1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:06,200 --> 00:00:09,680
‎(ภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX)

3
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

4
00:00:14,320 --> 00:00:15,200
‎หน่วยกู้ภัยฉุกเฉินค่ะ

5
00:00:15,280 --> 00:00:18,520
‎ครับ ช่วยส่งรถพยาบาลมาที่ถนนตีเยิลทีได้ไหม

6
00:00:19,240 --> 00:00:22,200
‎เราพบคนคนหนึ่ง

7
00:00:22,280 --> 00:00:25,480
‎ถูกมัดมือมัดเท้าไว้ มีเทปปิดปากอยู่

8
00:00:25,560 --> 00:00:28,960
‎หัวเขาถูกตีแรงมาก

9
00:00:29,040 --> 00:00:31,040
‎เขามีสติไหม

10
00:00:31,120 --> 00:00:34,040
‎ครับ เขามีสติ แต่ท่าทางไม่ดีเลย

11
00:00:35,720 --> 00:00:38,560
‎เขาบอกว่าถูกลักพาตัวที่เยอรมนี

12
00:00:38,640 --> 00:00:40,680
‎เขาเป็นที่ต้องการตัวข้อหาฆ่าคนโดยเจตนา

13
00:00:40,760 --> 00:00:42,040
‎ฆ่าคนโดยเจตนาเหรอ

14
00:00:42,120 --> 00:00:43,280
‎สักพักแล้วครับ

15
00:00:45,080 --> 00:00:47,440
‎นี่เป็นคดีที่เก่าเกือบ 30 ปี

16
00:00:47,520 --> 00:00:52,280
‎คาลินคา เด็กสาวฝรั่งเศสอายุ 14 ปี
‎ถูกฆ่าในช่วงยุค 80

17
00:00:52,360 --> 00:00:55,520
‎และเกิดความพลิกผันขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ

18
00:00:55,600 --> 00:00:58,200
‎พ่อคนหนึ่งที่ต่อสู้

19
00:00:59,240 --> 00:01:02,560
‎พ่อคนหนึ่งที่ไม่เคยหยุดต่อสู้

20
00:01:02,640 --> 00:01:06,520
‎เขารู้ว่าคนที่ฆ่าลูกเขาอยู่ที่ไหน

21
00:01:06,600 --> 00:01:08,360
‎และผมก็ตั้งใจจะช่วยเขา

22
00:01:09,840 --> 00:01:10,840
‎แค่นั้นเลย

23
00:01:12,160 --> 00:01:14,080
‎คุณจะทำยังไง

24
00:01:14,160 --> 00:01:16,960
‎เป็นคุณจะทำยังไงในฐานะพ่อ

25
00:01:17,840 --> 00:01:21,240
‎คุณทำอะไรได้บ้างเพื่อลูกของคุณ

26
00:01:36,400 --> 00:01:42,720
‎(ลินเดา ประเทศเยอรมนี)

27
00:01:48,880 --> 00:01:52,880
‎(10 กรกฎาคม 1982)

28
00:02:02,400 --> 00:02:04,440
‎มันเป็นเวลาเช้าตรู่

29
00:02:04,520 --> 00:02:07,000
‎(กาชาดเยอรมัน)

30
00:02:16,520 --> 00:02:18,640
‎โทรศัพท์สีแดงดังขึ้น

31
00:02:19,600 --> 00:02:21,040
‎ฉันรับสาย

32
00:02:22,400 --> 00:02:25,360
‎ปลายสายบอกว่า
‎“มีคนไม่ได้สติ” แล้วก็ให้ที่อยู่มา

33
00:02:29,360 --> 00:02:31,720
‎สิ่งที่ฉันคิดทันทีเลยก็คือ

34
00:02:31,800 --> 00:02:32,760
‎(วอลทรอด เมเยอร์ กู้ชีพ)

35
00:02:32,840 --> 00:02:35,680
‎“หวังว่าจะไม่ใช่บ้านของครอมบัค”

36
00:02:37,400 --> 00:02:40,160
‎เขาเป็นหมอ ทำไมต้องให้เราไปด้วย

37
00:02:50,160 --> 00:02:51,760
‎เขาวิ่งออกมา

38
00:02:51,840 --> 00:02:56,520
‎บอกว่า “ผมว่ามันสายไปแล้ว”

39
00:02:57,760 --> 00:03:00,440
‎และเขาพาเราเข้าไปในห้อง

40
00:03:00,520 --> 00:03:03,000
‎และมีเด็กสาวนอนราบอยู่ เป็นศพ

41
00:03:04,760 --> 00:03:07,520
‎คาลินคา ลูกเลี้ยงของเขา

42
00:03:09,800 --> 00:03:12,840
‎เขาทั้งกระวนกระวาย ทั้งข่มอารมณ์

43
00:03:12,920 --> 00:03:16,200
‎แต่คนเป็นแม่สิ เธอร้องไห้

44
00:03:17,480 --> 00:03:19,480
‎เธอใจสลายไปเลย

45
00:03:21,960 --> 00:03:25,760
‎ความคิดแรกของฉันคือ
‎เด็กคนนี้สภาพศพแข็งทื่อแล้ว

46
00:03:28,520 --> 00:03:30,600
‎และตอนที่เดินออกมา ฉันเห็น

47
00:03:32,000 --> 00:03:34,960
‎ว่าเขามีเข็มฉีดยาฝังอยู่ในแขน

48
00:03:36,320 --> 00:03:41,400
‎ฉันพูดกับครอมบัค “คุณฉีดอะไรเข้าไป”

49
00:03:42,120 --> 00:03:46,800
‎เขาบอกว่า “แคลเซียม”
‎เขาคิดว่าแคลเซียมจะช่วยได้

50
00:03:49,400 --> 00:03:52,080
‎“แกตากแดดทั้งวัน”

51
00:03:53,360 --> 00:03:55,400
‎และเขายืนกรานว่า

52
00:03:55,480 --> 00:03:58,440
‎“มันเป็นเพราะความร้อน”

53
00:04:00,080 --> 00:04:02,040
‎เขาพูดอย่างนั้น

54
00:04:05,720 --> 00:04:07,760
‎เป็นกรณีที่น่าสลด

55
00:04:09,080 --> 00:04:10,920
‎มันยังกวนใจฉันต่อไป

56
00:04:12,280 --> 00:04:15,080
‎ฉันอยากรู้ว่าเด็กคนนั้นตายยังไง

57
00:04:17,480 --> 00:04:20,240
‎มันไม่ใช่การตายตามธรรมชาติ

58
00:04:21,440 --> 00:04:23,519
‎ฉันคิดว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

59
00:04:29,280 --> 00:04:33,000
‎(เพชบุสก์ ประเทศฝรั่งเศส)

60
00:04:36,760 --> 00:04:39,760
‎วันที่ 10 มิถุนายน 1982

61
00:04:41,560 --> 00:04:45,200
‎ตอนเช้า แม่เธอโทรหาผม

62
00:04:46,280 --> 00:04:50,360
‎เพื่อบอกข่าวที่แสนโหดร้าย คาลินคาจากไปแล้ว

63
00:04:50,440 --> 00:04:52,120
‎(อ็องเดร บองแบร์สกี พ่อของคาลินคา)

64
00:04:53,920 --> 00:04:59,560
‎เขาบอกผมว่าคาลินคาเป็นลมแดด

65
00:05:01,320 --> 00:05:05,360
‎ผมรู้สึกสลดไปทั้งใจ ผมทำอะไรไม่ถูก

66
00:05:11,640 --> 00:05:18,320
‎(ฝรั่งเศส เพชบุสก์)

67
00:05:18,400 --> 00:05:21,240
‎ผมไปถึงเยอรมนีเวลากลางคืน

68
00:05:21,320 --> 00:05:25,040
‎วันรุ่งขึ้น ผมขับรถไปโรงพยาบาล

69
00:05:32,120 --> 00:05:34,240
‎ผมเห็นหน้าคาลินคา

70
00:05:36,480 --> 00:05:39,640
‎คาลินคาเป็นเด็กน่ารัก แกเป็น…

71
00:05:40,440 --> 00:05:42,160
‎แก้วตาดวงใจของพ่อแม่

72
00:05:45,160 --> 00:05:47,560
‎เป็นเด็กน่ารักมากๆ

73
00:05:50,640 --> 00:05:53,480
‎ยิ้มเก่งตั้งแต่เด็กๆ

74
00:05:54,160 --> 00:05:55,360
‎คาลินคา

75
00:05:55,440 --> 00:05:57,120
‎คือดอกไม้

76
00:05:57,840 --> 00:05:59,960
‎จากป่ามาซูเรียน

77
00:06:02,320 --> 00:06:04,440
‎ส่วนในภาษาโปแลนด์คือ…

78
00:06:04,520 --> 00:06:06,280
‎คำพูดที่ฟังแล้วเสนาะหู

79
00:06:06,360 --> 00:06:11,320
‎ผมหมายถึงว่ามัน… มันไพเราะ

80
00:06:17,680 --> 00:06:19,160
‎ผมอธิษฐาน

81
00:06:19,240 --> 00:06:21,840
‎ให้วิญญาณเธอไปสู่สุคติ

82
00:06:26,040 --> 00:06:28,200
‎แล้วผมก็ออกมา

83
00:06:34,560 --> 00:06:37,200
‎วันต่อมา ที่บ้านแม่ของเธอ

84
00:06:37,840 --> 00:06:40,320
‎ผมไปหานิโคลา

85
00:06:40,400 --> 00:06:43,360
‎ตอนนั้นเขาอายุราวๆ 11 หรือ 12 ปี

86
00:06:44,000 --> 00:06:45,960
‎เขานั่นแหละที่บอกผม

87
00:06:46,040 --> 00:06:49,280
‎ว่าวันนั้นพวกเขาใช้ชีวิตกันปกติ

88
00:06:49,360 --> 00:06:53,480
‎คาลินคาไม่ได้เหนื่อยเกินไป

89
00:06:54,320 --> 00:06:56,840
‎ตอนนั้นแหละที่ผมเริ่ม…

90
00:06:56,920 --> 00:07:02,760
‎ผมเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

91
00:07:06,560 --> 00:07:11,480
‎การตายของเด็กสาวที่สุขภาพดี แข็งแรง

92
00:07:11,560 --> 00:07:13,000
‎ผมไม่เข้าใจ

93
00:07:13,720 --> 00:07:17,760
‎ผมพยายามทำความเข้าใจโรคลมแดด

94
00:07:18,440 --> 00:07:22,840
‎ลินเดาเป็นเมืองที่แดดจัด อบอุ่น
‎อุณหภูมิ 29 ถึง 30 องศา

95
00:07:22,920 --> 00:07:24,280
‎แต่

96
00:07:25,120 --> 00:07:29,120
‎เมื่อเทียบกับตูลูส มันไม่ได้ร้อนมาก

97
00:07:29,760 --> 00:07:32,160
‎มันยากมากครับ

98
00:07:32,920 --> 00:07:34,160
‎ที่จะเชื่อเรื่องแบบนี้

99
00:07:37,400 --> 00:07:41,720
‎(เพชบุสก์ ประเทศฝรั่งเศส)

100
00:07:41,800 --> 00:07:42,960
‎(ครอบครัวบองแบร์สกี)

101
00:07:43,040 --> 00:07:47,120
‎แม่เธอแนะนำให้ฝังเธอไว้ที่เพชบุสก์

102
00:07:49,200 --> 00:07:52,440
‎ผมคิดว่าวันที่ทำพิธีฝังนั่นเอง

103
00:07:52,520 --> 00:07:54,840
‎ที่เริ่มมีข่าวลือแพร่กระจาย

104
00:07:54,920 --> 00:07:58,080
‎ว่าคาลินคาตายเพราะยาบางชนิด

105
00:08:02,360 --> 00:08:07,280
‎ฉันชื่อเอลิซาเบธ อารากง
‎เพื่อนบ้านของอ็องเดร บองแบร์สกี

106
00:08:07,360 --> 00:08:09,960
‎เราไปร่วมพิธีฝัง

107
00:08:10,040 --> 00:08:11,800
‎เราทำได้แค่นั้น

108
00:08:13,040 --> 00:08:15,760
‎ฉันได้คุยถึงเรื่องนี้กับเพื่อนบ้านคนที่บอกฉันว่า

109
00:08:15,840 --> 00:08:18,480
‎“ว่ากันว่าเธอตาย

110
00:08:18,560 --> 00:08:20,880
‎เพราะยา

111
00:08:20,960 --> 00:08:24,960
‎ที่พ่อเลี้ยงของเธอฉีดให้เพื่อทำให้ผิวแทน”

112
00:08:25,040 --> 00:08:27,520
‎นั่นคือคำอธิบายที่ฉันได้รับในตอนนั้น

113
00:08:28,920 --> 00:08:32,920
‎ฉีดยาเข้าหลอดเลือดดำเพื่อทำให้ผิวแทน

114
00:08:33,000 --> 00:08:35,320
‎ข่าวลือนี้ทำให้คุณไม่สบายใจไหม

115
00:08:35,400 --> 00:08:37,720
‎ใช่ครับ แต่ว่า…

116
00:08:38,480 --> 00:08:41,240
‎มันมีการชันสูตรศพ

117
00:08:41,960 --> 00:08:45,320
‎ตอนที่แม่เธอกำลังจะกลับ ผมขอเธอ

118
00:08:45,400 --> 00:08:48,679
‎ให้ส่งสำเนารายงานผลชันสูตรให้ผมด้วย

119
00:08:52,600 --> 00:08:55,680
‎สักหนึ่งหรือสองสัปดาห์ต่อมา

120
00:08:55,760 --> 00:08:57,920
‎ผมโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ

121
00:08:58,960 --> 00:09:03,120
‎ผมโมโหที่ผมไม่ได้รับรายงานผลชันสูตร

122
00:09:06,720 --> 00:09:09,520
‎เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มสงสัยคุณครอมบัค

123
00:09:10,520 --> 00:09:12,960
‎ตั้งแต่ต้นเดือนตุลาคม ปี 1982

124
00:09:14,440 --> 00:09:17,000
‎ตอนที่ผมอ่านรายงานผลชันสูตร

125
00:09:18,040 --> 00:09:21,240
‎ฉบับที่ผมได้รับเป็นภาษาเยอรมัน

126
00:09:21,320 --> 00:09:22,920
‎ผมก็เลยให้คนแปล

127
00:09:23,920 --> 00:09:26,160
‎มันระบุว่า

128
00:09:27,160 --> 00:09:31,680
‎อาหารเย็นปริมาณสี่ร้อยเซ็นติลิตร

129
00:09:32,800 --> 00:09:37,240
‎ไหลย้อนจากกระเพาะของคาลินคา
‎เข้าไปในหลอดลม

130
00:09:38,200 --> 00:09:43,000
‎แล้วก็เข้าไปในปอดของเธอ เธอสำลัก

131
00:09:43,080 --> 00:09:49,640
‎ขนาดผมที่ไม่รู้เรื่องการแพทย์หรือการชันสูตรเลย

132
00:09:50,440 --> 00:09:51,760
‎แค่อ่านดู

133
00:09:53,320 --> 00:09:55,920
‎ผมก็รู้แล้วว่ามันเป็นหลักฐาน

134
00:09:56,000 --> 00:09:58,840
‎ว่าคาลินคาตายเพราะอาหารไหลย้อนกลับ

135
00:09:58,920 --> 00:10:00,880
‎ไม่ใช่จากโรคลมแดด

136
00:10:02,400 --> 00:10:04,960
‎แต่เจ้าหน้าที่ชันสูตรสองคนนั้น

137
00:10:05,040 --> 00:10:08,960
‎ปฏิเสธที่จะระบุสาเหตุการตายในเอกสาร

138
00:10:12,160 --> 00:10:16,160
‎ผมอยากสร้างความกระจ่างกับแม่เธอ

139
00:10:17,040 --> 00:10:21,840
‎เธอบอกผมว่ายังไม่ได้อ่านรายงานผลชันสูตรเลย

140
00:10:23,680 --> 00:10:24,880
‎ทำไมล่ะ

141
00:10:27,080 --> 00:10:29,200
‎แล้วมันก็ยังมีความผิดปกติต่างๆ

142
00:10:31,120 --> 00:10:33,320
‎มีความผิดปกติทางด้านเพศ

143
00:10:33,400 --> 00:10:37,000
‎ก็คือความผิดปกติที่คนทั่วไปมองออกชัดเจน

144
00:10:37,080 --> 00:10:41,720
‎แผล ที่แคมด้านขวาของอวัยวะเพศ

145
00:10:41,800 --> 00:10:44,880
‎แล้วไม่รู้เหรอว่า

146
00:10:44,960 --> 00:10:47,600
‎มีการร่วมเพศก่อนการเสียชีวิตหรือเปล่า

147
00:10:48,600 --> 00:10:51,840
‎สำหรับผมมันชัดเจนมาก ผมก็เลยแน่ใจว่า

148
00:10:52,720 --> 00:10:55,280
‎“มีบางอย่างผิดปกติจริงๆ”

149
00:10:58,360 --> 00:11:01,800
‎(ตูลูส ฝรั่งเศส)

150
00:11:02,600 --> 00:11:08,560
‎ผมอเล็กซองดร์ ปาร์รา-บรูกิแยร์
‎ผมได้เป็นทนายความในคดีนี้เมื่อปี 2010

151
00:11:08,640 --> 00:11:11,440
‎ตอนที่แม่ของคาลินคา บองแบร์สกี

152
00:11:11,520 --> 00:11:14,440
‎ขอให้ผมอยู่ฝ่ายพลเรือน

153
00:11:15,440 --> 00:11:20,080
‎ตั้งแต่ตอนงานศพ เธอรู้สึกว่าคุณบองแบร์สกี

154
00:11:20,760 --> 00:11:24,360
‎ตั้งใจจะทำให้เธอดูเหมือนเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด
‎ในการฆาตกรรมบุตรสาวของพวกเขา

155
00:11:25,000 --> 00:11:30,160
‎เพราะเขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
‎ส่วนเธอรับได้กับเรื่องที่ครอมบัคเล่า

156
00:11:30,880 --> 00:11:33,520
‎คุณกอนแน็งไม่รู้เรื่องการแพทย์เลย
‎เธอแต่งงานกับหมอ

157
00:11:36,000 --> 00:11:39,720
‎ดังนั้นเธอจึงเชื่อคำอธิบาย
‎ของดีเทอร์ ครอมบัคโดยไม่สงสัย

158
00:11:40,520 --> 00:11:42,960
‎เธอไม่ได้สงสัยว่าเป็นอาชญากรรม

159
00:11:43,040 --> 00:11:44,480
‎แน่นอน

160
00:11:45,720 --> 00:11:49,240
‎หัวหน้าตำรวจถามเขาห้าคำถามทางโทรศัพท์

161
00:11:51,280 --> 00:11:56,080
‎คุณครอมบัคจดคำถามไว้
‎แล้วตอบเป็นจดหมายโดยเขียนจากที่บ้าน

162
00:11:56,160 --> 00:11:59,680
‎(ผมงานเยอะมาก
‎ก็เลยได้รับอนุญาตให้ตอบเป็นจดหมาย)

163
00:11:59,760 --> 00:12:01,280
‎ไม่มีการสืบสวน

164
00:12:01,360 --> 00:12:03,760
‎ไม่เคยมีการเรียกคุณครอมบัค

165
00:12:03,840 --> 00:12:07,920
‎ไปสอบปากคำต่อหน้า

166
00:12:10,200 --> 00:12:15,400
‎เขาเขียนว่า “ก่อนอื่นผมเตรียม
‎โซลู ดีคอร์ทิน 250 มก.

167
00:12:16,360 --> 00:12:18,760
‎เพื่อต้านสภาวะช็อค”

168
00:12:19,600 --> 00:12:23,160
‎“แล้วผมก็พยายามฉีดยาเข้าสู่หัวใจ”

169
00:12:23,880 --> 00:12:27,760
‎ผมอยากได้รายละเอียดมากกว่านี้
‎ว่าจริงๆ แล้วเกิดอะไรขึ้น

170
00:12:29,160 --> 00:12:31,000
‎เราก็เลยยื่นอุทธรณ์

171
00:12:31,800 --> 00:12:34,600
‎ต่อสำนักงานอัยการสูงสุดในมิวนิก

172
00:12:34,680 --> 00:12:36,560
‎(มิวนิก)

173
00:12:37,480 --> 00:12:39,080
‎(ดร.โวล์ฟกัง ไอเซนเมงเกอร์
‎เจ้าหน้าที่ชันสูตร)

174
00:12:39,160 --> 00:12:41,520
‎ผมชื่อโวล์ฟกัง ไอเซนเมงเกอร์

175
00:12:42,200 --> 00:12:45,160
‎ที่สถาบันในมิวนิก

176
00:12:45,240 --> 00:12:50,000
‎เราได้รับชิ้นส่วนผิวหนัง

177
00:12:50,080 --> 00:12:56,040
‎ที่ระบุว่าเป็นบริเวณที่มีการฉีดยาที่แขน

178
00:12:56,120 --> 00:13:01,920
‎และในทางพิษวิทยา เราไม่พบพิษใดๆ

179
00:13:02,000 --> 00:13:05,440
‎ที่อาจเป็นสาเหตุของการเสียชีวิต

180
00:13:06,000 --> 00:13:08,200
‎คุณคิดยังไงกับยาที่

181
00:13:08,280 --> 00:13:11,520
‎ครอมบัคฉีดให้คาลินคาเพื่อช่วยชีวิต

182
00:13:11,600 --> 00:13:12,920
‎(ฉีดยา 250 มก.)

183
00:13:13,600 --> 00:13:18,760
‎ครับ สำหรับหมอแล้ว ผมต้องบอกว่ามันไม่ปกติ

184
00:13:18,840 --> 00:13:22,200
‎ที่จะวินิจฉัยอย่างนั้น

185
00:13:22,280 --> 00:13:25,000
‎ดร.ครอมบัคได้ให้การในศาล

186
00:13:25,080 --> 00:13:27,440
‎ว่าเขาพบเด็กคนนั้น

187
00:13:27,520 --> 00:13:31,520
‎บนเตียงในสภาพแข็งทื่อ

188
00:13:31,600 --> 00:13:34,240
‎เมื่อสภาพศพแข็งทื่อแล้ว

189
00:13:34,320 --> 00:13:40,160
‎มันก็ไม่มีประโยชน์แน่นอนที่จะพยายามช่วยชีวิต

190
00:13:41,000 --> 00:13:45,080
‎มีบางอย่างผิดไป ชายคนนี้ไม่ได้พูดความจริง

191
00:13:45,160 --> 00:13:49,600
‎แต่ในเรื่องสาเหตุการตายของเด็กคนนี้

192
00:13:49,680 --> 00:13:51,920
‎ข้อมูลนี้ไม่ได้ให้ความคืบหน้าอะไรแก่เรา

193
00:13:52,000 --> 00:13:57,040
‎นี่ยังไม่พอที่จะพิสูจน์การฆ่า

194
00:13:57,880 --> 00:14:02,320
‎ที่จะพิสูจน์การฆ่าโดยเจตนาได้แน่นอน

195
00:14:02,400 --> 00:14:05,480
‎นี่คือคำถามเรื่องความน่าเชื่อถือ

196
00:14:05,560 --> 00:14:08,760
‎การประเมินคุณค่าทางศาล

197
00:14:14,400 --> 00:14:17,720
‎ฉันชื่อแพทริเซีย โจลลี่ ฉันเป็นนักข่าว

198
00:14:19,400 --> 00:14:21,000
‎ก่อนการตายของคาลินคา

199
00:14:21,760 --> 00:14:25,240
‎บ้านครอมบัคคือครอบครัวที่

200
00:14:25,320 --> 00:14:27,640
‎ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี

201
00:14:29,480 --> 00:14:32,600
‎คาลินคา บองแบร์สกีและน้องชาย นิโคลา

202
00:14:34,600 --> 00:14:37,320
‎ลูกชายและลูกสาวของครอมบัค บอริสและดิอาน่า

203
00:14:38,640 --> 00:14:42,240
‎ภรรยาคนแรกของครอมบัค
‎เสียชีวิตตอนอายุ 24 ปี

204
00:14:43,040 --> 00:14:45,520
‎แม่ของคาลินคาไม่พูดภาษาเยอรมัน

205
00:14:45,600 --> 00:14:49,240
‎เธอเชื่อใจดีเทอร์ ครอมบัคร้อยเปอร์เซ็นต์

206
00:14:50,160 --> 00:14:52,000
‎เธอเชื่อว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด

207
00:14:52,640 --> 00:14:54,680
‎เธอพูดว่าเขาเป็นพ่อที่ดี

208
00:14:54,760 --> 00:14:58,000
‎และเขาไม่เคยทำตัวไม่เหมาะสม

209
00:14:58,080 --> 00:14:59,880
‎กับลูกสาวของเธอ

210
00:15:01,720 --> 00:15:06,160
‎ดีเทอร์ ครอมบัคเป็นคนดี หัวเราะง่าย

211
00:15:06,240 --> 00:15:07,960
‎มีแต่ความเบิกบาน

212
00:15:08,040 --> 00:15:11,480
‎และผู้พิพากษาของเยอรมนีก็ไม่รับฟ้อง

213
00:15:11,560 --> 00:15:13,640
‎หมอหล่อๆ สวมเสื้อโค้ทสีขาว…

214
00:15:13,720 --> 00:15:17,680
‎มีแค่ไม่กี่คนที่จะไม่เห็นด้วยกับหมอ

215
00:15:19,440 --> 00:15:22,120
‎คุณบองแบร์สกีเป็นผู้สอบบัญชีรับอนุญาต

216
00:15:22,200 --> 00:15:25,240
‎เป็นคนจริงจัง ค่อนข้างเคร่งครัด

217
00:15:25,320 --> 00:15:27,720
‎เขาเคยเจอกับการหักหลัง ภรรยาทิ้งเขา

218
00:15:27,800 --> 00:15:30,800
‎เธอหย่ากับคุณบองแบร์สกี

219
00:15:30,880 --> 00:15:32,200
‎(หย่า)

220
00:15:32,280 --> 00:15:36,640
‎อ็องเดร บองแบร์สกี
‎ชอบมองอะไรให้ทะลุปรุโปร่ง

221
00:15:36,720 --> 00:15:38,720
‎ทุกอย่างกลายเป็นความหมกมุ่น

222
00:15:38,800 --> 00:15:42,080
‎ทุกอย่างต้องเรียบร้อย เป็นระเบียบ มีแบบแผน

223
00:15:42,160 --> 00:15:46,200
‎ความสม่ำเสมอ ความดื้อรั้น…
‎จนถึงจุดที่มันครอบงำจิตใจ

224
00:15:51,320 --> 00:15:52,680
‎มิถุนายน ปี 1983

225
00:15:52,760 --> 00:15:55,280
‎ผมเขียนจดหมายถึงอัยการ

226
00:15:56,440 --> 00:16:00,200
‎ว่าการสืบสวนขั้นตอนต่อไปคืออะไร

227
00:16:02,800 --> 00:16:05,280
‎และเขาตอบมาว่า

228
00:16:06,120 --> 00:16:08,720
‎คาลินคาเสียชีวิตโดยธรรมชาติ

229
00:16:08,800 --> 00:16:12,560
‎และไม่จำเป็นต้องทำการสืบสวนต่อ

230
00:16:13,680 --> 00:16:17,400
‎แปลว่าทำใจซะ ไม่มีอะไรให้หาหรอก

231
00:16:18,160 --> 00:16:20,480
‎ผมรับคำตอบนั้นไม่ได้

232
00:16:21,640 --> 00:16:23,760
‎ผมเขียนใบปลิวขึ้นมา

233
00:16:24,280 --> 00:16:26,280
‎ทำสำเนาห้าพันฉบับ

234
00:16:29,720 --> 00:16:31,640
‎(เพชบุสก์)

235
00:16:33,240 --> 00:16:35,680
‎และผมก็ไปที่ลินเดา

236
00:16:36,360 --> 00:16:39,120
‎เป้าหมายผมคือทำให้คนได้รู้

237
00:16:40,480 --> 00:16:43,040
‎วันนั้นมีเทศกาลเบียร์

238
00:16:44,920 --> 00:16:47,600
‎ตามท้องถนนมีคนมากมาย

239
00:16:49,200 --> 00:16:51,240
‎สามหมื่นหรือห้าหมื่นคน

240
00:16:52,520 --> 00:16:54,880
‎แล้วผมก็แจกจ่ายใบปลิว

241
00:16:56,080 --> 00:16:58,320
‎ผมจะอ่านให้ฟังสักสองสามย่อหน้า

242
00:16:58,400 --> 00:17:02,320
‎“คุณต้องรู้ว่ามีอาชญากรอาศัยอยู่ที่ลินเดา

243
00:17:02,400 --> 00:17:05,480
‎เขาคือแพทย์ที่มีนามว่าครอมบัค

244
00:17:05,560 --> 00:17:08,200
‎เขาฆ่าคาลินคา ลูกสาวที่น่ารักของผม

245
00:17:08,280 --> 00:17:12,720
‎นอกจากนี้ เบาะแสในรายงานทางการแพทย์

246
00:17:12,800 --> 00:17:14,880
‎บ่งบอกว่ามีการร่วมเพศ

247
00:17:14,960 --> 00:17:17,880
‎แต่กลับถูกเพิกเฉย ทำไมล่ะ

248
00:17:18,760 --> 00:17:22,520
‎ผมขอเรียกร้องความยุติธรรม ต่อหน้าสาธารณะ”

249
00:17:25,839 --> 00:17:30,119
‎แล้วผมก็ไปที่เฉลียงร้านกาแฟ ร้านค้า

250
00:17:31,079 --> 00:17:33,200
‎ไปหาคนทุกคนที่อยู่แถวนั้น

251
00:17:34,160 --> 00:17:37,400
‎และดิอาน่า ลูกสาวของครอมบัค

252
00:17:37,480 --> 00:17:40,120
‎ก็มากับเจ้าหน้าที่ตำรวจ

253
00:17:40,200 --> 00:17:41,800
‎เพื่อจับผม

254
00:17:42,400 --> 00:17:45,640
‎ผมถูกจับ ถูกควบคุมตัว

255
00:17:45,720 --> 00:17:48,720
‎ถูกสอบปากคำ และสุดท้ายพวกเขาก็ปล่อยผม

256
00:17:50,080 --> 00:17:53,640
‎ผมแน่ใจว่าครอมบัคฆ่าคาลินคา

257
00:17:55,840 --> 00:18:00,160
‎และผมไม่ยอมแพ้แน่นอน

258
00:18:07,080 --> 00:18:08,960
‎ตั้งแต่แรก

259
00:18:10,000 --> 00:18:11,920
‎เขาอยู่ที่การชันสูตร

260
00:18:12,000 --> 00:18:14,120
‎ซึ่งนั่นก็ไม่ปกติเหมือนกัน

261
00:18:21,280 --> 00:18:23,800
‎ผมชื่ออีฟ เลอวาโน เป็นทนายความที่ปารีส

262
00:18:25,280 --> 00:18:30,200
‎ดีเทอร์ ครอมบัคต้องการ
‎ทนายความชาวฝรั่งเศสที่พูดเยอรมันได้

263
00:18:31,520 --> 00:18:34,080
‎คุณครอมบัคมองว่าคุณบองแบร์สกีเป็นบ้า

264
00:18:34,160 --> 00:18:36,440
‎พูดได้แค่ว่าเขาบ้าเท่านั้น

265
00:18:37,720 --> 00:18:41,280
‎คุณครอมบัคไม่ได้มีส่วนร่วมในการชันสูตร

266
00:18:42,040 --> 00:18:47,360
‎เขาไปเพื่อชี้ศพคาลินคา

267
00:18:47,440 --> 00:18:49,160
‎แล้วเขาก็ออกจากห้องนั้น

268
00:18:52,360 --> 00:18:54,000
‎แพทย์นิติเวชบอกว่า

269
00:18:57,280 --> 00:18:59,400
‎“คุณคงพอนึกได้ว่าเราได้ตรวจหา

270
00:18:59,480 --> 00:19:01,640
‎ร่องรอยการถูกกระทำทางเพศ

271
00:19:01,720 --> 00:19:03,640
‎และเราไม่เจอเลย”

272
00:19:04,840 --> 00:19:08,800
‎พวกเขาสังเกตเห็นอาการบาดเจ็บที่ริมฝีปากบน

273
00:19:08,880 --> 00:19:10,720
‎ครับ ดังนั้นแล้ว

274
00:19:11,640 --> 00:19:14,640
‎เจ้าหน้าที่ก็แต่งศพ ทำความสะอาดศพ

275
00:19:15,760 --> 00:19:18,760
‎การทำอย่างนั้นคือการทำให้ศพเสียหาย

276
00:19:18,840 --> 00:19:22,920
‎ในเดือนกรกฎาคม
‎อากาศร้อนมาก ศพเน่าเสียง่าย

277
00:19:23,000 --> 00:19:25,560
‎อยู่ในสภาวะที่กำลังเน่าเปื่อยเต็มที่

278
00:19:25,640 --> 00:19:26,600
‎นั่นแหละครับ

279
00:19:30,520 --> 00:19:32,080
‎แพทย์นิติเวชสองคนนั้น

280
00:19:33,800 --> 00:19:39,760
‎ได้ตรวจสอบตัวอย่างจาก
‎อวัยวะเพศของคาลินคาอย่างละเอียด

281
00:19:42,480 --> 00:19:44,400
‎ความผิดปกติก็คือ

282
00:19:45,320 --> 00:19:46,360
‎ต่อมา

283
00:19:49,320 --> 00:19:50,840
‎เราไม่รู้…

284
00:19:51,720 --> 00:19:57,200
‎ในผลการชันสูตรไม่มีบอกไว้เลย
‎ว่าพวกเขาเอาตัวอย่างไปทำอะไร

285
00:19:59,080 --> 00:20:01,200
‎ผมไม่มีคำคอบ

286
00:20:01,280 --> 00:20:05,960
‎แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเราจะบอกว่า

287
00:20:06,040 --> 00:20:09,080
‎“คุณครอมบัคทำให้มันหายไป”

288
00:20:09,160 --> 00:20:10,520
‎เราก็ต้องบอกว่า

289
00:20:10,600 --> 00:20:15,400
‎“คุณครอมบัคมีผู้สมรู้ร่วมคิด
‎หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้าคน”

290
00:20:31,320 --> 00:20:33,400
‎ลินเดาเป็นเมืองพักผ่อนหย่อนใจ

291
00:20:34,040 --> 00:20:35,680
‎เป็นเมืองที่สวยมาก

292
00:20:36,960 --> 00:20:39,280
‎มีนักท่องเที่ยวเยอะ เยอะมาก

293
00:20:42,760 --> 00:20:43,800
‎ครอมบัคเหรอ

294
00:20:45,160 --> 00:20:47,040
‎เขาเป็นหมอที่มีความเชี่ยวชาญ

295
00:20:47,680 --> 00:20:49,320
‎คนไข้เต็มตลอด

296
00:20:51,360 --> 00:20:53,280
‎ฉันเป็นคนไข้ของเขาต่อไป

297
00:20:53,360 --> 00:20:56,360
‎เพราะฉันไม่มีเหตุผลให้เลิกเป็น

298
00:20:56,440 --> 00:20:58,560
‎ฉันไม่รู้ว่าทำไมเด็กคนนั้นถึงตาย

299
00:20:59,720 --> 00:21:00,720
‎ฉันไม่รู้สาเหตุ

300
00:21:02,120 --> 00:21:03,840
‎และเขาเป็นหมอที่ดี

301
00:21:03,920 --> 00:21:06,760
‎วินิจฉัยโรคได้เก่งมาก

302
00:21:06,840 --> 00:21:11,880
‎หัวเราะเก่ง ฉันไม่มีเรื่องไม่ดีให้พูดถึงเลย

303
00:21:12,680 --> 00:21:17,720
‎แม่ของเด็กเป็นคนสุขุมและสุภาพมากๆ

304
00:21:19,600 --> 00:21:22,200
‎เป็นคนที่ดีจริงๆ ฉันขอพูดอย่างนั้น

305
00:21:23,400 --> 00:21:26,280
‎เธอเสียลูกไปแล้วในโลกนี้

306
00:21:27,280 --> 00:21:30,360
‎และเธอจะได้รู้ว่าคุณบองแบร์สกี

307
00:21:31,440 --> 00:21:34,640
‎สงสัยสามีของเธอ ยิ่งกว่าสงสัย

308
00:21:34,720 --> 00:21:36,640
‎คนที่เธอไม่ได้สงสัย

309
00:21:36,720 --> 00:21:38,560
‎ว่าเป็นคนที่ฆ่าลูกสาวของเธอ

310
00:21:38,640 --> 00:21:40,800
‎และว่าเธอเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด

311
00:21:41,640 --> 00:21:44,360
‎ผมคิดแบบนั้น และผมเขียนไป

312
00:21:44,440 --> 00:21:47,440
‎ว่าถ้าเธอไม่มีส่วนร่วมในการกระทำ

313
00:21:47,520 --> 00:21:50,440
‎ที่ทำให้คาลินคาถึงแก่ความตาย

314
00:21:51,040 --> 00:21:55,720
‎เธอก็ไม่เคยสงสัยเลย

315
00:21:56,360 --> 00:21:58,880
‎ว่าคาลินคาตายยังไง

316
00:22:00,520 --> 00:22:01,800
‎หรือเกิดอะไรขึ้น

317
00:22:03,440 --> 00:22:08,160
‎- การหย่าร้างของพวกเขาเป็นปรปักษ์ไหม
‎- ครับ

318
00:22:08,240 --> 00:22:11,520
‎พวกเขาหย่ากันแบบปรปักษ์

319
00:22:12,320 --> 00:22:15,160
‎เพราะอย่างนั้น ทุกอย่างที่คุณบองแบร์สกีประท้วง

