1
00:00:13,723 --> 00:00:17,477
‎(เมื่อ 18 ชั่วโมงก่อน ไทเลอร์สัมผัสได้
‎ถึงไฟไหม้ที่ตรอกจีนในแฮนฟอร์ด แคลิฟอร์เนีย)

2
00:00:17,560 --> 00:00:21,731
‎(กลางดึกคืนนั้นวัดก็เกิดเหตุไฟไหม้ขึ้น)

3
00:00:23,941 --> 00:00:28,738
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

4
00:00:31,908 --> 00:00:33,284
‎ได้กลิ่นควันไฟเลย

5
00:00:35,536 --> 00:00:36,621
‎ไงครับ

6
00:00:38,164 --> 00:00:42,335
‎- มันเป็นคืนและวันที่ยากมากจริงๆ
‎- ใช่เลย ดีใจที่ได้เจอนะครับ

7
00:00:44,420 --> 00:00:46,380
‎- มันช่าง…
‎- น่าเศร้านะครับ

8
00:00:46,464 --> 00:00:49,967
‎ใช่ มันน่าเศร้านะ มันช่าง…

9
00:00:51,135 --> 00:00:52,470
‎พูดอะไรไม่ออกเลย

10
00:01:04,315 --> 00:01:06,651
‎เหตุเพลิงไหม้ซึ่งคาดว่ามีต้นเพลิงมาจากบันได

11
00:01:06,734 --> 00:01:09,112
‎ไหม้วัดชั้นสอง

12
00:01:09,195 --> 00:01:11,280
‎จนเป็นคราบเขม่ารุนแรง

13
00:01:14,283 --> 00:01:16,953
‎เขาโทรมาแจ้งตอนประมาณสี่ทุ่มครึ่ง

14
00:01:17,036 --> 00:01:19,288
‎พวกเขายังคุมเพลิงกันจนถึงตอนเช้าเลย

15
00:01:19,372 --> 00:01:20,581
‎ว้าว

16
00:01:21,916 --> 00:01:24,043
‎หน่วยดับเพลิงมาที่นี่เร็วมาก

17
00:01:24,127 --> 00:01:26,671
‎มีรถดับเพลิงมาสี่คันได้

18
00:01:26,754 --> 00:01:29,090
‎- ไฟไหม้แรงมากสินะคะ
‎- แรงมากเลย

19
00:01:29,590 --> 00:01:32,802
‎ประธานคณะกรรมการสมาคม
‎อนุรักษ์ตรอกจีน อารีอาน วิง

20
00:01:32,885 --> 00:01:34,720
‎และสามีเธอ สตีฟ แบนิสเตอร์

21
00:01:34,804 --> 00:01:37,140
‎ต่างซาบซึ้งกับหน่วยดับเพลิง
‎ที่ปฏิบัติหน้าที่อย่างรวดเร็ว

22
00:01:37,223 --> 00:01:39,350
‎และการที่พวกเขามุ่งมั่นจะอนุรักษ์สถานที่นี้เอาไว้

23
00:01:39,433 --> 00:01:41,686
‎เพราะพวกเขา
‎เพิ่งมาเยี่ยมชมอาคารเมื่อไม่นานนี้

24
00:01:41,769 --> 00:01:44,147
‎ทำให้คุ้นเคยกับแบบแปลนอาคาร

25
00:01:44,230 --> 00:01:46,190
‎และของมีค่าภายในเป็นอย่างดี

26
00:01:46,274 --> 00:01:49,944
‎หัวหน้าหน่วยดับเพลิงแฮนฟอร์ด
‎สตีฟ เพนเดอร์กราสบอกว่าทีมดับเพลิง

27
00:01:50,027 --> 00:01:52,989
‎ใช้น้ำในการควบคุมเพลิงไหม้
‎ด้วยความตั้งใจจะอนุรักษ์สถานที่เอาไว้

28
00:01:53,489 --> 00:01:55,241
‎มันสวยงามมาก

29
00:01:55,324 --> 00:01:59,412
‎ผมหวังว่าเราจะสามารถฟื้นฟูมันคืนมาได้

30
00:02:00,413 --> 00:02:03,875
‎มีหลายครั้งที่ผมทำนายอนาคต

31
00:02:03,958 --> 00:02:05,126
‎โดยที่ไม่รู้ตัว

32
00:02:05,209 --> 00:02:09,045
‎ตอนที่ผมพูดถึงปัญหาด้านสุขภาพ
‎หรืออะไรที่ควรสนใจไว้

33
00:02:09,129 --> 00:02:09,963
‎อย่างเหตุไฟไหม้

34
00:02:10,046 --> 00:02:13,551
‎ผมบอกเรื่องพวกนั้น
‎เพราะบ่อยครั้งที่มันมักจะเป็นจริง

35
00:02:13,634 --> 00:02:15,094
‎และเกิดขึ้นในแบบที่

36
00:02:15,178 --> 00:02:18,014
‎แม้แต่ผมเองก็ไม่รู้ตัว ในตอนที่พูดมันออกมา

37
00:02:18,097 --> 00:02:18,973
‎ผมหวังว่า…

38
00:02:20,224 --> 00:02:22,018
‎- มันจะเกิดใหม่ขึ้นมานะครับ
‎- ใช่

39
00:02:22,101 --> 00:02:23,603
‎- ขอบคุณนะ
‎- ไม่เป็นไรครับ

40
00:02:26,439 --> 00:02:29,901
‎(คนที่ย้ายเข้ามาอยู่ชั่วคราวเพิ่งยอมรับว่า
‎เป็นผู้ก่อเหตุเพลิงไหม้ในตรอกจีน)

41
00:02:29,984 --> 00:02:33,654
‎(เธอถูกจับกุมและตั้งข้อหาวางเพลิงเผาทรัพย์)

42
00:02:35,114 --> 00:02:39,202
‎(แอตแลนตา จอร์เจีย)

43
00:02:40,912 --> 00:02:44,373
‎(ตอนที่เก้า สิ่งที่ต้องแลก)

44
00:02:47,126 --> 00:02:49,337
‎(เทเรซ่า แม่ของไทเลอร์)

45
00:03:09,607 --> 00:03:11,776
‎การใช้จิตสัมผัสวันนี้ต้องน่าสนใจมากแน่ๆ

46
00:03:11,859 --> 00:03:15,279
‎- ผมสัมผัสคนได้ประมาณห้าคนเลย
‎- ว้าว

47
00:03:15,363 --> 00:03:18,741
‎แต่สี่คนในนั้นพูดถึงเด็กคนนี้

48
00:03:19,367 --> 00:03:20,868
‎- เป็นผู้หญิง
‎- จริงเหรอ

49
00:03:22,245 --> 00:03:25,206
‎ผมว่ามันมีบางอย่างที่ผมรู้สึกว่า

50
00:03:25,706 --> 00:03:28,209
‎สมองเริ่มทำงานผิดปกติ

51
00:03:29,502 --> 00:03:33,965
‎ทางระบบไฟฟ้า แล้วผมก็รู้สึกเหมือนหมดสติไป

52
00:03:34,048 --> 00:03:35,508
‎แล้วก็สึกเหมือนสลบไป

53
00:03:36,008 --> 00:03:38,302
‎แต่ทั้งหมดนั้นมันไวมาก

54
00:03:38,803 --> 00:03:44,350
‎และมันมีบางอย่างที่เกี่ยวกับอุบัติเหตุแปลกๆ ด้วย

55
00:03:46,435 --> 00:03:49,188
‎- สวัสดีครับ เป็นไงบ้าง ผมไทเลอร์
‎- สวัสดีค่ะ

56
00:03:49,772 --> 00:03:51,899
‎- ฉันเดลานีย์ค่ะ
‎- ยินดีที่ได้รู้จักครับ

57
00:03:51,983 --> 00:03:55,194
‎- สบายดีไหมครับ ยินดีที่ได้พบคุณ
‎- ฉันอาวอนลีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก

58
00:03:55,278 --> 00:03:58,155
‎ผมสัมผัสอะไรได้เยอะมากแล้วแหละ
‎ขอโทษนะครับ ผมแบบ…

59
00:03:58,823 --> 00:04:00,283
‎ดีใจที่ได้เจอคุณทั้งคู่นะ

60
00:04:00,992 --> 00:04:02,785
‎นี่มันยอดไปเลย บ้านคุณสวยมากๆ

61
00:04:02,868 --> 00:04:04,412
‎- ขอบคุณ
‎- มันวิเศษมาก

62
00:04:04,495 --> 00:04:07,081
‎สัมผัสได้เยอะมากๆ เดี๋ยวนะครับ
‎ขอโทษที มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

63
00:04:07,164 --> 00:04:10,251
‎- มาแล้วเหรอคะ
‎- ผมต้องขอไอนิดนึงนะ

64
00:04:10,334 --> 00:04:12,503
‎- โอเคค่ะ
‎- ขอเวลาเดี๋ยวเดียว ผมจะ…

65
00:04:13,629 --> 00:04:16,548
‎ให้ตายสิ! มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ

66
00:04:17,591 --> 00:04:19,427
‎โทษครับ เป็นการแนะนำตัวที่น่าอึดอัดมากเลย

67
00:04:19,509 --> 00:04:21,137
‎ไม่เป็นไรเลยค่ะ

68
00:04:21,220 --> 00:04:23,556
‎ผมอยากคุยกับคุณมากเลย เดี๋ยวนะครับ

69
00:04:23,639 --> 00:04:25,891
‎- เอาน้ำไหมคะ โอเค
‎- ไม่เป็นไรครับ

70
00:04:27,893 --> 00:04:29,729
‎- ขอโทษจริงๆ ครับ
‎- พระเจ้าช่วย

71
00:04:30,521 --> 00:04:33,399
‎ขอน้ำสักหน่อยก็คงจะดีครับ
‎ขอรบกวนสักหน่อย

72
00:04:33,482 --> 00:04:35,609
‎- นี่น้ำครับ
‎- เยี่ยมเลย ขอบคุณครับ

73
00:04:35,693 --> 00:04:36,777
‎ให้ตายสิ

74
00:04:36,861 --> 00:04:38,446
‎มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย

75
00:04:39,488 --> 00:04:41,532
‎ตอนที่ผมกำลังเดินทางมาที่นี่

76
00:04:41,615 --> 00:04:43,159
‎ผมสัมผัสถึงอะไรทางร่างกายได้เยอะมาก

77
00:04:43,242 --> 00:04:45,244
‎ปกติมันจะเริ่มต้นขึ้นตอนที่เริ่มใช้จิตสัมผัสกัน

78
00:04:45,328 --> 00:04:47,038
‎แต่นี่ทันทีที่ผมเจอคุณ

79
00:04:47,121 --> 00:04:48,289
‎มันก็เริ่มทันทีเลย

80
00:04:48,372 --> 00:04:51,500
‎นี่ก็ยังเป็นอยู่ ผมยังสัมผัสคนได้เยอะมาก

81
00:04:51,584 --> 00:04:53,336
‎ปกติคนจะมาแค่หนึ่งหรือสองคน

82
00:04:53,419 --> 00:04:55,046
‎แต่คุณมีคนเข้ามาเป็นโขยงเลย

83
00:04:55,129 --> 00:04:56,213
‎- งั้น…
‎- โอเคค่ะ

84
00:04:56,714 --> 00:05:00,051
‎ก่อนที่เราจะเริ่ม
‎วันนี้คุณได้เอาสิ่งของอะไรมาด้วยไหมครับ

85
00:05:00,134 --> 00:05:02,136
‎- เชิญเอาออกมาได้เลยครับ
‎- ค่ะ

86
00:05:02,219 --> 00:05:05,806
‎และเราก็ลองดูได้ว่าผมจะสัมผัสอะไรได้บ้าง

87
00:05:05,890 --> 00:05:09,143
‎- และกีตาร์ตรงนั้นด้วยค่ะ
‎- ดีจัง และกีตาร์ด้วย เจ๋งมาก

88
00:05:09,226 --> 00:05:10,936
‎ขอบคุณครับ โอเค

89
00:05:11,520 --> 00:05:14,565
‎ผมจะขีดเขียนอะไรไป ถือนี่ไว้
‎และเราจะได้รู้ว่าผมสัมผัสอะไรได้บ้างนะครับ

90
00:05:16,776 --> 00:05:17,860
‎โอเค

91
00:05:19,362 --> 00:05:21,280
‎โอเค ดีมาก

92
00:05:28,412 --> 00:05:29,580
‎โอเค

93
00:05:31,040 --> 00:05:31,874
‎ครับ

94
00:05:33,959 --> 00:05:36,420
‎เอาล่ะ ผมได้…

95
00:05:40,674 --> 00:05:41,509
‎โอเค

96
00:05:44,178 --> 00:05:46,931
‎ห้าคนที่เสียชีวิตไปที่ผมสัมผัสได้

97
00:05:47,848 --> 00:05:51,102
‎ส่วนมากในห้าคนนี้เป็นผู้ชาย

98
00:05:51,185 --> 00:05:52,311
‎และพวกเขาก็ปกป้องคนอื่น

99
00:05:52,395 --> 00:05:54,313
‎มีความเป็นพ่อมาก อะไรทำนองนั้น

100
00:05:54,397 --> 00:05:57,608
‎โดยรวมแล้วคนพวกนี้รู้สึกดีกับชีวิตตัวเอง

101
00:05:57,691 --> 00:06:00,861
‎และการจากไปของพวกเขานะ
‎แต่พวกเขากำลังปกป้องเด็กน้อยคนนี้

102
00:06:00,945 --> 00:06:03,739
‎ที่เสียไปแต่เล็กน่ะ ผมจะอธิบายแบบนั้นนะ

103
00:06:03,823 --> 00:06:05,908
‎ผมรู้สึกว่าคนนี้เสียชีวิตไปตอนอายุน้อยมากๆ

104
00:06:06,659 --> 00:06:08,994
‎และมันมีการเน้นตรงจุดนั้นชัดเจน

105
00:06:11,956 --> 00:06:14,917
‎ผมจะพยายามแยกแต่ละคนออกจากกันนะ

106
00:06:17,628 --> 00:06:21,757
‎พวกเขาให้ผมพูดถึง "พ่อ" ซ้ำไปซ้ำมา

107
00:06:21,841 --> 00:06:23,843
‎บางครั้งมันก็แปลว่าคนที่มีความเป็นพ่อ

108
00:06:23,926 --> 00:06:26,595
‎แต่คนนี้เป็นพ่อคนแน่นอน เท่าที่ผมรู้สึกได้

109
00:06:26,679 --> 00:06:28,472
‎- พ่อคุณเสียหรือยังครับ
‎- ค่ะ

110
00:06:28,556 --> 00:06:31,100
‎- โอเค งั้นผมจะเน้นไว้นะ
‎- ค่ะ

111
00:06:31,684 --> 00:06:32,518
‎โอเค

112
00:06:33,018 --> 00:06:34,854
‎เขามาพร้อมกับพ่อของเขาด้วย

113
00:06:34,937 --> 00:06:36,063
‎- ค่ะ
‎- มีตรงจุดนั้นด้วยนะ

114
00:06:36,147 --> 00:06:37,273
‎- พวกเขามาแบบนี้เลย
‎- ค่ะ

115
00:06:37,356 --> 00:06:39,275
‎- เท่าที่ผมสัมผัสได้น่ะ
‎- พระเจ้า

116
00:06:39,817 --> 00:06:43,195
‎บางคนมีความสัมพันธ์ของพ่อลูกที่วุ่นวาย

117
00:06:43,279 --> 00:06:45,573
‎แต่พวกเขาแบบ "ไม่ เราคือคู่ซี้ปึ้กเลย"

118
00:06:45,656 --> 00:06:46,949
‎ตอนที่สัมผัสได้น่ะ

119
00:06:47,032 --> 00:06:50,119
‎คุณควรรู้ไว้ว่าพวกเขามาพร้อมกัน

120
00:06:50,202 --> 00:06:51,787
‎และมันก็สำคัญมาก

121
00:06:52,788 --> 00:06:53,998
‎ขอเวลาเดี๋ยวนะครับ

122
00:06:55,416 --> 00:06:57,001
‎ผมรู้สึกบางอย่างที่หน้าอก

123
00:06:57,084 --> 00:06:59,670
‎แต่มันไม่ใช่อาการหัวใจวาย

124
00:06:59,753 --> 00:07:02,673
‎มีคนที่มีอาการน้ำท่วมปอด

125
00:07:02,756 --> 00:07:05,342
‎มีปัญหาเกี่ยวกับปอด คือผมรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก

126
00:07:05,426 --> 00:07:06,677
‎พอจะนึกอะไรออกบ้างไหมครับ

127
00:07:06,760 --> 00:07:08,512
‎นั่นน่าจะเป็นปู่ฉันค่ะ

128
00:07:08,596 --> 00:07:10,431
‎- โอเค
‎- เขาเป็นมะเร็งปอด

129
00:07:10,514 --> 00:07:11,807
‎เขาชื่อแฮโรลด์ไหม

130
00:07:11,891 --> 00:07:14,602
‎- นั่นชื่อปู่ฉันค่ะ
‎- นั่นเขาเหรอ โอเค

131
00:07:14,685 --> 00:07:17,396
‎เจ๋งดี มันน่าขนลุกดีนะ เวลาเป็นแบบนั้น

132
00:07:18,606 --> 00:07:21,442
‎เขาไม่ได้ทำเรื่องที่ดีต่อสุขภาพตลอดเวลา

133
00:07:21,525 --> 00:07:23,235
‎- ค่ะ
‎- แม้แต่ตอนที่คนทักว่า "นี่"

134
00:07:23,319 --> 00:07:24,653
‎"เพลาๆ ลงหน่อยดีไหม"

135
00:07:24,737 --> 00:07:27,198
‎เขาก็แบบ "ฉันจะใช้ชีวิตแบบของฉันเองน่า"

136
00:07:27,281 --> 00:07:28,782
‎มันเข้าเค้าไหมครับ

137
00:07:28,866 --> 00:07:30,409
‎- เขาสูบบุหรี่จัดค่ะ
‎- ครับ

138
00:07:30,493 --> 00:07:32,995
‎ผมว่าตอนที่ผมเข้ามาแล้วไอค่อกแค่กนั่น

139
00:07:33,078 --> 00:07:35,289
‎คงจะเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของเขา

140
00:07:35,372 --> 00:07:37,791
‎- จำจุดนั้นเอาไว้ก่อนนะครับ
‎- ค่ะ

141
00:07:40,044 --> 00:07:41,086
‎โอเค

142
00:07:41,587 --> 00:07:43,631
‎ปู่คุณมีน้องสาวไหมครับ

143
00:07:43,714 --> 00:07:44,548
‎ค่ะ

144
00:07:44,632 --> 00:07:48,052
‎มีการอ้างถึงคนที่มีชื่อตามอัญมณีหรือ…

145
00:07:48,135 --> 00:07:51,388
‎ผมเห็นสัญลักษณ์ของอัญมณีประจำวันเกิด

146
00:07:51,472 --> 00:07:54,475
‎คุณรู้จักคนชื่อรูบี้ โอปอลในครอบครัวบ้างไหมครับ

147
00:07:54,558 --> 00:07:56,268
‎- ย่าโอปอลค่ะ
‎- โอเค

148
00:07:56,352 --> 00:07:58,062
‎นั่นคือน้องสาวของปู่ฉัน

149
00:07:58,145 --> 00:08:00,689
‎- โอเค เข้าใจละ
‎- พระเจ้า

150
00:08:00,773 --> 00:08:02,775
‎ผมรู้สึกเหมือนต้องเน้นเธอไว้

151
00:08:02,858 --> 00:08:05,110
‎- เธอเสียแล้วใช่ไหมครับ โอเค
‎- ค่ะ

152
00:08:09,532 --> 00:08:10,366
‎โอเค

153
00:08:11,283 --> 00:08:13,077
‎สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะพูดก็คือ

154
00:08:13,160 --> 00:08:14,870
‎ไม่สิ ผมต้องพูดถึงเด็กน้อยคนนี้

155
00:08:16,455 --> 00:08:17,915
‎ผมจะพูดเรื่องนี้

156
00:08:17,998 --> 00:08:19,375
‎ในแบบที่ผมสัมผัสได้นะครับ

157
00:08:21,293 --> 00:08:24,713
‎เด็กคนนี้ดูตื่นเต้นมาก
‎นั่นเป็นวิธีเดียวที่ผมจะอธิบายมันได้

158
00:08:25,422 --> 00:08:28,759
‎สิ่งที่น่าสนใจคือมีคนพูดคุยกัน

159
00:08:29,343 --> 00:08:30,469
‎พูดอะไรประมาณว่า

160
00:08:32,721 --> 00:08:36,517
‎"ถ้าคนคนนี้ยังอยู่ ก็คงมีใบขับขี่แล้ว

161
00:08:36,600 --> 00:08:39,019
‎หรือไม่ก็คงไปสอบใบขับขี่แล้ว"

162
00:08:39,102 --> 00:08:42,438
‎เพราะมันมีความรู้สึกว่า
‎มีการพูดคุยเรื่องแบบนั้นกัน

163
00:08:42,523 --> 00:08:44,858
‎- และผมคงต้องเรียกว่า "เธอ"
‎- ค่ะ

164
00:08:44,942 --> 00:08:46,694
‎เพราะผมว่าเธอเป็นผู้หญิงนะ

165
00:08:46,777 --> 00:08:48,404
‎- ผมว่าเธอรู้เรื่องนี้
‎- ค่ะ

166
00:08:48,487 --> 00:08:50,614
‎- มีการพูดคุยแบบนั้นบ้างไหมครับ
‎- ค่ะ

167
00:08:50,698 --> 00:08:54,535
‎โอเค เธอเข้ามาแล้วผมอยากให้คุณรู้ว่า

168
00:08:54,618 --> 00:08:55,786
‎ขนลุกเลยเนี่ย

169
00:08:55,869 --> 00:08:58,872
‎ไม่ว่าเธอจะเสียไปตอนอายุเท่าไร
‎แต่เธอไม่ได้หยุดที่อายุนั้น

170
00:08:58,956 --> 00:09:01,542
‎- และผมอยากให้คุณรู้ว่า…
‎- ฉันอยากจะ…

171
00:09:01,625 --> 00:09:04,878
‎- แม่พูดแบบนั้นตลอดเลย ใช่
‎- มันสำคัญมากที่คุณต้องรู้เรื่องนี้

172
00:09:04,962 --> 00:09:09,425
‎เธอมีความรู้สึกของการวิวัฒนาการ
‎และเติบโตในแง่ของจิต

173
00:09:09,508 --> 00:09:10,843
‎แม้จะอยู่ในโลกนั้น

174
00:09:10,926 --> 00:09:14,471
‎และยังเชื่อมต่อกับครอบครัวของเธออยู่

175
00:09:15,055 --> 00:09:17,850
‎และเธอดูกระฉับกระเฉงมาก

176
00:09:17,933 --> 00:09:21,895
‎เหมือนกับว่าเธอต้องกระฉับกระเฉงเพื่อที่จะ…

177
00:09:21,979 --> 00:09:24,398
‎ประมาณว่า… ถ้าเธอนิ่งไปล่ะก็ ต้องระวังให้ดี

178
00:09:24,481 --> 00:09:26,942
‎เหมือนกับว่า "พลังล้นมาก ต้องใช้พลังหน่อย"

179
00:09:27,026 --> 00:09:28,861
‎เธอเล่นฟุตบอล ผมเป็นโค้ชให้ทีมเธอด้วย

180
00:09:28,944 --> 00:09:31,447
‎- ครับ
‎- เธอเล่นเก่งที่สุดในทีมเลย

181
00:09:31,530 --> 00:09:34,033
‎เล่นดีกว่าเด็กผู้ชายในทีมซะอีก

182
00:09:34,116 --> 00:09:36,493
‎ผมเชื่อเลยครับ ใช่ มันมีพลังล้นเหลือมาก

183
00:09:36,577 --> 00:09:38,454
‎คุณกำลังพูดถึงลูกสาวเรา

184
00:09:38,537 --> 00:09:40,873
‎- เธออายุห้าขวบครึ่ง
‎- ครับ

185
00:09:40,956 --> 00:09:44,126
‎และตอนนี้เธอจะอายุ 15 แล้ว
‎และคงจะไปสอบใบขับขี่

186
00:09:44,209 --> 00:09:46,128
‎โถ

187
00:09:47,504 --> 00:09:51,759
‎เคนสลีย์ลูกสาวเราเป็น
‎คนที่มีจินตนาการบรรเจิดมาก

188
00:09:51,842 --> 00:09:53,886
‎เธอเป็นศิลปินที่ยอดเยี่ยม

189
00:09:53,969 --> 00:09:55,471
‎เธอชอบวาดรูป

190
00:09:55,971 --> 00:09:58,474
‎เธอเล่นฟุตบอลเก่งมาก ชอบเล่นฟุตบอล

191
00:09:58,557 --> 00:10:01,268
‎เอาเลย

192
00:10:02,102 --> 00:10:04,271
‎ไชโย เคนส์ลีย์

193
00:10:05,064 --> 00:10:06,649
‎เธอชอบว่ายน้ำ

194
00:10:06,732 --> 00:10:10,235
‎เราชอบไปชายหาด
‎และก็คอยหาสระว่ายน้ำไปว่ายกัน

195
00:10:13,614 --> 00:10:16,200
‎เธอให้ผมพูดถึงพี่น้องคนอื่นๆ

196
00:10:16,283 --> 00:10:19,203
‎และพูดในแง่บวกมาก มีแต่ความสุข

197
00:10:19,286 --> 00:10:21,872
‎ผมรู้สึกเหมือนเธอใช้ชีวิตผ่านพี่น้องของเธอ

198
00:10:21,955 --> 00:10:24,291
‎- ค่ะ
‎- ผมบอกจำนวนไม่ได้นะ

199
00:10:24,375 --> 00:10:25,834
‎แต่ดูจะเยอะพอตัว

200
00:10:25,918 --> 00:10:27,753
‎อย่างน้อยก็สามคน ไม่ก็มากกว่านั้น

201
00:10:27,836 --> 00:10:29,213
‎เรามีลูกที่ยังมีชีวิตอยู่สามคนค่ะ

202
00:10:29,880 --> 00:10:31,715
‎- เยี่ยมมากครับ ยอดเลย
‎- ค่ะ

203
00:10:31,799 --> 00:10:35,344
‎น่าสนใจดี ในช่วงชีวิตสั้นๆ ของเธอ
‎ผมรู้สึกว่าเธอมีความสนใจหลายอย่าง

204
00:10:35,427 --> 00:10:37,054
‎รู้สึกว่าจากมุมมองของเธอแล้ว

205
00:10:37,137 --> 00:10:39,056
‎- เธอมีชีวิตที่ดี
‎- ค่ะ

206
00:10:39,139 --> 00:10:42,309
‎เท่าที่ผมสัมผัสได้นะ
‎และเธอก็ยกความดีความชอบให้กับพ่อแม่

207
00:10:42,393 --> 00:10:43,769
‎นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด

208
00:10:43,852 --> 00:10:47,481
‎เธอบอกว่าเธอยอมรับว่า
‎เธออยากมีเวลามากกว่านี้

209
00:10:47,564 --> 00:10:50,150
‎แต่คุณทำให้ช่วงเวลาสั้นๆ ที่เธอมีนั้นมีความหมาย

210
00:10:50,234 --> 00:10:51,193
‎- นะครับ
‎- ค่ะ

211
00:10:51,276 --> 00:10:54,321
‎และแม้แต่การที่เธอเป็นที่จดจำหลังจากนั้น

212
00:10:54,405 --> 00:10:56,907
‎เธอรู้สึกว่า "นี่มันมากยิ่งกว่าแค่หนึ่งชีวิต"

213
00:10:56,990 --> 00:10:59,576
‎และมันมีความรู้สึกขอบคุณเต็มไปหมด

214
00:11:00,119 --> 00:11:02,121
‎- คุณโอเคไหม คุณเงียบมากเลย
‎- โอเคดี

215
00:11:02,204 --> 00:11:05,332
‎ไม่เป็นไรครับ มันมีเรื่องให้คิดเยอะ
‎และผม… ไม่ต้องห่วงนะครับ

216
00:11:09,128 --> 00:11:11,755
‎เธอให้ผมพูดถึงสถานการณ์ของเธอ

217
00:11:11,839 --> 00:11:13,340
‎ที่เป็นเหตุให้เธอเสียชีวิต

218
00:11:13,424 --> 00:11:16,635
‎มีหลายอย่างที่เราต้องพูดถึง
‎เพราะมันซับซ้อนมาก

219
00:11:16,719 --> 00:11:19,847
‎วิธีเดียวที่ผมจะอธิบายได้คือมันแปลกกว่า…

220
00:11:19,930 --> 00:11:21,890
‎การเป็นมะเร็งปอดหรือปอดล้มเหลว

221
00:11:21,974 --> 00:11:23,058
‎มันมีเรื่องราวอยู่

222
00:11:25,644 --> 00:11:28,480
‎เธอบอกความรู้สึกของสิ่งเริ่มต้นนี่

223
00:11:28,564 --> 00:11:31,608
‎นะครับ ผมเห็นเป็นเส้นตรงเลย

224
00:11:31,692 --> 00:11:33,235
‎เธอขีดเส้นขึ้นมา

225
00:11:33,318 --> 00:11:36,363
‎และทุกครั้งที่พวกเขาทำแบบนั้น
‎นั่นแปลว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

226
00:11:36,447 --> 00:11:37,364
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นมา

227
00:11:38,365 --> 00:11:41,076
‎ซึ่งทำให้เกิดเหตุการณ์หลายอย่าง
‎ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิต

228
00:11:41,869 --> 00:11:45,914
‎เธอไม่ได้บอกว่าเธอเสียชีวิต
‎เพราะเหตุการณ์แรกนั่น

229
00:11:46,415 --> 00:11:48,375
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นหลังจากนั้น

230
00:11:48,459 --> 00:11:50,210
‎ที่อาจเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นอีกที

231
00:11:50,294 --> 00:11:51,712
‎แล้วเธอก็เสียไปเพราะเรื่องนั้น

232
00:11:51,795 --> 00:11:53,881
‎ถ้าผมอธิบายได้ถูกต้องนะครับ

233
00:11:54,548 --> 00:11:58,552
‎มีความรู้สึกว่าเธออยากให้คนปล่อยวาง
‎เรื่องความรู้สึกผิด

234
00:11:58,635 --> 00:12:02,389
‎ต่อเหตุการณ์แรกที่เกิดขึ้น

235
00:12:03,182 --> 00:12:06,560
‎ถ้ามีคนรู้สึกว่า
‎"เราน่าจะอยู่ที่นั่น เพื่อให้แน่ใจ

236
00:12:06,643 --> 00:12:10,063
‎ว่าเหตุการณ์นั้นมันจะไม่เกิดขึ้น
‎จะได้ไม่มีการบาดเจ็บเกิดขึ้น"

237
00:12:10,147 --> 00:12:13,609
‎ผมไม่รู้ชัดว่ามันคืออะไรนะครับ
‎แต่มันมีความรู้สึกของ

238
00:12:13,692 --> 00:12:16,528
‎"ทำไมฉันถึงไม่อยู่ตรงนั้น
‎เพื่อไม่ให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้นะ"

239
00:12:16,612 --> 00:12:19,031
‎แต่มันไม่มีทางที่ใครจะรู้ล่วงหน้าหรอกครับ

240
00:12:19,114 --> 00:12:21,200
‎ว่าเหตุการณ์เดียวนั้นจะนำไปสู่การเสียชีวิต

241
00:12:22,409 --> 00:12:27,039
‎- มันเป็นอะไรที่แปลกมาก
‎- เรากำลังเล่นตุ๊กตาบาร์บี้กันอยู่

242
00:12:27,122 --> 00:12:30,042
‎- เหรอครับ
‎- และเธอก็ลุกไปหยิบของ

243
00:12:30,125 --> 00:12:33,545
‎แล้วตอนที่เธอกลับมา เธอวิ่งมาแล้วก็ล้ม

244
00:12:33,629 --> 00:12:36,507
‎- และแขนก็หัก
‎- ครับ

245
00:12:36,590 --> 00:12:39,343
‎- เท่าที่ผมรู้สึก…
‎- ลูกไม่ได้รู้สึกผิดใช่ไหม

246
00:12:40,344 --> 00:12:43,096
‎หนูแอบรู้สึกแบบนั้นอยู่ตลอด

247
00:12:43,180 --> 00:12:45,182
‎แม่ไม่เคยรู้เลย

248
00:12:45,265 --> 00:12:46,183
‎ครับ

249
00:12:47,267 --> 00:12:49,102
‎และเธออยากให้คุณปล่อยวางนะ

250
00:12:49,186 --> 00:12:51,980
‎เธอส่งความรู้สึกประมาณว่า ไม่มีใครรู้หรอก

251
00:12:52,064 --> 00:12:54,817
‎ว่านั่นจะส่งผลอะไรต่อมา

252
00:12:54,900 --> 00:12:57,194
‎ผมไม่ได้สัมผัสได้ถึงอุบัติเหตุอะไรเลย

253
00:12:57,277 --> 00:12:59,279
‎ผมว่าคุณจำเป็นต้องได้ฟังมันนะ

254
00:12:59,363 --> 00:13:01,949
‎ไม่มีอะไรที่คุณจะทำให้มันเปลี่ยนไปได้

255
00:13:03,158 --> 00:13:05,160
‎บางครั้งเราก็รู้สึกแบบนั้นใช่ไหม

256
00:13:05,786 --> 00:13:07,871
‎ผมว่าคุณรับมือกับมันได้อย่างดีแล้วล่ะ

257
00:13:08,497 --> 00:13:10,040
‎ครับ ไม่เป็นไรนะ

258
00:13:11,500 --> 00:13:12,376
‎ไม่เป็นไร

259
00:13:17,422 --> 00:13:18,257
‎โอเค

260
00:13:21,635 --> 00:13:25,722
‎เธอพูดถึงเหตุการณ์นั้นขึ้นมา

261
00:13:26,932 --> 00:13:28,851
‎เรื่องมันเกิดขึ้นเร็วมาก

262
00:13:29,434 --> 00:13:32,104
‎มันหนักหนามากทีเดียว

263
00:13:32,604 --> 00:13:35,440
‎เธอไม่อยากให้ผมลงรายละเอียดมากไป
‎ซึ่งผมซาบซึ้งใจนะ

264
00:13:35,524 --> 00:13:37,317
‎เธออยากให้มันมีความสุขและเป็นแง่บวก

265
00:13:37,401 --> 00:13:38,318
‎- ค่ะ
‎- สนุกสนาน

266
00:13:38,402 --> 00:13:39,903
‎แต่เท่าที่ผมรวบรวมได้คือ

267
00:13:39,987 --> 00:13:42,364
‎มีบางอย่างเกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์นี้

268
00:13:42,447 --> 00:13:43,574
‎ซึ่งทำให้เธอเสียชีวิต

269
00:13:44,867 --> 00:13:46,618
‎เธอแสดงความรู้สึกของ…

270
00:13:48,078 --> 00:13:51,456
‎ผมอยากให้ทราบว่า
‎ตอนที่เธอเสีย เธอไม่ได้เจ็บปวดนะครับ

271
00:13:52,040 --> 00:13:54,334
‎และผมสัมผัสได้ชัดเจนเลย

272
00:13:55,335 --> 00:13:58,005
‎เธอให้ความรู้สึกทำนองว่าหลับไป

273
00:13:58,088 --> 00:13:59,631
‎ถ้าจะให้อธิบายล่ะก็

274
00:14:00,716 --> 00:14:02,634
‎ผมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

275
00:14:02,718 --> 00:14:05,596
‎และรู้ว่าคงออกจากเรื่องนี้ไปไม่ได้

276
00:14:05,679 --> 00:14:07,347
‎แต่แล้วก็รู้สึกง่วงนอนขึ้นมา

277
00:14:08,098 --> 00:14:10,726
‎แล้วพอหลับไป ผมก็รู้สึกว่าผม…

278
00:14:11,393 --> 00:14:13,103
‎- เปลี่ยนผ่าน เสียชีวิต
‎- ค่ะ

279
00:14:13,186 --> 00:14:15,689
‎ผมสัมผัสได้ว่ามันสงบมาก

280
00:14:15,772 --> 00:14:20,360
‎แต่ผมรู้สึกได้ว่ามีคนอาจจะเสียใจ
‎กับสิ่งที่พวกเขาทำในตอนนั้น

281
00:14:20,444 --> 00:14:22,154
‎ก่อนที่เธอจะเสียหรือเปล่าครับ

282
00:14:27,451 --> 00:14:29,119
‎- หลังจาก…
‎- ครับ

283
00:14:29,202 --> 00:14:31,121
‎หลังจากที่แขนเธอหัก มัน…

284
00:14:31,204 --> 00:14:32,748
‎ความรู้สึกผิดนั่นมัน…

285
00:14:32,831 --> 00:14:34,625
‎ผมแอบรู้สึกผิดเพราะว่า

286
00:14:34,708 --> 00:14:39,796
‎เราพาเธอไปคลินิกที่อ้างว่าเชี่ยวชาญด้านกระดูก

287
00:14:40,672 --> 00:14:41,548
‎ครับ

288
00:14:41,632 --> 00:14:46,011
‎หลายครั้งผมก็รู้สึกว่าถ้าผมพาเธอไปโรงพยาบาล

289
00:14:46,094 --> 00:14:48,388
‎- ครับ
‎- เธออาจจะยังไม่ตาย

290
00:14:48,472 --> 00:14:49,848
‎แต่ยังไงซะ

291
00:14:49,932 --> 00:14:51,642
‎เราพาเธอไปที่นี่

292
00:14:51,725 --> 00:14:56,355
‎และระหว่างที่กำลังรักษาแขนเธอ…

293
00:14:56,438 --> 00:15:01,109
‎- ครับ
‎- พวกเขาก็ฉีดไลโดเคนให้เธอ

294
00:15:01,610 --> 00:15:03,028
‎ซึ่งมันปกติ

295
00:15:03,111 --> 00:15:04,821
‎แต่พวกเขาฉีดยาให้เธอ

296
00:15:04,905 --> 00:15:09,242
‎เกินกว่าโดสผู้ใหญ่อีก
‎คือพวกเขาให้ยาไลโดเคนเธอเกินขนาด

297
00:15:09,868 --> 00:15:12,287
‎และตอนนั้นมีผมคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้น

298
00:15:12,371 --> 00:15:13,997
‎พวกเขากำลังเอ็กซ์เรย์แขนเธอ

299
00:15:14,081 --> 00:15:19,628
‎เธอมองมาที่ผมและบอกว่า

300
00:15:19,711 --> 00:15:21,213
‎"พ่อจ๋า หนูง่วง"

301
00:15:22,506 --> 00:15:25,342
‎ผมคิดว่าสิ่งสุดท้ายที่ผมพูดกับเธอคือ

302
00:15:25,425 --> 00:15:27,552
‎"ไม่เป็นไร หลับไปได้เลยลูก"

303
00:15:27,636 --> 00:15:29,888
‎ครับ

304
00:15:31,014 --> 00:15:33,016
‎ผมเสียใจด้วย

305
00:15:38,313 --> 00:15:41,984
‎ผมเสียใจที่คุณทั้งคู่…
‎พวกคุณทุกคนต้องเจอเรื่องแบบนั้น

306
00:15:42,985 --> 00:15:44,152
‎นั่นมัน…

307
00:15:44,987 --> 00:15:46,154
‎น่าสงสาร

308
00:15:50,200 --> 00:15:52,244
‎มีคนชื่อลุคอยู่ในครอบครัวไหมครับ

309
00:15:54,621 --> 00:15:56,665
‎นั่นคือ… นั่นคือหลานเราค่ะ

310
00:15:56,748 --> 00:16:00,669
‎- ครับ
‎- เขากับเคนส์ลีย์สนิทกันมาก

311
00:16:00,752 --> 00:16:02,254
‎พวกเขาเกิดห่างกันสี่วัน

312
00:16:02,337 --> 00:16:05,298
‎ครับ เพราะเธอพูดถึงเขาขึ้นมา

313
00:16:05,382 --> 00:16:08,010
‎และเธอก็แสดงความรักมากมายให้เขา

314
00:16:08,093 --> 00:16:10,637
‎- ค่ะ
‎- และเหมือนว่าเขาตัวติดกับเธอเลย

315
00:16:10,721 --> 00:16:12,180
‎น่าสนใจมาก มัน…

316
00:16:12,264 --> 00:16:15,017
‎- คุณยังเห็นได้เลยสินะ
‎- ครับ

317
00:16:15,100 --> 00:16:19,312
‎- ผมว่าเขาคงไม่เหมือนเดิมอีกเลยหลังจากนั้น
‎- ค่ะ ทั้งที่ตอนนั้นเขาแค่ห้าขวบครึ่ง

318
00:16:19,396 --> 00:16:21,815
‎แต่เธออยากพูดถึงเขาในวันนี้

319
00:16:21,898 --> 00:16:24,317
‎ว่ามันสำคัญกับเธอ

320
00:16:24,401 --> 00:16:27,779
‎ผมหวังว่ามันจะมีวิธีที่คุณจะส่งข้อความ
‎ต่อให้เขาได้นะ ถ้าเขาเปิดใจรับฟัง

321
00:16:27,863 --> 00:16:30,866
‎เพราะนั่นคือความรัก เธอพยายามจะพูดถึงเขา

322
00:16:30,949 --> 00:16:33,076
‎มันยิ่งใหญ่มากครับ

323
00:16:34,244 --> 00:16:35,162
‎เอาล่ะ

324
00:16:38,415 --> 00:16:39,916
‎เธอเข้ามาแบบแปลกมากเลย

325
00:16:40,000 --> 00:16:43,378
‎เธอเอาแต่โชว์สัญลักษณ์ถึงนกตัวเล็กๆ
‎ให้ผมดูตลอด

326
00:16:43,962 --> 00:16:45,922
‎เธอเอาของเกี่ยวกับนกให้ผมดูเยอะมาก

327
00:16:46,006 --> 00:16:49,009
‎- ผมคงต้องบอกว่ามันสำคัญนะครับ
‎- มันสำคัญมากค่ะ

328
00:16:49,092 --> 00:16:50,343
‎เธอชอบนก

329
00:16:51,136 --> 00:16:53,138
‎เธอชอบวิ่งไล่นกตามชายหาด

330
00:16:53,221 --> 00:16:57,476
‎เธอจะ… ที่ไหนที่มีนก
‎เธอ… และฉันรู้ว่ามันไม่ได้แปลกอะไร

331
00:16:57,559 --> 00:17:00,228
‎- แต่เธอชอบนกค่ะ
‎- ครับ

332
00:17:00,312 --> 00:17:02,606
‎มันน่าทึ่งมากที่เรารู้สึกว่าเธออยู่ที่นี่

333
00:17:02,689 --> 00:17:05,525
‎ถึงเราจะย้ายจากบ้านที่เธอเคยอยู่มา

334
00:17:05,609 --> 00:17:07,110
‎- เธออยู่กับเราที่นี่
‎- แน่นอนครับ

335
00:17:07,194 --> 00:17:10,572
‎- และนกก็มาเคาะหน้าต่างเรา
‎- ครับ

336
00:17:11,448 --> 00:17:13,574
‎พวกมันอยู่ทั่วไปหมด มีรังอยู่ทุกที่

337
00:17:13,658 --> 00:17:14,618
‎- ชีวิตใหม่
‎- ครับ

338
00:17:14,700 --> 00:17:16,995
‎มันบ้ามากเลยค่ะ

339
00:17:17,079 --> 00:17:18,037
‎ผมชอบนะ

340
00:17:18,537 --> 00:17:20,415
‎สิ่งเตือนใจเล็กๆ น้อยๆ ว่าพวกเขาชอบมัน

341
00:17:20,498 --> 00:17:22,918
‎จากที่ผมได้เรียนรู้จากการใช้จิตสัมผัสเป็นพันครั้ง

342
00:17:23,001 --> 00:17:24,753
‎คือสิ่งเล็กๆ พวกนั้นคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่

343
00:17:24,835 --> 00:17:27,631
‎- ค่ะ
‎- มันเป็นเรื่องดีที่ได้รู้

344
00:17:28,298 --> 00:17:30,008
‎มันมีความรักมากมาย

345
00:17:30,092 --> 00:17:31,676
‎และผมอยากให้คุณรู้ว่า

346
00:17:31,760 --> 00:17:34,971
‎การเชื่อมต่อกับลูกสาวคุณนี้
‎มันไม่ได้จบลงเมื่อผมจากไป

347
00:17:35,055 --> 00:17:37,641
‎- ค่ะ
‎- เธอยังอยู่ในหัวใจและจิตวิญญาณคุณ

348
00:17:37,724 --> 00:17:39,684
‎และคุณคุยกับเธอออกมาดังๆ ได้

349
00:17:39,768 --> 00:17:43,647
‎และพาเธอไปพบกับประสบการณ์
‎และความทรงจำใหม่ๆ กับคุณได้

350
00:17:43,730 --> 00:17:47,317
‎เธอเข้ามาแบบดูโตกว่าอายุตอนที่เธอเสียไปมาก

351
00:17:47,400 --> 00:17:50,654
‎และความงดงามของมันคือ
‎ผมเชื่อว่าสักวันนึงเราจะได้มาเจอกัน

352
00:17:50,737 --> 00:17:52,197
‎เราจะได้เจอพวกเขาอีก

353
00:17:52,280 --> 00:17:54,699
‎วิญญาณพวกนี้ คนพวกนี้

354
00:17:54,783 --> 00:17:56,952
‎และพวกเขารอเราอยู่

355
00:17:57,035 --> 00:17:59,246
‎พวกเขาสนับสนุนให้เราใช้ชีวิตเต็มที่

356
00:17:59,329 --> 00:18:01,540
‎ทำสิ่งที่เราทำได้ด้วยเวลาที่เรามี

357
00:18:01,623 --> 00:18:06,294
‎และบางครั้งความตายก็ทำให้เราตระหนัก
‎ถึงคุณค่าและความหมายของชีวิต

358
00:18:06,378 --> 00:18:08,630
‎- และมันจากเราไปได้เร็วแค่ไหน
‎- ค่ะ

359
00:18:08,713 --> 00:18:11,258
‎พวกคุณรับมือกับเรื่องนี้ได้อย่างสวยงาม

360
00:18:11,341 --> 00:18:14,928
‎ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่ามันยากแค่ไหน
‎คุณเข้มแข็งเพื่อลูกคนอื่นๆ

361
00:18:15,011 --> 00:18:16,763
‎คุณให้เกียรติเธออย่างงดงาม

362
00:18:16,847 --> 00:18:18,723
‎- มันไม่มีวันจบหรอกครับ
‎- ค่ะ

363
00:18:18,807 --> 00:18:22,060
‎เธอจะอยู่ที่นี่ผ่านทุกสิ่งที่ยิ่งใหญ่

364
00:18:22,144 --> 00:18:24,604
‎- ทุกการจบการศึกษา ทุกงานแต่งงาน
‎- ค่ะ

365
00:18:24,688 --> 00:18:28,150
‎และจนถึงตอนที่คุณแก่
‎แล้วสักวันคุณจะได้เจอกันอีกครับ

366
00:18:28,650 --> 00:18:31,361
‎เราต่างเดินไปส่งกันและกันครับ

367
00:18:31,444 --> 00:18:34,614
‎- ขอบคุณที่ให้ผมมาในวันนี้นะครับ
‎- ขอบคุณมากค่ะ

368
00:18:34,698 --> 00:18:35,699
‎- ขอบคุณครับ
‎- ไม่เป็นไรครับ

369
00:18:35,782 --> 00:18:37,159
‎- มันน่าทึ่งมากเลย
‎- ขอบคุณครับ

370
00:18:38,952 --> 00:18:40,996
‎- ขอโชว์อะไรหน่อยได้ไหมคะ
‎- ได้เลยครับ

371
00:18:41,079 --> 00:18:43,081
‎- โอเค
‎- เราต้องเงียบๆ หน่อยนะคะ

372
00:18:43,165 --> 00:18:44,708
‎มีรังอยู่ข้างนอกนี่

373
00:18:44,791 --> 00:18:46,168
‎มันคือนกเขามอร์นิ่งโดฟ

374
00:18:46,251 --> 00:18:49,588
‎หลายคนไม่รู้แต่ว่า "มอร์นิ่ง"
‎ไม่ใช่แบบ "อรุณสวัสดิ์" นะคะ

375
00:18:49,671 --> 00:18:51,339
‎- มันคือ "ไว้ทุกข์" ในความตาย
‎- ความเศร้า

376
00:18:51,423 --> 00:18:54,342
‎และมันอยู่ตรงนั้น พวกมันไม่สนใจด้วยซ้ำ

377
00:18:54,426 --> 00:18:57,012
‎เราจะยืนอยู่ตรงนั้น สองปีต่อกันแล้วค่ะ

378
00:18:57,095 --> 00:18:59,431
‎- ค่ะ
‎- นั่นคือสัญญาณนะครับ

379
00:18:59,514 --> 00:19:01,975
‎ขอบคุณอีกครั้งนะครับ มันน่าทึ่งมากเลย

380
00:19:02,058 --> 00:19:04,311
‎- ฉันรู้ค่ะ บาย
‎- ขอให้โชคดีนะครับ บาย

381
00:19:04,394 --> 00:19:06,646
‎ฉันรู้สึกสงบมากค่ะ

382
00:19:06,730 --> 00:19:09,065
‎โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรู้ว่าเธออยู่กับพ่อฉัน

383
00:19:09,149 --> 00:19:10,483
‎พ่อคุณกำลังปกป้องเธอ

384
00:19:10,567 --> 00:19:13,028
‎- หนูชอบที่พวกเขามาด้วยกันนะ
‎- ใช่

385
00:19:13,111 --> 00:19:15,113
‎- เหมือนครอบครัวใหญ่
‎- ใช่

386
00:19:15,197 --> 00:19:17,532
‎ใช่ ฉันรู้ว่าเคนส์ลีย์สบายดี

387
00:19:17,616 --> 00:19:19,576
‎เธอได้ยินเราคุยกันเหมือนเธออยู่ด้วย

388
00:19:19,659 --> 00:19:23,455
‎และเราก็จะให้เธอไปสอบใบขับขี่
‎เราพูดแบบนั้นกันบ่อยมากเลย

389
00:19:23,538 --> 00:19:24,956
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาพูดแบบนั้น

390
00:19:39,721 --> 00:19:43,558
‎เราเหลือเวลาอีก 48 ชั่วโมงก่อนการแสดงสด

391
00:19:44,267 --> 00:19:48,396
‎และฉันรู้ว่านายพูดมาทั้งวัน
‎ว่าสัมผัสอะไรได้มากมายเลย

392
00:19:48,480 --> 00:19:50,190
‎ใช่ มันท่วมท้นมากเลยล่ะ

393
00:19:51,483 --> 00:19:56,863
‎(ไทเลอร์มีทัวร์การแสดง 50 เมือง)

394
00:19:56,947 --> 00:20:00,075
‎ก่อนหน้านี้นายก็เห็นนิมิตที่รุนแรง
‎จนทำให้นาย…

395
00:20:00,158 --> 00:20:03,745
‎หน้าอกมันเหมือนแตกเป๊าะเลย

396
00:20:03,828 --> 00:20:05,038
‎เป็นเสียงเลย

397
00:20:05,121 --> 00:20:08,750
‎มันเหมือนโดนฟ้าผ่าไปแป๊บนึงน่ะ

398
00:20:08,833 --> 00:20:13,171
‎ใช่ ฉันอยากให้กำลังใจนายนะ
‎แต่นายต้องค่อยเป็นค่อยไปและระวังด้วย

399
00:20:13,255 --> 00:20:14,130
‎- เพราะนาย…
‎- ใช่

400
00:20:14,214 --> 00:20:16,883
‎นี่คือโชว์แรกหลังจากที่ปอดนายล้มเหลวไป

401
00:20:16,967 --> 00:20:20,178
‎- ครั้งก่อนนายเกือบตายเลยนะ
‎- ฉันคิดถึงมันน่ะ

402
00:20:20,262 --> 00:20:21,972
‎- นายเกือบตายจริงๆ
‎- ฉันรู้

403
00:20:23,640 --> 00:20:26,601
‎ในช่วงต้นปี 2020 ผมมีแผนจะแสดงสด

404
00:20:27,185 --> 00:20:29,938
‎ก่อนงานนั้น ผมนอนอยู่บนเตียง
‎กำลังเตรียมใจให้พร้อม

405
00:20:30,021 --> 00:20:32,315
‎กับทุกสิ่งที่ผมจะทำบนเวที

406
00:20:32,399 --> 00:20:34,442
‎แล้วจู่ๆ ผมก็แน่นหน้าอก

407
00:20:34,943 --> 00:20:36,820
‎ผมเลยโทรหาเฮทเธอร์กับแม่

408
00:20:36,903 --> 00:20:38,530
‎ผมต้องไปโรงพยาบาล

409
00:20:38,613 --> 00:20:41,074
‎และก็ได้รับการวินิจฉัยว่าปอดล้มเหลว

410
00:20:41,157 --> 00:20:44,494
‎ปอดมันล้มเหลวโดยสมบูรณ์และทิ้งตัวลงบนหัวใจ

411
00:20:44,577 --> 00:20:47,038
‎และในชั่วขณะนั้น ผมต้องเข้ารับการรักษาทันที

412
00:20:47,122 --> 00:20:48,373
‎ไม่งั้นผมจะตาย

413
00:20:48,873 --> 00:20:50,959
‎ผมใช้เวลาพักฟื้นอยู่ในโรงพยาบาลหลายเดือน

414
00:20:51,042 --> 00:20:53,628
‎เยียวยาจากประสบการณ์อันน่ากลัวนี้

415
00:20:54,129 --> 00:20:57,465
‎คือสำหรับฉัน
‎มันน่ากลัวที่ต้องเห็นนายเจออะไรแบบนั้น

416
00:20:57,966 --> 00:21:00,593
‎- นึกไม่ออกเลยว่าสำหรับนายแล้วจะเป็นยังไง
‎- ใช่

417
00:21:00,677 --> 00:21:02,345
‎มันมีสิ่งที่ต้องแลกน่ะ

418
00:21:02,429 --> 00:21:04,597
‎ฉันก็หวังว่าตัวเองจะมีชีวิตยืนยาว

419
00:21:04,681 --> 00:21:06,474
‎แต่เรื่องของเรื่องคือ ฉันรู้สึกแก่

420
00:21:06,558 --> 00:21:07,767
‎แบบภายในจิตใจน่ะ

421
00:21:07,851 --> 00:21:09,894
‎และการใช้จิตสัมผัสนี่ก็ทำให้ฉันรู้สึกแก่ขึ้น

422
00:21:10,395 --> 00:21:13,898
‎และเพราะแบบนั้นฉันเลยแบบ
‎ฉันไม่เห็นภาพตัวเอง

423
00:21:15,275 --> 00:21:19,112
‎อยู่ถึงอายุ 70 ได้ เพราะฉันเหนื่อยมากเลย

424
00:21:19,195 --> 00:21:20,238
‎ถุงใต้ตาของฉันเนี่ย

425
00:21:20,322 --> 00:21:23,199
‎มันไม่ได้มาด้วยความบังเอิญนะ
‎เกิดมาก็มีเลย

426
00:21:23,283 --> 00:21:27,370
‎- มันเกิดมาจากการมองเห็นนิมิต…
‎- ใช่

427
00:21:27,454 --> 00:21:32,167
‎ประสบการณ์ของสิ่งไม่มีตัวตน
‎และการมองเห็นสิ่งที่มองไม่เห็นน่ะ

428
00:21:32,250 --> 00:21:34,544
‎ฉันว่านั่นมันทำให้คนแก่ขึ้นได้นะ

429
00:21:35,253 --> 00:21:37,630
‎ผมยืนยันกับโปรดิวเซอร์และครอบครัว
‎ว่าผมมั่นใจ

430
00:21:37,714 --> 00:21:39,549
‎ว่าสามารถขึ้นไปใช้จิตสัมผัสบนเวทีได้

431
00:21:39,632 --> 00:21:43,553
‎แต่ไม่มีอะไรรับประกันว่า
‎มันจะส่งผลต่อสุขภาพร่างกายของผมยังไงบ้าง

432
00:21:44,888 --> 00:21:47,599
‎- ดังนั้น
‎- มันทำให้ฉันเศร้า

433
00:21:47,682 --> 00:21:48,683
‎อย่าเศร้าไปเลย

434
00:21:49,559 --> 00:21:51,436
‎ฉันไม่รู้จะทำยังไงถ้าไม่มีเธอ

435
00:21:51,519 --> 00:21:53,146
‎ฉันก็ไม่ได้คิดจะไปไหนซะหน่อย

436
00:21:53,730 --> 00:21:56,983
‎ประเด็นคือเราไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับมันเลย

437
00:21:57,067 --> 00:22:00,320
‎ใครจะรู้ล่ะว่ามันจะส่งผลกับร่างกายฉันยังไง

438
00:22:05,408 --> 00:22:08,787
‎(แฮนฟอร์ด แคลิฟอร์เนีย
‎บ้านเกิดของไทเลอร์)

439
00:22:08,870 --> 00:22:13,625
‎(โรงเรียนประถมไพโอเนียร์)

440
00:22:16,795 --> 00:22:18,338
‎หน้าตาเหมือนเดิมเป๊ะเลย

441
00:22:18,421 --> 00:22:20,173
‎- เมื่อก่อนอันนี้มันสีฟ้านะ
‎- เหรอ

442
00:22:20,256 --> 00:22:22,425
‎ส่วนมากจะเรียนที่ตึกนั้น

443
00:22:22,509 --> 00:22:23,968
‎ทางนี้คือห้องประชุม…

444
00:22:24,052 --> 00:22:25,387
‎- ห้องสมุด
‎- มีผู้หญิงคนหนึ่งตรงนั้น

445
00:22:25,470 --> 00:22:28,139
‎เปิดเทอมวันแรก แม่ลืมมารับผม

446
00:22:28,223 --> 00:22:30,308
‎- ผมก็เลยต้องไปอยู่ตรงนั้น
‎- ท่านลืมได้ไงน่ะ

447
00:22:30,392 --> 00:22:32,352
‎ไม่รู้ นี่ยังเคืองอยู่เลยนะ

448
00:22:32,435 --> 00:22:35,480
‎- ผมเป็นลูกคนเดียว และเพราะอะไรบางอย่าง
‎- ท่านหัวหมุนน่ะ

449
00:22:35,563 --> 00:22:37,273
‎มันก็เกิดขึ้นได้

450
00:22:37,357 --> 00:22:40,735
‎การได้กลับไปที่โรงเรียนประถมของผม
‎มันให้ความรู้สึกเหนือจริงมากเลย

451
00:22:40,819 --> 00:22:44,406
‎นั่นคือที่เดียวที่ผมรู้สึกเป็นปกติ

452
00:22:46,783 --> 00:22:50,412
‎มันเป็นสถานที่ที่ผมเคยอยู่
‎ก่อนที่ชีวิตผมจะเปลี่ยนไปตลอดกาล

453
00:22:51,371 --> 00:22:54,124
‎มีแต่ความรู้สึกและภาพนิมิตมากมายไปหมด

454
00:22:54,207 --> 00:22:56,459
‎และก็พูดคุยถึงแต่คนที่เสียชีวิตไป

455
00:22:56,543 --> 00:23:00,171
‎- สวัสดีครับ สบายดีไหมครับ ครูไวส์การ์เบอร์
‎- สบายดีไหม

456
00:23:00,255 --> 00:23:01,923
‎ดีใจที่ได้เจอครูนะครับ

457
00:23:02,006 --> 00:23:06,761
‎ตอนไทเลอร์เริ่มมาเรียน
‎ที่โรงเรียนประถมไพโอเนียร์ ฉันเป็นบรรณารักษ์

458
00:23:06,845 --> 00:23:08,596
‎และไทเลอร์ก็โดดเด่นมาก

459
00:23:10,306 --> 00:23:12,767
‎เขาเปล่งประกายไปด้วยความสุข

460
00:23:13,268 --> 00:23:16,604
‎ไทเลอร์มีความสามารถที่จะทำให้คุณรู้สึกดีได้

461
00:23:16,688 --> 00:23:18,523
‎ครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นเขา เขาสูงแค่ไหนคะ

462
00:23:18,606 --> 00:23:21,151
‎- เขา…
‎- น่าจะประมาณนี้นะ

463
00:23:21,234 --> 00:23:22,152
‎ใช่

464
00:23:22,235 --> 00:23:25,363
‎คุณเริ่มมีความสามารถตอนราวๆ สิบขวบ

465
00:23:25,447 --> 00:23:27,282
‎ผมเริ่มรับรู้ถึงมัน

466
00:23:27,365 --> 00:23:29,784
‎คุณรู้ไหมคะว่าเขามีพรสวรรค์ ตอนที่เขา…

467
00:23:29,868 --> 00:23:31,953
‎- ไม่เลย
‎- ตอนแรกๆ ผมเก็บมันเป็นความลับนะ

468
00:23:32,036 --> 00:23:33,872
‎เพราะผมไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

469
00:23:33,955 --> 00:23:36,833
‎ผมมีช่วงเวลาแปลกๆ
‎ที่สัมผัสอะไรจากคนอื่นๆ ได้

470
00:23:36,916 --> 00:23:37,917
‎ก่อนอายุสิบขวบนะ

471
00:23:38,001 --> 00:23:41,171
‎แต่ผมไม่ได้มองว่ามันเป็นความสามารภ
‎แค่คิดว่าเป็นการหยั่งรู้มากกว่า

472
00:23:41,254 --> 00:23:43,465
‎ตอนที่ผมอยู่ที่นั่น อย่างน้อยก็ในตอนแรกๆ

473
00:23:43,548 --> 00:23:45,758
‎มันเป็นที่ที่ผมเป็นเด็กเหมือนคนอื่นๆ

474
00:23:45,884 --> 00:23:47,385
‎ได้รับการปฏิบัติเหมือนคนอื่นๆ

475
00:23:47,469 --> 00:23:52,515
‎และในตอนนั้นเองที่ทุกอย่างเริ่มซับซ้อนขึ้น

476
00:23:53,683 --> 00:23:56,895
‎ย่าผมเสียตอนผมอยู่ป.สี่

477
00:23:57,395 --> 00:24:00,940
‎และตอนป.ห้า อารมณ์ของผมก็ดิ่งมาก

478
00:24:01,024 --> 00:24:02,650
‎เพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ต้องรับรู้

479
00:24:02,734 --> 00:24:06,529
‎อะไรต่างๆ อย่างฉับพลัน
‎และนั่นก็ทั้งน่าสับสนและชวนให้ทำตัวไม่ถูก

480
00:24:06,613 --> 00:24:09,491
‎ตอนอายุสิบขวบ คุณไม่รู้หรอกว่าคุณคือใคร

481
00:24:09,574 --> 00:24:12,911
‎ไม่ต้องพูดถึงความมีอยู่ของอะไรแบบนี้เลย

482
00:24:15,580 --> 00:24:18,374
‎- พยายามรวบรวมความทรงจำที่นี่อยู่
‎- มีบ้างไหม

483
00:24:18,458 --> 00:24:20,251
‎ตรงนี้ ผมจำได้นะ

484
00:24:20,335 --> 00:24:23,713
‎ที่นี่เป็นสถานที่ที่ผมคิดว่า
‎เป็นที่ที่ผมสามารถเป็นแค่เด็กน่ะ

485
00:24:23,796 --> 00:24:25,006
‎- ดังนั้น
‎- ใช่

486
00:24:25,089 --> 00:24:26,716
‎เป็นการเดินทางที่น่าทึ่งมาก

487
00:24:26,799 --> 00:24:28,218
‎โดยเฉพาะการได้กลับมาที่นี่น่ะ

488
00:24:30,553 --> 00:24:33,348
‎ขณะที่ผมเดินไปรอบๆ โรงเรียน
‎ผมกำลังเก็บเกี่ยวความทรงจำ

489
00:24:33,431 --> 00:24:35,183
‎และทุกอย่างที่ชวนให้นึกถึง

490
00:24:35,266 --> 00:24:37,936
‎แต่ผมก็ถูกดึงดูดด้วยสิ่งที่ผมสัมผัสได้

491
00:24:38,019 --> 00:24:39,062
‎ภายในใจลึกๆ นี่

492
00:24:39,771 --> 00:24:41,189
‎วันนี้ผมตื่นเต้นที่จะได้พูดนะ

493
00:24:41,272 --> 00:24:45,109
‎ผมรู้ว่าการได้นั่งอยู่หน้าครูบรรณารักษ์เมื่อก่อน
‎นี่เป็นประสบการณ์เหนือจริงมาก

494
00:24:45,193 --> 00:24:47,403
‎- นั่นสิ!
‎- ผมตื่นเต้นนะ ผมมีสมุดตรงนี้

495
00:24:47,487 --> 00:24:49,489
‎- และผมจะนั่งสมาธิ…
‎- โอ้ งั้นเราจะ…

496
00:24:49,572 --> 00:24:50,907
‎เราจะใช้จิตสัมผัสกันครับ

497
00:24:50,990 --> 00:24:53,368
‎- โอ้ ฉันไม่รู้เลย
‎- คุณเปิดใจกับมันไหมครับ

498
00:24:54,077 --> 00:24:56,454
‎- เราไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้
‎- ไม่ๆ ไม่เป็นไร ฉันแค่ไม่รู้…

499
00:24:56,538 --> 00:24:58,164
‎- ครับ
‎- แค่ไม่รู้

500
00:24:58,248 --> 00:25:02,210
‎- นึกว่าเราจะคุยกันเรื่องเมื่อก่อนเฉยๆ
‎- อ๋อครับ ผมแค่คิดว่ามันไม่มีอะไรเสียหาย

501
00:25:02,293 --> 00:25:04,796
‎- แต่มันแล้วแต่คุณเลย ถ้าคุณสบายใจจะ…
‎- ได้สิ

502
00:25:04,879 --> 00:25:06,965
‎ผมไม่สามารถควบคุมได้ว่าจะสัมผัสได้ถึงใครบ้าง

503
00:25:07,048 --> 00:25:10,718
‎หรือว่าบทสนทนามันจะลึกซึ้งแค่ไหนนะครับ

504
00:25:11,553 --> 00:25:13,054
‎และเราจะได้เห็นกันว่าสัมผัสอะไรได้บ้าง

505
00:25:13,137 --> 00:25:14,931
‎อันนั้น

506
00:25:15,014 --> 00:25:16,808
‎ผมจำได้ว่าครูมีลูกสาว แมดดี้ใช่ไหมครับ

507
00:25:16,891 --> 00:25:18,393
‎- แมดดี้
‎- ผมจำเธอได้

508
00:25:18,476 --> 00:25:20,436
‎- ครูมีลูกคนอื่นอีกไหมครับ
‎- ลูกชาย ลี

509
00:25:20,520 --> 00:25:21,896
‎มีลูกชายนะ เยี่ยมเลย

510
00:25:22,480 --> 00:25:24,315
‎เหรอครับ น่าสนใจจัง

511
00:25:25,984 --> 00:25:26,985
‎แบบนั้นสินะ

512
00:25:27,068 --> 00:25:28,861
‎ผมอยากจะพูดถึงพวกเขาและเรื่องอาชีพนะ

513
00:25:28,945 --> 00:25:30,238
‎ลูกสาวของครู

514
00:25:30,321 --> 00:25:32,365
‎น่าสนใจมาก เพราะมันจะมี…

515
00:25:32,448 --> 00:25:33,866
‎พวกเขารับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลง

516
00:25:33,950 --> 00:25:35,368
‎มีการเปลี่ยนแปลงเยอะมากกับเธอ

517
00:25:35,451 --> 00:25:37,912
‎มัน… มันเชื่อมโยงกับพลังงานของเธอเลย

518
00:25:37,996 --> 00:25:41,958
‎ผมรู้สึกว่าเธอจะถูกวางตัว
‎ให้รับผิดชอบอะไรเยอะมาก

519
00:25:42,041 --> 00:25:45,545
‎และมันจะต้องมีการตัดสินใจว่าจะ

520
00:25:45,628 --> 00:25:48,339
‎"ฉันควรจะทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่นี้ดีไหม"
‎หรือว่า "ฉันพร้อมไหม"

521
00:25:48,423 --> 00:25:51,259
‎ผมมีความรู้สึกว่า "โอเค เดินหน้าต่อ"

522
00:25:51,342 --> 00:25:53,469
‎- "คุณมีความสามารถมากกว่าที่คิด"
‎- ใช่

523
00:25:53,553 --> 00:25:56,222
‎และนั่นดูจะเกี่ยวข้องกันกับเธอ

524
00:25:56,306 --> 00:25:59,976
‎- เธอเจอ… การเปลี่ยนแปลงมาเยอะมากๆ
‎- เปลี่ยนเยอะมาก

525
00:26:00,059 --> 00:26:01,811
‎- ครับ
‎- เธอพูดตรงเผงเลย

526
00:26:01,894 --> 00:26:05,273
‎และผมสงสัยว่าจะมีการต้องทำงานแทนคนอื่น

527
00:26:05,356 --> 00:26:07,942
‎- ทำหลายตำแหน่งที่คาดไม่ถึง
‎- ตลอดเลยค่ะ

528
00:26:08,026 --> 00:26:11,446
‎เธอทำแบบนั้นบ่อยมาก
‎เธอหงุดหงิด แต่เธอก็ทำอยู่ดี

529
00:26:11,529 --> 00:26:12,905
‎นั่นแหละประเด็น คนขยัน

530
00:26:12,989 --> 00:26:15,074
‎ผมรู้สึกว่าผลลัพธ์จะเป็นไปในทางบวก

531
00:26:15,158 --> 00:26:16,618
‎ผมว่าเธอมาถูกทางแล้วครับ

532
00:26:16,701 --> 00:26:17,577
‎ดีมาก

533
00:26:20,747 --> 00:26:22,665
‎มีใครเกี่ยวข้องกับวงการกฎหมายไหมครับ

534
00:26:22,749 --> 00:26:24,083
‎- จ้ะ
‎- ใครเหรอครับ

535
00:26:24,167 --> 00:26:26,044
‎- ลูกชายฉัน
‎- นั่นคือลูกชายคุณนี่เอง

536
00:26:26,127 --> 00:26:28,296
‎เขาเองก็จะเจอการเปลี่ยนแปลงด้วย

537
00:26:28,379 --> 00:26:31,424
‎- น่าสนใจดีนะ เขาจะอายุเท่าไรแล้วครับ
‎- เขาอายุ 29 แล้ว

538
00:26:31,507 --> 00:26:33,509
‎โอเค พวกเขาพาผมไปดู…

539
00:26:35,345 --> 00:26:38,348
‎เมื่อสี่ปีก่อน ขอดูก่อนนะ
‎ผมไม่รู้ว่าทำไม ยี่สิบ…

540
00:26:38,431 --> 00:26:41,225
‎เดี๋ยวนะ สี่ปีก่อน ถ้าตอนนี้เขา 29 ก็จะ…

541
00:26:41,309 --> 00:26:44,145
‎- เขาแต่งงานน่ะ
‎- เหรอครับ น่าสนใจมาก

542
00:26:44,228 --> 00:26:47,815
‎พวกเขาพูดถึงความอ่อนไหว
‎ในเรื่องการสืบพันธุ์ขึ้นมา

543
00:26:47,899 --> 00:26:50,151
‎และการพูดคุยที่เกี่ยวกับเรื่องนั้น ทุกอย่างโอเคดี

544
00:26:50,234 --> 00:26:52,320
‎มันจะได้ผลในเวลาที่เหมาะที่ควร

545
00:26:52,403 --> 00:26:54,781
‎ดีเลย ที่จริงพวกเขามีลูกคนแรกแล้วนะ

546
00:26:54,864 --> 00:26:57,450
‎- สุดยอดเลย
‎- เธออายุแค่… ยังไม่ครบสองเดือนดีเลย

547
00:26:57,533 --> 00:26:58,743
‎- ชื่อเซดี้
‎- ยินดีด้วยครับ

548
00:26:58,826 --> 00:27:02,246
‎- และพวกเขาก็มีปัญหากับ… ใช่
‎- ใช่ บางเรื่องเนอะ

549
00:27:02,330 --> 00:27:03,581
‎- แต่มันก็เกิดขึ้น
‎- ใช่

550
00:27:03,665 --> 00:27:05,958
‎ในช่วงเวลาที่เหมาะสม
‎สิ่งที่เกิดขึ้นมาอย่างที่สมควรจะเป็น

551
00:27:06,042 --> 00:27:07,418
‎ผมรู้สึกดีกับมันนะ

552
00:27:11,881 --> 00:27:14,967
‎นี่เป็นภาพที่แปลกมาก
‎แต่มันก็ควรจะทราบไว้นะครับ

553
00:27:15,051 --> 00:27:16,928
‎มีอะไรที่เกี่ยวกับหมูบินได้

554
00:27:17,011 --> 00:27:18,096
‎เหมือนหมูมีปีกน่ะ

555
00:27:18,179 --> 00:27:21,015
‎นี่มันแบบ "ผมต้องพูดเรื่องนี้แล้ว"

556
00:27:21,099 --> 00:27:23,976
‎สามีฉันชอบพูดว่า "เมื่อหมูบินได้"

557
00:27:24,686 --> 00:27:28,356
‎โอเคนะ แล้วเราก็ไปที่ร้านแห่งหนึ่ง

558
00:27:28,439 --> 00:27:30,608
‎แล้วพวกเขาก็มีหมูบินแขวนอยู่

559
00:27:30,692 --> 00:27:33,111
‎มันบินวนไปมาแล้วแมดดี้ก็แบบ "ดูสิ!"

560
00:27:33,194 --> 00:27:35,613
‎ตลกดีนะ
‎ดังนั้น "เมื่อหมูบินได้" มีความเกี่ยวข้องสินะ

561
00:27:35,697 --> 00:27:38,908
‎- เป็นความทรงจำตลกๆ น่ารักจัง
‎- ใช่เลยล่ะ

562
00:27:38,991 --> 00:27:40,118
‎ตลกดีนะ

563
00:27:42,954 --> 00:27:44,664
‎และนั่นก็คือแบบนั้น

564
00:27:44,747 --> 00:27:48,459
‎โอเค ผมรู้สึกว่าต้องคุยเรื่องนี้

565
00:27:49,252 --> 00:27:50,628
‎เราจะไปไหนกัน มาดูกัน

566
00:27:50,712 --> 00:27:54,841
‎เมื่อเราพูดถึง…การแยกครอบครัว
‎ฝั่งแม่กับพ่อครูมันยากมากเลย

567
00:27:54,924 --> 00:27:58,094
‎ผมไม่ได้สัมผัสถึงความแยกจาก
‎จากพ่อแม่ครูนะครับ

568
00:27:58,177 --> 00:27:59,637
‎- พวกท่านยังมีชีวิตเหรอ
‎- ใช่

569
00:27:59,721 --> 00:28:01,180
‎น่าทึ่งมาก สุดยอดเลย

570
00:28:01,264 --> 00:28:03,641
‎ผมรู้สึกว่าเราต้องขยับขึ้นไปอีกรุ่นสินะ

571
00:28:03,725 --> 00:28:06,519
‎ผมต้องถามว่ามันมีความเชื่อมโยงกับผู้หญิงไหม

572
00:28:06,602 --> 00:28:09,355
‎ผมสัมผัสได้ถึงพลังของผู้หญิงเยอะมาก
‎แต่ต้องเน้นไปที่ "เจ"

573
00:28:09,439 --> 00:28:10,773
‎มีผู้หญิงชื่อขึ้นต้นด้วย "เจ"

574
00:28:11,816 --> 00:28:15,069
‎หรือมีผู้หญิงที่ชื่อมีตัวเจในครอบครัวไหมครับ

575
00:28:15,153 --> 00:28:16,487
‎- ทั้งย่าและยายเลย
‎- โอเคครับ

576
00:28:16,571 --> 00:28:18,322
‎มีคนชื่อจูลี่ไหมครับ

577
00:28:18,406 --> 00:28:19,490
‎- จูเลีย
‎- จูเลีย

578
00:28:20,908 --> 00:28:24,078
‎โอเครับทราบ
‎ตอนนี้หนึ่งในนั้นเสียไปแล้วใช่ไหมครับ

579
00:28:24,162 --> 00:28:25,872
‎- ทั้งคู่เลย
‎- จูเลียเสียไปแล้ว

580
00:28:25,955 --> 00:28:27,957
‎- ใช่เลย
‎- ผมต้องเน้นจุดนั้น

581
00:28:29,375 --> 00:28:31,836
‎แต่ผมก็มีคนรุ่นราวคราวเดียวกัน

582
00:28:31,919 --> 00:28:36,048
‎มีผู้หญิงสองสามคน
‎ที่เสียไปแล้ว ที่ผมต้องพูดถึงหน่อย

583
00:28:36,132 --> 00:28:39,927
‎พวกเขารู้สึกว่าแก่กว่าหน่อย
‎มีสองสิ่งที่ผมต้องพูดถึง

584
00:28:40,011 --> 00:28:41,637
‎ทั้งสองอย่างเกี่ยวกับสมอง

585
00:28:41,721 --> 00:28:45,016
‎มันไม่ใช่เรื่องสุขภาพจิต
‎นี่เป็นเรื่องของอวัยวะในร่างกาย

586
00:28:45,099 --> 00:28:47,059
‎ที่ทำงานผิดปกติ

587
00:28:47,143 --> 00:28:49,020
‎การรับรู้สภาพแวดล้อม

588
00:28:49,103 --> 00:28:52,356
‎- เราคิดถึงโรคสมองเสื่อม อัลไซเมอร์
‎- อัลไซเมอร์

589
00:28:52,440 --> 00:28:55,151
‎นั่นทำให้ผมคิดว่าอาจมีความเกี่ยวข้องกัน

590
00:28:55,234 --> 00:28:57,236
‎ผมมีคนที่ผมสงสัยว่าเป็นโรคหลอดเลือดสมอง

591
00:28:57,904 --> 00:29:00,990
‎มีบางอย่างที่น่าสนใจมากอยู่นะครับ
‎มันคนละเรื่องกัน

592
00:29:01,073 --> 00:29:03,701
‎ใครเสียไปเพราะโรคอัลไซเมอร์ครับ

593
00:29:03,785 --> 00:29:04,619
‎ป้าแอดไลน์ของครู

594
00:29:04,702 --> 00:29:05,620
‎โอเคครับ

595
00:29:05,703 --> 00:29:10,166
‎เท่าที่ผมสัมผัสได้ เธอไม่ได้มาคนเดียว

596
00:29:10,249 --> 00:29:11,959
‎เธอดูจะมีคนรุ่นเดียวกันอยู่ด้วย

597
00:29:12,043 --> 00:29:15,254
‎ครูพอจะรู้ไหมว่าเธอมีพี่น้องบ้างไหม
‎มีน้องสาวที่เสียไปแล้วไหมครับ

598
00:29:15,338 --> 00:29:17,006
‎ผมต้องเน้นสองคนนี้

599
00:29:17,089 --> 00:29:19,133
‎- และเธอคือคนที่เป็นโรคหลอดเลือดสมอง
‎- โอเค

600
00:29:19,801 --> 00:29:20,718
‎เข้าใจแล้ว

601
00:29:22,720 --> 00:29:24,180
‎นี่นะครับ

602
00:29:24,263 --> 00:29:26,140
‎- วันนี้เราคุยกันหลายเรื่องเลยนะ
‎- ใช่แล้ว

603
00:29:26,224 --> 00:29:27,725
‎ผมไม่เคยคิดเลยว่า

604
00:29:27,809 --> 00:29:29,268
‎ผมจะได้มาอยู่กับอดีตครูบรรณารักษ์

605
00:29:29,352 --> 00:29:30,812
‎- แล้วใช้จิตสัมผัสน่ะ
‎- ใช่ไหมล่ะ

606
00:29:30,895 --> 00:29:33,439
‎มันคือการทำให้ครูคุณตะลึงครับ

607
00:29:33,523 --> 00:29:35,566
‎ฉันแค่… ยังอึ้งไม่หายเลย

608
00:29:35,650 --> 00:29:37,485
‎- ยังแบบ "ว้าว"
‎- ครับ

609
00:29:37,568 --> 00:29:39,987
‎ฉันตะลึงมากเลยค่ะ เพราะเขารู้หลายเรื่องมาก

610
00:29:40,071 --> 00:29:41,405
‎และเขาก็พูดถูกเป๊ะ

611
00:29:41,489 --> 00:29:43,157
‎พูดถูกหมดเลย มันน่าทึ่งมาก

612
00:29:43,241 --> 00:29:45,326
‎- ขอโทษที มันเจ๋งไปเลย
‎- ครับ

613
00:29:45,409 --> 00:29:47,870
‎มันตลกนะครับ ผมแสดงสดต่อหน้าผู้ชมเป็นพันๆ

614
00:29:47,954 --> 00:29:49,580
‎- แล้วผมจะเลือกคนมาสักคนนึง
‎- สุ่มเลยสินะ

615
00:29:49,664 --> 00:29:51,457
‎พวกเขาก็จะ
‎"ฉันไม่รู้จักใครที่ตายไปแล้วนะ"

616
00:29:51,541 --> 00:29:53,292
‎- ผมก็แบบ "มีสิครับ"
‎- ใช่

617
00:29:53,376 --> 00:29:55,211
‎แค่แสดงให้เห็นความรักที่พวกเขามีต่อเรา

618
00:29:55,294 --> 00:29:57,129
‎มันส่งมาเหนือความคาดหมายของเรา

619
00:29:57,213 --> 00:29:58,965
‎- ใช่ ว้าวมากเลย
‎- ครับ

620
00:30:07,682 --> 00:30:09,809
‎เราจัดซะหรูเลยเนอะ

621
00:30:09,892 --> 00:30:12,937
‎แม่ชอบดอกไม้ที่เก็บมานะ สวยไหมล่ะ

622
00:30:13,020 --> 00:30:14,814
‎แม่จะเอาผ้าเช็ดปากให้ลูก

623
00:30:14,897 --> 00:30:16,440
‎- ผมช่วยนะ
‎- นี่ไง

624
00:30:16,524 --> 00:30:18,401
‎- แม่จะส่งนี่ให้นะ
‎- มันทำยังไงเนี่ย

625
00:30:18,484 --> 00:30:21,028
‎- ทำแบบไหนก็ได้
‎- ผมดูเหมือนเคยทำมาก่อนเหรอ

626
00:30:21,112 --> 00:30:22,196
‎ไม่รู้ละ

627
00:30:22,280 --> 00:30:23,406
‎ทำแบบไหนก็ได้ตามใจเลย

628
00:30:23,489 --> 00:30:24,699
‎- โอเค
‎- โอเคนะ

629
00:30:24,782 --> 00:30:26,450
‎ขอให้มันอยู่ในห่วงก็พอ

630
00:30:26,534 --> 00:30:29,579
‎แม่ไม่ได้เจอปีเตอร์กับเฟลิเซีย
‎มาสักพักแล้ว ก็เลยตื่นเต้นมากเลยล่ะ

631
00:30:29,662 --> 00:30:31,789
‎เราจะกินมื้อเที่ยงกับลุงปีเตอร์และป้าเฟลิเซีย

632
00:30:32,373 --> 00:30:33,916
‎ผมตื่นเต้นที่จะได้เจอพวกเขา

633
00:30:34,000 --> 00:30:36,419
‎เรามีเรื่องต้องอัปเดตกันเยอะมากเลย

634
00:30:37,253 --> 00:30:38,129
‎ให้ตายสิ

635
00:30:38,212 --> 00:30:40,006
‎- สวัสดี
‎- ดูสิว่าใครมา

636
00:30:40,089 --> 00:30:41,716
‎- เย่
‎- สวัสดี

637
00:30:41,799 --> 00:30:43,509
‎- พวกพี่…
‎- สีเขียวเหนี่ยวทรัพย์มาเลย

638
00:30:43,593 --> 00:30:46,512
‎- ห้ามร้องไห้นะ
‎- ฉันคงมาที่นี่เมื่อสิบนาทีก่อน

639
00:30:46,596 --> 00:30:48,139
‎- แต่พี่เขาช้าจัด
‎- เป็นยังไงบ้าง

640
00:30:48,222 --> 00:30:49,390
‎ห้ามร้องไห้นะ

641
00:30:49,473 --> 00:30:50,808
‎- สบายดีไหมครับ
‎- นี่ไทเลอร์

642
00:30:50,892 --> 00:30:52,977
‎- ดีมากครับ
‎- วันแห่งความสุขนะ

643
00:30:53,060 --> 00:30:54,729
‎เราตื่นเต้นมากที่ได้เจอพวกพี่นะ

644
00:30:54,812 --> 00:30:57,356
‎เราเตรียมของเล็กๆ น้อยๆ ไว้แล้ว

645
00:30:57,440 --> 00:30:58,357
‎หวังว่าพี่จะชอบนะ

646
00:30:58,441 --> 00:31:00,067
‎- มีทั้งคีช
‎- สวยมากเลย

647
00:31:00,151 --> 00:31:02,194
‎- นั่งลงสิ
‎- โธ่ เทเรซ่า

648
00:31:02,278 --> 00:31:03,529
‎- หือ
‎- ฉันยังผิวดำนะ

649
00:31:05,156 --> 00:31:06,657
‎ฉันไม่ค่อยสนเรื่องคีชหรอก

650
00:31:06,741 --> 00:31:08,784
‎- โอเค ฉันจะ…
‎- แต่ก็ขอบคุณนะ

651
00:31:08,868 --> 00:31:10,828
‎โอเค ฉันจะทำทุกอย่างที่พี่อยากได้ให้แล้วกัน

652
00:31:11,996 --> 00:31:14,790
‎- เธอไม่ได้ทำนี่เองใช่ไหม
‎- ฉันทำเองตั้งแต่ต้นเลย ลองอันนั้นสิ

653
00:31:14,874 --> 00:31:17,335
‎- มีเบคอนด้วย ต้องชอบแน่
‎- พยายามบังคับให้ทุกคนกินน่ะ

654
00:31:17,418 --> 00:31:19,003
‎- ช่วยไม่ได้นี่
‎- แต่เธอทำอาหารเก่งนะ

655
00:31:19,086 --> 00:31:20,755
‎- ใช่
‎- ขอบคุณนะ

656
00:31:20,838 --> 00:31:22,673
‎พวกเรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย

657
00:31:22,757 --> 00:31:24,050
‎ฉันแค่อยากบอกว่า

658
00:31:24,133 --> 00:31:26,969
‎การเดินทางครั้งนี้มันยากสำหรับเราทุกคน

659
00:31:27,053 --> 00:31:29,013
‎นี่เป็นแค่การเริ่มต้นใหม่

660
00:31:29,847 --> 00:31:31,140
‎ฉันรักพวกพี่มาก

661
00:31:31,223 --> 00:31:35,353
‎และถ้าไม่ใช่เพราะพวกพี่
‎สนับสนุนให้ฉันกับไทเลอร์ไปตรวจดีเอ็นเอ

662
00:31:35,436 --> 00:31:38,981
‎ฉันคงไม่มีวันรู้สิ่งที่รู้ในวันนี้

663
00:31:39,065 --> 00:31:41,692
‎หลายปีที่ผ่านมานี้
‎สเตลล่ามีอำนาจควบคุมเหนือฉันมาก

664
00:31:42,276 --> 00:31:43,736
‎แต่มันไม่เป็นแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว

665
00:31:43,819 --> 00:31:46,530
‎และฉันจะไม่ให้เธอมาควบคุมชีวิตฉันอีกแล้วนะ

666
00:31:46,614 --> 00:31:48,532
‎ไม่อยากไปประชันหน้ากับเธอและ…

667
00:31:49,116 --> 00:31:52,203
‎ฉันสรุปได้แล้วน่ะว่ามันคงไม่เปลี่ยนอะไร

668
00:31:52,286 --> 00:31:54,121
‎มันไม่แตกต่างกันหรอก

669
00:31:54,205 --> 00:31:55,623
‎- แม่เผชิญหน้ากับอดีตแล้ว
‎- ใช่

670
00:31:55,706 --> 00:31:57,959
‎แม่ได้รู้ความจริง และนั่นต่างหากที่สำคัญ

671
00:31:58,459 --> 00:32:01,796
‎ฉันไม่เคยคิดว่าคนที่ช่วยฉันได้
‎จะเป็นไทเลอร์เลย

672
00:32:01,879 --> 00:32:03,798
‎ที่ช่วยหาว่าฉันคือใคร

673
00:32:03,881 --> 00:32:08,052
‎ที่ทำให้ฉันทิ้งอดีตที่เกิดขึ้นไว้ข้างหลังได้

674
00:32:08,135 --> 00:32:10,972
‎และช่วยให้ฉันรู้สึกครบสมบูรณ์อีกครั้ง

675
00:32:11,472 --> 00:32:14,141
‎การจะก้าวต่อไปข้างหน้านี้
‎อดีตสิ่งเดียวที่ฉันจะยอมรับไว้

676
00:32:14,225 --> 00:32:17,395
‎คือพี่กับพี่เฟลิเซียเท่านั้นเลย

677
00:32:17,979 --> 00:32:20,231
‎และฉันอยากเอาพวกนี้ให้พวกพี่ดู

678
00:32:20,314 --> 00:32:22,483
‎- ผังครอบครัวของฉันที่พิเศษมากๆ
‎- พระเจ้าช่วย

679
00:32:22,566 --> 00:32:25,903
‎มันเป็นผังครอบครัวอิตาลีของฉัน มีชื่ออะไรครบ

680
00:32:25,987 --> 00:32:28,447
‎แต่ตรงนี้มันเขียนว่าพี่สาวพี่ชายฉัน

681
00:32:28,531 --> 00:32:30,199
‎คือเฟลิเซียและปีเตอร์

682
00:32:32,743 --> 00:32:36,372
‎เพราะพี่จะเป็นครอบครัวของฉันเสมอไป
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันจะไม่มีวันเปลี่ยน

683
00:32:36,455 --> 00:32:39,500
‎เราเป็นพี่น้องกันเสมอ ฉันจะรักพวกพี่ตลอดไป

684
00:32:39,583 --> 00:32:42,294
‎และฉันก็ขอบคุณทุกอย่างที่พี่ช่วยฉัน

685
00:32:42,378 --> 00:32:43,462
‎และปกป้องฉัน

686
00:32:43,546 --> 00:32:45,881
‎ฉันจำอะไรได้เยอะมาก และฉันอยากจะขอบคุณ

687
00:32:45,965 --> 00:32:48,050
‎สำหรับทุกอย่างที่พี่ทำเพื่อฉัน มันมากมายจริงๆ

688
00:32:49,468 --> 00:32:53,055
‎มันรู้สึกดีมากที่ได้เห็นชื่อตัวเอง
‎ในผังครอบครัวของเทเรซ่า

689
00:32:53,139 --> 00:32:56,934
‎แต่ผมบอกเทเรซ่าไปแล้ว
‎ว่าผมจะเป็นพี่ชายเบอร์หนึ่งของเธอเสมอ

690
00:32:57,018 --> 00:32:59,812
‎ดังนั้นตำแหน่งนั้นมันไม่ว่างแล้ว

691
00:33:00,312 --> 00:33:02,732
‎สำหรับพี่ชายอีกคนนั่น ผมต้องไปเจอเขาหน่อย

692
00:33:02,815 --> 00:33:05,484
‎คือแบบผมไม่ได้เกลียดเขานะ แต่นี่

693
00:33:05,568 --> 00:33:07,111
‎เขาต้องอย่าล้ำเส้นกัน

694
00:33:07,611 --> 00:33:09,155
‎สิ่งที่ผมเรียนรู้ในวันนี้

695
00:33:09,238 --> 00:33:13,242
‎คือความยิ่งใหญ่ของครอบครัวคือความรักที่เรา

696
00:33:13,325 --> 00:33:14,160
‎- แบ่งปัน
‎- สร้างขึ้น

697
00:33:14,243 --> 00:33:16,537
‎มันแสดงให้เห็นว่ามันไม่เกี่ยวกับสายเลือด

698
00:33:16,620 --> 00:33:18,998
‎- เดินหน้าต่อ
‎- มันเกี่ยวกับความรัก เกี่ยวกับความผูกพัน

699
00:33:19,665 --> 00:33:21,625
‎ทั้งสองคนจะเป็นลุงกับป้าผมเสมอไป

700
00:33:21,709 --> 00:33:24,462
‎ผมรู้สึกขอบคุณมากที่ได้แบ่งปันเรื่องราวนี้

701
00:33:24,545 --> 00:33:25,838
‎ในการเดินทางครั้งนี้

702
00:33:25,921 --> 00:33:29,341
‎แม่กับผมไขข้อข้องใจ

703
00:33:29,425 --> 00:33:32,386
‎เกี่ยวกับปีศาจที่ชื่อสเตลล่า

704
00:33:32,470 --> 00:33:34,680
‎ตอนนี้เราก็จะใช้ชีวิตโดยที่รู้ว่าเราคือใคร

705
00:33:35,264 --> 00:33:38,851
‎เรามาจากไหน และครอบครัวใหญ่แค่ไหน

706
00:33:38,934 --> 00:33:40,478
‎ครอบครัวคือสิ่งที่คุณสร้างขึ้น

707
00:33:40,561 --> 00:33:41,771
‎จัดมาเลย

708
00:33:43,272 --> 00:33:46,025
‎- รักนะ
‎- เธอคือของขวัญที่ดีที่สุดในวันนี้เลย

709
00:33:46,108 --> 00:33:47,902
‎- โอเคนะ
‎- เราผูกพันกัน

710
00:34:04,376 --> 00:34:06,045
‎เมื่อเช้าแนนซี่เป็นยังไงบ้าง

711
00:34:06,128 --> 00:34:07,254
‎ก็ดีนะ

712
00:34:07,379 --> 00:34:09,423
‎- สบายมาก
‎- มันรู้ว่าเราจะไม่อยู่

713
00:34:09,507 --> 00:34:12,134
‎มันเลยงับมือผมไม่หยุดเลย

714
00:34:13,260 --> 00:34:14,385
‎พยายามจะรั้งผมไว้

715
00:34:15,179 --> 00:34:17,306
‎- ลูกดูดีนะ
‎- ขอบคุณครับ

716
00:34:17,389 --> 00:34:20,392
‎แม่มีน้ำเย็น และเราแวะกินสตาร์บัคส์ได้เสมอ

717
00:34:20,476 --> 00:34:21,727
‎เรามีเวลาเหลือเฟือ

718
00:34:22,353 --> 00:34:24,855
‎ระหว่างที่ผมมุ่งหน้าไปยังโชว์แรก
‎หลังจากที่ปอดผมล้มเหลวไป

719
00:34:24,939 --> 00:34:28,400
‎ผมก็ได้รับข้อความจากคนที่เป็นที่รักในโลกนู้น

720
00:34:28,483 --> 00:34:30,693
‎เพื่อส่งให้กับคนที่มาร่วมงานมากมายเลย

721
00:34:30,778 --> 00:34:33,905
‎และเพราะแบบนั้น ผมเลยตั้งสมาธิไม่ได้เลย

722
00:34:37,242 --> 00:34:40,829
‎แม่สาบานเลยนะ ไทเลอร์
‎มันแปลกมากที่ได้ไปแสดงสดแบบนี้

723
00:34:40,913 --> 00:34:42,414
‎มันนานมากแล้ว

724
00:34:42,498 --> 00:34:44,458
‎คงรู้สึกแปลกมากเลยที่ได้เจอหน้าทุกคนอีก

725
00:34:44,541 --> 00:34:47,378
‎ผมรู้ มันแปลกมาก มันผ่านมาปีครึ่งแล้วนะ

726
00:34:47,461 --> 00:34:50,047
‎พระเจ้า แล้วที่ลูกจบการแสดงครั้งสุดท้ายไปน่ะ

727
00:34:50,131 --> 00:34:52,925
‎- นรกแตกดีๆ นี่เอง
‎- ใช่

728
00:34:53,008 --> 00:34:54,969
‎อยู่โรงพยาบาลเกือบเดือนเลยนะ

729
00:34:56,387 --> 00:34:58,848
‎แม่ไม่อยากทำแบบนั้นอีกแล้ว
‎เราไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วได้ไหม

730
00:34:58,931 --> 00:34:59,765
‎ครับ

731
00:35:09,400 --> 00:35:11,694
‎- ผมเอาไปเอง
‎- มันจะต่อกับตรงนี้นะ

732
00:35:11,777 --> 00:35:13,487
‎อ๋อเหรอ โอเค 

733
00:35:13,571 --> 00:35:14,613
‎- นั่นของแม่
‎- พร้อมนะ

734
00:35:14,697 --> 00:35:15,823
‎- พร้อมแล้ว
‎- ทุกคนได้มาแล้วนะ

735
00:35:15,906 --> 00:35:19,535
‎ครับ ความวิตกมาทันที
‎ที่มาถึงล็อบบี้นี้ทุกครั้งเลย

736
00:35:20,244 --> 00:35:23,831
‎เวลาไทเลอร์ไปดูแสดงสด
‎และเมื่อเราไปถึงโรงแรม

737
00:35:23,914 --> 00:35:26,458
‎เขาจะสงบเงียบมาก แยกตัวไปตามลำพัง

738
00:35:26,542 --> 00:35:27,501
‎เดี๋ยวผมมานะ

739
00:35:28,002 --> 00:35:30,045
‎เขาไม่อยากอยู่ใกล้คนอื่นๆ

740
00:35:30,129 --> 00:35:33,841
‎เขาไม่อยากให้มีการกระตุ้นใดๆ
‎ที่จริงแล้วเวลาที่เราสั่งรูมเซอร์วิส

741
00:35:33,924 --> 00:35:36,510
‎ฉันจะไปรับอาหารเอง
‎เพราะเขาไม่อยากปฏิสัมพันธ์กับ

742
00:35:36,594 --> 00:35:39,805
‎ความรู้สึก อารมณ์ หรืออะไรของใครทั้งนั้น

743
00:35:42,016 --> 00:35:45,227
‎เราไม่คุยเรื่องไม่ดีต่อหน้าเขาก่อนการแสดง

744
00:35:45,311 --> 00:35:47,354
‎เราไม่คุยเรื่องยากๆ

745
00:35:47,438 --> 00:35:49,690
‎เพราะเราอยากให้เขาสงบสุขที่สุด

746
00:35:54,862 --> 00:35:56,989
‎ทุกอย่างเริ่มเข้ามาแล้ว

747
00:35:58,157 --> 00:36:02,703
‎มันค่อนข้างขุ่นมัว
‎ทั้งทางจิตใจและทางร่างกาย

748
00:36:03,370 --> 00:36:06,165
‎มันแตกต่างกันมาก

749
00:36:06,248 --> 00:36:08,375
‎ผมพร้อมจะทำให้มันจบสิ้นไปซะที

750
00:36:09,501 --> 00:36:12,254
‎ไม่รู้สิ มันมีอารมณ์ท่วมท้นไปหมด

751
00:36:12,755 --> 00:36:16,175
‎ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร
‎ความตื่นเต้น ความสุข

752
00:36:17,718 --> 00:36:21,513
‎บางทีอาจจะมีความกลัวนิดหน่อย
‎แต่ผมไม่รู้ว่าผมกลัวอะไร

753
00:36:22,056 --> 00:36:26,685
‎ผมแสดงมาเกิน 50 โชว์แล้ว
‎ผมแค่คิดว่าธรรมชาติของการออกไป

754
00:36:26,769 --> 00:36:28,187
‎การรู้สึกเปราะบาง

755
00:36:28,687 --> 00:36:32,608
‎มันเจ็บปวดทางร่างกาย

756
00:36:32,691 --> 00:36:34,526
‎และหนักหน่วงทางอารมณ์

757
00:36:34,610 --> 00:36:36,654
‎ผมตั้งสมาธิให้ตัวเองอยู่ในภาวะนั้น

758
00:36:36,737 --> 00:36:37,821
‎ซึ่งผมจะดำดิ่ง

759
00:36:37,905 --> 00:36:41,242
‎นั่นทำให้มันอธิบายอะไรออกมาได้ยากมาก

760
00:36:41,325 --> 00:36:43,077
‎จนกระทั่งผมเริ่มขีดเขียน

761
00:36:43,577 --> 00:36:45,704
‎แล้วทุกอย่างก็จะพรั่งพรูออกมา

762
00:36:45,788 --> 00:36:51,001
‎และผมก็แค่ต้องมาทำหน้าที่ของตัวเอง

763
00:36:51,085 --> 00:36:53,587
‎ขึ้นไปบนเวทีในวันพรุ่งนี้
‎และจัดการให้มันเรียบร้อย

764
00:36:53,671 --> 00:36:54,672
‎แล้วก็…

765
00:36:56,340 --> 00:36:59,551
‎ผมก็จะกลับมาเป็นมนุษย์ได้อีกครั้งเมื่อมันจบลง

766
00:37:04,473 --> 00:37:06,016
‎จะเริ่มแล้วนะ

767
00:37:06,100 --> 00:37:07,768
‎- ไง เป็นยังไงบ้าง
‎- พร้อมหรือยังคะ

768
00:37:07,851 --> 00:37:09,144
‎แน่นอน ขอบคุณครับ

769
00:37:09,228 --> 00:37:10,813
‎- สวัสดีค่ะ
‎- สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก

770
00:37:10,896 --> 00:37:12,898
‎- เป็นไงบ้างคะ
‎- ฉันจะพาคุณไปส่งนะคะ

771
00:37:12,982 --> 00:37:14,483
‎ขอบคุณมากครับ

772
00:37:15,693 --> 00:37:17,278
‎เอาล่ะ คือ…

773
00:37:17,361 --> 00:37:19,238
‎ก่อนเริ่มแสดง มันมีความวิตกเต็มไปหมด

774
00:37:19,321 --> 00:37:22,032
‎มันมีอะไรเป็นเดิมพันมากมาย
‎ไม่ใช่แค่เพื่อความบันเทิง

775
00:37:22,116 --> 00:37:25,577
‎ผู้คนต่างอยากจะเชื่อมต่อ
‎กับคนที่พวกเขารักอย่างสุดใจ

776
00:37:25,661 --> 00:37:28,706
‎คนที่เดินทางมาเป็นพันๆ ไมล์
‎เพื่อจะได้อยู่ในห้องนี้

777
00:37:28,789 --> 00:37:32,001
‎การใช้จิตสัมผัสกับคนคนหนึ่ง
‎อาจทำให้หลายคนได้หลุดพ้น

778
00:37:32,084 --> 00:37:33,460
‎นั่นมันเป็นหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่

779
00:37:33,544 --> 00:37:35,671
‎เพราะผมไม่อาจควบคุมข้อความที่ได้รับมาได้

780
00:37:35,754 --> 00:37:37,172
‎ผมฝืนให้มันเกิดขึ้นไม่ได้

781
00:37:37,256 --> 00:37:41,010
‎ผมแค่ต้องเชื่อว่าพลังนำทาง
‎และคนจากโลกนั้นจะปรากฏตัว

782
00:37:43,220 --> 00:37:45,556
‎- เป็นไงคะ กระวนกระวายเหรอ
‎- มีอะไรเข้ามาเยอะ

783
00:37:45,639 --> 00:37:47,725
‎- มีอะไรเข้ามาเยอะแล้วสินะ
‎- ใช่

784
00:37:47,808 --> 00:37:49,601
‎จริงสิ มันผ่านมาปีครึ่งแล้ว ก็คง…

785
00:37:49,685 --> 00:37:51,645
‎- มีอะไรสะสมไว้เยอะมาก
‎- ฉันกำลังจะพูดเลย

786
00:37:52,229 --> 00:37:54,315
‎นั่นคงจะยิ่งทำให้ประหม่าไปใหญ่

787
00:37:54,898 --> 00:37:57,359
‎- ลูกต้องทำได้ดีแน่ แม่รักลูกนะ
‎- ผมรักแม่นะ

788
00:37:57,443 --> 00:37:59,320
‎อย่าลืมยืนตัวตรงๆ ด้วยนะ โอเคไหม

789
00:37:59,403 --> 00:38:01,530
‎ให้หูมันขนานกับไหล่น่ะ

790
00:38:01,613 --> 00:38:04,783
‎- โอเค วางหนังสือไว้ดีไหม
‎- แม่รู้ว่าแม่เองก็หลังค่อม

791
00:38:04,867 --> 00:38:07,911
‎แม่เองก็หลังค่อม แต่จำไว้ว่าให้ยืนตัวตรงๆ นะ

792
00:38:09,872 --> 00:38:11,874
‎ฉันว่าไทเลอร์กังวล เพราะเขาไม่ได้

793
00:38:11,957 --> 00:38:13,792
‎จัดการแสดงสดมาปีครึ่งแล้ว

794
00:38:15,294 --> 00:38:19,840
‎การขึ้นไปบนเวทีต่อหน้าคนหลายพัน

795
00:38:19,923 --> 00:38:21,091
‎ฉันว่ามันหนักมากค่ะ

796
00:38:22,634 --> 00:38:24,011
‎แล้วคุณประหม่าไหมคะ

797
00:38:24,094 --> 00:38:25,596
‎ฉันประหม่าเสมอค่ะ

798
00:38:29,641 --> 00:38:31,810
‎(#ไทเลอร์เฮนรี่ร่างทรงจิตสัมผัส)

799
00:38:33,937 --> 00:38:36,106
‎ตอนนี้ผมตื่นตระหนกมากเลย

800
00:38:37,983 --> 00:38:40,903
‎การยืนบนเวทีอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตผม

801
00:38:40,986 --> 00:38:42,905
‎แต่ผมต้องทำ มันคือเป้าหมายในชีวิตผม

802
00:38:42,988 --> 00:38:44,948
‎(ถามคำถามไทเลอร์สิ)

803
00:38:49,953 --> 00:38:50,788
‎พร้อมไหมคะ

804
00:38:50,871 --> 00:38:52,915
‎ผมพร้อมแล้ว ขอหยิบนี่ก่อนนะ

805
00:38:52,998 --> 00:38:54,958
‎- หยิบของเลยค่ะ
‎- ครับ

806
00:38:55,042 --> 00:38:57,044
‎- เอาล่ะ
‎- เอาล่ะ ได้เวลาไปแล้ว

807
00:38:57,127 --> 00:38:58,420
‎มาลุยกันเลย

808
00:39:03,926 --> 00:39:06,428
‎- เราจะพักกันที่นี่ก่อนนะ
‎- ฟังดูดีนะ

809
00:39:06,512 --> 00:39:09,807
‎- ผมจะพักหายใจก่อน ตื่นเต้นจัง
‎- ใช่ หายใจเข้าลึกๆ

810
00:39:09,890 --> 00:39:11,141
‎ปอดคุณเป็นไงบ้าง

811
00:39:12,935 --> 00:39:15,062
‎เวลาที่ผมตื่นตระหนก มันจะตึงๆ หน่อย

812
00:39:15,145 --> 00:39:17,481
‎- ก็น่าจะใช่นะคะ
‎- มันเลยยากน่ะครับ

813
00:39:28,534 --> 00:39:31,078
‎เป้าหมายของผมบนโลกใบนี้คือการส่งต่อข้อความ

814
00:39:31,954 --> 00:39:33,038
‎ผมมาเพื่อช่วยคนอื่น

815
00:39:34,998 --> 00:39:36,166
‎ผมมาเพื่อรักษา

816
00:39:40,629 --> 00:39:43,966
‎ผมมาเพื่อพวกเขา
‎ไม่ว่ายังไงก็ตาม นี่ก็คือตัวตนของผม

817
00:39:45,259 --> 00:39:47,386
‎- มันเป็นงานที่พิเศษนะ
‎- ครับ

818
00:39:47,469 --> 00:39:48,929
‎ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง

819
00:39:53,434 --> 00:39:55,936
‎นี่เป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่
‎มาดูกันว่าจะเป็นยังไงนะ

820
00:40:02,401 --> 00:40:03,444
‎ผมแบบ…

821
00:40:04,695 --> 00:40:05,696
‎ตั้งสติไว้

822
00:40:13,245 --> 00:40:18,041
‎ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ไทเลอร์ เฮนรี่!

823
00:40:21,253 --> 00:40:26,049
‎สวัสดีครับทุกคน สวัสดี

824
00:40:26,133 --> 00:40:28,135
‎ทุกคนเป็นยังไงบ้างครับ

825
00:40:30,304 --> 00:40:33,098
‎รู้สึกดีจริงๆ ที่ได้กลับมา

826
00:41:15,766 --> 00:41:17,184
‎คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร