1
00:00:04,103 --> 00:00:06,731
"ควอนตัมลีปเป็นโครงการทดลอง
การเดินทางข้ามเวลา"

2
00:00:06,814 --> 00:00:07,940
"ซึ่งจะถูกทดสอบในอีกหลายปี"

3
00:00:08,024 --> 00:00:09,942
- คุณกระโดดทำไม
- ผมจำอะไรไม่ได้เลย

4
00:00:10,026 --> 00:00:11,360
คุณชื่อดอกเตอร์เบน ซอง

5
00:00:11,444 --> 00:00:13,362
"คุณเป็นนักท่องเวลา
ที่กระโดดไปยังร่างอื่น ๆ"

6
00:00:13,446 --> 00:00:15,489
"เพื่อพยายามแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด"

7
00:00:15,573 --> 00:00:17,283
คุณจำได้ไหมว่าเคยพบกับชายคนนี้

8
00:00:17,366 --> 00:00:18,409
ฉันหลงลืมช่วงเวลาไป

9
00:00:18,492 --> 00:00:20,911
คุณเคยหยุดคิดบ้างไหม
ว่าใครที่อยู่หลังพวงมาลัย

10
00:00:20,995 --> 00:00:22,997
ล้อเล่นใช่ไหม
ฉันเอาแต่วาดรูปพวกนี้

11
00:00:23,080 --> 00:00:25,041
นี่คือคนที่คุณเห็นในฝันเหรอ

12
00:00:25,124 --> 00:00:28,169
"นั่นคือคนที่อยู่หลังพวงมาลัย
ตอนที่ฉันหลงลืมช่วงเวลาไป"

13
00:00:37,553 --> 00:00:40,306
- พาโกราอยู่ไหน
- จะเสร็จแล้ว

14
00:00:42,266 --> 00:00:44,226
- ห้องอาหารพร้อมแล้ว
- เกือบ 11 โมงครึ่งแล้ว

15
00:00:44,310 --> 00:00:45,686
เราจะเปิดร้านแล้ว เร็วเข้า

16
00:00:45,770 --> 00:00:47,271
- สุดยอด
- กามินี

17
00:00:47,355 --> 00:00:50,107
มัวแต่มองไปมองมา
สบายใจเฉิบเชียวนะ

18
00:00:50,191 --> 00:00:52,526
- เอามะเขือเทศมาให้ที
- ค่ะ เชฟ

19
00:00:52,610 --> 00:00:54,362
"ค่ะ เชฟ" เหรอ
หัวกระแทกมาหรือไง

20
00:00:54,445 --> 00:00:57,490
- เอาเป็น "ค่ะ แม่" ดีไหม
- ใช่ ค่ะ แม่

21
00:00:57,573 --> 00:01:00,534
- ไป เอานี่ไปไว้ข้างนอก
- กลิ่นหอมจัง

22
00:01:00,618 --> 00:01:02,828
อย่าทำน้ำลายหกใส่ล่ะ
เดี๋ยวแม่ต้องทำใหม่

23
00:01:04,080 --> 00:01:05,581
ทางนั้น

24
00:01:05,665 --> 00:01:08,793
พระเจ้า ทำไมต้องมอบ
ลูกสาวที่ไม่เอาไหนให้ลูกด้วย ข้าว

25
00:01:08,876 --> 00:01:10,836
- ข้าว
- อย่าลืมที่คีบนะ

26
00:01:31,565 --> 00:01:32,608
ฉันไม่บอกแม่หรอก

27
00:01:32,692 --> 00:01:35,027
แต่พี่ต้องเลิกกิน
ของที่เอาไว้ขายได้แล้ว

28
00:01:35,653 --> 00:01:37,363
- พี่ผิดเอง
- กินไปกี่ชิ้นแล้ว

29
00:01:37,446 --> 00:01:39,407
- เยอะเลย
- รู้ตัวแล้วเหรอ

30
00:01:39,490 --> 00:01:41,283
ว่าวันนี้ต้องทำงานน่ะ มานิชา

31
00:01:41,367 --> 00:01:43,285
หนูทดสอบสูตรอาหารอยู่

32
00:01:43,369 --> 00:01:46,414
จำได้ไหม วันนี้เป็นวันที่...

33
00:01:46,622 --> 00:01:48,207
ขายมื้อเย็นเมนูใหม่

34
00:01:48,290 --> 00:01:51,377
อภินันทนาการจากมานิชา ปราสาท

35
00:01:51,627 --> 00:01:53,129
แม่บอกว่าหนูทำได้

36
00:01:53,671 --> 00:01:55,881
- แม่บอกเหรอ
- กลับคำตอนนี้ไม่ได้นะคะ

37
00:01:55,965 --> 00:01:57,383
โอเคนะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว

38
00:01:57,466 --> 00:02:00,845
ดัมบิรยานี กุ้งมาซาลา จาฏถั่วลูกไก่

39
00:02:00,928 --> 00:02:02,430
ดัมบิรยานีเหรอ

40
00:02:02,513 --> 00:02:04,140
ของโปรดพ่อของลูก

41
00:02:04,890 --> 00:02:07,393
แต่ลูกแน่ใจเหรอว่า
ลูกค้าจะพร้อมสำหรับอาหารแบบนั้น

42
00:02:07,476 --> 00:02:09,854
มันแปลกใหม่สำหรับพวกเขามาก

43
00:02:09,937 --> 00:02:12,022
คนอเมริกันไม่ชอบ
สิ่งที่พวกเขาออกเสียงไม่ถูก

44
00:02:12,106 --> 00:02:15,860
แน่ใจค่ะ หนูรู้ว่าแม่กลัว
ที่จะเปลี่ยนเมนูของพ่อ แต่ว่า...

45
00:02:15,943 --> 00:02:17,778
หนูว่ามันต้องไปได้สวยแน่

46
00:02:18,612 --> 00:02:20,406
ดีดี้ก็คิดแบบนั้น จริงไหม

47
00:02:21,282 --> 00:02:24,076
อ๋อ พี่คือดีดี้ ค่ะ แน่นอน

48
00:02:24,368 --> 00:02:26,162
ลูกเข้าข้างเธอตลอด

49
00:02:27,496 --> 00:02:28,956
สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ

50
00:02:29,039 --> 00:02:30,624
ลองชิมพาโกราสิคะ
เพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆ

51
00:02:30,708 --> 00:02:32,001
อร่อยด้วยค่ะ

52
00:02:32,084 --> 00:02:33,919
ทางนี้เลยค่ะ แค่สามคนเหรอคะ

53
00:02:34,003 --> 00:02:36,046
เธอไม่ได้เข้าข้างหนูตลอดหรอก

54
00:02:38,883 --> 00:02:40,968
ก่อนอื่นเลย ฉันปลื้มมาก

55
00:02:41,093 --> 00:02:45,848
ไม่ยักรู้ว่าคุณมีความเป็นศิลปิน
ที่ค่อนข้างน่าเป็นห่วงด้วย

56
00:02:45,931 --> 00:02:48,267
เอียน เราสืบตามชื่อที่แจนิสบอกมา

57
00:02:48,350 --> 00:02:50,144
ชื่อของคนที่บอกให้เบนกระโดด

58
00:02:50,227 --> 00:02:52,938
คนคนนั้นเป็นบาริสต้า
ที่ร้านกาแฟในซิลเวอร์เลก

59
00:02:53,022 --> 00:02:54,607
- แล้วเขารู้จักเบนได้ยังไง
- ตอนที่เราคุยกับเขา

60
00:02:54,690 --> 00:02:56,650
เขาจำเบนไม่ได้

61
00:02:56,734 --> 00:02:59,904
เพราะมีคนกระโดดเข้าร่างเขา

62
00:03:00,154 --> 00:03:03,657
แต่เขาจำหน้าคนคนนั้นได้
เหมือนที่ผมจำหน้าแซมได้

63
00:03:08,996 --> 00:03:10,289
ฉัน

64
00:03:10,706 --> 00:03:12,750
ฝีมือคุณใช่ไหม คุณกระโดดเหรอ

65
00:03:12,833 --> 00:03:14,835
เปล่านะ เปล่า ฉัน...

66
00:03:20,132 --> 00:03:21,842
อย่างน้อยก็ยังไม่ได้ทำ

67
00:03:21,926 --> 00:03:27,097
หน้าฉันในภาพสเกตช์พวกนี้
ดูแก่ขึ้น จริงไหม

68
00:03:27,181 --> 00:03:30,184
นี่คงเป็นฉัน
แต่จากตอนไหนในอนาคตก็ไม่รู้

69
00:03:33,687 --> 00:03:36,899
งั้นฉันก็เป็นคนเริ่ม
เรื่องทั้งหมดนี้เหรอ

70
00:03:36,982 --> 00:03:39,109
ฉันคงโดดมาจากอนาคตมาคุยกับเบน

71
00:03:39,193 --> 00:03:42,279
บอกให้เขาเปิด
เครื่องเร่งปรากฏการณ์ควอนตัมลีป

72
00:03:42,363 --> 00:03:46,200
ฉันตั้งใจส่งเพื่อนสนิทไป...

73
00:03:46,283 --> 00:03:49,245
กระโดดข้ามปริภูมิเวลา
แยกจากคุณ...

74
00:03:49,328 --> 00:03:53,290
ฉันทำให้เขา เรา
และคนทั้งโครงการต้องเสี่ยงเหรอ

75
00:03:53,374 --> 00:03:55,042
ก็แค่...

76
00:03:55,251 --> 00:03:56,669
ฉัน...

77
00:03:59,588 --> 00:04:01,090
เป็นฉันนี่เอง

78
00:04:02,299 --> 00:04:06,387
ไม่ใช่คุณในตอนนี้ คุณในอนาคต

79
00:04:07,471 --> 00:04:09,098
ซิกกี้เจอเบนแล้ว

80
00:04:09,723 --> 00:04:13,143
โอเค งั้นฉันต้องไปห้องฉายภาพแล้ว

81
00:04:18,440 --> 00:04:21,277
คุณดีใจแค่ไหนที่ได้เป็นเชฟ

82
00:04:21,443 --> 00:04:23,028
ดีใจสุด ๆ เลย

83
00:04:23,112 --> 00:04:26,490
ผมกินพาโกราไปหลายชิ้น
แถมใช้มีดเก่งด้วย

84
00:04:26,574 --> 00:04:28,117
ใช่ ถึงคุณจะชอบบาสเกตบอล

85
00:04:28,200 --> 00:04:30,244
การกินก็เป็นกีฬาโปรดของคุณ

86
00:04:31,036 --> 00:04:34,623
คราวนี้พอผมกลับไป
ผมก็รู้วิธีทำอาหารอินเดียให้คุณแล้ว

87
00:04:34,790 --> 00:04:36,417
- พูดแล้วต้องทำด้วยนะ
- โอเค

88
00:04:36,542 --> 00:04:39,378
การเจาะจมูกเหมาะกับคุณมากเลย

89
00:04:40,880 --> 00:04:43,757
เราอยู่ช่วงเวลาไหนเนี่ย
กลางยุค 2000 เหรอ

90
00:04:43,841 --> 00:04:45,092
ในนั้นคือครอบครัวผมเหรอ

91
00:04:45,175 --> 00:04:49,013
ปี 2009 และคุณโดดมาเข้าร่าง
กามินี ปราสาท

92
00:04:49,096 --> 00:04:51,348
ลูกสาวคนโตของครอบครัว
ผู้อพยพชาวอินเดีย

93
00:04:51,432 --> 00:04:52,683
ที่พอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน

94
00:04:52,766 --> 00:04:55,936
"แม่คุณชื่อโสนารี
ส่วนน้องสาวคุณชื่อมานิชา"

95
00:04:56,020 --> 00:04:57,730
"ดูเหมือนครอบครัวคุณ
จะเป็นเจ้าของร้านนี้"

96
00:04:57,813 --> 00:04:59,315
"ร้านมาซาลาการ์เดน"

97
00:04:59,398 --> 00:05:01,483
"สองสามปีมานี้ร้านต้องดิ้นรน
เพื่อความอยู่รอด"

98
00:05:01,567 --> 00:05:04,737
"เพราะวิกัส
พ่อของคุณเสียไปเมื่อปีก่อน"

99
00:05:05,237 --> 00:05:07,323
นั่นคงเป็นผู้ชายในรูปที่ผมเห็น

100
00:05:07,406 --> 00:05:09,199
เบน ฉันรู้ว่าคุณมาที่นี่ทำไม

101
00:05:09,450 --> 00:05:11,619
ร้านอาหารของพวกเขา
ถูกไฟไหม้คืนนี้

102
00:05:11,785 --> 00:05:14,079
โสนารีตายเพราะหัวใจวาย
ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา

103
00:05:14,163 --> 00:05:16,874
คงเป็นเพราะความเครียด
จากธุรกิจครอบครัวที่กำลังจะเจ๊ง

104
00:05:16,957 --> 00:05:20,544
มานิชาออกจากวงการอาหาร
แล้วเธอกับกามินีก็ไม่คุยกันอีกเลย

105
00:05:21,045 --> 00:05:24,757
ครอบครัวนี้ต้องแตกแยก
ไฟไหม้ครั้งเดียวได้ทำลายทุกอย่าง

106
00:05:24,840 --> 00:05:27,009
ซิกกี้บอกว่าคุณต้องช่วยร้านนี้

107
00:05:27,092 --> 00:05:29,845
โอเค ได้เลย
อะไรทำให้เกิดไฟไหม้ได้บ้าง

108
00:05:29,929 --> 00:05:31,263
อาจเป็นอุบัติเหตุในการทำอาหาร

109
00:05:31,347 --> 00:05:33,724
ใช่ เตานั่นดูเหมือน
ใกล้จะพังเต็มทีแล้ว

110
00:05:33,807 --> 00:05:35,726
มีสายไฟพันกันรุงรังอยู่ในครัว

111
00:05:35,809 --> 00:05:37,478
- มีปัญหาเรื่องไฟฟ้าหรือเปล่า
- เบน

112
00:05:41,106 --> 00:05:42,858
เงินฉันอยู่ไหน

113
00:05:51,784 --> 00:05:53,160
ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่

114
00:05:53,243 --> 00:05:55,037
ไม่ เรื่องผิดพลาดคือ
การปล่อยตึกของฉัน

115
00:05:55,120 --> 00:05:57,998
ให้คนที่ติดค่าเช่าฉัน
30,000 ดอลลาร์เช่า

116
00:05:58,082 --> 00:06:01,335
และถ้าเธอขอยืดเวลาอีกครั้งเดียว
ฉันสาบานกับพระเจ้าเลย...

117
00:06:01,418 --> 00:06:03,003
แคธี่ แทนเนอร์
เจ้าของตึกที่ตั้งร้านอาหาร

118
00:06:03,087 --> 00:06:05,631
คิดซะว่าแฟรงค์ เพื่อนฉันคนนี้
เป็นหมายไล่ที่ของเธอก็แล้วกัน

119
00:06:05,714 --> 00:06:08,509
ฉันอยากให้เธอกับครอบครัว
ไปจากที่นี่ซะ วันนี้เลย

120
00:06:08,592 --> 00:06:09,969
ฉันจะอธิบายให้ฟังทีหลัง
แต่เธอเป็นต้นเหตุ

121
00:06:10,052 --> 00:06:11,470
ที่ไฟไหม้ร้านอาหาร

122
00:06:11,553 --> 00:06:13,180
คุณต้องพูดให้เธอใจเย็นลง

123
00:06:13,263 --> 00:06:16,475
ฟังนะ ฉันเข้าใจดี
ว่าคุณอยากได้เงินของคุณ

124
00:06:16,558 --> 00:06:17,643
ฉันก็เพิ่งพูดไปไง

125
00:06:17,726 --> 00:06:19,645
เราจะจ่ายคืนคุณยังไง
ถ้าคุณปิดร้านนี้

126
00:06:19,728 --> 00:06:21,897
นี่เป็นรายได้ทางเดียว
ของครอบครัวฉัน

127
00:06:21,981 --> 00:06:23,273
ก็นะ...

128
00:06:26,986 --> 00:06:31,365
เรากำลังหาทางอยู่
ที่จริงคืนนี้เรามีลูกค้าเยอะมาก

129
00:06:31,448 --> 00:06:33,409
เพราะเรามีโปรโมชั่นใหม่

130
00:06:33,534 --> 00:06:35,869
- จริงเหรอ
- ใช่ ถ้าคุณชะลอการไล่ที่ออกไป

131
00:06:35,953 --> 00:06:37,663
เราจะยกกำไรทั้งหมดของคืนนี้ให้

132
00:06:37,871 --> 00:06:39,206
อย่างน้อยก็ห้าพันดอลลาร์

133
00:06:39,289 --> 00:06:41,083
แล้วเราจะจ่ายที่เหลือให้
ภายในสิ้นเดือน

134
00:06:41,166 --> 00:06:43,002
แวะมาสิ มาดูกับตาเลย

135
00:06:43,085 --> 00:06:46,296
ถ้าคืนนี้มีโต๊ะว่างแม้แต่โต๊ะเดียว
คุณไล่เราออกได้เลย

136
00:06:48,632 --> 00:06:50,509
นี่คือโอกาสสุดท้ายของเธอ

137
00:06:50,592 --> 00:06:53,429
ถ้าคืนนี้เธอไม่จ่ายเงินล่ะก็
ออกไปได้เลย

138
00:06:53,512 --> 00:06:57,016
และไม่ว่าด้วยวิธีไหน คุณปราสาท
ฉันก็จะเอาเงินของฉันมาให้ได้

139
00:06:59,476 --> 00:07:00,811
ไปกันเถอะ

140
00:07:04,940 --> 00:07:07,735
ขอเดานะ โกงเงินประกัน

141
00:07:07,860 --> 00:07:09,820
ใช่ อีกไม่กี่ปีเธอจะติดคุก

142
00:07:09,903 --> 00:07:12,448
ข้อหาเผาอพาร์ตเมนต์สองแห่ง
ที่เธอเป็นเจ้าของ

143
00:07:13,240 --> 00:07:14,992
นี่ ไม่เป็นไรใช่ไหม

144
00:07:15,451 --> 00:07:18,871
ใช่ การกระโดดครั้งนี้
มันใกล้ตัวไปหน่อย แค่นั้นเอง

145
00:07:19,747 --> 00:07:21,999
โสนารีเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวสุดแกร่ง
ที่พยายามเลี้ยงลูก ๆ ของเธอ

146
00:07:22,082 --> 00:07:24,168
ในประเทศใหม่
เหมือนกับแม่ของผมเลย

147
00:07:24,251 --> 00:07:27,838
ที่จริงแม่ผมมีความฝัน
อยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเอง

148
00:07:28,047 --> 00:07:30,007
แต่แม่เลื่อนมันออกไป
เพื่อจ่ายค่าเทอมให้ผม

149
00:07:33,510 --> 00:07:34,720
ฉันไม่รู้มาก่อนเลย

150
00:07:34,887 --> 00:07:38,015
ผมอาจจะช่วยครอบครัวตัวเองไม่ได้

151
00:07:38,307 --> 00:07:40,642
แต่ผมจะไม่ยอมให้ครอบครัวนี้
ต้องแตกแยก

152
00:07:41,685 --> 00:07:43,312
ขึ้นเครื่องบินไป...

153
00:07:43,812 --> 00:07:46,356
โอเค 268...

154
00:07:46,440 --> 00:07:48,233
- นี่มันอะไรกัน
- อ้าว สวัสดี

155
00:07:48,317 --> 00:07:49,818
โทษที ฉันไม่ได้ยินเสียงคุณเข้ามา

156
00:07:49,902 --> 00:07:52,362
ฉันกำลังทบทวนความเป็นไปได้นับพัน

157
00:07:52,446 --> 00:07:55,282
ที่ฉันให้ซิกกี้ช่วยหาคำตอบ
ว่าทำไมฉันถึงโดดมาจากอนาคต

158
00:07:55,365 --> 00:07:57,242
นี่เกี่ยวกับสมุดสเกตช์ภาพสินะ

159
00:07:58,202 --> 00:08:01,205
- คุณอยู่ที่นี่ทั้งคืนเลยเหรอ
- ถ้าฉันกระโดดกลับมาตอนนี้

160
00:08:01,288 --> 00:08:03,290
ฉันต้องคิดให้ออกว่า
อะไรทำให้ฉันมาถึงจุดนี้

161
00:08:03,373 --> 00:08:05,209
ดังนั้นมันอาจจะมีทางเลือก
ในอนาคตอันใกล้

162
00:08:05,292 --> 00:08:06,919
ที่ทำให้ทุกอย่างเริ่มขึ้น

163
00:08:07,002 --> 00:08:09,713
เว้นแต่ว่าตัวฉัน
ที่ถูกกระตุ้นให้กระโดด

164
00:08:09,797 --> 00:08:11,340
ถูกกระตุ้นจากเหตุการณ์
ที่เราไม่เคยเจอ...

165
00:08:11,423 --> 00:08:14,051
เอียน เอียน หยุด

166
00:08:14,218 --> 00:08:16,804
ฉันหยุดไม่ได้ โอเคไหม

167
00:08:16,887 --> 00:08:21,600
ไม่ได้ ฉันยอมทิ้งทุกอย่างเพื่องานนี้

168
00:08:21,725 --> 00:08:23,268
และจากสิ่งที่เราเพิ่งได้รู้
จากบาริสต้าคนนั้น

169
00:08:23,352 --> 00:08:25,354
ฉันอาจเป็นภัยต่อทั้งโครงการ

170
00:08:25,604 --> 00:08:28,649
ไม่มีใครที่นี่คิดว่าคุณเป็นตัวอันตราย

171
00:08:28,816 --> 00:08:32,444
แต่การที่คุณสติแตกแบบนี้
ไม่ได้ช่วยคุณหรือเราเลย

172
00:08:32,528 --> 00:08:34,947
ผมอยากให้คุณพักสักวัน
คุณต้องกลับไปตั้งหลัก

173
00:08:35,030 --> 00:08:36,490
ไม่... ได้โปรด อย่า

174
00:08:36,573 --> 00:08:38,742
ฉันอยากได้เวลาอยู่กับซิกกี้มากกว่านี้

175
00:08:38,826 --> 00:08:40,285
และเบนก็ยังติด
อยู่ในการกระโดดครั้งนี้

176
00:08:40,369 --> 00:08:42,121
ดูเหมือนคุณจะคิดว่านั่นเป็นคำแนะนำ

177
00:08:42,204 --> 00:08:44,915
นั่นเป็นคำสั่ง
เจนน์กับผมจะดูแลที่นี่เอง

178
00:08:44,998 --> 00:08:48,210
คุณน่ะไปใช้เวลากับตัวเองเถอะ

179
00:08:48,377 --> 00:08:49,753
แล้วจะไปไหนล่ะ

180
00:08:51,964 --> 00:08:54,466
ผมพบว่าเวลาผมต้องการตั้งสมาธิ

181
00:08:54,550 --> 00:08:56,426
คำตอบมักจะไม่ใช่สถานที่

182
00:08:56,510 --> 00:08:57,761
แต่เป็นคน

183
00:09:06,895 --> 00:09:08,230
สามหมื่นดอลลาร์เหรอ

184
00:09:08,355 --> 00:09:09,815
จะเป็นไปได้ยังไง ไปขอเลื่อนซะ

185
00:09:09,898 --> 00:09:11,191
พ่อของลูกทำแบบนั้นตลอด

186
00:09:11,275 --> 00:09:14,027
แม่คะ ดีดี้บอกว่า
เธอจะไม่ยืดเวลาให้เราแล้ว

187
00:09:14,111 --> 00:09:15,529
เธออยากไล่เราออก

188
00:09:15,612 --> 00:09:17,698
คืนนี้เราต้องทำให้ลูกค้าแน่นร้าน

189
00:09:17,781 --> 00:09:18,866
แล้วยกกำไรทั้งหมดให้เธอ

190
00:09:18,949 --> 00:09:20,492
แล้วเราจะเรียกลูกค้ามาได้ยังไง

191
00:09:20,576 --> 00:09:22,870
มานิชาจะโทรเรียกแฟนทุกคน
ที่คบโดยไม่บอกแม่เหรอ

192
00:09:22,953 --> 00:09:25,664
เห็นได้ชัดว่าหนูไม่ต้องโทร
เพราะดีดี้บอกแม่ทุกอย่าง

193
00:09:25,747 --> 00:09:27,499
โอเค เรื่องนั้นไว้ทีหลัง

194
00:09:27,583 --> 00:09:29,376
หนูได้เคล็ดลับมาจากเพื่อน

195
00:09:29,459 --> 00:09:31,253
เคยได้ยินบริษัทชื่อ "กรุ๊ปปอง" ไหม

196
00:09:31,336 --> 00:09:33,881
มันเป็นเว็บไซต์ใหม่
ที่ธุรกิจต่าง ๆ ให้ส่วนลดกับลูกค้า

197
00:09:33,964 --> 00:09:35,257
ผู้คนชอบข้อเสนอดี ๆ

198
00:09:35,465 --> 00:09:37,759
ไม่รู้สิ แม่ไม่ไว้ใจเว็บไซต์พวกนี้

199
00:09:37,843 --> 00:09:40,888
ฉันว่าเป็นความคิดที่ดีนะ
นี่ปี 2009 แล้ว เราต้องทันสมัย

200
00:09:40,971 --> 00:09:42,181
ถ้าเราเสนอมื้อเย็นแบบหนึ่งแถมหนึ่ง

201
00:09:42,264 --> 00:09:44,433
เราจะเรียกลูกค้าหน้าใหม่ได้เพียบ

202
00:09:44,516 --> 00:09:46,226
โอเค ก็ได้

203
00:09:46,310 --> 00:09:48,061
สมัครเลย กามินี

204
00:09:48,145 --> 00:09:51,190
โอเค เยี่ยม ออฟฟิศอยู่ตรงนี้

205
00:09:52,399 --> 00:09:55,444
โอเค สมัครใช้กรุ๊ปปอง...

206
00:09:55,694 --> 00:09:57,029
"สร้างกรุ๊ปปอง..."

207
00:09:57,946 --> 00:09:58,989
"บัญชีค้างชำระ"

208
00:09:59,072 --> 00:10:02,284
ดูเหมือนช่วงนี้ครอบครัวปราสาท
จะเจอศึกหนัก

209
00:10:02,993 --> 00:10:04,286
- อดีตอันแสนหวาน
- ใช่

210
00:10:04,369 --> 00:10:06,663
ไม่ง่ายเลยที่จะเดินหน้าต่อ
หลังจากสูญเสียใครสักคนไป

211
00:10:08,957 --> 00:10:10,167
"สำนักงาน"

212
00:10:10,375 --> 00:10:11,418
เกิดอะไรขึ้น

213
00:10:11,501 --> 00:10:13,378
แม่บอกว่าฉันทำเมนูของฉันไม่ได้แล้ว

214
00:10:13,462 --> 00:10:15,130
มื้อเย็นครั้งนี้ความกดดันสูง

215
00:10:15,214 --> 00:10:17,633
แม่คิดว่าเราไม่ควรเสี่ยง
กับอาหารที่ไม่คุ้นเคย

216
00:10:17,716 --> 00:10:19,635
เสียใจด้วยนะ
พี่รู้ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหน

217
00:10:19,718 --> 00:10:21,970
ฉันอยากเป็นเชฟนะ ดีดี้

218
00:10:22,304 --> 00:10:24,223
เชฟระดับโลก

219
00:10:24,473 --> 00:10:26,266
และฉันอยากทำในแบบของเรา

220
00:10:26,433 --> 00:10:28,810
ไม่ใช่บุฟเฟต์ที่ดึงดูดคนหมู่มาก

221
00:10:28,894 --> 00:10:32,564
แต่เป็นอาหารอินเดียท้องถิ่นแท้ ๆ

222
00:10:32,648 --> 00:10:34,775
ทุกคนพร้อมแล้ว ฉันรู้

223
00:10:34,858 --> 00:10:37,569
แต่แม่ไม่ยอมเปลี่ยนอะไร
ในร้านนี้แม้แต่นิดเดียวเลย

224
00:10:37,694 --> 00:10:39,863
แม่จะเปลี่ยนใจ
แม่อาจแค่ต้องการเวลา

225
00:10:39,947 --> 00:10:44,493
ไม่รู้สิ ตั้งแต่พ่อตาย
แม่ก็เปลี่ยนไปเลย

226
00:10:44,576 --> 00:10:46,662
จำได้ไหมว่าแม่เคยเป็นคนสนุก

227
00:10:46,954 --> 00:10:48,038
ชอบผจญภัย

228
00:10:48,121 --> 00:10:49,915
แม่กับพ่ออยากไปเที่ยวรอบโลก

229
00:10:49,998 --> 00:10:52,167
ปีนี้พวกเขาจะไปดูพีระมิดกัน

230
00:10:52,668 --> 00:10:55,045
และตอนนี้แม่กลับเก็บตัว

231
00:10:55,128 --> 00:10:58,423
กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวทุกอย่าง

232
00:10:58,715 --> 00:11:00,801
และแม่กำลังฉุดร้านนี้ล้มไปกับแม่ด้วย

233
00:11:04,263 --> 00:11:05,806
ฉันจะไปซื้อของชำ

234
00:11:06,765 --> 00:11:08,100
- เดี๋ยวฉันมา
- โอเค

235
00:11:10,560 --> 00:11:13,272
เอาล่ะ เราได้ลูกค้าแล้ว

236
00:11:13,730 --> 00:11:14,773
เยี่ยม

237
00:11:14,856 --> 00:11:16,108
- "สองคนในราคาหนึ่งคน"
- โอเค

238
00:11:16,191 --> 00:11:18,902
ผมพอจะหาทางได้แล้ว
แต่การกระโดดครั้งนี้เริ่มเครียดแล้ว

239
00:11:18,986 --> 00:11:20,487
เราให้คุณขึ้นจรวดได้ ไม่มีปัญหา

240
00:11:20,570 --> 00:11:22,990
แต่เรื่องแม่ลูกนี่
คือจุดแตกหักของคุณเหรอ

241
00:11:23,073 --> 00:11:26,535
วิทยาศาสตร์ยังหาคำตอบ
เรื่องพ่อแม่ผู้อพยพไม่ได้

242
00:11:27,452 --> 00:11:28,704
พระเจ้า

243
00:11:39,464 --> 00:11:41,133
- พระเจ้า
- ขอโทษครับ หัวหน้า

244
00:11:41,216 --> 00:11:44,136
เพราะลูกน่ะครับ เธอกำลังเจอกับ
การถดถอยของการนอนหลับ

245
00:11:44,219 --> 00:11:46,013
ผมกับเมียกำลังแย่เลยครับ

246
00:11:46,096 --> 00:11:47,556
โอเค ไปพักผ่อนเถอะ

247
00:11:47,639 --> 00:11:50,017
โอเคนะ ไม่ใช่ที่นี่ พักที่บ้าน

248
00:11:51,018 --> 00:11:53,186
- เขาจะไปไหนน่ะ
- นี่ โสนารี...

249
00:11:53,270 --> 00:11:55,939
แม่ฉันขอให้คุณไปไหนหรือเปล่า

250
00:11:56,023 --> 00:12:00,360
เปล่าครับ
มีรองเท้าผ้าใบวางขายน่ะ

251
00:12:00,610 --> 00:12:02,529
ยี่ห้อเกรลส์ ผมรอคู่นี้มาทั้งชีวิต

252
00:12:02,612 --> 00:12:04,573
ขอโทษนะ แต่ตอนนี้
เราต้องการให้ทุกคนช่วยกัน

253
00:12:04,656 --> 00:12:06,950
ครับ ผมช่วยแน่นอน

254
00:12:07,159 --> 00:12:08,660
แต่เอาไว้อีกสองชั่วโมงนะ

255
00:12:08,869 --> 00:12:10,162
นี่

256
00:12:12,664 --> 00:12:14,082
พระเจ้า

257
00:12:15,000 --> 00:12:16,960
แม่ เป็นอะไรหรือเปล่า

258
00:12:17,044 --> 00:12:19,629
แม่ไม่เป็นไร แม่รู้ว่าแม่ต้องผ่าตัด

259
00:12:19,713 --> 00:12:23,008
แม่จะผ่าตัด ลูกรัก
แม่ลางานสองเดือนแบบนี้ไม่ได้

260
00:12:23,091 --> 00:12:24,301
ใครจะเป็นคนดูแลทุกอย่างล่ะ

261
00:12:24,384 --> 00:12:25,469
เส้นประสาทเสียหายน่ะ

262
00:12:25,552 --> 00:12:28,096
อาจมาจากการใช้งานหนักซ้ำ ๆ
จากการทำงานในครัว

263
00:12:28,847 --> 00:12:30,307
เอาน้ำแข็งมาทีสิ

264
00:12:30,515 --> 00:12:33,643
มีของที่ดีกว่านั้นอีก

265
00:12:33,852 --> 00:12:36,438
แม่คะ แม่ควรใส่นี่ไว้บ่อยแค่ไหน

266
00:12:36,521 --> 00:12:38,440
ไม่แปลกใจเลยที่มือแม่เจ็บ

267
00:12:38,523 --> 00:12:40,817
วันนี้ใส่ไปก่อนได้ไหม

268
00:12:41,276 --> 00:12:43,278
ก็ได้ แต่มันทำให้ทำอาหารลำบาก

269
00:12:44,196 --> 00:12:45,489
สวัสดีจ้ะ

270
00:12:45,572 --> 00:12:47,449
โสนารี น้องสะใภ้

271
00:12:48,200 --> 00:12:49,951
ไม่จริงน่า...

272
00:12:54,581 --> 00:12:56,083
แพดดี้

273
00:12:56,500 --> 00:12:58,251
เคารี

274
00:12:58,377 --> 00:13:01,129
โสนารี น้องสะใภ้
ไม่เจอกันนานมากเลย

275
00:13:01,213 --> 00:13:03,965
ปัทมีนีกับเคารี กุมาร
ลูกพี่ลูกน้องของวิกัส

276
00:13:04,049 --> 00:13:05,801
ไม่ยักรู้ว่าเรามีครอบครัวคนอื่นด้วย

277
00:13:05,884 --> 00:13:08,428
เดาว่าพวกเขา
คงไม่สนิทสนมกันเท่าไร

278
00:13:09,096 --> 00:13:11,681
แล้วก็กามินี เธอดูดีมาก

279
00:13:11,765 --> 00:13:13,350
กินดีอยู่ดีสินะ

280
00:13:13,433 --> 00:13:15,852
ขอบคุณค่ะ

281
00:13:16,978 --> 00:13:19,314
ฉันนึกว่าพี่ทำที่อยู่เราหายไปแล้ว

282
00:13:19,398 --> 00:13:21,066
เราไม่ได้เจอพวกพี่ตั้งแต่พิธีกริยา

283
00:13:21,149 --> 00:13:23,860
เราพยายามโทรหาเธอแล้ว

284
00:13:23,944 --> 00:13:26,822
ดิมปี้แวะมา
บอกว่าเธอยุ่งจนไม่ว่างคุยกับเขา

285
00:13:26,905 --> 00:13:29,533
ตอนนี้ฉันดูแลร้านอาหารคนเดียวแล้ว

286
00:13:29,616 --> 00:13:31,535
ก็เลยไม่ค่อยได้พักน่ะค่ะ

287
00:13:31,701 --> 00:13:35,163
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เราแวะมาหรอก

288
00:13:35,247 --> 00:13:40,377
เรานึกขึ้นได้ว่าอาทิตย์นี้
ครบรอบหนึ่งปีตั้งแต่วิกัสเสียไป

289
00:13:42,129 --> 00:13:45,465
เขาเป็นคนดีมาก น้องสะใภ้
เราทุกคนคิดถึงเขา

290
00:13:47,050 --> 00:13:48,385
ค่ะ

291
00:13:48,593 --> 00:13:50,262
เราก็เหมือนกัน

292
00:13:52,097 --> 00:13:54,474
ดีจังที่พวกพี่แวะมา

293
00:13:56,143 --> 00:13:58,728
- แค่นี้เหรอ
- มื้อเย็นกำลังจะมีลูกค้ามาเพียบ

294
00:13:58,812 --> 00:14:01,440
- ให้ช่วยไหม
- บ๊ายบาย

295
00:14:01,523 --> 00:14:03,692
- บายค่ะ
- ขอบคุณสำหรับขนมนะคะ

296
00:14:06,194 --> 00:14:07,362
ปุบปับมากเลย

297
00:14:07,446 --> 00:14:09,573
ที่จริงพวกเธอไม่ได้อยากมาที่นี่หรอก

298
00:14:12,200 --> 00:14:13,660
พวกเธอเสนอความช่วยเหลือ

299
00:14:13,785 --> 00:14:15,829
แม่คิดว่าพวกเธอจะช่วยจ่ายหนี้ไหม

300
00:14:15,912 --> 00:14:18,540
- ครอบครัวมีไว้เพื่อการนี้นี่คะ
- ไม่ ลูกรัก

301
00:14:18,623 --> 00:14:20,250
พวกเธอดูถูกเรามาตลอด

302
00:14:20,333 --> 00:14:22,169
แม่จะไม่ให้โอกาสพวกเธอดูถูกอีก

303
00:14:22,252 --> 00:14:24,629
ดูเหมือนพวกเธอจะขอสงบศึก

304
00:14:24,713 --> 00:14:25,755
ไม่หรอก

305
00:14:25,839 --> 00:14:30,093
แม้แต่ตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่พวกเธอ
จะได้แสดงความเหนือกว่า

306
00:14:30,177 --> 00:14:33,680
บาร์ฟีนี่มาจากร้านขนมที่แพงที่สุด
ในพอร์ตแลนด์

307
00:14:33,763 --> 00:14:35,474
พวกเธอแค่อวดรวย

308
00:14:35,557 --> 00:14:37,434
พ่อของลูกรู้วิธีรับมือกับพวกเธอ

309
00:14:37,517 --> 00:14:40,812
เหมือนที่เขารู้วิธีรับมือกับแคธี่
แต่ว่า...

310
00:14:43,273 --> 00:14:44,774
ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว

311
00:14:46,902 --> 00:14:48,236
เขาเป็นกาวประสาน

312
00:14:52,240 --> 00:14:56,203
ไม่อยากเชื่อว่าเขาจากไปปีหนึ่งแล้ว

313
00:14:57,287 --> 00:14:59,414
รู้สึกเหมือน 50 ปีเลย

314
00:15:04,044 --> 00:15:06,171
ผู้หญิงคนนั้นหยิ่งในศักดิ์ศรีมาก

315
00:15:06,254 --> 00:15:08,673
มันทำให้ผมนึกถึงแม่มากขึ้นเรื่อย ๆ

316
00:15:09,925 --> 00:15:12,385
ผมคิดว่าผมต้องหาทางคุยกับเธอ

317
00:15:13,803 --> 00:15:16,723
ดีเลย เราเหลือเวลาอีกเจ็ดชั่วโมง
ก่อนถึงมื้อเย็น

318
00:15:17,682 --> 00:15:19,684
- "ของชำ"
- ลูกไปตลาดแพง ๆ มาเหรอ

319
00:15:19,768 --> 00:15:22,395
แม่บอกให้ไปอัพนาบาซาร์

320
00:15:24,648 --> 00:15:27,734
นี่ไม่ใช่วัตถุดิบของเราด้วยซ้ำ
ไม่เหมือนเลยสักนิด

321
00:15:28,193 --> 00:15:30,779
นั่นสำหรับเมนูของหนู
เมนูที่หนูควรได้ทำในคืนนี้

322
00:15:30,862 --> 00:15:32,781
- ว่าไงนะ
- ถ้าเราพยายามดึงดูดลูกค้า

323
00:15:32,864 --> 00:15:35,951
- เราต้องพัฒนาค่ะ แม่
- แม่บอกแล้วไง ไม่

324
00:15:36,034 --> 00:15:39,287
เบน ฉันเพิ่งเช็ก
คืนนี้จะมีลูกค้ามา 200 คน

325
00:15:39,371 --> 00:15:41,456
- สองร้อยเหรอ
- อะไรนะ

326
00:15:42,749 --> 00:15:45,460
คืนนี้เราจะมีลูกค้า 200 คน

327
00:15:45,877 --> 00:15:47,921
จะมีลูกค้ามา 200 คน

328
00:15:48,004 --> 00:15:50,173
และลูกอยากให้เราทำ
เมนูใหม่ทั้งหมด

329
00:15:50,257 --> 00:15:52,259
ถ้าเราต้องทำเงิน
30,000 ดอลลาร์

330
00:15:52,342 --> 00:15:55,262
เราต้องดึงดูดลูกค้า
ด้วยสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็น

331
00:15:55,345 --> 00:15:56,972
ผมรู้จักสีหน้าแบบนั้น หาที่หลบเลย

332
00:15:57,055 --> 00:16:01,142
พวกลูกทำตามที่แม่สั่งสักครั้ง
ไม่ได้เลยใช่ไหม

333
00:16:01,226 --> 00:16:03,436
ลูกไม่มีทางทำตัวแบบนี้ต่อหน้าพ่อ

334
00:16:03,520 --> 00:16:05,313
นั่นเพราะพ่อจะฟังเราจริง ๆ ไงคะ

335
00:16:05,397 --> 00:16:06,982
แม่ยังทำเหมือนเราอายุ 15 อยู่เลย

336
00:16:07,065 --> 00:16:08,358
หนูว่าเราต้องพักหายใจกันหน่อย

337
00:16:08,441 --> 00:16:11,152
ให้โอกาสหนูเถอะ
ให้หนูลองทำเมนูพวกนี้

338
00:16:11,236 --> 00:16:13,196
ไม่ได้ ไม่ใช่วันนี้

339
00:16:14,781 --> 00:16:16,866
แม่คิดว่าหนูทำไม่ได้ใช่ไหมคะ

340
00:16:16,950 --> 00:16:19,244
แม่คิดว่าหนูเป็นเชฟจริง ๆ ไม่ได้

341
00:16:21,204 --> 00:16:23,582
แม่คิดว่าลูกมีความฝัน

342
00:16:23,665 --> 00:16:25,709
แต่มันอาจเป็นได้แค่ฝัน

343
00:16:29,087 --> 00:16:32,048
เห็นไหม ลูกจะมีปฏิกิริยาแบบนี้
ทำตัวเหมือนเด็ก

344
00:16:32,132 --> 00:16:33,633
มานิชา อย่าทำแบบนี้
เราต้องการเธอ

345
00:16:33,717 --> 00:16:36,553
- แม่ไม่สนหรอกว่าฉันจะอยู่ที่นี่ไหม
- อยากไปงั้นเหรอ

346
00:16:36,678 --> 00:16:38,346
- ไปเลย
- เยี่ยม

347
00:16:38,555 --> 00:16:39,973
งั้นหนูลาออก

348
00:16:50,466 --> 00:16:51,759
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์ครับ

349
00:16:52,286 --> 00:16:53,996
พระเจ้า

350
00:16:56,999 --> 00:16:58,292
เรเชล

351
00:16:58,918 --> 00:17:01,045
- เอียน
- สวัสดี

352
00:17:01,420 --> 00:17:03,297
โลกกลมจริง ๆ

353
00:17:03,380 --> 00:17:06,926
ฉันไม่ยักรู้ว่า
เขาย้ายออฟฟิศคุณมาที่นี่

354
00:17:07,259 --> 00:17:09,053
บังเอิญจริง ๆ

355
00:17:09,261 --> 00:17:11,055
- มาทำอะไรที่นี่เหรอ
- อ๋อ ฉัน...

356
00:17:11,138 --> 00:17:12,389
วันนี้ฉันหยุดงาน

357
00:17:12,473 --> 00:17:15,392
เลยมาสำรวจร้านกาแฟใหม่น่ะ

358
00:17:15,476 --> 00:17:17,519
เคยซื้อร้านนี้ไหม น่ารักมากเลย

359
00:17:17,603 --> 00:17:19,229
ร้านกาแฟที่ตึกฉันน่ะเหรอ

360
00:17:20,773 --> 00:17:23,484
- แน่ล่ะ
- อยากลองชิมอีกครั้งไหม

361
00:17:24,401 --> 00:17:26,487
กับฉันน่ะ

362
00:17:26,570 --> 00:17:29,657
มันแปลกไหม แปลกสินะ

363
00:17:29,740 --> 00:17:31,158
อะไร เพราะคุณเป็นแฟนเก่าฉัน

364
00:17:31,241 --> 00:17:33,369
และฉันไม่ได้ข่าวคราวจากคุณ
มาหลายปีน่ะเหรอ

365
00:17:33,452 --> 00:17:35,704
ใช่ ๆ ก็ประมาณนั้น

366
00:17:36,997 --> 00:17:39,959
แต่ฉันบังเอิญซื้อนี่มา

367
00:17:40,042 --> 00:17:44,338
ระหว่างทางจากร้านแฟรงกี้
ถ้าคุณสนใจนะ

368
00:17:44,838 --> 00:17:46,465
ขี้โกงนี่นา

369
00:17:49,385 --> 00:17:50,678
โอเค

370
00:17:51,387 --> 00:17:52,846
ฉันมีประชุมในอีก 45 นาที

371
00:17:53,055 --> 00:17:56,600
โอเค เยี่ยมเลย ยอดมาก

372
00:17:56,684 --> 00:17:58,644
มาซาลาถั่วลูกไก่หมดแล้ว

373
00:17:58,727 --> 00:18:00,437
อีก 30 วินาทีฉันจะเติมให้นะ

374
00:18:00,521 --> 00:18:03,107
แม่ไม่รู้จะว่าต้องทำยังไง
กับวัตถุดิบบ้าบอพวกนี้

375
00:18:03,190 --> 00:18:05,025
เบน มีลูกค้าจองไว้ 300 ที่แล้ว

376
00:18:05,109 --> 00:18:06,443
แม่คะ หนูว่าหนูควรปิดเว็บไซต์

377
00:18:06,527 --> 00:18:07,903
เราขายตั๋วได้ 300 ใบแล้ว

378
00:18:07,987 --> 00:18:09,196
เราปฏิเสธลูกค้าไม่ได้

379
00:18:09,279 --> 00:18:11,031
ลูกบอกว่าเราต้องหาเงิน
สามหมื่นดอลลาร์ไม่ใช่เหรอ

380
00:18:11,115 --> 00:18:12,324
เรามีเวลาหนึ่งชั่วโมง
ก่อนจะถึงมื้อเที่ยง

381
00:18:12,408 --> 00:18:13,784
และห้าชั่วโมง
ก่อนถึงช่วงเร่งด่วนตอนเย็น

382
00:18:13,867 --> 00:18:15,953
เราต้องการคนช่วย
ให้หนูโทรหามานิชานะ

383
00:18:16,036 --> 00:18:18,998
ไร้สาระ ลูก ดิเอโกกับแม่จัดการได้

384
00:18:21,375 --> 00:18:22,668
ลูกกับแม่จัดการได้

385
00:18:22,751 --> 00:18:24,628
แม่เพิ่งบอกว่า
หนูไม่เอาไหนไม่ใช่เหรอ

386
00:18:24,712 --> 00:18:26,005
อย่ายึดติดกับอดีตสิ

387
00:18:26,088 --> 00:18:29,425
บดยี่หร่า หั่นมันฝรั่ง แล้วก็หมักไก่

388
00:18:29,508 --> 00:18:30,759
อะไรนะ

389
00:18:36,640 --> 00:18:38,308
ไม่ใช่แบบนั้น แม่ทำเอง

390
00:18:38,851 --> 00:18:40,894
หยาบไป หยาบไป

391
00:18:44,106 --> 00:18:46,400
ชักช้าจริง ๆ แม่ทำเอง

392
00:18:47,151 --> 00:18:48,277
ฉันไม่รู้ว่ามันจะออกมาดีไหม

393
00:18:48,360 --> 00:18:49,987
โอเค ฟังนะ เวลาไม่คอยท่า

394
00:18:50,070 --> 00:18:51,905
คุณทำอะไรได้อีกเพื่อช่วยร้านอาหาร

395
00:18:51,989 --> 00:18:54,074
นอกจากดึงลูกค้าใหม่เข้าร้าน

396
00:18:55,075 --> 00:18:57,327
จะเกิดอะไรขึ้นกับที่ดิน
หลังจากไฟไหม้

397
00:18:57,411 --> 00:19:01,040
ดูเหมือนนักลงทุนร้านอาหาร
ที่กำลังมาแรง

398
00:19:01,123 --> 00:19:03,625
ชื่อเควิน ราสมุสเซน
มาซื้อมันภายในไม่กี่สัปดาห์

399
00:19:03,709 --> 00:19:06,003
ตอนนี้เขายังไม่เป็นที่รู้จัก
แต่ในอีกไม่กี่ปี

400
00:19:06,086 --> 00:19:09,590
เขาจะอยู่แถวหน้า
ของวงการอาหารของพอร์ตแลนด์

401
00:19:09,757 --> 00:19:11,258
แน่นอนว่ามีบทความ
ใน "นิวยอร์กเกอร์"

402
00:19:11,341 --> 00:19:15,554
"เควิน ราสมุสเซนบอกว่า
อาหารเป็นศิลปะรูปแบบเดียว"

403
00:19:15,637 --> 00:19:19,141
"ที่ใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้า"
ฟังดูอวดเบ่งไปหน่อย แต่มัน...

404
00:19:19,224 --> 00:19:20,476
นั่นคือทางออกของเรา

405
00:19:20,559 --> 00:19:21,727
อวดอ้างเรื่องอาหารเหรอ

406
00:19:21,810 --> 00:19:23,937
เขาลงทุนกับที่นี่หลังมันถูกไฟไหม้

407
00:19:24,021 --> 00:19:26,398
เห็นได้ชัดว่าเขาสนใจทำเลนี้

408
00:19:27,191 --> 00:19:30,194
ถ้าผมทำให้เขาลงทุนในวันนี้ได้
แทนที่จะเป็นอีกสองสัปดาห์จากนี้

409
00:19:30,277 --> 00:19:31,320
มันจะแก้ปัญหาทุกอย่างได้

410
00:19:31,403 --> 00:19:34,531
ครอบครัวนี้จะปลดหนี้ได้
และคืนชีพให้ธุรกิจของพวกเขา

411
00:19:35,032 --> 00:19:37,743
- คุณตามหาเขาได้ไหม
- ฉันมีเบอร์โทรศัพท์...

412
00:19:38,827 --> 00:19:40,746
- "สวัสดี เควินใช่ไหมคะ"
- ครับ นี่ใครครับ

413
00:19:40,829 --> 00:19:42,331
"ฉันชื่อกามินี ปราสาท"

414
00:19:42,414 --> 00:19:45,292
ได้ยินว่าคุณกำลังหาทำเล
บนถนนทเวนตี้สตรีตเหรอคะ

415
00:19:46,001 --> 00:19:47,795
- ใช่ครับ
- ครอบครัวฉัน...

416
00:19:47,878 --> 00:19:50,339
เปิดร้านอาหารอยู่ที่นั่น
ร้านมาซาลาการ์เดน

417
00:19:50,422 --> 00:19:53,133
"คืนนี้เราจะจัดงานเลี้ยงมื้อเย็น
ให้ว่าที่นักลงทุน"

418
00:19:53,217 --> 00:19:56,011
เราเจอนักลงทุนหลายคนแล้ว

419
00:19:56,095 --> 00:19:58,722
แต่ฉันอยากให้โอกาสคุณ
ได้เข้ามามีส่วนร่วม

420
00:19:58,806 --> 00:20:00,432
ขอบคุณนะ แต่คืนนี้ผมมีนัดแล้ว

421
00:20:00,516 --> 00:20:01,683
"ผมจะไปร้านอาหารบราซิล
ร้านใหม่..."

422
00:20:01,767 --> 00:20:04,103
ไว้กินโมเคก้าวันหลังก็ได้

423
00:20:04,186 --> 00:20:07,648
ฉันสัญญาว่ามื้อเย็นครั้งนี้
คือโอกาสครั้งเดียวในชีวิต

424
00:20:07,773 --> 00:20:10,400
"ที่มาซาลาการ์เดน
ปรัชญาของเราคือ..."

425
00:20:10,484 --> 00:20:14,780
"อาหารเป็นศิลปะรูปแบบเดียว
ที่ใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้า"

426
00:20:16,406 --> 00:20:19,034
รู้ไหม ผมไม่เคยได้ยินใคร
พูดแบบนั้นเลย

427
00:20:19,576 --> 00:20:21,995
แต่ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง
คืนนี้ผมจะแวะไป

428
00:20:22,079 --> 00:20:23,997
- "แล้วเจอกัน"
- แล้วเจอกัน

429
00:20:25,457 --> 00:20:26,750
สุดยอดเลย

430
00:20:26,834 --> 00:20:28,794
โอเค ซิกกี้บอกว่าถ้าเขาลงทุน

431
00:20:28,877 --> 00:20:32,089
งั้นก็มีโอกาสแค่สองเปอร์เซ็นต์
ที่ร้านนี้จะเจ๊ง

432
00:20:32,172 --> 00:20:34,967
ฉันจะกลับไปเช็กกับทีม
แต่ทำได้ดีมาก

433
00:20:35,134 --> 00:20:38,095
คุณก็ทำได้ดีมาก เราทั้งคู่

434
00:20:43,142 --> 00:20:44,852
แม่คะ รู้อะไรไหม

435
00:20:45,727 --> 00:20:47,479
แม่ถอดถุงมือออก

436
00:20:47,563 --> 00:20:49,565
แม่บอกแล้วไง
มันทำให้ทำอาหารลำบาก

437
00:20:49,648 --> 00:20:51,233
- ดิเอโกล่ะคะ
- แม่ไล่กลับบ้านไปแล้ว

438
00:20:51,316 --> 00:20:53,068
ยังไงเขาก็ตื่น
แค่ 20 เปอร์เซ็นต์อยู่แล้ว

439
00:20:53,152 --> 00:20:56,280
- แม่ทำมีดบาดมือเหรอ
- แค่แผลเล็ก ๆ น่ะ มือแม่...

440
00:20:56,363 --> 00:20:57,948
แม่คะ ขอหนูดูหน่อย นี่มัน...

441
00:20:58,031 --> 00:21:00,909
แม่ต้องทำไก่
ทอดบัตตูเร ทำรายตา...

442
00:21:00,993 --> 00:21:03,245
ไม่ แม่ เราต้องการคนช่วย
เราต้องการมานิชา

443
00:21:03,328 --> 00:21:04,955
ไม่ เราไม่ต้องการ

444
00:21:05,289 --> 00:21:07,875
ฟังนะ หนูเข้าใจว่าตอนนี้
แม่กับน้องระหองระแหงกัน

445
00:21:07,958 --> 00:21:09,710
แต่เชื่อหนูเถอะ น้องทำดีที่สุดแล้ว

446
00:21:09,793 --> 00:21:12,462
เธอพยายามค้นหาตัวเอง
ว่าเธอเป็นใคร ต้องการอะไร

447
00:21:12,546 --> 00:21:15,257
มีแค่ในอเมริกาเท่านั้น
ที่คนเราต้อง "ค้นหาตัวเอง"

448
00:21:16,300 --> 00:21:18,135
ดูสิ ลูกอยู่นี่ แม่เจอลูกแล้ว

449
00:21:18,218 --> 00:21:21,346
ฟังนะ แม่ต้องพยายาม
ประนีประนอมกับเธอ

450
00:21:21,430 --> 00:21:23,640
ถ้านี่เป็นการสนทนา
ครั้งสุดท้ายของแม่ล่ะ

451
00:21:23,724 --> 00:21:25,559
ถ้าแม่ไม่มีโอกาสแก้ไขมันล่ะ

452
00:21:25,642 --> 00:21:28,353
อย่าเหลวไหลน่า
แม่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น

453
00:21:28,687 --> 00:21:30,439
แม่ มันร้อนนะ แม่

454
00:21:31,899 --> 00:21:33,650
- แม่ไม่เป็นไร
- เป็นสิ

455
00:21:33,901 --> 00:21:36,111
- ช่วยแม่ทำความสะอาดก็พอ
- มือแม่

456
00:21:36,278 --> 00:21:38,447
มันลึกกว่าที่แม่...

457
00:21:38,530 --> 00:21:40,407
แม่คะ แม่ ไม่นะ

458
00:21:45,621 --> 00:21:49,041
คุณแวะมาที่ออฟฟิศฉัน
หลังจากที่เราไม่ได้คุยกันมาหลายปี

459
00:21:49,125 --> 00:21:52,211
บ่ายเบี่ยงทุกคำถาม
ที่ฉันถามเกี่ยวกับคุณ

460
00:21:52,294 --> 00:21:54,714
และตอนนี้สีหน้าที่เจ็บปวดของคุณ

461
00:21:54,797 --> 00:21:57,466
ที่ฉันไม่ได้เห็นตั้งแต่
"สวยแสบแอบซ่อนร้าย" ถูกยกเลิก

462
00:21:59,969 --> 00:22:01,345
เกิดอะไรขึ้น

463
00:22:06,267 --> 00:22:07,893
ขอเดานะ

464
00:22:08,060 --> 00:22:10,187
มัน "เป็นความลับ" สินะ

465
00:22:12,732 --> 00:22:14,442
มันเป็นความลับ

466
00:22:14,525 --> 00:22:16,277
ฟังนะ เอียน ฉัน...

467
00:22:17,069 --> 00:22:19,655
ฉันเข้าใจว่างานของคุณ

468
00:22:20,281 --> 00:22:23,492
เป็นงานระดับสูง
เป็นความลับสุดยอด แต่ว่า...

469
00:22:24,410 --> 00:22:26,370
นี่คือเหตุผลที่เราเลิกกัน

470
00:22:26,704 --> 00:22:28,581
คุณจะมาหาฉัน
ตอนกำลังลำบากกับอะไรสักอย่าง

471
00:22:28,664 --> 00:22:30,124
แล้วปกปิดทุกอย่างไว้ไม่ได้นะ

472
00:22:30,207 --> 00:22:33,836
ฉันอยากอยู่เคียงข้างคุณ
แต่ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ถ้า...

473
00:22:34,587 --> 00:22:36,130
ถ้าคุณไม่เปิดใจให้ฉัน

474
00:22:42,678 --> 00:22:44,472
ฉันต้อง...

475
00:22:45,181 --> 00:22:47,016
ฉันต้องไปประชุมแล้ว

476
00:23:02,990 --> 00:23:04,366
"ฟื้นสิ แม่"

477
00:23:04,450 --> 00:23:06,952
"ผมต้องการแม่
ผมอยากให้แม่อยู่ด้วย"

478
00:23:09,038 --> 00:23:10,289
เบน

479
00:23:11,832 --> 00:23:13,292
เกิดอะไรขึ้น

480
00:23:13,876 --> 00:23:16,295
"ฟื้นสิ ฟื้น"

481
00:23:18,714 --> 00:23:20,716
นี่มันเหมือน...

482
00:23:21,258 --> 00:23:22,718
สิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ผมเลย

483
00:23:23,135 --> 00:23:25,012
แม่คุณเส้นเลือดโป่งพอง

484
00:23:25,179 --> 00:23:27,598
คุณทำอะไรไม่ได้หรอก

485
00:23:29,016 --> 00:23:30,768
นั่นแผลมีดบาด เธอสลบไป

486
00:23:30,893 --> 00:23:33,020
เราต้องการชุดปฐมพยาบาล
โอเคไหม

487
00:23:33,938 --> 00:23:35,189
โอเค ชุดปฐมพยาบาล

488
00:23:42,154 --> 00:23:43,531
- ได้แล้ว
- เอาล่ะ

489
00:23:43,614 --> 00:23:45,115
คุณต้องใช้ผ้าก๊อซกับผ้าพันแผล

490
00:23:45,199 --> 00:23:47,117
ก่อนอื่น คุณต้องทำความสะอาดแผล

491
00:23:49,954 --> 00:23:51,664
นี่ เธอไม่เป็นไรแล้ว

492
00:23:52,289 --> 00:23:54,750
- เกิดอะไรขึ้น
- แม่หมดสติไป

493
00:23:55,000 --> 00:23:57,044
เอาล่ะ หนูจะช่วยแม่เอง

494
00:23:57,127 --> 00:23:58,796
เราต้องล้างแผลนั่น

495
00:23:59,755 --> 00:24:01,048
โอเค

496
00:24:08,514 --> 00:24:09,849
หนูขอโทษ

497
00:24:10,683 --> 00:24:12,685
หนูไม่น่าทำให้แม่เครียด
ไปมากกว่านี้เลย

498
00:24:12,768 --> 00:24:15,020
ไม่เป็นไร กามินี
เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้

499
00:24:15,145 --> 00:24:16,647
ไม่ใช่ความผิดลูกหรอก

500
00:24:16,772 --> 00:24:18,691
หนูแค่จะบอกว่า...

501
00:24:19,066 --> 00:24:22,194
แม่คาดหวังกับลูก ๆ เยอะมาก

502
00:24:22,278 --> 00:24:24,196
ไม่มากไปกว่าที่แม่คาดหวัง
กับตัวเองหรอก

503
00:24:24,280 --> 00:24:27,575
หนูรู้ แต่มันกดดันมาก

504
00:24:27,783 --> 00:24:29,660
หนูรู้ว่ามันเป็นเพราะความรัก

505
00:24:29,743 --> 00:24:33,372
แต่หนูก็คิดว่า
มันเป็นเพราะความทะนงตนด้วย

506
00:24:33,789 --> 00:24:36,750
ถ้าลูกของแม่ทำอะไรล้มเหลว
มันจะทำให้แม่ดูไม่ดี

507
00:24:36,834 --> 00:24:40,838
ไม่ใช่แค่นั้นหรอก
แม่ไม่อยากให้มานิชาเจ็บปวด

508
00:24:41,005 --> 00:24:44,592
เธอไม่เข้าใจว่า
โลกไม่ได้เป็นมิตรอย่างที่เธอคิด

509
00:24:44,675 --> 00:24:46,218
หนูรู้ แต่ว่า...

510
00:24:46,677 --> 00:24:50,639
แม่จะผลักไสคนอื่นไปเฉย ๆ
ถ้าเขาไม่ทำอย่างที่แม่ต้องการไม่ได้

511
00:24:51,348 --> 00:24:55,644
ลูกพี่ลูกน้องเรา
ลูกสาวของแม่ ต่อไปใครล่ะ

512
00:24:55,936 --> 00:24:57,271
ประเด็นคือมันขึ้นอยู่กับแม่

513
00:24:57,354 --> 00:25:01,859
ว่าแม่อยากอยู่เคียงข้างมานิชา
ตอนที่เธอทำผิดพลาดหรือเปล่า

514
00:25:03,485 --> 00:25:07,448
แม่อยากให้ความทะนงตน
เป็นอุปสรรคกับครอบครัวเหรอคะ

515
00:25:13,370 --> 00:25:15,205
ลูกโตขึ้นเยอะเลยนะ

516
00:25:17,541 --> 00:25:19,209
หนูก็แปลกใจเหมือนกัน

517
00:25:20,586 --> 00:25:21,629
เราจะทำยังไงดี

518
00:25:21,712 --> 00:25:23,380
ลูกค้า 300 คนกำลังมา

519
00:25:23,464 --> 00:25:26,967
คริสกำลังซื้อรองเท้า
ส่วนดิเอโกก็นอนหลับอยู่ที่บ้าน

520
00:25:27,885 --> 00:25:29,720
หนูว่าแม่รู้ว่าเราต้องทำยังไง

521
00:25:32,389 --> 00:25:34,725
โอเค ได้

522
00:25:34,892 --> 00:25:36,602
ไปรับน้องสาวลูกกัน

523
00:25:38,938 --> 00:25:43,067
"พอร์ตแลนด์ ออริกอน โอลด์ทาวน์"

524
00:25:44,485 --> 00:25:45,903
"ดีเซลส์พิซซ่า"

525
00:25:47,696 --> 00:25:49,073
มายอมรับผิดเหรอคะ

526
00:25:49,448 --> 00:25:51,659
เปล่า แค่มากินพิซซ่า

527
00:25:57,414 --> 00:25:59,416
- ขอกินได้ไหม
- เอาเลย

528
00:26:04,046 --> 00:26:07,216
- ยังแย่อยู่ดีใช่ไหม
- ใช่ แต่ในทางที่ดี

529
00:26:07,299 --> 00:26:08,717
ใช่เลย

530
00:26:10,177 --> 00:26:13,013
จำครั้งแรกที่เรามาที่นี่ได้ไหม

531
00:26:14,598 --> 00:26:15,975
ปี 1996

532
00:26:16,100 --> 00:26:18,727
เราเพิ่งออกจากบอมเบย์
ก่อนหน้านั้นไม่กี่สัปดาห์

533
00:26:18,811 --> 00:26:20,771
หลังจากวิกัสได้เงินเดือนเดือนแรก

534
00:26:20,854 --> 00:26:23,649
เขาพาเรามากินมื้อเย็นฉลอง

535
00:26:23,774 --> 00:26:28,070
ที่ร้านที่เจ๋งที่สุดที่เขารู้จัก
ดีเซลส์พิซซ่า

536
00:26:28,988 --> 00:26:31,156
หลังจากนั้นมันก็กลายเป็น
ธรรมเนียมประจำเดือน

537
00:26:31,240 --> 00:26:34,159
สำหรับเขา นี่คือความฝันอเมริกันชน

538
00:26:35,160 --> 00:26:36,203
หนูก็ว่าอย่างนั้น

539
00:26:36,286 --> 00:26:38,372
พ่อของลูกเป็นคนที่วิเศษมาก

540
00:26:38,622 --> 00:26:39,707
ฉลาด กระตือรือร้น

541
00:26:39,790 --> 00:26:43,460
เขายังคิดด้วยว่าดีเซลส์พิซซ่า
เป็นแบบอย่างของอาหารอเมริกัน

542
00:26:43,544 --> 00:26:46,422
เขามีความคิดที่เฉพาะเจาะจงมาก
เกี่ยวกับอาหาร

543
00:26:48,090 --> 00:26:50,843
จำตอนที่เขาจะเสิร์ฟอาหารรสอ่อน

544
00:26:50,926 --> 00:26:54,054
ให้ลูกค้าชาวอเมริกันทุกคน
ไม่ว่าพวกเขาจะอยากกินเผ็ดแค่ไหน

545
00:26:54,138 --> 00:26:56,140
เพราะเขากลัวว่าจะถูกฟ้องได้ไหม

546
00:26:56,223 --> 00:26:58,434
หรือตอนที่เขาทำตู้เย็นเครื่องแรก
ที่เราซื้อมาพัง

547
00:26:58,517 --> 00:27:00,978
เพราะเขายืนกราน
ว่าจะขนมันมาเอง

548
00:27:02,021 --> 00:27:06,191
- เขาขี้เหนียวมาตลอด
- เขาขี้เหนียวเหรอ

549
00:27:06,275 --> 00:27:09,028
แม่คืนของขวัญทุกชิ้นที่เขาซื้อให้แม่

550
00:27:09,153 --> 00:27:10,696
ของขวัญเป็นของสิ้นเปลือง

551
00:27:12,781 --> 00:27:15,075
- แด่พ่อ
- แด่พ่อ

552
00:27:16,160 --> 00:27:17,619
แด่พ่อ

553
00:27:18,620 --> 00:27:19,997
แม่คะ

554
00:27:20,873 --> 00:27:23,333
หนูรู้ว่าร้านนี้คือสิ่งเดียวที่พ่อทิ้งไว้ให้

555
00:27:23,417 --> 00:27:25,002
การเปลี่ยนแปลงมันเลยทำให้รู้สึกผิด

556
00:27:25,085 --> 00:27:30,132
แต่ถ้าการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้
เป็นการให้เกียรติเขาล่ะ

557
00:27:36,263 --> 00:27:37,890
แม่ยังคุมร้านเหมือนเดิม

558
00:27:39,349 --> 00:27:42,394
แต่ลูกเพิ่มได้หนึ่งเมนู ดัมบิรยานี

559
00:27:42,478 --> 00:27:43,812
โอเคไหม

560
00:27:44,229 --> 00:27:45,522
ตกลงค่ะ

561
00:27:47,399 --> 00:27:50,444
โอเค เยี่ยม
งั้นเราจะรออะไรกันอยู่ล่ะ

562
00:27:50,527 --> 00:27:52,362
เราต้องทำอาหารเย็นนะ

563
00:27:53,030 --> 00:27:54,323
ใช่

564
00:27:56,825 --> 00:27:58,077
กันคนออกไป

565
00:27:58,160 --> 00:27:59,578
ถอยไป

566
00:28:02,331 --> 00:28:04,208
- เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
- รอตรงนี้นะ

567
00:28:04,291 --> 00:28:06,960
ไฟเริ่มไหม้จากชั้นสอง

568
00:28:08,837 --> 00:28:10,547
- ถอยไปครับ
- นั่นร้านของเราค่ะ

569
00:28:10,631 --> 00:28:12,591
- เกิดอะไรขึ้นคะ
- ดูเหมือนมีแก๊สรั่ว

570
00:28:12,674 --> 00:28:14,259
โชคดีที่ไม่มีใครอยู่ในตึก

571
00:28:15,219 --> 00:28:17,012
- ไม่
- แม่คะ

572
00:28:30,734 --> 00:28:31,985
หนูเสียใจ

573
00:28:32,069 --> 00:28:33,612
- ไม่
- หนูเสียใจจริง ๆ

574
00:28:45,441 --> 00:28:46,609
ไม่อยากจะเชื่อเลย

575
00:28:46,692 --> 00:28:49,070
- ฉันรีบมาทันทีที่ได้ข่าว
- มันไม่ควรเป็นแบบนี้

576
00:28:49,153 --> 00:28:50,655
เราทำทุกอย่างถูกต้องแล้ว

577
00:28:50,738 --> 00:28:52,615
เป็นเพราะพ่อของลูกไม่อยู่ไง

578
00:28:52,698 --> 00:28:54,617
ซิกกี้บอกว่า
มีโอกาสแค่สองเปอร์เซ็นต์

579
00:28:54,700 --> 00:28:56,327
ที่ร้านอาหารจะเกิดไฟไหม้

580
00:28:56,410 --> 00:28:58,454
สองเปอร์เซ็นต์ถือว่าต่ำ
แต่ก็ไม่ใช่ศูนย์

581
00:28:58,538 --> 00:29:00,081
ฉันล้มเหลว

582
00:29:00,331 --> 00:29:01,999
ฉันจะติดอยู่ที่นี่ตลอดไป

583
00:29:02,083 --> 00:29:04,710
พี่เหรอ พี่เป็นคนเดียว
ที่มีทางออกฉุกเฉิน

584
00:29:04,794 --> 00:29:06,003
เรื่องทั้งหมดนี้คือลางบอกเหตุ

585
00:29:06,087 --> 00:29:09,048
เอาปริญญาด้านบัญชีมาใช้
รับงานที่ไนกี้ซะ

586
00:29:09,131 --> 00:29:10,508
จอยเป็นคนขับรถ
ที่บริการไปรษณีย์สหรัฐฯ

587
00:29:10,591 --> 00:29:12,468
ฉันมั่นใจว่าเธอหางานที่นั่นให้ฉันได้

588
00:29:12,552 --> 00:29:15,221
แม่จะกลับอินเดีย พอกันที

589
00:29:15,304 --> 00:29:17,807
เวลาเจอคนจากประเทศอื่น
คุณจะคิดว่า...

590
00:29:17,890 --> 00:29:19,100
"นี่ ฉันจะให้โอกาสพวกเขา"

591
00:29:19,183 --> 00:29:21,102
- นี่
- แล้วเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้น

592
00:29:21,769 --> 00:29:23,854
- คอยส่งข่าวฉันด้วยนะ
- นี่

593
00:29:23,938 --> 00:29:26,148
นี่ เราตกลงกันแล้ว

594
00:29:27,191 --> 00:29:29,068
ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร

595
00:29:29,235 --> 00:29:32,238
อีกอย่าง
เงินประกันที่ฉันได้จากเรื่องนี้

596
00:29:32,321 --> 00:29:34,240
ไม่เกี่ยวอะไร
กับหนี้ของครอบครัวเธอ

597
00:29:34,323 --> 00:29:36,075
เธอยังติดเงินฉัน 30,000 ดอลลาร์

598
00:29:36,158 --> 00:29:37,743
และฉันจะลากเธอขึ้นศาล
เพื่อให้ได้มันมา

599
00:29:37,827 --> 00:29:39,620
คุณเผาร้านอาหารของครอบครัวฉัน

600
00:29:39,704 --> 00:29:42,206
ฉันเปล่า ฉันไม่มีวันทำแน่

601
00:29:42,623 --> 00:29:44,750
และเธอก็พิสูจน์ไม่ได้ด้วย

602
00:29:44,834 --> 00:29:46,043
และต่อให้เธอพยายาม

603
00:29:46,127 --> 00:29:47,962
คิดว่าตำรวจจะเข้าข้างใครล่ะ

604
00:29:51,882 --> 00:29:54,176
เหลือเชื่อเลย
แผนของเธอเป็นแบบนี้แล้ว

605
00:29:54,260 --> 00:29:55,553
เธอวางแผนจะรับเงินประกัน

606
00:29:55,636 --> 00:29:57,013
และเงินจากครอบครัวปราสาทด้วย

607
00:29:57,096 --> 00:29:58,639
ฉันว่าซิกกี้คงคาดเดาไม่ได้
ว่าเมื่อไหร่จะมีคน...

608
00:29:58,723 --> 00:30:00,391
เรายังต้องใช้หนี้ให้แคธี่

609
00:30:00,474 --> 00:30:03,144
ยังไงล่ะ ทุกอย่างที่เรามี
อยู่ในตึกที่ไฟไหม้

610
00:30:04,186 --> 00:30:06,772
ยังพอมีหวังอยู่

611
00:30:07,732 --> 00:30:10,234
หนูชวนนักลงทุนร้านอาหาร
ชื่อเควิน ราสมุสเซน

612
00:30:10,318 --> 00:30:11,527
มากินมื้อเย็นคืนนี้

613
00:30:11,611 --> 00:30:14,071
ถ้าเขาชอบอาหาร
เงินลงทุนจากเขาอาจใช้หนี้ได้

614
00:30:14,155 --> 00:30:15,823
พี่ยังหวังให้เราทำมื้อเย็นอีกเหรอ

615
00:30:15,906 --> 00:30:18,451
เราทำไม่ได้ ลูกรัก
เราไม่มีร้านอาหารด้วยซ้ำ

616
00:30:18,534 --> 00:30:21,245
แค่เพราะเราไม่มีร้านอาหาร

617
00:30:21,329 --> 00:30:23,497
ไม่ได้แปลว่าเราไม่มีร้านอาหาร

618
00:30:23,581 --> 00:30:24,624
เธอบ้าไปแล้ว

619
00:30:24,707 --> 00:30:26,667
ในที่สุดก็โดนผลกระทบ
จากแรงกดดันของการเป็นพี่สาว

620
00:30:26,751 --> 00:30:27,877
ไม่ ๆ ฉันมีแผน

621
00:30:27,960 --> 00:30:31,839
และจะไม่มีใครไปทำงานไปรษณีย์
หรือไนกี้ หรือไปอินเดีย

622
00:30:31,922 --> 00:30:34,300
กลับบ้านไปเอาอาหารทั้งหมด
ในครัว ในช่องแช่แข็ง

623
00:30:34,383 --> 00:30:36,344
- อะไรก็ตามที่หาได้...
- มันไม่พอหรอก

624
00:30:36,427 --> 00:30:38,846
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
เรามากพอเสมอ

625
00:30:39,055 --> 00:30:41,015
อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน
หนูจะบอกว่าที่ไหน

626
00:30:44,352 --> 00:30:45,394
โอเค คุณคิดว่ายังไง

627
00:30:45,478 --> 00:30:46,520
จำมื้อเย็นที่เรากิน

628
00:30:46,604 --> 00:30:48,814
ที่ลานจอดรถ
หน้าร้านไนน์ตี้ไนน์เซนต์ได้ไหม

629
00:30:48,898 --> 00:30:50,232
คุณจำเรื่องนั้นได้เหรอ

630
00:30:50,441 --> 00:30:52,401
ฉันยังพยายามลืมมันอยู่เลย

631
00:30:52,526 --> 00:30:54,737
มันเป็นร้านอาหารแบบป็อปอัป
มันเคยฮิตใช่ไหม

632
00:30:54,820 --> 00:30:56,280
- โดยเฉพาะในยุคนี้
- ใช่

633
00:30:56,364 --> 00:30:59,533
ถ้าเราหาที่ทำอาหาร
และหาของมาทำอาหารได้

634
00:30:59,617 --> 00:31:01,369
เราก็ไม่ต้องมีทำเลที่ตั้งเลย

635
00:31:01,452 --> 00:31:04,080
โอเค แต่เราจะหา
ร้านอาหารกลางแจ้งได้ที่ไหน

636
00:31:04,163 --> 00:31:06,540
คุณมีทีมอัจฉริยะ
ที่ทำงานอยู่อีกฝั่งไม่ใช่เหรอ

637
00:31:06,624 --> 00:31:08,584
- มีสิ
- ให้พวกเขาช่วยสิ

638
00:31:16,258 --> 00:31:19,345
ตอนนี้คุณอยู่ในโหมด
โรคจิตแอบตามเต็มตัวแล้วนะ

639
00:31:20,346 --> 00:31:23,724
โอเค เป็นนักสืบมือหนึ่ง
ทางโซเชียลมีเดียยังกล้าพูดนะ

640
00:31:27,228 --> 00:31:28,979
ฟังนะ ฉัน...

641
00:31:30,523 --> 00:31:33,484
คุณพูดถูก โอเคไหม
ฉันเปิดใจให้ใครไม่เก่ง

642
00:31:33,567 --> 00:31:36,696
แต่ถ้าคุณอยากฟัง ฉันก็อยากจะลองดู

643
00:31:40,908 --> 00:31:42,993
โครงการที่ฉันเข้าร่วม...

644
00:31:44,745 --> 00:31:47,164
ฉันสงสัยว่าฉันตัดสินใจผิดหรือเปล่า

645
00:31:47,748 --> 00:31:51,001
คุณรู้ว่าตอนที่ฉันรับงานนี้
ฉันต้องทุ่มเทกับมันเต็มที่

646
00:31:51,085 --> 00:31:53,170
มันกลายเป็นทั้งชีวิตของฉัน

647
00:31:53,254 --> 00:31:55,172
มันคือเหตุผลที่คุณกับฉัน...

648
00:31:56,048 --> 00:31:58,676
แต่ถ้าการเลือกมัน
ทำให้ฉันต้องรับผิดชอบ

649
00:31:58,759 --> 00:32:01,470
การตัดสินใจที่ทำร้ายคนที่ฉันรักล่ะ

650
00:32:04,724 --> 00:32:08,811
คุณคิดว่าฉันจะทำได้เหรอ

651
00:32:12,064 --> 00:32:13,441
ทำไมถึงถามแบบนั้น

652
00:32:15,693 --> 00:32:17,027
เพราะฉันทำให้คุณเจ็บ

653
00:32:17,820 --> 00:32:19,071
จริงไหม

654
00:32:19,947 --> 00:32:21,449
ฟังนะ

655
00:32:22,575 --> 00:32:26,120
เท่าที่ฉันรู้จักคุณมา
คุณมีเป้าหมายเดียว

656
00:32:27,621 --> 00:32:29,165
ช่วยเหลือผู้คน

657
00:32:29,623 --> 00:32:33,210
กับงานนี้ ถ้ามันหมายถึง
คุณต้องตัดสินใจครั้งใหญ่

658
00:32:34,754 --> 00:32:36,297
ฉันเชื่อว่าคุณจะตัดสินใจถูก

659
00:32:38,549 --> 00:32:41,135
คุณทำทุกอย่างด้วยเหตุผลที่ดี

660
00:32:44,221 --> 00:32:45,514
ขอบคุณ

661
00:32:46,724 --> 00:32:47,975
ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม

662
00:32:49,143 --> 00:32:50,853
ตอบข้อความหน่อย

663
00:32:51,645 --> 00:32:54,523
- มากกว่าหนึ่งครั้งในทุกห้าปี
- พระเจ้า

664
00:32:54,899 --> 00:32:57,568
- โอเคไหม
- ได้ โอเค

665
00:33:02,782 --> 00:33:04,158
เรเชล

666
00:33:12,166 --> 00:33:13,959
เธอบอกว่าที่นี่แหละ

667
00:33:16,462 --> 00:33:18,088
พระเจ้าช่วย

668
00:33:23,052 --> 00:33:24,428
อะไรกัน

669
00:33:27,014 --> 00:33:28,307
มากันแล้ว

670
00:33:29,433 --> 00:33:30,726
ได้ไงเนี่ย

671
00:33:31,727 --> 00:33:33,813
หนูสืบจนรู้ว่า
มีงานแต่งงานสองสามงาน

672
00:33:33,896 --> 00:33:36,232
ที่จัดในเมืองบ่ายวันนี้

673
00:33:36,315 --> 00:33:41,028
ครอบครัวนี้ใจดีพอที่จะเลื่อน
งานเลี้ยงหลังงานแต่งออกไป

674
00:33:41,111 --> 00:33:43,906
เพื่อแลกกับอาหารมื้อสำคัญในชีวิต

675
00:33:45,574 --> 00:33:46,909
แม่กลับบ้านไปเอาวัตถุดิบไม่ใช่เหรอ

676
00:33:46,992 --> 00:33:48,661
ไม่เจออะไรเลยเหรอคะ

677
00:33:51,038 --> 00:33:52,873
เราอยู่นี่

678
00:33:53,958 --> 00:33:55,918
- ไง
- สวัสดี

679
00:33:56,752 --> 00:33:59,129
- แม่ติดต่อพวกเขา
- ใช่

680
00:33:59,380 --> 00:34:02,091
หลังจากที่ลูกพูดว่าความทะนงตน
เป็นอุปสรรคกับครอบครัว

681
00:34:02,174 --> 00:34:05,052
มันเป็นสิ่งที่แม่ควรทำมานานแล้ว

682
00:34:05,636 --> 00:34:06,887
ไง

683
00:34:12,768 --> 00:34:15,646
น้องสะใภ้ สั่งงานมาได้เลย

684
00:34:17,982 --> 00:34:19,650
ลูกอยากให้เราทำอะไร

685
00:34:20,192 --> 00:34:22,444
- ไหนแม่บอกว่าหนูไม่...
- แม่รู้

686
00:34:22,528 --> 00:34:25,906
แต่แม่เปลี่ยนใจแล้ว แม่ทำได้ใช่ไหม

687
00:34:25,990 --> 00:34:27,741
ไม่รู้สิ หนูไม่เคยเห็นมันมาก่อน

688
00:34:30,035 --> 00:34:31,912
สั่งเรามาก็พอ

689
00:34:34,290 --> 00:34:35,749
โอเคไหม เชฟ

690
00:34:48,705 --> 00:34:50,290
ใส่การัมมาซาลา

691
00:34:51,916 --> 00:34:54,669
- ปานีร์ติกกาเป็นยังไงบ้างคะ
- ดูดีเลย ลูกรัก

692
00:34:55,211 --> 00:34:57,839
- มาลัยไก่ล่ะ
- อีกประมาณห้าเสร็จ

693
00:34:57,922 --> 00:35:00,883
ฉันโกรธมากเลย
ที่ตอนนี้ฉันเป็นโฮโลแกรม

694
00:35:00,967 --> 00:35:02,802
มันดูน่าทึ่งมาก

695
00:35:03,386 --> 00:35:05,346
และคนก็เยอะขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว

696
00:35:05,430 --> 00:35:07,682
ดูนั่นสิ

697
00:35:08,182 --> 00:35:09,976
เห็นนักลงทุนของพี่หรือยัง

698
00:35:10,101 --> 00:35:12,478
ยัง แต่เดี๋ยวเขาก็มา

699
00:35:13,688 --> 00:35:15,273
ฉันจะไปที่ศูนย์บัญชาการนะ

700
00:35:16,065 --> 00:35:17,859
ให้พวกเขาเข้ามาเลยไหม ดีดี้

701
00:35:18,234 --> 00:35:19,819
ด้วยความยินดีเลย

702
00:35:21,446 --> 00:35:24,032
โอเค ยินดีต้อนรับค่ะ ทุกคน

703
00:35:24,240 --> 00:35:25,992
ขอบคุณที่อดทน
กับการเปลี่ยนสถานที่ของเรา

704
00:35:26,075 --> 00:35:29,370
เอาล่ะ หาที่นั่งเลย
เราจะเสิร์ฟอาหารสไตล์ครอบครัว

705
00:35:29,662 --> 00:35:30,913
ใช่

706
00:35:33,708 --> 00:35:35,960
นี่ ยังไม่มีวี่แวว
ของนักลงทุนคนนั้นเลย

707
00:35:36,044 --> 00:35:37,837
หาได้ไหมว่าทำไมถึงช้านัก

708
00:35:38,212 --> 00:35:41,966
ฉันพยายามใช้ซิกกี้หาเต็มที่แล้ว
แต่มันเกินความสามารถฉัน

709
00:35:42,175 --> 00:35:43,760
เรื่องนั้นฉันช่วยได้

710
00:35:45,345 --> 00:35:47,430
- ดีใจที่คุณกลับมา
- คุณโอเคนะ

711
00:35:47,513 --> 00:35:48,681
ผมบอกแล้วว่าวันนี้คุณลาได้

712
00:35:48,765 --> 00:35:52,602
ไม่ ฉันรู้ แต่มีคนพูดให้ฉันได้สติ

713
00:35:53,144 --> 00:35:56,773
ถ้าตัวฉันในอนาคตกระโดด
ฉันต้องทำเพราะมีเหตุผลแน่

714
00:35:57,398 --> 00:35:58,566
บางอย่างที่สำคัญพอ

715
00:35:58,649 --> 00:36:01,903
ที่จะทำให้ชีวิตของคนที่ฉันรักพลิกผัน

716
00:36:02,820 --> 00:36:06,366
ตอนนี้เราก็แค่ต้องหาคำตอบ
ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร

717
00:36:11,496 --> 00:36:15,375
ระหว่างนี้มาดูกันว่า
เกิดอะไรขึ้นกับนักลงทุนคนนี้

718
00:36:16,417 --> 00:36:17,960
"ตามหาเควิน ราสมุสเซน
อาชีพ นักลงทุนร้านอาหาร"

719
00:36:30,098 --> 00:36:33,101
ปานีร์ติกกา กุ้งมาซาลา ดัมบิรยานี

720
00:36:35,686 --> 00:36:37,897
กินของซื้อของขายตลอดเลยนะ

721
00:36:37,980 --> 00:36:41,067
น่าทึ่งมากที่ยังมีของเหลือไว้เสิร์ฟ

722
00:36:42,443 --> 00:36:45,113
ทุกคนชอบอาหารมาก

723
00:36:46,406 --> 00:36:48,241
นักลงทุนของลูกล่ะ

724
00:36:51,911 --> 00:36:53,329
เขาไม่มาค่ะ

725
00:36:53,830 --> 00:36:57,333
ไม่มา เสียใจด้วย ย้อนแย้งดีนะ
เขาดันอาหารเป็นพิษ

726
00:36:58,626 --> 00:37:00,711
การคาดหวังให้เขามา
มันเป็นเรื่องยากอยู่แล้ว

727
00:37:00,795 --> 00:37:02,630
หวังว่าใครจะมาเหรอ น้องสะใภ้

728
00:37:03,339 --> 00:37:04,715
นักลงทุนน่ะ

729
00:37:04,799 --> 00:37:07,635
เราติดหนี้เจ้าของตึกเยอะมาก

730
00:37:08,094 --> 00:37:11,764
ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ
มันคงไม่เยอะขนาดนั้นหรอก

731
00:37:11,848 --> 00:37:13,266
สามหมื่นดอลลาร์ค่ะ

732
00:37:14,517 --> 00:37:17,437
ใช่ นั่นมันเงินก้อนใหญ่เลย

733
00:37:18,146 --> 00:37:21,858
ฉันช่วยออกได้ ปีนี้ฉันได้โบนัส

734
00:37:22,608 --> 00:37:24,485
ไม่ได้หรอก มันมากเกินไป

735
00:37:24,569 --> 00:37:26,863
มันมากสำหรับเราคนเดียว แต่ดูสิ

736
00:37:26,946 --> 00:37:28,781
เรามีกันตั้งหลายคน

737
00:37:28,865 --> 00:37:31,659
เธอก็รู้ว่าคนอินเดียอย่างเรา
ชอบการลงทุนที่ดี

738
00:37:31,951 --> 00:37:34,579
บางทีเราอาจหาทุน
เปิดร้านใหม่ได้เลย

739
00:37:34,662 --> 00:37:36,456
- กามินี ไม่...
- แน่นอน

740
00:37:36,539 --> 00:37:39,876
ฉันจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้าย
ที่ได้กินอาหารดี ๆ แบบนี้คือเมื่อไหร่

741
00:37:39,959 --> 00:37:43,004
แน่นอนว่า
ยกเว้นที่ร้านของเธอ น้องสะใภ้

742
00:37:43,087 --> 00:37:44,964
ฉันยินดีจะให้ทุนเปิดร้านอาหารใหม่

743
00:37:45,047 --> 00:37:47,175
ฉันด้วย ไม่ว่าเธอต้องการอะไร

744
00:37:47,258 --> 00:37:51,304
ปีนี้ฉันทำได้แย่มาก
แต่เธออาจต้องการคนชิมอาหาร

745
00:37:51,554 --> 00:37:53,598
หนูมีสูตรอาหารใหม่ ๆ เยอะเลย

746
00:37:53,681 --> 00:37:55,683
แต่เราจะทำอาหารที่ไหนล่ะ

747
00:37:55,808 --> 00:37:57,602
ชาวอินเดียเพิ่งเจอน้ำบนดาวอังคาร

748
00:37:57,685 --> 00:38:00,605
คิดว่าเราจะหาร้านอาหาร
ให้เธอไม่ได้เหรอ

749
00:38:01,189 --> 00:38:03,733
กามะเป็นนายหน้าขายบ้าน
เขาต้องช่วยได้แน่

750
00:38:04,192 --> 00:38:07,737
แค่ทำผุจกามาให้เรากิน
เป็นครั้งคราวก็พอ

751
00:38:07,820 --> 00:38:09,322
พี่ใจกว้างมาก

752
00:38:09,489 --> 00:38:14,869
ไร้สาระน่า
ฉันรู้สึกว่าเราทุกคนจะรวยเละเลย

753
00:38:17,955 --> 00:38:19,749
หนูมีความคิดดี ๆ เยอะเลย

754
00:38:21,250 --> 00:38:23,252
ฉันมีบางอย่างอยากให้เธอดู

755
00:38:23,503 --> 00:38:25,838
เธอพูดถูก
ด้วยความช่วยเหลือจากครอบครัว

756
00:38:25,922 --> 00:38:30,051
ครอบครัวปราสาท
เลยวางเงินมัดจำร้านใหม่ได้

757
00:38:30,176 --> 00:38:34,013
ธุรกิจเจริญรุ่งเรือง
และโสนารีก็ไม่หัวใจวาย

758
00:38:35,348 --> 00:38:37,016
แล้วแคธี่ล่ะ

759
00:38:38,684 --> 00:38:43,856
ปรากฏว่าอาวินาชที่อยู่ตรงนั้น
ทำงานให้กรมตำรวจพอร์ตแลนด์

760
00:38:43,940 --> 00:38:47,693
เดือนหน้าแคธี่จะถูกจับ
ข้อหาฉ้อโกงประกัน

761
00:38:47,777 --> 00:38:49,028
ดี

762
00:38:50,321 --> 00:38:51,739
นั่นฝีมือคุณนะ

763
00:38:52,323 --> 00:38:54,659
คุณพาคนพวกนั้นมารวมกัน

764
00:38:55,743 --> 00:38:57,161
ฉันภูมิใจในตัวคุณจริง ๆ

765
00:38:58,454 --> 00:39:00,831
ผมเองก็ได้รับสิ่งดี ๆ มา

766
00:39:02,625 --> 00:39:04,627
สิ่งที่ผมพูดกับโสนารี

767
00:39:04,710 --> 00:39:06,879
คือสิ่งที่ผมอยากบอกแม่ของผม

768
00:39:07,004 --> 00:39:09,006
ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

769
00:39:10,341 --> 00:39:13,052
แต่ตอนนี้ผมไม่เก็บความโกรธนั้นไว้

770
00:39:13,135 --> 00:39:14,845
แบบเดิมอีกแล้ว

771
00:39:14,929 --> 00:39:17,723
"เบน แม่รักลูกนะ"

772
00:39:23,479 --> 00:39:26,399
งั้นคุณก็ควรเตรียมตัวกระโดดได้แล้ว

773
00:39:31,028 --> 00:39:32,738
ผมว่างานของผมยังไม่เสร็จนะ

774
00:39:36,617 --> 00:39:38,578
ทุกคนอยากลงทุนกับร้านเรา

775
00:39:38,661 --> 00:39:40,663
มีอะไรต้องทำเยอะเลย
แม่ต้องโทรหาธนาคาร

776
00:39:40,746 --> 00:39:42,999
เราต้องซื้ออุปกรณ์ใหม่
เราต้องสั่งทำเมนูใหม่

777
00:39:43,082 --> 00:39:45,710
- แม่คะ แม่
- ขอกุ้งสอง จาเลบีสอง

778
00:39:45,793 --> 00:39:47,795
นานหมดแล้ว เร็วเข้า ทุกคน
ฉันรักพวกคุณนะ

779
00:39:47,878 --> 00:39:49,005
เร่งมือหน่อย

780
00:39:49,088 --> 00:39:50,590
หนูว่าน้องทำได้

781
00:39:51,215 --> 00:39:52,717
ลูกพูดถูก

782
00:39:54,719 --> 00:39:56,262
ลูกสองคนไม่ต้องการแม่แล้ว

783
00:39:56,679 --> 00:39:58,389
แต่แม่ต้องการลูก

784
00:39:58,472 --> 00:40:00,850
ถ้าไม่ได้ทำงานที่ร้านอาหารกับลูก

785
00:40:01,225 --> 00:40:03,185
แม่จะอยู่ไปทำไม

786
00:40:04,353 --> 00:40:06,647
ก่อนอื่นเลยนะ แม่

787
00:40:07,189 --> 00:40:09,191
เราต้องการแม่เสมอ

788
00:40:09,567 --> 00:40:15,031
แต่ลองคิดถึงทุกอย่าง
ที่แม่สละเพื่อช่วยลูก ๆ สิ

789
00:40:15,489 --> 00:40:18,492
เพื่อนแม่ การผจญภัย

790
00:40:18,909 --> 00:40:20,828
ทริปไปพีระมิดนั่น...

791
00:40:20,911 --> 00:40:25,916
แม่ใช้เวลาทั้งชีวิต
ดูแลร้านอาหารและพวกเรา

792
00:40:27,376 --> 00:40:30,004
การเริ่มใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง
มันเป็นยังไงเหรอคะ

793
00:40:32,256 --> 00:40:33,799
ปกติแล้วมันเป็นหน้าที่ของพ่อแม่

794
00:40:33,883 --> 00:40:36,260
ที่จะบอกให้ลูกพึ่งพาตัวเอง

795
00:40:36,594 --> 00:40:40,139
เชิญแม่กลับมาชี้นิ้วสั่งหนูได้
ตั้งแต่พรุ่งนี้เช้าเลย

796
00:40:42,016 --> 00:40:46,020
ไม่ พรุ่งนี้ลูกกับมานิชา
ต้องคิดเรื่องการผจญภัยของลูกเอง

797
00:40:47,104 --> 00:40:49,565
ส่วนแม่จะไปอียิปต์

798
00:40:49,774 --> 00:40:52,068
และอาจพาเคารีกับแพดดี้ไปด้วย

799
00:40:52,401 --> 00:40:55,279
ลูก ๆ ของพวกเธอโต
และแต่งงานไปแล้ว

800
00:40:55,529 --> 00:40:56,656
ซึ่งพอมาคิดดูแล้ว

801
00:40:56,739 --> 00:40:58,115
มันคือสิ่งต่อไป
ที่แม่ต้องคิดให้พวกลูก...

802
00:40:58,199 --> 00:40:59,575
โอเค

803
00:41:11,087 --> 00:41:12,838
หนูรักแม่นะคะ

804
00:41:26,894 --> 00:41:28,312
"จิกซา กองทัพสหรัฐฯ"

805
00:41:31,816 --> 00:41:34,235
"รอสซี่"

806
00:41:36,654 --> 00:41:38,614
ให้ตายสิวะ