1
00:02:10,380 --> 00:02:11,965
- ก็โอเค
- ใช่

2
00:02:14,092 --> 00:02:15,093
อย่าทําเขาเจ็บนะ

3
00:02:16,011 --> 00:02:17,221
แล้วถ้าเขาหนีล่ะ

4
00:02:17,221 --> 00:02:18,972
พยายามอย่าทําเขาเจ็บ

5
00:02:20,307 --> 00:02:21,266
แน่อยู่แล้ว

6
00:02:30,359 --> 00:02:32,444
(โมเต็ล - ไม่มีห้องว่าง)

7
00:02:41,411 --> 00:02:44,957
เวลาคนเดือดร้อน เขาก็มักจะพูดไปเรื่อย
แต่คุณคงรู้จักสุภาษิตที่เขาว่ากัน

8
00:02:46,250 --> 00:02:47,334
สิ่งที่ไม่รู้จะทําร้ายเราไม่ได้น่ะเรอะ

9
00:02:51,463 --> 00:02:52,714
- หวัดดี
- ว่าไง

10
00:02:53,882 --> 00:02:54,883
เป็นไงบ้าง

11
00:02:57,928 --> 00:03:01,640
ผมรู้สึกยังไงเหรอ ก็ยังรู้สึกเป็นมนุษย์ แต่...

12
00:03:03,892 --> 00:03:05,018
ดีขึ้น

13
00:03:05,018 --> 00:03:09,147
เฮนรี่บอกฉันว่าคุณควรจะนอนพัก อย่าลุกไปไหน

14
00:03:09,731 --> 00:03:11,817
แต่ฉันว่าเขาไม่ได้หมายถึงการนอนสลบอยู่กับพื้น

15
00:03:11,817 --> 00:03:13,986
ผมไม่ได้สลบ ผมแค่ชอบนอนกับพื้น

16
00:03:13,986 --> 00:03:15,404
อ้อ ดูเหมือนจะอย่างนั้น

17
00:03:17,948 --> 00:03:19,449
ตอนนอนคุณละเมอด้วย

18
00:03:21,451 --> 00:03:22,870
เรียกหาใครสักคน

19
00:03:22,870 --> 00:03:25,497
เหมือนพูดอีกภาษานึงเลย

20
00:03:28,125 --> 00:03:29,501
คุณพูดภาษาอื่นได้ด้วยเหรอ

21
00:03:30,085 --> 00:03:31,837
ได้ ผมพูดได้หลายภาษาเลย

22
00:03:35,841 --> 00:03:36,842
นี่กี่โมงแล้ว

23
00:03:37,384 --> 00:03:38,468
สิบโมงกว่า

24
00:03:39,178 --> 00:03:42,264
ผมควรไปอาบน้ําและเริ่มวัน

25
00:03:42,264 --> 00:03:43,307
ฉันจะไปซื้อกาแฟให้

26
00:03:43,307 --> 00:03:44,808
- ไม่ต้อง เมลานี
- ชูการ์

27
00:03:44,808 --> 00:03:47,686
คิดจริงๆ เหรอว่าจะสามารถลากฉัน

28
00:03:47,686 --> 00:03:51,190
ให้เข้ามาเกี่ยวกับไอ้เรื่องบ้าๆ นี้
โดยไม่อธิบายอะไรเลยได้

29
00:03:53,901 --> 00:03:54,860
ก็ดูเหมือนจะไม่ได้

30
00:03:55,652 --> 00:03:57,487
- ฉันจะไปซื้อกาแฟ
- โอเค กาแฟ

31
00:04:01,825 --> 00:04:05,245
ผมอยากเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง
แต่เล่าไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด

32
00:04:18,550 --> 00:04:19,551
(เดวิด ซีกัล)
(ชาตะ 1988 - มรณะ 2023)

33
00:04:19,551 --> 00:04:24,139
"มนุษย์ก็เหมือนลมหายใจ
วันคืนของเขาเหมือนเงาที่ผ่าน

34
00:04:25,265 --> 00:04:26,850
หากกวาดร่างมนุษย์ไป

35
00:04:27,851 --> 00:04:32,606
จะเป็นเหมือนเพียงความฝัน ใบหญ้า
ซึ่งจะงอกใหม่ขึ้นมาในยามเช้า

36
00:04:34,525 --> 00:04:40,280
งอกเงยเบ่งบานในยามเช้า
แต่จางหายเหี่ยวเฉาไปในยามเย็น"

37
00:04:59,508 --> 00:05:00,843
คาร์ลอส ขอเราคุยกันก่อน

38
00:05:05,472 --> 00:05:10,185
ตอนแม่ของแกตาย... ฉันก็ทําใจลําบาก

39
00:05:11,645 --> 00:05:14,481
แต่ฉันยังพอจะสบายใจที่รู้ว่า...

40
00:05:16,400 --> 00:05:17,609
มันถึงเวลาของเขาแล้ว

41
00:05:20,320 --> 00:05:21,321
แต่นี่

42
00:05:25,409 --> 00:05:26,910
นี่มันไม่เหมือนกัน

43
00:05:30,163 --> 00:05:34,042
การที่พ่อแม่ต้องอายุยืนกว่าลูกตัวเอง

44
00:05:38,213 --> 00:05:40,549
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

45
00:05:51,602 --> 00:05:53,270
พ่อยังไม่ได้ข่าวโอลิเวียเลยเหรอ

46
00:05:53,770 --> 00:05:56,148
ยัง ถ้าได้ข่าวก็บอกแกแล้ว

47
00:05:58,358 --> 00:06:01,195
ต่อให้เมื่อก่อนเธอจะไร้ความรับผิดชอบแค่ไหน

48
00:06:01,195 --> 00:06:04,072
แม้แต่ในวันที่จิตตกที่สุด ยังไงก็จะมางานนี้

49
00:06:06,366 --> 00:06:08,202
พ่อคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอจริงๆ เหรอ

50
00:06:11,079 --> 00:06:13,123
ใช่ ฉันคิด

51
00:06:17,294 --> 00:06:18,128
คาร์ลอส

52
00:06:21,089 --> 00:06:26,762
คนนั่งกันที่บาร์
ปาเศษขนมปังใส่ถ้วยฉันมา

53
00:06:26,762 --> 00:06:31,183
พูดกันว่า
"เฮ้ย มาทําอะไรกันอยู่ตรงนี้"

54
00:06:48,867 --> 00:06:51,870
ไอ้ชั่วช้าสารเลว
อย่าได้มาแตะตัวฉันนะ

55
00:06:52,913 --> 00:06:54,831
อย่าได้มาแตะตัวฉัน

56
00:07:09,429 --> 00:07:10,681
มือถือของมอส

57
00:07:11,723 --> 00:07:13,100
(โทรกลับด้วย - อย่าหายไป)

58
00:07:13,100 --> 00:07:14,935
มีคนตามหาตัวเขาอยู่

59
00:07:30,409 --> 00:07:32,119
คือ ฉันมีคําถามเยอะมาก

60
00:07:34,121 --> 00:07:35,122
เจนเป็นใคร

61
00:07:35,789 --> 00:07:38,792
นั่นเป็นคําเดียวที่จับได้ตอนคุณละเมอ
เจน เธอเป็นใคร

62
00:07:39,543 --> 00:07:40,836
เจนเป็นน้องสาวผม

63
00:07:40,836 --> 00:07:43,297
น้องสาวคุณ เขาอยู่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับ...

64
00:07:43,297 --> 00:07:44,840
มีคนมา

65
00:07:57,269 --> 00:07:58,812
- นั่นมิลเลอร์
- มิลเลอร์เป็นใคร

66
00:07:58,812 --> 00:08:00,022
เจ้านายผม

67
00:08:00,022 --> 00:08:02,691
ชูการ์ เปิดประตู ผมอยากคุยด้วย

68
00:08:02,691 --> 00:08:04,193
นั่นคือคนที่พยายามแทงคุณเหรอ

69
00:08:05,152 --> 00:08:06,320
เปล่าๆ เขาเป็นมิตร

70
00:08:06,320 --> 00:08:07,988
ถ้าเขาเป็นมิตร ทําไมถึงไม่เปิดประตูให้เขา

71
00:08:09,031 --> 00:08:10,240
เพราะไม่อยากเปิด

72
00:08:11,325 --> 00:08:13,035
เอาราวแขวนผ้าเช็ดตัวมาตีมั้ย

73
00:08:13,035 --> 00:08:14,786
ราวแขวนผ้าไม่พอหรอก

74
00:08:28,258 --> 00:08:29,259
ไปด้านหลัง

75
00:08:55,953 --> 00:08:56,912
ไปกันเลย

76
00:08:58,830 --> 00:08:59,998
ไง

77
00:09:01,041 --> 00:09:04,211
ขออภัยจริงๆ นะ ผมแค่อยากจะคุยด้วย

78
00:09:08,173 --> 00:09:10,008
ไปเอารถมา นี่

79
00:09:18,684 --> 00:09:20,352
ทําไมมิลเลอร์ถึงทําแบบนี้

80
00:09:20,352 --> 00:09:23,438
ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นสักอย่าง
ต้องมีอะไรเปลี่ยนไปแน่ๆ

81
00:09:28,610 --> 00:09:29,528
จอดตรงนี้

82
00:09:50,132 --> 00:09:52,301
พระเจ้า เมื่อกี้แม่งอะไรกัน

83
00:09:53,927 --> 00:09:55,721
ตาลุงแขนเดียวนั่นน่ะนะ

84
00:09:56,680 --> 00:09:58,432
ฉันฟาดหัวเขา แรงขนาดนั้นหัวแตกแน่

85
00:09:58,432 --> 00:10:00,350
- ใช่ ใช่ๆ เขาไม่เป็นไรหรอก
- แต่เขาจะโอเคใช่มั้ย

86
00:10:00,350 --> 00:10:03,061
โอเค งั้นเรียกเขาว่าเป็นมิตรได้ไง

87
00:10:05,022 --> 00:10:06,690
ผมรู้จักเขามานานมาก

88
00:10:06,690 --> 00:10:08,692
"ผมแค่อยากคุยด้วย" คือมันเรื่องอะไร

89
00:10:08,692 --> 00:10:10,277
คุยเรื่องอะไร คุณไปทําอะไรมา

90
00:10:17,451 --> 00:10:18,452
โอเค ฟังนะ

91
00:10:19,244 --> 00:10:20,662
คืองี้ ผม...

92
00:10:22,039 --> 00:10:23,165
ฉันฟังอยู่

93
00:10:23,165 --> 00:10:25,959
ใช่ แต่... คือ... เขาชื่อมิลเลอร์

94
00:10:25,959 --> 00:10:30,714
เขากับคนอื่นๆ เราทุกคนทํางานด้วยกัน

95
00:10:30,714 --> 00:10:32,883
เดี๋ยว หมายความว่าไง
เป็นนักสืบเอกชนด้วยกันงี้เหรอ

96
00:10:32,883 --> 00:10:35,344
ไม่ ไม่ใช่ คือว่า... นั่นก็คืองานปกติของผม

97
00:10:35,344 --> 00:10:38,138
แต่เราแต่ละคนก็มีงานปกติที่ไม่เหมือนกัน

98
00:10:42,392 --> 00:10:43,560
พวกเราเป็นสมาชิกกลุ่มเดียวกัน

99
00:10:44,394 --> 00:10:48,065
อยู่ในองค์กรที่จะให้คนอื่นรู้เรื่องของเราไม่ได้

100
00:10:50,108 --> 00:10:53,487
สิ่งที่ผม... ผมก็บอกคุณไม่ได้

101
00:10:53,487 --> 00:10:56,490
ฉันเพิ่งใช้ราวแขวนผ้าฟาดหัวคนแบะ

102
00:10:56,490 --> 00:10:58,408
- เพราะงั้น คุณต้องบอกฉัน
- แล้วผมก็ซาบซึ้งบุญคุณมาก

103
00:10:58,408 --> 00:11:00,285
แต่สาเหตุที่ผมบอกคุณไม่ได้
ก็เป็นเพราะมันอันตราย

104
00:11:01,495 --> 00:11:02,955
ไม่ใช่แค่อันตรายต่อคุณ ซึ่งอันตรายแน่

105
00:11:02,955 --> 00:11:06,041
แต่อันตรายต่อผมและเพื่อนอีกหลายคน
คนที่ผมห่วงใย

106
00:11:07,709 --> 00:11:10,170
เป็นความลับที่ผมเก็บมาระยะใหญ่แล้ว

107
00:11:12,548 --> 00:11:13,715
เราทุกคนเก็บกันหมด

108
00:11:17,094 --> 00:11:19,137
ผมไม่เคยรู้สึกอยากบอกใคร

109
00:11:20,347 --> 00:11:24,226
มากเท่าที่อยากจะบอกคุณ แต่ผมบอกไม่ได้

110
00:11:31,650 --> 00:11:32,484
คุณเป็นสายลับ

111
00:11:34,152 --> 00:11:35,362
ทั้งได้หลายภาษา

112
00:11:35,362 --> 00:11:36,822
ระวังตัวตลอด คอยเปิดหูเปิดตาตลอด

113
00:11:36,822 --> 00:11:39,700
สนใจใคร่รู้เรื่องคนอื่นมากกว่าที่...
ที่จะพูดเรื่องตัวเอง

114
00:11:39,700 --> 00:11:42,870
คือว่า
ให้ตายสิ น่าจะดูออกนานละ

115
00:11:42,870 --> 00:11:45,038
แม้แต่ตามมาตรฐานคนราศีกันย์ฉันก็ควรจะสงสัย

116
00:11:45,038 --> 00:11:47,124
สาเหตุเดียวที่ผมถามคําถามอะไรคุณ

117
00:11:47,124 --> 00:11:49,126
ก็เป็นเพราะผมอยากรู้คําตอบเองด้วย

118
00:11:49,710 --> 00:11:51,003
คุณเป็นสายลับ

119
00:11:52,379 --> 00:11:55,424
เพราะงี้ใช่มั้ยล่ะ คุณเป็นสายลับต่างชาติ

120
00:12:00,429 --> 00:12:01,763
เราแค่จะมาสังเกตการณ์

121
00:12:03,724 --> 00:12:05,142
ให้ตายสิ

122
00:12:05,893 --> 00:12:07,519
นั่นเป็นภารกิจของเรา เป็นภารกิจเดียว

123
00:12:07,519 --> 00:12:09,313
พระเจ้า อยากมีบุหรี่สักตัวจัง

124
00:12:12,065 --> 00:12:13,233
- แล้วธอร์ปล่ะ
- เขาทําไม

125
00:12:13,233 --> 00:12:14,568
เขาก็เป็นพวกเดียวกับคุณใช่มั้ย

126
00:12:15,360 --> 00:12:16,403
ใช่

127
00:12:16,403 --> 00:12:18,655
- แต่เขาไม่ได้จะไล่ล่าคุณ เขามาช่วยคุณ
- ให้ตาย

128
00:12:18,655 --> 00:12:19,740
อะไร

129
00:12:19,740 --> 00:12:21,283
เฮนรี่ พวกนั้นจะไปหาเขาต่อ

130
00:12:21,283 --> 00:12:22,951
เราต้องไปละ ต้องไปที่มหาวิทยาลัย

131
00:12:23,869 --> 00:12:28,373
ก็ใช่ เราจะคุยเรื่องบทที่ว่าด้วยลาร์เซน

132
00:12:28,373 --> 00:12:31,210
คาบที่แล้ว เราไปถึงยุคเพลีโอลิทิกตอนปลาย

133
00:12:32,586 --> 00:12:35,839
และที่กําลังจะตามมาติดๆ คือยุคเมโสลิทิก

134
00:12:37,049 --> 00:12:41,929
พูดถึงประมาณ 30,000 ก่อน
ยุคนีแอนเดอทัล โฮโมซาเปียนส์

135
00:12:41,929 --> 00:12:44,181
และการแตกสายของสายพันธุ์สัตว์

136
00:12:44,181 --> 00:12:45,390
รับสิ เฮนรี่

137
00:12:47,601 --> 00:12:48,602
เขาไม่รับสาย

138
00:12:49,603 --> 00:12:51,855
ความสลับซับซ้อนและความขัดแย้งในตัว

139
00:12:51,855 --> 00:12:55,359
ความสามารถ
ในการมีความรู้สึกต่างๆ ที่ขัดแย้งกัน

140
00:12:55,359 --> 00:12:58,403
และมีสารพัดความคิดไปพร้อมๆ กัน

141
00:12:59,696 --> 00:13:04,201
นี่คือสาเหตุที่พวกคุณยังอยู่ตรงนี้
แต่บรรพบุรุษห่างๆ ไม่อยู่แล้ว

142
00:13:07,913 --> 00:13:08,997
มีอะไรให้ช่วยครับ

143
00:13:08,997 --> 00:13:12,125
ครับ ผมมาหาเพื่อน
อาจารย์เฮนรี่ ธอร์ป มานุษยวิทยา

144
00:13:12,125 --> 00:13:13,627
วันนี้เขาเนื้อหอมน่าดูเลย

145
00:13:13,627 --> 00:13:15,087
ทําไมถึงพูดแบบนั้น

146
00:13:37,359 --> 00:13:38,485
หรือว่าเราเพิ่งคลาดกับเขา

147
00:13:38,485 --> 00:13:40,153
เวร ต้องเป็นพวกมิลเลอร์แน่

148
00:13:52,457 --> 00:13:53,458
(อีกหนึ่งชั่วโมงไปตรงนั้น)

149
00:13:53,458 --> 00:13:55,127
มีคนกําลังกลบร่องรอย

150
00:13:56,378 --> 00:13:59,173
เก็บทุกคนที่เกี่ยวข้องกับสตอลลิงส์

151
00:13:59,173 --> 00:14:00,465
แล้วไง

152
00:14:01,091 --> 00:14:05,053
ผมต้องไปดักมอสก่อนพวกนั้นไปถึง
เฮนรี่ต้องรอทีหลัง

153
00:14:05,846 --> 00:14:06,889
โอเค ไปกันเลย

154
00:14:18,400 --> 00:14:20,152
มีเรื่องที่ผมต้องบอกแล้วจะทําให้คุณโกรธ

155
00:14:20,152 --> 00:14:21,695
แต่ช่วยรู้ด้วยว่าผมก็โกรธ

156
00:14:21,695 --> 00:14:23,030
อะไร

157
00:14:23,030 --> 00:14:25,616
คนของผม... มิลเลอร์กับคนอื่นๆ...

158
00:14:27,409 --> 00:14:29,453
พวกเขาพยายามขวางไม่ให้ผมตามหาโอลิเวีย

159
00:14:30,621 --> 00:14:32,915
เดี๋ยว พวกคุณจับตัวโอลิเวียไปเหรอ

160
00:14:32,915 --> 00:14:34,666
เปล่า ไม่ใช่ๆ พวกนั้น...

161
00:14:34,666 --> 00:14:35,876
พวกนั้นทําอะไรเธอ

162
00:14:35,876 --> 00:14:37,628
- ไม่ได้ทําอะไร
- ให้ตายสิ

163
00:14:37,628 --> 00:14:40,506
เราไม่ทําร้ายใคร ไม่ใช่ตัวตนของเรา
ผมสัญญานะ

164
00:14:41,507 --> 00:14:43,759
- ผมจะแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้ได้
- ให้ตาย

165
00:15:14,164 --> 00:15:15,541
คิดว่าเธออยู่ในนั้นมั้ย

166
00:15:15,541 --> 00:15:17,960
ไม่ใช่ เป็นบ้านลูกน้องคนหนึ่งของสตอลลิงส์

167
00:15:18,585 --> 00:15:20,671
เขาอยู่ตรงนั้น อาจจะรู้อะไรที่เราจําเป็นต้องรู้

168
00:15:24,007 --> 00:15:25,175
ผมอยากให้คุณรออยู่ในรถ โอเคนะ

169
00:15:26,552 --> 00:15:28,011
ไม่เป็นไร เพราะฉันไม่อยากเข้าไปอยู่ดี

170
00:15:28,011 --> 00:15:29,429
โอเค

171
00:16:06,049 --> 00:16:07,050
ทําอะไรน่ะ

172
00:16:07,050 --> 00:16:09,511
ฉันเปลี่ยนใจ ฉันจะเข้าไปด้วย

173
00:16:11,555 --> 00:16:12,890
- ตามมาใกล้ๆ
- โอเค

174
00:16:53,639 --> 00:16:54,640
ชูการ์

175
00:17:03,524 --> 00:17:05,733
โอเค ไปกันเถอะ มาเร็ว

176
00:17:14,785 --> 00:17:16,244
เรื่องมันไปกันใหญ่แล้ว

177
00:17:16,869 --> 00:17:20,165
อาจเป็นจังหวะที่ทุกคนต้องใจเย็นๆ หายใจลึกๆ

178
00:17:21,208 --> 00:17:23,669
หนึ่งในจังหวะที่ "ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม"

179
00:17:23,669 --> 00:17:26,003
หลายคนบอกว่าผมเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาก

180
00:17:26,713 --> 00:17:28,464
แต่ผมก็ยังเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าไม่ได้

181
00:17:29,466 --> 00:17:31,927
ก็ได้ นั่นก็เป็นทางหนึ่ง

182
00:17:37,599 --> 00:17:39,518
คลินตันจะมาช่วยย้ายให้คุณไปอยู่อีกห้อง

183
00:17:39,518 --> 00:17:41,478
เผื่อไว้ก่อน แล้วผมจะกลับมาในประมาณ...

