1 00:00:17,600 --> 00:00:20,920 - คณบดียังไม่ย้ายออกอีกเหรอ - เราย้ายกระเป๋าเดินทางเขาเมื่อคืน 2 00:00:21,000 --> 00:00:22,200 เขาไม่อยากไปจากที่นี่ 3 00:00:22,280 --> 00:00:24,440 วันที่คณบดีวยาสเสียชีวิต สามเดือนก่อน 4 00:00:24,520 --> 00:00:25,680 วยาส 5 00:00:28,240 --> 00:00:31,160 หุบเขานิลกีรี - พื้นที่ป่า ห้ามบุกรุก - อันตราย 6 00:01:10,120 --> 00:01:11,120 ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ 7 00:01:12,120 --> 00:01:13,120 ใครอยู่ตรงนั้น 8 00:01:13,800 --> 00:01:14,640 นี่ 9 00:01:18,120 --> 00:01:19,200 คณบดีวยาสเหรอ 10 00:01:24,440 --> 00:01:26,520 คุณเป็นอะไรไหม คณบดีวยาส 11 00:01:28,000 --> 00:01:28,880 คณบดีวยาส 12 00:01:37,480 --> 00:01:38,320 คณบดีวยาส 13 00:01:48,680 --> 00:01:49,840 นิ... 14 00:01:50,600 --> 00:01:51,440 ใครครับ 15 00:01:51,880 --> 00:01:54,000 - เขา... นิ... - ใครนะครับ 16 00:01:59,000 --> 00:01:59,960 คณบดีวยาส 17 00:02:01,240 --> 00:02:02,160 คณบดี... 18 00:02:43,240 --> 00:02:46,760 นินาด เงามืดที่ถูกลืม 19 00:02:49,840 --> 00:02:54,280 โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์ ปัจจุบัน 20 00:02:54,360 --> 00:02:56,880 โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์ วางแผนก่อสร้างปีกอาคารใหม่ 21 00:03:07,320 --> 00:03:08,680 คุณคิดอะไรอยู่เหรอ 22 00:03:12,560 --> 00:03:13,760 คณบดีวยาส... 23 00:03:15,080 --> 00:03:19,040 เคยเป็นกังวล เรื่องสร้างปีกอาคารใหม่นี้แท้ๆ 24 00:03:20,400 --> 00:03:22,360 แต่ก่อนผมคิดไม่ถี่ถ้วนพอ 25 00:03:22,960 --> 00:03:25,200 แต่ตอนนี้สิ่งเดียวที่ผมคิดได้... 26 00:03:26,800 --> 00:03:29,480 คือเขาตายทันที ที่เริ่มก่อสร้างปีกอาคารใหม่ 27 00:03:30,040 --> 00:03:31,480 มันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ 28 00:03:32,040 --> 00:03:35,680 หรือบางทีเหตุการณ์ทุกอย่าง ที่เกิดขึ้นในโรงเรียน... 29 00:03:37,000 --> 00:03:40,080 อาจเกี่ยวข้องกับอาคารนี้ 30 00:03:41,840 --> 00:03:43,000 หรือเกี่ยวข้องกับที่ดินนี้ 31 00:03:44,080 --> 00:03:45,280 ครูจันทรา ปรากาช 32 00:03:49,120 --> 00:03:51,600 ทำไมคณบดีคนก่อน 33 00:03:51,680 --> 00:03:56,320 จู่ๆ ถึงให้โค้ชวยาสมารับตำแหน่งแทน กลางสมัยของเขาล่ะคะ 34 00:03:59,120 --> 00:04:01,320 ผมไม่รู้ข้อมูลภายในหรอก 35 00:04:01,680 --> 00:04:03,600 แต่ตอนนั้นเราต่างก็สงสัยเรื่องนี้กัน 36 00:04:04,200 --> 00:04:06,160 จู่ๆ โค้ชจะมาเป็นคณบดีได้ยังไง 37 00:04:07,200 --> 00:04:12,040 ผมคิดว่าเขาซี้กับคณะกรรมการบางคน 38 00:04:18,240 --> 00:04:19,720 ผมขนลุก... 39 00:04:21,880 --> 00:04:23,880 ทุกครั้งที่นาฬิกาที่หอนาฬิกาดังขึ้น 40 00:04:27,040 --> 00:04:30,360 มีเรื่องหักมุมใหม่เกี่ยวกับคดีฆ่าตัวตาย ของสุยาช นักแสดงโทรทัศน์ 41 00:04:30,440 --> 00:04:33,760 แนนซี่ แฟนของเขา ได้หายตัวไปสองวันแล้ว 42 00:04:33,800 --> 00:04:37,000 โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์ได้กลายเป็น สถานที่ที่แฝงไปด้วยอันตรายค่ะ 43 00:04:39,880 --> 00:04:41,360 ชวัต ส่งบอลมาหน่อย 44 00:04:41,440 --> 00:04:42,240 ห้องพยาบาล 45 00:04:45,680 --> 00:04:46,920 อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูโกช 46 00:04:47,040 --> 00:04:48,920 - อรุณสวัสดิ์ค่ะ ฉันจะมาดูเขาหน่อย - ค่ะ 47 00:04:52,640 --> 00:04:53,920 เธออ่านอะไรอยู่เหรอ 48 00:05:00,440 --> 00:05:01,360 ชาโดว์บอย 49 00:05:03,240 --> 00:05:04,360 เธอแต่งเองเหรอ 50 00:05:04,800 --> 00:05:06,720 เปล่าฮะ เขาเอาให้ผม 51 00:05:08,200 --> 00:05:09,160 ใคร อธิราชเหรอ 52 00:05:12,040 --> 00:05:12,920 อย่าจับ 53 00:05:13,880 --> 00:05:16,600 เขาจะโกรธมากๆ ถ้ามีใครแตะต้องของของเขา 54 00:05:17,880 --> 00:05:18,720 ใคร 55 00:05:19,920 --> 00:05:21,800 เขาบอกว่าเขาคือชาโดว์บอย 56 00:05:22,640 --> 00:05:23,640 เหมือนผม 57 00:05:25,680 --> 00:05:27,920 แต่ผมคิดว่า สำหรับผมแล้ว