1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:06,464 --> 00:00:09,718
‎(ภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX)

3
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

4
00:00:13,388 --> 00:00:15,098
‎(แบล็คดราก้อนส์)

5
00:00:15,181 --> 00:00:17,017
‎(แบล็คลีเจียน)

6
00:00:17,851 --> 00:00:20,437
‎(แบล็คนาร์ซิสซัส)

7
00:00:21,312 --> 00:00:25,066
‎สำหรับผม ยุคที่น่าตื่นเต้นที่สุด
‎ในประวัติศาสตร์วงการภาพยนตร์

8
00:00:25,150 --> 00:00:28,737
‎คือยุคที่หนังที่ชื่อเรื่อง
‎ขึ้นต้นด้วยคำว่า "แบล็ค" เปลี่ยนจากแบบนี้…

9
00:00:28,820 --> 00:00:29,988
‎(เดอะแบล็คไพเรตส์)

10
00:00:30,905 --> 00:00:31,740
‎เป็นแบบนี้

11
00:00:34,743 --> 00:00:35,994
‎(แบล็คแชมพู)

12
00:00:36,077 --> 00:00:37,328
‎(เดอะแบล็คซิกซ์)

13
00:00:37,412 --> 00:00:38,455
‎(เดอะแบล็คเกสตาโป)

14
00:00:40,373 --> 00:00:42,375
‎(แบล็คแจ็ค)

15
00:00:43,460 --> 00:00:47,714
‎ผมไม่ได้ตื่นเต้น
‎แค่เรื่องที่ในที่สุดก็มีความจริงในโฆษณา

16
00:00:48,214 --> 00:00:51,051
‎แต่เพราะเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นในหนัง

17
00:00:51,134 --> 00:00:54,054
‎ถึงความก้าวหน้าของดาราผิวดำที่มั่นคง

18
00:00:55,055 --> 00:00:57,557
‎แพม เกรียร์เปล่งประกาย
‎ใน "ไฟรเดย์ฟอสเตอร์"

19
00:00:57,640 --> 00:00:59,768
‎หนังเรื่องแรกๆ ที่สร้างจากการ์ตูน

20
00:01:00,268 --> 00:01:04,314
‎ฟิล์มนัวร์แบบร่วมสมัย
‎ของแม็กซ์ จูเลียนใน "เดอะแม็ค"

21
00:01:04,397 --> 00:01:08,485
‎ละครเวทีปี 1969 ของชาร์ลี รัสเซล
‎"ไฟว์ออนเดอะแบล็คแฮนด์ไซด์"

22
00:01:08,568 --> 00:01:10,779
‎ก็กลายมาเป็นหนังในสี่ปีต่อมา

23
00:01:11,780 --> 00:01:16,618
‎ฉันไม่มีอะไรจะให้
‎นอกจากหมากฝรั่งกับความลำบาก

24
00:01:16,701 --> 00:01:18,703
‎แล้วหมากฝรั่งฉันก็เพิ่งหมด

25
00:01:21,623 --> 00:01:24,292
‎ผมไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกแบบนี้

26
00:01:24,375 --> 00:01:26,294
‎(ผู้ชมมหาศาลแห่เข้าโรงหนัง ไปดู "ชาฟต์")

27
00:01:26,377 --> 00:01:27,754
‎"เฮลล์อัปอินฮาร์เล็ม"

28
00:01:27,837 --> 00:01:29,756
‎"เดอะแบล็คก็อดฟาเธอร์"

29
00:01:29,839 --> 00:01:30,757
‎(คอฟฟี่)

30
00:01:30,840 --> 00:01:35,637
‎ถ้ากระแสเสรีภาพและการเติมเต็ม
‎ครั้งใหม่นี้ได้เสียงตอบรับที่ดีเยี่ยม

31
00:01:35,720 --> 00:01:38,014
‎แล้วความต้องการก็ไม่เคยหายไปไหน

32
00:01:38,098 --> 00:01:41,267
‎ทำไมหนังคนดำเหล่านี้ถึงหยุดสร้างไป

33
00:01:55,865 --> 00:01:59,786
‎คุณยายบอกผมว่าหนังเปลี่ยนวิธีฝันของท่านไป

34
00:02:00,453 --> 00:02:01,913
‎ท่านมาจากมิสซิสซิปปี

35
00:02:02,455 --> 00:02:07,252
‎ท่านบอกว่าหนังเปลี่ยนความฝัน
‎ให้เป็นสิ่งที่ดูคล้ายเรื่องเล่า

36
00:02:07,836 --> 00:02:11,714
‎และหนังเรื่องแรกที่ท่านได้ดู
‎ที่ฝังใจอยู่ในจิตใต้สำนึก

37
00:02:11,798 --> 00:02:12,632
‎คือ "แดรกคิวลา"

38
00:02:13,299 --> 00:02:16,511
‎ความสยองแบบกอธิก
‎และโทนแบบเมซโซ-โอเปรา

39
00:02:16,594 --> 00:02:19,264
‎ทำให้ท่านนอนไม่หลับไปทั้งสัปดาห์

40
00:02:19,347 --> 00:02:22,016
‎ข้าคือแดรกคิวลา

41
00:02:22,100 --> 00:02:25,895
‎วิญญาณร้ายเหรอ คุณพระคุณเจ้า
‎แถวนี้มีวิญญาณร้ายด้วยเหรอ

42
00:02:25,979 --> 00:02:29,399
‎ใช่สิ ที่นี่มีเต็มไปหมด ไม่ใช่แค่นั้นนะ

43
00:02:29,482 --> 00:02:30,567
‎ยังมีอีกเหรอ

44
00:02:30,650 --> 00:02:33,778
‎แต่หนังที่เป็นเรื่อง
‎คนแอฟริกันอเมริกันเผชิญหน้าความกลัว

45
00:02:33,862 --> 00:02:38,324
‎นำพาสิ่งนั้นมาสู่จอในแบบที่
‎ลดทอนความเป็นมนุษย์และเกินความจริง

46
00:02:38,408 --> 00:02:39,534
‎พวกนั้นใคร

47
00:02:41,244 --> 00:02:42,287
‎ซอมบี้

48
00:02:44,539 --> 00:02:48,668
‎เรื่องนี้ได้แสดงให้เห็นถึงข้อนั้น
‎บ่อยเกินกว่าที่ควรจะเกิด

49
00:02:48,751 --> 00:02:52,964
‎ภาพยนตร์คลาสสิคขึ้นหิ้ง
‎มักจะหาวิธีทำให้คนดำผิดหวัง

50
00:02:53,047 --> 00:02:53,965
‎ในบางฉาก

51
00:02:54,048 --> 00:02:56,885
‎คุณมีโอกาสจะได้เห็นภาพที่น่าอับอาย

52
00:02:56,968 --> 00:03:00,388
‎ในหนังจากคลังผลงานใหญ่
‎ของเหล่าปรมาจารย์

53
00:03:00,471 --> 00:03:04,058
‎ทัศนคติเหมารวมลวกๆ
‎จากปรมาจารย์หนังระทึกขวัญ

54
00:03:04,142 --> 00:03:06,603
‎และนักสร้างหนัง
‎ผู้เป็นที่เชิดชูที่สุดคนหนึ่งในวงการ

55
00:03:06,686 --> 00:03:09,606
‎และนักแสดงควบผู้กำกับมือหนึ่ง
‎ในวงการละครเพลง

56
00:03:09,689 --> 00:03:11,399
‎ยังคงส่งผลกระทบต่อไป

57
00:03:12,525 --> 00:03:16,738
‎ออร์สัน เวลส์กับลอว์เรนซ์ โอลิวิเยร์
‎ยักษ์ใหญ่ในวงการละครเวทีและภาพยนตร์

58
00:03:16,821 --> 00:03:20,200
‎ทาสีหน้าดำ ทำท่าทางถือตัวแบบอ่อนโยน

59
00:03:20,283 --> 00:03:21,951
‎เพื่อแสดงเป็นโอเทลโล

60
00:03:22,619 --> 00:03:25,580
‎ตู้ แม่กุญแจ และกุญแจไขความลับอันชั่วร้าย

61
00:03:27,248 --> 00:03:30,877
‎ผมไม่เคยเห็นมิคกี้เมาส์ใส่ถุงมือ

62
00:03:30,960 --> 00:03:35,048
‎หรือบักส์บันนี่ แล้วไม่คิดถึงโชว์ล้อคนดำ

63
00:03:35,131 --> 00:03:38,468
‎จะให้เราคิดถึงอะไรได้อีก
‎พวกเขาแต่งตัวไปฮาร์วาร์ดคลับเหรอ

64
00:03:38,551 --> 00:03:40,762
‎เคยเห็นช้างบินได้ไหม

65
00:03:40,845 --> 00:03:42,388
‎ฉันเคยเห็นเหลือบบิน

66
00:03:42,472 --> 00:03:44,474
‎ฉันเคยเห็นแมลงปอบิน

67
00:03:45,016 --> 00:03:46,476
‎ฉันเคยเห็นแมลงวันบิน

68
00:03:48,102 --> 00:03:49,103
‎ฉันเห็นมาหมดแล้ว

69
00:03:49,187 --> 00:03:51,356
‎นี่อาจจะเป็นฉากบางส่วน

70
00:03:51,439 --> 00:03:54,234
‎ที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของยาย

71
00:03:54,317 --> 00:03:57,654
‎เศษเสี้ยวเล็กๆ ที่ท่านต้องต่อต้าน
‎ไม่ให้เข้าครอบงำภาพลักษณ์ของตัวท่านเอง

72
00:03:57,737 --> 00:04:01,366
‎รวมถึงการปฏิบัติที่ท่านได้รับ
‎สมัยเป็นหญิงสาวผิวสีในมิสซิสซิปปี

73
00:04:01,449 --> 00:04:05,536
‎ท่านห่วงภาพลักษณ์มากขนาดที่
‎ตอนเราไปเยี่ยมท่านที่แฮตตีสเบิร์ก

74
00:04:05,620 --> 00:04:08,498
‎ท่านไม่ยอมให้เราดู
‎"ดิแอนดี้ กริฟฟิธโชว์" รอบฉายซ้ำ

75
00:04:09,123 --> 00:04:10,166
‎ท่านบอกว่า

76
00:04:10,250 --> 00:04:12,794
‎"ไม่มีคนดำในเมืองทางใต้นั่นเลย"

77
00:04:12,877 --> 00:04:14,379
‎"แกคิดว่าคนดำหายไปไหนกันหมด"

78
00:04:14,963 --> 00:04:19,008
‎เรื่องทั้งหมดนี้มันทำให้
‎ผมรักหนังเรื่องต่างๆ ได้ยาก

79
00:04:19,592 --> 00:04:25,306
‎สำหรับผม ผมดู คิด และเขียน
‎เรื่องเกี่ยวกับหนังต่างๆ มาทั้งชีวิต

80
00:04:25,390 --> 00:04:26,724
‎ผมยังคงกลับมาดูซ้ำๆ

81
00:04:26,808 --> 00:04:30,353
‎แม้คนดำจะถูกละเลย
‎ให้ผมช้ำใจครั้งแล้วครั้งเล่า

82
00:04:30,853 --> 00:04:33,731
‎ความด้อยค่านี้บางครั้งก็หนักเป็นภูเขา

83
00:04:34,649 --> 00:04:38,361
‎บางที วิธีที่ง่ายที่สุด
‎ในการอธิบายการแสดงถึงคนดำคือแบบนี้

84
00:04:38,444 --> 00:04:39,988
‎ถ้าคุณเป็นนักแสดงผิวขาว

85
00:04:40,071 --> 00:04:43,199
‎การใส่ชุดทางการแปลว่าคุณเตรียมตัวออกเที่ยว

86
00:04:43,283 --> 00:04:45,743
‎รับความสำราญทุกอย่างที่ชีวิตมอบให้

87
00:04:46,703 --> 00:04:49,872
‎ถ้าคุณเป็นนักแสดงผิวดำ
‎หูกระต่ายไม่ได้แปลว่าคุณมีระดับ

88
00:04:49,956 --> 00:04:53,626
‎มันแปลว่าคุณจะไปทำงาน
‎นั่นคือเครื่องแบบของคุณ

89
00:04:53,710 --> 00:04:57,588
‎ผมชอบนักแสดงกลุ่มใหญ่ที่คัดสรรมาอย่างดี
‎เหมือนทุกคนนั่นแหละ

90
00:04:57,672 --> 00:04:58,756
‎อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ

91
00:04:58,840 --> 00:05:01,384
‎แต่ผมไม่เคยชอบสูททักซิโด้เลย

92
00:05:01,467 --> 00:05:03,678
‎บางทีนั่นอาจจะเป็นเหตุผล

93
00:05:05,680 --> 00:05:09,809
‎(โชว์โบต (1929)
‎ผู้กำกับ แฮร์รี่ เอ. พอลลาร์ด)

94
00:05:09,892 --> 00:05:15,732
‎(โชว์โบต (1936)
‎ผู้กำกับ เจมส์ เวล)

95
00:05:15,815 --> 00:05:19,027
‎(โชว์โบต (1951)
‎ผู้กำกับ จอร์จ ซิดนีย์)

96
00:05:19,068 --> 00:05:22,488
‎แทนที่จะตามหาและพัฒนา
‎บทบาทใหม่ให้นักแสดงผิวดำ

97
00:05:22,572 --> 00:05:25,450
‎ธีมที่น่าเบื่อหน่ายของ "โชว์โบต"
‎กลับกลายเป็นวิธี

98
00:05:25,533 --> 00:05:28,453
‎แสดงพรสวรรค์นักแสดงผิวดำ
‎ด้วยการนำเรื่องเก่ามาเล่นใหม่

99
00:05:28,536 --> 00:05:31,914
‎การทำลายความหวังคนดำในจอหนัง
‎แพร่ไปทั่วทั้งวงการ

100
00:05:31,998 --> 00:05:34,876
‎ตั้งแต่การบอกว่าแทบไม่มีบทให้ผู้ชายผิวดำเล่น

101
00:05:34,959 --> 00:05:36,919
‎ไปจนถึงมาตรฐานความงามที่เกินจรง

102
00:05:37,003 --> 00:05:40,340
‎ที่ทำให้ผู้หญิงผิวดำเกลียดตัวเองมานานหลายสิบปี

103
00:05:40,423 --> 00:05:41,716
‎เธอมาแล้ว

104
00:05:42,633 --> 00:05:45,762
‎ฉากนี้แหละที่ผมชอบมาก
‎ตอนที่เธอสะบัดผมแบบนั้น

105
00:05:45,845 --> 00:05:48,348
‎บทนี้ไม่ได้เขียนมาให้นักแสดงผิวดำ

106
00:05:48,431 --> 00:05:50,433
‎แต่เขาออกความเห็นโดยไม่ตั้งใจอย่างประหลาด

107
00:05:50,516 --> 00:05:52,560
‎เกี่ยวกับทรงผมที่น่าหลงใหลที่สุด

108
00:05:54,062 --> 00:05:57,565
‎บทเรียนที่ผู้หญิงผิวดำยังคงต้องทนรับ

109
00:05:59,692 --> 00:06:02,904
‎สมัยผมเด็กๆ ที่แอตแลนตา

110
00:06:02,987 --> 00:06:06,032
‎มันมีระบบการแบ่งแยกที่เข้มงวดมาก

111
00:06:06,115 --> 00:06:08,826
‎ผมเข้าโรงหนังที่ไหนไม่ได้เลย

112
00:06:08,910 --> 00:06:13,164
‎โรงหนังนิโกรมีแค่หนึ่งหรือสองแห่งเท่านั้น

113
00:06:13,247 --> 00:06:18,252
‎มันเล็กมาก แล้วก็ไม่ได้ฉายหนังกระแสหลัก

114
00:06:18,336 --> 00:06:22,465
‎ถ้าได้ฉาย ก็จะช้าไปสองปีหรือสามปี

115
00:06:22,548 --> 00:06:28,346
‎โดยรวมแล้ว มันมีระบบแบ่งแยกที่เข้มงวดมาก

116
00:06:31,057 --> 00:06:33,684
‎วันเสาร์ผมจะดูหนังแทบทั้งวัน

117
00:06:34,352 --> 00:06:37,105
‎เราดูหนังคาวบอยภาคต่อ

118
00:06:37,188 --> 00:06:41,484
‎พวกแลช ลารู, จีน ออทรี, รอย โรเจอร์ส

119
00:06:41,567 --> 00:06:45,154
‎อะไรพวกนั้น หรือบัค โรเจอร์ส
‎หรือไม่ก็พวกหนังท่องอวกาศ

120
00:06:45,238 --> 00:06:48,157
‎ฉันสนใจหนังคาวบอยมากๆ

121
00:06:49,158 --> 00:06:51,327
‎ฉันชอบแดนตะวันตกมาก เพราะอะไรไม่รู้

122
00:06:51,411 --> 00:06:54,539
‎จีน ออทรี, จอห์นนี่ แม็ค บราวน์,
‎รอย โรเจอร์ส

123
00:06:54,622 --> 00:06:56,666
‎พวกละครคาวบอยต่างๆ

124
00:06:57,750 --> 00:07:02,380
‎ผมไปโรงละครลอสแอนเจลิส
‎มันเป็นวังขนาดใหญ่เหมือนสมัยก่อน

125
00:07:02,463 --> 00:07:04,507
‎แล้วอาคารก็รักษาสภาพไว้อย่างดี

126
00:07:04,590 --> 00:07:07,301
‎ผมก็ไปนั่งสบายๆ บางครั้งก็มีผมคนเดียว

127
00:07:07,385 --> 00:07:09,637
‎ทั้งโรงละครใหญ่มีแค่ผมคนเดียว

128
00:07:09,720 --> 00:07:12,849
‎ดูหนังจอห์น ฟอร์ด
‎โมนูเมนต์แวลลีย์ อะไรพวกนั้น

129
00:07:12,932 --> 00:07:15,476
‎ผมคงจะค่อยๆ ชอบมันไปเอง

130
00:07:15,560 --> 00:07:18,146
‎ผมได้เห็นเรื่องราวที่ดีมากๆ

131
00:07:18,229 --> 00:07:22,817
‎ผมเคยไปดูหนังกับพ่อ

132
00:07:22,900 --> 00:07:26,696
‎เขาพาผมไปดูหนังที่เขาชอบ

133
00:07:26,779 --> 00:07:31,284
‎หนังที่มีนักแสดงอย่างจอห์น เวย์น
‎กับสตีฟ แมคควีน

134
00:07:33,035 --> 00:07:35,037
‎ผมจำ "แบนด์ออฟแองเจิลส์" ได้

135
00:07:35,580 --> 00:07:38,624
‎เพราะผมจำฉากที่ซิดนีย์ พัวทิเยร์ตบผู้หญิงได้

136
00:07:38,708 --> 00:07:40,626
‎(แบนด์ออฟแองเจิลส์ (1957)
‎ผู้กำกับ ราอูล วอลช์)

137
00:07:40,668 --> 00:07:44,255
‎ฉากมันตัดไป แล้วพอตัดกลับมา
‎เธอก็ยืนจับหน้าอยู่

138
00:07:44,338 --> 00:07:47,383
‎เราก็ถาม "เกิดอะไรขึ้น"
‎แม่ก็บอก "เขาตบผู้หญิงไง"

139
00:07:47,467 --> 00:07:48,551
‎"อะไรนะ จริงเหรอ"

140
00:07:49,510 --> 00:07:51,095
‎"มันฉายไม่ได้ แต่เขาตบผู้หญิง"

141
00:07:52,054 --> 00:07:53,222
‎ถ้าคุณเป็นคนรักหนัง

142
00:07:53,306 --> 00:07:55,933
‎คุณก็จะไปดูหนังที่สนใจอยากดู

143
00:07:56,017 --> 00:08:00,104
‎ปาเข้าไปกลางเรื่องนั่นแหละ
‎เราถึงจะสังเกตว่า

144
00:08:00,188 --> 00:08:02,023
‎"ไม่มีคนดำในหนังเรื่องนี้เลย"

145
00:08:03,441 --> 00:08:05,693
‎คุณก็แค่กินป็อปคอร์นไป แล้วก็แบบ

146
00:08:06,319 --> 00:08:10,448
‎"นี่ฉันคิดไปเอง หรือเรื่องนี้ไม่มีคนดำเลย"

147
00:08:10,531 --> 00:08:12,950
‎"เรื่องนี้ไม่มีคนดำจริงๆ" "โอเค"

148
00:08:13,534 --> 00:08:14,911
‎เราอยากเห็นตัวเอง

149
00:08:16,454 --> 00:08:18,623
‎ในบางแง่น่ะ

150
00:08:19,123 --> 00:08:22,710
‎ใช่ เพราะอย่างที่บอก ตอนผมยังเด็กๆ

151
00:08:22,793 --> 00:08:25,171
‎คนดำในหนัง เรามีแค่สเตปปิน เฟตชิต

152
00:08:25,254 --> 00:08:26,547
‎หาอะไรอยู่น่ะ

153
00:08:26,631 --> 00:08:27,798
‎(สเตปปิน เฟตชิต นักแสดง)

154
00:08:28,799 --> 00:08:30,760
‎ไปเรียนตัดผมมาจากไหน

155
00:08:30,843 --> 00:08:31,677
‎วิลลี่ เบสต์

156
00:08:33,095 --> 00:08:36,140
‎อัลฟัลฟา, บัควีต, สไตมี่

157
00:08:39,185 --> 00:08:40,645
‎แต่ผมก็ยังอยากเป็นพวกเขา

158
00:08:41,395 --> 00:08:42,855
‎ไง บัควีต

159
00:08:42,939 --> 00:08:45,274
‎ผมไม่รู้จักเด็กผิวดำที่ได้เล่นกับเด็กขาวเลย

160
00:08:45,358 --> 00:08:49,362
‎สนิทกันยิ่งไม่ต้องพูดถึง แบบได้ไปบ้านเขา

161
00:08:49,445 --> 00:08:51,656
‎หรือเขามาบ้านเรา มาทำอะไรด้วยกัน

162
00:08:51,739 --> 00:08:56,077
‎แก๊งเรานี่คุยกันแบบว่า
‎"ว้าว บ้านพวกนั้นอยู่ไหนเนี่ย"

163
00:08:56,869 --> 00:08:58,538
‎ผมโตมากับการแบ่งแยก

164
00:08:58,621 --> 00:09:04,544
‎ตั้งแต่ผมพูดได้ เดินได้
‎รู้จักมอง เข้าใจสิ่งต่างๆ

165
00:09:04,627 --> 00:09:05,461
‎โลกมันก็แบ่งแยก

166
00:09:07,213 --> 00:09:11,342
‎แต่เวลาผมไปดูหนัง หนังคือเรื่องจินตนาการ

167
00:09:11,425 --> 00:09:16,138
‎เวลาผมไปดูหนัง ผมกลับบ้าน
‎แล้วผมก็อยากเป็นโจรสลัดที่ได้ดู

168
00:09:17,098 --> 00:09:17,932
‎แต่…

169
00:09:19,308 --> 00:09:20,685
‎ผมอยากเห็นคาวบอยดำ

170
00:09:23,437 --> 00:09:25,356
‎เรามีเรื่องให้เล่าเยอะมาก

171
00:09:25,439 --> 00:09:29,777
‎เราแค่อยากเห็นพวกเรา
‎มีตัวตนในทุกรูปแบบมากขึ้น

172
00:09:29,860 --> 00:09:33,239
‎ฉันคิดว่านั่นเป็นความท้อแท้
‎ที่เหมือนๆ กันในหมู่เพื่อนร่วมงาน

173
00:09:33,823 --> 00:09:38,119
‎เราแค่อยากเห็นตัวเราเป็นเด็ก
‎หรืออยู่ในหนังไซไฟอะไรสักอย่าง

174
00:09:38,202 --> 00:09:39,745
‎ผมว่าผมก็เหมือนคนทั่วไป

175
00:09:39,829 --> 00:09:42,873
‎ผมเข้าถึงหนังในแบบที่คุณเข้าถึงความฝัน

176
00:09:42,957 --> 00:09:45,876
‎ขณะที่เพลิดเพลินกับภาพที่ได้เห็น

177
00:09:45,960 --> 00:09:47,295
‎ผมก็คิดภาพไปด้วย

178
00:09:48,254 --> 00:09:51,299
‎อาจจะพยายามนึกภาพตัวเองอยู่ในจอ

179
00:09:53,551 --> 00:09:59,015
‎ตอนเป็นเด็กเล็กๆ
‎ฉันได้เห็นแต่คนที่ไม่เหมือนฉันเลยในหนัง

180
00:09:59,724 --> 00:10:03,561
‎ฉันเลยไม่ได้เชื่อจริงๆ ว่า
‎ฉันจะมีวันเป็นนักแสดงได้

181
00:10:03,644 --> 00:10:09,442
‎จนฉันได้เห็นแฮร์รี่ เบลาฟอนเต
‎กับโดโรธี แดนดริดจ์ใน "คาร์เมน โจนส์"

182
00:10:09,942 --> 00:10:14,113
‎ตอนได้เห็นสองคนนั้น ฉันกบอก "ว้าว

183
00:10:14,196 --> 00:10:16,657
‎บางทีฉันก็อาจเป็นนักแสดงได้"

184
00:10:18,367 --> 00:10:20,661
‎โดโรธี แดนดริดจ์ได้แสดงประกบคู่ในสามเรื่อง

185
00:10:20,745 --> 00:10:23,414
‎กับคนที่ได้เป็นดาวดังในทุกวงการ

186
00:10:23,497 --> 00:10:25,958
‎ยกเว้นวงการเดียวที่เขามีคุณสมบัติที่สุด

187
00:10:26,042 --> 00:10:26,876
‎ภาพยนตร์

188
00:10:26,959 --> 00:10:29,003
‎นั่นคือแฮร์รี่ เบลาฟอนเต

189
00:10:29,587 --> 00:10:32,798
‎แดนดริดจ์เทียบชั้นเบลาฟอนเตได้
‎ในด้านพรสวรรค์และการเข้าอารมณ์

190
00:10:32,882 --> 00:10:36,093
‎มีเพียงการเหยียดผิวอย่างเด่นชัด
‎ที่บดบังสายตาทุกคน

191
00:10:36,177 --> 00:10:38,179
‎จนไม่เห็นเสน่ห์ที่ปรับเข้าหากันของทั้งคู่

192
00:10:38,262 --> 00:10:41,015
‎ทำให้พวกเขาไม่ได้มีผลงานคู่กันในจอมากกว่านี้

193
00:10:47,396 --> 00:10:51,942
‎ความสำเร็จของเบลาฟอนเตในฐานะนักร้อง
‎เริ่มจากการฝึกฝนในฐานะนักแสดง

194
00:10:52,443 --> 00:10:55,404
‎เขานำลักษณะท่าทาง
‎ของนักเล่าเรื่องมาใช้กับดนตรี

195
00:10:55,905 --> 00:10:59,867
‎ตัวตนที่เหนือธรรมดาของเขา
‎ความมั่นใจในความแข็งแรงเหมือนนักกีฬา

196
00:10:59,950 --> 00:11:02,536
‎และความเข้าอารมณ์ในการแสดง

197
00:11:02,620 --> 00:11:04,997
‎บ่งบอกถึงพรสวรรค์ในจอของเขาได้ทันที

198
00:11:05,498 --> 00:11:09,919
‎แต่เขาต้องทนสู้กับระบบ
‎ที่ไม่เพียงแค่ไม่รู้วิธีใช้งานเขา

199
00:11:10,002 --> 00:11:11,504
‎แต่ยังกลัวเขามากอีกด้วย

200
00:11:11,587 --> 00:11:15,216
‎จนเขาไม่ได้ใช้เสียงร้องเพลง
‎ของตัวเองในเรื่อง "คาร์เมน โจนส์"

201
00:11:21,389 --> 00:11:22,973
‎ดังนั้น เมื่อปี 1959

202
00:11:23,057 --> 00:11:27,561
‎เขาจึงตอบโต้ด้วยการสร้างโปรเจกต์
‎ที่นำตัวผู้กำกับโรเบิร์ต ไวส์

203
00:11:27,645 --> 00:11:31,107
‎นักแสดงเอ็ด เบ็กลีย์
‎ซึ่งทั้งคู่ได้รางวัลออสการ์ในไม่กี่ปีต่อมา

204
00:11:31,190 --> 00:11:33,567
‎ขึ้นบัญชีดำกับนักเขียนบทเอบ โพลอนสกี้

205
00:11:33,651 --> 00:11:35,653
‎และเดอะโมเดิร์นแจ๊ซควอร์เท็ต

206
00:11:38,948 --> 00:11:43,452
‎"ออดส์อะเกนสต์ทูมอร์โรว์"
‎เป็นสิ่งที่น่าทึ่งในยุคนั้น

207
00:11:44,203 --> 00:11:47,540
‎และการที่ผมได้รับโอกาสนั้น

208
00:11:47,623 --> 00:11:49,291
‎ได้สร้างหนังแบบนั้น

209
00:11:50,501 --> 00:11:51,794
‎มันก็มีความหมายกับผมมาก

210
00:11:51,877 --> 00:11:56,465
‎(ออดส์อะเกนสต์ทูมอร์โรว์ (1959)
‎ผู้กำกับ โรเบิร์ต ไวส์)

211
00:12:12,189 --> 00:12:13,649
‎ไง สุดหล่อ เป็นไงบ้าง

212
00:12:15,651 --> 00:12:17,695
‎บัคโก้อยากเลี้ยงเหล้าคุณ

213
00:12:18,612 --> 00:12:20,614
‎ผมก็อยากซื้อรถใหม่สวยๆ ให้คุณ

214
00:12:20,698 --> 00:12:23,743
‎"ออดส์อะเกนสต์ทูมอร์โรว์" เป็นหนังที่ลืมไม่ลง

215
00:12:23,826 --> 00:12:25,494
‎ฟิล์มนัวร์เรื่องสุดท้ายในยุคนั้น

216
00:12:25,578 --> 00:12:28,998
‎ซึ่งมาก่อนกาลด้วยการ
‎มองประเด็นชาติพันธุ์อย่างจริงใจอีกด้วย

217
00:12:29,081 --> 00:12:31,375
‎ซึ่งแน่นอน แปลว่ามันถูกเมิน

218
00:12:31,459 --> 00:12:34,086
‎โอกาสมาถึงเบลาฟอนเต

219
00:12:34,170 --> 00:12:37,715
‎แต่โปรเจกต์ที่เขาได้รับข้อเสนอ
‎ไม่น่าสนใจสำหรับเขาเลยสักนิด

220
00:12:37,798 --> 00:12:39,967
‎ซิดนีย์ พัวทิเยร์ ก่อนหน้านั้น

221
00:12:40,801 --> 00:12:43,471
‎เป็นคนดำที่ดังที่สุดในจักรวาล

222
00:12:44,096 --> 00:12:46,766
‎แต่เขาก็คือซิดนีย์ พัวทิเยร์

223
00:12:47,558 --> 00:12:50,686
‎เขาไม่ใช่ซิดนีย์ พัวทิเยร์
‎ในสภาวะแวดล้อมของคนดำ

224
00:12:50,770 --> 00:12:52,438
‎ในสถานการณ์ของคนดำ

225
00:12:52,521 --> 00:12:58,068
‎เขาคือซิดนีย์ พัวทิเยร์
‎ที่แสดงเป็นคนดำในหนังของคนขาวล้วน

226
00:12:58,152 --> 00:13:01,489
‎สิ่งแรกที่ผมถามตัวเองคือ "ทำไมผู้ชายผิวดำ

227
00:13:02,239 --> 00:13:04,867
‎ที่ไม่มีชาติกำเนิด ไม่มีอนาคต

228
00:13:04,950 --> 00:13:09,663
‎อยู่ๆ ถึงไปอยู่ท่ามกลางแม่ชีนาซีเจ็ดคนได้"

229
00:13:09,747 --> 00:13:11,123
‎ผมปฏิเสธไป

230
00:13:12,541 --> 00:13:15,419
‎แล้วพวกเขาก็ไปเสนอบทให้ซิดนีย์
‎แล้วซิดนีย์ก็รับแสดง

231
00:13:16,170 --> 00:13:18,130
‎ผู้ชนะได้แก่ซิดนีย์ พัวทิเยร์ค่ะ

232
00:13:19,840 --> 00:13:23,260
‎(ซิดนีย์ พัวทิเยร์
‎นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ลิลลี่ส์ออฟเดอะฟิลด์)

233
00:13:23,344 --> 00:13:25,304
‎แทนที่จะยอมรับบทแสดง

234
00:13:25,387 --> 00:13:28,390
‎ที่ไม่ได้แสดงถึงสังคมคนดำ
‎อย่างมีความหมายเลย

235
00:13:28,474 --> 00:13:29,934
‎หรือไม่ได้แสดงถึงสังคมคนดำเลย

236
00:13:30,017 --> 00:13:35,356
‎แฮร์รี่ เบลาฟอนเต
‎เลือกไม่แสดงหนังตั้งแต่ปี 1959-1970

237
00:13:35,439 --> 00:13:39,568
‎สำหรับผม นั่นทำให้เขา
‎เป็นมูฮัมหมัด อาลีแห่งวงการภาพยนตร์

238
00:13:39,652 --> 00:13:43,322
‎ที่ถูกบีบให้ไปจากสังเวียน
‎ที่เหมาะกับเขาในยุครุ่งเรือง

239
00:13:43,405 --> 00:13:46,534
‎ไม่มีหนังเรื่องไหนที่ผมปฏิเสธไปแล้วเสียดาย

240
00:13:47,952 --> 00:13:50,371
‎มันไม่ใช่แนวของผม

241
00:13:50,871 --> 00:13:52,289
‎ผมไม่ได้ข้องใจเรื่องไหนเลย

242
00:13:52,373 --> 00:13:57,127
‎ผมดีใจที่คนอื่นได้โอกาสแล้วก็ทำได้ แต่สิ่งแรก…

243
00:13:57,711 --> 00:13:59,672
‎ที่สำคัญที่สุดคือผมเป็นศิลปิน

244
00:14:00,214 --> 00:14:01,382
‎ผมเป็นนักแสดง

245
00:14:01,465 --> 00:14:05,344
‎ผมจบมาจากโรงเรียนเดียว
‎กับมาร์ลอน แบรนโด้, วอลเตอร์ แมตทาว

246
00:14:05,427 --> 00:14:07,930
‎ร็อด สไตเกอร์, โทนี่ เคอร์ติส

247
00:14:08,013 --> 00:14:11,767
‎กับผู้กำกับที่ไม่มีความปรานี

248
00:14:12,434 --> 00:14:16,438
‎ผมจะไม่เล่นหนังเรื่องไหน
‎นอกจากหนังที่ผมคิดว่าควรค่าแก่การสร้าง

249
00:14:17,773 --> 00:14:21,151
‎โชคดีที่ผมดังระเบิดฉุดไม่อยู่

250
00:14:21,235 --> 00:14:22,611
‎ในโลกทั้งใบ

251
00:14:23,195 --> 00:14:26,991
‎เพราะผมมีคนทั้งโลกที่กล้าเปิดใจยอมรับ

252
00:14:27,074 --> 00:14:29,410
‎ตัวตนของผมในหมู่พวกเขา

253
00:14:29,910 --> 00:14:31,704
‎จนไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า

254
00:14:31,787 --> 00:14:34,915
‎ที่อยู่ตรงเส้นขอบฟ้านั่น ที่ชื่อเบลาฟอนเต

255
00:14:34,999 --> 00:14:36,417
‎ไม่มีใครมาแหยมได้

256
00:14:37,126 --> 00:14:39,962
‎เพราะทุกครั้งที่ใครก็ตาม
‎เข้ามายื่นคำขาดกับผม

257
00:14:40,045 --> 00:14:42,506
‎ผมบอกเลย "ไปตายซะ ผมจะไปปารีส

258
00:14:42,590 --> 00:14:46,760
‎ผมอาจจะไปอยู่ที่นั่นเลยก็ได้
‎แต่ผมมีปลายทาง

259
00:14:46,844 --> 00:14:50,931
‎ที่ยอมรับในสิ่งที่คุณปฏิเสธว่าผมเป็นไม่ได้"

260
00:14:51,473 --> 00:14:52,308
‎ผมเอง

261
00:14:55,394 --> 00:14:56,478
‎ผมมาแล้ว

262
00:14:56,562 --> 00:15:00,190
‎ความมุ่งมั่นของเบลาฟอนเต
‎ทำให้เขาหลุดจากวงการหนัง

263
00:15:00,274 --> 00:15:01,775
‎แต่เมื่อความท้อแท้ก่อตัว

264
00:15:01,859 --> 00:15:05,029
‎ในหมู่คนผิวสีที่เรียกร้อง
‎การแก้ไขสถานการณ์และสิทธิพลเมือง

265
00:15:05,112 --> 00:15:07,239
‎วงการภาพยนตร์กลับล้าหลัง

266
00:15:07,323 --> 00:15:11,076
‎ผมขอใช้คำพูดของแลงสตัน ฮิวส์
‎ที่เป็นแรงบันดาลใจละครเวทีและภาพยนตร์

267
00:15:11,660 --> 00:15:13,704
‎"เกิดอะไรขึ้นกับความฝันที่ถูกเลื่อนออกไป

268
00:15:13,787 --> 00:15:16,290
‎มันจะแห้งตายไปเหมือนลูกเกดตากแดด

269
00:15:16,999 --> 00:15:19,001
‎อาจจะแค่จมเหมือนถนนหนักๆ

270
00:15:20,628 --> 00:15:22,588
‎หรือมันจะระเบิด"

271
00:15:27,426 --> 00:15:29,929
‎เราถูกทำร้าย แล้วก็ถูกทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

272
00:15:30,012 --> 00:15:32,681
‎เราตัดสินใจแล้วว่าจะแก้ไขมันเดี๋ยวนี้

273
00:15:34,600 --> 00:15:37,311
‎หลายสิบปีที่คนผิวสี
‎ถูกข่มเหงทารุณอย่างร้ายแรง

274
00:15:37,394 --> 00:15:40,397
‎ทำให้ศตวรรษที่ 20 เป็นยุคแห่งการลุกฮือ

275
00:15:40,481 --> 00:15:46,153
‎กลุ่มการเมืองในทศวรรษ 1960
‎ต้องเหตุปะทะกลางเมืองแทบทุกปี

276
00:15:46,236 --> 00:15:50,115
‎ปี 1965 มีการปะทะ
‎ลามไปทั่วเมืองลอสแอนเจลิส

277
00:15:50,199 --> 00:15:53,327
‎ประเด็นของเหตุจลาจลวัตส์
‎คือเราคาดการล่วงหน้าได้

278
00:15:53,410 --> 00:15:56,538
‎มันเห็นชัดว่ามันกำลังจะเกิดขึ้น มันจะระเบิดขึ้น

279
00:15:57,122 --> 00:15:58,374
‎ตำรวจฆ่าประชาชน

280
00:15:58,457 --> 00:16:01,585
‎ตำรวจฆ่าประชาชนมาตลอด
‎สร้างความหวาดกลัวให้ชุมชน

281
00:16:03,170 --> 00:16:04,505
‎ถ้าผมไปดูโชว์ตอนกลางคืน

282
00:16:04,588 --> 00:16:07,341
‎ผมรู้เลยว่าสักจุดหนึ่ง ผมจะโดนตำรวจเรียก

283
00:16:08,842 --> 00:16:11,261
‎มันคือยุคที่ชีวิตพวกเรา

284
00:16:12,513 --> 00:16:14,056
‎ดูจะไม่สำคัญเลย

285
00:16:15,849 --> 00:16:19,353
‎ภายในปี 1968 อเมริกาก็ดิ่งเหว

286
00:16:19,853 --> 00:16:23,983
‎เกิดจลาจลกว่า 20 ครั้ง
‎โดยกว่าครึ่งเกิดในปี 1967

287
00:16:24,483 --> 00:16:26,276
‎รวมถึงในเมืองบ้านเกิดของผมด้วย

288
00:16:26,360 --> 00:16:30,489
‎กฎระเบียบบ้านเมือง
‎ได้พังทลายลงในดีทรอยต์ มิชิแกน

289
00:16:31,281 --> 00:16:33,075
‎นี่คือภาพในแถบลินวูด

290
00:16:33,158 --> 00:16:35,244
‎ไฟที่ลุกไหม้และอารมณ์ที่ร้อนแรง

291
00:16:35,327 --> 00:16:37,788
‎เกินกว่าที่ทั้งนายกเทศมนตรี
‎และผู้ว่าการรัฐฯ คาดคิดไว้

292
00:16:38,998 --> 00:16:40,916
‎การลุกฮือก็เกิดขึ้นในวงการภาพยนตร์เช่นกัน

293
00:16:41,709 --> 00:16:43,335
‎ในวงการภาพยนตร์อิสระ

294
00:16:43,419 --> 00:16:45,379
‎ชีวิตคนดำในวงการนั้นไม่ใช่แค่

295
00:16:45,462 --> 00:16:48,090
‎เป็นภาพในหางตาของคนขาว

296
00:16:48,632 --> 00:16:51,844
‎และก็มักจะมีที่ว่างให้คนดำในจอมากกว่าหนึ่งคน

297
00:16:52,636 --> 00:16:54,555
‎และดาราดำในจอสองคนนั้น

298
00:16:54,638 --> 00:16:57,975
‎ก็ได้สร้างผลงานแสดง
‎ระดับดาราหนังใหญ่พร้อมกัน

299
00:16:58,058 --> 00:17:00,144
‎ซึ่งไม่ได้ทำให้พวกเขาแจ้งเกิดในวงการจอเงิน

300
00:17:01,311 --> 00:17:04,148
‎คุณมาทำอะไรที่นี่
‎กับผู้ชายแบบผมในร้านแบบนี้

301
00:17:06,025 --> 00:17:07,818
‎คุณไม่ค่อยให้คุณค่าตัวเองสินะ

302
00:17:08,527 --> 00:17:10,154
‎ในโลกที่ยุติธรรมกว่านี้

303
00:17:10,237 --> 00:17:13,699
‎กระแสและความร้อนแรง
‎จากไอแวน ดิกสันและแอ็บบี้ ลินคอล์น

304
00:17:13,782 --> 00:17:15,242
‎ใน "นอทธิงบัตอะแมน"

305
00:17:15,325 --> 00:17:18,996
‎ควรจะเป็นตัวกระตุ้น
‎ให้การงานไปไกลและได้รับการยอมรับกว่านี้

306
00:17:24,001 --> 00:17:28,213
‎เดวิส ด้วยพรสวรรค์มากมาย
‎ในฐานะนักร้อง นักแสดง และพิธีกร

307
00:17:28,297 --> 00:17:30,132
‎มีความสามารถพอจะทำได้แน่นอน

308
00:17:30,215 --> 00:17:34,386
‎เขาแสดงถึงความนิ่งเยือกเย็น
‎เพื่อสนองอัตตาที่แปรปรวน หาความสำราญ

