1
00:00:07,799 --> 00:00:11,512
(องก์ที่หนึ่ง)

2
00:00:18,477 --> 00:00:19,478
อย่าเพิ่งสิ

3
00:00:21,855 --> 00:00:23,190
อย่าเพิ่ง รอก่อน

4
00:00:25,442 --> 00:00:26,443
อย่าเพิ่ง

5
00:00:28,362 --> 00:00:29,446
อย่าเพิ่ง

6
00:00:29,446 --> 00:00:32,241
- เฮ้อ
- อย่าเพิ่งนะ รอก่อน

7
00:00:34,493 --> 00:00:37,746
อย่าเพิ่ง อย่าเพิ่ง รอ

8
00:00:37,746 --> 00:00:39,248
เฮอะ

9
00:00:41,750 --> 00:00:42,835
อึดไว้ก่อน

10
00:00:43,710 --> 00:00:44,628
รอฉันก่อน

11
00:00:46,296 --> 00:00:47,297
รอหน่อย

12
00:00:55,055 --> 00:00:56,974
- โอ๊ย ไอ้ขี้เอา
- โทษทีๆ

13
00:00:56,974 --> 00:00:58,934
โทษทีๆ

14
00:00:58,934 --> 00:01:00,936
พูดจริงนะ โคตรขี้เอา

15
00:01:00,936 --> 00:01:03,355
- ขอโทษๆ
- แบบชักว่าวบ่อยเกิน

16
00:01:03,355 --> 00:01:04,690
ขอโทษนะ

17
00:01:04,690 --> 00:01:07,401
ขอโทษ เพราะอยู่ในรถไฟน่ะ
ไม่เคยเอาบนรถไฟมาก่อน

18
00:01:07,401 --> 00:01:09,695
เออ เหมือนฉันชอบเอาคน
เวลาขึ้นใต้ดินสายพิคคาดิลลี่

19
00:01:09,695 --> 00:01:11,238
- เอาจริง
- จริง

20
00:01:11,238 --> 00:01:14,783
นั่งผ่านระหว่างสถานีอ็อกซฟอร์ดเซอร์คัส
กับบอนด์สตรีทแล้วงึดจัดทุกที

21
00:01:14,783 --> 00:01:16,827
- เอาจริง
- จริง

22
00:01:16,827 --> 00:01:17,786
เจอพนักงานออฟฟิศงี้

23
00:01:17,786 --> 00:01:20,956
โอ้โห พนักงานออฟฟิศกับไอ้พวกนักท่องเที่ยว

24
00:01:20,956 --> 00:01:24,334
- อ๋อ นักท่องเที่ยว แน่สินะ
- แถมพื้นเหนียวหนับ

25
00:01:25,627 --> 00:01:27,087
โคตรร่านเลย

26
00:01:28,046 --> 00:01:29,131
ฮา อ่าฮะ

27
00:01:31,675 --> 00:01:32,676
ตรวจตั๋ว

28
00:01:42,853 --> 00:01:44,396
เอามา... เชี่ย เอามาก่อน...

29
00:01:44,396 --> 00:01:47,900
- โจนาธาน โจนาธาน!
- อย่าดึงสิ

30
00:01:48,650 --> 00:01:49,610
เชี่ยแม่ง

31
00:01:52,112 --> 00:01:53,614
ไอ้ห่านี่

32
00:02:06,126 --> 00:02:10,047
ฉันแม่ง... ไม่ไหว... มันจ้องนมฉันตลอดเลย

33
00:02:10,047 --> 00:02:11,590
แล้วนายก็ดึงผ้าห่มอยู่ได้

34
00:02:11,590 --> 00:02:12,966
เออ แต่ฉันต้องเอื้อมหยิบตั๋วไงโว้ย

35
00:02:12,966 --> 00:02:16,303
- ฉันไม่สน ไอ้ห่า
- สนทําไม นมเธอสวยจะตาย

36
00:02:16,303 --> 00:02:18,722
เออ ฉันรู้ว่านมฉันสวย แต่ไม่ได้มีไว้ให้ทุกคนมอง

37
00:02:18,722 --> 00:02:22,017
- ทําไมล่ะ เห็นแก่ตัวจัง
- ไอ้ขี้เอา

38
00:02:35,989 --> 00:02:38,408
พึงระวังสํานวนและรูปแบบเรื่องเล่า

39
00:02:39,409 --> 00:02:42,746
พลังของมันอาจทําให้เราเข้าใจความจริงมากขึ้น

40
00:02:42,746 --> 00:02:47,209
แต่ขณะเดียวกันก็อาจเป็นอาวุธทรงพลัง
ที่จะชักใยยึดโยงความคิด

41
00:02:48,043 --> 00:02:50,546
ตลอดอาชีพซึ่งยาวนานเกือบ 20 ปีของเธอ

42
00:02:50,546 --> 00:02:52,756
บุคคลซึ่งจะขึ้นรับรางวัลในคืนนี้

43
00:02:52,756 --> 00:02:57,427
มองทะลุผ่านสํานวนและรูปแบบการใช้คํา
ที่ดึงความสนใจเราจากความจริงในนั้น

44
00:02:57,427 --> 00:03:01,056
และสามารถเขียนถึง
ปัญหาสังคมปัจจุบันที่สลับซับซ้อนที่สุดหลายเรื่อง

45
00:03:01,056 --> 00:03:06,186
ทําให้เราได้เห็นภาพชัดตามที่เป็นจริง
ของทุกหัวข้อที่เธอเขียนถึง

46
00:03:06,895 --> 00:03:10,941
ผู้ผลิตสารคดีผู้นี้แหวกม่านบังตา

47
00:03:10,941 --> 00:03:14,152
ที่คอยกางกั้นป้องกันสถาบันใหญ่ๆ ต่างๆ มานาน

48
00:03:14,152 --> 00:03:17,072
พร้อมกับเหล่าผู้กระทําผิดที่มักมีเสน่ห์เหลือล้น

49
00:03:17,656 --> 00:03:19,616
แต่... ท่านผู้มีเกียรติ พึงระวัง

50
00:03:20,200 --> 00:03:22,870
ขณะที่เธอกําลังเปิดโปงเป้าหมายทั้งหลายนั้น

51
00:03:22,870 --> 00:03:26,290
แคเธอรีนทําให้เห็นว่า
คนเหล่านั้นสามารถปั่นความคิดเรา

52
00:03:26,290 --> 00:03:30,502
โดยใช้เพียงความเชื่อที่ฝังตัวอยู่ลึกในใจเราเอง

53
00:03:30,502 --> 00:03:32,963
กับธรรมชาติที่เรามักด่วนตัดสินเรื่องต่างๆ

54
00:03:32,963 --> 00:03:37,301
ด้วยวิธีนี้ แคเธอรีนจึงเผยให้เห็น
ความจริงที่รบกวนจิตใจแต่สําคัญยิ่ง

55
00:03:38,010 --> 00:03:43,265
เราทุกคนมีส่วนรู้เห็นกับเรื่องผิดบาปร้ายแรง
หลายเรื่องในสังคมทุกวันนี้

56
00:03:44,057 --> 00:03:46,435
ดังนั้น ถือเป็นเกียรติที่ฉันจะได้มอบ

57
00:03:46,435 --> 00:03:51,231
รางวัลวารสารศาสตร์ยอดเยี่ยม
ของสมาคมโทรทัศน์แห่งชาติปีนี้

58
00:03:51,231 --> 00:03:52,691
ให้กับผู้นําพาความจริง...

59
00:03:52,691 --> 00:03:53,775
- โอเคไหม
- โอเค

60
00:03:53,775 --> 00:03:58,280
สตรีซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้เราทุกคน
แคเธอรีน เรเวนสครอฟท์

61
00:04:09,875 --> 00:04:11,877
(สมาคมโทรทัศน์แห่งชาติ)

62
00:04:24,556 --> 00:04:27,184
ผมก็เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น

63
00:04:27,184 --> 00:04:28,352
เสียใจจริงๆ

64
00:04:29,478 --> 00:04:31,897
เพราะถึงอย่างไรเขาก็ยังเด็กนัก

65
00:04:32,981 --> 00:04:34,441
แต่ตอนนั้นผมเหนื่อยหน่าย

66
00:04:34,441 --> 00:04:36,151
หน่ายกับการเป็นครู

67
00:04:36,777 --> 00:04:41,698
หน่ายกับการสอนเรื่องเดิมซ้ําๆ มาเกือบ 50 ปี

68
00:04:42,699 --> 00:04:44,409
แต่ที่ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด

69
00:04:44,409 --> 00:04:50,082
ผมหน่ายกับการต้องทนพฤติกรรมเลวทราม
ของเด็กเปรตที่โดนตามใจจนเสียนิสัย

70
00:04:54,211 --> 00:04:55,295
อาจารย์บริกสตอคคะ

71
00:04:55,295 --> 00:04:56,463
อะไร

72
00:04:56,463 --> 00:04:58,549
อาจารย์แบงคส์เรียกพบที่ห้องทํางานค่ะ

73
00:04:59,508 --> 00:05:00,968
- เดี๋ยวนี้เหรอ
- รบกวนด้วยค่ะ

74
00:05:02,010 --> 00:05:07,891
ตั้ง 5,500 องศาเซลเซียส
ใช่แล้ว ทีนี้ แกนโลกส่วนนอก...

75
00:05:07,891 --> 00:05:10,269
ผมไม่แปลกใจเลย
ตอนที่จัสตินเรียกไปพบในห้องทํางาน

76
00:05:10,269 --> 00:05:11,603
อาจารย์แบงคส์คะ

77
00:05:11,603 --> 00:05:12,938
ผมรอเขาเรียกอยู่เลยทีเดียว

78
00:05:13,939 --> 00:05:15,524
ใช้เวลานานกว่าที่คิดเสียอีก

79
00:05:15,524 --> 00:05:16,692
อาจารย์บริกสตอค

80
00:05:17,860 --> 00:05:18,861
เชิญนั่งก่อน

81
00:05:23,156 --> 00:05:27,578
อาจารย์บริกสตอคครับ นี่คือคุณนายเพมเบอร์ตัน
คุณแม่ของทริสตัน

82
00:05:28,495 --> 00:05:30,747
ครับ คุณนายเพมเบอร์ตัน ยินดีที่รู้จัก

83
00:05:31,373 --> 00:05:34,751
อาจารย์บริกสตอค คุณนายเพมเบอร์ตัน
มาร้องเรียนในเรื่องที่ร้ายแรง

84
00:05:34,751 --> 00:05:37,838
เกี่ยวกับคําที่คุณใช้วิจารณ์เรียงความของทริสตัน

85
00:05:38,714 --> 00:05:41,592
คุณนายเพมเบอร์ตัน
ทวนคําที่คุณบอกผมอีกครั้งได้ไหมครับ

86
00:05:41,592 --> 00:05:43,010
ขอบคุณค่ะ จัสติน ทวนได้ค่ะ

87
00:05:43,010 --> 00:05:44,636
และฉันก็ดีใจที่คุณ...

88
00:05:44,636 --> 00:05:48,724
ที่คุณบอกว่าเป็นเรื่องร้ายแรง
เพราะมันร้ายแรงมากจริงๆ

89
00:05:48,724 --> 00:05:54,563
ฉันกังวลใจอย่างแรง
กับคําที่คุณเขียนต่อว่าลูกชายของฉัน

90
00:05:54,563 --> 00:05:56,982
ไม่อยากเชื่อว่ากาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

91
00:05:56,982 --> 00:06:01,153
ผมเคยได้รับเลือก
เป็นครูสุดที่รักแห่งปีหลายปีติดต่อกัน

92
00:06:02,070 --> 00:06:03,947
แต่นั่นก็ผ่านมานานแล้ว

93
00:06:04,740 --> 00:06:08,785
สมัยนั้นผมยังทุ่มเท ยังใส่ใจ

94
00:06:09,286 --> 00:06:10,954
น่าจะเกษียณตั้งแต่ตอนนั้น

95
00:06:10,954 --> 00:06:16,001
ตอนยังมีไฟที่จะจุดประกายในหัวเยาวชนทั้งหลาย

96
00:06:16,001 --> 00:06:18,003
- เรียงความของเขา...
- คุณนายเพมเบอร์ตัน

97
00:06:18,003 --> 00:06:21,006
อาจารย์บริกสตอค คุณแค่ขอโทษเขาเสียดีกว่า

98
00:06:21,006 --> 00:06:23,592
จะได้จบเรื่องนี้แล้วไปทําอย่างอื่นกัน

99
00:06:24,968 --> 00:06:28,180
ผมขอยืนยันคําวิจารณ์งานนั้น

100
00:06:29,264 --> 00:06:30,098
อะไรนะคะ

101
00:06:30,098 --> 00:06:32,100
เข้าใจ เอาไว้วันหลัง

102
00:06:32,100 --> 00:06:34,311
ไม่ได้ โจนาธาน ฉันอยากไปวันนี้

103
00:06:34,311 --> 00:06:38,106
วันนี้อากาศดี ไปกันวันนี้แหละ...
เวร ลืมกางเกงใน

104
00:06:38,106 --> 00:06:41,652
- ลืมตลอด
- เฮ้ย ทําอะไรน่ะ

105
00:06:41,652 --> 00:06:44,446
- นี่!
- ถอดทิ้งถอดขว้าง

106
00:06:46,114 --> 00:06:48,700
- เอาคืนมานะ
- อ้าวเวร เอ้า

107
00:06:49,826 --> 00:06:52,204
ไหวรึเปล่าเนี่ย โอเคไหม

108
00:06:52,204 --> 00:06:54,289
- ไม่
- แน่ใจนะ

109
00:06:55,499 --> 00:06:57,417
- กกน.เธอยังอยู่นี่
- เฮ้ย!

110
00:06:59,962 --> 00:07:04,424
โอ้โหเฮ้ย ให้ตาย สวยชิบหาย

111
00:07:04,424 --> 00:07:05,676
เราไปไหนกันก่อนดี

112
00:07:06,510 --> 00:07:10,264
เอ่อ ไปที่แคมโปซานต้ามาร์การิตา

113
00:07:10,264 --> 00:07:11,974
- หาโรงแรมถูกๆ ง่ายสุด
- แล้วว่ายน้ําไปเหรอ

114
00:07:11,974 --> 00:07:13,475
หรือขึ้นใต้ดินสายเบเคอร์ลูหรือเซอร์เคิลดี

115
00:07:13,475 --> 00:07:18,188
จะไปทางนั้นก็ไป แต่ฉันจะขึ้น...
มันชื่อ "วาปอเรตโต"

116
00:07:18,188 --> 00:07:20,566
ใต้ดินของที่นี่เรียกงั้นมั้งนะ

117
00:07:20,566 --> 00:07:22,067
- น่าจะตรงนั้น
- โอเค เข้าใจ

118
00:07:22,067 --> 00:07:24,987
เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อนสิ

119
00:07:24,987 --> 00:07:27,364
- นายอยากจะถ่ายรูป
- ใช่แล้ว

120
00:07:31,368 --> 00:07:32,452
- มาเร็ว
- เจ๋ง

121
00:07:33,662 --> 00:07:35,372
งั้นขึ้นเรือแล้วงึดด้วยมะ

122
00:07:35,372 --> 00:07:38,625
ถามได้ แหงอยู่แล้ว
กะลาสีนายเรือหล่อล่ําเบอร์นั้น

123
00:07:38,625 --> 00:07:40,502
- ร่าน
- ขี้เอา

124
00:07:44,256 --> 00:07:45,883
เห็นไหม งานจริงก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น

125
00:07:45,883 --> 00:07:47,718
เรียกว่างานดีมากได้เลยล่ะ

126
00:07:53,891 --> 00:07:57,561
- ดื่มก่อนนอนไหม
- เอาสิ ไม่มีอะไรจะเสีย

127
00:07:58,270 --> 00:08:02,649
ผมอาจเผลอเปิดไวน์ลาตูร์ปี 82 รอไว้
ก่อนเราออกจากบ้าน

128
00:08:02,649 --> 00:08:04,109
แหม โรเบิร์ต

129
00:08:04,776 --> 00:08:06,320
ขอโทษนะ นึกว่าหยิบไรบีน่ามาเปิด

130
00:08:06,820 --> 00:08:08,906
- แหม ไม่น่าต้องลําบากเลยค่ะ คุณ
- พลาดโดยสุจริตจริงๆ

131
00:08:08,906 --> 00:08:11,658
ฉันว่างานนี้ไม่ใช่วาระพิเศษอะไรขนาดนั้น

132
00:08:11,658 --> 00:08:12,701
ไม่ใช่วาระพิเศษอะไร...

133
00:08:12,701 --> 00:08:13,994
- ไม่ต้องห่วง เรา...
- คุณชอบไวน์ขวดนั้น

134
00:08:13,994 --> 00:08:15,412
ยังเหลืออีกสองขวดเอาไว้ตอนคุณได้...

135
00:08:15,412 --> 00:08:19,666
ไวน์เป็นของชอบโรเบิร์ต
โดยเฉพาะไวน์บอร์โดซ์ดีๆ

136
00:08:20,626 --> 00:08:23,712
เป็นสิ่งที่เขาเพิ่งหันมาสนใจจริงจังไม่กี่ปีมานี้

137
00:08:24,880 --> 00:08:28,800
เธอแทบแยกความแตกต่าง
ระหว่างไวน์ขาวกับไวน์แดงไม่ออก

138
00:08:29,551 --> 00:08:32,221
แต่เธอก็พอใจที่จะได้ร่วมดื่มด่ําความสุขของสามี

139
00:08:33,679 --> 00:08:35,140
เขาไม่ยอมรับตรงๆ หรอก

140
00:08:35,140 --> 00:08:38,559
แต่ความสุขใจส่วนหนึ่งมาจากการมีเงินจ่ายไหว

141
00:08:38,559 --> 00:08:40,645
ทนดื่มแชมเปญถูกๆ นั่นมาทั้งคืน

142
00:08:40,645 --> 00:08:43,106
ต่อให้คุณรินน้ําส้มสายชูให้ฉันยังไม่รู้เลยมั้ง

143
00:08:43,106 --> 00:08:45,275
เอ้า ถ้าภรรยาผมตามใจตัวเองไม่ได้

144
00:08:45,275 --> 00:08:48,612
ซึ่งเธอก็ทําไม่เป็นจริงๆ
หน้าที่นั้นจึงตกเป็นของผม

145
00:08:48,612 --> 00:08:49,696
มองตากันก่อน

146
00:08:52,032 --> 00:08:53,450
แด่ผู้นําพาความจริง

147
00:08:54,159 --> 00:08:56,995
คนที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผมในทุกวัน

148
00:08:56,995 --> 00:08:58,413
ขอบคุณค่ะ ที่รัก เว่อร์จริงๆ

149
00:09:03,001 --> 00:09:05,838
- ของดีจริง กลิ่นอะไรนะ สไปซ์เหรอ
- เยี่ยมมาก

150
00:09:07,464 --> 00:09:08,382
กลิ่นไม้จันทน์

151
00:09:11,885 --> 00:09:13,053
แบล็คคอร์เรนท์

152
00:09:13,720 --> 00:09:14,888
กล้วย

153
00:09:15,931 --> 00:09:17,266
มีพวกนี้อีก

154
00:09:17,266 --> 00:09:19,142
ตรงนี้สุดท้ายแล้วใช่ไหมคะ

155
00:09:19,142 --> 00:09:20,060
ใช่

156
00:09:28,569 --> 00:09:30,070
กระโปรงเจ็ดตัว

157
00:09:32,239 --> 00:09:33,574
พวกนี้ของภรรยาผม

158
00:09:34,491 --> 00:09:37,160
เสียใจด้วยนะคะ เพิ่งจากไปเหรอ

159
00:09:37,911 --> 00:09:39,121
กระเป๋าถือเจ็ดใบ

160
00:09:39,121 --> 00:09:40,163
เสียตั้งแต่เก้าปีก่อน

161
00:09:40,163 --> 00:09:41,248
ผ้าพันคอสิบผืน

162
00:09:42,332 --> 00:09:43,917
หมวกหนึ่งใบ

163
00:09:44,501 --> 00:09:45,711
เอารองเท้าไปด้วย

164
00:09:45,711 --> 00:09:48,338
- ค่ะ รองเท้าด้วย
- ได้เลย

165
00:09:49,965 --> 00:09:50,841
ให้ไว

166
00:09:50,841 --> 00:09:52,593
เท้าเธอเล็กมาก

167
00:09:53,844 --> 00:09:55,345
เบอร์สามเท่านั้น

168
00:09:55,345 --> 00:09:59,474
นั่นคือรองเท้าแปดคู่ รองเท้าแตะอีกหนึ่ง

169
00:10:05,647 --> 00:10:07,149
แล้วก็เหลือแค่นั้น

170
00:10:08,358 --> 00:10:11,486
ทั้งชีวิตของแนนซี่
กลายเป็นรายการสิ่งของหน้าเดียว

171
00:10:11,486 --> 00:10:13,322
(ถุงมือ รองเท้า รองเท้าแตะ ถุงเท้า)

172
00:10:16,742 --> 00:10:17,743
ขอบคุณค่ะ

173
00:10:18,744 --> 00:10:21,038
เสื้อผ้ากองนี้ถูกแมงกิน

174
00:10:21,038 --> 00:10:24,875
เรารับบริจาคเสื้อผ้าที่ถูกแมงกินไม่ได้
แต่ยินดีจะนําไปทิ้งให้

175
00:10:24,875 --> 00:10:27,336
- ดีครับ ขอบคุณ
- เอาไปเลย

176
00:10:27,336 --> 00:10:28,837
อย่าเพิ่ง เดี๋ยวๆ

177
00:10:29,755 --> 00:10:32,841
นั่นเสื้อคาร์ดิแกนตัวโปรดของเมียผม

178
00:10:33,425 --> 00:10:36,053
เข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ คุณบริกสตอค

179
00:10:36,053 --> 00:10:37,554
คุณใจดีมากจริงๆ

180
00:10:55,239 --> 00:10:58,575
จําได้ว่าแนนซี่ใส่คาร์ดิแกนตัวนี้ตอนดึกๆ

181
00:10:58,575 --> 00:11:00,786
เวลาที่ลุกขึ้นมาให้นมโจนาธาน

182
00:11:03,372 --> 00:11:05,165
เธอไม่เคยยอมให้ผมช่วย

183
00:11:09,294 --> 00:11:10,838
ขึ้นข้างบนกันไหม

184
00:11:10,838 --> 00:11:14,716
ได้ๆ อีกเดี๋ยวฉันตามไป
แค่อยากเปิดจดหมายดูก่อน

185
00:11:15,717 --> 00:11:17,845
แต่คุณเพิ่งทํางานชิ้นใหญ่เสร็จไป

186
00:11:17,845 --> 00:11:19,429
ฉันรู้ แต่คุณก็รู้นิสัยฉัน

187
00:11:19,429 --> 00:11:21,056
ไม่เอาน่า ไวน์ลาตูร์เลยนะ

188
00:11:21,056 --> 00:11:24,393
- ดื่มให้ชื่นใจ
- ฉันแค่อยากรู้

189
00:11:24,393 --> 00:11:27,062
ว่าต่อจากนี้จะมีอะไรรออยู่

190
00:11:27,646 --> 00:11:29,481
ก็เรื่องพลิกโลกเหมือนเคยนั่นแหละ

191
00:11:30,774 --> 00:11:35,112
- ไวน์รออยู่นะ ผมก็รอเหมือนกัน
- คืนนี้ขอบคุณนะ

192
00:11:39,575 --> 00:11:41,285
ยินดีที่ได้เป็นคู่ควงของคุณเสมอ

193
00:11:51,044 --> 00:11:55,465
(คนแปลกหน้าไม่รู้ใจ)
(อี.เจ. เพรสตัน)

194
00:12:01,013 --> 00:12:04,016
(อุทิศแด่ลูกชาย โจนาธาน)

195
00:12:04,766 --> 00:12:06,768
(คําชี้แจงสําคัญ)

196
00:12:06,768 --> 00:12:08,854
(สถานการณ์ซึ่งตรงกับบุคคลใด
ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย)

197
00:12:08,854 --> 00:12:10,898
( "ไม่ใช่" เรื่องบังเอิญ)

198
00:12:13,775 --> 00:12:14,735
เยี่ยม

199
00:12:16,820 --> 00:12:17,988
นิ่งไว้ ตรงนั้นแหละ

200
00:12:21,033 --> 00:12:23,243
- สวยมาก!
- ก็ถ่ายสิ

201
00:12:23,243 --> 00:12:24,453
ยืนนิ่งๆ สิ

202
00:12:25,329 --> 00:12:27,164
- เปิดกระโปรงให้ดูเอามั้ย
- จัดมาเลย

203
00:12:29,374 --> 00:12:32,085
- โอเค ทีนี้เปิดนมด้วย
- ไม่เปิด หุบปากไปเลย

204
00:12:32,085 --> 00:12:34,171
- ฉันอยากถ่ายรูปคู่กับนาย
- เอ้า โอ๊ะๆ

205
00:12:42,888 --> 00:12:44,973
เขาควรจะพายเรือไปร้องเพลงไปไม่ใช่เหรอ

206
00:12:44,973 --> 00:12:50,812
ซานต้าลูเชีย
ซานต้าลูเชีย

207
00:12:53,023 --> 00:12:54,691
ใช่ๆ ตอนลอดใต้สะพานแห่งเสียงทอดถอนใจ

208
00:12:54,691 --> 00:12:57,194
เธอต้องจูบฉันใต้สะพาน
เหมือนอย่างในเรื่อง "อะลิตเติ้ลโรมานซ์"

209
00:12:57,194 --> 00:12:58,695
ไม่เคยดู

210
00:12:58,695 --> 00:13:01,698
เธอต้องจูบฉันใต้สะพาน
รักของเราจะได้คงอยู่ไปตลอดกาล

211
00:13:02,658 --> 00:13:05,452
คําถามที่ดีกว่านั้น
เธอเคยเอาใต้สะพานยัง

212
00:13:05,452 --> 00:13:06,495
ก็ต้องเคยแล้วสิ

213
00:13:06,495 --> 00:13:07,704
- ใต้สะพานแบทเทอร์ซีเลย
- ไม่จริง

214
00:13:07,704 --> 00:13:09,790
อ้าว ไม่ใช่ ใต้สะพานวอเตอร์ลูต่างหาก

215
00:13:11,667 --> 00:13:12,501
สุดยอด

216
00:13:12,501 --> 00:13:15,170
- ใช่สิ ฉันสุดตลอด ไอ้ขี้เอา
- อีร่าน

217
00:13:22,344 --> 00:13:24,012
เดี๋ยว เลี้ยวทําไม

218
00:13:24,012 --> 00:13:25,639
เลี้ยวทําไมน่ะ

219
00:13:25,639 --> 00:13:26,723
เอ่อ ไม่ได้สิ

220
00:13:26,723 --> 00:13:29,017
- เราอยากตรงไปที่สะพานเลย
- ไม่ๆ ฟินิโต้

221
00:13:29,017 --> 00:13:30,727
- ใช่ สะพานแห่ง...
- ไม่ๆ

222
00:13:32,104 --> 00:13:33,856
ไม่เอาน่ะ อยู่ตรงนั้นเอง ช่วยหน่อย

223
00:13:33,856 --> 00:13:34,773
เอามา 40 ยูโร

224
00:13:34,773 --> 00:13:36,066
- แม่งจะเอาอีก 40 ยูโรน่ะนะ
- สี่สิบเลย

225
00:13:36,066 --> 00:13:38,151
- เราจ่ายไป 50 แล้วนะ
- เอามา 40 ไม่งั้นก็กลับเลย

226
00:13:38,151 --> 00:13:39,945
- ฉันไม่จ่ายอีก 40 ยูโรหรอกโว้ย
- ไม่

227
00:13:43,156 --> 00:13:44,575
- ขึ้นเลย ขึ้นไป
- แม่ง ไม่นะ

228
00:13:52,374 --> 00:13:55,043
นี่ อย่าสิ หยุดเลย ขอเลย หยุด

229
00:14:01,133 --> 00:14:02,050
ไอ้ขี้เอา

230
00:16:44,713 --> 00:16:48,509
- ที่รัก เป็นอะไรรึเปล่า
- ไม่เป็นไร ปกติดีทุกอย่าง

231
00:16:48,509 --> 00:16:51,428
ก็แค่... อาจจะดื่มมากไปหน่อยน่ะ ที่รัก ไม่ต้อง

232
00:16:51,428 --> 00:16:53,639
- แน่ใจนะ
- แน่ใจ กลับไปนอนเถอะ

233
00:16:54,431 --> 00:16:55,265
ฉันไม่เป็นอะไร

234
00:17:06,359 --> 00:17:08,487
เธอเคยเห็นสีหน้านี้

235
00:17:09,613 --> 00:17:11,990
เธอเคยหวังว่าจะไม่ต้องเห็นอีก

236
00:17:14,409 --> 00:17:16,118
หน้ากากถูกกระชากออกแล้ว

237
00:17:48,819 --> 00:17:51,405
ผมคิดว่าภาพถ่ายเหล่านั้น
จะเป็นภาพความทรงจําจากการไปเที่ยว

238
00:17:55,492 --> 00:17:58,579
แอบหวังด้วยซ้ําว่าอาจมีภาพ
ช่วงที่เราไปเที่ยวคอร์นวอลล์ด้วยกัน

239
00:18:01,623 --> 00:18:04,168
หวังไว้ว่าจะเห็นภาพที่ผมคุ้นตา

240
00:18:04,168 --> 00:18:07,838
แต่ไม่เลย ผมไม่เคยเห็นภาพเหล่านี้มาก่อน

241
00:18:57,596 --> 00:18:59,139
ผมรู้จักผู้หญิงคนนั้น

242
00:18:59,139 --> 00:19:01,183
รู้ชื่อหล่อนมานานหลายปี

243
00:19:02,851 --> 00:19:08,148
แต่ก่อนหน้านั้นผมคิดว่าหล่อนเป็นเพียง
คนธรรมดาที่บังเอิญผ่านมาอยู่ในหายนะของชีวิต

244
00:20:11,879 --> 00:20:16,175
- อ้าว เป็นอะไรรึเปล่า
- ฉันต้องกลับลอนดอน

245
00:20:16,175 --> 00:20:17,092
อะไรนะ ทําไมล่ะ

246
00:20:17,676 --> 00:20:19,261
- เอ่อ น้าโรซี่...
- อ่าฮะ

247
00:20:19,261 --> 00:20:21,180
น้องแม่ฉันโดนรถบรรทุกชน

248
00:20:22,931 --> 00:20:23,765
ฉิบหาย

249
00:20:24,558 --> 00:20:25,559
น้าขี่จักรยาน

250
00:20:25,559 --> 00:20:26,852
- น้าก็ขี่จักรยานตลอดแหละ
- ฮื่อ

251
00:20:26,852 --> 00:20:28,020
รถบรรทุกไม่ทันเห็น

252
00:20:28,645 --> 00:20:29,646
แล้วเป็นอะไรมากไหม

253
00:20:30,564 --> 00:20:32,482
เป็นสิ รถบรรทุกทับไปเลย น้าตายแล้ว

254
00:20:34,985 --> 00:20:36,904
เวร เสียใจด้วย ฉันเสียใจด้วย

255
00:20:38,405 --> 00:20:39,573
น้าเหมือน... เป็น...

256
00:20:40,365 --> 00:20:42,367
เป็นเหมือนพี่สาวของฉัน

257
00:20:42,367 --> 00:20:44,870
เป็นคนที่ฉันไปปรึกษาตอนมีประจําเดือนครั้งแรก

258
00:20:46,580 --> 00:20:48,207
เมื่อกี้ในโทรศัพท์แม่ร้องไห้สะอึกสะอื้นเลย

259
00:20:48,207 --> 00:20:50,292
โรซี่เป็นน้องรัก

260
00:20:51,668 --> 00:20:54,838
- มันเลวร้ายมาก
- ฉันเข้าใจ มานี่ๆ

261
00:20:57,007 --> 00:20:58,509
เสียใจด้วยจริงๆ

262
00:21:02,137 --> 00:21:03,514
เสียใจด้วยนะ

263
00:21:08,101 --> 00:21:09,853
หลังจากลูกเราตายไป

264
00:21:09,853 --> 00:21:15,526
แนนซี่เอาแต่หมกตัว
อยู่ในห้องโจนาธานกับของของลูก

265
00:21:15,526 --> 00:21:18,237
ตกแต่งห้องนั้นจนเหมือนแท่นบูชา

266
00:21:28,372 --> 00:21:30,916
จนกระทั่งวันหนึ่ง
เธอก็ย้ายเข้าไปอยู่ในนั้นเสียเลย

267
00:21:31,708 --> 00:21:33,585
ออกมาเฉพาะเวลาอาหารเท่านั้น

268
00:21:40,801 --> 00:21:42,469
ตอนแรกๆ เธอยังยอมให้ผมเข้าไปบ้าง

269
00:21:42,469 --> 00:21:46,139
แต่วันหนึ่งเธอก็ขอไม่ให้ผมเข้าไปอีก

270
00:21:47,057 --> 00:21:50,143
ผมได้ยินแต่เสียงเครื่องพิมพ์ดีดจากในห้อง

271
00:21:51,436 --> 00:21:54,231
แต่ไม่เคยรู้เลยว่าเธอเขียนเรื่องอะไรอยู่

272
00:21:58,986 --> 00:22:01,905
ผมปล่อยห้องนั้นไว้เป็นเหมือนตอนที่เธอตาย

273
00:22:02,656 --> 00:22:06,493
เธอใส่กลอนลิ้นชักโต๊ะเอาไว้
ผมก็ไม่คิดจะกระชากเปิด

274
00:22:06,493 --> 00:22:09,413
บอกตัวเองว่าเราจะต้อง
เคารพความเป็นส่วนตัวของเธอ

275
00:22:38,358 --> 00:22:41,862
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทําไมก่อนหน้านี้ไม่คิดเปิด

276
00:22:41,862 --> 00:22:46,575
ผมไม่คิดเปิดเพราะกลัวสิ่งที่จะพบอยู่ในนั้น

277
00:22:49,411 --> 00:22:56,335
แนนซี่แอบเขียนหนังสือทั้งเล่ม
แล้วผมก็รู้ว่าจําเป็นต้องอ่าน...

278
00:22:56,335 --> 00:22:58,086
(คนแปลกหน้าไม่รู้ใจ)
(18 กันยายน 2011)

279
00:22:58,086 --> 00:23:03,008
ต่อให้กลัวว่าคําบนหน้ากระดาษเหล่านั้น
จะทําให้ผมใจสลายได้จริงๆ

280
00:23:03,008 --> 00:23:06,470
(แต่ลูกชาย โจนาธาน)

281
00:23:46,677 --> 00:23:48,178
ทําอะไรน่ะ แคเธอรีน

282
00:23:48,178 --> 00:23:52,224
แคเธอรีน! วางเลย! แคเธอรีน วางสิ...

283
00:23:52,724 --> 00:23:53,809
นั่นเรื่องของฉัน

284
00:23:53,809 --> 00:23:55,185
เผาหนังสือเล่มนี้ทําไม

285
00:23:55,185 --> 00:23:59,648
เขาส่งมาถึงฉัน ฉันรู้สึกว่ากําลังโดนลงโทษ

286
00:23:59,648 --> 00:24:01,316
- ลงโทษเหรอ
- ตายแล้ว

287
00:24:02,526 --> 00:24:04,778
- ตายละ ฉันกําลังโดนลงโทษ
- คุณพูดไปแล้ว ที่รัก

288
00:24:04,778 --> 00:24:07,114
- ใครจะลงโทษคุณ
- ฉันไม่รู้ๆ

289
00:24:07,781 --> 00:24:08,782
คนที่ส่งหนังสือเล่มนั้นมา

290
00:24:08,782 --> 00:24:10,534
ลงโทษแบบไหนกัน ที่รัก

291
00:24:10,534 --> 00:24:12,452
ตายละ ฉันกําลังจะตาย

292
00:24:12,452 --> 00:24:14,955
- ฉันจะตาย
- มีใครข่มขู่อะไรคุณเหรอ

293
00:24:14,955 --> 00:24:17,833
แคเธอรีน ใครจะอยากทําร้ายคุณทําไม

294
00:24:17,833 --> 00:24:18,917
แคเธอรีน!

295
00:24:18,917 --> 00:24:20,586
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งนานมาแล้ว

296
00:24:20,586 --> 00:24:21,920
อะไร เกิดอะไรขึ้นกับคุณ

297
00:24:22,921 --> 00:24:24,673
- เป็นเพราะหนังที่คุณทําเหรอ
- ไม่ใช่ๆ

298
00:24:24,673 --> 00:24:27,176
ถ้าคุณคิดอย่างนั้นจริงๆ เราก็ควรแจ้งตํารวจ

299
00:24:27,176 --> 00:24:28,886
- แคเธอรีน
- ไม่ มันไม่ใช่เรื่องแบบนั้น

300
00:24:28,886 --> 00:24:30,262
ทําไมถึงคิดว่าหนังสือเป็นเรื่องของคุณ

301
00:24:30,262 --> 00:24:33,390
ให้ตาย ฉันอ่านแล้วรู้ตัว

302
00:24:33,390 --> 00:24:35,350
- เขาใช้ชื่อคุณเหรอ
- เปล่า

303
00:24:35,350 --> 00:24:38,520
เปล่า เขาไม่ได้ใช้ชื่อฉัน แต่บรรยายตัวฉัน

304
00:24:38,520 --> 00:24:42,733
บรรยายยังไง เป็นคนขาวผมทองอย่างนี้เหรอ

305
00:24:43,400 --> 00:24:45,527
- สวยสง่า ประสบความสําเร็จงี้
- พอเลย

306
00:24:45,527 --> 00:24:46,695
ไม่ ฉันอัปลักษณ์

307
00:24:46,695 --> 00:24:48,155
ไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่ว่าเลย

308
00:24:48,155 --> 00:24:50,699
ที่เขาเขียนในหนังสือเล่มนั้น
ทําให้ฉันกลับมาเกลียดตัวเองอีก

309
00:24:52,034 --> 00:24:54,411
คุณจะเกลียดตัวเองทําไมกัน
แค่จะตบยุงคุณยังไม่ทําเลย

310
00:24:54,411 --> 00:24:56,121
- คุณเป็นคนดี
- จริงเหรอ

311
00:24:56,121 --> 00:24:57,664
ใช่สิ คุณเป็นคนดี ที่รัก

312
00:24:57,664 --> 00:24:58,957
- เป็นนักบุญแคเธอรีนชัดๆ
- ไม่ๆ

313
00:24:58,957 --> 00:25:01,126
ฉันไม่รู้ว่าฉันดีจริงไหม

314
00:25:01,668 --> 00:25:05,130
ร็อบบี้ ฉันไม่ใช่เมียที่ดี
แล้วก็รู้สึกว่าเป็นแม่ที่แย่มาก

315
00:25:05,130 --> 00:25:06,215
พูดอะไรไร้สาระที่สุด

316
00:25:06,215 --> 00:25:09,092
ไม่ ฉันทนตัวเองไม่ค่อยได้จริงๆ
ช่วงหลังฉันห่างเหินกับนิคมาก

317
00:25:09,092 --> 00:25:11,094
แต่นั่นก็ไม่ใช่เหตุให้ใครวางแผนฆ่าคุณ

318
00:25:11,094 --> 00:25:12,554
- ใช่ไหมล่ะ ที่รัก
- อย่า ขอร้องล่ะ ที่รัก

319
00:25:12,554 --> 00:25:14,973
ขอที หยุด ฟังฉันก่อน ขอโทษนะ

320
00:25:14,973 --> 00:25:21,605
มันแค่... มีอะไรตั้งเยอะที่ฉันควรบอก

321
00:25:21,605 --> 00:25:24,107
เรื่องที่ฉันอยากให้รู้จริงๆ

322
00:25:24,107 --> 00:25:27,486
แต่แค่ไม่รู้จะบอกยังไง

323
00:25:27,486 --> 00:25:29,154
ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหนด้วยซ้ํา

324
00:25:29,154 --> 00:25:32,741
กับเรื่องที่เกิดขึ้นกับนิคและฉัน สิ่งที่ฉันทําลงไป

325
00:25:32,741 --> 00:25:36,453
- ผมรู้ ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว
- ฉัน...

326
00:25:39,164 --> 00:25:40,707
- รู้เหรอ
- ใช่สิ

327
00:25:46,004 --> 00:25:50,801
ผมรู้ว่าช่วงนี้คุณกับลูกเข้ากันไม่ได้
แต่นิคก็รักคุณนะ

328
00:25:50,801 --> 00:25:52,886
ลูกรักคุณมาก คุณรู้นี่

329
00:25:52,886 --> 00:25:54,054
- ฉันรู้ ไม่ใช่เรื่องนั้น...
- ไม่ต้องเลย

330
00:25:54,054 --> 00:25:57,558
แค่เพราะเขาสะดวกใจที่จะคุยกับผมมากกว่า

331
00:25:57,558 --> 00:26:01,353
อย่าตีความว่านั่นแปลว่าเขาไม่ได้รักคุณ

332
00:26:01,353 --> 00:26:02,354
เพราะเขารัก

333
00:26:03,689 --> 00:26:06,191
หนังสือเล่มนั้น
มันทริกเกอร์ความรู้สึกอะไรขึ้นมาสินะ

334
00:26:06,191 --> 00:26:08,735
- ความรู้สึกอะไร รู้สึกผิดเหรอ
- ใช่

335
00:26:08,735 --> 00:26:11,655
คุณไม่มีอะไรที่ต้องรู้สึกผิดเลย แคธ

336
00:26:11,655 --> 00:26:14,324
นิคอายุ 25 แล้ว

337
00:26:14,324 --> 00:26:16,368
ถึงเวลาที่เขาควรย้ายไปอยู่ที่ของตัวเอง

338
00:26:16,368 --> 00:26:18,996
คุณตัดสินใจถูกต้องที่สุด

339
00:26:18,996 --> 00:26:20,622
- ฉันไม่มั่นใจว่าคิดถูก
- แต่คุณคิดถูก

340
00:26:20,622 --> 00:26:23,041
แล้วผมก็ขอโทษที่ตอนแรกคิดจะค้าน

341
00:26:23,041 --> 00:26:25,669
โอเคนะ ถ้าออกไปแล้วไม่เวิร์ค
ก็ให้ลูกย้ายกลับมาอยู่กับเราได้เลย

342
00:26:25,669 --> 00:26:27,588
นั่งก่อนๆ โอเค

343
00:26:28,797 --> 00:26:32,092
คุณมีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิต คุณมีสิทธิ์ทุกอย่าง

344
00:26:32,718 --> 00:26:35,179
ก็จริง ช่วงหลังคุณหายไปจากชีวิตลูก
และห่างเหินกับเขา

345
00:26:35,179 --> 00:26:38,307
แต่คุณก็เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมให้ลูก

346
00:26:38,307 --> 00:26:41,560
และถึงเวลาที่คุณจะต้องสอนให้เขา
เป็นผู้ใหญ่ที่อยู่ด้วยตัวเองได้ โอเคนะ

347
00:26:42,603 --> 00:26:45,772
เพราะงั้นเลิกทําโทษตัวเองเสียที

348
00:26:46,607 --> 00:26:47,566
สัญญาสิ

349
00:26:48,734 --> 00:26:50,611
คุณจะช่วยฉันได้ไหม

350
00:26:50,611 --> 00:26:51,528
ผมก็ต้องช่วยสิ

351
00:26:51,528 --> 00:26:56,450
คุณบอกผมได้ทุกเรื่อง
สาบานว่าผมจะไม่มีวันตัดสินคุณ

352
00:26:58,827 --> 00:27:00,204
คุณรู้ใช่ไหม โถ

353
00:27:00,787 --> 00:27:03,207
เขาใกล้ชิดเธอมากกว่าใครๆ

354
00:27:03,957 --> 00:27:08,253
ถึงอย่างนั้น
เธอก็ยังปิดความจริงจากเขามาตลอดหลายปี

355
00:27:10,047 --> 00:27:14,176
และตอนนี้
การปิดความลับไว้เป็นความลับ

356
00:27:14,176 --> 00:27:17,221
แทบจะเป็นความผิดหนักหนากว่าความลับเอง

357
00:27:19,389 --> 00:27:20,933
ฉันเข้าใจถ้าเธอจะไม่ว่างอะไรงั้น

358
00:27:20,933 --> 00:27:23,894
แต่ฉันจะโทรไปถามข่าวคราวเรื่อยๆ โอเคนะ

359
00:27:25,145 --> 00:27:26,730
งั้นก็ต้องไปละ

360
00:27:28,023 --> 00:27:29,024
ขอบคุณนะ

361
00:27:30,025 --> 00:27:31,777
บอกฉันด้วยว่าเรื่องเป็นไง

362
00:27:31,777 --> 00:27:33,070
มันก็ต้องห่วยแตกอยู่แล้ว

363
00:27:33,070 --> 00:27:35,197
แม่ฉันต้องใจพังแน่ๆ

364
00:27:35,197 --> 00:27:36,281
เดี๋ยวก่อน

365
00:27:41,036 --> 00:27:42,287
ยิ้มหน่อย

366
00:27:42,287 --> 00:27:43,956
- โอเค ฉันต้องไปจริงๆ ละ
- โอเค บาย

367
00:27:43,956 --> 00:27:45,040
บาย

368
00:27:45,541 --> 00:27:46,959
- รักนะ
- รักเหมือนกัน

369
00:27:49,711 --> 00:27:51,255
ชักว่าวไปคิดถึงฉันไปก็ได้นะ

370
00:27:51,255 --> 00:27:52,422
แล้วเธอล่ะ

371
00:27:52,422 --> 00:27:54,466
ฉันก็แค่ไปหาคนเอาบนรถใต้ดินสายพิคคาดิลลี่

372
00:28:16,864 --> 00:28:17,698
บาย

373
00:28:21,118 --> 00:28:22,870
- อีร่าน
- ไอ้ขี้เอา

374
00:28:32,546 --> 00:28:33,672
ทางนี้

375
00:28:35,090 --> 00:28:36,216
ดื่ม

376
00:28:38,719 --> 00:28:39,928
อ่านจบแล้ว

377
00:28:39,928 --> 00:28:41,221
- เหรอ
- ใช่

378
00:28:41,221 --> 00:28:45,893
ฉันดีใจมากตอนนายบอกว่า
เขียนนิยายไว้เรื่องหนึ่ง

379
00:28:45,893 --> 00:28:49,438
แล้วก็ประทับใจมากที่เขียนจบอย่างรวดเร็ว

380
00:28:49,438 --> 00:28:53,901
- คิดว่าเป็นยังไง
- เขียนดีนะ ดีมากเลย

381
00:28:53,901 --> 00:28:56,445
เพื่อน ฉันว่าควรส่งไปตีพิมพ์

382
00:28:56,445 --> 00:28:58,989
แหม... ก็ยอกันเกินไป แต่...

383
00:28:59,948 --> 00:29:04,703
ฉันว่าพวกมืออาชีพเขาไม่สนใจ
หนังสือกระจอกๆ แบบนั้นหรอก

384
00:29:04,703 --> 00:29:06,830
เพื่อนเอ๊ย ตีพิมพ์ออนไลน์ก็ได้

385
00:29:06,830 --> 00:29:11,376
พิมพ์แค่ร้อยเล่มแล้วก็ขายเอง ทุกอย่างออนไลน์

386
00:29:11,376 --> 00:29:12,461
แล้วค่อยดูว่าเป็นยังไง

387
00:29:12,461 --> 00:29:14,254
ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนด้วยซ้ํา

388
00:29:14,254 --> 00:29:15,631
ฉันช่วยได้

389
00:29:16,924 --> 00:29:17,758
ช่วยยังไง

390
00:29:17,758 --> 00:29:20,636
นายมีงานต้องบริหารโรงเรียนไม่ใช่เหรอ

391
00:29:20,636 --> 00:29:22,638
ฉันกําลังจะเกษียณนะเพื่อน

392
00:29:24,598 --> 00:29:26,975
- เมื่อไหร่
- ตอนนี้เลย

393
00:29:26,975 --> 00:29:31,313
เขาไล่นายออกเหรอ เพราะฉันรึเปล่า

394
00:29:31,313 --> 00:29:32,773
เปล่าๆ

395
00:29:33,982 --> 00:29:36,068
เพราะฉันเองนี่แหละ

396
00:29:36,610 --> 00:29:39,488
เพราะฉันแก่แล้ว

397
00:29:45,786 --> 00:29:46,954
เราแก่แล้ว

398
00:29:48,330 --> 00:29:53,085
แปลว่าฉันมีเวลาเหลือเฟือแล้วฉันก็เชื่อในตัวนาย

399
00:29:53,085 --> 00:29:54,670
ขอบใจนะ จัสติน

400
00:29:55,629 --> 00:29:57,464
นายคิดว่าหนังสือมันดีขนาดนั้นจริงสิ

401
00:29:57,464 --> 00:30:00,175
ใช่ คิดจริงๆ เพื่อน คิดว่าดีจริง

402
00:30:01,552 --> 00:30:05,389
ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า
แนนซี่อยากให้ผมเจอต้นฉบับเรื่องนั้น

403
00:30:05,389 --> 00:30:08,475
เช่นเดียวกับที่อยากให้ผมเจอภาพถ่ายเหล่านั้น

404
00:30:11,019 --> 00:30:13,522
ผมรู้ว่าทําไมจึงจําเป็นต้องเขียนหนังสือเล่มนี้

405
00:30:13,522 --> 00:30:16,483
และไม่เคยสงสัยเลยว่า
ตั้งใจเขียนให้ใครกันแน่

406
00:30:17,526 --> 00:30:19,111
นายคิดยังไงกับหล่อน

407
00:30:20,654 --> 00:30:23,073
คิดว่าควรต้องรับกรรมขนาดนั้นรึเปล่า

408
00:30:24,408 --> 00:30:26,034
โห แม่นั่นเป็นนังไก่แก่แม่ปลาช่อนหลอกเด็ก

409
00:30:26,660 --> 00:30:30,539
แล้วก็ฉวยโอกาสลอยนวลหน้าตาเฉยใช่ไหมล่ะ

410
00:30:31,206 --> 00:30:34,877
ใช่ แต่นายยังไม่ได้ตอบคําถามฉัน

411
00:30:35,878 --> 00:30:37,045
หล่อนสมควรโดนรึเปล่า

412
00:30:39,590 --> 00:30:42,050
เอ่อ โดนเข้าไปแบบนั้นฉันก็ไม่สงสารนะ

413
00:30:42,050 --> 00:30:45,095
เพราะงั้น ใช่ สมควรโดนแล้ว

414
00:30:45,095 --> 00:30:49,224
ผมคือคนที่จะทําลายหล่อนในชีวิตจริง

415
00:30:50,142 --> 00:30:54,146
แต่ก่อนอื่น
หล่อนต้องทรมานเหมือนที่แนนซี่กับผมเจอมา

416
00:30:54,146 --> 00:30:55,480
แด่ "คนแปลกหน้าไม่รู้ใจ"

417
00:30:56,064 --> 00:30:57,900
คนแปลกหน้าไม่รู้ใจ

418
00:31:01,153 --> 00:31:02,613
ห้องเป็นยังไงบ้าง

419
00:31:02,613 --> 00:31:04,156
- ก็ใช้ได้
- ดีจ้ะ

420
00:31:05,365 --> 00:31:07,826
- เพื่อนร่วมหอโอเคไหม
- ก็เนิร์ดๆ หน่อย

421
00:31:08,702 --> 00:31:10,787
อะไร ทุกคนเลยเหรอ

422
00:31:10,787 --> 00:31:12,414
ก็ทุกคนเป็นนักศึกษา

423
00:31:13,415 --> 00:31:14,791
แปลว่าอ่านหนังสือกันหนักสินะ

424
00:31:15,667 --> 00:31:16,835
อ้อ

425
00:31:16,835 --> 00:31:18,170
แหงสิ ก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่

426
00:31:18,170 --> 00:31:19,254
จ้ะ

427
00:31:22,216 --> 00:31:24,218
แต่ลูกยังสนุกกับการทํางานใช่ไหม

428
00:31:24,218 --> 00:31:25,761
ก็พอได้อยู่

429
00:31:32,184 --> 00:31:33,393
ผมจะเอานี่ไป

430
00:31:33,393 --> 00:31:37,105
นิโคลัสทํางานแผนกเครื่องใช้ไฟฟ้าในห้าง

431
00:31:38,023 --> 00:31:41,568
นี่ไม่ใช่ชีวิตที่เธอกับโรเบิร์ตฝันเอาไว้ให้ลูก

432
00:31:42,110 --> 00:31:44,738
แต่เธอก็ยังเบาใจที่อย่างน้อยเขาก็ทํางาน

433
00:31:44,738 --> 00:31:47,491
เมื่อคิดไปว่ามีช่วงหนึ่งที่เธอไม่สามารถ

434
00:31:47,491 --> 00:31:51,245
นึกภาพเขาสามารถตั้งใจทํางานอะไรได้เลย

435
00:31:52,162 --> 00:31:53,455
แซนดี้

436
00:31:56,583 --> 00:31:57,835
จําได้ใช่ไหมลูก

437
00:31:58,418 --> 00:32:01,547
เมื่อก่อนถ้าไม่กอดแซนดี้จะนอนไม่ได้เลย

438
00:32:03,173 --> 00:32:04,967
- แซนดี้
- แค่...

439
00:32:09,972 --> 00:32:11,890
แต่ลูกเข้าใจใช่ไหม

440
00:32:14,184 --> 00:32:15,352
- นิโคลัส
- อะไร

441
00:32:15,352 --> 00:32:16,854
ไม่เอาน่ะ ขอที

442
00:32:16,854 --> 00:32:18,063
- ทําแบบนั้นไม่ได้นะ
- แม่ขอโทษ

443
00:32:18,063 --> 00:32:20,524
มันแค่... แม่อยากให้เข้าใจเรื่องย้ายบ้าน

444
00:32:21,608 --> 00:32:24,236
เราแค่ไม่จําเป็นต้องอยู่บ้านใหญ่ขนาดนั้นแล้ว

445
00:32:26,071 --> 00:32:28,323
แล้วลูกก็ต้องหัดอยู่ด้วยตัวเอง

446
00:32:29,741 --> 00:32:31,743
ไม่อยากเป็นตัวของตัวเองเหรอ

447
00:32:34,288 --> 00:32:36,832
แต่แน่นอน เรายังอยู่ตรงนี้ถ้า... คือ...

448
00:32:36,832 --> 00:32:41,003
ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้นมา แต่แม่ก็...

449
00:32:44,298 --> 00:32:45,757
ถึงเวลาแล้ว นิค

450
00:32:47,801 --> 00:32:49,761
ใช่ไหมจ๊ะ

451
00:32:49,761 --> 00:32:52,347
อยากหลอกตัวเองว่ายังไงก็เอาเถอะ แม่

452
00:32:52,347 --> 00:32:55,184
นิค! มาเร็ว บอลจะเริ่มแล้ว

453
00:33:03,442 --> 00:33:06,528
มาเลย เร็วๆ เข้า

454
00:33:11,116 --> 00:33:12,910
- สู้เขา
- เข้าไป

455
00:33:13,785 --> 00:33:15,120
อ้าว เยส!

456
00:33:19,458 --> 00:33:22,044
เธอไม่เคยผูกพันกับนิโคลัสได้สนิท

457
00:33:22,044 --> 00:33:23,921
ในแบบที่โรเบิร์ตทําได้

458
00:33:24,963 --> 00:33:26,548
แล้วนั่นทําให้เธอปวดใจ

459
00:33:29,259 --> 00:33:30,093
หวัดดี

460
00:33:30,636 --> 00:33:31,762
พวกเธอมาจากไหน

461
00:33:33,096 --> 00:33:34,097
พูดอังกฤษได้ไหม

462
00:33:41,730 --> 00:33:44,024
เชา เป็นไงบ้าง

463
00:34:19,059 --> 00:34:20,101
(ทักทายจากหอเอนปิซา)

464
00:34:26,483 --> 00:34:28,068
คุณแม่ที่รัก...

465
00:34:28,068 --> 00:34:29,152
(อิตาลี)

466
00:34:29,152 --> 00:34:32,864
เวนิสกับฟลอเรนซ์มีมนตร์ขลังอย่างที่แม่ว่าจริงๆ

467
00:34:34,574 --> 00:34:38,495
แต่ผมเบื่อเมืองโบราณละ จะไปเมืองชายหาด

468
00:34:41,290 --> 00:34:43,458
ขอบคุณที่ซื้อกล้องนิค่อนให้ผมนะ

469
00:34:44,208 --> 00:34:46,628
ผมถ่ายรูปไว้เยอะมาก

470
00:34:48,839 --> 00:34:51,049
รัก โจนาธาน

471
00:34:53,927 --> 00:34:57,806
ป.ล. ตอนนี้ผมเที่ยวคนเดียวแล้ว
ซาช่าต้องกลับลอนดอน

472
00:35:30,631 --> 00:35:34,760
คริสต์มาสผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
เป็นเทศกาลที่เดียวดายสําหรับผม

473
00:35:34,760 --> 00:35:38,764
ผมต้องรอจนถึงปลายเดือนมกราคม
กว่าจะได้ฉลองอย่างแท้จริง

474
00:35:38,764 --> 00:35:41,099
แบบที่จะประกาศการเริ่มต้นใหม่

475
00:35:50,025 --> 00:35:51,068
อะไร

476
00:35:52,361 --> 00:35:53,654
จัสติน

477
00:35:54,738 --> 00:35:58,825
สวัสดียามบ่าย เพื่อนยาก
ขอโทษที่ไม่ได้โทรมาก่อน

478
00:35:58,825 --> 00:36:02,955
ไม่เป็นไร ดีใจที่ได้เจอ มาได้เสมอ

479
00:36:02,955 --> 00:36:04,665
อยากมาเซอร์ไพรส์

480
00:36:04,665 --> 00:36:08,335
รู้ว่านายจะอยากเห็น
เพิ่งออกมาจากแท่นพิมพ์ร้อนๆ เลย

481
00:36:08,335 --> 00:36:12,381
ไม่เข้าใจว่าทําไมต้องใช้นามปากกา
แต่ก็ดึงความสนใจได้อยู่หมัด

482
00:36:13,382 --> 00:36:15,008
ออกมาดูดีไม่ใช่เล่นใช่ไหมล่ะ

483
00:36:16,134 --> 00:36:18,637
- ยอดเยี่ยมที่สุด
- ดีใจนะที่นายชอบ

484
00:36:18,637 --> 00:36:21,598
แล้วที่นายคิดจะใช้ภาพถ่ายภาพนั้น

485
00:36:21,598 --> 00:36:23,183
ออกมาดูดีมาก

486
00:36:23,183 --> 00:36:24,726
เพอร์เฟกต์

487
00:36:27,104 --> 00:36:28,397
แต่ยังไม่ได้หาน้ําหาท่าให้กินเลย

488
00:36:29,523 --> 00:36:32,317
ขอต้มน้ําก่อน ชาดําเข้มๆ เนอะ

489
00:36:32,317 --> 00:36:35,863
ดีเลย ใส่นมนิดเดียว ไม่ต้องใส่น้ําตาล

490
00:36:35,863 --> 00:36:39,074
ฉันได้คุยกับทอมมี่ ลูกศิษย์ฉันที่จบมหาลัยแล้ว...

491
00:36:39,074 --> 00:36:42,077
ถามว่าเขาช่วยทําเพจหนังสือนี่ให้หน่อยได้ไหม

492
00:36:42,077 --> 00:36:44,872
เราจะได้จัดการออเดอร์ออนไลน์ได้

493
00:36:46,290 --> 00:36:47,457
เยี่ยมเลย

494
00:36:47,457 --> 00:36:50,794
เขาบอกว่าจะทําให้ในอีกสองสามวัน

495
00:36:50,794 --> 00:36:56,341
ทางเราก็แค่ต้องสร้างแอคเคานท์เพย์พาล

496
00:36:56,341 --> 00:37:00,012
แล้วเราสองคนก็พร้อมรับมือละ

497
00:37:02,514 --> 00:37:04,099
แล้วฉันก็คิดด้วยว่า

498
00:37:04,099 --> 00:37:08,103
ลองส่งไปประกวด
นักเขียนอาวุโสที่ไม่เคยตีพิมพ์อะไรดีไหม

499
00:37:08,103 --> 00:37:10,147
แล้วจะได้ตีพิมพ์วงกว้าง

500
00:37:10,147 --> 00:37:11,440
จัสตินเอ๊ย

501
00:37:11,440 --> 00:37:17,237
ฝันหวานถึงกิจการในอนาคต
ที่จะได้กลายเป็นเจ้าของสํานักพิมพ์อิสระ

502
00:37:17,237 --> 00:37:23,160
ถ้าเพียงแต่เขาจะรู้ว่า
ผมไม่คิดจะรอคําสั่งซื้อออนไลน์อะไรเลย

503
00:37:23,744 --> 00:37:25,495
แต่ฉันคิดว่ามันสําคัญจริงๆ...

504
00:37:25,495 --> 00:37:28,874
ผมอยากให้หนังสือไปถึงมือผู้อ่านคนเดียว

505
00:37:28,874 --> 00:37:31,960
หนังสือจะล่อให้หล่อนออกมาจากที่ซ่อน

506
00:37:31,960 --> 00:37:34,296
จนกระทั่งต้องถูกเปิดโปง

507
00:37:46,725 --> 00:37:48,894
- ผมไปแล้วนะ
- ได้ อย่าลืมเสื้อผ้าที่ซักไว้

508
00:37:53,690 --> 00:37:56,985
ยังชื้นอยู่หน่อยๆ ขอโทษทีนะลูก

509
00:38:01,281 --> 00:38:02,574
มีอาหารเหลือ

510
00:38:02,574 --> 00:38:04,368
เล่มนี้ผมได้อ่านนะ สนุกดี

511
00:38:04,368 --> 00:38:06,453
- ได้อ่านเหมือนกันเหรอ
- ใช่ ก็น่าสนใจเลย

512
00:38:07,955 --> 00:38:09,248
อะไร อ่านทั้งเล่มเลยเหรอ

513
00:38:09,248 --> 00:38:11,166
ใช่ อ่านจนจบเลย ผมอ่านหนังสือเหมือนกันนะ

514
00:38:11,166 --> 00:38:13,126
- ไม่ๆ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะว่า...
- ใช่ ไม่เอาน่ะ นิค

515
00:38:13,126 --> 00:38:14,419
เรานับถือในตัวลูกนะ

516
00:38:14,419 --> 00:38:16,296
ลูกเป็นคนส่งมาให้แม่รึเปล่า

517
00:38:16,296 --> 00:38:17,256
เปล่า

518
00:38:17,256 --> 00:38:19,591
- แน่ใจนะ
- แน่สิ ของผมยังอยู่ที่ห้อง

519
00:38:19,591 --> 00:38:21,426
งั้นลูกเลือกอ่านเล่มนี้ได้ไง

520
00:38:21,426 --> 00:38:22,427
- คือว่า...
- แคเธอรีน

521
00:38:22,427 --> 00:38:25,264
ไม่ๆ ฉันก็แค่คิดว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญประหลาดแท้

522
00:38:25,264 --> 00:38:26,223
มีคนส่งหนังสือเล่มนี้มาให้

523
00:38:26,223 --> 00:38:27,683
- โดยที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร...
- ของผมเป็นของขวัญ

524
00:38:28,392 --> 00:38:29,601
ของขวัญเหรอ

525
00:38:29,601 --> 00:38:30,644
ใช่

526
00:38:30,644 --> 00:38:31,770
จากใคร

527
00:38:31,770 --> 00:38:34,356
ลูกค้าที่ชอบใจ
วางไว้ให้ที่เคาน์เตอร์จ่ายเงินเขียนว่าให้ผม

528
00:38:34,356 --> 00:38:35,482
เยี่ยมมากเลย นิค

529
00:38:35,482 --> 00:38:36,859
- เยี่ยมเนอะ แคเธอรีน
- ค่ะๆ

530
00:38:36,859 --> 00:38:38,861
งั้นคือ... เขาเป็นใคร

531
00:38:38,861 --> 00:38:40,445
- คนที่นิคทําให้ประทับใจน่ะสิ
- ไม่รู้หรอก

532
00:38:40,445 --> 00:38:42,614
วันๆ ผมเจอลูกค้าเป็นล้านคน

533
00:38:42,614 --> 00:38:44,074
- แม่รู้
- แล้วมีปัญหาอะไรนักหนา

534
00:38:44,074 --> 00:38:45,784
- มันสําคัญตรงไหน
- ไม่สําคัญ

535
00:38:46,451 --> 00:38:48,453
ไม่มีอะไร ขอโทษจ้ะๆ

536
00:38:49,663 --> 00:38:51,206
งั้น คือ... อ่านแล้วชอบรึเปล่า

537
00:38:51,206 --> 00:38:52,749
- ใช่ ชอบ
- เห็นมั้ย ไม่เห็นมีอะไร

538
00:38:52,749 --> 00:38:54,168
- ทําไม
- ทําไมอะไร

539
00:38:54,168 --> 00:38:56,128
- เพราะถ้าผมชอบแปลว่าหนังสือห่วยเหรอ
- เปล่าๆ

540
00:38:56,128 --> 00:38:57,504
แม่แค่อยากรู้น่ะจ้ะ

541
00:38:57,504 --> 00:39:00,799
- ว่าลูกคิดยังไงกับเล่มนี้
- อะไรเนี่ย สอบวัดระดับเอเลเว่ลเหรอ

542
00:39:00,799 --> 00:39:02,551
- ไม่ๆ แม่เขาแค่อยากจะ...
- แล้วเจอกัน

543
00:39:02,551 --> 00:39:05,095
- แล้วพ่อจะโทรไปหา
- แค่บอกแม่มาได้ไหม

544
00:39:05,095 --> 00:39:06,805
แม่งเอ๊ย นางตาย!

545
00:39:06,805 --> 00:39:10,392
แล้วมันก็สะใจดีด้วยนะ ควรโดนแล้ว
อีนั่นแม่งโคตรเห็นแก่ตัว

546
00:39:17,274 --> 00:39:18,901
มันไม่เกี่ยวกับคุณนะ

547
00:40:00,192 --> 00:40:01,652
กลับมาก่อน นิโคลัส

548
00:40:10,369 --> 00:40:13,747
- แม่ฮะ ดูผมสิ
- นิโคลัสอย่าไปไกล

549
00:40:23,841 --> 00:40:24,883
มากับแม่เร็ว

550
00:40:24,883 --> 00:40:27,719
- สาม สอง หนึ่ง
- สาม สอง หนึ่ง โดด

551
00:40:32,724 --> 00:40:34,685
สาม สอง หนึ่ง โดด

552
00:40:39,982 --> 00:40:41,733
ดูสิฮะ แม่

553
00:40:57,457 --> 00:40:59,459
นิโคลัสมาอยู่ใกล้ๆ แม่จ้ะ

554
00:41:04,173 --> 00:41:05,340
จับไม่ได้หรอก

555
00:41:53,055 --> 00:41:55,474
(สร้างจากนวนิยายโดยเรเน่ ไนท์)

556
00:44:41,974 --> 00:44:44,017
{\an8}(สันติ สันติ สันติ)

557
00:44:46,228 --> 00:44:48,230
{\an8}คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์