320
00:22:15,240 --> 00:22:17,400
‎จะถูกเพิกเฉยไปเลย

321
00:22:25,280 --> 00:22:29,880
‎ผมเจอดาเนียลที่ร้านเครปในคาซาบลังกา

322
00:22:29,960 --> 00:22:33,160
‎ตอนนั้นปี 1965 เธออายุไม่ถึง 20 ด้วยซ้ำ

323
00:22:35,760 --> 00:22:40,000
‎แดนี่เป็นคนน่ารัก สูง ผมบลอนด์ น่าคบหา

324
00:22:40,080 --> 00:22:42,920
‎เราแต่งงานกันหลังจากนั้นหนึ่งปี

325
00:22:43,000 --> 00:22:45,960
‎หนึ่งปีครึ่งให้หลัง คาลินคาก็เกิดมา

326
00:22:46,040 --> 00:22:49,000
‎พอนิโคลาเกิดมา เธอก็ได้เป็นพี่สาว

327
00:22:51,640 --> 00:22:53,520
‎ความร้าวฉานเริ่มต้นขึ้น

328
00:22:53,600 --> 00:22:56,840
‎น่าจะสักต้นปี 1974

329
00:22:57,600 --> 00:22:59,200
‎มีแผ่นเสียงภาษาเยอรมัน

330
00:22:59,280 --> 00:23:01,960
‎มีหนังสือเรียนภาษาเยอรมัน

331
00:23:02,040 --> 00:23:03,640
‎ผมเริ่มสงสัยอะไรบางอย่าง

332
00:23:04,520 --> 00:23:06,120
‎ผมเองนี่แหละที่ผูกเรื่อง

333
00:23:06,200 --> 00:23:09,600
‎ระหว่างของพวกนั้นกับดร.ครอมบัค

334
00:23:09,680 --> 00:23:12,880
‎คนที่เป็นเพื่อนบ้านเรา ถัดไปสามหลัง

335
00:23:12,960 --> 00:23:17,280
‎เธอบอกผมตรงๆ ว่าเขาเป็นชู้รักของเธอ

336
00:23:17,360 --> 00:23:19,640
‎ตอนนั้นแหละที่เราตัดสินใจ

337
00:23:20,240 --> 00:23:22,200
‎ว่าเราจะกลับไปฝรั่งเศส

338
00:23:25,000 --> 00:23:28,080
‎ผมคิดว่าเรากำลังเริ่มต้นกันใหม่

339
00:23:30,800 --> 00:23:35,200
‎สำหรับผม ชีวิตกลับมาเป็นปกติ
‎จนกระทั่งอีกหนึ่งปีต่อมา

340
00:23:35,280 --> 00:23:38,520
‎เธอบอกว่าหางานได้ที่นีซ

341
00:23:39,320 --> 00:23:41,120
‎ที่จริงครอมบัค…

342
00:23:41,880 --> 00:23:44,000
‎เขามาที่ตูลูส

343
00:23:45,240 --> 00:23:47,120
‎ผมตามเธอไป และจากนั้น

344
00:23:47,200 --> 00:23:49,880
‎ผมก็ได้รู้ว่า

345
00:23:50,520 --> 00:23:53,080
‎ช่วงวันธรรมดา แทนที่จะไปนีซ

346
00:23:53,160 --> 00:23:57,560
‎เธอไปอยู่กับเขาที่อะพาร์ตเมนต์

347
00:23:58,160 --> 00:24:00,360
‎ผมเป็นคนยื่นฟ้องหย่า

348
00:24:00,440 --> 00:24:02,800
‎มันมีความปรารถนาที่จะ

349
00:24:02,880 --> 00:24:06,840
‎แก้แค้นเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตอยู่ครับ

350
00:24:06,920 --> 00:24:08,720
‎แก้แค้นครอมบัค

351
00:24:08,800 --> 00:24:10,880
‎และแก้แค้นเธอ

352
00:24:11,480 --> 00:24:16,080
‎นั่นทำให้เธอหวาดระแวง
‎กับทุกเรื่องที่คุณบองแบร์สกีพูด

353
00:24:23,160 --> 00:24:24,720
‎ผมชื่อฟิลิปป์ มอตตา

354
00:24:24,800 --> 00:24:27,960
‎ผมเป็นนักข่าวที่ตูลูสมาประมาณสามสิบปี

355
00:24:31,440 --> 00:24:34,560
‎ผมได้เจออ็องเดร บองแบร์สกีในปี 1985

356
00:24:35,160 --> 00:24:37,600
‎ผมไปที่นั่นโดยครุ่นคิดว่า

357
00:24:37,680 --> 00:24:40,480
‎จะทำข่าวนี้ยังไงดี

358
00:24:40,560 --> 00:24:42,880
‎มันดีหรือไม่ดี

359
00:24:44,600 --> 00:24:46,840
‎และสิ่งแรกที่ทำให้ผมตะลึงก็คือ

360
00:24:46,920 --> 00:24:49,200
‎เขามีเอกสารกองเป็นตั้ง

361
00:24:49,280 --> 00:24:51,360
‎ทุกอย่างที่เกิดขึ้น สิ่งที่เขาคิด…

362
00:24:57,280 --> 00:24:59,120
‎จากสิ่งที่ผมได้ประสบพบเจอมา

363
00:24:59,200 --> 00:25:01,160
‎ผมไม่เชื่อใจใครทั้งนั้น

364
00:25:01,240 --> 00:25:03,360
‎อย่ามาขอให้ผมเชื่อใจคุณ

365
00:25:03,440 --> 00:25:06,200
‎(แดนี่ “ลดมโนธรรมของเธอ”)

366
00:25:08,600 --> 00:25:09,920
‎(ฆาตกรรม ฆ่าโดยเจตนา)

367
00:25:10,000 --> 00:25:11,440
‎ผมเขียนทุกอย่างไว้

368
00:25:14,200 --> 00:25:15,960
‎ต้องบอกว่า

369
00:25:16,640 --> 00:25:20,320
‎เขามีพรสวรรค์มากในการทำให้มันซับซ้อน

370
00:25:21,400 --> 00:25:23,120
‎ผ่านเรื่องนั้นมาสามปี

371
00:25:23,200 --> 00:25:27,240
‎และเขาขอให้ผมสนใจเรื่องของเขา

372
00:25:27,960 --> 00:25:30,400
‎และเราตีพิมพ์บทความหนึ่ง

373
00:25:30,480 --> 00:25:33,640
‎ผมเชื่อว่ามันเป็นบทความแรกที่เขียนขึ้น
‎เกี่ยวกับเรื่องนี้

374
00:25:34,440 --> 00:25:37,880
‎ไม่ได้เขียนดีอะไร แต่ว่าก็สองหน้าเต็ม

375
00:25:37,960 --> 00:25:42,440
‎เราระมัดระวัง
‎เราเขียนหัวเรื่องว่า “เรื่องราวประหลาด”

376
00:25:42,520 --> 00:25:44,560
‎(เรื่องราวประหลาด)

377
00:25:44,640 --> 00:25:46,960
‎ผมได้ไปสัมภาษณ์แม่ของเด็กด้วย

378
00:25:47,640 --> 00:25:50,360
‎เธอบอกว่าเหนื่อยกับเรื่องนี้แล้ว

379
00:25:50,440 --> 00:25:52,520
‎เพราะว่า จากที่ผมเข้าใจ

380
00:25:52,600 --> 00:25:56,920
‎เธออาศัยอยู่ในตูลูส
‎ตอนนั้นเธอเลิกกับดร.ครอมบัคแล้ว

381
00:25:58,240 --> 00:26:00,160
‎เธอเลิกกับเขาเพราะเขานอกใจ

382
00:26:01,160 --> 00:26:03,200
‎แล้วก็จบลงด้วยการหย่า

383
00:26:04,320 --> 00:26:07,120
‎“ฉันต้องการสิ่งค้ำจุน หลังจากที่ลูกฉันตาย

384
00:26:07,200 --> 00:26:08,080
‎ฉันก็ออกมา”

385
00:26:08,160 --> 00:26:09,000
‎แต่…

386
00:26:09,080 --> 00:26:12,040
‎อีกห้าปีต่อมาเธอก็ยัง

387
00:26:12,840 --> 00:26:14,240
‎ใกล้ชิดกับเขามากๆ

388
00:26:14,320 --> 00:26:16,880
‎เธอเชื่อว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด

389
00:26:19,800 --> 00:26:22,280
‎(ดร.ดีเทอร์ ครอมบัคเป็นเหยื่อหรือเปล่า)

390
00:26:22,360 --> 00:26:25,960
‎จากนั้น ผมสัมภาษณ์ดร.ครอมบัค

391
00:26:26,640 --> 00:26:29,320
‎“อ็องเดร บองแบร์สกีกล่าวหาผม

392
00:26:29,400 --> 00:26:33,240
‎ตั้งแต่วันแรก แต่ทั้งหมดนั่นก็เพราะเขาเป็นบ้า”

393
00:26:33,880 --> 00:26:36,040
‎เขาไม่สนใจข้อครหาทั้งหมด

394
00:26:36,120 --> 00:26:39,440
‎“อยากเขียนอะไรก็เขียน ผมไม่สน”

395
00:26:39,520 --> 00:26:41,760
‎แค่นั้น เขาตอบผมอย่างนั้น

396
00:26:41,840 --> 00:26:43,800
‎เรามีหนึ่งคนที่บอกว่า

397
00:26:43,880 --> 00:26:45,840
‎“ดร.ครอมบัคเป็นคนฆ่า”

398
00:26:45,920 --> 00:26:48,040
‎เรามีดร.ครอมบัคที่บอกว่า

399
00:26:48,120 --> 00:26:50,000
‎“อ็องเดร บองแบร์สกีเป็นบ้า”

400
00:26:50,080 --> 00:26:53,880
‎และเรามีคนที่สามที่พูดว่า “ฉันไม่มีอะไรจะพูด”

401
00:26:55,160 --> 00:26:56,800
‎ดังนั้น

402
00:26:56,880 --> 00:27:00,080
‎เรามีข้อมูลไม่พอที่จะรู้ว่าใครพูดความจริง

403
00:27:01,200 --> 00:27:03,640
‎(เรื่องราวประหลาด)

404
00:27:13,040 --> 00:27:16,360
‎ตอนนั้นเป็นปี 1985

405
00:27:19,960 --> 00:27:23,920
‎ผมได้รู้ว่าคณะกรรมาธิการได้ขอให้อัยการ

406
00:27:24,640 --> 00:27:27,560
‎พิจารณาการสอบสวนเพิ่มเติม

407
00:27:30,320 --> 00:27:34,160
‎โดยเฉพาะเรื่องการขุดศพของคาลินคาขึ้นมา

408
00:27:35,440 --> 00:27:36,880
‎(การชันสูตร หลังการขุดศพ)

409
00:27:36,960 --> 00:27:42,560
‎แพทย์ที่เคยชันสูตรบอกว่าได้ส่งมอบอวัยวะทั้งหมด

410
00:27:42,640 --> 00:27:44,560
‎ไปพร้อมกับศพของคาลินคา

411
00:27:44,640 --> 00:27:46,320
‎(ตัวอย่างอวัยวะเพศ)

412
00:27:46,400 --> 00:27:50,040
‎แต่อวัยวะไม่ได้กลับมาที่ศพ

413
00:27:50,120 --> 00:27:52,720
‎(ไม่มีชิ้นส่วนที่เหลือ)

414
00:27:52,800 --> 00:27:55,960
‎จากการขุดศพนี้ ผมก็รู้แล้วว่า

415
00:27:56,840 --> 00:28:01,200
‎อย่างน้อยก็เป็นการยืนยันว่ามีการยึดหลักฐานไว้

416
00:28:01,280 --> 00:28:02,600
‎โดยใครกันล่ะ

417
00:28:03,560 --> 00:28:06,480
‎จนวันนี้ผมก็ไม่คิดว่าเราจะหาคำตอบได้

418
00:28:07,400 --> 00:28:11,600
‎แต่ทางการเยอรมนีก็ปิดการสืบสวนไปอีก

419
00:28:12,840 --> 00:28:15,320
‎คาลินคา เธอถูก

420
00:28:15,400 --> 00:28:17,040
‎เฉือนร่าง

421
00:28:17,960 --> 00:28:19,960
‎เหมือนหมูในโรงเชือด

422
00:28:21,560 --> 00:28:24,400
‎แต่ไม่มีใครอยากรู้

423
00:28:26,000 --> 00:28:29,480
‎ว่าทำไมเธอถึงตาย ตายยังไง

424
00:28:30,960 --> 00:28:34,880
‎มีคนบอกผมว่าคาลินคาเป็นพลเมืองฝรั่งเศส

425
00:28:35,960 --> 00:28:38,400
‎ระบบยุติธรรมของฝรั่งเศสอาจมีเขตอำนาจ

426
00:28:39,440 --> 00:28:43,480
‎ผมเริ่มที่จะมีความหวังอีกครั้ง

427
00:28:44,200 --> 00:28:47,400
‎ผมคิดกับตัวเองว่า
‎ที่ฝรั่งเศสมีความยุติธรรมอยู่จริง

428
00:28:48,800 --> 00:28:53,120
‎ผมจ้างทนายความที่ปารีส
‎ในเดือนมกราคม 1986

429
00:28:53,800 --> 00:28:55,560
‎คุณฟรองซัว จิโบลต์

430
00:29:00,000 --> 00:29:02,720
‎ผมเป็นทนาย

431
00:29:03,360 --> 00:29:06,520
‎ให้คำสาบานเมื่อปี 1956

432
00:29:06,600 --> 00:29:10,160
‎คุณบองแบร์สกีนำรายงานผลชันสูตรมา

433
00:29:11,000 --> 00:29:13,520
‎การขุดศพคาลินคา

434
00:29:13,600 --> 00:29:17,720
‎อวัยวะถูกเอาไป ไม่ได้อยู่ในโลงศพ

435
00:29:19,400 --> 00:29:21,560
‎นี่คือปริศนาอย่างหนึ่ง

436
00:29:21,640 --> 00:29:25,160
‎แต่มันสำคัญเพราะว่าดร.ครอมบัค

437
00:29:25,240 --> 00:29:30,480
‎ไม่อาจถูกตั้งข้อหาข่มขืนหรือพยายามข่มขืนได้

438
00:29:30,560 --> 00:29:34,520
‎เพราะอวัยวะเพศมันหายไป

439
00:29:35,320 --> 00:29:37,120
‎จะว่าขาดหลักฐานก็ได้

440
00:29:38,040 --> 00:29:41,440
‎สำหรับผม นั่นคือการไม่ให้ความยุติธรรม

441
00:29:42,960 --> 00:29:45,360
‎และผมยอมรับไม่ได้

442
00:29:46,720 --> 00:29:49,560
‎คุณครอมบัคจ้างทนายที่ฝรั่งเศส

443
00:29:51,240 --> 00:29:53,800
‎และแน่นอน

444
00:29:53,880 --> 00:29:58,120
‎คุณครอมบัคปฏิเสธที่จะมาฝรั่งเศส

445
00:29:59,080 --> 00:30:00,920
‎เราตั้งคำถามเขา เราเรียกตัวเขา

446
00:30:01,000 --> 00:30:03,160
‎เขาปฏิเสธตลอด

447
00:30:03,240 --> 00:30:06,200
‎เขามีท่าทีคัดค้านอยู่เสมอ

448
00:30:06,280 --> 00:30:12,640
‎เราไม่รู้ว่าทำไมคาลินคา บองแบร์สกีถึงตาย

449
00:30:12,720 --> 00:30:14,280
‎จนถึงจุดนี้

450
00:30:15,840 --> 00:30:19,640
‎ข้อโต้แย้งว่าเขาบริสุทธิ์มันน่าเชื่อพอๆ กับ

451
00:30:19,720 --> 00:30:21,520
‎ข้อโต้แย้งว่าเขามีความผิด

452
00:30:27,960 --> 00:30:31,200
‎(สเวนยา เมาเออร์-กุนเธอร์
‎ผู้ที่เคยอยู่อาศัยในเมืองลินเดา)

453
00:30:32,360 --> 00:30:33,560
‎คุณบองแบร์สกี

454
00:30:33,640 --> 00:30:38,160
‎เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดไป และเขาคิดถูก

455
00:30:38,240 --> 00:30:39,680
‎คิดถูกจริงๆ

456
00:30:43,120 --> 00:30:46,040
‎คุณเจอกับครอมบัคครั้งแรกเมื่อไหร่

457
00:30:46,760 --> 00:30:48,040
‎ต้นยุค 80

458
00:30:50,480 --> 00:30:53,280
‎แม่ฉันเป็นคนไข้ประจำ

459
00:30:53,360 --> 00:30:56,600
‎ตอนเด็ก แม่มักจะพาเราไปด้วยเวลาไปรักษา

460
00:30:58,480 --> 00:31:00,680
‎ตอนแรกก็เป็นการฉีดแคลเซียม

461
00:31:00,760 --> 00:31:03,760
‎ต้องนอนราบอยู่ตลอด เพราะมันทำให้เรามึนหัว

462
00:31:04,840 --> 00:31:09,360
‎แต่ฉันไม่ได้ถามอะไร
‎ตอนนั้นฉันอายุแค่ 14 หรือ 15

463
00:31:09,440 --> 00:31:12,240
‎แล้วเราก็เริ่มรับการฉีดธาตุเหล็ก

464
00:31:15,880 --> 00:31:19,680
‎พ่อแม่ฉันแยกทางกันตอนต้นปี 1985

465
00:31:19,760 --> 00:31:21,520
‎มีความรุนแรงในครอบครัวเยอะมาก

466
00:31:22,400 --> 00:31:25,600
‎คุณครอมบัค เขามักจะอยู่ด้วยในฐานะหมอ

467
00:31:25,680 --> 00:31:28,680
‎เพื่อคอยดูพ่อฉัน ปลอบใจเขา

468
00:31:29,720 --> 00:31:31,000
‎แล้วพ่อฉันก็ย้ายออกไป

469
00:31:31,080 --> 00:31:34,200
‎แล้วครอมบัคก็เริ่มชวนเราไปขี่ม้า

470
00:31:38,280 --> 00:31:40,720
‎แล้วเขาก็มีไอเดีย

471
00:31:40,800 --> 00:31:44,880
‎ว่าอยากทำให้เป็นวันหยุดสำหรับการขี่ม้าที่คามาร์ก

472
00:31:45,400 --> 00:31:49,640
‎อยู่ที่นั่นช่วงวันหยุด วันศุกร์ถึงวันจันทร์

473
00:31:52,360 --> 00:31:54,680
‎เราขับรถไปที่นีซและ

474
00:31:54,760 --> 00:31:56,640
‎รูปนั้นถ่ายที่นั่นแหละ

475
00:31:57,480 --> 00:32:00,040
‎ฉันจำได้ว่าตอนนั้นเขาอายุย่างห้าสิบ

476
00:32:00,120 --> 00:32:02,200
‎แล้วเรื่องทั้งหมดก็เริ่มจาก

477
00:32:02,280 --> 00:32:05,040
‎“เถอะน่า ขอหอมหน่อย”

478
00:32:05,120 --> 00:32:08,080
‎แต่เรามองว่าเป็นความรักแบบพ่อ

479
00:32:08,160 --> 00:32:11,480
‎นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาล้ำเส้นเหรอ

480
00:32:11,560 --> 00:32:13,960
‎ค่ะ ใช่

481
00:32:15,600 --> 00:32:19,240
‎เราไปถึงที่นั่นดึก และเรามีห้องห้องเดียว

482
00:32:21,040 --> 00:32:23,840
‎มีเตียงใหญ่กับเตียงเล็ก

483
00:32:24,480 --> 00:32:26,960
‎เตียงเดี่ยวนั้นเป็นเตียงเสริม

484
00:32:27,480 --> 00:32:29,600
‎และเขาก็เริ่มโดยพูดว่า

485
00:32:30,760 --> 00:32:32,320
‎เขาขอนอนเตียงใหญ่

486
00:32:32,400 --> 00:32:36,000
‎และให้เราเลือกว่าใครจะนอนข้างเขา

487
00:32:36,080 --> 00:32:39,560
‎น้องฉันขอร้อง

488
00:32:39,640 --> 00:32:41,560
‎ว่าอยากนอนเตียงเล็ก

489
00:32:41,640 --> 00:32:43,960
‎แล้วให้ฉันนอนเตียงใหญ่

490
00:32:46,400 --> 00:32:48,520
‎เขาเอาอุปกรณ์แพทย์มาด้วย

491
00:32:49,120 --> 00:32:52,600
‎เรามีภาวะขาดธาตุเหล็ก
‎และต้องได้รับการรักษาอย่างสม่ำเสมอ

492
00:33:07,520 --> 00:33:10,280
‎และพอถึงจุดหนึ่ง ฉันหลับไปและ…

493
00:33:11,600 --> 00:33:13,720
‎แล้วการล่วงละเมิดทางเพศก็เกิดขึ้น

494
00:33:15,200 --> 00:33:19,360
‎ฉันตกใจมาก เหมือนเป็นอัมพาต

495
00:33:21,880 --> 00:33:24,000
‎ตกใจคูณสิบ

496
00:33:25,320 --> 00:33:26,920
‎ฉันแค่ปล่อยให้มันเกิดขึ้น

497
00:33:27,000 --> 00:33:29,320
‎ไม่กล้าขยับหรือพูดอะไร

498
00:33:34,960 --> 00:33:38,080
‎ฉันแกล้งตาย และจำได้ว่าเขาเขย่าตัวฉัน

499
00:33:38,160 --> 00:33:39,720
‎เพราะคิดว่าฉันตายไปแล้ว

500
00:33:39,800 --> 00:33:43,520
‎เขากลัว เพราะฉันแกล้งตาย

501
00:33:46,280 --> 00:33:49,760
‎ฉันไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

502
00:33:51,280 --> 00:33:55,920
‎เพราะอย่างนั้นฉันถึงไม่พูดถึงมัน
‎ทั้งที่ฉันน่าจะไปหาตำรวจ

503
00:33:56,000 --> 00:33:57,440
‎แต่เปล่า…

504
00:34:01,080 --> 00:34:04,560
‎ครอมบัคเป็นเหมือนผู้มีอำนาจในลินเดา

505
00:34:05,480 --> 00:34:06,960
‎เป็นหมอ

506
00:34:07,040 --> 00:34:09,840
‎ที่เยอรมนี คนบูชาหมอกันเกินไปมาก

507
00:34:09,920 --> 00:34:13,000
‎“หมอทำแบบนั้นเหรอ ไม่จริง”

508
00:34:13,080 --> 00:34:15,360
‎“พวกเขาไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก
‎ไม่ใช่เรื่องจริงหรอก”

509
00:34:23,080 --> 00:34:26,520
‎ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นพวกกามวิตถารหลงตัวเอง

510
00:34:27,040 --> 00:34:29,000
‎โดยเฉพาะกับเด็กผู้หญิง

511
00:34:30,480 --> 00:34:33,600
‎ในฐานะหมอ ใครจะไปคิดว่า

512
00:34:34,199 --> 00:34:37,120
‎คนแบบนั้นจะก่ออาชญากรรมแบบนั้น

513
00:34:41,400 --> 00:34:43,719
‎สำหรับผม มันเห็นได้ชัดมาก

514
00:34:44,480 --> 00:34:46,400
‎ผมคิดว่า

515
00:34:46,480 --> 00:34:49,040
‎เขาฉวยโอกาสจากการที่คาลินคา

516
00:34:49,120 --> 00:34:51,000
‎นอนคนเดียวที่ชั้นล่าง

517
00:34:51,600 --> 00:34:54,440
‎ครอมบัคลงมาที่ชั้นล่างและ

518
00:34:54,520 --> 00:34:56,120
‎ข่มขืนคาลินคา

519
00:34:56,199 --> 00:35:00,880
‎เขาข่มขืนเธอ แต่ดาเนียลและทางการเยอรมนี

520
00:35:00,960 --> 00:35:04,400
‎คิดว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลย

521
00:35:04,480 --> 00:35:06,680
‎เขาถูกกล่าวหาผิดๆ

522
00:35:07,320 --> 00:35:08,920
‎และผมต่างหาก

523
00:35:09,000 --> 00:35:10,920
‎ที่กุเรื่องทุกอย่างขึ้นมาว่าเขา

524
00:35:12,480 --> 00:35:13,520
‎ที่ฝรั่งเศส

525
00:35:14,120 --> 00:35:16,720
‎กระบวนการยืดเยื้อมาก

526
00:35:17,960 --> 00:35:19,360
‎นานหลายปี

527
00:35:24,400 --> 00:35:27,440
‎แต่ในปี 1988

528
00:35:27,520 --> 00:35:30,600
‎อาจารย์แพทย์ชาวฝรั่งเศสสามคน

529
00:35:31,160 --> 00:35:32,600
‎ยืนยันว่า

530
00:35:32,680 --> 00:35:37,040
‎เป็นการเสียชีวิตหลังอาการช็อก

531
00:35:37,120 --> 00:35:40,760
‎ที่เกิดจากการดำเนินการทางแพทย์
‎ของคุณครอมบัค

532
00:35:41,320 --> 00:35:45,040
‎สิ่งนั้นนำไปสู่การสำลัก

533
00:35:47,000 --> 00:35:51,160
‎และนำไปสู่การตายของคาลินคา
‎เนื่องจากขาดอากาศหายใจ

534
00:35:53,520 --> 00:35:55,280
‎คำพิพากษาของหอคำฟ้อง

535
00:35:55,360 --> 00:35:59,760
‎ได้ส่งเรื่องคุณครอมบัคให้กับศาลอัสซีซ

536
00:36:00,400 --> 00:36:01,680
‎ในข้อหาฆาตกรรม

537
00:36:07,240 --> 00:36:09,680
‎วันที่ 9 มีนาคม 1995

538
00:36:10,280 --> 00:36:14,000
‎ศาลอัสซีซได้ประกาศคำตัดสินของศาล

539
00:36:15,960 --> 00:36:18,280
‎แน่นอนว่าครอมบัคไม่ได้อยู่ที่นั่น

540
00:36:19,000 --> 00:36:23,160
‎เขาถูกตัดสินจำคุก 15 ปี

541
00:36:23,920 --> 00:36:28,080
‎แต่ด้วยข้อหาใช้ความรุนแรงโดยเจตนา

542
00:36:28,160 --> 00:36:31,280
‎เป็นเหตุให้ถึงแก่ชีวิตโดยไม่ได้เจตนา

543
00:36:32,560 --> 00:36:34,840
‎พอมีคำตัดสิน ก็ต้องมีหมายจับ

544
00:36:35,360 --> 00:36:36,680
‎แน่นอน

545
00:36:36,760 --> 00:36:38,760
‎จากนั้น

546
00:36:38,840 --> 00:36:40,920
‎เวลาที่เราบริสุทธิ์

547
00:36:41,000 --> 00:36:43,640
‎และไม่มีอะไรให้ตำหนิตัวเอง

548
00:36:43,720 --> 00:36:46,240
‎เราก็ต้องปกป้องตัวเอง

549
00:36:46,320 --> 00:36:48,520
‎มันบ่งบอกว่าเขามีความผิด

550
00:36:49,200 --> 00:36:53,120
‎ผมพูดว่า “จบแค่นี้แหละ ทุกอย่างจบแค่นี้”

551
00:36:54,720 --> 00:36:57,240
‎ผมรอให้อัยการสูงสุด

552
00:36:57,320 --> 00:37:00,000
‎ออกคำสั่งจับครอมบัค

553
00:37:00,080 --> 00:37:01,160
‎และ…

554
00:37:01,240 --> 00:37:03,120
‎พาตัวเขาไปฝรั่งเศส

555
00:37:03,760 --> 00:37:07,920
‎แต่ตอนปลายเดือนธันวาคม 1995

556
00:37:08,840 --> 00:37:10,880
‎ว่ากระทรวงยุติธรรม

557
00:37:10,960 --> 00:37:15,560
‎ได้เขียนไว้ว่า “โปรดอย่าดำเนินการ

558
00:37:15,640 --> 00:37:18,120
‎ตามคำพิพากษาของนายครอมบัค”

559
00:37:18,200 --> 00:37:20,360
‎มีการขัดขวางทางการเมือง

560
00:37:20,440 --> 00:37:23,840
‎เพื่อช่วยเหลือครอมบัค
‎จากการสู้คดีกับชาวฝรั่งเศส

561
00:37:23,920 --> 00:37:26,000
‎ที่เป็นเหยื่อของชาวเยอรมัน

562
00:37:27,240 --> 00:37:30,680
‎และทางเยอรมนีบอกว่า
‎เขาถูกสอบสวนในมิวนิกแล้ว

563
00:37:30,760 --> 00:37:32,640
‎ดังนั้นเราจะไม่ส่งตัวเขาข้ามแดน

564
00:37:33,160 --> 00:37:38,840
‎กระบวนการทางกฎหมายทำให้ผมเป็นทุกข์มาก

565
00:37:39,880 --> 00:37:43,680
‎ผมรู้สึกว่าต่อไปนี้เราเชื่อใครไม่ได้แล้ว

566
00:37:44,320 --> 00:37:46,640
‎ไม่มีการดำเนินการตามหมายจับ

567
00:37:46,720 --> 00:37:50,160
‎เพราะคุณครอมบัค
‎เป็นผู้บริสุทธิ์ในประเทศของเขา

568
00:37:50,240 --> 00:37:51,160
‎แค่นั้นเลย

569
00:37:58,280 --> 00:38:02,160
‎ต้นเดือนมีนาคม 1997 นักข่าวคนหนึ่ง

570
00:38:02,880 --> 00:38:06,560
‎ของหนังสือพิมพ์ลินเดาโทรมา

571
00:38:07,280 --> 00:38:13,520
‎เพื่อบอกผมว่าดร.ครอมบัคข่มขืนคนไข้

572
00:38:14,200 --> 00:38:16,680
‎อายุต่ำกว่า 16 ปีในคลินิกของเขา

573
00:38:17,440 --> 00:38:19,960
‎เห็นไหม ผมคิดไม่ผิด

574
00:38:20,560 --> 00:38:24,880
‎ครอมบัคเป็นพวกกามวิตถารจริง

575
00:38:31,680 --> 00:38:33,040
‎ฉันคือบาร์บารา เฟิลเคิล

576
00:38:33,120 --> 00:38:36,440
‎ฉันทำงานให้สถานีโทรทัศน์เยอรมัน ซีดีเอฟ

577
00:38:37,480 --> 00:38:42,400
‎เมื่อสามสิบปีก่อน ไม่มีใครรับฟังผู้หญิงจริงๆ จังๆ

578
00:38:42,480 --> 00:38:48,160
‎คุณเห็นด้วยไหม
‎ที่จะให้การข่มขืนคู่สมรสผิดกฎหมาย

579
00:38:48,240 --> 00:38:49,560
‎ไม่

580
00:38:51,600 --> 00:38:55,360
‎ถ้าพวกเขาไปแจ้งความกับตำรวจ

581
00:38:55,960 --> 00:38:59,360
‎เกี่ยวกับความผิดทางเพศ
‎หรือถูกล่วงละเมิดทางเพศ

582
00:38:59,440 --> 00:39:01,200
‎จะถูกหัวเราะเยาะ

583
00:39:01,280 --> 00:39:06,240
‎ในปี 1997 เรามีการโต้วาทีครั้งใหญ่ในเยอรมนี
‎ในบุนเดิสทาค

584
00:39:06,320 --> 00:39:09,160
‎กฎหมายว่าด้วยความผิดทางเพศ
‎ต้องได้รับการปฏิรูป

585
00:39:09,240 --> 00:39:14,400
‎บนรถไฟ ฉันอ่านบทความเล็กๆ ใน
‎อัลกอยเออร์ ไซทุง

586
00:39:14,480 --> 00:39:16,800
‎มีหมอคนหนึ่ง ดร.ดีเทอร์ ครอมบัค

587
00:39:17,400 --> 00:39:21,600
‎ที่ล่วงละเมิดเด็กหญิงอายุ 16 ขณะรักษา

588
00:39:21,680 --> 00:39:24,680
‎และได้รับการคุมประพฤติสองปี

589
00:39:24,760 --> 00:39:28,040
‎ผู้กระทำผิดทางเพศได้เป็นอิสระต่อไป

590
00:39:28,120 --> 00:39:30,120
‎ฉันเริ่มค้นหาข้อมูลในคดีนี้

591
00:39:31,040 --> 00:39:34,560
‎มีการคัดค้านอย่างรุนแรง
‎ในลินเดาริมทะเลสาบโบเดิน

592
00:39:34,640 --> 00:39:37,880
‎ดร.ครอมบัคน่าจะได้รับโทษสิบปี

593
00:39:37,960 --> 00:39:40,520
‎ไม่มีใครเข้าใจว่าทำไมโทษเบาอย่างนั้น

594
00:39:40,600 --> 00:39:44,560
‎มีการรวบรวมรายชื่อได้มากกว่า 2,200 ชื่อ

595
00:39:44,640 --> 00:39:48,360
‎เพื่อให้หมอคนนั้นไม่ต้องรักษาคนไข้อีกเลย

596
00:39:50,400 --> 00:39:53,760
‎ต้องขอล่วงหน้ากันนานมากๆ

597
00:39:53,840 --> 00:39:57,040
‎ก่อนที่ฉันจะได้รับอนุญาต
‎ให้สัมภาษณ์ดีเทอร์ ครอมบัค

598
00:39:57,720 --> 00:40:01,320
‎ฟรอนทาลจะสัมภาษณ์
‎ผู้กระทำผิดทางเพศต่อหน้ากล้อง

599
00:40:03,880 --> 00:40:08,200
‎มันยังคงเป็นการสัมภาษณ์เดียวที่ดร.ครอมบัค

600
00:40:08,280 --> 00:40:10,440
‎พูดถึงอาชญากรรมของเขา

601
00:40:10,520 --> 00:40:13,560
‎ทนายของเขาแนะนำไม่ให้รับการสัมภาษณ์ที่ไหนอีก

602
00:40:14,600 --> 00:40:18,720
‎ถามได้แค่คำถามที่ผ่านการตรวจสอบแล้วเท่านั้น
‎ต่อหน้าทนายของเขา

603
00:40:19,880 --> 00:40:24,320
‎เราคาดหวังว่าจะเห็นผู้กระทำผิดที่กำลังเสียใจ

604
00:40:24,920 --> 00:40:28,000
‎แต่ดีเทอร์ ครอมบัคไม่ใช่อย่างนั้นเลย

605
00:40:30,720 --> 00:40:32,920
‎เขาเล่นกับกล้อง

606
00:40:33,000 --> 00:40:35,480
‎เขาพูดจาหยอกเย้าสองสามครั้ง

607
00:40:36,120 --> 00:40:37,600
‎เขาพูดกับฉันว่า

608
00:40:38,280 --> 00:40:40,240
‎“ยินดีที่ได้พบ

609
00:40:40,320 --> 00:40:41,920
‎ถ้าคุณไม่ได้ผมบลอนด์

610
00:40:42,000 --> 00:40:44,120
‎ผมคงไม่รับสัมภาษณ์จากคุณหรอก”

611
00:40:46,520 --> 00:40:51,360
‎เราไม่เห็นวี่แววของผู้กระทำผิดที่กำลังเสียใจ

612
00:40:51,440 --> 00:40:53,320
‎หรือสำนึกผิดอะไรเลย

613
00:40:53,400 --> 00:40:57,400
‎คุณคิดว่าเธอสมัครใจทำแบบนี้เหรอ

614
00:40:58,120 --> 00:41:03,680
‎เธอไม่ได้ตอบตกลง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

615
00:41:03,760 --> 00:41:07,640
‎พอผมจูบเธอ เธอก็จูบผมกลับ

616
00:41:07,720 --> 00:41:12,520
‎ตอนแรกผมแค่จูบเธอและพูดว่า
‎“อยากทำมากกว่านี้ไหม”

617
00:41:12,600 --> 00:41:14,720
‎และเธอก็แค่ยิ้ม

618
00:41:15,880 --> 00:41:21,280
‎นี่เราพูดกันถึงการล่วงละเมิดเด็กอายุ 16

619
00:41:21,920 --> 00:41:24,040
‎และเขาเยาะเย้ยเหยื่อ

620
00:41:24,120 --> 00:41:25,640
‎เขาไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี

621
00:41:25,720 --> 00:41:28,600
‎ผมว่ามันน่าสนใจมาก

622
00:41:28,680 --> 00:41:31,760
‎ผมเองก็พูดรัสเซียได้นิดหน่อยและ…

623
00:41:31,840 --> 00:41:36,920
‎ผมบอกเธอว่า “ฉันรักเธอ”
‎เป็นภาษารัสเซียในระหว่างที่ทำ

624
00:41:37,000 --> 00:41:41,560
‎ผมไม่ได้จะบอกว่าเธอปีติยินดี

625
00:41:41,640 --> 00:41:46,080
‎แต่ผมเกิดความรู้สึกว่าเธอสมยอม

626
00:41:47,640 --> 00:41:50,280
‎ฉันบอกเขาว่า “แต่คุณวางยาเธอนะ

627
00:41:50,360 --> 00:41:52,160
‎เธอต่อสู้กลับไม่ได้เลย”

628
00:41:53,440 --> 00:41:58,080
‎อย่างที่พูดกันในสมัยโรมโบราณ
‎“คนที่เงียบคือคนที่เห็นชอบ”

629
00:41:58,160 --> 00:42:04,440
‎มันสะเทือนอารมณ์ฉันทุกครั้ง
‎การที่เขาเยาะเย้ยเหยื่อคนนี้ต่อหน้ากล้อง

630
00:42:04,520 --> 00:42:07,520
‎เขาวางยาสลบเพื่อล่วงละเมิดเธอ

631
00:42:07,600 --> 00:42:10,080
‎และยังหาเหตุผลให้การกระทำของตัวเองอีก

632
00:42:11,720 --> 00:42:13,800
‎(อาชญากรรมที่ไร้การลงโทษ)

633
00:42:13,880 --> 00:42:18,920
‎ก่อนจบการสัมภาษณ์ไม่นาน ฉันถามเรื่องคาลินคา

634
00:42:19,640 --> 00:42:24,040
‎และเขาบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

635
00:42:24,120 --> 00:42:26,600
‎และเขาจะไม่มีทางไปฝรั่งเศส

636
00:42:26,680 --> 00:42:30,160
‎ดังนั้นเขาจะไม่มีวันต้องเข้าคุก

637
00:42:30,240 --> 00:42:32,640
‎แล้วการสัมภาษณ์ก็จบลง

638
00:42:33,480 --> 00:42:35,160
‎(นพ.ดีเทอร์ ครอมบัค
‎ผู้ชำนาญการด้านอายุศาสตร์)

639
00:42:35,240 --> 00:42:39,160
‎หลังจากออกอากาศทางฟรอนทาลแล้ว

640
00:42:39,240 --> 00:42:43,880
‎คดีนี้ก็เป็นที่รู้จักทั่วประเทศ ทั่วโลก ข้ามพรมแดน

641
00:42:43,960 --> 00:42:47,040
‎ขอคุยด้วยสักครู่ได้ไหมครับ

642
00:42:47,120 --> 00:42:47,960
‎ไม่ได้

643
00:42:48,040 --> 00:42:51,440
‎- ขอสัมภาษณ์สั้นๆ ได้ไหม
‎- ไม่ได้ ไม่ให้สัมภาษณ์ ขอบคุณ

644
00:42:52,040 --> 00:42:56,440
‎ในความคิดเห็นฉัน
‎แฟ้มคดีของคาลินคาที่เยอรมนีนี่ปิดเร็วเกินไป

645
00:42:57,160 --> 00:43:01,280
‎ที่จริงมีองค์ประกอบหลายอย่าง
‎ชี้ว่าเป็นการกระทำผิดทางเพศ

646
00:43:03,040 --> 00:43:06,680
‎เขาถูกตัดสินจำคุกสองปีโดยรอลงอาญาแค่นั้น

647
00:43:07,560 --> 00:43:10,280
‎และเขาถูกสั่งห้ามไม่ให้ประกอบอาชีพแพทย์

648
00:43:11,080 --> 00:43:13,280
‎เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ประกอบวิชาชีพ

649
00:43:13,360 --> 00:43:17,000
‎ในคลินิก ในโรงพยาบาล

650
00:43:17,080 --> 00:43:19,000
‎ในร้านขายยาหรืออะไรก็ตามอีกเลย

651
00:43:26,400 --> 00:43:29,880
‎คุณเริ่มตามครอมบัคตั้งแต่เมื่อไหร่

652
00:43:30,760 --> 00:43:32,680
‎ทันทีหลังจาก

653
00:43:32,760 --> 00:43:35,640
‎การพิจารณาคดีในปี 1997

654
00:43:38,760 --> 00:43:41,600
‎ตอนที่เริ่มทำแบบนี้ คุณมีเป้าหมายอะไร

655
00:43:41,680 --> 00:43:44,160
‎สิ่งที่ผมต้องการคือ

656
00:43:44,760 --> 00:43:48,920
‎ทวงความยุติธรรมให้คาลินคา ต่อครอมบัค

657
00:43:54,680 --> 00:43:57,320
‎หลายปีนั้น ผมยังไปที่นั่นอยู่

658
00:43:57,400 --> 00:44:00,120
‎ปีละสองรอบ สามรอบ บางปีก็สี่รอบ

659
00:44:01,680 --> 00:44:03,480
‎ผมจ้างนักสืบ

660
00:44:03,560 --> 00:44:07,480
‎เขาคิดว่าครอมบัคทำงานแทนแพทย์ที่ลา

661
00:44:08,080 --> 00:44:11,480
‎และการลางานพวกนั้นน่ะ

662
00:44:11,560 --> 00:44:16,480
‎มีลาสองสามวัน ลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์
‎ลาอย่างมากสองสัปดาห์

663
00:44:17,120 --> 00:44:20,080
‎ผมเลยสงสัยว่าตอนนั้นเขาทำอะไรอยู่

664
00:44:23,480 --> 00:44:28,760
‎ฉันชื่อเพตรา ชเตฟาน
‎ฉันเรียนบรรณารักษ์ในจีดีอาร์

665
00:44:30,320 --> 00:44:32,960
‎ฉันถามคำถามเยอะมาก มากจริงๆ

666
00:44:33,040 --> 00:44:35,840
‎แต่นั่นเป็นนิสัยของฉัน

667
00:44:38,240 --> 00:44:42,160
‎ฉันคิดว่าตอนต้นปี 2006

668
00:44:45,480 --> 00:44:47,640
‎คลินิกโทรมา

669
00:44:50,040 --> 00:44:53,200
‎และบอกว่าพวกเขามีหมอคนใหม่

670
00:44:55,240 --> 00:44:57,600
‎ฉันเกิดสงสัย ตามเคย

671
00:44:57,680 --> 00:44:58,520
‎คำถามแรกของฉันคือ

672
00:45:00,720 --> 00:45:02,000
‎“หมอคนนี้ชื่ออะไร”

673
00:45:04,200 --> 00:45:05,920
‎และคำถามที่สองคือ

674
00:45:06,000 --> 00:45:07,360
‎“เขามาจากไหน”

675
00:45:10,760 --> 00:45:13,640
‎แล้วคนที่ปลายสายก็บอกฉันว่า

676
00:45:13,720 --> 00:45:15,920
‎“หมอชื่อดร.ดีเทอร์ ครอมบัค

677
00:45:16,000 --> 00:45:19,520
‎และเขามาจากลินเดาริมทะเลสาบโบเดิน”

678
00:45:22,000 --> 00:45:23,640
‎ฉันแค่คิดว่า

679
00:45:24,680 --> 00:45:26,400
‎“จากเมืองสวยๆ อย่างลินเดา…

680
00:45:27,520 --> 00:45:31,600
‎ทำไมหมอจากลินเดาถึงย้ายมาเรอเดนทาล”

681
00:45:34,440 --> 00:45:37,800
‎“มาหาข้อมูลกันหน่อยว่าเขาเป็นหมอด้านไหน”

682
00:45:40,080 --> 00:45:43,480
‎(ดีเทอร์ ครอมบัค)

683
00:45:43,560 --> 00:45:47,880
‎ฉันตกใจกับข้อมูลทุกอย่างที่แสดงขึ้นมา

684
00:45:48,520 --> 00:45:50,080
‎สิ่งที่หมอคนนี้เคยทำ

685
00:45:50,160 --> 00:45:52,880
‎ทุกสิ่งที่เขาเคยทำ สิ่งที่ไม่ดี

686
00:45:54,480 --> 00:45:57,960
‎ฉันอ่านเจอว่า
‎ภรรยาคนแรกของเขาเสียชีวิตปริศนา

687
00:45:58,040 --> 00:46:01,720
‎น่าจะเป็นเพราะการฉีดยา

688
00:46:02,480 --> 00:46:06,320
‎ฉันอ่านเจอว่าเขาข่มขืนคนไข้

689
00:46:06,400 --> 00:46:10,040
‎และยิ่งกว่านั้น ฉันอ่านเจอเรื่องของคาลินคา

690
00:46:12,280 --> 00:46:14,520
‎ฉันมีความรู้นั้นในหัว

691
00:46:14,600 --> 00:46:17,800
‎และไปรับการรักษาตามนัดหมาย

692
00:46:22,480 --> 00:46:26,480
‎เรื่องทั้งหมดนี้น่าสงสัยมาก

693
00:46:28,160 --> 00:46:29,360
‎ฉันมีแผน

694
00:46:31,040 --> 00:46:32,880
‎ฉันจะดูชายคนนี้ก่อน

695
00:46:34,880 --> 00:46:37,600
‎ดูว่าใช่เขาจริงหรือเปล่า

696
00:46:39,080 --> 00:46:40,640
‎ฉันกลัว

697
00:46:40,720 --> 00:46:43,000
‎แล้วก็ตัวสั่นมาก

698
00:46:43,760 --> 00:46:46,680
‎จนเขาสังเกต เขาถามว่า

699
00:46:46,760 --> 00:46:48,400
‎“ทำไมถึงได้กลัวนัก

700
00:46:49,720 --> 00:46:51,600
‎คุณกลัวผมเหรอ”

701
00:46:55,720 --> 00:46:58,080
‎ฉันพูดว่า “ไม่ๆ ฉันไม่ได้กลัวคุณ

702
00:46:58,160 --> 00:47:00,720
‎ฉันแค่กังวลกับการตรวจ”

703
00:47:01,280 --> 00:47:04,160
‎แล้วฉันก็คิดทันที เป็นเขาแน่ๆ

704
00:47:09,280 --> 00:47:12,920
‎ฉันแจ้งทางการไปสามที่

705
00:47:13,640 --> 00:47:16,520
‎ฉันเขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์

706
00:47:16,600 --> 00:47:20,040
‎ฉันส่งอีเมลถึงนายกเทศมนตรี

707
00:47:20,560 --> 00:47:23,960
‎และถึงสมาคมแพทย์ขึ้นทะเบียน

708
00:47:24,040 --> 00:47:28,920
‎แล้วก็ส่งอีเมลถึงคุณบองแบร์สกีด้วย

709
00:47:29,840 --> 00:47:32,040
‎เขาติดต่อฉันมา

710
00:47:34,120 --> 00:47:36,360
‎เพราะสุภาพสตรีคนนี้แท้ๆ

711
00:47:36,440 --> 00:47:39,200
‎ทางการทางการเยอรมนีถึงได้รู้ว่า

712
00:47:39,280 --> 00:47:42,920
‎ตั้งแต่ปลายปี 1997 เขาได้เริ่ม

713
00:47:43,000 --> 00:47:46,240
‎เป็นแพทย์แทนชั่วคราวทั่วเยอรมนี

714
00:47:47,400 --> 00:47:50,320
‎เขามอบเอกสารปลอม

715
00:47:50,400 --> 00:47:53,000
‎ให้กับคลินิกต่างๆ โรงพยาบาลต่างๆ

716
00:47:53,080 --> 00:47:56,160
‎สำนักงานแพทย์ต่างๆ
‎เป็นแพทย์แทนชั่วคราวทั่วเยอรมนี

717
00:47:58,440 --> 00:48:00,960
‎เขาไม่ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพคืน

718
00:48:01,040 --> 00:48:05,120
‎แต่เขาทำสำเนาไว้ได้ทันเวลา

719
00:48:05,920 --> 00:48:08,520
‎และเขาใช้สำเนานั้นไปทั่วเยอรมนี

720
00:48:08,600 --> 00:48:13,640
‎ในฐานะแพทย์แทนชั่วคราวตลอดเวลาหลายปี

721
00:48:13,720 --> 00:48:16,600
‎ตำรวจอาชญากรรมของโคบวร์ก

722
00:48:16,680 --> 00:48:23,360
‎จับตัวเขาได้ไม่นาน
‎ก่อนที่เขาจะเดินทางออกนอกประเทศ

723
00:48:24,080 --> 00:48:26,880
‎พร้อมกระเป๋าเดินทางที่มีเงินมากมาย

724
00:48:29,240 --> 00:48:30,960
‎และกระบอกปั๊มอวัยวะเพศ

725
00:48:32,560 --> 00:48:36,320
‎ถ้าคุณไม่อยากใช้ไวอากร้า

726
00:48:36,400 --> 00:48:38,080
‎ก็ใช้อุปกรณ์นี้แทนได้

727
00:48:39,040 --> 00:48:41,400
‎เพื่อปลุกอวัยวะเพศให้ตื่น

728
00:48:46,040 --> 00:48:48,880
‎การพิจารณาคดีครั้งนั้น

729
00:48:50,160 --> 00:48:52,000
‎มีสื่อติดตามเยอะมาก

730
00:48:52,080 --> 00:48:54,280
‎คาลินคา บุตรสาวของบองแบร์สกี

731
00:48:54,360 --> 00:48:56,440
‎ที่เสียชีวิตตั้งแต่อายุน้อยในวัย 15 ปี

732
00:48:56,520 --> 00:48:59,560
‎หลังจากที่ดร.ครอมบัคฉีดยาให้

733
00:48:59,640 --> 00:49:01,640
‎(หน่วยงานตุลาการ)

734
00:49:02,280 --> 00:49:04,480
‎คุณบองแบร์สกี เขาใจเย็นมาก

735
00:49:04,560 --> 00:49:07,800
‎เขาเป็นการเป็นงาน และเขามีความสุขมาก

736
00:49:07,880 --> 00:49:13,040
‎ที่ในที่สุดก็มีการพิจารณาคดีในเยอรมนี

737
00:49:13,680 --> 00:49:16,920
‎ต่อครอมบัค แม้มันจะเป็นเพียง

738
00:49:17,000 --> 00:49:19,280
‎เรื่องที่เขาไม่มี

739
00:49:20,120 --> 00:49:23,480
‎เอกสารที่ถูกต้องก็ตาม

740
00:49:23,560 --> 00:49:26,840
‎ถ้าไม่มีใบอนุญาตก็ประกอบวิชาชีพไม่ได้

741
00:49:26,920 --> 00:49:29,280
‎ฉันคิดว่า “มันอันตรายเกินไป

742
00:49:29,360 --> 00:49:32,160
‎ถ้าเกิดอะไรขึ้น และฉันรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน

743
00:49:32,240 --> 00:49:34,520
‎ฉันต้องทำให้คนอื่นรู้เดี๋ยวนี้”

744
00:49:35,440 --> 00:49:40,080
‎หลังการไต่สวนที่ผมเข้าร่วม
‎ในเดือนกรกฎาคม ปี 2007

745
00:49:40,160 --> 00:49:42,480
‎นั่นคือตอนที่ความจริงปรากฏว่า

746
00:49:43,920 --> 00:49:48,480
‎คุณครอมบัคยังกระทำผิดทางเพศต่อไป

747
00:49:49,240 --> 00:49:52,080
‎มีสองคนที่ขึ้นให้การที่การพิจารณาคดี

748
00:49:52,160 --> 00:49:54,440
‎และคนอื่นๆ หลายคน

749
00:49:54,520 --> 00:49:57,680
‎ที่มีการกล่าวถึงในคำพิพากษา

750
00:50:00,880 --> 00:50:04,520
‎ครอมบัคถูกตัดสินโทษจำคุก 28 เดือน

751
00:50:05,520 --> 00:50:07,840
‎อย่างน้อยเขาก็โดนสองปี

752
00:50:08,800 --> 00:50:10,400
‎อย่างน้อย

753
00:50:11,320 --> 00:50:14,240
‎อะไรแบบนั้นไม่ควรเกิดขึ้น

754
00:50:15,480 --> 00:50:17,640
‎แล้วเขาก็ได้รับการปล่อยตัวก่อนกำหนด

755
00:50:20,400 --> 00:50:23,480
‎ผมหงุดหงิดมากเพราะว่า

756
00:50:23,560 --> 00:50:28,720
‎ผมอาจได้เห็นผลลัพธ์แล้ว
‎แต่ผมยังไปไม่ถึงเป้าหมายสูงสุด

757
00:50:28,800 --> 00:50:32,240
‎ในการทวงความยุติธรรมให้การตายของคาลินคา

758
00:50:32,320 --> 00:50:36,160
‎มันน่าขันนะที่จะคิดเหมือนคุณบองแบร์สกี

759
00:50:37,160 --> 00:50:41,280
‎ว่าผมร่วมรักกับเธอ

760
00:50:41,360 --> 00:50:42,560
‎ว่าคุณข่มขืนเธอ

761
00:50:43,080 --> 00:50:45,720
‎ผมไม่จำเป็นต้องข่มขืนใคร ผมแต่งงานแล้ว

762
00:50:45,800 --> 00:50:48,800
‎ผมมีความสุขดีกับแม่ของคาลินคา

763
00:50:48,880 --> 00:50:52,600
‎อีกอย่าง เธออยู่กับผม

764
00:50:53,240 --> 00:50:56,120
‎อีกห้าปีหลังจากเราหย่ากัน

765
00:50:56,200 --> 00:50:57,440
‎แต่ไม่ได้หย่าเพราะเรื่องนี้หรอก

766
00:50:57,520 --> 00:50:59,280
‎เพราะผมนอกใจเธอ

767
00:50:59,360 --> 00:51:03,200
‎กับผู้หญิงอีกคน เพื่อนของเธอ

768
00:51:03,280 --> 00:51:04,480
‎มันเกิดกันได้

769
00:51:05,560 --> 00:51:09,760
‎(ไชเด็ค ประเทศเยอรมนี)

770
00:51:15,960 --> 00:51:20,800
‎คุณครอมบัคอยู่ในเรือนจำ
‎จนถึงเดือนมิถุนายน 2008

771
00:51:20,880 --> 00:51:22,680
‎เขากลับมาที่ไชเด็ค

772
00:51:23,600 --> 00:51:26,480
‎ไชเด็คอยู่ใกล้กับลินเดามาก

773
00:51:27,120 --> 00:51:29,400
‎ผมก็เลยตามครอมบัค

774
00:51:34,000 --> 00:51:36,600
‎ผมไปที่ไชเด็คสามครั้ง

775
00:51:36,680 --> 00:51:38,840
‎ในเดือนกันยายน ต้นเดือนตุลาคม

776
00:51:39,640 --> 00:51:42,160
‎และที่นั่น ผมเห็นป้ายเล็กๆ

777
00:51:42,240 --> 00:51:45,680
‎ที่หน้าบ้านที่คุณครอมบัคอาศัยอยู่

778
00:51:46,480 --> 00:51:48,320
‎ขายบ้าน

779
00:51:48,400 --> 00:51:51,680
‎เขามีโอกาสที่จะหลบหนีทางการ

780
00:51:51,760 --> 00:51:55,320
‎ผมตระหนกนิดหน่อย พูดกับตัวเองว่า

781
00:51:56,000 --> 00:51:58,080
‎“เขาจะไปไหนล่ะ”

782
00:51:58,800 --> 00:52:00,440
‎ผมมาถึงทางตัน

783
00:52:00,520 --> 00:52:02,640
‎ทำอะไรไม่ได้อีก

784
00:52:02,720 --> 00:52:06,680
‎ผมทำอะไรไม่ได้เลยกับการพิจารณาคดีลับหลัง

785
00:52:08,520 --> 00:52:12,400
‎ผมตัดสินใจในเดือนกันยายน 2009

786
00:52:14,720 --> 00:52:16,440
‎ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

787
00:52:16,520 --> 00:52:18,000
‎มีทางออกแค่ทางเดียว

788
00:52:23,080 --> 00:52:24,800
‎นี่คือสิ่งที่เป็นแรงจูงใจ

789
00:52:25,440 --> 00:52:26,840
‎ให้ผมลักพาตัวเขา

790
00:52:27,800 --> 00:52:29,800
‎ลักพาตัวคุณครอมบัค

791
00:52:30,400 --> 00:52:33,000
‎พาคุณครอมบัคไปฝรั่งเศส

792
00:52:33,080 --> 00:52:34,920
‎ไม่ว่าโดยสมัครใจหรือไม่ก็ตาม

793
00:52:36,200 --> 00:52:38,080
‎ในใจผมคิดว่า

794
00:52:38,920 --> 00:52:40,920
‎ความยุติธรรมต้องดำเนินไปให้ถึงที่สุด

795
00:52:41,000 --> 00:52:41,840
‎ดังนั้น…

796
00:52:43,200 --> 00:52:45,440
‎มันอาจเสี่ยงอยู่เล็กน้อย

797
00:52:45,520 --> 00:52:49,160
‎แต่อย่างน้อยมันก็เป็นรูปธรรม

798
00:52:50,000 --> 00:52:52,000
‎คุณได้คิดเรื่องการฆ่าเขาไหม

799
00:52:52,640 --> 00:52:55,480
‎ไม่ ผมไม่เคยคิดจะฆ่าเขาเลย

800
00:52:57,200 --> 00:52:58,920
‎แบบนั้นคงไม่เกิดความยุติธรรม

801
00:52:59,000 --> 00:53:01,080
‎สำหรับทุกคน สำหรับผม

802
00:53:01,160 --> 00:53:03,320
‎ไม่งั้นมันจะยังคงมีข้อสงสัยอยู่

803
00:53:06,520 --> 00:53:10,920
‎เบรเกนซ์ในออสเตรีย
‎อยู่ใกล้กับไชเด็คและลินเดา

804
00:53:11,000 --> 00:53:12,960
‎(ไชเด็ค / ลินเดา / เบรเกนซ์)

805
00:53:14,120 --> 00:53:16,560
‎ผมบอกให้คนรู้ไปทั่ว ในทุกคาเฟ่

806
00:53:16,640 --> 00:53:21,000
‎ทุกร้านอาหาร
‎ทุกโรงแรมและชาเลต์ของเบรเกนซ์

807
00:53:21,520 --> 00:53:24,280
‎ว่าผมกำลังหาคนมาช่วย

808
00:53:24,360 --> 00:53:27,560
‎ในการส่งตัวคุณครอมบัค

809
00:53:27,640 --> 00:53:30,320
‎จากเยอรมนีไปที่ฝรั่งเศส

810
00:53:32,640 --> 00:53:35,800
‎ผมเอาเอกสารที่เป็นภาษาเยอรมันให้พวกเขา

811
00:53:35,880 --> 00:53:37,960
‎พร้อมรูปถ่ายเขา เขียนว่าตำรวจสากล

812
00:53:40,760 --> 00:53:42,520
‎วันนั้นเป็นวันศุกร์

813
00:53:42,600 --> 00:53:45,360
‎แผนกต้อนรับของโรงแรม
‎โทรเข้าห้องผมและบอกว่า

814
00:53:45,440 --> 00:53:47,680
‎“มีคนมาหาคุณ”

815
00:53:48,760 --> 00:53:52,800
‎และนั่นคือตอนที่ผมเจออันท็อน

816
00:53:55,400 --> 00:53:57,400
‎ผมชื่ออันท็อน คราซนิกี

817
00:53:57,480 --> 00:54:00,840
‎ผมเกิดที่โคโซโว โตที่ออสเตรีย

818
00:54:02,960 --> 00:54:04,200
‎ในฐานะพ่อคนหนึ่ง

819
00:54:04,280 --> 00:54:08,480
‎ผมรู้สึกทึ่งในความเข้มแข็งของชายคนนี้

820
00:54:09,120 --> 00:54:12,520
‎เขาเป็นพ่อที่เข้มแข็งมาก

821
00:54:13,400 --> 00:54:15,280
‎มันน่าสนใจ ทำให้เราสะเทือนใจ

822
00:54:16,360 --> 00:54:20,240
‎มันทำให้เราสะเทือนใจ
‎เวลาจินตนาการว่าสิ่งนั้นเกิดกับเรา

823
00:54:20,320 --> 00:54:22,080
‎เป็นคุณจะทำยังไงในฐานะพ่อ

824
00:54:23,120 --> 00:54:26,000
‎คุณทำอะไรได้บ้างเพื่อลูกของคุณ

825
00:54:27,600 --> 00:54:30,680
‎เป็นคุณจะทำยังไง

826
00:54:30,760 --> 00:54:33,040
‎การทดลองสั้นๆ

827
00:54:34,840 --> 00:54:36,520
‎เรียบร้อย สั้นๆ รวดเร็ว

828
00:54:38,320 --> 00:54:40,120
‎ผมพาเขาขึ้นรถ

829
00:54:40,200 --> 00:54:42,600
‎เราไปที่ทะเลสาบโบเดิน

830
00:54:46,920 --> 00:54:50,400
‎ผมเสนอตัวช่วยเขา

831
00:54:51,040 --> 00:54:53,240
‎เขาพูดกับผมว่า

832
00:54:53,320 --> 00:54:55,880
‎“ผมช่วยคุณในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

833
00:54:55,960 --> 00:54:57,560
‎ผมไม่ต้องการเงิน”

834
00:54:58,600 --> 00:55:00,760
‎ใช่ เขาพูดว่า “คุณต้องการเท่าไหร่”

835
00:55:00,840 --> 00:55:03,200
‎ผมมองเขาแล้วก็หัวเราะ

836
00:55:03,280 --> 00:55:05,040
‎ผมพูดว่า “ไม่ ไม่เอาเงิน”

837
00:55:05,800 --> 00:55:09,160
‎ผมก็เลยพูดว่า “มันก็ยังต้องมีค่าใช้จ่ายอยู่ดี”

838
00:55:09,240 --> 00:55:12,200
‎เขาพูดว่า “โอเค ได้ แต่ไว้ทีหลัง”

839
00:55:12,280 --> 00:55:16,320
‎ผมก็เลยไม่ได้เสี่ยงอะไร

840
00:55:16,880 --> 00:55:19,240
‎คุณเคยติดคุกไหม

841
00:55:20,040 --> 00:55:21,480
‎เคยสิ

842
00:55:21,560 --> 00:55:23,520
‎ถ้าเราคิดถึงผลที่ตามมา

843
00:55:24,200 --> 00:55:25,720
‎ถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้น

844
00:55:26,400 --> 00:55:28,080
‎ผมไม่สนใจมันด้วยซ้ำ

845
00:55:28,160 --> 00:55:30,640
‎เขาเคยเป็นมาเฟียหรือเปล่าเหรอ

846
00:55:32,400 --> 00:55:36,120
‎อย่างนั้นเขาก็คงขอเงินล่วงหน้า

847
00:55:36,960 --> 00:55:40,520
‎ใช่ ผมรู้จักแก๊งรัสเซีย จอร์เจียน

848
00:55:42,120 --> 00:55:45,440
‎ผมพาไปกับผมด้วยสองคน

849
00:55:45,960 --> 00:55:47,080
‎ค่าจ้างเท่าไหร่

850
00:55:47,160 --> 00:55:49,280
‎ค่าจ้างคือหนึ่งหมื่นยูโรต่อหัว

851
00:55:49,920 --> 00:55:52,680
‎คุณได้คุยกันไหมว่ามันจะเกิดขึ้นยังไง

852
00:55:52,760 --> 00:55:54,680
‎ไม่ ไม่เลย เขาบอกผมว่า

853
00:55:56,040 --> 00:55:57,760
‎“ยิ่งรู้น้อยก็ยิ่งดีกับคุณ”

854
00:55:58,360 --> 00:56:00,880
‎ผมก็เลยอนุญาตเขาไป

855
00:56:01,520 --> 00:56:02,960
‎มันคือความศรัทธา

856
00:56:03,040 --> 00:56:04,840
‎ถ้าเราไม่เชื่อในอะไรเลย

857
00:56:04,920 --> 00:56:06,880
‎ก็ไปไม่ถึงที่ไหน

858
00:56:07,520 --> 00:56:09,200
‎ผมกลับไปที่ตูลูส

859
00:56:09,280 --> 00:56:13,560
‎ผมรอ ไม่มีอะไรพิเศษ

860
00:56:19,040 --> 00:56:21,000
‎ผมขับรถน้องสาวไป

861
00:56:21,080 --> 00:56:22,840
‎ด้านหลังมีพื้นที่พอ

862
00:56:22,920 --> 00:56:24,760
‎กระจกหลังติดฟิล์มทึบ

863
00:56:26,400 --> 00:56:27,360
‎เหมาะเหม็ง

864
00:56:35,280 --> 00:56:37,440
‎แผนการก็คือพอเห็นตัวเมื่อไหร่

865
00:56:38,120 --> 00:56:39,880
‎ก็จับตัว เอาเขาขึ้นรถ

866
00:56:39,960 --> 00:56:43,280
‎พาเขาไปฝรั่งเศส ดิบๆ ง่ายๆ

867
00:56:52,320 --> 00:56:54,760
‎ครอมบัคไม่อยู่ที่บ้าน

868
00:56:56,240 --> 00:56:57,800
‎ตอนสักสามทุ่ม

869
00:56:58,880 --> 00:57:01,120
‎ผมเห็นรถขับเข้าโรงจอด

870
00:57:01,200 --> 00:57:03,120
‎ผมบอกตัวเองว่า “โอเค เขามาแล้ว”

871
00:57:07,880 --> 00:57:10,200
‎ในบ้านไฟติดสว่าง

872
00:57:10,960 --> 00:57:11,880
‎ผมเคาะประตู

873
00:57:12,920 --> 00:57:15,800
‎ถอยห่างจากประตู

874
00:57:15,880 --> 00:57:17,840
‎สามสี่เมตรจากประตู

875
00:57:17,920 --> 00:57:19,640
‎เขาออกมา

876
00:57:22,000 --> 00:57:24,880
‎“สวัสดีครับ คุณครอมบัคใช่ไหม”
‎ผมถามเป็นภาษาเยอรมัน

877
00:57:25,720 --> 00:57:28,160
‎เขาบอกว่า “ใช่ ต้องการอะไร”

878
00:57:30,400 --> 00:57:33,760
‎ชาวรัสเซียสองคนนั้นเดินมา
‎ซ้ายขวา แล้วก็จู่โจม

879
00:57:37,600 --> 00:57:39,880
‎เขาเริ่มตะโกน

880
00:57:40,400 --> 00:57:42,920
‎“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย”

881
00:57:49,480 --> 00:57:51,880
‎เราพาเขาขึ้นรถ เอาเทปพัน

882
00:57:53,840 --> 00:57:55,120
‎นั่นคือสิ่งที่เราทำ

883
00:58:03,800 --> 00:58:05,520
‎เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

884
00:58:06,240 --> 00:58:08,080
‎เขากรีดร้อง ถามว่า

885
00:58:09,280 --> 00:58:10,640
‎“จะพาฉันไปฝรั่งเศสเหรอ”

886
00:58:10,720 --> 00:58:11,960
‎“จะฆ่าฉันเหรอ”

887
00:58:12,800 --> 00:58:15,560
‎ผมบอกเขา “ไม่มีใครจะฆ่าแกหรอก”

888
00:58:20,080 --> 00:58:22,560
‎เขาบอกผม “พาฉันกลับบ้าน

889
00:58:22,640 --> 00:58:24,320
‎แล้วฉันจะให้เงินห้าแสนยูโร”

890
00:58:25,480 --> 00:58:28,800
‎ไม่ เราจะไม่กลับไป เราไม่อยากได้เงิน

891
00:58:30,960 --> 00:58:32,240
‎ผมเป็นคนขับ

892
00:58:33,000 --> 00:58:35,600
‎ชาวรัสเซียสองคนนั้น
‎กับดร.ครอมบัคนั่งข้างหลัง

893
00:58:37,280 --> 00:58:38,920
‎ผมได้ยินชาวรัสเซียคนหนึ่งพูดว่า

894
00:58:39,000 --> 00:58:41,200
‎“ไม่ อย่าทำแบบนั้น อย่าทำแบบนั้น”

895
00:58:41,280 --> 00:58:43,800
‎ผมหันหน้าไป และเห็นว่าชาวรัสเซียคนหนึ่ง

896
00:58:44,560 --> 00:58:46,320
‎ชักมีดออกมา

897
00:58:47,360 --> 00:58:50,040
‎เหมือนว่าเขาจะอยากเฉือนอวัยวะเพศครอมบัค

898
00:58:52,640 --> 00:58:54,000
‎ผมหยุดรถ

899
00:58:57,040 --> 00:58:58,760
‎ผมพูดกับชายคนนั้น “ลงไป”

900
00:58:59,880 --> 00:59:04,360
‎มันเสี่ยงเกินไปสำหรับผม
‎ที่จะเดินทางสามร้อยสี่ร้อยกิโลเมตร

901
00:59:04,440 --> 00:59:05,800
‎ไปกับชายที่พกมีด

902
00:59:06,640 --> 00:59:09,280
‎ชายคนนั้นพูดกับผมว่า “โอเค เอาเงินมาให้ฉัน”

903
00:59:10,960 --> 00:59:12,680
‎“ได้ เอาเงินไป ลาล่ะ”

904
00:59:16,080 --> 00:59:19,880
‎สำหรับผม สิ่งสำคัญคือการพาครอมบัค

905
00:59:19,960 --> 00:59:22,640
‎ไปให้ถึงสักที่ในฝรั่งเศส

906
00:59:25,000 --> 00:59:26,040
‎(มุลฮูส)

907
00:59:26,120 --> 00:59:28,720
‎จู่ๆ ผมก็เห็น “ทางออก มุลฮูส”

908
00:59:30,040 --> 00:59:31,280
‎ดีเลย

909
00:59:34,040 --> 00:59:35,520
‎นี่คือเมืองแรก

910
00:59:35,600 --> 00:59:38,880
‎ที่มีโครงสร้างทางกฎหมาย สถานีตำรวจ

911
00:59:40,360 --> 00:59:42,640
‎อาคารศาลอยู่ข้างๆ กันเลย

912
00:59:43,560 --> 00:59:46,440
‎ด้านหน้าอาคารศาล

913
00:59:46,520 --> 00:59:49,320
‎มีรถตำรวจสองคัน

914
00:59:49,400 --> 00:59:50,960
‎ผมปล่อยเขาลงตรงนั้นไม่ได้

915
00:59:57,120 --> 00:59:59,320
‎ผมเลี้ยวเข้าซอยแรก

916
01:00:00,320 --> 01:00:03,440
‎ครอมบัคร้องเสียงดัง

917
01:00:04,520 --> 01:00:06,480
‎“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”

918
01:00:09,400 --> 01:00:11,480
‎เราเปิดประตูกว้าง

919
01:00:11,560 --> 01:00:12,760
‎ผมปล่อยเขาไว้ที่นั่น

920
01:00:16,240 --> 01:00:18,120
‎เวลาตีสาม 20 นาที

921
01:00:19,280 --> 01:00:22,080
‎ผมได้รับโทรศัพท์นิรนาม

922
01:00:22,680 --> 01:00:24,360
‎“โทรหาตำรวจ

923
01:00:24,440 --> 01:00:25,560
‎ที่มุลฮูส

924
01:00:26,200 --> 01:00:28,800
‎บอกพวกเขาว่าครอมบัค

925
01:00:29,320 --> 01:00:32,680
‎อยู่ที่ทางเท้าหน้าสำนักงานศุลกากร”

926
01:00:35,800 --> 01:00:38,400
‎ผมโทรศัพท์ เล่าเรื่องของผม

927
01:00:38,480 --> 01:00:41,440
‎คนที่ปลายสายคิดว่าผมเป็นบ้า

928
01:00:41,520 --> 01:00:43,840
‎เขาเป็นที่ต้องการตัว ข้อหาฆ่าคนโดยเจตนา

929
01:00:43,920 --> 01:00:44,920
‎ฆ่าคนโดยเจตนาเหรอ

930
01:00:45,000 --> 01:00:45,920
‎สักพักแล้วล่ะ

931
01:00:46,000 --> 01:00:46,840
‎ที่ถนนตีเยิลเหรอ

932
01:00:46,920 --> 01:00:49,960
‎ใช่ ถนนตีเยิล ใกล้กับศุลกากร

933
01:00:50,040 --> 01:00:53,080
‎- มีหมายจับไหม
‎- มี เขียนว่า “บุคคลอันตราย”

934
01:00:53,160 --> 01:00:55,000
‎“ที่ผมบอกคุณเป็นเรื่องร้ายแรงมาก

935
01:00:55,080 --> 01:00:57,200
‎มีหมายจับของยุโรป

936
01:00:57,280 --> 01:01:01,680
‎ลองหาดู เดี๋ยวคุณก็เห็น”

937
01:01:01,760 --> 01:01:04,520
‎คนนี้เป็นที่ต้องการตัว…

938
01:01:04,600 --> 01:01:07,960
‎เดี๋ยว มีคนถูกมัดปาก มัดมือมัดเท้า

939
01:01:08,040 --> 01:01:09,600
‎เราอยู่ที่ถนนตีเยิล

940
01:01:09,680 --> 01:01:12,880
‎เขาถูกมัด เดี๋ยวนะ

941
01:01:12,960 --> 01:01:14,400
‎เขาอยู่กับคนที่ถูกมัด

942
01:01:14,480 --> 01:01:17,600
‎เราอยู่ที่ถนนตีเยิล เขาถูกมัด
‎มือกับเท้าของเขาถูกมัด

943
01:01:18,600 --> 01:01:20,640
‎สิบนาทีต่อมา เขาพูดว่า

944
01:01:21,520 --> 01:01:22,480
‎“เราเจอเขาแล้ว

945
01:01:22,560 --> 01:01:24,480
‎แต่คุณทำร้ายเขาหนักเลยนะ”

946
01:01:25,040 --> 01:01:28,360
‎ผมพูดว่า “ผมไม่ได้ทำร้ายเขา ผมอยู่ที่ตูลูส”

947
01:01:29,320 --> 01:01:30,880
‎คุณครับ

948
01:01:30,960 --> 01:01:31,920
‎ครับ

949
01:01:32,000 --> 01:01:33,560
‎คุณชื่อดีเทอร์ใช่ไหม

950
01:01:34,400 --> 01:01:35,480
‎ใช่

951
01:01:36,680 --> 01:01:38,600
‎เขาชื่อดีเทอร์

952
01:01:38,680 --> 01:01:41,640
‎เขาบอกว่าถูกลักพาตัวที่เยอรมนี

953
01:01:42,720 --> 01:01:44,520
‎เขามีสติไหม

954
01:01:44,600 --> 01:01:47,040
‎ครับ เขามีสติ แต่ท่าทางไม่ดีเลย

955
01:01:48,880 --> 01:01:51,200
‎พวกนั้นรับปากผมว่าจะพาผมกลับบ้าน

956
01:01:51,280 --> 01:01:53,360
‎พวกนั้นรับปากเขาว่าจะพาเขากลับบ้าน

957
01:01:53,440 --> 01:01:55,480
‎คุณบอกว่าพวกเขาเป็นคนชาติไหนนะ
‎รัสเซียเหรอ

958
01:01:56,240 --> 01:01:57,240
‎พวกเขาพูดภาษารัสเซีย

959
01:01:57,320 --> 01:01:59,080
‎- พวกเขาพูดภาษารัสเซีย
‎- โอเค

960
01:02:03,760 --> 01:02:06,200
‎ได้คิดไหมว่าคุณจะถูกจับ

961
01:02:06,280 --> 01:02:07,120
‎ไม่ ไม่เลย

962
01:02:07,200 --> 01:02:10,560
‎เพราะอย่างนั้นถึงได้บอกว่าผมประหลาดใจ

963
01:02:11,360 --> 01:02:14,760
‎ผมจองโรงแรมไว้ที่มุลฮูส

964
01:02:14,840 --> 01:02:17,520
‎จองเที่ยวบิน

965
01:02:18,160 --> 01:02:20,160
‎พอผมไปถึงโรงแรม

966
01:02:20,240 --> 01:02:22,960
‎ตอนนั้นห้าหรือหกโมงเย็น

967
01:02:24,240 --> 01:02:27,520
‎ตำรวจมาเคาะประตูห้องผม

968
01:02:28,120 --> 01:02:30,640
‎ถามผมว่า “ใช่คุณบองแบร์สกีไหม

969
01:02:30,720 --> 01:02:33,160
‎เรามาควบคุมตัวคุณ”

970
01:02:33,240 --> 01:02:35,640
‎แล้วพวกเขาก็พาผมไปที่สถานีตำรวจ

971
01:02:35,720 --> 01:02:37,880
‎ที่ที่การสอบปากคำเริ่มขึ้น

972
01:02:40,560 --> 01:02:43,360
‎ตำรวจสองนายขับรถพาผมไป

973
01:02:43,440 --> 01:02:46,880
‎เพื่อแสดงตัวต่ออัยการศาล

974
01:02:46,960 --> 01:02:50,400
‎อย่างที่บอกไป พวกเขาตั้งแถวเกียรติยศให้ผม

975
01:02:51,000 --> 01:02:52,880
‎ที่โถงทางออกของสถานีตำรวจ

976
01:02:53,680 --> 01:02:55,400
‎ยืนกันทุกคนเลยเหรอ

977
01:02:55,480 --> 01:02:57,960
‎พวกเขายืนตรงกันหมดทุกคน

978
01:02:59,440 --> 01:03:00,720
‎ปรบมือ

979
01:03:05,440 --> 01:03:09,480
‎และมันทำให้ผมมีความหวังเล็กๆ ในใจ

980
01:03:10,520 --> 01:03:12,880
‎พวกเขาบอกว่าครอมบัคอยู่ที่นั่น

981
01:03:13,520 --> 01:03:14,920
‎ว่าพวกเขายังไม่ได้ปล่อยตัวเขา

982
01:03:17,680 --> 01:03:20,240
‎ในสถานการณ์นั้น ผมต้องบอกว่า

983
01:03:21,040 --> 01:03:24,160
‎เขาอยู่ที่ปลายทางของระบบยุติธรรม

984
01:03:24,240 --> 01:03:30,080
‎อ็องเดร บองแบร์สกีถูกตั้งข้อหาลักพาตัว
‎ต้องโทษจำคุกสูงสุดสิบปี

985
01:03:31,920 --> 01:03:33,760
‎ผมชื่อโลร็องต์ เดอ โคน

986
01:03:33,840 --> 01:03:36,000
‎ผมเป็นทนายที่ตูลูส

987
01:03:39,240 --> 01:03:42,400
‎ผมได้รู้เรื่องคุณครอมบัค

988
01:03:43,080 --> 01:03:45,520
‎ตอนที่ได้รับแจ้งว่าคุณบองแบร์สกี

989
01:03:45,600 --> 01:03:47,520
‎ถูกควบคุมตัวอยู่ที่มุลฮูส

990
01:03:47,600 --> 01:03:50,400
‎นั่นคือตอนที่ผมสติแตก

991
01:03:50,480 --> 01:03:52,400
‎ผมน่าจะคิดไว้ล่วงหน้า

992
01:03:52,480 --> 01:03:54,320
‎เรื่องผลที่ตามมา

993
01:03:55,080 --> 01:03:56,840
‎ของการส่งเสริมการลักพาตัว

994
01:03:56,920 --> 01:03:59,880
‎มวลชนสื่อ ลักษณะท่าทาง

995
01:03:59,960 --> 01:04:02,640
‎เกินจริงนิดหน่อย เหมือนเป็นละครนิดๆ

996
01:04:02,720 --> 01:04:04,960
‎การเปิดเผยเรื่องอื้อฉาว

997
01:04:05,040 --> 01:04:07,600
‎แล้วเราก็เข้าสู่ขั้นตอนที่แปลกประหลาด

998
01:04:07,680 --> 01:04:10,640
‎โดยคุณบองแบร์สกีเป็นฝ่ายพลเรือน

999
01:04:10,720 --> 01:04:13,640
‎ในการดำเนินคดีต่อคุณครอมบัค

1000
01:04:13,720 --> 01:04:15,800
‎และว่าที่จำเลยก็ได้ฟ้อง

1001
01:04:15,880 --> 01:04:18,640
‎ในการดำเนินคดีกับเขา

1002
01:04:21,400 --> 01:04:23,000
‎เวลาห้าทุ่ม

1003
01:04:23,080 --> 01:04:25,480
‎อ็องเดร บองแบร์สกีได้ถูกปล่อยตัวเป็นอิสระ

1004
01:04:25,560 --> 01:04:27,880
‎แต่เขาถูกฟ้องข้อหาลักพาตัว

1005
01:04:27,960 --> 01:04:29,360
‎และร่วมมือในอาชญากรรม

1006
01:04:30,880 --> 01:04:32,520
‎ผมให้คำยินยอม

1007
01:04:33,640 --> 01:04:37,240
‎เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2009

1008
01:04:38,160 --> 01:04:44,040
‎ให้มีการพาตัวครอมบัคมาที่ฝรั่งเศส

1009
01:04:44,760 --> 01:04:46,880
‎ผมชื่อฟิลิปป์ โออายง เป็นทนายความ

1010
01:04:47,960 --> 01:04:52,920
‎และผมเป็นทนายให้ดีเทอร์ ครอมบัค
‎ตลอดการไต่สวนคดีอาญาทั้งสองครั้ง

1011
01:04:53,000 --> 01:04:54,840
‎ดีเทอร์ ครอมบัคถูกจำคุก

1012
01:04:54,920 --> 01:04:57,560
‎ใบหน้าเขาปูดบวม สภาพเขาเหมือนชิ้นเนื้อ

1013
01:04:58,320 --> 01:05:02,000
‎คุณอาจนึกออกว่าเขาอยู่ในสภาวะย่ำแย่แค่ไหน

1014
01:05:02,520 --> 01:05:05,360
‎เขาจิตใจบอบช้ำ เขาอ้างว่าเขาบริสุทธิ์

1015
01:05:05,440 --> 01:05:07,240
‎เขาร้องตะโกนว่าเขาบริสุทธิ์ เขาโกรธ

1016
01:05:07,760 --> 01:05:10,160
‎การลักพาตัวรุนแรงมาก

1017
01:05:10,240 --> 01:05:12,520
‎และคุณบองแบร์สกีบอกว่า “ไม่ใช่ความผิดของผม

1018
01:05:12,600 --> 01:05:15,320
‎ผมไม่เคยสั่งให้พวกเขาทุบตีเขา
‎หรือใช้ความรุนแรง”

1019
01:05:15,400 --> 01:05:19,760
‎ในความคิดเห็นของผม คุณบองแบร์สกีคือคนที่

1020
01:05:20,480 --> 01:05:23,480
‎วิธีการไม่สำคัญเท่าผลลัพธ์

1021
01:05:24,680 --> 01:05:27,840
‎เราเถียงกันว่าอ็องเดร บองแบร์สกี

1022
01:05:27,920 --> 01:05:30,480
‎ได้กระทำไปโดยที่ศีลธรรมบีบบังคับ

1023
01:05:32,360 --> 01:05:35,200
‎เพราะเขารู้ว่าถ้าครอมบัคถูกจับ

1024
01:05:35,280 --> 01:05:37,960
‎การพิจารณาคดีก็จะเริ่มต้น

1025
01:05:38,040 --> 01:05:40,080
‎การพิจารณาคดีแบบปรปักษ์ที่แท้จริง

1026
01:05:40,160 --> 01:05:42,600
‎การพิจารณาคดีเพื่อความยุติธรรมที่แท้จริง

1027
01:05:43,280 --> 01:05:44,920
‎เป้าหมายของความยุติธรรม

1028
01:05:45,840 --> 01:05:49,200
‎ไม่ใช่การแก้แค้น

1029
01:05:49,280 --> 01:05:52,360
‎เป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่โบราณกาล

1030
01:05:52,440 --> 01:05:56,040
‎ความยุติธรรมไม่ใช่การแก้แค้น
‎แต่ตรงข้ามกันเลย

1031
01:05:59,360 --> 01:06:02,280
‎หลังจากที่ดีเทอร์ ครอมบัคถูกลักพาตัว

1032
01:06:02,360 --> 01:06:05,800
‎ฉันติดต่อดิอาน่า ครอมบัค

1033
01:06:05,880 --> 01:06:10,200
‎การสัมภาษณ์มีขึ้นที่หน้าบ้านพ่อของเธอ

1034
01:06:10,280 --> 01:06:11,840
‎ที่ที่พ่อเธอถูกลักพาตัว

1035
01:06:12,920 --> 01:06:17,160
‎และเธอยังเชื่อว่าพ่อของเธอบริสุทธิ์

1036
01:06:17,240 --> 01:06:20,360
‎ฉันเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าพ่อฉันบริสุทธิ์

1037
01:06:20,440 --> 01:06:22,600
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมามีผลต่อ

1038
01:06:22,680 --> 01:06:26,120
‎อารมณ์ของครอบครัวเราเป็นอย่างมาก

1039
01:06:26,880 --> 01:06:30,040
‎ช่วยพาไปดูได้ไหมว่าเกิดเหตุขึ้นที่ไหน

1040
01:06:30,120 --> 01:06:32,280
‎ฉันรู้แค่จากสิ่งที่พ่อเล่าให้ฟัง

1041
01:06:32,360 --> 01:06:35,160
‎ฉันรู้ว่านี่คือที่จอดรถของเขา
‎และเขาบอกว่ามันเกิดขึ้น

1042
01:06:35,240 --> 01:06:37,160
‎ก่อนที่พ่อจะไปถึงตัวรถ

1043
01:06:37,240 --> 01:06:39,640
‎ตำรวจเห็นกองเลือดขนาดใหญ่ตรงนี้

1044
01:06:39,720 --> 01:06:43,960
‎ในทีแรกตำรวจคิดว่าเขาถูกฆาตกรรม

1045
01:06:46,800 --> 01:06:50,360
‎ทางเยอรมนีขอให้มีการส่งตัวเขากลับเหรอครับ

1046
01:06:50,440 --> 01:06:51,640
‎แน่นอน

1047
01:06:51,720 --> 01:06:55,680
‎ที่จริงเราแปลกใจมากที่ทางการต้องร้องขอ

1048
01:06:56,920 --> 01:06:59,000
‎เราประหลาดใจกันมาก

1049
01:06:59,080 --> 01:07:02,160
‎นั่นคือสิ่งที่เราต่อสู้มาหลายต่อหลายเดือน

1050
01:07:02,240 --> 01:07:03,840
‎แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นอย่างนั้น

1051
01:07:11,760 --> 01:07:16,360
‎(ปารีส ประเทศฝรั่งเศส)

1052
01:07:19,600 --> 01:07:21,320
‎(ความเท่าเทียม)

1053
01:07:22,200 --> 01:07:23,920
‎ที่ศาลอัสซีซในปารีส

1054
01:07:24,000 --> 01:07:28,120
‎คุณครอมบัคยังคงถูกกล่าวหา
‎บนพื้นฐานเดียวกันกับ

1055
01:07:28,200 --> 01:07:31,640
‎การพิจารณาคดีลับหลังของเขาในปี 1995

1056
01:07:31,720 --> 01:07:35,800
‎การฆาตกรรมคาลินคาด้วยความรุนแรง

1057
01:07:37,840 --> 01:07:40,680
‎มีความรู้สึกมากมายเกิดขึ้นในช่วงเริ่มต้น
‎การพิจารณาคดีของดีเทอร์ ครอมบัค

1058
01:07:40,760 --> 01:07:42,280
‎เช้านี้ที่ศาลอัสซีซในปารีส

1059
01:07:42,360 --> 01:07:44,520
‎วันที่จะมีการเผชิญหน้าตาต่อตาเป็นครั้งแรก

1060
01:07:44,600 --> 01:07:47,640
‎ระหว่างชายที่ถูกกล่าวหาว่าฆ่าเด็กหญิงคาลินคา

1061
01:07:48,280 --> 01:07:50,600
‎กับพ่อของเด็กคนนี้ อ็องเดร บองแบร์สกี

1062
01:07:51,280 --> 01:07:54,240
‎ความคิดแรกและคำพูดแรกของผม

1063
01:07:55,480 --> 01:07:57,120
‎คือเพื่อคาลิคา

1064
01:07:58,840 --> 01:08:03,080
‎บรรยากาศของการพิจารณาคดีเป็นประมาณว่า

1065
01:08:04,120 --> 01:08:06,320
‎ชายชาวเยอรมันคนนี้ได้หนี

1066
01:08:06,400 --> 01:08:09,240
‎จากระบบยุติธรรมไปเป็นเวลาหลายปี

1067
01:08:09,320 --> 01:08:11,360
‎ซึ่งในที่สุดก็ต้องรับกรรม

1068
01:08:11,440 --> 01:08:12,520
‎บรรยากาศแบบนั้นแหละ

1069
01:08:13,040 --> 01:08:15,280
‎คุณครอมบัคมีสภาพย่ำแย่

1070
01:08:16,640 --> 01:08:18,960
‎เพราะฝีมือเพื่อนๆ ของบองแบร์สกี

1071
01:08:19,040 --> 01:08:21,399
‎นี่เป็นสถานการณ์ที่เหลือเชื่อจริงๆ

1072
01:08:22,200 --> 01:08:23,840
‎มีคนต้องรับการไต่สวน

1073
01:08:23,920 --> 01:08:26,880
‎เพราะฝ่ายที่กล่าวหาพาเขามาที่ฝรั่งเศส

1074
01:08:27,680 --> 01:08:29,120
‎ด้วยความรุนแรงระดับที่เลวร้าย

1075
01:08:29,720 --> 01:08:30,960
‎บรรยากาศเกลียดชังคนเยอรมัน

1076
01:08:31,040 --> 01:08:33,240
‎บรรยากาศการสมคบคิด

1077
01:08:33,319 --> 01:08:35,800
‎ที่เรากล่าวหาระบบยุติธรรมของเยอรมนี

1078
01:08:35,880 --> 01:08:38,760
‎ที่คุ้มครองผู้ประกอบวิชาชีพที่คลุมเครือ

1079
01:08:38,840 --> 01:08:40,680
‎ในลินเดา มันไม่สมเหตุสมผล

1080
01:08:44,200 --> 01:08:45,160
‎ความจริงคืออะไร

1081
01:08:45,240 --> 01:08:47,760
‎ความจริงคือพ่อฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

1082
01:08:47,840 --> 01:08:52,000
‎เขาไม่ผิด นี่เป็นการกระทำของคนบ้า คนเสียสติ

1083
01:08:53,960 --> 01:08:55,439
‎ดร.ครอมบัค

1084
01:08:56,640 --> 01:08:59,160
‎พ่อที่ดีของลูกๆ

1085
01:09:00,439 --> 01:09:02,640
‎แต่เขาเป็นคนสองหน้า

1086
01:09:03,600 --> 01:09:06,000
‎เหมือนดร.เจคิลล์กับไฮด์

1087
01:09:07,040 --> 01:09:09,760
‎คุณบองแบร์สกีคือกองกำลังศีลธรรม

1088
01:09:09,840 --> 01:09:13,399
‎นี่ไม่ใช่ศาลเตี้ย เขาไม่ได้สวมหน้ากากแก้แค้น

1089
01:09:14,040 --> 01:09:15,840
‎แต่เขาต่อสู้

1090
01:09:17,120 --> 01:09:18,880
‎พระนักสู้

1091
01:09:19,840 --> 01:09:23,479
‎คุณบองแบร์สกีมุ่งมั่นอย่างที่เป็นเสมอมา

1092
01:09:23,560 --> 01:09:27,880
‎เขาโล่งใจไหมคะ
‎ที่ในที่สุดก็ได้เห็นความยุติธรรมสักที

1093
01:09:27,960 --> 01:09:31,359
‎โล่งใจครับ เพราะนี่คือสิ่งที่
‎เขาตั้งเป้าหมายมาตลอด

1094
01:09:31,439 --> 01:09:32,960
‎คือการที่ครอมบัคถูกพิพากษา

1095
01:09:35,840 --> 01:09:38,399
‎คุณกอนแน็งเป็นผู้หญิงที่ใจเย็นมาก อ่อนโยนมาก

1096
01:09:38,479 --> 01:09:41,880
‎อยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเจ็บปวดรวดร้าว

1097
01:09:42,840 --> 01:09:45,000
‎การลักพาตัว การจับกุมครอมบัค

1098
01:09:45,080 --> 01:09:46,279
‎ความสนใจของสื่อ

1099
01:09:47,200 --> 01:09:48,520
‎แผลนั้นเปิดขึ้นอีกครั้ง

1100
01:09:48,600 --> 01:09:51,040
‎เพราะสถานการณ์นี้ที่เธอไม่เชื่อ

1101
01:09:51,120 --> 01:09:53,720
‎ว่าดีเทอร์ ครอมบัคมีความผิด

1102
01:09:55,200 --> 01:09:58,960
‎ผมคิดว่าเธอรู้สึกเหมือนเป็นเหยื่อ
‎ของสิ่งที่เธอคิดว่า

1103
01:09:59,040 --> 01:10:03,000
‎ความรุนแรงและก้าวร้าวในทางศาล
‎จากคุณบองแบร์สกี

1104
01:10:04,040 --> 01:10:05,760
‎นี่คือการพิจารณาคดีที่บองแบร์สกีฟ้องครอมบัค

1105
01:10:05,840 --> 01:10:07,920
‎นี่คือการแก้แค้นของบองแบร์สกีต่อครอมบัค

1106
01:10:11,520 --> 01:10:13,480
‎พวกเขาขอให้ผมติดตามการไต่สวน

1107
01:10:13,560 --> 01:10:15,720
‎เพื่อเขียนบทความเกี่ยวกับการพิจารณาคดี

1108
01:10:17,680 --> 01:10:20,440
‎คนที่อยู่ในห้องพิจารณาคดีต่างพากันกลั้นหายใจ

1109
01:10:20,520 --> 01:10:22,760
‎กลั้นจริงๆ ครับ ตอนที่ครอมบัคมาถึง

1110
01:10:24,360 --> 01:10:26,960
‎ในไม่นาน

1111
01:10:28,560 --> 01:10:30,240
‎เขาก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่

1112
01:10:30,320 --> 01:10:32,600
‎เพราะเวลาที่คำถามเข้าทางเขา

1113
01:10:33,840 --> 01:10:35,720
‎เขาจะเข้าใจมันได้เร็วมาก

1114
01:10:36,320 --> 01:10:38,400
‎และตอบได้ดีมาก

1115
01:10:38,480 --> 01:10:43,160
‎แต่เมื่อคำถามกวนใจเขานิดๆ

1116
01:10:44,040 --> 01:10:46,200
‎เขาจะออกอาการ

1117
01:10:46,280 --> 01:10:50,320
‎(ดีเทอร์ ครอมบัค)

1118
01:10:52,040 --> 01:10:54,880
‎แต่แล้วก็มีเรื่องที่น่าตกใจ

1119
01:10:55,560 --> 01:10:59,120
‎เราไปถึงช่วงเย็นของวันที่ห้าหรือหก

1120
01:10:59,200 --> 01:11:01,640
‎เราได้รู้ว่าเขามีอาการหัวใจวาย

1121
01:11:02,520 --> 01:11:05,040
‎ชีวิตเขาอยู่ในอันตราย หัวใจเขามีปัญหา

1122
01:11:05,120 --> 01:11:07,000
‎ผู้เชี่ยวชาญยืนยันแล้ว

1123
01:11:07,800 --> 01:11:10,320
‎ดีเทอร์ ครอมบัคมาที่ศาลไม่ได้อีกต่อไป

1124
01:11:11,040 --> 01:11:13,000
‎เมื่อเผชิญความยุติธรรม
‎แพทย์โรคหัวใจชาวเยอรมันรายนี้

1125
01:11:13,080 --> 01:11:14,680
‎ก็เกิดมีปัญหาด้านสุขภาพ

1126
01:11:14,760 --> 01:11:17,280
‎มันคือการกุเรื่องทั้งนั้นครับ

1127
01:11:17,360 --> 01:11:20,200
‎นักข่าวบางคนที่ทำข่าวคดีนี้

1128
01:11:20,280 --> 01:11:23,720
‎ได้ติดต่อคุณเลอวาโน คุณโออายง

1129
01:11:23,800 --> 01:11:25,320
‎ก่อนหน้าการพิจารณาคดี

1130
01:11:26,040 --> 01:11:29,840
‎และพวกเขาก็พูดเสมอว่า
‎จะไม่มีการพิจารณาคดีหรอก

1131
01:11:30,560 --> 01:11:34,280
‎แล้วก็ไม่มีจริงๆ ครับ

1132
01:11:34,360 --> 01:11:40,440
‎น่าสงสัยนะครับ ปัญหาสุขภาพ
‎ในด้านที่เขาถนัด หทัยวิทยา

1133
01:11:41,880 --> 01:11:45,240
‎(หกเดือนต่อมา)

1134
01:11:50,960 --> 01:11:55,720
‎คาลินคา ที่เขาคิดว่า
‎ถูกดีเทอร์ ครอมบัคที่เป็นพ่อเลี้ยงฆ่า

1135
01:11:56,400 --> 01:12:00,000
‎ทำไมเขาไม่คิดจะแจ้งตำรวจ
‎ตำรวจจะได้คุ้มกันที่เกิดเหตุ

1136
01:12:00,080 --> 01:12:02,320
‎ดาเนียล กอนแน็ง แม่ของคาลินคา

1137
01:12:02,400 --> 01:12:06,160
‎อดีตสามีภรรยาไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ

1138
01:12:07,080 --> 01:12:08,920
‎สภาพจิตใจเป็นยังไงบ้างคะ

1139
01:12:09,640 --> 01:12:10,720
‎ผม…

1140
01:12:10,800 --> 01:12:13,280
‎มั่นใจมากขึ้นมากๆ

1141
01:12:13,360 --> 01:12:15,760
‎และใจเย็นมากกว่าคราวที่แล้ว

1142
01:12:16,680 --> 01:12:17,960
‎แปลว่ายังไง

1143
01:12:18,040 --> 01:12:19,400
‎แปลว่า…

1144
01:12:19,480 --> 01:12:23,080
‎เราได้ทำทุกอย่างแล้ว

1145
01:12:23,960 --> 01:12:27,560
‎เพื่อไม่ให้โรคหัวใจของคุณครอมบัคกำเริบ

1146
01:12:28,320 --> 01:12:30,280
‎แน่นอน มันต้องจบลง

1147
01:12:30,360 --> 01:12:32,720
‎แน่นอน เขาอยากจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์

1148
01:12:32,800 --> 01:12:34,240
‎เพราะว่าเขาบริสุทธิ์

1149
01:12:37,880 --> 01:12:42,080
‎การให้การปรักปรำเขา สำหรับฉัน

1150
01:12:42,600 --> 01:12:44,960
‎มันยากมากที่จะยืนต่อหน้าคนมากมาย

1151
01:12:45,040 --> 01:12:46,720
‎บรรยายเรื่องทั้งหมดอีกครั้ง

1152
01:12:48,760 --> 01:12:51,600
‎ฉันเจอคุณครอมบัคครั้งแรก

1153
01:12:51,680 --> 01:12:55,360
‎ในฤดูร้อนปี 1993

1154
01:12:55,440 --> 01:12:58,440
‎ตอนนั้นฉันอายุ 29 ปี

1155
01:12:59,000 --> 01:13:03,560
‎เขาแก่กว่า น่าจะห้าสิบปลายๆ

1156
01:13:05,920 --> 01:13:07,960
‎มีคนแนะนำเขาให้ฉันรู้จัก

1157
01:13:08,040 --> 01:13:10,640
‎“เขาเป็นหมอที่ดีและเก่งมากๆ”

1158
01:13:12,120 --> 01:13:14,120
‎เขาบอกว่าฉันมีภาวะขาดธาตุเหล็ก

1159
01:13:14,880 --> 01:13:17,600
‎เขาต้องฉีดธาตุเหล็กให้ฉัน

1160
01:13:21,720 --> 01:13:24,400
‎ฉันรับการฉีดยาไปสองสามครั้ง

1161
01:13:25,200 --> 01:13:27,960
‎และในตอนนั้นทุกอย่างก็ปกติดี

1162
01:13:30,080 --> 01:13:33,880
‎สามีกับฉันมีปัญหาเรื่องเงิน

1163
01:13:34,560 --> 01:13:39,240
‎และเขาเสนองานที่คลินิกเขาให้ฉัน

1164
01:13:42,800 --> 01:13:46,040
‎ฉันแค่ต้องทำความสะอาดพื้น ปัดกวาดเช็ดถู

1165
01:13:47,480 --> 01:13:51,400
‎ฉันเข้างานตอนเที่ยง

1166
01:13:53,080 --> 01:13:55,440
‎ไม่มีเจ้าหน้าที่ ไม่มีคนไข้

1167
01:13:58,320 --> 01:14:00,920
‎ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไร

1168
01:14:02,360 --> 01:14:06,080
‎แล้ววันหนึ่ง ฉันเดินไปที่โถง

1169
01:14:07,040 --> 01:14:09,440
‎และได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง

1170
01:14:09,520 --> 01:14:11,240
‎ฉันร้องออกไป

1171
01:14:11,320 --> 01:14:13,760
‎“หวัดดี มีใครอยู่เหรอ”

1172
01:14:13,840 --> 01:14:17,800
‎และนั่นเขา อยู่ที่ห้องแล็บด้านหลัง

1173
01:14:19,760 --> 01:14:21,600
‎เขาถามฉันว่า

1174
01:14:21,680 --> 01:14:28,160
‎ให้เขาฉีดยาให้ฉันได้หรือเปล่า

1175
01:14:28,240 --> 01:14:32,480
‎ฉันจะได้ไม่ต้องกลับมาตามนัดในวันนั้นทีหลัง

1176
01:14:32,560 --> 01:14:36,920
‎ฉันไม่คิดอะไรและบอกว่า “ได้”

1177
01:14:41,000 --> 01:14:44,960
‎มันเป็นการฉีดยาที่ไม่เหมือนครั้งไหนเลย

1178
01:14:47,360 --> 01:14:50,920
‎ฉันจำได้ว่าฉันเหมือนเป็นอัมพาต

1179
01:14:52,400 --> 01:14:55,400
‎และจำได้ว่าอยากยืนขึ้น

1180
01:14:55,480 --> 01:14:59,040
‎และเขาค่อยๆ กดให้ฉันนอนลง

1181
01:14:59,960 --> 01:15:04,840
‎โดยใช้นิ้วสองนิ้ว แล้วมันก็เกิดขึ้น

1182
01:15:07,840 --> 01:15:10,240
‎เขาข่มขืนฉัน ใช่

1183
01:15:12,440 --> 01:15:14,480
‎- หยุดกันสักครู่ได้ไหมคะ
‎- ได้ค่ะ

1184
01:15:14,560 --> 01:15:15,600
‎โอเค

1185
01:15:22,480 --> 01:15:27,240
‎ฉันคิดไม่ตกเรื่องไปหาตำรวจ

1186
01:15:29,360 --> 01:15:33,280
‎ฉันหวาดกลัว เต็มไปด้วยความหวั่นใจ

1187
01:15:33,360 --> 01:15:34,480
‎และอาย

1188
01:15:37,520 --> 01:15:41,120
‎คุณครอมบัครวยมาก มีอำนาจมาก

1189
01:15:42,080 --> 01:15:44,960
‎และฉันคิดว่า “ฉันสู้ไม่ได้หรอก”

1190
01:15:46,720 --> 01:15:49,040
‎ผมไม่เคยต้องแก้ต่างให้ดีเทอร์ ครอมบัค

1191
01:15:49,680 --> 01:15:51,120
‎ในข้อหาพวกนี้

1192
01:15:52,440 --> 01:15:54,000
‎ข้อหาที่พิสูจน์ไม่ได้

1193
01:15:54,080 --> 01:15:55,160
‎ข้อหาอื่นๆ

1194
01:15:55,680 --> 01:15:58,120
‎ครอมบัคอ้างว่าเขาไม่รู้จักฉัน

1195
01:15:58,200 --> 01:16:00,920
‎ว่าเขาไม่เคยเห็นฉันมาก่อน

1196
01:16:01,000 --> 01:16:03,600
‎ฉันอยู่ที่นั่นแค่เพื่อให้ตัวเองมีความสำคัญ

1197
01:16:04,280 --> 01:16:06,240
‎ความยุติธรรมมีกฎอยู่

1198
01:16:06,320 --> 01:16:10,640
‎และกฎข้อแรกคือต้องพิสูจน์ข้อกล่าวหา

1199
01:16:10,720 --> 01:16:13,240
‎(ศาลอัสซีซ ห้องหมายเลข 3)

1200
01:16:13,320 --> 01:16:17,280
‎ฉันได้ยินว่าเขากลัวที่ฉันจะขึ้นให้การ

1201
01:16:17,360 --> 01:16:19,920
‎และคนก็เต็มห้องพิจารณาคดี

1202
01:16:20,760 --> 01:16:24,320
‎ทนายสองคนของเขาเหมือนสุนัขดุๆ

1203
01:16:24,400 --> 01:16:27,480
‎พี่น้องเมาเออร์ไม่เคยไปขึ้นศาล ผมไม่เคยต้อง

1204
01:16:27,560 --> 01:16:29,560
‎แก้ต่างให้คุณครอมบัค

1205
01:16:29,640 --> 01:16:31,840
‎ต่อข้อกล่าวหาของพี่น้องเมาเออร์

1206
01:16:34,920 --> 01:16:38,040
‎เธอมีปฏิกิริยายังไงต่อคำให้การของเหยื่อ

1207
01:16:38,120 --> 01:16:39,720
‎ดาเนียล กอนแน็ง

1208
01:16:40,920 --> 01:16:42,360
‎ขยะแขยง

1209
01:16:42,440 --> 01:16:46,040
‎ความรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดมา 28 ปี

1210
01:16:46,120 --> 01:16:49,400
‎ผมจำได้ว่าดาเนียล กอนแน็งหันมาพูดว่า

1211
01:16:49,480 --> 01:16:51,600
‎“แต่ที่จริงเขาก็วิตถาร

1212
01:16:51,680 --> 01:16:53,360
‎ฉันใช้ชีวิตอยู่กับคนวิตถาร

1213
01:16:53,440 --> 01:16:55,280
‎อยู่หลายปีโดยที่ไม่รู้ตัว”

1214
01:16:56,880 --> 01:16:59,360
‎เรื่องน่าตกใจทั้งหมด
‎อายุของเหยื่อ วิธีการลงมือ

1215
01:17:00,280 --> 01:17:02,520
‎เด็กสาวที่ตอนนั้นเป็นผู้เยาว์

1216
01:17:03,440 --> 01:17:06,960
‎การมอมยาและล่วงละเมิดทางเพศ

1217
01:17:07,640 --> 01:17:10,240
‎ดาเนียล กอนแน็งไม่ได้ดู

1218
01:17:10,320 --> 01:17:12,680
‎ขวดยา

1219
01:17:12,760 --> 01:17:15,400
‎ที่เขาฉีดเข้าศพของคาลินคา

1220
01:17:16,000 --> 01:17:18,320
‎เธอไม่ได้ดู เธอเชื่อใจ

1221
01:17:20,360 --> 01:17:22,040
‎ดร.ครอมบัคเป็นแพทย์โรคหัวใจ

1222
01:17:22,120 --> 01:17:26,320
‎และใครๆ ก็เห็นด้วย
‎กับที่เขาพยายามช่วยชีวิตคาลินคา

1223
01:17:26,400 --> 01:17:29,760
‎ทั้งวิธีการที่เขาใช้และสิ่งที่เขาฉีดเข้าไป

1224
01:17:31,400 --> 01:17:34,280
‎มันตรงกันข้ามเลยกับกฎทางการแพทย์

1225
01:17:36,880 --> 01:17:40,720
‎และเธอจะได้รู้ว่าเขานอกใจในบ้านของเธอ

1226
01:17:41,680 --> 01:17:45,600
‎สามีเธอวางยาเธอ
‎และนอกใจเธอกับเพื่อนบ้านที่อายุ 16 ปี

1227
01:17:45,680 --> 01:17:46,520
‎แต่เพื่อนบ้านคนนั้น

1228
01:17:46,600 --> 01:17:49,920
‎เธออธิบายว่าตอนที่เธอเริ่มมีเซ็กซ์

1229
01:17:50,000 --> 01:17:52,600
‎กับดีเทอร์ ครอมบัค มันเกิดขึ้นในบ้านเขาเอง

1230
01:17:52,680 --> 01:17:55,080
‎ในบ้านที่เขาอาศัยอยู่กับคุณกอนแน็ง

1231
01:17:55,160 --> 01:17:57,760
‎ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น

1232
01:17:57,840 --> 01:18:01,120
‎และเขาวางยาภรรยาไม่ให้รู้ตัว

1233
01:18:01,200 --> 01:18:03,520
‎เขาใส่ยาระงับประสาท

1234
01:18:03,600 --> 01:18:06,160
‎ลงไปสองสามหยดให้ภรรยา

1235
01:18:06,240 --> 01:18:08,840
‎ให้เธอนอนหลับลึก

1236
01:18:08,920 --> 01:18:11,000
‎จะได้ไม่ได้ยินว่า

1237
01:18:11,080 --> 01:18:14,200
‎เขากำลังมีเซ็กซ์อยู่ในห้องข้างๆ

1238
01:18:16,680 --> 01:18:21,440
‎ดาเนียล กอนแน็งบอกศาลว่า
‎เธอนอนหลับอย่างไม่เป็นปกติ

1239
01:18:21,520 --> 01:18:23,520
‎ในคืนที่เกิดอาชญากรรม

1240
01:18:24,520 --> 01:18:27,960
‎ตอนนี้เธอสงสัยว่าเธออาจถูกวางยา

1241
01:18:28,040 --> 01:18:30,640
‎โดยคุณครอมบัค ในคืนที่ลูกสาวของเธอเสียชีวิต

1242
01:18:31,600 --> 01:18:34,680
‎ฉันมีข้อสงสัยค่ะ ตอนนี้เป็นมากกว่าข้อสงสัยแล้ว

1243
01:18:36,840 --> 01:18:39,800
‎ฉันเกือบจะแน่ใจว่าเขาโกหก

1244
01:18:39,880 --> 01:18:41,200
‎และมันเจ็บค่ะ

1245
01:18:41,280 --> 01:18:43,080
‎และตอนนี้ฉันต้องอยู่กับมัน

1246
01:18:44,920 --> 01:18:50,280
‎ฉันอยากให้ดีเทอร์ ครอมบัคบอกฉันว่า

1247
01:18:50,360 --> 01:18:53,520
‎มันเป็นอุบัติเหตุ ผมตกใจ

1248
01:18:53,600 --> 01:18:54,800
‎และผมโกหก

1249
01:18:54,880 --> 01:18:56,320
‎ฉันจะได้เข้าใจ

1250
01:18:56,400 --> 01:18:58,360
‎และอาจให้อภัยได้

1251
01:18:58,440 --> 01:19:01,760
‎แต่ตอนนี้ฉันให้อภัยไม่ได้

1252
01:19:02,840 --> 01:19:06,880
‎มันเป็นเรื่องซับซ้อนมากสำหรับคุณกอนแน็ง
‎ในการรับมือกับความรู้สึก

1253
01:19:06,960 --> 01:19:11,080
‎ที่มีคนหลายคนมองว่าเธอรู้ความจริง

1254
01:19:11,160 --> 01:19:14,440
‎แต่ไม่อยากพูด หรือเชื่อ หรืออยากได้ยิน

1255
01:19:14,520 --> 01:19:17,800
‎และมันคือภาพลักษณ์ที่เธอทนไม่ได้

1256
01:19:19,920 --> 01:19:22,520
‎แน่นอนว่าเราพอใจ เพราะว่า

1257
01:19:22,600 --> 01:19:25,440
‎ผมได้พูดกับแม่เธอ

1258
01:19:25,520 --> 01:19:27,760
‎กับทุกคน กับสื่อ

1259
01:19:27,840 --> 01:19:30,080
‎“เห็นไหม ผมคิดถูก”

1260
01:19:34,160 --> 01:19:36,240
‎ดร.ครอมบัคถูกตัดสิน

1261
01:19:37,960 --> 01:19:40,560
‎ให้จำคุก 15 ปี

1262
01:19:40,640 --> 01:19:42,040
‎ข้อหาใช้ความรุนแรง

1263
01:19:44,960 --> 01:19:49,200
‎ความคิดแรกของผมคือผมคิดถึงคาลินคา

1264
01:19:49,720 --> 01:19:52,880
‎เราได้ความยุติธรรมมาเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอ

1265
01:19:53,720 --> 01:19:58,520
‎และตอนนี้ผมจะได้ไว้ทุกข์ให้เธอได้

1266
01:20:04,640 --> 01:20:07,160
‎(ดีเทอร์ ครอมบัคถูกตัดสินจำโทษ 15 ปี)

1267
01:20:07,240 --> 01:20:09,360
‎(ฐานใช้ความรุนแรง
‎เป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ชีวิตโดยไม่เจตนา)

1268
01:20:09,440 --> 01:20:13,280
‎(เขาอ้างว่าตนบริสุทธิ์อยู่เสมอ)

1269
01:20:13,360 --> 01:20:15,160
‎(เขาได้รับการปล่อยตัว
‎วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2020)

1270
01:20:15,240 --> 01:20:18,240
‎(ด้วยเหตุผลด้านการแพทย์
‎แม้อ็องเดร บองแบร์สกีจะประท้วงก็ตาม)

1271
01:20:18,320 --> 01:20:21,880
‎(เขาเสียชีวิตวันที่ 12 ก.ย. 2020 ที่เยอรมนี)

1272
01:20:23,480 --> 01:20:30,360
‎(จนถึงปัจจุบัน มีผู้หญิง 16 คนได้ประณาม
‎การล่วงละเมิดทางเพศโดยดร.ครอมบัค)

1273
01:20:40,120 --> 01:20:42,280
‎โทษของคุณล่ะ

1274
01:20:43,040 --> 01:20:44,800
‎จำคุกหนึ่งปี

1275
01:20:45,960 --> 01:20:49,440
‎ตอนที่ผมอยู่ในคุกที่ออสเตรีย พ่อผมมาเยี่ยม

1276
01:20:49,520 --> 01:20:52,920
‎เขาบอกว่า “ไอ้หนู รู้ไหมว่าทำอะไรไป”

1277
01:20:53,000 --> 01:20:53,960
‎ผมบอกว่า “รู้สิ พ่อ”

1278
01:20:54,560 --> 01:20:56,440
‎พวกเขาภูมิใจในตัวผม

1279
01:20:57,800 --> 01:20:59,480
‎ทุกคนภูมิใจในตัวผม

1280
01:21:00,760 --> 01:21:03,640
‎ในช่วงการพิจารณาคดีการลักพาตัวที่มุลฮูส

1281
01:21:04,520 --> 01:21:06,840
‎ผมได้รู้ว่าผมถูกตัดสินลงโทษ

1282
01:21:06,920 --> 01:21:08,720
‎ในฐานะผู้บงการการลักพาตัว

1283
01:21:09,600 --> 01:21:11,960
‎โทษจำคุกหนึ่งปีรอลงอาญา

1284
01:21:15,160 --> 01:21:17,720
‎คาลินคา ผมหวังว่าเธอจะอยู่ในสวรรค์

1285
01:21:17,800 --> 01:21:20,840
‎และรับรู้ถึงทุกสิ่งที่ผมทำให้

1286
01:21:20,920 --> 01:21:23,120
‎ผมคิดว่าเธอสมควรได้รับมัน

1287
01:21:26,480 --> 01:21:29,640
‎คุณจะบอกพ่อคนหนึ่งที่เสียลูกไปว่ายังไง

1288
01:21:31,520 --> 01:21:36,000
‎ผมจะบอกว่ามันใช้เวลา 39 ปี

1289
01:21:38,880 --> 01:21:40,680
‎อย่าเสียเวลาชีวิตเลย

1290
01:21:42,520 --> 01:21:46,520
‎ผมต่อสู้เหมือนดอนกิโฆเต้ แห่งลามันช่า

1291
01:21:47,760 --> 01:21:49,400
‎ทวนกระแสลม

1292
01:21:51,880 --> 01:21:54,000
‎ผมทวงความยุติธรรมให้เธอได้แล้ว

1293
01:21:55,720 --> 01:21:57,560
‎แต่ว่า

1294
01:21:57,640 --> 01:22:01,640
‎มันก็เป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดมาก

1295
01:22:54,360 --> 01:22:58,480
‎คำบรรยายโดย อัจฉริยา สุกใส