309
00:17:34,470 --> 00:17:37,556
‎ในเรื่อง "อะแมนคอลด์อดัม" เมื่อปี 1966

310
00:17:37,639 --> 00:17:40,851
‎เขาแสดงร่วมกับซิซิลี่ ไทสัน, เจเน็ต ดูบัวส์

311
00:17:40,934 --> 00:17:43,812
‎และมอร์แกน ฟรีแมนในบทเล็กๆ ไม่มีบทพูด

312
00:17:44,396 --> 00:17:47,900
‎ซึ่งเขาต้องรออีกเกือบ 20 ปี
‎ถึงจะได้บทที่ได้แสดงพลัง

313
00:17:47,983 --> 00:17:49,401
‎และความสามารถในการพูด

314
00:17:49,985 --> 00:17:53,906
‎เดวิสคว้าหนังเรื่องนี้ไว้ในกำมือจนถึงองก์สุดท้าย

315
00:17:53,989 --> 00:17:58,452
‎ซึ่งหลักๆ คือเขาขอโทษ
‎ต่อความเสียหายที่ตัวละครของเขาได้ก่อไว้

316
00:17:59,078 --> 00:18:00,996
‎ก็ได้ ผมผิดไปแล้ว โอเคไหม

317
00:18:01,997 --> 00:18:04,958
‎ผมน่าจะรอดูก่อนว่าเรื่องอะไร

318
00:18:05,042 --> 00:18:07,002
‎อาจจะรอให้เธอเอาขวดฟาดหัวคุณก่อน

319
00:18:07,086 --> 00:18:09,338
‎ที่รัก ทั้งหมดที่ผมเห็น

320
00:18:09,421 --> 00:18:13,175
‎คือมือยายแก่นั่นบนแก้มย้วย…

321
00:18:13,258 --> 00:18:14,093
‎อดัม

322
00:18:17,846 --> 00:18:21,016
‎การที่แวน พีเบิลส์สอดแทรก
‎ชีวิตคนดำที่ไม่สมเพชตัวเองเข้ามา

323
00:18:21,100 --> 00:18:24,019
‎ในวงการอาร์ตเฮาส์ เป็นเรื่องที่แปลกใหม่

324
00:18:31,485 --> 00:18:35,447
‎หนังค่ายใหญ่ติดชะงัก
‎กับความต้องการโบราณจากระบอบผู้ชายเป็นใหญ่

325
00:18:35,531 --> 00:18:36,824
‎ที่ต้องหล่อหลอมวัฒนธรรม

326
00:18:36,907 --> 00:18:38,826
‎แทนที่จะเปลี่ยนแปลงตามวัฒนธรรม

327
00:18:38,909 --> 00:18:41,703
‎ซากละครเพลงสำหรับทุกเพศทุกวัย
‎ที่หลงแนวทางผิดๆ

328
00:18:41,787 --> 00:18:43,038
‎อย่างเรื่องนี้

329
00:18:43,872 --> 00:18:46,250
‎สุดยอดหนังที่ได้เข้าชิงภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

330
00:18:46,333 --> 00:18:50,462
‎แต่ข่าวดีที่สุดของปี 1968
‎คือการยกระดับของซิดนีย์ พัวทิเยร์

331
00:18:50,546 --> 00:18:54,007
‎จากที่เคยเสียสละตัวเอง
‎ให้ดาราหนังใหญ่ผิวขาวที่รับบทผิดแบบ

332
00:18:54,091 --> 00:18:55,759
‎ไปเป็นคนที่ได้ครองโลก

333
00:18:55,843 --> 00:18:59,012
‎ทั้ง "เกสฮูส์คัมมิ่งทูดินเนอร์"
‎และ "อินเดอะฮีตออฟเดอะไนต์"

334
00:18:59,096 --> 00:19:04,184
‎ได้ฉายไปทั่วโลกเมื่อปี 1968
‎ปีที่ได้เข้าชิงรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

335
00:19:04,268 --> 00:19:08,147
‎ซึ่งนักแสดงร่วมผิวขาว
‎ได้เห็นความร้อนแรงอันยิ่งใหญ่ของเขา

336
00:19:08,981 --> 00:19:10,482
‎อย่าเข้าใจผมผิดนะ

337
00:19:11,108 --> 00:19:13,986
‎ผมรักลูกสาวคุณ ไม่มีอะไรที่ผมไม่ยอมทำ

338
00:19:14,069 --> 00:19:16,738
‎เพื่อทำให้เธอมีความสุข
‎เหมือนวันแรกที่ผมได้เจอเธอ

339
00:19:16,822 --> 00:19:20,409
‎แต่ดูเหมือนว่าถ้าพวกคุณไม่ยอมรับ
‎เราก็ไม่ควรคบกันเลยสินะ

340
00:19:22,953 --> 00:19:26,540
‎อย่างที่มาร์ค แฮร์ริสเขียนไว้ในหนังสือ
‎"พิกเจอร์สแอตอะเรโวลูชัน"

341
00:19:26,623 --> 00:19:29,960
‎"พัวทิเยร์คือดาราบ็อกซ์ออฟฟิศ
‎อันดับหนึ่งในอเมริกา"

342
00:19:34,298 --> 00:19:38,927
‎น่าเสียดาย เขาก็เป็นตัวอย่าง
‎การโต้ตอบของวงการบันเทิง

343
00:19:39,011 --> 00:19:40,846
‎ต่อความสำเร็จของคนผิวสี

344
00:19:41,722 --> 00:19:44,975
‎ดูจะไม่มีใครคิดเลยว่า
‎ถ้าซิดนีย์ พัวทิเยร์ดึงดูดผู้ชมได้

345
00:19:45,058 --> 00:19:50,522
‎ผู้ชายหรือผู้หญิงผิวดำคนอื่นสักคน
‎ก็อาจจะทำได้เช่นเดียวกัน

346
00:19:51,106 --> 00:19:54,943
‎นี่คือยุคที่คนดำคุยกับคนขาวในจอ

347
00:19:55,027 --> 00:19:57,821
‎ถือเป็นความบันเทิงแบบผู้ใหญ่

348
00:20:00,157 --> 00:20:01,408
‎(เกิดประเด็กถกเถียงไม่นานมานี้)

349
00:20:04,244 --> 00:20:06,246
‎ความสำเร็จของคนดำในสื่อ

350
00:20:06,330 --> 00:20:10,250
‎มักถูกมองว่าไม่แตกต่าง
‎จากการเจอธนบัตร 100 ดอลลาร์ในรถไฟใต้ดิน

351
00:20:10,334 --> 00:20:12,252
‎ปรากฏการณ์ที่ไม่เกิดซ้ำ

352
00:20:13,420 --> 00:20:17,174
‎เมื่อหนังห่วยๆ เริ่มสร้าง
‎โดยมีเอลวิส เพรสลีย์เป็นศูนย์กลาง

353
00:20:17,841 --> 00:20:19,092
‎หรือเดอะบีตเทิลส์

354
00:20:19,176 --> 00:20:23,263
‎ศิลปินที่เพลงชุดแรกในสหรัฐฯ
‎อยู่กับค่ายเพลงที่เจ้าของเป็นคนดำ

355
00:20:23,347 --> 00:20:26,475
‎ทำไมถึงไม่มีใครตามหาผู้บุกเบิกเพลงร็อกหญิง

356
00:20:26,558 --> 00:20:28,143
‎ไปต่อยอดอาชีพเล่นหนังเลย

357
00:20:28,227 --> 00:20:29,645
‎(เดอะดัชเชส)

358
00:20:30,938 --> 00:20:34,733
‎(เบ็ตตี้ เดวิส)

359
00:20:40,656 --> 00:20:44,618
‎อีกไม่นาน วันใหม่ หรือคืนใหม่ก็มาถึง

360
00:20:44,701 --> 00:20:47,913
‎ยุคที่ดาราผิวดำมีแนวโน้มจะได้รับการยอมรับ

361
00:20:47,996 --> 00:20:49,414
‎ในวงการภาพยนตร์อิสระ

362
00:20:49,998 --> 00:20:53,377
‎นักเขียนและผู้กำกับ จอร์จ โรเมโร
‎ได้สร้างแอ็กชันฮีโร่รูปแบบใหม่ขึ้นมา

363
00:20:53,460 --> 00:20:58,799
‎โดยฝากหนังและปืนหนึ่งกระบอก
‎ไว้ในมือของดเวน โจนส์ นักแสดงผิวดำ

364
00:20:58,882 --> 00:21:01,718
‎ในหนังทรงอิทธิพลตลอดกาลที่สุดเรื่องหนึ่ง

365
00:21:01,802 --> 00:21:03,804
‎ผมว่าคุณควรใจเย็นๆ นะ

366
00:21:05,180 --> 00:21:08,934
‎ฉันกรีดร้อง "จอห์นนี่ๆ ช่วยด้วย"

367
00:21:09,017 --> 00:21:13,814
‎และโรเมโรยังออกนอกกรอบ
‎ด้วยการไม่เคยพูดถึงชาติพันธุ์ของตัวเอก

368
00:21:13,897 --> 00:21:16,900
‎เพราะบทนั้นไม่ได้เขียนมาให้นักแสดงผิวดำ

369
00:21:17,776 --> 00:21:20,779
‎เดี๋ยวผมจะกลับมาเสริมประตูกับหน้าต่าง

370
00:21:21,280 --> 00:21:22,990
‎แต่ตอนนี้คุณจะปลอดภัย ตกลงนะ

371
00:21:25,951 --> 00:21:26,785
‎โอเคนะ

372
00:21:27,286 --> 00:21:28,787
‎คุณอยากให้คนดำอยู่ด้วย

373
00:21:29,955 --> 00:21:31,957
‎คุณอยากให้คนดำอยู่ด้วย

374
00:21:32,040 --> 00:21:34,167
‎เพราะเขาจะช่วยคุณออกไปได้

375
00:21:34,251 --> 00:21:36,545
‎ถ้าคุณฆ่าเขา คุณก็ตาย

376
00:21:36,628 --> 00:21:38,714
‎เรารู้วิธีหนีรอด

377
00:21:39,756 --> 00:21:43,260
‎เรารู้วิธีหนีจากซอมบี้

378
00:21:43,343 --> 00:21:46,680
‎เพราะเรารู้วิธีหนีจากต้นไม้ฆ่าคน

379
00:21:46,763 --> 00:21:50,017
‎จากทุกอย่างที่เข้ามาเล่นงานเรา
‎เพราะเราเคย…

380
00:21:50,934 --> 00:21:52,477
‎เรารู้วิธีหนีเอาตัวรอด

381
00:21:53,562 --> 00:21:58,025
‎เรารู้วิธีหนีเอาตัวรอด แล้วปล่อยเรื่องอื่นเป็นไป

382
00:21:59,151 --> 00:22:02,529
‎ภาพของผีดิบไล่ล่าคนที่อาจตกเป็นเหยื่อ

383
00:22:02,612 --> 00:22:04,948
‎และหน้าต่างถูกปิดตายเพื่อไม่ให้พวกมันเข้า

384
00:22:05,032 --> 00:22:07,743
‎ทำให้ผมนึกถึงภาพเหตุจลาจลในทีวี

385
00:22:07,826 --> 00:22:11,288
‎ไม่เคยมีหนังเรื่องไหน
‎มีการเปรียบเทียบและอุปมามากขนาดนี้

386
00:22:11,371 --> 00:22:14,875
‎ทั้งที่ตั้งใจ และไม่ได้เจตนา
‎เท่ากับ "ไนต์ออฟเดอะลิฟวิงเดด"

387
00:22:24,384 --> 00:22:27,012
‎เอาล่ะ ซัดตรงหัวเลย กลางแสกหน้า

388
00:22:28,138 --> 00:22:31,683
‎เพราะโจนส์ตาย ถูกฆ่าหลังจากสู้เพื่อช่วยคนขาว

389
00:22:31,767 --> 00:22:35,604
‎"ไนต์ออฟเดอะลิฟวิงเดด"
‎จึงเป็นที่รักของกองทหารแอฟริกันอเมริกัน

390
00:22:35,687 --> 00:22:38,857
‎พวกเขารู้สึกว่าเป็นการเปรียบเปรย
‎กับการไม่อยู่ข้างชาติพันธุ์ตัวเอง

391
00:22:38,940 --> 00:22:42,402
‎นี่คือความคิดที่ผมได้ยินเป็นคำพูด
‎มาจากแฟนของพี่สาวผม

392
00:22:42,486 --> 00:22:43,779
‎ยิงแม่นนี่

393
00:22:43,862 --> 00:22:47,532
‎โอเค เขาตายแล้ว
‎ไปเก็บเขาซะ ต้องเผาอีกศพแล้ว

394
00:22:48,492 --> 00:22:52,162
‎และในฉากจบที่สยองไม่แพ้ตัวภาพยนตร์

395
00:22:52,245 --> 00:22:54,915
‎เขาถูกฆ่าแล้วโยนทิ้งลงบนกองศพ

396
00:23:00,545 --> 00:23:03,465
‎ผมมีข่าวร้ายมากๆ มาบอกทุกคน

397
00:23:03,965 --> 00:23:08,345
‎นั่นคือมาร์ติน ลูเธอร์ คิงถูกยิงเสียชีวิตในคืนนี้

398
00:23:08,428 --> 00:23:09,763
‎ในเมมฟิส เทนเนสซี

399
00:23:10,639 --> 00:23:13,934
‎ออกฉายในปีที่
‎ด็อกเตอร์มาร์ติน ลูเธอร์ คิงถูกลอบสังหาร

400
00:23:14,017 --> 00:23:18,313
‎และไม่กี่ปีหลังเหตุฆาตกรรม
‎เมดการ์ เอเวอร์สกับมัลคอล์ม เอ็กซ์

401
00:23:18,397 --> 00:23:20,774
‎ฉากตายในหนังนี้มีนัยยะแฝงที่ใหญ่กว่า

402
00:23:20,857 --> 00:23:23,318
‎ที่ผู้เขียนบทและผู้กำกับเคยจินตนาการไว้

403
00:23:25,320 --> 00:23:27,697
‎ความสำเร็จของ "ลิฟวิงเดด"
‎ควรจะกลายเป็นข้อยืนยัน

404
00:23:27,781 --> 00:23:29,950
‎ถึงความสนใจในนักแสดงผิวดำจากกระแสหลัก

405
00:23:30,450 --> 00:23:34,663
‎ในปีที่มีปีเตอร์ เซลเลอร์ส
‎แสดงเป็นตัวละครเชื้อสายอินเดีย

406
00:23:34,746 --> 00:23:37,165
‎ในหนังเสียดสีวงการ "เดอะปาร์ตี้"

407
00:23:37,249 --> 00:23:41,002
‎ปี 1968 ยังเป็นปีที่มี
‎ยูล บรินเนอร์แสดงเป็นปันโช บีญา

408
00:23:41,628 --> 00:23:45,090
‎และที่โชคร้าย วูดดี้ สโตรด
‎แสดงเป็นเผ่าอาปาเช

409
00:23:46,591 --> 00:23:50,470
‎ภาพยนตร์อเมริกัน
‎มีผู้กำกับเป็นผู้ชายผิวขาวมาตลอด

410
00:23:50,554 --> 00:23:53,974
‎แม้จะเป็นหนังเกี่ยวกับชีวิตคนดำ
‎ใช้นักแสดงผิวดำ

411
00:23:54,057 --> 00:23:55,725
‎ผู้กำกับผิวดำก็ถูกกีดกัน

412
00:23:55,809 --> 00:23:59,229
‎แม้ว่าตอนนี้คนดำจะมีมากถึง
‎ร้อยละ 30 ของผู้ชมที่เข้าโรงหนัง

413
00:23:59,312 --> 00:24:02,858
‎เพื่อนร่วมงานของผม วิลเลียม กรีฟส์
‎เพิ่งจบงานผลิตและกำกับ

414
00:24:02,941 --> 00:24:05,819
‎ภาพยนตร์เรื่องแรกของเขา
‎"เทควันแอนด์เทคทู"

415
00:24:05,902 --> 00:24:07,863
‎ซึ่งอยู่ในการตัดต่อขั้นสุดท้ายแล้ว

416
00:24:09,072 --> 00:24:11,366
‎สวัสดีครับ ขอบอกไว้ให้ชัดเจนนะ

417
00:24:11,450 --> 00:24:15,120
‎มีภาพยนตร์หลายเรื่องที่ผู้กำกับเป็นคนดำ

418
00:24:15,203 --> 00:24:18,915
‎ในยุค 1940 เช่นพาวล์ ลินด์เซย์
‎ออสการ์ มิโชซ์ และบิล อเล็กซานเดอร์

419
00:24:19,708 --> 00:24:22,002
‎ผู้กำกับเหล่านี้ถูกปฏิเสธจากฮอลลีวูด

420
00:24:22,085 --> 00:24:23,503
‎และหนังของพวกเขาก็ได้ดูกัน

421
00:24:23,587 --> 00:24:25,797
‎แค่ในชุมชนคนดำทั่วประเทศเท่านั้น

422
00:24:26,756 --> 00:24:28,842
‎หนึ่งในความเชื่อที่กลับมาปรากฏซ้ำบ่อยๆ

423
00:24:28,925 --> 00:24:31,261
‎ในช่วงปี 1968-78

424
00:24:31,344 --> 00:24:34,723
‎ที่ผู้กำกับผิวดำไม่กี่คน
‎ในที่สุดก็ได้ก้าวเข้ามาอยู่หลังกล้อง

425
00:24:35,223 --> 00:24:39,060
‎คือเรื่องที่ว่านี่เป็นครั้งแรก
‎ที่ผู้กำกับผิวดำได้รับโอกาสแบบนี้

426
00:24:40,604 --> 00:24:42,564
‎ที่จริง เพราะจำเป็นต้องทำ

427
00:24:42,647 --> 00:24:45,192
‎ชาวแอฟริกันอเมริกันจึงได้เขียนบทและกำกับ

428
00:24:45,275 --> 00:24:47,986
‎ในสมัยที่คนเดียวทั้งเขียนบทและกำกับ
‎เป็นเรื่องที่หาได้ยาก

429
00:24:48,069 --> 00:24:50,405
‎และค่ายหนังก็ไม่สนับสนุน

430
00:24:50,489 --> 00:24:53,617
‎แต่สื่อก็สนับสนุนโรงหนังและภาพยนตร์เหล่านี้

431
00:24:53,700 --> 00:24:56,578
‎แม้ในยุคที่กระแสหลักเมินเฉย

432
00:24:57,496 --> 00:25:00,123
‎ผู้ที่ได้มีจุดเริ่มต้นในยุคหนังใบ้

433
00:25:00,207 --> 00:25:03,668
‎คือนักเขียนบท ผู้กำกับ
‎ที่บางครั้งก็ร่วมแสดง ออสการ์ มิโชซ์

434
00:25:04,169 --> 00:25:06,588
‎เขาสร้างหนังสำหรับวงการโรงหนังคนดำ

435
00:25:06,671 --> 00:25:08,632
‎ซึ่งหลายแห่งเริ่มกิจการทรุดหนัก

436
00:25:08,715 --> 00:25:12,177
‎เพราะหนังคนดำไม่ได้มีฉายต่อเนื่อง

437
00:25:12,260 --> 00:25:14,804
‎แม้คนดูหนังผิวดำจะมีสม่ำเสมอก็ตาม

438
00:25:16,723 --> 00:25:20,018
‎พึงระลึกไว้ว่าค่ายหนังหลายแห่ง
‎ไม่กล้าก้าวล่วงเยอรมนี

439
00:25:20,101 --> 00:25:21,895
‎ไม่กล้าเสี่ยงเสียธุรกิจที่นั่น

440
00:25:21,978 --> 00:25:25,232
‎จนกระทั่งถูกนาซีขับไล่เมื่อปี 1942

441
00:25:25,732 --> 00:25:28,902
‎แต่เงินจากชาวแอฟริกันอเมริกัน
‎ก็ไม่ดีพอสำหรับพวกเขา

442
00:25:28,985 --> 00:25:31,530
‎โรงหนังคนดำหลายแห่งเป็นแค่อาคารและห้อง

443
00:25:31,613 --> 00:25:34,157
‎ที่ดัดแปลงเป็นโรงหนังเท่านั้น

444
00:25:34,241 --> 00:25:37,619
‎ด้วยงบก้อนเล็กมากๆ
‎มิโชซ์และนักสร้างหนังคนอื่นๆ

445
00:25:37,702 --> 00:25:40,330
‎แม้แต่คนขาวบางคนก็สร้างผลงานของตัวเอง

446
00:25:40,413 --> 00:25:44,125
‎รวมถึงดัดแปลงหนังสือยอดนิยม
‎ที่พวกเขาไม่มีงบจ่ายค่าลิขสิทธิ์มากนัก

447
00:25:44,209 --> 00:25:45,585
‎แต่ผู้เขียนก็ยอมตกลงด้วย

448
00:25:45,669 --> 00:25:47,921
‎เพราะอยากให้
‎หนังสือของพวกเขาได้กลายเป็นหนัง

449
00:25:52,342 --> 00:25:56,263
‎แอสแตร์มักจะใช้ความสัมพันธ์
‎แบบเจ้านายกับข้ารับใช้ในหนังของเขา

450
00:25:56,346 --> 00:26:00,892
‎ให้เด่นชัดในฉากที่เขาเต้นแทปแดนซ์
‎อยู่หน้ากลุ่มนักแสดงผิวดำ

451
00:26:03,019 --> 00:26:08,233
‎เมื่อค่ายหนังเริ่มพังทลาย
‎ความเชื่อผิดๆ เกี่ยวกับชาวแอฟริกันอเมริกัน

452
00:26:08,316 --> 00:26:12,862
‎ผู้กำกับอลิซ กีย์-บลาเช
‎ก็ตัดสินใจทำสิ่งที่ต่างไปโดยสิ้นเชิง

453
00:26:12,946 --> 00:26:16,324
‎เมื่อปี 1912 เธอกำกับ "อะฟูลแอนด์ฮิสมันนีย์"

454
00:26:16,408 --> 00:26:20,787
‎ซึ่งว่ากันว่าเป็นหนังเรื่องแรก
‎ที่นักแสดงเป็นชาวแอฟริกันอเมริกันทั้งหมด

455
00:26:20,870 --> 00:26:25,792
‎งานศิลปะของเธอแสดงความเข้าใจอย่างขี้เล่น
‎และไม่ด้อยค่านักแสดงเหล่านั้น

456
00:26:29,296 --> 00:26:33,341
‎เธอประสบความสำเร็จมากพอในยุคนั้น
‎จนค่ายหนังต่างๆ ต้องการตัว

457
00:26:33,425 --> 00:26:35,719
‎และจากความใส่ใจรายละเอียด
‎ในการสร้างศิลปะของเธอ

458
00:26:35,802 --> 00:26:37,971
‎มันก็ไม่แปลกที่เธอจะปฏิเสธโอกาส

459
00:26:38,054 --> 00:26:40,473
‎ในการสร้างภาพยนตร์ทาร์ซานเรื่องแรก

460
00:26:40,557 --> 00:26:41,474
‎(ทาร์ซานออฟดิเอปส์)

461
00:26:42,225 --> 00:26:45,895
‎นักสร้างหนังผิวดำในยุคนั้น
‎เป็นคนรักหนังที่กระตือรือร้น มีแรงกระตุ้น

462
00:26:45,979 --> 00:26:49,608
‎ที่สร้างภาพยนตร์อิสระเวอร์ชันแรกๆ

463
00:26:49,691 --> 00:26:52,569
‎ในยุคนี้ "ภาพยนตร์อิสระ" ไม่ได้แปลว่า

464
00:26:52,652 --> 00:26:54,613
‎เป็นคนนอกที่เท่ เป็นที่ต้องการตัว

465
00:26:54,696 --> 00:26:57,949
‎ที่ความสำเร็จทำให้คุณ
‎ได้เข้าถึงทรัพยากรล้นหลาม

466
00:26:58,033 --> 00:27:00,368
‎มันแปลว่าคุณถูกกีดกันจากโรงหนัง

467
00:27:00,452 --> 00:27:02,829
‎โดยค่ายหนังที่เป็นเจ้าของ

468
00:27:02,912 --> 00:27:06,833
‎คุณถูกทิ้งให้คิดหาวิธีส่งผลงานออกสู่ผู้ชมเอง

469
00:27:06,916 --> 00:27:09,085
‎มิโชซ์กับคนอื่นๆ ที่คิดเหมือนเขา

470
00:27:09,169 --> 00:27:14,424
‎ต่างก็สร้างหนังดราม่า หนังตลก
‎หนังเพลง หนังปริศนาฆาตกรรม

471
00:27:14,507 --> 00:27:18,136
‎บางครั้งก็รวมหลายๆ แนวในหนังเรื่องเดียว

472
00:27:18,219 --> 00:27:20,472
‎เพราะทรัพยากรของพวกเขามีจำกัด

473
00:27:20,555 --> 00:27:22,766
‎แต่ความทะเยอทะยานไม่จำกัดเลย

474
00:27:22,849 --> 00:27:25,977
‎เพราะในประวัติศาสตร์วงการหนังส่วนใหญ่

475
00:27:26,061 --> 00:27:29,230
‎ค่ายหนังต่างยินดีเมินเฉยต่อเงินของคนดำ

476
00:27:29,731 --> 00:27:33,777
‎และธุรกิจคนดำก็ตอบโต้
‎อย่างที่เคยทำเสมอ ด้วยการสร้าง

477
00:27:33,860 --> 00:27:37,197
‎เศรษฐกิจและวัฒนธรรมใต้ดินในพฤตินัย

478
00:27:43,828 --> 00:27:46,915
‎แต่เราก็ยังไม่เห็นหลักฐานจนกระทั่งหลังจากนั้น

479
00:27:46,998 --> 00:27:49,751
‎นักแสดงที่ผันตัวเป็นนักสร้างหนัง
‎วิลเลียม กรีฟส์ได้ใช้สื่อนี้

480
00:27:49,834 --> 00:27:52,337
‎ในวิธีที่ปัจจุบันรู้สึกเหมือนนิยาย

481
00:27:52,420 --> 00:27:54,130
‎หลังจากหมดความสนใจการแสดง

482
00:27:54,214 --> 00:27:56,925
‎เพราะบทเชิดชูคนดำเรียบง่ายที่เขาได้รับ

483
00:27:57,008 --> 00:28:00,887
‎นี่ ป้าแฮตตี้ ทุกอย่างดำเนินเร็วในยุคสงคราม

484
00:28:01,429 --> 00:28:04,349
‎แม้แต่พิธีทางศาสนาของเราก็ต้องเร่ง

485
00:28:04,432 --> 00:28:06,810
‎เขาเริ่มการสร้างหนังบุกเบิกวงการ

486
00:28:06,893 --> 00:28:09,062
‎"ซิมบิโอไซโคแท็กซิพลาสซึม"

487
00:28:10,271 --> 00:28:13,733
‎ไม่ ฉันบอกว่าอย่าแตะต้องฉัน
‎อย่าแตะต้องฉันอีก เด็ดขาด

488
00:28:14,234 --> 00:28:16,611
‎ความทะเยอทะยานของ
‎"ซิมบิโอไซโคแท็กซิพลาสซึม"

489
00:28:16,695 --> 00:28:20,573
‎ทั้งในเชิงทางการและอิสระ
‎มันยิ่งใหญ่ไม่แพ้ชื่อเรื่อง

490
00:28:20,657 --> 00:28:24,285
‎มันเล่นกับกาลเวลาในทุกทางที่เป็นไปได้

491
00:28:24,369 --> 00:28:26,121
‎ผู้กำกับ บิล กรีฟส์

492
00:28:26,204 --> 00:28:31,292
‎เขาทำหนังไปไกลมากจนเขาไม่เห็นมุมมอง

493
00:28:31,376 --> 00:28:34,045
‎ถ้าคุณถามเขาว่า "หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร"

494
00:28:34,129 --> 00:28:38,258
‎เขาจะให้คำตอบที่คลุมเครือยิ่งกว่าคำถาม

495
00:28:38,341 --> 00:28:43,972
‎ฉันว่าเขาคงสับสนแนวทาง
‎เขาอยากเห็นฉากที่ถ่ายทำออกมาดี

496
00:28:44,639 --> 00:28:48,143
‎เขาอยากใหนักแสดงของเขา
‎มีแรงบันดาลใจในบางแง่

497
00:28:48,226 --> 00:28:52,355
‎ฉันคิดว่าเขาลังเลอยู่ระหว่างสองแนวทาง

498
00:28:52,856 --> 00:28:54,899
‎นั่นคือทฤษฎีของฉันนะ

499
00:28:55,650 --> 00:28:58,778
‎หลายสิบปีที่ผู้คนพูดจาสับสนวนเวียน

500
00:28:58,862 --> 00:29:02,073
‎เพราะพยายามอธิบาย
‎"ซิมบิโอไซโคแท็กซิพลาสซึม"

501
00:29:02,907 --> 00:29:06,411
‎ตอนนี้มันกลายเป็นหนังที่แพร่หลาย
‎จนกลายเป็นหนังแนวของตัวเอง

502
00:29:06,911 --> 00:29:09,789
‎หนังแหวกแนว เสียดสีสังคม เล่นมุกแกล้ง

503
00:29:11,624 --> 00:29:15,503
‎ผู้กำกับจูลส์ แดสซิน
‎ที่เคยถูก… ผมขอโทษที่ใช้คำนี้นะ

504
00:29:15,587 --> 00:29:19,466
‎ขึ้นบัญชีดำ ได้นำการเมืองชาติพันธุ์
‎มาใส่ในหนังระทึกขวัญของสตูดิโอ

505
00:29:19,549 --> 00:29:23,428
‎ใน "อัปไทต์" ซึ่งเขาเขียนบท
‎ให้นักแสดงนำร่วมผิวดำ

506
00:29:23,511 --> 00:29:28,349
‎แดสซิน, ดี, และเมย์ฟิลด์
‎ทั้งหลักแหลม จริงจัง และไร้ยางอาย

507
00:29:28,433 --> 00:29:33,688
‎กับการผนวกผลกระทบที่โลกผิดเพี้ยนไป
‎จากการตายของด็อกเตอร์คิงลงในหนังตามแนว

508
00:29:35,774 --> 00:29:38,067
‎มาร์ติน ลูเธอร์ คิงถูกลอบสังหารเมื่อปี 1968

509
00:29:38,777 --> 00:29:42,572
‎แม่ผมทิ้งทุกอย่าง แล้วไปงานศพเขา

510
00:29:42,655 --> 00:29:43,740
‎แม่ไม่ได้รู้จักผู้ชายคนนี้

511
00:29:44,574 --> 00:29:48,328
‎แต่แม่ก็หยุดทำทุกอย่าง
‎แล้วใส่ชุดสวยที่สุดออกไป

512
00:29:49,078 --> 00:29:51,456
‎มันแบบว่า "อ้าว นี่เรื่องสำคัญเหรอ"

513
00:29:51,539 --> 00:29:53,374
‎ผู้ชายคนนี้เป็นบุคคลสำคัญ

514
00:29:53,458 --> 00:29:57,045
‎สิ่งที่เขาทำมันสำคัญ สิ่งที่เขาพูดถึงมันสำคัญ

515
00:29:58,630 --> 00:29:59,672
‎เรามีความสำคัญ

516
00:30:00,256 --> 00:30:03,218
‎เสียง ความหวัง ความฝัน
‎และความทะเยอทะยานของเรา

517
00:30:03,301 --> 00:30:05,178
‎ทุกอย่างนั้นมันมีความหมาย

518
00:30:05,261 --> 00:30:08,014
‎เราถือว่าความจริงนี้เด่นชัดด้วยตัวมันเอง

519
00:30:08,097 --> 00:30:10,600
‎"อัปไทต์" แสดงถึงความเจ็บปวดสะเทือนขวัญ

520
00:30:10,683 --> 00:30:14,771
‎และความโกรธที่ไร้การควบคุม
‎ของสังคมที่โหยหาคำตอบ

521
00:30:14,854 --> 00:30:16,856
‎หัวใจของหนังตามแนว

522
00:30:16,940 --> 00:30:18,566
‎หนึ่งวันหลังจากด็อกเตอร์คิงถูกฆ่า

523
00:30:18,650 --> 00:30:21,569
‎เราขึ้นเครื่องบินไปแอตแลนตา
‎จากมอร์เฮาส์ สเปลแมน

524
00:30:21,653 --> 00:30:24,864
‎บินไปเมมฟิส ไปเดินขบวนกับคนเก็บขยะ

525
00:30:24,948 --> 00:30:27,867
‎เรามีป้าย "ผมเป็นมนุษย์"
‎เราเคยมีป้ายแบบนั้นในบ้าน

526
00:30:36,209 --> 00:30:38,920
‎ในหนังแนวโจรกรรมที่กล้าพลิกแพลง

527
00:30:39,003 --> 00:30:41,631
‎กลุ่มนักปฏิวัติเตรียมการออกปล้น

528
00:30:41,714 --> 00:30:44,968
‎ขณะที่คลีฟแลนด์กำลังสั่นคลอน
‎หลังจากการลอบสังหารด็อกเตอร์คิง

529
00:30:45,635 --> 00:30:47,262
‎สมาชิกตัวหลักของทีม

530
00:30:47,345 --> 00:30:50,598
‎ที่สับสนเพราะความโกลาหลจากการตายของคิง

531
00:30:50,682 --> 00:30:52,684
‎กลับเกิดวิกฤตด้านจิตสำนึก

532
00:30:52,767 --> 00:30:55,395
‎ทั้งชีวิตฉันไม่เคยรู้สึกแย่ขนาดนี้เลย

533
00:30:55,895 --> 00:31:00,275
‎"อัปไทต์" คือเวอร์ชันร่วมสมัย
‎ของหนังจอห์น ฟอร์ดปี 1935

534
00:31:00,358 --> 00:31:04,279
‎และเป็นจุดเริ่มต้นวัฏจักร
‎ที่ข้อกังวลของคนผิวดำกลายเป็นหนังรีเมค

535
00:31:04,362 --> 00:31:07,031
‎นั่นคือหนังที่เหมือน
‎"ดิอินฟอร์เมอร์" ฉบับรีเมคใช่ไหม

536
00:31:07,115 --> 00:31:10,702
‎ผมรู้จักเรื่อง "ดิอินฟอร์เมอร์"
‎พอได้ดูเรื่องนั้น ผมรู้เลยว่ามันคืออะไร

537
00:31:10,785 --> 00:31:13,329
‎ลองมองดูสิ ทุกคนตั้งแง่สงสัย

538
00:31:13,413 --> 00:31:16,499
‎ว่าคนบางแบบอาจจะเป็นตำรวจ

539
00:31:17,000 --> 00:31:19,252
‎สมมติว่าคุณอยู่ปาร์ตี้ คุณส่งกัญชาต่อกัน

540
00:31:19,335 --> 00:31:21,880
‎แล้วมีคนไม่สูบ ส่งให้คนอื่นต่อ

541
00:31:21,963 --> 00:31:24,716
‎มันก็แบบ "อ้าวเฮ้ย หมอนี่ตำรวจ"

542
00:31:24,799 --> 00:31:29,053
‎หรือมีคนทำตัวแปลกๆ ในกลุ่มช่วงที่เรา…

543
00:31:29,137 --> 00:31:31,222
‎สมัยที่เราเป็นนักปฏิวัติ

544
00:31:31,306 --> 00:31:34,434
‎สมัยที่เรามีกลุ่มปฏิวัติของตัวเอง

545
00:31:35,268 --> 00:31:36,603
‎มันจะต้องมีคนน่าสงสัยเสมอ

546
00:31:37,562 --> 00:31:42,609
‎การที่หนังเรื่องนั้นเป็นแบบนั้น
‎มันก็เหมือนเรื่องนั้น

547
00:31:42,692 --> 00:31:46,571
‎ในอัตชีวประวัติ
‎บุกเกอร์ ที. โจนส์ ผู้แต่งเพลงประกอบ

548
00:31:46,654 --> 00:31:50,116
‎บอกว่ามีคนเรียก "อัปไทต์"
‎เป็นหนังแบล็กซ์พลอยเทชันเรื่องแรก

549
00:31:51,242 --> 00:31:53,912
‎ในอีกทวีป จากอีกวัฒนธรรม

550
00:31:53,995 --> 00:31:55,705
‎มีหนังสตูดิโอจากอิตาลี

551
00:31:56,205 --> 00:31:58,791
‎และเช่นเดียวกับหนังหลายเรื่องที่เปลี่ยนสื่อนี้ไป

552
00:31:58,875 --> 00:32:01,210
‎มันเป็นหนังจากแนวที่ถูกปฏิเสธ
‎ในฐานะหนังเกรดต่ำ

553
00:32:01,711 --> 00:32:03,922
‎ในกรณีนี้ หนังสปาเก็ตตี้เวสเทิร์น

554
00:32:07,675 --> 00:32:09,302
‎พอหนังฉายไปได้สักพัก

555
00:32:09,385 --> 00:32:11,930
‎ฉากนี้คือสิ่งที่ผู้กำกับอยากใช้

556
00:32:12,013 --> 00:32:15,725
‎เพื่อทิ่มแทงใจกลางความคาดหวังของผู้ชม

557
00:32:15,808 --> 00:32:18,645
‎การให้เฮนรี่ ฟอนด้า
‎เป็นตัวละครเลือดเย็นมีผลอย่างรุนแรง

558
00:32:19,145 --> 00:32:22,148
‎เขาคือเข็มทิศทางศีลธรรม
‎ของวงการหนังอเมริกา

559
00:32:22,231 --> 00:32:24,233
‎แต่ไอแซก เฮย์ส ด้วยความต้องการหนังฮิต

560
00:32:24,859 --> 00:32:28,112
‎เขาได้แรงบันดาลใจจาก
‎การใช้ฟอนด้าที่บิดเบี้ยวของลีโอน

561
00:32:28,196 --> 00:32:31,032
‎นักแสดงที่เป็นจุดสูงสุด
‎ของคุณธรรมคนขาวในหนัง

562
00:32:31,115 --> 00:32:34,077
‎ร่วมกับจอห์น เวย์น,
‎จิมมี่ สจวร์ต, และเชอร์ลีย์ เทมเพิล

563
00:32:36,412 --> 00:32:40,333
‎เฮย์สที่เป็นนักแสดงและโปรดิวเซอร์
‎ประทับใจมากจนสร้างผลงานเพลงชิ้นนี้

564
00:32:58,935 --> 00:33:02,105
‎เฮย์สบอกผมว่าเขาอยากหนีแอร์เสีย

565
00:33:02,188 --> 00:33:04,983
‎ที่สแต็กซ์สตูดิโอด้วยการไปดูหนังเรื่องนี้

566
00:33:05,066 --> 00:33:07,193
‎ซึ่งเขาดูมาอย่างน้อยสิบรอบแล้ว

567
00:33:07,276 --> 00:33:09,821
‎ความโดดเด่นของวูดดี้ สโตรดได้โน้มน้าวเฮย์ส

568
00:33:09,904 --> 00:33:12,031
‎ว่าสักวันเขาอาจเป็นดาราได้

569
00:33:12,115 --> 00:33:16,327
‎และเป็นหนังแนวที่คนดำ
‎มีส่วนร่วมแค่ไม่เกินชายขอบ หนังคาวบอย

570
00:33:16,411 --> 00:33:20,957
‎ที่สำคัญกว่านั้น "วันซ์อัปพอนอะไทม์"
‎ได้กระตุ้นให้เฮย์สสร้างผลงานนี้ขึ้น

571
00:33:21,040 --> 00:33:22,500
‎สำหรับอัลบั้มฮอตบัตเทิร์ดโซล

572
00:33:34,762 --> 00:33:38,057
‎เมื่อกอร์ดอน พาร์กส์ดัดแปลง
‎นิยายกึ่งอัตชีวประวัติของเขาเป็นหนัง

573
00:33:38,141 --> 00:33:40,643
‎"เดอะเลิร์นนิ่งทรี" ในปี 1969

574
00:33:40,727 --> 00:33:45,314
‎เขาได้สร้างหนังเรื่องแรกที่ได้งบจากสตูดิโอ
‎ของผู้กำกับชาวแอฟริกันอเมริกัน

575
00:33:45,398 --> 00:33:48,735
‎วอร์เนอร์บราเธอร์สได้กำไรคุ้ม
‎จากช่างภาพที่ผันตัวมาเป็นนักสร้างหนัง

576
00:33:49,318 --> 00:33:53,573
‎เขาเขียนบท กำกับ ผลิต และแต่งเพลงประกอบ

577
00:33:53,656 --> 00:33:56,993
‎เขาล้อเล่นกับผมว่า
‎เหตุผลเดียวที่เขาไม่ได้นำแสดงเอง

578
00:33:57,076 --> 00:33:58,494
‎ก็เพราะเขาตัวสูงเกินไป

579
00:33:59,037 --> 00:34:03,374
‎"เลิร์นนิ่งทรี" เป็นเรื่องของนิวต์
‎เด็กอายุ 12 ในช่วงหน้าร้อนปีหนึ่ง

580
00:34:04,542 --> 00:34:08,046
‎มีเหตุการณ์หนึ่งที่ส่งผลกระทบ
‎ที่หนังเรื่องนี้หนีไม่พ้น

581
00:34:08,129 --> 00:34:09,047
‎หนีเร็ว ทัค หนีไป

582
00:34:09,130 --> 00:34:13,468
‎ฉากที่รุนแรงมาก
‎มันดูเหนือความจริง และสมจริงเกินไป

583
00:34:13,551 --> 00:34:16,012
‎ฉากที่ไม่ได้รับการยอมรับในยุคนั้น

584
00:34:16,095 --> 00:34:17,430
‎หยุดนะ ให้ตายสิ ฉันยิงนะ

585
00:34:38,076 --> 00:34:39,452
‎ไม่เห็นต้องยิงกันเลย ทัค

586
00:34:41,704 --> 00:34:43,706
‎จะได้เห็นว่าโจรมีจุดจบยังไง

587
00:34:43,790 --> 00:34:47,960
‎ฉากแบบที่เราทุกคนรู้จัก
‎แต่ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นในหนัง

588
00:34:48,586 --> 00:34:52,423
‎พาร์กส์บอกผมด้วยว่า
‎เขายัดสิ่งต่างๆ ลงในหนังให้มากเท่าที่จะทำได้

589
00:34:52,507 --> 00:34:57,261
‎เช่นภาพสวยงามภาพนี้
‎ที่ยึดแนวหนังคาวบอยให้กับผู้ชมผิวดำ

590
00:34:57,345 --> 00:34:58,805
‎เพราะเขาไม่รู้เลย

591
00:34:58,888 --> 00:35:01,349
‎ว่าเขาจะมีโอกาสได้ทำหนังอีกเรื่องหรือไม่

592
00:35:02,558 --> 00:35:06,062
‎ปี 1969 พาเราจากความเหนือจริง
‎ไปสู่ความไม่สมจริง

593
00:35:06,145 --> 00:35:08,439
‎ความบ้าคลั่งเบ่งบานอย่างเต็มที่

594
00:35:08,523 --> 00:35:14,487
‎ในหนังตลกปฏิวัติวงการเกี่ยวกับการปฏิวัติ
‎ของนักเขียน-ผู้กำกับ โรเบิร์ต ดาวนีย์ ซีเนียร์

595
00:35:14,570 --> 00:35:16,906
‎หนังเสียดสีโฆษณา "พัตนีย์ สโวป"

596
00:35:16,989 --> 00:35:19,242
‎เครื่องปรับอากาศกินไม่ได้

597
00:35:20,701 --> 00:35:22,578
‎ในเรื่องนี้ ผู้ชายผิวดำ พัตนีย์ สโวป

598
00:35:22,662 --> 00:35:25,456
‎ได้รับตำแหน่งประธานบริษัทโฆษณาอย่างกะทันหัน

599
00:35:25,540 --> 00:35:27,208
‎คุณจะเป็นประธานที่ยอดเยี่ยม

600
00:35:27,291 --> 00:35:30,461
‎และเข้ามาพลิกผันวิธีการทำธุรกิจ
‎ของบริษัทในทันที

601
00:35:30,545 --> 00:35:34,132
‎ผมรู้สึกว่าที่นี่มีพรสวรรค์
‎ที่ยังไม่ได้ดึงออกมาใช้อีกเยอะ

602
00:35:35,216 --> 00:35:36,050
‎ผมไม่ได้ทำนะ

603
00:35:36,134 --> 00:35:37,760
‎แล้วนายทำอะไร วัดไข้เธอหรือไง

604
00:35:38,886 --> 00:35:43,015
‎หัวหน้า อย่าไล่ผมออกเลย
‎ผมมีเมีย มีลูกสามคน กับลูกม้าเชตแลนด์

605
00:35:43,099 --> 00:35:47,603
‎เราสื่อคำพูดด้วยหนังตลก
‎ได้มากกว่าหนังที่จริงจัง

606
00:35:48,146 --> 00:35:51,440
‎ผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่คนดำมีไว้ใช้เอาตัวรอด

607
00:35:51,524 --> 00:35:55,278
‎เราต้องทำให้คนดูขำโดยสอดแทรกเนื้อหา

608
00:35:55,862 --> 00:35:57,572
‎ดาวนีย์เห็นช่องว่าง

609
00:35:58,072 --> 00:36:00,867
‎ที่เราจะได้เล่น ได้เข้าไปเปิดช่อง ได้กัด

610
00:36:02,660 --> 00:36:06,914
‎แล้วผมก็ไม่อยากใช้คำว่า "อัจฉริยะ"
‎แต่มันเป็นความคิดที่แวบเข้ามา

611
00:36:06,998 --> 00:36:10,960
‎เพราะไม่พอใจการแสดงของดารานำ
‎นักแสดงอาร์โนลด์ จอห์นสัน

612
00:36:11,043 --> 00:36:15,006
‎ผู้กำกับดาวนีย์พากย์เสียงตัวเอง
‎ทับเสียงตัวเอกผิวดำลงไป

613
00:36:15,840 --> 00:36:17,925
‎ความจริงและจิตวิญญาณ

614
00:36:18,009 --> 00:36:20,178
‎- ทีเอส เบบี๋
‎- ใช่เลย

615
00:36:20,261 --> 00:36:21,971
‎แน่นอนว่าเป็นการกระทำที่ส่งอิทธิพลภายหลัง

616
00:36:22,054 --> 00:36:24,974
‎กับบทที่ได้เข้าชิงออสการ์
‎ของลูกชายเขาใน "ทรอปิกธันเดอร์"

617
00:36:25,057 --> 00:36:28,186
‎เพราะฉันพยายามไต่เต้า แต่มันก็ยาก

618
00:36:28,269 --> 00:36:29,770
‎- ไม่ นายก็ดูดีนะ
‎- มีเคล็ดลับไหม

619
00:36:29,854 --> 00:36:32,064
‎(เดธไรดส์อะฮอร์ส)

620
00:36:32,148 --> 00:36:35,902
‎ปี 1969 คือยุคแห่งความเปลี่ยนแปลง
‎ของวงการหนังคนดำ

621
00:36:35,985 --> 00:36:38,779
‎ซึ่งเรื่องราวต่างๆ เริ่มมอง
‎หัวข้อที่โหดร้ายและสมจริงขึ้น

622
00:36:38,863 --> 00:36:40,656
‎เกี่ยวกับชีวิตคนดำในอดีต

623
00:36:40,740 --> 00:36:44,911
‎เช่นเดียวกับหนังอเมริกันเรื่องแรกๆ
‎ที่เล่าเรื่องอย่างชัดเจนโหดร้าย

624
00:36:44,994 --> 00:36:46,162
‎เกี่ยวกับระบบทาส

625
00:36:46,245 --> 00:36:48,414
‎หนังเรื่อนั้นชื่อว่า "สเลฟส์"

626
00:36:48,497 --> 00:36:50,541
‎ซึ่งดิออนน์ วอร์วิกทั้งแสดงนำ

627
00:36:50,625 --> 00:36:53,169
‎และมอบเสียงร้องเพลง
‎เกี่ยวกับความเจ็บปวดอีกแบบหนึ่ง

628
00:36:53,252 --> 00:36:55,046
‎ที่เราอาจจะคาดหวังจากเธอด้วย

629
00:36:56,088 --> 00:36:59,217
‎ออสซี่ เดวิสรับบททาส
‎ที่พยายามยึดติดกับเหตุผล

630
00:36:59,300 --> 00:37:00,843
‎ในระบบที่ไม่มีเหตุผล

631
00:37:00,927 --> 00:37:03,262
‎พันสองร้อยนับสอง ใครสู้อีกไหม

632
00:37:03,346 --> 00:37:07,391
‎การปลุกปั่นช้าๆ อย่างสง่างามของเดวิส
‎ไม่ได้ปกปิดความสิ้นหวังของเขา

633
00:37:07,475 --> 00:37:09,644
‎ที่จริง มันเน้นยำเรื่องนี้

634
00:37:16,567 --> 00:37:19,612
‎ความโกลาหลในประวัติศาสตร์
‎ยังดำเนินต่อไปเมื่อรูเพิร์ต ครอสส์ได้เป็น

635
00:37:19,695 --> 00:37:23,574
‎นักแสดงผิวดำคนแรกที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง
‎รางวัลออสการ์สาขานักแสดงสมทบยอดเยี่ยม

636
00:37:23,658 --> 00:37:24,867
‎ใน "เดอะรีเวอร์ส"

637
00:37:29,205 --> 00:37:30,831
‎คันนี้สตาร์ตยังไงนะ

638
00:37:31,332 --> 00:37:35,378
‎ความลื่นไหลขำขันของครอสส์ทำให้แมคควีน
‎หลุดพ้นจากตัวละครหลงตัวเองพูดน้อย

639
00:37:35,878 --> 00:37:37,630
‎เขาให้ความสนใจกับครอสส์

640
00:37:37,713 --> 00:37:40,925
‎และทำให้เราได้ให้เกียรติครอสส์ในวิธีเดียวกัน

641
00:37:41,008 --> 00:37:44,470
‎สิบปีก่อนหน้านี้ ครอสส์นำแสดงใน "ชาโดว์ส"

642
00:37:44,553 --> 00:37:50,851
‎หนังดราม่าเรื่องชาติพันธุ์ปี 1959
‎ของจอห์น คาสซาเวทิสที่แน่นอนว่าเป็นหนังอิสระ

643
00:37:50,935 --> 00:37:53,479
‎ชอบเรื่องกระต่ายกับต้นไม้ไหม

644
00:37:53,562 --> 00:37:54,480
‎ไม่เห็นเคยได้ยินเลย

645
00:37:55,106 --> 00:37:58,109
‎เรื่องที่กระต่ายตกจากต้นไม้แล้วบอกว่า

646
00:37:58,192 --> 00:38:00,528
‎"ให้ตายสิ ต้องเป็นนกถึงจะพรอดรักบนนั้นได้"

647
00:38:01,529 --> 00:38:02,780
‎ผู้กำกับมาร์ค ไรเดลล์

648
00:38:02,863 --> 00:38:06,450
‎ที่รู้จักครอสส์จากแอคเตอร์สสตูดิโอ
‎ดึงเขามาร่วมแสดงในเดอะรีเวอร์ส

649
00:38:06,534 --> 00:38:09,078
‎รูเพิร์ต ครอสส์สูง 195 เซนติเมตร

650
00:38:09,161 --> 00:38:12,707
‎ผมรู้ว่าเขาเหมาะกับบทที่แสดงร่วมกับสตีฟ

651
00:38:13,541 --> 00:38:16,168
‎มันยอดมากที่ได้ขับรถไปบ้านสตีฟ แมคควีน

652
00:38:16,252 --> 00:38:19,255
‎เพราะที่นั่นมีโรงรถสิบโรงได้

653
00:38:19,338 --> 00:38:23,259
‎มีรถทุกแบบ เฟอร์รารี่ แอสตัน มาร์ติน

654
00:38:23,342 --> 00:38:25,386
‎มอเตอร์ไซค์แข่ง

655
00:38:25,469 --> 00:38:29,765
‎เป็นบ้านที่ใหญ่มากๆ
‎มีลานหน้าบ้าน มันมโหฬารมากๆ

656
00:38:29,849 --> 00:38:32,184
‎แล้วรูเพิร์ตก็ไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อน

657
00:38:32,268 --> 00:38:35,688
‎ผมต้องบอกเลย ผมก็ไม่เคยเห็น
‎จนกระทั่งได้เจอสตีฟ

658
00:38:36,272 --> 00:38:38,983
‎ผมใช้ชีวิตสมถะกว่านั้นหน่อย
‎แต่แน่นอนว่าดีกว่ารูเพิร์ต

659
00:38:39,066 --> 00:38:42,153
‎ที่ไม่มีเงิน แล้วก็ใช้ชีวิตเหมือนนักแสดงอายุน้อย

660
00:38:42,236 --> 00:38:45,573
‎เราเดินเข้าไปในบ้าน แล้วรูเพิร์ตก็ได้เจอสตีฟ

661
00:38:45,656 --> 00:38:50,578
‎สตีฟเงยหน้ามองเจ้ายักษ์
‎แล้วเราก็นั่งในห้องสมุดกัน

662
00:38:50,661 --> 00:38:53,914
‎สตีฟเริ่มคุยเรื่องเทควันโด

663
00:38:53,998 --> 00:38:57,126
‎เขาเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้

664
00:38:57,209 --> 00:39:00,629
‎เขาสอนท่าต่างๆ ให้รูเพิร์ต
‎แล้วรูเพิร์ตก็บอกว่า

665
00:39:00,713 --> 00:39:04,216
‎"ไม่ คุณทรงตัวไม่อยู่"
‎รูเพิร์ตนั่งพูดบนเก้าอี้นะ

666
00:39:05,551 --> 00:39:08,429
‎ผมเห็นสตีฟมองเขา แล้วบอกว่า "อ้อเหรอ"

667
00:39:09,180 --> 00:39:11,515
‎เขาก็บอก "ใช่ คุณทรงตัวไม่อยู่หรอก

668
00:39:11,599 --> 00:39:15,227
‎ท่ายืนคุณมันผิด"
‎แล้วสตีฟก็บอกว่า "มาทำให้ดูซิ"

669
00:39:15,311 --> 00:39:19,857
‎แล้วรูเพิร์ตก็ลุกขึ้นยืนตัวตรง

670
00:39:19,940 --> 00:39:22,693
‎ทั้งคู่ยืนเผชิญหน้ากัน แล้วในสองวินาที

671
00:39:22,777 --> 00:39:24,945
‎สตีฟก็ลอยไปไกล

672
00:39:25,029 --> 00:39:28,574
‎ไปกองอยู่ใต้โต๊ะบิลเลียดห้องข้างๆ เลย

673
00:39:28,657 --> 00:39:31,369
‎ผมคิดเลย "หนังเรื่องนี้จบแล้ว

674
00:39:31,452 --> 00:39:33,037
‎รูเพิร์ตโดนถอดแน่แล้ว"

675
00:39:33,954 --> 00:39:37,083
‎แต่ความจริงคือสตีฟก็ตื่นเต้น

676
00:39:37,166 --> 00:39:39,543
‎ที่ผู้ชายคนนี้ไม่กลัวเขาเลย

677
00:39:39,627 --> 00:39:44,382
‎ในจำนวนศิลปินหัวก้าวหน้า
‎ผู้อยากรู้อยากเห็นในวงการหนังแอลเอ

678
00:39:44,465 --> 00:39:48,344
‎ซึ่งมีทั้งแจ็ค นิโคลสัน
‎และนักเขียนบทโรเบิร์ต ทาวน์

679
00:39:48,427 --> 00:39:52,431
‎รูเพิร์ต ครอสส์เป็นบุคคลที่มีเสน่ห์
‎ได้รับการชื่นชมจากพรสวรรค์

680
00:39:52,515 --> 00:39:54,433
‎เมื่อจิม บราวน์กับรูเพิร์ต ครอสส์

681
00:39:54,517 --> 00:39:57,103
‎นำเสนอความเป็นชายคนดำรูปแบบใหม่

682
00:39:57,686 --> 00:40:00,940
‎บราวน์เป็นคนที่สุภาพและใจร้อนไปพร้อมกัน

683
00:40:01,023 --> 00:40:02,900
‎ส่วนครอสส์ก็ยิ้มอวดเก่ง

684
00:40:03,401 --> 00:40:06,987
‎มูฮัมหมัด อาลี สำหรับผม
‎เขาเป็นคนดังผิวดำคนที่สอง

685
00:40:07,071 --> 00:40:10,366
‎ที่เป็นที่นิยมทั้งในหมู่คนดำและคนขาว

686
00:40:10,449 --> 00:40:13,619
‎เขาแสดงออกถึงความสุภาพ
‎และความอวดเก่งในแบบของตัวเอง

687
00:40:13,702 --> 00:40:16,705
‎ในสารคดีปี 1970
‎"เอเคเอ. แคสเซียส เคลย์"

688
00:40:16,789 --> 00:40:19,125
‎เขาจ้างให้ทนายช่วยไม่ให้เขาติดคุก

689
00:40:19,208 --> 00:40:21,168
‎จ่ายค่าเลี้ยงดูให้ภรรยาคนแรก

690
00:40:21,877 --> 00:40:24,088
‎เลี้ยงดูภรรยาคนปัจจุบันกับลูก

691
00:40:25,047 --> 00:40:29,468
‎สารคดีที่ไม่ธรรมดานี้ได้ถ่ายทอดอาลี
‎ในระหว่างช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของตัวตนเดิม

692
00:40:29,552 --> 00:40:30,970
‎กับตัวตนที่เขาจะกลายเป็น

693
00:40:31,053 --> 00:40:33,764
‎มันสำคัญเพราะแสดงถึงการควบคุมตัวเอง

694
00:40:33,848 --> 00:40:35,850
‎ที่จะเป็นแก่นสำคัญของหนังคนดำ

695
00:40:36,517 --> 00:40:40,312
‎และคนดำลักษณะนั้นคนแรก
‎ที่แจ้งเกิดได้แบบเดียวกับอาลี

696
00:40:40,396 --> 00:40:42,440
‎ไม่พยายามหลบซ่อนจากสายตาสื่อกระแสหลัก

697
00:40:42,523 --> 00:40:45,901
‎ก็คือแจ็ค จอห์นสัน
‎ซึ่งความลำบากของเขาถ่ายทอดไว้ในละคร

698
00:40:45,985 --> 00:40:48,237
‎และบัดนี้กลายเป็นหนังเรื่อง
‎"เดอะเกรตไวต์โฮป"

699
00:40:48,320 --> 00:40:51,157
‎ที่เจมส์ เอิร์ล โจนส์จะได้เป็น
‎ชายผิวดำคนที่สอง

700
00:40:51,240 --> 00:40:53,451
‎ที่ได้เสนอชื่อเข้าชิงรางวัล
‎นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม

701
00:40:55,911 --> 00:41:00,124
‎(เดอะเกรตไวต์โฮป (1970)
‎ผู้กำกับ มาร์ติน ริตต์)

702
00:41:04,545 --> 00:41:08,924
‎เจมส์ เอิร์ล โจนส์สร้างผลงาน
‎ด้วยบทหนุ่มเซ็กซี่หุ่นล่ำ

703
00:41:09,008 --> 00:41:11,677
‎เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งของอาชีพในจอของเขา

704
00:41:11,760 --> 00:41:14,054
‎- ไม่ๆ ฉัน…
‎- ใส่เสื้อผ้าซะ คุณแบคแมน

705
00:41:14,138 --> 00:41:15,598
‎- เราจะพาคุณเข้าเมือง
‎- เจค

706
00:41:15,681 --> 00:41:17,308
‎ไม่ต้องตกใจไป แต่งตัวเถอะ

707
00:41:17,892 --> 00:41:21,187
‎เซ็กซ์ข้ามชาติพันธุ์
‎และความอึดอัดจากเรื่องนั้น

708
00:41:21,270 --> 00:41:24,356
‎ก่อกระแสความกังวลในวงการหนังปี 1970

709
00:41:24,440 --> 00:41:26,650
‎"เดอะเกรตไวต์โฮป" ย้ำเตือนผู้ชมว่า

710
00:41:26,734 --> 00:41:29,195
‎ความสัมพันธ์ในหนังแบบนั้น
‎มีพื้นฐานจากความจริง

711
00:41:29,278 --> 00:41:33,032
‎การเปลี่ยนแปลงนั้นทำให้นักสร้างหนัง
‎ผู้เป็นที่เคารพอย่างน้อยหนึ่งคนไปไม่เป็น

712
00:41:33,115 --> 00:41:36,785
‎ผู้กำกับวิลเลียม ไวเลอร์ ซึ่งฝีมือของเขา
‎ในการถ่ายทอดการเปลี่ยนแปลงทางสังคม

713
00:41:36,869 --> 00:41:40,206
‎เห็นได้จากในหนังหลายเรื่อง
‎เช่น "เดอะเบสต์เยียร์สออฟอาวร์ไลฟ์ส"

714
00:41:41,165 --> 00:41:46,337
‎ไวเลอร์ได้สร้างแบบแผนด้วยหนังต้นแบบ
‎เรื่องโรคจิตแอบตาม "เดอะคอลเลคเตอร์"

715
00:41:46,420 --> 00:41:49,757
‎หนังเรื่องสุดท้ายของเขาคือ
‎"เดอะลิเบอเรชันออฟ แอล. บี. โจนส์"

716
00:41:49,840 --> 00:41:54,220
‎แล้วพลังในการถ่ายทอดดราม่า
‎ที่ทันสมัยนาทีต่อนาทีของเขาก็หายไป

717
00:41:54,303 --> 00:41:58,098
‎กับหนังที่เวอร์เกินจริง
‎กับการใช้ผู้หญิงผิวดำเป็นวัตถุทางเพศ

718
00:42:02,478 --> 00:42:05,898
‎- อยากไปหาทนายเหรอ
‎- ที่รัก คุณทำแขนฉันเจ็บนะ

719
00:42:05,981 --> 00:42:09,276
‎อยากไปหาทนายเหรอ
‎คิดว่าจะไม่มีใครเตือนคนขาวหรือไง

720
00:42:10,152 --> 00:42:13,906
‎ฉันเคยเห็นคนโง่นะ แต่เธอนี่โง่ได้โล่เลย

721
00:42:14,782 --> 00:42:18,035
‎หลังจากกำกับสารคดี "คิง: อะฟิล์มด์เรคอร์ด"

722
00:42:18,118 --> 00:42:20,829
‎ซิดนีย์ ลูเม็ตก็หันไปทำสิ่งที่ฟังดูยั่วยวน

723
00:42:20,913 --> 00:42:24,416
‎สคริปต์ของกอร์ วิดัล
‎ที่ดัดแปลงมาจากละครของเทนเนสซี วิลเลียมส์

724
00:42:24,500 --> 00:42:26,377
‎เกี่ยวกับชาติพันธุ์และเซ็กซ์

725
00:42:26,460 --> 00:42:29,547
‎กับเจมส์ โคเบิร์น,
‎โรเบิร์ต ฮุกส์, และลินน์ เรดเกรฟ

726
00:42:30,047 --> 00:42:33,509
‎ผลลัพธ์จากการพยายามปั่นกระแส
‎ก็คือ "ลาสต์ออฟเดอะโมบิลฮอตช็อต"

727
00:42:33,592 --> 00:42:35,010
‎ที่ได้จัดเรตเป็นเรตเอ็กซ์

728
00:42:35,094 --> 00:42:39,640
‎เพราะมีฉากที่ดูเหมือนชายคนดำ
‎มีเซ็กซ์กับหญิงคนขาว

729
00:42:41,183 --> 00:42:42,643
‎ฝาตู้อบพังแล้ว

730
00:42:42,726 --> 00:42:46,105
‎หลังคาก็รั่ว ห้องน้ำก็น้ำไหลทั้งวัน

731
00:42:46,188 --> 00:42:48,440
‎แถมคุณก็หล่อเกินจะเป็นเจ้าของบ้าน

732
00:42:48,524 --> 00:42:53,529
‎ทักษะการหว่านเสน่ห์ของไดอาน่า แซนดส์
‎เห็นชัดใน "เดอะแลนด์ลอร์ด" ปี 1970

733
00:42:53,612 --> 00:42:57,950
‎และเรื่องราวแรกๆ ของความโกลาหลนี้
‎ที่เกิดจากคนขาวที่ถืออภิสิทธิ์เกินตัว

734
00:42:58,033 --> 00:43:01,579
‎ที่เข้ามาพัฒนาพื้นที่
‎ถนนบรุกลินย่านคนดำก็ได้สานต่อกระแส

735
00:43:01,662 --> 00:43:05,374
‎ที่นักเขียนผิวดำ บิล กันน์สร้างหนังจากนิยาย

736
00:43:05,457 --> 00:43:07,751
‎โดยนักเขียนผิวดำ คริสติน ฮันเตอร์

737
00:43:09,336 --> 00:43:13,090
‎ท่าทางติดดิน เป็นธรรมชาติ
‎ของนักแสดงรายนี้เกิดมาเพื่อขึ้นจอ

738
00:43:13,173 --> 00:43:16,427
‎แซนดส์สามารถถ่ายทอด
‎ด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ และรอยยิ้ม

739
00:43:16,510 --> 00:43:19,305
‎ได้พอๆ กับที่นักแสดงส่วนใหญ่ทำได้
‎ด้วยบทยาวหลายหน้า

740
00:43:23,559 --> 00:43:28,689
‎ไดอาน่า แซนดส์คือคุณป้าที่สมบูรณ์แบบ
‎เพราะเธอรู้วิธีเป็นขาใหญ่

741
00:43:28,772 --> 00:43:31,567
‎เธอเป็นคนที่ใจดีมาก

742
00:43:31,650 --> 00:43:34,194
‎เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข

743
00:43:35,904 --> 00:43:40,659
‎ปี 1970 นิยายของเขสเตอร์ ไฮมส์
‎ในที่สุดก็ได้เป็นหนังขึ้นจอที่สมเหตุสมผล

744
00:43:40,743 --> 00:43:42,911
‎ในผลงานกำกับเรื่องแรก

745
00:43:42,995 --> 00:43:47,207
‎ออสซี่ เดวิสได้พลิกผันความเชื่อผิดๆ
‎ที่มีมายาวนานเกี่ยวกับสาวเซ็กซี่ผิวดำ

746
00:43:47,916 --> 00:43:50,252
‎ด้วยการใช้ฉากจากนิยายของไฮมส์

747
00:43:50,878 --> 00:43:53,797
‎ในหนังสือของเขา ไฮมส์เพิ่มความขมขื่นลงไป

748
00:43:53,881 --> 00:43:57,426
‎ในเรื่องราวกลับตาลปัตรเรื่องนี้
‎เกี่ยวกับผู้หญิงผิวดำล่อลวงตำรวจผิวขาว

749
00:43:57,509 --> 00:43:59,428
‎ให้ต้องอับอายเรื่องเซ็กซ์

750
00:43:59,511 --> 00:44:00,804
‎เถอะนะ ที่รัก

751
00:44:03,098 --> 00:44:04,141
‎ได้โปรด

752
00:44:09,605 --> 00:44:11,732
‎การดัดแปลงเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์
‎ได้เพิ่มความสุขสม

753
00:44:11,815 --> 00:44:14,360
‎ให้กับคนดูที่เบื่อการด้อยค่าคนดำ

754
00:44:14,443 --> 00:44:18,530
‎และสนุกกับการพลิกบทของเดวิส
‎ภายใต้หลังคาโรงละคร

755
00:44:19,239 --> 00:44:23,285
‎หยุดนะ นี่ตำรวจ

756
00:44:23,869 --> 00:44:28,290
‎หนังตำรวจฮาร์เล็มจอมโหด
‎ตามตำราเก่าของเดวิส

757
00:44:28,374 --> 00:44:32,961
‎คือเรื่องราวที่ขี้เล่นและใช้คนดำเป็นศูนย์กลาง
‎ที่ได้ก่อให้เกิดแนวคิดไฮสไตล์

758
00:44:33,045 --> 00:44:36,715
‎เพลงประกอบโดยผู้แต่งเพลงประกอบ "แฮร์"
‎กอลต์ แมคเดอร์มอตในฉากแอ็กชันคนดำ

759
00:44:37,383 --> 00:44:38,884
‎ตำรวจสายสืบที่แต่งตัวหรูหรา

760
00:44:38,967 --> 00:44:43,180
‎รับบทโดยก็อดฟรีย์ เคมบริดจ์ผู้หน้าบึ้ง
‎กับเรย์มอนด์ เซนต์ฌากส์ผู้โมโหง่าย

761
00:44:43,263 --> 00:44:47,142
‎คือส่วนหนึ่งของกลุ่มนักแสดงละครเวทีผิวดำ
‎อันกระตือรือร้นที่เดวิสได้รวบรวม

762
00:44:47,226 --> 00:44:49,436
‎- อะไรน่ะ
‎- ดูนี่สิ

763
00:44:50,062 --> 00:44:52,981
‎คุณพระช่วย เสื้อสีฟ้าที่เขาใส่

764
00:44:53,065 --> 00:44:54,900
‎กับสูทที่เขาใส่

765
00:44:54,983 --> 00:44:59,405
‎แล้วเขาก็เล็มหนวด เขาเนี้ยบสุดๆ ไปเลย

766
00:44:59,488 --> 00:45:01,824
‎นายเห็นไอ้ตัวตลกขาวนั่น ระบุตัวมันได้ไหม

767
00:45:03,367 --> 00:45:05,911
‎ไม่รู้สิ ผู้หมวด อาจจะได้ อาจจะไม่ได้

768
00:45:07,663 --> 00:45:09,373
‎คนพวกนั้นหน้าเหมือนกันหมดสำหรับผม

769
00:45:09,456 --> 00:45:13,919
‎ในฐานะที่เขาก็เป็นนักแสดงละครเวที
‎เดวิสรู้ว่าผู้ชมจะตอบสนอง

770
00:45:14,002 --> 00:45:17,548
‎ต่อความอบอุ่นที่นักแสดงผิวดำรู้สึกได้
‎จากความยิ่งใหญ่ของพวกพ้อง

771
00:45:17,631 --> 00:45:21,176
‎นี่คือแง่มุมที่เขาอาจจะอยากให้
‎ผู้ชมภาพยนตร์ได้สัมผัส

772
00:45:22,386 --> 00:45:25,556
‎มีจินตนาการอยู่เยอะมาก
‎ใน "คอตตอนคัมส์ทูฮาร์เล็ม"

773
00:45:28,016 --> 00:45:29,184
‎มันเป็นเทพนิยาย

774
00:45:29,268 --> 00:45:31,061
‎แต่ข้อดีของมันก็คือ

775
00:45:31,145 --> 00:45:33,355
‎ออสซี่ เดวิสใช้ฮาร์เล็ม

776
00:45:34,231 --> 00:45:37,067
‎ในแบบที่ผมคิดว่าไม่เคยเห็นมาก่อน

777
00:45:37,985 --> 00:45:39,445
‎มันเป็นต้นตำรับสุดๆ

778
00:45:39,528 --> 00:45:41,155
‎มันเป็นตัวของตัวเองสุดๆ

779
00:45:41,238 --> 00:45:45,784
‎เขาฉายจินตนาการให้ดู
‎ท่ามกลางความเป็นจริงของฮาร์เล็ม

780
00:45:46,744 --> 00:45:49,580
‎เดวิสนำวลีจากนักปฏิวัติผิวดำ

781
00:45:49,663 --> 00:45:51,707
‎มาใช้เป็นเพลงโต้ตอบ

782
00:45:52,291 --> 00:45:56,545
‎ดำพอสำหรับฉัน

783
00:45:56,628 --> 00:45:59,757
‎ผมตั้งตารอวันที่
‎ความภาคภูมิใจของคนดำจะเป็นที่เฉลิมฉลอง

784
00:45:59,840 --> 00:46:03,510
‎จากสังคมโดยรวม แทนที่จะถูกมอง
‎เป็นการเรียกร้องความเปลี่ยนแปลง

785
00:46:04,011 --> 00:46:07,014
‎ซึ่งจะว่าไปมันก็ใช่
‎แต่เพลงนี้มอบจังหวะไพเราะให้มัน

786
00:46:07,681 --> 00:46:12,186
‎ดำพอสำหรับฉัน

787
00:46:12,269 --> 00:46:14,688
‎นั่นคือประโยคเดียวที่เล่นซ้ำๆ ตลอดเรื่อง

788
00:46:14,772 --> 00:46:16,899
‎ซึ่งมันวิเศษเลย

789
00:46:16,982 --> 00:46:18,609
‎ผมดำพอสำหรับคุณไหม

790
00:46:19,443 --> 00:46:22,780
‎คาลวิน ล็อกฮาร์ตกับวิธีใช้วลีนี้เวลาเขาพูด

791
00:46:22,863 --> 00:46:26,116
‎แล้วก็อดฟรีย์ เคมบริดต์
‎ก็มีวิธีใช้วลีนี้ของตัวเอง

792
00:46:26,200 --> 00:46:28,160
‎ดำพอสำหรับคุณไหมล่ะ

793
00:46:28,243 --> 00:46:30,996
‎มันเปลี่ยน มันแปรสภาพ มันมีหลายความหมาย

794
00:46:31,079 --> 00:46:32,456
‎ดำพอสำหรับนายไหม

795
00:46:33,540 --> 00:46:35,209
‎ไม่พอ แต่เดี๋ยวก็พอ

796
00:46:36,752 --> 00:46:38,754
‎ทุกวันนี้มันยังเข้าถึงได้

797
00:46:39,254 --> 00:46:40,714
‎แม้เดวิสจะเล็งเห็นความจำเป็น

798
00:46:40,798 --> 00:46:43,091
‎ที่ต้องทำให้ผู้แต่งเพลงประกอบ
‎เป็นส่วนหนึ่งของการเล่าเรื่อง

799
00:46:43,175 --> 00:46:45,427
‎ด้วยการให้แมคเดอร์มอตมีส่วน
‎กับ "คอตตอนคัมส์ทูฮาร์เล็ม"

800
00:46:45,511 --> 00:46:48,680
‎แต่ยังต้องใช้เมลวิน แวน พีเบิลส์
‎เพื่อให้ดนตรีสื่อสาร

801
00:46:48,764 --> 00:46:51,391
‎ธรรมชาติที่น่าตกใจของประสบการณ์คนดำได้

802
00:46:51,975 --> 00:46:54,436
‎หนังปี 1970 ของเขา
‎"วอเตอร์เมลอนแมน" เป็นหนังเสียดสี

803
00:46:54,520 --> 00:46:59,650
‎ซึ่งชายคนขาวเสรีนิยม
‎ตื่นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นคนดำ

804
00:46:59,733 --> 00:47:03,237
‎แสดงให้เห็นถึงความกลัวความเป็นคนดำ
‎อย่างลึกซึ้งของเหล่าคนขาว

805
00:47:03,320 --> 00:47:07,074
‎ก็อดฟรีย์ เคมบริดจ์เปลี่ยนโทน
‎จากตรงไปตรงมาและตลก

806
00:47:08,784 --> 00:47:11,870
‎เจฟฟ์ มีนิโกรอยู่ในห้องน้ำ

807
00:47:11,954 --> 00:47:15,999
‎ไปเป็นการแสดงตัวละคร
‎ที่ผ่านการสังเกตอย่างรอบคอบและลึกซึ้ง

808
00:47:16,083 --> 00:47:18,126
‎ที่เปลี่ยนแปลงไปจากการได้รับความเห็นใจ

809
00:47:18,210 --> 00:47:21,797
‎วิวัฒนาการที่แวน พีเบิลส์อยากให้ผู้ชมได้สัมผัส

810
00:47:21,880 --> 00:47:26,093
‎ตอนเราแต่งงานกัน
‎ฉันไม่รู้เลยว่าจะเป็นความรักข้ามชาติพันธุ์

811
00:47:26,176 --> 00:47:29,096
‎- คุณไม่เคยบอกฉันเลย
‎- ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน

812
00:47:29,179 --> 00:47:32,057
‎แวน พีเบิลส์ผสมผสาน
‎พล็อตเรื่องที่เบาบางกับลูกเล่นหลอกคนดู

813
00:47:32,140 --> 00:47:36,228
‎ด้วยการผสมแนวคิดสเกตช์คอเมดี้
‎ที่ถ่ายทอดในแบบหนังใหญ่ได้อย่างดีเยี่ยม

814
00:47:36,311 --> 00:47:37,980
‎จนสร้างเป็นผลงานภาพยนตร์อันละเอียดอ่อน

815
00:47:38,063 --> 00:47:41,859
‎เกี่ยวกับอำนาจของการเริ่มตระหนักรู้
‎และความรับผิดชอบต่อคนดำ

816
00:47:41,942 --> 00:47:42,901
‎คิดจะไปไหนน่ะ

817
00:47:43,402 --> 00:47:46,238
‎- ผมจะไปกินมื้อเที่ยงกับคลาร์ก ดันวูดดี้
‎- ในนี้ไม่ได้

818
00:47:46,321 --> 00:47:50,409
‎ในโลกยุคโรคระบาด "วอเตอร์เมลอนแมน"
‎ได้ความอมตะขึ้นมาใหม่

819
00:47:50,492 --> 00:47:54,580
‎เพราะบัดนี้ คนขาวเข้าใจ
‎ถึงแนวคิดของชีวิตที่เสี่ยงจะถึงจุดจบ

820
00:47:54,663 --> 00:47:56,623
‎ตั้งแต่วินาทีที่ก้าวเท้าออกประตูหน้าบ้าน

821
00:47:56,707 --> 00:47:59,710
‎อย่างที่ชาวแอฟริกันอเมริกันประสบมาตลอด

822
00:48:00,294 --> 00:48:03,213
‎เช่นเดียวกับกอร์ดอน พาร์กส์
‎ใน "เดอะเลิร์นนิ่งทรี" เมื่อปีก่อน

823
00:48:03,297 --> 00:48:06,758
‎แวน พีเบิลส์ก็แต่งเพลงประกอบ
‎ให้ผลงานกำกับระดับสตูดิโอเรื่องแรกของเขา

824
00:48:06,842 --> 00:48:10,762
‎ตอนพ่อผมสร้าง "วอเตอร์เมลอนแมน"
‎พวกเขาพยายามจะตัดสินใจ

825
00:48:10,846 --> 00:48:13,307
‎ว่าจะให้ "วอเตอร์เมลอนแมน"
‎ฉายในโรงหรือเปล่า

826
00:48:13,390 --> 00:48:17,102
‎พวกเขาเปิดรอบปฐมทัศน์เล็กๆ
‎แล้วผู้ใหญ่ในวงการก็มากันครบ

827
00:48:17,185 --> 00:48:18,020
‎ทุกคนเป็นคนขาว

828
00:48:18,937 --> 00:48:22,316
‎มีคนดำอยู่คนหนึ่ง ชื่อวิลลี่
‎เขากวาดพื้นห้องฉายหนัง

829
00:48:22,816 --> 00:48:25,193
‎พ่อผมคุยกับวิลลี่ ให้เงินเขานิดหน่อย

830
00:48:25,277 --> 00:48:27,404
‎แล้วบอกว่า
‎"ตอนที่ฉายหนังของผม คุณต้องชอบนะ"

831
00:48:28,030 --> 00:48:31,533
‎วิลลี่ก็เลยไปเข้าชมหนัง
‎โรงฉายเรื่อง "วอเตอร์เมลอนแมน"

832
00:48:31,617 --> 00:48:34,453
‎วิลลี่บอกเลย "ดูนั่นสิ

833
00:48:34,536 --> 00:48:35,746
‎สนุกจริงๆ เลยนะ"

834
00:48:36,830 --> 00:48:38,916
‎แล้วทุกคนก็มองเขา "แหม วิลลี่ชอบเรื่องนี้ด้วย"

835
00:48:39,541 --> 00:48:43,003
‎วิลลี่ก็บอก "แน่นอนครับ เจ้านาย
‎หนังดีจริงๆ ดูนั่นสิ"

836
00:48:43,086 --> 00:48:44,588
‎"วิลลี่ นี่มันตลกสำหรับคุณเหรอ"

837
00:48:44,671 --> 00:48:47,424
‎"ใช่ครับ ผมรอไปดูไม่ไหวแล้ว
‎มันจะฉายโรงจริงเมื่อไหร่"

838
00:48:47,925 --> 00:48:51,345
‎แล้วหนังก็ได้ฉายโรง
‎นี่คือตัวอย่างกลุ่มเป้าหมายคนเดียว

839
00:48:51,428 --> 00:48:54,598
‎พ่อผมเล่นยิวยิตสูกับเชื้อชาติ
‎แล้วก็พลิกเกมใส่พวกคนขาว

840
00:48:57,893 --> 00:49:02,105
‎กอร์ดอน พาร์กส์ได้สร้าง
‎หนังระดับสตูดิโอเรื่องที่สองเมื่อปี 1971

841
00:49:02,189 --> 00:49:04,858
‎โดยผสมผสานดนตรีกับภาพยนตร์อย่างเต็มรูปแบบ

842
00:49:04,942 --> 00:49:09,696
‎เป็นการกล้าแหวกแนวจากเพลงประกอบสตูดิโอ
‎ที่ได้อิทธิพลจากยุโรปตามสูตรคลาสสิค

843
00:49:09,780 --> 00:49:13,533
‎ด้วยหนังเรื่องนี้ พาร์กส์ได้ทำตามแผน
‎ที่จะดึงไอแซก เฮย์สมาร่วมงานด้วย

844
00:49:14,534 --> 00:49:18,538
‎(ชาฟต์)

845
00:49:30,676 --> 00:49:34,471
‎"ชาฟต์" ไม่ใช่แค่หนังเปิดตัว
‎มันเป็นการประกาศ

846
00:49:34,554 --> 00:49:37,057
‎ด้วยวิธีเดียวกับที่หนังอย่าง
‎"อีซี่ไรเดอร์" แสดงออกชัดเจนว่า

847
00:49:37,641 --> 00:49:38,684
‎"นี่คือยุค 1960"

848
00:49:38,767 --> 00:49:42,688
‎"ชาฟต์" ก็วางรากฐานด้วยความข่มขวัญ
‎และความอวดเก่งแบบคนเมืองที่แสดงออกว่า

849
00:49:42,771 --> 00:49:44,690
‎"นี่คือยุค 1970"

850
00:49:44,773 --> 00:49:47,818
‎ซึ่งนักสืบเอกชนไม่ต้องแต่งตัวมอมแมม

851
00:49:47,901 --> 00:49:48,902
‎หรือซ่อนจากสายตาใคร

852
00:49:49,569 --> 00:49:53,115
‎ความใหม่และความกล้าเล่น
‎ของกล้องที่ตามถ่ายภาพคนดำ

853
00:49:53,198 --> 00:49:55,117
‎ในเสื้อโค้ตหนังไปทั่วแมนแฮตทัน

854
00:49:55,742 --> 00:49:57,995
‎นักสืบเอกชน ที่แต่งตัวเหมือน

855
00:49:58,078 --> 00:50:01,081
‎นักปฏิวัติผสมกับผู้กำกับ กอร์ดอน พาร์กส์

856
00:50:01,164 --> 00:50:04,418
‎ขณะที่เสียงกลองไฮแฮตกระตุ้นให้ผู้ชมตื่นเต้น

857
00:50:04,501 --> 00:50:06,712
‎กล้องไม่ได้แอบถ่ายพระเอก

858
00:50:07,254 --> 00:50:08,296
‎แต่ล็อกเป้ามาที่เขา

859
00:50:09,756 --> 00:50:12,759
‎การผสมผสานนี้
‎เปลี่ยนแนวทางของวงการหนังไปตลอดกาล

860
00:50:12,843 --> 00:50:14,845
‎ตั้งแต่การเป็นหนังจากสตูดิโอ

861
00:50:14,928 --> 00:50:18,348
‎ที่มีชื่อเสียงยาวนาน
‎ว่าสร้างผลงานเกี่ยวกับอเมริกาในอุดมคติ

862
00:50:18,432 --> 00:50:22,436
‎ที่วางคนผมตรง ตาสีฟ้าเป็นมาตรฐานความงาม

863
00:50:23,145 --> 00:50:26,273
‎ชาฟต์ "พ่อยอดชายของหญิงสาวทุกคน"
‎ไม่มีใครชมคนดำแบบนั้นหรอก

864
00:50:29,526 --> 00:50:30,444
‎คุณไม่เป็นไรนะ

865
00:50:31,862 --> 00:50:33,280
‎ที่รัก คุณไม่เป็นไรใช่ไหม

866
00:50:34,948 --> 00:50:36,491
‎ผมเริ่มรู้สึกเหมือนเป็นเครื่องจักร

867
00:50:37,826 --> 00:50:38,952
‎ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเลย

868
00:50:44,124 --> 00:50:47,878
‎(ภาพยนตร์เรื่องนี้อุทิศให้
‎ชายหญิงผิวดำที่เหลือทนกับชนชั้นปกครอง)

869
00:50:47,919 --> 00:50:51,715
‎ปี 1971 แวน พีเบิลส์เลือกสร้างหนัง

870
00:50:51,798 --> 00:50:55,761
‎เกี่ยวกับความน่ากลัวที่ไม่รู้จบ
‎ที่คนดำชาวอเมริกันต้องเผชิญ

871
00:50:55,844 --> 00:50:57,929
‎"สวีต สวีตแบ็กส์แบดแอสซอง"

872
00:50:58,430 --> 00:51:01,433
‎แค่ชื่อเรื่องก็ทำให้หนังเรื่องนี้
‎เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิวัติ

873
00:51:01,516 --> 00:51:03,226
‎ที่คงไม่ได้ออกฉายทีวี

874
00:51:03,727 --> 00:51:07,314
‎ในสมัยนั้น สถานีโทรทัศน์
‎ไม่มีทางฉายหนังแบบนั้น

875
00:51:07,397 --> 00:51:10,484
‎หรือหนังจุดชนวนปลุกปั่นที่มาพร้อมเรื่องนี้

876
00:51:12,360 --> 00:51:13,195
‎นี่มันอะไรกัน

877
00:51:19,326 --> 00:51:22,079
‎ในยุคก่อนที่หนังโป๊จะเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้

878
00:51:22,162 --> 00:51:25,040
‎ในยุคที่เรื่องเซ็กซ์ของคนดำยังคงเป็นมุกเด็ด

879
00:51:25,123 --> 00:51:28,835
‎"สวีตแบ็ก" แสดงความกล้า
‎ด้วยการเปลี่ยนเซ็กซ์ของคนดำเป็นการแสดงโชว์

