1
00:00:40,248 --> 00:00:44,961
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

2
00:00:48,965 --> 00:00:50,383
‎ตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว…

3
00:00:51,217 --> 00:00:52,385
‎พวกเราเคยชอบกันมาก่อน

4
00:00:52,969 --> 00:00:53,928
‎ว่าไงนะ

5
00:00:56,181 --> 00:00:59,350
‎ข้าจำตอนที่เราแบ่งปันสิ่งนี้ขึ้นมาได้

6
00:01:01,603 --> 00:01:02,520
‎จำอะไรได้นะ

7
00:01:02,604 --> 00:01:04,564
‎คราวก่อนเจ้ากุพยานที่ไม่มีอยู่จริงขึ้นมา

8
00:01:05,774 --> 00:01:07,317
‎คราวนี้จะแต่งความทรงจำขึ้นมาหรือ

9
00:01:10,987 --> 00:01:11,988
‎"ไข่นกนี่นา"

10
00:01:13,364 --> 00:01:14,699
‎"งั้นข้าเลือกก่อนนะ"

11
00:01:17,410 --> 00:01:19,287
‎"ข้าเลือกสีแดง เจ้าเอาสีน้ำเงินไป"

12
00:01:21,915 --> 00:01:23,124
‎งั้นข้าเลือกก่อนนะ

13
00:01:23,208 --> 00:01:24,959
‎ข้าเลือกสีแดง เจ้าเอาสีน้ำเงินไป

14
00:01:29,047 --> 00:01:30,173
‎ถูกใช่ไหม

15
00:01:30,256 --> 00:01:31,966
‎รอบนี้ข้าไม่ได้แต่งเรื่องขึ้นมาใช่ไหม

16
00:01:37,514 --> 00:01:38,807
‎เจ้ารู้ได้ยังไง

17
00:01:40,183 --> 00:01:42,477
‎ก็บอกว่ามันผุดขึ้นมาในหัว
‎ตอนที่ข้ากำหยกนี้ไง

18
00:01:42,560 --> 00:01:43,478
‎ทำไมต้องเป็นเจ้าด้วย

19
00:01:45,271 --> 00:01:46,105
‎นั่นก็เพราะ…

20
00:01:47,357 --> 00:01:49,901
‎ข้าเป็นนักบวชหญิงที่เก่งกาจ

21
00:01:55,115 --> 00:01:56,950
‎มันคงไม่ใช่ความทรงจำของข้าหรอก

22
00:01:57,033 --> 00:01:59,077
‎คงเป็นของเจ้าของหยกสีน้ำเงินนี้ต่างหาก

23
00:02:02,163 --> 00:02:03,498
‎หยกหยินหยางนี้

24
00:02:04,541 --> 00:02:06,042
‎มาจากจินโยวอนใช่ไหม

25
00:02:08,294 --> 00:02:10,004
‎ข้าคงเคยเห็นมันตอนเด็กๆ ล่ะมั้ง

26
00:02:10,672 --> 00:02:13,466
‎พอเห็นปุ๊บ ข้าก็จำอะไรขึ้นมาได้
‎เลยนึกว่าเป็นความทรงจำตัวเอง

27
00:02:14,425 --> 00:02:16,344
‎ที่แท้เป็นความทรงจำของเจ้าของหยกนี้แหงๆ

28
00:02:19,013 --> 00:02:20,098
‎ความทรงจำของนาง…

29
00:02:22,100 --> 00:02:23,518
‎ยังหลงเหลืออยู่ในนั้นหรือ

30
00:02:27,981 --> 00:02:29,858
‎ข้าคงเป็นนักบวชหญิงที่เก่งกาจจริงๆ แน่เลย

31
00:02:29,941 --> 00:02:31,860
‎ข้าเห็นความทรงจำ
‎ที่หลงเหลือในสิ่งของได้ด้วย

32
00:02:35,363 --> 00:02:39,075
‎ข้าลองเรียกดูเพราะคิดว่าเจ้าจะดีใจที่
‎ความสามารถของข้าค่อยๆ กลับมา

33
00:02:40,535 --> 00:02:42,537
‎แต่เจ้าวิ่งมาเพราะคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเรียกสินะ

34
00:02:43,997 --> 00:02:44,998
‎คงผิดหวังน่าดูเลย

35
00:02:45,081 --> 00:02:46,249
‎อือ

36
00:02:47,876 --> 00:02:49,127
‎ข้าผิดหวังมาก

37
00:02:50,628 --> 00:02:53,548
‎ข้าจะเอาหยกนี้คืนที่เดิมนะ

38
00:03:13,192 --> 00:03:15,904
‎มันถล่มอีกแล้วแฮะ

39
00:03:16,779 --> 00:03:19,407
‎แล้วเจดีย์หินที่เจ้าก่อในป่าคืออะไร

40
00:03:20,283 --> 00:03:24,078
‎มันไม่ใช่เพื่อไว้อาลัยถึงนางที่ตายจากไป
‎แต่เพื่ออธิษฐานให้นางกลับมาหรือ

41
00:03:24,913 --> 00:03:26,664
‎ต้องขอบคุณเจ้าเลยที่ทำมันพัง

42
00:03:48,144 --> 00:03:49,938
‎ทำลายมันแล้ว ไม่ต้องก่อมันใหม่หรอก

43
00:03:50,021 --> 00:03:52,232
‎ข้าไม่ได้แตะต้องมันจริงๆ นะ มันถล่มลงมาเอง

44
00:03:52,315 --> 00:03:53,149
‎งั้นหรือ

45
00:03:54,067 --> 00:03:57,612
‎ไม่ใช่ว่าเจ้าใช้พลังที่ยิ่งใหญ่
‎เพื่อทำให้ข้าผิดหวังหรือ

46
00:03:59,447 --> 00:04:00,490
‎ข้าพูดจริงนะ

47
00:04:02,992 --> 00:04:04,535
‎ข้าเจอหยกนี้โดยบังเอิญ

48
00:04:05,203 --> 00:04:07,956
‎และตอนแรกข้าก็นึกว่า
‎ความทรงจำที่ผุดขึ้นมาเป็นของข้า

49
00:04:10,708 --> 00:04:12,627
‎ถ้าเจ้ามาที่นี่ตอนที่ข้ายังไม่รู้เรื่อง

50
00:04:14,170 --> 00:04:15,380
‎ข้าก็คงจะดีใจไปแล้ว

51
00:04:16,839 --> 00:04:19,926
‎ค่อยยังชั่วนะ ที่ดูเหมือนว่าเจ้าก็ผิดหวังเหมือนกัน

52
00:04:20,510 --> 00:04:22,804
‎เจ้าเข้าใจผิดว่า
‎เป็นความทรงจำของตัวเองได้ยังไงนะ

53
00:04:22,887 --> 00:04:24,764
‎เพราะเจ้ากำมันอยู่
‎เลยคิดว่าเป็นของเจ้าหรือ

54
00:04:26,975 --> 00:04:28,893
‎ไม่มีความทรงจำอะไรผุดขึ้นมาอีกแล้วหรือ

55
00:04:28,977 --> 00:04:29,811
‎ไม่มี

56
00:04:31,104 --> 00:04:32,021
‎ข้าเห็นแค่นั้น

57
00:04:33,773 --> 00:04:37,068
‎การมองเห็นความทรงจำของคนอื่น
‎ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีนี่

58
00:04:40,196 --> 00:04:41,030
‎เอาคืนไปสิ

59
00:04:43,241 --> 00:04:46,244
‎ทำไม ไหนบอกว่าเจ้าดีใจ
‎ตอนที่นึกว่ามันเป็นของเจ้าไง

60
00:04:46,828 --> 00:04:48,371
‎งั้นก็รื้อฟื้นเหมือนเป็นความทรงจำเจ้าดู

61
00:04:49,122 --> 00:04:51,416
‎เหมือนที่เจ้าบอก พวกเราชอบกันมานาน

62
00:04:53,167 --> 00:04:54,585
‎ก่อนตายนางรู้สึกยังไง

63
00:04:57,171 --> 00:04:58,214
‎ข้าก็อยากรู้มากเช่นกัน

64
00:04:58,298 --> 00:04:59,674
‎ข้าไม่เห็นอย่างอื่นแล้ว

65
00:05:00,383 --> 00:05:02,635
‎ปล่อย ข้าเจ็บนะ

66
00:05:02,719 --> 00:05:04,429
‎เจ้าเก็บหยกนั้นไว้เถอะ

67
00:05:05,471 --> 00:05:06,806
‎ถ้าเจ้าได้พลังคืนก็คงเห็นอะไรบ้าง

68
00:05:07,390 --> 00:05:09,559
‎จะให้ข้าไปแทรก
‎ระหว่างเจ้ากับหญิงที่ตายไปแล้วหรือ

69
00:05:09,642 --> 00:05:11,811
‎เจ้ามาแทรกเองต่างหาก
‎ด้วยการใช้สิ่งนั้นเรียกข้า

70
00:05:17,066 --> 00:05:19,319
‎ต้องขอบคุณมันเลย
‎ข้าเจอประโยชน์ของเจ้าอีกอย่างแล้ว

71
00:05:20,570 --> 00:05:22,280
‎คำตอบที่ข้าคิดว่าคงไม่อาจได้ฟัง

72
00:05:22,363 --> 00:05:24,240
‎ซึ่งถูกฝังไปกับหลุมศพหิน

73
00:05:26,326 --> 00:05:27,493
‎ข้าคงได้ฟังผ่านเจ้าได้

74
00:05:27,577 --> 00:05:29,370
‎ข้าเรียกเจ้ามาเพราะหวังว่าเจ้าจะไม่มา

75
00:05:31,122 --> 00:05:32,290
‎เจ้าไม่น่ามาเลย

76
00:05:37,170 --> 00:05:38,838
‎เพราะเจ้าเป็นแบบนี้ ทุกคนถึงได้…

77
00:05:40,006 --> 00:05:42,050
‎ไม่เชื่อว่าเจ้าแต่งงานกับข้า

78
00:05:44,719 --> 00:05:46,304
‎ข้าคาดหวังโดยที่ไม่รู้อะไรเลย

79
00:05:46,387 --> 00:05:48,181
‎เจ้าได้สิ่งที่ต้องการจากการแต่งงานไง

80
00:05:48,765 --> 00:05:50,016
‎ได้ออกมาจากจินโยวอน

81
00:05:50,099 --> 00:05:52,018
‎มีที่ไปและได้รับอิสระ

82
00:05:53,644 --> 00:05:54,520
‎ใช่แล้ว

83
00:05:56,314 --> 00:05:59,484
‎ข้าเองก็สบายใจ
‎ที่ความคาดหวังพังทลายลงแล้วเหมือนกัน

84
00:06:00,610 --> 00:06:02,361
‎เจ้าสาวตัวจริงของเจ้าคือเจดีย์หินนี่สินะ

85
00:06:03,196 --> 00:06:04,405
‎ข้าจะก่อ…

86
00:06:04,989 --> 00:06:06,365
‎เจดีย์หินของนางให้เหมือนเดิมเอง

87
00:06:06,449 --> 00:06:07,700
‎ตามใจเจ้าเถอะ

88
00:06:32,600 --> 00:06:33,726
‎ไอ้คนเลว

89
00:06:34,519 --> 00:06:37,230
‎เจดีย์หินเป็นเมียหลวง
‎แล้วข้าเป็นเมียรองหรือไง

90
00:06:38,064 --> 00:06:39,649
‎งั้นก็น่าจะบอกกันแต่เนิ่นๆ สิ

91
00:06:40,733 --> 00:06:43,653
‎ข้าจะได้ไม่รู้สึกหึงกองหินนี้ไง

92
00:06:51,119 --> 00:06:52,703
‎ทั้งหมดนี้เป็นเพราะจางอุกเลย

93
00:06:54,413 --> 00:06:56,874
‎เจ้าคนเลว จางอุก คนเลวเอ๊ย

94
00:07:08,386 --> 00:07:10,638
‎ข้าควรจะดูออกตั้งแต่แรก

95
00:07:10,721 --> 00:07:11,973
‎ว่าเขาเป็นไอ้คนเลว

96
00:07:14,392 --> 00:07:15,309
‎ไม่สิ

97
00:07:16,269 --> 00:07:17,437
‎หรือว่า "สามีเลว" ดีนะ

98
00:07:38,708 --> 00:07:40,877
‎ให้ตายเถอะ หิวชะมัด

99
00:07:49,927 --> 00:07:52,096
‎อะไรน่ะ หมาป่าหรือ

100
00:07:52,180 --> 00:07:55,308
‎คงไม่ได้มีเสืออยู่บนเขานี้ใช่ไหม

101
00:08:15,453 --> 00:08:17,788
‎เอาเลย มาจับข้าไปกินเลยสิ

102
00:08:20,917 --> 00:08:22,126
‎ถ้าข้าถูกเสือจับกิน

103
00:08:23,461 --> 00:08:25,296
‎เขาก็คงก่อเจดีย์หินให้ข้าใช่ไหม

104
00:09:00,081 --> 00:09:01,624
‎ข้าเรียกเสือ

105
00:09:03,876 --> 00:09:05,169
‎แต่กลับมีแมลงมาแทนแฮะ

106
00:09:13,135 --> 00:09:14,428
‎ข้าเรียกมันมาหรือ

107
00:10:34,258 --> 00:10:35,801
‎คุณหนูบูยอน

108
00:10:36,677 --> 00:10:39,138
‎- คุณหนู
‎- คุณหนู

109
00:10:39,221 --> 00:10:41,390
‎- คุณหนู
‎- ท่านอยู่ไหนขอรับ

110
00:10:41,474 --> 00:10:44,644
‎- คุณหนูบูยอน
‎- ตอบหน่อยสิขอรับ

111
00:10:44,727 --> 00:10:45,853
‎- คุณหนู
‎- ข้าอยู่นี่

112
00:10:45,936 --> 00:10:48,230
‎- คุณหนู คุณหนูบูยอน
‎- ทางนี้ ข้าอยู่นี่

113
00:10:48,981 --> 00:10:50,107
‎คุณหนูหรือขอรับ

114
00:10:50,650 --> 00:10:52,401
‎โธ่เอ๊ย จริงๆ เลย

115
00:11:00,493 --> 00:11:02,870
‎คุณหนู พวกเราเป็นห่วงเหลือเกิน

116
00:11:02,953 --> 00:11:04,497
‎รีบกลับบ้านเถิดขอรับ

117
00:11:04,580 --> 00:11:06,040
‎ลงมาเร็ว

118
00:11:07,958 --> 00:11:10,169
‎- ระวังนะขอรับ ระวังนะๆ
‎- ขอบใจนะ

119
00:11:10,252 --> 00:11:13,130
‎พอพระอาทิตย์ตก อากาศจะเย็นขอรับ

120
00:11:16,342 --> 00:11:17,176
‎นี่ขอรับ

121
00:11:18,886 --> 00:11:21,639
‎โธ่เอ๊ย เราเดินลงเขากันเถิดขอรับ

122
00:11:21,722 --> 00:11:23,182
‎- ขอบใจนะ
‎- ไปกันขอรับ

123
00:11:24,558 --> 00:11:25,935
‎ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม

124
00:11:29,814 --> 00:11:32,566
‎ถ้าถึงบ้านแล้วก็ต้มน้ำอุ่นๆ ให้นางอาบด้วยนะ

125
00:11:39,281 --> 00:11:42,118
‎กระหม่อมจัดการเรื่องแป้งผัดหน้าเงียบๆ
‎ตามที่รับสั่งแล้วพ่ะย่ะค่ะ

126
00:11:42,201 --> 00:11:45,204
‎หลังจากนี้ หากมีข่าวลือว่า
‎พระมเหสีทรงเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ดำอีก

127
00:11:46,205 --> 00:11:47,164
‎ให้มารายงานข้าทันที

128
00:11:47,248 --> 00:11:48,332
‎พ่ะย่ะค่ะ

129
00:11:49,458 --> 00:11:50,459
‎ว่าแต่องค์รัชทายาท

130
00:11:51,043 --> 00:11:52,837
‎เหตุใดทรงพามันมาด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ

131
00:11:52,920 --> 00:11:55,923
‎อ้อ มันเอาแต่ยืดคอมองข้า
‎ข้าจะปล่อยให้มันตายไม่ได้นี่

132
00:11:56,006 --> 00:11:59,552
‎ข้ากลัวแม่หมอที่แนะนำเต่าตัวนี้
‎จะสาปแช่งข้า เลยพามันมาด้วยน่ะ

133
00:11:59,635 --> 00:12:00,678
‎แม่หมอหรือพ่ะย่ะค่ะ

134
00:12:01,470 --> 00:12:02,763
‎ใครสักคนน่ะ

135
00:12:02,847 --> 00:12:05,933
‎นางแนะนำให้ข้าเลี้ยงเจ้าเต่านี้แทนลูกหลาน

136
00:12:06,016 --> 00:12:07,977
‎นางเป็นใครถึงได้บังอาจ

137
00:12:08,060 --> 00:12:10,146
‎พูดจาสามหาวเช่นนั้น
‎กับองค์รัชทายาทกันพ่ะย่ะค่ะ

138
00:12:10,229 --> 00:12:11,480
‎นางคงพูดเพราะไม่รู้น่ะ

139
00:12:12,148 --> 00:12:14,316
‎นางเข้าใจผิดว่าข้าเป็นขันที

140
00:12:14,400 --> 00:12:15,901
‎- นางคงโง่ล่ะมั้ง
‎- ถ้าอย่างนั้น

141
00:12:15,985 --> 00:12:18,362
‎กระหม่อมจะเลี้ยงเต่าตัวนี้เองพ่ะย่ะค่ะ

142
00:12:18,988 --> 00:12:21,073
‎ไม่ต้องหรอก สายไปแล้ว

143
00:12:21,157 --> 00:12:23,993
‎มันรู้แล้วว่าข้าเป็นเจ้าของ
‎มองและเชื่อฟังแต่ข้า

144
00:12:24,994 --> 00:12:27,037
‎- เต่าน่ะหรือพ่ะย่ะค่ะ
‎- ใช่ ดูสิ

145
00:12:27,121 --> 00:12:28,747
‎นี่ เจ้าเต่า

146
00:12:28,831 --> 00:12:29,707
‎เงยหน้าขึ้นหน่อย

147
00:12:31,167 --> 00:12:32,209
‎เห็นไหม

148
00:12:34,295 --> 00:12:35,129
‎อ้อ

149
00:12:35,212 --> 00:12:37,465
‎นางว่ามันเป็นเต่าที่มีพลังดี

150
00:12:38,090 --> 00:12:41,844
‎ฉลาดสุดๆ เลยล่ะ
‎ข้าว่ารอบหน้าจะลองให้มันหงายท้องดู

151
00:12:41,927 --> 00:12:45,222
‎องค์รัชทายาท ถ้าเต่าหงายท้อง
‎มันจะตายนะพ่ะย่ะค่ะ

152
00:12:45,306 --> 00:12:47,183
‎- งั้นหรือ
‎- พ่ะย่ะค่ะ

153
00:12:49,602 --> 00:12:53,439
‎นี่ เจ้าเต่า เจ้าห้ามหงายท้องเป็นอันขาดเลยนะ
‎นี่เป็นคำสั่ง

154
00:12:56,275 --> 00:12:57,318
‎มันไม่หงายท้องด้วยพ่ะย่ะค่ะ

155
00:12:58,110 --> 00:12:59,403
‎เต่านี่รูปงามดีนะ

156
00:13:49,286 --> 00:13:53,123
‎ไม่ว่าข้าจะไปที่ใด ก็จะมีศีรษะตกลงสู่พื้น
‎พวกเขาจึงเรียกข้าว่า "นักซู"

157
00:13:53,207 --> 00:13:56,627
‎ข้าจะตามหาร่างที่จะแปรวิญญาณไป
‎และกลับมาอีกครั้ง

158
00:14:02,591 --> 00:14:03,509
‎ช่วยข้าด้วย

159
00:14:05,469 --> 00:14:06,762
‎ช่วยข้าด้วยขอรับ

160
00:14:06,845 --> 00:14:08,681
‎- ช่วยด้วย
‎- ดูนั่นสิ

161
00:14:08,764 --> 00:14:10,266
‎- ว่ายมาทางนี้
‎- ทางนี้ๆ

162
00:14:10,349 --> 00:14:11,934
‎- ว่ายอย่าหยุดนะ
‎- มาเร็ว

163
00:14:12,017 --> 00:14:14,311
‎นักซูปรากฏตัวขึ้นแล้ว

164
00:14:14,395 --> 00:14:17,481
‎นักซูปรากฏตัวขึ้นแล้ว

165
00:14:18,148 --> 00:14:19,316
‎นักซูกลายเป็นผี

166
00:14:19,400 --> 00:14:21,694
‎และสังหารผู้คนที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

167
00:14:21,777 --> 00:14:23,237
‎นางบอกว่าจะแปรวิญญาณกลับมา

168
00:14:23,320 --> 00:14:25,489
‎นักซูปรากฏตัวขึ้นแล้ว รีบหนีเร็ว

169
00:14:25,573 --> 00:14:28,117
‎รีบหนีเร็วๆ

170
00:14:28,200 --> 00:14:29,410
‎นักซูกลับมาแล้ว

171
00:14:29,493 --> 00:14:30,369
‎หนีเร็ว

172
00:14:30,452 --> 00:14:31,620
‎รีบหนีเร็ว

173
00:14:31,704 --> 00:14:32,872
‎หนีไปเร็ว

174
00:14:32,955 --> 00:14:35,082
‎- วิ่งเร็ว
‎- นักซูกลับมาแล้ว

175
00:14:35,165 --> 00:14:36,542
‎- นักซูกลับมาแล้ว
‎- นักซู

176
00:14:36,625 --> 00:14:39,044
‎- นักซูกลับมาแล้ว
‎- เร็ว วิ่งเร็ว

177
00:14:49,680 --> 00:14:50,514
‎ซอยุลหรือ

178
00:14:54,560 --> 00:14:55,644
‎ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ล่ะ

179
00:14:55,728 --> 00:14:56,687
‎ข้าย้ายมาเมื่อคืน

180
00:14:57,271 --> 00:14:59,732
‎ข้าสบายใจกับจองจินกักที่คุ้นเคยนี้
‎มากกว่าชวีซอนรูน่ะ

181
00:15:03,110 --> 00:15:05,613
‎เจ้าล่ะ ทำไมถึงไม่อยู่บ้านตัวเอง
‎แล้วมาอยู่ที่นี่ล่ะ

182
00:15:05,696 --> 00:15:07,615
‎ข้าก็เหมือนกัน ข้าสบายใจกับที่นี่น่ะ

183
00:15:07,698 --> 00:15:09,283
‎เจ้าไม่ควรสบายใจกับที่นี่สิ

184
00:15:10,117 --> 00:15:11,410
‎เจ้ามีคนรออยู่ที่บ้านนี่

185
00:15:11,493 --> 00:15:13,120
‎เจ้าคงเจอนางแล้วสินะ

186
00:15:14,538 --> 00:15:18,000
‎แม่บ้านคิมยืนกรานใหญ่โต
‎ว่าต้องจัดพิธีแต่งงานให้ได้

187
00:15:19,376 --> 00:15:21,253
‎ข้าเลยระมัดระวังตัวก่อนหน้านั้นน่ะ

188
00:15:23,547 --> 00:15:25,341
‎ถ้างั้นพวกเราแค่อวยพรก็พอใช่ไหม

189
00:15:26,342 --> 00:15:27,301
‎แค่นั้นจริงๆ ใช่ไหม

190
00:15:31,305 --> 00:15:33,140
‎แล้วร่างกายเจ้าล่ะ ดีขึ้นหรือยัง

191
00:15:33,223 --> 00:15:35,059
‎ก่อนไปจากที่นี่ เจ้าเจ็บหนักมากนี่

192
00:15:36,560 --> 00:15:38,103
‎สีหน้าเจ้ายังดูไม่ดีอยู่เลยนะ

193
00:15:38,187 --> 00:15:39,772
‎ข้าแค่ยังไม่หายเพลียจากการเดินทางน่ะ

194
00:15:41,440 --> 00:15:42,441
‎แบบนั้นแปลกกว่าอีก

195
00:15:42,524 --> 00:15:45,235
‎ผ่านมาตั้งกี่วันแล้ว
‎เจ้ายังไม่หายเพลียอีกหรือ ซอยุลเนี่ยนะ

196
00:15:49,698 --> 00:15:52,701
‎เพราะจองจินกักถูกปล่อยว่างนานหรือเปล่านะ
‎ทำให้อากาศในนี้เย็นจัง

197
00:15:52,785 --> 00:15:55,829
‎ข้างนอกอากาศร้อน แต่ในนี้กลับหนาว

198
00:15:56,956 --> 00:15:58,582
‎คงเป็นเพราะข้าน่ะ

199
00:15:58,666 --> 00:16:02,461
‎พวกภูตผีชอบแห่กันมาหาหินน้ำแข็ง
‎อากาศรอบตัวข้าเลยมักจะหนาวเย็น

200
00:16:05,714 --> 00:16:06,548
‎งั้นหรือ

201
00:16:09,468 --> 00:16:10,427
‎อุก ถ้าอย่างนั้นเจ้า

202
00:16:12,388 --> 00:16:13,472
‎คงหนาวอยู่เสมอสินะ

203
00:16:21,605 --> 00:16:22,439
‎ยุล

204
00:16:23,357 --> 00:16:25,150
‎อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ

205
00:16:25,818 --> 00:16:27,361
‎พอเจ้าพูดว่า "คงหนาวสินะ"

206
00:16:27,444 --> 00:16:29,947
‎ข้าก็อยากตอบว่า "ขอรับ ข้าหนาว"
‎แล้วโผกอดเจ้านะ

207
00:16:37,496 --> 00:16:38,872
‎ข้ายอมให้เจ้ากอดนะ

208
00:16:40,791 --> 00:16:41,834
‎เอ้า มานี่สิ

209
00:16:41,917 --> 00:16:44,628
‎เป็นอะไรเนี่ย
‎สามปีที่ผ่านมาเจ้ากินอะไรผิดสำแดงมาหรือ

210
00:16:45,921 --> 00:16:48,007
‎- เหงามากหรือ
‎- ใช่ ข้าเหงา

211
00:16:48,090 --> 00:16:50,592
‎- นานๆ ทีข้าขอกอดเพื่อนหน่อยเถอะ
‎- เป็นอะไรเนี่ย

212
00:16:50,676 --> 00:16:52,636
‎- ขอกอดหน่อยเถอะ
‎- ไม่เอาๆ ไม่เอาจริงๆ

213
00:16:52,720 --> 00:16:53,762
‎อะไรกัน

214
00:16:54,555 --> 00:16:55,931
‎อะไรกันๆ สองคนนี้มีอะไรกัน

215
00:16:56,598 --> 00:16:58,726
‎อยู่ด้วยกันคืนเดียว
‎มีเรื่องอะไรกันไม่บอกข้าเลย

216
00:16:58,809 --> 00:17:00,853
‎เดี๋ยวข้าก็ย้ายของมาอยู่ที่นี่ด้วยเลย

217
00:17:00,936 --> 00:17:03,313
‎พัคดังกู ซอยุลแปลกไป

218
00:17:03,397 --> 00:17:05,065
‎เขาเคยเป็นคนใสซื่อ

219
00:17:05,149 --> 00:17:07,776
‎- ดูสิๆ เขาดูมีเลศนัยขึ้นมา
‎- ยุลของเราน่ะหรือ

220
00:17:07,860 --> 00:17:10,779
‎ซอยุลของเราที่บริสุทธิ์ใสซื่อ
‎เหมือนน้ำแร่ธรรมชาติที่ใสสะอาด

221
00:17:10,863 --> 00:17:11,947
‎เสื่อมทรามลงหรือ

222
00:17:12,990 --> 00:17:14,199
‎เขาเปลี่ยนไปหรือ

223
00:17:16,326 --> 00:17:17,327
‎ข้าเปลี่ยนไปหรือ

224
00:17:18,370 --> 00:17:20,372
‎เขาว่าถ้าจู่ๆ คนเปลี่ยนไป คนนั้นจะตายนะ

225
00:17:25,461 --> 00:17:27,671
‎แต่ข้าก็ดีใจที่ได้มาเจอพวกเจ้าแบบนี้นะ

226
00:17:28,589 --> 00:17:29,423
‎ดีแล้วที่กลับมา

227
00:17:29,506 --> 00:17:32,301
‎อือ ยุล แต่เดี๋ยวเจ้าจะนึกเสียใจแล้วล่ะ

228
00:17:32,384 --> 00:17:34,845
‎ท่านอาเรียกเราสามคนให้ไปกินข้าวด้วย
‎เขาทำอาหารเช้าไว้

229
00:17:36,638 --> 00:17:38,474
‎- บอกเขาว่าข้ากลับไปแล้วนะ
‎- บอกว่าไม่เห็นข้านะ

230
00:17:39,725 --> 00:17:40,851
‎ถ้าพวกเจ้าไม่ไป

231
00:17:40,934 --> 00:17:42,644
‎ข้าก็ต้องกินของสามคนคนเดียวนะ

232
00:17:45,189 --> 00:17:46,398
‎พวกเราเป็นเพื่อนกันนี่

233
00:17:48,609 --> 00:17:50,110
‎- ช่วยข้าหน่อย
‎- เอาไงดี

234
00:17:50,194 --> 00:17:51,987
‎- ไปกันเถอะ
‎- อือ ไปกัน

235
00:17:52,613 --> 00:17:54,865
‎อือ ใช่แล้ว ไปกินข้าวกันนะ

236
00:17:55,699 --> 00:17:57,910
‎เอาล่ะ พวกเจ้ากินข้าวกันหมดแล้ว

237
00:17:57,993 --> 00:17:59,078
‎ของหวานคือต็อกล่ะ

238
00:18:00,204 --> 00:18:03,290
‎เมื่อกี้เราจัดการศึกหนักไปแล้ว
‎แค่ต็อกเองจะเป็นไรไป

239
00:18:03,999 --> 00:18:05,084
‎นี่จานสุดท้ายแล้วนี่

240
00:18:05,167 --> 00:18:06,543
‎ถ้าเป็นต็อกธรรมดาคงน่าเบื่อ

241
00:18:06,627 --> 00:18:08,670
‎ข้าเลยตั้งชื่อต็อกพวกนี้มาด้วย

242
00:18:08,754 --> 00:18:11,423
‎ชื่อของมันก็คือ "ต็อกเสี่ยงดวง"

243
00:18:11,507 --> 00:18:15,886
‎สองในสามชิ้นนี้เป็นต็อกไส้น้ำผึ้ง
‎ส่วนอีกหนึ่งชิ้นเป็นไส้น้ำปลา

244
00:18:15,969 --> 00:18:17,346
‎น่าสนุกไหมล่ะ

245
00:18:17,429 --> 00:18:18,388
‎ข้าใช้เวลา

246
00:18:18,472 --> 00:18:20,182
‎สองวัน…

247
00:18:21,016 --> 00:18:23,018
‎หนึ่งคืนในการพัฒนามันขึ้นมาเลยนะ

248
00:18:23,102 --> 00:18:25,229
‎ทำไมท่านต้องเสียเวลาพัฒนามันขึ้นมาด้วยขอรับ

249
00:18:26,230 --> 00:18:29,024
‎เจ้าสามารถทำนายดวงประจำวัน
‎ได้ด้วยต็อกพวกนี้

250
00:18:29,108 --> 00:18:31,902
‎คนที่เลือกโดนต็อกไส้น้ำปลาจะซวยไปทั้งวัน

251
00:18:31,985 --> 00:18:32,903
‎ระวังด้วยล่ะ

252
00:18:32,986 --> 00:18:34,613
‎รีบเลือกคนละชิ้นเลย

253
00:18:35,364 --> 00:18:37,741
‎ถ้าเป็นน้ำปลา มันก็น่าจะได้กลิ่นนะ

254
00:18:38,325 --> 00:18:41,870
‎ข้ารู้ว่าจะเป็นแบบนั้น
‎เลยใช้พลังตอนที่ทำต็อกนี้ขึ้นมาด้วย

255
00:18:41,954 --> 00:18:45,415
‎จะไม่มีกลิ่นน้ำปลา
‎เล็ดลอดออกมาจากต็อกเด็ดขาด

256
00:18:52,506 --> 00:18:54,842
‎ท่านถึงขั้นใช้พลังที่ล้ำค่าในการทำต็อกด้วย

257
00:18:54,925 --> 00:18:56,385
‎ท่านคงเบื่อมากนะขอรับ

258
00:18:56,468 --> 00:18:57,469
‎ใช่แล้ว

259
00:18:57,553 --> 00:19:00,180
‎ข้าต้องเบื่อแค่ไหน ถึงมาเล่นแบบนี้ล่ะ

260
00:19:00,264 --> 00:19:02,432
‎รีบเลือกเถอะ

261
00:19:02,516 --> 00:19:04,643
‎ข้าเลือกอะไรแบบนี้ไม่ค่อยได้ด้วย

262
00:19:05,769 --> 00:19:06,979
‎งั้นข้าเลือกก่อนนะ

263
00:19:22,369 --> 00:19:24,830
‎- ไส้น้ำผึ้ง
‎- โธ่เอ๊ย ข้าว่าจะเลือกชิ้นนั้นเลย

264
00:19:26,999 --> 00:19:29,001
‎ข้าไม่อยากเลือกชิ้นสุดท้ายหรอก

265
00:19:37,342 --> 00:19:39,928
‎- ไส้น้ำผึ้งนี่นา
‎- ทำไมท่านต้องทำของแบบนี้

266
00:19:40,012 --> 00:19:41,930
‎ให้วันของคนอื่นซวยด้วยขอรับ

267
00:19:42,014 --> 00:19:43,015
‎นี่ อุก

268
00:19:43,682 --> 00:19:45,475
‎รู้แล้วว่าเป็นไส้น้ำปลาแล้วจะกินทำไม

269
00:19:45,559 --> 00:19:46,852
‎มาแบ่งกันกินกับข้าเถอะ

270
00:19:46,935 --> 00:19:47,978
‎พวกเจ้า

271
00:19:49,271 --> 00:19:51,899
‎จะไม่ตรวจสอบหรือ
‎ว่าข้างในต็อกนี้เป็นไส้อะไร

272
00:19:51,982 --> 00:19:55,277
‎ท่านอาบอกว่าหนึ่งในนี้เป็นไส้น้ำปลา
‎ก็คงเป็นไส้น้ำปลาไงขอรับ

273
00:19:55,360 --> 00:19:57,946
‎เจ้ามั่นใจหรือว่ามันเป็นไส้น้ำปลา

274
00:19:58,030 --> 00:20:00,240
‎ขอรับ ข้าเชื่อท่านอาขอรับ

275
00:20:00,824 --> 00:20:03,785
‎ข้าไม่อยากเสี่ยงตรวจสอบเจ้านี่
‎เพราะความสงสัยหรอกขอรับ

276
00:20:03,869 --> 00:20:07,122
‎หากเป็นตามกติกาที่กำหนด
‎มันก็เป็นไส้น้ำปลาแน่นอนขอรับ

277
00:20:08,624 --> 00:20:11,627
‎หากสงสัยในกติกา
‎ก็คงคาดเดาอะไรบนโลกไม่ได้ขอรับ

278
00:20:24,223 --> 00:20:26,099
‎- ไส้น้ำผึ้งหรือ
‎- ไส้น้ำปลาใช่ไหม

279
00:20:28,852 --> 00:20:30,145
‎ทำไมถึงเล่นอะไรแบบนี้ขอรับ

280
00:20:30,229 --> 00:20:33,774
‎ชีวิตเป็นการเสี่ยงดวง
‎และเจ้าเป็นคนเลือกโชคชะตาเอง

281
00:20:33,857 --> 00:20:36,526
‎ไม่ว่ามันจะเป็นรสหวานหรือขม

282
00:20:36,610 --> 00:20:39,571
‎ก็จงลิ้มรสด้วยตัวเองและกลืนมันลงไปดู

283
00:20:42,032 --> 00:20:43,158
‎ข้าลืมเอาน้ำข้าวมาเลย

284
00:20:43,825 --> 00:20:44,868
‎รอเดี๋ยวนะ

285
00:20:52,626 --> 00:20:55,003
‎- ไส้อะไรหรือ
‎- ถ้าเป็นตามที่ท่านผู้นำบอก

286
00:20:56,171 --> 00:20:59,049
‎ไม่ว่าข้าจะบอกว่ามันคือไส้อะไร
‎พวกเจ้าก็คงไม่เชื่อ

287
00:20:59,633 --> 00:21:02,594
‎มีแค่ข้าที่รู้ว่ารสชาติที่ข้าเลือกคืออะไร

288
00:21:03,845 --> 00:21:05,555
‎น้ำปลาใช่ไหม ไส้น้ำปลาล่ะสิ

289
00:21:08,141 --> 00:21:09,518
‎ทุกคนอยู่ที่นี่เอง

290
00:21:10,769 --> 00:21:11,603
‎ทำไม

291
00:21:14,022 --> 00:21:15,065
‎มีเรื่องอะไรหรือ

292
00:21:15,148 --> 00:21:18,026
‎มีข่าวลือเหลวไหลแพร่ไปทั่วทั้งคืน
‎แต่มันใหญ่เกินจะเพิกเฉยขอรับ

293
00:21:18,110 --> 00:21:19,361
‎ข่าวลือเหลวไหลหรือขอรับ

294
00:21:20,904 --> 00:21:23,824
‎ผู้คนบนเรือลำหนึ่งที่แล่นผ่าน
‎ทะเลสาบคยองชอนแดโฮถูกสังหารหมู่

295
00:21:23,907 --> 00:21:25,993
‎และพวกเขาลือว่าเป็นฝีมือนักซูขอรับ

296
00:21:29,871 --> 00:21:31,039
‎นักซูหรือ

297
00:21:31,123 --> 00:21:33,709
‎นักซูตายไปแล้ว
‎นางจะสังหารคนได้อย่างไรกันขอรับ

298
00:21:33,792 --> 00:21:36,086
‎พวกเขาบอกว่าวิญญาณนักซูกลายเป็นผี
‎มาปรากฏตัวที่ทะเลสาบ

299
00:21:36,169 --> 00:21:38,922
‎และนางบอกว่าจะแปรวิญญาณกลับมาด้วยขอรับ

300
00:21:39,006 --> 00:21:41,550
‎ตอนนี้ในเมืองหลวงต่างก็พูดถึงนักซูขอรับ

301
00:21:49,891 --> 00:21:53,061
‎เร่เข้ามา ยันต์ที่ใช้ป้องกันผีนักซูขอรับ

302
00:21:53,145 --> 00:21:56,023
‎ยันต์นี้จะป้องกันนักซู วิญญาณชั่วร้ายขอรับ

303
00:21:56,106 --> 00:21:59,151
‎นี่เป็นยันต์ที่ใช้ป้องกันผู้แปรวิญญาณขอรับ

304
00:21:59,234 --> 00:22:00,485
‎นักซูจะมาแปรวิญญาณนะขอรับ

305
00:22:00,569 --> 00:22:01,528
‎ใช้ยันต์นี้ป้องกัน

306
00:22:01,611 --> 00:22:03,030
‎เอาเลยขอรับๆ

307
00:22:16,293 --> 00:22:18,211
‎ปกป้องตัวเองและครอบครัว

308
00:22:18,295 --> 00:22:19,254
‎- จากนักซู
‎- ขอข้าด้วย

309
00:22:19,338 --> 00:22:21,131
‎- ขอรับ
‎- ใช้ยันต์ป้องกันนะ

310
00:22:21,214 --> 00:22:22,215
‎เอ้านี่

311
00:22:27,262 --> 00:22:30,348
‎จริงๆ ข้าขายให้ไม่ได้ แต่ข้าให้เป็นพิเศษเลย

312
00:22:32,225 --> 00:22:33,351
‎ท่านแม่

313
00:22:34,102 --> 00:22:34,936
‎ไม่เป็นไรหรอก

314
00:22:37,230 --> 00:22:41,651
‎ข้าตรวจสอบเรือทั้งหมดแล้ว
‎แต่ไม่มีเรือลำไหนที่มีคนตายเลยขอรับ

315
00:22:41,735 --> 00:22:45,697
‎ถ้างั้นก็มีใครบางคนโกหก
‎และกุเรื่องนักซูขึ้นมาสินะ

316
00:22:45,781 --> 00:22:48,116
‎ที่ผ่านมาก็มีข่าวลือเกี่ยวกับผีนักซูอยู่บ่อยๆ

317
00:22:49,326 --> 00:22:52,204
‎แต่ที่ลือว่านางจะแปรวิญญาณกลับมา
‎คือเรื่องอะไรกันนะ

318
00:22:53,497 --> 00:22:56,500
‎อีกไม่นานจะถึงวันครบรอบสามปี
‎ที่นักซูตายไปขอรับ

319
00:22:56,583 --> 00:22:59,795
‎พวกเขาเชื่อว่า
‎นักซูจะแปรวิญญาณกลับมาในวันนั้น

320
00:22:59,878 --> 00:23:03,256
‎อ้อ ข่าวลือออกมาเพราะวันนั้นสินะ

321
00:23:05,008 --> 00:23:06,802
‎อุกคงว้าวุ่นใจน่าดู

322
00:23:08,887 --> 00:23:09,721
‎วันนี้

323
00:23:10,806 --> 00:23:12,015
‎เขาดวงซวยจริงๆ แฮะ

324
00:23:13,141 --> 00:23:14,851
‎ข้าอยากตามสืบที่มาของข่าวลือขอรับ

325
00:23:14,935 --> 00:23:17,854
‎มันเป็นแค่ข่าวลือเหลวไหลที่แพร่ออกมาบ่อยๆ

326
00:23:17,938 --> 00:23:20,398
‎เพราะคนในหมู่บ้านแกมาอยากขายยันต์เฉยๆ
‎เจ้าจะสืบอะไรอีก

327
00:23:20,482 --> 00:23:22,526
‎แต่มันเริ่มมาจากเรือที่ไม่มีอยู่จริงนี่นา

328
00:23:24,361 --> 00:23:28,448
‎ช่วยตามหาด้วยขอรับ
‎ว่าชายหนุ่มที่ว่ายน้ำขึ้นมาจากทะเลสาบคือใคร

329
00:23:29,449 --> 00:23:30,617
‎ขอรับ

330
00:23:34,538 --> 00:23:37,415
‎มีข่าวลือเรื่องนักซูแพร่ไปในชั่วพริบตาเพคะ

331
00:23:37,499 --> 00:23:39,835
‎นางเป็นมือสังหารที่ตายแล้ว
‎ก็ยังสร้างข่าวลือหนวกหูอีก

332
00:23:39,918 --> 00:23:43,964
‎ตอนนี้หญิงสาวในเมืองหลวง
‎ต่างก็กลัวว่าจะถูกนักซูแย่งชิงร่างไป

333
00:23:44,047 --> 00:23:45,715
‎หาซื้อยันต์กันให้วุ่นเลยพ่ะย่ะค่ะ

334
00:23:45,799 --> 00:23:50,595
‎ว่าแต่ผู้คนรู้หรือว่า
‎หน้าตาของนักซูที่พวกเขากลัวเป็นอย่างไร

335
00:23:51,805 --> 00:23:53,098
‎ข้าไม่รู้นะ

336
00:23:53,181 --> 00:23:54,516
‎พวกเขารู้ถึงได้กลัวหรือ

337
00:23:54,599 --> 00:23:57,602
‎บางคนบอกว่านางตัวสูงใหญ่กว่าผู้ชาย

338
00:23:57,686 --> 00:24:00,480
‎บางคนก็บอกว่านางไม่ปรากฏตัว
‎เพราะมีใบหน้าน่าเกลียดพ่ะย่ะค่ะ

339
00:24:00,564 --> 00:24:01,398
‎และบางคน

340
00:24:02,732 --> 00:24:04,609
‎ก็บอกว่านางงดงามมากด้วยพ่ะย่ะค่ะ

341
00:24:04,693 --> 00:24:05,527
‎งั้นหรือ

342
00:24:05,610 --> 00:24:07,779
‎ตอนมีชีวิต นางก็เป็นมือสังหารเงา

343
00:24:07,863 --> 00:24:09,739
‎แล้วไปซ่อนตัวอยู่ในร่างคนรับใช้

344
00:24:10,532 --> 00:24:14,327
‎ไม่มีใครรู้ว่าคราวนี้นางจะปรากฏตัว
‎ด้วยหน้าตาแบบไหนสินะ

345
00:24:14,995 --> 00:24:15,829
‎พ่ะย่ะค่ะ

346
00:24:36,516 --> 00:24:38,894
‎ผู้คนกลัวนักซูกันมากสินะ

347
00:24:39,978 --> 00:24:41,479
‎นางเป็นคนยังไงกันนะ

348
00:24:41,563 --> 00:24:43,273
‎คุณหนูก็จะซื้อยันต์ด้วยหรือเจ้าคะ

349
00:24:46,234 --> 00:24:48,862
‎ข้าเห็นทุกคนต่างก็ซื้อไปคนละใบ
‎เลยสงสัยว่าคืออะไรน่ะ

350
00:24:48,945 --> 00:24:51,615
‎ถ้ามันเป็นยันต์ไล่นักซูจริงๆ

351
00:24:51,698 --> 00:24:53,450
‎คุณหนูก็น่าจะต้องการนะเจ้าคะ

352
00:24:53,533 --> 00:24:56,369
‎เพราะคนที่นางไม่สบอารมณ์ด้วยที่สุดก็คือคุณหนู

353
00:24:56,453 --> 00:24:58,121
‎ก็คุณหนูแย่งคู่หมั้นนางไปไง

354
00:24:59,831 --> 00:25:01,166
‎ท่านแย่งมาได้หรือเปล่านะ

355
00:25:03,793 --> 00:25:05,670
‎ท่านรู้จักนักซูด้วยหรือ

356
00:25:07,005 --> 00:25:09,799
‎คนที่ข้ารู้จัก
‎เป็นแค่เด็กรับใช้ตัวเล็กๆ คนหนึ่งเจ้าค่ะ

357
00:25:09,883 --> 00:25:12,260
‎นางแข็งแกร่งและมีชะตาที่โหดร้าย

358
00:25:12,761 --> 00:25:15,513
‎ขอยันต์ 30 ใบที่จองไว้กับธูปหนึ่งกำเจ้าค่ะ

359
00:25:15,597 --> 00:25:17,432
‎- เจ้าค่ะ
‎- ข้าจะจุดธูปให้นางในวันครบรอบวันตาย

360
00:25:17,515 --> 00:25:19,976
‎ท่านสนิทกับผู้หญิงคนนั้นไหม

361
00:25:20,060 --> 00:25:22,020
‎โอย ไม่เลยเจ้าค่ะ

362
00:25:22,103 --> 00:25:25,315
‎ข้าพูดออกมาไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
‎ข้าก็ต้องทำมาหากินนะ

363
00:25:28,610 --> 00:25:29,569
‎ท่านอยากไปดื่มไหม

364
00:25:33,114 --> 00:25:36,076
‎นายหญิง องค์รัชทายาทเสด็จมาเจ้าค่ะ

365
00:25:36,159 --> 00:25:38,662
‎องค์รัชทายาทหรือ เขาไม่ได้เสด็จมานานเลยนะ

366
00:25:38,745 --> 00:25:41,498
‎ทรงขอเหล้าขิงและอบเชยที่เคยเสวยเจ้าค่ะ

367
00:25:42,165 --> 00:25:46,127
‎คุณหนู พอดีข้ามีแขกคนสำคัญ
‎ข้าคงต้องขอตัวสักครู่

368
00:25:46,211 --> 00:25:48,004
‎ท่านไปรอที่ห้องด้านในนะเจ้าคะ

369
00:25:48,588 --> 00:25:50,090
‎ยังมีเหล้าขิงและอบเชยเหลือไหมนะ

370
00:25:52,008 --> 00:25:52,842
‎องค์รัชทายาทหรือ

371
00:26:01,518 --> 00:26:04,312
‎นางซื้อมาเยอะเลยแฮะ มันแพงมากเลยนะ

372
00:26:04,396 --> 00:26:05,272
‎แม่หมอ

373
00:26:08,400 --> 00:26:09,776
‎แม่หมอเต่า

374
00:26:10,485 --> 00:26:11,319
‎ใช่จริงๆ สินะ

375
00:26:14,698 --> 00:26:16,074
‎ท่านขันทีตอนนั้นหรือ

376
00:26:16,992 --> 00:26:18,034
‎เรามาเจอกันอีกแล้วนะ

377
00:26:20,870 --> 00:26:22,038
‎เจ้ามาขายยันต์หรือ

378
00:26:22,872 --> 00:26:25,083
‎เจ้าก็เที่ยวขายของพรรค์นั้นเหมือนกันสินะ

379
00:26:25,166 --> 00:26:27,168
‎นายหญิงของที่นี่ซื้อมาเจ้าค่ะ

380
00:26:27,252 --> 00:26:30,255
‎เจ้าขายหมดนั่นเลยหรือ งั้นก็คงมีเงินแล้วสินะ

381
00:26:30,338 --> 00:26:32,882
‎เจ้าเอาเงินที่ได้มาไปซื้อเต่าได้แล้วล่ะสิ

382
00:26:33,800 --> 00:26:35,885
‎วันนั้นท่านไม่ได้พามันไปด้วยหรือ

383
00:26:35,969 --> 00:26:37,512
‎ท่านปล่อยมันไว้ที่นั่นหรือเจ้าคะ

384
00:26:38,179 --> 00:26:39,055
‎แล้วมันทำไมหรือ

385
00:26:39,639 --> 00:26:41,349
‎ข้าจะพามันมาทำไม มันไร้ประโยชน์จะตาย

386
00:26:41,433 --> 00:26:44,561
‎ข้าบอกว่ามันมีพลังดีไง แถมยังน่ารักด้วย

387
00:26:44,644 --> 00:26:45,770
‎น่ารักตรงไหนกัน

388
00:26:46,980 --> 00:26:50,108
‎เจ้ารู้บ้างไหมว่า
‎สัตว์เลี้ยงที่ข้าเลี้ยงอยู่เท่ขนาดไหน

389
00:26:50,191 --> 00:26:52,319
‎มีทั้งนกยูงและม้าสีขาวด้วย

390
00:26:52,402 --> 00:26:53,987
‎เจ้าเต่านั่นเทียบไม่ได้หรอก

391
00:26:54,612 --> 00:26:55,447
‎อ้อ

392
00:26:58,908 --> 00:27:00,577
‎ถ้าท่านมีสัตว์ที่ชอบอยู่แล้ว

393
00:27:01,328 --> 00:27:03,705
‎ก็เป็นไปได้ที่ท่านจะไม่เหลือใจมอบให้เต่า

394
00:27:06,666 --> 00:27:07,959
‎ถึงจะทอดทิ้งและจากข้าไป

395
00:27:09,252 --> 00:27:11,004
‎ข้าก็คงโกรธเกลียดไม่ลง

396
00:27:13,548 --> 00:27:16,176
‎อะไรกัน มีใครทอดทิ้งเจ้าหรือ

397
00:27:17,969 --> 00:27:20,472
‎สามีทิ้งข้าไป ไม่กลับบ้านเลย

398
00:27:20,555 --> 00:27:21,473
‎สามีหรือ

399
00:27:23,475 --> 00:27:24,476
‎ทำไมล่ะ

400
00:27:28,563 --> 00:27:29,689
‎อ้อ

401
00:27:30,648 --> 00:27:32,692
‎สามีของเจ้าคงมีนกยูงของตัวเองอยู่สินะ

402
00:27:36,863 --> 00:27:38,406
‎ท่านมีสัตว์ที่ชอบอยู่แล้ว

403
00:27:38,907 --> 00:27:40,950
‎ข้าต้องขอโทษ
‎ที่ตื๊อให้ท่านพาเต่ากลับไปด้วยนะ

404
00:27:41,034 --> 00:27:44,162
‎ไม่รู้ว่ามันยังมีชีวิตอยู่ไหม
‎ข้าคงต้องไปดูสักหน่อยแล้ว

405
00:27:45,205 --> 00:27:46,539
‎เจ้าเต่าไม่อยู่ที่นั่นหรอก

406
00:27:47,499 --> 00:27:48,333
‎ข้าพามันมาแล้ว

407
00:27:48,416 --> 00:27:49,876
‎เจ้าบอกว่ามันมีพลังดีนี่

408
00:27:51,044 --> 00:27:53,129
‎พอพามาแล้วมันก็ฉลาดและน่ารักด้วย

409
00:27:54,297 --> 00:27:55,840
‎ถึงจะเทียบนกยูงไม่ได้

410
00:27:55,924 --> 00:27:57,384
‎แต่ก็มีเสน่ห์ของมันอยู่

411
00:27:58,676 --> 00:28:00,720
‎เพราะงั้นแม่หมอก็

412
00:28:02,013 --> 00:28:02,847
‎อย่าท้อไปเลย

413
00:28:04,057 --> 00:28:05,308
‎ข้าดูคนถูกจริงๆ

414
00:28:06,935 --> 00:28:08,645
‎ท่านเป็นคนดีจริงๆ

415
00:28:12,857 --> 00:28:13,775
‎ดูคนถูกอะไร

416
00:28:15,693 --> 00:28:18,029
‎แล้วเจ้าเต่าเชื่อฟังท่านและสบายดีไหม

417
00:28:19,322 --> 00:28:21,533
‎เจ้าคิดถึงเจ้าเต่าหรือ อยากเจอมันสักครั้งไหม

418
00:28:21,616 --> 00:28:23,660
‎ถ้าคิดถึงมัน ไว้ข้าพามาที่นี่ก็ได้

419
00:28:24,494 --> 00:28:25,453
‎ทำแบบนั้นได้ด้วยหรือ

420
00:28:25,537 --> 00:28:27,789
‎เหมือนว่าท่านจะถวายการรับใช้องค์รัชทายาทอยู่

421
00:28:28,790 --> 00:28:29,874
‎แล้วท่านพามันมาได้หรือ

422
00:28:29,958 --> 00:28:31,584
‎อือ รัชทายาท…

423
00:28:33,878 --> 00:28:36,506
‎องค์รัชทายาททรงไม่ว่าอะไรเรื่องนั้นหรอก

424
00:28:36,589 --> 00:28:40,093
‎เขาดูเหมือนจะเป็นคนดีอยู่น่ะ

425
00:28:42,137 --> 00:28:45,140
‎ข้าจะฝากไว้ที่นี่สองสามวัน เจ้าก็แวะมาหามันนะ

426
00:28:45,223 --> 00:28:46,307
‎ได้เจ้าค่ะ

427
00:28:47,183 --> 00:28:48,685
‎ข้าคงต้องขอตัวก่อนแล้ว

428
00:28:48,768 --> 00:28:50,937
‎ท่านขันทีก็รีบเข้าไปเถิดเจ้าค่ะ

429
00:28:58,945 --> 00:28:59,863
‎องค์รัชทายาท

430
00:29:00,613 --> 00:29:02,115
‎ทรงรู้สึกดีขึ้นแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ

431
00:29:02,198 --> 00:29:03,867
‎พวกนางหาน้ำจัณฑ์ขิงและอบเชยเจอแล้ว

432
00:29:03,950 --> 00:29:04,993
‎เสด็จข้างในเถิดพ่ะย่ะค่ะ

433
00:29:06,119 --> 00:29:06,953
‎ช่างเถอะ

434
00:29:07,036 --> 00:29:10,498
‎พอได้พูดคุย ข้าก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว
‎กลับวังหลวงกันเถอะ

435
00:29:11,624 --> 00:29:14,461
‎ถ้าเสด็จกลับตอนนี้
‎จางอุกน่าจะอยู่ที่นั่นนะพ่ะย่ะค่ะ

436
00:29:15,128 --> 00:29:17,839
‎ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้เข้าเฝ้า
‎เพราะข่าวลือเรื่องนักซูพ่ะย่ะค่ะ

437
00:29:17,922 --> 00:29:19,048
‎จางอุกน่ะหรือ

438
00:29:19,716 --> 00:29:21,301
‎แล้วทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ถอยเลย

439
00:29:22,594 --> 00:29:24,471
‎เห็นตรัสว่าจะมาเสวยน้ำจัณฑ์
‎เพราะอารมณ์ไม่ดี…

440
00:29:24,554 --> 00:29:26,723
‎องค์รัชทายาท จะเสด็จไปหาจางอุกหรือพ่ะย่ะค่ะ

441
00:29:26,806 --> 00:29:27,724
‎องค์รัชทายาท

442
00:29:35,148 --> 00:29:37,817
‎นักซูที่เป็นภูตผีปรากฏตัว
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

443
00:29:37,901 --> 00:29:39,944
‎เรือที่จะแล่นผ่านที่นั่นจึงหยุดชะงัก

444
00:29:40,028 --> 00:29:42,697
‎และทำให้เกิดความเสียหายในการขนส่งครั้งใหญ่

445
00:29:42,781 --> 00:29:45,283
‎จางอุก เจ้าจงไปตามจับและกำจัดภูตผีนั้น

446
00:29:45,366 --> 00:29:46,993
‎เพื่อให้ราษฎรคลายความกังวลหน่อย

447
00:29:47,076 --> 00:29:49,579
‎หากกระหม่อมออกหน้า
‎เข้าไปยุ่งกับข่าวลือที่ไม่มีอยู่จริง

448
00:29:49,662 --> 00:29:52,624
‎จะทำให้พวกเขาคิดว่า
‎เรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงได้นะพ่ะย่ะค่ะ

449
00:29:55,543 --> 00:29:59,088
‎ข้าเองก็ไม่เชื่อข่าวลือเท่าไร
‎แต่มันก็หนวกหูมากมิใช่หรือ

450
00:29:59,172 --> 00:30:01,800
‎โปรดทรงปล่อยให้เป็นข่าวลือ
‎ที่ไม่นานก็จะซาลงเถิดพ่ะย่ะค่ะ

451
00:30:04,803 --> 00:30:05,845
‎แต่ฝ่าบาท

452
00:30:05,929 --> 00:30:07,847
‎ถ้าหากจางอุกไม่ออกหน้ากับเรื่องนี้

453
00:30:07,931 --> 00:30:11,601
‎กระหม่อมก็เกรงว่าจะทำให้ราษฎร
‎ตื่นตระหนกมากขึ้นพ่ะย่ะค่ะ

454
00:30:11,684 --> 00:30:13,144
‎ตื่นตระหนกหรือ

455
00:30:13,228 --> 00:30:15,063
‎ผู้แปรวิญญาณที่ปรากฏตัวในครั้งนี้

456
00:30:16,105 --> 00:30:19,067
‎ต่างจากผู้แปรวิญญาณ
‎ที่จางอุกเคยกำจัดในครั้งก่อนๆ พ่ะย่ะค่ะ

457
00:30:19,943 --> 00:30:21,486
‎นางคือนักซูนะพ่ะย่ะค่ะ

458
00:30:25,031 --> 00:30:28,409
‎จางอุก เจ้ากับนักซู
‎เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันนี่

459
00:30:28,493 --> 00:30:31,412
‎และผู้คนในป้อมแดโฮต่างก็รู้ความจริงนั้น

460
00:30:33,122 --> 00:30:33,957
‎ฝ่าบาท

461
00:30:35,208 --> 00:30:36,835
‎กระหม่อมกังวลเรื่องนั้นพ่ะย่ะค่ะ

462
00:30:36,918 --> 00:30:39,462
‎กระหม่อมเกรงว่า
‎ผู้คนจะคิดว่าเขาไม่ตามจับนักซู

463
00:30:39,546 --> 00:30:42,507
‎เพราะยังเหลือเยื่อใยกับนางอยู่

464
00:30:42,590 --> 00:30:44,300
‎ไม่ใช่เพราะนางไม่มีตัวตนอยู่จริง

465
00:30:45,176 --> 00:30:48,221
‎ตลอดสามปีที่ผ่านมา
‎จางอุกได้รับการอนุญาตจากที่ประชุมลงมติ

466
00:30:48,304 --> 00:30:50,765
‎ให้ใช้พลังจากหินน้ำแข็งในการกำจัดผู้แปรวิญญาณ

467
00:30:50,849 --> 00:30:52,976
‎แม้ราษฎรจะเกรงกลัวพลังที่จางอุกมี

468
00:30:53,059 --> 00:30:55,353
‎แต่ก็เชื่อว่าจางอุกจะปกป้องพวกเขา
‎จากเวทมนตร์ดำได้

469
00:30:55,436 --> 00:30:59,440
‎แต่ถ้าหากเรื่องนักซูทำให้พวกเขา
‎เกิดความไม่มั่นใจขึ้นมา

470
00:31:00,525 --> 00:31:02,151
‎กระหม่อมเป็นกังวลเหลือเกินพ่ะย่ะค่ะ

471
00:31:03,194 --> 00:31:05,029
‎ที่จินมูพูดก็มีเหตุผล

472
00:31:05,738 --> 00:31:09,284
‎จางอุกจงออกหน้าในการกำจัดนักซู
‎ซึ่งกลายเป็นภูตผี

473
00:31:09,367 --> 00:31:11,452
‎เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องตื่นตระหนกไร้สาระด้วย

474
00:31:17,250 --> 00:31:18,209
‎เข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ

475
00:31:19,252 --> 00:31:22,881
‎ทรงเป็นกังวลขนาดนั้น
‎กระหม่อมจะกำจัดนางเองพ่ะย่ะค่ะ

476
00:31:25,508 --> 00:31:26,551
‎กระหม่อมขอให้คำสัญญา

477
00:31:27,635 --> 00:31:28,928
‎และทูลลาก่อนพ่ะย่ะค่ะ

478
00:32:08,635 --> 00:32:11,220
‎เขาจะตามล่านักซู
‎ที่ไม่มีตัวตนอยู่จริงได้อย่างไรกัน

479
00:32:11,304 --> 00:32:12,513
‎ถูกต้องแล้วพ่ะย่ะค่ะ

480
00:32:13,556 --> 00:32:16,059
‎เขาจะจับนักซูที่ไม่มีอยู่จริงได้อย่างไรล่ะพ่ะย่ะค่ะ

481
00:32:16,142 --> 00:32:20,647
‎แต่ทว่าหลังจากนี้
‎จางอุกจะมิอาจหลุดพ้นจากนักซูได้พ่ะย่ะค่ะ

482
00:32:20,730 --> 00:32:24,525
‎ผู้คนเชื่อว่านักซูจะแปรวิญญาณ
‎และกลับมาหาจางอุกพ่ะย่ะค่ะ

483
00:32:24,609 --> 00:32:29,072
‎ผู้แปรวิญญาณที่มาปรากฏตัว
‎ต่อหน้าจางอุกตั้งแต่นี้ไปจะถูกสงสัยว่าเป็นนักซู

484
00:32:29,155 --> 00:32:31,824
‎แล้วถ้าหากมันสังหารผู้คนขึ้นมา

485
00:32:31,908 --> 00:32:36,287
‎มันจะกลายเป็นฝีมือของนักซู
‎และจางอุกต้องรับผิดชอบพ่ะย่ะค่ะ

486
00:32:36,955 --> 00:32:41,501
‎จางอุกจะต้องตามล่านักซู
‎ที่ไม่มีตัวตนอยู่จริงต่อไปเรื่อยๆ

487
00:32:41,584 --> 00:32:43,336
‎อย่างไม่มีที่สิ้นสุดพ่ะย่ะค่ะ

488
00:32:44,253 --> 00:32:47,131
‎เขาจะถูกขังอยู่ในการเฝ้าระวัง ไม่ไว้ใจ
‎และความหวาดกลัวของทุกคน

489
00:32:47,215 --> 00:32:49,008
‎และต้องตะเกียกตะกายพ่ะย่ะค่ะ

490
00:32:53,054 --> 00:32:56,182
‎เจ้าผูกมัดจางอุกไว้ด้วยร่างแหที่ชื่อนักซูสินะ

491
00:32:56,265 --> 00:32:58,434
‎ทั้งหมดนี้ก็เพื่อองค์รัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ

492
00:32:59,268 --> 00:33:00,728
‎สิ่งแรกที่กระหม่อมจะทำ

493
00:33:00,812 --> 00:33:03,898
‎คือการนำสำนักจินโยวอน
‎มาถวายให้ราชวงศ์พ่ะย่ะค่ะ

494
00:33:05,233 --> 00:33:06,067
‎จินโยวอนหรือ

495
00:33:06,150 --> 00:33:09,696
‎เราจะปล่อยจินบูยอน ผู้สืบทอดจินโยวอน
‎ไว้ข้างๆ จางอุกไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

496
00:33:09,779 --> 00:33:14,033
‎ด้วยชื่อของนักซู
‎จะช่วยแยกทั้งสองคนออกจากกันพ่ะย่ะค่ะ

497
00:33:21,290 --> 00:33:24,794
‎ข้ารู้ตัวชายที่บอกว่าเจอนักซู
‎และว่ายน้ำหนีออกมาจากเรือแล้วขอรับ

498
00:33:24,877 --> 00:33:25,920
‎ใครหรือขอรับ

499
00:33:26,504 --> 00:33:29,424
‎เขาชื่อบยองกู
‎รับจ้างทำงานจิปาถะและกินนอนบนเรือขอรับ

500
00:33:30,174 --> 00:33:31,592
‎ข้าสงสัยว่าเขาปล่อยข่าวลือ

501
00:33:31,676 --> 00:33:34,595
‎เพราะรับเงินมาจาก
‎พวกแม่หมอที่ขายยันต์ขอรับ

502
00:33:34,679 --> 00:33:38,266
‎เขาว่ายน้ำขึ้นมาจาก
‎ทะเลสาบคยองชอนแดโฮกลางดึกนะขอรับ

503
00:33:39,142 --> 00:33:40,977
‎ข่าวลือจึงได้แพร่ไปเหมือนเป็นเรื่องจริง

504
00:33:41,853 --> 00:33:45,648
‎เขาคงไม่เสี่ยงชีวิตตัวเอง
‎เพื่อสร้างข่าวลือหรอกขอรับ

505
00:33:45,732 --> 00:33:47,942
‎ได้ยินว่าเขาจะนำเงินที่ได้ไปเล่นพนัน

506
00:33:48,026 --> 00:33:50,611
‎ข้าจะลองค้นหาทั่วบ่อนพนันในป้อม
‎และตามหาเขาดูขอรับ

507
00:34:09,297 --> 00:34:10,631
‎เจ้าออกไปจากป้อมแดโฮก่อนเถิด

508
00:34:13,217 --> 00:34:15,553
‎ก่อนวันที่หกเดือนหน้า
‎ห้ามโผล่หน้ากลับมาเด็ดขาด

509
00:34:16,179 --> 00:34:17,430
‎คือวันครบรอบที่นักซูตายใช่ไหม

510
00:34:17,513 --> 00:34:18,973
‎ในวันนั้น

511
00:34:19,057 --> 00:34:21,142
‎นักซูจะแปรวิญญาณกลับมาจริงๆ หรือขอรับ

512
00:34:27,607 --> 00:34:29,358
‎ถ้านางแปรวิญญาณกลับมาจริงๆ

513
00:34:29,442 --> 00:34:30,693
‎ข้าก็อยากเจอนางนะ

514
00:34:31,819 --> 00:34:34,572
‎ข้ามีเรื่องอยากถามนางหลายเรื่องเลย

515
00:34:42,038 --> 00:34:44,832
‎เท่าที่เจ้าเล่า
‎ก็ทำให้ข้ารู้ความสัมพันธ์ของพวกเขาแล้ว

516
00:34:45,500 --> 00:34:46,375
‎พอเถอะ

517
00:34:46,459 --> 00:34:49,587
‎ทั้งสองคนเจอกันครั้งแรกที่นี่

518
00:34:49,670 --> 00:34:51,297
‎และขอแต่งงานกันที่นี่ด้วยเจ้าค่ะ

519
00:34:52,298 --> 00:34:54,967
‎ข้ารู้เรื่องทุกอย่างดี

520
00:34:55,051 --> 00:34:57,053
‎ข้าไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องพวกนั้นก็ได้ พอเถอะ

521
00:34:57,136 --> 00:34:59,680
‎วันที่เด็กคนนั้นเมาอยู่ที่นี่

522
00:34:59,764 --> 00:35:02,558
‎นายน้อยก็พานางขี่หลังกลับไปด้วยตัวเอง

523
00:35:03,559 --> 00:35:06,104
‎ทุกครั้งที่เห็นขนมยักกวา

524
00:35:06,187 --> 00:35:09,107
‎นางก็ห่อกลับไปเสมอเพราะนายน้อยชอบ

525
00:35:31,045 --> 00:35:33,172
‎เอาล่ะ ทุกคนดื่มเถิด

526
00:35:39,470 --> 00:35:43,224
‎วันนี้ฝ่าบาทและพระมเหสี
‎ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของข้ามีรับสั่งให้เข้าเฝ้า

527
00:35:43,307 --> 00:35:44,809
‎ข้าเลยแวะไปที่วังหลวงมา

528
00:35:44,892 --> 00:35:47,353
‎และวันก่อน ข้าก็ไปดื่มชา
‎กับหัวหน้าสำนักจินมูมาด้วย

529
00:35:47,436 --> 00:35:50,690
‎ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ท่านก็
‎ไม่กลับป้อมซอโฮแล้วหรือขอรับ

530
00:35:51,274 --> 00:35:55,444
‎เดิมทีจองจินกักถูกก่อตั้งโดย
‎ท่านอาจารย์ซอกยองจากตระกูลซอของข้า

531
00:35:55,528 --> 00:35:56,696
‎แต่มันเจ๊งไปแบบนั้น

532
00:35:56,779 --> 00:35:58,489
‎ข้าก็คิดอยากจะเข้าไปดูแลที่นั่นด้วย

533
00:35:58,573 --> 00:35:59,866
‎จองจินกักหรือขอรับ

534
00:35:59,949 --> 00:36:01,325
‎สุดยอดจริงๆ ขอรับ

535
00:36:02,702 --> 00:36:03,786
‎นั่นเป็นแผนของข้าน่ะ

536
00:36:03,870 --> 00:36:06,122
‎ข้าก็ต้องกราบทูลพระมเหสีอีกที

537
00:36:08,833 --> 00:36:10,710
‎ทำไมไม่เห็นนายหญิงเลย

538
00:36:10,793 --> 00:36:12,253
‎ข้ามาเพื่อเลี้ยงรับรองแขกเชียวนะ

539
00:36:12,336 --> 00:36:16,090
‎ตอนนี้นายหญิงอยู่กับ
‎คุณหนูจินบูยอนแห่งตระกูลจินเจ้าค่ะ

540
00:36:16,799 --> 00:36:17,842
‎จินบูยอนหรือ

541
00:36:23,389 --> 00:36:25,266
‎เขาเจอนางและขอนางแต่งงานที่นี่หรือ

542
00:36:25,349 --> 00:36:26,851
‎บ้าเอ๊ย ข้าไม่น่าฟังเลย

543
00:36:32,273 --> 00:36:33,900
‎มาแต่งงานกับนายน้อยนะ

544
00:36:37,945 --> 00:36:38,821
‎อะไรกัน

545
00:36:46,412 --> 00:36:48,206
‎ความทรงจำของผู้หญิงคนนี้สินะ

546
00:36:50,750 --> 00:36:52,793
‎ความทรงจำของนางผุดขึ้นมาตลอดเลยแฮะ

547
00:36:56,380 --> 00:36:57,215
‎คุณหนู

548
00:36:57,298 --> 00:36:58,883
‎มีคนต้องการพบท่านเจ้าค่ะ

549
00:36:59,467 --> 00:37:00,968
‎เขาบอกว่ารู้จักกับท่าน

550
00:37:10,186 --> 00:37:11,020
‎ยุล

551
00:37:11,729 --> 00:37:13,231
‎นี่ ไม่เจอกันนานเลยนะ

552
00:37:16,359 --> 00:37:17,193
‎ท่านอายุนโอ

553
00:37:17,860 --> 00:37:19,820
‎ท่านจะกลับป้อมซอโฮเช้าตรู่พรุ่งนี้มิใช่หรือ

554
00:37:19,904 --> 00:37:21,781
‎ข้าตัดสินใจอยู่ที่เมืองหลวงต่อสักพัก

555
00:37:21,864 --> 00:37:23,366
‎ยุล เจ้าก็มานั่งดื่มด้วยกันสิ

556
00:37:23,449 --> 00:37:25,117
‎ข้าแค่ตั้งใจจะมาลาเฉยๆ ขอรับ

557
00:37:25,785 --> 00:37:27,245
‎ข้าบอกให้นั่งไง

558
00:37:27,954 --> 00:37:29,705
‎เดี๋ยวเจ้าจะได้ดูอะไรสนุกๆ

559
00:37:30,331 --> 00:37:32,416
‎รู้จักจินบูยอน
‎ที่ถูกข้ายกเลิกงานแต่งไปใช่ไหม

560
00:37:32,500 --> 00:37:34,085
‎นางอยู่ที่นี่ ข้าเลยเรียกนางมา

561
00:37:34,168 --> 00:37:35,586
‎เขาบอกว่านางหัวไม่ค่อยดี

562
00:37:35,670 --> 00:37:38,422
‎แต่หน้าตาสะสวย
‎เขาเลยตัดสินใจแต่งงานกับนาง

563
00:37:38,506 --> 00:37:41,550
‎พอพวกเราอยากรู้ว่านางเป็นยังไง
‎เขาเลยเรียกนางมาให้พวกเราเจอน่ะ

564
00:37:41,634 --> 00:37:44,262
‎ว่าแต่ ถ้านางยอมมา
‎ตามที่ผู้ชายที่ยกเลิกงานแต่งเรียก

565
00:37:44,345 --> 00:37:46,264
‎นางก็บื้อจริงๆ หรือเปล่า

566
00:37:47,765 --> 00:37:50,643
‎พวกเจ้าเข้าใจคำพูดของท่านอาผิดไปสินะ

567
00:37:53,104 --> 00:37:54,230
‎เขาดีใจแค่ไหน

568
00:37:54,313 --> 00:37:56,732
‎ที่ตระกูลจินที่ยิ่งใหญ่
‎ยอมรับเขาเป็นลูกเขยเข้าบ้าน

569
00:37:57,316 --> 00:37:59,694
‎แต่เขาก็ถูกยกเลิกการแต่งงาน
‎โดยฝ่ายเดียวในวันพิธี

570
00:38:00,278 --> 00:38:03,656
‎เขาเศร้าใจมากที่การแต่งงานที่เงื่อนไขดี
‎ถูกยกเลิกไป

571
00:38:05,283 --> 00:38:07,285
‎แล้วพวกเจ้าก็ไม่มีไหวพริบ
‎บอกเขาว่าอยากเจอนางหรือ

572
00:38:08,828 --> 00:38:12,081
‎ถ้าได้เจอนาง
‎เขาจะรู้สึกเสียศักดิ์ศรีและเสียดายแค่ไหน

573
00:38:16,168 --> 00:38:17,003
‎ท่านอา

574
00:38:17,753 --> 00:38:20,631
‎เพื่อนของข้าไม่มีไหวพริบ
‎และทำให้ท่านตกที่นั่งลำบาก

575
00:38:21,757 --> 00:38:23,384
‎ข้าต้องขอโทษแทนพวกเขาด้วยขอรับ

576
00:38:44,822 --> 00:38:46,699
‎ท่านเป็นคนเรียกข้ามาหรือ

577
00:38:46,782 --> 00:38:48,034
‎ขอรับ ข้าเอง

578
00:38:49,201 --> 00:38:51,329
‎ดึกแล้ว กลับด้วยกันเถิดขอรับ

579
00:38:53,956 --> 00:38:56,042
‎ยังหัวค่ำอยู่เลยนะ

580
00:38:56,125 --> 00:38:58,377
‎ท่านเรียกข้ามาเพราะจะไปส่งข้าหรือ

581
00:38:58,461 --> 00:38:59,295
‎ขอรับ

582
00:39:01,756 --> 00:39:03,257
‎วันนี้ท่านจะไม่หลงทางใช่ไหม

583
00:39:18,981 --> 00:39:19,815
‎ขอโทษขอรับ

584
00:39:20,483 --> 00:39:22,818
‎พอดีเมื่อสักครู่ข้ามีเรื่องอารมณ์เสีย

585
00:39:23,569 --> 00:39:24,487
‎เลยหลงทางอีกแล้ว

586
00:39:24,570 --> 00:39:26,364
‎ท่านพามาผิดทางตั้งแต่เมื่อสักครู่แล้ว

587
00:39:27,365 --> 00:39:29,241
‎แต่ข้าก็ไม่ได้แย้ง
‎เพราะท่านดูใจเย็นลงแล้ว

588
00:39:32,787 --> 00:39:33,788
‎ไม่ทราบว่า

589
00:39:35,081 --> 00:39:36,374
‎สุขภาพของท่านแย่มากหรือ

590
00:39:39,460 --> 00:39:41,087
‎ข้าบอกว่ามองเห็นพลังได้ไง

591
00:39:42,088 --> 00:39:45,299
‎ทำไมถึงมีของแปลกๆ อยู่ในตัวของท่านล่ะ

592
00:39:46,675 --> 00:39:49,178
‎ถ้ามีมันอยู่ในตัว
‎แล้วเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมา…

593
00:39:49,261 --> 00:39:50,262
‎ทำเป็นไม่เห็นด้วยขอรับ

594
00:39:53,265 --> 00:39:54,100
‎ข้าขอร้อง

595
00:39:54,183 --> 00:39:56,227
‎การปล่อยอาการป่วยไว้
‎เป็นการกระทำที่โง่เขลานะ

596
00:39:59,814 --> 00:40:00,648
‎พวกเราตกลงว่า

597
00:40:01,524 --> 00:40:02,900
‎จะเป็นคู่หูซื่อบื้อใช่ไหมขอรับ

598
00:40:04,902 --> 00:40:08,489
‎ท่านช่วยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
‎ที่สหายทำเรื่องโง่เขลาด้วยขอรับ

599
00:40:26,257 --> 00:40:28,759
‎ข้าเห็นว่ามันอร่อยเลยห่อมา ทานหน่อยไหม

600
00:40:31,137 --> 00:40:33,431
‎ถ้าทานของหวานจะทำให้อารมณ์ดีขึ้นนะ

601
00:40:37,435 --> 00:40:39,019
‎ยักกวาเป็นขนมที่อุกชอบขอรับ

602
00:40:39,103 --> 00:40:40,271
‎ข้ารู้

603
00:40:41,897 --> 00:40:43,315
‎ข้าก็เลยห่อมาบ้างน่ะ

604
00:40:47,069 --> 00:40:49,655
‎แล้วท่านชอบทานขนมอะไรหรือ

605
00:40:50,781 --> 00:40:53,534
‎ข้าชอบขนมเกสรสนขอรับ

606
00:40:53,617 --> 00:40:54,910
‎งั้นหรือ

607
00:40:56,078 --> 00:40:57,371
‎ท่านชอบทานขนมแพงๆ สินะ

608
00:41:14,221 --> 00:41:15,055
‎ในอดีต

609
00:41:16,599 --> 00:41:18,809
‎ข้าเคยพูดคุยเช่นนี้กับใครบางคนน่ะขอรับ

610
00:41:20,519 --> 00:41:23,147
‎แล้วคนคนนั้นเคยซื้อขนมเกสรสนให้ท่านไหม

611
00:41:24,482 --> 00:41:25,399
‎พอมาคิดดูแล้ว

612
00:41:26,609 --> 00:41:27,860
‎ข้าก็ไม่เคยได้รับจากนางเลย

613
00:41:39,622 --> 00:41:40,915
‎ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ตรงนี้ล่ะ

614
00:41:41,790 --> 00:41:45,669
‎ฝ่าบาททรงมีพระราชบัญชา
‎เจ้าก็ควรไปเฝ้าอยู่ที่ริมทะเลสาบสิ

615
00:41:47,755 --> 00:41:49,715
‎มันคงไม่ออกมาจากที่นั่นหรอกขอรับ

616
00:41:49,798 --> 00:41:54,053
‎แต่ถึงยังไงผู้คนก็ยังกลัว
‎จนไม่กล้าแล่นเรือเลย

617
00:41:55,137 --> 00:41:56,972
‎ถอยไปซะ ไม่มีที่เลย

618
00:41:57,056 --> 00:41:58,349
‎ข้าจะนอนแล้ว

619
00:41:59,934 --> 00:42:00,976
‎ไหน

620
00:42:03,687 --> 00:42:05,314
‎คืนนี้เจ้าจะขอนอนที่นี่หรือ

621
00:42:06,482 --> 00:42:08,526
‎- ไม่มีทางซะหรอก
‎- ข้าไม่ได้มาค้างที่นี่ขอรับ

622
00:42:09,527 --> 00:42:10,361
‎ทำไม

623
00:42:10,444 --> 00:42:12,696
‎เจ้าใจเต้นจนนอนไม่หลับหรือ

624
00:42:12,780 --> 00:42:14,323
‎เพราะได้ยินว่านักซูจะกลับมา

625
00:42:17,159 --> 00:42:18,327
‎ทำไมจ้องข้าแบบนั้น

626
00:42:19,245 --> 00:42:21,497
‎เจ้าถึงขั้นก่อเจดีย์หินและรอคอยนางเชียวนะ

627
00:42:23,916 --> 00:42:26,168
‎มันไม่มีแล้วขอรับ มันถล่มลงมาแล้ว

628
00:42:26,252 --> 00:42:27,253
‎อุก

629
00:42:28,963 --> 00:42:31,632
‎เจ้าเปลี่ยนใจเพราะสิ่งที่ข้าบอกเจ้าไปหรือ

630
00:42:31,715 --> 00:42:32,591
‎ไม่มีทางหรอกขอรับ

631
00:42:33,759 --> 00:42:35,219
‎จินบูยอนทำมันพังขอรับ

632
00:42:36,804 --> 00:42:40,432
‎ตามคาดเลย
‎การกระทำของนางเร็วกว่าคำพูดสินะ

633
00:42:40,516 --> 00:42:43,269
‎นางบอกว่าจะปกป้องเจ้า นางทำได้ดีจริงๆ

634
00:42:43,852 --> 00:42:46,272
‎วันที่จินบูยอนเดินทางมาทักทาย นางพูดไว้น่ะ

635
00:42:47,189 --> 00:42:48,899
‎ว่าจะปกป้องเจ้า

636
00:42:51,652 --> 00:42:55,197
‎อย่ามาอยู่ที่นี่เลย
‎กลับบ้านไปปกป้องเจ้าสาวของเจ้าเถิด

637
00:42:56,657 --> 00:42:58,450
‎ตอนข้ากำลังห่อเกี๊ยวอยู่ที่ห้องครัว

638
00:42:59,368 --> 00:43:01,161
‎พวกผู้หญิงก็พูดกัน

639
00:43:02,121 --> 00:43:06,000
‎ว่าถ้านักซูปรากฏตัว
‎นางคงไม่ปล่อยเจ้าสาวของเจ้าไป

640
00:43:07,001 --> 00:43:09,295
‎พวกนางว่าผีก็หึงได้เหมือนกัน

641
00:43:11,922 --> 00:43:13,257
‎พวกเขาต้องการสิ่งนี้เองหรือ

642
00:43:17,136 --> 00:43:17,970
‎อะไรหรือ

643
00:43:19,555 --> 00:43:22,182
‎ท่านผู้นำ ข้าจะกินเกี๊ยวที่ท่านทำทั้งหมดเอง

644
00:43:23,017 --> 00:43:24,476
‎คืนนี้ให้ข้าค้างที่นี่นะขอรับ

645
00:43:24,560 --> 00:43:25,978
‎และข้ามีเรื่องจะขอร้องด้วยขอรับ

646
00:43:27,021 --> 00:43:27,855
‎งั้นหรือ

647
00:43:29,523 --> 00:43:32,943
‎อุก ข้าจะไปนึ่งเกี๊ยวให้

648
00:43:33,027 --> 00:43:34,778
‎พวกเราค่อยๆ คุยกันนะ

649
00:43:34,862 --> 00:43:35,904
‎ตายจริง

650
00:43:36,947 --> 00:43:38,198
‎ห้าสิบชิ้นหรือร้อยชิ้นดี

651
00:43:38,282 --> 00:43:39,992
‎ข้าจะนึ่งมาก่อน 50 ชิ้นแล้วกัน

652
00:43:53,380 --> 00:43:54,214
‎ฝ่าบาท

653
00:43:54,298 --> 00:43:57,676
‎หม่อมฉันคิดว่าจะจัดงานเลี้ยงนอกวังเพคะ

654
00:43:57,760 --> 00:44:00,679
‎เจ้าบอกว่าจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน
‎ด้วยร่างที่แปรวิญญาณมา

655
00:44:01,972 --> 00:44:02,973
‎แล้วจะจัดงานเลี้ยงหรือ

656
00:44:04,308 --> 00:44:08,520
‎เพราะข่าวลือเรื่องนักซู ทำให้ช่วงนี้
‎หญิงสาวไม่กล้าออกจากบ้านเลยเพคะ

657
00:44:09,897 --> 00:44:13,817
‎น่าขันซะเหลือเกินเพคะ ที่ทั้งเมืองหลวง
‎ต่างก็วุ่นวายเพราะนักซูเพียงคนเดียว

658
00:44:13,901 --> 00:44:17,655
‎เจ้าจึงจะจัดงานเลี้ยง
‎เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศหรือ

659
00:44:18,364 --> 00:44:22,242
‎หม่อมฉันตั้งใจว่าจะจัดงาน
‎ในวันที่นักซูจะกลับมาเพคะ

660
00:44:24,161 --> 00:44:28,082
‎หม่อมฉันจะจัดงานเลี้ยงกลางแจ้ง
‎ที่งดงามและโอ่อ่า

661
00:44:28,165 --> 00:44:31,043
‎โดยเชิญเหล่าหญิงสาวที่เชื่อว่านักซู

662
00:44:31,835 --> 00:44:33,962
‎จ้องจะแย่งชิงร่างของพวกนางมาเข้าร่วมเพคะ

663
00:44:37,216 --> 00:44:38,884
‎พระมเหสีทรงเชิญคุณหนูจินบูยอน

664
00:44:38,967 --> 00:44:40,344
‎ให้เข้าร่วมงานเลี้ยงขอรับ

665
00:44:40,427 --> 00:44:42,262
‎งานเลี้ยงของพระมเหสีหรือ

666
00:44:42,346 --> 00:44:43,889
‎เป็นงานเลี้ยงในรอบกี่ปีเนี่ย

667
00:44:48,477 --> 00:44:50,562
‎ข้าได้รับเชิญหรือเจ้าคะ

668
00:44:51,271 --> 00:44:52,147
‎เจ้าค่ะ คุณหนู

669
00:44:53,732 --> 00:44:56,777
‎สมัยก่อน ทุกครั้งที่ข้าพา
‎นายหญิงโดฮวาไปงานเลี้ยง

670
00:44:56,860 --> 00:45:00,656
‎ข้ารู้สึกตื่นเต้นเหลือเกินที่ได้เห็นทุกสายตา

671
00:45:00,739 --> 00:45:02,658
‎จับจ้องมายังคนที่ข้าแต่งตัวให้

672
00:45:03,283 --> 00:45:05,119
‎ข้าคงได้รู้สึกแบบนั้นอีกนะเจ้าคะ

673
00:45:06,453 --> 00:45:08,539
‎คุณหนู ไม่มีเวลาแล้วเจ้าค่ะ

674
00:45:08,622 --> 00:45:11,667
‎ตั้งแต่นี้ไป คุณหนูจะยุ่งมากๆ เจ้าค่ะ

675
00:45:14,461 --> 00:45:16,505
‎เสื้อผ้า เราต้องตามหาเสื้อผ้าก่อนเจ้าค่ะ

676
00:45:17,381 --> 00:45:19,591
‎เราต้องได้เสื้อผ้าของช่างตัดชุดโจก่อนใคร

677
00:45:20,592 --> 00:45:21,885
‎พ่อบ้านอี

678
00:45:27,724 --> 00:45:29,101
‎เอากลับไปซะ

679
00:45:29,601 --> 00:45:30,894
‎สวยมาก

680
00:45:30,978 --> 00:45:32,521
‎ตัวนี้ก็สวยเหมือนกัน

681
00:45:32,604 --> 00:45:33,564
‎ไม่

682
00:45:34,398 --> 00:45:35,899
‎ไม่เอา

683
00:45:35,983 --> 00:45:37,234
‎เดี๋ยว นี่ชุดของช่างโจหรือ

684
00:45:38,152 --> 00:45:39,653
‎อือ สวยมาก

685
00:45:46,535 --> 00:45:47,494
‎มันดูเยอะไปไหมนะ

686
00:45:49,371 --> 00:45:50,456
‎มันล้าสมัยไปแล้ว

687
00:45:57,087 --> 00:45:57,921
‎โป๊ไปเจ้าค่ะ

688
00:46:00,174 --> 00:46:01,592
‎ใส่อะไรก็สวยแฮะ

689
00:46:01,675 --> 00:46:04,344
‎ชุดมากมายขนาดนี้
‎แล้วเราจะเลือกยังไงหรือเจ้าคะ

690
00:46:04,428 --> 00:46:07,014
‎ตายจริง นี่เพิ่งแค่เริ่มต้นเองนะเจ้าคะ

691
00:46:07,097 --> 00:46:09,725
‎ต้องลองใส่สัก 30 ชุดก่อน
‎แล้วค่อยเลือกกันสิเจ้าคะ

692
00:46:10,350 --> 00:46:11,435
‎สามสิบชุดหรือ

693
00:46:12,478 --> 00:46:14,688
‎รอบนี้ช่วยนางสวมชุดนี้หน่อยนะ

694
00:46:14,771 --> 00:46:15,898
‎- เจ้าค่ะ
‎- เจ้าค่ะ

695
00:46:28,118 --> 00:46:28,952
‎อ้อ

696
00:46:29,036 --> 00:46:29,870
‎พ่อบ้านอี

697
00:46:30,913 --> 00:46:32,706
‎รอบนี้ไปร้านของช่างตัดชุดโอหน่อย

698
00:46:32,789 --> 00:46:34,708
‎- อีกแล้วหรือขอรับ
‎- ไปเถอะน่า

699
00:46:35,292 --> 00:46:38,128
‎นางคงวุ่นวายใจ
‎เพราะข่าวลือไร้สาระในเมืองหลวง

700
00:46:38,212 --> 00:46:41,465
‎ถ้าเราทำให้นางหมดแรง
‎ก็จะทำให้ใจนางสงบได้บ้าง

701
00:46:41,548 --> 00:46:43,926
‎ขอรับ เดี๋ยวข้ากลับมานะขอรับ

702
00:46:44,760 --> 00:46:47,304
‎แต่ว่าเมื่อสักครู่นายน้อยกลับมาแล้วขอรับ

703
00:46:47,387 --> 00:46:48,305
‎อยู่ที่ห้องหนังสือ

704
00:46:48,388 --> 00:46:49,223
‎งั้นหรือ

705
00:46:50,015 --> 00:46:50,849
‎เขากลับมาแล้วหรือ

706
00:46:58,690 --> 00:47:00,025
‎ข้าเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเจ้าค่ะ

707
00:47:01,026 --> 00:47:02,194
‎ตัวนี้เป็นยังไง…

708
00:47:06,031 --> 00:47:06,949
‎เจ้าดูยุ่งนะ

709
00:47:08,492 --> 00:47:12,079
‎เทียบกับความมั่นใจในหน้าตาที่สูงเฉียดฟ้าแล้ว
‎ชุดดูจัดเต็มเกินไปหรือเปล่า

710
00:47:13,080 --> 00:47:14,790
‎ข้าขอบอกไว้ก่อนเผื่อจะเข้าใจผิด

711
00:47:14,873 --> 00:47:17,543
‎ข้าไม่ได้แต่งตัวรอเจ้า
‎เพื่อให้ดูดีในสายตาเจ้าหรอกนะ

712
00:47:17,626 --> 00:47:19,503
‎ข้ารู้ เจ้าจะไปงานเลี้ยงเพราะพระมเหสีเชิญ

713
00:47:21,296 --> 00:47:23,173
‎ถึงไม่ได้แต่งให้ข้าดู แต่ขอดูหน่อยได้ไหม

714
00:47:27,594 --> 00:47:28,762
‎สวยดีนะ

715
00:47:36,562 --> 00:47:37,479
‎ข้าหมายถึงชุดน่ะ

716
00:47:40,983 --> 00:47:43,193
‎- ส่งมือมาหน่อยสิ
‎- ทำไม

717
00:47:43,277 --> 00:47:45,988
‎เจ้าบาดเจ็บ
‎เพราะไประบายความโกรธกับเจดีย์หินนี่นา

718
00:47:47,948 --> 00:47:49,366
‎เล็บเจ้ายาวพอดีเลย

719
00:47:49,449 --> 00:47:50,826
‎บอกให้แม่บ้านคิมตัดให้ด้วยนะ

720
00:47:51,785 --> 00:47:52,619
‎ข้าเป็นเด็กหรือไง

721
00:47:52,703 --> 00:47:54,329
‎ที่จะขอให้คนอื่นมาตัดเล็บให้

722
00:47:54,413 --> 00:47:56,415
‎ทำแบบนั้นเถอะ เพราะมันล้ำค่า

723
00:47:59,251 --> 00:48:00,294
‎เล็บของเจ้าน่ะ

724
00:48:02,504 --> 00:48:04,006
‎จู่ๆ มาพูดเรื่องเล็บข้าทำไม

725
00:48:05,424 --> 00:48:06,258
‎ถ้าอย่างนั้น

726
00:48:06,883 --> 00:48:07,926
‎ก็ลองชุดต่อไปเถอะ

727
00:48:17,477 --> 00:48:18,312
‎เดี๋ยวก่อน

728
00:48:22,065 --> 00:48:22,899
‎ไม่ทราบว่า…

729
00:48:30,240 --> 00:48:31,491
‎พอไปงานเลี้ยง

730
00:48:32,367 --> 00:48:33,910
‎ก็นั่งตรงที่ที่เด่นที่สุดด้วย

731
00:48:33,994 --> 00:48:36,955
‎ให้ทุกคนที่นั่นมองเห็นเจ้า

732
00:48:37,039 --> 00:48:38,540
‎คงไม่มีใครสนใจข้าหรอก

733
00:48:38,624 --> 00:48:42,210
‎ทุกคนคงยุ่งพูดถึงเจ้าสาวตัวจริงของเจ้า
‎ที่จะกลับมาอีกครั้งมากกว่า

734
00:48:42,294 --> 00:48:44,755
‎เพราะงั้นเจ้าถึงต้องให้คนอื่นเห็นไง

735
00:48:44,838 --> 00:48:46,256
‎เจ้าสาวของข้าในตอนนี้คือเจ้านะ

736
00:48:52,679 --> 00:48:53,639
‎ถ้างั้นข้า…

737
00:48:56,224 --> 00:48:59,353
‎ข้าขอติดโนรีแกที่มีสัญลักษณ์ตระกูลจางไปนะ

738
00:49:01,313 --> 00:49:02,814
‎- อือ
‎- ถ้าอย่างนั้นข้า…

739
00:49:03,815 --> 00:49:07,027
‎ขอบอกว่าพวกเราเป็นคู่รักที่รักกันดีนะ

740
00:49:10,447 --> 00:49:11,948
‎- เอาสิ
‎- ถ้างั้นข้า…

741
00:49:14,868 --> 00:49:15,994
‎ขอพูดอวดคนอื่น

742
00:49:17,079 --> 00:49:19,456
‎ว่าเจ้าเรียกแสงไฟมาส่องสว่างให้ข้า

743
00:49:22,209 --> 00:49:23,210
‎ในคืนที่มืดมิดนะ

744
00:49:25,504 --> 00:49:27,214
‎ได้สิ พูดแบบนั้นได้เลย

745
00:49:53,115 --> 00:49:54,449
‎ทำไมอารมณ์ดีขนาดนั้นเจ้าคะ

746
00:49:56,284 --> 00:49:57,869
‎ชอบชุดที่ลองวันนี้หรือเจ้าคะ

747
00:49:57,953 --> 00:49:59,538
‎ข้าเห็นแมลงมา

748
00:50:02,749 --> 00:50:04,501
‎ก็เลยมีความสุขมากน่ะเจ้าค่ะ

749
00:50:22,728 --> 00:50:24,604
‎นี่เป็นของที่นายน้อยขอไว้เจ้าค่ะ

750
00:50:25,772 --> 00:50:27,149
‎คงไม่อันตรายใช่ไหมเจ้าคะ

751
00:50:27,899 --> 00:50:28,817
‎ไม่ต้องห่วงหรอก

752
00:50:30,527 --> 00:50:33,572
‎วันนี้แม่บ้านคิมก็จะไปงานเลี้ยงด้วยใช่ไหมขอรับ

753
00:50:33,655 --> 00:50:34,823
‎เจ้าค่ะ

754
00:50:34,906 --> 00:50:37,951
‎พอท่านแต่งตัวเช่นนี้ก็สวยจริงๆ

755
00:50:39,703 --> 00:50:41,830
‎นี่เป็นชุดที่ข้าใส่เป็นประจำ

756
00:50:41,913 --> 00:50:44,249
‎ข้าก็ต้องแต่งตัวดีๆ ไปงานเลี้ยงสิเจ้าคะ

757
00:50:44,332 --> 00:50:49,337
‎ถ้าอย่างนั้นแปลว่า
‎ท่านก็จะสวยกว่านี้อีกหรือขอรับ

758
00:50:49,421 --> 00:50:51,006
‎พูดอะไรเนี่ย

759
00:50:51,089 --> 00:50:52,340
‎อย่าทำเช่นนั้นเลย

760
00:50:53,133 --> 00:50:55,051
‎ถ้าท่านสวยกว่านี้

761
00:50:55,135 --> 00:50:59,181
‎หญิงสาวที่ไปร่วมงานนั้นจะใจฝ่อแค่ไหนล่ะ

762
00:51:00,640 --> 00:51:01,475
‎งั้นหรือเจ้าคะ

763
00:51:02,559 --> 00:51:04,728
‎ถ้างั้นข้าแต่งตัวเบาๆ ดีไหม

764
00:51:04,811 --> 00:51:06,104
‎แต่งตัวเบาๆ เถิด

765
00:51:06,188 --> 00:51:07,147
‎เบาๆ

766
00:51:07,230 --> 00:51:08,440
‎เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

767
00:51:09,733 --> 00:51:12,319
‎นานๆ ทีท่านผู้นำจะออกไปข้างนอกที

768
00:51:12,402 --> 00:51:13,737
‎ท่านก็แต่งตัวให้หล่อด้วยนะเจ้าคะ

769
00:51:13,820 --> 00:51:17,991
‎ข้าชอบชายหนุ่มที่แต่งตัวหล่อเหลา
‎จัดเต็มไปเลย

770
00:51:18,074 --> 00:51:19,284
‎เข้าใจแล้ว

771
00:51:19,367 --> 00:51:22,913
‎ข้าจะแต่งตัวจัดเต็มให้หล่อเหลาเลย

772
00:51:39,012 --> 00:51:39,971
‎นายน้อยดังกู

773
00:51:47,145 --> 00:51:47,979
‎ท่านแม่บ้านคิม

774
00:51:48,063 --> 00:51:49,439
‎ท่านไปงานเลี้ยงด้วยใช่ไหมขอรับ

775
00:51:49,523 --> 00:51:52,317
‎เจ้าค่ะ ข้าจะไปพร้อมคุณหนูบูยอนเจ้าค่ะ

776
00:51:52,400 --> 00:51:55,445
‎งั้นถ้าท่านเจอคุณหนูโชยอนที่นั่น

777
00:51:57,864 --> 00:52:00,033
‎ข้าฝากสิ่งนี้ให้นางได้ไหมขอรับ

778
00:52:01,701 --> 00:52:04,454
‎เดี๋ยวนะ นี่คือเพชรที่ถูกเรียกว่า
‎"น้ำตาแห่งมังกร"

779
00:52:04,538 --> 00:52:06,832
‎ที่ซงริมเพิ่งซื้อไปนี่เจ้าคะ

780
00:52:07,541 --> 00:52:09,835
‎- ทำไมของล้ำค่าเช่นนี้ถึง…
‎- ข้าซื้อมาเองขอรับ

781
00:52:10,877 --> 00:52:14,464
‎แต่ว่าถ้าคุณหนูโชยอนติดสิ่งนี้บนผม

782
00:52:14,548 --> 00:52:17,300
‎ผู้คนก็น่าจะรู้ว่านายน้อยดังกูเป็นคนให้มา

783
00:52:17,384 --> 00:52:20,136
‎นางจะรับมันไว้ไหมนะ

784
00:52:20,220 --> 00:52:21,721
‎ถ้านางไม่รับมันไว้

785
00:52:22,681 --> 00:52:24,349
‎ก็คงแปลว่านางปฏิเสธข้าสินะขอรับ

786
00:52:25,892 --> 00:52:26,726
‎ช่างเถิดขอรับ

787
00:52:26,810 --> 00:52:30,522
‎ถ้าให้นางไปแล้วถูกปฏิเสธมาจังๆ
‎ข้าคงอยู่ไม่ได้ขอรับ

788
00:52:32,232 --> 00:52:35,819
‎งั้นท่านจะไม่ตรวจสอบ
‎ความรู้สึกของคุณหนูโชยอนต่อไปหรือเจ้าคะ

789
00:52:38,613 --> 00:52:40,365
‎ท่านว่านางจะรับมันไหมขอรับ

790
00:52:41,533 --> 00:52:44,619
‎- หรือนางจะปฏิเสธหรือขอรับ
‎- ต้องให้ก่อนถึงจะรู้สิ

791
00:52:46,580 --> 00:52:47,622
‎ท่านพูดถูกขอรับ

792
00:52:47,706 --> 00:52:50,000
‎เหมือนที่ต้องลองกินก่อน
‎ถึงจะรู้ว่าเป็นต็อกน้ำผึ้งหรือน้ำปลา

793
00:53:02,262 --> 00:53:03,388
‎ท่านอา

794
00:53:04,389 --> 00:53:07,183
‎ข้าหวังให้เป็นต็อกน้ำผึ้ง
‎แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าจะเป็นไส้น้ำปลา

795
00:53:07,767 --> 00:53:10,854
‎แต่ข้าก็จะลองกินด้วยตัวเอง

796
00:53:10,937 --> 00:53:12,480
‎คิดว่าเป็นโชคชะตาแล้วกลืนลงไปขอรับ

797
00:53:15,817 --> 00:53:17,110
‎ฝากให้นางด้วยนะขอรับ

798
00:53:24,075 --> 00:53:26,453
‎งานเลี้ยงของพระมเหสีใกล้เริ่มแล้วพ่ะย่ะค่ะ

799
00:53:28,246 --> 00:53:29,581
‎จินบูยอนไปที่นั่นหรือเปล่า

800
00:53:29,664 --> 00:53:32,959
‎เห็นว่าผู้ที่ถูกเชิญไปเข้าร่วมแล้ว
‎ตอนนี้นางน่าจะอยู่ที่นั่นพ่ะย่ะค่ะ

801
00:53:33,710 --> 00:53:34,669
‎แล้วจางอุกล่ะ

802
00:53:34,753 --> 00:53:37,923
‎เขาขึ้นเรือไปทะเลสาบคยองชอนแดโฮ
‎ตามพระราชบัญชาของฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ

803
00:53:41,051 --> 00:53:44,346
‎ถ้าหากมีผู้แปรวิญญาณโผล่มาที่นั่น
‎และสังหารจินบูยอน

804
00:53:45,597 --> 00:53:47,682
‎ผู้คนจะคิดว่าผู้แปรวิญญาณตนนั้นคือใครหรือ

805
00:53:47,766 --> 00:53:51,478
‎พวกเขาก็คงเชื่อว่า
‎นักซูแปรวิญญาณกลับมาแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ

806
00:53:51,561 --> 00:53:54,981
‎ถ้าจินบูยอนถูกโจมตี นั่นจะเป็นฝีมือของนักซู

807
00:53:56,650 --> 00:53:58,902
‎และจางอุกก็ต้องรับผิดชอบทุกอย่างสินะ

808
00:54:00,570 --> 00:54:04,491
‎ด้วยชื่อของนักซู
‎จะช่วยแยกทั้งสองคนออกจากกันพ่ะย่ะค่ะ

809
00:54:06,326 --> 00:54:08,703
‎องค์รัชทายาทไม่เสด็จไปงานเลี้ยงหรือพ่ะย่ะค่ะ

810
00:54:09,663 --> 00:54:11,331
‎อีกไม่นานจะมีการคัดเลือกพระชายาแล้ว

811
00:54:11,414 --> 00:54:14,626
‎นางอาจเป็นหนึ่งในหญิงสาว
‎ที่อยู่ในงานเลี้ยงตอนนี้ก็ได้

812
00:54:14,709 --> 00:54:16,586
‎เสด็จไปเลือกคนที่ถูกพระทัยไว้ก่อนสิพ่ะย่ะค่ะ

813
00:54:17,921 --> 00:54:18,755
‎ไม่เอาล่ะ

814
00:54:20,423 --> 00:54:22,133
‎ข้าตัดสินใจตามใจไม่ได้อยู่แล้ว

815
00:54:22,217 --> 00:54:24,302
‎ถ้าข้าหมายปองคนที่ไม่สามารถครอบครองได้อีก

816
00:54:24,386 --> 00:54:26,179
‎ข้าก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไร

817
00:54:35,146 --> 00:54:37,732
‎ข้าไม่ต้องการให้คนจากซงริมเข้าไปในจินโยวอน

818
00:54:37,816 --> 00:54:39,025
‎แล้วท่านมาเพราะอะไรเจ้าคะ

819
00:54:42,404 --> 00:54:44,489
‎ข้าไม่ได้มาเพราะเรื่องซงริมขอรับ

820
00:54:44,572 --> 00:54:46,408
‎ข้ามาที่นี่เพื่อเด็กที่ข้ารักเหมือนลูก

821
00:54:47,325 --> 00:54:49,786
‎และลูกสาวของผู้อำนวยการจิน

822
00:54:49,869 --> 00:54:52,247
‎ถ้าท่านหมายถึงบูยอน

823
00:54:52,330 --> 00:54:55,250
‎ก็ช่วยสั่งให้จางอุกคืนนางมาด้วยเจ้าค่ะ

824
00:54:55,333 --> 00:54:57,252
‎ก่อนหน้านั้น นักซู…

825
00:54:59,921 --> 00:55:00,922
‎เราต้องจับนางก่อนขอรับ

826
00:55:01,006 --> 00:55:03,341
‎นักซูหรือเจ้าคะ นางตายไปแล้วนะ

827
00:55:03,425 --> 00:55:05,885
‎ท่านผู้นำก็เชื่อ
‎ข่าวลือไร้สาระพรรค์นั้นด้วยหรือเจ้าคะ

828
00:55:05,969 --> 00:55:09,597
‎ข่าวลือไร้สาระนั่น
‎อาจทำให้ลูกสาวของท่านตายได้นะ

829
00:55:11,391 --> 00:55:12,851
‎สำนักจินโยวอนโปรดช่วยเราด้วย

830
00:55:24,487 --> 00:55:26,072
‎บุตรสาวคนรองตระกูลจินแห่งจินโยวอน

831
00:55:26,156 --> 00:55:27,449
‎จินโชยอนเพคะ

832
00:55:30,035 --> 00:55:30,869
‎เจ้าเป็น…

833
00:55:32,037 --> 00:55:33,788
‎ลูกสาวของจินโฮกยองและจินอูทักสินะ

834
00:55:42,088 --> 00:55:44,299
‎ฮอยุนอ๊กแห่งตระกูลฮอจากป้อมวอลเพคะ

835
00:55:44,382 --> 00:55:46,843
‎นางเป็นหลานสาว
‎ของท่านหมอฮอยอมแห่งเซจุกวอนเพคะ

836
00:55:48,678 --> 00:55:49,971
‎ไม่เห็นต้องแนะนำตัวเลย

837
00:55:50,055 --> 00:55:52,640
‎หมอหญิงฮอรักษาข้า
‎พวกเราเจอกันบ่อยๆ อยู่แล้วนะ

838
00:56:12,243 --> 00:56:14,496
‎บุตรสาวคนโตแห่งตระกูลจิน
‎จินบูยอนเพคะ

839
00:56:14,579 --> 00:56:17,165
‎นางเป็นคู่หมั้นของนายน้อยจางอุก
‎แห่งตระกูลจางเพคะ

840
00:56:17,248 --> 00:56:19,000
‎ข้าได้ยินว่าพวกเจ้าแต่งงานกันแล้วนี่

841
00:56:20,043 --> 00:56:22,545
‎พวกเรากำลังเตรียม
‎พิธีแต่งงานอย่างยิ่งใหญ่อยู่เพคะ

842
00:56:22,629 --> 00:56:24,380
‎โปรดทรงแสดงความยินดีกับนางด้วย

843
00:56:24,464 --> 00:56:27,258
‎งั้นก็ถือว่านางเป็นคนของจินโยวอนอยู่มิใช่หรือ

844
00:56:27,342 --> 00:56:29,302
‎ข้าเชิญมาแค่ตระกูลละคน

845
00:56:29,385 --> 00:56:31,221
‎แต่มีคนจากตระกูลจินมาถึงสองคนสินะ

846
00:56:31,888 --> 00:56:33,515
‎ให้จินโชยอน บุตรสาวคนรองกลับไปซะ

847
00:56:39,562 --> 00:56:40,396
‎พระมเหสี

848
00:56:40,480 --> 00:56:44,359
‎ผู้สืบทอดที่จะดูแลสำนักจินโยวอนต่อ
‎คือจินโชยอน บุตรสาวคนรองเพคะ

849
00:56:44,442 --> 00:56:46,569
‎หากมีใครสักคนต้องกลับไป

850
00:56:46,653 --> 00:56:49,656
‎หม่อมฉันจะกลับไปแทนโชยอน
‎น้องสาวของหม่อมฉันเองเพคะ

851
00:56:54,077 --> 00:56:54,911
‎ช่างเถอะ

852
00:56:54,994 --> 00:56:57,705
‎ไหนๆ ก็ถูกเชิญมาแล้ว
‎เจ้าทั้งสองอยู่เพลิดเพลินกับงานเลี้ยงเถิด

853
00:56:58,957 --> 00:57:02,168
‎เป็นพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงให้หม่อมฉัน
‎เข้าร่วมงานเลี้ยงที่งดงามนี้เพคะ

854
00:57:19,686 --> 00:57:23,356
‎ข้าเองก็รู้สึกดีจริงๆ
‎ที่นานๆ ทีได้ออกมานอกวังหลวง

855
00:57:23,440 --> 00:57:24,816
‎เอาล่ะ

856
00:57:24,899 --> 00:57:26,609
‎ทุกคนมาเพลิดเพลินกับงานเลี้ยงกันเถิด

857
00:57:38,872 --> 00:57:40,999
‎งดงามใช่ไหมเจ้าคะ

858
00:57:47,714 --> 00:57:49,466
‎เอาล่ะ

859
00:57:49,549 --> 00:57:50,884
‎มาเล่นอีกรอบกัน

860
00:57:50,967 --> 00:57:52,260
‎โธ่ ใจเย็นๆ

861
00:57:52,844 --> 00:57:55,221
‎มาเล่นอีกรอบกัน แจกไพ่เลย

862
00:57:55,305 --> 00:57:57,182
‎- บ้าเอ๊ย
‎- ลูกพี่ แจกไพ่หน่อย

863
00:57:58,057 --> 00:57:59,392
‎ทำไมหมอนั่นถึงมาอยู่ที่นี่ได้

864
00:58:00,018 --> 00:58:02,103
‎ข้าสั่งให้เขาออกจากเมืองหลวงจนถึงคืนนี้นี่

865
00:58:02,187 --> 00:58:03,396
‎โธ่เอ๊ย

866
00:58:03,480 --> 00:58:05,690
‎เขาเลิกได้ที่ไหนกันล่ะขอรับ

867
00:58:05,773 --> 00:58:07,817
‎พอได้เงินมาก็เลยเอามาเล่นพนันล่ะมั้งขอรับ

868
00:58:07,901 --> 00:58:08,943
‎ไอ้คนบ้านั่น

869
00:58:11,446 --> 00:58:13,823
‎ไหน ดูหน่อยสิๆ

870
00:58:13,907 --> 00:58:16,201
‎ได้แล้ว ข้าได้เงินแล้ว

871
00:58:16,826 --> 00:58:18,495
‎นักพนันที่ชื่อบยองกูคือใคร

872
00:58:23,458 --> 00:58:24,292
‎บยองกูหรือขอรับ

873
00:58:25,710 --> 00:58:28,213
‎นี่ ถ้าท่านไม่ได้จะมาเล่นพนัน
‎ก็ออกไปเดี๋ยวนี้เลย

874
00:58:28,296 --> 00:58:29,797
‎- หือ
‎- ถอยไป

875
00:58:32,592 --> 00:58:33,468
‎ทำอะไรน่ะ

876
00:58:53,738 --> 00:58:55,573
‎- หุบปากแล้วรีบไปซะ
‎- ขอโทษขอรับ

877
00:58:58,201 --> 00:58:59,619
‎ข้าสั่งไม่ให้เจ้ากลับมาไง

878
00:58:59,702 --> 00:59:02,413
‎- เจ้าบ้าเอ๊ย แค่นี้ก็ทนไม่ได้หรือ
‎- ขอโทษขอรับ

879
00:59:10,338 --> 00:59:11,172
‎เจ้าเองสินะ

880
00:59:42,453 --> 00:59:44,038
‎ท่านคงน้อยใจน่าดูนะเจ้าคะ

881
00:59:44,622 --> 00:59:47,166
‎ที่ถูกแนะนำตัวว่าเป็นคู่หมั้นของนายน้อย
‎ไม่ใช่ภรรยา

882
00:59:47,250 --> 00:59:50,336
‎ไม่เป็นไรหรอก
‎ข้าได้รับความรักจากเขาอย่างเต็มที่อยู่

883
00:59:52,505 --> 00:59:55,800
‎ท่านไม่เข้าใจคำแนะนำที่ข้าเคยบอกหรือเจ้าคะ

884
00:59:55,883 --> 00:59:57,218
‎ข้าเข้าใจดี

885
00:59:58,011 --> 01:00:00,471
‎พวกเราขัดแย้งกันนิดหน่อย

886
01:00:00,555 --> 01:00:02,599
‎แต่กลับมาใกล้ชิดกว่าเดิมเพราะท่านเลย

887
01:00:02,682 --> 01:00:03,516
‎ขอบคุณนะ

888
01:00:13,651 --> 01:00:17,363
‎ทุกคนเจ้าคะ นายน้อยจางอุกของข้า

889
01:00:17,447 --> 01:00:21,242
‎ได้เตรียมดอกไม้ไฟ
‎เพื่อเฉลิมฉลองในงานเลี้ยงของพระมเหสีเจ้าค่ะ

890
01:00:25,288 --> 01:00:26,623
‎เราจะได้ดูดอกไม้ไฟหรือ

891
01:00:26,706 --> 01:00:27,999
‎ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

892
01:00:28,082 --> 01:00:30,376
‎คุณหนูบูยอนซึ่งเป็นคู่หมั้นของเขา

893
01:00:30,460 --> 01:00:33,087
‎ขอให้เขาจุดไฟส่องสว่างในคืนที่มืดมิดให้

894
01:00:33,171 --> 01:00:34,756
‎เขาจึงส่งของขวัญนี้มาเจ้าค่ะ

895
01:00:35,548 --> 01:00:37,967
‎- น่าอิจฉามากเลย
‎- น่าอิจฉาจริงๆ

896
01:00:38,051 --> 01:00:38,926
‎- น่าอิจฉาจัง
‎- น่าอิจฉาเนอะ

897
01:00:39,010 --> 01:00:44,182
‎อีกไม่นานจะมีดอกไม้ไฟ
‎เบ่งบานบนฟากฟ้าราวกับดอกไม้

898
01:00:44,265 --> 01:00:45,391
‎โปรดจับตาชมด้วยนะเจ้าคะ

899
01:00:49,395 --> 01:00:50,897
‎ออกไปดูข้างนอกกันไหม

900
01:00:50,980 --> 01:00:53,066
‎- ออกไปดูข้างนอกกันเถอะ
‎- เอาสิ

901
01:01:04,369 --> 01:01:05,787
‎ลองไปที่สวนด้านหลังนะเจ้าคะ

902
01:01:23,805 --> 01:01:26,432
‎เจ้ามาด้วยตัวเองเลยหรือ

903
01:01:28,309 --> 01:01:30,561
‎เพื่อมามอบแสงไฟให้ข้าหรือ

904
01:01:31,854 --> 01:01:32,689
‎ใช่

905
01:01:33,439 --> 01:01:35,566
‎เจ้าได้เอาข้าไปพูดอวดไหม

906
01:01:36,609 --> 01:01:37,443
‎ต้องขอบคุณเจ้าเลย

907
01:01:37,527 --> 01:01:41,072
‎ทุกคนที่นี่ไม่สงสัยที่ข้าเป็นเจ้าสาวของเจ้าแล้ว

908
01:01:41,155 --> 01:01:42,281
‎ดีแล้วล่ะ

909
01:01:42,365 --> 01:01:45,118
‎งั้นอีกไม่นานนักซูก็คงปรากฏตัวที่นี่สินะ

910
01:01:46,327 --> 01:01:47,161
‎นักซูหรือ

911
01:01:47,245 --> 01:01:50,873
‎งานนี้ถูกจัดขึ้นเพื่อเรียกนักซูออกมาน่ะ

912
01:01:52,250 --> 01:01:53,084
‎ทำไมล่ะ

913
01:01:54,669 --> 01:01:58,423
‎พวกเขาต้องการให้เจ้าสาวของข้า
‎ถูกสังหารด้วยมือของนักซู

914
01:02:00,007 --> 01:02:01,134
‎จินบูยอน

915
01:02:02,218 --> 01:02:03,052
‎ขอโทษนะ

916
01:02:04,262 --> 01:02:05,763
‎แต่เจ้าคงต้องตายที่นี่แล้วล่ะ

917
01:02:22,447 --> 01:02:23,364
‎ดูนั่นสิ

918
01:02:28,035 --> 01:02:28,870
‎สวยจัง

919
01:02:44,177 --> 01:02:45,762
‎หากจินบูยอนตาย

920
01:02:45,845 --> 01:02:47,638
‎ด้วยมือของผู้แปรวิญญาณต่อหน้าทุกคน

921
01:02:47,722 --> 01:02:50,349
‎ผู้แปรวิญญาณนั้นจะถูกคิดว่าเป็นนักซู

922
01:02:50,433 --> 01:02:52,477
‎และจางอุกจะต้องรับผิดชอบทุกอย่างพ่ะย่ะค่ะ

923
01:02:54,020 --> 01:02:56,063
‎จางอุกจะกลายเป็นศัตรูกับจินโยวอน

924
01:02:56,147 --> 01:02:59,609
‎และจินโยวอนจะตกมาอยู่ในมือของเราพ่ะย่ะค่ะ

925
01:03:56,499 --> 01:03:57,375
‎ท่านพี่

926
01:03:59,919 --> 01:04:01,087
‎ท่านพี่

927
01:04:03,214 --> 01:04:04,048
‎ท่านพี่

928
01:04:04,632 --> 01:04:05,591
‎นั่นผู้แปรวิญญาณนักซู

929
01:04:06,509 --> 01:04:10,596
‎นักซูสังหารจินบูยอน เจ้าสาวของจางอุกสินะ

930
01:04:17,061 --> 01:04:17,895
‎ท่านพี่

931
01:04:20,940 --> 01:04:21,774
‎ท่านพี่

932
01:04:43,671 --> 01:04:45,298
‎คุณหนูบูยอนปลอดภัยดีเพคะ

933
01:05:04,191 --> 01:05:06,611
‎เหตุใดเจ้าถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ

934
01:05:08,571 --> 01:05:10,072
‎เจ้าตายไปแล้วนี่

935
01:05:10,781 --> 01:05:12,783
‎คนที่ตายเมื่อสักครู่ไม่ใช่หม่อมฉัน

936
01:05:12,867 --> 01:05:15,578
‎แต่เป็นควีซอ หนูขาวซึ่งเป็น
‎ของต้องมนตร์ของจินโยวอนเพคะ

937
01:05:15,661 --> 01:05:16,871
‎"ควีซอ" หรือ

938
01:05:18,080 --> 01:05:20,041
‎หากหนูกัดกินเล็บที่ตัดตอนกลางคืน

939
01:05:20,124 --> 01:05:23,252
‎จะกลายร่างเป็นเหมือนเจ้าของเล็บนั้นเพคะ

940
01:05:24,295 --> 01:05:26,380
‎หนูซึ่งกัดกินเล็บของคุณหนูบูยอนไป

941
01:05:27,131 --> 01:05:29,717
‎ได้กลายร่างถอดแบบคุณหนู
‎และรับดาบแทนนางเพคะ

942
01:05:29,800 --> 01:05:30,801
‎ถูกต้องเพคะ

943
01:05:31,636 --> 01:05:34,388
‎เมื่อสักครู่คือควีซอ
‎ที่เคยอยู่ในจินโยวอนเพคะ

944
01:05:39,769 --> 01:05:40,937
‎มันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

945
01:05:42,480 --> 01:05:46,275
‎แม่ของท่านส่งมาที่นี่เพื่อปกป้องลูกสาวเจ้าค่ะ

946
01:06:04,126 --> 01:06:07,004
‎ดูเหมือนทุกอย่างจะจบลงอย่างราบรื่นนะขอรับ

947
01:06:07,088 --> 01:06:08,506
‎ตอนนี้ก็เหลือแค่

948
01:06:10,257 --> 01:06:12,009
‎ให้อุกจับผู้แปรวิญญาณมาก็พอ

949
01:06:16,555 --> 01:06:18,391
‎ผู้แปรวิญญาณที่โจมตีหม่อมฉัน

950
01:06:18,474 --> 01:06:21,227
‎กำลังถูกนายน้อยจางอุกไล่ล่าอยู่เพคะ

951
01:06:25,064 --> 01:06:27,274
‎ตราบใดที่พวกเขาไม่เห็น
‎ว่าข้ากำจัดนักซูด้วยมือตัวเอง

952
01:06:28,275 --> 01:06:30,361
‎พวกเขาก็จะพูดถึงนางต่อไป

953
01:06:32,154 --> 01:06:33,781
‎ข้าอยากให้นางไปสู่สุคติ

954
01:06:33,864 --> 01:06:34,699
‎เพราะงั้นแล้ว

955
01:06:37,868 --> 01:06:39,078
‎เจ้าช่วยข้าหน่อยนะ

956
01:06:41,163 --> 01:06:43,290
‎เมื่อเขากำจัดนักซูซึ่งเป็นผู้แปรวิญญาณได้แล้ว

957
01:06:44,083 --> 01:06:44,917
‎นักซู

958
01:06:46,502 --> 01:06:47,962
‎จะหายไปตลอดกาลเพคะ

959
01:07:03,227 --> 01:07:04,353
‎นางไม่ขยับตัวแล้ว

960
01:07:04,437 --> 01:07:06,147
‎นางตายแล้วแน่เลย

961
01:07:06,230 --> 01:07:08,065
‎- นางตายแล้ว
‎- คุณพระ

962
01:07:39,805 --> 01:07:42,933
‎วันนี้ กระหม่อมกำจัด
‎ผู้แปรวิญญาณนักซูที่ปรากฏตัว

963
01:07:43,017 --> 01:07:44,518
‎ในงานเลี้ยงของพระมเหสีแล้วพ่ะย่ะค่ะ

964
01:07:45,770 --> 01:07:47,730
‎นางคือนักซูจริงไหม

965
01:07:49,065 --> 01:07:51,901
‎นางจ้องเล่นงานคู่หมั้นของจางอุก
‎คงเป็นนักซูจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ

966
01:07:52,485 --> 01:07:54,695
‎ตอนนี้ไม่มีทางที่นักซูจะปรากฏตัว

967
01:07:55,863 --> 01:07:56,697
‎บนโลกแล้วพ่ะย่ะค่ะ

968
01:08:00,868 --> 01:08:02,078
‎โปรดทรงหายห่วง…

969
01:08:04,163 --> 01:08:05,414
‎และวางพระทัยเถิดพ่ะย่ะค่ะ

970
01:08:27,144 --> 01:08:29,230
‎ข้าวางแผนกับพวกแม่หมอที่หมู่บ้านแกมา

971
01:08:29,313 --> 01:08:31,565
‎และทำไปเพื่อหาเงินจากการขายยันต์เจ้าค่ะ

972
01:08:33,901 --> 01:08:37,446
‎ข้าแค่สร้างข่าวลือเฉยๆ
‎ถ้าท่านจะจับข้าก็เชิญเจ้าค่ะ

973
01:08:43,911 --> 01:08:45,329
‎เจ้าส่งยามาให้ข้าตลอดใช่ไหม

974
01:08:48,082 --> 01:08:49,792
‎เจ้ารู้สินะว่าอะไรเข้ามาอยู่ในตัวข้า

975
01:08:52,211 --> 01:08:53,546
‎ถ้าท่านทานยานั้นต่อไป

976
01:08:54,547 --> 01:08:55,756
‎ก็จะไม่มีปัญหาอะไรเจ้าค่ะ

977
01:08:56,549 --> 01:08:57,383
‎ข้า…

978
01:08:59,718 --> 01:09:01,345
‎ไม่ได้กินยาที่เจ้าส่งมาให้

979
01:09:03,931 --> 01:09:05,141
‎ไม่ได้ทานหรือ

980
01:09:06,892 --> 01:09:09,145
‎ถ้าไม่ทานยานั้น ท่านจะเจ็บปวดมากเลยนะ

981
01:09:09,854 --> 01:09:10,688
‎บอกมา

982
01:09:11,522 --> 01:09:12,731
‎สิ่งที่อยู่ในตัวข้าคืออะไร

983
01:09:15,484 --> 01:09:16,861
‎ข้าต้องการรู้ว่ามันคืออะไร

984
01:09:18,988 --> 01:09:20,030
‎ก่อนจะตายไป

985
01:09:27,288 --> 01:09:30,040
‎นักซูตายแล้วหรือ

986
01:09:30,124 --> 01:09:32,251
‎- ขอรับ
‎- อือ เล่าให้ฟังอย่างละเอียดหน่อย

987
01:09:32,334 --> 01:09:33,169
‎ยอม

988
01:09:33,252 --> 01:09:34,587
‎ข้ามาแล้ว

989
01:09:35,421 --> 01:09:37,923
‎- ยอม
‎- ท่านอาจารย์

990
01:09:39,258 --> 01:09:40,176
‎ท่านอาจารย์

991
01:09:42,928 --> 01:09:43,762
‎ท่านอาจารย์

992
01:09:44,722 --> 01:09:45,556
‎ท่านอาจารย์ขอรับ

993
01:09:50,561 --> 01:09:51,812
‎ท่านอาจารย์

994
01:09:51,896 --> 01:09:53,731
‎ที่ผ่านมาท่านไปอยู่ที่ไหนมาขอรับ

995
01:09:53,814 --> 01:09:55,232
‎ข้าไม่ได้เจอท่านมาสามปีแล้ว

996
01:09:55,316 --> 01:09:58,110
‎ไม่ได้เจอกันสามปี ยอมของเราดูแก่ขึ้นนะ

997
01:10:00,279 --> 01:10:03,490
‎ที่ผ่านมาท่านไปอยู่ที่ไหนมาหรือขอรับ หือ

998
01:10:03,574 --> 01:10:04,700
‎ไม่อยู่ที่ดันฮยังกกด้วย

999
01:10:04,783 --> 01:10:07,161
‎ข้าไปดูแลและรักษาคนไข้คนหนึ่งมาน่ะ

1000
01:10:07,244 --> 01:10:08,204
‎คนไข้หรือขอรับ

1001
01:10:08,287 --> 01:10:09,872
‎ลูกสาวของผู้อำนวยการจินโยวอน

1002
01:10:10,581 --> 01:10:12,499
‎ได้ยินว่านางแต่งงานกับจางอุกใช่ไหม

1003
01:10:12,583 --> 01:10:13,417
‎เดี๋ยวนะ

1004
01:10:13,918 --> 01:10:17,046
‎ท่านอาจารย์เป็นคนรักษาจินบูยอนหรือขอรับ

1005
01:10:17,129 --> 01:10:17,963
‎ใช่แล้ว

1006
01:10:18,631 --> 01:10:21,425
‎ข้าช่วยชีวิตเด็กคนนั้น ทำให้นางฟื้น

1007
01:10:22,426 --> 01:10:23,636
‎และลบสิ่งที่ไม่จำเป็นให้นาง

1008
01:10:37,316 --> 01:10:38,150
‎เจ้า…

1009
01:10:38,734 --> 01:10:41,028
‎ไม่เคยไปที่หน้าผา
‎ที่เด็กคนนั้นตกลงไปตายใช่ไหม

1010
01:10:41,987 --> 01:10:42,947
‎ไปดูด้วยตัวเอง

1011
01:10:43,697 --> 01:10:44,740
‎และร้องไห้ให้นางซะ

1012
01:11:05,010 --> 01:11:06,345
‎ข้าอยากให้นางไปสู่สุคติ

1013
01:11:07,805 --> 01:11:09,807
‎ถึงนั่นจะไม่ใช่นักซูตัวจริง

1014
01:11:10,641 --> 01:11:12,726
‎แต่เมื่อนายน้อยใช้พลังจากหินน้ำแข็ง

1015
01:11:12,810 --> 01:11:15,354
‎ก็จะมีภูตผีแห่มาหาเขาเจ้าค่ะ

1016
01:11:26,699 --> 01:11:28,575
‎เจ้าเป็นคนแรกเลย

1017
01:11:29,868 --> 01:11:31,412
‎ที่พยายามช่วยชีวิตข้า

1018
01:11:32,538 --> 01:11:33,998
‎ข้าเกือบตายไปแล้วก็เพราะท่าน

1019
01:11:35,416 --> 01:11:36,834
‎ท่านอาจารย์สุดบ้าคลั่งของข้า

1020
01:11:38,210 --> 01:11:39,628
‎ลูกศิษย์ของข้า

1021
01:11:40,754 --> 01:11:42,047
‎จางอุก ลูกศิษย์ของท่าน

1022
01:11:42,131 --> 01:11:44,967
‎จะยกย่องและปกป้องอาจารย์มูด็อกด้วยชีวิตขอรับ

1023
01:11:46,885 --> 01:11:51,265
‎ตอนนี้ข้าเป็นไข่นกที่อยู่ในรังบนยอดต้นไม้นั่น

1024
01:11:52,308 --> 01:11:54,393
‎คนที่มาหาและโอบกอดข้าไว้
‎ก็มีแต่เจ้าคนเดียว

1025
01:11:55,352 --> 01:11:56,270
‎ได้สิ

1026
01:11:56,854 --> 01:12:00,065
‎ข้าจะพาเจ้าขึ้นไปที่ยอดต้นไม้นั่นเอง

1027
01:12:03,360 --> 01:12:04,445
‎ข้าก็คิดถึงเจ้าเหมือนกัน

1028
01:12:05,195 --> 01:12:06,488
‎นี่คือคำตอบของข้า

1029
01:12:08,782 --> 01:12:09,616
‎จางอุก

1030
01:12:11,285 --> 01:12:12,578
‎ข้าชอบเจ้ามากเหลือเกิน

1031
01:12:18,500 --> 01:12:19,335
‎จางอุก

1032
01:12:54,536 --> 01:12:55,371
‎จางอุก

1033
01:12:56,663 --> 01:12:57,706
‎เจ้าเป็นอะไรไหม

1034
01:13:09,676 --> 01:13:10,803
‎ข้าร้องไห้ออกมาไม่ได้

1035
01:13:13,347 --> 01:13:14,181
‎เพราะมันเหมือนว่า…

1036
01:13:16,767 --> 01:13:18,519
‎เจ้าถูกทอดทิ้งไว้ที่นั่นจริงๆ

1037
01:15:25,604 --> 01:15:28,524
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

1038
01:15:29,191 --> 01:15:30,526
‎ถึงไม่ทำให้พวกเขามาเกี่ยวข้องกัน…

1039
01:15:31,485 --> 01:15:36,323
‎เจ้าก็ดันพาตัวนางที่จินโฮกยอง
‎พยายามซ่อนอย่างมิดชิดมาสินะ

1040
01:15:36,406 --> 01:15:37,449
‎หัวหน้าสำนักก็หยุดเถิด

1041
01:15:37,533 --> 01:15:39,201
‎ถ้าทรงต้องการให้กระหม่อมหยุด

1042
01:15:39,284 --> 01:15:42,120
‎พระองค์ก็เสด็จไปเปิดเผยทุกอย่าง
‎กับจางอุกสิพ่ะย่ะค่ะ

1043
01:15:42,204 --> 01:15:44,414
‎ข้าเพียงกลับมาเพื่อจัดการเรื่องทุกอย่าง

1044
01:15:44,498 --> 01:15:46,041
‎ท่านเหมือนจะร้องไห้เลย

1045
01:15:46,124 --> 01:15:49,419
‎ดึงทึ้งหัวใจออกมาและทำลายมันเป็นเสี่ยงๆ

1046
01:15:50,546 --> 01:15:53,382
‎ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าในระยะห่างเท่านี้ไปตลอด

1047
01:15:54,883 --> 01:15:55,926
‎ข้าสัญญา

1048
01:15:57,970 --> 01:16:02,975
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน