1
00:00:05,547 --> 00:00:08,132
(หลังจากการเข้ายึดครองของนาซีถึงสี่ปีเต็ม)

2
00:00:10,177 --> 00:00:12,554
(ในที่สุดกองทหารสัมพันธมิตร
ก็มาปลดปล่อยปารีส)

3
00:00:16,308 --> 00:00:19,102
(การมาถึงของนายพลเดอ โกล)

4
00:00:19,102 --> 00:00:23,023
(ชาวฝรั่งเศสผู้สมรู้ร่วมคิดกับนาซีถูกจับ)

5
00:00:23,023 --> 00:00:25,484
(กองกําลังแอฟแอฟอี)

6
00:00:26,401 --> 00:00:29,363
(แชมเปญไม่อั้น)

7
00:00:32,406 --> 00:00:34,785
(เริ่มฉลองกันได้)

8
00:00:34,785 --> 00:00:38,205
(29 สิงหาคม 1944)

9
00:00:41,875 --> 00:00:42,876
ขอดื่ม

10
00:00:43,669 --> 00:00:44,878
แด่ปารีส!

11
00:00:44,878 --> 00:00:45,963
กลับมาเป็นอิสระอีกครั้ง

12
00:00:47,631 --> 00:00:51,969
ขอให้นครของเราไม่ต้องพบความเศร้าหมอง
ไม่ต้องเป็นที่พักของศัตรู...

13
00:00:51,969 --> 00:00:55,264
และไม่ต้องได้ยินคําเยอรมันอีกแม้แต่คําเดียว

14
00:00:56,181 --> 00:00:57,349
{\an8}- เธอจ๋า
- เริ่มก่อนไม่รอกันเลย

15
00:00:57,349 --> 00:00:59,059
{\an8}(อาร์เลตตี้ -
นักแสดงหญิงชื่อดังที่สุดของฝรั่งเศส)

16
00:00:59,059 --> 00:01:01,728
{\an8}รู้อยู่แล้วว่าเปิดแชมเปญเมื่อไหร่เธอมาแน่
แล้วก็มาจริงด้วย!

17
00:01:01,728 --> 00:01:03,856
เธอสวยสุดใจเลยจ้ะ ผมทรงใหม่ ชอบมากเลย

18
00:01:04,730 --> 00:01:06,859
ผู้กํากับสั่งให้ไว้ยาว

19
00:01:06,859 --> 00:01:08,610
เหมาะกับบทที่ได้ที่สุด

20
00:01:08,610 --> 00:01:11,697
อยากแนะนําให้รู้จักอังเดร หลานชายฉัน

21
00:01:11,697 --> 00:01:12,906
อังเดร

22
00:01:12,906 --> 00:01:15,284
โอ้โฮ มาดมัวแซล

23
00:01:15,284 --> 00:01:19,830
โคโค่เล่าแล้วว่าคุณเอาชีวิตรอดมาจาก
ความโหดร้ายของคุกเยอรมันได้ยังไง

24
00:01:20,455 --> 00:01:21,498
คุณเป็นวีรบุรุษแท้ๆ

25
00:01:21,498 --> 00:01:23,709
ดูสิ หน้าแดงเลย

26
00:01:23,709 --> 00:01:27,462
ส่วนนี่ก็เพื่อนคนเก่งจากสมัยเรียนเคมบริดจ์
ออสการ์ เดวีส์

27
00:01:27,462 --> 00:01:29,464
คุณแม่ผมอยากได้ลายเซ็นคุณมากๆ

28
00:01:30,048 --> 00:01:34,678
ออสการ์กับผมดูหนังเรื่องโอเต็ลดูนอร์ด
บ่อยมากจนไม่อยากยอมรับ

29
00:01:35,262 --> 00:01:36,930
คุณไม่ได้บอกนะว่าเขาหล่อขนาดนี้

30
00:01:37,514 --> 00:01:40,309
แต่ไม่ต้องแม้แต่จะคิด

31
00:01:40,309 --> 00:01:41,852
เขาเป็นของฉันคนเดียว

32
00:01:44,021 --> 00:01:46,231
อีกอย่าง คุณมีแฟนเยอรมันอยู่แล้วไม่ใช่รึ

33
00:01:46,231 --> 00:01:47,691
คุณคบกับคนเยอรมันเหรอ

34
00:01:47,691 --> 00:01:49,610
หนุ่มๆ อย่าได้ลืม

35
00:01:50,569 --> 00:01:54,364
ใจฉันเป็นฝรั่งเศส แต่ยกตัวให้นานาชาติ

36
00:01:55,866 --> 00:01:56,867
คุยเล่นกันพอแล้ว

37
00:01:56,867 --> 00:02:02,664
อังเดร ทําตัวดีๆ แล้วขอดูลีลา
วีรบุรุษสงครามตัวจริงเวลาเต้นหน่อยสิ

38
00:02:05,918 --> 00:02:07,002
หมอบลง

39
00:02:07,002 --> 00:02:10,464
ได้ข่าวว่าเดอ โกลจะฉลองด้วยพลุไฟ
แต่ถึงขนาดนี้ก็เกินไปหน่อย

40
00:02:10,464 --> 00:02:12,716
พวกคนเมายิงมั่วซั่วต่างหาก

41
00:02:12,716 --> 00:02:15,135
- คิดว่าเราปลอดภัยหรือยัง
- ปลอดภัยสิ!

42
00:02:15,135 --> 00:02:18,180
คนรวยคนเซ็กซี่ไม่ว่ายังไงก็รอดเสมอ!

43
00:02:18,180 --> 00:02:20,849
มาเร็ว รินแชมเปญเพิ่ม!

44
00:03:23,662 --> 00:03:26,707
(ได้แรงบันดาลใจจากเหตุการณ์จริง)

45
00:03:34,631 --> 00:03:36,508
ฉันเห็นทุกคนแล้ว ลูกเอ๋ย

46
00:03:38,010 --> 00:03:42,472
คืนนี้ทุกคนเป็นลูกของฉัน

47
00:03:43,265 --> 00:03:44,266
ในบ้านหลังนี้

48
00:03:45,267 --> 00:03:46,268
ในห้องนี้

49
00:03:47,311 --> 00:03:49,980
เรายังถูกทิ้งอยู่ในฝันหลังสงคราม

50
00:03:50,731 --> 00:03:53,609
ผ่านความตายและการทําลายล้างมากมาย

51
00:03:55,861 --> 00:03:58,488
ข้ามมหานทีอันมืดมิดไป

52
00:03:59,865 --> 00:04:02,910
มีปริศนายิ่งใหญ่รอเราทุกคน

53
00:04:06,038 --> 00:04:10,584
และในความเวิ้งว้างนั้น
เหล่าวิญญาณพากันเพรียกหา

54
00:04:11,418 --> 00:04:13,712
เราทุกคนเคยเห็นความมืดมนนี้กันมา

55
00:04:14,546 --> 00:04:17,048
มันกลืนกินชีวิตของเรา

56
00:04:17,048 --> 00:04:18,300
แคเธอรีน!

57
00:04:23,138 --> 00:04:24,556
แคเธอรีน!

58
00:04:26,433 --> 00:04:29,436
มันกลืนกินคนที่เรารักเข้าไป

59
00:04:30,270 --> 00:04:33,899
คืนนี้ เราจะไล่พิษร้ายนี้ออกจากชีวิต

60
00:04:35,234 --> 00:04:40,489
เราจะส่องแสงสว่างไปยังจุดที่มืดมนมาเนิ่นนาน

61
00:04:43,283 --> 00:04:46,119
เราจะทําด้วยการอ่านไพ่ทาโรต์

62
00:04:48,497 --> 00:04:50,207
แต่ใครจะเป็นคนแรก

63
00:04:51,583 --> 00:04:55,879
ใครอยากเริ่มเดินทางข้ามแม่น้ําไปก่อน

64
00:04:55,879 --> 00:04:56,964
ผม

65
00:04:59,758 --> 00:05:03,554
{\an8}(มาดามเดลาเฮย์)
(คนทรง)

66
00:05:04,721 --> 00:05:05,973
ได้โปรด

67
00:05:06,974 --> 00:05:08,350
โคโค่ เปิดประตูหน่อย

68
00:05:10,143 --> 00:05:11,562
- ใครน่ะ
- อาร์เลตตี้

69
00:05:14,147 --> 00:05:16,608
ฉันไม่รู้จะไปไหนแล้ว เธอต้องช่วยฉันนะ

70
00:05:17,109 --> 00:05:20,654
มีฝูงชนมาดักอยู่หน้าอพาร์ตเมนต์แล้วเรียกชื่อฉัน

71
00:05:20,654 --> 00:05:22,865
- เธอต้องพาฉันไปซ่อน โคโค่
- เธอฝันร้ายรึเปล่า

72
00:05:22,865 --> 00:05:24,783
ไม่ใช่! ฉันกําลังกลับบ้าน

73
00:05:24,783 --> 00:05:28,704
พวกนั้นถือหินและมีอาวุธจริงๆ
เรียกจะเอาหัวฉันไปโกน

74
00:05:29,204 --> 00:05:31,748
ดีนะฉันไม่ได้อยู่บ้าน
เธอต้องพาฉันไปซ่อนที โคโค่

75
00:05:31,748 --> 00:05:35,419
ฉันจะโทรให้ เราจะหาห้องให้เธอ
อยู่ที่นี่พวกเขาเข้าไม่ถึงเธอหรอก

76
00:05:35,419 --> 00:05:37,462
เธอไม่เข้าใจ พวกนั้นยิงถล่มใส่ห้อง

77
00:05:37,462 --> 00:05:40,215
ไอ้พวกฟีฟี่แย่กว่าพวกเยอรมันเยอะเลย
พวกนั้นฆ่าฉันแน่

78
00:05:40,215 --> 00:05:42,134
ไม่หรอก เขาไม่ทําอะไรแบบนั้น

79
00:05:42,134 --> 00:05:43,886
นาซีกดดันฉันมาตั้งหลายปี

80
00:05:43,886 --> 00:05:49,224
ให้แสดงนําในหนังโฆษณาชวนเชื่อบ้าบอของมัน
แต่ฉันก็ปฏิเสธ

81
00:05:50,142 --> 00:05:51,393
ฉันรู้ว่าเธอปฏิเสธ

82
00:05:51,393 --> 00:05:52,769
ฉันไม่ได้ทรยศชาติ

83
00:05:54,313 --> 00:05:55,522
ฉันแค่มีความรัก

84
00:05:56,106 --> 00:05:57,107
ฉันเข้าใจ

85
00:05:58,400 --> 00:06:02,571
แต่ตอนนี้นะ โคโค่
พวกสื่อมีแต่กระจายข้อกล่าวหา

86
00:06:02,571 --> 00:06:05,157
ป้ายสีว่าฉันหลับนอนให้ความร่วมมือกับศัตรู

87
00:06:05,741 --> 00:06:09,953
โคโค่ คนต้องรู้ว่าฉันแค่มีความรัก

88
00:06:10,954 --> 00:06:11,997
นั่นคือรัก

89
00:06:12,789 --> 00:06:15,334
ฉันไม่ได้เป็นคนทรยศ
แค่เพราะมีอารมณ์เหมือนมนุษย์ทั่วไป

90
00:06:28,138 --> 00:06:29,348
แคเธอรีน!

91
00:06:32,267 --> 00:06:33,810
แคเธอรีน!

92
00:06:41,735 --> 00:06:43,070
ขออภัยครับ

93
00:06:43,070 --> 00:06:45,656
ฉันสังเกตว่าคุณไม่ได้ดูดวง เมอซิเออร์...

94
00:06:45,656 --> 00:06:46,907
- อ่าฮะ
- เมอซิเออร์...

95
00:06:46,907 --> 00:06:47,991
ดิออร์ครับ ดิออร์

96
00:06:48,700 --> 00:06:50,327
เราทุกคนคู่ควรจะได้รู้ เมอซิเออร์ดิออร์

97
00:06:50,994 --> 00:06:52,371
ทําไมคุณจึงไม่คิดเหมือนคนอื่น

98
00:06:52,371 --> 00:06:56,875
ผมแค่... ผมมีธุระต้องไปทํา แค่นั้น

99
00:06:57,876 --> 00:06:58,877
ขออภัย

100
00:07:02,005 --> 00:07:03,048
เมอซิเออร์ดิออร์

101
00:07:04,800 --> 00:07:06,218
ฉันถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม

102
00:07:07,803 --> 00:07:11,390
คุณปรารถนาอะไรมากที่สุดในโลกนี้

103
00:07:13,725 --> 00:07:17,062
สิ่งที่ปรารถนาที่สุดนั้น ผมไม่อาจได้มา

104
00:07:19,314 --> 00:07:20,691
ลองมาดูกัน

105
00:07:37,332 --> 00:07:39,001
คนที่คุณรักติดอยู่กับที่

106
00:07:44,548 --> 00:07:45,841
ฉันเห็นเด็กคนหนึ่งอยู่กับคุณ

107
00:07:48,719 --> 00:07:50,596
คุณมีลูกรึเปล่าคะ

108
00:07:54,516 --> 00:07:55,517
ไม่มี

109
00:07:57,477 --> 00:07:58,604
แต่คุณอุ้มเด็กอยู่

110
00:07:59,688 --> 00:08:01,106
เด็กทารก

111
00:08:03,734 --> 00:08:04,902
ผมไม่มีลูก

112
00:08:10,407 --> 00:08:11,408
ผมต้องไปแล้ว

113
00:08:17,664 --> 00:08:19,541
ถ้าคุณอยากมาต่อกันในวันหลัง

114
00:08:24,463 --> 00:08:25,547
มาหาฉันได้ที่นี่

115
00:08:40,145 --> 00:08:41,730
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณท่าน

116
00:08:43,732 --> 00:08:45,984
เกรงว่าจะเช้าเกินไปสําหรับมาดมัวแซล

117
00:08:45,984 --> 00:08:48,028
ท่านยังรับประทานอาหารเช้าอยู่

118
00:08:50,197 --> 00:08:51,490
{\an8}นี่ไม่มีทางเป็นจริง

119
00:08:51,490 --> 00:08:53,909
นึกว่าอาร์เลตตี้พูดเล่นเรื่องที่มีคนรักเยอรมัน

120
00:08:53,909 --> 00:08:55,744
อย่าไปเชื่อคําที่เขียนในข่าว

121
00:08:55,744 --> 00:08:58,580
เธอคิดน้อยอะไรได้ขนาดนั้น
เธอเป็นบุคคลสาธารณะ

122
00:08:59,581 --> 00:09:00,707
เราไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น

123
00:09:00,707 --> 00:09:02,793
- ค่ะ
- การที่บารอนโวเฟรอลองด์โดนจับ

124
00:09:02,793 --> 00:09:05,212
ทําให้ผมช็อกอย่างไม่คาดคิดเลย

125
00:09:05,212 --> 00:09:06,296
ค่ะ นั่น... ชัดเจน

126
00:09:06,296 --> 00:09:08,674
น้าก็ไม่เคยรู้เลยว่าเขาเกี่ยวข้องลึกซึ้ง
กับพวกนาซีขนาดนั้น

127
00:09:08,674 --> 00:09:10,801
แต่ฉันต้องยืนยันให้คุณรอก่อน...

128
00:09:12,094 --> 00:09:13,095
ฮัลโหล

129
00:09:16,557 --> 00:09:19,101
มาดมัวแซลคะ จะมีคนมา

130
00:09:20,269 --> 00:09:24,606
ฉันยังกินไม่เสร็จเลย ขอนัวเซตต์ด้วยนะจ๊ะ

131
00:09:24,606 --> 00:09:28,569
แต่คนที่มาเป็นเจ้าหน้าที่
กองกําลังภายในแห่งชาติฝรั่งเศส

132
00:09:28,569 --> 00:09:30,404
ให้รอไปก่อน

133
00:09:30,404 --> 00:09:32,114
- หยุดนะ!
- ถอยไปให้พ้น

134
00:09:32,114 --> 00:09:33,448
มาดมัวแซลชาแนล

135
00:09:34,366 --> 00:09:37,578
คุณถูกจับข้อหา
ต้องสงสัยว่าให้ความร่วมมือกับนาซี

136
00:09:38,829 --> 00:09:39,663
นั่นโกหกทั้งเพ

137
00:09:39,663 --> 00:09:43,584
ฉันขอแนะนําให้คุณไปคุยกับ
ท่านนายพลปิแอร์ เรอแวร์ดี

138
00:09:44,168 --> 00:09:46,461
เขาไม่มีทางอนุมัติให้บุ่มบ่ามเข้ามาแบบนี้แน่

139
00:09:46,461 --> 00:09:49,506
กองกําลังภายในแห่งชาติฝรั่งเศส
ไม่ได้อยู่ใต้บัญชาการของเขา

140
00:09:49,506 --> 00:09:51,258
เราทํางานตามคําสั่งของชาร์ลส์ เดอ โกล

141
00:09:51,258 --> 00:09:52,384
อย่าให้เป็นเรื่อง

142
00:09:52,384 --> 00:09:54,511
ฉันจะสร้างเรื่องอะไรได้

143
00:09:54,511 --> 00:09:55,971
อย่าแตะตัวเธอนะ

144
00:09:55,971 --> 00:09:57,598
ก็ได้ๆ

145
00:09:58,640 --> 00:10:01,101
เธอจ๋า ไม่ต้องเล่นใหญ่อะไรกัน

146
00:10:01,101 --> 00:10:03,854
เชิญนั่งก่อน ฉันไปแต่งตัวไม่นาน ไม่ต้องห่วง

147
00:10:05,439 --> 00:10:06,899
รถรออยู่แล้ว

148
00:10:06,899 --> 00:10:12,404
ฝรั่งเศสจงเจริญ!

149
00:10:17,826 --> 00:10:18,911
คนทรยศ!

150
00:10:19,661 --> 00:10:20,746
เอาตัวไปเลย!

151
00:10:21,955 --> 00:10:22,956
หน้าไม่อาย!

152
00:10:22,956 --> 00:10:25,375
นี่มันเกิดเรื่องบ้าคลั่งอะไรกันแน่

153
00:10:26,168 --> 00:10:28,003
เฮ้ย ดู เจออีกตัวแล้ว!

154
00:10:31,173 --> 00:10:33,759
- ช่วยฉันด้วย! ช่วยที!
- มานี่เลย

155
00:10:34,968 --> 00:10:36,136
มานี่ มา!

156
00:10:40,599 --> 00:10:43,477
ไปร่วมเตียงกับศัตรูก็ต้องโดนงี้

157
00:10:45,354 --> 00:10:48,607
- โอ๊ย ตายจริง
- หน้าไม่อาย! หน้าไม่อาย!

158
00:10:57,199 --> 00:10:58,408
ผู้หญิงทั้งนั้น

159
00:10:59,910 --> 00:11:02,955
- กล้าไปนอนกับศัตรู
- ต้องโดนแบบนี้!

160
00:11:08,210 --> 00:11:09,419
- คนทรยศ!
- โอ๊ย ตายจริง

161
00:11:11,672 --> 00:11:13,549
ยุติธรรมดีแล้วสําหรับพวกร่วมมือกับศัตรู

162
00:11:33,110 --> 00:11:34,778
คริสเตียน ขอเข้าไปหน่อยได้ไหม

163
00:11:34,778 --> 00:11:38,699
ผมมีของมาให้ดูที่น่าจะช่วยให้ใจสดใสขึ้น

164
00:11:38,699 --> 00:11:41,118
เผื่อใบหน้าจะยิ้มได้

165
00:11:42,244 --> 00:11:44,746
ลูเซียง ผม... ตอนนี้ผมกําลัง...

166
00:11:44,746 --> 00:11:48,458
เพราะผมให้เกียรติคุณอย่างสูงที่สุด

167
00:11:48,458 --> 00:11:52,838
ทั้งนับถือคุณและนับถือฝีมือคุณมาก

168
00:11:52,838 --> 00:11:56,466
ผมจึงอยากให้คุณเป็นคนแรกที่ได้เห็น

169
00:11:56,466 --> 00:11:59,469
แล้วคุณจะช่วยเป็นคณะกรรมการกูตูร์ด้วยได้ไหม

170
00:11:59,469 --> 00:12:02,347
เราต้องโน้มน้าวใจคนเยอะหน่อย

171
00:12:04,892 --> 00:12:07,936
โอเค ล้อเล่นใช่ไหม

172
00:12:07,936 --> 00:12:09,646
ไม่ ไม่ได้ล้อเล่น

173
00:12:10,898 --> 00:12:13,692
นี่คืออนาคตของวงการแฟชั่นฝรั่งเศส

174
00:12:15,903 --> 00:12:19,239
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน รบกวนฟังทางนี้ก่อน

175
00:12:19,239 --> 00:12:23,577
ผมอยากขอบคุณทุกคนที่มากันอย่างกะทันหัน

176
00:12:23,577 --> 00:12:26,914
และยอมรับข้อเสนอของผม

177
00:12:29,958 --> 00:12:34,338
พวกเราแต่ละคนจะออกแบบชุดขนาดจําลอง

178
00:12:34,338 --> 00:12:40,260
และนํามาตกแต่งหุ่นจ้อยเหล่านี้
แทนที่จะเป็นนางแบบตัวจริง

179
00:12:40,260 --> 00:12:44,848
จะให้เราออกแบบชุดตุ๊กตาเนี่ยนะ

180
00:12:45,349 --> 00:12:50,270
ผมรู้ทุกคนกําลังคิดในใจว่า
"นี่บ้ากันไปแล้วหรือไร"

181
00:12:51,271 --> 00:12:54,983
แต่เมื่อเราทุกคนรู้ว่าพวกนาซี
ทําลายผ้าตัดชุดที่เหลืออยู่ทั้งหมด

182
00:12:54,983 --> 00:12:57,945
เผาโกดังเก็บผ้าทุกแห่งที่พวกมันหาเจอ

183
00:12:57,945 --> 00:13:04,451
เราจึงไม่มีผ้าเหลือพอให้แต่ละคน
ทําคอลเล็กชั่นแยกเดี่ยวๆ ได้

184
00:13:04,451 --> 00:13:08,497
ในตอนนี้ ทั้งประเทศฝรั่งเศสไม่เหลือผ้า

185
00:13:08,497 --> 00:13:12,835
พอให้ห้องเสื้อกูตูร์ไปรอดได้แม้แต่แห่งเดียว

186
00:13:13,335 --> 00:13:17,089
หุ่นจ้อยเหล่านี้ทําให้ใช้ผ้าน้อยลง

187
00:13:17,089 --> 00:13:21,468
ใช้ของตกแต่งน้อยลง ต้นทุนน้อยลง
ทุกอย่างน้อยลงทั้งหมด

188
00:13:21,468 --> 00:13:25,597
ผมจองห้องจัดนิทรรศการหลักที่พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ไว้

189
00:13:26,181 --> 00:13:29,977
เราจะสร้างฉาก ฉากถนน ร้านอาหาร

190
00:13:29,977 --> 00:13:32,855
แต่เรามีเวลาเพียงสองสัปดาห์ที่จะจัดให้เสร็จ

191
00:13:32,855 --> 00:13:37,150
ถ้าเราทุกคนร่วมมือร่วมใจ
ทําการจัดแสดงครั้งนี้ให้ผ่านไปได้

192
00:13:37,150 --> 00:13:40,988
นี่อาจเปิดโอกาสให้พวกเรารอดจากเหตุครั้งนี้ได้

193
00:13:40,988 --> 00:13:45,701
ลูเซียง คนไม่ไปลูฟวร์เพื่อดูตุ๊กตาไร้สาระหรอก

194
00:13:46,451 --> 00:13:49,329
แต่พวกเขาจะไม่ได้เห็นแต่ตุ๊กตาไร้สาระ

195
00:13:50,080 --> 00:13:52,583
เขาจะมองเห็นตัวเอง

196
00:13:52,583 --> 00:13:58,046
เห็นปารีสกลับมามีชีวิต
เห็นผู้คนเดินกันตามถนนฌองเซลิเซ่

197
00:14:00,174 --> 00:14:01,842
เป็นนิทรรศการแห่งความหวัง

198
00:14:01,842 --> 00:14:03,302
ก็เป็นไปได้นะ

199
00:14:03,302 --> 00:14:05,679
ฝรั่งเศสจงเจริญ!

200
00:14:05,679 --> 00:14:07,848
เราทุกคนหลังชนฝาอยากได้ทางแก้ปัญหา

201
00:14:07,848 --> 00:14:09,725
นี่อาจช่วยให้เราทํางานต่อได้

202
00:14:09,725 --> 00:14:15,314
ค็อกโตกับเบราร์มีน้ําใจ
จะช่วยออกแบบฉากให้เรา

203
00:14:16,023 --> 00:14:17,649
{\an8}(คริสติยง เบราร์)
(จิตรกร นักออกแบบ)

204
00:14:17,649 --> 00:14:19,610
{\an8}แลกกับบรั่นดีอาร์มาญัคหายากหนึ่งขวด

205
00:14:19,610 --> 00:14:22,404
{\an8}ฟังแล้วช่างแปลกประหลาดนัก
แต่ความแปลกประหลาดก็งดงามเสมอไม่ใช่รึ

206
00:14:22,404 --> 00:14:23,947
{\an8}(ฌอง ค็อกโต)
(ศิลปิน นักเขียนบทละคร)

207
00:14:23,947 --> 00:14:26,950
เราไม่ชวนมาดมัวแซลชาแนลด้วยเหรอ

208
00:14:26,950 --> 00:14:28,243
{\an8}ไม่มีทาง

209
00:14:28,243 --> 00:14:29,453
{\an8}(ฌาคส์ ฟาธ)
(แฟชั่นดีไซน์เนอร์)

210
00:14:29,453 --> 00:14:31,371
{\an8}ไม่ๆ ฟังก่อน เธอไม่ได้ออกแบบอะไรมานาน

211
00:14:31,371 --> 00:14:33,707
ถ้าเธอทําชุดใหม่ จะมีคนมาดูเยอะขึ้นอีก

212
00:14:33,707 --> 00:14:36,251
ถ้าเธอร่วมงานนี้ ผมจะไม่เข้าร่วม

213
00:14:36,251 --> 00:14:37,961
เราจะไม่เชิญเธอเข้าร่วม

214
00:14:37,961 --> 00:14:43,884
โอกาสนี้เป็นของสมาชิกสมาคมเราเท่านั้น
เธอไม่ได้เป็นสมาชิกในหมู่เรา

215
00:14:43,884 --> 00:14:47,679
พวกคุณลองปรึกษากันเองก่อนดีไหม

216
00:14:48,305 --> 00:14:49,681
แล้วมาลงคะแนนเสียงกัน

217
00:14:53,310 --> 00:14:55,771
(ชัยชนะ)

218
00:15:12,162 --> 00:15:13,288
โปรดแจ้งชื่อและอาชีพ

219
00:15:14,456 --> 00:15:15,832
ว่าอะไรนะ

220
00:15:19,253 --> 00:15:22,089
ฉันทําเสื้อผ้า ทําน้ําหอม

221
00:15:23,382 --> 00:15:26,426
คุณปิดธุรกิจเมื่อปารีสตกอยู่ในเงื้อมมือนาซีไหม

222
00:15:28,428 --> 00:15:29,596
คุณแต่งงานหรือยัง

223
00:15:30,639 --> 00:15:32,224
แต่งแล้วสินะ

224
00:15:32,224 --> 00:15:35,394
ฉันจะให้ชาแนลนัมเบอร์ไฟฟ์หนึ่งขวด
จะได้เอาไปให้ภรรยา

225
00:15:35,394 --> 00:15:38,230
ไปบอกเลยว่าได้จากมือมาดมัวแซลชาแนล

226
00:15:38,939 --> 00:15:40,524
หล่อนจะรักคุณตลอดกาล

227
00:15:41,775 --> 00:15:42,776
ตอบคําถามมา

228
00:15:42,776 --> 00:15:47,072
แน่นอนอยู่แล้ว ฉันปิดห้องเสื้อ
ฉันยอมอดตายดีกว่าจะต้องทําชุดให้พวกนาซี

229
00:15:48,031 --> 00:15:51,159
ฉันออกจากปารีสไปอยู่กับอังเดรหลานฉัน
และกาเบรียลลูกสาวเขา

230
00:15:51,159 --> 00:15:53,328
อังเดรเป็นทหารในกองทัพบกฝรั่งเศส

231
00:15:53,328 --> 00:15:55,497
ถูกจับ และถูกพวกนาซีทรมานอย่างร้ายกาจ

232
00:15:55,497 --> 00:15:57,833
- ร้ายกาจที่สุด
- แต่เขาก็ได้รับการปล่อยตัว

233
00:15:58,834 --> 00:16:02,129
พวกเราส่วนใหญ่ที่ถูกต้องเข้าค่ายกักกันนาซี
ไม่ได้กลับออกมาอีกเลย

234
00:16:02,129 --> 00:16:04,798
เขาก็โชคดีมั้ง ฉันเดานะ

235
00:16:04,798 --> 00:16:06,258
โชคเหรอ

236
00:16:07,176 --> 00:16:11,513
เราเข้าใจว่าบารอนโวเฟรอลองด์มีส่วนช่วย

237
00:16:11,513 --> 00:16:14,850
ถ้าเขาเกี่ยวข้องกับที่อังเดรได้รับการปล่อยตัว
ฉันก็เพิ่งทราบนี่แหละ

238
00:16:18,979 --> 00:16:21,773
คุณอาศัยอยู่ที่โรงแรมริตซ์
ตลอดช่วงยึดครองใช่ไหม

239
00:16:21,773 --> 00:16:25,986
เธอจ๋า ฉันอยู่ที่นั่น
มาตั้งแต่ก่อนสงคราม ระหว่างสงคราม

240
00:16:25,986 --> 00:16:27,487
และตอนนี้ก็ยังเรียกที่นั่นเป็นบ้าน

241
00:16:27,487 --> 00:16:31,116
รู้กันว่าโรงแรมริตซ์เป็นศูนย์กลางสังคม
ของกองบัญชาการนาซี

242
00:16:31,116 --> 00:16:32,784
พวกนั้นไม่มีสังคมอะไรกับใครเลย แต่นั่น...

243
00:16:32,784 --> 00:16:35,746
คุณเคยได้พบกับวัลเทอร์ เชลเลินแบร์กใช่ไหม

244
00:16:35,746 --> 00:16:37,956
ไม่เคย เท่าที่รู้คือไม่มี

245
00:16:37,956 --> 00:16:40,250
มีคนเห็นเขาที่โรงแรมริตซ์ ที่อยู่ของคุณ

246
00:16:40,250 --> 00:16:43,754
จะให้ฉันรู้จักทุกคนที่เดินผ่านล็อบบี้เข้ามารึ

247
00:16:43,754 --> 00:16:46,632
เรามีเหตุให้เชื่อว่าคุณเดินทางไปสเปน
ตามคําขอของเขา

248
00:16:46,632 --> 00:16:48,300
เหตุอะไรของคุณไม่ทราบ

249
00:16:48,300 --> 00:16:51,053
มาดมัวแซล มีคนพบเห็นคุณในมาดริด

250
00:16:52,137 --> 00:16:55,140
ช่วงนั้นไม่มีใครข้ามพรมแดน
โดยไม่ได้รับอนุญาตจากนาซี

251
00:16:55,140 --> 00:16:58,060
มีชื่อฉันอยู่ในหนังสือเดินทางหรือเปล่า ขอดูหน่อย

252
00:16:58,727 --> 00:17:00,938
มีเหตุอะไรอย่างอื่นอีกนอกจากแค่ข่าวลือ

253
00:17:02,814 --> 00:17:05,567
ตั้งข้อหามาเลยสิ ไม่งั้นก็ปล่อยฉันไป

254
00:17:07,778 --> 00:17:10,614
- ลาก่อน ท่านสุภาพบุรุษ
- คุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น

255
00:17:12,115 --> 00:17:15,577
ที่นี่มีโทรศัพท์ใช่ไหม
ฉันอยากไขความเข้าใจผิดกันเสียหน่อย

256
00:17:15,577 --> 00:17:17,412
นั่งลง เดี๋ยวนี้

257
00:17:17,412 --> 00:17:19,790
ฉันได้ข่าวเรื่องฟีฟี่กับเทคนิคสอบสวนของคุณมา

258
00:17:20,332 --> 00:17:23,001
ค่อนข้างแน่ใจว่าเซอร์วินสตัน เชอร์ชิล
เพื่อนคนหนึ่งของฉัน

259
00:17:23,001 --> 00:17:26,588
คงไม่พอใจกับคนที่ปฏิเสธ
ไม่ให้สิทธิพื้นฐานกับฉัน

260
00:17:26,588 --> 00:17:30,676
ใช่ค่ะ เซอร์วินสตันรู้แน่ว่าจะจัดการคุณยังไง

261
00:17:31,426 --> 00:17:32,427
คุณด้วย

262
00:17:37,057 --> 00:17:38,225
คิดว่าฉันคุยโวไปเองหรือไง

263
00:17:46,733 --> 00:17:48,986
หล่อนขู่ว่าจะแจ้งให้นายกรัฐมนตรีของคุณทราบ

264
00:17:48,986 --> 00:17:50,070
ผมได้ยินแล้ว

265
00:17:50,571 --> 00:17:52,239
เขาจะเข้ามาเกี่ยวข้องได้จริงหรือ

266
00:17:52,239 --> 00:17:53,448
เกรงว่าจะจริง

267
00:17:54,032 --> 00:17:57,035
การสอบสวนเอลซา ลอมบาร์ดีของเอ็มไอซิกซ์
จากที่มาดริดยืนยันว่า

268
00:17:57,035 --> 00:18:00,080
ชาแนลกับเชอร์ชิลรู้จักสนิทสนมกันทีเดียว

269
00:18:00,080 --> 00:18:02,249
ผมไม่อยากให้เชอร์ชิลเข้ามาเกี่ยว

270
00:18:02,249 --> 00:18:05,085
ก็ไม่ต้องให้หล่อนใช้โทรศัพท์
เขาจะเข้ามาเกี่ยวข้องไม่ได้

271
00:18:05,085 --> 00:18:06,253
นายครับ

272
00:18:06,253 --> 00:18:08,005
ท่านน่าจะอยากฟังสิ่งที่เธอพูดอยู่ตอนนี้

273
00:18:08,005 --> 00:18:08,964
จริงรึ

274
00:18:08,964 --> 00:18:13,468
นั่น ไม่ใช่ทุกคนใส่เข็มขัดรัดแบบนั้นแล้วจะรอด

275
00:18:13,468 --> 00:18:16,680
ปล่อยสักนิดให้ทรงตรงเต็มตัวจะดูดีกับคุณมากขึ้น

276
00:18:16,680 --> 00:18:17,764
เชื่อฉันสิ

277
00:18:22,728 --> 00:18:24,605
คุณรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร

278
00:18:32,237 --> 00:18:33,238
โอ๊ย ให้ตายสิ

279
00:18:36,909 --> 00:18:39,620
เนี่ย ดีขึ้นแล้วไง

280
00:18:41,371 --> 00:18:43,582
ทีนี้ เมื่อไหร่ถึงจะต่อสายได้

281
00:18:46,418 --> 00:18:50,923
ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี
เหลืออีกแค่ไม่กี่นาที

282
00:18:50,923 --> 00:18:54,384
คริสเตียน นี่โอกาสของเราแล้วนะ

283
00:18:54,384 --> 00:18:57,221
ผมจัดการนัดประชุมกับนักลงทุนกลุ่มหนึ่ง

284
00:18:57,221 --> 00:18:59,973
เราต้องฉวยโอกาสออกไปทําของตัวเอง

285
00:18:59,973 --> 00:19:03,769
ถ้าวางแผนดีๆ
เราเตรียมทุกอย่างพร้อมออกในฤดูกาลหน้าได้

286
00:19:03,769 --> 00:19:06,980
ล่วงหน้าไปก่อนขณะที่คนอื่นๆ พยายามจะ

287
00:19:06,980 --> 00:19:09,650
แต่งตัวให้ของเล่นงี่เง่าของเลอลง

288
00:19:09,650 --> 00:19:12,569
ทุกคนยกมือออกเสียงเลยดีไหม

289
00:19:12,569 --> 00:19:16,657
คนที่เห็นด้วยในการสร้างงานแสดงเป็นกลุ่ม

290
00:19:21,995 --> 00:19:24,540
ได้คะแนนส่วนใหญ่แล้ว ขอบคุณ

291
00:19:25,832 --> 00:19:26,834
เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม

292
00:19:26,834 --> 00:19:28,669
ครับ ผมจะแจ้งเขาทันที

293
00:19:28,669 --> 00:19:30,045
- ท่าน
- ว่าไง

294
00:19:30,712 --> 00:19:32,673
ท่านนายกรัฐมนตรีเชอร์ชิล
โทรหาสํานักงานใหญ่ลอนดอน

295
00:19:32,673 --> 00:19:33,799
ให้กับคุณชาแนล

296
00:19:33,799 --> 00:19:34,883
อะไรนะ

297
00:19:35,509 --> 00:19:37,094
แต่เราไม่ยอมให้หล่อนโทรหาใคร

298
00:19:37,094 --> 00:19:39,388
เห็นว่าสุดท้ายสาวใช้ของหล่อน
สามารถติดต่อท่านนายกได้

299
00:19:40,264 --> 00:19:43,225
จากนี้เราไม่ได้รับอนุญาตให้
สอบปากคําคนรู้จักของท่านนายก

300
00:19:43,225 --> 00:19:44,643
หากไม่ได้รับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษร

301
00:19:44,643 --> 00:19:47,062
เราไม่น่าให้พวกคุณเข้ามาเกี่ยวกับการจับกุม

302
00:19:47,062 --> 00:19:49,606
คุณไม่ได้มีข้อมูลอะไร
เรื่องที่หล่อนเดินทางไปมาดริด

303
00:19:49,606 --> 00:19:53,485
เราทุกคนต้องการผลลัพธ์แบบเดียวกัน
เรายังช่วยคุณได้

304
00:19:53,485 --> 00:19:54,903
ช่วยยังไง

305
00:19:54,903 --> 00:19:57,030
เรามีสายลับอีกคนที่สืบเรื่องของหล่อนอยู่

306
00:19:57,030 --> 00:19:58,949
มีน้ําหนักต่อรองกับหลานชายของหล่อน

307
00:19:59,741 --> 00:20:03,036
ถ้าข่าวกรองที่ได้รับรู้เกี่ยวกับชาแนล
หนักหนาพอจะดําเนินคดี

308
00:20:03,036 --> 00:20:05,956
จะทําให้เชอร์ชิลตกอยู่ในสถานการณ์ลําบาก
อย่างโจ่งแจ้งที่สุด

309
00:20:06,748 --> 00:20:09,793
จากนั้นคุณจะสามารถจับกุมหล่อนได้
อย่างเป็นทางการ

310
00:20:09,793 --> 00:20:12,129
แต่ในตอนนี้ เราต้องปล่อยหล่อนไปก่อน

311
00:20:15,757 --> 00:20:16,758
โทรไปเลย

312
00:20:30,022 --> 00:20:31,523
ถึงเวลาแล้ว

313
00:20:31,523 --> 00:20:35,194
เราจําเป็นต้องให้คุณ
แนะนําให้เขารู้จักชาแนลเดี๋ยวนี้

314
00:20:36,737 --> 00:20:38,030
ครับผม ผมเข้าใจ

315
00:20:52,836 --> 00:20:54,922
ฉันไม่รู้ว่านายกลับมาปารีส

316
00:20:55,631 --> 00:21:00,761
มาเก็บของที่เหลือ
อีกเดี๋ยวจะไปแล้ว ไม่ต้องห่วง

317
00:21:08,060 --> 00:21:09,436
เราควรคุยกันเรื่องแคเธอรีน

318
00:21:09,436 --> 00:21:10,938
แล้วจะให้พูดอะไร

319
00:21:13,023 --> 00:21:16,151
จะให้บอกว่าเธออยู่เรเวนสบรุค
หรือลงหลุมไปแล้วน่ะเหรอ

320
00:21:19,863 --> 00:21:21,532
ผมไปเจอคุณพ่อคุณที่ทางใต้

321
00:21:22,533 --> 00:21:26,537
เขา... เขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแคเธอรีน

322
00:21:26,537 --> 00:21:27,829
นายบอกอะไรพ่อ

323
00:21:27,829 --> 00:21:30,832
ผมไม่ควรเป็นคนบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกเขา

324
00:21:32,584 --> 00:21:35,712
- แต่การที่เขาไม่รู้ก็ผิดมาก
- พ่อรู้ว่าน้องถูกจับตัวไป

325
00:21:35,712 --> 00:21:37,381
เธอถูกส่งตัวไปค่ายกักกัน

326
00:21:37,881 --> 00:21:39,007
คุณเป็นลูกชายเขา

327
00:21:40,551 --> 00:21:42,970
- บอกเขาเถอะ
- ไอ้สงครามนรกนี่เอ๊ย

328
00:21:47,474 --> 00:21:50,602
นายก็นรกส่งมาทําลายครอบครัวฉัน

329
00:21:50,602 --> 00:21:55,440
- คริสเตียน...
- ออกไปซะ แอร์เว ออกไป ไปให้พ้น

330
00:22:05,158 --> 00:22:06,410
ไปหาพ่อเสีย

331
00:22:13,792 --> 00:22:14,960
ขอต้อนรับสู่ฝรั่งเศสค่ะ

332
00:22:14,960 --> 00:22:16,837
ขอต้อนรับทุกคนนะคะ

333
00:22:17,462 --> 00:22:19,756
- มาดมัวแซล เป็นอะไรไหมคะ
- ไม่เป็นจ้ะ

334
00:22:19,756 --> 00:22:21,258
ได้ข่าวว่าคุณถูกจับไปสอบปากคํา

335
00:22:21,258 --> 00:22:24,511
ขอบคุณจ้ะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วง

336
00:22:25,012 --> 00:22:27,806
ตั้งใจเอาน้ําหอมพวกนี้ออกไป

337
00:22:27,806 --> 00:22:30,225
ให้ถึงมือเหล่าจีไอข้างนอกดีกว่าเนอะ

338
00:22:35,439 --> 00:22:36,440
โคโค่

339
00:22:37,941 --> 00:22:39,109
- เป็นอะไรรึเปล่า
- อังเดร

340
00:22:40,694 --> 00:22:41,862
ผมเป็นห่วงมาก

341
00:22:41,862 --> 00:22:45,032
พวกฟีฟี่ เขาไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้น้าเลย

342
00:22:45,032 --> 00:22:46,700
ไม่จ้ะ น้าไม่เป็นไรแล้ว

343
00:22:47,201 --> 00:22:51,997
ไม่นะ... พวกนั้นมีแต่ข่าวลืออื้อฉาวและคําโกหก

344
00:22:51,997 --> 00:22:54,124
มาเถอะ ผมจะพาไปดื่ม

345
00:22:54,750 --> 00:22:57,503
ออสการ์รออยู่และมีคนที่เราอยากให้น้าได้เจอ

346
00:22:57,503 --> 00:23:00,047
- ไปดื่มเหรอ
- เขาจะช่วยปกป้องน้าได้

347
00:23:07,679 --> 00:23:10,933
- โถ มาดมัวแซล หนักหนาสาหัสเหลือเกิน
- ขอบคุณค่ะ ออสการ์

348
00:23:10,933 --> 00:23:13,143
กล่อมอย่างไรเขาถึงยอมปล่อยคุณออกมา

349
00:23:13,727 --> 00:23:15,229
ฉันก็บอกความจริงไปน่ะสิ

350
00:23:15,229 --> 00:23:17,606
- เขาเชื่อคุณด้วยเหรอ
- ไม่เลย

351
00:23:17,606 --> 00:23:20,567
พวกนั้นไม่อยากรับฟังความจริงให้สับสน

352
00:23:21,902 --> 00:23:23,612
ฉันเลยขู่ว่าจะโทรหาเชอร์ชิล

353
00:23:24,112 --> 00:23:25,697
พูดแบบนั้นเขาคงสนใจขึ้นมาทันที

354
00:23:25,697 --> 00:23:27,991
ต้องสั่งสอนพวกฟีฟี่ให้รู้บ้างว่าที่นี่ใครคุม

355
00:23:27,991 --> 00:23:29,785
จนกว่าเดอ โกลจะจัดกิจการในบ้านตัวเองได้

356
00:23:29,785 --> 00:23:32,371
เราต้องขอบคุณวินสตัน เชอร์ชิล
ที่พวกนั้นยอมปล่อยตัวน้า

357
00:23:32,371 --> 00:23:34,122
- แด่เชอร์ชิล
- แด่เชอร์ชิล

358
00:23:35,916 --> 00:23:37,292
มัลคอล์ม มาดื่มด้วยกันสิ

359
00:23:39,169 --> 00:23:40,379
สวัสดียามบ่ายครับ

360
00:23:40,379 --> 00:23:41,755
นี่ใครกัน

361
00:23:41,755 --> 00:23:43,423
ขออภัยครับ มัลคอล์ม มักเกอริจเพื่อนผม

362
00:23:43,423 --> 00:23:45,092
ยินดีที่ได้พบครับ มาดมัวแซล

363
00:23:45,092 --> 00:23:48,595
มัลคอล์มเป็นนักข่าวที่ออสการ์
ไปเจอที่โรงแรมซาวอยเมื่อหลายเดือนก่อน

364
00:23:48,595 --> 00:23:50,597
เขามาปารีส
เพื่อเขียนบทความเกี่ยวกับการปลดปล่อย

365
00:23:50,597 --> 00:23:54,184
นักข่าวรึ ตายจริง

366
00:23:54,852 --> 00:23:56,353
ฉันเกลียดพวกหนังสือพิมพ์มาก

367
00:23:56,353 --> 00:23:59,273
เรื่องส่วนใหญ่ที่ถูกนําไปเขียน
สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

368
00:23:59,273 --> 00:24:01,149
ไม่ใช่ลอนดอนเทเลกราฟนะครับ

369
00:24:01,149 --> 00:24:03,402
เราสนใจแต่เรื่องข่าว ไม่ใช่เรื่องซุบซิบ

370
00:24:03,402 --> 00:24:04,570
เราไม่ชี้นิ้วโทษใคร

371
00:24:04,570 --> 00:24:06,822
เราภาคภูมิใจในการเผยความจริงทั้งหมด

372
00:24:06,822 --> 00:24:09,157
ดีจริงที่มีคนทําอย่างนั้น ตูม!

373
00:24:10,784 --> 00:24:13,996
เรื่องต่อไปที่ผมอยากจะเขียน
คือเรื่องของโคโค่ ชาแนลในตํานาน

374
00:24:13,996 --> 00:24:15,622
การกลับคืนสู่วงการอย่างยิ่งใหญ่

375
00:24:16,206 --> 00:24:17,374
ฉันไม่ให้สัมภาษณ์ใครทั้งนั้น

376
00:24:18,208 --> 00:24:22,671
ฉันถูกป้ายสีในคราบของข่าวมาหลายครั้งไปแล้ว

377
00:24:22,671 --> 00:24:24,756
เขียนข่าวป้ายสีคุณเป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้เลย

378
00:24:25,340 --> 00:24:27,384
แต่ผู้อ่านของผมต้องการความจริง

379
00:24:28,218 --> 00:24:29,511
ต้องการรู้จักตัวตนแท้จริงของคุณ

380
00:24:31,847 --> 00:24:33,348
นี่ ฉันเพิ่งมาจากห้องเสื้อ

381
00:24:33,348 --> 00:24:35,684
ที่เหล่าจีไอเข้าแถวกันยาว

382
00:24:36,393 --> 00:24:38,562
นั่นต่างหากที่คนต้องการจากฉัน

383
00:24:38,562 --> 00:24:41,273
ของคลาสสิก อยากได้น้ําหอมชาแนลนัมเบอร์ไฟฟ์

384
00:24:43,025 --> 00:24:44,610
แล้วก็ให้เป็นอย่างนั้นดีแล้ว

385
00:24:44,610 --> 00:24:47,029
คุณน้าครับ
ถ้าให้มัลคอล์มเขียนบทความจะช่วยได้มาก

386
00:24:47,029 --> 00:24:49,698
เขาจะได้บอกให้โลกรู้ว่า
ที่จริงแล้วน้าเป็นคนดีแค่ไหน

387
00:24:49,698 --> 00:24:51,742
แค่เพราะคุณโด่งดังมีชื่อเสียงและอยู่โรงแรมริตซ์

388
00:24:51,742 --> 00:24:53,410
ไม่ได้แปลว่าคุณควรถูกหมายหัว

389
00:24:53,410 --> 00:24:54,912
คนไม่รู้ความจริง

390
00:24:54,912 --> 00:24:57,664
เรื่องที่น้าปิดห้องเสื้อทันทีที่นาซีตบเท้าเข้าปารีส

391
00:24:57,664 --> 00:24:59,750
การที่น้าปฏิเสธไม่ยอมออกแบบเสื้อผ้าให้

392
00:24:59,750 --> 00:25:01,835
ผมไม่อยากให้น้า
ถูกมองเป็นตัวร้ายเหมือนอาร์เลตตี้

393
00:25:05,297 --> 00:25:07,049
ผมนึกภาพไว้แบบนี้

394
00:25:07,049 --> 00:25:10,052
บทความนี้จะเขียนถึง
เรื่องที่คุณต้องเจอมาระหว่างสงคราม

395
00:25:10,052 --> 00:25:11,637
การต้องปิดห้องเสื้อ

396
00:25:11,637 --> 00:25:13,722
เลือกข้างของมโนธรรมในใจ ไม่ใช่เรื่องเงิน

397
00:25:13,722 --> 00:25:15,724
ฉันไม่ได้อยากให้ใครมายกย่องอะไร

398
00:25:15,724 --> 00:25:19,937
นั่น... ฉันมีงานของฉัน คนตัดสินที่ตรงนั้นก็พอ

399
00:25:19,937 --> 00:25:22,231
แต่สองสิ่งนั้นเกี่ยวข้องกัน ตัวคุณกับงานของคุณ

400
00:25:22,231 --> 00:25:24,441
คนลืมไปแล้วว่าตอนที่คุณเพิ่งเริ่มเปิดร้าน

401
00:25:24,441 --> 00:25:27,319
ตามกฎหมายฝรั่งเศสแล้ว
ผู้หญิงยังไม่ได้รับอนุญาตให้มีบัญชีธนาคารด้วยซ้ํา

402
00:25:27,319 --> 00:25:29,071
งานของคุณเป็นงานล้ํานําสมัย

403
00:25:29,821 --> 00:25:32,866
ส่วนคุณ มาดมัวแซล คือผู้นํานวัตกรรม

404
00:25:32,866 --> 00:25:34,493
ต้องย้ําให้คนไม่ลืม

405
00:25:37,746 --> 00:25:40,165
เขาทําการบ้านมาดีนะ ฉันประทับใจทีเดียว

406
00:25:40,749 --> 00:25:43,502
ถ้าคุณอยากเล่าเรื่องจากฝั่งของคุณเมื่อใด

407
00:25:43,502 --> 00:25:46,046
ผมจะถือเป็นเกียรติมากหากได้ช่วยเหลือ

408
00:25:47,798 --> 00:25:49,883
ผมปล่อยให้คุณสามคนดื่มกันต่อดีกว่า

409
00:25:50,551 --> 00:25:51,552
โปรดคิดถึงข้อเสนอของผมด้วย

410
00:25:52,135 --> 00:25:53,178
ผมช่วยได้จริงๆ

411
00:25:57,015 --> 00:25:58,267
น้าน่าจะคุยกับเขา

412
00:25:58,851 --> 00:26:00,519
มัลคอล์มไว้ใจได้เหรอ

413
00:26:00,519 --> 00:26:02,938
ออสการ์รู้จักหนังสือพิมพ์ในลอนดอนหลายหัว
ที่เคยร่วมงานกับเขา

414
00:26:02,938 --> 00:26:04,565
นายคงช่วยขอจดหมายอ้างอิงได้

415
00:26:04,565 --> 00:26:06,316
ผมช่วยสืบเรื่องของเขาได้

416
00:26:06,316 --> 00:26:07,609
ให้เขาทําเถอะ

417
00:26:07,609 --> 00:26:09,611
ให้ผมช่วยน้าอย่างที่น้าเคยช่วยผม

418
00:26:13,073 --> 00:26:14,074
เอาไว้ดูกันจ้ะ

419
00:26:17,703 --> 00:26:19,830
เอาไว้แบบนี้เลยค่ะ นี่ก็เพอร์เฟกต์แล้ว

420
00:26:21,248 --> 00:26:23,584
ลิลเลียง ได้ข่าวเรื่องผ้าพับใหม่หรือยัง

421
00:26:23,584 --> 00:26:28,046
ผมบอกไงว่าต้องการซิปที่รูดได้
กระดุมที่กลัดได้และคอร์เซทที่รัดได้

422
00:26:28,839 --> 00:26:29,840
มานี่!

423
00:26:31,758 --> 00:26:34,678
ต้องทําเหมือนนี่คือลูกค้า

424
00:26:35,596 --> 00:26:37,306
ทั้งหมดในชุดนี้ควรใช้งานได้จริง

425
00:26:37,306 --> 00:26:38,223
ต้องใช้งานได้จริง

426
00:26:38,223 --> 00:26:41,935
แต่เมอซิเออร์คะ ต้องใช้เวลานานเป็นชาติ
กว่าจะเย็บซิปและคอร์เซทที่ใช้ได้จริง

427
00:26:41,935 --> 00:26:43,353
เข้าไปในชุดจิ๋วๆ พวกนี้

428
00:26:43,353 --> 00:26:47,149
เวลาชาติเดียวนับว่าสั้นมาก
แลกกับความสมบูรณ์แบบ

429
00:26:48,025 --> 00:26:49,234
ทําเสีย

430
00:27:03,207 --> 00:27:05,792
ปิแอร์ เราต้องคุยเรื่องแบบ

431
00:27:05,792 --> 00:27:07,794
อย่ามายุ่งกับผม ผมยุ่ง

432
00:27:07,794 --> 00:27:10,047
คุณทําอะไรอยู่ตลอดเช้า

433
00:27:10,047 --> 00:27:15,177
คุณคงไม่ได้คิดจริงๆ หรอกมั้ง
ว่าจะนําเสนอสิ่งนี้เป็นงานที่เสร็จเรียบร้อย

434
00:27:15,177 --> 00:27:17,471
เป็นอะไรไป นี่เราเล่นแต่งตัวตุ๊กตา

435
00:27:17,471 --> 00:27:19,932
ปิแอร์ ผมเข้าใจที่คุณจะไม่พอใจ

436
00:27:19,932 --> 00:27:25,270
คุณทําให้เห็นชัดเจนแล้ว
แต่งานนี้มันต่ํากว่ามาตรฐานของคุณเองเสียอีก

437
00:27:25,270 --> 00:27:27,814
คุณจงใจหาเรื่องผมเป็นการส่วนตัว

438
00:27:27,814 --> 00:27:31,568
นี่คุณกําลังพูดให้ตัวเองขายหน้า
ผมไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น

439
00:27:31,568 --> 00:27:34,196
เรื่องทั้งหมดนี้มันไม่เหมาะสม

440
00:27:35,197 --> 00:27:36,281
คริสเตียน!

441
00:27:39,409 --> 00:27:43,580
คริสเตียนกับผมกําลัง
วางแผนการงานอาชีพก้าวต่อไป

442
00:27:43,580 --> 00:27:45,290
ถึงเวลาที่เราต้องบอกคุณเสียที

443
00:27:45,290 --> 00:27:51,964
คุณเป็นคนใจแคบ
พร้อมกับมืออวบนิ้วอ้วนสร้างสรรค์อะไรไม่ได้

444
00:27:51,964 --> 00:27:55,884
คริสเตียน เรามีเรื่องต้องคุยกันหลายอย่าง

445
00:27:55,884 --> 00:27:59,763
- เรื่องของเตอาตร์ เดอ ลา โหมด
- เตอาตร์ เดอ ลา โหมดรึ

446
00:27:59,763 --> 00:28:03,809
ตั้งชื่อไอ้งานของเล่นไร้สาระนี่ว่างั้นรึ

447
00:28:03,809 --> 00:28:05,936
ช่างหัวไอ้ตุ๊กตาพวกนี้

448
00:28:07,479 --> 00:28:11,108
คริสเตียนกับผมจะออกไปตั้งห้องเสื้อตัวเอง

449
00:28:11,859 --> 00:28:12,693
อย่า ไม่...

450
00:28:12,693 --> 00:28:15,070
- ไม่เอาน่ะ ปิแอร์...
- คริสเตียน จริงหรือเปล่า

451
00:28:16,113 --> 00:28:17,114
ปิแอร์...

452
00:28:19,533 --> 00:28:21,118
รู้ไหมว่าปัญหาของคุณอยู่ที่ไหน

453
00:28:21,118 --> 00:28:22,744
รู้สิ อยู่ที่คุณ

454
00:28:23,495 --> 00:28:26,290
คุณกับพวกจอมปลอมทั้งหลาย

455
00:28:26,290 --> 00:28:29,459
ที่ขโมยทักษะของคนอื่น
เอาไปขายว่าเป็นงานของตัวเอง

456
00:28:29,459 --> 00:28:33,672
แคเธอรีน! แคเธอรีน!

457
00:28:37,759 --> 00:28:39,303
ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น

458
00:28:39,303 --> 00:28:43,265
ปัญหาอยู่ที่คุณต่างหาก
ที่คิดว่าตัวเองเป็นอะไรที่ไม่ได้เป็น

459
00:28:43,265 --> 00:28:44,349
เป็นอะไรกัน

460
00:28:44,349 --> 00:28:45,434
คนสําคัญ

461
00:28:47,811 --> 00:28:49,479
คริสเตียน ไปจากที่นี่กันดีกว่า

462
00:28:50,439 --> 00:28:53,025
- คริสเตียน คริสเตียน
- ขอละ อย่าเพิ่ง

463
00:28:53,025 --> 00:28:55,736
คุณจะยอมให้ชายคนนี้ ผู้ทรมานคนอื่น

464
00:28:55,736 --> 00:28:58,989
เจ้าแวมไพร์ตนนี้คอยดูดผลงานคุณไปอีก

465
00:29:00,073 --> 00:29:01,617
ผมจําเป็นต้องมีคุณอยู่ข้างกาย

466
00:29:03,327 --> 00:29:04,328
ขอโทษนะ

467
00:29:10,584 --> 00:29:13,545
แค่นี้ทุกคนก็แตกตื่นกันมากพอแล้ว
ทําไมต้องตะโกนกันอีก

468
00:29:14,546 --> 00:29:18,467
ดูเหมือนว่าในที่สุดเมอซิเออร์บัลแมงก็...

469
00:29:18,467 --> 00:29:21,720
กรุณายื่นใบลาออกจากเราเสียที

470
00:29:21,720 --> 00:29:23,889
ออกแล้วเหรอ เราไม่มีเวลาจัดการนะ

471
00:29:23,889 --> 00:29:25,891
เราก็ต้องหาเวลาให้ได้

472
00:29:25,891 --> 00:29:31,563
ตอนนี้ คริสเตียน คุณจะต้องออกแบบทั้งหมด
ให้กับเฮาส์ออฟเลอลง

473
00:29:31,563 --> 00:29:35,984
เข้าใจแล้ว เราจะคิดถึงบัลแมง
แต่ขอแสดงความยินดีกับคุณด้วย

474
00:29:37,110 --> 00:29:40,405
ผมต้องกลับไปหาคุณพ่อ
ผมรับตําแหน่งไม่ได้ ไม่ได้

475
00:29:40,405 --> 00:29:44,451
คริสเตียน เราเข้าใจว่าชีวิตของคุณตอนนี้

476
00:29:44,451 --> 00:29:48,247
เต็มไปด้วยอุปสรรคต่างๆ นานา

477
00:29:48,247 --> 00:29:51,750
แต่งานอาจเป็นอาหารทิพย์เยียวยาใจ

478
00:29:51,750 --> 00:29:53,585
เชื่อมั่นในตัวเองสิ

479
00:29:53,585 --> 00:29:55,379
คุณทําได้นะ คริสเตียน ทําได้จริงๆ

480
00:29:56,046 --> 00:29:57,297
จะต้องออกมายอดเยี่ยมแน่

481
00:29:59,132 --> 00:30:01,260
ผมรู้เลยว่าคุณจะไม่ทําให้ผมผิดหวัง

482
00:30:44,428 --> 00:30:45,762
จ้ะ

483
00:31:22,799 --> 00:31:24,760
แต่เขาปฏิบัติต่อคนที่ไปสัมภาษณ์อย่างไร

484
00:31:24,760 --> 00:31:28,305
เท่าที่ผมได้ยินมา
มักเกอริจมีประวัติที่ยอดเยี่ยม

485
00:31:28,972 --> 00:31:30,807
บรรณาธิการทุกคนที่เคยร่วมงานกัน
ประทับใจกับงานของเขา

486
00:31:30,807 --> 00:31:32,518
แต่นั่นคือนายจ้างเขา

487
00:31:33,018 --> 00:31:34,770
แล้วผลงานสัมภาษณ์ใหม่ๆ มีอะไรบ้าง

488
00:31:34,770 --> 00:31:40,192
ผมได้อ่านมาแล้วหลายชิ้น
เจาะลึกโหดนัก แต่ก็เขียนทั้งสองด้าน

489
00:31:40,192 --> 00:31:42,861
ไม่มีชิ้นไหนเป็นข่าวป้ายสีเพื่อความนิยม

490
00:31:43,612 --> 00:31:46,573
ก็ได้ ออสการ์ ฉันจะโทรหาเขา

491
00:31:58,460 --> 00:31:59,711
เป็นอย่างไร

492
00:31:59,711 --> 00:32:02,840
คุณมีความสามารถเข้าตา
คุณสมบัติเป็นเอ็มไอซิกซ์ได้แน่

493
00:32:02,840 --> 00:32:04,967
เสียดายนักที่พวกนาซีได้ตัวคุณไปก่อน

494
00:32:06,552 --> 00:32:08,220
มัลคอล์มสัญญาว่าถ้าผมให้ความร่วมมือ

495
00:32:08,220 --> 00:32:11,056
หน่วยข่าวกรองอังกฤษจะช่วย
ล้างข้อหาให้ความร่วมมือกับศัตรู

496
00:32:11,640 --> 00:32:12,975
ไม่ต้องห่วง ออสการ์

497
00:32:14,017 --> 00:32:15,227
เราดูแลคุณแน่ๆ

498
00:32:16,144 --> 00:32:17,521
ถ้าเรื่องนี้ทําให้เราจับชาแนลได้

499
00:32:18,730 --> 00:32:19,898
แล้วถ้าจับไม่ได้ล่ะ

500
00:32:21,441 --> 00:32:22,526
ก็ส่งมอบตัวหลานชายเขาแทน

501
00:32:25,487 --> 00:32:26,738
เขาสู้ในกองทัพฝรั่งเศสนะ

502
00:32:27,781 --> 00:32:29,366
เขาไม่เคยทําสิ่งอื่นใดนอกจากปกป้องมาตุภูมิ

503
00:32:29,366 --> 00:32:32,202
ไม่ต้องมาพูด เขารู้เรื่องมากกว่าที่คุณคิด

504
00:32:33,245 --> 00:32:34,246
ไปตายเสียไป

505
00:32:35,289 --> 00:32:36,456
แกทําให้ฉันคลื่นไส้

506
00:32:40,460 --> 00:32:41,461
หน้าไม่อาย!

507
00:32:41,461 --> 00:32:43,505
ร่วมเตียงหลับนอนกับศัตรูชาติ

508
00:32:43,505 --> 00:32:45,549
- ทรยศประเทศตัวเอง
- หล่อนต้องชดใช้!

509
00:32:45,549 --> 00:32:50,888
- จัดการหล่อนอย่างไรดี
- จับโกนหัว!

510
00:32:55,434 --> 00:33:00,147
มาดมัวแซลคะ
อาร์เลตตี้ถูกจับออกจากโรงแรมแล้ว

511
00:33:11,867 --> 00:33:14,077
- คนทรยศ!
- ร่วมมือกับศัตรู!

512
00:33:14,077 --> 00:33:16,371
ฝรั่งเศสจงเจริญ!

513
00:33:17,289 --> 00:33:20,250
- ร่วมเตียงกับศัตรูชาติ
- ฝรั่งเศสจงเจริญ!

514
00:33:29,760 --> 00:33:32,262
ความเลวร้ายเหล่านี้ต้องจบได้แล้ว

515
00:33:32,763 --> 00:33:35,057
ต้องโดนอย่างนั้นแหละ

516
00:33:44,983 --> 00:33:47,861
- หน้าไม่อาย!
- คนทรยศ! คนทรยศ!

517
00:33:47,861 --> 00:33:49,196
ยุติธรรมแล้ว!

518
00:33:50,697 --> 00:33:53,242
อยากนานาชาตินักใช่ไหมล่ะ

519
00:33:53,242 --> 00:33:55,244
สมควรโดนแล้ว

520
00:34:39,121 --> 00:34:44,877
น้องถูกพาตัวไปค่ายใช้แรงงานที่เยอรมนี

521
00:34:44,877 --> 00:34:46,210
เรเวนสบรุค

522
00:34:54,761 --> 00:34:56,346
มีเรื่องอะไรที่ปิดเอาไว้อีก

523
00:34:58,640 --> 00:35:04,563
ผมได้ยินแต่ข่าวลือ แค่พยายามเตรียมใจให้พ่อ

524
00:35:04,563 --> 00:35:05,981
เตรียมใจให้เราทั้งคู่

525
00:35:07,149 --> 00:35:08,358
ข่าวลืออะไรกัน

526
00:35:09,568 --> 00:35:13,822
พวกเยอรมันพาตัวนักโทษ

527
00:35:13,822 --> 00:35:16,658
ไปเดินสู่ความตาย

528
00:35:24,416 --> 00:35:25,959
ฉันไม่เข้าใจแกเลย คริสเตียน

529
00:35:27,044 --> 00:35:31,715
ทั้งชีวิตแกมัวแต่หาเรื่องเล่นกับศิลปะ
งานวาดเขียน ตอนนี้ก็เล่นทําเสื้อผ้า

530
00:35:33,050 --> 00:35:34,801
หนีไปอยู่ในโลกจินตนาการ

531
00:35:35,969 --> 00:35:37,304
แต่เมื่อเป็นเรื่องของครอบครัว...

532
00:35:38,305 --> 00:35:44,144
เรื่องที่แกจําเป็นจะต้องสนใจ
เรียกให้แกต้องใส่ใจ...

533
00:35:46,063 --> 00:35:47,314
แกกลับทําไม่ได้

534
00:35:48,815 --> 00:35:51,568
ตอนนี้น้องแกตายไปแล้ว

535
00:35:54,446 --> 00:35:58,951
ผมบอกแคเธอรีนแล้วว่าให้
เลิกช่วยขบวนการต่อต้าน

536
00:36:00,035 --> 00:36:01,745
ผมทําทุกอย่างเท่าที่ทําได้แล้ว

537
00:36:02,663 --> 00:36:03,956
แกเป็นพี่ชายของน้อง

538
00:36:03,956 --> 00:36:06,500
ถ้าแกเป็นชายเต็มตัว ยังไงหล่อนก็ต้องฟัง

539
00:36:08,502 --> 00:36:10,254
ผมทําทุกอย่างเท่าที่ทําได้แล้ว

540
00:36:26,728 --> 00:36:28,063
ยินดีต้อนรับค่ะ

541
00:36:28,063 --> 00:36:29,815
- เชิญก่อน
- ขอบคุณครับ

542
00:36:29,815 --> 00:36:33,861
สายัณห์สวัสดิ์ มาดมัวแซล
ขอบคุณมากที่เปิดโอกาสให้เราคุยกัน

543
00:36:33,861 --> 00:36:35,821
- ดื่มอะไรหน่อยไหมคะ
- ครับผม

544
00:36:39,199 --> 00:36:40,701
เรื่องอาร์เลตตี้ช่างเลวร้าย

545
00:36:40,701 --> 00:36:45,873
ได้ข่าวว่าฝูงชนมุงดูกันใหญ่โต
ต่อให้เป็นคู่อาฆาตฉันยังไม่อยากให้โดนแบบนั้น

546
00:36:48,250 --> 00:36:50,085
แด่การไม่ถูกจับโกนหัว

547
00:36:56,341 --> 00:36:59,595
แต่เราควรทํายังไงกับพวกเขาล่ะ

548
00:36:59,595 --> 00:37:03,640
พวกที่ให้ความร่วมมือกับศัตรูแบบนี้
คุณช่วยบอกผม บอกเราที

549
00:37:08,437 --> 00:37:12,733
อาร์เลตตี้เลือกเอง
เกรงว่าผลของทางเลือกนั้นก็ตามมาทัน

550
00:37:15,402 --> 00:37:18,363
แต่ฉันว่ามันช่างน่าบัดสี

551
00:37:18,363 --> 00:37:20,908
ที่คนทําเรื่องโหดร้ายรุนแรงนี้กับผู้หญิงเท่านั้น

552
00:37:22,117 --> 00:37:24,661
แล้วพวกผู้ชายที่อยู่ในกองตํารวจฝรั่งเศส

553
00:37:24,661 --> 00:37:26,330
ที่ก็รับใช้พวกนาซีเหมือนกัน

554
00:37:27,122 --> 00:37:29,875
- หรือพวกที่ค้าขายในตลาดมืดอีก
- ผมเห็นด้วย

555
00:37:29,875 --> 00:37:36,131
แต่มีแค่ผู้หญิงที่ถูกประชาทัณฑ์หยามเหยียด
ให้อับอายขายหน้าประชาชี

556
00:37:37,299 --> 00:37:41,345
วิธีการที่ฟีฟี่ใช้ทําเรื่องแบบนี้มันป่าเถื่อนแท้ๆ

557
00:37:44,890 --> 00:37:48,143
เฮ้อ อะไร ออสการ์ เมาแล้วเหรอ

558
00:37:48,644 --> 00:37:49,603
มันจบแล้ว

559
00:37:49,603 --> 00:37:52,439
ฉันเลวแท้ๆ เป็นแค่สวะ

560
00:37:53,232 --> 00:37:54,233
ไปต่อไม่ได้แล้ว

561
00:37:54,900 --> 00:37:58,237
นายไม่ปลอดภัย นายต้องหนีออกจากปารีส

562
00:37:58,862 --> 00:38:00,781
- อะไรนะ
- ออกจากปารีสเดี๋ยวนี้

563
00:38:00,781 --> 00:38:03,617
ออสการ์ เกิดอะไรขึ้น

564
00:38:04,117 --> 00:38:06,453
น้าของนายก็ไม่ปลอดภัย พวกนั้นดักฉันทุกทาง

565
00:38:07,829 --> 00:38:10,040
- ใคร
- เอ็มไอซิกซ์

566
00:38:10,040 --> 00:38:13,085
เขาบีบให้ฉันทรยศคุณน้านาย
แต่ตอนนี้อยากให้ฉันทรยศนายด้วย

567
00:38:13,085 --> 00:38:14,211
เขาคือใคร

568
00:38:15,629 --> 00:38:16,630
มักเกอริจ

569
00:38:17,381 --> 00:38:21,802
มักเกอริจคือเอ็มไอซิกซ์เหรอ
ตอนนี้เขากําลังคุยกับน้าอยู่เลย

570
00:38:21,802 --> 00:38:23,428
ฉันน่ารังเกียจในสายตานายรึเปล่า อังเดร

571
00:38:23,428 --> 00:38:24,513
ตอนนี้เขาอยู่กับน้าโคโค่

572
00:38:28,392 --> 00:38:31,103
คือต้องขอบอกว่าสุดท้ายแล้ว

573
00:38:31,103 --> 00:38:35,274
ประวัติศาสตร์จะสรุปว่า
สัมพันธมิตรก็ไม่ได้ดีไปกว่านาซีนัก

574
00:38:35,858 --> 00:38:37,359
ช่วยอธิบายให้ผมเข้าใจหน่อย

575
00:38:37,359 --> 00:38:40,904
ฝ่ายสัมพันธมิตรก็ยังคงให้ความร่วมมือกับสตาลิน

576
00:38:40,904 --> 00:38:42,906
ซึ่งเข่นฆ่าประชาชนของตัวเองจํานวนมาก

577
00:38:43,490 --> 00:38:47,619
แต่ในทางกลับกัน ฝ่ายเยอรมันต่อสู้กับสตาลิน

578
00:38:48,245 --> 00:38:52,875
แต่น่าเสียดาย พวกนั้นพยายามจะ
กวาดล้างทุกอย่างที่ไม่ใช่เยอรมันไปด้วย

579
00:38:52,875 --> 00:38:54,293
และท่ามกลางความสับสนวุ่นวายนี้

580
00:38:54,293 --> 00:38:58,297
คุณอาจไปติดตาต้องใจ
นาซีหล่อเหลาสักคนได้ง่ายๆ

581
00:39:00,799 --> 00:39:02,426
คุณพูดถึงเรื่องอะไรกัน

582
00:39:03,010 --> 00:39:05,804
แหม มาดมัวแซล มีข่าวลือกันว่า

583
00:39:05,804 --> 00:39:08,557
คุณมีสัมพันธ์กับนายทหารใหญ่ของนาซี

584
00:39:10,726 --> 00:39:12,519
ก็แค่ข่าวลือ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

585
00:39:13,187 --> 00:39:15,856
- ไม่มีความจริงเลยเหรอ
- ข่าวลือก็คือข่าวลือ

586
00:39:15,856 --> 00:39:18,859
ใช่ แต่เห็นๆ อยู่ว่าฟีฟี่หมายหัวคุณเอาไว้

587
00:39:18,859 --> 00:39:21,111
ขอให้ผมช่วยคุณแก้ไขข่าวลือนั้น

588
00:39:21,111 --> 00:39:23,864
หาว่าเรื่องลือกันมาจากไหน จะได้หยุดได้

589
00:39:23,864 --> 00:39:25,991
- หยุดด้วยอะไร
- ด้วยความจริง

590
00:39:27,242 --> 00:39:30,370
เขาคงจะต้องมีชื่อใช่ไหม
นายทหารที่คุณถูกกล่าวหาว่าเป็นคู่ควง

591
00:39:32,873 --> 00:39:35,209
อยากได้ชื่อเขาเหรอ นั่นจะช่วยได้เหรอ

592
00:39:36,877 --> 00:39:37,878
ช่วยได้สิ

593
00:39:42,007 --> 00:39:43,175
บอกโดยไม่เขียนลงข่าวนะ

594
00:39:48,805 --> 00:39:49,806
ได้เสมอ

595
00:39:53,310 --> 00:39:55,812
ขออภัยอย่างยิ่งที่ต้องขัดจังหวะ

596
00:39:55,812 --> 00:39:59,024
โคโค่ เราต้องไปที่ห้องเสื้อเดี๋ยวนี้เลย

597
00:39:59,024 --> 00:40:01,652
เกิดจลาจลที่รูก็อมบง เราต้องไปกันเลย

598
00:40:01,652 --> 00:40:03,612
โอ๊ย ตายจริง โทรบอกโคลอี้หรือยัง

599
00:40:03,612 --> 00:40:05,948
ครับ โทรบอกโคลอี้แล้ว
เราต้องไปเก็บของเท่าที่เก็บได้

600
00:40:05,948 --> 00:40:07,449
ก่อนทุกอย่างจะโดนเผาราบเป็นหน้ากลอง

601
00:40:07,449 --> 00:40:09,826
- ตายแล้ว ร้านฉัน
- มีอะไรให้ผมช่วยไหม

602
00:40:09,826 --> 00:40:11,203
ตอนเช้าค่อยโทรมาใหม่

603
00:40:11,203 --> 00:40:13,372
เราจะคุยกันต่อให้จบแบบเป็นลายลักษณ์อักษร

604
00:40:13,372 --> 00:40:15,499
มาดามโดมองเฌร์จะส่งคุณกลับนะคะ

605
00:40:15,499 --> 00:40:17,084
ตาย เกิดอะไรขึ้น

606
00:40:19,753 --> 00:40:22,130
ผมเคยนึกว่า
งานของเรามีความหมายอะไรสักอย่าง

607
00:40:22,130 --> 00:40:26,218
สิ่งที่ผมทํามีความหมาย แต่ต้องบอกเลยว่า...

608
00:40:29,555 --> 00:40:31,598
ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นแล้ว

609
00:40:31,598 --> 00:40:34,726
ผมไม่รู้สึก

610
00:40:34,726 --> 00:40:38,856
ว่าผมเป็นชายชาตรีด้วยซ้ํา

611
00:40:41,859 --> 00:40:46,280
ความเศร้าโศกที่คุณรู้สึก

612
00:40:47,197 --> 00:40:51,994
กับชะตาของแคเธอรีนคงต้องเป็นเหมือน...

613
00:40:53,495 --> 00:40:58,333
เหมือนคลื่นยักษ์ที่ซัดถล่มตัวคุณลูกแล้วลูกเล่า

614
00:41:01,461 --> 00:41:06,717
แต่ในที่สุด กระแสน้ําก็จะลด

615
00:41:07,301 --> 00:41:13,223
คริสเตียน อีกสองวันถึงงานแสดงแล้ว
ทุกคนเปิดใจรับทํางานนี้

616
00:41:13,974 --> 00:41:16,602
และตัวงาน ตัวงานของเรา คริสเตียน...

617
00:41:16,602 --> 00:41:18,604
งานจะช่วยผลักดันให้เราเดินต่อไปข้างหน้า

618
00:41:20,147 --> 00:41:24,860
งานสร้างสรรค์อาจไม่สามารถหยุดกระสุนได้

619
00:41:24,860 --> 00:41:28,530
แต่งานสร้างสรรค์คือทางที่จะก้าวต่อไป

620
00:41:29,781 --> 00:41:35,871
คือการเอาตัวรอด คือการไถ่บาป

621
00:41:40,000 --> 00:41:42,211
ผมขอบคุณคุณมาก ลูเซียง

622
00:41:44,505 --> 00:41:47,090
แต่ผมต้องขอจริงๆ...

623
00:41:50,427 --> 00:41:53,972
ฝากขอโทษเพื่อนๆ ทุกคนด้วย ขอโทษแทนผม

624
00:41:56,517 --> 00:41:57,935
ผมขอโทษ ผมแค่...

625
00:42:00,479 --> 00:42:05,192
ผมออกแบบอะไรไม่ได้อีกแล้ว
ผมต้องไป... ไปจากเมืองนี้

626
00:42:09,446 --> 00:42:11,657
ผมอยู่ปารีสต่อไม่ได้อีกแล้ว

627
00:42:16,161 --> 00:42:17,788
น้ําเสียงออสการ์ฟังเหมือนคนจนตรอก

628
00:42:17,788 --> 00:42:20,207
ถ้าพวกนั้นไม่ได้กําลังจะฆ่าเขา
เขาก็จะฆ่าพวกนั้น

629
00:42:20,707 --> 00:42:21,917
ตายจริง

630
00:42:25,295 --> 00:42:26,922
ที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว

631
00:42:27,923 --> 00:42:30,425
เราต้องหนีไป ให้ไวที่สุดเท่าที่ทําได้

632
00:42:30,425 --> 00:42:32,052
น้าไปจากปารีสไม่ได้ โคโค่

633
00:42:32,052 --> 00:42:35,264
ถ้าไป นั่นเท่ากับยอมรับความผิด
และน้าไม่ได้ทําอะไรผิดเลย

634
00:42:35,264 --> 00:42:36,765
แต่เราอยู่ในฝรั่งเศสต่อไม่ได้

635
00:42:39,977 --> 00:42:41,895
ไปกับน้า พากาเบรียลไปด้วย

636
00:42:41,895 --> 00:42:42,980
แล้วจะไปไหน

637
00:42:45,232 --> 00:42:46,608
ไปที่ซึ่งเราทุกคนจะปลอดภัย

638
00:44:12,945 --> 00:44:14,488
สวัสดีจ้ะ

639
00:44:23,997 --> 00:44:27,084
ออสการ์ มาเปิดประตูเดี๋ยวนี้

640
00:44:28,335 --> 00:44:30,796
ออสการ์ อยู่ในนั้นรึเปล่า ชาแนลหายไปแล้ว

641
00:44:31,463 --> 00:44:33,799
ออสการ์ รู้ไหมว่าหล่อนจะไปไหน

642
00:44:33,799 --> 00:44:35,217
ออสการ์ คุณทําเรื่องบ้าอะไรลงไป

643
00:44:36,218 --> 00:44:39,137
ออสการ์ ถ้าคุณไม่ช่วยเรา พวกนั้นจะจับตัวคุณไป

644
00:44:39,137 --> 00:44:41,181
ออสการ์ ให้ตาย! เปิดประตูสิ

645
00:44:41,181 --> 00:44:42,683
เราได้ยินนะว่าคุณอยู่ในนั้น

646
00:44:52,568 --> 00:44:54,528
ออสการ์! อย่านะ อย่า!

647
00:45:12,838 --> 00:45:17,134
{\an8}(พรมแดนฝรั่งเศส-สวิตเซอร์แลนด์)

648
00:45:27,769 --> 00:45:29,479
ฉันรอคุณอยู่เลย คริสเตียน

649
00:45:31,315 --> 00:45:32,316
เชิญนั่ง

650
00:45:41,408 --> 00:45:44,786
คุณบอกว่าเห็นผมอุ้มเด็กใช่ไหม

651
00:45:46,830 --> 00:45:47,915
ใช่ค่ะ

652
00:45:49,041 --> 00:45:51,335
เมื่อเช้านี้ ตอนที่ผมกําลังจะออกจากปารีส

653
00:45:54,254 --> 00:46:00,260
มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาวางเด็กทารกไว้หน้าโบสถ์

654
00:46:02,971 --> 00:46:05,891
ผมเห็นแล้วเด็กก็ร้อง

655
00:46:05,891 --> 00:46:10,854
ผมจึงอุ้มเด็กขึ้นมากอดเอาไว้

656
00:46:13,148 --> 00:46:16,151
ไม่เป็นไรนะจ๊ะ ไม่เป็นไร

657
00:46:17,319 --> 00:46:18,904
หนูงดงามมาก

658
00:46:19,571 --> 00:46:20,572
ใช่สิ โห

659
00:46:24,826 --> 00:46:26,453
คุณรู้ได้อย่างไรว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้น

660
00:46:29,122 --> 00:46:31,124
- บายนะจ๊ะ
- ขอบคุณค่ะ

661
00:46:34,920 --> 00:46:39,258
คุณรู้ได้อย่างไรว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้น
รู้ได้อย่างไร

662
00:46:39,258 --> 00:46:42,594
ฉันไม่ได้รู้อะไร ฉันแค่มองเห็น

663
00:46:44,680 --> 00:46:45,973
ผมกลัวมาก

664
00:46:47,558 --> 00:46:50,811
ผมกลัวแทนแคเธอรีนที่สุด

665
00:46:54,481 --> 00:46:55,691
ตลอดเวลา

666
00:46:58,277 --> 00:46:59,486
คุณช่วยผมได้ไหม

667
00:47:01,613 --> 00:47:04,533
ถามเรื่องที่อยากรู้กับจักรวาลสิ

668
00:47:07,995 --> 00:47:10,539
น้องยังมีชีวิตอยู่ไหม

669
00:47:25,220 --> 00:47:27,389
เปิดใจก่อน คริสเตียน

670
00:47:29,141 --> 00:47:30,559
เธอเป็นน้องผม

671
00:47:33,145 --> 00:47:37,357
ใจผม... ใจผมเปิดอยู่แล้ว

672
00:47:37,357 --> 00:47:43,197
ไม่ ไม่ได้เปิด ใจคุณไม่ได้เปิดเลย

673
00:47:48,285 --> 00:47:51,955
หาว่าผมไม่ได้เปิดใจเนี่ยนะ ผมเปิดใจแล้ว

674
00:47:53,040 --> 00:47:55,709
ใจผม... ผมเปิดใจแล้ว

675
00:48:18,315 --> 00:48:23,779
แคเธอรีน น้องอยู่ไหน

676
00:48:23,779 --> 00:48:25,155
น้องอยู่ไหน

677
00:48:28,367 --> 00:48:31,495
ถามเรื่องที่อยากรู้กับจักรวาลสิ

678
00:48:32,788 --> 00:48:39,920
แคเธอรีน! น้องอยู่ไหน

679
00:48:43,632 --> 00:48:44,967
ยังมีชีวิตอยู่ไหม

680
00:48:57,938 --> 00:48:59,189
แล้วเธอจะกลับมา

681
00:49:01,859 --> 00:49:03,151
เธอจะกลับมา

682
00:49:07,406 --> 00:49:09,741
แต่คุณต้องเป็นคนนําทาง

683
00:49:09,741 --> 00:49:13,912
คุณต้องทําตามแรงบันดาลใจของชีวิต
คุณต้องทํางานสร้างสรรค์

684
00:49:14,788 --> 00:49:17,457
คุณต้องค้นหาใจตัวเองให้เจอ

685
00:49:18,458 --> 00:49:23,463
คุณต้องค้นพบชีวิตของตัวเองให้ได้
นั่นคือการไถ่บาปของคุณ

686
00:49:24,590 --> 00:49:28,802
เมื่อนั้น เธออาจจะกลับมาหาคุณจนได้

687
00:49:33,724 --> 00:49:35,434
นั่นคือการไถ่บาปของคุณ

688
00:50:25,484 --> 00:50:31,114
{\an8}(เตอาตร์ เดอ ลา โหมดเปิดแสดง
ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 1945)

689
00:50:36,912 --> 00:50:40,916
{\an8}(นิทรรศการนั้นมีผู้เข้าชมกว่า 100,000 คน)

690
00:50:46,004 --> 00:50:50,175
{\an8}(เหล่าดีไซน์เนอร์ร่วมมือกันนําความหวัง
กลับมาสู่ประเทศฝรั่งเศส...)

691
00:51:01,228 --> 00:51:03,355
{\an8}(นักออกแบบสร้างสรรค์เหล่านั้นคือ)

692
00:51:03,355 --> 00:51:08,652
{\an8}(บาเลนเซียกา - เลอลง - ฟาธ)

693
00:51:08,652 --> 00:51:12,322
{\an8}(บัลแมง - เบราร์)

694
00:51:12,322 --> 00:51:15,951
{\an8}(ลองแวง - โฆชา)

695
00:51:15,951 --> 00:51:19,663
{\an8}(ปาโต - แวนคลีฟแอนด์อาร์เปลส์)

696
00:51:19,663 --> 00:51:23,041
{\an8}(สเกียปาเรลลี - ค็อกโต)

697
00:51:23,041 --> 00:51:26,253
{\an8}(เกรส์ - โมลีเนอซ์ - คาร์เทียร์)

698
00:51:26,253 --> 00:51:29,464
{\an8}(พวกเขาร่วมกันกอบกู้วงการแฟชั่นฝรั่งเศส
จากจุดที่เกือบล่มสลาย)

699
00:51:29,464 --> 00:51:33,051
{\an8}(แอร์เมส - ริชชี่ - ฟิลิปเอกัสตง)

700
00:51:42,603 --> 00:51:49,610
{\an8}(และสองชุดที่ได้รับคําชื่นชมมากที่สุด)

701
00:51:55,574 --> 00:51:58,827
{\an8}(ออกแบบโดย...)

702
00:52:05,709 --> 00:52:08,545
(คริสเตียน ดิออร์)

703
00:53:24,329 --> 00:53:26,331
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์