1
00:00:38,208 --> 00:00:39,208
เครื่องจักรนั่น

2
00:00:39,291 --> 00:00:42,958
(วิญญาณจะฟื้นจากความตาย)

3
00:00:43,041 --> 00:00:44,291
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับมัน

4
00:00:45,166 --> 00:00:47,791
มันตั้งอยู่ตรงนั้นในสภาพสมบูรณ์
เหมือนกำลังเยาะเย้ยผม

5
00:00:47,875 --> 00:00:52,750
เหมือนมีเกราะศักดิ์สิทธิ์
มีพลังไร้ที่มาปกป้องมันไว้

6
00:00:52,833 --> 00:00:54,166
เหมือนกับมันมีตา

7
00:00:54,666 --> 00:00:58,041
และคอยมองผมอยู่ห่างๆ
ยิ้มเยาะเหมือนเด็กเวรที่ถูกตามใจจนเสียคน

8
00:00:58,625 --> 00:01:02,250
เป็นครั้งแรกในชีวิตผม
ที่ผมรู้สึกว่าปีศาจอยู่ข้างตัวผม

9
00:01:02,750 --> 00:01:06,041
เหมือนก่อนนี้มันซ่อนตัวอยู่ในโพรงในห้องนั้น

10
00:01:06,125 --> 00:01:09,000
และบอกว่า "เกมนี้ยังไม่จบ
ความทรมานของเจ้าเพิ่งเริ่มต้น"

11
00:01:09,500 --> 00:01:10,875
กระซิบใส่หูผม

12
00:01:17,333 --> 00:01:18,833
คัมภีร์นั่นยาว 81 หน้า

13
00:01:18,916 --> 00:01:21,375
หน้า 81 ว่างเปล่า ว่างเปล่าทั้งหมด

14
00:01:21,875 --> 00:01:22,708
หมายความว่ายังไง

15
00:01:23,958 --> 00:01:26,041
แบมือขวาออก

16
00:01:26,125 --> 00:01:29,708
ดูเส้นที่อยู่บนนั้นสิ

17
00:01:30,208 --> 00:01:32,416
ตรงนั้นเขียนไว้ว่าอะไร สิบแปด

18
00:01:32,500 --> 00:01:33,666
สิบแปด

19
00:01:33,750 --> 00:01:35,750
ทีนี้ก็แบมือซ้าย

20
00:01:35,833 --> 00:01:37,125
ตรงนั้นเขียนไว้ว่าอะไร

21
00:01:37,208 --> 00:01:39,291
แปดสิบเอ็ด

22
00:01:39,375 --> 00:01:40,416
แปดสิบเอ็ด

23
00:01:40,500 --> 00:01:43,083
บวกมันเข้าด้วยกัน ได้เลขอะไร

24
00:01:43,666 --> 00:01:44,750
เก้าสิบเก้า

25
00:01:44,833 --> 00:01:45,875
ดีมาก

26
00:01:45,958 --> 00:01:52,208
พระคัมภีร์บอกว่า "พระเจ้ามี 99 พระนาม"

27
00:01:52,291 --> 00:01:54,208
ทีนี้เข้าใจแล้วหรือยัง

28
00:01:54,791 --> 00:01:58,666
ว่าทำไมเราแบมือตอนสวดภาวนา

29
00:01:59,500 --> 00:02:01,208
หรือทำละหมาด

30
00:02:01,791 --> 00:02:05,416
พระผู้สร้างทรงประทับ
พระนามทั้ง 99 ของพระองค์

31
00:02:05,500 --> 00:02:07,791
ลงบนฝ่ามือของเรา

32
00:02:07,875 --> 00:02:10,041
ก่อนเราเกิดเสียอีก เห็นไหม

33
00:02:10,125 --> 00:02:11,916
ประทับลงบนฝ่ามือของเรา

34
00:02:12,000 --> 00:02:13,708
ประทับลงบนฝ่ามือของเรา

35
00:02:13,791 --> 00:02:15,458
ประทับลงบนฝ่ามือของเรา

36
00:02:15,958 --> 00:02:17,625
ประทับลงบนฝ่ามือของเรา

37
00:02:17,708 --> 00:02:19,166
ประทับ…

38
00:02:19,250 --> 00:02:20,541
ประทับลงบนฝ่ามือของเรา

39
00:02:20,625 --> 00:02:22,833
เขาเขียนหนังสือนี่จบที่หน้า 80

40
00:02:23,333 --> 00:02:25,750
และหน้า 81 ก็ว่างเปล่าทั้งหมด

41
00:02:26,625 --> 00:02:27,625
นี่เป็นเรื่องจงใจ

42
00:02:28,333 --> 00:02:30,708
เพราะเลขทั้งสองตัวนั่นบวกกันเป็น

43
00:02:31,208 --> 00:02:32,708
เก้าสิบเก้า!

44
00:02:34,541 --> 00:02:35,750
หน้าว่างหมายถึง…

45
00:02:37,750 --> 00:02:38,958
การเกิดใหม่…

46
00:02:40,541 --> 00:02:41,875
และชีวิตใหม่!

47
00:02:42,375 --> 00:02:44,500
"วิธีเยียวยาที่มาจากฝ่ามือ"

48
00:02:44,583 --> 00:02:48,250
"เป็นฝ่ามือที่ทั้งให้และรับ"

49
00:02:49,541 --> 00:02:51,166
ฝ่ามือ…

50
00:02:51,250 --> 00:02:54,458
"แสงจะตกกระทบเครื่องจักร
และวิญญาณจะฟื้นจากความตาย"

51
00:02:54,541 --> 00:02:56,958
"วิญญาณที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เคย"

52
00:02:57,041 --> 00:02:58,083
"แสง

53
00:02:58,166 --> 00:03:00,041
ที่ปิดกั้นเส้นทางของแสง

54
00:03:00,125 --> 00:03:02,208
ที่จะตามมา"

55
00:03:08,125 --> 00:03:10,916
"แสงที่ปิดกั้นเส้นทางของแสง

56
00:03:11,416 --> 00:03:13,208
ที่จะตามมา…"

57
00:03:14,458 --> 00:03:16,416
เขาต้องถูกตี

58
00:03:16,916 --> 00:03:19,291
เด็กคนนั้นเป็นพวกพยศตั้งแต่เกิด

59
00:03:19,375 --> 00:03:20,666
เอาเท้าออกมาก่อนตอนคลอด

60
00:03:20,750 --> 00:03:23,458
เขาฉีกแม่เขาเป็นชิ้นๆ ตอนออกมา

61
00:03:23,541 --> 00:03:24,958
เลือดท่วมตัวเลย

62
00:03:25,041 --> 00:03:28,333
นั่นแหละเหตุผลที่กูลเฟมที่น่าสงสารมีลูกอีกไม่ได้

63
00:03:28,416 --> 00:03:30,083
และจะไม่มีอีก

64
00:03:30,666 --> 00:03:35,541
"แสงที่ปิดกั้นเส้นทางของแสงที่จะตามมา"

65
00:03:43,333 --> 00:03:45,208
ผมทำให้มดลูกแม่ผมฉีก

66
00:03:45,291 --> 00:03:47,416
ผมปิดกั้นเส้นทางของคนที่จะตามผมมา

67
00:03:47,500 --> 00:03:49,166
ผมคือหนึ่งเดียว!

68
00:03:49,250 --> 00:03:52,291
แสงนั่นคือผม! ผมเอง!

69
00:03:52,375 --> 00:03:55,250
ไม่สำคัญว่าพวกคุณจะรักผมหรือขับไล่ผม!

70
00:03:55,333 --> 00:03:57,500
แสงนั่นคือผม! ผมเอง!

71
00:03:59,625 --> 00:04:02,250
ผมจะสร้างคุณขึ้นมา ทำให้คุณมีตัวตนอีกครั้ง

72
00:04:02,333 --> 00:04:03,666
คุณจะเกิดใหม่จากเถ้าถ่านคุณ

73
00:04:04,500 --> 00:04:06,166
เหมือนนกฟีนิกซ์

74
00:04:10,625 --> 00:04:12,125
เหมือนนกฟีนิกซ์

75
00:04:20,291 --> 00:04:21,125
สวัสดีครับ

76
00:04:22,250 --> 00:04:23,666
สวัสดีค่ะ ขอบคุณ

77
00:04:37,791 --> 00:04:40,041
อาซีเย นั่นใครเหรอ แม่หนู

78
00:04:40,541 --> 00:04:43,166
กูลนิฮาลค่ะ เธอชวนหนูไปดื่มกาแฟ

79
00:04:43,250 --> 00:04:45,541
ทำไมเธอไม่เข้ามาล่ะ อุตส่าห์มาถึงนี่

80
00:04:45,625 --> 00:04:47,250
เธอกลับไปแล้วค่ะหลังจากบอกแบบนั้น

81
00:04:47,333 --> 00:04:48,708
แหม แม่หนูนั่นแปลกจริง

82
00:04:48,791 --> 00:04:51,625
ก็ได้ ไปเถอะ พวกเธอจะได้คุยกัน

83
00:04:51,708 --> 00:04:54,875
- เธอละเลยเพื่อนๆ ของเธอมาพักหนึ่งแล้ว
- งั้นก็ได้ค่ะ

84
00:04:55,375 --> 00:04:58,000
ฉันไม่ได้บอกคนที่บ้านเรื่องจดหมายนั่น

85
00:04:59,541 --> 00:05:01,833
นี่ เธอ

86
00:05:02,333 --> 00:05:04,291
บอกฉันหน่อยสิ เขาเขียนมาว่ายังไง

87
00:05:04,375 --> 00:05:07,208
ฉันอยากรู้ว่าพวกผู้ชาย
ถูกความปรารถนาแผดเผายังไง

88
00:05:07,708 --> 00:05:09,250
โอ๊ย เขาจะเขียนอะไรได้ล่ะ

89
00:05:09,333 --> 00:05:11,333
เขาเขียนว่า "ที่รักของฉัน

90
00:05:11,416 --> 00:05:14,833
มันเหมือนร่างกายซีกซ้ายของฉัน
ตรงที่หัวใจอยู่มันหายไปเมื่อไม่มีเธอ

91
00:05:14,916 --> 00:05:18,708
แขนฉันเหมือนตอกุด
และมียาพิษขมปร่าอยู่ในท้องฉัน

92
00:05:18,791 --> 00:05:20,625
ทุกครั้งที่ฉันหายใจเข้า ปอดฉัน…"

93
00:05:20,708 --> 00:05:22,375
พอได้แล้ว เพื่อน ฉันคลื่นไส้

94
00:05:22,458 --> 00:05:24,750
ทำไมเขาพูดจาเหมือนคนขายเครื่องในเลย

95
00:05:24,833 --> 00:05:27,833
เอ้อ ดูเหมือนพวกผู้ชายจะถูกแผดเผาข้างใน

96
00:05:27,916 --> 00:05:32,166
โอ๊ยตาย ให้นักดับเพลิงดับไฟของซียาเถอะ

97
00:05:33,833 --> 00:05:35,500
เมื่อไรก็ตามที่มีไฟ

98
00:05:35,583 --> 00:05:38,708
เราก็จะไปอยู่ที่นั่น

99
00:05:38,791 --> 00:05:44,375
เมื่อไรก็ตามที่มีไฟ เราก็จะไปอยู่ที่นั่น

100
00:05:54,125 --> 00:05:54,958
อีกไม่นานแล้ว

101
00:06:16,458 --> 00:06:20,208
"เป็นฝ่ามือที่ทั้งให้และรับ"

102
00:06:32,125 --> 00:06:33,416
จงฟื้น!

103
00:06:33,500 --> 00:06:35,625
จงฟื้น!

104
00:06:38,416 --> 00:06:40,416
ไม่พอเหรอ ทำให้มันพอสิวะ!

105
00:06:41,125 --> 00:06:44,000
ยังต้องการอะไรอีก ชีวิตผมเหรอ หา

106
00:07:27,875 --> 00:07:33,541
(ตัวประหลาด)

107
00:08:45,708 --> 00:08:48,000
แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อไป

108
00:08:50,333 --> 00:08:53,541
หัวหน้า พาผมออกไปรับแดดที

109
00:09:19,500 --> 00:09:20,666
ทำไมล่ะ

110
00:09:21,666 --> 00:09:23,083
เพื่ออะไรกัน

111
00:09:23,916 --> 00:09:25,625
ไฟอะไรกันที่เผาใจฉัน

112
00:09:27,125 --> 00:09:29,125
ทำไมฉันถึงหมดหวังกับโลกนี้

113
00:09:32,041 --> 00:09:33,375
กับความงามนี้

114
00:09:34,916 --> 00:09:36,000
กับชีวิตนี้

115
00:09:37,458 --> 00:09:38,541
เจ้าหนุ่ม ทำไมต้องเศร้า

116
00:09:39,291 --> 00:09:40,333
นายยังเด็กมาก

117
00:09:40,416 --> 00:09:42,708
มีอะไรจบสิ้นไป มีอะไรที่เสียไปเหรอ

118
00:09:43,208 --> 00:09:46,500
ไม่มีอะไรหรอกที่ไม่มีทางแก้ ยกเว้นความตาย

119
00:11:07,000 --> 00:11:08,125
อาจารย์…

120
00:11:08,875 --> 00:11:10,083
ปล่อยเถอะ

121
00:11:10,916 --> 00:11:11,875
ได้ยินไหม

122
00:11:20,750 --> 00:11:22,583
ผมรู้ว่ามันเจ็บ

123
00:11:23,958 --> 00:11:26,958
ปล่อยเถอะ ผมจะเอายาขี้ผึ้งมาให้ก่อน

124
00:11:27,041 --> 00:11:29,166
ปล่อยผมไปเถอะนะ

125
00:11:29,958 --> 00:11:30,958
เถอะนะ

126
00:11:43,125 --> 00:11:46,083
เมื่อความรู้สึกมัวเมาและชัยชนะนั่นจางหายไป

127
00:11:46,583 --> 00:11:48,208
ผมก็พยายามตั้งสติคิด

128
00:11:49,958 --> 00:11:51,333
ผมไม่รู้

129
00:11:52,166 --> 00:11:54,000
ว่าผมทำให้อะไรฟื้นขึ้นมา ผมให้ชีวิตอะไร

130
00:11:54,583 --> 00:11:56,583
หรือผมนำมันกลับมาจากไหน

131
00:11:59,125 --> 00:12:00,250
พอรู้ตัวอีกที

132
00:12:01,958 --> 00:12:03,541
ลิ้นผมก็ไปไวกว่าความคิด

133
00:12:04,250 --> 00:12:06,083
และเลิกเรียกเขาว่าอิห์ซัน

134
00:12:12,833 --> 00:12:14,208
เจ้านี่จะช่วยให้หายเจ็บ

135
00:12:15,666 --> 00:12:17,916
ไม่เป็นไรนะ ใจเย็น

136
00:12:20,833 --> 00:12:22,375
ไม่ แกทำอะไรน่ะ

137
00:12:23,083 --> 00:12:24,708
นี่ไม่ได้ไว้กิน มันเป็นยาขี้ผึ้งสำหรับทา

138
00:12:25,833 --> 00:12:27,458
ให้ตายสิ แกหิว

139
00:12:28,083 --> 00:12:29,250
ฉันก็เหมือนกัน

140
00:12:30,500 --> 00:12:32,541
ให้ฉันกำจัดศพในนั้นก่อนนะ

141
00:12:33,041 --> 00:12:34,333
ตกลงนะ อย่ากินมัน

142
00:13:52,250 --> 00:13:53,250
แกมาทำไมตอนนี้

143
00:13:54,625 --> 00:13:57,208
มาๆๆ เดี๋ยวฉันพาแกออกไปข้างนอก

144
00:14:44,500 --> 00:14:46,125
- ขอบใจ พ่อหนุ่ม
- ขอบคุณคุณนะครับ

145
00:14:46,208 --> 00:14:47,625
ขออัลลอฮ์ทรงคุ้มครอง

146
00:15:00,583 --> 00:15:01,833
นี่ ดื่มนี่สิ

147
00:15:10,333 --> 00:15:12,833
ไม่ อย่าแตะมัน อย่า

148
00:15:13,541 --> 00:15:15,500
ฉันรู้ว่าแกเจ็บ

149
00:15:16,500 --> 00:15:17,625
แต่เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

150
00:15:18,500 --> 00:15:19,875
มันจะผ่านไป ไม่ต้องห่วงนะ

151
00:15:22,625 --> 00:15:25,416
มีอะไร ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ

152
00:15:27,291 --> 00:15:28,583
จำฉันได้ไหม

153
00:15:33,208 --> 00:15:34,041
ฉันเอง ซียา

154
00:15:41,166 --> 00:15:42,000
แล้วแกล่ะ

155
00:15:49,041 --> 00:15:50,833
น่า พูดสิ

156
00:15:51,583 --> 00:15:53,125
ว่ามา พูดอะไรหน่อยสิ

157
00:15:53,625 --> 00:15:54,625
พูดชื่อแก

158
00:15:56,166 --> 00:15:57,375
พูดสิ่งที่แกรู้

159
00:15:59,708 --> 00:16:02,458
เลิกจ้องฉันแล้วก็พูด ไม่เอาน่า พูดสิ!

160
00:16:15,458 --> 00:16:17,458
นั่นแหละ ว่าไง

161
00:16:18,166 --> 00:16:20,916
นั่นไง แกจำได้

162
00:16:21,416 --> 00:16:24,000
ต้องมีความจำของอิห์ซันอยู่ที่ไหนสักแห่งในนั้น

163
00:16:24,500 --> 00:16:27,083
ซ่อนอยู่ในสมองแก ในใจแก

164
00:16:27,583 --> 00:16:29,875
แกจะค่อยๆ จำได้

165
00:16:33,416 --> 00:16:34,416
ดูสิ

166
00:16:38,458 --> 00:16:40,625
นี่ ไม่ต้องกลัวนะ

167
00:16:42,000 --> 00:16:43,208
การนึกถึงจะเจ็บปวด

168
00:16:43,291 --> 00:16:47,500
แต่โชคดีที่แกอยู่หลังเครื่องจักรนั่น

169
00:16:47,583 --> 00:16:48,791
มันบังแกไว้

170
00:16:51,666 --> 00:16:52,666
หน้าแก…

171
00:16:54,583 --> 00:16:55,916
มันจะเจ็บ

172
00:16:56,416 --> 00:16:57,500
แกจะทำให้ตัวเองกลัว

173
00:16:57,583 --> 00:16:59,708
แต่ดูสิ ร่างกายแกไม่เสียหาย

174
00:17:00,958 --> 00:17:01,958
มาเถอะ

175
00:17:02,500 --> 00:17:04,916
ดูสิ แกเป็นคนสร้างเครื่องนี้

176
00:17:05,875 --> 00:17:07,041
แกกับฉันทำมันด้วยกัน

177
00:17:07,750 --> 00:17:09,333
ฉันช่วยแกทำ

178
00:17:10,416 --> 00:17:13,041
ใช่ไหม พยายามจำสิ

179
00:17:14,125 --> 00:17:15,208
ไม่เอาน่า จำให้ได้สิ

180
00:17:21,000 --> 00:17:22,208
ให้ตาย อะไรกันเนี่ย

181
00:17:33,416 --> 00:17:34,416
เกิดอะไรขึ้น

182
00:17:38,458 --> 00:17:39,458
มีอะไร

183
00:17:51,541 --> 00:17:52,541
ไม่นะ…

184
00:17:53,125 --> 00:17:54,166
จริงเหรอเนี่ย

185
00:18:36,833 --> 00:18:37,833
เกิดอะไรขึ้น

186
00:18:39,333 --> 00:18:40,875
ทำไมแกกลัว

187
00:18:40,958 --> 00:18:42,583
ทำไมแกกลัว

188
00:18:45,916 --> 00:18:47,500
ปล่อย!

189
00:18:59,250 --> 00:19:00,250
จะเป็นแบบนี้ไม่ได้

190
00:19:01,333 --> 00:19:03,541
เป็นไปไม่ได้

191
00:19:31,833 --> 00:19:34,500
อาซีเย พ่อสงสัยจริง

192
00:19:34,583 --> 00:19:36,166
ว่าลูกจะจัดกระเป๋าอีกกี่ใบ

193
00:19:36,250 --> 00:19:39,375
นี่เป็นเสื้อกับชั้นในสะอาดสำหรับซียาค่ะ คุณพ่อ

194
00:19:40,250 --> 00:19:42,416
เราจะไม่เอามันกลับมา

195
00:19:42,500 --> 00:19:44,916
เราจะเอาชิ้นที่เปื้อนกลับมา

196
00:19:45,000 --> 00:19:47,666
อืม ถ้าเขาซักมันที่นั่นไม่ได้…

197
00:19:47,750 --> 00:19:50,041
พ่อแน่ใจว่าเขาต้องเจอผู้หญิงที่ไหนสักคน…

198
00:19:50,125 --> 00:19:52,166
หมายถึงที่มาซักรีดผ้าให้น่ะ

199
00:19:52,958 --> 00:19:55,666
ขอเถอะค่ะ คุณพ่อ หนูเข้าใจเรื่องนั้นอยู่แล้ว

200
00:19:57,416 --> 00:19:58,916
ยูนุสนี่คนไหน

201
00:19:59,416 --> 00:20:00,750
เขาเช่าห้องพักอยู่ที่นี่

202
00:20:00,833 --> 00:20:02,916
เช่าห้องเหรอ นี่เป็นที่พักสำหรับคนโสด

203
00:20:03,583 --> 00:20:05,208
ที่นี่มีคนเช่าอยู่เยอะแยะ

204
00:20:06,750 --> 00:20:09,000
เขาผมหยิก เขาเป็นนักศึกษา

205
00:20:09,083 --> 00:20:10,958
อ๋อ คนที่เรียนหมอ

206
00:20:11,041 --> 00:20:13,041
ใช่แล้ว นั่นห้องเขา

207
00:20:13,541 --> 00:20:15,791
แต่อย่ามาดึกๆ แบบนี้อีกนะ

208
00:20:15,875 --> 00:20:18,291
มันไม่เหมาะสม

209
00:20:18,375 --> 00:20:20,125
นายควรมาหาเขาตอนกลางวัน

210
00:20:29,583 --> 00:20:30,458
ซียา

211
00:20:30,541 --> 00:20:33,416
โอ๊ย โผล่มาจนได้ ไปอยู่ไหนมา พวก

212
00:20:33,500 --> 00:20:36,000
ฉันอยากไปหานาย
แต่คิดว่านายอาจไม่อยากให้ทำแบบนั้น

213
00:20:36,083 --> 00:20:39,791
นายรู้สึกถึงแผ่นดินไหวเมื่อคืนใช่ไหม
ทำเอาเราสั่นเหมือนใบไม้เลย

214
00:20:39,875 --> 00:20:43,000
แต่ฉันคิดว่านายคงปลอดภัยที่นั่น
เพราะที่นี่ไม่มีอะไรพังลงมา

215
00:20:43,083 --> 00:20:45,083
ฉันห่วงแทบตายแน่ะ พวก

216
00:20:45,583 --> 00:20:47,250
นายไปทำอะไรกับหมอนั่นน่ะ

217
00:20:47,333 --> 00:20:49,125
ฉันไม่รู้จะบอกทางโรงเรียนยังไง

218
00:20:49,208 --> 00:20:50,208
โรงเรียนเหรอ

219
00:20:51,666 --> 00:20:54,625
มันจบแล้ว ฉันไม่ไปโรงเรียนแล้ว

220
00:20:54,708 --> 00:20:56,458
นายพูดเรื่องอะไรน่ะ

221
00:20:56,958 --> 00:20:58,125
ฟังนะ ซียา

222
00:20:58,208 --> 00:21:01,000
นายบอกฉันได้
ต่อให้เป็นเรื่องผิดทำนองคลองธรรมก็เถอะ

223
00:21:01,083 --> 00:21:03,500
ฟังนะ ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันไม่บอกใครหรอก

224
00:21:03,583 --> 00:21:05,333
ไม่ต้องห่วง ฉันจะเก็บความลับให้

225
00:21:05,833 --> 00:21:07,500
นายจะทำงั้นจริงเหรอ

226
00:21:10,250 --> 00:21:11,625
นายจะช่วยฉันไหม

227
00:21:12,250 --> 00:21:13,458
เกิดอะไรกับมือนาย

228
00:21:13,958 --> 00:21:17,416
ยูนุส ฉันทำเรื่องเลวร้ายมากๆ ลงไป

229
00:21:19,250 --> 00:21:20,791
นายฆ่าหมอนั่นเหรอ

230
00:21:50,708 --> 00:21:51,541
อะไรวะเนี่ย

231
00:21:53,000 --> 00:21:54,500
ซียา… ซียา!

232
00:21:55,125 --> 00:21:56,500
ซียา นี่มันอะไรกันวะ

233
00:21:56,583 --> 00:21:57,875
ยูนุส ยูนุส!

234
00:22:03,833 --> 00:22:05,750
ยูนุส ตั้งสติหน่อย

235
00:22:06,666 --> 00:22:07,541
ไม่เอาน่า ยูนุส!

236
00:22:18,500 --> 00:22:21,500
เราก็แค่ต้องโน้มน้าวคุณลุงฮัมดี
ว่าสองคืนก่อนนี้ฉันอยู่กับนาย

237
00:22:21,583 --> 00:22:23,500
แล้วเจ้าของบ้านล่ะ เขาเห็นนายนะ

238
00:22:24,083 --> 00:22:25,875
บอกเขาว่านายแอบพาฉันเข้ามา

239
00:22:25,958 --> 00:22:27,458
และซ่อนฉันไว้ในห้องนาย

240
00:22:28,541 --> 00:22:30,750
บอกว่าฉันอยู่ที่นั่นสองคืนแล้ว
ตอนเขาเห็นฉัน

241
00:22:30,833 --> 00:22:33,000
ไม่รู้สิ ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ ยูนุส

242
00:22:33,083 --> 00:22:34,750
พวกเขาไม่ถามอะไรมากขนาดนั้นหรอก

243
00:22:36,458 --> 00:22:40,041
เราก็แค่บอกคุณลุงฮัมดี
ว่าฉันไม่ได้อยู่ที่นี่ตอนเกิดการระเบิด

244
00:22:40,125 --> 00:22:41,916
และตอนนั้นฉันอยู่กับนาย

245
00:22:42,000 --> 00:22:43,375
เขาเป็นพยานคนเดียว

246
00:22:43,458 --> 00:22:46,250
- แล้วถ้าเขาไม่เชื่อล่ะ
- ฉันจะทำให้เขาเชื่อ

247
00:22:48,125 --> 00:22:51,000
บ้านหลังนี้อยู่ไกล
จากย่านที่อยู่อาศัยที่ใกล้ที่สุด

248
00:22:51,083 --> 00:22:53,916
จะไม่มีใครรู้ว่ามีไฟไหม้
จะยังไม่มีใครรู้อีกพักใหญ่

249
00:22:58,583 --> 00:23:00,458
ใช่แล้ว ไฟไหม้

250
00:23:01,500 --> 00:23:05,041
มันจะกลบเกลื่อนทุกอย่างโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้

251
00:23:05,541 --> 00:23:07,875
ไม่มีอิห์ซันให้หาตัว และไม่มีเครื่องจักร

252
00:23:08,458 --> 00:23:09,375
อย่านะ

253
00:23:10,000 --> 00:23:11,958
อย่าบอกว่าจะเผาเขา ไม่งั้นฉันไม่เอาด้วย

254
00:23:12,041 --> 00:23:13,916
ฉัน… ฉันจะไปแจ้งตำรวจเอง

255
00:23:14,000 --> 00:23:15,708
ถึงเขาจะอยู่ในสภาพนี้…

256
00:23:15,791 --> 00:23:18,583
บ้าไปแล้วเหรอ นายคิดว่าฉันเป็นคนยังไง

257
00:23:19,208 --> 00:23:22,708
ฉันไม่ฆ่าคน ฉันฆ่าใครไม่ได้
ฉันทำแบบนั้นไม่ได้

258
00:23:22,791 --> 00:23:25,083
แต่ตำรวจจะไม่หาศพที่ถูกเผาของอิห์ซันเหรอ

259
00:23:25,166 --> 00:23:27,625
- ไม่สงสัยเหรอว่ากระดูกอยู่ไหน
- ไม่หรอก

260
00:23:28,916 --> 00:23:30,458
จะมีศพที่ถูกเผา

261
00:23:31,958 --> 00:23:32,875
จะมี

262
00:23:34,166 --> 00:23:35,166
มันอยู่ตรงนั้น

263
00:23:46,083 --> 00:23:47,166
ยูนุส…

264
00:23:49,291 --> 00:23:50,583
ยูนุส ทำใจดีๆ ไว้

265
00:23:55,250 --> 00:23:57,541
แล้วอาจารย์อิห์ซันล่ะ คนที่อยู่ในนั้นน่ะ

266
00:23:57,625 --> 00:24:00,041
- จะเกิดอะไรขึ้นกับเขา
- เขาเป็นคนอื่นไปแล้วตอนนี้

267
00:24:00,125 --> 00:24:02,208
จะไม่มีใครจำเขาได้ นายก็เห็นเขาแล้ว

268
00:24:02,916 --> 00:24:05,666
เราจะทิ้งเขาไว้ข้างถนน
ให้เขาเผชิญชะตากรรมเอาเอง

269
00:24:05,750 --> 00:24:07,583
ฉันรู้ว่ามันโหดร้าย ยูนุส

270
00:24:07,666 --> 00:24:09,875
แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น

271
00:24:10,583 --> 00:24:12,166
เรื่องนี้ก็ผิดที่เขาส่วนหนึ่ง

272
00:24:12,250 --> 00:24:14,625
ฉันเป็นแค่เบี้ยบนกระดานหมากรุก

273
00:24:16,583 --> 00:24:18,833
ฉันช่วยเขาไม่ได้ เราช่วยเขาไม่ได้

274
00:24:18,916 --> 00:24:21,791
ฉันทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น ยูนุส ถ้ามีอะไร…

275
00:24:22,708 --> 00:24:23,708
ฉันหมดแรงแล้ว ยูนุส

276
00:24:29,541 --> 00:24:31,291
ฉันจะไถ่บาปของฉัน ไม่ว่าจะเป็นอะไร

277
00:24:31,875 --> 00:24:34,291
ฉันจะออกจากโรงเรียน กลับบ้าน

278
00:24:34,791 --> 00:24:39,458
ฉันจะเผาความหวัง อนาคตของฉัน
ทุกอย่างที่ฉันมี

279
00:24:39,541 --> 00:24:41,083
ไปพร้อมกับบ้านหลังนี้

280
00:24:46,125 --> 00:24:47,166
ยื่นเท้ามา

281
00:24:52,958 --> 00:24:56,625
ตอนนี้เขาเป็นผู้ป่วยโรคเรื้อนแล้ว
เป็นคนบ้าที่อยู่ข้างถนน

282
00:24:56,708 --> 00:24:58,583
ต้องมีคนช่วยเขาแน่

283
00:24:58,666 --> 00:25:02,375
โรงพยาบาล คนใจบุญ
หรือสถานพยาบาลโรคเรื้อน

284
00:25:30,291 --> 00:25:31,833
ฉันจะไม่เป็นหมอ

285
00:25:32,416 --> 00:25:34,416
ฉันจะอยู่กับหัวใจที่หายไปครึ่งหนึ่ง

286
00:25:34,916 --> 00:25:36,625
นั่นคือวิธีไถ่บาปของฉัน

287
00:25:37,708 --> 00:25:39,125
ถ้ามีนรกจริงๆ ละก็

288
00:25:40,083 --> 00:25:42,083
กองไฟนี่ก็จะเป็นนรกของฉัน

289
00:25:44,750 --> 00:25:47,708
ฉันจะลงนรก ไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง
แต่เป็นสองครั้ง ยูนุส

290
00:25:47,791 --> 00:25:48,791
ฉันจะถูกเผาสองครั้ง

291
00:25:49,291 --> 00:25:52,958
ทั้งในกองไฟนี่และในโลกหลังความตาย

292
00:26:04,375 --> 00:26:05,375
ไม่เป็นไรนะ

293
00:26:10,458 --> 00:26:13,041
เขาอาจกลัวความเจ็บปวด
จากไฟที่แผดเผาเนื้อหนังเขา

294
00:26:13,708 --> 00:26:15,708
หรือในเปลวไฟนั้น เขาอาจเห็นภาพ

295
00:26:15,791 --> 00:26:19,250
สถานที่ที่เขาไปแล้วกลับมา
ที่ที่เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับมัน

296
00:26:26,291 --> 00:26:28,750
แต่สรุปก็คืออิห์ซันตายไปแล้ว

297
00:26:29,625 --> 00:26:31,083
หัวใจเขาหยุดเต้น

298
00:26:31,166 --> 00:26:33,458
นายได้ถามเขาไหมว่านรกเป็นยังไง

299
00:26:33,541 --> 00:26:36,333
ให้ตายสิ บอกมาว่าต้องทำยังไง
ถึงจะไม่ต้องถูกเผาที่นั่น

300
00:26:36,416 --> 00:26:38,583
- เราจะได้…
- ใช่

301
00:26:41,958 --> 00:26:43,916
ต่อให้ผมถามก็คงไม่ได้คำตอบ

302
00:26:45,458 --> 00:26:48,291
คนที่ผมชุบชีวิตขึ้นมาลืมแม้แต่ชื่อตัวเอง

303
00:26:48,958 --> 00:26:51,875
อะไรก็ตามที่เขาเคยเห็นหรือเคยคิด

304
00:26:52,375 --> 00:26:54,083
อยู่ในหัวเขาทั้งหมด

305
00:26:55,041 --> 00:26:56,625
ไม่ได้ว่าอะไรนะ ไอ้น้อง

306
00:26:56,708 --> 00:27:00,291
แต่เรื่องที่นายเล่ามาน่ะ
ฉันใช้สามัญสำนึกอธิบายได้

307
00:27:01,041 --> 00:27:04,208
หัวใจเขาอาจหยุดเต้นไปพักหนึ่งจริง
และสายฟ้าก็ทำให้มันกลับมาเต้นใหม่

308
00:27:04,291 --> 00:27:05,958
นั่นมันไม่ไกลความจริงนัก ใช่ไหมล่ะ

309
00:27:07,000 --> 00:27:08,541
มันเกิดขึ้นกับลุงที่ตายไปแล้วของฉัน

310
00:27:08,625 --> 00:27:10,875
เราคิดว่าเขาตายไปแล้วและกำลังจะฝังเขา

311
00:27:10,958 --> 00:27:12,458
แต่เขาก็ขยับตัวตอนนั้นพอดี

312
00:27:12,541 --> 00:27:14,083
ทำให้ทุกคนตกใจกลัว

313
00:27:14,875 --> 00:27:17,041
หมอนั่นเลยกินอาหารงานศพตัวเองได้

314
00:27:19,958 --> 00:27:23,291
มันเป็นไปได้ พ่อผมก็มีคนไข้แบบนั้น

315
00:27:24,916 --> 00:27:28,000
แต่วันหนึ่งเขาเล่าทุกอย่างให้ผมฟัง

316
00:27:30,416 --> 00:27:31,791
อิห์ซันเล่าเอง

317
00:27:39,416 --> 00:27:43,000
เกิดเหตุระเบิดในลานบ้านเขา
เมื่อสองสามปีก่อนด้วยซ้ำ

318
00:27:43,083 --> 00:27:44,416
เขาหาดินปืนมาเพื่ออะไรก็ไม่รู้

319
00:27:44,500 --> 00:27:47,083
- ดินปืนเหรอครับ
- ใช่ เป็นถังๆ เลย

320
00:27:47,166 --> 00:27:49,958
ลือกันว่าเขาอยากฆ่าตัวตาย

321
00:27:55,916 --> 00:27:58,458
เฮ้ย หยุด

322
00:27:59,500 --> 00:28:01,458
เราจะเดินไปตลอดทางที่เหลือ

323
00:28:02,416 --> 00:28:04,166
มาเถอะ มา อิห์ซัน

324
00:28:05,833 --> 00:28:06,833
นั่นแหละ

325
00:28:22,708 --> 00:28:23,708
ขอโทษด้วย

326
00:28:30,291 --> 00:28:31,125
ฉัน…

327
00:28:34,708 --> 00:28:35,791
ยกโทษให้ฉันด้วย!

328
00:28:41,541 --> 00:28:42,875
อย่าหันกลับไปมอง ยูนุส

329
00:28:43,708 --> 00:28:44,791
อย่าหันกลับไปมอง!

330
00:28:45,291 --> 00:28:47,083
อย่า! อย่าหันไปมอง!

331
00:29:04,333 --> 00:29:06,333
เราเข้าไปข้างในได้นะถ้าลูกหนาว อาซีเย

332
00:29:06,416 --> 00:29:07,541
ไม่ค่ะ หนูไม่เป็นไร

333
00:29:07,625 --> 00:29:09,500
ไม่หิวเหรอลูก

334
00:29:09,583 --> 00:29:10,708
โอ๊ย อย่าทำไก๋เลย

335
00:29:10,791 --> 00:29:13,666
เราไม่ได้เดินทางไปอิสตันบูลกันตลอด

336
00:29:13,750 --> 00:29:15,750
ดังนั้นระหว่างที่ลูกมีพ่ออยู่ด้วย

337
00:29:15,833 --> 00:29:17,750
ลูกก็ควรให้พ่อจ่ายเงินให้

338
00:29:18,333 --> 00:29:20,791
อย่างน้อยเราซื้อซิมิด อิ ฮัลก้ากันเถอะ

339
00:29:20,875 --> 00:29:21,875
พ่อหนุ่ม

340
00:29:21,958 --> 00:29:24,625
ซิมิด อิ ฮัลก้าเหรอคะ คุณพ่อ ชื่อนั้นมันเชยแล้ว

341
00:29:27,041 --> 00:29:28,958
- ทานให้อร่อยนะครับ
- ขอบใจ

342
00:29:29,666 --> 00:29:32,166
ถ้าหนูเห็นผ้าสวยๆ ในตู้โชว์หน้าร้าน

343
00:29:32,250 --> 00:29:34,500
หนูจะให้คุณพ่อซื้อให้สักสองสามหลา

344
00:29:34,583 --> 00:29:36,458
ในเมื่อคุณพ่อยืนกราน

345
00:29:36,541 --> 00:29:39,000
งั้นเหรอ ก็ได้

346
00:29:39,083 --> 00:29:41,333
ลูกพ่อควรได้ทุกอย่าง

347
00:29:41,416 --> 00:29:42,625
ขอบคุณค่ะ

348
00:29:50,125 --> 00:29:52,083
ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้คุณลุงฮัมดีฟัง

349
00:29:52,166 --> 00:29:53,666
เขาเป็นพยานรู้เห็นคนเดียวที่เหลือ

350
00:29:54,166 --> 00:29:57,208
ถ้าเราพูดแบบเดียวกันและกล่อมให้เขาเชื่อได้…

351
00:29:57,291 --> 00:30:00,375
ที่ฉันบอกอยู่ก็คือ
แค่ยืนยันทุกอย่างที่ฉันพูดก็พอ

352
00:30:03,375 --> 00:30:05,250
- ตกลงนะ ยูนุส
- ได้สิ

353
00:30:05,333 --> 00:30:07,708
หน้าที่เดียวที่ฉันมีก็คือสนับสนุนว่านายไม่ผิด

354
00:30:07,791 --> 00:30:10,958
ฉันแน่ใจว่านายรู้อยู่แล้วว่าจะพูดอะไร
จะปั้นเรื่องว่ายังไง

355
00:30:11,041 --> 00:30:13,041
รวมถึงวิธีพูดมัน

356
00:30:13,750 --> 00:30:17,291
ให้ตายสิ ยูนุส นี่ใช่เวลามาพูดเรื่องนั้นเหรอ

357
00:30:17,375 --> 00:30:18,458
ฉันบอกแล้วไง

358
00:30:19,000 --> 00:30:20,875
แค่ช่วยฉันครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

359
00:30:20,958 --> 00:30:22,625
แล้วฉันก็จะเผ่นไปอยู่ดี

360
00:30:22,708 --> 00:30:24,625
ฉันเล่าให้ฟังหมดแล้วนี่ มันไม่ใช่ความผิดฉัน

361
00:30:24,708 --> 00:30:25,625
ก็แน่ละ

362
00:30:25,708 --> 00:30:28,000
มันไม่ใช่ความผิดนาย เป็นความผิดเขาทั้งหมด

363
00:30:28,083 --> 00:30:31,666
เป็นเพราะคนบ้าน่าเวทนานั่น
ที่เราทิ้งไว้บนถนนเหมือนลูกหมาตัวหนึ่ง

364
00:30:31,750 --> 00:30:33,541
เป็นคนอื่นตลอดที่ผิด

365
00:30:33,625 --> 00:30:35,208
เป็นโลกใบใหญ่นี่ที่ผิด

366
00:30:35,291 --> 00:30:38,250
มันไม่เข้าใจนาย ตามไม่ทันนาย
นายเป็นคนเดียวที่บริสุทธิ์

367
00:30:38,333 --> 00:30:41,541
เรื่องที่ฉันทำอาจผิด แต่นายก็ช่วยฉันทำ

368
00:30:41,625 --> 00:30:43,208
เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว

369
00:30:43,708 --> 00:30:45,791
รู้ไว้ว่าถ้าฉันพัง…

370
00:30:45,875 --> 00:30:47,875
"นายก็จะพังไปกับฉันด้วย" ใช่ไหม

371
00:30:50,375 --> 00:30:52,625
ไม่ต้องขู่หรอก เพื่อน

372
00:30:52,708 --> 00:30:54,500
ฉันไม่ผิดคำสัญญาของตัวเอง

373
00:30:55,000 --> 00:30:56,000
ดังนั้นก็ไม่ต้องห่วง

374
00:30:57,958 --> 00:31:00,208
แต่ที่จริงฉันดีใจนะที่นายขู่ฉัน

375
00:31:00,875 --> 00:31:03,541
ตอนนี้ฉันรู้แน่แล้วว่านายเป็นคนยังไง

376
00:31:23,541 --> 00:31:26,166
ทีนี้ ตามเวลาแบบยุโรป

377
00:31:26,666 --> 00:31:29,541
เราออกจากบ้านมาตอน 5.00 น.

378
00:31:29,625 --> 00:31:32,333
ตอนนี้ 9.15 น.

379
00:31:32,416 --> 00:31:36,000
บวกไปจากนั้นอีกประมาณหกชั่วโมง
จะได้เวลาเท่าไร

380
00:31:36,625 --> 00:31:38,166
15.15 น.

381
00:31:38,250 --> 00:31:39,833
เราจะขึ้นรถไฟที่เอมิเนอนู

382
00:31:39,916 --> 00:31:42,375
แล้วไปดักรอซียา
ที่ประตูรั้วโรงเรียนทันทีที่เขาออกมา

383
00:31:42,458 --> 00:31:46,208
ต่อให้เราไปสาย เราก็จะหาเขาให้เจอ
ตามที่อยู่บนจดหมายนั่น

384
00:31:46,291 --> 00:31:48,625
จะว่าไป พ่อส่งโทรเลขไปที่โรงเรียนด้วย

385
00:31:48,708 --> 00:31:52,250
เขาต้องรู้แน่ว่าเรากำลังจะไปหา
เขาจะรอเราอยู่ที่ประตูนั่น

386
00:31:54,083 --> 00:31:55,083
เขาจะรอค่ะ

387
00:31:55,166 --> 00:31:57,583
ผมจะไปจากที่นี่ครับ คุณลุงฮัมดี

388
00:31:57,666 --> 00:31:59,875
ผมมาขออนุญาตคุณ

389
00:32:00,500 --> 00:32:02,375
ให้ตายสิ

390
00:32:02,458 --> 00:32:04,208
ฉันอนุญาต

391
00:32:04,291 --> 00:32:06,250
แต่จู่ๆ เกิดอะไรขึ้นน่ะ เจ้าหนู

392
00:32:06,333 --> 00:32:08,958
เมื่อวานนี้เองเธอยังอยากเรียนแทบตาย

393
00:32:09,041 --> 00:32:10,625
เธอดูจะแข็งแรงขึ้นแล้วด้วย

394
00:32:10,708 --> 00:32:11,916
แข็งแรงเหมือนหมูเลยละ

395
00:32:13,625 --> 00:32:15,000
สองวันที่ผ่านมานี้เขาพักอยู่กับผม

396
00:32:15,916 --> 00:32:17,333
แล้วก็อ้วนขึ้นมา…

397
00:32:18,000 --> 00:32:19,458
อิห์ซันว่ายังไงบ้าง

398
00:32:19,541 --> 00:32:23,041
ฉันอยากให้เธอได้คุยกับเขา
เขาจะไม่ยอมให้เธอออกจากโรงเรียนแน่

399
00:32:23,125 --> 00:32:25,750
ถ้าเขาพูดอะไรได้… ก็คงจะดีครับ

400
00:32:26,583 --> 00:32:28,541
นั่นคือเหตุผลส่วนหนึ่งครับ คุณลุงฮัมดี

401
00:32:29,708 --> 00:32:31,250
ผมกลัวตัวเองจะกลายเป็นแบบเขา

402
00:32:31,333 --> 00:32:33,875
จะยังไงผมก็เข้ากับพวกอาจารย์ไม่ได้

403
00:32:34,375 --> 00:32:36,500
ผมไม่เหมาะกับที่นั่น

404
00:32:36,583 --> 00:32:38,916
- และการได้เห็นเขาเป็นแบบนั้น…
- แบบไหน

405
00:32:40,583 --> 00:32:43,416
- ฉันนึกว่าช่วงนี้เขาสบายดีเสียอีก
- ไม่ครับ เขา…

406
00:32:45,000 --> 00:32:46,333
เขา…

407
00:32:47,541 --> 00:32:49,625
จำตอนที่คุณกับยูนุสไปเยี่ยมผมได้ไหมครับ

408
00:32:50,125 --> 00:32:52,625
ผมเห็นถังดินปืนหลังจากพวกคุณกลับไป

409
00:32:52,708 --> 00:32:53,666
เยอะมาก

410
00:32:53,750 --> 00:32:55,166
ดูเหมือนเพิ่งซื้อมาใหม่

411
00:32:55,666 --> 00:32:57,458
ผมกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้น

412
00:32:57,541 --> 00:32:59,250
ผมเลยไปบ้านยูนุสคืนนั้น

413
00:33:00,041 --> 00:33:01,625
ใช่สิ นั่นแหละเรื่องที่เกิดขึ้น

414
00:33:01,708 --> 00:33:03,375
ตายละ

415
00:33:03,875 --> 00:33:06,750
เขาอารมณ์อ่อนไหวขึ้นมาอีกแล้วเหรอ
อัลลอฮ์ทรงโปรด

416
00:33:07,583 --> 00:33:09,833
ฉันจะปิดร้านแล้วไปหาเขา

417
00:33:09,916 --> 00:33:12,125
มาเถอะ เจ้าหนู ไปเก็บของของเธอข้างใน

418
00:33:41,791 --> 00:33:43,500
อวยพรให้ผมด้วยครับ คุณลุงฮัมดี

419
00:33:43,583 --> 00:33:45,958
ผมตอบแทนสิ่งที่คุณทำเพื่อผมไม่ได้

420
00:33:46,916 --> 00:33:48,458
ฉันอวยพรให้เธอ

421
00:33:48,541 --> 00:33:50,208
แต่ฉันไม่อยากเชื่อเรื่องนี้เลย เจ้าหนู

422
00:33:51,458 --> 00:33:52,666
ฉันเองก็ชินกับเธอเหมือนกัน

423
00:33:53,333 --> 00:33:54,500
เอาเถอะ โชคดีนะ

424
00:33:55,000 --> 00:33:58,291
บางทีเธออาจคิดดูใหม่แล้วกลับมาเรียนปีหน้า

425
00:34:00,625 --> 00:34:05,125
อย่าลืมล่ะว่าเธอมีบ้านอยู่ที่นี่เสมอ
กับคุณลุงฮัมดีของเธอ

426
00:34:12,833 --> 00:34:13,916
รักษาตัวด้วยครับ

427
00:34:14,000 --> 00:34:16,041
เธอก็ด้วย เขียนจดหมายมานะ

428
00:34:16,833 --> 00:34:18,833
เจมชิท ไปรับออเดอร์

429
00:34:22,875 --> 00:34:24,500
- ขอซุปตีนแกะ
- ได้ครับ

430
00:34:25,583 --> 00:34:28,333
ถ้านายไม่ต้องการตัวฉันแล้ว
ฉันจะไปโรงเรียนละนะ

431
00:34:28,416 --> 00:34:30,333
- ยูนุส…
- พอเถอะ เพื่อน

432
00:34:30,416 --> 00:34:32,375
นายจะพูดแบบเดิมซ้ำๆ

433
00:34:32,458 --> 00:34:33,708
นายพูดจาแสนดี

434
00:34:33,791 --> 00:34:37,083
แต่ฉันสงสัยว่าเราคงพูดแบบนั้นไม่ได้
เรื่องหัวใจนาย

435
00:34:38,250 --> 00:34:39,250
ดังนั้น

436
00:34:40,083 --> 00:34:42,666
นายจะพูดอะไรก็ไม่มีค่าสำหรับฉัน

437
00:34:43,500 --> 00:34:46,083
ทีนี้ก็ไปซะ ลาก่อน

438
00:34:48,250 --> 00:34:50,541
- หลบไป!
- หลีกทาง!

439
00:34:50,625 --> 00:34:51,958
- หลบไป!
- หลีกทาง!

440
00:34:52,458 --> 00:34:53,583
หลบไป!

441
00:34:55,000 --> 00:34:57,416
- หลบไป!
- หลีกๆ!

442
00:34:58,291 --> 00:34:59,916
ทุกคน ฟังทางนี้!

443
00:35:00,000 --> 00:35:04,208
ฟังให้ชัดๆ นะ ตั้งใจฟังให้ดีๆ!

444
00:35:04,291 --> 00:35:07,666
คณะละครของวาซิลี การแสดงที่โด่งดังที่สุด

445
00:35:07,750 --> 00:35:10,208
มาให้ความบันเทิงกับพวกคุณที่นี่แล้ว

446
00:35:10,291 --> 00:35:13,708
คุณจะไม่เชื่อสิ่งที่คุณเห็น

447
00:35:13,791 --> 00:35:17,333
ในการแสดงอันวิเศษสุด
ที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปถึงยุโรปนี้!

448
00:35:19,250 --> 00:35:21,458
ผมเห็นว่าคุณเศร้ามาก

449
00:35:21,958 --> 00:35:24,666
สบายใจได้เลยว่าเราจะร่ายมนตร์สะกดคุณ

450
00:35:24,750 --> 00:35:28,250
และทำให้คุณมีความสุขกับลูกไม้เด็ดที่เราจะแสดง

451
00:35:28,333 --> 00:35:30,791
ยิ้มหน่อยสิครับ นะ

452
00:35:32,208 --> 00:35:34,208
ทุกคน ฟังทางนี้!

453
00:35:34,291 --> 00:35:36,875
ฟังให้ดีๆ!

454
00:35:37,458 --> 00:35:39,500
ตั้งใจฟัง!

455
00:35:40,666 --> 00:35:43,708
คณะละครของวาซิลี การแสดงที่โด่งดังที่สุด

456
00:35:43,791 --> 00:35:45,916
มาให้ความบันเทิงกับพวกคุณที่นี่แล้ว

457
00:35:51,333 --> 00:35:53,666
คุณเคยคิดไหมว่าทำไมคนถึงกลัวผีดิบ

458
00:35:53,750 --> 00:35:55,375
หัวหน้าเออเมร์

459
00:35:56,083 --> 00:35:59,375
ไม่รู้สิ เพราะพวกเขากลัวความตายมั้ง

460
00:36:01,416 --> 00:36:03,250
คนไม่กลัวความตาย

461
00:36:03,791 --> 00:36:05,750
พวกเขารู้อยู่แล้วว่ามันมีอยู่

462
00:36:06,375 --> 00:36:11,291
พวกเขากลัวความเป็นไปได้ที่ผีดิบจะเริ่มพูด

463
00:36:12,750 --> 00:36:17,708
เพราะพวกนั้นอาจพูดว่า
ไม่มีอะไรรออยู่หลังความตาย

464
00:36:59,625 --> 00:37:00,791
ให้ตายสิ

465
00:37:00,875 --> 00:37:02,666
อย่ามองเขานะ ลูก

466
00:37:02,750 --> 00:37:04,458
โรคเรื้อน เขาเป็นโรคเรื้อน! หนีเร็ว!

467
00:37:04,541 --> 00:37:06,750
เขาเป็นโรคเรื้อน! หนีเร็ว!

468
00:37:08,000 --> 00:37:10,250
เขาเป็นผีดิบ เขาฟื้นขึ้นมาจากหลุมศพ!

469
00:37:12,000 --> 00:37:13,833
ไปซะ เจ้าปีศาจ!

470
00:37:15,041 --> 00:37:18,333
โรคเรื้อน เขาเป็นโรคเรื้อน! หนีเร็ว!

471
00:37:18,416 --> 00:37:20,833
หยุดนะ! อย่าเข้ามา!

472
00:37:20,916 --> 00:37:23,458
ไปซะ! หยุดเลย! ไปให้พ้น!

473
00:37:23,541 --> 00:37:25,333
ผีดิบ! เขาฟื้นขึ้นมาจากหลุมศพ!

474
00:37:25,416 --> 00:37:26,625
- หยุดนะ!
- ผีดิบ!

475
00:37:26,708 --> 00:37:28,500
- ไปซะ ไอ้ขี้เรื้อน!
- ไปให้พ้น!

476
00:37:28,583 --> 00:37:30,041
- ไปให้พ้น!
- ผีดิบ!

477
00:37:30,125 --> 00:37:32,208
หยุด! หยุดนะ! ไปให้พ้น!

478
00:37:33,250 --> 00:37:35,333
- ผีดิบ!
- ตีมัน!

479
00:37:35,416 --> 00:37:37,833
อย่าทำแบบนี้ อย่าเลยนะ

480
00:37:39,416 --> 00:37:41,583
อย่า! อย่า! อย่าทำแบบนี้!

481
00:37:41,666 --> 00:37:44,125
หยุดนะ! อย่าทำแบบนี้! หยุด!

482
00:37:44,208 --> 00:37:45,958
หยุดนะ! อย่าทำแบบนี้!

483
00:38:12,625 --> 00:38:14,916
ไปให้พ้น! ไปซะ!

484
00:38:15,000 --> 00:38:17,583
- ไป!
- ไปให้พ้น!

485
00:38:17,666 --> 00:38:19,500
- ไปซะ!
- ไปซะ!

486
00:38:25,125 --> 00:38:27,583
- จับมัน!
- จับมัน!

487
00:38:31,666 --> 00:38:32,625
เราได้ตัวมันแล้ว!

488
00:42:34,250 --> 00:42:39,250
คำบรรยายโดย พรรษพร ชโลธร