880
00:51:28,919 --> 00:51:31,338
‎โดยไม่ยอมตัดภาพหันกล้องไปทางอื่นเลย

881
00:51:31,421 --> 00:51:33,965
‎นี่คือผลงานสร้างสรรค์
‎อย่างบรรจงของแวน พีเบิลส์

882
00:51:34,049 --> 00:51:38,428
‎เครื่องมือที่ทำให้ผู้ชมเข้าใจ
‎ว่าการถูกมองเป็นวัตถุมันเป็นอย่างไร

883
00:51:42,682 --> 00:51:46,686
‎การใช้คำว่า "แบดแอส" ในชื่อเรื่อง
‎เป็นการกระทำที่เท่มากๆ

884
00:51:46,770 --> 00:51:49,356
‎ซึ่งแทบจะรับประกันว่า
‎หนังเรื่องนี้จะถูกจัดเป็นเรตเอ็กซ์

885
00:51:49,439 --> 00:51:51,608
‎ซึ่ง "สวีตแบ็ก" ก็ได้เรตนั้นในท้ายที่สุด

886
00:51:51,691 --> 00:51:54,820
‎เมลวิน แวน พีเบิลส์ใช้ข้อดี
‎ของการฉวยผลประโยชน์

887
00:51:54,903 --> 00:51:58,198
‎กับลัทธิเสรีนิยมใหม่ในวัฒนธรรมภาพยนตร์
‎ให้เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง

888
00:51:58,281 --> 00:52:01,535
‎เขาชอบความกล้าบ้าบิ่นของการเป็นชายผิวดำ

889
00:52:01,618 --> 00:52:04,371
‎ที่ไว้หนวดเครา สูบซิการ์

890
00:52:04,454 --> 00:52:05,997
‎เป็นการแสดงออกในวัฒนธรรมกระแสนิยม

891
00:52:06,081 --> 00:52:10,544
‎ที่อมตะไม่แพ้รอยยิ้มของเอลวิส เพรสลีย์
‎และเล็บมือของเมแกน เดอะสตัลเลียน

892
00:52:10,627 --> 00:52:14,214
‎"สวีตแบ็ก" เกิดขึ้นในยุคที่
‎เรตเอ็กซ์เพิ่งจะถูกคิดค้นขึ้น

893
00:52:14,297 --> 00:52:17,259
‎และหนังโป๊ก็แพร่จากโรงหนังเถื่อนในเมือง

894
00:52:17,342 --> 00:52:18,510
‎ออกสู่ชานเมือง

895
00:52:18,593 --> 00:52:21,388
‎"มิดไนต์คาวบอย"
‎กลายเป็นหนังเรตเอ็กซ์เรื่องแรก

896
00:52:21,471 --> 00:52:23,265
‎ที่ได้รางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

897
00:52:23,348 --> 00:52:24,182
‎และเรื่องเดียว

898
00:52:24,766 --> 00:52:27,727
‎สแตนลีย์ คิวบริคสร้าง
‎"คล็อกเวิร์กออเรนจ์" และได้รับเรตเอ็กซ์

899
00:52:28,979 --> 00:52:31,982
‎ส่วนมาร์ลอน แบรนโด<i>‎้</i>
‎กับผู้กำกับเบอร์นาโด้ เบอร์โตลุชชี่

900
00:52:32,065 --> 00:52:35,819
‎ก็ได้รับเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์
‎จากหนังเรตเอ็กซ์ "ลาสต์แทงโก้อินปารีส"

901
00:52:36,653 --> 00:52:41,491
‎แล้วก็ยังมีผลงานของคนดำ
‎กับหนังวิจารณ์สังคมเรตเอ็กซ์ "ไลลาห์"

902
00:52:41,575 --> 00:52:44,202
‎พร้อมเพลงประกอบจากตำนานฟังก์
‎เบอร์นาร์ด เพอร์ดี้

903
00:52:44,286 --> 00:52:48,123
‎ถึงแม้ว่าสมาคมภาพยนตร์
‎จะเสนอเรตจีใหหนังเรื่องนี้

904
00:52:48,206 --> 00:52:54,212
‎พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสิน
‎ชะตาของคนดำว่าเป็นเรตจีหรือเอ็กซ์

905
00:52:56,006 --> 00:53:00,010
‎แต่แวน พีเบิลส์ก็สร้างกระแสโดยไม่ตั้งใจ
‎ด้วยการปล้นเรตเอ็กซ์

906
00:53:00,093 --> 00:53:02,679
‎มีข่าวลือว่าเขาจัดหนังเป็นเรตเอ็กซ์ด้วยตัวเอง

907
00:53:03,180 --> 00:53:06,766
‎เพราะนั่นคือตัวอักษรเดียว
‎ที่คณะกรรมการจัดเรตติ้งไม่ได้จดลิขสิทธิ์

908
00:53:06,850 --> 00:53:10,145
‎ซึ่งทำให้ทุกคนรู้ว่า
‎พวกเขาสามารถใช้ตัวเอ็กซ์ได้ตามใจ

909
00:53:10,228 --> 00:53:14,524
‎แล้วโลกใหม่ที่กล้าเล่น
‎ของดับเบิลเอ็กซ์และทริปเปิลเอ็กซ์ก็เกิดขึ้น

910
00:53:14,608 --> 00:53:18,695
‎ยังไงซะ คุณก็ไม่เคยได้ยิน
‎เรตดับเบิลอาร์ หรือทริปเปิลพีจี-13

911
00:53:19,779 --> 00:53:23,033
‎เช่นเดียวกับ "วอเตอร์เมลอนแมน"
‎"สวีตแบ็ก" ก็เปิดฉากด้วยฉากวิ่ง

912
00:53:23,116 --> 00:53:25,076
‎แต่ในกรณีนี้ ไม่ใช่เพื่อเป็นมุกตลก

913
00:53:25,160 --> 00:53:30,624
‎สวีตแบ็กกำลังวิ่งหนีอาชีวิตรอด
‎การเคลื่อนไหวดูจะเป็นสิ่งที่รักษาชีวิตเขา

914
00:53:30,707 --> 00:53:33,210
‎เพราะส่วนใหญ่ของเรื่องนี้
‎คือการเคลื่อนไหวไปด้านหน้า

915
00:53:34,544 --> 00:53:38,089
‎แวน พีเบิลส์จึงเลือกนักดนตรี
‎ไม่ใช่แค่เพื่อมาแต่งเพลงประกอบ

916
00:53:38,173 --> 00:53:41,343
‎เขาให้วงเอิร์ธ, วินด์, แอนด์ไฟเยอร์
‎เป็นผู้ร่วมสมคบคิด

917
00:53:41,426 --> 00:53:46,306
‎เขามีเลขาฯ ที่ผมแอบชอบ
‎ผมคิดว่าทุกคนแอบชอบพริสซิลลา

918
00:53:46,389 --> 00:53:49,809
‎ผมแอโฟรเธอเหมือนวงแหวนนางฟ้า
‎ผมคิดแบบ "พระเจ้า ดูพริสซิลลาสิ

919
00:53:49,893 --> 00:53:51,186
‎เธอใส่อะไรมานะ

920
00:53:51,269 --> 00:53:53,855
‎วันนี้พริสซิลลาจะใส่ชุดอะไรมา"

921
00:53:53,939 --> 00:53:57,442
‎แต่พริสซิลลาก็มีแฟนที่ค่อนข้างขี้หึง

922
00:53:57,525 --> 00:54:00,862
‎เธออยากแสดงในหนัง
‎แต่แฟนบอกว่า "คุณเล่นหนังไม่ได้นะ"

923
00:54:00,946 --> 00:54:03,698
‎แต่เขาเองกลับตั้งวงใหม่
‎ชื่อ "เอิร์ธ, วินด์, แอนด์ไฟเยอร์"

924
00:54:04,741 --> 00:54:08,578
‎เขาบอกว่า "คุณห้ามเล่นหนังกับเมลวิน
‎แต่ผมอยากทำเพลง"

925
00:54:10,163 --> 00:54:14,334
‎และผลงานของพวกเขาก็ช่วยส่งเสริม
‎ความระแวงจนเหงื่อตกของ "สวีตแบ็ก"

926
00:54:16,419 --> 00:54:18,755
‎ต่างจากเพลงอาร์แอนด์บีหวานๆ ทรงพลัง

927
00:54:18,838 --> 00:54:22,092
‎ในผลงานต่อๆ มาที่เราจะรู้
‎ได้ทันทีว่าเป็นเอิร์ธ, วินด์, แอนด์ไฟเยอร์

928
00:54:22,175 --> 00:54:26,846
‎เพลงประกอบ "สวีตแบ็ก" ของพวกเขา
‎คือริ้วเสียงที่ไม่ลงรอยในเพลงแจ๊ซล้ำยุคเสียงสูง

929
00:54:26,930 --> 00:54:29,599
‎โดยมีเสียงกลองให้จังหวะเป็นพื้นหลัง

930
00:54:29,683 --> 00:54:31,768
‎ดนตรีมีอยู่เพื่อให้เรารู้

931
00:54:31,851 --> 00:54:35,480
‎ว่าเรากำลังถูกพาดิ่งลงไป
‎ในโลกที่หนังคอยหลีกเลี่ยง

932
00:54:35,981 --> 00:54:37,816
‎มันผสมผสานหลายแนวได้ลงตัว

933
00:54:37,899 --> 00:54:40,735
‎โดยมีปฏิกิริยาฉับไวไม่แพ้ผู้กำกับแวน พีเบิลส์

934
00:54:41,403 --> 00:54:43,113
‎หนีไป สวีตแบ็ก

935
00:54:44,906 --> 00:54:46,449
‎หนีไปซะ ไอ้เบื๊อก

936
00:54:47,534 --> 00:54:51,579
‎พวกมันละเลงเลือดน้องสาวนาย
‎แต่ไม่มีทางละเลงเลือดฉันได้

937
00:54:51,663 --> 00:54:53,540
‎หนีไป สวีตแบ็ก

938
00:54:53,623 --> 00:54:55,041
‎หนีไป ไอ้เบื๊อก

939
00:54:55,125 --> 00:54:57,377
‎"พวกมันละเลงเลือดแม่นาย

940
00:54:57,460 --> 00:55:00,005
‎พวกมันละเลงเลือดพ่อนาย
‎แต่ไม่ทางละเลงเลือดฉันได้"

941
00:55:03,049 --> 00:55:05,969
‎พ่อให้ผมคุยกับคนในล็อบบี้

942
00:55:06,052 --> 00:55:09,014
‎พ่อถามว่า "แกคิดว่าไง"
‎ผมก็ตอบไป แล้วพ่อก็บอกว่า

943
00:55:09,097 --> 00:55:11,808
‎"พ่อไม่สนหรอกว่าแกคิดยังไง
‎เดี๋ยวพ่อหาคำตอบเองทีหลัง

944
00:55:11,891 --> 00:55:16,146
‎ไปคุยกับคนในล็อบบี้
‎ลองถามดูว่าเขามองหนังเรื่องนี้ยังไง

945
00:55:16,229 --> 00:55:18,940
‎รู้จักหนังเรื่องนี้ได้ยังไง แล้วคิดยังไงกับมัน"

946
00:55:19,941 --> 00:55:23,445
‎ต้องเป็นผู้กำกับทฤษฎีออเตอร์
‎นักจัดโชว์ และนักขายอย่างเทลวิน

947
00:55:23,528 --> 00:55:27,949
‎ถึงจะเข้าใจว่าการทำให้นักแต่งเพลง
‎เป็นหุ้นส่วนด้านการสร้างสรรค์โปรเจกต์

948
00:55:28,033 --> 00:55:29,576
‎แทนที่จะเป็นแค่ลูกจ้าง

949
00:55:29,659 --> 00:55:32,162
‎คือการที่ผู้กำกับลงทุนกับอนาคตของหนัง

950
00:55:32,787 --> 00:55:35,415
‎เมลวินมองเห็นอนาคตนั้น
‎ในแบบที่ต่อมาจะเป็นจุดเริ่มต้น

951
00:55:35,498 --> 00:55:37,250
‎ของแนวทางใหม่ในวงการภาพยนตร์

952
00:55:37,751 --> 00:55:41,963
‎เริ่มแรก เขาใช้เรื่องราวการขายหนัง
‎เพื่อทำการตลาด

953
00:55:42,047 --> 00:55:46,343
‎ไม่งั้นเขาจะได้หนังคนดำ
‎ที่คงแทบจะไม่ได้รับความสนใจเลย

954
00:55:46,426 --> 00:55:49,220
‎ที่สำคัญกว่านั้น เขาปล่อยซาวด์แทร็กออกมาก่อน

955
00:55:49,304 --> 00:55:52,390
‎โดยหวังพึ่งการที่ผู้คนเห็นชื่อหนังมากขึ้น
‎จะเป็นเครื่องมือการขาย

956
00:55:53,224 --> 00:55:55,560
‎เขาเป็นทั้งศิลปินและนักธุรกิจ

957
00:55:55,643 --> 00:55:58,104
‎ถึงเป็นศิลปะก็ไร้ค่า ถ้าไม่มีใครได้ดู

958
00:55:59,898 --> 00:56:03,485
‎กอร์ดอน พาร์กส์ได้เปลี่ยน
‎คนที่จะเป็นตัวเอกในหนังคนดำได้

959
00:56:03,568 --> 00:56:05,987
‎สวีตแบ็กกับชาฟต์เจริญรอยตามมูฮัมหมัด อาลี

960
00:56:06,071 --> 00:56:11,201
‎เข้าสู่ยุคที่คนดำไม่ต้องขออนุญาตมีตัวตนอีกต่อไป

961
00:56:11,701 --> 00:56:14,329
‎ฉากของพวกเขาสร้างมา
‎เพื่อแสดงออกถึงความแน่วแน่

962
00:56:14,412 --> 00:56:15,413
‎แทนที่จะชวนให้คิด

963
00:56:16,039 --> 00:56:19,501
‎ถึงทัศนคติง่ายๆ สบายๆ
‎เป็นการแหวกแนวจากคนถ่อมตนน่าคบหา

964
00:56:20,001 --> 00:56:23,671
‎ระยะห่างจากความเข้มงวดและย้อนแย้ง
‎บังคับให้ผู้ชมเข้าใจได้เอง

965
00:56:23,755 --> 00:56:25,215
‎แทนที่จะต้องอธิบายทุกอย่าง

966
00:56:27,842 --> 00:56:31,012
‎ฟังที่ผมจะบอกนะ ลุง ผมมาช่วย

967
00:56:31,096 --> 00:56:33,264
‎ผมเป็นทูตสวรรค์ของพระเจ้า

968
00:56:33,348 --> 00:56:36,101
‎แฮร์รี่ เบลาฟอนเต
‎นำความดุดันที่อ่อนโยนของเขา

969
00:56:36,184 --> 00:56:39,020
‎กลับมาสู่จอเงินอีกครั้งใน "ดิแองเจิลเลวีน"

970
00:56:39,104 --> 00:56:40,855
‎หนังดราม่าเชิงทดลองที่เขาสร้างเอง

971
00:56:41,398 --> 00:56:44,734
‎เป็นการจบช่วงเนรเทศตัวเอง
‎ด้วยหนังตลกแนวอัตถิภาวะ

972
00:56:44,818 --> 00:56:47,862
‎ที่เสนอมุมที่แตกต่าง
‎ต่อโจทย์ที่ราล์ฟ เอลลิสันตั้งขึ้น

973
00:56:47,946 --> 00:56:49,531
‎ในนิยายของเขา "อินวิซิเบิลแมน"

974
00:56:50,031 --> 00:56:53,743
‎"ผมทำยังไงถึงได้ทั้งดำ
‎เคร่งศาสนา และสวรรค์นำโชค"

975
00:56:54,452 --> 00:56:55,286
‎ผมคือทูตสวรรค์

976
00:56:58,123 --> 00:56:59,958
‎มาพาฉันขึ้นสวรรค์เหรอ

977
00:57:01,418 --> 00:57:02,252
‎เปล่า

978
00:57:03,670 --> 00:57:05,213
‎ผมมาเพื่อมอบชีวิตให้คุณ

979
00:57:05,296 --> 00:57:08,633
‎ในบทที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น
‎คู่ขนานไปกับพันธสัญญาใหม่

980
00:57:08,716 --> 00:57:11,094
‎ซิดนีย์พัวทิเยร์แสงนำในบทบราเธอร์จอห์น

981
00:57:11,594 --> 00:57:14,431
‎ในหนังแฟนตาซีเรื่องนี้
‎พัวทิเยร์เป็นคนแปลกหน้าที่อ่อนน้อม

982
00:57:14,514 --> 00:57:18,309
‎ที่ถูกส่งมายังเขตสงคราม
‎ต้องเก็บงำความเห็นชอบและมุมมองตัดสิน

983
00:57:18,393 --> 00:57:22,439
‎ในฐานะทูตสวรรค์แห่งความตายพูดน้อย
‎ที่ติดชะงักอยู่ระหว่างอดีตกับปัจจุบัน

984
00:57:22,522 --> 00:57:26,734
‎นิทานเจตนาดีเรื่องนี้
‎แต่งขึ้นเพื่อสะท้อนความลำบากของพัวทิเยร์เอง

985
00:57:28,361 --> 00:57:30,905
‎ออสซี่ เดวิสสร้างผลงาน
‎ต่อจาก "คอตตอนคัมส์ทูฮาร์เล็ม"

986
00:57:30,989 --> 00:57:34,868
‎ด้วยดราม่าที่โฟกัสกับความตึงเครียด
‎ของหญิงผิวดำหลายรุ่น

987
00:57:34,951 --> 00:57:36,494
‎ในครอบครัวเดียวกัน

988
00:57:36,578 --> 00:57:39,080
‎พระผู้เป็นเจ้า ถ้าทรงช่วยลูกซื้อบ้านนี้ให้แม่

989
00:57:39,164 --> 00:57:41,916
‎ลูกจะไม่ขออะไรจากพระองค์อีกเลย เอเมน

990
00:57:42,000 --> 00:57:46,087
‎ตัวเอกหญิงสาวของเขา
‎ที่ต่อสู้เพื่อให้คนรับฟัง และเพื่ออนาคต

991
00:57:46,171 --> 00:57:49,132
‎เป็นหัวข้อที่ใกล้เคียง
‎กับความจริงที่ไร้ข้อสงสัย

992
00:57:49,215 --> 00:57:50,467
‎ยิ่งกว่าผลงานเรื่องก่อนหน้า

993
00:57:51,176 --> 00:57:54,429
‎นักเขียนบทและผู้กำกับ
‎อุสมาน เซมเบนเคยกล่าวไว้ว่า

994
00:57:54,512 --> 00:57:57,932
‎"ระหว่างครอบครัวในหนัง
‎เรื่อง 'ซาวน์เดอร์' กับ 'แบล็กเกิร์ล'

995
00:57:58,016 --> 00:57:59,559
‎มีจักรวาลที่ครบทุกองค์ประกอบ

996
00:58:00,351 --> 00:58:02,312
‎นั่นคือหนังแบบที่ผมอยากสร้าง"

997
00:58:02,979 --> 00:58:07,525
‎และจักรวาลหนังที่เขาได้เห็น
‎ก็ดลใจให้เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพ

998
00:58:07,609 --> 00:58:12,030
‎ถ่ายทอดผลกระทบ
‎ของการขาดผู้ชายในครัวเรือนผิวดำ

999
00:58:13,448 --> 00:58:15,575
‎มีเหตุผลจำนวนหนึ่งที่แย้งว่า

1000
00:58:15,658 --> 00:58:19,662
‎ปี 1939 คือปีที่ดีที่สุด
‎ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์

1001
00:58:19,746 --> 00:58:24,334
‎แต่เรื่องที่ถูกมองข้าม
‎คือปี 1939 ได้ยืนยันสถานะของหนังอเมริกา

1002
00:58:24,417 --> 00:58:25,793
‎ว่าเป็นนักสร้างเรื่องเล่าของโลก

1003
00:58:26,377 --> 00:58:30,673
‎ผมไม่เชื่อว่าปีที่มี "กอนวิทเดอะวินด์"
‎จะมีเสน่ห์แบบนั้นได้

1004
00:58:31,257 --> 00:58:34,511
‎กลุ่มผู้บริหารสตูดิโอ
‎ได้สร้างความเชื่อผิดๆ ในวัฒนธรรมกระแสนิยม

1005
00:58:34,594 --> 00:58:38,848
‎ที่ทำให้พวกเขามีโอกาส
‎หนีจากต้นกำเนิดไปได้ไกลที่สุด

1006
00:58:38,932 --> 00:58:42,393
‎พวกเขาเสกอเมริกา
‎เวอร์ชันหลงตัวเองให้เกิดขึ้นจริงได้

1007
00:58:43,144 --> 00:58:45,647
‎อเมริกาที่ไม่เคยมีอยู่จริง

1008
00:58:45,730 --> 00:58:48,191
‎แต่ความเชื่อส่วนใหญ่ของประเทศยังคงมีอยู่

1009
00:58:48,274 --> 00:58:50,735
‎ประเทศส่วนใหญ่ก็อาจจะยังมีเช่นกัน

1010
00:58:50,818 --> 00:58:53,905
‎ปี 1939 ได้ปล่อยให้ค่ายหนังเร่งผลิต

1011
00:58:53,988 --> 00:58:56,616
‎ผลงานที่พวกเขามองว่ามีศีลธรรมและวรรณกรรม

1012
00:58:56,699 --> 00:59:00,078
‎และเอาใจผู้ชมกระแสหลัก
‎ด้วยการสร้างความเชื่อกลบเกลื่อนความผิด

1013
00:59:00,161 --> 00:59:02,163
‎ผมรู้ ฮัค ผมเป็นมาสชองเธอ

1014
00:59:02,247 --> 00:59:05,041
‎แต่บางครั้ง ผมก็อดคิดไม่ได้ว่ามันถูกต้องไหม

1015
00:59:05,708 --> 00:59:09,587
‎นี่คือก้าวที่ไกลกว่าการเข้ายึดครอง
‎และการล่าอาณานิคมทางวัฒนธรรม

1016
00:59:10,088 --> 00:59:14,259
‎นักแสดงผิวขาวถ่ายทอด
‎วัฒนธรรมได้ดีกว่านักแสดงละตินมาก

1017
00:59:15,468 --> 00:59:17,011
‎รวมถึงชาวเกาะแปซิฟิก

1018
00:59:17,095 --> 00:59:18,972
‎คุณโดโรธี มาร์ช

1019
00:59:19,055 --> 00:59:21,140
‎กับการแสดงเลียนแบบ บิล โรบินสัน

1020
00:59:21,224 --> 00:59:22,308
‎ราชาแห่งฮาร์เล็ม

1021
00:59:23,142 --> 00:59:24,060
‎คนดำ

1022
00:59:25,061 --> 00:59:27,772
‎การทำร้ายร่างกายถือเป็นคำชม

1023
00:59:31,442 --> 00:59:34,571
‎ที่สำคัญที่สุด มีการส่งต่อในปี 1939

1024
00:59:34,654 --> 00:59:37,907
‎ที่ตอกย้ำอำนาจของความเชื่อ
‎ที่เป็นศูนย์กลางและด้อยค่าความสามารถ

1025
00:59:37,991 --> 00:59:40,076
‎เกี่ยวกับสถานะของคนดำในสังคม

1026
00:59:40,159 --> 00:59:41,369
‎เลิกงานได้

1027
00:59:41,452 --> 00:59:44,205
‎- ใครบอกให้เลิกงาน
‎- ฉันบอกให้เลิกเอง

1028
00:59:44,289 --> 00:59:47,584
‎ฉันเป็นหัวหน้า
‎ฉันคือคนบอกว่าเมื่อไหร่เลิงาน ทาร่า

1029
00:59:47,667 --> 00:59:52,171
‎เลิกงานได้

1030
00:59:52,255 --> 00:59:54,841
‎ทั้งสองเรื่องคือหนังจากนิยาย

1031
00:59:54,924 --> 00:59:58,636
‎หนังทำรายได้สูงสุดตลอดกาล
‎จนกระทั่งปี 1925

1032
00:59:58,720 --> 01:00:01,306
‎คือ "เดอะเบิร์ธออฟอะเนชัน"
‎ของดี. ดับเบิลยู. กริฟฟิธ

1033
01:00:01,389 --> 01:00:04,809
‎หนังที่ฮิตยิ่งกวานั้น
‎คือ "กอนวิทเดอะวินด์" ในปี 1939

1034
01:00:04,892 --> 01:00:08,271
‎ที่รักษาสถิติบ็อกซ์ออฟฟิศไว้ได้จนถึงปี 1965

1035
01:00:09,147 --> 01:00:11,232
‎และแซงคว้าแชมป์อีกครั้งในปี 1971

1036
01:00:12,066 --> 01:00:16,529
‎ปี 1972 ควรจะเป็นปี
‎ที่อาชีพของรูเพิร์ต ครอสส์เริ่มรุ่งโรจน์

1037
01:00:16,613 --> 01:00:20,366
‎แฟนคลับของเขา แจ็ค นิโคลสัน
‎โรเบิร์ต ทาวน์ และผู้กำกับฮาล แอชบี้

1038
01:00:20,450 --> 01:00:24,287
‎ไดสร้างบทให้ครอสส์
‎ในหนังที่ดัดแปลงจาก "เดอะลาสต์ดีเทล"

1039
01:00:24,370 --> 01:00:28,333
‎แต่ครอสส์กลับล้มป่วยด้วยลูคีเมีย
‎ก่อนที่การถ่ายทำจะเริ่มขึ้น

1040
01:00:28,416 --> 01:00:31,294
‎การถ่ายทำถูกเลื่อนออกไป
‎ด้วยหวังว่าเขาจะจะได้ร่วมแสดง

1041
01:00:31,794 --> 01:00:34,005
‎แต่ครอสส์เสียชีวิตไปก่อนที่การถ่ายทำจะเริ่มขึ้น

1042
01:00:35,840 --> 01:00:37,759
‎ในบทความของนิตยสารเอสไควร์

1043
01:00:37,842 --> 01:00:42,013
‎แอชบี้หวนนึกถึงอารมณ์ขัน
‎และความสง่างงามของครอสส์ก่อนตาย

1044
01:00:42,096 --> 01:00:44,766
‎คำว่า "เจ้าบทเจ้ากลอนกัดแซะ" ถูกคิดขึ้น

1045
01:00:44,849 --> 01:00:48,436
‎เพื่อบรรยายถึงสไตล์ของแอชบี้
‎และได้แรงบันดาลใจจากมุมมองของครอสส์

1046
01:01:02,200 --> 01:01:05,912
‎ไอแซก เฮย์สทำการแสดงของเขา
‎ในงานมอบรางวัลออสการ์ปี 1972

1047
01:01:05,995 --> 01:01:08,706
‎ที่เขาเป็นคนดำคนแรกที่ได้รับรางวัล
‎เพลงประกอบยอดเยี่ยม

1048
01:01:08,790 --> 01:01:11,959
‎เพื่อแสดงถึงความยิ่งใหญ่
‎ของ "ฮอตบัตเทิร์ดโซล" ให้ทั้งโลกได้รู้

1049
01:01:12,919 --> 01:01:14,962
‎สำหรับผมที่ดูอยู่ที่บ้าน และตื่นเต้น

1050
01:01:15,046 --> 01:01:19,175
‎ไปกับการดูเฮย์สเปลี่ยนโซ่ล่ามทาส
‎เป็นเสื้อเกราะซูเปอร์สตาร์

1051
01:01:19,676 --> 01:01:22,512
‎มันรู้สึกเหมือนดาวหางพุ่งเข้าชนโลก

1052
01:01:22,595 --> 01:01:24,806
‎ชั้นบรรยากาศเปลี่ยนไป

1053
01:01:24,889 --> 01:01:28,226
‎บอกให้เราได้รู้ว่าทุกอย่างจะไม่มีวันเหมือนเดิม

1054
01:01:29,644 --> 01:01:31,771
‎นั่นเป็นการผสมผสานที่สับสนและตื่นเต้น

1055
01:01:31,854 --> 01:01:35,525
‎ที่ได้แสดงถึงองค์ประกอบ
‎ที่ทำให้วัฒนธรรมหนังคนดำมีเสน่ห์

1056
01:01:35,608 --> 01:01:38,194
‎ยิ่งกว่าหนังจากกลุ่มที่เรียกว่า "กระแสหลัก"

1057
01:01:38,277 --> 01:01:39,987
‎องค์ประกอบนั้นคือความเป็นฮีโร่

1058
01:01:40,071 --> 01:01:44,200
‎เอาล่ะ ไอ้แมลงสาบ เริ่มใหม่แต่แรกอีกทีนะ

1059
01:01:44,283 --> 01:01:46,077
‎ที่ต่างจากนักแสดงผิวขาว

1060
01:01:46,160 --> 01:01:48,287
‎ที่ใช้ความน่าเวทนาเป็นองค์ประกอบตกแต่ง

1061
01:01:48,371 --> 01:01:52,667
‎นักแสดงคนดำเล่นบทฮีโร่กึ่งตัวร้าย
‎ด้วยความมั่นใจที่คาบเส้นกับฮีโร่

1062
01:01:52,750 --> 01:01:54,711
‎แล้วข้าล้ำมเส้นนั้นไปอีก

1063
01:01:54,794 --> 01:01:56,212
‎คุณจะต้องกลับเข้าไป

1064
01:01:56,295 --> 01:01:59,757
‎เพราะคุณไม่่ได้ทำอะไรเลย
‎นอกจากพูดเรื่องความรักและสันติสุข

1065
01:02:00,383 --> 01:02:02,427
‎คุณไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย แปลว่าต้องสู้ต่อไป

1066
01:02:02,510 --> 01:02:06,556
‎ไปพูดจนกว่ามันจะเกิดขึ้น
‎แต่เราจะกลับไปจุดนั้นไม่ได้

1067
01:02:06,639 --> 01:02:08,641
‎เพราะเราไม่ได้ออกมาจากจุดนั้นแต่แรก

1068
01:02:08,725 --> 01:02:12,937
‎จากกระแสของ "ชาฟต์"
‎ได้ก่อให้เกิดหนังฟิล์มนัวร์รีเมคต่ำชั้น

1069
01:02:13,020 --> 01:02:15,314
‎"ฮิตแมน" หนังดัดแปลงจาก "เก็ตคาร์เตอร์"

1070
01:02:15,398 --> 01:02:18,568
‎คุณคือซูเปอร์สตาร์ตัวจริงเลย ที่รัก

1071
01:02:18,651 --> 01:02:21,738
‎และ "คูลบรีซ"
‎ก็เป็นรีเมคอีกฉบับชอง "ดิแอสฟอลต์จังเกิล"

1072
01:02:21,821 --> 01:02:23,865
‎ที่ทำให้ชื่อหนังยิ่งตรงตัวอักษร

1073
01:02:23,948 --> 01:02:26,951
‎ยิ่งกว่าที่หนังคลื่นลูกใหม่จะกล้าฝันว่าเป็นไปได้

1074
01:02:27,452 --> 01:02:30,371
‎ในหนังเหล่านี้ ตัวเอกก้าวเข้าสู่เฟรม

1075
01:02:30,455 --> 01:02:34,167
‎ด้วยความมั่นใจที่ไม่เคยมีมาก่อน
‎ในหนังที่ไม่ใช่เรื่องสังคมชั้นล่าง

1076
01:02:36,419 --> 01:02:37,545
‎ไม่อยากจะพูดหรอกนะ

1077
01:02:38,880 --> 01:02:42,759
‎แต่เรานี่มันหล่อโคตรๆ เลยว่ะ

1078
01:02:45,636 --> 01:02:46,888
‎ใช่

1079
01:02:46,971 --> 01:02:49,891
‎ปีที่เป็นจุดสูงสุดของหนังคนดำ
‎ได้เคลื่อนขอบเขตมากมายหลายอย่าง

1080
01:02:49,974 --> 01:02:51,476
‎จนวงการหนังเลี่ยนไปตลอดกาล

1081
01:02:52,059 --> 01:02:55,730
‎เป็นครั้งแรกที่หญิงผิวดำสองคน
‎ได้ชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม

1082
01:02:55,813 --> 01:02:57,940
‎ไดอาน่า รอสส์ในบทนำเรื่องแรก

1083
01:02:58,024 --> 01:03:01,194
‎และซิซิลี่ ไทสันผู้สง่างามใน "ซาวน์เดอร์"

1084
01:03:01,277 --> 01:03:03,696
‎ยังอีกนานกว่าจะถึงฤดูเก็บเกี่ยวนะ คุณเพอร์กิน

1085
01:03:04,447 --> 01:03:06,115
‎กว่าจะถึงตอนนั้น เนธานคงกลับมาแล้ว

1086
01:03:07,366 --> 01:03:10,828
‎ถ้าเขาไม่กลับมา เชื่อฉันได้เลย
‎ฉันกับเด็กๆ จะเก็บเกี่ยวเอง

1087
01:03:10,912 --> 01:03:14,624
‎ฉันไม่มีโอกาสได้เจอคุณซิซิลี่ ไทสัน

1088
01:03:14,707 --> 01:03:16,417
‎เธอทำให้ฉันนึกถึงยายเสมอ

1089
01:03:16,501 --> 01:03:22,799
‎เธอเป็นตัวแทนของความสง่างาม
‎แล้วก็ความสูงส่งแบบ…

1090
01:03:22,882 --> 01:03:25,134
‎แค่จากการเคลื่อนไหวและการพูด

1091
01:03:25,802 --> 01:03:26,844
‎ไม่

1092
01:03:26,928 --> 01:03:30,556
‎แม่คิดว่าจะอบเค้ก
‎ให้เดวิด ลีเอาไปให้พ่อคราวนี้

1093
01:03:30,640 --> 01:03:34,811
‎ฉันดีใจที่ได้เจอซิซิลี่
‎เพราะฉันโตมากับหนังของซิซิลี่ ไทสัน

1094
01:03:34,894 --> 01:03:37,104
‎มันรู้สึกดีที่ได้เห็นพวกเดียวกัน

1095
01:03:37,688 --> 01:03:40,358
‎หนังเหล่านีคือเรื่องของพวกเรา

1096
01:03:41,526 --> 01:03:43,236
‎ลูกพ่อ อย่าชินกับที่นี่ให้มากไปนะ

1097
01:03:44,987 --> 01:03:46,948
‎เพราะไม่ว่าลูกจะเป็นอะไร พ่อก็ยังรักลูก

1098
01:03:47,490 --> 01:03:51,619
‎ซึ่งผลงานนี้ก็ทำให้ดารานำแสดงร่วม
‎พอล วินฟิลด์ได้ชิงนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมด้วย

1099
01:03:51,702 --> 01:03:57,166
‎ตอนเด็กๆ ผมไม่รู้สึกว่าตัวเอง
‎จะหลงใหลกับหนังที่พวกเราเป็นเหยื่อ

1100
01:03:57,250 --> 01:04:00,086
‎ที่เราไร้พลัง ผมไม่อยากได้สิ่งนั้นตอนเด็กๆ

1101
01:04:00,670 --> 01:04:04,340
‎ผมเพิ่งได้ดู "ซาวน์เดอร์" อีกรอบ
‎เมื่อไม่นานนี้ แล้วผมก็เข้าใจมากขึ้นตอนโต

1102
01:04:04,423 --> 01:04:06,843
‎ผมเห็นหลายๆ แง่ในหนัง
‎ที่ตอนเด็กๆ ผมมองไม่ออกเลย

1103
01:04:08,845 --> 01:04:11,889
‎และไดอาน่า รอสส์
‎ก็ได้เข้าชิงนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม

1104
01:04:11,973 --> 01:04:15,893
‎จากบทนำเรื่องแรก
‎ในหนังเกี่ยวกับบิลลี่ ฮอลิเดย์เรื่องแรก

1105
01:04:15,977 --> 01:04:18,521
‎"เลดี้ซิงส์เดอะบลูส์" จากค่ายโมทาวน์

1106
01:04:26,946 --> 01:04:31,242
‎มันไม่ใช่หนังเกี่ยวกับความเป็นคนดำ
‎เหมือนเรื่องอื่นๆ หลายๆ เรื่อง

1107
01:04:32,702 --> 01:04:34,120
‎มันคือเรื่องของพรสวรรค์

1108
01:04:34,203 --> 01:04:38,291
‎เป็นเพราะชุดของบ็อก แม็คกี้
‎กับความงามของไดอาน่า รอสส์

1109
01:04:38,374 --> 01:04:43,129
‎กับบิลลี่ ดี วิลเลียมส์ ก็นะ มันยอดมาก

1110
01:04:46,090 --> 01:04:48,092
‎แฟรงค์ ยาบลานส์บริหารพาราเมาต์

1111
01:04:48,175 --> 01:04:52,179
‎เขาบอกเบอร์รี่ กอร์ดี้
‎หลังจากได้ดูหนังฉบับตัดต่อเบื้องตัน

1112
01:04:52,263 --> 01:04:53,890
‎ว่าค่ายจะไม่เพิ่มงบให้เรื่องนี้อีก

1113
01:04:54,891 --> 01:04:57,226
‎แล้วเบอร์รี่ กอร์ดี้ก็บอกแฟรงค์ว่า

1114
01:04:57,310 --> 01:04:59,854
‎"เรายังสร้างไม่เสร็จ
‎เรายังมีงานต้องทำอีกเยอะ"

1115
01:05:00,479 --> 01:05:01,480
‎แล้วแฟรงค์ก็บอกว่า…

1116
01:05:01,564 --> 01:05:05,234
‎ฉันจะไม่เล่าว่าจริงๆ แฟรงค์พูดยังไง

1117
01:05:05,318 --> 01:05:09,196
‎แต่หลักๆ เขาบอกว่า
‎มันเหมือนเราเป็นหนองในแล้วจะเอาไปติดเขา

1118
01:05:09,280 --> 01:05:11,949
‎เพราะเราไม่เคยทุ่มงบสร้างมากกว่านี้

1119
01:05:12,033 --> 01:05:14,076
‎กับ "หนังคนดำ" มาก่อนเลย

1120
01:05:14,160 --> 01:05:16,621
‎เขาถามว่า "แฟรงค์ ผมทำยังไงได้บ้าง"

1121
01:05:16,704 --> 01:05:20,458
‎เขาก็ตอบว่า "เขียนเช็คให้ผมสองล้าน
‎แล้วคุณอยากทำอะไรก็ทำเลย"

1122
01:05:21,876 --> 01:05:22,919
‎แล้วเขาก็ทำ

1123
01:05:23,002 --> 01:05:26,714
‎"เลดี้ซิงส์เดอะบลูส์"
‎เป็นโชว์หรูเล่นใหญ่จัดเต็มเรื่องแรกๆ

1124
01:05:26,797 --> 01:05:30,092
‎เป็นจุดเริ่มต้นที่น่าทึ่ง
‎ของความสวยหรูของคนดำในภาพยนตร์

1125
01:05:30,176 --> 01:05:33,054
‎เวลาคิดถึงไดอาน่า รอสส์
‎ฉันจะคิดถึงแฟชั่นด้วย

1126
01:05:33,137 --> 01:05:36,057
‎และฉันอ้างอิงแฟชั่นจากเธอบ่อยแค่ไหน

1127
01:05:36,140 --> 01:05:38,893
‎ทั้งงานพรมแดงหรืองานถ่ายแบบ

1128
01:05:38,976 --> 01:05:41,646
‎หรือคิดตัวละครต่างๆ ที่ฉันได้สร้างขึ้น

1129
01:05:42,730 --> 01:05:46,567
‎นิ้วมือ ทรงผ และทุกๆ อย่าง

1130
01:05:46,651 --> 01:05:48,194
‎มันแบบว่า "คุณพระช่วย"

1131
01:05:48,277 --> 01:05:50,655
‎แล้วเธอก็แสดงเป็น

1132
01:05:51,822 --> 01:05:54,241
‎ไม่ใช่แค่สำหรับรอสส์
‎แต่สำหรับนักแสดงนำร่วมของเธอด้วย

1133
01:05:54,325 --> 01:05:58,204
‎ตัวแทนสุดหล่อผิวเข้มสูงยาวขนานแท้

1134
01:05:58,287 --> 01:05:59,538
‎บิลลี่ ดี วิลเลียมส์

1135
01:06:00,998 --> 01:06:03,751
‎ตอนที่บิลลี่ ดี วิลเลียมส์ เข้ามา

1136
01:06:03,834 --> 01:06:06,504
‎ผู้หญิงทุกคนในฮอลลีวูดทักทายเขา

1137
01:06:07,630 --> 01:06:09,840
‎ฉันบอกเลย "คุณพระ

1138
01:06:09,924 --> 01:06:13,260
‎เกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

1139
01:06:16,847 --> 01:06:20,184
‎ตอนแรกที่ผมเดินลงบันไดไป
‎ผมก็หลงรักตัวเองเข้าแล้ว

1140
01:06:21,894 --> 01:06:24,188
‎ผมบอกว่า "คุณพระคุณเจ้าช่วย"

1141
01:06:24,855 --> 01:06:26,565
‎สาวๆ หลงผมเต็มเลย

1142
01:06:27,191 --> 01:06:28,776
‎อยากให้แขนผมหลุดก่อนเหรอ

1143
01:06:30,611 --> 01:06:33,406
‎แม้แต่ฉากนั้น "อยากให้แขนผมหลุดก่อนเหรอ"

1144
01:06:33,489 --> 01:06:35,032
‎ผมคุมตัวเองไม่อยู่เลย

1145
01:06:35,116 --> 01:06:38,744
‎ผมขำไม่หยุด เพราะผมได้แสงไฟพิเศษ

1146
01:06:38,828 --> 01:06:40,788
‎มันเหมือนสมัยหนังเก่าๆ

1147
01:06:43,207 --> 01:06:45,042
‎ผมขำไม่หยุดเลย

1148
01:06:45,126 --> 01:06:46,460
‎ผมต้องคุมตัวเอง

1149
01:06:48,421 --> 01:06:52,133
‎มันตลกมากสำหรับผมนะ เพราะมันเป็นสิ่งที่…

1150
01:06:52,216 --> 01:06:54,510
‎ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน

1151
01:06:54,593 --> 01:06:58,431
‎จากประสบการณ์ที่เคยแสดงหนังมา

1152
01:06:59,557 --> 01:07:02,393
‎ปี 1972 เป็นปีแจ้งเกิดสำหรับคนเก่งผิวดำ

1153
01:07:02,476 --> 01:07:06,355
‎นักเขียนบทละคร ลอนนี่ เอลเดอร์ที่สาม
‎ได้เข้าชิงรางวัลบทภาพยนตร์จาก "ซาวน์เดอร์"

1154
01:07:06,439 --> 01:07:08,274
‎และที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือปีที่

1155
01:07:08,357 --> 01:07:11,277
‎ผู้หญิงผิวดำได้เข้าชิง
‎รางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเป็นครั้งแรก

1156
01:07:11,360 --> 01:07:15,322
‎ซูซานน์ เด พาสส์ หนึ่งในทีมเขียนบท
‎ของเลดี้ซิงส์เดอะบลูส์

1157
01:07:15,406 --> 01:07:20,244
‎นั่นคือความสำเร็จครั้งเดียว
‎ก่อนที่ดี รีสจะได้เข้าชิงรางวัลในปี 2017

1158
01:07:20,327 --> 01:07:22,538
‎จากบทภาพยนตร์เรื่อง "มัดบาวด์" ซึ่งทำให้เธอ

1159
01:07:22,621 --> 01:07:26,292
‎เป็นผู้หญิงผิวดำคนที่สอง
‎ที่ได้เข้าชิงรางวัลบทภาพยนตร์

1160
01:07:26,375 --> 01:07:28,919
‎คุณกอร์ดี้ส่งสคริปต์ให้ฉัน แล้วบอกว่า

1161
01:07:30,337 --> 01:07:32,256
‎"ลองอ่านนี่แล้วบอกผมหน่อยว่าคิดยังไง"

1162
01:07:33,007 --> 01:07:35,009
‎แล้วฉันก็สะพรึงไปเลย

1163
01:07:35,968 --> 01:07:38,220
‎เพราะฉันรู้สึกว่ามันเหมารวมมาก

1164
01:07:39,180 --> 01:07:42,725
‎มุมมองเรื่องตัวตนของพวกเรา

1165
01:07:42,808 --> 01:07:45,728
‎แทนที่จะเป็นตัวเราที่สามารถเป็นได้

1166
01:07:46,395 --> 01:07:50,191
‎ฉันเลยร่วมงานกับซิดนีย์ ฟิวรี่
‎แล้วคริส คลาร์กก็เข้ามาเสริม

1167
01:07:50,274 --> 01:07:53,069
‎เธอเป็นศิลปินในค่าย เป็นผู้หยิงฉลาดมาก

1168
01:07:53,152 --> 01:07:54,487
‎ฉันกับเธอกลายเป็นทีมเดียวกัน

1169
01:07:54,987 --> 01:07:56,489
‎เมล็ดได้ถูกหว่านไว้ในเรื่องนี้

1170
01:07:56,572 --> 01:07:59,116
‎สำหรับผลงานที่จะกลายเป็น
‎เรื่องราวที่สำคัญที่สุดของยุคนั้น

1171
01:07:59,909 --> 01:08:02,787
‎การมีส่วนร่วมของผู้หญิงเริ่มโดดเด่นขึ้นมา

1172
01:08:04,038 --> 01:08:09,126
‎นอกจากรางวัลต่างๆ แล้ว
‎วงการหนังรุ่นปี 1972 ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

1173
01:08:09,710 --> 01:08:11,754
‎(บัคแอนด์เดอะพรีชเชอร์ (1972)
‎ผู้กำกับ ซิดนีย์ พัวทิเยร์)

1174
01:08:11,837 --> 01:08:16,133
‎หนังคาวบอย "บัคแอนด์เดอะพรีชเชอร์"
‎ที่กำกับโดยซิดนีย์ พัวทิเยร์

1175
01:08:16,217 --> 01:08:19,261
‎และเขาก็ยังนำแสดงเอง
‎ร่วมกับแฮร์รี่ เบลาฟอนเต

1176
01:08:20,513 --> 01:08:23,557
‎เบลาฟอนเตตั้งความหวังไว้กับหนังเรื่องนี้
‎ที่ไม่ได้กลายเป็นความจริง

1177
01:08:23,641 --> 01:08:27,353
‎ที่น่าเสียดายมากๆ
‎คือได้รู้ว่าสังคมคนดำไม่ให้การสนับสนุน

1178
01:08:27,436 --> 01:08:31,732
‎ทำให้ผมเริ่มรู้สึกว่าถูกหักหลัง

1179
01:08:32,566 --> 01:08:35,986
‎ผมรู้สึกว่า "ทำไมสังคมคนดำ
‎ไม่สนับสนุนหนังเรื่องนี้

1180
01:08:36,779 --> 01:08:40,908
‎เหมือนที่คนขาวสนับสนุน
‎'บุตช์ แคสซิดี้แอนด์เดอะซันแดนซ์คิด'

1181
01:08:41,408 --> 01:08:43,661
‎นี่คือเรื่องนั้นเวอร์ชันของเรา
‎แต่พวกเขาไม่สนับสนุน"

1182
01:08:44,620 --> 01:08:47,957
‎แล้วผมก็ได้รู้ว่าผมมีอุปสรรคหลายอย่าง

1183
01:08:48,457 --> 01:08:50,793
‎มุมมองคนดำที่มองตัวเอง

1184
01:08:50,876 --> 01:08:53,546
‎และมุมมองคนดำที่โลกมองเรา

1185
01:08:55,673 --> 01:08:58,509
‎เฟรด วิลเลียมสันนำแสดง
‎ในหนังคาวบอยทาสล้างแค้น

1186
01:08:58,592 --> 01:09:00,719
‎"เดอะเลเจนด์ออฟนิกเกอร์ชาร์ลีย์"

1187
01:09:00,803 --> 01:09:03,556
‎ชื่อเรื่องที่เรียกว่าหน้าด้าน
‎และน่าโมโหแม้แต่ในยุคนั้น

1188
01:09:04,223 --> 01:09:07,059
‎จะว่าไป ชื่อเรื่องนั้นเลิกใช้ไปแล้ว

1189
01:09:07,143 --> 01:09:10,312
‎ตอนนี้หนังเปลี่ยนชื่อเป็น
‎"เดอะเลเจนด์ออฟแบล็คชาร์ลีย์"

1190
01:09:10,396 --> 01:09:11,814
‎โปสเตอร์หน้าไม่อายนี้

1191
01:09:11,897 --> 01:09:15,192
‎ที่ใช้โปสเตอร์
‎ออกแนวดาแกโรไทป์บ่งบอกทุกอย่าง

1192
01:09:15,693 --> 01:09:19,530
‎"ใครไปเตือนแดนตะวันตกทีซิ
‎พี่มืดชาร์ลีย์ไม่หนีอีกแล้ว"

1193
01:09:21,198 --> 01:09:25,119
‎และในที่สุดคนดำก็ได้อยู่
‎ในหนังสยองขวัญในบทที่จริงจังบ้าง

1194
01:09:25,202 --> 01:09:30,249
‎กับวิลเลียม มาร์แชลผู้โดดเด่น
‎ที่แสดงนำเป็นแวมไพร์ผู้น่าอนาถ แบล็คคิวลา

1195
01:09:30,332 --> 01:09:32,585
‎ระบบทาสก็มีข้อดีนะ ผมเชื่ออย่างนั้น

1196
01:09:33,752 --> 01:09:34,587
‎"ข้อดี" เหรอ

1197
01:09:35,337 --> 01:09:38,591
‎เจ้าพบข้อดีในความป่าเถื่อนเหรอ

1198
01:09:39,508 --> 01:09:43,012
‎ผมคิดเสมอว่าข้อดีของ
‎การเหยียดผิวที่ฝังลึกในสถาบัน

1199
01:09:43,095 --> 01:09:46,682
‎ที่กีดกันคนดำจากบทศูนย์กลาง
‎ในหนังสยองขวัญก็คือ

1200
01:09:46,765 --> 01:09:49,560
‎สำหรับชาวแอฟริกันอเมริกัน
‎ความเข้าใจโดยนัยแฝง

1201
01:09:49,643 --> 01:09:53,022
‎ว่าไม่มีพลังเหนือธรรมชาติ
‎หรือภัยการสิ่งร่างของปีศาจใดๆ

1202
01:09:53,105 --> 01:09:55,107
‎จะเลวร้ายไปกว่าการเป็นทาส

1203
01:09:55,733 --> 01:09:57,860
‎หรือการทดลองที่ทัสคีกี

1204
01:09:57,943 --> 01:10:01,030
‎หรือเอ็มเม็ตต์ ทิลล์ คนดำผู้บริสุทธิ์ตัวจริง

1205
01:10:01,113 --> 01:10:04,158
‎ที่ตกเป็นเหยื่อของปีศาจที่แม้แต่หนังยังกลัว

1206
01:10:05,034 --> 01:10:07,244
‎ในยามที่ไม่ได้อยู่ในวงการบันเทิง

1207
01:10:09,038 --> 01:10:11,665
‎เมื่อสื่อคนดำบีบบังคับสื่อกระแสหลัก

1208
01:10:11,749 --> 01:10:14,752
‎ให้ลงข่าวการตายของเอ็มเม็ตต์ ทิลล์
‎ด้วยรายละเอียดครบถ้วน

1209
01:10:14,835 --> 01:10:17,671
‎แล้ววงการหนังก็เริ่มออกมา
‎เล่าถึงความสยดสยองของคนดำ

1210
01:10:17,755 --> 01:10:19,965
‎เช่นการค้าทาสและทารุณกรรมฝังลึกในสถาบัน

1211
01:10:20,466 --> 01:10:24,136
‎ฉากในหนังเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับความโกลาหล
‎จากการตายของเอ็มเม็ตต์ ทิลล์

1212
01:10:24,220 --> 01:10:26,972
‎คือวินาทีที่ผู้ชมผิวดำต่างรอคอย

1213
01:10:27,806 --> 01:10:33,062
‎การที่มันไม่เคยเกิดขึ้นบ่งบอกเป็นนัยว่า
‎อำนาจที่แท้จริงในฮอลลีวูดอยู่ที่ไหน

1214
01:10:35,147 --> 01:10:37,608
‎ผมจำสิ่งที่ทำให้ผมตื่นตัวได้ เตือนสติเลยจริง

1215
01:10:37,691 --> 01:10:40,527
‎คือภาพเอ็มเม็ตต์ ทิลล์ในนิตยสารเจ็ต

1216
01:10:40,611 --> 01:10:44,531
‎ผมกลายเป็นคนที่เติบโตเป็นอีกคน
‎ในช่วงข้ามวันเลย

1217
01:10:46,116 --> 01:10:48,953
‎ผมยังมีรูปเอ็มเม็ตต์ ทิลล์ที่ได้เห็นในนิตยสารเจ็ต

1218
01:10:49,620 --> 01:10:53,832
‎จากวันนั้นมา ผมก็รู้ดีว่า
‎แม่ของเขาคงจะรู้สึกยังไง

1219
01:10:56,168 --> 01:10:57,461
‎ผมจำตอนเด็กๆ ได้

1220
01:10:57,544 --> 01:11:00,923
‎อ่านนิตยสารเจ็ต
‎แล้วเห็นสภาพศพเอ็มเม็ตต์ ทิลล์

1221
01:11:01,006 --> 01:11:03,259
‎แล้วมันก็ส่งผลต่อผม

1222
01:11:04,551 --> 01:11:07,888
‎ในบางแง่ เราเห็นความเจ็บปวด
‎และความน่าเวทนาจนชิน

1223
01:11:07,972 --> 01:11:08,889
‎จนมันไม่มีผลอะไร

1224
01:11:10,140 --> 01:11:11,725
‎มันไม่มีผลอะไรกับเรา

1225
01:11:12,226 --> 01:11:15,729
‎หรือไม่เราก็รอดูคดีต่อไป
‎เพราะเรารู้ว่ามันจะเกิดขึ้นอีก

1226
01:11:16,355 --> 01:11:20,150
‎แต่มันเริ่มเป็นเรื่องส่วนตัวมากขึ้น
‎มันค่อยๆ เข้าใกล้…

1227
01:11:21,235 --> 01:11:24,571
‎ใกล้ภัยต่อมนุษยชาติ
‎ความไร้มนุษยธรรมต่อมนุษย์ด้วยกัน

1228
01:11:26,991 --> 01:11:29,326
‎ความสยองที่ยังดำเนินต่อไป
‎ถูกนิยามไว้อย่างงดงาม

1229
01:11:29,410 --> 01:11:32,371
‎ด้วยการออกอัลบั้ม
‎"วอตส์โกอิ้งออน" ของมาร์วิน เกย์

1230
01:11:32,454 --> 01:11:36,083
‎เขาเป็นคนแรกที่ร้องเพลง
‎ประท้วงสังคมแบบอ้อนวอนเรียกร้อง

1231
01:11:36,166 --> 01:11:37,876
‎แทนที่จะเป็นการประณาม

1232
01:11:37,960 --> 01:11:41,422
‎แล้วเกย์ก็ออกอัลบั้มที่ยิ่งใหญ่อีกชุดในปี 1972

1233
01:11:41,505 --> 01:11:43,048
‎ครั้งนี้เป็นเพลงประกอบ

1234
01:11:43,132 --> 01:11:46,218
‎ที่ทำให้เขาได้โอกาสกลับสู่ต้นกำเนิดเพลงแจ๊ซ

1235
01:11:48,721 --> 01:11:52,850
‎(ทรับเบิลแมน (1972)
‎ผู้กำกับ ไอแวน ดิกสัน)

1236
01:11:55,644 --> 01:12:00,357
‎เพลงประกอบหนังคนดำ
‎มักจะได้แรงบันดาลใจจาก "วอตส์โกอิ้งออน"

1237
01:12:00,858 --> 01:12:05,279
‎หนึ่งในผลงานคนที่งดงาม
‎และปฏิวัติวงการอย่างซื่อตรงที่สุด

1238
01:12:05,362 --> 01:12:07,781
‎จนมันไม่แปลกที่มาร์วิน เกย์จะทำสิ่งเดียวกัน

1239
01:12:08,282 --> 01:12:10,993
‎เขาเล่าถึงสถานการณ์ของชาวแอฟริกันอเมริกัน

1240
01:12:11,076 --> 01:12:15,080
‎และสานต่อผลงานดนตรีของเขา
‎ด้วยเพลงประกอบ "ทรับเบิลแมน"

1241
01:12:15,164 --> 01:12:17,082
‎ต่อยอดจากผลงานใน "วอตส์โกอิ้งออน"

1242
01:12:21,545 --> 01:12:24,048
‎และเพลงประกอบหนังที่จะเกิดตามมา

1243
01:12:24,131 --> 01:12:27,343
‎ก็ยังคงเล่าถึงผลพวงความเสียหาย
‎จากการกดขี่ต่อไป

1244
01:12:27,426 --> 01:12:29,053
‎จากที่เขาได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้

1245
01:12:29,803 --> 01:12:34,099
‎(ซูเปอร์ฟลาย (1972)
‎ผู้กำกับ กอร์ดอน พาร์กส์ จูเนียร์)

1246
01:12:34,725 --> 01:12:37,519
‎แต่ที่ย้อนแย้งคือเพลงประกอบที่ล้ำเลิศที่สุด

1247
01:12:37,603 --> 01:12:40,022
‎มาจากศิลปินที่อิทธิพลของเขาเด่นชัด

1248
01:12:40,105 --> 01:12:43,108
‎ในการเปลี่ยนแนว
‎จากป็อปโซลสมัยเก่าของมาร์วิน เกย์

1249
01:12:43,192 --> 01:12:45,361
‎เพลงนี้ก็มีเสียงหลบที่อ่อนหวาน

1250
01:12:45,444 --> 01:12:48,113
‎ถ่ายทอดความลำบากของชีวิตคนดำชาวอเมริกัน

1251
01:12:48,197 --> 01:12:52,034
‎เนียนไหมล่ะ เครื่องจักรตัวร้าย
‎เจ๋งสุดๆ ร้ายสุดๆ

1252
01:12:52,117 --> 01:12:55,788
‎ขายของดี ให้ขาใหญ่ เท่สุดๆ อยู่นี่ไง

1253
01:12:55,871 --> 01:12:56,997
‎ของซ่อนไว้ขาย…

1254
01:12:57,081 --> 01:13:00,292
‎เนื้อเพลงของเคอร์ติส เมย์ฟิลด์
‎ได้สรุปสภาวะทางสังคม

1255
01:13:00,376 --> 01:13:03,879
‎และความไม่ยอมจำนน
‎ต่อความเฉื่อยชาฝังลึกอย่างแรงกล้า

1256
01:13:03,962 --> 01:13:06,590
‎เราก็ได้ยินตลอดอาชีพศิลปินเดี่ยวของเขา

1257
01:13:07,091 --> 01:13:11,512
‎ผลงานดนตรีของเมย์ฟิลด์ในทศวรรษนี้
‎มีด้วยกันถึง 20 อัลบั้ม

1258
01:13:11,595 --> 01:13:13,639
‎โดยห้าอัลบั้มเป็นเพลงประกอบหนัง

1259
01:13:14,515 --> 01:13:17,851
‎ความลึกซึ้งอันยืดหยุ่น
‎และการแต่งเพลงเจาะใจของเขา

1260
01:13:17,935 --> 01:13:20,145
‎ได้กำหนดแนวทางหนังคนดำตั้งแต่นั้นมา

1261
01:13:20,229 --> 01:13:24,983
‎เริ่มจาก "ซูเปอร์ปลาย"
‎ที่เป็นตัวอย่างให้เพื่อนนักดนตรีหลายคน

1262
01:13:25,067 --> 01:13:27,945
‎แล้วเมย์ฟิลด์ก็เจริญรอยตาม
‎เมลวิน แวน พีเบิลส์

1263
01:13:28,028 --> 01:13:31,156
‎ด้วยกลยุทธ์แปลกๆ
‎กับการปล่อยเพลงประกอบ "ซูเปอร์ฟลาย"

1264
01:13:31,240 --> 01:13:33,117
‎ก่อนที่ตัวหนังจะออกฉาย

1265
01:13:33,951 --> 01:13:36,161
‎เพราะอัลบั้มกลายเป็นเพลงฮิตในทันที

1266
01:13:36,245 --> 01:13:40,374
‎เพลงประกอบ "ซูเปอร์ฟลาย"
‎จึงเป็นเหมือนเทียบเชิญไปดูหนัง

1267
01:13:40,999 --> 01:13:44,294
‎จอห์น แคลลีย์
‎ผู้บริหารวอร์เนอร์บราเธอร์สในยุค 1970

1268
01:13:44,378 --> 01:13:47,172
‎บอกผมว่าเขาคิดว่า
‎"ซูเปอร์ฟลาย" ได้สร้างกระแส

1269
01:13:47,256 --> 01:13:50,008
‎โดยการใช้เพลงประกอบ
‎สร้างความตื่นเต้นให้หนัง

1270
01:13:50,092 --> 01:13:52,428
‎ก่อนจะออกฉายในโรง

1271
01:13:53,053 --> 01:13:55,013
‎สัมผัสในเพลงประกอบของเมย์ฟิลด์

1272
01:13:55,097 --> 01:13:58,308
‎ที่เล่าเป็นดราม่าและแสดงความเห็น
‎เกี่ยวกับชีวิตของตัวเอก

1273
01:13:58,392 --> 01:14:00,894
‎ถูกสะท้อนให้เห็นในผลงานที่ดิบเถื่อนสมจริง

1274
01:14:00,978 --> 01:14:03,188
‎ของช่างภาพเจมส์ ซิญญอเรลลี่

1275
01:14:03,272 --> 01:14:06,984
‎หนึ่งในฉากวิ่งไล่ล่าที่ดีที่สุด
‎ในวงการภาพยนตร์ โดยไม่ใช้ตัวแสดงแทน

1276
01:14:07,067 --> 01:14:10,154
‎ถ่ายทอดเอาไว้ในสไตล์การถ่ายทำ
‎แบบกองโจรโดยซิญญอเรลลี่

1277
01:14:10,237 --> 01:14:12,948
‎เขาต้องมีเส้นทางหนี จิมมี่คือคนที่เขาไล่ล่าอยู่

1278
01:14:20,080 --> 01:14:23,250
‎เรายืนดูๆ อยู่ แล้วรอนก็บอกว่า
‎"ผมกระโดดข้ามรั้วนั่นไม่ไหว"

1279
01:14:26,712 --> 01:14:29,256
‎ฉากนั้นเน้นอยู่แค่นั้น การซ้อมมีแค่นั้น

1280
01:14:29,339 --> 01:14:31,800
‎แน่นอนว่าเทคเดียวผ่าน ผมบอกได้เลย

1281
01:14:31,884 --> 01:14:34,928
‎มันเป็นการผสมผสานสุนทรียภาพสองอย่าง

1282
01:14:35,012 --> 01:14:38,140
‎อย่างแรกคือการถ่ายทำสารคดี
‎ที่หลายๆ คนก็ทำอยู่

1283
01:14:38,640 --> 01:14:42,352
‎โดยเฉพาะลีค็อก, เพนเนเบเกอร์
‎เมย์เซิลส์, อะไรพวกนั้น

1284
01:14:42,436 --> 01:14:44,813
‎ผมเองก็เช่นกัน แล้วก็บ็อบ เอลฟ์สตรอม

1285
01:14:44,897 --> 01:14:48,442
‎งานที่เราทำเริ่มเผยแพร่เป็นเทคนิค

1286
01:14:48,525 --> 01:14:49,735
‎ในการถ่ายทำภาพยนตร์

1287
01:14:49,818 --> 01:14:52,654
‎โดยเฉพาะการถ่ายทำนอกสตูดิโอ

1288
01:14:53,322 --> 01:14:56,158
‎วิธีการด้นสดของซิญญอเรลลี่ได้ประยุกต์ใช้

1289
01:14:56,241 --> 01:14:58,452
‎กับแอ็กชันอีกแบบในซูเปอร์ฟลาย

1290
01:14:58,535 --> 01:15:02,206
‎เช่นฉากที่ชีล่า เฟรเซียร์กับพระเอก รอน โอนีล

1291
01:15:02,289 --> 01:15:05,125
‎ที่ทั้งจริงใจและทุ่มเทให้กับความรักของคนดำ

1292
01:15:05,209 --> 01:15:07,377
‎ฉันสัมผัสได้จากคุณ
‎ว่าโลกข้างนอกมันเป็นยังไง

1293
01:15:09,338 --> 01:15:10,881
‎ฉันเห็นว่ามันทำอะไรกับคุณบ้าง

1294
01:15:10,964 --> 01:15:13,759
‎แล้วฉันก็รู้ว่าปุ๊นช่วยคุณตั้งสติได้ยังไง

1295
01:15:15,135 --> 01:15:17,137
‎ฉันไม่อยากทำลายความเป็นส่วนตัวของคุณ ที่รัก

1296
01:15:18,347 --> 01:15:20,516
‎ฉันแค่อยากจะช่วยแบ่งเบา

1297
01:15:21,642 --> 01:15:24,520
‎ฉันบอกว่า "พอฟองสบู่หายไปแล้ว

1298
01:15:24,603 --> 01:15:28,357
‎เราต้องหยุดกล้อง เติมฟองใหม่
‎เพราะฉันไม่อยากถูกเห็นตอนโป๊"

1299
01:15:28,440 --> 01:15:31,360
‎ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่
‎มันยากมากถ้าจะไม่ให้เห็น

1300
01:15:33,195 --> 01:15:37,824
‎ฉันไม่รู้เลยว่าในรอบปฐมทัศน์ของเรื่องนั้น

1301
01:15:37,908 --> 01:15:40,327
‎พวกเขาจะฉายฉากนั้นแบบสโลว์โมชัน

1302
01:15:40,410 --> 01:15:43,330
‎ผมเชื่อว่า ณ จุดหนึ่ง จูดิธ คริสต์บอกว่า

1303
01:15:43,413 --> 01:15:46,792
‎"นี่คือฉากที่มีรสนิยม
‎และอีโรติกที่สุดในประวัติศาสตร์วงการหนัง"

1304
01:15:48,794 --> 01:15:51,964
‎ริชาร์ด ราวด์ทรีคือคนที่ช่วยให้ฉันคัดบทผ่าน

1305
01:15:52,464 --> 01:15:56,301
‎ริชาร์ดบอกว่า
‎"คุณต้องเดินเข้าไปเหมือนบทเป็นของคุณแล้ว"

1306
01:15:57,511 --> 01:15:58,845
‎ฉันบอก "โอเค ได้เลย"

1307
01:15:58,929 --> 01:16:02,391
‎ฉันเลยเดินเข้าไป แล้วก็พาดเท้าไว้บนโต๊ะ

1308
01:16:02,474 --> 01:16:04,643
‎บนโต๊ะของซิก ชอร์ แล้วก็บอกว่า "รู้อะไรไหม

1309
01:16:04,726 --> 01:16:07,229
‎คุณไม่ต้องคัดคนอื่นแล้ว
‎เพราะหนังเรื่องนี้เป็นของฉัน"

1310
01:16:08,730 --> 01:16:10,607
‎กอร์ดอนบอกว่า "คุณได้บทไปเลย"

1311
01:16:10,691 --> 01:16:13,986
‎หลังจากกอร์ดอนบอกว่าฉันได้บท ฉันดีใจมาก

1312
01:16:14,069 --> 01:16:16,822
‎แล้วเขาก็โทรมาขอโทษ บอกว่า

1313
01:16:16,905 --> 01:16:20,450
‎"ผมขอโทษจริงๆ
‎แต่ซิก ชอร์อยากได้ลุคอีกแบบน่ะ

1314
01:16:20,534 --> 01:16:22,869
‎เขาอยากได้ผู้หญิงที่ส่วนเว้าส่วนโค้งชัดๆ"

1315
01:16:22,953 --> 01:16:26,248
‎ฉันใจสลายมาก ฉันเปลี่ยน…

1316
01:16:26,331 --> 01:16:29,501
‎ฉันมีโทรศัพท์สองเครื่อง
‎ฉันเปลี่ยนเบอร์ทั้งสองเครื่องเลย

1317
01:16:29,585 --> 01:16:32,504
‎จะได้ไม่ต้องคุยกับใครอีก

1318
01:16:33,171 --> 01:16:37,384
‎ประมาณสามเดือนต่อมา
‎มีผู้ชายเดินมาหา เขาบอกว่า

1319
01:16:37,467 --> 01:16:39,928
‎"ผมเป็นโปรดิวเซอร์" ฉันก็ตอบ "ดีแล้วนี่คะ"

1320
01:16:40,012 --> 01:16:42,764
‎เขาถามว่า "คุณชื่ออะไร" ฉันก็บอกชื่อเขาไป

1321
01:16:42,848 --> 01:16:43,849
‎แล้วเขาก็ "คุณพระช่วย

1322
01:16:44,474 --> 01:16:47,185
‎เราพยายามตามหาคุณมาสามเดือน

1323
01:16:47,269 --> 01:16:49,354
‎เราพยายามตามหาคุณอยู่"
‎ฉันก็ถาม "เรานี่ใคร"

1324
01:16:49,938 --> 01:16:53,650
‎เขาบอกว่า "ผมเป็นโปรดิวเซอร์
‎ของหนังเรื่อง 'ซูเปอร์ฟลาย'" ฉันก็ตอบ…

1325
01:16:55,360 --> 01:16:58,322
‎พอฉันกลับบ้าน โทรศัพท์ก็ดังไม่หยุด

1326
01:16:58,822 --> 01:17:01,950
‎จอห์น เคลลี่บอกผมว่าผลลัพธ์คือ "ซูเปอร์ฟลาย"

1327
01:17:02,034 --> 01:17:06,413
‎โปรเจกต์อิสระที่วอร์เนอร์บราเธอร์ส
‎ซื้อลิขสิทธิ์ไปในราคา 150,000 ดอลลาร์

1328
01:17:06,496 --> 01:17:09,166
‎ซึ่งถูกมากแม้จะเป็นมาตรฐานปี 1972

1329
01:17:09,249 --> 01:17:12,961
‎สร้างรายได้ไปประมาณ 30 ล้านดอลลาร์

1330
01:17:13,045 --> 01:17:15,839
‎"ซูเปอร์ฟลาย" ถูกใจคนขาวจำนวนมาก

1331
01:17:15,922 --> 01:17:18,258
‎นั่นคือวิธีเดียวที่จะแตะ 19-20 ล้านดอลลาร์ได้

1332
01:17:18,884 --> 01:17:20,761
‎เราอยู่ในบอสตัน 17 สัปดาห์

1333
01:17:20,844 --> 01:17:24,431
‎แค่สามสัปดาห์เราก็เจอคนดำ
‎หมดเมืองบอสตันแล้ว

1334
01:17:25,182 --> 01:17:28,226
‎"ซูเปอร์ฟลาย" คำสแลงแทนโคเคนในหมู่นักเสพ

1335
01:17:28,310 --> 01:17:31,480
‎เป็นเรื่องราวของพ่อค้ายาเสพติดในนิวยอร์กซิตี้

1336
01:17:31,563 --> 01:17:35,734
‎วันนี้ อาร์. แอล. ลิฟวิงสตัน
‎แห่งสมาคมอิทธิพลเชิงบวกในฟอร์ตเวิร์ธ

1337
01:17:35,817 --> 01:17:38,403
‎ได้คัดค้านภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างแรง

1338
01:17:38,487 --> 01:17:42,574
‎ผมไม่รู้ว่าสภานี้ทำอะไรได้บ้าง
‎แต่ผมอยากจะแจ้งให้ท่านทราบ

1339
01:17:42,658 --> 01:17:44,826
‎เพราะท่านคือสภาเมืองฟอร์ตเวิร์ธ

1340
01:17:44,910 --> 01:17:47,412
‎และท่านคือตัวแทนของฝ่ายแก้ปัญหาที่นี่

1341
01:17:47,496 --> 01:17:51,833
‎ผมหวังว่าท่านจะทำสิ่งนี้
‎โดยที่ประชาชนไม่ต้อง…

1342
01:17:51,917 --> 01:17:54,836
‎คว่ำบาตรขยะโสโครกแบบนี้
‎ในสังคมของเราด้วยตัวเอง

1343
01:17:55,629 --> 01:18:00,801
‎คุณมองว่าบทของคุณใน "ซูเปอร์ฟลาย"
‎เป็นอิทธิพลด้านบวกหรือด้านลบ

1344
01:18:01,385 --> 01:18:05,013
‎แน่นอน ผมคิดว่ามันเป็นด้านบวก
‎ไม่งั้นผมคงไม่แสดงเรื่องนี้

1345
01:18:05,097 --> 01:18:06,640
‎ตอนเราสร้าง "ซูเปอร์ฟลาย"

1346
01:18:06,723 --> 01:18:10,686
‎เราสร้างหนังเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นจริงๆ

1347
01:18:11,603 --> 01:18:16,024
‎เราหวังว่าหนังจะถูกตัดสิน
‎และวิจารณ์ด้วยเกณฑ์นั้น

1348
01:18:16,650 --> 01:18:19,319
‎แต่จากที่ผมสังเกตเห็นนะ

1349
01:18:19,403 --> 01:18:21,988
‎"ซูเปอร์ฟลาย" ได้รับคำวิจารณ์ส่วนใหญ่จาก…

1350
01:18:23,115 --> 01:18:25,575
‎จากบางวงการ

1351
01:18:25,659 --> 01:18:29,329
‎บางกลุ่ม บางพื้นที่ ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหนังเลย

1352
01:18:30,163 --> 01:18:32,916
‎พวกเขาใช้สังคมคนดำ
‎ในการสร้างหนังเรื่องนี้ตั้งแต่แรก

1353
01:18:33,542 --> 01:18:36,712
‎เราเบื่อพวกโปรดิวเซอร์ผิวขาว
‎ที่เข้ามาสร้างหนังคนดำ

1354
01:18:36,795 --> 01:18:39,423
‎แล้วมาฉวยผลประโยชน์กับสังคมคนดำ

1355
01:18:39,506 --> 01:18:42,968
‎แล้วตัวประกอบผิวดำที่อยู่ในโอ๊กแลนด์
‎กับเบิร์กลีย์ กับแถวๆ นั้น

1356
01:18:43,051 --> 01:18:45,846
‎ก็ได้ค่าแรงแค่วันละสิบดอลลาร์
‎พวกเขาควรได้วันละ 50 ดอลลาร์

1357
01:18:48,390 --> 01:18:51,935
‎เพราะผมรู้จักพวกเขาเป็นการส่วนตัว
‎ผมคิดว่าศิลปินทุกคน

1358
01:18:53,145 --> 01:18:54,896
‎เป็นคนที่มีความรับผิดชอบ

1359
01:18:54,980 --> 01:18:59,735
‎ที่เป็นห่วงสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมคนดำ

1360
01:18:59,818 --> 01:19:04,614
‎แน่นอน เราไม่สามารถสร้างหนังเฉยๆ ได้

1361
01:19:04,698 --> 01:19:08,034
‎มีองค์ประกอบอื่นๆ หลายอย่าง
‎ที่ต้องทำในการสร้างภาพยนตร์

1362
01:19:08,118 --> 01:19:12,080
‎ที่สำคัญที่สุดในช่วงแรก
‎ผมคิดว่าต้อหามีเงินก้อนใหญ่ก่อน

1363
01:19:14,207 --> 01:19:18,587
‎นักอเมริกันฟุตบอลที่ผันตัวมาเป็นดารา
‎จิม บราวน์และเฟรด วิลเลียมสัน

1364
01:19:18,670 --> 01:19:21,047
‎จบปีนั้นด้วยผลงานหนังคนละสองเรื่อง

1365
01:19:21,131 --> 01:19:24,801
‎ด้วยชื่อหนังอันรีบร้อน
‎ที่ทั้งความหมายเหมือนกันและอธิบายลักษณะ

1366
01:19:24,885 --> 01:19:27,554
‎เช่นเดียวกับ "ชาฟต์"
‎ที่ภาคต่อ "ชาฟต์สบิ๊กสกอร์"

1367
01:19:27,637 --> 01:19:30,766
‎ชื่อเรื่องฟังดูเหมือนจะเป็นการผจญภัย
‎ของนักกีฬาที่ผันตัวมาเป็นนักแสดงได้

1368
01:19:32,726 --> 01:19:37,063
‎และหนังเหล่านี้ทั้งสามเรื่องก็ถูกตีตรา
‎อย่างแน่นหนาเป็นหนัง "แบล็กซ์พลอยเทชัน"

1369
01:19:37,147 --> 01:19:41,318
‎ตราประทับที่ทั้งยอมรับและปฏิเสธ
‎ความเป็นคนดำในเวลาเดียวกัน

1370
01:19:41,818 --> 01:19:44,988
‎แม้หนังเหล่านี้จะเป็นส่วนสำคัญ
‎ในวัฒนธรรมทางสังคม

1371
01:19:45,071 --> 01:19:46,364
‎และกระแสนิยมของอเมริกัน

1372
01:19:46,448 --> 01:19:48,909
‎แต่หนังเหล่านี้แทบไม่เคยถูกพูดถึง
‎ในสื่อกระแสหลักเลย

1373
01:19:48,992 --> 01:19:51,119
‎แน่นอน นอกจากเพื่อปลุกปั่นความแตกตื่น

1374
01:19:51,203 --> 01:19:56,374
‎เวลาคิดถึงคำว่า "แบล็กซ์พลอยเทชัน"
‎ผมคิดถึงการนำความเป็นคนดำมาเล่นตลก

1375
01:19:57,501 --> 01:19:59,586
‎เราจะมัดรวมความเป็นคนดำขายได้ยังไง

1376
01:19:59,669 --> 01:20:05,634
‎"เอ็กซ์พลอยเทชัน" ฉกฉวยผลประโยชน์
‎เพราะเป็นนักเขียนผิวขาว โปรดิวเซอร์ผิวขาว

1377
01:20:05,717 --> 01:20:09,262
‎ผู้กำกับผิวขาว แล้วก็นำมาขายให้สังคมคนดำ

1378
01:20:09,346 --> 01:20:13,558
‎แล้วสังคมคนดำก็ชื่นชอบ
‎จนพวกเขาทำเงินได้มหาศาล

1379
01:20:14,309 --> 01:20:15,602
‎แต่เราไม่ได้เงิน

1380
01:20:17,229 --> 01:20:18,980
‎นั่นไม่ใช่การฉวยผลประโยชน์เหรอ

1381
01:20:19,981 --> 01:20:24,611
‎แม้การตีตรา "แบล็กซ์พลอยเทชัน"
‎มักจะเป็นที่ถกเถียงและประณามบ่อยๆ

1382
01:20:24,694 --> 01:20:27,948
‎หนังเหล่านี้ก็มักจะสร้าง
‎แรงดึงดูดและผลกำไรได้

1383
01:20:28,824 --> 01:20:30,617
‎(หนังดำครองบ็อกซ์ออฟฟิศ)

1384
01:20:31,576 --> 01:20:33,870
‎หนังกระแสหลักถูกมองเป็นหนังคลาสสิค

1385
01:20:33,954 --> 01:20:36,122
‎ใช้ดาราผิวขาวที่เบื่อการเป็นฮีโร่

1386
01:20:36,206 --> 01:20:39,751
‎กลายเป็นฮีโร่กึ่งตัวร้าย
‎เพื่อเป็นการรับมือกับปัญหานั้น

1387
01:20:39,835 --> 01:20:41,962
‎และทำให้คนดูหงุดหงิดไปพร้อมกันด้วย

1388
01:20:44,589 --> 01:20:49,427
‎เรามักสงสัยว่าทำไมไม่มี
‎หนังชื่อ "ดาราดำ" ในยุคนั้น

1389
01:20:49,511 --> 01:20:52,264
‎พวกเขาทำให้ผู้ชมได้รับผลประโยชน์
‎จากวิวัฒนาการธรรมชาติอีกครั้ง

1390
01:20:52,848 --> 01:20:56,893
‎มั่นใจในความสวยหล่อของตัวเอง
‎และสนุกสนานกับการอยู่หน้ากล้อง

1391
01:20:58,645 --> 01:21:01,523
‎แน่นอน ในฉากห้าตระกูล
‎จาก "เดอะก็อดฟาเธอร์"

1392
01:21:01,606 --> 01:21:04,943
‎การที่ฟรานซิส คอปโปลาแสดงความคิดตื้น
‎ของตัวละครเหล่านี้ในฉากนี้

1393
01:21:05,026 --> 01:21:08,947
‎ชัดเจนว่าหมายถึงการตราหน้าพวกเขา
‎ไม่ใช่การยอมรับในความคิด

1394
01:21:09,030 --> 01:21:12,409
‎ในเมืองของผม
‎เราใช้พวกผิวมืด ผิวสีเป็นคนส่งยา

1395
01:21:12,993 --> 01:21:16,037
‎ยังไงพวกนั้นก็เดรัจฉาน
‎ก็ปล่อยให้พวกมันไปตายกันซะเลย

1396
01:21:16,121 --> 01:21:19,124
‎ถึงอย่างนั้น แม้จะเข้าใจถึงเจตนาของหนัง

1397
01:21:19,207 --> 01:21:21,501
‎ความคิดนั้นมันก็อาจจะทำใจฟังได้ยาก

1398
01:21:21,585 --> 01:21:24,337
‎แต่มันก็ตั้งคำถามที่หนังคนดำหลายเรื่องได้ตอบ

1399
01:21:24,421 --> 01:21:26,590
‎ซึ่งแสดงถึงความเสื่อมถอยจากยาเสพติด

1400
01:21:26,673 --> 01:21:27,841
‎ไม่ ให้ตายสิวะ

1401
01:21:31,720 --> 01:21:34,389
‎(เฮลล์อัปอินฮาร์เล็ม (1973)
‎ผู้กำกับ แลร์รี่ โคเฮน)

1402
01:21:34,472 --> 01:21:38,268
‎หนังคนดำได้ร้างชนชั้นนักรบ
‎ในจุดที่ไม่เคยมีมาก่อน

1403
01:21:38,351 --> 01:21:42,272
‎คนดูผิวดำไม่ต้องกลั่นกรองเรื่องราว
‎เพื่อหานัยยะแฝง

1404
01:21:42,355 --> 01:21:45,859
‎ที่อธิบายว่าทำไมตัวละครผิวดำ
‎ถึงมีแต่บทประกอบเล็กๆ น้อยๆ

1405
01:21:45,942 --> 01:21:48,778
‎ตอนนี้พวกเขาเป็นจุดศูนย์กลาง
‎ด้วยสิทธิตามธรรมชาติ

1406
01:21:48,862 --> 01:21:52,657
‎และในยุคที่ฮีโร่กระแสหลักมีเพียงบอนด์

1407
01:21:52,741 --> 01:21:57,245
‎เจมส์ บอนด์ที่ในปี 1973
‎007 ภาคของโรเจอร์ มัวร์

1408
01:21:57,329 --> 01:21:59,915
‎มีฉากการเผชิญหน้าฉีกหน้ากาก
‎ตัวร้ายผิวดำคนแรกของซีรีส์

1409
01:21:59,998 --> 01:22:04,085
‎และยังเป็นคนเดียวจนถึงตอนนี้
‎รับบทโดยยาเฟต คอตโต้

1410
01:22:04,169 --> 01:22:07,047
‎ในโลกของบอนด์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

1411
01:22:09,466 --> 01:22:10,592
‎เห็นหมดเลยนะ

1412
01:22:12,427 --> 01:22:15,472
‎หนังคนดำถ่ายทอด
‎ความกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเมืองชั้นใน

1413
01:22:15,555 --> 01:22:18,099
‎ภัยร้ายจากอาชญากรรม และสงครามยาเสพติด

1414
01:22:18,183 --> 01:22:21,978
‎เพียงแต่ในหนังเหล่านี้
‎ตัวแสดงนำชาวแอฟริกันอเมริกันสู้กลับ

1415
01:22:22,062 --> 01:22:23,855
‎เป็นที่เข้าใจกันว่าตำรวจคงไม่ช่วย

1416
01:22:24,356 --> 01:22:26,816
‎ตำรวจมักจะเมินเฉยพอๆ กับทุจริต

1417
01:22:27,400 --> 01:22:30,904
‎จิม บราวน์กลับมารับบทสลอเตอร์
‎ตัวละครที่ใช้คำกริยาเป็นนามสกุล

1418
01:22:30,987 --> 01:22:32,489
‎ใน "สลอเตอร์สบิ๊กริปออฟ"

1419
01:22:32,572 --> 01:22:35,158
‎ซึ่งเติมเต็มด้วยเพลงฟังก์เพลงเดียวอันมีชีวิตชีวา

1420
01:22:35,241 --> 01:22:37,327
‎กับผลงานเพลงประกอบแรกๆ ของเจมส์ บราวน์

1421
01:22:38,161 --> 01:22:41,414
‎ใน "ฮิต" บิลลี่ ดี วิลเลียมส์
‎รับบทเจ้าหน้าที่ซีไอเอ

1422
01:22:41,498 --> 01:22:44,042
‎ที่รวมกลุ่มคนเจ็บเดินได้ที่เป็นไปได้ยาก

1423
01:22:44,125 --> 01:22:46,920
‎มาช่วยสู้แก้แค้นส่วนตัวกับแก๊งค้ายาข้ามชาติ

1424
01:22:47,003 --> 01:22:48,630
‎เขาเสียลูกสาวให้ยาเสพติด

1425
01:22:48,713 --> 01:22:50,507
‎ฆ่าฉันไปแล้วแกจะได้อะไร

1426
01:22:52,133 --> 01:22:53,259
‎ฉันก็แค่คนทำงาน

1427
01:22:53,843 --> 01:22:58,306
‎จริงๆ มันต้องใช้ความคิดแบบที่ว่า

1428
01:22:58,890 --> 01:23:03,311
‎เขาสามารถใช้ใครก็ได้ที่ต้องใช้

1429
01:23:03,395 --> 01:23:06,940
‎เพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ

1430
01:23:09,651 --> 01:23:11,111
‎มันน่าสนใจมาก

1431
01:23:11,611 --> 01:23:16,324
‎ในแง่ที่ว่าหนุ่มผิวน้ำตาลตัวเล็กๆ อย่างผม

1432
01:23:16,408 --> 01:23:19,119
‎ไม่เคยได้มีโอกาสทำอะไรแบบนั้นมาก่อน

1433
01:23:20,078 --> 01:23:22,789
‎และการที่ซิดนีย์อยากให้ผมรับบทตัวละครนั้น

1434
01:23:22,872 --> 01:23:24,708
‎รู้สึกว่าผมเหมาะกับตัวละครนั้น

1435
01:23:24,791 --> 01:23:27,669
‎ผมก็พยายามใช้โอกาสนี้ให้ดีที่สุด

1436
01:23:28,712 --> 01:23:30,213
‎อีกครั้ง มันเป็นโอกาส

1437
01:23:30,296 --> 01:23:34,092
‎ที่ผมได้แสดงด้านที่ปกติคงไม่ได้เห็นในจอ

1438
01:23:34,634 --> 01:23:37,721
‎ผมว่ามันช่วยเสริมด้านอ่อนแอ
‎ผมกำลังคิดถึงด้านอ่อนแอพอดี

1439
01:23:38,346 --> 01:23:43,518
‎มันทำให้ตัวละครเป็นมากกว่าแค่คนที่เหี้ยมโหด

1440
01:23:46,813 --> 01:23:49,649
‎"กอร์ดอนส์วอร์" เป็นเรื่องของ
‎กลุ่มทหารผ่านศึกผิวดำจากสงครามเวียดนาม

1441
01:23:49,733 --> 01:23:53,403
‎ที่ใช้ทักษะของพวกเขาต่อต้านแก๊งค้ายาเสพติด

1442
01:23:53,486 --> 01:23:56,823
‎เรื่องนี้มีจุดสูงสุดของงานภาพ
‎ที่น่าตื่นตาสองสามฉาก

1443
01:23:56,906 --> 01:23:59,617
‎ที่ถูกนำมาใช้ในหนังเรื่องอื่นๆ หลังจากนั้นมา

1444
01:23:59,701 --> 01:24:01,786
‎"นิวแจ็คซิตี้" คือหนึ่งในนั้น

1445
01:24:01,870 --> 01:24:05,999
‎เพลงประกอบโดยแองโจล บาดาลาเมนติ
‎ที่ต่อมาได้ร่วมงานกับเดวิด ลินช์

1446
01:24:06,666 --> 01:24:07,584
‎มีไฟแช็กไหม

1447
01:24:07,667 --> 01:24:10,378
‎ฉากแอ็คชันแบบแมคกายเวอร์นี้
‎ที่ใช้กระป๋องสเปรย์

1448
01:24:10,462 --> 01:24:13,548
‎ซึ่งอาจมองได้ว่าเป็นการอุปมา
‎กับอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม

1449
01:24:13,631 --> 01:24:16,509
‎ถูกนำมาใช้ในหนังแอ็คชันหลายเรื่อง

1450
01:24:20,180 --> 01:24:22,766
‎ผู้ชมทุกสีผิวมาดูหนังเหล่านี้

1451
01:24:22,849 --> 01:24:25,685
‎เพราะพวกเขาสัมผัสได้
‎ถึงอะดรีนาลินในตัวนักแสดง

1452
01:24:25,769 --> 01:24:30,565
‎หลายคนมาจากละครเวที
‎และสัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นในการทำงาน

1453
01:24:30,648 --> 01:24:33,818
‎รองชนะเลิศอันดับสอง พริตตี้โทนี่

1454
01:24:33,902 --> 01:24:36,988
‎ตัวอย่างเช่น ใน "เดอะแม็ค"
‎บทพริตตี้โทนี่ของดิค แอนโทนี่ วิลเลียมส์

1455
01:24:37,072 --> 01:24:40,575
‎ก็น่าสนใจไม่แพ้ตัวละครอื่นๆ
‎ในหนังมาเฟียยุค 1930

1456
01:24:40,658 --> 01:24:43,661
‎เขาบอกว่าฉากด้นสดของเขา
‎มาจากการที่เขาอยากถ่ายทอด

1457
01:24:43,745 --> 01:24:46,081
‎เอ็ดเวิร์ด จี. โรบินสันเวอร์ชันคนในเมือง

1458
01:24:46,164 --> 01:24:49,125
‎ปรับให้ทันสมัยด้วยสำนวนภาษา
‎ที่เขาได้ยินสมัยเด็กๆ

1459
01:24:50,668 --> 01:24:53,963
‎ไอ้มืด คราวหน้าที่นายได้ยินผู้ใหญ่พูด

1460
01:24:54,047 --> 01:24:55,632
‎หุบปากตัวเองไปซะ เข้าใจไหม

1461
01:24:55,715 --> 01:24:58,760
‎อิทธิพลของความเป็นชายเหนือชาย
‎ที่ถ่ายทอดได้กระชับ

1462
01:24:58,843 --> 01:25:02,847
‎ยังสัมผัสได้ในอีกหลายสิบปีต่อมา
‎ในบทที่เหมือนเขียนมาให้นักแสดงผิวดำ

1463
01:25:02,931 --> 01:25:04,557
‎แต่คนดำไม่ได้พูด

1464
01:25:04,641 --> 01:25:06,601
‎- ให้ฉันยิงหมอนี่ไหม
‎- ให้ตายสิ

1465
01:25:07,560 --> 01:25:10,563
‎ถ้านายฝันว่ายิงฉัน นายต้องตื่นมาขอโทษ

1466
01:25:14,317 --> 01:25:16,111
‎มีการแสดงถ่ายทอดเอ็ดเวิร์ด จี. โรบินสัน

1467
01:25:16,194 --> 01:25:18,863
‎ที่เจาะจงลึกไปอีกขั้นใน "แบล็คซีซาร์"

1468
01:25:18,947 --> 01:25:22,325
‎ไม่มีใครมองฉัน
‎ไม่มีใครมองหน้า จมูก เท้าพังๆ ของฉัน

1469
01:25:23,034 --> 01:25:24,577
‎ทุกคนรู้แค่ว่าฉันดำ

1470
01:25:26,079 --> 01:25:30,583
‎ลองคิดดูว่าถ้าคนที่เป็นแรงบันดาลใจให้โคเฮน
‎เขียนบท "แบล็คซีซาร์" แซมมี่ เดวิส จูเนียร์

1471
01:25:30,667 --> 01:25:33,044
‎ได้แสดงในผลงานที่เขาจุดประกายขึ้น

1472
01:25:33,128 --> 01:25:36,005
‎แต่ลงท้าย โคเฮนก็ให้บทแบล็คซีซาร์
‎กับเฟรด วิลเลียมสัน

1473
01:25:36,881 --> 01:25:39,759
‎ตอนที่เขาขอให้ประธานสตูดิโอ
‎พิจารณาความต่างของรูปร่าง

1474
01:25:39,843 --> 01:25:41,427
‎ระหว่างวิลเลียมสันกับเดวิส

1475
01:25:41,511 --> 01:25:43,763
‎ประธานสตูดิโอคิดอยู่ช่วงหนึ่ง แล้วบอกว่า

1476
01:25:44,264 --> 01:25:45,306
‎"ให้เฟรดเดินขาเป๋สิ"

1477
01:25:50,145 --> 01:25:53,523
‎สารคดีคอนเสิร์ตปี 1973 "เซฟเดอะชิลเดรน"

1478
01:25:53,606 --> 01:25:56,985
‎ถ่ายทำในการเดินขบวน
‎โอเปอเรชันพุชเมื่อปี 1972

1479
01:25:57,068 --> 01:26:01,364
‎มีดาราปรากฏตัว
‎ตั้งแต่เจสซี่ แจ็คสันไปจนถึงแจ็คสันไฟว์

1480
01:26:01,990 --> 01:26:05,201
‎ตั้งแต่แนนซี่ วิลสันไปจนถึงซูเลมา

1481
01:26:05,285 --> 01:26:07,704
‎นำดนตรีกับการเมืองหัวก้าวหน้ามารวมกัน

1482
01:26:07,787 --> 01:26:10,081
‎นั่นเป็นงานที่จัดได้อย่างยิ่งใหญ่

1483
01:26:12,375 --> 01:26:17,005
‎เราเริ่มจากศิลปินโมทาวน์
‎พอเราจองคิวมาร์วิน เกย์

1484
01:26:17,088 --> 01:26:18,214
‎เทมป์เทชันส์

1485
01:26:18,298 --> 01:26:20,800
‎แกลดิส ไนต์แอนด์เดอะพิปส์ ศิลปินพวกนั้น

1486
01:26:20,884 --> 01:26:23,344
‎มันก็เริ่มกลายเป็นงานเกี่ยวกับคนที่อยากทำ

1487
01:26:23,428 --> 01:26:28,308
‎แล้วคลาเรนซ์ก็มีบริษัทค่ายเพลง
‎เขามีบิล วิทเธอร์ส, แนนซี่ วิลสัน

1488
01:26:28,391 --> 01:26:29,934
‎กับแซมมี่ เดวิส จูเนียร์

1489
01:26:30,018 --> 01:26:33,062
‎ควินซี่มีส่วนกับงานอยู่แล้ว
‎เขาเลยไปชวนโรเบอร์ต้า แฟล็ค

1490
01:26:33,146 --> 01:26:36,566
‎แล้วเขาก็ตั้งวงประจำที่เป็นวงรวมดารา

1491
01:26:38,026 --> 01:26:42,113
‎แล้วงานนี้ก็กลายเป็นงานรวมตัวที่น่าทึ่ง

1492
01:26:42,197 --> 01:26:46,159
‎(สโมกกี้ โรบินสัน)

1493
01:26:46,242 --> 01:26:47,952
‎งานใหญ่เลย ยิ่งใหญ่มาก

1494
01:26:48,036 --> 01:26:50,371
‎แล้วก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก

1495
01:26:50,455 --> 01:26:53,416
‎เพราะนักดนตรีทุกคนอยู่ในยุครุ่งเรือง

1496
01:27:02,175 --> 01:27:08,181
‎ถึงขั้นที่ระดับความเป็นศิลปิน
‎พุ่งทะลุเพดานเลย มันเหลือเชื่อมาก

1497
01:27:09,432 --> 01:27:12,727
‎ตัวละครหญิงผิวดำต่างมุ่งมั่นให้คนยอมรับ

1498
01:27:12,810 --> 01:27:15,188
‎ไม่ใช่แค่เพราะได้อยู่ใกล้ผู้ชาย

1499
01:27:15,939 --> 01:27:17,982
‎เลิกเป็นสาวให้ควงแขนที่ยอมทุกอย่าง

1500
01:27:18,066 --> 01:27:20,944
‎แต่พวกเธอยังลุยแหลก
‎กับตัวแสดงแทนเป็นกองทัพ

1501
01:27:21,736 --> 01:27:24,447
‎นั่นคือปราการด่านสุดท้าย
‎สำหรับนักแสดงผิวดำ

1502
01:27:24,530 --> 01:27:27,033
‎และได้กำหนดนิยามของความเป็นฮีโร่

1503
01:27:27,116 --> 01:27:29,535
‎ที่ทำให้เผชิญหน้าสู้ตรงๆ ได้
‎แทนที่จะยอมเสียสละ

1504
01:27:30,161 --> 01:27:33,456
‎ก่อนหน้านี้ หนังมักจะรวมความเป็นหญิงดำ

1505
01:27:33,539 --> 01:27:35,416
‎กับความมาโซคิสม์แบบเพ้อฝัน

1506
01:27:35,500 --> 01:27:39,504
‎สิ่งที่ผู้ชมได้เห็นคือสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน

1507
01:27:40,046 --> 01:27:42,799
‎หนังคนดำคือวิวัฒนาการ

1508
01:27:42,882 --> 01:27:45,551
‎มันไม่ใช่สิ่งที่จะโผล่ออกมาโดยอัตโนมัติ

1509
01:27:45,635 --> 01:27:48,805
‎แล้วทุกอย่างจะเกิดขึ้นได้ทันที
‎เพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนั้นได้

1510
01:27:48,888 --> 01:27:52,267
‎ทุกสิ่งต้องใช้เวลา
‎ความก้าวหน้าต้องเป็นไปอย่างช้าๆ

1511
01:27:52,350 --> 01:27:55,019
‎เพื่อให้มันเป็นการถาวรและให้ประโยชน์

1512
01:27:55,103 --> 01:27:56,688
‎ดังนั้นมันต้องใช้เวลาสักพัก

1513
01:27:56,771 --> 01:28:00,483
‎ยังมีอีกหลายแง่มุมที่ยังไม่เป็นความจริง

1514
01:28:00,566 --> 01:28:02,443
‎สำหรับนักแสดงผิวดำ

1515
01:28:02,986 --> 01:28:07,282
‎แล้วทุกอย่างก็เป็นเรื่องใหม่สำหรับฉัน
‎ฉันเป็นนักแสดงหน้าใหม่

1516
01:28:07,365 --> 01:28:10,159
‎ฉันเพิ่งเริ่มทำงาน

1517
01:28:10,243 --> 01:28:12,787
‎ยังมีงานอีกหลายแง่มุมที่ฉันยังไม่ได้ลอง

1518
01:28:12,870 --> 01:28:14,789
‎ฉันยังต้องฝึกอบรบอีกเยอะ

1519
01:28:14,872 --> 01:28:17,375
‎ก่อนจะเรียกตัวเองว่านักแสดงได้เต็มปาก

1520
01:28:17,959 --> 01:28:19,585
‎ลอว์เรนซ์ โอลิวิเยร์เคยกล่าวไว้

1521
01:28:19,669 --> 01:28:22,714
‎"ตอนหนุ่มๆ คุณจะห้าวเกินจะเล่นบทฮีโร่

1522
01:28:22,797 --> 01:28:25,383
‎คุณปฏิเสธมัน แต่พอเริ่มมีอายุ

1523
01:28:25,466 --> 01:28:28,553
‎คุณจะเข้าใจถึงความงาม
‎ที่เห็นภาพชัดเจนของความเป็นฮีโร่"

1524
01:28:28,636 --> 01:28:32,098
‎นักแสดงผิวดำไม่ใช่แค่เข้าใจ
‎ในความงามนั้น พวกเขาอ้าแขนรับ

1525
01:28:32,181 --> 01:28:35,143
‎เพราะความปรารถนาฮีโร่ของสังคม

1526
01:28:35,226 --> 01:28:39,272
‎อเมริกาในสภาวะแห่งความไม่แน่นอน
‎ยอมรับฮีโร่ผิวดำเหล่านั้น

1527
01:28:39,355 --> 01:28:44,277
‎ที่ถูกถ่ายทอดลงในจอ
‎ด้วยเพลงประกอบที่ระทึกและให้เกียรติ

1528
01:28:44,360 --> 01:28:47,905
‎อย่าลืมนะครับ "ชาฟต์"
‎คือหนังที่ช่วยเอ็มจีเอ็มจากการล้มละลาย

1529
01:28:47,989 --> 01:28:51,159
‎และหน้าใหม่คนล่าสุด
‎ในกลุ่มนักแสดงผู้เหนือธรรมดา

1530
01:28:51,242 --> 01:28:55,288
‎ที่สร้างนิยามใหม่ให้ความสำเร็จ
‎และเกียรติยศในวงการหนัง คือแพม เกรียร์

1531
01:28:55,371 --> 01:29:00,001
‎ในช่วงปี 1970-1973 เธอแสดงหนังเจ็ดเรื่อง

1532
01:29:00,084 --> 01:29:02,712
‎โดยได้มีเวลาออกจอนานขึ้นในทุกๆ บท

1533
01:29:02,795 --> 01:29:05,631
‎บทความในนิตยสารเอสไควร์ยุค 1970

1534
01:29:05,715 --> 01:29:08,926
‎เกี่ยวกับเหล่าดาวรุ่ง
‎ที่จะได้เปลี่ยนแปลงวงการหนัง

1535
01:29:09,010 --> 01:29:12,305
‎กลุ่มที่มีทั้งสตีเวน สปีลเบิร์ก
‎ที่เพิ่งจบการถ่ายทำ "จอว์ส"

1536
01:29:12,388 --> 01:29:16,100
‎และจอร์จ ลูคัสที่สู้
‎เพื่อสร้างหนังที่ชื่อ "สตาร์วอร์ส"

1537
01:29:16,184 --> 01:29:19,562
‎แพม เกรียร์เป็นหนึ่งในนักแสดงไม่กี่คน
‎ที่ถูกพูดถึงในบทความนั้น ด้วยคำบรรยายว่า

1538
01:29:19,645 --> 01:29:22,523
‎"หนึ่งในสามนักแสดงหญิง
‎ที่หนังของเธอทำเงินได้สม่ำเสมอ

1539
01:29:22,607 --> 01:29:24,942
‎อีกสองคนชื่อว่าบาร์บราและลิซ่า"

1540
01:29:25,026 --> 01:29:28,988
‎เกรียร์บอกว่า "ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว
‎ในหนังสมัยนี้ที่ไม่ได้เป็นเหยื่อ

1541
01:29:29,072 --> 01:29:33,242
‎ความมุ่งมั่นคือกุญแจสำคัญ
‎ในการแสดงบทอย่างผู้หญิงบ้าคลั่งครึ่งเสือดำ"

1542
01:29:33,326 --> 01:29:34,952
‎ตามที่บทความนั้นเขียนไว้

1543
01:29:35,036 --> 01:29:37,830
‎ในปี 1973 เธอได้แสดงใน
‎"สกรีมแบล็คคิวลาสกรีม"

1544
01:29:37,914 --> 01:29:40,291
‎คนพาชมงานน่ารักขนาดนี้

1545
01:29:40,375 --> 01:29:43,044
‎ผมกลัวว่าจะไม่มีสมาธิกับงานศิลปะ

1546
01:29:44,170 --> 01:29:45,505
‎ชิ้นนั้นเป็นไงคะ

1547
01:29:46,547 --> 01:29:48,216
‎และ "แบล็คมาม่าไวต์มาม่า"

1548
01:29:48,299 --> 01:29:51,135
‎ช่างมันเถอะน่า รีบไปได้แล้ว

1549
01:29:56,641 --> 01:29:59,560
‎แต่เป็นเรื่อง "คอฟฟี่"
‎ที่เธอได้พิสูจน์ตัวเองว่าเป็นดาราหนัง

1550
01:29:59,644 --> 01:30:02,647
‎โทนี่ มอร์ริสันเคยบอกผมว่า
‎"การเรียกตัวละครของเกรียร์

1551
01:30:02,730 --> 01:30:05,775
‎อย่างคอฟฟี่ว่า 'ขาโหด'
‎ถือเป็นการปฏิเสธเธอ

1552
01:30:05,858 --> 01:30:07,819
‎มันด้อยค่าเธอในฐานะนักแสดง"

1553
01:30:07,902 --> 01:30:10,279
‎ที่สำคัญกว่านั้น เธอคิดว่าการแสดงของเกรียร์

1554
01:30:10,363 --> 01:30:13,658
‎เล่นประเด็นความซับซ้อนทางศีลธรรม
‎ที่ผู้หญิงผิวดำถูกคาดหวัง

1555
01:30:13,741 --> 01:30:16,369
‎ผลกระทบจากการรักษาสมดุลทางศีลธรรม

1556
01:30:16,452 --> 01:30:19,414
‎ขณะที่ตั้งตัวเองเป็นศาลเตี้ยจัดการกับคนทรยศ

1557
01:30:19,497 --> 01:30:22,708
‎เห็นชัดในการแสดงของเธอ
‎ในฉากที่แก้แค้นให้น้องสาว

1558
01:30:22,792 --> 01:30:25,169
‎เป็นการเปรียบเปรยถึง
‎การสลับบทบาทของผู้หญิงผิวดำ

1559
01:30:25,253 --> 01:30:28,214
‎เช่นการที่ต้องเป็นทั้งผู้ปกป้อง
‎และผู้เลี้ยงดูไปพร้อมๆ กัน

1560
01:30:28,297 --> 01:30:30,341
‎- ไม่เอาน่า
‎- ฮาววี่ ทำอะไรน่ะ

1561
01:30:31,134 --> 01:30:32,301
‎กลับมานอนเถอะ…

1562
01:30:36,472 --> 01:30:39,809
‎คอฟฟี่ที่รัก คุณต้องเข้าใจ ผมนึกว่าคุณตายไปแล้ว

1563
01:30:42,812 --> 01:30:45,106
‎แต่มักจะตัวคนเดียวในท้ายที่สุด

1564
01:30:46,149 --> 01:30:48,693
‎ถึงอย่างนั้นก็ยังเดินหน้าต่อไป
‎โดยหวังว่าจะได้เข้าสังคม

1565
01:30:48,776 --> 01:30:50,027
‎เธอคงจะเป็นอัครทูตสวรรค์

1566
01:30:50,111 --> 01:30:51,904
‎ที่ช่วยเหลือผู้คนของเธอจากวันสิ้นโลก

1567
01:30:52,405 --> 01:30:54,824
‎เธออยู่เคียงข้างชาวแอฟริกันอเมริกันเสมอ

1568
01:30:55,658 --> 01:30:58,494
‎"คอฟฟี่" ให้เกรียร์ได้มีฉากสุดท้ายที่ได้โล่งใจ

1569
01:30:58,578 --> 01:31:01,247
‎ในช็อตแบบรูปไปรษณียบัตรเวอร์ชันใหม่

1570
01:31:02,748 --> 01:31:06,294
‎ในปี 1973 เราอยู่ในยุคของโอกาสที่ผิดพลาด

1571
01:31:06,377 --> 01:31:09,922
‎เช่น "ชาฟต์อินแอฟริกา"
‎และกระแสตอบรับต่อหนังแอ็คชันคนำด

1572
01:31:10,006 --> 01:31:13,301
‎อย่างหนังจากละครเวที
‎"ไฟว์ออนเดอะแบล็คแฮนด์ไซด์"

1573
01:31:13,384 --> 01:31:15,052
‎ที่มีกลินน์ เทอร์แมนในวัยหนุ่มแสดงนำก็ไม่ดีนัก

1574
01:31:15,136 --> 01:31:16,888
‎มันรู้สึกยังไงน่ะเหรอ

1575
01:31:18,931 --> 01:31:21,684
‎รู้สึกเหมือนผ่านมานานเป็นชาติแล้ว บอกตามตรง

1576
01:31:21,767 --> 01:31:26,022
‎มันน่าทึ่งนะที่ทุกอย่างเกิดขึ้นตอนนั้น

1577
01:31:27,732 --> 01:31:32,987
‎แล้วผมก็ได้ร่วมงานกับคนดังๆ ที่แสนวิเศษ

1578
01:31:33,779 --> 01:31:34,614
‎นึกออกไหม

1579
01:31:35,531 --> 01:31:36,699
‎แล้วมันก็…

1580
01:31:37,950 --> 01:31:39,494
‎มันเป็นประวัติศาสตร์ ที่…

1581
01:31:41,078 --> 01:31:44,832
‎เราไม่ได้เข้าไปแสดง
‎โดยที่คิดว่ามันจะสำคัญอะไร

1582
01:31:46,209 --> 01:31:47,335
‎มันแค่เป็น…

1583
01:31:48,586 --> 01:31:49,629
‎ความอยู่รอด

1584
01:31:50,421 --> 01:31:51,339
‎เรายังเด็ก

1585
01:31:52,048 --> 01:31:54,675
‎เราพยายามจะแจ้งเกิดในวงการ

1586
01:31:54,759 --> 01:31:56,511
‎พยายามจะสร้างชื่อให้ตัวเอง

1587
01:31:56,594 --> 01:31:58,679
‎สร้างการยอมรับให้ตัวเองในวงการนี้

1588
01:31:59,430 --> 01:32:03,059
‎และยังมีหนังที่เหมือนคำตอบของปริศนา

1589
01:32:03,142 --> 01:32:05,228
‎คุณจะได้อะไรถ้าให้โอกาสพระเอก

1590
01:32:05,311 --> 01:32:07,980
‎จากซิตคอมสงครามโลกครั้งที่สอง
‎ที่ห่วยแตกและย่ำแย่

1591
01:32:08,064 --> 01:32:10,775
‎กับมือตัดต่อละครเรื่องนั้นทำหนังโรงสักเรื่อง

1592
01:32:10,858 --> 01:32:15,321
‎ไอแวน ดิกสันที่ลาออกจาก "โฮแกนส์ฮีโร่ส์"
‎กับไมเคิล คาห์น มือตัดต่อของละครเรื่องนั้น

1593
01:32:15,404 --> 01:32:17,448
‎ได้ร่วมงานกันครั้งแรกใน "ทรับเบิลแมน"

1594
01:32:17,532 --> 01:32:19,909
‎แต่โปรเจก์ในฝันของดิกสันเป็นการดัดแปลง

1595
01:32:19,992 --> 01:32:24,789
‎นิยายเสียดสีโฆษณาชวนเชื่อทางการเมือง
‎"เดอะสปู๊กฮูแซตบายเดอะดอร์"

1596
01:32:24,872 --> 01:32:27,375
‎ซึ่งชายผิวดำที่ซีไอเอดึงตัวเข้ามา

1597
01:32:27,458 --> 01:32:31,379
‎นำกลยุทธ์ของหน่วยไปใช้ในเมือง
‎และสร้างการปฏิวัติขึ้น

1598
01:32:31,462 --> 01:32:34,507
‎การดิ้นรนตลอดหลายปีของดิกสัน
‎เพื่อสร้างหนังเรื่องนี้ให้สำเร็จ

1599
01:32:34,590 --> 01:32:35,716
‎สามารถทำเป็นหนังได้เลย

1600
01:32:36,342 --> 01:32:38,636
‎ในที่สุดเขาก็ระดมทุนสร้างหนังได้ครึ่งเรื่อง

1601
01:32:38,719 --> 01:32:41,347
‎และนำฉากแอ็คชันไปโชว์
‎เพื่อดึงดูความสนใจจากสตูดิโอ

1602
01:32:41,430 --> 01:32:45,226
‎สงครามประมูลที่ยูไนเต็ดอาร์ติสต์สชนะไป
‎ทำให้เขาได้ทุนสร้างอีกครึ่ง

1603
01:32:46,227 --> 01:32:49,438
‎ดิกสันเล่าว่าทางสตูดิโอตกตะลึงกับหนัง

1604
01:32:49,522 --> 01:32:52,567
‎ที่พวกเขากลัวว่าอาจจะก่อให้เกิด
‎การจลาจลและฟ้องร้องในชีวิตจริง

1605
01:32:52,650 --> 01:32:54,652
‎แทนที่จะเป็นจลาจลในบ็อกซ์ออฟฟิศ

1606
01:32:55,152 --> 01:32:58,739
‎เรื่องนี้มีบทพูดที่ผมคิดว่า
‎ควรอยู่ในบันทึกประวัติศาสตร์ภาพยนตร์

1607
01:32:58,823 --> 01:33:01,492
‎เทียบเท่ากับ "ข้อเสนอที่เขาปฏิเสธไม่ได้"

1608
01:33:02,577 --> 01:33:03,411
‎จำไว้นะ

1609
01:33:04,078 --> 01:33:07,039
‎ชายคนดำถือไม้ถูพื้น ที่โกยขยะ หรือไม้กวาด

1610
01:33:07,707 --> 01:33:10,001
‎สามารถไปได้เกือบทุกที่ในประเทศนี้

1611
01:33:10,543 --> 01:33:12,003
‎และคนดำที่ยิ้มแย้ม

1612
01:33:12,753 --> 01:33:13,879
‎ก็ล่องหนได้

1613
01:33:13,963 --> 01:33:18,259
‎บทพูดนี้ได้รับเสียงปรบมือลั่นโรง
‎ตอนที่ผมไปดูที่ดีทรอยต์เมื่อปี 1973

1614
01:33:18,342 --> 01:33:22,346
‎และยังสร้างกระแสและแรงบันดาลใจ
‎ได้อีกหลายสิบปีต่อมา

1615
01:33:22,430 --> 01:33:25,099
‎ผมจะตั้งชื่ออัลบั้มสุดท้ายของผมว่า
‎"เดอะสปู๊กฮูแซตบายเดอะดอร์"

1616
01:33:25,182 --> 01:33:26,225
‎เขาใช้นโยบายขององค์กร

1617
01:33:26,309 --> 01:33:30,146
‎ที่ต้องมีพี่มืดเป็นตัวแทนในซีไอเอ
‎เพื่อเหตุผลทางการเมือง

1618
01:33:30,229 --> 01:33:31,606
‎- เราจะพูดกัน…
‎- ค่ะ

1619
01:33:31,689 --> 01:33:32,940
‎ขวานผ่าซากเลยนะ ช่างแม่ง

1620
01:33:33,524 --> 01:33:34,984
‎เขาใช้เรื่องนั้นเล่นงานองค์กร

1621
01:33:36,819 --> 01:33:40,281
‎ดิกสันบอกผมว่า
‎ตอนที่ "สปู๊ก" หมดกำหนดฉายโรง

1622
01:33:40,364 --> 01:33:42,908
‎ยูไนเต็ดอาร์ติสต์เรียกเขาเข้าประชุมแล้วบอกว่า

1623
01:33:42,992 --> 01:33:45,286
‎หนังถูกหน่วยข่าวกรองสหรัฐฯ ติดตามสืบ

1624
01:33:45,369 --> 01:33:47,288
‎ซึ่งแปลว่ามีรูปถ่ายผม

1625
01:33:47,371 --> 01:33:50,249
‎กับเพื่อนสมัยมัธยมปลายอยู่ในซีไอเอ

1626
01:33:50,333 --> 01:33:52,335
‎หนังเรื่องนี้ได้สร้างกระแสลุกฮือ

1627
01:33:52,418 --> 01:33:56,255
‎จนดิกสันรู้สึกว่า
‎อาชีพการสร้างหนังโรงของเขาจบลงแล้ว

1628
01:33:56,839 --> 01:33:59,508
‎หนังเกี่ยวกับการก่อกบฏถูกปฏิบัติ…

1629
01:33:59,592 --> 01:34:01,302
‎เหมือนเป็นการก่อกบฏจริงๆ

1630
01:34:02,094 --> 01:34:02,970
‎อย่าล้มเลิก

1631
01:34:04,639 --> 01:34:05,848
‎จนกว่าจะชนะ

1632
01:34:06,891 --> 01:34:07,850
‎หรือไม่ก็ตาย

1633
01:34:07,933 --> 01:34:12,104
‎"เดอะสปู๊กฮูแซตบายเดอะดอร์"
‎ได้สร้างหนังตามแนวระทึกขวัญสายลับ

1634
01:34:12,188 --> 01:34:13,439
‎โดยใส่มุมมองของคนดำ

1635
01:34:13,522 --> 01:34:18,319
‎และบีบให้ผู้ชมต้องคิดใหม่
‎ว่าหนังแนวนั้นมีขอบเขตแคบแค่ไหน

1636
01:34:18,903 --> 01:34:22,948
‎"กันจาแอนด์เฮสส์" ใช้งานภาพ
‎ที่ทั้งวิจิตรบรรจง หรือสมจริงและรุนแรง

1637
01:34:23,032 --> 01:34:25,409
‎เพื่อให้อารมณ์ของหนังไหลลื่นได้ตลอดเรื่อง

1638
01:34:26,369 --> 01:34:28,496
‎(กันจาแอนด์เฮสส์ (1973)
‎ผู้กำกับ บิล กันน์)

1639
01:34:31,040 --> 01:34:32,958
‎ดเวน โจนส์ ผู้เยือกเย็นและมุ่งมั่น

1640
01:34:33,042 --> 01:34:36,128
‎ในบทมือปราบปีศาจ
‎ใน "ไนต์ออฟเดอะลิฟวิงเดด"

1641
01:34:36,212 --> 01:34:40,633
‎ได้รับบทปีศาจในเรื่องนี้
‎และความมุ่งมั่นในการปกป้องวิญญาณของเขา

1642
01:34:40,716 --> 01:34:44,011
‎เมื่อหนังเปลี่ยนฉากจากความฝัน
‎เป็นความจริงอันน่าสยดสยอง

1643
01:34:44,095 --> 01:34:46,639
‎ก็กลายเป็นการเปรียบเปรยถึงชีวิตของบิล กันน์

1644
01:34:46,722 --> 01:34:48,933
‎ผู้เขียนบท กำกับ และร่วมนำแสดงของเรื่องนี้

1645
01:34:49,725 --> 01:34:51,727
‎ความสยดสยองในชีวิตจริงเกิดขึ้นกับกันน์

1646
01:34:51,811 --> 01:34:54,730
‎ที่ได้เห็นผลงานยิ่งใหญ่ของเขา
‎ถูกตัดต่อเป็นหลายๆ เวอร์ชัน

1647
01:34:54,814 --> 01:34:57,692
‎ฉบับตัดต่อใหม่ที่ชื่อเรื่องห่วยแตกยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ

1648
01:34:58,192 --> 01:35:00,903
‎เปลี่ยนงานศิลปะของเขาเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ

1649
01:35:00,986 --> 01:35:02,363
‎(บลัดคัปเปิล)

1650
01:35:02,446 --> 01:35:04,490
‎กันน์ต่อสู้เพื่อให้ได้ทำงานในวงการหนัง

1651
01:35:04,573 --> 01:35:07,702
‎แม้หลังจากได้สร้างผลงานกำกับเรื่องแรก
‎ที่ชื่อว่า "สต็อป"

1652
01:35:08,202 --> 01:35:09,662
‎อิชมาเอล รี้ด เขียนไว้ว่า

1653
01:35:09,745 --> 01:35:13,207
‎"วอร์เนอร์บราเธอร์สไม่พอใจ 'สต็อป'
‎ถึงขนาดฝังหนังเรื่องนี้เอาไว้

1654
01:35:13,290 --> 01:35:16,669
‎และสั่งให้กันน์คืนเงินค่าเขียนบทและกำกับ"

1655
01:35:19,171 --> 01:35:24,135
‎ปี 1974 เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลง
‎ครั้งใหญ่อีกครั้งสำหรับหนังคนดำ

1656
01:35:24,385 --> 01:35:25,720
‎(เดอะแบล็คซิกซ์)

1657
01:35:25,803 --> 01:35:27,388
‎(ทีเอ็นที แจ็คสัน)

1658
01:35:27,471 --> 01:35:29,598
‎(วิลลี่ ไดนาไมต์)

1659
01:35:29,682 --> 01:35:31,600
‎อัธยาศัยขี้ตกใจของไดแอนน์ แคร์โรล

1660
01:35:31,684 --> 01:35:34,812
‎ในบทแม่ลูกหกที่เหนื่อยหน่าย
‎แต่ยังมุ่งมั่นใน "คลอดีน"

1661
01:35:34,895 --> 01:35:39,191
‎- ขออภัยค่ะ หมายเลขนี้ถูกระงับ
‎- "ระงับ" เหรอ

1662
01:35:39,275 --> 01:35:43,154
‎ไดแอนน์ แคร์โรล ที่ความสวยของเธอ
‎ลึกซึ้งขึ้นด้วยนิสัยที่สงบเยือกเย็น

1663
01:35:43,237 --> 01:35:45,990
‎คือหนึ่งในคนที่คว้าโอกาสที่จะเป็นอิสระ

1664
01:35:46,073 --> 01:35:47,450
‎จากความราบเรียบมีอารยธรรม

1665
01:35:48,534 --> 01:35:52,037
‎ขอเถอะ ฟรานซิส อย่าเล่นแบบนั้น
‎แกจะทำไฟช็อตตัวเองตาย

1666
01:35:52,538 --> 01:35:56,876
‎ในบทตัวละครเจ้าของชื่อเรื่องในดราม่าเรื่องนี้
‎คลอดีนสู้กับระบบสวัสดิการ

1667
01:35:56,959 --> 01:35:59,587
‎และสังคมในเมืองชิคาโกเพื่อจิตวิญญาณของลูกๆ

1668
01:35:59,670 --> 01:36:03,132
‎และเธอก็ชนะ เพราะลูกของเธอ
‎ยังมีชีวิตอยู่ครบทุกคนตอนท้ายเรื่อง

1669
01:36:03,215 --> 01:36:07,178
‎เพราะผลงานของเธอ แคร์โรลได้เข้าชิง
‎รางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม

1670
01:36:07,261 --> 01:36:11,182
‎"คลอดีน" ได้ประโยชน์จากการเป็นหนัง
‎หนึ่งในห้าที่เคอร์ติส เมย์ฟิลด์แต่งเพลงประกอบ

1671
01:36:11,766 --> 01:36:14,435
‎นั่นคือวัฏจักรเพลงที่ทุกเพลงมาจาก…

1672
01:36:14,518 --> 01:36:18,272
‎มุมมองของเหล่าตัวละคร
‎ขับร้องโดยแกลดิส ไนต์แอนด์เดอะพิปส์

1673
01:36:18,355 --> 01:36:20,441
‎รวมถึงมุมมองหนึ่งที่ในเพลง

1674
01:36:20,524 --> 01:36:24,028
‎ได้บ่งบอกถึงความกลัวนับร้อยปี
‎ที่คนผิวสีต้องเผชิญได้อย่างตรงจุด

1675
01:36:25,738 --> 01:36:27,698
‎การไม่มีใครเห็น

1676
01:36:28,741 --> 01:36:32,036
‎คือวิธีที่ฉันจะได้โด่งดัง

1677
01:36:32,870 --> 01:36:34,288
‎ผู้หญิงที่ไร้ชื่อ

1678
01:36:34,371 --> 01:36:36,332
‎ที่จริงผมก็ได้บทใน "คลอดีน" นะ

1679
01:36:37,666 --> 01:36:40,377
‎ตอนที่ไดอาน่า แซนดส์ได้รับบทคลอดีน

1680
01:36:41,837 --> 01:36:43,088
‎แล้วเธอก็เสียไปก่อน

1681
01:36:44,548 --> 01:36:49,011
‎พวกเขาก็เลยปรับแผนใหม่
‎แล้วก็เจอนักแสดงอีกชุดหนึ่ง

1682
01:36:49,094 --> 01:36:49,929
‎พวกเขามี…

1683
01:36:50,971 --> 01:36:51,931
‎ผมไปคัดบทมา

1684
01:36:53,140 --> 01:36:54,433
‎เป็นบทลูกชายคนรอง

1685
01:36:55,184 --> 01:36:58,395
‎แต่ลงท้ายผมก็ไม่ได้แสดงเรื่องนั้น

1686
01:36:58,479 --> 01:36:59,647
‎พวกเขาหานักแสดงใหม่

1687
01:37:01,857 --> 01:37:05,569
‎ผลงานตัดต่อที่น่าสนใจ
‎ในคราบของหนังแอ็คชัน

1688
01:37:05,653 --> 01:37:08,364
‎คือ "ทรีเดอะฮาร์ดเวย์"
‎ที่เป็นการรวมทีมของจิม บราวน์

1689
01:37:09,031 --> 01:37:10,658
‎และเฟรด วิลเลียมสัน

1690
01:37:10,741 --> 01:37:12,660
‎กับผมแอโฟรของนักสู้จิม เคลลี่

1691
01:37:13,410 --> 01:37:15,371
‎สามเมือง เราสามคน

1692
01:37:15,454 --> 01:37:17,581
‎พวกเขาสู้กับองค์กรนีโอนาซี

1693
01:37:17,665 --> 01:37:21,210
‎ที่พัฒนาสูตรยาพิษที่ฆ่าเฉพาะคนแอฟริกันอเมริกัน

1694
01:37:21,293 --> 01:37:26,590
‎และจะถูกปล่อยลงในระบบชลประทาน
‎ของแอลเอ ดีทรอยต์ และวอชิงตัน ดีซี

1695
01:37:26,674 --> 01:37:29,426
‎ซึ่งทุกที่ดูเหมือนลอสแอนเจลิสอย่างน่าสงสัย

1696
01:37:29,510 --> 01:37:32,263
‎ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่น่าขำที่สุดที่ผมเคยเห็น

1697
01:37:32,346 --> 01:37:35,266
‎จนกระทั่งพ่อได้อธิบาย
‎การทดลองที่ทัสคีกีให้ผมฟัง

1698
01:37:35,349 --> 01:37:40,271
‎แล้วทันใดนั้น "ทรีเดอะฮาร์ดเวย์"
‎ก็เป็นประเด็นเรื่องความวิตกจริตที่ควรแก่เหตุ

1699
01:37:40,354 --> 01:37:44,233
‎ซึ่งผมเชื่อว่าศัพท์วิทยาศาสตร์ของอาการนี้
‎คือ "แอฟริกันอเมริกัน"

1700
01:37:45,776 --> 01:37:49,280
‎ปี 1974 ยังมีหนังที่มีหมายเหตุ
‎อันเจ็บปวดใจออกตามมาอีก

1701
01:37:49,780 --> 01:37:52,408
‎หนึ่งในภาพยนตร์เรื่องสุดท้าย
‎ของไดอาน่า แซนดส์

1702
01:37:52,908 --> 01:37:56,954
‎"ฮันนี่เบบี้ ฮันนี่เบบี้" เป็นหนังยำผสมมั่ว
‎ที่ใส่ความเป็นหนังสายลับลงไป

1703
01:37:57,037 --> 01:38:00,708
‎รวมกับความแอ็คชันดรามา
‎และบทตลกจากตัวละคร

1704
01:38:00,791 --> 01:38:05,462
‎หนังขาดความมั่นใจถึงขั้นที่
‎ต้องเปิดฉากด้วยการอธิบายตัวเองกับคนดู

1705
01:38:05,546 --> 01:38:07,131
‎ไง เป็นไงบ้าง

1706
01:38:07,214 --> 01:38:11,135
‎ผมชื่อเจ. เอริก เบล
‎ผมเพิ่งกลับมาจากเบรุต เลบานอน

1707
01:38:11,218 --> 01:38:15,723
‎ระหว่างถ่ายหนังเรื่อง
‎"ฮันนี่เบบี้ ฮันนี่เบบี้" ในสถานที่จริง

1708
01:38:15,806 --> 01:38:18,517
‎ปี 1974 เปิดฉากและปิดฉากกับแซนดส์

1709
01:38:18,601 --> 01:38:21,812
‎ผลงานสุดท้ายอีกเรื่องของเธอ
‎คือ "วิลลี่ ไดนาไมต์"

1710
01:38:21,896 --> 01:38:26,567
‎ที่แสดงร่วมกับดาราดังจากละครเวที
‎รอสโก้ ออร์แมน ที่ปัจจุบันโด่งดังจากอีกบทหนึ่ง

1711
01:38:27,192 --> 01:38:30,279
‎ผมเคยล้อเล่นว่า
‎ตอนวิลลี่จากไปหลังจบฉากสุดท้าย

1712
01:38:30,362 --> 01:38:33,282
‎เขาเลี้ยวตรงหัวมุม
‎แล้วก็เจอนกยักษ์สีเหลืองอยู่บนถนน

1713
01:38:33,866 --> 01:38:36,744
‎(รอสโก้ ออร์แมน นักแสดง)

1714
01:38:37,161 --> 01:38:38,120
‎แต่นั่นเรื่องจริงนะ

1715
01:38:38,203 --> 01:38:41,248
‎ภายในหนึ่งปีหลังจบ "วิลลี่ ไดนาไมต์"

1716
01:38:41,332 --> 01:38:43,417
‎ผมก็ไปแสดงเป็นกอร์ดอนใน "เซซามีสตรีท"

1717
01:38:44,168 --> 01:38:46,921
‎(วิลลี่ ไดนาไมต์ (1974)
‎ผู้กำกับ กิลเบิร์ต โมเสส)

1718
01:38:47,421 --> 01:38:48,255
‎หางานอยู่เหรอ

1719
01:38:50,299 --> 01:38:52,593
‎ประกายในแววตาออร์แมน
‎ในบทวิลลี่ ไดนาไมต์

1720
01:38:52,676 --> 01:38:55,846
‎แสดงถึงความกระตือรือร้น
‎ในการร่วมงานกับเพื่อนนักแสดง

1721
01:38:55,930 --> 01:38:59,224
‎ที่เปล่งประกายเข้มแข็ง
‎เข้าคู่กับความฉลาดเลือดเย็นของเขา

1722
01:38:59,725 --> 01:39:02,978
‎ผมโชคดีมากๆ ที่ได้ร่วมงานกับ

1723
01:39:03,062 --> 01:39:05,648
‎หนึ่งในสุดยอดนักแสดงตลอดกาล

1724
01:39:05,731 --> 01:39:10,152
‎ไดอาน่ามีความรอบรู้และการศึกษาดีมาก

1725
01:39:10,235 --> 01:39:15,366
‎ในแง่ของศิลปะการแสดง และ…

1726
01:39:15,950 --> 01:39:18,494
‎แน่นอน เธอกับลอร์เรน ฮานส์เบอร์รี่
‎เป็นเพื่อนสนิทกัน

1727
01:39:18,577 --> 01:39:22,623
‎กับซิดนีย์, รูบี้, ออสซี่ และทุกคนด้วย

1728
01:39:22,706 --> 01:39:24,833
‎ทุกคนก็เป็นคนที่สอนผมมาเหมือนกัน

1729
01:39:27,378 --> 01:39:30,130
‎วิลลี่เป็นนักแสดง และบันไดหน้าศาลนั้น

1730
01:39:30,214 --> 01:39:32,299
‎มันเหมือนบาริชนิคอฟ

1731
01:39:32,383 --> 01:39:35,886
‎รองเท้าส้นตึก รองเท้าส้นสูง

1732
01:39:38,764 --> 01:39:41,058
‎ถ้าให้ใส่ตอนนี้ผมคงล้มแขนขาหัก

1733
01:39:43,894 --> 01:39:46,480
‎ผู้กำกับ "ทรีเดอะฮาร์ดเวย์"
‎กอร์ดอน พาร์กส์ จูเนียร์

1734
01:39:46,563 --> 01:39:49,483
‎มีหนังอีกเรื่องในปีนั้น
‎"โทมาซีนแอนด์บุชร็อด"

1735
01:39:49,566 --> 01:39:51,944
‎หนังคาวบอยฉากชนบทที่ใช้คนดำเป็นศูนย์กลาง

1736
01:39:52,027 --> 01:39:55,322
‎ที่หักมุมเรื่องบอนนี่กับไคลด์แบบคนดำ
‎ด้วยคู่พระนางของเรื่องนี้

1737
01:39:55,406 --> 01:39:58,200
‎สองหนุ่มสาวหน้าตาดีที่สุด
‎ในแดนตะวันตกอเมริกัน

1738
01:39:58,283 --> 01:40:01,412
‎โวเน็ตต้า แมคกี กับแม็กซ์ จูเลียนหลบหนีคดี

1739
01:40:01,495 --> 01:40:04,081
‎ฉากที่พวกเขาแสดงด้วยกัน
‎ใช้ความสนิทกันในชีวิตจริงของทั้งคู่

1740
01:40:04,164 --> 01:40:05,958
‎ถ่ายทอดออกมาเป็นเวอร์ชันดาราหนัง

1741
01:40:06,041 --> 01:40:07,584
‎เป็นไงบ้างคะ คุณบุชร็อด

1742
01:40:09,044 --> 01:40:12,589
‎ผมสบายดี โทมาซีน
‎ผมแค่ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณอีก

1743
01:40:14,508 --> 01:40:15,467
‎ฉันอยู่นี่แล้ว

1744
01:40:16,093 --> 01:40:17,011
‎คุณสวยเลยนะ

1745
01:40:18,137 --> 01:40:19,346
‎แหม คุณสวยจริงๆ

1746
01:40:20,180 --> 01:40:23,392
‎เรื่องนี้อวดผลงานเพลงประกอบ
‎เบาๆ สบายๆ โดยอาร์เธอร์ ลี

1747
01:40:23,475 --> 01:40:26,061
‎และบทโดยนักแสดงนำ แม็กซ์ จูเลียน

1748
01:40:26,770 --> 01:40:29,189
‎"โทมาซีนแอนด์บุชร็อด" สนุกมาก

1749
01:40:29,857 --> 01:40:31,984
‎แม็กซ์ จูเลียนเป็นคนดีมาก

1750
01:40:32,067 --> 01:40:34,737
‎เป็นคนที่หัวคิดสร้างสรรค์และกล้ามาก

1751
01:40:34,820 --> 01:40:37,948
‎เขาสร้างหนังเรื่องนั้นเอง
‎เขาเขียนบทเอง ออกทุนสร้างเอง

1752
01:40:38,032 --> 01:40:39,533
‎เขาตัดสินใจทุกอย่าง

1753
01:40:39,616 --> 01:40:41,535
‎ในบรรดาภาพยนตร์ทุกเรื่อง

1754
01:40:41,618 --> 01:40:44,538
‎ที่เกิดมาจากยุค "แบล็กซ์พลอยเทชัน"

1755
01:40:44,621 --> 01:40:48,959
‎แม็กซ์เป็นหนึ่งในคนดำไม่กี่คน
‎ที่ได้ควบคุมผลงานของตัวเอง

1756
01:40:49,043 --> 01:40:53,422
‎ผมรู้อย่างเดียว
‎ผมรู้ว่าแม็กซ์กับโวเน็ตต้าเป็นนักปฏิวัติ

1757
01:40:54,131 --> 01:40:57,051
‎แม็กซ์จะบอกเลยว่า "แบบนี้ผมไม่ยอมนะ"

1758
01:40:58,719 --> 01:41:01,388
‎แล้วเขาก็ไม่ยอมจริงๆ

1759
01:41:01,472 --> 01:41:03,432
‎"ทำหนังเราเองเถอะ เราจะสร้างหนังเอง"

1760
01:41:06,018 --> 01:41:08,979
‎ในหนังที่สร้างจากหนังสืออัตชีวประวัติ

1761
01:41:09,063 --> 01:41:11,190
‎ดิเอดูเคชันออฟซันนี่ คาร์สัน

1762
01:41:11,273 --> 01:41:15,319
‎ตัวเอกวัยหนุ่มน้อยต้องเผชิญ
‎การข่มเหงจากผู้ชายผิวดำขั้นรุนแรง

1763
01:41:15,402 --> 01:41:19,239
‎ในหนังที่ก้ำกึ่งระหว่างโหดร้ายและงดงาม

1764
01:41:20,199 --> 01:41:23,786
‎คราวนี้ ผู้กำกับไมเคิล แคมปัส
‎ที่สร้างเรื่อง "เดอะแม็ค"

1765
01:41:23,869 --> 01:41:25,913
‎เล่าเรื่องเกี่ยวกับฮีโร่ผิวดำ

1766
01:41:25,996 --> 01:41:28,874
‎ที่ไม่อาจหนีพ้นจากกลุ่มอุตสาหกรรมเรือนจำ

1767
01:41:29,708 --> 01:41:32,252
‎และเกือบขาดอากาศหายใจตายจากการถูกคุมขัง

1768
01:41:32,336 --> 01:41:36,882
‎สำหรับซันนี่ ยาถอนพิษ
‎คือการย้ายไปอยู่เผ่าคนเมืองอื่น

1769
01:41:36,965 --> 01:41:38,383
‎เพื่อพิสูจน์ตัวเอง

1770
01:41:38,467 --> 01:41:42,012
‎หนึ่งในฉากที่สะเทือนใจที่สุด
‎คือภาพซันนี่ในวัยรุ่น

1771
01:41:42,096 --> 01:41:45,974
‎วิ่งฝ่าการทุบตีในพิธีกรรมรับน้องเข้าแก๊ง

1772
01:41:50,604 --> 01:41:54,066
‎ถ้าอยากไปตกลงกับแก๊งลอร์ด
‎แกได้เจอเราทีหลังแน่ เข้าใจไหม

1773
01:41:54,149 --> 01:41:58,028
‎การแสดงที่มีพลัง ถึงความรู้สึกของแคลนตัน
‎พิสูจน์ว่าเขาเข้าใจ

1774
01:41:58,112 --> 01:42:02,241
‎ถึงแผลในใจของซันนี่จากความรุนแรงทั้งชีวิต

1775
01:42:03,075 --> 01:42:06,745
‎เขาตรงข้ามกับผู้ชายคนนั้นเลย
‎เขาไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นเลย

1776
01:42:07,454 --> 01:42:08,705
‎เขาแกล้งทำ

1777
01:42:09,498 --> 01:42:11,208
‎คุณอาจจะ…

1778
01:42:11,291 --> 01:42:14,002
‎พวกแก๊งอาจจะดูออกเหมือนที่ผมดูออกก็ได้

1779
01:42:14,086 --> 01:42:16,130
‎แค่บอกว่า "เข้ามาคุยกับเราในห้องซิ"

1780
01:42:16,630 --> 01:42:22,010
‎ถ้าช่วงสิบปีตั้งแต่ 1968-1978
‎คือยุคที่ดาราพรสวรรค์คว้าโอกาสไว้

1781
01:42:22,094 --> 01:42:24,263
‎ก็ไม่มีผลงานไหนจะสื่อถึงแรงกระตุ้นได้

1782
01:42:24,346 --> 01:42:26,390
‎ดีไปกว่าการเปลี่ยนแปลงตัวเอง
‎ของซิดนีย์ พัวทิเยร์

1783
01:42:26,473 --> 01:42:28,767
‎ที่พลิกบทตัวเองเป็นกรรมกรผู้จริงจัง

1784
01:42:28,851 --> 01:42:30,227
‎ใน "อัปทาวน์แซตเทอร์เดย์ไนต์"

1785
01:42:30,310 --> 01:42:31,436
‎คุณโอเคนะ ที่รัก

1786
01:42:32,062 --> 01:42:33,313
‎ผมสบายดี

1787
01:42:33,397 --> 01:42:36,400
‎ผมชอบความตลกของซิดนีย์นะ

1788
01:42:36,483 --> 01:42:37,526
‎คุณสุภาพบุรุษ

1789
01:42:37,609 --> 01:42:40,279
‎เขาตลกมากในเรื่องนั้น

1790
01:42:40,362 --> 01:42:46,160
‎ผมชอบที่เรื่องนี้แสดงออกถึงชีวิตคนดำ

1791
01:42:46,243 --> 01:42:47,953
‎ในวิถีที่ปกติ

1792
01:42:48,036 --> 01:42:49,913
‎นั่นคือความสามารถที่พัวทิเยร์ถ่ายทอดให้เห็น

1793
01:42:49,997 --> 01:42:53,250
‎ที่เขาทำให้ตัวเองดูอึดอัดได้ในชุดสูท

1794
01:42:53,333 --> 01:42:56,336
‎ชุดที่เขาใส่เป็นปกติจนเหมือนผิวหนังชั้นที่สอง

1795
01:42:56,420 --> 01:42:57,379
‎ผู้ชมต่างตื่นเต้น

1796
01:42:57,462 --> 01:43:00,799
‎กับการที่เขาสามารถเสียดสี
‎ความมีสไตล์เคร่งขรึมของตัวเองได้

1797
01:43:00,883 --> 01:43:05,012
‎แล้วเขาก็ได้เป็นดาราหนังอีกครั้ง
‎ในหนังยอดฮิตที่สุดเรื่องหนึ่ง

1798
01:43:05,095 --> 01:43:07,598
‎ถ้าพัวทิเยร์ทำให้ตัวเอง
‎ยิ่งใหญ่เกินชีวิตจริงในหนังได้

1799
01:43:07,681 --> 01:43:10,851
‎ด้วยวิธีใหม่ที่ไม่เคยทำมาก่อน
‎ทุกอย่างก็เป็นไปได้

1800
01:43:11,894 --> 01:43:14,188
‎(กุชชี่)

1801
01:43:25,741 --> 01:43:28,035
‎บางที มรดกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของยุคนี้

1802
01:43:28,118 --> 01:43:31,121
‎ในยุคที่ฝ่ายกระแสหลักต่างเคร่งเครียด
‎ประเมินตัวเองใหม่

1803
01:43:31,205 --> 01:43:33,665
‎และช่วงเวลาเหล่านั้นก็ถูกถ่ายทอด
‎ออกมาในหนังส่วนใหญ่

1804
01:43:33,749 --> 01:43:38,128
‎คือความสุขของนักแสดงผิวดำ
‎เวลาได้อยู่หน้ากล้อง

1805
01:43:42,925 --> 01:43:46,470
‎อาจจะมีฉากเปิดตัวให้กับตัวเอกในหนังคนดำ

1806
01:43:46,553 --> 01:43:49,431
‎เยอะกว่าหนังทุกเรื่อง
‎ในยุค 1930 รวมกันเสียอีก

1807
01:43:49,514 --> 01:43:52,267
‎ในบางกรณี นักแสดงก็มีฉากเปิดตัวหลายฉาก

1808
01:43:52,351 --> 01:43:54,978
‎แล้วซาวด์แทร็กก็ส่งพวกเขาเข้าจอ

1809
01:43:55,062 --> 01:43:57,481
‎จุดที่หนังเหล่านี้บังคับให้ผู้ชมตั้งใจดู

1810
01:43:57,564 --> 01:44:01,401
‎มักจะอยู่ในฉากที่เหมือน
‎ช่วงก่อนเริ่มการเต้นของละครเพลง

1811
01:44:01,485 --> 01:44:03,654
‎แล้วบรรยากาศก็อัดแน่นด้วยความตื่นเต้น

1812
01:44:19,753 --> 01:44:22,714
‎หนังในทศวรรษนี้ได้เรียกความสนใจ

1813
01:44:22,798 --> 01:44:26,093
‎สร้างอาชีพ และชีวิตใหม่ให้กับนักแสดงผิวดำ

1814
01:44:26,176 --> 01:44:29,054
‎วงการหนังจะทอดทิ้งศักยภาพของพวกเขา

1815
01:44:29,137 --> 01:44:30,889
‎ตัวอย่างเช่น คลีวอน ลิตเติล

1816
01:44:30,973 --> 01:44:33,016
‎นี่ ยัยผู้หญิงขาวไปไหน

1817
01:44:34,559 --> 01:44:37,854
‎ที่ความว่องไวและพลังชายแท้ของเขา
‎มีส่วนสำคัญ…

1818
01:44:37,938 --> 01:44:41,066
‎ต่อความสำเร็จของ
‎"เบลซซิ่ง แซดเดิลส์" ไม่แพ้สิ่งอื่นๆ

1819
01:44:41,608 --> 01:44:43,277
‎นายคาดหวังอะไร

1820
01:44:43,777 --> 01:44:45,028
‎"ยินดีต้อนรับ ไอ้หนุ่ม" เหรอ

1821
01:44:45,654 --> 01:44:48,115
‎คลีวอน ลิตเติลไม่เคยได้บทแสดงนำอื่นๆ

1822
01:44:48,198 --> 01:44:49,700
‎ที่จะได้แสดงความสามารถอีกเลย

1823
01:44:50,242 --> 01:44:52,536
‎ต่างจากนักแสดงนำร่วม จีน ไวลเดอร์

1824
01:44:54,454 --> 01:44:57,708
‎(แดตส์เดอะเวย์ออฟเดอะเวิลด์ (1975)
‎ผู้กำกับ ซิก ชอร์)

1825
01:44:59,334 --> 01:45:02,170
‎กระแสเอ็นดอร์ฟินจากดนตรี
‎ได้สร้างเอกลักษณ์ให้หนัง

1826
01:45:02,254 --> 01:45:05,590
‎ด้วยเพลงประกอบหนังผิวดำ
‎ที่อาจจะขายดีที่สุดในยุคนั้น

1827
01:45:05,674 --> 01:45:08,260
‎ที่กำกับโดยโปรดิวเซอร์จาก "ซูเปอร์ฟลาย"

1828
01:45:08,343 --> 01:45:11,972
‎เป็นหนังเพลงที่สบายๆ มาก
‎ถึงขั้นที่วงดนตรีไม่ต้องพูดเลยสักคำ

1829
01:45:12,472 --> 01:45:16,560
‎บางคนอาจจะบอกว่า
‎เพลงประกอบหนังฟังแล้วเคลิ้มได้จนไม่ต้องพูด

1830
01:45:16,643 --> 01:45:20,439
‎และเพลงกระตุ้นจิตวิญญาณ
‎เช่น "แดตส์เดอะเวย์ออฟเดอะเวิลด์"

1831
01:45:20,522 --> 01:45:21,398
‎ก็พิสูจน์เรื่องนั้น

1832
01:45:24,735 --> 01:45:27,738
‎หนังเรื่องแรกจากสตูดิโอใหญ่ที่เล่าเรื่องของทาส

1833
01:45:27,821 --> 01:45:29,448
‎หนังที่สร้างจาก "แมนดิงโก้"

1834
01:45:29,531 --> 01:45:33,243
‎ได้ขึ้นจอโดยไม่ตัดความไร้มนุษยธรรม
‎อันบาดตาบาดใจ

1835
01:45:33,327 --> 01:45:35,412
‎นิยายดังอายุหลายสิบปีเรื่องนี้

1836
01:45:35,495 --> 01:45:38,206
‎ถูกดัดแปลงเป็นหนังโดย
‎นอร์แมน เว็กซ์เลอร์ ผู้เข้าชิงรางวัลออสการ์

1837
01:45:38,290 --> 01:45:42,252
‎ด้วยกลุ่มนักแสดงที่มีเจมส์ เมสัน
‎เจ้าของสำเนียงไพเราะ

1838
01:45:42,336 --> 01:45:43,170
‎นอนลงไป

1839
01:45:44,463 --> 01:45:45,297
‎เอาล่ะ

1840
01:45:47,007 --> 01:45:50,886
‎ซึ่งดูบ้าน้อยลง หลังจบกระแส
‎หนังขยะเหยียดผิวยาวเป็นขบวน

1841
01:45:50,969 --> 01:45:54,014
‎หนังเรื่องนี้หมกมุ่นกับเรื่องเซ็กซ์ของคนดำ

1842
01:45:54,097 --> 01:45:55,849
‎และล้อเลียนความกลัวของคนขาว

1843
01:45:55,932 --> 01:45:59,811
‎เป็นแรงบันดาลใจให้ภาพถ่ายเชิดชูเรือนร่าง
‎ของโรเบิร์ต แมปเปิลธอร์ป

1844
01:46:01,480 --> 01:46:04,107
‎มันพิสูจน์ว่าพระเยซูดำ
‎ก็เป็นญาติของพระเยซูเหมือนกัน

1845
01:46:04,191 --> 01:46:08,070
‎แต่หนังคนดำก็ยังโด่งดังต่อไป
‎ด้วยหนังหลากหลายแนว

1846
01:46:08,153 --> 01:46:10,489
‎กับเรื่อง "คูนสกิน"
‎ของนักเขียนและผู้กำกับ ราล์ฟ แบ็กชี่

1847
01:46:10,572 --> 01:46:14,034
‎หนังที่ผสมผสานหนังคนแสดงกับแอนิเมชัน
‎นำแสดงโดยแบร์รี่ ไวต์

1848
01:46:14,117 --> 01:46:17,454
‎นักแสดงและนักเขียนบทละคร ชาร์ลส์ กอร์โดน
‎และฟิลิป ไมเคิล โทมัส

1849
01:46:17,537 --> 01:46:21,583
‎ที่ต่อมาได้นำแสดงใน "ไมแอมีไวซ์"
‎และคิดค้นตัวอักษรย่อ "อีกอต"

1850
01:46:21,666 --> 01:46:25,253
‎หลังจากได้ชื่อเรื่องอันเสียดสี
‎การทดลองแบ็กชี่ก็อัดแน่น

1851
01:46:25,337 --> 01:46:28,090
‎ด้วยมุมมองเรื่องชาติพันธุ์
‎และการปฏิบัติในวงการภาพยนตร์

1852
01:46:28,173 --> 01:46:30,092
‎ตั้งแต่การล้อเลียนเบรอร์แร็บบิต

1853
01:46:30,175 --> 01:46:31,760
‎ไปจนถึงการล้อเครซี่แคต

1854
01:46:31,843 --> 01:46:35,222
‎คืนแล้วคืนเล่า มัลคอมก็ยังนิ่ง

1855
01:46:36,306 --> 01:46:39,476
‎"คูนสกิน" ได้ก่อกระแสโกลาหลในแนวคิด

1856
01:46:39,559 --> 01:46:41,728
‎ที่หนังปลุกปั่นให้อื้อฉาว และสร้างความบันเทิง

1857
01:46:41,812 --> 01:46:43,021
‎ซึ่งคือจุดประสงค์ของหนัง

1858
01:46:48,026 --> 01:46:50,362
‎นี่มันหนักเกินจะแบกแล้วนะ

1859
01:46:50,445 --> 01:46:53,073
‎ไม่ว่าจะในแง่ดีหรือร้าย
‎หนังเรื่องนี้ก็ยังไม่มีใครเหมือน

1860
01:46:53,156 --> 01:46:55,992
‎การที่ตำรวจรังควานชีวิตคนดำ
‎อย่างไม่เลือกหน้าและกะทันหัน

1861
01:46:56,076 --> 01:46:58,620
‎ยังคงมีส่วนในหนังคนดำ

1862
01:46:58,703 --> 01:47:00,163
‎ใน "คอร์นเบรด, เอิร์ล, แอนด์มี"

1863
01:47:00,247 --> 01:47:04,042
‎ชีวิตเด็กผิวดำที่จบลงด้วยกระสุนของตำรวจ
‎คือศูนย์กลางของเรื่องราวนี้

1864
01:47:04,126 --> 01:47:07,712
‎สมัยที่เรื่องแบบนี้ยังเป็นเรื่องแปลก
‎เพราะแทบไม่เคยถูกถ่ายทอดเป็นการแสดง

1865
01:47:08,296 --> 01:47:10,841
‎แต่ผู้ชมผิวดำก็พยักหน้ารับรู้

1866
01:47:16,263 --> 01:47:18,723
‎น้ำส้มหกในฉากไคลแม็กซ์

1867
01:47:18,807 --> 01:47:21,810
‎เป็นภาพแทนการนองเลือด
‎ได้อย่างดิบเถื่อนและเปี่ยมจินตนาการ

1868
01:47:22,602 --> 01:47:24,271
‎แล้วก็ยังทำให้ผมขนลุกอยู่จนวันนี้

1869
01:47:25,272 --> 01:47:26,481
‎คอร์นเบรด

1870
01:47:26,565 --> 01:47:29,109
‎สำหรับผม หนังเรื่องนั้น
‎คือ "บอยซ์แอนด์เดอะฮู้ด" ต้นฉบับ

1871
01:47:31,236 --> 01:47:33,321
‎"คอร์นเบรด, เอิร์ล, แอนด์มี"
‎เป็นเรื่องโศกนาฏกรรม

1872
01:47:33,947 --> 01:47:37,159
‎"บอยซ์แอนด์เดอะฮู้ด" ก็เป็นเรื่องโศกนาฏกรรม

1873
01:47:37,784 --> 01:47:41,163
‎ทั้งสองเรื่องนี้ห่างกันเกือบ 20 กว่าปี

1874
01:47:41,997 --> 01:47:45,459
‎เราไม่ขึ้นรถขนส่งสาธารณะโดยผิดกฎหมาย

1875
01:47:45,542 --> 01:47:48,462
‎หลังจาก "ชาฟต์" ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง
‎และหนังนักกีฬาผันตัวไปผจญภัย

1876
01:47:48,545 --> 01:47:51,923
‎หนังก็เริ่มปรับระดับ
‎ลงมาถ่ายทอดสิ่งที่เหมือนชีวิตจริงมากขึ้น

1877
01:47:52,007 --> 01:47:55,844
‎"คูลีย์ไฮ" หนังคนดำในเมืองชั้นใน
‎แนวเดียวกับ "อเมริกันกราฟฟิตี้"

1878
01:47:55,927 --> 01:47:59,139
‎ที่มีทั้งเรื่องสุขและทุกข์
‎ของหนังแนวคัมมิ่งออฟเอจก็เกิดขึ้น

1879
01:47:59,222 --> 01:48:02,559
‎หนังเรื่องนี้ถูกยกระดับไปอีกขั้น
‎ด้วยเพลงของโมทาวน์

1880
01:48:02,642 --> 01:48:06,104
‎ที่เป็นเพลงประกอบชีวิต
‎ของเหล่าตัวละครในปี 1964 ได้

1881
01:48:06,188 --> 01:48:07,647
‎ปีที่เป็นฉากของเรื่อง "คูลีย์ไฮ"

1882
01:48:07,731 --> 01:48:11,234
‎การรำลึกความหลังอย่างชัดเจน
‎ได้ทำให้ผู้ชมผิวดำหลงใหล

1883
01:48:11,318 --> 01:48:12,694
‎จนให้การตอบรับหนังเป็นอย่างดี

1884
01:48:13,820 --> 01:48:14,905
‎นั่นคือเพลงโมทาวน์

1885
01:48:15,822 --> 01:48:20,619
‎แล้วมันก็เป็นเพลงประกอบชีวิตคนดำ

1886
01:48:22,329 --> 01:48:23,205
‎ในหนัง

1887
01:48:24,748 --> 01:48:27,042
‎ก็ดีนะ เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดี

1888
01:48:32,130 --> 01:48:34,090
‎หนึ่งในฉากแรกๆ ที่ผมจำได้ว่าไปถ่ายทำ

1889
01:48:34,174 --> 01:48:35,550
‎คือฉากวิ่งขึ้นรถเมล์

1890
01:48:36,843 --> 01:48:39,846
‎ผมโตมาในแมนแฮตทันแบบนั้นเลย

1891
01:48:39,930 --> 01:48:42,891
‎เราทำแบบนั้น ผมกับเพื่อนๆ ทำแบบนั้น

1892
01:48:42,974 --> 01:48:45,852
‎เราวิ่งไปเกาะหลังรถเมล์ไปเซเว่นอเวนิว

1893
01:48:45,936 --> 01:48:47,062
‎ผมไม่มีวันลืมเลย

1894
01:48:47,812 --> 01:48:53,401
‎แต่ประเด็นอยู่ตรงนี้
‎ตอนที่เราขึ้นรถเมล์ไปเซเว่นอเวนิว

1895
01:48:53,485 --> 01:48:56,696
‎เรากระโดดขึ้นรถเมล์
‎เซเว่นอเวนิวยังเป็นหินปูถนนอยู่เลย

1896
01:48:56,780 --> 01:48:59,032
‎เราก็เลยต้องเกาะไว้ให้แน่น

1897
01:49:00,534 --> 01:49:02,118
‎ผมขอฮอตด็อกชิ้นนึงครับ

1898
01:49:02,202 --> 01:49:05,163
‎เทอร์แมนผสมฉากตลกเล่นใหญ่กับความจริง

1899
01:49:05,247 --> 01:49:08,333
‎จนเขาได้กลายเป็น
‎ส่วนประกอบสำคัญใน "คูลีย์ไฮ"

1900
01:49:08,416 --> 01:49:10,085
‎แทนที่จะใช้อารมณ์ขันของเขาจนเกินไป

1901
01:49:10,168 --> 01:49:12,546
‎- ขอซอสมะเขือเทศด้วยครับ
‎- ร้านเราไม่มีซอสมะเขือเทศค่ะ

1902
01:49:13,588 --> 01:49:15,131
‎- ไม่มีซอสมะเขือเทศเหรอ
‎- ใช่ค่ะ

1903
01:49:15,215 --> 01:49:17,342
‎มีผักดองไหม ผมขอผักดองด้วยครับ

1904
01:49:17,425 --> 01:49:18,510
‎ผักดองก็ไม่มีค่ะ

1905
01:49:18,593 --> 01:49:20,262
‎- ไม่มีผักดองเหรอ
‎- ไม่มีค่ะ

1906
01:49:20,345 --> 01:49:21,846
‎- มีอะไรบ้าง
‎- มีมัสตาร์ดค่ะ

1907
01:49:21,930 --> 01:49:23,348
‎- มัสตาร์ดเหรอ
‎- อย่างเดียวค่ะ

1908
01:49:23,431 --> 01:49:26,142
‎ร้านใหญ่ออกขนาดนี้มีแค่มัสตาร์ดเนี่ยนะ

1909
01:49:26,226 --> 01:49:28,436
‎- ใช่ค่ะ
‎- ผมไม่ชอบมัสตาร์ดนะ คุณชอบเหรอ

1910
01:49:28,520 --> 01:49:30,105
‎ใช่ ฉันชอบมัสตาร์ด

1911
01:49:30,188 --> 01:49:32,440
‎งั้นเอานี่ไปเลย เอาฮอตด็อกไปกินเลย

1912
01:49:33,650 --> 01:49:35,652
‎ในเส้นทางอาชีพนั้น

1913
01:49:35,735 --> 01:49:40,991
‎เราจะไปถึงจุดนึงที่ทำให้พูดว่า
‎"โอ้โฮ ใช่เลย นี่แหละใช่"

1914
01:49:41,074 --> 01:49:43,159
‎อยู่ๆ ก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาจากไหนไม่รู้

1915
01:49:43,243 --> 01:49:47,163
‎ไม่ได้มาจากผู้จัดการผมด้วยซ้ำ
‎มันมาจากแหล่งอื่นที่แปลกๆ

1916
01:49:47,247 --> 01:49:49,749
‎"กลินน์ อิงมาร์ เบิร์กแมนตามหาตัวคุณอยู่"

1917
01:49:50,917 --> 01:49:55,213
‎ผมบอกว่า "ผมไม่มีอารมณ์ล้อเล่น
‎ผมจะนั่งอยู่ในนี้มืดๆ นี่แหละ

1918
01:49:55,297 --> 01:49:58,425
‎ลูกผมกำลังหิว เรากินมันฝรั่งกันอยู่"

1919
01:49:59,259 --> 01:50:00,802
‎แล้วผมก็วางสาย

1920
01:50:00,885 --> 01:50:03,305
‎แล้วคนในสายก็บอก "ไม่ นี่เรื่องจริง กลินน์"

1921
01:50:03,388 --> 01:50:06,516
‎เขาอยากได้ตัวผม เขาได้ดู "คูลีย์ไฮ"

1922
01:50:07,601 --> 01:50:12,981
‎เขาบอกว่าเขารู้ตั้งแต่ตอนนั้น
‎ว่าอยากได้ผมไปแสดงหนังของเขา

1923
01:50:13,064 --> 01:50:18,278
‎เราเลยได้เปลี่ยนจากหายนะเป็น…

1924
01:50:19,195 --> 01:50:20,238
‎ความสุขล้น

1925
01:50:21,156 --> 01:50:22,991
‎มันเป็นประสบการณ์ที่…

1926
01:50:23,074 --> 01:50:25,327
‎มันเป็นประสบการณ์ที่เหลือเชื่อเลย

1927
01:50:30,999 --> 01:50:33,251
‎คุณนี่บ้ามากเลย รู้ตัวไหม

1928
01:50:33,335 --> 01:50:37,422
‎เสน่ห์แบบดั้งเดิมที่ถ่ายทอดออกมาอีกครั้ง
‎โดยไดอาน่า รอสส์กับบิลลี่ ดี วิลเลียมส์

1929
01:50:37,505 --> 01:50:42,052
‎ยังคงโดดเด่นในหนังดราม่าโรแมนติก
‎ปี 1975 "มะฮอกกานี"

1930
01:50:42,135 --> 01:50:45,096
‎ต้องใส่ความจัดจ้านบ้าง หว่านเสน่ห์ลงไป

1931
01:50:45,972 --> 01:50:49,392
‎ผมรู้สึกเสมอว่าบางครั้งผู้ชายผิวดำต้อง…

1932
01:50:49,476 --> 01:50:53,021
‎อาจจะมีเหตุผลดีๆ ก็ได้
‎อาจจะมีเหตุผลที่เห็นกันชัดๆ

1933
01:50:53,104 --> 01:50:57,901
‎แต่พวกเขาต้องแสดงความเข้มแข็งเสมอ

1934
01:50:58,443 --> 01:51:00,862
‎ความอ่อนแอเป็นสิ่งที่ใช้ได้มหัศจรรย์

1935
01:51:00,945 --> 01:51:03,406
‎เป็นเครื่องมือมหัศจรรย์
‎เวลาเราแสดงเป็นตัวละคร

1936
01:51:08,203 --> 01:51:09,287
‎ฉันก็คิดถึงคุณ

1937
01:51:10,121 --> 01:51:12,832
‎แต่นั่นแค่ผม ผมเป็นคนแบบนั้น

1938
01:51:12,916 --> 01:51:15,960
‎ผมไม่กลัวที่จะแสดงออก

1939
01:51:16,961 --> 01:51:20,173
‎หรือสื่อความรู้สึกเกี่ยวกับ…

1940
01:51:21,758 --> 01:51:24,052
‎เรื่องที่ผมรู้สึกอย่างแรงกล้า

1941
01:51:24,135 --> 01:51:25,345
‎เพลงมาเลย แซม

1942
01:51:25,428 --> 01:51:28,640
‎(เทรนไรด์ทูฮอลลีวูด (1975)
‎ผู้กำกับ ชาร์ลส์ อาร์ รอนโด)

1943
01:51:28,723 --> 01:51:32,060
‎วงป็อปโซล บลัดสโตน
‎เจ้าของเพลงฮิต "เนเชอรัลไฮ"

1944
01:51:32,143 --> 01:51:34,145
‎ตกเป็นข่าวว่าใช้เงินทุนของตัวเอง

1945
01:51:34,229 --> 01:51:36,856
‎ในการสร้างหนังเพลง
‎ที่ซึ้งและแปลกอย่างอ่อนโยน

1946
01:51:36,940 --> 01:51:40,568
‎"เทรนไรด์ทูฮอลลีวูด"

1947
01:51:40,652 --> 01:51:42,696
‎และแทรกตัวเองเข้าไปในหนัง

1948
01:51:46,074 --> 01:51:49,786
‎ผลงานจากริชาร์ด ไพรเออร์
‎วิจารณ์วัฒนธรรมได้อย่างตรงจุด

1949
01:51:49,869 --> 01:51:54,457
‎จากที่เขาพิสูจน์ด้วยอัลบั้มเพลงตลกปี 1976
‎"ไบเซนเทนเนียลนิกเกอร์"

1950
01:51:54,541 --> 01:51:56,751
‎และ "โลแกนส์รัน" ฉบับของเขา

1951
01:51:56,835 --> 01:52:01,256
‎หนังไซไฟแฟนตาซีหลากสีสัน
‎ปี 1976 ยุคก่อน "สตาร์วอร์ส"

1952
01:52:01,339 --> 01:52:03,466
‎ผมอยากดู "โลแกนส์รัน"

1953
01:52:03,550 --> 01:52:05,969
‎มีหนังโลกอนาคตชื่อว่า "โลแกนส์รัน"

1954
01:52:06,052 --> 01:52:07,137
‎ในเรื่องไม่มีคนดำเลย

1955
01:52:07,804 --> 01:52:10,348
‎ผมบอกว่า "คนขาววางแผนไว้
‎ว่าในอนาคตจะไม่มีพวกเรา"

1956
01:52:14,519 --> 01:52:18,148
‎เราถึงต้องสร้างหนังบ้าง
‎แล้วเราก็จะได้มีส่วนร่วม

1957
01:52:19,482 --> 01:52:22,944
‎ไม่มีใครอยากจะ… ฉันขอโทษนะ

1958
01:52:23,570 --> 01:52:26,448
‎ไม่มีใครอยากขัดใจคนขาว

1959
01:52:27,240 --> 01:52:30,827
‎ทุกคนอยากให้คนขาวเข้าข้างตัวเอง

1960
01:52:30,910 --> 01:52:34,748
‎เขาจะได้อนุญาตให้เราทำหนังต่อได้

1961
01:52:35,832 --> 01:52:37,292
‎(คิงคอง ร็อกกี้)

1962
01:52:37,375 --> 01:52:38,918
‎พอถึงปี 1976

1963
01:52:39,002 --> 01:52:42,505
‎หลังจากที่หนังคนดำได้กอบกู้
‎อุดมคติของตัวเอกวีรบุรุษ

1964
01:52:42,589 --> 01:52:45,258
‎หนังกระแสหลักก็กลับมาสร้างมูลค่าได้อีกครั้ง

1965
01:52:45,341 --> 01:52:46,801
‎ยิ้มหน่อย ไอ้ลูก…

1966
01:52:46,885 --> 01:52:50,305
‎"เดอะสติง" และ "จอว์ส"
‎ที่นำความตื่นเต้นจากชัยชนะ

1967
01:52:50,388 --> 01:52:53,308
‎กลับมาให้พระเอกผิวขาว
‎ได้กลายเป็นหนังยอดฮิต

1968
01:52:53,391 --> 01:52:55,560
‎จริงๆ แล้ว ทั้ง "จอว์ส" และ "เดอะสติง"

1969
01:52:55,643 --> 01:52:58,480
‎สร้างโดยโปรดิวเซอร์คนเดียวกัน
‎ที่เคยสร้าง "วิลลี่ ไดนาไมต์"

1970
01:52:58,563 --> 01:53:03,777
‎พล็อตเรื่องของ "เดอะสติง" อาจจะยกมาจาก
‎นิยาย "ทริคเบบี้" ที่เป็นหนังเช่นกัน

1971
01:53:03,860 --> 01:53:05,904
‎และพอจบปี 1976

1972
01:53:05,987 --> 01:53:09,449
‎ร็อกกี้ บัลโบอา
‎พระเอกที่ออกมาจากหนังแอ็คชันคนดำก็ได้

1973
01:53:09,532 --> 01:53:12,869
‎ต้องสู้กับตัวละครขี้เกียจเขียนบท
‎ที่ล้อเลียนมูฮัมหมัด อาลี

1974
01:53:12,952 --> 01:53:14,662
‎ถึงแม้ร็อกกี้จะไม่ชนะในการชก

1975
01:53:14,746 --> 01:53:17,999
‎เขาก็ได้รางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
‎และประสบความสำเร็จในบ็อกซ์ออฟฟิศ

1976
01:53:18,082 --> 01:53:19,918
‎แต่งตัวอย่างกับธงชาติยักษ์

1977
01:53:20,794 --> 01:53:23,213
‎"ร็อกกี้" มีแชมป์เฮฟวีเวตผิวดำในหนัง

1978
01:53:23,296 --> 01:53:27,383
‎ที่เป็นตัวล้อเลียนบุคลิกลุยแหลก
‎ที่อาลีแสดงออกมาบนเวที

1979
01:53:27,926 --> 01:53:31,262
‎แต่อาลีใช้อารมณ์ขัน
‎ทำสงครามประสาทกับคู่ต่อสู้

1980
01:53:31,346 --> 01:53:34,849
‎ที่พยายามจ้องตาข่มขู่ให้เขากลัว
‎เขาไม่ใช่ตัวตลก

1981
01:53:34,933 --> 01:53:38,228
‎ที่จริง อาลีรู้ว่าเขาแกล้งทำเป็นเล่นประมาทได้

1982
01:53:38,311 --> 01:53:41,064
‎เพราะฝีมือจะพิสูจน์ความไร้เทียมทานของเขาได้

1983
01:53:41,147 --> 01:53:43,024
‎รวมทั้งความเตรียมใจพร้อมรับหมัดด้วย

1984
01:53:43,107 --> 01:53:46,236
‎ที่อาจจะมีส่วนทำให้เขาเกิดอาการโรคพาร์กินสัน

1985
01:53:47,862 --> 01:53:51,032
‎ไหวพริบของสตอลโลน
‎ทำให้เขานำวัฒนธรรมของคนดำมาใช้

1986
01:53:51,115 --> 01:53:53,785
‎เช่น ความคิดเรื่องซ้อมชกเนื้อในห้องแช่เนื้อ

1987
01:53:53,868 --> 01:53:57,622
‎และวิ่งขึ้นบันไดพิพิธภัณฑ์
‎ซึ่งโจ เฟรเซียร์ทำมาก่อน

1988
01:53:57,705 --> 01:54:00,416
‎อย่างที่หนังสือเรื่อง
‎"โกสต์ออฟมะนิลา" ย้ำกับเรา

1989
01:54:01,543 --> 01:54:04,128
‎ในบทคู่ชกของร็อกกี้ อะพอลโล ครีด

1990
01:54:04,212 --> 01:54:08,800
‎คาร์ล เวเธอร์สต้องงอตัวเป็นกุ้ง
‎เพื่อลดความสูงให้เท่าสตอลโลน

1991
01:54:09,300 --> 01:54:12,762
‎ผมต้องไปหาหมอจัดกระดูก
‎หลังจากที่ได้เห็นเวเธอร์สย่อตัว

1992
01:54:12,846 --> 01:54:15,223
‎ลงมาให้หมัดของร็อกกี้ต่อยถึง

1993
01:54:16,432 --> 01:54:21,521
‎พอถึงปี 1976 แนวคิดของการใช้
‎พลังของดนตรีเรียกความสนใจจากผู้ชม

1994
01:54:21,604 --> 01:54:24,190
‎ก็ไม่ถูกผู้สร้างหนังกระแสหลักเมินเฉยอีกต่อไป

1995
01:54:26,693 --> 01:54:31,406
‎เมื่อผู้แต่งเพลง "คาร์วอช" นอร์แมน วิตฟิลด์
‎ต้องการแซงหน้า "ชาฟต์" และ "ซูเปอร์ฟลาย"

1996
01:54:31,489 --> 01:54:35,201
‎ด้วยธีมเพลงฟังก์จังหวะแรงๆ
‎ใส่ลงไปในบริบทของสังคม

1997
01:54:36,536 --> 01:54:37,453
‎แล้วมันก็ได้ผล

1998
01:54:38,454 --> 01:54:41,332
‎(สปาร์กเคิล (1976)
‎ผู้กำกับ แซม โอสตีน)

1999
01:54:44,752 --> 01:54:47,005
‎เพลงนี้ "ซัมธิงฮีแคนฟีล"

2000
01:54:47,088 --> 01:54:50,550
‎คือการถ่ายทอดเสน่ห์อันเร่าร้อน
‎ของวงโมทาวน์เกิร์ลกรุปโดยเคอร์ติส เมย์ฟิลด์

2001
01:54:50,633 --> 01:54:53,177
‎เมย์ฟิลด์แต่งเพลงนี้
‎ให้หนังต้นแบบของ "ดรีมเกิร์ลส์"

2002
01:54:53,261 --> 01:54:55,722
‎หนังดราม่าวงการบันเทิงคนดำ "สปาร์กเคิล"

2003
01:54:55,805 --> 01:55:01,853
‎ฉันยังเด็กเกินจะบอกให้เธอรู้
‎ว่าฉันมาจากที่ใด

2004
01:55:01,936 --> 01:55:05,315
‎ซึ่งน่าจะเป็นหนังแจ้งเกิด
‎ของนักแสดงนำ โลเน็ตต์ แมคคี

2005
01:55:05,398 --> 01:55:09,527
‎และน่าจะเป็นมากกว่าตัวประกอบ
‎ให้ไอรีน คาร่ากับฟิลิป ไมเคิล โทมัส

2006
01:55:10,111 --> 01:55:14,115
‎"สปาร์กเคิล" คือผลงานต่อยอดจาก "คาร์วอช"
‎ของนักเขียนบท โจเอล ชูมัคเคอร์

2007
01:55:14,198 --> 01:55:17,660
‎เขาเขียนบทขึ้นเพื่อสะกดผู้ชม
‎และกำกับแนวทางตัวเอง

2008
01:55:18,161 --> 01:55:20,622
‎ในจำนวนไม่กี่คนที่ได้ดู
‎ผลงานนี้ได้สร้างความประทับใจต่อหนัง

2009
01:55:20,705 --> 01:55:23,166
‎แต่ไม่ใช่ต่อตัวชูมัคเคอร์ที่อยู่หลังกล้อง

2010
01:55:24,918 --> 01:55:26,461
‎เช่นเดียวกับหนังที่อาจจะเป็นขวัญใจมหาชน

2011
01:55:26,544 --> 01:55:29,297
‎เดอะบิงโกลองทราเวลลิ่งออลสตาร์ส
‎แอนด์มอเตอร์คิงส์

2012
01:55:29,380 --> 01:55:30,924
‎เรื่องราวของนิโกรลีกเรื่องนี้

2013
01:55:31,007 --> 01:55:34,135
‎ก็เป็นการเปรียบเปรยถึงความพยายาม

2014
01:55:34,218 --> 01:55:36,346
‎ที่คนดำได้ทุ่มเท
‎ให้กับการสร้างความบันเทิงให้ผู้ชม

2015
01:55:36,429 --> 01:55:39,223
‎เหล่านักเบสบอลต้องแสดงโชว์
‎ระหว่างเดินทางไปสนาม

2016
01:55:39,307 --> 01:55:41,601
‎แล้วก็ยังต้องแข่งเบสบอลอีกเก้าอินนิ่ง

2017
01:55:41,684 --> 01:55:44,354
‎ผมชอบนะ ผมอยากรับบทบิงโกจริงๆ

2018
01:55:44,437 --> 01:55:47,273
‎เพราะบิงโกเป็นตัวละครที่สนุกมากๆ

2019
01:55:47,357 --> 01:55:49,734
‎เขารับประกันเงินให้เรา 200 ดอลลาร์

2020
01:55:49,817 --> 01:55:52,320
‎ถ้าเอามาแบ่งกัน 11 คน ก็จะได้ประมาณ…

2021
01:55:55,740 --> 01:55:56,741
‎ได้เยอะอยู่ละกัน

2022
01:55:57,951 --> 01:56:00,078
‎บิงโกคือทุกสิ่งที่วิลเลียมเป็น

2023
01:56:00,161 --> 01:56:02,705
‎เขามีพลัง เขาชอบความมีชีวิตชีวา

2024
01:56:02,789 --> 01:56:04,165
‎ชอบเหลวไหล นึกออกไหม

2025
01:56:07,251 --> 01:56:09,504
‎(บราเธอร์ส (1977)
‎ผู้กำกับ อาร์เธอร์ บาร์รอน)

2026
01:56:09,587 --> 01:56:10,463
‎นายได้ใครมา

2027
01:56:12,006 --> 01:56:13,549
‎ผู้หญิงโคตรแจ่มเลย

2028
01:56:13,633 --> 01:56:18,346
‎หนังปี 1977 "บราเธอร์ส"
‎เป็นความพยายามที่แปลกและหายาก

2029
01:56:18,429 --> 01:56:20,598
‎ในการสร้างหนังดราม่าการเมืองคนดำ

2030
01:56:20,682 --> 01:56:22,934
‎ด้วยเพลงประกอบอันหลอนหูโดยทัช มาฮาล

2031
01:56:23,017 --> 01:56:27,021
‎นี่คือการผสมผสานอุดมคติ
‎ของเบอร์นี่ เคซีย์กับโวเน็ตต้า แมคกี

2032
01:56:27,105 --> 01:56:30,441
‎ในบทตัวละครที่อิงจาก
‎จอร์จ แจ็คสันและแองเจล่า เดวิส

2033
01:56:30,525 --> 01:56:33,778
‎แต่หนังเรื่องนี้กลับทำได้แค่เพียง
‎อวดโครงหุ่นสวยๆ ของคู่พระนางเท่านั้น

2034
01:56:34,988 --> 01:56:38,449
‎ก่อนที่มาร์เวลและดีซี
‎จะเริ่มทำหนังจากการ์ตูนโดยเคารพต้นฉบับ

2035
01:56:38,533 --> 01:56:43,496
‎จากจักรวาลของตัวเองเป็นประจำ
‎เรื่องราวซูเปอร์ฮีโร่ข้างถนนผู้มีเจตนาดี

2036
01:56:43,579 --> 01:56:46,874
‎"เอบาร์: เดอะเฟิร์สต์แบล็คซูเปอร์แมน"
‎ก็ได้ออกฉายโรงไปก่อน

2037
01:56:47,375 --> 01:56:50,461
‎หนังเรื่องนี้ฉลองให้กับวัตส์ทาวเวอร์ในจอหนัง

2038
01:56:50,545 --> 01:56:52,880
‎ทำให้มันมีความหมายในโลกของคนดำ

2039
01:56:52,964 --> 01:56:54,090
‎เริ่มยิงได้

2040
01:56:59,387 --> 01:57:01,889
‎และในตัวอย่างเวอร์ชันแรกๆ

2041
01:57:01,973 --> 01:57:05,852
‎หนังเรื่องนี้ใช้จุดกำเนิดกัปตันอเมริกา
‎เป็นสูตรแนะนำ

2042
01:57:05,935 --> 01:57:08,229
‎ในฐานะเผ่าพันธุ์คนดำ เราต้องรวมกันเป็นหนึ่ง

2043
01:57:08,312 --> 01:57:09,439
‎ในทุกๆ แง่มุม

2044
01:57:09,522 --> 01:57:12,400
‎เพื่อการนั้น ผมยอมเสียสละทุกอย่าง
‎ยกเว้นให้ผมไปฆ่าใคร

2045
01:57:12,483 --> 01:57:17,655
‎งั้นผมคงทำให้คุณคงกระพันได้

2046
01:57:18,614 --> 01:57:21,534
‎วัฏจักรของหนังคนดำเริ่มถดถอยลงช้าๆ

2047
01:57:21,617 --> 01:57:24,662
‎เพราะผลกำไรที่แน่นอน
‎จากหนังคนดำในบางแนว

2048
01:57:24,746 --> 01:57:27,915
‎เริ่มลดลงด้วยความเร็วที่ดูจะสูงมาก

2049
01:57:27,999 --> 01:57:32,503
‎ดังนั้น จึงไม่มีที่สำหรับ
‎หนังแปลกชั้นยอดแห่งยุค 1970

2050
01:57:32,587 --> 01:57:34,964
‎หนังชีวประวัตินักมวยในชีวิตจริง

2051
01:57:35,048 --> 01:57:38,509
‎กับเพลงประกอบที่
‎กระตุ้นความคิดไม่พึงประสงค์ในช่วงแรก

2052
01:57:38,593 --> 01:57:42,055
‎ฉันเชื่อว่าเด็กคืออนาคต

2053
01:57:42,764 --> 01:57:46,059
‎สอนเด็กให้ดี ให้เด็กนำทางเราไป

2054
01:57:46,142 --> 01:57:51,022
‎สอนให้เด็กเห็นถึงความงามข้างใน

2055
01:57:51,105 --> 01:57:53,441
‎ผลงานติดชาร์ตอันดับหนึ่ง
‎เพลงนี้ของวิตนีย์ ฮุสตัน

2056
01:57:53,524 --> 01:57:57,820
‎ได้ยกระดับเพลงจากเพลงหลงความคิดตัวเอง
‎เป็นเพลงมอบพลังให้ตัวเอง

2057
01:57:57,904 --> 01:58:01,657
‎กระแสตอบรับ "เดอะเกรตเทสต์เลิฟออฟออล"
‎เป็นการเปลี่ยนแปลงระหว่างรุ่น

2058
01:58:02,366 --> 01:58:06,245
‎จากกระแสที่นักแสดงตั้งแต่ปี 1968
‎นำความองอาจของอาลีมาใช้

2059
01:58:06,329 --> 01:58:09,499
‎มุมมองของกระแสหลักที่มีต่ออาลีก็เปลี่ยนไป

2060
01:58:09,582 --> 01:58:12,043
‎จากขี้เก๊กเป็น "ยอดรักขวัญใจตลอดกาล"

2061
01:58:14,295 --> 01:58:17,381
‎ก่อนยุคปี 1968-78

2062
01:58:17,465 --> 01:58:19,717
‎เพลงประกอบหนังไม่ค่อยสำคัญต่อสตูดิโอ

2063
01:58:19,801 --> 01:58:22,011
‎เพราะยอดขายไม่ได้สูงมากนัก

2064
01:58:22,095 --> 01:58:25,056
‎และมักจะวางขายหลังหนังออกฉายหลายเดือน

2065
01:58:25,139 --> 01:58:27,308
‎หนังคนดำยุค 1970 เมินตัวอย่างแบบนั้น

2066
01:58:28,351 --> 01:58:33,356
‎เพลงประกอบไม่ใช่แค่เสียงประกอบ
‎แต่เป็นตัวกระตุ้นความคิดและเสียง

2067
01:58:33,439 --> 01:58:38,569
‎ความกล้าของเพลงเหล่านี้ได้เปลี่ยน
‎เพลงประกอบหนังและเพลงกระแสหลักไปตลอด

2068
01:58:38,653 --> 01:58:41,906
‎ทันใดนั้น เพลงประกอบหนัง
‎ก็เป็นข้อพิจารณาทางการพาณิชย์

2069
01:58:41,989 --> 01:58:44,158
‎เพลงประกอบหนังคนดำที่เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

2070
01:58:44,242 --> 01:58:48,037
‎ที่แต่งและบรรเลงโดย
‎นักร้องอาร์แอนด์บี ศิลปินเพลงแจ๊ซ

2071
01:58:48,663 --> 01:58:52,792
‎ได้ฝึกนักดนตรีตามสูตรเพลงคลาสสิค
‎โดยผสมผสานระหว่างเพลงคลาสสิคกับสมัยใหม่

2072
01:58:52,875 --> 01:58:55,336
‎ยอดมือกลองรับจ้าง เบอร์นาร์ด เพอร์ดี้

2073
01:58:55,419 --> 01:58:58,131
‎ต้องการแสดงให้เห็นถึงนิยามที่แท้จริงของฟังก์

2074
01:58:58,214 --> 01:59:00,299
‎ในหนังคนดำเรตเอ็กซ์ "ไลลาห์"

2075
01:59:00,383 --> 01:59:03,678
‎ที่เขาได้ออกกล้อง
‎เล่นเพลงประกอบที่เขาแต่งให้หนังเรื่องนี้

2076
01:59:06,556 --> 01:59:09,142
‎ในที่สุด วงการหนังก็ต้องเริ่มสนใจ

2077
01:59:09,225 --> 01:59:13,062
‎เพราะมีเพลงฮิตออกมา
‎จากอัลบั้มเพลงประกอบหนังคนดำเยอะเกินไป

2078
01:59:13,354 --> 01:59:15,356
‎(ไดอาน่า รอสส์ เพลงประกอบ
‎เลดี้ซิงส์เดอะบลูส์)

2079
01:59:15,439 --> 01:59:17,150
‎(เพลงประกอบ คลอดี
‎แกลดิส ไนต์แอนด์เดอะพิปส์)

2080
01:59:18,359 --> 01:59:20,361
‎โรเบิร์ต สติกวูดกำลังสร้างหนัง

2081
01:59:20,444 --> 01:59:23,072
‎เกี่ยวกับคนขาวชนชั้นกลาง
‎ที่ถูกแสงสีแห่งดิสโก้ครอบงำ

2082
01:59:23,781 --> 01:59:25,533
‎ดนตรีของคนดำ

2083
01:59:25,616 --> 01:59:28,161
‎เนื่องจากสติกวูดเป็นเจ้าของค่ายเพลงด้วย

2084
01:59:28,244 --> 01:59:31,831
‎เขาจึงใช้เพลงประกอบหนัง
‎ของศิลปินชื่อดังที่สุดของเขา

2085
01:59:31,914 --> 01:59:33,833
‎เดอะบีจีส์ เพื่อโปรโมตหนัง

2086
01:59:33,916 --> 01:59:38,087
‎และช่วยให้ผู้ชมกลุ่มเป้าหมาย
‎เอาชนะความกลัวคนดำครองโลก

2087
01:59:38,171 --> 01:59:41,382
‎ไม่นาน เพลงประกอบหนัง
‎ก็ยึดครองชาร์ตเพลงป็อป

2088
01:59:41,465 --> 01:59:44,719
‎และถูกคาดหวังว่าจะทำได้
‎เพราะตัวอย่างจากหนังคนดำ

2089
01:59:44,802 --> 01:59:47,930
‎นี่คือหนึ่งในความสำเร็จหลายอย่าง
‎ที่ยั่งยืนแต่ขาดการชื่นชม

2090
01:59:48,014 --> 01:59:49,473
‎ของหนังคนดำในยุคนี้

2091
01:59:49,557 --> 01:59:51,684
‎(เพลงประกอบ แซตเทอร์เดย์ไนต์ฟีเวอร์)

2092
01:59:53,144 --> 01:59:56,856
‎เมื่อปี 1977 สิ่งที่น่าหลงใหลที่สุดในหนังคนดำ

2093
01:59:56,939 --> 02:00:01,235
‎ท่าเดินเข้าฉาก ความมั่นใจ
‎และธีมการเปิดตัวพระเอกอย่างมีพลัง

2094
02:00:01,319 --> 02:00:05,031
‎เช่นฉากนี้ ในที่สุดก็มีหนังกระแสหลัก
‎สร้างฉากรำลึกถึง

2095
02:00:05,114 --> 02:00:08,075
‎(แซตเทอร์เดย์ไนต์ฟีเวอร์ (1977)
‎ผู้กำกับ จอห์น แบดแดม)

2096
02:00:10,411 --> 02:00:12,622
‎(ชาฟต์ (1971)
‎ผู้กำกับ กอร์ดอน พาร์กส์)

2097
02:00:12,872 --> 02:00:16,834
‎ซึ่งบ่งบอกได้ว่า
‎ทุกรุ่นมีเอลวิสหรือเอมิเน็มเป็นของตัวเอง

2098
02:00:19,378 --> 02:00:23,633
‎จอห์น ทราโวลต้าคืออีกคนหนึ่ง
‎ในประวัติศาสตร์ความเท่ยาวนานหลายสิบปี

2099
02:00:24,467 --> 02:00:26,427
‎ความเท่แบบคนดำในฉบับคนขาวไม่แท้

2100
02:00:27,094 --> 02:00:28,346
‎ซึ่งเท่รองลงมา

2101
02:00:29,847 --> 02:00:31,933
‎ทราโวลต้าในบทโทนี่ มาเนโร

2102
02:00:32,016 --> 02:00:35,228
‎อาจไม่ใช่คนแรกที่ประยุกต์ใช้สไตล์แบบคนดำ

2103
02:00:35,311 --> 02:00:38,481
‎แต่เขาเต็มใจรับสไตล์คนดำ
‎ด้วยลูกเล่นแพรวพราวลึกซึ้ง

2104
02:00:38,981 --> 02:00:40,900
‎ความจริงจังและตั้งใจของเขา

2105
02:00:40,983 --> 02:00:43,945
‎กลายเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นจริง

2106
02:00:44,528 --> 02:00:45,571
‎ครั้งใหญ่ที่สุด

2107
02:00:47,448 --> 02:00:51,619
‎ภายในปี 1978 ริชาร์ด ไพรเออร์
‎ได้แสดงหนังมาแล้วถึง 20 เรื่อง

2108
02:00:51,702 --> 02:00:53,829
‎นอกเหนือจากหนังไม่กี่เรื่อง

2109
02:00:53,913 --> 02:00:58,125
‎เดี่ยวไมโครโฟนสด และ "วัตต์สแต็กซ์"
‎ไม่มีเรื่องไหนใช้พรสวรรค์ของเขาได้ตลอดเรื่อง

2110
02:00:58,209 --> 02:00:59,043
‎จะซื้อวิทยุเหรอ

2111
02:00:59,669 --> 02:01:01,921
‎ล็อกเกอร์ผมเจ๊งมาหกเดือนแล้วนะ

2112
02:01:02,004 --> 02:01:03,798
‎แล้วบริษัทก็ยังไม่ซ่อมให้เลย

2113
02:01:04,340 --> 02:01:06,968
‎นี่ผมต้องแหย่นิ้วเข้าไปในรูเล็กๆ

2114
02:01:07,051 --> 02:01:10,513
‎นิ้วผมโดนบาดสองอาทิตย์ก่อน ยังไม่หายเลย

2115
02:01:10,596 --> 02:01:14,892
‎ในปี 1978 เขาร่วมแสดงนำในบทที่ยากที่สุด

2116
02:01:15,393 --> 02:01:19,188
‎เขารับบทช่างยนต์
‎ผู้โมโหง่ายและน่าเวทนาใน "บลูคอลลาร์"

2117
02:01:19,730 --> 02:01:22,900
‎ซึ่งยังคงเป็นผลงาน
‎ที่เขาชอบที่สุดโดยส่วนตัวอีกด้วย

2118
02:01:23,693 --> 02:01:26,487
‎นายมันไอ้บ้านนอก ชนบท สารเลว รู้ตัวไหม

2119
02:01:26,570 --> 02:01:29,031
‎พอที นายโดนไล่ออก ฉันไม่ไหวกับนายแล้ว

2120
02:01:29,115 --> 02:01:31,492
‎ฉันจะฆ่าไอ้เวรนั่น เข้าใจไหม

2121
02:01:31,575 --> 02:01:34,245
‎นี่คือหนังที่บรรยากาศดุเดือดมาก

2122
02:01:34,328 --> 02:01:37,081
‎จนคุณสร้างหนังดีๆ
‎เกี่ยวกับการถ่ายทำ "บลูคอลลาร์" ได้เลย

2123
02:01:37,581 --> 02:01:39,333
‎ในปีต่อมานั้นเอง

2124
02:01:39,417 --> 02:01:42,253
‎ไพรเออร์ก็ปลดปล่อยตัวเอง
‎จากกุญแจมือที่เขาไม่รู้ตัว

2125
02:01:42,336 --> 02:01:45,089
‎ในบทที่ซับซ้อนและน่าทึ่งที่สุดของเขา

2126
02:01:45,172 --> 02:01:46,007
‎ตัวเขาเอง

2127
02:01:46,090 --> 02:01:49,802
‎ผมไม่เคยอยากเจอตำรวจเลยในชีวิตนี้

2128
02:01:51,887 --> 02:01:53,014
‎ที่บ้านผมนะ

2129
02:01:54,390 --> 02:01:57,893
‎การได้เห็นการคุมคนดูที่น่าทึ่ง
‎เหมือนได้เห็นมือกลองในวงแจ๊ซ

2130
02:01:57,977 --> 02:01:59,687
‎ในหนังเรื่อง "ไลฟ์อินคอนเสิร์ต"

2131
02:01:59,770 --> 02:02:03,107
‎ก็เหมือนได้เห็นว่า
‎เขาคือโทนี่ วิลเลียมส์แห่งวงการตลก

2132
02:02:03,941 --> 02:02:06,610
‎มันยิ่งทำให้เห็นว่าหนังจากสตูดิโอใหญ่

2133
02:02:06,694 --> 02:02:10,156
‎เช่น "เดอะวิซ" ใช้พรสวรรค์
‎ที่เห็นได้ชัดเจนของเขาอย่างเสียเปล่า

2134
02:02:10,239 --> 02:02:11,574
‎ตัวปลอม

2135
02:02:12,241 --> 02:02:16,579
‎ณ จุดนี้ ดูเหมือนมีสิ่งเดียว
‎ที่ช่วยไม่ให้หนังคนดำหายสาบสูญไป

2136
02:02:16,662 --> 02:02:18,748
‎เดอะวิซออกไปแล้ว เขาไม่อยู่

2137
02:02:19,415 --> 02:02:21,334
‎ฉันกำลังจะไปหาเดอะวิซ

2138
02:02:22,043 --> 02:02:23,711
‎เขาจะพาฉันกลับบ้าน

2139
02:02:24,420 --> 02:02:25,504
‎ก็ดีนี่

2140
02:02:25,588 --> 02:02:29,800
‎หรือนี่คือหนังเพลงฟอร์มยักษ์ทุ่มทุนสร้าง
‎จากหนึ่งในผู้กำกับผู้เป็นที่เคารพที่สุด

2141
02:02:29,884 --> 02:02:32,636
‎พร้อมการแสดงภาพยนตร์เรื่องแรก
‎ของนักแสดงผู้มีชะตาจะได้เป็น…

2142
02:02:32,720 --> 02:02:35,514
‎ปรากฏการณ์เพลงป็อป
‎ที่ดังที่สุดในทศวรรษต่อไป

2143
02:02:35,598 --> 02:02:38,517
‎และทุนสร้างที่อาจจะเทียบเท่าเงินที่ใช้ไป

2144
02:02:38,601 --> 02:02:41,354
‎กับการสร้างหนังคนดำทุกเรื่อง
‎ในปี 1968 รวมกัน

2145
02:02:41,437 --> 02:02:45,274
‎เป็นความคิดที่ดีในขั้นวางแผน
‎แต่อาจจะไม่ดีตอนทำจริง

2146
02:02:45,358 --> 02:02:47,526
‎ผู้กำกับคือคนที่เคยสร้างผลงานชั้นยอด

2147
02:02:47,610 --> 02:02:51,781
‎กับหนังที่เครียด กล้าลุย
‎เช่น "เซอร์ปิโก้" และ "ด็อกเดย์อาฟเตอร์นูน"

2148
02:02:51,864 --> 02:02:54,575
‎ตัวเอกแก่เกินบทไปประมาณ 20 ปี

2149
02:02:54,658 --> 02:02:55,868
‎และความสำแดงพลังอารมณ์

2150
02:02:55,951 --> 02:02:58,537
‎กับความใกล้ชิดแบบในโบสถ์ของละครเวที

2151
02:02:58,621 --> 02:03:01,916
‎ก็ถูกแทนที่ด้วยตัวประกอบนับร้อยชีวิต
‎ที่พยายามไม่เดินชนกัน

2152
02:03:01,999 --> 02:03:06,420
‎ในชุดที่ดูจะมีป้ายราคาแพงระยับติดอยู่

2153
02:03:06,504 --> 02:03:10,549
‎ว่ากันว่า "เดอะวิซ" ใช้ทุนสร้าง
‎ระหว่าง 25-40 ล้านดอลลาร์

2154
02:03:11,175 --> 02:03:13,219
‎เท่ากับรายได้ของ "ซูเปอร์ฟลาย"

2155
02:03:13,302 --> 02:03:16,180
‎เรื่องนี้ขาดความสุขุมที่แพร่ถึงกัน
‎และความน่าคบหา

2156
02:03:16,263 --> 02:03:18,224
‎แบบหนังคนดำที่ประสบความสำเร็จ

2157
02:03:18,307 --> 02:03:21,018
‎มันสร้างรายได้แค่ประมาณ
‎หนึ่งในสามของทุนสร้าง

2158
02:03:21,102 --> 02:03:22,561
‎บทวิจารณ์อาจจะไม่ดี

2159
02:03:22,645 --> 02:03:25,356
‎แต่หนังส่วนใหญ่ที่ทำธุรกิจ
‎อย่างเหนือธรรมดาก็ถูกวิจารณ์เช่นกัน

2160
02:03:25,439 --> 02:03:27,983
‎ความจริงง่ายๆ คือ "เดอะวิซ" ขาดทุน

2161
02:03:28,067 --> 02:03:31,612
‎ถึงขั้นที่ทำให้วงการหนัง
‎ได้เหตุผลที่ต้องการมานาน

2162
02:03:31,695 --> 02:03:34,407
‎เพื่อถอนตัวจากธุรกิจหนังคนดำ

2163
02:03:34,490 --> 02:03:37,493
‎และทำให้ผู้บริหารค่ายหนังมีโอกาสพูดว่า

2164
02:03:37,576 --> 02:03:40,371
‎"คนดำไม่อยากดูพวกตัวเองในหนังอีกแล้ว"

2165
02:03:40,454 --> 02:03:42,498
‎หรือคำพูดที่ผมได้ยินมาจริงๆ

2166
02:03:42,581 --> 02:03:45,751
‎"คนดำไม่เห็นพวกตัวเอง
‎ในหนังดราม่าอิงประวัติศาสตร์อยู่แล้ว"

2167
02:03:47,420 --> 02:03:49,046
‎ปี 1978 นั้นเอง

2168
02:03:49,130 --> 02:03:52,425
‎ที่พระเอกดังผิวขาวยอมรับบทฮีโร่อีกครั้ง

2169
02:03:52,508 --> 02:03:57,012
‎หลังจากปฏิเสธบทแบบนี้
‎เพื่อเล่นบทฮีโร่กึ่งตัวร้ายผู้ทรมานมานับสิบปี

2170
02:03:57,680 --> 02:04:01,183
‎ตัวละครแบบฮีโร่ที่มั่นใจ สายตามุ่งมั่น

2171
02:04:01,684 --> 02:04:03,894
‎เบิร์ต เรย์โนลดส์รับบทฮูเปอร์

2172
02:04:03,978 --> 02:04:06,188
‎และฮูเปอร์คือฮีโร่ตัวจริง

2173
02:04:06,272 --> 02:04:08,023
‎และในที่สุดก็ซึมซับบทเรียน

2174
02:04:08,107 --> 02:04:10,609
‎ที่หนังคนดำเข้าใจตั้งแต่แรกๆ

2175
02:04:10,693 --> 02:04:13,487
‎ความเชื่อผิดๆ ที่ใหญ่ที่สุด
‎ที่วงการหนังได้สร้างขึ้น

2176
02:04:13,571 --> 02:04:16,323
‎ย้อนกลับไปยุคดี.ดับเบิลยู. กริฟฟิธ
‎หรือแม้แต่ก่อนหน้านั้น

2177
02:04:16,407 --> 02:04:18,576
‎คือเราอยากให้คนอื่นมาช่วย

2178
02:04:19,160 --> 02:04:21,370
‎แต่มันมักจะเป็นคำโกหกที่น่าฟัง

2179
02:04:21,871 --> 02:04:26,000
‎ชีสเบอร์เกอร์พริกที่มีพิษ แต่อร่อยเหลือเกิน

2180
02:04:28,127 --> 02:04:32,298
‎วอร์เรน บีตตี้ยกระดับ
‎จากโจรปล้นธนาคารกระจอกขึ้นสู่สวรรค์

2181
02:04:32,381 --> 02:04:35,843
‎"เฮฟเวนแคนเวต" อาจมองได้ว่า
‎เป็นหนังกลับสู่จุดเริ่มต้น

2182
02:04:35,926 --> 02:04:38,679
‎เพราะหนังรีเมคยุค 70
‎จากเรื่อง "เฮียร์คัมส์มิสเตอร์จอร์แดน"

2183
02:04:38,762 --> 02:04:41,432
‎เริ่มต้นชีวิตในมือนักแสดงผิวดำ

2184
02:04:41,515 --> 02:04:43,184
‎ที่ร่วมงานกับฟรานซิส คอปโปลา

2185
02:04:43,267 --> 02:04:46,479
‎บทมันตลกมาก เพราะเขาเป็นผู้ชายผิวขาว

2186
02:04:46,562 --> 02:04:49,023
‎ที่ตายแล้วคืนชีพมาเป็นบิล คอสต์บี้

2187
02:04:49,106 --> 02:04:51,275
‎แต่คนอื่นเห็นเขาเป็นคนขาว

2188
02:04:52,067 --> 02:04:54,487
‎เขาชอบนะ ผมไม่รู้ว่า
‎ทำไมถึงไม่เคยมีใครทำมาก่อน

2189
02:04:54,987 --> 02:04:58,115
‎โรเบิร์ต เดอ นีโร
‎ใช้ความจดจ่อระดับดาราหนังของเขา

2190
02:04:58,199 --> 02:05:00,034
‎แสดงบทจอมล้างแค้นตามตำราเก่า

2191
02:05:00,701 --> 02:05:03,871
‎คลินต์ อีสต์วูดทิ้งปืนแม็กนัมจุด 44
‎เพื่อไปสุงสิงกับวานร

2192
02:05:04,830 --> 02:05:09,668
‎และจรวดที่ดีซีคอมมิคส์
‎ปล่อยออกมาจากดาวคริปตันเมื่อปี 1938

2193
02:05:09,752 --> 02:05:12,630
‎ในที่สุดก็ได้ถ่ายทอดออกมาบนจอหนัง

2194
02:05:17,968 --> 02:05:20,846
‎(คิลเลอร์ออฟชีป (1978)
‎ผู้กำกับ ชาร์ลส์ เบอร์เน็ตต์)

2195
02:05:28,187 --> 02:05:32,441
‎แต่พอถึงปี 1978
‎ความสำเร็จสูงสุดของทศวรรษก็เริ่มเป็นจุดสนใจ

2196
02:05:32,525 --> 02:05:36,111
‎ผลงานศิลปะที่ฉายมา
‎ตั้งแต่ช่วงปลายปีก่อนหน้า

2197
02:05:37,363 --> 02:05:39,615
‎หนังเรื่องนี้ทำให้ผู้กำกับ
‎เสียเวลาเกือบทั้งทศวรรษ

2198
02:05:39,698 --> 02:05:40,866
‎ในการสร้างและออกฉาย

2199
02:05:40,950 --> 02:05:43,786
‎แต่จริงๆ แล้ว นี่คือโปรเจกต์วิทยานิพนธ์

2200
02:05:43,869 --> 02:05:46,872
‎เรื่องนี้ใช้ดนตรีได้อย่างเชี่ยวชาญ
‎ในการเล่าถึงตัวละครและฉาก

2201
02:05:46,956 --> 02:05:49,542
‎และแสดงถึงการดึงความสนใจ
‎ได้อย่างน่าทึ่งของสื่อภาพยนตร์

2202
02:05:49,625 --> 02:05:52,044
‎และยังมีคนทำตามจนถึงศตวรรษต่อมา

2203
02:05:53,671 --> 02:05:56,674
‎(ไซด์วอล์คสตอรี่ส์ (1989)
‎ผู้กำกับ ชาร์ลส์ เลน)

2204
02:05:59,969 --> 02:06:02,930
‎(จอร์จ วอชิงตัน (2000)
‎ผู้กำกับ เดวิด กอร์ดอน กรีน)

2205
02:06:06,308 --> 02:06:09,270
‎(เฮาส์ปาร์ตี้ (1990)
‎ผู้กำกับ เรจินัลด์ ฮัดลิน)

2206
02:06:10,980 --> 02:06:13,691
‎เบอร์เน็ตต์หยิบยิมความเจ็บปวดใจ
‎อันละเอียดอ่อนจาก "ดิสบิตเทอร์เอิร์ธ"

2207
02:06:13,774 --> 02:06:15,192
‎ของไดนาห์ วอชิงตัน

2208
02:06:15,276 --> 02:06:19,029
‎และมาร์ติน สกอร์ซีซีก็รำลึกถึงฉากนี้
‎ด้วยทั้งภาพและเพลงประกอบ

2209
02:06:24,994 --> 02:06:28,330
‎คนที่โตมากับผม ผมชื่นชมพวกเขามากนะ

2210
02:06:28,414 --> 02:06:30,249
‎คนเป็นพ่อที่…

2211
02:06:30,332 --> 02:06:32,501
‎ไม่เหมือนในหนังฮอลลีวูด

2212
02:06:32,585 --> 02:06:36,380
‎ที่ทุกคนเป็นโสเภณี
‎หรือไม่ก็ทำอะไรสักอย่าง ทิ้งครอบครัว

2213
02:06:36,463 --> 02:06:38,132
‎ให้แม่ดูแลลูก เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว

2214
02:06:38,841 --> 02:06:42,720
‎ผู้ปกครองและคนเป็นพ่อเหล่านี้ตั้งใจทำงาน

2215
02:06:42,803 --> 02:06:45,681
‎ผมก็พยายามเป็นเหมือนพวกเขา
‎ผมโตมาในชุมชน

2216
02:06:45,764 --> 02:06:50,185
‎ที่ผมเคารพและชอบทุกคนจริงๆ
‎เพราะผมเห็นว่าพวกเขาเป็นใคร

2217
02:06:50,269 --> 02:06:53,856
‎นั่นคือคนแบบที่ผมเห็นว่า
‎ไม่ค่อยถูกพูดถึงในเรื่องเล่าต่างๆ

2218
02:06:54,815 --> 02:06:58,736
‎นี่คือคนชนชั้นแรงงาน
‎วัตส์เป็นสถานที่ที่น่าสนใจมาก

2219
02:07:00,613 --> 02:07:02,197
‎ตอนผมไปเรียนยูซีแอลเอทีแรก

2220
02:07:02,281 --> 02:07:05,618
‎ที่นั่นมีฉายหนังช่วงจบไตรมาส
‎เรียกว่า "ห้องฉายหนังรอยซ์ ฮอลล์"

2221
02:07:06,243 --> 02:07:08,996
‎เขาฉายหนังดีที่สุดที่ได้ออกฉาย…

2222
02:07:09,079 --> 02:07:11,081
‎ในวงการหนังปีนั้น

2223
02:07:11,749 --> 02:07:14,209
‎ผมเข้าเรียนกับ…

2224
02:07:14,293 --> 02:07:17,004
‎อาจารย์คือเบซิล ไรต์
‎เขาเป็นนักสร้างหนังสารคดี

2225
02:07:17,087 --> 02:07:21,258
‎ผู้สร้าง "ซองออฟซีลอน" อะไรพวกนั้น
‎ผมโชคดีมากที่ได้เรียนวิชาเขา

2226
02:07:21,342 --> 02:07:23,886
‎ผมจำได้ว่าไปดูหนังที่รอยซ์ ฮอลล์

2227
02:07:24,386 --> 02:07:28,641
‎ผมไม่เข้าใจเนื้อเรื่องเลยสักคำ ผมเข้าไม่ถึง…

2228
02:07:28,724 --> 02:07:32,102
‎นั่นคือยุคที่ฮิปปี้กำลังดัง

2229
02:07:32,186 --> 02:07:37,066
‎มีฉากโป๊ ขึ้นไปบนโทปังกาแคนยอน

2230
02:07:37,149 --> 02:07:39,902
‎ผู้ชายก็ดูดปุ๊น ทำทุกอย่างเลย

2231
02:07:39,985 --> 02:07:41,779
‎แค่ค้นหาตัวเอง

2232
02:07:41,862 --> 02:07:43,989
‎เข้าใจตัวเองและเพศของตัวเองซะใหม่

2233
02:07:44,740 --> 02:07:47,326
‎นั่นไม่ใช่ปัญหาในชุมชนของผมเลย

2234
02:07:57,670 --> 02:08:00,673
‎"คิลเลอร์ออฟชีป"
‎แสดงถึงศักยภาพของสื่อภาพยนตร์

2235
02:08:00,756 --> 02:08:03,717
‎โดยกวีที่ค้นพบความงามใกล้บ้านตัวเอง

2236
02:08:03,801 --> 02:08:06,553
‎และแน่นอน เขาถูกเมินจากสื่อกระแสหลัก

2237
02:08:07,096 --> 02:08:09,056
‎มันไม่มีอะไรให้จดจำเลย

2238
02:08:09,139 --> 02:08:12,267
‎แม้นักสร้างหนังหลายคน
‎จะสร้างอาชีพจากการเลียนแบบเรื่องนี้

2239
02:08:12,810 --> 02:08:15,312
‎แล้วหนังคนดำก็ถูกทิ้งให้เฉาตาย

2240
02:08:15,896 --> 02:08:16,897
‎แต่มันก็ไม่ยอมตาย

2241
02:08:17,481 --> 02:08:21,360
‎ในทุกทศวรรษนับตั้งแต่ปี 1978
‎จะมีการผงาดและล่มสลาย

2242
02:08:21,443 --> 02:08:23,696
‎ของนักสร้างหนังผิวดำพรสวรรค์ที่ไม่ยอมแพ้

2243
02:08:24,363 --> 02:08:26,949
‎หรือบทเรียนคือคนที่ไม่จำอดีต

2244
02:08:27,032 --> 02:08:28,826
‎จะต้องสร้าง "ชาฟต์" ฉบับใหม่เสมอไป

2245
02:08:29,576 --> 02:08:32,663
‎คนมักพูดถึงศักดิ์ศรีที่เกิดจากยุคนั้น แต่ถึงกระนั้น

2246
02:08:32,746 --> 02:08:37,668
‎ผมคิดถึงคำที่ยายเคยพูด
‎"แกไม่ควรยึดติดศักดิ์ศรี มันเป็นกับดัก

2247
02:08:37,751 --> 02:08:40,671
‎มันแปลว่าแกอยากให้คนอื่นได้เห็นแกยืดอก

2248
02:08:40,754 --> 02:08:42,214
‎มันเป็นเรื่องเห็นแก่ตัว

2249
02:08:42,297 --> 02:08:45,926
‎แต่ให้พอใจกับสิ่งที่ทำ สิ่งนั้นเป็นของแก

2250
02:08:46,552 --> 02:08:49,096
‎นั่นคือสิ่งที่แกอยากแบ่งปันให้คนอื่น"

2251
02:08:49,722 --> 02:08:51,557
‎นี่คือสิ่งที่ผมคิดได้จากหนังเหล่านี้

2252
02:08:51,640 --> 02:08:53,976
‎ความพอใจที่เหล่าดาราได้รับ
‎จากการสร้างหนังเหล่านี้

2253
02:08:54,059 --> 02:08:57,020
‎พวกเขาได้ส่งต่อถึงผมและคนอื่นๆ

2254
02:08:57,104 --> 02:08:58,105
‎และมันเป็นสิ่งที่มีชีวิต

2255
02:09:25,841 --> 02:09:27,050
‎ดื่มให้คนที่ไม่อยู่ที่นี่

2256
02:09:28,385 --> 02:09:33,766
‎นอกจากเป็นแหล่งเก็บความหวัง
‎พวกเขายังเป็นหลักฐานที่ประจักษ์ชัด

2257
02:09:34,308 --> 02:09:36,685
‎ว่าเราอยู่ตรงนี้ เรามีตัวตน

2258
02:09:37,186 --> 02:09:38,729
‎ว่าเราสร้างวัฒนธรรม

2259
02:09:39,271 --> 02:09:41,732
‎ว่าชุมชนของเราเป็นชุมชนที่อยู่ได้

2260
02:09:41,815 --> 02:09:43,108
‎เป็นชุมชนที่สำคัญ

2261
02:09:43,776 --> 02:09:47,196
‎ว่าเรามีเสียง คุณต้องฟังเรา

2262
02:09:49,198 --> 02:09:53,494
‎ขอทิ้งท้าย มีหนึ่งคนที่เป็นสัญลักษณ์
‎ของทั้งเรื่องดีและร้ายในยุคนั้น

2263
02:09:53,577 --> 02:09:56,789
‎จากที่เคยเป็นอันดับหนึ่งในบ็อกซ์ออฟฟิศ
‎กลับกลายเป็นไร้ตัวตน

2264
02:09:56,872 --> 02:09:59,333
‎แล้วกลับมาเป็นหนึ่งในคนสุดท้ายที่ยังอยู่

2265
02:09:59,416 --> 02:10:00,793
‎ซิดนีย์ พัวทิเยร์

2266
02:10:00,876 --> 02:10:03,921
‎ที่เปลี่ยนเส้นทางของเขา แต่ไม่เคยชะลอลงเลย

2267
02:10:04,505 --> 02:10:08,133
‎เขาเชื่อว่าสายสัมพันธ์
‎กับกลุ่มผู้ชมผิวดำของเขาจะยังอยู่

2268
02:10:10,219 --> 02:10:14,973
‎ตั้งแต่ปี 1968-78
‎เขากำกับและแสดงนำในห้าเรื่อง

2269
02:10:15,057 --> 02:10:16,975
‎ฉันขอศรัทธาในพระคัมภีร์

2270
02:10:17,059 --> 02:10:21,188
‎ทุกเรื่องมีศูนย์กลาง
‎เป็นตัวละครที่เสแสร้งเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเอง

2271
02:10:21,271 --> 02:10:24,149
‎ให้ตายสิ พวก เราไว้ใจนายนะ ทำไมต้องเรา

2272
02:10:25,442 --> 02:10:26,777
‎ทำไมจะไม่ใช่นายล่ะ พี่ชาย

2273
02:10:26,860 --> 02:10:28,654
‎ผมเคยถามเขาเรื่องนี้

2274
02:10:29,154 --> 02:10:31,323
‎หนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ผมได้คุยกับเขา

2275
02:10:31,406 --> 02:10:33,992
‎ทุกครั้งจบที่เขาปฏิเสธไม่ให้สัมภาษณ์กับผม

2276
02:10:34,076 --> 02:10:38,205
‎เมื่อผมถามว่าผลงานกำกับทั้งห้าเรื่อง
‎เกี่ยวกับการเสแสร้งทั้งหมดเลยหรือไม่

2277
02:10:38,288 --> 02:10:39,373
‎ลืมตาสิ

2278
02:10:39,456 --> 02:10:40,749
‎เขาขำแล้วตอบว่า

2279
02:10:41,250 --> 02:10:44,586
‎"พ่อหนุ่ม ผมมีหมอบำบัดแล้ว
‎ไม่ต้องการเพิ่มอีกคนหรอก"

2280
02:10:45,546 --> 02:10:49,967
‎นายสามารถทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่
‎เข้มแข็งและกล้าหาญ

2281
02:10:50,634 --> 02:10:53,303
‎เข้มแข็งและกล้าหาญ

2282
02:10:53,387 --> 02:10:59,268
‎นายชนะนักมวยทุกคนบนโลกได้
‎นายจะคว้าแชมป์ได้

2283
02:11:01,353 --> 02:11:03,522
‎- ผมทำได้เหรอ
‎- ใช่

2284
02:11:05,274 --> 02:11:08,652
‎แต่การเป็นคนดำในอเมริกา
‎มักจะสำคัญที่การจดจำไว้

2285
02:11:08,735 --> 02:11:11,989
‎ว่าสิ่งที่คุณคิดว่าตัวเองเป็น
‎ไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นมองเห็น

2286
02:11:12,072 --> 02:11:15,158
‎และต้องเข้าใจระยะห่าง
‎ระหว่างมุมมองสองอย่างนั้น

2287
02:11:16,159 --> 02:11:18,579
‎ผมคิดว่านี่คือสิ่งที่ยายของผมคงเห็นด้วย

2288
02:14:46,536 --> 02:14:51,541
‎คำบรรยายโดย วรากรณ์ จันทา