1
00:00:40,248 --> 00:00:44,961
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

2
00:00:45,962 --> 00:00:49,340
‎ข้าพยายามคิดว่าตัวเองอยู่คนเดียว
‎บนยอดต้นไม้ที่สูงใหญ่

3
00:00:50,383 --> 00:00:51,468
‎ข้าไม่รู้จักใคร

4
00:00:51,551 --> 00:00:54,095
‎ไม่สามารถทำอะไรได้และอยู่ตัวคนเดียว

5
00:00:56,222 --> 00:00:58,183
‎ข้าหวังให้ใครสักคนมาหาข้า

6
00:01:00,727 --> 00:01:01,770
‎และเจ้าก็มา

7
00:01:03,688 --> 00:01:04,606
‎เจ้า…

8
00:01:06,649 --> 00:01:07,734
‎เรื่องนั้นคืออะไรอีก

9
00:01:09,569 --> 00:01:11,571
‎นี่เป็นแค่เรื่องของข้านะ

10
00:01:13,615 --> 00:01:16,284
‎ก็บอกว่าเป็นความคิดของข้า
‎ตั้งแต่ตอนที่ถูกขังอยู่ในนั้นไง

11
00:01:17,452 --> 00:01:19,329
‎ตอนนี้หินนั่นก็ไม่ได้อยู่กับข้านะ

12
00:01:38,348 --> 00:01:39,349
‎ข้าคงเป็นบ้าไปแล้ว

13
00:01:42,268 --> 00:01:43,520
‎เพราะเจ้าแน่เลย

14
00:01:48,817 --> 00:01:50,235
‎ทำไมเจ้าชอบทำให้ข้าสับสน

15
00:01:51,402 --> 00:01:52,654
‎มีอะไรให้เจ้าสับสนอีก

16
00:01:53,780 --> 00:01:55,657
‎ต่อให้จับมือข้าและฟังเรื่องของข้า

17
00:01:56,950 --> 00:01:58,451
‎เจ้าก็ยังคิดถึงคนอื่นอยู่ดีนี่

18
00:02:00,829 --> 00:02:04,415
‎ถ้าเจ้าคิดถึงนางจนแทบบ้าขนาดนั้น
‎ก็ให้ข้าช่วยอีกไหมล่ะ

19
00:02:04,499 --> 00:02:06,543
‎ไหนๆ จับมือแล้ว
‎ให้ข้ากอดและกล่อมนอนด้วยไหม

20
00:02:06,626 --> 00:02:08,086
‎ไหนๆ ก็บ้าแล้ว
‎ให้ข้าทำทุกอย่างไหมล่ะ

21
00:02:08,169 --> 00:02:10,088
‎มีต้นไม้แบบนั้นอยู่จริงๆ

22
00:02:12,132 --> 00:02:13,883
‎ต้นไม้ที่สูงใหญ่มากๆ

23
00:02:13,967 --> 00:02:16,261
‎ต้นไม้ที่พวกเราสัญญาว่าจะปีนขึ้นไปด้วยกัน

24
00:02:17,846 --> 00:02:18,805
‎มันมีอยู่จริงๆ

25
00:02:19,848 --> 00:02:21,141
‎ที่ดันฮยังกกหรือ

26
00:02:24,769 --> 00:02:25,603
‎ข้าพูดถูกหรือ

27
00:02:26,271 --> 00:02:27,772
‎ข้ารู้จักที่นั่นได้ยังไงนะ

28
00:02:29,023 --> 00:02:30,859
‎ข้าเคยไปตอนเด็กๆ หรือเปล่านะ

29
00:02:33,027 --> 00:02:35,113
‎เพราะแบบนี้
‎ข้าถึงไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องของเจ้าไง

30
00:02:37,782 --> 00:02:39,409
‎จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจเจ้าเถอะ

31
00:02:40,285 --> 00:02:42,162
‎ยังไงซะ นี่ก็คือมือของข้า

32
00:02:42,871 --> 00:02:46,332
‎และคนที่จะจับมือและกล่อมเจ้านอนก็คือข้า

33
00:02:46,916 --> 00:02:47,750
‎เพราะงั้นแล้ว…

34
00:02:48,334 --> 00:02:50,920
‎ในเมื่อเจ้ามองข้าอยู่
‎ก็ตั้งสติแล้วมองดูให้ดีว่าข้าเป็นใคร

35
00:02:52,630 --> 00:02:53,965
‎เหมือนคืนวันนั้น

36
00:02:57,051 --> 00:02:58,511
‎ข้าไม่ได้ฝันอยู่นะ

37
00:02:59,095 --> 00:03:00,179
‎เจ้ารู้หรือว่าข้าเป็นใคร

38
00:03:00,263 --> 00:03:01,264
‎อือ

39
00:03:02,307 --> 00:03:03,349
‎ก็เจ้าปลุกข้าไง

40
00:03:08,521 --> 00:03:10,023
‎เมื่อครู่มีใครบางคนเข้ามาทางนั้น

41
00:03:12,066 --> 00:03:13,693
‎ข้ามองเห็นพลังของคน

42
00:03:14,611 --> 00:03:15,862
‎อยู่หลังต้นไม้นั้น

43
00:03:18,948 --> 00:03:22,118
‎แต่มันเหมือนพลังของคนที่ข้ารู้จักเลย

44
00:03:22,201 --> 00:03:24,329
‎คนที่เจ้ารู้จักหรือ คนของจินโยวอนหรือ

45
00:03:25,079 --> 00:03:25,914
‎ไม่ใช่

46
00:03:27,290 --> 00:03:28,416
‎เพื่อนของเจ้าน่ะ จางอุก

47
00:03:37,216 --> 00:03:38,217
‎ซอยุลหรือ

48
00:03:38,843 --> 00:03:39,677
‎จางอุกหรือ

49
00:03:44,933 --> 00:03:46,309
‎เป็นเจ้าจริงๆ ด้วยแฮะ

50
00:03:48,436 --> 00:03:50,480
‎นางบอกว่าเห็นพลังเจ้า ข้านึกสงสัยอยู่

51
00:03:50,563 --> 00:03:51,814
‎เจ้ามาทำอะไรที่นี่

52
00:03:51,898 --> 00:03:53,691
‎ข้ามาตามหาใครบางคนน่ะ

53
00:03:56,444 --> 00:03:58,404
‎มีวิธีที่จะนำหนอนออกมาอยู่

54
00:03:58,488 --> 00:04:01,658
‎ถ้าเจ้าบอกมาว่าใครรู้บ้าง
‎ข้าจะไว้ชีวิตเขาเอง

55
00:04:03,993 --> 00:04:05,161
‎กะแล้วเชียว

56
00:04:06,537 --> 00:04:09,415
‎มีวิธีที่จะช่วยให้รอดชีวิตจริงๆ

57
00:04:09,499 --> 00:04:11,459
‎ใช่แล้ว ใครหรือ

58
00:04:12,126 --> 00:04:12,961
‎บอกข้ามา

59
00:04:16,214 --> 00:04:18,549
‎- จินมูเจ้าค่ะ
‎- จินมูหรือ

60
00:04:18,633 --> 00:04:19,467
‎ไม่สิ

61
00:04:21,010 --> 00:04:23,179
‎พัคจินแห่งซงริมเจ้าค่ะ

62
00:04:26,683 --> 00:04:27,517
‎อะไรนะ

63
00:04:27,600 --> 00:04:28,851
‎ที่จริงแล้ว…

64
00:04:32,772 --> 00:04:34,607
‎ฝ่าบาทต่างหากเจ้าค่ะ

65
00:04:42,991 --> 00:04:45,493
‎ถ้าเจ้าพูดออกมาแต่โดยดี
‎ข้าก็ว่าจะให้เจ้าตายแบบไม่ทรมาน

66
00:04:46,160 --> 00:04:47,412
‎เจ้าเลือกความเจ็บปวดเองนะ

67
00:04:49,455 --> 00:04:51,958
‎ดูหน่อยแล้วกันว่าถ้าได้กินยา
‎ที่ทำให้แขนขาบิดเบี้ยวนี้

68
00:04:52,041 --> 00:04:53,876
‎แล้วเจ้าจะปริปากพูดออกมาไหม

69
00:05:04,637 --> 00:05:05,471
‎ผู้อำนวยการ

70
00:05:07,807 --> 00:05:09,684
‎จางอุกขอพบผู้อำนวยการเจ้าค่ะ

71
00:05:09,767 --> 00:05:11,769
‎ตอนนี้หรือ บอกเขาว่าข้านอนแล้ว

72
00:05:11,853 --> 00:05:13,438
‎เขารู้ว่าท่านไม่อยู่ในห้องเจ้าค่ะ

73
00:05:13,521 --> 00:05:16,399
‎ถ้าเขาออกตามหาว่าท่านอยู่ไหน
‎ก็อาจเป็นเรื่องได้นะเจ้าคะ

74
00:05:29,120 --> 00:05:30,413
‎ดึกดื่นป่านนี้มีเรื่องอะไร

75
00:05:30,496 --> 00:05:32,081
‎ข้ามีเรื่องจะขอร้องท่านขอรับ

76
00:05:32,832 --> 00:05:35,960
‎ช่วยอนุญาตให้ข้า
‎เข้าไปในจินโยวอนสักครู่ด้วยขอรับ

77
00:05:36,544 --> 00:05:37,378
‎จินโยวอนหรือ

78
00:05:37,462 --> 00:05:40,131
‎ข้าคิดว่าจะขอร้องจินบูยอน
‎และแอบเข้าไปเงียบๆ ด้วย

79
00:05:40,214 --> 00:05:42,967
‎แต่คิดว่าคงไม่ถูกต้อง
‎เลยมาขอร้องท่านด้วยตัวเองขอรับ

80
00:06:05,823 --> 00:06:08,242
‎โซอี ตั้งสติหน่อย

81
00:06:08,326 --> 00:06:09,786
‎จำได้ไหมว่าข้าเป็นใคร

82
00:06:10,828 --> 00:06:11,662
‎ซอยุลหรือ

83
00:06:12,455 --> 00:06:13,539
‎ใช่แล้ว

84
00:06:15,374 --> 00:06:16,209
‎จับข้าไว้นะ

85
00:06:19,170 --> 00:06:20,963
‎นางบอกว่ามีวิธีเจ้าค่ะ

86
00:06:23,257 --> 00:06:26,636
‎นางบอกว่ามีวิธีช่วยให้ท่านมีชีวิตรอดได้เจ้าค่ะ

87
00:06:26,719 --> 00:06:28,096
‎เราไม่มีเวลาแล้ว

88
00:06:28,179 --> 00:06:29,097
‎ไปคุยกันข้างนอกเถอะ

89
00:06:31,974 --> 00:06:33,101
‎จินบูยอนหรือ

90
00:06:33,184 --> 00:06:36,062
‎เจ้าเป็นอะไรไหม แม่ข้าทำเจ้าหรือ

91
00:06:38,606 --> 00:06:41,609
‎เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นจินบูยอนจริงๆ สินะ

92
00:06:41,692 --> 00:06:42,985
‎เจ้าพูดอะไร

93
00:06:46,239 --> 00:06:47,365
‎นางช่วยข้าตามหาเจ้านะ

94
00:06:48,825 --> 00:06:50,368
‎รีบออกไปจากที่นี่ก่อนเถอะ

95
00:07:03,381 --> 00:07:05,925
‎นี่คือนกเพลิง

96
00:07:06,884 --> 00:07:08,511
‎คือไข่นกที่ยังไม่ฟักตัวสินะขอรับ

97
00:07:08,594 --> 00:07:11,305
‎หากนกเพลิงฟักตัวออกมาและโบยบิน

98
00:07:11,389 --> 00:07:13,307
‎โลกก็จะแห้งแล้งราวกับถูกไฟเผาไหม้

99
00:07:13,391 --> 00:07:14,809
‎ถ้านำมันออกไป

100
00:07:15,643 --> 00:07:17,270
‎จินโยวอนจะพังทลายหรือขอรับ

101
00:07:18,271 --> 00:07:19,105
‎อ้อ

102
00:07:20,022 --> 00:07:22,608
‎ข้าไม่คิดจะทำเช่นนั้นหรอก วางใจเถิดขอรับ

103
00:07:22,692 --> 00:07:26,737
‎ท่านอาจารย์อีมาขอดูจากข้าเองก็ได้

104
00:07:27,905 --> 00:07:30,575
‎ทำไมต้องให้เจ้ามาตรวจสอบด้วยนะ

105
00:07:30,658 --> 00:07:32,118
‎เพราะเขาไม่เชื่อใจท่านไงขอรับ

106
00:07:32,827 --> 00:07:34,745
‎ท่านเคยนำหินน้ำแข็งออกไปด้วยนี่ขอรับ

107
00:07:35,788 --> 00:07:38,833
‎ข้าทำเช่นนั้นเพื่อช่วยชีวิตบูยอน
‎ลูกสาวของข้าที่อยู่ในท้อง

108
00:07:39,876 --> 00:07:43,004
‎แต่คนที่ไม่นำหินน้ำแข็งมาคืนหลังใช้เสร็จ

109
00:07:43,671 --> 00:07:45,173
‎ก็คือจางกัง พ่อของเจ้า

110
00:07:46,674 --> 00:07:47,508
‎สุดท้ายแล้ว

111
00:07:47,592 --> 00:07:50,761
‎ลูกชายของเขาก็ได้มันเข้าไปอยู่ในร่างนะ

112
00:07:52,638 --> 00:07:54,724
‎ผู้อำนวยการมีเหตุผล
‎ให้เกลียดข้ามากมายเกินกว่า

113
00:07:54,807 --> 00:07:57,018
‎ที่พวกเราจะเป็นแม่ยายลูกเขย
‎ที่รักกันดีได้นะขอรับ

114
00:07:57,101 --> 00:07:59,645
‎ข้าถึงอยากจบความสัมพันธ์
‎ที่ไม่น่ายินดีนี้ไงล่ะ

115
00:08:00,480 --> 00:08:02,648
‎นางใช้ชีวิตอยู่ใต้ร่มเงาของแม่อย่างดี

116
00:08:02,732 --> 00:08:04,150
‎แล้วทำไมเจ้าต้องพานางไปด้วย

117
00:08:04,233 --> 00:08:05,318
‎นั่นสิขอรับ

118
00:08:06,360 --> 00:08:07,862
‎พอดีข้าดันเห็นเงานั่นไป

119
00:08:09,030 --> 00:08:10,531
‎ข้ารู้สึกว่าห้องที่อึมครึม

120
00:08:10,615 --> 00:08:13,910
‎และด้ายที่เย็บที่หลังนาง
‎ไม่ใช่ร่มเงาที่อบอุ่นจากความรักของแม่น่ะ

121
00:08:14,744 --> 00:08:15,995
‎ใช้ชีวิตอย่างดีหรือ

122
00:08:18,206 --> 00:08:20,208
‎ผู้อำนวยการมีรสนิยมแบบนั้นหรือขอรับ

123
00:08:21,000 --> 00:08:23,461
‎ท่านชอบขังคนไว้ในห้องมืดๆ
‎และใช้เข็มจิ้มแทงหรือขอรับ

124
00:08:23,544 --> 00:08:24,712
‎ข้าทำเพื่อปกป้องนาง

125
00:08:25,505 --> 00:08:27,006
‎นางเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลจิน

126
00:08:27,089 --> 00:08:29,091
‎นางมีหน้าที่ที่ต้องให้กำเนิดลูกสาว

127
00:08:29,175 --> 00:08:31,177
‎และสืบเชื้อสายต่อ
‎เพื่อปกป้องสำนักจินโยวอน

128
00:08:31,260 --> 00:08:32,762
‎ท่านกำลังกดดันข้าหรือขอรับ

129
00:08:37,308 --> 00:08:39,936
‎งั้นก็จับไก่แม่พันธุ์
‎มาทำเป็นมื้อเย็นให้ข้าทานแทนสิ

130
00:08:40,853 --> 00:08:43,314
‎แต่ก็นะ ท่านพาข้ามาดูนกเพลิงแทนไก่แล้ว

131
00:08:43,397 --> 00:08:45,024
‎ข้าจะนับว่าเป็นการปลุกใจข้านะ

132
00:08:56,410 --> 00:08:58,204
‎คนที่ซอยุลมาตามหาบาดเจ็บหนักเลยล่ะ

133
00:08:58,287 --> 00:09:00,122
‎- ใครหรือ
‎- นางเป็นผู้หญิง

134
00:09:00,206 --> 00:09:03,042
‎เห็นว่าชื่อโซอีนะ

135
00:09:05,670 --> 00:09:06,504
‎โซอีหรือ

136
00:09:19,183 --> 00:09:21,143
‎ดูจากที่ท่านมาช่วยข้า

137
00:09:22,687 --> 00:09:24,647
‎ท่านคงได้ยินเรื่องที่ข้าฝากบอกแล้วใช่ไหม

138
00:09:25,273 --> 00:09:26,107
‎ใช่แล้ว

139
00:09:26,941 --> 00:09:28,025
‎เป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะ

140
00:09:28,109 --> 00:09:30,236
‎มูด็อกที่เคยอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านซารี

141
00:09:32,071 --> 00:09:33,823
‎เป็นลูกสาวตัวจริงของจินโฮกยองเจ้าค่ะ

142
00:09:33,906 --> 00:09:36,284
‎เจ้าจะบอกว่าจินบูยอนที่เห็นเมื่อครู่
‎เป็นตัวปลอมหรือ

143
00:09:40,621 --> 00:09:43,082
‎ข้าก็คิดว่าเป็นเช่นนั้นถึงได้ไปที่นั่น

144
00:09:44,792 --> 00:09:46,252
‎แต่นางเป็นลูกสาวตัวจริงเจ้าค่ะ

145
00:09:47,211 --> 00:09:49,088
‎- ว่าไงนะ
‎- จินโฮกยอง

146
00:09:49,672 --> 00:09:53,092
‎บอกว่านางช่วยชีวิตมูด็อกที่ตกลงไปตาย
‎ในทะเลสาบคยองชอนแดโฮไว้ได้เจ้าค่ะ

147
00:09:53,175 --> 00:09:54,510
‎แต่ในร่างนั้น

148
00:09:54,594 --> 00:09:56,762
‎ยังมีวิญญาณของนางอยู่เจ้าค่ะ

149
00:09:58,472 --> 00:09:59,307
‎นักซู

150
00:10:02,393 --> 00:10:03,311
‎นักซูหรือ

151
00:10:03,394 --> 00:10:04,228
‎เจ้าค่ะ

152
00:10:05,313 --> 00:10:07,523
‎นักซูยังมีชีวิตอยู่ในร่างของจินบูยอนเจ้าค่ะ

153
00:10:08,899 --> 00:10:10,651
‎ใบหน้าของจินบูยอนในตอนนี้

154
00:10:11,944 --> 00:10:13,321
‎ก็เป็นใบหน้าของนักซูเจ้าค่ะ

155
00:10:25,916 --> 00:10:27,793
‎มิน่าข้าถึงได้คุ้นหน้านางตั้งแต่แรก

156
00:10:28,544 --> 00:10:30,796
‎แต่ข้าคาดไม่ถึงว่าจะได้พบนางอีก

157
00:10:31,339 --> 00:10:32,632
‎เลยจำนางไม่ได้

158
00:10:34,759 --> 00:10:35,593
‎ท่านอยู่นี่เองหรือ

159
00:11:17,718 --> 00:11:19,053
‎เด็กคนนั้นยังไม่ตาย

160
00:11:21,013 --> 00:11:21,889
‎จินบูยอน

161
00:11:23,599 --> 00:11:24,725
‎คือเด็กคนนั้น

162
00:11:33,984 --> 00:11:35,444
‎ท่านเป็นอะไรไหม

163
00:11:42,034 --> 00:11:43,661
‎ท่านเหมือนจะร้องไห้เลย

164
00:11:46,914 --> 00:11:47,748
‎ไม่ทราบว่า

165
00:11:48,999 --> 00:11:49,959
‎ท่านรู้สึกไม่สบายหรือ

166
00:11:58,509 --> 00:11:59,593
‎ท่านทำแบบนี้ทำไม

167
00:12:00,177 --> 00:12:01,303
‎ไม่สบายหนักหรือ

168
00:12:02,972 --> 00:12:04,640
‎ตอนนี้ข้าสับสนมาก

169
00:12:05,641 --> 00:12:07,351
‎จนความคิดของข้าจับต้นชนปลายไม่ถูก

170
00:12:09,019 --> 00:12:09,979
‎แค่ครู่เดียว

171
00:12:11,689 --> 00:12:13,023
‎ขอข้าพิงท่านสักครู่นะขอรับ

172
00:12:49,226 --> 00:12:50,769
‎ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้ว

173
00:12:51,395 --> 00:12:53,856
‎ข้าว่าคงต้องบอกจางอุกแล้ว

174
00:12:58,152 --> 00:12:59,320
‎อย่าบอกเขานะขอรับ

175
00:13:01,322 --> 00:13:02,740
‎ข้าไม่อยากให้อุกรู้

176
00:13:14,043 --> 00:13:16,086
‎พวกเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะขอรับ

177
00:13:17,213 --> 00:13:20,424
‎ซอยุล
‎นายน้อยซอยุลอนุญาตให้เราเข้ามาขอรับ

178
00:13:20,508 --> 00:13:21,342
‎ซอยุลหรือ

179
00:13:24,011 --> 00:13:25,387
‎เด็กคนนั้นพูดถูกแล้ว

180
00:13:28,390 --> 00:13:30,601
‎ข้าพาพวกเขาเข้ามาเอง ปล่อยเขาไปเถอะ

181
00:13:36,440 --> 00:13:37,316
‎นี่มันเรื่องอะไรกัน

182
00:13:37,399 --> 00:13:39,151
‎ได้ยินว่าเด็กที่เจ้าไปช่วยมาคือโซอีนี่

183
00:13:40,444 --> 00:13:42,154
‎ทำไมเจ้าถึงไปยุ่งกับเด็กคนนั้นได้

184
00:13:42,238 --> 00:13:43,280
‎นางทำอะไรเจ้าหรือ

185
00:13:43,364 --> 00:13:44,406
‎อย่าห่วงเลย

186
00:13:45,115 --> 00:13:46,742
‎โซอีเคยช่วยเหลือข้าน่ะ

187
00:13:47,826 --> 00:13:51,247
‎พอได้ยินว่านางถูกผู้อำนวยการจินโฮกยอง
‎ลากตัวไป ข้าจึงไปช่วยนางเฉยๆ

188
00:13:51,330 --> 00:13:53,207
‎โซอีเคยช่วยเหลืออะไรเจ้า

189
00:13:53,290 --> 00:13:55,459
‎ตอนที่ข้าบาดเจ็บหนักอยู่ในเกราะกำบัง

190
00:13:56,252 --> 00:13:57,586
‎เด็กคนนั้นดูแลข้าน่ะ

191
00:13:58,420 --> 00:13:59,630
‎หมอหญิงฮอยุนอ๊กก็รู้

192
00:14:01,006 --> 00:14:02,091
‎งั้นหรือ

193
00:14:03,175 --> 00:14:05,553
‎แต่เจ้าก็เสี่ยงอันตราย
‎ปีนกำแพงจินโยวอนคนเดียวเนี่ยนะ

194
00:14:08,138 --> 00:14:10,307
‎ข้าออกมาได้ปลอดภัยเพราะเจ้าเลย ขอบใจนะ

195
00:14:11,350 --> 00:14:12,643
‎เฮ้อ

196
00:14:14,895 --> 00:14:17,690
‎แล้วมีสิ่งที่ข้าต้องรู้หรือช่วยเจ้าอีกไหม

197
00:14:19,650 --> 00:14:21,569
‎ข้ามีเรื่องที่ต้องรับมือด้วยตัวเอง

198
00:14:22,903 --> 00:14:23,946
‎รอบนี้ข้าจะรับผิดชอบเอง

199
00:14:34,331 --> 00:14:36,750
‎เราถูกโจมตีอย่างกะทันหัน ทำให้ไม่เห็นหน้า

200
00:14:36,834 --> 00:14:38,419
‎แต่เป็นผู้ชายแน่นอนเจ้าค่ะ

201
00:14:38,502 --> 00:14:40,004
‎ใครกันนะ

202
00:14:40,087 --> 00:14:41,547
‎จินมูเจ้าค่ะ

203
00:14:41,630 --> 00:14:42,464
‎ไม่สิ

204
00:14:43,966 --> 00:14:46,051
‎พัคจินแห่งซงริมเจ้าค่ะ

205
00:14:46,760 --> 00:14:48,429
‎ฝ่าบาทต่างหากเจ้าค่ะ

206
00:14:50,890 --> 00:14:52,975
‎ไม่ว่าใครก็ให้ทราบเรื่องไม่ได้

207
00:14:54,393 --> 00:14:55,519
‎ห้ามให้ถูกจับได้เด็ดขาด

208
00:15:09,158 --> 00:15:11,744
‎ค่อยยังชั่วที่ไม่มีบาดแผลที่รุนแรงเจ้าค่ะ

209
00:15:11,827 --> 00:15:13,871
‎แค่ทายาให้ดีก็พอแล้วเจ้าค่ะ

210
00:15:15,581 --> 00:15:16,540
‎ขอบคุณขอรับ

211
00:15:28,594 --> 00:15:30,095
‎นายน้อยยุลพูดถูกแล้วเจ้าค่ะ

212
00:15:30,179 --> 00:15:33,641
‎ตอนนั้นโซอีทุ่มเท
‎ดูแลนายน้อยอย่างดีจริงๆ เจ้าค่ะ

213
00:15:34,475 --> 00:15:36,352
‎ท่านบอกว่าดูอยู่ข้างๆ งั้นก็คงจริงสินะ

214
00:15:36,435 --> 00:15:40,314
‎เด็กคนนั้นลงทุนกรีดเลือดตัวเอง
‎และแบ่งปันให้เขาด้วยเจ้าค่ะ

215
00:15:40,898 --> 00:15:41,899
‎แบ่งปันเลือดหรือขอรับ

216
00:15:41,982 --> 00:15:43,567
‎ถึงมันจะช่วยไม่ได้มาก

217
00:15:44,151 --> 00:15:45,778
‎แต่นางก็เป็นห่วงเขาขนาดนั้นเจ้าค่ะ

218
00:15:48,155 --> 00:15:50,240
‎ท่านจะพักอยู่ที่จองจินกักใช่ไหมเจ้าคะ

219
00:15:50,324 --> 00:15:52,910
‎ข้าเองก็จะอยู่ที่นี่เพื่อดูแลโซอีเช่นกันเจ้าค่ะ

220
00:16:01,210 --> 00:16:02,044
‎เดี๋ยวนะ

221
00:16:03,003 --> 00:16:06,048
‎เห็นว่าท่านไปทักทายท่านแม่ที่จินโยวอน
‎แต่กลับมาอยู่ที่นี่ได้นะเจ้าคะ

222
00:16:06,131 --> 00:16:07,174
‎เรากลับมาแล้วน่ะ

223
00:16:07,716 --> 00:16:09,551
‎พวกเรารีบกลับมาเพราะต้องมาช่วยเพื่อน

224
00:16:09,635 --> 00:16:11,011
‎อ้อ

225
00:16:11,095 --> 00:16:15,683
‎นายน้อยอุกคงเห็นว่าเพื่อนสำคัญกว่าสินะ

226
00:16:15,766 --> 00:16:18,143
‎ท่านคงช่วยเพื่อนของเขา
‎เหมือนคุณหนูของข้าไม่ได้

227
00:16:18,227 --> 00:16:19,979
‎อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ กลับบ้านเถิดเจ้าค่ะ

228
00:16:20,062 --> 00:16:21,271
‎ข้าจะไปส่งเอง

229
00:16:21,355 --> 00:16:25,067
‎เพื่อนที่ข้าพูดถึงไม่ใช่เพื่อนของนายน้อยอุก
‎แต่เป็นเพื่อนข้าต่างหาก

230
00:16:25,150 --> 00:16:28,654
‎ถ้างั้น คุณหนูจะบอกว่า
‎ตัวเองเป็นเพื่อนกับนายน้อยซอยุลหรือเจ้าคะ

231
00:16:28,737 --> 00:16:30,614
‎ใช่ แล้วข้าก็ไม่ได้อยู่แบบไร้ประโยชน์นะ

232
00:16:32,616 --> 00:16:34,451
‎ข้ามีเรื่องต้องคุยกับซอยุลเพื่อนข้า

233
00:16:34,535 --> 00:16:35,953
‎ขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อนนะ

234
00:16:38,872 --> 00:16:40,916
‎เจ้ามีเรื่องอะไรต้องไปคุยกับยุลด้วย

235
00:16:41,667 --> 00:16:43,627
‎คุณหนูบอกว่าเป็นเพื่อนกับนายน้อยยุลเจ้าค่ะ

236
00:16:43,711 --> 00:16:45,629
‎ใช่แล้ว เพราะงั้นข้าเลยมีเรื่องจะคุยกับเขา

237
00:16:45,713 --> 00:16:48,298
‎แล้วยังไง เจ้าจะไม่กลับบ้านหรือ

238
00:16:48,382 --> 00:16:50,467
‎ไม่กลับ ข้าก็จะอยู่ที่นี่ด้วย

239
00:16:54,596 --> 00:16:56,557
‎ถ้างั้นนายน้อยก็เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ

240
00:16:57,224 --> 00:16:59,560
‎ขอรับ ถ้างั้นข้าขอตัวกลับบ้านก่อนนะขอรับ

241
00:17:13,657 --> 00:17:14,950
‎กลับด้วยกันเถอะน่า

242
00:17:18,579 --> 00:17:20,664
‎ก็ได้ เอาแบบนั้นก็ได้

243
00:17:20,748 --> 00:17:21,999
‎กลับกันเถอะ

244
00:17:40,392 --> 00:17:43,145
‎เจ้าเป็นเพื่อนกับยุลตั้งแต่เมื่อไหร่

245
00:17:43,854 --> 00:17:45,522
‎พวกเราตกลงเป็นเพื่อนกันแล้วน่ะ

246
00:17:46,023 --> 00:17:47,816
‎เพราะต่างก็หัวไม่ดีเหมือนกัน

247
00:17:49,651 --> 00:17:52,279
‎เจ้าอาจจะใช่ แต่ยุลหัวไม่ดีตรงไหนกัน

248
00:17:53,030 --> 00:17:54,615
‎เวลาสับสน เขาจะหลงทางนี่นา

249
00:17:56,825 --> 00:17:57,910
‎เขาเล่าเรื่องนั้นด้วยหรือ

250
00:17:58,869 --> 00:18:01,121
‎พอได้ไปไหนมาไหนด้วยกันก็เลยรู้น่ะ

251
00:18:01,205 --> 00:18:02,998
‎เจ้าไปไหนมาไหนกับเขาเยอะแค่ไหนถึงได้รู้

252
00:18:03,082 --> 00:18:04,583
‎ไปมาเยอะเลยล่ะ

253
00:18:04,666 --> 00:18:07,294
‎ไปทั้งชวีซอนรูด้วยกัน
‎แล้วยังไปหมู่บ้านแกมาด้วยกันอีก

254
00:18:08,420 --> 00:18:09,505
‎อ้อ

255
00:18:10,255 --> 00:18:13,592
‎ผู้หญิงที่ชื่อโซอี
‎คือคนที่ข้าเจอที่หมู่บ้านแกมาตอนนั้นนี่เอง

256
00:18:13,675 --> 00:18:14,843
‎ตอนนั้นหรือ

257
00:18:14,927 --> 00:18:17,638
‎ข้าถูกผู้หญิงคนนั้นชิงทรัพย์ไป
‎แล้วซอยุลก็มาช่วยข้าน่ะ

258
00:18:18,555 --> 00:18:19,389
‎มีเรื่องแบบนั้นด้วยหรือ

259
00:18:21,934 --> 00:18:23,936
‎มีหลายเรื่องที่ข้าไม่รู้เลยนะ

260
00:18:25,312 --> 00:18:27,022
‎เจ้าคงสนิทกับยุลมากแล้วล่ะสิ

261
00:18:28,440 --> 00:18:30,818
‎อันที่จริง ตอนที่ข้าเจอเขาครั้งแรกที่ชวีซอนรู

262
00:18:30,901 --> 00:18:32,861
‎ข้านึกว่าซอยุลเป็นเจ้าบ่าว
‎ที่ข้าจะแต่งงานด้วยแหละ

263
00:18:34,196 --> 00:18:37,282
‎ถ้าได้เจอเขาก่อน ข้าก็คงไม่คิดหนีด้วยซ้ำ

264
00:18:37,366 --> 00:18:38,242
‎อ้อ

265
00:18:39,660 --> 00:18:42,913
‎เจ้าคงเสียดายน่าดู ถ้าได้ยุลเป็นสามีก็คงจะดี

266
00:18:43,580 --> 00:18:45,207
‎เขาทั้งหล่อ ทั้งใจดี

267
00:18:46,625 --> 00:18:49,419
‎และคงไม่บอกว่าจะบ้าตาย
‎ตอนที่จับมือข้าเหมือนใครบางคน

268
00:18:50,712 --> 00:18:53,006
‎แล้วตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วหรือ

269
00:19:02,808 --> 00:19:04,643
‎เจ้าบอกให้ข้าดูให้ดีว่าเจ้าเป็นใครไง

270
00:19:05,561 --> 00:19:07,312
‎ไหนๆ ตั้งสติได้แล้วก็ว่าจะตั้งใจดูหน่อย

271
00:19:17,030 --> 00:19:18,031
‎จางอุก

272
00:19:18,115 --> 00:19:19,658
‎เรียกหิ่งห้อยมาหน่อยสิ

273
00:19:20,826 --> 00:19:23,495
‎การเรียกหิ่งห้อยมามันยากมากเลยนะ

274
00:19:24,329 --> 00:19:27,374
‎ถ้าอย่างนั้นก็ยิงดอกไม้ไฟขึ้นฟ้าหน่อย

275
00:19:27,958 --> 00:19:30,294
‎นี่ ดอกไม้ไฟนั่นแพงมากนะ

276
00:19:30,377 --> 00:19:33,505
‎แล้วตอนนี้ข้าจะไปหาของแบบนั้นได้จากที่ไหน

277
00:19:34,047 --> 00:19:36,842
‎ห้ามบอกความจริง
‎เรื่องที่จินบูยอนคือนักซูกับใครนะ

278
00:19:36,925 --> 00:19:38,302
‎ข้าไม่บอกใครอยู่แล้วเจ้าค่ะ

279
00:19:38,385 --> 00:19:41,638
‎เราต้องเก็บความลับนั้นไว้
‎จินโฮกยองถึงจะช่วยชีวิตท่าน

280
00:19:42,472 --> 00:19:44,057
‎ห้ามให้จางอุกทราบเด็ดขาดนะเจ้าคะ

281
00:19:45,976 --> 00:19:46,894
‎ข้ารู้

282
00:19:48,395 --> 00:19:50,147
‎เขาเคยรับผิดชอบอย่างเจ็บปวดแล้ว

283
00:19:51,899 --> 00:19:54,067
‎- รอบนี้ข้าจะรับผิดชอบเอง
‎- ท่านจะรับผิดชอบหรือ

284
00:19:54,735 --> 00:19:56,904
‎มีอะไรที่ท่านต้องรับผิดชอบ
‎เกี่ยวกับนักซูด้วยหรือ

285
00:19:56,987 --> 00:19:58,488
‎เพราะข้าเองก็รู้อยู่แล้ว

286
00:19:59,907 --> 00:20:01,658
‎ตอนนั้นท่านรู้อยู่แล้ว

287
00:20:03,118 --> 00:20:04,995
‎ว่าเด็กคนนั้นคือนักซูหรือ

288
00:20:08,498 --> 00:20:10,876
‎ถ้างั้นท่านก็ปกปิดทั้งที่รู้หรือเจ้าคะ ทำไมกัน

289
00:20:10,959 --> 00:20:13,086
‎แผลของเจ้าไม่ลึกมาก ไม่นานก็คงหายดี

290
00:20:13,670 --> 00:20:15,047
‎ข้าจะเตรียมที่ปลอดภัยไว้ให้

291
00:20:15,130 --> 00:20:16,381
‎เมื่อพร้อมก็ไปจากที่นี่ซะ

292
00:21:26,285 --> 00:21:27,494
‎นายน้อยเป็นไรไหมเจ้าคะ

293
00:21:28,662 --> 00:21:29,538
‎เจ็บหรือเจ้าคะ

294
00:21:30,372 --> 00:21:32,249
‎ข้าแค่ฝันร้ายดั่งที่เคยฝันบ่อยๆ เท่านั้น

295
00:21:33,041 --> 00:21:34,918
‎คนที่มักปรากฏตัวในฝันของท่าน

296
00:21:36,253 --> 00:21:37,087
‎คือหญิงคนนั้นหรือ

297
00:21:44,094 --> 00:21:48,056
‎ข้าพอรู้ดี
‎เพราะข้าเองก็เก็บสิ่งของแทนใจไว้เช่นกัน

298
00:21:49,182 --> 00:21:50,851
‎การที่ท่านยังเก็บมันไว้อยู่

299
00:21:53,186 --> 00:21:54,438
‎แปลว่าท่านยังรู้สึกเหมือนเดิม

300
00:21:54,521 --> 00:21:56,690
‎งั้นข้าคงต้องทิ้งสิ่งนี้แล้วสินะ

301
00:21:59,526 --> 00:22:01,903
‎ถ้าเป็นแบบที่เจ้าพูด
‎ทุกความเสียใจและความเจ็บปวดของข้า

302
00:22:06,742 --> 00:22:08,535
‎เกิดขึ้นเพราะข้าทิ้งมันไม่ได้

303
00:22:14,333 --> 00:22:15,292
‎อย่าบอกนะว่าท่าน…

304
00:22:16,543 --> 00:22:17,836
‎ตั้งใจจะกำจัดนักซูหรือ

305
00:22:18,920 --> 00:22:21,256
‎ถ้างั้นจินโยวอนจะไม่ช่วยท่าน
‎และท่านก็จะตายไปด้วยนะ

306
00:22:21,840 --> 00:22:22,883
‎ข้ารู้

307
00:22:22,966 --> 00:22:24,926
‎ข้าไม่คิดหวังให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ต่อ

308
00:22:28,347 --> 00:22:29,639
‎โดยกำจัดเด็กคนนั้นหรอก

309
00:22:29,723 --> 00:22:30,724
‎ใช่แล้ว

310
00:22:31,224 --> 00:22:33,435
‎ถ้าจะมีชีวิตต่อ ท่านก็ทำเช่นนั้นไม่ได้
‎และ…

311
00:22:35,812 --> 00:22:37,105
‎ท่านชอบนางนี่

312
00:22:45,864 --> 00:22:46,740
‎ไปพักผ่อนเถิด

313
00:23:02,631 --> 00:23:03,799
‎นายน้อย

314
00:23:06,968 --> 00:23:07,803
‎ข้า…

315
00:23:09,221 --> 00:23:11,014
‎ให้สัญญากับท่านผู้นำพัคจินแห่งซงริม

316
00:23:12,140 --> 00:23:14,810
‎ว่าจะเป็นภรรยาของเขาแล้วเจ้าค่ะ

317
00:23:19,856 --> 00:23:21,399
‎ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะเจ้าคะ

318
00:23:22,776 --> 00:23:24,653
‎น้อยใจที่ข้าจะแต่งงานหรือเจ้าคะ

319
00:23:25,612 --> 00:23:27,364
‎- งั้นข้าไม่แต่งดีไหม
‎- ไม่หรอก

320
00:23:28,657 --> 00:23:30,867
‎ข้าแค่ไม่รู้ว่าตอนนี้ต้องเรียกเจ้าว่าอะไรดีน่ะ

321
00:23:31,868 --> 00:23:32,702
‎โธ่เอ๊ย

322
00:23:34,037 --> 00:23:36,081
‎แค่เรียกว่า "แม่บ้านคิม" เหมือนเดิมก็ได้

323
00:23:36,164 --> 00:23:38,291
‎ถึงข้าจะแต่งงานกับท่านผู้นำแล้ว

324
00:23:39,459 --> 00:23:42,671
‎นายน้อยก็ยังคงเป็น
‎นายน้อยของข้าต่อไปเจ้าค่ะ

325
00:23:43,964 --> 00:23:45,298
‎ไม่ใช่แบบนั้นหรอก

326
00:23:47,259 --> 00:23:49,928
‎เจ้าเป็นคนสำคัญ
‎และเป็นคนที่ข้ารู้สึกขอบคุณที่สุดในโลก

327
00:23:51,221 --> 00:23:52,931
‎ข้าจึงไม่อยากพูดแค่ว่า

328
00:23:54,474 --> 00:23:55,725
‎"แม่บ้านคิม ยินดีด้วยนะ" น่ะ

329
00:23:59,896 --> 00:24:01,606
‎จะเรียกว่ายังไงก็ไม่สำคัญหรอกเจ้าค่ะ

330
00:24:03,400 --> 00:24:05,861
‎ถึงข้าจะเรียกท่านว่า "นายน้อย"

331
00:24:07,028 --> 00:24:07,863
‎แต่ในใจของข้า

332
00:24:09,573 --> 00:24:10,657
‎ท่านก็เหมือนลูกชายข้านะ

333
00:24:16,663 --> 00:24:17,497
‎อือ

334
00:24:18,999 --> 00:24:20,292
‎ข้าก็เหมือนกัน

335
00:24:24,254 --> 00:24:25,172
‎แม่บ้านคิม

336
00:24:32,512 --> 00:24:33,430
‎ยินดีด้วยนะ

337
00:24:37,893 --> 00:24:39,144
‎นายน้อยของข้า

338
00:24:48,945 --> 00:24:50,614
‎พวกเราอยากรีบให้ท่านเห็นสิ่งนี้

339
00:24:50,697 --> 00:24:52,324
‎จึงได้แห่กันไปหาเมื่อคืนขอรับ

340
00:24:53,658 --> 00:24:55,952
‎ยินดีกับการหมั้นหมายอีกครั้งนะขอรับ ท่านผู้นำ

341
00:24:56,036 --> 00:24:58,288
‎- ยินดีด้วยขอรับ
‎- ยินดีด้วยขอรับ

342
00:24:58,371 --> 00:25:00,040
‎ขอบคุณทุกคนนะ

343
00:25:01,082 --> 00:25:04,085
‎ในที่สุดข้าก็ได้ต้อนรับอาสะใภ้สักทีนะขอรับ

344
00:25:04,169 --> 00:25:06,880
‎ถ้างั้นข้าจะมีหลานด้วยหรือเปล่าขอรับ

345
00:25:10,258 --> 00:25:11,760
‎ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ

346
00:25:12,636 --> 00:25:13,970
‎ทำไมยอมแพ้ตั้งแต่ตอนนี้ล่ะ

347
00:25:14,054 --> 00:25:17,515
‎พวกเจ้าเจอสิ่งนี้ในบ่อน้ำที่แห้งเหือด
‎ทั้งในและนอกป้อมแดโฮมากมายหรือ

348
00:25:17,599 --> 00:25:20,852
‎ขอรับ คนเดินเรือที่นี่พบมันที่ทางเดินน้ำด้วยขอรับ

349
00:25:20,936 --> 00:25:23,980
‎คงมีใครบางคนตั้งใจทำให้น้ำแห้งเหือดสินะ

350
00:25:24,064 --> 00:25:27,275
‎ข้าจะตามสืบแหล่งที่มา
‎ว่าพวกมันถูกทำขึ้นจากที่ไหนขอรับ

351
00:25:27,359 --> 00:25:30,528
‎มันมีพลังของภูเขาไฟอยู่
‎คงจะถูกทำขึ้นจากที่นั่นแน่ๆ

352
00:25:30,612 --> 00:25:33,990
‎จงตรวจสอบสินค้าทั้งหมด
‎ที่มาจากภูเขาไฟทางทิศใต้อย่างละเอียดด้วย

353
00:25:34,950 --> 00:25:36,201
‎ขอรับ

354
00:25:41,748 --> 00:25:44,167
‎ซงริมจะตรวจสอบสินค้าที่มากับเรือทุกลำหรือ

355
00:25:44,251 --> 00:25:45,377
‎ขอรับ

356
00:25:45,460 --> 00:25:48,046
‎คงยากที่จะปล่อยให้
‎แค่เรือของท่านใต้เท้าเข้ามาขอรับ

357
00:25:54,427 --> 00:25:58,014
‎เรือที่มาจากภูเขาไฟ
‎น่าจะใกล้ถึงป้อมแดโฮแล้วด้วย

358
00:26:00,267 --> 00:26:02,894
‎ส่งนกพิราบไปบอกพวกเขา
‎ให้ทิ้งของทั้งหมดบนเรือซะ

359
00:26:02,978 --> 00:26:03,812
‎ขอรับ

360
00:26:23,581 --> 00:26:25,333
‎เขาสั่งให้เราทิ้งทั้งหมดนี่เลยหรือ

361
00:26:25,417 --> 00:26:28,461
‎แต่เรานำของน่ากลัวแบบนี้
‎มาทิ้งที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮได้หรือ

362
00:26:28,545 --> 00:26:31,756
‎จริงๆ เลย ทำตามที่ได้รับคำสั่งมาก็พอ

363
00:26:31,840 --> 00:26:33,008
‎เฮ้อ เร่งมือเข้าเถอะ

364
00:26:33,091 --> 00:26:34,718
‎ให้ตายเถอะ

365
00:26:38,430 --> 00:26:41,224
‎ข้าตรวจสอบนกเพลิงที่อยู่ในจินโยวอนแล้วขอรับ

366
00:26:41,308 --> 00:26:44,853
‎ถึงมันจะตัวเล็กกว่าที่คิดไว้ แต่มันก็ยังอยู่ดีขอรับ

367
00:26:44,936 --> 00:26:45,770
‎งั้นหรือ

368
00:26:46,354 --> 00:26:47,856
‎ไหนจะไม่ไปเพราะไม่อยากยุ่งเกี่ยวไง

369
00:26:49,190 --> 00:26:51,443
‎ข้าต้องไปที่นั่นพอดี
‎ไหนๆ แล้วก็เลยไปตรวจสอบให้น่ะ

370
00:26:51,526 --> 00:26:54,321
‎คนที่ไม่ยอมขยับตัว
‎ถ้าไม่อยากทำอะไรอย่างเจ้า

371
00:26:54,404 --> 00:26:55,697
‎แต่ไหนๆ ไปแล้วเลยดูให้หรือ

372
00:26:56,823 --> 00:26:58,700
‎ข้าไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วยจริงๆ

373
00:26:59,534 --> 00:27:00,952
‎แต่ข้าขอบอกท่านเพราะได้ยินมา

374
00:27:01,036 --> 00:27:04,456
‎มีใครบางคนจ้องอยากได้
‎นกเพลิงในจินโยวอนอยู่ขอรับ

375
00:27:05,165 --> 00:27:06,374
‎เนื่องจากภัยแล้งที่ยาวนาน

376
00:27:06,458 --> 00:27:09,002
‎ทำให้ราษฎรหวาดผวา
‎เพราะน้ำดื่มและทางน้ำแห้งเหือดพ่ะย่ะค่ะ

377
00:27:09,586 --> 00:27:11,588
‎ชอนบูกวันจึงจะเป็นผู้นำเรียกประชุมลงมติ

378
00:27:11,671 --> 00:27:14,466
‎เพื่อเลื่อนพิธีเซ่นไหว้ทะเลสาบขึ้นมาพ่ะย่ะค่ะ

379
00:27:14,549 --> 00:27:17,385
‎ภัยแล้งทำให้น้ำดื่ม
‎และทางน้ำแห้งเหือดด้วยงั้นหรือ

380
00:27:18,094 --> 00:27:19,387
‎ช่างแปลกจริงๆ

381
00:27:19,471 --> 00:27:22,474
‎ค่อยยังชั่วที่จางอุกได้กำจัดนักซูไป

382
00:27:22,557 --> 00:27:25,602
‎ทำให้ประชาชนในเมืองหลวง
‎คลายกังวลเรื่องผู้แปรวิญญาณไปพ่ะย่ะค่ะ

383
00:27:26,728 --> 00:27:29,647
‎องค์รัชทายาท
‎จงเดินทางไปมอบเงินรางวัลให้จางอุกด้วย

384
00:27:30,231 --> 00:27:31,274
‎ฝ่าบาท

385
00:27:31,358 --> 00:27:33,818
‎ครั้งนี้โปรดพระราชทาน
‎รางวัลที่ใหญ่กว่านั้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ

386
00:27:36,363 --> 00:27:39,324
‎โปรดทรงแต่งตั้งและส่งจางอุก
‎ไปเป็นนายพลแห่งป้อมเหนือด้วยพ่ะย่ะค่ะ

387
00:27:40,700 --> 00:27:41,659
‎เจ้ากำลังจะบอกให้ข้า

388
00:27:42,452 --> 00:27:44,371
‎ส่งเขาออกไปนอกป้อมแดโฮหรือ

389
00:27:44,954 --> 00:27:47,791
‎ถ้าเขาไม่อยู่
‎คนในเมืองหลวงก็จะไม่สบายใจอีกหรือเปล่า

390
00:27:47,874 --> 00:27:50,919
‎ตอนนี้สำนักชอนบูกวันมีจอมเวทมากมาย

391
00:27:51,002 --> 00:27:52,837
‎มากกว่าซงริมในอดีตอีกพ่ะย่ะค่ะ

392
00:27:52,921 --> 00:27:55,507
‎ถ้าหากองค์รัชทายาท
‎ผู้ซึ่งถูกรับเลือกจากดวงดาวกษัตริย์

393
00:27:55,590 --> 00:27:57,550
‎นำทัพพวกเขาปกป้องเมืองหลวง

394
00:27:57,634 --> 00:27:59,594
‎ก็ไม่มีใครเป็นกังวลแล้วพ่ะย่ะค่ะ

395
00:28:10,105 --> 00:28:12,649
‎ตอนที่โลกแห้งแล้งเมื่อ 200 ปีก่อน

396
00:28:12,732 --> 00:28:14,526
‎หินน้ำแข็งได้ตกลงมาจากฟากฟ้า

397
00:28:14,609 --> 00:28:16,236
‎พวกเขาตั้งใจจะปลุกนกเพลิง

398
00:28:16,319 --> 00:28:18,613
‎และทำให้เกิดเหตุการณ์เหมือนตอนนั้นสินะ

399
00:28:18,696 --> 00:28:22,158
‎คนที่อยู่เบื้องหลังคือราชวงศ์และชอนบูกวันขอรับ

400
00:28:22,826 --> 00:28:26,287
‎ท่านอาจารย์อีต้องการให้ข้า
‎ต่อสู้กับพวกเขาหรือขอรับ

401
00:28:26,371 --> 00:28:28,832
‎หากเจ้าเริ่มการต่อสู้เช่นนั้น
‎มันก็ถือเป็นการก่อกบฏ

402
00:28:32,502 --> 00:28:33,878
‎ถ้าเจ้าต่อสู้ชนะ

403
00:28:34,754 --> 00:28:37,340
‎เจ้าก็อาจขึ้นเป็นกษัตริย์ได้

404
00:28:39,217 --> 00:28:40,135
‎ทำไม

405
00:28:40,218 --> 00:28:44,347
‎เจ้าก็น่าจะรู้อยู่แล้วมิใช่หรือ ว่าดวงดาวกษัตริย์
‎ที่คนเข้าใจว่าเป็นขององค์รัชทายาท

406
00:28:44,973 --> 00:28:46,933
‎จริงๆ แล้วมันเป็นของเจ้า

407
00:28:50,437 --> 00:28:53,356
‎ถ้างั้นเจ้าก็น่าจะรู้ว่า
‎พ่อของเจ้าเป็นใครด้วยมิใช่หรือ

408
00:28:55,108 --> 00:28:57,318
‎ท่านจะกักขังข้าไว้ที่นี่ไปจนถึงเมื่อไหร่ขอรับ

409
00:28:57,402 --> 00:28:58,987
‎เจ้าในตอนนี้

410
00:28:59,779 --> 00:29:01,281
‎ถึงข้าจะอยากกักขัง

411
00:29:02,490 --> 00:29:03,533
‎ก็ใช่ว่าจะทำได้นี่

412
00:29:03,616 --> 00:29:05,660
‎เจ้าได้รับพลังจากหินน้ำแข็งแล้วเชียวนะ

413
00:29:06,828 --> 00:29:08,663
‎ข้ารู้ว่าเจ้ายอมอดทนเพราะเห็นแก่ข้า

414
00:29:08,747 --> 00:29:09,914
‎เป็นฝีมือ

415
00:29:10,832 --> 00:29:13,251
‎ของจินมูและราชวงศ์ที่คอยคุ้มกันจินมูขอรับ

416
00:29:13,334 --> 00:29:16,212
‎- ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนั้น
‎- เมื่อรู้แล้ว

417
00:29:18,256 --> 00:29:19,924
‎เจ้าก็จะสังหารพวกเขาให้หมดหรือ

418
00:29:20,008 --> 00:29:22,177
‎อย่างที่ท่านพูด ตอนนี้ข้ามีพลังทำได้ทุกอย่าง

419
00:29:22,260 --> 00:29:25,638
‎การต่อสู้กับราชวงศ์และชอนบูกวัน
‎ถือเป็นการก่อกบฏนะ

420
00:29:25,722 --> 00:29:28,349
‎เจ้าจะทำให้โลกอยู่ในความวุ่นวาย
‎หลังได้รับพลังจากฟากฟ้าหรือ

421
00:29:28,433 --> 00:29:29,476
‎โลกจะเป็นยังไง…

422
00:29:32,228 --> 00:29:34,147
‎ไม่ว่าโลกจะเป็นยังไง ข้าก็ไม่สนใจขอรับ

423
00:29:35,690 --> 00:29:37,484
‎คนเดียวที่ข้าต้องการปกป้องตายไปนะขอรับ

424
00:29:37,567 --> 00:29:38,401
‎แถมยัง…

425
00:29:40,403 --> 00:29:41,905
‎ตายด้วยวิธีที่น่าเวทนาที่สุด

426
00:29:51,122 --> 00:29:52,207
‎นี่คือ…

427
00:29:55,335 --> 00:29:58,463
‎จดหมายและป้ายแกะสลักทองคำ
‎ที่พ่อที่แท้จริงของเจ้า

428
00:29:59,672 --> 00:30:02,509
‎ซึ่งไม่ใช่จางกังที่เจ้าอยากรู้มาตลอด
‎หลงเหลือไว้ให้

429
00:30:06,513 --> 00:30:08,765
‎จางกังใช้วิชาแปรวิญญาณ

430
00:30:08,848 --> 00:30:10,225
‎สลับร่างกับคนผู้นั้นระยะหนึ่ง

431
00:30:10,850 --> 00:30:14,938
‎วิญญาณของคนผู้นั้นได้ไปหาแม่ของเจ้า
‎และเด็กที่เกิดขึ้นมาในตอนนั้น

432
00:30:16,147 --> 00:30:16,981
‎ก็คือเจ้า

433
00:30:18,358 --> 00:30:20,944
‎เจ้าคือพระโอรสของกษัตริย์องค์ก่อน

434
00:30:23,947 --> 00:30:25,907
‎เจ้าเกิดขึ้นมาจากการแปรวิญญาณ

435
00:30:27,033 --> 00:30:28,827
‎เป็นเด็กที่จริงๆ แล้วเกิดมาไม่ได้

436
00:30:30,245 --> 00:30:31,830
‎เป็นคนที่ไม่ควรเกิดขึ้นมา

437
00:30:31,913 --> 00:30:32,831
‎ท่านกำลังจะบอกว่า

438
00:30:34,499 --> 00:30:36,167
‎ข้าผิดที่เกิดมาหรือขอรับ

439
00:30:36,251 --> 00:30:37,502
‎ในวันที่เจ้าเกิด

440
00:30:39,128 --> 00:30:40,296
‎ดวงดาวกษัตริย์ปรากฏขึ้น

441
00:30:42,841 --> 00:30:43,883
‎และโจชุง

442
00:30:43,967 --> 00:30:46,219
‎พ่อของนักซู
‎ก็ได้ตายเพื่อปกปิดความจริงนั้น

443
00:30:46,803 --> 00:30:51,057
‎จางกังก็ตายเพื่อปกปิด
‎และรับผิดชอบในเรื่องทั้งหมดเช่นกัน

444
00:30:51,140 --> 00:30:53,351
‎คนเดียวที่เจ้าต้องการปกป้อง

445
00:30:55,144 --> 00:30:58,106
‎ก็คงตายหลังถูกคนที่อยากกำจัดเจ้าหลอกใช้

446
00:31:09,909 --> 00:31:11,953
‎หากเจ้าที่เกิดภายใต้ดวงดาวกษัตริย์

447
00:31:12,495 --> 00:31:16,165
‎ใช้พลังที่มีอยู่ในมือ
‎ทำให้โลกเกิดความวุ่นวาย

448
00:31:16,249 --> 00:31:17,500
‎ข้าเองก็คง…

449
00:31:20,295 --> 00:31:22,005
‎ต้องขัดขวางเจ้า

450
00:31:23,965 --> 00:31:25,216
‎แม้จะต้องตายด้วยมือเจ้าก็ตาม

451
00:31:41,149 --> 00:31:42,567
‎ข้ามีความผิดที่มีตัวตน

452
00:31:43,568 --> 00:31:45,320
‎ทั้งที่ไม่ควรมีตัวตนอยู่

453
00:31:46,487 --> 00:31:49,282
‎ข้าเลยตัดสินใจว่าจะไม่ทำอะไรสักอย่างขอรับ

454
00:31:49,365 --> 00:31:50,199
‎จางอุก

455
00:31:51,200 --> 00:31:53,202
‎"ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง ก็ตายไปเถอะ"

456
00:31:55,538 --> 00:31:57,415
‎อาจารย์ของเจ้ามักพูดเช่นนี้นี่

457
00:31:58,666 --> 00:32:00,710
‎ท่านอาจารย์ซอกยอง อาจารย์ของข้าน่ะ

458
00:32:00,793 --> 00:32:03,171
‎ถึงเขาจะเกิดมาพร้อมดวงดาวกษัตริย์

459
00:32:03,254 --> 00:32:04,505
‎แต่เขาก็ไม่ได้เป็นกษัตริย์

460
00:32:04,589 --> 00:32:06,799
‎แต่เขาปกป้องโลกแทน

461
00:32:06,883 --> 00:32:09,427
‎ขนาดคนเดียวที่ข้าเคยให้สัญญาด้วย
‎ข้ายังปกป้องไม่ได้เลย

462
00:32:10,637 --> 00:32:12,013
‎แล้วข้าจะปกป้องอะไรได้ขอรับ

463
00:32:13,806 --> 00:32:16,559
‎เจ้าได้พลังนั้นมา หลังตายด้วยมือคนคนนั้น

464
00:32:17,685 --> 00:32:20,104
‎เจ้าเองก็คงไม่ยินดีกับพลังของหินน้ำแข็งเท่าไร

465
00:32:20,688 --> 00:32:21,856
‎ท่านอาจารย์ซอกยองน่ะขอรับ

466
00:32:22,774 --> 00:32:24,442
‎ทำไมเขาถึงเหลือหินน้ำแข็งนี้ไว้ขอรับ

467
00:32:24,525 --> 00:32:27,445
‎เขาหลงเหลือไว้เพื่อไม่ให้จินซอลรัน
‎ซึ่งเป็นคนรักตาย

468
00:32:27,528 --> 00:32:28,696
‎ตำราแห่งหัวใจก็บอกไว้นี่

469
00:32:28,780 --> 00:32:30,156
‎แต่จินซอลรันก็ตายนี่ขอรับ

470
00:32:30,239 --> 00:32:33,368
‎แล้วทำไมเขาถึงเก็บมันไว้
‎ในจินโยวอนมาตลอดด้วยขอรับ

471
00:32:33,451 --> 00:32:35,870
‎เขาคงเหลือไว้ให้เจ้ามั้ง
‎เพราะเป็นดาวกษัตริย์เหมือนกัน

472
00:32:38,748 --> 00:32:39,582
‎ข้าไปดีกว่า

473
00:33:00,937 --> 00:33:01,771
‎เจอแล้วขอรับ

474
00:33:05,942 --> 00:33:06,776
‎มีอยู่จริงๆ ขอรับ

475
00:33:10,154 --> 00:33:11,072
‎เจ้าเก่งกาจจริงๆ

476
00:33:12,740 --> 00:33:16,202
‎ที่เขาว่ากันว่าเจ้าเหมือนจินซอลรัน
‎กลับชาติมาเกิดคงไม่เกินจริงเลยสินะ

477
00:33:16,786 --> 00:33:18,955
‎เจ้ามองเห็นพลังพวกนั้นด้วยตาเปล่าด้วย

478
00:33:20,039 --> 00:33:22,750
‎ตอนนี้ข้าทำได้แค่มองเห็นอย่างเดียวเจ้าค่ะ

479
00:33:22,834 --> 00:33:25,003
‎เจ้าบอกว่าถ้ารื้อฟื้นความทรงจำได้
‎พลังก็จะกลับมาใช่ไหม

480
00:33:25,962 --> 00:33:27,046
‎เป็นยังไงบ้างหรือ

481
00:33:27,130 --> 00:33:28,589
‎ความทรงจำกลับมาเยอะหรือยัง

482
00:33:30,216 --> 00:33:32,218
‎ข้าเห็นหลายๆ ความทรงจำในอดีต

483
00:33:33,219 --> 00:33:34,262
‎แต่มันไม่ใช่ของข้าเจ้าค่ะ

484
00:33:36,097 --> 00:33:39,225
‎ข้ามองเห็นความทรงจำของคนอื่น
‎เมื่อแตะสิ่งของได้เจ้าค่ะ

485
00:33:40,309 --> 00:33:43,187
‎ดูเหมือนพลังของข้า
‎จะค่อยๆ เริ่มกลับมาแล้วเจ้าค่ะ

486
00:33:43,771 --> 00:33:44,814
‎งั้นหรือ

487
00:33:44,897 --> 00:33:46,232
‎ถ้างั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย

488
00:33:49,110 --> 00:33:50,820
‎หากเครื่องดินเผาสีแดงนั่นเป็นของอันตราย

489
00:33:50,903 --> 00:33:52,321
‎ให้ข้าช่วยตามหาอีกไหมเจ้าคะ

490
00:33:53,322 --> 00:33:54,407
‎ถ้าเจ้าช่วย ข้าก็ขอบใจ

491
00:33:55,074 --> 00:33:56,492
‎ถ้ามีเจ้าอยู่ข้างๆ

492
00:33:56,576 --> 00:33:59,495
‎ก็คงหลีกเลี่ยงของที่มีพลังอันตรายได้สินะ

493
00:34:00,621 --> 00:34:02,623
‎บางคนก็มีพลังที่ควรหลีกเลี่ยงเจ้าค่ะ

494
00:34:03,666 --> 00:34:05,501
‎มีคนแบบนั้นด้วยหรือ

495
00:34:06,544 --> 00:34:08,713
‎พลังในตัวคนอาจจะไม่เสถียร

496
00:34:08,796 --> 00:34:12,800
‎แต่พลังของผู้ที่อยู่ตกในความบ้าคลั่งจะขุ่นมัว
‎จนรู้สึกหายใจไม่ออกเมื่ออยู่ใกล้ๆ เจ้าค่ะ

497
00:34:18,473 --> 00:34:20,975
‎ผู้คนต่างก็ตั้งฉายาให้เจ้า จินโชยอน

498
00:34:21,059 --> 00:34:23,394
‎ว่าเป็นฤดูใบไม้ผลิ
‎ซึ่งเป็นฤดูที่งดงามที่สุดใช่ไหม

499
00:34:25,146 --> 00:34:26,189
‎เจ้ามีชีวิตชีวา

500
00:34:27,190 --> 00:34:29,150
‎และเปล่งประกายจริงๆ นะ

501
00:34:30,651 --> 00:34:31,736
‎เป็นพระมหากรุณาธิคุณเพคะ

502
00:34:35,990 --> 00:34:37,742
‎คนที่แห้งแล้งอย่างข้า

503
00:34:39,786 --> 00:34:41,412
‎ปรารถนาฤดูใบไม้ผลิเหลือเกิน

504
00:34:51,839 --> 00:34:54,801
‎ข้าถูกใจเจ้า มาหาข้าบ่อยๆ นะ

505
00:34:56,344 --> 00:34:58,387
‎ข้าอยากจะเห็นฤดูใบไม้ผลิ

506
00:34:59,430 --> 00:35:01,599
‎ที่จะมาหาข้าล่วงหน้าไว้ก่อนน่ะ

507
00:35:03,476 --> 00:35:04,685
‎เพคะ

508
00:35:11,692 --> 00:35:15,363
‎องค์รัชทายาท ทำไมจู่ๆ ถึงจะเสด็จ
‎ไปลานล่าสัตว์ที่อยู่ไกลหรือพ่ะย่ะค่ะ

509
00:35:15,446 --> 00:35:17,115
‎ข้ารู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่ในวัง

510
00:35:18,074 --> 00:35:20,159
‎ข้าจะออกเดินทางทันที
‎เตรียมการให้พร้อมด้วย

511
00:35:21,119 --> 00:35:22,286
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

512
00:35:34,048 --> 00:35:35,967
‎ถ้ามองเห็นพลังก็บอกได้เลยนะขอรับ

513
00:35:36,050 --> 00:35:37,176
‎ข้าจะสั่งหยุดเรือให้

514
00:35:37,260 --> 00:35:38,094
‎เข้าใจแล้ว

515
00:35:43,975 --> 00:35:45,226
‎หยุดก่อนเจ้าค่ะ

516
00:35:46,060 --> 00:35:47,145
‎หยุดเรือ

517
00:35:57,029 --> 00:35:59,949
‎ข้ามั่นใจว่าข้าเคยโหนตัวแบบนี้ที่นี่

518
00:36:00,449 --> 00:36:01,284
‎เมื่อไหร่กัน

519
00:36:01,367 --> 00:36:02,368
‎ทำไมล่ะ

520
00:36:03,953 --> 00:36:04,829
‎ไม่มีเรี่ยวแรงเลย

521
00:36:11,878 --> 00:36:13,754
‎มีอะไรหรือขอรับ

522
00:36:13,838 --> 00:36:15,423
‎จู่ๆ ทำไมไปโหนตัวเช่นนั้นขอรับ

523
00:36:16,507 --> 00:36:17,758
‎พอโหนตัวแล้ว

524
00:36:18,843 --> 00:36:20,636
‎ข้าก็ตระหนักได้ว่าข้าไม่มีเรี่ยวแรง

525
00:36:23,347 --> 00:36:24,390
‎อ้อ คือ…

526
00:36:25,183 --> 00:36:26,976
‎ท่านคงจะเหนื่อยเพราะอากาศร้อน

527
00:36:27,602 --> 00:36:30,771
‎ท่านไปพักผ่อนแถวนี้หน่อยดีกว่านะขอรับ

528
00:36:37,028 --> 00:36:38,196
‎นี่เป็นความทรงจำของข้า

529
00:36:39,155 --> 00:36:40,990
‎ข้ายังจำความรู้สึกที่ปวดแขนได้อยู่เลย

530
00:36:48,998 --> 00:36:51,000
‎ข้าลืมไปว่าทิ้งเต่าไว้ที่นี่

531
00:36:51,083 --> 00:36:52,877
‎เกือบทิ้งมันไว้ที่นี่ตัวเดียวแล้ว

532
00:36:52,960 --> 00:36:54,962
‎กระหม่อมบอกนายหญิงที่นี่
‎ให้ดูแลอย่างดีแล้ว

533
00:36:55,046 --> 00:36:57,965
‎ถึงยังไงมันก็น่าจะกังวล
‎ที่เจ้าของไม่มาหานะ

534
00:37:05,264 --> 00:37:06,807
‎เจ้าออกไปสูดอากาศข้างนอกหน่อยเถอะ

535
00:37:06,891 --> 00:37:08,017
‎อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ

536
00:37:08,100 --> 00:37:09,060
‎ออกไปรอข้างนอก

537
00:37:09,977 --> 00:37:10,811
‎อ้อ

538
00:37:11,437 --> 00:37:12,438
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

539
00:37:21,864 --> 00:37:23,741
‎"ไม่มีเรี่ยวแรงเลย" หรือ

540
00:37:25,034 --> 00:37:26,744
‎งั้นก่อนหน้านั้นข้าก็เคยมีกำลังมาก่อนหรือ

541
00:37:28,913 --> 00:37:30,456
‎มันไม่ชอบอันนั้นหรอก

542
00:37:30,539 --> 00:37:31,457
‎ท่านขันที

543
00:37:31,540 --> 00:37:32,583
‎ท่านมาแล้วหรือ

544
00:37:33,209 --> 00:37:35,503
‎ถ้าไม่ใช่ผักกาดหอมห่อเนื้อ
‎มันก็ไม่กินหรอก

545
00:37:35,586 --> 00:37:37,171
‎- จริงหรือเจ้าคะ
‎- เจ้าโง่หรือเปล่า

546
00:37:37,255 --> 00:37:39,632
‎มันไม่กินเพราะเจ้าให้น่ะสิ
‎ถ้าเจ้าของให้ มันก็กินเก่ง

547
00:37:40,883 --> 00:37:41,717
‎ดูนะ

548
00:37:42,510 --> 00:37:43,636
‎นี่ เจ้าเต่า

549
00:37:44,220 --> 00:37:45,304
‎กินผักกาดหอมนะ

550
00:37:45,388 --> 00:37:46,222
‎เอ้า

551
00:37:50,393 --> 00:37:51,644
‎เห็นไหม

552
00:37:51,727 --> 00:37:54,188
‎มันสนใจแค่ข้าคนเดียวเช่นนี้แหละ
‎เจ้าเต่าแสนฉลาด

553
00:37:54,272 --> 00:37:55,606
‎ขยับตัวรวดเร็วดั่งฟ้าแลบเลย

554
00:37:55,690 --> 00:37:58,025
‎มันคงเป็นเต่าที่รวดเร็วที่สุด
‎ในอาณาจักรแดโฮแล้วล่ะ

555
00:37:58,734 --> 00:38:00,236
‎เจ้าเต่านี่น่าอิจฉาจริงๆ

556
00:38:00,319 --> 00:38:01,737
‎ที่มีเจ้าของที่รักมันขนาดนี้

557
00:38:03,656 --> 00:38:04,490
‎ทำไม

558
00:38:05,199 --> 00:38:08,202
‎สามีของเจ้าที่ถูกนกยูงแย่งหัวใจไป
‎ยังไม่กลับมาอีกหรือ

559
00:38:08,286 --> 00:38:10,079
‎เดี๋ยวนี้เขากลับบ้านมาอยู่หรอก

560
00:38:11,038 --> 00:38:12,248
‎แต่ยังแยกห้องนอนเหมือนเดิม

561
00:38:12,331 --> 00:38:14,375
‎ทำไมเจ้าทนอยู่แบบนั้นน่ะ เจ้าเป็นแม่หมอนี่

562
00:38:14,458 --> 00:38:17,336
‎เจ้าใช้ยันต์สาปแช่งนกยูง
‎และแยกพวกเขาออกจากกันก็ได้

563
00:38:17,420 --> 00:38:19,839
‎หรือไม่ก็ให้สามีกินยาเสน่ห์
‎เพื่อให้มาหลงรักเจ้าก็ได้

564
00:38:20,506 --> 00:38:22,425
‎เจ้ายังสาวอยู่แท้ๆ
‎แต่แยกห้องนอนกับสามีหรือ

565
00:38:22,508 --> 00:38:25,344
‎ขันทีอย่างท่านรู้เรื่องชีวิตแต่งงานที่ไหน
‎ถึงได้มายุ่งเนี่ย

566
00:38:26,595 --> 00:38:27,930
‎รู้หรือเปล่าเถอะ ว่าแยกห้องนอนคืออะไร

567
00:38:29,056 --> 00:38:31,350
‎ถึงข้าจะไม่รู้เรื่องนั้นเท่าไร
‎แต่ก็พอรู้สถานะเจ้า

568
00:38:31,976 --> 00:38:34,353
‎ถ้าเขาออกจากบ้านไป
‎ก็ยังคาดหวังให้เขากลับมาได้

569
00:38:34,937 --> 00:38:36,105
‎แต่บ้านเดียวกันแต่แยกห้องนอนหรือ

570
00:38:36,188 --> 00:38:37,106
‎งั้นก็หมดหวังแล้วล่ะ

571
00:38:37,189 --> 00:38:39,233
‎สามีเจ้าเข้าออกทุกห้อง
‎แต่ไม่มาห้องเจ้างั้นหรือ

572
00:38:39,317 --> 00:38:40,318
‎เจ้าก็ย้ายออกมาเถอะ

573
00:38:40,401 --> 00:38:41,736
‎ท่านพูดถูกเจ้าค่ะ

574
00:38:42,528 --> 00:38:45,156
‎ข้าเองก็จะไม่อยู่ห้องนั้นคนเดียวแล้ว

575
00:38:45,239 --> 00:38:47,033
‎ใช่แล้ว เจ้าก็นอกใจเขากลับไปเลย

576
00:38:47,116 --> 00:38:49,327
‎อย่าเอาแต่แนะนำวิธีเสื่อมทรามเช่นนั้นสิเจ้าคะ

577
00:38:50,953 --> 00:38:54,165
‎ข้าจะหาห้องที่จะเป็นของข้าจริงๆ เจ้าค่ะ

578
00:38:55,499 --> 00:38:56,667
‎เจ้าไม่มีห้องของตัวเองด้วยหรือ

579
00:38:58,044 --> 00:39:01,297
‎ข้ากระวนกระวายเพราะรู้สึกเหมือน
‎ห้องที่ข้าอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ของข้า

580
00:39:02,298 --> 00:39:04,008
‎เพราะแบบนั้นเขาถึงสับสน

581
00:39:05,092 --> 00:39:06,510
‎และหาตัวตนที่แท้จริงของข้าไม่เจอ

582
00:39:10,890 --> 00:39:12,308
‎ข้าจะหาห้องที่เป็นของข้าจริงๆ

583
00:39:13,517 --> 00:39:15,561
‎ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะเจ้าคะ
‎มันช่วยข้าได้มาก

584
00:39:15,644 --> 00:39:16,854
‎งั้นหรือ

585
00:39:19,023 --> 00:39:21,359
‎ถ้าเจ้าหาห้องไม่ได้ ก็มาที่บ้านข้านะ

586
00:39:21,442 --> 00:39:22,568
‎บ้านข้ามีห้องเยอะเลย

587
00:39:24,987 --> 00:39:26,322
‎ท่านกำลังจะไปไหนหรือเจ้าคะ

588
00:39:28,032 --> 00:39:30,868
‎บ้านข้ามีห้องอยู่เยอะ
‎แต่ไม่มีห้องที่ทำให้ข้าสบายใจ

589
00:39:32,244 --> 00:39:34,622
‎ข้าก็เลยหนีมาน่ะ เพราะมีเรื่องที่อยากเลี่ยง

590
00:39:34,705 --> 00:39:37,166
‎ท่านมีพลังสูงส่ง
‎ที่เหมือนจะครอบครองทุกอย่างได้

591
00:39:37,249 --> 00:39:40,252
‎แต่ดูเหมือนท่านก็มีนกยูง
‎ที่ทำให้ท่านว้าวุ่นใจอยู่เหมือนกันสินะ

592
00:39:41,045 --> 00:39:41,962
‎ใช่แล้ว ข้ามี

593
00:39:42,963 --> 00:39:45,800
‎มีคนเลิศเลอ
‎ที่แค่นึกถึงข้าก็หมั่นไส้แทบบ้าอยู่

594
00:39:46,759 --> 00:39:48,969
‎เคยได้ยินเรื่องที่อีกาขโมยขนนกยูง
‎มาแซมขนตัวเอง

595
00:39:49,053 --> 00:39:50,304
‎แล้วอวดดีเหมือนเป็นนกยูงไหม

596
00:39:51,722 --> 00:39:52,807
‎ข้ากำลังทำแบบนั้นอยู่

597
00:39:53,307 --> 00:39:56,811
‎ถ้าท่านขโมยขนนกยูงมาแซมแล้วไม่สบายใจ
‎ท่านก็ทิ้งไปก็ได้นี่

598
00:39:58,229 --> 00:39:59,855
‎ข้าทำเรื่องไม่ดีไปหลายอย่าง

599
00:40:00,731 --> 00:40:01,941
‎ข้าคงหมดหวังแล้วล่ะ

600
00:40:03,567 --> 00:40:04,819
‎ท่านช่วยเต่ามาด้วยนะ

601
00:40:06,320 --> 00:40:09,115
‎แล้วคนอย่างท่านจะหมดหวังได้อย่างไร

602
00:40:12,118 --> 00:40:14,745
‎ถึงเจ้าจะดูโหงวเฮ้งห่วยแตก
‎แต่ก็พูดปลอบคนอื่นเก่งนะ

603
00:40:21,377 --> 00:40:23,587
‎ข้าก็ขอบคุณที่ท่านกระตุ้นข้า
‎ด้วยคำพูดแย่ๆ นะ

604
00:40:24,296 --> 00:40:26,090
‎ข้าทำงานค้างไว้ คงต้องไปก่อนแล้ว

605
00:40:26,173 --> 00:40:27,383
‎เดินทางดีๆ นะเจ้าคะ

606
00:40:34,890 --> 00:40:37,309
‎ข้าล้มเลิกไปล่าสัตว์แล้วไปหาจางอุกดีไหมนะ

607
00:40:38,477 --> 00:40:40,187
‎เขาเคยช่วยดูแลเจ้าด้วยนี่

608
00:40:50,406 --> 00:40:52,491
‎กระหม่อมแจ้งเขาก่อนแล้ว
‎ว่าพระองค์จะเสด็จมาหา

609
00:40:52,575 --> 00:40:53,909
‎แต่กลับไม่ออกมารออีก

610
00:40:55,077 --> 00:40:56,495
‎กระหม่อมจะไปตามจางอุกมาพ่ะย่ะค่ะ

611
00:41:08,174 --> 00:41:12,386
‎(ไข่ของนกเพลิง)

612
00:41:15,389 --> 00:41:17,266
‎(นกเพลิง)

613
00:41:20,144 --> 00:41:21,145
‎นกเพลิง

614
00:41:21,729 --> 00:41:25,191
‎จางอุกรู้เรื่องนี้อยู่แล้วสินะ

615
00:41:34,241 --> 00:41:36,202
‎เสด็จมาพระราชทานเงินรางวัลหรือพ่ะย่ะค่ะ

616
00:41:37,203 --> 00:41:38,120
‎งั้นก็ทรงวางไว้เถิด

617
00:41:38,204 --> 00:41:39,246
‎ฝ่าบาท

618
00:41:40,164 --> 00:41:42,833
‎ตรัสว่าจะพระราชทานรางวัล
‎ที่ใหญ่กว่าเงินรางวัลให้เจ้า

619
00:41:43,459 --> 00:41:44,668
‎ทรงมีรับสั่งว่าจะแต่งตั้ง

620
00:41:44,752 --> 00:41:46,712
‎และส่งเจ้าไปเป็นนายพลที่ป้อมเหนือ

621
00:41:48,005 --> 00:41:49,048
‎ป้อมเหนือหรือ

622
00:41:50,007 --> 00:41:51,342
‎- ไกลเลยนะพ่ะย่ะค่ะ
‎- ถ้าส่งไป

623
00:41:52,593 --> 00:41:53,427
‎เจ้าจะยอมไปไหม

624
00:41:53,511 --> 00:41:57,348
‎ถ้ากระหม่อมไปอยู่ไกลๆ
‎แล้วพระองค์จะวางพระทัยไหมพ่ะย่ะค่ะ

625
00:41:59,058 --> 00:42:00,309
‎ถ้าไม่อยากก็ไม่ต้องไปหรอก

626
00:42:01,185 --> 00:42:02,853
‎เจ้าอาจเป็นเสี้ยนหนามที่ตำนิ้วสำหรับข้า

627
00:42:03,479 --> 00:42:05,523
‎แต่สำหรับจินมู เจ้าคืออุปสรรคใหญ่

628
00:42:05,606 --> 00:42:08,651
‎ดูเหมือนทรงเริ่มไม่สบายพระทัย
‎ที่ร่วมมือกับจินมูแล้วสินะ

629
00:42:09,568 --> 00:42:10,736
‎แต่ทำอย่างไรดีล่ะ

630
00:42:11,654 --> 00:42:15,157
‎กระหม่อมไม่คิดจะถูกใช้เป็นอุปสรรค
‎เพื่อองค์รัชทายาทนะ

631
00:42:19,495 --> 00:42:22,915
‎เจ้าคิดว่าข้าตั้งใจจะใช้เจ้า
‎เพื่อคุมอำนาจของจินมูสินะ

632
00:42:23,499 --> 00:42:24,542
‎ก็จริง

633
00:42:24,625 --> 00:42:27,336
‎ไม่ว่าข้าจะพูดอะไร เจ้าก็คงเข้าใจแบบนั้น

634
00:42:27,419 --> 00:42:29,838
‎ทำไมจู่ๆ ถึงเสด็จมาตรัสเรื่องนี้
‎กับกระหม่อมล่ะ

635
00:42:29,922 --> 00:42:31,423
‎เต่าน่ะ

636
00:42:31,507 --> 00:42:33,342
‎- ทำไมเจ้าถึงมาดูแลเต่าของข้า
‎- เต่าหรือ

637
00:42:33,425 --> 00:42:35,844
‎เจ้าเกลียดข้าขนาดนั้น
‎แล้วมาช่วยดูแลเต่าของข้าทำไม

638
00:42:35,928 --> 00:42:38,430
‎มันเป็นเต่าของพระองค์หรือพ่ะย่ะค่ะ
‎ไม่ใช่ของขันทีโอหรือ

639
00:42:42,643 --> 00:42:43,477
‎อย่างนี้นี่เอง

640
00:42:44,562 --> 00:42:45,854
‎ข้าเข้าใจผิดไปไกลเลยสินะ

641
00:42:45,938 --> 00:42:47,064
‎ทรงคิดไปเอง

642
00:42:47,940 --> 00:42:49,900
‎ว่ากระหม่อมทำลงไป
‎ด้วยความหวังดีหรือพ่ะย่ะค่ะ

643
00:42:50,609 --> 00:42:52,653
‎แค่เพราะเต่าตัวเดียวเนี่ยนะ

644
00:42:52,736 --> 00:42:53,821
‎ไม่ใช่แค่เพราะเต่านะ

645
00:42:55,364 --> 00:42:58,033
‎มันเป็นความคาดหวัง
‎ที่ทำให้ข้าพูดเช่นนี้กับเจ้าได้

646
00:42:58,117 --> 00:43:00,953
‎แม้จะรู้ว่าเจ้าเกลียดและไม่ไว้ใจข้า

647
00:43:04,790 --> 00:43:05,624
‎ช่างเถอะ

648
00:43:06,292 --> 00:43:08,752
‎แต่ดูจากที่เจ้าอ่านตำราเกี่ยวกับนกเพลิงอยู่

649
00:43:08,836 --> 00:43:10,546
‎เจ้าคงไม่ไปป้อมเหนือสินะ

650
00:43:11,088 --> 00:43:12,256
‎ถ้ากระหม่อมไปล่ะพ่ะย่ะค่ะ

651
00:43:13,966 --> 00:43:16,802
‎ทั้งที่รู้ว่านกเพลิงอันตรายแค่ไหน
‎แต่ก็จะปล่อยไปหรือ

652
00:43:16,885 --> 00:43:19,096
‎กระหม่อมคิดถูกจริงๆ ที่เปิดตำรานี้ไว้

653
00:43:19,722 --> 00:43:21,890
‎เพราะมันทำให้กระหม่อม
‎ได้เห็นสีพระพักตร์ที่คาดไม่ถึง

654
00:43:23,517 --> 00:43:25,227
‎ถ้ากระหม่อมมีความรู้สึกดีต่อพระองค์

655
00:43:25,853 --> 00:43:29,273
‎ก็คงคิดไปเองว่าพระองค์เป็นห่วงโลก
‎และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีแล้วนะเนี่ย

656
00:43:32,234 --> 00:43:34,153
‎ทั้งที่เจ้ามีพลังที่ยิ่งใหญ่นั้น

657
00:43:35,446 --> 00:43:37,615
‎แต่ก็ยังแย่กว่าข้า
‎ที่ช่วยเหลือเต่าเพียงตัวเดียวสินะ

658
00:43:37,698 --> 00:43:40,618
‎เพราะตอนนี้กระหม่อมไม่มีสิ่งที่อยากปกป้อง
‎แม้จะเป็นเต่าแค่ตัวเดียว

659
00:43:40,701 --> 00:43:41,619
‎นี่ จางอุก

660
00:43:41,702 --> 00:43:44,496
‎ตอนที่เจ้าช่วยทุกคนในเกราะกำบัง
‎เจ้าเคยพูดไว้เช่นนี้ใช่ไหม

661
00:43:44,580 --> 00:43:46,707
‎ว่าจะทำตามคำสอนของอาจารย์
‎ที่ว่า "หากไม่ทำอะไรสักอย่าง

662
00:43:46,790 --> 00:43:48,208
‎ก็สู้ตายไปซะยังดีเสียกว่า"

663
00:43:51,837 --> 00:43:55,049
‎ตอนนั้นเจ้าดูเปล่งแสงประกาย
‎แม้จะสูญเสียพลังก็ตาม

664
00:43:56,216 --> 00:43:58,510
‎แต่ตอนนี้เจ้าดูดับแสง แม้จะมีพลังนั้น

665
00:43:59,094 --> 00:44:00,012
‎ได้

666
00:44:00,095 --> 00:44:01,597
‎จงไม่ต้องทำอะไรสักอย่าง

667
00:44:03,390 --> 00:44:04,683
‎เพราะเจ้าดับแสงไปแล้ว

668
00:44:18,530 --> 00:44:19,365
‎"ความคาดหวัง" หรือ

669
00:44:35,547 --> 00:44:38,008
‎ต้นไม้ในความทรงจำของข้าไม่ได้เล็กเช่นนี้

670
00:44:39,593 --> 00:44:41,178
‎มันสูงและใหญ่กว่านี้มาก

671
00:44:44,473 --> 00:44:46,517
‎ข้ายืนอยู่บนยอดต้นไม้นั้น

672
00:44:48,394 --> 00:44:49,687
‎ความทรงจำที่ข้า

673
00:44:50,437 --> 00:44:51,814
‎ยืนโดดเดี่ยวบนต้นไม้นั้น

674
00:44:53,273 --> 00:44:54,483
‎เป็นของข้าแน่นอน

675
00:45:06,870 --> 00:45:08,497
‎ข้าอยากปีนขึ้นไปบนนั้นอีก

676
00:45:37,609 --> 00:45:39,111
‎นายน้อย

677
00:45:39,194 --> 00:45:40,821
‎นายน้อย ท่านเป็นอะไรไหม

678
00:45:41,363 --> 00:45:42,865
‎เปิดประตูหน่อย

679
00:45:42,948 --> 00:45:44,408
‎ข้าบอกให้เปิดประตูไง

680
00:45:44,491 --> 00:45:45,826
‎ข้าไม่เป็นไร เจ้ากลับไปเถิด

681
00:45:45,909 --> 00:45:48,203
‎ทั้งที่ท่านเจ็บปวด
‎แล้วทำไมถึงไม่ไปจินโยวอน

682
00:45:49,663 --> 00:45:50,497
‎ก็ได้

683
00:45:50,581 --> 00:45:52,374
‎งั้นข้าจะไปหาจินโฮกยองอีกครั้งเอง

684
00:45:58,046 --> 00:45:59,590
‎ท่านคิดอะไรอยู่กันแน่

685
00:46:01,800 --> 00:46:03,260
‎ท่านคิดอะไรอยู่ถึงได้ทนอยู่แบบนี้

686
00:46:05,846 --> 00:46:07,473
‎ข้าอยากชดใช้ความนึกเสียใจ

687
00:46:08,474 --> 00:46:09,725
‎ที่ข้ารู้สึกมาตลอด

688
00:46:12,728 --> 00:46:13,770
‎เพราะความเจ็บปวดนั้น

689
00:46:17,524 --> 00:46:19,234
‎มันรุนแรงกว่าอาการเจ็บนี้มาก

690
00:46:20,944 --> 00:46:23,030
‎เจ้ามอบโอกาสให้ข้าทำเช่นนั้นได้

691
00:46:23,822 --> 00:46:25,157
‎ข้าคิดขอบใจเจ้าอยู่

692
00:46:28,452 --> 00:46:29,870
‎เพราะงั้นแล้วเจ้าไม่ต้องทำ…

693
00:46:36,043 --> 00:46:37,336
‎ไม่ต้องทำอะไรเพื่อข้าแล้ว

694
00:46:39,588 --> 00:46:40,589
‎เจ้าทำมามากพอแล้ว

695
00:46:43,717 --> 00:46:45,844
‎ข้ามียาแก้ปวดที่คุณหนูยุนอ๊กมอบให้อยู่

696
00:46:47,804 --> 00:46:48,972
‎ข้าจะนำมาให้

697
00:46:51,016 --> 00:46:53,185
‎ทานยาด้วยนะเจ้าคะ นายน้อย

698
00:47:05,030 --> 00:47:08,534
‎ดูจากที่เขายังมีชีวิตอยู่
‎ทั้งที่หนอนเข้าไปในศูนย์กลางพลังแล้ว

699
00:47:08,617 --> 00:47:11,453
‎คนคนนั้นคงอดทนต่อความเจ็บปวดเก่ง

700
00:47:12,329 --> 00:47:13,163
‎แต่ว่า

701
00:47:13,914 --> 00:47:17,042
‎หากพลังของหนอนไหลเวียนผิดพลาด
‎และบ้าคลั่งขึ้นมา

702
00:47:17,125 --> 00:47:20,462
‎เขาก็จะเจ็บปวดแทบบ้าจนตายไป

703
00:47:22,130 --> 00:47:24,591
‎พวกเขาน่าจะต้องการความช่วยเหลือจากข้า
‎เพื่อให้ชีวิตรอด

704
00:47:24,675 --> 00:47:27,928
‎คงไม่ผลีผลาม
‎บอกความลับของบูยอนกับใครหรอก

705
00:47:28,011 --> 00:47:31,181
‎แต่ว่ามีวิธีกำจัดหนอนที่เข้าไปอยู่ในศูนย์กลางพลัง

706
00:47:32,349 --> 00:47:33,725
‎หรือไม่เจ้าคะ

707
00:47:38,981 --> 00:47:40,399
‎สิ่งที่จะจับหนอนกินได้

708
00:47:42,651 --> 00:47:43,485
‎ก็คือนกยังไงล่ะ

709
00:47:49,908 --> 00:47:53,537
‎ดูเหมือนจินบูยอนจะเป็นนักบวชหญิงที่เก่งกาจ
‎กว่าที่คาดไว้จริงๆ นะขอรับ

710
00:47:53,620 --> 00:47:55,622
‎พลังของจินบูยอนเริ่มกลับคืนมาแล้วหรือ

711
00:47:55,706 --> 00:47:57,416
‎ท่านเคยบอกนางว่าถ้าความทรงจำกลับมา

712
00:47:57,499 --> 00:47:59,209
‎พลังของนางก็จะกลับมาด้วยใช่ไหมขอรับ

713
00:47:59,293 --> 00:48:00,127
‎ไม่ใช่

714
00:48:00,210 --> 00:48:02,713
‎หากพลังกลับมา
‎ความทรงจำก็จะกลับมาด้วยต่างหาก

715
00:48:03,755 --> 00:48:04,881
‎มันก็เหมือนกันนี่ขอรับ

716
00:48:06,425 --> 00:48:07,509
‎ให้นางตามหาต่อไปด้วย

717
00:48:17,185 --> 00:48:19,187
‎หากพลังของจินบูยอนกลับคืนมา

718
00:48:20,022 --> 00:48:22,441
‎นักซูก็จะรื้อฟื้นความทรงจำ
‎ที่ถูกลบไปกลับคืนมาได้

719
00:48:22,941 --> 00:48:25,402
‎และอีกไม่นาน
‎นางก็จะถูกไล่ออกจากร่างนั้นสินะ

720
00:48:37,164 --> 00:48:37,998
‎นี่

721
00:48:38,081 --> 00:48:39,833
‎ข้าได้ป้ายหินแกะสลักของซงริมมา

722
00:48:40,667 --> 00:48:42,377
‎เขาบอกว่าข้ามีคุณสมบัติพอๆ กับ
‎จอมเวทจองจินกัก

723
00:48:42,461 --> 00:48:43,503
‎จึงอนุญาตให้เข้าออกได้ทุกเมื่อ

724
00:48:43,587 --> 00:48:45,922
‎พอเห็นเจ้าได้มันมาเช่นนี้

725
00:48:46,006 --> 00:48:49,009
‎ก็ทำให้อดีตของข้าที่กว่าจะได้รับมันมา
‎ดูไร้ค่าไปเลย

726
00:48:49,092 --> 00:48:50,385
‎เจ้าได้มันมายากหรือ

727
00:48:51,219 --> 00:48:52,137
‎เจ้าเรียนไม่เก่งสินะ

728
00:48:52,721 --> 00:48:53,889
‎ได้ที่เท่าไรในการฝึกฝนหรือ

729
00:48:53,972 --> 00:48:58,644
‎คนที่ผ่านขั้นชีซูได้เร็วที่สุด
‎หลังเปิดประตูพลังได้ก็คือข้านะ

730
00:48:58,727 --> 00:49:00,270
‎เจ้าคงพยายามอย่างหนักเลยสินะ

731
00:49:00,354 --> 00:49:01,897
‎เพราะมีคนคอยผลักไสข้า

732
00:49:02,814 --> 00:49:05,484
‎ให้อยู่ในสถานการณ์ที่อาจตายได้
‎ถ้าไม่พยายามอย่างหนักน่ะ

733
00:49:05,567 --> 00:49:06,401
‎ใครหรือ

734
00:49:08,070 --> 00:49:08,904
‎ท่านอาจารย์

735
00:49:11,198 --> 00:49:12,240
‎ของข้าน่ะ

736
00:49:15,869 --> 00:49:19,956
‎อาจารย์ของข้าเป็นอาจารย์สุดโหด
‎ที่มักจะผลักไสข้าให้ไปอยู่ริมหน้าผาเสมอ

737
00:49:20,040 --> 00:49:21,750
‎และเพราะแบบนั้น

738
00:49:21,833 --> 00:49:23,502
‎ข้าจึงลุกขึ้นมาได้อีกครั้งแล้วครั้งเล่า

739
00:49:24,419 --> 00:49:26,046
‎เพราะท่านอาจารย์ไม่อนุญาตให้ข้าหยุด

740
00:49:26,672 --> 00:49:28,006
‎และไม่ยอมให้ข้าอยู่เฉยๆ แน่

741
00:49:29,508 --> 00:49:31,718
‎หากไม่ทำอะไรสักอย่าง
‎สู้ตายไปซะก็ยังดีเสียกว่านี่

742
00:49:36,932 --> 00:49:37,766
‎ทำไม

743
00:49:38,934 --> 00:49:40,852
‎ข้าทำเจ้าสับสนอีกแล้วหรือ

744
00:49:42,145 --> 00:49:45,065
‎ตอนนี้ข้าไม่รู้แล้ว ว่าใครกำลังพูดอยู่

745
00:49:48,068 --> 00:49:49,194
‎แต่แปลกจังเลยนะ

746
00:49:49,277 --> 00:49:51,279
‎วันนี้ข้าได้ยินคำนั้นหลายหนเลย

747
00:49:51,905 --> 00:49:53,115
‎เพราะข้ากำลังจะหยุดหรือเปล่านะ

748
00:49:53,198 --> 00:49:54,574
‎หยุดหรือ

749
00:49:55,200 --> 00:49:56,743
‎เจ้าตั้งใจว่าจะล้มเลิกทุกอย่างหรือ

750
00:49:58,829 --> 00:49:59,663
‎อือ

751
00:50:01,123 --> 00:50:02,207
‎เพราะข้าคิดว่า

752
00:50:03,542 --> 00:50:05,711
‎ข้าเจอวิธีที่จะโยนสิ่งที่หนักอึ้งนี้ไปได้แล้ว

753
00:50:08,797 --> 00:50:09,631
‎เจ้า…

754
00:50:11,591 --> 00:50:12,884
‎ลำบากมากหรือ

755
00:50:21,059 --> 00:50:22,602
‎ท่านผู้นำมอบสิ่งนี้ให้ข้า

756
00:50:22,686 --> 00:50:24,563
‎และชมว่าข้าเก่งกาจ

757
00:50:24,646 --> 00:50:26,648
‎ข้าจะค่อยๆ ได้รับพลังกลับคืนมา

758
00:50:28,024 --> 00:50:29,276
‎และข้าจะใช้พลังนั้น…

759
00:50:32,279 --> 00:50:33,363
‎ปกป้องเจ้านะ

760
00:50:35,115 --> 00:50:36,658
‎ข้าเริ่มสับสนเรื่องนี้เหมือนกัน

761
00:50:37,826 --> 00:50:38,744
‎ว่าจริงๆ แล้ว

762
00:50:40,537 --> 00:50:41,621
‎ข้าคาดหวังอะไรจากเจ้าอยู่

763
00:50:42,998 --> 00:50:43,832
‎ข้าวางแผนไว้

764
00:50:44,958 --> 00:50:46,042
‎ว่าจะตามหาห้องของตัวเอง

765
00:50:48,003 --> 00:50:51,423
‎ข้าจะตามหาให้ได้ว่าตัวเองเป็นใคร
‎และตกแต่งห้องนั้นอย่างดี

766
00:50:54,134 --> 00:50:54,968
‎เมื่อถึงตอนนั้น

767
00:50:57,304 --> 00:50:58,722
‎เจ้าก็มาหาข้าโดยไม่สับสนนะ

768
00:51:10,650 --> 00:51:12,194
‎ข้าจะทำให้เจ้าอบอุ่น

769
00:51:13,403 --> 00:51:14,780
‎และพักผ่อนอย่างเต็มที่เอง

770
00:51:37,594 --> 00:51:39,888
‎ข้าอุตส่าห์เลื่อนพิธีเซ่นไหว้ทะเลสาบเข้ามาได้

771
00:51:39,971 --> 00:51:42,474
‎แต่ท่านกลับทิ้งสิ่งของ
‎ที่จะใช้ในพิธีลงทะเลสาบหรือ

772
00:51:43,308 --> 00:51:45,352
‎ข้าต้องทำเช่นนั้นเพราะกลัวซงริมจับได้ขอรับ

773
00:51:45,435 --> 00:51:49,481
‎ข้าคงต้องฝากฝังงานนำเข้าสินค้า
‎ให้โซอีตามเดิมแล้ว

774
00:51:51,691 --> 00:51:52,526
‎ไปพานางมา

775
00:51:52,609 --> 00:51:55,028
‎ข้าไม่เห็นโซอีที่บ่อนพนันหลายวันแล้วขอรับ

776
00:51:55,111 --> 00:51:56,822
‎ตราบใดที่หนอนยังอยู่ในตัวของนาง

777
00:51:56,905 --> 00:51:58,782
‎นางก็เป็นหนูอยู่ในกำมือของข้า

778
00:51:59,491 --> 00:52:01,451
‎ไปรอนางที่นั่นแล้วพาตัวนางมา

779
00:52:01,535 --> 00:52:02,536
‎ขอรับ

780
00:52:11,044 --> 00:52:11,962
‎นำจดหมายนี้ให้พวกเขานะ

781
00:52:13,421 --> 00:52:14,589
‎แล้วพวกเขาจะดูแลเจ้า

782
00:52:15,549 --> 00:52:17,759
‎นายน้อยจะไปหาจินโฮกยองเมื่อไหร่เจ้าคะ

783
00:52:17,843 --> 00:52:19,135
‎ท่านควรรีบไปหานางมิใช่หรือ

784
00:52:19,928 --> 00:52:20,762
‎ข้ารู้

785
00:52:21,888 --> 00:52:22,973
‎โปรดมีชีวิตรอดด้วยนะเจ้าคะ

786
00:52:24,599 --> 00:52:28,311
‎ถ้าท่านปลอดภัยแล้ว
‎ท่านก็จะกลับไปที่ป้อมซอโฮใช่ไหมเจ้าคะ

787
00:52:33,108 --> 00:52:34,067
‎เดินทางปลอดภัยนะ

788
00:52:58,049 --> 00:52:59,384
‎ข้ากำลังหาฤกษ์มงคล

789
00:53:00,135 --> 00:53:01,761
‎ที่จะจัดงานแต่งงานของเราอยู่

790
00:53:02,512 --> 00:53:03,597
‎รีบแต่งให้เร็วที่สุดกันเถอะ

791
00:53:03,680 --> 00:53:04,764
‎เจ้าค่ะ

792
00:53:07,893 --> 00:53:09,978
‎ข้าต้องหาฤกษ์แต่งงานให้นายน้อยเหมือนกันนะ

793
00:53:11,313 --> 00:53:13,106
‎งานแต่งงานของเรา

794
00:53:13,189 --> 00:53:16,234
‎เราเชิญญาติของท่าน
‎ที่อยู่ที่ป้อมวอลมาให้หมดกันเถอะ

795
00:53:17,152 --> 00:53:19,362
‎ข้าจะส่งเรือลำใหญ่ไปรับเอง

796
00:53:19,446 --> 00:53:20,405
‎ขอบคุณเจ้าค่ะ

797
00:53:21,990 --> 00:53:24,743
‎แล้วข้าต้องเชิญใคร
‎ให้มางานแต่งงานของนายน้อยดีนะ

798
00:53:25,702 --> 00:53:28,413
‎เขาไม่มีครอบครัว
‎แต่จะให้แขกมาน้อยก็ไม่ได้

799
00:53:30,081 --> 00:53:33,585
‎แม่บ้านคิมแกะเกาลัดไปทำไมหรือ

800
00:53:33,668 --> 00:53:35,420
‎ก็นายน้อยชอบทานข้าวหุงเกาลัดไงเจ้าคะ

801
00:53:38,089 --> 00:53:38,924
‎ข้าน้อยใจจังนะ

802
00:53:39,591 --> 00:53:41,259
‎ไม่ว่าจะเรื่องอะไร

803
00:53:42,385 --> 00:53:43,261
‎อุกก็มาก่อนเสมอ

804
00:53:43,345 --> 00:53:46,640
‎นั่นเพราะเขาเป็นนายน้อยของข้าไงเจ้าคะ

805
00:53:47,474 --> 00:53:49,017
‎และข้าก็เป็นห่วงเขาหลายเรื่องด้วย

806
00:53:51,519 --> 00:53:52,604
‎เอาล่ะ

807
00:53:52,687 --> 00:53:55,690
‎สมมติว่าข้ากับอุกตกน้ำพร้อมกันเช่นนี้

808
00:53:55,774 --> 00:53:57,484
‎ท่านจะช่วยใครก่อนหรือ

809
00:53:59,235 --> 00:54:00,862
‎ข้าจะช่วยทั้งสองท่านไปทำไมเจ้าคะ

810
00:54:01,446 --> 00:54:03,406
‎ทั้งคู่ขึ้นมาจากน้ำเองได้ง่ายๆ เลยนะ

811
00:54:03,490 --> 00:54:04,866
‎สมมติว่าเราขึ้นจากน้ำไม่ได้

812
00:54:04,950 --> 00:54:07,827
‎ถ้าหากว่าเราสองคนตกน้ำ
‎และว่ายตะเกียกตะกายอยู่

813
00:54:07,911 --> 00:54:11,164
‎ท่านจะเรียกชื่อใครก่อนหรือ

814
00:54:13,375 --> 00:54:14,209
‎ก็คง…

815
00:54:17,337 --> 00:54:18,254
‎- จาง…
‎- คงจะเป็น

816
00:54:18,338 --> 00:54:20,799
‎"นายน้อยของข้า"
‎คงเรียกชื่อเขาก่อนแหงๆ

817
00:54:23,551 --> 00:54:25,470
‎ท่านเป็นห่วงแต่อุก

818
00:54:25,553 --> 00:54:26,721
‎และคง…

819
00:54:28,014 --> 00:54:29,432
‎ไม่คิดถึงจินสักนิด

820
00:54:29,516 --> 00:54:30,517
‎แล้วท่านผู้นำล่ะ

821
00:54:30,600 --> 00:54:32,602
‎ท่านเคยบอกว่าถึงข้าจะถูกขังอยู่ข้างในนั้น

822
00:54:32,686 --> 00:54:34,229
‎ท่านก็จะปิดประตูมิใช่หรือเจ้าคะ

823
00:54:34,312 --> 00:54:36,147
‎- ข้าพูดแบบนั้นตอนไหนกัน
‎- อุ๊ยตาย

824
00:54:37,440 --> 00:54:40,026
‎ถ้างั้นข้าขอถามอีกที

825
00:54:41,027 --> 00:54:44,239
‎ถ้าหากว่าข้าถูกขังอยู่ในห้องที่อันตรายมากๆ

826
00:54:44,322 --> 00:54:47,367
‎และท่านผู้นำก็ต้องปิดผนึกประตูนั้น

827
00:54:47,450 --> 00:54:51,955
‎แล้วท่านผู้นำจะปิดประตูนั้นหรือไม่เจ้าคะ

828
00:54:54,624 --> 00:54:57,544
‎มันเป็นสถานการณ์ที่ฉุกเฉินแค่ไหนหรือ

829
00:54:58,211 --> 00:54:59,629
‎ถ้าข้าไม่ปิดประตู

830
00:55:00,672 --> 00:55:02,924
‎จะเกิดอันตรายกับโลกไหมขอรับ

831
00:55:03,008 --> 00:55:04,718
‎เห็นไหมๆ

832
00:55:04,801 --> 00:55:06,553
‎ท่านกำลังคิดถึงความสำคัญอย่างเย็นชา

833
00:55:06,636 --> 00:55:08,638
‎ข้าบอกว่าข้าตกอยู่ในอันตรายนะ

834
00:55:08,722 --> 00:55:10,557
‎ข้าอาจตายได้นะเจ้าคะ

835
00:55:10,640 --> 00:55:13,435
‎ท่านอย่าสมมติเรื่องที่ฉีกหัวใจ
‎ออกเป็นเสี่ยงๆ เช่นนั้นเลย

836
00:55:14,602 --> 00:55:15,603
‎จะไม่มีวัน…

837
00:55:16,271 --> 00:55:17,981
‎เกิดเรื่องอันตรายกับท่านหรอก

838
00:55:18,982 --> 00:55:20,734
‎เพราะมีข้าอยู่ทั้งคน

839
00:55:21,943 --> 00:55:22,777
‎เชอะ

840
00:55:23,361 --> 00:55:25,905
‎ถึงท่านผู้นำจะปิดผนึกประตูนั้นจริงๆ

841
00:55:26,781 --> 00:55:30,285
‎ข้าก็ทราบดีว่า
‎หัวใจของท่านถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ แค่ไหน

842
00:55:31,077 --> 00:55:32,537
‎ข้าไม่เสียใจหรอกเจ้าค่ะ

843
00:55:33,955 --> 00:55:37,250
‎เพราะฉะนั้นแล้ว
‎แม้ว่าข้าจะเรียกชื่อนายน้อยอุกก่อน

844
00:55:38,084 --> 00:55:43,339
‎ท่านก็โปรดจงทราบไว้นะเจ้าคะ
‎ว่าความรู้สึกของข้าที่มีต่อจินไม่ได้น้อยกว่าเลย

845
00:55:44,716 --> 00:55:45,884
‎ข้าเลินเล่อไป

846
00:55:46,468 --> 00:55:47,469
‎คำถามนั้น

847
00:55:48,261 --> 00:55:53,266
‎มันสื่อถึงการตัดสินใจที่น่ากลัว
‎ในการต้องเห็นคนสำคัญตายจากไป

848
00:55:56,311 --> 00:55:57,145
‎ต้องช่วยชีวิตทั้งคู่สิ

849
00:55:58,730 --> 00:56:01,149
‎ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยชีวิตทั้งคู่ให้ได้

850
00:56:06,196 --> 00:56:09,115
‎ทั้งสองท่านไม่มีวันตกน้ำหรอกเจ้าค่ะ

851
00:56:38,019 --> 00:56:41,022
‎ดึงทึ้งหัวใจออกมาและทำลายมันเป็นเสี่ยงๆ

852
00:56:41,981 --> 00:56:44,275
‎ท่านอยากไปที่ดันฮยังกกหรือขอรับ

853
00:56:45,193 --> 00:56:46,111
‎ไปที่นั่นทำไม

854
00:56:46,194 --> 00:56:50,281
‎ข้าได้ยินว่าที่นั่นมีต้นไม้ใหญ่อยู่
‎เลยอยากไปดูด้วยตัวเองน่ะ

855
00:56:50,365 --> 00:56:52,367
‎มันมีต้นไม้ใหญ่อยู่ที่นั่นจริงๆ ขอรับ

856
00:56:53,368 --> 00:56:54,994
‎อุก ยุลและ…

857
00:56:57,080 --> 00:56:58,623
‎ข้าเคยไปที่นั่นด้วยกัน

858
00:56:58,706 --> 00:57:01,042
‎ต้นไม้ที่ข้าอยากเห็นคือต้นไม้ของข้าเจ้าค่ะ

859
00:57:01,126 --> 00:57:02,252
‎อะไรนะขอรับ

860
00:57:03,461 --> 00:57:05,672
‎ข้าจำได้ว่ามีต้นไม้ใหญ่ในความทรงจำของข้า

861
00:57:06,297 --> 00:57:07,507
‎และข้าก็อยากไปตรวจสอบ

862
00:57:08,842 --> 00:57:09,926
‎ว่ามันมีจริงหรือเปล่า

863
00:57:12,011 --> 00:57:14,806
‎ข้าไม่แน่ใจว่า
‎ท่านพูดถึงต้นไม้ต้นเดียวกันอยู่หรือเปล่า

864
00:57:15,473 --> 00:57:17,934
‎แต่มันอยู่บนเนินสูง คงตามหาง่ายเลยขอรับ

865
00:57:18,017 --> 00:57:21,354
‎ข้าเองก็อยากพาท่านไปเหมือนกัน

866
00:57:21,438 --> 00:57:22,313
‎แต่ข้ายุ่งน่ะ

867
00:57:22,397 --> 00:57:24,941
‎ให้ข้าส่งคนพาท่านไปดันฮยังกกไหมขอรับ

868
00:57:25,024 --> 00:57:27,026
‎ถ้าข้าต้องการ ข้าจะมาขอร้องท่านนะเจ้าคะ

869
00:57:27,110 --> 00:57:28,862
‎ท่านจะไปดันฮยังกกหรือขอรับ

870
00:57:30,196 --> 00:57:33,616
‎จริงด้วย ยุลรู้จักดันฮยังกกดีกว่าข้าอีกขอรับ

871
00:57:33,700 --> 00:57:35,201
‎เพราะตอนเด็กๆ เขาไปที่นั่นบ่อยๆ

872
00:57:35,285 --> 00:57:36,870
‎ข้าก็อยากไปที่นั่นเหมือนกัน

873
00:57:37,871 --> 00:57:38,955
‎ไปด้วยกันไหมขอรับ

874
00:57:39,038 --> 00:57:42,083
‎พอดีเลยที่ยุลเสนอตัวพาท่านไป
‎ท่านไปกับเขาสิ

875
00:57:42,667 --> 00:57:44,043
‎ข้าได้ยินว่าที่นั่นอันตราย

876
00:57:44,961 --> 00:57:46,045
‎ท่านจะไม่เป็นไรหรือ

877
00:57:46,754 --> 00:57:47,589
‎ขอรับ

878
00:57:48,882 --> 00:57:50,133
‎ไปที่นั่นด้วยกันนะขอรับ

879
00:57:56,139 --> 00:57:57,724
‎(นกเพลิง)

880
00:58:01,603 --> 00:58:03,730
‎พวกเขาตั้งใจจะปลุกนกเพลิง

881
00:58:03,813 --> 00:58:06,191
‎และทำให้เกิดเหตุการณ์เหมือนตอนนั้นสินะ

882
00:58:06,274 --> 00:58:09,152
‎ทั้งที่รู้ว่านกเพลิงอันตรายแค่ไหน
‎แต่ก็จะปล่อยไปหรือ

883
00:58:11,738 --> 00:58:14,073
‎หากไม่ทำอะไรสักอย่าง
‎สู้ตายไปซะก็ยังดีเสียกว่านี่

884
00:58:37,013 --> 00:58:39,390
‎ตอนนี้หินนั่นก็ไม่ได้อยู่กับข้านะ

885
00:58:39,474 --> 00:58:41,476
‎ถ้านางไม่ได้พกไปไหนมาไหนจริงๆ

886
00:58:43,102 --> 00:58:45,230
‎ก็น่าจะวางไว้ที่ไหนสักแห่งในห้องนะ

887
00:58:55,156 --> 00:58:56,157
‎อะไรน่ะ

888
00:58:57,242 --> 00:58:58,451
‎ข้าบอกให้มาหาก็มาทันทีเลยแฮะ

889
00:59:00,828 --> 00:59:01,913
‎ทำไม

890
00:59:01,996 --> 00:59:04,040
‎เจ้านอนไม่หลับอีกแล้วหรือ
‎ให้ข้ากอดกล่อมนอนไหม

891
00:59:04,123 --> 00:59:05,583
‎ข้าคงนอนหลับสบายตายแหละ

892
00:59:05,667 --> 00:59:07,252
‎ข้าไม่ได้มาเพราะเจ้าบอกนะ

893
00:59:07,335 --> 00:59:08,419
‎ข้าแค่มาตรวจสอบ

894
00:59:09,337 --> 00:59:11,839
‎ว่าเจ้าไม่ได้พกหยกนั่นจริงหรือเปล่า

895
00:59:20,974 --> 00:59:22,642
‎ดูสิ ข้าเก็บไว้ที่นี่ตลอด

896
00:59:25,353 --> 00:59:26,187
‎งั้นแปลว่า

897
00:59:27,564 --> 00:59:28,856
‎นั่นเป็นเรื่องของเจ้าหรือ

898
00:59:30,275 --> 00:59:31,276
‎ข้าเองก็รู้สึกแปลก

899
00:59:32,694 --> 00:59:34,487
‎ก็เลยว่าจะไปตรวจสอบที่ดันฮยังกกพรุ่งนี้

900
00:59:34,571 --> 00:59:35,780
‎ดันฮยังกกหรือ

901
00:59:35,863 --> 00:59:36,990
‎ข้าจะไปดูต้นไม้

902
00:59:37,907 --> 00:59:39,701
‎ต้นไม้ที่เจ้าเคยพูดถึงอยู่ที่นั่นใช่ไหม

903
00:59:41,869 --> 00:59:45,582
‎ข้าจะไปดูด้วยตัวเอง
‎ว่าต้นไม้ที่ข้าจำได้มีอยู่จริงหรือเปล่า

904
00:59:46,833 --> 00:59:48,835
‎ข้าสับสนไปหมดเพราะหยกนั่น

905
00:59:49,419 --> 00:59:50,545
‎แต่สิ่งที่ข้ามั่นใจ

906
00:59:50,628 --> 00:59:51,671
‎คือต้นไม้ต้นนั้น

907
00:59:52,589 --> 00:59:54,632
‎อยู่ในหัวของข้าตั้งแต่ก่อนมาเจอเจ้าแล้ว

908
00:59:57,427 --> 01:00:00,513
‎ข้าคิดว่าถ้าไปดูด้วยตาตัวเอง
‎คงจะรู้ว่าตัวเองเป็นใครได้น่ะ

909
01:00:02,307 --> 01:00:04,100
‎ก็ได้ งั้นก็ไปดูให้เห็นเองเถอะ

910
01:00:04,183 --> 01:00:05,977
‎- พรุ่งนี้ข้า…
‎- ข้าจะไปกับซอยุลพรุ่งนี้

911
01:00:08,187 --> 01:00:10,398
‎- กับยุลหรือ
‎- ข้าบอกว่าอยากไปดู เขาก็เสนอตัวไปด้วย

912
01:00:10,481 --> 01:00:11,608
‎เห็นว่ารู้จักที่นั่นดี

913
01:00:13,318 --> 01:00:15,069
‎นี่ ทำไมเจ้าต้องไปรบกวนยุลด้วย

914
01:00:15,153 --> 01:00:16,946
‎เขาบอกว่าอยากไปดูต้นไม้ด้วยเหมือนกัน

915
01:00:17,030 --> 01:00:18,656
‎เพราะเขาเป็นเพื่อนข้าไง

916
01:00:18,740 --> 01:00:20,366
‎เพราะเห็นแก่ข้า
‎เขาเลยปฏิเสธเจ้าไม่ได้

917
01:00:20,450 --> 01:00:22,910
‎- เขาเป็นเพื่อนข้าด้วยนะ
‎- ไม่ใช่เหอะ เขาเป็นเพื่อนข้า

918
01:00:22,994 --> 01:00:24,329
‎ห้ามเป็นเพื่อนกับเพื่อนข้านะ

919
01:00:24,412 --> 01:00:26,122
‎- ทำไมเป็นไม่ได้
‎- นี่ ยุลเป็นเพื่อนข้านะ

920
01:00:26,205 --> 01:00:28,124
‎ถ้ายุลเป็นเพื่อนเจ้า
‎งั้นเจ้าก็เป็นเพื่อนข้าหรือ

921
01:00:28,207 --> 01:00:29,083
‎ข้าเป็นเพื่อนเจ้าก็ไม่ได้หรือ

922
01:00:29,167 --> 01:00:31,127
‎เจ้าทั้งกอดและกล่อมข้านะ
‎เป็นเพื่อนบ้าอะไร

923
01:00:54,817 --> 01:00:55,652
‎เจ้าไปดันฮยังกก

924
01:00:57,278 --> 01:00:59,030
‎กับเพื่อนของเจ้าให้สนุกเถิด

925
01:01:03,076 --> 01:01:04,827
‎ข้ายอมให้เจ้าเป็นเพื่อนยุลแล้ว

926
01:01:20,259 --> 01:01:21,094
‎ไอ้บ้าเอ๊ย

927
01:01:35,441 --> 01:01:37,652
‎ที่นี่คือดันฮยังกกเองสินะ

928
01:01:37,735 --> 01:01:39,070
‎ทิวทัศน์สวยมากเลย

929
01:01:42,031 --> 01:01:44,742
‎ตอนเด็กๆ ท่านมาที่นี่บ่อยๆ หรือ

930
01:01:45,660 --> 01:01:46,661
‎ขอรับ

931
01:01:48,246 --> 01:01:49,914
‎ข้าเจอท่านครั้งแรกที่นี่ขอรับ

932
01:01:49,997 --> 01:01:52,709
‎ท่านเคยเจอข้าตอนเด็กๆ ด้วยหรือ

933
01:01:56,295 --> 01:01:57,797
‎ข้ามาที่นี่เพื่อมาหาเจ้า

934
01:02:01,217 --> 01:02:03,219
‎ข้าไม่รู้ตัวว่าตัวเองขาหัก

935
01:02:04,429 --> 01:02:06,305
‎และไม่กลัวว่าจะถูกผู้ใหญ่ดุ

936
01:02:12,145 --> 01:02:13,646
‎เพราะข้าชอบเจ้ามาก

937
01:02:15,982 --> 01:02:17,900
‎ข้าตัดความรู้สึกนั้นไม่ได้

938
01:02:19,610 --> 01:02:21,404
‎ทำให้ข้าไม่ทำอะไรสักอย่าง
‎แม้จะรู้ว่าเจ้าเป็นใคร

939
01:02:21,487 --> 01:02:23,406
‎ข้าจึงใช้ชีวิตอยู่กับความนึกเสียใจมาตลอด

940
01:02:26,159 --> 01:02:28,119
‎ครั้งนี้ค่อยยังชั่วหน่อยที่ข้าจำเจ้าได้ก่อน

941
01:02:30,413 --> 01:02:32,582
‎เพราะมันทำให้ข้าทำสิ่งที่ต้องทำได้

942
01:02:58,524 --> 01:03:00,943
‎นายน้อย นายน้อยยุล

943
01:03:04,822 --> 01:03:07,033
‎ท่านคิดเรื่องอะไรขนาดนั้นขอรับ

944
01:03:07,116 --> 01:03:09,243
‎ท่านหมอฮอยอมเรียกท่านไปพบขอรับ

945
01:03:15,208 --> 01:03:16,417
‎ข้าได้ยินจากยุนอ๊กแล้ว

946
01:03:16,501 --> 01:03:18,920
‎ว่าเจ้าช่วยเด็กที่ชื่อโซอีหลบซ่อนหรือ

947
01:03:19,003 --> 01:03:20,213
‎นางไปแล้วขอรับ

948
01:03:20,755 --> 01:03:22,465
‎ข้าส่งนางไปยังที่ที่แสนไกล
‎ไม่ต้องห่วงนะขอรับ

949
01:03:23,674 --> 01:03:24,509
‎ทำไมเจ้า…

950
01:03:25,218 --> 01:03:27,637
‎ถึงหลบหน้าข้าหรือ

951
01:03:27,720 --> 01:03:32,225
‎เจ้ายังเกลียดข้า
‎ที่ตอนนั้นข้าบังคับให้เจ้ากลับไปที่ป้อมซอโฮหรือ

952
01:03:32,809 --> 01:03:34,435
‎ข้าทำแบบนั้นเพราะจะให้เจ้า

953
01:03:34,519 --> 01:03:37,563
‎ที่สืบสายเลือดตระกูลซอ
‎ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนักซูไม่ได้

954
01:03:37,647 --> 01:03:38,773
‎ข้าทราบดีขอรับ

955
01:03:44,153 --> 01:03:45,905
‎นี่เจ้า สีหน้าเจ้าดูไม่ค่อยดีเลย

956
01:03:45,988 --> 01:03:47,949
‎ข้าขอตรวจดูหน่อย

957
01:03:48,032 --> 01:03:50,159
‎- เข้าไปข้างในกัน
‎- ข้ามีที่ที่ต้องไปขอรับ

958
01:03:50,785 --> 01:03:51,994
‎ไว้ข้ากลับมาแล้ว

959
01:03:55,915 --> 01:03:56,833
‎ข้าจะมาหานะขอรับ

960
01:03:56,916 --> 01:03:58,793
‎ได้สิ ต้องมานะ

961
01:03:59,836 --> 01:04:02,004
‎ถ้าไม่มา ข้าจะไปตามจับเจ้าเอง

962
01:04:03,214 --> 01:04:04,048
‎ขอรับ

963
01:04:05,633 --> 01:04:06,801
‎ขอโทษนะขอรับ ท่านหมอ

964
01:04:08,636 --> 01:04:09,554
‎รักษาสุขภาพด้วย

965
01:04:19,272 --> 01:04:22,525
‎นายหญิง ท่านเป็นห่วงเรื่องอะไร

966
01:04:22,608 --> 01:04:24,068
‎ถึงได้ตัดสินใจกลับมาหรือขอรับ

967
01:04:24,151 --> 01:04:27,154
‎ขอข้าดูให้แน่ชัดก่อนว่าเขาไปที่จินโยวอนแล้ว
‎แล้วค่อยไปกันนะ

968
01:04:27,238 --> 01:04:30,533
‎ทำไมนายหญิงถึงเป็นห่วงเขาขนาดนั้นขอรับ

969
01:04:31,951 --> 01:04:32,869
‎ท่านชอบเขาหรือ

970
01:04:39,041 --> 01:04:40,585
‎โลกที่ข้ามองเห็น

971
01:04:42,461 --> 01:04:44,130
‎มักโสมมและมืดมนมาตลอด

972
01:04:46,549 --> 01:04:48,759
‎แล้วตอนที่ข้าแกล้งเป็นคนตาบอดต้มตุ๋นคนอื่น

973
01:04:50,595 --> 01:04:51,971
‎ข้าก็ได้เจอกับเขา

974
01:04:55,266 --> 01:04:57,018
‎นั่นเป็นครั้งแรกที่โลกของข้า

975
01:04:59,854 --> 01:05:01,105
‎ดูใสสะอาด

976
01:05:04,066 --> 01:05:05,109
‎และสว่างสดใส

977
01:05:23,252 --> 01:05:24,086
‎ข้าแค่

978
01:05:25,421 --> 01:05:26,422
‎รู้สึกเช่นนั้นน่ะ

979
01:05:26,505 --> 01:05:28,466
‎งั้นก็อยู่ดูเขาก่อนเถิดขอรับ

980
01:05:29,967 --> 01:05:31,344
‎ข้าจะไปซื้อบะหมี่มาให้นะขอรับ

981
01:05:57,370 --> 01:06:01,040
‎ข้าหยุดกิจการไป
‎จอมเวทแห่งชอนบูกวันก็เลยแวะมาเล่นสินะ

982
01:06:14,637 --> 01:06:17,515
‎เจ้าตั้งใจจะหนีใช่ไหม

983
01:06:18,182 --> 01:06:21,519
‎หากหนอนอยู่ในร่างของเจ้า
‎เจ้าก็หนีไปไหนไม่ได้นะ

984
01:06:22,103 --> 01:06:24,480
‎อย่าบอกนะว่าเจ้าเอามันออกมาแล้วหรือ

985
01:06:37,284 --> 01:06:40,037
‎ถ้าเจ้าไม่อยากตายก็รีบพูดมาซะ

986
01:06:40,121 --> 01:06:42,456
‎เจ้านำหนอนออกมาจากตัวเจ้าแล้วหรือ

987
01:06:49,797 --> 01:06:51,132
‎แม่บ้านคิมห่อมาให้ล่ะ

988
01:06:52,425 --> 01:06:53,926
‎อากาศดีมาก

989
01:06:54,593 --> 01:06:55,845
‎รู้สึกเหมือนจะไปพักผ่อนเลย

990
01:06:57,763 --> 01:06:59,140
‎ท่านลาอุกก่อนออกมาหรือยังขอรับ

991
01:06:59,724 --> 01:07:00,683
‎ลาแล้ว

992
01:07:00,766 --> 01:07:02,893
‎เขาบอกว่าขอให้ไปกับเพื่อนให้สนุก

993
01:07:06,480 --> 01:07:07,732
‎อาการป่วยของท่าน

994
01:07:08,816 --> 01:07:10,109
‎ดีขึ้นหรือยัง

995
01:07:10,192 --> 01:07:12,236
‎ข้าไม่ได้บอกจางอุกตามที่ท่านขอร้องไว้

996
01:07:16,991 --> 01:07:18,034
‎ขอโทษขอรับ

997
01:07:19,785 --> 01:07:20,953
‎นายน้อย

998
01:07:23,914 --> 01:07:25,541
‎ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ตรงนี้

999
01:07:25,624 --> 01:07:27,209
‎- ไม่ได้ขึ้นเรือหรือ
‎- คือว่า…

1000
01:07:27,293 --> 01:07:29,336
‎คนจากชอนบูกวันมาจับตัวนายหญิงขอรับ

1001
01:07:30,588 --> 01:07:31,797
‎หนอนอะไรนั่นคืออะไรขอรับ

1002
01:07:32,506 --> 01:07:35,426
‎พวกเขาเอาแต่ทุบตีนายหญิง
‎เพราะนางไม่มีมันแล้ว

1003
01:07:36,052 --> 01:07:37,428
‎ตอนนี้นางถูกจับอยู่ที่บ่อนพนันหรือ

1004
01:07:37,511 --> 01:07:38,512
‎ขอรับ

1005
01:07:45,102 --> 01:07:46,937
‎ตอนนี้หนอนนั่นอยู่ในตัวของใคร

1006
01:07:47,021 --> 01:07:48,606
‎เจ้ารับยาไปแล้วเอาไปให้ใคร

1007
01:07:49,190 --> 01:07:51,942
‎ข้าบอกว่าข้ากินไปเองไง

1008
01:07:53,944 --> 01:07:55,696
‎เพราะคิดว่ามันเป็นยาดี

1009
01:07:58,199 --> 01:07:59,325
‎บอกความจริงกับข้ามาเถิด

1010
01:08:00,034 --> 01:08:02,411
‎ถ้าข้าพาเจ้าไปหาหัวหน้าสำนัก
‎ร่างเจ้าจะถูกบดขยี้แน่

1011
01:08:10,795 --> 01:08:11,837
‎วางลงนะ

1012
01:08:11,921 --> 01:08:14,965
‎วางมันลง วางมันลงเดี๋ยวนี้

1013
01:08:15,049 --> 01:08:18,135
‎วางมันลงนะ วางมันลง

1014
01:08:19,011 --> 01:08:20,054
‎วางลงนะ วางมันลง

1015
01:08:20,137 --> 01:08:22,807
‎วางมันลงนะ

1016
01:08:30,648 --> 01:08:31,941
‎หนอนหรือ

1017
01:08:32,024 --> 01:08:33,150
‎มันคืออะไร

1018
01:08:33,234 --> 01:08:34,777
‎ข้าก็ไม่รู้

1019
01:08:35,653 --> 01:08:36,862
‎แต่ข้าได้ยินมาแบบนั้น

1020
01:08:38,656 --> 01:08:40,866
‎จริงๆ มีเรื่องที่ข้าไม่ได้บอกเจ้าอยู่

1021
01:08:44,370 --> 01:08:46,247
‎เขาห้ามไม่ให้บอกเจ้านะ

1022
01:08:51,669 --> 01:08:52,962
‎ซอยุลป่วยหนักมาก

1023
01:08:56,090 --> 01:08:58,384
‎ข้าเห็นพลังแปลกๆ อยู่ในตัวของเขา

1024
01:08:59,176 --> 01:09:01,595
‎มันคงจะเป็นหนอนนั่นแน่เลย

1025
01:09:09,645 --> 01:09:11,647
‎นำของจากชอนบูกวันที่โซอีนำมากลับไปให้หมด

1026
01:09:11,730 --> 01:09:12,731
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

1027
01:09:45,931 --> 01:09:48,434
‎คนที่โซอีพยายามปกป้อง
‎คือซอยุล ท่านเองหรือขอรับ

1028
01:09:48,517 --> 01:09:49,768
‎ข้าต้องพาเด็กคนนั้นไป

1029
01:09:49,852 --> 01:09:50,686
‎หลีกทางด้วย

1030
01:09:52,146 --> 01:09:54,732
‎โซอีทราบความลับ
‎ของท่านหัวหน้าสำนักเยอะเกินไป

1031
01:09:54,815 --> 01:09:56,901
‎ถ้าข้าส่งตัวนางให้ซงริม ข้าจะต้องตาย

1032
01:09:56,984 --> 01:09:57,902
‎ไม่ได้ขอรับ

1033
01:09:58,485 --> 01:09:59,862
‎ชอนบูกวันตามหาตัวนางอยู่ขอรับ

1034
01:10:04,366 --> 01:10:05,242
‎ข้าสั่งให้หลีกไปไง

1035
01:10:05,326 --> 01:10:07,369
‎ทำไมคนอย่างท่านถึงปกป้องเด็กคนนั้น

1036
01:10:07,453 --> 01:10:08,662
‎ข้าเองก็ปล่อยให้จินมู

1037
01:10:09,496 --> 01:10:11,290
‎แห่งชอนบูกวันพานางไปไม่ได้เช่นกัน

1038
01:10:32,311 --> 01:10:33,354
‎ข้าต้องรีบทำให้จบ

1039
01:10:34,104 --> 01:10:35,731
‎ถ้าใช้พลังนานเกินไป ข้าจะอันตรายได้

1040
01:10:44,573 --> 01:10:45,449
‎หนอนหรือ

1041
01:10:48,702 --> 01:10:49,995
‎หนอนในตัวโซอี

1042
01:10:51,205 --> 01:10:52,831
‎เข้าไปอยู่ในร่างของซอยุลแล้วสินะ

1043
01:11:58,647 --> 01:11:59,481
‎โซอี

1044
01:12:11,160 --> 01:12:13,370
‎ข้าดีใจจริงๆ ที่สิ่งที่เห็นก่อนตาย

1045
01:12:15,414 --> 01:12:16,749
‎เป็นท่านที่ทำให้โลกของข้า

1046
01:12:18,834 --> 01:12:20,461
‎ใสสะอาด

1047
01:12:23,464 --> 01:12:24,673
‎และสว่างสดใส

1048
01:12:29,887 --> 01:12:30,888
‎โปรดจง…

1049
01:12:32,973 --> 01:12:34,266
‎มีชีวิตต่อไปด้วยนะเจ้าคะ

1050
01:13:00,042 --> 01:13:03,712
‎แม้ไม่รู้ว่าทำไมคนที่สูงส่งอย่างท่าน
‎ถึงมายุ่งเกี่ยวกับคนอย่างนางได้

1051
01:13:04,588 --> 01:13:06,340
‎แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าก็คง…

1052
01:13:06,924 --> 01:13:08,217
‎ปล่อยให้ท่านรอดออกไปไม่ได้

1053
01:14:53,780 --> 01:14:54,615
‎ยุล

1054
01:14:56,366 --> 01:14:57,409
‎ยุล

1055
01:14:59,411 --> 01:15:00,245
‎อุก

1056
01:15:03,457 --> 01:15:04,416
‎ขอโทษนะ

1057
01:15:38,617 --> 01:15:40,244
‎จะไม่มีใคร…

1058
01:15:42,204 --> 01:15:43,830
‎รอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้

1059
01:16:08,647 --> 01:16:11,567
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

1060
01:16:12,150 --> 01:16:14,027
‎ใครนำมันมาใส่ในตัวโซอีหรือ

1061
01:16:14,111 --> 01:16:15,445
‎จินมูหรือ

1062
01:16:16,405 --> 01:16:18,574
‎ขัดขวางจางอุกไม่ให้เขาเข้ามาในชอนบูกวันได้

1063
01:16:21,118 --> 01:16:22,703
‎ถ้าหากซอยุลตาย

1064
01:16:22,786 --> 01:16:25,747
‎ก็คงเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่
‎ระหว่างซงริมและชอนบูกวันสินะ

1065
01:16:27,040 --> 01:16:30,002
‎นางบอกว่าไม่อยากรู้
‎ข้าจึงจะทำให้นางเห็นกับตา

1066
01:16:31,128 --> 01:16:32,713
‎ข้าอนุญาตแค่สามจังหวะลมหายใจนะ

1067
01:16:32,796 --> 01:16:35,507
‎ท่านบอกว่าจำไม่ได้
‎ว่าตัวเองเป็นใครใช่ไหมเจ้าคะ

1068
01:16:35,591 --> 01:16:38,927
‎มีร่องรอยสีน้ำเงิน
‎เบ่งบานในดวงตาของนางราวกับดอกไม้

1069
01:16:41,430 --> 01:16:46,435
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน