1
00:00:22,949 --> 00:00:24,826
(สูตรลับตํารับดันเจียน)

2
00:01:32,018 --> 00:01:34,938
ไม่ได้เป็นแค่ตํานานจริงๆ ด้วย

3
00:01:35,021 --> 00:01:38,316
อาณาจักรโบราณที่ล่มสลายไปแล้วมีอยู่จริง

4
00:01:40,902 --> 00:01:42,821
นี่มันทองคําบริสุทธิ์

5
00:01:42,904 --> 00:01:44,072
เหลือจะเชื่อเลย

6
00:01:44,155 --> 00:01:45,073
นี่...

7
00:01:46,491 --> 00:01:48,868
กลับขึ้นพื้นโลกกันก่อนดีกว่าไหม

8
00:01:48,952 --> 00:01:51,371
ถ้าจะสํารวจ เราน่าจะเตรียมตัวให้ดีกว่านี้

9
00:01:52,038 --> 00:01:54,290
พูดอะไรไร้สาระ

10
00:01:54,374 --> 00:01:55,375
เซนชิ

11
00:01:55,458 --> 00:01:58,336
นายมีเหล็กไหลเวียนอยู่ในตัวจริงๆ หรือเปล่า

12
00:01:58,419 --> 00:01:59,879
ไม่ต้องฝืนหรอก

13
00:01:59,963 --> 00:02:01,464
นายรออยู่ที่นี่เถอะ

14
00:02:03,049 --> 00:02:04,968
ผมก็อยากได้ทองเหมือนกันนะ

15
00:02:05,552 --> 00:02:08,972
{\an8}ฉันโกหกไปเพราะกลัวจะถูกทิ้งไว้คนเดียว

16
00:02:09,556 --> 00:02:12,392
ทําใจชอบที่นั่นไม่ลงเลย

17
00:02:12,475 --> 00:02:15,603
ถึงหลายคนในกลุ่มจะมีความทะเยอทะยาน

18
00:02:15,687 --> 00:02:18,064
แต่ท่าทางพวกเขาในตอนนั้นไม่ปกติเอาเสียเลย

19
00:02:18,148 --> 00:02:21,276
ดวงตาทั้งสองข้าง
เป็นประกายแวววาวในความมืด

20
00:02:21,359 --> 00:02:25,363
เอาแต่ลงลึกไปเรื่อยๆ ราวกับถูกดึงเข้าไป

21
00:02:26,322 --> 00:02:29,242
ทันใดนั้นเองมันก็เริ่มขึ้น

22
00:02:31,703 --> 00:02:33,037
เกิดอะไรขึ้น

23
00:02:34,706 --> 00:02:37,125
มอนสเตอร์

24
00:02:37,208 --> 00:02:40,128
มีปีศาจนกยักษ์โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

25
00:02:40,211 --> 00:02:42,255
แล้วจัดการโททั่น

26
00:02:42,338 --> 00:02:44,215
ที่นี่ไม่ใช่โบราณสถานธรรมดา

27
00:02:44,299 --> 00:02:46,050
มันกลายเป็นดันเจียนไปแล้ว

28
00:02:47,218 --> 00:02:50,889
ในตอนที่ทุกคนได้สติคืนมาเพราะความหวาดกลัว

29
00:02:50,972 --> 00:02:53,308
ก็หาทางกลับไม่เจอแล้ว

30
00:02:54,893 --> 00:02:57,270
พวกเราถูกขังอยู่ในนี้แล้วหรือเปล่า

31
00:02:58,354 --> 00:03:01,774
ทุกดันเจียนจะต้องมีทางออกสู่พื้นโลกเสมอ

32
00:03:02,400 --> 00:03:05,028
ตั้งสติแล้วค่อยๆ หาทางออกกันดีกว่า

33
00:03:05,653 --> 00:03:09,490
เราเดินเตร็ดเตร่เลี่ยงมอนสเตอร์ไปทั่วดันเจียน

34
00:03:10,158 --> 00:03:13,536
ที่แปลกก็คือ เมื่อไหร่ที่หิวน้ําก็จะพบน้ําพุ

35
00:03:13,620 --> 00:03:17,081
ยามเหนื่อยล้า ห้องที่พักแรมได้ก็จะโผล่มา

36
00:03:18,583 --> 00:03:22,670
บางคนถึงกับถูกสาวงามสะพรั่งยั่วยวนในเงามืด

37
00:03:23,880 --> 00:03:26,799
จนในที่สุดเสบียงเราก็หมด

38
00:03:26,883 --> 00:03:29,302
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปได้อดตายแน่

39
00:03:29,385 --> 00:03:32,055
ต่อให้ต้องสู้ ก็ต้องหาอะไรมากินให้ได้

40
00:03:32,138 --> 00:03:33,348
หาอะไรมากินเหรอ

41
00:03:33,848 --> 00:03:36,809
มอนสเตอร์เองก็ต้องกินบางอย่างเพื่อให้มีชีวิตต่อ

42
00:03:36,893 --> 00:03:38,394
อินวาร์ บริแกน

43
00:03:38,478 --> 00:03:41,481
พวกนายถือโล่ระวังรอบๆ ไว้

44
00:03:41,564 --> 00:03:44,567
นูลกับฉันจะใช้อาวุธขับไล่พวกมอนสเตอร์

45
00:03:44,651 --> 00:03:45,944
ส่วนเซนชิ...

46
00:03:46,653 --> 00:03:49,989
อยู่ที่นี่ทําแผนที่แถบนี้ไปนะ

47
00:03:50,907 --> 00:03:52,075
ไปกันเถอะ

48
00:03:58,915 --> 00:04:00,875
มอนสเตอร์นกโผล่มาอีกแล้ว

49
00:04:00,959 --> 00:04:04,462
ไอ้ตัวบ้านั่นหนีขึ้นฟ้าเร็วจริงๆ

50
00:04:05,421 --> 00:04:08,299
คราวหน้าผมจะไปหาอาหารด้วย

51
00:04:08,383 --> 00:04:10,468
ไม่ต้องไป เป็นตัวถ่วงเปล่าๆ

52
00:04:11,135 --> 00:04:12,637
เจออาหารแล้ว

53
00:04:12,720 --> 00:04:14,347
นายเอานี่ไปกินซะ

54
00:04:15,515 --> 00:04:17,850
ไม่ได้ทําอะไรแท้ๆ แต่ก็ดันหิว

55
00:04:17,934 --> 00:04:20,270
ฉันสมเพชตัวเองมาก

56
00:04:21,145 --> 00:04:25,233
ทุกคนทุ่มเทให้กับการหาอาหารในแต่ละวัน
มากกว่าการหาทางออก

57
00:04:25,817 --> 00:04:28,903
เจ้านกตัวนั้นตามเรามาอย่างไม่ลดละ

58
00:04:28,987 --> 00:04:31,239
ทุกครั้งที่สู้ จํานวนพวกพ้องของเราก็ลดลง

59
00:04:31,322 --> 00:04:32,740
สุดท้ายพอไม่มีอะไรกิน

60
00:04:33,283 --> 00:04:35,493
จึงต้องหันไปฆ่าม้า

61
00:04:36,494 --> 00:04:39,497
เจ้านกอินทรีสี่ขาตัวนั้น ไม่ผิดแน่

62
00:04:39,580 --> 00:04:42,083
มันคือมอนสเตอร์ที่ชื่อกริฟฟิน

63
00:04:42,166 --> 00:04:44,585
ทําไมมันถึงจ้องเล่นงานเราล่ะ

64
00:04:44,669 --> 00:04:46,879
ท่าทางมันก็ไม่ได้หิวนี่

65
00:04:47,547 --> 00:04:50,300
มันคงสนุกกับการฆ่าน่ะสิ

66
00:04:50,383 --> 00:04:53,594
ว่ากันว่ามอนสเตอร์มีธรรมชาติแบบนั้น

67
00:04:55,430 --> 00:04:56,848
ไม่ต้องห่วงน่า

68
00:04:56,931 --> 00:04:59,892
คราวหน้าถ้ามาอีก เราจะจับมันย่างกินซะเลย

69
00:04:59,976 --> 00:05:03,229
เอาไป ขอบคุณแอนน์แล้วกินเข้าไปเยอะๆ

70
00:05:07,692 --> 00:05:09,319
ตั้งใจจะทําอะไร

71
00:05:09,402 --> 00:05:12,530
ให้เด็กไร้ประโยชน์กินเยอะสุดเนี่ยนะ

72
00:05:12,613 --> 00:05:15,783
เขาอายุแค่ 36 แถมอยู่ในวัยกําลังโต

73
00:05:15,867 --> 00:05:18,953
ผู้ใหญ่อย่างเรามีหน้าที่ต้องดูแลเขา

74
00:05:19,037 --> 00:05:20,288
เราไม่มีปัญหาพอหรอก!

75
00:05:20,371 --> 00:05:24,375
{\an8}ถ้าดูแลคนรุ่นต่อไปไม่ได้ เราจบเห่แน่!

76
00:05:35,762 --> 00:05:37,430
หิวแล้วสิ

77
00:05:37,513 --> 00:05:40,725
ถ้าในตัวเรามีเหล็กไหลเวียนอยู่จริงๆ

78
00:05:41,517 --> 00:05:43,227
ก็น่าจะกินหินได้หรือเปล่า

79
00:05:43,311 --> 00:05:44,187
เฮ้ย!

80
00:05:44,270 --> 00:05:46,564
ซ่อนของกินไว้ใช่ไหม

81
00:05:46,647 --> 00:05:48,941
หยุดนะ ทําบ้าอะไรเนี่ย

82
00:05:49,025 --> 00:05:50,526
ไอ้เด็กเวรนี่

83
00:05:51,069 --> 00:05:52,570
ไปคุยกันข้างนอกเถอะ

84
00:05:52,653 --> 00:05:54,822
เซนชิมันกลัวแล้ว

85
00:05:55,406 --> 00:05:57,325
- ต้องให้บอกอีกกี่ครั้ง!
- หน็อย หุบปากไปซะ!

86
00:05:57,408 --> 00:06:00,328
เสียงตะคอกรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

87
00:06:00,411 --> 00:06:04,082
{\an8}ฉันได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน
กับเสียงกรีดร้องหลายครั้ง

88
00:06:11,714 --> 00:06:14,217
จากนั้นก็เงียบลงอย่างน่าขนลุก

89
00:06:16,010 --> 00:06:17,512
เกิดอะไรขึ้น

90
00:06:17,595 --> 00:06:18,429
บริแกนล่ะ

91
00:06:18,513 --> 00:06:19,722
อยู่นิ่งๆ ตรงนั้นแหละ

92
00:06:20,348 --> 00:06:22,225
อย่ามองไปข้างนอกดีกว่า

93
00:06:23,476 --> 00:06:25,937
เราถูกกริฟฟินโจมตี

94
00:06:26,020 --> 00:06:29,941
ฉันจัดการกริฟฟินแล้ว แต่บริแกนตายคาที่

95
00:06:30,733 --> 00:06:32,443
ตอนที่มองไปที่หัวกิลลิน

96
00:06:33,111 --> 00:06:36,531
ก็เจอรอยบุบเหมือนถูกตีด้วยของแข็งไร้คม

97
00:06:37,031 --> 00:06:39,325
กินกริฟฟินกันเลยดีกว่า

98
00:06:39,408 --> 00:06:42,328
ถ้าแล่มันไปทําซุป

99
00:06:42,411 --> 00:06:44,539
น่าจะพออยู่ได้อีกหลายวัน

100
00:06:56,884 --> 00:07:02,181
ซุปกริฟฟินที่ต้มกับน้ําเปล่า
มีกลิ่นสาบ เนื้อเหนียว

101
00:07:02,265 --> 00:07:03,891
ทําให้รสชาติแย่มาก

102
00:07:06,769 --> 00:07:08,521
แต่ฉันกลับตั้งใจลิ้มรส

103
00:07:08,604 --> 00:07:12,066
ค่อยๆ ใช้เวลากลืนมันจนหมด

104
00:07:13,401 --> 00:07:16,112
กิลลินบอกว่าจะไปปลดทุกข์

105
00:07:16,195 --> 00:07:18,239
และเดินโซเซออกไป

106
00:07:20,700 --> 00:07:23,119
แล้วไม่กลับมาอีกเลย

107
00:07:23,202 --> 00:07:25,830
ฉันถูกทิ้งไว้เพียงลําพังแล้ว

108
00:07:26,706 --> 00:07:30,126
จะมองออกไปนอกประตูก็ไม่มีความกล้าพอ

109
00:07:30,209 --> 00:07:32,837
จะออกจากห้องนั้นก็ขยับตัวไม่ได้

110
00:07:34,213 --> 00:07:36,883
ได้แต่กินเนื้อที่เหลือประทังชีวิต

111
00:07:36,966 --> 00:07:39,343
อ่านแผนที่ที่เคยเขียนไว้

112
00:07:39,844 --> 00:07:43,389
จนพบรูปแบบของรหัสที่สลักอยู่บนกําแพง

113
00:07:43,473 --> 00:07:46,767
เมื่อตัดสินใจก้าวออกจากห้อง...

114
00:07:50,980 --> 00:07:53,107
ก็ไม่เจอศพใครเลย

115
00:07:53,191 --> 00:07:56,903
คงถูกตัวอะไรต่อมิอะไรกินจนเกลี้ยงไปแล้ว

116
00:07:57,987 --> 00:08:00,823
หลังจากนั้นก็ถูกพวกออร์ค

117
00:08:00,907 --> 00:08:03,993
จับตัวไปขังที่หมู่บ้านในฐานะเชลยอยู่พักหนึ่ง

118
00:08:04,744 --> 00:08:08,080
แต่พอได้คุยกัน
ก็ปรากฏว่าเป็นคนดีกว่าที่คิด

119
00:08:08,164 --> 00:08:10,666
เพื่อแลกเปลี่ยน
ที่ฉันสอนภาษาคนแคระโบราณให้

120
00:08:10,750 --> 00:08:14,212
พวกเขาก็สอนวิธีแยกเห็ดกินได้กับเห็ดพิษ

121
00:08:14,295 --> 00:08:16,797
และวิธีรับมือมอนสเตอร์ให้กับฉัน

122
00:08:18,174 --> 00:08:20,051
ด้วยเหตุนี้ฉันจึง...

123
00:08:25,723 --> 00:08:28,309
กลับขึ้นไปบนพื้นโลกได้

124
00:08:29,477 --> 00:08:32,980
แต่พอฉันนึกถึงเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น

125
00:08:33,064 --> 00:08:35,816
ก็ไม่มีกะจิตกะใจจะกลับบ้านเกิด

126
00:08:35,900 --> 00:08:39,320
เลยใช้ชีวิตอยู่แถวดันเจียนหรือไม่ก็ชั้นบนๆ

127
00:08:40,154 --> 00:08:43,407
จนในที่สุดเมืองบนพื้นโลกก็เชื่อมต่อกับดันเจียน

128
00:08:43,491 --> 00:08:46,202
นักผจญภัยมากมายก็เริ่มเดินทางมา

129
00:08:46,702 --> 00:08:48,204
สิ่งที่ยังคาใจฉันก็คือ

130
00:08:48,788 --> 00:08:52,917
เนื้อที่ฉันกินมาจากกริฟฟินจริงๆ หรือเปล่า

131
00:08:53,000 --> 00:08:56,837
ทุกครั้งที่กินอะไรเข้าไป
รสชาติของซุปนั่นจะตามมาหลอกหลอน

132
00:08:56,921 --> 00:09:01,717
ไม่ว่าจะเนื้อมอนสเตอร์ตัวไหน
ก็ไม่มีรสชาติที่ใกล้เคียงกับเนื้อของมันเลย

133
00:09:02,301 --> 00:09:05,429
นี่แหละสาเหตุที่ฉันหนีกริฟฟิน

134
00:09:07,515 --> 00:09:11,143
{\an8}ฉันกลัวที่ต้องรู้ความจริง

135
00:09:11,644 --> 00:09:12,979
{\an8}ไม่อยากจะเชื่อเลย...

136
00:09:13,563 --> 00:09:14,897
เซนชิ...

137
00:09:16,649 --> 00:09:18,734
ลองกินดูไหม กริฟฟินตัวนั้นน่ะ

138
00:09:18,818 --> 00:09:19,860
- เอ๊ะ
- หา

139
00:09:19,944 --> 00:09:22,113
แบบว่า ชีวิตยังอีกยาวไกล

140
00:09:22,196 --> 00:09:25,741
ให้เรื่องนั้นมาหลอกหลอนทุกครั้งที่กินก็แย่สิ

141
00:09:25,825 --> 00:09:27,785
ถ้ารสชาติเหมือนกันจะได้สบายใจ

142
00:09:27,868 --> 00:09:29,829
แล้วถ้ามันต่างกันโดยสิ้นเชิง

143
00:09:30,413 --> 00:09:33,249
ก็น่าเสียดาย แต่อย่างน้อยก็จะไม่ติดใจอีก

144
00:09:33,332 --> 00:09:35,209
ติดหนักกว่าเดิมสิไม่ว่า

145
00:09:35,293 --> 00:09:36,544
หมอนั่นเป็นอะไรมากไหม

146
00:09:37,378 --> 00:09:38,879
ว่ายังไง เซนชิ

147
00:09:42,425 --> 00:09:43,634
ก็จริงนะ

148
00:09:43,718 --> 00:09:45,136
ควรกินใช่ไหม

149
00:09:45,720 --> 00:09:46,887
เซนชิ...

150
00:09:47,638 --> 00:09:48,806
ดีล่ะ

151
00:09:48,889 --> 00:09:52,435
มาจําลองการทําอาหาร
ให้ใกล้เคียงตอนนั้นที่สุดกันเถอะ

152
00:09:52,518 --> 00:09:54,812
หั่นเนื้อออกมาโดยไม่ต้องทําอะไรมาก

153
00:09:54,895 --> 00:09:58,149
ส่วนบนกับส่วนล่าง
รสชาติอาจจะต่างกันโดยสิ้นเชิง

154
00:09:58,232 --> 00:09:59,275
เลยจะหั่นมาทั้งคู่

155
00:09:59,358 --> 00:10:01,152
นายแค่อยากกินล่ะสิ

156
00:10:05,489 --> 00:10:07,325
กล้ามเนื้อแน่นมาก

157
00:10:07,408 --> 00:10:09,035
สมเป็นสัตว์กินเนื้อ

158
00:10:09,660 --> 00:10:12,830
ทําไมกริฟฟินถึงตามล่ากลุ่มเซนชิ
อย่างไม่ลดละกันนะ

159
00:10:13,414 --> 00:10:16,292
ถึงจะฆ่าคนแต่ก็ไม่กินนี่นา

160
00:10:16,375 --> 00:10:19,128
พาม้ามาด้วยสินะ

161
00:10:19,211 --> 00:10:20,171
เพราะแบบนั้นมั้ง

162
00:10:20,254 --> 00:10:22,048
กริฟฟินชอบม้ามาก

163
00:10:22,757 --> 00:10:25,259
แต่ทําไมมันไม่เล็งไปที่ม้าก่อนล่ะ

164
00:10:25,343 --> 00:10:26,177
ไม่รู้

165
00:10:27,178 --> 00:10:28,679
เดี๋ยวต้มน้ําให้นะ

166
00:10:30,514 --> 00:10:33,726
อาวุธของกริฟฟินคือกรงเล็บหน้ากับจะงอยปาก

167
00:10:33,809 --> 00:10:37,563
ถึงโดนโจมตีก็ไม่ทิ้งรอยบุบ
เหมือนโดนของแข็งไร้คมกระแทกหรอก

168
00:10:37,647 --> 00:10:40,941
แสดงว่าสิ่งที่ฆ่าบริแกนน่าจะไม่ใช่กริฟฟิน

169
00:10:41,859 --> 00:10:44,445
แต่อีกสามคนล่ะ

170
00:10:45,071 --> 00:10:47,865
เหมือนที่เราเห็นกริฟฟินเป็นฟาลิน

171
00:10:47,948 --> 00:10:50,159
บางทีอาจเป็นมอนสเตอร์คนละตัวกัน

172
00:10:50,242 --> 00:10:52,870
มีมอนสเตอร์ตัวใหญ่หลายตัวที่มีปีก

173
00:10:53,871 --> 00:10:56,832
ค็อกคาทริส บาซิลิสก์ ฮาร์ปี้ ไซเรน

174
00:10:56,916 --> 00:10:59,919
เพกาซัส ซิเมิร์ก นกร็อก

175
00:11:00,419 --> 00:11:03,422
ในบรรดาเจ้าพวกนี้
ตัวที่มีอาวุธคล้ายของไม่มีคมก็คือ...

176
00:11:04,548 --> 00:11:05,883
น้ําเดือดแล้วล่ะ

177
00:11:07,259 --> 00:11:08,552
แล้วก็ต้มทั้งแบบนี้เลยเหรอ

178
00:11:08,636 --> 00:11:10,346
ใส่วัตถุดิบอื่นไหม

179
00:11:10,429 --> 00:11:11,555
แค่นี้เลย

180
00:11:12,139 --> 00:11:14,100
คงเป็นซุปที่จืดชืดน่าดู

181
00:11:14,850 --> 00:11:16,727
อย่างน้อยขอเครื่องเคียงก็ยังดี

182
00:11:17,520 --> 00:11:21,941
จะว่าไป เห็นบอกว่าออร์คสอนวิธีแยกเห็ดให้นี่

183
00:11:22,024 --> 00:11:24,026
เพิ่งเคยเห็นเห็ดพวกนั้นเหรอ

184
00:11:24,110 --> 00:11:25,820
ใช่ เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก

185
00:11:28,155 --> 00:11:29,990
มาร์ซิล ฝากที่เหลือด้วยนะ

186
00:11:30,074 --> 00:11:31,575
- อ้าว เดี๋ยวสิ
- เอ๊ะ

187
00:11:31,659 --> 00:11:33,953
มาขนาดนี้แล้ว จะเทงั้นเหรอ

188
00:11:34,036 --> 00:11:35,079
โลเลชะมัด

189
00:11:35,704 --> 00:11:37,289
ช่างเถอะ พอกันที

190
00:11:37,373 --> 00:11:39,250
ถึงทําแบบนี้ไปก็ช่วยเซนชิ...

191
00:11:39,333 --> 00:11:42,461
{\an8}ไม่ล่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ให้ฉันกินเถอะ

192
00:11:42,545 --> 00:11:45,047
{\an8}ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ฉันก็พร้อมยอมรับ

193
00:11:51,720 --> 00:11:53,180
(ซุปกริฟฟิน ส่วนบน
ซุปกริฟฟิน ส่วนล่าง)

194
00:11:53,264 --> 00:11:54,223
เสร็จเรียบร้อย

195
00:12:00,855 --> 00:12:01,981
นี่มัน...

196
00:12:02,690 --> 00:12:05,860
รสชาติไม่เหมือนที่กินวันนั้นเลยสักนิด

197
00:12:08,446 --> 00:12:11,323
สิ่งที่ฉันกินตอนนั้นคงจะเป็น...

198
00:12:12,116 --> 00:12:13,284
หมายความว่า...

199
00:12:13,367 --> 00:12:14,201
ไม่เป็นไร

200
00:12:14,743 --> 00:12:16,162
ได้ยกภูเขาออกจากอกแล้ว

201
00:12:17,079 --> 00:12:20,207
เขาคงอยากทําทุกวิถีทางให้ฉันรอดไปได้

202
00:12:20,291 --> 00:12:23,169
ฉันจะแบกรับตามความปรารถนาของเขาต่อไป

203
00:12:23,878 --> 00:12:25,129
ไลออส อีตาทึ่ม!

204
00:12:25,212 --> 00:12:26,547
ทําอะไรไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย

205
00:12:29,425 --> 00:12:33,387
เนื้อกริฟฟินมีกลิ่นสาบและเหนียวมาก

206
00:12:33,471 --> 00:12:35,806
แถมรสชาติที่ค้างในปากก็เกินบรรยาย

207
00:12:36,807 --> 00:12:38,100
{\an8}ใช่แล้ว

208
00:12:38,184 --> 00:12:41,312
{\an8}ในตอนนั้นที่เซนชิกินไปไม่ใช่เนื้อกริฟฟิน

209
00:12:42,730 --> 00:12:44,899
แต่ก็ไม่ใช่เนื้อมนุษย์

210
00:12:44,982 --> 00:12:48,569
สิ่งที่โจมตีพวกเขาไม่ใช่กริฟฟิน
แต่เป็นฮิปโปกริฟฟ์

211
00:12:48,652 --> 00:12:50,196
ฮิปโปกริฟฟ์เหรอ

212
00:12:50,279 --> 00:12:52,490
กริฟฟินมีลําตัวช่วงล่างเป็นสิงโต

213
00:12:52,573 --> 00:12:54,533
แต่ฮิปโปกริฟฟ์เป็นญาติกับม้า

214
00:12:55,117 --> 00:12:58,078
ที่ไล่ตามไม่หยุด คงเป็นเพราะพาม้ามาด้วย

215
00:12:58,162 --> 00:13:00,456
อาจจะอยากรู้อยากเห็นหรือไม่ก็ติดสัด

216
00:13:01,248 --> 00:13:03,959
อีกอย่าง ฮิปโปกริฟฟ์มีอาวุธที่กริฟฟินไม่มี

217
00:13:04,710 --> 00:13:06,754
คือขาหลังที่มีกีบเท้า

218
00:13:06,837 --> 00:13:11,008
ถ้าโดนเตะเข้าจะเป็นรูขนาดใหญ่
ไม่เว้นแม้แต่กับโลหะ

219
00:13:12,801 --> 00:13:14,678
ขอยืนยันเลย เซนชิ

220
00:13:14,762 --> 00:13:17,515
ถ้าสิ่งที่เซนชิกินวันนั้นคือฮิปโปกริฟฟ์

221
00:13:17,598 --> 00:13:20,351
รสชาติจะต่างจากซุปนี้ก็ไม่แปลก

222
00:13:23,979 --> 00:13:25,814
ขอบใจนะ ไลออส

223
00:13:25,898 --> 00:13:28,526
ได้ยินแบบนั้นค่อยสบายใจขึ้นหน่อย

224
00:13:29,485 --> 00:13:32,488
ถึงจะยืนยันรสชาติฮิปโปกริฟฟ์ไม่ได้ก็เถอะ

225
00:13:35,032 --> 00:13:36,408
{\an8}งั้นมาหาคําตอบกัน

226
00:13:36,992 --> 00:13:37,993
{\an8}- หือ
- เอ๊ะ

227
00:13:38,077 --> 00:13:40,746
{\an8}ก็กินเทียบกับเนื้อฮิปโปกริฟฟ์ของจริงไง

228
00:13:40,829 --> 00:13:43,457
นึกว่าจะปิดท้ายสวยๆ ว่า

229
00:13:43,541 --> 00:13:46,919
"ถึงความจริงจะไม่ชัดเจน
แต่ก็มีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์" ซะอีก

230
00:13:47,002 --> 00:13:49,838
ว่าแต่จะไปหาฮิปโปกริฟฟ์ได้ที่ไหน

231
00:13:50,673 --> 00:13:51,507
ไม่ต้องหา

232
00:13:52,049 --> 00:13:54,134
มีฮิปโปกริฟฟ์อยู่ในนี้แล้ว

233
00:13:54,218 --> 00:13:57,263
{\an8}ในดันเจียนนี้
เมื่อก่อนน่าจะเคยมีรายงานว่ามีเจ้าตัวนี้อยู่

234
00:13:57,346 --> 00:13:59,807
{\an8}แต่ทําไมเราถึงไม่สังเกตเห็นเลยล่ะ

235
00:14:00,474 --> 00:14:03,602
{\an8}นั่นก็เพราะเรามัวแต่สู้กับกริฟฟิน
ที่ไม่ควรอยู่ในดันเจียนนี้ไงล่ะ

236
00:14:03,686 --> 00:14:04,520
{\an8}ทําไมน่ะเหรอ

237
00:14:05,104 --> 00:14:08,148
เพราะผู้สมรู้ร่วมคิดทําให้เรื่องยุ่งยากขึ้นยังไงล่ะ

238
00:14:08,857 --> 00:14:10,025
ผู้สมรู้ร่วมคิดเหรอ

239
00:14:11,735 --> 00:14:13,153
เชนจ์ลิ่งไงล่ะ

240
00:14:14,280 --> 00:14:17,491
จะว่าไปมันเป็นตํานานแถวบ้านเกิดชิลชัคนี่

241
00:14:18,200 --> 00:14:20,202
เคยได้ยินเรื่องสลับตัวเด็กไหม

242
00:14:20,786 --> 00:14:23,289
เป็นปรากฏการณ์ที่เด็กสลับตัวกับปีศาจ

243
00:14:23,873 --> 00:14:28,794
มีเด็กคนหนึ่งที่ออกไปเล่นในป่า
กลับบ้านมาในร่างโทรลที่เหมือนกันอย่างกับแกะ

244
00:14:28,878 --> 00:14:31,672
เชื่อกันมานานว่าเป็นเวทมนตร์ประเภทหนึ่ง

245
00:14:31,755 --> 00:14:32,923
แต่ช่วงหลายปีมานี้

246
00:14:33,007 --> 00:14:36,176
เพิ่งมีคนเจอว่าเป็นฝีมือของมอนสเตอร์เห็ดพวกนี้

247
00:14:36,260 --> 00:14:40,931
สิ่งมีชีวิตที่ก้าวเข้าไปในวงเห็ด
จะเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย

248
00:14:41,640 --> 00:14:42,850
หลังจากรู้สาเหตุ

249
00:14:42,933 --> 00:14:45,144
เขาก็พากันกําจัดจนมันหายวับไปกับตา

250
00:14:45,227 --> 00:14:47,021
ไม่นึกเลยว่าจะมางอกอยู่ตรงนี้

251
00:14:47,938 --> 00:14:50,399
ทั้งเรื่องที่จับเซนชิไปแต่ไม่กิน

252
00:14:50,482 --> 00:14:53,527
ลูกเตะคมกริบที่ฆ่าภูตรับใช้

253
00:14:53,611 --> 00:14:57,114
บางทีกริฟฟินตัวนี้ที่เราสู้ด้วยอาจจะเป็น...

254
00:14:58,032 --> 00:14:59,116
มาดูกันดีกว่า

255
00:15:00,451 --> 00:15:04,163
เอาเนื้อกริฟฟินไปวางในแฟรี่ริงของเชนจ์ลิ่ง

256
00:15:06,624 --> 00:15:08,500
หน้าตาเนื้อเปลี่ยนไป

257
00:15:08,584 --> 00:15:10,920
มีไขมันแทรกด้วย น่ากินจัง

258
00:15:11,462 --> 00:15:13,380
ดีล่ะ เอาไปทําซุปกันเถอะ

259
00:15:16,008 --> 00:15:19,929
(ซุปฮิปโปกริฟฟ์)

260
00:15:37,279 --> 00:15:38,781
เซนชิ

261
00:15:38,864 --> 00:15:42,284
คือรสชาติมันจะเปลี่ยนไป
ตามเงื่อนไขกับสภาพแวดล้อมน่ะ

262
00:15:42,368 --> 00:15:43,786
ไม่ต้องคิดมากนะ...

263
00:15:44,370 --> 00:15:46,956
เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น

264
00:15:48,582 --> 00:15:49,917
ฉันเฝ้ารอ...

265
00:15:50,000 --> 00:15:53,504
เฝ้ารอที่จะได้กินซุปนี้อีกครั้งมานานแล้ว

266
00:15:57,758 --> 00:16:00,052
ขอบใจนะ ทุกคน

267
00:16:01,929 --> 00:16:03,263
ขอบใจมาก

268
00:16:05,766 --> 00:16:10,771
พออยู่ในดันเจียนนี้นานๆ
ก็ทําให้ได้รู้อะไรบางอย่าง

269
00:16:10,854 --> 00:16:14,692
ดันเจียนนี้จะตอบสนอง
ต่อความปรารถนาของคนเราอย่างรุนแรง

270
00:16:15,317 --> 00:16:18,028
ทั้งทรัพย์สมบัติ ความรู้ หรือชื่อเสียง

271
00:16:18,988 --> 00:16:23,951
ที่นี่เลยเอื้ออํานวยให้
ผู้ที่ไม่แสวงหาอะไรอย่างพวกออร์ค

272
00:16:24,034 --> 00:16:27,287
แต่เมื่อใดที่เราต้องการอะไรขึ้นมา
มันจะเผยเขี้ยวเล็บ

273
00:16:27,788 --> 00:16:29,456
จากนี้ไป

274
00:16:29,540 --> 00:16:34,962
นอกจากเป้าหมายที่ว่าจะพาฟาลินกลับมา
พวกนายยังต้องตามหา

275
00:16:35,045 --> 00:16:37,548
จอมเวทคลั่งกับสิงโตมีปีกอีกด้วย

276
00:16:38,340 --> 00:16:41,552
การตอบสนองของดันเจียนก็คงจะยิ่งรุนแรงขึ้น

277
00:16:42,219 --> 00:16:43,220
แต่ถึงอย่างนั้น

278
00:16:43,887 --> 00:16:47,975
ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันอยากสอนพวกนาย

279
00:16:48,058 --> 00:16:50,352
ช่วยพาฉันไปด้วยได้ไหม

280
00:16:51,061 --> 00:16:52,438
อือ ได้อยู่แล้ว

281
00:16:56,942 --> 00:16:58,986
ดีล่ะ งั้นทุกคน

282
00:16:59,069 --> 00:17:00,446
ไปกันต่อเถอะ

283
00:17:07,870 --> 00:17:10,039
ทุกคน อาการเป็นไงกันบ้าง

284
00:17:11,373 --> 00:17:12,416
หนาว

285
00:17:12,499 --> 00:17:13,375
น่าจะไม่ไหว

286
00:17:13,459 --> 00:17:16,920
{\an8}ดูยังไงก็อาหารเป็นพิษสินะ

287
00:17:17,004 --> 00:17:20,424
{\an8}ก็เราเล่นกินมาตั้งหลายอย่าง

288
00:17:20,507 --> 00:17:23,594
{\an8}แต่จะมาตายที่นี่ไม่ได้

289
00:17:24,303 --> 00:17:25,345
ฟาลิน...

290
00:17:28,932 --> 00:17:30,601
นี่เราหลับไปนานแค่ไหนแล้ว

291
00:17:30,684 --> 00:17:31,852
รู้สึกตัวเบาๆ

292
00:17:32,478 --> 00:17:34,229
หายจากอาหารเป็นพิษแล้วเหรอ

293
00:17:34,313 --> 00:17:35,397
ค่อยยังชั่ว

294
00:17:35,939 --> 00:17:37,232
นึกว่าจะไม่รอด...

295
00:17:40,569 --> 00:17:41,987
นี่มันหมายความว่าไง

296
00:17:43,072 --> 00:17:44,239
มาร์ซิล

297
00:17:44,323 --> 00:17:45,532
ดูนี่สิ

298
00:17:45,616 --> 00:17:47,367
ร่างกายฉันดูแปลกๆ ไปไหม

299
00:17:52,289 --> 00:17:53,624
มาร์ซิลก็ตัวหดเหรอ

300
00:17:53,707 --> 00:17:54,958
เซนชิ แย่แล้ว

301
00:17:55,042 --> 00:17:56,502
ตื่นสิ เซน...

302
00:17:58,253 --> 00:17:59,880
ใครครับเนี่ย

303
00:18:01,507 --> 00:18:03,842
เอะอะโวยวายอะไรกัน

304
00:18:03,926 --> 00:18:04,843
ชิล...

305
00:18:06,053 --> 00:18:07,763
พี่ชิลชัคเหรอครับ

306
00:18:11,266 --> 00:18:15,854
เหมือนเราจะเหยียบเชนจ์ลิ่งเข้าให้นะ

307
00:18:16,438 --> 00:18:18,816
มันเป็นไปได้ยังไง

308
00:18:18,899 --> 00:18:21,485
ขนาดกริฟฟินยังเปลี่ยนเป็นฮิปโปกริฟฟ์ได้เลย

309
00:18:21,568 --> 00:18:23,904
มนุษย์อย่างเราจะเป็นแบบนี้ก็ไม่แปลก

310
00:18:23,987 --> 00:18:25,656
ฉันกลายเป็นคนแคระ

311
00:18:25,739 --> 00:18:27,407
เซนชิเป็นเอลฟ์

312
00:18:27,491 --> 00:18:29,660
มาร์ซิลเป็นฮาล์ฟฟุตเหรอ

313
00:18:29,743 --> 00:18:31,662
ส่วนชิลชัคเป็นทอลล์แมน

314
00:18:32,412 --> 00:18:33,580
อิซึสึมิ...

315
00:18:34,331 --> 00:18:35,207
{\an8}เป็นหมา

316
00:18:35,290 --> 00:18:37,459
{\an8}ไม่ นั่นน่าจะเป็นโคโบลด์นะ

317
00:18:37,543 --> 00:18:39,128
{\an8}โคโบลด์หูแมว

318
00:18:39,753 --> 00:18:40,921
ทีนี้

319
00:18:41,004 --> 00:18:43,674
เราจะกลับร่างเดิมได้ยังไง

320
00:18:43,757 --> 00:18:46,426
ก็คงต้องกลับไปทางเดิมเท่านั้นแหละ

321
00:18:46,510 --> 00:18:49,179
แค่เหยียบวงเห็ดก็จะกลับร่างเดิมได้ใช่ไหม

322
00:18:49,763 --> 00:18:51,348
คิดว่างั้นนะ

323
00:18:51,431 --> 00:18:52,683
แต่ดูข้างนอกสิ

324
00:18:53,767 --> 00:18:55,060
เส้นทางเปลี่ยนไปแล้ว

325
00:18:55,894 --> 00:18:58,564
ตอนที่นอนซม ฉันสั่นไม่หยุดเลย

326
00:18:58,647 --> 00:19:01,525
ที่สั่นไม่ใช่ตัวฉันแต่เป็นดันเจียนหรอกเหรอ

327
00:19:02,025 --> 00:19:03,944
ไม่รู้นะว่าจะกลับไปได้ไหม

328
00:19:04,027 --> 00:19:05,696
แต่กลับไปอ่างเก็บน้ํากันเถอะ

329
00:19:10,284 --> 00:19:12,202
สัมภาระเบาชะมัด

330
00:19:13,287 --> 00:19:15,205
มาร์ซิล แบ่งมาให้ฉันถือสิ

331
00:19:15,789 --> 00:19:16,832
ขอบใจนะ

332
00:19:17,541 --> 00:19:19,168
ร่างนี้ดีจัง

333
00:19:19,251 --> 00:19:21,253
มองเห็นในที่มืดได้ด้วย

334
00:19:21,336 --> 00:19:23,839
ถ้างัดข้อกับนามาริตอนนี้อาจจะชนะก็ได้

335
00:19:23,922 --> 00:19:26,216
ชิลชัค ร่างนั้นเป็นไงบ้าง

336
00:19:27,801 --> 00:19:31,597
เหมือนถูกหุ้มด้วยเยื่อโปร่งใสที่ทั้งหนาแล้วก็หนัก

337
00:19:32,181 --> 00:19:34,516
หมายถึงประสาทสัมผัสทื่อลงเหรอ

338
00:19:34,600 --> 00:19:35,726
ใช่

339
00:19:35,809 --> 00:19:38,187
แต่ก็สงบแปลกๆ

340
00:19:38,687 --> 00:19:42,482
อ๋อ แล้วก็รู้สึกดีด้วยที่ได้มองลงมาเห็นพวกนาย

341
00:20:06,673 --> 00:20:08,634
เดี๋ยวนะ ประตูบานนี้มัน...

342
00:20:12,721 --> 00:20:15,724
เหวอ ตอนแรกเราจะมาที่นี่กันนี่นา

343
00:20:15,807 --> 00:20:17,351
ส่วนลึกสุดที่พูดถึงใช่ไหม

344
00:20:17,434 --> 00:20:20,896
ตั้งใจจะถอยกลับ แต่ดันไปข้างหน้าเฉยเลย

345
00:20:21,855 --> 00:20:23,232
เคยมีคนมาตั้งแคมป์ด้วย

346
00:20:23,941 --> 00:20:26,151
ดูเหมือนจะมีนักผจญภัยคนอื่นมาที่นี่นะ

347
00:20:26,652 --> 00:20:30,322
คิดว่าพวกนั้นจะรู้วิธีรักษาเราไหม

348
00:20:32,199 --> 00:20:34,701
น่าจะไม่ได้เปิดประตูเข้าไปหรอก

349
00:20:34,785 --> 00:20:37,287
อาจใช้อาคมเคลื่อนย้ายกลับพื้นโลกแล้วก็ได้นะ

350
00:20:37,371 --> 00:20:39,915
ไม่จริงน่า เอายังไงกันดี

351
00:20:39,998 --> 00:20:41,917
{\an8}ฉันมาคิดดูแล้วนะ

352
00:20:42,000 --> 00:20:44,544
{\an8}เราตามหาสิงโตมีปีกกันต่อเลยดีไหม

353
00:20:44,628 --> 00:20:45,545
{\an8}หา

354
00:20:45,629 --> 00:20:49,466
ท่าทางดันเจียนจะไม่ปล่อยเราไปด้วยสิ

355
00:20:49,549 --> 00:20:53,720
แทนที่จะมัวเสียเวลาขัดขืน
สู้เดินหน้าไปต่อคงเร็วกว่า

356
00:20:54,221 --> 00:20:55,055
แต่แน่นอน

357
00:20:55,138 --> 00:20:58,016
ว่าถ้ากลับขึ้นไปบนพื้นโลก
น่าจะมีทางออกอีกเยอะเลย

358
00:20:58,100 --> 00:21:00,102
ไม่ได้อยู่ร่างนี้ตลอดไปหรอก

359
00:21:00,185 --> 00:21:01,103
{\an8}จะบ้าหรือไง

360
00:21:01,186 --> 00:21:03,981
{\an8}ได้เป็นเผ่าอายุยืนแล้วยังจะมีหน้ามาพูด...

361
00:21:04,064 --> 00:21:05,315
{\an8}ก็จริงอยู่นะ

362
00:21:05,399 --> 00:21:08,652
{\an8}ที่ผ่านมาฉันไม่เคยต้องลําบากขนาดนี้เลย

363
00:21:08,735 --> 00:21:11,571
{\an8}แค่ขนาดหูต่างกันนิดหน่อยจะเป็นไรไป

364
00:21:14,241 --> 00:21:16,243
งั้นถ้าสมมติว่าจะไปต่อ

365
00:21:16,326 --> 00:21:18,495
จะทํายังไงกับประตูนั่นล่ะ

366
00:21:18,578 --> 00:21:20,831
ทุกคนโวยวายเพราะมันเปิดไม่ออกนี่

367
00:21:21,415 --> 00:21:23,375
ชิลชัคพอจะสะเดาะได้ไหม

368
00:21:24,126 --> 00:21:26,920
สะดงสะเดาะอะไร กลอนยังไม่มีเลย

369
00:21:27,004 --> 00:21:28,839
น่าจะเป็นกลไกเวทมนตร์นะ

370
00:21:29,798 --> 00:21:32,384
พอจะสัมผัสได้ว่ามีพลังเวทไหลเวียนอยู่

371
00:21:32,467 --> 00:21:35,095
แต่การถอดรหัสต้องใช้เวลา อุปกรณ์ แล้วก็เงิน

372
00:21:36,930 --> 00:21:40,017
ย้าด แบบนี้ต้องทํายังไงต่อ!

373
00:21:40,100 --> 00:21:43,145
ช่วยด้วย สิงโตมีปีก!

374
00:21:43,228 --> 00:21:44,062
- นี่
- เฮ้ย

375
00:21:44,146 --> 00:21:45,605
เฮ้ย เฮ้ยๆ

376
00:21:45,689 --> 00:21:47,691
ไลออส มีอะไรไม่รู้งอกออกมาแล้วนั่น

377
00:21:48,817 --> 00:21:49,985
เคนสึเกะ

378
00:21:50,944 --> 00:21:52,612
มันดูโตขึ้นไหม

379
00:21:53,155 --> 00:21:55,866
นึกว่าหนาวตายไปแล้วซะอีก

380
00:22:02,289 --> 00:22:03,206
{\an8}ประตูมัน...

381
00:22:03,707 --> 00:22:07,169
นี่แปลว่าสิงโตมีปีกยอมช่วยเราหรือเปล่านะ

382
00:22:07,252 --> 00:22:09,379
หรืออาจเป็นย้าดก็ได้

383
00:22:09,463 --> 00:22:11,089
ยังไงเราขอบคุณไว้ก่อนเถอะ

384
00:22:11,840 --> 00:22:15,218
- ขอบคุณนะ จะสิงโตหรือย้าดไม่รู้แหละ
- ขอบคุณนะ จะสิงโตหรือย้าดไม่รู้แหละ

385
00:22:17,596 --> 00:22:19,765
ตรงนั้น เมื่อกี้เห็นอะไรขยับไหม

386
00:22:28,815 --> 00:22:29,858
การ์กอยล์!

387
00:22:30,817 --> 00:22:31,777
มันมาแล้วทุกคน

388
00:22:31,860 --> 00:22:34,362
การ์กอยล์เป็นรูปปั้นหินขยับได้อย่างที่เห็น

389
00:22:34,446 --> 00:22:37,532
ต่อยตีไปก็มีแต่จะเจ็บตัว ระวังด้วยล่ะ

390
00:22:38,200 --> 00:22:40,410
{\an8}ไม่มีบทให้ฉันออกโรงแฮะ

391
00:22:40,494 --> 00:22:42,496
{\an8}ถอยดีกว่าจะได้ไม่เกะกะ

392
00:22:45,373 --> 00:22:47,417
เฮ้ย จะตามฉันมาเพื่อ

393
00:22:47,501 --> 00:22:49,628
เพราะนายเด่นที่สุดไง

394
00:22:49,711 --> 00:22:52,047
ตัวก็ออกจะใหญ่ นายก็ต้องสู้ด้วย

395
00:22:52,130 --> 00:22:53,632
อย่ามาพูดบ้าๆ น่า ฉันไม่...

396
00:22:56,927 --> 00:22:58,720
ชิลชัค!

397
00:22:58,804 --> 00:23:00,597
ไม่เป็นไร ไม่ได้โดนจังๆ

398
00:23:04,434 --> 00:23:06,061
{\an8}มาร์ซิล

399
00:23:06,144 --> 00:23:09,064
{\an8}ทุกอย่างรอบตัวเป็นสีรุ้งไปหมด

400
00:23:09,147 --> 00:23:11,525
{\an8}เมาพลังเวทเหรอ แค่นัดเดียวเนี่ยนะ

401
00:23:11,608 --> 00:23:12,859
{\an8}แย่แล้วสิ

402
00:23:12,943 --> 00:23:15,153
{\an8}อิซึสึมิ ช่วยคุ้มกันชิลชัค...

403
00:23:17,489 --> 00:23:18,323
คอย

404
00:23:18,406 --> 00:23:19,366
ไม่ได้นะ อิซึสึมิ

405
00:23:19,449 --> 00:23:21,701
อย่าขยับจนกว่าฉันจะให้สัญญาณ

406
00:23:21,785 --> 00:23:24,579
ดันตื่นตัวสุดๆ เพราะเสียงดังกับกลิ่นเลือดไปแล้ว

407
00:23:24,663 --> 00:23:27,374
เริ่มสู้เมื่อไหร่ ได้สู้ไม่ถอยจนตายไปข้างแน่

408
00:23:27,457 --> 00:23:28,750
เซนชิ ขอหม้อหน่อย

409
00:23:30,377 --> 00:23:32,587
เซนชิ ทําไมไม่ถืออะไรเลยล่ะ

410
00:23:33,421 --> 00:23:34,589
ก็มันหนักนี่

411
00:23:38,802 --> 00:23:41,638
ไม่เป็นไร ดาบกับหม้อเบากว่าปกติมากๆ

412
00:23:42,264 --> 00:23:44,349
แบบนี้ฉันคนเดียวก็ชนะได้

413
00:23:44,432 --> 00:23:45,267
แต่ว่า...

414
00:23:46,434 --> 00:23:47,894
จะพูดยังไงดี

415
00:23:47,978 --> 00:23:49,521
อยู่ในร่างนี้...

416
00:23:50,105 --> 00:23:52,023
มันเหนื่อยเป็นบ้า

417
00:23:52,107 --> 00:23:54,025
บ้าเอ๊ย ได้แพ้แน่ๆ

418
00:23:54,609 --> 00:23:56,111
ทุกคน เผ่นจากตรงนี้กัน

419
00:23:56,194 --> 00:23:58,780
เซนชิ อุ้มมาร์ซิลเข้าไปในประตู

420
00:23:58,864 --> 00:24:00,282
อิซึสึมิ

421
00:24:00,365 --> 00:24:02,826
ตามเสียงกระดิ่งนี้ไปเลย

422
00:24:04,286 --> 00:24:06,413
ชิลชัค เอาฝาหม้อไป

423
00:24:07,455 --> 00:24:08,456
ใส่เกียร์หมาโกยแน่บ

424
00:24:21,678 --> 00:24:22,637
ทําไงดี

425
00:24:23,471 --> 00:24:26,099
ร่างนี้ไม่สะดวกเอาซะเลย

426
00:24:26,600 --> 00:24:28,935
แถมยังย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้อีก

427
00:24:29,019 --> 00:24:30,937
ช่วยไม่ได้นี่นา

428
00:24:31,021 --> 00:24:33,982
มีแต่ต้องภาวนาให้ข้างหน้ามีเห็ดนั่นงอกอยู่แล้วล่ะ

429
00:24:39,070 --> 00:24:41,990
{\an8}นี่มันสมบัติโบราณของพวกคนแคระแท้ๆ เลยนะ

430
00:24:43,116 --> 00:24:45,785
เห็ดนั่นโตแถวนี้ด้วยเหรอ

431
00:24:45,869 --> 00:24:47,495
แต่ร้อนจังเลยแฮะ

432
00:24:49,080 --> 00:24:50,624
ทําอาหารกันดีไหม

433
00:24:51,833 --> 00:24:56,755
ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้ว
ว่าทําไมเซนชิถึงชอบทําอาหารแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

434
00:24:56,838 --> 00:25:00,467
ร่างนี้หิวเก่งสุดๆ เลย

435
00:25:01,218 --> 00:25:05,263
แต่ไม่เคยเห็นนามารินึกครึ้มมาทําอาหารนะ

436
00:25:06,514 --> 00:25:09,309
การทําอาหารเป็นการทบทวนตัวเองที่ดีที่สุด

437
00:25:10,268 --> 00:25:13,772
นวดแป้ง น้ํา เกลือ แล้วก็ไข่ให้เข้ากัน

438
00:25:13,855 --> 00:25:15,190
จากนั้นพักไว้

439
00:25:15,690 --> 00:25:20,153
ระหว่างนั้น ผสมหัวหอม
และผักอื่นๆ ที่สับแล้วลงไปในเนื้อบด

440
00:25:20,654 --> 00:25:21,905
นวดให้เข้ากัน

441
00:25:21,988 --> 00:25:24,407
เอาแป้งที่พักไว้มาปั้นเป็นแท่งยาว

442
00:25:25,367 --> 00:25:26,534
หั่นเป็นชิ้นเท่าๆ กัน

443
00:25:26,618 --> 00:25:28,161
รีดเป็นแผ่นบางๆ

444
00:25:29,120 --> 00:25:31,539
วางไส้ลงบนแป้งที่รีดไว้แล้วห่อ

445
00:25:32,207 --> 00:25:33,041
ห่อไปเรื่อยๆ

446
00:25:43,843 --> 00:25:44,761
แปลกแฮะ

447
00:25:45,303 --> 00:25:49,140
ระหว่างทํางานเงียบๆ ใจก็เย็นลง

448
00:25:49,224 --> 00:25:51,017
ทําเยอะไปหน่อยไหม

449
00:25:51,101 --> 00:25:52,435
ห่อสวยดีนะ

450
00:25:56,356 --> 00:25:57,565
เสร็จเรียบร้อย

451
00:25:57,649 --> 00:26:00,277
(เกี๊ยวฮิปโปกริฟฟ์ต้ม)

452
00:26:00,860 --> 00:26:04,155
รูปร่างดูคุ้นๆ แต่กลิ่นต่างกันลิบลับ

453
00:26:04,239 --> 00:26:05,448
รู้สึกแปลกๆ แฮะ

454
00:26:05,532 --> 00:26:07,534
ไม่ใส่หัวมันหรือชีสลงไปสินะ

455
00:26:07,617 --> 00:26:10,036
ที่บ้านเกิดฉันจะเอาไปทอด

456
00:26:10,745 --> 00:26:12,038
{\an8}- ทานแล้วนะครับ
- ทานแล้วนะคะ

457
00:26:15,500 --> 00:26:18,128
ระวังด้วย อย่าให้มันลวกเอา

458
00:26:18,211 --> 00:26:19,170
ช้าไปไหม

459
00:26:19,254 --> 00:26:21,047
แต่จะว่าไป

460
00:26:21,131 --> 00:26:23,216
มันก็อร่อยแปลกๆ นะว่าไหม

461
00:26:23,300 --> 00:26:25,677
ความต่างทางเผ่าพันธุ์มีผลต่อรสชาติด้วยเหรอ

462
00:26:26,678 --> 00:26:29,180
ไม่นะ อันนี้ใครกินก็อร่อย

463
00:26:29,723 --> 00:26:30,682
แปลกดีเนอะ

464
00:26:30,765 --> 00:26:34,644
{\an8}ทุกภูมิภาคและทุกเผ่าพันธุ์
มีวิธีทําเกี๊ยวแตกต่างกันออกไป

465
00:26:34,728 --> 00:26:36,771
{\an8}แต่สุดท้ายก็อร่อยหมดทุกแบบ

466
00:26:37,647 --> 00:26:39,316
จริงด้วยสิ

467
00:26:40,275 --> 00:26:42,277
ก็เหมือนพวกเราตอนนี้ไง

468
00:26:42,360 --> 00:26:43,945
ถึงจะมีบางอย่างเปลี่ยนไป

469
00:26:44,029 --> 00:26:46,114
แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเรา

470
00:26:46,197 --> 00:26:47,699
เราต้องทําได้แน่

471
00:26:47,782 --> 00:26:50,160
แค่นี้ก็จบสวยๆ ได้แล้วนะ

472
00:26:50,744 --> 00:26:52,078
เพ้อเจ้อไปเองทั้งนั้น

473
00:26:53,288 --> 00:26:55,457
ว่าแต่ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่นเลยแฮะ

474
00:26:55,540 --> 00:26:57,125
อยากรู้จังว่าเอาไว้ทําอะไร

475
00:26:57,208 --> 00:27:00,587
เป็นป้อมปราการป้องกันแบบหนึ่ง
ที่พวกคนแคระสร้างไว้ไม่ใช่เหรอ

476
00:27:00,670 --> 00:27:02,255
ป้องกันเหรอ

477
00:27:02,339 --> 00:27:05,050
ตั้งแต่สมัยที่เอลฟ์กับคนแคระทําสงครามกันน่ะ

478
00:27:05,633 --> 00:27:07,552
ที่โรงเรียนเขาไม่สอนเหรอ

479
00:27:07,635 --> 00:27:10,972
ทั้งสองฝ่ายแข่งกัน
พัฒนาวิทยาการให้ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ

480
00:27:11,056 --> 00:27:13,308
จนสุดท้ายนําไปสู่หายนะ

481
00:27:13,391 --> 00:27:18,146
ทีนี้พวกเอลฟ์กับคนแคระ
ก็กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ํารอย

482
00:27:18,229 --> 00:27:21,066
ถึงได้ไวกับเรื่องวิทยาการในดันเจียน

483
00:27:21,149 --> 00:27:25,320
ยิ่งดันเจียนนี้
เป็นที่ที่หลายวัฒนธรรมมาเจอกันด้วย

484
00:27:25,403 --> 00:27:28,365
เข้ามาแทรกแซงเมื่อไหร่
ได้เป็นเรื่องราวใหญ่โตแหงๆ

485
00:27:28,448 --> 00:27:30,575
พูดถึงเรื่องนั้น

486
00:27:30,658 --> 00:27:34,871
ถ้าเรามีปัญหากับพวกเอลฟ์
เธอช่วยจัดการได้ใช่ไหม

487
00:27:34,954 --> 00:27:36,456
เอ๊ะ ทําไมต้องเป็นฉันด้วย

488
00:27:36,539 --> 00:27:39,542
{\an8}ก็เธอบอกว่าแม่ทํางานในราชสํานักนี่

489
00:27:39,626 --> 00:27:40,960
{\an8}ไม่มีเส้นสายบ้างหรือไง

490
00:27:41,044 --> 00:27:42,462
{\an8}เรื่องนั้นมัน...

491
00:27:42,545 --> 00:27:43,880
เอาน่าๆ

492
00:27:43,963 --> 00:27:46,216
ยังไงตอนนี้เขาก็เป็นฮาล์ฟฟุต

493
00:27:46,800 --> 00:27:48,843
{\an8}ถ้าจะมีใครต่อรองกับพวกเอลฟ์ก็ต้องเซนชิสิ

494
00:27:51,513 --> 00:27:52,889
ฉันจะทําให้ดีที่สุด

495
00:27:54,557 --> 00:27:58,061
หาทางกลับร่างเดิมให้สุดความสามารถกันดีกว่า

496
00:27:58,603 --> 00:27:59,729
- เห็นด้วย
- เห็นด้วย

497
00:27:59,813 --> 00:28:00,855
คําบรรยายโดย: กิตติพงศ์ แลสันกลาง