1 00:00:17,041 --> 00:00:19,958 จากนั้นเราจะพร้อมเปิดการแสดงองก์ที่สอง 2 00:00:20,041 --> 00:00:22,208 ของมายากลสุดวิเศษนี้ 3 00:00:22,291 --> 00:00:25,833 วิธีเปิดห้องนิรภัย ที่มีกำแพงเหล็กหนา 25 เซนติเมตร 4 00:00:25,916 --> 00:00:28,875 และที่สำคัญกว่านั้น เราจะเข้าออกมันได้ 5 00:00:28,958 --> 00:00:31,458 เหมือนเป็นประตูหมุนของโรงแรมห้าดาว โดยไม่มีใครรู้ 6 00:00:31,541 --> 00:00:35,000 การแสดงที่เทียบชั้นเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ 7 00:00:36,250 --> 00:00:38,708 จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอควบคุมกล้องได้ 8 00:00:38,791 --> 00:00:41,625 ฉันจะบันทึกภาพห้องนิรภัย และห้องโถงที่ว่างเปล่า 9 00:00:41,708 --> 00:00:44,166 และเล่นภาพวนซ้ำได้เมื่อต้องการ 10 00:00:49,583 --> 00:00:52,250 ว้าว แชมเปญฝรั่งเศสขวดเบ้อเริ่มเลย 11 00:00:55,375 --> 00:00:56,500 โทษที ผมขอโทษ 12 00:00:58,083 --> 00:00:59,916 นายชอบแชมเปญไหม บรูซ 13 00:01:00,416 --> 00:01:03,375 ครับ ผมไม่ได้ดื่มทุกวัน แต่ก็ชอบ 14 00:01:03,458 --> 00:01:05,958 เอาขวดนั่นไปรินดื่มสิ 15 00:01:06,041 --> 00:01:07,791 เอาไว้คราวหน้าดีกว่าครับ 16 00:01:07,875 --> 00:01:10,166 ไม่ 17 00:01:10,250 --> 00:01:14,625 เราขัดจังหวะเคย์ล่าไปแล้ว เพราะฉะนั้นช่วยรับคำเชิญของฉันด้วย 18 00:01:14,708 --> 00:01:17,375 อย่าทำให้สถานการณ์ยืดเยื้อเลย เปิดสิ 19 00:01:44,250 --> 00:01:47,166 ไม่ ลิ้มรสมัน 20 00:01:47,250 --> 00:01:50,708 รู้สึกถึงฟองส้มซ่าที่ระเบิดในปากไหม 21 00:01:50,791 --> 00:01:54,125 - ครับ ผมรู้สึก - ใช่ นั่นแหละ 22 00:01:58,083 --> 00:01:59,875 ไม่ 23 00:02:00,708 --> 00:02:03,000 แชมเปญเป็นสปาร์คลิงไวน์ 24 00:02:03,083 --> 00:02:05,708 เมื่อเปิดขวดแล้วมันจะเริ่มสูญเสียรสชาติที่แท้จริง 25 00:02:07,708 --> 00:02:10,250 นายจะดื่มจนหมดขวด เชิญ 26 00:02:58,333 --> 00:03:01,416 กลับไปต่อที่แผนของเรากันดีไหม หรือนายอยากดื่มอย่างอื่นอีก 27 00:03:01,500 --> 00:03:02,958 ไม่เป็นไรแล้วครับ 28 00:03:08,333 --> 00:03:09,875 กินซะ ไม่งั้นนายเมาแอ๋แน่ 29 00:03:09,958 --> 00:03:13,250 มันง่ายที่จะสับสนระหว่างที่นี่ กับโรงเรียนประถมใช่ไหม 30 00:03:13,333 --> 00:03:17,916 ที่นั่น เราจะลุกขึ้นยืน ขว้างปาชอล์ก หรือเปิดตู้เย็นก็ได้ 31 00:03:18,000 --> 00:03:22,291 แต่ถ้าที่นี่รู้สึกเหมือนเป็นโรงเรียน ก็เป็นเพราะเรากำลังเรียนรู้แผนการกันอยู่ 32 00:03:22,375 --> 00:03:26,250 แม้ว่ามันจะมีความแตกต่างเล็กน้อย ข้อเดียวที่สำคัญมากก็ตาม 33 00:03:26,333 --> 00:03:29,541 ถ้ามีใครบางคนทำพลาด ถ้านายทำพลาด 34 00:03:29,625 --> 00:03:32,375 นายจะไม่ถูกทำโทษให้วิ่งรอบสนาม 35 00:03:32,458 --> 00:03:34,416 นายจะตรงเข้าเรือนจำทันที 36 00:03:34,500 --> 00:03:36,208 สิบหกปีที่นี่ ในฝรั่งเศส 37 00:03:36,791 --> 00:03:41,666 ใครก็ตามที่ไม่ศึกษาแผนการนี้ จะทำให้เราทุกคนตกอยู่ในอันตราย 38 00:03:46,708 --> 00:03:51,208 (ทรชนคนปล้นโลก เบอร์ลิน) 39 00:04:33,416 --> 00:04:38,666 ฉันขออ้างอิงคำพูดของอัจฉริยะคนนึง ที่บางครั้งช่วยฉันวางแผนการปล้น 40 00:04:38,750 --> 00:04:42,625 "การปล้นไม่ใช่แผนการ แต่เป็นหลักสูตร" 41 00:04:45,708 --> 00:04:47,916 ทำไมเขาถึงไม่อยู่ที่นี่กับเราล่ะ 42 00:04:48,000 --> 00:04:49,666 เขากำลังวางแผนการปล้นของตัวเอง 43 00:04:50,458 --> 00:04:52,208 มันจะวิเศษมาก 44 00:04:52,291 --> 00:04:54,750 เขาใช้เวลาครึ่งชีวิตวางแผนนั้น 45 00:04:54,833 --> 00:04:56,041 แต่เธอพูดถูก 46 00:04:56,791 --> 00:05:00,833 ทุกคนสงสัยว่าทำไม ฉันถึงไม่เลือกโจรที่มีประสบการณ์ 20 ปี 47 00:05:00,916 --> 00:05:03,083 แต่เลือกพวกนายทุกคนแทน 48 00:05:04,000 --> 00:05:05,833 มีเหตุผลอยู่สองข้อ 49 00:05:06,708 --> 00:05:10,958 อย่างแรกคือการปล้นต้องการมันสมองเดียว 50 00:05:11,041 --> 00:05:12,458 และนั่นคือมันสมองของดาเมียน 51 00:05:12,541 --> 00:05:17,458 อย่างที่สอง มืออาชีพให้ความสนใจ กับอัตตามากกว่าความตื่นเต้น 52 00:05:17,541 --> 00:05:20,541 ในการปล้นครั้งนี้ อัตตาเป็นของฉัน 53 00:05:21,750 --> 00:05:23,750 และความตื่นเต้นเป็นของพวกนาย 54 00:05:23,833 --> 00:05:28,333 มันน่าเศร้ามากถ้าต้องทำงานกับคนที่ไม่ตื่นเต้น 55 00:05:28,416 --> 00:05:32,000 ในขณะที่ทุกคนยังคงหัวอ่อนอย่างมาก 56 00:05:32,083 --> 00:05:34,375 ทุกคนเรียนรู้สิ่งที่ฉันอยากให้เป็นได้ 57 00:05:34,458 --> 00:05:36,250 ทุกคนซึมซับความคิดของฉันได้ 58 00:05:36,333 --> 00:05:40,125 ยกตัวอย่าง เช่น บรูซ นายจะไม่ขัดจังหวะการเรียนอีกเลย 59 00:05:40,208 --> 00:05:41,333 - ใช่ไหม - ใช่ครับ 60 00:05:41,916 --> 00:05:44,500 และเหตุผลที่สามซึ่งสำคัญที่สุด 61 00:05:44,583 --> 00:05:49,583 เมื่อเราล้อมรอบไปด้วยคนหนุ่มสาวที่ตื่นเต้น เราจะอยากเป็นหนุ่มอีกครั้ง 62 00:05:49,666 --> 00:05:50,791 ใช่ไหม ดาเมียน 63 00:05:53,625 --> 00:05:57,500 ความกระตือรือร้น ความสดชื่น ความสวยงาม 64 00:05:57,583 --> 00:06:00,291 ทุกสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีค่า 65 00:06:00,375 --> 00:06:04,125 นั่นคือเหตุผลที่ฉันวางแผน ในห้องสวีทของโรงแรมห้าดาวชั้นเลิศ 66 00:06:04,208 --> 00:06:06,875 ไม่ใช่ในโรงเก็บเครื่องบิน หรืออะพาร์ตเมนต์ในเขตชานเมือง 67 00:06:06,958 --> 00:06:10,250 เหมือนพวกโจรที่ซ่อนตัวเหมือนหนู และแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีเข้มเสมอ 68 00:06:10,333 --> 00:06:14,208 ถ้าตัวเราจะเต็มไปด้วยกระสุน ที่หน้าประตูสถาบันประมูล 69 00:06:14,291 --> 00:06:16,791 เราจะทิ้งศพสวยๆ ทั้งห้าเอาไว้… 70 00:06:18,041 --> 00:06:19,250 และอีกหนึ่งศพของดาเมียน 71 00:06:19,958 --> 00:06:21,833 ขอบคุณสำหรับคำชม 72 00:06:22,750 --> 00:06:25,166 ตอนนี้ ถ้าไม่มีใครอยากขัดจังหวะอีกละก็… 73 00:06:27,791 --> 00:06:29,541 เชิญต่อได้เลย เคย์ล่า 74 00:06:29,625 --> 00:06:33,458 จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเธอควบคุมกล้องในสถาบันประมูลได้ 75 00:06:33,541 --> 00:06:36,666 ฉันจะบันทึกภาพของห้องนิรภัย และห้องโถงที่ว่างเปล่าได้ 76 00:06:36,750 --> 00:06:38,708 ฉันจะเล่นภาพวนซ้ำเมื่อเราต้องการ 77 00:06:39,291 --> 00:06:40,291 กำลังบันทึกภาพ 78 00:06:41,041 --> 00:06:44,791 ฉันจะส่งรูปห้องว่างพวกนั้น ไปที่หน้าจอเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ 79 00:06:46,833 --> 00:06:51,041 ถ้าคุณโปลิญักเอาอัญมณีสำหรับประมูล เข้าไปเก็บในห้องนิรภัยล่ะ 80 00:06:51,541 --> 00:06:54,041 เราจะให้กล้องเล่นภาพปัจจุบัน 81 00:06:54,125 --> 00:06:57,000 แล้วถ้าเป็นตอนที่เราเข้าไปขโมยมันล่ะ 82 00:06:57,083 --> 00:07:00,208 ฉันก็จะเล่นภาพที่บันทึกไว้ และยามจะเห็นห้องนิรภัยที่ว่างเปล่า 83 00:07:00,791 --> 00:07:02,166 เริ่มเล่นภาพวนซ้ำได้ 84 00:07:02,250 --> 00:07:03,375 (บันทึกล่วงหน้า) 85 00:07:14,000 --> 00:07:16,791 ภาพบันทึกล่วงหน้าหรือภาพปัจจุบัน 86 00:07:16,875 --> 00:07:20,083 เขาคิดว่าเห็นความจริง แต่มันเป็นเพียงความฝัน 87 00:07:20,166 --> 00:07:23,875 ขณะเดียวกัน คนไม่ซื่อกลุ่มนั้น ก็เอาบล็อกคอนกรีตของเขาออกไปพลัน 88 00:07:24,458 --> 00:07:25,666 ฉันเป็นกวีน่ะ 89 00:07:27,916 --> 00:07:29,416 เมื่อเราเข้าไปในห้องโถงแล้ว 90 00:07:29,500 --> 00:07:33,500 เราจะตัดผนังด้านหลังของห้องนิรภัย ตามข้อต่อที่ยึดเหล็กไว้ด้วยกัน 91 00:07:33,583 --> 00:07:37,000 รอยตัดประณีต ที่จะเอาแผ่นเหล็กเจ็ดตันออกไปได้ 92 00:07:37,083 --> 00:07:38,666 เราจะตัดแผ่นเหล็กนั่นยังไง 93 00:07:38,750 --> 00:07:40,541 ด้วยระบบที่แม่นยำที่สุดที่เคยมีมา 94 00:07:41,916 --> 00:07:44,333 เครื่องตัดโลหะจะทิ้งร่องรอยเอาไว้ 95 00:07:46,000 --> 00:07:49,708 ลองนึกภาพลวดที่ตัดได้แม่นยำราวกับเพชรสิ 96 00:07:50,208 --> 00:07:52,166 ด้วยมอเตอร์กำลังสองเท่า 97 00:07:59,291 --> 00:08:02,000 เราจะตัดเหล็กด้วยความเร็ว 40 เมตรต่อวินาที 98 00:08:02,083 --> 00:08:04,416 นั่นจะเป็นระบบของเรา 99 00:08:12,000 --> 00:08:13,583 ต่อเหล็กเข้ากับเครน 100 00:08:13,666 --> 00:08:18,791 จากนั้นเราจะเกี่ยวมันเข้ากับตะขอ ให้เครนยกมันขึ้นไป 50 เซนติเมตร 101 00:08:18,875 --> 00:08:21,750 - เครนจะอยู่ที่ไหน - เหนือห้องนิรภัย 102 00:08:21,833 --> 00:08:24,666 โครงสร้างจะอำพราง รอกสองตัวที่เราจะฝังไว้ตรงนั้น 103 00:08:25,250 --> 00:08:28,958 เครนจะยกแผ่นเหล็กของเรา เหมือนมันเป็นประตูโรงรถ 104 00:08:29,041 --> 00:08:31,791 ด้วยรีโมตควบคุม ทำให้เรามีพื้นที่พอ 105 00:08:31,875 --> 00:08:33,250 ในการเข้าไปข้างใน 106 00:08:34,583 --> 00:08:36,458 เล่นภาพห้องนิรภัยวนซ้ำแล้ว 107 00:09:14,000 --> 00:09:15,583 ใช่แล้ว สุดยอด 108 00:09:15,666 --> 00:09:16,708 สุดยอดเลย 109 00:09:18,291 --> 00:09:21,375 เคย์ล่า บอกเบอร์ลินว่าเราเข้ามาแล้ว 110 00:09:24,750 --> 00:09:27,750 เบอร์ลิน ดาเมียนบอกให้ฉันบอกคุณว่า เราเข้าไปในห้องนิรภัยแล้ว 111 00:09:27,833 --> 00:09:28,916 เราทำสำเร็จแล้ว 112 00:09:32,708 --> 00:09:34,458 เราอยู่ในห้องนิรภัยแล้ว 113 00:09:40,958 --> 00:09:44,041 นี่ บอกดาเมียนทีว่าเขาเป็นอัจฉริยะ 114 00:09:44,125 --> 00:09:47,083 เขาจะได้รางวัลออสการ์ สาขาโจรยอดเยี่ยมในปีนี้แน่ 115 00:09:48,291 --> 00:09:50,708 ดาเมียน เบอร์ลินบอกให้ฉัน บอกคุณว่าคุณเป็นอัจฉริยะ 116 00:09:50,791 --> 00:09:53,250 และคุณจะชนะรางวัลออสการ์ สาขาโจรยอดเยี่ยมปีนี้ 117 00:09:54,708 --> 00:09:57,708 พวกเราทุกคนจะชนะรางวัล สาขาอาชญากรยอดเยี่ยมปีนี้ 118 00:09:58,333 --> 00:10:01,458 เขาบอกว่าเราจะชนะรางวัล สาขาอาชญากรยอดเยี่ยมปีนี้ 119 00:10:03,291 --> 00:10:05,416 อย่าลืมเธอด้วย หัวกะทิ 120 00:10:06,083 --> 00:10:07,041 เธอเป็นอัจฉริยะ 121 00:10:09,583 --> 00:10:11,166 ห้องนิรภัยดูเป็นยังไงบ้าง 122 00:10:12,125 --> 00:10:13,916 ว่างเปล่าอย่างที่คิดไว้ค่ะ 123 00:10:14,500 --> 00:10:18,333 เมื่ออัญมณีชิ้นสุดท้ายมาถึง เราจะปูพรมแดงเดินเข้าไปในนั้น 124 00:10:28,375 --> 00:10:30,333 แต่นั่นยังอีกหลายวัน 125 00:10:30,916 --> 00:10:33,041 ระหว่างนั้น มาสนุกกับปารีสกันเถอะ 126 00:10:38,958 --> 00:10:40,625 วันนี้คุณเป็นยังไงบ้าง ที่รัก 127 00:10:41,375 --> 00:10:42,208 บอกผมมาสิ 128 00:10:43,333 --> 00:10:44,708 คุณคิดถึงผมไหม 129 00:10:45,208 --> 00:10:46,416 บอกตามตรงนะ ใช่ 130 00:10:46,916 --> 00:10:50,875 ฉันคิดว่าอยากทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อน 131 00:10:52,250 --> 00:10:54,291 ไม่รู้สิ อะไรที่บ้าบิ่น 132 00:10:55,583 --> 00:10:56,750 เช่นอะไร 133 00:11:02,625 --> 00:11:06,041 ร่วมรักในห้องน้ำร้านอาหารมิชลินสามดาว 134 00:11:06,833 --> 00:11:09,583 พนันได้เลยว่าไม่มีใครทำอะไรแบบนั้นในร้านนี้แน่ 135 00:11:09,666 --> 00:11:11,166 มันจะเป็นเหมือนมรดกของเรา 136 00:11:11,250 --> 00:11:14,958 เราจะเป็นคนแรกที่ทำแบบนั้นไปตลอดชีวิตที่เหลือ 137 00:11:15,541 --> 00:11:16,666 คุณคิดว่าไง 138 00:11:34,875 --> 00:11:35,750 อุ๊ย 139 00:11:55,250 --> 00:11:58,208 ตอนนี้คุณมองตาฉัน โดยที่รู้ว่าฉันไม่ใส่อะไรเลยได้แล้ว 140 00:11:58,791 --> 00:12:00,875 ต้องยอมรับเลยว่าคุณทำให้ผมมีอารมณ์ 141 00:12:01,750 --> 00:12:04,000 ฉันจะรอคุณในห้องน้ำหญิง 142 00:12:06,041 --> 00:12:07,166 อย่าช้านะ 143 00:12:13,375 --> 00:12:15,375 สามีฉัน เขาเพิ่งเดินเข้ามา 144 00:12:16,333 --> 00:12:17,333 ฉันจะทำยังไงดี 145 00:12:18,125 --> 00:12:19,708 ลุกขึ้นแล้วทักทายเขา 146 00:12:19,791 --> 00:12:23,875 บอกเขาว่าผมเป็นนายหน้าขายงานศิลปะเฮงซวย คุณทนผมไม่ได้ คุณอยากกลับ 147 00:12:23,958 --> 00:12:27,125 บอกเขาว่าผมเป็นคนหัวสูงมารยาททราม ผมจะแสดงให้เนียนเอง 148 00:12:27,208 --> 00:12:28,916 ไม่ต้องลังเล ไปเลย 149 00:12:34,333 --> 00:12:38,333 คุณมาร์ติเนซ นี่สามีฉัน คุณโปลิญักค่ะ 150 00:12:39,541 --> 00:12:42,208 บังเอิญจริงๆ ที่เรามาร้านเดียวกัน 151 00:12:43,666 --> 00:12:46,583 - ยินดีที่ได้รู้จักครับ - เขาเป็นนายหน้าศิลปะชาวสเปน 152 00:12:46,666 --> 00:12:50,041 ฉันบอกคุณว่า วันนี้จะกินมื้อเที่ยงกับเขา จำได้ไหม 153 00:12:52,458 --> 00:12:54,500 คุณจะว่าอะไรไหมถ้าเขาจะนั่งกับเรา 154 00:13:06,666 --> 00:13:07,916 มีปัญหาอะไรหรือเปล่า 155 00:13:08,000 --> 00:13:10,625 คุณทนผมไม่ได้เหรอ ไม่สนุกที่ได้คุยกับผมเหรอ 156 00:13:10,708 --> 00:13:12,083 หรือบางทีอาจจะแย่กว่านั้น 157 00:13:12,166 --> 00:13:15,208 บางทีคุณอาจจะคิดไปเอง เพราะผมเป็นคนดีและสุภาพ 158 00:13:15,291 --> 00:13:16,791 คุณคิดว่าผมจีบคุณสินะ 159 00:13:16,875 --> 00:13:20,166 ฉันไม่เข้าใจน้ำเสียงคุณหรือสิ่งที่คุณต้องการจะสื่อ 160 00:13:20,250 --> 00:13:21,541 ง่ายๆ เลยนะ คุณผู้หญิง 161 00:13:21,625 --> 00:13:24,833 ไม่ต้องเรียกใครมาช่วยหรอก ผมจะไปเอง 162 00:13:24,916 --> 00:13:26,625 ผมเป็นนายหน้าศิลปะชื่อดัง 163 00:13:26,708 --> 00:13:30,375 ผมแค่อยากทำธุรกิจกับคุณ ไม่ใช่ให้คุณปลดซิปกางเกงผม 164 00:13:30,458 --> 00:13:32,791 สงบสติอารมณ์หน่อย คุณชายแท้ 165 00:13:33,375 --> 00:13:35,041 คุณล้ำเส้นเกินไปแล้ว 166 00:13:37,125 --> 00:13:40,083 ที่นี่เป็นที่สาธารณะ เราพูดคุยกันอย่างมีอารยธรรมได้ 167 00:13:40,166 --> 00:13:41,833 คุณต้องเคารพเธอหน่อย 168 00:13:44,208 --> 00:13:45,625 ได้ยินผมไหม 169 00:13:54,166 --> 00:13:55,000 ชัดแจ๋วเลย 170 00:13:56,083 --> 00:13:57,583 ทานให้อร่อยนะครับ 171 00:14:13,708 --> 00:14:14,750 ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย 172 00:14:16,208 --> 00:14:17,375 ฉันทำอะไรลงไป 173 00:14:18,916 --> 00:14:20,583 ฉันตื่นเต้นมากเลย 174 00:14:21,333 --> 00:14:25,791 ขมับฉันเต้นตุบๆ ฉันรู้สึกได้ถึงกรามที่ขบกันเลย 175 00:14:26,291 --> 00:14:30,458 ฉันหยุดคิดไม่ได้เลยว่า "กางเกงในฉันจะลอยออกไปในอากาศ" 176 00:14:31,208 --> 00:14:32,958 ฉันจะบ้า 177 00:14:33,791 --> 00:14:36,000 ฉันรู้สึกผิดที่นอกใจเขา 178 00:14:36,583 --> 00:14:39,708 แต่ก็ตื่นเต้นมากด้วยเหมือนกัน 179 00:14:41,625 --> 00:14:42,791 ไปจากปารีสกันเถอะ 180 00:14:43,500 --> 00:14:45,708 ไปปราสาท สปา ที่ไหนก็ได้ 181 00:14:45,791 --> 00:14:47,125 สุดสัปดาห์นี้ 182 00:14:47,958 --> 00:14:48,833 แค่เราสองคน 183 00:14:50,041 --> 00:14:52,833 ให้เหมือนว่าคนอื่นบนโลกหายไปหมด 184 00:14:53,500 --> 00:14:55,750 - ง่ายๆ แบบนั้นเลย ไม่เตรียมเสื้อผ้าหรือไง - ที่รัก 185 00:14:55,833 --> 00:14:57,958 เราอยู่ในปารีส เมืองแห่งแฟชั่นนะ 186 00:14:58,041 --> 00:15:00,500 อีกอย่าง ผมว่าคุณต้องใช้กางเกงใน 187 00:15:00,583 --> 00:15:01,791 เอามานะ 188 00:15:05,000 --> 00:15:06,958 ฉันจะบอกสามีฉันว่ายังไง 189 00:15:07,041 --> 00:15:11,000 เราคุยกันว่าจะใช้เวลาสองสามวัน ที่บ้านตากอากาศในชองติญี 190 00:15:14,041 --> 00:15:17,333 บอกเขาว่าคุณต้องไปทำธุระด่วน 191 00:15:17,416 --> 00:15:19,625 คุณไม่มีเวลาแวะไปที่บ้านนั้นด้วยซ้ำ 192 00:15:22,833 --> 00:15:26,583 จำได้ไหมตอนที่ฉันบอกคุณว่า ฉันนอนไม่หลับเพราะ… 193 00:15:27,583 --> 00:15:30,166 ฉันกลัวว่าจะพลาดอะไรที่วิเศษไป 194 00:15:32,500 --> 00:15:34,250 ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว 195 00:15:34,833 --> 00:15:36,041 ตอนนี้ฉันรู้สึกว่า… 196 00:15:37,416 --> 00:15:40,125 ฉันได้สัมผัสทุกอย่าง ที่เคยต้องการและมากกว่านั้นอีก 197 00:15:41,291 --> 00:15:42,208 เมื่อฉันอยู่กับคุณ 198 00:15:44,083 --> 00:15:46,208 ในโลกนี้มีคนแปดพันล้านคน 199 00:15:47,250 --> 00:15:49,583 แต่เราอยู่นี่แล้ว คุณกับฉัน 200 00:16:01,625 --> 00:16:02,750 ดื่ม 201 00:16:04,875 --> 00:16:09,666 ฉันมาที่นี่เป็นครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อน กับเมียฉัน ในรถไดแอนหก 202 00:16:09,750 --> 00:16:12,625 เรากลายเป็นคนฝรั่งเศสตั้งแต่นั้นมา 203 00:16:12,708 --> 00:16:16,375 กินขนมปังบาแกตต์ทุกวัน ครัวซองต์เป็นมื้อเช้า 204 00:16:16,458 --> 00:16:18,500 และไวน์เบอร์กันดีเมื่อมีเงิน 205 00:16:18,583 --> 00:16:20,375 - มูแลงรูจ… - ขอลองได้ไหม 206 00:16:20,458 --> 00:16:23,500 - ราตาตูย… - ถั่วลันเตา… 207 00:16:25,583 --> 00:16:27,166 - "ถั่วลันเตา" - ใช่ 208 00:16:29,625 --> 00:16:31,416 ฉันขอเบิกเงินที่ปล้นล่วงหน้าได้ไหม 209 00:16:31,500 --> 00:16:33,500 - เธอจะเอาไปทำอะไร - สำหรับสี่วันนี้ 210 00:16:33,583 --> 00:16:36,791 มีเทศกาลดนตรีอิเล็กทรอนิกส์สุดเจ๋ง ในนิวออร์ลีนส์ 211 00:16:36,875 --> 00:16:38,416 ฉันอยากไปปาร์ตี้แบบจัดหนัก 212 00:16:38,500 --> 00:16:39,625 ไปนิวออร์ลีนส์เหรอ 213 00:16:39,708 --> 00:16:41,291 เธอรู้ไหมว่านิวออร์ลีนส์อยู่ที่ไหน 214 00:16:42,208 --> 00:16:44,916 ฉันไม่สนว่าจะนั่งรถเมล์ชั่วโมงเดียว หรือเครื่องบิน 20 ชั่วโมง 215 00:16:45,000 --> 00:16:46,291 ถ้าเหตุผลสมควร 216 00:16:46,875 --> 00:16:49,125 - แล้วเหตุผลที่สมควรนั่นคืออะไร - เพื่อความสนุก 217 00:16:49,750 --> 00:16:51,916 การผจญภัยไร้สาระที่ไม่รู้ตอนจบ 218 00:16:53,041 --> 00:16:55,958 มากับฉันสิ ปารีส นิวออร์ลีนส์ 219 00:16:56,041 --> 00:16:57,333 ฟังดูดีนะ 220 00:17:02,375 --> 00:17:05,458 ไม่ ฉันอยากรู้ว่า การผจญภัยของฉันจะจบยังไงมากกว่า 221 00:17:05,541 --> 00:17:07,166 น่าเบื่อชะมัด 222 00:17:13,125 --> 00:17:16,000 ถ้าไม่ไปนิวออร์ลีนส์ งั้นเราจะฉลองกันที่ปารีส 223 00:17:16,083 --> 00:17:17,708 มาเปิดแชมเปญฉลองกัน 224 00:17:17,791 --> 00:17:18,625 ใช่แล้ว แชมเปญ 225 00:17:19,416 --> 00:17:21,791 ฉันไม่ชอบแชมเปญขนาดนั้น 226 00:17:28,166 --> 00:17:29,083 ขอโทษที เพื่อน 227 00:17:34,208 --> 00:17:35,416 อร่อยเหาะ 228 00:17:37,791 --> 00:17:38,625 เมียฉันโทรมา 229 00:17:38,708 --> 00:17:41,375 พวกนายเป็นนักเรียนซอร์บอนน์นะ อย่าพูดภาษาสเปน 230 00:17:42,041 --> 00:17:44,250 - สวัสดี ที่รัก สบายดีไหม - สวัสดี ดาเมียน 231 00:17:44,750 --> 00:17:47,083 คุณจับได้ว่าผมกำลังดื่มอยู่กับนักเรียน 232 00:17:47,166 --> 00:17:48,916 บนดาดฟ้าในปารีส 233 00:17:49,000 --> 00:17:51,208 โบฮีเมียนสุดๆ นี่นักเรียนของผม 234 00:17:51,291 --> 00:17:53,000 - หวัดดีค่ะ - สวัสดีค่ะ บองชูร์ 235 00:17:58,541 --> 00:18:01,583 ขี้ประจบจริงๆ เธอบอกว่าการบรรยายของผมเยี่ยมมาก 236 00:18:01,666 --> 00:18:03,541 ทำไมเธอพูดฝรั่งเศสเก่งจัง 237 00:18:03,625 --> 00:18:06,000 ฉันเคยอยู่ที่นี่สองสามเดือนตอนเป็นเด็ก 238 00:18:06,083 --> 00:18:06,958 เจ๋งเป้ง 239 00:18:07,041 --> 00:18:08,875 ตอนนี้ปารีสสวยมาก 240 00:18:09,375 --> 00:18:11,250 โรแมนติกเหมือนเดิมเลย 241 00:18:11,333 --> 00:18:14,166 พอผมจบหลักสูตรแล้ว คุณอยากมา 242 00:18:14,250 --> 00:18:15,625 เจอผมที่นั่นไหม 243 00:18:16,958 --> 00:18:18,541 เหมือนเมื่อ 20 ปีก่อนไง 244 00:18:20,583 --> 00:18:23,208 เราจูบกันที่ชั้นบนสุดของหอไอเฟล 245 00:18:23,291 --> 00:18:25,708 ฉันรู้สึกได้ว่าคุณกลัวความสูงบนนั้น 246 00:18:25,791 --> 00:18:27,291 มันคุ้มกันนะ 247 00:18:30,166 --> 00:18:31,250 ฉันคิดมาตลอด 248 00:18:31,833 --> 00:18:34,291 นี่ไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายสำหรับฉัน 249 00:18:35,291 --> 00:18:37,500 แต่ฉันคิดว่ามันคงดีที่สุดถ้าเราจะเลิกกัน 250 00:18:44,166 --> 00:18:46,333 ดาเมียน ได้ยินฉันไหม คุณโอเคไหม 251 00:18:46,416 --> 00:18:47,916 ผมได้ยิน ใช่ 252 00:18:49,416 --> 00:18:51,708 คุณคิดแบบนั้นก็ไม่เป็นไร ผม… 253 00:18:52,208 --> 00:18:54,375 บางครั้งผมก็คิดแบบนั้น… 254 00:18:55,291 --> 00:18:58,458 มันคงดีถ้าเราห่างกันสักพัก 255 00:18:59,041 --> 00:19:02,083 เปิดมุมมองใหม่ๆ และกลับมามั่นคงกว่าเดิม 256 00:19:02,833 --> 00:19:06,583 ตื่นเต้นกว่าเดิม ใช่ไหม เหมือนเริ่มต้นใหม่ไง 257 00:19:08,958 --> 00:19:11,875 ดาเมียน เราห่างกันมานานเกินไปแล้ว 258 00:19:12,458 --> 00:19:14,625 คุณตระเวนไปเรียนทั่วโลก การสัมมนาของคุณ 259 00:19:14,708 --> 00:19:16,750 งานการกุศลของคุณกับเอ็นจีโอ 260 00:19:19,125 --> 00:19:20,958 ฉันกำลังพูดถึงจุดจบ 261 00:19:27,583 --> 00:19:29,916 ขอโทษนะ ผมอาจจะรับมันไม่ไหว 262 00:19:30,000 --> 00:19:32,625 คุณพูดเสมอว่าผมคือรักแท้ของคุณและ… 263 00:19:32,708 --> 00:19:36,875 และคุุณเป็นของผม เราพูดแบบนั้นเมื่อสี่หรือห้าเดือนก่อนเอง 264 00:19:36,958 --> 00:19:39,166 คุณอาจเป็นรักแท้ของฉันแต่… 265 00:19:40,125 --> 00:19:42,958 มันไม่ได้หมายความว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป 266 00:19:49,333 --> 00:19:50,333 แต่ว่า… 267 00:19:53,625 --> 00:19:57,291 ถ้าผมเป็นรักแท้ของคุณ การเลิกกันมันไม่สมเหตุสมผลเลย ที่รัก 268 00:19:58,958 --> 00:20:00,666 อย่าเรียกฉันว่า "ที่รัก" 269 00:20:03,416 --> 00:20:06,875 โอเค คาร์เมน ผมขอโทษ มันติดปากน่ะ 270 00:20:08,666 --> 00:20:11,083 ไม่ต้องโทรหาฉันสักพักนะ 271 00:20:32,500 --> 00:20:34,750 ปารีสทำให้นึกถึงความหลังน่ะ 272 00:20:34,833 --> 00:20:37,125 เราจะไปเที่ยวกัน คุณจะไปไหม 273 00:20:37,208 --> 00:20:39,208 นายอยากให้ฉันลงเอยด้วยการดื่ม 274 00:20:39,291 --> 00:20:42,125 และเต้นกับนักศึกษาปริญญาตรีที่บาร์โคโยตีเหรอ 275 00:20:42,208 --> 00:20:44,583 ไม่ละ ขอบใจ ฉันจะไปเฝ้ากล้องวงจรปิด 276 00:20:45,083 --> 00:20:48,125 ฉันจะอยู่ด้วย ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณระหว่างที่คุณดูกล้อง 277 00:20:48,208 --> 00:20:49,458 - จริงเหรอ - จริงเหรอ 278 00:20:50,583 --> 00:20:51,416 จริง 279 00:20:52,541 --> 00:20:53,875 - เคย์ล่า - ใช่ 280 00:20:53,958 --> 00:20:56,583 - "ใช่" อะไร - ใช่ ฉันไปด้วย ไปกันเถอะ 281 00:20:56,666 --> 00:20:58,750 ถ้างั้นก็ไปปาร์ตี้กันเลย 282 00:21:04,625 --> 00:21:06,291 ใช่ ในหนึ่งสัปดาห์ 283 00:21:06,375 --> 00:21:07,333 {\an8}(ร้านเช่ารถ) 284 00:21:07,416 --> 00:21:10,083 ร้านเช่ามอเตอร์ไซค์โทรมาไม่หยุดเลย 285 00:21:10,166 --> 00:21:11,958 บอกฉันมาว่านายเอามันไปจอดไว้ไหน 286 00:21:12,041 --> 00:21:13,916 เพื่อน ลืมเรื่องมอเตอร์ไซค์ไปเถอะ 287 00:21:14,000 --> 00:21:16,416 พวกเขาโทรหาฉันทุกวัน ไม่เข้าใจเหรอ 288 00:21:17,083 --> 00:21:19,958 พวกเขาขู่ว่าจะเอาพาสปอร์ตฉันให้ตำรวจ 289 00:21:20,041 --> 00:21:23,375 บรูซ นายกำลังจะขโมยอัญมณีมูลค่า 44 ล้าน 290 00:21:23,458 --> 00:21:25,750 นายเอาพาสปอร์ตปลอมไปเช่ามันมานะ 291 00:21:25,833 --> 00:21:27,083 แต่มันมีรูปของเขา 292 00:21:29,333 --> 00:21:32,125 ถ้าเขามีประวัติ ตำรวจก็ใช้ 293 00:21:32,208 --> 00:21:34,000 เทคโนโลยีจดจำใบหน้าจับเขาได้ 294 00:21:35,666 --> 00:21:38,458 บอกฉันมาว่ามอเตอร์ไซค์บ้านั่นอยู่ไหน 295 00:21:38,541 --> 00:21:40,041 นายก็เห็นเรื่องแชมเปญแล้ว 296 00:21:40,125 --> 00:21:44,625 เบอร์ลินจะทำยังไง ถ้าเขารู้ว่าตำรวจกำลังตามหาหน้าฉันอยู่ 297 00:21:44,708 --> 00:21:46,625 ฉันจบเห่แน่ 298 00:21:48,250 --> 00:21:49,750 ถ้างั้นเราก็ซวยแล้ว 299 00:21:50,666 --> 00:21:52,666 อดีตนักโทษของบาทหลวงเอามันไป 300 00:21:52,750 --> 00:21:54,083 ว่าไงนะ 301 00:22:41,666 --> 00:22:43,000 ฉันเอาพิซซ่ามาให้ 302 00:22:44,458 --> 00:22:47,416 ไม่ใส่ปลากะตัก และเบอร์กันดีหนึ่งขวด ฉันรู้ว่าคุณชอบ 303 00:22:50,500 --> 00:22:51,708 ก็ได้ 304 00:22:55,916 --> 00:22:58,458 คุณไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่คุยกับภรรยาคุณ 305 00:22:58,541 --> 00:23:00,708 - ทะเลาะกันเหรอ - ประมาณนั้น 306 00:23:00,791 --> 00:23:02,708 พูดให้ถูกคือเขาทิ้งฉันไป 307 00:23:05,125 --> 00:23:06,208 ยินดีต้อนรับเข้าแก๊ง 308 00:23:08,666 --> 00:23:10,291 อย่าคิดมากเลย 309 00:23:11,708 --> 00:23:13,583 ทุกความสัมพันธ์มีวันสิ้นสุด 310 00:23:14,208 --> 00:23:16,625 ความสัมพันธ์ก็เหมือนช่วงเวลาดีๆ หนึ่งหยิบมือ 311 00:23:16,708 --> 00:23:18,416 ในหายนะครั้งใหญ่ 312 00:23:21,708 --> 00:23:22,750 เหมือนไททานิค 313 00:23:23,833 --> 00:23:25,208 ไททานิคมันทำไม 314 00:23:26,000 --> 00:23:28,666 ไททานิค นั่นคือความรัก 315 00:23:30,166 --> 00:23:32,666 เริ่มจากการเต้นรำในงานเลี้ยง 316 00:23:33,166 --> 00:23:35,208 แล้วจู่ๆ ก็ไปอยู่ในร่องลึกมาเรียนา 317 00:23:36,166 --> 00:23:38,083 มีเพียงไม้กระดานแผ่นเดียวที่จะช่วยชีวิตได้ 318 00:23:38,166 --> 00:23:40,083 คนใดคนหนึ่งเกาะมันไว้ ตัวหนาวสั่น 319 00:23:40,166 --> 00:23:42,458 ในขณะที่อีกคนจมดิ่งสู่ก้นทะเลลึก 320 00:23:43,041 --> 00:23:46,708 มื้อเย็น โรแมนติก มีอะไรกันในรถ 321 00:23:47,291 --> 00:23:48,875 มือบนกระจกที่เป็นฝ้า 322 00:23:48,958 --> 00:23:52,291 นั่นคือช่วงเวลาที่ดีในหายนะครั้งใหญ่ 323 00:23:52,375 --> 00:23:55,083 เธอพูดจาเหมือนแม่ม่ายวัย 50 ที่มีไส้เลื่อนสองข้างเลย 324 00:23:57,333 --> 00:23:59,166 เขาทำให้เธอเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ 325 00:24:01,833 --> 00:24:02,833 นิดหน่อย 326 00:24:03,916 --> 00:24:05,625 ฉันคิดว่านั่นคือสิ่งที่ฉันได้จากมัน 327 00:24:05,708 --> 00:24:07,375 ความเจ็บปวดแลกกับสติปัญญา 328 00:24:08,458 --> 00:24:12,416 และเมื่อรู้แบบนั้นแล้ว ถ้ารอดจากไททานิคได้ เราก็ไม่ต้องกลับไปที่นั่นอีก 329 00:24:12,500 --> 00:24:16,083 ไม่ นั่นไม่ใช่ปัญญา นั่นคือการยอมแพ้ 330 00:24:16,750 --> 00:24:17,708 ฉันจะไม่ยอมแพ้ 331 00:24:17,791 --> 00:24:19,458 ฉันจะกลับไปสเปน 332 00:24:19,541 --> 00:24:22,125 และเตือนความจำเขาว่า ทำไมฉันถึงเป็นรักแท้ของเขา 333 00:24:22,208 --> 00:24:24,125 ฉันมีคำแนะนำแค่ข้อเดียว 334 00:24:24,875 --> 00:24:27,500 ดูให้แน่ใจว่าเธออยู่คนเดียวตอนคุณโผล่ไป 335 00:24:28,541 --> 00:24:30,583 เธอพยายามพูดเรื่องอะไร 336 00:24:31,166 --> 00:24:32,166 ฟังนะ ดาเมียน 337 00:24:33,500 --> 00:24:37,000 ไม่ว่าความสัมพันธ์ของคุณจะเคยดีแค่ไหน มันจืดจางไปแล้ว 338 00:24:37,083 --> 00:24:38,458 ภรรยาของคุณก้าวต่อไปแล้ว 339 00:24:39,250 --> 00:24:42,125 เธอต้องหยุดรู้สึกผิด เพื่อจะได้มีความสุขกับรักครั้งใหม่ 340 00:24:42,208 --> 00:24:44,041 เธอถึงได้บอกเลิกคุณทางโทรศัพท์ 341 00:24:45,208 --> 00:24:49,458 ฉันหวังว่าตัวเองจะคิดผิด แต่ถ้าไม่ ก็อย่างที่บอกไป ยินดีต้อนรับเข้าแก๊ง 342 00:24:51,625 --> 00:24:54,958 ดูกล้องต่อไปและกินพิซซ่าซะ ฉันต้องใช้ความคิดสักหน่อย 343 00:25:25,291 --> 00:25:26,833 ฉันชอบที่นี่มากเลย 344 00:25:28,625 --> 00:25:30,166 มันทำให้ฉันรู้สึกสงบ 345 00:25:32,500 --> 00:25:35,833 มีหลายที่ในปารีสที่ฉันอยากพาคุณไป 346 00:25:35,916 --> 00:25:37,833 สวนญี่ปุ่นบางแห่ง 347 00:25:37,916 --> 00:25:41,000 ที่คุณหลงทางและลืมทุกอย่างไปได้ 348 00:25:41,791 --> 00:25:43,125 และตลาดบาร์เบส 349 00:25:43,208 --> 00:25:45,625 ที่ชาวไร่เอาไวน์ชั้นดีมาขาย 350 00:25:45,708 --> 00:25:47,791 และชีสอาร์ทิซานอล คุณชอบชีสไหม 351 00:25:47,875 --> 00:25:49,458 ผมตายเพื่อชีสได้เลย 352 00:25:52,250 --> 00:25:54,458 บางครั้งพวกเขาก็เอาแกะมาด้วยนะ 353 00:25:56,666 --> 00:25:59,125 อ๋อ แล้วก็มีร้านกาแฟที่นึง ร้านกาแฟเก่าๆ 354 00:26:00,583 --> 00:26:02,541 กาแฟของพวกเขารสชาติเลอเลิศ 355 00:26:02,625 --> 00:26:03,958 มันสวยมาก 356 00:26:04,041 --> 00:26:07,958 มีเก้าอี้โบราณและเคาน์เตอร์นิเกิล 357 00:26:08,791 --> 00:26:10,333 ผมชอบที่แบบนั้น 358 00:26:11,458 --> 00:26:14,708 ทุกครั้งที่ไปมาดริดผมจะกลับไปที่เดิมตลอด 359 00:26:14,791 --> 00:26:16,666 คาเฟ่บัวโนสไอเรส 360 00:26:16,750 --> 00:26:19,708 "เมล็ดกาแฟบราซิลที่คั่วเอง" 361 00:26:26,000 --> 00:26:26,875 ซีโมน 362 00:26:27,583 --> 00:26:29,666 คุณคิดว่าจะอยู่ที่นี่ต่อได้ไหม 363 00:26:36,958 --> 00:26:38,208 ผมอยู่ได้ตลอดไป 364 00:26:39,916 --> 00:26:41,208 ผมทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังได้ 365 00:26:41,791 --> 00:26:43,625 บ้านของผม งาน เพื่อนฝูง… 366 00:26:46,291 --> 00:26:49,500 ผมจะต้องการมันไปทำไม ถ้าได้ใช้ชีวิตกับคุณในปารีส 367 00:26:51,000 --> 00:26:52,125 คุณพูดจริงเหรอ 368 00:26:53,541 --> 00:26:54,833 แน่นอน 369 00:26:57,500 --> 00:26:58,375 ฉันชอบนะ 370 00:27:08,375 --> 00:27:10,958 (ฟรองซัวส์) 371 00:27:11,750 --> 00:27:12,708 ฟรองซัวส์โทรมา 372 00:27:13,791 --> 00:27:15,500 คุณจะรังเกียจไหม 373 00:27:15,583 --> 00:27:17,041 ไม่ ไม่อยู่แล้ว 374 00:27:21,083 --> 00:27:22,250 ฟรองซัวส์ 375 00:27:22,750 --> 00:27:24,958 คามิลล์ คุณเดินทางคนเดียวเหรอ 376 00:27:28,291 --> 00:27:31,083 คุณเปิดอีเมลทิ้งไว้ในแล็ปท็อป 377 00:27:31,875 --> 00:27:35,333 วันนี้ผมเครียดมากเพราะผมต้องรับ 378 00:27:35,416 --> 00:27:37,125 อัญมณีสำหรับงานประมูลและ… 379 00:27:39,083 --> 00:27:43,916 ผมแวะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้าน และเจอแล็ปท็อปของคุณเปิดอยู่ 380 00:27:45,208 --> 00:27:46,916 ผมอ่านจดหมายรักของคุณ 381 00:27:48,083 --> 00:27:51,416 เขาทำให้คุณรู้สึกถึงสิ่งที่ไม่เคยรู้สึกมาหลายปี 382 00:27:52,833 --> 00:27:58,166 เพลงที่คุณส่งให้เขาเป็นเพลงเดียวกับที่เราฟัง 383 00:28:00,041 --> 00:28:04,500 จากที่ผมเห็น พวกคุณไปเที่ยวเล่นที่เดียวกับที่เราไป 384 00:28:04,583 --> 00:28:08,708 แล้วผมก็อ่านชื่อเขา "คุณมาร์ติเนซ ผู้เชี่ยวชาญศิลปะ" 385 00:28:08,791 --> 00:28:11,458 หนุ่มสเปนที่ร้านอาหาร 386 00:28:12,250 --> 00:28:13,208 ฟรองซัวส์ 387 00:28:14,000 --> 00:28:16,166 ฉันอธิบายได้ ตกลงไหม 388 00:28:24,750 --> 00:28:26,125 เขาอ่านข้อความของเรา 389 00:28:26,833 --> 00:28:28,000 เขาเห็นทุกอย่างแล้ว 390 00:28:29,583 --> 00:28:31,000 ฉันต้องคุยกับเขา 391 00:28:32,125 --> 00:28:34,666 ขอเวลาฉันตามลำพังสักพักได้ไหม 392 00:28:34,750 --> 00:28:38,250 ได้อยู่แล้ว อยากให้ผมกลับมาเมื่อไหร่ก็บอกนะ 393 00:28:45,916 --> 00:28:47,500 ชายแท้ 394 00:28:48,000 --> 00:28:50,416 แท้ถึงใจพอหรือยัง 395 00:28:51,166 --> 00:28:53,500 มาดูกันว่าตอนนี้ใครล้ำเส้นใคร 396 00:29:13,791 --> 00:29:15,166 - อรุณสวัสดิ์ - อรุณสวัสดิ์ 397 00:29:15,250 --> 00:29:17,541 สวัสดี อยากเล่นไพ่ไหม 398 00:29:17,625 --> 00:29:21,291 ผมก็อยากเล่นไพ่กับพวกคุณนะครับ 399 00:29:21,375 --> 00:29:23,625 แต่ผมเหนื่อยกับความรักมากเกินไป 400 00:29:23,708 --> 00:29:26,083 และผมรู้สึกอยากวิ่ง 401 00:29:26,166 --> 00:29:27,750 งั้นก็วิ่งเลย 402 00:29:27,833 --> 00:29:29,666 - วิ่งเลย พ่อหนุ่ม - ลาก่อน 403 00:29:29,750 --> 00:29:30,625 ลาก่อน 404 00:29:31,208 --> 00:29:33,375 น่ารักจริงๆ 405 00:30:04,041 --> 00:30:07,250 เข้ามาสิ มันเป็นห้องปลอดบุหรี่ แต่ฉันกลับมาสูบบุหรี่อีกแล้ว 406 00:30:10,541 --> 00:30:11,625 เธอพูดถูก 407 00:30:11,708 --> 00:30:13,416 เมียฉันมีชู้ 408 00:30:13,500 --> 00:30:15,666 มีบางอย่างที่ฉันพลาดไป 409 00:30:15,750 --> 00:30:17,541 เขาไปเซบีญาตอนสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ 410 00:30:17,625 --> 00:30:21,250 เขาบอกว่าจะไปดูขบวนแห่กับเพื่อนๆ 411 00:30:21,333 --> 00:30:24,791 แต่ดูสิ เขาแต่งตัวเหมือนจะไปดูโอเปร่า 412 00:30:24,875 --> 00:30:27,125 ฉันคิดว่าผมเขาสีบลอนด์สว่างขึ้น 413 00:30:27,208 --> 00:30:29,333 รูปนี้ที่เขาถ่ายกับเพื่อน มันไม่ใช่รูปที่ถ่ายเอง 414 00:30:29,416 --> 00:30:32,666 หมายความว่าไงน่ะเหรอ มีคนอื่นอยู่กับพวกเขาไง 415 00:30:34,500 --> 00:30:37,666 ช่วงฤดูร้อน เขาไปเยี่ยมแม่ที่บ้านริมทะเล 416 00:30:37,750 --> 00:30:39,750 คาร์เมนใส่ชุดว่ายน้ำเต็มตัวมาตลอด 417 00:30:39,833 --> 00:30:42,500 ห้าปีก่อน สี่ปีก่อน สามปีก่อน… 418 00:30:42,583 --> 00:30:45,250 ฤดูร้อนปีนี้ฉันไม่ได้ไปด้วยและเขาใส่ชุดบิกินี่ 419 00:30:45,333 --> 00:30:48,708 นุ่งโสร่ง ทำถึงขั้นเหน็บดอกไม้บ้าๆ ไว้ข้างหู 420 00:30:48,791 --> 00:30:52,375 ใครแต่งตัวเหมือนชาวฮาวาย ไปเล่นเกมเศรษฐีกับแม่บ้าง 421 00:30:53,666 --> 00:30:57,083 อาทิตย์นั้นเขาลืมส่งข้อความ มาบอกราตรีสวัสดิ์ฉันสองครั้ง 422 00:30:57,166 --> 00:31:01,333 เธออาจจะคิดว่า "ดาเมียนบ้าไปแล้ว" แต่เราทำแบบนั้นมาตลอด 20 ปี 423 00:31:01,416 --> 00:31:05,250 ปีที่แล้วเขาโพสต์ทุกอย่างที่ทำบนเฟซบุ๊ก 424 00:31:05,333 --> 00:31:08,833 และคนชื่อ "แจ็กคัล 70" 425 00:31:08,916 --> 00:31:11,666 กดถูกใจทุกโพสต์ของเขา 426 00:31:11,750 --> 00:31:13,541 ถูกใจแล้ว ถูกใจอีก 427 00:31:13,625 --> 00:31:15,833 {\an8}วันหนึ่ง หมอนั่นคอมเมนต์รูปด้วยอิโมจิไฟ 428 00:31:16,416 --> 00:31:20,583 ผู้ใช้แจ็กคัล 70 คอมเมนต์อิโมจิไฟ 429 00:31:20,666 --> 00:31:23,666 แล้วดูนี่สิ เราใช้โทรศัพท์โปรโมชั่นครอบครัว 430 00:31:23,750 --> 00:31:26,583 ในช่วงสิบเดือนที่ผ่านมา มีเบอร์ใหม่ที่โทรเข้าออกต่อเนื่อง 431 00:31:26,666 --> 00:31:29,500 ฉันคิดว่าเป็นญาติคนนึงของเขา เขามีญาติเยอะมาก 432 00:31:29,583 --> 00:31:32,208 แต่เรื่องนี้ทำให้ฉันคิดได้ 433 00:31:32,291 --> 00:31:34,250 เขาโทรไปเบอร์นั้นตอนที่ฉันไม่อยู่ 434 00:31:34,333 --> 00:31:39,041 ตั้งแต่มกราถึงมีนา และกรกฎาถึงกันยา เขาไม่โทร 435 00:31:39,125 --> 00:31:43,000 แต่วันที่ 13 ตุลาคม เวลา 20:16 น. 436 00:31:43,083 --> 00:31:46,208 เขาโทรคุยกับเบอร์นั้น 47 นาที 437 00:31:47,250 --> 00:31:51,666 มันคงไม่แปลกถ้าฉันไม่ได้ขึ้นเครื่องมาปารีส ตอนสองทุ่มของวันนั้น 438 00:31:52,416 --> 00:31:54,416 เขาไปส่งฉันที่สนามบิน 439 00:31:56,458 --> 00:32:00,500 เขาทิ้งฉันเหมือนหมาแล้วโทรไปเบอร์บ้านั่น 440 00:32:02,041 --> 00:32:04,291 และนี่คือหลักฐานที่ชี้ขาด 441 00:32:04,375 --> 00:32:07,250 คืนนั้นฉันได้รับข้อความแจ้งว่า 442 00:32:08,458 --> 00:32:11,291 มีการเรียกเก็บเงินจากบัตรเครดิต 178 ยูโร 443 00:32:11,375 --> 00:32:13,208 ฉันหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต 444 00:32:14,083 --> 00:32:15,291 มันเป็นร้านอาหาร 445 00:32:16,916 --> 00:32:18,291 "ดอกไม้ของแจ็กคัล" 446 00:32:18,375 --> 00:32:20,333 แจ็กคัล อีกครั้ง 447 00:32:20,416 --> 00:32:22,916 รู้ไหมว่าในเม็กซิโก "แจ็กคัล" หมายถึงอะไร 448 00:32:23,583 --> 00:32:26,041 "ผู้ชายดุดันที่มีอารมณ์ทางเพศสูง" 449 00:32:27,916 --> 00:32:31,708 ใครที่ไหนจะใช้เงิน 178 ยูโร ในร้านอาหารเม็กซิกัน 450 00:32:34,166 --> 00:32:36,375 ที่นั่นต้องมีเตกีลากับแจ็กคัลตัวโตแน่ 451 00:32:36,458 --> 00:32:37,791 พอได้แล้ว 452 00:32:42,583 --> 00:32:44,625 - เธอมาที่นี่ทำไม - เครื่องเพชรมาถึงแล้ว 453 00:32:44,708 --> 00:32:46,791 - วันนี้วันอะไร - วันจันทร์ 454 00:32:46,875 --> 00:32:49,000 แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด 455 00:32:49,083 --> 00:32:51,166 เครื่องเพชรจะถูกประเมินราคาวันพรุ่งนี้ 456 00:32:51,250 --> 00:32:53,708 วันพุธจะมีการแถลงข่าว 457 00:32:53,791 --> 00:32:54,958 เราไม่ได้วางแผนไว้ 458 00:32:55,041 --> 00:32:56,958 วันถัดไปคือวันประมูล 459 00:32:57,458 --> 00:32:59,666 เราต้องขโมยมันวันนี้ คืนนี้ 460 00:33:01,666 --> 00:33:03,000 เบอร์ลินอยู่ไหน 461 00:33:07,375 --> 00:33:09,833 รอย 462 00:33:09,916 --> 00:33:12,000 ฉันมีข่าวดี รอย 463 00:33:12,500 --> 00:33:14,250 เธออยากให้ฉันอยู่ที่ปารีส 464 00:33:14,333 --> 00:33:16,083 สามีเธอรู้เรื่องเราแล้ว 465 00:33:16,166 --> 00:33:19,000 เธอยังติดลมจากการร่วมรักอยู่เลย ตอนที่เขาโทรมา 466 00:33:19,708 --> 00:33:22,458 คุณหมายถึงคุณโปลิญักจากสถาบันประมูลเหรอ 467 00:33:22,541 --> 00:33:23,958 ลืมเรื่องงานประมูลไปซะ 468 00:33:24,041 --> 00:33:27,708 ฉันพูดถึงเรื่องส่วนตัว ลืมเรื่องงานได้แล้ว 469 00:33:27,791 --> 00:33:31,083 หมอนั่นเพิ่งอ่านจดหมายรักของเรา 470 00:33:32,583 --> 00:33:36,750 ตอนนี้ฉันแค่ต้องอ้าแขน รอให้เขาผลักไสเธอมาหาฉัน 471 00:33:36,833 --> 00:33:40,083 ฉันอาจจะยืดเวลาพักผ่อน ช่วงสุดสัปดาห์ออกไป รอย 472 00:33:40,166 --> 00:33:41,166 ไม่ได้ 473 00:33:41,250 --> 00:33:43,333 เราต้องขโมยเครื่องเพชรวันนี้ 474 00:33:44,041 --> 00:33:44,875 ทำไมต้องเป็นวันนี้ 475 00:33:45,666 --> 00:33:48,958 อัญมณีชิ้นสุดท้ายมาถึงแล้ว มงกุฎเพชรของเอเลน่าแห่งซาวอย 476 00:33:49,041 --> 00:33:51,250 เครื่องเพชรจะถูกเอาออกไปประเมินราคาพรุ่งนี้ 477 00:33:51,333 --> 00:33:53,666 จากนั้นจะมีการถ่ายภาพกับสื่อ 478 00:33:55,166 --> 00:33:56,791 เราต้องขโมยมันคืนนี้ 479 00:33:56,875 --> 00:33:59,041 ฉันต้องวางสายก่อน แต่ฉันจะไป 480 00:34:12,625 --> 00:34:13,958 ฉันขอโทษ ที่รัก 481 00:34:14,041 --> 00:34:16,916 ไม่ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษ คุณรู้สึกยังไงบ้าง 482 00:34:17,500 --> 00:34:19,000 ฉันสงสารเขามาก 483 00:34:19,583 --> 00:34:21,291 ผมลองมองในมุมของเขาแล้ว 484 00:34:22,291 --> 00:34:23,333 เขาน่าสงสารมาก 485 00:34:23,416 --> 00:34:24,458 เขาตกใจมาก 486 00:34:26,750 --> 00:34:28,500 มันเจ็บปวดสำหรับเราทั้งคู่ 487 00:34:28,583 --> 00:34:30,541 ผมขอถามได้ไหมว่า… 488 00:34:31,666 --> 00:34:33,000 คุณเล่าอะไรให้เขาฟัง 489 00:34:33,083 --> 00:34:33,916 ทุกอย่าง 490 00:34:36,500 --> 00:34:39,125 ว่าเราเดินทอดน่องไปตามริมฝั่งแม่น้ำแซน 491 00:34:41,541 --> 00:34:43,958 เราขับเวสป้าไปตามถนน 492 00:34:44,625 --> 00:34:46,500 จูบกันทุกครั้งที่เจอสัญญาณไฟ 493 00:34:50,125 --> 00:34:53,125 ฉันเล่าว่าคุณทำมาร์การิต้ารสชาติดีที่สุดในปารีส 494 00:34:55,250 --> 00:34:56,458 เราไม่ได้นอน 495 00:34:57,666 --> 00:34:59,916 ใช้เวลาทั้งคืนร่วมรักกัน 496 00:35:01,333 --> 00:35:03,375 แล้วเขาว่ายังไง 497 00:35:04,250 --> 00:35:05,750 เขาเองก็คงทำแบบเดียวกัน 498 00:35:06,333 --> 00:35:08,875 เมื่อเราตกอยู่ในห้วงความรักหัวปักหัวปำ 499 00:35:09,708 --> 00:35:11,333 เราก็ทำอะไรไม่ได้ 500 00:35:13,250 --> 00:35:15,500 และถ้าฉันรู้สึกแบบนั้น ฉันก็ควรได้สัมผัสมัน 501 00:35:15,583 --> 00:35:18,250 แล้วมันหมายความว่ายังไง 502 00:35:18,333 --> 00:35:20,333 ไม่รู้สิ ฉันเดาว่า… 503 00:35:21,625 --> 00:35:24,416 เขาหมายความว่าเขาจะไม่ขัดขวางเรา 504 00:35:24,500 --> 00:35:26,041 เขาเป็นคนดีจริงๆ 505 00:35:30,958 --> 00:35:32,875 เขาบอกว่าอยากเจอคุณ 506 00:35:33,666 --> 00:35:36,041 ฟรองซัวส์อยากเจอผมเหรอ 507 00:35:37,041 --> 00:35:38,583 ใช่ ฟรองซัวส์ 508 00:35:43,416 --> 00:35:46,458 ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคุณคือคนที่เจอในร้านอาหาร 509 00:35:46,541 --> 00:35:49,041 เขารู้สึกแย่ที่เรียกคุณว่า "ชายแท้" และ… 510 00:35:49,750 --> 00:35:50,791 เขาอยากขอโทษคุณ 511 00:35:52,875 --> 00:35:56,333 ว้าว ฟรองซัวส์ใจกว้างจริงๆ 512 00:35:56,416 --> 00:36:01,791 ไม่ใช่ทุกคนที่จะยอมให้เมีย ทิ้งไปหาผู้ชายคนอื่นแบบนั้น 513 00:36:08,541 --> 00:36:09,500 มานี่สิ 514 00:36:15,791 --> 00:36:16,916 ที่รัก 515 00:36:18,416 --> 00:36:19,625 มันไม่ใช่การเลือก 516 00:36:20,500 --> 00:36:23,083 ฉันขอโทษถ้าทำให้คุณเข้าใจผิด แต่… 517 00:36:24,416 --> 00:36:26,500 ฉันไม่ได้คิดจะทิ้งฟรองซัวส์ไป 518 00:36:27,750 --> 00:36:31,416 เราแต่งงานกันมาแปดปีแล้ว เขาเป็นเพื่อนร่วมเดินทางของฉัน 519 00:36:35,416 --> 00:36:37,375 พูดตามตรง คุณทำให้ผมเข้าใจผิดจริงๆ 520 00:36:38,916 --> 00:36:42,500 ผมเป็นอะไรในความสัมพันธ์นี้ ผมไม่เข้าใจเลย 521 00:36:42,583 --> 00:36:44,458 คุณคือความลุ่มหลงของฉัน 522 00:36:45,250 --> 00:36:47,250 ความมัวเมาของฉัน 523 00:36:47,333 --> 00:36:50,416 ความรู้สึกของดอกไม้ไฟในตอนแรกเริ่ม 524 00:36:51,000 --> 00:36:55,041 ฉันก็รู้สึกแบบนั้นกับเขาเหมือนกัน จากนั้นความรักของเราก็มั่นคงยิ่งขึ้น 525 00:36:55,958 --> 00:36:57,875 ฉันคิดว่าฉันปล่อยมือจากมันไม่ได้ 526 00:37:00,291 --> 00:37:01,875 รู้ไหมว่าเขาพูดอะไร 527 00:37:03,750 --> 00:37:06,708 เขาใช้เวลาสามสัปดาห์ที่ผ่านมาคิดเรื่องการมีลูก 528 00:37:08,708 --> 00:37:10,041 บังเอิญแฮะ 529 00:37:11,458 --> 00:37:15,125 และฉันต้องมาค้นพบความรักเร่าร้อนที่รู้สึกกับคุณ… 530 00:37:16,666 --> 00:37:18,875 ในช่วงเวลานี้ของชีวิตเราพอดี 531 00:37:19,541 --> 00:37:21,375 ฉันเฝ้าถามเขาเรื่องนั้นมาหลายปี 532 00:37:22,291 --> 00:37:24,125 มันไม่เคยถึงเวลาที่เหมาะสมเลย 533 00:37:24,708 --> 00:37:28,458 และทันทีที่เขาตัดสินใจ ฉันก็ตกหลุมรักคุณ 534 00:37:32,291 --> 00:37:33,750 ทุกอย่างจะเรียบร้อย 535 00:37:33,833 --> 00:37:36,583 แต่ทั้งหมดทำให้ผมตั้งตัวไม่ทันนิดหน่อย 536 00:37:36,666 --> 00:37:39,416 ผมต้องทำความเข้าใจมัน คุณพักผ่อนเถอะ 537 00:37:39,500 --> 00:37:41,625 เราไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว 538 00:37:41,708 --> 00:37:46,666 ผมคิดว่ามันคงจะดี ถ้าผมได้ใช้เวลาตามลำพัง ตกลงไหม และ… 539 00:37:49,208 --> 00:37:52,125 คุณจะว่าอะไรไหม ถ้าคืนนี้ผมจะไปค้างที่อื่น 540 00:37:52,708 --> 00:37:54,708 ไม่อยู่แล้วค่ะ ได้เลย 541 00:38:01,166 --> 00:38:02,208 เดี๋ยวก่อน 542 00:38:04,166 --> 00:38:05,291 พรุ่งนี้กินมื้อเช้ากันไหม 543 00:38:06,833 --> 00:38:07,958 แน่นอน 544 00:38:26,166 --> 00:38:27,083 (รร. เลอเรฟดอร์) 545 00:38:31,250 --> 00:38:32,250 หวัดดี รอย 546 00:38:33,791 --> 00:38:36,750 - ฉันกำลังไป เป็นยังไงบ้าง - ดีครับ 547 00:38:37,500 --> 00:38:41,208 ดาเมียนประหม่านิดหน่อย เขาบอกว่าเขาโทรไปแต่คุณไม่รับสาย 548 00:38:41,791 --> 00:38:44,416 แต่ถ้าคุณกำลังมาก็ช่างเถอะ 549 00:38:46,666 --> 00:38:47,500 คุณโอเคไหม 550 00:38:48,208 --> 00:38:51,416 ที่จริง ไม่ รอย ไม่ ฉันไม่โอเค 551 00:38:51,916 --> 00:38:53,833 ฉันเป็นตัวสำรอง 552 00:38:53,916 --> 00:38:57,458 เธอบอกว่ารักฉัน แต่จะอยู่กับสามี 553 00:38:57,541 --> 00:38:58,875 นายเข้าใจไหม 554 00:38:58,958 --> 00:39:00,666 - แปลกจัง - ไม่บอกก็รู้ 555 00:39:00,750 --> 00:39:04,500 เธอบอกว่าฉันคือความลุ่มหลงของเธอ คือดอกไม้ไฟ 556 00:39:04,583 --> 00:39:06,250 แต่เขาเป็นเพื่อนเดินทางของเธอ 557 00:39:06,333 --> 00:39:08,333 งั้นก็ให้เขาถือกระเป๋าให้เราสิ 558 00:39:09,250 --> 00:39:12,250 ฉันเคยเป็นตัวสำรอง 559 00:39:12,333 --> 00:39:17,083 เป็นความสวยงามของการลวงหลอก เทียบอะไรไม่ติดกับสามีของเธอ 560 00:39:17,166 --> 00:39:19,208 แต่ตอนนี้ฉันกลายมาเป็นหุ่นเชิด 561 00:39:19,291 --> 00:39:23,333 คนที่ได้รับความกรุณา พระเจ้า ไม่มีคำไหนทุเรศกว่านี้อีกแล้ว 562 00:39:23,416 --> 00:39:27,041 เขาเปิดไฟเขียวให้ฉันมีเพศสัมพันธ์กับเมียตัวเอง 563 00:39:27,125 --> 00:39:29,416 ไอ้พวกคู่รักแบบเปิดน่าขยะแขยง 564 00:39:29,500 --> 00:39:31,208 และอิสระทางเพศของฝรั่งเศสเฮงซวย 565 00:39:33,166 --> 00:39:34,625 ครับ 566 00:39:36,291 --> 00:39:39,500 คุณบอกว่าการแยกเรื่องส่วนตัว กับเรื่องงานเป็นเรื่องสำคัญ 567 00:39:39,583 --> 00:39:42,125 และตอนนี้ทุกอย่างปนเปกันไปหมด เพราะงั้น… 568 00:39:43,958 --> 00:39:45,375 พยายามลืมเธอซะเถอะครับ 569 00:39:47,291 --> 00:39:48,583 ลืมเธอเหรอ 570 00:39:50,416 --> 00:39:51,708 มันสายไปแล้ว รอย 571 00:39:51,791 --> 00:39:54,916 ฉันเจอเธอเมื่อ 15 วันก่อน ผู้หญิงคนนั้นเป็นโลกทั้งใบของฉัน 572 00:39:55,000 --> 00:39:57,458 และฉันยังไม่ได้เล่าส่วนที่แย่ที่สุด 573 00:39:57,541 --> 00:39:59,541 ตอนนี้เธอบอกว่าเธอกำลังจะมีลูก 574 00:40:00,125 --> 00:40:02,458 - คุณทำเธอท้องเหรอ - ไม่ รอย 575 00:40:03,250 --> 00:40:08,041 เธออยากมีลูกมาหลายปี แต่สามีเธอบอกว่าเวลาไม่เหมาะ 576 00:40:08,125 --> 00:40:10,208 และตอนนี้ไอ้สารเลวนั่น 577 00:40:10,291 --> 00:40:13,125 อยากมีลูกเพื่อรั้งให้เธออยู่กับเขา 578 00:40:13,208 --> 00:40:14,875 ไอ้จอมเสแสร้งนั่น 579 00:40:14,958 --> 00:40:17,375 ต้องเลือดเย็นแค่ไหนถึงใช้เด็กเป็นเครื่องมือ 580 00:40:17,458 --> 00:40:21,125 หมอนั่นถือไพ่ใจกว้างแล้วเปิดไพ่ตัวอ่อนบนโต๊ะ 581 00:40:21,208 --> 00:40:22,750 เป็นไพ่ตาย 582 00:40:22,833 --> 00:40:26,333 ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้เธอ อยู่กับคนห่วยๆ แบบนั้นแน่ 583 00:40:27,375 --> 00:40:28,458 ฟังให้ดีนะ 584 00:40:28,541 --> 00:40:32,333 ไปเอาอะซิโตนกับน้ำยาฟอกขาวมา เราจะทำคลอโรฟอร์มกัน 585 00:40:32,416 --> 00:40:35,833 ไอ้งั่งโปลิญักไม่รู้ว่าเขากำลังเล่นตลกใครอยู่ 586 00:40:37,041 --> 00:40:39,166 เขาคิดว่ามันเป็นเกม 587 00:40:39,250 --> 00:40:42,291 แต่เขากำลังจะ โดนระเบิด 300 เมกะตันเล่นงาน 588 00:40:49,708 --> 00:40:50,833 เวรแล้ว 589 00:42:22,916 --> 00:42:24,916 คำบรรยายโดย พิมพ์กมล บัวหลวง