1
00:00:09,052 --> 00:00:16,017
{\an8}(A MAN IN FULL: ผู้ชายเต็มตัว)

2
00:00:43,127 --> 00:00:44,712
กระเป๋าสะพายข้าง

3
00:00:45,963 --> 00:00:47,924
แล้วคอยดูเรื่องกระเป๋าสะพายข้างกัน

4
00:01:08,694 --> 00:01:09,695
ยัง

5
00:01:10,613 --> 00:01:11,614
ไม่จบ

6
00:01:28,172 --> 00:01:29,882
คุณใส่แล้วดูดีมากครับ

7
00:01:30,633 --> 00:01:33,761
บางครั้งสูทก็ทําให้ผู้ชายดูดี แต่บางครั้ง

8
00:01:33,761 --> 00:01:35,388
ก็กลับกัน

9
00:01:36,222 --> 00:01:37,557
ท่านนายกเทศมนตรี

10
00:01:42,270 --> 00:01:43,396
ดูสวยมากครับ

11
00:01:45,106 --> 00:01:46,107
ขอบคุณ

12
00:01:48,860 --> 00:01:52,655
อีกหนึ่งชั่วโมงจะพร้อมครับ
ช่วยส่ายตัวให้ผมดูได้ไหม

13
00:01:53,865 --> 00:01:54,824
อะไรนะครับ

14
00:01:54,824 --> 00:01:58,369
ช่วยให้ผมเห็นว่าเนื้อผ้ามันทิ้งตัวยังไง
แค่นิดหน่อยพอ

15
00:01:59,203 --> 00:02:00,121
ดีครับ

16
00:02:01,706 --> 00:02:02,790
สวยมาก

17
00:02:12,884 --> 00:02:14,802
- ตื่นเต้นไหม
- คิดว่าไงล่ะ

18
00:02:18,347 --> 00:02:19,473
กล้าเข้าไว้

19
00:02:20,433 --> 00:02:21,517
แต่ระวังด้วย

20
00:02:22,810 --> 00:02:24,187
ต้องทํายังไงล่ะ

21
00:02:24,812 --> 00:02:26,063
เดี๋ยวคุณก็คิดออกเอง

22
00:02:27,273 --> 00:02:28,774
แค่ตามความรู้สึกของคุณ

23
00:02:41,495 --> 00:02:45,291
พูดได้แค่ว่าเป็นอีกวันที่ร้อนอบอ้าวจริงๆ ค่ะฟิล

24
00:02:45,291 --> 00:02:48,836
และสําหรับเดือนตุลาคม
จะเรียกว่าภาวะโลกร้อน

25
00:02:48,836 --> 00:02:51,214
หรือแค่อากาศสมกับเป็นแอตแลนตาก็ได้

26
00:02:51,214 --> 00:02:54,050
ขอบคุณครับลิซ่า และพูดถึงภาวะโลกร้อน

27
00:02:54,050 --> 00:02:57,845
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ผู้สมัครนายกเทศมนตรี
นอร์แมน บาโกวิทช์

28
00:02:57,845 --> 00:03:01,515
ไม่ได้โยนความผิดให้เวส จอร์แดน
แต่ก็เปลี่ยนไปแล้วเมื่อคืน

29
00:03:01,515 --> 00:03:04,810
เมื่อผู้ท้าชิงตําแหน่งโจมตีนายกฯ คนปัจจุบัน
ว่ามอบอํานาจให้...

30
00:03:04,810 --> 00:03:07,021
มีแก้ไขเพิ่มเติมอีกค่ะ

31
00:03:07,021 --> 00:03:08,231
ไม่เอาน่า

32
00:03:08,231 --> 00:03:10,316
พวกเขาจะเอาไปใส่เครื่องบอกบทเหรอคะ

33
00:03:10,316 --> 00:03:14,028
ไม่ ประเด็นคือให้ดูเหมือนผมพูดปากเปล่า

34
00:03:14,028 --> 00:03:14,946
คุณดูดีนะ

35
00:03:16,322 --> 00:03:19,283
ไปศาลค่ะ เรียกกันว่า "สวยให้ดูน่าเห็นใจ"

36
00:03:20,201 --> 00:03:22,161
ขณะเดียวกัน คาดว่าเวส จอร์แดน

37
00:03:22,161 --> 00:03:24,455
จะไปมหาวิทยาลัยจอร์เจียเทควันนี้
เพื่องานประกาศ

38
00:03:24,455 --> 00:03:27,500
ให้นักฟุตบอลในตํานาน ชาร์ลี โครเกอร์

39
00:03:27,500 --> 00:03:30,544
ได้รับแต่งตั้งเข้าหอเกียรติยศของมหาวิทยาลัย

40
00:03:31,379 --> 00:03:33,339
- ไม่อยากฟังเหรอคะ
- ไม่อยากเท่าไหร่

41
00:03:33,923 --> 00:03:36,842
บอกให้คอนราดมั่นใจเอาไว้นะ

42
00:03:36,842 --> 00:03:38,970
ไม่ใช่ถือตัววางท่าแบบ
"กฎหมายใช้กับผมไม่ได้"

43
00:03:38,970 --> 00:03:40,554
แต่เคารพตัวเอง เชิดหน้าไว้

44
00:03:41,138 --> 00:03:43,641
- ผู้พิพากษาจะดูออก
- ฉันจะบอกเขาค่ะ

45
00:03:43,641 --> 00:03:47,478
แล้วฝากบอกด้วยว่าผมคงไปอยู่ด้วย
ถ้าไม่ต้องไปงานแถลงข่าวงี่เง่านี่

46
00:03:48,437 --> 00:03:50,022
- เขารู้ค่ะ
- เอานะ

47
00:03:50,564 --> 00:03:52,692
ลองติดต่อจอยซ์ นิวแมนอีกทีรึยัง

48
00:03:52,692 --> 00:03:54,026
ยังไม่ว่างค่ะ

49
00:03:54,026 --> 00:03:55,027
งั้นก็ได้

50
00:03:55,027 --> 00:03:58,572
สงสัยจะต้องไปหาถึงบ้านซะแล้ว

51
00:03:58,572 --> 00:03:59,490
พร้อมไหมครับ

52
00:04:00,241 --> 00:04:01,450
พร้อมค่ะ

53
00:04:01,450 --> 00:04:03,202
- เสื้อผ้าให้คอนราดล่ะ
- มีแล้วค่ะ

54
00:04:03,911 --> 00:04:05,079
แล้วคุณล่ะ พร้อมไหม

55
00:04:05,079 --> 00:04:07,832
- เท่าที่จะพร้อมได้
- ยังกําหนดไว้ที่ห้าโมงใช่ไหม

56
00:04:08,833 --> 00:04:11,877
จะออกอากาศสดช่วงข่าวภาคค่ํา
เวสไม่พลาดอะไรเลย

57
00:04:13,212 --> 00:04:15,298
ถ้าเสร็จจากศาล ผมจะพยายามไป

58
00:04:15,298 --> 00:04:16,841
ดูแลเรื่องคอนราดให้เสร็จเถอะ

59
00:04:20,761 --> 00:04:21,762
นี่วันสําคัญ

60
00:04:22,680 --> 00:04:23,556
ใช่

61
00:04:34,817 --> 00:04:36,819
เราเล็งไว้แล้ว นายเป็นคนสุดท้าย

62
00:04:39,488 --> 00:04:40,323
ให้ตายสิ

63
00:04:41,866 --> 00:04:45,286
วันนี้ท้องฟ้าสีแดงแต่เช้า ดูลางไม่ดีเลยว่ะ

64
00:04:45,286 --> 00:04:46,287
เอาน่า

65
00:04:46,787 --> 00:04:50,916
วันนี้อาจจะเป็นวันดีที่จะหักกระดูกมือใครสักคน

66
00:04:50,916 --> 00:04:52,418
- บู๊แบบเจสัน บอร์นเลย
- มัท

67
00:04:52,418 --> 00:04:53,544
- ฉันแค่...
- เฮนส์ลีย์

68
00:04:55,087 --> 00:04:56,005
ไปได้

69
00:04:58,966 --> 00:04:59,884
โชคดีนะเพื่อน

70
00:05:03,262 --> 00:05:04,138
คอนราด

71
00:05:08,934 --> 00:05:10,353
เวลาใกล้หมดแล้ว ไอ้เวร

72
00:05:19,153 --> 00:05:20,946
เขายืนค้ําตัวคุณที่ข้างเตียงเหรอ

73
00:05:20,946 --> 00:05:21,989
หัวเราะด้วย

74
00:05:24,950 --> 00:05:26,452
คุณคิดว่าแปลว่าอะไร

75
00:05:28,371 --> 00:05:31,540
ที่จริงมันดีสําหรับคุณนะ ความคืบหน้านี้

76
00:05:31,540 --> 00:05:34,210
ทรัพย์สินของคุณปลอดภัย อย่างน้อยก็ตอนนี้

77
00:05:34,210 --> 00:05:35,961
หมายความว่าไง "ตอนนี้"

78
00:05:35,961 --> 00:05:39,382
อยู่ดีๆ ธนาคารไม่ยกหนี้ 800 ล้านให้หรอก

79
00:05:39,382 --> 00:05:43,010
สักวันหนึ่ง แพลนเนอร์สก็จะโผล่มาใหม่
เช่นเดียวกับเจ้าหนี้รายอื่นๆ

80
00:05:43,010 --> 00:05:48,057
ดังนั้นถ้าคุณอยากปกป้องทรัพย์สินของคุณ
ก็ควรทําซะตอนนี้

81
00:05:53,145 --> 00:05:54,605
คุณโอเคไหม เรย์มอนด์

82
00:05:55,815 --> 00:06:00,486
เอาเป็นว่าความปรารถนาของผม
ที่จะโค่นล้มสามีเก่าของคุณ

83
00:06:00,486 --> 00:06:02,947
เกินจุดที่ดีต่อสุขภาพไปแล้ว

84
00:06:05,324 --> 00:06:07,701
- คุณเกลียดเขาจริงๆ
- แย่กว่านั้นอีก

85
00:06:08,536 --> 00:06:09,453
ผมชื่นชมเขา

86
00:06:11,122 --> 00:06:11,997
เพราะอะไร

87
00:06:12,873 --> 00:06:13,707
ไม่รู้สิ

88
00:06:13,707 --> 00:06:17,378
อาจจะเพราะว่าเขา...