184
00:17:42,896 --> 00:17:44,523
ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมจะกลับมา

185
00:17:45,023 --> 00:17:46,149
- โอเค
- โอเค

186
00:17:49,069 --> 00:17:50,904
นี่ คุณโอเคมั้ย

187
00:17:52,739 --> 00:17:54,032
ถ้าไม่เจอเธอ ผมไม่ยอมกลับมาหรอก

188
00:17:56,869 --> 00:17:57,703
ดี

189
00:18:20,726 --> 00:18:21,727
ถึงเวลา

190
00:18:23,770 --> 00:18:25,522
คืนนี้เป็นคืนที่ผมจะต้องได้คําตอบ

191
00:18:28,108 --> 00:18:29,484
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

192
00:18:43,832 --> 00:18:47,002
(มิลเลอร์)

193
00:19:10,817 --> 00:19:12,694
คําที่ผมพูดกับเธอ ผมหมายความตามนั้น

194
00:19:12,694 --> 00:19:13,904
พวกเราไม่ใช่คนแบบนี้

195
00:19:14,738 --> 00:19:16,823
ลักพาตัว ฆาตกรรม

196
00:19:18,534 --> 00:19:20,577
ต่อให้มอสเป็นพวกนักเลงชั้นต่ําก็ไม่สําคัญ

197
00:19:21,954 --> 00:19:24,039
เราไม่ควรทําร้ายมนุษย์เลย

198
00:19:26,250 --> 00:19:30,379
เราอยู่ที่นี่
เพื่อรักษาวิถีชีวิตอย่างสันติของเราเท่านั้น

199
00:19:32,840 --> 00:19:34,341
แต่ที่นี่เปลี่ยนนิสัยเรา

200
00:19:36,093 --> 00:19:37,177
เปลี่ยนเราทุกคน

201
00:20:38,488 --> 00:20:39,656
เกิดอะไรขึ้น

202
00:20:44,828 --> 00:20:45,662
ภารกิจจบลงแล้ว

203
00:20:47,789 --> 00:20:48,999
เราถูกเรียกตัวกลับ

204
00:20:50,125 --> 00:20:51,460
อะไรนะ

205
00:20:51,460 --> 00:20:53,337
- เรื่องจริง
- เฮนรี่

206
00:20:54,213 --> 00:20:57,049
ฉันโอเค ฉัน... นายฟังเขาดีกว่า

207
00:20:57,049 --> 00:20:59,092
เดี๋ยวๆ เดี๋ยวนะ อะไรนะ

208
00:20:59,885 --> 00:21:01,512
ได้ข่าวจากทางบ้านเมื่อเช้านี้เอง

209
00:21:01,512 --> 00:21:02,930
มิลเลอร์ถึงได้อยากไปคุยกับคุณ

210
00:21:02,930 --> 00:21:03,889
เราถึงได้มารวมกันที่นี่

211
00:21:03,889 --> 00:21:05,933
- กําลังคุยกันเรื่องแผนถอนตัว
- ภารกิจยังไม่จบ

212
00:21:05,933 --> 00:21:07,184
มันจบแล้ว

213
00:21:07,684 --> 00:21:11,438
ในอีกประมาณหนึ่งวัน คุณกับทุกคนในห้องนี้

214
00:21:11,438 --> 00:21:13,232
และเพื่อนร่วมงานของเราทุกคนจะไปจากดาวนี้

215
00:21:13,232 --> 00:21:14,942
- ใครสั่ง
- ทางบ้านสั่ง

216
00:21:15,817 --> 00:21:17,945
ทีนี้ คุณต้องไปคุยกับมิลเลอร์
เรื่องรายละเอียดที่จะถอนตัว

217
00:21:17,945 --> 00:21:20,197
ไม่ๆ มุกเด็ด แต่ผมจะไม่ไปถ้ายังไม่เจอเธอ

218
00:21:20,864 --> 00:21:22,115
คุณต้องไป

219
00:21:24,660 --> 00:21:25,786
ผมไม่ไปโดยยังไม่เจอเธอ

220
00:21:27,204 --> 00:21:28,205
โอลิเวีย ซีกัล

221
00:21:29,331 --> 00:21:32,459
ผู้หญิงที่ผมตามหาอยู่

222
00:21:34,169 --> 00:21:36,755
ผู้หญิงที่บางคนในห้องนี้ทําตัวลับๆ ล่อๆ

223
00:21:36,755 --> 00:21:38,674
แต่ที่แน่ๆ คือไม่อยากให้ผมเจอเธอ

224
00:21:39,258 --> 00:21:40,259
แล้วนี่อะไรกันอีก

225
00:21:40,259 --> 00:21:42,344
ผ่านมาตั้งนาน จู่ๆ โดยไม่ได้บอกล่วงหน้า

226
00:21:42,344 --> 00:21:44,054
จะให้เราเก็บของกลับบ้านงั้นเหรอ ไม่เชื่อ!

227
00:21:44,054 --> 00:21:46,348
โอลิเวีย ซีกัลไม่ใช่ภารกิจหลักของเรา ชูการ์

228
00:21:47,182 --> 00:21:48,976
นายลืมคิดถึงประโยชน์ส่วนรวมไปแล้ว

229
00:21:48,976 --> 00:21:50,310
เอาเธอไปซุกแม่งไว้ที่ไหน

230
00:21:50,310 --> 00:21:52,855
- จอห์น
- อย่า เดี๋ยว ไม่ต้องหลบเลี่ยง ไม่ต้องโกหก

231
00:21:52,855 --> 00:21:55,148
- จอห์น
- เดี๋ยว เฮนรี่! ขอเลย

232
00:21:58,610 --> 00:22:00,946
ใครสักคนบอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเธออยู่ที่ไหนกันแน่

233
00:22:00,946 --> 00:22:02,614
ผมรู้ว่าต้องมีคนในห้องนี้รู้

234
00:22:02,614 --> 00:22:04,116
ฉันเห็นด้วย ฉันจะบอก

235
00:22:04,116 --> 00:22:06,285
ไม่ได้ คุณทําแบบนั้นไม่ได้ เฮนรี่

236
00:22:06,285 --> 00:22:08,745
คุณชนะแล้วไง เราทุกคนจะถอนตัวแล้ว
มันสําคัญตรงไหนกัน

237
00:22:08,745 --> 00:22:10,414
ฉันจะบอกนาย มาเร็ว

238
00:22:16,170 --> 00:22:17,504
ฉันเพิ่งรู้เรื่องทั้งหมดวันนี้และฉัน...

239
00:22:17,504 --> 00:22:20,507
- นายรู้เหรอว่าเขาอยู่ไหน บอกมา
- เขาให้ที่อยู่มา เออ

240
00:22:20,507 --> 00:22:21,675
โอเค ขอดูหน่อย

241
00:22:22,634 --> 00:22:23,844
ได้ ฉันจะจดให้

242
00:22:24,720 --> 00:22:27,973
ที่อยู่ ตามหาวุ่นวายไปขนาดนั้น
แต่กลับมีที่อยู่ ฉัน...

243
00:22:37,274 --> 00:22:38,901
อยากให้พยายามอธิบายไหม

244
00:22:40,777 --> 00:22:42,112
ช่วยอธิบายที

245
00:22:42,112 --> 00:22:44,656
โอเค คือ...

246
00:22:44,656 --> 00:22:48,035
พวกนั้นค้นพบเรื่องของเรา พวกมนุษย์

247
00:22:48,035 --> 00:22:49,912
ใช่ บางคนรู้แล้ว

248
00:22:55,417 --> 00:22:56,919
แล้วนี่คือคนที่เราคุ้มครองอยู่

249
00:23:01,173 --> 00:23:02,257
คนพวกนี้มีอํานาจมาก

250
00:23:02,257 --> 00:23:03,300
แหงสิ

251
00:23:03,926 --> 00:23:05,010
เท่ากับจะให้เราเมินหนี

252
00:23:05,010 --> 00:23:06,970
ไม่ทําอะไรเลย
แล้วปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นงั้นเหรอ

253
00:23:06,970 --> 00:23:08,263
เพื่อปกป้องพวกเดียวกัน

254
00:23:09,139 --> 00:23:11,642
พวกนั้นกําจัดเราได้ทุกเมื่อถ้าต้องการ

255
00:23:11,642 --> 00:23:13,060
และตอนนี้ภารกิจก็จบแล้ว

256
00:23:13,060 --> 00:23:14,478
- ใช่
- ตอนนี้ถึงบอกฉันได้

257
00:23:14,478 --> 00:23:15,979
ไม่ว่าอาจจะเกิดอะไรขึ้นกับโอลิเวีย

258
00:23:15,979 --> 00:23:17,648
ไม่ว่าเธออาจจะต้องทุกข์ทรมานแค่ไหน

259
00:23:20,859 --> 00:23:22,027
และนี่... ไม่ว่านี่คืออะไร...

260
00:23:23,028 --> 00:23:24,655
ลูกชายใครสักคน ลูกนักการเมือง

261
00:23:24,655 --> 00:23:26,323
ไอ้ชั่วนี่เป็นลูกค้าของสตอลลิงส์เหรอ

262
00:23:27,032 --> 00:23:28,158
- ใช่
- เรื่องเกิดได้ยังไง

263
00:23:28,158 --> 00:23:30,702
พวกเรา... พวกนั้นมารู้เรื่องของเราได้ยังไง

264
00:23:30,702 --> 00:23:33,372
ส่วนนั้นฉันก็ไม่รู้ และมาถึงจุดนี้มันสําคัญด้วยเหรอ

265
00:23:33,372 --> 00:23:34,873
มันก็ต้องสําคัญสิ

266
00:23:36,542 --> 00:23:39,753
สําคัญกว่าอะไรทั้งนั้น
พวกเราไม่ใช่เป็นแบบนี้ เฮนรี่

267
00:23:39,753 --> 00:23:43,674
รู้มั้ย นายไม่ใช่คนเดียวที่ไม่พอใจ
คนที่นั่งรออยู่หน้าห้องนี้ก็ไม่มีใครดีใจ

268
00:23:43,674 --> 00:23:46,969
ดีใจอะไร คิดว่าโอลิเวียดีใจที่เจอเรื่องนี้เหรอ

269
00:23:47,678 --> 00:23:49,471
เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้นตั้งแต่ต้น เฮนรี่!

270
00:23:53,183 --> 00:23:55,769
โอเค แต่มันก็เกิดแล้ว

271
00:24:00,691 --> 00:24:04,111
ยังไงเราก็จะไปกันแล้ว
เพราะงั้นพยายามแก้ไขให้มันจบ

272
00:24:06,321 --> 00:24:08,448
เพราะถ้าเขายังไม่ตาย นายก็จะเจอได้ที่นั่น

273
00:24:16,331 --> 00:24:21,962
เดี๋ยว เขาเล่าเรื่องที่บ้านสตอลลิงส์ให้ฟังแล้ว

274
00:24:23,338 --> 00:24:26,049
เขาบอกว่านายฆ่ามนุษย์ไปสามคน

275
00:24:27,885 --> 00:24:29,970
- จริงรึเปล่า
- ฉันป้องกันตัว

276
00:24:29,970 --> 00:24:31,054
แปลว่าจําเป็น

277
00:24:43,358 --> 00:24:44,860
สองคนแรก จําเป็นต้องฆ่า

278
00:24:46,486 --> 00:24:47,905
ผู้ชายคนหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง

279
00:24:50,282 --> 00:24:51,533
เป็นการป้องกันตัว

280
00:24:55,329 --> 00:24:56,496
แต่คนที่สาม ฉัน...

281
00:24:58,665 --> 00:24:59,750
ไม่จําเป็น

282
00:25:02,127 --> 00:25:04,129
ฉันมีความคิดเดิมๆ วนไปวนมาในหัว

283
00:25:05,631 --> 00:25:08,133
"ฉันอยู่ในอันตราย" "เขาเป็นคนร้าย"
"ถ้าเขาเอื้อมไปหยิบ..."

284
00:25:09,968 --> 00:25:10,802
"นี่อาจเป็นความยุติธรรม

285
00:25:12,012 --> 00:25:15,474
หรืออย่างน้อยก็มีเหตุผลรองรับ"

286
00:25:20,312 --> 00:25:21,980
แต่ในพริบตาก่อนที่ฉัน...

287
00:25:23,440 --> 00:25:25,150
ก่อนที่จะลั่นไก

288
00:25:27,194 --> 00:25:30,280
ความคิดนั้นหายไปจากหัวหมด ทุกอย่างเงียบสงบ

289
00:25:32,699 --> 00:25:33,534
และ...

290
00:25:37,371 --> 00:25:38,664
ฉันฆ่าเขาเพราะฉันแค่รู้สึกอยากทํา

291
00:25:49,550 --> 00:25:50,759
มันบ้ามาก ฉันรู้

292
00:25:55,222 --> 00:26:01,019
ฉันว่ายิ่งเราอยู่ที่นี่กันนานๆ
เรายิ่งกลายเป็นเหมือนมนุษย์มากขึ้น

293
00:26:03,897 --> 00:26:05,023
ฉันต้องไปละ

294
00:26:05,023 --> 00:26:09,695
ในงานของนาย... ตลอดช่วงที่อยู่ที่นี่...
นายตามหาคนเจอนับสิบราย

295
00:26:10,487 --> 00:26:12,406
ใช่มะ อย่างน้อย หรืออาจจะมากกว่านั้น

296
00:26:13,615 --> 00:26:16,910
นาย... นายตามหาคนอยู่เสมอ
ไม่ว่าจะชายหรือหญิง เด็กหรือผู้ใหญ่

297
00:26:19,329 --> 00:26:22,958
วันนี้อาจจะถึงคราวของโอลิเวีย
หวังว่านายจะหาเจอ

298
00:26:26,587 --> 00:26:31,758
แต่ถ้ายังไม่เจอน้องสาว
ฉันกลัวว่านายก็จะเคว้งแบบนี้ตลอดไป

299
00:26:52,738 --> 00:26:54,907
เท่ากับพวกมนุษย์ที่มีอํานาจมีอภิสิทธิ์

300
00:26:54,907 --> 00:26:56,950
อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของโอลิเวีย

301
00:27:02,623 --> 00:27:03,624
ผมเข้าใจแล้ว

302
00:27:04,791 --> 00:27:07,252
พวกเราถูกแบล็กเมล ขู่ว่าจะเปิดเผยความจริง

303
00:27:09,087 --> 00:27:13,217
"บอกชูการ์ให้เลิกสืบ
ไม่อย่างนั้นเราจะปล่อยความลับให้โลกรู้

304
00:27:14,259 --> 00:27:17,763
'มนุษย์ต่างดาวอยู่ในหมู่พวกเรา'
พาดหัวข่าวจะเป็นแบบนั้น"

305
00:27:20,307 --> 00:27:21,350
แบบนั้นจะแย่มาก

306
00:27:23,268 --> 00:27:25,103
ผมไม่ชอบใจ แต่ก็เข้าใจ

307
00:27:30,776 --> 00:27:35,781
เฮนรี่พูดถูก
พวกเราอยู่มานานเกินไป ได้เวลากลับบ้าน

308
00:27:53,841 --> 00:27:55,342
{\an8}(เลือกพาวิชเป็นสว. "อยู่ข้างคุณ")

309
00:28:20,492 --> 00:28:22,619
{\an8}(พาวิช - สว.)

310
00:29:10,167 --> 00:29:13,253
- หยุดนะ! นี่รปภ. ยกมือขึ้น
- ยกมือ

311
00:29:14,838 --> 00:29:15,964
ดูสิ ผมยกมือแล้ว

312
00:29:15,964 --> 00:29:17,090
ทิ้งอาวุธ

313
00:29:17,090 --> 00:29:18,842
- โอเค รับไป...
- วางปืนไว้กับพื้น

314
00:29:18,842 --> 00:29:20,469
โอเค ผมอยู่ข้างคุณ ผมจะวางปืน...

315
00:29:20,469 --> 00:29:21,595
บอกว่า "อย่าขยับ!"

316
00:29:22,638 --> 00:29:24,598
คุณต้องฟังผม เราไปจากตรงนี้ไม่ได้

317
00:29:24,598 --> 00:29:26,934
ผมเป็นนักสืบเอกชน ถูกจ้างมาหาผู้หญิงที่หายไป

318
00:29:26,934 --> 00:29:28,852
ฟังข้ออ้างของพวกย่องเบามาเยอะแล้ว

319
00:29:28,852 --> 00:29:30,479
หน้าตาผมเหมือนตีนแมวเหรอ ฟังให้ดี

320
00:29:30,479 --> 00:29:33,106
กระเป๋าเงิน มีใบอนุญาตเป็นนักสืบ ใบขับขี่

321
00:29:33,106 --> 00:29:34,608
บัตรประจําตัว ทุกอย่างอยู่ในกระเป๋าเงิน

322
00:29:34,608 --> 00:29:36,860
- กระเป๋าสูทหน้าอกซ้าย ข้างใน นั่นแหละ
- กระเป๋าอกซ้าย

323
00:29:37,778 --> 00:29:40,489
- "จอห์น ชูการ์" นั่นชื่อจริงเหรอ
- ชื่อจริง... ใช่ครับ

324
00:29:40,489 --> 00:29:42,324
- รถสีน้ําเงินนั่นรถคุณเหรอ
- ใช่ครับ

325
00:29:42,324 --> 00:29:44,535
ผมอาจได้ที่อยู่ผิดมา ไม่รู้เหมือนกัน
หรืออาจจะคิดผิดก็ได้

326
00:29:44,535 --> 00:29:46,495
แต่ถ้าสักวันคุณได้ข่าวว่ามีผู้หญิงถูกทรมาน

327
00:29:46,495 --> 00:29:47,663
และถูกทําร้ายอยู่ในบ้านหลังนี้

328
00:29:47,663 --> 00:29:49,957
แต่คุณไม่คิดจะเสียเวลาพยายามไปช่วย...

329
00:29:49,957 --> 00:29:52,125
คุณกลับไปโดยไม่ได้ตรวจดูก่อน...

330
00:29:52,125 --> 00:29:53,836
คุณไม่อยากนึกเสียใจแบบนั้นหรอก เชื่อผมเถอะ

331
00:29:53,836 --> 00:29:55,128
ตอนนี้เป็นจังหวะที่ดี อย่าได้ต้องคิดว่า

332
00:29:55,128 --> 00:29:57,130
"ถ้าย้อนไปจังหวะนั้นได้ ถ้าย้อนเวลาได้"

333
00:30:00,008 --> 00:30:01,009
อย่าขยับ

334
00:30:05,681 --> 00:30:06,890
{\an8}ฉันจะลงไปดูห้องใต้ดิน

335
00:30:10,269 --> 00:30:11,270
{\an8}สวัสดี

336
00:30:13,772 --> 00:30:15,107
{\an8}ข้างล่างมีใครอยู่มั้ย

337
00:30:19,194 --> 00:30:20,654
ข้างล่างมีใครอยู่มั้ย

338
00:30:24,157 --> 00:30:28,120
- อ้อ ลูกชายสว.
- สวัสดี

339
00:30:30,789 --> 00:30:31,748
แน่สินะ

340
00:30:31,748 --> 00:30:32,833
นี่

341
00:30:37,880 --> 00:30:38,881
คุณ

342
00:30:43,844 --> 00:30:46,513
ว่าไง เจออะไรบ้าง

343
00:30:46,513 --> 00:30:51,143
ไม่เจอเลย อ้อ เจอค้อนนี่

344
00:30:52,936 --> 00:30:54,855
แต่นั่นเป็นห้องใต้ดิน ฉันก็จะเก็บค้อนไว้ในนั้น

345
00:30:55,355 --> 00:30:56,940
แน่ใจนะว่าดูทั่วแล้ว

346
00:30:58,400 --> 00:30:59,401
ก็ทั่ว

347
00:31:00,903 --> 00:31:02,237
งั้นผมคงเข้าใจผิดเอง

348
00:31:04,656 --> 00:31:05,866
อันนั้นก็ไม่ผิด

349
00:31:06,450 --> 00:31:07,534
แล้วจะยังไงกันต่อ

350
00:31:16,752 --> 00:31:18,378
ใครบอกว่าใต้ดินมีคนอยู่

351
00:31:21,548 --> 00:31:25,135
เพื่อนคนหนึ่ง คงได้ข่าวมาผิด

352
00:31:26,303 --> 00:31:29,306
เรื่องแบบนั้นก็เกิดขึ้นได้ แต่ก็ยังน่าอายอยู่ดี

353
00:31:29,306 --> 00:31:30,599
เพื่อนที่ไหน

354
00:31:31,558 --> 00:31:33,810
เพื่อนที่... ผมบอกไม่ได้หรอกว่าเพื่อนที่ไหน

355
00:31:35,854 --> 00:31:38,649
ต้องปกปิดแหล่งข้อมูล เรื่องสําคัญในวงการผม

356
00:31:50,536 --> 00:31:52,371
ใครบอกว่ามีคนอยู่ในห้องใต้ดินของฉัน

357
00:31:56,250 --> 00:31:58,085
ผมก็ไม่คิดว่าไปโดนสัญญาณกันขโมยเหมือนกัน

358
00:31:59,461 --> 00:32:00,462
- เก่งอยู่นะ
- เหรอ

359
00:32:00,462 --> 00:32:01,797
ฉันบังเอิญกลับจากที่ทํางานพอดี

360
00:32:06,134 --> 00:32:06,969
โชคดี

361
00:32:08,262 --> 00:32:09,263
ส่วนแกน่ะซวย

362
00:32:10,097 --> 00:32:13,767
เฮ้ย ไม่จําเป็นต้องทําแบบนี้

363
00:32:16,061 --> 00:32:17,813
ไม่ต้องมีคนอื่นเจ็บตัวเพิ่มอีก

364
00:32:19,314 --> 00:32:20,315
รวมทั้งคุณเองด้วย

365
00:32:21,191 --> 00:32:22,943
ที่จริง ฉันไม่ถือถ้าจะทําให้ใครเจ็บตัว

366
00:32:24,361 --> 00:32:29,408
สําหรับฉัน คําถามคือ "จะเริ่มจากค้อนเลยมั้ย"

367
00:32:54,850 --> 00:32:55,893
ชื่ออะไร

368
00:32:57,060 --> 00:32:58,437
- ไรอัน
- ไรอัน

369
00:32:59,980 --> 00:33:03,942
มันจบแล้ว โอเคนะ เอาว่าพอแค่นี้ดีมั้ย

370
00:33:06,111 --> 00:33:07,988
- ได้
- อย่า อย่า!

371
00:35:03,312 --> 00:35:04,313
โอลิเวีย

372
00:35:54,571 --> 00:35:56,573
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์