1
00:00:02,000 --> 00:00:07,000
Downloaded from
YTS.MX

2
00:00:08,000 --> 00:00:13,000
Official YIFY movies site:
YTS.MX

3
00:00:11,320 --> 00:00:13,760
ตํารวจเยอรมันในฝั่งตะวันออกที่ถูกยึดครอง

4
00:00:13,760 --> 00:00:14,840
ปี 1942

5
00:00:17,520 --> 00:00:19,880
พวกเขามาที่นี่
เพื่อบังคับใช้การปกครองของเยอรมนี

6
00:00:19,880 --> 00:00:21,360
ในดินแดนที่ถูกยึดครอง

7
00:00:31,360 --> 00:00:34,080
พวกเขาทําตามคําสั่งอย่างขยันขันแข็ง

8
00:00:40,360 --> 00:00:41,920
พวกเขาได้รับมอบหมายงานพิเศษ

9
00:00:45,320 --> 00:00:46,400
ยิงชาวยิว

10
00:00:46,920 --> 00:00:48,720
เป็นร้อยเป็นพัน

11
00:00:50,440 --> 00:00:52,080
ยิงระยะเผาขน

12
00:00:52,960 --> 00:00:59,040
นักประวัติศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญ
ศึกษาอย่างละเอียดเกี่ยวกับคนที่เหนี่ยวไกปืน

13
00:00:59,040 --> 00:01:02,600
พวกเขาอยากรู้ว่า
ฆาตกรรมหมู่แบบนั้นเกิดขึ้นได้ยังไง

14
00:01:03,520 --> 00:01:05,280
พวกเขาค้นพบสิ่งที่น่าตกใจมาก

15
00:01:07,720 --> 00:01:09,880
จริงๆ แล้วพวกเขาไม่จําเป็นต้องฆ่า

16
00:01:10,440 --> 00:01:12,600
พวกเขาไม่ต้องทําตามคําสั่งก็ได้

17
00:01:15,440 --> 00:01:18,240
ถ้าคุณกล้าพูดว่า "ฉันทําใจยิงไม่ได้"

18
00:01:18,760 --> 00:01:20,640
คุณอาจจะถูกมองว่าขี้ขลาด

19
00:01:20,640 --> 00:01:23,600
ในแฟ้มคุณอาจจะมีจดหมายบอกว่าคุณไม่เก่ง

20
00:01:23,600 --> 00:01:26,400
แต่คุณไม่ได้ถูกลงโทษร้ายแรงแต่อย่างใด

21
00:01:27,960 --> 00:01:29,480
ยี่สิบปีหลังเกิดสงคราม

22
00:01:29,480 --> 00:01:33,040
มีการไต่สวนคดีฆาตกรรม
ที่ก่อโดยหน่วยหนึ่งของตํารวจฮัมบวร์ก

23
00:01:33,960 --> 00:01:35,480
แรงจูงใจของพวกเขาคืออะไร

24
00:01:36,440 --> 00:01:37,840
ทําไมพวกเขาถึงยิง

25
00:01:39,640 --> 00:01:44,240
พวกเขาไม่ใช่เพชฌฆาต
ที่สมัครใจและขับเคลื่อนด้วยอุดมการณ์

26
00:01:44,240 --> 00:01:46,840
พวกเขาไม่ใช่นักฆ่าที่ถูกฝึกมา

27
00:01:46,840 --> 00:01:51,440
พวกเขามีอาชีพพลเรือน
เช่น คนขับแท็กซี่ ช่างประปา

28
00:01:51,440 --> 00:01:55,960
จะในแง่ไหนพวกเขาก็คือคนธรรมดา

29
00:02:12,920 --> 00:02:16,280
ฮัมบวร์ก หน้าร้อนปี 1942

30
00:02:16,800 --> 00:02:19,000
สามปีก่อนเข้าสู่ช่วงสงคราม

31
00:02:20,160 --> 00:02:23,360
รัฐบาลเกณฑ์คนมาทํางานพิเศษ

32
00:02:27,800 --> 00:02:31,480
ภายในปี 1942 แรงงานขาด

33
00:02:32,200 --> 00:02:34,960
{\an8}เพราะจํานวนคนตายที่กองทัพประสบในรัสเซีย

34
00:02:34,960 --> 00:02:36,840
{\an8}(คริสโตเฟอร์ บราวนิ่ง
นักประวัติศาสตร์)

35
00:02:36,840 --> 00:02:43,600
{\an8}กับจํานวนแรงงานที่พวกเขาต้องการมากขึ้น
เพื่อให้พอกับจักรวรรดิเยอรมันที่ขยายโตขึ้น

36
00:02:47,080 --> 00:02:52,120
พวกเขาเกณฑ์ใครได้ก็เกณฑ์
เพื่อขจัดปัญหาแรงงานไม่พอ

37
00:02:52,720 --> 00:02:56,880
ชายที่แก่แล้วและมีครอบครัว
ซึ่งไม่ได้เหมาะกับกองทัพแวร์มัคท์เยอรมัน

38
00:02:56,880 --> 00:02:57,800
ก็ยังถูกเรียก

39
00:02:57,800 --> 00:03:00,760
หลายคนไม่ได้ฝักใฝ่พรรคนาซี

40
00:03:00,760 --> 00:03:03,960
และไม่ได้เป็นปรปักษ์ต่อคนยิว

41
00:03:03,960 --> 00:03:08,400
พื้นเพพวกเขามาจากสังคมประชาธิปไตยด้วยซ้ํา

42
00:03:08,400 --> 00:03:12,120
มีตั้งแต่คนอบขนม ช่างฝีมือ

43
00:03:12,120 --> 00:03:13,640
ไปจนถึงช่างไม้

44
00:03:13,640 --> 00:03:17,720
และพ่อค้าที่เป็นเจ้าที่หน้าในสํานักงาน

45
00:03:18,320 --> 00:03:24,640
คนในกองพันตํารวจ
สะท้อนวัยทํางานโดยทั่วไปของฮัมบวร์ก

46
00:03:24,640 --> 00:03:25,960
(สเตฟาน คืล
นักสังคมวิทยา)

47
00:03:26,560 --> 00:03:29,280
พวกเขาถูกเกณฑ์ไปเป็นตํารวจกองหนุน

48
00:03:29,960 --> 00:03:33,280
ระยะเวลาฝึกของพวกเขาแทบไม่พอ

49
00:03:33,800 --> 00:03:35,600
ที่จะทําให้พวกเขาพร้อมทําสิ่งที่รออยู่

50
00:03:38,280 --> 00:03:41,160
วันที่ 21 มิถุนา 1942

51
00:03:42,040 --> 00:03:44,160
พวกเขาบอกลาครอบครัว

52
00:03:44,720 --> 00:03:45,760
และออกจากบ้าน

53
00:04:00,240 --> 00:04:05,160
พวกเขาได้รับรายละเอียด
ที่ค่อนข้างเป็นนามธรรมเกี่ยวกับภารกิจ

54
00:04:05,160 --> 00:04:09,040
รายละเอียดรวมถึง
การยึดคืนพื้นที่ของเยอรมนีที่ถูกยึดครอง

55
00:04:09,040 --> 00:04:10,640
พวกเขาถูกพาไปที่โปแลนด์

56
00:04:11,120 --> 00:04:12,360
วันที่ 25 มิถุนา

57
00:04:12,360 --> 00:04:18,320
กองพันตํารวจหนุน 101
ไปถึงยังตอนใต้ของจังหวัดลูบลิน

58
00:04:25,320 --> 00:04:27,240
ไม่มีการเตรียมตัวหรือเตรียมพร้อม

59
00:04:27,240 --> 00:04:29,880
พวกเขาไม่รู้ว่า
พวกเขาต้องทําแบบนั้นตอนถูกส่งไปโปแลนด์

60
00:04:29,880 --> 00:04:31,320
พวกตํารวจไม่รู้

61
00:04:31,320 --> 00:04:32,440
ทรัปป์ไม่...

62
00:04:32,440 --> 00:04:34,840
ผู้พันทรัปป์ไม่รู้ว่าต้องทําอะไร

63
00:04:34,840 --> 00:04:36,320
ไปรู้เอาหนึ่งวันก่อนหน้า

64
00:04:38,320 --> 00:04:40,880
วันที่ 13 กรกฎา 1942

65
00:04:41,400 --> 00:04:44,320
กองพันต้องรายงานตัวแต่เช้าตรู่

66
00:04:49,440 --> 00:04:52,280
คนออกคําสั่งคือผู้พันทรัปป์

67
00:04:52,280 --> 00:04:53,200
เขาอายุเยอะแล้ว

68
00:04:53,200 --> 00:04:54,640
(ทรัปป์, วิลเฮล์ม
พันตํารวจตรี)

69
00:04:54,640 --> 00:04:57,920
เขาเป็นที่ชื่นชอบในหมู่ลูกน้อง

70
00:04:57,920 --> 00:05:02,400
เพราะเขาไม่ใช่หัวหน้าเผด็จการแบบทั่วไป

71
00:05:02,400 --> 00:05:04,560
(ฮาราลด์ เวลเซอร์
นักจิตวิทยาสังคม)

72
00:05:04,560 --> 00:05:06,760
ลูกน้องเรียกเขาว่า "พ่อทรัปป์"

73
00:05:06,760 --> 00:05:10,280
ซึ่งสื่อความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

74
00:05:10,280 --> 00:05:16,040
ผู้พันทรัปป์ยืนอยู่หน้าตํารวจในกองพันและพูดว่า

75
00:05:16,640 --> 00:05:20,320
"วันนี้คําสั่งที่ผมจะให้พวกคุณไม่ดีนัก"

76
00:05:26,000 --> 00:05:27,280
เสียงเขาสั่น

77
00:05:27,280 --> 00:05:29,840
น้ําตาไหลอาบแก้ม

78
00:05:29,840 --> 00:05:32,360
เขาพยายามอย่างมากที่จะควบคุมร่างกายตัวเอง

79
00:05:32,360 --> 00:05:34,040
เขาพยายามจนมองออก

80
00:05:34,040 --> 00:05:37,120
สําหรับเขา มันเป็นสิ่งที่แย่และยากมาก

81
00:05:37,120 --> 00:05:40,720
แย่และยากที่จะอธิบายให้ลูกน้องฟัง
ว่าสิ่งที่เขาจะขอให้พวกเขาทํานั้นคืออะไร

82
00:05:42,040 --> 00:05:46,600
พวกเขาต้องยิงชาวยิว 1,500 คน

83
00:05:46,600 --> 00:05:48,240
รวมทั้งเด็กและผู้หญิง

84
00:05:55,320 --> 00:05:57,480
หลังจากนั้นเขาก็เสนอว่า

85
00:05:57,480 --> 00:06:00,360
"ถ้าคนไหนไม่ใจเด็ดพอที่จะทํา

86
00:06:00,840 --> 00:06:04,000
ให้ก้าวออกมา คุณไม่จําเป็นต้องเข้าร่วม"

87
00:06:07,240 --> 00:06:13,440
การบอกให้ใครสักคนก้าวออกมา
ถ้าคนคนนั้นไม่อยากเข้าร่วม

88
00:06:13,440 --> 00:06:15,640
คือการต้องให้พวกเขาทําอะไรสักอย่าง

89
00:06:15,640 --> 00:06:18,960
แต่เวลาเราต้องตัดสินใจ

90
00:06:18,960 --> 00:06:22,840
แล้วเราไม่รู้ว่าอะไรกันแน่คือสิ่งที่ถูกต้อง

91
00:06:22,840 --> 00:06:25,520
โดยปกติเราจะไม่ทําอะไร

92
00:06:38,360 --> 00:06:40,080
มีคนหนึ่งก้าวออกไป

93
00:06:42,080 --> 00:06:47,160
หัวหน้ากองอายมาก
เพราะลูกน้องเขาเป็น "คนขี้ขลาด" คนแรก

94
00:06:47,960 --> 00:06:49,960
ที่ไม่ยอมเข้าร่วม

95
00:06:49,960 --> 00:06:51,120
ทีนี้หัวหน้าก็ตะคอกใส่เขา

96
00:06:51,720 --> 00:06:54,480
ทรัปป์บอกให้หัวหน้าหยุดพูด
แล้วก็ปกป้องลูกน้องคนนั้น

97
00:06:55,800 --> 00:06:58,240
หลังจากนั้นประมาณอีก 12 คนก็ทําตาม

98
00:07:11,680 --> 00:07:12,520
แถวตรง

99
00:07:13,600 --> 00:07:14,440
เลิกแถว

100
00:07:15,600 --> 00:07:21,080
ถ้ามองจากมุมประวัติศาสตร์
มันเป็นสถานการณ์ที่น่าสนใจมาก

101
00:07:21,560 --> 00:07:25,240
เพราะมีการบันทึกคําสั่งไว้

102
00:07:25,240 --> 00:07:31,360
และการออกคําสั่งแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน
ว่าพวกเขาไม่จําเป็นต้องฆ่า

103
00:07:31,360 --> 00:07:33,200
ที่เล่ากันหลังเกิดสงครามคือ

104
00:07:33,200 --> 00:07:37,920
เราต้องเข้าร่วม ไม่งั้นจะโดนยิงเอง

105
00:07:37,920 --> 00:07:42,520
ตรงนี้เราแสดงให้เห็นได้ว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น

