1
00:00:27,480 --> 00:00:28,720
เฮ้ย หยุดทำเสียงนั่นได้ละ

2
00:00:29,680 --> 00:00:34,200
- บอกละว่าต้องใช้รถบรรทุกคันใหญ่กว่านี้
- พ่อนายจะจ่ายไหมล่ะ

3
00:00:34,280 --> 00:00:35,120
เถิบไป

4
00:00:39,080 --> 00:00:41,360
มีที่ตั้งเยอะตั้งแยะ ส่องไฟฉายหน่อย

5
00:00:44,160 --> 00:00:45,000
ตรงนี้

6
00:00:47,080 --> 00:00:48,000
ไอ้โง่

7
00:00:53,920 --> 00:00:57,400
- คุณเดวี ปราสาท
- วิกกี้ เปิดประตู

8
00:00:58,000 --> 00:01:01,240
- เกิดอะไรขึ้น
- เปิดประตู

9
00:01:01,320 --> 00:01:02,240
คุณเป็นอะไรไหม

10
00:01:58,360 --> 00:01:59,200
คุณครับ

11
00:01:59,280 --> 00:02:02,000
คุณถูกขังไว้ข้างในเหรอ
เราพยายามเปิดประตูรถกัน

12
00:02:06,360 --> 00:02:08,400
เกิดอะไรขึ้น คุณเดวี ปราสาท

13
00:02:08,480 --> 00:02:10,400
เขาคงกลัวความมืดน่ะ

14
00:02:52,920 --> 00:02:56,520
นินาด เงามืดที่ถูกลืม

15
00:02:59,680 --> 00:03:01,440
ผมเห็นบางอย่างที่นั่นและ...

16
00:03:01,560 --> 00:03:04,160
ฟังนะครับ ผมบอกในสิ่งที่ต้องบอกไปแล้ว

17
00:03:13,600 --> 00:03:14,920
- ราจาต
- มันแย่มากเลย...

18
00:03:15,400 --> 00:03:16,480
แซฟ ระวังหน่อย

19
00:03:17,280 --> 00:03:19,320
ระวัง

20
00:03:21,680 --> 00:03:24,440
นายหันด้านนี้ จัดการต่อเลย

21
00:03:29,600 --> 00:03:31,800
- ขอโทษนะ
- ราจาต เสียสติไปแล้วรึไง

22
00:03:31,880 --> 00:03:33,480
ฉันขอโทษ

23
00:03:33,560 --> 00:03:35,360
ราจาต นายทำบ้าอะไรอยู่

24
00:03:41,720 --> 00:03:42,760
คุณไจสิงห์

25
00:03:45,120 --> 00:03:47,480
ผมเล่าทุกอย่าง
ให้เพื่อนร่วมงานของคุณฟังแล้ว

26
00:03:48,200 --> 00:03:51,480
นอกจากคุณกับราจาต
เมื่อคืนมีใครอยู่ที่นี่อีกไหม

27
00:03:55,560 --> 00:03:56,840
คุณเห็นใครบ้างไหม

28
00:03:58,120 --> 00:03:59,200
มันค่อนข้างมืด

29
00:04:00,120 --> 00:04:01,880
- คุณได้ยิน...
- อะไร

30
00:04:01,960 --> 00:04:03,920
คุณไม่ได้พยายามช่วยราจาตเหรอ

31
00:04:04,000 --> 00:04:06,240
ผมต้องช่วยเขาอยู่แล้ว ถามอะไรของคุณ

32
00:04:06,320 --> 00:04:09,280
เอาโทรศัพท์คืนมา ผมมีสายสำคัญต้องโทร

33
00:04:09,960 --> 00:04:11,720
คุณกินยาต้านความวิตกกังวลเหรอ

34
00:04:13,720 --> 00:04:18,080
ผมรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวคุณ
และเพื่อนร่วมรุ่นของคุณ

35
00:04:18,600 --> 00:04:20,960
และผมจะหาคำตอบในสิ่งที่ผมไม่รู้ให้ได้

36
00:04:21,480 --> 00:04:23,000
อย่างเรื่องที่ราจาตตายยังไง

37
00:04:23,680 --> 00:04:28,200
หรือใครเป็นคนเขียนโน้ต
ที่ถูกพบในกระเป๋ากางเกงของสุยาช

38
00:04:30,920 --> 00:04:33,360
เว้นแต่ว่าคุณอยากบอกผมเอง

39
00:04:35,240 --> 00:04:37,080
เจ้าหน้าที่เบดิ ขอโทษทีครับ

40
00:04:37,160 --> 00:04:41,240
นี่คือคุณวิกัส วิรมานี
ที่ปรึกษากฎหมายโรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์

41
00:04:41,360 --> 00:04:45,360
เจ้าหน้าที่เบดิ ผมแค่อยากเตือนความจำคุณ
ว่าเราให้ความร่วมมือเต็มที่

42
00:04:45,880 --> 00:04:49,440
และตามคำขอของคุณ
บ่ายวันนี้ เจ้าหน้าที่ทุกคน

43
00:04:49,520 --> 00:04:52,120
และศิษย์เก่าจะคุยกับคุณเป็นรายบุคคล

44
00:04:52,200 --> 00:04:55,520
แต่คุณไม่สามารถรบกวน
ลูกความคนไหนก็ตามของเราแบบนี้...

45
00:04:55,600 --> 00:04:56,440
คุณตำรวจครับ

46
00:04:56,520 --> 00:04:58,360
เราเจออีกศพ มาตรงนี้ครับ

47
00:04:58,720 --> 00:05:02,760
- ครับ
- กาบีร์ มาโนช มาตรงนี้หน่อย

48
00:05:02,800 --> 00:05:04,080
ไปช่วยอาบูหน่อย

49
00:05:06,640 --> 00:05:08,640
- อาบู มาขุดตรงนี้สิ
- ได้ครับ

50
00:05:08,720 --> 00:05:10,080
เริ่มขุดเลย

51
00:05:12,160 --> 00:05:13,040
เอาออกมา

52
00:05:14,480 --> 00:05:15,560
ขุดเลยๆ

53
00:05:18,200 --> 00:05:19,080
ใช่

54
00:05:19,720 --> 00:05:21,080
เอาออกมา

55
00:05:21,160 --> 00:05:22,680
พวกนายยกแผ่นไม้นี้ออกไป

56
00:05:23,360 --> 00:05:24,360
เอาออกมา

57
00:05:25,360 --> 00:05:28,400
ขุดด้านนั้นด้วย ใช่ ตรงด้านหลังด้วย

58
00:05:32,200 --> 00:05:33,360
เอาเชือกออกไป

59
00:05:39,000 --> 00:05:40,600
มันเป็นชุดนักเรียน

60
00:05:40,680 --> 00:05:42,400
อาจจะเป็นศพของนักเรียน

61
00:05:44,600 --> 00:05:46,240
ค่อยๆ เอาร่างขึ้นมา

62
00:05:47,280 --> 00:05:48,760
ไปเอาถุงหลักฐานมา

63
00:05:50,480 --> 00:05:53,240
ระวังๆ

64
00:05:56,640 --> 00:05:58,000
เอาโคลนออก

65
00:06:11,000 --> 00:06:11,920
เอาโคลนออก

66
00:06:47,720 --> 00:06:51,520
ครูครับ มีบางอย่างเกิดขึ้น
ที่ปีกอาคารใหม่

67
00:06:51,600 --> 00:06:53,360
พวกเขาพบศพเด็กคนหนึ่ง

68
00:06:55,760 --> 00:06:58,680
ฉันไม่รู้ว่าเป็นศพใคร แต่มีศพอยู่ที่นั่น

69
00:07:38,400 --> 00:07:39,240
อาดู

70
00:07:48,320 --> 00:07:49,160
นินาด

71
00:08:19,960 --> 00:08:23,760
เราควรปรึกษานักประสาทวิทยา
ผมได้คุยกับดร. โกเมสแล้ว

72
00:08:24,320 --> 00:08:26,160
โรงพยาบาลของเขาอยู่บนถนนมาร์เก็ต

73
00:08:26,640 --> 00:08:28,640
วันนี้เราควรพาเวดันต์ไปที่นั่น

74
00:08:29,120 --> 00:08:33,920
- ฉันจะคุยกับคณบดี
- สุปรียา คณบดีไม่มีเวลาคุยเรื่องเวดันต์

75
00:08:34,760 --> 00:08:36,400
คุณต้องตัดสินใจเรื่องนี้เอง

76
00:08:37,520 --> 00:08:41,000
ผมแค่ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่นี่

77
00:08:41,760 --> 00:08:44,320
วันนี้พวกเขาพูดกันว่า
เจอศพนักเรียนคนหนึ่ง

78
00:08:44,400 --> 00:08:47,240
ถ้ามีนักเรียนคนหนึ่งหายตัวไปหลายปีแล้ว

79
00:08:48,080 --> 00:08:50,240
ทำไมถึงไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลยล่ะ

80
00:08:52,880 --> 00:08:56,640
ผมจะจัดการเรื่องบัตรผ่านประตู
และเรื่องรถให้

81
00:08:57,160 --> 00:08:58,520
- สารวัตรครับ
- ว่าไง

82
00:08:58,600 --> 00:09:01,280
มากับผมหน่อย ผมจะเอาเอกสารให้

83
00:09:31,640 --> 00:09:32,480
เกิดอะไรขึ้น

84
00:09:34,720 --> 00:09:35,520
เธอโอเคไหม

85
00:09:49,160 --> 00:09:51,840
- คณบดีจะคุยกับผู้ปกครองเอง
- ฉันเข้าใจ

86
00:09:51,880 --> 00:09:53,360
ขอเวลาเราหน่อย

87
00:09:53,440 --> 00:09:55,520
ใช่ค่ะ เด็กๆ ทุกคนปลอดภัยดีค่ะ

88
00:09:55,640 --> 00:09:57,880
ขอละ เจ้าหน้าที่เบดิ
ได้โปรดพยายามเข้าใจด้วย

89
00:09:58,000 --> 00:09:59,880
การส่งเด็กๆ กลับบ้าน
เป็นเรื่องหลักที่ผมต้องทำ

90
00:10:00,000 --> 00:10:02,640
ผู้ปกครองและกรรมการโรงเรียน
ต่างก็กดดันผมกันใหญ่

91
00:10:02,760 --> 00:10:05,520
เราจะกักตัวเด็กๆ และศิษย์เก่า
ไว้ที่นี่ได้ยังไง

92
00:10:05,600 --> 00:10:07,840
คุณต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ทั้งหมด คุณสวามี

93
00:10:08,400 --> 00:10:12,320
ไม่มีใครออกไปได้จนกว่าการสืบสวน
จะเสร็จสมบูรณ์ เข้าใจชัดไหม

94
00:10:12,400 --> 00:10:13,760
- ค่ะ
- คุณตำรวจครับ

95
00:10:15,320 --> 00:10:16,160
คุณซินฮา

96
00:10:16,240 --> 00:10:20,520
ผมต้องการรายชื่อผู้ชาย
อายุ 14 ถึง 20 ปีที่ถูกแจ้งว่าหายตัวไป

97
00:10:20,600 --> 00:10:25,000
ภายในรัศมีร้อยกิโลเมตรจากนิลกีรี
ในช่วงสิบถึง 15 ปีที่ผ่านมา

98
00:10:25,080 --> 00:10:26,000
ครับ

99
00:10:28,040 --> 00:10:30,960
- คุณสอบปากคำศิษย์เก่าอยู่เหรอ
- ใช่ครับ

100
00:10:31,080 --> 00:10:33,200
คุณไม่เข้าใจ ผมต้องกลับบ้าน

101
00:10:33,280 --> 00:10:35,200
ผมมีเคสผ่าตัด ผมต้องอยู่ที่นั่น

102
00:10:35,280 --> 00:10:38,240
เรื่องสำคัญนะ ผมบอกคุณไปแล้วไง

103
00:10:38,320 --> 00:10:41,120
ผมคุยกับพ่อแล้ว เขากำลังส่งรถมา

104
00:10:42,720 --> 00:10:45,160
- ครับ
- เจ้าหน้าที่เบดิ เกิดอะไรขึ้น

105
00:10:45,240 --> 00:10:47,880
คุณจะกักตัวเด็กๆ
และศิษย์เก่าไว้แบบนี้ไม่ได้

106
00:10:48,000 --> 00:10:50,520
ท่านครับ มีการฆ่าตัวตายเกิดขึ้นสองครั้ง
และตอนนี้ก็เจอศพอีก

107
00:10:51,880 --> 00:10:54,720
คุณรู้ดีว่าเรามีขั้นตอนในการสืบสวน

108
00:10:54,760 --> 00:10:56,880
ทนายของเรากำลังมา ไม่ต้องห่วง

109
00:10:56,960 --> 00:10:58,520
เย็นนี้เราจะได้กลับแล้ว

110
00:10:58,600 --> 00:10:59,960
พวกเด็กๆ กลับบ้านได้

111
00:11:00,920 --> 00:11:05,000
แต่ถ้าเราปล่อยให้
เจ้าหน้าที่และศิษย์เก่ากลับไป

112
00:11:06,240 --> 00:11:08,480
คดีนี้ก็จะไม่มีทางไขได้ครับ ท่าน

113
00:11:09,200 --> 00:11:10,760
มัลวิกา จามวาล เชิญค่ะ

114
00:11:10,840 --> 00:11:13,960
คณบดี คุณจัดการ
เรื่องส่งนักเรียนกลับบ้านได้

115
00:11:14,680 --> 00:11:15,520
รอเดี๋ยว

116
00:11:15,600 --> 00:11:17,000
ขอบคุณมากครับ คุณตำรวจ

117
00:11:17,080 --> 00:11:18,920
แต่ศิษย์เก่าและเจ้าหน้าที่
ไปจากที่นี่ไม่ได้

118
00:11:20,480 --> 00:11:22,280
คุณไอเยอร์และคุณเนฮา เชิญค่ะ

119
00:11:22,360 --> 00:11:24,720
เราเสียเพื่อนของเราไป
ในเวลาไม่ถึง 12 ชั่วโมง

120
00:11:25,320 --> 00:11:30,000
พวกเราไม่มีกะจิตกะใจมาตอบคำถามคุณ

121
00:11:30,560 --> 00:11:32,880
คุณสนใจแต่เรื่องการสืบสวน

122
00:11:33,640 --> 00:11:36,840
คุณรู้ไหมว่าการพบศพเด็ก
ในโรงเรียนหมายถึงอะไร

123
00:11:36,920 --> 00:11:38,200
บอกผมมาสิ

124
00:11:39,640 --> 00:11:41,600
พวกคนนามสกุลจามวาลชอบชี้นิ้วบอกคนอื่น

125
00:11:42,400 --> 00:11:44,080
ว่าต้องทำงานยังไงอยู่แล้ว

126
00:11:44,560 --> 00:11:45,920
ใช่ไหม

127
00:11:46,000 --> 00:11:48,120
คุณนี่ชอบนามสกุลครอบครัวผมจังนะ

128
00:11:49,160 --> 00:11:54,200
เอาสิ แปะชื่อจามวาลไว้กับคดีนี้ด้วย
คดีจะได้ใหญ่กว่าเดิม

129
00:11:54,280 --> 00:11:57,640
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม
แทนที่จะจดจ่อกับการตายของเด็ก

130
00:11:57,720 --> 00:12:00,760
คุณกลับมุ่งมั่นที่จะทำให้การฆ่าตัวตาย
กลายเป็นคดีฆาตกรรมลูกเดียว

131
00:12:00,840 --> 00:12:02,200
คุณจามวาล

132
00:12:02,280 --> 00:12:06,440
เมื่อคุณเลิกหมกมุ่นกับนามสกุลผมแล้ว
คุณอาจรื้อฟื้นความจำได้

133
00:12:07,000 --> 00:12:09,760
ว่าหน้าที่ของคุณคือการปกป้องเด็กๆ พวกนี้

134
00:12:11,680 --> 00:12:13,760
- คุณจามวาล
- หยุดสอบปากคำได้ละ

135
00:12:13,840 --> 00:12:15,960
ผมพยายามบอกคุณว่าเจ้าหน้าที่เบดิ

136
00:12:16,040 --> 00:12:18,640
อนุญาตให้ส่งเด็กๆ กลับบ้านได้

137
00:12:23,360 --> 00:12:24,840
คุณมักจะหลงลืม

138
00:12:24,920 --> 00:12:26,680
ว่าเราไม่ใช่คนโง่

139
00:12:28,080 --> 00:12:29,840
ผมคุยกับผู้พิพากษาแล้ว

140
00:12:30,520 --> 00:12:31,720
ผมมีคำสั่งศาล

141
00:12:33,240 --> 00:12:34,320
เจ้าหน้าที่...

142
00:12:35,440 --> 00:12:36,600
และศิษย์เก่า

143
00:12:38,320 --> 00:12:40,480
ออกไปจากโรงเรียนนี้ไม่ได้

144
00:12:42,960 --> 00:12:45,160
เอาที่สะดวกเลย

145
00:12:45,240 --> 00:12:47,000
แต่ที่แน่ๆ จะไม่มีการสอบปากคำเรา

146
00:12:54,280 --> 00:12:56,080
ข่าวดี เราได้รับอนุญาต

147
00:13:00,160 --> 00:13:01,000
สุปรียา

148
00:13:04,160 --> 00:13:05,600
ศพที่พวกเขาพบ

149
00:13:06,720 --> 00:13:07,800
จะต้องเป็นศพนินาดแน่ๆ

150
00:13:08,560 --> 00:13:12,520
กะแล้วเชียวว่าคุณจะคิดแบบนั้น
แต่คุณบอกเองว่าเขาหายตัวไปจากรถบัส

151
00:13:12,600 --> 00:13:14,920
- เขาจะถูกพบที่โรงเรียนได้ยังไง
- ใครเห็นเขา

152
00:13:15,000 --> 00:13:15,840
วยาสเหรอ

153
00:13:17,160 --> 00:13:18,800
ผมคิดถูกเกี่ยวกับเรื่องนี้

154
00:13:19,480 --> 00:13:20,720
จริงๆ แล้วเวดันต์คือ...

155
00:13:23,000 --> 00:13:23,920
นินาด

156
00:13:24,840 --> 00:13:26,160
อธิราช

157
00:13:27,680 --> 00:13:29,560
นี่คุณก็พูดเรื่องผีกับเขาด้วยเหรอ

158
00:13:30,480 --> 00:13:31,840
คุณไม่เห็นหรือไง สุปรียา

159
00:13:33,800 --> 00:13:34,920
เขารู้หลายเรื่อง

160
00:13:35,720 --> 00:13:36,760
เขาสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้

161
00:13:37,360 --> 00:13:38,560
คุณสัมผัสมันไม่ได้หรือไง

162
00:13:44,520 --> 00:13:46,480
ฉันจะพาเขาไปหาผู้เชี่ยวชาญ

163
00:13:46,560 --> 00:13:47,400
สุปรียา

164
00:13:48,160 --> 00:13:49,880
คุณช่วยเขาด้วยวิธีนี้ไม่ได้หรอก

165
00:13:57,600 --> 00:13:59,480
ผมไม่ได้บาดเจ็บจากการว่ายน้ำ

166
00:13:59,560 --> 00:14:01,960
นินาดพยายามสื่อสารกับผม

167
00:14:02,480 --> 00:14:04,480
นินาดมีปานคล้ายกับเขา

168
00:14:19,000 --> 00:14:20,520
เขาก็มีปานนั้น ใช่ไหม

169
00:14:23,240 --> 00:14:24,800
คุณจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง

170
00:14:25,320 --> 00:14:27,600
เวดันต์และผมมีปานของนินาด

171
00:14:28,120 --> 00:14:30,160
- มันเป็นเรื่องบังเอิญ
- แล้ว ชาโดว์บอย ล่ะ

172
00:14:30,240 --> 00:14:32,360
เวดันต์มีนวนิยายภาพได้ยังไง

173
00:14:32,440 --> 00:14:33,400
คุณบอกฉันสิ

174
00:14:33,480 --> 00:14:36,000
เพราะมันไม่ใช่นิยายของผม
มันคือนิยายของนินาด

175
00:14:37,360 --> 00:14:40,320
เวดันต์คิดว่าเป็นเรื่องจริง
เพราะนินาดสู้เพื่อเขา

176
00:14:45,800 --> 00:14:48,840
มีเรื่องบางเรื่องในโลกนี้
ที่ไม่สามารถอธิบายได้ สุปรียา

177
00:14:52,200 --> 00:14:54,320
ผมทิ้งนินาดให้อยู่คนเดียวมาครั้งหนึ่งแล้ว

178
00:14:55,240 --> 00:14:58,600
ครั้งนี้ผมจะไม่ทิ้งให้เขาอยู่คนเดียว
ผมจะสู้เพื่อเขา

179
00:15:00,200 --> 00:15:01,120
อธิราช หยุดนะ

180
00:15:01,200 --> 00:15:02,040
นินาด

181
00:15:02,480 --> 00:15:04,080
- อธิราช หยุด
- นินาด

182
00:15:04,840 --> 00:15:06,000
นินาด

183
00:15:06,080 --> 00:15:08,440
- คุณไปจากตรงนี้ไม่ได้
- ขอละ

184
00:15:08,520 --> 00:15:11,080
- คุณไปไม่ได้นะ รอเดี๋ยว
- นินาด

185
00:15:11,160 --> 00:15:12,960
- ฟังผมสิครับคุณ
- ปล่อยผมนะ

186
00:15:13,760 --> 00:15:14,720
นินาด

187
00:15:16,520 --> 00:15:17,480
ฉันอยู่นี่ นินาด

188
00:15:17,560 --> 00:15:20,000
ครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้นายอยู่คนเดียวแน่

189
00:15:20,080 --> 00:15:22,840
ฉันจะไม่ยอมแพ้
จนกว่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาย

190
00:15:29,840 --> 00:15:30,680
เธอโอเคไหม

191
00:15:35,520 --> 00:15:38,400
ครูครับ อับฮีคือใครเหรอฮะ

192
00:15:43,160 --> 00:15:45,400
เธอเห็นชื่อเขาบนรูปที่บ้านครูเหรอ

193
00:15:46,040 --> 00:15:46,920
เขาเป็นลูกชายของครู

194
00:15:50,480 --> 00:15:53,200
เขาบอกว่าผมไม่ควรเชื่อครู เพราะว่า

195
00:15:53,720 --> 00:15:57,440
ครูจะทำกับผมเหมือนที่ทำกับอับฮี

196
00:15:58,720 --> 00:15:59,600
ครูทำอะไรเหรอฮะ

197
00:16:06,760 --> 00:16:08,680
คุณรู้จักร้านหนังสือของคุณเจาฮันไหม

198
00:16:08,760 --> 00:16:11,640
ไปรับตั๋วรถบัสที่ร้านของเขาใน 30 นาที

199
00:16:13,480 --> 00:16:16,680
ไปขอใบอนุญาต
คุณต้องใช้มันเพื่อออกจากโรงเรียน

200
00:16:16,760 --> 00:16:17,600
ครับ

201
00:16:17,680 --> 00:16:20,360
ครูจันทรา ปรากาช เอาเอกสาร
ติดตามการเข้าออกให้เขาด้วย

202
00:16:23,480 --> 00:16:24,640
ครูจันทรา ปรากาช

203
00:16:25,120 --> 00:16:26,440
สติคุณลอยไปอยู่ไหนเนี่ย

204
00:16:26,520 --> 00:16:27,560
ว่าไงนะ

205
00:16:28,920 --> 00:16:34,080
ผมคิดว่าคุณไม่ได้เห็นผีคณบดีวยาสหรอก
คุณเห็นผีนักเรียนต่างหาก

206
00:16:34,800 --> 00:16:36,240
เรื่องนั้นเกิดขึ้นมาหลายปีแล้ว

207
00:16:36,840 --> 00:16:38,560
ผมเพิ่งเข้ามาทำงานที่โรงเรียนนี้

208
00:16:38,640 --> 00:16:42,520
นักเรียนคนหนึ่งของเราหายตัวไป
พ่อแม่ของเขามาที่นี่ทุกวัน

209
00:16:43,040 --> 00:16:46,480
เพื่อตามหาเขา
เขาขึ้นรถบัสเรา แต่กลับไปไม่ถึงบ้าน

210
00:16:46,560 --> 00:16:48,680
ผมจำชื่อเขาไม่ได้

211
00:16:51,960 --> 00:16:54,000
ครูจันทรา ปรากาช ฟังกันหน่อยสิคะ

212
00:17:16,680 --> 00:17:17,560
ไอ้ตุ๊ด

213
00:17:17,640 --> 00:17:19,960
แกทำให้มัลวิการ้องไห้

214
00:17:20,520 --> 00:17:22,920
แกก็ต้องได้รับบทเรียนสิวะ

215
00:17:25,080 --> 00:17:27,760
วันหนึ่งทุกคนก็จะลืมแก

216
00:17:28,320 --> 00:17:29,400
หายวับไปละ

217
00:17:45,560 --> 00:17:48,480
วันหนึ่งแกก็จะรู้สึกสิ้นท่าเหมือนฉัน เดฟ

218
00:17:49,160 --> 00:17:53,760
แก ชื่อของแก ครอบครัวแก
หรือแม้แต่คนอารักขาแกก็จะช่วยแกไม่ได้

219
00:17:56,440 --> 00:17:58,560
แกจะไม่มีวันได้เห็นวันนั้นแน่

220
00:18:43,000 --> 00:18:45,720
อธิราช อธิราช ลุกขึ้น

221
00:18:47,480 --> 00:18:48,320
ลุกขึ้น

222
00:18:49,240 --> 00:18:50,160
เร็วเข้า

223
00:18:55,760 --> 00:18:57,240
ผมเองก็ตามหาเขา

224
00:18:57,720 --> 00:18:58,560
ตามหานินาดเหมือนกัน

225
00:19:01,240 --> 00:19:02,080
ไปเร็ว

226
00:19:02,720 --> 00:19:03,760
เร็วเข้า

227
00:19:11,160 --> 00:19:14,560
ตั้งแต่วันนั้น ผมไม่เคยหยุดคิดถึงชื่อนั้นเลย

228
00:19:15,320 --> 00:19:16,160
นินาด

229
00:19:17,200 --> 00:19:19,920
คุณหาเอกสารของเขาอยู่นี่

230
00:19:21,040 --> 00:19:22,080
เขาเป็นเพื่อนผม

231
00:19:23,000 --> 00:19:25,800
เราทุกคนกลับบ้าน
หลังจากวันสุดท้ายที่โรงเรียน

232
00:19:29,680 --> 00:19:31,040
แต่เขาไม่ได้กลับบ้าน

233
00:19:32,240 --> 00:19:34,800
ศพที่ถูกพบในสถานที่เกิดเหตุ
ที่ปีกอาคารใหม่

234
00:19:36,400 --> 00:19:37,680
ผมรู้ว่านั่นคือศพเขา

235
00:19:39,040 --> 00:19:40,720
ตอนนี้ทุกอย่างมันสมเหตุสมผลแล้ว

236
00:19:42,440 --> 00:19:46,640
เหตุการณ์พวกนี้ทั้งหมด
เกี่ยวโยงกับอาคารนั้นได้ยังไง

237
00:19:48,200 --> 00:19:51,720
แล้วทำไมคณบดีวยาสถึงคัดค้าน
การก่อสร้างปีกอาคารใหม่

238
00:19:53,000 --> 00:19:55,320
เขารู้ว่านินาดถูกฝังอยู่ที่นั่น

239
00:19:57,000 --> 00:20:01,560
คืนนั้นยามโรงเรียน
เห็นคณบดีวยาสเดินเตร่อยู่ในป่า

240
00:20:02,320 --> 00:20:06,720
ในตอนเช้า ผมเห็นโคลนและไฟฉาย
บนทางที่ไปยังป่า

241
00:20:07,280 --> 00:20:08,400
ตัวเขาแข็งทื่อเป็นหิน

242
00:20:09,640 --> 00:20:12,000
การก่อสร้างปีกอาคารใหม่
มีกำหนดก่อสร้างในวันรุ่งขึ้น

243
00:20:13,080 --> 00:20:15,080
เขาพยายามจะย้ายศพนินาด

244
00:20:16,160 --> 00:20:19,040
แต่สุดท้ายเขากลับปลุก
วิญญาณของนินาดขึ้นมา

245
00:20:20,160 --> 00:20:22,880
วิญญาณที่โกรธแค้น

246
00:20:23,480 --> 00:20:27,280
ผู้ที่รอคอยการแก้แค้นเป็นเวลา 15 ปี

247
00:20:28,800 --> 00:20:31,400
นินาดกำลังลงโทษคนที่ทรมานเขา

248
00:20:31,920 --> 00:20:37,080
คณบดี สุยาช ราจาต
พวกเขาทั้งหมดมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

249
00:20:38,320 --> 00:20:41,000
พวกเขาจะคิดว่าผมบ้า
ถ้าผมบอกเรื่องนี้ให้พวกเขารู้

250
00:20:42,560 --> 00:20:44,080
คุณเคยอ่าน มหาภารตะ ไหม

251
00:20:45,080 --> 00:20:48,640
เรามีสองทางเลือกในชีวิต

252
00:20:50,680 --> 00:20:54,320
คุณจะยอมรับสิ่งที่เป็นอยู่ หรือ...

253
00:20:54,400 --> 00:20:57,040
จะรับผิดชอบเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงมัน

254
00:20:58,640 --> 00:21:01,760
คุณเป็นคนเดียวที่เข้าใจนินาด อธิราช

255
00:21:03,480 --> 00:21:04,320
ลองคิดดูดีๆ

256
00:21:05,200 --> 00:21:08,920
วันนั้นเกิดอะไรขึ้นกับนินาดกันแน่

257
00:21:11,080 --> 00:21:13,240
วยาสไม่เคยพาเขาไปที่ป้ายรถบัส

258
00:21:16,320 --> 00:21:20,440
ใครก็ตามที่ซื้อตั๋วรถบัสให้นินาด
รู้ว่านินาดจะไม่ได้ขึ้นรถบัสคันนั้น

259
00:21:21,320 --> 00:21:24,680
ตอนนี้เป็นหน้าที่ของคุณ
ที่จะต้องเปิดเผยความจริง

260
00:21:28,160 --> 00:21:29,640
ผมต้องออกไปจากที่นี่

261
00:21:33,560 --> 00:21:34,400
บัตรผ่านประตู

262
00:21:34,480 --> 00:21:37,480
คุณตำรวจ ผมต้องไปเอาตั๋วรถบัสให้เด็กๆ

263
00:21:38,160 --> 00:21:39,000
ที่ร้าน

264
00:21:39,560 --> 00:21:41,320
นั่นคืออะไร

265
00:21:41,400 --> 00:21:43,880
ผมไม่มีเวลาขนของลง

266
00:21:44,400 --> 00:21:45,640
เปิดประตู

267
00:21:47,520 --> 00:21:48,760
ขับไปเลย ไปสิ

268
00:21:50,080 --> 00:21:52,280
ตำรวจ

269
00:21:58,760 --> 00:22:02,360
เดวี ปราสาท
มีบางอย่างเกิดขึ้นที่โรงเรียน

270
00:22:02,440 --> 00:22:04,480
มีศิษย์เก่าอีกคนฆ่าตัวตาย

271
00:22:04,560 --> 00:22:07,680
เรื่องไม่ได้มีแค่นั้นนะ
พวกเขาพบศพในโรงเรียนด้วย

272
00:22:07,760 --> 00:22:10,920
พวกเขาบอกว่าศพคือนักเรียน

273
00:22:11,040 --> 00:22:14,920
ศาลได้สั่งห้ามคนเข้าออกจากโรงเรียน

274
00:22:15,720 --> 00:22:16,560
เดวี ปราสาท

275
00:22:16,640 --> 00:22:19,800
ผมหวังว่าศิษย์เก่าทั้ง 25 คน
จะได้รับหมายศาล

276
00:22:19,880 --> 00:22:21,440
ครับ เรากำลังจัดการเรื่องนั้น

277
00:22:21,520 --> 00:22:22,360
คุณจามวาล

278
00:22:26,160 --> 00:22:27,000
คุณจามวาล

279
00:22:27,920 --> 00:22:31,880
เราจะพาคุณออกจากโรงเรียน
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ต้องห่วง

280
00:22:33,920 --> 00:22:37,920
คณบดีสวามี ผมไม่ได้ห่วงอะไร
ผมจะไม่หลบหนีด้วยความหวาดกลัว

281
00:22:38,440 --> 00:22:40,480
ผมจะออกไปจากที่นี่ต่อหน้าเจ้าหน้าที่เบดิ

282
00:22:41,720 --> 00:22:43,160
ให้เขาลองขวางเราดูสิ

283
00:22:48,640 --> 00:22:51,560
จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก รับรองเลย

284
00:22:51,640 --> 00:22:53,760
นี่เป็นประสบการณ์ที่ปลอดภัยมาก

285
00:22:54,280 --> 00:22:57,720
สิ่งสำคัญคือ
ต้องเชื่อว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยดี

286
00:22:57,800 --> 00:23:00,280
เชิญนั่งก่อน เดี๋ยวอีกพักหนึ่งเจอกันค่ะ

287
00:23:12,400 --> 00:23:15,320
"โมร์ส นอน เอสต์ ฟินิส"

288
00:23:18,080 --> 00:23:19,760
ความตายไม่ใช่จุดจบ

289
00:23:20,720 --> 00:23:22,800
หลังจากที่ลูกสาวฉันจากไป

290
00:23:23,440 --> 00:23:24,960
ฉันเองก็หลงทาง

291
00:23:26,680 --> 00:23:28,520
ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจประโยคนั้นหรอก

292
00:23:29,640 --> 00:23:31,360
แต่ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว

293
00:23:32,920 --> 00:23:34,800
"ความตายไม่ใช่จุดจบ"

294
00:23:42,920 --> 00:23:45,280
ถ้าคุณอยากคุย...

295
00:23:49,720 --> 00:23:50,640
ไม่ใช่คุยกับฉัน

296
00:23:51,840 --> 00:23:54,400
แต่คุยกับคนที่คุณสูญเสียไป

297
00:23:56,120 --> 00:23:58,960
ฉันสามารถถ่ายทอด
ข้อความของคุณให้พวกเขารับรู้ได้

298
00:24:09,440 --> 00:24:10,280
สุปรียา

299
00:24:11,000 --> 00:24:11,920
สุปรียา

300
00:24:13,960 --> 00:24:14,800
สุปรียา

301
00:24:15,600 --> 00:24:19,520
เรียบร้อย ห้องเด็กอ่อนของเรา
เสร็จสมบูรณ์แล้วค่ะ

302
00:24:19,600 --> 00:24:23,080
- เหมาะมาก นี่สำหรับคุณ
- ขอบคุณค่ะ

303
00:24:26,760 --> 00:24:28,480
สุปรียา โกช
อนิรุทธ์ เซน และอับฮี

304
00:24:28,560 --> 00:24:30,440
ไง ลูกพ่อ

305
00:24:30,520 --> 00:24:32,320
ไง ลูกรัก

306
00:24:32,400 --> 00:24:34,600
ลูกมีมือเล็กนิดเดียวเอง

307
00:24:35,520 --> 00:24:37,000
มองกล้องนะ

308
00:24:37,080 --> 00:24:40,840
พร้อมไหม สาม สอง หนึ่ง ยิ้ม

309
00:24:41,600 --> 00:24:43,040
ดีมาก

310
00:24:43,720 --> 00:24:44,560
สุปรียา

311
00:24:48,680 --> 00:24:49,680
สุปรียา

312
00:24:52,680 --> 00:24:53,520
สุปรียา

313
00:24:56,760 --> 00:24:58,320
เกิดอะไรขึ้น

314
00:25:01,040 --> 00:25:01,960
หุบปากซะ

315
00:25:02,960 --> 00:25:04,000
คุณจะตะโกนทำไม

316
00:25:13,720 --> 00:25:15,800
ผมเป็นห่วงคุณกับอับฮีมาก

317
00:25:16,200 --> 00:25:19,040
คุณมีภาวะซึมเศร้าหลังคลอดอย่างรุนแรง

318
00:25:19,120 --> 00:25:21,600
- คุณต้องไปพบนักจิตวิทยา
- ฉันเป็นแม่เขานะ

319
00:25:21,680 --> 00:25:23,240
ฉันรู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ โอเคนะ

320
00:25:47,080 --> 00:25:51,200
สุปรียา อับฮีอยู่ไหน แกหลับอยู่เหรอ

321
00:25:51,280 --> 00:25:52,880
อับฮี ลูกชาย

322
00:25:53,280 --> 00:25:55,240
ไงจ๊ะ ลูกพ่อ

323
00:25:56,160 --> 00:25:57,640
อับฮี ลูกพ่อ

324
00:26:01,040 --> 00:26:01,880
อับฮี

325
00:26:05,400 --> 00:26:06,240
อับฮี

326
00:26:11,800 --> 00:26:13,160
อับฮี

327
00:26:14,840 --> 00:26:16,000
อับฮี...

328
00:26:18,960 --> 00:26:19,800
อับฮี

329
00:26:20,920 --> 00:26:21,760
สุปรียา

330
00:26:22,840 --> 00:26:24,280
คุณทำอะไรลงไป

331
00:26:24,360 --> 00:26:25,240
อับฮี ลูกพ่อ

332
00:26:34,560 --> 00:26:35,400
อับฮี

333
00:26:36,000 --> 00:26:36,840
อับฮี

334
00:26:38,160 --> 00:26:40,080
เกิดอะไรขึ้น เวรแล้ว

335
00:26:40,680 --> 00:26:41,520
แม่งเอ๊ย

336
00:26:44,920 --> 00:26:46,240
อับฮี

337
00:26:52,280 --> 00:26:56,000
คุณอานิ คุณอานิ

338
00:26:56,080 --> 00:26:58,800
- โทรให้คนช่วย เร็วเข้าสิ
- คุณสุปรียา

339
00:26:58,880 --> 00:27:00,240
คุณสุปรียา

340
00:27:29,840 --> 00:27:31,560
ขอบคุณครับ

341
00:27:31,640 --> 00:27:33,040
เจาฮัน

342
00:27:33,120 --> 00:27:34,040
คุณเจาฮัน

343
00:27:34,120 --> 00:27:36,960
- ครับ
- ผมอธิราช ไจสิงห์ รุ่น 2007

344
00:27:37,440 --> 00:27:39,120
- หลานชายผู้พันไจสิงห์เหรอ
- ครับ

345
00:27:39,680 --> 00:27:42,840
ผมอยากถามอะไรคุณบางอย่าง
คุณจำนินาด รามันได้ไหม

346
00:27:43,480 --> 00:27:44,600
เขาคือเพื่อนร่วมรุ่นของผม

347
00:27:45,160 --> 00:27:46,480
- ลูกชายของคุณรามัน
- ครับ

348
00:27:47,240 --> 00:27:49,920
สิ่งที่เขาทำมันผิด การที่หนีออกจากบ้านน่ะ

349
00:27:50,680 --> 00:27:55,120
เขามาซื้อริบบิ้น
และของอื่นๆ ที่ร้านฉันในวันสุดท้าย

350
00:27:55,920 --> 00:27:57,440
เขายังไม่จ่ายเงินฉันเลย

351
00:27:58,200 --> 00:28:01,520
คุณรามันเสนอที่จะจ่ายให้ แต่ฉันไม่เอา

352
00:28:02,040 --> 00:28:03,440
ฉันอยากให้นินาดจ่าย

353
00:28:04,840 --> 00:28:08,640
คุณเจาฮัน ตอนนั้นพวกเขาซื้อตั๋วรถบัส
จากคุณหรือเปล่า

354
00:28:08,720 --> 00:28:09,560
ซื้อสิ

355
00:28:09,640 --> 00:28:12,040
งั้นพวกเขาซื้อตั๋วของนินาด
จากที่นี่ด้วยเหรอครับ

356
00:28:12,120 --> 00:28:14,640
ใช่ เดวี ปราสาทมาซื้อน่ะ

357
00:28:15,400 --> 00:28:18,800
ฉันจำได้ เพราะวันนั้นเขาประสบอุบัติเหตุ

358
00:28:19,520 --> 00:28:20,920
ตัวเขาเปรอะโคลนไปหมด

359
00:28:21,000 --> 00:28:22,640
แถมเขายังเดินกะเผลกอีก

360
00:28:23,360 --> 00:28:25,480
เปล่า ลุงไม่ได้ซื้อ โค้ชวยาสพาเขาไป

361
00:28:25,560 --> 00:28:29,080
และมีใครบางคนซื้อตั๋วให้เขา
โค้ชวยาสส่งลุงไปทำงาน

362
00:28:29,160 --> 00:28:31,560
พอขากลับ ลุงดันประสบอุบัติเหตุ

363
00:28:31,640 --> 00:28:35,080
คณบดีวยาสเรียกพวกคุณว่า
เป็นรุ่นนำโชคของเขา

364
00:28:35,160 --> 00:28:37,800
เพราะเขาได้รับเลือกให้เป็นคณบดี
หลังจากที่พวกคุณเรียนจบ

365
00:28:37,880 --> 00:28:40,280
นายเห็นเดวี ปราสาทไหม
ตอนนี้เขาทำบริการจัดเลี้ยง

366
00:28:40,360 --> 00:28:43,960
คณบดี สุยาช ราจาต
พวกเขาทั้งหมดมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

367
00:28:44,040 --> 00:28:46,880
นายคือดาบแห่งเกียรติยศ
ส่วนเธอคือลูกสาวของครู

368
00:28:46,960 --> 00:28:50,080
ส่วนนายก็อิจฉาเราทั้งที่ตัวเองคือ
เดฟ ประทับ จามวาลงั้นเหรอ

369
00:28:50,160 --> 00:28:52,040
ตอนนี้เดฟเรียนจบแล้ว

370
00:28:52,120 --> 00:28:55,080
ทีนี้ใครจะให้เงินทิปเป็นกอบเป็นกำ
สำหรับงานขี้ปะติ๋วล่ะ

371
00:28:56,240 --> 00:28:58,800
วันนี้จะไม่มีใคร
ตรวจรองเท้านายหรอกน่า ไอ้หนู

372
00:28:58,880 --> 00:29:00,280
โดดเรียนอีกแล้วเหรอ

373
00:29:02,120 --> 00:29:05,560
วันนั้นเกิดอะไรขึ้นกับนินาดกันแน่

374
00:29:05,640 --> 00:29:07,320
นายหมายปองมัลวิกามาตลอด

375
00:29:07,400 --> 00:29:09,840
แต่มัลวิกาสนแค่อธิราช

376
00:29:10,400 --> 00:29:13,080
นั่นคือวิธีที่นายชนะใจมัลวิกา
ตอนที่เธออกหักไม่ใช่เหรอ

377
00:29:13,160 --> 00:29:16,920
เราเห็นมันกับตาในวันสุดท้าย
คุณชายเดฟเช็ดน้ำตาให้มัลวิกา

378
00:29:17,000 --> 00:29:20,120
"ฉันจะทำให้นินาดชดใช้
กับสิ่งที่มันทำให้มัลวิการ้องไห้"

379
00:29:20,800 --> 00:29:23,080
แกทำให้มัลวิการ้องไห้

380
00:29:23,160 --> 00:29:25,560
แกก็ต้องได้รับบทเรียนสิวะ

381
00:30:03,160 --> 00:30:04,320
เร็วเข้า

382
00:30:04,400 --> 00:30:07,800
ออกไปจากที่นี่เถอะ

383
00:30:55,720 --> 00:31:00,320
ลูกหมาต้องตาย
เพราะแม่พวกมันต้องได้รับบทเรียนฮะ ครู

384
00:31:04,560 --> 00:31:05,400
เวดันต์

385
00:31:06,560 --> 00:31:09,560
พวกมันทั้งหมดต้องได้รับบทเรียน

386
00:31:14,160 --> 00:31:16,680
อยู่ให้ห่างจากเวดันต์

387
00:32:09,880 --> 00:32:11,000
ห้องอ่านหนังสือ

388
00:32:25,920 --> 00:32:28,400
พรุ่งนี้เช้าพวกคุณทุกคนกลับบ้านได้

389
00:32:28,840 --> 00:32:29,960
ยกเว้นคนพวกนี้

390
00:32:30,760 --> 00:32:35,080
ปาร์ธ อีมาด เทนซิง
อธิราช เดฟ มัลวิกา

391
00:32:35,160 --> 00:32:36,640
แต่ด้วยข้อหาอะไร

392
00:32:37,360 --> 00:32:39,320
ผมตอบคำถามคุณหมดแล้ว

393
00:32:39,400 --> 00:32:42,240
- มัลวิกา เราต้องกลับแล้ว
- เกิดอะไรขึ้น เดฟ

394
00:32:42,320 --> 00:32:43,560
พวก นายจะไปไหน

395
00:32:43,640 --> 00:32:45,680
- ชื่อนายอยู่ในรายชื่อนะ
- ฉันไม่สน

396
00:32:45,760 --> 00:32:46,640
จามวาล

397
00:32:47,320 --> 00:32:48,440
ผมจะจับคุณแน่

398
00:32:48,920 --> 00:32:50,720
ข้อหาอะไร ผมทำอะไร

399
00:32:51,240 --> 00:32:52,760
มีใครที่นี่ทำอะไรเหรอ

400
00:32:53,600 --> 00:32:58,440
ไม่เห็นต้องกลัวคำขู่
จากลมปากของตำรวจกระจอกๆ เลย

401
00:32:58,960 --> 00:33:03,000
รถจะมาถึงในอีกห้านาที
ขึ้นรถไปโดยไม่ต้องพูดอะไรก็พอ

402
00:33:04,400 --> 00:33:06,160
ทนายของเราจะจัดการกับเขาเอง

403
00:33:11,840 --> 00:33:16,160
ตำรวจจะตรวจสอบรถตรงประตู
ทางนี้จะไปถึงอาคารธุรการ

404
00:33:16,720 --> 00:33:18,680
- ไปเลย ระวังด้วย
- ขอบคุณ

405
00:33:21,720 --> 00:33:24,000
- เจ้าหน้าที่ทุกนายไปประจำอยู่ที่ประตู
- ครับผม

406
00:33:25,640 --> 00:33:27,000
คุณขวางเราไม่ได้หรอก

407
00:33:28,240 --> 00:33:31,120
ฉันจะไปเอารถ รออยู่ตรงนี้ เข้าใจไหม

408
00:33:36,200 --> 00:33:37,040
เจ้าหน้าที่ตำรวจ

409
00:33:37,720 --> 00:33:40,640
ห้ามให้ใครเข้าออกทางประตูนั้นเด็ดขาด

410
00:33:41,520 --> 00:33:43,960
ถ้าจำเป็น ก็จับกุมพวกเขาซะ

411
00:33:50,640 --> 00:33:51,560
ฮัลโหล สุปรียา

412
00:33:52,840 --> 00:33:54,360
สุปรียา สุปรียา

413
00:33:56,120 --> 00:34:00,800
เดฟ ประทับ จามวาล
ออกไปจากโรงเรียนไม่ได้

414
00:34:00,880 --> 00:34:03,640
เราได้ข้อมูลมาว่า
คนขับรถเขาใกล้จะมาถึงแล้ว

415
00:34:03,720 --> 00:34:05,840
อย่าให้รถเข้ามาในพื้นที่โรงเรียน

416
00:34:05,920 --> 00:34:08,840
ขอย้ำ อย่าให้รถเข้ามาในพื้นที่โรงเรียน

417
00:34:09,840 --> 00:34:11,840
เดฟ หยุดนะ เดฟ

418
00:34:13,600 --> 00:34:14,640
หยุดนะ เดฟ

419
00:34:16,120 --> 00:34:18,840
ถ้าก้าวขาออกไปนอกประตูนั้น
นายจะต้องตายแน่

420
00:34:19,920 --> 00:34:22,600
นายเห็นเขาเหมือนกัน นายก็เลยหนี

421
00:34:24,040 --> 00:34:28,320
วันนั้น สุยาช ราจาต และนาย
ไม่ได้แค่ทำร้ายนินาด แต่นายฆ่าเขา

422
00:34:28,840 --> 00:34:31,080
มันเป็นเหตุผล
ที่นายวิ่งแจ้นไปหาวยาสใช่ไหม

423
00:34:31,560 --> 00:34:33,160
ไม่ใช่เพื่อให้เซ็นใบจอมปลอมนั่น

424
00:34:33,680 --> 00:34:35,800
แต่เพื่อขอความช่วยเหลือ
ให้เขาสะสางปัญหาของนาย

425
00:34:37,280 --> 00:34:39,520
เดฟ สารภาพต่อหน้าทุกคนซะ

426
00:34:40,000 --> 00:34:41,440
ไม่งั้นวันนี้นินาดจะฆ่านายแน่

427
00:34:46,320 --> 00:34:47,560
ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น

428
00:34:48,840 --> 00:34:50,320
นายแม่งบ้าไปละ

429
00:34:51,560 --> 00:34:52,920
ถ้าฉันบ้าจริงๆ ละก็ เดฟ

430
00:34:54,680 --> 00:34:57,440
วันนี้ฉันขอท้าให้นาย
ก้าวขาออกนอกประตูโรงเรียน

431
00:34:58,120 --> 00:34:58,960
นั่นไง

432
00:35:00,040 --> 00:35:01,200
รถฉันมาถึงละ

433
00:35:01,800 --> 00:35:02,640
ดูเอาเองนะ

434
00:35:18,360 --> 00:35:20,640
อะไรวะ

435
00:36:13,640 --> 00:36:15,840
คุณครับ มาที่ประตูเดี๋ยวนี้เลย

436
00:36:49,480 --> 00:36:52,400
คุณมาโนฮาร์ กลับไปหาเด็กๆ
ให้ทุกคนอยู่ข้างใน เดี๋ยวนี้เลย

437
00:36:57,440 --> 00:36:58,280
เดฟ

438
00:37:04,160 --> 00:37:05,040
เดฟ

439
00:39:06,120 --> 00:39:08,120
คำบรรยายโดย
Kulrapat Wattanakitdechakul

440
00:39:08,160 --> 00:39:10,160
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิสาขา ภูริไกร