เขาเป็นฟีนิกซ์บอยมากกว่า 58 00:05:29,520 --> 00:05:31,080 เขาไม่กลัวใครทั้งนั้น 59 00:05:32,160 --> 00:05:35,520 เราจะทำลายปิศาจผู้หิวโหยด้วยกัน 60 00:05:37,440 --> 00:05:39,240 เวดันต์ ชาโดว์บอย เป็นเรื่องแต่ง 61 00:05:40,360 --> 00:05:41,200 เขาไม่มีจริง 62 00:05:41,960 --> 00:05:43,960 ไม่ฮะ ผมเห็นเขาแล้ว 63 00:05:45,800 --> 00:05:46,920 ครูก็เคยเห็น 64 00:05:49,520 --> 00:05:50,480 จริงเหรอ 65 00:05:51,920 --> 00:05:52,880 ใครล่ะ บอกครูมาสิ 66 00:05:59,760 --> 00:06:00,840 เอามาให้ครู 67 00:06:00,920 --> 00:06:02,080 เอาหนังสือมาให้ครู 68 00:06:08,840 --> 00:06:11,480 เขาโกรธหรือเปล่า ไม่โกรธใช่ไหม 69 00:06:11,920 --> 00:06:15,240 ถ้าเขาโกรธ ก็ส่งเขามาหาครู เร็วเข้า เตรียมตัวไปเข้าเรียนได้แล้ว 70 00:06:35,280 --> 00:06:36,120 อธิราช 71 00:06:42,960 --> 00:06:44,440 อยู่ห่างๆ จากเวดันต์ 72 00:06:44,520 --> 00:06:46,160 ชาโดว์บอย 73 00:06:47,520 --> 00:06:48,760 คุณไปเจอมันที่ไหน 74 00:06:49,880 --> 00:06:50,800 เวดันต์มีสมุดเล่มนี้ 75 00:06:51,680 --> 00:06:53,640 ช่วยหยุดเล่าเรื่องชาโดว์บอย ให้เขาฟังสักที 76 00:06:55,080 --> 00:06:56,280 เขาอ่อนไหวมาก 77 00:06:57,240 --> 00:06:58,520 เขาเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง 78 00:07:00,840 --> 00:07:03,920 ขนาดผมก็ยังเริ่มเชื่อเรื่องพวกนี้เลย 79 00:07:04,840 --> 00:07:08,320 ผมคงรับความจริงที่นินาด ไม่อยากข้องเกี่ยวกับผมแล้วไม่ได้ 80 00:07:09,760 --> 00:07:11,000 วันนี้ผมจะกลับละ 81 00:07:12,200 --> 00:07:13,440 กลับไปบ้านที่อเมริกา 82 00:07:18,760 --> 00:07:22,240 โรควิตกกังวลของผมกำเริบตอนว่ายน้ำ ผมว่าอาจบาดเจ็บจากตอนนั้น 83 00:07:23,200 --> 00:07:24,200 ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม 84 00:07:25,600 --> 00:07:26,440 ค่ะ 85 00:07:41,160 --> 00:07:45,160 - เธอเห็นอธิราชบ้างไหม - เขามีเที่ยวบินออกจากบังกาลอร์ 86 00:07:47,720 --> 00:07:50,880 ฉันนึกว่านายจะเมาค้างจนถึงบ่ายนี้ซะอีก 87 00:07:50,960 --> 00:07:53,080 - นี่ แนน... - ดูแลตัวเองด้วย ไว้เจอกัน 88 00:07:53,160 --> 00:07:54,520 พวกเขามีเบาะแสของแนนซี่ 89 00:07:54,600 --> 00:07:56,760 มีคนพบร่องรอยของเธอ ในป่าใกล้กับเมืองอูตี 90 00:07:56,840 --> 00:07:59,760 - มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ - มีแค่ศพเท่านั้นที่จะหาเจอในป่า 91 00:07:59,840 --> 00:08:02,680 เมื่อคืนนายคิดว่า มีใครบางคนพยายามจะฆ่านาย 92 00:08:02,760 --> 00:08:04,640 - ตอนนี้ก็มาแนนซี่... - คิดว่าฉันบ้าเหรอ 93 00:08:04,720 --> 00:08:07,200 แล้วทำไมทีมสืบสวนเดลีทีมใหม่ถึงมาที่นี่ล่ะ 94 00:08:11,800 --> 00:08:13,680 พิกัดที่แอปบอกเราอยู่แถวนี้ 95 00:08:15,000 --> 00:08:16,520 - ทีมพร้อมไหม - ไปกันเถอะ 96 00:08:19,880 --> 00:08:20,800 ทางนี้ 97 00:08:21,920 --> 00:08:22,880 นี่ 98 00:08:24,400 --> 00:08:27,040 - พิกัดของโทรศัพท์อยู่ทางนี้ - อีก 300 เมตร 99 00:08:51,200 --> 00:08:52,400 เจ้าหน้าที่นามรตะ 100 00:08:55,320 --> 00:08:56,200 ครับ 101 00:08:59,080 --> 00:08:59,960 ว่าไงนะ 102 00:09:19,480 --> 00:09:22,640 เขียนเลขจำนวนมากที่สุด และเลขจำนวนน้อยที่สุดห้าหลัก 103 00:09:23,400 --> 00:09:28,600 ซึ่งสามารถเขียนโดยใช้ตัวเลข สี่ ห้า ศูนย์ สาม เจ็ด 104 00:09:28,640 --> 00:09:30,200 ที่รวมเป็น... 105 00:09:32,760 --> 00:09:33,640 เวดันต์ 106 00:09:42,720 --> 00:09:43,720 ไว้เจอกัน 107 00:09:51,480 --> 00:09:54,120 เวดันต์ กลับมานั่ง 108 00:09:54,520 --> 00:09:55,440 เวดันต์ 109 00:09:58,080 --> 00:09:59,000 เวดันต์ 110 00:10:00,360 --> 00:10:01,200 เวดันต์ 111 00:10:42,080 --> 00:10:43,320 ถุงเก็บหลักฐาน 112 00:10:54,480 --> 00:10:55,800 มีบางอย่างทำให้คุณสนใจเหรอ 113 00:10:58,160 --> 00:10:59,680 คุณรู้เรื่องพวกนี้ไหม 114 00:11:06,120 --> 00:11:07,360 ไม่เลย ขอตัวครับ 115 00:11:07,920 --> 00:11:09,720 คุณเคซี สวามี คณบดี 116 00:11:09,800 --> 00:11:10,800 ไอ้ตุ๊ด 117 00:11:13,480 --> 00:11:15,520 เราเจอตัวอักษรพวกนี้ ในกระเป๋ากางเกงของสุยาช 118 00:11:17,240 --> 00:11:19,760 "ไอ้ตุ๊ด" แปลว่ารักร่วมเพศ เกย์น่ะครับ 119 00:11:20,200 --> 00:11:21,680 เห็นได้ชัดว่าเป็นการฆ่าตัวตาย 120 00:11:23,800 --> 00:11:25,040 เคยได้ยินการปลุกปั่นคนอื่นไหม 121 00:11:26,320 --> 00:11:28,280 บังคับให้ใครบางคนฆ่าตัวตาย 122 00:11:28,360 --> 00:11:29,960 ทำไมต้องยืดเยื้อที่จะปิดคดีนี้ 123 00:11:31,120 --> 00:11:33,200 เราสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้อย่างฉันมิตร 124 00:11:34,240 --> 00:11:36,880 ผมรู้ว่าคุณแก้ไขเรื่องต่างๆ ยังไง 125 00:11:38,960 --> 00:11:42,520 อย่างเช่น การเลื่อนตำแหน่งจากตำแหน่ง ลูกกระจ๊อกไปจนถึงผู้บังคับการตำรวจ 126 00:11:43,040 --> 00:11:44,400 คุณกำลังจะบอกเรื่องอะไรเป็นนัยๆ 127 00:11:44,920 --> 00:11:47,240 คุณสวามี สุยาชเป็นดาราโทรทัศน์ที่มีชื่อเสียง 128 00:11:47,680 --> 00:11:50,760 เราอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างยิ่ง จากประชาชนและสื่อ 129 00:11:51,560 --> 00:11:56,560 พวกเขาคิดเรื่องแผนการสมคบคิด และทฤษฎีเกี่ยวกับคดีนี้ไปต่างๆ นานา 130 00:11:58,440 --> 00:12:01,440 แต่ผมมาที่นี่เพื่อค้นหาความจริงเท่านั้น 131 00:12:02,360 --> 00:12:03,480 ฟังนะ คุณตำรวจ 132 00:12:04,160 --> 00:12:07,280 เราพร้อมที่จะร่วมมือกับคุณในทุกทาง 133 00:12:08,280 --> 00:12:12,400 โรงเรียนเราก็แค่กำลังมีการเรียนการสอน ส่วนเด็กๆ ก็หวาดกลัวกันมาก 134 00:12:13,080 --> 00:12:17,760 ผมเลยอยากขอให้ทีมของคุณ อยู่แค่ตรงอาคารธุรการ 135 00:12:17,840 --> 00:12:20,640 และขอให้นักเรียนได้เรียนกันตามปกติ 136 00:12:20,720 --> 00:12:22,280 - ผมเข้าใจ - ขอบคุณครับ 137 00:12:22,360 --> 00:12:26,680 แต่ตอนนี้เราจะสอบปากคำทุกคน ที่อยู่โรงเรียน 138 00:12:27,800 --> 00:12:28,640 ได้ครับ 139 00:12:28,720 --> 00:12:31,800 พวกครู เจ้าหน้าที่ธุรการ และพวกศิษย์เก่าด้วย 140 00:12:33,520 --> 00:12:34,800 คุณจะสอบปากคำพวกเขายังไง 141 00:12:36,400 --> 00:12:39,960 ห้ามมีใครออกจากโรงเรียน จนกว่าผมจะอนุญาต 142 00:12:42,800 --> 00:12:44,840 แล้วแนนซี่ ทีล่ะ 143 00:12:49,360 --> 00:12:50,400 ข่าวด่วน 144 00:12:50,480 --> 00:12:52,880 ธยานินคือสปาหรูที่ให้ บุคคลที่สำคัญยิ่งเข้าใช้บริการ 145 00:12:52,960 --> 00:12:54,720 แนนซี่ที่หายตัวไปจนถึงตอนนี้ 146 00:12:54,800 --> 00:12:58,520 จริงๆ แล้วเธอมาทำสมาธิบำบัดอยู่ที่นี่ 147 00:12:58,600 --> 00:13:02,400 กลางป่า ไม่มีเครือข่าย ไวไฟ หรือโทรศัพท์ 148 00:13:02,480 --> 00:13:05,080 ตัดขาดจากโลก เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่า 149 00:13:05,160 --> 00:13:09,640 สุยาช แฟนของเธอ คนที่เป็นดาราดังได้ฆ่าตัวตาย 150 00:13:10,400 --> 00:13:12,120 - ชื่ออะไร - สปาคืออะไร 151 00:13:12,960 --> 00:13:14,280 ที่หลบภัยของคนรวยไง 152 00:13:16,080 --> 00:13:17,600 นายต้องขึ้นบันไดไป 153 00:13:17,680 --> 00:13:19,320 - คุณเดวี ปราสาท - ไปที่ปีกอาคารซี 154 00:13:20,000 --> 00:13:21,920 - บอกชื่อด้วย - วันนี้คุณขับรถเองแฮะ 155 00:13:22,000 --> 00:13:23,280 - ใช่ - โซนูอยู่ไหน 156 00:13:23,920 --> 00:13:25,280 เขาไม่ค่อยสบาย 157 00:13:25,360 --> 00:13:29,680 คุณซินฮาอยากจัดเลี้ยงอาหารค่ำ ให้กับศิษย์เก่า 158 00:13:30,200 --> 00:13:33,120 ฉันไม่ได้มาที่โรงเรียนหลายเดือนละ รอบนี้ก็เลยขับมาเองเลย 159 00:13:33,200 --> 00:13:34,520 ดีแล้วละ 160 00:13:35,080 --> 00:13:36,280 ตำรวจ 161 00:13:36,360 --> 00:13:37,480 เกิดอะไรขึ้นเหรอ 162 00:13:38,120 --> 00:13:39,840 จำบ้านพักของคณบดีวยาสได้ไหมครับ 163 00:13:39,920 --> 00:13:43,040 พวกเขากำลังถางป่าที่อยู่ด้านหลัง เพื่อสร้างหอพัก 164 00:13:43,120 --> 00:13:46,240 - ตั้งแต่เมื่อไหร่ - ตั้งแต่วันที่เขาตาย 165 00:13:46,680 --> 00:13:49,840 ผมว่าเขาตาย เพราะกลัวที่ต้อง ย้ายออกจากบ้านพักตัวเอง 166 00:13:50,280 --> 00:13:52,040 