1
00:00:19,800 --> 00:00:21,480
‎"มันคือโลกที่มอดม้วย"

2
00:00:22,800 --> 00:00:25,920
‎"ยิ่งกว่านั้น คือโลกสีเทา"

3
00:00:27,640 --> 00:00:29,200
‎"สภาพอากาศปลอดโปร่ง"

4
00:00:29,840 --> 00:00:33,640
{\an8}‎"ไม่มีความชื้นในชั้นบรรยากาศ
‎ไม่มีหมอกสลัวหรือฝุ่นควัน"

5
00:00:33,640 --> 00:00:36,560
{\an8}‎"แต่ท้องฟ้าก็ยังขมุกขมัวมืดครึ้ม"

6
00:00:36,560 --> 00:00:37,720
{\an8}‎(เบิร์นนิ่ง เดย์ไลต์)

7
00:00:37,720 --> 00:00:38,920
‎"เหตุผลก็คือ

8
00:00:38,920 --> 00:00:43,080
‎ถึงแม้ท้องฟ้าจะไม่มีเมฆ
‎มาบดบังความเจิดจ้าของวัน

9
00:00:43,080 --> 00:00:45,160
‎แต่ก็ไม่มีดวงอาทิตย์มอบแสงสว่างอยู่ดี "

10
00:00:48,880 --> 00:00:51,000
‎"ถ้าเขาถูกขอให้บอกว่าเขารู้สึกเช่นไร

11
00:00:51,720 --> 00:00:54,920
‎เขาคงจะพูดแค่ว่าเขามีช่วงเวลาที่มีความสุข"

12
00:00:59,400 --> 00:01:05,840
‎(คนจนตรอก)

13
00:01:18,840 --> 00:01:20,200
‎ขอต้อนรับสู่บ้านใหม่ของแก

14
00:02:52,360 --> 00:02:54,120
‎ที่การชุมนุมการเมืองที่จตุรัส พวกเขาว่า

15
00:02:54,120 --> 00:02:56,640
‎หนึ่งดอลลาร์เท่ากับเก้าลีรา
‎หนึ่งยูโรเท่ากับสิบลีรา

16
00:02:56,640 --> 00:02:58,240
‎แล้วตอนนี้ยังไงล่ะ

17
00:02:58,240 --> 00:03:00,880
‎สาบานเลย โลกนี้มีไว้เฉพาะคนรวย

18
00:03:01,560 --> 00:03:04,520
‎คุณไม่ยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อดอลลาร์เหรอ

19
00:03:05,080 --> 00:03:07,200
‎คุณไม่มีเงินหรือไง

20
00:03:07,200 --> 00:03:08,840
‎ถึงไม่มีเงิน แต่คุณมีโรงกษาปณ์

21
00:03:08,840 --> 00:03:11,720
‎คุณก็พิมพ์เงินเพื่อซื้อดอลลาร์ได้ไม่ใช่รึไง

22
00:03:12,280 --> 00:03:13,960
‎ทั้งครอบครัวคุณปิดกิจการไปแล้ว

23
00:03:15,000 --> 00:03:15,840
‎ใช่

24
00:03:15,840 --> 00:03:21,120
‎เพราะวิกฤตการเงิน
‎ประชาชนหาทางออกด้วยการขายอวัยวะ

25
00:03:21,120 --> 00:03:22,640
‎ลุงมาฮีร์ไม่มาอีกแล้วสินะ

26
00:03:23,160 --> 00:03:25,240
‎เขาไม่ได้มีปัญหาสุขภาพใช่ไหมครับ

27
00:03:25,920 --> 00:03:29,120
‎ไม่มี พ่อผมสบายดี เขาดูแลตัวเองดีครับ

28
00:03:30,240 --> 00:03:32,440
‎พี่ยาลิน ผมแน่ใจว่าพี่จําไม่ได้

29
00:03:32,440 --> 00:03:34,760
‎แต่ผมเป็นคนเอาออร์เดอร์ของบ้านพี่ไปส่งตลอด

30
00:03:35,320 --> 00:03:37,440
‎แต่ผมไม่เคยกดกริ่งถ้ารถของพี่ไม่จอดอยู่

31
00:03:37,440 --> 00:03:39,480
‎ผมจะรอจนกว่าพี่จะกลับมา

32
00:03:40,000 --> 00:03:40,880
‎ทําไมล่ะ

33
00:03:40,880 --> 00:03:44,880
‎เพราะส่งของให้พี่แปลว่าผมจะได้ทิปเยอะน่ะครับ

34
00:03:45,800 --> 00:03:48,480
‎วันหนึ่ง ผมซ่อนตัวอยู่ข้างนอกตามเคย

35
00:03:49,400 --> 00:03:51,640
‎ผมรอพี่อยู่และพ่อผมจับได้

36
00:03:52,840 --> 00:03:55,320
‎พ่อพูดว่า "แกมาทําอะไรที่นี่
‎แกหายหัวไปเป็นชั่วโมง"

37
00:03:55,840 --> 00:03:59,480
‎ผมยังเด็ก เลยบอกพ่อเรื่องทิป

38
00:04:00,120 --> 00:04:01,480
‎พ่อตีผมแรงมาก

39
00:04:02,240 --> 00:04:04,600
‎พ่อว่า "ฉันจ่ายค่าจ้างแกเสียเปล่ารึไง"

40
00:04:05,120 --> 00:04:06,520
‎"แกมันโลภมาก"

41
00:04:07,040 --> 00:04:10,400
‎นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่พ่อตบผม

42
00:04:10,400 --> 00:04:11,600
‎เป็นเพราะพี่แท้ๆ

43
00:04:16,120 --> 00:04:17,160
‎พี่ยาลิน

44
00:04:18,800 --> 00:04:20,480
‎ผมมีอะไรจะบอก

45
00:04:21,360 --> 00:04:22,760
‎ผมเพิ่งแต่งงาน

46
00:04:22,760 --> 00:04:25,120
‎- ว้าว ยินดีด้วย
‎- ขอบคุณครับ

47
00:04:25,720 --> 00:04:27,640
‎เราได้ทองเป็นของขวัญวันแต่งเพียบ

48
00:04:27,640 --> 00:04:29,400
‎ผมจะเอาทองไปทําอะไรดีครับ

49
00:04:29,400 --> 00:04:32,160
‎ขายดีไหม หรือเอาไปแปลงเป็นคริปโต

50
00:04:32,160 --> 00:04:34,120
‎อาจเอาไปเก็งกําไรกินดอกเบี้ย

51
00:04:34,120 --> 00:04:36,760
‎หรือ... ไม่รู้สิ อาจเก็บไว้แบบนั้น

52
00:04:36,760 --> 00:04:38,200
‎ผมไม่รู้ ผมอยากให้พี่แนะนํา

53
00:04:39,880 --> 00:04:41,080
‎ว่าไงครับ พ่อ

54
00:04:42,640 --> 00:04:43,720
‎ไอ้เบื๊อก

55
00:04:49,440 --> 00:04:50,720
‎พ่อหนุ่ม เรายังไม่เปิด

56
00:04:51,240 --> 00:04:53,280
‎ไปซื้อร้านอื่นเถอะ ร้านเราปิด

57
00:05:03,640 --> 00:05:05,120
‎เจอคนรู้จักบ้างไหม

58
00:05:06,880 --> 00:05:08,560
‎ได้คุยกับลูกชายเจ้าของร้านชํา

59
00:05:08,560 --> 00:05:10,400
‎เขาบอกว่าเขาเพิ่งแต่งงาน

60
00:05:10,960 --> 00:05:13,080
‎พ่อเขาก็เป็นคนดีนะ

61
00:05:13,800 --> 00:05:17,280
‎เขาพูดด้วยซ้ําว่า "นายเพิ่งกลับมา
‎ชิ้นนี้เราออกเงินให้"

62
00:05:17,280 --> 00:05:18,760
‎แต่ผมปฏิเสธ

63
00:05:24,800 --> 00:05:25,800
‎นั่นอะไร

64
00:05:27,800 --> 00:05:28,960
‎ฉันมีของมาฝากคุณด้วย

65
00:05:29,480 --> 00:05:30,480
‎จริงเหรอ

66
00:05:32,840 --> 00:05:34,560
‎ฉันเห็นว่า... ที่นี่รถราไม่ติดขัด

67
00:05:35,840 --> 00:05:37,840
‎คุณไม่ได้นั่งในรถหลายชั่วโมง

68
00:05:38,960 --> 00:05:40,000
‎โอ้โฮ ที่รัก

69
00:05:40,000 --> 00:05:41,760
‎คุณอ่านที่เหลือได้ตามสบาย

70
00:05:46,720 --> 00:05:48,320
‎- แจ๋วไปเลย
‎- ชอบไหมคะ

71
00:05:54,320 --> 00:05:55,320
‎ฟังนะ

72
00:06:06,960 --> 00:06:07,960
‎เราจะไม่เป็นไร

73
00:06:10,720 --> 00:06:12,200
‎ที่นี่จะดีสําหรับเรา

74
00:06:14,960 --> 00:06:15,960
‎ตกลงไหม

75
00:06:29,160 --> 00:06:30,240
‎โชคดีนะ

76
00:06:32,000 --> 00:06:33,400
‎ยินดีต้อนรับครับ คุณยาลิน

77
00:06:36,040 --> 00:06:39,720
‎บ้านคุณหลังนี้เล่นเอาผมแทบแย่

78
00:06:39,720 --> 00:06:41,600
‎ผมพยายามซ่อมแซมอยู่

79
00:06:41,600 --> 00:06:43,680
‎- ดีใจที่ได้มาที่นี่ครับ
‎- ยินดีต้อนรับ

80
00:06:44,840 --> 00:06:46,760
‎ผมเติมน้ําให้แล้ว เต็มแทงก์

81
00:06:46,760 --> 00:06:48,680
‎คุณจะมีน้ําไว้ใช้เผื่อไฟดับ

82
00:06:48,680 --> 00:06:50,560
‎รอบคอบดี ขอบคุณครับ

83
00:06:50,560 --> 00:06:52,360
‎เดินทางเป็นยังไงบ้างครับ

84
00:06:52,360 --> 00:06:53,760
‎ดีครับ ไม่เลว

85
00:06:53,760 --> 00:06:56,360
‎แต่เสียเวลาสองชั่วโมง
‎กว่าเราจะออกจากอิสตันบูลได้

86
00:06:57,680 --> 00:06:58,960
‎ยินดีต้อนรับ คุณผู้หญิง

87
00:06:59,560 --> 00:07:00,520
‎ขอบคุณค่ะ

88
00:07:04,680 --> 00:07:06,360
‎- ผมปลูกเอง
‎- อะไร

89
00:07:06,360 --> 00:07:09,200
‎- ต้นแอปเปิลนั่น
‎- อ๋อ ดี ดีมากครับ

90
00:07:09,200 --> 00:07:12,040
‎ขอบใจ ลุงมาฮีร์อยากได้ต้นแอปเปิลมาตลอด

91
00:07:12,040 --> 00:07:13,640
‎- เหรอครับ
‎- ผมไม่เคยปลูกให้

92
00:07:13,640 --> 00:07:15,160
‎แต่ตอนนี้คุณมีต้นนึงแล้วนะ

93
00:07:16,080 --> 00:07:17,560
‎อยากได้ตะกร้าคุณไหม

94
00:07:20,360 --> 00:07:22,480
‎- นั่นอะไร
‎- ตะกร้า

95
00:07:23,280 --> 00:07:25,960
‎- เราจะเก็บผลมะกอกคุณกันใช่ไหม
‎- ใช่

96
00:07:25,960 --> 00:07:29,200
‎ไม่ใช่สัปดาห์นี้ แต่เป็นสัปดาห์หน้า
‎และเราจะวางไว้ตรงนี้

97
00:07:29,200 --> 00:07:31,920
‎เราจะมาขนไปคั้นที่โรงงาน

98
00:07:31,920 --> 00:07:35,560
‎- คุณจะได้น้ํามันมะกอกแสนอร่อยของคุณเอง
‎- ขอบใจ

99
00:07:35,560 --> 00:07:39,560
‎- คุณเขียนชื่อผมบนฝาตะกร้า
‎- ตะกร้าสําคัญ ระวังหน่อยละ

100
00:08:05,920 --> 00:08:07,800
‎เซลม่ากับสามีเธอชวนเราไปคืนนี้อีกแล้ว

101
00:08:10,480 --> 00:08:12,160
‎คราวก่อนเราไปมือเปล่า

102
00:08:12,160 --> 00:08:13,520
‎คราวนี้ต้องซื้อของฝากไปด้วย

103
00:08:14,200 --> 00:08:17,160
‎คุณลองหาซื้ออะไรสักอย่างจากร้านในจตุรัสไหม

104
00:08:18,040 --> 00:08:20,080
‎ฉันไม่อยากออกไปไหน

105
00:08:21,360 --> 00:08:22,600
‎ก็ได้ เดี๋ยวผมไปซื้อเอง ที่รัก

106
00:08:26,400 --> 00:08:28,760
‎ฉันเหนื่อยมากที่อิสตันบูล

107
00:08:31,280 --> 00:08:36,240
‎ไม่อยากทําอะไรเลยนอกจากนั่งดูข่าวดาราในทีวี

108
00:08:36,840 --> 00:08:38,880
‎เดือนก่อน ทรัพย์สินของยาลิน ซาฮินถูกอายัด

109
00:08:38,880 --> 00:08:41,840
‎และเขาได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจํา
‎ระหว่างรอพิจารณาคดี

