1
00:00:12,596 --> 00:00:14,473
มันเป็นนิสัยของนายแซบิชรึเปล่า...

2
00:00:14,473 --> 00:00:16,308
ในวันที่สองของการสืบพยาน

3
00:00:16,308 --> 00:00:18,268
มีเสียงเซ็งแซ่เต็มห้องพิจารณาคดี

4
00:00:18,268 --> 00:00:20,938
หลักฐานของฝ่ายโจทก์ชัดเจนมาก

5
00:00:20,938 --> 00:00:22,147
จนทําให้คดีน่าติดตาม

6
00:00:22,147 --> 00:00:25,067
คําเบิกความของมอลโต้น่าเชื่อถือมาก

7
00:00:25,067 --> 00:00:28,570
ความมั่นใจและความเชื่อมั่นของเขา...

8
00:00:28,570 --> 00:00:30,030
ทําให้คดีน่าเชื่อถือ

9
00:00:30,030 --> 00:00:33,033
คําเบิกความของทอมมี่ มอลโต้

10
00:00:33,033 --> 00:00:35,494
โดนใจทั้งคณะลูกขุนและประชาชน

11
00:00:35,494 --> 00:00:38,956
สู้กับทนายจําเลย
ทนายชื่อดังอย่างเรย์มอนด์ ฮอร์แกน

12
00:00:38,956 --> 00:00:41,291
คําเบิกความที่หนักแน่นของทอมมี่ มอลโต้

13
00:00:41,291 --> 00:00:43,502
จะโน้มน้าวใจให้ทุกคน

14
00:00:43,502 --> 00:00:45,921
เชื่อมั่นในคําฟ้องร้องของโจทก์ได้ไหม

15
00:00:47,422 --> 00:00:48,966
ไอ้ชาติหมาเอ๊ย

16
00:00:50,717 --> 00:00:52,886
นี่เป็นภาพอะไรครับคุณหมอ

17
00:00:53,554 --> 00:00:56,098
แผลจากของแข็งไม่มีคมทําให้แคโรลิน โพลีมัส

18
00:00:56,098 --> 00:00:57,307
ผู้เป็นเหยื่อเสียชีวิต

19
00:00:57,307 --> 00:01:00,477
เป็นแผลโดนของหนักและบาง
กระแทกสามครั้งจนกะโหลกฉีกขาด...

20
00:01:01,645 --> 00:01:04,105
มีรอยฟกช้ําหนักหลายแห่ง
กะโหลกร้าว สมองเลื่อน

21
00:01:04,105 --> 00:01:05,065
สมองเลื่อน

22
00:01:05,065 --> 00:01:07,484
ความดันในกะโหลกดันกลีบสมอง

23
00:01:07,484 --> 00:01:08,485
จนสมองไหล

24
00:01:08,485 --> 00:01:10,696
สมองไหลออกทางรอยร้าวเหรอครับนั่น

25
00:01:10,696 --> 00:01:12,823
ใช่ครับ ในรูปนั่นเราไม่เห็น

26
00:01:12,823 --> 00:01:15,033
ว่าไหลออกมาทางกลางกระหม่อม

27
00:01:15,033 --> 00:01:17,077
ซึ่งเป็นจุดเชื่อมสันหลังกับฐานกะโหลกด้วย

28
00:01:17,077 --> 00:01:19,246
- จึงเป็นสาเหตุการตาย
- ก็คงใช่ครับ

29
00:01:19,246 --> 00:01:21,540
แต่เขาเสียเลือดจนตายก่อน

30
00:01:21,540 --> 00:01:22,916
เสียชีวิตประมาณกี่โมงครับ

31
00:01:22,916 --> 00:01:25,043
อุณหภูมิ การแข็งตัวกล้ามเนื้อ รอยเขียวช้ํา

32
00:01:25,043 --> 00:01:26,920
น่าจะตายระหว่างสี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน

33
00:01:26,920 --> 00:01:29,298
แล้วร่องรอยบนหน้าล่ะ

34
00:01:29,298 --> 00:01:30,591
รอยจากการล้ม

35
00:01:30,591 --> 00:01:32,217
เขาโดนตีที่ท้ายทอยครั้งนึง

36
00:01:32,217 --> 00:01:33,802
ล้มหน้าคว่ํา ดั้งหัก

37
00:01:33,802 --> 00:01:36,430
ทําให้เกิดรอยใต้ตาและแก้ม

38
00:01:36,430 --> 00:01:39,141
แล้วก็โดนตีที่ศีรษะอีกสองครั้ง

39
00:01:39,141 --> 00:01:41,894
รอยฟกช้ําบนหน้าเกิดขึ้นตอนยังมีชีวิต

40
00:01:41,894 --> 00:01:43,604
หลังจากนั้นโดนตีและเสียชีวิต

41
00:01:43,604 --> 00:01:45,647
มีหลักฐานว่าผู้ตายพยายามปกป้องตัวเองไหม

42
00:01:45,647 --> 00:01:47,733
ไม่มีร่องรอยการต่อสู้

43
00:01:47,733 --> 00:01:50,444
เราตรวจพบผิวหนังของจําเลย

44
00:01:50,444 --> 00:01:52,196
ใต้เล็บของเหยื่อ

45
00:01:52,196 --> 00:01:55,490
เป็นไปได้ไหม
ว่าเหยื่อข่วนจําเลยเพื่อป้องกันตัวเอง

46
00:01:55,490 --> 00:01:58,660
เป็นไปได้ เหมือนเหยื่อไม่รู้ตัว

47
00:01:58,660 --> 00:02:00,579
คุณว่าเหยื่อไม่ได้ตายเพราะโดนตี

48
00:02:00,579 --> 00:02:03,457
- แต่ตายเพราะเลือดออกเหรอ
- ครับ

49
00:02:03,457 --> 00:02:05,000
- เหยื่อทรมาน
- ถามนํา

50
00:02:05,000 --> 00:02:07,419
- เหยื่อทรมานไหม
- ผมบอกไม่ได้

51
00:02:07,419 --> 00:02:10,297
เหยื่อหมดสติเพราะศีรษะกระแทก

52
00:02:10,297 --> 00:02:13,800
คุณยืนยันได้ไหมว่าเหยื่อไม่รู้สึกตัวและไม่ทรมาน

53
00:02:14,301 --> 00:02:15,844
ยืนยันไม่ได้ครับ

54
00:02:15,844 --> 00:02:18,722
มีข้อมูลอย่างอื่นของนางสาวโพลีมัสไหมครับ

55
00:02:18,722 --> 00:02:22,726
มีครับ เขาตั้งครรภ์หกสัปดาห์ตอนที่โดนฆ่า

56
00:02:23,727 --> 00:02:25,395
ท่านครับ ตอนนี้

57
00:02:25,395 --> 00:02:28,524
ผมจะแสดงผลตรวจดีเอ็นเอ
ที่ทั้งสองฝ่ายรับทราบแล้ว

58
00:02:28,524 --> 00:02:31,860
ซึ่งเป็นผลยืนยันว่าจําเลยเป็นพ่อเด็กนะครับ

59
00:02:31,860 --> 00:02:33,070
รับทราบ

60
00:02:33,070 --> 00:02:35,072
จําเลยทําให้เหยื่อตั้งครรภ์

61
00:02:35,072 --> 00:02:36,448
ใช่ครับ

62
00:02:38,575 --> 00:02:39,576
หมดคําถามครับ

63
00:02:40,577 --> 00:02:41,411
คุณฮอร์แกน

64
00:02:41,411 --> 00:02:44,456
จําเลยไม่ถามค้านพยานปากนี้ครับ

65
00:02:44,456 --> 00:02:47,167
- นพ. คุมากาอิ...
- คือว่าผมแก่แล้ว และ...

66
00:02:47,918 --> 00:02:50,254
ไม่อยากหลงลืมอะไรไป

67
00:02:50,254 --> 00:02:52,756
คุณบอกว่า "ของหนักและบาง"

68
00:02:52,756 --> 00:02:53,841
ผมเข้าใจว่า

69
00:02:53,841 --> 00:02:58,929
คุณไม่ทราบว่าใครเป็นคนฟาดของหนักและบาง

70
00:02:58,929 --> 00:03:01,557
- ดูจากหลักฐานก็ไม่ได้
- ใช่ครับ

71
00:03:01,557 --> 00:03:03,392
คุณไม่ได้ลงความเห็น

72
00:03:03,392 --> 00:03:05,686
ทางการแพทย์ว่าใครฆ่าแคโรลิน โพลีมัส

73
00:03:05,686 --> 00:03:07,688
ผมแค่สรุปได้อย่างแน่นอน

74
00:03:07,688 --> 00:03:09,231
ว่านี่เป็นการฆาตกรรม

75
00:03:09,231 --> 00:03:10,566
อาฮะ

76
00:03:11,108 --> 00:03:17,197
แล้วยังไม่มีใครพบของหนักและบาง
หรืออาวุธสังหารดังกล่าวเลยเหรอ

77
00:03:17,197 --> 00:03:18,282
ถูกต้อง

78
00:03:18,782 --> 00:03:19,783
ขอบคุณ

79
00:03:23,537 --> 00:03:24,872
คุณมอลโต้ ถามติงไหม

80
00:03:25,372 --> 00:03:26,248
อย่านะ

81
00:03:27,416 --> 00:03:31,128
- เราได้ข้อมูลครบแล้ว ไป...
- หมอครับ หลังชันสูตรศพ

82
00:03:31,128 --> 00:03:33,005
คุณมีโอกาสเจอจําเลยไหม

83
00:03:33,005 --> 00:03:36,592
ครับ เขามาขู่กรรโชกขอดูศพถึงที่ทํางานเรา

84
00:03:36,592 --> 00:03:40,012
ปกติแล้วอัยการจะทําแบบนั้นเหรอ

85
00:03:40,012 --> 00:03:42,306
ก็เคยเกิดขึ้นบ้าง แต่ไม่บ่อย

86
00:03:42,306 --> 00:03:46,643
ปกตินายแซบิชเคยไปขอดูเหยื่อไหม

87
00:03:46,643 --> 00:03:49,271
- ไม่
- นายแซบิชเคยเข้าไป

88
00:03:49,271 --> 00:03:52,482
- ขอดูเหยื่อคดีฆาตกรรมด้วยตนเองไหม
- ไม่เคย

89
00:03:52,482 --> 00:03:54,735
แต่วันนั้นเขามีพฤติกรรมยังไง

90
00:03:54,735 --> 00:03:58,780
- ก่อกวน คลุ้มคลั่ง หวาดกลัว
- หวาดกลัวเหรอ

91
00:03:58,780 --> 00:04:00,115
ตอนนั้นผมก็ไม่เข้าใจ

92
00:04:00,115 --> 00:04:01,408
แต่ตอนนี้เข้าใจแล้ว

93
00:04:01,408 --> 00:04:04,786
ตอนนั้นผมรู้สึกว่า
นอกจากจะอยากรู้ว่าผมเจออะไร

94
00:04:04,786 --> 00:04:06,705
เขายังกลัวว่าผมจะเจออะไรด้วย

95
00:04:07,581 --> 00:04:09,166
ผมว่าเขาแปลกๆ

96
00:04:11,502 --> 00:04:12,503
หมดคําถามครับ

97
00:04:13,420 --> 00:04:18,841
หมอมีความรู้ด้านจิตวิทยาดีพอ
จนสามารถวิเคราะห์พฤติกรรม

98
00:04:18,841 --> 00:04:21,887
ของคนที่ก่อกวน หวาดกลัว หรือ...

99
00:04:22,971 --> 00:04:24,056
"แปลกๆ" เหรอ

100
00:04:24,056 --> 00:04:25,849
ผมรู้จักจําเลยดีพอ

101
00:04:25,849 --> 00:04:29,144
เลยแสดงความเห็นจากพฤติกรรมเขาได้

102
00:04:29,144 --> 00:04:31,146
และเขาทําตัวผิดปกติครับ

103
00:04:31,146 --> 00:04:33,106
รู้จักดีพอเพราะเป็นเพื่อนกันเหรอ

104
00:04:33,106 --> 00:04:34,316
เพื่อนร่วมงาน

105
00:04:34,316 --> 00:04:37,611
ไม่ใช่เพื่อน ที่จริงคุณว่าลูกความผมสันดานชั่วด้วย

106
00:04:37,611 --> 00:04:40,405
- ขอค้าน
- ชี้ให้เห็นว่าอคติ

107
00:04:41,573 --> 00:04:42,574
ศาลอนุญาต

108
00:04:45,202 --> 00:04:48,622
บางทีก็มีเรื่องกันบ้างครับ
ผมเสียใจที่เรียกเขาแบบนั้น

109
00:04:48,622 --> 00:04:51,333
คุณไม่มีอคติกับอัยการเหรอ

110
00:04:51,917 --> 00:04:53,669
ไม่มีสิ ไร้สาระ

111
00:04:53,669 --> 00:04:55,462
- เคยว่าผมสันดานเสียไหม
- ขอค้าน

112
00:04:55,462 --> 00:04:57,589
ท่านครับ ถ้าพยานลําเอียง...

113
00:04:57,589 --> 00:04:58,966
ศาลดูเอง

114
00:04:59,675 --> 00:05:00,509
หมอ

115
00:05:01,426 --> 00:05:04,096
คุณกับผมเคยเถียงกันสองสามครั้ง

116
00:05:04,096 --> 00:05:05,764
เป็นเรื่องปกติของงานเราครับ

117
00:05:05,764 --> 00:05:08,600
ความกดดันสูง มีปากเสียงเป็นเรื่องธรรมดา

118
00:05:08,600 --> 00:05:10,978
บางทีมีโวยวายระบายอารมณ์กันบ้าง

119
00:05:10,978 --> 00:05:14,606
แต่ผมไม่ได้มีอคติกับอัยการคนไหนแน่นอน

120
00:05:14,606 --> 00:05:16,733
อย่ามาดูถูกกันแบบนั้นนะ

121
00:05:16,733 --> 00:05:18,777
คุณเคยด่าทอมมี่ มอลโต้สันดานเสียไหม

122
00:05:18,777 --> 00:05:20,362
- ขอค้านครับ
- ไม่น้อยกว่าคุณ

123
00:05:20,362 --> 00:05:21,446
นพ. คุมากาอิ

124
00:05:21,446 --> 00:05:23,031
คุณสอบตกเพราะงี้มั้ง

125
00:05:23,031 --> 00:05:24,533
- คุณหมอ
- อย่าลาออก

126
00:05:24,533 --> 00:05:25,868
ไม่สิ เออ คุณโดนไล่ออกนี่

127
00:05:25,868 --> 00:05:27,327
- ใช่ไหม เออ
- นพ. คุมากาอิ

128
00:05:27,327 --> 00:05:29,454
จะไปแล้วนะ เตรียมตัว

129
00:05:34,960 --> 00:05:36,461
รับทราบ ขึ้นรถแล้ว

130
00:05:48,891 --> 00:05:52,436
เข้าทางเราแล้วเชียว
เราชนะแล้ว แต่คุณอดใจไม่ได้

131
00:05:53,020 --> 00:05:55,772
ผมบอกแล้ว... บอกว่าให้คุมากาอิขึ้นให้การ

132
00:05:55,772 --> 00:05:58,650
แจ้งเวลากับสาเหตุการตาย

133
00:05:58,650 --> 00:06:00,569
แล้วก็แจ้งว่าใครเป็นพ่อเด็ก

134
00:06:00,569 --> 00:06:02,905
แต่คุณหยุดแค่นั้นไม่ได้

135
00:06:02,905 --> 00:06:07,409
ตอนนี้แพทย์ชันสูตรศพของเรากลายเป็น

136
00:06:07,409 --> 00:06:10,412
- พวกไม่พอใจ "ขี้พาล"
- มันเป็นพยานหลักฐานสําคัญ

137
00:06:10,412 --> 00:06:13,665
รัสตี้ แซบิชที่ทุกคนรักคงไม่ทําแบบนี้

138
00:06:13,665 --> 00:06:16,335
เราต้องตีแผ่ว่าที่ไหนและเมื่อไหร่

139
00:06:16,335 --> 00:06:19,129
ที่เขาเลิกเป็นรัสตี้ แซบิชคนนั้น

140
00:06:19,129 --> 00:06:20,172
แต่สรุปว่าเราชนะ

141
00:06:20,172 --> 00:06:23,217
แบบนี้ผมเรียกว่าแพ้ย่อยยับ

142
00:06:23,217 --> 00:06:25,886
คดีนี้มีแต่พยานหลักฐานแวดล้อม
ต้องค่อยๆ เก็บรวบรวม

143
00:06:25,886 --> 00:06:28,430
ปะติดปะต่อข้อมูลไป

144
00:06:28,430 --> 00:06:30,516
คุมากาอิเป็นแค่พยานคนแรก

145
00:06:31,099 --> 00:06:33,477
รัสตี้ แซบิชมันจิตหลุด ไม่ปกติ

146
00:06:35,896 --> 00:06:39,608
รายงานขั้นต้นไม่พบผิวหนังใต้เล็บแคโรลิน

147
00:06:40,734 --> 00:06:42,110
นิติเวชงานล้นมือ

148
00:06:43,570 --> 00:06:46,448
คุมากาอิเลยใช้เวลาวิเคราะห์นาน

149
00:06:49,493 --> 00:06:53,038
เห็นว่านักนิติพยาธิวิทยาเขี้ยวกว่าเยอะ

150
00:06:53,038 --> 00:06:54,456
เจเรมี่ บั๊ค

151
00:06:54,456 --> 00:06:58,168
เก่งที่สุดแล้วมั้ง
ฉันกับนายคิดถึงเขาคนแรกตลอด

152
00:06:58,168 --> 00:07:00,045
เขาทั้งเป๊ะทั้งละเอียด

153
00:07:00,045 --> 00:07:04,299
เราเลยจะไม่ให้พวกคุณดูรูปดีกว่า

154
00:07:04,299 --> 00:07:09,179
อย่าอ้อมค้อม เฉยๆ นิ่ง โอเคนะ

155
00:07:11,056 --> 00:07:13,308
ขอพูดถึงภาษากายแป๊บได้ไหม

156
00:07:13,308 --> 00:07:14,476
ทําไมเหรอ

157
00:07:14,476 --> 00:07:17,187
ก็ วันนี้มันดูไม่ดี

158
00:07:17,187 --> 00:07:18,939
น่าจะวางตัวให้ดูกลมเกลียวกัน

159
00:07:18,939 --> 00:07:21,400
คณะลูกขุนดูออกค่ะ

160
00:07:21,400 --> 00:07:25,279
หันมาต้องเห็น
ว่า "ฉันรักเขา ฉันเชื่อเขา" ทุกครั้ง

161
00:07:25,779 --> 00:07:28,782
แล้วถ้าสื่อแห่กันมาอย่างวันนี้

162
00:07:28,782 --> 00:07:32,870
รัสตี้อาจจะโอบบาร์บาร่าเพื่อปกป้องหน่อย

163
00:07:35,622 --> 00:07:36,623
บาร์บาร่า

164
00:07:39,126 --> 00:07:40,252
สรุป...

165
00:07:42,254 --> 00:07:44,464
ให้คณะลูกขุนเห็นว่าเขาปกป้องฉัน

166
00:07:46,008 --> 00:07:48,969
ใช่ ประมาณนั้น ในสถานการณ์นั้น

167
00:07:51,138 --> 00:07:52,139
เรย์มอนด์ ฉัน...

168
00:07:54,808 --> 00:07:56,435
ก็ไม่ได้รู้งานเหมือนคุณนะ

169
00:07:57,144 --> 00:07:59,313
แต่ฉันว่าเราไม่ควรดูถูก

170
00:07:59,313 --> 00:08:00,898
สติปัญญาของคณะลูกขุน

171
00:08:02,482 --> 00:08:05,903
ถ้ามองหน้าฉัน พวกเขาน่าจะเห็นว่าฉันช็อค

172
00:08:06,653 --> 00:08:08,697
สามีขึ้นศาลข้อหาฆาตกรรมโหด

173
00:08:08,697 --> 00:08:11,074
ฉันจะเป็นยังไงได้นอกจากช็อค

174
00:08:19,124 --> 00:08:21,126
การพิจารณาคดีคือการเล่าเรื่องให้น่าเชื่อถือ

175
00:08:22,544 --> 00:08:23,962
ใครเล่าเก่งก็ชนะ

176
00:08:24,546 --> 00:08:26,757
แล้วคุณดันมาอยู่ในเรื่องที่เราเล่า

177
00:08:26,757 --> 00:08:29,301
และความโกรธของคุณไม่ช่วยอะไรเราเลย

178
00:08:38,769 --> 00:08:41,230
ฉันทําใจนั่งในห้องนั้นแทบไม่ได้

179
00:08:41,855 --> 00:08:44,900
ต้องไปรับรู้รับฟังทุกอย่าง

180
00:08:44,900 --> 00:08:46,527
ไปเห็นภาพทุกภาพ

181
00:08:50,280 --> 00:08:51,990
แค่ฉันไปที่นั่น...

182
00:08:54,868 --> 00:08:58,789
คณะลูกขุนก็น่าจะรู้แล้วว่าฉันเชื่อว่าสามีบริสุทธิ์

183
00:09:00,290 --> 00:09:01,959
ฉันต้องน่าเชื่อถือ

184
00:09:02,459 --> 00:09:05,212
แต่จะน่าเชื่อถือได้ ฉันต้องดูจริงใจด้วย

185
00:09:07,005 --> 00:09:09,049
ฉันจะเป็นแบบนั้นในศาล

186
00:09:10,759 --> 00:09:14,888
ฉันจะแสดงความจริงใจให้พวกเขาเห็น

187
00:09:16,723 --> 00:09:18,892
ว่าฉันตกใจ ว่าฉัน...

188
00:09:20,310 --> 00:09:21,520
ขยะแขยง

189
00:09:22,604 --> 00:09:25,065
ว่าฉันรังเกียจเรื่องเลวทรามแบบนั้น

190
00:09:26,984 --> 00:09:30,529
ฉันหงุดหงิดที่พบว่าพ่อของลูกฉันอาจจะ...

191
00:09:32,072 --> 00:09:34,157
ทําเรื่องเลวทรามแบบนั้น

192
00:09:38,120 --> 00:09:40,914
ชีวิตฉันไม่เคยอดสูเท่านี้นะ

193
00:09:43,542 --> 00:09:45,586
เรื่องอะไรฉันจะฝืนว่ามันดี

194
00:09:50,299 --> 00:09:52,217
ให้คุณสองคนเห็น ให้คณะลูกขุนเห็น

195
00:10:17,701 --> 00:10:22,414
เราเจอเซลล์ผิวหนังใต้เล็บมือขวา

196
00:10:22,414 --> 00:10:24,708
ดีเอ็นเอตรงกับจําเลย

197
00:10:24,708 --> 00:10:28,378
แล้วยังเจอคราบน้ําลายบนหน้าของเหยื่อ

198
00:10:28,378 --> 00:10:31,798
แล้วก็บนปกเสื้อเชิ้ตที่เหยื่อใส่ด้วย

199
00:10:31,798 --> 00:10:33,800
ดีเอ็นเอตรงกับจําเลย

200
00:10:33,800 --> 00:10:39,306
แต่น่าแปลกที่ไม่พบดีเอ็นเอ
บนเชือกที่ใช้มัดร่างกาย

201
00:10:39,306 --> 00:10:40,933
ทําไมถึงบอกว่า "น่าแปลก"

202
00:10:40,933 --> 00:10:42,017
มันดูพิถีพิถัน

203
00:10:42,017 --> 00:10:43,519
(รัฐชิคาโก
ฟ้องโรแซท แซบิช)

204
00:10:43,519 --> 00:10:46,563
ฆาตกรพยายามจะไม่ทิ้งหลักฐานอะไรไว้

205
00:10:46,563 --> 00:10:51,068
หายากครับที่ที่เกิดเหตุเลือดนองและเละเทะ

206
00:10:51,652 --> 00:10:56,156
แต่สะอาดปราศจากหลักฐานใดๆ

207
00:10:56,156 --> 00:10:57,574
มันแปลว่าอะไร

208
00:10:57,574 --> 00:11:02,204
แปลว่าต้องทําความสะอาดอย่างหนัก
เพื่อปกปิดหลักฐาน

209
00:11:02,204 --> 00:11:05,874
ในฐานะที่เป็นนักนิติพยาธิวิทยามาเกือบ 20 ปี

210
00:11:05,874 --> 00:11:07,751
คุณมีความเห็นยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น

211
00:11:07,751 --> 00:11:13,215
ผมเห็นว่านี่เป็นเหตุที่เกิดจากความเดือดดาล

212
00:11:13,215 --> 00:11:14,216
ไม่ได้วางแผน...

213
00:11:14,216 --> 00:11:17,094
ตามด้วยการจับเหยื่อมัด

214
00:11:17,094 --> 00:11:20,681
แบบพิถีพิถัน มีระเบียบ หลังเหยื่อตาย

215
00:11:20,681 --> 00:11:22,516
แค่นี้ครับ ขอบคุณ

216
00:11:22,516 --> 00:11:25,269
คุณเคยเห็นศพโดนจับมัดแบบนี้ไหม

217
00:11:25,269 --> 00:11:30,399
สองสามปีก่อนผมเคยทํา
คดีฆาตกรรม ที่ศพก็โดนจับมัด

218
00:11:30,399 --> 00:11:33,026
ในท่าแปลกและน่ากลัวแบบนี้

219
00:11:33,026 --> 00:11:37,698
แล้วอัยการที่ทําคดีนั้นเป็นใครครับ

220
00:11:37,698 --> 00:11:41,201
{\an8}มีสองคนครับ
แคโรลิน โพลีมัสกับรัสตี้ แซบิช

221
00:11:41,201 --> 00:11:44,496
{\an8}ฆาตกรในคดีนั้นชื่อเลียม เรย์โนลด์ส

222
00:11:46,540 --> 00:11:48,333
- เขาโดนจับไปแล้ว
- ใช่

223
00:11:48,333 --> 00:11:50,085
ด้วยฝีมืออัยการ

224
00:11:50,085 --> 00:11:52,671
{\an8}- แคโรลิน โพลีมัสกับรัสตี้ แซบิช
- ใช่

225
00:11:52,671 --> 00:11:56,884
{\an8}แล้วตอนโดนตัดสินว่าผิด
เพราะแคโรลิน โพลีมัสกับรัสตี้ แซบิช

226
00:11:56,884 --> 00:11:58,677
{\an8}เขาขู่จะแก้แค้นอัยการทั้งคู่

227
00:11:58,677 --> 00:12:00,512
{\an8}- คุณรู้ไหม
- รู้ครับ

228
00:12:00,512 --> 00:12:05,058
{\an8}ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการแก้แค้น แต่คิดว่า

229
00:12:05,058 --> 00:12:07,352
- การฆ่าคนแล้วปรักปรํา...
- คัดค้าน

230
00:12:07,352 --> 00:12:09,897
- น่าจะ...
- เห็นด้วย เชิญมาที่บัลลังก์

231
00:12:20,574 --> 00:12:21,491
เราคุยกันแล้วนะ

232
00:12:21,491 --> 00:12:23,702
พวกเขาไม่เคยสืบสวนคุณเรย์โนลด์ส...

233
00:12:23,702 --> 00:12:25,370
ไม่เคยสืบสวนฉันเหมือนกัน

234
00:12:25,370 --> 00:12:27,331
เขาไม่มีหน้าที่ต้องสืบสวนทุกคน

235
00:12:27,331 --> 00:12:30,000
- ไม่มีหน้าที่ต้องพิสูจน์ว่าไม่มีความผิด
- เขาขู่แคโรลินกับรัสตี้

236
00:12:30,000 --> 00:12:32,169
- ต่อหน้าทุกคน
- ใช่ เขาขู่...

237
00:12:32,169 --> 00:12:34,213
- ผมว่าคณะลูกขุนควรรู้
- แต่ทําไม่ได้

238
00:12:34,213 --> 00:12:36,173
- ทําไมผมไม่ควรพูด...
- ขู่แต่ทําไม่ได้

239
00:12:36,173 --> 00:12:37,424
เพื่อบันทึกเอาไว้

240
00:12:37,424 --> 00:12:40,093
ขอเหตุผลที่จับต้องได้หน่อย แล้วฉันจะให้พูด

241
00:12:41,512 --> 00:12:44,515
ไม่งั้นก็ไม่ต้องพูด กลับไปได้แล้ว

242
00:12:54,650 --> 00:12:59,571
คุณบั๊ค คุณรู้แล้วว่าลูกความของผมกับผู้ตาย

243
00:12:59,571 --> 00:13:01,782
- มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน
- ครับ

244
00:13:01,782 --> 00:13:05,077
แล้วตอนคุณบอกว่า "พบผิวหนังใต้เล็บเหยื่อ"

245
00:13:05,077 --> 00:13:09,039
มันคือผิวหนังที่เป็นแผ่นๆ

246
00:13:09,039 --> 00:13:10,791
เหมือนเขาโดนข่วนเหรอ

247
00:13:10,791 --> 00:13:14,962
เปล่า ไม่ใช่ผิวหนังเป็นชิ้นๆ แค่เซลล์

248
00:13:14,962 --> 00:13:18,090
ถ้าผมเกาหน้าตัวเองแบบนี้

249
00:13:18,090 --> 00:13:20,592
อาจจะตรวจพบเซลล์ผิวหนังใต้เล็บผมสิ

250
00:13:21,260 --> 00:13:22,427
ก็เป็นไปได้

251
00:13:22,427 --> 00:13:26,431
งั้นถ้ารัสตี้ แซบิชจูบแคโรลิน โพลีมัสแล้วตอนที่จูบ

252
00:13:26,431 --> 00:13:32,354
แคโรลินบังเอิญลากเล็บไปตามคอหรือหลังเขา

253
00:13:32,354 --> 00:13:36,859
เราถึงได้เจอน้ําลายของเขาบนตัวเหยื่อ

254
00:13:36,859 --> 00:13:40,904
แล้วก็เจอดีเอ็นเอใต้เล็บไง เป็นไปไม่ได้เหรอ

255
00:13:42,614 --> 00:13:43,699
ก็เป็นไปได้

256
00:13:43,699 --> 00:13:46,577
งั้นดีเอ็นเอที่คุณบอกว่าเขาฆ่าเหยื่อ

257
00:13:47,160 --> 00:13:52,249
อาจจะเป็นไปได้ว่าเขาแค่จูบแคโรลินก็ได้

258
00:14:00,299 --> 00:14:02,134
คุณเห็นความแตกต่างเนอะ

259
00:14:56,855 --> 00:14:57,981
ลาก่อนนะ

260
00:15:32,558 --> 00:15:35,811
คุณรู้ไหมว่าจําเลยกับนางสาวโพลีมัสเป็นชู้กัน

261
00:15:35,811 --> 00:15:38,105
- ฉันรู้ทีหลังค่ะ
- รู้ได้ยังไง

262
00:15:38,689 --> 00:15:42,317
คือฉันมีเหตุผลให้สงสัยหลายอย่าง

263
00:15:42,317 --> 00:15:44,528
แต่มามั่นใจจริงๆ

264
00:15:46,363 --> 00:15:48,532
คือตอนเอาเอกสารไปไว้ที่ห้องทํางานรัสตี้

265
00:15:48,532 --> 00:15:51,034
มันดึกแล้ว ฉันนึกว่าเขากลับแล้ว แต่ไม่

266
00:15:51,034 --> 00:15:53,579
ฉันเดินเข้าไป เขาจูบแคโรลินอยู่

267
00:15:56,123 --> 00:15:57,082
ว่าไง

268
00:15:57,624 --> 00:16:01,044
- แฟ้มคดีโรเบิร์ตส
- อ๋อ

269
00:16:01,044 --> 00:16:02,129
- ได้ๆ
- ค่ะ

270
00:16:03,213 --> 00:16:05,424
- ขอบคุณ ได้
- นี่ค่ะ พรุ่งนี้เจอกัน

271
00:16:05,424 --> 00:16:08,051
ฉันรีบเผ่น แล้วแคโรลินเดินตามออกมา

272
00:16:08,051 --> 00:16:13,724
ฉันปั้นหน้าไม่ถูก ก็เลยกลับ

273
00:16:13,724 --> 00:16:15,684
- เมื่อไหร่
- กุมภาปีที่แล้ว

274
00:16:15,684 --> 00:16:17,769
มีตอนไหนอีกไหมที่คุณเห็น

275
00:16:17,769 --> 00:16:20,230
ไม่เห็นภาพโจ๋งครึ่มค่ะ แค่คนนินทากัน

276
00:16:20,230 --> 00:16:24,651
แต่มีการขึ้นเสียงค่ะ

277
00:16:25,986 --> 00:16:27,029
อย่างเช่น

278
00:16:27,529 --> 00:16:31,575
มีครั้งนึงตรงที่จอดรถใต้ดิน ฉันเห็นพวกเขา

279
00:16:31,575 --> 00:16:34,661
กําลัง... คิดว่า... ไม่รู้นะฉันคิดว่าทะเลาะกันอยู่

280
00:16:34,661 --> 00:16:37,998
- ด้วยกัน อะไรนะ
- อย่าเข้ามา

281
00:16:37,998 --> 00:16:40,542
ผมแค่ถามเรื่องเดียวเอง ถ้าคุณ...

282
00:16:40,542 --> 00:16:42,044
แค่นี้เอง แม่งเอ๊ย

283
00:16:42,044 --> 00:16:44,755
แคโรลินอยู่ในรถ รัสตี้เคาะกระจก

284
00:16:44,755 --> 00:16:45,714
แล้วรถก็เคลื่อนออกไป

285
00:16:45,714 --> 00:16:47,090
เชี่ย

286
00:16:47,090 --> 00:16:49,927
คุณเคยคุยเรื่องพวกนี้กับนายแซบิชไหม

287
00:16:49,927 --> 00:16:51,220
เคยค่ะ

288
00:16:52,638 --> 00:16:53,722
อือฮึ คุณว่าไง

289
00:16:54,973 --> 00:16:56,600
ฉันบอกว่า...

290
00:16:56,600 --> 00:17:01,355
ว่าฉันกลัวเขาจะ ไม่รู้สิ สติแตก

291
00:17:01,355 --> 00:17:03,941
- สติแตกเหรอ
- เพราะผู้หญิงคนนั้น

292
00:17:04,525 --> 00:17:08,945
เขากลายเป็นคนขึ้นๆ ลงๆ

293
00:17:09,695 --> 00:17:10,696
หมกมุ่น

294
00:17:14,201 --> 00:17:18,664
คุณไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของ
นายแซบิชกับนางสาวโพลีมัส

295
00:17:18,664 --> 00:17:20,165
- คุณไม่เห็นด้วย
- ไม่ค่ะ

296
00:17:20,165 --> 00:17:23,042
แล้วก็ไม่ยอมรับแคโรลิน โพลีมัสด้วยใช่ไหม

297
00:17:23,042 --> 00:17:26,380
ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ มันไม่มืออาชีพ

298
00:17:27,089 --> 00:17:29,258
คุณไม่ชอบแคโรลินใช่ไหม

299
00:17:29,258 --> 00:17:30,801
ไม่ชอบค่ะ

300
00:17:30,801 --> 00:17:35,556
คุณเคยร้องเรียน
เรื่องความไม่มืออาชีพกับฝ่ายบุคคลไหม

301
00:17:35,556 --> 00:17:37,432
ไม่เคยค่ะ

302
00:17:40,227 --> 00:17:43,939
แล้วเท่าที่คุณรู้ นางสาวโพลีมัส
ก็ไม่เคยร้องเรียนฝ่ายบุคคล

303
00:17:43,939 --> 00:17:45,190
เรื่องนายแซบิชใช่ไหม

304
00:17:45,190 --> 00:17:46,233
ใช่ค่ะ

305
00:17:46,733 --> 00:17:51,488
เท่าที่รู้ นางสาวโพลีมัสเคยร้องเรียนใครไหมคะ

306
00:17:52,823 --> 00:17:53,824
เคยค่ะ

307
00:17:55,325 --> 00:17:56,201
ใครคะ

308
00:17:58,370 --> 00:17:59,538
ทอมมี่ มอลโต้

309
00:18:16,930 --> 00:18:17,931
ใช่

310
00:18:21,101 --> 00:18:25,147
คุณรู้ว่าผมทําตัวไม่มืออาชีพหรือไม่เหมาะสม

311
00:18:25,147 --> 00:18:26,899
กับนางสาวโพลีมัสเหรอ

312
00:18:26,899 --> 00:18:28,984
ฉันก็ไม่รู้ค่ะ

313
00:18:28,984 --> 00:18:31,111
แล้วคุณรู้ไหมว่านางสาวโพลีมัส

314
00:18:31,111 --> 00:18:32,487
ร้องเรียนเรื่องอะไร

315
00:18:32,487 --> 00:18:35,824
ฉันรู้แค่ว่าเขาไม่อยากทําคดีกับคุณ

316
00:18:35,824 --> 00:18:38,827
เขาบอกว่าเห็นคุณแล้วแหวะ

317
00:18:43,624 --> 00:18:49,046
โอเค คุณเคยเห็นผมทําตัวรุ่มร่ามกับเหยื่อไหม

318
00:18:49,046 --> 00:18:50,214
ไม่เคยค่ะ

319
00:18:50,214 --> 00:18:52,549
แล้วรัสตี้ แซบิชล่ะ

320
00:19:00,390 --> 00:19:01,391
เคยค่ะ

321
00:19:01,391 --> 00:19:05,687
เคย จําเลยดูหมกมุ่น คลั่งไคล้เหยื่อ

322
00:19:05,687 --> 00:19:07,272
คุณจะพูดแบบนี้ใช่ไหม

323
00:19:07,272 --> 00:19:08,649
ฉันจะพูดแบบนั้นค่ะ

324
00:19:11,235 --> 00:19:12,653
ขอบคุณมากครับ

325
00:19:34,633 --> 00:19:35,968
ว่าไง

326
00:19:37,636 --> 00:19:38,720
ไม่เป็นไร

327
00:19:42,391 --> 00:19:44,977
ฉันเกือบสงสารทอมมี่แล้ว

328
00:19:48,647 --> 00:19:49,898
ผมก็เกือบ...

329
00:19:50,482 --> 00:19:54,361
แต่ดันจําขึ้นมาได้ว่ามันตายยากเหมือนแมลงสาบ

330
00:19:54,361 --> 00:19:57,614
ขนาดบี้จนเละ แม่งยังฟื้นได้

331
00:19:59,366 --> 00:20:03,203
แถมเสือกมีเหตุผลอีก

332
00:20:03,787 --> 00:20:05,038
คุณกังวล

333
00:20:05,038 --> 00:20:09,501
ก็ถ้าคณะลูกขุน... สนใจแค่หลักฐานที่พิสูจน์ว่าผิด

334
00:20:09,501 --> 00:20:11,253
เราก็ปลอดภัย แต่...

335
00:20:12,880 --> 00:20:17,467
แต่ถ้าพวกเขาอยากจับคนเข้าคุก รัสตี้เสร็จแน่

336
00:20:36,320 --> 00:20:37,196
ลูกโอเคไหม

337
00:20:39,239 --> 00:20:40,240
พ่อล่ะคะ

338
00:20:53,712 --> 00:20:54,713
วิชาจิตวิทยา

339
00:20:54,713 --> 00:20:58,175
สอนเรื่องความสะเทือนใจ
และการหลีกเลี่ยงสิ่งเร้า

340
00:20:58,759 --> 00:21:02,054
ว่าสมองปกป้องคนจากการทําร้ายตัวเองได้

341
00:21:02,054 --> 00:21:03,639
เหมือนตัดการรับรู้ความจริง

342
00:21:05,933 --> 00:21:08,310
แบบไม่ได้ตั้งใจน่ะค่ะ

343
00:21:10,187 --> 00:21:11,230
พ่อเคยรู้สึกแบบนั้นไหม

344
00:21:13,857 --> 00:21:14,858
ลูกหมายความว่าไง

345
00:21:18,111 --> 00:21:19,112
ก็...

346
00:21:25,077 --> 00:21:27,496
มนุษย์แยกความทรงจําออกไปได้

347
00:21:29,831 --> 00:21:30,832
ถ้ามัน...

348
00:21:33,001 --> 00:21:35,879
ถ้าพวกเขาทําอะไรที่ตัวเองยอมรับไม่ได้หรือ...

349
00:21:37,923 --> 00:21:40,050
เรื่องที่ตัวเองมองว่าไม่ควรทํา...

350
00:21:42,970 --> 00:21:44,888
เราก็แยกความทรงจําออกไปได้

351
00:21:44,888 --> 00:21:46,265
ความทรงจําพ่อยังดีอยู่

352
00:22:42,196 --> 00:22:43,906
รัสตี้ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

353
00:22:51,788 --> 00:22:52,915
โอเค

354
00:22:54,458 --> 00:22:57,169
คือเมื่อสองสามเดือนก่อน

355
00:23:00,130 --> 00:23:03,884
ช่วงๆ ที่โดนไล่ออกจากแกลเลอรี่

356
00:23:04,635 --> 00:23:09,264
ฉันเริ่มเข้าบาร์ตอนกลางวัน

357
00:23:12,142 --> 00:23:13,477
แล้ว

358
00:23:14,853 --> 00:23:18,106
ที่นั่นมีบาร์เทนเดอร์ที่เขา...

359
00:23:19,525 --> 00:23:21,360
จบด็อกเตอร์ด้านศิลปะ

360
00:23:21,360 --> 00:23:23,862
เราเลยได้คุยกัน

361
00:23:27,115 --> 00:23:29,701
เราถูกคอกันมากเลย แล้ว...

362
00:23:32,996 --> 00:23:36,458
เราจูบกัน ฉันจูบเขา

363
00:23:41,505 --> 00:23:43,090
แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น

364
00:24:21,962 --> 00:24:25,632
มันก็แค่เบี่ยงเบนความสนใจ

365
00:24:27,509 --> 00:24:29,136
แค่จูบครั้งเดียว

366
00:24:30,971 --> 00:24:32,139
ที่ไหน

367
00:24:34,933 --> 00:24:36,518
ห้องเขา

368
00:24:38,478 --> 00:24:41,023
- ฉันอยากเห็นผลงานเขา
- ที่ห้องเขา

369
00:24:42,608 --> 00:24:44,568
- แค่นั้นจริงๆ
- คุณอยากเห็น...

370
00:24:45,194 --> 00:24:47,571
- ของเขางี้
- อย่าน่ะรัสตี้

371
00:25:00,792 --> 00:25:02,419
- ได้เอากันไหม
- เปล่า

372
00:25:04,505 --> 00:25:05,589
ไม่

373
00:25:10,302 --> 00:25:12,012
ทําไมมาบอกผมเอาตอนนี้

374
00:25:14,348 --> 00:25:16,934
ฉันอยากพูดความจริง

375
00:25:20,395 --> 00:25:23,607
ไหนว่าเราต้องจริงใจต่อกันไง

376
00:25:23,607 --> 00:25:27,486
ผมขึ้นศาล... อาจจะติดคุกตลอดชีวิต

377
00:25:29,613 --> 00:25:30,614
จริงใจเหรอ

378
00:25:33,450 --> 00:25:34,535
ฉันรู้ค่ะ

379
00:25:35,452 --> 00:25:38,121
พอกลับถึงบ้านคุณก็กดดันผมทุกวัน

380
00:25:38,705 --> 00:25:40,040
คุณทําผมเครียด

381
00:25:40,040 --> 00:25:42,668
"ที่นี่เป็นไง" "ที่นั่นเป็นไง"

382
00:25:42,668 --> 00:25:44,545
"ทําไมไม่เล่าเรื่องคุณกับเขาให้ฉันฟัง"

383
00:25:45,128 --> 00:25:46,839
รัวถามเป็นชุด

384
00:25:47,422 --> 00:25:50,467
พอผมบอกว่า "ผมอยากพูดความจริง

385
00:25:50,467 --> 00:25:54,388
ผมอยากเล่าให้ฟังเท่าที่ผมจําได้

386
00:25:54,388 --> 00:25:57,724
ผมไม่มีเหตุผลให้ทุกครั้งหรอกนะ"

387
00:25:58,350 --> 00:26:01,687
แต่คุณก็ยังกดดันผมอยู่นั่น

388
00:26:01,687 --> 00:26:03,188
- ไม่แฟร์นะ
- ไม่เลิก

389
00:26:03,188 --> 00:26:07,276
ไม่แฟร์ยังไง
ไม่แฟร์เหรอบาร์บาร่า แฟร์คืออะไร

390
00:26:07,276 --> 00:26:08,652
อะไรคือแฟร์

391
00:26:08,652 --> 00:26:09,987
รู้สึกยังไงล่ะ

392
00:26:10,487 --> 00:26:11,488
รู้สึกอะไร

393
00:26:11,488 --> 00:26:14,575
รู้สึกยังไง ที่เป็นฝ่ายพลาดบ้าง

394
00:26:15,450 --> 00:26:16,535
เชี่ยเอ๊ย

395
00:26:17,661 --> 00:26:21,081
- ชั่วมากรัสตี้
- ผมชั่วเหรอ ชั่วเหรอ

396
00:27:58,136 --> 00:28:00,639
- ไปนะ
- กุญแจแม่อยู่ในครัวไหม

397
00:28:04,852 --> 00:28:06,103
ล้างชามด้วยได้ไหม

398
00:28:06,103 --> 00:28:07,312
- เดี๋ยวล้างค่ะ
- นี่กุญแจ

399
00:28:07,312 --> 00:28:10,023
- อย่าลืมการบ้านเรขาคณิตนะ
- เอามาแล้ว

400
00:28:10,023 --> 00:28:12,985
- คุณจะไปไหม
- ไม่ไป นัดโลเรนไว้

401
00:28:12,985 --> 00:28:14,319
- สายแล้ว
- บาร์บาร่า

402
00:28:16,405 --> 00:28:17,990
ไคล์ เอามื้อเที่ยงไปรึยัง

403
00:28:17,990 --> 00:28:19,074
ครับ

404
00:28:34,506 --> 00:28:37,342
หนูไปได้นะ ไปนั่งให้พ่ออุ่นใจ

405
00:28:39,636 --> 00:28:44,308
โธ่ลูก ไม่เป็นไร พ่อโอเคจริงๆ ไม่เป็นไร

406
00:28:55,235 --> 00:28:57,362
ขอโทษนะคะถ้าเมื่อคืนทําให้พ่อหงุดหงิด

407
00:29:25,057 --> 00:29:27,309
จะไปบอกเขาทําไมเนี่ย

408
00:29:27,309 --> 00:29:30,062
- ไม่รู้อะโลเรน
- ไม่ควรอย่างยิ่ง

409
00:29:30,062 --> 00:29:31,146
รู้แล้ว

410
00:29:32,397 --> 00:29:34,399
แต่ช่วงนี้ฉันว่าเรา...

411
00:29:36,109 --> 00:29:37,236
ฉันนึกว่า...

412
00:29:38,612 --> 00:29:41,198
ฉันรู้สึกว่าเรากลับมาคุยกันรู้เรื่องแล้ว

413
00:29:41,198 --> 00:29:42,449
- ฉันรู้สึก...
- อาฮะ

414
00:29:44,076 --> 00:29:45,619
สนิทและอุ่นใจ

415
00:29:45,619 --> 00:29:47,329
- แล้ว...
- โอเค

416
00:29:49,039 --> 00:29:52,084
อยู่ๆ ฉันก็รู้สึกเครียดเรื่องคลิฟตัน

417
00:29:52,084 --> 00:29:55,754
ก็เลยต้อง... ฉัน...

418
00:29:56,338 --> 00:29:57,673
โพล่งออกมา

419
00:29:59,383 --> 00:30:00,384
ใช่

420
00:30:00,384 --> 00:30:02,219
แต่พังไม่เป็นท่า

421
00:30:06,181 --> 00:30:07,182
ไม่เลย

422
00:30:08,559 --> 00:30:11,603
เธอก็เลยจะไม่ไปศาลคนเดียวแล้ว

423
00:30:11,603 --> 00:30:13,230
ฉันจะไปนั่งด้วย

424
00:30:13,230 --> 00:30:15,607
ยังไปแหละ แต่ไม่ใช่วันนี้

425
00:30:17,025 --> 00:30:22,531
วันนี้พวกเขาจะ
แสดงหลักฐานจากคอมพิวเตอร์ของทั้งคู่

426
00:30:22,531 --> 00:30:23,574
ใช่

427
00:30:23,574 --> 00:30:28,328
ฉันคงทําใจนั่งฟังเขาประกาศความรัก และอื่นๆ

428
00:30:28,328 --> 00:30:30,581
- เฮ้อ
- ไม่ได้

429
00:30:31,707 --> 00:30:34,918
คืนเกิดเหตุน่ะ
รัสตี้ส่งข้อความไปหาเขา 30 ครั้งนะ

430
00:30:35,711 --> 00:30:36,712
โอ้โฮ

431
00:30:37,337 --> 00:30:40,132
เป็นช่วงที่บีบหัวใจที่สุดในการพิจารณาคดีแล้ว

432
00:30:40,132 --> 00:30:41,383
สามสิบครั้งเหรอ

433
00:30:44,261 --> 00:30:46,638
พ่อก็เลยขอคําสั่งคุ้มครอง

434
00:30:46,638 --> 00:30:48,682
ไม่ให้ลูกชายขึ้นให้การ

435
00:30:48,682 --> 00:30:50,934
- พูดเป็นเล่นน่า
- ฉันปฏิเสธไปแล้ว

436
00:30:50,934 --> 00:30:52,728
แต่ฉันเข้าใจว่าเขาคิดอะไร

437
00:30:52,728 --> 00:30:55,147
วันนี้เป็นวันที่จะเหยียบย่ําจิตใจ

438
00:30:55,147 --> 00:30:56,857
เด็กที่เปราะบางอยู่แล้วให้แย่ลงไปอีก

439
00:30:56,857 --> 00:30:59,359
- เขาเป็นพยานสําคัญ
- ฟังฉันก่อน

440
00:30:59,359 --> 00:31:02,529
ฉันไม่อยากให้ครอบครัวนี้
เจ็บปวดเกินความจําเป็น

441
00:31:02,529 --> 00:31:04,948
ถึงจะเลี่ยงไม่ได้ก็เถอะ

442
00:31:05,532 --> 00:31:10,579
พวกคุณรู้อยู่แก่ใจว่าคดีนี้เต็มที่ก็ฆ่าคนโดยประมาท

443
00:31:11,079 --> 00:31:14,458
ขนาดพยานของคุณ
ยังบอกว่าฆาตกรไม่ได้วางแผนมา

444
00:31:14,458 --> 00:31:15,709
ไม่ใช่ฆ่าโดยเจตนา

445
00:31:15,709 --> 00:31:18,504
และคําแนะนําของฉันไม่ช่วยให้คุณได้อย่างใจแน่

446
00:31:19,796 --> 00:31:23,258
คุณน่ะ ฉันว่าน่าจะรอดยาก

447
00:31:23,258 --> 00:31:25,844
{\an8}น่าจะจบที่ทําให้คนตายโดยไม่เจตนา

448
00:31:25,844 --> 00:31:26,970
- ไม่ได้
- ไม่

449
00:31:29,515 --> 00:31:31,058
คุณได้เอาเขาเข้าคุก

450
00:31:31,058 --> 00:31:33,060
คุณติดคุกแปดปีแล้วพ้นโทษ

451
00:31:33,060 --> 00:31:35,437
- ดีกว่าตลอดชีวิตนะ
- ผมไม่ยอมติดคุก

452
00:31:35,437 --> 00:31:37,856
ผมยอมโดนปลดจากตําแหน่งและกล่าวขอโทษ

453
00:31:39,316 --> 00:31:40,901
โอกาสสุดท้ายแล้วนะ

454
00:31:42,903 --> 00:31:44,905
จะมีใครถอยไหม

455
00:31:48,325 --> 00:31:49,326
ได้

456
00:31:50,744 --> 00:31:53,997
คุณสองคนดูแลจิตใจเด็กคนนั้นด้วยนะ

457
00:32:12,349 --> 00:32:13,350
เจย์

458
00:32:21,650 --> 00:32:22,818
ลูกพ่อ

459
00:32:24,069 --> 00:32:26,738
ลูก ลูกเอ๊ย

460
00:32:27,698 --> 00:32:29,116
ไปนอนข้างบนไหมลูก

461
00:32:30,492 --> 00:32:32,244
ขึ้นไปนอนเถอะ

462
00:33:25,005 --> 00:33:26,340
จําได้ไหมตอนลูกๆ

463
00:33:27,758 --> 00:33:31,136
ตอนลูกเด็กๆ
เรานั่งดูลูกหลับได้เป็นชั่วโมงๆ เลย

464
00:33:33,305 --> 00:33:34,765
เทวดาตัวน้อยๆ

465
00:34:10,132 --> 00:34:11,385
ทําไมคุณยังอยู่

466
00:34:30,696 --> 00:34:35,117
เหตุผลเดียว... กับคุณ

467
00:34:53,969 --> 00:34:57,890
ไมเคิล เราเคยเจอกันแล้ว
ตอนที่ฉันไปแสดงความเสียใจ

468
00:34:57,890 --> 00:34:59,516
ขอแสดงความเสียใจอีกครั้งนะ

469
00:34:59,516 --> 00:35:02,477
ทั้งเรื่องที่เสียแม่ไป และเรื่องจิตใจที่บอบช้ํา

470
00:35:02,477 --> 00:35:04,771
ที่ต้องมาขึ้นศาลวันนี้

471
00:35:04,771 --> 00:35:06,648
เราแย่มากที่ขอให้เธอทําแบบนี้

472
00:35:06,648 --> 00:35:10,777
แต่เพราะว่ามีเรื่องเลวร้ายมากๆ
เกิดขึ้นกับแม่ของเธอ

473
00:35:10,777 --> 00:35:11,945
คุณมอลโต้

474
00:35:11,945 --> 00:35:15,407
ฉันขอให้เธอนึกถึงคืนที่แม่เธอถูกฆาตกรรม

475
00:35:15,407 --> 00:35:17,075
คืนนั้นเธออยู่ไหน

476
00:35:17,075 --> 00:35:18,327
กินมื้อเย็นที่บ้าน

477
00:35:18,327 --> 00:35:21,455
นั่งดูทีวีมั้ง แล้วก็อาจจะเล่นเกม

478
00:35:21,455 --> 00:35:23,457
เสร็จแล้วผมก็ไปที่นั่น

479
00:35:23,457 --> 00:35:26,043
ฉันเข้าใจถูกไหมว่าเธอออกจากบ้าน

480
00:35:26,043 --> 00:35:28,378
ที่อาศัยอยู่กับพ่อ ดัลตัน คาลด์เวล

481
00:35:28,378 --> 00:35:31,340
แล้วก็ไปที่นั่น ที่นั่นคือที่ไหน

482
00:35:31,340 --> 00:35:32,508
บ้านแม่ผม

483
00:35:32,508 --> 00:35:34,259
ไปทําอะไร

484
00:35:34,259 --> 00:35:36,345
ผมกับแม่ไม่ค่อยลงรอยกัน

485
00:35:36,345 --> 00:35:37,596
แม่ไม่อยากเจอผม

486
00:35:38,180 --> 00:35:41,767
แม่ไม่ยอมรับผม ผมเลยสับสน

487
00:35:41,767 --> 00:35:45,187
บางทีผมก็เลยแค่ไปนั่งดูหน้าบ้าน

488
00:35:46,146 --> 00:35:46,980
ไปดูเหรอ

489
00:35:46,980 --> 00:35:50,234
ไปดูชีวิตของแม่ที่ไม่อยากมีผมอยู่ด้วย

490
00:35:50,234 --> 00:35:53,237
ซึ่งผมว่าผมอธิบายให้คุณฟังไปแล้ว

491
00:35:54,238 --> 00:35:55,906
เธอไปบ้านแม่บ่อยไหม

492
00:35:55,906 --> 00:35:59,660
ก็เรื่อยๆ เดือนละครั้งสองครั้งได้

493
00:35:59,660 --> 00:36:01,703
พอไปถึงแล้วเธอทําอะไร

494
00:36:01,703 --> 00:36:04,331
ก็แค่แอบอยู่ในที่มืดๆ แล้วนั่งจ้องบ้าน

495
00:36:04,331 --> 00:36:05,791
แม่จะได้ไม่เห็น

496
00:36:06,291 --> 00:36:09,586
บางทีก็เห็นคนเดินเข้าไป ส่วนใหญ่ก็เขา

497
00:36:09,586 --> 00:36:13,674
ขอแจ้งว่าเขาหมายถึงจําเลย รัสตี้ แซบิชนะครับ

498
00:36:13,674 --> 00:36:14,716
ผมรู้ว่าเข้าไปทําอะไร

499
00:36:14,716 --> 00:36:16,552
- ขอค้าน
- เห็นด้วย

500
00:36:16,552 --> 00:36:18,720
ตอบแค่คําถามก็พอไมเคิล

501
00:36:18,720 --> 00:36:21,473
แล้วถ้าเธออยากหยุด

502
00:36:21,473 --> 00:36:22,891
ก็บอกได้เลย โอเคนะ

503
00:36:23,851 --> 00:36:25,769
- ครับ
- ถามต่อเลย

504
00:36:25,769 --> 00:36:26,854
โอเค

505
00:36:28,480 --> 00:36:29,731
เธอถ่ายคลิปพวกนี้เหรอ

506
00:36:30,315 --> 00:36:31,316
ครับ

507
00:36:32,568 --> 00:36:33,902
วันที่ 16 มิถุนา

508
00:36:33,902 --> 00:36:37,155
ขานเวลาที่อยู่ด้านบนคลิปให้หน่อยได้ไหม

509
00:36:37,155 --> 00:36:39,074
ฮะ "21:49 น."

510
00:36:49,543 --> 00:36:53,881
ขอถามย้ําว่าเธอถ่ายคลิปนี้ตอน 21:49 น.

511
00:36:53,881 --> 00:36:56,258
- ในคืนที่แม่เธอถูกฆาตกรรมใช่ไหม
- ครับ

512
00:36:59,469 --> 00:37:02,222
หลังจากแม่ตาย เธอส่งข้อความไปหาจําเลย

513
00:37:02,806 --> 00:37:03,682
ครับ

514
00:37:03,682 --> 00:37:04,892
ข้อความว่าอะไร

515
00:37:04,892 --> 00:37:07,853
ผมส่งไปบอกว่า "ฉันเห็นแกอยู่ที่นั่น"

516
00:37:07,853 --> 00:37:09,730
เห็นอะไรนะ

517
00:37:09,730 --> 00:37:11,440
ที่บ้าน ตอนผมถ่ายคลิป

518
00:37:12,524 --> 00:37:14,193
เธอขอเจอจําเลยรึเปล่า

519
00:37:14,735 --> 00:37:16,737
- ครับ
- ขอเจอทําไม

520
00:37:17,446 --> 00:37:22,117
เพราะผมอยากมองตาคนที่ฆ่าแม่ผม

521
00:37:22,117 --> 00:37:23,827
- ขอค้านครับ
- เห็นด้วย

522
00:37:25,662 --> 00:37:29,249
หลังจากขอเจอ เธอกับจําเลยได้เจอกันไหม

523
00:37:29,249 --> 00:37:31,543
- ครับ
- แล้วคุยอะไรกัน

524
00:37:31,543 --> 00:37:34,588
เขาถามว่าให้ออกมาเจอทําไม ผมบอกไป

525
00:37:34,588 --> 00:37:37,341
ว่าเพราะผมอยากมองตาคนที่ฆ่าแม่ผม

526
00:37:37,341 --> 00:37:38,425
ขอค้านครับ

527
00:37:38,425 --> 00:37:42,554
เห็นด้วย นี่เป็นแค่ความเห็นของพยาน

528
00:37:43,430 --> 00:37:45,849
เธอกล่าวหาว่าจําเลยฆ่าแม่เธอเหรอ

529
00:37:45,849 --> 00:37:47,935
- ใช่ครับ
- เขาว่ายังไง

530
00:37:49,269 --> 00:37:50,312
ปฏิเสธ

531
00:37:51,188 --> 00:37:52,523
แต่ผมรู้ว่าเขาโกหก

532
00:37:52,523 --> 00:37:54,066
- ขอค้านครับ
- เห็นด้วย

533
00:37:54,066 --> 00:37:56,401
ไมเคิล เธอพูดความรู้สึกได้

534
00:37:56,401 --> 00:37:58,904
แต่อย่าบอกว่ามันเป็นความจริง โอเคนะ

535
00:37:59,988 --> 00:38:00,989
ครับ

536
00:38:00,989 --> 00:38:04,660
เธอเคยคุยกับแม่เรื่องจําเลยไหม

537
00:38:04,660 --> 00:38:06,745
บอกแล้วไงว่าเราไม่สนิทกัน

538
00:38:06,745 --> 00:38:08,622
แม่ไม่ค่อยเล่าอะไร

539
00:38:08,622 --> 00:38:10,707
แต่ประมาณสองอาทิตย์ก่อนตาย

540
00:38:10,707 --> 00:38:13,794
แม่เล่าว่ามีปัญหากับผู้ชายคนนึงที่ทํางาน

541
00:38:13,794 --> 00:38:15,754
ผมรู้สึกว่า

542
00:38:15,754 --> 00:38:18,423
เป็นคนเดียวกับที่แม่มีอะไรด้วย

543
00:38:18,423 --> 00:38:20,133
แม่บอกอะไรอีกไหม

544
00:38:21,218 --> 00:38:22,928
บอกว่าแม่เริ่มกลัวเขา

545
00:38:22,928 --> 00:38:24,847
เธอรู้ไหมว่าน่าจะเป็นใคร

546
00:38:24,847 --> 00:38:27,349
- ขอค้านครับ คาดเดา
- อนุญาตให้ตอบ

547
00:38:29,893 --> 00:38:32,312
ผมรู้สึกว่าเป็นคนเดียวกัน

548
00:38:32,312 --> 00:38:34,523
- กับคนที่ผมรู้สึกว่าฆ่าแม่
- ขอค้านครับ

549
00:38:34,523 --> 00:38:37,150
คนที่ผมถ่ายรูปเขาในคืนที่แม่ตาย

550
00:38:37,150 --> 00:38:38,360
- ขอค้านครับ
- เห็นด้วย

551
00:38:38,360 --> 00:38:41,154
ตอบเท่าที่ถามพอไมเคิล ไม่ต้องแถม

552
00:38:43,490 --> 00:38:45,242
ขอบคุณมากไมเคิล หมดคําถามครับ

553
00:38:46,743 --> 00:38:47,744
ไมเคิล

554
00:38:51,957 --> 00:38:53,834
เธอรู้สึกเยอะเนอะ

555
00:38:54,501 --> 00:38:57,087
ทั้งรู้สึกว่าแม่กลัว

556
00:38:57,087 --> 00:39:03,093
ทั้งรู้สึกว่าคนที่แม่กลัว

557
00:39:03,093 --> 00:39:04,511
คือคนที่เขานอนด้วย

558
00:39:04,511 --> 00:39:07,014
ความรู้สึก คํานี้ตลกดีนะ

559
00:39:07,014 --> 00:39:08,974
มาพูดถึงคํานั้นหน่อยดีกว่า

560
00:39:10,767 --> 00:39:12,311
มันหมายถึงอะไร หมายถึง...

561
00:39:14,354 --> 00:39:19,234
ความเชื่อหรือศรัทธาในสิ่งที่มองไม่เห็น

562
00:39:20,444 --> 00:39:21,695
ใช่ไหม

563
00:39:27,034 --> 00:39:28,035
คุณทนาย

564
00:39:29,995 --> 00:39:32,331
คุณฮอร์แกน มีอะไรจะถามไหม

565
00:39:37,878 --> 00:39:38,962
เรย์ๆ

566
00:39:41,924 --> 00:39:44,843
- เรย์ๆๆ
- ฉันเป็นภรรยาค่ะ

567
00:40:23,173 --> 00:40:24,883
- ไม่เจอชีพจร
- อีก

568
00:40:24,883 --> 00:40:26,301
พร้อมไหม

569
00:40:26,301 --> 00:40:28,720
- สาม สอง หนึ่ง เคลียร์
- ใจเย็นๆ นะ

570
00:40:35,853 --> 00:40:37,813
(สร้างจากนิยายของ สก็อตต์ ทูโรว์)

571
00:41:58,852 --> 00:42:00,854
คําบรรยายโดย โบ นวลักษณ์