คนแก่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงน่ะ 167 00:13:53,080 --> 00:13:54,880 - เขาชราภาพไปซะละ - ใช่ 168 00:13:54,960 --> 00:13:57,360 - เขาเดินเข้าป่าตอนกลางคืน - ลองนึกดูสิ 169 00:13:57,440 --> 00:14:00,000 สงสัยจังว่าเขาเข้าป่าไปหาอะไร และเช้าวันรุ่งขึ้น... 170 00:14:03,240 --> 00:14:05,120 ขับตรงไปที่อาคารธุรการ 171 00:14:17,680 --> 00:14:19,000 รามัน นินาด รุ่น 2007 172 00:14:22,120 --> 00:14:23,440 ใบสมัครเข้าศึกษา 173 00:14:32,200 --> 00:14:34,080 ตั๋วเดินทางจากเมืองอูตีไปเมืองโกตากิริ 174 00:14:47,080 --> 00:14:48,440 ห้องเก็บเอกสาร 175 00:15:01,680 --> 00:15:03,320 ใบสมัครเข้าศึกษา 176 00:15:03,400 --> 00:15:05,280 รามัน นินาด รุ่น 2007 177 00:15:06,760 --> 00:15:08,080 รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 178 00:15:08,160 --> 00:15:09,840 พวกเขากำลังตรวจสอบทุกห้อง 179 00:15:10,960 --> 00:15:12,520 นึกว่ารู้ ถามพวกเขาสิ 180 00:15:12,600 --> 00:15:13,560 ดูตรงนั้นสิ 181 00:15:27,280 --> 00:15:31,320 ประกาศห้ามเข้าจากตำรวจ 182 00:15:34,400 --> 00:15:35,960 ทำไมพวกเขาต้องมาตรวจสอบห้องเรา 183 00:15:38,160 --> 00:15:41,640 คือว่างี้ คุณจามวาล ทีมสืบสวนได้ขอให้เรา 184 00:15:41,720 --> 00:15:43,640 สนับสนุนและให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ 185 00:15:43,720 --> 00:15:47,040 เราไม่ใช่อาชญากร และพวกเขาจะไม่ปฏิบัติกับเราแบบนี้ 186 00:15:47,120 --> 00:15:48,120 ถูกเผงเลย 187 00:15:49,800 --> 00:15:50,760 สวัสดี ทุกคน 188 00:15:53,240 --> 00:15:54,320 ผมคือเจ้าหน้าที่เบดิ 189 00:15:54,680 --> 00:15:55,640 มีปัญหาอะไรไหม 190 00:15:55,720 --> 00:15:57,600 มี คุณไงปัญหา 191 00:15:58,720 --> 00:16:01,040 คุณจะมาบังคับให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้ 192 00:16:01,120 --> 00:16:05,080 คุณทำไม่ได้ ถ้าไม่มีหลักฐาน ไม่มีสาเหตุ ไม่มีเหตุผล 193 00:16:06,240 --> 00:16:07,640 อันที่จริงผมทำได้ 194 00:16:09,120 --> 00:16:11,600 และผมก็ให้คุณอยู่ที่นี่ เป็นเวลา 24 ชั่วโมงได้แน่นอน 195 00:16:12,160 --> 00:16:16,040 จนถึงตอนนั้น เราก็จะได้รับ ผลการชันสูตรพลิกศพของสุยาช 196 00:16:16,520 --> 00:16:19,640 แล้วผมก็อาจมีหลักฐาน 197 00:16:20,440 --> 00:16:22,560 สาเหตุและเหตุผล 198 00:16:25,040 --> 00:16:26,040 เจ้าหน้าที่... 199 00:16:27,160 --> 00:16:28,360 เบดิ 200 00:16:29,360 --> 00:16:31,960 คุณทำงานในหน่วยงานมานานแค่ไหนแล้ว 201 00:16:32,200 --> 00:16:34,520 ทำไม ผมต้องส่งประวัติให้คุณไหม 202 00:16:36,080 --> 00:16:36,920 ทำไมจะไม่ล่ะ 203 00:16:37,520 --> 00:16:40,720 เราจัดการเรื่องการเลื่อนขั้น ในหน่วยงานของคุณ 204 00:16:41,640 --> 00:16:43,360 และการสั่งย้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วย 205 00:16:44,440 --> 00:16:46,360 ผมไม่ถูกล่อโดยการได้เลื่อนตำแหน่งหรอก 206 00:16:47,520 --> 00:16:48,960 และผมก็ไม่กลัวโดนสั่งย้ายด้วย 207 00:16:51,760 --> 00:16:54,480 ทำตามที่อยากได้เลย 208 00:17:03,000 --> 00:17:03,920 ไอ้เวร 209 00:17:04,800 --> 00:17:07,480 ฉันคิดว่าเขาได้รอยฟกช้ำ จากการล้มบนเวทีในวันนั้น 210 00:17:08,080 --> 00:17:09,720 มันอาจจะเป็นสภาพผิวของเขา 211 00:17:11,720 --> 00:17:13,640 แต่หายากมาก 212 00:17:14,320 --> 00:17:17,520 บอกผมที คุณแน่ใจนะว่าเป็นรอยใหม่ 213 00:17:19,400 --> 00:17:21,800 ประวัติทางการแพทย์ของเขาไม่มีระบุไว้ 214 00:17:22,560 --> 00:17:25,680 ผมว่าเราต้องแจ้ง ให้พ่อแม่ของเวดันต์ทราบ 215 00:17:26,320 --> 00:17:29,880 ทั้งอาการชักและหมดสติ... มันชักจะอยู่เหนือการควบคุมละ 216 00:17:30,400 --> 00:17:33,400 คณบดีคุยกับพวกเขาแล้ว พวกเขากำลังเตรียมการ 217 00:17:33,480 --> 00:17:36,320 แต่พวกเขาอาศัยอยู่ในอเมริกา คงต้องใช้เวลาสักสองสามวันค่ะ 218 00:17:36,440 --> 00:17:38,560 สภาพแวดล้อมที่บ้านจะส่งผลดีต่อตัวเขา 219 00:17:39,280 --> 00:17:41,040 ผมจะเริ่มดำเนินการเรื่องการทดสอบแล้ว 220 00:17:43,720 --> 00:17:46,240 - จะมีการสอบปากคำด้วยเหรอ - ไม่รู้สิ พวก 221 00:17:47,000 --> 00:17:48,000 โอเค แค่เรื่องนั้น 222 00:17:48,800 --> 00:17:49,920 เดวี ปราสาท 223 00:17:50,800 --> 00:17:52,320 นายนี่เอง 224 00:17:52,440 --> 00:17:53,320 เดฟ 225 00:17:57,400 --> 00:18:00,560 - ขาลุงเป็นอะไรเหรอครับ - อาการบาดเจ็บเก่าน่ะ 226 00:18:00,680 --> 00:18:02,200 อ๋อ ลุงมาทำอะไรที่นี่ครับ 227 00:18:02,280 --> 00:18:05,560 - ลุงทำบริการจัดเลี้ยง มีอาหารเพียบ - แล้วเหล้าล่ะ 228 00:18:06,080 --> 00:18:07,800 - มีเหมือนกัน - งั้นขอผมสักขวดสิ 229 00:18:09,000 --> 00:18:11,400 จัดไป เราไม่ได้เจอกันตั้งนาน 230 00:18:44,760 --> 00:18:46,440 ซาร์ธัค นายโอเคไหม 231 00:18:47,520 --> 00:18:49,880 - ซาร์ธัค ซาร์ธัค - ทุกคน 232 00:18:49,960 --> 00:18:52,560 - ซาร์ธัค ซาร์ธัค ได้โปรด - ช่วยด้วยๆ 233 00:18:52,640 --> 00:18:54,800 ซาร์ธัค นายทำอะไรน่ะ 234 00:18:56,080 --> 00:18:58,160 ซาร์ธัค 235 00:18:58,240 --> 00:18:59,560 ขอร้องละ 236 00:19:01,000 --> 00:19:03,320 ช่วยฉันด้วย เวดันต์ ได้โปรด 237 00:19:04,800 --> 00:19:08,000 ช่วยด้วย ฉันรู้ว่ามันไม่ดี ฉันได้รับบทเรียนแล้ว 238 00:19:08,080 --> 00:19:11,200 ขอร้องนะ เวดันต์ ขอร้อง 239 00:19:12,320 --> 00:19:14,640 นะๆ 240 00:19:15,640 --> 00:19:18,520 ได้โปรด เวดันต์ ฉันสัญญาว่าจะไม่แกล้งนายอีกแล้ว 241 00:19:19,800 --> 00:19:22,760 เวดันต์ ขอร้องละ 242 00:19:28,040 --> 00:19:30,800 อยู่ให้ห่างจากเรา ไอ้โรคจิต แกทำอะไรเขาวะ 243 00:19:57,680 --> 00:19:59,280 ผมอยู่ที่โรงเรียนไม่ได้เหรอฮะ 244 00:20:01,280 --> 00:20:02,640 อยู่ได้สิจ๊ะ 245 00:20:03,080 --> 00:20:05,640 แต่อยู่บ้านครูดีกว่าอยู่ห้องพยาบาลใช่ไหม 246 00:20:06,640 --> 00:20:07,480 นั่งสิจ๊ะ 247 00:20:08,080 --> 00:20:11,440 - ครูจะไปทำอะไรให้เธอทาน - ผมขอดูโทรทัศน์ได้ไหมฮะ 248 00:20:12,080 --> 00:20:12,920 ได้จ้ะ 249 00:20:17,760 --> 00:20:19,240 โอเคไหม 250 00:20:21,200 --> 00:20:22,040 นี่จ้ะ 251 00:22:28,280 --> 00:22:29,120 ครูฮะ 252 00:22:31,440 --> 00:22:33,280 ครูฮะ มีคนอยู่ที่ประตู 253 00:22:49,680 --> 00:22:50,520 สุปรียา 254 00:22:51,960 --> 00:22:53,760 สุปรียา ผมไม่ได้จินตนาการไปเอง 255 00:22:54,400 --> 00:22:56,560 ตัวอักษรพวกนั้นที่ผมเห็น... 256 00:22:57,160 --> 00:22:59,760 ตอนนี้ตำรวจเก็บมันเป็นหลักฐาน 257 00:23:01,280 --> 00:23:02,760 ขอละ อธิราช ไม่ใช่ตอนนี้ 258 00:23:04,800 --> 00:23:05,720 เป็นอะไรไป 259 00:23:06,520 --> 00:23:07,640 สุปรียา ผม... 260 00:23:11,000 --> 00:23:12,160 ทำไมเวดันต์ถึงมาอยู่ที่นี่ 261 00:23:16,240 --> 00:23:18,480 คุณกำลังทำอะไร ทำไมถึงพาเขามาที่นี่ 262 00:23:19,600 --> 00:23:23,600 พวกนักเรียนเรียกเขาว่าไอ้โรคจิต คุณน่าจะได้เห็นสายตาพวกเขา 263 00:23:23,680 --> 00:23:27,720 ซาร์ธัคยอมรับว่าแกล้งเวดันต์ เขาก็เลยหวาดกลัว 264 00:23:28,120 --> 00:23:29,320 ทั้งหมดสติ อาการชัก... 265 00:23:29,400 --> 00:23:32,120 ทั้งที่รู้แบบนี้แล้ว ฉันจะทิ้งเขาไว้ได้ยังไง 266 00:23:34,160 --> 00:23:35,440 เวดันต์ปลอดภัยที่นี่ 267 00:23:35,520 --> 00:23:36,520 แล้วคุณล่ะ 268 00:23:38,280 --> 00:23:41,080 คุณบอกผมเองไม่ใช่เหรอ ว่าเขาต่างจากเด็กคนอื่นๆ 269 00:23:41,520 --> 00:23:42,760 ว่าเขาอารมณ์แปรปรวน 270 00:23:42,840 --> 00:23:44,280 เขาถึงต้องการฉันไง 271 00:23:44,360 --> 00:23:47,280 คุณเห็นลูกชายคุณในตัวเขา เหมือนที่ผมเห็นนินาดในตัวเขา 272 00:23:47,360 --> 00:23:50,040 เขาเป็นนักเรียน ไม่ใช่ลูกของคุณนะ คุณต้องพาเขากลับไป 273 00:23:53,840 --> 00:23:55,560 คุณกำลังทำผิดพลาดครั้งใหญ่ 274 00:23:56,600 --> 00:23:58,240 เปล่า ฉันกำลังแก้ไขความผิดพลาดต่างหาก 275 00:23:58,320 --> 00:23:59,800 สุปรียา 276 00:24:16,040 --> 00:24:18,720 ฉันมีเคสต้องผ่าตัดด่วน ทางโรงพยาบาลต้องการตัวฉัน 277 00:24:18,800 --> 00:24:20,480 - ฉันเข้าใจ - ตำรวจพวกนี้... 278 00:24:21,040 --> 00:24:23,640 เพื่อน นายมางานคืนสู่เหย้ามิติใหม่เหรอ 279 00:24:23,720 --> 00:24:25,880 - อือ... - นายเห็นเดวี ปราสาทไหม 280 00:24:27,800 --> 00:24:28,880 ขี้ข้าของเราไง เพื่อน 281 00:24:29,480 --> 00:24:32,440 เขาไม่เคยพานายไปหาหมอ หรือผู้ปกครองเหรอ 282 00:24:33,440 --> 00:24:34,680 ทำไมเขามาอยู่ที่นี่ 283 00:24:34,760 --> 00:24:36,320 ตอนนี้เขาทำบริการจัดเลี้ยง 284 00:24:36,400 --> 00:24:37,400 เขาเพิ่งออกไปเอง 285 00:24:45,680 --> 00:24:48,000 เดวี ปราสาท 286 00:24:51,720 --> 00:24:53,240 ผมอธิราช ไจสิงห์ จำผมได้ไหม 287 00:24:54,240 --> 00:24:55,120 จำได้สิ 288 00:24:55,880 --> 00:24:59,880 ลุงเคยเป็นพี่เลี้ยง สมัยที่เราเรียนที่นี่ ใช่ไหม 289 00:25:00,320 --> 00:25:02,400 - ลุงพาเด็กๆ ไปทุกที่ - ใช่ 290 00:25:02,480 --> 00:25:06,880 ลุงมีหน้าที่ไปส่งเด็กๆ ลุงพานายไปค่ายพักทหารบ่อยจะตาย 291 00:25:07,240 --> 00:25:10,800 ลุงจำนินาด รามันได้ไหมครับ เขาเป็นเพื่อนผมจากรามันคาเฟ 292 00:25:11,240 --> 00:25:13,320 มีการสืบสวนเรื่องเขาด้วย 293 00:25:14,160 --> 00:25:15,720 ตำรวจได้สอบปากคำลุงไหมครับ 294 00:25:15,800 --> 00:25:19,080 ตอนนั้นลุงเริ่มทำบริการจัดเลี้ยงละ เลยไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน 295 00:25:19,160 --> 00:25:22,480 แต่ลุงอยู่ที่นี่ในวันสุดท้ายของการเรียน ลุงซื้อตั๋วรถบัสให้เขาไม่ใช่เหรอ 296 00:25:22,560 --> 00:25:24,160 เปล่า ลุงไม่ได้ซื้อ 297 00:25:24,240 --> 00:25:26,720 โค้ชวยาสเป็นคนพาเขาไป และมีใครบางคนซื้อตั๋วให้เขา 298 00:25:29,600 --> 00:25:31,560 ลุงรู้ได้ยังไง 299 00:25:33,000 --> 00:25:34,560 ลุงจำเรื่องนี้ได้ยังไง 300 00:25:35,800 --> 00:25:37,760 นายพูดถึงวันสุดท้าย 301 00:25:38,400 --> 00:25:41,000 วันนั้นโค้ชวยาสส่งลุงไปทำงาน 302 00:25:41,080 --> 00:25:44,240 พอขากลับ ลุงดันประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้ลุงยังเดินกะเผลกอยู่เลย 303 00:25:46,800 --> 00:25:48,000 ผมขอเบอร์ลุงหน่อย 304 00:25:49,000 --> 00:25:50,000 เกิดอะไรขึ้นเหรอ 305 00:25:50,080 --> 00:25:53,240 ไม่มีอะไรครับ ไว้ผมโทรหา ถ้าอยากคุยเรื่องนี้ต่อ 306 00:26:00,320 --> 00:26:01,440 ขอตัวนะ 307 00:26:10,720 --> 00:26:12,480 เวดันต์ ได้ยินแล้วตอบด้วย เวดันต์ 308 00:26:13,880 --> 00:26:15,120 เวดันต์พูดฮะ 309 00:26:15,520 --> 00:26:16,360 ดีมากจ้ะ 310 00:26:17,720 --> 00:26:20,000 ถ้ารู้สึกกลัวก็ส่งเสียงมาทางวิทยุนะ 311 00:26:23,480 --> 00:26:25,920 ซาร์ธัคสร้างปัญหาให้เธอ 312 00:26:27,920 --> 00:26:29,520 ทำไมเธอถึงไม่ยอมบอกครู 313 00:26:30,080 --> 00:26:33,360 ชาโดว์บอยและฟีนิกซ์บอย ลงโทษเขาพร้อมกัน 314 00:26:34,280 --> 00:26:36,600 เขาจะไม่รังแกใครอีกแล้วฮะ 315 00:26:39,240 --> 00:26:40,080 เวดันต์ 316 00:26:42,320 --> 00:26:43,320 บางครั้ง 317 00:26:44,400 --> 00:26:47,120 เรื่องที่แต่งขึ้นมาจะปลอบประโลมใจเรา 318 00:26:48,240 --> 00:26:50,680 แต่ถ้าเธอขืนเอาแต่พูดเรื่องเดิมซ้ำๆ 319 00:26:50,760 --> 00:26:54,040 เธอก็จะแยกความจริง ออกจากจินตนาการไม่ได้ 320 00:26:54,120 --> 00:26:56,200 ความจริงก็คือ ซาร์ธัคคือคนที่ชอบกลั่นแกล้งคนอื่น 321 00:26:57,240 --> 00:26:59,400 เขาถึงโมโหซาร์ธัคเอามากๆ ไงฮะ 322 00:27:01,040 --> 00:27:01,880 ใคร 323 00:27:07,840 --> 00:27:09,560 เธอเปิดใจพูดกับครูได้เลยนะ 324 00:27:11,000 --> 00:27:11,840 ไม่ฮะ 325 00:27:12,520 --> 00:27:13,360 ทำไมล่ะ 326 00:27:15,480 --> 00:27:17,600 เพราะเขาก็โมโหครูเหมือนกัน 327 00:27:38,960 --> 00:27:41,600 - ไม่ต้องห่วง ทนายฉันจัดการเรื่องนี้อยู่ - ขอบใจ 328 00:27:45,120 --> 00:27:45,960 ไง อธิ 329 00:27:46,960 --> 00:27:49,880 ฉันขอโทษเรื่องที่พูดเมื่อคืนด้วยนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะ... 330 00:27:50,440 --> 00:27:52,000 ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ 331 00:27:52,080 --> 00:27:53,560 นายฆ่าสุยาช 332 00:27:53,640 --> 00:27:56,600 นายทะเลาะกับสุยาชในห้องอาหาร 333 00:27:56,680 --> 00:27:58,400 ฉันแกล้งเป็นผีเขย่าเตียงหลอกนาย 334 00:27:58,480 --> 00:28:00,800 ขอโทษนะ อย่าฆ่าฉันเลย ได้โปรด 335 00:28:00,880 --> 00:28:03,400 นี่มันเรื่องอะไรวะ ตำรวจอยู่ข้างนอกนะ 336 00:28:04,440 --> 00:28:05,720 ทุกอย่างเป็นแค่การเล่นพิเรนทร์ 337 00:28:06,040 --> 00:28:07,840 นายจะลงโทษพวกเราทำไม 338 00:28:07,920 --> 00:28:10,080 สุยาชบังคับฉัน ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย พวก นี่ เดฟ 339 00:28:10,160 --> 00:28:13,120 นี่ เดฟ ขอโทษเขาไปเถอะ ฉันขอบอกนายเลย 340 00:28:13,640 --> 00:28:16,800 - ขอโทษไปสิ เขาฆ่า... - ทำไมนายต้องดื่มเยอะขนาดนี้ด้วย 341 00:28:18,520 --> 00:28:19,360 ว่าไงนะ 342 00:28:20,240 --> 00:28:22,160 นายคิดว่าตัวเองเลิศเลอกว่าเราเหรอ 343 00:28:22,840 --> 00:28:24,960 นายเคยกลั่นแกล้งนินาด 344 00:28:25,840 --> 00:28:28,560 จำได้ไหมว่านายทำอะไรกับนินาด ในวันสุดท้าย 345 00:28:31,320 --> 00:28:32,280 นายทำอะไรเหรอ 346 00:28:36,880 --> 00:28:37,800 ถามเขาสิ 347 00:28:37,880 --> 00:28:39,120 นายทำอะไร เดฟ 348 00:28:43,080 --> 00:28:44,160 ฉันควรบอกเขาดีไหม 349 00:28:45,280 --> 00:28:47,720 นายหมายปองมัลวิกามาตลอด 350 00:28:48,200 --> 00:28:50,200 แต่มัลวิกาสนแค่อธิราช 351 00:28:52,200 --> 00:28:56,000 และในวันสุดท้าย ตอนที่อธิและนินาดทะเลาะกัน 352 00:28:56,080 --> 00:28:59,840 อธิลืมไปว่ามัลวิการอเขาอยู่ พร้อมกับเค้กและลูกโป่ง 353 00:29:00,320 --> 00:29:02,000 เพราะงั้น พออธิไม่โผล่มา 354 00:29:02,720 --> 00:29:06,360 ในที่สุดคุณชายเดฟก็ได้โอกาส 355 00:29:07,120 --> 00:29:08,840 สร้างความประทับใจให้มัลวิกา 356 00:29:09,640 --> 00:29:12,680 "ฉันจะทำให้นินาดชดใช้ กับสิ่งที่มันทำให้มัลวิการ้องไห้" 357 00:29:13,520 --> 00:29:16,000 ที่ห้องเก็บเอกสาร ก็เป็นแผนการของนายไม่ใช่เหรอ 358 00:29:16,920 --> 00:29:19,080 ถามเขาสิ ไปถามสิ 359 00:29:41,680 --> 00:29:43,680 นายทำอะไรนินาดวะ 360 00:29:50,040 --> 00:29:51,840 นี่ นินาด ช่วยฉันหยิบของหน่อย ขอร้องละ 361 00:29:51,920 --> 00:29:53,240 โรงเรียนนิลกีรีแวลลีย์ ปี 2007 362 00:29:53,320 --> 00:29:55,360 ปาร์ธ ขอโทษนะ แต่ฉันต้องรีบไปหอประชุม 363 00:30:10,480 --> 00:30:11,720 ไอ้ตุ๊ดเวรนี่ 364 00:30:31,000 --> 00:30:31,840 ลุกขึ้น 365 00:30:36,920 --> 00:30:41,040 อธิราชต้องโง่เป็นควาย ถึงไม่รู้ว่าแกเป็นอีตุ๊ดมาตลอด 366 00:30:41,120 --> 00:30:43,760 - ไม่ใช่ตอนนี้ เดฟ ปล่อยฉันไปเถอะ - เฮ้ย 367 00:30:44,720 --> 00:30:46,840 แกทำให้มัลวิการ้องไห้ 368 00:30:48,440 --> 00:30:50,880 แกก็ต้องได้รับบทเรียนสิวะ 369 00:31:09,000 --> 00:31:10,640 อธิราชอยู่ไหนล่ะ นินาด 370 00:31:11,120 --> 00:31:12,240 มันลืมแกไปแล้วเหรอ 371 00:31:19,200 --> 00:31:22,400 วันหนึ่งทุกคนก็จะลืมแก 372 00:31:22,480 --> 00:31:25,680 รุ่น 2007 373 00:31:28,560 --> 00:31:29,400 หายวับไปละ 374 00:31:34,800 --> 00:31:38,800 ตายห่า พวก งานที่หอประชุมเริ่มแล้ว เดฟ ไปกันเหอะ 375 00:31:39,640 --> 00:31:40,640 ไปกัน 376 00:31:42,000 --> 00:31:44,960 - นี่ เร็วเข้า พวก ไปกัน - นี่ เดฟ เร็วเข้า 377 00:31:45,040 --> 00:31:45,880 หายไปซะ 378 00:31:58,520 --> 00:32:00,800 วันหนึ่งแกก็จะรู้สึกสิ้นท่าเหมือนฉัน เดฟ 379 00:32:02,080 --> 00:32:06,360 แก ชื่อของแก ครอบครัวแก หรือแม้แต่คนอารักขาแกก็จะช่วยแกไม่ได้ 380 00:32:09,800 --> 00:32:12,160 แกจะไม่มีวันได้เห็นวันนั้นแน่ 381 00:32:31,200 --> 00:32:32,400 งั้นปาร์ธก็พูดถูก 382 00:32:33,160 --> 00:32:35,240 วันนั้นนินาดจะมาหาฉัน 383 00:32:36,320 --> 00:32:37,560 เขายกโทษให้ฉันแล้ว 384 00:32:38,520 --> 00:32:42,520 แต่ฉันกลับยืนอยู่บนเวที จ้องมองประตูเหมือนคนบ้า 385 00:32:42,600 --> 00:32:46,120 รอให้เขาเดินเข้ามาทุกวินาที เพื่อที่ฉันจะแก้ไขเรื่องต่างๆ ให้ถูกต้อง 386 00:32:48,360 --> 00:32:50,720 แต่เขาไม่เคยมาที่หอประชุม 387 00:32:52,320 --> 00:32:53,600 เพราะแกไม่ยอมให้เขามา 388 00:32:56,280 --> 00:32:59,840 คืนก่อนแกพยายามโน้มน้าวให้ฉันคิดว่า ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน 389 00:33:01,240 --> 00:33:03,160 ที่เขาหนีไปก็เป็นเพราะแก 390 00:33:05,080 --> 00:33:07,920 ที่แกทำไปทั้งหมดนี้ ก็เป็นเพราะแกต้องการมัลวิกา 391 00:33:10,480 --> 00:33:12,400 ทำไมแกถึงต่ำตมได้ถึงขนาดนี้ เดฟ 392 00:33:14,000 --> 00:33:15,240 ฉันจะทำอะไรได้อีกล่ะ 393 00:33:15,800 --> 00:33:19,480 แกคิดเหรอว่าฉันภูมิใจกับสิ่งที่ทำกับนินาด 394 00:33:21,360 --> 00:33:23,440 ตอนนั้นเราอายุ 16 นะ อธิราช 395 00:33:24,280 --> 00:33:26,280 มันจะไปสำคัญอะไร ถ้าฉันแกล้งมันวันนั้น 396 00:33:27,240 --> 00:33:29,360 คนอื่นๆ แกล้งมันทุกวัน 397 00:33:32,000 --> 00:33:35,800 การที่เดฟซ้อมนินาดในวันนั้น ไม่สำคัญอะไรเลย 398 00:33:37,160 --> 00:33:39,560 สิ่งที่สำคัญคือวันนั้น 399 00:33:39,640 --> 00:33:43,640 แม้แต่อธิราชเองก็ทำตัวไม่ต่างจากคนอื่น 400 00:33:47,000 --> 00:33:47,960 ไอ้คนชอบขี้แกล้ง 401 00:33:51,280 --> 00:33:52,640 อยากจะเชื่ออะไรก็เชื่อไป 402 00:33:53,680 --> 00:33:56,640 แต่วันนั้นเขาไม่ได้จะไปที่ หอประชุมเพื่อหาแกหรอก 403 00:33:57,600 --> 00:33:59,520 เขาจะไปหาโค้ชวยาส 404 00:34:00,160 --> 00:34:01,640 เขาอยากไปจากที่นี่ 405 00:34:03,000 --> 00:34:05,840 เพราะเขาวางแผนไว้แล้ว ว่าจะหนีออกจากบ้าน... 406 00:34:06,560 --> 00:34:09,960 เพราะสิ่งที่แกพูด 407 00:34:16,600 --> 00:34:17,960 เกิดอะไรขึ้น พวกนาย 408 00:34:27,640 --> 00:34:31,480 ฉันไม่ต้องซ้อมนินาด เพื่อทำให้มัลวิกาประทับใจหรอก 409 00:34:33,480 --> 00:34:35,480 เพราะมัลวิกาเลือกฉันแต่แรกแล้ว 410 00:34:37,080 --> 00:34:39,040 ฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ 411 00:34:43,520 --> 00:34:44,360 ตามมา 412 00:34:49,840 --> 00:34:50,800 ขอโทษนะ เพื่อน 413 00:34:51,800 --> 00:34:54,480 ขอโทษสำหรับทุกอย่าง 414 00:35:01,760 --> 00:35:02,640 ขอโทษนะ พวก 415 00:35:07,160 --> 00:35:10,800 แม่ที่ดีที่สุดในโลก 416 00:35:15,520 --> 00:35:16,360 เวดันต์ 417 00:35:22,760 --> 00:35:24,680 - เวดันต์ - ช่วยผมด้วย 418 00:35:25,560 --> 00:35:26,400 ได้โปรด 419 00:35:31,400 --> 00:35:32,200 เวดันต์ 420 00:36:07,800 --> 00:36:10,680 อธิราช เวดันต์หายตัวไป ช่วยฉันด้วย 421 00:36:20,000 --> 00:36:21,280 เวดันต์ 422 00:36:23,280 --> 00:36:24,480 เวดันต์ 423 00:36:25,360 --> 00:36:28,120 เวดันต์ 424 00:36:37,160 --> 00:36:38,200 เวดันต์ 425 00:36:40,000 --> 00:36:41,040 เวดันต์ 426 00:36:43,400 --> 00:36:44,920 อันตราย 427 00:36:48,800 --> 00:36:51,680 - เวดันต์ - ฉันขอโทษนะ เพื่อน 428 00:36:51,800 --> 00:36:52,960 ราจาต 429 00:36:53,040 --> 00:36:55,280 - ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น - ทำอะไรน่ะ 430 00:36:56,880 --> 00:36:58,040 ขอโทษนะ พวก 431 00:36:58,120 --> 00:36:59,360 ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น 432 00:36:59,440 --> 00:37:01,640 ใครอยู่ตรงนั้น นายคุยกับใคร 433 00:37:02,160 --> 00:37:03,080 ฉันขอโทษ 434 00:37:03,160 --> 00:37:04,920 นายจะทำอะไร 435 00:37:05,000 --> 00:37:05,880 ลงมานะ 436 00:37:07,280 --> 00:37:08,680 เสียสติไปแล้วเหรอ 437 00:37:10,200 --> 00:37:11,640 ยกโทษให้ฉันเถอะ 438 00:37:14,440 --> 00:37:15,640 ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย 439 00:37:17,280 --> 00:37:18,120 ราจาต 440 00:37:21,200 --> 00:37:22,080 ราจาต 441 00:38:17,320 --> 00:38:18,440 คณบดีวยาส 442 00:38:18,800 --> 00:38:20,080 เกิดอะไรขึ้นกับคุณ 443 00:38:22,000 --> 00:38:23,000 นินาด 444 00:38:24,040 --> 00:38:24,920 ใครนะครับ 445 00:38:25,560 --> 00:38:26,560 นินาด 446 00:40:25,760 --> 00:40:27,760 คำบรรยายโดย Kulrapat Wattanakitdechakul 447 00:40:27,840 --> 00:40:29,840 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร