1
00:00:18,040 --> 00:00:22,560
คืนที่คณบดีวยาสเสียชีวิต
สามเดือนก่อน

2
00:01:02,080 --> 00:01:03,120
ใครอยู่ตรงนั้น

3
00:01:10,520 --> 00:01:11,480
ใครอยู่ตรงนั้น

4
00:01:12,200 --> 00:01:13,080
นั่นใครน่ะ

5
00:01:22,360 --> 00:01:27,040
ราจู ไปดูแถวๆ โฮสเทลนั่น
เด็กบางคนอาจเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอก

6
00:01:27,120 --> 00:01:29,280
ฉันจะไปดูใกล้ๆ ป่า

7
00:01:29,360 --> 00:01:30,800
ได้ ฉันจะไปดู

8
00:01:31,760 --> 00:01:36,800
สงสัยจะเป็นพวกนักเรียนโต
ฉันจะไปร้องเรียนวันพรุ่งนี้

9
00:01:36,880 --> 00:01:38,200
เอาให้ถูกไล่ออกไปเลย

10
00:01:51,120 --> 00:01:53,440
ไม่มีใครอยู่แถวโฮสเทล

11
00:01:54,040 --> 00:01:57,520
ไปเจอกันตรงเส้นทางเดินป่า
เราจะกลับพร้อมกัน

12
00:02:21,440 --> 00:02:23,160
คณบดีวยาส คุณโอเคไหม

13
00:04:57,560 --> 00:05:00,640
นินาด เงามืดที่ถูกลืม

14
00:05:03,120 --> 00:05:06,320
ปัจจุบัน

15
00:05:07,560 --> 00:05:11,800
คุณโกชไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะพูดคุยได้
เราส่งเธอกลับไปที่โรงเรียนแล้ว

16
00:05:14,040 --> 00:05:15,760
ทำไมคุณปล่อยให้เด็กออกไป

17
00:05:15,800 --> 00:05:19,520
ท่านครับ เขาหนีไปต่อหน้าทุกคน
ไม่มีใครหยุดเขาได้

18
00:05:19,600 --> 00:05:21,600
มีอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับเด็กชายคนนั้น

19
00:06:06,400 --> 00:06:08,200
ทุกคน กั้นประตูเอาไว้ก่อน

20
00:06:08,280 --> 00:06:09,880
- ใช่
- เอาโต๊ะมา

21
00:06:10,000 --> 00:06:11,080
เอาเก้าอี้มาอีก

22
00:06:11,200 --> 00:06:12,520
เร็วเข้า เร็วๆ

23
00:06:12,640 --> 00:06:14,880
เห็นไหม เอามาตรงนี้

24
00:06:15,360 --> 00:06:17,040
ตรงนี้ๆ

25
00:06:17,320 --> 00:06:19,760
รอเดี๋ยว อีมาด ลามา วางโต๊ะลง

26
00:06:19,840 --> 00:06:20,720
ใช่ มาเลย

27
00:06:20,800 --> 00:06:21,720
เอานี่ไป

28
00:06:21,800 --> 00:06:22,840
จะไปไหนน่ะ

29
00:06:22,920 --> 00:06:25,720
ฉันสังหรณ์แปลกๆ เดฟไม่รับโทรศัพท์เลย

30
00:06:25,800 --> 00:06:29,120
เขารู้ว่าเธออยู่ที่นี่ เดี๋ยวเขาก็มาหาเอง
เธอก็รู้นี่ว่าเกิดอะไรขึ้น

31
00:06:29,200 --> 00:06:30,760
เธอออกไปคนเดียวไม่ได้นะ

32
00:06:30,840 --> 00:06:33,120
งั้นจะให้ฉันอยู่ที่นี่
และรอให้เขาตายเหรอ

33
00:06:33,200 --> 00:06:35,440
มัลวิกา ใจเย็นน่า เขาไม่ตายหรอก

34
00:06:36,160 --> 00:06:38,320
เพื่อนของเขาทุกคนตายหมดแล้ว

35
00:06:44,400 --> 00:06:46,240
เปิดประตู นี่ฉันเอง เดฟ

36
00:06:47,280 --> 00:06:48,160
เปิดสิ

37
00:06:48,240 --> 00:06:49,080
เร็วเข้า

38
00:06:49,680 --> 00:06:51,080
เอาเก้าอี้ออก

39
00:06:52,680 --> 00:06:53,720
อีมาด ช่วยที

40
00:06:58,560 --> 00:06:59,840
ฉันจะไปเอารถ

41
00:07:00,400 --> 00:07:02,320
มาเจอฉันด้านนอกอาคารธุรการ

42
00:07:02,400 --> 00:07:04,560
ห้ามบอกใครเรื่องนี้

43
00:07:06,000 --> 00:07:06,840
เดฟ

44
00:07:08,480 --> 00:07:09,520
เราจะไม่เป็นไร

45
00:07:13,880 --> 00:07:15,280
มัลวิกา เข้ามา

46
00:07:15,360 --> 00:07:17,120
- เข้ามาใน...
- มัลวิกา

47
00:07:18,920 --> 00:07:23,760
ท่านครับ ผมเห็นคนขับรถเดินอยู่
จากนั้นเขาก็ล้มลง เขาตายแล้วครับ

48
00:07:24,800 --> 00:07:30,400
สุยาชตายเพราะคอหัก กะโหลกแตก
ซี่โครงหัก ตกเลือด

49
00:07:31,080 --> 00:07:36,040
ราจาตก็ตายเพราะคอหัก กะโหลกแตก
ซี่โครงหัก ตกเลือด

50
00:07:36,120 --> 00:07:39,520
แต่พวกเขาเสียชีวิตในรูปแบบที่แตกต่างกัน
ทำไมอาการบาดเจ็บถึงเหมือนกันล่ะ

51
00:07:39,600 --> 00:07:42,000
ท่านครับ ตอนนี้ผมยังไม่รู้คำตอบ

52
00:07:42,080 --> 00:07:44,120
แล้วเด็กชายคนนั้นล่ะ เวดันต์ มาลิค

53
00:07:45,120 --> 00:07:46,360
เรากำลังค้นหาอยู่

54
00:07:47,600 --> 00:07:50,520
- แต่เขายังอยู่ข้างนอกนั่นครับ
- โอเค คอยส่งข่าวผมด้วย

55
00:07:59,800 --> 00:08:03,200
รุ่น 2007

56
00:08:06,720 --> 00:08:10,440
ราจาต ซินฮา อธิราช ไจสิงห์
เดฟ จามวาล นินาด รามัน

57
00:08:16,920 --> 00:08:19,840
ศิษย์เก่าโรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์
วัย 16 ปีหายตัวไป

58
00:08:36,760 --> 00:08:37,880
นั่นใคร

59
00:08:39,520 --> 00:08:40,520
ใครน่ะ

60
00:08:58,240 --> 00:08:59,480
คุณพูดถูก

61
00:09:00,520 --> 00:09:03,000
เราทุกคนปิดบังเรื่องต่างๆ ไม่ให้คุณรู้

62
00:09:12,160 --> 00:09:14,280
ผมเห็นโน้ตอย่างเดียวกันนี้
เมื่อ 15 ปีที่แล้ว

63
00:09:16,080 --> 00:09:18,040
สุยาชปาโน้ตพวกนี้ใส่นินาด

64
00:09:19,520 --> 00:09:23,640
เมื่อราจาตตาย
เขาก็อ้อนวอนขอให้นินาดยกโทษให้

65
00:09:24,480 --> 00:09:27,320
ในวันสุดท้ายของการเรียน
สุยาช เดฟ และราจาต

66
00:09:27,400 --> 00:09:29,640
ลากนินาดเข้าไปในห้องเก็บเอกสาร

67
00:09:30,520 --> 00:09:31,840
พวกนั้นทุบตีเขา

68
00:09:32,880 --> 00:09:36,480
สุยาชและราจาตทิ้งเขาไว้ที่นั่น
และไปที่หอประชุม

69
00:09:36,520 --> 00:09:38,160
ผมเห็นพวกเขาที่นั่น

70
00:09:39,040 --> 00:09:40,520
แต่เดฟไม่ได้มากับพวกเขา

71
00:09:41,840 --> 00:09:43,080
เพราะวันนั้น...

