1 00:00:10,427 --> 00:00:12,846 ‎(วันจันทร์) 2 00:00:12,929 --> 00:00:14,389 ‎(วันที่ 26 กรกฎาคม ปี 1999) 3 00:00:14,472 --> 00:00:15,348 ‎โห… 4 00:00:18,643 --> 00:00:20,061 ‎โอ๊ย ตายแล้ว 5 00:00:20,145 --> 00:00:22,397 ‎(โรม นิวยอร์ก) 6 00:00:23,231 --> 00:00:24,691 ‎บอสเนียรึเปล่าวะเนี่ย 7 00:00:31,823 --> 00:00:32,657 ‎ดูสิ 8 00:00:34,075 --> 00:00:35,076 ‎ช้าๆ หน่อยครับ 9 00:00:40,206 --> 00:00:41,708 ‎โห… 10 00:00:43,710 --> 00:00:46,087 ‎ตอนนั้นผมอายุ 26 ปี 11 00:00:46,171 --> 00:00:50,550 ‎เพิ่งเริ่มทำงานเป็นนักข่าว ‎ทำข่าวตามงานเทศกาลใหญ่ๆ 12 00:00:50,633 --> 00:00:53,845 ‎ผมมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในเพิงนักข่าว 13 00:00:54,429 --> 00:00:56,306 ‎แล้วรายงานกลับไปยังนครนิวยอร์ก 14 00:00:56,890 --> 00:00:58,725 ‎มันก็สนุกดีนะ 15 00:01:00,643 --> 00:01:01,770 ‎จนกระทั่งสิ่งนี้เกิดขึ้น 16 00:01:03,021 --> 00:01:06,107 ‎แล้วผมก็เดินดูความเสียหายที่เกิดขึ้น 17 00:01:06,191 --> 00:01:07,609 ‎เรียกได้ว่าเศษซากเลยละ 18 00:01:08,234 --> 00:01:11,529 ‎แล้วผมก็คิดว่า มันเป็นอย่างนี้ได้ไงวะเนี่ย 19 00:01:12,781 --> 00:01:14,991 ‎วู้ดสต็อก 99 20 00:01:15,075 --> 00:01:16,743 ‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX) 21 00:01:16,826 --> 00:01:19,287 ‎วู้ดสต็อก 99 มาแล้วโว้ย 22 00:01:20,830 --> 00:01:21,956 ‎มันน่าทึ่งมาก 23 00:01:22,040 --> 00:01:24,000 ‎ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อน 24 00:01:27,378 --> 00:01:32,217 ‎มันเป็นช่วงเวลาที่กำลังจะเป็นประวัติศาสตร์ ‎ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้มีส่วนร่วมด้วย 25 00:01:32,300 --> 00:01:33,718 ‎วู้ ไง ทุกคน 26 00:01:33,802 --> 00:01:35,887 ‎รู้สึกเหมือนเป็นพลังบริสุทธิ์ 27 00:01:35,970 --> 00:01:38,348 ‎ความรักกับดนตรีที่สอดประสานเข้าด้วยกัน 28 00:01:40,225 --> 00:01:42,268 ‎ฉันไม่เคยคิดแม้แต่นิดเดียว 29 00:01:42,352 --> 00:01:44,604 ‎ว่านี่จะกลายเป็นประสบการณ์ ‎ที่ฉันจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต 30 00:01:46,106 --> 00:01:48,858 ‎ตอนแรกทุกคนก็ดูมีความสุข ดนตรีก็เพราะ 31 00:01:48,942 --> 00:01:50,735 ‎ชูมือขึ้นสูงๆ หน่อยเร็ว 32 00:01:50,819 --> 00:01:54,697 ‎แน่นอนว่าทุกคนเมาปุ๊นกันถ้วนหน้า 33 00:01:54,781 --> 00:01:56,241 ‎เย่ เอาเลย 34 00:01:58,076 --> 00:02:01,162 ‎วู้ดสต็อก 35 00:02:01,246 --> 00:02:02,080 ‎เย่ 36 00:02:02,163 --> 00:02:05,667 ‎รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี ไม่มีการควบคุมใดๆ เลย 37 00:02:08,545 --> 00:02:12,507 ‎มันไม่ใช่งานง่ายๆ เลย ‎เราประมาณการไว้ต่ำไปจริงๆ 38 00:02:12,590 --> 00:02:15,635 ‎เย่ๆ วู้! 39 00:02:15,718 --> 00:02:19,013 ‎เหมือนมหันตภัยที่กำลังก่อตัวขึ้น 40 00:02:22,058 --> 00:02:24,769 ‎เด็กๆ พวกนี้เริ่มจะโมโห 41 00:02:24,853 --> 00:02:26,020 ‎เย่ 42 00:02:26,604 --> 00:02:28,523 ‎เริ่มจะวุ่นวายกันไปใหญ่แล้ว 43 00:02:32,193 --> 00:02:33,027 ‎เวรแล้ว 44 00:02:33,570 --> 00:02:36,364 ‎เรื่องเลวร้ายสุดขีดอาจจะเกิดขึ้นก็ได้ 45 00:02:36,447 --> 00:02:40,702 ‎นี่ไม่ใช่การแสดงนะ มีปัญหาเกิดขึ้นจริงๆ 46 00:02:40,785 --> 00:02:42,370 ‎- แล้วก็นั่นแหละ ‎- ซวยแล้ว 47 00:02:42,453 --> 00:02:45,707 ‎น้ำมันก๊าด ไม้ขีด บรรลัย 48 00:02:47,500 --> 00:02:49,252 ‎เฮ้ย นี่มันเชี่ยอะไรวะ 49 00:02:51,796 --> 00:02:55,300 ‎เหมือนฉากในหนัง ‎ที่ซอมบี้ปีนข้ามกำแพงปราสาทเข้ามา 50 00:02:59,095 --> 00:03:03,224 ‎มันดำดิ่งลึกลงไปในความดำมืดของจิตใจมนุษย์ 51 00:03:04,058 --> 00:03:07,395 ‎นี่มันเหมือน… ไม่รู้สิ เรื่องวัยเยาว์อันสิ้นสูญละมั้ง 52 00:03:08,438 --> 00:03:10,982 ‎ไม่มีคำไหนเหมาะจะอธิบายมากไปกว่านี้ 53 00:03:11,065 --> 00:03:11,900 ‎เย่ 54 00:03:11,983 --> 00:03:15,320 ‎มันกลายเป็นความอภิมหาวายป่วง 55 00:03:16,321 --> 00:03:18,198 ‎แม่เจ้าโว้ย 56 00:03:37,967 --> 00:03:39,385 ‎งานดนตรีและศิลปะวู้ดสต็อก 57 00:03:39,469 --> 00:03:42,013 ‎จะจัดขึ้นเป็นเวลาสามวัน ‎ที่ไวท์เลคในเบเธล นิวยอร์ก 58 00:03:42,096 --> 00:03:45,725 ‎เราจะให้คุณได้ชื่นมื่น ‎ไปกับวันเวลาที่สงบสุขเคล้าเสียงดนตรีเพราะๆ 59 00:03:47,602 --> 00:03:49,354 ‎จัดบนพื้นที่กว่า 1,500 ไร่ 60 00:03:49,437 --> 00:03:51,773 ‎มีร้านค้ามากมายให้เลือกชม ‎คาดว่าการจราจรจะติดขัด 61 00:03:51,856 --> 00:03:53,983 ‎ดังนั้นขอควรออกจากบ้านเร็วๆ เพื่อมาให้ทัน 62 00:03:54,067 --> 00:03:57,737 ‎(ปี 1969) 63 00:04:00,365 --> 00:04:03,409 ‎(เบเธล นิวยอร์ก) 64 00:04:03,493 --> 00:04:06,746 ‎วู้ดสต็อกคือเทศกาลดนตรีแรก ‎ที่เป็นเหมือนวัฒนธรรมแหกคอกในสมัยนั้น 65 00:04:06,829 --> 00:04:09,999 ‎น่าจะมีแค่งานนี้แล้วก็เรื่องที่ไปเหยียบดวงจันทร์ 66 00:04:10,083 --> 00:04:12,502 ‎เรามักจะคิดถึงสองเรื่องนี้เวลาคิดถึงยุค 60 67 00:04:19,175 --> 00:04:22,303 ‎มันเป็นการรวมตัวของสุดยอดนักดนตรี 68 00:04:22,387 --> 00:04:23,721 ‎(จิวเวล คิลเชอร์ ‎นักร้อง/นักแต่งเพลง) 69 00:04:23,805 --> 00:04:25,473 ‎ในยุคที่ดนตรีเบ่งบานที่สุด 70 00:04:33,022 --> 00:04:35,191 ‎วู้ดสต็อกเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่ 71 00:04:35,275 --> 00:04:37,485 ‎เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมและตัวตนของเรา 72 00:04:39,237 --> 00:04:40,280 ‎โอ้โฮ 73 00:04:40,989 --> 00:04:43,533 ‎ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆ 74 00:04:45,576 --> 00:04:49,455 ‎เรื่องราวทั้งหมดของวู้ดสต็อก ‎เริ่มมาจากผู้ชายคนหนึ่ง 75 00:04:52,208 --> 00:04:53,042 ‎ไมเคิล แลง 76 00:04:54,961 --> 00:04:57,171 ‎คุณเป็นคนจัดการทุกอย่างเลยเหรอครับ 77 00:04:57,880 --> 00:04:58,715 ‎ใช่ 78 00:05:01,926 --> 00:05:03,177 ‎(ไมเคิล แลง ‎ผู้ร่วมก่อตั้งวู้ดสต็อก) 79 00:05:03,261 --> 00:05:04,304 ‎วู้ดสต็อกสุดยอดมาก 80 00:05:05,596 --> 00:05:08,933 ‎ไม่อยากใช้คำว่า "ฟีล" เลย ‎แต่ที่นั่นฟีลมันได้จริงๆ 81 00:05:10,226 --> 00:05:12,186 ‎ตอนนั้นสงครามเวียดนามเป็นเรื่องใหญ่ 82 00:05:12,895 --> 00:05:14,063 ‎ทุกคนไม่เห็นด้วยเลย 83 00:05:14,147 --> 00:05:16,607 ‎(ยุติสงครามก่อนที่สงครามจะยุติเรา) 84 00:05:16,691 --> 00:05:19,235 ‎- อยากจัดอีกรอบไหมครับ ‎- ถ้าทำได้นะ 85 00:05:21,321 --> 00:05:23,072 ‎ผมก็ไม่คิดอยากจัดอยู่ตั้งหลายปี 86 00:05:23,906 --> 00:05:25,867 ‎ไม่คิดว่าจะสร้างปรากฏการณ์ได้เหมือนครั้งนั้น 87 00:05:25,950 --> 00:05:28,161 ‎จากพลังแห่งสันติภาพ ความรัก และบุปผา 88 00:05:30,538 --> 00:05:34,459 ‎แต่พอมายุค 90 ผมก็เริ่มคิด ‎อยากทำวู้ดสต็อกให้คนรุ่นลูกบ้าง 89 00:05:34,542 --> 00:05:36,252 ‎ตอนนั้นกำลังเป็นวัยรุ่นกัน 90 00:05:36,336 --> 00:05:39,922 ‎ตอนนั้นเป็นตอนที่สังคมเรา ‎เริ่มมีปัญหาเรื่องความรุนแรงจากอาวุธปืน 91 00:05:40,757 --> 00:05:44,802 ‎วัยรุ่นสองคนใช้เวลาก่อเหตุห้าชั่วโมง ‎อยู่ในโรงเรียนมัธยมปลายโคลัมไบน์ 92 00:05:44,886 --> 00:05:49,140 ‎สังหารเพื่อนนักเรียน 12 ชีวิตและครูหนึ่งท่าน ‎มีผู้ได้รับบาดเจ็บอีก 30 ราย 93 00:05:49,807 --> 00:05:52,727 ‎ไอเดียก็คืออยากให้คนรับรู้ถึงปัญหา 94 00:05:52,810 --> 00:05:56,522 ‎และทำให้เด็กรุ่นนั้นได้รู้ว่าวู้ดสต็อกคืออะไร 95 00:05:57,190 --> 00:05:58,900 ‎ซึ่งก็คือวัฒนธรรมแหกคอก 96 00:05:59,817 --> 00:06:00,693 ‎ไม่มีความรุนแรง 97 00:06:01,611 --> 00:06:03,154 ‎มีแต่สันติภาพ ความรัก และดนตรี 98 00:06:03,696 --> 00:06:04,572 ‎แค่นั้นแหละ 99 00:06:05,740 --> 00:06:06,616 ‎เรามาทำกันเถอะ 100 00:06:08,159 --> 00:06:08,993 ‎(ปี 1999) 101 00:06:09,077 --> 00:06:11,829 ‎สัมผัสประสบการณ์วู้ดสต็อก ปี 99 ‎เป็นเวลาสามวันเต็ม 102 00:06:11,913 --> 00:06:15,833 ‎วงชั้นนำกว่า 40 วง ‎และแขกที่จะมาร่วมงานอีก 250,000 คน 103 00:06:15,917 --> 00:06:17,293 ‎(โรม นิวยอร์ก) 104 00:06:17,377 --> 00:06:20,922 ‎วู้ดสต็อก ปี 99 ทริปสำคัญในชีวิต 105 00:06:26,636 --> 00:06:29,764 ‎ตอนนั้นผมกับคีธอายุแค่ 16 106 00:06:29,847 --> 00:06:30,681 ‎รักนะฮะ แม่ 107 00:06:30,765 --> 00:06:31,599 ‎(ทอม - คีธ) 108 00:06:31,682 --> 00:06:33,559 ‎ก่อนหน้านั้นผมไม่เคยไปคอนเสิร์ตเลย 109 00:06:33,643 --> 00:06:37,563 ‎โห ผมนี่แบบว่า "คอร์นไปด้วยเหรอวะ ‎ลิมป์บิซกิตด้วย เรจอะเกนสต์เดอะแมชชีนด้วย" 110 00:06:37,647 --> 00:06:40,108 ‎ผมเลยแบบ "เฮ้ย อย่างนี้ต้องไป" 111 00:06:40,191 --> 00:06:44,737 ‎ทอมถามว่า "อยากไปวู้ดสต็อกมั้ย" ‎"อยากสิวะ ฉันอยากไปวู้ดสต็อก" 112 00:06:44,821 --> 00:06:46,114 ‎วู้ฮู้ ได้ตั๋วมาแล้ว 113 00:06:46,781 --> 00:06:49,826 ‎ตอนที่ถือตั๋ววู้ดสต็อกอยู่ในมือ ‎ผมดีใจจนแทบระเบิด 114 00:06:49,909 --> 00:06:53,329 ‎แบบ "ว้าว นี่ต้องเป็นช่วงเวลา ‎ที่ดีที่สุดในชีวิตฉันแน่ๆ เลย" 115 00:06:53,913 --> 00:06:57,917 ‎เราจะได้ไปเจอสาวอายุไล่เลี่ยกัน ‎จะได้จีบ เผลอๆ อาจได้กินตับ 116 00:07:02,797 --> 00:07:05,425 ‎ฉันโชคดีมาก ‎ที่พ่อแม่ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย 117 00:07:06,467 --> 00:07:09,095 ‎ฉันโตมาในครอบครัวคริสเตียนหัวโบราณ 118 00:07:09,178 --> 00:07:11,180 ‎ดูเอ็มทีวีไม่ได้ด้วยซ้ำ 119 00:07:11,264 --> 00:07:12,098 ‎(ซาร่า) 120 00:07:12,181 --> 00:07:15,476 ‎เพราะงั้นการมีตั๋วไปงานวู้ดสต็อก ‎ก็เหมือนเป็นการแหกกฎ 121 00:07:15,977 --> 00:07:17,395 ‎วู้! 122 00:07:17,478 --> 00:07:18,855 ‎วู้ ถึงแล้วโว้ย 123 00:07:19,439 --> 00:07:22,150 ‎พ่อแม่ฉันจำงานปี 1969 ได้ ‎ที่เป็นธีมสันติภาพและความรัก 124 00:07:22,233 --> 00:07:24,986 ‎ก็เลยคิดว่านี่คงเป็นโอกาสดี 125 00:07:25,069 --> 00:07:29,031 ‎ที่ลูกจะได้ไปอยู่ ‎ท่ามกลางเสียงดนตรีและผู้คนที่สามัคคีกัน 126 00:07:30,158 --> 00:07:34,245 ‎แต่ที่ฉันอยากทำคือไปเสพปุ๊นให้เมาจนหายอยาก 127 00:07:35,288 --> 00:07:37,206 ‎สันติภาพ 128 00:07:37,290 --> 00:07:38,624 ‎(สถานีดับเพลิง) 129 00:07:39,459 --> 00:07:42,628 ‎โอริลเลีย ออนแทรีโอ ออนแทรีโอเลยนะโว้ย 130 00:07:42,712 --> 00:07:44,088 ‎วู้! 131 00:07:44,172 --> 00:07:45,256 ‎ไง 132 00:07:45,339 --> 00:07:46,174 ‎(เทศกาลวู้ดสต็อก) 133 00:07:46,257 --> 00:07:47,216 ‎(การจราจรอาจติดขัด) 134 00:07:47,300 --> 00:07:49,594 ‎วู้ดสต็อก 99 135 00:07:54,140 --> 00:07:57,977 ‎ตอนช่วงฤดูร้อน ปี 1999 ‎เราจัดงานไอล์ออฟเอ็มทีวี 136 00:07:58,060 --> 00:08:00,646 ‎ที่แนสซอ บาฮามาส เกาะสวรรค์ 137 00:08:00,730 --> 00:08:02,773 ‎พวกคุณจะได้เห็นเหล่าคนดัง 138 00:08:02,857 --> 00:08:04,775 ‎ที่ฉันได้ไปเจอมาในงานไอล์ออฟเอ็มทีวี 139 00:08:04,859 --> 00:08:06,235 ‎มีคนเจ๋งๆ เยอะมาก… 140 00:08:06,319 --> 00:08:10,698 ‎เอ็มทีวีบอกว่า ‎"คุณต้องกลับไปนิวยอร์ก ไปงานวู้ดสต็อก 99" 141 00:08:10,781 --> 00:08:13,326 ‎พอฉันได้ยิน "ให้กลับไปนิวยอร์ก 142 00:08:13,409 --> 00:08:15,995 ‎ฉันอยู่บาฮามาสนะยะ จ้างให้ก็ไม่กลับ" 143 00:08:22,418 --> 00:08:25,171 ‎แต่มันจะเป็นปาร์ตี้ครั้งใหญ่ที่สุดบนโลก 144 00:08:25,838 --> 00:08:28,049 ‎คนหนุ่มสาวกว่าสองแสนคน 145 00:08:28,132 --> 00:08:33,054 ‎มาฟังเพลงเจ๋งๆ ‎และปาร์ตี้หัวราน้ำกันสามวันเต็มๆ 146 00:08:34,847 --> 00:08:36,724 ‎งานใหญ่มหึมา 147 00:08:36,807 --> 00:08:38,851 ‎- ตรงนี้เหรอ ‎- ใช่ วางเลย 148 00:08:38,935 --> 00:08:40,811 ‎เอาตั๋วออกมาให้พร้อม 149 00:08:40,895 --> 00:08:43,856 ‎พอผ่านเข้าไปแล้วจะต้องถูกตรวจกระเป๋านะ 150 00:08:44,440 --> 00:08:48,110 ‎ตอนนั้นฉันอายุ 14 เพิ่งเข้าเรียนม.ปลายปีแรก 151 00:08:48,194 --> 00:08:51,656 ‎ฉันเป็นเด็กออกทอมๆ หน่อย ‎ชอบเอาผ้ามาผูกไว้บนหัว 152 00:08:51,739 --> 00:08:53,491 ‎เหล็กดัดฟันเต็มปาก 153 00:08:53,574 --> 00:08:57,370 ‎ฉันก็… ยังเด็กนั่นแหละ ยังซิง บริสุทธิ์ เด๋อด๋า 154 00:09:00,581 --> 00:09:02,124 ‎ฉันเคยไปดูคอนเสิร์ตมาก่อน 155 00:09:02,208 --> 00:09:06,128 ‎แต่ไม่เคยไปค้างคืน ‎ไม่เคยไปงานเทศกาลที่ใหญ่ระดับนี้ 156 00:09:06,212 --> 00:09:07,713 ‎มันใหญ่มาก 157 00:09:08,422 --> 00:09:11,217 ‎ทุกคน เปิดกระเป๋าไว้เลย จะได้เร็วๆ 158 00:09:12,218 --> 00:09:13,928 ‎รปภ.ค้นกระเป๋าฉัน 159 00:09:14,637 --> 00:09:18,724 ‎ถ้ามีอาหารหรือเครื่องดื่มก็จะถูกริบหมด 160 00:09:19,850 --> 00:09:21,352 ‎คนส่วนใหญ่ที่เข้าไปในงาน 161 00:09:21,435 --> 00:09:22,812 ‎ถูกริบเอาน้ำไป 162 00:09:22,895 --> 00:09:26,607 ‎ซึ่งเป็นอะไรที่ไร้สาระมาก แค่น้ำเนี่ยนะ 163 00:09:26,691 --> 00:09:29,193 ‎(ผู้ดูแลความสงบ วู้ดสต็อก 99) 164 00:09:31,696 --> 00:09:33,656 ‎จากวิดีโองานปี 69 ที่ได้ดู 165 00:09:33,739 --> 00:09:37,702 ‎บรรยากาศสันติภาพและความรัก ‎ผมก็นึกภาพทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ 166 00:09:38,369 --> 00:09:40,496 ‎เนินเขาเป็นลูกๆ เหมือนในลอร์ดออฟเดอะริงส์ 167 00:09:40,580 --> 00:09:43,499 ‎บ้านฮอบบิทอะไรแบบนี้ ‎แต่พอไปถึงผมก็ต้องอุทานว่า 168 00:09:44,500 --> 00:09:45,334 ‎"อ้าว เชี่ย" 169 00:09:48,129 --> 00:09:49,297 ‎นี่มันฐานทัพนี่หว่า 170 00:09:49,380 --> 00:09:50,798 ‎(16:45:09 น. ‎25 ก.ค. ปี 1999) 171 00:09:50,881 --> 00:09:52,508 ‎โอ้ 172 00:09:53,634 --> 00:09:54,844 ‎โคตรแจ่ม 173 00:09:56,971 --> 00:09:59,599 ‎ผมคิดว่าจะมีชายชุดดำออกมาไหม 174 00:09:59,682 --> 00:10:03,311 ‎ในโรงเก็บเครื่องบินมียูเอฟโออยู่รึเปล่า ‎นี่ฉันเข้ามาที่ไหนวะเนี่ย 175 00:10:03,811 --> 00:10:07,607 ‎ต่างจากวู้ดสต็อกครั้งแรก ‎เหมือนหน้ามือกับหลังเท้าเลย 176 00:10:09,567 --> 00:10:11,110 ‎นี่มันอะไรกันวะเนี่ย 177 00:10:14,113 --> 00:10:16,532 ‎(หนึ่งปีก่อน) 178 00:10:22,788 --> 00:10:25,333 ‎องค์ประกอบที่คุณจำเป็นต้องมี ‎ถ้าคุณคิดจะจัดงานเทศกาล 179 00:10:25,416 --> 00:10:30,087 ‎ที่มีขอบเขตและขนาดที่กว้างใหญ่ระดับนี้ ‎คือคุณต้องมีเงินเป็นสิบๆ ล้านดอลลาร์ 180 00:10:30,671 --> 00:10:33,716 ‎สถานที่ที่สามารถจัดงานแบบนั้นได้ 181 00:10:34,675 --> 00:10:36,093 ‎แล้วก็หุ้นส่วนที่ทรงอิทธิพล 182 00:10:37,470 --> 00:10:38,554 ‎(จอห์น แชร์ ‎ผู้ให้ทุนจัดวู้ดสต็อก) 183 00:10:38,638 --> 00:10:40,514 ‎ตอนนั้นหนึ่งในผู้สนับสนุนหลัก 184 00:10:40,598 --> 00:10:43,142 ‎คือจอห์น แชร์ ‎จากเมโทรโพลิแทนเอนเตอร์เทนเมนต์ 185 00:10:43,225 --> 00:10:45,519 ‎ตอนนั้นผมเป็นนักลงทุนที่ประสบความสำเร็จอยู่นะ 186 00:10:45,603 --> 00:10:47,563 ‎ผมลงทุนกับรายการใหญ่ๆ ไปเยอะ 187 00:10:48,272 --> 00:10:51,859 ‎เดอะโรลลิงสโตนส์ ‎เดอะเกรตฟูลเดด แล้วก็เดอะฮู 188 00:10:52,985 --> 00:10:55,446 ‎ไม่เคยมีงานไหนเลย 189 00:10:56,113 --> 00:10:59,200 ‎ในประวัติศาสตร์ของธุรกิจดนตรี ‎ที่ต้องใช้เงินมากขนาดนี้ 190 00:11:01,827 --> 00:11:04,038 ‎จอห์น แชร์เป็นคนที่ค่อนข้างดุ 191 00:11:04,121 --> 00:11:08,417 ‎เข้มงวดมาก ซึ่งสำหรับผม ‎เขาเป็นหุ้นส่วนที่เหมาะที่สุด 192 00:11:10,086 --> 00:11:12,755 ‎ผมก็เลยเริ่มคุยกับทีมงาน 193 00:11:13,881 --> 00:11:16,050 ‎(เจฟฟ์ โรว์แลนด์ ‎ผู้บริหาร เมโทรโพลิแทนเอนเตอร์เทนเมนต์) 194 00:11:16,133 --> 00:11:19,261 ‎ตอนที่ผมได้ยินว่าจะจัดวู้ดสต็อก 1999 ‎ผมก็ขำก๊ากเลย 195 00:11:19,345 --> 00:11:22,139 ‎ผมนี่แบบ "จะบ้าเหรอ ‎นี่มันวันเมษาหน้าโง่รึเปล่า" 196 00:11:22,223 --> 00:11:24,433 ‎เราไม่คิดจะจัดงานอีกรอบอยู่แล้ว 197 00:11:24,517 --> 00:11:27,687 ‎(ปี 1994) 198 00:11:29,689 --> 00:11:30,898 ‎(ซอเกอร์ทีส์ นิวยอร์ก) 199 00:11:30,981 --> 00:11:35,027 ‎เราเคยพยายามจัดงานวู้ดสต็อกในปี 1994 200 00:11:36,320 --> 00:11:40,074 ‎งานวู้ดสต็อก 94 ก็มีปัญหาเหมือนกัน 201 00:11:40,157 --> 00:11:41,242 ‎เป็นยังไงบ้างครับ 202 00:11:41,325 --> 00:11:43,786 ‎ก็ราบรื่นดีครับ แต่ฝนเริ่มตกนิดหน่อย 203 00:11:45,204 --> 00:11:48,457 ‎ฝนเทลงมา รั้วก็พัง 204 00:11:48,541 --> 00:11:51,502 ‎พังรั้วเข้ามาแล้วไปร่วมงานกันเลย 205 00:11:51,585 --> 00:11:55,089 ‎คนดูอย่างน้อยครึ่งหนึ่งเข้างานโดยไม่เสียตังค์ 206 00:11:55,172 --> 00:11:56,924 ‎นี่ไม่ใช่คอนเสิร์ตฟรีนะครับ ต้องเสียตังค์ 207 00:11:58,134 --> 00:12:02,179 ‎ดนตรีในงานสุดยอดมาก แต่ไม่ได้กำไรเลย 208 00:12:04,640 --> 00:12:07,810 ‎แล้ววู้ดสต็อก 99 ก็บังเกิด 209 00:12:09,478 --> 00:12:12,314 ‎คือเราจำเป็นจะต้องทำกำไรให้ได้ไง 210 00:12:14,692 --> 00:12:18,070 ‎ไมเคิลไปเจอฐานทัพอากาศ ‎พื้นที่ 885 ไร่ ที่ไม่ใช้การแล้ว 211 00:12:18,154 --> 00:12:19,530 ‎(ฐานทัพอากาศกริฟฟิสส์ ‎โรม นิวยอร์ก) 212 00:12:20,114 --> 00:12:22,283 ‎เขาเลยมองว่านี่อาจเป็นโอกาสทำกำไร 213 00:12:23,242 --> 00:12:26,996 ‎จุคนได้ 15,000 คน มีถนนพร้อม 214 00:12:27,079 --> 00:12:29,081 ‎มีการรักษาความปลอดภัย มีโรงพยาบาล 215 00:12:29,165 --> 00:12:33,085 ‎มีทุกอย่างที่เราเคยเสียเงินสร้าง ‎เป็นล้านดอลลาร์เมื่อปี 1994 216 00:12:33,919 --> 00:12:37,673 ‎จอห์นเลยรู้สึกกระตือรือร้นอยากจะจัดงานอีกครั้ง 217 00:12:37,757 --> 00:12:41,719 ‎ตอนนั้นผมคิดจริงๆ ว่า ‎มันเป็นโอกาสทำกำไรได้มหาศาล 218 00:12:44,138 --> 00:12:47,641 ‎และผมก็คิดว่าทุกคนก็ตื่นเต้น 219 00:12:47,725 --> 00:12:52,521 ‎เอ่อ… ทุกคนบอกว่า ‎"อย่าหาทำนะโว้ย ไอเดียนี้แม่งไม่ได้" 220 00:12:53,397 --> 00:12:56,150 ‎แต่จอห์นก็ใช้อำนาจตัดสินใจ ‎คว่ำบอร์ดผู้บริหารทั้งหมดเลย 221 00:12:56,233 --> 00:12:58,778 ‎บอกว่า "ฉันเป็นซีอีโอ ฉันจะจัด" 222 00:13:00,029 --> 00:13:02,323 ‎พวกเราก็เลยจำใจต้องจัดวู้ดสต็อกกันอีกครั้ง 223 00:13:04,950 --> 00:13:06,994 ‎ประวัติศาสตร์กำลังจะซ้ำรอย 224 00:13:07,077 --> 00:13:09,872 ‎ครั้งนี้จะเกิดขึ้นที่ฐานทัพอากาศกริฟฟิสส์ในโรม 225 00:13:11,373 --> 00:13:12,792 ‎ผมรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังจะจัดขึ้น 226 00:13:12,875 --> 00:13:17,588 ‎ในพื้นที่นี้จะเป็นโชว์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด ‎ที่ทุกคนจะได้สัมผัส 227 00:13:17,671 --> 00:13:20,758 ‎นี่ไม่ใช่เรื่องที่ตัดสินใจลำบากขนาดนั้น ‎เหมือนที่หลายคนคิด 228 00:13:20,841 --> 00:13:22,551 ‎(โจ กริฟโฟ ‎อดีตนายกเทศมนตรี โรม นิวยอร์ก) 229 00:13:22,635 --> 00:13:25,137 ‎ทำไมถึงอยากเอาสถานะทางการเมืองมาเสี่ยง 230 00:13:26,055 --> 00:13:28,766 ‎ตอนนั้นผมคิดว่ามันเป็นเรื่องดีสำหรับชุมชน 231 00:13:28,849 --> 00:13:32,686 ‎โดยเฉพาะหลังจากฐานทัพปิดทำการ 232 00:13:33,187 --> 00:13:37,942 ‎ผมเลยคิดว่า "ถ้าเราทำสำเร็จ ‎มันจะเป็นเรื่องที่ดีงามสุดๆ" 233 00:13:40,986 --> 00:13:43,447 ‎มันจะเป็นเรื่องที่น่าจดจำไปตลอด ‎สำหรับผู้คนในละแวกนี้ 234 00:13:43,531 --> 00:13:45,991 ‎ที่แน่ๆ คือเมืองโรมในนิวยอร์ก 235 00:13:46,075 --> 00:13:48,494 ‎จะเป็นที่รู้จักของคนทั่วโลกหลังฤดูร้อนนี้ผ่านพ้นไป 236 00:13:51,163 --> 00:13:52,289 ‎(ไม่ใช่วู้ดสต็อกสมัยพ่อแม่) 237 00:13:52,373 --> 00:13:54,291 ‎เพื่อให้แน่ใจว่าจะขายตั๋วได้ 238 00:13:54,375 --> 00:13:57,336 ‎เราเลยจองคิวศิลปินที่ดังระดับต้นๆ ของโลก 239 00:13:57,419 --> 00:13:58,963 ‎เร้ดฮ็อตชิลลี่เป็ปเปอร์ส 240 00:13:59,046 --> 00:13:59,880 ‎เชอริล โครว์ 241 00:13:59,964 --> 00:14:00,840 ‎คอร์น 242 00:14:00,923 --> 00:14:02,341 ‎ลิมป์บิซกิต 243 00:14:03,217 --> 00:14:06,262 ‎ทุกคนเลยคิดว่า… นี่ผมไม่ได้จะพูดเกินจริงนะ 244 00:14:06,345 --> 00:14:08,681 ‎แต่ทุกคนคิดว่ามันต้องสร้างประวัติการณ์แน่นอน 245 00:14:08,764 --> 00:14:11,475 ‎เร็วเข้า ออกกำลังกายมาเพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่เหรอ 246 00:14:11,559 --> 00:14:14,311 ‎ผมจำได้ว่าเราอยากเจิมเวที 247 00:14:14,395 --> 00:14:15,354 ‎ตามแบบที่เคยทำมา 248 00:14:15,437 --> 00:14:18,524 ‎ก็เลยเอาเสื้อมัดย้อมห่อขวดแชมเปญ 249 00:14:18,607 --> 00:14:21,277 ‎หนึ่ง สอง สาม 250 00:14:24,655 --> 00:14:26,115 ‎ขวดไม่แตกเลย 251 00:14:26,699 --> 00:14:27,533 ‎สู้ๆ 252 00:14:28,075 --> 00:14:29,535 ‎- แรงอีก ‎- นั่นแหละ 253 00:14:30,119 --> 00:14:30,953 ‎ฟาดไปเลย 254 00:14:33,831 --> 00:14:35,833 ‎- จะแตกแล้วๆ ‎- แตกแน่ๆ 255 00:14:36,876 --> 00:14:39,128 ‎ทำไมไม่เขย่าแล้วเปิดเอาวะ 256 00:14:42,548 --> 00:14:45,050 ‎พอหวนคิดเรื่องขวดแชมเปญนั่น 257 00:14:45,134 --> 00:14:49,305 ‎ผมก็คิดได้ว่าตอนนั้นมันอาจเป็นลางร้ายก็ได้ 258 00:14:50,848 --> 00:14:52,933 ‎วู้ดสต็อก 99 259 00:14:53,017 --> 00:14:56,020 ‎(วันที่หนึ่ง) 260 00:14:56,103 --> 00:14:57,062 ‎(วันศุกร์) 261 00:14:57,146 --> 00:14:58,230 ‎นี่ไงล่ะ 262 00:14:59,398 --> 00:15:00,566 ‎แม่เจ้าโว้ย 263 00:15:01,066 --> 00:15:02,776 ‎เตรียมตัวสนุกกันดีกว่า 264 00:15:02,860 --> 00:15:07,865 ‎มาสนุก มาปาร์ตี้กัน เอาให้สุดเหวี่ยงไปเลย 265 00:15:11,368 --> 00:15:12,286 ‎(11:59:58 น.) 266 00:15:12,369 --> 00:15:13,287 ‎(11:59:59 น.) 267 00:15:13,370 --> 00:15:14,288 ‎(12:00:00 น.) 268 00:15:14,371 --> 00:15:16,749 ‎ผมนี่แบบ "ว้าว เราอยู่ในงานวู้ดสต็อกเหรอเนี่ย 269 00:15:16,832 --> 00:15:19,084 ‎จริงๆ ใช่มั้ย ใครอย่ามาหยิกนะโว้ย 270 00:15:19,168 --> 00:15:21,378 ‎เพราะฉันไม่อยากตื่น นี่มันเจ๋งสุดยอดเลย" 271 00:15:23,297 --> 00:15:26,592 ‎วู้ดสต็อก 99 ภูมิใจเสนอ… 272 00:15:27,092 --> 00:15:31,513 ‎เจมส์ บราวน์ 273 00:15:34,767 --> 00:15:36,894 ‎จริงๆ แล้วเจมส์ บราวน์ต้องเป็นคนเปิดงาน 274 00:15:37,937 --> 00:15:41,815 ‎แต่เขาไม่ได้เซ็นสัญญามาให้ผม ‎ก็เลยเป็นศิลปินคนเดียวที่ไม่ได้ขึ้นเล่น 275 00:15:44,109 --> 00:15:47,988 ‎เอเย่นต์ของเขาโทรหาผมไม่หยุด ‎เพราะเจมส์ยืนกรานว่า 276 00:15:48,072 --> 00:15:51,617 ‎เขาต้องได้รับค่าจ้างทั้งหมด ‎ก่อนที่จะขึ้นเล่นในตารางที่เหลือ 277 00:15:53,160 --> 00:15:56,121 ‎"คุณบราวน์จะไม่ขึ้นเวที ‎ถ้าคุณไม่จ่ายค่าจ้างที่เหลือ 278 00:15:56,205 --> 00:15:58,415 ‎คุณบราวน์ไม่ขึ้นเล่นหรอก เชื่อสิ 279 00:16:00,125 --> 00:16:02,169 ‎เดี๋ยวคุณต้องมีปัญหาแน่นอน" 280 00:16:08,550 --> 00:16:12,221 ‎ผมเลยบอกเขาว่า ‎"มีคนดู 200,000 ชีวิตอยู่ที่นี่ 281 00:16:12,304 --> 00:16:14,473 ‎ถึงเจมส์ไม่เล่น พวกเขาก็ไม่กลับบ้านหรอก 282 00:16:14,556 --> 00:16:15,766 ‎ผมอยากให้เขาขึ้นเล่นนะ 283 00:16:16,976 --> 00:16:18,644 ‎แต่ผมจะไม่จ่ายเงินเพิ่มให้เด็ดขาด" 284 00:16:25,442 --> 00:16:27,486 ‎มีผู้ชายตะโกนพูดว่า 285 00:16:27,569 --> 00:16:31,115 ‎"ให้โอกาสครั้งสุดท้ายนะ ‎ถ้าไม่จ่าย เขาจะไม่ขึ้นเวที" 286 00:16:31,198 --> 00:16:34,910 ‎เจมส์ บราวน์ 287 00:16:37,246 --> 00:16:38,330 ‎โห่ 288 00:16:40,249 --> 00:16:41,083 ‎แล้วผมก็บอกไปว่า 289 00:16:42,126 --> 00:16:43,127 ‎"งั้นช่วยอะไรอย่างสิ 290 00:16:43,961 --> 00:16:47,006 ‎รอแป๊บนะ ผมอยากให้คุณฟังอะไรหน่อย" 291 00:16:48,215 --> 00:16:50,009 ‎หนึ่ง สอง สาม 292 00:16:55,848 --> 00:16:57,683 ‎ผมบอกว่า "ไปแดกขี้ซะ" 293 00:17:08,694 --> 00:17:10,571 ‎เจมส์รู้ว่ามันเป็นยังไง 294 00:17:12,114 --> 00:17:14,158 ‎เขารู้ว่านี่ไม่ใช่คอนเสิร์ตธรรมดาทั่วไป 295 00:17:17,286 --> 00:17:18,662 ‎นี่คือวู้ดสต็อก 296 00:17:22,875 --> 00:17:25,961 ‎เย่ 297 00:17:31,008 --> 00:17:35,012 ‎นี่เป็นงานที่ใหญ่ที่สุดเลยค่ะ ‎ฉันไม่เคยเห็นคนเยอะเท่านี้มาก่อนเลย 298 00:17:35,095 --> 00:17:36,722 ‎วู้! 299 00:17:37,222 --> 00:17:39,850 ‎ฉันตื่นเต้นมาก ลิงโลดสุดขีด 300 00:17:39,933 --> 00:17:41,935 ‎โยกหัวไม่หยุด พลังเยอะสุดๆ 301 00:17:42,019 --> 00:17:43,062 ‎(วันที่หนึ่ง) 302 00:17:43,145 --> 00:17:44,855 ‎วันแรกเว้ย วันแรก 303 00:17:47,024 --> 00:17:48,692 ‎ได้เวลาหาเบียร์กระแทกปาก 304 00:17:50,819 --> 00:17:54,114 ‎มีลานเบียร์ใหญ่มาก 305 00:17:56,325 --> 00:17:59,703 ‎ยังไม่ทัน 11 โมงดี ‎คนก็ซัดเบียร์กันไปแล้วคนละสามสี่แก้ว 306 00:17:59,787 --> 00:18:01,663 ‎ฉันนี่แบบ "อายุถึงรึยังน่ะ หนู" 307 00:18:02,539 --> 00:18:06,043 ‎ลานเบียร์วู้ดสต็อก เมาเละกันหมดแล้ว 308 00:18:10,339 --> 00:18:12,132 ‎หวัดดี วู้ดสต็อก 309 00:18:12,800 --> 00:18:16,762 ‎เป็นงานที่คนเสพยากันอย่างเสรี 310 00:18:16,845 --> 00:18:19,598 ‎ขายยากันโจ้งๆ เลย 311 00:18:19,681 --> 00:18:21,767 ‎ชูถุงอะไรก็ไม่รู้ 312 00:18:21,850 --> 00:18:23,393 ‎แล้วก็ตะโกนขายกันตรงนั้นเลย 313 00:18:24,144 --> 00:18:29,274 ‎ผมเห็นผู้ชายคนนึงก้มลงมา ‎สะพายกระเป๋าเป้อยู่ แล้วก็พูดว่า 314 00:18:29,358 --> 00:18:33,487 ‎"เอาเห็ดมั้ยพี่" ผมก็ว่า "ลองก็ได้วะ" 315 00:18:33,570 --> 00:18:35,239 ‎ไม่รู้สิ ไม่เคยลองมาก่อน 316 00:18:35,322 --> 00:18:39,076 ‎แล้วผมก็นอนแผ่หรา ดีดตาตั้ง ‎เพราะเห็ดเมานั่นแหละ 317 00:18:39,159 --> 00:18:42,913 ‎พอมองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็แบบว่า ‎"นั่นยูเอฟโอใช่มั้ยวะ" 318 00:18:43,956 --> 00:18:45,165 ‎(วู้ดสต็อกดอทคอม) 319 00:18:45,249 --> 00:18:48,210 ‎ฉันโทรหาแม่เพราะแม่สั่งไว้ว่า ‎"พอเข้าที่เข้าทางแล้วก็โทรหาแม่นะ 320 00:18:48,293 --> 00:18:52,256 ‎จะได้สบายใจว่าลูกสบายดี" ‎แต่ฉันเพิ่งจัดแอซิดไป 321 00:18:52,339 --> 00:18:54,758 ‎ฉันบอกว่า "แม่ ที่นี่สนุกสุดๆ 322 00:18:54,842 --> 00:18:57,219 ‎หนูสนุกมากเลย" ‎แม่ก็ถามว่า "มีอะไรบ้างเหรอ" 323 00:18:57,302 --> 00:18:59,596 ‎ฉันก็บอกว่า ‎"คนเดินแก้ผ้ากันเต็มเลย เจ๋งสุดๆ" 324 00:18:59,680 --> 00:19:02,891 ‎แม่ฉันก็ว่า "ว่าไงนะ" ‎ฉันเลยตัดบท "แค่นี้นะ แม่" 325 00:19:03,892 --> 00:19:04,726 ‎แล้วก็วางเลย 326 00:19:04,810 --> 00:19:06,353 ‎(โทรออกเท่านั้น) 327 00:19:08,605 --> 00:19:11,650 ‎คนโป๊น่ะเหรอ ใช่ เดินกันให้ควั่ก 328 00:19:12,818 --> 00:19:14,736 ‎- หน่มน้ม ‎- เชียร์ลีดเดอร์คนสวย 329 00:19:14,820 --> 00:19:18,991 ‎มีผู้หญิงที่เขียนข้อความไว้บนหน้าอก 330 00:19:19,074 --> 00:19:21,076 ‎สวยใช่มั้ยล่ะ รู้สึกดีนะ 331 00:19:21,160 --> 00:19:22,911 ‎ผู้ชายแก้ผ้าพุงพลุ้ยตัวใหญ่ๆ 332 00:19:22,995 --> 00:19:24,246 ‎ไม่ได้อยากดูเลย 333 00:19:24,746 --> 00:19:27,249 ‎ความโป๊เปลือยคือความสามัคคีค่ะ 334 00:19:31,170 --> 00:19:34,923 ‎เพียงแค่สิบดอลลาร์ ‎คุณก็จะได้รูปวาดสีพ่นวู้ดสต็อก 99 335 00:19:35,007 --> 00:19:36,842 ‎ไว้ที่ไหนก็ได้บนตัว 336 00:19:36,925 --> 00:19:39,303 ‎ฉันว่าทุกคนอยากรู้สึก ‎เป็นส่วนหนึ่งของอะไรสักอย่าง 337 00:19:40,012 --> 00:19:41,597 ‎การได้เห็นผู้หญิงมากมายเปลือยกาย 338 00:19:41,680 --> 00:19:43,932 ‎และสนุกกันอย่างเต็มที่ ‎ทำให้รู้สึกปลดปล่อยมาก 339 00:19:44,016 --> 00:19:46,310 ‎มันเป็นเหมือนช่วงเวลาอิสระเสรี 340 00:19:46,393 --> 00:19:50,272 ‎ที่ทุกคนจะเป็นใครก็ได้ที่อยากเป็น 341 00:19:55,277 --> 00:19:59,990 ‎บรรยากาศตอนนั้นเต็มไปด้วย ‎ความเป็นไปได้และพลังบวก 342 00:20:00,657 --> 00:20:03,827 ‎พวกเราในฐานะทีมผลิตก็ตื่นเต้นกันมาก 343 00:20:04,369 --> 00:20:06,455 ‎ตอนนั้นเราก็อายุ 20 กว่า 344 00:20:06,538 --> 00:20:08,999 ‎แต่พยายามจัดงานที่ใหญ่อลังการ 345 00:20:09,082 --> 00:20:11,293 ‎(เจ็ดเดือนก่อนหน้า) 346 00:20:12,502 --> 00:20:14,463 ‎ปีนั้นเป็นปีสุดท้ายของสหัสวรรษ 347 00:20:14,546 --> 00:20:16,548 ‎ก็เลยรู้สึกเหมือนงานนี้จะเป็นงานยักษ์ 348 00:20:16,632 --> 00:20:18,842 ‎ผมเลยยินดีช่วยงานทุกอย่าง 349 00:20:18,926 --> 00:20:20,719 ‎ขอแค่ไม่ต้องทำความสะอาดส้วมเคลื่อนที่ 350 00:20:21,887 --> 00:20:23,347 ‎มองเห็นแถวหลังรึยัง 351 00:20:24,723 --> 00:20:26,433 ‎สำหรับผม มันเหมือนฝันที่เป็นจริง 352 00:20:27,351 --> 00:20:31,188 ‎ผมทำงานโดยใช้งบประมาณที่ดูเหมือนจะไม่จำกัด 353 00:20:31,271 --> 00:20:34,524 ‎และทำงานกับหลายคน ‎ที่เป็นยอดฝีมือในวงการตัวเอง 354 00:20:35,776 --> 00:20:38,070 ‎การได้ทำงานกับไมเคิล แลง ‎เป็นอะไรที่สุดยอดมาก 355 00:20:38,153 --> 00:20:41,865 ‎เขาเป็นคนที่จัดงานวู้ดสต็อกหนแรก 356 00:20:42,866 --> 00:20:44,701 ‎ฉันเป็นผู้ช่วยของไมเคิล แลง 357 00:20:45,827 --> 00:20:49,957 ‎ฉันทึ่งกับความคิดของเขามาก 358 00:20:50,040 --> 00:20:52,459 ‎เขาดูเป็นคนที่ใจเย็นอยู่เสมอ 359 00:20:52,542 --> 00:20:58,423 ‎ฉันมักจะมีความรู้สึกว่า ‎ไมเคิลคุมทุกอย่างได้อยู่หมัด 360 00:20:58,507 --> 00:20:59,633 ‎แถวหลัง ยกมือขึ้นซิ 361 00:21:00,425 --> 00:21:01,510 ‎เย่ 362 00:21:08,642 --> 00:21:11,270 ‎ฉันอยากเก็บบันทึกประสบการณ์ครั้งนั้นไว้ 363 00:21:11,353 --> 00:21:16,316 ‎ก็เลยเอากล้องวิดีโอไปด้วย ‎แล้วก็พยายามถ่ายไว้ให้มากที่สุด 364 00:21:17,567 --> 00:21:19,111 ‎- ทำอะไรน่ะ ‎- พอเราวนดูรอบๆ… 365 00:21:19,194 --> 00:21:23,490 ‎ทำท่าผายมือสวยๆ โชว์สถานที่ ‎เหมือนในช่องทีวีไดเร็คไง 366 00:21:24,950 --> 00:21:27,160 ‎ที่อยู่ข้างหน้าคือบริเวณปิ๊กนิก 367 00:21:27,869 --> 00:21:32,291 ‎ความรู้สึกแรกของฉันคือ ‎"โอ้โห ยางมะตอยทั้งนั้นเลย" 368 00:21:32,374 --> 00:21:34,209 ‎มันไม่เหมือนที่ผมคิดไว้เลย 369 00:21:34,293 --> 00:21:37,504 ‎เป็นพื้นที่อุตสาหกรรมทางทหาร 370 00:21:37,587 --> 00:21:40,716 ‎ที่ถูกปรับปรุงให้เป็นที่จัดงานวู้ดสต็อก 371 00:21:40,799 --> 00:21:42,676 ‎มีโรงเก็บเครื่องบินใหญ่เบ้อเริ่ม 372 00:21:42,759 --> 00:21:46,972 ‎แล้วก็รันเวย์ลาดยางที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา 373 00:21:48,265 --> 00:21:49,850 ‎มันไม่ได้ให้ความรู้สึกว่า… 374 00:21:51,643 --> 00:21:52,561 ‎"นี่คือวู้ดสต็อก" เลย 375 00:21:52,644 --> 00:21:55,564 ‎เราทำแผนผังของพื้นที่มาแล้ว 376 00:21:56,273 --> 00:21:58,525 ‎ในแผนที่มีพื้นที่ 12,000 กว่าไร่ 377 00:21:58,608 --> 00:22:01,611 ‎พอดูไปดูมาก็คล้ายๆ รูปสามเหลี่ยมใหญ่ยักษ์ 378 00:22:02,446 --> 00:22:05,657 ‎ด้านนี้ของถนนลาดยางมีเวทีที่สอง 379 00:22:05,741 --> 00:22:07,492 ‎ส่วนอีกด้านเป็นเวทีหลัก 380 00:22:08,660 --> 00:22:12,831 ‎ตรงนี้เป็นพื้นที่ตั้งแคมป์ ‎ส่วนข้างล่างนี่เป็นโรงไว้จัดปาร์ตี้ 381 00:22:12,914 --> 00:22:14,791 ‎ออฟฟิศก็รวมอยู่ตรงนี้ 382 00:22:14,875 --> 00:22:18,003 ‎พื้นล้อมรอบลาดยางเกือบทั้งหมดเลย 383 00:22:18,587 --> 00:22:22,341 ‎แล้วก็มีกำแพงแน่นหนายาวเกือบ 13 กิโลเมตร ‎ล้อมรอบบริเวณทั้งหมด 384 00:22:22,883 --> 00:22:24,634 ‎เพื่อกันไม่ให้คนแอบเข้ามาดูฟรี 385 00:22:24,718 --> 00:22:26,720 ‎(เวทีหลัก) 386 00:22:26,803 --> 00:22:31,058 ‎แผนทั้งหมดคือทำให้เป็น ‎ดินแดนแห่งความฝันวู้ดสต็อก 387 00:22:37,189 --> 00:22:38,190 ‎พร้อมนะ 388 00:22:39,232 --> 00:22:43,111 ‎นี่คือกลอง เรียกว่ากลองอมยิ้ม 389 00:22:43,195 --> 00:22:46,365 ‎หลายคนเสนอไอเดียดีๆ มากมาย 390 00:22:46,448 --> 00:22:49,993 ‎นี่เป็นงานรวมหมู่ที่มีการทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน 391 00:22:50,077 --> 00:22:53,330 ‎เป็นสิ่งที่คนแถวนี้ต้องการเลยแหละ ผมว่านะ 392 00:22:53,872 --> 00:22:54,748 ‎(สเตจซ้าย) 393 00:22:54,831 --> 00:22:56,333 ‎แผนที่วางไว้สุดยอดมากเลยแหละ 394 00:22:57,084 --> 00:23:00,462 ‎มีภาพวาดสวยงาม ‎ที่บรรยายว่าจะตกแต่งพื้นที่ยังไงบ้าง 395 00:23:01,046 --> 00:23:02,839 ‎เหมือนฝันเป็นจริงเลย 396 00:23:04,341 --> 00:23:07,677 ‎ด้วยความที่มีกำแพงล้อมรอบ ‎มันคงจะดูน่าเกลียดมาก 397 00:23:07,761 --> 00:23:12,933 ‎เราเลยตัดสินใจทำกำแพงแห่งสันติภาพ ‎จะได้ดูสวยขึ้นมาได้ 398 00:23:14,726 --> 00:23:16,645 ‎ฉันถ่ายรูปไว้หมดเลย 399 00:23:18,397 --> 00:23:19,689 ‎มันสวยมากจริงๆ นะ 400 00:23:21,108 --> 00:23:25,278 ‎ถึงจะมีอุปสรรคอยู่บ้าง ‎แต่เราก็หาอะไรเจ๋งๆ หลายอย่าง 401 00:23:25,362 --> 00:23:29,449 ‎มาไว้ในงาน ไม่ว่าจะเป็นพระจากทิเบต 402 00:23:29,533 --> 00:23:33,370 ‎สนามกีฬาวิบาก โรงหนัง 403 00:23:33,453 --> 00:23:35,330 ‎โรงปาร์ตี้ขนาดใหญ่ยักษ์ 404 00:23:36,415 --> 00:23:38,375 ‎เราหวังมากว่าจะได้นำเอา 405 00:23:38,458 --> 00:23:42,129 ‎ความเป็นวู้ดสต็อกดั้งเดิมแบบปี 69 ‎มารวมเข้ากับงานปี 99 ด้วย 406 00:23:43,338 --> 00:23:44,798 ‎เป็นความคิดที่โลกสวยมาก 407 00:23:48,051 --> 00:23:48,969 ‎(14:41:37 น.) 408 00:23:49,052 --> 00:23:49,970 ‎(14:41:38 น.) 409 00:23:50,053 --> 00:23:50,971 ‎(14:41:39 น.) 410 00:23:51,054 --> 00:23:51,972 ‎(14:42:40 น.) 411 00:23:52,055 --> 00:23:52,973 ‎(14:42:41 น.) 412 00:23:54,349 --> 00:23:56,852 ‎ทุกท่านครับ นี่คือผู้เข้าชิงตำแหน่ง 413 00:23:56,935 --> 00:24:00,480 ‎หัวใจและจิตวิญญาณแห่งวู้ดสต็อกในปีนี้ ‎โปรดต้อนรับคุณเชอริล โครว์ 414 00:24:00,564 --> 00:24:01,648 ‎(เชอริล โครว์) 415 00:24:01,731 --> 00:24:04,443 ‎สวัสดีค่ะ หนุ่มสาวเปลือยหน้าตาดีทั้งหลาย 416 00:24:05,610 --> 00:24:10,115 ‎ผมจ้างเชอริล โครว์มา ‎เพื่อผู้ฟังที่ชอบแนวซอฟต์ร็อก 417 00:24:37,142 --> 00:24:38,894 ‎โชว์ของเชอริลยอดเยี่ยมมาก 418 00:24:38,977 --> 00:24:42,898 ‎แต่ก็มีพวกห่ามๆ ตะโกนแซว 419 00:24:45,025 --> 00:24:46,234 ‎"ขอดูนมหน่อย" 420 00:24:47,819 --> 00:24:48,862 ‎อยากดูนมฉันเหรอ 421 00:24:54,242 --> 00:24:57,871 ‎ค่าดูนมฉันแพงกว่าค่าตั๋วหลายเท่านะ จะบอกให้ 422 00:25:00,040 --> 00:25:03,376 ‎เธอเป็นผู้หญิงที่สวย ‎เจ้าพวกนั้นก็เลยทำเป็นหมาหยอกไก่ไปงั้นแหละ 423 00:25:06,630 --> 00:25:08,590 ‎แต่มันไม่เหมาะสมอย่างแรง 424 00:25:08,673 --> 00:25:12,093 ‎- มันก็เจ๋งดีนะคะ ที่… ‎- นมสวยว่ะ เชอริล 425 00:25:13,136 --> 00:25:15,347 ‎- หา ‎- เลิกทะเลาะกับโคลนรึยังครับ 426 00:25:15,430 --> 00:25:18,350 ‎พอฉันเสร็จจากที่นี่ ฉันจะรีบฝ่าเข้าไปในฝูงชน 427 00:25:18,433 --> 00:25:20,477 ‎แล้วก็ไปแนะนำตัวเองให้พวก *** ได้รู้จัก 428 00:25:23,688 --> 00:25:25,982 ‎นั่นคือตอนที่เราเริ่มพูดกันว่า 429 00:25:26,066 --> 00:25:28,735 ‎"อืม… ดูเหมือนจะมีบางอย่างในกลุ่มคนดูนี้ 430 00:25:28,818 --> 00:25:31,363 ‎ที่ไม่ได้มาที่นี่แค่เพราะอยากฟังดนตรีเพราะๆ" 431 00:25:31,863 --> 00:25:33,615 ‎(ดิออฟสปริง) 432 00:25:36,243 --> 00:25:38,203 ‎นูเดิลส์ ดูฝูงชนนี่สิ 433 00:25:38,954 --> 00:25:42,832 ‎เด็กพวกนี้แม่งเมาเละ เอาไม่อยู่เลยโว้ย 434 00:25:42,916 --> 00:25:44,834 ‎พวกแกภูมิใจกันมากมั้ยวะ 435 00:25:48,588 --> 00:25:51,591 ‎ไง 99 โว้ย วู้! 436 00:25:51,675 --> 00:25:57,180 ‎บรรยากาศเต็มไปด้วยความโชว์แมน ‎แบบทุบอกตัวเอง อะไรงี้ 437 00:25:57,264 --> 00:26:02,060 ‎พวกหนุ่มมหา'ลัยผิวขาว ไม่ใส่เสื้อ ‎ตะโกนว่า "ขอดูนมหน่อย" 438 00:26:12,112 --> 00:26:15,991 ‎ในวันแรก เราให้พระทิเบตสวดมนต์อวยพร 439 00:26:16,616 --> 00:26:19,160 ‎เพื่อให้เกิดความรู้สึกสงบสุขและสบายใจ 440 00:26:21,204 --> 00:26:25,875 ‎แต่ก็มีพวกเด็กเกรียนๆ ‎ทำลายบรรยากาศสงบสุขไปหมด 441 00:26:25,959 --> 00:26:28,962 ‎เหมือนมาเพื่อก่อกวน 442 00:26:29,045 --> 00:26:30,130 ‎สันติโว้ย ไอ้น้อง 443 00:26:47,063 --> 00:26:49,232 ‎ยุค 90 โดยเฉพาะช่วงปลายยุค 444 00:26:49,316 --> 00:26:51,318 ‎เป็นช่วงเวลาที่แตกต่างมาก 445 00:26:51,901 --> 00:26:53,987 ‎มีทั้งข่าวฉาวของบิล คลินตัน 446 00:26:54,070 --> 00:26:55,071 ‎แล้วก็มี… 447 00:26:55,155 --> 00:27:00,243 ‎อเมริกันพายเป็นหนังคอมเมดี้เรตอาร์ ‎ที่ประสบความสำเร็จที่สุดที่เคยมีมา 448 00:27:01,328 --> 00:27:03,121 ‎เนื้อหาเต็มไปด้วย… 449 00:27:03,204 --> 00:27:04,623 ‎(เดวิด บลอสทีน ‎นักข่าว) 450 00:27:04,706 --> 00:27:07,876 ‎เรื่องทางเพศจากมุมมองของผู้ชาย 451 00:27:08,752 --> 00:27:10,587 ‎แล้วก็มีไฟท์คลับ 452 00:27:10,670 --> 00:27:14,758 ‎ที่นำเสนอประเด็นความเป็นชาย ‎และลัทธิบริโภคนิยมได้อย่างน่าสนใจมาก 453 00:27:14,841 --> 00:27:16,926 ‎เราทุกคนถูกทีวีหล่อหลอมให้คิดว่า 454 00:27:17,010 --> 00:27:20,263 ‎สักวันเราจะเป็นดาราหนังระดับเทพ ‎เป็นร็อกสตาร์ แต่เราไม่ได้เป็นหรอก 455 00:27:20,347 --> 00:27:23,266 ‎แต่ประเด็นที่สำคัญที่สุดคือเรื่องความรุนแรง 456 00:27:25,352 --> 00:27:30,148 ‎มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ‎ถึงเรื่องจิตวิทยาเบื้องหลังความรุนแรง 457 00:27:30,231 --> 00:27:33,109 ‎ของวัยรุ่นหลายคนที่ไปงานวู้ดสต็อก 99 458 00:27:34,527 --> 00:27:35,445 ‎(15:49:03 น.) 459 00:27:35,528 --> 00:27:36,446 ‎(15:49:04 น.) 460 00:27:36,529 --> 00:27:37,447 ‎(15:49:05 น.) 461 00:27:37,530 --> 00:27:38,448 ‎(15:49:06 น.) 462 00:27:38,531 --> 00:27:39,366 ‎(15:49:07 น.) 463 00:27:39,449 --> 00:27:42,285 ‎ขอย้ำเตือนกันหน่อยนะครับว่าวันนี้ร้อนแน่ 464 00:27:42,369 --> 00:27:43,953 ‎น่าจะขึ้นไปถึง 32 องศาเซลเซียส 465 00:27:44,663 --> 00:27:47,957 ‎เพราะฉะนั้นต้องดื่มน้ำให้มากๆ ‎และพยายามทำตัวให้เย็นเข้าไว้นะครับ 466 00:27:51,961 --> 00:27:55,382 ‎วันนั้นร้อนสุดๆ น่าจะเกือบ 38 องศา 467 00:27:56,341 --> 00:27:58,885 ‎แน่นอนว่าทุกคนหิวน้ำแทบตาย 468 00:27:59,594 --> 00:28:01,179 ‎แล้วก็รู้สึกบ้าคลั่ง 469 00:28:01,262 --> 00:28:02,806 ‎- วู้! ‎- เย่! 470 00:28:03,890 --> 00:28:07,602 ‎ร้อนมากซะจนต้องดื่มน้ำชั่วโมงละเกือบสี่ลิตร 471 00:28:07,686 --> 00:28:09,688 ‎เพื่อให้ร่างกายไม่ขาดน้ำ 472 00:28:11,272 --> 00:28:12,941 ‎มีที่กดน้ำดื่มเหมือนกันแหละ 473 00:28:13,692 --> 00:28:15,652 ‎แต่ต้องต่อคิวรออย่างน้อย 25 นาที 474 00:28:15,735 --> 00:28:17,654 ‎เพราะเขาไม่ให้เราเอาอะไรเข้าไปเลย 475 00:28:19,114 --> 00:28:22,367 ‎คนเลยไปหาซื้อน้ำขวดดื่ม 476 00:28:23,201 --> 00:28:24,869 ‎แพงจนไม่มีใครซื้อได้เลย 477 00:28:25,453 --> 00:28:26,705 ‎(เครื่องดื่มเย็นๆ) 478 00:28:26,788 --> 00:28:30,500 ‎สมัยนั้นน้ำหนึ่งขวดน่าจะประมาณ 65 เซ็นต์ 479 00:28:31,126 --> 00:28:34,838 ‎แต่ในงานวู้ดสต็อก ‎น้ำเปล่าขายกันขวดละสี่ดอลลาร์ 480 00:28:34,921 --> 00:28:36,923 ‎ซึ่งทำให้คนโมโหกันมาก 481 00:28:37,006 --> 00:28:40,093 ‎- แพงกว่าที่คาดไว้มั้ยครับ ‎- กะฟันหัวแบะเลยนะเนี่ย 482 00:28:40,677 --> 00:28:42,595 ‎เฉพาะนี่กับนี่ก็เก้าดอลลาร์ 483 00:28:43,263 --> 00:28:48,601 ‎ฉันก็คิดว่า ‎"ทำไมทุกอย่างมันโคตรแพงอย่างนี้วะ" 484 00:28:49,894 --> 00:28:50,812 ‎(สามเดือนก่อนหน้า) 485 00:28:50,895 --> 00:28:51,730 ‎ไงจ๊ะ สาว 486 00:28:54,607 --> 00:28:57,694 ‎ทีแรกเราก็คิดว่าเราต่างมีอุดมการณ์เดียวกัน 487 00:28:57,777 --> 00:29:00,488 ‎ที่อยากจัดงานเทศกาลสุดพิเศษนี้ขึ้น ‎โดยไม่ต้องคำนึงถึงค่าใช้จ่าย 488 00:29:00,572 --> 00:29:03,783 ‎ทำรายการของที่ต้องใช้มาสิ 489 00:29:03,867 --> 00:29:08,621 ‎ฉันต้องใช้เงินอย่างน้อย 250,000 ดอลลาร์ 490 00:29:10,248 --> 00:29:14,377 ‎แต่เราก็เริ่มจะรู้สึกถึงความพยายามที่จะลดต้นทุน 491 00:29:15,545 --> 00:29:18,882 ‎ผมอยากขอพูดอย่างจริงใจเลยนะว่า ‎ผมอยากขอบคุณทุกคนจริงๆ 492 00:29:18,965 --> 00:29:21,009 ‎ทุกคนสุดยอดมากๆ 493 00:29:21,092 --> 00:29:25,722 ‎ทำหน้าที่กันได้อย่างดี ‎นี่เป็นประสบการณ์ที่วิเศษจริงๆ 494 00:29:25,805 --> 00:29:30,351 ‎ไม่มีงานแบบนี้เกิดขึ้นที่ไหนในโลกอีกแล้ว 495 00:29:30,977 --> 00:29:35,273 ‎แต่ประเด็นก็คือ นี่คืองานที่ต้องสร้างกำไร ถูกมั้ย 496 00:29:35,857 --> 00:29:40,028 ‎ตอนนั้นแหละที่ผมรู้สึกว่างานนี้ไม่ใช่ 497 00:29:40,111 --> 00:29:43,406 ‎การสร้างประสบการณ์ที่ดี ‎สำหรับคนที่อยากดูคอนเสิร์ตหรือไปงานเทศกาล 498 00:29:43,490 --> 00:29:46,785 ‎แต่มันคือการตัดงบลงเรื่อยๆ ‎เราต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่าง 499 00:29:46,868 --> 00:29:48,077 ‎เพราะเราทำกำไรไม่ได้ 500 00:29:48,661 --> 00:29:50,371 ‎เป้าหมายของพวกเขาคือการหาเงิน 501 00:29:50,455 --> 00:29:51,331 ‎(ที่จอดรถร้านค้า) 502 00:29:51,414 --> 00:29:54,876 ‎และสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะทำก็คือ ‎ขายสิทธิ์ให้แผงลอยขายอาหาร 503 00:29:54,959 --> 00:29:57,796 ‎เยี่ยมยอด โคคาโคล่า 504 00:29:58,505 --> 00:30:01,049 ‎ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าที่พอทำข้อตกลงกัน 505 00:30:01,132 --> 00:30:05,804 ‎กลุ่มที่บริหารจัดการเรื่องนี้ ‎ก็เข้ามาควบคุมราคาสินค้าหมด 506 00:30:06,679 --> 00:30:08,264 ‎ซึ่งเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย 507 00:30:10,642 --> 00:30:15,313 ‎ความหวังและความฝันของงานที่เปี่ยมด้วย ‎สันติภาพ ความรัก และความเข้าใจแบบปี 1969 508 00:30:15,396 --> 00:30:16,689 ‎ล่มสลายหายไปกับตา 509 00:30:18,274 --> 00:30:21,361 ‎เหตุผลหลักที่ว่าทำไม ‎งานปี 1999 ถึงมุ่งอยากทำกำไร 510 00:30:21,444 --> 00:30:25,365 ‎ตามที่ผมคิดคือเป็นเพราะว่า ‎ความรู้ผิดชอบชั่วดีมันหายไปหมด 511 00:30:25,448 --> 00:30:29,452 ‎ตอนที่พวกเขาได้รับเงินก้อนโต 512 00:30:29,536 --> 00:30:32,247 ‎คุณกำลังรับชมวู้ดสต็อก 99 513 00:30:32,747 --> 00:30:34,249 ‎วู้! 514 00:30:34,916 --> 00:30:35,959 ‎กล้องสี่เดิน 515 00:30:36,835 --> 00:30:39,212 ‎เราอยากทำแบบเก็บตังค์คนที่ดูผ่านทีวี 516 00:30:39,295 --> 00:30:42,382 ‎เพื่อให้คนที่ไม่ได้ไปงานได้มีส่วนร่วมอยู่ที่บ้าน 517 00:30:43,091 --> 00:30:46,344 ‎สัมผัสประสบการณ์ครั้งใหญ่ในชีวิตอยู่ที่บ้าน ‎ผ่านการจ่ายเพื่อรับชม 518 00:30:46,928 --> 00:30:49,889 ‎เป็นแพ็กเกจแบบจ่ายเหมา ‎ราคา 59.95 ดอลลาร์ ได้ดูครบสามวัน 519 00:30:50,473 --> 00:30:52,433 ‎ซึ่งทำให้เราได้เงินก้อนโต 520 00:30:52,934 --> 00:30:54,435 ‎วู้! หวัดดี 521 00:30:54,519 --> 00:30:57,522 ‎ผมชื่อแอรอน ซาดอฟสกี้ ‎โปรดิวเซอร์ฝ่ายผลิตรายการทีวีเพื่อรับชม 522 00:30:58,231 --> 00:31:03,027 ‎เขาไม่ได้วางกฎเกณฑ์หรือลิมิต ‎หรือบอกผมเลยว่าต้องทำอะไรยังไง 523 00:31:04,404 --> 00:31:07,657 ‎ผมอยากถ่ายคนที่มางานนี้เพื่อมีเซ็กซ์ 524 00:31:08,533 --> 00:31:10,785 ‎คนที่มาเพื่อเสพยา 525 00:31:10,869 --> 00:31:14,789 ‎และคนที่มาที่นี่ ‎เพื่อใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยงแบบวู้ดสต็อก 526 00:31:14,873 --> 00:31:16,457 ‎เปิดนมให้ดูหน่อย 527 00:31:16,541 --> 00:31:18,376 ‎ยิ่งถ่ายอะไรบ้าๆ ได้ยิ่งดี 528 00:31:18,459 --> 00:31:19,294 ‎เอาเลย 529 00:31:19,377 --> 00:31:20,670 ‎ผมจะบอกให้ทีมงาน 530 00:31:20,753 --> 00:31:23,131 ‎ไปหาถ่ายฉากดีๆ ของเด็ดๆ มาให้ได้มากที่สุด 531 00:31:28,219 --> 00:31:30,763 ‎ตามธรรมเนียมแล้ว ‎การถ่ายงานเทศกาลเพื่อฉายทางทีวี 532 00:31:30,847 --> 00:31:32,348 ‎จะต้องเน้นดนตรีเป็นหลัก 533 00:31:32,432 --> 00:31:35,310 ‎แต่ที่ออกรายการที่ให้จ่ายเพื่อรับชมนั้น ‎คนละเรื่องกับที่เคยมีมาเลย 534 00:31:35,393 --> 00:31:36,436 ‎เอาเลย 535 00:31:36,519 --> 00:31:40,189 ‎การที่กล้องรายการทีวีเดินถ่ายในงาน ‎ยิ่งทำให้คนในงานอยากโชว์กันเข้าไปใหญ่ 536 00:31:40,273 --> 00:31:43,443 ‎และยิ่งแสดงพฤติกรรมที่สุดติ่งมากขึ้นเรื่อยๆ 537 00:31:45,862 --> 00:31:49,240 ‎กลายเป็นสวนสัตว์มนุษย์ที่มีแต่เรื่องพิสดารบัดสี 538 00:31:49,324 --> 00:31:54,329 ‎เสียตังค์ดูทีวีบ้าบอ ‎ฉันไม่ชอบดูทีวีโว้ย ไอ้พวกเวร 539 00:31:54,829 --> 00:31:59,584 ‎นี่แน่ะๆ อยากโดนบ้างมั้ย เย่ 540 00:32:00,460 --> 00:32:01,294 ‎เย่ 541 00:32:01,377 --> 00:32:02,295 ‎(21:03:17 น.) 542 00:32:02,378 --> 00:32:03,296 ‎(21:03:18 น.) 543 00:32:03,379 --> 00:32:04,297 ‎(21:03:19 น.) 544 00:32:04,380 --> 00:32:05,298 ‎(21:03:20 น.) 545 00:32:05,381 --> 00:32:06,299 ‎(21:03:21 น.) 546 00:32:08,676 --> 00:32:12,972 ‎โว้ ที่รัก โชว์แบบนี้เป็นไงวะ ‎นี่แค่วันศุกร์เองนะ 547 00:32:17,185 --> 00:32:19,479 ‎ฉันจำได้ว่าพวกวัยรุ่นในงานพูดว่า 548 00:32:19,562 --> 00:32:23,358 ‎"ฉันมาเพื่อดู…" ซึ่งคำตอบก็มักจะเป็น… 549 00:32:23,441 --> 00:32:24,400 ‎- คอร์น ‎- คอร์น 550 00:32:24,484 --> 00:32:25,818 ‎- คอร์น ‎- คอร์น 551 00:32:25,902 --> 00:32:27,195 ‎"ฉันมาเพื่อดูคอร์น" 552 00:32:27,278 --> 00:32:29,030 ‎(คอร์น) 553 00:32:29,113 --> 00:32:32,617 ‎คืนนี้มีแฟนวงคอร์นกี่คนบ้างวะ 554 00:32:34,994 --> 00:32:41,125 ‎สมัยนั้น วงดังๆ ส่วนใหญ่มักเป็นวงฮาร์ดร็อก 555 00:32:41,209 --> 00:32:44,045 ‎ลิมป์บิซกิต คอร์น เรจอะเกนสต์เดอะแมชชีน 556 00:32:44,754 --> 00:32:49,175 ‎นี่ไม่ใช่ดนตรีฮิปปี้โลกสวยสมัยวู้ดสต็อก 69 557 00:32:49,717 --> 00:32:51,636 ‎แต่เป็นดนตรีที่เต็มไปด้วยความโกรธคลั่ง 558 00:32:56,557 --> 00:32:59,936 ‎วงพวกนี้เป็นส่วนหนึ่งของนูเมทัล 559 00:33:02,438 --> 00:33:08,736 ‎ความเกรี้ยวกราดของคนดู ‎ยิ่งทำให้เห็นถึงจิตวิญญาณร็อกแอนด์โรล 560 00:33:12,115 --> 00:33:15,868 ‎ทุกคนเคยเห็นมอชพิทกันมาแล้ว ‎แต่มอชพิทในงานนี้คือ 561 00:33:15,952 --> 00:33:17,203 ‎อีกขั้นนึงเลย 562 00:33:18,955 --> 00:33:24,794 ‎คุณไม่มีวันมองออกเลยว่า ‎ฝูงคนดูจะควบคุมตัวเองกันได้ยังไง 563 00:33:29,590 --> 00:33:32,301 ‎ไม่กี่วันก่อนหน้างานจะเริ่ม 564 00:33:32,385 --> 00:33:37,890 ‎เราประชุมกันกับหัวหน้าแต่ละฝ่าย 565 00:33:37,974 --> 00:33:40,476 ‎แล้วผมที่ตอนนั้นอายุ 22 ก็ยกมือขึ้น 566 00:33:41,102 --> 00:33:44,355 ‎แล้วพยายามบอกทุกคนว่า 567 00:33:44,439 --> 00:33:47,775 ‎น่าจะพิจารณาเรื่องวงที่จะเชิญมาเล่นกันให้ดีๆ 568 00:33:48,359 --> 00:33:52,989 ‎วงที่จอห์นเชิญมาเล่น ‎โดยเฉพาะพวกวงที่ดนตรีหนักๆ น่ะ 569 00:33:53,072 --> 00:33:56,701 ‎ไม่ใช่วงที่ผมคุ้นหน้าเลย ‎ผมไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นเป็นใคร 570 00:33:57,243 --> 00:34:00,496 ‎ส่วนมากผมก็จะปรึกษาไมเคิลก่อนนะ 571 00:34:00,580 --> 00:34:02,790 ‎เราไม่เคยเชิญวงไหนมาโดยที่เขาไม่เห็นด้วย 572 00:34:03,374 --> 00:34:07,462 ‎ผมเป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่พยายามเตือนสติ 573 00:34:07,545 --> 00:34:12,925 ‎ผู้หลักผู้ใหญ่ที่นั่งกันอยู่เต็มห้อง ‎ที่ดูจะไม่รู้เลยว่า 574 00:34:13,009 --> 00:34:16,262 ‎พวกเขาจัดวงแบบไหนมาเล่น 575 00:34:17,680 --> 00:34:19,932 ‎ไมเคิล แลงกับทุกคนมองมาที่ผม 576 00:34:20,016 --> 00:34:21,476 ‎ส่งสายตาว่าผมควรหุบปากซะ 577 00:34:22,060 --> 00:34:22,977 ‎(21:14:58 น.) 578 00:34:23,061 --> 00:34:23,978 ‎(21:14:59 น.) 579 00:34:24,062 --> 00:34:24,979 ‎(21:15:00 น.) 580 00:34:25,063 --> 00:34:25,980 ‎(21:15:01 น.) 581 00:34:26,064 --> 00:34:26,898 ‎(21:15:02 น.) 582 00:34:27,815 --> 00:34:29,067 ‎นี่ไงล่ะ 583 00:34:29,942 --> 00:34:31,110 ‎แม่เจ้าโว้ย 584 00:34:32,945 --> 00:34:36,783 ‎ทุกคอนเสิร์ตที่ผมเคยไปร่วมทำงานมา ‎ผมไม่คิดว่าจะมีงานไหน 585 00:34:36,866 --> 00:34:40,703 ‎ที่ฝูงคนดูจะแสดงความเดือดก่อนวงขึ้นแสดง 586 00:34:40,787 --> 00:34:42,038 ‎มากเท่ากับวงคอร์นเลย 587 00:34:45,208 --> 00:34:47,210 ‎เรามองหน้ากันแล้วพูดว่า 588 00:34:47,794 --> 00:34:51,005 ‎"ให้ตายสิ กำลังจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย" 589 00:34:51,714 --> 00:34:53,966 ‎ขอเสียงไฮแฮตหูซ้ายดังอีกหน่อย 590 00:34:55,635 --> 00:34:58,888 ‎บรรยากาศหลังเวทีดีดมาก ผมตื่นเต้นสุดขีด 591 00:34:59,722 --> 00:35:01,766 ‎ผมจำได้ว่าเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว 592 00:35:01,849 --> 00:35:05,186 ‎มองตัวเองในกระจกแล้วพูดว่า ‎"โหแม่ง โคตรเลยว่ะ" 593 00:35:07,313 --> 00:35:08,606 ‎งานใหญ่มาก 594 00:35:17,490 --> 00:35:21,410 ‎ผมกับทอมพูดกันว่า ‎"พอถึงคอนเสิร์ตคอร์น เราต้องไปอยู่ข้างหน้า" 595 00:35:21,994 --> 00:35:24,163 ‎เราไปถึงหน้าเวทีและได้ยินเสียงกีตาร์ 596 00:35:27,625 --> 00:35:30,378 ‎พอขึ้นท่อนกีตาร์มา แบบ แต่ว ตะแหน่วๆ 597 00:35:36,634 --> 00:35:41,139 ‎เพลงเริ่มมันขึ้นเรื่อยๆ คนก็ยิ่งคลั่งกันเข้าไปใหญ่ 598 00:35:43,683 --> 00:35:46,060 ‎ผมจำท่อนอินโทรได้ เราเดินออกไปบนเวที 599 00:35:47,228 --> 00:35:49,397 ‎พอเดินออกไปแล้วเห็นฝูงชนมหึมา 600 00:35:49,480 --> 00:35:51,023 ‎ผมนี่แบบ "เชี่ยแม่ง!" 601 00:35:57,280 --> 00:35:58,906 ‎พอได้เห็นกับตาตัวเอง 602 00:36:00,283 --> 00:36:02,702 ‎มันยิ่งทำให้ช็อกมากกว่าเดิมสิบเท่า 603 00:36:09,792 --> 00:36:12,336 ‎เขาออกมาแล้วพูดว่า "พร้อม…" 604 00:36:12,420 --> 00:36:13,880 ‎"กันรึยัง" 605 00:36:21,387 --> 00:36:24,974 ‎คนดูสติกระเจิดกระเจิง 606 00:36:29,228 --> 00:36:33,316 ‎พอผมมองออกไปก็เห็นแต่คลื่น 607 00:36:33,399 --> 00:36:35,318 ‎เหมือนคลื่นเสียงที่ซัดไปจนถึงข้างหลังสุด 608 00:36:42,909 --> 00:36:46,829 ‎เหมือนพลังงานมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมา 609 00:36:56,088 --> 00:36:58,799 ‎ไม่มียาตัวไหน ไม่มีอะไรในโลก 610 00:36:58,883 --> 00:37:03,721 ‎ที่จะให้ความรู้สึกเหมือนกับตอนที่ ‎ฝูงคนดูมากมายทั้งหมดนั่นอยู่ในกำมือเรา 611 00:37:11,187 --> 00:37:14,607 ‎คอร์นทำให้คนดูคลั่งกันไปหมด 612 00:37:15,274 --> 00:37:16,901 ‎จนทำให้เราคิดว่า 613 00:37:17,860 --> 00:37:20,947 ‎จะต้องเกิดเรื่องแน่ๆ ‎เหลือแค่รอเวลาและดูว่าจะเป็นเรื่องอะไร 614 00:37:21,864 --> 00:37:23,491 ‎คนดูต้องตั้งสติกันหน่อย 615 00:37:25,117 --> 00:37:28,204 ‎เอาเลย วู้ดสต็อก 616 00:37:41,300 --> 00:37:44,178 ‎ผมเห็นหลายสิ่งที่เกิดขึ้น ‎โดยที่ไม่มีใครจับต้นชนปลายถูก 617 00:37:45,054 --> 00:37:47,348 ‎มีฝูงชนกลุ่มหนึ่ง 618 00:37:47,431 --> 00:37:50,393 ‎จู่ๆ ก็พากันเทไปทางขวาประมาณเกือบสองเมตร 619 00:37:51,811 --> 00:37:54,647 ‎ล้มไม่ได้นะ ห้ามล้มเด็ดขาด 620 00:37:54,730 --> 00:37:56,607 ‎ไม่งั้นคาตีนแน่ 621 00:38:05,658 --> 00:38:09,120 ‎คนเยอะแยะมากมายไหลข้ามที่กั้นมา 622 00:38:09,203 --> 00:38:12,164 ‎พากันไหลเทลงมาเหมือนเป็นน้ำตก 623 00:38:12,248 --> 00:38:15,668 ‎ควรจะต้องมีรปภ.มากกว่านั้นเยอะเลย 624 00:38:18,629 --> 00:38:21,215 ‎เหมือนฉากนั้นในจอว์สน่ะ ‎ที่ว่า "เราต้องใช้เรือใหญ่กว่านี้" 625 00:38:21,299 --> 00:38:23,426 ‎เอาเลย 626 00:38:27,221 --> 00:38:29,473 ‎เจฟฟ์คะ คุณหัวกระแทก ‎ตอนโดนจับโต้คลื่นมนุษย์ใช่มั้ย 627 00:38:29,557 --> 00:38:31,517 ‎- คุณตัวใหญ่นะ ตกพื้นเลยเหรอคะ ‎- ครับ 628 00:38:31,600 --> 00:38:33,227 ‎- กล้องหายด้วยใช่มั้ย ‎- ครับ 629 00:38:33,311 --> 00:38:34,729 ‎- อยากทำแบบนั้นอีกมั้ยคะ ‎- ครับ 630 00:38:34,812 --> 00:38:37,857 ‎แขนแทบจะหักกันอยู่แล้ว ‎แต่ก็ยังตะโกน "วู้ดสต็อก 99 เจ๋งสุดเลยโว้ย" 631 00:38:44,739 --> 00:38:47,783 ‎ผมรู้สึกเหมือนผมได้ทำในสิ่งที่ยอดเยี่ยมลงไป 632 00:38:49,452 --> 00:38:51,287 ‎เราเล่นได้โคตรสุดยอด 633 00:38:55,624 --> 00:39:00,004 ‎คอร์นทำให้เวทีลุกเป็นไฟ ‎พวกเขาสุดยอดจริงๆ บุชขึ้นเป็นวงต่อไป 634 00:39:01,005 --> 00:39:04,800 ‎ซึ่งเป็นปัญหาแน่นอน ‎เพราะคนดูกำลังเดือดเลือดพล่าน 635 00:39:04,884 --> 00:39:06,719 ‎(คอร์น) 636 00:39:06,802 --> 00:39:09,597 ‎ผมสงสารวงบุชมากที่ต้องเล่นต่อจากเรา ‎คนดูบ้าระห่ำมาก 637 00:39:10,431 --> 00:39:13,142 ‎ขอเสียงให้วงคอร์นอีกครั้งเร็ว 638 00:39:15,519 --> 00:39:17,063 ‎(แกวิน รอสส์เดล ‎นักร้องนำวงบุช) 639 00:39:17,146 --> 00:39:20,358 ‎ผมดูโชว์วงคอร์นในมอนิเตอร์ 640 00:39:21,817 --> 00:39:23,819 ‎ซึ่งเป็นอะไรที่น่ากลัวมากครับ 641 00:39:25,738 --> 00:39:27,740 ‎อาจเป็นสถานการณ์ที่คุมไม่ได้ 642 00:39:31,535 --> 00:39:36,040 ‎เมื่อฝูงชนคลั่งถึงขนาดนั้นแล้ว ‎มันยากที่จะทำให้สงบลงมา 643 00:39:36,123 --> 00:39:38,000 ‎ไหนๆ ก็วันศุกร์ มีให้ฟังอีกวงครับ 644 00:39:38,834 --> 00:39:39,835 ‎บุช 645 00:39:39,919 --> 00:39:41,337 ‎(บุช) 646 00:39:42,797 --> 00:39:45,216 ‎ประมาณว่า "ไหนโชว์ฝีมือหน่อยซิ" 647 00:39:46,592 --> 00:39:49,637 ‎และมันก็ทำให้ประหม่าได้สุดๆ เลย 648 00:39:55,726 --> 00:39:57,853 ‎ผมรู้ดีว่าคนครึ่งหนึ่ง 649 00:39:57,937 --> 00:40:01,190 ‎อาจจะกำลังอินกับโชว์จากวงคอร์นอยู่ 650 00:40:01,732 --> 00:40:03,067 ‎เดาไม่ถูกเลยว่าจะเป็นยังไง 651 00:40:04,318 --> 00:40:05,528 ‎ถ้าจะให้นึกภาพ 652 00:40:06,737 --> 00:40:09,532 ‎คงประมาณโดดจากเรือลงไปในทะเลที่มืดมิด 653 00:40:10,324 --> 00:40:11,325 ‎แค่นั้นแหละครับ 654 00:40:16,455 --> 00:40:19,834 ‎และพอเป็นแบบนั้น ‎เราต้องเปลี่ยนอารมณ์ผู้คนให้ได้ 655 00:40:33,764 --> 00:40:37,059 ‎เรามักจะสนับสนุนกันและกัน ‎มากกว่าจะมาแข่งขันกัน 656 00:40:37,143 --> 00:40:40,479 ‎เราพยายามส่งเสริมสิ่งนี้เพราะเราชอบแบบนี้ 657 00:40:51,407 --> 00:40:56,912 ‎เขาออกมาเปลี่ยนแนวเป็นสันติภาพและความรัก ‎แบบ "ผมรักคุณ ผมรักทุกคน" 658 00:40:58,205 --> 00:40:59,540 ‎เขาหล่อจนใจละลายเลย 659 00:41:03,836 --> 00:41:05,171 ‎ทุกคนมีความสุขกันมั้ย 660 00:41:09,508 --> 00:41:14,847 ‎แกวินเข้าใจตำนานที่คนเล่าขานเกี่ยวกับวู้ดสต็อก 661 00:41:14,930 --> 00:41:18,809 ‎พวกเขานำตำนานนั้นกลับมา 662 00:41:18,893 --> 00:41:21,687 ‎เป็นเหมือนฮิปปี้ที่ออกมาต่อกรกับแฟนๆ ฮาร์ดร็อก 663 00:41:22,730 --> 00:41:27,109 ‎ฝูงชนก็ยังสนุกสนานกันอยู่ ‎แต่ถ้าเทียบกับโชว์เมื่อกี้แล้ว 664 00:41:27,193 --> 00:41:29,862 ‎นับว่าสงบลงหน่อย 665 00:41:42,791 --> 00:41:45,753 ‎ผมภูมิใจนะที่เรานำคนดูกลับมา 666 00:41:45,836 --> 00:41:49,048 ‎สู่บรรยากาศที่ทุกคนหวังว่า ‎จะได้สัมผัสในเทศกาลนี้ 667 00:41:49,632 --> 00:41:52,301 ‎ซึ่งแตกต่างจากบรรยากาศแบบที่เป็นอยู่ 668 00:41:53,177 --> 00:41:56,555 ‎ฉันว่าต้องเห็นนรกกันมากกว่านี้เยอะเลยว่ะ 669 00:42:01,894 --> 00:42:02,728 ‎วู้ดสต็อก 670 00:42:03,395 --> 00:42:05,314 ‎วู้ดสต็อกโว้ย 671 00:42:14,782 --> 00:42:17,451 ‎วู้ดสต็อก 99 วันแรก 672 00:42:17,535 --> 00:42:18,452 ‎(23:59:55 น.) 673 00:42:18,536 --> 00:42:19,453 ‎(23:59:56 น.) 674 00:42:19,537 --> 00:42:20,454 ‎(23:59:57 น.) 675 00:42:20,538 --> 00:42:21,455 ‎(23:59:58 น.) 676 00:42:21,539 --> 00:42:22,498 ‎(23:59:59 น.) 677 00:43:09,044 --> 00:43:12,798 ‎คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์