106
00:07:42,520 --> 00:07:43,840
พวกเขาเลือกตัดสินใจได้

107
00:07:46,400 --> 00:07:49,760
หน่วยปลิดชีพทุกหน่วยเลือกได้

108
00:07:50,440 --> 00:07:54,600
ถึงตอนนี้ยังไม่พบว่ามีคนใต้บังคับบัญชาคนไหน

109
00:07:54,600 --> 00:07:58,960
ที่ชีวิตตกอยู่ในอันตราย
หากปฏิเสธไม่ยิงพลเรือนที่ไม่มีอาวุธ

110
00:08:03,120 --> 00:08:05,800
ทุกอย่างเริ่มขึ้นในเดือนกันยา ปี 1939

111
00:08:06,840 --> 00:08:09,040
กองทัพแวร์มัคท์ของเยอรมนีบุกโปแลนด์

112
00:08:09,640 --> 00:08:12,160
โปแลนด์พ่ายแพ้ในไม่กี่สัปดาห์

113
00:08:13,920 --> 00:08:16,960
ชาวโปแลนด์หลายล้านคน
ตกอยู่ในการควบคุมของเยอรมนี

114
00:08:16,960 --> 00:08:19,120
และต้องถูกจับตาดูอย่างใกล้ชิด

115
00:08:19,120 --> 00:08:22,960
รัฐบาลต้องการกองกําลังรักษาความปลอดภัย
เพื่อควบคุมและจับตาดู

116
00:08:24,600 --> 00:08:25,800
ในไรช์เยอรมัน

117
00:08:25,800 --> 00:08:31,720
ชายหลายหมื่นคน
สมัครเป็นตํารวจในดินแดนที่ถูกยึด

118
00:08:32,240 --> 00:08:35,640
พวกเขาหวังที่จะเลี่ยงเป็นทหารต่อสู้อยู่แนวหน้า

119
00:08:36,160 --> 00:08:41,080
ด้วยความที่มีคนสมัครหลายคน
รัฐบาลจึงมีสิทธิ์เลือก

120
00:08:42,120 --> 00:08:47,040
มีผู้ชาย 160,000 คนอาสาสมัครเป็นตํารวจ

121
00:08:47,040 --> 00:08:49,720
{\an8}และมีเพียง 26,000 ถึง 30,000 คนเท่านั้น
ที่จะได้รับเลือก

122
00:08:49,720 --> 00:08:51,360
(สเตฟาน เคลมป์
นักประวัติศาสตร์)

123
00:08:51,360 --> 00:08:53,400
หลังจากนั้นก็ถูกนําไปฝึกหกเดือน

124
00:08:53,400 --> 00:08:57,800
ที่สําคัญที่สุดคือฝึกทางด้านอุดมการณ์

125
00:08:57,800 --> 00:09:01,760
ซึ่งทําให้พวกเขารู้แน่ชัดว่า
อะไรคือสิ่งที่คาดหวังจากพวกเขา

126
00:09:02,440 --> 00:09:04,680
พวกเขาถูกบอกว่า

127
00:09:05,200 --> 00:09:06,680
ในฐานะชนชาติปกครอง

128
00:09:06,680 --> 00:09:08,800
พวกเขาต้องทําให้นโยบายสังคมนิยมแห่งชาติ

129
00:09:08,800 --> 00:09:11,160
ถูกนําไปใช้และถูกบังคับใช้

130
00:09:11,800 --> 00:09:12,880
ในดินแดนที่ยึดครอง

131
00:09:13,400 --> 00:09:17,280
หลังการฝึกจบลง
ผู้ชายเหล่านั้นก็ได้รู้ว่าที่จริงแล้วมันคืออะไร

132
00:09:18,880 --> 00:09:22,880
งานของพวกเขาคือช่วยนํานโยบายนาซีแสนโหด

133
00:09:22,880 --> 00:09:24,840
ไปใช้ในดินแดนที่ยึดครอง

134
00:09:25,400 --> 00:09:30,560
นี่คือเหตุผลที่รัฐบาล
เลือกผู้ชายที่เห็นด้วยกับหลักการของนาซี

135
00:09:32,120 --> 00:09:34,160
พวกเขาถูกรวมกลุ่มเป็นกองพันตํารวจ

136
00:09:34,160 --> 00:09:36,080
และถูกส่งไปยังโปแลนด์

137
00:09:37,520 --> 00:09:42,240
พวกเขาจะกดขี่ ข่มเหง และฆ่าพลเรือนที่นั่น

138
00:09:42,240 --> 00:09:44,600
โดยเฉพาะชาวยิว

139
00:09:48,000 --> 00:09:50,120
ประมาณช่วง...

140
00:09:50,640 --> 00:09:52,800
ตุลาหรือพฤศจิกาปี 1939

141
00:09:52,800 --> 00:09:55,400
หน่วยเหล่านั้นเริ่มยิงพลเรือน

142
00:09:56,000 --> 00:09:57,440
นักต่อสู้ชาวโปแลนด์

143
00:09:57,440 --> 00:10:00,760
นักบวช เหล่าปัญญาชน แม้กระทั่งชาวยิว

144
00:10:01,600 --> 00:10:04,200
ให้ผู้คนออกจากพื้นที่ ขับไล่ผู้คนออกไป

145
00:10:04,920 --> 00:10:06,080
โดยสรุปแล้วคือ

146
00:10:06,640 --> 00:10:09,920
หน่วยตํารวจเหล่านั้น

147
00:10:09,920 --> 00:10:14,480
นํานโยบายกําจัดของสังคมนิยมแห่งชาติไปปฏิบัติ

148
00:10:15,800 --> 00:10:19,720
สองปีต่อมา โจมตีสหภาพโซเวียต

149
00:10:19,720 --> 00:10:22,720
มันคือสงครามแห่งการพิชิตและการถูกทําลายล้าง

150
00:10:23,320 --> 00:10:25,480
ตามแผนของเยอรมนี

151
00:10:25,480 --> 00:10:29,840
ต้องมีชาวโซเวียต 30 คนตาย
เพื่อให้มีพื้นที่สําหรับอยู่อาศัย

152
00:10:34,360 --> 00:10:39,240
หน่วยสังหารเคลื่อนที่
ประกอบด้วยตํารวจกับหน่วยปฏิบัติการเอสเอส

153
00:10:39,240 --> 00:10:41,400
ชื่อ "ไอน์ซัทซ์กรุพเพิน"

154
00:10:41,400 --> 00:10:43,920
เป็นกําลังเสริมกองทหารในการรบ

155
00:10:43,920 --> 00:10:46,520
วันที่ 27 มิถุนา 1941

156
00:10:47,080 --> 00:10:50,760
กองพันตํารวจ 309 บุกเบียลีสตอก

157
00:10:50,760 --> 00:10:55,520
ชายที่ถูกตั้งโปรแกรมทางอุดมการณ์
จับชาวยิว 800 ขังในโบสถ์ยิว

158
00:10:55,520 --> 00:10:56,960
แล้วจุดไฟเผา

159
00:10:58,000 --> 00:11:00,000
พวกเขาฆ่ามากกว่านั้น

160
00:11:01,480 --> 00:11:05,320
วันต่อมาตํารวจได้รับรางวัล "กู้เมือง"

161
00:11:05,320 --> 00:11:06,400
พวกเขาเรียกว่างั้น

162
00:11:09,880 --> 00:11:13,440
ผู้ชายทั้งหมด 18,000 คน
เดินอยู่หลังแนวหน้าไปยังหมู่บ้านและเมืองต่างๆ

163
00:11:13,440 --> 00:11:14,920
(โปแลนด์ที่นาซียึดครอง 1941)

164
00:11:14,920 --> 00:11:16,840
(โปแลนด์ที่สหภาพโซเวียตยึดครอง 1941)

165
00:11:16,840 --> 00:11:22,720
มือปืนส่วนใหญ่ที่ยังหนุ่มและถูกปลูกฝังความเชื่อ
ยิงชาวยิวทุกคนที่นั่นจนตาย รวมทั้งผู้หญิงและเด็ก

166
00:11:23,280 --> 00:11:25,080
การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เริ่มขึ้น

167
00:11:25,640 --> 00:11:28,160
การสังหารหมู่ชาวยิวอย่างเป็นระบบ

168
00:11:29,280 --> 00:11:32,000
มือปืนหลายคนรู้สึกสะเทือนใจจากการฆ่า

169
00:11:32,680 --> 00:11:36,320
นี่คือหนึ่งเหตุผล
ที่ค่ายกําจัดใหญ่อย่างเอาชวิทซ์

170
00:11:36,320 --> 00:11:38,640
เกิดขึ้นในปลายปี 1941

171
00:11:38,640 --> 00:11:40,520
(โปแลนด์ที่นาซียึดครอง 1941 - 1942)

172
00:11:40,520 --> 00:11:44,760
กระบวนการสังหารหมู่ต้องมีประสิทธิผลกว่านี้

173
00:11:44,760 --> 00:11:47,760
และอ่อนโยนต่อผู้กระทําผิดมากกว่านี้

174
00:11:47,760 --> 00:11:50,000
ถ้าเราลอง...

175
00:11:50,600 --> 00:11:52,320
{\an8}หาสัดส่วนของเหยื่อการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์...

176
00:11:52,320 --> 00:11:54,880
{\an8}(คริสโตเฟอร์ บราวนิ่ง
ผู้เชี่ยวชาญการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิว)

177
00:11:54,880 --> 00:11:56,960
{\an8}ในแง่การตายของพวกเขา

178
00:11:58,040 --> 00:12:00,040
{\an8}ตัวเลขคร่าวๆ ที่ใกล้เคียงที่สุดผมว่า

179
00:12:00,040 --> 00:12:03,520
น่าจะประมาณเกือบๆ สามล้านที่ตายในค่ายมรณะ

180
00:12:03,520 --> 00:12:04,560
ในห้องรมแก๊ส

181
00:12:05,720 --> 00:12:10,720
เกือบหนึ่งล้านตายจากการถูกกักขัง

182
00:12:10,720 --> 00:12:12,720
หิวโหยท่ามกลางโรคระบาด หิวโหยในชุมชน

183
00:12:12,720 --> 00:12:14,640
การตายเกิดขึ้นจนสิ้นสงคราม

184
00:12:15,320 --> 00:12:17,080
ซึ่งแปลว่ามากกว่าสองล้านคน

185
00:12:17,920 --> 00:12:20,600
ถูกฆ่าโดยกองตํารวจที่ยิง

186
00:12:20,600 --> 00:12:22,480
ตายจากการโดนสังหารหมู่

187
00:12:24,240 --> 00:12:26,400
คนมากกว่าสองล้านคนถูกฆ่า

188
00:12:26,400 --> 00:12:28,600
ประจันหน้ากับคนที่ฆ่าพวกเขา

189
00:12:29,360 --> 00:12:31,520
ความจริงที่ไม่ค่อยมีคนรู้แม้กระทั่งในวันนี้

190
00:12:32,040 --> 00:12:34,280
นั่นก็คือ "การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่ถูกลืม"

191
00:12:36,080 --> 00:12:36,920
เลียปายา

192
00:12:37,560 --> 00:12:39,160
ฤดูร้อน ปี 1941

193
00:12:40,040 --> 00:12:43,240
ในพื้นที่ปฏิบัติการของไอน์ซัทซ์กรุพเพอเอ

194
00:12:43,880 --> 00:12:49,200
นี่คือสารคดีเรื่องเดียว
ที่มีฉากยิงชาวยิวตรงแนวรบตะวันออก

195
00:12:50,560 --> 00:12:52,600
จริงๆ ทางการห้ามอัด

196
00:12:53,200 --> 00:12:56,000
เพราะการฆ่าต้องถูกปิดเป็นความลับ

197
00:13:01,640 --> 00:13:03,360
พวกเขาพลาดสองเรื่อง

198
00:13:03,360 --> 00:13:05,240
หนึ่ง พวกเขาบันทึกทุกอย่าง

199
00:13:05,240 --> 00:13:06,800
(เบนจามิน เฟเรนช์
ทนายสหรัฐฯ)

200
00:13:06,800 --> 00:13:07,720
และ

201
00:13:08,480 --> 00:13:09,880
บันทึกถูกส่งไปเบอร์ลิน

202
00:13:09,880 --> 00:13:14,320
แล้วถูกรวมกับบันทึกอื่นจากบี ซี ดี

203
00:13:15,160 --> 00:13:16,040
มัน...

204
00:13:16,640 --> 00:13:20,520
ทําให้เห็นภาพรวมว่า
พวกเขาฆ่าใครบ้างในนครใด

205
00:13:20,520 --> 00:13:23,680
เมืองไหน หน่วยไหน โดยกองไหนตอนกี่โมง

206
00:13:24,480 --> 00:13:26,560
พลาดเรื่องแรกคือเก็บบันทึกไว้

207
00:13:26,560 --> 00:13:28,160
พลาดเรื่องที่สองคือผมเจอบันทึก

208
00:13:28,880 --> 00:13:30,440
นูเรมเบิร์กหลังสงคราม

209
00:13:30,960 --> 00:13:34,080
เมือง "ไรช์พันปี" พังไม่มีชิ้นดี

210
00:13:35,320 --> 00:13:39,240
ฝ่ายสัมพันธมิตร
ต้องการลงโทษอาชญากรรมของเยอรมนี

211
00:13:39,240 --> 00:13:42,400
ในเมืองที่ครั้งหนึ่งนาซี
เคยจัดปราศรัยหาเสียงพรรคนาซี

212
00:13:44,400 --> 00:13:48,920
อาชญากรสงครามตัวสําคัญ
ถูกนําตัวไปไต่สวนในทําเนียบยุติธรรมนูเรมเบิร์ก

213
00:13:51,640 --> 00:13:55,880
พวกเขาเป็นคนสั่งให้ก่ออาชญากรรม
และจะฟ้องร้องตามความผิดที่ทํา

214
00:13:55,880 --> 00:13:58,520
ว่าแต่ใครล่ะเป็นคนฆ่า

215
00:13:58,520 --> 00:14:02,160
ทนายอายุ 27 ปี ชื่อเบนจามิน เฟเรนช์

216
00:14:02,680 --> 00:14:04,400
ได้รับมอบหมายให้ค้นหา

217
00:14:04,960 --> 00:14:06,920
เขาออกตามหาเบาะแส

218
00:14:07,640 --> 00:14:13,280
ทีมสืบสวนของเขาเจอเอกสารสําคัญในปี 1947

219
00:14:13,280 --> 00:14:16,320
มีอยู่วันหนึ่งนักค้นคว้าของผมมาหา

220
00:14:16,320 --> 00:14:17,840
แล้วพูดว่า "ดูสิครับ ผมหานี่เจอ"

221
00:14:18,440 --> 00:14:20,960
เขายื่นเอกสารให้ผมปึกหนึ่ง

222
00:14:20,960 --> 00:14:24,360
"เอไรก์นิสเมลดุงเง็น
เอาส์ แดร์ ยูดีเอสเอสอาร์"

223
00:14:25,440 --> 00:14:28,360
นี่คือรายชื่อผู้เสียชีวิตจากหน่วยสังหารเคลื่อนที่

224
00:14:28,360 --> 00:14:30,240
เอสเอสไอน์ซัทซ์กรุพเพิน

225
00:14:31,400 --> 00:14:34,520
การฆ่าคนหลายแสนถูกบันทึกไว้

226
00:14:35,000 --> 00:14:37,280
เป็นบันทึกแห่งความสําเร็จ

227
00:14:40,800 --> 00:14:43,040
ผมหยิบเครื่องบวกเลขเครื่องเล็กๆ มา

228
00:14:43,040 --> 00:14:46,320
แล้วก็บวกตัวเลข
ในรายงานของไอน์ซัทซ์กรุพเพอเอ

229
00:14:46,320 --> 00:14:47,720
หนึ่งหมื่นคนถูกฆ่า

230
00:14:47,720 --> 00:14:49,240
หนึ่งหมื่นห้าพันคนถูกฆ่า

231
00:14:49,240 --> 00:14:50,560
สองหมื่นคนถูกฆ่า

232
00:14:50,560 --> 00:14:52,000
ผมบวกเลขเข้าด้วยกัน

233
00:14:52,840 --> 00:14:56,480
พอบวกไปจนเกินหนึ่งล้าน ผมก็ "พอละ"

234
00:14:57,600 --> 00:15:01,440
เฟเรนช์ต้องการให้ชายในกองเอสเอสขึ้นศาล

235
00:15:01,960 --> 00:15:03,760
แต่หัวหน้าเขาปฏิเสธ

236
00:15:04,480 --> 00:15:06,560
พวกเขาไม่มีงบหรือเวลา

237
00:15:07,800 --> 00:15:12,680
ผมโมโหนิดหน่อยและบอกว่า
"คุณจะปล่อยให้คนพวกนี้ลอยนวลไม่ได้

238
00:15:12,680 --> 00:15:15,720
ในมือผมมีการฆาตกรรมเป็นล้าน

239
00:15:15,720 --> 00:15:17,400
คุณจะปล่อยให้พวกเขาลอยนวลไม่ได้"

240
00:15:17,880 --> 00:15:20,680
เขาถามว่า "คุณทําเพิ่มจากงานอื่นได้มั้ยล่ะ"

241
00:15:20,680 --> 00:15:21,600
ผมตอบว่า "ได้"

242
00:15:22,080 --> 00:15:23,600
เขาก็บอกว่า "งั้นจัดไป"

243
00:15:24,280 --> 00:15:25,920
ตั้งแต่ผมเป็นทนายมา

244
00:15:26,600 --> 00:15:29,360
คดีนั้นเป็นคดีแรกเลย

245
00:15:29,360 --> 00:15:34,120
ที่ผมได้เป็นหัวหน้าอัยการไต่สวนคดีฆาตกรรม
ที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษย์

246
00:15:36,240 --> 00:15:38,160
การแก้แค้นไม่ใช่เป้าหมายของเรา

247
00:15:38,160 --> 00:15:39,960
(เบนจามิน เฟเรนช์
นูเรมเบิร์ก 1947)

248
00:15:39,960 --> 00:15:42,120
{\an8}และเราไม่ได้อยากจะแก้แค้นด้วยความเป็นธรรม

249
00:15:43,000 --> 00:15:44,640
เราขอให้ศาล

250
00:15:45,240 --> 00:15:47,960
ยืนยันว่าจะลงโทษตามหลักสากล

251
00:15:48,920 --> 00:15:49,840
ว่าด้วยสิทธิของมนุษย์

252
00:15:50,720 --> 00:15:52,760
ที่จะอยู่อย่างสันติและมีศักดิ์ศรี

253
00:15:53,360 --> 00:15:57,360
ผู้ที่ถูกฟ้องคือคนในกองเอสเอส
24 คนจากไอน์ซัทซ์กรุพเพิน

254
00:15:57,880 --> 00:16:00,520
พวกเขาคือหัวหน้าหน่วยสังหารเคลื่อนที่

255
00:16:02,640 --> 00:16:07,360
พวกเขาไม่ได้เหมือนตัวร้ายนาซีในหนังฮอลลีวูด

256
00:16:07,360 --> 00:16:12,760
{\an8}ซึ่งภาพลักษณ์มักจะเป็นคนที่ไม่ค่อยฉลาด

257
00:16:12,760 --> 00:16:17,080
และสนใจแต่จะฆ่าคนให้ได้มากที่สุด

258
00:16:17,600 --> 00:16:21,480
แต่จริงๆ แล้วในประวัติศาสตร์
พวกเขาไม่ใช่แบบนั้น

259
00:16:21,480 --> 00:16:27,080
หัวหน้าไอน์ซัทซ์กรุพเพินบางคน
มีปริญญาเอกสองใบ

260
00:16:27,080 --> 00:16:32,960
ส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลาง มีการศึกษา รอบรู้

261
00:16:33,600 --> 00:16:39,080
เป็นคนที่สามารถคุย
เกี่ยวกับโมสาร์ทหรือบีโธเฟ่นได้

262
00:16:39,800 --> 00:16:41,760
เราจะเริ่มจากจําเลยชื่อโอเลนดอร์ฟ

263
00:16:42,320 --> 00:16:45,280
หนึ่งในนั้นคืออ็อตโต้ โอเลนดอร์ฟ

264
00:16:45,280 --> 00:16:48,680
อดีตหัวหน้าไอน์ซัทซ์กรุพเพอดี

265
00:16:49,400 --> 00:16:51,440
เขาสั่งคน 600 คน

266
00:16:51,960 --> 00:16:55,200
ให้ฆ่าคน 90,000 คนในหนึ่งปี

267
00:16:56,160 --> 00:16:57,000
โอเลนดอร์ฟ...

268
00:16:57,880 --> 00:17:00,000
ทําให้ผมอึ้ง

269
00:17:00,680 --> 00:17:03,120
{\an8}เขามีลูกห้าคน

270
00:17:03,120 --> 00:17:05,960
{\an8}(เบนจามิน เฟเรนช์
หัวหน้าอัยการไต่สวนคดีไอน์ซัทซ์กรุพเพิน)

271
00:17:05,960 --> 00:17:07,240
{\an8}เขาเป็นคนซื่อสัตย์

272
00:17:08,080 --> 00:17:10,440
เขารูปร่างหน้าตาดี

273
00:17:10,440 --> 00:17:11,800
หล่อ

274
00:17:11,800 --> 00:17:13,080
พูดจาฉะฉาน

275
00:17:13,560 --> 00:17:14,760
เขาในมั่นในตัวเอง...

276
00:17:14,760 --> 00:17:16,200
(ฮิลารี่ เอิร์ล
นักประวัติศาสตร์)

277
00:17:16,200 --> 00:17:18,200
ซึ่งผู้คนมองว่ามีเสน่ห์

278
00:17:18,760 --> 00:17:19,680
ฉันว่า

279
00:17:20,200 --> 00:17:22,920
โลกคิดว่า...

280
00:17:23,440 --> 00:17:27,000
คนที่เป็นผู้นํา...

281
00:17:28,240 --> 00:17:31,200
คนที่เป็นหัวหน้าหน่วยสังหารเคลื่อนที่
น่าจะมีลักษณะอีกแบบ

282
00:17:31,680 --> 00:17:35,560
พวกเขาคิดว่าน่าจะเป็นคนที่ไม่หล่อ แก่ บ้า

283
00:17:36,080 --> 00:17:38,080
งี่เง่า ชอบความรุนแรง

284
00:17:39,000 --> 00:17:40,080
และอาจจะโง่เขลา

285
00:17:40,080 --> 00:17:41,960
คนที่แปลกแยก อะไรประมาณนั้น

286
00:17:41,960 --> 00:17:43,640
แต่เขาเป็นคนที่ประสบความสําเร็จ

287
00:17:43,640 --> 00:17:44,920
ผู้พิพากษาชอบเขา

288
00:17:45,520 --> 00:17:48,200
ผู้พิพากษาพูดว่า "ผมชอบเขา เขาดูเป็นคนดี

289
00:17:49,160 --> 00:17:51,280
แต่เขาฆ่าคน ผมไม่เข้าใจ"

290
00:17:54,000 --> 00:17:57,240
โอเลนดอร์ฟทําให้ศาลประหลาดใจ
ด้วยการพูดอย่างเปิดเผย

291
00:17:57,240 --> 00:18:02,520
ผู้พิพากษาขอบคุณเขาหลายครั้ง
สําหรับคําให้การของเขาต่อฝ่ายสัมพันธมิตร

292
00:18:02,520 --> 00:18:05,320
ในระหว่างสอบสวนในปี 1946

293
00:18:06,640 --> 00:18:10,360
พวกเขาถูกส่งไปยังสถานที่ประหารด้วยวิธีไหน

294
00:18:12,080 --> 00:18:14,720
พวกเขาถูกขนไปด้วยรถบรรทุก

295
00:18:15,280 --> 00:18:18,560
ขนไปมากเท่าที่จะฆ่าได้ในทันที

296
00:18:20,920 --> 00:18:22,440
นั่นใช่ความคิดคุณมั้ย

297
00:18:23,560 --> 00:18:24,400
ครับ

298
00:18:26,160 --> 00:18:28,880
เหยื่อถูกยิงในขณะอยู่ท่าไหน

299
00:18:31,520 --> 00:18:33,240
ยืน หรือคุกเข่า

300
00:18:37,760 --> 00:18:41,760
เช่นเดียวกับในวันที่ 13 กรกฎา 1942

301
00:18:42,280 --> 00:18:48,480
กองพันตํารวจหนุนฮัมบวร์ก 101
เดินทางไปยังสถานที่ฆ่าล้างครั้งแรก

302
00:18:49,560 --> 00:18:52,320
ตํารวจไม่พร้อมทําสิ่งที่รอพวกเขาอยู่

303
00:18:53,640 --> 00:18:57,240
พวกเขาไม่ได้ถูกสอนว่าต้องยิงสังหารหมู่ยังไง

304
00:18:58,400 --> 00:19:00,480
ครั้งแรกที่ทําเป็นการทําเลย ณ ตอนนั้นล้วนๆ

305
00:19:02,200 --> 00:19:04,960
พวกเขาถูกพาไปที่ป่าแห่งหนึ่ง

306
00:19:04,960 --> 00:19:11,080
แล้วตํารวจก็พาเข้าไปในป่าทีละคน

307
00:19:11,080 --> 00:19:13,200
บางคนก็เป็นผู้หญิง บางคนก็เป็นเด็ก

308
00:19:21,800 --> 00:19:24,600
แทนที่จะแยกไม่ให้เหยื่อเห็นเพชฌฆาตตอนฆ่า

309
00:19:25,080 --> 00:19:28,320
แทนที่จะให้เพชฌฆาตอยู่ห่างจากเหยื่อ

310
00:19:28,320 --> 00:19:33,200
กลายเป็นว่าเห็นเลยว่าจะฆ่าใคร

311
00:19:33,200 --> 00:19:35,720
และฆ่าในระยะเผาขน

312
00:19:40,000 --> 00:19:45,440
ตํารวจหลายคนรายงานว่า
พวกเขาคุยกับเหยื่อในขณะเดินเข้าไปในป่า

313
00:19:46,040 --> 00:19:50,880
บางคนเป็นชาวยิวเชื้อสายเยอรมัน
และออกจากเยอรมนีไปตั้งแต่แรกๆ แล้ว

314
00:19:51,720 --> 00:19:55,920
สมาชิกครอบครัวชาวยิวคนหนึ่ง
เป็นเจ้าของโรงหนังที่ฮัมบว์รก

315
00:19:55,920 --> 00:19:58,320
ซึ่งเพชฌฆาตเคยไปดูหนังที่นั่น

316
00:19:58,320 --> 00:20:02,800
เขาได้รู้ว่า
เขากําลังจะฆ่าเจ้าของโรงหนังที่เขาเคยไป

317
00:20:05,480 --> 00:20:10,240
ไม่ต้องพูดก็รู้กันว่า
สิ่งนี้ส่งผลกระทบทางลบอย่างมากต่อจิตใจ

318
00:20:10,240 --> 00:20:13,360
เหยื่อกลัวตาย

319
00:20:13,360 --> 00:20:15,760
และรู้ว่าความตายกําลังใกล้เข้ามา

320
00:20:15,760 --> 00:20:19,480
ตัวตํารวจเองก็ประสบวิกฤตทางอารมณ์

321
00:20:19,480 --> 00:20:23,440
เพราะรู้ว่ากําลังจะฆ่าคนในระยะกระชั้นชิด

322
00:20:45,520 --> 00:20:48,040
มันเป็นประสบการณ์ที่...

323
00:20:48,760 --> 00:20:49,600
แย่และสยองมาก

324
00:20:50,080 --> 00:20:51,960
บางคนเริ่มป่วย

325
00:20:51,960 --> 00:20:54,480
เพราะเนื้อตัวเต็มไปด้วยเนื้อสมองกับเลือด

326
00:20:56,240 --> 00:20:57,360
พวกเขาอาเจียน

327
00:20:57,360 --> 00:21:00,240
พวกเขาใจไม่สู้แล้ว ไม่สามารถทําต่อได้

328
00:21:05,120 --> 00:21:07,400
การสังหารหมู่ใช้เวลาหลายชั่วโมง

329
00:21:07,400 --> 00:21:09,160
ในท้ายที่สุด

330
00:21:09,160 --> 00:21:14,480
ผู้ชาย ผู้หญิง
และเด็กชาวยิว 1,500 คนนอนตายในป่า

331
00:21:24,240 --> 00:21:27,120
พอถึงบ้าน ก็มีเหล้าให้พวกเขาดื่ม

332
00:21:27,120 --> 00:21:30,680
ส่วนใหญ่ก็เมากัน แต่ส่วนใหญ่ก็กินข้าวไม่ลง

333
00:21:30,680 --> 00:21:34,440
อาหารถูกจัดไว้เรียบร้อย
แต่พวกเขาส่วนใหญ่ไม่หิว

334
00:21:35,200 --> 00:21:37,920
และคืนนั้นพวกเขาบางคนฝันร้าย

335
00:21:37,920 --> 00:21:40,760
มีอยู่คนหนึ่งยิงปืนขึ้นเพดาน

336
00:21:41,400 --> 00:21:43,480
ในขณะที่กําลังฝันร้าย

337
00:21:43,480 --> 00:21:47,960
อีกคนบอกเจ้าหน้าที่ชั้นประทวนว่า

338
00:21:48,480 --> 00:21:50,640
"ถ้าฉันต้องทําแบบนั้นอีก ฉันเป็นบ้าแน่"

339
00:21:51,560 --> 00:21:52,480
มี...

340
00:21:52,480 --> 00:21:56,680
สําหรับบางคนมันเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวมาก

341
00:21:57,200 --> 00:21:59,960
พวกเขาไม่สามารถทําได้อีก

342
00:22:01,560 --> 00:22:04,160
รัฐบาลรู้ว่าจะขอพวกเขานั้นต้องทํายังไง

343
00:22:05,280 --> 00:22:07,600
ช่วงฤดูร้อนปี 1941

344
00:22:07,600 --> 00:22:11,080
หัวหน้าเอสเอสระดับสูงพูดถึง

345
00:22:11,080 --> 00:22:15,000
"การสนับสนุนทางจิตใจต่อคนที่ปฏิบัติงานนี้"

346
00:22:16,160 --> 00:22:19,600
"ภาพและความรู้สึกในวันนั้นต้องถูกลืม

347
00:22:19,600 --> 00:22:23,680
ด้วยการจัดให้มีการรวมตัวตอนเย็น
เพื่อสานมิตรภาพ"

348
00:22:25,360 --> 00:22:31,480
อ็อตโต้ โอเลนดอร์ฟเจอปัญหาเดียวกัน
จากลูกน้องที่ปฏิบัติการสังหารหมู่

349
00:22:33,040 --> 00:22:36,280
อ็อตโต้ โอเลนดอร์ฟพูดว่า

350
00:22:36,280 --> 00:22:39,680
"ลูกน้องผมทรมานกว่าเหยื่ออีก"

351
00:22:40,720 --> 00:22:45,640
หากมองจากมุมในปัจจุบัน

352
00:22:46,560 --> 00:22:49,480
เป็นการตีความซ้ําที่ตลกเอามากๆ

353
00:22:50,080 --> 00:22:55,520
ผู้กระทําผิดหาเครื่องมือทางจิตใจ

354
00:22:55,520 --> 00:22:58,640
ที่ตัวเองใช้ได้เพื่อให้ตัวเองเป็นเหยื่อ

355
00:22:58,640 --> 00:23:02,840
เพราะต้องทําสิ่งที่ทําให้ตัวเองทุกข์ทรมาน

356
00:23:09,040 --> 00:23:12,080
เขาเห็นอกเห็นใจลูกน้องเวลาลูกน้อง...

357
00:23:13,040 --> 00:23:15,560
ต้องทําสิ่งที่ทําให้พวกเขาเจ็บปวด

358
00:23:15,560 --> 00:23:19,680
ทหารไอน์ซัทซ์กรุพเพินบางคน

359
00:23:19,680 --> 00:23:23,680
จับหัวเด็กทารกฟาดกับต้นไม้

360
00:23:24,520 --> 00:23:25,640
เพื่อประหยัดกระสุน

361
00:23:26,280 --> 00:23:30,160
โอเลนดอร์ฟอธิบายว่า
"ผมไม่ได้ให้ลูกน้องผมทําแบบนั้น

362
00:23:30,160 --> 00:23:35,960
ถ้ามีเด็กทารก
ผมบอกให้พวกเขาให้แม่อุ้มลูกไว้ที่อก

363
00:23:35,960 --> 00:23:38,160
แล้วเล็งไปที่ตัวเด็ก

364
00:23:38,160 --> 00:23:41,000
จะได้ยิงตายทีเดียวทั้งสองคน

365
00:23:41,480 --> 00:23:44,880
จะได้ประหยัดกระสุน และแม่เด็กจะได้หยุดร้อง"

366
00:23:44,880 --> 00:23:48,920
นั่นคือความเห็นอกเห็นใจลูกน้อง ไม่ใช่เหยื่อ

367
00:23:56,200 --> 00:23:58,680
ในการไต่สวนคดีไอน์ซัทซ์กรุพเพิน

368
00:23:58,680 --> 00:24:03,480
ศาลอยากรู้ว่าอะไร
เป็นแรงจูงใจให้โอเลนดอร์ฟออกคําสั่งฆ่า

369
00:24:04,000 --> 00:24:06,960
เขาอ้างว่าเขาแค่ภักดีต่อรัฐบาลเขา

370
00:24:06,960 --> 00:24:09,400
คําสั่งฆ่า

371
00:24:10,000 --> 00:24:12,280
มาจากผู้นําของไรช์

372
00:24:13,680 --> 00:24:14,720
ดังนั้นในแง่นี้

373
00:24:16,000 --> 00:24:19,600
มันคือนโยบายที่ผู้นํากําหนด

374
00:24:19,600 --> 00:24:22,320
ด้วยโฆษณาชวนเชื่อของนาซี

375
00:24:22,320 --> 00:24:27,480
โอเลนดอร์ฟเชื่อว่าชาวยิว
ทําให้เกิดลัทธิคอมมิวนิสต์ในสหภาพโซเวียต

376
00:24:27,480 --> 00:24:30,080
ดังนั้นพวกเขาคือศัตรูของไรช์เยอรมัน

377
00:24:32,240 --> 00:24:34,920
ทําไมโอเลนดอร์ฟ
ถึงเชื่อว่าโฆษณาชวนเชื่อคือความจริง

378
00:24:34,920 --> 00:24:37,080
ฉันว่าเขาไม่ได้เชื่อว่ามันคือโฆษณาชวนเชื่อ

379
00:24:37,080 --> 00:24:39,680
เขาถูกเลี้ยงมาในครอบครัวชาตินิยม

380
00:24:40,560 --> 00:24:42,160
ตอนเรียนมหาลัย

381
00:24:42,760 --> 00:24:46,240
มีอาจารย์สอนเขาเกี่ยวกับปัญหาของ...

382
00:24:47,480 --> 00:24:48,560
ลัทธิบอลเชวิค

383
00:24:48,560 --> 00:24:51,640
ปัญหาของพวกคอมมิวนิสต์ ปัญหาของชาวยิว

384
00:24:52,160 --> 00:24:54,640
มีคนป้อนให้ ป้อนให้ แล้วก็ป้อนให้

385
00:24:54,640 --> 00:24:58,280
มันทําให้เรายิ่งเชื่อสิ่งที่เราเชื่ออยู่แล้วเข้าไปอีก

386
00:24:58,960 --> 00:25:02,880
แล้วรัฐบาลที่เข้ามามีอํานาจก็บอกว่า

387
00:25:03,400 --> 00:25:04,680
"มันคือความจริง"

388
00:25:04,680 --> 00:25:07,320
เขาเชื่อว่า

389
00:25:08,280 --> 00:25:11,640
พวกบอลเชวิคคือชาวยิวและควรถูกฆ่า

390
00:25:16,280 --> 00:25:21,240
ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งจากการสังหารหมู่
ให้การในชั้นศาลหลังสงคราม

391
00:25:24,440 --> 00:25:28,280
พวกเขาให้เรายืนเรียงแถวตรงขอบหลุม

392
00:25:28,760 --> 00:25:30,880
ยืนอัดกัน

393
00:25:31,680 --> 00:25:33,000
หลังจากนั้นก็เริ่มยิง

394
00:25:33,000 --> 00:25:35,400
{\an8}(ดิน่า โปรนีเชฟ่า
ศาลทหารในเคียฟ ปี 1946)

395
00:25:35,400 --> 00:25:36,880
ฉันหลับตา

396
00:25:36,880 --> 00:25:38,480
กําหมัดแน่น

397
00:25:38,480 --> 00:25:42,240
เกร็งกล้ามเนื้อทุกส่วนแล้วกระโดด

398
00:25:42,240 --> 00:25:44,560
นานมากกว่าจะถึงข้างล่าง

399
00:25:44,560 --> 00:25:47,240
ฉันตกลงไปสัมผัสกับศพ

400
00:25:47,240 --> 00:25:48,480
ฉันไม่โดนกระสุน

401
00:25:49,560 --> 00:25:52,400
หลังผ่านไปสักพักพวกเขาก็หยุดยิง

402
00:25:55,360 --> 00:25:56,560
ฉันได้ยิน...

403
00:25:57,440 --> 00:26:00,320
พวกเยอรมันเดินลงไปในหลุม

404
00:26:03,080 --> 00:26:04,480
เพื่อยิงคนที่ยังร้องอยู่...

405
00:26:05,280 --> 00:26:06,240
ให้ตายสนิท

406
00:26:07,840 --> 00:26:10,120
บางคนยังดิ้นกระตุกและดิ้นชักอยู่

407
00:26:10,640 --> 00:26:12,360
ด้วยความเจ็บปวดก่อนตาย

408
00:26:12,920 --> 00:26:14,800
พวกเขาใช้ไฟฉายส่องหาคนที่ยังไม่ตาย

409
00:26:15,360 --> 00:26:16,760
แล้วก็ยิงคนคนนั้น

410
00:26:17,840 --> 00:26:18,960
ฉันแกล้งตาย

411
00:26:19,840 --> 00:26:20,760
เพราะกลัวว่า

412
00:26:21,640 --> 00:26:23,200
จะถูกจับได้

413
00:26:32,320 --> 00:26:35,920
ตํารวจส่วนใหญ่ในกองพันตํารวจหนุน 101

414
00:26:35,920 --> 00:26:38,120
ไม่ใช่นาซีด้วยหลักความเชื่อ

415
00:26:39,160 --> 00:26:41,000
ยี่สิบปีหลังสงครามสิ้นสุด

416
00:26:41,000 --> 00:26:46,040
พวกเขาเล่าให้เจ้าหน้าที่สืบสวนฟัง
เกี่ยวกับประสบการณ์ฆ่าชาวยิวของพวกเขา

417
00:26:47,040 --> 00:26:48,720
ภาพยังติดอยู่ในหัวผม

418
00:26:49,320 --> 00:26:50,560
ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมคิดว่า

419
00:26:51,240 --> 00:26:54,840
เราไม่มีดินพอที่จะกลบศพที่มากขนาดนั้น

420
00:26:58,000 --> 00:27:00,680
ผมโกรธที่เรากลายเป็นสัตว์

421
00:27:01,480 --> 00:27:02,520
กลายเป็นฆาตกร

422
00:27:04,920 --> 00:27:08,240
เราไม่เห็นชาวยิวเป็นมนุษย์

423
00:27:12,840 --> 00:27:15,520
{\an8}การสังหารหมู่ชาวยิวครั้งแรกที่ยูเซฟูฟ
แย่และสะเทือนจิตใจมาก

424
00:27:15,520 --> 00:27:18,040
{\an8}(คริสโตเฟอร์
ตรวจสอบการสอบสวนตํารวจหลังสงคราม)

425
00:27:18,040 --> 00:27:19,720
{\an8}หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ชิน

426
00:27:19,720 --> 00:27:24,080
ความเร็วที่พวกเขาคุ้นชินกับสิ่งที่ทํา

427
00:27:24,560 --> 00:27:29,040
ความเร็วที่พวกเขาชินกับการฆ่าเป็นกิจวัตร

428
00:27:29,520 --> 00:27:33,080
คือหนึ่งในสิ่งที่น่าประหลาดใจมากสําหรับผม

429
00:27:33,840 --> 00:27:36,200
ที่ได้รู้จากการสอบสวน

430
00:27:36,200 --> 00:27:39,320
ตอนฆ่าในสองสามครั้งแรก

431
00:27:39,920 --> 00:27:42,040
พวกเขาอธิบายได้ละเอียด

432
00:27:42,040 --> 00:27:44,400
หลังจากนั้นคําอธิบายไม่ชัดเจนเลย

433
00:27:44,880 --> 00:27:47,040
พวกเขาจําไม่ได้ด้วยซ้ําว่ามันเกิดขึ้นที่เมืองไหน

434
00:27:47,040 --> 00:27:48,680
(กองพันตํารวจหนุน 101)

435
00:27:48,680 --> 00:27:52,960
พฤติกรรมของคนเหล่านั้น
ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากผู้นํากองพัน

436
00:27:53,480 --> 00:27:56,880
ตอนนั้นหัวหน้ากองพันคือ
พันตํารวจตรีวิลเฮล์ม ทรัปป์

437
00:27:57,600 --> 00:27:59,680
เขาบัญชาคน 500 คน

438
00:28:03,320 --> 00:28:06,040
เขาเป็นหัวหน้าที่เป็นที่ชื่นชอบและเป็นที่เคารพ

439
00:28:06,040 --> 00:28:11,040
เขาพูดว่า "ถ้าเลือกได้
ผมจะไม่สั่งพวกคุณแบบนี้ แต่..."

440
00:28:11,040 --> 00:28:14,200
เขาเรียกลูกน้องมาพบเพื่อสร้างความสมัครสมาน

441
00:28:14,200 --> 00:28:16,080
เพื่อช่วยเขาทํางานนั้นให้บรรลุ

442
00:28:16,560 --> 00:28:20,040
ซึ่งงานนั้นไม่ได้มาจากเขา

443
00:28:20,040 --> 00:28:23,680
และเขาขอไม่ให้ลูกน้องทอดทิ้งเขา

444
00:28:29,040 --> 00:28:32,720
เหมือนกึ่งบังคับกึ่งเจตจํานงเสรี

445
00:28:33,560 --> 00:28:35,600
พวกเขาถูกบอกว่า

446
00:28:36,080 --> 00:28:37,680
จะปฏิเสธไม่ทําก็ได้

447
00:28:37,680 --> 00:28:41,320
แต่ต้องยอมให้สหายตํารวจด้วยกัน

448
00:28:41,880 --> 00:28:43,560
เป็นคนทําแทน

449
00:28:44,280 --> 00:28:47,120
การใช้สองอย่างนี้

450
00:28:47,120 --> 00:28:48,400
"งานนี้ต้องทํา

451
00:28:48,880 --> 00:28:51,360
กองพันตํารวจต้องทํางานนี้"

452
00:28:51,960 --> 00:28:54,360
กับ "ถ้าอ่อนแอ ปฏิเสธได้นะ

453
00:28:54,880 --> 00:28:56,800
แต่ต้องให้เพื่อนตํารวจด้วยกันทําแทน"

454
00:28:56,800 --> 00:28:58,960
การใช้สองอย่างนี้ทําให้เกิดความกดดัน

455
00:28:58,960 --> 00:29:02,920
ที่ทําให้พวกเขาส่วนใหญ่ตัดสินใจร่วมยิง

456
00:29:05,800 --> 00:29:12,240
{\an8}(วอมาซือ ประเทศโปแลนด์
17 สิงหาคม 1942)

457
00:29:12,240 --> 00:29:17,480
{\an8}(การฆ่าชาวยิว 1,700 คน
โดยกองพันตํารวจหนุน 101)

458
00:29:34,800 --> 00:29:38,680
มีตํารวจไม่กี่คนที่ปฏิเสธไม่ฆ่าตามคําสั่ง

459
00:29:40,640 --> 00:29:43,120
ไม่ เราอยากให้มันจบจะตายอยู่แล้ว

460
00:29:43,880 --> 00:29:45,440
เอามันฝรั่งอีกมั้ย

461
00:29:45,440 --> 00:29:48,960
ถ้าให้พูดตามความเป็นจริง

462
00:29:48,960 --> 00:29:51,840
ไม่มีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับคนที่คัดค้าน

463
00:29:52,400 --> 00:29:54,760
พวกเขาถูกมอบหมาย

464
00:29:55,320 --> 00:29:57,560
ให้ล้างส้วมหรืออะไรประมาณนั้นแทน

465
00:29:58,160 --> 00:30:05,000
พวกเขาโดนด่าว่าเป็นไอ้กาก
ไอ้กบฎ ไอ้ปอดแหก และอะไรประมาณนั้น

466
00:30:05,520 --> 00:30:08,040
พวกเขาไม่ได้อยู่บ้าน

467
00:30:08,040 --> 00:30:11,920
พอหมดวันพวกเขาก็ไม่ได้กลับบ้าน

468
00:30:11,920 --> 00:30:17,120
พวกเขาอยู่ด้วยกันกับผู้ชายเป็นเวลานานมากๆ

469
00:30:17,120 --> 00:30:20,280
อยู่กับคนหน้าเดิมๆ

470
00:30:20,280 --> 00:30:24,320
ที่ทรมานพวกเขา ดูถูก และกีดกันพวกเขา

471
00:30:24,960 --> 00:30:31,640
เราต้องมั่นใจในตัวเองมากๆ ถึงจะทนได้

472
00:30:31,640 --> 00:30:38,360
มันอาจจะเป็นแค่การลงโทษทางสังคม
ไม่ใช่การลงโทษบนร่างกาย

473
00:30:38,360 --> 00:30:42,720
แต่สําหรับมนุษย์
การลงโทษทางสังคมคือหนึ่งในสิ่งที่ทนได้ยากที่สุด

474
00:30:57,120 --> 00:30:59,200
หลักๆ พวกเขาคิดอะไร
อะไรที่ขับเคลื่อนพวกเขา

475
00:30:59,200 --> 00:31:01,120
ผมว่าพวกเขาไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องคนยิว

476
00:31:03,520 --> 00:31:05,320
แรงจูงใจพวกเขามาจาก

477
00:31:05,840 --> 00:31:08,440
ความเห็นของคนอื่นที่มีต่อพวกเขา

478
00:31:08,440 --> 00:31:10,680
มากกว่าความเห็นของพวกเขาที่มีต่อชาวยิว

479
00:31:10,680 --> 00:31:13,360
ผมว่าพวกเขาคิดถึงเรื่องตัวเองมากกว่า

480
00:31:13,360 --> 00:31:14,840
คิดว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง

481
00:31:15,440 --> 00:31:19,880
ผู้กองโวล์ฟกัง ฮอฟมันน์
เชื่อว่าตัวเองรับแรงกดดันได้

482
00:31:21,200 --> 00:31:22,360
แต่เขาดันมีปัญหา

483
00:31:22,360 --> 00:31:23,400
(ฮอฟมันน์, โวล์ฟกัง)

484
00:31:23,400 --> 00:31:28,000
ร้อยตํารวจเอกคนหนึ่งเป็นโรคเครียด

485
00:31:28,960 --> 00:31:32,880
เขาป่วยทุกครั้งที่กองตํารวจของเขาต้องลงมือฆ่า

486
00:31:33,480 --> 00:31:35,880
เขาปวดท้องบิดนอนอยู่บนเตียง

487
00:31:35,880 --> 00:31:37,480
ลุกจากเตียงไม่ได้

488
00:31:37,480 --> 00:31:40,800
เขาต้องให้ลูกน้องคุมการฆ่าแทน

489
00:31:41,400 --> 00:31:42,760
เขาอยากเป็นเพชฌฆาต

490
00:31:43,520 --> 00:31:44,720
แต่ร่างกายเขาไม่ไหว

491
00:31:45,880 --> 00:31:49,040
ตํารวจเหล่านั้นมองว่าเป็นอะไรที่ขี้ขลาดมาก

492
00:31:49,040 --> 00:31:50,760
เขาอายจนจะแทรกแผ่นดินหนี

493
00:31:51,400 --> 00:31:55,240
แต่สําหรับผู้กองยูลีอุส วูเลาฟ์แล้วไม่ใช่อย่างนั้น

494
00:31:55,240 --> 00:31:59,880
เขาทะเยอทะยาน
อยากสําเร็จในหน้าที่การงาน และทําหน้าที่ได้ดี

495
00:31:59,880 --> 00:32:01,800
และเขามีความรัก

496
00:32:04,200 --> 00:32:07,360
วูเลาฟ์แต่งงานที่ฮัมบวร์กในเดือนมิถุนา

497
00:32:07,360 --> 00:32:09,400
ไม่นานก่อนการสังหารหมู่ครั้งแรก

498
00:32:09,960 --> 00:32:14,000
ในฐานะเจ้าหน้าที่
เขาได้รับอนุญาตให้พาภรรยาโปแลนด์ด้วย

499
00:32:14,000 --> 00:32:16,400
ไปยังพื้นที่ปฏิบัติการ

500
00:32:17,000 --> 00:32:19,400
เขาอยากชดเชยช่วงฮันนีมูนที่พลาดไป

501
00:32:26,120 --> 00:32:29,480
วูเลาฟ์พาเจ้าสาวที่กําลังท้องของเขา
ไปดูการกวาดล้างชุมชนชาวยิวด้วย

502
00:32:32,800 --> 00:32:36,720
การกวาดล้างชุมชนยิว
ที่น่ากลัวที่สุดของปฏิบัติการทั้งหมด

503
00:32:36,720 --> 00:32:38,720
จากคําให้การของตํารวจเกือบทุกคน

504
00:32:38,720 --> 00:32:42,600
คือตอนที่พวกเขา
จับชาวยิว 11,000 คนจากมีแยดชือเชตช์ไป

505
00:32:43,200 --> 00:32:45,880
แล้วก็ยิงพันคนในการกวาดล้างชุมชนยิว

506
00:32:45,880 --> 00:32:48,120
ถนนเต็มไปด้วยศพ

507
00:32:48,120 --> 00:32:51,280
อีกหมื่นคนที่เหลือถูกจับขึ้นรถไฟไปแตรบลิงกา

508
00:32:51,280 --> 00:32:55,400
คนแน่นรถไฟมาก
จนพวกเขาต้องยัดคนเข้าไปแล้วตอกตะปูปิดประตู

509
00:32:55,400 --> 00:32:56,800
ไม่งั้นคนทะลักออกมา

510
00:32:59,040 --> 00:33:03,000
เธอยืนดูอยู่ที่จัตุรัส เห็นทุกอย่าง

511
00:33:03,840 --> 00:33:07,160
ในแง่หนึ่งก็แสดงให้เห็น
ว่าวูเลาฟ์ภูมิใจในสิ่งที่เขาทํา

512
00:33:07,160 --> 00:33:08,960
เขาอยากอวดให้เจ้าสาวเขาดู

513
00:33:08,960 --> 00:33:10,960
เขาไม่ละอายหรืออับอายแต่อย่างใด

514
00:33:11,880 --> 00:33:14,760
ชุมชนยิวเริ่มผุดทั่วฝั่งตะวันออก

515
00:33:15,720 --> 00:33:18,880
ผู้คนถูกกักบริเวณไว้ข้างในก่อนจะถูกฆ่า

516
00:33:19,880 --> 00:33:24,120
มีการอัดวิดีโอและถ่ายภาพเหยื่อโดยคนทรมาน

517
00:33:35,720 --> 00:33:37,160
ตํารวจคุ้มกันพวกเขา

518
00:33:37,920 --> 00:33:38,760
และฆ่าพวกเขา

519
00:33:39,920 --> 00:33:43,320
แต่เฉพาะตอนที่
กลุ่มชาติสังคมนิยมอยู่ในอํานาจปกครองเท่านั้น

520
00:33:44,960 --> 00:33:48,120
ก่อนหน้าหรือหลังจากนั้น

521
00:33:48,120 --> 00:33:52,480
ไม่มีตํารวจคนไหนตัดสินใจสังหารหมู่ยิว

522
00:33:53,040 --> 00:33:55,480
ฉันไม่เชื่อว่าคนเราเกิดมาเป็นเพชฌฆาต

523
00:33:56,360 --> 00:33:58,480
ในขณะเดียวกันฉันว่าเราเป็นเพชฌฆาตได้

524
00:33:58,960 --> 00:34:00,480
หากสถานการณ์ส่งเสริม

525
00:34:00,480 --> 00:34:04,040
เราต้องพิจารณาด้วยว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับรัฐคืออะไร

526
00:34:04,600 --> 00:34:07,560
ถ้ารัฐนั้นกล่าวว่า

527
00:34:08,640 --> 00:34:10,160
"นี่คือกลุ่มที่เราเกลียด

528
00:34:10,160 --> 00:34:11,400
ผมอยากให้พวกคุณ...

529
00:34:11,400 --> 00:34:14,720
หรือเราอยากให้พวกคุณกําจัดคนกลุ่มนี้"

530
00:34:15,400 --> 00:34:17,320
นั่นคือความสัมพันธ์ที่สําคัญมาก

531
00:34:25,800 --> 00:34:31,440
คนเหล่านี้ถึงจะมีอุดมการณ์เดียวกับรัฐ

532
00:34:31,440 --> 00:34:34,920
ซึ่งสําหรับรัฐ พวกเขาคือตัวกระทํา คือเครื่องมือ

533
00:34:35,920 --> 00:34:38,720
พอรัฐหมดอํานาจปกครอง

534
00:34:39,520 --> 00:34:41,760
พอเปลี่ยนรัฐบาล

535
00:34:41,760 --> 00:34:45,520
พวกเขาก็เลิกกระทําหรือไม่มีเหตุผล

536
00:34:45,520 --> 00:34:48,360
ในการร่วมกระทําการที่รุนแรงของรัฐ

537
00:34:48,920 --> 00:34:53,240
ฉันว่านี่คือหนึ่งในเหตุผล
ที่การเข้าใจผู้กระทําผิดคือสิ่งสําคัญ

538
00:34:53,240 --> 00:34:57,960
เราจะได้คิดวิเคราะห์
เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรากับรัฐ

539
00:34:57,960 --> 00:34:59,680
และสิ่งที่รัฐบอกให้เราทํา

540
00:35:01,320 --> 00:35:03,440
ไรช์เยอรมันก่อนสงคราม

541
00:35:04,280 --> 00:35:06,880
ปี 1933 นาซีเข้ามามีอํานาจ

542
00:35:06,880 --> 00:35:10,080
และเปลี่ยนกฎหมาย
ให้สอดคล้องกับมโนคติของตัวเอง

543
00:35:11,320 --> 00:35:14,320
ความเกลียดชังอย่างรุนแรงต่อชาวยิว
กลายเป็นหลักการของรัฐ

544
00:35:14,800 --> 00:35:18,880
พวกเขาขับไล่ชาวยิว
ออกจากสังคมเยอรมันในทันที

545
00:35:19,760 --> 00:35:23,040
มีกฎหมายต่อต้านชาวยิว
ประมาณ 2,000 ฉบับออกมา

546
00:35:27,040 --> 00:35:30,160
คนกลุ่มหนึ่งถูกกีดกันอย่างเป็นระบบ

547
00:35:30,840 --> 00:35:33,520
ถูกตราหน้าประณาม และถูกทําให้อับอาย

548
00:35:43,360 --> 00:35:46,760
ก้าวแรกสู่การฆาตกรรมหมู่คือ

549
00:35:46,760 --> 00:35:51,840
การแยกกลุ่มอย่างชัดเจน
ระหว่าง "เรา" กับ "พวกเขา"

550
00:35:51,840 --> 00:35:56,280
ทุกคนสังเกตเห็นว่ามีคนตกงาน

551
00:35:56,280 --> 00:35:58,800
มีคนถูกบังคับให้ออกจากบ้าน

552
00:35:58,800 --> 00:36:02,360
ข้าวของถูกนําไปประมูล

553
00:36:02,360 --> 00:36:04,560
ธุรกิจของชาวยิวถูกปิด

554
00:36:04,560 --> 00:36:07,400
ทั้งหมดเป็นกระบวนการสาธารณะ

555
00:36:07,400 --> 00:36:09,320
ไม่ได้ทําแบบลับๆ

556
00:36:09,320 --> 00:36:13,920
กระบวนการนั้นทําให้การแบ่งแยกหนักขึ้นไปอีก

557
00:36:13,920 --> 00:36:15,080
นั่น "พวกเขา" นะ

558
00:36:15,560 --> 00:36:17,880
ส่วน "เรา" คือเรา

559
00:36:27,600 --> 00:36:30,520
ถ้าในทางทฤษฎีผมนิยามคนคนหนึ่ง...

560
00:36:31,760 --> 00:36:33,280
ว่าแตกต่าง

561
00:36:33,280 --> 00:36:36,640
และในทางปฏิบัติ ผมปฏิบัติต่อคนคนนั้นต่างออกไป

562
00:36:37,120 --> 00:36:41,920
ความเต็มใจที่จะใช้ความรุนแรงกับคนคนนั้น

563
00:36:41,920 --> 00:36:45,400
จะเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ

564
00:36:49,280 --> 00:36:52,080
ความรุนแรงทางกายรุนแรงขึ้นในช่วงสงคราม

565
00:36:52,080 --> 00:36:55,880
ด้วยความที่เยอรมนีเข้ามายึดครอง
การสังหารหมู่จึงเกิดขึ้นในฝั่งตะวันออก

566
00:36:55,880 --> 00:36:58,080
ชาวยิวถูกพลเรือนทําร้ายร่างกาย

567
00:36:58,560 --> 00:37:01,960
ภาพจากเลมแบร์กในฤดูร้อนปี 1941

568
00:37:02,680 --> 00:37:05,720
ผู้ที่ยึดครองถิ่น
ทําให้ความรุนแรงที่มีอยู่แล้วรุนแรงขึ้น

569
00:37:06,280 --> 00:37:10,000
คนที่อยู่รอดชีวิตถูกชาวเยอรมันฆ่าในเวลาต่อมา

570
00:37:13,200 --> 00:37:17,400
{\an8}ผู้กระทําผิดคนหนึ่งในเลมแบร์ก
ให้การในชั้นศาลหลังสงคราม

571
00:37:17,400 --> 00:37:19,440
{\an8}(ฮันส์ อีเซ็นมันน์
ศาลทหารในเคียฟ ปี 1946)

572
00:37:19,440 --> 00:37:22,160
{\an8}ผู้นําของเราบอกกลุ่มของเราที่มี 12 คน

573
00:37:22,680 --> 00:37:24,840
เกี่ยวกับงานในอนาคต

574
00:37:25,480 --> 00:37:28,880
เราต้องรวมตัวกัน...

575
00:37:29,560 --> 00:37:31,040
ยิงชาวยิว

576
00:37:32,160 --> 00:37:42,960
ขบวนรถจอดห่างจากหลุม
ประมาณ 70 ถึง 90 เมตร

577
00:37:44,760 --> 00:37:46,880
หัวหน้ากรุพเพิน

578
00:37:47,440 --> 00:37:48,520
แบ่งลูกน้อง...

579
00:37:49,080 --> 00:37:50,000
ตามนี้

580
00:37:50,880 --> 00:37:56,920
หัวหน้ากรุพเพินแบ่งลูกน้องตามนี้

581
00:37:57,800 --> 00:38:06,000
หกคนเฝ้าระวัง อีกหกคนยิง

582
00:38:06,000 --> 00:38:11,520
ข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้ยิง

583
00:38:12,240 --> 00:38:13,960
การยิงเป็นดังต่อไปนี้

584
00:38:14,680 --> 00:38:17,920
การยิงเป็นดังต่อไปนี้

585
00:38:18,480 --> 00:38:21,960
แยกคนออกมาประมาณ 45 ถึง 50 คน

586
00:38:21,960 --> 00:38:23,800
แล้วก็พาไปที่หลุม

587
00:38:24,680 --> 00:38:26,920
พวกเขาถูกพาไปใกล้หลุม

588
00:38:26,920 --> 00:38:31,240
พวกเขายืนเรียงแถวหันหน้าเข้าหาเรา

589
00:38:31,760 --> 00:38:33,040
แล้วก็ถูกยิง

590
00:38:47,720 --> 00:38:50,800
พวกเขามองว่าเป็นงาน
เป็นหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย

591
00:38:50,800 --> 00:38:51,960
เป็นงานที่ได้รับมอบหมาย

592
00:38:52,520 --> 00:38:54,480
เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องทํา

593
00:38:55,560 --> 00:39:00,680
มันถูกทําให้กลายเป็นกิจวัตร

594
00:39:00,680 --> 00:39:04,360
แต่ผมว่าพวกเขายังสัมผัสได้ถึงความยากของมัน

595
00:39:04,360 --> 00:39:07,200
อย่างที่บอก
พวกเขาตระหนักตลอดว่ามีงานไม่ดีต้องทํา

596
00:39:07,200 --> 00:39:10,280
พวกเขาถูกขอให้ทําสิ่งที่ยากมากๆ

597
00:39:10,760 --> 00:39:14,120
พวกเขาโชคร้ายที่ถูกเกณฑ์ให้ไปอยู่กองพันนั้น

598
00:39:14,120 --> 00:39:15,840
และถูกส่งให้ไปทํางานนั้น

599
00:39:24,480 --> 00:39:28,000
ผู้กระทําผิดแต่ละคน

600
00:39:28,000 --> 00:39:34,160
หาเหตุผลให้กับสิ่งที่ตัวเองทํา

601
00:39:34,160 --> 00:39:36,800
"ยังไงก็ต้องมีคนทํางานที่ไม่ดีนี้"

602
00:39:36,800 --> 00:39:42,560
หรือไม่ก็แบบ
"เรามีหน้าที่สืบเนื่องจากประวัติศาสตร์ที่ต้องทํา"

603
00:39:42,560 --> 00:39:45,240
อีกปัจจัยหนึ่งอาจจะประมาณว่า

604
00:39:45,240 --> 00:39:48,280
"ฉันทําแบบนี้ได้ดีกว่าคนอื่นๆ"

605
00:39:48,280 --> 00:39:50,640
พวกเขาอ้างเหตุผล

606
00:39:51,160 --> 00:39:56,320
เพื่อหาจุดประสงค์ในการฆ่า

607
00:39:56,320 --> 00:40:02,680
สุดท้ายแล้วมันแสดงให้เห็นว่าการสังหารหมู่

608
00:40:02,680 --> 00:40:07,760
ทําโดยคนที่คิดว่าตัวเอง
ไม่ได้ทําตามคําสั่งเหมือนเครื่องจักร

609
00:40:07,760 --> 00:40:13,560
แต่ทําเพราะคิดและเข้าใจสิ่งที่ตัวเองทํา

610
00:40:16,120 --> 00:40:21,160
(ลูบนีย์ ประเทศยูเครน - 16 ตุลาคม 1941)

611
00:40:21,160 --> 00:40:26,880
(ชาวยิวก่อนถูกประหาร)

612
00:40:34,480 --> 00:40:39,160
ผมพยายามและยิงแต่เด็ก

613
00:40:40,400 --> 00:40:43,760
คนที่อยู่ข้างผมยิงแม่ ส่วนผมยิงลูก

614
00:40:44,320 --> 00:40:49,280
ผมบอกตัวเองว่า
ยังไงเด็กก็มีชีวิตอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแม่

615
00:40:52,760 --> 00:40:57,240
เขาเปลี่ยนการกระทําที่เลวร้ายของตัวเอง

616
00:40:57,840 --> 00:41:00,600
เป็นสิ่งที่ดีงามในแง่ศีลธรรม

617
00:41:00,600 --> 00:41:02,560
เป็นการ "ไถ่บาป"

618
00:41:03,200 --> 00:41:07,800
นี่คือกุญแจที่จะทําให้เข้าใจว่าทําไมพวกเขาถึงทํา

619
00:41:07,800 --> 00:41:09,560
มันไม่ใช่การหลับหูหลับตาทําตามคําสั่ง

620
00:41:09,560 --> 00:41:15,120
พวกเขาตีความคําสั่ง
ให้เป็นไปในทิศทางที่พวกเขารับได้

621
00:41:15,120 --> 00:41:19,200
และทําให้พวกเขา
มองว่าตัวเองถูกต้องตามหลักศีลธรรม

622
00:41:22,480 --> 00:41:24,400
ทําไมเด็กถึงถูกยิงด้วย

623
00:41:24,960 --> 00:41:27,240
โอเลนดอร์ฟถูกขอให้อธิบาย

624
00:41:29,080 --> 00:41:34,120
คําถามนี้สําคัญ
ต่อการฟ้องร้องหัวหน้าไอน์ซัทซ์กรุพเพิน

625
00:41:36,120 --> 00:41:37,520
ผมถามคําถามนั้น

626
00:41:37,520 --> 00:41:39,400
เขาตอบว่า "เพราะถ้าเด็กโตขึ้น

627
00:41:40,000 --> 00:41:42,480
{\an8}แล้วรู้ว่าเราทําอะไรกับพ่อแม่พวกเขา

628
00:41:42,480 --> 00:41:44,720
{\an8}พวกเขาจะกลายเป็นศัตรูกับเยอรมนี

629
00:41:44,720 --> 00:41:49,200
{\an8}ผมอยากปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนผมในระยะยาว

630
00:41:49,200 --> 00:41:52,400
ดังนั้นจึงจําเป็นต้องฆ่าเด็กด้วย"

631
00:41:52,400 --> 00:41:56,320
อ็อตโต้ โอเลนดอร์ฟ มีลูกห้าคน

632
00:41:56,320 --> 00:41:59,360
ไม่แสดงความสํานึกผิดแม้แต่น้อย

633
00:42:00,360 --> 00:42:03,480
แล้วผู้พันวิลเฮล์ม ทรัปป์ล่ะ

634
00:42:04,400 --> 00:42:06,960
เขาเข้าใจการกระทําผิดของเขามั้ย

635
00:42:06,960 --> 00:42:09,240
เขารู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทํามันเลวร้ายมาก

636
00:42:09,720 --> 00:42:12,240
มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาพูดกับคนขับรถว่า

637
00:42:12,240 --> 00:42:14,360
"ขออย่าให้เยอรมนีแพ้สงคราม

638
00:42:14,360 --> 00:42:18,440
เพราะถ้าเราต้องขึ้นศาล
เพราะสิ่งที่เราทําในโปแลนด์

639
00:42:18,440 --> 00:42:20,320
พระเจ้าทรงเมตตาเราชาวเยอรมันด้วย"

640
00:42:28,080 --> 00:42:31,600
พอจบเหตุการณ์แล้วผมถึงตระหนักว่ามันไม่ถูกต้อง

641
00:42:34,200 --> 00:42:35,240
ไม่รู้จะเอาไงต่อ

642
00:42:35,760 --> 00:42:38,920
มโนคติที่ชัดเจนในหัวหายไป

643
00:42:39,680 --> 00:42:40,680
เลิกเถียงกันได้แล้ว

644
00:42:40,680 --> 00:42:44,880
พวกเขาด้านชาจากการฆ่าซ้ําๆ

645
00:42:44,880 --> 00:42:47,800
- หยุด
- ก็เขาเริ่มก่อน

646
00:42:47,800 --> 00:42:49,120
ให้ตายเถอะ

647
00:42:49,120 --> 00:42:50,880
- ต้องการอะไร
- อยากกลับบ้าน

648
00:42:51,480 --> 00:42:56,720
{\an8}สําหรับผม
หนึ่งในข้อสรุปที่น่าตกใจที่สุดจากเรื่องนี้คือ

649
00:42:57,400 --> 00:42:59,960
{\an8}ตลอดระยะเวลานั้น
เราแบ่งคนในกองพันได้ออกเป็นสามกลุ่ม

650
00:42:59,960 --> 00:43:03,280
{\an8}(คริสโตเฟอร์ บราวนิ่ง ผู้แต่งเรื่อง
"คนธรรมดา: กองพันตํารวจหนุน 101)

651
00:43:03,280 --> 00:43:05,400
{\an8}กลุ่มหนึ่งคือกลุ่มที่สนุกกับการฆ่าคน

652
00:43:07,040 --> 00:43:10,440
เวลาพวกเขากลับมาจากปฏิบัติการสังหาร

653
00:43:10,440 --> 00:43:13,440
พวกเขาจะกินข้าวเที่ยงมื้อใหญ่
และคุยตลกเกี่ยวกับสิ่งที่ทํามา

654
00:43:14,120 --> 00:43:19,880
ฮาร์ทวิก กนาเดอ
คือหนึ่งในคนที่มีความสุขกับการฆ่าเป็นพิเศษ

655
00:43:20,480 --> 00:43:23,080
เขากลายเป็นเพชฌฆาตที่โหดเหี้ยม
ชอบใช้ความรุนแรง

656
00:43:23,080 --> 00:43:27,240
และมีความสุขกับการทรมานเหยื่อก่อนยิง

657
00:43:27,240 --> 00:43:30,400
ชาวยิวถูกบังคับให้เปลือย
และคลานไปตามทางลงหลุม

658
00:43:30,960 --> 00:43:34,800
แล้วกนาเดอก็จะสั่งให้ลูกน้องใช้ไม้ตะบองตีเหยื่อ

659
00:43:35,600 --> 00:43:40,200
นี่คือคนที่ถูกเปลี่ยน
ด้วยสิ่งที่ตัวเองทําและสิ่งที่ตัวเองเห็น

660
00:43:40,720 --> 00:43:46,200
และกลายเป็นคนที่โหดร้ายในเวลาอันสั้น

661
00:43:47,840 --> 00:43:49,120
ต่อไปคือกลุ่มที่อยู่กึ่งกลาง

662
00:43:49,120 --> 00:43:51,080
เป็นกลุ่มที่ออกแนวว่าต้องสั่ง

663
00:43:51,080 --> 00:43:55,280
เวลาพวกเขาถูกขอให้ปฏิบัติการ
พวกเขาก็จะทําสิ่งตามคําสั่ง

664
00:43:55,280 --> 00:44:00,000
แต่พวกเขาจะไม่ออกมาเองหรือทํามากขึ้นเอง

665
00:44:00,000 --> 00:44:02,800
กลุ่มที่สามคือคนที่คัดค้าน

666
00:44:02,800 --> 00:44:05,320
เช่น ผู้หมวดไฮนซ์ บูมันน์

667
00:44:05,320 --> 00:44:09,360
เขาย้ายกลับฮัมบวร์กภายในไม่กี่สัปดาห์

668
00:44:09,920 --> 00:44:11,760
แต่นั่นก็ไม่ได้ทําให้เขาเป็นฮีโร่

669
00:44:11,760 --> 00:44:18,560
พวกเขาหาวิธีทําให้เครื่องจักรทํางานต่อได้เสมอ

670
00:44:18,560 --> 00:44:22,560
บางคนบอกว่ารู้สึกไม่ไหว

671
00:44:22,560 --> 00:44:25,080
รู้สึกว่าวันนั้นไม่มีแรง

672
00:44:25,080 --> 00:44:28,040
มันไม่ใช่การต่อต้านนะ

673
00:44:28,040 --> 00:44:31,200
มันคือการพยายามปลีกตัว

674
00:44:31,200 --> 00:44:36,480
โดยไม่ตั้งคําถาม
กับความชอบธรรมของกองพันตํารวจโดยรวม

675
00:44:56,560 --> 00:45:02,760
สมาชิกกองพันตํารวจหนุนยิงชาวยิว 38,000 คน

676
00:45:03,560 --> 00:45:07,880
แล้วก็ส่งชาวยิว 45,000 คนไปยังค่ายมรณะ

677
00:45:08,920 --> 00:45:15,080
ประเด็นหลักที่น่ากลัวของกองพันตํารวจ 101 คือ

678
00:45:15,720 --> 00:45:18,640
เราไม่จําเป็นต้องเชื่อถึงจะทําได้

679
00:45:18,640 --> 00:45:22,920
ไม่ต้องมีแรงจูงใจจากอุดมการณ์
เราก็สังหารหมู่ได้

680
00:45:25,200 --> 00:45:29,840
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
มีกองพันตํารวจมากกว่า 130 กอง

681
00:45:30,760 --> 00:45:36,280
จากทุกหน่วย
กองพันฮัมบวร์กมีอัตราการฆ่าสูงสุดเป็นอันดับสี่

682
00:45:53,160 --> 00:45:56,600
กองพันตํารวจหนุน 101 ไม่เหมือนกองอื่น

683
00:45:57,120 --> 00:45:59,760
ซึ่งทําให้น่ากลัวขึ้น

684
00:45:59,760 --> 00:46:03,000
เราเห็นเลยว่า
กองพันแบบนี้ที่ไม่มีการฝึกความพร้อม

685
00:46:03,000 --> 00:46:06,920
ไม่มีการคัดเลือก ไม่มีการปลูกฝัง
ไม่โดนล้างสมองด้วยความเชื่อของนาซี

686
00:46:06,920 --> 00:46:11,680
สามารถเป็นหนึ่งในหน่วยสังหาร
ของกองตํารวจรักษาความสงบเยอรมัน

687
00:46:11,680 --> 00:46:13,200
ที่ฆ่าคนมากที่สุดได้

688
00:46:15,680 --> 00:46:18,520
นูเรมเบิร์ก วันที่ 10 เมษา 1948

689
00:46:19,200 --> 00:46:20,360
วันตัดสินคดี

690
00:46:30,040 --> 00:46:31,600
ประหารชีวิตด้วยการแขวนคอ

691
00:46:32,400 --> 00:46:37,160
พวกเขาปล่อยมือ วางมันลง
ผงกหัวให้ผู้พิพากษา แล้วก็ก้าวถอยหลัง

692
00:46:37,160 --> 00:46:38,800
แล้วก็เข้าไปในลิฟต์

693
00:46:38,800 --> 00:46:40,880
แล้วก็ลงนรก

694
00:46:48,320 --> 00:46:50,600
ผมไปที่อาคารขังนักโทษที่รอประหารชีวิต

695
00:46:50,600 --> 00:46:53,320
ซึ่งอยู่ชั้นล่างของศาล

696
00:46:54,080 --> 00:46:54,920
ผมไปคุยกับเขา

697
00:46:54,920 --> 00:46:59,840
ก่อนหน้านั้นผมไม่เคยคุยกับจําเลย
นอกห้องพิจารณาคดีเลยแม้แต่คําเดียว

698
00:47:07,400 --> 00:47:09,760
ผมหวังว่าเขาจะพูดกับผมว่า...

699
00:47:10,360 --> 00:47:13,320
ตอนผมลงไปเจอเขา
ผมรู้ว่าเขาจะต้องถูกแขวนคอ

700
00:47:14,920 --> 00:47:16,400
"ให้ผมช่วยอะไรมั้ย"

701
00:47:16,880 --> 00:47:19,600
ผมนึกว่าเขาจะพูดว่า
"ฝากบอกลูกผมด้วยว่าผมรักพวกเขา

702
00:47:19,600 --> 00:47:21,280
ฝากบอกภรรยาว่าผมขอโทษ"

703
00:47:21,280 --> 00:47:23,880
ไม่มีคําพูดที่สื่อว่าสํานึกผิดหรือเสียใจเลย

704
00:47:24,520 --> 00:47:29,280
{\an8}เขาบอกว่าถ้าให้ยิงน้องสาวตัวเอง
เขาก็จะยิงถ้าอยู่ในสถานการณ์คล้ายกัน

705
00:47:29,280 --> 00:47:31,880
ผมบอกว่า "งั้นลาก่อน คุณโอเลนดอร์ฟ"

706
00:47:31,880 --> 00:47:33,200
ผมปิดประตูใส่เขาเลย

707
00:47:39,400 --> 00:47:42,560
(อ็อตโต้ โอเลนดอร์ฟ
7 มิถุนายน 1951)

708
00:47:44,160 --> 00:47:45,840
ผมไปออกซีเอ็นเอ็น

709
00:47:45,840 --> 00:47:50,240
พวกเขาถามว่า
"ตอนคุยกับปีศาจรู้สึกยังไงบ้างครับ"

710
00:47:50,240 --> 00:47:52,240
ผมตอบว่า "พวกเขาไม่ใช่ปีศาจ"

711
00:47:52,720 --> 00:47:54,960
พวกเขาถามว่า "คือยังไง
พวกเขาฆ่าเด็กหลายพันคน

712
00:47:54,960 --> 00:47:56,440
ยังไม่เรียกว่าปีศาจอีกเหรอ"

713
00:47:57,080 --> 00:48:01,720
ผมถามกลับว่า
"แล้วคนที่ทิ้งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิม่า

714
00:48:02,400 --> 00:48:03,920
เป็นปีศาจด้วยมั้ย"

715
00:48:03,920 --> 00:48:05,240
คนนั้นคือประธานาธิบดีทรูแมน

716
00:48:05,720 --> 00:48:08,200
ผมไม่เคยได้คําตอบของคําถามนั้นเลย

717
00:48:08,200 --> 00:48:14,560
ผมไม่สงสัยที่โอเลนดอร์ฟเป็นคนที่รักชาติเยอรมัน

718
00:48:15,080 --> 00:48:19,280
และทําในสิ่งที่เขา
คิดว่าเป็นผลประโยชน์ของประเทศ

719
00:48:19,280 --> 00:48:22,400
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่มนุษย์ธรรมคนหนึ่ง

720
00:48:22,920 --> 00:48:25,120
ควรอ้างและลอยนวลไปอย่างหน้าตาเฉย

721
00:48:32,000 --> 00:48:34,720
หลังสงครามสิ้นสุด ชาวเยอรมันอยากลืม

722
00:48:38,240 --> 00:48:39,880
ตํารวจก็เช่นกัน

723
00:48:41,000 --> 00:48:45,760
มีตํารวจ 60,000 คน
ที่ร่วมปฏิบัติการยิงสังหารหมู่

724
00:48:47,160 --> 00:48:51,120
หลายคนยังอยู่ในหน้าที่ต่อไปหลังปี 1945

725
00:48:54,160 --> 00:48:56,400
จนกระทั่งปลายคริสต์ทศวรรษ 50

726
00:48:56,400 --> 00:49:03,080
ถึงชัดเจนว่าปุถุชนชาวเยอรมัน
มีส่วนร่วมในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ขนาดไหน

727
00:49:04,080 --> 00:49:08,960
ฝ่ายตุลาการสอบสวนชายกว่า 172,000 คน

728
00:49:08,960 --> 00:49:12,200
รวมถึงสมาชิกเอสเอส เกสตาโพ

729
00:49:12,760 --> 00:49:13,920
และตํารวจ

730
00:49:13,920 --> 00:49:17,360
มีไม่ถึง 500 คนที่ถูกตัดสินว่ามีความผิด

731
00:49:17,360 --> 00:49:19,880
โทษฐานฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

732
00:49:20,520 --> 00:49:23,240
การดําเนินคดีแย่มาก

733
00:49:23,240 --> 00:49:26,880
มีการรวบรวมข้อมูลและเอกสารมากมาย

734
00:49:26,880 --> 00:49:29,560
มีหลักฐานหนาแน่น

735
00:49:29,560 --> 00:49:32,800
สิ่งที่ขาดคือความอยากจะลงโทษ...

736
00:49:33,320 --> 00:49:35,240
คนที่ก่ออาชญากรรม

737
00:49:36,160 --> 00:49:39,880
กองพันฮัมบวร์กถูกสอบสวนด้วยเช่นกัน

738
00:49:40,640 --> 00:49:44,280
อดีตสมาชิก 210 คนถูกสอบสอบ

739
00:49:44,280 --> 00:49:48,280
สิบสี่คนถูกตั้งข้อหาในปี 1967

740
00:49:48,960 --> 00:49:53,520
การพิจารณาคดีประสบความสําเร็จ
ในการเปิดเผยรายละเอียดของกระบวนการ

741
00:49:53,520 --> 00:49:56,720
และรูปแบบพฤติกรรมในกองพัน

742
00:49:56,720 --> 00:49:59,840
ยูลีอุส วูเลาฟ์ถูกฟ้องด้วยเช่นกัน

743
00:50:00,360 --> 00:50:02,520
เขาคือคนที่พาภรรยาไปโปแลนด์ด้วย

744
00:50:09,960 --> 00:50:13,560
พวกเขาหลายคน
มองว่าตัวเองเป็นเหยื่อทั้งขาขึ้นขาล่อง

745
00:50:14,720 --> 00:50:18,840
พวกเขาคือเหยื่อที่ได้รับเลือก
ให้ทําหน้าที่ที่เลวร้ายที่สุดของไรช์ที่สาม

746
00:50:18,840 --> 00:50:23,360
และพวกเขาคือเหยื่อ
ของศีลธรรมชุดใหม่หรือกฎหมายใหม่

747
00:50:23,360 --> 00:50:26,680
ที่มีผลย้อนหลังและบรรจุเข้ามาหลังสงคราม

748
00:50:27,480 --> 00:50:29,760
พวกเขามองว่า
การนํามาใช้กับพวกเขาไม่ยุติธรรม

749
00:50:29,760 --> 00:50:31,720
เพราะตอนที่พวกเขาทํา

750
00:50:32,480 --> 00:50:33,400
มัน "ไม่ผิดกฎหมาย"

751
00:50:33,400 --> 00:50:36,160
มันคือสิ่งที่รัฐบาลสั่งให้ทํา

752
00:50:36,160 --> 00:50:39,000
พวกเขาเลยสงสารตัวเอง

753
00:50:39,000 --> 00:50:40,280
ไม่ได้รู้สึกผิด

754
00:50:40,280 --> 00:50:41,240
"ฉันน่าสงสาร"

755
00:50:41,720 --> 00:50:42,560
ไม่ใช่เหยื่อนะ

756
00:50:42,560 --> 00:50:45,000
"ฉันน่าสงสาร ดูสิ่งที่ฉันถูกขอให้ทําและต้องทําสิ"

757
00:50:45,880 --> 00:50:49,480
มีจําเลยแค่สองคนที่ต้องรับโทษจําคุก

758
00:50:50,000 --> 00:50:53,680
หนึ่งในจําเลยสองคนนั้นคือยูลีอุส วูเลาฟ์

759
00:50:53,680 --> 00:50:55,920
แปดหมื่นสามพันคนถูกฆ่า

760
00:50:56,880 --> 00:50:58,920
แต่พวกเขาไม่มีใครรู้สึกว่าตัวเองผิด

761
00:50:59,560 --> 00:51:01,720
พวกเขาเป็นหุ่นเชิดบนภาคสนาม

762
00:51:03,400 --> 00:51:05,920
ตํารวจแต่ละคนเลือกได้

763
00:51:06,400 --> 00:51:08,560
แต่ก็เลือกได้ไม่มาก

764
00:51:09,160 --> 00:51:11,720
คนที่ไม่ได้ฆ่าเพราะความเชื่อ

765
00:51:12,360 --> 00:51:13,560
พวกเขาแค่ทําตาม

766
00:51:14,040 --> 00:51:15,920
ผมว่าน่าเศร้าที่มันทําให้เราเห็นว่า

767
00:51:15,920 --> 00:51:20,480
คนทุกประเภท
เป็นเพชฌฆาตได้ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง

768
00:51:20,480 --> 00:51:25,160
{\an8}รัฐบาลที่ต้องการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์หรือสังหารหมู่

769
00:51:25,960 --> 00:51:31,120
{\an8}ยังไงก็ไม่มีทางไม่สําเร็จ
ถึงจํานวนคนเหนี่ยวไกปืนจะไม่พอก็เถอะ

770
00:51:31,120 --> 00:51:36,560
{\an8}ตั้งแต่เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
ก็มีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ตามมาหลายครั้ง

771
00:51:37,560 --> 00:51:41,120
มีการสังหารหมู่และฆาตกรรมหมู่เกิดขึ้น

772
00:51:41,120 --> 00:51:47,720
มีบริบทอื่นที่เราเจอว่ามีกลไกเหล่านั้น

773
00:51:48,200 --> 00:51:54,640
ที่ทําให้คนเราฆ่าคนอื่น
โดยต้องไม่มีแรงจูงใจส่วนตัว

774
00:51:54,640 --> 00:51:57,680
และแรงจูงใจทางจิตใจ

775
00:51:57,680 --> 00:52:02,360
พอใครสักคน
บอกตัวเองได้ว่า "ฉันเป็นแค่ฟันเฟือง

776
00:52:02,360 --> 00:52:04,600
ฉันไม่ผิด"

777
00:52:05,440 --> 00:52:08,920
ด้วยทัศนคติแบบนี้ เกือบทุกอย่างเป็นไปได้

778
00:52:13,360 --> 00:52:15,840
การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว
เป็นอาชญากรรมที่มีการวางแผน

779
00:52:15,840 --> 00:52:17,800
และการปฏิบัติให้ลุล่วงที่เฉพาะมากๆ

780
00:52:18,680 --> 00:52:24,720
{\an8}จนถึงปัจจุบันนี้ก็ยังมีคนที่ถูกฆ่าเพราะอยู่ต่างกลุ่ม

781
00:52:24,720 --> 00:52:31,760
{\an8}(เซรเบรนิสซา ประเทศบอสเนีย 1995
มากกว่า 8,000 คนถูกฆ่า)

782
00:52:40,000 --> 00:52:47,000
{\an8}(ประเทศรวันดา 1994
พลเรือนมากกว่า 800,000 ถูกฆ่า)

783
00:52:58,880 --> 00:53:05,000
{\an8}(หมีลาย ประเทศเวียดนาม 1968
พลเรือน 504 คนถูกฆ่า)

784
00:53:05,000 --> 00:53:12,080
{\an8}(173 คนเป็นเด็ก ซึ่ง 56 คนเป็นเด็กทารก)

785
00:53:22,640 --> 00:53:26,160
เราชอบคิดว่าเราคือผู้กําหนดชะตาชีวิตตัวเอง

786
00:53:26,160 --> 00:53:30,280
แต่ผมว่าจริงๆ แล้วเราถูกหล่อหลอม

787
00:53:30,800 --> 00:53:32,440
ด้วยสิ่งที่เรา

788
00:53:33,120 --> 00:53:34,640
ควบคุมไม่ค่อยได้มากกว่า

789
00:53:35,200 --> 00:53:38,680
เราจะควบคุมได้มากขึ้นเมื่อตระหนักรู้ถึงสิ่งๆ นั้น

790
00:53:39,360 --> 00:53:42,800
หนึ่งในเป้าหมาย
ของการเขียนหนังสืออย่างเรื่องคนธรรมดา

791
00:53:42,800 --> 00:53:47,040
ก็เพื่อให้ผู้คน
ตระหนักมากขึ้นถึงความเปราะบางของเรา

792
00:53:47,040 --> 00:53:48,320
การถูกชักจูงได้ง่ายของเรา

793
00:53:48,800 --> 00:53:52,440
เพื่อที่เวลาเราเจอสถานการณ์แนวนั้น

794
00:53:53,680 --> 00:53:54,640
เราจะได้ไม่ต้องตกใจ

795
00:53:54,640 --> 00:54:00,200
จะได้ตัดสินใจอย่างมีสติมากขึ้น
กว่าตอนที่ไม่ตระหนัก

796
00:54:10,840 --> 00:54:12,320
คนธรรมดาคือปีศาจใช่หรือไม่

797
00:54:13,040 --> 00:54:18,360
ฉันว่าทุกคนสามารถทําสิ่งที่

798
00:54:19,040 --> 00:54:21,160
ตัวเองคิดว่าตัวเองทําไม่ได้

799
00:54:21,640 --> 00:54:23,720
ฉันว่าเราอยากมองว่าผู้กระทําผิด

800
00:54:25,040 --> 00:54:25,880
"ต่างจากเรา"

801
00:54:25,880 --> 00:54:27,320
เช่น คนอย่างโอเลนดอร์ฟ

802
00:54:27,800 --> 00:54:32,960
เพราะเราไม่อยากมองกระจก
แล้วเห็นตัวเองเป็นแบบนั้น

803
00:54:41,360 --> 00:54:44,720
พวกเขาใส่สูท
มีการศึกษา เรียนระดับมหาวิทยาลัย

804
00:54:44,720 --> 00:54:47,200
พูดได้หลายภาษา

805
00:54:47,200 --> 00:54:49,320
ฉันว่าเราอยากเชื่อ

806
00:54:49,840 --> 00:54:52,400
ว่าเราไม่มีทางทําสิ่งที่คนเหล่านั้นทํา

807
00:54:52,400 --> 00:54:54,840
คุณไม่จําเป็นต้องมีอุดมการณ์

808
00:54:54,840 --> 00:54:56,320
ไม่จําเป็นต้อง...

809
00:54:57,200 --> 00:54:58,120
เกลียดชัง

810
00:54:58,120 --> 00:55:01,000
ไม่ต้องเป็นอะไรทั้งนั้นก็ฆ่าได้

811
00:55:01,960 --> 00:55:05,960
คําถามคือ
"คนธรรมดาหรือคนทั่วไปเป็นปีศาจมั้ย"

812
00:55:05,960 --> 00:55:08,320
ฉันว่าเราทุกคนมีความเป็นไปได้จะทําแบบนั้น

813
00:55:10,160 --> 00:55:13,800
ประสบการณ์ในนูเรมเบิร์กหล่อหลอมเขายาวนาน

814
00:55:15,120 --> 00:55:16,720
ตลอดชีวิตของเบนจามิน เฟเรนช์

815
00:55:16,720 --> 00:55:23,160
เขาทํางาน
เพื่อไม่ให้อาชญากรรมต่อมนุษยชาติซ้ํารอย

816
00:55:24,040 --> 00:55:25,600
เขาเป็นคนริเริ่ม

817
00:55:25,600 --> 00:55:28,880
ให้มีการก่อตั้ง
ศาลอาญาระหว่างประเทศที่กรุงเฮก

818
00:55:29,520 --> 00:55:33,120
ที่ที่ทุกวันนี้อาชญากรรมสงครามยังคงถูกฟ้อง

819
00:55:36,800 --> 00:55:39,760
เราต่างก็เป็นผู้อาศัยอยู่ในดาวดวงเล็กๆ ด้วยกัน

820
00:55:40,760 --> 00:55:43,000
แนวคิดคือเมื่อเราตระหนักได้ว่า

821
00:55:43,000 --> 00:55:46,920
{\an8}ไม่ใช่เพราะเราต่างศาสนา
เป็นคนละชาติกัน หรือมีสีผิวต่างกัน

822
00:55:47,400 --> 00:55:51,280
{\an8}เรามนุษย์ทุกคนอาศัยอยู่ในดาวเล็กๆ นี้ด้วยกัน

823
00:55:51,280 --> 00:55:53,560
ถ้าเราเดินทางเดียวกัน

824
00:55:54,040 --> 00:55:55,480
เราจะประสบความสําเร็จ

825
00:55:55,480 --> 00:55:58,080
แต่ถ้าไม่ การมีอยู่ของเราจะสิ้นลง

826
00:55:59,120 --> 00:56:01,600
ผมทําในส่วนของผมแล้ว ผมอายุ 100 แล้ว

827
00:56:02,080 --> 00:56:04,520
ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกกี่ปี

828
00:56:04,520 --> 00:56:06,720
แต่ตราบใดที่ยังทําได้อยู่ ผมจะทําต่อไป

829
00:56:06,720 --> 00:56:10,040
ผมขอให้คนหนุ่มสาวสานต่อครับ

830
00:56:12,360 --> 00:56:13,360
ยืนแถวตรง

831
00:56:13,360 --> 00:56:14,600
ถ่ายให้ที่บ้านดู

832
00:56:15,440 --> 00:56:16,920
อย่างนั้นแหละ กอดกันหน่อย

833
00:58:04,880 --> 00:58:06,560
คําบรรยายโดยเฉลิมรัชฏ์ อัครไชยนนท์