให้คุณพ่อ

113
00:07:54,391 --> 00:07:57,603
‎พ่อคะ ดอกไม้บานสวยสะพรั่งเลย
‎หนูเอามาให้พ่อค่ะ

114
00:07:57,686 --> 00:07:59,146
‎งั้นเหรอ ขอบใจมากนะ

115
00:07:59,813 --> 00:08:02,525
‎ดอกไม้นี้จะต้องนำโชคดีมาให้พ่อแน่ๆ

116
00:08:02,608 --> 00:08:05,444
‎ทีนี้ก็กลับไปที่ห้องตัวเองแล้วไปดื่มชา

117
00:08:06,237 --> 00:08:07,321
‎จั๊กจี้

118
00:08:08,864 --> 00:08:10,658
‎- งั้นไปก่อนนะคะ พ่อ
‎- จ้ะ

119
00:08:10,741 --> 00:08:12,076
‎เดินไปที่ประตู

120
00:08:12,993 --> 00:08:14,870
‎ใช่ เดินตรงไปเลย

121
00:08:17,706 --> 00:08:18,749
‎เป็นไงล่ะ

122
00:08:21,126 --> 00:08:26,173
‎นี่ครับ ท่านประธาน
‎ผมไปสืบประวัติของอุชิดะ มิตสึมาให้แล้วครับ

123
00:08:26,257 --> 00:08:29,218
‎ลืมไปแล้วนะเนี่ย ว่าไงบ้างล่ะ

124
00:08:29,301 --> 00:08:30,219
‎ข้อแรก

125
00:08:30,302 --> 00:08:34,640
‎อุชิดะ มิตสึยังไม่แต่งงาน
‎แต่ดูเหมือนว่าจะอาศัยอยู่กับผู้ชาย

126
00:08:34,723 --> 00:08:36,100
‎ชื่ออากะ เรียวอิจิ

127
00:08:36,600 --> 00:08:39,562
‎เขาไม่ได้ทำงานและอาศัยอยู่ที่
‎อะพาร์ตเมนต์ของมิตสึฟรีๆ

128
00:08:39,645 --> 00:08:40,896
‎ก็คือแมงดานั่นแหละครับ

129
00:09:01,417 --> 00:09:03,335
‎เรื่องที่มาทำงานเป็นคนดูแลคุณหนู

130
00:09:03,419 --> 00:09:07,840
‎ก็ดูเหมือนว่าอากะจะบังคับให้มิตสึมาทำ
‎เพราะได้เงินดี

131
00:09:07,923 --> 00:09:12,928
‎อย่างนี้เองเหรอ มิน่าล่ะ
‎มิตสึถึงได้พยายามทำงานอย่างหนัก

132
00:09:13,429 --> 00:09:14,805
‎แปลกจังเลยแฮะ

133
00:09:14,888 --> 00:09:18,684
‎ตอนทำงาน เธอสามารถออกคำสั่ง
‎ที่ละเอียดและชาญฉลาดกับมายูมิ

134
00:09:18,767 --> 00:09:21,145
‎แต่พออยู่ที่บ้านกลับโดนข่มเหงรังแกงั้นหรือนี่

135
00:09:21,770 --> 00:09:25,608
‎แต่ท่านประธานครับ
‎เราจะนิ่งดูดายกับปัญหานี้ไม่ได้นะครับ

136
00:09:27,026 --> 00:09:30,654
‎แต่เราควรที่จะเข้าไปยุ่งกับ
‎เรื่องส่วนตัวของเธองั้นหรือ

137
00:09:30,738 --> 00:09:31,780
‎เอ๊ะ

138
00:09:31,864 --> 00:09:35,367
‎ถ้าเราช่วยจัดการให้แมงดา
‎ออกไปจากชีวิตของมิตสึ

139
00:09:35,451 --> 00:09:39,955
‎นายคิดว่าเธอจะทุ่มเท
‎กับการดูแลมายูมิต่อไปงั้นหรือ

140
00:09:41,290 --> 00:09:44,543
‎ฉันว่าปล่อยไปแบบนี้แหละ ดีแล้ว

141
00:09:44,627 --> 00:09:46,253
‎หรือนายคิดว่าไง

142
00:09:49,381 --> 00:09:51,300
‎นี่ คุณมิตสึ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

143
00:09:51,383 --> 00:09:52,801
‎หรือไม่ควรถาม

144
00:09:52,885 --> 00:09:53,886
‎ถามได้

145
00:09:53,969 --> 00:09:57,806
‎ฉันจะสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองไหม

146
00:09:57,890 --> 00:09:59,475
‎อยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้ว

147
00:09:59,558 --> 00:10:01,977
‎จริงเหรอ งั้นฉันควรดีใจไหม

148
00:10:02,478 --> 00:10:03,979
‎หรือควรจะเสียใจดี

149
00:10:04,063 --> 00:10:06,190
‎ไม่ต้องเสียใจหรอก เพราะถึงยังไง…

150
00:10:09,276 --> 00:10:10,361
‎ว่าไงนะ

151
00:10:10,444 --> 00:10:14,865
‎ดูเหมือนว่าคุณมิตสึจะได้รับบาดเจ็บ
‎จนถึงแก่ชีวิตครับ

152
00:10:14,948 --> 00:10:18,494
‎หมอบอกว่าสุขภาพของเธอย่ำแย่มาก

153
00:10:18,577 --> 00:10:22,081
‎อยู่ในสภาพที่จะสามารถตายได้ทุกเมื่อ

154
00:10:23,248 --> 00:10:28,003
‎ขณะนี้กำลังประกาศตามล่าตัวอากะ
‎ในฐานะผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรม

155
00:10:28,087 --> 00:10:29,755
‎แต่ก็ยังลอยนวลอยู่

156
00:10:30,381 --> 00:10:31,590
‎ถ้าไม่มีมิตสึ…

157
00:10:33,384 --> 00:10:35,094
‎แล้วมายูมิจะเป็นยังไงล่ะ

158
00:10:42,726 --> 00:10:43,560
‎จั๊กจี้

159
00:10:51,902 --> 00:10:52,903
‎แล้วไงต่อ

160
00:10:55,614 --> 00:10:57,199
‎แล้วทำยังไงต่อ

161
00:11:14,174 --> 00:11:15,175
‎แบบนี้เหรอ

162
00:11:16,176 --> 00:11:17,136
‎แบบนี้ใช่ไหม

163
00:11:17,219 --> 00:11:19,346
‎แรงกว่านี้เหรอ แบบนี้เหรอ

164
00:11:29,314 --> 00:11:33,861
‎(ปลอดภัยไว้ก่อน)

165
00:11:48,709 --> 00:11:50,627
‎มา… มายูมิ

166
00:11:51,128 --> 00:11:52,921
‎พ่อคะ หนูกลับมาแล้ว

167
00:11:54,298 --> 00:11:56,884
‎มายูมิ… เลือดนั่น…

168
00:11:58,510 --> 00:11:59,845
‎หนูฆ่าเขาแล้วค่ะ

169
00:12:00,429 --> 00:12:01,430
‎อากะน่ะ

170
00:12:02,765 --> 00:12:04,183
‎เธอบอกให้หนูฆ่าเขา

171
00:12:05,726 --> 00:12:06,602
‎คุณมิตสึน่ะ

172
00:12:08,520 --> 00:12:11,023
‎ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป

173
00:12:17,070 --> 00:12:18,030
‎(ประสาทหลอน)

174
00:12:25,704 --> 00:12:27,998
‎ตายจริง ลูกแมวน้อยน่ารัก

175
00:12:28,499 --> 00:12:29,833
‎แม่ไปไหนซะล่ะ

176
00:12:34,254 --> 00:12:35,631
‎กลับมาแล้ว

177
00:12:35,714 --> 00:12:36,673
‎สวัสดีฮะ พ่อ

178
00:12:37,841 --> 00:12:39,259
‎โอ๊ะ แมวใครล่ะนั่น

179
00:12:39,343 --> 00:12:40,803
‎ซายูริไปเจอเข้าน่ะครับ

180
00:12:40,886 --> 00:12:42,346
‎มันตามหนูมาค่ะ

181
00:12:42,846 --> 00:12:44,807
‎ขอเลี้ยงไว้ได้ไหมคะ

182
00:12:44,890 --> 00:12:46,600
‎ได้ใช่ไหมฮะ พ่อ

183
00:12:46,683 --> 00:12:50,103
‎ช่วยไม่ได้นี่นะ อุตส่าห์พามาถึงที่นี่แล้ว

184
00:12:50,187 --> 00:12:51,730
‎- เย่
‎- ไชโย

185
00:12:52,689 --> 00:12:56,235
‎- แล้วจะตั้งชื่อว่าไง
‎- คิดไว้แล้วละ ชื่อ "โคร่อน"

186
00:12:56,318 --> 00:13:01,240
‎(สัตว์เลี้ยงแสนรักของโซอิจิ)

187
00:13:26,807 --> 00:13:28,267
‎ว่าไงๆ น้องเหมียว เมี้ยวๆ

188
00:13:28,851 --> 00:13:31,478
‎มาสิๆ มานี่มา การ่อน

189
00:13:49,997 --> 00:13:51,915
‎เป็นไง ชอบไหมล่ะ

190
00:13:51,999 --> 00:13:55,460
‎ถ้าเมินท่านโซอิจิก็ต้องโดนแบบนี้แหละ

191
00:13:55,544 --> 00:13:56,753
‎โซอิจิ

192
00:14:08,223 --> 00:14:09,892
‎(น้ำยาล้างแผล
‎เบนเซโธเนียม)

193
00:14:09,975 --> 00:14:12,603
‎โดนข่วนเป็นแผลลึกเลยนะเนี่ย

194
00:14:12,686 --> 00:14:14,313
‎กรรมตามสนองนั่นแหละ

195
00:14:14,396 --> 00:14:17,316
‎แบบนั้นมันทรมานสัตว์ ห้ามทำอีกนะ

196
00:14:17,399 --> 00:14:20,360
‎แม่ฮะ ผมละเป็นห่วงจริงๆ

197
00:14:20,444 --> 00:14:25,616
‎เคยได้ยินว่าพวกที่ชอบทรมานสัตว์บางคน
‎โตขึ้นไปก่อเหตุอาชญากรรมร้ายแรง

198
00:14:26,325 --> 00:14:27,910
‎โซอิจิมันไม่เป็นไรแน่นะฮะ

199
00:14:28,493 --> 00:14:31,079
‎คงไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกน่า

200
00:14:31,163 --> 00:14:35,125
‎ที่โซอิจิทำตัวแบบนี้ก็เพราะแม่นั่นแหละ
‎ที่ชอบให้ท้ายมันตลอด

201
00:14:35,208 --> 00:14:38,754
‎ถ้าโตไปแบบนี้แล้วไปก่อเรื่องอะไรเข้า

202
00:14:38,837 --> 00:14:40,547
‎ถึงตอนนั้นคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะฮะ

203
00:14:40,631 --> 00:14:41,965
‎ครอบครัวคงพังพินาศ

204
00:14:42,049 --> 00:14:46,929
‎ถ้าไม่จัดการเรื่องโรคจิตวิปริตของหมอนี่ละก็
‎อนาคตมีปัญหาแน่ๆ

205
00:14:47,012 --> 00:14:50,349
‎คนที่รักสัตว์ไม่ได้ก็รักมนุษย์ไม่ได้เหมือนกัน

206
00:14:50,432 --> 00:14:51,975
‎เป็นพวกเหลือขอจริงๆ

207
00:14:52,059 --> 00:14:57,814
‎ผมไม่อยากคิดภาพเจ้าโคร่อนที่น่ารัก
‎ต้องตกเป็นเครื่องมือกลั่นแกล้งของโซอิจิอีก

208
00:15:07,366 --> 00:15:08,992
‎อยู่ๆ ก็เหมือนถูกไฟช็อตเลย

209
00:15:09,952 --> 00:15:12,120
‎อ๋อ น่าจะเป็นไฟฟ้าสถิตน่ะ

210
00:15:12,621 --> 00:15:14,289
‎เมื่อกี้พี่ก็โดนเหมือนกัน

211
00:15:19,294 --> 00:15:24,967
‎ไฟฟ้าสถิตบ้าบออะไร
‎เมื่อกี้คือคำสาปจำแลงของท่านโซอิจิต่างหาก

212
00:15:25,050 --> 00:15:29,930
‎รอก่อนเหอะ คำสาปนี้มันยังเทียบไม่ได้
‎กับสิ่งที่กำลังจะตามมา

213
00:15:36,520 --> 00:15:39,523
‎ขอให้โดนสาป ขอให้โดนสาป

214
00:15:42,109 --> 00:15:44,152
‎ซายูริ โคร่อนล่ะ

215
00:15:44,236 --> 00:15:45,904
‎หืม เมื่อกี้ยังเห็นอยู่เลย

216
00:15:46,822 --> 00:15:47,698
‎โคร่อน

217
00:15:49,241 --> 00:15:50,409
‎โคร่อนจ๋า

218
00:15:52,786 --> 00:15:53,620
‎โคร่อน

219
00:15:57,332 --> 00:15:59,459
‎โคร่อน ทำอะไรน่ะ

220
00:16:06,466 --> 00:16:08,135
‎น่ารักจังเลย

221
00:16:08,218 --> 00:16:09,928
‎อะไรกัน โซอิจิเองหรอกเหรอ

222
00:16:10,887 --> 00:16:12,097
‎พี่ ดูสิ

223
00:16:12,180 --> 00:16:14,641
‎นึกว่าเป็นของเล่นแมว แต่เป็นซากงูจริงๆ นี่นา

224
00:16:17,853 --> 00:16:19,021
‎ใช่แล้ว

225
00:16:19,104 --> 00:16:22,232
‎เจ้าแมวข้างถนนตัวนี้เป็นตัวประกันของฉันแล้ว

226
00:16:22,315 --> 00:16:25,110
‎ไอ้บ้าเอ๊ย เอาไปทิ้งเดี๋ยวนี้นะ

227
00:16:25,193 --> 00:16:28,405
‎ทำบ้าอะไรเนี่ย เดี๋ยวก็โดนคำสาปงูเข้าหรอก

228
00:16:30,699 --> 00:16:33,118
‎แน่จริงก็ลองสาปดูสิ สาปเลย

229
00:16:33,744 --> 00:16:34,953
‎โซอิจิ!

230
00:16:38,540 --> 00:16:40,667
‎อย่านะ โคร่อน กินไม่ได้นะ

231
00:16:40,751 --> 00:16:43,545
‎พี่ ทำอะไรสักอย่างสิ

232
00:16:43,628 --> 00:16:44,629
‎โคร่อน

233
00:16:55,348 --> 00:16:57,184
‎- โคร่อน…
‎- ทำไม

234
00:16:59,603 --> 00:17:02,439
‎ไปหาตะขาบตัวบักเอ้กแบบนั้นมาจากไหนเนี่ย

235
00:17:02,522 --> 00:17:05,442
‎พักนี้โคร่อนดูแปลกๆ ไปนะ เป็นอะไรไปเนี่ย

236
00:17:05,525 --> 00:17:07,986
‎ซายูริ อาจจะเป็นนิสัยที่ติดตัวมันมาตั้งแต่เกิดก็ได้

237
00:17:08,070 --> 00:17:09,404
‎คงทำอะไรไม่ได้หรอก

238
00:17:11,531 --> 00:17:12,491
‎นั่นสินะ

239
00:17:24,252 --> 00:17:26,588
‎โคร่อน หยุดเดี๋ยวนี้นะ โคร่อน

240
00:17:26,671 --> 00:17:27,672
‎โคร่อน

241
00:17:27,756 --> 00:17:30,217
‎เฮ้อ ทำอะไรไม่ได้เลย

242
00:17:30,300 --> 00:17:31,968
‎บ้านเละเทะไปหมดแล้ว

243
00:17:32,052 --> 00:17:34,346
‎คงต้องซ่อมประตูกระดาษใหม่หมดเลย

244
00:17:34,429 --> 00:17:37,474
‎เมื่อก่อนก็ไม่เห็นเป็นแบบนี้นี่นา

245
00:17:41,728 --> 00:17:44,147
‎โคร่อนเอาของน่ากลัวมาอีกแล้ว

246
00:17:44,773 --> 00:17:45,941
‎มีอะไร ซายูริ

247
00:17:48,151 --> 00:17:49,611
‎ดูสิ พี่…

248
00:17:53,323 --> 00:17:56,451
‎โคร่อน นั่นมันอะไรกันน่ะ

249
00:18:00,080 --> 00:18:01,748
‎อย่ากินของแบบนั้นสิ

250
00:18:03,166 --> 00:18:08,630
‎สุดยอดเลย การ่อน
‎ต้องเป็นแมลงจากขุมนรกแน่ๆ เลย

251
00:18:08,713 --> 00:18:12,425
‎โอ้โฮ การ่อน แกนี่ก็ใช้ได้เหมือนกันนะ

252
00:18:12,509 --> 00:18:17,055
‎วันหลังเอาแมลงนรกตัวเป็นๆ มาฝากฉันบ้างนะ

253
00:18:17,639 --> 00:18:18,974
‎อย่าพูดอะไรบ้าๆ แบบนั้นนะ

254
00:18:19,474 --> 00:18:21,810
‎คงเป็นแค่แมลงสายพันธุ์หายากนั่นแหละ

255
00:18:22,352 --> 00:18:24,646
‎แล้วก็ไม่ได้ชื่อการ่อนซะหน่อย โคร่อนต่างหาก

256
00:18:25,397 --> 00:18:26,898
‎เก่งมากๆ

257
00:18:29,359 --> 00:18:30,610
‎มานี่มา โคร่อน

258
00:18:35,782 --> 00:18:39,327
‎คำสาปของท่านโซอิจิ
‎เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นเรื่อยๆ

259
00:18:40,579 --> 00:18:44,207
‎นี่ ทำไมปิดประตูหน้าต่างหมดเลยล่ะ

260
00:18:44,833 --> 00:18:47,043
‎พวกเราพยายามกันไม่ให้โคร่อนออกไปน่ะครับ

261
00:18:47,752 --> 00:18:49,963
‎จะได้ไม่เอาของแปลกๆ เข้ามาอีก

262
00:18:50,046 --> 00:18:52,591
‎แต่พอปิดหมดแล้วห้องหับมันรู้สึกอับๆ พิกล

263
00:18:53,967 --> 00:18:55,343
‎กลิ่นอะไรเนี่ย

264
00:18:55,427 --> 00:18:57,470
‎กล่องทรายแมวของโคร่อนน่ะฮะ

265
00:18:57,554 --> 00:18:59,598
‎สงสัยต้องไปทำความสะอาดแล้ว

266
00:19:01,057 --> 00:19:02,100
‎นี่ ดูสิ

267
00:19:02,976 --> 00:19:05,020
‎ในอากาศมีอะไรลอยอยู่ด้วย

268
00:19:05,103 --> 00:19:06,855
‎นี่มันขนโคร่อนนี่

269
00:19:09,316 --> 00:19:12,194
‎ไม่ไหวแล้วแบบนี้
‎แม่ เปิดประตูบานเลื่อนทีซิ

270
00:19:12,277 --> 00:19:13,111
‎ค่ะ

271
00:19:16,698 --> 00:19:17,866
‎โคร่อนไปไหนแล้ว

272
00:19:18,366 --> 00:19:20,118
‎อยู่กับโซจังหรือเปล่านะ

273
00:19:21,161 --> 00:19:23,038
‎โซอิจิ จะเข้าไปละนะ

274
00:19:31,379 --> 00:19:34,507
‎แหม สัตว์ที่มันน่ารักจริงๆ นะ

275
00:19:34,591 --> 00:19:38,929
‎ฉันต้องเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรีแน่ๆ เลย
‎พวกสัตว์ถึงได้ชอบฉันขนาดนี้

276
00:19:47,354 --> 00:19:50,065
‎โคร่อน เป็นอะไรไปเนี่ย

277
00:19:50,148 --> 00:19:52,734
‎มันแปลกไปนะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่

278
00:19:54,778 --> 00:19:56,780
‎นี่ โคร่อน มานี่เร็ว

279
00:20:01,117 --> 00:20:02,077
‎นี่มัน…

280
00:20:06,498 --> 00:20:08,750
‎โซอิจิ แกทำอะไรโคร่อนเนี่ย

281
00:20:08,833 --> 00:20:10,210
‎ส่งโคร่อนมานี่

282
00:20:10,293 --> 00:20:11,670
‎ไม่ให้

283
00:20:11,753 --> 00:20:13,630
‎บอกให้เอามา

284
00:20:17,342 --> 00:20:19,094
‎อะไรวะเนี่ย

285
00:20:31,022 --> 00:20:32,023
‎ทุกคน

286
00:20:32,607 --> 00:20:36,569
‎หนีเร็ว!

287
00:20:49,916 --> 00:20:50,917
‎กัดฉันเรอะ!

288
00:21:04,931 --> 00:21:06,349
‎จั๊กจี้ๆๆ

289
00:21:07,517 --> 00:21:09,060
‎โคร่อนกลับมาเป็นปกติแล้ว

290
00:21:09,144 --> 00:21:11,104
‎คงเป็นเพราะไฟช็อตละมั้ง

291
00:21:11,187 --> 00:21:14,024
‎โซอิจิ เจ็บไหม ลูก

292
00:21:15,317 --> 00:21:16,526
‎หนวกหูน่า

293
00:21:16,609 --> 00:21:22,032
‎ขอให้ถูกสาป ขอให้ถูกสาป ขอให้ถูกสาป

294
00:23:23,319 --> 00:23:28,032
‎คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์

295
00:23:29,701 --> 00:23:32,954
‎และคนเฝ้าประตูก็อ่านคำบนกำแพง
‎ที่เขียนด้วยเลือด

296
00:23:33,455 --> 00:23:36,666
‎เต็มไปด้วยตัวหนังสือยึกยือเหมือนแมลง

297
00:23:37,250 --> 00:23:38,877
‎ถึงจะอ่านยาก

298
00:23:38,960 --> 00:23:42,797
‎แต่ความจริงอันโหดร้ายก็คือการที่คนไข้
‎ใช้นิ้วที่กระดูกโผล่ออกมาขีดเขียนบนกำแพง

299
00:23:42,881 --> 00:23:46,509
‎ก่อนที่จะหนีออกไปและถูกขังไว้
‎ที่อีกฟากหนึ่งของวอร์ดจิตเวช

300
00:23:47,010 --> 00:23:48,928
‎ประโยคแรกเขียนไว้ว่า…

301
00:23:49,471 --> 00:23:52,015
‎"ในที่สุดก็เริ่มคิดได้ว่าผมมีบางอย่างผิดปกติ"