110
00:08:41,840 --> 00:08:44,760
‎หุ้นส่วนนักธุรกิจคนดังสี่คนของเขาที่ถูกกล่าวหา

111
00:08:44,760 --> 00:08:46,840
‎ถูกจับและส่งเข้าคุก

112
00:08:47,720 --> 00:08:51,480
{\an8}‎(ข่าวด่วน
‎ความคืบหน้าในคดียาลิน ซาฮิน)

113
00:08:51,480 --> 00:08:53,040
{\an8}‎นักธุรกิจสี่คนนี้

114
00:08:53,040 --> 00:08:56,200
{\an8}‎ถูกกล่าวหาว่ายักยอกเงินกว่า 100 ล้านดอลลาร์

115
00:08:56,200 --> 00:08:57,920
‎จากเหยื่อพวกเขา

116
00:08:57,920 --> 00:09:00,280
‎คํายื่นอุทธรณ์ของทนายพวกเขาถูกปฏิเสธ

117
00:09:00,280 --> 00:09:05,360
‎ครอบครัวผู้ต้องสงสัยอ้างว่า
‎ทุกอย่างเป็นการถูกป้ายสีและไม่เป็นความจริง

118
00:09:26,080 --> 00:09:28,200
‎เรายังมีชีวิตอยู่ ชีวิตดําเนินต่อไป

119
00:09:29,960 --> 00:09:31,120
‎เรายังไม่ตาย

120
00:09:33,040 --> 00:09:34,040
‎ผมรู้

121
00:09:36,120 --> 00:09:37,480
‎มันผ่านไปแล้ว

122
00:09:40,800 --> 00:09:42,480
‎คุณบอกเองว่า "ตอนนี้เราอยู่ที่นี่แล้ว"

123
00:09:56,720 --> 00:09:58,480
‎มาดูสิว่าใจคุณอยู่ที่นี่จริงไหม

124
00:12:32,960 --> 00:12:35,960
‎(ร้านขายของเก่าเอ็นส์)

125
00:12:57,600 --> 00:12:58,600
‎สวัสดีครับ

126
00:13:41,600 --> 00:13:42,440
‎สวัสดีครับ

127
00:13:43,880 --> 00:13:45,400
‎ผมแค่เดินดูไปเรื่อยๆ

128
00:13:45,400 --> 00:13:46,480
‎เชิญครับ

129
00:13:47,760 --> 00:13:49,160
‎ผมกําลังมองหาของฝาก

130
00:13:50,400 --> 00:13:51,400
‎เรามีแม่เหล็ก

131
00:13:53,120 --> 00:13:55,440
‎เปล่าครับ ผมกําลังหาของที่แตกต่าง

132
00:13:55,440 --> 00:13:56,760
‎เรามีรูปปั้นเล็ก

133
00:13:56,760 --> 00:13:59,440
‎นี่แอริสตอเติลเชียวนะ เขามีโรงเรียนที่นี่

134
00:14:00,160 --> 00:14:02,080
‎ไม่ครับ ผมต้องการสิ่งที่ไม่เหมือนคนอื่น

135
00:14:02,080 --> 00:14:04,120
‎คุณกลับไปทํางานของคุณต่อเถอะครับ

136
00:14:04,120 --> 00:14:06,720
‎ถ้าผมเจอของถูกใจแล้วผมจะบอก โอเคไหม

137
00:14:06,720 --> 00:14:09,040
‎เรามีของพวกนี้แขวนบนผนัง

138
00:14:09,040 --> 00:14:10,120
‎เห็นครับ

139
00:14:11,920 --> 00:14:12,760
‎ไม่

140
00:14:15,160 --> 00:14:17,320
‎คุณไปนั่งก่อนก็ได้ จริงๆ นะ

141
00:14:19,520 --> 00:14:23,520
‎บางทีเราก็มีคนแต่งตัวดีแบบคุณมาที่ร้านเรา

142
00:14:24,400 --> 00:14:25,520
‎พวกเขาเดินไปเดินมา

143
00:14:25,520 --> 00:14:29,480
‎แล้วพวกเขาก็จิ๊กแม่เหล็กออกไป
‎คงคิดว่าตัวเองฉลาดหัวหมอ

144
00:14:30,240 --> 00:14:34,160
‎คุณดูจากหน้าตาการแต่งตัวไม่ได้หรอก

145
00:14:35,440 --> 00:14:37,120
‎- จริงเหรอ
‎- แน่นอนที่สุด

146
00:14:37,840 --> 00:14:39,880
‎เราถึงต้องรอแบบนี้ไงละ

147
00:14:40,680 --> 00:14:42,400
‎เพื่อป้องกันไม่ให้โดนขโมยของ

148
00:14:42,400 --> 00:14:44,280
‎เพราะอะไรๆ มันควบคุมไม่ได้

149
00:14:44,800 --> 00:14:46,400
‎เราจับพวกขโมยได้

150
00:14:46,920 --> 00:14:48,920
‎เราบอกให้พวกมันคืนแม่เหล็ก

151
00:14:49,920 --> 00:14:51,920
‎ทีแรกพวกมันปฏิเสธเสียงแข็งตลอด

152
00:14:52,640 --> 00:14:54,560
‎เถียงฉอดๆ เพื่อกลบเกลื่อนว่าไม่ผิด

153
00:14:54,560 --> 00:14:57,960
‎จนโดนเราต่อยปากแตกเพราะอดไม่ได้

154
00:14:58,720 --> 00:14:59,840
‎และพวกมันก็ด่าสารพัด

155
00:14:59,840 --> 00:15:03,000
‎ยังไงต่อน่ะเหรอ ยิ่งด่าก็ยิ่งต้องโดนต่อย

156
00:15:03,000 --> 00:15:04,920
‎และพอคุณได้เริ่มทําร้ายใครเข้า...

157
00:15:05,520 --> 00:15:06,720
‎ส่วนตัวผมหยุดไม่ได้

158
00:15:06,720 --> 00:15:08,480
‎ความโกรธทําเอาหูหนวกตาบอด

159
00:15:09,120 --> 00:15:11,400
‎และใบหน้าพวกมันก็เละตุ้มเป๊ะ

160
00:15:11,400 --> 00:15:13,440
‎โดนอัดจนสารรูปดูไม่ได้

161
00:15:13,960 --> 00:15:15,960
‎เรารับมือกับตํารวจภูธรและทุกอย่าง

162
00:15:16,760 --> 00:15:17,920
‎เราหาเรื่องซวยใส่ตัว

163
00:15:18,440 --> 00:15:19,880
‎สุดท้ายความซวยกลับมาเล่นงาน

164
00:15:21,320 --> 00:15:23,960
‎พวกมันโดนอัดยับเพราะแม่เหล็กถูกๆ

165
00:15:24,760 --> 00:15:26,640
‎มันคุ้มกับการฆ่าคนไหมล่ะเนี่ย

166
00:15:26,640 --> 00:15:28,960
‎ไม่ ไม่อยู่แล้ว

167
00:15:28,960 --> 00:15:31,240
‎ใช่ไหมล่ะ ผมก็พูดแบบนั้นเสมอ

168
00:15:32,280 --> 00:15:33,720
‎ผมบอกพี่นิยาซีด้วย

169
00:15:34,440 --> 00:15:36,040
‎เขาเป็นเจ้าของ

170
00:15:37,760 --> 00:15:38,880
‎ผมบอกเขาว่า... พี่นิยาซี

171
00:15:41,040 --> 00:15:43,760
‎ต้องขโมยของดีๆ สิ

172
00:15:46,120 --> 00:15:48,240
‎ขโมยแม่เหล็กเนี่ยนะ

173
00:15:49,600 --> 00:15:50,640
‎คุณต้อง...

174
00:15:51,880 --> 00:15:53,320
‎ขโมยแบบยาลิน

175
00:15:55,400 --> 00:16:00,080
‎และเดินลอยหน้าลอยตาหน้าไม่อาย
‎ราวกับเรื่องเลวๆ ไม่เคยเกิดขึ้น จริงไหม

176
00:16:00,600 --> 00:16:02,080
‎ใช่ไหม คุณยาลิน

177
00:16:02,080 --> 00:16:04,240
‎อะไรกัน จะไปไหน เราคุยกันอยู่นะ

178
00:16:04,240 --> 00:16:06,000
‎ขโมยไปสักอย่างสิ

179
00:16:06,000 --> 00:16:08,240
‎เอาวัวสองตัวที่เหลือของผมไปด้วยสิ

180
00:16:08,240 --> 00:16:10,040
‎เอาฟันทองของแม่ผมไปด้วยสิ

181
00:16:10,040 --> 00:16:11,880
‎ทั้งประเทศเป็นของคุณ

182
00:16:11,880 --> 00:16:13,640
‎เอาไปให้หมดเลย

183
00:16:18,680 --> 00:16:19,800
‎ปล่อยนะโว้ย!

184
00:16:34,000 --> 00:16:35,000
‎อย่า!

185
00:16:36,560 --> 00:16:37,560
‎อย่า!

186
00:23:45,600 --> 00:23:47,400
‎ทําไมไปนานจังคะ

187
00:23:56,520 --> 00:23:57,840
‎ได้ของฝากมาไหม

188
00:24:01,680 --> 00:24:02,960
‎ได้มาสิ

189
00:24:13,040 --> 00:24:17,040
‎เห็นชัดว่าที่แถวนี้เจอสงครามมาหนักหน่วง

190
00:24:17,040 --> 00:24:22,280
‎แต่ที่แถวนี้ก็ยังเจอเรื่องอื่นๆ ด้วย

191
00:24:22,920 --> 00:24:25,800
‎ที่จริงมันเป็นข้อยกเว้น

192
00:24:27,240 --> 00:24:31,480
‎ครั้งหนึ่ง สมัยที่ดินแดนเหล่านี้ถูกยึดไป

193
00:24:32,160 --> 00:24:34,440
‎โดยไม่มีการเสียเลือดเสียเนื้อ

194
00:24:35,320 --> 00:24:40,120
‎มันเกิดขึ้นในสมัยศตวรรษที่สี่ก่อนคริสตกาล

195
00:24:40,120 --> 00:24:43,000
‎เป็นเพราะยอดบุรุษนามว่าเอบูลัส

196
00:24:44,160 --> 00:24:45,880
‎เขาเป็นนายธนาคาร

197
00:24:47,720 --> 00:24:52,680
‎ตอนนั้น ชาวเปอร์เซียก่อสงครามไปทั่วภูมิภาคนี้

198
00:24:53,360 --> 00:24:57,840
‎เอบูลัสทําตามหน้าที่ขอวนายธนาคาร

199
00:24:57,840 --> 00:25:04,720
‎และเขาปล่อยกู้ให้พวกนักสู้เพื่อให้สู้ต่อไป

200
00:25:05,720 --> 00:25:10,480
‎แล้ววันหนึ่ง พวกเปอร์เชียก็จ่ายหนี้ไม่ไหว

201
00:25:11,160 --> 00:25:14,680
‎พวกเขาเลยยกที่ดินให้เอบูลัสแทน

202
00:25:15,760 --> 00:25:20,520
‎นายธนาคารกลายเป็น
‎ราชาแห่งดินแดนอาซโซสแห่งนี้

203
00:25:21,080 --> 00:25:24,840
‎นายธนาคารซื้อที่แห่งนี้

204
00:25:25,600 --> 00:25:28,080
‎เขามีทาสชื่อแอร์เมียส

205
00:25:28,720 --> 00:25:31,920
‎แอร์เมียสขึ้นครองบัลลังก์ตอนเอบูลัสตาย

206
00:25:32,560 --> 00:25:34,960
‎แล้วคุณรู้ไหมว่าเขาทําอะไร

207
00:25:37,120 --> 00:25:40,160
‎เขาพาแอริสตอเติลมาที่นี่

208
00:25:41,560 --> 00:25:46,320
‎เพราะนายธนาคารคนนั้น อาซโซสกลายเป็นบ้าน

209
00:25:46,320 --> 00:25:51,760
‎ของแอริสตอเติล
‎หนึ่งในนักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก

210
00:25:53,000 --> 00:25:59,040
‎ที่ดินแถบนี้จึงถูกครอบครองไม่ใช่โดยกําลัง
‎ไม่ใช่โดยการเพิกเฉย

211
00:25:59,640 --> 00:26:02,160
‎แต่โดยสติปัญญา

212
00:26:02,160 --> 00:26:04,160
‎ด้วยเหตุนั้น ตลอดหลายศตวรรษ

213
00:26:04,160 --> 00:26:09,800
‎สุดยอดปัญญาชนมากมายถูกชักนํามาที่นี่
‎ราวกับถูกพลังแม่เหล็กดึงดูด

214
00:26:12,920 --> 00:26:14,840
‎และวันนี้ ในหมู่พวกเรา...

215
00:26:17,280 --> 00:26:19,280
‎เรามีปัญญาชนอีกคนหนึ่ง

216
00:26:22,400 --> 00:26:23,880
‎ยินดีต้อนรับ คุณยาลิน

217
00:26:25,480 --> 00:26:26,920
‎ขอต้อนรับสู่อาซโซส

218
00:26:31,640 --> 00:26:32,840
‎ขอต้อนรับกลับบ้าน

219
00:26:37,600 --> 00:26:38,600
‎ยินดีต้อนรับค่ะ

220
00:27:28,960 --> 00:27:30,400
‎เปิดประตูให้ทีได้ไหม

221
00:27:33,520 --> 00:27:34,640
‎ยาลิน

222
00:27:36,280 --> 00:27:38,760
‎ทําอะไรของคุณน่ะ ทําไมไม่เปิดประตู

223
00:27:42,040 --> 00:27:44,640
‎- เชิญจ้ะ เข้ามาก่อน
‎- ขอบใจจ้ะ ไม่เป็นไร

224
00:27:44,640 --> 00:27:46,920
‎- ถ้าพร้อมแล้วไปกันเถอะ
‎- เราพร้อมแล้ว

225
00:27:47,480 --> 00:27:48,600
‎ยาลิน มาเร็วเข้า

226
00:27:53,560 --> 00:27:55,680
‎ถ้าพร้อมแล้วไปเดินเล่นกัน

227
00:27:55,680 --> 00:27:57,280
‎ผมไม่ไป พวกคุณไปกันเถอะ

228
00:27:58,480 --> 00:27:59,920
‎พูดเรื่องอะไรของคุณ

229
00:28:00,440 --> 00:28:02,080
‎แต่คุณสัญญาแล้วนะ

230
00:28:02,880 --> 00:28:05,440
‎เราจะไปที่สวยๆ กัน คุณจะต้องชอบแน่ๆ

231
00:28:07,840 --> 00:28:08,840
‎มาเถอะ

232
00:28:11,800 --> 00:28:16,360
‎มีแมลงในบ้านพวกเธอด้วยเหรอ
‎แมลงตัวดําๆ ใหญ่ๆ น่ะเหรอ

233
00:28:16,360 --> 00:28:20,320
‎มันอยู่ในห้องครัว ห้องน้ํา อยู่ทุกที่ ฉันกลัวแทบบ้า

234
00:28:20,320 --> 00:28:22,400
‎เราไม่มีแมลงพวกนั้น

235
00:28:22,400 --> 00:28:24,520
‎ดี พวกเธอโชคดีจัง

236
00:28:25,080 --> 00:28:30,080
‎การได้อาศัยในธรรมชาติก็เยี่ยมอยู่หรอก
‎แต่ฉันไม่อยากให้มีแมลงเลย

237
00:28:30,080 --> 00:28:32,200
‎เพราะฉันทนพวกมันไม่ไหว

238
00:28:32,200 --> 00:28:35,800
‎หมายถึงก็ไม่เป็นไร
‎โอเค วิถีชีวิตแบบใกล้ชิดธรรมชาติ

239
00:28:36,320 --> 00:28:39,840
‎แต่เธอคิดถึงความสบายแบบที่หาได้ในเมือง

240
00:28:40,520 --> 00:28:43,200
‎ความสบายที่ว่าคือคอนกรีตสินะ

241
00:28:43,200 --> 00:28:45,600
‎ไม่ ไม่ใช่คอนกรีต ไม่ได้หมายความแบบนั้น

242
00:28:45,600 --> 00:28:48,760
‎แต่เธออยากได้ไร่องุ่น มันจะเวิร์กได้ยังไง

243
00:28:48,760 --> 00:28:50,520
‎หมายความว่ายังไง

244
00:28:50,520 --> 00:28:54,240
‎ถ้าเธอต้องลงแรงทํางานกับดิน
‎มันก็ต้องเจอแมลงอยู่แล้ว จริงไหม

245
00:28:54,240 --> 00:28:56,800
‎ไม่เอา ฉันไม่อยากได้พวกแมลง
‎ไม่อยากเห็นพวกมัน

246
00:28:56,800 --> 00:28:57,880
‎เบย์ซา

247
00:28:58,440 --> 00:29:03,360
‎ฉันกําลังคิดเรื่องปลูกองุ่น
‎ผลิตไวน์และสร้างแบรนด์

248
00:29:04,480 --> 00:29:06,200
‎แจ๋วเลย เธอควรทํานะ

249
00:29:21,800 --> 00:29:25,360
{\an8}‎(แกะบูชายัญ)

250
00:29:48,040 --> 00:29:49,280
‎เป็นอะไรไป คุณโอเคไหม

251
00:29:49,800 --> 00:29:51,560
‎ไม่ ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย

252
00:29:51,560 --> 00:29:53,160
‎อาจจะเป็นไข้

253
00:29:54,040 --> 00:29:55,240
‎จริงเหรอ

254
00:29:56,360 --> 00:29:57,360
‎เร็วเข้า!

255
00:30:02,440 --> 00:30:04,680
‎ไปกันเถอะค่ะ อากาศสดชื่นจะช่วยให้คุณดีขึ้น

256
00:30:19,560 --> 00:30:22,160
‎เบย์ซา อย่ามัวโอ้เอ้

257
00:30:23,720 --> 00:30:25,080
‎ยาลิน ขอที

258
00:30:25,080 --> 00:30:27,120
‎ทําตัวมีความสุขกับที่นี่หน่อยน่า

259
00:30:27,640 --> 00:30:28,640
‎มาค่ะ

260
00:31:09,320 --> 00:31:10,920
‎(ตํารวจท้องที่)

261
00:31:10,920 --> 00:31:12,760
‎สะพานยังอยู่ตรงนั้นไหม คุณเซลม่า

262
00:31:12,760 --> 00:31:15,720
‎อยู่ค่ะ สวยงาม เราชอบมันนะ

263
00:31:21,880 --> 00:31:23,160
‎เรายังไม่เคยเจอกัน

264
00:31:25,600 --> 00:31:27,880
‎จ่าสิบเอกเซลามี โทเกอร์

265
00:31:29,520 --> 00:31:31,600
‎สวัสดีครับ ผมยาลิน

266
00:31:34,120 --> 00:31:36,320
‎- ภรรยาผม เบย์ซา
‎- สวัสดีครับ สบายดีไหม

267
00:31:36,320 --> 00:31:38,400
‎- สวัสดีค่ะ สบายดี
‎- ยินดีที่รู้จักครับ

268
00:31:41,840 --> 00:31:44,320
‎คุณยาลิน คุณชอบล่าสัตว์ไหม เคยออกล่าสัตว์ไหม

269
00:31:46,680 --> 00:31:49,880
‎ผมไม่ค่อยรู้เรื่องล่าสัตว์

270
00:31:51,160 --> 00:31:52,520
‎เดี๋ยวผมเล่าให้ฟัง

271
00:31:54,040 --> 00:31:56,680
‎สาวๆ ครับ ขอเวลาผมกับคุณยาลิน
‎ไปเดินเล่นกันหน่อยนะครับ

272
00:31:56,680 --> 00:31:59,000
‎- เขาป่วยนิดหน่อยค่ะ
‎- ผมไม่เป็นไร

273
00:31:59,000 --> 00:32:00,680
‎ไม่นานหรอกครับ

274
00:32:00,680 --> 00:32:03,000
‎เราจะไปดูหมู่บ้านกัน ใช่ไหม คุณยาลิน

275
00:32:04,400 --> 00:32:06,280
‎ผมโอเค รู้สึกดีขึ้นแล้ว

276
00:32:06,800 --> 00:32:08,920
‎- แน่ใจนะคะ
‎- แน่สิ พวกคุณไปเถอะ

277
00:32:10,040 --> 00:32:10,960
‎งั้นเราไปกันเถอะ

278
00:32:12,640 --> 00:32:14,200
‎- โชคดีนะคะ
‎- โชคดีครับ

279
00:32:14,920 --> 00:32:16,320
‎ฝากหวัดดีคุณดายม์ด้วยครับ

280
00:32:20,800 --> 00:32:22,920
‎ผมกับคุณไปเดินเล่นกันเถอะ

281
00:32:44,960 --> 00:32:46,320
‎เรามีคู่หู่ชื่อว่าเจฟเด็ต

282
00:32:48,080 --> 00:32:49,800
‎เขาเป็นคนเพี้ยนหน่อยๆ

283
00:32:51,080 --> 00:32:53,640
‎บางครั้งเขาทํางานที่ร้านของเก่าของนิยาซี

284
00:32:55,120 --> 00:32:57,120
‎พวกเขาเรียกร้านของเก่า แต่มันร้านขยะชัดๆ

285
00:32:57,120 --> 00:32:59,680
‎เขาเอาถั่วไปแลกขยะเก่าๆ ของชาวบ้าน

286
00:33:01,000 --> 00:33:04,280
‎แล้วเอาไปขายให้นักท่องเที่ยว
‎แพงกว่าต้นทุนสิบเท่าราวกับเป็นของเก่าจริงๆ

287
00:33:06,280 --> 00:33:07,440
‎แต่เอาเถอะ

288
00:33:07,440 --> 00:33:10,680
‎นิยาซีมีธุระในเมืองเมื่อวาน

289
00:33:12,040 --> 00:33:14,200
‎เขาเลยขอให้เจฟเด็ตดูแลร้าน

290
00:33:14,800 --> 00:33:16,000
‎และเขาตกลง

291
00:33:19,240 --> 00:33:23,240
‎ตอนนิยาซีไปที่ร้านตอนเช้า มันเละจนดูไม่จืด

292
00:33:25,000 --> 00:33:26,200
‎เจฟเด็ตไม่อยู่ที่นั่น

293
00:33:27,320 --> 00:33:29,320
‎ผมโทรไปถามแม่เขา เขาไม่ได้กลับมาบ้าน

294
00:33:30,760 --> 00:33:32,760
‎สิ่งสุดท้ายที่คนเห็นที่นั่นคือรถคุณ

295
00:33:34,800 --> 00:33:35,800
‎เมื่อวานน่ะ

296
00:33:39,160 --> 00:33:41,200
‎- คุณอยู่ที่นั่นใช่ไหม
‎- ผมแวะไป ใช่

297
00:33:41,720 --> 00:33:42,720
‎เมื่อไหร่

298
00:33:43,240 --> 00:33:44,240
‎บ่าย...

299
00:33:45,600 --> 00:33:46,560
‎บ่ายแก่ๆ

300
00:33:46,560 --> 00:33:47,640
‎เขาทําอะไรอยู่

301
00:33:48,760 --> 00:33:49,680
‎ใคร

302
00:33:51,440 --> 00:33:52,520
‎เจฟเด็ต

303
00:33:55,560 --> 00:33:59,120
‎ผมเข้าไป เดินดูของแป๊บเดียวก็กลับ

304
00:33:59,120 --> 00:34:01,360
‎- ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม
‎- ไม่

305
00:34:16,560 --> 00:34:17,560
‎เอาละ...

306
00:34:18,600 --> 00:34:19,760
‎ยาลิน

307
00:34:21,760 --> 00:34:23,600
‎นายทําร้ายคนมามากใช่ไหม ไอ้น้องชาย

308
00:34:25,680 --> 00:34:26,680
‎ใช่ไหม

309
00:34:28,320 --> 00:34:29,800
‎นายทําร้ายคนมากมาย

310
00:34:30,880 --> 00:34:32,080
‎ถูกไหม

311
00:34:33,600 --> 00:34:34,480
‎ใช่

312
00:34:34,960 --> 00:34:37,680
‎นายเอาเงินพวกเขาไป
‎สัญญาว่าจะตอบแทนคืนสามเท่า

313
00:34:37,680 --> 00:34:39,440
‎แล้วนายก็ยักยอกทั้งหมดไว้เอง

314
00:34:40,080 --> 00:34:42,240
‎นายให้คนหลายแสนคนต้องล่มจม

315
00:34:42,960 --> 00:34:44,480
‎ฉันจะพูดตรงๆ นะ

316
00:34:45,080 --> 00:34:46,400
‎นายทําฉันล่มจมเหมือนกัน

317
00:34:48,400 --> 00:34:51,240
‎ฉันขายรถเพื่อทําตามอุบายสารเลวของนาย

318
00:34:54,240 --> 00:34:55,240
‎ไม่ต้องห่วง

319
00:34:56,320 --> 00:35:00,160
‎มีอีกหลายคนที่อยากให้นายตายยิ่งกว่าฉันอยาก
‎โดยเฉพาะที่นี่

320
00:35:02,560 --> 00:35:04,440
‎เจฟเด็ตเป็นหนึ่งในนั้น

321
00:35:05,320 --> 00:35:07,760
‎ฉันรู้เพราะเขาเอาเงินออม
‎ค่างานศพของแม่เขาให้นาย

322
00:35:08,520 --> 00:35:13,280
‎ฉันถึงได้ถามว่ามีอะไรเกิดขึ้นไหม
‎ตอนที่เขาเห็นนายเข้ามาในร้าน

323
00:35:13,800 --> 00:35:15,560
‎ไม่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

324
00:35:22,600 --> 00:35:24,240
‎นายไม่รู้สึกผิดบ้างเลยรึไงวะ พับผ่าสิ

325
00:35:26,600 --> 00:35:28,040
‎ไม่รู้สึกรู้สาเลยจริงๆ สินะ

326
00:35:28,920 --> 00:35:30,360
‎ผมทําอะไรล่ะ ผม...

327
00:35:30,360 --> 00:35:32,960
‎- ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด
‎- "ผมทําอะไรล่ะ" งั้นเหรอ

328
00:35:32,960 --> 00:35:34,680
‎- ใช่
‎- ให้ตายสิวะ

329
00:35:36,240 --> 00:35:38,920
‎- ผมไม่รู้ว่าผมทําอะไร...
‎- ช่างเหอะ

330
00:35:41,560 --> 00:35:43,960
‎บอกฉันทีนายเอาตัวรอดจากศาลได้ยังไง

331
00:35:45,080 --> 00:35:48,560
‎นายติดคุกแค่สิบวันแล้วเดินลอยหน้าลอยตาออกมา

332
00:35:49,120 --> 00:35:50,800
‎ทําไมถึงไม่โดนกักตัว

333
00:35:53,360 --> 00:35:55,360
‎เรามีหุ้นส่วน

334
00:35:57,680 --> 00:35:59,120
‎หุ้นส่วนลับ

335
00:36:01,080 --> 00:36:02,280
‎ฝ่ายอัยการกับฉัน...

336
00:36:05,000 --> 00:36:08,120
‎- เราร่วมมือกัน
‎- อ๋อๆ นายหมายถึงการจับกุมใหม่

337
00:36:08,120 --> 00:36:09,560
‎เห็นออกทีวีอยู่

338
00:36:10,600 --> 00:36:13,280
‎นายหักหลังพวกเขาสินะ

339
00:36:14,760 --> 00:36:17,600
‎ที่จริงนายป้ายสีความผิดทุกอย่างให้พวกเขาเหรอ

340
00:36:20,960 --> 00:36:22,680
‎นายนี่มันงูพิษชัดๆ

341
00:36:24,480 --> 00:36:28,080
‎พนันเลยว่าหุ้นส่วนนายคงจ้องเก็บนาย

342
00:36:29,080 --> 00:36:30,960
‎พวกเขาจะแก้แค้นใช่ไหม

343
00:36:31,920 --> 00:36:35,440
‎นายคงจะกลัวทุกคน และสงสัยว่าใครจะฆ่านาย

344
00:36:36,440 --> 00:36:37,440
‎ใช่ไหม

345
00:36:41,040 --> 00:36:42,600
‎คุณยาลิน...

346
00:36:45,320 --> 00:36:46,920
‎ฉันไม่รู้ว่าใครจะฆ่านาย

347
00:36:48,240 --> 00:36:50,040
‎แต่ฉันจะไม่ตามหาคนคนนั้น

348
00:36:50,760 --> 00:36:51,880
‎ฉันจะไม่ตามหาพวกเขา

349
00:36:53,920 --> 00:36:57,400
‎นายบอกว่าไม่รู้เรื่องการล่าสัตว์
‎ฉันจะสอนนายเอง

350
00:36:58,320 --> 00:36:59,520
‎รู้จักการล่าหมูป่าไหม

351
00:37:01,920 --> 00:37:03,800
‎จะล่าหมูป่ายังต้องมีค่าธรรมเนียม

352
00:37:03,800 --> 00:37:07,360
‎นายต้องจ่ายค่าธรรมเนียมให้รัฐบาล
‎ค่าหมูป่าแต่ละตัวที่ล่าได้

353
00:37:09,120 --> 00:37:10,240
‎แม้แต่ล่าหมูป่าก็มีค่าใช้จ่าย

354
00:37:11,680 --> 00:37:13,440
‎แต่การล่านายไม่เสียเงินที่นี่

355
00:37:15,400 --> 00:37:17,520
‎และทุกคนรู้ดี

356
00:37:19,520 --> 00:37:20,640
‎นายเองก็ควรรู้ไว้

357
00:38:44,560 --> 00:38:46,280
‎คุณหายไปไหนมา ฉันเป็นห่วงแทบแย่

358
00:38:47,680 --> 00:38:49,440
‎ผมสบายดี ทุกอย่างเรียบร้อยดี

359
00:38:49,440 --> 00:38:51,120
‎ตํารวจนั่นต้องการอะไร เขาว่ายังไง

360
00:38:51,640 --> 00:38:52,840
‎ไม่มีอะไร

361
00:38:53,480 --> 00:38:56,200
‎"ไม่มีอะไร" เหรอ คุยอะไรกัน ทําไมนานนัก

362
00:38:59,920 --> 00:39:01,120
‎เบย์ซา เข้าข้างในก่อนไหม

363
00:39:01,800 --> 00:39:03,640
‎คุณจะตอบฉันไหม

364
00:39:03,640 --> 00:39:04,840
‎เบย์ซา เข้าไป

365
00:39:07,080 --> 00:39:08,080
‎ขอร้องละ

366
00:39:08,840 --> 00:39:09,880
‎เถอะนะ

367
00:41:19,080 --> 00:41:20,680
‎จะบอกฉันไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

368
00:41:24,640 --> 00:41:26,360
‎ไม่มีอะไรไง บอกเป็นล้านๆ รอบ

369
00:41:26,360 --> 00:41:28,280
‎เขาขับรถพาผมไปเรื่อยๆ

370
00:41:28,280 --> 00:41:31,000
‎เขาพาไปดูหมู่บ้านรอบๆ

371
00:41:31,000 --> 00:41:33,080
‎ก็เท่านั้น โอเคไหม ไม่มีอย่างอื่น

372
00:41:33,080 --> 00:41:35,240
‎ได้โปรด เลิกทําแบบนี้ซะที

373
00:41:36,120 --> 00:41:37,600
‎- หยุดเถอะ
‎- หยุดอะไร

374
00:41:37,600 --> 00:41:40,120
‎หยุดเถอะ ฉันขอร้อง ทําไมคุณทําแบบนี้

375
00:41:41,120 --> 00:41:42,360
‎เราสัญญากันแล้วไง

376
00:41:42,360 --> 00:41:43,480
‎คุณสัญญากับฉัน

377
00:41:43,480 --> 00:41:46,240
‎สาบานว่าคุณจะไม่โกหกอีก

378
00:41:46,920 --> 00:41:48,680
‎แต่ผมไม่ได้โกหก

379
00:41:53,760 --> 00:41:57,000
‎ขอร้องละ บอกฉันสิว่าคุณปิดบังอะไรไว้

380
00:42:00,440 --> 00:42:01,640
‎ผมเปล่า

381
00:42:03,120 --> 00:42:03,960
‎แน่ใจเหรอ

382
00:42:06,560 --> 00:42:07,880
‎แน่ใจสิ

383
00:42:09,960 --> 00:42:11,080
‎งั้นก็ดี

384
00:42:12,040 --> 00:42:13,600
‎แสดงว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

385
00:42:13,600 --> 00:42:16,000
‎- คุณจะไปไหน
‎- ข้างนอก

386
00:42:16,800 --> 00:42:18,480
‎- คุณจะไปไหน
‎- ไม่ใช่เรื่องของคุณ

387
00:42:19,280 --> 00:42:22,400
‎- เบย์ซา คุยกันก่อน ขอร้องละ
‎- ฉันจะออกไปสูดอากาศหน่อย

388
00:42:23,080 --> 00:42:25,120
‎- อยู่ต่อเถอะ
‎- ทําไม

389
00:42:26,760 --> 00:42:27,760
‎ผมไม่รู้

390
00:42:29,040 --> 00:42:31,600
‎ใช้เวลาอยู่บ้านกันเถอะ แค่เราสองคน

391
00:42:31,600 --> 00:42:33,400
‎ตํารวจพูดแบบนั้นใช่ไหม

392
00:42:34,680 --> 00:42:37,080
‎- อะไร
‎- เขาบอกให้เราอยู่บ้าน

393
00:42:38,200 --> 00:42:39,200
‎เปล่า

394
00:42:40,080 --> 00:42:43,240
‎เขาไม่ได้เตือนคุณใช่ไหม ไม่ได้ขู่หรือส่ออันตราย

395
00:42:44,440 --> 00:42:45,280
‎ไม่

396
00:42:46,800 --> 00:42:48,120
‎ดี ไว้เจอกัน

397
00:43:10,880 --> 00:43:13,720
‎ตั้งใจจะโทรหาพอดี คุณสบายดีไหม

398
00:43:14,240 --> 00:43:16,320
‎เป็นยังไงบ้าง พอจะมีเวลาไหม

399
00:43:16,840 --> 00:43:19,760
‎ผมกําลังจะเข้าไต่สวนคดี แต่ว่ามาเลย ผมฟังอยู่

400
00:43:19,760 --> 00:43:24,560
‎- ไว้ผมค่อยโทรหาแล้วกัน
‎- ว่ามาเลย ผมก็มีบางอย่างจะบอกคุณ

401
00:43:24,560 --> 00:43:26,080
‎ผมทําบางอย่างมา

402
00:43:27,120 --> 00:43:28,120
‎คุณทําอะไรมา

403
00:43:29,760 --> 00:43:32,200
‎เกิดเรื่องขึ้นที่นี่ ผมทําบางอย่าง

404
00:43:33,120 --> 00:43:34,120
‎เกิดอะไรขึ้น

405
00:43:41,720 --> 00:43:42,840
‎คือว่า...

406
00:43:47,280 --> 00:43:48,640
‎เมื่อวานซืน...

407
00:43:51,400 --> 00:43:52,920
‎- คือผม...
‎- ไงเหรอ

408
00:43:55,480 --> 00:43:57,600
‎ผมออกไปสูดอากาศ

409
00:43:59,320 --> 00:44:02,880
‎มีที่ที่หนึ่งอยู่ตีนเนินเขา

410
00:44:02,880 --> 00:44:03,960
‎ผมไปที่นั่น

411
00:44:08,280 --> 00:44:11,080
‎ผมบังเอิญเจอผู้ชายคนนึงที่นั่น

412
00:44:11,800 --> 00:44:14,880
‎เขาเป็นคนที่นี่

413
00:44:15,720 --> 00:44:16,720
‎คนพื้นที่

414
00:44:22,760 --> 00:44:26,000
‎เขาเริ่มถามคําถามผม

415
00:44:28,960 --> 00:44:31,960
‎เขาเล่าบางอย่างให้ผมฟัง

416
00:44:42,040 --> 00:44:46,160
‎ผมโทรหาคุณตอนคุณมีเวลาดีไหม
‎จะได้คุยกันสะดวกกว่านี้

417
00:44:46,160 --> 00:44:50,040
‎ก็ได้ ไว้ค่อยโทรมานะ
‎แต่ผมจะบอกอะไรคุณไว้อย่าง

418
00:44:50,720 --> 00:44:52,280
‎ผมคุยกับอัยการเมื่อเช้า

419
00:44:52,800 --> 00:44:55,600
‎เขาพอใจมากที่เราร่วมมือกับเขาอย่างดี

420
00:44:56,160 --> 00:44:58,480
‎แต่รู้ใช่ไหม มันเป็นสถานการณ์เปราะบาง

421
00:45:00,240 --> 00:45:03,000
‎เขาถึงอยากให้ผมบอกคุณว่า...

422
00:45:03,000 --> 00:45:06,680
‎ห้ามคุณทําผิด แม้แต่ขับฝ่าไฟเหลืองก็ไม่ได้
‎จนกว่าคดีจะสิ้นสุด

423
00:45:07,280 --> 00:45:10,240
‎ห้ามฝ่าไฟเหลือง เรื่องฝ่าไฟแดงยิ่งไม่ต้องพูดถึง

424
00:45:10,760 --> 00:45:15,240
‎เราสูญเสียทุกอย่างแน่ หากเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น

425
00:48:00,640 --> 00:48:05,400
‎(ไอ้งูพิษ)

426
00:54:27,360 --> 00:54:28,360
‎เบย์ซา

427
00:54:34,520 --> 00:54:36,840
‎- สบายดีไหม
‎- ดี เป็นยังไงบ้าง

428
00:54:36,840 --> 00:54:39,080
‎ฉันสบายดี แค่ออกมาเดินเล่น

429
00:54:40,680 --> 00:54:41,680
‎นั่งสิ

430
00:54:43,960 --> 00:54:46,880
‎- เมื่อเช้าอากาศดี แต่ตอนนี้อากาศแปลกๆ
‎- ใช่

431
00:54:48,360 --> 00:54:50,240
‎ขอคัปปุชชีโนแก้วนึงได้ไหมคะ

432
00:55:14,960 --> 00:55:16,880
‎ฉันเบื่อทํางานที่ธนาคารเต็มทีแล้ว

433
00:55:18,960 --> 00:55:20,120
‎คือเธอต้อง...

434
00:55:21,680 --> 00:55:24,920
‎ทํางานในคอกแคบๆ เป็นปีๆ

435
00:55:27,120 --> 00:55:29,120
‎แถมเครียดจะตายที่ต้องจัดการเรื่องเงิน

436
00:55:32,720 --> 00:55:34,200
‎และฉันจําที่นี่ได้

437
00:55:35,480 --> 00:55:37,720
‎ฉันเคยอยากอยู่ที่นี่มาตลอด

438
00:55:37,720 --> 00:55:39,400
‎ฉันชอบที่นี่มาก

439
00:55:41,400 --> 00:55:42,640
‎ฉันรู้สึกว่า "ได้เวลาแล้ว"

440
00:55:44,840 --> 00:55:47,960
‎แล้วเป็นยังไงบ้าง คุ้นเคยกับมันรึยัง

441
00:55:47,960 --> 00:55:50,040
‎คิดว่าอยู่ที่นี่ได้ไหม

442
00:55:52,080 --> 00:55:55,080
‎ฉันแค่ต้องการที่ที่ฉันกับยาลินอยู่กับตามลําพังได้

443
00:55:56,480 --> 00:55:57,480
‎ก็เท่านั้น

444
00:55:59,760 --> 00:56:01,680
‎เขาทําได้ไหมล่ะ

445
00:56:01,680 --> 00:56:03,640
‎หมายถึงเขาอยู่ที่นี่ได้ไหม

446
00:56:07,920 --> 00:56:09,360
‎ยาลินอยู่ที่ไหนก็ได้

447
00:56:36,600 --> 00:56:39,120
‎(ทนายความ
‎ห้ามรับโทรศัพท์!)

448
00:56:39,120 --> 00:56:43,640
‎(เขาเจอกับขุมนรก!)

449
00:57:29,360 --> 00:57:30,360
‎เป็นไงบ้าง

450
00:57:31,800 --> 00:57:32,800
‎อะไร

451
00:57:33,440 --> 00:57:34,760
‎- ผมฉันไง
‎- ผมคุณ...

452
00:57:35,280 --> 00:57:36,520
‎ฉันไปตัดผมมา

453
00:57:41,400 --> 00:57:43,200
‎อ้า ดูดีมากเลย

454
00:57:44,280 --> 00:57:47,280
‎- ไปตัดมาตอนไหน
‎- วันนี้ บอกแล้วไงว่าจะมีเซอร์ไพรส์

455
00:57:49,200 --> 00:57:50,240
‎ชอบไหมล่ะ

456
00:57:50,240 --> 00:57:51,640
‎มันดูดีมาก

457
00:58:03,320 --> 00:58:04,640
‎ดีมากจริงๆ

458
00:58:42,840 --> 00:58:44,160
‎ยาลิน ไอ้น้องชาย

459
00:58:44,160 --> 00:58:46,680
‎ไม่มีใครเห็นเจฟเด็ตมาหลายวันแล้ว

460
00:58:46,680 --> 00:58:48,880
‎ถือว่าเขาเป็นบุคคลสูญหายอย่างเป็นทางการ

461
00:58:48,880 --> 00:58:50,600
‎ตอนนี้มีการสืบสวนกันแล้ว

462
00:58:51,120 --> 00:58:55,000
‎เราต้องการคําให้การอย่างเป็นทางการของคุณ

463
00:58:55,960 --> 00:58:57,760
‎แวะมาเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้เราฟังหน่อย

464
00:58:57,760 --> 00:58:59,480
‎เพื่อนตํารวจผมจะรับฟังคุณ

465
00:59:26,880 --> 00:59:28,520
‎ตอนนี้เขาจะทํายังไง

466
00:59:32,320 --> 00:59:33,400
‎หมายความว่ายังไง

467
00:59:35,160 --> 00:59:36,600
‎นายจะทํายังไงต่อไป

468
00:59:37,920 --> 00:59:39,960
‎นายต้องมีแผนสิ ใช่ไหม

469
00:59:41,360 --> 00:59:42,360
‎นายต้องมีแน่ๆ

470
00:59:47,840 --> 00:59:50,200
‎ตอนนี้ผมยังไม่มีแผน

471
00:59:53,360 --> 00:59:54,480
‎แหม ไม่เอาน่า

472
00:59:57,440 --> 00:59:59,920
‎ฉันมั่นใจว่านายสมองนายกําลังแล่น

473
01:00:00,720 --> 01:00:03,200
‎มั่นใจว่านายคงกําลังคิดหาทางอยู่แน่ๆ

474
01:00:04,720 --> 01:00:05,720
‎ฟังนะ

475
01:00:06,520 --> 01:00:10,600
‎ไม่ว่านายจะทําอะไร ฉันอยากฟังมันก่อน

476
01:00:11,160 --> 01:00:12,160
‎เข้าใจไหม

477
01:00:15,560 --> 01:00:16,720
‎พูดจริงนะ

478
01:00:21,960 --> 01:00:23,360
‎นายเป็นอะไรของนาย

479
01:00:27,800 --> 01:00:28,800
‎นายเอาแต่เงียบ

480
01:00:32,080 --> 01:00:33,400
‎เศร้าเรื่องอะไรงั้นเหรอ

481
01:00:36,640 --> 01:00:39,160
‎เป็นเพราะนายกังวลเรื่อง...

482
01:00:40,960 --> 01:00:41,960
‎อะไร

483
01:00:42,480 --> 01:00:43,560
‎ฉันหมายถึง...

484
01:00:44,480 --> 01:00:50,080
‎รู้ใช่ไหม ผู้ชายที่สูญเงินจนหมดตัว
‎แล้วยิงกบาลตัวเองตาย

485
01:00:50,080 --> 01:00:54,880
‎ตอนนี้เมียกับลูกฟูมฟายออกทีวีทุกช่อง

486
01:00:54,880 --> 01:00:56,960
‎อย่าทําแบบนั้น ยาลิน

487
01:00:58,320 --> 01:00:59,360
‎นายจะแคร์ไปทําไม

488
01:00:59,880 --> 01:01:01,640
‎มันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ

489
01:01:02,360 --> 01:01:03,440
‎มันคือการลงทุน

490
01:01:04,720 --> 01:01:05,760
‎มันคือเงิน

491
01:01:06,680 --> 01:01:08,440
‎ใครจะชนะหรือแพ้ก็ได้

492
01:01:09,000 --> 01:01:11,640
‎เขาไม่เห็นต้องลงทุนสักหน่อย จริงไหม

493
01:01:11,640 --> 01:01:15,960
‎นายเอาปืนจ่อหัวพวกเขาเพื่อเอาเงินงั้นรึ ก็ไม่

494
01:01:16,560 --> 01:01:18,720
‎มันเป็นเจตจํานงเสรีล้วนๆ

495
01:01:20,280 --> 01:01:21,600
‎ขนาดฉันยังรู้เลย

496
01:01:22,680 --> 01:01:25,560
‎พวกเขาต่อคิวกันเพื่อเอาเงินมาให้นาย

497
01:01:25,560 --> 01:01:28,920
‎ตอนโกยกําไรได้ก็ชอบใจ
‎แต่พอหมดตัวก็แขวนคอตายซะงั้น

498
01:01:28,920 --> 01:01:30,960
‎เชื่อความบ้าของพวกเขาเลย!

499
01:01:31,720 --> 01:01:35,280
‎พวกเขาไม่คิดถึงคนที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง

500
01:01:35,800 --> 01:01:36,960
‎พวกคนเห็นแก่ตัว

501
01:01:38,520 --> 01:01:39,800
‎จะบอกให้นะ

502
01:01:40,880 --> 01:01:42,280
‎คนเราโลภมาก

503
01:01:42,920 --> 01:01:43,920
‎จริงๆ

504
01:01:44,840 --> 01:01:46,440
‎ได้เท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ

505
01:01:47,120 --> 01:01:50,720
‎พวกเขาเป็นทาสเงิน

506
01:01:50,720 --> 01:01:54,000
‎ดังนั้นพอหมดตัว พวกเขาคิดว่าจบเห่แล้ว

507
01:01:54,000 --> 01:01:57,320
{\an8}‎ก็แค่ทํางานหาเงินใหม่สิ ไอ้เวรเอ๊ย

508
01:01:59,080 --> 01:02:00,880
{\an8}‎คว้าโอกาสไว้

509
01:02:02,440 --> 01:02:05,320
‎เนื่องจากภาวะซึมเศร้า
‎จากการที่เขาสูญเสียเงินออมทรัพย์

510
01:02:05,320 --> 01:02:09,040
‎เขาจึงจุดไฟเผาตัวเอง
‎หน้าสํานักงานใหญ่ของบริษัทลงทุน

511
01:02:09,040 --> 01:02:13,600
‎ครูหนุ่มอายุ 34 ปีเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
‎เพราะทนพิษไฟไหม้สาหัสไม่ไหว

512
01:02:14,360 --> 01:02:16,800
‎ตามรายงาน ครูหนุ่มขายแหวนแต่งงาน

513
01:02:16,800 --> 01:02:19,840
‎เพื่อเอาเงินไปซื้อน้ํามันที่ใช้จุดเผาตัวเอง

514
01:02:19,840 --> 01:02:23,400
‎เขาทิ้งภรรยาผู้กําลังเศร้าโศก
‎กับลูกอายุสามขวบไว้เบื้องหลัง

515
01:03:14,760 --> 01:03:18,360
‎ยาลิน ฉันเห็นคําถามที่นายส่งให้ฉันแล้ว

516
01:03:18,360 --> 01:03:22,600
‎"เราจะรู้ได้ยังไงว่าใครแจ้งความฉัน
‎พวกเขายกเลิกคําสั่งห้ามฉันเดินทางได้ไหม"

517
01:03:22,600 --> 01:03:24,280
‎เอาละ ฟังนะ

518
01:03:24,280 --> 01:03:27,520
‎อย่างแรก เราไม่มีทางรู้ว่า
‎ใครแจ้งความนาย โอเคไหม

519
01:03:27,520 --> 01:03:29,880
‎ลืมไปได้เลย เป็นไปไม่ได้

520
01:03:29,880 --> 01:03:31,760
‎อย่างที่สอง ฉันอยากลองเสี่ยงดวง

521
01:03:31,760 --> 01:03:35,280
‎ฉันเลยถามอัยการเรื่อง
‎ยกเลิกคําสั่งห้ามนายเดินทาง

522
01:03:35,800 --> 01:03:37,680
‎เขาโกรธมาก

523
01:03:37,680 --> 01:03:40,800
‎เขาบอกว่าเลิกคิดไปได้เลย เขาด่าฉันยับ

524
01:03:42,160 --> 01:03:43,160
‎ฟังนะ

525
01:03:43,160 --> 01:03:47,880
‎คําขอแบบนั้นจะทําเราซวย
‎และดูน่าสงสัยในช่วงพิจารณาคดี

526
01:03:48,400 --> 01:03:49,560
‎เชื่อฉันเถอะ

527
01:03:50,080 --> 01:03:52,520
‎ให้ฉันจัดการในวิธีของฉัน

528
01:03:53,440 --> 01:03:55,760
‎เลิกตามตื้อฉันตลอดเวลาซะที

529
01:03:55,760 --> 01:03:57,400
‎ไว้คุยกันนะ

530
01:04:07,240 --> 01:04:08,360
‎ไอ้สารเลว!

531
01:04:09,320 --> 01:04:10,360
‎อย่านะ

532
01:04:10,960 --> 01:04:14,840
‎- ได้โปรด อย่าทํา
‎- แกทําลายพวกเรา!

533
01:04:14,840 --> 01:04:15,920
‎ขอร้องละ!

534
01:04:17,440 --> 01:04:18,440
‎อย่านะ!

535
01:04:27,480 --> 01:04:28,480
‎อย่า!

536
01:05:35,640 --> 01:05:37,200
‎ช่วยด้วย!

537
01:05:41,200 --> 01:05:42,360
‎ช่วยด้วย!

538
01:05:42,880 --> 01:05:44,160
‎หัวใจวาย!

539
01:05:47,000 --> 01:05:48,280
‎หัวใจวาย!

540
01:05:49,560 --> 01:05:50,960
‎เขาตายแล้ว!

541
01:08:20,160 --> 01:08:21,800
‎เร็วเข้า ไปกันเลย!

542
01:08:23,040 --> 01:08:24,040
‎เร็วสิ!

543
01:08:57,640 --> 01:08:58,760
‎เขาเป็นแบบนี้ตลอด

544
01:09:01,880 --> 01:09:04,120
‎ยาลินเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไร ไม่ใช่เรื่องใหม่

545
01:09:06,800 --> 01:09:09,240
‎เยี่ยมเลย เขารู้ว่าเขาต้องการอะไร

546
01:09:09,240 --> 01:09:10,520
‎ไม่ เขาไม่รู้

547
01:09:11,600 --> 01:09:12,680
‎ไม่ แต่ฉันอยากให้เขารู้

548
01:09:13,760 --> 01:09:15,040
‎ตกลงเขาทําอะไร

549
01:09:15,880 --> 01:09:17,000
‎เขาต้องการทุกอย่าง

550
01:09:18,440 --> 01:09:20,520
‎ทุกอย่างในโลก

551
01:09:22,760 --> 01:09:23,760
‎แล้วเธอล่ะ

552
01:09:24,520 --> 01:09:25,520
‎ฉันเหรอ

553
01:09:26,160 --> 01:09:28,520
‎เธอต้องการอะไร เบย์ซาต้องการอะไร

554
01:09:31,000 --> 01:09:32,880
‎แค่โอกาสแก้ตัว

555
01:09:52,080 --> 01:09:53,240
‎ฉันต้องการความสงบ

556
01:09:56,000 --> 01:09:58,400
‎ฉันไม่อยากกังวลว่าจะเกิดอะไรพรุ่งนี้

557
01:12:16,600 --> 01:12:21,720
‎(ทนายความ
‎เราไม่รู้เพราะมันเป็นพยานลับ!)

558
01:13:36,280 --> 01:13:38,440
‎- สบายดีนะครับ
‎- ครับ ขอบคุณ

559
01:13:38,440 --> 01:13:40,400
‎มีท่าเรืออื่นแถวๆ นี้ไหมครับ

560
01:13:40,920 --> 01:13:42,600
‎ไม่ ไม่มีครับ

561
01:13:42,600 --> 01:13:44,480
‎- อ๋อครับ
‎- ครับ

562
01:13:57,920 --> 01:13:58,960
‎โชคดีนะครับ

563
01:15:06,320 --> 01:15:08,080
‎- หวัดดี
‎- ครับ หวัดดี

564
01:15:11,120 --> 01:15:13,240
‎- เราคุยกันได้ไหม
‎- ได้ มาสิครับ

565
01:15:27,800 --> 01:15:29,440
‎จําฉันได้ไหม

566
01:15:30,200 --> 01:15:31,960
‎ไม่ ควรจําได้ด้วยเหรอ

567
01:15:34,440 --> 01:15:38,200
‎อ๋อ คุณคือนักท่องเที่ยวในป่าสินะ

568
01:15:38,200 --> 01:15:39,560
‎มาสิ ผมกําลังทําเหยื่อตกเบ็ด

569
01:15:54,360 --> 01:15:56,720
‎รู้ไหมว่าสุดยอดเหยื่อตกเบ็ดทํายังไง

570
01:15:57,360 --> 01:15:58,240
‎คุณเอาปลามา

571
01:15:59,360 --> 01:16:01,280
‎แล้วเอาน้ําตาลเม็ดโรยลงไป

572
01:16:01,840 --> 01:16:04,360
‎มันจะส่องประกายเหมือนอัญมณีในทะเล

573
01:16:08,840 --> 01:16:12,000
‎มันจะบอกปลาตัวอื่นๆ ว่า "มาสิ มากัดฉันสิ!"

574
01:16:12,880 --> 01:16:14,680
‎ฉันต้องข้ามไปอีกฝั่ง

575
01:16:15,200 --> 01:16:16,800
‎ไปไหน เกาะเลสบอสเหรอ

576
01:16:16,800 --> 01:16:19,960
‎- ใช่
‎- มีเรือเฟอร์รีจากคุชุกคูยู มันจะพาคุณไปที่นั่น

577
01:16:20,920 --> 01:16:22,480
‎ทําไม นายไม่รับคนเหรอ

578
01:16:23,040 --> 01:16:26,480
‎กัปตันราห์มี เรารับส่งคนไปอีกฝั่งไหม

579
01:16:30,640 --> 01:16:32,040
‎เรารับส่งเฉพาะคนดีจริงๆ

580
01:16:36,840 --> 01:16:39,560
‎รถฉันอยู่ข้างหลัง

581
01:16:39,560 --> 01:16:42,120
‎ฉันเอารถมาด้วย รถจี๊ปสีดํา

582
01:16:42,120 --> 01:16:44,600
‎ฉันจะยกรถให้นายถ้านายพาฉันไปที่นั่นพรุ่งนี้

583
01:16:55,360 --> 01:16:58,560
‎มันเป็นเรื่องผิดพลาด ขอโทษด้วย ตกลงไหม

584
01:16:59,720 --> 01:17:01,400
‎มาถึงที่นี่พรุ่งนี้ตอนตีห้า

585
01:17:02,520 --> 01:17:04,560
‎ทิ้งกุญแจรถคุณไว้กับผม

586
01:17:05,080 --> 01:17:06,960
‎กัปตันราห์มีจะให้คุณเข้าไปอยู่ในนั้น

587
01:17:06,960 --> 01:17:09,040
‎คุณห้ามส่งเสียงเด็ดขาด

588
01:17:09,040 --> 01:17:12,640
‎จะไม่มีใครได้ยิน เห็น หรือสังเกตอะไร

589
01:17:12,640 --> 01:17:15,720
‎คุณจะไปถึงเกาะเลสบอสในครั้งชั่วโมง

590
01:17:15,720 --> 01:17:18,120
‎พรุ่งนี้เช้าตอนตีห้า โอเค

591
01:17:20,200 --> 01:17:21,200
‎นี่

592
01:17:23,960 --> 01:17:25,400
‎คุณตามผมมาเหรอ

593
01:17:28,000 --> 01:17:30,360
‎นาย... เปล่า ทําไม

594
01:17:31,080 --> 01:17:32,800
‎เมื่อคืนคุณเข้าไปทําอะไรในป่า

595
01:20:06,920 --> 01:20:08,400
‎- เดี๋ยวมานะ
‎- เกิดอะไรขึ้น

596
01:20:09,680 --> 01:20:11,120
‎ก็ได้ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม

597
01:21:39,680 --> 01:21:40,680
‎อย่า

598
01:23:58,200 --> 01:24:01,480
‎เบย์ซา ไปเก็บกระเป๋าเดินทางของเรา

599
01:24:01,480 --> 01:24:03,680
‎ไม่ต้องขนเสื้อผ้าไปเยอะ

600
01:24:04,200 --> 01:24:05,720
‎เราจะไปกัน ที่จริง...

601
01:24:07,000 --> 01:24:08,040
‎เราจะไปกันคืนนี้เลย

602
01:24:08,040 --> 01:24:10,200
‎หมายความว่ายังไง เราจะไปไหนกัน

603
01:24:11,600 --> 01:24:13,200
‎ยาลิน อะไรกัน... ยาลิน!

604
01:24:16,600 --> 01:24:18,280
‎กระเป๋าเดินทางเหรอ เราจะไปไหน

605
01:24:19,960 --> 01:24:21,080
‎คุณเชื่อใจผมไหม

606
01:24:21,960 --> 01:24:23,440
‎ไปเก็บข้าวของเถอะ

607
01:24:23,440 --> 01:24:27,600
‎ไม่ ฉันจะไม่ทําอะไรทั้งนั้น
‎ถ้าคุณไม่บอกฉันทุกอย่าง

608
01:24:27,600 --> 01:24:29,400
‎เราจะไปไหนกัน และทําไม

609
01:24:34,240 --> 01:24:36,600
‎อย่าทําฉันกลัวสิ ขอร้องละ

610
01:24:43,400 --> 01:24:44,760
‎ก็ได้ ผมบอกคุณก็ได้

611
01:24:46,480 --> 01:24:48,080
‎พวกเขาอยากจะฆ่าผม

612
01:24:49,400 --> 01:24:50,400
‎ใคร

613
01:24:52,080 --> 01:24:53,280
‎พวกเขาจะฆ่าผม

614
01:24:54,000 --> 01:24:56,560
‎- ใคร
‎- ทุกคนที่นี่

615
01:24:56,560 --> 01:25:01,920
‎ทุกคนที่นี่ที่เสียเงินไป พวกเขาอยากฆ่าผม

616
01:25:01,920 --> 01:25:02,880
‎เข้าใจไหม

617
01:25:03,640 --> 01:25:05,560
‎พวกเขาข่มขู่คุณไหม มีใครพูดอะไรกับคุณไหม

618
01:25:05,560 --> 01:25:08,920
‎มันไม่ใช่คําขู่ ผมจะบอกให้
‎พวกเขาอยากฆ่าผมจริงๆ

619
01:25:09,920 --> 01:25:10,920
‎เข้าใจไหม

620
01:25:11,760 --> 01:25:15,880
‎ฟังนะ ผมไปห้องน้ําช่วงคอนเสิร์ต

621
01:25:15,880 --> 01:25:17,440
‎ฉันบังเอิญเจอผู้ชายคนหนึ่งที่นั่น

622
01:25:17,440 --> 01:25:18,840
‎เขาชักปืนเล็งใส่ผม

623
01:25:19,600 --> 01:25:21,240
‎เขาเล็งปืนใส่ผม

624
01:25:21,240 --> 01:25:22,320
‎ใคร

625
01:25:22,320 --> 01:25:24,520
‎ผมไม่รู้ คงเป็นใครสักคน ผมไม่เคยเจอเขา

626
01:25:25,160 --> 01:25:27,280
‎เขาเอาปืนจ่อหัวผม

627
01:25:27,840 --> 01:25:29,520
‎ผมเกือบตายที่นั่น เข้าใจไหม

628
01:25:29,520 --> 01:25:31,160
‎- แต่ผมหนีมาได้
‎- โอเค

629
01:25:32,400 --> 01:25:33,440
‎งั้นเรา...

630
01:25:34,680 --> 01:25:37,640
‎เราไปแจ้งตํารวจกัน ไปบอกตํารวจคนนั้น

631
01:25:37,640 --> 01:25:39,760
‎เขาก็เป็นพวกนั้นด้วย

632
01:25:40,680 --> 01:25:41,600
‎หมายความว่ายังไง

633
01:25:41,600 --> 01:25:43,400
‎ทุกคนร่วมมือกันหมด

634
01:25:43,920 --> 01:25:47,640
‎ตํารวจคนนั้นเฝ้ารออย่างจดจ่อ
‎ให้ใครสักคนลงมือฆ่าผม

635
01:25:50,800 --> 01:25:52,560
‎ทุกคนรู้เห็นเป็นใจกันหมด

636
01:26:24,640 --> 01:26:27,480
‎เราจะไปไหนกัน กลับอิสตันบูลเหรอ

637
01:26:28,240 --> 01:26:29,240
‎ยาลิน!

638
01:26:29,760 --> 01:26:31,960
‎เราจะไม่กลับไป เก็บของพอแล้ว

639
01:26:31,960 --> 01:26:35,480
‎เห็นชัดว่าพวกเขาตามผมไม่เลิกแน่ๆ
‎ตราบใดที่ผมยังอยู่ในประเทศนี้

640
01:26:35,480 --> 01:26:36,760
‎แล้วแผนคืออะไร

641
01:26:37,280 --> 01:26:39,920
‎ผมทําข้อตกลงกับบางคนที่นี่เอาไว้

642
01:26:39,920 --> 01:26:41,360
‎เราจะไปเกาะเลสบอสพรุ่งนี้

643
01:26:41,360 --> 01:26:42,800
‎คุณพูดอะไรของคุณ ยาลิน

644
01:26:44,000 --> 01:26:45,000
‎คุณทําข้อตกลงกับใคร

645
01:26:47,520 --> 01:26:49,240
‎- ยาลิน
‎- เราจะไปกรีซ

646
01:26:49,240 --> 01:26:50,320
‎กรีซเหรอ

647
01:26:51,040 --> 01:26:52,040
‎ยาลิน!

648
01:26:52,040 --> 01:26:53,760
‎ใครกัน คุณไปทําข้อตกลงกับใครมา

649
01:26:53,760 --> 01:26:55,880
‎พวกเขาเป็นใคร เราจะไว้ใจพวกเขาได้ยังไง

650
01:26:55,880 --> 01:26:57,400
‎ถ้าพวกเขาทําอะไรเราล่ะ

651
01:26:58,640 --> 01:27:00,640
‎ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่ทําหรอก

652
01:27:01,600 --> 01:27:02,720
‎คุณรู้ได้ยังไง

653
01:27:02,720 --> 01:27:05,000
‎เชื่อผมสิ พวกเขาทําอะไรไม่ได้หรอก

654
01:27:05,000 --> 01:27:06,600
‎คุณเจอพวกเขาได้ยังไง เมื่อไหร่

655
01:27:06,600 --> 01:27:10,480
‎ผมรู้มันต้องเป็นแบบนี้ ผมรู้ว่ามันจะเกิดขึ้น

656
01:27:10,480 --> 01:27:11,680
‎ผมเลยหาพวกเขา

657
01:27:11,680 --> 01:27:14,680
‎เราจะไปทําอะไรที่กรีซ เราจะอยู่ที่นั่นยังไง

658
01:27:14,680 --> 01:27:17,360
‎พ่อคุณส่งเงินมาให้เรานิดเดียว มันไม่น่าจะพอ

659
01:27:28,200 --> 01:27:29,240
‎ผมมีนี่

660
01:27:29,840 --> 01:27:30,840
‎ดูนะ

661
01:27:31,520 --> 01:27:32,520
‎ในนี้...

662
01:27:35,560 --> 01:27:37,080
‎มีเงินหนึ่งล้านยูโร

663
01:27:37,800 --> 01:27:38,800
‎ทั้งหมดเป็นของเรา

664
01:28:01,760 --> 01:28:03,120
‎คุณจะไปไหน เบย์ซา

665
01:28:05,160 --> 01:28:07,640
‎ขอร้องละ เบย์ซา มานี่นะ คุณจะไปไหน

666
01:28:09,160 --> 01:28:12,960
‎ผมขอโทษที่ซ่อนเงินจากคุณ
‎แต่นี่ไม่ใช่เวลาจะมาโมโหกัน

667
01:28:12,960 --> 01:28:14,400
‎เราต้องรีบแล้ว

668
01:28:14,920 --> 01:28:16,760
‎คุณเป็นคนแบบไหนกันนะ

669
01:28:17,960 --> 01:28:19,680
‎เรือรออยู่ เราต้องไปเดี๋ยวนี้

670
01:28:22,600 --> 01:28:23,600
‎เบย์ซา

671
01:28:24,760 --> 01:28:25,760
‎เบย์ซา

672
01:28:26,800 --> 01:28:30,520
‎- เราต้องไปแล้ว มาเถอะ
‎- คุณซ่อนเงินเหรอเนี่ย ว้าว

673
01:28:31,680 --> 01:28:33,240
‎คุณเชื่อใจไม่ได้จริงๆ สินะ

674
01:28:33,240 --> 01:28:36,120
‎ไปกันเถอะ เบย์ซา

675
01:28:36,120 --> 01:28:38,640
‎แสดงว่าถ้าไม่มีคนเอาปืนจ่อหัวคุณ

676
01:28:39,920 --> 01:28:41,320
‎เงินก็ยังจะถูกซ่อนไว้สินะ

677
01:28:47,200 --> 01:28:49,160
‎แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะ ยาลิน

678
01:28:50,080 --> 01:28:51,200
‎อย่าเรียกว่าเงินของเรา

679
01:28:51,880 --> 01:28:52,880
‎มันไม่ใช่เงินของเรา

680
01:28:53,520 --> 01:28:55,360
‎- หมายความว่าไง
‎- มันไม่ใช่

681
01:28:56,200 --> 01:28:57,280
‎มันไม่ใช่ของเรา

682
01:29:07,800 --> 01:29:09,160
‎ฉันแจ้งเบาะแสคุณกับตํารวจ

683
01:29:10,320 --> 01:29:11,520
‎อะไรนะ

684
01:29:16,840 --> 01:29:18,520
‎ฉันบอกตํารวจเรื่องคุณ

685
01:29:20,800 --> 01:29:21,960
‎คุณเอาแต่ถามมาตลอดนี่

686
01:29:24,120 --> 01:29:26,240
‎"พวกเขารู้ได้ยังไง พวกเขาหาเจอได้ยังไง"

687
01:29:26,240 --> 01:29:27,920
‎คุณเอาแต่สติแตก

688
01:29:28,560 --> 01:29:29,680
‎พวกเขาก็เลยรู้น่ะสิ

689
01:29:31,200 --> 01:29:32,360
‎ฉันเป็นคนทําให้คุณโดนจับ

690
01:29:32,360 --> 01:29:34,680
‎เลิกพูดจาเหลวไหลซะที

691
01:29:34,680 --> 01:29:36,320
‎คุณเล่นเกมอยู่หรือไง เมายาหรือไง

692
01:29:36,320 --> 01:29:40,280
‎- เร็วเถอะ เราต้องไปกันแล้ว
‎- ฝีมือฉันเอง

693
01:29:41,040 --> 01:29:43,600
‎- หมายความว่าไง
‎- ฉันบอกตํารวจเรื่องคุณ

694
01:29:47,600 --> 01:29:48,760
‎คุณไม่ได้...

695
01:29:49,920 --> 01:29:52,600
‎ทําอย่างที่พูดหรอก คุณจะทําไปทําไม

696
01:29:52,600 --> 01:29:55,960
‎คุณไม่ทําอะไรพรรค์นั้นหรอก เหลวไหลจะตายไป

697
01:29:55,960 --> 01:29:57,040
‎มาเถอะ

698
01:29:59,200 --> 01:30:01,120
‎อัยการก็พูดถึงคุณแบบนั้น

699
01:30:02,160 --> 01:30:03,720
‎เขาบอกว่า "ไม่ เขาไม่ทําหรอก"

700
01:30:04,280 --> 01:30:06,560
‎"คุณยาลินคงไม่ทําแบบนั้น
‎ในฐานะนักธุรกิจผู้น่านับถือ"

701
01:30:06,560 --> 01:30:07,920
‎ฉันพูดว่า "นักธุรกิจเนี่ยนะ"

702
01:30:09,000 --> 01:30:12,120
‎"บริษัทลงทุนมันหลอกลวง ต้มตุ๋นชัดๆ"

703
01:30:13,680 --> 01:30:15,320
‎แต่ตอนแรกเขาไม่เชื่อฉัน

704
01:30:16,520 --> 01:30:17,520
‎ฉันก็เลยบอกเขา

705
01:30:19,480 --> 01:30:21,640
‎เรื่องที่คุณแก้ไขตัวเลข

706
01:30:22,760 --> 01:30:25,400
‎และวิธีที่คุณทําให้บริษัทดูมีกําไร

707
01:30:25,400 --> 01:30:26,560
‎เขาเลยเชื่อฉัน

708
01:30:28,040 --> 01:30:30,040
‎บางครั้งคุณก็คงทําใจเชื่อไม่ได้

709
01:30:31,400 --> 01:30:32,920
‎คุณเชื่อคําโกหกทุกอย่าง

710
01:30:33,680 --> 01:30:36,640
‎แต่คุณกลับไม่เชื่อตอนมีคนเล่าความจริงให้ฟัง

711
01:30:43,440 --> 01:30:44,440
‎นี่คุณ...

712
01:30:47,720 --> 01:30:49,040
‎ส่งผมเข้าคุกเหรอ

713
01:30:50,280 --> 01:30:51,280
‎ใช่

714
01:30:57,560 --> 01:30:58,560
‎นี่คุณ...

715
01:31:00,960 --> 01:31:02,840
‎นี่ถ้าผมออกมา...

716
01:31:04,080 --> 01:31:05,160
‎ออกมาจากคุกไม่ได้ล่ะ

717
01:31:05,640 --> 01:31:09,120
‎ถ้าผมไม่ได้ทําข้อตกลงนั่น มันจะเกิดอะไรขึ้น

718
01:31:10,920 --> 01:31:12,120
‎ฉันก็คงได้แต่รอ

719
01:31:15,000 --> 01:31:17,600
‎ไม่ว่าจะนานกี่ปี ฉันวางแผนไว้แบบนั้น

720
01:31:20,480 --> 01:31:24,840
‎คุณจะส่งผมเข้าคุก แล้วรอผมออกมา

721
01:31:24,840 --> 01:31:25,920
‎ยังงั้นเหรอ

722
01:31:28,480 --> 01:31:29,480
‎ใช่เลย

723
01:31:30,760 --> 01:31:34,240
‎- ผมไม่ได้หูฝาดใช่ไหม
‎- ไม่ คุณได้ยินถูกแล้ว

724
01:31:37,520 --> 01:31:38,640
‎ทําไม

725
01:31:39,440 --> 01:31:41,200
‎เพื่อหวังว่าคุณจะมีสติคิดได้

726
01:31:42,680 --> 01:31:43,720
‎คุณบ้าไปแล้วเหรอ

727
01:31:43,720 --> 01:31:45,640
‎เสียสติหรือไง

728
01:31:46,160 --> 01:31:47,640
‎คุณทําลงคอได้ยังไง

729
01:31:48,160 --> 01:31:50,000
‎ดูชีวิตเราสิ

730
01:31:50,000 --> 01:31:51,320
‎คุณทําได้ยังไง

731
01:31:51,320 --> 01:31:53,760
‎รู้ตัวไหมว่าทําอะไรลงไปกับเรา

732
01:31:53,760 --> 01:31:54,840
‎เราเหรอ

733
01:31:55,840 --> 01:31:56,840
‎เราเหรอ

734
01:31:57,960 --> 01:31:59,600
‎ไม่มีคําว่า "เรา" ยาลิน

735
01:31:59,600 --> 01:32:03,560
‎- คุณมันป่วย
‎- ฉันป่วย ใช่!

736
01:32:03,560 --> 01:32:06,120
‎เพราะคุณทําให้ฉันป่วย

737
01:32:06,800 --> 01:32:08,800
‎แต่พอคุณเปิดเผยว่าซ่อนเงินนั่น

738
01:32:08,800 --> 01:32:11,880
‎เพียงเพราะกลัวตาย ฉันเลยรู้สึกดีขึ้น

739
01:32:11,880 --> 01:32:15,200
‎ผมไม่เชื่อว่าคุณรักผม
‎ปรากฏว่าคุณไม่เคยรักผมเลย

740
01:32:15,200 --> 01:32:17,080
‎รักเหรอ คุณพูดอะไรของคุณ

741
01:32:17,080 --> 01:32:20,640
‎- คุณไม่เคยรักผม
‎- ประสาทรึไง พูดบ้าบออะไรของคุณ

742
01:32:20,640 --> 01:32:24,160
‎ครอบครัวฉันตัดขาดกับฉันก็เพราะคุณ
‎คุณพล่ามอะไรของคุณ

743
01:32:24,760 --> 01:32:27,880
‎ฉันไม่เหลือเพื่อน
‎ขนาดพี่น้องฉันยังไม่คุยกับฉันเลย

744
01:32:27,880 --> 01:32:30,600
‎แค่เพราะฉันไม่ได้เลิกกับคุณ
‎เพราะฉันไม่ได้ทิ้งคุณ

745
01:32:33,200 --> 01:32:34,240
‎น่าเสียดายชะมัด

746
01:32:37,280 --> 01:32:41,040
‎คุณมันน่าสมเพช ฉันสงสารคุณจริงๆ

747
01:32:42,400 --> 01:32:43,440
‎คุณไม่รู้ตัวหรอก

748
01:32:43,440 --> 01:32:46,800
‎แต่ตอนอยู่ในอิสตันบูล คุณดูเหมือนหุ่นไล่กา

749
01:32:48,080 --> 01:32:51,280
‎เหมือนหุ่นไล่กาที่มีเงินยัดไส้เต็มท้อง

750
01:32:51,840 --> 01:32:53,560
‎ใส่เสื้อแจ็กเก็ต

751
01:32:54,080 --> 01:32:57,240
‎และถูกปักอยู่กลางทุ่งนาที่มีอีกาล้อมเต็มไปหมด

752
01:33:01,920 --> 01:33:03,640
‎หุ่นไล่กาที่ยัดไส้ด้วยเงิน

753
01:33:05,920 --> 01:33:09,120
‎ทุกคนรอบตัวคุณถึงกลัวจนตัวสั่น

754
01:33:09,120 --> 01:33:12,400
‎พวกเขาจึงพยายามเอาใจคุณ
‎เพื่อไม่ให้โดนเล่นงาน

755
01:33:12,400 --> 01:33:15,720
‎แล้วทีนี้ยังไงล่ะ ฮะ

756
01:33:16,880 --> 01:33:19,120
‎ไม่เหลือใครสักคน

757
01:33:20,400 --> 01:33:21,520
‎หายหัวกันไปหมด

758
01:33:22,320 --> 01:33:25,600
‎ยกเว้นฉัน

759
01:33:28,440 --> 01:33:33,600
‎ฉันฝันอยากช่วยคุณและเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน
‎ฝันเหมือนคนโง่เง่า

760
01:33:35,480 --> 01:33:37,040
‎แต่คุณก็หลอกฉันซ้ําอีก

761
01:33:37,880 --> 01:33:41,880
‎คุณสัญญาว่าจะไม่ปิดบังอะไร
‎จะไม่โกหกอีก สัญญาว่าจะทําโน่นทํานี่

762
01:33:41,880 --> 01:33:44,160
‎และฉันก็เชื่อคุณเหมือนอีโง่

763
01:33:44,160 --> 01:33:48,480
‎ฉันดั้นด้นมาถึงที่นี่ มาอยู่หมู่บ้านเฮงซวยนี่

764
01:33:50,160 --> 01:33:51,440
‎บ้าเอ๊ย

765
01:33:54,720 --> 01:33:57,120
‎แต่คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อลงหลักปักฐาน

766
01:33:57,120 --> 01:33:58,880
‎คุณมาที่นี่เพื่อซ่อนตัว

767
01:33:58,880 --> 01:34:03,000
‎คุณแค่ต้องการรูให้คลานเข้าไปซ่อน
‎จนกว่าคนจะลืมความเลวที่คุณทําไว้

768
01:34:04,400 --> 01:34:06,640
‎ตอนนี้มีคนจุดไฟเผาตัวเอง

769
01:34:06,640 --> 01:34:09,240
‎และคุณอยากให้เราหอบเงินพวกเขาหนีงั้นเหรอ

770
01:34:09,800 --> 01:34:13,760
‎ฉันถึงต้องแจ้งตํารวจจับคุณไง
‎อัยการจะได้เงินนี้ไป

771
01:34:14,400 --> 01:34:16,960
‎- คนสารเลว
‎- วางมันลงนะ

772
01:34:16,960 --> 01:34:19,120
‎ไอ้คนเลว

773
01:34:19,120 --> 01:34:22,280
‎คุณต้องเกลียดตัวเองด้วยเพราะคุณก็เหมือนผม

774
01:34:22,280 --> 01:34:24,400
‎ไปตายซะไป

775
01:34:25,560 --> 01:34:28,840
‎ฉันไม่เหมือนคุณ ฉันไม่ไร้หัวใจเหมือนคุณ

776
01:34:31,320 --> 01:34:33,120
‎ไอ้คนสารเลว

777
01:34:34,080 --> 01:34:35,960
‎วันแรกในคุก

778
01:34:36,560 --> 01:34:37,680
‎ผมรู้สึกผิด

779
01:34:41,040 --> 01:34:43,040
‎ฉันสัญญาว่าจะไม่แตะต้องเงินใครอีก

780
01:34:46,240 --> 01:34:47,800
‎จะไม่ทําร้ายใครอีก

781
01:34:49,920 --> 01:34:52,320
‎จะไม่โกงใครอีก

782
01:34:52,960 --> 01:34:54,640
‎สัญญามากไปจนรักษาสัญญาไม่ได้

783
01:34:55,360 --> 01:34:56,360
‎ไอ้คนปลิ้นปล้อนตอแหล

784
01:34:57,160 --> 01:34:58,400
‎ทั้งชีวิตคุณมีแต่คําโกหก

785
01:34:59,080 --> 01:35:00,200
‎ไอ้คนขี้ขลาด

786
01:35:00,720 --> 01:35:03,840
‎ทําไมฉันถึงเคยเชื่อคุณนะ

787
01:35:04,560 --> 01:35:07,560
‎ผมมาที่นี่เพื่อเป็นคนใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม
‎แต่มันไม่ได้ผล

788
01:35:07,560 --> 01:35:09,280
‎ฉันเสียเวลากับคุณหลายปี

789
01:35:11,080 --> 01:35:14,680
‎ฉันสนับสนุนคุณในทุกเรื่องชั่วๆ ที่คุณทํา

790
01:35:14,680 --> 01:35:16,720
‎ไอ้คนเฮงซวย

791
01:35:19,360 --> 01:35:23,400
‎คุณจะรายงานเรื่องผมให้อัยการอีก
‎ถ้าผมไม่ให้เงินคุณใช่ไหม

792
01:35:23,400 --> 01:35:25,200
‎ทําไมฉันไม่ทิ้งคุณไปซะ

793
01:35:26,200 --> 01:35:28,840
‎ฟังนะ ฉันยังตามล้างตามเช็ดความชั่วของคุณอยู่

794
01:35:28,840 --> 01:35:31,800
‎ฉันยังพยายามช่วยคุณอยู่ ยังทําอยู่!

795
01:35:31,800 --> 01:35:33,160
‎คุณจะจับผมมอบตัว

796
01:35:36,040 --> 01:35:39,760
‎รู้ไหมว่าฉันฉุกคิดอะไรได้วันที่คุณโดนจับ

797
01:35:42,440 --> 01:35:43,640
‎ฉันแค่สงสัย...

798
01:35:44,520 --> 01:35:46,200
‎ว่าถ้าฉันไม่เคยได้พบคุณ

799
01:35:47,640 --> 01:35:49,120
‎ว่าถ้าเราไม่เคยเจอกัน

800
01:35:50,360 --> 01:35:52,200
‎ตอนนี้ชีวิตฉันจะเป็นยังไง

801
01:36:15,560 --> 01:36:17,560
‎ให้คุณนอกใจผมเสียยังดีกว่า...

802
01:36:20,760 --> 01:36:22,360
‎ให้คุณหักหลังผม

803
01:36:36,880 --> 01:36:38,120
‎เอาเงินแล้วไปซะ

804
01:37:02,120 --> 01:37:04,280
‎ไม่รู้เหรอไงว่าผมเป็นใคร

805
01:37:07,560 --> 01:37:09,680
‎ไม่รู้เหรอไงว่าผมเป็นคนประเภทไหน

806
01:37:12,200 --> 01:37:13,200
‎ลุกสิ!

807
01:37:14,080 --> 01:37:15,080
‎ลุกขึ้น!

808
01:37:22,320 --> 01:37:25,160
‎ลืมไปแล้วเหรอว่าผมคือใคร

809
01:37:26,600 --> 01:37:27,680
‎ว่าไง!

810
01:37:37,600 --> 01:37:38,760
‎อย่าลืมซะละ

811
01:40:12,560 --> 01:40:19,440
‎(ไอ้งูพิษ)

812
01:40:21,960 --> 01:40:23,400
‎นายอยู่ไหนแล้ว

813
01:41:10,200 --> 01:41:11,440
‎เปิดฝาสิ

814
01:42:32,080 --> 01:42:33,080
‎นั่งก่อนสิ

815
01:43:18,440 --> 01:43:19,880
‎คุกมันลําบาก

816
01:43:23,400 --> 01:43:25,200
‎มีแต่กําแพงสี่ด้านล้อมรอบนาย

817
01:43:27,480 --> 01:43:28,960
‎นายได้แต่รอและรอ

818
01:43:32,200 --> 01:43:33,560
‎มันลําบากเป็นพิเศษสําหรับนาย

819
01:43:35,760 --> 01:43:37,000
‎ฉันเห็นมาเยอะ

820
01:43:39,200 --> 01:43:40,720
‎ผู้คนอ้อนวอน

821
01:43:42,120 --> 01:43:43,400
‎ร้องว่าอยากตาย

822
01:43:46,720 --> 01:43:49,400
‎มีผู้ชายคนหนึ่งที่ร้องไห้ทุกคืน

823
01:43:51,720 --> 01:43:53,160
‎พวกเขาทุกคนเหมือนนาย

824
01:43:54,760 --> 01:43:56,360
‎มีการศึกษา ร่ํารวย

825
01:44:00,040 --> 01:44:02,920
‎แต่กลับไม่กล้าพอที่จะฆ่าตัวเอง

826
01:44:05,600 --> 01:44:11,120
‎ฉันรู้ว่าเวลาหนึ่งคืนในคุกไม่ต่างจากตกนรก

827
01:44:13,880 --> 01:44:15,280
‎และนายอยู่ในนั้นตั้งสิบวัน

828
01:44:20,560 --> 01:44:21,960
‎แต่มันก็ขึ้นกับตัวตนนิสัยนาย

829
01:44:24,920 --> 01:44:26,280
‎นายควรต้องมีมันในตัวนาย

830
01:44:26,280 --> 01:44:28,320
‎ฉันว่านายก็มีมันในตัวนายนะ

831
01:44:32,080 --> 01:44:33,320
‎นายปรับตัวง่าย

832
01:44:37,280 --> 01:44:38,800
‎จําเจฟเด็ตได้ไหม

833
01:44:43,560 --> 01:44:44,560
‎ใคร

834
01:44:45,400 --> 01:44:48,120
‎ชายที่หายตัวไปจากร้านขายขยะ

835
01:44:49,280 --> 01:44:50,320
‎อ๋อ

836
01:44:51,880 --> 01:44:53,160
‎พนันว่าเขาหนีไปกรีซแล้ว

837
01:44:55,680 --> 01:44:57,400
‎แล้วยังมีไอ้อ้วนกาลิป

838
01:44:58,400 --> 01:45:02,680
‎เขาทํางานเป็นคนสวนโรงแรม
‎เขาก็คงหายตัวไปเหมือนกัน

839
01:45:05,200 --> 01:45:06,920
‎แต่เห็นชัดว่าเขาก็หนีไปกรีซ

840
01:45:09,440 --> 01:45:11,960
‎ถ้ามีใครหายตัวไปจากที่นี่ พวกเขาก็คงหนีไปกรีซ

841
01:45:17,200 --> 01:45:20,080
‎ประเทศเราไม่สวยงามมากพอรึไงกัน

842
01:45:21,920 --> 01:45:22,920
‎จริงไหม

843
01:45:23,920 --> 01:45:26,280
‎พวกเขายืนกรานจะไปยุโรป
‎ยุโรปมันดีตรงไหน!

844
01:45:27,720 --> 01:45:29,720
‎คนที่หนีไปหมกมุ่นแต่กับเงิน

845
01:45:34,320 --> 01:45:35,400
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ

846
01:45:37,560 --> 01:45:39,880
‎ขอกินมื้อเช้าด้วยได้ไหมคะ

847
01:45:42,960 --> 01:45:45,040
‎- อรุณสวัสดิ์
‎- อรุณสวัสดิ์

848
01:45:46,760 --> 01:45:48,000
‎เบย์ซาอยู่ไหนคะ

849
01:45:50,600 --> 01:45:51,600
‎เธอไปแล้ว

850
01:45:53,080 --> 01:45:54,080
‎แย่จังแฮะ

851
01:45:54,600 --> 01:45:57,960
‎นึกว่าเราจะได้กินมื้อเช้ากัน

852
01:46:01,160 --> 01:46:02,840
‎งั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมมื้อเช้านะคะ

853
01:46:03,520 --> 01:46:04,760
‎ตามสบายครับ

854
01:46:05,640 --> 01:46:06,640
‎อรุณสวัสดิ์ เพื่อนบ้าน

855
01:46:08,200 --> 01:46:09,600
‎- หวัดดี
‎- หวัดดี

856
01:46:09,600 --> 01:46:11,360
‎สบายดีไหม ยาลิน

857
01:46:12,800 --> 01:46:14,640
‎ผมมีผลควินซ์น่ากิน

858
01:46:14,640 --> 01:46:16,720
‎ผมเอามาฝากคุณด้วย คุณยาลิน

859
01:46:17,440 --> 01:46:18,600
‎กินให้อร่อยนะ

860
01:46:20,600 --> 01:46:22,120
‎ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว

861
01:46:22,120 --> 01:46:26,840
‎ในที่สุด เราก็หนาวจนแข็ง ฤดูหนาวนี้หนาวจริงๆ

862
01:46:29,680 --> 01:46:31,720
‎- อรุณสวัสดิ์ทุกคน
‎- อรุณสวัสดิ์

863
01:46:31,720 --> 01:46:34,840
‎- ว้าว คุณดายม์
‎- ขอสันติจงมีแด่คุณ อรุณสวัสดิ์

864
01:46:35,440 --> 01:46:38,520
‎คุณยาลิน ผมตรวจดูต้นไม้ที่ผมปลูกแล้ว

865
01:46:38,520 --> 01:46:40,240
‎มันงอกงามดี

866
01:46:40,240 --> 01:46:41,680
‎มันจะให้ผลแอปเปิลแสนอร่อย

867
01:46:41,680 --> 01:46:43,040
‎ผมจะทาบกิ่งมันด้วย

868
01:46:43,680 --> 01:46:46,840
‎เราควรปลูกทับทิมไว้แถวนี้ดีไหม

869
01:46:47,560 --> 01:46:50,600
‎คอนเสิร์ตสนุกดีนะว่าไหม

870
01:46:50,600 --> 01:46:52,080
‎มันวิเศษมาก

871
01:46:53,040 --> 01:46:55,520
‎เพลงเพราะรื่นหูดี ขอบใจนะ

872
01:46:55,520 --> 01:46:58,960
‎ใช่ไหมล่ะ ผมดีใจที่เราจัดคอนเสิร์ต

873
01:46:59,840 --> 01:47:01,040
‎มันสวยงามมากที่ได้อยู่ที่นี่

874
01:47:02,080 --> 01:47:04,120
‎อยากให้นายอยู่จนถึงที่สุด

875
01:47:06,000 --> 01:47:07,640
‎รู้สึกดีขึ้นหรือยัง

876
01:47:10,040 --> 01:47:11,120
‎ดีขึ้นแล้ว

877
01:47:12,720 --> 01:47:15,920
‎นายบอกว่านายไม่มีไอเดียใหม่ๆ

878
01:47:16,960 --> 01:47:18,200
‎แผนธุรกิจนั้นมันบ้ามาก

879
01:47:19,120 --> 01:47:20,120
‎เหลือเชื่อ

880
01:47:20,680 --> 01:47:23,440
‎ฉันอ่านข้อความทั้งหมดของนายเมื่อเช้า

881
01:47:24,000 --> 01:47:25,120
‎ฉันตื่นเต้นนะ

882
01:47:26,760 --> 01:47:29,360
‎มันเวิร์กกับฉัน ฉันเอาด้วย

883
01:47:30,760 --> 01:47:31,760
‎นี่ นาย!

884
01:47:32,320 --> 01:47:33,680
‎เอาตะกร้ามา

885
01:47:35,040 --> 01:47:37,560
‎เอาละ ชาพร้อมแล้วค่ะ

886
01:47:40,320 --> 01:47:41,440
‎นี่ค่ะ

887
01:47:45,680 --> 01:47:47,240
‎วันนี้อากาศดีมากเลยนะคะ

888
01:47:47,240 --> 01:47:49,440
‎ลมแรงแต่ไม่หนาว

889
01:47:55,880 --> 01:47:57,400
‎วันนี้ไปเดินเล่นกัน

890
01:47:58,520 --> 01:48:00,960
‎ไปเดินป่ากัน

891
01:48:03,600 --> 01:48:06,040
‎นายควรไปนะ ช่วงเวลานี้เหมาะสุด

892
01:48:06,760 --> 01:48:07,960
‎วางไว้ตรงนั้น

893
01:48:07,960 --> 01:48:12,160
‎เคยไปน้ําตกฮาซันโบกูลดูไหม คุณยาลิน

894
01:48:12,160 --> 01:48:14,120
‎แหงสิ เราเคยพาเขาไปที่นั่น

895
01:48:14,120 --> 01:48:18,560
‎(คุณยาลิน)

896
01:48:40,960 --> 01:48:42,960
‎ที่นี่เป็นสวรรค์จริงๆ

897
01:48:45,840 --> 01:48:47,760
‎ฉันดีใจที่นายก็มาที่นี่ ยาลิน

898
01:48:47,760 --> 01:48:50,480
‎มองไปรอบๆ สิ มันคือสวรรค์

899
01:52:28,960 --> 01:52:33,960
‎คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์