1
00:00:06,819 --> 00:00:09,530
ผู้คนมักจะพูดถึงเหล่าบุคคลสําคัญ

2
00:00:09,530 --> 00:00:12,241
ที่สร้างความเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม

3
00:00:12,241 --> 00:00:15,828
คนเหล่านั้นสร้างจุดเปลี่ยน
หรือจุดเปลี่ยนคือสิ่งที่สร้างพวกเขากันแน่นะ

4
00:00:16,871 --> 00:00:18,414
มาร์ธาก็เป็นแบบนั้น

5
00:00:18,414 --> 00:00:22,710
เธอมีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมอย่างมาก

6
00:00:22,710 --> 00:00:25,171
เธอเป็นหนึ่งในสตรีที่ทรงอิทธิพลที่สุดของโลก

7
00:00:25,171 --> 00:00:26,172
มาร์ธา สจ๊วต

8
00:00:26,172 --> 00:00:28,257
- มาร์ธา สจ๊วต
- มาร์ธา สจ๊วต

9
00:00:28,257 --> 00:00:31,427
เธอเป็นบุคคลที่มีความสําคัญ
มายาวนานกว่า 50 ปี

10
00:00:31,427 --> 00:00:33,637
ฉันมาร์ธา สจ๊วตไงวะ

11
00:00:33,637 --> 00:00:35,389
ฉันจะทําอะไรก็ได้

12
00:00:35,389 --> 00:00:38,100
- มาร์ธา สจ๊วต
- มาจัดเตียงกันเถอะ

13
00:00:39,894 --> 00:00:42,229
เผาสมุนไพรกับยําเนื้อ

14
00:00:42,229 --> 00:00:44,690
มาร์ธาเป็นหนึ่งในครูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

15
00:00:44,690 --> 00:00:45,649
เธอคือราชินี

16
00:00:45,649 --> 00:00:46,567
จนถึงทุกวันนี้

17
00:00:46,567 --> 00:00:48,694
คุณไม่สามารถละสายตาจากมาร์ธา สจ๊วตได้

18
00:00:48,694 --> 00:00:52,031
ถ้าจะมีใครเป็นอินฟลูเอนเซอร์ตัวจริงคนแรก
คนนั้นคือมาร์ธา

19
00:00:53,282 --> 00:00:55,409
เธอสร้างโลกที่เรากําลังอาศัยอยู่ตอนนี้

20
00:00:57,411 --> 00:01:00,748
ต้องมีคนมาชี้เส้นทางใหม่ให้เหล่าผู้หญิงอเมริกัน

21
00:01:00,748 --> 00:01:03,167
จากที่เคยเปิดกระป๋องซุปครีมเห็ดแชมปิญอง

22
00:01:03,167 --> 00:01:06,170
แล้วเทลงบนบร็อคโคลี่และไก่ต้ม

23
00:01:06,962 --> 00:01:11,759
ก่อนหน้ามาร์ธา
มีผู้หญิงหลายคนที่ให้คําแนะนําเรื่องงานบ้าน

24
00:01:12,843 --> 00:01:15,596
และสิ่งสําคัญอันดับหนึ่งเกี่ยวกับผู้หญิงเหล่านี้

25
00:01:15,596 --> 00:01:18,099
คือพวกเธอต้องนิสัยดีมาก

26
00:01:18,099 --> 00:01:22,061
ฉันเบ็ตตี้ คร็อกเกอร์ และฉันสัญญา
ว่าทุกครั้งที่คุณอบเค้ก จะไม่มีที่ติเลย

27
00:01:22,061 --> 00:01:24,730
และสิ่งที่พวกเธอสาธิตให้คุณดู ก็เป็นสิ่งง่ายๆ

28
00:01:24,730 --> 00:01:27,066
กระป๋องที่อัดแน่นไปด้วยความอร่อย

29
00:01:27,775 --> 00:01:29,151
เมื่อมาร์ธาปรากฏตัว

30
00:01:29,151 --> 00:01:32,363
เธอพูดในสิ่งที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

31
00:01:33,322 --> 00:01:36,742
ถ้าวันขอบคุณพระเจ้าปีนี้
คุณต้องรับรองแขกหลายคนเหมือนกับเรา

32
00:01:36,742 --> 00:01:39,328
คุณอาจต้องทําไก่งวงมากกว่าหนึ่งแบบ

33
00:01:39,328 --> 00:01:41,914
นี่คือไก่งวงที่สวยที่สุดตัวหนึ่ง

34
00:01:41,914 --> 00:01:44,041
ห่อหุ้มในแป้งพัฟเพสตรี้

35
00:01:44,041 --> 00:01:48,504
เธอกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนนับล้าน

36
00:01:48,504 --> 00:01:51,549
ความคิดที่ว่าคุณสามารถมีทุกอย่างได้

37
00:01:51,549 --> 00:01:55,052
มาร์ธา สจ๊วต
คือคนที่สร้างเนื้อสร้างตัวจนได้เป็นเศรษฐีพันล้าน

38
00:01:56,470 --> 00:02:01,058
สิ่งที่เธอบอกกับผู้หญิงทั้งหลายคือ
"งานบ้านก็เป็นสิ่งที่ทรงพลังได้นะ"

39
00:02:02,518 --> 00:02:06,564
ฉันพยายามเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปอยู่เสมอ
สิ่งที่ไม่มีอยู่

40
00:02:06,564 --> 00:02:09,608
สิ่งที่ผู้คนต้องมีและอยากมี แต่ยังไม่มี

41
00:02:09,608 --> 00:02:11,610
เธออยากช่วยให้ผู้คน

42
00:02:11,610 --> 00:02:15,781
สามารถมีบ้านและสิ่งรอบตัวที่พวกเขาอยากมีได้

43
00:02:16,407 --> 00:02:19,326
ไม่ว่าพวกเขาจะมีเงินหรือไม่ก็ตาม

44
00:02:20,411 --> 00:02:23,330
มาตรฐานที่สูงส่งที่มาร์ธาตั้งไว้ให้กับตัวเอง

45
00:02:23,330 --> 00:02:25,875
กลายเป็นมาตรฐานของคนอื่นอีกหลายคนด้วย

46
00:02:25,875 --> 00:02:28,460
และนั่นคือปัญหาสําหรับผู้หญิงหลายคน

47
00:02:28,460 --> 00:02:30,129
มันคือโลกแฟนตาซี

48
00:02:30,129 --> 00:02:32,923
ที่คนพยายามจะมีไลฟ์สไตล์ที่ไม่มีทางมีได้

49
00:02:32,923 --> 00:02:34,967
ชีวิตแม่บ้านในฝันนั่นแหละ ว่าง่ายๆ

50
00:02:34,967 --> 00:02:36,427
คนรู้สึกว่าถูกคุกคาม

51
00:02:36,427 --> 00:02:39,388
เรารู้สึกขัดแย้งกันเองในตัว

52
00:02:39,388 --> 00:02:41,432
ว่าผู้หญิงควรมีบทบาทยังไงที่บ้าน

53
00:02:41,432 --> 00:02:45,561
"เธอเป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบ
ชอบควบคุมทุกอย่าง" คุณจะแก้ตัวยังไง

54
00:02:46,729 --> 00:02:47,605
มีความผิดค่ะ

55
00:02:48,731 --> 00:02:52,735
คนโจมตีฉันเพราะฉันเป็นคนทํางานบ้าน
แต่จริงๆ แล้ว ฉันกําลังทําอะไรอยู่กันแน่

56
00:02:52,735 --> 00:02:55,988
ฉันกําลังให้คุณค่า
กับสิ่งที่ถูกมองข้ามมานานต่างหาก

57
00:02:55,988 --> 00:02:58,115
ฉันว่าฉันเหมือนนักสตรีนิยมสมัยใหม่

58
00:02:58,782 --> 00:03:00,951
ทุกคนคิดว่าเธอสมบูรณ์แบบ

59
00:03:00,951 --> 00:03:03,954
แต่เธอยังคงต้องพยายาม
เพื่อให้ได้คําว่าสมบูรณ์แบบมา

60
00:03:03,954 --> 00:03:06,207
และเธอหยุดพักไม่ได้ จนกว่าจะได้มันมา

61
00:03:06,207 --> 00:03:08,667
เธอถูกไล่ล่าโดยปีศาจที่เธอสร้างขึ้นเอง

62
00:03:09,376 --> 00:03:12,171
มาร์ธา สจ๊วต ถูกฟ้องในข้อหาความผิดทางอาญา

63
00:03:12,880 --> 00:03:14,798
{\an8}ภาพลักษณ์เธอเชื่อมอยู่กับคําว่าสมบูรณ์แบบ

64
00:03:14,798 --> 00:03:16,508
{\an8}และนี่คือสิ่งที่ตรงกันข้ามเลย

65
00:03:17,593 --> 00:03:19,261
เธอต้องรับโทษจําคุกเป็นเวลาหลายปี

66
00:03:19,261 --> 00:03:20,387
(ให้มาร์ธาเป็นอิสระ)

67
00:03:21,180 --> 00:03:22,681
สมบูรณ์แบบที่สุด

68
00:03:22,681 --> 00:03:25,601
- สมบูรณ์แบบโดยไร้ที่ติ
- สภาพสมบูรณ์แบบ

69
00:03:25,601 --> 00:03:27,519
- มั่นคงไร้ที่ติ
- ลวดลายที่สมบูรณ์แบบ

70
00:03:27,519 --> 00:03:30,397
สมบูรณ์แบบราวกับภาพถ่าย

71
00:03:31,232 --> 00:03:33,609
การปิดท้ายที่สมบูรณ์แบบ
ของมื้ออาหารที่สมบูรณ์แบบ

72
00:03:34,318 --> 00:03:39,490
มีช่วงเวลาหนึ่งที่มาร์ธาหันมาเชื่อ
ในแนวคิดเรื่องความสมบูรณ์แบบ

73
00:03:40,491 --> 00:03:44,578
แต่คําถามไม่ใช่ว่า ความสมบูรณ์แบบนั้น
เป็นสิ่งที่ทําได้จริงไหม

74
00:03:45,204 --> 00:03:48,290
คําถามคือ "ต้องแลกด้วยอะไร" ต่างหาก

75
00:03:48,874 --> 00:03:52,628
(มาร์ธา)

76
00:03:55,756 --> 00:03:57,716
คุณไม่ชอบอะไรมากที่สุด

77
00:03:58,634 --> 00:04:00,928
เป็นคําถามที่ตอบยากนะ

78
00:04:02,012 --> 00:04:03,222
ฉันไม่ชอบการสิ้นเปลือง

79
00:04:04,473 --> 00:04:06,100
ไม่ชอบความไร้ประสิทธิภาพ

80
00:04:06,684 --> 00:04:07,851
การหลีกเลี่ยง

81
00:04:08,352 --> 00:04:09,270
ความใจร้อน

82
00:04:10,354 --> 00:04:13,691
ฉันไม่ชอบคนที่คิดว่า
ตัวเองทําได้มากกว่าที่ทําได้จริง

83
00:04:14,275 --> 00:04:17,528
ฉันไม่ชอบการไม่ใส่ใจรายละเอียด

84
00:04:18,570 --> 00:04:20,197
การใจร้ายโดยไม่มีเหตุผล

85
00:04:22,283 --> 00:04:24,576
ฉันไม่ชอบผ้ากันเปื้อนและชุดเดรสแม่บ้าน

86
00:04:25,202 --> 00:04:27,371
ฉันเคยไม่ชอบสีม่วง

87
00:04:28,956 --> 00:04:32,042
ไม่ชอบมาก แต่ก็ไม่ได้เกลียดมาก... แล้วก็สีแดง

88
00:04:32,042 --> 00:04:35,504
ในสวนฉันไม่ค่อยปลูกอะไรที่เป็นสีแดง

89
00:04:36,005 --> 00:04:38,841
ถ้ามีอะไรงอกขึ้นมาเป็นสีแดง
มันจะถูกถอนออกไป

90
00:04:38,841 --> 00:04:43,053
ดังนั้นสีแดงเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่ได้ชอบมากนัก

91
00:04:47,891 --> 00:04:49,059
โอเค คําถามต่อไป

92
00:04:49,977 --> 00:04:51,270
วันนี้วันที่ 18 ตุลาคม

93
00:04:54,023 --> 00:04:55,983
เรามีหลายอย่างให้ทําในสวน

94
00:04:57,318 --> 00:05:01,155
ฉันอยากปูทางเดินจากถนนใหญ่
ไปหาสวนบ้านพักฤดูร้อน

95
00:05:01,155 --> 00:05:05,117
ฉันว่าเราน่าจะใช้หินหยาบเหมือนทางเดินอีกทาง

96
00:05:05,117 --> 00:05:06,577
ที่ดูเหมือนน้ําแข็งแตกๆ

97
00:05:07,077 --> 00:05:07,911
ส่ง

98
00:05:08,954 --> 00:05:11,457
มีคํากล่าวนึงที่ฉันชอบมาก

99
00:05:11,957 --> 00:05:14,460
ถ้าคุณอยากมีความสุขสักปี

100
00:05:14,460 --> 00:05:15,544
ให้แต่งงาน

101
00:05:16,253 --> 00:05:19,298
ถ้าอยากมีความสุขสิบกว่าปี ให้เลี้ยงหมา

102
00:05:19,882 --> 00:05:23,385
และถ้าคุณอยากมีความสุขไปตลอดชีวิต ให้ทําสวน

103
00:05:23,385 --> 00:05:25,804
สวนนี้สวยดีนะ

104
00:05:25,804 --> 00:05:30,059
ฉันว่าเราน่าจะตัดแต่งพุ่มไม้บ็อกซ์วูดสักหน่อย

105
00:05:30,059 --> 00:05:30,976
ย่อหน้าใหม่

106
00:05:31,602 --> 00:05:33,729
ฉันถูกวิจารณ์ว่าเป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบ

107
00:05:33,729 --> 00:05:38,025
ถูกวิจารณ์ว่า
พยายามสร้างไลฟ์สไตล์ที่เข้าถึงไม่ได้

108
00:05:38,025 --> 00:05:39,526
ซึ่งไม่เป็นความจริงเลย

109
00:05:40,027 --> 00:05:42,780
สิ่งที่ฉันพยายามทําจริงๆ คือการให้ความรู้

110
00:05:43,906 --> 00:05:48,202
ดูเหมือนจะมีดอกโบตั๋นบางดอกตาย
ซึ่งทําให้ฉันไม่มีความสุขเลย

111
00:05:49,703 --> 00:05:50,621
ส่ง

112
00:05:52,331 --> 00:05:53,707
ฉันเป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบ

113
00:05:55,459 --> 00:05:59,713
และมันเป็นสิ่งที่สืบทอดในครอบครัว
เริ่มมาจากพ่อของฉัน

114
00:06:01,090 --> 00:06:03,926
พ่อบังคับให้เราทุกคนเรียนรู้จักการทําสวน

115
00:06:05,135 --> 00:06:06,428
พ่อปลูกอะไรก็งอกงาม

116
00:06:06,929 --> 00:06:09,181
ฉันเป็นลูกสาวในอุดมคติ

117
00:06:09,181 --> 00:06:12,226
ฉันอยากเรียนรู้
พ่อมีหลายอย่างที่อยากสอน และฉันก็ฟังที่พ่อสอน

118
00:06:12,226 --> 00:06:15,396
ฉันเป็นคนที่พ่อไว้ใจให้รีดเสื้อผ้าลินินของเขา

119
00:06:15,396 --> 00:06:17,356
พ่อมีแจ็กเก็ตผ้าแฮร์ริสทวีต

120
00:06:17,356 --> 00:06:21,026
กับเนคไทสีฟ้าเทอร์ควอยซ์
ที่เข้ากับดวงตาสีฟ้าแสนสวยของพ่อ

121
00:06:21,777 --> 00:06:23,946
พ่อฉันเป็นพ่อที่หล่อที่สุด

122
00:06:24,822 --> 00:06:25,864
พ่อรักฉัน

123
00:06:25,864 --> 00:06:29,243
และทุกคนก็ดูออกว่าฉันเป็นลูกคนโปรด

124
00:06:29,743 --> 00:06:32,621
พ่อคิดว่าฉันเหมือนพ่อมากกว่าลูกคนอื่นๆ

125
00:06:33,122 --> 00:06:33,956
ในแง่ไหน

126
00:06:33,956 --> 00:06:36,125
ก็ เขาเป็นคนชอบความสมบูรณ์แบบ

127
00:06:36,125 --> 00:06:39,336
เขาทํางานเสร็จตามที่เขาตั้งใจ

128
00:06:39,336 --> 00:06:41,964
ไม่ใช่การงานนะ เขาล้มเหลวในเรื่องการงาน

129
00:06:41,964 --> 00:06:44,049
(เทอร์ราไมซิน)

130
00:06:44,049 --> 00:06:46,552
เขาจะทําอะไรก็ได้ที่อยากทํา

131
00:06:46,552 --> 00:06:49,638
แต่กลับมาติดอยู่ในงานขาย

132
00:06:51,098 --> 00:06:55,519
บางครั้งเขาเริ่มต้นวัน
ด้วยกาแฟแก้วใหญ่กับไวน์แดง

133
00:06:55,519 --> 00:06:58,021
ขนาดนี้เรียกว่าติดเหล้ารึยัง ก็อาจจะ

134
00:06:58,605 --> 00:07:00,649
แต่เขาไม่เคยดูเหมือนคนเมา

135
00:07:00,649 --> 00:07:04,278
ไม่เคยเดินโซเซ
ไม่ขว้างปาอะไร ไม่ทําลายข้าวของ

136
00:07:04,278 --> 00:07:05,696
พ่อฉันไม่เป็นแบบนั้น

137
00:07:05,696 --> 00:07:09,116
แต่เขาเป็นคนที่ไม่มีความสุข ไม่พอใจในชีวิต

138
00:07:10,284 --> 00:07:13,871
{\an8}เขาไม่สามารถเลี้ยงดูลูกทั้งหกคนได้
และพวกเราต้องกินต้องใช้

139
00:07:14,455 --> 00:07:16,081
เรามีสวน

140
00:07:16,081 --> 00:07:18,792
และเราจะแลกเปลี่ยนผลผลิต
ที่เราไม่สามารถปลูกเองได้

141
00:07:19,960 --> 00:07:22,004
เขายืนคุมเราอย่างกับทหาร

142
00:07:22,588 --> 00:07:23,547
ดุ

143
00:07:24,798 --> 00:07:25,632
ดุมาก

144
00:07:26,884 --> 00:07:28,010
"ทําไม่ถูกนะ"

145
00:07:29,136 --> 00:07:31,555
เขาจะออกคําสั่งกับเรา
"ถอนหญ้ารอบๆ ต้นมะเขือเทศ"

146
00:07:31,555 --> 00:07:34,183
และถ้าเราไม่ทําตาม เราก็จะถูกลงโทษ

147
00:07:34,183 --> 00:07:37,019
{\an8}เราถูกตี ด้วยไม้บรรทัด

148
00:07:37,019 --> 00:07:40,481
{\an8}เรากลัวไม้บรรทัดมาก
และบางครั้งเขาก็ตีด้วยปลายเข็มขัด

149
00:07:41,106 --> 00:07:43,108
{\an8}ผมเกลียดการทําสวนจนถึงทุกวันนี้

150
00:07:45,944 --> 00:07:47,196
เขาตกงาน

151
00:07:47,905 --> 00:07:48,989
ไม่มีเงินเก็บ

152
00:07:50,532 --> 00:07:51,700
ลูกหกคน

153
00:07:53,744 --> 00:07:54,870
และลูกๆ ต้องใช้เงิน

154
00:07:58,123 --> 00:08:02,461
คนที่อยู่บ้านตรงข้ามกับเรา
เธอทํางานเป็นนางแบบในเวลาว่าง

155
00:08:02,461 --> 00:08:04,379
วันหนึ่งเธอกับแม่ของเธอบอกฉันว่า

156
00:08:04,379 --> 00:08:07,591
"เธอเป็นคนสวย เป็นนางแบบได้เลยนะ
สนใจอยากจะให้เราแนะนําไหม"

157
00:08:08,300 --> 00:08:10,093
เริ่มต้นที่ชั่วโมงละ 15 ดอลลาร์

158
00:08:10,093 --> 00:08:13,847
ซึ่งดีกว่ามากเมื่อเทียบกับ
ค่าเลี้ยงเด็ก 50 เซ็นต์ที่ฉันเคยได้

159
00:08:14,598 --> 00:08:17,059
ใครที่ยุ่ง ใครที่กระฉับกระเฉง หยุดก่อน

160
00:08:17,559 --> 00:08:19,853
ตอนนี้คุณสามารถป้องกันกลิ่นกายได้แล้ว

161
00:08:19,853 --> 00:08:23,440
{\an8}นั่นเป็นเหตุการณ์ใหญ่ในนัตลีย์ รัฐนิวเจอร์ซีย์

162
00:08:23,440 --> 00:08:25,692
{\an8}ทุกคนหยุดเคลื่อนไหว เพื่อดูมาร์ธา

163
00:08:26,443 --> 00:08:29,988
แต่ฉันไม่ได้เป็นนางแบบระดับซูเปอร์สตาร์
ไม่เคยไปถึงขั้นนั้น

164
00:08:29,988 --> 00:08:32,366
แต่ฉันก็ประสบความสําเร็จไม่น้อย

165
00:08:33,242 --> 00:08:35,994
เงินที่หาได้ส่วนใหญ่ ฉันยกให้แม่

166
00:08:35,994 --> 00:08:38,288
เพราะยังมีน้องๆ ที่ยังเล็กอยู่ที่บ้าน

167
00:08:38,288 --> 00:08:40,958
แม่จะดูแลให้เรามีอาหารดีๆ กินเสมอ

168
00:08:40,958 --> 00:08:42,543
แม่ทําอาหารเก่งมาก

169
00:08:43,335 --> 00:08:45,754
ฉันยืนอยู่ข้างแม่ในครัว

170
00:08:45,754 --> 00:08:47,297
เรียนรู้ทุกอย่างที่พอจะเรียนรู้ได้

171
00:08:48,382 --> 00:08:52,844
แม่เป็นครูและต้องทําอาหารถึง 16 มื้อต่อวัน

172
00:08:52,844 --> 00:08:56,557
ฉันคิดว่าสุดยอดมากที่แม่ทําได้ทุกอย่างขนาดนั้น

173
00:08:56,557 --> 00:08:59,726
แต่ชีวิตที่เป็นแบบแผน บ้านที่เป็นแบบแผน

174
00:08:59,726 --> 00:09:01,353
นั่นไม่ใช่สําหรับฉัน

175
00:09:03,230 --> 00:09:08,151
{\an8}มาร์ธาได้ทุนไปเรียนที่บาร์นาร์ด สคูล
ในนครนิวยอร์ก ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมาก

176
00:09:08,986 --> 00:09:10,529
ฉันชอบเรียนมหาวิทยาลัยมาก

177
00:09:11,113 --> 00:09:14,449
ฉันชอบเรียนประวัติศาสตร์
ประวัติศาสตร์ศิลป์ และเศรษฐศาสตร์

178
00:09:14,449 --> 00:09:16,618
ฉันเป็นคนดังในมหาวิทยาลัย

179
00:09:16,618 --> 00:09:20,664
ทุกคนรู้จักฉัน สาวผมบลอนด์ตัวสูงจากนิวเจอร์ซีย์

180
00:09:20,664 --> 00:09:23,750
แต่งตัวเก๋ๆ ใส่กางเกงขาสั้นเบอร์มิวดา

181
00:09:24,793 --> 00:09:26,712
ฉันมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ

182
00:09:27,379 --> 00:09:29,339
คิดถึงอนาคต

183
00:09:30,591 --> 00:09:31,466
ที่บาร์นาร์ด

184
00:09:31,466 --> 00:09:36,722
มีผู้หญิงคนนึงนั่งรถโรลส์รอยซ์คันใหญ่มาโรงเรียน

185
00:09:36,722 --> 00:09:39,308
พวกเราทุกคนพากันสงสัยว่า "นั่นใครกันเนี่ย"

186
00:09:40,267 --> 00:09:42,060
วันหนึ่งเธอเข้ามาหาฉันในชั้นเรียนศิลปะ

187
00:09:42,060 --> 00:09:44,688
แล้วบอกว่า "ฉันมีพี่ชายเรียนกฎหมายที่เยล"

188
00:09:44,688 --> 00:09:46,481
"เธออยากไปเดตกับเขาไหม"

189
00:09:48,150 --> 00:09:51,069
เขาขับรถเบนซ์สีเหลืองคันเล็กมารับฉัน

190
00:09:51,069 --> 00:09:53,155
ฉันไม่เคยนั่งรถเบนซ์มาก่อน

191
00:09:53,155 --> 00:09:56,450
เราไปทานข้าวเย็นด้วยกัน
เขาเป็นคนสุภาพและหล่อมาก

192
00:09:56,450 --> 00:09:58,201
แถมยังเคยเดินทางไปหลายที่

193
00:09:58,201 --> 00:10:01,079
ฉันตื่นเต้นมากที่ได้เจอผู้ชายที่ดูมีระดับแบบนี้

194
00:10:01,580 --> 00:10:05,667
และเขามีบัตรอเมริกัน เอ็กซ์เพรส
ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่มากในสมัยนั้น

195
00:10:07,085 --> 00:10:10,422
เขาเป็นคนที่น่าสนใจ ขี้เล่น และนิสัยดี

196
00:10:11,048 --> 00:10:13,383
หลังจากทานข้าวเสร็จ ฉันตกหลุมรักเขาเต็มเปา

197
00:10:15,135 --> 00:10:17,137
{\an8}แอนดี้ สจ๊วต คุณพระคุณเจ้า

198
00:10:17,137 --> 00:10:18,430
{\an8}เขาเหมือนแสงสว่าง

199
00:10:21,016 --> 00:10:22,726
แอนดี้เป็นคนนิสัยดีมาก

200
00:10:23,602 --> 00:10:25,228
ไม่เหมือนพ่อฉันเลย

201
00:10:26,772 --> 00:10:29,274
เขาส่งเงินค่าตั๋วรถไฟมาให้ฉัน

202
00:10:29,274 --> 00:10:32,486
แล้วฉันก็ไปหาเขาที่เยลทุกสุดสัปดาห์

203
00:10:35,405 --> 00:10:37,616
ฉันไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน

204
00:10:38,116 --> 00:10:39,660
แต่เขารุกหนักมาก

205
00:10:40,535 --> 00:10:41,578
และฉันก็ชอบ

206
00:10:45,332 --> 00:10:46,249
เขาขอแต่งงาน

207
00:10:47,501 --> 00:10:49,836
ก็ดูเป็นเรื่องธรรมชาตินะ

208
00:10:50,671 --> 00:10:52,506
ตกหลุมรัก แต่งงาน

209
00:10:55,092 --> 00:10:57,969
แต่พอฉันกลับบ้านไปบอกพ่อ พ่อก็ตบหน้าฉัน

210
00:10:58,804 --> 00:11:04,393
ตบแรงมาก แล้วบอกว่า "ไม่ ห้ามแต่งกับเขา"

211
00:11:05,727 --> 00:11:07,020
"เขาเป็นยิว"

212
00:11:10,065 --> 00:11:11,650
ฉันจําฝ่ามือเขาวันนั้นได้

213
00:11:13,568 --> 00:11:16,613
ฉันไม่แปลกใจเลย เพราะพ่อเป็นคนมีอคติ

214
00:11:17,114 --> 00:11:18,365
แล้วก็หุนหันพลันแล่น

215
00:11:21,576 --> 00:11:24,371
แต่ฉันพูดไปว่า
"ต่อให้พ่อจะคิดยังไง หนูก็จะแต่ง"

216
00:11:27,374 --> 00:11:30,377
ฉันทําชุดแต่งงานให้ตัวเอง มีแม่คอยช่วย

217
00:11:31,545 --> 00:11:34,339
มีกระดุมเม็ดเล็กหุ้มด้วยผ้าออร์แกนดี้
เรียงเป็นแนวลงไปด้านหลัง

218
00:11:35,882 --> 00:11:37,634
เป็นชุดที่สวยมาก

219
00:11:38,677 --> 00:11:40,220
วันแต่งงานเป็นวันที่ฉันมีความสุขมาก

220
00:11:42,180 --> 00:11:43,098
มันดีมาก

221
00:11:44,808 --> 00:11:46,893
นั่นคือการเริ่มต้นชีวิตของฉัน

222
00:11:49,604 --> 00:11:52,649
เราตัดสินใจจะไปฮันนีมูนที่ยุโรปกันยาวๆ

223
00:11:53,275 --> 00:11:54,901
เราไปกันห้าเดือน

224
00:11:55,610 --> 00:11:58,947
ฉันจดบันทึกทุกเมนู ทุกอย่างที่เรากิน

225
00:12:04,494 --> 00:12:05,871
ฉันได้เปิดหูเปิดตา

226
00:12:06,371 --> 00:12:08,039
การเตรียมอาหาร...

227
00:12:08,540 --> 00:12:12,043
ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า
มะกอกมีรสชาติอื่นนอกจากมะกอกเขียว

228
00:12:12,043 --> 00:12:14,004
ในขวดโหลที่มีพริกแดง

229
00:12:14,004 --> 00:12:17,758
ในยุค 1960
ที่บ้านฉันไม่มีใครมีรสนิยมสูงขนาดนั้น

230
00:12:21,386 --> 00:12:22,554
สถาปัตยกรรม...

231
00:12:24,306 --> 00:12:26,641
และโดยเฉพาะสวนที่ฉันไปเยี่ยมชม...

232
00:12:28,518 --> 00:12:34,065
มันปลุกความรักในอาหาร
การเดินทางและการค้นพบ ในตัวฉัน

233
00:12:35,150 --> 00:12:39,029
ฉันรู้สึกว่า นี่แหละคือสิ่งที่ฉันอยากใช้เวลา
นั่งคิดถึงมันไปทั้งชีวิต

234
00:12:45,202 --> 00:12:46,661
เราข้ามอิตาลี

235
00:12:46,661 --> 00:12:49,372
ไปถึงฟลอเรนซ์ในคืนก่อนวันอีสเตอร์

236
00:12:49,372 --> 00:12:51,208
ฉันต้องไปโบสถ์ให้ได้

237
00:12:51,208 --> 00:12:53,418
และฉันก็ได้ไปมหาวิหาร

238
00:12:54,586 --> 00:12:56,087
แอนดี้อยู่ที่โรงแรม

239
00:12:57,839 --> 00:13:00,300
เขาไม่สนใจจะไปดูมหาวิหารดูโอโม่กับฉัน

240
00:13:08,099 --> 00:13:11,394
ได้ยินเสียงดนตรีไพเราะในมหาวิหาร...

241
00:13:14,523 --> 00:13:16,358
ที่นั่นเป็นสถานที่ที่โรแมนติกมาก

242
00:13:16,358 --> 00:13:18,026
มีนักท่องเที่ยวเต็มไปหมด

243
00:13:18,026 --> 00:13:20,111
และฉันได้พบกับหนุ่มหล่อคนนึง

244
00:13:22,823 --> 00:13:24,533
เขาไม่รู้ว่าฉันแต่งงานแล้ว

245
00:13:24,533 --> 00:13:29,204
ฉันก็แค่เด็กสาวคนนึงที่เดินสบายอารมณ์
อยู่ในมหาวิหาร ในคืนก่อนอีสเตอร์

246
00:13:30,580 --> 00:13:32,707
เขารู้สึกอ่อนไหว ฉันรู้สึกอ่อนไหว

247
00:13:32,707 --> 00:13:35,418
เป็นเพราะว่าสถานที่นั้น
เป็นที่ที่ชวนให้รู้สึกอ่อนไหว

248
00:13:36,837 --> 00:13:40,382
มันไม่เหมือนสถานที่อื่นที่ฉันเคยได้ไปเห็นมาก่อน

249
00:13:41,424 --> 00:13:45,095
โดมขนาดใหญ่ที่สวยงามและภาพวาดรอบตัว

250
00:13:45,095 --> 00:13:49,182
ฉันไม่เคยได้สัมผัสอะไรแบบนั้นมาก่อนเลย

251
00:13:49,766 --> 00:13:51,810
งั้นทําไมไม่ลองจูบคนแปลกหน้าดูด้วยล่ะ

252
00:14:04,239 --> 00:14:05,282
ตอนนั้นคุณ...

253
00:14:06,783 --> 00:14:08,869
ผมต้องใช้คําไหนดีนะ

254
00:14:09,369 --> 00:14:10,245
ดื้อเหรอ

255
00:14:12,205 --> 00:14:13,832
ใช่ดื้อรึเปล่า หรือว่านอกใจ

256
00:14:14,875 --> 00:14:18,712
ไม่ใช่ทั้งสอง ไม่ใช่ดื้อ และไม่ใช่... นอกใจ

257
00:14:18,712 --> 00:14:21,214
ก็แค่ตอนนั้นอารมณ์มันอ่อนไหว

258
00:14:21,923 --> 00:14:23,341
ฉันมองแบบนั้น

259
00:14:23,341 --> 00:14:27,888
และมันก็น่าตื่นเต้น
เพราะที่นั่นเป็นที่ที่ชวนให้รู้สึกอ่อนไหวมาก

260
00:14:27,888 --> 00:14:31,057
ฉันอยากให้เราทุกคนได้สัมผัสค่ําคืนแบบนั้นนะ

261
00:14:36,479 --> 00:14:38,064
ตอนนั้นฉันอายุ 19 ปี

262
00:14:39,649 --> 00:14:41,276
และฉันไม่อยากกลับบ้าน

263
00:14:49,367 --> 00:14:54,080
เรากลับมาที่นิวยอร์ก
และเจอความเป็นจริงที่โหดร้าย

264
00:14:57,083 --> 00:14:58,877
ฉันให้กําเนิดลูกสาว อเล็กซิส

265
00:14:58,877 --> 00:15:01,463
ในสมัยนั้นทุกคนมีลูกตั้งแต่อายุน้อย

266
00:15:02,672 --> 00:15:05,342
มันเหมือนเป็นเทรนด์และสิ่งที่ทําตามๆ กัน

267
00:15:06,009 --> 00:15:07,844
ฉันคิดว่ามันจะเป็นไปเองตามธรรมชาติ

268
00:15:07,844 --> 00:15:11,848
แต่ปรากฏว่าการเป็นแม่
ไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปเองตามธรรมชาติซะทีเดียว

269
00:15:12,933 --> 00:15:15,852
{\an8}เธอปรับตัวเป็นแม่ได้ยากมาก

270
00:15:16,353 --> 00:15:22,317
{\an8}เธอจะมีความสุขเวลาที่เล็กซี่หลับ
เพราะเธอได้มีเวลาส่วนตัว

271
00:15:23,276 --> 00:15:26,655
เธอเลี้ยงดูเล็กซี่ แต่ไม่ได้ทุ่มเทมากนัก

272
00:15:26,655 --> 00:15:28,907
เธอค่อนข้างเย็นชา

273
00:15:30,116 --> 00:15:34,829
{\an8}เธอไม่ถนัดเรื่องอารมณ์
หรือเรื่องการแสดงออกทางอารมณ์ จะว่างั้นก็ได้

274
00:15:34,829 --> 00:15:36,790
นั่นไม่ใช่ตัวตนของมาร์ธา

275
00:15:37,624 --> 00:15:40,168
{\an8}บิ๊กมาร์ธา แม่ของมาร์ธา

276
00:15:40,168 --> 00:15:44,464
{\an8}เคยเล่าให้ฉันฟังว่า
เธอคิดว่าเธอไม่ได้กอดมาร์ธามากพอ

277
00:15:46,132 --> 00:15:48,426
ความรู้สึก เราไม่คุยกันเรื่องแบบนั้น

278
00:15:49,302 --> 00:15:50,887
เราไม่ได้โตมากับมัน

279
00:15:52,347 --> 00:15:53,640
เราได้รับความรัก

280
00:15:55,392 --> 00:15:59,729
แบบห่างเหิน คลุมเครือ
เฉพาะตอนที่ควรได้รับความรัก

281
00:15:59,729 --> 00:16:03,733
คือว่า บ้านเราไม่มีความ "อบอุ่น" มากนัก

282
00:16:03,733 --> 00:16:05,402
มีแต่ชีวิตประจําวัน

283
00:16:06,569 --> 00:16:07,404
เน้นการปฏิบัติ

284
00:16:10,323 --> 00:16:13,034
แล้วฉันจะเป็นแม่ดีเด่นได้ยังไง

285
00:16:13,034 --> 00:16:15,996
ถ้าฉันไม่มีความรู้เรื่องการเป็นแม่

286
00:16:18,373 --> 00:16:21,084
{\an8}มาร์ธาเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานสูงมาก

287
00:16:21,084 --> 00:16:22,836
{\an8}เธอตั้งเป้า

288
00:16:22,836 --> 00:16:28,591
{\an8}กับสิ่งอื่นที่ไม่ใช่สิ่งที่เธอเป็นในตอนนั้น

289
00:16:28,591 --> 00:16:30,719
ฉันไม่รู้ว่าปลายทางเธอจะเป็นยังไง

290
00:16:30,719 --> 00:16:33,013
แต่ฉันรู้ว่าเธอกําลังเดินไปหาความสําเร็จ

291
00:16:33,013 --> 00:16:36,433
มันอยู่ในทุกอณูของเธอ

292
00:16:43,898 --> 00:16:46,067
พ่อสามีของฉันเป็นนายหน้าซื้อขายหุ้น

293
00:16:46,067 --> 00:16:48,445
ฉันคิดว่ามันเป็นอาชีพที่น่าสนใจ

294
00:16:48,445 --> 00:16:50,905
{\an8}เลยตัดสินใจลองเข้าสู่วอลสตรีท

295
00:16:51,948 --> 00:16:53,992
{\an8}วอลสตรีทไม่ใช่ที่ที่เหมาะกับผู้หญิง

296
00:16:56,703 --> 00:16:59,748
ไม่มีผู้หญิงทํางานที่นั่น
ไม่มีพนักงานซื้อขายที่เป็นผู้หญิง

297
00:16:59,748 --> 00:17:00,957
ไม่มีผู้หญิงเลย

298
00:17:05,211 --> 00:17:07,589
ไม่มีห้องน้ําหญิงด้วยซ้ํา

299
00:17:09,841 --> 00:17:11,509
ผมสัมภาษณ์เธอนานมาก

300
00:17:11,509 --> 00:17:16,306
และเธอบอกว่าไม่อยากหาเลี้ยงตัวเอง
ด้วยการเป็นแค่สาวสวยผมบลอนด์

301
00:17:16,306 --> 00:17:17,432
เธอพูดจาดี

302
00:17:17,432 --> 00:17:21,269
รูปลักษณ์ภายนอกไม่มีที่ติ เข้าใจความหมายนะ

303
00:17:22,187 --> 00:17:23,104
ผมเลยจ้างเธอ

304
00:17:24,814 --> 00:17:26,524
ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวในบริษัท

305
00:17:27,484 --> 00:17:30,070
ฉันต้องคอยกันคนให้อยู่ห่างๆ

306
00:17:30,070 --> 00:17:33,573
ฉันจะไม่เล่าว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ที่เบาะหลังรถแท็กซี่

307
00:17:34,699 --> 00:17:37,327
แต่พวกเขาฉลาดมาก

308
00:17:37,327 --> 00:17:39,496
และฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากบริษัทนั้น

309
00:17:40,205 --> 00:17:43,416
มาร์ธาเก่งกว่าคนอื่นทุกอย่าง

310
00:17:43,416 --> 00:17:46,711
คล่องแคล่ว และมีเสน่ห์ในการเข้าสังคมกับลูกค้า

311
00:17:46,711 --> 00:17:48,171
ลูกค้ารักเธอมาก

312
00:17:48,171 --> 00:17:50,340
เธอบอกว่านายหน้าผมจะพาผมไปทานมื้อเที่ยง

313
00:17:50,340 --> 00:17:52,217
นายหน้าคนนั้นคือมาร์ธา สจ๊วต

314
00:17:52,801 --> 00:17:54,928
เป็นมื้อกลางวันที่ไม่เลว

315
00:17:57,138 --> 00:17:58,515
ฉันได้พบผู้คนมากมาย

316
00:17:58,515 --> 00:18:02,060
และนั่นคือที่ที่ฉันได้เรียนรู้
ว่าต้องวางตัวกับคนระดับมหาเศรษฐียังไง

317
00:18:02,060 --> 00:18:03,978
และอย่าลืมนะ ในสมัยนั้น

318
00:18:03,978 --> 00:18:06,815
การเป็นมหาเศรษฐีเป็นสิ่งที่เกินธรรมดาไปมาก

319
00:18:07,482 --> 00:18:09,400
ฉันเริ่มทําเงินได้มากมาย

320
00:18:09,943 --> 00:18:12,779
{\an8}เธอทําเงินได้ปีละ 250,000 ดอลลาร์

321
00:18:12,779 --> 00:18:15,281
{\an8}ลูกค้าทําเงินได้เป็นกอบเป็นกํา

322
00:18:16,282 --> 00:18:17,492
(หุ้นเลวิตซ์ดิ่งลง 121⁄4)

323
00:18:17,492 --> 00:18:22,789
เราแนะนําหุ้นหนึ่งตัว
มันขึ้นจากหกไป 90 แล้วกลับลงมาหก

324
00:18:23,832 --> 00:18:26,000
และทันใดนั้นพวกเขาก็เสียเงิน

325
00:18:26,000 --> 00:18:27,585
นั่นทําให้มาร์ธารู้สึกแย่มาก

326
00:18:27,585 --> 00:18:32,048
มันไม่เป็นไปตามที่คาดหวังในตลาด
ทําให้คนต้องขาดทุน

327
00:18:32,841 --> 00:18:36,094
อะไรก็ตามที่มาร์ธาควบคุมได้ จะออกมาดี

328
00:18:36,761 --> 00:18:40,849
แต่สิ่งที่เธอควบคุมไม่ได้ จะทําให้เธอเครียดมาก

329
00:18:42,267 --> 00:18:46,563
ฉันเริ่มหมดไฟ เพราะงานนั้นไม่ใช่งานง่าย

330
00:18:47,647 --> 00:18:49,274
ฉันเลยลาออกจากวอลสตรีท

331
00:18:50,233 --> 00:18:54,195
แล้วเราก็ย้ายไปเวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต

332
00:18:56,197 --> 00:18:58,950
เมืองที่ไกลจากนิวยอร์กที่สุด ที่ยังเดินทางได้

333
00:18:58,950 --> 00:19:00,451
ทําไมถึงเลือกเวสต์พอร์ตล่ะ

334
00:19:01,494 --> 00:19:03,288
เพราะเราเจอบ้านในฝัน

335
00:19:04,080 --> 00:19:07,041
เป็นบ้านเก่าที่เทอร์กีฮิลล์โรด ที่เราต้องมีให้ได้

336
00:19:08,084 --> 00:19:09,794
และต้องซ่อมแซม

337
00:19:10,962 --> 00:19:14,048
ถ้าฉันไม่ได้มีบ้านที่เทอร์กีฮิลล์
ฉันก็คงไม่เป็นฉันในวันนี้

338
00:19:14,048 --> 00:19:17,385
แต่ฉันคงมีชีวิตในแบบอื่น คงเป็นใครสักคน

339
00:19:18,261 --> 00:19:20,763
แต่จะไม่ได้เป็นมาร์ธา สจ๊วต
ที่เป็นคนทํางานบ้านแบบนี้

340
00:19:23,391 --> 00:19:27,854
บ้านหลังนั้นเป็นบ้านไร่เก่า
ที่ต้องซ่อมแซมใหม่ทั้งหมด

341
00:19:28,646 --> 00:19:32,317
{\an8}พ่อแม่ฉันย้ายมาจาก
อะพาร์ตเมนต์สวยๆ บนริเวอร์ไซด์ไดรฟ์

342
00:19:32,317 --> 00:19:33,818
{\an8}ลากฉันไปคอนเนตทิคัต

343
00:19:33,818 --> 00:19:38,281
เราไปอยู่ในบ้านไร่ "ที่ดูมีเสน่ห์"

344
00:19:38,281 --> 00:19:40,158
ที่มีอ่างอาบน้ําแต่ไม่มีฝักบัว

345
00:19:40,158 --> 00:19:43,661
ต้องใช้ทัปเปอร์แวร์ตักน้ํามาสระผม

346
00:19:44,162 --> 00:19:46,664
คําถามที่ถูกยกขึ้นมาหลังเหตุการณ์...

347
00:19:46,664 --> 00:19:47,957
ตอนนั้นเป็นช่วงวอเตอร์เกต

348
00:19:48,458 --> 00:19:50,877
ฉันทาสีบ้านตั้งแต่บนลงล่าง

349
00:19:50,877 --> 00:19:54,631
ปีนบันไดทาด้วยตัวเอง
ฟังข่าววอเตอร์เกตไปพลาง

350
00:19:55,340 --> 00:19:57,342
ผู้บุกเข้าไปในสํานักงานใหญ่

351
00:19:57,342 --> 00:19:59,969
ของคณะกรรมการแห่งชาติพรรคเดโมแครต
ที่วอเตอร์เกต...

352
00:19:59,969 --> 00:20:03,556
เราเหมือนผู้ตั้งถิ่นฐานดั้งเดิม
ในเวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต

353
00:20:05,058 --> 00:20:07,936
{\an8}ปี 1976 มีไก่อยู่หลังบ้าน

354
00:20:07,936 --> 00:20:10,230
{\an8}เพื่อนบ้านโทรไปที่ศาลากลางว่า

355
00:20:10,230 --> 00:20:14,192
"มีผู้หญิงที่เทอร์กีฮิลล์เลี้ยงไก่ไว้หลังบ้าน"

356
00:20:14,192 --> 00:20:15,568
ไม่เคยมีใครเขาทํากัน

357
00:20:15,568 --> 00:20:19,530
ดูแล้วให้บรรยากาศชนบทเบาๆ
และมาร์ธาก็อินไปกันมัน

358
00:20:19,530 --> 00:20:22,408
ฉันชอบไอเดียการซ่อมแซมบ้าน

359
00:20:22,408 --> 00:20:25,286
ขยายที่อยู่ และปลูกอะไรต่างๆ

360
00:20:25,286 --> 00:20:28,039
ย้อนกลับไปสู่รากเหง้า
ของเมืองนัตลีย์ รัฐนิวเจอร์ซีย์

361
00:20:28,539 --> 00:20:30,375
{\an8}สวนสวยมาก

362
00:20:30,375 --> 00:20:33,753
{\an8}เธอสร้างสวนนั้นขึ้นมาด้วยสองมือของเธอเอง

363
00:20:35,088 --> 00:20:38,883
พวกเขาดูจะสนุกไปกับการสร้างเทอร์กีฮิลล์ฟาร์ม

364
00:20:39,509 --> 00:20:41,636
ช่วงแรกๆ ที่เทอร์กีฮิลล์โรด

365
00:20:41,636 --> 00:20:46,349
ทําให้ฉันรู้ว่าฉันสนุกกับการทํางานบ้าน ดูแลบ้าน

366
00:20:46,349 --> 00:20:48,017
ทําบ้านให้เป็นบ้าน

367
00:20:48,810 --> 00:20:50,603
แอนดี้ได้เป็นประธาน

368
00:20:50,603 --> 00:20:53,773
ของสํานักพิมพ์หนังสือศิลปะ
แห่งสําคัญที่สุดในอเมริกา

369
00:20:54,357 --> 00:20:55,858
ฉันคิดว่า "ตายแล้ว น่าตื่นเต้นจัง"

370
00:20:55,858 --> 00:20:58,569
"เราจะได้เชิญคนที่เขียนหนังสือพวกนี้

371
00:20:58,569 --> 00:21:00,196
มากินมื้อเย็นที่บ้าน"

372
00:21:00,196 --> 00:21:01,656
ฉันตื่นเต้นมากกับการต้อนรับแขก

373
00:21:02,448 --> 00:21:03,700
{\an8}เธอจัดหลายงานมาก

374
00:21:03,700 --> 00:21:07,578
{\an8}เธอจะเชิญเพื่อนบ้านทุกคนมาร่วมงาน
วันขอบคุณพระเจ้าและวันอีสเตอร์...

375
00:21:07,578 --> 00:21:09,998
อาหารก็อร่อยมากด้วย

376
00:21:11,624 --> 00:21:14,544
ฉันว่าฉันสนุกกับการสร้างสรรค์

377
00:21:14,544 --> 00:21:18,298
งานเลี้ยงที่สวยงาม มีเสน่ห์ และน่าประทับใจ

378
00:21:18,298 --> 00:21:20,383
แล้วทําไมไม่เริ่มทําธุรกิจจัดเลี้ยงล่ะ

379
00:21:21,426 --> 00:21:22,593
{\an8}เธอเป็นอัจฉริยะ

380
00:21:22,593 --> 00:21:24,429
{\an8}เธอเริ่มจากการเป็นนางแบบ

381
00:21:24,429 --> 00:21:26,639
{\an8}เป็นนายหน้าซื้อขายหุ้น

382
00:21:26,639 --> 00:21:31,853
แล้วจู่ๆ ก็มาจัดงานเลี้ยงให้กับเพื่อนๆ

383
00:21:32,478 --> 00:21:34,981
ฉันทําขนมพุดดิ้งพลัมสําหรับคน 200 คน

384
00:21:34,981 --> 00:21:36,816
แล้วก็ทําสโคน

385
00:21:36,816 --> 00:21:39,027
แล้วก็แยมกับเยลลี่

386
00:21:40,236 --> 00:21:43,698
ทุกอย่างทําด้วยมือ ไม่มีอะไรที่ซื้อจากร้าน
ทําเองที่บ้านทั้งหมด

387
00:21:45,116 --> 00:21:47,702
มันเป็นที่นิยมอย่างรวดเร็ว

388
00:21:47,702 --> 00:21:50,788
ไม่ว่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่
พิพิธภัณฑ์เมโทรโพลิแทน

389
00:21:50,788 --> 00:21:54,625
บ้านในกรีนิช หรือเวสต์เชสเตอร์ หรือเบดฟอร์ด

390
00:21:54,625 --> 00:21:58,546
ปาร์ตี้ค็อกเทลที่โซเธบี้สําหรับ 700 คน
ตั้งแต่หกโมงเย็นถึงสองทุ่ม

391
00:21:58,546 --> 00:22:03,134
เราพยายามทําให้น่าสนใจ
เราต้องการดึงดูดความสนใจของผู้คน

392
00:22:03,134 --> 00:22:04,719
{\an8}มันไม่ใช่แค่ขวดวอดก้า

393
00:22:04,719 --> 00:22:07,597
{\an8}แต่เป็นขวดวอดก้าที่วางในก้อนน้ําแข็ง

394
00:22:07,597 --> 00:22:09,015
{\an8}โต๊ะวางผักสดขนาดใหญ่

395
00:22:09,015 --> 00:22:11,976
{\an8}ผัก องุ่น ผลไม้ กับชีส

396
00:22:11,976 --> 00:22:14,437
{\an8}ไม่เคยมีใครทําอะไรแบบนั้นมาก่อน

397
00:22:14,437 --> 00:22:16,481
เคยเห็นแต่ในหนัง

398
00:22:17,065 --> 00:22:21,361
{\an8}ภาพของสตรอว์เบอร์รีที่หล่นออกมาจากตะกร้า

399
00:22:21,361 --> 00:22:22,487
{\an8}งดงามมาก

400
00:22:23,363 --> 00:22:28,284
ถ้าคุณดูสุดยอดผลงานของจิตรกรชาวดัตช์ในอดีต
ที่เป็นภาพอาหารและผลไม้

401
00:22:29,243 --> 00:22:31,621
นั่นแหละที่เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันได้ดีมาก

402
00:22:31,621 --> 00:22:34,332
มาร์ธารู้วิธีสร้างความสุขและความตื่นเต้น

403
00:22:34,332 --> 00:22:38,419
เธอจัดเลี้ยงให้กับบุคคลสําคัญ
อย่างพอล นิวแมน และเบเวอร์ลี ซิลส์

404
00:22:38,419 --> 00:22:41,130
เราได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย

405
00:22:41,130 --> 00:22:42,924
มันกลายเป็นธุรกิจระดับล้านดอลลาร์

406
00:22:43,508 --> 00:22:45,927
นั่นคือจุดเริ่มต้นของมาร์ธา สจ๊วต

407
00:22:49,764 --> 00:22:52,308
{\an8}มาร์ธามีธุรกิจจัดเลี้ยงที่ประสบความสําเร็จ

408
00:22:53,309 --> 00:22:56,437
สามีที่บริหารบริษัทสํานักพิมพ์ที่น่าทึ่ง

409
00:22:57,021 --> 00:22:58,314
ชีวิตแต่งงานที่สมบูรณ์แบบ

410
00:22:58,981 --> 00:23:00,858
ทุกอย่างดูเลิศมาก

411
00:23:01,359 --> 00:23:02,276
แต่เป็นงั้นจริงเหรอ

412
00:23:04,237 --> 00:23:05,822
เขาไม่มีความสุขที่บ้าน

413
00:23:06,739 --> 00:23:10,076
ฉันไม่รู้ว่าเขามีแฟนกี่คนในช่วงนั้น

414
00:23:10,076 --> 00:23:11,828
แต่ฉันคิดว่ามีหลายคนทีเดียว

415
00:23:14,288 --> 00:23:16,457
สาวๆ ฟังคําแนะนําฉันนะ

416
00:23:16,457 --> 00:23:18,543
ถ้าคุณแต่งงาน แล้วคิดว่าคุณมีความสุขในชีวิตคู่

417
00:23:18,543 --> 00:23:22,338
แต่สามีของคุณเริ่มนอกใจคุณ
แปลว่าเขาเป็นผู้ชายห่วยๆ

418
00:23:23,131 --> 00:23:25,133
มองดูเขา นั่นผู้ชายห่วยๆ และคุณควรออกมา

419
00:23:25,633 --> 00:23:26,759
ออกจากชีวิตคู่นั้น

420
00:23:27,927 --> 00:23:30,138
แต่ฉันทําแบบนั้นไม่ได้ ฉันเดินออกมาไม่ได้

421
00:23:32,056 --> 00:23:34,684
แต่คุณเคยนอกใจเขา
ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ของความสัมพันธ์

422
00:23:34,684 --> 00:23:36,561
หรือตอนที่คุณเป็นนายหน้าซื้อขายหุ้นใช่ไหม

423
00:23:37,270 --> 00:23:39,105
ใช่ แต่ฉันไม่คิดว่าแอนดี้เคยรู้เรื่องนั้น

424
00:23:39,814 --> 00:23:41,524
- เขาบอกว่าเขารู้นะ
- งั้นเหรอ

425
00:23:41,524 --> 00:23:43,025
ใช่ คุณเคยสารภาพกับเขา

426
00:23:43,025 --> 00:23:45,278
เขาบอกว่าเขาไม่เคยนอกใจคุณ

427
00:23:45,278 --> 00:23:48,114
จนกระทั่งคุณบอกเขาว่า คุณนอกใจเขาไปแล้ว

428
00:23:48,114 --> 00:23:49,407
ไม่จริงหรอก

429
00:23:49,407 --> 00:23:52,577
- ฉันว่าไม่ใช่นะ
- แต่เกิดอะไรขึ้น คุณมีชู้...

430
00:23:52,577 --> 00:23:59,167
ฉันเคยมีความสัมพันธ์สั้นๆ
กับหนุ่มไอริชที่มีเสน่ห์มาก

431
00:23:59,917 --> 00:24:02,962
แต่ไม่มีอะไรหรอก

432
00:24:03,713 --> 00:24:04,547
ไม่มีอะไร

433
00:24:05,256 --> 00:24:07,383
ที่จะ... มันไม่ใช่อะไรที่จะมาพัง...

434
00:24:07,383 --> 00:24:09,469
ฉันไม่เคยคิดจะเลิกกับสามีไปหาเขา

435
00:24:10,470 --> 00:24:11,512
มันไม่ใช่เรื่อง

436
00:24:12,805 --> 00:24:13,764
ไม่มีอะไร

437
00:24:20,313 --> 00:24:22,231
เหมือนจูบนั้นที่มหาวิหารนั่นแหละ

438
00:24:26,277 --> 00:24:28,821
{\an8}คนสองคนที่มีครบทุกอย่าง

439
00:24:29,489 --> 00:24:32,658
{\an8}แต่ฉันว่าพวกเขาไม่เคยพบความสุขเลย

440
00:24:33,284 --> 00:24:36,370
เล็กซี่ต้องมาเจอเรื่องแบบนั้นไปด้วย

441
00:24:36,370 --> 00:24:40,500
เธอสับสนและโกรธมาก

442
00:24:41,167 --> 00:24:44,837
{\an8}ฉันโตมาในบ้านที่อึดอัดมาก

443
00:24:44,837 --> 00:24:47,673
{\an8}ฉันเรียนรู้ที่จะเก็บกดความรู้สึกส่วนใหญ่

444
00:24:48,299 --> 00:24:55,306
{\an8}มาร์ธาไม่ได้มีความสุข
ในชีวิตแต่งงานและการเลี้ยงลูก

445
00:24:57,350 --> 00:24:59,477
นั่นคือสิ่งที่ขาดหายไป

446
00:25:00,645 --> 00:25:02,980
{\an8}คุณจะได้ยินการโต้เถียงกับพนักงาน

447
00:25:03,648 --> 00:25:06,150
{\an8}เธออยากให้งานเสร็จในแบบที่เธอต้องการ

448
00:25:06,150 --> 00:25:07,985
{\an8}เป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบ

449
00:25:09,028 --> 00:25:11,864
{\an8}ความเข้มงวดของพ่อ

450
00:25:11,864 --> 00:25:13,866
{\an8}ถูกส่งต่อให้กับมาร์ธา

451
00:25:14,825 --> 00:25:17,119
{\an8}คนอื่นรู้สึกว่าถูกเธอปฏิบัติไม่ดีด้วย

452
00:25:17,119 --> 00:25:22,458
{\an8}เธอมีความคิดที่ผิดในเรื่องความสําเร็จ

453
00:25:23,543 --> 00:25:25,336
เธอเป็นเหมือนฉลามขาวตัวใหญ่

454
00:25:25,336 --> 00:25:26,754
คุณอาจโดนกัดได้

455
00:25:27,380 --> 00:25:30,841
เธอกดดันคนอื่น เธอไม่รู้จักคําว่าปรานี

456
00:25:30,841 --> 00:25:34,178
ในโลกธุรกิจ นั่นเป็นคุณสมบัติที่ดีสําหรับผู้ชาย

457
00:25:34,845 --> 00:25:36,264
แต่สําหรับผู้หญิง...

458
00:25:38,057 --> 00:25:39,308
เธอเป็นคนที่ร้ายกาจ

459
00:25:42,270 --> 00:25:45,064
{\an8}คุณรู้ไหมว่าผู้คนรู้จักเธอได้ยังไง

460
00:25:45,064 --> 00:25:48,359
{\an8}เธอจัดปาร์ตี้หนังสือให้แอนดี้

461
00:25:49,235 --> 00:25:51,571
เป็นงานที่ไม่ธรรมดาเลย

462
00:25:51,571 --> 00:25:54,282
บริกรชายและหญิงทุกคนแต่งตัวเป็นนางฟ้า

463
00:25:54,824 --> 00:25:58,494
สํานักพิมพ์อีกที่นึงบอกว่า
"คุณน่าจะทําหนังสือเกี่ยวกับการจัดงานเลี้ยงนะ"

464
00:25:58,494 --> 00:26:01,914
ฉันคิดกับตัวเองว่า
"การจัดเลี้ยงเป็นสิ่งที่อยู่ได้แค่ชั่วคราว"

465
00:26:01,914 --> 00:26:02,915
เราทํางานหนักมาก

466
00:26:02,915 --> 00:26:05,585
เพื่อให้ได้งานเลี้ยงที่สวยงาม
และหลังจากนั้นมันก็หายไป

467
00:26:06,210 --> 00:26:08,921
แต่ถ้าเราเขียนหนังสือที่คนชอบ

468
00:26:08,921 --> 00:26:11,299
มันจะอยู่ตลอดไป

469
00:26:11,882 --> 00:26:16,137
ตอนแรก สํานักพิมพ์ของฉัน
อยากให้เป็นหนังสือขาวดํา

470
00:26:16,137 --> 00:26:20,266
ที่มีรูปภาพและสูตรอาหารบ้างนิดหน่อย
ให้เป็นตําราอาหารมากกว่า

471
00:26:21,100 --> 00:26:23,978
{\an8}สิ่งแรกที่เธอทําคือสร้างความชัดเจน

472
00:26:23,978 --> 00:26:26,147
{\an8}ว่านี่จะเป็นหนังสือของเธอ

473
00:26:26,147 --> 00:26:29,275
และถ้าเราไม่ทําตามที่เธอต้องการ

474
00:26:29,275 --> 00:26:30,860
เธอก็ไม่สนใจจะร่วมงานกับเรา

475
00:26:31,569 --> 00:26:37,408
ฉันอยากให้มันเป็นหนังสือที่มีภาพประกอบ
สีสันสดใส เต็มไปด้วยภาพอาหารและไอเดีย

476
00:26:37,408 --> 00:26:39,577
หนังสือที่ใครๆ ก็หยิบขึ้นมา

477
00:26:39,577 --> 00:26:43,914
และเรียนรู้วิธีจัดงานเลี้ยงที่น่าสนใจได้

478
00:26:45,666 --> 00:26:49,170
"ฉันเติบโตมาในครอบครัวใหญ่
ที่มีแขกมาหาเสมอ"

479
00:26:49,670 --> 00:26:53,174
"ฉันชอบที่แม่ฉันเพิ่มที่นั่งพิเศษ

480
00:26:53,174 --> 00:26:55,926
จานผักใหญ่ๆ พายสูตรพิเศษ

481
00:26:55,926 --> 00:26:59,513
ดอกไม้บนโต๊ะอาหาร
เพื่อสร้างบรรยากาศพิเศษ"

482
00:27:01,390 --> 00:27:02,767
{\an8}ทะเยอทะยานมาก

483
00:27:02,767 --> 00:27:06,062
{\an8}การจัดเลี้ยงมีความหมายมากมาย
มันไม่ใช่แค่อาหาร

484
00:27:06,062 --> 00:27:07,271
แต่มันคือวิสัยทัศน์

485
00:27:08,022 --> 00:27:12,526
ฉันอยากให้ความรู้ ให้ข้อมูล ให้แรงบันดาลใจ

486
00:27:12,526 --> 00:27:14,695
ไม่แพงเกินไป ไม่ฟุ่มเฟือยเกินไป

487
00:27:14,695 --> 00:27:18,616
แต่เพียงพอที่จะให้หญิงสาวที่ทํางานเสิร์ฟกาแฟ

488
00:27:18,616 --> 00:27:21,619
กลับไปทําตามที่บ้านของเธอได้

489
00:27:21,619 --> 00:27:24,288
เหมือนที่เพื่อนๆ ฉัน
ที่อยู่ในคฤหาสน์ใหญ่ๆ ในกรีนิชทําได้

490
00:27:24,288 --> 00:27:25,623
เหมือนกันหมด

491
00:27:26,624 --> 00:27:29,335
{\an8}มาร์ธาพยายามแสดงให้ผู้หญิงทั่วไปเห็น

492
00:27:29,335 --> 00:27:32,546
{\an8}ว่าพวกเธอก็สามารถนําความสวยงามมาสู่บ้านได้

493
00:27:32,546 --> 00:27:35,633
ฉันคือกลุ่มเป้าหมาย นั่นแหละเคล็ดลับ

494
00:27:35,633 --> 00:27:38,969
ฉันก็เหมือนทุกคนที่อ่านหนังสือเล่มนั้น
และพวกเขาก็รู้ดี

495
00:27:39,637 --> 00:27:41,764
ความเป็นตัวตนที่แท้จริงนั้นสําคัญมาก

496
00:27:43,516 --> 00:27:46,727
พวกเขารู้ว่าฉันเป็นอย่างที่เห็นในหนังสือ
ฉันทําความสะอาดบ้านเอง

497
00:27:47,228 --> 00:27:48,521
ฉันเลี้ยงลูกเอง

498
00:27:48,521 --> 00:27:50,022
ฉันมีสามี

499
00:27:50,022 --> 00:27:51,357
ฉันมีสวนของฉัน

500
00:27:52,525 --> 00:27:55,611
เรื่องราวส่วนตัวแบบนี้มีความหมายต่อผู้อ่านมาก

501
00:27:57,279 --> 00:28:03,119
{\an8}เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เห็นความเป็นไปได้
ในการนําเสนอชีวิตส่วนตัวของตัวเอง

502
00:28:05,746 --> 00:28:08,332
มาร์ธาคืออินฟลูเอนเซอร์คนแรก

503
00:28:09,375 --> 00:28:11,877
{\an8}เธอคือมาร์ธา สจ๊วต สุดยอดนักจัดเลี้ยง

504
00:28:11,877 --> 00:28:14,922
ฉันต้องบอกเลยว่า
ฉันใช้เวลาหลายชั่วโมงแค่นั่งมองหนังสือเล่มนี้

505
00:28:14,922 --> 00:28:18,759
เมื่อพูดถึงการจัดเลี้ยง เธอคือระดับอาจารย์

506
00:28:18,759 --> 00:28:20,511
อยากยัดไส้ถั่วลันเตาหิมะไหมคะ

507
00:28:20,511 --> 00:28:22,680
"อยากยัดไส้ถั่วลันเตาหิมะไหม"

508
00:28:23,597 --> 00:28:25,516
อยากยัดไส้ถั่วลันเตาหิมะไหม

509
00:28:26,475 --> 00:28:29,145
มาร์ธาได้รับความสนใจอย่างมาก

510
00:28:29,145 --> 00:28:31,021
เธอผมบลอนด์ เป็นคนสวย

511
00:28:31,021 --> 00:28:32,773
เธอครบเครื่อง

512
00:28:33,274 --> 00:28:35,818
และคราวน์ก็เซ็นสัญญาให้เธอเขียนหนังสือเพิ่มอีก

513
00:28:35,818 --> 00:28:37,737
เธอกําลังไปได้ดี

514
00:28:38,320 --> 00:28:40,573
เธอมีเกียร์เดียว เดินหน้า

515
00:28:41,073 --> 00:28:44,660
เธอเซ็นหนังสือเล่มหนึ่งของฉันและเขียนว่า
"สมบูรณ์แบบโดยไร้ที่ติ"

516
00:28:44,660 --> 00:28:49,123
ทุกสิ่งที่เธอทําต้องสมบูรณ์แบบโดยไร้ที่ติ

517
00:28:49,123 --> 00:28:51,459
และฉันคิดว่ามันทําลายชีวิตของเธอในทางหนึ่ง

518
00:28:52,209 --> 00:28:54,336
เพราะเธอไม่ได้ "สมบูรณ์แบบโดยไร้ที่ติ"

519
00:28:56,088 --> 00:28:58,966
ฉันใช้เวลาทั้งหมดไปกับการทํานั่นทํานี่

520
00:28:58,966 --> 00:29:02,344
และไม่ได้ใส่ใจ "ชีวิต" ของตัวเองจริงๆ

521
00:29:03,012 --> 00:29:04,764
ฟังดูเหมือนคุณจะบอกว่าเสียใจนะ

522
00:29:04,764 --> 00:29:07,099
แล้วอะไรสําคัญกว่ากัน

523
00:29:07,683 --> 00:29:09,435
ชีวิตแต่งงานหรืออาชีพ

524
00:29:11,103 --> 00:29:12,521
- คุณบอกสิ
- ฉันไม่รู้

525
00:29:17,610 --> 00:29:21,947
{\an8}แอนดี้ยุ่งมากกับธุรกิจสํานักพิมพ์ของเขา

526
00:29:21,947 --> 00:29:24,241
{\an8}และเวลาที่เขาอยู่บ้าน

527
00:29:24,241 --> 00:29:26,660
บรรยากาศจะตึงเครียดเสมอ

528
00:29:26,660 --> 00:29:28,746
เธอจะวิจารณ์เขา

529
00:29:28,746 --> 00:29:32,875
เรื่องเสื้อผ้าที่เขาใส่ หรือสิ่งที่เขาพูด

530
00:29:33,584 --> 00:29:36,670
แอนดี้เป็นคนดูแลธุรกิจให้เธอ

531
00:29:36,670 --> 00:29:37,797
ตลอดช่วงหลายปีนั้น

532
00:29:37,797 --> 00:29:42,301
พวกเขาเหมือนเพื่อนร่วมงานมากกว่าคู่ชีวิต

533
00:29:43,260 --> 00:29:45,387
พวกเขาอยู่กันคนละจักรวาล

534
00:29:45,387 --> 00:29:50,351
และเมื่อมาร์ธา
อยากให้แอนดี้มาอยู่ในจักรวาลของเธอ

535
00:29:50,351 --> 00:29:52,311
เขาไม่ได้อยากไปอยู่ตรงนั้น

536
00:29:53,437 --> 00:29:57,107
มีความขัดแย้งมากขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างพวกเขา

537
00:29:58,526 --> 00:30:02,029
แล้วก็มีข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่ว

538
00:30:02,029 --> 00:30:06,450
ว่าแอนดี้มีความสัมพันธ์กับผู้หญิง

539
00:30:06,450 --> 00:30:10,579
ที่เป็นคนจัดดอกไม้ที่เทอร์กีฮิลล์ฟาร์ม

540
00:30:11,163 --> 00:30:16,252
มาร์ธาสังเกตเห็นทุกอย่าง
และรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นเรื่อยๆ

541
00:30:16,752 --> 00:30:17,962
เธอกระวนกระวาย

542
00:30:18,504 --> 00:30:21,006
ปวดหัวไมเกรนและนอนไม่หลับ

543
00:30:21,507 --> 00:30:25,678
มีอยู่ครั้งหนึ่ง เธอให้ฉันดู
ตรงที่เธอทึ้งผมของตัวเองออกมา

544
00:30:26,178 --> 00:30:28,556
เธอใจร้ายกับพนักงาน

545
00:30:29,056 --> 00:30:31,267
เธอควบคุมแอนดี้ไม่ได้

546
00:30:32,017 --> 00:30:34,270
และทําให้ทุกคนเหมือนตกนรก

547
00:30:36,981 --> 00:30:38,232
ร็อบบินทํางานให้ฉัน

548
00:30:38,232 --> 00:30:40,651
เธอเสียอะพาร์ตเมนต์ไปหรืออะไรสักอย่าง
แล้วฉันก็พูดว่า

549
00:30:40,651 --> 00:30:44,280
"ย้ายมาอยู่ในโรงนา
ในที่ดินห้าไร่ข้างล่างได้เลยนะ"

550
00:30:44,280 --> 00:30:46,490
เรามีอะพาร์ตเมนต์เล็กๆ อยู่ข้างล่างนั่น

551
00:30:46,490 --> 00:30:49,785
และตอนที่ฉันเดินทาง
แอนดี้ก็เริ่มมีความสัมพันธ์กับเธอ

552
00:30:51,996 --> 00:30:54,623
เหมือนฉันเตรียมของว่างให้แอนดี้

553
00:30:55,374 --> 00:30:56,625
คุณได้เผชิญหน้ากับเธอไหม

554
00:30:57,751 --> 00:30:58,836
ได้ ฉันเผชิญหน้ากับเธอ

555
00:30:59,336 --> 00:31:03,424
ฉันไล่เธอออกทันที
แบบว่า "ทําบ้าอะไรของเธอ"

556
00:31:04,717 --> 00:31:07,887
แอนดี้หักหลังฉันในพื้นที่ของเราเอง

557
00:31:10,014 --> 00:31:10,848
ไม่ดีเลย

558
00:31:12,141 --> 00:31:13,976
วันนี้มาร์ธา สจ๊วตอยู่กับเรา

559
00:31:13,976 --> 00:31:17,354
เธอเป็นบรรณาธิการร่วมของเฮาส์บิวตี้
และผู้เชี่ยวชาญเรื่องงานแต่ง

560
00:31:17,354 --> 00:31:20,900
- ผู้หญิงคนนี้รู้ดีเรื่องงานแต่งงาน
- น่าจะรู้ดีนะคะ ฉันเคยเห็น...

561
00:31:20,900 --> 00:31:23,736
{\an8}เธอโปรโมตหนังสือ "เวดดิ้งส์"

562
00:31:24,236 --> 00:31:27,823
{\an8}ฉันจําได้ว่าคิดว่ามันเป็นความบังเอิญที่แย่มาก

563
00:31:29,325 --> 00:31:33,287
(แด่สามีของฉัน แอนดี้
งานแต่งของเราจะเป็นงานโปรดของฉันเสมอ)

564
00:31:33,287 --> 00:31:35,831
ฉันทําใจยากที่จะพูดถึงเรื่องนี้

565
00:31:35,831 --> 00:31:40,961
บางคนอาจชอบจมอยู่กับความสงสารตัวเอง

566
00:31:40,961 --> 00:31:42,046
แต่ฉันไม่เป็นแบบนั้น

567
00:31:42,046 --> 00:31:45,007
จดหมายที่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ ฉันยังให้ไปได้

568
00:31:46,008 --> 00:31:47,009
ดังนั้นเดาว่าไง

569
00:31:47,551 --> 00:31:49,178
อย่าให้มันอยู่แค่ในจดหมายเลย

570
00:31:50,512 --> 00:31:51,388
"แอนดี้ที่รัก

571
00:31:52,097 --> 00:31:53,307
ฉันนอนไม่หลับ"

572
00:31:54,558 --> 00:31:55,643
"ฉันกินไม่ลง"

573
00:31:56,894 --> 00:32:00,981
"ผิวของฉันเต็มไปด้วยความกังวล
และมีริ้วรอยที่ไม่เคยมีมาก่อน"

574
00:32:03,567 --> 00:32:05,986
"ฉันอิจฉาริษยาผู้หญิงคนอื่นๆ ของคุณ"

575
00:32:06,487 --> 00:32:09,907
"ฉันทนไม่ได้ที่คุณเอาสิ่งที่เราสร้างร่วมกัน
ไปใช้กับคนอื่น"

576
00:32:11,492 --> 00:32:12,451
"แอนดี้ที่รัก"

577
00:32:12,952 --> 00:32:16,455
"ฉันอยู่ในสภาพที่เปราะบางมากตอนนี้"

578
00:32:17,748 --> 00:32:20,209
"ฉันรู้สึกป่วยทางกายเพราะเรื่องทั้งหมดนี้

579
00:32:21,377 --> 00:32:23,629
อย่างกับสมองฉันกําลังจะแตก"

580
00:32:26,340 --> 00:32:27,216
"แอนดี้ที่รัก

581
00:32:27,716 --> 00:32:30,594
หรือคุณอาจวางแผนที่จะแต่งงานกับเธอ
และใช้เงินของฉันเลี้ยงเธอ

582
00:32:30,594 --> 00:32:33,180
เธอจะได้วาดภาพเปลือยของตัวเองได้"

583
00:32:33,889 --> 00:32:35,766
"น่าตื่นเต้นดีเลยใช่ไหมล่ะ"

584
00:32:36,433 --> 00:32:38,811
"เธออาจวาดภาพเปลือยให้คุณด้วยก็ได้"

585
00:32:39,979 --> 00:32:41,230
"ฉันอยากเห็นภาพนั้นนะ"

586
00:32:42,856 --> 00:32:46,819
"ฉันกังวลมากเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัว
และชีวิตการงานของฉัน"

587
00:32:47,444 --> 00:32:49,905
"ฉันบอกทุกคนว่าคุณจะไม่อยู่สักพัก"

588
00:32:49,905 --> 00:32:50,823
"แค่นั้น"

589
00:32:50,823 --> 00:32:54,952
"แอนดี้ที่รัก
ฉันเข้าใจว่าคุณอยากมีเซ็กซ์กับคนอื่น"

590
00:32:54,952 --> 00:32:56,870
"ไม่มีใครจะห่วงใยคุณเท่าฉัน"

591
00:32:57,371 --> 00:32:59,206
"ไม่มีใครจะรักคุณเท่าฉันอีกแล้ว"

592
00:32:59,707 --> 00:33:01,583
"ให้โอกาสฉันอีกครั้งนะ แอนดี้"

593
00:33:02,292 --> 00:33:04,503
"ฉันขอโทษจริงๆ สําหรับหลายๆ อย่าง"

594
00:33:04,503 --> 00:33:06,296
"ทําไมมันต้องสายเกินไปด้วย"

595
00:33:07,631 --> 00:33:08,549
"แอนดี้ที่รัก"

596
00:33:09,216 --> 00:33:12,094
"นี่คืออีกครั้งที่ฉันรู้สึกถูกหักหลังและโดดเดี่ยว"

597
00:33:13,554 --> 00:33:16,015
"เมื่อคุณบอกว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณอีกต่อไป

598
00:33:16,015 --> 00:33:17,641
ทั้งๆ ที่เราสร้างทุกอย่างด้วยกันมา

599
00:33:18,142 --> 00:33:20,144
แล้วทําไมฉันถึงไม่ควรพูด ว่าฉันจะเผามันทิ้ง"

600
00:33:23,564 --> 00:33:26,483
"ฉันต้องไปซานฟรานซิสโกและพูดถึงเวดดิ้งส์

601
00:33:26,483 --> 00:33:27,693
และชีวิตแสนวิเศษของฉัน"

602
00:33:28,402 --> 00:33:30,070
"ขอให้คุณมีความสุขกับอิสรภาพของคุณ"

603
00:33:31,196 --> 00:33:32,740
"และขอให้เครื่องบินฉันโหม่งโลก"

604
00:33:36,076 --> 00:33:38,996
"ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนเครื่องบิน ร้องไห้ ไอ

605
00:33:38,996 --> 00:33:41,915
มีไข้ และทุกข์ใจจนไม่อยากเชื่อตัวเอง"

606
00:33:42,666 --> 00:33:45,711
"ฉันควรจะมีชีวิตชีวา สวยงาม
เย้ายวน และเป็นที่ปรารถนา"

607
00:33:46,211 --> 00:33:48,881
"แต่ฉันกลับหมดสภาพอย่างนี้"

608
00:33:49,506 --> 00:33:54,219
"ฉันอายุ 45 ปีแล้ว ในใจมีแต่ความกังวล
และความเหงา โดดเดี่ยว และสิ้นหวัง"

609
00:33:55,679 --> 00:33:57,389
"อนาคตเป็นเหมือนภาพที่พร่ามัว"

610
00:34:01,185 --> 00:34:02,895
ยี่สิบเจ็ดปี

611
00:34:04,605 --> 00:34:07,357
เขาเป็นฝ่ายที่ต้องการหย่า ไม่ใช่ฉัน

612
00:34:09,735 --> 00:34:11,236
เขาเขี่ยฉันทิ้ง

613
00:34:13,197 --> 00:34:15,282
ฉันอายุ 40 ปี ฉันยังสวยมาก

614
00:34:15,866 --> 00:34:17,951
ฉันเป็นผู้หญิงที่มีคนหมายปอง

615
00:34:17,951 --> 00:34:20,954
แต่เขาปฏิบัติกับฉันเหมือนฉันเป็นของที่ถูกทิ้ง

616
00:34:21,455 --> 00:34:23,457
เขาปฏิบัติกับฉันแย่มาก

617
00:34:24,208 --> 00:34:27,294
และฉันคิดว่าฉันก็ปฏิบัติกับเขาไม่ดีเหมือนกัน

618
00:34:28,295 --> 00:34:31,799
ฉันไม่ได้วิ่งโร่ไปหาคนอื่นนะ
เขาต่างหากที่ทําแบบนั้น

619
00:34:32,341 --> 00:34:36,095
ฉันมักจะบอกว่าฉันเป็นหงส์ และฉันเป็น...

620
00:34:36,095 --> 00:34:39,264
ก็เหมือนหงส์ทุกตัว พวกมันมีคู่ครองเดียว

621
00:34:39,932 --> 00:34:42,309
และฉันคิดว่าการมีคู่ครองเดียว
เป็นเรื่องที่น่าชื่นชม

622
00:34:43,352 --> 00:34:45,187
จริงๆ ฉันคิดว่ามันน่าชื่นชม

623
00:34:46,188 --> 00:34:50,192
แต่ปรากฏว่ามันไม่... มันไม่ได้ช่วยประคองชีวิตคู่

624
00:34:52,402 --> 00:34:54,488
เรามาคุยกันเรื่องที่มีความสุขกว่านี้ได้ไหม

625
00:34:58,492 --> 00:35:00,911
ฉันปลูกต้นไม้ทุกต้นที่คุณเห็นที่นี่

626
00:35:02,788 --> 00:35:04,414
ทั้งหมดนี้ ฉันปลูกเอง

627
00:35:06,834 --> 00:35:07,835
หลายพันต้น

628
00:35:11,630 --> 00:35:12,464
สวัสดีค่ะ

629
00:35:16,176 --> 00:35:19,429
เราใช้ต้นไม้ที่ล้มลงมารองรับด้านล่าง

630
00:35:20,013 --> 00:35:22,558
เราเก็บต้นไม้ไว้รอรับฤดูหนาว

631
00:35:23,350 --> 00:35:25,519
สวนคือที่ที่สวยงามสําหรับฉัน

632
00:35:26,019 --> 00:35:27,896
เพราะฉันชอบทํางานให้เสร็จ

633
00:35:28,522 --> 00:35:30,732
ไม่ แต่ดูสิ อย่าเก็บไว้แบบนี้

634
00:35:30,732 --> 00:35:31,817
ต้องตัดแต่งให้เรียบร้อย

635
00:35:32,568 --> 00:35:35,237
ตัดแต่งให้ดี แล้วเอาดินใส่ตรงนี้

636
00:35:35,237 --> 00:35:37,364
ให้โอกาสกิ่งใหม่ๆ ได้โต โอเคนะ

637
00:35:37,364 --> 00:35:41,076
- ครับ เข้าใจแล้วครับ
- ส่วนต้นนี้ก็ตัดลงไปจนสุดได้เลย

638
00:35:41,076 --> 00:35:42,578
- ครับ
- มันจะงอกขึ้นมาใหม่

639
00:35:43,078 --> 00:35:45,581
นั่นแหละคือประเด็นของการเตรียม

640
00:35:45,581 --> 00:35:47,082
ให้พร้อมเก็บ

641
00:35:49,835 --> 00:35:51,461
ฉันไม่เคยมองไปทางอื่น

642
00:35:52,546 --> 00:35:55,090
โอเค ทุกคน
ฟาซาง อย่าทํากระถางพวกนี้แตกนะ

643
00:35:55,090 --> 00:35:56,008
ครับ

644
00:35:56,508 --> 00:35:58,218
อย่าทํากระถางแตก

645
00:35:59,553 --> 00:36:01,471
ฉันจะไปดูฐานของอันใหม่ เรียบร้อยดีไหม

646
00:36:04,725 --> 00:36:08,103
ฉันมองไปที่ปัญหา
มองให้เห็นมัน และพยายามแก้มัน

647
00:36:17,404 --> 00:36:20,115
(วิดีโอของมาร์ธา สจ๊วต
"เคล็ดลับการจัดงานเลี้ยง"

648
00:36:20,616 --> 00:36:22,576
และเอนเตอร์เทนนิง มาร์ธา สจ๊วต

649
00:36:24,369 --> 00:36:27,539
- ฮัลโหล หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า
- ไง

650
00:36:28,123 --> 00:36:28,957
ยัง

651
00:36:30,250 --> 00:36:31,084
ยัง

652
00:36:32,628 --> 00:36:34,087
ช่วยจัดให้... ฉันชอบให้มันตั้งขึ้น

653
00:36:34,087 --> 00:36:36,423
- ฉันทนไม่ได้... ฉันไม่ชอบให้มันแบน
- ได้ค่ะ

654
00:36:36,423 --> 00:36:39,801
{\an8}เธออยู่ในโลกที่
พอได้แต่งงานกับผู้ชายสักคนแล้วก็ถือว่าจบ

655
00:36:39,801 --> 00:36:42,721
{\an8}และฉันว่ามาร์ธาไม่เคยคาดคิด
ว่าเธอจะไม่ได้อยู่ในสถานะแต่งงาน

656
00:36:42,721 --> 00:36:44,681
เธอรู้สึกอับอาย

657
00:36:45,349 --> 00:36:47,100
มาร์ธาไม่ยอมรับความล้มเหลว

658
00:36:47,100 --> 00:36:51,563
นั่นเป็นครั้งแรกๆ ที่มีบางสิ่งเกิดขึ้น
ที่เธอไม่สามารถแก้ไขได้

659
00:36:51,563 --> 00:36:54,858
{\an8}เธอกังวลว่า การเดินสายโปรโมตหนังสือ

660
00:36:54,858 --> 00:36:59,071
{\an8}ในช่วงที่คนรู้กันทั่วว่าเธอแยกทางกับสามี
จะนําพาความยากมาให้

661
00:37:00,072 --> 00:37:02,908
แต่ปรากฏว่าผู้คนไม่สนใจเลย

662
00:37:02,908 --> 00:37:04,534
สาม สอง...

663
00:37:06,912 --> 00:37:08,622
พวกเขาแค่อยากรู้วิธีทําเค้ก

664
00:37:09,706 --> 00:37:14,002
ผู้หญิงทั่วประเทศกําลังเข้าคิว
เพื่อพบกับเจ้าภาพที่ยอดเยี่ยมคนนี้

665
00:37:14,002 --> 00:37:17,256
ผู้หญิงคนนี้ที่ได้ขายตัวเองอย่างชาญฉลาด
ให้กับชาวอเมริกัน

666
00:37:17,256 --> 00:37:18,882
ในฐานะราชินีแห่งความสมบูรณ์แบบ

667
00:37:19,967 --> 00:37:23,345
หลังจากแอนดี้ไป ฉันก็จมอยู่กับงาน

668
00:37:23,345 --> 00:37:26,682
และไอเดียต่างๆ ที่อยากทําในอนาคต
โชคดีที่ฉันมีสองอย่างนี้

669
00:37:26,682 --> 00:37:29,685
โชคดีมาก ไม่งั้นฉันอาจเป็นแค่แม่บ้าน
ที่หมดอาลัยตายอยากก็ได้

670
00:37:29,685 --> 00:37:33,313
แต่ฉันไม่ปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง
และฉันดีใจมากที่ไม่ทําแบบนั้น

671
00:37:33,313 --> 00:37:34,523
(เคมาร์ท
ความพึงพอใจเสมอ)

672
00:37:34,523 --> 00:37:36,233
และมันเริ่มต้นจากเคมาร์ท

673
00:37:36,733 --> 00:37:39,695
มาร์ธา สจ๊วตกําลังนําสไตล์ชั้นสูงของเธอ

674
00:37:39,695 --> 00:37:41,863
มาสู่ผู้ซื้อชนชั้นกลางที่เคมาร์ท

675
00:37:41,863 --> 00:37:45,367
ผ้าปูที่นอน เครื่องนอน จานชาม ผ้าลินิน
ทุกอย่างสําหรับบ้านของคุณ

676
00:37:45,367 --> 00:37:47,286
โดยมาร์ธา สจ๊วต

677
00:37:47,286 --> 00:37:50,664
{\an8}เคมาร์ทเคยถูกมองว่าเป็นร้านระดับล่างมาก

678
00:37:50,664 --> 00:37:54,167
{\an8}แต่มาร์ธามองการณ์ไกลว่า การเป็นหุ้นส่วน

679
00:37:54,167 --> 00:37:57,462
{\an8}กับร้านค้าปลีกขนาดใหญ่ในสหรัฐฯ
จะเป็นเรื่องที่ดีมากๆ

680
00:37:57,462 --> 00:38:00,841
กรีนนิชการ์เดนคลับยกเลิกการปรากฏตัวของฉัน

681
00:38:00,841 --> 00:38:05,095
เพราะฉันเซ็นสัญญากับเคมาร์ท
และพวกเขาไม่ต้องการอะไรที่ดูต่ําต้อย

682
00:38:05,095 --> 00:38:09,433
{\an8}เธอเข้าใจว่า แค่เพราะเราไม่มีเงินมาก

683
00:38:09,433 --> 00:38:11,393
{\an8}ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีรสนิยม

684
00:38:11,393 --> 00:38:12,811
{\an8}นั่นเป็นเรื่องที่ทรงพลังมาก

685
00:38:12,811 --> 00:38:16,148
{\an8}ถ้าคุณไม่เคยได้ยินชื่อมาร์ธามาก่อน

686
00:38:16,148 --> 00:38:18,275
{\an8}ตอนนี้คุณได้ยินแล้ว

687
00:38:20,027 --> 00:38:23,447
ช่วงนี้เรามักจะเห็นคุณในทีวี กับโฆษณาเคมาร์ท

688
00:38:23,447 --> 00:38:26,616
ค่ะ ฉันคิดว่าหลายคนคงคิดว่า
นี่เป็นการจับคู่ที่แปลก

689
00:38:26,616 --> 00:38:28,827
- คุณคิดว่าแปลกไหม
- ไม่เลย

690
00:38:28,827 --> 00:38:30,245
ทุกคนที่ซื้อของที่เคมาร์ท

691
00:38:30,245 --> 00:38:33,248
มีคนไปซื้อของที่นั่น 77 ล้านคนต่อเดือน

692
00:38:33,248 --> 00:38:35,334
จริงเหรอ 77 ล้านคนต่อเดือน

693
00:38:35,334 --> 00:38:37,961
จริง และพวกเขาอยากได้ของสวยๆ งามๆ

694
00:38:38,462 --> 00:38:42,132
และฉันพยายาม
จะเอาของสวยๆ งามๆ มาวางขายที่ร้าน

695
00:38:42,132 --> 00:38:44,426
แล้วพวกเขาไปทําอะไรที่เคมาร์ท ถ้าพวกเขา...

696
00:38:51,391 --> 00:38:54,019
ในช่วงเวลานั้น
ฉันเขียนหนังสือไปประมาณหกเล่ม

697
00:38:54,019 --> 00:38:57,439
และสํานักพิมพ์ของฉันขอแค่ปีละเล่ม

698
00:38:57,439 --> 00:39:01,777
แต่ฉันมีเรื่องที่จะบอกเล่ามากกว่านั้นเยอะ
เลยคิดว่า ทําไมไม่ทํานิตยสารล่ะ

699
00:39:02,361 --> 00:39:04,780
ตอนนั้นมีนิตยสารสําหรับผู้หญิงอยู่

700
00:39:04,780 --> 00:39:09,368
แต่มันไม่ได้มีความสวยงาม
หรือมีข้อมูลลึกๆ อย่างที่ฉันต้องการ

701
00:39:09,368 --> 00:39:11,620
เราต้องอุดรูที่ใหญ่มาก

702
00:39:12,913 --> 00:39:15,415
ฉันเริ่มต้นที่คอนเด นาสต์

703
00:39:15,999 --> 00:39:18,543
ฉันได้คุยกับเอส.ไอ. นิวเฮาส์เองเลย
และเขาถามว่า

704
00:39:18,543 --> 00:39:20,754
"คุณจะตั้งชื่อว่าอะไร"

705
00:39:20,754 --> 00:39:22,881
ฉันตอบไปว่า "มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง"

706
00:39:22,881 --> 00:39:25,133
เขาบอกว่า "ไม่เอามาร์ธา สจ๊วต"

707
00:39:25,133 --> 00:39:28,261
แล้วฉันก็ถามว่า "ทําไมล่ะ"
เขาบอกว่า "เพราะนี่คือคอนเด นาสต์"

708
00:39:28,261 --> 00:39:32,724
"นั่นคือชื่อของเรา คอนเด นาสต์"
เขาเป็นคนปกป้องแบรนด์

709
00:39:33,642 --> 00:39:36,478
ฉันเลยไปหารูเพิร์ต เมอร์ด็อก

710
00:39:36,478 --> 00:39:40,065
และเขาบอกว่า "ผมจะเลิกทํานิตยสารแล้ว
เพราะนั่นไม่ใช่ทางของเรา"

711
00:39:40,065 --> 00:39:42,192
"แนะนําให้ไปคุยกับไทม์ดูนะ"

712
00:39:43,151 --> 00:39:45,320
ไทม์เป็นโลกของผู้ชาย

713
00:39:45,320 --> 00:39:47,197
พวกเขาไม่เข้าใจ

714
00:39:47,197 --> 00:39:51,243
ฉันบอกว่า "การใช้ชีวิต
เป็นหัวข้อที่มีเนื้อหาให้เขียนได้เรื่อยๆ

715
00:39:51,243 --> 00:39:52,619
ไม่ว่าจะอีกกี่ปี"

716
00:39:52,619 --> 00:39:54,704
"การใช้ชีวิตไม่มีขีดจํากัด"

717
00:39:54,704 --> 00:39:56,623
เขาบอกว่า "ถ้าคุณคิดแบบนั้นจริงๆ

718
00:39:57,874 --> 00:39:59,501
{\an8}นั้นอาจเป็นไอเดียที่ดีก็ได้"

719
00:40:00,544 --> 00:40:03,088
{\an8}เราอยากให้มันเป็นนิตยสารเพื่อผู้หญิงยุคใหม่

720
00:40:04,798 --> 00:40:10,178
วันหยุด การจัดงานเลี้ยง อาหาร
การตกแต่ง ลูก เด็กทารก งานฝีมือ

721
00:40:10,178 --> 00:40:14,349
สิ่งเหล่านี้ไม่เคยถูกรวมให้อยู่ในที่เดียวมาก่อน

722
00:40:14,349 --> 00:40:15,392
(มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง)

723
00:40:15,392 --> 00:40:17,352
เราออกฉบับที่สวยงาม

724
00:40:17,853 --> 00:40:19,312
ขายหมดเกลี้ยง

725
00:40:19,312 --> 00:40:23,608
ภาวะเศรษฐกิจถดถอย
ทําให้ธุรกิจนิตยสารเจอช่วงซบเซา

726
00:40:23,608 --> 00:40:26,653
แต่ท่ามกลางความมืดมน ก็ยังมีแสงสว่าง

727
00:40:26,653 --> 00:40:31,116
มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง
กลายเป็นปรากฏการณ์ชั่วข้ามคืน

728
00:40:31,700 --> 00:40:34,119
ฉันขึ้นปกเกือบทุกฉบับ

729
00:40:34,661 --> 00:40:38,498
มันกลายเป็นหนึ่งใน
นิตยสารที่ประสบความสําเร็จมากที่สุด

730
00:40:38,498 --> 00:40:41,001
ขอต้อนรับมาร์ธา สจ๊วต

731
00:40:42,502 --> 00:40:43,962
{\an8}ในตอนนั้น

732
00:40:43,962 --> 00:40:47,340
{\an8}ผู้หญิงจํานวนมากบอกว่า
"ฉันไม่อยากเป็นแม่บ้าน"

733
00:40:47,340 --> 00:40:49,634
{\an8}"ฉันอยากมีงานทํา ฉันอยากมีอํานาจ"

734
00:40:49,634 --> 00:40:52,762
แต่เธอรู้ว่าผู้หญิงหลายคนที่ทํางาน

735
00:40:52,762 --> 00:40:55,640
ยังคงมีความผูกพันกับบ้าน

736
00:40:55,640 --> 00:40:59,269
มาร์ธาบอกว่า
คุณสามารถเป็นศิลปินในแบบของคุณเองได้

737
00:40:59,769 --> 00:41:04,274
ความงามและความสมบูรณ์แบบ
สามารถเป็นสิ่งที่ทรงพลังได้

738
00:41:07,777 --> 00:41:09,654
ฉันอยู่ที่เวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต

739
00:41:09,654 --> 00:41:12,491
ฉันมีเพื่อนอยู่บ้าง แน่นอน

740
00:41:13,325 --> 00:41:14,326
แต่ไม่มาก

741
00:41:15,619 --> 00:41:16,661
ลูกสาวฉันบอกว่า

742
00:41:16,661 --> 00:41:19,998
"แม่ สาวโสดช่วงหน้าร้อนต้องไปที่นี่เลย

743
00:41:19,998 --> 00:41:21,124
เดอะแฮมป์ตันส์"

744
00:41:21,666 --> 00:41:23,835
ฉันก็เลยไปลองดู

745
00:41:23,835 --> 00:41:26,129
นายหน้าถามฉันว่า "มองหาที่แบบไหนอยู่"

746
00:41:26,129 --> 00:41:29,174
ฉันบอกว่า "ที่เก่าๆ บนถนนสายที่น่าอยู่ที่สุด"

747
00:41:30,592 --> 00:41:33,094
ผู้รับเหมาถามว่า "อยากทําอะไร"

748
00:41:33,094 --> 00:41:35,889
ฉันตอบว่า "แค่อยากทําให้มันเป็นสวนที่สวยที่สุด

749
00:41:35,889 --> 00:41:37,432
พร้อมบ้านที่สวยงาม"

750
00:41:38,975 --> 00:41:42,771
{\an8}นี่คือวิสัยทัศน์ของเธอที่สะท้อนออกมา

751
00:41:45,941 --> 00:41:49,486
เราปรับปรุงบ้านที่ลิลี่ พอนด์ เลน
ประมาณหนึ่งปีครึ่ง

752
00:41:49,486 --> 00:41:53,240
และพอเราทําเสร็จ ก็เป็นวันเกิดปีที่ 50 ของฉัน

753
00:41:53,740 --> 00:41:58,036
ฉันเลยตัดสินใจจัดงานวันเกิดแบบยิ่งใหญ่

754
00:41:59,329 --> 00:42:02,874
{\an8}งานเลี้ยงระดับมหึมา ทุกคนไปร่วม

755
00:42:03,792 --> 00:42:05,794
{\an8}ผู้คนจากโลกธุรกิจ

756
00:42:06,461 --> 00:42:09,839
{\an8}คนในวงการภาพยนตร์ วงการทีวี

757
00:42:09,839 --> 00:42:12,259
ช่วงเวลาที่เธออยู่ในโลกนั้น

758
00:42:12,259 --> 00:42:15,971
มันเหมือนลูกบิลเลียดที่กระทบลูกอื่นๆ อีกสิบลูก

759
00:42:15,971 --> 00:42:17,430
และทุกอย่างก็เกิดขึ้น

760
00:42:19,849 --> 00:42:24,396
มันคือจุดเริ่มต้นของยุคที่ดีที่สุดของเดอะแฮมป์ตันส์

761
00:42:26,398 --> 00:42:28,191
{\an8}เธอมักจะพูดเสมอว่าเธอเติบโตช้า

762
00:42:28,191 --> 00:42:30,944
{\an8}แต่ฉันคิดว่าเธอรู้สึกมีอิสระและมีอํานาจมากขึ้น

763
00:42:30,944 --> 00:42:33,321
{\an8}"โอเค ฉันมีชีวิตใหม่แล้ว และฉันจะใช้มัน"

764
00:42:34,322 --> 00:42:37,492
{\an8}ฉันว่าเธอมีเรื่องรักเยอะกว่าที่เราจะฟังหมด

765
00:42:38,535 --> 00:42:40,328
{\an8}และฉันคิดว่าเธอสนุกไปกับมัน

766
00:42:41,079 --> 00:42:44,791
มาร์ธาไม่ชอบอยู่ใกล้ผู้ชายที่ไม่ฉลาด

767
00:42:44,791 --> 00:42:47,836
เธอรักชาร์ลส์ ซิโมนยี แปลว่าเธอชอบคนรวย

768
00:42:47,836 --> 00:42:49,421
ถึงพวกเขาจะแปลกๆ ก็เถอะ

769
00:42:49,921 --> 00:42:53,300
ชาร์ลส์เป็นคนสร้างเวิร์ดกับเอ็กเซล
ที่ไมโครซอฟต์

770
00:42:53,300 --> 00:42:54,384
อัจฉริยะสุดๆ

771
00:42:54,384 --> 00:42:58,555
เราเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกัน
เป็นชีวิตที่ต่างออกไปจากเดิม

772
00:42:59,347 --> 00:43:02,309
เขามีเครื่องบินส่วนตัว สร้างเรือในเยอรมนี

773
00:43:02,309 --> 00:43:04,561
และฉันเริ่มต่อเรือลํานั้นกับเขา

774
00:43:06,146 --> 00:43:10,525
ฉันไม่ได้กังวลเรื่องการออกเดต
หรือหาสามีใหม่ที่ไหน

775
00:43:10,525 --> 00:43:13,486
ฉันทํางานต่อไป คิด ลงมือทํา

776
00:43:14,154 --> 00:43:15,405
อย่างที่ทําอยู่ตลอด

777
00:43:16,448 --> 00:43:20,493
คุณเคยมีความสัมพันธ์
ที่คุณพูดเรื่องความรู้สึกของคุณไหม

778
00:43:22,037 --> 00:43:26,833
ไม่เลย และนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทําไม
ฉันถึงไม่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ชายมากนัก

779
00:43:27,834 --> 00:43:28,960
เพราะฉัน...

780
00:43:31,463 --> 00:43:32,589
ไม่สนใจ

781
00:43:32,589 --> 00:43:34,924
ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร

782
00:43:36,301 --> 00:43:39,220
ฉันไม่ได้สนใจใคร่รู้ว่า

783
00:43:39,220 --> 00:43:42,223
"ชาร์ลส์ ณ วินาทีนี้คุณรู้สึกยังไง"

784
00:43:42,724 --> 00:43:44,142
ฉันไม่ได้สนใจ

785
00:43:44,768 --> 00:43:45,852
ที่ฉันสนคือ

786
00:43:45,852 --> 00:43:48,313
"ชาร์ลส์ ทําอะไรอยู่ คิดอะไรอยู่"

787
00:43:48,813 --> 00:43:53,109
ฉันมักจะถูกดึงดูดเข้าหาคนที่ทําอะไรอยู่ตลอด

788
00:43:53,610 --> 00:43:56,363
และฉันคิดเยอะขึ้นกับทุกสิ่งที่ฉันทํา

789
00:43:56,363 --> 00:43:59,699
สิ่งที่ฉันกําลังสร้าง สิ่งที่ฉันอยากสร้าง

790
00:43:59,699 --> 00:44:01,368
สิ่งที่ฉันอยากทําให้สําเร็จ

791
00:44:01,368 --> 00:44:02,786
นั่นคือสิ่งที่ฉันทําได้ดีที่สุด

792
00:44:05,163 --> 00:44:07,874
{\an8}ก้าวต่อไปคือทํารายการโทรทัศน์

793
00:44:07,874 --> 00:44:12,087
{\an8}แต่ไทม์เป็นบริษัทที่หัวอนุรักษ์มาก

794
00:44:13,838 --> 00:44:16,758
{\an8}พวกเขาคิดว่าถ้าคนเห็นมาร์ธาในทีวี

795
00:44:16,758 --> 00:44:20,011
{\an8}คนจะรู้สึกว่าไม่ต้องซื้อนิตยสารก็ได้

796
00:44:20,011 --> 00:44:22,722
ฉันหวังมาตลอดว่าจะได้ทํารายการโทรทัศน์

797
00:44:22,722 --> 00:44:24,849
ควบคู่ไปกับนิตยสาร

798
00:44:25,350 --> 00:44:26,851
นั่นเรียกว่าการผนึกกําลัง

799
00:44:26,851 --> 00:44:28,561
เป็นคําที่ไม่ค่อยดีนัก

800
00:44:28,561 --> 00:44:30,647
ในช่วงปี 1990

801
00:44:30,647 --> 00:44:32,357
คนมองว่าฉันบ้า

802
00:44:32,357 --> 00:44:33,441
แต่ว่ามันก็ออกมาดี

803
00:44:34,067 --> 00:44:37,237
{\an8}ก่อนที่จะมีมาร์ธา ถ้ามีคนมาถามว่า

804
00:44:37,237 --> 00:44:41,825
{\an8}"อยากดูรายการทีวีเกี่ยวกับคนที่มีเงินมากกว่าคุณ

805
00:44:41,825 --> 00:44:44,411
ดูดีกว่าที่คุณจะดูดีได้

806
00:44:44,411 --> 00:44:48,540
ใช้ชีวิตที่เลิศเลอ
และทําทุกอย่างด้วยมือของตัวเองไหม"

807
00:44:48,540 --> 00:44:50,291
คนคงตอบว่า "ไม่มีทาง"

808
00:44:50,291 --> 00:44:53,962
{\an8}แต่พอทําออกมาแล้ว คนก็ชอบมาก

809
00:44:53,962 --> 00:44:56,589
เป็นเรื่องดี

810
00:44:56,589 --> 00:44:59,092
{\an8}เธอเป็นผู้สอนที่เก่งกว่าใคร

811
00:44:59,092 --> 00:45:02,220
ไม่ใช่แค่สอนแล้วเข้าใจ
แต่เราอยากทําตามจริงๆ

812
00:45:02,220 --> 00:45:03,304
อย่าปั่นเละเกินไป

813
00:45:03,304 --> 00:45:07,142
{\an8}เรามีผู้หญิงรุ่นใหม่ อายุน้อย
ที่แม่ๆ ของพวกเธอทํางานนอกบ้าน

814
00:45:07,142 --> 00:45:09,561
{\an8}พวกเธอเลยไม่รู้ว่าจะต้องทําอะไรยังไง

815
00:45:10,145 --> 00:45:13,982
และมาร์ธาคิดว่าเราต้องสาธิตให้คนดู

816
00:45:13,982 --> 00:45:15,692
ว่าต้องทํายังไง

817
00:45:15,692 --> 00:45:16,735
ทีละขั้นทีละตอน

818
00:45:16,735 --> 00:45:21,906
{\an8}ทุกวันนี้เราเรียกมันว่าดีไอวาย
นั่นเป็นการปฏิวัติอเมริกาเลยทีเดียว

819
00:45:21,906 --> 00:45:25,910
ในที่สุด เรื่องที่ใครๆ เคยไม่ให้ความสนใจ

820
00:45:25,910 --> 00:45:29,205
จู่ๆ ก็กลายเป็นกระแสนิยมระดับชาติ

821
00:45:29,205 --> 00:45:31,458
- เป็นกระแส
- นั่นคือเรื่องอะไร

822
00:45:31,458 --> 00:45:34,252
การใช้ชีวิตในแต่ละวัน

823
00:45:34,252 --> 00:45:37,505
สําหรับฉันมันเป็นเรื่องที่จริงจังเสมอมา

824
00:45:37,505 --> 00:45:40,383
สุภาพบุรุษ เตรียมพร้อมได้เลย

825
00:45:41,801 --> 00:45:45,263
เคมาร์ทกําลังบูม ทุกคนแห่กันไปซื้อของทุกอย่าง

826
00:45:45,263 --> 00:45:49,601
เราทําเงินได้ 70 ล้านดอลลาร์ต่อปี
ตรงไปที่กําไรสุทธิเลย

827
00:45:50,185 --> 00:45:54,272
{\an8}เธอเห็นว่าเธอสามารถ
สร้างอาณาจักรของตัวเองได้

828
00:45:55,565 --> 00:46:00,612
{\an8}มาร์ธาสามารถซื้อชื่อของตัวเอง
และนิตยสารจากไทม์กลับมาได้

829
00:46:00,612 --> 00:46:02,572
{\an8}เธอไปที่เคมาร์ทเพื่อหาเงิน

830
00:46:02,572 --> 00:46:05,325
{\an8}และเคมาร์ทก็ให้ค่าลิขสิทธิ์เธอล่วงหน้า

831
00:46:05,325 --> 00:46:08,953
{\an8}และนั่นกลายเป็นเรื่องดี
ขอยืมคําพูดของมาร์ธาหน่อยนะ

832
00:46:10,747 --> 00:46:13,500
{\an8}ทันใดนั้นเราก็เป็นเจ้าของทุกอย่าง 100%

833
00:46:15,001 --> 00:46:17,462
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของมาร์ธา อิงค์

834
00:46:20,048 --> 00:46:24,135
แผนคือการสร้างบริษัทที่มีขอบเขตครอบคลุมทุกสื่อ

835
00:46:24,135 --> 00:46:28,056
เป็นความคิดของฉันที่จะทําแผนของบริษัท
ให้เหมือนกับระบบสุริยะ

836
00:46:28,640 --> 00:46:30,683
โดยมีคนหนึ่งคนอยู่ตรงกลาง

837
00:46:31,184 --> 00:46:33,394
{\an8}ไม่เคยมีใครทําแบบนั้นมาก่อน

838
00:46:33,895 --> 00:46:38,274
สิ่งที่เริ่มต้นจาก
ธุรกิจจัดเลี้ยงเล็กๆ ที่บ้านในปี 1976...

839
00:46:38,274 --> 00:46:40,026
- ฉันชอบนะ
- ได้กลายเป็น

840
00:46:40,026 --> 00:46:43,154
มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง เอ็นเตอร์ไพรเซส

841
00:46:43,154 --> 00:46:45,031
บริษัทมัลติมีเดีย

842
00:46:45,031 --> 00:46:48,368
ที่มีรายได้ประมาณ 200 ล้านดอลลาร์ต่อปี

843
00:46:48,952 --> 00:46:52,455
นี่อาจเป็นอาณาจักรธุรกิจครบวงจร
ที่สร้างขึ้นมาโดยคนคนเดียว

844
00:46:52,997 --> 00:46:55,083
{\an8}เธอเหมือนซูเปอร์สตาร์

845
00:46:55,083 --> 00:46:57,710
{\an8}ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็เห็นมาร์ธา สจ๊วต

846
00:46:57,710 --> 00:46:59,629
{\an8}หลังจากที่เธอแยกตัวจากไทม์

847
00:46:59,629 --> 00:47:02,715
มาร์ธา สจ๊วตก็วางแผนก้าวต่อไปที่สําคัญ
นั่นคือการเข้าสู่ตลาดหุ้น

848
00:47:02,715 --> 00:47:03,758
(ซื้อมาร์ธา สจ๊วต)

849
00:47:03,758 --> 00:47:05,969
การเข้าตลาดหุ้นคือความฝันของอเมริกันชน

850
00:47:05,969 --> 00:47:07,637
(จักรวาลของมาร์ธา สจ๊วต)

851
00:47:08,471 --> 00:47:10,390
เอาล่ะ ฟังนี่นะ

852
00:47:11,266 --> 00:47:12,517
มาร์ธา สจ๊วต

853
00:47:12,517 --> 00:47:16,437
เจ้าหญิงผู้บริสุทธิ์
จริงๆ แล้วเป็นราชินีใจร้ายงั้นเหรอ

854
00:47:17,021 --> 00:47:19,774
ชาวอเมริกันรู้จักเธอ
ในฐานะคนทํางานบ้านผู้มีความสุข

855
00:47:19,774 --> 00:47:23,444
{\an8}ยิ่งคุณรู้เรื่องผู้หญิงคนนี้มากเท่าไหร่
คุณก็ยิ่งชอบเธอน้อยลง

856
00:47:24,362 --> 00:47:25,488
{\an8}ในยุค 90

857
00:47:25,488 --> 00:47:28,658
{\an8}นั่นคือช่วงที่เธอเริ่มถูกสื่อโจมตี

858
00:47:28,658 --> 00:47:32,787
{\an8}"เธอมีปัญหาทางจิต
เธอเป็นบ้า เธอเสียสติไปแล้ว"

859
00:47:33,413 --> 00:47:36,082
ซึ่งไม่ช่วยเลยก่อนการเสนอขายหุ้นครั้งแรก

860
00:47:36,958 --> 00:47:40,503
{\an8}ตอนที่เราเข้าตลาดหุ้น
ทุกอย่างเชื่อมโยงกับตัวมาร์ธา

861
00:47:40,503 --> 00:47:43,840
{\an8}ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคนคนเดียว

862
00:47:44,507 --> 00:47:47,176
{\an8}ฉันจําได้ว่าเคยได้ยินจากคนในโลกการเงิน

863
00:47:47,176 --> 00:47:50,054
{\an8}เขาพูดว่า "เราจะอยู่ห่างๆ ไว้"

864
00:47:50,054 --> 00:47:53,016
ฉันนึกว่ามันเป็นแผนธุรกิจที่ดีมาก

865
00:47:53,016 --> 00:47:56,227
แต่พอเรานําเสนอให้กับนักลงทุนหลายๆ ราย

866
00:47:56,227 --> 00:47:58,980
ธนาคารคิดว่ามันเป็นการลงทุนที่เสี่ยง

867
00:47:58,980 --> 00:48:01,774
เพราะมีคนคนเดียวอยู่ตรงกลาง

868
00:48:01,774 --> 00:48:06,613
พวกเขาไม่ชอบ
ไอเดียบริษัทที่ดําเนินการโดยผู้หญิงแบบบริษัทเรา

869
00:48:06,613 --> 00:48:07,530
ไม่ชอบเลย

870
00:48:08,156 --> 00:48:13,119
{\an8}ประเด็นเรื่องการให้มาร์ธาเป็นแบรนด์หลัก

871
00:48:13,119 --> 00:48:16,080
นั่นคือสิ่งที่ธนาคารกังวลที่สุด

872
00:48:16,080 --> 00:48:18,374
คนชอบพูดว่า "ถ้าเธอโดนรถชนล่ะ"

873
00:48:18,374 --> 00:48:19,959
"แบบนั้นแบรนด์จะพังทันที"

874
00:48:19,959 --> 00:48:21,669
(ปัจจัยเสี่ยง)

875
00:48:22,420 --> 00:48:24,380
{\an8}แบรนด์ของเธอขึ้นอยู่กับชื่อเสียง

876
00:48:25,632 --> 00:48:28,217
{\an8}และความน่าเชื่อถือของเธอ พูดตามตรง

877
00:48:28,801 --> 00:48:32,513
ข่าวด่วนค่ะ
มาร์ธา สจ๊วตไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่คิด

878
00:48:32,513 --> 00:48:36,476
"อะไรเอ่ยปลอม" วันนี้
มาร์ธา สจ๊วตไปออกรายการทูเดย์โชว์

879
00:48:36,476 --> 00:48:40,104
คุณใช้เวลาถักผ้าปูโต๊ะลายดอกมากเกินไป

880
00:48:41,022 --> 00:48:44,442
อาจเป็นเพราะงั้นมั้ง สามีถึงได้ทิ้ง

881
00:48:45,068 --> 00:48:49,697
{\an8}ฉันงงกับระดับความเกลียดชังที่ผู้คนมีต่อเธอ

882
00:48:49,697 --> 00:48:53,201
บางครั้งฉันคิดว่าเป็นเพราะ
เธอทําสิ่งที่พวกเราทุกคน

883
00:48:53,201 --> 00:48:54,786
ทําได้ในทางทฤษฎี

884
00:48:54,786 --> 00:48:59,916
แต่เธอทําได้ดีกว่ามาก มันดูจะทําให้คนรําคาญ

885
00:48:59,916 --> 00:49:01,751
ใครจะมีเวลาไปทําอะไรแบบนี้

886
00:49:01,751 --> 00:49:04,629
ในบรรดาผู้หญิงทุกคนที่ยุ่งกับงานนอกบ้าน

887
00:49:04,629 --> 00:49:07,090
หนึ่งล้านคนในนั้นไม่มีเวลาอบคุกกี้ด้วยซ้ํา

888
00:49:07,090 --> 00:49:08,549
เธอตั้งมาตรฐานไว้สูง

889
00:49:08,549 --> 00:49:11,719
และพอคนเห็นบ้านของเธอ
คนจะรู้สึกว่าชีวิตตัวเองล้มเหลว

890
00:49:12,470 --> 00:49:16,516
มาร์ธา สจ๊วต คือคนที่อยู่ตรงข้ามกับคําว่าสบายๆ

891
00:49:17,183 --> 00:49:21,020
ตู้ทาสีจากด้านใน... อย่า... ห้ามพูดแบบนั้น

892
00:49:21,020 --> 00:49:22,772
อาจจะไม่ค่อยมีอารมณ์ขันมากนัก

893
00:49:23,272 --> 00:49:24,857
แต่คนเราจะมีอารมณ์ขันได้สักแค่ไหน

894
00:49:24,857 --> 00:49:28,111
ถ้านอนแค่วันละสี่ชั่วโมง
และอุทิศชีวิตให้กับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ

895
00:49:28,111 --> 00:49:31,614
ไม่ บอกเขาว่าอย่าทาสีด้านหน้าของตู้

896
00:49:31,614 --> 00:49:33,116
{\an8}เธอเป็นหัวหน้าที่เข้มงวด

897
00:49:33,116 --> 00:49:36,953
{\an8}แต่พฤติกรรมบางอย่างที่เธอถูกตําหนิน่ะ

898
00:49:36,953 --> 00:49:39,539
จะได้รับคําชมถ้าผู้ชายทําในโลกธุรกิจ

899
00:49:40,039 --> 00:49:43,084
เป็นเรื่องที่พูดกันซ้ําๆ ซากๆ
แต่ไม่ได้แปลว่าไม่เป็นความจริง

900
00:49:43,084 --> 00:49:45,503
เธอถูกตัดสินด้วยอีกมาตรฐานนึง

901
00:49:46,379 --> 00:49:48,548
{\an8}เธอทําให้พวกผู้ชายหงุดหงิด

902
00:49:48,548 --> 00:49:52,969
{\an8}แนวคิดที่ว่า คุณสามารถเป็น
ผู้เชี่ยวชาญด้านงานบ้าน และเป็นคนร้ายกาจ

903
00:49:52,969 --> 00:49:55,638
มันคือสองแนวคิดที่ขัดแย้งและไม่ไปด้วยกัน

904
00:49:56,139 --> 00:49:57,640
อย่าให้มันแตกนะ

905
00:49:57,640 --> 00:50:00,643
ใครที่ดูมาร์ธาหรืออ่านเรื่องของมาร์ธา

906
00:50:00,643 --> 00:50:05,815
อาจจะรู้สึกหงุดหงิดเพราะพวกเขาจะไม่มีวัน

907
00:50:06,983 --> 00:50:11,946
ไปถึงจุดที่สมบูรณ์แบบง่ายๆ แบบนั้นได้

908
00:50:12,739 --> 00:50:13,573
อาจจะได้ก็ได้

909
00:50:14,157 --> 00:50:15,908
พวกเขาอาจจะทําเค้กไม่ได้สมบูรณ์แบบ

910
00:50:17,785 --> 00:50:19,078
แต่พวกเขาฝันถึงมันได้

911
00:50:24,125 --> 00:50:25,668
{\an8}ช่วยเอาไมค์บูมออกได้ไหม

912
00:50:26,669 --> 00:50:28,546
เธอสร้างอาณาจักรมัลติมีเดียขึ้นมา

913
00:50:28,546 --> 00:50:31,507
และตอนนี้ มาร์ธา สจ๊วต
ตั้งเป้าที่จะพิชิตวอลสตรีท

914
00:50:39,766 --> 00:50:41,934
(18 ดอลลาร์
ข้อเสนอของเอ็มเอสแอลโอ)

915
00:50:41,934 --> 00:50:44,896
{\an8}เคยคิดไหมว่าจะเกิดสิ่งนี้
ในตอนที่คุณเริ่มธุรกิจนี้ครั้งแรก

916
00:50:45,396 --> 00:50:47,065
รู้ รู้ตั้งแต่วันแรก

917
00:50:48,316 --> 00:50:50,234
มาร์ธา ขอรูปถือค้อนอีกรูป

918
00:50:58,826 --> 00:51:00,453
{\an8}เป็นประสบการณ์ที่น่าทึ่ง

919
00:51:00,453 --> 00:51:03,539
{\an8}เสียงทั้งหมดที่ได้ยิน เสียงกระดิ่ง และรอยยิ้ม

920
00:51:03,539 --> 00:51:07,794
{\an8}เพราะเราดูได้จากทิกเกอร์ว่าราคาหุ้นกําลังขึ้น

921
00:51:07,794 --> 00:51:09,128
{\an8}(22 ดอลลาร์)

922
00:51:09,128 --> 00:51:12,090
{\an8}รู้สึกยังไงที่ได้เป็นประธาน
บริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหุ้น

923
00:51:12,090 --> 00:51:14,425
ฉันต้องบอกเลยว่าเราตื่นเต้นมาก

924
00:51:14,425 --> 00:51:16,344
เป็นเรื่องดี

925
00:51:18,721 --> 00:51:19,680
{\an8}(25 ดอลลาร์)

926
00:51:19,680 --> 00:51:21,015
{\an8}(26 ดอลลาร์)

927
00:51:21,015 --> 00:51:24,894
{\an8}คุณเคยนึกฝันไหมว่า
แบรนด์ความเป็นแม่บ้านของคุณ

928
00:51:24,894 --> 00:51:28,356
{\an8}จะยิ่งใหญ่จนถึงขนาดที่คุณนําบริษัทนี้เข้าสู่ตลาดหุ้น

929
00:51:28,356 --> 00:51:32,527
{\an8}ถ้าคุณได้รับความไว้วางใจจากผู้ชม
ผู้ชมจะมาดูคุณ เมื่อต้องการข้อมูล

930
00:51:32,527 --> 00:51:35,696
และเราคือครู เราจะตั้งใจสอนต่อไป

931
00:51:37,698 --> 00:51:38,908
{\an8}(31 ดอลลาร์)

932
00:51:38,908 --> 00:51:39,826
{\an8}(33 ดอลลาร์)

933
00:51:39,826 --> 00:51:40,910
{\an8}(34 ดอลลาร์)

934
00:51:42,203 --> 00:51:43,454
ตอนนี้ขายที่ 38

935
00:51:47,959 --> 00:51:49,794
ฉันอยากขอเชิญดื่มฉลองให้การที่

936
00:51:50,294 --> 00:51:52,797
มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง ออมนิมีเดีย

937
00:51:52,797 --> 00:51:54,298
คือสิ่งที่ดีมากๆ

938
00:51:54,298 --> 00:51:59,178
และจะเป็นสิ่งที่ดีมากๆ ต่อไปอีกนาน

939
00:52:00,555 --> 00:52:02,515
กาเอล โทเวย์ ช่วยยืนขึ้นด้วยได้ไหม

940
00:52:06,936 --> 00:52:11,399
{\an8}พวกผู้หญิงไปเข้าห้องน้ํา
มาร์ธายังยืนอยู่ตรงนั้น พูดว่า

941
00:52:12,191 --> 00:52:14,777
{\an8}"ฉันเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุดในโลก"

942
00:52:14,777 --> 00:52:19,073
{\an8}การเคลื่อนไหววันนี้ทําให้มูลค่าหุ้นของเธอ
อยู่ที่ 1,200 ล้านดอลลาร์

943
00:52:19,073 --> 00:52:20,491
{\an8}- เยี่ยม
- วันรับทรัพย์

944
00:52:20,491 --> 00:52:21,409
{\an8}ดีกับเธอแล้วล่ะ

945
00:52:21,409 --> 00:52:25,830
{\an8}คุณคงหาคนที่มีความสุขกว่านี้ไม่ได้แล้วในเวลานั้น

946
00:52:26,330 --> 00:52:31,502
เธอประสบความสําเร็จทุกอย่าง
ที่เด็กสาวจากนัตลีย์...

947
00:52:31,502 --> 00:52:36,382
ที่พ่อเป็นพนักงานขายและแม่เป็นครู
จะสามารถทําได้

948
00:52:38,342 --> 00:52:40,511
คุณออกหุ้นแล้วได้เงินเท่าไหร่

949
00:52:41,262 --> 00:52:44,599
- ประมาณหนึ่งพันล้านดอลลาร์
- คุณมีมูลค่าพันหนึ่งล้านดอลลาร์เหรอ

950
00:52:44,599 --> 00:52:49,187
การเป็นผู้หญิงคนแรกที่สร้างฐานะจนได้เป็น
เศรษฐีพันล้านในประวัติศาสตร์อเมริกา

951
00:52:49,187 --> 00:52:50,605
มีความหมายยังไงน่ะเหรอ

952
00:52:51,147 --> 00:52:53,107
ผู้คนจริงจังกับฉัน

953
00:52:55,943 --> 00:52:58,529
ฉันได้รับเชิญ
ให้เข้าร่วมบอร์ดตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก

954
00:52:58,529 --> 00:53:00,865
และฉันยังอยู่ในบอร์ดของเรฟลอนด้วย

955
00:53:00,865 --> 00:53:03,659
เรามีทรัพยากรเพิ่มขึ้นมาก

956
00:53:03,659 --> 00:53:05,536
{\an8}เหมือนกับเชื้อเพลิงจรวด

957
00:53:05,536 --> 00:53:08,080
{\an8}เรามีออฟฟิศอยู่ที่สตาร์เร็ตต์ลีไฮ

958
00:53:08,080 --> 00:53:09,332
ตึกนั้นแย่มาก

959
00:53:10,082 --> 00:53:12,960
แต่มาร์ธามองเห็นศักยภาพของมัน

960
00:53:13,669 --> 00:53:17,590
เหมือนกับการได้อยู่ในทีมโอลิมปิก
กับคนที่เก่งที่สุดของที่สุด

961
00:53:17,590 --> 00:53:20,343
เราผลิตนิตยสารมากขึ้นเรื่อยๆ

962
00:53:20,343 --> 00:53:23,095
เริ่มจากลิฟวิ่ง แล้วเราก็ทําเวดดิ้งส์

963
00:53:23,095 --> 00:53:25,348
แล้วเราก็ทําเบบี้ แล้วเราก็ทําคิดส์

964
00:53:25,348 --> 00:53:28,184
แล้วเราก็ทําบลูพรินท์ แล้วเราก็ทําโฮลลิฟวิ่ง

965
00:53:28,184 --> 00:53:29,602
แล้วก็เอเวอรี่เดย์ฟู้ด

966
00:53:29,602 --> 00:53:31,687
และก็มีซีรีส์ทางทีวีอีกด้วย

967
00:53:31,687 --> 00:53:33,147
ไม่มีอะไรที่เราทําไม่ได้

968
00:53:34,190 --> 00:53:38,527
{\an8}คนอื่นๆ ในโลกเริ่มเห็นด้วยกับวิสัยทัศน์ของเธอ

969
00:53:40,279 --> 00:53:43,824
{\an8}โจน ดิดิออนเขียนบทความที่เฉียบแหลมมาก
ลงเดอะนิวยอร์กเกอร์

970
00:53:43,824 --> 00:53:46,869
{\an8}เกี่ยวกับผู้หญิงอย่างฉัน ที่กลายเป็นคนมีอํานาจ

971
00:53:47,495 --> 00:53:48,412
{\an8}"ถึงผู้ที่ชอบวิจารณ์เธอ

972
00:53:49,163 --> 00:53:52,667
{\an8}เธอดูเหมือนเป็นตัวแทน
คนหลอกลวงที่ต้องถูกเปิดโปง

973
00:53:52,667 --> 00:53:54,502
{\an8}คนผิดที่ต้องรับการแก้ไข"

974
00:53:54,502 --> 00:53:57,838
"ไม่ว่าตอนนี้มาร์ธาจะมีความสําเร็จมากแค่ไหน
เธอก็ยังต้องการมากกว่านั้น"

975
00:53:57,838 --> 00:54:00,758
"และเธอต้องการมัน
ในแบบของเธอ ในโลกของเธอ

976
00:54:00,758 --> 00:54:05,846
ไม่ใช่ในโลกของเด็กผู้ชาย
ที่เล่นอสังหาริมทรัพย์หรือเทคโนโลยี

977
00:54:05,846 --> 00:54:09,767
แต่ในดินแดนอันละเอียดอ่อน
ของหัวใจดอกไม้กระดาษและเค้กแต่งงาน"

978
00:54:10,351 --> 00:54:15,189
"นี่ไม่ใช่เรื่องราวของผู้หญิงที่นําทักษะต่างๆ
ที่มีมาแต่เดิมมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด"

979
00:54:15,940 --> 00:54:19,694
"นี่คือเรื่องราวของผู้หญิง
ที่ทําการเสนอขายหุ้นครั้งแรกของตัวเอง"

980
00:54:20,361 --> 00:54:22,822
"นี่คือเรื่องราว 'ความมุ่งมั่นของผู้หญิง'

981
00:54:23,406 --> 00:54:25,241
เรื่องราวของดินแดนแห้งแล้ง

982
00:54:25,241 --> 00:54:29,161
เรื่องราวของการเผชิญความสูญเสีย

983
00:54:29,161 --> 00:54:32,623
เรื่องราวของผู้ที่จะไม่กลับไปหิวโหย

984
00:54:32,623 --> 00:54:35,209
เรื่องของมิลเดร็ด เพียร์ซ

985
00:54:35,209 --> 00:54:38,004
เรื่องราวเกี่ยวกับความกล้า

986
00:54:38,004 --> 00:54:42,300
ที่แม้แต่ผู้หญิงที่ไม่มีทักษะทางอาชีพ
ก็สามารถประสบความสําเร็จ

987
00:54:42,300 --> 00:54:43,801
และแสดงให้ผู้ชายเห็นได้"

988
00:54:46,846 --> 00:54:51,183
"ความฝันและความกลัวที่มาร์ธา สจ๊วตท้าทาย

989
00:54:51,892 --> 00:54:54,395
ไม่ใช่ความเป็นแม่บ้าน

990
00:54:55,563 --> 00:54:57,648
แต่เป็นพลังของผู้หญิง

991
00:54:59,608 --> 00:55:03,154
ของผู้หญิงที่นั่งร่วมโต๊ะกับผู้ชาย

992
00:55:03,654 --> 00:55:06,365
และยังคงสวมผ้ากันเปื้อน

993
00:55:06,365 --> 00:55:08,909
เดินออกไปพร้อมกับมันฝรั่งทอด"

994
00:55:15,124 --> 00:55:17,501
ผู้ชายที่ฉลาดพวกนี้ นายธนาคารที่ฉลาดพวกนี้

995
00:55:17,501 --> 00:55:21,005
ไม่เห็นคุณค่าที่แท้จริง
ในแนวคิดสื่อหลากหลายช่องทาง

996
00:55:21,005 --> 00:55:22,256
พวกเขามองไม่เห็น

997
00:55:23,049 --> 00:55:24,800
แต่เราแสดงให้พวกเขาเห็นแล้ว ใช่ไหม

998
00:55:32,266 --> 00:55:35,770
{\an8}นั่นคือจุดสูงสุดของความสําเร็จ

999
00:55:37,063 --> 00:55:40,733
และมันก็คงอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง

1000
00:55:40,733 --> 00:55:42,735
จากนั้น มันก็ไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป

1001
00:55:46,489 --> 00:55:49,158
ฉันกําลังเดินทางไปคาโบ เม็กซิโก

1002
00:55:49,158 --> 00:55:51,744
กับเพื่อนของฉัน มาเรียนา ปาสเตอร์นัก

1003
00:55:52,745 --> 00:55:55,581
เราแวะเติมน้ํามันที่ซานอันโตนิโอ รัฐเท็กซัส

1004
00:55:56,082 --> 00:55:57,291
ฉันโทรไปที่ออฟฟิศ

1005
00:55:57,291 --> 00:56:01,962
ตามประสาซีอีโอผู้ขยันขันแข็ง
ของบริษัทในตลาดหุ้นนิวยอร์ก

1006
00:56:02,463 --> 00:56:07,009
ผู้ช่วยบอกว่า
นายหน้าของฉันโทรหาฉันเรื่องอิมโคลน

1007
00:56:07,009 --> 00:56:12,098
{\an8}อิมโคลนเป็นบริษัทไบโอเทค
ที่เพื่อนของฉันแซม วัคซาลก่อตั้งขึ้น

1008
00:56:13,557 --> 00:56:17,144
{\an8}ดร.วัคซาลได้คิดค้นยาชื่อเออร์บิทักซ์

1009
00:56:17,144 --> 00:56:21,565
{\an8}ที่มีศักยภาพสูงในการรักษาโรคหลายอย่าง

1010
00:56:22,358 --> 00:56:26,070
{\an8}ฉันเลยโทรหาปีเตอร์ บากาโนวิช
ซึ่งเป็นนายหน้าของฉัน

1011
00:56:26,070 --> 00:56:28,114
{\an8}เป็นบทสนทนาสั้นๆ ที่บอกว่า

1012
00:56:28,114 --> 00:56:30,616
"หุ้นกําลังตก เราขายดีกว่านะ"

1013
00:56:30,616 --> 00:56:31,867
ฉันตอบ "ดี ขายเลย"

1014
00:56:33,077 --> 00:56:34,954
แล้วเดินทางต่อไปยังคาโบ

1015
00:56:35,538 --> 00:56:37,164
ไม่ได้คิดเรื่องนั้นอีก

1016
00:56:39,917 --> 00:56:42,878
อาจจะประมาณหกเดือนต่อมา ปัญหาก็เกิดขึ้น

1017
00:56:43,754 --> 00:56:47,466
เอฟบีไอจับกุมแซม วัคซาล
เมื่อเช้านี้เวลาหกโมงครึ่ง

1018
00:56:47,466 --> 00:56:49,385
คุณซื้อขายโดยใช้ข้อมูลวงในใช่ไหม

1019
00:56:49,385 --> 00:56:52,888
ซามูเอล วัคซาล
ได้ทราบข้อมูลเมื่อวันที่ 26 ธันวาคมปีที่แล้ว

1020
00:56:52,888 --> 00:56:57,852
{\an8}ซึ่งก็คือสองวันก่อนการประกาศต่อสาธารณะ
ว่าองค์การอาหารและยาไม่อนุมัติเออร์บิทักซ์

1021
00:56:59,061 --> 00:57:02,440
{\an8}อัยการกล่าวหาว่าวัคซัลแจ้งข้อมูลนี้
ให้สมาชิกในครอบครัวสองคนทราบ

1022
00:57:03,107 --> 00:57:05,943
{\an8}เขาเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่เห็นได้มากมาย
ที่ผู้บริหารสูงสุด

1023
00:57:05,943 --> 00:57:09,530
ถูกกล่าวหาว่า
เพิ่มความร่ํารวยให้ตัวเองและพวกพ้อง

1024
00:57:09,530 --> 00:57:12,116
ในขณะที่ผู้ถือหุ้นจํานวนมากสูญเสียเงินไปมหาศาล

1025
00:57:12,950 --> 00:57:13,784
{\an8}ในตอนนั้น

1026
00:57:13,784 --> 00:57:16,454
{\an8}มีพวกคนรวยเล่นกับหุ้น

1027
00:57:16,454 --> 00:57:19,081
{\an8}และคิดว่ากฎหมายไม่สามารถแตะต้องพวกเขาได้

1028
00:57:19,081 --> 00:57:21,667
{\an8}กลุ่มคนร้ายยุคใหม่กลุ่มนี้
ทําเงินได้ไปหลายล้านดอลลาร์

1029
00:57:21,667 --> 00:57:25,045
{\an8}แต่กลับพาให้บริษัท
ไปเจอหายนะทางการเงิน หรือแย่กว่านั้น

1030
00:57:25,045 --> 00:57:27,715
{\an8}ผมว่าจะไม่มีคําไหนจะอธิบายได้ดีกว่า
"น่าตกใจอย่างยิ่ง"

1031
00:57:27,715 --> 00:57:30,426
{\an8}กระทรวงยุติธรรมได้จัดตั้งหน่วยงานพิเศษ

1032
00:57:30,426 --> 00:57:32,094
{\an8}เพื่อตรวจสอบอาชญากรรมคอปกขาว

1033
00:57:32,094 --> 00:57:34,763
{\an8}เพราะความเชื่อมั่นของประชาชน
ลดลงอย่างรวดเร็ว

1034
00:57:34,763 --> 00:57:36,557
{\an8}หลังจากเกิดเรื่องอื้อฉาวซ้ําๆ

1035
00:57:36,557 --> 00:57:39,768
{\an8}ธุรกิจจะมีความน่าเชื่อถือได้ยังไง เมื่อมีคนแบบนี้

1036
00:57:39,768 --> 00:57:41,812
{\an8}ที่ทําสิ่งที่คุณอ่านเจอแทบทุกวัน

1037
00:57:43,230 --> 00:57:46,817
{\an8}สําหรับกรณีของอิมโคลน เหตุการณ์เป็นไปตามนี้

1038
00:57:46,817 --> 00:57:49,320
{\an8}(ธันวาคม 2002)

1039
00:57:49,320 --> 00:57:53,115
{\an8}รัฐบาลสังเกตเห็นว่าหลายคนขายหุ้นอิมโคลน

1040
00:57:53,824 --> 00:57:56,994
{\an8}ก่อนที่จะมีการประกาศผลลัพธ์ที่ไม่ดีออกมา

1041
00:57:56,994 --> 00:57:58,913
{\an8}(เอฟดีเอประกาศปฏิเสธเออร์บิทักซ์)

1042
00:57:58,913 --> 00:58:00,748
{\an8}แล้วก็มีชื่อเริ่มปรากฏขึ้น

1043
00:58:01,790 --> 00:58:03,584
{\an8}รวมถึงชื่อของมาร์ธา สจ๊วตด้วย

1044
00:58:04,752 --> 00:58:05,669
{\an8}มาร์ธา สจ๊วต

1045
00:58:07,087 --> 00:58:10,758
ฉันประหลาดใจ
ตอนที่ได้รับโทรศัพท์จากสํานักงานกฎหมาย

1046
00:58:10,758 --> 00:58:14,261
ว่าอัยการสหรัฐฯ ขอให้ฉันไปปรากฏตัว

1047
00:58:14,261 --> 00:58:17,890
เพื่อซักถามเรื่องที่ฉันขายหุ้นอิมโคลน

1048
00:58:18,641 --> 00:58:21,060
พวกเขาพาฉันขึ้นแท็กซี่ แล้วเราก็เข้าเมือง

1049
00:58:21,060 --> 00:58:22,353
ทนายของฉันบอกว่า

1050
00:58:22,353 --> 00:58:28,067
"ถ้ามีอะไรไม่ชัดเจน ให้คุณบอกว่า
'ฉันจําไม่ได้ นึกไม่ออก'"

1051
00:58:29,610 --> 00:58:32,655
ฉันไม่กลัวเพราะฉันไม่คิดว่าฉันทําอะไรผิด

1052
00:58:32,655 --> 00:58:34,865
ทนายของฉันก็ไม่คิดว่าฉันทําอะไรผิด

1053
00:58:35,783 --> 00:58:37,785
ฉันทําตามที่ทนายของฉันบอก

1054
00:58:37,785 --> 00:58:40,955
ตอบคําถามทุกข้อตามความจริง
และซื่อสัตย์ที่สุดเท่าที่ฉันจะทําได้

1055
00:58:40,955 --> 00:58:43,249
และถ้าจําไม่ได้ ก็บอกว่าจําไม่ได้

1056
00:58:43,249 --> 00:58:44,750
แล้วฉันก็กลับไปทํางาน

1057
00:58:46,835 --> 00:58:52,049
สาธารณชนไม่รู้ว่ามีการสอบสวนนี้
จนเดือนมิถุนายน 2002

1058
00:58:52,049 --> 00:58:53,842
ตอนที่แซมถูกจับ

1059
00:58:55,386 --> 00:58:57,638
นั่นคือตอนที่ความวุ่นวายเริ่มต้นขึ้น

1060
00:58:58,681 --> 00:59:01,684
มาร์ธา สจ๊วต เพื่อนของวัคซาล
ก็ถูกตรวจสอบเช่นกัน

1061
00:59:01,684 --> 00:59:05,729
เธอขายหุ้นอิมโคลน
ในวันเดียวกันกับที่ครอบครัวของวัคซาลขาย

1062
00:59:05,729 --> 00:59:08,440
หุ้นบริษัทของเธอ มาร์ธา สจ๊วต ออมนิมีเดีย

1063
00:59:08,440 --> 00:59:11,902
มูลค่าลดลง 22%
นับตั้งแต่ข่าวการขายหุ้นอิมโคลนแพร่ออกไป

1064
00:59:12,570 --> 00:59:14,071
{\an8}ทีมกฎหมาย

1065
00:59:14,071 --> 00:59:16,532
{\an8}แนะนําให้ฉันเงียบไว้

1066
00:59:17,366 --> 00:59:18,784
เป็นคําแนะนําที่แย่มาก

1067
00:59:18,784 --> 00:59:20,411
เธอเสียเงินไปมากจน

1068
00:59:20,411 --> 00:59:23,414
อาจจะต้องเริ่มซื้อของที่เคมาร์ทซะเอง
แทนที่จะขาย

1069
00:59:25,207 --> 00:59:27,334
บริษัทนี้มีอยู่

1070
00:59:27,334 --> 00:59:30,462
เพื่อส่งเสริมไลฟ์สไตล์และภาพลักษณ์ของซีอีโอ

1071
00:59:30,462 --> 00:59:32,715
ดังนั้น หากภาพลักษณ์นั้นเสียหาย

1072
00:59:32,715 --> 00:59:34,758
บริษัทก็จะได้รับผลกระทบอย่างมาก

1073
00:59:35,843 --> 00:59:38,554
เป็นวันที่อากาศแจ่มใสในนิวยอร์กนะ ว่าไหมครับ

1074
00:59:38,554 --> 00:59:39,847
วันนี้อากาศดีซะจน

1075
00:59:39,847 --> 00:59:42,600
มาร์ธา สจ๊วตทําการซื้อขาย
โดยใช้ข้อมูลวงในกลางแจ้งเลย

1076
00:59:42,600 --> 00:59:43,517
ข้อเท็จจริงครับ

1077
00:59:44,685 --> 00:59:48,606
สจ๊วตหลบเลี่ยงกล้อง
แต่คําถามก็พรั่งพรูมาไม่หยุด

1078
00:59:49,398 --> 00:59:52,735
{\an8}มาร์ธาเป็นคนที่สื่อให้ความสนใจ

1079
00:59:52,735 --> 00:59:54,320
{\an8}เรื่องนี้ต้องได้รับการจัดการ

1080
00:59:55,112 --> 00:59:59,116
ในแถลงการณ์เป็นลายลักษณ์อักษร
สจ๊วตบอกว่าเธอ "ไม่มีข้อมูลที่ไม่เหมาะสม

1081
00:59:59,116 --> 01:00:01,702
และการซื้อขายนั้นถูกต้องตามกฎหมายทั้งหมด"

1082
01:00:05,372 --> 01:00:08,500
{\an8}มาร์ธาอยู่กับเราเช้านี้
ในรายการ ดิ เออร์ลี่ โชว์ค่ะ

1083
01:00:08,500 --> 01:00:11,086
{\an8}- ยินดีที่ได้พบค่ะ
- สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาทําสลัดกัน แต่...

1084
01:00:11,086 --> 01:00:13,631
{\an8}ใช่ค่ะ แต่ก่อนอื่น ขอถามสักสองสามข้อ

1085
01:00:13,631 --> 01:00:16,967
{\an8}คุณได้ออกแถลงการณ์ว่า
ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการซื้อขาย

1086
01:00:16,967 --> 01:00:18,260
{\an8}โดยใช้ข้อมูลวงใน

1087
01:00:18,260 --> 01:00:20,971
{\an8}แต่คุณยังไม่ได้แสดงความคิดเห็นต่อสาธารณะ

1088
01:00:20,971 --> 01:00:22,973
{\an8}คุณมีอะไรจะพูดเกี่ยวกับข้อกล่าวหานี้ไหมคะ

1089
01:00:22,973 --> 01:00:24,475
{\an8}อย่างที่คุณเข้าใจค่ะ

1090
01:00:24,475 --> 01:00:29,813
{\an8}ฉันกําลังถูกสอบสวนในเรื่องที่มีความสําคัญมาก

1091
01:00:29,813 --> 01:00:33,233
{\an8}ดังนั้น... และหลายคน
มีส่วนเกี่ยวข้องในการสืบสวนนี้

1092
01:00:33,233 --> 01:00:37,696
{\an8}และตอนนี้ฉันไม่สามารถ
แสดงความคิดเห็นใดๆ ได้ค่ะ

1093
01:00:37,696 --> 01:00:41,992
{\an8}และหวังว่าเรื่องนี้จะคลี่คลายในเร็วๆ นี้

1094
01:00:41,992 --> 01:00:45,829
{\an8}คนทั้งโลกสงสัยว่า
เกิดอะไรขึ้นกับการขายหุ้นครั้งนั้น

1095
01:00:45,829 --> 01:00:48,874
{\an8}แต่ไม่มีคําตอบที่ดีเลย

1096
01:00:48,874 --> 01:00:52,711
{\an8}ฉันไม่มีอะไรจะพูดในเรื่องนี้จริงๆ ค่ะ
ฉันไม่สามารถพูดอะไรได้เลย

1097
01:00:52,711 --> 01:00:57,216
{\an8}อย่างที่บอกไป
ฉันคิดว่าเรื่องนี้จะได้รับการแก้ไขในเร็วๆ นี้

1098
01:00:57,216 --> 01:01:00,803
{\an8}และฉันจะได้หลุดพ้น
จากความไร้สาระทั้งหมดนี้สักที

1099
01:01:00,803 --> 01:01:03,514
{\an8}ฉันรู้ว่าภาพลักษณ์สําคัญกับคุณ

1100
01:01:03,514 --> 01:01:06,141
{\an8}และทุกสิ่งที่คุณสร้างขึ้นมาตลอดหลายปี

1101
01:01:06,141 --> 01:01:10,354
{\an8}ในช่วงที่เกิดเรื่องนี้ ราคาหุ้นของบริษัทลดลง

1102
01:01:10,354 --> 01:01:13,524
{\an8}และสื่อก็เล่นข่าวอย่างหนักเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว

1103
01:01:13,524 --> 01:01:15,651
{\an8}คุณรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้นคะ

1104
01:01:15,651 --> 01:01:18,070
{\an8}พิธีกรคนนั้นถามเธออย่างกดดัน และ...

1105
01:01:19,863 --> 01:01:21,532
{\an8}ฉันอยากโฟกัสที่สลัดของฉันค่ะ

1106
01:01:22,574 --> 01:01:24,618
{\an8}"ฉันแค่อยากทําสลัดของฉัน"

1107
01:01:25,494 --> 01:01:26,453
{\an8}พูดออกอากาศเลย

1108
01:01:26,954 --> 01:01:30,082
{\an8}ซึ่งมันไม่ดีเลย

1109
01:01:31,834 --> 01:01:33,627
{\an8}สื่อลงข่าวนี้ทันที

1110
01:01:33,627 --> 01:01:35,754
{\an8}(เตรียมชักมีดแล้ว
สจ๊วตหั่นทั้งคําตอบ ทั้งกะหล่ํา)

1111
01:01:35,754 --> 01:01:38,006
{\an8}"รับแรงกดดันไม่ได้" นั่นนี่นู่น

1112
01:01:38,632 --> 01:01:42,177
มีหลายอย่างที่ถูกเอามาเสริมเติมแต่ง

1113
01:01:42,761 --> 01:01:44,221
รูปของเธอกับแซม

1114
01:01:45,305 --> 01:01:47,099
ข่าวนั้นเป็นประเด็นร้อนมาก

1115
01:01:49,977 --> 01:01:53,605
มีการลงข่าวในหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์อย่างหนัก

1116
01:01:54,231 --> 01:01:57,151
นักข่าวพยายามสร้างชื่อเสียง
จากการทําลายชื่อเสียงของเธอ

1117
01:01:57,151 --> 01:02:00,654
และเธอเป็นเป้าหมายอันดับหนึ่ง

1118
01:02:01,613 --> 01:02:03,282
มันเหลือเชื่อมาก

1119
01:02:03,991 --> 01:02:04,908
มันไม่หยุดเลย

1120
01:02:04,908 --> 01:02:09,246
ทั้งเดือนนั้น ทั้งฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง
มันไม่เคยหยุด

1121
01:02:09,246 --> 01:02:12,166
(ใครจะไปรู้)

1122
01:02:12,166 --> 01:02:15,335
{\an8}ทุกคน โดยเฉพาะรัฐบาล โฟกัสว่า

1123
01:02:15,335 --> 01:02:18,756
{\an8}แซมให้ข้อมูลกับมาร์ธา เรื่องข่าวจากเอฟดีเอ

1124
01:02:19,715 --> 01:02:21,383
ซึ่งนั่นเป็นอาชญากรรมจริง

1125
01:02:22,009 --> 01:02:26,638
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คุยกับเขา
จนหลังจากที่เธอซื้อขายหุ้นไปแล้ว

1126
01:02:26,638 --> 01:02:29,808
แซมเดือดร้อนครั้งใหญ่

1127
01:02:29,808 --> 01:02:32,770
ไม่มีใครรอดพ้นจากผลพวงของสิ่งที่เขาทําได้
ผมเองก็ไม่เข้าใจ

1128
01:02:33,270 --> 01:02:36,648
แต่ในส่วนของมาร์ธาน่ะ
แซมไม่ได้ให้ข้อมูลกับเธอ

1129
01:02:36,648 --> 01:02:40,611
ทนายของมาร์ธาก็โล่งใจมาก

1130
01:02:40,611 --> 01:02:43,697
คุณบอกว่ามีคนจากเอสอีซี
และกระทรวงยุติธรรมอยู่ที่นั่น

1131
01:02:43,697 --> 01:02:45,699
- พวกเขาได้ถามคุณเรื่องมาร์ธาไหม
- ถาม

1132
01:02:45,699 --> 01:02:46,784
เยอะไหม

1133
01:02:46,784 --> 01:02:47,701
เยอะ

1134
01:02:48,368 --> 01:02:50,871
{\an8}พวกเขาอยากให้ผมพูดว่าผมบอกเธอ

1135
01:02:50,871 --> 01:02:54,249
{\an8}และถ้าผมทําแบบนั้น ผมคงไม่เดือดร้อน

1136
01:02:55,083 --> 01:02:58,545
ผมรู้สึกว่า ถ้าพวกเขาได้ตัวมาร์ธา

1137
01:02:58,545 --> 01:03:01,048
พวกเขาจะมีความสุขสุดๆ

1138
01:03:01,757 --> 01:03:03,675
{\an8}ผมก็เลยโทรหาแม่ว่า

1139
01:03:03,675 --> 01:03:06,094
{\an8}"แม่ พวกเขาอยากให้ผมพูด
ว่าผมให้ข้อมูลกับมาร์ธา

1140
01:03:06,094 --> 01:03:07,554
และพวกเขาจะไม่ยุ่งกับผม"

1141
01:03:07,554 --> 01:03:09,765
แม่บอกว่า "ก็บอกไปเลย
ว่าได้ให้ข้อมูลกับมาร์ธา"

1142
01:03:10,641 --> 01:03:12,643
ผมคิดว่ามันตลกดี แต่ผมไม่ได้ทํา

1143
01:03:12,643 --> 01:03:16,438
ผมไม่ได้ให้ข้อมูลวงในกับมาร์ธา สจ๊วต

1144
01:03:16,980 --> 01:03:17,815
จบ

1145
01:03:20,150 --> 01:03:21,109
และอีกอย่าง

1146
01:03:21,777 --> 01:03:22,778
ที่เราควรรู้...

1147
01:03:24,613 --> 01:03:26,740
รู้ไหมว่าใครอยากให้ผมพูดแบบนั้น

1148
01:03:28,659 --> 01:03:29,785
จิม โคมีย์

1149
01:03:34,039 --> 01:03:38,126
{\an8}(เจมส์ โคมีย์ อัยการสหรัฐฯ
เขตใต้ของนิวยอร์ก)

1150
01:03:41,755 --> 01:03:42,714
สวัสดีครับ

1151
01:03:43,799 --> 01:03:47,469
เรามาที่นี่ในบ่ายวันนี้
เพื่อประกาศการยื่นฟ้องคดีอาญา

1152
01:03:47,469 --> 01:03:48,470
จากสํานักงานนี้

1153
01:03:49,012 --> 01:03:51,390
และคดีแพ่งจากเอสอีซี

1154
01:03:51,390 --> 01:03:54,101
ต่อมาร์ธา สจ๊วตและปีเตอร์ บากาโนวิช

1155
01:03:54,726 --> 01:03:57,271
ขอผมพูดสักนิดว่าอะไรไม่ได้อยู่ในคําฟ้องนี้

1156
01:03:57,771 --> 01:04:00,482
นางสาวสจ๊วต
และนายบากาโนวิชไม่ได้ถูกตั้งข้อหาทางอาญา

1157
01:04:00,482 --> 01:04:02,818
เรื่องการซื้อขายโดยใช้ข้อมูลวงใน

1158
01:04:02,818 --> 01:04:05,279
อาจจะดูแปลกในแวบแรก

1159
01:04:05,279 --> 01:04:08,448
แต่ในความเห็นของผม
นี่คือการจัดการที่เหมาะสมแล้วสําหรับกรณีนี้

1160
01:04:09,908 --> 01:04:11,910
{\an8}ปีเตอร์ บากาโนวิช และมาร์ธา สจ๊วต

1161
01:04:11,910 --> 01:04:14,955
{\an8}ไม่ได้คุยกับใครในครอบครัววัคซาล

1162
01:04:15,622 --> 01:04:18,208
ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาทําจึงไม่ผิดกฎหมาย

1163
01:04:18,792 --> 01:04:21,587
รัฐบาลจึงต้องลดข้อกล่าวหาในคดีของพวกเขา

1164
01:04:21,587 --> 01:04:23,672
คดีอาญานี้เกี่ยวกับคําโกหก

1165
01:04:24,673 --> 01:04:25,966
โกหกต่อเอฟบีไอ

1166
01:04:26,592 --> 01:04:27,843
โกหกต่อเอสอีซี

1167
01:04:28,343 --> 01:04:29,511
และโกหกต่อนักลงทุน

1168
01:04:30,512 --> 01:04:31,346
{\an8}ผู้คนพูดว่า

1169
01:04:31,346 --> 01:04:35,267
{\an8}"คุณจะถูกตั้งข้อหาโกหก
เกี่ยวกับอาชญากรรมที่คุณไม่ได้ก่อได้ยังไง"

1170
01:04:35,267 --> 01:04:37,144
เป็นคําถามที่ดี

1171
01:04:38,145 --> 01:04:40,856
{\an8}เธอไม่ได้ถูกตั้งข้อหาอาญา
เรื่องการซื้อขายโดยใช้ข้อมูลวงใน

1172
01:04:40,856 --> 01:04:42,190
{\an8}แต่ระหว่างการสัมภาษณ์

1173
01:04:42,190 --> 01:04:46,653
เรารู้สึกว่าเธอไม่ได้พูดความจริง
เกี่ยวกับเหตุผลที่เธอขายหุ้น

1174
01:04:46,653 --> 01:04:50,782
{\an8}เธอบอกว่าเธอจําไม่ได้ว่ามีใครบอกเธอ
ว่าครอบครัววัคซาลกําลังขายหุ้น

1175
01:04:50,782 --> 01:04:52,701
และนั่นไม่ใช่เหตุผลที่เธอซื้อขาย

1176
01:04:52,701 --> 01:04:56,496
แต่เราเชื่อว่าเธอรู้ว่าแซม วัคซาลกําลังขายหุ้น

1177
01:04:57,873 --> 01:05:02,586
การโกหกต่อเอฟบีไอเป็นอาชญากรรม
ที่มีผลกระทบร้ายแรง

1178
01:05:03,170 --> 01:05:06,882
{\an8}โคมีย์ชอบแสดงออกเล็กๆ แต่ชัดเจน
ว่าเขาเป็นคนทะเยอทะยานมาก

1179
01:05:06,882 --> 01:05:10,719
{\an8}เขาได้เป็นรองหัวหน้ากระทรวงยุติธรรม
หัวหน้าเอฟบีไอ

1180
01:05:10,719 --> 01:05:12,304
ถ้าสองคนนี้ทําในสิ่งที่

1181
01:05:12,304 --> 01:05:15,349
พ่อแม่สอนลูกมาหลายชั่วอายุคน

1182
01:05:16,224 --> 01:05:20,187
นั่นคือ แม้จะอยู่ในสถานการณ์ลําบาก
การโกหกก็ไม่ใช่ทางออก

1183
01:05:20,854 --> 01:05:23,190
{\an8}"โกหก นี่เป็นเรื่องการโกหก" ไม่เอาน่า

1184
01:05:23,190 --> 01:05:26,818
{\an8}อัยการ 95 จาก 100 คนจะไม่ดําเนินคดีนี้

1185
01:05:26,818 --> 01:05:28,403
โคมีย์ชอบคิดว่าตัวเองชอบธรรม

1186
01:05:28,403 --> 01:05:31,323
และไม่กลัวที่จะทําในสิ่งที่คนอื่นไม่ทํา

1187
01:05:31,323 --> 01:05:32,950
มาร์ธาเป็นวิธีที่สะดวก

1188
01:05:32,950 --> 01:05:36,161
ที่จะแสดงให้คนเห็น
ว่าพวกเขาเอาจริงกับการกระทําผิดของบริษัท

1189
01:05:36,161 --> 01:05:38,997
ทั้งๆ ที่คดีของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
กับบริษัทที่เธอดูแลเลย

1190
01:05:38,997 --> 01:05:42,292
หลายคนเชื่อว่ามาร์ธา สจ๊วตกําลังถูกเพ่งเล็ง

1191
01:05:42,292 --> 01:05:45,045
เพราะเธอประสบความสําเร็จ
เพราะเธอเป็นผู้หญิง

1192
01:05:45,045 --> 01:05:46,880
ทําไมต้องเป็นมาร์ธา สจ๊วต

1193
01:05:46,880 --> 01:05:50,592
มาร์ธา สจ๊วตถูกดําเนินคดี
ไม่ใช่เพราะว่าเธอเป็นใคร

1194
01:05:51,093 --> 01:05:52,344
แต่เพราะว่าเธอทําอะไร

1195
01:05:53,887 --> 01:05:56,056
{\an8}ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่

1196
01:05:56,640 --> 01:06:00,060
{\an8}ฉันคิดว่าบางทีพวกเขาอาจจะ
เป็นกลุ่มผู้ชายที่หยิ่งผยอง

1197
01:06:00,060 --> 01:06:02,437
ที่ไม่อาจทนยอมรับความอับอาย

1198
01:06:02,437 --> 01:06:05,065
ว่าตัวเองเอาผิดเธอไม่ได้
เรื่องการซื้อขายโดยใช้ข้อมูลวงใน

1199
01:06:05,065 --> 01:06:06,900
และพวกเขาต้องการแก้แค้น

1200
01:06:06,900 --> 01:06:10,821
หรือพวกเขาอาจเป็นพวกที่คิดว่า
ตัวเองดีเลิศแต่จริงๆ แล้วไม่ได้เรื่อง

1201
01:06:12,781 --> 01:06:16,743
ตอนนี้เธอกําลังถูกดําเนินคดีที่คนรู้กันทั่ว

1202
01:06:16,743 --> 01:06:19,496
คดีเกี่ยวกับเรื่องที่จริงๆ แล้วไม่ใช่อาชญากรรม

1203
01:06:19,496 --> 01:06:22,207
- นั่นคือสิ่งที่ทําให้คนจํานวนมากไม่พอใจ
- มันกวนใจ

1204
01:06:22,708 --> 01:06:25,877
- ทําไมพวกเขาถึงเพ่งเล็งเธอ
- อยู่หลังเครื่องกีดขวางด้วย

1205
01:06:25,877 --> 01:06:29,297
{\an8}นักวิจารณ์หลายคนในตอนนั้นบอกว่า
นี่คือการเชือดไก่ให้ลิงดู

1206
01:06:29,798 --> 01:06:31,133
{\an8}หุ้นที่เธอขายไป

1207
01:06:31,133 --> 01:06:34,428
และทําให้เธอเดือดร้อนนั้น
มีมูลค่าประมาณ 45,000 ดอลลาร์

1208
01:06:34,428 --> 01:06:36,930
ซึ่งเป็นจํานวนที่น้อยมาก
เมื่อเทียบกับเรื่องใหญ่โตขนาดนี้

1209
01:06:36,930 --> 01:06:39,933
{\an8}ทุกคนถามว่า "ถ้าเธอโดนรถชนล่ะ"

1210
01:06:39,933 --> 01:06:43,437
{\an8}ไม่มีใครถามว่า
"ถ้าเธอโดนตั้งข้อหาโกหกเจ้าหน้าที่ล่ะ"

1211
01:06:43,937 --> 01:06:44,980
ไม่มีใครถามแบบนั้น

1212
01:06:45,480 --> 01:06:46,898
ในซีบีเอส มาร์เก็ต วอตช์

1213
01:06:46,898 --> 01:06:50,694
เรื่องอื้อฉาวของมาร์ธา สจ๊วต
ส่งผลกระทบอย่างหนักต่อบริษัทสื่อของเธอ

1214
01:06:51,403 --> 01:06:53,864
ราคาหุ้นลดลง 86% จากปีที่แล้ว

1215
01:06:54,364 --> 01:06:57,826
{\an8}ทุกรายละเอียดใหม่ที่ปรากฏออกมา
ที่ทําให้เธอดูแย่

1216
01:06:57,826 --> 01:07:00,871
{\an8}กลับได้รับเสียงเชียร์อย่างดีใจจากหลายฝ่าย

1217
01:07:01,580 --> 01:07:04,458
{\an8}สื่อมุ่งเป้ามาที่มาร์ธา

1218
01:07:04,458 --> 01:07:06,877
{\an8}ที่มาร์ธาเป็นการส่วนตัว ไม่ใช่ที่บริษัท

1219
01:07:07,544 --> 01:07:09,463
ความสุขที่ทําให้รู้สึกผิดที่สุด

1220
01:07:09,463 --> 01:07:13,467
คือการได้เห็น
มาร์ธา สจ๊วตกางร่มวิ่งเข้าไปในศาล

1221
01:07:13,967 --> 01:07:18,013
{\an8}ทัศนคติของผู้คนต่อมาร์ธา
เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

1222
01:07:18,555 --> 01:07:19,973
ทําไมคนถึงชอบเกลียดเธอ

1223
01:07:19,973 --> 01:07:23,268
เราอยากเห็นคุณนายเพอร์เฟกต์ทําพลาด

1224
01:07:24,394 --> 01:07:26,938
คุณกระตุ้นอารมณ์ที่ลึกซึ้งข้างในจิตใจคน

1225
01:07:27,439 --> 01:07:29,691
มาร์ธา ทําไมหลายคนถึงเกลียดคุณนัก

1226
01:07:34,821 --> 01:07:38,283
นี่คือวันแรกของการพิจารณาคดีมาร์ธา สจ๊วต
ในข้อหาขัดขวางกระบวนการยุติธรรม

1227
01:07:38,283 --> 01:07:40,368
และทั่วโลกกําลังจับตาดู

1228
01:07:41,703 --> 01:07:44,623
{\an8}การพิจารณาคดีคือการแข่งกันเล่าเรื่อง
แค่นั้นแหละ

1229
01:07:45,248 --> 01:07:48,210
{\an8}และพวกเขาก็มีเรื่องที่เล่าง่าย

1230
01:07:48,210 --> 01:07:51,379
มาร์ธาผู้ติดหรูได้รับข้อมูลวงใน
แล้วเธอก็โกหกว่าไม่ได้รับ

1231
01:07:53,632 --> 01:07:54,633
ขณะที่เรื่องราวของเรา

1232
01:07:54,633 --> 01:07:58,345
คือเรื่องของผู้หญิงที่เป็นที่เลื่องลือ
ว่าชอบควบคุมทุกอย่าง

1233
01:07:58,345 --> 01:07:59,596
และชอบความสมบูรณ์แบบ

1234
01:08:00,597 --> 01:08:02,015
จําไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น

1235
01:08:04,601 --> 01:08:05,560
เรื่องนี้เชื่อยาก

1236
01:08:06,353 --> 01:08:08,146
- อรุณสวัสดิ์
- วันนี้รู้สึกยังไงบ้างครับ

1237
01:08:08,146 --> 01:08:09,064
ดีมากค่ะ

1238
01:08:09,648 --> 01:08:11,399
{\an8}เธอจะสารภาพผิดก็ได้

1239
01:08:11,399 --> 01:08:13,944
{\an8}และมีการพูดคุยกันเรื่องความพยายามที่จะไขคดีนี้

1240
01:08:13,944 --> 01:08:17,114
{\an8}แต่เธอไม่อยากยอมรับว่าเธอโกหก

1241
01:08:17,614 --> 01:08:19,282
{\an8}คุณต้องขึ้นศาลแล้วพูดว่า

1242
01:08:19,282 --> 01:08:21,827
{\an8}"ฉันรู้ตัวและมีเจตนาโกหกต่อรัฐบาล"

1243
01:08:21,827 --> 01:08:23,954
{\an8}ผมไม่เคยถามว่า "คุณคิดว่าคุณมีความผิดไหม"

1244
01:08:23,954 --> 01:08:25,539
ผมว่าเธอไม่คิดว่าเธอผิด

1245
01:08:25,539 --> 01:08:28,458
แบบนั้นคงทําใจลําบากน่าดู
ที่จะยอมรับว่าตัวเองทําผิด

1246
01:08:32,087 --> 01:08:33,880
{\an8}จากท่าทางและอากัปกิริยาของเธอ

1247
01:08:33,880 --> 01:08:36,383
{\an8}เธอยืนหยัดจนถึงที่สุดว่าเธอบริสุทธิ์

1248
01:08:37,425 --> 01:08:38,969
แต่เมื่อเวลาผ่านไป

1249
01:08:38,969 --> 01:08:43,056
มันชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ว่าเรื่องนี้ไม่เป็นใจกับเธอเลย

1250
01:08:43,056 --> 01:08:47,018
{\an8}การพิจารณาคดีกลายไปเป็นเรื่องของ

1251
01:08:47,018 --> 01:08:53,358
{\an8}"เธอโกหกรึเปล่า ที่บอกว่า
การขายหุ้นครั้งนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับแซม วัคซาล"

1252
01:08:53,358 --> 01:08:55,777
คําถามทั้งหมดก็คือ

1253
01:08:55,777 --> 01:08:58,655
"เราจะรู้ได้ยังไงว่าเธอพูดความจริงรึเปล่า"

1254
01:08:59,156 --> 01:09:00,490
ปรากฏว่า

1255
01:09:00,490 --> 01:09:02,492
คนที่รู้

1256
01:09:02,492 --> 01:09:04,911
คือเลขาของปีเตอร์ บากาโนวิช

1257
01:09:04,911 --> 01:09:06,621
ดักลาส แฟนอยล์

1258
01:09:06,621 --> 01:09:09,541
{\an8}พยานสําคัญคนนี้เป็นหนุ่มหน้าเด็ก วัย 28

1259
01:09:09,541 --> 01:09:13,253
{\an8}ที่รัฐบาลหวังพึ่งเพื่อพิสูจน์ว่ามาร์ธา สจ๊วตโกหก

1260
01:09:13,253 --> 01:09:17,174
เรื่องเหตุผลที่เธอขายหุ้นอิมโคลนเมื่อสองปีก่อน

1261
01:09:17,174 --> 01:09:20,218
{\an8}ดัก แฟนอยล์เป็นหลักฐานชิ้นสําคัญที่สุด

1262
01:09:20,218 --> 01:09:21,803
{\an8}เขาได้รับคําสั่งจากบากาโนวิช

1263
01:09:21,803 --> 01:09:25,098
{\an8}ให้ไปบอกมาร์ธา สจ๊วต
เรื่องที่วัคชาลขายหุ้นของเขา

1264
01:09:25,098 --> 01:09:26,850
{\an8}เธอจะได้ดําเนินการ

1265
01:09:26,850 --> 01:09:31,646
{\an8}แฟนอยล์ให้การว่า บากาโนวิชสั่งให้เขา
บอกสจ๊วตเรื่องการขายหุ้นของวัคซาล

1266
01:09:31,646 --> 01:09:34,858
{\an8}คําให้การของเขาฟังดูเป็นความจริงทั้งหมด

1267
01:09:34,858 --> 01:09:37,861
{\an8}รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่า
มาร์ธาปฏิบัติกับเขาอย่างเลวร้ายด้วย

1268
01:09:37,861 --> 01:09:41,573
เพราะคนรู้ว่า
มาร์ธาปฏิบัติกับผู้ใต้บังคับบัญชาได้แย่มาก

1269
01:09:41,573 --> 01:09:45,785
"ฉันไม่เคยถูกคนแปลกหน้า
ปฏิบัติอย่างหยาบคายแบบนี้ทางโทรศัพท์มาก่อน"

1270
01:09:45,785 --> 01:09:47,579
"เธอถึงกับวางสายใส่ฉัน"

1271
01:09:48,330 --> 01:09:49,581
{\an8}เขาไม่ได้แค่เล่าถึง

1272
01:09:49,581 --> 01:09:52,626
{\an8}เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ซึ่งเป็นการกล่าวหามาร์ธาเท่านั้น

1273
01:09:52,626 --> 01:09:54,169
{\an8}เขายังเล่าถึงลักษณะของมาร์ธาด้วย

1274
01:09:54,169 --> 01:09:56,087
เขาเล่าว่าเธอเป็นคนยังไง

1275
01:09:56,087 --> 01:09:59,925
"เธอทําเสียงที่น่าขําที่สุดที่ผมเคยได้ยินผู้ใหญ่ทํา

1276
01:09:59,925 --> 01:10:02,886
เหมือนเสียงสิงโตคํารามใต้น้ํา"

1277
01:10:02,886 --> 01:10:04,846
{\an8}(สาปส่ง
มาร์ธาบอกว่าผมเป็นพยานที่ !@#$%:)

1278
01:10:04,846 --> 01:10:08,433
{\an8}อยู่ๆ เราก็ได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของมาร์ธา

1279
01:10:08,433 --> 01:10:11,436
{\an8}คนที่ก้าวร้าวและชอบรังแก

1280
01:10:11,436 --> 01:10:13,980
ซึ่งหลายคนในนิวยอร์กรู้ดี

1281
01:10:13,980 --> 01:10:15,607
แต่สาธารณชนทั่วไปยังไม่รู้

1282
01:10:15,607 --> 01:10:18,652
แฟนอยล์อธิบายว่า
สจ๊วตไม่มีมารยาทในการคุยโทรศัพท์

1283
01:10:18,652 --> 01:10:21,696
ยืนยันว่าเธอถึงกับขู่จะย้ายบัญชีของเธอไปที่อื่น

1284
01:10:21,696 --> 01:10:24,491
ถ้าหากไม่เปลี่ยนดนตรีเพลงรอสาย

1285
01:10:25,116 --> 01:10:26,534
ฝ่ายอัยการ

1286
01:10:26,534 --> 01:10:31,539
อยากทําให้มาร์ธา สจ๊วต
ดูเป็นคนที่คบยาก และก้าวร้าว

1287
01:10:32,040 --> 01:10:36,294
พวกเขาต้องการวาดภาพเธอให้เป็นตัวร้าย
และพวกเขาก็ทําได้สําเร็จพอสมควร

1288
01:10:36,795 --> 01:10:40,799
มาร์ธา สจ๊วตดูเหมือนจะเป็นคนใจแคบ หยิ่งยโส

1289
01:10:40,799 --> 01:10:42,676
เหมือนเป็นคนไม่ดี

1290
01:10:42,676 --> 01:10:46,054
แม้ว่ามันไม่ควรสําคัญในคดีแบบนี้

1291
01:10:47,097 --> 01:10:48,014
แต่มันก็สําคัญ

1292
01:10:48,974 --> 01:10:50,684
{\an8}ดึงดูดความสนใจของพวกผู้ชายได้แน่นอน

1293
01:10:51,226 --> 01:10:55,647
{\an8}ผู้หญิงที่หยาบคายและเจ้ากี้เจ้าการ
และดูหมิ่นผู้ชาย

1294
01:10:55,647 --> 01:10:58,441
{\an8}นี่กลายมาเป็น
เรื่องที่เธอเป็นผู้หญิงแล้วเหรอ คุณลาฟเฟอร์ตี้

1295
01:10:58,441 --> 01:11:00,652
{\an8}คุณพยายามจะโน้มน้าวผมแบบนั้นเหรอ

1296
01:11:00,652 --> 01:11:03,822
{\an8}สิ่งที่เกิดขึ้นคือการดําเนินคดีที่มีเป้าหมาย

1297
01:11:03,822 --> 01:11:07,617
{\an8}ต่อคนที่บังเอิญเป็นผู้หญิง
แต่ก็บังเอิญเป็นผู้หญิงแบบนี้ด้วย

1298
01:11:07,617 --> 01:11:11,246
{\an8}ผู้หญิงที่ประสบความสําเร็จอย่างมาก
ผู้หญิงที่หยิ่งยโส

1299
01:11:11,246 --> 01:11:15,166
เรากังวลว่านี่เป็นข้อความที่บอกเราว่า
คุณห้ามเป็นคนที่แข็งแกร่ง

1300
01:11:15,166 --> 01:11:17,168
เราเรียกอะไรแบบนี้ว่า การล่าหญิงแกร่ง

1301
01:11:18,211 --> 01:11:21,756
{\an8}เราไปที่นั่นแค่เพราะเธอมีชื่อเสียง
และเธอกําลังมีปัญหาหลายอย่าง

1302
01:11:21,756 --> 01:11:24,384
{\an8}ปัจจัยเหล่านี้รวมกันทําให้ขายหนังสือพิมพ์ได้

1303
01:11:24,384 --> 01:11:26,553
เราทุกคนต่างก็ต้องการกําไร

1304
01:11:28,138 --> 01:11:32,309
{\an8}มาร์ธากังวลมากว่าคนมองเธอยังไง

1305
01:11:32,309 --> 01:11:36,021
{\an8}และเธอเจอกองทัพสื่อ เล่นข่าวไม่มีหยุด
แถมเป็นข่าวเชิงลบทั้งหมด

1306
01:11:37,063 --> 01:11:38,982
มันน่ารังเกียจ

1307
01:11:38,982 --> 01:11:40,942
และฉันต้องรักษาท่าทีไว้

1308
01:11:40,942 --> 01:11:43,194
เชิดหน้าขึ้น ไม่ร้องไห้

1309
01:11:43,194 --> 01:11:45,488
จําได้ไหม ผู้หญิงที่ทําธุรกิจต้องไม่ร้องไห้

1310
01:11:46,865 --> 01:11:47,824
อย่าร้องไห้

1311
01:11:50,201 --> 01:11:51,411
{\an8}เมื่อคดีดําเนินไป

1312
01:11:51,953 --> 01:11:56,124
{\an8}หลักฐานก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

1313
01:11:56,124 --> 01:11:59,627
และก็เพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด
เมื่อมีมาเรียนา ปาสเตอร์นัก

1314
01:12:01,713 --> 01:12:03,882
เธอคือตะปูตอกฝาโลง

1315
01:12:05,216 --> 01:12:06,593
นี่คือเพื่อนสนิทของฉัน

1316
01:12:07,761 --> 01:12:09,679
ฉันเป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งงานของเธอ

1317
01:12:10,513 --> 01:12:12,265
ฉันเป็นแม่ทูนหัวให้ลูกๆ ของเธอ

1318
01:12:13,099 --> 01:12:15,685
{\an8}มาเรียนา ปาสเตอร์นัก
เป็นเพื่อนสนิทของมาร์ธา สจ๊วต

1319
01:12:15,685 --> 01:12:19,731
และเธอไปพักร้อนกับมาร์ธา

1320
01:12:19,731 --> 01:12:21,524
ในระหว่างที่เรื่องนี้เกิดขึ้น

1321
01:12:22,442 --> 01:12:26,363
{\an8}มาร์ธาเล่าให้ฉันฟังสั้นๆ ว่าเธอขายหุ้นอิมโคลน

1322
01:12:26,363 --> 01:12:29,407
{\an8}เธอเองก็รู้ว่าไม่ควรเล่าเรื่องนั้นให้ฉันฟัง

1323
01:12:29,407 --> 01:12:30,992
เพราะงั้นฉันถึงได้มาเป็นพยาน

1324
01:12:33,536 --> 01:12:35,205
{\an8}สวัสดีตอนบ่ายครับ คุณปาสเตอร์นัก

1325
01:12:35,955 --> 01:12:38,625
{\an8}คุณจําได้ไหมว่าคุณได้คุยกับคุณสจ๊วต

1326
01:12:38,625 --> 01:12:41,669
เรื่องนายหน้าซื้อขายหุ้นในระหว่างที่อยู่ที่เม็กซิโก

1327
01:12:42,420 --> 01:12:45,298
ฉันจําคําพูดสั้นๆ ได้คําหนึ่ง ซึ่งก็คือ

1328
01:12:45,799 --> 01:12:50,136
"ดีเนอะ ที่มีนายหน้าคอยบอกเราเรื่องพวกนี้"

1329
01:12:51,846 --> 01:12:54,891
{\an8}มันเหมือนฟ้าผ่าลงกลางศาลในชั่วขณะนั้นเลย

1330
01:12:55,392 --> 01:12:58,019
{\an8}นั่นเป็นประโยคที่สร้างความเสียหายได้เยอะมาก

1331
01:12:58,019 --> 01:13:01,648
เป็นประโยคที่เข้ากับคดีของรัฐบาลที่บอกว่า
มาร์ธาได้รับข้อมูลลับ

1332
01:13:01,648 --> 01:13:03,775
จากนายหน้าซื้อขายหุ้น ปีเตอร์ บากาโนวิช

1333
01:13:03,775 --> 01:13:08,488
ว่าครอบครัววัคซาลกําลังขายหุ้น
ในอิมโคลน ซิสเต็มส์

1334
01:13:08,488 --> 01:13:11,866
และนั่นคือประโยคที่บอกว่ามาร์ธาโกหก

1335
01:13:11,866 --> 01:13:12,867
{\an8}(แล้วคุณล่ะ มาเรียนา)

1336
01:13:12,867 --> 01:13:15,370
{\an8}ตามคํากล่าวของเธอ มาร์ธา สจ๊วตรู้

1337
01:13:15,370 --> 01:13:18,206
{\an8}ว่าแซม วัคซาลกําลังขายหุ้นอิมโคลน

1338
01:13:18,206 --> 01:13:20,417
{\an8}และนั่นเป็นประเด็นสําคัญในคดีนี้

1339
01:13:22,168 --> 01:13:25,672
{\an8}ฉันให้การตามความจริง ตามหน้าที่ทางกฎหมาย

1340
01:13:26,214 --> 01:13:28,007
{\an8}นั่นคือเหตุผลที่ฉันพูด

1341
01:13:28,675 --> 01:13:32,053
และฉันมองเข้าไปในห้องพิจารณาคดี
เห็นสายตาของมาร์ธา

1342
01:13:32,679 --> 01:13:36,474
สายตาที่เย็นชาและแข็งกระด้าง

1343
01:13:37,267 --> 01:13:39,102
ฉันรู้ว่ามิตรภาพของเราจบลงแล้ว

1344
01:13:40,979 --> 01:13:45,775
ในตอนที่มาเรียนาขึ้นให้การ
จิตใจเธอไม่ได้อยู่ในสภาพดี

1345
01:13:45,775 --> 01:13:47,235
เธอกลัว

1346
01:13:47,235 --> 01:13:49,154
มีคนบอกให้เธอพูด

1347
01:13:50,029 --> 01:13:51,489
นั่นทําให้ฉันเศร้ามาก

1348
01:13:55,368 --> 01:13:56,369
{\an8}เธอเป็นมนุษย์คนหนึ่ง

1349
01:13:56,369 --> 01:13:58,705
{\an8}และเห็นได้ชัดว่าเธออยู่ภายใต้ความกดดัน

1350
01:13:58,705 --> 01:13:59,831
{\an8}และความเครียดหนัก

1351
01:13:59,831 --> 01:14:03,209
{\an8}และเราอดสังเกตไม่ได้ ว่าเธอดูชอกช้ํา

1352
01:14:03,209 --> 01:14:05,462
ปล่อยมาร์ธาไป ปล่อยมาธาร์ไป

1353
01:14:06,254 --> 01:14:08,298
{\an8}เรากลัวมาก

1354
01:14:08,298 --> 01:14:11,509
{\an8}เมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอแล้ว
เรารู้สึกหดหู่มาก

1355
01:14:12,719 --> 01:14:15,722
เธอเป็นคนดี ปล่อยเธอไปเถอะ
อย่ายุ่งกับมาร์ธา

1356
01:14:15,722 --> 01:14:18,433
ตอนนี้ เหล่าผู้สนับสนุนมาร์ธา
มารวมตัวกันนอกศาล

1357
01:14:18,433 --> 01:14:20,226
เพื่อรอฟังผลการตัดสิน

1358
01:14:20,226 --> 01:14:22,937
คณะลูกขุนจะอยู่ข้างใน พิจารณาข้อเท็จจริง

1359
01:14:25,815 --> 01:14:28,443
นักวิเคราะห์คดีกล่าวว่าปัญหาของรัฐบาลคือ

1360
01:14:28,443 --> 01:14:31,070
แม้ว่าพยานของพวกเขาจะมีน้ําหนักเพียงใด

1361
01:14:31,070 --> 01:14:33,156
ก็ไม่สามารถนําเสนอหลักฐานที่ชัดเจนได้

1362
01:14:34,782 --> 01:14:38,328
การป้องกันที่ดีที่สุดคือ
คดีนี้ไม่ควรไปถึงศาลตั้งแต่แรก

1363
01:14:38,328 --> 01:14:40,622
สําหรับคณะลูกขุน
เมื่อมองคดีนี้และคิดกับตัวเองว่า

1364
01:14:40,622 --> 01:14:43,708
"แบบนี้มันดูเหมือนการดําเนินคดี
ที่เลือกปฏิบัติชัดๆ"

1365
01:14:44,209 --> 01:14:48,004
แต่อีกด้านหนึ่ง หากพวกเขามุ่งเน้นไปที่คําถามว่า

1366
01:14:48,004 --> 01:14:51,966
"เราเชื่อได้ไหมว่าเธอได้รับข้อมูล"

1367
01:14:51,966 --> 01:14:53,593
แบบนั้นผมว่ามาร์ธา สจ๊วตมีปัญหาแน่

1368
01:14:55,428 --> 01:14:57,972
{\an8}คุณจะต้องลุกขึ้นยืน ตอนที่พวกเขาเข้ามา

1369
01:14:58,640 --> 01:15:00,600
{\an8}ตอนนั้นคือช่วงที่ตึงเครียดที่สุดเท่าที่คุณจะนึกออก

1370
01:15:05,146 --> 01:15:06,731
คณะลูกขุนคะ

1371
01:15:06,731 --> 01:15:10,151
ศาลได้รับคําตัดสินของพวกคุณแล้ว
และศาลจะอ่านเดี๋ยวนี้

1372
01:15:12,278 --> 01:15:14,364
จําเลย มาร์ธา สจ๊วต...

1373
01:15:20,787 --> 01:15:24,290
{\an8}มีความผิดในทุกข้อกล่าวหา

1374
01:15:24,290 --> 01:15:26,251
{\an8}(มีความผิด)

1375
01:15:26,251 --> 01:15:28,920
{\an8}นักข่าวจากนิวยอร์กโพสต์อยู่ที่นั่น

1376
01:15:28,920 --> 01:15:31,214
{\an8}หน้าตาดูยิ้มเยาะ

1377
01:15:31,214 --> 01:15:34,884
{\an8}เธอเขียนแต่ข่าวที่เลวร้าย
ตลอดทั้งการพิจารณาคดี

1378
01:15:34,884 --> 01:15:37,470
ตอนนี้เธอตายไปแล้ว ขอบคุณฟ้า เธอไม่ต้อง...

1379
01:15:37,470 --> 01:15:40,473
ไม่มีใครต้องทนกับข่าวเลวๆ ที่เธอเขียนอีกต่อไป

1380
01:15:41,307 --> 01:15:44,185
ลูกสาวฉัน เธอเป็นลมตอนอ่านคําตัดสิน

1381
01:15:44,185 --> 01:15:45,186
น่าสงสาร

1382
01:15:45,812 --> 01:15:48,439
{\an8}มันน่ากลัวและเข้าใจยากมาก

1383
01:15:50,400 --> 01:15:53,611
แล้วฉันก็ฟื้นขึ้นมา แย่หน่อยที่ฉันยังอยู่ที่เดิม

1384
01:16:00,410 --> 01:16:05,248
มาร์ธา สจ๊วต ที่ตอนนี้เป็นนักโทษที่ถูกตัดสินโทษ
ได้ออกจากศาลไปพร้อมกับเสียงเชียร์บางส่วน

1385
01:16:05,248 --> 01:16:07,917
เรารักมาร์ธา

1386
01:16:09,919 --> 01:16:13,881
มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก
ประสบการณ์ที่ฉันต้องเจอ

1387
01:16:13,881 --> 01:16:18,094
เพื่อเป็นถ้วยรางวัลให้กับพวกงี่เง่า
ในสํานักงานอัยการสหรัฐฯ

1388
01:16:18,094 --> 01:16:22,098
อัยการพวกนั้นควรถูกจับโยน
เข้าเครื่องบดอาหารแล้วเร่งความแรงเต็มที่

1389
01:16:24,767 --> 01:16:26,227
ฉันเป็นถ้วยรางวัล

1390
01:16:28,813 --> 01:16:32,483
ผู้หญิงที่โดดเด่น
เศรษฐินีพันล้านคนแรกในอเมริกา

1391
01:16:32,483 --> 01:16:33,776
"เราได้ตัวเธอแล้ว"

1392
01:16:37,447 --> 01:16:40,199
ตอนนี้มีรายงานว่าการซื้อขายหุ้นของมาร์ธา

1393
01:16:40,199 --> 01:16:42,118
{\an8}ถูกระงับ

1394
01:16:42,118 --> 01:16:46,289
ทันทีที่คณะลูกขุนตัดสิน
มูลค่าได้ตกลงไปเหลือสิบดอลลาร์เศษ

1395
01:16:46,289 --> 01:16:51,002
นักวิเคราะห์เชื่อว่าราคาจะลดลงต่อไป
และอาจถึงห้าดอลลาร์

1396
01:16:51,002 --> 01:16:53,463
{\an8}รายการทีวีของสจ๊วตถูกยกเลิกแล้ววันนี้

1397
01:16:53,463 --> 01:16:56,299
{\an8}โดยสถานีซีบีเอสและยูพีเอ็น 18 แห่ง

1398
01:16:56,299 --> 01:16:59,177
ผู้ลงโฆษณาต่างหนีจากนิตยสารหลักของเธอ

1399
01:16:59,677 --> 01:17:02,388
{\an8}เธอเป็นหนึ่งในแบรนด์ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เคยมีอยู่

1400
01:17:02,388 --> 01:17:05,224
{\an8}แข็งแกร่งยิ่งกว่าโค้ก
แข็งแกร่งยิ่งกว่าแมคโดนัลด์

1401
01:17:05,224 --> 01:17:06,434
{\an8}เมื่อต้องรับโทษจําคุก

1402
01:17:06,434 --> 01:17:10,229
{\an8}มาร์ธา สจ๊วตได้ถอยห่าง
จากบริษัทสื่อที่เธอสร้างขึ้น

1403
01:17:10,813 --> 01:17:14,275
{\an8}โดยลาออกจากคณะกรรมการ
ของมาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง ออมนิมีเดีย

1404
01:17:14,275 --> 01:17:16,944
{\an8}และลงจากตําแหน่ง
ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายสร้างสรรค์

1405
01:17:17,570 --> 01:17:19,697
{\an8}ฉันเคยอยู่บนจุดสูงสุดของโลก

1406
01:17:19,697 --> 01:17:22,700
{\an8}ฉันนั่งในบอร์ดของตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก

1407
01:17:22,700 --> 01:17:25,328
{\an8}ฉันนั่งในบอร์ดของเรฟลอนคอร์ปอเรชั่น

1408
01:17:25,328 --> 01:17:28,164
ฉันสูญเสียอํานาจควบคุมบริษัทของฉัน
ฉันเสียที่นั่งในบอร์ดทั้งหมด

1409
01:17:28,164 --> 01:17:30,625
เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

1410
01:17:30,625 --> 01:17:31,834
{\an8}(เป็นเรื่องไม่ดี)

1411
01:17:31,834 --> 01:17:35,880
{\an8}ตอนนี้มีความตื่นตระหนกเต็มรูปแบบเกิดขึ้น
ที่มาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง

1412
01:17:35,880 --> 01:17:38,883
{\an8}ผมว่ามันจบแล้ว
สําหรับมาร์ธา สจ๊วต ออมนิมีเดีย

1413
01:17:49,310 --> 01:17:54,273
{\an8}เธอผิดหวังมากที่รู้สึกว่าชีวิตของเธอสูญเปล่า

1414
01:17:56,067 --> 01:17:59,862
ทุกสิ่งที่เธอทํามากลับถูกเมินเพราะเรื่องเล็กน้อย

1415
01:17:59,862 --> 01:18:01,280
ที่อาจจะไม่เคยเกิดขึ้นจริง

1416
01:18:01,781 --> 01:18:03,950
(ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ก่อนการตัดสินโทษ)

1417
01:18:03,950 --> 01:18:08,246
(มาร์ธา สจ๊วตได้เชิญทีมถ่ายทํามาถ่ายทํากับเธอ
ในคอนเทนต์มื้อสายวันอีสเตอร์)

1418
01:18:11,332 --> 01:18:13,876
หลายคนอยากรู้ว่า
อย่างแรกเลย คุณเป็นยังไงบ้าง

1419
01:18:16,045 --> 01:18:18,297
ฉันไม่อยากให้มีเสียงของผู้สัมภาษณ์

1420
01:18:18,881 --> 01:18:19,924
ไม่ เราจะ...

1421
01:18:19,924 --> 01:18:22,969
สิ่งที่ผมจะทําคือ
เราจะพยายามให้มีแค่เสียงของคุณ

1422
01:18:24,262 --> 01:18:27,807
งั้นก็ไม่น่าจะมีคําถามดีกว่าไหม
คุณน่าจะพูดเรื่อง...

1423
01:18:27,807 --> 01:18:30,601
คุณน่าจะพูดว่า "พูดถึงเรื่องนี้"
ไม่ต้องตั้งคําถามให้ฉัน

1424
01:18:31,394 --> 01:18:33,646
- ทําใจดีสู้เสือหน่อย
- เร็วเข้า

1425
01:18:34,522 --> 01:18:35,356
พร้อมไหม

1426
01:18:37,900 --> 01:18:39,444
ดีมาก

1427
01:18:43,156 --> 01:18:45,950
วันนี้คือวันอีสเตอร์ซันเดย์ ปี 2004

1428
01:18:46,909 --> 01:18:49,787
และฉันเชิญคนมา

1429
01:18:50,705 --> 01:18:53,750
ประมาณ 16 ถึง 20 คน

1430
01:18:53,750 --> 01:18:54,959
เพื่อมากินมื้อสาย

1431
01:18:54,959 --> 01:18:58,629
เมนูก็มีไข่ต้ม ซึ่งฉันทําไว้แล้ว

1432
01:18:58,629 --> 01:19:01,090
เค้กบลัดออเรนจ์เคิร์ดที่อเล็กซิสกําลังทํา

1433
01:19:01,674 --> 01:19:02,550
แซลมอน...

1434
01:19:02,550 --> 01:19:06,012
นี่คือหนึ่งเดือนก่อนการตัดสิน
ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

1435
01:19:07,847 --> 01:19:10,558
คุณเตรียมตัวยังไง สําหรับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น

1436
01:19:10,558 --> 01:19:14,145
ก็ไปหาหมอฟัน ไปหานรีแพทย์

1437
01:19:14,145 --> 01:19:19,150
ดูแลให้แน่ใจว่าเราอยู่ในสภาพดีที่สุด

1438
01:19:19,150 --> 01:19:22,445
เพื่อให้ร่างกายและจิตใจ
พร้อมรับทุกอย่างที่เข้ามา

1439
01:19:24,947 --> 01:19:28,034
- เอาก้างออกไหมคะ
- เอาออก นั่นแหละส่วนสําคัญ

1440
01:19:29,786 --> 01:19:31,496
นี่ ฉันจะ... ฉันทําให้ดูไหม

1441
01:19:32,455 --> 01:19:35,583
สื่อทําให้ฉันดูเป็นคนที่ไม่ใช่ฉัน

1442
01:19:35,583 --> 01:19:39,295
ฉันไม่คิดว่าฉันเป็นคนใจร้ายและน่ารังเกียจ

1443
01:19:39,295 --> 01:19:41,339
อย่างที่สื่อบางเจ้าพรรณนานะ

1444
01:19:41,839 --> 01:19:44,050
ฉันเป็นคนเข้มงวด ชอบออกคําสั่ง

1445
01:19:44,050 --> 01:19:47,887
ฉันมีลักษณะของคนที่ประสบความสําเร็จ

1446
01:19:49,013 --> 01:19:52,183
เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันวิจารณ์ถ้วยชาใบหนึ่ง

1447
01:19:52,183 --> 01:19:53,976
ฉันถามว่า "ขายได้ดีไหม"

1448
01:19:53,976 --> 01:19:56,979
หนุ่มคนนั้นตอบว่า "ก็ไม่ค่อยดี"
ฉันถามว่า "รู้ไหมว่าทําไม"

1449
01:19:58,272 --> 01:19:59,357
"หยิบถ้วยชาขึ้นมาสิ"

1450
01:19:59,357 --> 01:20:02,777
"คุณสอดนิ้วเข้าไปในหูถ้วยชาได้ไหม"

1451
01:20:04,195 --> 01:20:07,198
เขามองว่านั่นเป็นคําวิจารณ์ที่แรงมาก

1452
01:20:07,198 --> 01:20:09,992
แต่สิ่งที่ฉันพูดกลับถูกใช้เป็นเครื่องมือโจมตีฉัน

1453
01:20:11,285 --> 01:20:14,872
การวิจารณ์หูถ้วยชาของบริษัทตัวเอง

1454
01:20:14,872 --> 01:20:16,833
กลายเป็นเรื่องไม่ดีไปซะงั้น

1455
01:20:17,333 --> 01:20:18,751
ฉันมองว่ามันเป็นเรื่องดีนะ

1456
01:20:20,044 --> 01:20:21,379
ห้ามใช้น้ํายาล้างนะ

1457
01:20:23,256 --> 01:20:24,173
ห้ามเลย

1458
01:20:25,591 --> 01:20:27,844
มันจะได้ไม่มาอยู่ในแค็ตตาล็อกของเราแต่แรก

1459
01:20:31,514 --> 01:20:34,892
แล้วฉันต้องมาประนีประนอมกับคนงี่...
คนที่ไม่เข้าใจแบบนี้เหรอ

1460
01:20:35,935 --> 01:20:37,520
ใช้มีดอะไรหั่น

1461
01:20:38,145 --> 01:20:40,356
- อันนี้
- เล่มนั้นมันไม่เหมาะรึเปล่า

1462
01:20:40,356 --> 01:20:41,983
- ไม่รู้ค่ะ
- ทําไมล่ะ

1463
01:20:41,983 --> 01:20:45,278
ทําไมถึงใช้มีดเล่มเล็กหั่นส้มลูกใหญ่

1464
01:20:45,278 --> 01:20:47,405
รู้ไหมว่ามีดเล่มใหญ่จะหั่นได้เร็วกว่า

1465
01:20:47,905 --> 01:20:51,534
โอเค ไม่ต้องถ่ายแล้ว
เพราะฉันไม่รู้แล้วว่าต้องทํายังไงอีก

1466
01:20:51,534 --> 01:20:52,493
โอเคนะ

1467
01:20:54,078 --> 01:20:56,914
ใช้มีดเล่มใหญ่หั่นส้ม

1468
01:20:59,417 --> 01:21:03,045
แต่จริงๆ นะ คุณต้องใส่ใจ
ทํางานให้มีประสิทธิภาพ

1469
01:21:05,381 --> 01:21:07,383
ดูสิ ง่ายกว่าเยอะ โอเคนะ

1470
01:21:11,512 --> 01:21:13,347
คุณเคยไปที่เรือนจําไหม

1471
01:21:15,391 --> 01:21:17,184
ไม่เคยเลย

1472
01:21:18,019 --> 01:21:19,812
รู้ไหมว่าที่นั่นเป็นยังไง

1473
01:21:20,855 --> 01:21:22,398
ไม่รู้

1474
01:21:23,274 --> 01:21:24,692
เปลื้องผ้าค้นตัว...

1475
01:21:25,192 --> 01:21:28,946
ฉันว่าที่คุกความปลอดภัยขั้นต่ํา
ไม่น่าจะมีเปลื้องผ้าค้นตัวนะ

1476
01:21:28,946 --> 01:21:31,240
- มีค่ะ มาร์ธา
- อาจมี สงสัยฉันไม่รู้ข้อมูล

1477
01:21:31,240 --> 01:21:33,868
คุณน่าจะหาข้อมูลไว้หน่อยนะ
ว่าชีวิตในคุกเป็นยังไง

1478
01:21:33,868 --> 01:21:36,662
ฉันไม่อยากฟังดูงี่เง่า
ฉันแทบไม่อยากพูดถึงมันเลย

1479
01:21:36,662 --> 01:21:38,915
คุณจะทําได้ไหม ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง

1480
01:21:42,460 --> 01:21:45,504
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณกําลังดูภาพจาก
ด้านนอกศาลรัฐบาลกลาง

1481
01:21:45,504 --> 01:21:46,923
ที่แมนฮัตตันตอนล่างตอนนี้

1482
01:21:46,923 --> 01:21:49,967
มาร์ธา สจ๊วตกําลังออกมาจากศาล

1483
01:21:49,967 --> 01:21:53,012
หลังจากได้รับคําตัดสิน
จากผู้พิพากษามิเรียม ซีเดอร์บอม

1484
01:21:53,012 --> 01:21:54,972
ติดคุกห้าเดือน

1485
01:21:54,972 --> 01:21:56,974
กักตัวที่บ้านห้าเดือน

1486
01:21:56,974 --> 01:21:58,517
คุมประพฤติสองปี

1487
01:21:58,517 --> 01:22:00,686
และปรับ 30,000 ดอลลาร์

1488
01:22:01,437 --> 01:22:04,732
{\an8}ตอนที่เธอถูกตัดสินโทษ
ตอนนั้นเป็นนาทีที่สะเทือนใจมาก

1489
01:22:05,524 --> 01:22:06,609
{\an8}ปล่อยมาร์ธา

1490
01:22:06,609 --> 01:22:08,653
น่าตกใจมาก

1491
01:22:10,988 --> 01:22:12,114
ไม่ยุติธรรม

1492
01:22:20,206 --> 01:22:21,540
(เรารักคุณ มาร์ธา)

1493
01:22:21,540 --> 01:22:23,125
ขอต้อนรับสู่อัลเดอร์สัน

1494
01:22:23,668 --> 01:22:24,961
เมืองคุก

1495
01:22:24,961 --> 01:22:28,047
ที่จะเป็นบ้านของมาร์ธา สจ๊วตไปอีกห้าเดือน

1496
01:22:29,966 --> 01:22:31,926
ที่นี่มีชื่อเล่นว่าแคมป์คัพเค้กก็จริง

1497
01:22:31,926 --> 01:22:36,013
{\an8}แต่เรือนจําของรัฐบาลกลางในอัลเดอร์สัน
เวสต์เวอร์จิเนีย ก็ไม่ใช่ที่ที่จะมาปิกนิก

1498
01:22:36,013 --> 01:22:39,100
ผู้คุมคุกกล่าวว่า
พวกเขาไม่สามารถรับประกันได้ว่านักโทษคนดัง

1499
01:22:39,100 --> 01:22:40,559
จะไม่ถูกกลั่นแกล้ง

1500
01:22:40,559 --> 01:22:45,272
{\an8}ถามว่าเราสามารถตามเธอไปทุกที่
ให้แน่ใจว่าไม่มีนักโทษคนไหนมายุ่งกับเธอได้ไหม

1501
01:22:45,773 --> 01:22:46,607
ไม่ได้

1502
01:22:46,607 --> 01:22:49,860
สจ๊วตเคยควบคุมทุกอย่างด้วยตัวเอง

1503
01:22:50,403 --> 01:22:51,862
แล้วนี่มันจะยากแค่ไหน

1504
01:22:51,862 --> 01:22:55,116
จะยากแค่ไหนสําหรับมาร์ธา สจ๊วต
กับการควบคุมอะไรไม่ได้

1505
01:22:55,616 --> 01:22:57,827
คงเลวร้ายมาก

1506
01:22:57,827 --> 01:23:00,413
นี่จะเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายสําหรับมาร์ธา สจ๊วต

1507
01:23:02,248 --> 01:23:07,545
(วันที่ 1 จาก 150)

1508
01:23:13,175 --> 01:23:15,219
"วันศุกร์ที่ 8 ตุลาคม"

1509
01:23:15,219 --> 01:23:17,555
"บันทึกเวลา 5.55 น."

1510
01:23:18,389 --> 01:23:20,725
"ใส่ต่างหูไข่มุกได้ แต่จะถูกตั้งคําถาม"

1511
01:23:21,392 --> 01:23:24,186
"ห้ามใส่คอนแทคเลนส์ ทิ้งทั้งหมดลงกล่อง"

1512
01:23:25,312 --> 01:23:27,773
"ตรวจร่างกาย ถอดเสื้อผ้าทั้งหมด"

1513
01:23:29,025 --> 01:23:31,068
"ย่อเข่า กางแขน

1514
01:23:32,194 --> 01:23:33,029
ไอ"

1515
01:23:34,405 --> 01:23:35,656
"น่าขายหน้า"

1516
01:23:37,366 --> 01:23:39,869
ฉันต้องทําเรื่องบ้าๆ พวกนั้นที่คุณเห็นกันในหนัง

1517
01:23:39,869 --> 01:23:42,580
แทบเชื่อไม่ลงว่าต้องเจอเรื่องแบบนั้น

1518
01:23:43,789 --> 01:23:46,042
"ถูกพาตัวไปที่ห้องเจ 11 ชั้นสอง"

1519
01:23:47,209 --> 01:23:50,129
"ในห้องมีเตียงสองชั้นเก่าๆ

1520
01:23:50,129 --> 01:23:52,173
สปริงเป็นโลหะ โครงเตียงเป็นโลหะ"

1521
01:23:52,173 --> 01:23:56,218
"สปริงยวบมาก
เป็นชุดเครื่องนอนที่ไม่ดีต่อสุขภาพเลย"

1522
01:23:56,719 --> 01:23:58,471
"ที่จริงอยากได้เตียงบนมากกว่า"

1523
01:23:58,471 --> 01:24:00,222
แต่เพราะอายุมากกว่า 62

1524
01:24:00,222 --> 01:24:02,975
เลยได้นอนเตียงล่างโดยอัตโนมัติ"

1525
01:24:04,060 --> 01:24:04,977
(วันที่ 2 จาก 150)

1526
01:24:04,977 --> 01:24:06,604
"ตื่นนอนตีสี่"

1527
01:24:08,481 --> 01:24:11,108
"ตีห้า อาบน้ํา สระผม"

1528
01:24:11,108 --> 01:24:13,194
"เจ็ดโมงเช้า ดื่มกาแฟ"

1529
01:24:13,861 --> 01:24:17,573
"สิ่งที่ทําให้กังวลคืออาหารคุณภาพแย่มาก

1530
01:24:17,573 --> 01:24:20,367
แถมไม่มีวัตถุดิบสดอีก

1531
01:24:20,367 --> 01:24:24,497
อาหารมีแป้งเยอะมาก
คาร์โบไฮเดรตเยอะ อาหารมันๆ เยอะ"

1532
01:24:24,497 --> 01:24:26,082
"ไม่มีอะไรไม่แปรรูปเลย"

1533
01:24:26,082 --> 01:24:28,000
กาแฟรสชาติแย่ที่สุดเท่าที่จะนึกออก

1534
01:24:28,000 --> 01:24:32,088
ฉันไม่ใช่คนดื่มกาแฟอยู่แล้ว
แต่ขอบอกเลยว่ากาแฟที่นั่นแย่มาก

1535
01:24:32,588 --> 01:24:34,507
แล้วนมก็... ทุกอย่างแย่ไปหมด

1536
01:24:35,091 --> 01:24:36,258
"ไปห้องสมุด"

1537
01:24:36,801 --> 01:24:39,720
"ดูซีรีส์แกรนด์แคนยอนของรีดเดอร์ส ไดเจสต์"

1538
01:24:42,765 --> 01:24:46,268
"คนเราต้องใช้เวลานี้
ในการเรียนรู้สิ่งใหม่ทุกวัน"

1539
01:24:46,811 --> 01:24:48,479
"การเอาฉันมาไว้ที่นี่เป็นเรื่องตลก"

1540
01:24:49,313 --> 01:24:51,357
"และดูเหมือนทุกคนจะรู้อย่างนั้น"

1541
01:24:53,234 --> 01:24:55,694
(วันที่ 6 จาก 150)

1542
01:24:55,694 --> 01:24:59,031
"วันนี้ฉันเห็นผู้หญิงสองคนที่แต่งตัวดีมากเดินอยู่

1543
01:24:59,031 --> 01:25:00,199
ฉันเดินผ่านพวกเธอไป

1544
01:25:00,199 --> 01:25:03,744
พูดว่าวันนี้อากาศอบอุ่นดีนะ
และบอกว่าพวกเธอดูดีมาก"

1545
01:25:04,245 --> 01:25:07,081
"แล้วก็มองไปเห็นพวงกุญแจสีเงินอันใหญ่

1546
01:25:07,081 --> 01:25:08,499
เลยรู้ว่านั่นผู้คุม

1547
01:25:08,499 --> 01:25:10,292
มือฉันปัดไปโดนพวงกุญแจเบาๆ"

1548
01:25:12,128 --> 01:25:16,132
"หลังจากนั้นก็ถูกเรียกตัวไปคุย
บอกว่าห้ามแตะต้องผู้คุม

1549
01:25:16,132 --> 01:25:17,967
ไม่งั้นโดนตําหนิยกใหญ่แน่"

1550
01:25:18,467 --> 01:25:19,885
"แน่นอนว่าฉันขอโทษไป

1551
01:25:19,885 --> 01:25:22,012
แต่เหตุการณ์นั้น ตอนที่เกิดขึ้น มันเล็กน้อยมาก

1552
01:25:22,012 --> 01:25:24,682
จนฉันไม่ได้คิดถึงมันทั้งวันหลังจากนั้น"

1553
01:25:31,522 --> 01:25:34,900
ฉันถูกลากไปขังเดี่ยวเพราะแตะต้องเจ้าหน้าที่

1554
01:25:38,320 --> 01:25:40,114
งดน้ําและอาหารหนึ่งวัน

1555
01:25:43,617 --> 01:25:47,872
ที่นี่ชื่อแคมป์คัพเค้ก จําได้ไหม
นั่นแหละชื่อเล่นของที่นั่น แคมป์คัพเค้ก

1556
01:25:49,498 --> 01:25:50,791
แต่ไม่ดีต่อใจเหมือนคัพเค้ก

1557
01:25:56,422 --> 01:25:59,717
{\an8}ฉันไปเยี่ยมเกือบทุกสุดสัปดาห์

1558
01:26:00,342 --> 01:26:03,679
{\an8}ฉันจะไปให้ถึงที่นั่นในคืนก่อนวันเยี่ยม
แล้วตื่นนอนตีสี่

1559
01:26:03,679 --> 01:26:05,514
แล้วก็เอาผ้าห่มผืนใหญ่ไปด้วย

1560
01:26:05,514 --> 01:26:10,227
เพราะต้องเข้าแถวจากในรถเพื่อให้ได้โต๊ะ

1561
01:26:13,647 --> 01:26:15,441
{\an8}ฉันเห็นเธอเดินเข้ามา

1562
01:26:15,441 --> 01:26:19,403
{\an8}ในชุดวอร์มและแว่นตาที่เรือนจําออกให้

1563
01:26:21,113 --> 01:26:24,325
และฉันไม่เคยเห็นมาร์ธาใส่แว่นตามาก่อนเลย

1564
01:26:25,117 --> 01:26:27,828
เธอรู้สึกอับอายอยู่บ้าง

1565
01:26:27,828 --> 01:26:30,706
โดยเฉพาะกับคนอย่างฉันที่รู้จักเธอมานาน

1566
01:26:32,583 --> 01:26:35,920
{\an8}มีคนที่นั่นที่ต้องการทําร้ายเธอ

1567
01:26:35,920 --> 01:26:37,254
{\an8}พวกเขาอยากทําให้เธอเจ็บ

1568
01:26:39,089 --> 01:26:42,593
ดึกๆ เดินกลับบ้านในความมืด
คุณอาจถูกโจมตีได้

1569
01:26:42,593 --> 01:26:46,639
เคยมีคน... โดนดักโจมตี โดนซ้อม โดนทุบตี

1570
01:26:48,599 --> 01:26:50,142
มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

1571
01:26:51,602 --> 01:26:52,436
มีคนเตือนฉัน

1572
01:26:55,481 --> 01:26:57,066
แต่ฉันไม่ได้รับการคุ้มครอง

1573
01:26:57,066 --> 01:26:59,735
(วันที่ 17 จาก 150)

1574
01:27:00,945 --> 01:27:01,779
"ผ่านไปอีกวันหนึ่ง"

1575
01:27:06,075 --> 01:27:07,952
"ฉันไปเรือนกระจกมา

1576
01:27:08,535 --> 01:27:11,830
ไม่มีปุ๋ย ไม่มีกระถาง
ไม่มีเมล็ดพืช กับของอย่างอื่น"

1577
01:27:13,040 --> 01:27:15,709
"มีสวนเล็กๆ ที่นักโทษที่อยู่ที่นี่มานาน
เป็นคนออกแบบ

1578
01:27:15,709 --> 01:27:17,628
และปลูกต้นไม้

1579
01:27:17,628 --> 01:27:19,838
เธอเองก็ไม่มีทรัพยากรอะไรให้ใช้"

1580
01:27:20,381 --> 01:27:23,926
"ฉันเอาหนังสือทําสวนของฉันให้เธอ
และเธอรู้สึกขอบคุณมาก"

1581
01:27:25,052 --> 01:27:26,720
"เรือนจําไม่ได้ทําอะไรเพื่อปฏิรูป

1582
01:27:26,720 --> 01:27:29,807
ฟื้นฟู ให้ความรู้ ทําให้คนรู้สึกดีขึ้น

1583
01:27:29,807 --> 01:27:32,434
หรือกระตุ้นให้คนเดินหน้าทําสิ่งที่ดีขึ้น"

1584
01:27:33,352 --> 01:27:35,437
(วันที่ 19 จาก 150)

1585
01:27:35,437 --> 01:27:38,565
"ชาร์ลส์ ซิโมนยี
ก่อนอื่นเลย คุณสบายดีรึเปล่า

1586
01:27:38,565 --> 01:27:42,152
ฉันไม่ได้รับอีเมล
หรือแม้แต่โน้ตจากคุณมานานมากแล้ว"

1587
01:27:47,908 --> 01:27:49,618
"ฉันอยากได้ข่าวจากคุณ"

1588
01:27:51,662 --> 01:27:54,373
ทําไมแฟนของคุณไปเยี่ยมแค่ครั้งเดียวล่ะ

1589
01:28:00,129 --> 01:28:02,840
ฉันว่าเขาคงไม่ชอบใช้เวลากับคนที่อยู่ในคุก

1590
01:28:05,467 --> 01:28:08,137
เขาไปล่องเรือ ไปทั่วโลก

1591
01:28:09,346 --> 01:28:12,558
(แล้วเจอกันนะ)

1592
01:28:12,558 --> 01:28:16,603
(จนกว่าจะถึงตอนนั้น กอดนะ)

1593
01:28:16,603 --> 01:28:18,314
นั่นทําให้ฉันกังวลใจมาก

1594
01:28:19,106 --> 01:28:20,649
(วันที่ 22 ของ 150)

1595
01:28:20,649 --> 01:28:23,694
"แต่ละวันดูไม่มีอะไรต่างกัน"

1596
01:28:25,529 --> 01:28:27,448
"ฉันรู้สึกตัวเองถูกตัดขาดจากโลกภายนอก"

1597
01:28:28,657 --> 01:28:29,742
"รู้สึกโดดเดี่ยว"

1598
01:28:31,660 --> 01:28:32,995
"รู้สึกเหงา"

1599
01:28:38,584 --> 01:28:40,836
"วันนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสําคัญ

1600
01:28:42,546 --> 01:28:46,133
เหมือนกับว่า ถึงฉันไม่กลับสู่โลกความจริง
ก็คงไม่มีใครคิดถึงฉันหรอก"

1601
01:28:50,262 --> 01:28:52,431
คุณเขียนว่าคุณสงสัยว่า...

1602
01:28:54,558 --> 01:28:57,102
ถ้าคุณไม่กลับมา จะมีใครคิดถึงคุณไหม

1603
01:29:07,196 --> 01:29:09,448
ฉันต้องรักษาความเชื่อมั่นในตัวเองไว้

1604
01:29:09,948 --> 01:29:12,242
และความมั่นใจว่าฉันเป็นคนดี

1605
01:29:12,743 --> 01:29:14,953
คือว่า ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายมาก

1606
01:29:17,623 --> 01:29:19,875
ฟังนะ นี่คือผู้หญิงจากครอบครัว

1607
01:29:19,875 --> 01:29:24,755
ที่อยู่กันแปดคนในนัตลีย์ นิวเจอร์ซีย์
ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย คนที่มีไอเดียดีๆ

1608
01:29:24,755 --> 01:29:28,217
หยิบไอเดียนั้นมาสร้าง
จนมันออกมาดี ให้ผลตอบแทนที่ดี

1609
01:29:28,217 --> 01:29:29,843
นั่นคือเรื่องราวของฉัน

1610
01:29:30,636 --> 01:29:32,763
แล้วก็ร่วงหล่นลงไปในหลุม

1611
01:29:34,098 --> 01:29:37,351
และหลุมนั้น...
ฉันต้องปีนออกจากหลุมนั้นด้วยตัวเอง

1612
01:29:42,231 --> 01:29:44,483
"ตื่นตอนหกโมงเช้า อาบน้ํา แต่งตัว

1613
01:29:44,483 --> 01:29:47,361
จัดห้องน้ําชั้นบน ซึ่งเป็นงานของฉันในสัปดาห์นี้"

1614
01:29:47,361 --> 01:29:49,613
"ฉันรีบไปที่โบสถ์ เพราะกลุ่มผู้หญิงมุสลิม

1615
01:29:49,613 --> 01:29:53,742
ขอให้ฉันเป็นหนึ่งในห้าคน
ที่จะพูดต่อหน้าคนจํานวนมากที่น่าสนใจ

1616
01:29:53,742 --> 01:29:57,287
และต้องการพัฒนาตัวเอง
และทําให้สถานการณ์ที่เผชิญอยู่ดีขึ้น"

1617
01:29:57,287 --> 01:29:59,206
"ฉันให้กําลังใจพวกเธอทําธุรกิจของตัวเอง

1618
01:29:59,206 --> 01:30:01,542
ถ้าพวกเธอมีไอเดียที่ดี ชัดเจน และไม่ซ้ําใคร

1619
01:30:02,126 --> 01:30:06,463
ที่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้
หรือไอเดียที่หลายคนต้องการหรืออยากได้"

1620
01:30:06,463 --> 01:30:08,715
"เรื่องเดิมๆ ที่ฉันพูดมาหลายปีแล้ว

1621
01:30:08,715 --> 01:30:10,717
ยังคงมีความหมายและเข้ากับสถานการณ์"

1622
01:30:10,717 --> 01:30:13,470
"และฉันรู้ว่าทุกคนพอจะได้อะไรกลับไปบ้าง

1623
01:30:13,470 --> 01:30:14,680
จากคําพูดของฉัน"

1624
01:30:14,680 --> 01:30:18,267
มีคนขอให้ฉันช่วยเขียนแผนธุรกิจ

1625
01:30:18,267 --> 01:30:22,312
ฉันเองก็สนใจใคร่รู้ว่าผู้หญิงเหล่านี้
มีความหวังและความฝันยังไง

1626
01:30:22,813 --> 01:30:26,692
{\an8}ในตอนแรก เธอเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการนิดหน่อย
เธอเคยชินกับการเป็นหัวหน้า

1627
01:30:26,692 --> 01:30:30,487
{\an8}แต่ไม่นานเธอก็ตระหนักว่า
เราทุกคนอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

1628
01:30:31,613 --> 01:30:35,784
"ซูซาน สไปรย์เก็บดอกแดนดิไลออน
ซอร์เรล หัวหอมป่าและกระเทียมมา

1629
01:30:35,784 --> 01:30:37,661
และแบ่งให้ฉันครึ่งนึง"

1630
01:30:37,661 --> 01:30:41,457
"เธออยู่ที่นี่มา 12 ปีแล้ว
ฉลาดและกําลังฝึกฝนการทําสวน"

1631
01:30:41,457 --> 01:30:44,835
"เธอมีความสุขมาก
ที่ตอนนี้มีคนให้พูดคุยเกี่ยวกับการทําสวน

1632
01:30:44,835 --> 01:30:47,629
การเก็บผลผลิต สุขภาพ และเรื่องพืชผัก"

1633
01:30:48,213 --> 01:30:50,257
"ฉันตั้งตารออาหารมื้อพิเศษเลย"

1634
01:30:51,467 --> 01:30:53,969
{\an8}มาร์ธาพยายามทําให้ชีวิตมีความสุข

1635
01:30:53,969 --> 01:30:58,015
{\an8}เธอบอกฉันว่า "ฉันอยากทานอาหารเย็นน่ะ
เราจะมีแซนด์วิชแตงกวานะ"

1636
01:30:58,015 --> 01:31:00,851
ฉันนึก "แซนด์วิชแตงกวาเหรอ มันคืออะไร"

1637
01:31:00,851 --> 01:31:02,686
"ฉันไม่รู้ว่าแซนด์วิชแตงกวาคืออะไร"

1638
01:31:04,480 --> 01:31:06,398
{\an8}เธอเป็นมิตรกับทุกคน

1639
01:31:06,398 --> 01:31:10,819
{\an8}เธออยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของทุกคนที่นั่น

1640
01:31:14,114 --> 01:31:15,365
"เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

1641
01:31:15,365 --> 01:31:17,993
{\an8}และไม่นานฉันจะกลับสู่โลกที่ฉันควรอยู่"

1642
01:31:17,993 --> 01:31:21,038
"มีหลายเรื่องที่ต้องพูดคุย คิด และวางแผน"

1643
01:31:21,038 --> 01:31:22,289
"เมื่อฉันออกไปในเดือนมีนาคม

1644
01:31:22,289 --> 01:31:24,833
ฉันอยากให้หลายๆ อย่างพร้อมเริ่มทันที"

1645
01:31:24,833 --> 01:31:26,168
(วันที่ 149 จาก 150)

1646
01:31:26,168 --> 01:31:27,085
สวัสดี

1647
01:31:27,085 --> 01:31:30,714
มาร์ธาจะรับโทษครบ
อย่างเป็นทางการในวันอาทิตย์

1648
01:31:30,714 --> 01:31:33,008
แต่คนคาดว่าเธออาจจะออกมา

1649
01:31:33,008 --> 01:31:34,843
ได้เร็วที่สุดพรุ่งนี้เช้า

1650
01:31:34,843 --> 01:31:39,389
ทันฤดูใบไม้ผลิพอดี
พร้อมสําหรับบทต่อไปของมาร์ธา อิงค์

1651
01:31:41,099 --> 01:31:41,934
"คุก"

1652
01:31:43,185 --> 01:31:44,436
"จริงๆ แล้วมันเป็นยังไง"

1653
01:31:44,978 --> 01:31:46,271
"ฉันกลัวไหม"

1654
01:31:46,271 --> 01:31:48,315
"กังวลไหม เบื่อไหม"

1655
01:31:51,068 --> 01:31:54,655
"ในรอบหลายปีที่ผ่านมา
ฉันเพิ่งได้มีเวลาที่จะคิดทบทวน

1656
01:31:54,655 --> 01:31:55,572
ที่จะไม่กังวล

1657
01:31:57,241 --> 01:31:59,660
ที่จะกําจัดความเครียดที่สั่งสมมานานสามปี"

1658
01:31:59,660 --> 01:32:00,994
(เอฟพีซี อัลเดอร์สัน ดับเบิลยูวี)

1659
01:32:00,994 --> 01:32:01,912
"มีเพื่อนใหม่"

1660
01:32:02,996 --> 01:32:04,414
"มีความคิดใหม่ๆ ที่กําลังเติบโต"

1661
01:32:05,290 --> 01:32:07,668
"มีความสามารถที่จะทําประโยชน์
แม้จะเจอเรื่องอะไร"

1662
01:32:07,668 --> 01:32:11,630
"การกลับไปสู่ชีวิตของฉัน
ตรงกับการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ

1663
01:32:11,630 --> 01:32:13,715
และทุกสิ่งที่สดชื่นและสดใหม่"

1664
01:32:15,926 --> 01:32:18,220
{\an8}เราสนิทกัน เรากลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

1665
01:32:18,220 --> 01:32:21,598
{\an8}เราช่วยเหลือกันในช่วงเวลาที่ยากลําบาก

1666
01:32:22,808 --> 01:32:26,520
ฉันเชื่อว่ามาร์ธามีอิทธิพลที่สําคัญต่อฉัน

1667
01:32:27,104 --> 01:32:29,523
"และฉันปรารถนาจากใจจริง

1668
01:32:29,523 --> 01:32:33,151
ว่าฉันจะช่วยผู้หญิงเหล่านี้ตามหาชีวิตที่ดีขึ้นได้

1669
01:32:33,151 --> 01:32:35,237
เพื่อตัวพวกเธอเอง เพื่อลูกๆ พวกเธอ

1670
01:32:35,237 --> 01:32:36,697
และเพื่อครอบครัวของพวกเธอ"

1671
01:32:36,697 --> 01:32:38,115
(วันที่ 150 จาก 150)

1672
01:32:40,450 --> 01:32:44,454
มาร์ธา สจ๊วตพ้นโทษจําคุกห้าเดือน
ในคุกของรัฐบาลกลางแล้ว

1673
01:32:47,249 --> 01:32:49,251
{\an8}นั่นเธอ มาร์ธา สจ๊วต

1674
01:32:52,170 --> 01:32:55,340
{\an8}คุณรู้สึกยังไงบ้าง

1675
01:32:59,261 --> 01:33:00,262
{\an8}เราไปรับเธอ

1676
01:33:00,262 --> 01:33:03,890
{\an8}และคําแรกที่ผมพูดกับเธอคือ
"ใส่ชุดอะไรวะเนี่ย"

1677
01:33:05,142 --> 01:33:08,270
ในคุก ฉันได้พบกับคนที่มีฝีมือดีที่สุด

1678
01:33:08,770 --> 01:33:12,566
ผู้ต้องขังคนหนึ่งมอบผ้าคลุมไหล่แสนสวยผืนนี้ให้ฉัน

1679
01:33:12,566 --> 01:33:15,110
และมันดูดีมากตอนที่ฉันออกจากคุก

1680
01:33:19,281 --> 01:33:22,451
ชาร์ลส์แฟนฉันส่งเครื่องบินมารับฉัน

1681
01:33:22,993 --> 01:33:25,454
ฉันดีใจมากที่ได้ออกจากที่นั่น

1682
01:33:25,454 --> 01:33:27,998
ท่ามกลางเสียงปรบมือกึกก้องในแมนฮัตตันวันนี้

1683
01:33:27,998 --> 01:33:31,877
มาร์ธา สจ๊วตกลับมาทํางานหลังจากหยุดไปนาน

1684
01:33:31,877 --> 01:33:35,631
เธอให้กําลังใจและขอบคุณทีมงาน
ที่มาร์ธา สจ๊วต ออมนิมีเดีย

1685
01:33:36,256 --> 01:33:38,925
ฉันรักทุกคนจากใจจริง

1686
01:33:38,925 --> 01:33:41,011
และฉันดีใจมากที่ได้กลับบ้าน

1687
01:33:48,935 --> 01:33:53,398
{\an8}ก่อนหน้านั้นเธอใช้ชีวิตด้วยความกังวล
ว่าคนอื่นคิดยังไงกับเธอ

1688
01:33:53,398 --> 01:33:56,693
และจากนั้นสิ่งที่แย่ที่สุดที่อาจเกิดขึ้นก็เกิดขึ้น

1689
01:33:56,693 --> 01:33:58,528
(50 ผู้หญิงทรงอิทธิพลที่สุดในวงการธุรกิจ)

1690
01:33:58,528 --> 01:33:59,821
และเธอก็ผ่านมันมาได้

1691
01:34:02,824 --> 01:34:05,202
เธอถูกปล่อยเป็นอิสระ
หลังจากต้องไปอยู่ในเรือนจํา

1692
01:34:05,202 --> 01:34:10,248
("ฉันจะไม่มีวันถูกทําลาย")

1693
01:34:10,248 --> 01:34:12,042
(มาร์ธา)

1694
01:34:23,261 --> 01:34:24,638
{\an8}ฉันเป็นอิสระแล้ว

1695
01:34:24,638 --> 01:34:26,765
{\an8}ไม่มีกําไลข้อเท้า

1696
01:34:29,309 --> 01:34:32,979
มาร์ค เบอร์เน็ตต์
ผู้สร้างรายการ "ดิ แอ็พเพรนทิซ"

1697
01:34:32,979 --> 01:34:35,482
เสนอให้ฉันทํารายการประจําวัน
เดอะมาร์ธาโชว์

1698
01:34:35,482 --> 01:34:39,027
และฉันก็ตื่นเต้นกับเรื่องนั้น
เพราะแน่นอน ฉันอยากทํา

1699
01:34:39,611 --> 01:34:40,821
{\an8}คุณคิดว่าคุณกลับมาแล้วรึยัง

1700
01:34:40,821 --> 01:34:45,534
{\an8}ฉันหวังว่าฉันจะได้กลับมาในฐานะครู

1701
01:34:45,534 --> 01:34:48,036
{\an8}และในฐานะผู้ให้ข้อมูลดีๆ

1702
01:34:48,036 --> 01:34:52,165
{\an8}เราจะผสมเครื่องปรุง
แล้วให้คุณเอามันไปทากับเนื้อ

1703
01:34:52,666 --> 01:34:53,542
{\an8}ว้าว

1704
01:34:55,836 --> 01:34:57,045
{\an8}โอเค

1705
01:34:57,921 --> 01:35:01,299
{\an8}มาร์ค เบอร์เน็ตต์อยากให้รายการ
เป็นแบบทอล์กโชว์ มีแขกรับเชิญหลายๆ คน

1706
01:35:01,299 --> 01:35:04,886
แต่ฉันอยากได้รายการสอนแบบเดิมของฉัน

1707
01:35:05,637 --> 01:35:08,140
{\an8}ตอนนั้นมาร์ธาอยู่ในช่วงเวลาที่เปราะบาง

1708
01:35:08,140 --> 01:35:10,308
{\an8}ถ้ามาร์ธาไม่ได้ไปเข้าเรือนจํา

1709
01:35:10,308 --> 01:35:12,728
เธอคงจะไม่ทําข้อตกลงกับมาร์ค เบอร์เน็ตต์

1710
01:35:12,728 --> 01:35:14,688
เธอสูญเสียการควบคุมไป

1711
01:35:17,315 --> 01:35:23,280
{\an8}และผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอหรือผู้ชมคาดหวัง

1712
01:35:23,280 --> 01:35:25,323
{\an8}มันรู้สึกเหมือนถูกบังคับ

1713
01:35:25,323 --> 01:35:27,659
{\an8}ฉันว่าวันนี้ฉันน่าจะสอนอะไรคุณได้

1714
01:35:27,659 --> 01:35:30,078
{\an8}อยู่ที่บ้าน คุณทําอาหารบ่อยไหม

1715
01:35:31,580 --> 01:35:35,333
{\an8}ผมนึกภาพไม่ออกเลย ว่ามาร์ธาจะอยากใช้เวลา

1716
01:35:35,333 --> 01:35:39,671
{\an8}กับเหล่าคนดังที่มาทําสิ่งที่พวกเขาไม่ถนัดเลย

1717
01:35:39,671 --> 01:35:42,257
รายการทีวีประเภทนั้นค่อนข้างจะมุ่งร้าย

1718
01:35:43,383 --> 01:35:47,554
{\an8}ผู้คนถูกดึงดูดเข้าหามาร์ธา สจ๊วต
ไม่ใช่เพราะเธอได้กระทบไหล่คนดัง

1719
01:35:47,554 --> 01:35:49,473
{\an8}หรือเพราะเธอเป็นคนดัง

1720
01:35:49,473 --> 01:35:52,184
{\an8}แต่เป็นเพราะสิ่งที่เธอยึดมั่น

1721
01:35:52,184 --> 01:35:56,396
{\an8}และรายการช่วงกลางวันนั้น
ไม่ได้สะท้อนความเป็นมาร์ธาอย่างแท้จริง

1722
01:35:57,856 --> 01:36:00,650
{\an8}มาร์ค เบอร์เน็ตต์ไม่เข้าใจ
ถึงแก่นแท้ของมาร์ธา สจ๊วต

1723
01:36:01,943 --> 01:36:04,571
ผู้ชมสดและดนตรีที่ไม่เข้ากับรายการ

1724
01:36:05,238 --> 01:36:06,782
รู้สึกเหมือนอยู่ในคุก

1725
01:36:07,324 --> 01:36:08,700
ยิ่งกว่าตอนอยู่ที่อัลเดอร์สันซะอีก

1726
01:36:10,410 --> 01:36:12,245
{\an8}นั่นแสดงให้เห็นว่าเมื่อเธอควบคุมทุกอย่าง

1727
01:36:12,245 --> 01:36:15,332
{\an8}มันได้ผลมากกว่าปล่อยให้คนอื่นคุม

1728
01:36:16,124 --> 01:36:18,752
{\an8}มาร์ธาอยากทําอะไรหลายอย่าง

1729
01:36:18,752 --> 01:36:22,380
{\an8}แต่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นซีอีโอ
เพราะคําตัดสินคดีของเธอ

1730
01:36:22,380 --> 01:36:26,134
{\an8}สจวร์ตกําลังเดินหน้าเต็มกําลัง
เพื่อกอบกู้บริษัทของเธอ

1731
01:36:26,134 --> 01:36:29,554
{\an8}ปีนี้พวกเขาขาดทุนไป 35 ล้านดอลลาร์

1732
01:36:29,554 --> 01:36:30,847
(ความทุกข์ใจในบ้าน)

1733
01:36:30,847 --> 01:36:34,434
การเจรจาสัญญาใหม่กับเคมาร์ทออกมาแย่มาก

1734
01:36:35,060 --> 01:36:38,522
และข้อเสนอที่เราได้รับก็ไม่คุ้มค่าเท่าเดิม

1735
01:36:38,522 --> 01:36:41,483
{\an8}เวลาที่เราไม่สามารถหาเงินได้ตามที่ต้องการ

1736
01:36:41,483 --> 01:36:43,401
เราจะรู้สึกสับสนวุ่นวาย

1737
01:36:43,401 --> 01:36:47,989
และการรักษาความเป็นของแท้ก็ยากขึ้นเรื่อยๆ

1738
01:36:47,989 --> 01:36:50,075
เราทําทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบไม่ได้หรอก

1739
01:36:50,575 --> 01:36:52,661
{\an8}ในยุค 2000

1740
01:36:52,661 --> 01:36:54,996
{\an8}บริษัทมาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง ออมนิมีเดีย

1741
01:36:54,996 --> 01:36:59,626
{\an8}ประสบปัญหาและหดตัวลงเรื่อยๆ

1742
01:36:59,626 --> 01:37:04,047
{\an8}ความสําคัญของเธอทางสังคมและวัฒนธรรม
ก็ลดลงเช่นกัน

1743
01:37:04,548 --> 01:37:07,551
{\an8}เมื่อมาร์ธาถูกถอดออกจากตําแหน่งซีอีโอ

1744
01:37:07,551 --> 01:37:09,719
{\an8}อะไรๆ ก็ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง

1745
01:37:09,719 --> 01:37:13,932
มาร์ธาไม่มีอํานาจที่จะกอบกู้บริษัทกลับคืนมา

1746
01:37:14,933 --> 01:37:16,601
{\an8}บริษัทนี้มีการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์

1747
01:37:16,601 --> 01:37:19,896
{\an8}มีหลายเรื่องที่มาร์ธาต้องหลีกทางให้

1748
01:37:19,896 --> 01:37:21,356
และเธอไม่มีอํานาจจัดการเลย

1749
01:37:22,816 --> 01:37:24,776
ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมากสําหรับเธอที่จะยอมรับ

1750
01:37:29,281 --> 01:37:32,492
ก่อนเข้าคุก ฉันคล่องตัวกว่านี้มาก

1751
01:37:32,993 --> 01:37:36,037
และชีวิตของฉันก็เริ่มไม่น่าตื่นเต้นเท่าเดิม

1752
01:37:36,705 --> 01:37:40,166
และฉันคิดว่ามันส่งผล
ต่อความสัมพันธ์ของฉันกับชาร์ลส์

1753
01:37:41,209 --> 01:37:43,169
เราวางแผนท่องเที่ยวกันไว้อย่างดี

1754
01:37:43,169 --> 01:37:46,131
เราไปเยี่ยมประธานาธิบดีของไอซ์แลนด์
และเรานอนอยู่บนเตียง

1755
01:37:46,131 --> 01:37:49,342
เขาบอกว่า "นี่ มาร์ธา ผมจะแต่งงาน"

1756
01:37:50,010 --> 01:37:52,053
เขาบอกว่า "ผมจะแต่งงานกับลิซ่า"

1757
01:37:52,554 --> 01:37:54,139
ฉันถามว่า "ลิซ่าไหน"

1758
01:37:54,139 --> 01:37:56,266
เขาไม่เคยเล่าอะไรให้ฉันฟังเลย

1759
01:37:58,685 --> 01:38:02,522
"และที่สําคัญ พ่อแม่ของลิซ่า
ไม่ต้องการให้ผมคุยกับคุณอีก"

1760
01:38:03,356 --> 01:38:07,360
ฉันว่านี่คือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดแล้วที่คนคนนึงจะทําได้

1761
01:38:08,320 --> 01:38:11,323
ผู้ชายที่อยู่กับฉันมา 15 ปี

1762
01:38:12,282 --> 01:38:13,325
ทําแบบนั้นได้ยังไง

1763
01:38:16,244 --> 01:38:20,415
ทําแบบนี้กับคนที่คุณแคร์ มันโง่เง่ามาก

1764
01:38:28,798 --> 01:38:31,968
งั้นก็ "หย่า" ครั้งที่สอง

1765
01:38:35,013 --> 01:38:37,390
{\an8}หนังสือพิมพ์วอลสตรีทเจอร์นัลมีรายงานพิเศษว่า

1766
01:38:37,390 --> 01:38:39,768
{\an8}มาร์ธา สจ๊วตกําลังใกล้จะขายอาณาจักรของเธอ

1767
01:38:39,768 --> 01:38:43,438
{\an8}ที่ชื่อมาร์ธา สจ๊วต ลิฟวิ่ง ออมนิมีเดีย
ให้กับบริษัทลิขสิทธิ์การค้าปลีก

1768
01:38:43,438 --> 01:38:46,191
{\an8}ซึ่งถือลิขสิทธิ์ในหลายแบรนด์

1769
01:38:46,191 --> 01:38:49,152
{\an8}รวมถึงสินค้าจากคอลเลกชันของเจสสิกา ซิมป์สัน

1770
01:38:49,152 --> 01:38:50,570
{\an8}และลินินส์แอนด์ทิงส์

1771
01:38:51,613 --> 01:38:55,450
{\an8}เป็นช่วงเวลาที่น่าหดหู่
เพราะนั่นคือการสิ้นสุดของยุคสมัย

1772
01:38:57,911 --> 01:39:02,207
{\an8}ช่วงเวลาที่เป็นจุดเปลี่ยนสําคัญ

1773
01:39:03,208 --> 01:39:07,587
เมื่อมองย้อนกลับไป ผมคิดว่า
พระเจ้าช่วย ทุกอย่างพังทลายหมด

1774
01:39:08,588 --> 01:39:13,134
ถ้าเธอยังมีบริษัทนี้อยู่
ตอนนี้มันคงมีมูลค่านับหมื่นล้านดอลลาร์

1775
01:39:13,635 --> 01:39:17,430
มันจะยิ่งใหญ่มาก โลกทั้งโลกคงจะเปลี่ยนไป

1776
01:39:18,139 --> 01:39:19,140
ลองนึกดูสิ

1777
01:39:24,104 --> 01:39:26,523
บริษัทของฉันก่อตั้งขึ้นโดยฉันเอง

1778
01:39:26,523 --> 01:39:29,275
มาจากความคิด ความสร้างสรรค์

1779
01:39:29,275 --> 01:39:31,778
และความคิดภายในของฉันเอง พูดแบบนั้นแล้วกัน

1780
01:39:32,696 --> 01:39:33,571
แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว

1781
01:39:34,406 --> 01:39:35,740
การที่มีคนอื่นเป็นเจ้าของ

1782
01:39:35,740 --> 01:39:38,785
มันไม่เหมือนกับการที่คุณมีบริษัทของตัวเอง

1783
01:39:40,996 --> 01:39:41,913
เป็นเงินเท่าไหร่

1784
01:39:42,414 --> 01:39:43,248
ที่ฉันเสียไปน่ะเหรอ

1785
01:39:43,832 --> 01:39:45,375
ส่วนตัวแล้ว ฉันแน่ใจว่า...

1786
01:39:45,375 --> 01:39:46,626
ห้าร้อยล้านดอลลาร์ได้ไหม

1787
01:39:46,626 --> 01:39:48,962
ไม่ น่าจะมากกว่าหนึ่งพันล้าน แน่นอน

1788
01:39:49,629 --> 01:39:51,089
- ก็...
- มากกว่าพันล้านเหรอ

1789
01:39:51,089 --> 01:39:52,424
ใช่ และ...

1790
01:39:52,924 --> 01:39:55,510
พอเถอะ มาคุยเรื่องอนาคตกัน

1791
01:40:02,809 --> 01:40:04,144
เมื่อถึงตอนนั้น

1792
01:40:04,144 --> 01:40:06,312
ถ้าคุณเชื่อเรื่องพลังชีวิตนะ

1793
01:40:06,312 --> 01:40:08,648
ฉันว่าพลังชีวิตฉันมันพร่องไป

1794
01:40:08,648 --> 01:40:11,151
ฉันไม่คล่องแคล่วเหมือนที่เคยเป็น

1795
01:40:13,153 --> 01:40:14,654
อะไรสักอย่างทําให้ฉันช้าลง

1796
01:40:20,118 --> 01:40:22,037
แต่ฉันมีคติอยู่สองอย่าง

1797
01:40:22,829 --> 01:40:25,290
หนึ่งคือ "เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ทุกวัน"

1798
01:40:26,833 --> 01:40:28,209
และสองคือ

1799
01:40:28,209 --> 01:40:30,420
"วันที่เราหยุดเปลี่ยนแปลง นั่นแหละคือจุดจบ"

1800
01:40:33,923 --> 01:40:36,051
ถ้าคุณไม่ชอบสวนนี้ ก็เปลี่ยนมันซะ

1801
01:40:37,594 --> 01:40:39,804
รื้อมัน แล้วเริ่มต้นใหม่

1802
01:40:47,312 --> 01:40:48,396
จัสติน

1803
01:40:48,980 --> 01:40:52,859
{\an8}จัสติน บีเบอร์
ตอนนั้นเขาอยู่ในจุดที่ตกต่ําที่สุดของชีวิต

1804
01:40:52,859 --> 01:40:53,818
{\an8}คุณว่าไงนะ

1805
01:40:53,818 --> 01:40:55,862
เดี๋ยวอัดให้น่วมซะหรอก

1806
01:40:55,862 --> 01:40:58,364
{\an8}ทั้งผู้จัดการทั้งจัสติน

1807
01:40:58,364 --> 01:41:01,785
{\an8}ต่างก็คิดว่า คอมเมดี้ เซ็นทรัล โรสต์

1808
01:41:01,785 --> 01:41:04,954
{\an8}จะเป็นโอกาสที่จัสตินจะได้ก้าวออกมา
จากความวุ่นวาย

1809
01:41:04,954 --> 01:41:06,706
ที่เกิดขึ้นรอบตัวเขา

1810
01:41:06,706 --> 01:41:08,041
ดังนั้น นี่เป็นเรื่องที่สําคัญมาก

1811
01:41:08,041 --> 01:41:10,877
ไม่มีข้อห้าม นี่คือการเผา เล่นได้ทุกเรื่อง

1812
01:41:10,877 --> 01:41:13,713
ผู้จัดการจัสตินโทรหาผมวันหนึ่ง แล้วบอกว่า

1813
01:41:13,713 --> 01:41:15,590
"ผมได้คนที่ยอดเยี่ยมที่สุดมา"

1814
01:41:15,590 --> 01:41:17,050
"ผมได้มาร์ธา สจ๊วตมา"

1815
01:41:17,550 --> 01:41:19,010
มาร์ธา ทางนี้หน่อยครับ

1816
01:41:19,010 --> 01:41:23,932
มาร์ธาคือตํานาน
และเธอมาพร้อมประสบการณ์ที่เคยเข้าเรือนจํา

1817
01:41:23,932 --> 01:41:27,018
ตอนนั้นจัสตินเองก็กําลังเดินไปในทิศทางนั้น

1818
01:41:27,018 --> 01:41:28,728
มันเหมือนเป็นการสกัดเขาไว้

1819
01:41:28,728 --> 01:41:32,398
{\an8}ในตอนนั้น มาร์ธาหายไปจากหน้าจอทีวีหลายปี

1820
01:41:32,398 --> 01:41:36,402
{\an8}และเธอแทบไม่มีความสําคัญ
ในทางวัฒนธรรมอีกแล้ว

1821
01:41:37,028 --> 01:41:40,406
คุณรู้สึกยังไง
ตอนที่พวกเขาขอให้คุณมาร่วมเผาบีเบอร์

1822
01:41:40,406 --> 01:41:41,908
ก็ดีนะ

1823
01:41:42,617 --> 01:41:44,577
รู้สึกว่าเหมือนจู่ๆ เรื่องนี้ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้

1824
01:41:44,577 --> 01:41:46,162
แบบว่า อะไรนะ

1825
01:41:46,704 --> 01:41:48,081
นักประชาสัมพันธ์ของฉันบอกว่า

1826
01:41:48,081 --> 01:41:52,418
"นี่มันไม่ใช่แนวของคุณเลยนะ มาร์ธา"

1827
01:41:52,418 --> 01:41:56,422
แล้วลูกสาวฉันก็บอกว่า "โอเค แม่
เอาสิ ลองไปคอมเมดี้เซ็นทรัลดู"

1828
01:41:56,422 --> 01:41:59,425
แกถามว่า
"แม่เคยดูคอมเมดี้ เซ็นทรัล โรสต์ไหม"

1829
01:41:59,425 --> 01:42:01,678
แล้วฉันก็บอกว่า "คิดว่าเคยนะ"

1830
01:42:01,678 --> 01:42:03,596
แต่จริงๆ ไม่เคยดูหรอก

1831
01:42:03,596 --> 01:42:04,806
เฮ้ มาร์ธา

1832
01:42:07,100 --> 01:42:09,644
สวัสดีครับ ทุกท่าน ผมชื่อเควิน ฮาร์ท

1833
01:42:09,644 --> 01:42:13,439
และขอต้อนรับสู่คอมเมดี้ เซ็นทรัล โรสต์
ของจัสติน บีเบอร์

1834
01:42:14,232 --> 01:42:15,066
เย่

1835
01:42:15,567 --> 01:42:18,945
เราจะสอนบทเรียนให้เด็กคนนี้
ตามที่เขาสมควรจะได้รับ

1836
01:42:19,571 --> 01:42:20,405
ใช่แล้ว

1837
01:42:21,030 --> 01:42:24,742
สําหรับคนผิวดําทุกคนที่สงสัยว่า
ผู้หญิงผิวขาวสูงอายุที่นั่งที่โซฟาเป็นใคร

1838
01:42:24,742 --> 01:42:26,161
นั่นมาร์ธา สจ๊วต

1839
01:42:26,786 --> 01:42:28,037
ใช่ ตรงนั้นเลย

1840
01:42:28,830 --> 01:42:30,373
นั่นมาร์ธา สจ๊วตที่นั่งอยู่นั่น

1841
01:42:31,457 --> 01:42:33,918
มาร์ธา สจ๊วตถอดเสื้อในห้องแต่งตัวของผม

1842
01:42:34,878 --> 01:42:36,296
พอเลย

1843
01:42:36,296 --> 01:42:37,881
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก

1844
01:42:38,590 --> 01:42:41,467
เธอก็แค่อยากให้ผมเอากับร่องนมเธอก็เท่านั้น

1845
01:42:42,760 --> 01:42:45,221
แค่อยากให้ผ่อนคลายกันหน่อยน่ะ โทษที

1846
01:42:45,221 --> 01:42:47,891
อเล็กซิสบอกว่า
"แม่รู้ใช่ไหมว่าเขาจะเผาแม่ด้วย"

1847
01:42:47,891 --> 01:42:49,767
และฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย

1848
01:42:49,767 --> 01:42:53,104
มาร์ธา ดีใจที่เห็นคุณพูดคุย
กับคนผิวดําเป็นครั้งแรก

1849
01:42:53,104 --> 01:42:54,856
ตั้งแต่คุณออกจากเรือนจํา

1850
01:42:54,856 --> 01:42:56,441
ดีมากเลย

1851
01:42:56,441 --> 01:43:00,153
มาร์ธาเธออยู่มานาน
เป็นเมนส์ครั้งแรกในยุคเรอเนซองส์โน่น

1852
01:43:02,322 --> 01:43:04,991
{\an8}สิ่งที่เซอร์ไพรส์เราจริงๆ

1853
01:43:04,991 --> 01:43:07,785
{\an8}คือสิ่งที่คนอื่นๆ พูดถึงเธอ

1854
01:43:08,369 --> 01:43:11,539
ไม่มีใครเตือนเรามาก่อน

1855
01:43:12,290 --> 01:43:13,875
บนเวทีมีแร็ปเปอร์ขนกันมาขนาดนี้

1856
01:43:13,875 --> 01:43:16,669
แต่คนที่ติดคุกนานที่สุดคือมาร์ธา สจ๊วต

1857
01:43:19,547 --> 01:43:24,219
{\an8}ทุกอย่างที่พูดกันในการเผา
ก็เพื่อความฮา แน่นอน

1858
01:43:24,219 --> 01:43:26,846
{\an8}แต่ก็เพื่อเผยความจริงบางอย่างด้วย

1859
01:43:26,846 --> 01:43:28,306
มาร์ธา สจ๊วตครับ ทุกคน

1860
01:43:32,560 --> 01:43:34,687
ก่อนอื่นเลย ขอบคุณเควิน ฮาร์ท

1861
01:43:34,687 --> 01:43:37,523
ดีใจจริงๆ ที่ได้มาอยู่ที่นี่... อ้อ อยู่นี่เอง

1862
01:43:37,523 --> 01:43:40,860
นั่งฟังคุณตะโกนเล่ามุกตลกอยู่หนึ่งชั่วโมง

1863
01:43:40,860 --> 01:43:43,696
ฉันไม่เคยรับโทษอะไรโหดแบบนี้มาก่อน

1864
01:43:44,614 --> 01:43:45,531
อย่างที่เราทุกคนรู้

1865
01:43:45,531 --> 01:43:48,660
เควินเป็นหนึ่งในดาราหนัง
ที่เป็นเบอร์ใหญ่ที่สุดในวงการตอนนี้

1866
01:43:48,660 --> 01:43:50,119
และเขาคู่ควรกับตําแหน่งนั้นแล้ว

1867
01:43:50,119 --> 01:43:52,121
เขาลําบากมาหลายปี

1868
01:43:52,121 --> 01:43:54,749
ตอนที่เขาได้ค่าตอบแทนก้อนใหญ่ก้อนแรก

1869
01:43:55,250 --> 01:43:58,962
เขาเอาไปซื้อนาฬิการาคาแสนห้า

1870
01:43:59,545 --> 01:44:01,923
ฉันลืมคําที่เขาใช้กัน

1871
01:44:01,923 --> 01:44:04,008
ไม่ใช่รวยแบบแอฟริกันอเมริกัน

1872
01:44:04,509 --> 01:44:05,510
เดี๋ยวคงนึกออก

1873
01:44:13,017 --> 01:44:15,812
คุณดูไม่ออกหรอกว่า
ตอนนี้สนูป ด็อกก์อายุ 43 แล้ว

1874
01:44:15,812 --> 01:44:19,274
เขาอายุยืนกว่าหมาจริงๆ สามเท่า

1875
01:44:19,274 --> 01:44:21,985
แล้วก็นานกว่าเพื่อนๆ เขาสองเท่า

1876
01:44:26,114 --> 01:44:29,450
นึกว่าเธอจะขึ้นมาพูดอะไรเบาๆ

1877
01:44:29,450 --> 01:44:31,244
แต่เปล่าเลย

1878
01:44:31,244 --> 01:44:32,745
ฉันทําสวนมามาก

1879
01:44:32,745 --> 01:44:35,164
แต่ไม่ต้องสงสัยเลย

1880
01:44:35,164 --> 01:44:38,126
เธอเนี่ยแหละเคียวเก่า สกปรกที่สุดที่ฉันเคยเห็น

1881
01:44:40,503 --> 01:44:43,840
เล่นเอาผู้ชมอึ้งเป็นแถบๆ
มาร์ธา สจ๊วตตลกได้ขนาดนี้เลยเหรอ

1882
01:44:46,676 --> 01:44:51,472
มาเข้าเรื่องกันเถอะ เหตุผลที่ฉันมาที่นี่คืนนี้
คือเพื่อให้คําแนะนําจัสติน บีเบอร์

1883
01:44:51,973 --> 01:44:54,726
เอาไว้ใช้ตอนที่เขาจะต้องติดคุกในที่สุด

1884
01:44:56,936 --> 01:45:00,189
ฉันเคยติดคุกมาแล้ว
อย่างคุณน่ะ อยู่รอดไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์หรอก

1885
01:45:00,189 --> 01:45:01,649
ดังนั้นตั้งใจฟังให้ดี

1886
01:45:01,649 --> 01:45:03,943
สิ่งแรกที่ต้องมีคืออาวุธ

1887
01:45:04,444 --> 01:45:07,947
ของฉันทําจากหวีหางแหลมกับหมากฝรั่ง

1888
01:45:10,408 --> 01:45:11,951
เอาไว้จะพาทําอีกทีนะ

1889
01:45:11,951 --> 01:45:13,995
มันง่ายมาก

1890
01:45:15,121 --> 01:45:19,459
ฉันว่าหมากฝรั่งบับบลิเชียสให้ได้ผลดีที่สุด
แถมชื่อยังพูดสนุกปากดี

1891
01:45:20,835 --> 01:45:22,670
ตอนที่ฉันรับโทษในคุกน่ะ

1892
01:45:22,670 --> 01:45:24,756
พวกอีหนูทั้งหลายพากันมาออที่ห้องขังฉัน

1893
01:45:24,756 --> 01:45:27,759
อยากจะหาเรื่องมาร์ธา สจ๊วต

1894
01:45:27,759 --> 01:45:31,763
ฉันเลยตัดสินใจว่าจัดให้รู้เรื่องซะหน่อย

1895
01:45:32,847 --> 01:45:35,058
ฉันเดินเข้าไปในโรงอาหาร

1896
01:45:35,058 --> 01:45:37,352
เลือกทอมที่น่ากลัวที่สุดในนั้น

1897
01:45:37,352 --> 01:45:38,853
แล้วก็เสียบเข้าให้

1898
01:45:38,853 --> 01:45:42,815
ดังแต่นั้นมา การอยู่ในคุกก็ง่ายซะยิ่งกว่า
ทําสโคนบลูเบอร์รี่ซะอีก

1899
01:45:51,449 --> 01:45:53,534
เธอเป็นตัวท็อปของการเผาครั้งนี้เลย

1900
01:45:56,245 --> 01:45:57,747
{\an8}เป็นการเล่นมุกที่ฉลาดมาก

1901
01:45:59,665 --> 01:46:01,626
{\an8}ยอมเยี่ยมมากในหลายๆ ด้าน

1902
01:46:01,626 --> 01:46:04,796
เพราะนั่นคือมาร์ธาที่กลับมาเป็นตัวของตัวเอง

1903
01:46:06,964 --> 01:46:09,384
และมันสร้างกระแสได้อย่างมาก

1904
01:46:10,802 --> 01:46:13,846
{\an8}มันทําให้เธอเป็นที่รู้จักในกลุ่มคนรุ่นใหม่

1905
01:46:13,846 --> 01:46:15,723
ที่บอกว่า "เธอเป็นพวกเรา"

1906
01:46:18,810 --> 01:46:21,437
{\an8}ฉันนั่งข้างสนูปอยู่เจ็ดชั่วโมง

1907
01:46:21,437 --> 01:46:24,649
เขาสูบกัญชาไม่หยุด สูบแล้วสูบอีก

1908
01:46:24,649 --> 01:46:28,027
แล้วฉันที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ค่อยๆ เมาขึ้นเรื่อยๆ

1909
01:46:29,529 --> 01:46:31,781
{\an8}เราบังเอิญได้นั่งข้างกัน

1910
01:46:31,781 --> 01:46:35,243
{\an8}และควันจากบุหรี่ของผมก็ทําให้ปิ๊งไอเดีย

1911
01:46:35,243 --> 01:46:38,162
ว่าเราน่าจะใช้เวลาด้วยกัน
หาเรื่องคุยกันบ้างนะ

1912
01:46:38,663 --> 01:46:41,749
ในตอนแรกผมก็แค่บอกเธอ
ว่าผมชอบผลงานของเธอ

1913
01:46:41,749 --> 01:46:42,667
ชอบการวางตัว

1914
01:46:42,667 --> 01:46:46,045
ผมรู้สึกว่าแค่ได้อยู่ใกล้ๆ เธอ
เธอก็ทําให้ผมรู้สึกดีขึ้นแล้ว

1915
01:46:46,546 --> 01:46:48,464
และมันก็นําไปสู่การผจญภัย

1916
01:46:51,551 --> 01:46:54,262
เรารวมตัวกันทํารายการปาร์ตี้มื้อค่ํา

1917
01:46:54,262 --> 01:46:58,057
ตลกๆ แปลกๆ และให้ความสนุกสนาน
ซึ่งเราจะทําอาหารกันจริงๆ

1918
01:46:58,057 --> 01:47:00,351
การหลอมรวมวัฒนธรรมเป็นเรื่องดี

1919
01:47:01,060 --> 01:47:06,149
{\an8}เป็นการจับคู่ที่สุดยอดมาก
เพราะสิ่งที่มีอยู่ในตัวเธอ

1920
01:47:06,149 --> 01:47:08,776
กับเขา ดูเหมือนจะตรงข้ามกันสุดขั้วเลย

1921
01:47:08,776 --> 01:47:10,278
{\an8}คนชอบกันมาก

1922
01:47:10,778 --> 01:47:12,363
{\an8}- ราดลงไปเลย มาร์ธา
- ใช่

1923
01:47:12,363 --> 01:47:15,992
ผมละชอบที่คุณวนๆ ราดๆ พวกลูกกลมๆ นั่น ดีจัง

1924
01:47:18,077 --> 01:47:20,455
ฉันช็อคเลยที่เห็นนายกับมาร์ธา สจ๊วต

1925
01:47:20,455 --> 01:47:22,457
เพราะฉันโตมากับสนูป

1926
01:47:22,457 --> 01:47:24,750
เมื่อผมกับมาร์ธาใช้เวลาอยู่ด้วยกัน

1927
01:47:24,750 --> 01:47:28,337
เราได้พบว่าเราชอบสิ่งเดียวกัน
และมีความเชื่อต่างๆ ในชีวิตเหมือนกัน

1928
01:47:28,337 --> 01:47:30,131
เรารักที่จะรัก และรักที่จะสอน

1929
01:47:33,092 --> 01:47:35,303
ฉันเคยพูดไปแล้วและขอพูดอีกครั้ง

1930
01:47:35,303 --> 01:47:38,806
{\an8}ถ้าคุณไม่ติดตามมาร์ธา สจ๊วตบนโซเชียลมีเดีย

1931
01:47:38,806 --> 01:47:40,641
{\an8}คุณพลาดแล้ว

1932
01:47:40,641 --> 01:47:42,351
{\an8}(เพื่อนฉัน
จัสติน บี)

1933
01:47:44,187 --> 01:47:46,397
{\an8}เธอเปิดใจเล่นโซเชียลมีเดีย

1934
01:47:46,397 --> 01:47:50,943
{\an8}ในแบบที่คนส่วนใหญ่ในวัย 70

1935
01:47:50,943 --> 01:47:52,945
ไม่รู้ว่ามันเล่นยังไง

1936
01:47:55,740 --> 01:47:58,159
{\an8}เพิ่งสักมาวันนี้

1937
01:47:59,994 --> 01:48:01,913
{\an8}เธอกลับมามีความสําคัญทางวัฒนธรรมอีกครั้ง

1938
01:48:02,413 --> 01:48:06,042
{\an8}และเธอก็ยังคงเป็นมาร์ธาที่เรารู้จัก
จากเมื่อหลายสิบปีก่อน

1939
01:48:06,667 --> 01:48:08,920
{\an8}น้ําขึ้นให้รีบตัก

1940
01:48:08,920 --> 01:48:14,300
แบรนด์ของเธอยังคงอยู่ เพราะมีบางสิ่งที่จริงแท้

1941
01:48:16,052 --> 01:48:18,679
{\an8}เธอเป็นคนขยันและฉลาดมาก

1942
01:48:18,679 --> 01:48:20,139
และแอคชั่น

1943
01:48:20,139 --> 01:48:22,308
บิ๊กอีซรีชไลท์เตอร์ เหมาะมากสําหรับจุดไฟ

1944
01:48:22,308 --> 01:48:24,268
สําหรับทุกงานฉลอง

1945
01:48:24,268 --> 01:48:28,231
สิ่งที่ยากที่สุดคือ
การทําให้ตัวเองยังคงมีความสําคัญทางวัฒนธรรม

1946
01:48:28,231 --> 01:48:30,149
ในฐานะผู้หญิงสูงวัย

1947
01:48:30,149 --> 01:48:31,442
และเธอทําได้

1948
01:48:31,442 --> 01:48:36,113
และตอนนี้เธอเปลี่ยนตัวเองเป็นคุณยายสุดเซ็กซี่

1949
01:48:36,739 --> 01:48:39,283
- แบบนี้เขาเรียกว่ารูปดัก
- เคยได้ยินมาเหมือนกัน

1950
01:48:39,951 --> 01:48:42,703
ขอแนะนํานางแบบหน้าปกปีนี้

1951
01:48:43,746 --> 01:48:45,915
{\an8}(มาร์ธา สจ๊วต)

1952
01:48:45,915 --> 01:48:48,668
นางแบบชุดว่ายน้ําที่อายุมากที่สุด
ของสปอร์ต อิลลัสสเตรท

1953
01:48:48,668 --> 01:48:51,003
หนึ่งแสนล้านภาพเลียนแบบ

1954
01:48:51,003 --> 01:48:53,965
อย่าพยายามตีกรอบให้มาร์ธา สจ๊วต

1955
01:48:53,965 --> 01:48:56,008
เธอคือตัวแม่ของการเปลี่ยนตัวเอง

1956
01:49:01,472 --> 01:49:06,143
ผู้หญิงอเมริกันที่โดดเด่นมากๆ ของยุคสมัยเรา

1957
01:49:06,143 --> 01:49:08,312
มีไม่กี่คนหรอก

1958
01:49:08,312 --> 01:49:12,775
ที่เปลี่ยนวิธีการใช้ชีวิตของเราได้จริงๆ
ในวัฒนธรรมเรา

1959
01:49:12,775 --> 01:49:15,111
เปลี่ยนสิ่งที่เราซื้อ วิธีที่เราคิด

1960
01:49:15,111 --> 01:49:16,904
และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้น

1961
01:49:17,613 --> 01:49:19,991
มาร์ธาสร้างโลกใบนึงขึ้นมา

1962
01:49:19,991 --> 01:49:23,035
โลกที่เต็มไปด้วยความงดงามและความหรูหรา

1963
01:49:23,661 --> 01:49:27,164
ความพิเศษของเธอคือรสนิยมที่ดี
และความคิดสร้างสรรค์

1964
01:49:27,748 --> 01:49:29,166
มันขาดหายไป

1965
01:49:29,166 --> 01:49:32,044
และฉันคิดว่าเรากลายเป็นโลกที่เศร้าลง

1966
01:49:32,878 --> 01:49:35,298
เธอเป็นคนที่สมบูรณ์แบบจนเกินไป

1967
01:49:35,298 --> 01:49:37,216
และนั่นมาพร้อมกับความเหงา

1968
01:49:37,717 --> 01:49:39,010
โดยเฉพาะถ้าคุณเป็นผู้หญิง

1969
01:49:39,510 --> 01:49:40,511
มันเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้

1970
01:49:41,470 --> 01:49:44,265
ตลอดเส้นทางชีวิตเธอ มีคนที่ไม่เชื่อในตัวเธอ

1971
01:49:44,265 --> 01:49:47,268
มีคนเกลียดชัง และคนที่อยากจะทําให้เธอล้มลง

1972
01:49:47,268 --> 01:49:51,731
{\an8}ส่วนที่น่าทึ่งของเรื่องราวของเธอ คือเธอผ่านพ้น

1973
01:49:51,731 --> 01:49:53,107
สิ่งเหล่านั้นมาได้

1974
01:49:53,608 --> 01:49:57,028
เมื่อเธอยอมรับในสิ่งที่เธอควบคุมไม่ได้

1975
01:49:57,028 --> 01:50:00,156
นั่นทําให้ตัวเธอมีความสําคัญต่อโลกมากขึ้น

1976
01:50:01,240 --> 01:50:05,244
เธอเลิกเป็นเทพธิดา
และกลายเป็นพวกเดียวกันกับเรา

1977
01:50:05,244 --> 01:50:07,413
หนึ่งในผู้หญิงที่เคยมีชีวิตที่ลําบาก

1978
01:50:07,413 --> 01:50:09,999
และก้าวออกมา และพูดว่า "ฉันจะไปข้างหน้า"

1979
01:50:16,130 --> 01:50:20,426
แค่ตรวจดูให้แน่ใจ
ว่าทุกต้นได้รับน้ําและเติบโตได้ดี

1980
01:50:20,426 --> 01:50:23,054
ฉันเป็นห่วงพวกต้นกล้า

1981
01:50:24,722 --> 01:50:27,933
{\an8}ความหมายทางวัฒนธรรม
ของความสําเร็จของมาร์ธา สจ๊วต

1982
01:50:28,517 --> 01:50:31,103
{\an8}อยู่ลึกลงไปในความสําเร็จนั้น

1983
01:50:33,397 --> 01:50:37,401
ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมแม้แต่ปัญหา
และความพยายามของเธอก็เป็นข้อความ

1984
01:50:37,401 --> 01:50:40,863
ไม่ใช่อุปสรรค แต่เป็นส่วนสําคัญของแบรนด์

1985
01:50:45,451 --> 01:50:48,079
"เธอได้สร้างแบรนด์ให้ตัวเอง
ไม่ใช่ในฐานะยอดมนุษย์หญิง

1986
01:50:49,789 --> 01:50:51,290
แต่ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง"

1987
01:50:52,166 --> 01:50:54,794
ฉันมักมองหาสิ่งที่ขาดหายไป

1988
01:50:54,794 --> 01:50:57,380
สิ่งที่ยังไม่มีอยู่ สิ่งที่จําเป็นต้องมี

1989
01:50:57,380 --> 01:50:59,924
ฉันจะช่วยเติมเต็มสิ่งที่ขาดไปได้ยังไง

1990
01:51:02,176 --> 01:51:03,886
คุณเห็นทุ่งหนึ่งทุ่ง

1991
01:51:03,886 --> 01:51:06,972
และเปลี่ยนมันให้เป็นสวนที่งดงาม

1992
01:51:10,309 --> 01:51:12,645
คุณเห็นดอกไม้ที่ไม่ควรอยู่ตรงนั้น

1993
01:51:12,645 --> 01:51:15,564
คุณเอาอย่างอื่น
ที่เหมาะจะอยู่ตรงนั้นมากกว่ามาใส่แทน

1994
01:51:18,901 --> 01:51:21,237
ฉันไม่อยากทนกับความไม่สมบูรณ์แบบ

1995
01:51:23,197 --> 01:51:26,075
แต่ฉันก็ได้เรียนรู้แล้วว่าเมื่อเราอายุมากขึ้น

1996
01:51:26,075 --> 01:51:30,037
เราจะรับความไม่สมบูรณ์แบบ

1997
01:51:30,037 --> 01:51:32,623
ได้มากกว่าตอนที่เราอายุน้อยกว่านี้

1998
01:51:33,124 --> 01:51:38,045
ฉันคิดว่าความไม่สมบูรณ์แบบ
เป็นสิ่งที่เราสามารถยอมรับได้

1999
01:54:36,473 --> 01:54:41,478
{\an8}คําบรรยายโดย อัจฉริยา สุกใส