72
00:09:46,000 --> 00:09:48,000
เดฟชกนินาดด้วยหมัดสุดท้าย

73
00:09:51,360 --> 00:09:53,120
หลังจากหมัดนั้น นินาดก็ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย

74
00:09:54,280 --> 00:09:56,120
แต่เราจะพิสูจน์เรื่องนี้ได้ยังไง

75
00:09:57,640 --> 00:09:58,960
นินาดจะพิสูจน์เองครับ

76
00:10:02,760 --> 00:10:04,760
คุณตำรวจ คุณเชื่อเรื่องผีไหม

77
00:10:18,120 --> 00:10:19,520
เอาเก้าอี้หนึ่งตัวไว้ตรงนั้น

78
00:10:21,360 --> 00:10:22,600
ดื่มน้ำหน่อย

79
00:10:23,480 --> 00:10:26,640
ไม่ต้องห่วง เราอยู่ตรงนี้

80
00:10:26,760 --> 00:10:28,520
ฟังนะ ไปย้ายเก้าอี้สองตัวนั้น

81
00:10:28,640 --> 00:10:32,640
- เด็กๆ ไม่ยอมกินอาหาร
- ฉันรู้ว่าพวกเด็กๆ กลัว

82
00:10:32,760 --> 00:10:33,880
เขากำลังมา

83
00:10:35,960 --> 00:10:38,520
แค่คืนเดียว พรุ่งนี้เด็กๆ ก็ได้กลับบ้านแล้ว

84
00:10:38,600 --> 00:10:39,640
ผู้ดูแลมาโนฮาร์

85
00:10:40,600 --> 00:10:41,880
เกิดอะไรขึ้น ซาร์ธัค

86
00:10:42,520 --> 00:10:44,160
เขาจะฆ่าเราทุกคน

87
00:10:44,240 --> 00:10:45,440
- อะไรนะ
- อะไรนะ

88
00:10:45,520 --> 00:10:47,880
- เธอโอเคไหม
- เขาจะฆ่าเราทุกคน

89
00:10:47,960 --> 00:10:49,080
เกิดอะไรขึ้น

90
00:10:49,160 --> 00:10:50,760
- ซาร์ธัค รอเดี๋ยว
- ซาร์ธัค

91
00:10:50,840 --> 00:10:51,760
- ซาร์ธัค
- ใคร

92
00:10:53,640 --> 00:10:54,880
ใครอยากฆ่าเรา

93
00:10:55,320 --> 00:10:56,280
เวดันต์

94
00:10:58,200 --> 00:10:59,640
เขาไม่ใช่เวดันต์จริงๆ

95
00:11:00,520 --> 00:11:01,600
เขาคือคนอื่น

96
00:11:10,760 --> 00:11:11,600
ใครอยู่ตรงนั้น

97
00:11:15,040 --> 00:11:15,880
ใคร

98
00:11:21,000 --> 00:11:23,160
ทุกคนอยู่ตรงนี้นะ

99
00:11:55,520 --> 00:11:56,520
สุปรียา

100
00:12:02,680 --> 00:12:03,520
สุปรียา

101
00:12:04,800 --> 00:12:07,280
สุปรียา คุณเป็นอะไรไหม

102
00:12:10,240 --> 00:12:11,920
สุปรียา ได้ข่าวเวดันต์บ้างไหม

103
00:12:13,680 --> 00:12:15,600
คุณเห็นเขาไหม

104
00:12:17,880 --> 00:12:20,680
เขาฆ่า... ทุกคนจริงๆ เหรอ

105
00:12:23,200 --> 00:12:26,160
ฉันเป็นคนรับผิดชอบเรื่องทุกอย่าง
ที่เกิดขึ้นกับเวดันต์

106
00:12:27,120 --> 00:12:28,680
ฉันเคยไม่ฟังใครทั้งนั้น

107
00:12:29,840 --> 00:12:31,680
พวกเขาทุกคนเลยตายเพราะฉัน

108
00:12:33,400 --> 00:12:34,640
ฉันเสียอับฮีไปแล้ว

109
00:12:37,600 --> 00:12:39,000
ฉันจะเสียเวดันต์ไปด้วย

110
00:12:41,160 --> 00:12:42,360
คุณพูดถูก

111
00:12:43,760 --> 00:12:45,600
เราอาจหลงลืมความผิดพลาดของเรา...

112
00:12:47,680 --> 00:12:50,120
แต่ความผิดพลาดเหล่านั้นจะตามติดเราไป

113
00:12:51,600 --> 00:12:52,440
ไม่ใช่

114
00:12:54,000 --> 00:12:55,680
เราลืมความผิดพลาดไม่ได้

115
00:12:56,800 --> 00:12:58,640
เราทำได้แค่แก้ไขมัน

116
00:13:00,240 --> 00:13:02,520
ฟังนะ เวดันต์จะไม่เป็นไร

117
00:13:03,760 --> 00:13:06,360
เขาจะไม่ยอมให้อะไรเกิดขึ้นกับเวดันต์

118
00:13:08,160 --> 00:13:09,000
นินาด

119
00:13:10,600 --> 00:13:12,920
มีทางเดียวที่จะหยุดนินาดได้

120
00:13:14,760 --> 00:13:16,680
เราจะต้องช่วยอธิราช

121
00:13:19,000 --> 00:13:22,840
การที่จะช่วยเวดันต์ได้
เราก็ต้องช่วยนินาดเหมือนกัน

122
00:13:41,960 --> 00:13:43,760
มัลวิกา เธอเป็นอะไรไหม

123
00:13:45,000 --> 00:13:47,080
เธอโอเคไหม ฟังฉันให้ดีนะ

124
00:13:47,840 --> 00:13:50,800
ถ้านินาดหาเดฟเจอก่อนฉัน
เขาจะต้องฆ่าเดฟทิ้งแน่ๆ

125
00:13:51,520 --> 00:13:56,800
เราแน่ใจว่านินาดถูกฆาตกรรม
ในโรงเรียนนี้เมื่อ 15 ปีก่อน

126
00:13:56,880 --> 00:13:58,120
เดฟเป็นคนลงมือ

127
00:13:59,920 --> 00:14:00,760
ไม่จริง

128
00:14:02,000 --> 00:14:03,320
เขาลงมือไม่ได้หรอก

129
00:14:04,760 --> 00:14:06,160
เขาไม่ลงมือหรอก

130
00:14:06,240 --> 00:14:07,680
มัลวิกา เขาเป็นคนฆ่านินาด

131
00:14:08,080 --> 00:14:09,320
และเขาก็จะต้องชดใช้

132
00:14:10,760 --> 00:14:12,800
เพราะงั้น
ช่วยบอกเราหน่อยว่าเขาอยู่ไหน

133
00:14:13,440 --> 00:14:16,560
ฟังนะ ถ้าคุณอยากช่วยเขา
ก็ช่วยให้ความร่วมมือด้วย

134
00:14:17,760 --> 00:14:18,840
บอกเราสิ มัลวิกา

135
00:14:21,840 --> 00:14:24,320
เขาไปเอารถที่บ้านรับรอง

136
00:14:25,200 --> 00:14:27,280
เขาขอให้ฉันรออยู่ที่สนามหญ้าด้านหน้า

137
00:14:30,200 --> 00:14:31,360
ฉันต้องหยุดเขาให้ได้

138
00:14:32,320 --> 00:14:33,920
ผมจะไปที่บ้านรับรอง

139
00:14:34,320 --> 00:14:35,320
คุณมากับผม

140
00:14:38,600 --> 00:14:41,120
ส่งตำรวจทุกนาย
ไปสนามหญ้าด้านหน้าเดี๋ยวนี้

141
00:14:47,600 --> 00:14:50,760
คุณจามวาล เดฟต้องให้ความร่วมมือ
เพื่อตัวเขาเอง

142
00:14:50,840 --> 00:14:52,280
ไปถามคุณเบดิ

143
00:14:52,360 --> 00:14:56,040
- คุณตำรวจ ต้องมีคำอธิบายสักอย่างสิ
- คณบดี เดี๋ยวผมกลับมา...

144
00:15:09,320 --> 00:15:11,840
เกิดอะไรขึ้น ตายแล้ว

145
00:15:11,920 --> 00:15:13,080
รอตรงนี้นะ

146
00:15:13,160 --> 00:15:14,000
พระเจ้าช่วย

147
00:15:35,720 --> 00:15:37,760
อธิ ดูตรงนั้นสิจ๊ะ

148
00:15:39,240 --> 00:15:40,280
มันคืออุโมงค์

149
00:15:53,160 --> 00:15:54,640
จะมืดแป๊บหนึ่งจ้ะ

150
00:15:55,040 --> 00:15:56,640
จากนั้นก็จะมีแสงสว่าง

151
00:16:35,960 --> 00:16:39,480
ท่านครับ เราได้รายงานมาแล้ว
เราพบศพชายวัย 16 ปี

152
00:16:39,560 --> 00:16:40,880
เขาตายไปเมื่อ 15 ปีก่อน

153
00:16:46,800 --> 00:16:49,840
ท่านคะ มีรายงานตรงกับ
รายชื่อผู้สูญหายในเมืองอูตี

154
00:16:49,920 --> 00:16:51,600
ศพถูกระบุตัวได้แล้ว

155
00:16:51,680 --> 00:16:55,360
เขาเป็นนักเรียนของ
โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์ ชื่อนินาด รามัน

156
00:16:55,440 --> 00:16:59,160
นินาด รามัน

157
00:17:03,000 --> 00:17:03,840
นินาด

158
00:17:25,800 --> 00:17:30,720
วันสุดท้ายของการเรียน
เมื่อ 15 ปีที่แล้ว

159
00:17:31,800 --> 00:17:34,920
บ่ายโมง

160
00:17:35,000 --> 00:17:35,920
มัลวิกา

161
00:17:37,560 --> 00:17:39,320
นายนี่ยอดที่สุดเลย นินส์

162
00:17:39,400 --> 00:17:41,320
ไว้เจอกันตอนบ่ายสองนะ

163
00:17:41,400 --> 00:17:44,160
ประทานโทษนะ นายไม่ต้องมาจ้ะ
แค่อธิ ฉันจะเจอแค่อธิ

164
00:17:44,240 --> 00:17:47,520
ก็ได้ ฉันมีนัดกับ
สุยาชและราจาตอยู่ละ เพราะงั้น...

165
00:17:49,080 --> 00:17:51,040
ฉันจะต้องคิดถึงที่นี่แน่ๆ นินส์

166
00:17:51,800 --> 00:17:53,560
นี่คือที่ลับของพวกเรา

167
00:17:53,680 --> 00:17:57,640
ถ้าเธอและอาดูมากอดจูบลูบคลำกันตรงนี้
ที่นี่ก็เป็นที่ลับของเราไม่ได้หรอก

168
00:18:03,040 --> 00:18:05,320
ฉันเกลียดที่เขาบอกนายทุกเรื่อง

169
00:18:05,760 --> 00:18:07,640
แต่เขาไม่เคยบอกอะไรฉันเลย

170
00:18:09,480 --> 00:18:11,320
ไม่ใช่นะ มัลวิกา คือ...

171
00:18:13,440 --> 00:18:15,400
แต่หลังจากไปอเมริกา

172
00:18:15,800 --> 00:18:18,680
ถ้าเขาเล่าอะไรให้นายฟัง
นายจะบอกฉันไหม

173
00:18:20,080 --> 00:18:20,960
อะไรนะ

174
00:18:21,400 --> 00:18:25,520
เราก็เป็นเพื่อนกันนะ ฉันต้องรู้ให้ได้ว่า
เขาคบคนอื่นอยู่หรือเปล่า

175
00:18:26,320 --> 00:18:27,400
- นะ
- ไม่ละ

176
00:18:27,480 --> 00:18:30,400
ฉันจะไม่ช่วยเธอสอดแนม
มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นแน่

177
00:18:30,480 --> 00:18:35,680
ฉันจะรอดูว่านายจะรู้สึกยังไง
เมื่ออธิมีเพื่อนซี้คนใหม่ในอเมริกา

178
00:18:37,520 --> 00:18:39,480
เราอาจไม่ได้เจอเขาอีกแล้วนะ นินส์

179
00:18:40,680 --> 00:18:42,320
นายเคยคิดเรื่องนั้นบ้างไหม

180
00:18:48,760 --> 00:18:52,280
บ่ายสองโมง

181
00:19:05,800 --> 00:19:09,560
นี่นายพยายามจะจูบฉันเหรอ นินาด
นายเป็นบ้าอะไรวะ

182
00:19:09,640 --> 00:19:10,800
นินาด

183
00:19:10,920 --> 00:19:13,280
ขอโทษนะ
แต่ฉันสัญญาว่าจะชดเชยให้เธอแน่

184
00:19:18,800 --> 00:19:19,680
บ่ายสามโมง

185
00:19:19,760 --> 00:19:21,920
ฉันต้องไปกล่าวสุนทรพจน์
และฉันก็ขายขี้หน้าโคตรๆ

186
00:19:22,000 --> 00:19:24,240
- นายจะไม่...
- อยู่ให้ห่างจากฉัน ไอ้ตุ๊ดเวร

187
00:19:29,320 --> 00:19:33,760
ฉันคิดว่าเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีก
แต่ตอนนี้ฉันหวังว่าเราอย่าเจอกันอีกเลย

188
00:19:37,160 --> 00:19:39,560
ถึงคณบดีโรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์

189
00:19:40,280 --> 00:19:44,080
ด้วยความเคารพครับ
เนื่องด้วยจู่ๆ ปู่ของผมก็ล้มป่วย

190
00:19:44,200 --> 00:19:47,280
พ่อแม่ของผม คุณและคุณนายรามัน
ขอให้คุณ

191
00:19:47,320 --> 00:19:50,920
พาผมขึ้นรถบัสตอนกลางคืน
เพื่อไปยังเมืองโกตากิริ

192
00:19:55,560 --> 00:19:59,400
สุนทรพจน์ของฉันอยู่ไหนวะ
อยู่ห่างๆ ฉันนะโว้ย

193
00:20:05,240 --> 00:20:07,760
วันแรกที่ผมมาโรงเรียน ผมทั้งหวาดกลัว

194
00:20:08,400 --> 00:20:09,440
และโดดเดี่ยว

195
00:20:10,800 --> 00:20:14,080
ผมมั่นใจว่าจะไม่มีวันยิ้มออกได้อีกครั้ง
จะไม่มีวันมีความสุขได้อีก

