1
00:00:28,611 --> 00:00:31,656
ครั้งหนึ่งเคยเกิดมหาสงคราม

2
00:00:32,657 --> 00:00:38,580
เหล่านักรบผู้เลื่องชื่อต่างต่อสู้เพื่อความเชื่อ
และความทะเยอทะยานของตน

3
00:00:38,663 --> 00:00:41,374
แต่ไม่มีฝ่ายไหนชนะ

4
00:00:42,125 --> 00:00:45,712
และดาบ 21 เล่มซึ่งค้ําชูชะตากรรมของโลก

5
00:00:46,254 --> 00:00:48,798
ได้กระจัดกระจายไปทั่วแดนตะวันออกไกล

6
00:00:56,473 --> 00:00:57,891
เรื่องราวนี้เริ่มต้นขึ้น

7
00:00:58,516 --> 00:01:03,438
เมื่อชายผู้หนึ่งได้ครอบครองดาบพิเศษ

8
00:01:24,542 --> 00:01:27,754
(เบลด)

9
00:01:37,263 --> 00:01:40,683
(ซึรุงิ)

10
00:01:49,567 --> 00:01:53,613
(คิซามิ)

11
00:02:03,164 --> 00:02:06,543
(มอนเมะ)

12
00:02:16,886 --> 00:02:19,472
(โทกิ)

13
00:02:27,605 --> 00:02:32,402
(เจ้าหญิงซายะ)

14
00:02:45,665 --> 00:02:48,418
(โตเกียวเบลด)

15
00:02:48,501 --> 00:02:55,466
(ละครเวที)

16
00:04:38,403 --> 00:04:39,362
เจ้าหญิงซายะ

17
00:04:40,738 --> 00:04:41,739
โทกิ

18
00:04:48,246 --> 00:04:50,290
เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งขึ้น

19
00:04:51,124 --> 00:04:53,501
(รับบทโทกิ
โฮชิโนะ อควา อายุ 16 ปี)

20
00:04:53,584 --> 00:04:55,962
(รับบทเจ้าหญิงซายะ
คุโรคาวะ อากาเนะ อายุ 17 ปี)

21
00:04:56,045 --> 00:04:58,965
(ละครเวที 2.5 มิติ โตเกียวเบลด
ซ้อมการแสดงวันแรก)

22
00:04:59,549 --> 00:05:01,884
โอเค พักสิบนาที

23
00:05:06,222 --> 00:05:08,599
(รับบทซึรุงิ
อาริมะ คานะ อายุ 17 ปี)

24
00:05:09,892 --> 00:05:12,270
(รับบทคิซามิ
นารุชิมะ เมลต์ อายุ 16 ปี)

25
00:05:13,563 --> 00:05:15,940
{\an8}(รับบทมอนเมะ
คาโมชิดะ ซาคุยะ อายุ 22 ปี)

26
00:05:16,024 --> 00:05:17,567
คุโรคาวะ มีเวลาสักครู่ไหม

27
00:05:17,650 --> 00:05:18,484
ได้ค่ะ

28
00:05:30,663 --> 00:05:34,208
{\an8}นี่ก็ผ่านคอนเสิร์ตแรกของบี โคมาชิ
มาหนึ่งฤดูกาลแล้ว

29
00:05:34,292 --> 00:05:35,752
{\an8}ผ่านไปสี่เดือน

30
00:05:36,461 --> 00:05:40,173
ตั้งแต่นั้นมาเราก็ได้ขึ้นแสดง
ในคอนเสิร์ตเล็กๆ อยู่บ้าง

31
00:05:40,256 --> 00:05:43,134
และได้โพสต์วิดีโอลงโซเชียลอยู่ตลอด

32
00:05:43,217 --> 00:05:45,344
ระหว่างนั้นก็มีแฟนๆ เพิ่มมากขึ้น

33
00:05:46,971 --> 00:05:48,056
ส่วนพี่

34
00:05:48,139 --> 00:05:52,101
พี่บอกว่าไม่อยากเป็นนักแสดง
แต่ได้งานแสดงเข้ามามากขึ้น

35
00:05:52,602 --> 00:05:55,980
{\an8}บอกตามตรง หนูก็ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไรอยู่

36
00:05:57,106 --> 00:05:57,940
อ๋อ จริงสิ

37
00:05:58,024 --> 00:06:01,069
ตอนนี้พี่มีแฟนน่ารักซะด้วย

38
00:06:03,029 --> 00:06:05,364
พวกเขาเริ่มเดตกันในรายการทีวี

39
00:06:05,448 --> 00:06:09,327
แล้วทั้งสองคนก็จะแสดงละครเวทีกับรุ่นพี่ด้วย

40
00:06:10,912 --> 00:06:14,332
แต่พี่บอกว่าที่รักกันเป็นแค่เรื่องงาน

41
00:06:14,832 --> 00:06:18,294
หนูว่าพี่นิสัยแย่มาก เป็นศัตรูของผู้หญิงทุกคน

42
00:06:18,795 --> 00:06:20,671
(ครอบครัวโฮชิโนะ)

43
00:06:22,340 --> 00:06:24,258
หนูสบายดีค่ะ

44
00:06:27,428 --> 00:06:31,766
จนกว่าจะได้ขึ้นไปยืนบนเวทีโดม
ที่เป็นความฝันของหม่าม้า

45
00:06:31,849 --> 00:06:33,893
หนูจะทุ่มเทต่อไปในฐานะไอดอล

46
00:06:35,520 --> 00:06:37,063
{\an8}(ไอดอลกรุ๊ปบี โคมาชิ
โฮชิโนะ รูบี้ อายุ 16 ปี)

47
00:06:37,146 --> 00:06:38,773
{\an8}คอยดูหนูนะคะ หม่าม้า

48
00:06:43,861 --> 00:06:47,865
โตเกียวเบลดเป็นการ์ตูนดัง
ที่มียอดขายมากกว่า 50 ล้านเล่ม

49
00:06:47,949 --> 00:06:51,744
เป็นเรื่องราวการต่อสู้สุดคลาสสิก
ที่หลายทีมในญี่ปุ่น

50
00:06:51,828 --> 00:06:55,289
ได้สร้างมิตรภาพและความรักที่ลึกซึ้งขึ้น
ระหว่างการต่อสู้

51
00:06:56,415 --> 00:06:59,752
อาริมะอยู่ทีมชินจูกุซึ่งเป็นทีมหลัก

52
00:07:00,253 --> 00:07:04,507
ส่วนทีมชิบุยะของผมกับอากาเนะเป็นทีมศัตรู

53
00:07:05,258 --> 00:07:06,884
ฉากในละครเวทีนี้

54
00:07:06,968 --> 00:07:11,472
เอามาจากภาค “สงครามชิบุยะ”
ที่สองทีมต่อสู้กัน

55
00:07:12,932 --> 00:07:15,393
ผมต้องแสดงกับอาริมะแค่ตอนจบ

56
00:07:15,476 --> 00:07:18,438
ผิดหวังหรือเปล่าที่ได้แสดงกับคานะจังแค่ไม่กี่ฉาก

57
00:07:18,980 --> 00:07:21,524
พวกนายดูสนิทกัน

58
00:07:21,607 --> 00:07:23,568
มาประชุมทีมงานพร้อมกันด้วย

59
00:07:24,193 --> 00:07:25,194
ตรงกันข้ามเลย

60
00:07:26,028 --> 00:07:29,949
ยัยนั่นบ้าการแสดงจนฉันกลัว

61
00:07:30,908 --> 00:07:35,413
โชคดีที่ได้แสดงด้วยกันไม่กี่ฉาก
จะได้ไม่บ่นเท่าไร

62
00:07:35,496 --> 00:07:36,622
เหรอ...

63
00:07:36,706 --> 00:07:39,167
แต่คุยเรื่องการแสดงก็สนุกดีไม่ใช่เหรอ

64
00:07:39,667 --> 00:07:41,627
ฉันคุยได้ทั้งวันเลย

65
00:07:41,711 --> 00:07:43,171
ล้อเล่นแน่ๆ

66
00:07:43,254 --> 00:07:46,632
มีแต่พวกบ้าการแสดงเท่านั้นแหละ
ที่จะทําอะไรแบบนั้น

67
00:07:48,009 --> 00:07:49,510
แล้วนายไม่ใช่เหรอ

68
00:07:49,594 --> 00:07:50,511
ไม่

69
00:07:52,763 --> 00:07:56,392
คนที่เล่นละครเวที
โดยพื้นฐานแล้วต้องเป็นพวกที่รัก

70
00:07:56,476 --> 00:07:58,227
และจริงจังกับการแสดง

71
00:08:01,230 --> 00:08:02,190
ฉันไม่เหมือนพวกนั้น

72
00:08:03,357 --> 00:08:06,569
การแสดงเป็นวิธีเข้าถึงความจริงเรื่องไอ

73
00:08:07,445 --> 00:08:10,323
ตัวแทนโรงละครลาลาไล คินดะอิจิ โทชิโร่

74
00:08:10,990 --> 00:08:14,035
คนคนนี้อาจมีอิทธิพลกับไอในบางแง่

75
00:08:14,827 --> 00:08:16,370
นี่เป็นวิธีเข้าถึงตัวชายคนนี้

76
00:08:18,206 --> 00:08:20,416
- เกือบหมดเวลาพักแล้ว
- อื้อ

77
00:08:21,083 --> 00:08:22,168
รอเดี๋ยวสิ

78
00:08:29,217 --> 00:08:30,051
ไปกันเถอะ

79
00:08:36,807 --> 00:08:42,271
ได้ยินว่ามีชายผู้หนึ่งได้รวมเขตที่ไร้กฎหมาย
อย่างชินจูกุให้เป็นหนึ่งเดียว

80
00:08:42,897 --> 00:08:44,649
เขาชื่อเบลด

81
00:08:45,233 --> 00:08:47,109
เหรอ น่าสนใจ

82
00:08:47,193 --> 00:08:49,612
ไปส่องหมอนั่นสักหน่อยดีกว่า

83
00:08:49,695 --> 00:08:53,574
คิดให้ดีก่อนไปตีกันนะครับ

84
00:08:53,658 --> 00:08:55,326
ขอไปด้วยได้ไหม

85
00:08:55,409 --> 00:08:57,787
รอบนี้ไม่มีนักแสดงห่วยๆ เลยนะ

86
00:08:57,870 --> 00:08:59,914
ดาบคู่ใจของฉันมีชื่อว่าอิวาดาชิ

87
00:09:00,790 --> 00:09:04,126
อาริมะก็เป็นนักแสดงมานานแล้ว

88
00:09:04,210 --> 00:09:05,836
และทุกคนที่ลาลาไลก็แสดงเก่ง

89
00:09:05,920 --> 00:09:09,674
{\an8}เมลต์นี่ตอนเห็นในวันนี้แบบหวาน
ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร

90
00:09:09,757 --> 00:09:11,300
{\an8}แต่เขาก็ทําได้ไม่เลว

91
00:09:12,009 --> 00:09:16,264
อควาคุงบอกว่าแสดงละครเวทีครั้งแรก
แต่ช่างสังเกตและไม่มีข้อผิดพลาดเลย

92
00:09:16,847 --> 00:09:21,102
เวลาส่งเด็กไปทํางานให้คนอื่น
คาบุรางิเลือกที่เก่งสุดมาตลอด

93
00:09:21,185 --> 00:09:22,979
การขับเคี่ยวกันของอาริมะจังกับอากาเนะจัง

94
00:09:23,062 --> 00:09:26,732
อัจฉริยะคนเก่ากับคนใหม่
ที่อายุรุ่นเดียวกันก็น่าตื่นเต้น

95
00:09:27,358 --> 00:09:30,069
คนแบบที่จมดิ่งเข้ากับบท

96
00:09:30,152 --> 00:09:33,239
กับคนที่ปรับตัวตามการแสดงของคนอื่นได้

97
00:09:33,322 --> 00:09:34,949
ทั้งคู่แตกต่างกันสิ้นเชิง

98
00:09:35,658 --> 00:09:38,911
ผมว่าอากาเนะจังนําหน้าอยู่หนึ่งก้าว

99
00:09:39,579 --> 00:09:41,872
หวังว่าอาริมะจังจะไม่แพ้นะ

100
00:09:42,790 --> 00:09:44,041
อย่าเพิ่งแน่ใจนัก

101
00:09:45,167 --> 00:09:48,379
ดาบนี้ดีไปสําหรับซามูไรบ้านนอกอย่างนาย

102
00:09:50,006 --> 00:09:52,675
ยังไงเราก็มีฮิเมคาวะอยู่

103
00:10:05,104 --> 00:10:06,314
อาริมะใช่ไหม

104
00:10:07,148 --> 00:10:08,274
เต็มที่ได้เลยนะ

105
00:10:08,357 --> 00:10:11,235
(รับบทเบลด พระเอกของโตเกียวเบลด
ฮิเมคาวะ ไทกิ อายุ 19 ปี)

106
00:10:14,280 --> 00:10:15,823
อยากสู้กับฉันเหรอ

107
00:10:16,490 --> 00:10:19,577
ดูเหมือนเราจะคุยกันไม่รู้เรื่อง

108
00:10:20,244 --> 00:10:23,581
ผู้ชนะคือผู้ที่คู่ควรกับดาบ ว่าไงล่ะ

109
00:10:24,957 --> 00:10:27,960
ได้เลย แบบนั้นเข้าใจง่ายดี

110
00:10:28,919 --> 00:10:31,339
ตายแล้วอย่ามาว่ากันนะ

111
00:10:32,381 --> 00:10:35,176
เช่นกัน

112
00:10:37,261 --> 00:10:38,971
มีฝีมือแค่นี้เองเหรอ

113
00:10:39,055 --> 00:10:40,931
นายสู้ฉันไม่ได้หรอก

114
00:10:41,015 --> 00:10:42,558
หยุดพล่ามได้แล้ว!

115
00:10:44,268 --> 00:10:46,145
เป็นอะไรไป จะยอมแพ้งั้นเหรอ

116
00:10:46,854 --> 00:10:48,522
อย่ามาทําปากดี

117
00:10:48,606 --> 00:10:50,900
คราวนี้แหละ!

118
00:10:54,945 --> 00:10:56,197
มีอะไรตลกนักหรือไง

119
00:10:56,822 --> 00:10:58,449
เธอแข็งแรงใช้ได้นะเนี่ย

120
00:10:59,241 --> 00:11:00,284
ไปให้พ้นเลย

121
00:11:10,378 --> 00:11:12,755
อาริมะ คานะ ไปหาอะไรกินกันไหม

122
00:11:13,339 --> 00:11:16,842
ก็ดี ฉันมีคําถามเยอะเลย

123
00:11:17,426 --> 00:11:18,677
มาด้วยกันสิเมลต์

124
00:11:18,761 --> 00:11:19,720
หา ฉันด้วยเหรอ

125
00:11:19,804 --> 00:11:22,473
แน่นอน เราต้องเล่นด้วยกันหลายฉากนี่

126
00:11:23,891 --> 00:11:24,934
คานะจัง

127
00:11:25,518 --> 00:11:27,770
เมื่อไม่นานมานี้
ยังให้ความสําคัญกับคนอื่นก่อนอยู่เลย

128
00:11:27,853 --> 00:11:30,481
ไม่ใช่นักแสดงประเภทที่อยากเด่น

129
00:11:31,273 --> 00:11:32,650
ไม่ใช่ประเภท

130
00:11:32,733 --> 00:11:36,195
ที่จะทําเป็นเห็นแก่ตัวและขโมยซีนทุกคน

131
00:11:37,655 --> 00:11:41,409
เป็นเพราะความมั่นใจ หรือความมุ่งมั่น
ได้บางอย่างมาจากการเป็นไอดอลหรือเปล่า

132
00:11:43,077 --> 00:11:45,538
ช่วงนี้ลาลาไลก็แผ่วๆ

133
00:11:45,621 --> 00:11:49,834
ฉันรับงาน 2.5 มิติและรับนักแสดงข้างนอกมา

134
00:11:49,917 --> 00:11:52,670
เพราะคิดว่าเราต้องการแรงกระตุ้นบางอย่าง

135
00:11:53,462 --> 00:11:55,965
ทุกคนรักการแข่งขัน

136
00:11:56,507 --> 00:11:59,969
เห็นแบบนั้นแล้วไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่รู้สึกอะไร

137
00:12:00,511 --> 00:12:02,179
พวกเขาคงต้องคิดแทบตาย

138
00:12:02,763 --> 00:12:05,182
ว่าจะเอาชนะได้ยังไง

139
00:12:06,308 --> 00:12:07,518
ถ้าหากเป็นนักแสดงที่แท้จริง

140
00:12:12,148 --> 00:12:15,401
(ละครเวที 2.5 มิติ โตเกียวเบลด
การซ้อมวันที่สาม)

141
00:12:23,617 --> 00:12:27,538
ปกติแล้วเราจะซ้อมละครเวทีกันสามเดือน

142
00:12:28,205 --> 00:12:31,000
เริ่มตั้งแต่กลางวัน แล้วซ้อมกันหกหรือเจ็ดชั่วโมง

143
00:12:31,917 --> 00:12:35,504
หลายคนมีงานยุ่ง ดังนั้นไม่ใช่จะมากันได้ครบ

144
00:12:36,088 --> 00:12:40,468
{\an8}โดยเฉพาะนักแสดงนํา
มักจะมาซ้อมไม่ได้เพราะติดงานอื่น

145
00:12:40,968 --> 00:12:44,847
{\an8}เราเลยจ้างสแตนด์อินให้มาซ้อมแทนอยู่บ่อยๆ

146
00:12:45,890 --> 00:12:48,851
แต่คนของคณะละครรักการแสดงมาก

147
00:12:48,934 --> 00:12:51,937
พวกเขาเลยมาซ้อมกัน
ถึงจะมาได้แค่กลางคืนก็ตาม

148
00:12:56,192 --> 00:12:57,818
อาริมะ มีเวลาสักครู่ไหม

149
00:12:58,444 --> 00:12:59,278
มีอะไรเหรอ

150
00:12:59,361 --> 00:13:01,363
คํานี้อ่านยังไง

151
00:13:01,447 --> 00:13:02,406
“ซากิโมริ”

152
00:13:02,490 --> 00:13:03,324
เหรอ

153
00:13:03,407 --> 00:13:05,701
อ้าว นึกว่าอ่านว่า “โบจิน”

154
00:13:05,784 --> 00:13:07,244
อาริมะนี่ฉลาดจริงๆ

155
00:13:07,328 --> 00:13:08,996
ก็ธรรมดานะ

156
00:13:09,079 --> 00:13:12,333
ทําไมคนของคณะละครหลายคน
ถึงอ่านตัวคันจิไม่ออก

157
00:13:12,416 --> 00:13:14,668
น่าจะอ่านหนังสือให้เยอะกว่านี้หน่อย

158
00:13:14,752 --> 00:13:17,171
ฉันไม่ชอบหนังสือ ตัวอักษรมันเล็กเกินไป

159
00:13:17,254 --> 00:13:18,464
ฉันชอบดูรูปมากกว่า

160
00:13:18,547 --> 00:13:21,217
ฉันเข้าใจ ฉันเองก็อ่านแต่การ์ตูน

161
00:13:21,842 --> 00:13:23,219
พวกคณะละครนี่น้า...

162
00:13:23,302 --> 00:13:26,931
พอถึงวันที่สาม ก็เริ่มมีการจับกลุ่มกันในห้องซ้อม

163
00:13:27,014 --> 00:13:28,390
ฉันจะเอาหนังสือมา อ่านซะบ้างนะ

164
00:13:28,474 --> 00:13:29,725
กลุ่มนักแสดงนํา

165
00:13:29,808 --> 00:13:30,643
ก็ได้

166
00:13:30,726 --> 00:13:33,354
กลุ่มลาลาไล และกลุ่มนักแสดงสมทบ

167
00:13:34,813 --> 00:13:35,856
และ...

168
00:13:37,983 --> 00:13:40,986
แฟนฉันดูโดดเดี่ยว

169
00:13:41,820 --> 00:13:44,698
เขาเข้ากับคนอื่นไม่เก่งหรือไงนะ

170
00:13:45,866 --> 00:13:48,744
คือเขาปล่อยออร่าด้านลบมากออกมา

171
00:13:50,162 --> 00:13:51,455
แต่ฉันก็พอจะเข้าใจ

172
00:14:01,090 --> 00:14:02,508
มองคานะจังอยู่เหรอ

173
00:14:03,801 --> 00:14:04,635
ใช่

174
00:14:05,135 --> 00:14:06,136
“ใช่” งั้นเหรอ

175
00:14:06,220 --> 00:14:08,222
{\an8}คือฉันเป็น...

176
00:14:08,305 --> 00:14:11,684
{\an8}อาริมะติดนิสัยปรับระดับการแสดงของตัวเอง
ให้เข้ากับของคนอื่นในฉาก

177
00:14:12,768 --> 00:14:17,439
สมัยก่อนเขาเคยตกงานเพราะอวดฝีมือการแสดง

178
00:14:17,523 --> 00:14:20,609
นี่อาจเป็นกลยุทธ์ที่เขาใช้เอาตัวรอดในวงการนี้

179
00:14:21,569 --> 00:14:24,196
ก่อนหน้านี้ รอบๆ ตัวเขามีแต่นักแสดงธรรมดาๆ

180
00:14:24,280 --> 00:14:26,198
ที่มีฝีมือการแสดงธรรมดาๆ

181
00:14:27,074 --> 00:14:27,908
แต่ตอนนี้

182
00:14:28,534 --> 00:14:32,454
ข้างๆ เขามีฮิเมคาวะ ไทกิ
นักแสดงคนดังของโรงละครลาลาไล

183
00:14:33,247 --> 00:14:35,374
ถ้าอาริมะจะแสดงในระดับเดียวกับเขา...

184
00:14:36,750 --> 00:14:38,836
อากาเนะ เธออยากเอาชนะอาริมะใช่ไหม

185
00:14:39,837 --> 00:14:42,423
ถ้าเป็นแบบนี้เธอจะต้องแพ้หลุดลุ่ยเลยละ

186
00:14:45,092 --> 00:14:47,469
ฮึ่ม!

187
00:14:47,553 --> 00:14:49,096
ฮึ่ม!

188
00:14:49,179 --> 00:14:51,891
โกรธก็พูดออกมาสิ เธอเป็นเด็กหรือไง

189
00:14:52,474 --> 00:14:55,978
ยังจะมาห่วงฉันอีก ถ้าเป็นแบบนี้ นายจะ...

190
00:14:56,061 --> 00:14:58,522
ฉันไม่ได้พยายามเอาชนะตั้งแต่แรกแล้ว

191
00:15:00,190 --> 00:15:02,651
ฉันรู้ว่าเอาชนะคนที่มีพรสวรรค์ไม่ได้

192
00:15:05,988 --> 00:15:08,365
(สตูดิโอบี)

193
00:15:09,742 --> 00:15:12,870
ต้องฆ่าพวกชินจูกุ

194
00:15:13,954 --> 00:15:15,581
ไม่ให้เหลือสักคนเดียว

195
00:15:16,206 --> 00:15:19,084
คุโรคาวะ พูดให้ดูแรงกว่านี้หน่อย

196
00:15:19,168 --> 00:15:21,337
ต้องปรับอารมณ์ตัวเองให้เข้ากับคนอื่นด้วย

197
00:15:21,420 --> 00:15:22,421
เข้าใจแล้วค่ะ

198
00:15:23,714 --> 00:15:26,175
ให้แรงกว่านี้ พูดให้ดูแรงกว่านี้

199
00:15:27,051 --> 00:15:28,052
แบบนี้เหรอ

200
00:15:29,887 --> 00:15:34,266
ต้องฆ่าพวกชินจูกุไม่ให้เหลือสักคนเดียว

201
00:15:35,100 --> 00:15:37,311
โอเค เอาแบบนั้นแหละ

202
00:15:37,394 --> 00:15:39,855
ต่อไป ฉากชินจูกุ อาริมะเริ่มก่อน

203
00:15:39,939 --> 00:15:40,773
ได้ค่ะ

204
00:15:41,523 --> 00:15:42,942
เขาต้องการแบบนั้นสินะ

205
00:15:44,276 --> 00:15:46,862
เราจะไปชิบุยะได้ยังไงแล้วนะ

206
00:15:46,946 --> 00:15:48,155
ไม่เคยไปที่นั่นเหรอ

207
00:15:48,238 --> 00:15:51,951
คะ... เคยสิ หลายครั้งแล้วด้วย อย่ามาล้อฉัน!

208
00:15:52,034 --> 00:15:54,995
แน่ใจเหรอ ฉันว่าบางทีแม่นี่พูดเหน่ออยู่นะ

209
00:15:55,079 --> 00:15:56,956
เหรอ เมื่อไหร่

210
00:15:57,039 --> 00:15:59,917
ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันเลย เธอไม่รู้ตัวเหรอ

211
00:16:02,920 --> 00:16:07,216
ฉันเริ่มต้นละครนี้ได้ไม่ค่อยดี

212
00:16:07,967 --> 00:16:10,052
ก็เพราะบทที่เขียนออกมานี้

213
00:16:11,387 --> 00:16:15,599
บทเจ้าหญิงซายะที่ฉันแสดง
ไม่มีอยู่ในการ์ตูนต้นฉบับมากนัก

214
00:16:16,308 --> 00:16:19,353
ตอนแรกเธอเป็นคนรักของโทกิ

215
00:16:19,937 --> 00:16:23,232
แต่แฟนๆ เริ่มจิ้นเขากับซึรุงิที่เป็นศัตรู

216
00:16:23,816 --> 00:16:27,111
สุดท้ายเธอก็เลยถูกแย่งฉากที่เป็นคู่หูโทกิไป

217
00:16:27,987 --> 00:16:30,823
เรียกได้ว่าเป็นนางเอกผู้พ่ายแพ้

218
00:16:32,157 --> 00:16:34,618
ในบทล่าสุดของการ์ตูนต้นฉบับ

219
00:16:34,702 --> 00:16:37,871
แม้แต่การที่เป็นคู่หมั้นของโทกิ
ก็ถูกลืมไปอย่างน่าเศร้า

220
00:16:39,164 --> 00:16:44,378
ผู้ชายชอบผู้หญิงที่กล้าแสดงออก
และร่าเริงอย่างซึรุงิสินะ

221
00:16:45,337 --> 00:16:49,717
{\an8}ก็คงงั้น ดูเหมือนการ์ตูนก็ยังเบนไปทางนั้น

222
00:16:50,884 --> 00:16:54,304
ถ้าฉันยังเงียบล่ะก็
จะต้องถูกผู้หญิงแบบนั้นแย่งทุกอย่างไป

223
00:16:55,514 --> 00:16:57,933
การที่เจ้าหญิงซายะแทบไม่มีบทบาทเลย

224
00:16:58,017 --> 00:17:00,686
หมายถึงฉันแทบไม่มีข้อมูลให้วิเคราะห์ตัวละคร

225
00:17:00,769 --> 00:17:03,397
ต้องใช้จินตนาการมาเติมชิ้นส่วนที่หายไป

226
00:17:03,480 --> 00:17:06,150
และเติมเต็มตัวละครด้วยตัวเอง

227
00:17:07,026 --> 00:17:10,529
แต่การตีความตัวละครของฉันอาจต่างออกไป

228
00:17:10,612 --> 00:17:12,573
จากการตีความของบท

229
00:17:13,240 --> 00:17:16,160
พูดอีกอย่างคือเธอต่างออกไป
จากต้นฉบับโดยสิ้นเชิง

230
00:17:16,243 --> 00:17:18,537
กลายเป็นตัวละครดาษๆ

231
00:17:19,246 --> 00:17:21,040
เดิมทีเธอเป็นคนขี้อายและนุ่มนวล

232
00:17:21,123 --> 00:17:24,668
เป็นผู้หญิงที่รู้สึกขัดแย้งในใจที่ต้องฆ่าคน

233
00:17:25,753 --> 00:17:27,755
แต่เธอกลายเป็นคนรักการต่อสู้

234
00:17:27,838 --> 00:17:30,090
เพื่อตัดเวลาของละครให้สั้นลง

235
00:17:30,591 --> 00:17:33,093
เหมือนเธอคลั่งไคล้การฆ่าคน

236
00:17:34,386 --> 00:17:37,681
ฉันรู้ว่าต้องมีการปรับเปลี่ยนบ้าง

237
00:17:37,765 --> 00:17:40,267
ถ้าจะเอาการ์ตูนมาแปลงเป็นละครเวที

238
00:17:40,350 --> 00:17:43,228
แต่นี่มันเปลี่ยนเอาตามใจชอบของคนเขียนบท

239
00:17:44,146 --> 00:17:45,647
ฉันสงสารเจ้าหญิงซายะ

240
00:17:46,148 --> 00:17:49,610
ในการ์ตูนเธอต้องผ่านอะไรหลายเรื่อง
แล้วยังถูกทําแย่ๆ ในนี้อีก

241
00:17:52,362 --> 00:17:53,822
ฉันชอบเธอนะ

242
00:17:54,406 --> 00:17:56,408
แต่คงช่วยไม่ได้

243
00:17:57,242 --> 00:18:00,037
นักเขียนต้นฉบับอนุมัติบทละครแล้วนี่นา

244
00:18:00,871 --> 00:18:02,581
ฉันก็ต้องเล่นไปแบบนี้แหละ

245
00:18:05,626 --> 00:18:08,504
(ละครเวที 2.5 มิติ โตเกียวเบลด
การซ้อมวันที่ห้า)

246
00:18:08,587 --> 00:18:10,964
สวัสดี ผมมาแล้ว

247
00:18:11,048 --> 00:18:13,175
ไง โกอา เป็นไงบ้าง

248
00:18:13,258 --> 00:18:16,178
ตารางงานเขียนบทเรื่องอื่นเละไปหมด

249
00:18:16,678 --> 00:18:19,681
พวกเขาอยากให้ปรับภายในเช้าวันนี้
เลยลําบากหน่อย

250
00:18:19,765 --> 00:18:20,808
ผมง่วงมากเลย

251
00:18:20,891 --> 00:18:22,518
คุณโกอาที่เป็นนักเขียนบทก็มาด้วย

252
00:18:22,601 --> 00:18:23,477
ใช่

253
00:18:24,478 --> 00:18:27,898
นักเขียนต้นฉบับก็จะเข้ามาด้วย มิน่าเขาถึงได้มา

254
00:18:29,316 --> 00:18:31,944
นี่ นายว่าบทนี่เป็นยังไง

255
00:18:32,027 --> 00:18:32,861
หืม

256
00:18:32,945 --> 00:18:34,988
มันต่างจากต้นฉบับอยู่หน่อยๆ นะ

257
00:18:35,781 --> 00:18:36,615
ใช่

258
00:18:37,199 --> 00:18:40,160
แต่ฉันว่าส่วนใหญ่ก็เป็นไปตามต้นฉบับนะ

259
00:18:41,286 --> 00:18:45,040
นี่ดีกว่าบทละครที่ฉันเล่นครั้งก่อน 90 เท่าเลย

260
00:18:45,124 --> 00:18:47,251
ใช่ เรื่องวันนี้แบบหวาน ห่วยสุดๆ

261
00:18:48,252 --> 00:18:51,088
ถ้ามีอะไรข้องใจ ทําไมไม่ถามเขาไปเลยล่ะ

262
00:18:51,171 --> 00:18:54,925
ไม่ได้ เราควรต้องฟังคําแนะนํา
เรื่องการแสดงจากผู้กํากับ

263
00:18:55,592 --> 00:18:59,847
ถ้าได้คําแนะนํามากไป
จะทําให้นักแสดงสับสนไม่ใช่เหรอ

264
00:18:59,930 --> 00:19:04,810
คุณคินดะอิจิไม่ชอบ
ให้นักแสดงวิจารณ์กันเองด้วยซ้ํา

265
00:19:05,352 --> 00:19:06,186
อืม

266
00:19:08,313 --> 00:19:12,484
มีเวลาไปดูสแมชเฮเว่นไหมครับ
ผมได้ยินว่าบัตรยังเหลือ

267
00:19:12,568 --> 00:19:14,194
- เออ
- ขอโทษครับ

268
00:19:14,820 --> 00:19:17,906
คุโรคาวะมีคําถามเรื่องบท

269
00:19:19,533 --> 00:19:22,619
ถ้าเราได้ความเห็น
จากคุณคินดะอิจิด้วยก็เยี่ยมเลย

270
00:19:22,703 --> 00:19:24,580
เดี๋ยวสิ อควาคุง

271
00:19:25,414 --> 00:19:27,624
แบบนี้ก็จะได้ไม่สับสนใช่ไหม

272
00:19:27,708 --> 00:19:29,459
ใช่ แต่ว่า...

273
00:19:29,960 --> 00:19:31,461
หืม มีอะไรเหรอ

274
00:19:31,545 --> 00:19:32,880
ถามมาเลย คุโรคะวา

275
00:19:34,006 --> 00:19:36,842
เรื่องเจ้าหญิงซายะค่ะ

276
00:19:37,384 --> 00:19:38,510
จะพูดยังไงดีนะ...

277
00:19:38,594 --> 00:19:42,431
อ่านบทแล้วฉันไม่ค่อยเข้าใจคาแรคเตอร์ของเธอ

278
00:19:42,973 --> 00:19:44,766
ทําไมเธอถึงเป็นแบบที่เป็น

279
00:19:44,850 --> 00:19:48,437
อ๋อ ใช่ เธอรุนแรงกว่าในการ์ตูนต้นฉบับ

280
00:19:48,520 --> 00:19:51,773
ใช่ค่ะ ในต้นฉบับเธอดูขัดแย้งมากกว่านี้

281
00:19:52,357 --> 00:19:53,525
ก็ใช่

282
00:19:53,609 --> 00:19:55,986
ผมเองก็คิดเรื่องนั้นแทบแย่

283
00:19:56,069 --> 00:19:59,823
แต่ถ้าเราพยายามโชว์ความขัดแย้งนั้น
ในสื่ออย่างละครเวที

284
00:19:59,907 --> 00:20:03,160
ถึงจะทําได้ แต่ก็ใช้เวลามากไป

285
00:20:04,244 --> 00:20:07,372
{\an8}เราแสดงความรู้สึกของตัวละครได้
ในการ์ตูนช่องเดียว

286
00:20:07,456 --> 00:20:10,334
{\an8}แต่ถ้าจะให้ผู้ชมที่นั่งไกลๆ เห็นบนเวที

287
00:20:10,417 --> 00:20:12,628
{\an8}เราต้องคํานึงถึงเวลาที่ใช้ด้วย

288
00:20:13,629 --> 00:20:15,839
ผมเขียนบทละครความยาวสองชั่วโมง

289
00:20:15,923 --> 00:20:18,759
ที่มีตัวละครมากมายและมีอารมณ์ต่างๆ กัน

290
00:20:18,842 --> 00:20:23,263
เมื่อเป็นแบบนั้นก็ต้องทําให้ทุกอย่างเรียบง่าย

291
00:20:23,931 --> 00:20:26,767
ไม่อย่างนั้นแต่ละฉากจะสะเปะสะปะ

292
00:20:26,850 --> 00:20:29,603
และดูไม่สมเหตุสมผลสําหรับผู้ชม

293
00:20:30,395 --> 00:20:32,189
เราคงไม่ต้องมีคนเขียนบท

294
00:20:32,272 --> 00:20:34,775
ถ้าเอาทุกอย่างมาจากต้นฉบับ

295
00:20:34,858 --> 00:20:38,862
งานของผมคือค้นหา
และเลือกส่วนที่น่าตื่นเต้นมาใช้ในละคร

296
00:20:39,655 --> 00:20:43,909
ผมเองก็เป็นแฟนการ์ตูนต้นฉบับ
เลยไม่ได้อยากเปลี่ยนมากเกินไป

297
00:20:44,409 --> 00:20:48,664
การต้องรับหน้าที่ที่ชวนขัดใจแบบนั้น
ก็คงเป็นส่วนหนึ่งของงานผมด้วย

298
00:20:48,747 --> 00:20:51,792
แต่คุณก็คือคนที่เล่นบทนั้น

299
00:20:51,875 --> 00:20:54,836
ถ้าไม่สบายใจ ผมจะเปลี่ยนให้

300
00:20:54,920 --> 00:20:56,129
อย่าเอาใจนักแสดงเกินไปสิ

301
00:20:56,880 --> 00:20:59,633
ฉันอ่านการ์ตูนเล่มแรกๆ มาแล้ว

302
00:21:00,217 --> 00:21:03,178
ถ้าใส่ความรู้สึกของเจ้าหญิงซายะ
เรื่องมันจะซับซ้อน

303
00:21:03,679 --> 00:21:07,849
ทําให้เธอเป็นตัวละครที่แอคทีฟ
ปรับโครงสร้างความขัดแย้งให้ง่ายขึ้น

304
00:21:07,933 --> 00:21:11,186
ผู้ชมก็จะเห็นส่วนที่เราให้ความสําคัญได้ง่ายขึ้น

305
00:21:11,270 --> 00:21:14,106
การตัดสินใจของคนเขียนบทไม่ผิดอะไร

306
00:21:14,189 --> 00:21:15,816
ฉันถึงได้ยอมรับไงล่ะ

307
00:21:16,441 --> 00:21:20,779
ในละครนี้ เธอไม่ต้องแสดงออกมา
ว่าตัวละครนี้ซับซ้อนแค่ไหน

308
00:21:21,488 --> 00:21:26,493
แต่ต้องแสดงความเป็นศัตรูกัน
ของตัวละครให้เห็นง่ายๆ

309
00:21:27,411 --> 00:21:29,871
นั่นแหละ พอใจหรือเปล่า

310
00:21:29,955 --> 00:21:30,831
อื้ม

311
00:21:33,292 --> 00:21:35,168
(โครงสร้างความขัดแย้ง
โชว์ความเป็นศัตรูให้เห็นง่ายๆ)

312
00:21:35,836 --> 00:21:37,587
ทําให้เรียบง่ายเหรอ

313
00:21:39,548 --> 00:21:41,466
สวัสดีทุกคน

314
00:21:41,550 --> 00:21:43,844
{\an8}วันนี้เรามีแขกพิเศษ!

315
00:21:43,927 --> 00:21:47,055
{\an8}อ้อ เอ่อ สวัสดีค่ะ

316
00:21:47,681 --> 00:21:50,434
{\an8}นี่นักเขียนเรื่องโตเกียวเบลด อาจารย์อาบิโกะ

317
00:21:50,517 --> 00:21:53,020
{\an8}ฉันชื่อคิจิโจจิ มาเป็นเพื่อนเขาน่ะ

318
00:21:53,103 --> 00:21:55,480
อาจารย์คิจิโจจิ ไม่เจอกันตั้งนานนะคะ

319
00:21:55,564 --> 00:21:59,192
คุณอาริมะ ไม่ได้เจอกันตั้งแต่
งานเลี้ยงปิดกล้องวันนี้แบบหวาน

320
00:21:59,276 --> 00:22:02,654
ดีใจที่ได้เจอเธอด้วยนะ คุณอควา

321
00:22:02,738 --> 00:22:03,613
ขอบคุณครับ

322
00:22:03,697 --> 00:22:05,490
อาจารย์ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ

323
00:22:06,158 --> 00:22:07,743
อ้อ จ้ะ

324
00:22:08,327 --> 00:22:11,496
{\an8}นึกแล้วเชียวว่าเขาต้องเย็นชากับฉัน

325
00:22:11,580 --> 00:22:14,583
{\an8}ก็นายแสดงเรื่องวันนี้แบบหวานได้ห่วยแตก

326
00:22:15,208 --> 00:22:18,128
{\an8}นักเขียนต้นฉบับก็ต้องไม่ชอบนายอยู่แล้ว

327
00:22:18,211 --> 00:22:19,338
{\an8}ก็ใช่

328
00:22:21,048 --> 00:22:23,175
อาจารย์ ดีใจที่ได้เจอค่ะ

329
00:22:25,594 --> 00:22:28,430
นี่ ทักทายเขาดีๆ หน่อยสิ

330
00:22:28,513 --> 00:22:32,225
{\an8}เวลาสบตากับคนหน้าตาดีแล้วฉันประหม่า

331
00:22:32,309 --> 00:22:33,894
{\an8}ฉันเข้าใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ

332
00:22:35,062 --> 00:22:36,897
ตามสบายนะครับ

333
00:22:37,689 --> 00:22:39,191
ขอบคุณมากค่ะ

334
00:22:48,075 --> 00:22:49,701
อาจารย์คิดว่ายังไงบ้างครับ

335
00:22:49,785 --> 00:22:52,287
ทุกคนเป็นนักแสดงที่เก่งมาก

336
00:22:53,080 --> 00:22:54,998
ฉันว่าละครต้องออกมาดีมากแน่

337
00:22:55,082 --> 00:22:58,835
แน่นอนครับ ลาลาไลมีแต่นักแสดงชั้นหนึ่ง

338
00:23:00,045 --> 00:23:04,049
ทุกคนคงฝึกกันหนักมาก

339
00:23:04,591 --> 00:23:09,513
อาจารย์ ในละครเวทีนี่
ควรใช้คําว่า “ซ้อม” ไม่ใช่ “ฝึก” นะ

340
00:23:09,596 --> 00:23:11,848
เหรอคะ ขอโทษที

341
00:23:12,432 --> 00:23:14,184
ฉันไม่รู้เรื่องอะไรพวกนี้เลย

342
00:23:14,935 --> 00:23:18,230
พวกเขาเก่งมาก ฉันไม่มีวันทําแบบพวกเขาได้

343
00:23:20,982 --> 00:23:23,527
แต่เพราะอย่างนี้ถึงควรทําใช่ไหมนะ

344
00:23:24,653 --> 00:23:26,905
ฉันควรพูดออกมาเองใช่ไหม

345
00:23:30,534 --> 00:23:31,868
บทน่ะ

346
00:23:32,828 --> 00:23:35,413
ยังเปลี่ยนได้ไหมคะ

347
00:23:36,915 --> 00:23:39,835
{\an8}ได้สิ ส่วนไหนครับ

348
00:23:40,418 --> 00:23:43,463
“ส่วนไหน” เหรอ คือว่า...

349
00:23:45,132 --> 00:23:46,216
ทั้งหมดเลยค่ะ

350
00:25:18,600 --> 00:25:21,895
{\an8}คําบรรยายโดย ณทิตา เกิดแก้ว