89
00:06:19,755 --> 00:06:21,799
ใช้ชีวิตตามเส้นทางของตัวเอง

90
00:06:23,717 --> 00:06:25,177
ส่วนผมแค่ไปตามแรงลม

91
00:06:26,595 --> 00:06:27,930
ทั้งชีวิตของผม

92
00:06:27,930 --> 00:06:30,099
ตามหลังเขาหรือตามหลังคนอื่นๆ

93
00:06:33,394 --> 00:06:34,520
และผมรู้สึก...

94
00:06:38,399 --> 00:06:40,192
เหมือนเป็นอากาศธาตุ

95
00:06:41,735 --> 00:06:43,404
ที่เขาหาว่าผมเป็น

96
00:06:44,905 --> 00:06:46,157
และตอนนี้ผมรู้ตัวว่า

97
00:06:46,657 --> 00:06:49,493
ผมไม่ได้แค่อยากไว้ลายฝากชื่อเอาไว้

98
00:06:50,578 --> 00:06:52,413
ผมอยากทิ้งไว้บนตัวเขา

99
00:06:55,207 --> 00:06:56,959
ผมแค่อยากให้คุณฟังผม

100
00:06:56,959 --> 00:07:00,129
ฟังแล้ว คุณบอกว่าฉันจะอยู่บนรถหรือใต้รถก็ได้

101
00:07:00,129 --> 00:07:04,884
จอยซ์ การที่คุณอยู่ด้วย
จะเป็นการประกาศกร้าวเพื่อผู้หญิง

102
00:07:04,884 --> 00:07:06,343
- เพื่อตัวคุณ
- ตอแหล

103
00:07:09,138 --> 00:07:11,932
คุณจะสถุลได้ถึงไหนกันนะ

104
00:07:13,350 --> 00:07:15,144
ดูเหมือนผมเพิ่งค้นพบขีดจํากัด

105
00:07:18,230 --> 00:07:21,567
แต่ผมรู้ว่าผมจะหลับสบายที่ล้มนอร์ม บาโกวิทช์ได้

106
00:07:23,110 --> 00:07:24,820
ดังนั้นไม่ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น...

107
00:07:24,820 --> 00:07:28,324
สิ่งที่เกิดขึ้นคือฉันเลือกแล้ว ชาร์ลี

108
00:07:29,492 --> 00:07:31,076
และสิ่งที่ฉันเลือกตอนนี้

109
00:07:31,076 --> 00:07:34,413
และในอนาคต
จะไม่ได้เลือกโดยคุณหรือผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น

110
00:07:43,422 --> 00:07:44,965
เอาเถอะ ยังไงสุดท้ายแล้ว

111
00:07:46,342 --> 00:07:48,052
เราต้องทําสิ่งที่ต้องทํา

112
00:08:38,727 --> 00:08:39,645
โปรดยืนขึ้น

113
00:08:43,357 --> 00:08:48,028
คดีหมายเลข 32613
ระหว่างรัฐจอร์เจียและคอนราด เฮนสลีย์

114
00:08:48,028 --> 00:08:51,031
เรื่องคําร้องฮาบิอัส คอร์ปัส ทุกฝ่ายอยู่กันพร้อม

115
00:08:51,532 --> 00:08:53,742
ผู้พิพากษาลอว์เรนซ์ จี. เทย์เลอร์
เป็นผู้พิจารณาคดี

116
00:08:53,742 --> 00:08:55,119
กรุณานั่งได้

117
00:08:57,079 --> 00:09:00,499
เอาละคุณไวท์ เราจะรับฟังคําร้อง
ขอหมายศาลฮาบิอัสของคุณ

118
00:09:00,499 --> 00:09:01,917
ขอบคุณครับท่าน

119
00:09:03,294 --> 00:09:06,589
ฝ่ายจําเลยอยากยื่นคําร้องขอให้ยกฟ้องด้วย

120
00:09:06,589 --> 00:09:08,799
ผมแนบมาพร้อมกับคําให้การแล้ว

121
00:09:10,050 --> 00:09:12,720
ผมยังส่งสําเนาให้อัยการเจนนิงส์แล้ว

122
00:09:12,720 --> 00:09:14,972
เขาตกลงสละสิทธิ์การแจ้งล่วงหน้าในครั้งนี้

123
00:09:14,972 --> 00:09:16,223
นี่อะไรกัน

124
00:09:16,223 --> 00:09:19,643
ทุกฝ่ายอยู่กันพร้อมหน้า
อัยการเขตพร้อมจะว่าความแล้วครับ

125
00:09:20,561 --> 00:09:21,520
นี่เป็นการไต่สวนสั้นๆ

126
00:09:21,520 --> 00:09:23,397
คิดจะทําอะไรกันแน่

127
00:09:24,315 --> 00:09:26,066
คุณก็รู้เห็นกับลูกไม้นี่เหรอ

128
00:09:26,066 --> 00:09:28,694
รัฐยืนหยัดคัดค้านคําร้องของฝ่ายจําเลยครับ

129
00:09:28,694 --> 00:09:30,988
แต่เราตกลงเรื่องไม่แจ้งล่วงหน้า
และว่าให้จบวันนี้

130
00:09:31,780 --> 00:09:34,908
คุณทนาย ผมไม่รู้ว่านะคุณทําอะไรอยู่

131
00:09:34,908 --> 00:09:37,911
ท่านเป็นผู้พิพากษาครับ แล้วแต่ท่านจะตัดสินใจ

132
00:09:38,495 --> 00:09:41,290
ผมแค่ขอให้ฟังผมก่อนจะตัดสินใจ

133
00:09:42,541 --> 00:09:43,626
เอาให้เร็ว

134
00:09:47,755 --> 00:09:50,674
ฝ่ายจําเลยเรียกเจ้าหน้าที่ผู้จับกุมขึ้นให้การครับ

135
00:09:50,674 --> 00:09:53,260
- ฮะ
- คุณสมิธได้รับหมายเรียก

136
00:09:53,260 --> 00:09:54,553
เขามาแล้ว

137
00:09:54,553 --> 00:09:56,972
ผมขออนุญาตเบิกความเขาเป็นพยานปรปักษ์

138
00:09:57,473 --> 00:10:00,517
เจ้าหน้าที่สมิธ กรุณาเข้ามาสาบานตน

139
00:10:07,566 --> 00:10:09,401
นายจะต้องเสียใจฉิบหายแน่

140
00:10:10,569 --> 00:10:13,197
ขอให้บันทึกไว้ว่าพยานพูดกับผมว่า

141
00:10:13,197 --> 00:10:15,157
ผมจะ "ต้องเสียใจฉิบหายแน่"

142
00:10:16,867 --> 00:10:19,536
นั่งที่เก้าอี้พยานครับ คุณตํารวจ

143
00:11:09,420 --> 00:11:10,963
ทําอะไรล่ะเนี่ย

144
00:11:11,672 --> 00:11:13,048
กลับบ้านมาทําไมคะ

145
00:11:15,342 --> 00:11:17,803
มีเวลาเหลือ ต้องเผาผลาญความกังวล

146
00:11:19,096 --> 00:11:20,764
รู้สึกกระสับกระส่ายนิดหน่อย

147
00:11:21,724 --> 00:11:22,725
งานแถลงข่าวเหรอ

148
00:11:27,604 --> 00:11:30,482
- เรามีคนที่ทําเรื่องพวกนี้ให้ไม่ใช่เหรอ
- ใช่

149
00:11:31,859 --> 00:11:33,360
แต่บางครั้ง

150
00:11:34,695 --> 00:11:36,613
ลงมือทําเองก็รู้สึกดีกว่า

151
00:11:41,493 --> 00:11:44,246
ผมขอโทษนะที่...

152
00:11:48,041 --> 00:11:50,043
ทําให้คุณต้องลําบากไปด้วย

153
00:12:00,053 --> 00:12:01,930
ทําไมผมถึงโชคดีขนาดนี้

154
00:12:02,598 --> 00:12:04,516
คุณแค่โชคดี แค่นั้น

155
00:12:15,360 --> 00:12:16,195
นั่นอะไร

156
00:12:17,404 --> 00:12:19,198
- ยังมีปัญหานิดหน่อย
- เข่าเหรอ

157
00:12:19,948 --> 00:12:22,534
พอปรับแล้วก็จะเรียบร้อยเอง

158
00:12:27,289 --> 00:12:28,415
พระเจ้าช่วย

159
00:12:33,045 --> 00:12:35,422
- มาร์ธา
- ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

160
00:12:37,299 --> 00:12:38,300
ขอโทษที่รบกวนนะ

161
00:12:38,300 --> 00:12:41,136
- ไม่เป็นไร เข้ามาสิคะ
- ฉันจะพยายามคุยสั้นๆ

162
00:12:41,136 --> 00:12:44,014
- ฉันให้คุยกันเป็นส่วนตัวดีไหม
- ไม่ต้อง คุณอยู่ได้

163
00:12:44,014 --> 00:12:47,100
คุณเป็นคู่บุญของเขานี่นะ เขาน่าจะใช้บุญหน่อย

164
00:12:47,100 --> 00:12:49,269
- โอเค ไม่เป็นไร
- ได้ค่ะ

165
00:12:51,814 --> 00:12:54,608
ไม่เป็นไรเหรอ ไม่มีอะไรไม่เป็นไร คุณก็รู้ดี

166
00:12:54,608 --> 00:12:57,027
สิ่งที่คุณพยายามจะทํามันเลวทราม

167
00:12:57,027 --> 00:12:58,153
คุณพูดไปแล้ว

168
00:12:58,153 --> 00:13:00,322
เห็นอยู่ว่ามันไม่เข้าหัว

169
00:13:00,322 --> 00:13:01,365
อ๋อ เข้าไปแล้ว

170
00:13:01,365 --> 00:13:02,533
คุณเป็นแม่คน

171
00:13:03,116 --> 00:13:05,744
ที่ไม่อยากให้ลูกชายโตมาเป็นผม

172
00:13:07,120 --> 00:13:08,413
เข้าหัวแล้ว

173
00:13:08,413 --> 00:13:11,124
แต่คุณไม่มีสิทธิ์เดินเข้ามาในบ้านผม
แล้วด่าว่าผมเลวทราม

174
00:13:11,124 --> 00:13:13,293
คุณกําลังจะทําลายจอยซ์

175
00:13:13,293 --> 00:13:16,129
และขายเศษเสี้ยววิญญาณที่เหลืออยู่ของคุณ

176
00:13:16,129 --> 00:13:17,965
เงียบเลย มันไม่มีผลอะไรกับคุณซะหน่อย

177
00:13:18,674 --> 00:13:19,842
คิดงั้นเหรอ

178
00:13:21,969 --> 00:13:22,803
ฉันเคยรักคุณ

179
00:13:23,470 --> 00:13:26,181
ฉันถึงกับตัดสินใจพยายามใช้ชีวิตร่วมกับคุณ

180
00:13:26,181 --> 00:13:28,058
ถึงจะกลายเป็นความผิดพลาดย่อยยับก็ตาม

181
00:13:28,058 --> 00:13:30,269
อยากให้ผมนอนห่อเหี่ยวเฉาตายรึไง

182
00:13:30,269 --> 00:13:34,773
- ขออภัยที่ไม่อยากตาย
- ฉันไม่ให้อภัย แม้แต่นิดเดียว

183
00:13:35,274 --> 00:13:38,902
และไม่ต้องคิดเลยว่า
วอลลี่จะไปดูงานบ้าอะไรของคุณ

184
00:13:38,902 --> 00:13:40,070
ลูกบอกว่าจะมา

185
00:13:40,070 --> 00:13:42,072
ลูกชายผมจะต้องเห็นผมฮึดสู้

186
00:13:42,072 --> 00:13:43,532
ต่อให้มันเป็นสิ่งสุดท้าย...

187
00:13:45,325 --> 00:13:46,743
เขาจะได้เห็นผมฮึดสู้

188
00:13:46,743 --> 00:13:49,121
สู้แบบสกปรก นั่นคือสิ่งที่ลูกจะได้เห็น

189
00:13:50,497 --> 00:13:53,750
คิดว่าคุณสู้แบบสกปรกเป็นอยู่คนเดียวรึไง

190
00:13:54,501 --> 00:13:57,629
แค่เพราะคุณไม่เคยเห็นความร้ายกาจในตัวฉัน
ไม่ได้แปลว่าฉันไม่มี

191
00:13:57,629 --> 00:13:59,715
- ผมเคยเห็นมานักต่อนัก
- นี่แค่เบาะๆ

192
00:14:00,716 --> 00:14:01,758
ฉันเตือนคุณแล้ว

193
00:14:02,301 --> 00:14:04,261
ฉันจะทําคุณฉิบหาย

194
00:14:12,895 --> 00:14:15,647
ลงมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นผมจะเอาตัวคุณลงมา

195
00:14:16,773 --> 00:14:19,484
ลงมาจากรถเดี๋ยวนี้!

196
00:14:19,484 --> 00:14:22,404
- นี่มันไม่ถูกต้อง
- นี่คุณตํารวจ ใจเย็นๆ

197
00:14:22,404 --> 00:14:24,114
- นี่
- ใจเย็นไว้

198
00:14:24,615 --> 00:14:26,074
ไม่เห็นต้องทําขนาดนี้เลย

199
00:14:26,074 --> 00:14:28,035
- ไอ้เวรเอ๊ย
- หยุดนะ

200
00:14:29,161 --> 00:14:31,246
- หยุดนะ ปล่อยเขาไป
- ปืนไฟฟ้า!

201
00:14:31,246 --> 00:14:32,915
- ผมไม่ได้ตั้งใจ...
- หยุดนะ!

202
00:14:32,915 --> 00:14:35,334
เขาล้มแล้ว เขาลงไปนอนแล้ว!

203
00:14:36,043 --> 00:14:36,877
คุณตํารวจ

204
00:14:38,086 --> 00:14:42,174
นั่นแสดงภาพตอนที่คุณเอาตัวลูกความผม
ออกจากรถได้ถูกต้องไหมครับ

205
00:14:42,174 --> 00:14:43,800
มันมีบริบท

206
00:14:43,800 --> 00:14:47,095
เราโดนเรียกไปเป็นกําลังเสริม
เพราะตํารวจจราจรประจําจุดจอดรถ

207
00:14:47,095 --> 00:14:49,222
เห็นว่าสถานการณ์กําลังจะบานปลาย

208
00:14:49,222 --> 00:14:52,225
เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุ
ผมสังเกตเห็นลูกความของคุณ

209
00:14:52,225 --> 00:14:55,687
มีพฤติกรรมที่หุนหันและคลุ้มคลั่ง
ที่เสี่ยงต่อความปลอดภัย

210
00:14:55,687 --> 00:14:58,357
ของคนหลายคน รวมทั้งตัวผมเอง

211
00:14:58,357 --> 00:15:03,028
บริบทที่คุณพูดถึงคือคุณรู้สึกว่า
ตกอยู่ในอันตราย หวาดกลัว

212
00:15:03,028 --> 00:15:04,655
คุณรู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัย

213
00:15:04,655 --> 00:15:06,949
สิ่งที่ผมเคยเห็นเกิดขึ้นและรู้ว่าเคยเกิดขึ้น

214
00:15:06,949 --> 00:15:10,661
ดังนั้นความกลัวของคุณไม่ได้มาจาก
สถานการณ์ที่คุณเผชิญในวันนั้นเท่านั้น

215
00:15:11,620 --> 00:15:13,497
แต่จากประสบการณ์ในอดีตด้วยใช่ไหมครับ

216
00:15:14,289 --> 00:15:15,123
ถูกต้อง

217
00:15:18,043 --> 00:15:19,252
คุณจําคนคนนี้ได้ไหม

218
00:15:19,252 --> 00:15:23,298
- เร็วสิวะไอ้เวร ลงมาซะ
- ไสหัวลงมาจากรถเดี๋ยวนี้

219
00:15:23,298 --> 00:15:24,883
คนขับรถลาก

220
00:15:24,883 --> 00:15:28,428
- ไม่เห็นต้องทําขนาดนี้เลย
- คุณทําอะไร

221
00:15:29,054 --> 00:15:29,888
เชี่ยละ

222
00:15:29,888 --> 00:15:31,723
- ปืนไฟฟ้าๆ
- ผมไม่ได้ตั้งใจ...

223
00:15:33,183 --> 00:15:34,893
หยุดนะ เขาลงไปนอนแล้ว

224
00:15:35,477 --> 00:15:37,646
คิดว่าจะต่อยตํารวจได้เหรอวะ ไอ้เศษสวะ

225
00:15:37,646 --> 00:15:40,190
- ศูนย์สั่งการ นี่ 1099 เจ้าหน้าที่บาดเจ็บ
- ชอบไหมล่ะ

226
00:15:40,190 --> 00:15:42,442
ส่วนใหญ่ของเหตุการณ์นั้น
เกิดขึ้นหลังจากผมหมดสติ

227
00:15:42,442 --> 00:15:44,236
เอาอีกไหม ไอ้ห่าเอ๊ย

228
00:15:44,736 --> 00:15:45,696
สะใจไหมล่ะ

229
00:15:47,322 --> 00:15:50,659
เฮ่ย เลิกเตะเขาซะที

230
00:15:51,535 --> 00:15:53,286
- ขอร้อง
- หยุดนะ

231
00:15:55,956 --> 00:15:58,542
เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุ คุณมีโอกาส

232
00:15:58,542 --> 00:16:00,752
สังเกตพฤติกรรมของคนขับรถลากไหมครับ

233
00:16:01,253 --> 00:16:05,007
เขาโมโหมาก คุณโมโหมาก

234
00:16:05,007 --> 00:16:06,425
มีคําถามไหม

235
00:16:06,425 --> 00:16:07,759
คุณมีอาวุธไหม

236
00:16:07,759 --> 00:16:08,844
ผมเป็นตํารวจ

237
00:16:08,844 --> 00:16:10,262
- คู่หูของคุณมีอาวุธ
- ใช่

238
00:16:10,262 --> 00:16:12,055
คุณบอกว่าคุณหวาดกลัว

239
00:16:12,556 --> 00:16:16,685
คิดว่ามีความเป็นไปได้ไหม
ที่คอนราด เฮนสลีย์ก็กลัวเช่นกัน

240
00:16:16,685 --> 00:16:19,062
- ผมไม่รู้หรอก
- คุณไม่รู้หรอก

241
00:16:19,771 --> 00:16:24,526
คุณมีอาวุธ คู่หูของคุณก็มีอาวุธ
คนขับรถลากโมโหมาก

242
00:16:24,526 --> 00:16:28,739
จู่ๆ คอนราด เฮนสลีย์ก็ถูกลากตัว
ออกจากรถอย่างรุนแรง

243
00:16:28,739 --> 00:16:30,157
แล้วจับฟาดกับรถของตัวเอง

244
00:16:30,157 --> 00:16:33,243
คุณจะให้การว่าระหว่างที่คุณกลัวอยู่นั้น

245
00:16:33,744 --> 00:16:37,080
คุณไม่คิดบ้างเลยเหรอครับว่า
มีโอกาสที่ลูกความของผมก็กลัวเช่นกัน

246
00:16:37,080 --> 00:16:38,707
ผมแน่ใจว่าเขากลัว

247
00:16:38,707 --> 00:16:40,584
และคุณพูดถึงความกลัวของคุณเอง

248
00:16:41,251 --> 00:16:44,963
คุณใช้ประสบการณ์จากอดีต
สิ่งที่คุณรู้ว่าเป็นความจริง

249
00:16:46,381 --> 00:16:48,800
เป็นไปได้ไหมที่คอนราด
ก็ใช้สิ่งที่เขารู้ว่าเป็นความจริง

250
00:16:48,800 --> 00:16:50,093
นั่นไม่ใช่ข้ออ้าง

251
00:16:51,094 --> 00:16:54,264
ถ้าเขารู้สึกกลัวว่าจะมีอันตรายถึงชีวิต
เขาไม่มีสิทธิ์ปกป้องมันเหรอ

252
00:16:54,264 --> 00:16:56,058
- กับตํารวจไม่ได้
- ไม่ได้เลยเหรอ

253
00:16:56,058 --> 00:16:59,436
คนที่มีเหตุผลให้หวาดกลัวถึงชีวิต

254
00:16:59,436 --> 00:17:02,856
ด้วยน้ํามือของตํารวจ
ไม่มีสิทธิ์ปกป้องตัวเองเหรอครับ

255
00:17:02,856 --> 00:17:04,733
ผมทําตามหน้าที่ของผม ซึ่งเขารู้ดี

256
00:17:05,734 --> 00:17:07,069
งั้นคุณก็สรุปเอาเอง

257
00:17:07,069 --> 00:17:09,571
ว่าคุณรู้ว่าลูกความของผมคิดอะไรเหรอครับ

258
00:17:09,571 --> 00:17:10,947
ผมสรุปเอาว่า...

259
00:17:15,577 --> 00:17:18,497
เขาไม่ยอมลงจากรถ ผมเลยต้องทําหน้าที่ของผม

260
00:17:23,085 --> 00:17:23,960
เข้าใจละ

261
00:17:24,795 --> 00:17:26,129
เชิญซักพยาน

262
00:17:30,759 --> 00:17:32,928
คุณแสดงตัวว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจ

263
00:17:32,928 --> 00:17:34,262
เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุรึเปล่า

264
00:17:34,262 --> 00:17:37,140
เราไปถึงในรถตํารวจ ใส่เครื่องแบบตํารวจ

265
00:17:37,140 --> 00:17:38,391
และเรามีตรา

266
00:17:38,391 --> 00:17:40,727
แล้วจําเลยไม่ยอมทําตาม

267
00:17:40,727 --> 00:17:41,853
ขัดขืนการจับกุมเหรอ

268
00:17:42,437 --> 00:17:43,313
ใช่ครับ

269
00:17:45,190 --> 00:17:46,191
ขอบคุณครับ

270
00:17:47,109 --> 00:17:48,652
เชิญพยานลงได้

271
00:17:49,694 --> 00:17:52,572
คุณทนาย ผมเข้าใจถูกไหมว่า

272
00:17:52,572 --> 00:17:55,367
คุณกําลังบอกว่าเพราะลูกความของคุณกลัว

273
00:17:55,367 --> 00:17:58,411
เขาเลยมีสิทธิ์ชกเจ้าหน้าที่ตํารวจได้งั้นเหรอ

274
00:17:58,995 --> 00:18:02,165
ผมกําลังบอกว่า สถานะของตํารวจท่านนี้
ในฐานะเจ้าหน้าที่ตํารวจ

275
00:18:02,165 --> 00:18:04,668
ไม่ได้ให้ความมั่นใจกับลูกความของผม
ว่าเขาปลอดภัย

276
00:18:05,168 --> 00:18:08,004
โดยเฉพาะเมื่อเขากําลังถูกทําร้าย
โดยเจ้าหน้าที่คนนั้น

277
00:18:09,005 --> 00:18:12,551
คอนราด เฮนสลีย์โต้ตอบ
ภายในเวลาเสี้ยววินาทีด้วยความกลัว

278
00:18:12,551 --> 00:18:14,970
ซึ่งเขาได้รับโทษทั้งสัปดาห์ที่ฟูลตันแล้ว

279
00:18:14,970 --> 00:18:16,847
ระหว่างรอพิจารณาคดี ไม่ใช่การลงโทษ

280
00:18:17,889 --> 00:18:18,974
มันเป็นการลงโทษครับ

281
00:18:20,058 --> 00:18:21,059
ทั้งโดนช็อตไฟฟ้า

282
00:18:21,643 --> 00:18:22,811
โดนเตะ

283
00:18:22,811 --> 00:18:24,729
เป็นพยานรู้เห็นการข่มขืน

284
00:18:24,729 --> 00:18:27,649
การที่ชีวิตของเขาถูกคุกคาม
เพราะเข้าไปช่วยเหลือเหยื่อ

285
00:18:27,649 --> 00:18:29,526
คอนราด เฮนสลีย์ถูกลงโทษแล้ว

286
00:18:30,026 --> 00:18:32,320
เจ้าหน้าที่สมิธพูดถึงบริบทของเขา

287
00:18:32,904 --> 00:18:34,447
ลูกความของผมก็มีบริบทเช่นกัน

288
00:18:35,031 --> 00:18:38,410
และผมไม่สนใจทั้งสองอย่าง
สิ่งที่บังคับใช้ในห้องนี้คือกฎหมาย

289
00:18:40,287 --> 00:18:41,454
งั้นมาใช้กฎหมายกัน

290
00:18:43,456 --> 00:18:45,542
เจ้าหน้าที่ผู้จับกุมได้ยอมรับ

291
00:18:46,168 --> 00:18:49,713
และให้การว่าคอนราด เฮนสลีย์อาจหวาดกลัว

292
00:18:49,713 --> 00:18:53,300
ชายหนุ่มผิวสีวัย 20 กว่าถูกทําร้ายอย่างรุนแรง

293
00:18:53,300 --> 00:18:56,344
โดยเจ้าหน้าที่ตํารวจในรัฐนี้หรือรัฐใดก็ตาม

294
00:18:56,344 --> 00:18:59,222
แต่ยิ่งในรัฐนี้ แน่อยู่แล้วว่าเขาต้องหวาดกลัว

295
00:18:59,890 --> 00:19:03,101
และเช่นเดียวกับที่ตํารวจคนนั้น
ใช้ประสบการณ์ ความเป็นจริงของเขา

296
00:19:03,101 --> 00:19:04,477
จนเกิดเป็นความกลัวขึ้นมา

297
00:19:04,477 --> 00:19:07,022
คอนราดก็ใช้ประสบการณ์ของเขาเช่นกัน

298
00:19:07,022 --> 00:19:11,359
เขารู้สึกกลัวว่าอาจถึงแก่ชีวิต
เขาจึงมีสิทธิ์ตามกฎหมาย

299
00:19:11,359 --> 00:19:13,445
ที่จะปกป้องตัวเองตามเหตุผลสมควร

300
00:19:13,445 --> 00:19:14,571
นั่นคือกฎหมาย

301
00:19:14,571 --> 00:19:18,909
หลังจากดูวิดีโอนั้นแล้ว ไม่มีลูกขุนคนไหน
สามารถสรุปได้โดยปราศจากข้อสงสัย

302
00:19:18,909 --> 00:19:21,077
ว่าความกลัวของลูกความของผมนั้นไร้เหตุผล

303
00:19:21,077 --> 00:19:23,830
ท่านครับ คุณไวท์กําลังขอให้ท่าน

304
00:19:23,830 --> 00:19:26,208
ใช้วิจารณญาณของท่านแทนลูกขุน

305
00:19:27,334 --> 00:19:28,168
ไม่

306
00:19:28,668 --> 00:19:30,879
ผมขอให้ท่านยอมรับ

307
00:19:30,879 --> 00:19:33,715
ว่าถ้าข้อเท็จจริงไม่สามารถพิสูจน์
หน้าที่นําสืบของรัฐได้

308
00:19:34,216 --> 00:19:37,219
ถ้าหลักฐานไม่สามารถสนับสนุนคําตัดสิน
อย่างมีเหตุผลได้

309
00:19:37,969 --> 00:19:40,639
ผู้พิพากษาก็มีหน้าที่ตามกฎหมายที่ต้องยกฟ้อง

310
00:19:42,807 --> 00:19:44,184
การแสร้งว่ามีสิทธิตามกฎหมาย

311
00:19:44,684 --> 00:19:45,560
อะไรนะ

312
00:19:45,560 --> 00:19:47,395
จําเลยถูกตั้งข้อหา

313
00:19:47,395 --> 00:19:49,564
ว่าทําร้ายร่างกายเจ้าหน้าที่ตํารวจ

314
00:19:49,564 --> 00:19:52,817
ที่ปฏิบัติหน้าที่ตามสมควร
ภายใต้การแสร้งว่ามีสิทธิตามกฎหมาย

315
00:19:52,817 --> 00:19:54,236
คําถามนั้น

316
00:19:54,236 --> 00:19:57,989
ว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติหน้าที่ตามสมควรแล้วหรือไม่
เป็นคําถามต่อศาล

317
00:19:57,989 --> 00:20:00,116
เพราะมันจะเป็นคําถามต่อคณะลูกขุน

318
00:20:00,867 --> 00:20:04,704
คณะลูกขุนที่อาศัยอยู่ในบรรยากาศตอนนี้
ที่มีโอกาสเต็มที่ที่จะเล็งเห็น

319
00:20:04,704 --> 00:20:06,790
ทัศนคติของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง

320
00:20:08,875 --> 00:20:12,629
ท่านเองก็เคยอ้างคําพูด
ของโอลิเวอร์ เวนเดลล์ โฮล์มส์

321
00:20:13,755 --> 00:20:16,424
จิตวิญญาณของกฎหมายคือประสบการณ์

322
00:20:17,300 --> 00:20:18,718
ศาลไม่ใช่หุ่นยนต์

323
00:20:19,219 --> 00:20:21,888
ศาลไม่ได้แค่นํากฎหมายมาใช้ตามตัวอักษร

324
00:20:22,722 --> 00:20:24,224
แต่ยังใช้สามัญสํานึก

325
00:20:25,392 --> 00:20:26,476
และประสบการณ์ด้วย

326
00:20:35,110 --> 00:20:36,403
ข้างถนน

327
00:20:37,946 --> 00:20:39,489
แอตแลนตา ปี 2024

328
00:20:41,574 --> 00:20:42,617
เจ้าหน้าที่ตํารวจ

329
00:20:44,160 --> 00:20:44,995
ชายผิวดํา

330
00:20:47,664 --> 00:20:49,332
ไม่ว่าท่านจะทําตามกฎหมาย

331
00:20:50,250 --> 00:20:51,334
ตามความยุติธรรม

332
00:20:52,502 --> 00:20:54,379
ตามสามัญสํานึก ตามความเที่ยงธรรม

333
00:20:55,797 --> 00:20:57,424
ผมน้อมรับด้วยความเคารพ

334
00:21:05,557 --> 00:21:08,643
เฮ่ ไม่เห็นต้องทําขนาดนั้นเลย

335
00:21:10,270 --> 00:21:12,230
หยุดนะ หยุดสิ!

336
00:21:12,230 --> 00:21:15,150
- หยุดนะ ปล่อยเขาไป
- หยุดนะ คุณทําร้ายเขา!

337
00:21:15,150 --> 00:21:16,526
ปืนไฟฟ้าๆ!

338
00:21:18,987 --> 00:21:21,531
ผมแค่ขอให้ท่านทําสิ่งที่ท่านรู้สึก

339
00:21:23,408 --> 00:21:24,409
ว่าถูกต้อง

340
00:21:32,709 --> 00:21:33,835
คุณเจนนิงส์

341
00:21:35,045 --> 00:21:37,922
รัฐยืนยันว่าข้อเท็จจริง
สนับสนุนการตัดสินว่ามีความผิด

342
00:21:37,922 --> 00:21:40,216
และเรายืนยันตามข้อหาที่แจ้งไว้

343
00:21:40,216 --> 00:21:44,471
อีกครั้งนะครับ
เขาขอให้ท่านใช้วิจารณญาณแทนลูกขุน

344
00:21:50,352 --> 00:21:51,394
เอาละ

345
00:21:52,187 --> 00:21:53,188
ผมไม่เห็นด้วย

346
00:21:54,564 --> 00:21:58,693
ความเป็นไปได้ของการป้องกันตัวเอง
ไม่สามารถละเว้นอย่างมีเหตุผลได้

347
00:21:58,693 --> 00:22:01,654
ถ้าหน้าที่นําสืบของอัยการไม่สามารถพิสูจน์ได้

348
00:22:01,654 --> 00:22:04,574
ดังนั้นตามข้อกฎหมายแล้ว
ข้อหานั้นต้องถอนฟ้องไป

349
00:22:06,368 --> 00:22:07,952
ผมจะทําเช่นนั้น

350
00:22:07,952 --> 00:22:09,704
จําเลยเป็นอิสระ

351
00:22:10,455 --> 00:22:11,956
คดีนี้ถูกยกฟ้อง

352
00:22:16,086 --> 00:22:17,337
เสร็จแล้วเหรอ

353
00:22:17,337 --> 00:22:18,338
เสร็จแล้ว

354
00:22:19,631 --> 00:22:20,632
จบแล้วเหรอ

355
00:22:23,051 --> 00:22:23,927
จบแล้ว

356
00:22:31,142 --> 00:22:32,102
ไปกันเถอะ

357
00:22:43,154 --> 00:22:46,157
- คุณเก็บมาคิดมากเกินไป
- ไม่คิดได้ยังไงครับ

358
00:22:46,157 --> 00:22:48,368
เพราะผมเป็นทหาร ดูประวัติศาสตร์สิ

359
00:22:48,910 --> 00:22:51,287
พวกเยอรมันเคยเป็นศัตรูของเรา
จากนั้นก็เป็นพันธมิตร

360
00:22:51,287 --> 00:22:54,040
รัสเซียเปลี่ยนจากศัตรูสู่มิตร กลับมาเป็นศัตรู

361
00:22:54,958 --> 00:22:56,209
ทุกอย่างเป็นวัฏจักร

362
00:22:56,209 --> 00:22:58,503
ไม่ว่าจะเป็นพวกอิหร่าน หรืออิรัก

363
00:23:00,213 --> 00:23:02,590
ชาร์ลี โครเกอร์คือเหตุผลให้ต้องลุกตื่นตอนเช้า

364
00:23:02,590 --> 00:23:03,883
เป็นคนที่ต้องไล่ล่า

365
00:23:04,843 --> 00:23:07,929
จะมีคนอื่นอีก
มีพวกเฮงซวยอีกเยอะจากที่เดียวกับเขา

366
00:23:08,805 --> 00:23:11,975
- ผมมองแบบนั้นไม่ได้
- คุณต้องทํา

367
00:23:14,102 --> 00:23:15,019
ไม่

368
00:23:15,812 --> 00:23:16,813
ไม่ได้

369
00:23:19,399 --> 00:23:20,400
มันยังไม่จบ

370
00:23:43,089 --> 00:23:45,175
ผมยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น

371
00:23:45,884 --> 00:23:49,846
- คุณทําได้ยังไง
- พูดตามตรงนะ คุณฟังแล้วคงว่าบ้า

372
00:23:50,763 --> 00:23:51,931
ผมคิดว่าคุณเป็นคนทํา

373
00:23:53,099 --> 00:23:54,058
ยังไงนะครับ

374
00:23:54,058 --> 00:23:56,644
วันนี้ผมเก่งมาก อาจจะเก่งที่สุดเท่าที่เคยทํามา

375
00:23:57,395 --> 00:23:59,731
เหมือนมีบางอย่างหรือบางคนเข้ามาควบคุมผม

376
00:24:00,982 --> 00:24:01,858
ผมคิดว่าเป็นคุณ

377
00:24:02,942 --> 00:24:05,653
ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร คุณไวท์

378
00:24:05,653 --> 00:24:07,030
แต่ขอบคุณครับ

379
00:24:08,948 --> 00:24:09,782
ได้

380
00:24:10,658 --> 00:24:14,496
ผมต้องไปงานแถลงข่าวแล้ว โย่ สู้ต่อไป

381
00:24:28,718 --> 00:24:30,220
ผมรักคุณเหลือเกิน

382
00:24:36,100 --> 00:24:38,811
- ต้องเละไม่มีชิ้นดีแน่ บอกไว้เลย
- ไม่หรอกค่ะ

383
00:24:39,479 --> 00:24:41,981
ผมลืมไปเกือบหมดแล้วว่าต้องพูดอะไรบ้าง

384
00:24:41,981 --> 00:24:43,107
คุณไม่เป็นไรหรอก

385
00:24:44,651 --> 00:24:47,153
คุณทําได้ชาร์ลี คุณเอาอยู่

386
00:24:47,153 --> 00:24:49,113
(ชาร์ลี โครเกอร์
ผู้เล่นตัวยืนตัวจริง)

387
00:25:03,419 --> 00:25:05,004
ขอบใจที่มานะ วอลลี่

388
00:25:09,801 --> 00:25:12,720
ผมคิดจะเปิดธุรกิจอุปกรณ์ประกอบฉากของตัวเอง

389
00:25:12,720 --> 00:25:16,599
ผมให้พ่อเช่าเหมาผมไว้คนเดียวเลยก็ได้

390
00:25:16,599 --> 00:25:18,726
พ่อไม่ได้พาแกมาเป็นอุปกรณ์ประกอบฉากนะ

391
00:25:19,519 --> 00:25:21,437
- แม่แกบอกอย่างนั้นเหรอ
- ล้อเล่น

392
00:25:26,109 --> 00:25:28,027
ตอนที่พ่อชวนแกมางานวันเกิดครบ 60 ปี

393
00:25:29,279 --> 00:25:32,365
พ่อนึกว่าถ้าแกได้เห็นคนเฉลิมฉลองให้พ่อ

394
00:25:32,365 --> 00:25:34,033
แกก็อาจจะอยากทําให้พ่อบ้าง

395
00:25:34,909 --> 00:25:36,494
- สักครั้ง
- พ่อ ผมพูดเล่นน่า

396
00:25:36,494 --> 00:25:39,706
พ่อไม่ภูมิใจหรอกที่มรดกของพ่อ
เป็นสิ่งที่พ่อทําไว้บนสนามฟุตบอล

397
00:25:39,706 --> 00:25:41,916
แต่มันมีความหมายกับผู้คนมากมาย

398
00:25:43,334 --> 00:25:46,629
ถ้าแกทําให้วันนึงหรือโลกของใครสักคนดีขึ้น

399
00:25:46,629 --> 00:25:49,257
สร้างความสุขให้คน ต่อให้เป็นเพียงแค่แว่บเดียว

400
00:25:50,383 --> 00:25:51,384
มันก็สําคัญแล้ว

401
00:25:52,260 --> 00:25:54,053
วันนั้นเป็นวันสําคัญของพ่อ

402
00:25:54,596 --> 00:25:55,513
วันนั้น

403
00:25:56,389 --> 00:25:57,974
และวันที่แกเกิดมา

404
00:26:02,937 --> 00:26:05,857
อีกอย่าง พ่อว่าแม่แกอาการหนักกว่าพ่ออีก

405
00:26:07,984 --> 00:26:11,112
อาจจะไม่ควรพูดแบบนั้น แต่ต้องมีใครสักคนพูด

406
00:26:13,072 --> 00:26:14,866
นี่อาจจะได้ผลจริงเหรอ

407
00:26:15,450 --> 00:26:18,536
ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ได้
มันสะอาดกว่าข้อตกลงส่วนใหญ่อีก

408
00:26:22,957 --> 00:26:27,170
ผมจําไม่ได้แล้วว่า
ดื่มน้ํามะนาวครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

409
00:26:27,170 --> 00:26:29,297
อาจจะไม่เคยดื่มที่อร่อยขนาดนี้เลย

410
00:26:30,006 --> 00:26:32,258
รอชิมน่องไก่ฉันก่อนเถอะ

411
00:26:46,522 --> 00:26:47,523
เซอร์จา ว่าไง

412
00:26:47,523 --> 00:26:51,069
น้ําเสียงคุณแย่จัง ยังกับอยากโดดตึกตาย

413
00:26:52,070 --> 00:26:54,072
แค่วันธรรมดาอีกวันน่ะ ผมดีขึ้นแล้ว

414
00:26:55,073 --> 00:26:57,116
อย่าโกหกฉัน เรย์มอนด์ ฉันดูหน้าคุณออก

415
00:26:59,577 --> 00:27:04,374
ที่จริงตอนนี้ผมอยู่กับมาร์ธา โครเกอร์

416
00:27:04,374 --> 00:27:05,416
มีปัญหาเหรอ

417
00:27:07,085 --> 00:27:11,214
เธอทําน้ํามะนาว เธอกําลังย่างไก่อยู่

418
00:27:11,214 --> 00:27:13,466
คืนนี้อาจเป็นคืนสําคัญ

419
00:27:13,466 --> 00:27:14,926
ผมเลยรู้สึก

420
00:27:15,760 --> 00:27:17,261
หนักใจชอบกล

421
00:27:17,261 --> 00:27:20,181
คุณเป็นหมาแดงยักษ์ รถกระบะอเมริกัน

422
00:27:21,349 --> 00:27:24,686
ประเด็นคือลือกันว่าชาร์ลีน่ะ

423
00:27:25,269 --> 00:27:27,355
ค่อนข้างจะใหญ่ข้างล่างนั่น

424
00:27:28,815 --> 00:27:30,900
- กินยาสิ
- อาจจะไม่พอน่ะสิ

425
00:27:30,900 --> 00:27:32,652
- สองเม็ดเลย
- ไวน์ไหมคะ

426
00:27:32,652 --> 00:27:34,821
เลิกสมเพชตัวเองได้แล้ว

427
00:27:34,821 --> 00:27:37,448
กินยา คิดถึงฉัน แล้วอึ๊บเหมือนหมาแดงยักษ์เลย

428
00:27:38,157 --> 00:27:39,826
เรย์มอนด์ คุณชอบผู้หญิงคนนี้ไหม

429
00:27:41,202 --> 00:27:42,203
ผมคิดว่าชอบนะ

430
00:27:42,995 --> 00:27:44,080
กินยาซะ

431
00:27:47,667 --> 00:27:51,254
ผมมีความสุขกับช่วงเวลาที่ได้รับเกียรติ
และช่วงเวลาที่มอบเกียรติให้

432
00:27:51,254 --> 00:27:53,423
วันนี้ผมได้ทําทั้งสองอย่าง

433
00:27:55,550 --> 00:27:59,762
เมื่อเรามาร่วมเฉลิมฉลองและยกย่องบุรุษ

434
00:27:59,762 --> 00:28:02,724
ผู้มอบวันที่ไม่มีใครที่จอร์เจียเทคจะลืมได้ลง

435
00:28:04,517 --> 00:28:08,938
ก่อนหน้านี้มีคนพูดกับผมว่า
"ทําไมวันนี้ ทําไมตอนนี้ล่ะ"

436
00:28:08,938 --> 00:28:10,189
ทําไมไม่ตอนนี้ล่ะ

437
00:28:11,023 --> 00:28:13,067
ต้องตอนนี้สิ

438
00:28:13,067 --> 00:28:16,487
เราอยู่ในยุคสมัยที่วีรบุรุษยิ่งหายากขึ้นเรื่อยๆ

439
00:28:16,487 --> 00:28:20,074
และผมหมายถึงคนที่เป็นวีรบุรุษตัวจริง

440
00:28:20,074 --> 00:28:24,245
ไม่ใช่แค่ผู้คนที่ทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่
แต่วิธีที่พวกเขาทําด้วย

441
00:28:25,329 --> 00:28:30,126
อุปนิสัยและศักดิ์ศรีที่บ่งบอกเราว่ายังเป็นไปได้

442
00:28:31,419 --> 00:28:33,087
ที่จะทั้งประสบความสําเร็จ

443
00:28:34,213 --> 00:28:35,131
และมีคุณธรรม

444
00:28:36,007 --> 00:28:37,967
ชาร์ลี มาร่วมที่โพเดียมกับผมสิครับ

445
00:28:39,302 --> 00:28:41,721
(นายกเทศมนตรีแอตแลนตาขึ้นพูด
ที่พิธียกย่องชาร์ลี โครเกอร์)

446
00:28:41,721 --> 00:28:44,682
จะมีพิธีที่เป็นทางการกว่านี้ในอนาคต

447
00:28:44,682 --> 00:28:47,018
แต่ผมยินดีเป็นอย่างยิ่ง

448
00:28:47,018 --> 00:28:50,563
ที่จะมอบลูกฟุตบอลที่ระลึกเพื่อเป็นเกียรติให้กับคุณ

449
00:28:51,147 --> 00:28:54,108
เมื่อคุณกระโดดเข้าไปในเอนด์โซนวันนั้น
หัวใจเราก็โลดเต้นเช่นกัน

450
00:28:54,108 --> 00:28:57,069
คุณให้เราได้ลิ้มรสอะไรบางอย่าง
และผมมีความสุขเหลือล้น

451
00:28:57,069 --> 00:28:59,155
ที่ได้เห็นคุณค่าของความสุขนั้น

452
00:28:59,739 --> 00:29:01,991
ที่คุณได้มอบให้กับพวกเราทุกคน

453
00:29:04,076 --> 00:29:05,828
ทุกท่านครับ ผู้เล่นตัวยืนตัวจริง

454
00:29:07,872 --> 00:29:08,956
เย่ ชาร์ลี

455
00:29:10,625 --> 00:29:13,252
ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี

456
00:29:13,252 --> 00:29:15,713
เขารู้ดีว่าเขาจะพูดอะไร

457
00:29:15,713 --> 00:29:17,590
ผมทั้งรู้สึกเป็นเกียรติและไม่คู่ควร

458
00:29:18,716 --> 00:29:21,552
เมื่อกี้ผมบอกลูกชาย เขานั่งอยู่ตรงนั้น ไงลูก

459
00:29:22,053 --> 00:29:23,596
ผมบอกลูกว่าตอนนั้น

460
00:29:23,596 --> 00:29:25,890
ผมคิดว่ามันเป็นแค่การแข่งอีกนัดนึง

461
00:29:27,558 --> 00:29:29,936
คุณไม่มีทางรู้ว่าช่วงเวลานั้น
จะยิ่งใหญ่ได้ขนาดไหน

462
00:29:30,812 --> 00:29:36,609
ไม่รู้หรอกว่าคุณมีบทบาทอะไร
กับสิ่งที่คุณเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย

463
00:29:37,276 --> 00:29:39,904
วันนั้นผมภูมิใจมากที่ได้อยู่ทีมเยลโลว์แจ็กเก็ต

464
00:29:42,240 --> 00:29:43,574
ผมมีเพื่อนร่วมทีมที่ดีมาก

465
00:29:43,574 --> 00:29:47,161
เรื่องตลกนะ ท่านนายกฯ
เพื่อนร่วมทีมคนนึงกําลังท้าชิงตําแหน่งกับคุณ

466
00:29:49,997 --> 00:29:54,377
นอร์ม บาโกวิทช์เป็นนักฟุตบอลตัวฉกาจ บอกเลย

467
00:29:54,377 --> 00:29:56,295
แต่ตอนนี้เรามีความท้าทายที่ใหญ่ขึ้น

468
00:29:56,295 --> 00:29:58,840
กว่าการเอาชนะทีมบูลด็อกส์
และคว้าแชมป์ระดับชาติ

469
00:29:58,840 --> 00:30:01,092
เราจึงโชคดีที่มีคุณ เวส

470
00:30:01,759 --> 00:30:04,804
นายกเทศมนตรีที่ให้ความสําคัญกับอุปนิสัย

471
00:30:05,388 --> 00:30:06,639
ความดีงาม

472
00:30:06,639 --> 00:30:09,559
ให้ตายสิ ใครๆ ก็เอาแต่วิ่งไล่หาความยิ่งใหญ่

473
00:30:09,559 --> 00:30:11,143
แต่กลับไม่ค่อยมีใครไล่ตาม

474
00:30:12,770 --> 00:30:13,646
ความดีงาม

475
00:30:17,859 --> 00:30:18,693
ผม...

476
00:30:20,695 --> 00:30:23,698
อดคิดถึงนอร์ม เพื่อนเก่า
เมื่อมองลูกฟุตบอลลูกนี้ไม่ได้

477
00:30:24,615 --> 00:30:26,284
เล่นอยู่เคียงข้างผม

478
00:30:27,451 --> 00:30:28,786
สิ่งสําคัญอย่างนึงของนอร์ม...

479
00:30:29,996 --> 00:30:30,997
เขา...

480
00:30:35,042 --> 00:30:36,836
เป็นนักฟุตบอลตัวฉกาจ

481
00:30:37,920 --> 00:30:39,922
สิ่งที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับนอร์ม

482
00:30:40,840 --> 00:30:41,966
ทุกคนอาจจะรู้ก็ได้...

483
00:30:57,857 --> 00:31:00,568
เขาไม่ใช่คนที่เราต้องการ
ให้เป็นนายกเทศมนตรีที่สุดในตอนนี้

484
00:31:01,068 --> 00:31:01,903
เราต้องการมนุษย์

485
00:31:02,862 --> 00:31:05,031
เราต้องการความเห็นอกเห็นใจ
เราต้องการเวส

486
00:31:05,615 --> 00:31:08,117
ผู้ชายที่มีความรู้สึกและมองเห็นว่า...

487
00:31:09,493 --> 00:31:10,703
พวกเราทุกคนเป็นมนุษย์

488
00:31:12,330 --> 00:31:13,956
ที่เปราะบางและทําผิดพลาดกันได้

489
00:31:17,752 --> 00:31:18,586
อ่อนแอ

490
00:31:21,881 --> 00:31:23,174
ขอบคุณสําหรับฟุตบอลลูกนี้ครับ

491
00:31:23,174 --> 00:31:26,260
ผมจะภูมิใจไปตลอดชีวิต
กับการกล้ากระโดดในวันนั้น

492
00:31:26,260 --> 00:31:28,512
สมัยผมเล่นบอล ผมเคยมีคติประจําใจ

493
00:31:28,512 --> 00:31:30,765
"วันนี้เป็นวันที่ผมจะทําให้ดีขึ้น"

494
00:31:34,018 --> 00:31:36,103
มันเรียบง่าย แต่มันช่วยให้ผมวิ่งเร็วขึ้น

495
00:31:36,103 --> 00:31:37,438
แท็กเกิ้ลใส่แคร่หุ่นได้แรงขึ้น

496
00:31:40,358 --> 00:31:41,317
ทําให้ผมดีขึ้น

497
00:31:42,234 --> 00:31:44,153
ผมจะจบไว้อย่างนี้ละกัน

498
00:31:47,907 --> 00:31:48,866
วันนี้คือวันนั้น

499
00:31:53,287 --> 00:31:56,290
ขอบคุณสําหรับเกียรติครั้งนี้ครับ

500
00:32:09,804 --> 00:32:12,807
- คุณต้องมีเรื่องอื่นให้พูดอีกสิ
- ผมพูดไปหมดแล้ว เวส

501
00:32:12,807 --> 00:32:16,560
- ผมจะอัดคุณให้เละเลย พี่ชาย
- จะทําอะไรก็ทําเลย

502
00:32:16,560 --> 00:32:19,230
อัดยับถึงไส้ถึงพุงเลย

503
00:32:19,230 --> 00:32:21,565
ขอบคุณอีกครั้งสําหรับเกียรตินี้

504
00:32:25,027 --> 00:32:28,990
นั่นมันทรยศกัน แม่งทรยศหักหลังกันชัดๆ

505
00:32:28,990 --> 00:32:30,408
- หายใจลึกๆ
- ช่างแม่งสิ

506
00:32:30,408 --> 00:32:33,244
เราตกลงกันแล้ว
แล้วเขาก็ออกนอกเรื่อง เขาขึ้นไปบนนั้น

507
00:32:33,244 --> 00:32:37,289
แล้วทิ้งระเบิดตลบหลังลอบกัดฉัน ไอ้ชาติชั่วนั่น

508
00:32:37,289 --> 00:32:39,375
- ฉันว่ามันไปได้ด้วยดีนะ
- ไม่ ช่างแม่งสิ

509
00:32:39,375 --> 00:32:40,459
- เวส
- ช่างแม่ง

510
00:32:41,168 --> 00:32:43,170
โรเจอร์ ช่างแม่ง

511
00:32:43,838 --> 00:32:44,714
โอเค

512
00:32:46,924 --> 00:32:49,510
เวส ดูข่าวเถอะ

513
00:32:49,510 --> 00:32:50,428
ช่างแม่ง

514
00:32:52,972 --> 00:32:55,474
ไม่ว่าเขาจะสร้างปาฏิหาริย์อะไร
ในวงการฟุตบอล

515
00:32:55,474 --> 00:32:59,478
การทําให้เวส จอร์แดนดูเป็นคนดี
อาจจะเป็นไพ่ตายที่เด็ดที่สุดของชาร์ลี โครเกอร์

516
00:32:59,478 --> 00:33:02,690
เสียงตอบรับแรกๆ แสดงว่า
คะแนนนิยมของนายกเทศมนตรีพุ่งสูงขึ้น

517
00:33:02,690 --> 00:33:04,775
ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ชื่นชอบจอร์แดน

518
00:33:04,775 --> 00:33:05,943
เชื่อไหมล่ะ

519
00:33:07,903 --> 00:33:08,779
นั่นแผนของพ่อเหรอ

520
00:33:08,779 --> 00:33:12,575
เปล่า พ่อแค่ขึ้นไปแถชักใบให้เรือขุ่นไปเรื่อย

521
00:33:12,575 --> 00:33:15,286
เห็นไหม พูดสํานวนยังผิดเลย
ขี้หลงขี้ลืมขนาดนี้เลย

522
00:33:15,286 --> 00:33:17,288
ชาร์ลี วิสเมอร์ สตรูกมาค่ะ

523
00:33:17,872 --> 00:33:20,124
ฮะ โอเค เดี๋ยวผมออกไป

524
00:33:20,875 --> 00:33:21,751
นี่

525
00:33:27,631 --> 00:33:28,632
ผมภูมิใจในตัวพ่อนะ

526
00:33:30,634 --> 00:33:32,845
ที่พ่อทําไปมันเจ๋งมาก มัน...

527
00:33:33,846 --> 00:33:35,181
หรือที่พ่อไม่ได้ทํา

528
00:33:38,601 --> 00:33:42,229
พ่อไม่อยากให้แกภูมิใจในตัวพ่อ วอลลี่

529
00:33:43,481 --> 00:33:45,816
คือว่า พ่ออยากนะ มากกว่าอะไรทั้งนั้น แต่...

530
00:33:47,693 --> 00:33:48,861
วิซ

531
00:33:48,861 --> 00:33:50,988
ขอโทษที่มาโดยไม่ได้บอกกล่าวครับ

532
00:33:50,988 --> 00:33:53,157
ต้องเป็นเรื่องสําคัญสินะ มีเรื่องอะไร

533
00:33:56,327 --> 00:33:58,788
เซเรน่า วอลลี่ ขอคุยกับวิซแป๊บนึง

534
00:34:03,626 --> 00:34:04,585
มีเรื่องอะไร วิซ

535
00:34:11,509 --> 00:34:14,428
ผมได้รับโทรศัพท์จากมิตเชลล์ ไฮล์บรอนเนอร์

536
00:34:14,428 --> 00:34:15,638
ทนายด้านอสังหาริมทรัพย์

537
00:34:15,638 --> 00:34:17,264
- ผมรู้จักมิตเชลล์
- ผมก็ว่าคุณรู้จัก

538
00:34:17,264 --> 00:34:19,266
เขาเป็นตัวแทนของเฮิร์บ ริชแมนและคนอื่นๆ

539
00:34:19,266 --> 00:34:21,310
เขาโทรมาเรื่องบริษัทใหม่

540
00:34:22,103 --> 00:34:24,271
"บิ๊ก เร้ด ด็อก จํากัด"

541
00:34:24,772 --> 00:34:26,607
- ว่าไงนะ
- เฮิร์บอยู่บริษัทนั้น

542
00:34:27,149 --> 00:34:30,402
เรย์มอนด์ พีพกราสก็ด้วย

543
00:34:30,986 --> 00:34:32,321
ที่จริงแล้ว เรย์มอนด์เป็นคนนํา

544
00:34:32,905 --> 00:34:36,951
คุณโอนกรรมสิทธิ์ส่วนหนึ่งของเดอะ คอนคอร์ส
ไปให้มาร์ธากับวอลลี่

545
00:34:36,951 --> 00:34:38,452
ส่วนหนึ่งของข้อตกลงการหย่า

546
00:34:38,452 --> 00:34:40,538
เหมือนพวกวิธีเลี่ยงภาษี ประกันชีวิตต่างๆ

547
00:34:40,538 --> 00:34:44,291
- ให้มาร์ธา 28% อีก 28% ใส่ทรัสต์ให้วอลลี่
- เข้าประเด็นซะที

548
00:34:44,291 --> 00:34:48,921
- กองทรัสต์ที่มาร์ธาเป็นผู้จัดการทรัพย์สิน
- ผมบอกให้เข้าประเด็น

549
00:34:48,921 --> 00:34:52,383
ประเด็นคือบิ๊ก เร้ด ด็อก จํากัด
กําลังอยู่ในขั้นตอนของการเข้าเป็น

550
00:34:52,383 --> 00:34:54,593
ผู้ถือกรรมสิทธิ์ส่วนใหญ่ในเดอะ คอนคอร์ส

551
00:35:33,507 --> 00:35:35,843
ชาร์ลี

552
00:36:15,049 --> 00:36:16,050
มาร์ธา

553
00:36:16,050 --> 00:36:18,636
(ไอ้หัวกรวย)

554
00:37:03,222 --> 00:37:04,056
ชาร์ลี!

555
00:37:04,723 --> 00:37:06,517
คิดจะยึดคอนคอร์สของฉันเหรอ

556
00:37:06,517 --> 00:37:08,811
ออกไป อะไรเนี่ย

557
00:37:08,811 --> 00:37:10,521
ผมต้องคุยกับเรย์มอนด์

558
00:37:10,521 --> 00:37:12,731
- ฉันจะโทรแจ้งตํารวจ
- เอาเลย

559
00:37:12,731 --> 00:37:15,943
แต่ออกไปโทรนอกห้อง ผมต้องคุยกับเรย์มอนด์

560
00:37:15,943 --> 00:37:18,821
- อยู่ดีๆ จะบุกเข้ามาไม่ได้นะ
- ออกไป มาร์ธา!

561
00:37:19,613 --> 00:37:21,865
ฉันจะโทรแจ้งตํารวจเดี๋ยวนี้

562
00:37:27,371 --> 00:37:29,623
คิดว่าจะยึดตึกของฉันไปได้เหรอ

563
00:37:30,708 --> 00:37:32,334
ไอ้คุณหมาแดงยักษ์

564
00:37:32,334 --> 00:37:35,963
มันเป็นธุรกรรมที่ถูกต้องตามกฎหมาย

565
00:37:37,965 --> 00:37:41,343
เมียเก่ากับลูกชายฉันจะไม่โอนกรรมสิทธิ์

566
00:37:41,343 --> 00:37:43,595
ของเดอะ คอนคอร์สไปให้บริษัทของนาย

567
00:37:43,595 --> 00:37:45,306
นายหยุดพวกเขาไม่ได้

568
00:37:45,931 --> 00:37:47,266
และดีสําหรับพวกเขาแล้ว

569
00:37:48,058 --> 00:37:49,810
อย่างน้อยพวกเขาก็จะมีอะไรบ้าง

570
00:37:50,853 --> 00:37:52,563
นายก็เหมือนกัน คิดไว้อย่างนั้นล่ะสิ

571
00:37:53,439 --> 00:37:54,356
เออสิวะ

572
00:37:54,356 --> 00:37:55,816
กล้าดียังไง

573
00:37:56,817 --> 00:37:58,235
ถึงเวลาที่ฉันต้องกล้าซะที

574
00:37:58,819 --> 00:38:00,654
ถ้าไม่กล้าตอนนี้แล้วจะกล้าเมื่อไหร่

575
00:38:11,123 --> 00:38:12,708
หมาแดงยักษ์จริงๆ

576
00:38:14,460 --> 00:38:18,881
รู้ไหมว่าแม็กแน็บคืออะไร ชาร์ลี
ศัพท์ภาษาสก็อตน่ะ

577
00:38:18,881 --> 00:38:22,092
เวลาบุกรุกเข้าไปในที่ดินของคนอื่น

578
00:38:22,092 --> 00:38:24,428
แล้วยิงกวางกับไก่ป่า

579
00:38:24,428 --> 00:38:26,680
และจับแซลมอนในแม่น้ําของเขา

580
00:38:26,680 --> 00:38:28,098
ทั้งหมดในวันเดียวกัน

581
00:38:29,099 --> 00:38:31,393
นี่ก็เหมือนแม็กแน็บครั้งใหญ่ของฉัน

582
00:38:32,102 --> 00:38:33,604
ได้เดอะ คอนคอร์ส

583
00:38:33,604 --> 00:38:34,897
แต่แม็กแช็กนี่สิ

584
00:38:34,897 --> 00:38:36,273
ยิ่งสะใจกว่าอีก

585
00:38:38,442 --> 00:38:40,986
คือตอนที่ได้อึ๊บเมียเจ้าของที่ดินด้วย

586
00:38:43,697 --> 00:38:44,782
เปิดประตู!

587
00:38:45,824 --> 00:38:48,452
- ตํารวจกําลังมา
- เดี๋ยวไป

588
00:38:49,036 --> 00:38:50,996
ไม่ใช่ไอ้แมลงตัวจ้อยแล้วสินะ

589
00:39:06,387 --> 00:39:08,097
ทําอะไรอยู่ในนั้นน่ะ

590
00:39:09,139 --> 00:39:09,973
ชาร์ลี!

591
00:39:13,811 --> 00:39:15,062
มือล็อก

592
00:44:04,309 --> 00:44:05,602
คําบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