196
00:20:15,680 --> 00:20:17,080
และผมคงไม่พบกับความสุข

197
00:20:17,160 --> 00:20:21,080
หากไม่มีมือแห่งมิตรภาพนั้น
เอื้อมมาหา

198
00:20:21,160 --> 00:20:22,920
แล้วดึงผมออกจากเงามืดของตัวเอง

199
00:20:27,760 --> 00:20:30,760
มันยากที่จะอยู่ในโลกใบนี้อย่างโดดเดี่ยว

200
00:20:30,800 --> 00:20:34,080
ต่อสู้กับปิศาจผู้หิวโหย
ที่รอเราอยู่ข้างนอก

201
00:20:34,200 --> 00:20:35,160
สี่โมงเย็น

202
00:20:35,240 --> 00:20:36,680
นี่แหละเราถึงต้องการเพื่อน

203
00:20:36,760 --> 00:20:37,880
ต้องการทีม

204
00:20:38,480 --> 00:20:40,280
เหมือนนมช็อกโกแลต
และขนมปังปิ้งทาเนย

205
00:20:41,000 --> 00:20:43,000
"นมช็อกโกแลตและขนมปังปิ้งทาเนย"

206
00:20:44,320 --> 00:20:46,720
แปลว่าอธิราชตอบรับรักแกเหรอ นินาด

207
00:20:47,240 --> 00:20:48,560
เขายกโทษให้แกแล้วเหรอ

208
00:20:49,000 --> 00:20:51,320
พวกแกจะไปกอดจูบลูบคลำกันบนเวทีเหรอ

209
00:20:52,160 --> 00:20:54,200
แล้วเรื่องดราม่านั่นคืออะไรวะ

210
00:20:54,280 --> 00:20:56,160
ไม่ใช่ตอนนี้ เดฟ ปล่อยฉันไปนะ

211
00:20:56,240 --> 00:20:59,400
- เฮ้ย
- แกทำให้มัลวิการ้องไห้

212
00:20:59,480 --> 00:21:02,080
แกต้องได้รับบทเรียนสิวะ

213
00:21:12,760 --> 00:21:15,560
ห้าโมงเย็น

214
00:21:20,480 --> 00:21:22,960
ไม่มีใครตรวจ
รองเท้านายวันนี้หรอก เจ้าหนู

215
00:21:23,040 --> 00:21:24,160
โดดเรียนอีกแล้วเหรอ

216
00:21:31,040 --> 00:21:35,000
งานอำลา
รุ่น 2007

217
00:21:40,440 --> 00:21:42,680
เมื่อเราเริ่มต้นบทใหม่ในชีวิต

218
00:21:43,440 --> 00:21:46,520
ที่อาจนำพาเราไปไกลจาก
โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์...

219
00:21:46,560 --> 00:21:47,440
หกโมงเย็น

220
00:21:47,520 --> 00:21:50,560
หวังว่าเราจะนำพา
ส่วนหนึ่งของกันและกันไปด้วย

221
00:21:50,680 --> 00:21:52,400
หุบเขานิลกีรี
พื้นที่ป่า

222
00:21:52,480 --> 00:21:53,560
เสมอ

223
00:21:55,640 --> 00:22:00,360
มีทั้งทุกข์สุข ความสุขสันต์ ความเสียใจ
หรือแม้แต่ความผิดพลาด

224
00:22:01,760 --> 00:22:03,720
ไม่ครับ เราไม่ได้สมบูรณ์แบบ

225
00:22:04,440 --> 00:22:06,520
เราอาจไม่ได้ถูกต้องหรือเป็นคนดีเสมอไป

226
00:22:07,120 --> 00:22:09,600
เราอาจทำให้กันและกันผิดหวังเป็นบางครั้ง

227
00:22:10,200 --> 00:22:11,320
แต่ไม่เป็นไรเลยครับ

228
00:22:12,200 --> 00:22:15,880
เพราะถ้าเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ
เราก็จะรู้ใจกันและกัน

229
00:22:16,800 --> 00:22:19,000
เราจะหาทางกลับมาหากันได้เสมอ

230
00:22:20,840 --> 00:22:23,440
ฝ่าโคลน ฝน พายุ และลม

231
00:22:24,960 --> 00:22:25,840
เพื่อเป็นหนึ่งเดียวกัน

232
00:22:26,520 --> 00:22:28,840
ไม่ว่าเราจะไปลงเอยที่ไหนในโลกใบนี้

233
00:22:33,520 --> 00:22:36,640
ปัจจุบัน

234
00:22:42,680 --> 00:22:44,360
- อธิราช
- สารภาพมา

235
00:22:44,520 --> 00:22:45,360
หลบไป

236
00:22:45,440 --> 00:22:47,440
- สารภาพมาซะ แล้วเรื่องจะจบ
- สารภาพอะไร

237
00:22:47,520 --> 00:22:50,400
- ว่านายฆ่านินาดไง
- ฉันไม่ได้ฆ่าใครทั้งนั้น

238
00:22:51,680 --> 00:22:53,040
งั้นทำไมนายถึงหนีล่ะ

239
00:22:54,800 --> 00:22:57,200
ไอ้เวรเอ๊ย

240
00:22:58,200 --> 00:22:59,840
นายจะหนีไปอีกนานแค่ไหนเหรอ เดฟ

241
00:22:59,920 --> 00:23:01,320
แม้แต่มัลวิกายังรู้

242
00:23:01,400 --> 00:23:03,840
อยู่ให้ห่างจากเธอ ไอ้ชาติชั่ว

243
00:23:29,840 --> 00:23:30,920
อะไรวะ

244
00:23:37,600 --> 00:23:40,280
ทุกคน เราต้องออกไปข้างนอก เร็วเข้า

245
00:23:52,080 --> 00:23:53,560
รักษาความปลอดภัยให้ทุกคน

246
00:23:53,640 --> 00:23:55,880
เร็วเข้า ทุกคน ทางนี้

247
00:23:55,960 --> 00:23:57,240
ทุกคน วิ่งหนีเร็ว

248
00:23:57,320 --> 00:23:58,520
- เร็วเข้า
- อยู่ใกล้กันไว้

249
00:23:58,600 --> 00:24:00,440
- ทางนี้
- อยู่ใกล้กันไว้

250
00:24:00,520 --> 00:24:02,080
- เกาะกลุ่มไว้
- ระวังนะ

251
00:24:02,160 --> 00:24:03,080
ถอยไป

252
00:24:39,840 --> 00:24:42,720
ช่วยผมด้วย เขาจะฆ่าผม
ได้โปรดช่วยผมด้วย

253
00:24:42,800 --> 00:24:45,000
เขาจะฆ่าผม ได้โปรดช่วยผมด้วยครับ

254
00:24:45,080 --> 00:24:46,880
- ใครจะฆ่าคุณ
- นินาด

255
00:24:46,960 --> 00:24:49,200
ผมทำผิดพลาดครั้งใหญ่เมื่อ 15 ปีที่แล้ว

256
00:24:49,280 --> 00:24:52,200
ผมฝังศพเขา เพราะโค้ชวยาสสั่งให้ผมทำ

257
00:24:52,280 --> 00:24:53,640
แต่ผมไม่ได้ฆ่าเขานะ

258
00:24:53,720 --> 00:24:57,000
ได้โปรดช่วยผมด้วย
เดฟเป็นคนฆ่าเขา ผมบริสุทธิ์

259
00:25:01,520 --> 00:25:02,600
หยุดเขาไว้ให้ได้

260
00:25:25,680 --> 00:25:26,520
เดฟ หยุดรถ

261
00:25:26,600 --> 00:25:27,960
หยุดรถ เดฟ

262
00:25:28,240 --> 00:25:29,360
อธิ หลบไป

263
00:25:29,440 --> 00:25:30,840
อธิราช หลบไป

264
00:25:30,920 --> 00:25:32,280
หลบ

265
00:25:32,360 --> 00:25:33,960
- เดฟ หยุดรถ
- อธิ หลบ

266
00:25:34,040 --> 00:25:35,840
- หลบ
- หลบ อธิ

267
00:25:55,640 --> 00:25:56,520
อธิราช

268
00:26:05,080 --> 00:26:05,920
เดฟ

269
00:26:06,760 --> 00:26:07,640
เดฟ

270
00:26:08,000 --> 00:26:08,840
เวร

271
00:26:20,280 --> 00:26:21,320
เดฟ

272
00:26:24,120 --> 00:26:25,640
- เดฟ
- เดฟ

273
00:26:34,720 --> 00:26:35,640
เดฟ

274
00:26:53,440 --> 00:26:54,280
เดฟ

275
00:26:57,360 --> 00:26:58,400
เดฟ

276
00:27:02,560 --> 00:27:03,600
เดฟ

277
00:27:05,520 --> 00:27:06,600
เดฟ

278
00:27:42,880 --> 00:27:43,880
เวดันต์

279
00:28:16,520 --> 00:28:19,600
ถ้าผมไม่ได้เห็นกับตา ผมก็คงไม่มีวันเชื่อ

280
00:28:20,240 --> 00:28:22,440
เราจะส่งศพของนินาดไปเมืองโกตากิริ

281
00:28:23,560 --> 00:28:24,760
ไปให้พ่อแม่ของเขา

282
00:28:26,800 --> 00:28:29,000
พวกเขาจะประกอบพิธีกรรมสุดท้ายกันที่นั่น

283
00:28:30,480 --> 00:28:32,120
ความจริงอาจจะถูกซ่อน

284
00:28:33,800 --> 00:28:34,920
แต่มันไม่มีทางถูกลบล้างได้

285
00:28:45,640 --> 00:28:47,960
เราได้ของบางอย่างมาจากศพเขา

286
00:28:48,040 --> 00:28:50,320
ถ้าคุณต้องการ
คุณเอามันไปให้พ่อแม่เขาได้นะ

287
00:28:57,080 --> 00:28:59,400
ผลการชันสูตรพลิกศพระบุว่า

288
00:29:01,000 --> 00:29:03,480
สาเหตุของการเสียชีวิต
คือการบาดเจ็บที่ศีรษะ

289
00:29:04,680 --> 00:29:08,800
ตรงกับสุยาชและราจาตทุกอย่าง

290
00:29:09,960 --> 00:29:14,160
คอหัก กะโหลกแตก ตกเลือด

291
00:29:21,320 --> 00:29:22,840
น่าจะช่วยชีวิตเขาไว้ได้แท้ๆ

292
00:29:24,480 --> 00:29:25,600
แต่เดฟ...

293
00:29:27,600 --> 00:29:29,080
กลับทิ้งเขาไว้ให้ตายที่นั่น

294
00:29:33,560 --> 00:29:36,080
แต่มีบางคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบ

295
00:29:36,840 --> 00:29:41,560
ตามคำให้การของเดวี ปราสาท
เขาลากศพ

296
00:29:41,640 --> 00:29:44,840
จากสนามไปยังป่า ซึ่งเป็นที่ที่เขาฝังนินาด

297
00:29:45,440 --> 00:29:48,880
คณบดีวยาสและเดฟก็อยู่ที่นั่น

298
00:29:49,760 --> 00:29:51,680
แต่คำถามที่มีอยู่ในตอนนี้

299
00:29:51,760 --> 00:29:55,120
ก็คือใครเป็นคนเอาศพนินาด
จากห้องเก็บเอกสารไปยังสนาม

300
00:29:55,200 --> 00:29:58,440
โดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเลย

301
00:29:59,200 --> 00:30:01,000
และใช้วิธีการอะไร

302
00:30:04,120 --> 00:30:06,360
และตามที่ผลการชันสูตรพลิกศพระบุ

303
00:30:06,920 --> 00:30:08,920
อาการบาดเจ็บบนร่างกายของนินาด

304
00:30:10,040 --> 00:30:12,640
บ่งชี้ว่าเขาตกลงมาจากที่สูง

305
00:30:13,640 --> 00:30:15,480
มันไม่สมเหตุสมผลเลย

306
00:30:19,400 --> 00:30:21,160
คุณไปเอาเข็มโรงเรียนนี้มาจากไหน

307
00:30:21,240 --> 00:30:25,080
เข็มโรงเรียนอันนี้
ติดอยู่ในแขนเสื้อโค้ทของเหยื่อ

308
00:30:25,160 --> 00:30:29,080
มันอาจเข้าไปติด
ระหว่างที่พวกเขาตะลุมบอนกัน

309
00:30:29,720 --> 00:30:32,920
ทำไม มีปัญหาอะไรเหรอ

310
00:30:55,800 --> 00:30:58,880
ไม่เป็นไรนะ ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว

311
00:30:59,760 --> 00:31:00,800
มันจบแล้ว

312
00:31:01,160 --> 00:31:02,040
โอเค หมอ

313
00:31:12,120 --> 00:31:13,000
เวดันต์

314
00:31:13,080 --> 00:31:14,240
- สุปรียา
- คุณโกช

315
00:31:15,720 --> 00:31:17,720
หยุดนะ คุณครู ได้โปรด

316
00:31:17,800 --> 00:31:21,320
อย่าหยุดเขา
ไม่งั้นเขาจะฆ่าครูเหมือนคนอื่นๆ

317
00:31:21,400 --> 00:31:22,880
เขาจะฆ่าครูด้วย

318
00:31:22,960 --> 00:31:25,640
เขาจะบังคับให้ผมทำเรื่องร้ายๆ
ผมไม่อยากให้ครูตาย

319
00:31:25,720 --> 00:31:28,360
ผมหยุดเขาไม่ได้ ครูครับ ได้โปรด

320
00:31:28,440 --> 00:31:30,800
ฉันอยู่ตรงนี้ เวดันต์ ฉันอยู่ตรงนี้

321
00:31:37,320 --> 00:31:40,640
ถ้าคุณหยุดผม ผมก็จะฆ่าเขาด้วย

322
00:31:48,280 --> 00:31:50,720
เวดันต์ ฟังนะ หยุดเถอะ

323
00:31:50,800 --> 00:31:53,160
ปล่อยเขาไป ไม่งั้นเขาจะฆ่าเวดันต์

324
00:32:01,400 --> 00:32:03,440
พวกเขาจะยังเก็บศพเดฟไว้

325
00:32:05,920 --> 00:32:07,600
รอผลการชันสูตรพลิกศพ

326
00:32:09,000 --> 00:32:11,200
พ่อของเขาบอกให้ฉันอย่าเข้าไปยุ่ง

327
00:32:17,080 --> 00:32:19,320
และพ่อของเขา
ก็ไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรกับฉันอีก

328
00:32:24,720 --> 00:32:25,760
อธิ...

329
00:32:29,920 --> 00:32:31,240
นายอยู่กับฉันได้ไหม

330
00:32:44,480 --> 00:32:45,480
เข็มนักเรียนของฉันนี่

331
00:32:46,280 --> 00:32:49,280
ฉันทำมันหาย นายเอาไปเองเหรอ

332
00:32:51,520 --> 00:32:52,840
นินาดเอาไป

333
00:32:58,280 --> 00:33:00,920
ถ้าเดฟฆ่านินาดในห้องเก็บเอกสาร

334
00:33:03,400 --> 00:33:07,320
งั้นเขาลากร่างของนินาดไปที่ป่า
โดยที่ไม่มีใครเห็นได้ยังไง

335
00:33:10,520 --> 00:33:12,360
ทำไมเดวี ปราสาทถึงพูดว่า

336
00:33:13,000 --> 00:33:15,280
เขาเจอร่างของนินาดในทุ่ง

337
00:33:16,480 --> 00:33:17,800
ทุ่งเลี้ยงม้า

338
00:33:19,680 --> 00:33:21,640
จุดนัดพบลับของเธอ

339
00:33:21,720 --> 00:33:23,920
ถ้าเดฟฆ่านินาดในห้องเก็บเอกสาร

340
00:33:24,000 --> 00:33:26,960
แล้วกะโหลกเขาแตก
จากการตกลงมาจากที่สูงได้ยังไง

341
00:33:28,480 --> 00:33:30,080
ถ้าเดฟฆ่านินาด

342
00:33:31,040 --> 00:33:34,240
งั้นทำไมเข็มนักเรียนของเธอ
ถึงถูกพบบนศพเขา

343
00:33:42,440 --> 00:33:44,240
บ่ายโมง

344
00:33:44,320 --> 00:33:49,720
บ่ายสองโมง

345
00:33:49,800 --> 00:33:52,520
บ่ายสามโมง

346
00:33:52,600 --> 00:33:55,000
บ่ายสี่โมง

347
00:34:14,040 --> 00:34:18,560
บ่ายสี่โมงครึ่ง

348
00:34:26,640 --> 00:34:27,920
ใครเป็นคนทำนาย

349
00:34:28,000 --> 00:34:29,280
เดฟ

350
00:34:31,280 --> 00:34:32,800
ฉันว่าเขาชอบเธอ

351
00:34:32,880 --> 00:34:36,640
ฟังนะ มัลวิกา ฉันรู้สึกแย่มาก
ฉันเลยมาหาเธอก่อน

352
00:34:37,680 --> 00:34:38,640
ฉันขอโทษ

353
00:34:39,160 --> 00:34:41,480
ฉันไม่ได้ตั้งใจ ได้โปรดเชื่อฉันเถอะ

354
00:34:41,560 --> 00:34:43,200
เธอจะได้ไปออกเดตกับอาดูแน่

355
00:34:43,320 --> 00:34:45,880
ไปที่หอประชุมกัน
ฉันจะบอกเขาทุกอย่างเอง

356
00:34:45,960 --> 00:34:47,640
ทำไมเขาต้องฟังที่นายพูดด้วย

357
00:34:49,040 --> 00:34:52,520
มัลวิกา ฉันรู้จักเขาดี ไม่ว่าเขาจะพูด
อะไรออกมาตอนโกรธก็ตาม

358
00:34:53,200 --> 00:34:55,160
ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา มัลวิกา

359
00:34:55,280 --> 00:34:59,840
เขานอนทั้งที่เปิดไฟ ก็เพราะเขาได้ยิน
เสียงกรีดร้องของแม่ตอนกลางคืน

360
00:34:59,920 --> 00:35:02,160
ที่เขาเรียนว่ายน้ำ

361
00:35:02,200 --> 00:35:05,760
เพื่อจะได้ไม่ได้ยินเสียงยางบดถนน
เมื่อเขาอยู่ใต้น้ำ

362
00:35:05,840 --> 00:35:06,880
ฉันรู้จักเขาดี

363
00:35:08,160 --> 00:35:10,120
ดูนายสิ

364
00:35:10,160 --> 00:35:12,760
เขาไม่เคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟัง

365
00:35:12,840 --> 00:35:14,160
เขาเล่าให้นายฟังเท่านั้น

366
00:35:15,000 --> 00:35:18,960
นินาด ที่ผ่านมาฉันนึกว่า
นายเป็นเพื่อนสนิทเขา

367
00:35:19,040 --> 00:35:20,280
ฉันเชื่อใจนาย

368
00:35:21,960 --> 00:35:24,280
แต่นายกลับพยายามขโมยแฟนฉัน

369
00:35:25,520 --> 00:35:27,640
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะขโมยเขา มัลวิกา

370
00:35:28,200 --> 00:35:31,200
ฉันแค่อยากให้เขารู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา

371
00:35:32,680 --> 00:35:36,560
คือฉันนึกว่าเขาจะเข้าใจฉัน

372
00:35:36,640 --> 00:35:40,160
- เพราะฉันเข้าใจเขา
- งั้นเหรอ

373
00:35:40,200 --> 00:35:41,440
เขาไม่เข้าใจนายใช่ไหม

374
00:35:42,200 --> 00:35:45,560
นายคือเหตุผล
ที่เขาไม่ยอมเล่าอะไรให้ฉันฟังเลย

375
00:35:45,640 --> 00:35:48,800
นายคือเหตุผลที่เขาจะไปอเมริกา

376
00:35:48,880 --> 00:35:52,680
และเป็นเพราะนาย ฉันเลยไม่ได้
แม้แต่บอกลาเขาเป็นครั้งสุดท้าย

377
00:35:54,480 --> 00:35:55,920
รู้ไหมอะไร นินาด

378
00:35:56,600 --> 00:35:59,320
นายหลอกใช้เขามาตลอด

379
00:36:00,040 --> 00:36:01,880
นายหลอกใช้เขาเพื่อให้ตัวนายดูเจ๋ง

380
00:36:01,960 --> 00:36:05,640
นายหลอกใช้เขาเพื่อให้เข้ากับที่นี่ได้
นายหลอกใช้เขาเพื่อให้เป็นที่ยอมรับ

381
00:36:05,680 --> 00:36:08,920
นายรู้ตัวดีว่านายมันก็แค่ไอ้ตัวประหลาด

382
00:36:09,000 --> 00:36:10,880
- เป็นไอ้ตุ๊ดโง่ๆ
- ไม่จริง

383
00:36:11,480 --> 00:36:14,080
มัลวิกา ที่เขาไม่เล่าอะไรให้เธอฟัง

384
00:36:14,160 --> 00:36:16,560
ก็เพราะเธอไม่สนใจว่าเขาคือใคร

385
00:36:16,640 --> 00:36:19,320
เธอสนใจแค่ว่าเขาเป็นอธิราช
ประธานโรงเรียน

386
00:36:19,400 --> 00:36:22,840
เธออยากให้เขาเดินตามเธอต้อยๆ
ไปเดตกับเธอ ละทิ้งความฝันตัวเอง

387
00:36:22,920 --> 00:36:24,960
สละทุนเรียนต่อเพื่อเธอ

388
00:36:25,040 --> 00:36:27,160
เธอคิดถึงแต่ตัวเอง เธอมันเห็นแก่ตัว...

389
00:36:27,280 --> 00:36:28,920
ไปตายซะ

390
00:36:29,000 --> 00:36:32,400
ไม่มีใครได้เป็นดาว
โดยการวาดมันลงบนเข็มหรอกนะ

391
00:36:32,480 --> 00:36:34,000
อาดูเป็นดาว

392
00:36:35,080 --> 00:36:39,640
แล้วรู้อะไรไหม
เขาอาจมีเพื่อนซี้คนใหม่ในอเมริกา

393
00:36:39,760 --> 00:36:42,000
และฉันก็ไม่ว่าอะไรด้วย

394
00:36:42,080 --> 00:36:45,320
เพราะฉันอยากให้เขามีความสุข
และที่เธอพูดก็ถูก

395
00:36:45,400 --> 00:36:48,280
เขาจะหาแฟนที่ดีกว่าเธอได้แน่นอน

396
00:36:48,360 --> 00:36:49,520
- ไปตายซะ
- มัลวิกา

397
00:36:51,080 --> 00:36:54,880
มัลวิกา

398
00:37:23,320 --> 00:37:25,800
ฉันทำบางอย่างลงไป ฉันไม่ได้ตั้งใจ

399
00:37:25,880 --> 00:37:27,600
เกิดอะไรขึ้น บอกฉันมาสิ

400
00:37:27,640 --> 00:37:29,360
นินาดอยู่ที่นั่น ฉัน...

401
00:37:29,440 --> 00:37:31,200
ฉันฆ่าเขา

402
00:37:31,320 --> 00:37:34,520
ใจเย็นๆ นะ ฉันจะจัดการเอง

403
00:37:38,400 --> 00:37:41,160
ไป ไปที่หอประชุม
ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง

404
00:37:41,800 --> 00:37:45,600
ห้าโมงเย็น

405
00:37:52,960 --> 00:37:56,160
คุณพระช่วย เดฟ นายทำอะไรลงไป

406
00:37:57,680 --> 00:37:59,920
ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการเอง

407
00:38:00,000 --> 00:38:03,000
นายกลับไปที่หอประชุมนะ

408
00:38:03,080 --> 00:38:05,200
ห้ามบอกใครทั้งนั้น ตกลงไหม

409
00:38:05,320 --> 00:38:06,600
เดวี ปราสาท

410
00:38:19,280 --> 00:38:25,160
สุยาช ราจาต เดฟ
เป็นพวกชอบรังแกคนอื่นทั้งนั้น

411
00:38:26,800 --> 00:38:28,760
แต่เธอน่ะ มัลวิกา

412
00:38:30,280 --> 00:38:31,920
เธอมันอำมหิตที่สุด

413
00:38:32,760 --> 00:38:35,800
เขาไปหาเธอก่อนเพื่อขอโทษ

414
00:38:35,880 --> 00:38:37,840
เพราะเธอเป็นเพื่อนของนินาด

415
00:38:45,480 --> 00:38:46,640
นินาดสินะ

416
00:38:47,640 --> 00:38:50,200
นายจะหมกมุ่นกับนินาดต่อไปก็ได้ โอเคนะ

417
00:38:51,000 --> 00:38:53,200
ขนาดวันนี้
ฉันก็ยังไม่มีความหมายอะไรกับนาย

418
00:38:57,320 --> 00:38:59,000
นินาดต้องมาก่อนเสมอ

419
00:39:00,960 --> 00:39:02,680
เธอนี่มันไม่เปลี่ยนเลยนะ

420
00:39:04,440 --> 00:39:06,640
อิจฉาริษยา เดือดดาล
เรียกร้องความสนใจ

421
00:39:08,000 --> 00:39:12,480
เดฟเพิ่งตาย ส่วนเธอจับมือฉันแน่น
และพยายามขอความเห็นอกเห็นใจ

422
00:39:12,560 --> 00:39:13,560
งั้นเหรอ

423
00:39:13,640 --> 00:39:16,680
แล้วเมื่อวันก่อนนายทำอะไรในห้อง

424
00:39:16,800 --> 00:39:18,760
นายอยากจับมือฉันไม่ใช่เหรอ

425
00:39:18,840 --> 00:39:20,520
วันนั้นนายต้องการฉันไม่ใช่เหรอ

426
00:39:20,600 --> 00:39:22,320
เธอไม่แม้แต่จะเสียใจ

427
00:39:22,400 --> 00:39:26,840
เธอไม่แม้แต่จะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป
เธอปั่นหัวฉันมาตลอด

428
00:39:27,640 --> 00:39:30,480
เธอบังเอิญได้ยินเรื่องที่ฉันคุยกับหมอ

429
00:39:30,560 --> 00:39:33,400
บอกให้ฉันลืมมัน แล้วเดินหน้าต่อไป

430
00:39:33,480 --> 00:39:37,600
เธอถึงกับพยายามโน้มน้าวให้สุปรียา
ไม่ช่วยฉัน บอกว่าฉันบ้าไปแล้ว

431
00:39:38,520 --> 00:39:41,800
และวันนั้นในห้องที่เธอพูดว่า
"ถ้าหาก" ไร้สาระนั่น

432
00:39:42,640 --> 00:39:44,280
แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา

433
00:39:46,640 --> 00:39:48,800
เธอก็แค่พยายามล่อลวงฉัน

434
00:39:51,360 --> 00:39:53,000
เธอทรยศฉัน มัลวิกา

435
00:40:00,600 --> 00:40:02,120
เธอทรยศนินาด

436
00:40:12,920 --> 00:40:15,520
มัลวิกา เขาจะไม่ปล่อยเธอไปแน่

437
00:40:16,400 --> 00:40:17,600
พูดออกมาเถอะ

438
00:40:18,880 --> 00:40:20,640
พูดมาว่าเธอฆ่านินาด

439
00:42:12,960 --> 00:42:14,400
มัลวิกา เปิดประตู

440
00:42:26,840 --> 00:42:27,800
นินาด

441
00:42:28,480 --> 00:42:29,520
นินาด

442
00:42:58,560 --> 00:42:59,520
เวดันต์

443
00:43:28,120 --> 00:43:29,640
นินาด

444
00:43:39,800 --> 00:43:40,800
ปล่อยเธอไป

445
00:43:43,920 --> 00:43:45,000
นินาด

446
00:43:45,680 --> 00:43:46,920
หยุดนะ นินาด

447
00:43:48,760 --> 00:43:49,840
ได้โปรด

448
00:44:08,720 --> 00:44:10,040
ไม่นะ มัลวิกา

449
00:44:41,440 --> 00:44:43,400
ได้โปรด ใครก็ได้ช่วยผมด้วย

450
00:44:43,480 --> 00:44:45,600
ขอร้อง อาดู เขาไม่ยอมหยุด

451
00:45:16,520 --> 00:45:18,200
ปล่อยเวดันต์ไป นินาด

452
00:45:18,280 --> 00:45:20,160
เขาเป็นแค่เด็ก

453
00:45:20,240 --> 00:45:25,480
ฉันรู้ว่านายอยากปกป้องเขา
แต่ต้องไม่ใช่วิธีนี้ ความจริงได้ปรากฏแล้ว

454
00:45:25,560 --> 00:45:27,200
จะไม่มีใครลืมนาย

455
00:45:27,280 --> 00:45:29,240
ฉันขอโทษที่ทำให้นายผิดหวัง

456
00:45:31,400 --> 00:45:32,640
ปล่อยวางเถอะนะ

457
00:45:34,880 --> 00:45:36,400
ได้โปรดปล่อยวางเถอะ

458
00:46:14,160 --> 00:46:17,920
อาดู นายต้องปล่อยฉันไป

459
00:46:28,760 --> 00:46:31,160
นายร้องไห้ทำไมเนี่ย เด็กขี้แย

460
00:46:31,240 --> 00:46:33,040
ฉันไม่ใช่เด็กขี้แย

461
00:46:33,120 --> 00:46:35,680
อธิมาเรียนที่นี่เป็นวันแรก

462
00:46:35,760 --> 00:46:37,400
สมัครเข้าเรียนช้า

463
00:46:38,120 --> 00:46:39,960
นายจะโดนเด็กคนอื่นๆ แกล้งแน่

464
00:46:41,880 --> 00:46:44,600
แต่ฉันจะปกป้องนายเอง ฉันนินาด

465
00:46:50,200 --> 00:46:52,840
บอกฉันมาสิ เรามาเป็นทีมเดียวกันดีไหม

466
00:46:52,920 --> 00:46:56,080
เหมือนขนมปังปิ้งทาเนย
และนมช็อกโกแลต

467
00:46:58,040 --> 00:47:00,680
อาดู คนที่เป็นฝ่ายไปไม่เคยเศร้าหรอก

468
00:47:01,720 --> 00:47:03,920
คนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังต่างหากที่เศร้า

469
00:48:28,400 --> 00:48:32,760
ผมจะกลับไปหาครอบครัวที่เมืองโกลกาตา

470
00:48:32,840 --> 00:48:35,480
ผมเคยเตือนเรื่องพิธีไล่ผีแล้ว

471
00:48:35,560 --> 00:48:36,880
ขอบคุณครับ

472
00:48:39,560 --> 00:48:42,000
คุณตำรวจครับ แล้วเวดันต์ล่ะ

473
00:48:42,920 --> 00:48:45,920
เราแจ้งพ่อแม่เขาตอนที่เขาหายตัวไป

474
00:48:46,720 --> 00:48:47,920
พ่อแม่เขาอยู่ที่นี่แล้ว

475
00:48:49,160 --> 00:48:51,160
และพวกเขาได้พบกับเวดันต์แล้ว

476
00:48:51,240 --> 00:48:52,960
วันนี้พวกเขาจะพาเขากลับบ้าน

477
00:48:54,320 --> 00:48:57,520
เด็กอ่อนแอที่ถูกรังแกอยู่ใต้จมูกคุณ

478
00:48:57,600 --> 00:49:01,000
แต่ทุกๆ วัน
คุณมัวแต่ห่วงเรื่องชื่อเสียงโรงเรียน

479
00:49:01,960 --> 00:49:03,520
ไร้สาระ

480
00:49:06,360 --> 00:49:08,720
คณบดี ตราบใดที่ยังมี
โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย

481
00:49:09,880 --> 00:49:14,720
ที่หัวหน้าอย่างคุณ
เพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงหรือเก็บเงียบ

482
00:49:15,440 --> 00:49:19,280
คนที่เป็นเหมือนนินาดก็จะ

483
00:49:19,360 --> 00:49:21,680
ท้อแท้

484
00:49:21,760 --> 00:49:23,080
และโดดเดี่ยว

485
00:49:24,720 --> 00:49:25,960
ลองคิดดูนะครับ

486
00:49:50,320 --> 00:49:51,440
ไปเถอะจ้ะ

487
00:50:05,240 --> 00:50:07,680
ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างจริงๆ

488
00:50:08,920 --> 00:50:11,120
นินาดจะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำร้ายนาย

489
00:50:11,800 --> 00:50:14,720
นินาดบอกว่าพวกคุณสองคนเป็นเพื่อนซี้กัน

490
00:50:17,280 --> 00:50:18,360
ใช่

491
00:50:19,200 --> 00:50:20,320
เป็นเพื่อนซี้กันเสมอ

492
00:50:22,200 --> 00:50:23,560
- บาย
- บาย

493
00:50:33,480 --> 00:50:34,800
ขอบคุณนะฮะ ครู

494
00:50:37,600 --> 00:50:39,400
เธอจะดูแลตัวเองใช่ไหม

495
00:50:47,560 --> 00:50:48,840
ลาก่อนจ้ะ

496
00:50:48,920 --> 00:50:49,920
ลาก่อนฮะ

497
00:51:19,600 --> 00:51:20,520
ทีนี้เอาไงต่อ

498
00:51:21,840 --> 00:51:23,440
คุณจะกลับบ้านไหม

499
00:51:26,240 --> 00:51:28,320
ฉันจะอยู่ในเมืองอูตีต่ออีกหน่อย

500
00:51:29,680 --> 00:51:31,400
ที่นี่มีอะไรที่คุณค้างคาใจเหรอ

501
00:51:35,040 --> 00:51:36,560
ตอนนี้นินาดไปสู่สุคติแล้ว

502
00:51:39,120 --> 00:51:40,280
แล้วคุณล่ะ

503
00:52:12,280 --> 00:52:18,280
โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์

504
00:52:25,360 --> 00:52:31,200
ผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์

505
00:53:16,600 --> 00:53:21,480
ฉันเห็นว่ามีใครบางคนยังไม่ไปไหน
แม้ว่าจะตายไปแล้วก็ตาม

506
00:53:22,800 --> 00:53:24,920
ฉันอยากเจออับฮี

507
00:53:25,000 --> 00:53:27,240
คุณช่วยให้ฉันเจอแกได้จริงๆ เหรอ

508
00:53:29,480 --> 00:53:31,360
คุณเอาของของเขามาหรือเปล่า

509
00:53:32,360 --> 00:53:35,680
เขาจะสื่อสารกับเราผ่านสิ่งของพวกนี้

510
00:53:35,760 --> 00:53:37,920
แต่เขาจะสื่อสารก็ต่อเมื่อเขาอยากเท่านั้น

511
00:53:43,000 --> 00:53:44,400
คุณพร้อมหรือยัง

512
00:53:44,480 --> 00:53:48,880
นึกถึงอับฮีเข้าไว้
นึกถึงหน้าและเสียงของเขา

513
00:53:52,240 --> 00:53:56,080
อับฮี ถ้าเธออยู่ที่นี่ ส่งสัญญาณให้เรารู้ด้วย

514
00:54:06,000 --> 00:54:10,000
อับฮี แม่ของเธออยากคุยกับเธอ

515
00:54:10,080 --> 00:54:12,840
แสดงให้เขาเห็นว่าเธออยู่ที่นี่

516
00:54:14,440 --> 00:54:15,600
อับฮี

517
00:54:20,520 --> 00:54:21,800
ได้ยินฉันไหม

518
00:54:22,360 --> 00:54:24,880
ได้ยินเสียงฉันไหม อับฮี

519
00:54:34,280 --> 00:54:35,400
อับฮี

520
00:54:36,360 --> 00:54:38,000
นี่เธอโกรธเราเหรอ

521
00:54:47,280 --> 00:54:48,960
เขาไม่ใช่อับฮี

522
00:54:49,040 --> 00:54:53,440
สุปรียา ตื่นสิ ลืมตา นี่ไม่ใช่อับฮี

523
00:54:54,400 --> 00:54:57,440
ไปให้พ้น กลับไปซะ

524
00:54:58,520 --> 00:55:03,400
สุปรียา ลืมตาสิ
อย่าให้วิญญาณตนนี้สิงคุณนะ

525
00:55:25,960 --> 00:55:27,560
ขอบคุณครับ

526
00:55:33,760 --> 00:55:35,600
- ไง สุปรียา
- อธิราช ช่วยฉันด้วย

527
00:55:35,680 --> 00:55:36,920
สุปรียา

528
00:55:41,960 --> 00:55:43,680
ทุกคนนั่งลง

529
00:57:43,000 --> 00:57:45,000
คำบรรยายโดย กุลรภัส วัทนกิจเดชากุล

530
00:57:45,080 --> 00:57:47,080
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร